Συγκρότηση σχημάτωνστο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας για Αριστερή ΑντιιμπεριαλιστικήΣυνεργασία πανελλαδικά

σελ. 12-13

Οι εργαζόμενοι στουςΟΤΑ δεν νικήθηκαν!

Κόντρα σε όλα τα εμπόδια, τιςαπειλές για μαζικές απολύσεις, τηντρομοκρατία και την καταστολή,κράτησαν έναν δύσκολο αγώνα,αλλού τρεις μήνες, αλλού δύο καιστους περισσότερους πάνω απόένα μήνα, κατανοώντας ότι μόνοέτσι μπορούν να απαντήσουν στηβάρβαρη ολομέτωπη επίθεση.

σελ. 9

2 χρόνια Κερατέα

σελ. 21

Τα πικρά δάκρυα της επαναγοράς

Σήμερα το αστικό επιτελείο πουβρίσκεται στη διακυβέρνηση τηςχώρας επιχαίρει με την αναβάθμι-ση της Ελλάδας από τη θέση τηςεπιλεκτικής χρεοκοπίας στο -Β.Χαρές και πανηγύρια, αλλά οι ανη-συχίες και μέσα στους κύκλους τηςαστική τάξης δεν κρύβονται. Ηεπαναγορά τις έχει εντείνει.

σελ. 19

δεκαπενθήμερη εφημερίδα του Κ.Ο. του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (μαρξιστικού-λενινιστικού) www.kkeml.gr Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012 χρόνος 31ος φ. 702 1.50€

Μαζική λαϊκή αντίσταση απέναντι στη γιγάντια δόση υποτέλειας και βαρβαρότητας

Το κλίμα ευφορίας και οι θεωρίες περί

επικείμενης ανάπτυξης και μείωσης

της ανεργίας που επιχειρεί να καλ-

λιεργήσει η κυβέρνηση Σαμαρά μετά την

έγκριση-εκταμίευση της περιβόητης δόσης

έχουν τόση σχέση με την πραγματικότητα

όση είχε και η γνωστή προφητεία για την

καταστροφή του κόσμου. Η «αποφράδα

ημέρα» πέρασε χωρίς καμιά επιπλέον κατα-

στροφή και βαρβαρότητα πέρα από τις

«συνήθεις» που επιβάλλει στους λαούς και

την ανθρωπότητα το καπιταλιστικό-ιμπε-

ριαλιστικό σύστημα που σπαράσσεται από

την κρίση του και τους ανταγωνισμούς.

Ωστόσο σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς που

τελειώνει υπήρξαν πάμπολλα δημοσιεύμα-

τα σε έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο ανά

τον κόσμο που με μικρότερες ή μεγαλύτερες

«αποστάσεις» αναφέρονταν στην προφη-

τεία, καλλιεργώντας αντικειμενικά αλλά

και εκ προθέσεως το ανάλογο δεισιδαιμονι-

κό κλίμα. Ας ετοιμαστούμε λοιπόν για τη

νέα χρονιά απαλλαγμένοι από τις κυβερνη-

τικές προφητείες και τη συναφή με αυτές

προπαγάνδα που ασκούν οι πολλοί και

διάφοροι «μάγοι της φυλής» που βρίσκο-

νται εγκατεστημένοι στους σύγχρονους

«ναούς της ενημέρωσης».

συνέχεια στη σελ. 2

Το επόμενο φύλλο της ΠΣ θα κυκλοφορήσει

το Σάββατο 12 Γενάρη

Αναταράξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα

συνέχεια στη σελ. 11

«Λόγω ηλικίας, πρόλαβα την Ένωση Κέντρου, τηνΕΔΑ, την ΕΡΕ, τον Συναγερμό, το Λαϊκό Kόμμα. Ταέζησα όλα αυτά προ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Τα κόμματα

παύουν να υπάρχουν όταν δεν εκφράζουν την κοινωνία. Είμαιπεπεισμένος όμως πως οι δύο βασικές παρατάξεις, κεντροαρι-στερά και κεντροδεξιά, θα ξαναβρούν τον δρόμο τους, είτε απότα σημερινά κόμματα είτε από νέα» (δηλώσεις Θ. Πάγκαλου).

Είναι γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις της σύγχρονηςπολιτικής ιστορίας ο Θ. Πάγκαλος έχει εκφράσει αυθεντικά τιςδιαθέσεις, τις τάσεις, τη συλλογική πολιτική συνείδηση τηςαστικής ολιγαρχίας που υπηρετεί με συνέπεια. Εκπροσωπεί τοναστικό πολιτικό κόσμο και προσπαθεί να δώσει την κεντρικήκατεύθυνση, σε μία περίοδο που το έχει μεγάλη ανάγκη.

Οι πολιτικές διεργασίες που έχουν ξεκινήσει μέσα στον αστι-κό πολιτικό κόσμο έχουν κεντρικό στόχο την αναστήλωση τωνδύο βασικών πυλώνων της αστικής κυριαρχίας και της ιμπερια-λιστικής εξάρτησης. Οι πυλώνες αυτοί (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) δέχτηκαν

συντριπτικό πλήγμα στις εκλογές της 6 Μάη και παρά τη διά-σωση της ΝΔ στις 17 Ιούνη, κάτω από το βάρος ωμών εκβιαστι-κών διλημμάτων στον λαό, το πρόβλημα της φθοράς και τηςαναξιοπιστίας παραμένει έντονο και αναζητάει απάντηση.

Αποχωρήσεις από τους ΑΝΕΛ, το κόμμα του Καμμένου, απο-χώρηση Λοβέρδου από το ΠΑΣΟΚ και συγκρότηση κίνησης-κόμ-ματος από προσωπική ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, ζυμώσειςστον δεξιό χώρο με εμπλοκή Καρατζαφέρη, Νικολόπουλου κ.ά,παρέμβαση Φαήλου Κρανιδιώτη στη «βάση» των ΑΝΕΛ και της«Χρυσής Αυγής» για επανένταξή τους στη ΝΔ, φόρουμ διαλό-γου ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ με συμμετοχή και «σκόρπιων» προσωπικο-τήτων της κεντροαριστεράς, συγκροτούν σήμερα το πολιτικό«παζλ» του αστικού πολιτικού κοσμου, που αναζητεί να βρει τοκάθε κομμάτι που λείπει για να συμπληρωθεί η νέα εικόνα τουπολιτικού προσωπικού που θα αναλάβει για την επόμενηπερίοδο.

Ετήσια Συνδροµή: Εσωτερικού 45 €

Εξωτερικού 65 €

Σάββατο 22 ∆εκέμβρη 201222 Προλεταριακή Σημαία

ÐñïëåôáñéáêÞ Óçìáßá Êùä. 3112

∂ΉfiÛÂȘ ∂∫∆√™ ∆ø¡ ∆∂πΧø¡, ∞ÛÙÈ΋ ÌË ÎÂÚ‰ÔÛÎÔÈ΋ ÂÙ·ÈÚ›·

¢¢ÈÈ¢ıı‡‡ÓÓÂÂÙÙ··ÈÈ ··fifi ™™˘ÓÓÙÙ··ÎÎÙÙÈÈÎ΋‹ ∂∂ÈÈÙÙÚÚÔÔ‹‹ ∂∂ÎΉ‰fifiÙÙˢ:: °°ÚÚ.. ∫∫ˆÓÓÛÛÙÙ··ÓÓÙÙfifiÔÔ˘ÏÏÔÔ˜ ÀÀ‡‡ıı˘ÓÓÔÔ˜ ™™‡‡ÓÓÙÙ··ÍÍˢ:: µµ.. ™™··ÌÌ··ÚÚ¿¿˜

∂∂‰‰ÚÚ··:: ∂∂ÌÌÌÌ.. ªªÂÂÓÓ¿¿ÎÎËË 4433,, 110066 8811 ∞∞ıı‹‹ÓÓ··,, ∆∆ËËÏÏ..:: 221100 3333..0033..663399 FFaaxx:: 221100 3388..1155..559977 ssiimmeeaa@@kkkkeemmll..ggrr ££ÂÂÛÛ//ÓÓ››ÎÎËË,, ∂∂ÁÁÓÓ··ÙÙ››·· 112266 ∆∆ËËÏÏ..:: ((22331100)) 227788..997788 ccppggmmlltthhee@@tthhee..ffoorrtthhnneett..ggrr wwwwww..kkkkeemmll..ggrr

ÂÂÂÂÓÓÓÓ ÈÈÈÈÛÛÛÛ ¯‡‡‡‡ÛÛÛÛÙÙÙÙÂÂÂÂÙÙËËÓÓÙÙËËÓÓ¤¤ÎΉ‰ÔÔÛÛËË ¤¤ÎΉ‰ÔÔÛÛËË

∂∂ ££¡¡ππ ∫∫∏∏ ∆∆ƒƒ∞∞ ¶¶∂∂ ∑∑∞∞:: IIBBAANN:: GGRR8811 00111100 11229900 00000000 1122994499884455 228888BBIICC:: EETTHHNNGGRRAAAA

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ

Μαζική λαϊκή αντίσταση απέναντι

στη γιγάντια δόση υποτέλειας και βαρβαρότητας

Ποια «ρευστότητα και ανάπτυξη»;

Κάνουν και ξαναγράφουν διαρκώς τους

λογαριασμούς τα αστικά ΜΜΕ και οι παρα-

τρεχάμενοι του συστήματος με σκοπό να θα-

μπώσουν τον –πεινασμένο και άνεργο– λαό

σχετικά με τη διαχείριση των 52,5 δισ.

«Ξεχνάνε» πως δεν τους πέφτει κανένας

λόγος γι' αυτή τη «διαχείριση» που την έχουν

πλήρως προσδιορίσει και καθορίσει οι ιμπερι-

αλιστές-«δανειστές». Όχι μόνο με τεχνικούς

όρους, αλλά κυρίως έχοντας εξασφαλίσει ότι

πολλαπλάσια από την οοννοομμαασσττιικκήή ααξξίίαα των

χαρτιών που δίνουν (ακόμα και αν είναι χαρ-

τονομίσματα) ή καίνε για τη «σωτηρία της

χώρας», είναι η ππρρααγγμμααττιικκήή ααξξίίαα που θα

κάνει την αντίστροφη διαδρομή: από τη

χώρα και τον πλούτο που παράγουν σε αυτήν

οι εργάτες προς τις δικές τους αδηφάγες τσέ-

πες. Είναι χαρακτηριστική σε σχέση με αυτό η

96σέλιδη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου

που καταρτίστηκε και δημοσιεύτηκε στις

15/12 για την τροποποίηση της δανειακής

σύμβασης, η οποία ανάμεσα στα άλλα προ-

βλέπει την εξόφληση χρέους μέσω της τιτλο-

ποίησης σε ομόλογα κάθε αξίας που υπάρχει

στη χώρα (από οικόπεδα μέχρι δικαιώματα

αποθήκευσης φυσικού αερίου), ενώ ταυτό-

χρονα μέσω αυτής της πράξης το ελληνικό

κράτος και η ΤτΕ παραιτούνται «απαρέγκλιτα

και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας

που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση

με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία

έναντι δικαστικών ενεργειών σχετικά με την

παρούσα σύμβαση τροποποίησης…». Ταυτόχρο-

να το ίδιο το τραπεζικό σύστημα ανακεφα-

λαιοποιείται και υπάγεται πλέον άμεσα σε

ευρωπαϊκή επιτροπεία που θα καθορίζει για

την κάθε τράπεζα τους όρους και τα όρια δα-

νεισμού σε επιχειρήσεις και φυσικά πρό-

σωπα!

Αλλά και αν ακόμα μείνουμε σε αυτό

καθαυτό το ζήτημα της ρευστότητας, ποιος

μπορεί να αμφισβητήσει τον διοικητή της

ΤτΕ, Προβόπουλο, που δήλωσε απερίφραστα

στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής πως

«μετά την ανακεφαλαιοποίηση θα υπάρχει μια

μεγάλη ανάσα ρευστότητας. ΌΌχχιι όόμμωωςς μμέέσσωω ττηηςς

χχρρηημμααττοοδδόόττηησσηηςς.. Από το γεγονός ότι θα υπάρξει

καλύτερη εικόνα για τις τράπεζες στα μάτια των

καταθετών, ελπίζω πως θα επανακάμψουν οι

καταθέσεις».

∆ηλαδή, από τη «χρηματοδότηση», από

τη δόση, τίποτε δεν θα φτάσει στους παρα-

κάτω, στα μικρομεσαία στρώματα και αυτό

που ονομάζουν «αγορά». Για τους εργάτες

και τον φτωχό λαό μια τέτοια υπόθεση –ότι

δηλαδή κάτι θα τους φτάσει από τη δόση– θα

ήταν για τον Προβόπουλο και τους ομοίους

του, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες που

βρίσκεται το σύστημα που υπηρετούν, απλώς

ιεροσυλία! Και πράγματι, αν δει κανείς τη

διάρθρωση και την κατανομή της δόσης, θα

διαπιστώσει πως ένα ελάχιστο μέρος της θα

είναι σε «ζεστό χρήμα» το οποίο θα πάει στις

τσέπες και τις καταθέσεις των γνωστών με-

γαλοδιαπλεκόμενων παραγό-ντων του

συστήματος και μάλιστα, όπως ήδη καταγ-

γέλλεται, για εικονικά έργα!

Κατά τα λοιπά ελπίζουν ότι η όποια πολι-

τική στήριξη που με βάση τα δικά τους συμφέ-

ροντα και ανάγκες έδωσαν οι ιμπεριαλιστές

μέσω αυτής της δόσης στον εξαρτημένο ελ-

ληνικό καπιταλισμό θα μπορέσει να μεταφρα-

στεί σε «επανάκαμψη των καταθέσεων».

Μάλιστα ο Βενιζέλος έφτασε να εύχεται

«κίνημα επιστροφής των καταθέσεων». Ο

πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται, ή, αλ-

λιώς, τέτοιος και τόσος είναι ο «έλεγχος» και η

«στρατηγική» που το πολιτικό σύστημα μπο-

ρεί να έχει για την οικονομία της χώρας.

Οι πιο «μετριόφρονες» βέβαια είπαν

απλώς ότι τώρα που απομακρύνθηκε το

«grexit» μπορούμε να ελπίζουμε πως θα προ-

χωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις. Έτσι βγήκαν

πάλι από τα συρτάρια τα σχέδια για το

Ελληνικό που αναζητά επενδυτές από το

Κατάρ, το ξεπούλημα των ∆ΕΠΑ και ∆ΕΣΦΑ,

τα υποβρύχια που δεν ολοκληρώνονται στον

Σκαραμαγκά, ακόμα και οι σκέψεις για την

ανακήρυξη των ΑΟΖ.

Όμως και όλα αυτά τα σχέδια υπάγονται

και καθορίζονται από τις ιμπεριαλιστικές επι-

διώξεις και τους ανταγωνισμούς τους. Και θα

λέγαμε ότι και η ίδια η ανάσυρσή τους στην

επιφάνεια της δημοσιότητας αποτελεί

κυρίως βήμα δοκιμής της μιας (ιμπεριαλιστι-

κής) πλευράς έναντι της άλλης και όχι αυτο-

τελείς ελληνικές πρωτοβουλίες. Αυτές

υπάρχουν βασικά ως έκφραση επιθυμίας και

επιδίωξης που δεν έχει τους δικούς της όρους

για να υλοποιηθεί. Λόγου χάρη οι «καλές» οι-

κονομικές προσφορές της ρώσικης πλευράς

για τη ∆ΕΠΑ και τη ∆ΕΣΦΑ συνάντησαν μόλις

δημοσιοποιήθηκαν την υπενθύμιση ότι η

ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, είχε εκφρά-

σει από το 2011 την απαγόρευσή της για μια

τέτοια κίνηση που εκτός των άλλων θα

ενίσχυε τους όρους ενεργειακής ομηρίας των

Ευρωπαίων από τη Ρωσία. ∆εν πρόκειται

λοιπόν το ζήτημα αυτό να κριθεί και να απο-

φασιστεί από την ελληνική πλευρά. Ανάλογα

περίπλοκο και ζήτημα των γεωπολιτικών,

ακόμα και στρατιωτικών, σχεδιασμών των

ιμπεριαλιστών είναι αυτό που αφορά στις

ΑΟΖ, δηλαδή τον τεμαχισμό κυριαρχικών δι-

καιωμάτων σε «οικόπεδα» όπου οι ιμπερια-

λιστές θα στήσουν ειδική εξέδρα-βάση

επικυριαρχίας. Και όπως το «οικόπεδο 12»

δεν έσωσε την Κύπρο από το μνημόνιο, έτσι

και αν υπάρξει ανάλογη εξέλιξη στην Ελλάδα

όχι μόνο δεν θα σώσει οικονομικά τη χώρα,

αλλά θα αποτελεί και ξεπούλημα του ορυ-

κτού της πλούτου και μεγαλύτερη εμπλοκή

της στα κυριαρχικά-πολεμικά σχέδια του

ιμπεριαλισμού που χρειάζονται τις θάλασσες

της χώρας για να προχωρήσουν.

«Να καμφθούν οι αντιστάσεις»

Αυτό ήταν το βασικό ζητούμενο στην έκ-

θεση που παρουσίασε η Κομισιόν για την

αξιολόγηση της κατάστασης στη χώρα μετά

την έγκριση της δόσης. Βέβαια πριν φτάσει στο

συμπέρασμα αυτό η έκθεση: α) Προαναγγέλλει

νέα μέτρα για το 2014 και το 2015 και β) Περι-

γράφει αναλυτικά τις προϋποθέσεις καταβο-

λής των τμημάτων της τωρινής δόσης στους

αμέσως επόμενους μήνες, όπως π.χ. «Η δόση

των 2,8 δισ. ευρώ του Φεβρουαρίου προϋποθέτει

για την εκταμίευσή της να γίνει η προσαρμογή

του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου ∆ημοσιονομικής

Στρατηγικής», δηλαδή προεξοφλεί νέο μεσο-

πρόθεσμο τον Φλεβάρη! Ή επίσης για το τμήμα

της δόσης που προβλέπεται για τον Μάρτιο

υπενθυμίζει πως θα πρέπει να έχουν ολοκλη-

ρωθεί οι απολύσεις που προβλέπονται ως τότε

αλλά και η μείωση της «φαρμακευτικής δα-

πάνης», ενώ για τον Ιανουάριο απαιτεί να έχει

κατατεθεί το νέο φορολογικό νομοσχέδιο και

να έχουν γίνει οι νέες τερατώδεις αυξήσεις στα

τιμολόγια της ∆ΕΗ!

Με βάση όλα αυτά η έκθεση προεξοφλεί

πως δεν μπορούν «κάποια μέτρα να κριθούν

αρνητικά στα δικαστήρια» –και φυσικά ο Άρ-

ειος Πάγος πήρε ήδη τη γραμμή σε σχέση με το

χαράτσι της ∆ΕΗ– και τελικά καταλήγει σε

αυτό που αρχικά σημειώσαμε: στην ανάγκη να

καμφθούν οι αντιστάσεις ως την πιο βασική

προϋπόθεση για να περάσουν τα αλλεπάλληλα

και ατελείωτα μέτρα που σχεδιάζονται και

προωθούνται…

Το σύστημα

δεν είναι παντοδύναμο!

Είναι αναμφίβολο πως ηη έέγγκκρριισσηη ττηηςς

δδόόσσηηςς ήήτταανν ααννααγγκκααίίαα ππρροοϋϋππόόθθεεσσηη γγιιαα μμηηνν

κκοοννιιοορρττοοπποοιιηηθθεείί ττοο πποολλιιττιικκόό σσύύσσττηημμαα,, εεξξέέ--

ΣΣυυννέέχχεειιαα ααππόό ττηη σσεελλ..11

ΤΤοο κκλλεείίσσιιμμοο ττωωνν κκιιννηηττοοπποοιιήήσσεεωωνν ττηηςς ΠΠΟΟΕΕ--ΟΟΤΤΑΑδεν είναι δα και ο καλύτερος τρόπος για νακλείσει το 2012. Με τους εργαζόμενους να έχουν

-και με το παραπάνω- εκφράσει τη διάθεσή τους νααγωνιστούν ενάντια στις απολύσεις, χωρίς την παρα-μικρή αυταπάτη για το χαρακτήρα των «διαθεσιμοτή-των» η συνδικαλιστική ηγεσία της ΠΑΣΚΕ και της ∆ΑΚΕεξυπηρέτησε για μια ακόμη φορά το ρόλο της: κράτησετις κινητοποιήσεις υπό έλεγχο, σε πλαίσια που επέτρε-παν στο σύστημα να κάνει τους χειρισμούς του και όταντο ζήτημα μπήκε στις πραγματικές του διαστάσεις, ότανδηλαδή το κράτος πέρασε ανοιχτά και ωμά στην τρο-μοκρατική επίθεση εκδίδοντας Πράξεις ΝομοθετικούΠεριεχομένου δια («αριστερού») χειρός Μανιτάκη και

μιλώντας για «τραμπούκους» που «τρομοκρατούν»,αναδιπλώθηκε, έκανε πίσω, άφησε τους εργαζόμενουςξεκρέμαστους.

Επικαλούνται «ανασύνταξη δυνάμεων» αλλά καιτην προοπτική «δικαστικής δικαίωσης» όσων τεθούν σεδιαθεσιμότητα. Ας ρίξουν, λοιπόν, μια ματιά στην πε-ρίπτωση της ∆ΕΗ και στο πώς η κυβέρνηση έγραψε σταπαλιά της παπούτσια τη δικαστική απόφαση του πο-λυμελούς πρωτοδικείου για να την «διορθώσει» λίγοαργότερα μέσω της απόφασης του Άρειου Πάγου.

Έχουν κι ένα δίκιο: ο υπόλοιπος δημόσιος τομέαςδεν πορεύτηκε μαζί τους. Η Α∆Ε∆Υ περίμενε τις παρα-μονές των Χριστουγέννων για να κηρύξει απεργία, ενώη «αριστερή» (σύμφωνα με κάποιους) ΟΛΜΕ ακόμη τοσκέφτεται. Κι ας έχουν ήδη μπει οι αξιολογητές στασχολεία.

Όμως τα κροκοδείλια δάκρυα της διοίκησης τηςΠΟΕ-ΟΤΑ δεν πείθουν. Γιατί και στον υπόλοιπο δημό-σιο τομέα είναι οι ίδιες συνδικαλιστικές δυνάμεις πουκινούν τα νήματα. Είναι οι ίδιες απόψεις και αντιλή-ψεις που κρατούν τους εργαζόμενους στο περιθώριο.

Με αυτές τις απόψεις πρέπει να αναμετρηθούν οιαγωνιστικές δυνάμεις στο χώρο του ∆ημοσίου το αμέ-σως επόμενο διάστημα. Γιατί οι δεκάδες χιλιάδεςαπολύσεις που σχεδιάζουν για τα δύο επόμενα χρόνιαδεν έχουν στόχο απλώς τον ποσοτικό περιορισμό τωνδημοσίων υπαλλήλων. Έχουν και δύο επιπλέονστόχους: την επιβολή κλίματος υυπποοττααγγήήςς κκααιι ππεειι--θθάάρρχχηησσηηςς στην καθημερινή ζωή του δημοσίου υπαλλή-λου μέσα κι έξω από το χώρο δουλειάς, και το««ξξεεκκααθθάάρριισσμμαα»» όλων αυτών που αποτελούν κίνδυνογια την εμπέδωση αυτού του κλίματος. Όλων εκείνων,δηλαδή, που με την πολιτική, συνδικαλιστική και κοι-νωνική τους δράση αναδεικνύουν την κατεύθυνση τηςαντίστασης, του αγώνα, της διεκδίκησης, της ανατρο-πής αυτής της βάρβαρης πολιτικής. Αυτοί είναι οι«επίορκοι» στους οποίους πραγματικά στοχεύει τοσύστημα. Και είναι πολλαπλές οι ευθύνες της ΠΟΕ-ΟΤΑη οποία έσπευσε να σπάσει τις καταλήψεις για να δώσειτις λίστες με τους «επίορκους» μην τυχόν και κακοχα-ρακτηριστεί από τους τιμητές της αντεργατικής επίθε-σης.

Στη χρονιά που ξεκινάει, το κλίμα στο ∆ημόσιο δενθα έχει καμία σχέση με αυτό που γνωρίζαμε μέχρι σή-μερα. Και αυτό ας μπει καλά στο μυαλό μας. Ο κόσμοςτης δημοσιοϋπαλληλίας πρέπει να ξεσηκωθεί σε ένακοινό μέτωπο. Η βιομηχανία απολύσεων, διώξεων καιπειθαρχικών έχει ήδη αρχίσει να στήνεται. Και πρέπεινα χτυπηθεί πριν γιγαντωθεί.

Το κλίμα, βέβαια, έχει αλλάξει προ πολλού στονιδιωτικό τομέα της ανεργίας, των απολύσεων, της μι-σθολογικής συρρίκνωσης, της εργασιακής περιπλά-νησης και, κυρίως, της κατάργησης των συλλογικώνσυμβάσεων. Και αυτή η αλλαγή (ανατροπή είναι η λέξηπου ανταποκρίνεται καλύτερα) έχει ταρακουνήσειολόκληρο το συνδικαλιστικό οικοδόμημα. Σε όλες τουτις βαθμίδες. Και αναζητά τη θέση, το ρόλο και τις

στοχεύσεις του σε αυτή τη νέα πραγματικότητα. Απότους μεγαλοσυνδικαλιστές της ΓΣΕΕ, που είτε έφτασαννα γίνουν εργοδότες είτε ονειρεύονται κυβερνητικούςθώκους μέσω ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι τα πρωτοβάθμια σωματεία-κλαδικά ή επιχειρησιακά- που προσπαθούν νασυγκροτήσουν την πάλη τους για την υπεράσπιση όσωνέχουν απομείνει.

Σε αυτή, λοιπόν, τη νέα κατάσταση το χτύπημα τωνσυλλογικών συμβάσεων θα λειτουργήσει καταλυτικά.Γι’ αυτό, η υπεράσπιση και η διεκδίκησή τους πρέπει νααποτελέσει κεντρικό στόχο των εργαζομένων. Ηάρνηση των εργαζομένων να γίνουν θυσία στην κρίση,το ξεμπρόστιασμα των απόψεων που βάζουν εργαζόμε-νους και εργοδότες στον ίδιο παρονομαστή, να «πα-

λεύουν» από κοινού «για την έξοδο από την κρίση» και,κυρίως, ο συλλογικός αγώνας, η συλλογική προσπά-θεια για να σπάσει το κλίμα του φόβου και της τρομο-κρατίας αποτελούν μερικά από τα όπλα πουαπαιτούνται σε αυτήν την προσπάθεια. Χωρίς τη ζω-ντανή, άμεση συμμετοχή των εργαζομένων οι όποιεςδιακηρύξεις ακούγονται κούφιες και δεν τρομάζουνκαθόλου τον αντίπαλο. Και για να παραχωρήσει σήμεραο αντίπαλος το παραμικρό πρέπει να τρομάξει πολύ, ναβρει απέναντί του ένα ικανό συσχετισμό, εργαζόμενουςαποφασισμένους να συγκρουστούν για το δίκιο τους.

Σε αυτή τη νέα συγκυρία έρχεται και η πρόταση τουΠΑΜΕ για νέα γενική συλλογική σύμβαση:

«Πυρήνας της νέας ΕΓΣΣΕ είναι η αξίωση, αυτή ναείναι εκτελεστή από όλους τους εργοδότες και για τακατώτερα όρια αποδοχών να προβλέπει ότι από την1/1/2013 το κατώτερο ημερομίσθιο και ο κατώτερος μι-σθός επανέρχονται στο ποσό των 33,54 ευρώ και 751,41ευρώ και σ' αυτά να προστεθεί - ως ποσοστό αύξησης -μέρος των απωλειών της προηγούμενης τριετίας. Επι-πλέον, αύξηση από την 1η Ιούλη 2013 στα κατώταταόρια σύμφωνα με τον εθνικό πληθωρισμό.»

«Το ΠΑΜΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεναπεμπολούν το στόχο των 1.400 ευρώ κατώτερο μισθό,που είχε θέσει και διεκδικούσε τα τελευταία χρόνια.»

Σε αυτές τις δύο παραγράφους συμπυκνώνεται ηάποψη του ΠΑΜΕ για τη νέα συλλογική σύμβαση. Ταερωτήματα που μπαίνουν είναι νομίζουμε προφανή:

Αφού το ΠΑΜΕ δεν απεμπολεί το στόχο των 1.400ευρώ, γιατί δεν τον θέτει ξανά; Τι επέβαλε αυτήν την«αναπροσαρμογή» του στόχου και μάλιστα σε τόσοδραματικό βαθμό; Μήπως και σε αυτήν την περίπτωση,όπως και τότε που έμπαινε ο στόχος των 1.400 ευρώ,έχουμε την προσαρμογή των στόχων στη βάση των αν-τοχών της καπιταλιστικής οικονομίας και όχι τωνσύγχρονων λαϊκών αναγκών, όπως διακηρύσσει; Καιαν δεν είναι αυτό, τότε τι είναι; Μήπως η αναγνώρισητων συσχετισμών και των δυνατοτήτων του κινήματος;Και γιατί, άραγε, το κίνημα μπορεί σήμερα να διεκδι-κήσει αυξήσεις της τάξης του 28%; Έχει άραγεσυνείδηση το ΠΑΜΕ ή και όποιος άλλος θέτει ως αίτηματην επιστροφή των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα, τιακριβώς διεκδικεί, από ποιον και με ποιους όρους; Καιέχει, άραγε, κατανοήσει ότι για να δημιουργηθούναυτοί οι όροι πρέπει -τουλάχιστον σε ό,τι το αφορά- νααλλάξει ριζικά γραμμή πλεύσης;

ΗΗ δδιιεεκκδδίίκκηησσηη ννέέααςς γγεεννιικκήήςς σσυυλλλλοογγιικκήήςς σσύύμμββαασσηηςςεερργγαασσίίααςς μμεε ααυυξξήήσσεειιςς σσττοουυςς μμιισσθθοούύςς κκααιι τταα μμεερροοκκάάμμαατταααασσφφααλλώώςς κκααιι ππρρέέππεειι νναα ααπποοττεελλέέσσεειι σσττόόχχοο ττοουυ εερργγααττιι--κκοούύ κκιιννήήμμααττοοςς.. Ωστόσο, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι,όπως και πριν από τέσσερα χρόνια, έτσι και τώρα (καιπολύ περισσότερο τώρα), το ζήτημα αυτό δεν θα κριθείστο πόσο, άλλα στο πώς. Στο εάν σε αυτόν το στόχο θασυστρατευθούν πλατιά στρώματα εργαζομένων στηβάση του κοινού ταξικού τους συμφέροντος. Και εάναυτό επιτευχθεί, τότε και το πόσο θα είναι πολύ πιο εν-τυπωσιακό απ’ όσο κάποιοι φαντάζονται.

ðïøç

33Σάββατο 22 ∆εκέμβρη 2012 Προλεταριακή ΣημαίαΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ

Á

Τα νέα δεδομένα και τα νέα ζητούμενα

λλιιξξηη πποουυ οοππωωσσδδήήπποοττεε δδεενν ήήθθεελλαανν οοιι ΕΕυυρρωω--

ππααίίοοιι,, οούύττεε οοιι ΑΑμμεερριικκάάννοοιι ιιμμππεερριιααλλιισσττέέςς..

Όμως οι αιτίες με βάση τις οποίες είχαν φτά-

σει το τέντωμα στο σημείο που να απειλείται

να κοπεί το σκοινί κάθε άλλο παρά έχουν εκ-

λείψει. Η κρίση εντός της ευρωζώνης και της

ΕΕ συνολικά επεκτείνεται και βαθαίνει, με τε-

λευταίο και μεγάλο παράδειγμα την ιταλική

περίπτωση. Οι εξελίξεις στην περιοχή μαρ-

τυρούν πως η ένταση μεταξύ των ιμπεριαλι-

στικών δυνάμεων βρίσκεται στην αρχή της

και δεν μπορεί να αποφύγει την κλιμάκωσή

της.

Στην ίδια τη χώρα –όπως αναγνωρίζει και

η έκθεση της Κομισιόν– η πολιτική κατά-

σταση είναι εύθραυστη και ρευστή. ΜΜεε κκέέννττρροο

ττοονν ΣΣααμμααρράά εεππιιχχεειιρρεείίττααιι ηη δδιιααμμόόρρφφωωσσηη μμιιααςς

εειικκοοννιικκήήςς ππρρααγγμμααττιικκόόττηηττααςς ηη οοπποοίίαα φφυυσσιικκάά

δδεενν μμπποορρεείί νναα ααννττέέξξεειι πποολλύύ.. Όμως ελπίζουν

ότι θα τους δώσει κάποιον χρόνο για να

συντάξουν και να αναδιατάξουν κόμματα και

πολιτικές δυνάμεις κατάλληλα ώστε να στα-

θούν αποτελεσματικά απέναντι στον λαό. Γι'

αυτό πίσω από την πρώτη γραμμή που πα-

ρουσιάζει τη «μεγάλη επιτυχία» της έγκρισης

της δόσης, το σύνολο των αστικών και υπο-

ψήφιων κυβερνητικών δυνάμεων βρίσκεται

σε πλήρη κίνηση. Από την κυβερνητική

ανασύνταξη μέσω της 63μελούς γραμματείας

που προωθεί ο Σαμαράς ελπίζοντας να μαζέ-

ψει από δεξιά και «αριστερά» δυναμικό υπό

την σκέπη του, έως τα όσα εξελίσσονται στους

ΑΝΕΛ, στο ΠΑΣΟΚ, στη ∆ΗΜΑΡ και βέβαια

στον ΣΥΡΙΖΑ που έφτασε μέχρι τον Λούλα της

Βραζιλίας, οι πάντες ψάχνουν πολιτικές

απαντήσεις για τις ανάγκες και τη διαχείριση

του συστήματος της εξάρτησης και της εκμε-

τάλλευσης. Είναι βέβαιο ότι ααυυττέέςς οοιι ααππααννττήή--

σσεειιςς δδεενν μμπποορροούύνν νναα έέχχοουυνν σσεε ααυυττήή ττηη φφάάσσηη

χχααρραακκττηηρριισσττιικκάά δδιιάάρρκκεειιααςς κκααιι κκυυρρίίωωςς όόττιι θθαα

εείίννααιι σσεε δδεεξξιιάά,, ααννττιιδδρραασσττιικκήή ββάάσσηη κκααιι κκαα--

ττεεύύθθυυννσσηη.. ΓΓιιααττίί θθαα εεκκφφρράάζζοουυνν κκααιι θθαα υυππηηρρεε--

ττοούύνν ττοονν ααννττιιδδρραασσττιικκόό ττααξξιικκόό σσυυσσχχεεττιισσμμόό,,

ττηηνν ιιμμππεερριιααλλιισσττιικκήή εεππέέλλαασσηη πποουυ ββρρίίσσκκεεττααιι σσεε

εεξξέέλλιιξξηη..

Για τον λαό η γραμμή πλεύσης μέσα σε

αυτό το βαρύ καταχείμωνο και για να ανοίξει

τον δικό του δρόμο βρίσκεται σε αυτό που επι-

σημαίνει η Κομισιόν: σσττηη μμααζζιικκήή,, ααπποοφφαασσιι--

σσττιικκήή εεννίίσσχχυυσσηη ττωωνν ααννττιισσττάάσσεεωωνν ττοουυ ττωωνν

ααγγώώννωωνν ττοουυ.. Η ανάδειξη της πάταξης των

λαϊκών αντιστάσεων ως βασικό ζητούμενο

από τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές –και όχι

μόνο από αυτούς– επιβεβαιώνει αυτό που

όλοι γνωρίζουν αλλά που το μεγαλύτερο

τμήμα των δυνάμεων που αναφέρονται στην

Αριστερά δεν θέλει ή και δεν μπορεί να αναγ-

νωρίσει. ΗΗ πποολλιιττιικκήή ττηηςς ββααρρββααρρόόττηηττααςς δδεενν

εείίννααιι ααννίίκκηηττηη,, ττοο σσύύσσττηημμαα δδεενν εείίννααιι ππαανν--

ττοοδδύύννααμμοο! Οι αγώνες και οι αντιστάσεις μπο-

ρούν να μπλοκάρουν μέτρα, να ακυρώσουν

πολιτικούς σχεδιασμούς. Αποτελούν τον

πραγματικό μονόδρομο για τον λαό απέναντι

σε όλα όσα εξελίσσονται εναντίον του και τον

απαράβατο όρο για να συγκροτηθεί στη

δύναμη πάλης που απαιτεί η συνολική ανα-

μέτρηση που βρίσκεται μπροστά μας.

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ Σάββατο 22 ∆εκέμβρη 201244 Προλεταριακή Σημαία

äçìïêñáôéêÜ äéêáéþìáôá

21 νεκροί μετανάστεςβρέθηκαν στ’ ανοιχτάτης Λέσβου…

Τα ξημερώματα της Πέμπτης13/12 στις ακτές της Τουρκίας,28 μετανάστες –ανάμεσά τουςκαι παιδιά- επιβιβάστηκαν σεπλαστική λέμβο μαζί με τον«διακινητή» τους με κατεύ-θυνση τη Μυτιλήνη. Το ταξίδιτης αναζήτησης καλύτερηςτύχης στη ∆ύση, απ’ τα θύματααυτά της πολιτικής του ιμπερια-λισμού, της εκμετάλλευσης καιτης εξαθλίωσης, δυστυχώς, δενείχε αίσιο τέλος. Η λέμβοςναυάγησε και προφανώς οιάνθρωποι αυτοί δεν μπόρεσαννα κολυμπήσουν επί ώρες καιμέσα στο χειμώνα. Απ΄ το Σάβ-βατο, άρχισε ο εντοπισμός και ησυλλογή των πτωμάτων, ταοποία έφτασαν τα 21. Αγνο-ούνται 6 μετανάστες, ενώ ένας20χρονος από τη Βιρμανία, οοποίος υπέστη υποθερμικό σοκκαι μεταφέρθηκε στο «Βοστά-νειο» Νοσοκομείο, φαίνεται ναείναι ο μοναδικός διασωθείς…

Το «ατύχημα» αυτό, πουαποτελεί στην πραγματικότηταμια μαζική δολοφονία, συνέπεσεμάλιστα χρονικά με την ολοκλή-ρωση (15/12) της κατασκευήςτου συρμάτινου φράχτη στονΈβρο για την «αποτροπή του κύ-ματος μετανάστευσης» προς τηχώρα μας και προς την ιμπερια-λιστική Ε.Ε. Το κύμα όμως τηςμετανάστευσης έχει βαθιές πολι-τικές, οικονομικές και κοινωνι-κές αιτίες και δεν ανακόπτεταιμε «φράχτες». Αιτίες που δενείναι άλλες απ’ την οικονομικήαφαίμαξη και διάλυση της παρα-γωγικής βάσης των χωρών απ΄όπου προέρχεται το κύμα μετα-ναστών, απ΄ τους ιμπεριαλιστές.∆εν είναι άλλες απ΄ τους πολέ-μους και τις επεμβάσεις που εξα-πολύουν, απ΄ τις εθνικιστικέςέριδες που υποδαυλίζουν, απ΄ τιςδικτατορίες που στήνουν καιστηρίζουν. Όταν οι αιτίες αυτέςόχι απλώς υπάρχουν αλλά καιεντείνονται, θα βρίσκονταιάλλες «τεχνικές δίοδοι» εισό-δου, ακόμα και με θανατηφόρααποτελέσματα, για τους ανθρώ-πους αυτούς που άλλοτε αποτε-λούν αντικείμενουπερεκμετάλλευσης και πλουτι-σμού για τις άρχουσες τάξεις,άλλοτε «περισσεύουν», περιθ-ωριοποιούνται και απαξιώνον-ται.

Φασιστική επίθεση στο ∆ημήτρη Στρατούλη

Την Κυριακή 16/12, ομάδα 3ατόμων που φώναζαν ότι ανή-κουν στη Χρυσή Αυγή επι-τέθηκε στο βουλευτή τουΣΥΡΙΖΑ, ∆ημήτρη Στρατούλη, οοποίος βρισκόταν στο ΟΑΚΑμαζί με το γιο του για να παρα-κολουθήσει αγώνα ποδοσφαί-ρου. Τα άτομα τον πλησίασανκατά τη διάρκεια του ημιχρό-νου στο χώρο έξω απ΄ το ΟΑΚΑ,απείλησαν ότι «θα τονσκοτώσουν» και τον χτύπησανστο κεφάλι και στα πόδια.Μόλις μαζεύτηκε κόσμος και

Το λεγόμενο «δικαίωμα στην οπλοκατοχή»Το λεγόμενο «δικαίωμα στην οπλοκατοχή»

και οι χρήσεις του, με θύμα το λαόκαι οι χρήσεις του, με θύμα το λαό

ΗΗτραγωδία με την εν ψυχρώ δολοφονία 20 μι-κρών παιδιών –αλλά και 6 δασκάλων- στοδημοτικό σχολείο Σάντι Χουκ του Κονέκτι-

κατ των ΗΠΑ, στις 14/12, όταν ο 20χρονος «ψυχικάδιαταραγμένος», όπως αναφέρεται, Ανταμ Λάτζαάρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως με το όπλο τηςμητέρας του, αφού πρωτύτερα την είχε… σκοτώσεικι αυτή, για… ν΄ αυτοκτονήσει στη συνέχεια,ανασύρει ξανά το ζήτημα του λεγόμενου «δι-καιώματος στην κατοχή και χρήση όπλων». Ενός«δικαιώματος» νομιμοποιημένου στην ιμπεριαλι-στική μητρόπολη των ΗΠΑ που στη «∆εύτερη Τρο-πολογία» του συντάγματός της, επικαλούμενηλόγους και λογικές «ασφάλειας», αναφέρει το απα-ραβίαστο του «δικαιώματος του λαού να κατέχει καινα φέρει όπλα». Με τάση, μάλιστα, το κάθε ιδιαίτερονομικό πλαίσιο στις πολιτείες να υποτάσσεται στηντροπολογία αυτή, όπως αποφασίστηκε κι απ΄ τοΑνώτατο ∆ικαστήριο των ΗΠΑ τον Ιούνη του 2010.

Προφανώς κι εδώ δεν έχουμε κανένα «παράδοξοφαινόμενο» εξοπλισμού του λαού απ’ τους… ταξικούςτου αντιπάλους κι ούτε βέβαια μια κατάσταση που ναθυμίζει λαούς που αγωνίζονται με τ’ όπλο στο χέριενάντια στους καταπιεστές και εκμεταλλευτές τους,όπου μια άλλη, επαναστατική πολιτική συνείδησηέχει κατακτηθεί απ΄ αυτούς. Η «σκούφια» του φαινο-μένου κρατάει απ’ τους ένοπλους κατακτητές τηςΑμερικής - η τροπολογία είχε εισαχθεί στο σύνταγμααπ΄ το 1791 και μια χαρά εντάχθηκε στην εξέλιξη τηςεκμεταλλευτικής κοινωνίας στο διάβα των χρόνων.Με δεδομένη την πολιτική και ιδεολογική κυριαρχίατου καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού στις συνει-δήσεις ενός λαού, ο οποίος νοείται -όσον αφορά το«δικαίωμα» αυτό- ως σύνολο ατομικοτήτων, ένα τέ-τοιο «δικαίωμα» είτε οδηγεί σε φαινό-μενα–παράγωγα του «κοινωνικού κανιβαλισμού»που γεννά η κρίση του συστήματος και που τα «δου-λεύει» ιδεολογικά καθημερινά η κυρίαρχη τάξη ή,ακόμα, εντάσσεται ευθέως σε σχεδιασμούς κι επι-διώξεις του συστήματος.

Και στις δύο περιπτώσεις το θύμα είναι ο ίδιος ολαός. ∆ημοσιεύματα αναφέρουν πως οι θάνατοι απόπυροβόλα όπλα στις ΗΠΑ ανέρχονται στους… 80 ημε-ρησίως (!) κατά μέσο όρο, ενώ 61 μαζικές δολοφονίεςέχουν σημειωθεί σε 30 αμερικάνικες πολιτείες απ’ το

1982. Λογικές «αυτοδικίας», «υπεράσπισης της ιδιο-κτησίας», «αντιμετώπισης της εγκληματικότητας»που το ίδιο το σύστημα γεννά, αλλά ακόμα και η«επίλυση διαφορών», εντάσσουν τα όπλα στα μέσα«έκφρασης», με όποιο τραγικό αποτέλεσμα έχουν. Ή,ακόμα χειρότερα, αποτελούν μέσο ξεσπάσματος τηςμισανθρωπίας, των κοινωνικών αδιεξόδων και τωνψυχικών διαταραχών, που κι αυτά αποτελούν παρά-γωγα και αποτελέσματα του σάπιου και εκμεταλλευ-τικού κοινωνικού συστήματος. Άλλοτε πάλι,εντάσσονται σε οργανωμένους σχηματισμούς «πο-λιτών» με καθαρά κατασταλτικό ρόλο και παρακρα-τικά, αντιλαϊκά χαρακτηριστικά, όπως οι «ομάδεςπολιτοφυλακής γειτονιάς» (Neighborhood Watch).Ούτε είναι βέβαια τυχαίο πως το «δικαίωμα στηνοπλοκατοχή» είναι επίσης κατοχυρωμένο σε κράτησαν το Ισραήλ, το σφαγέα, δηλαδή, του παλαιστινια-κού λαού.

Και στη χώρα μας, όμως, το ζήτημα της κατοχήςόπλων ανακινήθηκε πρόσφατα λόγω της οπλοφορίαςβουλευτών της Χρυσής Αυγής, όπως ο Κασιδιάρης, οοποίος κατέχει σχετική άδεια οπλοφορίας, ή ο Γερμε-νής (ο λεγόμενος «Καιάδας»), που κατέθεσε αίτησηγια τέτοια άδεια. Οι οποίοι έλαβαν, μάλιστα, τηνπλήρη κάλυψη–απάντηση του ∆ένδια στην αναφοράτου βουλευτή Νικολόπουλου σχετικά με το «φαινό-μενο κυκλοφορίας οπλισμένων βουλευτών στουςχώρους του κοινοβουλίου». Σύμφωνα με τον ∆ένδια,επιτρέπεται η οπλοφορία των βουλευτών που κα-τέχουν όπλα «νόμιμα» και τηρούν τους κανονισμούςεισόδου στη Βουλή. Είναι «ανεκτό», λοιπόν, απ’ τουςεκφραστές της επίσημης πολιτικής του συστήματοςνα οπλοφορούν οι φασίστες βουλευτές. Για την«ασφάλειά» τους, φυσικά! Την ίδια στιγμή, βέβαια,που η «ασφάλεια» άλλου βουλευτή κινδύνευσε, σεδημόσιο χώρο (περίπτωση Στρατούλη). Αλλά και οιαιτήσεις οπλοκατοχής σε αστυνομικά τμήματα απόπολίτες έχουν αυξηθεί σημαντικά το τελευταίο διά-στημα, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα του Τύπου(«Το Ποντίκι» 6/12/12). Τα φαινόμενα αυτά βρίσκουναντίθετο κάθε προοδευτικό άνθρωπο. Γιατί συνει-δητοποιεί πως η χρήση των μέσων αυτών θα λει-τουργήσει σύμφωνα με την κυρίαρχη ιδεολογία ή στοπλαίσιο αντιδραστικών και αντιλαϊκών επιδιώξεωντου συστήματος.

φίλαθλοι της ΑΕΚ, οι θρασύδει-λοι τράπηκαν σε φυγή, κατά τησυνήθη γι’ αυτούς πρακτική. ΟΣτρατούλης μεταφέρθηκε στοιατρείο του σταδίου και μετά,προληπτικά, στο Νοσοκομείο«Γ. Γεννηματάς». Απ’ τη μεριάτης, η Χρυσή Αυγή «αρνήθηκεκάθε ανάμειξη», χωρίς βέβαιακαι να… καταδικάζει την επί-θεση, ενώ κατέθεσε και μήνυσηστο Στρατούλη για «συκοφα-ντική δυσφήμιση». Ανεξάρτ-ητα, όμως, απ’ το ποιόν των«φυσικών αυτουργών» τηςεπίθεσης, είναι η ίδια η φασι-στικοποίηση της επίσημης πο-λιτικής του συστήματος πουστοχοποιεί μετανάστες, απερ-γούς και διαδηλωτές, αλλά κιόλους όσοι αναφέρονται στηνΑριστερά –ακόμα και μέλη ήεκπροσώπους της επίσημηςΑριστεράς, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ-που τροφοδοτεί τέτοιες τρα-μπούκικες, μέχρι δολοφονικές,επιθέσεις που χαρακτηρίζουντην πρακτική και της ΧρυσήςΑυγής. Μπροστά στην ανερχό-μενη φασιστικοποίηση, είτεαυτή εκφράζεται από την«επίσημη» στάση του αστικούκράτους και των κυβερνήσεώντου είτε από συμμορίες, πρέπεινα συγκροτηθεί και να ορθωθείένα αποφασιστικό, μαζικόλαϊκό κίνημα. ΚΚάάττωω ηη κκρρααττιικκήήκκααιι ππααρραακκρρααττιικκήή ττρροομμοοκκρρααττίίαα!!–– ΝΝαα σσυυλλλληηφφθθοούύνν οοιι δδρράάσσττεεςς!!

Ιερισσός Χαλκιδικής:

Εισβολή αστυνομικών στο σπίτι του καισύλληψη κατοίκου

Τα χαράματα της Παρα-σκευής 14/12, αστυνομικοί τηςΑσφάλειας Πολυγύρου εισέβα-λαν στο σπίτι του Σ.Τ., κα-τοίκου της Ιερισσού, με τρόποώστε να μη γίνουν αντιληπτοίαπ΄ τους γείτονες, προχώρησανσε έρευνα και τον συνέλαβανγια κατοχή ενός πιστολιού φω-τοβολίδας, φωτοβολίδων καιαβολίδωτων φυσιγγίων. Οαγωνιστής αυτός κατηγορείταιπως, συμμετέχοντας στη δια-δήλωση που είχε γίνει στις21/10 στις Σκουριές της Χαλκι-δικής ενάντια στα μεταλλείατης «Ελληνικός Χρυσός», πέ-ταγε φωτοβολίδες. Η πληρο-φορία αντλήθηκε απόφωτογραφία αστυνομικής κά-μερας. Ο Σ.Τ. παραπέμφθηκε μεαυτόφωρη διαδικασία (δύομήνες μετά!!!) για «οπλοκα-τοχή», αλλά και σε τακτική δι-κάσιμο με την κατηγορία της«απόπειρας πρόκλησης σωμα-τικής βλάβης». Θυμίζουμε πωςστη διαδήλωση αυτή χιλιάδεςλαού δέχθηκαν την άγρια επί-θεση των δυνάμεων καταστο-λής, με χημικά, ξυλοδαρμούςκαι συλλήψεις. Η σύλληψη καιη ποινικοποίηση αυτή εντάσ-σεται στην επιχείρηση τρομο-κράτησης του λαού τηςΧαλκιδικής για να υποστείλειτο δίκαιο αγώνα του ενάντιαστη ζημιογόνα δράση των με-ταλλείων χρυσού.

Εργα της ελληνικής

Κου Κλουξ Κλαν...

Στο φως νέες καταγγελίες κακοποίησης μεταναστών…Στο φως νέες καταγγελίες κακοποίησης μεταναστών…

•• ΧΧααρραακκιιέέςς μμεε μμααχχααίίρριι,, σσεε σσχχήήμμαα ««ΧΧ»»,, έέκκαανναανν σσττηηνν ππλλάάττηη ττοουυ ΧΧαασσάάνν ΜΜέέκκιι,, ααππόό ττηη ΣΣοομμααλλίίαα,, άάττοομμααπποουυ εεππέέββααιινναανν σσεε μμηηχχααννέέςς,, φφοορροούύσσαανν μμααύύρραα πποουυκκάάμμιισσαα κκααιι κκρρααττοούύσσαανν εελλλληηννιικκέέςς σσηημμααίίεεςς,, ττοονν ππεε--ρραασσμμέέννοο ΑΑύύγγοουυσσττοο,, εεννώώ ππεερρππααττοούύσσεε σσττοο κκέέννττρροο ττηηςς ΑΑθθήήννααςς μμααζζίί μμ΄ έένναανν άάλλλλοο μμεεττααννάάσσττηη ααππ΄ ττηηΜΜααυυρριιττααννίίαα.. ΠΠρρωωττύύττεερραα ττοονν εείίχχαανν χχττυυππήήσσεειι σσττοο κκεεφφάάλλιι,, ρρίίχχννοοννττάάςς ττοονν ααννααίίσσθθηηττοο.. ΤΤηηνν κκααττααγγγγεελλίίααέέκκααννεε οο μμεεττααννάάσσττηηςς ααυυττόόςς σσττοο ππρραακκττοορρεείίοο ΡΡόόιιττεερρ,, εεννώώ εεξξέέφφρραασσεε κκααιι ττοο μμόόννιιμμοο φφόόββοο,, ααππόό ττόόττεε,, γγιιααττηη ζζωωήή ττοουυ..

•• ΟΟ ΑΑιιγγύύππττιιοοςς ΟΟυυααλλίίννττ ΤΤάάλλεεμμππ έέγγιιννεε γγννωωσσττόόςς εεξξααιιττίίααςς ττοουυ ξξυυλλοοδδααρρμμοούύ κκααιι ττοουυ ββαασσααννιισσμμοούύ ττοουυααππ’’ ττοο φφοούύρρννααρρηη εερργγοοδδόόττηη ττοουυ κκιι άάλλλλαα άάττοομμαα,, σσττηη ΣΣααλλααμμίίνναα.. ΟΟ ίίδδιιοοςς κκααττααγγγγέέλλλλεειι σσττοο ΡΡόόιιττεερρ ττοονν εεφφιι--άάλλττηη πποουυ έέζζηησσεε όότταανν ππήήγγεε νναα ζζηηττήήσσεειι ααππ’’ ττοο ααφφεεννττιικκόό ττοο μμιισσθθόό πποουυ δδιικκααιιοούύνντταανν ααππ’’ ττοονν κκααθθααρριισσμμόόττοουυ φφοούύρρννοουυ.. ΤΤοο ββαασσααννιισσττήήρριιόό ττοουυ κκρράάττηησσεε 1188 ώώρρεεςς κκααιι ππεερριιλλάάμμββααννεε ααλλυυσσόόδδεεμμαα ααππ΄ ττοο λλααιιμμόό σσεε δδέένν--ττρροο,, χχττυυππήήμμαατταα μμεε ρράάββδδοουυςς κκααιι γγρροοθθιιέέςς κκααιι ««σσύύρρσσιιμμοο»»!!!!!! ΠΠεερραασσττιικκοοίί ττοονν ββρρήήκκαανν ααλλυυσσοοδδεεμμέέννοο κκααιιππααρρααμμοορρφφωωμμέέννοο ααππόό ττοονν ξξυυλλοοδδααρρμμόό.. ΜΜεεττάά ττηηνν ππααρροοχχήή ττωωνν ππρρώώττωωνν ββοοηηθθεειιώώνν,, κκρρααττήήθθηηκκεε ααππ΄ ττιιςςααρρχχέέςς γγιιααττίί δδεενν δδιιέέθθεεττεε τταα ««ννοομμιιμμοοπποοιιηηττιικκάά έέγγγγρρααφφαα»».. ΟΟιι δδρράάσσττεεςς,, ααννττίίθθεετταα,, ααφφέέθθηηκκαανν εελλεεύύθθεερροοιι……

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ 55Σάββατο 22 ∆εκέμβρη 2012 Προλεταριακή Σημαία

Η φασιστικοποίηση, “επίσημη” πολιτική του συστήματος

και του κράτους

ΤΤη βάρβαρη και ταξική επίθεση που εξαπολύει

το σύστημα ενάντια στην εργατική τάξη και το

λαό υπηρετεί και συνοδεύει η προωθημένη φα-

σιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής. Κλι-

μακώνεται και προσαρμόζεται στις σημερινές ανάγκες

της τρομακτικής και ισοπεδωτικής επίθεσης που διε-

ξάγουν ο ιμπεριαλισμός και το ντόπιο κεφάλαιο. Επι-

στρατεύουν το “κράτος έκτακτης ανάγκης” για να

περάσουν τα μνημόνια, τα βάρβαρα αντιλαϊκά-αντερ-

γατικά μέτρα, για να προωθήσουν την πολιτική της

φτώχειας, των απολύσεων, της ανεργίας, της

εξαθλίωσης. Για να καθυποτάξουν και να πνίξουν την

παραμικρή δυνατότητα οργάνωσης του λαού, κάθε

φωνή αντίστασης εν τη γενέσει της, να στείλουν στο

απόσπασμα κεκτημένα δημοκρατικά δικαιώματα και

ελευθερίες [...] [...] Στο έδαφος της αστικής κοινοβου-

λευτικής δημοκρατίας, από τη μήτρα της δικτατορίας

του κεφαλαίου, γεννιέται ο φασισμός. Σε αυτό το έδα-

φος ενισχύονται οι ακροδεξιές, φασιστικές και νεονα-

ζιστικές απόψεις και μορφώματα, όπως η Χ.Α. [...] [...]

Το τσάκισμα του φασισμού και του νεοναζισμού είναι

υπόθεση του λαού. Είναι υπόθεση ενός κινήματος

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-∆ΙΕΚ∆ΙΚΗΣΗΣ-ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ με αντιι-

μπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική-αντιδιαχειριστική

κατεύθυνση. [...] Ενάντια στην τρομοκρατία των

ξένων και ντόπιων αφεντικών, των πολιτικών δυνά-

μεων του συστήματος και των φασιστών τσιρακιών

τους. Με Έλληνες και μετανάστες σε κοινό αγώνα. Σε

αυτή την υπόθεση θα συμβάλουμε με όλες μας τις

δυνάμεις για να ανοίξει ο δρόμος του λαού!!!»

Τα παραπάνω αποσπάσματα είναι από τηνπροκήρυξη του ΚΚΕ(μ-λ) που μοιράστηκε στησυγκέντρωση στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας

(16/12) για τη «ματαίωση της νεοναζιστικήςσύναξης» της Χ.Α. στο Περιβολάκι παρουσίαόλης της κοινοβουλευτικής της ομάδας.

Με βάση τον πολιτικό προσανατολισμό που θέ-τουμε στην προκήρυξη αντιπροτείναμε, στη συνά-ντηση που πραγματοποιήθηκε στο δημαρχείο τηςΝίκαιας (12/12) μετά από κάλεσμα της ΚΕΕΡΦΑ, ναγίνει συγκέντρωση και πορεία. Θέτοντας ανοιχτάτη διαφωνία μας με τη λογική της αντισυγκέντρω-σης (εκτιμώντας τα σημερινά δεδομένα από τηνπλευρά του κινήματος) έτσι όπως προσδιοριζόταναπό τα συνθήματα της αφίσας. Υπογραμμίζοντας,παράλληλα, τις ακροβασίες ορισμένων δυνάμενωνπου τη μια μέρα καλούν το κράτος και τους θε-σμούς του να θέσουν «εκτός νόμου τη Χ.Α.» και να«κλείσουν τα γραφεία της». Ενώ την επόμενη, πουτο σύστημα υιοθετεί για τους λόγους του αυτά τααιτήματα (βλ. Βενιζέλο), καλούν το λαό νασυγκρουστεί με τους φασίστες και την κρατική κα-ταστολή που τους περιφρουρεί, χωρίς να έχουν οι-κοδομηθεί τέτοιοι όροι.

Το αδιέξοδο της παραπάνω αντίληψης εκ-φράστηκε στη συγκέντρωση της Νίκαιας. Τόσοαπό την αδυναμία της να συγκεντρώσει λαϊκέςδυνάμεις της τοπικής κοινωνίας και της ευρύτε-ρης περιοχής του Πειραιά όσο και στην πραγμά-τωσή της, αφού η πορεία επί της ουσίαςαπαγορεύτηκε, με τις κλούβες και τις διμοιρίεςτων ΜΑΤ σε απόσταση αναπνοής να έχουνκλείσει το δρόμο. Με το μπλοκ του α/α χώρου,όταν τελικά έφτασε στη συγκέντρωση, μπροστάσε αυτό το αδιέξοδο να θέτει το ζήτημα «νακρατήσουμε την πλατεία» (;;;). Τελικά, οι δυνά-μεις καταστολής, τα κρατικά «τάγματα εφόδου»,ανέλαβαν να «καθαρίσουν» τους δρόμους τηςΝίκαιας, κυνηγώντας, χτυπώντας καιτραυματίζοντας αγωνιστές.

ΚΑΜΙΝΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Εκδήλωση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό

ΜΜε επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Κυ-ριακή 9/12 η εκδήλωση που συνδιοργά-νωσαν η «Πρωτοβουλία κατοίκων

Καμινίων-Ρέντη ενάντια στα μνημόνια και τααντικοινωνικά μέτρα» και ο Σύλλογος Αλληλεγ-γύης στον Παλαιστινιακό Λαό «ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ».Συμμετείχαν, επίσης, η πρωτοβουλία «Ένα Καράβιγια την Γάζα», αλλά και Παλαιστίνιος αγωνιστής.

Τη συζήτηση άνοιξε ο εκπρόσωπος της «Πρω-τοβουλίας κατοίκων» υπογραμμίζοντας ότι οκαλύτερος τρόπος έκφρασης αλληλεγγύης στονπαλαιστινιακό λαό είναι αυτή να ενταχθεί στουςκαθημερινούς αγώνες του λαού μας ενάντια σταΜνημόνια και τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, ενά-ντια στα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τα ντό-πια αστικά επιτελεία, από τα οποία αυτή η επίθεσηεκπορεύεται.

Ο Παλαιστίνιος αγωνιστής έκανε, καταρχήν,μια εξαιρετικά χρήσιμη ιστορική αναδρομή απο-καλύπτοντας τις μεθοδεύσεις των σιωνιστών που,ευθύς εξαρχής, με τη στήριξη των ιμπεριαλιστών,προώθησαν τον εκτοπισμό και τον αφανισμό τωνΠαλαιστινίων. Για να καταλήξει στο ότι το«αίτημα» για «ειρηνική συνύπαρξη δύο κρατών,παλαιστινιακού και ισραηλινού» (που υιοθετείταικαι από μέρος της Αριστεράς) είναι ανιστόρητο(αφού παραγνωρίζει το καθεστώς κατοχής πουέχουν επιβάλει οι σιωνιστές με τη στήριξη των ιμ-περιαλιστών) και αποτελεί ουσιαστικά προδοσίαγια την παλαιστινιακή αντίσταση και τους πόθουςτου παλαιστινιακού λαού. Αφού ευχαρίστησε τονελληνικό λαό για κάθε μορφή αλληλεγγύης που

προσφέρει στους Παλαιστίνιους, δήλωσε ότιεκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η πολι-τική στήριξη του αγώνα τους. Υπερασπίστηκε τοδικαίωμα της αντίστασης με κάθε μέσον απέναντιστον ισραηλινό καταχτητή. Τόνισε την αναγκαι-ότητα σε κάθε χώρα να αναπτυχθεί κίνημα που θααποδυναμώνει το σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό.Ιδιαίτερα για το κίνημα στην Ελλάδα, ο στόχοςαυτός μπαίνει πιο επιτακτικά, από τη στιγμή πουο ιμπεριαλισμός εντείνει την παρουσία του και έχειεπιβάλει συνεργασία στρατηγικού χαρακτήραΕλλάδας-Ισραήλ, προκειμένου να εξυπηρετηθούνσυνολικότερα σχέδια ενάντια στους λαούς τηςευρύτερης περιοχής.

Ο εκπρόσωπος από το «Ένα Καράβι για τηνΓάζα» τοποθετήθηκε για τη δράση της πρωτοβου-λίας και ενημέρωσε για το βασικό στόχο που είναιη άρση του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας.Αναφέρθηκε στο τελευταίο ψήφισμα του ΟΗΕ ωςμια θετική εξέλιξη που, όμως, από μόνη της δενμπορεί να ανατρέψει την κατάσταση, υπεν-θυμίζοντας ότι ήδη το κράτος του Ισραήλ προχωράσε 3.000 νέους εποικισμούς στην ∆υτική Όχθη.

Οι συναγωνίστριες από το Σύλλογο«ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ» μετέφεραν τη ζώσα εμπειρία αγω-νιστών, αλληλέγγυων στον παλαιστινιακό λαό,που βρέθηκαν στη Λωρίδα της Γάζας και στη∆υτική Όχθη. Ενημέρωσαν, επίσης, για τη δράσηαλληλεγγύης του συγκεκριμένου Συλλόγου,καθώς και για την καμπάνια ενημέρωσης που έχειξεκινήσει για μποϊκοτάζ στα ισραηλινά προϊόντα.

Πλατιά εκδήλωση συμπαράστασης στον

Πέτρο Καπετανόπουλο

ΣΣττιιςς 2211 ττοουυ ππεερραασσμμέέννοουυ ΙΙοούύλληη τταα μμεεσσάάννυυχχτταα,, οο ΠΠέέττρροοςς ΚΚααππεε--ττααννόόπποουυλλοοςς άάκκοουυσσεε φφαασσααρρίίαα έέξξωω ααππόό ττοο σσππίίττιι όόπποουυ μμέέννεειι μμεεττηηνν οοιικκοογγέέννεειιάά ττοουυ,, σσττοονν ΚΚοολλωωννόό.. ΒΒγγααίίννοοννττααςς έέξξωω εείίδδεε έένναα ππεε--

ρριιπποολλιικκόό ττηηςς αασσττυυννοομμίίααςς κκααιι ττέέσσσσεερριιςς αασσττυυννοομμιικκοούύςς ττηηςς ΟΟμμάάδδααςς««∆∆ΙΙΑΑΣΣ»» νναα έέχχοουυνν ρρίίξξεειι σσττοο οοδδόόσσττρρωωμμαα έένναα μμεεττααννάάσσττηη,, νναα ττοουυ έέχχοουυννππεερράάσσεειι χχεειιρροοππέέδδεεςς κκααιι έέννααςς ααππόό ααυυττοούύςς νναα ττοονν ππααττάάεειι σσττηηνν κκοοιιλλιιάά..ΣΣττοο εερρώώττηημμάά ττοουυ γγιιααττίί ττοονν ππααττάάεειι,, ααφφοούύ ττοονν εείίχχεε ήήδδηη σσυυλλλλάάββεειι,, οοαασσττυυννοομμιικκόόςς κκααττέέββαασσεε ττοο ππόόδδιι ττοουυ ααππααννττώώννττααςς όόττιι δδεενν ττοονν ππααττάάεειι..ΌΌμμωωςς,, λλίίγγεεςς σσττιιγγμμέέςς ααρργγόόττεερραα έέννααςς άάλλλλοοςς ααππόό ττοουυςς αασσττυυννοομμιικκοούύςςππάάττηησσεε ττοο μμεεττααννάάσσττηη μμεε μμααννίίαα σσττηηνν κκοοιιλλιιάά,, κκάάννοοννττάάςς ττοονν νναα σσφφαα--δδάάζζεειι κκααιι κκοομμππάάζζοοννττααςς όόττιι ααυυττόό ήήτταανν ππάάττηημμαα κκααιι όόχχιι ττοο ππρροοηη--γγοούύμμεεννοο!! ΗΗ εεππααννάάλληηψψηη ττηηςς δδιιααμμααρρττυυρρίίααςς ττοουυ ΠΠέέττρροουυΚΚααππεεττααννόόπποουυλλοουυ γγιιαα ττηη ββάάννααυυσσηη σσυυμμππεερριιφφοορράά ττωωνν αασσττυυννοομμιικκώώννεείίχχεε σσαανν ααπποοττέέλλεεσσμμαα...... ττηη σσύύλλλληηψψήή ττοουυ κκααιι ττοο ξξεεκκίίννηημμαα μμιιααςς ααππίίσσττεευυ--ττηηςς ππεερριιππέέττεειιααςς.. ΑΑφφοούύ κκρρααττήήθθηηκκεε όόλλοο ττοο ββρράάδδυυ σσττοο κκρρααττηηττήήρριιοο ττοουυΑΑ..ΤΤ.. ΚΚοολλωωννοούύ,, ττοο ππρρωωίί,, μμεε έέκκππλληηξξήή ττοουυ,, δδιιααππίίσσττωωσσεε όόττιι ττοουυ εείίχχααννφφοορρττώώσσεειι ττρρεειιςς κκααττηηγγοορρίίεεςς:: ««ααννττίίσστταασσηη κκααττάά ττηηςς ααρρχχήήςς»»,, ««ψψεευυδδήήςςααννωωμμοοττίί κκααττάάθθεεσσηη»» κκααιι ««ααππόόππεειιρραα ααππεελλεευυθθέέρρωωσσηηςς κκρρααττοουυμμέέννοουυ»»!!!!!!ΚΚααττηηγγοορρίίεεςς οοιι οοπποοίίεεςς μμπποορροούύνν νναα σσηημμάάννοουυνν ααθθρροοιισσττιικκάά πποοιιννήή αακκόόμμηηκκααιι δδεεκκααππέέννττεε εεττώώνν φφυυλλάάκκιισσηηςς..

ΩΩσσττόόσσοο,, οο εεφφιιάάλλττηηςς δδεενν σσττααμμααττάά εεκκεείί.. ΗΗ εειισσααγγγγεελλέέααςς σσττηηνν οοπποοίίααττοονν ππρροοσσήήγγααγγαανν σσττιιςς 2244 ΙΙοούύλληη κκααττάά ττηηνν ααυυττόόφφωωρρηη δδιιααδδιικκαασσίίαα,, ττοουυααππάάγγγγεειιλλεε κκααιι ττηηνν κκααττηηγγοορρίίαα ττηηςς ««σσυυννέέρργγεειιααςς σσεε κκλλοοππήή»» ααννααφφέέρροονν--ττααςς,, σσεε έένναα ππααρρααλλήήρρηημμαα ααυυθθααιιρρεεσσίίααςς,, όόττιι οο ΚΚααππεεττααννόόπποουυλλοοςς,, οούύττεελλίίγγοο οούύττεε πποολλύύ,, κκρρααττοούύσσεε ττσσίίλλιιεεςς γγιιαα ττηηνν κκλλοοππήή ττσσάάννττααςς ττηηνν οοπποοίίααεείίχχεε δδιιααππρράάξξεειι οο μμεεττααννάάσσττηηςς ((κκααιι ττηηνν οοπποοίίαα,, όόππωωςς οομμοολλόόγγηησσεε,, δδιιέέ--ππρρααξξεε εεππεειιδδήή ππεειιννοούύσσεε)) κκααιι ππααρρεεννέέββηη ππρροοκκεειιμμέέννοουυ νναα ττοονν ααππεελλεευυ--θθεερρώώσσεειι!!!!!! ΚΚααιι ααυυττόό ππααρρόόλλοο πποουυ οούύττεε ηη κκοοππέέλλαα ττηηςς οοπποοίίααςς εείίχχεε κκλλααππεείίηη ττσσάάνντταα εείίχχεε μμιιλλήήσσεειι γγιιαα κκάάπποοιιοο ««σσυυννεερργγόό»» οούύττεε ππρροοκκύύππττεειι κκάάττιι ττέέ--ττοοιιοο ααππ’’ ττηηνν κκααττάάθθεεσσηη ττοουυ αασσττυυννοομμιικκοούύ--μμοοννααδδιικκοούύ μμάάρρττυυρραα κκαα--ττηηγγοορρίίααςς.. ΜΜεεττάά ττηηνν ααυυττόόφφωωρρηη δδιιααδδιικκαασσίίαα οο ΚΚααππεεττααννόόπποουυλλοοςςααφφέέθθηηκκεε εελλεεύύθθεερροοςς ππεερριιμμέέννοοννττααςς ττηη γγννωωμμοοδδόόττηησσηη ττηηςς εειισσααγγγγεελλίίααςς..ΠΠααρρεεμμππιιππττόόννττωωςς,, οο μμεεττααννάάσσττηηςς πποουυ εείίχχεε σσυυλλλληηφφθθεείί ααφφέέθθηηκκεε --κκααττάάππεερρίίεερργγοο ττρρόόπποο-- εελλεεύύθθεερροοςς ππααρρόόττιι δδεενν εείίχχεε κκαανν χχααρρττιιάά,, ππρροοφφααννώώςςγγιιαα νναα μμηηνν μμπποορρεείί νναα χχρρηησσιιμμοοπποοιιηηθθεείί ωωςς μμάάρρττυυρρααςς υυππεερράάσσππιισσηηςς ττοουυΠΠέέττρροουυ..

ΠΠρρόόκκεειιττααιι γγιιαα έένναα κκρρααυυγγααλλέέοο,, ττρροομμοοκκρρααττιικκόό ««μμααγγεείίρρεεμμαα»» κκαα--ττηηγγοορριιώώνν πποουυ φφααννττάάζζοουυνν σσεε κκάάθθεε κκοοιιννόό ννοουυ έέωωςς κκααιι ««ππααρράάλλοογγεεςς»»..ΣΣττόόχχοοςς,, ηη φφίίμμωωσσηη κκάάθθεε φφωωννήήςς ααννττίίσστταασσηηςς κκααιι δδιιααμμααρρττυυρρίίααςς ααππέέ--ννααννττιι σσττηηνν ωωμμήή ββίίαα ττωωνν ππρρααιιττοορριιααννώώνν ττοουυ σσυυσσττήήμμααττοοςς.. ΗΗ κκααλλλλιιέέρρ--γγεειιαα κκλλίίμμααττοοςς ττρροομμοοκκρρααττίίααςς κκααιι υυπποοττααγγήήςς σσεε κκάάθθεε λλοογγήήςς κκρρααττιικκήήααυυθθααιιρρεεσσίίαα κκααιι ααυυττααρρχχιισσμμόό..

ΕΕκκττόόςς όόμμωωςς ααππόό ττιιςς ππααρρααππάάννωω κκααττηηγγοορρίίεεςς πποουυ άάδδιικκαα ττοονν ββαα--ρρύύννοουυνν,, οο ΠΠέέττρροοςς ΚΚααππεεττααννόόπποουυλλοοςς,, πποουυ εερργγάάζζεεττααιι ωωςς δδηημμόόσσιιοοςς υυππάάλλ--λληηλλοοςς σσττοονν ΟΟΑΑΕΕ∆∆ ΠΠεερριισσττεερρίίοουυ,, κκιιννδδυυννεεύύεειι νναα ββρρεεθθεείί κκααιι σσεε««ππρροοσσωωρριιννήή ααρργγίίαα»» ααππ’’ ττηη δδοουυλλεειιάά ττοουυ κκααιι σσττέέρρηησσηη ααπποοδδοοχχώώνν μμέέχχρριιττηηνν εεκκδδίίκκαασσηη ττηηςς υυππόόθθεεσσηηςς.. ΑΑυυττήή ηη φφρριικκττήή ππρροοοοππττιικκήή ((ηη οοπποοίίαα,,σσηημμεειιωωττέέοονν,, μμπποορρεείί νναα φφττάάσσεειι κκααιι τταα ττέέσσσσεερραα μμεε ππέέννττεε χχρρόόννιιαα))ππρροοββλλέέππεεττααιι ααππόό ττοο ννέέοο ««ΚΚώώδδιικκαα ∆∆ηημμοοσσίίωωνν ΥΥππααλλλλήήλλωωνν»» ττοουυΜΜννηημμοοννίίοουυ 33 γγιιαα όόπποοιιοονν δδηημμόόσσιιοο υυππάάλλλληηλλοο ππααρρααππέέμμππεεττααιι μμεε ««κκαα--κκοουυρργγηημμααττιικκήή κκααττηηγγοορρίίαα»» κκααιι ααπποοττεελλεείί μμίίαα σσααφφήή ππρροοσσππάάθθεειιαα ααπποο--μμάάκκρρυυννσσηηςς ααππόό ττοο ∆∆ηημμόόσσιιοο όόλλωωνν εεκκεείίννωωνν ττωωνν εερργγααζζοομμέέννωωνν πποουυααννττιισσττέέκκοοννττααιι σσττηη ββάάρρββααρρηη ααννττιιλλααϊϊκκήή εεππέέλλαασσηη,, ααπποοκκααλλύύππττεειι ττοο σσττήή--σσιιμμοο μμίίααςς ««ββιιοομμηηχχααννίίααςς»» δδιιώώξξεεωωνν ττωωνν δδηημμοοσσίίωωνν υυππααλλλλήήλλωωνν γγιιαα ττηηννπποολλιιττιικκήή,, σσυυννδδιικκααλλιισσττιικκήή κκααιι κκοοιιννωωννιικκήή ττοουυςς δδρράάσσηη..

ΠΠρροοκκεειιμμέέννοουυ νναα ααννααδδεειιχχττεείί κκααιι νναα κκααττααγγγγεελλθθεείί ππλλααττιιάά ααυυττήή ηηάάδδιικκηη φφρροοννηημμααττιικκήή,, φφαασσιισσττιικκήήςς έέμμππννεευυσσηηςς κκααιι εεκκττέέλλεεσσηηςς δδίίωωξξηη ηη««ΕΕππιιττρροοππήή ΑΑλλλληηλλεεγγγγύύηηςς σσττοονν ΠΠέέττρροο ΚΚααππεεττααννόόπποουυλλοο»» δδιιοορργγάάννωωσσεεσσυυννέέννττεευυξξηη ΤΤύύπποουυ ττηηνν ΠΠέέμμππττηη 2200//1122 σσττηηνν ααίίθθοουυσσαα ττηηςς ΕΕΣΣΗΗΕΕΑΑ.. ΣΣττηησσυυννέέννττεευυξξηη ππααρρααββρρέέθθηηκκεε ππλλήήθθοοςς ααρριισσττεερρώώνν οορργγααννώώσσεεωωνν κκααιι σσυυλλλλοο--γγιικκοοττήήττωωνν,, κκοοιιννωωννιικκώώνν φφοορρέέωωνν,, σσυυννδδιικκααλλιισσττώώνν,, σσυυννααδδέέλλφφωωνν ττοουυΠΠέέττρροουυ κκααιι ααλλλληηλλέέγγγγυυωωνν,, κκααθθώώςς κκααιι ββοουυλλεευυττώώνν ττοουυ ΣΣΥΥΡΡΙΙΖΖΑΑ.. ΚΚοοιιννήήδδιιααππίίσσττωωσσηη όόλλωωνν ήήτταανν όόττιι ααυυττήή ηη υυππόόθθεεσσηη,, μμααζζίί μμεε πποολλλλέέςς άάλλλλεεςς πποουυσσττήήννοοννττααιι κκααθθηημμεερριιννάά,, ααπποοττεελλεείί δδεείίγγμμαα ττηηςς ρρααγγδδααίίααςς φφαασσιισσττιικκοο--πποοίίηησσηηςς ττηηςς δδηημμόόσσιιααςς ζζωωήήςς ππρροοκκεειιμμέέννοουυ νναα εεππιιββλληηθθεείί ««μμεε ττηηννμμππόότταα»» κκάάθθεε ππρροοσσππάάθθεειιαα ααννττίίσστταασσηηςς σσττοονν εερργγαασσιιαακκόό κκααιι κκοοιιννωωννιικκόόμμεεσσααίίωωνναα,, ααπποοττεελλεείί οουυσσιιαασσττιικκήή κκααττάάρργγηησσηη ττοουυ ττεεκκμμηηρρίίοουυ ααθθωωόό--ττηηττααςς ααππόό έένναα σσύύσσττηημμαα πποουυ ααιισσθθάάννεεττααιι όόλλοο κκααιι ππιιοο ααννήήμμπποορροο ννααππεείίσσεειι ττιιςς μμάάζζεεςς γγιιαα ττιιςς πποολλιιττιικκέέςς ττοουυ.. ΕΕππίίσσηηςς,, κκοοιιννήή δδιιααππίίσσττωωσσηη όόλλωωννήήτταανν όόττιι ααυυττήή ηη φφρροοννηημμααττιικκήή δδίίωωξξηη δδεενν ππρρέέππεειι νναα μμεείίννεειι ααννααππάάνν--ττηηττηη,, μμεε ππρρώώττοο σσττόόχχοο ττηηνν ααπποοττρροοππήή ττοουυ εεννδδεεχχοομμέέννοουυ νναα μμεείίννεειι οοΠΠέέττρροοςς ΚΚααππεεττααννόόπποουυλλοοςς εεκκττόόςς δδοουυλλεειιάάςς..

- ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΦΡΟΝΗΜΑΤΙΚΕΣ ∆ΙΩΞΕΙΣ

- ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΛΙΜΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΦΙΜΩΣΗΣ

- ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ Π. ΚΑΠΕΤΑΝΟΠΟΥΛΟ

Αντιφασιστική συγκέντρωση στη Νίκαια

ΕΕΡΡΓΓΑΑΖΖΟΟΜΜΕΕΝΝΟΟΙΙ Σάββατο 22 ∆εκέμβρη 201266 Προλεταριακή Σημαία

Κάτω τα χέρια απ’ την κυριακάτικη αργία!Όχι στη σύγχρονη δουλεία!

ΣΣεε εξέλιξη βρίσκεται η προσπάθειακατάργησης της κυριακάτικηςαργίας για τους εργαζόμενους στο

εμπόριο. Σύμφωνα με το σχέδιο τουΥπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνι-σμού όλα τα καταστήματα θα παραμένουνανοιχτά 7 Κυριακές το χρόνο, ενώ ταμικρά μαγαζιά (κάτω από 250 τ.μ. που δενανήκουν σε αλυσίδα καταστημάτων) θαμπορούν να λειτουργούν όλες τις Κυρια-κές του χρόνου. Κερκόπορτα για να γενι-κευτεί το μέτρο για όλα τα καταστήματααργότερα. Το μέτρο αυτό που υλοποιεί ένααπό τα μόνιμα αιτήματα των πολυκατα-στημάτων και των πολυεθνικών στηρίζε-ται σε μια σειρά ψέματα.

Ψέμα πρώτο: «Θα αυξηθεί η κίνησηστην αγορά και θα ανακάμψει ο τζίρος πουέπεσε λόγω κρίσης». Όμως, η αλήθειαείναι ότι οι άνεργοι, οι υποαπασχολούμε-νοι, οι απλήρωτοι, οι εργαζόμενοι και οισυνταξιούχοι, που έχουν υποστεί δραμα-τική μείωση των μισθών και συντάξεωντους, που πληρώνουν δυσβάστακτουςφόρους και χαράτσια, χρόνο έχουν! Χρή-ματα δεν έχουν, για να καταναλώσουν!!!...

Ψέμα δεύτερο! «Θα δημιουργηθούν θέ-σεις εργασίας». Όμως, το προηγούμενοτης επέκτασης της μερικής απασχόλησης,

της εκ περιτροπής εργασίας και της ωρο-μισθίας έχει ήδη αποδείξει το αντίθετο.Χώρια που η ελαστικοποίηση των ωρα-ρίων εργασίας συνοδεύεται από την κατάκόρον καταπάτησή τους μέσα από απλή-ρωτες υπερωρίες.

Τρίτο ψέμα: «Θα αυξηθεί το εισόδηματων εργαζομένων». Σε συνέχεια τουπροηγούμενου, η εμπειρία δείχνει απλήρ-ωτους εμποροϋπαλλήλους, εκατοντάδεςαπλήρωτες υπερωρίες, παραβιάσεις ωρα-ρίου, παραβιάσεις ρεπό.

Ποιος είναι, επομένως, ο πραγματικόςστόχος της πλήρους συμμόρφωσης στηνοδηγία της ΕΕ που ορίζει την εργάσιμηβδομάδα των 7 ημερών και των 67 ωρών;Μα, η μετατροπή χιλιάδων εμποροϋπαλ-λήλων σε σύγχρονους δούλους, εργαζόμε-νους-λάστιχο, απασχολήσιμους, που θαδουλεύουν όταν και όσο θέλει ο ερ-γοδότης. Η παραβίαση κάθε έννοιαςελεύθερου χρόνου με άμεσες επιπτώσειςστην υγεία τους, στην οικογενειακή, προ-σωπική και κοινωνική τους ζωή. Η μετα-τροπή τους σε εργαζόμενους χωρίς κανένασημείο αναφοράς σε ό,τι αφορά τη δου-λειά: χωρίς ωράριο, χωρίς συλλογικέςσυμβάσεις, χωρίς δικαιώματα, χωρίςζωή...

Η κατάργηση της αργίας της Κυριακήςαποτελεί, επίσης, μία ευθεία βολή για ταμικρά καταστήματα και τους αυτοαπασχο-λούμενους που δεν μπορούν φυσικά ναανταποκριθούν στον ανελέητο ανταγωνι-σμό και θα οδηγηθούν στην καταστροφήκαι το κλείσιμο. Έτσι, θα έχουμε παρα-πέρα γιγάντωση της ανεργίας που θα πλή-ξει για άλλη μια φορά τα πιο ευπαθήστρώματα, γυναίκες και νέους, πουκυρίως απασχολούνται στο χώρο του εμ-πορίου.

Και φυσικά, έτσι θα εξυπηρετείται οβαθύτερος στόχος: η παραπέρα ανάπτυξητης κερδοφορίας του μεγάλου εμπορικούκεφαλαίου. Με το κλείσιμο των μικρώνεπιχειρήσεων, το ξεζούμισμα των εργαζο-μένων, το ξαναμοίρασμα της αγοράς, θασημειωθεί συγκέντρωση του τζίρου σελιγότερα χέρια, παραπέρα δημιουργία εμ-πορικών κολοσσών, σύγχρονων εργα-σιακών κάτεργων, τύπου Jumbo, ΙΚΕΑ κ.ά.

Για τους εργαζόμενους στο εμπόριο τοαίτημα πρέπει να είναι ξεκάθαρο: Όχιστην κατάργηση της αργίας της Κυριακής!Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι δια-τάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.Μόνιμη και σταθερή δουλεία για όλους.Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων.

ΡΑ∆ΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ «ΚΑΝΑΛΙ 1» ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ

Η ∆ημοτική Αρχή προσπαθεί να κάμψει τον αγώνα των εργαζομένων

ΗΗαπεργία των τεχνικών στο δημο-τικό ραδιοφωνικό σταθμό του Πει-ραιά «Κανάλι 1», που ξεκίνησε

στις 3 ∆εκέμβρη, συνεχίζεται, παρά τοόργιο τρομοκρατίας από την τοπική ∆ημο-τική Αρχή. Οι εργαζόμενοι του ραδιοσταθ-μού απεργούν γιατί είναι απλήρωτοι απότον Ιούλιο και διεκδικούν την άμεση κα-ταβολή των δεδουλευμένων τους, αλλάκαι των αδειών του 2011 και του 2012 πουτους χρωστάει η εργοδοσία. Το Σάββατο8/12 το πρωί έγινε σύλληψη απεργούμέσα στο χώρο του σταθμού. Ο συγκεκρι-μένος απεργός, ως μέλος του προσωπικούασφάλειας, αρνήθηκε να φύγει από τηνκονσόλα και να παραχωρήσει τη θέση τουσε δύο απεργοσπάστες που έφερε άρον-άρον η διοίκηση του σταθμού. Αμέσωςμόλις έγινε το περιστατικό, δεκάδες συνά-δελφοί του και αλληλέγγυοι συγκε-ντρώθηκαν έξω από την ΑσφάλειαΠειραιά απαιτώντας και πετυχαίνονταςτην απελευθέρωσή του.

Όμως, το επεισόδιο είχε και συνέχεια.Όταν ο απεργός, μαζί με τους εργαζόμε-νους που πρόστρεξαν για την υπεράσπισήτου, προσπάθησαν να επιστρέψουν στοχώρο του ραδιοφωνικού σταθμού, βρεθή-κανε αντιμέτωποι με διάφορους «φου-σκωτούς», τη ∆ημοτική Αστυνομία, τοδιευθυντή του σταθμού και το νομικό τουεκπρόσωπο. Μετά από αλληλομηνύσειςανάμεσα στο διευθυντή του σταθμού καιτον πρόεδρο συνδικαλιστή της ΕΤΕΡ(Ένωση Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφ-ωνίας) ακολουθήθηκε η διαδικασία τουαυτόφωρου και έγιναν εκ νέου συλλή-ψεις. Οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθε-ροι αργά το απόγευμα του Σαββάτου.

Το σκηνικό μεταφέρθηκε τη ∆ευτέρα10/12 στα δικαστήρια του Πειραιά. Οδεύτερος όροφος των δικαστηρίων είχεπλημμυρίσει από κόσμο που πήγε ναστηρίξει τον πρόεδρο της ΕΤΕΡ και τουςαπεργούς. Επειδή η μήνυση της εργο-δοσίας ήταν έωλη, αλλά και οι όλες κινή-

σεις της παράνομες, ακόμη και με τα απο-μεινάρια της εργατικής νομοθεσίας πουέχουμε, οι εκπρόσωποί της δενεμφανίστηκαν στο ∆ικαστήριο, αλλά ζή-τησαν και πήραν τακτική δικάσιμη.

Το σύνολο των εργαζομένων στο «Κα-νάλι 1» πρέπει να κινηθεί το επόμενο διά-στημα αποφασιστικά ενάντια στηνεργοδοσία. Αυταπάτες τώρα πια δεν δικαι-ολογούνται σε κανένα. Οι απολύσεις κι-νούνται στο πνεύμα του μνημονίου και θαακολουθήσουν και άλλες. Ειδικά για το«Κανάλι 1» του Πειραιά όλο και πιο έν-τονα ακούγονται οι φήμες και γράφεταιστο δημοτικό Τύπο ότι πάει για κλείσιμοκαι ξεπούλημα σε ιδιώτη. Και για να είναιοι αντιστάσεις των εργαζομένων αποτε-λεσματικές πρέπει να εκλείψει και το αρ-νητικό φαινόμενο της συνδικαλιστικήςπολυδιάσπασης των εργαζομένων σεκοινό χώρο δουλειάς και με κοινό ερ-γοδότη, που παρουσιάζεται και στη συγκε-κριμένη περίπτωση.

Σε κινητοποίηση οι 5μηνίτες στον Βόλο

ΜΜε γενική συνέλευση που πραγ-ματοποίησαν, στις 18 ∆εκέμ-βρη, οι εργαζόμενοι στα

πεντάμηνα προγράμματα απασχόλησηςστους δήμους της Μαγνησίας που έχουνσαν εργολάβο-εργοδότη τον πρόεδρο τουΕΚΒ εκ μέρους του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, εξαιτίαςτων σοβαρών προβλημάτων που αντιμε-τωπίζουν με τη μη καταβολή των δεδου-λευμένων τους και όχι μόνο,αποφάσισαν να προχωρήσουμε σε αγω-νιστικές κινητοποιήσεις. Σε ανακοίνωσήτους με τίτλο «Φτάνει πια η κοροϊδία»εξηγούν την κατάσταση που βρίσκονταικαι την απόφασή τους να αγωνιστούν:

«Είχαμε προειδοποιήσει πρώτα καικύρια τη ΓΣΕΕ και το ΕΚΒ που είναι οι ερ-γοδότες μας πως αν δεν πληρωθούμεμέχρι τις 14/12 θα προχωρήσουμε σε κι-νητοποιήσεις. ∆εν έχουμε άλλη επιλογή!Μπαίνουμε σε λίγο στον τρίτο μήνα δου-λειάς και ακόμα δεν έχουμε δει ούτεμισό ευρώ! Την ίδια ώρα πρέπει να τρα-φούμε και να θρέψουμε τις οικογένειέςμας, κάποιοι από εμάς δεν έχουμε βάλειακόμα θέρμανση, οι λογαριασμοίτρέχουν και οι γιορτές για τους περισσο-τέρους μας δεν θα υπάρξουν! Την ίδιαστιγμή τα νέα μέτρα θα μας γονατίσουνακόμα περισσότερο!

Οι ευθύνες για την κατάσταση πουβιώνουμε δεν είναι η γραφειοκρατία,ούτε η αφέλεια των εργολάβων πουπαίρνουν αυτά τα προγράμματα, όπωςθέλουν να μας πείσουν. Μας αντιμε-τωπίζουν έτσι, ακριβώς επειδή θέλουνεμάς, τους άνεργους, όπως και όλουςτους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα,να δουλεύουμε μέχρι και δωρεάν, για ναπλουτίζουν από τη δουλειά μας μιαχούφτα παράσιτα. Αυτή είναι η κατά-σταση που εδώ και χρόνια αντιμε-τωπίζουν οι εργαζόμενοι και τώρα μετην κρίση γίνεται πιο τραγική.

Έχοντας επίγνωση ότι πλέον δενέχουμε άλλο δρόμο, έχοντας εξαντλήσεικάθε υπομονή προχωράμε σε:

•• ΑΑΠΠΕΕΡΡΓΓΙΙΑΑ ΤΤΗΗΝΝ ΤΤΕΕΤΤΑΑΡΡΤΤΗΗ 1199 ∆∆ΕΕΚΚΕΕΜΜΒΒΡΡΗΗ..

•• ΠΠΑΑΡΡΑΑΣΣΤΤΑΑΣΣΗΗ ∆∆ΙΙΑΑΜΜΑΑΡΡΤΤΥΥΡΡΙΙΑΑΣΣ ΣΣΤΤΟΟ ΕΕΚΚΒΒ

σσττιιςς 77..3300 ππ..μμ..•• ΣΣττιιςς 1122..0000 ΓΓΕΕΝΝΙΙΚΚΗΗ ΣΣΥΥΝΝΕΕΛΛΕΕΥΥΣΣΗΗ ΣΣΤΤΟΟ

ΕΕΚΚΒΒ..

ΚΚααιι ααππααιιττοούύμμεε::

•• ΝΝαα ππλληηρρωωθθοούύμμεε άάμμεεσσαα κκααιι νναα ππλληη--

ρρωωννόόμμαασσττεε κκάάθθεε μμήήνναα κκααννοοννιικκάά.. •• ΤΤοο 55%% πποουυ θθαα ππάάρρεειι ηη ΓΓΣΣΕΕΕΕ κκααιι μμααζζίί

ττοο ΕΕΚΚΒΒ ααππόό ττοο ππρρόόγγρρααμμμμαα γγιιαα ττοονν κκαα--

θθέένναα ααππόό εεμμάάςς νναα δδοοθθεείί σσεε εεμμάάςς!! •• ∆∆ωωρρεεάάνν μμεεττααφφοορράά μμεε δδωωρρεεάάνν κκάάρρτταα

γγιιαα ττιιςς όόπποοιιεεςς σσυυγγκκοοιιννωωννίίεεςς ππρρέέππεειι ννααππάάρροουυμμεε ππρροοςς κκααιι ααππόό ττηη δδοουυλλεειιάά μμααςς..

•• ΚΚααττάάρργγηησσηη ττωωνν δδηημμοοττιικκώώνν ττεελλώώνν

γγιιαα ττοουυςς άάννεερργγοουυςς,, μμέέσσαα σσττοουυςς οοπποοίίοουυςςεείίμμαασσττεε κκιι εεμμεείίςς!! ΠΠάάγγωωμμαα ττωωνν χχρρεεώώνν

ππρροοςς ττιιςς ττρράάππεεζζεεςς κκααιι ααλλλλοούύ..•• ΆΆδδεειιαα 22 μμέέρρεεςς ττοονν μμήήνναα..

•• ΜΜεειιωωμμέέννοο ωωρράάρριιοο γγιιαα ττιιςς γγυυννααίίκκεεςς

μμεε ααννήήλλιικκαα ππααιιδδιιάά,, μμεε ππλλήήρρεειιςς ααπποοδδοοχχέέςς..

Καλούμε όλους τους υπόλοιπους ερ-γαζόμενους στα 5μηνα σε μαζική συμμε-τοχή!

ΠΠολλοί δημοτικοί βρεφικοί και παι-δικοί σταθμοί έχουν κλείσει. Μεμεγάλες δυσκολίες λειτουργούν οι

υπόλοιποι. Χιλιάδες νήπια έμειναν εκτόςτων δημοτικών βρεφονηπιακών σταθμών.Μάλιστα, το πρόβλημα είναι τόσο μεγάλο,που στο παιχνίδι αποπροσανατολισμούπροσπάθησε να παίξει η φασιστική ΧρυσήΑυγή, στοχοποιώντας για άλλη μια φοράτους μετανάστες ως αιτία του κακού. Ημείωση της χρηματοδότησης είναι τέτοια,που άμεσα τίθεται θέμα λειτουργίας τους.

Οι δήμαρχοι δηλώνουν ανοιχτά πωςδεν έχουν πόρους να διαθέσουν στους παι-δικούς σταθμούς και αυξάνουν τα τρο-φεία. Την ίδια στιγμή, μετά την πρώτη

απόφαση του Ελεγκτικού Συμβουλίου πουδικαιώνει την προσφυγή ιδιοκτητών ιδιω-τικών παιδικών σταθμών ενάντια στοπρόγραμμα χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ,περίπου 60.000 βρέφη και νήπια βρίσκο-νται στον αέρα. Πιστές οι δικαστικές αρχέςστο πνεύμα του Μνημονίου, αποφάσισανπως το να επιδοτεί το ΕΣΠΑ οικογένειεςπου αδυνατούν να πληρώσουν τα τροφείαδεν είναι καθόλου αναπτυξιακό μέτρο.Επομένως, ακόμα κι αν βρεθεί κάποιοςσυμβιβασμός σε αυτό το θέμα τη φετινήχρονιά, για να μη μείνουν εντελώς ξεκρέ-μαστοι οι γονείς, είναι φανερό ότι τηνεπόμενη χρονιά η παροχή δεν θα υπάρχει.

Είναι γνωστό πως όλες οι δομές του

κράτους για να συνεχίσουν να υπάρχουνπρέπει να λειτουργούν με ιδιωτικο-οικο-νομικά κριτήρια, διαφορετικά θα διαλυ-θούν. Έτσι, τα τροφεία των δημοτικώνπαιδικών σταθμών που θα συνεχίσουν ναλειτουργούν αναμένεται να εκτιναχτούνστα ύψη των ιδιωτικών. Οι δήμοιδηλώνουν πως το κόστος φοίτησης κάθεπαιδιού ανέρχεται στα 6.000 ευρώ, προϊδε-άζοντας τους γονείς για τα τροφεία που θακληθούν να πληρώσουν και για το ύψοςτων δημοτικών τελών. Επίσης, ανοικτάτίθεται το ζήτημα της ύπαρξης του ίδιουτου θεσμού των δημοτικών σταθμών.

Σε αυτή τη φάση, στο σύνολο των παι-δικών σταθμών καταγράφεται σημαντική

Υπό διάλυση οι

ΟΟααγγώώννααςς ττωωνν εερργγααζζόόμμεεννωωνν σσττοουυςςδδήήμμοουυςς,, ήήτταανν έέννααςς μμαακκρρύύςς σσεεχχρρόόννοο κκααιι πποολλύύμμοορρφφοοςς ααγγώώννααςς

πποουυ οοφφεείίλλεεττααιι ξξεεκκάάθθααρραα σσττιιςς δδιιααθθέέσσεειιςςττωωνν εερργγααζζόόμμεεννωωνν.. Με την πραξικο-πηματική είσοδο του Μανιτάκη στομητρώο απογραφής των δημοσίωνυπαλλήλων και διαγραφή των υπαλλή-λων των υπηρεσιών που δεν έστειλανλίστα απολύσεων, με πράξεις νομοθετι-κού περιεχομένου, προσπαθούσαν ναδιασπάσουν τους εργαζόμενους που κι-νητοποιούνται. Ελπίζανε ότι θα κινή-σουν τους εργαζόμενους αορίστουχρόνου που δεν ήταν στις πρώτες λίστεςενάντια στους συναδέλφους τους πουήταν. Όμως, οι εργαζόμενοι δεν μπήκαναπέναντι στους συναδέλφους τους. ΞΞέέ--ρροουυνν όόττιι οοιι ααπποολλύύσσεειιςς δδεενν ααφφήήννοουυνν κκαα--ννέένναανν σσττοο ααππυυρρόόββλληηττοο.. ΕΕίίττεε μμεε ττιιςςιιδδιιωωττιικκοοπποοιιήήσσεειιςς εείίττεε μμεε ττηηνν ααξξιιοολλόό--γγηησσηη ττωωνν υυππηηρρεεσσιιώώνν,, σσεε ααπποολλύύσσεειιςς οοδδ--ηηγγοούύνν οοιι σσυυμμφφωωννίίεεςς ττήήςς κκυυββέέρρννηησσηηςς μμεετταα ξξέένναα κκααιι ννττόόππιιαα ααφφεεννττιικκάά ττηηςς.. Στηνπορεία του αγώνα οι εργαζόμενοι ξε-καθάρισαν ότι δεν μπορούν να περιμέ-νουν από τους δημάρχους λύση στοπρόβλημά τους, ξεκαθάρισαν ότι δενείναι στην ίδια πλευρά. Ξεσκεπάστηκανκαι αποκαλύφθηκε ότι δουλειά τουςείναι η εφαρμογή της βάρβαρης πολιτι-κής της ανεργίας, της φτώχειας και τηςεξαθλίωσης. Στην αναμέτρηση οι ερ-γαζόμενοι θα τους έχουν απέναντί τους.Τώρα πρέπει να ξεκαθαρίσουν με τουςεχθρούς και τους φίλους του κινήματος.

ΟΟιι πποολλύύμμοορρφφεεςς κκααιι πποολλυυήήμμεερρεεςς κκιι--ννηηττοοπποοιιήήσσεειιςς σσττοουυςς ΟΟΤΤΑΑ έέκκλλεειισσαανν μμεεμμιιαα αανναακκοοίίννωωσσηη ττηηςς ΕΕΕΕ ττηηςς ΠΠΟΟΕΕ ΟΟΤΤΑΑ,,πποουυ λλίίγγοο πποολλύύ ααφφήήννεειι νναα εεννννοοηηθθεείί όόττιιττοο κκλλεείίσσιιμμοο εείίννααιι κκλλιιμμάάκκωωσσηη.. Προσφι-λής τακτική σε όλη τη διάρκεια, η απο-κλιμάκωση να βαφτίζεται κλιμάκωση,.Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από την

ανακοίνωση: «Η απόφασή μας για τη μησυνέχιση των απεργιακών κινητοποιή-σεων με τη σημερινή μορφή τις επόμενεςημέρες, δεν σημαίνει αναστολή καικλείσιμο του αγώνα μας, αλλά πρώτα απόόλα την προετοιμασία για μια νέα πιοδυναμική και συνολική επανεκκίνησή τουμε τα νέα δεδομένα …»

Είναι καινούρια θεωρία το ότι οιαγώνες δεν μπορούν να οργανωθούνστην εξέλιξή τους, αλλά πρέπει ναγυρίσουν και να σκεφτούν οι... ειδικοί,σαν να είναι ιδιοκτησία τους και οι δι-αθέσεις των εργαζόμενων.

∆∆εενν ππεερρίίμμεεννεε κκααννεείίςς κκάάττιι δδιιααφφοορρεε--ττιικκόό ααππόό ττηηνν ΠΠΑΑΣΣΚΚΕΕ κκααιι ττηηνν ∆∆ΑΑΚΚΕΕ..ΑΑυυττοοίί δδιιέέλλυυσσαανν ττοο σσυυννδδιικκααλλιισσττιικκόόκκίίννηημμαα,, ααυυττοοίί ββάάζζοουυνν ππλλάάττηη σσττιιςς ααννττιι--λλααϊϊκκέέςς πποολλιιττιικκέέςς.. Όποτε αναγκάστηκαννα πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις κάτωαπό την πίεση και την οργή του κόσμου,τις υπονόμευσαν. Ήθελαν εξαρχής«λάιτ» κινητοποιήσεις μαζί με τουςδημάρχους. Άντε, να κλείσει καμιάυπηρεσία (χωρίς απεργία) τις μέρες πουοι δήμαρχοι έκλειναν τα δημαρχεία μεαποφάσεις της Κεντρικής Ένωσης∆ήμων. Αλλά υπολόγισαν χωρίς τους ερ-γαζόμενους. Τελικά, οι εργαζόμενοι τουςτην έφεραν. Χρειαζόταν μόνο «το κου-δούνι της έναρξης» και αυτό χτύπησε μετην πρώτη συμβολική κατάληψη. Έκα-ναν συνελεύσεις, πήραν αποφάσεις καιπήραν την υπόθεση στα χέρια τους. Πιέ-στηκαν οι δήμαρχοι και πήραν πίσω τιςαποφάσεις για αναστολή λειτουργίαςτων δήμων, πίεσαν για να στείλουν τιςλίστες. ΚΚόόννττρραα σσεε όόλλαα τταα εεμμππόόδδιιαα,, ττιιςςααππεειιλλέέςς γγιιαα μμααζζιικκέέςς ααπποολλύύσσεειιςς,, ττηηνν ττρροο--μμοοκκρρααττίίαα κκααιι ττηηνν κκαατταασσττοολλήή,, κκρράάττηησσααννέένναανν δδύύσσκκοολλοο ααγγώώνναα,, ααλλλλοούύ ττρρεειιςςμμήήννεεςς,, ααλλλλοούύ δδύύοο κκααιι σσττοουυςς ππεερριισσσσόόττεε--ρροουυςς ππάάννωω ααππόό έένναα μμήήνναα,, κκααττααννοοώώννττααςςόόττιι μμόόννοο έέττσσιι μμπποορροούύνν νναα ααππααννττήήσσοουυννσσττηη ββάάρρββααρρηη οολλοομμέέττωωππηη εεππίίθθεεσσηη..

∆∆υυσσττυυχχώώςς,, σσττοο ίίδδιιοο ππννεεύύμμαα,, κκααιι ηη αανναα--κκοοίίννωωσσηη ττηηςς ΑΑυυττόόννοομμηηςς ΣΣυυννδδιικκααλλιισσττιικκήήςςΚΚίίννηησσηηςς (ΣΥΡΙΖΑ) αναφέρει: «Τις μέρεςτων γιορτών θα τις αξιοποιήσουμε για ναανασυντάξουμε και τις δυνάμεις μας μετάαπό ενάμιση μήνα συνεχών απεργιών, κα-ταλήψεων και κινητοποιήσεων. … Προσπαθ-ήσαμε να υπάρχουν καθ’ όλη την διάρκειατων κινητοποιήσεων ομόφωνες αποφάσειςτου Γενικού Συμβουλίου και της Εκτελεστι-κής Επιτροπής που θα δίνουν δύναμη και ελ-πίδα στους συναδέλφους μας». Ενότητα γιατην ΑΣΚ είναι η κοινή απόφαση με τηνΠΑΣΚΕ και την ∆ΑΚΕ και όχι η αποκά-λυψη του διαλυτικού ρόλου τους πουθέλει τους εργαζόμενους στη γωνία. ΤΤοο ααννμμιιαα ααππόόφφαασσηη ππρροοωωθθεείί ττοο κκίίννηημμαα δδεεννεεξξααρρττάάττααιι ααππόό ττοο εεάάνν εείίννααιι οομμόόφφωωννηηααλλλλάά ααππόό ττηηνν κκααττεεύύθθυυννσσηη ττηηνν οοπποοίίααθθέέττεειι κκααιι εεξξυυππηηρρεεττεείί.. ΓΓιι’’ ααυυττόό κκααιι ηη οομμοο--φφωωννίίαα πποουυ εεππεεδδίίωωξξεε ηη ΑΑΣΣΚΚ οούύττεε ππήήγγεεμμππρροοσσττάά ττοο κκίίννηημμαα οούύττεε εεννίίσσχχυυσσεε ττηηνν αανν--ττίίσστταασσηη.. ΑΑννττίίθθεετταα ααπποογγοοήήττεευυσσεε εερργγααζζόό--μμεεννοουυςς γγιιααττίί ήήτταανν σσεε σσααφφώώςς δδεεξξιιάάκκααττεεύύθθυυννσσηη.. Η ομοφωνία με εχθρικέςπρος το κίνημα δυνάμεις δεν μπορεί ναέχει σαν αποτέλεσμα τους ενωτικούςαγώνες. ΛΛεειιττοουυρργγεείί σσεε ββάάρροοςς ττοουυ ααγγώώνναα,,ααπποοππρροοσσααννααττοολλίίζζεειι,, κκααλλλλιιεερργγεείί ααυυττααππάά--ττεεςς κκααιι ηηττττοοππάάθθεειιαα σσ’’ ααυυττοούύςς πποουυ ήήττααννσσττοονν δδρρόόμμοο,, πποουυ κκοοννττρρααρρίίσσττηηκκαανν κκααιιζζηηττοούύσσαανν μμεε ααγγωωννίίαα κκλλιιμμάάκκωωσσηη κκααιιοορργγάάννωωσσηη..

ΗΗ ∆∆ΑΑΣΣ ((ΠΠΑΑΜΜΕΕ)) που δεν εκπροσω-πείται στο Γενικό Συμβούλιο, μετά τοναντιδημοκρατικό αποκλεισμό

συνέδρων στο 41ο Συνέδριο, παρεμ-βαίνοντας στη συνεδρίαση της Εκτελε-στικής Επιτροπής που αποφάσισε τηντελευταία 48ωρη απεργία των εργαζο-μένων στους δήμους, υπογράμμισε ότι««ηη κκήήρρυυξξηη ννέέααςς ααππεερργγίίααςς μμεε ττοο σσττοοιιχχεείίοο ττηηςςχχααμμηηλλήήςς σσυυμμμμεεττοοχχήήςς κκααιι ττοο ααπποοσσππαασσμμαα--ττιικκόό ππλλααίίσσιιοο ττηηςς ΟΟμμοοσσπποοννδδίίααςς,, οοδδηηγγεείί σσττοοννεεκκφφυυλλιισσμμόό ττοουυ ααγγώώνναα»»,, σύμφωνα με το«902.gr». Σύμφωνα με την Πανελλα-δική Γραμματεία ΟΤΑ του ΠΑΜΕ: «Απέ-ναντι στην αντεργατική -αντιλαϊκήεπίθεση που έχει εξαπολύσει κυβέρνηση,αστικό κράτος, ΕΕ και πλουτοκρατία απαι-

τείται ενιαίος αγώνας όλων των κλάδωντου ∆ημοσίου, παλλαϊκός αγώνας για ναμπλοκαριστούν τα αντιλαϊκά μέτρα, οιαντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, οι ιδιωτικο-ποιήσεις και οι απολύσεις». ΚΚααιι εεννώώ έέχχεειιδδυυννάάμμεειιςς σσεε όόλλοουυςς ττοουυςς δδήήμμοουυςς ((εεκκλλοο--γγιικκάά εείίννααιι ηη δδεεύύττεερρηη δδύύννααμμηη σσττοοννκκλλάάδδοο)) δδεενν έέθθεεσσεε πποουυθθεεννάά ττοο ππλλααίίσσιιόόττηηςς γγιιαα νναα ττοο υυπποοσσττηηρρίίξξεειι σσττιιςς σσυυννεε--λλεεύύσσεειιςς,, νναα δδυυννααμμώώσσεειι ττοονν ααγγώώνναα κκααιινναα ππααλλέέψψεειι ττηηνν ττααξξιικκήή κκααττεεύύθθυυννσσηη,,όόππωωςς ττηηνν εεννννοοεείί.. Η γραμμή τηςδημιούργησε προβλήματα σε αγωνιστέςπου είναι στις γραμμές της, δυσκολία ναεκφράσουν την άποψή τους ακόμη καιτα στελέχη της σε συνελεύσεις. Πολλέςφορές αναγκάζονταν να τοποθετούνταιχωρίς πρόταση, να περιμένουν τηναπόφαση της ΠΟΕ ΟΤΑ σαν «μάννα εξουρανού», ενώ οι εργαζόμενοι ήταν πιομπροστά. ∆ημιουργούσαν μπέρδεμα καιαποπροσανατολισμό στους εργαζόμε-νους. ΠΠρρόόττεειινναανν σσεε σσυυννεελλεεύύσσεειιςς νναα κκλλιι--μμαακκώώσσεειι ηη ΠΠΟΟΕΕ ΟΟΤΤΑΑ μμεε ννέέεεςς μμοορρφφέέςςκκιιννηηττοοπποοιιήήσσεεωωνν.. Όσο και αν ρωτούσανοι εργαζόμενοι δεν πήραν απάντησηστην ερώτηση ποιες είναι οι μορφές πουμπορούν να κινητοποιήσουν τους ερ-γαζόμενους καλύτερα και πιο μαζικάχωρίς απεργία, ποιοι θα τις υλοποιή-σουν και πώς. Και ακόμη κάτι που αφή-νει αναπάντητο: Μέχρι να οργανωθεί οαγώνας με όλους τους κλάδους δεν πρέ-πει να γίνονται απεργίες; Πού θα βρε-θούν και θα συντονιστούν οι αγώνες;Θα ξεκινήσουν μαγικά; Μάλλον έχουνκαταλήξει, θα συντονιστούν με τονεαυτό τους.

ΗΗ ΤΤααξξιικκήή ΠΠοορρεείίαα με προκηρύξεις καιμε τη συμμετοχή των αγωνιστών της,όπου είχε δυνάμεις, ππρροοσσππάάθθηησσεε νναασσττηηρρίίξξεειι ιιδδεεοολλοογγιικκάά κκααιι πποολλιιττιικκάά ττοουυςςσσυυννααδδέέλλφφοουυςς,, νναα ττοουυςς ββοοηηθθήήσσεειι κκαατταα--ννοοήήσσοουυνν ττοονν ττααξξιικκόό χχααρραακκττήήρραα ττηηςςεεππίίθθεεσσηηςς κκααιι όόττιι ααυυττόό πποουυ έέχχοουυνν μμππρροο--σσττάά ττοουυςς εείίννααιι ηη ααννααμμέέττρρηησσηη μμεε ττοοσσύύσσττηημμαα ττηηςς εεκκμμεεττάάλλλλεευυσσηηςς,, ττηηςς εεξξάάρρ--ττηησσηηςς.. Και η αναμέτρηση αυτή μπορείνα γίνει μόνο έξω από κυβερνητικές ήεκλογικές αυταπάτες, με μαζικούςανυποχώρητους αγώνες, για να μπορέ-σει να συγκροτήσει τους εργαζόμενους,να δώσει προοπτική νίκης στον αγώνατους και, σε περίπτωση που δεν υπάρξεινίκη, να προφυλάξει τους εργαζόμενουςαπό την απογοήτευση ώστε νναα κκάάννοουυννψψύύχχρρααιιμμαα ττοονν ααππααρρααίίττηηττοο ααπποολλοογγιισσμμόόκκααιι νναα δδοουυνν ττιι ήήτταανν ααυυττόό πποουυ δδεενν έέγγιιννεε,,νναα οορργγααννωωθθοούύνν γγιιαα νναα δδώώσσοουυνν ττιιςς εεππόό--μμεεννεεςς μμάάχχεεςς.. ΚΚααιι θθαα εείίννααιι πποολλλλέέςς..

ΣΣεε ααυυττήήνν ττηηνν κκααττεεύύθθυυννσσηη θθαασσυυννεεχχίίσσεειι,, θθαα εεννιισσχχύύσσεειι ττηηνν κκααττεεύύθθυυννσσηηττηηςς σσυυγγκκρρόόττηησσηηςς ττωωνν εερργγααζζόόμμεεννωωνν,, γγιιαανναα ααννττιισσττααθθοούύνν,, νναα δδιιεεκκδδιικκήήσσοουυνν κκααιι ννααφφττάάσσοουυνν ττοονν ααγγώώνναα ττοουυςς σσττηηνν αανναα--ττρροοππήή ττηηςς πποολλιιττιικκήήςς ττηηςς ππεείίννααςς,, ττηηςςααννεερργγίίααςς κκααιι ττηηςς εεξξααθθλλίίωωσσηηςς..

ΕΕΡΡΓΓΑΑΖΖΟΟΜΜΕΕΝΝΟΟΙΙ 77Σάββατο 22 ∆εκέμβρη 2012 Προλεταριακή Σημαία

Προδιαγεγραμμέναόρια μιας συνδικαλιστικήςηγεσίας

ΤΤελικά η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ, που πλα-σάρεται σαν ultra προωθημένη (μαζί μεαυτήν της ΓΕΝΟΠ-∆ΕΗ), δεν απέφυγε

την πεπατημένη όλων των αστικορεφορμι-στικών συνδικαλιστικών ηγεσιών. Αμέσωςμετά την απεργία της Τετάρτης αναδιπλώθηκεκανονικά, ανακοινώνοντας το τέλος των κι-νητοποιήσεων και τη ''διεκδίκηση'' του δίκιουτων εργαζομένων από την αστική δικαιοσύνη.

Βέβαια φρόντισε να επιρρίψει ευθύνες γι'αυτή την απόφασή της στους ίδιους τους ερ-γαζόμενους, που ''κουράστηκαν και άρχισαν ναστρέφονται ο ένας ενάντια στον άλλον'', όπωςδήλωσε ο ''πολύς'' Μπαλασόπουλος. Τι είχεςΓιάννη μ', τι είχα πάντα... 'Εβγαλε λάδι, έτσι, καιτους ομογάλακτούς της τής Α∆Ε∆Υ, που έκαναντην ''ηρωϊκή έξοδο'' με την 24ωρη απεργία.

Γι' άλλη μια φορά αποδείχτηκε πόσοεπικίνδυνη είναι μια συνδικαλιστική ηγεσία,που την ώρα της μάχης –και χωρίς αυτή να έχειχαθεί– συνθηκολογεί και επί της ουσίας πα-ραδίδει τους εργαζόμενους βορά στις ορέξειςτου συστήματος. Είμαστε σίγουροι ότι οι ερ-γαζόμενοι που έδωσαν και θα συνεχίσουν ναδίνουν τον αγώνα τους θα της χρεώσουν τηνεξέλιξη αυτή.

Το σύστημα δεν έχει μόνο τους μηχανι-σμούς του για να περνάει την πολιτική του.Έχει και τους ψεύτικους φίλους των εργαζομέ-νων, που την κρίσιμη ώρα στέκονται πάντα''λογικά''. Ποτισμένοι μέχρι το μεδούλι από τηνηττοπάθεια και τη γραμμή της ταξικής συνερ-γασίας, αποδεικνύουν ότι αποτελούν ξένοσώμα για τα συμφέροντα των εργαζομένων καιπραγματική τροχοπέδη για τη νικηφόρα πορείατων εργατικών αγώνων.

Πραγματικά, άξιος ο μισθός τους.

Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ δεν νικήθηκαν!

έλλειψη προσωπικού, κυρίως παιδα-γωγών. Το πρώτο κύμα μαζικώναπολύσεων στους ΟΤΑ, αν δεν σταματή-σει από τους αγώνες των εργαζόμενων,θα το ακολουθήσει κι άλλο. Από παντούστοχοποιούνται οι εργαζόμενοι στους παι-δικούς σταθμούς, η συντριπτική πλει-ονότητα των οποίων εργάζεται μεσυμβάσεις ορισμένου χρόνου. Αν κι έχουναφεθεί έξω από τις κινητοποιήσεις τωνεργαζομένων στους ΟΤΑ με το διασπα-στικό πρόσχημα να μην αναστατωθεί οπρογραμματισμός των οικογενειών τωννηπίων, είναι βέβαιο πως στο επόμενοκύμα απολύσεων θα παρασυρθούν.

Μαζί με τα κλεισίματα, τις συγχω-

ι παιδικοί σταθμοίνεύσεις παιδικών σταθμών και τοστοίβαγμα των νηπίων σε χώρους λίγωντετραγωνικών, οξύνονται τα καθημερινάπροβλήματα λειτουργίας. Τα νήπιαπαγώνουν ενώ έχουν γίνει περικοπέςακόμη και στη σίτισή τους. Οι κανόνεςασφάλειας και υγιεινής έχουν πάει πε-ρίπατο. Από παντού εκπέμπεται SOS.

Το αίτημα δωρεάν νηπιακής και πρ-οσχολικής αγωγής για όλα τα παιδιά τουλαού είναι επίκαιρο περισσότερο απόποτέ, μια κι αμφισβητείται ριζικά. Σ’αυτόν τον αγώνα, γονείς και εργαζόμενοιστους σταθμούς βρίσκονται στο ίδιο μέ-τωπο. Οι φωνές που διασπούν το μέτωποαυτό πρέπει να απομονωθούν.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ8 Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012Προλεταριακή Σημαία

Την Κυριακή 9/12 πραγματοποιήθηκε εκδή-λωση-συζήτηση της ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ για την αξιολόγηση στην

εκπαίδευση. Σε μια κατάμεστη από εκπαιδευτικούςαίθουσα, αναδείχτηκε η πραγματική ατζέντα τουυπουργείου Παιδείας, οι πραγματικές επιδιώξειςτης κυβέρνησης πίσω από τη χρήση της λέξης«αξιολόγηση» για τους εκπαιδευτικούς ή τηνεκπαίδευση ή το δημόσιο τομέα γενικά.

Η εκδήλωση ξεκίνησε απ΄ τη μεριά της ΚοινήςΔράσης με τη Λένα Γκαραγκάνη η οποία έκανε μιασύντομη ιστορική αναδρομή σχετικά με το ρόλοπου επεφύλασσαν οι εκάστοτε εξουσιάζοντες στηνεκπαίδευση.

Στη συνέχεια ο Χρήστος Κάτσικας αναφέρθηκεστις αλλαγές που γίνονται στην οικονομία καικαθορίζουν την εκπαιδευτική πολιτική, ενώ τόνισεότι το σύνολο των προτεινόμενων αλλαγών αποτε-λείται είτε από πληρωμένες οδηγίες της Ευρωπαϊ-κής Ένωσης μέσω των προγραμμάτων ΕΠΕΑΕΚ καιΕΣΠΑ είτε από «προτάσεις» της ΕΕ και του ΟΟΣΑ.Τα πειθαρχικά συμβούλια με τη βιομηχανία ΕΔΕ καιτην ποινικοποίηση της πολιτικής και συνδικαλιστι-κής δράσης ολοκληρώνουν την εικόνα για τηνπραγματική επιδίωξη της ηγεσίας του υπουργείουκαι της τρικομματικής κυβέρνησης, που δεν είναιάλλη από το να υποτάξει τους εκπαιδευτικούς καινα τους κάνει «φωτοτυπικά μηχανήματα» που θααναπαράγουν άκριτα την κυβερνητική πολιτική.Για να τα υλοποιήσει όλα τα παραπάνω, καικυρίως για να διαλύσει το δημόσιο χαρακτήρα τηςεκπαίδευσης, να υψώσει κοινωνικούς φραγμούςκαι για να παράγει η εκπαίδευση νέους ελαστικάεργαζόμενους, ανασφάλιστους και απασχολήσι-μους, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την αξιολόγηση.

Ο Πάνος Χουντής, συνεχίζοντας, αναφέρθηκεστην αξιολογική διαδικασία ως μια ουσιαστικάταξική πολιτική, γιατί η κυβέρνηση και το κράτοςπου υποτίθεται θα αξιολογήσουν είναι φορείςσυγκεκριμένων πολιτικών αξιών και κυρίως πρα-κτικών. Έτσι, πίσω από την «επιστημονική» επιχει-ρηματολογία των διαφόρων πανεπιστημιακώνσυμβούλων, αυτό που θα μείνει και ως αποτέλεσμακαι ως μηχανισμός θα είναι η χειραγώγηση τουεκπαιδευτικού σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.Υπογράμμισε τη θρασύτητα με την οποία αντιστρέ-φουν την πραγματικότητα κυβέρνηση και μεγάλαΜΜΕ βαφτίζοντας αξιολόγηση τις απολύσεις, τιςμειώσεις μισθών και αναβάθμιση της εκπαίδευσηςτην ουσιαστική διάλυσή της. Μεταθέτουν παράλλη-λα τις ευθύνες για τα χάλια της εκπαίδευσης στιςπλάτες των εκπαιδευτικών για να τους ενοχοποιή-σουν στα μάτια της κοινωνίας και τους τρομοκρα-τούν γιατί γνωρίζουν πως ο τρομοκρατημένοςεκπαιδευτικός συνεπάγεται πειθήνια νεολαία.

Η συζήτηση συνεχίστηκε με ερωτήσεις καιπαρεμβάσεις από τους συμμετέχοντες. Η εκδήλω-ση έκλεισε με τις δευτερολογίες των εισηγητών οιοποίοι επεσήμαναν: Τις πραγματικές δυσκολίεςπου υπάρχουν στην προσπάθειά μας να σταματή-σουμε την επίθεση ενάντια στη δημόσια δωρεάνεκπαίδευση και στα δικαιώματά μας. Την ανάγκησυγκρότησης κοινού μετώπου με τους εργαζόμε-νους τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικούτομέα. Την ανάγκη να πάρει ο λαός στα χέρια τουτην υπόθεση της αντίστασης στα μέτρα, κόντραστις διαθέσεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρα-τίας και ως απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυ-χία των αγώνων που έρχονται.

Πετυχημένη εκδήλωση της κοινής δράσης εκπαιδευτικών για την αξιολόγηση στην εκπαίδευση

Με γοργούς ρυθμούς και με έντα-ση της διοικητικής τρομοκρα-τίας προωθούνται στα σχολεία

μια σειρά αντιλαϊκές επιδιώξεις. Τοyπουργείο Παιδείας προώθησε μέσα στοΝοέμβρη πολλές συμπτύξεις τμημάτωνπαρά τις σοβαρές κινητοποιήσεις πουέγιναν σε πολλές περιοχές. Οπου χρειά-

στηκε (π.χ. στον Πειραιά) χρησιμοποιή-θηκε μέχρι και το χουντικό «εντέλλε-σθε» για να αντιμετωπιστεί η επίμονηάρνηση των εκπαιδευτικών να εφαρμό-σουν το στοίβαγμα μαθητών και τηνκατάργηση θέσεων εργασίας.

Όπως έχει γίνει φανερό από δηλώ-

σεις στελεχών της εκπαίδευσης, τουςεπόμενους μήνες η κυβέρνηση σχεδιάζειμαζικές συμπτύξεις τμημάτων και συγ-χωνεύσεις σχολείων, οι οποίες παράλ-ληλα με την αύξηση ωραρίου όχι απλώςθα «απαντήσουν» την ανάγκη διορισμώναλλά θα έχουν ως αποτέλεσμα τηνπαραγωγή μαζικών υπεραριθμιώνεκπαιδευτικών. Το γεγονός αυτό συν-δυαζόμενο με την αξιολόγηση θα οξύνειτο καθεστώς τρόμου που υπάρχει στουςεκπαιδευτικούς καθώς η εργασιακή ανα-σφάλεια θα ενταθεί μέχρι τα άκρα. Μεβάση αυτό τον εκβιασμό, οι διοικήσειςεφαρμόζουν ήδη μέτρα που καταπατούνοποιαδήποτε έννοια εργασιακού δικαιώ-ματος με συμπλήρωση ωραρίου σεπολλά σχολεία, σε πολλές περιοχές, σεδιαφορετικά ωράρια.

Το νέο θεσμικό–πειθαρχικό πλαίσιολειτουργεί και αυτό σε αυτή την κατεύ-

θυνση. Οι εκπαιδευτικοί έχουν ασφαλώςθορυβηθεί από το γεγονός της τοποθέ-τησης σε αργία του διευθυντή του 1ουΕΠΑΛ Γιαννιτσών, ο οποίος είχε πρωτό-δικα καταδικαστεί με όλο το σύλλογοδιδασκόντων για αποδοχή εκπρόθεσμωνδικαιολογητικών απουσιών (μια πρακτι-κή πλατιά διαδεδομένη σε όλη την Ελλά-δα αλλά και νομότυπη)!

Σε αυτό το ζοφερό τοπίο, αποτελείάμεσο καθήκον το ξεπέρασμα τωνξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγε-σιών και η συγκρότηση των εκπαιδευτι-κών με κάθε είδους εργαλείο βάσης, σεκάθε ΕΛΜΕ και διδασκαλικό σύλλογο, σεκάθε περιοχή και σχολείο. Οι επόμενοιμήνες θα είναι μήνες μεγάλων αλλαγώντου χάρτη στην πρωτοβάθμια και δευτε-ροβάθμια εκπαίδευση. Και όσο και αν τοκλίμα δείχνει βαρύ, είμαστε σίγουροι ότιη μάχη θα δοθεί!

Όλο και πιο ασφυκτικό και ζοφερό το πλαίσιο στα σχολεία

Καρδίτσα

Ε κ λ ο

Στο δύσκολο και βαρύ –κυρίως λόγω της ανυπαρ-ξίας μαζικών αγώνων- κλίμα πραγματοποιήθηκανοι εκλογές για την ανάδειξη Διοικητικού Συμβου-

λίου της ΕΛΜΕ Σάμου στις 28-11-12. Κλίμα που με τηνκατάλληλη άνωθεν και δεξιά καθοδήγηση φτάνει να«αμφιβάλλει» για το νόημα και την ανάγκη ύπαρξης τωνίδιων των σωματείων. Παρ' όλα αυτά, η εκλογοαπολογι-στική συνέλευση -η πρώτη που έγινε κατορθωτό να γίνειστη φετινή χρονιά- ήταν σχετικά μαζική και πολιτική.Σημάδι και αυτό των αντιφατικών διεργασιών μέσα στονκόσμο και κυρίως της ανάγκης να στηριχθεί πολιτικάκόντρα στις απαξιώσεις που καλλιεργούνται από δεξιάαλλά και από «αριστερά» (ΠΑΜΕ).

Η Δημοκρατική Συσπείρωση (στην οποία συμμετέ-χουν οι Αγωνιστικές Κινήσεις) αντιπαρατέθηκε και ενό-ψει των εκλογών στην κατεύθυνση απαξίωσης τουσωματείου και ανέδειξε την ανάγκη της μαζικής πάληςτων «από κάτω» για την ανατροπή της βαρβαρότητας.Στα εκλογικά αξιοσημείωτα, η για δεύτερη χρονιά μησυμμετοχή της ΠΑΣΚ, που φέτος όμως «αντικαταστάθη-κε» από τους «Δημοκρατικούς» με θέσεις υπέρ της αξιο-λόγησης, των απολύσεων και με «οραματική υπεράσπι-ση» της πολιτικής των Μνημονίων. Η ΔΑΚΕ με μειωμένηστήριξη και παρουσία -δεν εκπροσωπήθηκε στη Συνέ-λευση- υπέστη και άλλη μεγάλη εκλογική μείωση. Οιδυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν αλλά δεν μπορούν ως τώρανα συγκροτήσουν δικιά τους παρουσία στο σωματείο καιη ΕΣΑΚ-ΔΕΕ συνεχίζει την ακατάσχετη καταγγελιολογίαενάντια στη Δημοκρατική Συσπείρωση (που «αποτελείδύναμη στήριξης του αριστερού κυβερνητισμού»!), ενώστη συγκρότηση του ΔΣ αρνείται την πρόταση κοινούπροεδρείου με τη Δημ. Συσπείρωση και επαναφέρει τηθέση της για αντιπροσωπευτικό προεδρείο με τη ΔΑΚΕστη θέση του αντιπροέδρου! Τα αποτελέσματα τωνεκλογών είναι τα ακόλουθα.

ΕΛΜΕ Σάμου

2012 Έδρες 2011 Έδρες

Ψήφισαν 191 192Άκυρα- Λευκά 20 16

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ 103 4 94 4ΔΑΚΕ 29 1 52 2ΕΣΑΚ-ΔΕΕ 23 1 17 1Δημοκρατικοί 16 1 - -ΔΙΑΦΟΡΑ - - 13 -

ΕΛΜΕ Σάμου

ΕΛΜΕ Πειραιά

Στα ίδια πάνω κάτω επίπεδα, με μια ελα-φριά τάση ανόδου, κυμάνθηκε η συμμετο-χή στις εκλογές των εκπαιδευτικών στις

πέντε ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης. Εκλογές πουπραγματοποιήθηκαν εν μέσω της πιο βάρβαρης,σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας,επίθεσης. Μιας επίθεσης που θέτει στο στόχα-στρο, ανάμεσα στ’ άλλα, το δικαίωμα στην εργα-σία για τους εκπαιδευτικούς και το δικαίωμαστην εκπαίδευση για τους μαθητές.

Οι εκπαιδευτικοί έχουν υποστεί ήδη την ήττατου νέου μισθολογίου και βλέπουν να ανοίγεταιμπροστά τους η λαίλαπα της αξιολόγησης. Απότην άλλη, αντιμετωπίζουν εχθρικά (και καλάκάνουν) τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, αισθάνο-νται ως κάτι ξένο το σωματείο (πρέπει να επανα-συστήσουμε, εμείς οι εργαζόμενοι, τα σωματείαπου έχουμε ανάγκη), δεν βλέπουν διέξοδο καιπροοπτική στις 24ωρες απεργιακές τουφεκιέςκαι αισθάνονται ανίσχυροι και αναποτελεσματι-κοί μπροστά στο μέγεθος της επίθεσης. Διάχυτοςο προβληματισμός και η ανησυχία του τι κάνου-με και πώς απαντάμε. Αυτό το κλίμα κυριάρχησεστις συζητήσεις με τους συναδέλφους στα σχο-λεία αλλά και στις εκλογοαπολογιστικές συνε-λεύσεις. Συνελεύσεις που οριακά θα μπορούσαννα θεωρηθούν πιο μαζικές από τις τακτικές καιέκτακτες του προηγούμενου διαστήματος.

Κατά τ’ άλλα, τα αποτελέσματα χαρακτηρίζο-νται από: την πτώση της ΠΑΣΚ και την αντίστοι-χη άνοδο της ΔΑΚΕ. Φαίνεται ότι ο κόσμος τηςδιεύθυνσης και των μηχανισμών που τα προη-γούμενα χρόνια μοιραζόταν στις δυο παρατάξεις

τώρα συσπειρώθηκε στη ΔΑΚΕ. Την πτώση τηςΕΣΑΚ-ΔΕΕ, η οποία χρεώνεται την κομματικοκε-ντρική περιχαράκωσή της αλλά και την έλλειψηπρωτοβουλιών από μέρους της για δράση πέρααπό τις αποφάσεις της ΟΛΜΕ. Τη σταθεροποίησητης ΣΥΝΕΚ. Αποδεικνύεται ότι παρά το δημοσκο-πικό φούντωμα του ΣΥΡΙΖΑ, η οργανωτική τουαπήχηση είναι συγκεκριμένη. Ίσως γιατί οι εργα-ζόμενοι δεν είναι τελικά τόσο πρόθυμοι να αντι-καταστήσουν τη διεκδίκηση με φιλανθρωπία. Σταθετικά καταγράφεται η εκλογική άνοδος αριστε-ρών, κινηματικών σχημάτων στις τέσσερις απότις πέντε ΕΛΜΕ. Ωστόσο, το όποιο εκλογικό απο-τέλεσμα δεν αρκεί για να ανακοπεί η επίθεση.Και προκαλεί έντονο σκεπτικισμό το πόσο βοηθάτην ανάπτυξη κινήματος η άποψη ότι το ενιαίο12χρονο σχολείο αποτελεί επιτακτική ανάγκητων καιρών (άξονας στην εκδήλωση των Παρεμ-βάσεων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας γιατην αξιολόγηση τις παραμονές των εκλογών).

Τέλος, το εκλογικό αποτέλεσμα των Αγωνι-στικών Κινήσεων στις δυο ΕΛΜΕ όπου δρουν είναιαντανάκλαση της μικρής παρέμβασής τους όλητην προηγούμενη χρονιά. Ωστόσο, η επίκλησηστις αντικειμενικές αδυναμίες και στις μικρέςδυνάμεις δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι καιαπαλλακτικό από τις ευθύνες και το χρέος απέ-ναντι στους συναδέλφους και στην αναμέτρησηπου διεξάγεται. Ήδη έχουμε δεσμευτεί, αμέσωςμετά τις γιορτές, να πάρουμε πρωτοβουλίασυντονισμού και κοινής δράσης για το μέτωποτης αξιολόγησης που ανοίγεται μπροστά μας.

2012 2011Ψήφισαν 594 541Άκυρα-Λευκά 50 35Έγκυρα 544 506

Έδρες Έδρες

ΣΕΚ 176 2 146 2ΔΑΚΕ 138 2 113 2ΠΑΣΚ 91 1 114 2ΕΣΑΚ-ΠΑΜΕ 57 1 49 Παρεμβάσεις 56 1Αγωνιστικές Κινήσεις 26 25Ανεξ. Κίνηση Εκπ/κών 59 1

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 9Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012 Προλεταριακή Σημαία

Στις 6 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκαν οι εκλο-γές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. στην ΕΛΜΕ τουνομού Κιλκίς. Για πρώτη φορά φέτος και με

ευθύνη των παρατάξεων που εκπροσωπούνταν στοαπερχόμενο ΔΣ –κυρίως της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ- δενέγινε ούτε εκλογοαπολογιστική συνέλευση, αφού αυτήορίστηκε μετά το τέλος του ωραρίου και όχι την ημέρατων εκλογών, όπως συνηθιζόταν τα τελευταία χρόνια.

Αυτή τη χρονιά και ιδιαίτερα από το Σεπτέμ-βριο και μετά, παρ' όλο που η επίθεση στο σύνολο τωνδικαιωμάτων του κλάδου συνεχίστηκε και οξύνθηκεστο πλαίσιο της γενικότερης αντεργατικής–αντιλαϊκήςλαίλαπας, δεν έγινε καμιά προσπάθεια από τις κυρίαρ-

χες παρατάξεις να συγκληθεί συνέλευση και να παρ-θούν αποφάσεις αγώνα και αντίστασης στα νέα βάρβα-ρα μέτρα. Αντίθετα, δόθηκε από όλες τις υπόλοιπεςδυνάμεις η «μάχη» για τα συνδιοικητικά όργανα, εντεί-νοντας τη σύγχυση και τον αποπροσανατολισμό στουςσυναδέλφους τόσο για το χαρακτήρα της επίθεσης όσοκαι για το δρόμο αντιμετώπισής της.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις, αξιοποιώντας σεκαλό βαθμό τις δυνατότητες παρέμβασης και συζήτη-σης με πολλούς συναδέλφους, διατήρησαν την εμβέ-λειά τους. Από την καινούρια χρονιά τίθεται επιτακτικάη ανάγκη πλατιάς καμπάνιας και κοινής δράσης ενάντιαστην αξιολόγηση.

Συγκροτήθηκε λίγες μέρες πριν απότις εκλογές της ΕΛΜΕ Πειραιά η Ενό-τητα Αντίστασης Ανατροπής από τις

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών καιτην Αγωνιστική Παρέμβαση της ΕΛΜΕ Πει-ραιά. Προηγήθηκαν συζητήσεις ανάμεσαστις δύο παρατάξεις και συνολικότερεςζυμώσεις που είχαν ως αποτέλεσμα τησυγκρότηση αυτή αλλά και την αποχώρησηενός τμήματος –με αναφορά στο ΣΥΡΙΖΑ-από την Παρέμβαση και την προσχώρησητου τμήματος αυτού στις ΣΥΝΕΚ (του Συνα-σπισμού).

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών

της ΕΛΜΕ Πειραιά τοποθετήθηκαν ανοιχτά–και ενώ οι συζητήσεις ήταν σε εξέλιξη- γιατους λόγους που τις ώθησαν να δουν θετι-κά ένα τέτοιο εγχείρημα. Η ένταση της επί-θεσης του συστήματος, η διαλυτική κατά-σταση που υπάρχει συνδικαλιστικά, η απο-μάκρυνση μεγάλου μέρους των συναδέλ-φων από μια μόνιμη συλλογική δράση, ηαπογείωση των εκλογικών–κοινοβουλευτι-κών αυταπατών που τροφοδοτείται απότην απομάκρυνση αυτή και η οποία ανα-τροφοδοτεί το διαλυτικό κλίμα, η κινηματι-κή κοινή δράση που υπήρχε με την Αγωνι-στική Παρέμβαση Πειραιά και η πεποίθηση,

τέλος, ότι οι εκπαιδευτικοί θα αναζητήσουντο δρόμο της αντίστασης και του αγώναήταν οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν στηνκατεύθυνση αυτή.

Οι δύο παρατάξεις θα συνεχίσουν τηναυτόνομη λειτουργία τους, αλλά συμφωνή-θηκε να γίνονται συχνά κοινές συνεδριά-σεις για να συμφωνούνται οι κινήσεις τουεπόμενου διαστήματος. Αντίστοιχα, δενκρύφτηκαν οι διαφορετικές προσεγγίσειςπου υπάρχουν. Σε ανακοίνωση των Αγωνι-στικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών αναφέρε-ται:

«Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ρίσκα,καθώς οι δύο παρατάξεις έχουν διαμορφώ-σει διαφορετικές αντιλήψεις σε αρκετάζητήματα (συνδιοικητικά, στάση απέναντιστην ΟΛΜΕ, δωρεάν μαθήματα κ.λπ.). Γνω-ρίζουμε, όμως, επίσης ότι η εξυπηρέτησητης ανάγκης ενός κινηματικού εργαλείουκοινής δράσης μπορεί να προσφέρει σημα-ντικά πράγματα στο κίνημα. Και όσο τοκοινό σχήμα προσπαθεί να εξυπηρετήσειαυτή την ανάγκη τόσο και ο ανοιχτός διά-λογος γύρω από τις διαφορετικές προσεγ-γίσεις θα γίνεται πιο συναγωνιστικός καιεποικοδομητικός.»

Το πολιτικό πλαίσιο που καταλήχθηκε,η αφίσα, τα ψηφίσματα που κατατέθηκανστη συνέλευση κινούνται όλα σε σωστή,αγωνιστική κατεύθυνση. Η παρουσία τηςΕνότητας Αντίστασης Ανατροπής στη μαζι-κή εκλογοαπολογιστική συνέλευση ήτανπολύ ικανοποιητική και έπαιξε ρόλο στο

ιδιαίτερα θετικό εκλογικό αποτέλεσμα. Οιεπιθέσεις-κριτικές που έγιναν στο σχήμασυνεργασίας από άλλες δυνάμεις (βασικάΠΑΜΕ – ΣΥΝΕΚ) μάλλον ήταν αμήχανες καιόχι πολιτικές.

Για τη συνέχεια είναι εύγλωττη η πρώτημετεκλογική ανακοίνωση της ΕνότηταςΑντίστασης Ανατροπής:

«Η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής θακάνει ό,τι μπορεί για να ενισχύσει τηνκατεύθυνση των ανειρήνευτων αγώνων,για να στηρίξει την πιο πλατιά κοινή δράσηστο κίνημα, για να συμβάλει στη συλλογι-κή αγωνιστική συγκρότηση των συναδέλ-φων σε κάθε σχολείο μέσα από σωματεια-κές επιτροπές αγώνα και κάθε είδουςεργαλεία βάσης και στην απαιτούμενη ανα-συγκρότηση του σωματείου σε αγωνιστική,ταξική και δημοκρατική βάση. Ενάντια στηχρεοκοπημένη λογική της ανάθεσης και τηςσυνδιαχείρισης, θα υπηρετήσουμε την ανά-γκη να περάσουν οι αγώνες στα χέρια τωνεργαζομένων.»

*Για τα εκλογικά αποτελέσματαΜε βάση νομικές εκκρεμότητες, οι

καθηγητές των σχολείων του Κορυδαλλούμπορούν να επιλέξουν αν θα συμμετέχουνστην ΕΛΜΕ Πειραιά ή στην ΕΛΜΕ Κορυδαλ-λού. Η ΔΑΚΕ φέτος επέλεξε να μην κατεβά-σει ψηφοδέλτιο στην ΕΛΜΕ Κορυδαλλού(όπου πέρυσι είχε πάρει 70 ψήφους) για ναβελτιώσει το αποτέλεσμά της στην ΕΛΜΕΠειραιά.

ΕΛΜΕ Κιλκίς

ΕΛΜΕ θεσσαλονίκης

ο γ έ ς εκπαιδευτικών

Για την Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής, για το εκλογικό αποτέλεσμα και για τη συνέχεια

2012 2011Ψήφισαν 710 657Άκυρα- Λευκά 38 47Έγκυρα 672 610

Έδρες % Έδρες %ΕΣΑΚ ΔΕΕ 228 3 35,51 249 4 40,81ΔΑΚΕ 157 2 24,45 122 2 20ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ* 136 2 22,74 92 1 15,08ΠΑΣΚ 88 1 13,70 102 2 16,72Αντεπίθεση Εκπ/κών 42 1 6,54 45 - 7,37Αγωνιστικές Κινήσεις 21 - 3,27 - - -

2012 2011Ψήφισαν 1.324 1.373Άκυρα 20 39Λευκά 50 70Έγκυρα 1.254 1.264

Έδρες % Έδρες %Αγωνιστική Παρέμβαση 375 2 29,90 301 2 23.81ΔΑΚΕ 322 2 25,67 280 2 22.15ΕΣΑΚ ΔΕΕ 203 1 16,18 246 2 19.46ΣΥΝΕΚ 193 1 15,39 206 1 16.30ΠΑΣΚ 92 1 7,33 148 11.71Αντεπίθεση 35 2,79 36 2.85Αγωνιστικές Κινήσεις 34 2,71 47 3.72

Α ’ ΕΛΜΕ - 13/12/2012

Ε΄ ΕΛΜΕ

*Η Αγων. Πρωτοβουλία είναι κοινό σχήμα των ΣΥΝΕΚ και Παρεμβάσεων

2012 2011Ψήφισαν 1031 966Άκυρα-Λευκά 19 49

ψήφοι έδρες Ποσοστό ψήφοι έδρες ΠοσοστόΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ (%) (%)ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ (ΑΓ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΑΓ. ΚΙΝΗΣΕΙΣ) 288 3 28,3ΕΣΑΚ– ΔΕΕ/ΠΑΜΕ 325 3 31,9 315 3 34,4

ΣΥΝ. ΕΚΠ/ΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ 152 2 14,9ΔΑΚΕ 145 1 14,2 145(+70)* 2 15,8ΠΑΣΚ 103 0 10,1 150 2 16,4Ρόδι 6 0 0,6 8 0 0,9ΑΓ. Παρέμβαση-Δ. Γληνός 160 2 17,4Αγ. Κινήσεις 92 0 10,0Αγ. Συνεργασία 47 0 5,1

ΕΛΜΕ Πειραιά*

ΕΛΜΕ Κιλκίς

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ10 Σάββατο 22 Δεκέμβρη 20122Προλεταριακή Σημαία

Απλήρωτοι από το Σεπτέμβρη και

με την απειλή της ανεργίας να

κρέμεται πάνω από τα κεφάλια

τους βρίσκονται οι εργαζόμενοι της γνω-

στής εταιρείας ταχυμεταφορών «Γενική

Ταχυδρομική» στο Αιγάλεω. Το συγκε-

κριμένο υποκατάστημα λειτουργεί (όπως

και η συντριπτική πλειοψηφία των υπο-

καταστημάτων της εταιρείας) με το καθε-

στώς του φραντσάιζ (franchise), δηλαδή

της παραχώρησής του σε κάποιον άλλο

έναντι ενός αρχικού κεφαλαίου ή και

ποσοστών επί των πωλήσεων. Από τις 19

του Νοέμβρη, λοιπόν, η «μητρική» εται-

ρεία ανέλαβε ξανά τη λειτουργία του

υποκαταστήματος στο Αιγάλεω γιατί ο

τύπος στον οποίο είχε παραχωρηθεί δεν

ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις του προς

τη μητρική.

Ωστόσο, το ζήτημα των δεκαπέντε

εργαζομένων δεν είχε λυθεί. Κι αυτό γιατί

η «μητρική» εταιρεία όχι μόνο αρνιόταν

να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη σε

σχέση με τα απλήρωτα δεδουλευμένα

τους, αλλά και ως προς τη συνέχεια της

εργασίας τους το μόνο που τους πρότεινε

ήταν καταρχήν δίμηνες συμβάσεις!!!

Ουσιαστικά, τους ζητούσε να παραιτη-

θούν τόσο από τη διεκδίκηση των απλή-

ρωτων δεδουλευμένων όσο και από τη

διεκδίκηση αποζημίωσης απόλυσης για

χάρη μιας δίμηνης σύμβασης η οποία είχε

έντονη την «οσμή» επερχόμενης απόλυ-

σης, τουλάχιστον για τους περισσότερους

από αυτούς. Μάλιστα, η συγκεκριμένη

πρόταση κινιόταν ακριβώς στο ίδιο μήκος

κύματος με τις «οικειοθελείς αποχωρή-

σεις» που επεδίωκε ο προηγούμενος εργο-

δότης και τις οποίες, μάλιστα, είχε κατα-

θέσει ο ίδιος στην Επιθεώρηση Εργασίας

χωρίς να το γνωρίζουν οι εργαζόμενοι!!!

Κάτω από την πίεση των εργαζομέ-

νων, το κλαδικό σωματείο στις ταχυμετα-

φορές, το ΣΕΤΤΕΑ, κήρυξε τετράωρη

στάση εργασίας από τις 8:00 το πρωί ως

τις 12 το μεσημέρι της Παρασκευής 7/12

με τη συμμετοχή και του επιχειρησιακού

σωματείου, του ΣΕΓΕΤΑ. Μετά τη λήξη

της κινητοποίησης και όταν οι εργαζόμε-

νοι μπήκαν για δουλειά, οι εκπρόσωποι

της Γεν. Ταχυδρομικής αρνήθηκαν και

κλείδωσαν το υποκατάστημα. Οι εργαζό-

μενοι κατήγγειλαν στην Επιθεώρηση

Εργασίας και στον ΟΑΕΔ το λοκ-άουτ

αλλά και τις παράνομες δηλώσεις «οικει-

οθελών αποχωρήσεων» που είχε καταθέ-

σει ο προηγούμενος εργοδότης.

Στο μεταξύ, το κάλεσμα για στήριξη

των εργαζομένων προκάλεσε τη συγκέ-

ντρωση έξω από το υποκατάστημα του

Αιγάλεω δεκάδων εργαζομένων οι οποίοι

βρέθηκαν μπροστά και στην προσπάθεια

της Γεν. Ταχυδρομικής να βγάλει από το

υποκατάστημα τα δέματα που ήταν προς

διανομή και να τα μεταφέρει στα κεντρικά

προκειμένου να διακινηθεί από άλλους

υπαλλήλους της, την ώρα που το ίδιο

πράγμα το αρνήθηκε στους εργαζόμενους

του Αιγάλεω! Η προσπάθεια των εργαζο-

μένων και των αλληλέγγυων να αποτρέ-

ψουν τη μεταφορά των δεμάτων απαντή-

θηκε από την εταιρεία με μήνυση κατά

αγνώστων, η οποία εξελίχθηκε σε κράτηση

τριών συνδικαλιστών του ΣΕΤΤΕΑ και

τεσσάρων εργαζομένων του Αιγάλεω οι

οποίοι είχαν πάει ως αντιπροσωπεία στο

τοπικό αστυνομικό τμήμα για να συναντη-

θούν με τον προηγούμενο εργοδότη.

Το γεγονός προκάλεσε ακόμη μεγαλύ-

τερη αγανάκτηση των εργαζομένων, ενώ

ήδη η συγκέντρωση έξω από το υποκατά-

στημα του Αιγάλεω μεγάλωνε. Λίγο αργό-

τερα, κάτω από την πίεση της συγκέντρω-

σης και όλου του θορύβου που είχε δημι-

ουργηθεί, η εταιρεία απέσυρε τις μηνύσεις

και δέχτηκε συνάντηση με τους εργαζόμε-

νους τη Δευτέρα 10/12, αλλά με τη διαβε-

βαίωση ότι τα πράγματα τελικά θα βγουν

από το υποκατάστημα. Οι εργαζόμενοι

δέχτηκαν, έχοντας τη διαβεβαίωση των

δύο σωματείων ότι θα υπάρξει αγωνιστι-

κή απάντηση, εάν δεν δικαιωθούν οι

εργαζόμενοι, και με ανακοινωμένη την

σύγκληση γενικής συνέλευσης του

ΣΕΤΤΕΑ την Κυριακή 9/12 για να συζη-

τηθεί η συνέχεια.

Όμως, απ’ ό,τι φάνηκε, ούτε το

ΣΕΤΤΕΑ ούτε το ΣΕΓΕΤΑ δεν είχαν

διάθεση να δώσουν την παραμικρή

συνέχεια. Η συνέλευση της Κυριακής

ήταν άμαζη, καθώς δεν προπαγανδίστη-

κε καθόλου από τα δύο σωματεία. Αλλά

και η απόφαση που πήρε για 24ωρη

απεργία την Τρίτη 11/12 σε περίπτωση

που δεν γίνονταν δεκτά τα αιτήματα των

εργαζομένων, έμεινε στα χαρτιά. Μάλι-

στα, η εργοδοσία ΔΕΝ ΔΕΧΤΗΚΕ ΚΑΝ

ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ στο κανονι-

σμένο ραντεβού της Δευτέρας! Όμως δεν

ήταν μόνο ότι η απόφαση για 24ωρη

απεργία που έμεινε στα χαρτιά. Από

τότε μέχρι σήμερα, κανένα από τα δύο

σωματεία δεν έχει κάνει το παραμικρό

για το ζήτημα. Δεν έχουν καν βγάλει

κάποια ανακοίνωση. Το αντίθετο, μάλι-

στα! Δηλώνουν ότι η μόνη διέξοδος είναι

η νομική και κατηγορούν ανοιχτά τους

εργαζόμενους του Αιγάλεω ότι η κινητο-

ποίηση της Παρασκευής ήταν λάθος που

χάλασε το... καλό κλίμα και τη δυνατό-

τητα εξεύρεσης λύσης! (Ποιας λύσης,

άραγε;) Μάλιστα, καλούν τους εργαζό-

μενους να δεχτούν να δουλέψουν στη

μητρική με τις δίμηνες συμβάσεις!!!

Ουσιαστικά, δηλαδή, παίρνουν το μέρος

της εργοδοσίας, παρ’ ότι η ίδια η εργο-

δοσία δείχνει με κάθε τρόπο ότι γράφει

στα παλιά της τα παπούτσια τα δικαιώ-

ματα των εργαζομένων της.

Εξάλλου, ήταν η ίδια που μερικά χρό-

νια πριν ξεκίνησε το σύστημα του

φραντσάιζ και εξώθησε εκβιαστικά τους

εργαζόμενούς της να αποδεχτούν την

υπαγωγή τους σε άλλα αφεντικά, ακρι-

βώς για να μπορεί να χειρίζεται αντίστοι-

χες καταστάσεις με τον ίδιο τρόπο, να

διώξει από πάνω της κάθε ευθύνη και να

μπορεί σήμερα να απασχολεί περίπου

2.500 εργαζόμενους, ενώ, τυπικά, αυτοί

εμφανίζονται ως υπάλληλοι άλλων εται-

ρειών. Ήταν η ίδια αυτή εταιρεία που το

Νοέμβρη ώθησε τους εργαζόμενούς της

(συνεργάτες τους αποκαλούσε τότε) σε

συγκέντρωση έξω από το Υπουργείο

Οικονομικών όταν οι λογαριασμοί της

δεσμεύτηκαν από την Εφορία λόγω

χρεών προς το Δημόσιο!!!

Όποιοι θεωρούν ότι η εργοδοτική

αυθαιρεσία και η αντεργατική επίθεση θα

αντιμετωπιστούν με διάλογο και ήρεμη

κουβεντούλα είναι πολλαπλά γελασμένοι

(για να μην σκεφτούμε τίποτε χειρότερο).

Εταιρείες, όπως η Γενική Ταχυδρομική,

που στηρίζουν τη λειτουργία και τα

κέρδη τους στη διάλυση των εργασιακών

σχέσεων, όχι μόνο θα συνεχίσουν σε

αυτόν τον καμβά, αλλά θα αποθρασυν-

θούν ακόμη περισσότερο. Γιατί τους

έχουν δώσει το «πράσινο φως» τα απανω-

τά μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμοι.

Ήδη, για παράδειγμα, το τελευταίο διά-

στημα, οι νέες προσλήψεις που πραγματο-

ποιεί η Γεν. Ταχυδρομική είναι με τη

μορφή απανωτών δίμηνων συμβάσεων.

Αλλά και τα φαινόμενα των απλήρω-

των εργαζόμενων, που μένουν στον αέρα

αναζητώντας από πού θα διεκδικήσουν τα

δεδουλευμένα και όσα δικαιούνται, θα

πολλαπλασιάζονται. Γιατί και η κρίση

βαθαίνει, αλλά και ο ανταγωνισμός στις

ταχυμεταφορές οξύνεται. Χώρια που είναι

βέβαιο ότι αντίστοιχες καταστάσεις με

αυτές που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι

της Γενικής Ταχυδρομικής στο Αιγάλεω

επαναλαμβάνονται καθημερινά, τόσο στον

κλάδο των ταχυμεταφορών όσο και ευρύ-

τερα. Γι’ αυτό και η αποσιώπηση, το «κου-

κούλωμα» αυτών των καταστάσεων λει-

τουργεί συνολικά ως ανασταλτικός παρά-

γοντας για την εκδήλωση αντιστάσεων,

είναι «βούτυρο στο ψωμί» της εργοδοσίας.

Η Ταξική Πορεία, έχοντας ήδη εκδώ-

σει καταγγελία για τα γεγονότα και την

κράτηση των εργαζομένων στο αστυνομι-

κό τμήμα, έχει δηλώσει από την πρώτη

στιγμή τη στήριξή της στον αγώνα που

δίνουν οι εργαζόμενοι στη Γεν. Ταχυδρο-

μική του Αιγάλεω. Και θεωρεί ότι όσο πιο

σύντομα αναδειχτεί, πλατιά και ορθάνοι-

χτα, το ζήτημα τόσο μεγαλύτερες είναι οι

πιθανότητες των εργαζομένων αυτών να

δικαιωθούν: να πληρωθούν όσα τους

οφείλονται και να επιστρέψουν στις δου-

λειές τους με πλήρη δικαιώματα.

Επιπλέον, η ανάδειξη ζητημάτων σαν

κι αυτό θα αποτελέσει συνολικότερη συμ-

βολή στην αντιμετώπιση του εργασιακού

μεσαίωνα των διαλυμένων εργασιακών

σχέσεων, της κυριαρχίας της επισφάλειας,

της εργασιακής περιπλάνησης και της

αντιμετώπισης των εργαζομένων ως σύγ-

χρονους δούλους.

Συνεχίζεται με αμείωτη ένταση ο αγώνας που ξεκί-νησε περίπου δύο μήνες πριν για να μην τεθούνσε διαθεσιμότητα και στη συνέχεια να απολυθούν

οι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου δευτεροβάθμιαςεκπαίδευσης διοικητικοί υπάλληλοι στο Δημόσιο. Με τοβασικό τους κομμάτι να βρίσκεται στους λεγόμενουςοργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, δίνουν σήμεραέναν τιτάνιο αγώνα για το δικαίωμα στη δουλειά, ηέκβαση του οποίου δεν είναι δεδομένη.

Η κυβέρνηση της τρόικας και του κεφαλαίουπαρουσιάζεται άκαμπτη και αποφασισμένη να εγκαι-νιάσει την πολιτική των απολύσεων, αρχίζοντας από τησυγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων. Το ζήτημα -όπως έχουμε κατ' επανάληψη τονίσει- δεν είναι ποσο-τικό αλλά ποιοτικό. Τα κέντρα εξουσίας βιάζονται ναστείλουν το μήνυμα τόσο στο εξωτερικό όσο και στοεσωτερικό. Κυρίως επείγονται να καταφέρουν ένασοβαρό χτύπημα στους εργαζόμενους στο δημόσιοτομέα που εντάσσεται στον στρατηγικό στόχο τηςκατάργησης της μονιμότητας και της εμπέδωσης συν-θηκών, κλίματος και σχέσεων εργασίας ελαστικών,ανάλογων με αυτές που ισχύουν εδώ και χρόνια στονιδιωτικό τομέα. Απ' αυτόν τον στόχο δεν πρόκειται ναπαραιτηθούν, γιατί αποτελεί τον πυρήνα της σημερινήςαντεργατικής λαίλαπας.

Άλλωστε, η γενικευμένη ανασφάλεια και αβεβαιό-τητα που επιδιώκουν συνάδει απόλυτα με το πώς αντι-

μετωπίζουν πλέον –και όχι μόνο λόγω κρίσης– τηνεργατική δύναμη, τους εργαζόμενους συνολικά. Μαςθέλουν φθηνούς και ευέλικτους, έρμαια των διαθέσεωντης εργοδοσίας (κρατικής και ιδιωτικής), με το μόνο«δικαίωμα» που θα αναγνωρίζεται να είναι το απόλυτοδιευθυντικό. Με καταργημένη όχι μόνο στην πράξηαλλά και θεσμικά κάθε έννοια κατάκτησης.

Οι εργαζόμενοι, ωστόσο, συνεχίζουν να παλεύουν.Με απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις έρχονται αντιμέ-τωποι όχι μόνο με τις δυνάμεις του συστήματος και τουςμηχανισμούς καταστολής που επιχειρούν με την ανοιχτήτρομοκρατία να κάμψουν τον αγώνα τους, αλλά και μετην ίδια τη γραμμή της συνδικαλιστικής τους ηγεσίας καιμε τον συνολικότερο αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων.Ταυτόχρονα αναμετρώνται με τον ίδιο τους τον εαυτό,με συνήθειες, λογικές, προϊούσες συμπεριφορές πουπρέπει μέσα στην πάλη τους να αποτινάξουν.

Η σημερινή περίοδος δεν έχει καμμιά σχέση με οποι-αδήποτε προηγούμενη και απαιτεί πολύ περισσότεραπράγματα. Η εποχή της ανάθεσης και της εξουσιοδότη-σης φαίνεται ότι κλείνει οριστικά πλέον τον κύκλο τηςκαι αυτό είναι κάτι που αφορά και την συνδικαλιστικήηγεσία αλλά και τους εργαζόμενους. Και όσο οξύνεταιη αντεργατική λαίλαπα τόσο πιο επιτακτική γίνεται ηανάγκη και η συνειδητοποίηση αυτής της απαίτησης,να πάρουν δηλαδή οι ίδιοι εργαζόμενοι τη ζωή και τουςαγώνες στα δικά τους χέρια.

Η συνδικαλιστική ηγεσία της ΑΔΕΔΥ μπορεί να προ-χώρησε στην απεργία της Τετάρτης 19 Δεκέμβρη μεφανερή απροθυμία και αφού την «έφτασε» λίγο πριναπό τις γιορτές. Η αντίστοιχη της ΓΣΕΕ με την 3ωρηστάση(!!!) την ίδια μέρα κατέθεσε για μια ακόμα φοράτα διαπιστευτήριά της στο σύστημα. Μόνο που πλέονόλο και περισσότεροι καταφέρονται εναντίον τους,συνειδητοποιώντας από μια σειρά (μη) κινήσεις τουςότι δεν έχουν καθόλου σχέση με τις αγωνίες, τα προ-βλήματα και την απάντηση που θα 'θελε να δώσει οεργατόκοσμος. Τι άλλο, άλλωστε, εκτός από αποκλι-μάκωση θα μπορούσε να είναι μια απεργιακή κινητο-ποίηση σαν την τελευταία; Γι' αυτό και οι εργαζόμενοιτων ΟΤΑ ήταν πολύ λιγότεροι από τις απεργίες καικινητοποιήσεις που πραγματοποιούν μόνοι τους ωςκλάδος. Γιατί καταλάβαιναν την κοροϊδία...

Με αυτούς τους όρους, η συγκεκριμένη κινητοποίη-ση είχε προδιαγεγραμμένη πορεία, παρ' ότι εξακολου-θεί ένας πυρήνας απεργών και αγωνιστών εργαζόμε-νων να συμμετέχουν. Το ζήτημα πάντως είναι άλλο. Ηανάγκη κλιμάκωσης της πάλης στους χώρους που βρί-σκονται για καιρό σε κινητοποίηση είναι κάτι παραπά-νω από φανερή. Εξίσου πρόδηλη είναι και η αναγκαιό-τητα συντονισμού όλων των εστιών αντίστασης πουεξελίσσονται αυτό το διάστημα. Και όσο και αν οι μέρεςδεν ευνοούν αντικειμενικά κάτι τέτοιο, το πρόβλημααπαιτεί λύση.

Διαθεσιμότητα και απολύσεις στο Δημόσιο

Επιτακτική η ανάγκη κλιμάκωσης, συντονισμού και γενίκευσης του αγώνα

4

Στον αέρα οι εργαζόμενοι της«Γενικής Ταχυδρομικής» στο Αιγάλεω

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 11Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012 Προλεταριακή Σημαία

Η βάρβαρη επίθεση στον

εργαζόμενο λαό και η πλήρης

υποταγή στις ιμπεριαλιστικές

επιταγές αποτελούν το πλαίσιο

μέσα στο οποίο είναι υποχρεω-

μένος να κινηθεί ο αστικός πολι-

τικός κόσμος για να εξυπηρετή-

σει τα συμφέροντα του συστή-

ματος της εκμετάλλευσης που

έχει ταχθεί να υπηρετεί. Όσο

μεγαλώνουν όμως τα αδιέξοδα

αυτής της κατεύθυνσης τόσο

φουντώνει η κρίση στο εσωτερι-

κό του. Και αυτή η κρίση μεγα-

λώνει όσο δυναμώνει η μαζική

λαϊκή πάλη, όσο ο λαός συγκρο-

τείται και παλεύει ενάντια στην

επίθεση, για την ανατροπή της

αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτι-

κής. Ταυτόχρονα όμως η έκταση

της επίθεσης και στα μεσοστρώ-

ματα διαλύει τις προηγούμενες

αντιδραστικές συμμαχίες με την

αστική τάξη και ανατρέπει άλλο

ένα «βάθρο» πάνω στο οποίο

στηριζόταν το αστικό πολιτικό

σύστημα της μεταπολίτευσης,

ενεργοποιώντας έτσι νέες εστίες

κρίσης και αντιπαράθεσης.

Σημαντικό ζήτημα στη διάτα-

ξη του αστικού πολιτικού σκηνι-

κού, στη συγκρότησή του, στις

αναταράξεις και αναδιατάξεις

του όλη την περίοδο της μεταπο-

λίτευσης μέχρι σήμερα αποτελεί

η διπλή εξάρτηση της χώρας από

Αμερικάνους και Ευρωπαίους

ιμπεριαλιστές. Ο συμβιβασμός

του 1974, ανάμεσα στις ιμπερια-

λιστικές δυνάμεις, καθόρισε

σημαντικά το μεταπολιτευτικό

τοπίο και συνεχίζει να αποτελεί

τη βάση πάνω στην οποία κινού-

νται οι εξελίξεις.

Το ξέσπασμα της οικονομι-

κής κρίσης στον ιμπεριαλιστικό-

καπιταλιστικό κόσμο εκτός των

άλλων όξυνε τον ανταγωνισμό

ανάμεσα στις βασικές ιμπεριαλι-

στικές δυνάμεις, σε όλα τα επίπε-

δα. Η προσπάθεια οικονομικού,

πολιτικού και γεωστρατηγικού

ελέγχου αγορών και χωρών από

την κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη

για λογαριασμό της έναντι των

αντιπάλων της αποτελεί μία

πραγματικότητα που βάζει σε

δοκιμασία συμβιβασμούς και

συμμαχίες της προηγούμενης

περιόδου.

Οι ανταγωνισμοί των ιμπε-

ριαλιστικών δυνάμεων για τον

έλεγχο της χώρας παίρνουν οξυ-

μένη μορφή, πλευρά της οποίας

είδαμε την τελευταία περίοδο

γύρω από το ζήτημα της λεγόμε-

νης βιωσιμότητας του χρέους,

που κατέληξε σε έναν νέο προ-

σωρινό συμβιβασμό.

Είναι φανερό ότι η προσπά-

θεια πολιτικού-οικονομικού και

γεωστρατηγικού ελέγχου από

την κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη

δεν περιορίζεται στις εξωτερικές

επεμβάσεις μέσω των εκπροσώ-

πων των διεθνών ιμπεριαλιστι-

κών οργανισμών, των κυβερνήσε-

ων κ.λπ. αλλά αναζητεί απευθεί-

ας έκφραση μέσα στο αστικό

πολιτικό σύστημα έτσι ώστε να

εξασφαλίσει με τον καλύτερο

τρόπο τις θέσεις της. Αυτό είναι

και το «δράμα» του αστισμού της

χώρας μας που πρέπει κάθε φορά

να υπολογίσει πόσα «κλικ» προς

αμερικάνικη ή ευρωπαϊκή κατεύ-

θυνση πρέπει να κινηθεί έτσι

ώστε να εξασφαλίσει την εύνοια

της κάθε ιμπεριαλιστικής δύνα-

μης και κυρίως να μη θίξει την

ανταγωνίστρια γιατί ξέρει πολύ

καλά ότι αυτό θα έχει σοβαρές

συνέπειες. Δεν είναι μακριά τα

Ίμια για τον Σημίτη ή οι υποκλο-

πές και οι «τρικλοποδιές» στον

Καραμανλή, πολύ περισσότερο

δεν είναι μακριά η πρόσφατη

αποπομπή Παπανδρέου. Για να

μείνουμε σε κάποιες κορυφαίες

πλευρές της προηγούμενης περιό-

δου στο κεντρικό πολιτικό επίπε-

δο, ενώ «από κάτω» σοβούσε ο

οικονομικός ανταγωνισμός και

πόλεμος με τα «δομημένα ομόλο-

γα», τη Siemens, τα υποβρύχια

και σε όλο το πλέγμα των σχέσε-

ων της ντόπιας καπιταλιστικής

οικονομίας.

Η συγκρότηση της τρικομμα-

τικής κυβέρνησης, το πέρασμα

των νέων βάρβαρων μέτρων και

του μνημονίου 3, η στάση παρα-

τηρητή στον ανταγωνισμό ΔΝΤ-

ΕΕ στο τελευταίο Eurogroup

(γιατί, όπως ομολόγησαν κυβερ-

νητικά στελέχη, όταν μαλώνουν

τα βουβάλια την πληρώνουν τα

βατράχια) έχουν ενισχύσει

σημαντικά τον ρόλο Σαμαρά,

που αποτελεί σήμερα το μόνο

«αξιόπιστο» πολιτικό κέντρο,

έστω και αναγκαστικά από την

έλλειψη άλλης διαθέσιμης εναλ-

λακτικής λύσης. Δεν είναι καθό-

λου τυχαία και στο σημείο αυτό

η παρέμβαση του Θ. Πάγκαλου

σε συνέντευξή του στην «Καθη-

μερινή»: «Όλοι μαζί με τον

Σαμαρά, δεν υπάρχει άλλη διέ-

ξοδος». Από την άλλη, τόσο η

ντόπια ολιγαρχία όσο και οι

ιμπεριαλιστές πάτρωνες επιθυ-

μούν διακαώς μια επιστροφή σε

μία νέα «κανονικότητα» του

αστικού πολιτικού σκηνικού,

έτσι ώστε να γνωρίζουν με «ποι-

ους έχουν να κάνουν» και

κυρίως να μπορούν να ελέγχουν

άμεσα τους αστικούς πολιτικούς

μηχανισμούς και να τους βάζουν

με ευκολία στη δούλεψή τους.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει με

άμεσο τρόπο να γίνει μια γρήγο-

ρη αναδιάταξη του αστικού

πολιτικού σκηνικού, τόσο στα

κεντροδεξιά όσο και στα

κεντροαριστερά, έτσι ώστε να

ξαναποκτηθεί ο πολιτικός έλεγ-

χος και η πολιτική κυριαρχία

πάνω στον λαό και να δοθεί

απάντηση στον «πονοκέφαλο»

που δημιουργεί η πιθανότητα

διακυβέρνησης από τον

ΣΥΡΙΖΑ. Στην κατεύθυνση αυτή

μπαίνουν στο τραπέζι της ανα-

διάταξης και τα «όπλα» του

εκλογικού νόμου, έτσι ώστε

μέσα και από αυτή τη διαδικα-

σία των εκλογικών μαγειρείων

να αποτρέψουν «ανεπιθύμητες»

εξελίξεις αλλά και να ορίσουν το

νέο πεδίο συγκρότησης των

αστικών σχημάτων για την επό-

μενη περίοδο.

Τα διάφορα αναχώματα της

λαϊκής οργής και αγανάκτησης,

όπως οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες»

του Καμμένου, μπορεί την κρίσι-

μη περίοδο της λαϊκής αποστοί-

χισης να έπαιξαν μια χαρά τον

ρόλο τους, σήμερα όμως φαίνε-

ται ότι αποτελούν εμπόδιο στην

αναστήλωση των πυλώνων που

τόσο έχει ανάγκη η αστική ολι-

γαρχία για να ελέγξει και να

ξαναποκτήσει την πλήρη πολιτι-

κή κυριαρχία πάνω στον λαό. Η

ενίσχυση του πολιτικού κέντρου

Σαμαρά και της δεξιάς παράτα-

ξης, με όποιο πρόσωπο και αν

επιλέξει για την επόμενη περίο-

δο, αποτελεί σημαντικό στοιχείο

των πολιτικών εξελίξεων, με

κύριο χαρακτηριστικό την ενδυ-

νάμωση των δυνάμεων της επίθε-

σης. Από την υπόθεση αυτή δεν

εξαιρείται και η «Χρυσή Αυγή»,

που με έναν τρόπο έχει μπει στον

στόχο της αναδιάταξης με συν-

δυασμένες κινήσεις, είτε της

«νομιμότητας» που ανοίγει ο Ε.

Βενιζέλος είτε της «επίθεσης

φιλίας» από τον Φαήλο Κρανι-

διώτη ο οποίος γράφει σε άρθρο

του: «Είναι λοιπόν καιρός για

άνοιγμα προς τη βάση των

ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής,

χωρίς προσβολές ή συγκρουσια-

κά συνθήματα, αλλά με πρακτι-

κές πολιτικές: καταπολέμηση

λαθρομετανάστευσης και εγκλη-

ματικότητας, στιβαρή εξωτερική

πολιτική, αποκατάσταση της

αμυντικής μας ισχύος, όχι μόνο

σε υλικό αλλά και με αξιοπρε-

πείς αποδοχές του προσωπικού,

γερό χτύπημα της ανεργίας με

άμεση εκκίνηση των μεγάλων

έργων, επανελλήνιση της παιδεί-

ας. Είναι απλά οργισμένοι,

απελπισμένοι, και αυτό τους

οδηγεί σε επιλογές που θεωρούν

πιο ριζοσπαστικές. Εκδικούνται

το πολιτικό σύστημα. Ούτε

συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ δια-

νοούνται οι μεν ούτε, φυσικά, οι

δε έγιναν ξαφνικά λάτρεις του

Άλφρεντ Ρόζεμπεργκ και μάλι-

στα με ποσοστά που αγγίζουν

διψήφιο νούμερο. Απλά αναζη-

τούν έκφραση και εκφράζουν

τιμωρητικά τη δυσαρέσκειά

τους».

Δίνοντας έτσι και από αυτή

τη μεριά την κατεύθυνση της

ακόμα πιο αντιδραστικής μετα-

τόπισης στο πολιτικό σκηνικό,

στο χτύπημα των δικαιωμάτων,

στην ένταση της καταστολής,

στην ενίσχυση των μηχανισμών

του συστήματος, για να εκφρά-

σει δήθεν τον λαϊκό ριζοσπαστι-

σμό, κυρίως όμως για να ανα-

στηλώσει την «πληγωμένη»

παράταξη της δεξιάς, στην υπη-

ρεσία του συστήματος.

Εάν η κεντροδεξιά έχει έναν

«μπούσουλα» να προσανατολί-

ζει τις προσπάθειές της, η πλευ-

ρά της κεντροαριστεράς και της

σοσιαλδημοκρατίας βρίσκεται

σε πλήρη ρευστότητα, στα όρια

της πλήρους διάλυσης. Για την

αστική τάξη και τους ιμπεριαλι-

στές πάτρωνες αυτή η κατάστα-

ση φαίνεται ότι δεν είναι ανεκτή,

δημιουργεί σοβαρές αρρυθμίες

στο πολιτικό σκηνικό και δεν

παρέχει μία σίγουρη εναλλακτι-

κή λύση που να αντιμετωπίζει τη

γρήγορη φθορά της παρούσας

συγκυβέρνησης. Το ΠΑΣΟΚ

συνεχίζει να «αιμορραγεί» και

να οδηγείται στην πλήρη απα-

ξίωση, παρά τις προσπάθειες

του συστήματος αλλά και του

Σαμαρά να το αντιμετωπίσουν

σαν υπεύθυνη πολιτική δύναμη

για να το διασώσουν. Είναι

φανερό πλέον ότι στον χώρο της

σοσιαλδημοκρατίας και της

κεντροαριστεράς η νέα έκφραση

δεν μπορεί να είναι το ΠΑΣΟΚ

με τα προηγούμενα χαρακτηρι-

στικά του. Και έχει ξεκινήσει

ένας αγώνας δρόμου για την

ανασυγκρότηση του «κενού»,

χωρίς να φαίνεται ακόμα μία

ορατή και άμεση λύση.

Οι αναταράξεις στο αστικό

πολιτικό σύστημα έχουν αναδεί-

ξει όλη τη σαπίλα και την αντι-

δραστικότητα του αστικού

κόσμου, έχουν φανερώσει, για

ακόμη μία φορά, την πλήρη υπο-

ταγή του στις επιδιώξεις του

κεφαλαίου και των ιμπεριαλι-

στών, την εχθρότητα προς τον

εργαζόμενο λαό, τα αδιέξοδα

των επιλογών για την πορεία

της χώρας. Οι προσπάθειες της

ανασυγκρότησής του με τη διά-

λυση των αναχωμάτων και την

αναστήλωση των πυλώνων γίνε-

ται στο έδαφος μίας βάρβαρης

επίθεσης και της έντασης της

ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Στο

έδαφος αυτό που διαμορφώνει

νέα αδιέξοδα οι όποιες λύσεις

δοθούν θα έχουν προσωρινό

χαρακτήρα, αφού τα αστικά

«χαρτιά» εύκολα καίγονται και

οι όποιες αναδιατάξεις θα καθο-

ρίζονται κυρίαρχα από την

πορεία των ιμπεριαλιστικών

ανταγωνισμών για τον έλεγχο

της χώρας. Μία πορεία που μόνο

εξαθλίωση, φτώχεια και ακόμα

πιο επικίνδυνες εξελίξεις και

εμπλοκές μπορεί να «προσφέ-

ρει» στον λαό.

Το σημαντικότερο, πάντως, είναι να γενικευθεί μιακατάσταση σε όλο το Δημόσιο, τόσο στους εργασιακούςχώρους που υπάρχουν εργαζόμενοι που αντιμετωπί-ζουν το άμεσο πρόβλημα της δουλειάς όσο και στουςυπόλοιπους που σήμερα και πρόσκαιρα δεν υπάρχουντέτοιοι εργαζόμενοι. Χρειάζεται να χτυπιέται με επιχει-ρήματα καθημερινά ένας ιδιότυπος κανιβαλισμός πουεπιχειρεί να εμπεδώσει το σύστημα. Όλοι είναι υποψή-φιοι απολυμένοι στο Δημόσιο, ανεξάρτητα από το μεποιους γίνεται η αρχή σήμερα. Οι 150.000 απολύσειςείναι πολλές και θα αγγίξουν όλους τους εργασιακούςχώρους του Δημοσίου. Μάλιστα έχουμε την πεποίθησηότι μέσα στους στόχους είναι η ανακύκλωση όλων τωνσημερινών εργαζόμενων στο Δημόσιο για να δώσουν τηθέση τους σε μια πορεία σε νεώτερους, χειρότερα αμοι-βόμενους, ευέλικτους, χωρίς κανένα δικαίωμα καιβασικά χωρίς τη «λογική» (αν μπορούμε να την ονομά-σουμε έτσι) των σημερινών εργαζόμενων.

Σε κάθε περίπτωση είναι ένας αγώνας δρόμου καιόχι μιας στιγμής και τα πάντα θα κριθούν από τησυγκρότηση, την αντιπαράθεση με λαθεμένες απόψειςκαι την αποφασιστικότητα των εργαζόμενων να υπερα-σπιστούν τη θέση τους. Η παρούσα φάση, ωστόσο, καιο αγώνας που διεξάγεται είναι αγώνας εμπροσθοφυλα-κής πάνω στο ζήτημα των απολύσεων και από την έκβα-σή του θα δρομολογηθούν καταστάσεις. Γι' αυτό έχειμεγάλη αξία η στήριξή του τόσο από πολιτικής όσο καιαπό οργανωτικής άποψης. Το σύστημα δεν είναι ανίκη-το και αυτό θα φαίνεται όσο περισσότερο μαζικοποιού-νται οι κινητοποιήσεις. Στο πεδίο της ταξικής πάλης,άλλωστε, κρίνονται τα πάντα. Σε αυτό το πεδίο θα κρι-θεί και το δικαίωμα στη δουλειά που χτυπιέται σήμερα.

Αναταράξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα

συνέχεια από σελ. 1

4

ΝΕΟΛΑΙΑ14 Σάββατο 22 Δεκέμβρη 20122Προλεταριακή Σημαία

Ηπολιτική των Μνημονίων και η

εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο

είναι, πλέον, μια πραγματικότη-

τα στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευ-

σης. Η σπουδάζουσα νεολαία βιώνει

καθημερινά την κατάργηση κάθε εναπο-

μείναντος δικαιώματος, την όρθωση όλο

και μεγαλύτερων ταξικών φραγμών στις

σπουδές της. Η κατάσταση με τα συγ-

γράμματα στο τρέχον εξάμηνο ήδη μας

προϊδεάζει γι' αυτό που θα επακολουθή-

σει. Σε πολλές σχολές προχωράει ταχύτα-

τα η περικοπή όλο και περισσότερων από

αυτά που μέχρι πρότινος παρέχονταν

δωρεάν, ενώ προετοιμάζεται εδώ και

καιρό το έδαφος για την οριστική κατάρ-

γηση κάθε έννοιας δωρεάν βιβλίου από το

επόμενο εξάμηνο.

Μπροστά σε αυτήν την πραγματικό-

τητα, ο καθένας προσπαθεί να δώσει τις

απαντήσεις του. Μία από αυτές είναι και

η κατάληψη των τυπογραφείων και των

φωτοτυπικών των ιδρυμάτων, «για να

πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας

και να τυπώσουμε μόνοι μας τα συγγράμ-

ματά μας», που προτείνεται από την

ΕΑΑΚ σε πολλές σχολές της Αθήνας.

Αλλά μιλάμε, όντως, για μια πραγματική

απάντηση στο πρόβλημα ή για άλλη μία

«φαεινή», από τις πολλές που σκαρφίζε-

ται κατά καιρούς ο εν λόγω πολιτικός

χώρος;

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που

επιλέγεται αυτή η ενέργεια. Πάντως, κάθε

φορά μένουμε με την απορία για το πώς

το διαθέσιμο χαρτί και μελάνι θα καλύψει

την τεράστια μάζα των φοιτητών χωρίς

βιβλίο. Πόσω μάλλον για το τι θα γίνει

όταν τα αποθέματα κάποια στιγμή εξα-

ντληθούν. Θα κληθούν τότε οι φοιτητές

να βάλουν το χέρι στην τσέπη ή μήπως

περιμένουν από αυτούς που μας αφαι-

ρούν το δικαίωμα στο δωρεάν σύγγραμ-

μα να συνδράμουν; Όχι πως δεν κυκλο-

φορούν και τέτοιες αυταπάτες. Εδώ, μέχρι

και αξιολύπητες εκκλήσεις σε μεγαλοκα-

θηγητές για να τους δώσουν τα απαραί-

τητα πνευματικά δικαιώματα για το

τύπωμα είδαμε…

Αν το πράγμα δεν ήταν για κλάματα,

θα ήταν για γέλια. Γιατί μόνο για κλάμα-

τα είναι όταν μια αριστερή δύναμη έχει

υποταχθεί πλήρως στους αρνητικούς

συσχετισμούς και έχει εγκαταλείψει κάθε

προσπάθεια να τους αλλάξει. Αυτό, ακρι-

βώς, φανερώνει το εν λόγω εγχείρημα,

ακόμα και όταν μπροστά στα αδιέξοδά

του προσπαθούν να του προσδώσουν μια

κάποια «συμβολική» χροιά. Την αποδοχή

της ήττας σε όλα τα επίπεδα. Πού πήγε,

δηλαδή, το αίτημα του φοιτητικού κινή-

ματος για δωρεάν συγγράμματα; Και από

πότε η πάλη των φοιτητών για αυτό το

αίτημα έγινε παρωχημένη και πρέπει να

αντικατασταθεί με ακτιβισμούς σε τυπο-

γραφεία;

Τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτή-

ματα εμείς, τουλάχιστον, τις θεωρούμε

αυτονόητες. Παρά τις δυσκολίες που

υπάρχουν αυτή τη στιγμή στους συλλό-

γους, δεν πρέπει να επικρατήσει η λογική

της παραίτησης και του αγώνα που χάσα-

με πριν καν προλάβουμε να τον δώσουμε.

Αυτά που έχουμε μπροστά μας ως φοιτη-

τές απαιτούν να ανασυντάξουμε τις δυνά-

μεις μας. Να ενισχύσουμε τους συλλόγους

μας, να μπούμε στις γενικές συνελεύσεις

και να βάλουμε στην πρώτη γραμμή τα

αιτήματά μας για τα δικαιώματα που οι

«από πάνω» μάς στερούν. Γιατί μόνο αν

πάρουμε θέση μαζί με το λαό στη

σύγκρουση και την αντιπαράθεση με το

σύστημα της εκμετάλλευσης θα βγούμε

νικητές στη μάχη της γενιάς μας.

Από την απογείωση… στη διαχείριση της ήττας

Φαίνεται ότι η επίθεση στο Άσυλο και τους αγώ-νες του λαού και της νεολαίας δεν έχει παρα-μεληθεί από την ημερήσια διάταξη του συστή-

ματος. Εδώ και πάνω από ένα χρόνο, οι σχολές τουκέντρου της Αθήνας γίνονται καθημερινός στόχος τωνδυνάμεων καταστολής, οι οποίες με διάφορες αφορμέςεπιτίθενται στους μετανάστες γύρω από τις σχολές(ΑΣΟΕΕ, Νομική), καταπατώντας και το λαϊκό Άσυλο.

Τελευταίο συμβάν έγινε στην ΑΣΟΕΕ, όπου διμοιρίεςΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ προσπάθησαν να εισβάλουν από τηνκεντρική είσοδο της σχολής, πετώντας δακρυγόνα καιχειροβομβίδες κρότου-λάμψης. Αφού απωθήθηκαν, μπή-καν από τις πλαϊνές εισόδους και έφτασαν ως τις γραμ-ματείες. Αφορμή για το γεγονός αυτό αποτέλεσε μιαπεραστική, η οποία κάνοντας βόλτα με το σκύλο τηςμπροστά από τη σχολή θεώρησε ότι οι μετανάστες αγριο-κοίταξαν (!) το κατοικίδιό της... Η περαστική, αφούέβγαλε ένα σουγιαδάκι και απείλησε τους μετανάστες,

πήρε τηλέφωνο την αστυνομία, η οποία δεν μπορούσε νααφήσει έτσι το σημαντικό αυτό συμβάν. Το περιστατικόαυτό, όπως και όλα τα υπόλοιπα που αφορούν την κατα-πάτηση του Ασύλου (ΑΠΘ, ΕΚΠΑ κ.λπ.), είναι μέρος τηςφασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής, πουθέλει την καταστολή να οργιάζει, την κρατική τρομοκρα-τία να γιγαντώνεται και κάθε είδους φασιστοειδή να βρί-σκουν πατήματα για να απλώνουν τη δράση τους. Είναιη πολιτική του συστήματος που προσπαθεί να καταστεί-λει κάθε λαϊκό αγώνα προτού καν αυτός ξεσπάσει. Είναιη πολιτική που θέλει να κρατήσει τον κόσμο φοβισμένοστα σπίτια του, την ώρα που θα εφαρμόζεται η βάρβαρηεπίθεση στα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας καιθα προσφέρεται γη και ύδωρ στα συμφέροντα του ντό-πιου και ξένου κεφαλαίου.

Μετά την εισβολή στην ΑΣΟΕΕ οι κυβερνητικέςπαρατάξεις της σχολής αναγκάστηκαν στο Δ.Σ. να υπο-γράψουν την απόφαση για Γενική Συνέλευση του συλ-

λόγου, πρώτη φορά μετά από περίπου 1,5 χρόνο.Όμως ο πρύτανης με αφορμή την εισβολή 3 φοιτητώνστο γραφείο του και τις φθορές που προκάλεσαν βρήκετο πάτημα να κάνει λοκ-άουτ και να κλείσει το πανεπι-στήμιο την ημέρα της συνέλευσης. Με τη γνωστή λογι-κή του -αυτή των ίσων αποστάσεων- εκτέλεσε κατάγράμμα το ρόλο του, εμποδίζοντας για ακόμα μια φοράτο μεγαλύτερο φοιτητικό σύλλογο στην Ελλάδα νασυζητήσει για τα όσα συμβαίνουν κυριολεκτικά στηνπόρτα του. Οι φοιτητές που προσήλθαν στη σχολή γιατη γενική συνέλευση την άνοιξαν και μοίρασαν κείμεναγια να ενημερώσουν τα μέλη του συλλόγου για το τιπραγματικά συνέβη. Η απάντηση σε όλα αυτά μπορείνα δοθεί μόνο μέσα από την ενεργό συμμετοχή τωνφοιτητών στις συλλογικές τους διαδικασίες και τη δημι-ουργία ενός μαζικού και ανυποχώρητου φοιτητικούκινήματος που στο πλευρό του λαού θα ανατρέψει ταμαύρα σχέδια του συστήματος.

Επίθεση των δυνάμεων καταστολής στην ΑΣΟΕΕ, μέρος... (έλα ντε;)

Σε κινητοποιήσεις βρίσκο-νται αυτή την περίοδο οισπουδαστές του τμήμα-

τος Διατροφής και Διαιτολογίαςτου ΤΕΙ Καρδίτσας με αφορμήτην πρόταση της διοίκησης τουΤΕΙ για κλείσιμο της σχολήςτους. Πρόκειται για μια μαζικήσχολή με πάνω από 700 ενερ-γούς σπουδαστές. Η πρότασηγια το κλείσιμο εντάσσεται στογενικότερο σχεδιασμό για συγ-χωνεύσεις-καταργήσεις τμημά-των ΑΕΙ και ΤΕΙ, όπως προβλέ-πεται από το σχέδιο «Αθηνά»του υπουργείου Παιδείας. Αντι-δρώντας στο κλείσιμο της σχο-λής τους οι σπουδαστές έχουνήδη ξεκινήσει κινητοποιήσεις.Μέχρι στιγμής έγιναν δύο μαζι-κότατες συνελεύσεις (πρωτό-γνωρες για τα δεδομένα του ΤΕΙΚαρδίτσας), ενώ το απόγευματης Δευτέρας 10/12 πραγματο-ποιήθηκε μαζική συγκέντρωσηκαι διαδήλωση στους δρόμουςτης πόλης, που κατέληξε στοΔημαρχείο, όπου ο σύλλογοςσπουδαστών έκανε παράστασηστο δημοτικό συμβούλιο πουσυνεδρίαζε εκείνη την ώρα.Συγκέντρωση και πορεία έγινεκαι την Τετάρτη 19 Δεκέμβρη,μέρα της πανελλαδικής απερ-

γίας της ΑΔΕΔΥ. Παράλληλααποφασίστηκαν και μια σειράάλλες δράσεις όπως συναντή-σεις με δήμο, συνδικάτα κ.λπ.Ψηφίσματα συμπαράστασηςβγήκαν από διάφορους τοπι-κούς φορείς, από την ΕΛΜΕ, τοσύλλογο δασκάλων κ.λπ. Ανα-κοίνωση συμπαράστασης στοναγώνα των σπουδαστών έβγα-λε και η τοπική οργάνωση τουΚΚΕ(μ-λ):

Όχι στο κλείσιμο του ΤΕΙ Δια-τροφής-Διαιτολογίας Καρδί-τσαςΚάτω τα χέρια από τα δικαιώ-ματα των σπουδαστώνΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Κ.Ο.ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ(μ-λ)

Το ΚΚΕ(μ-λ) συμπαραστέκε-ται στον αγώνα που δίνουν οισπουδαστές του τμήματος Δια-τροφής και Διαιτολογίας Καρδί-τσας ενάντια στο κλείσιμο τηςσχολής τους που αποφάσισε ηδιοίκηση του ΤΕΙ. Είναι έναςαγώνας δίκαιος, που πρέπει ναέχει τη συμπαράσταση και τηναλληλεγγύη όλης της σπουδά-ζουσας νεολαίας και όλης τηςτοπικής κοινωνίας.

Το κλείσιμο του τμήματοςΔιατροφής και Διαιτολογίας δεν

είναι ένα «μεμονωμένο» ούτεένα «τοπικό» πρόβλημα. Είναιαποτέλεσμα της γενικότερηςαντιλαϊκής, μνημονιακής πολι-τικής που εφαρμόζει η τρικομ-ματική κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη. Είναι η ίδιαπολιτική που κόβει μισθούς καισυντάξεις, που καταργεί δώρακαι επιδόματα, που απολύειδεκάδες χιλιάδες εργαζόμε-νους... Είναι η ίδια πολιτικήπου «συγχωνεύει»-κλείνει σχο-λεία-νοσοκομεία-σχολές ΑΕΙ καιΤΕΙ, που με τις χιλιάδες «διαθε-σιμότητες»-απολύσεις εργαζό-μενων διαλύει τους ΟΤΑ, πουιδιωτικοποιεί κοινωνικά αγαθά,που παραχωρεί στους ιδιώτεςτα φιλέτα του Δημοσίου... Είναιη ίδια πολιτική που κόβει τηχρηματοδότηση σε σχολεία καινηπιαγωγεία, που καταργεί ταδωρεάν συγγράμματα σταπανεπιστήμια, που δεν προσ-λαμβάνει εκπαιδευτικούς καιστοιβάζει τους μαθητές σε υπε-ράριθμα τμήματα, χωρίς θέρ-μανση και με τεράστιες ελλεί-ψεις... Εντάσσεται στο συνολι-κότερο σχέδιο «Αθηνά» τουυπουργείου Παιδείας («Καλλι-κράτης» για την εκπαίδευση)που έχει στόχο να κλείσει ή να

«συγχωνεύσει» πάνω από 150τμήματα και σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙσ’ όλη την Ελλάδα. Χιλιάδεςσπουδαστές και οι οικογένειέςτους στα μέσα των σπουδώντους βλέπουν να ανατρέπονταιοι σχεδιασμοί τους, να δυναμι-τίζονται οι οικογενειακοί προϋ-πολογισμοί, να εξαναγκάζονταισε υποχρεωτική αλλαγή σχολήςή/και μετακόμιση σε άλληπόλη, να χτυπιούνται τα μορ-φωτικά τους δικαιώματα, νακαταργούνται επαγγελματικάτους δικαιώματα… Το πρόβλη-μα που αντιμετωπίζουν σήμεραοι σπουδαστές του τμήματοςΔιατροφής και ΔιαιτολογίαςΚαρδίτσας αργά ή γρήγορα θατο αντιμετωπίσουν και πολλοίκαρδιτσιώτες σπουδαστές καιφοιτητές που σπουδάζουν σεάλλες πόλεις.

Τα κριτήρια για το κλείσιμοδεν είναι «επιστημονικά», όπωςλέει η κυβέρνηση και το υπουρ-γείο. Είναι αντιεκπαιδευτικά καιμνημονιακά. Κόβουν χρήματααπό την εκπαίδευση, κλείνουνσχολεία και σχολές, γκρεμίζουντη δημόσια και δωρεάν παιδεία,κατεδαφίζουν τα δικαιώματατου λαού και της νεολαίας γιανα εξυπηρετήσουν τα συμφέρο-

ντα των δανειστών-προστατώντους, των ιμπεριαλιστών της ΕΕκαι του ΔΝΤ που τους στηρί-ζουν. Δεν έχουν κανένα σχεδια-σμό –όπως ισχυρίζονται– παράμόνο το «λιγότερα χρήματα-περισσότεροι ταξικοί φραγμοί-παιδεία για λίγους και εκλε-κτούς».

Ο αγώνας των σπουδαστώνπρέπει να συνεχιστεί και να κλι-μακωθεί. Να μην εγκλωβιστείσε αδιέξοδους, υπονομευτικούςκαι αποπροσανατολιστικούςτοπικισμούς. Να συνενωθεί σεκοινό μέτωπο με τις υπόλοιπεςσχολές της Καρδίτσας (ΤΕΙ καιΚτηνιατρική), με το υπόλοιποσπουδαστικό και φοιτητικόκίνημα, με όλο το λαό και τουςεργαζόμενους της πόλης. Οαγώνας είναι κοινός, ενάντιαστην ίδια πολιτική, ενάντιαστους ίδιους κοινούς εχθρούς.Για να μην περάσουν οι «συγ-χωνεύσεις» και το κλείσιμοσχολών.Για την υπεράσπιση των μορ-φωτικών και επαγγελματικώνδικαιωμάτων των σπουδαστών.Για το δικαίωμα στις σπουδέςκαι στη δουλειά.Για δημόσια-δωρεάν παιδεία.10/12/2012

Κινητοποιήσεις στο ΤΕΙ Καρδίτσας ενάντια στο σχέδιο «Αθηνά»

ΝΕΟΛΑΙΑ 15Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012 Προλεταριακή Σημαία

Με επιτυχία και μεγάλη συμμε-

τοχή κόσμου πραγματοποιή-

θηκαν η συνέλευση και τα

εγκαίνια της Σφεντόνας. Δεκάδες νέοι,

φοιτητές, άνεργοι και εργαζόμενοι,

αλλά και πολλοί συναγωνιστές νεολαί-

οι... μεγαλύτερης ηλικίας αγκάλιασαν

το εγχείρημά μας και μας έδωσαν

ώθηση για τη συνέχεια.

Το Σάββατο 15/12 πραγματοποιή-

θηκε η συνέλευση επαναλειτουργίας

του στεκιού, με τη συμμετοχή περίπου

50 ανθρώπων. Μετά την αρχική εισή-

γηση, ακολούθησε μια πλούσια και

έντονη κουβέντα πάνω σε όλα σχεδόν

τα ζητήματα της φυσιογνωμίας και λει-

τουργίας της Σφεντόνας.

Το αριστερό πολιτικό της στίγμα

και η κινηματική της αναφορά, η πολι-

τιστική πρόταση για τη νεολαία, η δια-

κόσμηση του χώρου απασχόλησαν τους

συμμετέχοντες που πήραν το λόγο και

διατύπωσαν ιδέες και ερωτήσεις. Έγινε

αναφορά στο ζήτημα των συλλογικών

κουζινών και τι χαρακτήρα θα έπρεπε

να έχουν. Στο ζήτημα του αθλητισμού

και πώς θα μπορούσε η Αριστερά να

παρέμβει και να διαμορφώσει άποψη.

Υπήρξε προβληματισμός για τον τρόπο

με τον οποίο θα απευθυνθεί το στέκι

στον κόσμο για οικονομική ενίσχυση.

Υπήρξε διάλογος πάνω στο ζήτημα της

λειτουργίας, της διαχειριστικής ομάδας

και της δομής του στεκιού. Πολλές

τοποθετήσεις έπιασαν πιο συνολικά το

ζήτημα της νεολαίας και του κινήματος

και τόνισαν την αναγκαιότητα να μην

κλειστεί η Σφεντόνα στον εαυτό της,

αλλά να αποτελέσει κομμάτι του κινή-

ματος της νεολαίας στην πόλη.

Όμως το σημαντικότερο ζήτημα

που συζητήθηκε ήταν αυτό των ομά-

δων. Η προσπάθεια οικοδόμησης θεμα-

τικών πολιτικών-πολιτιστικών ομάδων

με ευρύτερη συμμετοχή κόσμου έδειξε

ότι έχει πολλές δυνατότητες. Και απο-

τελεί, αν προχωρήσει σωστά, παρακα-

ταθήκη για τη μελλοντική λειτουργία

του στεκιού. Ήδη άρχισαν να διαμορ-

φώνονται οι εξής ομάδες: κινηματογρα-

φική, μουσική/πολιτιστική, θεατρική,

βιβλίου, φωτογραφική, ραδιοφωνική,

ενώ στις περισσότερες από αυτές

κάποιοι συναγωνιστές ανέλαβαν υπεύ-

θυνοι. Οι ομάδες αυτές ήδη από αυτή

τη βδομάδα θα αρχίσουν να συζητούν

τη φυσιογνωμία τους. Πολλοί συναγω-

νιστές, εκτός από τον τρόπο δράσης

των ομάδων, αναφέρθηκαν στη συνερ-

γασία μεταξύ τους και στη σχέση που

πρέπει να αναπτύξουν με τη διαχειρι-

στική ομάδα.

Η συνέλευση έκλεισε με τη δημιουρ-

γία της διαχειριστικής ομάδας, η οποία

ανέλαβε να διαμορφώσει μετά από

συζήτηση το πρόγραμμα του Γενάρη.

Μέσα από τη διαχειριστική ομάδα θα

προκύψουν ο υπεύθυνος προγράμμα-

τος, οικονομικών, πολιτιστικών,

βιβλιοθήκης/εντύπων/blog, ανεφοδια-

σμού. Έτσι, από το Γενάρη η Σφεντόνα

θα ξαναμπεί στην πλήρη της λειτουρ-

γία. Διατυπώθηκε η πρόταση για μια

νέα συνέλευση το Γενάρη, για την

παραπέρα οργάνωση και διεύρυνση

του εγχειρήματος.

Τυπώθηκε κείμενο για τους κατοί-

κους της γειτονιάς και μοιράστηκε για

γνωριμία με τον κόσμο.

Την Κυριακή 16/12 πραγματοποιή-

θηκαν τα εγκαίνια της Σφεντόνας. Το

στέκι αποδείχθηκε μικρό, καθώς η προ-

σέλευση ξεπέρασε τις προσδοκίες μας.

Ο «αυτο-οργανωμένος μπουφές» ήταν

πλούσιος, η μουσική ποιοτική και το

κλίμα ευχάριστο. Συνολικά, η συμμετο-

χή του κόσμου μάς ενθάρρυνε για την

επόμενη μέρα.

Και επειδή η επόμενη μέρα είναι...

σήμερα, ήδη η διαχειριστική ομάδα και

η κινηματογραφική ομάδα έχουν κανο-

νίσει τα πρώτα τους μαζέματα.

Θεσσαλονίκη

Επαναλειτουργεί το στέκι «Σφεντόνα»

Τις τελευταίες εβδομάδες

στο χώρο της Φιλοσοφι-

κής το Μ.Α.Σ. κυκλοφο-

ρούσε ένα χαρτί με υπογραφές

καλώντας τους φοιτητές του

Ιστορικού/Αρχαιολογικού να

εναντιωθούν στη «σαπίλα και

τον εκφυλισμό» των γενικών

συνελεύσεων, ιδρύοντας νέο

αγωνιστικό (κόκκινο, αιμοβόρο

και κομμουνιστικό!) σύλλογο.

Υπηρετώντας πιστά τις λογικές

απομονωτισμού που ανέκαθεν

είχε και μην μπορώντας (ή μη

θέλοντας) να απαντήσει στα

προβλήματα που εμφανίζονται

στις γενικές συνελεύσεις (μη

απαρτία, διαγωνισμός «καλύτε-

ρης ατάκας», ενδοαριστερός

εμφύλιος και όχι πολιτικός διά-

λογος και αντιπαράθεση - άραγε

γι’ αυτά δεν έχει ευθύνη και το

Μ.Α.Σ.;) επέλεξε να στήσει ξεχω-

ριστό σύλλογο, κάτι το οποίο

έχει ξανακάνει στο παρελθόν

και σε άλλες σχολές.

Η πρώτη συνέλευση υποκινή-

θηκε κατά βάση από το Μ.Α.Σ.

(το οποίο πρότεινε τη δημιουρ-

γία νέου καταστατικού για το

σύλλογο Ιστορικού/Αρχαιολογι-

κού), ενώ την κίνηση αυτή υπο-

στήριξε και μικρή μερίδα ανέ-

νταχτων φοιτητών. Ωστόσο,

όπως φάνηκε, οι περισσότεροι

φοιτητές και οι υπόλοιπες δυνά-

μεις που παρεμβαίνουν στο χώρο

της Φιλοσοφικής διαφωνούσαν

με το στήσιμο νέου συλλόγου

(Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο το

πώς θα κινηθούν τα πράγματα

στο Ιστορικό/Αρχαιολογικό από

δω και στο εξής και αν εν τέλει

δημιουργηθεί ο νέος αυτός σύλ-

λογος.)

Πάντως, δεν είναι καθόλου

τυχαίο ότι το Μ.Α.Σ. αποφάσι-

σε να κινηθεί με αυτόν τον

τρόπο στο συγκεκριμένο τμήμα

αφού εκεί έχει τους συσχετι-

σμούς με το μέρος του. Μήπως

λοιπόν μόνος στόχος του είναι

να ενισχύσει το κομματικό του

παραμάγαζο (όπως αντίστοιχα

έκανε στο παρελθόν, που απο-

χωρούσε από τις γενικές συνε-

λεύσεις για να στήσει τις Επι-

τροπές Αγώνα); Το μόνο βέβαιο

είναι ότι αυτές οι πρακτικές

που επιλέγει κάθε άλλο παρά

συμβάλλουν στην οργανωμένη

και συλλογική πάλη των φοιτη-

τών.

Σε μία περίοδο που η επίθεση

του συστήματος στα δικαιώματα

και τις κατακτήσεις μας όλο και

εντείνεται, που η δημόσια και

δωρεάν παιδεία γίνεται παρελ-

θόν και οι φοιτητές πετιούνται

έξω από τα πανεπιστήμια, σε μία

περίοδο που το άσυλο καταργεί-

ται και η φασιστικοποίηση της

δημόσιας και πολιτικής ζωής

προχωρά με γοργούς ρυθμούς,

μας είναι ξεκάθαρο ότι το ενιαίο

του φοιτητικού κινήματος (το

οποίο έρχεται να σπάσει αυτή η

κίνηση του Μ.Α.Σ.) είναι περισ-

σότερο αναγκαίο από ποτέ. Γι’

αυτό και όλοι οι φοιτητές της

Φιλοσοφικής πρέπει να παλεύ-

ουμε από κοινού για τα προβλή-

ματά μας.

Οι σύλλογοι και οι γενικές

συνελεύσεις είναι τα όργανα που

έχουν στηθεί με στόχο την υπε-

ράσπιση των δικαιωμάτων μας.

Μέσα από αυτά οι φοιτητές

έβγαιναν και βγαίνουν στο

δρόμο. Πρέπει λοιπόν να τα υπε-

ρασπιστούμε και να τα ξανακά-

νουμε ζωντανά και αγωνιστικά

όργανα. Χωρίς αυτά, είμαστε

αδύναμοι απέναντι στις καθηγη-

τικές αυθαιρεσίες και στις πολι-

τικές που εφαρμόζει το υπουρ-

γείο και η κυβέρνηση με τις επι-

ταγές των ξένων ιμπεριαλιστών.

Δεν μας χωράνε απόψεις που

αντιλαμβάνονται το κίνημα ως

τσιφλίκι, γι’ αυτό και οφείλουμε

να σταθούμε ενάντια σε κάθε

λογής μικροηγεμονισμούς και σε

λογικές ανάθεσης και εκπροσώ-

πησης, που μας θέλουν στη

γωνία ως απλούς παρατηρητές.

Ειδικά σήμερα, είναι αναγκαίο

όσο ποτέ να κάνουμε τους συλ-

λόγους μας εστίες αντίστασης

και να ξαναφέρουμε τον κόσμο

στις συνελεύσεις. Μόνο έτσι μπο-

ρούμε να συμβάλουμε στην ανα-

συγκρότηση του φοιτητικού

κινήματος!

Αθήνα

Επιχείρηση διάσπασης του Συλλόγου Φιλοσοφικής από το Μ.Α.Σ.

ΔΙΕΘΝΗ16 Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012Προλεταριακή Σημαία

«Ερχεται χάος... Κανείς

δεν θα είναι ασφα-

λής»! Έτσι περιγρά-

φεται από τη Μόσχα η σημερινή

κατάσταση στη Συρία η οποία

βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα

(δηλαδή των ιμπεριαλιστικών

ανταγωνισμών) από τον Μάρτιο

του 2011. Η ανατροπή του Μπα-

σάρ αλ Άσαντ αποτελεί το κρί-

σιμο και κομβικό στοιχείο των

εξελίξεων για όλες τις πλευρές

πλέον. Ωστόσο ο τρόπος που θα

γίνει αυτό έχει ιδιαίτερη σημα-

σία, μια και θα καθορίσει τον χα-

ρακτήρα των εξελίξεων στο

αμέσως επόμενο διάστημα. Η

Ρωσία, το βασικό στήριγμα του

Άσαντ μέχρι τώρα, σκέφτεται

πολύ σοβαρά πλέον αυτή την εκ-

δοχή, σε μια ύστατη προσπάθεια

να παραμείνει ένας παίκτης με

δυνατότητα πρωτοβουλιών, τόσο

στη Συρία όσο και στην ευρύτερη

περιοχή. Κάποια δεδομένα όμως

αλλάζουν όπως φαίνεται με πολύ

γρήγορους ρυθμούς. Το κείμενο

που υπογράφουν 130 εκπρόσω-

ποι κρατών, που συμμετείχαν στη

Σύνοδο των «Φίλων της Συρίας»

που έγινε πριν από λίγες μέρες

στο Μαρακές με πρωτοβουλία

των ΗΠΑ, και η αναγνώριση του

«Συνασπισμού της συριακής αντι-

πολίτευσης» ως νομίμου εκπρο-

σώπου του λαού της Συρίας από

τον Ομπάμα, δεν αποτελούν μόνο

μια κλιμάκωση της πίεσης των

Δυτικών. Αντανακλά και μια

πραγματικότητα σε ό,τι αφορά

τον έλεγχο της κατάστασης στο

εσωτερικό της Συρίας.

Μπορεί η Ρωσία σε διπλωμα-

τικό επίπεδο να εξέφρασε την έκ-

πληξή της για την απόφαση των

ΗΠΑ, τονίζοντας πως «αυτή η κί-

νηση έρχεται σε αντίθεση με τις

προσπάθειες για πολιτική μετά-

βαση στη Συρία», από την άλλη

όμως δείχνει να εξετάζει αυτό το

ενδεχόμενο ως βεβαιότητα.

«Όσον αφορά τη νίκη της αντι-

πολίτευσης, δεν μπορούμε να την

αποκλείσουμε και θα πρέπει να

δούμε τα πράγματα κατά πρόσω-

πον. Το συριακό καθεστώς και η

κυβέρνηση χάνουν όλο και πε-

ρισσότερο τον έλεγχο της χώρας»

δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός

Εξωτερικών της Ρωσίας, Μπο-

γκντάνοφ, στο πρακτορείο ειδή-

σεων Interfax.

Δεν είναι μόνο το γεγονός πως

είναι η πρώτη φορά που ένας

ανώτερος Ρώσος αξιωματούχος

αναγνωρίζει ότι είναι πιθανή η

νίκη των αντιπάλων του καθε-

στώτος του Άσαντ, τον οποίο η

Μόσχα συνεχίζει να στηρίζει.

Είναι το γεγονός πως η Ρωσία

είναι πλέον αναγκασμένη να πε-

ράσει σε πιο συγκεκριμένες ενέρ-

γειες, μια και όλα δείχνουν ότι η

κατάσταση γέρνει αποφασιστικά

εναντίον της. Πρόσφατα ανακοι-

νώθηκε η απομάκρυνση των σύγ-

χρονων ρωσικών αντι-

αεροπορικών συστημάτων από

τη Συρία και μέρος των πεζοναυ-

τών που βρίσκονταν εκεί από τον

περασμένο Αύγουστο. Κυβερνητι-

κές πηγές από τη Μόσχα αναφε-

ρόμενες στο γεγονός το

δικαιολογούν λέγοντας πως «σε

κάποιες από τις περιοχές που

ήταν εγκατεστημένα είχαν πλη-

σιάσει επικίνδυνα οι αντάρτες

και υπήρχε κίνδυνος να εμπλα-

κούν σε συγκρούσεις με τους

αντάρτες ρωσικά στρατεύματα,

κάτι το οποίο δεν το θέλαμε γιατί

θα συνιστούσε κλιμάκωση». Οι

ίδιες πηγές διευκρινίζουν πως οι

κινήσεις αυτές δεν αφορούν τη

ναυτική βάση Ταρτούς η οποία

δεν θα εγκαταλειφθεί, αλλά «τα

πράγματα είναι περίπλοκα σε

ό,τι αφορά την τακτική κατά-

σταση. Ρωσικά πολεμικά και

αποβατικά μέσα στις επόμενες

ημέρες θα προσεγγίσουν και πάλι

τη Συρία. Υπάρχουν χιλιάδες

Ρώσοι σε Συρία και Λίβανο που

δεν πρέπει να εγκλωβιστούν,

όπως και υπήκοοι άλλων χωρών,

όπως π.χ. Κινέζοι, που πιθανό-

τατα θα χρειαστούν βοήθεια για

να αποχωρήσουν από την πε-

ριοχή». Η Ρωσία λοιπόν ετοιμά-

ζεται να προχωρήσει άμεσα στην

απομάκρυνση των υπηκόων της

από τη Συρία. «Εξετάζουμε μια

πιθανή εκκένωση. Έχουμε σχέδια

κινητοποίησης και προσπαθούμε

να προσδιορίσουμε τις περιοχές

που βρίσκονται οι πολίτες μας»

δήλωσε ο Μπογκντάνοφ.

Από την άλλη, τόσο η Τουρ-

κία όσο και το Ιράν, που όλο

αυτό το διάστημα διεκδικούν

τον ρόλο καταλύτη στη διευθέ-

τηση της συριακής κρίσης, δεί-

χνουν να περνάν τις δικές τους

αγωνίες. Δεν είναι μόνο η μέχρι

τώρα εμπλοκή τους στα όρια της

συριακής κρίσης (περισσότερο η

Τουρκία) όσο το αναπόφευκτο

των συνεπειών στη συνέχεια των

εξελίξεων.

Πάντως επανήλθαν και οι δύο

με τις γνωστές όσο και αντικρου-

όμενες διπλωματικές τους πρωτο-

βουλίες. Η Τεχεράνη παρουσίασε

την προπερασμένη Δευτέρα τις

λεπτομέρειες ενός παλιού «σχε-

δίου εξόδου» από την κρίση με 6

σημεία, που περιλαμβάνει «τη

διακοπή των βιαιοτήτων» και

έναν «εθνικό διάλογο» ανάμεσα

στο καθεστώς και στην αντιπολί-

τευση για τον σχηματισμό «μετα-

βατικής κυβέρνησης». Όμως το

Ιράν προτάσσει τη λύση μέσω δια-

λόγου, με τον Μπασάρ αλ Άσαντ

σε πρωταγωνιστικό ρόλο! Κάτι

τέτοιο σήμερα πλέον δεν μπορεί

σε καμία περίπτωση να έχει κά-

ποια τύχη, αφού ακόμα και οι

Ρώσοι (οι αρχικοί εμπνευστές

του) δεν το στηρίζουν πλέον.

Το δεύτερο σχέδιο -σχετικά

πρόσφατο και αυτό- που ξεκινά

με πρωτοβουλία της Τουρκίας

(και κατά σύμπτωση είναι εναρ-

μονισμένο πλήρως με τις απόψεις

της Δύσης!) θέτει την προϋπό-

θεση ο Άσαντ να αποτελέσει πα-

ρελθόν. Το σχέδιο παρουσιά-

στηκε στις 3 Δεκεμβρίου από τον

πρωθυπουργό της Τουρκίας,

Ερντογάν, στον πρόεδρο της Ρω-

σίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, και

αυτός το χαρακτήρισε «εποικο-

δομητικό». Σύμφωνα με το σχέ-

διο, ο Μπασάρ αλ Άσαντ θα

εγκαταλείψει την εξουσία εντός

του πρώτου τριμήνου του 2013

και η εξουσία θα περάσει, κατά

τη διάρκεια μεταβατικής περιό-

δου, στον «Εθνικό Συνασπισμό»,

ο οποίος έχει ήδη αναγνωρισθεί

στο Μαρακές ως νόμιμος εκπρό-

σωπος του συριακού λαού.

Οι Ρώσοι φοβούνται πως στο

αμέσως επόμενο διάστημα θα

στριμωχτούν ακόμα περισσότερο

στη Συρία, στον βαθμό που οι

εξελίξεις περάσουν στον έλεγχο

των Δυτικών ιμπεριαλιστών. Και

είναι προφανές το τι συνέπειες θα

έχει αυτό για τα γενικότερα συμ-

φέροντά τους σε ολόκληρη πλέον

την περιοχή. Είναι λογικό λοιπόν

να επιδιώκουν να αξιοποιήσουν

ό,τι στηρίγματα έχουν στο εσωτε-

ρικό της Συρίας. Από την άποψη

αυτή η φήμη που κυκλοφόρησε

–και διαψεύστηκε γρήγορα– για

φυγή του Άσαντ στη Ρωσία ενδε-

χομένως έχει και άλλη εξήγηση.

Καθόλου απίθανο να τον κρα-

τούν εκεί οι Ρώσοι –μέχρι να

βρουν κάποια λύση– και όχι το

πατριωτικό του αίσθημα, όπως

ισχυρίστηκε ο ίδιος! Από την

άλλη μόνο τυχαίο δεν είναι που ο

αντιπρόεδρος της Συρίας Φαρούκ

αλ Σάρα παρουσίασε ανοιχτά τις

διαφορές του με τον Μπασάρ αλ

Άσαντ προτείνοντας μια λύση

που θα επιτευχθεί μέσω διαπραγ-

ματεύσεων, και επισημαίνοντας

ότι ο Σύρος πρόεδρος επιμένει

λάθος στη στρατιωτική επιλογή

για τη συντριβή της ένοπλης εξέ-

γερσης. Ο σουνίτης αντιπρόεδρος

διευκρίνιζε επίσης ότι ο ίδιος τάσ-

σεται υπέρ μιας συμβιβαστικής

λύσης, καθώς καμιά πλευρά δεν

είναι σε θέση να επικρατήσει

μόνο διά των όπλων. Είναι η

πρώτη φορά από την αρχή της

κρίσης που ανώτερος Σύρος αξιω-

ματούχος αναφέρεται σε τέτοιου

είδους αποκλίσεις στην κορυφή

του καθεστώτος. Και είναι από-

λυτα βέβαιο πως δεν μπορεί να

εκφράζεται με τον τρόπο αυτό

χωρίς να έχει σημαντικά στηρίγ-

ματα, μέσα και έξω.

Οι ιμπεριαλιστές της Δύσης

όμως δείχνουν να προκρίνουν

άμεσα άλλες τακτικές. Η Γερμα-

νία στέλνει συνολικά 400 άτομα

προσωπικό με τις δύο συστοιχίες

πυραύλων Patriot PAC-3 που θα

αναπτυχθούν στην Τουρκία. «Το

χρονοδιάγραμμα της αποστολής

των πυραύλων προγραμματί-

στηκε να έχει ολοκληρωθεί έως

την 31η Ιανουαρίου 2013, όμως

έχουμε την πιθανότητα, εάν οι πε-

ριστάσεις το επιτρέψουν, να τερ-

ματίσουμε αυτήν την επέμβαση

νωρίτερα» δήλωσε Γερμανός Υπ.

Άμυνας, Τόμας ντε Μεζιέρ. Αυτή

η φράση όμως αφήνει εύλογα να

εννοηθεί πως στο ΝΑΤΟ γνωρί-

ζουν πως «κάτι» θα γίνει πιο

νωρίς. Σαν πρόβλεψη κάποιας

αιφνίδιας στρατιωτικής επέμβα-

σης στη Συρία, ανοίγει όλα τα εν-

δεχόμενα στο ντόμινο της Μ.

Ανατολής.

Ένα είναι βέβαιο: η σημερινή

κατάσταση στη Συρία δεν βο-

λεύει κανέναν ιμπεριαλιστή και

δεν θα μπορεί για πολύ ακόμα να

σηκώσει το βάρος των αντιτιθέ-

μενων συμφερόντων που όξυνε η

ένοπλη σύγκρουση της Δύσης με

το καθεστώς Άσαντ. Στη Συρία

ετοιμάζεται η τελευταία πράξη

του δράματος. Ενός δράματος

που στοίχισε τη ζωή μέχρι στιγμής

σε 40.000 ανθρώπους και οδή-

γησε στην προσφυγιά περίπου 2,5

εκατομμύρια, από τους οποίους

οι 500.000 κατέφυγαν στις γειτο-

νικές χώρες και τα άλλα 2 εκα-

τομμύρια έγιναν εσωτερικοί

πρόσφυγες.

Σε κάθε περίπτωση όλα δεί-

χνουν πως, αργά ή γρήγορα, θα

ανοίξει σε όλη του την έκταση το

μέτωπο της Μ. Ανατολής, θέτο-

ντας σε ημερήσια διάταξη ευρύ-

τερες ανατροπές και ανα-

κατατάξεις.

Χ. Β.

ΣΥΡΙΑ: Προς κορύφωση η ιμπεριαλιστική επέμβαση

Στην αίθουσα του Αγίου Γεωργίου, στο μεγάλο πα-λάτι του Κρεμλίνου, μπροστά σε ένα πολυπληθέςακροατήριο από βουλευτές της Δούμας, περιφε-

ρειάρχες, ανώτατους δικαστές, θρησκευτικούς ηγέτεςκαι επικεφαλής των μεγάλων ΜΜΕ, ο Βλαντιμίρ Πούτινδιάβασε την καθιερωμένη προεδρική ετήσια ομιλία, γιαπρώτη φορά αφ' ότου ξανάγινε αρχηγός του ρώσικουκράτους. Διόλου συμπτωματικά επιλέχτηκε η 12η Δε-κεμβρίου, ημέρα του συντάγματος, για να δοθεί επι-πλέον επισημότητα στην τελετή και στην ομιλία.

Είπε πολλά ο Πούτιν για την εθνική συνείδηση, τοπληθυσμιακό πρόβλημα που φαίνεται πως σταματάνα επιδεινώνεται, τις εξωτερικές πιέσεις, ειδικά σταλεγόμενα ζητήματα δημοκρατίας αλλά και καταστο-

λής των λαϊκών αντιστάσεων, στην ανταγωνιστικό-τητα και στις επενδύσεις, στην ανάγκη ισόρροπηςανάπτυξης ανάμεσα στις περιφέρειες και άλλα πολλά.Αξίζει να τα διαβάσει κανείς για να πάρει μια ιδέα γιατους προσανατολισμούς, τις ιεραρχήσεις και τα προ-βλήματα που αντιμετωπίζει η ρώσικη άρχουσα τάξηκαι ο κύριος εκφραστής της, σε μια περίοδο αυξημέ-νης αυτοπεποίθησης και σκληρών προκλήσεων.

Το πιο σημαντικό, όμως, κατά την γνώμη μας, καιάξιο προσοχής είναι ο τρόπος που άνοιξε και έκλεισετην ομιλία του ο Ρώσος πρόεδρος. Μιλώντας για τις εξε-λίξεις στον κόσμο αναφέρθηκε στις επερχόμενες οικο-νομικές, γεωπολιτικές και εθνοτικές συγκρούσεις, στιςπαγκόσμιες ανισότητες και στους ανταγωνισμούς γιατους πόρους που θα γίνουν όλο και πιο έντονοι. Επισή-μανε μάλιστα πως ο πλανήτης έχει μπει σε μια μεταβα-τική κατάσταση αλλαγής των συσχετισμών καιισορροπιών και πως σε αυτήν μπορεί να υπάρξουν

πολλά σοκ. Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση ήτανκάτι παραπάνω από σαφής για την ανάγκη η Ρωσία,ανακτώντας τις δυνάμεις της και πολλαπλασιάζονταςτις δυνατότητές της σε όλους τους τομείς, από τον επι-στημονικό έως τον στρατιωτικό, να είναι μέσα σε αυ-τούς που θα πάρουν ενεργά μέρος στη διαμόρφωση τουνέου κόσμου του 21ου αιώνα.

Ορισμένοι επισήμαναν, ειδικά από την πλευρά τηςαντιπολίτευσης, ότι η ομιλία του ήταν άτονη, γενικό-λογη, και ότι απέφυγε να αναφερθεί σε συγκεκριμένακαυτά διεθνή προβλήματα, όπως η Συρία και το Ιράν.Πράγματι ο Πούτιν δεν έκανε τέτοιες ειδικές αναφο-ρές. Αλλά η γενική εκτίμησή του για τη διεθνή κατά-σταση κάθε άλλο παρά γενικόλογη ήταν. Ήταν πολύσαφής και ενδεικτική για το πώς διαβάζει η ρωσικήηγεσία αυτά που συμβαίνουν και αυτά που έρχονται.Και ο επιτακτικός και δραματικός τρόπος που έθεσετο ζήτημα καθόλου ατονία δεν έδειχνε.

ΠΡΟΒΟΛΕΣ

Τα επερχόμενα σοκ

ΔΙΕΘΝΗ 17Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012 Προλεταριακή Σημαία

Η ρεβάνς του Άμπε και τοφάντασμα του Παρκ

Καράτσι-Πακιστάν

Αθέατος

Κόσμος

Ηγερμανική αλυσίδα λιανικής πώλησηςενδυμάτων Kik όπως κάθε χρόνο τέ-τοιο καιρό ετοιμάζεται να υποδεχτεί

τα Χριστούγεννα. Στα τρεις χιλιάδες διακόσιακαταστήματά της, κυρίως στη Γερμανία αλλάκαι σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης, στιςπροθήκες της Kik ο στολισμός είναι γιορτινόςκαι οι διαφημίσεις γεμάτες υποσχέσεις. Η πιοελκτική από αυτές είναι πως η εταιρία μπορείνα ντύσει τον υποψήφιο πελάτη από τηνκορφή ως τα νύχια με τριάντα ευρώ! Ανεβά-ζοντας τον συνολικό της τζίρο χρονιά με χρο-νιά (οι προβλέψεις για φέτος ξεπερνάνε το1,6 δισ. ευρώ), η Kik έχει μετατραπεί σεηγέτη του κλάδου φτηνού ρούχου, κάτι ανά-λογο με τη φίρμα Λιντλ στα τρόφιμα, και η

κρίση φαίνεται να την έχει βοηθήσει. Όλαλοιπόν θα πήγαιναν καλά αν δεν χάλαγε τηγιορτινή ατμόσφαιρα η νωπή μνήμη της εκα-τόμβης στο Καράτσι του Πακιστάν, που δημι-ούργησε προβλήματα και διεθνή κατακραυγήγια την εταιρία. Η οποία εταιρία, αν και συ-νηθισμένη σε κατηγορίες πως η άνθησή τηςοφείλεται στην πολύ φθηνή εργασία, τόσοστην παραγωγή όσο και στην πώληση, αυτήντη φορά τα βρήκε σκούρα και δεν μπορεί ναξεγλιστρήσει εύκολα.

Ήταν ξημερώματα της Τετάρτης, 12 τουφετινού Σεπτέμβρη, όταν ξέσπασε πυρκαγιάστην αποθήκη με τα τζιν υφάσματα, στο ερ-γοστάσιο ρούχων Ali Enterprises των αδερ-φών Arshad και Shahid Bhaila, στοβορειοδυτικό προάστιο Baldia που βρίσκεταιστο Καράτσι. Η φωτιά επεκτάθηκε γρήγορασε όλο το κτίριο και όταν έφτασε το πρώτοπυροσβεστικό όχημα ύστερα από μία ώρα ητραγωδία είχε σχεδόν ολοκληρωθεί. Ήταντόσο μεγάλη η μανία της φωτιάς -η οποίαέκαιγε σαράντα οκτώ ώρες- που ακόμη καισήμερα υπάρχουν πτώματα στο νεκροτομείοτης πόλης που δεν έχουν αναγνωριστεί και οσυνολικός απολογισμός των νεκρών δεν έχειγίνει μιας και επίσημα υπάρχουν αρκετοίαγνοούμενοι που δεν βρέθηκε κανένα ίχνοςτους. Το δικαστήριο αναγνώρισε 262 νε-

κρούς, οι περισσότεροι νεαροί κάτω από τα25 και μερικοί ανήλικοι, αλλά υπάρχουνάλλες 48 περιπτώσεις συγγενών που αναζη-τούν τους ανθρώπους τους. Εκατοντάδεςάλλοι τραυματίστηκαν και αρκετοί έμεινανανάπηροι.

Η εκατόμβη ίσως θα μπορούσε να απο-φευχθεί αν η φωτιά δεν συνδυαζόταν με ορι-σμένους άλλους, καθόλου τυχαίουςπαράγοντες. Οι πόρτες ήταν κλειδωμένες καιτα παράθυρα με σιδεριές γιατί τα αφεντικάπροφασίστηκαν την προστασία από τις κλο-πές. Ο κοντινός πυροσβεστικός σταθμός γιαμια περιοχή με 2.000 εργοστάσια (!) δεν είχενερό. Και, τέλος, στο εργοστάσιο που είχεπάρει πρόσφατα από αμερικάνικη εταιρία πι-

στοποιητικό ποιότητας και ασφά-λειας SA8000 δεν υπήρχε σοβαρήπυροπροστασία και μηχανισμός πυ-ρόσβεσης.

Η Ali Enterprises, υπεργολάβοςμεγάλων δυτικών πολυεθνικών, είχεαναλάβει μια μεγάλη παραγγελία γιανα κατασκευάσει τζιν παντελόνιαOkay, για την Kik, η οποία περηφα-νεύεται πως μπορεί να τα πουλά σταμαγαζιά της με 15,99 ευρώ το κομ-μάτι. Για να γίνει αυτό και να διατη-ρεί μεγάλα περιθώρια κέρδους, οινεαροί εργάτες στο Καράτσι έπρεπενα δουλεύουν δώδεκα με δεκατέσσε-ρις ώρες την ημέρα, ανασφάλιστοι οιπερισσότεροι και με μισθούς όχι πα-ραπάνω από εξήντα δολάρια τομήνα, δηλαδή το 1/3 του επίσημουνόμιμου μισθού. Οι πιο πολλοί απότους χίλιους εργάτες της Ali Enter-

prises κατοικούσαν στη διπλανή παρα-γκούπολη Orangi, που βυθίστηκε στοπένθος, στην οποία συρρέουν χιλιάδεςπρόσφυγες και μετανάστες από τοβορρά, είτε από τις επαρχίες που συνο-ρεύουν με το Αφγανιστάν είτε από τηνπλημμυροπαθή επαρχία Σιντ.

Νέοι Παστούνοι, Βαλούχοι, Σίντι καιΜπιχάρι που γλίτωσαν από τον πόλεμοκαι τις φυσικές καταστροφές κάηκαναδερφωμένοι μέσα στο κάτεργο τωναδερφών Bhaila, φτιάχνοντας φθηνάρούχα για τη γερμανική πολυεθνική. Η

τελευταία, μιας και δεν μπορούσε να αρνηθείτη σχέση της και αφού υπογράμμισε σεόλους τους τόνους πως δεν φέρει καμία ευ-θύνη για τις πολλαπλές παραβιάσεις ακόμηκαι αυτής της κακόφημης πακιστανικής νο-μοθεσίας, αναγκάστηκε να ανακοινώσει έναφτηνό ποσό αποζημίωσης, που μεγάλωσετην οργή των τραυματιών εργατών και τωνοικογενειών των νεκρών. Συνηθισμένη στηφθήνια, κοστολόγησε την κάθε ζωή προς1.480 ευρώ και μόνο όταν απειλήθηκε μεαγωγές έσπευσε να υποσχεθεί κάτι παρα-πάνω.

Η ανθρώπινη τραγωδία, ακόμη και γιατην κοινωνία του Πακιστάν που είναι εθι-σμένη σε ανάλογες ανθρώπινες θυσίες, προ-ξένησε ισχυρό σοκ. Οι αδερφοί Bhailaπροφυλακίστηκαν και περιμένουν να δικα-στούν το Γενάρη και η κυβέρνηση συντε-τριμμένη υποσχέθηκε να αυξήσει τουςελέγχους στα εργοστάσια. Όλοι τους όμωςστην πραγματικότητα ελπίζουν να ξεχαστείγρήγορα η εκατόμβη για να συνεχιστεί δίχωςεμπόδια η φθηνή παραγωγή που τόσο ωφε-λεί τις πολυεθνικές και τη διεφθαρμένη ελίττης χώρας.

Τον «Αθέατο Κόσμο» γράφει ο ΔημήτρηςΠαυλίδης

http://atheatoskosmosps.blogspot.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ένα άρθρο για τη δράση των ιμπε-

ριαλιστών στο Πακιστάν στη διεύθυνση

http://sanhati.com/articles/5912/ και ένα

άρθρο από τους «Νιου Γιορκ Τάιμς»

http://www.nytimes.com/2012/12/08/world/asi

a/pakistan-factory-fire-shows-flaws-in-moni-

toring.html?pagewanted=all&_r=0

ΔΕΙΤΕ μια σειρά από συγκλονιστικές εικόνες

http://www.nytimes.com/slideshow/2012/12/0

7/world/asia/20121207KARACHI-14.html

Okay! Φθηνά τζιν, φθηνές ζωές Σ

ημεία των επερχομένων καιρών,

σε μια περιοχή για την οποία οι

περισσότεροι αναλυτές προβλέ-

πουν πως στα επόμενα χρόνια οι γεω-

πολιτικές συγκρούσεις και αντα-

γωνισμοί θα ενισχυθούν κατακόρυφα.

Μέσα σε τρεις ημέρες, δύο διαδοχικές γε-

νικές εκλογικές αναμετρήσεις ανέδειξαν

αντιδραστικές και φιλοπόλεμες δυνά-

μεις στην εξουσία, δημιουργώντας ερω-

τηματικά και ανησυχίες για την

συνέχεια.

Στις 16 Δεκέμβρη το ταυτισμένο με

τη μεταπολεμική Ιαπωνία δεξιό Φιλε-

λεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα και ο υπο-

ψήφιος πρωθυπουργός του, Σίνζο Άμπε,

κέρδισαν μια σαρωτική νίκη απέναντι

στο απερχόμενο κυβερνητικό Δημοκρα-

τικό Κόμμα του σημερινού πρωθυπουρ-

γού Νόντα. Το ΦΔΚ επανέρχεται στην

εξουσία ύστερα από ένα διάλειμμα

τριών ετών, το μοναδικό σχεδόν μετά το

1945, αφού το Δημοκρατικό Κόμμα διέ-

ψευσε τις προσδοκίες των Γιαπωνέζων

για αλλαγή και υπέστη μια τεράστια

πανωλεθρία. Μαζί με το ΦΔΚ επανέρχε-

ται και ο Σίνζο Άμπε, ο πρωθυπουργός

που αναγκάστηκε να παραιτηθεί το

2007 με ατιμωτικό τρόπο και αρκετοί

τον θεωρούσαν τότε καμένο χαρτί. Ο

Άμπε, γόνος ιστορικής πολιτικής οικο-

γένειας, επένδυσε σε εθνικιστικά συνθή-

ματα και εκμεταλλεύτηκε με επιτυχία

την αυξημένη ανησυχία των Γιαπωνέ-

ζων από την ισχυροποίηση της Κίνας.

Επανέφερε το καυτό ζήτημα της αναθε-

ώρησης του μεταπολεμικού συντάγμα-

τος και ειδικά του άρθρου 9 που

απαγορεύει την προσφυγή σε πόλεμο,

υπερασπίστηκε τη σκληρή γραμμή στις

εδαφικές διαφορές με το Πεκίνο και ευ-

θυγραμμίστηκε με τις δυνάμεις εκείνες

στη γιαπωνέζικη ελίτ που ονειρεύονται

την αναβίωση της στρατιωτικής ισχύος

και τον επανεξοπλισμό της χώρας.

Ενδεικτικό πως στις 15 Αυγούστου, επι-

σκέφτηκε ξανά με τυμπανοκρουσίες το

μνημείο Γιακοσούνι, σύμβολο του για-

πωνέζικου μιλιταρισμού, προξενώντας

για μία ακόμη φορά την αντίδραση του

Πεκίνου και της Σεούλ. Η νίκη του ΦΔΚ

βασίστηκε επίσης στην αυξημένη απο-

γοήτευση και στην έλλειψη εναλλακτι-

κής αριστερής διεξόδου για τη

γιαπωνέζικη κοινωνία, μέρος της οποίας

δεν πήγε καν να ψηφίσει, μειώνοντας

έτσι την εκλογική συμμετοχή σε ιστο-

ρικά χαμηλά (59,3%). Από τις πρώτες κι-

νήσεις του Άμπε μετά την εκλογή του

είναι η δημόσια υποστήριξή του στο

σχεδιαζόμενο τρίτο πακέτο ενίσχυσης

της ρευστότητας της ιαπωνικής οικονο-

μίας, ύψους τουλάχιστον 90 δισ. ευρώ,

με στόχο την αναθέρμανση με δημόσια

έργα και αύξηση της εσωτερικής ζήτη-

σης. Γενικά το αποτέλεσμα των εκλογών

στην Ιαπωνία έδειξε μια σαφή τάση του

εκλογικού σώματος προς τα δεξιά, ενώ,

σε αντίθεση με αυτό που θα περίμενε κα-

νείς μετά το τραγικό δυστύχημα της

Φουκουσίμα, ενισχυμένες βγήκαν οι δυ-

νάμεις με επικεφαλής το ΦΔΚ που υπο-

στηρίζουν τη χρήση της πυρηνικής

ενέργειας.

Τρεις ημέρες αργότερα, στις 19 Δε-

κέμβρη, σε μια αμφίρροπη εκλογική

αναμέτρηση για την προεδρία της Νό-

τιας Κορέας, νικήτρια αναδείχτηκε, με

βραχεία κεφαλή, η Παρκ Γκεούν-Χίε. Η

πρώτη γυναίκα πρόεδρος της χώρας

είναι κόρη του διαβόητου Παρκ

Τσουνγκ-Χι, του σκληρού δικτάτορα

που κυβέρνησε με σιδερένια πυγμή για

18 χρόνια τη Νότια Κορέα και πιθανόν

να συνέχιζε για καιρό ακόμη, αν δεν

τον σκότωνε ένα στέλεχος των μυστι-

κών υπηρεσιών του, το 1979. Αμερικα-

νόφιλος μέχρι το μεδούλι, ο Παρκ

υπήρξε απηνής διώκτης των αριστερών

και των κομμουνιστών και βαρύνεται

με κατηγορίες για πολιτικά εγκλήματα

και μαζικές εκτελέσεις. Καταστέλλο-

ντας το εργατικό κίνημα και επιβάλλο-

ντας σκληρά αντεργατικά μέτρα και

νομοθεσία με τη συνδρομή των Αμερι-

κανών, έβαλε τις βάσεις για το λεγό-

μενο κορεατικό θαύμα,

υποστηρίζοντας τη γιγάντωση των

«τσάεμπολ», δηλαδή των κορεατικών

μεγάλων πολυκλαδικών εταιρειών. Η

εξηντάχρονη Παρκ που ανατράφηκε

πολιτικά δίπλα στον πατέρα της, φρό-

ντισε να πάρει αποστάσεις από την πο-

λιτική του πατέρα της ενάντια στα

δημοκρατικά και ανθρώπινα δικαιώ-

ματα αλλά δεν σταμάτησε να θυμίζει τα

ένδοξα –κατ’ αυτήν- χρόνια της μετα-

πολεμικής οικονομικής ανοικοδόμησης.

Αν και έσπευσε να ευχηθεί να επικρα-

τήσει κλίμα διαλόγου και ειρήνευσης

στην κορεατική χερσόνησο, τόνισε την

ανάγκη ενίσχυσης της αποτρεπτικής

στρατιωτικής δύναμης της χώρας και

τον στόχο της να αποκτήσει στιβαρή

και αποφασιστική ηγεσία. Στον οικο-

νομικό τομέα η Παρκ θα πάρει μια κα-

τάσταση με ισχυρά τα σημάδια της

στασιμότητας, με αυξανόμενη ανεργία

και μεγάλες ανισότητες που γρήγορα

διευρύνονται. Το έντονα μάλιστα διχα-

σμένο εκλογικό αποτέλεσμα (η περιοχή

της Σεούλ έδωσε την πρωτιά στον αντί-

παλο της Παρκ) δείχνει πως στη νοτιο-

κορεάτικη κοινωνία τα υπόγεια

ρεύματα θα συνεχίσουν να δημιουρ-

γούν γεγονότα και συγκρούσεις.

Τα δυο εκλογικά αποτελέσματα θα

είχαν τη σημασία τους αλλά δεν θα

ήταν απαραίτητα τόσο ανησυχητικά σε

προηγούμενες περιόδους σχετικής ησυ-

χίας και σταθερότητας στην ευρύτερη

περιοχή. Τώρα όμως τα πράγματα είναι

πολύ διαφορετικά. Οι παράγοντες της

γεωπολιτικής εξίσωσης στην ανατολική

Ασία έχουν αλλάξει δραματικά, οι

ισορροπίες έχουν ανατραπεί ριζικά και

τα μέτωπα αντιπαράθεσης ήδη διαμορ-

φώνονται στον ορίζοντα. Από καιρό

τώρα η Ουάσιγκτον προσπαθεί άλλοτε

προσεκτικά και άλλοτε βιαστικά να

επανασυστήσει συμμαχίες και να επι-

στρέψει σε παλιές στρατιωτικές βάσεις,

το Πεκίνο αντιδρά όλο και πιο έντονα

σε κινήσεις περικύκλωσης και οι στρα-

τιωτικοί εξοπλισμοί αυξάνονται συνε-

χώς. Δεν είναι άσχετο με όλα αυτά πως

ο Αμερικανός πρόεδρος επέλεξε να

κάνει το πρώτο ταξίδι του, μετά την

επανεκλογή του Νοεμβρίου, σε χώρες

της περιοχής. Η Ιαπωνία και η Νότια

Κορέα σε αυτήν τη μεταβαλλόμενη κα-

τάσταση θα παίξουν σημαντικό ρόλο

και γι' αυτό οι εσωτερικές πολιτικές

εξελίξεις αποκτούν μεγάλη σημασία.

Δ. Παυλίδης

Ιαπωνία - Νότια Κορέα

ΔΙΕΘΝΗ18 Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012Προλεταριακή Σημαία

Ολοκληρώθηκε το περα-

σμένο Σάββατο ο πρώτος

γύρος του δημοψηφίσμα-

τος για το νέο σύνταγμα της Αι-

γύπτου, μέσα σ΄ ένα κλίμα

έντασης και συγκρούσεων μεταξύ

των αντίπαλων πλευρών, ένταση

και συγκρούσεις που δεν έχουν

σταματήσει ούτε μέχρι την ώρα

που γράφονται αυτές οι γραμμές.

Θυμίζουμε πως με αφορμή ένα

διάταγμα του προέδρου Μόρσι,

που έδινε υπερεξουσίες στον ίδιο,

πυροδοτήθηκαν ισχυρές λαϊκές

αντιδράσεις από τη πλευρά της

αντιπολίτευσης (που περιλαμβά-

νει από ομάδες που συμμετείχαν

στην εξέγερση, αστικές δυνάμεις

όπως ο Μπαραντέι, ενώ φαίνεται

να προσπαθούν να «χωθούν» και

δυνάμεις του παλιού καθεστώ-

τος). Ο Μόρσι και η Μουσουλμα-

νική Αδελφότητα απάντησαν με

διπλό ελιγμό: από τη μια αφαίρε-

σαν κάποια από τα επίμαχα

άρθρα του διατάγματος και από

την άλλη επίσπευσαν το δημοψή-

φισμα για το νέο σύνταγμα παρά

την αποχώρηση από την επι-

τροπή όλων των αντιπολιτευόμε-

νων ομάδων. «Κατέβασαν»

επίσης στους δρόμους και μεγάλες

μάζες υποστηρικτών τους.

Έτσι φτάσαμε στο δημοψήφι-

σμα που διεξάγεται σε δύο γύ-

ρους (με το δεύτερο να διεξάγεται

το Σάββατο που θα κυκλοφορεί η

«Προλεταριακή Σημαία»), επειδή

ένα σημαντικό τμήμα του δικα-

στικού σώματος, που θεωρείται

(και δικαίως) στήριγμα του καθε-

στώτος Μουμπάρακ, προχώρησε

σε απεργία.

Κατ’ αρχήν με βάση και τα

στοιχεία που έχουν δει έως τώρα

το φως της δημοσιότητας, το νέο

σύνταγμα, το οποίο προωθήθηκε

από τη Μουσουλμανική Αδελφό-

τητα σε συνεργασία με τους

ακραίους ισλαμιστές (σαλαφι-

στές), διατηρεί στη θέση του το

άρθρο που είχε καταργηθεί αμέ-

σως μετά την πτώση του Μου-

μπάρακ και καθιστούσε τη σαρία

πηγή κάθε νόμου του κράτους

(άρθρο 2). Εμπεριέχει άρθρα για

την ελευθερία του λόγου, της θρη-

σκευτικής πίστης, για τα κοινω-

νικά και πολιτικά δικαιώματα

που επιδέχονται πολλαπλών ερ-

μηνειών. Εξίσου σημαντικό στοι-

χείο είναι πως σ’ αυτό το

σύνταγμα αποτυπώνεται και επι-

κυρώνεται ο συμβιβασμός που

έχει επιτευχθεί μεταξύ της Μουλ-

μανικής Αδελφότητας και του

στρατού. Έτσι, παραμένει στην

ηγεσία του στρατού η δικαιοδο-

σία να διορίζει τον εκάστοτε

υπουργό Άμυνας και διατηρεί

αυξημένο αριθμό στρατιωτικών

αξιωματούχων στο Συμβούλιο

Εθνικής Ασφάλειας της χώρας.

Τα μέχρι τώρα ανεπίσημα

στοιχεία (μιας και απαγορεύεται

οποιαδήποτε επίσημη ανακοί-

νωση μέχρι το τέλος και του δεύ-

τερου γύρου) δείχνουν πως το

«ναι» πλησιάζει το 55% των

ψήφων, με το «όχι» κοντά στο

45%. Ένα “όχι” που πριμοδότησε,

όχι χωρίς διαφωνίες και παλινω-

δίες, το Μέτωπο Εθνικής Σωτη-

ρίας (με επικεφαλής τον

Μπαραντέι) που συσπειρώνει τις

πιο σημαντικές, από άποψη εμβέ-

λειας, ομάδες της αντιπολίτευσης.

Βέβαια υπήρξαν και πηγές που

ισχυρίζονται πως στις περιφέρειες

όπου έγινε το δημοψήφισμα

(Κάιρο, Αλεξάνδρεια και άλλες

μεγάλες πόλεις) η διαφορά με-

ταξύ του «ναι» και του «όχι»

ήταν ισχνή, ενώ και ο Μπαραντέι

από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε

πως υπήρξε νοθεία από την κυ-

βερνητική πλευρά.

Ακόμα όμως και έτσι, είναι

φανερό πως η Αίγυπτος είναι μια

βαθιά και πολλαπλώς διχασμένη

χώρα και πως η πιθανή επικύ-

ρωση του νέου συντάγματος

μόνο προσωρινή ανάπαυλα μπο-

ρεί να δώσει (εάν τη δώσει κι

αυτή) σε μια αντιπαράθεση που

θα συνεχιστεί. Όπως είχαμε επι-

σημάνει σε προηγούμενο άρθρο,

την αιγυπτιακή κοινωνία διαπερ-

νούν ισχυρές αντιθέσεις οι οποίες

αποτελούν έκφραση της κυρίαρ-

χης αντίθεσης ιμπεριαλισμού-

λαού, οι οποίες διασταυ-

ρώνονται και μπλέκονται αρκε-

τές φορές (και στη βάση της έλ-

λειψης του υποκειμενικού

παράγοντα) με ενδοαστικές αντι-

θέσεις. Όσο λάθος, όμως, είναι η

ανάλυση που θεωρεί πως η αντί-

θεση μεταξύ ισλαμιστών-κοσμι-

κών είναι η μοναδική ή, τέλος

πάντων, καλύπτει όλες τις υπό-

λοιπες, άλλο τόσο είναι τυφλή η

ανάλυση που στις λαϊκές αντι-

δράσεις δεν βλέπει παρά μόνο εκ-

φράσεις ενδοσυστημικών

αντιθέσεων. Βέβαια, τέτοιες

υπάρχουν και παίζουν σοβαρό

ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις. Τέ-

τοιου χαρακτήρα είναι, π.χ., η

αντίθεση μεταξύ της Μουσουλ-

μανικής Αδελφότητας και του

Μπαραντέι. Όμως οι εξελίξεις

στην αιγυπτιακή κοινωνία δεν

εξαντλούνται εκεί. Έτσι, κάνουν

λάθος όσοι θεώρησαν την ανα-

φορά μας την προηγούμενη

φορά, τόσο στις ομάδες με προο-

δευτικό προσανατολισμό όσο

και στη μεγέθυνση των κοινωνι-

κών προβλημάτων, ειδικά στις

μεγάλες πόλεις, σαν μια «ρομα-

ντική» αναφορά και σαν μετα-

φορά της θέλησής μας στην

αιγυπτιακή πραγματικότητα. Η

κυβέρνηση της Μουσουλμανικής

Αδελφότητας ανέβαλε την

έγκριση της χορήγησης δανείου

από το ΔΝΤ, που συνοδεύεται

από ένα σκληρό πακέτο μέτρων,

ενώ πήρε πίσω ορισμένες από τις

σχεδιαζόμενες αυξήσεις στη φο-

ρολογία, που ήταν συνδεδεμένες

με το επικείμενο δάνειο από το

ΔΝΤ. Επειδή ακριβώς γνωρίζει

πως ένα τμήμα της εκφραζόμενης

δυσαρέσκειας εκκινεί από τη συ-

νεχιζόμενη λεηλασία της χώρας

από τον ιμπεριαλισμό και την

εξαρτημένη από αυτόν ντόπια

αντιδραστική ελίτ, που συνεχίζει

να κρατά το λαό στην εξαθλίωση

και τη χώρα στην καθυστέρηση.

Στη νέα Αίγυπτο, όπως σημει-

ώνει ο δρ. Σάμι Μαχρούμ, στέλε-

χος μιας εταιρείας διοίκησης

επιχειρήσεων(!), «το πρόβλημα

έγκειται στην ασυμφωνία μεταξύ

της ψυχολογίας των μαζών και

των στόχων των πολιτικών ελίτ»

και πως «το χρέος των κυβερνή-

σεων είναι να αποτρέψουν την

εκμετάλλευση του πλήθους από

περιθωριακές ομάδες, κάτι που

θα μπορούσε να καταστήσει το

μέγεθος των διαδηλώσεων μεγα-

λύτερο από το ίδιο το αποτέλε-

σμα της κάλπης». Με μια καίρια

επισήμανση: εκεί που ο δρ. βλέπει

πρόβλημα εμείς βλέπουμε την ελ-

πίδα!

Το δημοψήφισμα θα τελειώσει, η αντιπαράθεση θα συνεχιστεί!

Αίγυπτος: Δημοψήφισμα για το σύνταγμα

ΗΙταλία και πάλι σε προεκλογικό

πυρετό. Βέβαια αυτός ο πυρετός

μπορεί να πει κανείς ότι αναλογεί

σε ετήσιο σύνδρομο, στη διάρκεια όλης

της μεταπολεμικής περιόδου, που φού-

ντωσε ιδιαίτερα μετά τη δεκαετία του ’60.

Σήμερα το πολιτικό τοπίο, που προέ-

κυψε πριν από 20 και πλέον χρόνια, με τη

διάλυση των δύο βασικών κομμάτων πυ-

λώνων, εκείνου της χριστιανοδημοκρα-

τίας και εκείνου που έφερε τον τίτλο

ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, απειλείται

λοιπόν ως τοπίο από μια νέα πολιτική-

κομματική αναδιάταξη, τόσο των δύο

πόλων, που σχηματίστηκαν, όσο και των

άλλων δυνάμεων, πιο αριστερά και πιο

δεξιά από αυτούς.

Αξιοσημείωτο είναι ότι τον τελευ-

ταίο καιρό προβάλλει το “Κίνημα των

Πέντε Αστέρων” με ηγέτη τον Μπέππε

Γκρίλλο, ο οποίος ορίζεται ως αντιη-

γέτης και το κόμμα του δίχως χρώμα

και δίχως ιδεολογία, δεν είναι δεξιό,

αριστερό ή κεντρώο, δηλώνει μακριά

από την κληρονομιά των παλιών πο-

λιτικών και δηλώνει μακριά από τις

αμαρτίες που συνοδεύουν όλη την

παλιά φρουρά.

Αξίζει όμως να σημειώσουμε ότι η

βουλή που προέκυψε από τις εκλογές του

Απρίλη του 2008 και ανέδειξαν ως πρω-

θυπουργό τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, και

αξιωματική αντιπολίτευση την κεντροα-

ριστερά με ηγέτη τον Βάλτερ Βελτρόνι,

ήταν αυτή η πρώτη μεταπολιτευτική

βουλή που δεν εξέλεξε στα έδρανά της

κόμμα που να κάνει αναφορά στο κομ-

μουνιστικό κίνημα.

Δεν αναφερόμαστε βέβαια στην τελευ-

ταία διακυβέρνηση Μπερλουσκόνι γιατί

έχουμε ξαναφερθεί σ’ αυτήν και είναι

εξάλλου πολύ γνωστά τα καμώματα του

Καβαλιέρε σε όλους τους τομείς, δημόσι-

ους και ιδιωτικούς. Όπως είναι γνωστή και

η σύντομη σιωπή που τον χαρακτήρισε

αφότου ανέλαβε τα ηνία της κυβέρνησης ο

Μόντι ως πρωθυπουργός κυβέρνησης

έκτακτης ανάγκης και επιλογής όλων.

Όμως, ήδη σήμερα, η κυβέρνηση Μόντι

παραπαίει και οδεύει προς την παραίτηση.

Παραιτούμενη η κυβέρνηση, μέσα σε 70

μέρες προκηρύσσονται και γίνονται νέες

εκλογές. Η νέα κυβέρνηση που θα προκύ-

ψει στις νέες αυτές εκλογές θα είναι η 65η

στη σειρά, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εξήντα πέντε κυβερνήσεις σε 65 χρό-

νια πολιτικού βίου, και μέσα σ’ αυτές τις

χρονιές, ιδιαίτερα την τελευταία εικοσαε-

τία, έλαμψε το άστρο-μετεωρίτης του

Μπερλουσκόνι, που σήμερα επανέρχεται

δριμύτερος, υποσχόμενος… θαύματα.

Όμως δεν είναι να στεκόμαστε μόνο στα

φαιδρά και στα κωμικοτραγικά της επα-

νόδου του Μπερλουσκόνι. Είναι και το

πιο σημαντικό που αφορά τις μεγάλες έρι-

δες μέσα στον ιταλικό πολιτικό χώρο και

κατά προέκταση στον ευρωπαϊκό. Είναι ο

μόνιμος ανταγωνισμός επίσης της Ευρώ-

πης με τις ΗΠΑ, που τώρα παίρνει νέες

διαστάσεις, μια και βρισκόμαστε στην τε-

λική ευθεία αναμέτρησης και σχηματι-

σμού των νέων

πολιτικο-στρατηγικο-στρατιωτικών συμ-

μαχιών.

Και είναι η τελική ευθεία γιατί η γενι-

κευμένη κρίση που μαστίζει το σύνολο του

καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστή-

ματος είναι κάτι παραπάνω από το κραχ

του 1929 και αγκαλιάζει όλους τους κοι-

νωνικούς τομείς, καθώς και όλες τις χώρες,

ουδεμίας εξαιρουμένης. Το αν εμφανίζεται

με μεγαλύτερη ένταση σήμερα στα μήκη

και στα πλάτη του μεσογειακού χώρου,

αυτό έχει να κάνει με ιστορικούς-κοινωνι-

κούς λόγους και δεν αποκλείεται βέβαια

να ξεσπάσουν νέες αναμετρήσεις και εξε-

λίξεις πολύ πιο ισχυρές σε άλλα μήκη και

πλάτη της υδρογείου, μια και αυτή η

σφαίρα που λέγεται Γη είναι ένα καζάνι

που βράζει τώρα, με δυνατότερες φωτιές,

με δύσκολα προβλέψιμες εξελίξεις, πέρα

από το ότι οι λαϊκές επαναστάσεις μπο-

ρούν να αποτρέψουν τους πολέμους-σφα-

γεία των λαών ή ο νέος γενικευμένος

πόλεμος θα προκαλέσει τα νέα επαναστα-

τικά δεδομένα.

Επανερχόμενοι όμως στην Ιταλία, μπο-

ρούμε να πούμε ότι όσο κι αν η Ευρώπη

ήταν και παραμένει μια… γηραιά ήπειρος,

δεν έπαψε, παρά την πρωτοκαθεδρία των

ΗΠΑ και των νέων δεδομένων της Ρωσίας

- Κίνας - Ινδίας, να συνεχίζει να παίζει

έναν σημαντικό ρόλο στη διεθνή σκηνή.

Σε αυτούς τους ανταγωνισμούς λοιπόν, με

Ευρωπαϊκή Ένωση και όλους τους προα-

ναφερθέντες, φαίνεται πως θέλει να πο-

ντάρει ο «πολυμήχανος» Καβαλιέρε και

να επανακάμψει στο πολιτικό προσκήνιο.

Ωστόσο, αρκετοί από τους παλιούς

συμμάχους του αντιδρούν δηλώνοντας ότι

θέλουν την κεντροδεξιά όχι όμως και τον

Μπερλουσκόνι, ενώ οι κύριοι αντίπαλοί

του, αυτοί της κεντροαριστεράς, θεωρούν

ότι το πεδίο επανόδου της παράταξής

τους σε κυβερνητικούς θώκους είναι σχε-

τικά πιο εύκολο με αντίπαλο τον Καβα-

λιέρε και όχι με τον Μόντι υποψήφιο. Γι’

αυτό και οι παραινέσεις προς τον νυν

πρωθυπουργό να μη συμμετάσχει είναι

έντονες απ’ αυτούς της κεντροαριστεράς

και από άλλους, όπως είναι έντονες επί-

σης από Μέρκελ και κομπανία για τη συμ-

μετοχή του Μόντι στην πολιτική σκηνή

της Ιταλίας.

Το ότι πλέον στην Ιταλία, όπως στην

Ελλάδα, καθώς και σε άλλες χώρες της

ΕΕ, υπάρχουν ανοιχτές επεμβάσεις στη

διαμόρφωση του πολιτικού τους τοπίου,

αυτό αποτελεί νέο σημείο των καιρών.

Με τις επερχόμενες εκλογές στην Ιτα-

λία δεν θα έχουμε να δούμε αναδεικνυό-

μενες τις πολιτικές αντιθέσεις του ιταλικού

πολιτικού χώρου και κατά προέκταση του

ευρωπαϊκού, αλλά και το τι προχωράει

στις δρομολογημένες στρατηγικές συμμα-

χίες. Όπως επίσης θα προκύψει και ένα

δείγμα του ρόλου που αρχίζει να παίζει ο

λαϊκός παράγοντας με όποιον τρόπο εκ-

φραστεί αυτός. Το βέβαιο είναι ότι αναμέ-

νεται κάτι διαφορετικό μετά την εμπειρία

των διορισμένων κυβερνήσεων σε Ελλάδα

και Ιταλία, οι οποίες ως χώρες βρίσκονται,

με τις όποιες ιδιαιτερότητες της καθεμιάς,

στο μάτι του κυκλώνα της κρίσης.

Η Ιταλία και πάλι μπροστά στις εκλογές

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 19Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012 Προλεταριακή Σημαία

Η φλόγα της εξέγερσης θα κάψει και πάλι τις αυταπάτες περίειρηνικού περάσματος

Τόσες και τόσες προσπά-

θειες των ρεφορμιστικών

κομμάτων έγιναν, από την

επομένη κιόλας της ένδοξης και

ηρωικής εξέγερσης του Πολυτε-

χνείου το '73, προκειμένου να

ανακατασκευάσουν τις πολιτικές

τους θέσεις, να αναβαπτίσουν το

ρόλο τους και τη στάση τους στα

γεγονότα.

Το ίδιο επιχειρεί και ο Βασίλης

Λιόσης (ΒΛ) στο άρθρο με τίτλο

«Η ΚΝΕ, η Πανσπουδαστική Νο 8

και η αξία του αντιδικτατορικού

αγώνα» που αναρτήθηκε στην

ιστοσελίδα «Εργατικός Αγώνας»

στις 21/11/12. Προσπαθεί να ξα-

ναγράψει την ιστορία. Να εμφανί-

σει με αστήριχτα ιστορικά και

πολιτικά επιχειρήματα και τουλά-

χιστον με προκλητικό τρόπο την

ΚΝΕ και το ΚΚΕ σαν την πρωτο-

πορία της εξέγερσης αλλά και συ-

νολικότερα στα πολιτικά

γεγονότα εκείνης της περιόδου.

Μια πρώτη παρατήρηση

αφορά τον τίτλο του άρθρου και

τον προσδιορισμό του αγώνα ως

«αντιδικτατορικού» με παντελή

απουσία της αντιιμπεριαλιστικής

διάστασής του. Μ' αυτόν τον

τρόπο τοποθετείται ευθύς εξαρχής

με την πολιτική κατεύθυνση της

ΚΝΕ και του ΚΚΕ εκείνη τη πε-

ρίοδο.

Μια δεύτερη παρατήρηση

είναι ότι ο αρθρογράφος (και οι

υπεύθυνοι της ιστοσελίδας) υιο-

θετεί και επιστρατεύει τη γνωστή

«κνίτικη» αντίληψη. Προσπαθεί,

δηλαδή, εκ των προτέρων να χρί-

σει την εξ αριστερών κριτική και

αμφισβήτηση σαν συστημική και

αντικομουνιστική.

Ο Νοέμβρης ήταν η κορύφωση

της λαϊκής αντίστασης, με τη νεο-

λαία να αναδεικνύεται ως δύναμη

κρούσης. Αντικειμενικά και με

οξυμένο τρόπο έφερε στο προ-

σκήνιο τη διαπάλη γραμμών που

διεξαγόταν στους κόλπους του κι-

νήματος. Και αυτές οι γραμμές

ήταν δύο, ανεξαρτήτως του μαν-

δύα με τον οποίο εμφανιζόταν η

μια απ' αυτές. Η επαναστατική

και η αντεπαναστατική. Η σύ-

γκρουση και η υποταγή.

Μια δεκαετία περίπου πριν

από το πραξικόπημα, η ηγεσία

του ΚΚΕ υιοθετεί και πορεύεται

με τη θεωρία του ειρηνικού περά-

σματος που έχει βασικό άξονα

τον κοινοβουλευτικό δρόμο και

τη θεωρία των σταδίων. «Η

εθνική αστική τάξη που θίγεται

οικονομικά από την επιδρομή του

ξένου κεφαλαίου, από τον μονό-

πλευρο εξωτερικό προσανατολι-

σμό της χώρας, δείχνει τάσεις

αντίστασης στην ξένη εξάρτηση

και, κάτω από ορισμένες συνθή-

κες, και διαθέσεις συνεργασίας με

το λαϊκό κίνημα.» (Νέος Κόσμος,

σελ 43-44, τ.8, 1958). Ακολουθώ-

ντας τη γραμμή του συμβιβασμού

και της υποταγής στην αστική

τάξη, η ηγεσία του ΚΚΕ αντί να

προετοιμάζει και να οργανώνει

το λαό για τα σχέδια της άρχου-

σας τάξης και των ιμπεριαλιστών

γίνεται πολιτική ουρά της Ένω-

σης Κέντρου, αφοπλίζει και ευ-

νουχίζει το λαϊκό κίνημα. Αυτή η

γραμμή καθορίζει βασικά και την

περίοδο της δικτατορίας, τη

στάση του απέναντι στις αστικές

δυνάμεις αλλά και στο κίνημα. Σε

άρθρο του ο Λ. Στρίγκος, ηγετικό

στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος του Π.Γ.

την περίοδο Κολλιγιάννη αλλά

και επί Φλωράκη, γράφει: «Αλλά

θα ήταν επίσης λάθος να μη δει

κανείς τις αντιθέσεις της δικτα-

τορίας που αναφέραμε, τις κε-

ντρόφυγες δυνάμεις που

αναπτύσσονται και να μη χρησι-

μοποιήσει όλες τις δυνατότητες

που προσφέρει η κατάσταση για

τη δημιουργία ενός πλατύτερου

αντιδικτατορικού μετώπου της

Αριστεράς μέχρι τη Δεξιά...»

(Νέος Κόσμος, σελ. 79, τ.12, 1967).

Αυτή η γραμμή ηττήθηκε με

την εξέγερση και προϋπόθεση για

να γίνει η εξέγερση ήταν να ηττη-

θεί αυτή η γραμμή. ΚΝΕ και Ρ.Φ.

είχαν αναλάβει να συγκρατήσουν

τα γεγονότα στο πλαίσιο της

αστικής γραμμής. Γι' αυτό και

έκαναν ό,τι μπορούσαν για να

αποτρέψουν την κατάληψη. Γι'

αυτό στάθηκαν αμήχανοι μπρο-

στά στη δυναμική των γεγονότων,

γι' αυτό σύρθηκαν πίσω από

αυτά βάζοντας συνεχώς εμπόδια.

Γι' αυτό επέστρεψαν όταν η κα-

τάληψη ήταν πλέον δεδομένη,

προσπαθώντας να την ελέγξουν,

να την καθορίσουν, ακόμα και με

πλαστογραφίες, στα συνθήματα,

στο ραδιοφωνικό σταθμό, στα

κείμενα κ.α. Γι' αυτό μέχρι την τε-

λευταία στιγμή έπαιζαν το χαρτί

της απαγκίστρωσης από την κα-

τάληψη του Πολυτεχνείου. Γι'

αυτό προσπάθησαν να εγκλωβί-

σουν τον αγώνα σε φοιτητικοκε-

ντρικά συνθήματα, ώστε να μη

συνδεθεί με το λαό. Γι' αυτό τα αι-

τήματα “Λαοκρατία”, “Έξω από

το ΝΑΤΟ”, “Έξω οι Αμερικάνοι”

χαρακτηρίστηκαν αριστερίστικα,

ανεπίκαιρα, ύποπτα, προβοκατό-

ρικα. Απέτυχαν όμως παταγωδώς

τόσο ο καθένας χωριστά όσο και

με τις συντονισμένες κινήσεις που

προγραμμάτισαν από κοινού. Γι'

αυτό στήθηκε το σκηνικό των

«προβοκατόρων» που έριχνε νερό

στο μύλο των αστικοχουντικών

φημολογιών και διαδόσεων. Γι'

αυτό εμφανίστηκε στην Παν-

σπουδαστική Νο 8 κείμενο της

ΚΝΕ με την πλαστή υπογραφή

της Σ.Ε. που κατήγγειλε τους

«προβοκάτορες» και ζητούσε το

σχηματισμό κυβέρνησης από όλες

τις αντιδικτατορικές δυνάμεις, ορ-

γανώσεις και κόμματα.

Η εξέγερση, τόσο για το σύ-

στημα όσο και για τους ρεφορμι-

στές, έπρεπε να αποτελέσει μια

μικρή και σύντομη παρένθεση. Η

ίδια γραμμή των ρεφορμιστών

«απελευθερώνεται», πλέον, στο

πλαίσιο της μετέπειτα αστικής

κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Η

θέση του ΚΚΕ για το ΠΑΣΟΚ,

που αποκρυσταλλώνεται στο 10ο

Συνέδριο, το οποίο θεωρείται συμ-

μαχική αντιμονωπολιακή- αντι-

ιμπεριαλιστική πολιτική δύναμη

για το μέτωπο και την κυβέρνηση,

έχει καθορίσει τη συμμαχία της

ΚΝΕ και της Ν.ΠΑΣΟΚ για την

πρώτη και πλέον δεκαετία της με-

ταπολίτευσης.

Σε αγαστή συνεργασία ΚΝΕ

και Ν. ΠΑΣΟΚ βάζουν πλάτη για

το ξαναγράψιμο της ιστορίας,

στις απαγορεύσεις των πορειών

ακόμα και αυτού του γιορτασμού

της εξέγερσης. Τα χτυπήματα και

οι δολοφονίες αγωνιστών από τις

κυβερνήσεις αρχικά της ΝΔ και

αργότερα ΠΑΣΟΚ στις πορείες

που σπάνε τις απαγορεύσεις χρε-

ώνονται, από τη μεριά της ΚΝΕ,

στα «αριστερίστικα», «αναρχικά»

και «προβοκατόρικα» στοιχεία.

Ας δούμε όμως την ΚΝΕ μέσα

από στιγμιότυπα των μεγάλων κι-

νηματικών γεγονότων του φοιτη-

τικού και νεολαιίστικου κινήματος

στη χώρα μας. Ο νικηφόρος αγώ-

νας του φ.κ. ενάντια στο ν. 815 είχε

να αντιμετωπίσει και την τρα-

μπούκικη βία της ΚΝΕ, που

έσπαγε καταλήψεις. Λίγα χρόνια

αργότερα βάζει πλάτη στην κυβέρ-

νηση ΠΑΣΟΚ για να περάσει ο

«δημοκρατικός» ν.1268.

Το ‘91 έχουμε το νικηφόρο κί-

νημα ενάντια στα μέτρα Κοντο-

γιαννόπουλου χωρίς τη

συμμετοχή της ΚΝΕ, η οποία έχει

διαλυθεί μετά από τους τριγμούς

που προκάλεσαν οι καταρρεύ-

σεις, η συμμετοχή του ενιαίου

τότε ΣΥΝ σε συγκυβέρνηση με τη

ΝΔ και στη συνέχεια στην οικου-

μενική κυβέρνηση με ΝΔ και

ΠΑΣΟΚ.

Το ‘03 κινητοποιούνται εκα-

τοντάδες χιλιάδες λαού και νεο-

λαίας ενάντια στον

ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο Ιράκ.

Η ΚΝΕ διοργάνωσε συναυλία και

πορεία στην αμερικάνικη πρε-

σβεία υπογράφοντας και κοινό

κείμενο με τη Ν. ΠΑΣΟΚ, την

ΟΝΝΕΔ, τη Νεολαία ΣΥΝ και τη

Νεολαία ΔΗΚΚΙ (Ριζοσπάστης

29/3/03). Τα οργανωμένα μπλοκ

που έφταναν στο Σύνταγμα βρή-

καν μπροστά τους τις αλυσίδες

της ΚΝΕ να ανοίγουν το δρόμο

για να περάσει η Ν.ΠΑΣΟΚ.

Στις 14/11/04 το ΚΚΕ συμμετέ-

χει δια του Στρ. Κόρακα, μέλους

της Κ. Ε. του ΚΚΕ. σε εκδήλωση

που διοργανώνει η ΟΝΝΕΔ

«τιμής για την εξέγερση του Πο-

λυτεχνείου κατά της δικτατο-

ρίας.». Συμμετέχουν, εκτός από

τον πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή,

ο Ν. Κωνσταντόπουλος, πρόε-

δρος του ΣΥΝ, ο Στ. Τζουμάκας,

βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Η επι-

λογή της συμμετοχής στην εκδή-

λωση για την επέτειο του

Πολυτεχνείου που «δεν είναι μόνο

επέτειος της Δημοκρατίας αλλά

και σύμβολο εθνικής και δημο-

κρατικής ενότητας» (δελτίο

Τύπου της ΟΝΝΕΔ «Η δημοκρα-

τία θυμάται») συνοδεύεται από

τη δημοσίευση της πλαστής ανα-

κοίνωσης της Σ.Ε. της Πανσπου-

δαστικής Νο 8 σε γιγαντοαφίσες

στους χώρους του Πολυτεχνείου

κατά τη διάρκεια του εορτασμού.

Το ‘06-‘07 έχουμε το μεγαλειώ-

δες φοιτητικό κίνημα με τις πολύ-

μηνες καταλήψεις, που τινάζει

στον αέρα την αναθεώρηση του

άρθρου 16 και συνολικά του Συ-

ντάγματος και πετυχαίνει να κα-

θυστερήσει το νέο νόμο πλαίσιο.

Η ΚΝΕ δεν μπαίνει από την αρχή

στις καταλήψεις και αποτελεί μει-

οψηφία στις γενικές συνελεύσεις.

Όταν ο νόμος ψηφίζεται, ρίχνει το

αίτημα για μη εφαρμογή, αποδυ-

ναμώνοντας την κεντρική πολι-

τική αντιπαράθεση του φ.κ. και

μεταφέροντάς την στις σχολές και

στα όργανα διοίκησης. Το κίνημα

βαπτίζεται «δοτό» στον απολογι-

σμό που κάνει η Α. Παπαρήγα.

Το ‘08 η δολοφονία του Αλ.

Γρηγορόπουλου από τον ειδικό

φρουρό αποτελεί την αφορμή για

το γενικευμένο ξεσηκωμό της νε-

ολαίας. Η Α. Παπαρήγα συμμετέ-

χει σε συνάντηση με τον

πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή για

την αντιμετώπιση της κατάστα-

σης. Βγαίνοντας καταγγέλλει τους

«προβοκάτορες» και τους «κου-

κουλοφόρους». Αντίστοιχη ήταν η

στάση της ΚΝΕ στα αμφιθέατρα,

να υπερασπίζεται την αστική νο-

μιμότητα και να αποτελεί πάλι

μειοψηφία στις Γ.Σ.

Θα κλείσουμε παραφράζοντας

τα λόγια του Β.Λ.: Αλήθεια, όσοι

αποφασίζουν να υπερασπιστούν

την ΚΝΕ εκείνης της περιόδου,

δεν έχουν υπόψη τους τα παρα-

πάνω; Αν όχι, το ατόπημα είναι

μεγάλο. Αν ναι, το ατόπημα είναι

ακόμη μεγαλύτερο, αφού συνει-

δητά προσπαθούν να νεκρανα-

στήσουν τη γραμμή του

συμβιβασμού και της συνδιαλλα-

γής. Από τη δική μας μεριά πά-

ντως, η αντιπαράθεση σ' αυτή τη

γραμμή θα συνεχιστεί, είτε αυτή

εκφράζεται από το ΚΚΕ και τη

ΚΝΕ, είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε

από οποιονδήποτε την πλασάρει

με «καινούριο» μανδύα. Για να νι-

κήσει και πάλι ο Νοέμβρης, για να

δικαιωθούν οι στόχοι της εξέγερ-

σης, για την κομμουνιστική κα-

τεύθυνση και προοπτική!

ΠΟΛΙΤΙΚΗ20 Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012Προλεταριακή Σημαία

Τα πικρά δάκρυα της επαναγοράςΤου ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΝΟΥ

Επιτυχής χαρακτηρίστηκε

η πορεία της επαναγοράς

ομολόγων και η περίφημη

δόση επιτέλους… δόθηκε.

Ανεξάρτητα όμως από την

πορεία του ελληνικού χρέους και

της αντιπαράθεσης γύρω από

αυτό –πράγματα για τα οποία

έχουμε επανειλημμένα τοποθετη-

θεί στα προηγούμενα φύλλα και

φυσικά θα μας απασχολήσουν

και πάλι–, η ίδια η διαδικασία

της «επαναγοράς» εγείρει σημα-

ντικά ζητήματα και προσφέρεται

για συμπεράσματα.

Η διαδικασία τηςεπαναγοράς

Το έχουμε ξαναπεί πως επα-

ναγορά χρέους από μια χώρα που

βρίσκεται σε τέτοια ιταμή θέση

δεν είναι για το καλό της ίδιας

και του λαού της (όπως θα δούμε

μάλιστα παρακάτω, ούτε για το

καλό της ίδιας της αστικής τάξης

ή της ντόπιας «ελίτ», όπως προτι-

μάται να εκφέρεται τελευταία!).

Σε γενικές γραμμές, όταν μια

χώρα αναγκάζεται να επαναγο-

ράσει τα ομόλογά της το κάνει

για να κρατήσει χαμηλά τα επι-

τόκια αποδόσεων, δηλαδή να

κρατήσει την αξία των ομολόγων

σε ένα επίπεδο, καθώς τα επιτό-

κια και οι διακυμάνσεις τους (τα

περίφημα σπρέντς) κινούνται

αντίστροφα από την αξία των

ομολόγων.

Θα θέλαμε να τονίσουμε εδώ

ότι τα ομόλογα χρέους των κρα-

τών είναι –όπως λέγεται στη

γλώσσα της χρηματιστηριακής

αγοράς– «χιντζαρισμένα» (από το

ρήμα hedge), δηλαδή έχουν ένα

αντιστάθμισμα κινδύνου σε περί-

πτωση χρεοκοπίας της χώρας που

τα εκδίδει. Έχουν –τρόπον τινά–

το αντίστοιχο χρηματιστηριακό

τους… είδωλο. Άρα –και επειδή

τα χρηματιστηριακά παράγωγα

αλλάζουν χέρια– Κύριος πραγμα-

τικά οίδε πόσοι, ποιοι και πόσο

κερδίζουν από αυτή την ανταλ-

λαγή. Αυτά πάλι τα αντισταθμί-

σματα (απλά ή σύνθετα

χρηματιστηριακά «παράγωγα»

προϊόντα) μέσα από διαδρομές

και παρεμβάσεις περισσότερο ή

λιγότερο αδιαφανείς καλύπτο-

νται σε μεγάλον βαθμό από το

κράτος που εκδίδει τα ομόλογα.

Εννοείται ότι η διαδικασία αυτή

βρίσκεται κάτω από τη στενή

εποπτεία και έγκριση των αγο-

ρών χρήματος και των κυρίαρχων

χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων

στον κόσμο (όπως ήδη έχουμε ξα-

ναγράψει, κατά βάση αμερικάνι-

κης και αγγλοσαξονικής

ιθαγένειας). Αυτά ισχύουν βέβαια

για χώρες λίγο ή πολύ ανεξάρτη-

τες ή χώρες έστω εξαρτημένες που

δεν έχουν υποστεί βέβαια την

άγρια αφαίμαξη που ζει αυτή την

περίοδο ο λαός και η χώρα μας.

Με την ελληνική επαναγορά

χρέους υπήρξαν φυσικά επιπρό-

σθετες επιβαρύνσεις. Να το

πούμε αλλιώς, παρά το «χιντζά-

ρισμα» των ελληνικών ομολό-

γων, τις προβλεπόμενες

αντισταθμίσεις για τους κερδο-

σκόπους αλλά και παρά το προ-

φανές κέρδος που θα

εξασφάλιζαν τα hedge founds

από την πώλησή τους αφού είχαν

αγοράσει πολύ φτηνά τα ελλη-

νικά ομόλογα από τον Ιούνιο, τί-

ποτε δεν έκανε σίγουρη τη

ρευστοποίησή τους όταν ξεκι-

νούσε επίσημα η διαδικασία επα-

ναγοράς. Η προσμονή νέου

δραστικότερου κουρέματος του

ελληνικού χρέους, η πιθανή

εμπλοκή του ευρωπαϊκού μηχα-

νισμού στήριξης (πρόσφατα

άνοιξε δραματικά και το ζήτημα

της Ιταλίας) δοκιμάζουν την προ-

θυμία των κερδοσκόπων, αφού

θα μπορούσαν να αναβάλουν τη

ρευστοποίηση των ομολόγων για

μια επόμενη φάση που θα υπό-

σχεται μεγαλύτερα κέρδη από τη

σημερινή! Οι ελληνικές τράπεζες

ανέλαβαν να ενισχύσουν αυτή

την προθυμία ή τουλάχιστον να

την υποκαταστήσουν και να τη

συμπληρώσουν.

Το ελληνικό Δημόσιο αποφά-

σισε να δαπανήσει παραπάνω

από 10 δισ. ευρώ με στόχο να μει-

ώσει το κρατικό χρέος στο 11%

του ΑΕΠ προσφέροντας ως

αντάλλαγμα τίτλους του EFSF

διάρκειας 6 μηνών που αντιστοι-

χούν περίπου στο 32% της ονο-

μαστικής αξίας των ομολόγων.

Από την άλλη, οι τράπεζες (ει-

δικά οι τρεις μεγαλύτερες) ανα-

γκάζονται να συμμετάσχουν στην

επαναγορά πουλώντας ομόλογα

σε μεγαλύτερη τιμή από αυτή που

είχαν γράψει στα χαρτοφυλάκιά

τους, παραιτούνται δηλαδή από

μελλοντικά δυνητικά κέρδη και

αναγνωρίζουν έτσι τις ζημιές που

είχαν υποστεί με το PSI.

Mε δυο λόγια, η ελληνική

πλευρά προκειμένου να είναι

«επιτυχής» η επαναγορά των ελ-

ληνικών ομολόγων προέβη σε μια

αυτομείωση αξιών την οποία κα-

λείται σήμερα η ίδια η αστική

τάξη να υποστεί, μετακυλίοντας

φυσικά τον λογαριασμό στον ελ-

ληνικό λαό.

Ο λογαριασμός στουςσυνήθεις…

Βέβαια ο λογαριασμός επα-

ναγοράς των ομολόγων ξεπέρασε

τα 10 δισ. ευρώ από μεριάς του

Δημοσίου καθώς προέκυψε μια

μαύρη τρύπα 450 εκατομμυρίων

ευρώ, αφού η μέση τιμή των ομο-

λόγων ξεπέρασε τις αρχικές εκτι-

μήσεις. Τελικώς η επαναγορά

κόστισε 11,3 δισ. ευρώ.

Η απάντηση που έδωσαν οι

υπουργοί Οικονομικών είναι ότι

αυτό το κόστος δεν πρόκειται να

καλυφθεί με νέον δανεισμό, αφού

στην Ελλάδα δεν πρόκειται να δο-

θούν έξτρα δάνεια πέραν του μνη-

μονιακού δανείου, αλλά θα

καλυφτεί με την αφαίρεση το

ποσού από τα 34 δισ. ευρώ του συ-

νολικού δανείου! Άρα από το δά-

νειο που πληρώνει αιματηρά ο

ελληνικός λαός θα αφαιρεθεί ένα

όχι ευκαταφρόνητο ποσό για να

καλύψει την επαναγορά. Και πώς

θα γίνει αυτό; Θα γίνει με τιτλο-

ποιήσεις μελλοντικών εσόδων από

τον προϋπολογισμό, χωρίς να δι-

ευκρινίζεται ποιων εσόδων, οπωσ-

δήποτε όμως πέραν του 30% που

προβλέπεται –έτσι ή αλλιώς– να

αφαιρείται από τα ενδεχόμενα

πρωτογενή πλεονάσματα!

Στην πραγματικότητα αν

αφαιρέσουμε από τα 34,4 δισ.

ευρώ τα 23,8 που θα διατεθούν

για την ανακεφαλαιοποίηση των

τραπεζών και πρόκειται στην

ουσία για κεφαλαιακές εγγυήσεις,

απομένουν 10,6 δισ. «πραγματι-

κού» χρήματος. Το ένα τρίτο του

ποσού αυτού θα πάει για την

αποπληρωμή των μηνιαίων εντό-

κων γραμματίων που εκδόθηκαν

από τις τράπεζες για εξόφληση

του ομολόγου που είχε στην κα-

τοχή της η ΕΚΤ και έληξε εντός

του Δεκεμβρίου, όπως και για

την αποπληρωμή ενός ομολόγου

που δεν συμμετείχε στο PSI. Aν

προσθέσουμε εδώ και το ποσό

που πηγαίνει για τη χρηματοδό-

τηση του πρωτογενούς ελλείμμα-

τος απομένει ένα μικρότερο (1,9

δισ.) για τις ληξιπρόθεσμες οφει-

λές του Δημοσίου.

Πράγμα που σημαίνει ότι τα

υπολειπόμενα 9,3 δισ. ευρώ που

θα καταβληθούν τμηματικά μέσα

στο πρώτο τρίμηνο του 2013,

πραγματικό χρήμα και όχι εγ-

γυήσεις, μετατρέπονται σε βρόχο

εκβιασμού για την ελληνική οι-

κονομία και κοινωνία. Το μαρτύ-

ριο της σταγόνας και των

εκβιασμών (ήδη της ανακοινώ-

θηκε από την Ευρωπαϊκή Επι-

τροπή ότι θα χρειαστούν πολύ

πιθανόν ισοδύναμα μέτρα, αφού

οι προβλέψεις για την εφαρμογή

των δεσμεύσεων δεν επαληθεύο-

νται) θα επαναληφθεί με μεγαλύ-

τερη αγριότητα.

Όλα αυτά θα επισυμβαίνουν

καθώς ήδη μέσα στο 2011 οι ληξι-

πρόθεσμες οφειλές ξεπέρασαν τα

Απαρχή νέων κινητοποιή-σεων χαρακτηρίστηκεαπό τους διοργανωτές

του το αγροτικό συλλαλητήριοπου έγινε τη Δευτέρα 10 Δεκέμ-βρη στην Καρδίτσα. Το συλλαλη-τήριο οργανώθηκε από τηνΟμοσπονδία Αγροτικών Συλλό-γων Καρδίτσας και παρ' ότι σεμαζικότητα υπολείπονταν απόπαλιότερα συλλαλητήρια, οιεκατοντάδες αγρότες που συγκε-ντρώθηκαν με τα τρακτέρ τουςστην κεντρική πλατεία κατέδει-ξαν ότι τα προβλήματα της φτω-χομεσαίας αγροτιάς και πολλάείναι και οξυμένα. Προβλήματαπου «έρχονται» από παλιά σαναποτέλεσμα της Κοινής Αγροτι-κής Πολιτικής (ΚΑΠ) αλλά καινέα προβλήματα που «πατάνε»πάνω στη μνημονιακή πολιτικήτων τελευταίων χρόνων.

Οι φτωχοί και μεσαίοι αγρό-τες της χώρας μας βρίσκονταιαντιμέτωποι με ένα νέο κύμαβαρβαρότητας που φέρνουν τααπανωτά μνημόνια και τα μέτρατης κυβέρνησης. Σαν να μηνέφτανε η αντιαγροτική πολιτικήτης ΕΕ, που με την ΚΑΠ χρόνιατώρα ξεκληρίζει τους φτωχομε-σαίους αγρότες, ξεπατώνει πα-ραδοσιακές καλλιέργειες και

βαθαίνει τη διατροφική εξάρ-τηση της χώρας μας, σαν να μηνέφταναν οι χαμηλές τιμές στααγροτικά προϊόντα που δεν κα-λύπτουν ούτε το κόστος παρα-γωγής, σαν να μην έφταναν ταχαράτσια σε ΔΕΗ, ΟΓΑ, γεωτρή-σεις κ.λπ., τα πανάκριβα φάρ-μακα, λιπάσματα και εφόδια, οιπερικοπές στις επιδοτήσεις, ταχρέη στους εμπόρους και στηντράπεζα που έγιναν θηλιά στονλαιμό των αγροτών κ.λπ., έρχο-νται τώρα και τα μέτρα των μνη-μονίων για να αρπάξουν ό,τιαπέμεινε από το αγροτικό εισό-δημα. Μέτρα που χειροτερεύουνακόμα περισσότερο την αντια-γροτική πολιτική και οδηγούνπιο γρήγορα στη φτώχεια, στηνεξαθλίωση και στο ξεκλήρισμαχιλιάδες αγροτικές οικογένειες.

Με το μνημόνιο 3 (νόμος4093/2012) και τα μέτρα που ψη-φίστηκαν από την τρικομματικήκυβέρνηση:

* Μειώνεται από φέτος η επι-στροφή ΦΠΑ στους αγρότες απότο 11% στο 6% και ετοιμάζεται ηπλήρη κατάργησή της.

* Οι συντάξεις πείνας του ΟΓΑπου ήδη μειώθηκαν 30 ευρώ, μει-ώνονται ακόμα περισσότερο μετην κατάργηση του δώρου Χρι-

στουγέννων, του δώρου Πάσχακαι του επιδόματος άδειας.

* Αντί να μειωθεί αυξάνεταικατά 2 επιπλέον χρόνια (από τα65 στα 67 έτη) η ηλικία για τησυνταξιοδότηση των αγροτών.

* Αυξάνεται η τιμή στο αγρο-τικό πετρέλαιο με τη μείωση τηςεπιδότησης του ΕΦΚ στο πετρέ-λαιο ντίζελ (αυξάνεται από 21 σε66 ευρώ το χιλιόλιτρο ο συντελε-στής ΕΦΚ).

* Μπαίνουν νέα χαράτσια καιαυξάνονται οι ασφαλιστικές ει-σφορές για την υγειονομική πε-ρίθαλψη των ασφαλισμένωνστον ΟΓΑ και με την υποχρεω-τική μετάταξή τους σε ανώτερηκατηγορία.

Επιπλέον, με το νέο φορολο-γικό νομοσχέδιο προβλέπεταιφορολόγηση των αγροτών μεενιαίο συντελεστή, κατάργησητου αφορολόγητου, υποχρεω-τική τήρηση λογιστικών βιβλίωνκ.λπ., ενώ στα σενάρια που κυ-κλοφορούν γίνεται λόγος και γιαφόρο-χαράτσι στα χωράφια.

Με αυτά που ψηφίστηκαν καιμε αυτά που θα ψηφιστούνέχουμε μια πραγματική ληστείαεκατοντάδων εκατομμυρίωνευρώ που αφαιρούνται από τουςαγρότες και πάνε για να πληρω-

θούν οι τραπεζίτες και οι ιμπε-ριαλιστές δανειστές-τοκογλύφοιτης ΕΕ και του ΔΝΤ. Μια τεράστιαμεταφορά πλούτου από «τουςκάτω» προς «τους πάνω», από«μέσα» προς τα «έξω». 717εκατ. ευρώ θα χάσουν οι αγρό-τες στο διάστημα 2013-2016 απότην κατάργηση των δώρων στιςαγροτικές συντάξεις, 1.020 εκατ.ευρώ από την αύξηση των ορίωνσυνταξιοδότησης, 90 εκατ.ευρώ από την αύξηση των αγρο-τικών εισφορών, 25 εκατ.ευρώ από τη μείωση των ειδικώνπρογραμμάτων γεωργίας, 152εκατ. ευρώ από τη μείωση τωνεπιστροφών ΦΠΑ στους αγρό-τες, 130 εκατ. ευρώ από τη μεί-ωση της επιδότησης του ΕΦΚ στοαγροτικό ντίζελ κ.λπ.

Πέρα από τα γενικά προβλή-ματα, ιδιαίτερα προβλήματααντιμετωπίζουν και οι βαμβακο-παραγωγοί που φέτος για τρίτησυνεχή χρονιά είδαν τις παρα-γωγές τους (και το εισόδημάτους…) να αποδεκατίζονται απότοπράσινο σκουλήκι. Μιλάμε γιαμείωση της παραγωγής που σεπολλά χωριά της Καρδίτσας ξε-πέρασε το 50%. Πολλοί αγρότεςούτε καν μπήκαν στον κόπο νασυλλέξουν την παραγωγή τους,

αφού με τα ελάχιστα κιλά που θαμάζευαν δεν θα κάλυπταν ούτετα έξοδα της συλλεκτικής μηχα-νής. Για τρίτη χρονιά φέτος οιβαμβακοπαραγωγοί που έπαθανζημιές από το πράσινο σκουλήκιδεν θα αποζημιωθούν από τονΕΛΓΑ. Δεν θα αποζημιωθούν ούτεαπό ΠΣΕΑ (προγράμματα συ-μπληρωματικής ενίσχυσης),όπως τρία χρόνια τώρα τους«καθησύχαζε» και τους αποπρο-σανατόλιζε η κυβέρνηση, αφού ηΕΕ με πρόσφατη ντιρεκτίβα τηςαπαγόρευσε να δοθούν τέτοιεςαποζημιώσεις. Και σαν να μηνέφταναν αυτά, πολλοί βαμβακο-παραγωγοί δεν πληρώθηκαν την«συνδεδεμένη ενίσχυση», αφούη παραγωγή τους δεν έπιασε τοπλαφόν που ορίζει η ΚΑΠ.

Η αντιαγροτική πολιτική χει-ροτερεύει, θα χειροτερέψειακόμα περισσότερο με την επερ-χόμενη νέα αναθεώρηση τηςΚΑΠ, και η αγροτιά οδηγείται στοξεκλήρισμα και στη φτωχοποί-ησή της χωρίς να έχει εκείνα ταόπλα που της χρειάζονται για νααντισταθεί σε αυτή την πολιτική.Με διαλυμένο το αγροτικό κί-νημα, με ανύπαρκτους αγροτι-κούς συλλόγους ή με αγροτικούςσυλλόγους «σφραγίδες» δεν

Καρδίτσα

Οι αγώνες στο προσκήνιο, για να ανατραπεί η αντιαγροτική πολιτική κυβέρ

ΟΙΚΟΝΟΚΟΣΜΟΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 21Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012 Προλεταριακή Σημαία

Σε ομιλία του στην Ένωση Ελληνοαμερι-κανικών Τραπεζών, ο Πανίκος Δημη-τριάδης, διοικητής της Κυπριακής

Κεντρικής Τράπεζας, υπογράμμισε ότι ταχρηματικά ποσά που θα διατεθούν για την κυ-πριακή «διάσωση» ως ποσοστό του ΑΕΠ είναιαπό τα μεγαλύτερα που έχουν δαπανηθεί στονκόσμο μετά από την τραπεζιτική διάσωση τηςΙνδονησίας το 1997!

Προφανώς η δακρύβρεχτη αποδοχή απότον Χριστόφια του πακέτου «διάσωσης»ύψους 17,5 που «πρόσφερε» η τρόικα (δη-λαδή το ΔΝΤ ομού μετά της ΕΕ) στην ΚυπριακήΔημοκρατία, προκειμένου να συνεχίσει ναχρηματοδοτεί το χρέος της, έχει ως βάση τηςτους κλυδωνισμούς στο τραπεζιτικό σύστηματης χώρας (και με αυτή την έννοια θυμίζει τιςάλλες δύο… νησιωτικές περιπτώσεις, τηςΙρλανδίας και της Ισλανδίας). Ένα τραπεζιτικόσύστημα που ξέπλενε και διακινούσε –αξιο-ποιώντας τη διαμετακομιστική θέση τηςχώρας- κεφάλαια από τον αραβικό κόσμο (ιδι-αίτερα μετά την πρώτη διάλυση του Λιβάνουως τέτοιο κέντρο) αλλά και από τη Ρωσία καιτις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Απ`ότι δείχνουν τα πράγματα, η Κύπρος αδυνατείνα συνεχίσει να κινείται με την ίδια άνεση στιςίδιες παλιές ατραπούς, περισσότερο για γεω-πολιτικούς λόγους και χάριν των επιλογώντου αστικού πολιτικού προσωπικού στα πλαί-σια αυτών των ανακατατάξεων αλλά και ωςαποτέλεσμα της κρίσης. Επιπρόσθετα, σύμ-φωνα με τις ίδιες κυπριακές πηγές, η συμμε-τοχή των κυπριακών τραπεζών (ειδικά τωνδύο μεγαλύτερων που ζήτησαν βοήθεια) στοελληνικό PSI έχει μειώσει σε σημαντικό βαθμότα κεφαλαιακά τους διαθέσιμα.

Άνω των 10 δισ. υπολογίζονται οι ανάγκεςγια την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακώντραπεζών, ποσό δυσανάλογο με το μέγεθοςτης χώρας και το μέγεθος του ελλείμματος.Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πρό-κειται για το μόνο προϋπολογισμό εντός τηςΕΕ που συνεχίζει να αυξάνει τα ελλείμματάτου σταθερά.

Αρκεί, όμως, μόνον αυτή η εξήγηση για ναστηριχτεί η εκτίμηση ότι χωρίς το δάνειο απότην ΕΕ το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, θα ξε-περάσει τα 140%; Και ποιον εξυπηρετεί η υιο-θέτηση των πιο τρομακτικών σεναρίων;

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φαίνεται, για πα-ράδειγμα, πολύ συναινετική ώστε να μη θι-γούν οι αμυντικές δαπάνες (τέταρτεςμεγαλύτερες στην ΕΕ ως ποσοστό του ΑΕΠ).Αλλά μαζί με την υπόλοιπη τρόικα εξετάζειεπισταμένως το διευθυντή Ενέργειας του κυ-πριακού υπουργείου Εμπορίου σχετικά με τιςδιαδικασίες αδειοδότησης και τα αναμενόμεναέσοδα από τις περίφημες ΑΟΖ (υποθαλάσσιοφυσικό αέριο). Είναι πολλά, μα πολλά τα«λεφτά»….

Πάντως το ΔΝΤ έχει θέσει δύο όρους γιατην παροχή των δανείων «διάσωσης»: Από τημια τη γνωστή συνταγή της εσωτερικής υπο-τίμησης που ακολουθείται παντού, δηλαδήμείωση των μισθών στο δημόσιο τομέα κατά12,5% (κάπως έτσι ξεκινήσαμε και στηνΕλλάδα), κατάργηση οικογενειακών επιδομά-των, μείωση των σπουδαστικών, αναπηρικώνεπιδομάτων (μιας χώρας που και λόγω τουπολέμου έχει πολλές αναπηρικές συντάξεις).Μέτρα που ψήφισε το κοινοβούλιο, όπου οιπερισσότερες έδρες ελέγχονται από τη δεξιάαντιπολίτευση!

Από την άλλη, και επειδή η πρώτη δόσητου δανείου της τρόικας θα φτάσει τον Μάρτη,οι τροϊκανοί επέβαλαν έναν εσωτερικό δανει-σμό ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ που θαπρέπει να παρέχουν μέχρι τότε οι κυπριακές

ημικρατικές εταιρείες (κάτι σαν τις δικές μαςΔΕΚΟ) στην κεντρική κυβέρνηση. Και, αφούαπογυμνωθούν χρηματοπιστωτικά και απω-λέσουν μέρος της αξίας τους, θα οδηγηθούνσε διαδικασία ολοκληρωμένης αποκρατικο-ποίησης (πρόκειται για τον τρίτο όρο της τρόι-κας)!

Βέβαια αντιδράσεις και πιθανές αντιστά-σεις στο εσωτερικό της κυπριακής ελίτ είναιαξιοπρόσεκτες. Οι διοικήσεις των ημικρατι-κών οργανισμών (Αρχή Ηλεκτρισμού, Ταμείοσυντάξεων της ΑΗΚ, Αρχή Τηλεπικοινωνιών)δήλωσαν ότι δε θα συμμετάσχουν στο δάνειοτων 100 εκατομμυρίων ευρώ. Αυξάνονται μά-λιστα και οι λαϊκές αντιδράσεις. Αυξάνονταιβέβαια και οι εκβιασμοί. Ο διευθυντής του κυ-πριακού υπουργείου Οικονομικών στις 17/12,αφού επισήμανε πως η κεντρική κυβέρνησηοδηγείται σε στάση πληρωμών που θα συ-μπαρασύρει και την αξία των ημικρατικών ορ-γανισμών, δήλωσε ότι έχουν εξαντληθεί όλεςοι εναλλακτικές επιλογές που έχουν στη διά-θεσή τους οι κυπριακές αρχές.

Όλες; Όχι ακριβώς.... "Ναι, η κυπριακήκυβέρνηση εδώ και λίγες βδομάδες άνοιξε κα-νάλι επικοινωνίας με τη ρωσική κυβέρνηση γιασύναψη μεγάλου και με ευνοϊκούς όρους δα-νείου. Εμείς έχουμε θέσει ως στόχο να συνά-ψουμε ένα δάνειο περίπου στα 2,5δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά δεν θα προέλθειμόνο από τα κρατικά ρωσικά ταμεία. Έχουμεεντοπίσει και διαπραγματευόμαστε και μεάλλες φιλικές προς την Κύπρο χώρες" δήλωνεαπό την άλλη ο υπουργός Οικονομικών σεγνωστή ιστοσελίδα, επισημαίνοντας πως «δενέχει συμφωνηθεί μέχρι σήμερα το ύψος τουδανείου», ενώ στις 20/12 σε πρωινή ραδιο-φωνική εκπομπή δήλωνε πως «οι όροι δανει-σμού είναι ευνοϊκοί και δεν δημιουργούνεξάρτηση από τη Ρωσία». Συνέκρινε μάλιστατη χορήγηση δανείου με τις ρωσικές καταθέ-σεις δισεκατομμυρίων ευρώ που υπάρχουν σεκυπριακές τράπεζες και υποστήριξε ότι το ενλόγω δάνειο «δεν δημιουργεί περισσότερηεξάρτηση απ' ότι αυτές». Σύμφωνα με τις πλη-ροφορίες που δημοσιεύθηκαν στον κυπριακόΤύπο, η συμφωνία αφορά πενταετές δάνειο μετόκο 4,5%. Το κόστος δανεισμού είναι πιο χα-μηλό από την τελευταία έκδοση 5ετούς ομο-λόγου που εκδόθηκε στην εγχώρια αγορά μεεπιτόκιο 5% αλλά και από την απόδοση του5ετούς ομολόγου που διαπραγματεύεται στηδευτερογενή αγορά με απόδοση κοντά στο15,5%. Με το δάνειο η κυβέρνηση αναμένεταινα είναι σε θέση να καλύψει τις χρηματοδοτι-κές της ανάγκες μέχρι το 2012, αν βέβαια οιεγχώριοι πιστωτές αναχρηματοδοτήσουν τουφιστάμενο χρέος. Φυσικά, ούτε το ύψος τουδανείου ούτε το δάνειο έχουν ακόμα συμφω-νηθεί. Ούτε έχουν απαντηθεί οι «ανησυχίες»της Ευρωπαϊκής Επιτροπής –και ειδικά τωνΓερμανών- για τη συμμετοχή των κυπριακώντραπεζών σε διαδικασίες ξεπλύματος ρώσι-κων κεφαλαίων.

Βέβαια προσφέρεται και το πιθανό «κα-ρότο»: Η κυπριακή τραπεζιτική διάσωση νααποτελέσει το πρελούδιο του νέου ΜόνιμουΜηχανισμού Στήριξης της ευρωζώνης, όπωςήδη ζητά ένα μεγάλο κομμάτι του κυπριακούαστικού πολιτικού προσωπικού. Αλλά καιαυτή η λύση θέλει ένα τρίμηνο. Πολύς χρόνοςπια…

Το «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» για άλλημια φορά συγκεντρώνει πολλούς διεκδικητές,πολλοί από τους οποίους δεν έχουν ακόμα πειτη δική τους κουβέντα, αφού -υποτίθεται- τοπαιχνίδι παίζεται στο οικονομικό πεδίο, του-λάχιστον προς το παρόν.

Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος (του ΔΝΤ και όχι μόνο)

44 δισ. (κατά έναν μαγικό τρόπο

τόσο είναι και το συνολικό ποσό

της δόσης!) και προβλέπονται

δρακόντειες περικοπές δαπανών

μέχρι και 75% στα υπουργεία,

πέραν των κονδυλίων που πηγαί-

νουν για μισθούς, συντάξεις.

Ο φόβος στα μάτια της(της αστικής τάξης)

Σήμερα το αστικό επιτελείο

που βρίσκεται στη διακυβέρνηση

της χώρας επιχαίρει με την ανα-

βάθμιση της Ελλάδας από τη

θέση της επιλεκτικής χρεοκοπίας

στο -Β. Χαρές και πανηγύρια,

αλλά οι ανησυχίες και μέσα

στους κύκλους της αστική τάξης

δεν κρύβονται. Η επαναγορά τις

έχει εντείνει.

Το χτύπημα στην ελληνική

«ελίτ» έρχεται μέσω των τραπε-

ζών, καθώς οι διοικήσεις τους με

την αποδοχή της ζημίας από την

επαναγορά αποδυναμώνονται,

ειδικά απέναντι στις επικείμενες

ασκήσεις κεφαλαιακής ενίσχυσης

(ΑΜΚ) και οδηγούνται μοιραία

σε υπερκερασμό τους από τους

ισχυρούς ευρωπαϊκούς ομίλους.

Οι ελληνικές τράπεζες έχουν απο-

γυμνωθεί από τα ελληνικά ομό-

λογα και έχουν φορτωθεί τα

έντοκα ελληνικά γραμμάτια μέσω

των οποίων όλους αυτούς τους

μήνες το ελληνικό Δημόσιο αυτο-

χρηματοδοτείτο όπως επίσης και

με γραμμάτια του ΕFSF και γι'

αυτόν τον λόγο είναι πολύ ευά-

λωτες. Σημάδια αυτής της πίεσης

βρίσκονται στην επανάκαμψη

και του γερμανικού τραπεζιτικού

ενδιαφέροντος, καθώς είναι γνω-

στό πως από το 2000 και μετά οι

γερμανικές τράπεζες κρατούσαν

μια διακριτική απόσταση από το

ελληνικό τραπεζιτικό σύστημα

(αφήνοντας χώρο για την

Goldman Sachs να εγγυάται για

το ευρώ).

Και φυσικά όση ελληνική με-

ταποίηση και βιομηχανία έχει απο-

μείνει έχει δανειακά ανοίγματα

στις ελληνικές τράπεζες, χρέη που

μπορούν σχετικά εύκολα να απο-

τελέσουν μοχλούς εξαγοράς και

άλωσης για τις επιχειρήσεις.

Τα δημοσιεύματα του Reuters

για την αμαρτωλή σχέση οικονο-

μικών παραγόντων και ΜΜΕ, οι

τοποθετήσεις της τρόικας για δη-

μιουργία παρεμβατικού μηχανι-

σμού μείωσης των τιμών της

εγχώριας παραγωγής, ειδικά στον

τομέα των διυλιστηρίων, όπου συ-

γκεντρώνονται τα πυρά του ξένου

Τύπου, αλλά και των τσιμέντων

και της χαλυβουργίας (ό,τι απέ-

μεινε δηλαδή από την άλλοτε

βαριά βιομηχανία της χώρας), οι

προτάσεις για εξαγορά, π.χ. της

βιομηχανίας Τιτάν από αμερικά-

νικο fund που επεκτάθηκε και σε

άλλα εμβληματικά ονόματα από

την εναπομείνασα μεταποίηση

(Βιοχάλκο, Στασινόπουλος), όλα

αυτά μαζί δεν αποτελούν μεμονω-

μένα δείγματα. Αποτελούν σαφή

σημάδια των πιέσεων που ήδη εξα-

σκούνται. Σε οικονομικές εφημερί-

δες εξάλλου πλέον καταγράφεται

η ανησυχία για τον «αφελληνι-

σμό» της ντόπιας βιομηχανίας.

Δεν διατείνεται κανείς φυ-

σικά ότι όλα αυτά τα προκάλεσε

η επαναγορά των ομολόγων.

Είναι αποτέλεσμα μιας ολόκλη-

ρης πορείας και σχετίζονται βέ-

βαια και με τη συνολικότερη

γεωπολιτική υποβάθμιση της

αστικής «μας» τάξης. Απλά η

«επαναγορά» μπορεί να αποδει-

χθεί το κλαδί που θα ραγίσει την

πλάτη της… καμήλας ή καλύτερα

που θα την κάνει να συρθεί στο

χώμα περισσότερο…

μπορεί να ανακοπεί και πολύ περισ-σότερο να ανατραπεί αυτή η αντια-γροτική πολιτική. Είναι ανάγκη ζωήςγια τους φτωχομεσαίους αγρότες ναοικοδομηθεί ένα μέτωπο αντίστασης.Για να σταματήσει η βάρβαρη επέ-λαση, να αποτραπούν τα χειρότεραπου έρχονται. Με αιτήματα αιχμής,αιτήματα πάλης και διεκδίκησης πουθα συσπειρώνουν τους φτωχούς καιμεσαίους αγρότες και θα απαντάνεστα άμεσα προβλήματα επιβίωσήςτους.

Ανακοίνωση-κάλεσμα στο συλλα-λητήριο έβγαλε και η τοπική οργά-νωση του ΚΚΕ(μ-λ), στην οποίααναφέρονται και τα εξής:

«Οι επικυρίαρχοι ιμπεριαλιστές(ΕΕ - ΗΠΑ - ΔΝΤ) και το ντόπιο πολι-τικό προσωπικό τους λεηλατούν τοαγροτικό εισόδημα, φτωχοποιούν καιξεκληρίζουν τη μικρομεσαία αγροτιά,φέρνουν απόγνωση και δυστυχία σταχωριά. Χωράφια βγαίνουν στοσφυρί, η αγροτική γη ξαναμοιράζε-ται, αγροτικές περιουσίες αλλάζουνχέρια και τεράστιες εκτάσεις συγκε-ντρώνονται στα χέρια σύγχρονων νε-οτσιφλικάδων. Τα πάντα για ναυπηρετηθεί η κερδοφορία του ντό-πιου και ξένου κεφαλαίου.

Για τους φτωχούς και μεσαίουςαγρότες οι αγώνες είναι μονόδρομος.Μέσα από την ανασυγκρότηση του

αγροτικού κινήματος, με το ξαναζω-ντάνεμα των αγροτικών συλλόγων,με τη συμμετοχή και την ενεργοποί-ηση του κάθε αγρότη χρειάζεται ναξαναβγούν οι αγώνες στο προσκή-νιο. Αγώνες αντίστασης, διεκδίκη-σης, ανατροπής.

ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ σε παλιάκαι νέα μνημόνια. Για να τα πάρουνπίσω, να μην εφαρμοστούν τα αντια-γροτικά μέτρα. Όχι στη μείωση τουΦΠΑ, στη μείωση των αγροτικών συ-ντάξεων, στην αύξηση των χρόνωνγια σύνταξη, στην αύξηση των ει-σφορών, σε παλιά και νέα χαράτσια.Να μην περάσει το νέο φορομπηχτικόνομοσχέδιο, να μην περάσει το φο-ρολογικό ξέκαμα της φτωχομεσαίαςαγροτιάς.

ΑΓΩΝΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ τιμών,αποζημιώσεων, εισοδήματος, που νακαλύπτουν το κόστος της ζωής.

ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ της αντια-γροτικής πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ- ΔΝΤ.

ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ με τους αγωνιζό-μενους εργαζόμενους των ΟΤΑ και μετα άλλα κομμάτια του λαού, για ναανατραπεί η βάρβαρη πολιτική τωνμνημονίων, για να σπάσουμε ταδεσμά της εξάρτησης, για να διώ-ξουμε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ - ΔΝΤ από τηχώρα μας».

ρ νησης - ΕΕ - ΔΝΤ!

22 Σάββατο 22 Δεκέμβρη 20122Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αγαπητοί φίλοι,

Νομίζω ότι το θέμα της συζήτησής μας,

όπως προσδιορίζεται και από τη μεριά

των διοργανωτών, συνδέεται άμεσα με τις

εξελίξεις στη χώρα μας και τον κόσμο. Το

εύρος των θεμάτων είναι τόσο, που είναι

πρακτικά αδύνατο να πιαστούν στο

πλαίσιο μιας σύντομης ομιλίας. Αλλά και

σ' αυτά στα οποία θα αναφερθώ θα είμαι

αναγκαστικά σύντομος, παρ' όλο τον κίν-

δυνο να μη γίνεται έτσι ολοκληρωμένα

κατανοητή η ουσία των απόψεών μου.

Ας αναφερθώ κατ' αρχάς στο ζήτημα

της Δημοκρατίας. Όσο με αφορά, το αντι-

λαμβάνομαι πρωτίστως σαν σύστημα

πολιτικής λειτουργίας. Πιο συγκεκριμένα,

σαν το σύνολο των τρόπων, μορφών,

θεσμών μέσω των οποίων τα μέλη μιας

κοινωνίας διαμορφώνουν τους όρους,

τους κανόνες της οικονομικής, κοινωνικής

και πολιτικής τους ζωής.

Ιδιαίτερη σημασία και βάρος έχουν οι

αντιλήψεις στη βάση των οποίων παίρνει

ή καλύτερα θα όφειλε να παίρνει το

περιεχόμενό της αυτή η λειτουργία.

Αναφέρομαι στις έννοιες της ισότητας,

της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύ-

νης, της δυνατότητας των μελών μιας κοι-

νωνίας να ορίζουν τη ζωή τους.

Σε σχέση μ’ αυτά, ορισμένες παρατη-

ρήσεις.

α) Δεν ήταν πάντα έτσι. Επί χιλιετίες η

ανθρωπότητα έζησε κάτω από την

κυριαρχία αντιλήψεων που σε διάφορες

παραλλαγές υποστήριζαν πως η «φυσική

τάξη πραγμάτων» θέλει τους ανθρώπους

διαχωρισμένους. Σε ελεύθερους και δού-

λους. Σε ευγενείς και δουλοπάροικους. Σε

εκλεκτούς και κατώτερους. Στην ελίτ και

στην πλέμπα. Μια έκφραση αυτών των

διαχωρισμών συναντάμε και στην Αθη-

ναϊκή Δημοκρατία που τόσο εμπνέει

σήμερα τόσο πολλούς. Όσο τουλάχιστον

με αφορά, δεν μπορώ να προσπεράσω το

ότι αυτή η δημοκρατία εδραζόταν πάνω

στο αλυσόδεμα 400.000 δούλων. Με τον

ίδιο ακριβώς τρόπο που δεν εμπνέομαι

καθόλου στην προοπτική μας «δημοκρα-

τίας» που θα εδράζεται πάνω στην εκμε-

τάλλευση και καταπίεση των δισεκατομ-

μυρίων των κολασμένων της γης.

β) Χρειάστηκαν πολλοί και σκληροί

αγώνες και να χυθεί πολύ αίμα για να

κατανικηθούν προλήψεις αιώνων και

κυρίως η αντίδραση των κρατούντων

μέχρις ότου καθιερωθούν σαν πανανθρώ-

πινες αξίες.

γ) Το ότι αποτελούν μια ισχυρή παρα-

καταθήκη εδραιωμένη πλέον στις συνει-

δήσεις των λαϊκών μαζών το δείχνει το ότι

και εκείνοι που δεν τις αποδέχονται και

τις παραβιάζουν σε κάθε ευκαιρία αισθά-

νονται αναγκασμένοι υποκριτικά έστω

να τις «αναγνωρίζουν».

δ) Από την άλλη μεριά, ωστόσο, το ότι

σε όλο τον κόσμο παραβιάζονται καθημε-

ρινά δείχνει ότι δεν αρκεί η τυπική ανα-

γνώρισή τους ως αξίες για να διασφαλίζε-

ται η ισχύς και η εφαρμογή τους. Πολύ

περισσότερο που στους καιρούς μας και

στο πλαίσιο των συνολικότερων ανατρο-

πών που έχουν συντελεστεί βλέπουμε όχι

μόνο να βαθαίνει το χάσμα ανάμεσα

στους «πάνω» και τους «κάτω» αλλά και

τους δυνάστες των λαών να επιζητούν

θρασύτατα την αναγνώριση, δικαίωση

και νομιμοποίησή του.

Αυτές οι διαπιστώσεις θα πρέπει να

μας οδηγήσουν στο να πάμε και πέρα από

ιδέες και αντιλήψεις, στο να αναζητήσου-

με τους όρους στη βάση των οποίων τα

πράγματα διαμορφώνονται προς τη μία ή

την άλλη κατεύθυνση. Το πρώτο που

οφείλουμε να δούμε είναι ότι οποιοδήπο-

τε σύστημα πολιτικής λειτουργίας και

στην οποιαδήποτε μορφή του δεν στέκε-

ται στον αέρα. Εδράζεται πάνω στην

οικονομική, κοινωνική, ταξική του βάση

και διαμορφώνεται-λειτουργεί ανάλογα.

Με αυτή την έννοια, δεν έχουν κανένα

απολύτως νόημα σχήματα και αρχιτεκτο-

νικές ιδανικής δημοκρατικής λειτουργίας

που σχεδιάζονται ερήμην των πραγματι-

κών κοινωνικών δεδομένων. Που προ-

σπερνούν το πώς είναι συγκροτημένη η

οικονομική-κοινωνική βάση, πώς είναι

διαμορφωμένες οι τάξεις, ποια η θέση και

ο ρόλος της καθεμιάς, ποιες οι σχέσεις και

αντιθέσεις τους, ποιοι οι ταξικοί, κοινωνι-

κοί και πολιτικοί συσχετισμοί.

Αλλά, ακόμη κι έτσι, θα πρέπει να

παίρνεται υπόψη ότι αυτοί οι συσχετι-

σμοί δεν είναι κάτι στατικό αλλά μετα-

βάλλονται, διαμορφώνονται διαρκώς

μέσα σε συνθήκες και με όρους ταξικής

πάλης. Με αυτή την έννοια, και η Δημο-

κρατία, όπως κι αν την ορίσουμε, αποτε-

λεί κι αυτή ένα διαρκές ζητούμενο, ένα

ζήτημα πάλης.

Ας περάσω ωστόσο στην περιοχή των

συγκεκριμένων σημερινών πολιτικών εξε-

λίξεων. Η επίθεση των δυνάμεων του

συστήματος ενάντια στον κόσμο της δου-

λειάς και συνολικά τους λαούς έχει δημι-

ουργήσει μια πολύ αρνητική κατάσταση.

Απέναντί της αναπτύσσεται η αντίσταση

και η πάλη των λαών, ενώ ταυτόχρονα

έχει ανοίξει και μια μεγάλη συζήτηση. Στο

πλαίσιό της διάφοροι παράγοντες, πολι-

τικές δυνάμεις και κύκλοι της διανόησης

ανάγουν το όλο ζήτημα σε πρόβλημα

Δημοκρατίας, τόσο ως προς τις αιτίες μια

τέτοιας εξέλιξης όσο και σε σχέση με την

αντιμετώπισή της.

Το σχήμα θεώρησης που χρησιμοποιεί-

ται έχει σαν κεντρικό της στοιχείο την

επικράτηση των «νεοφιλελεύθερων» αντι-

λήψεων στην οικονομία και την πολιτική.

Αυτή θεωρείται πως οδήγησε στην υπο-

χώρηση του κράτους απέναντι στις «αγο-

ρές», καθώς τις ονομάζουν, και η οποία

συντελέστηκε σε συνδυασμό με την ανε-

πάρκεια των κυβερνώντων που αποδέ-

χτηκαν και συμπορεύτηκαν με μια τέτοια

εξέλιξη. Αυτή η κυριαρχία των «αγορών»

ήταν που οδήγησε στη σημερινή κατάστα-

ση και ταυτόχρονα ένα έλλειμμα δημο-

κρατίας που τη στηρίζει και την αναπα-

ράγει.

Σ’ αυτή τη βάση θεωρείται πως η απά-

ντηση στο πρόβλημα βρίσκεται στην ανα-

τροπή των νεοφιλελεύθερων κατευθύνσε-

ων. Μια ανατροπή που θα έρθει μέσα από

την αποκατάσταση των όρων δημοκρατι-

κής λειτουργίας. Που θα δώσει τη δυνα-

τότητα να εκφραστούν οι πραγματικές

διαθέσεις του κόσμου. Που θα οδηγήσει

στην ανάδειξη νέων ηγεσιών, οι οποίες

και θα ελέγξουν την ασυδοσία των «αγο-

ρών», θα εφαρμόσουν μια άλλη πολιτική

κ.λπ. Μια τέτοια αντιμετώπιση του ζητή-

ματος έχει σαν βάση και αφετηρία της μια

ορισμένη θεώρηση της πραγματικότητας.

Πιο συγκεκριμένα, του καπιταλιστικού

ιμπεριαλιστικού συστήματος που στους

καιρούς μας καθορίζει κυριαρχικά αυτή

την πραγματικότητα.

Το κεντρικό της στοιχείο η αντιμετώ-

πισή του σαν ένα σύστημα που μπορεί να

αυτομεταρρυθμίζεται, να γίνεται καλύτε-

ρο με βάση τις δικές του «εσωτερικές» λει-

τουργίες. Σαν έκφραση αυτής της δυνατό-

τητας αναφέρονται κυρίως στις αλλαγές

που γίνανε τη μεταπολεμική περίοδο στις

αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες: το

λεγόμενο κοινωνικό κράτος, την κατοχύ-

ρωση δικαιωμάτων, την ανάπτυξη δημο-

κρατικών θεσμών κ.λπ. Αλλαγές οι οποίες

χαρακτηρίζονται σαν εκφράσεις ενός

«νεωτερικού καπιταλισμού» όπως τον

ονομάζουν. Η ανατροπή αυτών των

κατευθύνσεων με την επικράτηση του

«νεοφιλελευθερισμού» ήταν που οδήγησε

στη σημερινή κατάσταση, μια εξέλιξη που

μπορεί και οφείλεται να αναστραφεί.

Όσο με αφορά, θεωρώ ότι αυτό που

συνιστούν αυτές οι αντιλήψεις είναι ένα

φαινόμενο άρνησης της πραγματικότητας.

Το να θεωρεί κανείς ότι οι κοσμογονικού

χαρακτήρα μεταβολές που συντελέστη-

καν είτε στην πρώτη είτε στη δεύτερη

περίπτωση υπήρξαν προϊόν κάποιων

ιδεών και κάποιων πολιτικών αποφάσε-

ων οι οποίες έτσι όπως πάρθηκαν έτσι και

μπορούν να ανατραπούν, σημαίνει πως

είτε δεν έχει καταλάβει τίποτε είτε συνει-

δητά συγκαλύπτει τα πραγματικά δεδο-

μένα του ζητήματος.

Αυτές οι ανατροπές που διαδοχικά

συντελέστηκαν προς τη μια και την αντί-

θετή της κατεύθυνση δεν αποτελούν στην

κύρια πλευρά τους παρά εκφράσεις της

ταξικής πάλης. Των συσχετισμών που δια-

μόρφωσε στην κάθε περίοδο, των τάσεων

και δυναμικών που ανέδειξε. Και, όσον

αφορά την πρώτη μεταπολεμική περίοδο,

ο κύριος παράγοντας βρίσκεται στην

ορμητική άνοδο του εργατικού λαϊκού

κινήματος, την ύπαρξη των σοσιαλιστι-

κών χωρών και την απειλή που συνιστού-

σαν αυτά για την ίδια την ύπαρξη του

καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστή-

ματος. Απέναντι σ’ αυτή την απειλή το

σύστημα αναγκάστηκε να προσανατολι-

σθεί στην κατεύθυνση διεύρυνσης της κοι-

νωνικής βάσης στήριξής του με παραχω-

ρήσεις στα μεσοστρώματα και ρυθμίσεις

λείανσης των αιχμών των εργατικών λαϊ-

κών διεκδικήσεων.

Αντίστοιχα, η ανατροπή αυτής της

κατεύθυνσης δεν έγινε επειδή οι ηγεσίες

του συστήματος δέχτηκαν την επιφοίτηση

του πνεύματος του «νεοφιλελευθερισμού»

ούτε επειδή πάθανε κάποιο είδος ομαδι-

κής παράκρουσης. Οι βασικές αιτίες βρί-

σκονται στην ίδια τη φύση του συστήμα-

τος και αυτό που τους έδωσε τη δυνατό-

τητα να περάσουν σε μια επίθεση αναίρε-

σης των προηγούμενων ήταν η ανατροπή

των ταξικών πολιτικών συσχετισμών

εσωτερικά και διεθνώς σε βάρος των

λαών. Μια ανατροπή που στη βάση της

βρίσκεται η υποχώρηση, η ήττα τελικά

του εργατικού επαναστατικού κομμουνι-

στικού κινήματος και η παλινόρθωση στις

πρώην σοσιαλιστικές χώρες.

Αυτή η άρνηση της πραγματικότητας

έχει και τις εξηγήσεις της. Η τέτοια ή

αλλιώτικη ανάγνωσή της οδηγεί σε δια-

φορετικά συμπεράσματα και κυρίως σε

διαφορετικές πολιτικές κατευθύνσεις. Οι

παράγοντες, οι κύκλοι, οι πολιτικές αλλά

και κοινωνικές δυνάμεις που με τον έναν

ή τον άλλον τρόπο αποτελούν τη βάση

στήριξης αυτών των αντιλήψεων είχαν

στην προηγούμενη κοινωνική διάταξη μια

ορισμένη θέση και ρόλο και την αντίστοι-

χη διασφάλισή τους.

Αυτό που εναγωνίως επιδιώκουν είναι

μια «ανανέωση» του συμβολαίου που

τους διασφάλιζε αυτή τη θέση, ένα είδος

«επιστροφής» στην προηγούμενη κατά-

σταση.

Μόνο που αυταπατώνται. Επιστροφή

δεν υπάρχει. Ο κόσμος θα προχωρήσει με

βάση τις συντεταγμένες, τις τάσεις, τις

δυναμικές και δυνάμεις που έχουν ανα-

δειχτεί. Θα διαμορφωθεί με βάση τους

όρους της μεγάλης αναμέτρησης που

συντελείται στους καιρούς μας ανάμεσα

στις δυνάμεις του συστήματος από τη μια

και τον κόσμο της δουλειάς, συνολικά

τους λαούς από την άλλη. Μιας αναμέ-

τρησης που η έκβασή της θα καθορίσει τη

μορφή του κόσμου για όλη την επόμενη

ιστορική περίοδο. Σ’ αυτή λοιπόν την

αναμέτρηση ο καθένας διαλέγει την πλευ-

ρά με την οποία συντάσσεται.

Άμεση σχέση μ’ αυτό έχει και το ερώ-

τημα για τις παλιές και νέες μορφές

συγκρότησης. Το πρώτο που, νομίζω, θα

πρέπει να μας απασχολεί σε σχέση μ’ αυτό

είναι στη βάση ποιων ιδεών, αντιλήψεων,

στόχων και προοπτικής βλέπουμε αυτή τη

συγκρότηση. Με βάση τις απαιτήσεις που

θέτει αυτή η αναμέτρηση ή στη βάση

αυταπατών που αφοπλίζουν το κίνημα;

Το δεύτερο, η αναγκαιότητα της πολύ-

πλευρης και πολύμορφης συγκρότησης

των λαϊκών δυνάμεων. Από τις πιο πρω-

τογενείς μορφές και τις εστίες αντίστασης

που ξεφυτρώνουν καθημερινά μέχρι το

ανώτερο πολιτικό πεδίο. Ανεξάρτητα από

«παλιές» ή «νέες» μορφές, μόνο υπ’

αυτούς τους όρους μπορούν να αντιπαρα-

Εισηγητική ομιλία στην εκδήλωση με θέμα

«Δημοκρατία και Αριστερά» που οργάνωσε η ελλη-

νική ομάδα της Platypus Affiliated Society στη Θεσ-

σαλονίκη, στο Εργατικό Κέντρο στις 9/12/2012.

Στους ομιλητές τέθηκαν ορισμένες ερωτήσεις και

στη βάση των απαντήσεων έγιναν οι εισηγήσεις.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένες. «Τι είναι για σας

η πραγματική δημοκρατία; Υπάρχει διαφορά μεταξύ

της αρχαίας και της νεότερης έννοιας της δημοκρα-

τίας; Ο Ένγκελς έγραψε ότι «Μία επανάσταση είναι,

αναμφίβολα, το αυταρχικότερο πράγμα που μπορεί

να υπάρξει.» Συμφωνείτε; Πώς κρίνετε τη διατύπω-

ση του Λένιν ότι «…η δημοκρατία είναι επίσης κρά-

τος και ότι, συνεπώς, και η δημοκρατία θα εξαφανι-

στεί επίσης όταν θα εξαφανιστεί το κράτος»; Πώς

σχετίζεται σήμερα η δημοκρατία με την εργατική

τάξη; Πώς σχετίζεται η δημοκρατία με το ζήτημα

του πιθανού ξεπεράσματος του καπιταλισμού;» Στη

συζήτηση συμμετείχαν επίσης με εισηγήσεις ο Γιώρ-

γος Οικονόμου, ο Μιχάλης Μπαρτσίδης και ο Σάβ-

βας Μιχαήλ.

Δημοκρατία και Αριστερά

«Το μόνο που δεν βλέπω στο γκρέμισμα της Βαστίλης είναι ο “αυταρχισμός” εκείνων που πιάσανε τους κασμάδες»

Βασίλης Σαμαράς

23Σάββατο 22 Δεκέμβρη 2012 Προλεταριακή ΣημαίαΠΟΛΙΤΙΚΗ

11 Δεκεμβρίου 2010. Ώρα 4 τα ξημερώματα. Με απόφαση της κυβέρνησης μια πρωτοφανής

εισβολή για την Ελλάδα, εν καιρώ ειρήνης, συντελεί-ται από έναν ολόκληρο «στρατό» από ΜΑΤ. Θεωρή-θηκε πως ο χρόνος ήταν κατάλληλος για να μηνυπάρξουν αντιδράσεις. Με αντίξοες καιρικές συνθή-κες, θερμοκρασία κάτω από το μηδέν και χιονόνερο,καταλαμβάνεται από τις δυνάμεις καταστολής οαρχαιολογικός χώρος του Οβριοκάστρου ώστε ναεγκατασταθούν μηχανήματα του εργολάβου για ναπροχωρήσει σύμφωνα με τον περιφερειακό σχεδια-σμό η δημιουργία χωματερής-ΧΥΤΗ.

Μόλις γίνεται αντιληπτή η εισβολή των ΜΑΤ, στηνπόλη της Κερατέας οι σειρήνες ξυπνούν τους κατοί-κους οι οποίοι συρρέουν στην κεντρική λεωφόροΑθηνών - Λαυρίου, στον αγροτικό δρόμο για τοΟβριόκαστρο. Στήνεται το «άπαρτο κάστρο» και ξεκι-νά η αντίσταση.

Μετά από 128 ήμερες ηρωικού ξεσηκωμού, στις 18Απριλίου 2011 οι δυνάμεις καταστολής των ΜΑΤ απο-χωρούν, ο χώρος απελευθερώνεται, το σχέδιο τηςδημιουργίας κατασκευής χωματερής-ΧΥΤΗ κατέρρευ-σε, ο αγώνας κερδήθηκε!

Δεν ήταν ένας εύκολος αγώνας. Αναμετρήθηκε μετην επίμονη προσπάθεια της κυβέρνησης να στείλειμήνυμα στο εσωτερικό, στον λαό και έξω στους«δανειστές» ότι το σύστημα είναι ανίκητο.

Γι' αυτό και η κυβέρνηση έπνιξε με τα χημικά ταμπαλκόνια, τις αυλές των σπιτιών, τα σχολεία και τιςπαιδικές χαρές. Μια έγκυος γυναίκα απέβαλε κατά τηδιάρκεια μιας επιχείρησης των ΜΑΤ. Ποιος θα ξεχάσειπως οι δυνάμεις καταστολής άσκησαν την πιο άγριακαταστολή και έριχναν ευθείες βολές, πλαστικέςσφαίρες, νερό με πίεση. Ηχεί ακόμα στα αυτιά τωνκάτοικων η διαταγή στα ΜΑΤ «Ό,τι στέκεται σε δύοπόδια, γαμήστε το» και η αδιάκριτη βία που ακολού-θησε. Όσο ο αγώνας δυνάμωνε τόσο η καταστολήαυξανόταν. Η κυβέρνηση δίνει εντολή για «δολοφονι-κή» επιχείρηση στο μπλόκο του Λαυρίου, όπου οιδυνάμεις καταστολής το έκαψαν και έδειραν χωρίςοίκτο όσους βρήκαν εκεί. Ακολούθησε καταστροφήαπό τα ΜΑΤ περιουσίας των κατοίκων της Κερατέας.Εκατοντάδες ήταν οι τραυματίες από τις επιχειρήσειςτης κρατικής μηχανής, 37 οι κατηγορούμενοι ως μέλητρομοκρατικής οργάνωσης. Ξοδεύτηκαν, λένε, 7 εκα-τομμύρια ευρώ τις 128 ημέρες, προφανώς γιατί τασυμφέροντα των εργολάβων που υπερασπίστηκε ηκρατική εισβολή είναι πολλαπλάσια! Γι' αυτό το κρά-τος αγνόησε τρεις δικαστικές αποφάσεις που έκρινανπαράνομη την εισβολή. Σε αυτόν τον αγώνα είχες κιέναν ύπουλο εχθρό. Την συμπόρευση των ΜΜΕ με τηνκυβερνητική γραμμή και την -εναντίον των κατοίκων-μαύρη προπαγάνδα τους.

Ποια ήταν τα «όπλα» των αγωνιζόμενων κάτοικωντης Κερατέας;

Το πιο βασικό αποδείχτηκε η ανάδειξη και αταλά-ντευτη υπεράσπιση του στόχου του αγώνα των κάτοι-κων της Κερατέας. Ο αγώνας δόθηκε με συνέπεια, μευπομονή και χωρίς εκπτώσεις και υποχωρήσεις και μεκεντρικό σύνθημα ΟΥΤΕ ΧΥΤΑ - ΟΥΤΕ ΧΥΤΥ - ΟΥΤΕΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ και τίποτε άλλο. Αυτό το δίκαιο λαϊκόαίτημα ενέπνευσε τους λαϊκούς ανθρώπους ναδώσουν με όλη τους την καρδιά τον αγώνα, με λαϊκήαυτοοργάνωση και πίστη για τη νίκη. Αφησαν στηνάκρη τους πολιτευτάδες, τους κομματάρχες των αστι-κών κομμάτων και όλα εκείνα που επιδίωξαν να τουςχωρίσουν και να τους υπονομεύσουν.Έτσι μπορείς να εξηγήσεις πώς οι μανάδες κρατούσαντο μπλόκο ζωντανό όλη την ημέρα, μαγείρευαν και

έφερναν φαγητό στα παιδιά τους που συγκρούοντανμε τις δυνάμεις καταστολής. Κανείς δεν φοβήθηκε τησύγκρουση. Είδαμε αποφασισμένους ακόμα και γιαθάνατο γέροντες, συγκινηθήκαμε από τον τσαμπουκάκαι το τσαγανό των μικρών παιδιών, μαθητών καιμαθητριών. Είδαμε ανθρώπους στις πρώτες γραμμέςτου αγώνα να ρισκάρουν τη σωματική τους ακεραιό-τητα, ακόμα και την ίδια τους τη ζωή.Ο αγώνας αυτός εισέπραξε την πιο πλατιά αλληλεγ-γύη. Για έναν ολόκληρο χρόνο η καρδιά της χώραςχτυπούσε και χτυπιόταν στις γειτονιές, στους δρό-μους, στα σπίτια, στα σχολεία, στα χωράφια τηςΚερατέας. Αναρίθμητες οι δράσεις αλληλεγγύης σεόλη τη χώρα. Χιλιάδες τα ψηφίσματα συμπαράστασηςμέσα και έξω από τη χώρα. Και εμείς σαν συλ-λογικότητα θυμόμαστε τη διάθεση και το μεράκι πουείχαμε για την οργάνωση εκδηλώσεων αλληλεγγύηςστο κέντρο της Αθήνας και σε πολλές περιοχές τηςΑττικής και της χώρας και της διαδήλωσης συμπαρά-στασης οργανώσεων και συλλογικοτήτων στο μπλόκοτης Κερατέας την Κυριακή 16/1/2011. Πόσο δίκιο έχειη ανακοίνωση της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ ότανσε ανακοίνωσή της για τα 2 χρονιά από την έναρξητου αγώνα της Κερατέας μεταξύ άλλων γράφει:«Ξέρουμε ότι ακόμη και αν υπάρξει μια νίκη όπωςστην περίπτωση της Κερατέας, οι αντίπαλοί μας δενπρόκειται να σταματήσουν να προσπαθούν –με ό,τιέχουν στη διάθεσή τους– να αντιστρέψουν το αποτέ-λεσμα».

Η ιστορία δείχνει ότι όποιος επαναπαύεται καιξεχνά, στο τέλος τιμωρείται. Γιατί το σύστημα επα-νέρχεται και με τις μεθοδεύσεις του περιφερειάρχηΣγουρού εκδίδει τεύχη δημοπράτησης έργων ταοποία στην ουσία μιλούν για τον Περιφερειακό Σχε-διασμό για χωματερές-ΧΥΤΗ ακριβώς όπως ίσχυεπριν από την εισβολή των ΜΑΤ στην Κερατέα. Στονκαιρό των μνημονίων και της αγιάτρευτης κρίσης τουκαπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος τα αδί-στακτα συμφέροντα του κεφαλαίου θέλουν να μετα-τρέψουν τη Λαυρεωτική και άλλες περιοχές τηςχώρας σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο.

Η κυβέρνηση προκειμένου να βρει χρήματα ναπληρώσει τους τοκογλύφους προετοιμάζεται να τουςπαραδώσει την αποκομιδή και διαχείριση των απορ-ριμμάτων. Θέλει η κυβέρνηση -στο όνομα της «πρά-σινης ανάπτυξης»- να στήσει εργοστάσια καύσηςδίπλα στις πόλεις, να μαυρίζουν τη ζωή μας γεμίζο-ντας τις τσέπες των εργολάβων. Θέλει η κυβέρνησημε το όνομα ΧΥΤΥ να μας ξεγελάσει για τις πανάκρι-βες χωματερές που κατασκευάζουν οι εθνικοί εργο-λάβοι για να τα οικονομήσουν.

Σε συνεδρίαση της Συντονιστικής ΕπιτροπήςΑγώνα την Τετάρτη 28.11.2012 ήταν μεγάλη η προ-σέλευση κόσμου, γέμισε η αίθουσα του ΠολιτιστικούΚέντρου της Κερατέας και αρκετός κόσμος έμεινε γιαόση ώρα κράτησε η Συντονιστική έξω από τον χώρο.Αυτό που αναδείχθηκε από τη Συντονιστική και τιςσυζητήσεις που ακολούθησαν τις επόμενες ημέρεςήταν η αποφασιστικότητα για συνέχιση του αγώναμέχρι την τελική δικαίωση, που είναι να μην κατα-στραφεί η Κερατέα και όχι η αλλαγή χωροθέτησηςτης καταστροφής.

Γράφει στους «Σκλάβους Πολιορκημένους» οΚώστας Βάρναλης, που υπηρέτησε σαν εκπαιδευτικόςστην Κερατέα (1915-1917):«Το μάθημα που δώσαμε για πάντα θα φωτίζει, μελίσσι ο λαός και θα χυμά σ' όποιον τον ερεθίζει».

2 χρόνια Κερατέα

Ο αγώνας συνεχίζεταιτεθούν αποτελεσματικά στην ισχύ, τους

μηχανισμούς και τις δυνάμεις του συστή-

ματος.

Όσον αφορά τώρα το ερώτημα για τη

σχέση του αγώνα της εργατικής τάξης για

τη δημοκρατία. Θα έλεγα, ούτε το ένα

ούτε το άλλο. Υπάρχει κατ’ αρχάς ένα

λάθος στη διατύπωση του ερωτήματος. Η

μεταφορά μιας πλάνης όσων αναφέρο-

νται σε «αφομοίωση» της εργατικής

τάξης. Η εργατική τάξη δεν αφομοιώνε-

ται ποτέ επειδή απλούστατα δεν γίνεται

να αφομοιωθεί. Ο ρόλος και η θέση της

στην παραγωγή, την κοινωνία, είναι

«φύσει» ανταγωνιστικός με την αστική

τάξη και το καπιταλιστικό σύστημα.

Μπορεί να ηττάται στις αντιπαραθέσεις

της, να αποδέχεται όρους που της επιβάλ-

λονται, αλλά δεν αφομοιώνεται ως τάξη.

Όσον αφορά την πάλη της για τη

δημοκρατία, αποτελεί σημαντική μεν,

αλλά πλευρά του συνολικού της αγώνα

για υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαι-

ωμάτων της και τη συνολική της χειραφέ-

τηση, τη συγκρότησή της σε «τάξη για

τον εαυτό της». Σε δύναμη που αποτελεί

τον κορμό ισχύος της λαϊκής πάλης και

ταυτόχρονα ανατροπής του καπιταλιστι-

κού συστήματος και οικοδόμησης μιας

άλλης, μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Ακριβώς επειδή η ανατροπή της κυριαρ-

χίας της μιας τάξης μπορεί να πραγματο-

ποιηθεί μόνο από μια άλλη τάξη, ενώ

στον ίδιο λόγο και η οικοδόμηση μιας

άλλης κοινωνίας μπορεί να είναι έργο και

πάλι μόνο μιας τάξης.

Τέλος, για το ζήτημα της επανάστα-

σης και τις αναφορές σε Ενγκελς και

Λένιν.

Να παρατηρήσω κατ’ αρχάς ότι η

απομόνωση κάποιων φράσεων δεν είναι

ο καλύτερος τρόπος για την κατανόηση

μιας άποψης. Και, όσον αφορά τον Λένιν,

αυτό στο οποίο αναφέρεται είναι η

κατάργηση του κράτους και κατ’ ακο-

λουθία και του «κράτους του δήμου» με

το πέρασμα της κοινωνίας σε ένα άλλο

ανώτερό της στάδιο. Αλλά, μια και αυτό

αφορά ένα απώτερο μέλλον, ας σταθώ

καλύτερα στο πιο κοντινό ζητούμενο που

θέτει η αναφορά στον Ενγκελς και την

«αυταρχικότητα» της επανάστασης.

Σε σχέση μ’ αυτό και όσο τουλάχιστον

με αφορά, θεωρώ πως μπορεί η επανά-

σταση να εμφανίζεται σαν το «αυταρχι-

κότερο» πράγμα, είναι ωστόσο στην

πραγματικότητα το πιο ουσιαστικά

«δημοκρατικό». Καμιά επανάσταση δεν

μπορεί να πραγματοποιηθεί ποτέ και

πουθενά αν δεν στηρίζεται στην πολύ-

πλευρη και πολύμορφη υποστήριξη της

μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Στην

πραγματικότητα, η επανάσταση αποτελεί

τη συμπυκνωμένη σε μια ιστορική στιγμή

και αναπτυγμένη στο ανώτερό της σημείο

θέληση των λαϊκών μαζών να αποτινά-

ξουν την κυριαρχία των δυνάμεων που

τις εκμεταλλεύονται και τις δυναστεύουν.

Με αυτή την έννοια, αποτελεί την κορυ-

φαία έκφραση της πιο ενεργητικής και

αποφασιστικής «δημοκρατικής» συμμε-

τοχής τους στη διαμόρφωση των όρων

της ζωής τους.

Με τον ίδιο τρόπο αντιλαμβάνομαι

και τις ενέργειες που εμφανίζονται να

έχουν «αυταρχική» μορφή. Η συντριβή

των σχέσεων, δομών και μορφών που

χαρακτηρίζουν την προηγούμενη κατά-

σταση αποτελεί και αυτή έκφραση της

σωρευμένης επί πολλά χρόνια και

συμπυκνωμένης αντίθεσης των λαϊκών

μαζών σ’ αυτές τις σχέσεις. Για να το

θέσω διαφορετικά. «Το μόνο που δεν

βλέπω στο γκρέμισμα της Βαστίλης είναι

ο “αυταρχισμός” εκείνων που πιάσανε

τους κασμάδες.

4

24 Σάββατο 22 Δεκέμβρη 20122Προλεταριακή Σημαία

Μετά την πιο πρόσφατη επιτυχία τηςκυβέρνησης (την υπό προϋποθέσειςεκταμίευση με... δόσεις της δόσης του

3ου μνημονίου), θα έπρεπε λογικά να φαντα-στούμε ότι δεν θα ερχόταν, τελικά, η «καταστρο-φή του κόσμου» στις 21 Δεκέμβρη. Δεν θα άδεια-ζαν τα ράφια στα σουπερμάρκετ, δεν θα έκλειναντα σχολεία, τα νοσοκομεία, οι τράπεζες και όλεςοι δημόσιες υπηρεσίες, δεν θα πέθαιναν οι γέροιστους δρόμους, δεν θα χρεοκοπούσε η χώρα καιη κοινωνία, όπως κινδυνολογούν εδώ και 3 χρό-νια τα ΜΜΕ, αν δεν κάνουμε ό,τι μας λένε οιδανειστές.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, σύμφωνα με την «επί-σημη ενημέρωση» το τέλος του κόσμου αναβλή-θηκε για μια ακόμη φορά χάρη στις επιτυχίες τηςκυβέρνησης. Κι ας βιώνουν όλο και περισσότεροιάνθρωποι ένα «δικό τους τέλος», μια παραπλή-σια κατάσταση με αυτήν που περιγράφεται πωςθα συμβεί αν δεν ακολουθήσουμε τις υποδείξειςτων ιμπεριαλιστών της τρόικας και της κυβέρνη-σης Σαμαρά. Γιατί μπορεί να μην έχουν αδειάσειτα ράφια και τα μην έχουν κλείσει οι τράπεζες(αντίθετα τα σχολεία στη Β. Ελλάδα κλείνουνλόγω έλλειψης θέρμανσης), αλλά το ίδιο κάνει.Γι' αυτόν τον κόσμο τα ράφια των σουπερμάρκετείναι άδεια και οι τράπεζες κλειστές.

Πάντως, χάρη σ' αυτές και στις επόμενες «επι-τυχίες» της κυβέρνησης αυτό που σίγουρα θαέρθει, αν δεν τους σταματήσουμε, είναι η κατα-στροφή κάθε μορφής εργασιακού και κοινωνικούδικαιώματος που έχει απομείνει. Αυτό που θαέρθει είναι οι μαζικές απολύσεις ώσπου να επιβε-βαιωθεί η «προφητεία» της Citigroup (και όχιφυσικά η προφητεία των Μάγια), που εκτιμά τηνανεργία στο 40% έως το 2015, και συνακόλουθαοι μισθοί απόλυτης φτώχειας που αναλογούν σ'αυτά τα ποσοστά της ανεργίας.

Έτσι, η εκταμίευση των περίπου 7 δισ. πραγ-ματικού χρήματος από τη λογιστική «χαρτούρα»των 45 δισ. που θα πέσουν στην πραγματικήοικονομία θα γίνει υπό προϋποθέσεις. Προϋποθέ-

τουν την ανασφάλιστη εργασία χωρίς δικαιώμα-τα, αυξήσεις στις τιμές βασικών αγαθών και στηφορολογία, ιδιωτικοποιήσεις σε ό,τι έχει απομεί-νει από τη δημόσια περιουσία (δημόσια περιουσίαπου γίνεται με νόμο αυτόματα περιουσία τωνιμπεριαλιστών). Και το όλο δάνειο, μέσα από διά-φορες διαδρομές, θα επιστρέψει τελικά στουςίδιους τους δανειστές και στις τράπεζες. Για ναδιαιωνίζεται η σκλαβιά της βιωσιμότητας ενόςχρέους που κάνει αβίωτη τη ζωή. Για να ανακυ-κλώνεται η μηχανή της ιμπεριαλιστικής εξάρτη-σης.

Από 'κεί και πέρα υπάρχουν διάφορες επιλο-γές για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Ηκυρίαρχη «επιλογή» των καναλιών, της κυβέρνη-σης και της τρόικας αξιώνει υποταγή, την οποίαμεταμφιέζει σαν... αντίσταση απέναντι «στο κακόμας παρελθόν». Το είχαμε, βλέπετε, παρακάνειμε την... καλοπέραση και καταναλώναμε περισ-σότερα από όσα παράγαμε! «Για χρόνια ήμασταντζίτζικες, καιρός από τζιτζίκια να γίνουμε μυρμή-γκια», αποφαίνεται ο εκπρόσωπος των... τζιτζι-κιών Στουρνάρας. Βαθύτατος ο στοχασμός τουοικονομολόγου! Εξάλλου, τι μας ζητάνε; Να χαι-ρόμαστε τις δόσεις και... να αναπτυχθούμε! Ναεργαστούμε χωρίς «άδικα προνόμια και παρο-χές», να υπογράψουμε τη νέα ατομική σύμβασηεργασίας για να ΄χουμε δουλειές. Ακόμη και νααπολυόμαστε αδιαμαρτύρητα όταν δεν είμαστεπαραγωγικοί (...και κερδοφόροι), για να σωθού-με αργότερα. Γιατί, αν κάνουμε ό,τι μας ζητηθεί,μπορεί να τη γλιτώσουν μερικοί, ίσως και περισ-σότεροι, από το αν αντισταθούμε.

Είναι μονότονη η καθεστωτική επιχειρηματο-λογία για την αναγκαιότητα της υποταγής. Μιαυποταγή που πρέπει να υποστούμε με... περηφά-νια!

Προσπερνώντας τις κλασικές εκδηλώσεις«αλληλοβοήθειας» των εταίρων-δανειστών, τωνγνωστών μεγαλοαστικών οικογενειών πουσώζουν το παιδικό χαμόγελο, την παραδοσιακήεκκλησιαστική αγαθοεργία και ελεημοσύνη του

υποταγμένου Σαμαρείτη, τους... μη κυβερνητι-κούς οργανισμούς ξεπλύματος μαύρου χρήματοςτης πλουτοκρατίας που παράγουν “κοινωνικό”έργο, τις διάφορες χορηγίες των εταιριών πουέχουν «πρώτα τον άνθρωπο και μετά τα κέρδη»(και άλλα... ισοδύναμα μέτρα «αντιμετώπισηςτης κρίσης»). Προσπερνώντας, δηλαδή, τους«εξωραϊστικούς» μηχανισμούς της βαρβαρότηταςπου εθίζουν στη ζητιανιά, διαιωνίζουν τη φτώ-χεια, διαχειρίζονται και συγκρατούν τις κοινωνι-κές εκρήξεις και την οργή, φεσώνει τελικά τηνκοινωνία αντί το κράτος, η πραγματική λαϊκήαλληλεγγύη συνδέεται άρρηκτα με την αντίστασηστη βαρβαρότητα.

Γιατί το ερώτημα δεν ήταν ποτέ πώς διανέμο-νται ή ανταλλάσσονται τα προϊόντα αλλά πώςπαράγονται. Το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ η «εθε-λοντική προσφορά» για να εξασφαλιστεί η επι-βίωση αλλά πώς αναπαράγεται η ζωή. Το πρό-βλημα είναι η αλληλεγγύη με στόχο την αντίστα-ση, τη διεκδίκηση και την ανατροπή για μια καλύ-τερη ζωή και όχι απλώς η επιβίωση του σύγχρο-νου σκλάβου που δεν αναγνωρίζει τη σκλαβιά.

Γιατί δεν υπάρχει παράκαμψη της πολιτικήςαναμέτρησης με τον ιμπεριαλισμό και τον καπιτα-λισμό. Την αντικατάσταση αυτής της αναμέτρη-σης με μια κατά φαντασίαν κοινωνία «αλληλο-βοηθούμενων πολιτών» ή μέσω των εκλογών γιαμια κυβέρνηση διαχείρισης και εξομάλυνσης τηςβαρβαρότητας.

Η απάντηση στο δίλημμα “αντίσταση ή βαρ-βαρότητα” φαίνεται προφανής. Κανείς δεν προτι-μά την υποταγή από την αντίσταση στη βαρβαρό-τητα. Αρκεί, βέβαια, να μην παραιτείται και ναψάχνει τη δύναμη και τις δυνατότητες να αντι-σταθεί. Δυνατότητες που σήμερα ανοίγονται όλοκαι περισσότερο.

Προφητεία Ι

Εάν διαβάζετε αυτές τις γραμμές,

σημαίνει πως δεν έχει έρθει το τέλος του

κόσμου.

Προφητεία ΙΙ

«Στο τέλος του επόμενου Μαρτίου ένα

μόνο δίλημμα θα υπάρχει: ή θα καταρρεύ-

σει ο λαός και ο τόπος ή θα φύγει η συγκυ-

βέρνηση της κατάρρευσης», σημείωσε o

Aλέξης Τσίπρας μιλώντας στη συνεδρίαση

της νεοεκλεγείσας κεντρικής επιτροπής

του ΣΥΡΙΖΑ. Και μέχρι τότε τίποτα.

Βάση

Άνοιγμα της Νέας Δημοκρατίας στη

βάση της Χρυσής Αυγής προτείνει ο στε-

νός συνεργάτης του Σαμαρά, Φαήλος

Κρανιδιώτης, σε άρθρο του στην εφημερί-

δα «Δημοκρατία». Μετά την κορυφή

έρχεται και η βάση.

Κυριακάτικα

Σύμφωνα με τον Μάκη Βορίδη, η λει-

τουργία των καταστημάτων τις Κυριακές

διευκολύνει αυτόν που ψάχνει για δεύτε-

ρη δουλειά και δεν προλαβαίνει να κάνει

τα ψώνια του τις άλλες μέρες. Τη μια δου-

λειά για να πληρώσει τους φόρους και τα

χαράτσια, την άλλη για όλα τα υπόλοιπα.

Αναζητείται

Εξαφανίστηκε το θείο βρέφος από τη

φάτνη που είχε στήσει ο δήμος Θεσσαλο-

νίκης στο κέντρο της πόλης. Το προστα-

τεύουν χριστιανοί από την εφορία..

Αιθαλομίχλη

Αιθαλομίχλη, ως αποτέλεσμα της χρή-

σης τζακιών και ξυλόσομπων, έκανε την

εμφανισή της στην πρωτεύουσα την τελευ-

ταία εβδομάδα. Μαντέψτε το νέο φόρο.

Αγαθοεργίες Ι

Η βουλευτής της Χρυσής Αυγής,

Ζαρούλια, δήλωσε πως ένα μέρος της

αμοιβής της το δίνει στο κόμμα της και

ένα άλλο σε κυρίες που βοηθάνε τα αδέ-

σποτα. Μόνο για σκύλους.

Αγαθοεργίες ΙΙ

Φταίμε εμείς μετά που τους λέμε σκυ-

λιά των καπιταλιστών;

Νοσήματα

Χρυσαυγίτες διακίνησαν φυλλάδιο με

φωτογραφίες παιδιών μεταναστών που

νοσηλεύονται στο νοσοκομείο της

Λέσβου, υποστηρίζοντας πως μπαίνει σε

κίνδυνο η υγεία των κατοίκων από μετα-

δοτικές ασθένειες. Ξέχασαν βέβαια να

αναφέρουν πως οι μεταδιδόμενες ασθένει-

ες παρουσιάζουν έξαρση σε χώρες όπου

παρεμβαίνει το ΔΝΤ.

Υγεία (πρώτα απ' όλα)

Η απώλεια εργασίας εκθέτει τον άνθρω-

πο στον ίδιο κίνδυνο να πάθει καρδιακή

ανακοπή όπως το κάπνισμα, σύμφωνα με

μια νέα έρευνα επιστημόνων του Πανεπι-

στημίου του Ντιουκ των ΗΠΑ. Καλά με το

κάπνισμα, την ανεργία πώς κόβεις;

Κλήρωση

Ο δήμος της ισπανικής πόλης Αλαμέδα

βάζει κλήρο για το ποιοι άνεργοι θα δουλέ-

ψουν κάθε μήνα. Οι απόκληροι, στον κλήρο.

Απώλειες

Περισσότεροι από 100.000 είναι οι

νεκροί στο Αφγανιστάν από τότε που

άρχισε η νατοϊκή κατοχή στη χώρα το

2001. Οι αεροπορικές επιθέσεις είναι

αυτές που ευθύνονται για τους περισσό-

τερους νεκρούς ανάμεσα στους αμάχους.

Και ούτε ένα δάκρυ...

Περιπολίες

Τη φόρμουλα για στενότερη συνεργα-

σία και κοινές περιπολίες της ΕΛ.ΑΣ. με

τη Δημοτική Αστυνομία, προκειμένου να

υπάρξει καλύτερη αστυνόμευση του

κέντρου της Αθήνας, αναζητούν ο υπουρ-

γός ΠΡΟΠΟ Δένδιας και ο δήμαρχος

Καμίνης. Βάλτε και τους χρυσαυγίτες, και

έτοιμη η τρόικα των δρόμων.

πρ

οσ

εγ

γισ

εις

Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάμε;

σχολια