Upload
georgian-national-museum
View
23
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
,,...განგებამ იგი, მომადლებულ ნიჭთან ერთად, სამშობლოს გამორჩეული სიყვარულითა და მაღალი ზნეობით დააჯილდოვა. გონისა და გულის განსაკუთრებულმა სიკეთემ შეაძლებინა, მთელი სიცოცხლის მანძილზე მხრებით ეზიდა ეროვნული საგანძურის მოძიებისა და მოვლა-პატრონობის არცთუ მსუბუქი ტვირთი. მისმა მეცნიერულმა ალღომ, თავდაუზოგავმა შრომამ და მიზანსწრაფვამ საქართველოს არა მხოლოდ შეუნარჩუნა მატერიალურ-კულტურული მემკვიდრეობის განსაკუთრებულად ძვირფასი ნაწილი, არამედ სისტემური და მრავალმხრივი სამეცნიერო კვლევის საგნად აქცია იგი" - მერაბ მიქელაძე
Citation preview
მეცნიერი და საზოგადო მოღვაწემთავარი თემა > მერაბ მიქელაძე
...განგებამ იგი, მო მად ლე ბულ ნიჭ თან ერ თად, სამ შობ ლოს გა
მორ ჩე უ ლი სიყ ვა რუ ლი თა და მა ღა ლი ზნე ო ბით და ა ჯილ დო ვა.
გო ნი სა და გუ ლის გან საკუთ რე ბულ მა სი კე თემ შე აძ ლე ბი ნა, მთე
ლი სი ცოცხ ლის მან ძილ ზე მხრე ბით ეზი და ეროვ ნუ ლი სა გან ძუ რის
მო ძი ე ბი სა და მოვ ლა პატ რო ნო ბის არ ც თუ მსუბუ ქი ტვი რ თი. მის მა
მეც ნი ე რულ მა ალ ღომ, თავ და უ ზო გავ მა შრო მამ და მი ზან სწრაფ
ვამ სა ქა რ თ ვე ლოს არა მხო ლოდ შე უ ნარ ჩუ ნა მა ტე რი ა ლურ კულ
ტუ რუ ლი მემ კ ვიდ რე ო ბის გან სა კუთ რე ბუ ლად ძვირ ფა სი ნა წი ლი,
არა მედ სის ტე მუ რი და მრა ვალ მ ხ რი ვი სა მეც ნი ე რო კვლე ვის
საგ ნად აქ ცია იგი.
08
9saqarTvelos erovnuli muzeumi
„საქართველო და ვი ა რე და და ვი-ნა ხე, თუ რა უზარ მა ზა რი მა სა ლაა გან წი რუ ლი და ვიწყე ბი სა და ხში-რად და ღუპ ვის თ ვი საც, პირ და პირ ამი ტა ნა ფა ნა ტი ურ მა მის წ რა ფე ბამ, რაც შე იძ ლე ბა მე ტი მო მეს წ რო, მით უმე ტეს, რომ ჩემ თა ნა მედ-რო ვე თა გან აღა რა ვინ მის დევ და ამ საქ მეს... რამ დენს ვცდი ლობ დი, რას არ ვკი დებ დი ხელს, მაგ რამ რამ დე ნი რამ მა ინც ვერ მო ვას წა-რი... არ იყო ხალ ხი, თი თო ო რო ლა კა ცის მე ტი არ ეკა რე ბო და ასეთ საქ მეს; არ ეს მო დათ ამის მნიშ ვ ნე-ლო ბა და გე მო!.. თით ქოს გვყავ და ინ ტე ლი გენ ცი ა, მაგ რამ ნამ დ ვი-ლად და ღრმად ვე რა ვინ ხვდე ბო-და კულ ტუ რუ ლი მემ კ ვიდ რე ო ბის მოვ ლა- პატ რო ნო ბი სა და ად გი-ლობ რი ვი შეს წავ ლის აუცი ლე-ბოლ ბას!“ – ექვთიმე თაყაიშვილი
მოღვაწეობაჰუმანიტარულიმეცნიერების
ფართოსპექტრსრომმოიცავს:ისტორი-
ოგრაფიას, ეპიგრაფიკას, გეოგრაფიას,
არქეოლოგიას,ხელოვნებას...
1887 წელს, სამშობლოში დაბრუნე-
ბული ექვთიმე თაყაიშვილი მუშაობას
იწყებს თბილისის სათავადაზნაურო
სკოლასა და გიმნაზიაში, ასევე ხელს
ჰკიდებსსაქართველოსსიძველეთაშეკ-
რებასდამათმეცნიერულდამუშავებას,
რითაც აგრძელებს წყაროთმცოდნეო-
ბის დარგში თავისი მასწავლებლების,
მარი ბროსესა და დიმიტრი ბაქრაძის
გაკვალულ გზას. მეცნიერმა დიდი ამა-
გი დასდო ძველი ქართული ხელნაწე-
რების, სიგელ-გუჯრებისა და მატერია-
ლურიკულტურისძეგლთაგადარჩენის,
გამომზეურებისა და შესწავლის საქმეს.
მისი ნაშრომები ორჯერ (1907-1911 წწ.)
დაჯილდოვდა რუსეთის მეცნიერებათა
აკადემიისოქროსმედლითდამიჩნეულ
იქნა „იშვიათ და ძვირფას შენამატად
რუსულიორიენტალისტიკისა“.
ახალგაზრდამკვლევარსწერა-კითხვის
გამავრცელებელისაზოგადოებაავალებს
ხელნაწერთა მეცნიერული კატალოგის
შედგენას. სწორედ ამის შედეგია საკუ-
თარი საფასურითა და დიდი ტექნიკური
დაბრკოლების გადალახვით მის მიერ
ცალკე წიგნად შედგენილი პირველი და
უკვე ბევრი სიახლის მთქმელი პუბლი-
კაცია: „სამი ისტორიულიხრონიკა“. ნაშ-
რომი მოიცავს იმჟამად წერა-კითხვის
გამავრცელებელი საზოგადოებისათვის
შეწირულ, ქართული ისტორიოგრაფი-
ისთვის უდიდესი მნიშვნელობის მქონე
„შატბერდის კრებულში“ შესულ თხზუ-
ლებას „მოქცევაი ქართლისაი“-ს, სუმ-
ბატდავითისძისქრონიკას(1884წელსდ.
ბაქრაძისმიერაღმოჩენილმარიამისეულ
„ქართლისცხოვრებაში“რომიყოდაცუ-
ლი) და თვით ექვთიმეს მიერ წიგნსაცა-
ვისათვისშეძენილე.წ.მესხურდავითნზე
მიწერილ ქრონიკას. ამასთან, მის მიერ
მიკვლეულმადადანამდვილებითდათა-
რიღებულმა„პარხლისსახარებამ“საშუა-
ლებამისცამას,იმავეპირისმიერგადა-
წერილი„შატბერდისკრებულიც“ზუსტად
დაეთარიღებინა (X საუკუნით). გარდა ამ
სახარებისა, ნაშრომში ჩართულია ავტო-
რისმიერიმხანად,არქეოლოგიურიმოგ-
ზაურობისპირველინაბიჯებისდროს,უკვე
მიკვლეულირამდენიმესხვახელნაწერის,
ექვთიმეთაყაიშვილილიხაურში,გუ-
რიისერთპატარასოფელშიდაიბა-
და1863წლის3იანვარს,კორდონის
ოფიცრის,სიმონთაყაიშვილისადანინო
ნაკაშიძისოჯახში.იგიადრედაობლდადა
მის აღზრდაზე მამიდამდა ბებიამ იზრუ-
ნეს.
ქუთაისის კლასიკური გიმნაზიის დამ-
თავრების შემდეგ ექვთიმე სწავლას
აგრძელებს პეტერბურგის უნივერსიტეტ-
ში, ისტორიულ-ფილოლოგიურ ფაკულ-
ტეტზე. სტუდენტობის პერიოდშივე, მისი
ინიციატივით, ქართველ მოსწავლეთა
ჯგუფმათხოვნითმიმართაპეტერბურგის
უნივერსიტეტის აღმოსავლეთმცოდნეო-
ბისფაკულტეტისპროფესორს,ალექსან-
დრეცაგარელს, მათთვის საქართველოს
ისტორიისა და ქართულილიტერატურის
შესახებ ლექციები წაეკითხა. ასე რომ,
მომავალი სწავლული იმ დროისათვის
შესაფერისი ფართო ისტორიულ-ფილო-
ლოგიური განათლებით აღჭურვილა და
თან ქართველოლოგიაშიც გაწაფულა.
ალბათ ამიტომაცაა, მისი მრავალმხრივი
saqarTvelos erovnuli muzeumi10
წარწერისთუნივთისაღწერაც.ხსენებულ
„სამქრონიკას“მოჰყვაგამოცემა„წმინდა
ნინოსცხოვრებისა“.
ცალკეაღსანიშნავია„ვეფხისტყაოსნის“
ორმოცდაათიოდე, მთელსათუ ნაკლულ
ხელნაწერზე ექვთიმეს მიერ ჩატარებუ-
ლი სამუშაო,რის შედეგადაცდადგინდა,
რომ XVII საუკუნეზე უფრო ადრინდელი
ხელნაწერიჩვენჯერარმოგვეპოვებოდა,
რომვახტანგმეექვსესკრიტიკულიგამო-
ცემადაუბეჭდავს,რომსხვადასხვაპირთ
ბევრი რამე ჩაუმატებიათ ხელნაწერში
და ა.შ. კვლევის ამავე რიგში მოიხსენი-
ება „აბდულმესიანის“, „როსტომიანის“,
„ბეჟანიანის“, „ქილილა და დამანას“,
„რუსუდანიანის“, „ომანიანის“, თეიმურაზ
პირველის თხზულებათა ხელნაწერები,
თეიმურაზ ბატონიშვილის რუსთველო-
ლოგიურიშენიშვნებიდასხვა.
ღვაწლმოსილი მეცნიერი სამეცნიერო
მოღვაწეობასთან ერთად მრავალი სა-
ზოგადოებრივი და კულტურული საქმის
მოთავედამესვეურია:1888წელსმასირ-
ჩევენ წერა-კითხვის გამავრცელებელი
საზოგადოების გამგეობის წევრად, 1889
წელს, დიმიტრი ბაქრაძის წინადადებით
– საეკლესიო მუზეუმის კომიტეტის წევ-
რად,ხოლო1907წლიდანიგისაისტორიო
დასაეთნოგრაფიოსაზოგადოებისთავმ-
ჯდომარეა.1894წელსაირჩიესსაიმპერა-
ტოროარქეოლოგიურიკომისიისწევრად
და მოსკოვის არქეოლოგიური საზოგა-
დოების კავკასიური განყოფილების წევ-
რად.1901წლიდანიგიგეოგრაფიულისა-
ზოგადოების კავკასიის განყოფილებისა
და აღმოსავლეთმცოდნეობის თბილისის
განყოფილებისწევრია,ხოლო1907წელს
– კავკასიის ისტორიულ-არქეოლოგიუ-
რიინსტიტუტისდირექტორისმოადგილე.
საფრანგეთში ემიგრაციის შემდეგ, 1922
წელს, საფრანგეთის ნუმიზმატიკური სა-
ზოგადოებისადაპარიზისაზიურისაზოგა-
დოებისწევრადაცაირჩიეს.
დიდიექვთიმეთაყაიშვილითბილისის
უნივერსიტეტის ერთ-ერთი დამაარსებე-
ლიცაა–მისიპროფესორიდაარქეოლო-
გიისკათედრისგამგე.მეცნიერისმიერსა-
განგებოდშედგენილისალექციოკურსის
კონსპექტებშიშედარებითვრცლადსწო-
რედ წიაღისეული არქეოლოგიაა წარ-
მოდგენილი. მასში ვხედავთ პირველს,
უთუოდყურადსაღებცდებსჩვენუნივერ-
სიტეტშიარქეოლოგიისკურსისადაქარ-
saqarTvelos erovnuli muzeumi 11
თულიარქეოლოგიურიტერმინოლოგიის
შექმნისა,რისიდავიწყებაცარშეიძლება.
1917წლამდეექვთიმესაკუთართავსერ-
თადერთმთხრელარქეოლოგსუწოდებს
და, მართლაც, როგორც წიაღისეული
ნივთიერიძეგლებისწარმომჩენიდაშემ-
სწავლელი, იგი ისეთივე კვალიფიციურ
და ნაყოფიერ მკვლევრად გვევლინება,
როგორცმიწისზედაძეგლებისთუწერი-
ლობითსაისტორიოწყაროთაშესწავლა-
სადაგამოქვეყნებაშია.სწორედმისიწყა-
ლობითდაინერგარამდენიმეძირითადი
არქეოლოგიური ხასიათის დებულება.
წინსწრებით მიუთითა მომდევნო თაო-
ბათაარქეოლოგებსისეთიუსათუოდშე-
სასწავლი ძეგლები,როგორებიცაა ამჟა-
მად უკვე საფუძვლიანად გამოკვლეული
ვანის ნაქალაქარი, საჩხერის ყორღნები,
წალკა-თრიალეთისძველისამარხებიდა
სხვა.მკვლევარსბევრიარქეოლოგიური
ნივთისაკუთარიხარჯითაც აქვსშეძენი-
ლი–ასემაგალითად,საჩხერისგათხრე-
ბისშედეგადმოპოვებულიმასალა.
მეცნიერის შემოქმედებითი მუშაობის
განხილვისას მისი გულისტკივილიც გა-
ვიხსენოთ: „საქართველო დავიარე და
დავინახე, თუ რა უზარმაზარი მასალაა
განწირულიდავიწყებისადახშირადდა-
ღუპვისთვისაც, პირდაპირ ამიტანა ფა-
ნატიურმა მისწრაფებამ, რაც შეიძლება
მეტი მომესწრო, მით უმეტეს, რომ ჩემ
თანამედროვეთაგან აღარავინ მისდევ-
დაამსაქმეს...რამდენსვცდილობდი,რას
არვკიდებდიხელს,მაგრამრამდენირამ
მაინც ვერ მოვასწარი... არ იყო ხალხი,
თითოოროლაკაცისმეტიარეკარებოდა
ასეთსაქმეს; არესმოდათამის მნიშვნე-
ლობადაგემო!...თითქოსგვყავდაინტე-
ლიგენცია,მაგრამნამდვილადდაღრმად
ვერავინ ხვდებოდა კულტურული მემკ-
ვიდრეობისმოვლა-პატრონობისადაად-
გილობრივიშესწავლისაუცილებოლბას!“
ამ მხრივ მეტიც შეიძლება ითქვას. მოს-
კოვის არქეოლოგიური საზოგადოების
კავკასიის განყოფილების წევრი ნ.დერ-
ჟავინი ერთ-ერთ სხდომაზე დანანებით
აცხადებს: „სამწუხაროა, რომ ექვთიმე
თაყაიშვილსარშეუძლიამთელითავისი
დრო მეცნიერულ მუშაობას მოახმარო-
სო“. მართლაც, მეცნიერი თავს არ არი-
დებსუმადურსადამძიმეჯაფას–თავად
დაიაროს და დაძებნოს საქართველოს
კუთხე-კუნჭულშიმიმალულისიძველეები.
ექვთიმე თაყაიშვილის ცხოვრება და
მოღვაწეობათავმდაბლობის მაგალითი-
ცაა – არ მორიდებოდა იმ „შავ საქმეს“,
რაც მომავალითაობის მეცნიერებს გაუ-
კვალავი გზის სიძნელეს გაუადვილებდა:
„სულიმას ვშიშობდი, ის არდაიკარგოს,
ისარწახდეს,ყველაფერიაღვწერო,რაც
შეიძლებამეტიგამოვცე,გადმოვიღო,შე-
ვიძინო,შემოვაწირვინო,მუზეუმიშევქმნა,
რომ შეინახოს ეს ყველაფერი-მეთქი და
saqarTvelos erovnuli muzeumi12
ასე მიდიოდა ჩემი მუშაობა... სად მქონ-
დაიმისდროდასაშუალება,რომდავმ-
ჯდარიყავი და ნამდვილი გამოკვლევები
მეწერა?! რაც მოვასწარი, ისიც მიკვირს!
როგორ არ მეზარებოდა? როგორ ვა-
ხერხებდი ამდენ რამეს, პირდაპირ საკ-
ვირველია! ამას ყველაფერს იმისთვის
ვაკეთებდი, რომ მერე გამოჩნდებოდნენ
მკვლევარები და ყველაფერს შეისწავ-
ლიდნენ. მართლაც, აბა რას იზამდა, თუ
გინდა ჯავახიშვილი, თუგინდ სხვები, ეს
რომ არ ყოფილიყო შეკრებილი და გა-
მოცემული?!ისინიხომჩემიგამოცემებით
სარგებლობდნენ...“
ერთი რამ ცხადია – ექვთიმე თაყა-
იშვილი იყო ერთ-ერთი იმათგანი, ვისი
დაუღალავი შრომის წყალობითაც სა-
ქართველოშიეროვნულსამუზეუმოსაქ-
მეს ჩაეყარა საფუძველი. მისივე სიტყ-
ვით, იგი „მეძებარი ძაღლივით ეძებდა
ნივთებს!“–მისხალ-მისხალაგროვებდა
ეროვნული საგანძურის ფასდაუდებელ
ნიმუშებს.აქვეუნდააღინიშნოსექვთი-
მე თაყაიშვილის როგორც წერა-კითხ-
ვის გამავრცელებელი საზოგადოების
წევრის,ხოლოშემდგომმისითავმჯდო-
მარის დამსახურება სამუზეუმო ექსპო-
ნატების მოძიებისა და მოვლა-პატრო-
ნობისსაქმეში.
XX საუკუნის დასაწყისში ქართველთა
შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი
საზოგადოების მუზეუმს საქართველოს
საისტორიოდა საეთნოგრაფიო საზოგა-
დოებისმუზეუმიჩაენაცვალა.სწორედამ
უკანასკნელმა იტვირთაქართულიკულ-
ტურის ძეგლების, ნივთებისა და წარსუ-
ლის სხვა ნაშთების მოძიება, შესწავლა,
შეგროვება და მათი გადარჩენა. საქარ-
თველოსსაისტორიოდასაეთნოგრაფიო
საზოგადოების საქმიანობასაც ექვთიმე
თაყაიშვილი ხელმძღვანელობდა. საზო-
გადოებამდაიწყოფართოსაექსპედიციო
saqarTvelos erovnuli muzeumi 13
სამუშაოების განხორციელება. ამ მხრივ,
განსაკუთრებითსაყურადღებოაექვთიმე
თაყაიშვილისმიერIმსოფლიოომისმი-
წურულს,1917წელს,სამხრეთ-დასავლეთ
საქართველოში მოწყობილი ტაო-თორ-
თუმ-ისპირის ექსპედიცია. უტყუარმა ინ-
ტუიციამთუუკარნახამეცნიერს,მიეხედა
დააღეწერასაქართველოსუძველესიდა,
ალბათ,ყველაზე„მოწყვლადი“რეგიონი,
სადაც ქართული ისტორიული ძეგლები
განადგურების პირას იყო მისული. სარ-
გებლობს იმით, რომ თურქეთის ფრონ-
ტზე რუსეთის ჯარის წინსვლის შედეგად
მტკვრისადაჭოროხისსათავეები–ქარ-
თულიკულტურისუმნიშვნელოვანესიკე-
რა–გათავისუფლდადამაშინვეიღებსიქ
ექსპედიციის მოწყობის გადაწყვეტილე-
ბას,რაც,მიუხედავადშექმნილივითარე-
ბისა,არგულისხმობდაარცმგზავრობის
სიადვილეს და არც უსაფრთხოებას. ექ-
ვთიმე ანდერძსაც კი უტოვებს მეუღლეს
– თუ ცოცხალი არ დავბრუნდი მოკრ-
ძალებით დამმარხეთ, ქონება კი საის-
ტორიო-საეთნოგრაფიო საზოგადოებას
დარჩესო. ერთი საინტერესო დეტალიც
გავიხსენოთ. უკვე ემიგრაციიდან დაბ-
რუნებული მეცნიერი ტაო-თორთუმ-ის-
პირის ძეგლთა ფოტოტაბულების სი-
ის შეჯერებაზე მუშაობდა შინ, გიორგი
ლომთათიძესთან ერთად. ახალგაზრდა
კოლეგას მისთვის უკითხავს: „ბატონო
ექვთიმე, ხუროთმოძღვრების ძეგლებ-
ზე სამუშაოდ უნივერსიტეტშივე ემზადე-
ბოდით განა, ასე საფუძვლიანად რომ
გცოდნიათ ეს ყველაფერი?“ – „აჰ, არა
ბატონო, უნივერსიტეტში მე პედაგოგად
ვემზადებოდიდამერეჩამოვედიდავნა-
ხე,რომძეგლებიიღუპებადაკაციმაგათი
შემსწავლელიაღარავინაა (ბაქრაძეხომ
ადრე გარდაიცვალა!), მოვკიდე ხელი,
ჩემითშევისწავლელიტერატურადა ისე
გავიწაფე.ახლაკიმთელისკოლადაინ-
სტიტუტიადადეტალურადსწავლობენ...“
წარმატებით განხორციელებულმა ამ ექ-
სპედიციამ შეისწავლა ხახულის, ექექის,
ოშკის, იშხნის, ბანას, პარხლისტაძრები,
თორთუმის ციხე და სხვა ქართული ხუ-
როთმოძღვრულიძეგლები.გაკეთდამა-
თი მეცნიერული ანაზომები და გეგმები.
დაფიქსირდა მატერიალური კულტურის
ძეგლები და მათი არქიტექტურული დე-
ტალები. გადმოღებულ იქნა ფრესკები-
დან ასლები და სხვა. როგორც ექვთიმე
თაყაიშვილი აცხადებდა, „ამ ექსკურსი-
ების დროს არის უმეტესად შეგროვილი
ჩვენი მუზეუმ-ბიბლიოთეკის ნივთები,
ხელნაწერები, სიგელ-გუჯარნი, სურათე-
ბი,ფრესკებიდაგეგმები“.საისტორიოდა
საეთნოგრაფიოსაზოგადოებისსამეცნიე-
როსამუშაოთაშედეგებიხშირადქვეყნ-
დებოდა საზოგადოების გამოცემებში.
ამისათვისდაარსდაორისერია:„ძველი
საქართველო“ და „საქართველოს სიძ-
ველენი“. თუ პირველში ძირითადად სა-
მეცნიერო შრომები ქვეყნდებოდა, გა-
მოკვლევებიჰუმანიტარულიმეცნიერების
სხვადასხვა დარგში, მეორეში ისტამბე-
ბოდა თვით წყაროები: სიგელ-გუჯრები,
ხელნაწერები, ისტორიული წერილები
დასხვადოკუმენტები.სასიამოვნოაიმის
აღნიშვნა,რომ„საქართველოსსიძველე-
ნის“გამოცემაგანაახლაგ.ჩუბინაშვილის
სახელობის ქართული ხელოვნების ის-
ტორიისა და ძეგლთა დაცვის კვლევის
ეროვნულმა ცენტრმა. საქართველოს
სამუზეუმო განძეულობის საპატრონოდ
ექვთიმეთაყაიშვილისემიგრაციაშიწას-
ვლისშემდეგ,1922წელს,საისტორიოდა
საეთნოგრაფიოსაზოგადოებასსათავეში
ივანეჯავახიშვილიჩაუდგა.მისისიტყვით,
ღვაწლმოსილიმეცნიერისწყალობითსა-
ქართველოსმუზეუმიჩვენიქვეყნისუდი-
დეს სამეცნიეროდა საგანმანათლებლო
დაწესებულებადგადაიქცა.
ექვთიმე თაყაიშვილმა არა მხოლოდ
ქართული სამუზეუმო ექსპონატების მო-
ძიება-შეგროვება ითავა, არამედ მასვე
დაევალა საფრანგეთში გატანილი ეროვ-
ნული საგანძურის მოვლა-პატრონობის
ურთულესი საქმე. მეტიც – ემიგრაციაში,
უკიდურესსიდუხჭირეშიმყოფიმეცნიერი
ევროპელ ანტიკვარებთან მოხვედრილი
ქართულიძეგლებისშეძენაზეცკიზრუნავს.
რაც უნდა უცნაურად მოგვეჩვენოს, უცი-
ლოფაქტია,რომ ემიგრაციაში ყოფნისას
(1937 წელს) ექვთიმე თაყაიშვილმა ქარ-
თულ ენაზე დასტამბა „არქეოლოგიური
ექსპედიციალეჩხუმ-სვანეთში1910წელს“...
მაშინ,როდესაცხანნიუ-იორკისხელოვ-
ნების მუზეუმი ევაჭრებოდა ქართულ მი-
ნანქარს,ხანბრიტანეთისმუზეუმსსურდა
ახალგორისგანძისხელშიჩაგდება,ხანაც
თავად ობოლენსკის ქვრივი, დადიანის
ასულიითხოვდამამისეულიქონებისდაბ-
რუნებას, რომელთან დავამაც მეცნიერს
დიდი დრო და ენერგია წაართვა... იყო
ფაშისტების მხრიდან ეროვნული განძის
ხელყოფისმცდელობაც.დამაინც,მიუხე-
დავად საგანძურის ხელყოფის არაერთი
საშიშროებისა, მეცნიერის თავდადებამ
1945 წელს ნიადაგი შეამზადა, რათა სამ-
შობლოს ეროვნული საგანძური დაბრუ-
ნებოდა.
ოცდაოთხწლიანი განშორების შემდეგ
განძთან ერთად ბრუნდება სამშობლო-
ში. პარიზიდან წამოსულს მოკრძალებუ-
ლად უთხოვია მისთვის კოსტუმი შეეძი-
ნათ– ასეთი შორეულიგზისთვის ძალზე
შილიფად ვარ ჩაცმულიო. როგორც კი
მშობლიურმიწაზედადგამსფეხს,აკაკის
სიტყვებს გაიხსენებს: „სნეული დავბრუ-
ნებულვარ, მკურნალად შემეყარეო...“
ოთხმოცდაორიწლისმხცოვანიმეცნიერი
ახალგაზრდულიშემართებითუბრუნდება
სამეცნიერომოღვაწეობას...
2002 წელს წმინდა სინოდმა ექვთი-
მე თაყაიშვილი წმინდანად – „ექვთიმე
ღვთისკაცად“ შერაცხა. მართლაც, რომ
არა ღვთის შეწევნა და მადლმოსილე-
ბა,შეძლებდაკიბატონიექვთიმე,მთელი
თავისიხანგრძლივისიცოცხლისმანძილ-
ზეასეთიშრომაგაეწია–ყოფილიყომრა-
ვალი ეროვნული საქმის წამომწყები და
მესაძირკვლე... ექვთიმეს ადრეულ ასაკ-
შიდაობლებაცთითქოსღვთიურინიშანი
იყომისიმოწამეობრივისიცოცხლისდა-
საწყისისა,იმღვაწლმოსილისიცოცხლი-
სა,რომელიცმადლიერმაშთამომავლო-
ბამწმინდანისშარავანდედითშემოსა.
ექ ვ თი მე თა ყა იშ ვი ლი თბი ლი სის უნი ვერ სი ტე ტის ერ თ -ერ თი და მა არ სე ბე ლი ცაა – მი სი პრო ფე სო რი და არ ქე ო ლო გი ის კა-თედ რის გამ გე. მეც ნი ე რის მი ერ სა გან გე ბოდ შედ გე ნილი სა-ლექ ციო კურ სის კონ ს პექ ტებ ში შე და რე ბით ვრცლად სწო რედ წი ა ღი სე უ ლი არ ქე ო ლო გიაა წარ მოდ გე ნი ლი. მას ში ვხე დავთ პირ ველს, უთუ ოდ ყუ რად სა ღებ ცდებს ჩვენ უნი ვერ სი ტეტ ში არ ქე ო ლო გი ის კურ სი სა და ქარ თუ ლი არ ქე ო ლო გი უ რი ტერ-მი ნო ლო გი ის შექ მ ნი სა, რი სი და ვიწ ყე ბაც არ შე იძ ლე ბა.
saqarTvelos erovnuli muzeumi14
saqarTvelos erovnuli muzeumi 15