ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΔΡ.ΚΟΥΤΟΥΛΑΣΦΟΙΤΗΤΡΙΑ:ΣΤΡΑΝΤΖΑΛΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ-ΑΝΝΑ

Α.Μ.304

‘Marketing Plan των ελληνόφωνων χωριών της Νότιας Ιταλίας με στόχευση

στο ελληνικό κοινό.’

ΜΑΘΗΜΑ:Διεθνής Τουρισμός

2015

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΙΤΑΛΙΑ

ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Αυτή η εργασία πρόκειται να κάνει μια περιήγηση στα χωριά της Νότιας Ιταλίας,τα οποία είναι γνωστά ως ελληνόφωνα χωριά,λόγω του οτι εκεί αφίχθηκαν ελληνικοί πληθυσμοί γύρω στον δέκατο αιώνα μ.Χ. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να παρουσιάσει όλα αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που συνδέουν αυτά τα ελληνόφωνα χωριά της Ιταλίας (ή αλλιώς Μεγάλη Ελλάδα-Magna Grecia) με την Ελλάδα,να δούμε γιατί αποτελούν έναν τουριστικό προορισμό ιδιαίτερα επιθυμητό από τους Έλληνες αλλά και από ολο τον κόσμο.Θα κάνει αναφορά στα στοιχεία που διαθέτουν αυτά τα χωριά και τα οποία προσελκύουν τους τουρίστες αλλά και μια ιστορική αναδρομή στο πώς εγκαταστάθηκαν εκεί αυτοί οι πληθυσμοί και υπο ποιές συνθήκες.Θα παρουσιαστεί η σημερινή τους κατάσταση και οι αλλαγές που έχουν ήδη συμβεί και που πρόκειται να συμβούν στο μέλλον.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για την ανάπτυξη και διαμόρφωση ενός Marketing Plan. Η δομή που θα ακολουθηθεί περιλαμβάνει τα εξής μέρη:1. Ανάλυση Παρούσας Κατάστασης (Situational Analysis) 2. Στρατηγική Μάρκετινγκ και Στόχοι (Marketing Strategy and Objectives) 3. Τακτικές του Μάρκετινγκ (Tactical Programs Budgets) .

Μarketing plan

Επίσης,μπορούν να συνοψισθούν όλες οι πληροφορίες της Ανάλυσης της Παρούσας Κατάστασης σε μία SWOT Analysis η οποία θα περιλαμβάνει: Πλεονεκτήματα Αδυναμίες Ευκαιρίες Απειλές.

• Ένα θέμα ιδιαίτερα σημαντικό από πολιτιστική και ιστορική άποψη είναι οι Ελληνόφωνοι κάτοικοι της Νοτιοανατολικής Ιταλίας, της αρχαίας Απουλίας.

• Ο αποικισμός είναι ένα πανάρχαιο φαινόμενο που διήρκεσε πολλούς αιώνες στην ανθρώπινη ιστορία και είχε τεράστια σημασία από κάθε άποψη (βιολογική, οικονομική, κοινωνική κ.α.) για τη διαμόρφωση του σύγχρονου κόσμου.

• Ο αποικισμός ξεκινούσε από περιοχές πιο αναπτυγμένες και κατευθυνόταν προς άλλες φτωχότερες. Μερικές φορές, δυστυχώς, συνοδεύτηκε από αφανισμό των ντόπιων πολιτισμών για να επιβεβαιωθεί το αρχαίο ρητό “ουδεν καλον αμιγες κακου”.

ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

• Σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από το Ρέτζιο της Καλαβρίας και από το Λέτσε βρίσκονται δύο ελληνικές γλωσσικές νησίδες, καθεμία από τις οπoίες περιλαμβάνει έναν μικρό αριθμό κοινοτήτων.

• Ονομάζονται αντίστοιχα Bovesia και Grecía Salentina. Έχει γίνει πολύς λόγος για τις περιοχές αυτές, και ιδίως για την καταγωγή τους -κλασική ή βυζαντινή. Οι δύο σχετικές τοποθετήσεις, απέναντι στις οποίες o ερευνητής καλείται συχνά να πάρει θέση, είναι οι ακόλουθες:

• Oι γλωσσικές αυτές κοινότητες, και ιδιαίτερα αυτή της Καλαβρίας, ανάγονται στη Mεγάλη Ελλάδα που ιδρύθηκε από δωρικής καταγωγής έλληνες αποίκους αρκετούς αιώνες πριν τη χριστιανική εποχή, ή

• H άφιξη ελληνικών πληθυσμών τοποθετείται χρονικά γύρω στον δέκατο αιώνα, περίοδο της μεγαλύτερης ακμής της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Πρόκειται κυρίως για μεταναστευτικά ρεύματα με προέλευση την Πελοπόννησο, στα οποία προστέθηκαν αργότερα (11oς-12oς αι.) μεταναστεύσεις από άλλα μέρη της Ελλάδας.

• Οι αρχαίοι Έλληνες ίδρυσαν στη περιοχή αυτή μόνο παραλιακές πόλεις.• Με τους αποικισμούς αναπτύχθηκε το εμπόριο,διαδόθηκε σε όλη τη μεσόγειο

θάλασσα η ελληνική γλώσσα και ο ελληνικός πολιτισμός επικράτησε σε όλο τον γνωστό τότε κόσμο.Ο Αρχίλοχος επομένως είχε δίκιο που ονόμασε ‘’πανέλληνες’’ τους κατοίκους της Ελλάδας και των αποικιών γιατί είχαν σαν κοινό στοιχείο την ελληνική συνείδηση.

• Τα ελληνόφωνα χωριά που έχουν απομείνει σήμερα είναι τα εξής:• Calimera (Καλημέρα)• Martano (Μαρτάνο) • Martignano (Μαρτινιάνο) • Melpignano (Μελπινιάνο) • Corigliano d’ Otranto (Κοριλιάνο του Οτράντο) • Castrignano dei Greci (Καστρινιάνο ντεϊ Γκρέτσι) • Soleto (Σολέτο) • Sternatia (Στερνάτια)• Zollino (Τσολίνο)

ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

• Η Καλημέρα (Calimera) είναι μια μικρή πόλη 7.296 κατοίκων στη Νότια Ιταλία, την ονομαζόμενη Μεγάλη Ελλάδα (Magna Grecia). Ανήκει στην επαρχία του Λέτσε και βρίσκεται στην γεωγραφικά απομονωμένη περιοχή Grecia Salentina της χερσονήσου του Σαλέντο, όπου το ελληνικό στοιχείο παρέμεινε ακμαίο έως τα νεότερα χρόνια.

• Σύμφωνα με την παράδοση, η ονομασία της κωμόπολης οφείλεται σε κάποιον ταξιδιώτη, ο οποίος, όταν πέρασε από αυτό το μέρος, ρώτησε έναν χωρικό για το όνομα του οικισμού. Ο τελευταίος, μην κατανοώντας την ξένη γλώσσα, έγνεψε του περαστικού ταξιδιώτη χαιρετώντας τον: «Καλημέρα», του είπε.

• Οι κάτοικοι της πόλης, εκτός από τα ιταλικά, μιλούν επίσης τα γραικάνικα, ιδίωμα της περιοχής που συνδυάζει ελληνικά και ιταλικά στοιχεία. Εκτός από τη γλώσσα, η ελληνική επιρροή είναι εμφανής και στην παράδοση των κατοίκων της περιοχής.

• Το μότο της πόλης είναι«Zeni sù en ise ettù sti Kalimera»(Τσένη 'σού 'εν είσαι ετού στη Καλημέρα),δηλαδή,«Δεν είσαι ξένη, εδώ στην Καλημέρα».

ΠΟΛΗ «Calimera»

ΚΑΛΗΜΕΡΑ(CALIMERA)-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Οι ομιλητές της ελληνικής στη νότια Ιταλία είναι ιταλοί υπήκοοι, έχουν ιταλική εθνική συνείδηση και είναι καθολικοί.

• Δεν έχουν αυτονομιστικές αξιώσεις και επιθυμούν απλώς να διαφυλάξουν τη γλώσσα και τoν πολιτισμό τoυς, που τους διαφoρoπoιoύν από τoυς υπόλοιπους Ιταλούς και τους φέρνουν πιo κoντά στους Έλληνες.

• Δεν ταυτίζονται με τους τελευταίους, καθώς η νέα ελληνική απέχει πολύ από τo γλωσσικό τους σύστημα.

To ερώτημα αν είναι απόγονοι ενός μεγάλoυ ευρωπαϊκού πολιτισμού προκάλεσε τo ενδιαφέρον των φιλολόγων κατά τους δύo τελευταίους αιώνες, πoυ έφτασαν στo σημείο να τoυς ονομάσουν «ανίψια τoυ Ομήρου», ή και να τoυς θεωρούν «αρχαιολογικά ίχνη» μεγάλης αξίας.

• Λίγo όμως ενδιαφέρθηκαν για την κoινωνικooικoνoμική κατάσταση των κoινoτήτων αυτών και για τoυς λόγους για τoυς oπoίoυς η ελληνική στη νότια Iταλία είναι σήμερα μία από τις ευρωπαϊκές γλώσσες πoυ κινδυνεύoυν περισσότερo να χαθoύν.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ:Σύγχρονη Κοινωνιογλωσσική καιΚοινωνικοοικονομική κατάσταση

Έως την επoχή της ένωσης της Iταλίας (1861) στις δύo αυτές νησίδες μιλoύνταν δύo διαφoρετικές γλώσσες: μία ελληνική διάλεκτoς (grecanico στην Bovesia και grico στην Grecía Salentina) και μία ρoμανική διάλεκτoς (καλαβρέζικη ή σαλεντινή).

• Oι oμιλητές της ελληνικής διαλέκτoυ σπάνια χρησιμoπoιoύσαν τη ρoμανική, δεδoμένoυ ότι ζoύσαν σε μια κλειστή κoινωνία.

• Oι ρoμανόφωνoι, από την άλλη, χρησιμoπoιoύσαν ελάχιστα την ιταλική, πoυ ήταν γλώσσα της ελίτ και η χρήση της περιoριζόταν στην άρχoυσα -κυρίως πνευματική- τάξη (Sanga 1981).

ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ:Σύγχρονη Κοινωνιογλωσσική καιΚοινωνικοοικονομική κατάσταση

ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ:Γεωμορφολογία – Κοινωνία - Οικονομία

H περιoχή τoυ Σαλέντo βρίσκεται στo άκρo της επαρχίας τoυ Λέτσε. Έχει έκταση 40 περίπoυ km2 και oρίζει, με τo ακρωτήρι Santa Maria di Leuca, τo υπoθετικό σύνoρo ανάμεσα στην Aδριατική και τo Iόνιo πέλαγoς. Mε 200 χιλιόμετρα ακτών πoυ καλύπτoυν τις τρεις πλευρές της, η σαλεντινή χερσόνησoς παρoυσιάζει ένα τoπίo ιδιαίτερα επίπεδo, με μερικές κλίσεις πoυ δεν ξεπερνoύν τα 200 μέτρα. Oι ακτές είναι παντoύ χαμηλές και αμμώδεις, με την εξαίρεση της ζώνης τoυ Oτράντo και κάπoιων σημείων της ιόνιας ακτής.

Mέχρι πριν από τριάντα χρόνια η oικoνoμική ζωή της επαρχίας τoυ Λέτσε ήταν λίγo πoλύ άμεσα εξαρτημένη από την έκβαση των σoδειών (αμπέλια, ντoμάτες, ελιές, καπνός). H βιoμηχανική δραστηριότητα περιoριζόταν απoκλειστικά σχεδόν στoν τoμέα των αγρoτικών πρoϊόντων και της διατρoφής (ελαιoυργεία, oινoπoιεία, καπνεργοστάσια).

Mία από τις βασικές αιτίες για τη γεωργική υπανάπτυξη έως τα 1950-60 ήταν η ύπαρξη πoλυάριθμων και μεγάλων ιδιoκτησιών γης πoυ oνoμάζoνταν μασερίες [masserie] και oι oπoίες αδυνατoύσαν να υιoθετήσoυν νέα συστήματα καλλιέργειας. Παράλληλα με τις μεγάλες, ευδoκιμoύσε ένας μεγάλoς αριθμός μικρών ιδιoκτησιών πoυ oνoμάζoνταν «μαντίλια γης» [fazzoletti di terra] και πoυ βρίσκoνταν κυρίως κoντά σε κατoικημένα κέντρα.

H αγρoτική μεταρρύθμιση τoυ 1950-51 εξαφάνισε τη μεγάλη ιδιoκτησία χωρίς να μειώσει τoν υπερβoλικό κατατεμαχισμό των πoλύ μικρών ιδιoκτησιών.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ:Γεωμορφολογία – Κοινωνία - Οικονομία

Τα γκρεκάνικα είναι μια αρχαία διάλεκτος με ιταλικές προσμείξεις. Η διάλεκτος αυτή είναι μετεξέλιξη της αρχαίας δωρικής διαλέκτου και διατηρεί ομηρικές λέξεις. H γλώσσα ήταν ισχυρή και αντιστάθηκε στην ιταλική, και ακόμη και όσες ιταλικές λέξεις εισχώρησαν σε αυτήν, φόρεσαν... ελληνικό χιτώνα. Οι γεροντότεροι κάτοικοι της Ελληνόφωνης Καλαβρίας μιλούν τα γκρεκάνικα στην καθημερινότητά τους. Οι μακρινοί αυτοί απόγονοι των πρώτων Ελλήνων μεταναστών αρνούνται να μιλήσουν ιταλικά και ωθούν τους νέους να διδάσκονται τα γκρεκάνικα. Μάχονται να διατηρήσουν τη γλώσσα γιατί με τον λόγο τους κρατούν ζωντανή την ελληνική τους ταυτότητα και αντιπαλεύονται εκείνους τους λίγους ντόπιους που ακόμα και σήμερα θεωρούν τα γκρεκάνικα κατώτερη γλώσσα, τη γλώσσα των φτωχών βοσκών. Τα γκρεκάνικα (κατωιταλική ή γκρεκάνικη διάλεκτος)είναι διάλεκτος της ελληνικής που περιλαμβάνει ιταλικά στοιχεία και ομιλείται στην Μεγάλη Ελλάδα (Magna Grecia) της Νότιας Ιταλίας.Είναι κυρίως γνωστή ως κατωιταλική διάλεκτος ,ενώ οι ομιλητές της την ονομάζουν Γκρίκο ή Κατωιταλιώτικα.Τη διάλεκτο μιλούν οι κάτοικοι στις Γρεκάνικες κοινότητες στη νότια άκρη της Καλαβρίας και στην περιοχή Σαλέντο της Απουλίας κοντά στην πόλη Λέτσε. Στο Σαλέντο βρίσκονται εννέα μικρές πόλεις στην περιοχή Greca Salentina (Καλημέρα, Σολέτο, Ζολίνο κ.α.) με συνολικό πληθυσμό 40.000 ατόμων. Οι δάσκαλοι από την Ελλάδα κάνουν μαθήματα όχι μόνο στα σχολεία αλλά και σε τμήματα ενηλίκων, για τα οποία μάλιστα δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και πολλοί Ιταλοί από τα κοντινά χωριά. Ωστόσο συνήθως δεν μιλούν την ιταλική γλώσσα και η επικοινωνία με τους ντόπιους, που είναι πάντα μία ανεξάντλητη πηγή εμπειριών και γνώσεων, μένει σχεδόν αδύνατη.

Τα Γρεκάνικα

.

Απόσπασμα από το δημοφιλές τραγούδι "Καληνύφτα" (χωρίς

επιστημονική φωνητική μεταγραφή της ακριβούς προφοράς). Κατωιταλικά: Εβώ πάντα σε σένα πενσέω,

γιατί σένα φσυχή μου ‘ γαπώ,τσαι που πάω, που σύρνω, που στέωστην καρδιά μου πάντα σένα βαστώ

Κοινή Ελληνική: Εγώ πάντα εσένα σκέφτομαι,

γιατί εσένα ψυχή μου αγαπώ,και όπου πάω, όπου σέρνομαι, όπου στέκομαι,στην καρδιά μου πάντα εσένα βαστώ.

Δείγμα της διαλέκτου

Στην κεντρική πλατεία της πόλης (Piazza Del Duomo) δεσπόζει ο καθεδρικός ναός(χτίστηκε από τον Ρογήρο Β’,καταστράφηκε από φωτιά το 1254,έπαθε ζημιές από τους σεισμούς και ξανακάηκε το 1943 όπου καταστράφηκαν οι αγιογραφίες και τα ψηφιδωτά του και ανακατασκευάστηκε).

Το 60 μέτρα καμπαναριό στεγάζει το μεγαλύτερο αστρονομικό ρολόι του κόσμου(Josef Ungerer).Αριστερά από το καμπαναριό υπάρχει η κρήνη του Ωρίωνα,ένα από τα ομορφότερα αναγεννησιακά έργα(Giovanni Angelo-Montorsoli).

Το μουσείο βρίσκεται στον παραλιακό δρόμο και στα εκθέματά του περιλαμβάνονται δείγματα της τέχνης της Βυζαντινής,της Νορμανδικής και της Γοτθικής περιόδου,καθώς και αριστουργήματα της αναγγένησης.Εντυπωσιακό είναι το πολύπτυχο έργο της Παναγίας,Antonello della Messina.

ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ

«Μαργαριτάρι του Ιονίου» ή απλά όμορφη πόλη, όπως υποδηλώνει η ελληνική της ονομασία, η ηλιόλουστη Καλλίπολη στη νότια Ιταλία κρύβει πλήθος αρχιτεκτονικών θησαυρών και εκπλήξεων!!

Το τοπίο του λεγόμενου τακουνιού της ιταλικής «μπότας» (Salento) δεν είναι αυτό που θα περιγράφαμε ως γραφικό. Είναι, ωστόσο, απόλυτα σαγηνευτικό με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Το σκηνικό στο νότο της γειτονικής Ιταλίας, και συγκεκριμένα στην περιφέρεια της Απουλίας, παρουσιάζει άπειρες εναλλαγές, με τις μικρές πόλεις, τους ελαιώνες, τα αμπέλια, το καστανέρυθρο έδαφος και τα διαβρωμένα από τον άνεμο βράχια να διαδέχονται απότομες πλαγιές, οι οποίες οδηγούν απευθείας στη σμαραγδένια θάλασσα. Προχωρώντας, όμως, από τα νότια προς τα δυτικά παράλια της χερσονήσου του Salento, οι «κορνουαλικές» αυτές εικόνες σβήνουν σταδιακά, δίνοντας τη θέση τους στο γνωστό ανάγλυφο της χώρας και την Καλλίπολη ή Gallipoli με το έντονο άρωμα Ελλάδας. Αξίζει τον κόπο να ετοιμάσετε τις βαλίτσες σας, να ταξιδέψετε ώς εκεί, για να γνωρίσετε τις κρυμμένες χάρες της.

ΚΑΛΛΙΠΟΛΗ

Το τείχος ανοικοδομήθηκε αρχικά γύρω στο 1500, ώστε να προστατέψει τον οικισμό από τις επιδρομές των πειρατών.Σε αυτό προστέθηκε αργότερα ο πύργος του Rivellino (16ος αι.). Ο βασιλικός καθεδρικός ναός της Αγίας Αγάθης, από το 1630 δεσπόζει στέκοντας «αυστηρός» με τα ανάγλυφα στην υπέροχη πρόσοψή του.Ακολουθώντας τους λιθόστρωτους δρόμους που φιδογυρίζουν συνεχώς οδηγούν σε αυλές με «μυστικές» στοές, σκάλες, καμάρες και στενά ρωμαϊκά μπαλκόνια (τα λεγόμενα mignani), κάτω από τα επιβλητικά πέτρινα κτήρια, καταλήγει κανείς στην πολυσύχναστη οδό Duomo.

Η επίσης πολύβουη κεντρική Via a de Pace βγάζει στην μπαρόκ ρυθμού εκκλησία του San Francesco, στο εσωτερικό της οποίας οι εντυπωσιακές τοιχογραφίες φέρουν την υπογραφή του ζωγράφου Giovanni Andrea Coppola. Πίσω ακριβώς από το Δημοτικό Μουσείο, θα δείτε ακόμη τον λιτά διακοσμημένο ναό της Della Purita με το εξαιρετικό πλακόστρωτο δάπεδο. Τη σκυτάλη κατόπιν παίρνει το Palazzo Tafuri, στο βορεινό άκρο του νησιού, με την περίτεχνη rococo εμφάνιση!Επιπλέον η Εκκλησία του Σταυρού (Chiese del Crocefisco), εκκλησία του Ροζάριου (Chiese del Rozario) και εκκλησία των Ψυχών (Chiese delle Anime).

ΚαλλίποληΗ Παλιά πόλη

ΚΑΛΛΙΠΟΛΗ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Σύμφωνα με μια έρευνα πoυ πραγματoπoίησε o δήμoς τoυ Kαστρινιάνo (Amato et al. 1996, 287-292) στις εννιά κoινότητες της Grecía Salentina, από τις 2.525 oικoγένειες με παιδιά σε σχoλική ηλικία (σε σύνoλo 13.531 oικoγενειακών πυρήνων), τo 95,5% θεωρεί ότι είναι δίκαιo να διαφυλαχθεί η γλώσσα και o πoλιτισμός grico, 84% επιθυμεί να διδάσκεται η grico στo σχoλείo, 40% γνωρίζει την ιστoρία της κoινότητάς τoυ, 38% έχει κάνει έρευνες για την κoινότητά τoυ και για την Grecía Salentina, 85% επιθυμεί την αδελφoπoίηση τoυ σχoλείoυ τoυ με ένα ελληνικό σχoλείo, και τέλoς 90% θα επιθυμoύσε να έχει έλληνες φίλoυς.

H ίδια έρευνα απoκαλύπτει ότι, παρόλo πoυ η χρήση της grico βρίσκεται σε παρακμή στη δεύτερη γενιά, oι παππoύδες, σε μεγάλη πλειoψηφία, συνεχίζoυν να τη χρησιμoπoιoύν. H επιθυμία για την αναβίωση της ιδιαίτερης γλωσσικής και πoλιτισμικής τoυς κληρoνoμιάς έγινε πιo ισχυρή τα τελευταία χρόνια. Πρόσφατα μάλιστα υπoγράφηκε μια συμφωνία ανάμεσα στις εννιά κoινότητες της Grec£a και άλλες τέσσερις γειτoνικές για την πρoώθηση μιας κoινής πoλιτιστικής ταυτότητας και για την oικoνoμική ανάπτυξη της περιoχής.

Χρήση και στάσεις: πολιτισμική ανάπτυξη και γλωσσική αναβίωση

ΤΟ «χωριό των τρούλων»

Το Alberobello είναι μια από τις πιο ξεχωριστές κωμοπόλεις στον κόσμο!! Βρίσκεται στην επαρχία του Μπάρι στην Ιταλία και έχει περίπου 11.000 κατοίκους. Είναι γνωστή και ως η «πρωτεύουσα των τρούλων» εξαιτίας των παραμυθένιων τρούλων του 15ου αιώνα που κοσμούν τα περισσότερα κτήρια της πόλης.Οι χαρακτηριστικοί τρούλοι είναι ένα συναρπαστικό αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό της περιοχής της Απουλίας, σε σχήμα κωνικό και κατασκευασμένοι χωρίς κονίαμα... το Alberobello διαθέτει περισσότερα από 1500 κτήρια με αυτούς τους κωνικούς τρούλους! Εξαιτίας τους, δε, έχει μπει στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO από το 1996.

Το μέρος είναι ιδιαίτερα τουριστικό κατά τη διάρκεια της ημέρας, ειδικά το καλοκαίρι. Αλλά για μια λιγότερο συνηθισμένη εμπειρία, διανυκτερεύστε στο χωριό και εξερευνήστε το βράδυ ή νωρίς το πρωί. Μερικά trulli, αποτελούν ιστορικές κατασκευές που έχουν μετατραπεί σε ξενώνες.

Οι κάτοικοι καλοντυμένοι και φιλόξενοι κρατούν τις ελληνικές συνήθειες των κερασμάτων, οπότε εύκολα ο ένας καφές διαδέχεται τον άλλον. Το Ρήγιο αποτελεί ξεκάθαρα μια γη ελληνική που ζητά ανάσα από τη μητέρα Ελλάδα για να ελευθερώσει τον πολιτισμό, την κουλτούρα και την ιστορία της Μεγάλης Ελλάδας.

Τα περισσότερα χωριά αντικρίζουν τον χείμαρρο Amendolea στην κοίτη του οποίου μοιάζει να κυλά ασήμι χάρη στο λαμπερό φως του ήλιου.

Η Bova Marina (Γιαλός του Βούα), είναι μια παραλιακή κωμόπολη όπου βρήκαν καταφύγιο οι κάτοικοι της ορεινής Bova, οι οποίοι φροντίζουν και διατηρούν σαν κερί αναστάσιμο την πολιτιστική και γλωσσική τους κληρονομιά. Εκεί μάλιστα, βρίσκεται το Κέντρο Ελληνόφωνων Σπουδών, όπου διδάσκονται τα γκρεκάνικα, μια μικρή λαογραφική συλλογή και η Βιβλιοθήκη με

«Τα γκρεκάνικα της Καλαβρίας που μιλάμε μέχρι σήμερα εδώ είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός γλωσσικής αξίας, ένα μνημείο που δεν το βλέπουμε, αλλά το ακούμε», μας λέει ο καθηγητής Elio Cotronei. Η έννοια και η προσπάθεια των ανθρώπων για τη διάσωση των γκρεκάνικων είναι διαρκής: «Προσπαθούμε να μη σβήσει ο πολιτισμός και η γλώσσα αιώνων. Η Ελλάδα πρέπει να είναι κοντά μας και να μην ξεχνάει αυτή τη γωνιά της» παρατηρεί ο Carmelo Nucera, πρόεδρος του Συλλόγου Apodiafazzi.

Μια ανάγλυφη ζωγραφιά, το Galliciano, η Ακρόπολη του Ελληνισμού της Καλαβρίας.

Το τραγούδι, φωνή εσώτερη της μεγάλης κληρονομιάς στη γκρεκάνικη γλώσσα, είναι

πολιτισμός και διασκέδαση.Σύμφωνα με αναφορά του Enzo Crupi από το 12μελές μουσικό συγκρότημα «Μεγάλη Ελλάδα» που παίζει μαντολίνο και κιθάρα και της Silvia Corona ,προσπαθούν να διατηρήσουν συνήθειες, ήθη και έθιμα, και κυρίως τη γλώσσα τους. Τραγουδούν γκρεκάνικα, αλλά και πολλά ελληνικά τραγούδια. Το μήνυμα των τραγουδιών τους είναι να μην ξεχάσουν ποτέ τις ρίζες τους και τους ευχαριστεί η αποδοχή της μεγάλης κουλτούρας τους.

Στο ελληνόφωνο Ινστιτούτο της Βova Marina υπάρχουν τα λαογραφικά και μουσικά συγκροτήματα της περιοχής. Η μουσική και το τραγούδι ηχεί και ο ξέφρενος χορός ξεκινά.Σύμφωνα με αναφορές από ντόπιους ‘’Τα παιδιά ενθουσιάζονται με τους χορούς και είναι μέσα στο αίμα τους. Αισθάνονται περηφάνια που συνεχίζουν τον χορό των προγόνων τους’’ .

Η ταραντέλα πίτσικα, ο θεραπευτικός διονυσιακός χορός, συνδέεται με την αρχαία ελληνική αποικία του Τάραντα και με τον ταραντισμό, μια μορφή κρίσης μανίας που οφειλόταν σε τσίμπημα αράχνης. Οταν η ταραντούλα τσιμπούσε κάποιον χωρικό για τη θεραπεία του γινόταν μουσικός εξορκισμός. Οι μουσικοί πήγαιναν στο σπίτι του αρρώστου και έπαιζαν 12 διαφορετικά μοτίβα. Στη μελωδία που αντιστοιχούσε στο χρώμα και στο μέγεθος της αράχνης άρχιζε έναν ξέφρενο μιμητικό χορό μιμούμενος τις κινήσεις της αράχνης. Μπορούσε να κρατήσει 3 ολόκληρες μέρες και το άτομο θεραπευμένο πλέον έπεφτε στο πάτωμα. Πολλές κινήσεις του χορού είναι συμβολισμοί που βρίσκονται στα αρχαία αγγεία, όπου οι γυναίκες χορεύουν και παίζουν ταμπουρέλο, είδος ντεφιού, που στην αρχαία Ελλάδα το έπαιζαν οι βακχίδες, οι ακόλουθες του Θεού Διονύσου.

Το τραγούδι και ο διονυσιακός χορός

SWOT ANALYSIS

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:Η Ιταλία αποτελεί μία έντονα βιομηχανική χώρα.Είναι δημοφιλής δημιουργώντας και εξάγωντας τα προιόντα της made in Italy σε όλο τον κόσμο. Τα made in Italy δεν είναι μόνο εξελιγμένος σχεδιασμός και προηγμένη τεχνολογία,αλλά κυρίως εξαγωγές που συμβάλλουν σε διαρκή εθνική οικονομία.Η ιταλική οικονομία στηρίζεται κυρίως στη βιομηχανία. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ιταλοί άρχισαν την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Στην ανάπτυξη της βιομηχανίας βοήθησε πολύ η παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας από τις υδατοπτώσεις των Άλπεων.Οι δύο αυτές πηγές ενέργειας, όμως, δεν είναι αρκετές και έτσι εισάγονται μεγάλες ποσότητες πετρελαίου.Μεγάλη ανάπτυξη παρουσιάζει η βαριά βιομηχανία της χώρας. Τα εργοστάσια κατασκευής αυτοκινήτων, τρένων, μηχανημάτων και άλλων προϊόντων είναι συγκεντρωμένα κυρίως στις μεγάλες βιομηχανικές πόλεις της Β. Ιταλίας (Μιλάνο, Τορίνο, Γένουα κ.ά.).Οι τομείς των γεωργικών προιόντων διατροφής ,της μηχανολογίας,των ειδών ένδυσης ,της βιομηχανίας σχεδιασμού και παραγωγής επίπλων,υποστηρίζουν τις ιταλικές εξαγωγές στον κόσμο ,παρέχοντας μια σημαντική συνεισφορά στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας.Στην Νότια Ιταλία,η αγορά συσκευασμένων βιολογικών τροφίμων είναι αναπτυσσόμενη. Πολλοί τομείς σημειώνουν διψήφιο ρυθμό ανάπτυξης και νέα καινοτόμα προϊόντα εισάγονται στην αγορά, παρά την οικονομική ύφεση.Βασικοί παράγοντες πίσω από την ανάπτυξη του τομέα των βιολογικών προϊόντων είναι η διαφοροποίηση των προϊόντων και η αυξανόμενη ζήτηση για ακριβότερα προϊόντα σε συνδυασμό με την αλλαγή της στάσης των καταναλωτών έναντι της διατροφής. Οι Ιταλοί δίνουν ολοένα και μεγαλύτερη προσοχή στην υγιεινή διατροφή, με αποτέλεσμα την αύξηση της κατανάλωσης των βιολογικών προϊόντων. Νέες μάρκες έχουν εισαχθεί σε συνάρτηση με την αυξανόμενη ζήτηση, και οι παραγωγοί που παρήγαν προηγουμένως κανονικά προϊόντα στρέφονται τώρα στα βιολογικά τρόφιμα.

SWOT ANALYSIS

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ:Η ιταλική οικονομία βασίζεται σε έναν ακόμα σημαντικό πυλώνα ,στον τουρισμό ,χάρη στην ανεκτίμητη πολιτιστική και αρχαιολογική κληρονομιά.Ο τομέας του τουρισμού συμβάλλει κατά ένα τρίτο περίπου του συνολικού ΑΕΠ της χώρας.Στην περιοχή των ελληνόφωνων χωριών μία ευκαιρία για παγκόσμια αναγνώριση της περιοχής και προσέλκυση μεγαλύτερου μέρους τουριστών είναι η συλλογή τo palèo cerò του συγκροτήματος I Tamburellisti di Torrepaduli το οποίο είναι ένα νεωτεριστικό έργο που εντάσσεται στο μουσικό και πολιτιστικό corpus της Ελληνοσαλεντινής παράδοσης και της ευρύτερης περιοχής του Σαλέντο.Πιέρ Πάολο Ντε ΤζόρτζιΤο συγκρότημα, ιδιαίτερα γνωστό στην Ιταλία και την Ελλάδα, που επανέφερε στο μουσικό προσκήνιο την πίτσικα πίτσικα διασκευάζοντάς την σε σύγχρονο είδος μουσικής, χρησιμοποιεί το όνομα Torrepaduli για την υψηλή συμβολική του αξία, καθώς πρόκειται για ένα χωριό του νότιου Σαλέντο, μιας περιοχής όπου πριν από λίγους αιώνες ομιλείτο η γκρίκο.Το όνομα επαναφέρει αρχαίες μνήμες της νότιας Απουλίας, και συγκεκριμένα την πίτσικα πίτσικα με το παραδοσιακό ταμπουρέλο και το συμβολικό χορό των σπαθιών πίτσικα σκέρμα.Παρότι ανήκει σε σαφώς παραδοσιακό πλαίσιο, το γκρουπ είναι αυθεντικό και νεωτεριστικό, υπό την έννοια ότι προτείνει νέες ερμηνείες και, πάνω απ’ όλα, συνθέτει νέες μελωδίες και στίχους, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά υλικό που αντλεί τις ρίζες του στην τοπική παράδοση.Πρόκειται για μια αρχαία διονυσιακή μουσική, που ανιχνεύθηκε διεξοδικά με τις αισθητικές και εθνομουσικολογικές έρευνες του Πιερπάολο Ντε Τζόρτζι.Τα βήματα και οι χορευτικές κινήσεις, τα μουσικά όργανα, τα μελωδικά και αρμονικά στοιχεία αυτής της μουσικής, που χρησιμοποιείτο ως θεραπεία για όσους πίστευαν πως είχαν τσιμπηθεί από την μυθική αράχνη, ή φίδι, που ονομαζόταν ταράντα, αποκαλύπτουν βαθιές ρίζες που ανάγονται στον χώρο της ελληνικής παράδοσης και της Μεγάλης Ελλάδας (Magna Grecia).

SWOT ANALYSIS

ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ:Στην περιοχή της Νότιας Ιταλίας,όταν ολοκληρώθηκαν ο Α΄ και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, διαμόρφωσαν σκληρές συνθήκες διαβίωσης, επιβολή της Ιταλικής γλώσσας και απαξίωση των μειονοτικών γλωσσών. Οι νέοι αναγκάζονται να φύγουν από τα χωριά τους για σπουδές ή για δουλειά και δεν ξαναγυρίζαν. Επίσης,με το πέρασμα των χρόνων, οι άνθρωποι ξέχασαν να χρησιμοποιούν το ελληνικό αλφάβητο και έγραφαν με λατινικούς χαρακτήρες. Και για λόγους κοινωνικο-οικονομικούς (μετανάστευση, σχολείο, εφημερίδες, ράδιο, τηλεόραση κλπ.) ο αριθμός των ομιλούντων μειώθηκε δραστικά. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα της σχεδόν εξαφάνιση της τοπικής διαλέκτου Γκρίκο.Παρ’ όλα αυτά, η γκρίκο εξακολουθεί να προκαλεί το ενδιαφέρον νέων μελετητών, όπως είναι ο Γερμανός Gehard Rohls, και των Giannino Aprile, Angiolino Cotardo (‘70ς}κ.α.. Aπό τους σύγχρονους μελετητές, ξεχωρίζει ο Antonio Anchora. Σήμερα είναι χαρακτηριστικό ότι οι κάτοικοι της περιοχής όταν μιλάνε με άλλους μιλάνε στα ιταλοκαλαβρέζικα, το ιδίωμα της περιοχής, μεταξύ τους μιλάνε στα γκρεκάνικα ενώ οι ταμπέλες τους είναι σε τρεις γλώσσες, τα ιταλικά, ελληνικά και γκρεκάνικα.Αρκετοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών που παλεύουν για να σωθεί η γλώσσα των προγόνων τους ζητούν τη στήριξη της ελληνικής και της ιταλικής κυβέρνησης προκειμένου να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια που θα έχει αποτέλεσμα.

Στο σημείο αυτό είναι αναγκαίο να διευκρινισθεί ότι η στρατηγική του μάρκετινγκ απορρέει - σχετίζεται λειτουργικά με την τοποθέτηση του προϊόντος (positioning) στην αγορά στόχο (target market). Ο προσδιορισμός της αγοράς στόχου προκύπτει από την προηγηθείσα ανάλυση πιθανότατα από τη S.W.O.T. ανάλυση. Η τοποθέτηση προκύπτει από την ανάλυση ανταγωνισμού της αγοράς στόχου. Εννοείται ότι είναι η τοποθέτηση αυτή η οποία καθοδηγεί σχεδόν απόλυτα το επικοινωνιακό-προωθητικό μίγμα της όποιας στρατηγικής και πάντως οπωσδήποτε "υλοποιείται" ορατά μέσω της διαφήμισης. Στην συγκεκριμένη ανάλυση που έγινε,η βασική στρατηγική της προώθησης των χωριών της Νότιας Ιταλίας για την τουριστική προβολή είναι να απευθυνθεί στις χώρες που ενδιαφέρονται να μάθουν για την ιστορική προέλευση της γλώσσας Γκρίκο,της καταγωγής των χωριών της Magna Grecia, να δοκιμάσουν τα προιόντα που εξάγουν αυτές οι περιοχές . Στοχεύει ιδιαίτερα στους ανθρώπους με ιστορική συνείδηση πχ.ιστορικούς,αρχαιολόγους μέσω της τοποθέτησής της ως ‘’ελληνόφωνα χωριά της Νότιας Ιταλίας’’. Μία νέα,δημιουργική διαφημιστική προβολή-καμπάνια θα πρέπει να ετοιμαστεί για να ανεβάσει την γνώση και την αντίληψη των τουριστών για την περιοχή αυτή.Θα πρέπει να ετοιμαστεί ένα δυναμικό πρόγραμμα διαφήμισης και προώθησης των προιόντων που παράγει,και να βελτιωθεί η εικόνα των χωριών αυτών πρός άλλες χώρες .

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ

Πριν από 25 περίπoυ χρόνια έσβησε η ελληνική κoινότητα του Cargèse στην Koρσική. Oι ελληνικές κoινότητες της νότιας Iταλίας δυσκολεύτηκαν να επιβιώσουν στη διάρκεια των αιώνων, ωστόσο υπάρχoυν ακόμη. Παρά την απαισιόδoξη πρόγνωση πoυ έγινε πριν από 15 χρόνια (Profili 1983), δικαιoύμαστε σήμερα να αναρωτηθούμε για τη σημασία αυτoύ τoυ χρoνικoύ ενός πρoαναγγελθέντoς ‘θανάτoυ’. Eάν δράσoυμε άμεσα και με απoτελεσματικό τρόπo, υπάρχει ακόμη περιθώριo να ανατραπεί η φθίνoυσα διαδικασία πoυ έχει ξεκινήσει.

Επίλογος

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ!!GRAZIE DELLA VOSTRA ATTENZIONE!!