Φώ

της Ν. Παναγιω

τόπουλοςΤα λαμόγια ‘‘τραγουδάνε’’ ακόμα...

O Φώτης Ν. Παναγιωτόπουλος γεννή-θηκε το 1959 στο Περιστέρι του Δήμου Ήλιδας (Ν. Ηλείας). Μεγάλωσε σε τέσ-σερα διαφορετικά ιδρύματα της Αττι-κής (Ζάννειο Εκάλης – Ζάννειο Πειραιά – Αναμορφωτήριο Κορυδαλλού – Δι-καστική Στέγη Εξαρχείων) από τα 6 έως τα 19 του χρόνια. «Σπούδασε» τουρι-σμό σε Ρόδο και Πάτρα ενώ παράλλη-λα με τις ...τουριστριούλες, άρχισε να γράφει και να διορθώνει σε βδομαδιά-τικα και μηνιάτικα έντυπα. Εργάστη-κε για 18 περίπου χρόνια σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά (κυρίως ως διορθωτής). Συνταξιοδοτήθηκε για λό-γους υγείας και έκτοτε θυμάται, μελετά και γράφει για το αγαπημένο τρίπτυ-χο του «πονηρού» Νεοέλληνα «παρτά-κια»: Περιουσία - Κομπίνα - Οικογένεια (ν’ αφήσω κάπου τα κλεμμένα!). Αν και έχει κατηγορηθεί για πάνω από 15 ποι-νικά αδικήματα δεν έχει καταδικαστεί για κανένα, απογοητεύοντας έτσι κά-ποιους επίορκους.

40 ΧΡΌΝΙΑ!

Στο σβέρκο μας καθήσανε κοντά σαράντα χρόνια,μας κλέψαν, μας ρημάξανε, τώρα σπάμε κοτρόνια!

Χίλιες φορές μάς ‘‘σώσανε’’ απ’ τα... δικά τους χέρια,τώρα την ψήφο μας ζητούν ν’ ανέβουνε στ’ αστέρια!

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108

ekdoseis.ocelotos@gmail.comwww. ocelotos. gr

ISBN 978-960-564-207-5

Φώτης Ν. Παναγιωτόπουλος

Τα λαμόγια

‘‘τραγουδάνε’’ ακόμα...

120 × 170 SPINE: 7.2 FLAPS: 80

cover_ta_lamogia_2.indd 1 18/11/2014 6:35:48 μμ

ΤιΤλος Τα λαμόγια τραγουδάνε ακόμα ςυγγραφέας Φώτης Ν. Παναγιωτόπουλος ςέιρα Πολιτική [1065]1014/03 Layout – Design Myrtilo, Λένα Παντοπούλου Copyright© 2014 Φώτης Ν. Παναγιωτόπουλος ΠρώΤη έκδοςη Αθήνα, Νοέμβριος 2014

ISBN 978-960-564-207-5

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νο-μοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διε-θνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέ-σο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλ-λευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

Ο συγγραφέας φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τις γνώμες και περιγραφές που διατυπώνο-νται σε αυτό το βιβλίο. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν αρμοδιότητα για την επιβεβαίωση ή την άρνηση του περιεχομένου ούτε παρέχουν εγγύηση για την αλήθεια των δηλώσεων του συγγραφέα. Εναπόκειται στον αναγνώστη να κρίνει ανεξάρτητα για το αν γίνεται δέκτης ψευ-δών δηλώσεων ή όχι. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν καμία ευθύνη προς οποιοδήποτε πρόσωπο ή οντότητα θίγεται ή υφίσταται απώλεια ή ζημία προερχόμενη από τις πληροφορίες που περιέχονται στο παρόν βιβλίο ή τη χρήση αυτών ή την πίστη σε αυτές.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:

Βατάτζη 55, 114 73 ΑθήναΤΗΛ. : 210 6431108E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.comwww. ocelotos. gr

ΦΩΤΗΣ Ν. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑ – ΒΑ(Ρ)ΒΑΡΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ...

Τα λαμόγια ‘‘τραγουδάνε’’ ακόμα...

ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ Ο ΓΑΜΟΣ!

Φτάσαμε αισίως στο τέταρτο βιβλίο μέσα σε τέσ-σερα χρόνια. Εκτός από το πρώτο, που ήταν ένα

ντοκουμέντο για τις κομπίνες των λαχείων, τα άλλα τρία ήταν βιβλία-πανηγύρια. Γινόταν του Κουτρούλη ο γάμος! Κάπως έτσι μου αρέσουν τα βιβλία και ευτυ-χώς, το έχω διαπιστώσει, αρέσουν και στους περισ-σότερους από εσάς.

Δεν θέλω να γράψω κάποιο μυθιστόρημα ακόμα. Τα γεγονότα τρέχουν σαν πύρινες μπάλες στον κατή-φορο, έρχονται καταπάνω μας και νιώθω 60% δημο-σιογράφος και 40% συγγραφέας...

Στο βιβλίο αυτό θα διαβάσετε: ιστορίες μυθοπλα-σίας, που βασίζονται, όμως, σε γεγονότα του πραγ-ματικού κόσμου αλλά και 100% αληθινές («Ελλη-νο-αλβανικές ιστορίες» ή « Η φωτιά» κ.ά. ) που είναι βιωματικές και πιστές στη δικαιοσύνη που κουβαλά-νε ως αλήθειες. Δείχνουν πότε το σωστό δρόμο, πότε ότι ο δρόμος είναι αδιέξοδος και πρέπει ν’ αλλάξου-με κατεύθυνση... Πάνω σ’ αυτό μη χάσετε το κείμενο «Με το σταυρό στο χέρι», αφού δεν είναι λίγοι αυτοί που ταυτίζουν τη Δημοκρατία με την αλητεία και την αγυρτεία!...

Υπάρχουν ακόμα άρθρα γραμμένα με κέφι, όπως

ΦΩΤΗΣ Ν. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ6

«Τα πατημένα σκ...» ή το «Οδηγώ και σε(ξ) σκέφτο-μαι», «Οι θεϊκές φωνές» και άλλα.

Ιδιαίτερη προσοχή αξίζει να δοθεί στο βασικό κεί-μενο που ενέπνευσε και τον τίτλο: «Τα λαμόγια ‘‘τρα-γουδάνε’’ ακόμα». Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγμα-τα αλλά υπάρχει τρόπος να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει!

Υπάρχουν και ποιήματα, τα οποία γράφονται εντός 5-10 λεπτών ή λίγο παραπάνω καμιά φορά. Γράφο-νται μόνον όταν υπάρχει έμπνευση και ερέθισμα. Μη χάσετε το κείμενο: «Στα... λημέρια του τζόγου». Οι αγώνες «στήνονται» (και καλώς «στήνονται»). Οι κληρώσεις, ελπίζουμε εμείς οι ρομαντικοί να είναι χει-ραγωγημένες διότι αλλιώς κινδυνεύουμε –αν όλα εί-ναι τίμια και καθαρά– να πέσει πολύ χρήμα, τα εκα-τομμύρια σε κουμουνιστές, αναρχικούς, επαναστάτες και τρομοκράτες. Θεός φυλάξοι!

Το βιβλίο κλείνει μ’ ένα «Προσκλητήριο ασώτων υιών και θυγατέρων» στον κόσμο της λογικής και της σύνεσης...

Καλή ανάγνωσηΦ. Ν. Παναγιωτόπουλος

ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΑΚΟΜΑ 7

ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ!

Ως δημοσιογράφος θα ήθελα να πάρω μια εκ βα-θέων(de profudis) συνέντευξη-εξομολόγηση

από αυτόν τον μεγαλοφυή Απατεώνα (με το Α κεφα-λαίο) τον Γιάννη Κ. ή όπως αλλιώς τον λένε, διότι είχε 4-5 ψεύτικες ταυτότητες. Είχε γίνει διευθυντής στο νοσοκομείο Σκύρου, ψευτογιατρός με πλαστά πτυ-χία, με τέσσερα ιατρεία διαφορετικών ειδικοτήτων (!) σε Σκύρο, Κολωνάκι, Πάτρα και αλλού, από όπου έδινε χιλιάδες «μαϊμού» βεβαιώσεις και πιστοποιητι-κά (με το αζημίωτο, φυσικά) ώστε να γίνεις αστυνο-μικός, να μπεις στο Δημόσιο, να πάρεις δίπλωμα αυ-τοκινήτου κ.λπ. Γνωμάτευε δηλαδή «δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν»...

Ο τύπος, που ούτε για το πραγματικό του όνομα είναι σίγουρες οι διωκτικές αρχές, έγινε αντιληπτός μετά από αρκετά χρόνια δράσης και επίμονες καταγ-γελίες κάποιου θύματός του, κατοίκου Σκύρου. Ως τότε κανείς δεν υποψιαζόταν ότι πρόκειται για... με-γαλοαπατεώνα! Ο μηχανισμός άμυνας και θωράκισης του Δημοσίου κατέρρευσε λόγω διαφθοράς και ωχα-δερφισμού! Στην κυριολεξία ξεφτίλισε το ελληνικό κράτος ο πανέξυπνος απατεώνας, που κυκλοφορού-σε με κόκκινη «φεράρι», είχε ιδιωτικό αεροπλάνο, πή-

ΦΩΤΗΣ Ν. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ8

γαινε στα μπουζούκια όπου 5-6 αιθέριες υπάρξεις του έκαναν αέρα και ό,τι άλλο επιθυμούσε η ψυχή του. Φυσικά, ήταν πάντα πρώτο τραπέζι πίστα να ξοδεύει τα λεφτά ημών των κορόιδων!

Από εμφάνιση θα τον χαρακτήριζα ασχημομού-ρη έως δύσμορφο... Από μυαλό, όμως, ξυράφι! Τώρα μάλλον βρίσκεται στις ΗΠΑ, έχοντας ξεχαρβαλώσει ό,τι ιερό και όσιο έχει ο καπιταλισμός: ο σκοπός του κέρδους αγιάζει τα μέσα! Διότι και η απάτη είναι ένα... νόμιμο μέσο για κέρδη και πλούτη. Ο άνθρωπος αυ-τός, όπως λέμε λαϊκά, μόνο με το σταυρό στο χέρι δεν πήγαινε...

Τέσσερις φορές θυμάμαι, που ως τώρα, κάποιος μου είπε: «εσύ πας με το σταυρό στο χέρι»:

Το 1983 όταν δούλευα ως διορθωτής και ως ρε-πόρτερ στην εφημερίδα «Αυριανή», με πήρε ένας φί-λος τηλέφωνο και ζήτησε να με δει. Είχε διαβάσει-η «Αυριανή» τότε πούλαγε 180.000 φύλλα! –ένα ρεπορ-τάζ που υπέγραφα κι έμαθε πως ήταν του φίλου του. Με πήγε στα μπουζούκια όπου καλλίγραμμες κοπέ-λες τον χάιδευαν και του ψιθύριζαν ερωτόλογα στ’ αφτί. Εκείνος σκόρπαγε σε ποτά και σε λουλούδια χωρίς να υπολογίζει το λογαριασμό...

Στο δεύτερο ραντεβού μού είπε το σχέδιό του: Ασχολιόταν με την εμπορία πετρελαιοειδών και με ήθελε ως βοηθό του στη δουλειά διότι ήμουνα «φί-λος του, ξύπνιος και έμπιστος»... Οι αποδοχές μου θα

ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΑΚΟΜΑ 9

ήταν 500. 000 δραχμές το μήνα!!! Εγώ βλέποντας, απ’ όσα μου έλεγε, ότι πρέπει να εξαπατούμε τον κόσμο τού είπα πως έχω δουλειά και δεν ενδιαφέρομαι.

Τα λεφτά ήταν, βέβαια, πολλά αλλά δεν ήθελα φα-σαρίες. Ξαφνιάστηκε ο φίλος από την άρνησή μου και είπε: «Ελα τώρα! Εσύ έκανες τόσες κομπίνες με τα λα-χεία. Μια δουλειά είναι κι αυτή. Σε δύο τρία χρόνια θα έχεις ‘‘πακέτο’’ στην τράπεζα!».

Δεν προσπάθησα να του κάνω ηθική διδασκα-λία, αλλά του είπα ότι απλά δεν ενδιαφέρομαι διότι μου αρέσει η δουλειά που κάνω. «Καλά πόσα παίρνεις σαν δημοσιογράφος;» με ρώτησε. «23.000 δραχμές το μήνα», του απάντησα. «Καλά, λεφτά είναι αυτά; Σο-βαρά δουλεύεις για 23 χιλιάρικα! Δεν κάνεις λεφτά πηγαίνοντας με το σταυρό στο χέρι ρε συ!» Εγώ επέ-μεινα στην άρνησή μου μέχρι τέλους και έφυγε άπρα-κτος και απογοητευμένος. Το 1984 νομίζω, μου ήρθε στον «Ελεύθερο Τύπο» για διόρθωση ένα αστυνο-μικό ρεπορτάζ για κομπίνες με πετρέλαια. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και ο φίλος μου (τότε επι-τρεπόταν η δημοσίευση ονομάτων). Είχαν πληρωθεί για 5.000 λίτρα πετρέλαιο από ένα υπουργείο και πα-ρέδωσαν τα μισά! Τα υπόλοιπα 2.500 λίτρα ήταν αέ-ρας... κοπανιστός! Πήγαιναν στην τσέπη τους. Δεν έμαθα τη συνέχεια της ιστορίας, όπως τι έγινε στο δι-καστήριο, αλλά ούτε ξαναπήρα κάποιο νέο από τον όχι και τόσο στενό αυτόν φίλο μου.

Φώ

της Ν. Παναγιω

τόπουλοςΤα λαμόγια ‘‘τραγουδάνε’’ ακόμα...

O Φώτης Ν. Παναγιωτόπουλος γεννή-θηκε το 1959 στο Περιστέρι του Δήμου Ήλιδας (Ν. Ηλείας). Μεγάλωσε σε τέσ-σερα διαφορετικά ιδρύματα της Αττι-κής (Ζάννειο Εκάλης – Ζάννειο Πειραιά – Αναμορφωτήριο Κορυδαλλού – Δι-καστική Στέγη Εξαρχείων) από τα 6 έως τα 19 του χρόνια. «Σπούδασε» τουρι-σμό σε Ρόδο και Πάτρα ενώ παράλλη-λα με τις ...τουριστριούλες, άρχισε να γράφει και να διορθώνει σε βδομαδιά-τικα και μηνιάτικα έντυπα. Εργάστη-κε για 18 περίπου χρόνια σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά (κυρίως ως διορθωτής). Συνταξιοδοτήθηκε για λό-γους υγείας και έκτοτε θυμάται, μελετά και γράφει για το αγαπημένο τρίπτυ-χο του «πονηρού» Νεοέλληνα «παρτά-κια»: Περιουσία - Κομπίνα - Οικογένεια (ν’ αφήσω κάπου τα κλεμμένα!). Αν και έχει κατηγορηθεί για πάνω από 15 ποι-νικά αδικήματα δεν έχει καταδικαστεί για κανένα, απογοητεύοντας έτσι κά-ποιους επίορκους.

40 ΧΡΌΝΙΑ!

Στο σβέρκο μας καθήσανε κοντά σαράντα χρόνια,μας κλέψαν, μας ρημάξανε, τώρα σπάμε κοτρόνια!

Χίλιες φορές μάς ‘‘σώσανε’’ απ’ τα... δικά τους χέρια,τώρα την ψήφο μας ζητούν ν’ ανέβουνε στ’ αστέρια!

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108

ekdoseis.ocelotos@gmail.comwww. ocelotos. gr

ISBN 978-960-564-207-5

Φώτης Ν. Παναγιωτόπουλος

Τα λαμόγια

‘‘τραγουδάνε’’ ακόμα...

120 × 170 SPINE: 7.2 FLAPS: 80

cover_ta_lamogia_2.indd 1 18/11/2014 6:35:48 μμ