Σειρά ligo akoma_FREE.pdf · Κι εγώ ξεκίνησα το ταξίδι για έναν άλλον τόπο. Δεν ξέρω αν λέγεται «παράδεισος»,

Σειρά Ελληνική ΛογοτεχνίαΤίτλος Μείνε λίγο ακόμα

Συγγραφέας Χαρά ΣαμπανίδουΦιλολογική επιμέλεια Ανθή Μπίσσα

Σελιδοποίηση Έλενα ΜατθαίουΕκπόνηση εξωφύλλου Aρχέτυπο

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση η αναπαραγωγή ολική μερική ή περι-ληπτική η απόδοση κατά παράφραση ή διασκευή του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο μηχανικό ηλεκτρονικό φωτοτυπικό ηχο-γράφησης ή άλλο χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη Νόμος 21211993 και κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα

Copyright copy 2015 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΚΕΑΝΟΣamp Χαρά Σαμπανίδου

Σόλωνος 136 Αθήνα 106 77Τηλ 210 3829339-210 3803925 Φαξ 210 3829659

e-mail infooceanosbooksgrwwwoceanosbooksgr

ISBN 978-618-5104-52-8

Μείνε λίγο ακόμα

ΧΑΡΑ ΣΑΜΠΑΝΙΔΟΥ

Αφιερωμένο

στον εξαιρετικό Άνθρωπο και Επιστήμονα

Παναγιώτη Σιούτο

ο οποίος με την πολύτιμη φροντίδα του

με βοήθησε να ξεπεράσω τα σοβαρά προβλήματα υγείας

και να μπορέσω να συνεχίσω το συγγραφικό μου έργο

Εισαγωγή

Μ ετακόμισα δίχως αποσκευές και

τα απαραίτητα Άλλωστε δεν μου

χρειάζονται πια δεν θέλω τίποτε

απrsquo αυτά και μάλιστα μου είναι εντελώς άχρηστα

Πρώτη φορά ταξίδεψα δίχως όνειρα αλλά φορτωμένη

με αναμνήσεις Κανείς δεν μπορεί πια να με βλάψει να

με πληγώσει κι αυτό διότι δεν με φτάνειhellip Το ξέρω ότι

τους πλήγωσα τους έκανα να κλάψουν μα δεν το επε-

δίωξα Δεν ήθελα να τους εγκαταλείψω να τους απο-

χωριστώ τους αγαπούσα ήταν οι άνθρωποί μου η ζωή

μου ολάκερη η έγνοια μου Δεν μπορούσε όμως να γίνει

διαφορετικάmiddot ναι δεν μπορούσα να το αποφύγωhellip

Πόσο πολύ μου πήγαινε εκείνο το φόρεμα Από την

πρώτη στιγμή που το είδα στη βιτρίνα σκέφθηκα πως

είχε ραφτεί ειδικά για μένα για να το φορέσω τη νύχτα

της Πρωτοχρονιάς στο γιορτινά στολισμένο σπίτι με

τους καλεσμένους ολόγυρα να χαίρονται και να εύχο-

νται για το νέο έτος και το εορταστικό τραπέζι να

δεσπόζει στο κέντρο με το λευκό τραπεζομάντιλο και

τα κολονάτα ποτήρια να αστράφτουν κι όσο για το

δένδρο αυτό θα ήταν τεράστιο και επιβλητικόhellip

Για εκείνην λοιπόν τη βραδιά είχα διαλέξει το μαύρο

φόρεμα κι όταν το δοκίμασα μου άρεσε ακόμη περισ-

σότερο καθώς τόνιζε τις γραμμές μου κι αναδείκνυε το

καλογυμνασμένο μου κορμί όχι ότι είχε τίποτε το ιδιαί-

τερο αλλά παρrsquo όλη την απλότητά του ήταν εντυπωσι-

ακόhellip Εκτός από τον καθρέφτη μου μου το επιβεβαίωνε

κάθε τόσο και ο άνδρας μου με λόγια και γλυκά βλέμ-

ματα θαυμασμού Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότεhellip

Αυτό το φόρεμα ενδύθηκα για την απόδρασή μου

Δεν το επέλεξα εγώ αλλά μάλλον αυτό με επέλεξε

γιατί ήξερε ότι ήταν το αγαπημένο μου Φορούσα και

το περιδέραιό μου αυτό με τα πετράδια Μάλιστα

σε μια στιγμή περισυλλογής είχα αφήσει τη φαντα-

σία μου και τα συναισθήματά μου να προσδώσουν τη

δική τους βαρύτητα σrsquo αυτό το σπάνιο κόσμημα Οι

εξαιρετικές στιγμές της ζωής μας μα και οι απότομες

στροφές της είναι τα δικά μας πετράδια που τα μα-

ζεύουμε στη διάρκεια του βίου μας κι όταν γίνουν πολλά

ΜΕΙΝΕ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ

φτιάχνουμε το δικό μας περιδέραιο κάθε πέτρα του

οποίου σηματοδοτεί ότι έχουμε αποκομίσει από τούτη

τη ζωήhellip

Έφυγα και τους εγκατέλειψα όλους μα κι αν ακόμη

δεν με βλέπουν ξέρω ότι θα με νιώθουν γιατί υπήρξα

σημαντικό κομμάτι της ζωής τους Θα είμαι ο ίσκιος

και το πέρασμα από τις ζωές τους η αύρα στον θαλασ-

σινό αέρα που αναπνέουν η ευωδιά από τα ανοιξιάτικα

άνθη και θα με αναζητούν Το ξέρωhellip Με την απουσία

καταλαβαίνεις περισσότερο την αξία του άλλου τον

αγαπάς ακόμη περισσότερο εκτιμάς ακόμη κι αυτά που

θεωρούσες μικρά αυτά που ήταν δεδομένα Τί κρίμα να

μην είναι πια δίπλα σου να μην μπορείς να γυρίσεις τον

χρόνο πίσω να του βροντοφωνάξεις πόσο πολύ τον

θαυμάζεις πόσο πολύ τον αγαπάς πόσο σου λείπειhellip

Εγώ δεν θα γυρίσω όχι δεν θα γυρίσωmiddot δεν μπορώ δεν

γίνεται Θα είμαι όμως πάντα εκεί κοντά τους θα τους

βλέπω και θα τους λατρεύω όπως άλλωστε κι όταν

ήμουν μαζί τους κι ας μην το καταλάβαιναν πάντα κι

ας μη μου το έδειχναν όπως εγώ θα ήθελα Μα το είχα

ανάγκη Γιατί δεν φτάνει να ξέρεις ότι σε αγαπούν δεν

φτάνειmiddot έχεις ανάγκη και να σrsquo το δείχνουν και να σrsquo το

λένε Όπως άλλωστε έκανα εγώ για τα αγαπημένα μου

πρόσωπα Δεν διαμαρτυρήθηκα γιrsquo αυτό δεν γκρίνιαξα

αλλά μrsquo έπαιρνε πολλές φορές το παράπονοhellip

Πόσο όμορφη ήμουν με το μαύρο εκείνο φόρεμα

πόσο το αγαπούσα Γιrsquo αυτό και έφυγα φορώντας αυτό

το συγκεκριμένο Τα μαλλιά μου ήταν καλοχτενισμένα

και το μακιγιάζ στο πρόσωπό μου άψογοhellip Όμορφη

ήμουν πολύ όμορφη όταν τους εγκατέλειψα ανέκ-

φραστη σαν κούκλα βιτρίνας ίσως να είχα ένα ανε-

παίσθητο μειδίαμα ίσωςhellip Εν αντιθέσει με τους υπό-

λοιπους που άφηνα πίσω μου Αυτοί ήταν θλιμμένοι και

την περισσότερη ώρα έκλαιγαν με κοιτούσαν με πόνο

κι ότι είχαν να πουν το έλεγαν από μέσα τους με το

βουβό δάκρυ τους Δεν γινόταν να με μεταπείσουν δεν

μπορούσαν να το κάνουν Εκείνη η ώρα του αποχω-

ρισμού ήταν οδυνηρή Στα μάτια τους μπορούσα να

διαβάσω τί σκεφτόταν ο καθένας τί θυμόταν από την

κοινή ζωή μας που σαν ένα όνειρο πέρασε και χάθηκε

στη λήθη εικόνες που διαδέχονταν η μια την άλλη σε

διάφορα στάδια της ηλικίας μας χαρές που ξεχάστηκαν

πίκρες κι ενοχές που πήραν τη θέση τους κι έκατσαν

σαν κόμπος στον λαιμό τύψεις και κρυμμένα μυστικά

από μια ζωή που κύλησε σαν το νερό στο ποτάμι που

άλλοτε ρέει γαλήνιο νωχελικό κι άλλοτε ορμητικό επι-

θετικό παρασέρνοντας κιτρινισμένα φύλλα Από ένα

ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω Από τον χρόνο που δεν

γυρίζει Ναι δεν γυρίζειhellip

Καλό ταξίδιhellip Καλό παράδεισοhellip Κι εγώ ξεκίνησα

το ταξίδι για έναν άλλον τόπο Δεν ξέρω αν λέγεται

laquoπαράδεισοςraquo πάντως ένιωθα μια γαλήνη μέσα μου

Ανέβαινα ανέβαινα όλο και πιο ψηλά με το σώμα ελα-

φρύ σαν πούπουλοmiddot το αεράκι σαν χάδι με παράσερνε

κι όλο απομακρυνόμουν από κοντά τους Με τούτη την

εγκατάλειψή μου δήλωσα παραίτηση έτσι όπως γίνεται

σε κάθε αποχώρηση γιrsquo αυτό και δεν πονάω δεν υπο-

φέρω Τώρα πια είμαι καλά

Αντίοhellip Μην κλαίτε για μένα ότι ήταν να σας δώσω

σας το έδωσα ότι ήταν να μου δώσετε μου το δώσατε

χαρές πίκρες γέλιο κλάμαhellip Ναι όλα τα συναισθή-

ματα Όσα χωράει μια ζωή γεμάτη χορτασμένη μια ζωή

που το πιο σημαντικό εφόδιό της ήταν η αγάπη κι ο

δρόμος της δύσκολοςhellip Και πόσο σημαντικό είναι όταν

σε σκέφτονται να σου το εκφράζουν όταν σε θέλουν να

σrsquo το φωνάζουν όταν σε νοιάζονται να σου το δείχνουν

κι όταν σε αγαπάνε να το νιώθεις να σου το λένε ναι

να σου το λένε ακόμη και αν το ξέρειςhellip

Πόσο όμορφα είναι εδώ πάνω Πόσο πολύ μου πηγαί-

νει αυτό το φόρεμα Καλά κάνατε και μου το φορέσατε

ήταν το αγαπημένο μουhellip Δεν πονάω δεν λυπάμαι δεν

χαίρομαι δενhellip δενhellip Πάντα θα είμαι κοντά σας στη

σκέψη σας και στις καρδιές σαςhellip Κι επειδή δεν μπορώ

να σας αποχωριστώ θα περνώ από τις ζωές σας Έτσι

σαν απαλό αεράκι σαν σκιά σαν παράξενη αίσθηση

σαν αόρατος φύλακας-άγγελοςhellip Ναι θα έρχομαιhellip

στα καλά και στα δύσκολαhellip δίπλα σαςhellip Καλό μου

ταξίδιhellip

Κεφάλαιο 1

Ε κείνες τις πρώτες ημέρες της απουσίας

μου ήμουν σχεδόν συνέχεια κοντά τους

ειδικά δίπλα στον Κίμωνα λες και ήθελα

να του κρατώ συντροφιά Δεν άντεχα να τον βλέπω

θλιμμένο να κοιτάει στο πουθενά με το βλέμμα καρ-

φωμένο σ ένα κενό που δεν έλεγε να γεμίσει να μην

τον χωράει το ίδιο μας το σπίτι να βυθίζεται στις φωτο-

γραφίες μας αυτές που είχαμε βγάλει σε εξαιρετικές

στιγμές και κάποιες είχα τοποθετήσει στα έπιπλα ενώ

κάποιες άλλες είχα κρεμάσει στους τοίχους

Πλησίαζε πολύ κοντά και με κοιτούσε με παράπονο

λες κι ήθελε να γυρίσει πίσω τον χρόνο να παγώσει τις

στιγμές και κουνούσε απελπισμένος το κεφάλι του σαν

να μου έλεγε ότι τον πρόδωσα ότι δεν έκανα καλά που

έφυγα και τον άφησα μόνοhellip Εγώ εκεί ανεπηρέαστη

Χαμογελούσα ανυποψίαστη κι ευτυχισμένη τον κοι-

τούσα ίσια στα μάτια Ήμουν πολύ όμορφη ναι πολύ

πάντα ήμουν όμορφη χαρούμενη και χαμογελαστήhellip

Άλλες φορές τον έβλεπα να ανοίγει τις ντουλάπες

μου και να κοιτάζει τα ρούχα μου αρκετή ώρα να τα

αγγίζει να τα χαϊδεύει και να τα μυρίζει πολλές φορές

τα έπαιρνε μαζί του στο κρεβάτι μας και κοιμόταν αγκα-

λιάζοντάς τα Μάλλον δεν κοιμόταν γιατί τον άκουγα

να αναστενάζει και κάτι σαν λυγμοί έβγαιναν από τα

χείλη τουhellip Ποτέ πριν δεν τον είχα ακούσει να κλαίει

έτσι σαν μωρό παιδί και δεν ήξερα πώς είναι το κλάμα

τουhellip

Τον εγκατέλειψα έπειτα από σαράντα χρόνια κοινής

ζωήςhellip Είπα laquoκοινής ζωήςraquo Ε κάπως έτσιhellip

Τον γνώρισα σε μια πολύ όμορφη και δημιουρ-γική περίοδο της ζωής μου Στον επαγγελματικό τομέα γιατί στον συναισθηματικό ήμουν σαν κτή-ριο υπό κατεδάφιση Τότε που αποφάσισα παρά τις αντιρρήσεις των γονιών μου να φοιτήσω στη Δραματική Σχολή και να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα

Πολύ εύκολος και χωρίς αντιξοότητες ήταν ο δρόμος κι η χαρά μου απερίγραπτη όταν αμέ-σως μόλις αποφοίτησα επιλέχθηκα ύστερα από μια οντισιόν για την πρώτη μου επίσημη θεατρική παράσταση Ήμουν πολύ καλή στην υποκριτική κι η αγάπη μου για το θέατρο δεν είχε όρια Το όνειρό μου πάντα από μικρή ήταν να γίνω ηθο-ποιός και το πάθος μου ήταν τόσο μεγάλο που τα κατάφερα

Με επέλεξαν με την πρώτη Μου έδωσαν έναν σχετικά δύσκολο ρόλο αλλά για μένα αυτό δεν αποτελούσε εμπόδιο Θα έλεγα ότι ήταν μια πρό-κληση αφού αυτό ήταν που λάτρευα Ήθελα να υποδύομαι πάντα ρόλους διαφορετικούς να γίνο-μαι στη σκηνή κάτι άλλο από μένα Ποτέ δεν με κούρασαν οι εξαντλητικές και πολύωρες πρόβες ποτέ Μάλλον με δυνάμωναν και κάθε φορά είχαν να μου μάθουν καινούργια πράγματα να μου χαρίσουν νέες εμπειρίες

Μετά δύο επιτυχημένες σεζόν επιλέχθηκα και πάλι για το επόμενο έργο και μάλιστα αυτή τη φορά θα έπαιζα δίπλα σε γνωστούς κι αξιόλογους ηθοποιούς που θαύμαζα Στην αρχή τρομοκρατή-θηκα σκέφθηκα ότι δεν θα μπορούσα να ανταπο-κριθώ ότι θα ήμουν ασήμαντη δίπλα τους όμως τελικά πίστεψα στις δυνάμεις μου στο πείσμα και

στην εργατικότητά μου ndash γιατί διέθετα και από τα δύο

Ήμουν ευτυχισμένη πετούσα από τη χαρά μου και στο πέταγμά μου αυτό παρέσυρα και την οικογένειά μου η οποία είχε έρθει στην πρεμιέρα του έργου

Στο πρώτο έργο στο οποίο έπαιζα για δύο συνε-χόμενα χρόνια δεν ήθελαν να έρθουν να με δουν γιατί ήταν αντίθετοι με την απόφασή μου αντίθε-τοι με την τρέλα μου αυτή Δεν ήθελαν να συνη-γορούν στην laquoεπιπολαιότητάraquo μου όπως έλεγαν Περίμεναν ότι θα μου περάσει καθώς νόμιζαν πως επρόκειτο για ένα καπρίτσιο Το παράπονό μου ήταν ότι ποτέ δεν με κατάλαβαν ποτέ δεν συναι-σθάνθηκαν το πάθος μου τη λαχτάρα μου για το θέατρο Η μητέρα μου ειδικά απορούσε όταν διά-φοροι γνωστοί και φίλοι τής έδιναν συγχαρητήρια για μένα είτε γιατί είχαν έρθει και με είχαν δει στη σκηνή είτε γιατί είχαν διαβάσει καλές κρι-τικές στα διάφορα περιοδικά και στις εφημερί-δες Είχε μπερδευτεί για τα καλά δεν ήξερε αν έπρεπε να χαρεί με τον θαυμασμό που μου έδει-χναν να χαρεί για το ταλέντο μου ή να κατεβάσει το κεφάλι λυπημένη ίσως και ντροπιασμένη

Η αδελφή μου η Δάφνη που είχε μεγάλη καρδιά και κατανοούσε και τις δυο πλευρές ήταν αυτή που μιλώντας της της άλλαξε κάπως τον τρόπο

σκέψης Εκείνη την απελευθέρωσε απ όλο το βάρος που κουβαλούσε μέσα της Για άλλη μια φορά κατάλαβα πως ενώ είχα μια αδελφή που δεν ταιριάζαμε που είχαμε διαφορετικούς χαρα-κτήρες πάντα εκείνη θα ήταν το σωσίβιό μου πάντα θα ήταν αυτή που θα με συναισθανόταν Αυτή τη φορά όμως στο επόμενο έργο που ανε-βάσαμε ήρθαν και με καμάρι κάθισαν στα πρώτα καθίσματα που τους είχα κρατήσει με τα ονόματά τους Άλλωστε εκεί ήταν η θέση τους Η συγκί-νηση όλη δική τους διότι εγώ δεν είχα αυτό το δικαίωμα Από τη στιγμή που πατούσα το πόδι μου στο σανίδι ήμουν εγώ με τον ρόλο μου με τον άλλο μου εαυτό Δοσμένη ολοκληρωτικά στη μεγάλη μου αγάπη κι όπως πίστευα τότε κανείς δεν ήταν ικανός να με κρατήσει μακριά κανείς

Η μαμά συνήθιζε να λέει πως από μικρή ήμουν ατίθαση και πεισματάρα πάντα έκανα αυτό που καρφωνόταν στο κεφάλι μου εν αντιθέσει με τη μεγαλύτερη αδελφή μου τη Δάφνη που ήταν λογική και μετρημένη Εκείνη σοβαρή εγώ μέσα σ όλα και με όποιο τίμημαhellip Τώρα όμως εμένα καμάρωναν στα μπροστινά καθίσματα εμένα χει-ροκροτούσαν βουρκωμένοι κι έδειχναν να το έχουν χωνέψει για τα καλά Αν μπορούσαν ας έκαναν κι αλλιώς εγώ πάντως ούτε μισό βήμα πίσω δεν έκαναhellip Κι ούτε θα έκανα ποτέ Ποτέhellip

Αυτό το laquoποτέraquo πόσες φορές στη ζωή μου άραγε το αναθεώρησα

Εκείνο το διάστημα εκείνα τα χρόνια ήταν τα πιο χαρούμενα της ζωής μου και πίστευα ότι έτσι θα ήταν όλη μου η ζήση Παρέες ξεγνοιασιά πρόβες ταβερνούλες κρασάκι και παραστάσειςhellip Ήμουν ανάλαφρη κι ευτυχισμένη Αιωρούμουν ανάμεσα στο γέλιο της χαράς και στο δάκρυ της συγκίνησης

Ο Πάνος βρήκε πρόσφορο έδαφος και τρύπωσε γλυκά τρυφερά Ίσως έφταιγε ότι ήμουν διαθέ-σιμη ίσως όμως και ότι έπρεπε να αποδώσουμε στο έπακρον τον ρόλο μας και τις τρυφερές ερω-τικές στιγμές πάνω στη σκηνή Το ζούσαμε για να πείσουμε το κοινό και τελικά πείσαμε και τους εαυτούς μαςhellip Το φιλί μας ήταν αληθινό και δυνατό γεμάτο πάθος και όχι μόνο για τις ανά-γκες του έργου Αυτό ήταν η σπίθαhellip

Ένα βράδυ μετά την παράσταση δέχθηκα την πρότασή του και κοιμήθηκα στο σπίτι του Ακο-λούθησαν πολλά βράδια ακόμη

Οι γονείς μου μού είχαν εναντιωθεί γκρίνια-ζαν έλεγαν ότι πήρα την κάτω βόλτα ότι ακρι-βώς φοβόντουσαν Ήθελαν μάλιστα να με απο-κληρώσουν αν θα συνέχιζα αυτήν την άσωτη ζωή Κατάντησα μια θεατρίνα μου έλεγε η μαμά και απαιτούσαν να τους αποδείξω πως μεγάλωσα

Πώς Να μαζέψω τα μυαλά στο κεφάλι μου να νοικοκυρευτώ και να κάνω δική μου οικογένεια Την τρέλα μου και τα καπρίτσια μου τα έκανα λέγανε ας μαζευόμουν επιτέλους και σαν κορίτσι καλής οικογενείας να αποκτήσω κι εγώ έναν καλό σύζυγο και παιδάκιαhellip

Πόσο πολύ γέλασα εκείνην την ημέρα μ αυτές τις κουβέντες Είχα περάσει από το σπίτι για να πάρω μερικά ρούχα και να γυρίσω στον Πάνο Εκείνοι πίστευαν πως επέστρεψα μετανιωμένη Θυμάμαι η μαμά άνοιξε χαρούμενη τα χέρια της και με έσφιξε δυνατά στην αγκαλιά της για να απομακρύνει σχεδόν αμέσως το πρόσωπό της

laquoΚαπνίζειςraquo με ρώτησε με απέχθεια laquoΝαι καπνίζωraquo της πέταξα εριστικά γιατί δεν

μου άρεσε καθόλου το ύφος της Έπρεπε να κατα-λάβει επιτέλους ότι μεγάλωσα και δεν ήμουν πια το κοριτσάκι εκείνο που το έπαιζαν στα γόνατά τους και του έλεγαν παραμύθια

Εν αντιθέσει με τη μητέρα μου η ξαδέλφη μου η Γαβριέλα ήταν το πρόσωπο εκείνο που πίστευε σ εμένα με θαύμαζε και ήθελε να μου μοιάσει Ήμασταν πολύ δεμένες Κάποιες φορές την έπαιρνα μαζί μου τόσο στις πρόβες όσο και στις παραστάσεις για να κοινωνεί σ ένα περι-βάλλον που της άρεσε πολύ που τη μάγευε Το έβλεπα στις εκφράσεις της το διάβαζα στα μάτια της

Όταν μάλιστα κάποια στιγμή αρρώστησε η υποβολέας και μας άφησε στα κρύα του λουτρού σκέφθηκα αμέσως τη Γαβριέλα Έτσι ενσωματώ-θηκε στη θεατρική ζωή κι ας μην έπαιρνε μέρος στις παραστάσεις Βρήκε ένα ενδιαφέρον και είχε κάποιον σκοπό μα το σημαντικότερο ήταν ότι βρισκόταν μαζί μου

Αν και δεν ήμασταν αδελφές εμείς νιώθαμε σαν πραγματικές αδελφές Αυτό το κορίτσι με κοιτούσε στα μάτια με λατρείαmiddot ήξερα ότι είχα έναν άνθρωπο που με θαυμάζει και με αποδέχε-ται γι αυτό που είμαι Ήμουν το πρότυπό της κι όποιες απορίες είχε σ εμένα ερχόταν για να της τις λύσω ndash και δεν είχε λίγες διψούσε να μάθει τα πάντα Ποθούσε να εξερευνήσει αυτόν τον άγνω-στο κόσμο Ήθελε να δοκιμάζει γεύσεις ζωής γεύ-σεις χαράς και δημιουργίας

Οι παραστάσεις ολοκληρώθηκαν και αμέσως θα άρχιζαν οι προετοιμασίες για το επόμενο έργο Δυστυχώς δεν θα έπαιζα και πάλι με τον Πάνο Αυτό ήταν κάτι που με στενοχωρούσε Το ίδιο κι εκείνον Θα χώριζαν οι δρόμοι μας όμως μόνο θεατρικά μια και στη ζωή ήμασταν πια ζευγάρι Οι νύχτες μας απέκτησαν περισσότερο πάθος ήταν πιο μαγικές περιμέναμε τη στιγμή που θα συναντηθούμε και θα σμίξουμε σαν εραστές που

επρόκειτο να χωρίσουν σε λίγο Όμως όχι εμείς δεν θα χωρίζαμε ποτέ

Οι πρόβες μου έγιναν ακόμη πιο εξαντλητικές όπως και οι δικές του εν όψει της νέας σεζόν Τότε ήταν που επήλθε το πρώτο ρήγμα στη σχέση μας Λίγος εκνευρισμός κάποιες περίεργες παρε-ξηγήσεις που τις αποδίδαμε στην κούραση ζήλιες από την πλευρά μου και κάπως έτσι άρχισα να πηγαίνω τα βράδια στο σπίτι των γονιών μου όπως τον πρώτο καιρό Έφυγα περισσότερο για να δω αν θα του λείψω κι αν με την απουσία μου θα καταλάβαινε πόσο πολύ με αγαπούσε αν θα με αναζητούσε

Οι γονείς μου ήταν χαρούμενοι εγώ πληγωμένη Σαν το λαβωμένο πουλί κούρνιασα στη ζεστασιά τους που όμως δεν μου έφτανε δεν μου γιάτρευε τον πόνο Όσο περνούσαν οι μέρες κι ο αγαπη-μένος μου δεν έδινε σημεία ζωής εγώ βασανιζό-μουν όλο και πιο πολύ ώσπου δεν άντεξα άλλο Ένα βράδυ πήρα την απόφαση να πάω στον Πάνο με σκοπό να βάλουμε κάτω τα προβλήματά μας και να συζητήσουμε Ήθελα να μιλήσουμε όπως κάναμε πάντα να μοιραστούμε τις σκέψεις μας και να ζυγίσουμε την αγάπη μας

Έκανα το λάθος να πάω στο σπίτι του στο σπίτι μας δίχως να τον ειδοποιήσω Είχα το κλειδί μα

τελευταία στιγμή αποφάσισα να χτυπήσω το κου-δούνι

Προς μεγάλη μου έκπληξη είδα μπροστά μου τη Γαβριέλα Εκείνη μου άνοιξε Μα τί δουλειά έχει η μικρή μου στο σπίτι του Πάνου αναρωτήθηκα Πάγωσα μούδιασα προσπαθούσα να καταλάβω να δώσω μια λογική εξήγηση νόμιζα ότι έχω ψευ-δαισθήσεις Όμως εκείνη στεκόταν εκεί μπροστά μου Στην αρχή με κοιτούσε αμήχανα σαν φοβι-σμένο γατί που το ξάφνιασαν οι προβολείς ενός αυτοκινήτου Είχα να τη δω πολλές ημέρες την είχα χάσειhellip Ώστε γι αυτόhellip γι αυτό Η Γαβριέλα που ήταν η σκιά μου που δεν μπορούσε μακριά μου που ρουφούσε σταγόνα-σταγόνα γεύσεις από τη ζωή μου που μάθαινε από πρώτο χέρι τις μαγι-κές στιγμές μου δίπλα στον Πάνοhellip Ναι η Γαβριέ-λα μου αυτή που την έβαλα στη ζωή μου στη σχέση μου ακόμη και στο κρεβάτι μου δίπλα στην αγάπη μου στον Πάνο ναιhellip

laquoΓαβριέλαhellip Γαβριέλαhellip Εσύ εδώraquo Ήταν το μόνο που μπόρεσα να πω με σβησμένη φωνή

laquoΈλα μέσαhellipraquoΜε το κεφάλι σκυμμένο και το βλέμμα γεμάτο

ενοχές παραμέρισε για να περάσω Τη στιγμή εκείνη ήρθε κι ο Πάνος Τα ίδια λόγια ψέλλισε κι εκείνος Τα πόδια μου άψυχα δεν τα όριζα λες κι είχαν καρφωθεί στο πάτωμα δεν μπορούσα

να κάνω ούτε μισό βήμα για να μετακινήσω το σώμα μου Η αναπνοή μου είχε γίνει γρήγορη μετά άρχισε να κόβεται ώσπου δεν μπορούσα να αναπνεύσω Δεν ήθελα να μπω δεν ήθελα να δουν την ήττα μου έπρεπε να γυρίσω την πλάτη και να φύγω να φύγω μακριά Αυτό έκανα

Χώθηκα στο μικρό πάρκο της γωνίας στο πιο απόμερο σημείο και άφησα τα δάκρυά μου να βρουν διέξοδο Πόσο πολύ πονούσα για την πρώτη μου αγάπη πόσο πολύ πονούσα για τη Γαβριέ-λα laquoΠροδοσίαraquo ήταν η λέξη που αναβόσβηνε στο μυαλό μου μια προδοσία που πονάει και σε σκίζει Ο Πάνος με τη Γαβριέλα την αγαπημένη μου ξαδελφούλαhellip Όλο με ρωτούσε για τη σχέση μου μαζί του κι εγώ της έλεγα βρίσκοντας φυσιο-λογική την περιέργειά της και συνέχιζα να της μιλάω έτσι όπως κάνουν οι καλές φίλες οι αγα-πημένες αδελφέςhellip Της παρουσίαζα τον ιδανικό άνδρα τον τέλειο εραστή Της τον σέρβιρα και στο πιάτο και μάλιστα με την καλύτερη διακό-σμηση γευστικό και λαχταριστό

Οι περαστικοί με κοίταζαν να κλαίω και δεν ήξεραν αν μπορούσαν να κάνουν κάτι για μένα γι αυτό το αδύναμο πλάσμα το παρατημένο εκεί στην απόμερη γωνιά του πάρκου Στο μυαλό μου ήρθε η Δάφνη η αδελφή μου Μόνο αυτή Ήθελα να της μιλήσω να της τα πω όλα Εκείνη ως πιο

ώριμη κάτι θα είχε να μου πει για να με ηρεμήσει να με βγάλει από αυτή τη θλιβερή πραγματικό-τηταhellip Όσο γινόταν βέβαιαhellip

Οι ώρες οι μέρες περνούσαν και η συνειδητοποί-ηση των γεγονότων με πονούσε βαθιά Οι εντα-τικές πρόβες του επόμενου έργου απάλυναν τον πόνο μου από την πρώτη εκείνη χαμένη αγάπη όμως τα σημάδια της δεν έλεγαν να σβήσουν Προσπαθούσα να κρατήσω τις ισορροπίες Eυτυ-χώς το έργο ήταν κωμωδία και αυτό μου έκανε πολύ καλό Αν και δεν ήθελα να μάθω νέα του Πάνου όλο και κάτι έφθανε στ αυτιά μου Όσο για τη Γαβριέλα εκείνη είχε εγκατασταθεί μόνιμα στο σπίτι και στη ζωή του Δεν ήθελα να μαθαίνω νέα τους πόσω μάλλον να τους συναντήσω έστω και τυχαία κάπου Μαχαιριά στην καρδιά θα ήταν για μένα και μάλιστα διπλή

Πόσο πολύ μου στάθηκε η Δάφνη πόση παρη-γοριά και ανακούφιση μου έδινε Κανείς δεν χάνε-ται μου είχε πει κι ο καθείς έχει αυτό που του αναλογεί αυτό που του αξίζει κι εμένα δεν μου άξιζε ο Πάνος Η καρδιά μου όμως άλλα μου έλεγε Εκείνη είχε κάνει ήδη την επιλογή τηςhellip

Blank Page

Μείνε λίγο ακόμα

Εισαγωγή

τη ζωήhellip

ταξίδιhellip

Κεφάλαιο 1

τουhellip

Blank Page

Εισαγωγή

τη ζωήhellip

ταξίδιhellip

Κεφάλαιο 1

τουhellip

Blank Page

Εισαγωγή

τη ζωήhellip

ταξίδιhellip

Κεφάλαιο 1

τουhellip

Blank Page

τη ζωήhellip

ταξίδιhellip

Κεφάλαιο 1

τουhellip

Blank Page

τη ζωήhellip

ταξίδιhellip

Κεφάλαιο 1

τουhellip

Blank Page

ταξίδιhellip

Κεφάλαιο 1

τουhellip

Blank Page

ταξίδιhellip

Κεφάλαιο 1

τουhellip

Blank Page

Κεφάλαιο 1

τουhellip

Blank Page

τουhellip

Blank Page

Documents

Σειρά ligo akoma_FREE.pdf · Κι εγώ ξεκίνησα το ταξίδι για έναν άλλον τόπο. Δεν ξέρω αν λέγεται «παράδεισος»,