2015-12-13_kyr_ia_louka-a-3

1 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015 Κυριακὴ ΙΑ´ Λουκᾶ Εὐστρατίου, Αὐξεντίου, Εὐγενίου, Μαρδαρίου καὶ Ὀρέστου, Λουκίας τῆς Παρθένου, Ἁγίων Προπατόρων Ἦχος γ´. Ἑωθινὸν Ϛ´. ***** ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὸν Ἑξάψαλμον, Συναπτὴ μεγάλη, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις· Ὅ Ὅ Ὅ τ τ τ ι ι ι π π π ρ ρ ρ έ έ έ π π π ε ε ε ι ι ι σ σ σ ο ο ο ι ι ι π π π ᾶ ᾶ ᾶ σ σ σ α α α δ δ δ ό ό ό ξ ξ ξ α α α . . . . . . . . . Ἦχος β´. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν· εὐλογημέ‐ νος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Στίχ. α´. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγα‐ θός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... Στίχ. β´. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... Στίχ. γ´. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ Τὸ Ἀναστάσιμον. Ἦχος β´. Ὅτε κατῆλθες πρὸς τὸν θάνατον, ἡ ζωὴ ἡ ἀ‐ θάνατος, τότε τὸν ᾅδην ἐνέκρωσας, τῇ ἀ‐ στραπῇ τῆς θεότητος· ὅτε δὲ καὶ τοὺς τεθνεῶ‐ τας, ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας, πᾶσαι αἱ δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον· Ζωοδότα Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι. Δόξα. Τὸ αὐτό. Καὶ νῦν. Τῶν Προπατόρων. Ἦχος β´. Ἐν πίστει τοὺς Προπάτορας ἐδικαίωσας, τὴν ἐξ ἐθνῶν δι᾿ αὐτῶν, προμνηστευσάμενος Ἐκ‐ κλησίαν. Καυχῶνται ἐν δόξῃ οἱ Ἅγιοι, ὅτι ἐκ σπέρματος αὐτῶν, ὑπάρχει καρπὸς εὐκλεής, ἡ ἀσπόρως τεκοῦσά σε. Ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Συναπτὴ μικρά, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις· Ὅ Ὅ Ὅ τ τ τ ι ι ι σ σ σ ὸ ὸ ὸ ν ν ν τ τ τ ὸ ὸ ὸ κ κ κ ρ ρ ρ ά ά ά τ τ τ ο ο ο ς ς ς . . . . . . . . . *** ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ Μετὰ τὴν α´ Στιχολογίαν Ἀναστάσιμον. Ἦχος γ´. Χριστὸς ἐκ νεκρῶν ἐγήγερται, ἡ ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων· ὁ Πρωτότοκος τῆς κτίσεως, καὶ δημιουργὸς πάντων τῶν γεγονότων, τὴν καταφθαρεῖσαν φύσιν τοῦ γένους ἡμῶν, ἐν ἑ‐ αυτῷ ἀνεκαίνισεν. Οὐκέτι θάνατε κυριεύεις· ὁ γὰρ τῶν ὅλων Δεσπότης, τὸ κράτος σου κα‐ τέλυσε. Δόξα. Σαρκὶ τοῦ θανάτου γευσάμενος Κύριε, τὸ πι‐ κρὸν τοῦ θανάτου, ἐξέτεμες τῇ ἐγέρσει σου, καὶ τὸν ἄνθρωπον κατ᾿ αὐτοῦ ἐνίσχυσας, τῆς ἀρχαίας κατάρας τὴν ἧτταν ἀνακαλούμενος. Ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς ἡμῶν, Κύριε δόξα σοι. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν τὴν σωτηρίαν τοῦ γέ‐ νους ἡμῶν, ἀνυμνοῦμεν Θεοτόκε Παρθένε· ἐν τῇ σαρκὶ γὰρ τῇ ἐκ σοῦ προσληφθείσῃ, ὁ Υἱός σου καὶ Θεὸς ἡμῶν, τὸ διὰ σταυροῦ κα‐ ταδεξάμενος πάθος, ἐλυτρώσατο ἡμᾶς, ἐκ φθορᾶς ὡς φιλάνθρωπος. Μετὰ τὴν β´ Στιχολογίαν Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα. Τὸ ἀναλλοίωτον τὸ τῆς θεότητος, καὶ τὸ ἑκού‐ σιον πάθος σου Κύριε, εἰς ἑαυτὸν καταπλα‐ γείς, ὁ ᾅδης ἐπωδύρετο· Τρέμω τὴν τοῦ σώμα‐ τος, μὴ φθαρεῖσαν ὑπόστασιν· βλέπω τὸν ἀό‐ ρατον, μυστικῶς πολεμοῦντά με· διὸ καὶ οὓς κατέχω κραυγάζουσι· Δόξα Χριστὲ τῇ ἀνα‐ στάσει σου. Δόξα. Τὸ ἀκατάληπτον τὸ τῆς Σταυρώσεως, καὶ ἀ‐ νερμήνευτον τὸ τῆς Ἐγέρσεως, θεολογοῦμεν οἱ πιστοί, ἀπόῤῥητον μυστήριον· σήμερον γὰρ θάνατος, καὶ ὁ ᾅδης ἐσκύλευται, γένος δὲ ἀν‐ θρώπινον, ἀφθαρσίαν ἐνδέδυται· διὸ καὶ εὐ‐ χαρίστως κραυγάζομεν· Δόξα Χριστὲ τῇ ἀνα‐ στάσει σου. Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. Τὸν ἀκατάληπτον καὶ ἀπερίγραπτον, τὸν ὁ‐ μοούσιον, Πατρὶ καὶ Πνεύματι, ἐν τῇ γαστρί σου μυστικῶς, ἐχώρησας Θεομῆτορ· μίαν καὶ ἀσύγχυτον, τῆς Τριάδος ἐνέργειαν, ἔγνωμεν

Documents

2015-12-13_kyr_ia_louka-a-3