ΟΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙMAKETA «οσα στην αγαπη ονειρευομαι».qxp_Layout 1 26/02/2020 09:59 Page 3 MAKETA «οσα στην αγαπη

ΟΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ

MAKETA «οσα στην αγαπη ονειρευομαι».qxp_Layout 1 26/02/2020 09:59 Page 3


ΑΡΧΙΜ. ΣΙΛΟΥΑΝΟΥΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ

ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΙΟΥ

ΟΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙΤό μυστήριο τῆς χριστιανικῆς συζυγίας

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:

ΓΕΩΡΓΙΟΣΜΗΤΡOΠΟΛΙΤΗΣ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: Βασίλης Αργυριάδης


© ἘκδόσειςΚολοκοτρώνη 49, Ἀθήνα 105 60Τηλ.: 210 3226343 - Fax: 210 3221238e-mail: [email protected]/enploeditions.gr

Α´ ἔκδοση: Μάρτιος 2020

ISBN: 978-960-619-061-2


Mέ εὐγνωμοσύνηστόν Εὐάγγελο καί τήν Καλή



ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ~11~

Εἰσαγωγή~13~

Ἡ πρόκληση τοῦ χριστιανικοῦ γάμου –Ἡ σύνδεσή του μέ τή Θεία Εὐχαριστία

~15~

Ἡ ἔξοδος ἀπό τό ἐγώ~35~

Τό νόημα τοῦ χριστιανικοῦ γάμου~51~

Ὁ πολιτικός γάμος~69~

Τό φύλο καί ἡ σεξουαλικότητα σέ τροχιά ἁγιαστική

~73~

Ἡ ἀγάπη ὡς βάση τῆς σχέσης –Ἡ δύναμη τῆς ἐξομολόγησης

~95~

Ἡ διαχείριση τῶν λογισμῶν~117~


Ἡ δύναμη τῆς κοινῆς προσευχῆς~135~

Ἡ ζήλεια καί τό ἀντίδοτό της~147~

Ἡ μακαρία ὑπομονή –Ὁ ρόλος τῆς προσευχῆς

~173~

Τά ψέματα σκοτώνουν τή σχέση~201~

Ἡ ζωή μέ τόν Χριστό θέλει ἀνδρεῖο φρόνημα~225~

Ἡ δυσκολία τῆς διαπαιδαγώγησης τῶν παιδιῶν~241~

Οἱ δυσκολίες τῆς συμπόρευσης –Ὁ ρόλος τοῦ πνευματικοῦ

~253~

Εὐτεκνίας ἀπόλαυσις~275~

ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ~289~


ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ἡ πνευματική καθοδήγηση καί ποιμαντική νέωνζευγαριῶν ἀποτελεῖ σήμερα στό πλαίσιο μιᾶς ἐκκο-σμικευμένης κοινωνίας ἕνα ἐξαιρετικά δύσκολο καίπαρακινδυνευμένο ἐγχείρημα, μιά πραγματική σχοι-νοβασία.

Οἱ προκλήσεις πού δέχονται οἱ νέοι ἀπό τόν κόσμοεἶναι πολλές καί ὁδηγοῦν σέ σύγχυση. Παντοῦ κυριαρ-χοῦν οἱ νεωτερικές τάσεις γιά πλήρη ἀποϊεροποίησηκαί δῆθεν ἀπομύθευση ὅλων τῶν πτυχῶν τῆς ζωῆς.

Ἔτσι οἱ σχέσεις τῶν φύλων γίνονται κυνικές καίψυχρές, ἐγκλωβισμένες σέ μιά ὕφεση συναισθημά-των καί ἀνατάσεων καί ἀκόμη καί ὁ γάμος καί ἡπροοπτική τῆς οἰκογένειας ὑποβαθμίζεται σέ μιάἁπλή κοινωνική σύμβαση.

Ἀπό τή ἄλλη ἡ Ἐκκλησία ἐπιμένει νά θεωρεῖ τίςσχέσεις τῶν δύο φύλων ὑπό τό φῶς τῶν βιβλικῶν καίθεολογικῶν προϋποθέσεων τῆς διδασκαλίας Τηςπού καταξιώνει τήν κοινωνία τῶν συζύγων, καλλιερ-γεῖ, ἐξισορροπεῖ καί ἀνοίγει προοπτικές εὐτυχίας,χαρᾶς καί προόδου.

Ὁ τίμιος γάμος δέν εἶναι μόνο μιά φυσική ὑπόθε-ση, ἕνας ἐπίγειος δεσμός, ἀλλά ἀποτελεῖ εἰκόνα τῆςΒασιλείας τοῦ Θεοῦ καί πρός αὐτή τήν ἐσχατολογικήπροσδοκία παραπέμπει.

Μέσα στόν εὐλογημένο γάμο ὁ ἄνδρας καί ἡγυναίκα ἀνευρίσκουν τό νόημα τῆς ὕπαρξής τουςστό πλαίσιο μιᾶς ἀγαπητικῆς ἀλληλοπεριχώρησης.Καί τά δύο αὐτά συμπληρωματικά ὄντα καλοῦνται

11


νά ἐγκαταλείψουν τήν ἐγωιστική αὐτάρκεια τῆς ἀτο-μικότητας καί νά προχωρήσουν μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦστήν πληρότητα τῆς συζυγικῆς κοινωνίας.

Σκοπός τοῦ γάμου δέν εἶναι πρωτίστως ἡ ἡδονή,οὔτε –ὅπως συνήθως νομίζεται σέ θρησκευτικούςκύκλους– μόνον ἡ τεκνογονία, ἀλλά, ὅπως ἐπισημαί-νει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ἡ «σωφροσύνη» καί εὐρύ-τερα ἡ προοπτική τῆς σωτηρίας καί τῆς θέωσης.

Γι’ αὐτό ὑπάρχει ἡ ἀσκητική τοῦ γάμου.Σέ μιά τέτοια κατεύθυνση καθοδηγεῖ τούς νέους

πού παρακολουθοῦν τίς συνάξεις νέων ζευγαριῶν ὁπανοσ. Ἀρχιμανδρίτης π. Σιλουανός Πεπονάκης,Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Μαυ-ρομματίου καί τακτικός Ἱεροκήρυκας τῆς καθ’ ἡμᾶςἹερᾶς Μητροπόλεως.

Ὁ λόγος τοῦ π. Σιλουανοῦ, λόγος συνάμα θεολο-γικός καί ἐπίκαιρος, εἴτε προφορικός, εἴτε γραπτός,πάντα φωτίζει καί καθοδηγεῖ μέ αἴσθημα εὐθύνηςστόν δρόμο τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας.

Συγχαίρουμε τόν καλό μας συνεργάτη γιά τούςκόπους του καί εὐχόμαστε τό νέο αὐτό βιβλίο του,πού ἀποτελεῖται ἀπό τίς εἰσηγήσεις του στίς νεανι-κές συνάξεις, νά ἀποβεῖ ὠφέλιμο καί ἐποικοδομητι-κό σέ κάθε καλοπροαίρετο ἀναγνώστη.

Μετ’ εὐχῶν καί ἀγάπης Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ


12


ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Τά κείμενα πού ἀκολουθοῦν εἶναι ἀπομαγνητοφω-νημένες ὁμιλίες σέ συνάξεις γιά νέα ζευγάρια, πού ἔγι-ναν στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου Γεωργίου Μαυρομματίου.

Οἱ συνάξεις εἶχαν στήν πλειονότητά τους διάλογο–καί ἀντίλογο– μέ ἐρωτήσεις καί τοποθετήσεις ὅσωνσυμμετεῖχαν.

Αὐτό εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νά ὑπάρξουν παρεκ-κλίσεις ἀπό τό κυρίως θέμα καθώς καί ἐπαναλήψεις,ἐκ μέρους τοῦ ὁμιλητῆ, προκειμένου γιά τήν ἐπανα-φορά τῆς συζήτησης στό βασικό της θέμα.

Ἐδῶ θά μπορούσαμε νά θυμηθοῦμε τό λόγιο τοῦἈποστόλου Παύλου: «Τά αὐτά γράφειν ὑμῖν ἐμοίμέν οὐκ ὀκνηρόν, ὑμῖν δέ ἀσφαλές» (Φιλιπ. γ´ 1).Ἐμεῖς θά τό «μεταφράζαμε»: «Δέν μοῦ εἶναι βαρετόνά λέω (καί νά γράφω!) καί νά ξαναλέω τά ἴδια, γιάτήν ἀσφάλεια τήν δική σας».

Βέβαια τό κύριο καί μοναδικό θέμα εἶναι ἕνα: Ἡσύνδεση τῆς ζωῆς τῶν νέων, πού βρίσκονται στήν ἀρχήτῆς οἰκογενειακῆς τους ζωῆς, μέ τή ζωή τῆς Ἐκκλησίαςκαί ἡ προσπάθεια γιά ἐπανατοποθέτηση τῆς προσω-πικῆς καί τῆς κοινῆς ζωῆς τοῦ ζευγαριοῦ στίς βάσειςπού μᾶς ἔθεσαν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Μία προ-σπάθεια νά «ζήσουν» τόν Παράδεισο ἀπό ἐδῶ στήν γῆ.

Εἶμαι εὐγνώμων, στόν Κύριό μου Ἰησοῦ Χριστόκαί στόν ἀντιλήπτορα τῆς ζωῆς μου Ἅγιο Γεώργιο,πού μέ ἀξιώνει καί αὐτῆς τῆς διακονίας, νά ὑπηρετῶτά παιδιά Του πού μπαίνουν στόν στίβο τῆς οἰκογε-νειακῆς ζωῆς.

13


Εὐγνώμων εἶμαι ἐπίσης στούς πατέρες τῆς εὐλο-γημένης μας Μονῆς, πού σηκώνουν ἀπό τό βάρος τῆςδιακονίας μου, μέ ἀληθινό θυσιαστικό φρόνημα. ΣτήΓερόντισσα Μαγδαληνή τοῦ Ἱεροῦ ἩσυχαστηρίουΜητρός Ἠγαπημένου καί στίς ἀδελφές Σαλώμη καίἩλιανή γιά τόν κόπο τῆς ἀπομαγνητοφώνησης. Στάεὐλογημένα παιδιά τοῦ Θεοῦ, τά νέα ζευγάρια, πούτολμοῦν νά ἐπιλέγουν τόν Χριστό σέ καιρούς δύσκο-λους, καί ἔγιναν ἡ ἀφορμή γιά τό βιβλίο αὐτό.

Ὀφειλέτης εἶμαι στόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχημας κ. Γεώργιο, καί τόν εὐχαριστῶ ἐκ μέσης καρ-δίας, γιατί μέ τή δική Του εὐλογία, ἔμπνευση καίπροτροπή γίνονται οἱ συνάξεις αὐτές, ἀλλά καί κάθεκαλό γιά τή διακονία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Τόν εὐχα-ριστῶ ἰδιαίτερα καί γιά τήν καλοσύνη Του νά προλο-γίσει τό βιβλίο αὐτό.

Ευχαριστῶ τόν κ. Κωνσταντίνο Βγόντζα καί τόν κ.Ἀλέξανδρο Καραβάνη γιά τήν ὄμορφη συνεργασία.

Τό βιβλίο ἀφιερώνεται σέ δύο πρόσωπα ἀγαπη-μένα, τόν κ. Εὐάγγελο καί τήν κ. Καλή, γιά πολλούςλόγους, κυρίως γιατί μᾶς ἔδωσαν τό προνόμιο νάμᾶς κάνουν μέλη τῆς δικῆς τους ἑστίας. Τούς ὀφείλωπολλά, τούς εὐγνωμονῶ ταπεινά.

Εὔχομαι, μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ Ἁγίου μας, ὅλοιαὐτοί πού θά κρατήσουν αὐτές τίς ὁμιλίες στά χέριατους νά τίς προσεγγίσουν ὡς μέσο γιά νά ἐνεργοποι-ήσουν τή χαμένη σύνδεση μέ τόν Δημιουργό, ἀλλάκαί μεταξύ τους, καί νά γίνουν ἔναυσμα νά στηρί-ξουν τά βήματά τους στή «ράβδον δυνάμεως, τόνΣταυρόν τοῦ Κυρίου», γιά τή δόξα Του.


14


Ἡ πρόκληση τοῦ χριστιανικοῦ γάμου–Ἡ σύνδεσή του μέ τή θεία Εὐχαριστία

Μετέχουμε στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, τόσαχρόνια πού εἴμαστε μέσα στούς κόλπους της,

ὡς βαπτισμένα μέλη της, ἀλλά οὐσιαστικά δέν ζοῦμεγνήσια καί αὐθεντικά τήν κατά Χριστόν ζωή. Ἀγαπή-σαμε τήν αὐτονόμηση, τήν αὐτάρκεια καί τήν πίστησέ αὐτά πού νομίζουμε ὅτι κατέχουμε καλά, καί ἔτσιχάνουμε ἀπό τό νά μάθουμε τά πράγματα, ὅπωςεἶναι πραγματικά μέσα στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Δέν κατανοοῦμε πῶς λειτουργεῖ ἡ πνευματικήζωή μέσα στίς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων, μέσα στήν πιόἱερή τους σχέση πού εἶναι ὁ γάμος, καί ὁ καθέναςοὐσιαστικά ἀκολουθεῖ τή δική του κοσμοθεωρία,μακριά ἀπό τήν ὄντως ζωή, πού εἶναι ὁ Χριστός.Ἔτσι, πολλές φορές, ἔρχονται οἱ γονεῖς παρακαλώντας,ἄς ποῦμε, τούς Πνευματικούς: «Πάτερ, βοηθῆστε τάπαιδιά μας», «καίγονται τά παιδιά μας», «χωρίζουντά παιδιά μας». Καί ὅταν ρωτᾶς: «Ἐσύ τί κάνεις σέαὐτόν τόν γάμο, πῶς συμμετέχεις στό νά μή χωρίσουντά παιδιά σου;», ἀποροῦν, σέ κοιτάζουν μέ ἀπορίακαί ἀναρωτιοῦνται: «Τί νά κάνω»; Δυσκολεύονταινά σκεφθοῦν τήν εὐθύνη τους γιά τό κοσμικό φρόνη-μα μέσα στό ὁποῖο μεγάλωσαν τά παιδιά τους.

Τό Μυστήριο τοῦ γάμου εἶναι πραγματικά μέγα,ὅπως διατρανώνει ὁ μέγας Παῦλος, «εἰς Χριστόν καί

15


εἰς τήν ἐκκλησίαν»1, ἐπειδή μέσα στόν γάμο καλοῦνταιοἱ σύζυγοι νά συμπορευθοῦν, ὄχι στό ὄνομα τῆς ἀγά-πης πού εἶναι γεμάτη ἀπό ἀπαιτήσεις καί ἰδιοτέλεια,ἀλλά τῆς ἀγάπης πού ἔχει ὡς πρότυπο τό πρόσωποτοῦ Χριστοῦ. Μιᾶς ἀγάπης, δηλαδή, μεταξύ δύο προ-σώπων πού θυσιάζονται ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλο· αὐτό ἐντέλει εἶναι πού θά τούς καταστήσει ναούς τοῦ Θεοῦγιά τήν ἀέναη λατρεία Του. Δέν καλοῦνται ἁπλῶς καίμόνο νά συμπορευθοῦν, ἀλλά νά κατακτήσουν τήσωτηρία τους, δηλαδή νά ἀποκτήσουν σχέση ἀληθινήκαί γνωριμία προσωπική μέ τόν δημιουργό Θεό.

Εἶναι ἀπαραίτητη προϋπόθεση νά συνειδητο-ποιήσει ὁ ἄνθρωπος βαθιά μέσα του τήν ἀνάγκη –καί ὄχι ὑποχρέωση– τῆς ἀναζήτησης τῆς σχέσης τουμέ τόν Θεό. Ποιός, ὅμως, ἀναζητᾶ; Ποιόν ἐνδιαφέρειἡ κοινωνία μέ τόν Θεό; Μποροῦμε νά καταλάβουμεπῶς βλέπουν οἱ περισσότεροι τόν γάμο ἀπό τόν τρό-πο πού ἑτοιμάζονται γι’ αὐτόν. Γιά παράδειγμα,ψάχνουν τά πάντα ὅσον ἀφορᾶ τήν ἔνδυσή τους, τάροῦχα τους, δηλαδή, τά παπούτσια τους, τά κέντραπού θά διασκεδάσουν, ὅλα, ἐκτός ἀπό τό ψάξιμο τόἐσωτερικό. Ἀκοῦς δυστυχῶς καί τούς γονεῖς, πού θάἔπρεπε μέ περισσότερη σύνεση νά ἀντιμετωπίζουντό θέμα, νά κόπτονται νά μαζεύουν χρήματα γιάχρόνια ὁλόκληρα, γιά νά κάνουν ἕναν «καλό γάμο»,ὅπως λένε, στά παιδιά τους, ἐνῶ δέν κόπτονταικαθόλου γιά τίς προϋποθέσεις τίς πνευματικές, πούθά πρέπει νά ἔχει ὁ γάμος τῶν παιδιῶν τους.

1 Ἐφεσ. 5, 32.


16


Εἶναι πολύ βασικό, πρίν ποῦμε ὁ,τιδήποτε γιά τόνγάμο, νά συνειδητοποιήσουμε τί ζωή θέλουμε νάζήσουμε καί ἄν πραγματικά θέλουμε τόν Θεό στήζωή μας. Ἄς δοῦμε, ὅμως, πῶς ὁ Ἀπόστολος Παῦλοςνουθετεῖ τούς χριστιανούς, πάνω στό σωτηριῶδεςζήτημα τοῦ γάμου.

Λέει ὁ Ἀπόστολος στήν ἐπιστολή του πρός τούςἘφεσίους: «Ἀδελφοί, εὐχαριστεῖτε πάντοτε ὑπέρπάντων, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦτῷ Θεῷ καί πατρί, ὑποτασσόμενοι ἀλλήλοις ἐν φόβῳΧριστοῦ»2. Δεῖτε, εἶναι πολύ μικρό κείμενο, ἀλλάεἶναι πολύ καίριο. Ἀρχίζει μέ τήν εὐχαριστία! Μεγά-λο πράγμα ἡ εὐχαριστία καί ἡ εὐγνωμοσύνη, εἰδικάστή δική μας ἐποχή, πού εἶναι ἐποχή μεγάλης μιζέ-ριας, πού δέν εἶναι ὁ ἄνθρωπος μέ τίποτα εὐχαριστη-μένος, πού μόνιμα ἀγανακτεῖ. Ἡ εὐχαριστία καί ἡεὐγνωμοσύνη γιά τό δῶρο τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἐδῶὁ ἕνας γιά τόν ἄλλο, εἶναι στοιχεῖο τοῦ ἀνθρώπουπού ἀγωνίζεται ὑγιῶς.

«Νά εὐχαριστεῖτε γιά ὅλα, στό ὄνομα τοῦ Κυρίουἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τόν Θεό καί Πατέρα». Γίνεταιἄμεση ἀναφορά στόν Θεό καί Πατέρα καί στή σχέσηΤου μέ τόν Υἱό Του, γιά νά καταλάβουμε ἀπό τή σχέ-ση αὐτή πόσο σημαντικό εἶναι νά ἐξαρτᾶμε τή σχέσημας καί τήν ὕπαρξή μας μέ τόν Πατέρα πού, διά τοῦΥἱοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, χορηγεῖ τά πάντα στή ζωήμας.

2 Ἐφεσ. 5, 20 κ.ἑ. Βλ. καί Μικρόν Εὐχολόγιον, «Ἀκολουθία τοῦΓάμου», ἔκδ. Κ΄ Α.Δ. 2016, σελ. 104 κ.ἑ.

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΓΑΜΟΥ

17


Στή συνέχεια τονίζει ἕνα δεύτερο στοιχεῖο ἐξίσουσημαντικό μέ τήν εὐχαριστία. Μιλάει γιά τήν ὑποτα-γή τοῦ ἑνός στόν ἄλλο μέ φόβο Θεοῦ. Εἶναι λέξειςκλειδιά γιά τή ζωή τῶν παντρεμένων ἀνθρώπων.«Ὑποτασσόμενοι ἀλλήλοις ἐν φόβῳ Χριστοῦ». Ἡἔννοια τῆς ὑποταγῆς πού ἀναφέρεται ἐδῶ δέν εἶναιαὐτή τῆς ὑποτέλειας· κανείς ἐκ τῶν δύο συζύγων δένθεωρεῖται ὑποδεέστερος καί κατώτερος. Ὁ Ἀπόστο-λος μιλάει γιά τήν ὑποταγή πού ἐμπνέει ἡ ἀγάπη καίτό πνεῦμα τῆς θυσίας. Ἄν πεῖτε τή λέξη «ὑποτασσό-μενοι» σέ νέα παιδιά, πού ἀγνοοῦν τή διάσταση τῆςθυσίας καί τῆς ἀγάπης, θά ἀποροῦν γιά τό πόσοἀναχρονιστικοί εἶστε.

Βλέπετε, τό πρόβλημα ἀρχίζει πάρα πολύ νωρίς.Τό πρόβλημα δέν ἀρχίζει, ὅταν βρίσκουν τά παιδιάκάποιον ἤ κάποια σύντροφο καί ἀποφασίζουνκάποια στιγμή νά παντρευτοῦν. Τό πρόβλημα ἀρχί-ζει, ὅταν μεγαλώνουμε τά παιδιά μας, σάν νά εἶναιμοναδικά στή γῆ, ἀνίκανα νά μοιραστοῦν τό ὁ,τιδήπο-τε. Μεγαλώνουμε τά παιδιά μας μέ τέτοια ἔπαρσηκαί ἀλαζονεία, σάν γι’ αὐτούς νά πρέπει νά γεννηθεῖἕνα ταίρι, ἄς ποῦμε, πού θά κατεβεῖ ἀπό τόν οὐρανό.

Εἶναι ἀνάγκη νά χριστοποιηθεῖ ἡ συνείδηση. Πρέ-πει ὁ ἄνθρωπος νά ἀντιληφθεῖ ὅτι ἡ ὑποταγή, γιά τήνὁποία μιλάει ἐδῶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, δέν εἶναιπειθαρχία στρατιωτική, εἶναι ὑποταγή ἀγάπης.Σημαίνει, δηλαδή, «θέλω νά ὑποταχτῶ», «θέλω νάεἶμαι κάτω ἀπό τόν ἄλλο», ὄχι ἀπό φόβο ἤ ἀπόαἴσθημα μειονεξίας, ἀλλά γιατί ἀγαπῶ τό πρόσωποτοῦ ἄλλου καί δέν μέ ἐνδιαφέρει ἡ «ἐξαφάνιση» τοῦ


18


ἑαυτοῦ μου. Θυμηθεῖτε τόν λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάννουτοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος, ὅταν εἶδε τόν Χριστό καίτόν ρωτοῦσαν οἱ μαθητές του: «Ποιός εἶναι αὐτόςκαί τί εἶναι αὐτά πού κάνει;», ὁ Πρόδρομος ἔλεγε:«Ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμέ δέ ἐλαττοῦσθαι»3. Βλέ-πετε ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού ἀντιλαμβάνεται πνευματι-κά πράγματα, δέν προβάλλει τόν ἑαυτό του, δένπροβάλλει τίς ἐπιθυμίες του, ἀλλά προβάλλει τόνἄλλο καί θά ἤθελε νά εὐχαριστηθεῖ ὁ ἄλλος.

Ὑπάρχει μία πολύ ὡραία σκέψητοῦἁγίουΠαϊσίου.Ἔλεγε: «Νά κάνουμε αὐτό πού ἀναπαύει τούςἄλλους, νά ζοῦμε, γιά νά εὐχαριστοῦμε τούς ἄλλους»4.Ὄχι, βέβαια, ἐφάμαρτα, ἀλλά στήν προοπτική αὐτή,γιά τήν ὁποία κάνει λόγο ἡ Ἐκκλησία. Ἔχει νά κάνειμέ τή δική μας σμίκρυνση καί τήν αὔξηση τοῦ ἄλλου.Καί ὅταν δείξουμε αὐτή τή διαγωγή, ὅσο ἀναίσθητοςκαί ἄν εἶναι ὁ ἄλλος, κάποια στιγμή ἡ συνείδησή τουθά λάβει πληροφορία ἐσωτερική γιά τή δική μαςταπεινή στάση.

3 Ἰω. 3, 30.4 Βλ. Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Α΄, ἔκδ. Ἱεροῦ Ἡσυχα-στηρίου «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλο-νίκης 1998, σελ. 229-230: «Νά κοιτάζη κανείς τί ἀναπαύει τόν ἄλλον.Ἡ πραγματική ἀνάπαυση γεννιέται ἀπό τήν ἀνάπαυση τοῦ ἄλλου.Τότε ἀναπαύεται καί ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο καί ὁ ἄνθρωπος παύεινά εἶναι ἄνθρωπος, θεώνεται» Λόγοι Γ΄, 2001, σελ. 99: «Θεία δικαιο-σύνη εἶναι νά κάνης αὐτό πού ἀναπαύει τόν ἄλλον» καί σελ. 105:«Ὅταν κοιτάζης πῶς νά ἀναπαύσης τόν ἄλλον καί ἀφήνης τόν ἑαυτόσου ἐν λευκῷ στά χέρια τοῦ Θεοῦ, δέν κουράζεσαι... Αὐτή εἶναι ἡπνευματική ἐργασία πού πρέπει νά κάνετε... Ἄν κανείς δέν κάνηαὐτήν τήν ἐργασία, δουλεύει σέ ἄλλη συχνότητα ἀπό τήν συχνότητατοῦ Θεοῦ» Λόγοι Ε΄, 2006, σελ. 45-47.

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΓΑΜΟΥ

19


Documents

ΟΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙMAKETA «οσα στην αγαπη ονειρευομαι».qxp_Layout 1 26/02/2020 09:59 Page 3 MAKETA «οσα στην αγαπη