Spotkanie 3

WIELBI DUSZA MOJA PANADuch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:  Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana». Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy» (por. Łk 1,39-49).

Poproś o pomoc Ducha Świętego i pomyślRozpoczynasz Adwent. To wyjątkowy i niezwykły czas oczekiwania na

Narodzenie Pana Jezusa. W tym spotkaniu zapraszam cię, abyś odkrywał szczególną wartość tego wyjątkowego okresu liturgicznego.

Przeczytaj uważnie opowiadanie z Ewangelii według świętego Łukasza o spotkaniu Maryi z Elżbietą. Popatrz jak Ona pięknie czekała na narodzenie Syna. Pobiegła do Elżbiety. Chciała podzielić się z nią swoją radością. I pragnęła cieszyć się z Elżbietą jej macierzyństwem. Tym, że ona też będzie mamą. Droga, którą musiała przebyć Maryja, aby spotkać się z Elżbietą była długa i trudna. Wiodła przez góry. Sprawdź to na mapie. Zmierz odległość z Nazaretu do Ain-Karim, gdzie mieszkała Elżbieta.

Wyobrażasz już sobie ile wysiłku Maryja i Elżbieta musiały włożyć, by razem oczekiwać na narodzenie swoich Dzieci? By wspólnie cieszyć się łaską, czyli Bożym darem, który otrzymały? Zobacz tę ich radość. Spójrz jak bardzo są szczęśliwe i wielbią Pana Boga. Źródłem tej radości jest Duch Święty. Ewangelia mówi, że napełnił On Elżbietę. Czym? Sobą! On w niej zamieszkał. Wcześniej, w chwili Zwiastowania, zamieszkał w Maryi. To „zamieszkanie” Ducha Świętego, gdy na Niego otwieramy swoje serce, przynosi pokój, radość i pragnienie wielbienia Pana Boga.

Czy wiesz już, czym różni się Adwent od takiego zwykłego oczekiwania? To czas zapraszania Ducha Świętego, aby nas napełniał Sobą. Uczył radowania się łaską, czyli Bożym darem, jakim jest świętowanie narodzenia Pana Jezusa. I przygotowywał nasze serca na to niezwykłe spotkanie z Panem Jezusem. Pomógł nam to spotkanie z Bożym

Dzieciątkiem przeżywać z bliskimi. Bo przecież Pan Jezus narodził się w Rodzinie. Adwent jest to też oczekiwanie na Boże Narodzenie razem z Maryją. To Ona przecież najbardziej i najpiękniej czekała na narodzenie Syna. Uczenia się od Niej oczekiwania wypełnionego ciszą i uwielbieniem Pana Boga za „wielkie rzeczy, które On nieustannie czyni”.

W Ewangelii o nawiedzeniu świętej Elżbiety przez Maryję zwróć uwagę na jeszcze jeden szczegół. Elżbieta powiedziała o nim bardzo prosto, choć z wielkim zdumieniem: „poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie”. Tak nazwała spotkanie nienarodzonych przecież jeszcze: Pana Jezusa i Jana. To Duch Święty sprawia, że w tej chwili dzieje się coś bardzo ważnego, choć niewidzialnego dla ludzkich oczu. Znanego tylko Janowi i Panu Jezusowi. Coś takiego, że gdy Jan dorośnie, będzie zapowiadał przyjście Pana Jezusa, będzie Jego prorokiem.

W podobny sposób Duch Święty działa w nas, gdy przyjmujemy któryś z sakramentów świętych. Napełnia nas Sobą i prowadzi do bardzo bliskiego, osobistego spotkaniem z Panem Jezusem. I również nam wtedy powierza pewne ważne zadanie. I jeszcze jedno. Każdy z sakramentów świętych też ma swój „adwent”, czyli czas oczekiwania na jego przyjęcie. Połączony z naszym przygotowaniem. Pamiętaj o tym, gdy w następnych tygodniach Roku Wiary będziesz świętował swoją wiarę wyrażoną w sakramentach.

Słuchaj i rozmawiaj z Panem JezusemW każdym tygodniu Adwentu postaraj się iść, choć na kilka, czy

kilkanaście minut, na spotkanie z Panem Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie. Jeśli nie możesz inaczej, adoruj Go chwilę przed lub po niedzielnej Mszy świętej lub Roratach. W ciszy swojego serca powtarzaj Mu pieśń uwielbienia, którą wyśpiewała u Elżbiety Maryja: „Wielbi dusza moja Pana i raduje się Duch mój w Bogu moim

Zbawicielu, bo wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmogący”.W pierwszym tygodniu porozmawiaj z Nim o „adwencie” Maryi,

czyli o Jej oczekiwaniu na narodzenie Pana Jezusa. Powiedz też Panu Jezusowi jak ty chcesz przeżywać Adwent. Ofiaruj Mu swoje adwentowe postanowienia i powierz Mu swoje oczekiwanie na Boże Narodzenie.

W drugim tygodniu, w czasie modlitwy przed Najświętszym

Sakramentem, zastanów się nad „spotkaniem” nienarodzonych jeszcze: Jana i Pana Jezusa. I nad działaniem Ducha Świętego w tym spotkaniu. Powiedz Panu Jezusowi, jak rozumiesz, czym są sakramenty święte. Powierz Mu to, co jeszcze trudno ci zrozumieć i podziękuj Mu za te najpiękniejsze Boże dary. Podziękuj Mu również za twoją wiarę. Ona jest kluczem, który będzie coraz szerzej otwierał drzwi do bogactwa darów, które Pan Jezus ofiaruje nam w każdym z sakramentów. Korzystanie z tego bogactwa to najwspanialsza przygoda życia. Właśnie zacząłeś ją przeżywać. Proś Pana Jezusa, abyś nie zrezygnował w połowie drogi.

W czasie adoracji w trzecim tygodniu Adwentu porozmawiaj z Panem Jezusem o twoim świętowaniu Bożego Narodzenia. Oddaj

Mu swoje serce, aby On – zamiast w zimnym żłóbku – w nim się narodził. Proś, aby Maryja twoje serduszko tak przygotowała, aby było najwspanialszym, najmilszym żłóbkiem dla Bożego Dzieciątka. Przynieś na tę adorację Panu Jezusowi również swoją rodzinę. Rodzina musi być bardzo ważna dla Pana Boga, skoro Pan Jezus narodził się i żył właśnie w niej, jak każde dziecko. Podziękuj Panu Jezusowi za swoich rodziców, dziadków, za dom, który tworzycie. Pomyśl, co ty możesz zrobić, aby w Boże Narodzenie w waszym domu było radośnie. By wszystkim w nim było dobrze. A jeśli się nie uda? Nie martw się. Dla Pana Jezusa liczy się twoje pragnienie i twój wysiłek.

I najważniejsze! Jeśli już przyjmujesz sakrament pokuty, dobrze przygotuj się do adwentowej spowiedzi. I nie zostawiaj jej na ostatnią chwilę.

ZróbUcz się tak oczekiwać świąt Bożego Narodzenia, aby Adwent, czyli to oczekiwanie, było pogłębianiem twojej wiary. A przez to było przygotowaniem do celebrowania, a więc pięknego świętowania Bożego

Narodzenia. Zacznij od uważnego przeczytania „Drugiego listu do dzieci”.

Dowiesz się z niego, co to jest „wiara celebrowana” i jaki jest jej związek z sakramentami. A także, dlaczego ta wiedza jest ci potrzebna (1).Zanim zacznie się Adwent, albo zaraz na jego początku, przygotuj

również miejsce swojej codziennej adwentowej modlitwy. Niech znajdzie

się na nim wieniec adwentowy lub cztery świece, Pismo Święte i różaniec. W pierwszym tygodniu, na czas wieczornej modlitwy, zapalaj jedną świecę, w drugim - dwie, w trzecim – trzy, a w czwartym tygodniu cztery

(1). Zaproś rodzinę do wspólnej wieczornej modlitwy w soboty lub w

niedziele. Przeczytajcie wtedy niedzielną Ewangelię (I-Łk 21,25-28.34-36; II-Łk 3,1-6; III-Łk 3,10-18; IV-Łk 1,39-45 – możesz skorzystać z pliku: „Ewangelie na niedziele Adwentu”). Powiedzcie Panu Jezusowi jak ją rozumiecie (można wybrać z niej nawet tylko jedno zdanie) i odmówcie wspólnie dziesiątkę różańca. Niech te dwa zadania będą twoim najważniejszym postanowieniem adwentowym. Jeśli chcesz, możesz podjąć też - dodatkowo - inne postanowienia, ale niech nie będzie ich zbyt

dużo (1).Przeczytaj też Kartkę z pamiętnika Tosi i Franka. Może oni podpowiedzą ci coś ciekawego o przeżywaniu Adwentu? (2)Wytnij „drzwi do spotkania 3” i wklej do zeszytu. Otwórz je i, na

widocznej po otwarciu kartce, wpisz swoje adwentowe postanowienia (2). Wypisz na zewnętrznej stronie drzwi siedem sakramentów. Kolorem czerwonym wypisz te, które już przyjąłeś (przyjmujesz),

kolorem zielonym te, które bardzo chcesz przyjąć. Narysuj wykrzyknik przy tych, które można przyjąć tylko raz, a serduszko przy przyjmowanych wielokrotnie (3).

Otwórz drzwi. Po ich wewnętrznej stronie napisz podziękowanie Panu Jezusowi za dar sakramentów świętych (4).W ostatnim dniu Adwentu, w czasie wieczornej modlitwy, przeczytaj uważnie i podpisz „Moje wyznanie wiary” załączone do

tego spotkania. Wytnij je i wklej do zeszytu. Możesz je pięknie ozdobić (4).Włącz się chętnie w przygotowania do świętowania Bożego

Narodzenia – sprzątanie, przygotowanie wieczerzy wigilijnej, ozdabianie choinki, klejenie szopki itd. Rób to z radością i z miłością. Niech to będą

twoje „prezenty” dla Bożego Dzieciątka (1+2+3). Porozmawiaj z rodzicami o przygotowaniu modlitwy przy

wigilijnym stole i o wspólnym kolędowaniu po wigilijnej wieczerzy.

Niech w waszej modlitwie znajdzie się miejsce na powierzenie Panu Jezusowi ludzi samotnych, chorych, bezdomnych, podróżujących i tych, którzy są prześladowani za wiarę. Jeśli grasz na jakimś instrumencie,

naucz się grać kolędy (3).Na ile możesz staraj się uczestniczyć w Roratach i pójść na Pasterkę. Pamiętaj o naklejaniu właściwych znaczków na swoim kluczu.

Poproś dorosłych, aby:- pomogli ci przygotować adwentowe miejsce modlitwy – wybrać właściwe miejsce w domu, kupić, albo zrobić wieniec adwentowy, albo tylko ładne cztery świece lub lampiony, ułożyć wszystko na ładnej serwecie;- pomogli ci wydrukować ze strony internetowej potrzebne pomoce (treść „spotkania 3”, „kartkę trzecią z pamiętnika Tosi i Franka” i „drzwi do spotkania 3”, znaczki do naklejania na kluczu;- umożliwili ci uczestniczenie w roratach i w Pasterce i włączyli się w twoje adwentowe oczekiwanie poprzez wspólną sobotnią lub niedzielną modlitwę.

Cyfry w nawiasach przy poszczególnych zadaniach oznaczają tydzień Adwentu, na który

przeznaczone jest dane zadanie

MOJE WYZNANIE WIARY

Kochany Panie Jezu,Wierzę mocno, że gdy

przyjmujemy sakramenty święte Ty sam

przychodzisz do naszych serc

i napełniasz je Duchem Świętym.

Obdarzasz nas swoją łaską i powierzasz nam ważne

zadanie.

_____________________________mój podpis