Μια φορά και έναν καιρό σ’ έναν μικρό, μικρούτσικο κήπο, ζούσε μαζί με πολλά άλλα λουλούδια ένα πολύ όμορφο κόκκινο τριαντάφυλλο. Τόσο όμορφο και τόσο κόκκινο που ξεχώριζε απ’ όλα μέσα στον κήπο. Όλα τα λουλούδια του κήπου ζούσαν χαρούμενα κι ευτυχισμένα. Όλα ήταν αγαπημένα. Κάθεπρωί έγερναν, αγκάλιαζαν το ένα το άλλο και έλεγαν: -Καλημέρα φίλε μου! -Καλημέρα λουλουδάκι! Μόνο το τριαντάφυλλο δε μιλούσε σε κανένα. Μάκρυνε, μάκρυνε τον μίσχο του και έφτασεπιο ψηλά απ’ όλα τα άλλα λουλούδια. Εκεί, κόκκινο και περήφανο, κοιτούσε πάντα ψηλά χωρίςνα μιλά και να κάνει παρέα με τους άλλους λουλουδένιους κατοίκους του κήπου. Κάποτε, ο άνεμος το ρώτησε: -Τριαντάφυλλο γιατί δε μιλάς με τα άλλα λουλούδια; Δε θέλεις και συ να έχεις φίλους; -Εγώ είμαι το πιο όμορφο λουλούδι του κήπου. Δε χρειάζομαι κανένα φίλο. Μπορώ να ζήσωκαι μόνο μου … απάντησε το τριαντάφυλλο.  Ο άνεμος φύσηξε λίγο και δεν είπε τίποτα. Κάποιο πρωινό, τα λουλούδια ξύπνησαν τρομαγμένα. Ο άνεμος φυσούσε δυνατά και ταέπαιρνε πέρα-δώθε . . . κι αυτά λύγιζαν και σηκώνονταν και ξαναλύγιζαν. . . Αυτό συνεχίστηκε για λίγο ώσπου κάποιο γαρύφαλλο φώναξε δυνατά: -Ας αγκαλιαστούμε αδελφάκια. Έτσι θα είμαστε πιο δυνατά κι ο άνεμος δε θα μπορέσει να μαςλυγίσει. Έτσι κι έγινε. Μόνο το τριαντάφυλλο έμεινε μόνο του. Αυτό ήταν το πιο όμορφο και το πιοδυνατό λουλούδι του κήπου. Μπορούσε λοιπόν μόνο του να τα βγάλει πέρα με τον άνεμο. Πολεμούσε, πολεμούσε. . . Μα δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Ο άνεμος το χαμήλωσε και το έκανεν’ αγγίξει τη γη. Σε λίγο, ο άνεμος σταμάτησε. Τα λουλούδια χώρισαν και στάθηκε το καθένα πάλι στη θέσητου. . . Μόνο το τριαντάφυλλο δεν μπορούσε να σταθεί. Είχε πια λυγίσει. . . Δεν έλεγε τίποτα. Τα άλλα λουλούδια κοιτάχτηκαν χωρίς να μιλήσουν. Έσκυψαν όλα μαζί προς τα κάτω καιβοήθησαν το τριαντάφυλλο. Σιγά- σιγά ένιωσε και πάλι δυνατό το σώμα του να σηκώνεται.

Το ακατάδεκτο τριαντάφυλλο

Πόσο ευτυχισμένο ήταν. Έβλεπε πάλι τον ήλιο κι όλο τον κήπο γύρω του. Κοίταξε ψηλά,ύστερα χαμηλά, γύρισε κι είπε σιγανά στ’ άλλα λουλούδια:  -Σας ευχαριστώ. . . Κατάλαβα τώρα. . . Θέλετε και μένα στη συντροφιά σας; Αυτά χαμογέλασαν, λύγισαν τα σωματάκια τους, το αγκάλιασαν και δεν είπαν τίποτα. Το τριαντάφυλλο έγινε ακόμα πιο κόκκινο.

Μαρία Συμεωνίδου, «Ο κήπος μας η γη»

5. Βάλε τα γεγονότα στη σειρά:

___ Ο άνεμος φυσούσε δυνατά κι αυτά λύγιζαν.

___ Μόνο το τριαντάφυλλο δε μιλούσε σε κανένα.

___ Όλα τα λουλούδια ζούσαν χαρούμενα κι

ευτυχισμένα.

___ Το τριαντάφυλλο έγινε ακόμα πιο κόκκινο.

___Μόνο το τριαντάφυλλο δεν μπορούσε να

σταθεί.

Εργασίες:

Ποιος είναι ο βασικός ήρωας της ιστορίας;1.

2. Πού εξελίσσεται αυτή η ιστορία;

3. Ποια ήταν η συμπεριφορά του τριανταφύλλου προς τ’  άλλα λουλούδια;

4. Ποιος προσπάθησε να βοηθήσει το τριαντάφυλλο για ν’ αλλάξει συμπεριφορά;

6. Πώς κρίνεις τη συμπεριφορά του τριανταφύλλου; Ήταν σωστό να μη μιλά στα άλλα λουλούδια και γιατί;

7. Τι θέλει να μας πει η τελευταία πρόταση: « Το τριαντάφυλλο έγινε ακόμα πιο κόκκινο.»Εξήγησε με λίγα λόγια.

« Το χαρούμενο λιβάδι». Κοίταξε ξανά το κείμενο στις σελ. 49-50 και συμπλήρωσε το βέννειοδιάγραμμα:

Τριαντάφ

υλλο Παπαρούνα

8. Η ιστορία του τριανταφύλλου μοιάζει λίγο με το κείμενο στο βιβλίο της Γλώσσας:

κοινά στοιχεία

9. Μπορείς να βρεις τις δύο λέξεις που ενώθηκαν για να φτιάξουν αυτές τις σύνθετες λέξεις;

Τριαντάφυλλο

Αγριολούλουδο

Ακατάδεκτο

Ψηλομύτα

Ολόασπρη

Κατακόκκινη

10. Ζωγράφισε μια εικόνα που φαντάστηκες καθώς διάβαζες την ιστορία.