Με τα συγχαρητηρια Μου

σκέψεις για την καλοσύνη

τίτλος πρωτοτύπου: Congratulations, by the way© George Saunders 2014© για την ελληνική έκδοση εκδόσεις Ίκαρος, 2015

Μετάφραση από τα αγγλικά: γιώργος - Ίκαρος Μπαμπασάκηςτυπογραφική επιμέλεια: ελευθερία Κοψιδάσχεδιασμός εξωφύλλου: ευτυχία Λιάπηστοιχειοθεσία - σελιδοποίηση: εκδόσεις Ίκαροςεκτύπωση: Φωτόλιο & τύπικον γραφικές τέχνες α.ε.Βιβλιοδεσία: ι. Μπουντάς - Π. Βασιλειάδης ο.ε.

Πρώτη έκδοση: Μάιος 2015ISBN 978-960-572-060-5

απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου στο

σύνολό του ή τμημάτων του με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και η μετάφρα-

ση ή διασκευή του ή εκμετάλλευσή του με οποιονδήποτε τρόπο αναπαρα-

γωγής έργου λόγου τέχνης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2121/1993 και

της Διεθνούς σύμβασης Βέρνης-Παρισιού, που κυρώθηκε με το ν. 100/1975.

επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή της στοιχειοθεσίας, της σελιδοποίη-

σης, του εξωφύλλου και γενικότερα όλης της αισθητικής εμφάνισης του βι-

βλίου, με φωτοτυπικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεθόδους σύμφωνα με το άρ-

θρο 51 του ν.2121/1993.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ • ΒΟΥΛΗΣ 4, 105 62 ΑΘΗΝΑ • Τ: 210 3225152

www.ikarosbooks.gr

GEORGE SAUNDERS

Με τα συγχαρητηρια Μουσκέψεις για την καλοσύνη

Μετάφραση: γιώργος - Ίκαρος Μπαμπασάκης

ιΚαροσ

Στη μνήμη των αγαπημένων μου παππούδων Τζον και Τζέιν Κλαρκ

Τζορτζ Α. και Μαίρη (Μέι) Σόντερς

9

αιώνες τώρα, προχωρεί και εξελίσσεται μια πα-ράδοση για τούτο το είδος διάλεξης: κάποιος γεροξούρας, που έχουν παρέλθει τα καλύτερά του χρόνια, και που στο διάβα της ζωής έκανε ένα σωρό λάθη φοβερά (αυτός είναι η αφεντιά μου), προσφέρει συγκινητικές συμβουλές σ’ έ-ναν εσμό απαστράπτοντες, δραστήριους νεα-ρούς, σφύζοντες από ζωή, και που έχουν μπρο-στά τους τα καλύτερά τους χρόνια (αυτοί είστε εσείς).

σκοπεύω να την σεβαστώ την παράδοση αυτή.

11

Πάμε, λοιπόν! Κάτι επωφελές που μπορείτε να κάνετε με τους παλαιούς, εκτός από το να δα-νείζεστε χρήματα από δαύτους ή να τους βάζε-τε να κάνουν κάποιαν από κείνες τις πάλαι πο-τέ χορευτικές «φιγούρες», για να τους βλέπετε και να γελάτε, είναι να τους ρωτάτε, «απ’ όσα κάνατε, για ποια μετανιώνετε, για ποια λυπά-στε;» Κι αυτοί, το δίχως άλλο, θα σας πουν. Με-ρικές φορές, όπως θα ξέρετε ήδη, θα σας πουν ακόμα κι αν δεν τους ρωτήσετε. Μερικές φορές θα σας πουν, ακόμη κι αν επιμόνως τους ζητή-σετε να μην το κάνουν. απαντώ κι εγώ, τώρα, χωρίς να με ρωτήσετε: για τι πράγμα λυπάμαι; Λυπάμαι για το ότι κατά καιρούς ήμουν ενδεής; Μπα, όχι. για το ότι έκανα φριχτές δουλειές, ό-πως «αλυσιδάς σε σφαγείο;» (Και μην τυχόν με ρωτήσετε τι σημαίνει να είσαι αλυσιδάς!) Όχι, πάντως, δεν λυπάμαι ούτε γι’ αυτό.

13

για το ότι κολυμπούσα όπως με γέννησε η μάνα μου σ’ ένα ποτάμι στη σουμάτρα, και ήμουνα κομμάτι μεθυσμένος, και σήκωσα κάποια στιγ-μή το βλέμμα και είδα καμιά τρακοσαριά μαϊ-μούδες, καθισμένες σ’ έναν αγωγό, να τα κά-νουν στο ποτάμι, ναι, σας λέω, στο ποτάμι όπου κολυμπούσα με το στόμα ανοιχτό, γυμνός; Και για το ότι μετά αρρώστησα του θανατά κι έμει-να με κλονισμένη την υγεία μου τους επόμενους εφτά μήνες; Με το χέρι στην καρδιά, όχι. Μή-πως λυπάμαι για κάποιες περιστασιακές ταπει-νώσεις; Όπως εκείνη τη φορά που έπαιζα χόκεϊ ενώπιον πολυπληθούς κοινού, παρούσης και της κοπέλας που τότε ήθελα πολύ, και κατόρθωσα, σαν άθλιος ατζαμής, να φάω μια τούμπα και κα-θώς έπεφτα να βγάλω έναν απαίσιο άναρθρο ή-χο αλλά να βάλω και αυτογκόλ στην ομάδα μου. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, να στείλω και το μπαστούνι μου καταπάνω στους θεατές, έτσι που λίγο έλειψε να χτυπήσει κατακούτελα εκείνη την κοπέλα; Όχι. Όχι, δεν λυπάμαι ούτε γι’ αυτό.

15

Να όμως κάτι για το οποίο λυπάμαι:

στην πρώτη γυμνασίου, ήρθε ένα καινούργιο παιδί στην τάξη. Μια κοπελίτσα. ας την πούμε, για λόγους προστασίας των προσωπικών δεδο-μένων, Έλεν. η εν λόγω Έλεν, λοιπόν, ήταν μι-κροκαμωμένη, συνεσταλμένη. Φορούσε εκεί-να τα γαλάζια γυαλιά πεταλούδα που τότε τα φορούσαν μόνο οι γιαγιάδες. Όταν την έπια-νε εκνευρισμός, κι ήταν πολύ συχνά, έπαιρνε μια τούφα από τα μαλλιά της και την έφερνε στα χείλη της και τη μασουλούσε.