335K SEVDALARA UYANMAK.doc) fileEL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 5 AV İZİNDE BİR ŞAHİN Şiir bir ebemkuşağı Mavi, yeşil, sarı, kırmızı Ansızın hayâl ufkumuzu kuşatır

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK Oyhan Hasan BILDIRKİ

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 2

SENİNLE OLDUĞUM ANLARIN ANISINA

© Bu eserin her türlü yayın hakkı şairine aittir.


EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK Oyhan Hasan BILDIRKİ


ALPEREN DİZGİ 0 256 512 75 90

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 5 AV İZİNDE BİR ŞAHİN Şiir bir ebemkuşağı Mavi, yeşil, sarı, kırmızı Ansızın hayâl ufkumuzu kuşatır Şiir henüz doğuma yatmış bir çiçek Gonca gonca sancılar içinde Hayata uzanır Şiir cümle güzellikler aynası Ürkek bir ceylanın katıksız sevdası Yeşeren dallardaki umut Kâh açılır, kâh kapanır Akşam alacasının sancısını yaşar Sabahın ilk ışıklarıyla şahlanır Av izinde bir şahin olur uçar Sayısız Kafdağları’nı aşar


Şiir parıldar Sevgilimin gülen yüzünde Damar damar kanımızda Menekşenin morunda Zamana yatırılmış karanfil kurusunda Sınırsız gökyüzünün en ucunda El değmedik sevdalara uyanır Şiir duyup yazamadıklarımız Kabaran öfkemiz, dirilen sevgimiz İki dirhem, bir çekirdek Fiyakamız Şiir kavgada zehir zıkkım Yedi ceddimize kurşun Barışta havai fişeği Şiir bizim insan yanımız

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 7 İKİ GÖNÜL BİR OLUNCA Şimdi sevişme vakti be gülüm Şimdi en uzak umutlara uzanmak gerek Yaşamak dediğin ne ki Şimdi sevişme vakti Sevmek düşüncesi sarmışsa yüreğini Kanının her hücresi kımıl kımıl oynuyorsa Gözlerinde çakan nice şimşekler Sana yeni korkular vermiyorsa Ser ortaya benliğini Gözün kesiyorsa Aklın ve kalbinle birlikte Yepyeni umutların peşinde Geçit vermez yüce dağları aş Yaşamak dediğin ne ki Şimdi sevişme vakti Karanfil kurularına sinen sevdalar Sarı güller gibi köşe bucak saçılmalı Dizginlenmiş bütün sevdalar Özgür kelebekler gibi kanatlanmalı Yaşamak dediğin ne ki İki gönül bir olunca İnsan Yeni sürgünler gibi boy atmalı Geçen zamanlara inat Gürbüz ağaçlar gibi gelişmeli Salkım saçak kavuşmalı Yaşamak dediğin ne ki Şimdi sevişme vakti

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 8 YILDIZLAR YİNE GÖKYÜZÜNDE KALACAK Yıldızlar yine gökyüzünde kalacak Arkamızdan -belki- birkaç kişi ağlayacak Sonra sonra adımız da unutulacak İşte ölüm bu! Zehir zıkkım sevgiler yorgan döşek Sanki hiç yaşanmamışa dönecek Kim ne diyecek, kim ne söyleyecek Zaman azgın atlar gibi yarıştıkça Teker teker her şey unutulacak İşte ölüm bu! Suya inen yavru ceylanın üstüne ansızın Bir aslanın gölgesinin düşmesi Top tüfek sesleri arasında kalmış çocukların Yeni sabahları bir daha görememesi Can anaların dinmez gözyaşları Kırılan umutların inleyen şelalesi İşte ölüm bu!


Çölde suya hasret bir lale Tutuşmuş bir sevdanın türküsünü söylüyor Gölde can evinden vurulmuş bir suna Son umudunun peşinden koşuyor Yeniden ayaklanıyor gönlümün sızısı Hava zindan, gökyüzü kan kırmızısı İşte ölüm bu! Gün olur kar kuşları ateş topuna dönerse Irak bataklıklarda henüz ayaklanmış bebeler yiterse Vurgun yemiş anaların bağrında evlât acısı Filize durmuş sayısız umut çiçekleri Ah, şu kahrolası barış türküleri Ah, şu kahrolası barış türküleri Yeni dünyanın korkusuz çobanı Meydanlara inmiş çağdaş kelle avcısı Yeniden, yeniden ayaklanıyor gönlümün sızısı Hava zindan, gökyüzü kan kırmızısı İşte ölüm bu! Savaşın kör topal tüyü bitmedik çocukları Sanki uçsuz bucaksız arpa tarlası Yakıver gitsin, yakıver gitsin Savaşlar da bitsin, İnsanlık da bitsin! Yüzyılın bağrında zehirli hançer sızısı Hava zindan, gökyüzü kan kırmızısı İşte ölüm bu!


KANAYAN YÜREĞİM ÜŞÜYOR Bir şiirin en güzel yerinde tutulmak sana Bir şiirin en güzel yerinde duygu sellerinde yıkanmak Al kınalı keklik seslerinin ardı sıra Dünden bugüne, bugünden yarına koşmak Kara gecenin en korkunç yerinde Tezgâhlardaki bütün korkular boşanmış Haydi tut tutabilirsen, döndür döndürebilirsen Göğü dolduran yıldızlar bile korkularından titreşirken Sayısız çiy taneleri birer birer yere düşüyor Bir şiirin en güzel yerinde tutulmak sana Kanayan yüreğimi üşütüyor Leylâ diyorlardı dün, Şirin diyorlardı Köroğlu dediğin yiğit kesmemişti daha yolları Haramîlerin umutları zorlu dağlar ardında pusmuş Doyumsuz türlü çiçek dallarına takılıp kalmış Mecnûn diyorlardı dün, Ferhat diyorlardı Ne olmuş, nasıl olmuş şimdi Masallar bu güzel insanları koynuna almış Bir şiirin en güzel yerinde tutulmak sana Kanayan yüreğimi üşütüyor Şimdi tutulmaz gönlüm zindanda Canımı, cananımı arıyorum


ÇAPRAZ ATEŞ ARASINDA Dünyanın dört yanında dört kol çengi kalleşlik, Bana yaptığını sana yapmakla ödeştik. Sevgi nerde, dostluk ne? Bunları soran var mı? Çıkmaz yola düştük, dar sokakta cebelleştik. Cilve sende, naz sende, surat sende be gülüm, Yangın yerine düşen gönlüm tutuşmuş korda. Eğilmiş dallardan imdat bekleyen bülbülüm, Umutlarım tükenmiş, akıncılarım zorda… Sevgi ve dostluk kalmamış şu dünyamızda, Yürekli çocuklarımız kurtların ağzında… Beklenen kurtarıcı gelmeyecek mi daha? Sıkışıp kaldık kaç çapraz ateş arasında? Diyemedin diyeceğini değil mi şair? Olmazsa olmaz sevgi ne bir yel, ne bir seldir. Havada bulut yoktu, nerden çıktı bu yağmur? Yaşamak anlatamadığın şey değil midir? Yürekli çocuklarımız kurtların ağzında, Eğilmiş dallardan imdat bekleyen bülbülüm. Nerden çıktı bu yağmur? Bulut yoktu havada; Tutuşmuş korda yangın yerine dönen gönlüm.


DELİŞMEN YÜREĞİMİN SIZISI Gelişin gidişin gibi birdenbire oldu Yüreğim kanatlandı, uçtukça uçtum Alçaklara konmak haddimize mi? Başım bulutlarda, açık pencerelerde gözlerim O bildik balkona inivereceğim... Demek kırk yıl oldu, ha? Demek kırk yıl oldu?.. Ne seslendin, ne seslendim... Kader deyip bağrımıza sapladık hançerlerimizi Sonsuz kanayışlara yatırdık yüreklerimizi. Tutma, tutma bırak beni O bildik balkona inivereceğim Başım bulutlarda, açık pencerelerde gözlerim... Yıllar önce Veysel’in dediği kulaklarımda: "Senin yüreğin delik be hoca.. Senin yüreğin delik!" Bu delik yürekle uzun yıllar yaşadım İlkbahar çiçeklerini gördükçe yeniden, Umut yüklü şarkılara başladım. Yüce dağlara karlar düştükçe, Nice kuytu köşelerde saklanıp ağladım. Damar damar kanıma işledi sensizliğim, Yıllar devrildikçe meleğimi özledim. Veysel’in dediği kulaklarımda: "Senin yüreğin delik be hoca.." "Senin yüreğin delik!"

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 13 Bu delik yüreğim ve anılarımla birlikte ben, O dağ senin, şu dağ benim diye diye Kaç yol kavşağında durup bekledim Güne gün, aya ay, yıla yıl ekledim... Belki dönersin, belki gelirsin diye Civan ömrümü tükettim. Mevsimler döndükçe sanki daha da dirileşti papatyalar Güller soldukça demlendi hatıralar Şimdi şu benim delik yüreğim, Özlemden mi, heyecandan mı nedendir? Yeni baştan sızım sızım kanıyor. Umuda kilitlenmiş bir yol kavşağında, Anılarından beslenmiş bir papatya Yollarımı bekliyor. Saçlarında aklar, Saçlarımda aklar... Demek kırk yıl oldu ha? İnanamıyorum. Demek koca kırk yıl gelip geçti. Sensizliğimiz uçuştukça gözlerimizde; Kafdağları'nı aşamayan umutlarımızın yıldırımları, Hasret kesmiş fırtınalarla birlikte El ele verip üstümüze geldikçe; Yüreklerimiz delindi. Havada bulut mulut yoktu, nerden çıktı bu yağmur? Anılar kaynaşıyor yüreğimizde Geçen günlerimizle hesaplaşmak adına; Islandıkça ıslanıyoruz.


Hayatımızın en zor dönemecinde Dediğin yolun tam ortasındayız Sağdan soldan su gibi akıp gidiyor zaman Peşimizde torunlarımızın elinden tutmuş çocuklarımız Yeni sevdalara kapılar açıyor... Zor bir hayatı yaşadık biz, oldukça zor bir hayatı yaşadık Hasret sularında bandırıla bandırıla Nice eski yeni aynaların karşısında sergilendik Gözlerimizde yaralı bir ceylanın hüznü Ürkek sevdalara bel bağladık... Ben adam olmam, ben adam olmam Hâlâ seninle dolu bu delişmen yüreğim Hâlâ on sekizinde bir gencim Gözlerim yollarda, Seni bekliyorum... Desene be gülüm, Haydi söylesene be gülüm: "Saçlarımıza aklar düştü, Nice mevsimler geçti. Papatyalar, güller soldu Uzadıkça uzadı yollar... Ben seni unutamadım, Ben seni unutamadım! Mevsimlik çiçekler gibi solsam da Genç anılarımın şafağında: Seninle yaşıyorum. Seninle yaşıyorum!"

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 15 Ah ömrümüz, ah ömrümüz Birbirine bağlayamadığımız ömrümüz Gelecek zamanlara damgasını vuracak… "Belki de bir varmış, bir yokmuş" diye başlayacak Yeniden, yeniden anlatılacak Melek ve Şehzade'nin hikâyesi… Destan destan yazılacak Yaprak yaprak bütün çiçeklere Seven yüreklere kazınacak Sevda öykümüz. Merhaba ömrümün özeti, Merhaba delişmen yüreğimin sızısı Öyküm, şiirim her şeyim Merhaba bahtımın yıldızı Efsane aşkım! 5 Aralık 2005


SAĞ YANIMDA GİZLENMİŞ CEYLAN GÖZLÜM Yelkenlerim suda, yarıştan koptum, rüzgâr esmiyor Gençlik yıllarımın büyülü rüyâları hepten dibe vurdu. Aha şuramda sağ yanımda gizlenmiş ceylan gözlüm bile Nedense yine bana etti edeceğini... Sanki gülmek bana yasak, dertsiz yaşamak haram Ne zaman gönlüm gök yüzünün sonsuzluklarına kanatlansa, Başıma bir iş gelir, bütün düğümler arapsaçı... Çöz çözebilirsen, çöz çözebilirsen Halbuki ben şimşeklerden bile korkarım. Hele yıldırımlar yok mu? Çaktıkça yüreğimi kabında tutamam.. Alçaklı yüksekli de olsa karşı dağlar Yol bulup aşamam...

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 17 Gönlümün sesini dinlemekle hata mı ediyorum ne? İşte bak, yine kan damlıyor yüreğime! Demek ki sevgi denilen şeyler yalnız hayâl, Yalnız hayâl sevgi denilen şeyler... Mecnun'a sormalı, Ferhat'a danışmalı, Yürek yarasına hangisi tuz basmamış, anlamalı. Bu şiir devam edecek, bu şiir devam edecek... Gelecek sonsuz günlerin şafağında da söylenecek. Her insanın yüreğinde kımıl kımıl oynayacak, Sevgi sofralarında yine kan doğranacak... Bir şey var ya insanın mayasında, ya çamurunda. Ama benim gönlüm eski günlere dönmenin çabasında...


UZAK BİR İKLİMİN AKŞAMI Gönlümün her karesi sevginle aydınlanmış, Bu akşam gözlerim gözlerinde tutuklu kalmış. Uzak bir iklimin akşamına düşmüşüm; Ah kader desem, vah kader desem ne yazar? Duygularım kuşatılmış, keyfince ayaklanamıyor Papatya gözlerine kan oturmuş nedense… Samanyolu'na takılmış kaderim yanıp sönüyor; Senden doğan ışıklar pencereme kurulmuş. Ömrümüzün dönemeçleri çok, hayat zor Sevgi ışıkları da olmasa yaşamak neye yarar? Nice hasretlerle kavrulmuş gönül acılarımı, Bir de benden dinle, bana sor. Ötede sen, Bu tarafta kader… Ya seni tavlamalı, Ya da bu kaderi avlamalı… Başım dönüyor, Yüreğim ortada. Gözlerinin sarhoşuyum!

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 19 SENİ HAPSETTİM BU GECE Seni hapsettim bu gece Yüreğime. Sensiz yaşamak kolay değil, Hele yıla yıl eklendikçe, hele yıla yıl eklendikçe… Hüznümün sebebi budur. Eskiden vefalıydı turnalar Sıcak sevgiler taşıyan gönüllü postacıydılar Doğu batı, güzel çirkin fark etmezdi onlar için Yeter ki yükleri Bir tutam sevgi olsun. Ama şimdi? Kuş gribi onları da vurdu. Seni hapsettim bu gece Yüreğime. Bağır çağır, ne dersen de Sevgiye kapalıysa yüreğin Boşuna Şehzade'ni bekleme. Yüreğime, Seni hapsettim bu gece. Toyluk günlerim geçti artık Akıllandım, uslandım. İlk hayalimi yeniden yakalamak için Uyandım.


Sonsuz hasretler çalsa da kapımızı Yalanım yok, bakmayacağım. Anlıma yazılmış kaderimsin, Başkasına dönüp bakmayacağım. Yüreğime, Seni hapsettim bu gece. Varsın turnalar uçmasın. Gece dediğin kara değil mi? İstediği kadar kararsın… Sen benim gerçek aydınlığımsın, Bu inadın niye? Hadi sen de durma; bağır çağır Boşuna Şehzade'ni bekleme. "Taş düştüğü yerde ağır." Gerisi bildiğin hikâye. Seni hapsettim bu gece Yüreğime. Seni hapsettim bu gece Yüreğime. Yüzüne Başka göz izi düşmesin diye.

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 21 ŞİMDİ AY DAHA PARLAK Papatya benimse Papatya'dır, değilse Melek... Bari birisi bende kalsın, Bırak! Sevgilerin en doyulmazını yaşadık biz Deli dolu ilk gençlik günlerimizde Şimdi gergefimizde hasretlerimizi dokuyoruz Neylersin? Kader işte!.. Yıllarca bilinmez diyarların sabahına, akşamına Ölümsüz sevgilere açık türküler yaktım. Yüreğimde demlenen sevdamı büyüte büyüte, Yağmur gibi yağdım, şimşek şimşek çaktım. Gökyüzünün en ulaşılmaz noktalarına bile Işık ışık efsanemizi yazdım. Döndün ya?.. Şimdi güneş daha sıcak, Ay daha parlak.


Daha çok sensiz günlerimde hüzünlendim, Daha çok sensiz günlerimde ağladım. Daha çok sensiz günlerimde gülümseyemedim, Yeşil ağaca, çok renkli kelebeğe, umut yüklü çiçeğe... Daha çok sensiz günlerimde ağladım; Hasret olup yağdım. Şimdi yüreğim kıpır kıpır, gözlerim parlıyor Ayrılıklar bitti, şükre açılmış avuçlarıma nur yağıyor. Seninle dopdoluyum; Şimdi güneş sımsıcak, Ay daha parlak!

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 23 ELİM SENDE Umuduma Sevdalı kuşlarımız teker teker kanatlanmış, Şimdi hür olmanın derdindeler. Gönüllerince sonsuz akınlara çıkmak için, Nazla, niyazla izin istemekteler… Ah bir bilseler, ah bir bilseler Gök kubbenin altında neler oluyor, neler? Hiç unutmam bir gün uzak bir noktada Sonsuz maviliklerin kıpır kıpır tüttüğü sırada; Kartalın pençesinde bir şahin, Şahinin ağzında bir serçe… Hepsi tek çizgide uçuyor, Tek çizgide… Uçuyor ya? Şahinle serçe, Bu son ikisi tuzakta. Sen ve ben, şimdi de biz ikimiz; Kanatlanıp uçabilmenin derdindeyiz. Bilinmez bir dakikada önümüze düşecek, Son işareti bekler gibiyiz! Çakar çakmaz uçmak için, Sonuna kadar açık penceremiz.


Cümle geleceklere kilitlenmiş umutlarımız Yüce dağları, zorlu okyanusları aşıyor. Sonsuz iri güller gibi açılmış Bereket yüklü mutlulukları tutmak için Kartallarla yarışıyor. Ötede, Yabancı akşamlarda tutuklu mühür gözlüm Yepyeni umutların dönemecinde Yüreğiyle savaşıyor. Sonsuz maviliklerde uçmak için, Özgürlük istiyor. "Tutma beni, bırak!" diyen sesini duyar gibiyim Duyar gibiyim ortalıkta gezinen ebenin ayak sesini Rüyâ da değil, saçlarındaki papatyalar gerçek Bakışın, gülüşün gerçek Görüyorum. Bu oyunun en tatlı yerindeyiz şimdi Karanlık gecelerin kör noktasında Uçsuz bucaksız zaman tünellerinde Başına bir iş gelmesinden korkuyorum. Ebelik sırası sende olsa da Bak gözlerime. Elim sende! 13 Ocak 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 25 ÖP BENİ Yanaklarım kıpkırmızı, seninki tozpembe, İlk yangın o gün düştü yüreklerimize. Sevda alevlerinin izi dudaklarımızda, Bir mutluluk şarkısıdır parlıyor gözlerimizde. Havada hasret kokusu var, Hiçbir dalda tek yaprak kıpırdamıyor. Herhangi bir Haziran'ın bildik Çarşambası'nda Beklediğim biri var. Gencecik yaşta, körpe umutlarımın şafağında Kalbim gümbür gümbür atıyor… Kulağım kirişte, kapılarda gözüm; Ürkek bir ceylan gibi yâr geliyor. İlk buluşmamız, ilk heyecanımız, Deli taylar gibi koşuyoruz şimdi. El ele, diz dize, hem de göz gözeyiz… Yaklaş canım, bir tanem daha yaklaş Zaman duracak, kanımız donacak… Bekleme öyle, yaklaş bana daha yaklaş, Gönül sarayımın kapıları açık, gir içeri. Şimdi ilk buluşma vakti: Öp beni.


Ürkek bir ceylan gibiydin sen o gün, Heyecandan ölecektik. Deli taylar gibi nefes nefeseydik… Zaman dondu, hiçbir saat çalışmıyor; "Olmaz!" deyişler ilkin, sonra göz yummalar Siniyor hikâyemizin her karesine. Sen de siniyorsun, Başını yaslıyorsun göğsüme, Ellerim dolaşıyor saçlarında. Bak gözlerime ne olur? Ne olur bak gözlerime? Kapatma gözlerini öyle, En güzel sarkacındayız yaşamanın şimdi; Öp beni. Hava sıcak mı sıcak, yaprak kıpırdamıyor Damar değil sanki bileklerimizdeki. Umuda yüklü kalplerimiz küt küt atıyor, Nefesimiz duracak, Zaman donacak… İlk öpüşün arifesindeyiz şimdi: Yaklaş, haydi yaklaş Bak gözlerime, Öp beni.

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 27 Rüyâda mıyız ne? Saçlarında papatya kokusu, Anlımda ter. Yanaklarım kıpkırmızı, seninki tozpembe… Bin bir renge boyanmış umutlarımız, İlk utanmaların izi düşmüş yüzümüze. Sımsıcak bir şey kuşatmış ikimizi: Şimdi kavuşma vakti. Uzat dudaklarını, Öp beni. İlk yangın o gün düştü yüreklerimize, Sevda alevinin baskını dudaklarımızda. İlk heyecanımız yanaklarımızda pembeleşti… Bir daha, bir daha derken Akşamın rengi göründü dal uçlarında. Mutluluktan uçuyoruz. Haydi bir daha, bir daha; Öp beni. Sana bir sır vereyim, sır vereyim sana… Yaklaş biraz. Şimdi kavuşma vakti; Yeniden öp beni.


HASRETİM OLMAKTAN ÇIKTIN ŞİMDİ Bu tarafta güneş, ötede sen Bakalım hanginiz aydınlatacak beni, Nazlım mı, nazlananım mı? Yerinde duramıyor yüreğim, Mutluluktan ölüyorum. Bir gün bana Torunlarımdan en küçüğü Sanki kabul olası bir duanın Nasıl yapılacağını öğretti. Baktım Dudakları kıpır kıpır Açık elleri havada Öylece bekliyor… Umutlarının şafağında. Bir keresinde demişti bana: "Bakarsın bir gün dede, En sevdiğim uçak Avuçlarımda!" Şimdi mutlu ya, Uçağına kavuşmuş besbelli.

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 29 Sen benim, Yalnız, Nar tanem, nur tanem değilsin, Her tanemsin! Öyle yaptım ben de, Ellerim havada… Sımsıcak gönlün avuçlarımda. Hasretim olmaktan çıktın şimdi Hasretin olmaktan çıktım şimdi. Biri öldürecek beni, biri öldürecek beni Nazlım mı, nazlananım mı? Anlarsa sevdamızı anlatan bütün taneleri Sana verdiğimi Biri var ya, biri? Öldürecek beni. Hasretim olmaktan çıktın şimdi…


Mühür gözlüm; "Günaydınlarım!" Okyanusun öbür ucunda olmak önemli mi? Sevdalı yüreklere ulaşmak Bir çay içimi şimdi. Martısından turnasına Masal kuşu ebabiline kadar Bütün kuşlar bizimle şimdi. Yerinde duramıyor yüreğim, Mutluluktan ölüyorum. Bu tarafta güneş, ötede sen Bütün kuşlar havada Bakalım hanginiz aydınlatacak beni; Nazlım mı, nazlananım mı? Mühür gözlüm; "Günaydınlarım!" 18 Ocak 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 31 BEKLEDİĞİM AY DOĞDU Şükür, Yolumun üstünde bekleyenim var. Teşekkürler sana Tanrı’m, teşekkür! Demek güneş eskiden de bu kadar parlakmış Demek gökyüzünü süslüyormuş sevdiğimiz yıldızlar Demek çılgın bülbül hiç kesmemiş şarkımızı Nasıl da unutmuşum, nasıl da unutmuşum? Çiçekle arı gibi yaşamak varken, Zamansız esince deli rüzgârlar Delişmen yüreklerimizde sıralanmış Dipten doruğa öfke kesilen arzular Karanlıklarda kalakalmışız.


Ne bir iz, ne bir ses Umudun zerresi düşmemiş avuçlarımıza Nedense bir türlü beklediğimiz haber de Konmamış kuşlarımızın kanatlarına Sonra birden bire bir şey oldu Hiç ummadığım bir zamanda Zorlu dağların doruklarında Beklediğim ay doğdu Gerçi dualarımı hiç terk etmemiştim Ellerimi her açtıkça Tanrı’mdan Seni dilemiştim. Yüreğim ışık ışık Gözbebeğim gülümsüyor. Şükür, Yolumun üstünde bekleyenim var. Teşekkürler sana Tanrı’m, teşekkür!

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 33 HAYIR DİYEMEM SANA Sana hayır diyemem Hayır diyemem sana Anlasana… Yaşadığımız şiiri yazmak zor, Söze döküldükçe büyüsü bozuluyor. "Var mısın?" deyişin kulaklarımda çın çın, Aramızda derya deniz Gelemiyorum. Vakitsiz duraklarda düşülür, inilmez Üstelik bunu da çok iyi biliyorum. Yazmak istediğim şiir bu değil, Bu değil anlatmak istediğim muhteşem rüyâ. Sevdamızın sayısız tuzakları boşanmış Pır pır eden kanatlanmış gönüllerimiz havada Dönülmesi yok kararların ufkundayız Cesaretim aklımın süzgecinde, çaresizim Çözümü zor geleceklerin arifesindeyiz. Bir kere hâlâ gözümüzde bir türlü büyütemediğimiz Gözleri gözlerimize benzeyen çocuklarımız, Geleceğimiz, büyük umutlarımız… Hemen şimdi sokaklara çıksak İlkin onlar, onlar gücenirler bize; "Nerden çıktı bu gezip tozmalar?" diye…


Gözlerini kapatmışsın her tanem, Aklın şiir perisinin rüzgârına kapılmış Bana şiirler okuyorsun, Dalıp çıkmadığımız sokak kalmamış… Ne çakan şimşekler, ne elektrik kesintileri Ne de gökyüzünün bütün gözcüleri Bağlamaz bizi… Nice hasretlere katlanmış gönüllerimiz Zamanı unutmuşuz gençlik günlerimizin gergefinde Gece yarılarında ayaktayız. Uykusuz gözlerimizde sevdamızın kıvılcımları Yanıp sönüyor, yanıp sönüyor. İşte bak, kesişen yollarımızın en başında Gerekirse satın almayı bile düşlediğimiz Aynı yola çıkan bir köprü uzanıyor. Hüner, ilk adımı atabilmekte… Sonra özgür sokaklar! Umuda yüklenmiş şiirler! Bin bir renge bürünmüş şarkılar… Derken Camlarda delişmen rüzgârın sesi Yükseliyor. Sanki bir şarkıyı mırıldanıyor: "Toyluk günlerinizin faturasını ödemek ne kadar zor?" "Ne kadar zor yeniden ilk gençlik günlerinize dönmek?" "Bitimsiz kaçamaklar, yakası açılmadık öfkeler…"

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 35 Camlara vuran rüzgâr, camlara vuran rüzgâr duy sesimi; Çok güçlü bir şiirle bağladın beni. Anlatamıyorum yüreğimizdekini Vurgun yemiş gök ekinim sanki Ay da yok kılavuzum olsun! Hür değiliz kırlangıçlar gibi Bir o yana bir bu yana uçmak için Yola çıksa da Şehzade'nin sayısız atları Yorulmuşuz. Senede bir gün değil, her gün açılır kapılar Gün olur bizi de karşılar aydınlık ufuklar. Yüreğimdeki resim "sen"leşir Şehzade'n Kafdağı'nın ardında kalır. "Nefesimi duyuyor musun? Söylediğimi dinle; Ben rüyâmı geri istiyorum." Kapa gözlerini, rüyâda say kendini Titrediysen uzatayım ceketimi. Sokaklar yetmez olmuş, meydanlar bizi kaldıramıyor Yüzümde gözümde dolaşıyor karanfil kokulu saçlar. Sevdamızın ağır kelepçeleri tek tek çözülmüş

bileklerimizden Sanki yeniden doğmuşuz güneş ülkesinde, Delişmen yüreklerimiz tutulmuyor. Gökyüzünün en yükseğindeyiz Çifte güvercinler gibi Her dileğimiz gerçekleşiyor. Yeni baştan yaşıyoruz dört mevsimi İstediğimiz gibi.


Ne yağmurlar yağdırdık, ne karlar Islandık, yuvarlandık, kar topu oynadık. Bir papatyanın tacında; Kaç niyete yattık, sayısız fallar açtık. Bir bir tükendikçe o çiçekte yapraklar En sonuncusu sanki bilmiş gibi; Hep "seviyor" çıktı nedense?. Sensiz üşüyorsam, Gelip ısıtıyorsun beni. Göğsümde karanfil kokulu saçlar, Karşımda ceylan bakışlar… Aynı balkonda oturuyoruz, En sevdiğin kahve yanı başımızda. Ötede bir zeytin ağacı yükseliyor! N'olur kapatma gözlerini, gerçek bu: Kahvaltımızı birlikte yapıyoruz. Sana hayır diyemem Hayır diyemem sana Anlasana… 27 Ocak 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 37 SEVDAMIZ İLKBAHAR ÇİÇEĞİ Bayrak açmış gönlüm sonsuz mutluluklara, Tutulmaz şimdi. Ele geçirilmesi çok zor, Kanatlanmış uçuyor. Mutluluktan kanatlanmışsam sonsuz gökyüzünde Mavi noktacıkların her zerresinde, sayısız yıldızda Geceden gündüze doğan aydınlıkta Şafak rengine dönmüş her yaprakta Çiy tanecikleriyle yıkanmış tüm çiçeklerde Gülümsüyorsam, sebebim sensin! Acısıyla tatlısıyla, gözyaşı ve kahkahasıyla Dillere destan bir aşkı yaşadık biz. Darılıp barıştık, ayrılıp kucaklaştık Nice öfkeleri ezdik bağrımızda Nice sevinçler kondu avuçlarımıza. Sevdamızın rengi düştü şiir şiir mısralarımıza Karasevda mı? Karasevda…


Ne güzel şey birlikte olmak, Şimdi bütün dikkatin bende, Rengini yeniden keşfettiğim gözlerin üzerimde. Çekip çeviriyorsun beni, Okşayıp seviyorsun beni… Mutluluk bu değil mi? Şimdi gülüyorsan, sebebi benim Gülümsüyorsam sen. Şimdi mutluysan, sebebi benim Mutluysam sen… Bir elmanın iki yarısıymışız sanki Ya da bir dalda iki kiraz gibi Uzak iklimlerden çıkıp gelmişiz Birlikteyiz şimdi. Başlasın Viyana valsi, - "Benimle dans eder misin?" Sevdamız ilkbahar çiçeği, Yetmez mi? 1 Şubat 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 39 BU ŞEHRİN HER KÖŞESİNDE "Unutmuştum seni!" deyişine inanamam Sırrımızı ele vermemek için öyle demişsindir. Görüyorum, üstelik çok iyi anlıyorum şimdi Bu şehrin her köşesi sevdamıza tanık Bu şehrin her köşesinde tek tek izimiz var. Sevdamızın en sıcak mevsimini burada yaşadık biz Burada soğuk esen rüzgârları da tanıdık Delişmen poyrazlar gibi estikçe estik Kâh bulut olup ağdık, kâh yağmur olup yağdık Gözlerimizde gülücükler tükendikçe ağladık... Fakat şimdi Uzun süren bir rüyâdan uyanmış gibiyiz. Yeniden birlikteliklere açılmış yollarımız Yeniden kanatlanmış umutlarımız Gökyüzünün en yükseğine doğru Uçmaya hazırlanıyoruz.


"Unutmuştum seni!" deyişine inanamam Sırrımızı ele vermemek için öyle demişsindir. Gönlüm sende, başkası hiç olmadı, olmayacak Benim şu ömrüm, yalnız senin sevdanla aydınlanacak… Söyle bana bir tanem, her tanem; Adım seslerimi duyuyor musun? Yanında adım seslerin var. Fallarda bile öyle görünüyor; Bütün yollarımız açık, Geçmiş zamanlarımızın bile bizden umudu var. Geliyor musun? 4 Şubat 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 41 SESİN KULAKLARIMDA Ölsem de gam değil artık, Yüreğimdeki hüzünlü türküleri geride bıraktım, Yanı başımda sen varsın şimdi. Bırak dilediğince koşsun gönlümüzün deli tayları… Göğsümü kabartan dizgine gelmez duygularımı, En yoksul sevdalıya sebil ettim bugün. Dilediğince yağmalasın, O da sevinsin diye benim gibi. Deniz ne kelime? Mutluluk okyanusundayım şimdi; Merhaba herkese, merhaba her şeye Merhaba aydınlık güne… Heyecandan ölebilirdim bugün, Silik bir sevdanın izi olsaydı yüreğimde. "Sen kimsin?" derdim, "Kim o?" diye sorardım… Çıkaramazdım. Kim bilir hangi çıkmazlara sokardım seni, Şüphesiz kahrederdim seni. Sesin kulaklarımda yüreğin kadar sıcak; Sesin kulaklarımda tarifi en zor şiir. Mutluluğun en muhteşemi dolanır önümde, arkamda Başımda sevdamın kavak yelleri, Rüzgâr rüzgâr esiyorum… Deniz ne kelime? Mutluluk okyanusundayım şimdi, Yüreğimdeki resim bile gülümsüyor. "Ölümsüz aşk bu değilse, nedir?" "Ya nedir?" diye soruyorum. Sesin kulaklarımda yüreğin kadar sıcak; Sesin kulaklarımda tarifi en zor şiir.


Yine o şiir dökülüyor dudaklarımdan, Heyecanlanıyorsun. Yine o şiir dökülüyor dudaklarımdan, "Biliyordum!" diyorsun. Yangınlara düşmüş yüreğimi, Sevindiriyorsun. Biliyorum kalbimin en büyük bayramı bugün, Ölsem de gam değil artık. Yüreğimde sevdamızın en has gülleri, Yeni goncalara yükleniyor. Deniz ne kelime? Mutluluk okyanusundayım şimdi; Merhaba herkese, merhaba her şeye Merhaba aydınlık güne… İster misin sevdamızın bütün goncalarını, Yüreği yanmışlara tek tek dağıtalım? Bırak dilediğince koşsun gönlümüzün deli tayları, Kanatlanmış umutlarımız bayrak bayrak asılmış Sayısız burçlarda dalgalanıyor. Sesin kulaklarımda yüreğin kadar sıcak; Sesin kulaklarımda tarifi en zor şiir. Kalbimin en büyük bayramı bugün… Deniz ne kelime? Mutluluk okyanusundayım şimdi; Merhaba herkese, merhaba her şeye Merhaba aydınlık güne… 6 Şubat 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 43 SEVDALI YÜREKLER Merhaba ömrümün milâdı Merhaba yüreğimdeki gerçek Papatya'm Seninle aydınlanıyor ufuklarım İkimiz Ölümsüz bir sevdanın avuçlarına düşmüşüz Kırk yıl önceki şarkımız yeniden söyleniyor Yeniden alevleniyor aşkımız Ölüm mü? Nur tanem, gülüp geç Ölüm yok bizim için. Birbirimize doyduk mu? Birbirimizden bıktık mı ki? Ölüm denilen gerçek bizim kapımızı çalsın? Melek ve Şehzade'nin hikâyesini sonlandırsın? Olur mu? Ölüm denilen gerçeğe böylesi yakışır mı? Samanyolu'na çıktık mı daha? Umutlarımızı yıldız yıldız topladık mı? Gökyüzüne kanatlanmış Sevda yüklü bulutlar gibi Yanmış yüreklerimizi ıslattık mı? Parlak Çobanyıldızı örneği bir işaretimiz var mı? Hangi dağdan birlikte papatyalar topladık? Kafdağı'nın ardında tutuklu kalmış, Melek ve Şehzade'yi kurtardık mı? Yakışık alır mı? Ölüm denilen gerçek bize kıyar mı?


Yüzlerce gün ve gece bizi bekliyor Birlikte yaşayalım diye Ölüm denilen gerçek Gidiyor bizden öteye Sevda dediğin bir üveyiktir kanat çırpar, uçar Ancak sevdalı yüreklere konar Merhaba ömrümün milâdı Seninle aydınlanır gündüzüm Seninle yaşar adım Ölümsüz bir sevdanın avuçlarına düşmüşüz Merhaba yüreğimdeki gerçek Papatya'm Soyadım! 12 Şubat 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 45 BU YÜREK BENİM DEĞİL, SENİN! Bu yürek benim değil, senin… Bu yürek baştan uca sen kesilmiş, Bu yüreğin gerçek sahibi sensin! Ne güneş, ne ayla paylaşamam seni, Gökyüzüne bakmanı bile yasaklayabilirim. Kıskançlık rüzgârlarına kaptırmışım yakamı, Başka hiçbir şeye bakma, kapa gözlerini; Gör beni. Dalda yaprak, evinde insan, gökyüzünde ay Kırlarda türlü çiçek üşüse bile, Üşümüyorum şimdi. Sevda rüyâlarının birinden ötekine geçiyorum, Sımsıcak yüreğinle kuşatmışsın beni… Anlatamamaktan korkuyorum. Sorular yapışıyor yakama: Soran, öğrenmek isteyen, doğru sorular Kendime geliyorum. Neden on sekizimizde değiliz biz şimdi? Neden bu yaşın değerini bilmeden büyüdük? Ne vardı sanki hayat denen ırmakta sürüklenecek? Ne vardı hemencecik çoluk çocuğa karışacak? Erkenden?


O günlerin altın rüyâsı, upuzun sürseydi, Cehennem günlerinde bile cenneti yaşasaydık… İlk aşk maceramız hiç bitmeseydi, Güneş ve dolunay, derken bütün yıldızlar, Umuduna kanatlanmış sayısız kuşlar, Başı dumanlı ya da karlı, geçit vermez dağlar, Bin bir çiçekle bezenmiş sonsuz kırlar, Bu, birbirinden yaman şarkılar… Ölümüne güzel şarkılar, Bize arka çıksaydı; Ne vardı sanki? Şimdi bir mızrabın vurduğu herhangi bir telde, Kor ateş sevda yanığı ses olmak istiyorum; Çekincesiz, Sana ulaşmak için! Hasreti olduğum gözlerine, Doya doya bakmak için! Yüzümde yüzün, saçlarında ellerim Yaşamak için!

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 47 Neden büyüdük biz, neden büyüdük biz? Görüyorsun ne gündüz, ne gece bize yetiyor… Neden büyüdük biz, neden büyüdük biz? Demlenen aşkımıza zaman yetmiyor. Yüreklerimizde Sevdanın binlerce kuşu kanatlanıyor, Papatya yapraklarında hikâyemizin özeti, Öyle alımlı, öyle saf ki; El değmedik hülyâlar bizi bırakmıyor. Neden büyüdük biz, neden büyüdük biz? O caddeyi hâlâ dövseydi ayak seslerimiz… Bir dalda olmazsa olmaz iki çiçek gibi Sevdalı gönüllere, güneşe ve aya Gökyüzündeki sayısız yıldıza… Asırlarca gülebilseydik; Olmaz mıydı? O çağda Damar damar kanımda Delişmen ruhumda Baştan başa yüreğimde; Sen vardın! Şimdi her yanımı kuşatmışsın ama; Az geliyor bu, bana yetmiyor. Yetmiyor meleğim; Gözlerinde erimek istiyorum.


Biliyor musun? Hayatımda ne varsa senden geri, Umurumda değil! "Berlin Duvarı" da yok şimdi, Şahlanmış umutlarımızı dizginlesin. Bir kere sevdim seni, İlk aşkım benim. Başım dizlerinde, Gözlerim gözlerinde, Bütün zamanlara inat, Benimle olduğunu bilmek O kadar güzel ki… Bu yürek benim değil, senin… Bu yürek baştan uca sen kesilmiş, Bu yüreğin gerçek sahibi sensin! 16 Şubat 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 49 ŞIMARIK AY, HAİN GÜNEŞ, ONCA YILDIZ Nice ırmaklar dondurdum yüreğimde, Nice yanardağları gizledim o günlerimde. Hele hayat denen atmaca döndükçe başımda Bunaldım, şaşırdım, O günleri anlatmak oldukça zor! "Ölüm Allah'ın emri!" dedim, inandım Tükenesi yok ayrılıklara katlandım… Yanık yüreğimde buzlar, çok ağladım Senin rengin düşmüştür, senin kokun vardır diye Kaç genç kızın peşinden koştum heyecanla; Ama hep aldandım, hep aldandım. Sana çıkan bütün yollarımda haramiler, Yok geceydi, yok gündüzdü, yok rüzgârdı derken El ele verip Şehzade'ne neler, neler etmediler? Meleğimin yüzünü rüyâmda bile göstermediler… Yanımda aksine hep birileri olurdu, kalabalık içinde; Açık açık dua da edemezdim. Yüreğimdeki acılara yeni düğümler eklerdim, Ayrılık ateşine boyanmış gömlekler giyerdim; O günleri anlatmak oldukça zor! Bu yüzden yazmaya verdim kendimi, Çok şükür, bu sayede buldum seni; Ne kadar kolay değil mi?


Ah bunu sen anlatsan, bir de ben anlatsam, Kim bilir kaç ırmağın yıkardı bendini? "Ah"la dolanmış bir çile yumağıydım ben, Ne bir iz, ne bir işaret bile yoktu senden… Ya şımarık ay, üstelik hain güneş, onca yıldızın Haberi bile yoktu ikimizden. Bir türlü kesişmezdi nedense, Yollarımız tersine akardı; İçimiz bizi, dışımız başkasını yakardı. Şimdi şeker lokum günlerdeyiz, Şarkılarla süslenmiş günaydınlardayız… Geleceğe uzanmış bitimsiz günlerin peşine düşmüş; Yepyeni çılgınlıklara koşmaktayız! Bu yüzden yazmaya verdim kendimi, Çok şükür, bu sayede buldum seni; Ne kadar kolay değil mi? 17 Şubat 2006 Cuma

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 51 YETER Kİ SEN, BANA GÜLÜMSE. Gönlümde senden esen rüzgâr, Gökte sayısız parlak yıldız… Gece gündüz, hırçınsan bile; Yeter ki sen, bana gülümse. Dalda yaprak yaprak sevdamız, Yazılacak tunca mermere. Elbet yerde kalmaz ahımız; Yeter ki sen, bana gülümse. Sevdanın avucunda insan, Bazen sendeler, ayaklanır. En çekilmez günümde bile; Yeter ki sen, bana gülümse. Papatya beyazı bir tanem, Hikâyemizin saf damgası. Sevgiye susamış yüreğim; Yeter ki sen, bana gülümse.


O caddede el eleyiz biz, Düşsek de sevdanın ağına, Duyulur ayak seslerimiz… Yeter ki sen, bana gülümse. Ömür bu ya insan yanımız Delişmen çağında yıkılır. Arkalanırsa ayaklanır; Yeter ki sen, bana gülümse. Yangınlar bize vız geliyor, Yandıkça diriliyoruz bak. Destan destan yaşamak için: Yeter ki sen, bana gülümse. Rüzgârdan, boradan kim korkar? Gönlümce ıslansam ne çıkar? Aşılır bütün zorlu dağlar; Yeter ki sen, bana gülümse. Bu şiir bal petek de değil Bu şiir sanki barış akdi. Ebedî başlangıçlar için; Yeter ki sen, bana gülümse.

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 53 SEVDİM SENİ Gönlüm ve aklım el ele verdi besbelli, Sevdim seni. Gözlerimde mutluluğumun tarifi gülücükler, Sevdim seni. Ruhumda ihtilal mihtilal de yok şimdi Sevdaya yabancı her varlığa küskünüm… Sanki hangi mevsim olursa olsun, ilkbahar Sevdim seni. Bütün papatyalar, nergisler, erken uyanmış güller Sevdamızın korkusuz atlıları yola düşmüş. Senden başkasına kucak açar mı bu gönlüm? Sevdim seni. Sevda hem yanmaktır, hem sönmektir Sevda donduran sulardan etkilenmeyen çelik… Baharımın sebebi, türkülerimin nedeni; Sevdim seni.


Gönlüm ve aklım el ele verdi, Sevdim seni. Ruhumda ihtilal mihtilal de yok şimdi; Sevdim seni. Sevgi dolu delişmen yüreğim tutulmaz, Milyonlarca papatyanın içinden seçilir Papatya'm. Sevdamızın korkusuz atlıları yola çıkmış, söylediler; Sevdim seni. Sevdalı bir çift yürek avuçlarımızda şimdi, Büyülü bir dünyada yaşamak için. Gözlerimizde toz pembe gülümsemeler; Sevdim seni. İlkbaharım, sevda çiçeğim Sevdim seni. Saklamak ne mümkün? Gözlerimden belli; Sevdim seni! 26 Şubat 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 55 GÖKYÜZÜNÜ KİM BOYADI MAVİYE? Şiire tutkun bir gülün sahibiyim, Günaydın sevdiğim, günaydın sevdiğim. Dudağımda yeni sevda türküleri; Günaydın sevdiğim, günaydın sevdiğim. Dışarda yemyeşil bir ilkbahar günü, Dalda cıvıl cıvıl kuşların düğünü. Böyle bir günde kim ister öldüğünü? Günaydın sevdiğim, günaydın sevdiğim. Güneş parladıkça, gümüş ay da doğar Şarkılarda hep öne geçer yıldızlar. Bize de geçit olur bir gün mor dağlar; Günaydın sevdiğim, günaydın sevdiğim. Yüreğimdeki resmin gülüyor şimdi, Papatyalar bir başka kokuyor şimdi, Ellerin saçlarımı okşuyor şimdi; Günaydın sevdiğim, günaydın sevdiğim. Gökyüzünü kim boyadı masmaviye? Bakındım durdum beni de alsın diye. O güzellik, o çalım ne, kime, niye? Günaydın sevdiğim, günaydın sevdiğim.


Mutluluk bana yine senden geliyor, Gökyüzünde bulutlar da yarışıyor, Biliyorum hepsi de sana koşuyor; Günaydın sevdiğim, günaydın sevdiğim. Yıllar önce inadına sevdim seni, Zaman geçse de unutamadım seni. Bilsen canım ne kadar özledim seni? Günaydın sevdiğim, günaydın sevdiğim. Bir umut yağmurudur başladı şimdi, Bırak ıslatsın gözlerini, tenini. Isıtayım uzat bana ellerini: Günaydın sevdiğim, günaydın sevdiğim. Güneş parladıkça, gümüş ay da doğar Bize de geçit olur bir gün mor dağlar. Gökyüzüne bak bulutlar yarışıyor; Günaydın sevdiğim, günaydın sevdiğim. Gözlerim şimdi yepyeni rüyâlarda, Boynum eğik değil, başım yukarıda. Yüreğimdeki resmin ayaklanıyor; Günaydın sevdiğim, günaydın sevdiğim. 5 Mart 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 57 ŞİMDİ YANIMDA SEN VARSIN Ey sağ gözüm! Yine neden seğiriyorsun şimdi? Yoksa sevdiğimden mektup mu var? Gözleri dolunayın ikizi olanımdan? Gene İzmir yolu ve sayısız papatya, Bu defa seninleyim... Gözlerimde gözlerin! Ey İzmir! Duy beni, duy beni şimdi: Bana lazım değil yosma körfezin, Ben ceylanımın gözlerindeyim. Doludizgin hayâllerimin atlıları Sevda ülkemizin kapılarında İnadına seni soruyor. Sonra sayısız yağmur damlaları, Durmaksızın elimde yüzümde Yasaksız geziniyor. Besbelli bendeki sende; Gözlerini arıyor.


O tünel başladı yine, İnan hiç korkmuyorum. Şimdi yanımda sen varsın; Kokundan biliyorum. Karşıyaka Vapuru'na binemedim Yine yağmurdan... Vazgeçer miyim hiç; - “Üzülme bir gün bu da olur!” Diyen umudumdan... Anılarımızın üstünü örtmeli diyorum, Oldukça koyu bir sis perdesi. Efsaneden gerçeğe dönsün diye Melek ve Şehzade'nin hikâyesi. Bayrak bayrak dalgalansın diye Kollarını açmış Kadife Kalesi; Gönül tahtımın ecesini bekliyor. Ama nedendir bilemem takvimde günler, Tek tek eksiliyor. Acelemin ateşi alevlere dönmüş, Kulaklarımda sesin: “Yanacak yerlerden geçmeyesin!”

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 59 Oh, olsun! İşte şimdi yağmur oldum yağıyorum, Fırsat ipinin ucu elimde; Defalarca yanaklarından öpüyorum. Çimdikle beni haydi, “Rüyâda değilsin!” diye. Görülmüyor şimdi güneşin Kim bilir hangi bulutun ardına gizlenmiş? Sana yangın Şehzade'n, Muradına ersin diye cilvelenmiş. Elveda İzmir şehri, Gözlerimde sevdiğimin gözleri. Yolumun üstünde yine; Sayısız papatya çiçekleri. Şimdi Suya düşen bir taşın çıkardığı halkalar, Nasıl genişlerse öyle; Sana olan sevdam da büyür dalga dalga... Bir uzak iklimdesin diyemem sana, Coğrafya mı kaldı tükenmedik? Şimdi bendesin! 7 Mart 2006


TUT Kİ AYLARDAN EKİM Tut ki aylardan ekim, ben seninle değilim, Haberci kuşlarla da işim, ilişiğim yok. Belirsiz bir yüzü görsem de rüyâlarımda, Henüz söylenmedik şiirler şafağındayım. Sonra birdenbire dünyama bir güneş doğdu… Baktım, yıllar sonra ilk merhaba diyen oydu. Gönlünde tutuşmuş nice hasret ateşleri; Göz bebeklerime sıcak gülücükler koydu. İncecikten ılık bir şey yağdı yüreğime, Mutluluk gülüm tekrar göründü gözlerime. Anılar dizi dizi gönlüm aydınlanıyor, Yepyeni şiirler ayaklanıyor dilimde. Hep benimleydin canım, hiç ayrılmadık ki biz, Şiirler oku bana ürkmeden, çekincesiz… Ruhumun ruhusun sen, damarımdaki kanım; Aynı isteklerle tutuşsun yüreklerimiz. Dolunaydaki kız, ne olur gülümse bana Çaresizliğimi say sevda yorgunluğuna… Fısılda kulağıma ölmez hikâyemizi; Dün vurgunundum, bugün kurban olurum sana. Hayatımın özeti, şiirimin aynası, Tut ki aylardan ekim, ben seninle değilim. Delişmen yüreğimin tükenmeyen sevdası; Gökyüzü çöker üstüme, dayanmam ölürüm! 12 Mart 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 61 KALBİNE KİLİTLENMİŞ DUYGULARIM Her yerde sen varsın şimdi, işte bak gülümsüyorsun Hasret küpüne mi battın, bu kadar çok özlüyorsun? Ruhum ruhunla, kalbim kalbinle, bunu biliyorsun; Bahçendeki kırmızı kuş sana bir şey demedi mi? Ruhum benim, canım benim, gülüm benim, her şeyimsin Rengini gözlerinden almış biricik çiçeğimsin. Sen benim canımdan da çok sevdiğim gözbebeğimsin… Bahçendeki kırmızı kuş sana bir şey demedi mi? Ayart Şehzade’ni canım kollarında soluklansın, Yüreklendir beni başım kollarında soluklansın. Alem yorgun, dolunayım kollarında soluklansın; Bahçendeki kırmızı kuş sana bir şey demedi mi?


Sevgiye susamış bakışın her yerde bayrak bayrak Anlat bana, yaz postala; satır satır, yaprak yaprak… Kabaran duygularından ilkini zamana bırak; Bahçendeki kırmızı kuş sana bir şey demedi mi? Her tanem ama ille de papatyam, bak benimlesin Melek gibi sessizce yüreğime ak benimlesin Okyanus mudur ne, istersen onu yak benimlesin Bahçendeki kırmızı kuş sana bir şey demedi mi? Yüreğimde tarifsiz sevinçlerimin baskını var, Kalbine kilitlenmiş duygularımın baskını var. Gözlerine vurgun olan gözlerimin baskını var; Bahçendeki kırmızı kuş sana bir şey demedi mi? İşte bak gülümsüyorsun, her yerde sen varsın şimdi Başım kollarında soluklansın yüreklendir beni. Biliyorsun değil mi seni ne kadar sevdiğimi? Bahçendeki kırmızı kuş sana bir şey demedi mi? 15 Mart 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 63 HOŞÇA KAL Şimdi benim gurbetimsin ya, gün gelecek Memleketim olacaksın. Birlikte “Günaydın!” diyeceğiz sevdiklerimize, Sevdamız çiçek çiçek! Papatyalar bir yanda, Şeftali çiçekleriyle bezenmiş bahçeler… Tomurcuk gülün dalında kırmızı kuşun, Sana neler, neler diyecek? Göz gözeyiz, özlemişiz birbirimizi Yıldızlar bile kıskanır oldu ikimizi. Gökkuşağı desen, mutlaka hasedinden Yedi renge bürünüyor. Hayâl meyal görmüyorum, rüyâda da değilim Uzaktakini görür oldu gözlerim, hisseder kalbim Bize de el eder, gel der bir gün; Işık ışık bak, Atatürk’ün ülkesi, memleketim! Sen, her şeye değersin canım… Birlikte ölüm bile vız gelir bize. Şu koskoca dünyada bir küçücük köşe de, Yeter ikimize! Sabır, gerçek yarışçının hüneri… Sabır, şimdilik tutunabileceğim dal. Ne olur ağlama nur tanem, o güne kadar; “Hoşça kal!” 20 Mart 2006


UNUTUR MUYUM SENİ? Sabah rüzgârı öpüyor yüzümü, Penceremde cıvıl cıvıl kuşlar… O şarkıdan bu şarkıya geçiyor; Anlatıyor seni. Güneş mi? Zorda sanki, henüz doğmadı Mor dağların ardında sancı çekiyor. Besbelli ki bir tanem sana, “Günaydın!” demeye can atıyor. Birazdan cıvıl cıvıl bir hayat başlayacak, Sokak sokak adım sesleri başlayacak. Nazlı güneş doğar doğmaz, Şehir aydınlanacak. Şükür keyfim yerinde, Gözlerimde bildik gülümsemeler… Anlatılması imkânsız duygular yüreğimde, Neşem de, sevincim de; Senden geliyor!

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 65 Paylaştığımız bir sevgi var aramızda, Zehir zıkkım ayrılıklara inat; Hayata birlikte gülümsüyoruz… Festivaldi, toplantıydı derken Yorgun düşsek bile canım, Mutluluktan uçuyoruz. Demek ki ilkbaharla birlikte Bütün dallar çiçek çiçek Kanımız kaynıyor. Dal uçlarına konmuş avare rüzgâr, Kuşlarla oynuyor. Tutkun gönüller birlikte, Papatya şarkıları okuyor. Yaşamak güzel bir şey, Zaman durmalı diyorum. Geride kalan günlerimi, Seninle paylaşmak istiyorum. Papatya’m dinle beni: Unutur muyum seni? 1 Nisan 2006


SENSİZ OLMUYOR Yaşamak, paylaşmak demekse, Bil ki ben yaşamıyorum. Umuttan umuda yol bulup geçmekse; Bil ki ben koşamıyorum… Canım; yaşamak, paylaşmak demekse; Sensiz olmuyor. Toz pembe rüyâlarımız tükenmez, Yeşile bürünmüş nisan ayları da az gelir. Tutuşmuş yüreğimde sensizlik ateşi, Söndürmeye gücüm yetmez. Seninle hayat daha bir başka, daha bir güzel Ağaçta yaprak, dalında çiçek daha parlak… En güzeli hep seninle olmak; Anlasana. El ele günlerimizden uzağız şimdi, Sanki gökyüzü bile rengini kaybetmiş, Grinin gölgesine kaptırmış kendini, Damla damla yağıyor; Bil ki zor ayrılıklara ağlıyor!

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 67 Sen gururumsun, güvencimsin Sen kalbimin biricik çiçeğisin. Unutmam mümkün mü gözlerini? Bil ki ben unutamam. Canım; yaşamak, paylaşmak demekse; Sensiz yapamam! Ele avuca sığmayan gönlüm yorgun şimdi, Sığınacak kucak arıyor. Geçmiş günlerinin gölgesine sığınmış, Tutunacak dal arıyor… Canım; yaşamak, paylaşmak demekse; Sensiz olmuyor! Sanki vurgun yemiş gibiyim, Dalda çiçek, yaprakta kelebek, gökyüzünün mavisi Lazım değil şimdi bana… Nurdan rengini sevdamızdan almış, Gönlüme düşen ilk ışıksın sen; Anlasana! Zaman su gibi akıp geçsin, Gurbetin zorlu akşamları bitsin, Yaşamak dediğin ancak öyle güzelleşir… Umutlarımı dökmüşüm bir şiire Senli günlerim başlasın diye. Nurdan rengini sevdamızdan almış, Gönlüme düşen ilk ışıksın sen… Canım; yaşamak, paylaşmak demekse; Sensiz olmuyor! 4 Nisan 2006


GÖNLÜMDE TEK TÜRKÜ VAR İlkbaharın neşesi düşmedi mi gözlerine? Acabalı mevsimlerden çok endişelisin. Korkunun tunç askerleri girince sözlerine, Canım, nazlı turnalardan da mı endişelisin? Gönlümde tek türkü var, adını sen biliyorsun. Beklediğim mevsimin adını sen biliyorsun. Sevdiğim, ilk aşkım kim? Adını sen biliyorsun; Haydi söyle canım; benden de mi endişelisin? Merhabasız, günaydınsız geçen günümüz mü var? Söyle verdiğimiz sözlerden döndüğümüz mü var? Gündüz gece bir başkasını gördüğümüz mü var? Haydi söyle canım; bundan da mı endişelisin?

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 69 Kırmızı kuşun günahı yok, durduranı benim, "Bugün nasılsın canım?" diye sorduranı benim, Bu sevda yükünü omzuna sardıranı benim; Haydi söyle canım; ondan da mı endişelisin? Tarifsiz bir cümbüş var yüreğimde sevdiceğim, Söyle bana, ezberlet, başka neler diyeceğim? Gül mevsiminde mi doğdun ay yüzlüm, biriciğim? Haydi söyle canım; candan da mı endişelisin? Kalbimi bırakma bende yanında al götür, Sensiz gurbet akşamlarında inan ki ölürüm. Bilmez misin gül goncası bile dalında güldür, Haydi söyle canım; daldan da mı endişelisin? Ömrünün her anını gel, büyük aşkınla doldur Ya da sana sevdalı gönlü azar azar soldur… İki gönlün arası, umuda açılan yoldur; Haydi söyle canım; yoldan da mı endişelisin?


YÜREĞİM YÜREĞİNDE Ellerim ellerinde Göz gözeyiz Yüreğim yüreğinde Birlikteyiz Zamanın en tatlı yerinde… Rüyâ gibi bir hayat Düşmüş avuçlarımıza. Umuttan ümide koşuyoruz Doğdukça güneş, parladıkça ay Şiirlerden şiirlere geçiyoruz Birlikte coşuyoruz! Bırak, koca okyanusu yerinde kalsın Birlikteyiz şimdi… Boş ver, hiçbir şey söyleme düne dair Yüreğindeki dile gelmez duygularını, Coşup taşmaya hazır sel gibi duygularını, Okur bu şair.

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 71 Yedi renkli kelebek gibisin Çiçek çiçek açıyorsun her anımda. Falcı ne derse desin, bak işte, Kavuştum sevdiğime; Meleğim yanımda. Döndün, dilim açıldı Döndün, yüreğimde güller açtı. Deniz kudurdu, çıldırdı öfkesinden, Konak’ta şiir kesilmiş sesini dinlerken. Karşıyaka Vapuru sevdamızı yedeklemiş Öte yakaya geçerken; Mor dağlar bayram ediyor. Telaştan al al olmuş yüzüm, Senin gözlerinde gülücükler… Yaşamak denilen şey, Bil ki seninle güzel. Bil ki seninle güzel, Yaşamak denilen şey; İnansana ceylan gözlüm!


Gökyüzünde inadına yarışanlar var, Sanki bize bir şey anlatmak istiyor gibi. Üç vakitli zamanlardan bıkmış olmalılar; Uçaklardan biri bizim bayrağımızı açmış Bendeki senin gizli kalmasına isyan ediyor… “İzi, ben bırakmışım yüreğine!” diyorsun “Bir aradayken ışık oluyoruz sanki.” “Yaşlandık şimdi, artık yollar çekilmiyor!..” Kalbin dillenmiş, görüyorum İnan ben de seni çok özlüyorum; “Özlemişim seni…” deyişini unutamıyorum. Yanında, dizinin dibindeyim şimdi... Haydi durma, öp beni. Birbirimizin yoksulu değiliz üstelik… Umutlarımızın peşinde Dopdoluyum seninle. Ümidim, sevdiğim, Yüreğim yüreğinde! Deniz kudurmuş, varsın kudursun Zaman öylece olduğu yerde dursun İkimiz birlikteyiz şimdi El eleyiz! 12 Nisan 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 73 HÜZÜN DÜŞMÜŞ PENCEREM AYDINLANACAK Mavi gökyüzünü aydınlatan güneş yok mu ne? Ortalığı ışık ışık parlatmıyor. Gördüm, yine bir avuç bulutun esiri olmuş, Yokluğuna sızlayan gönlümü aydınlatmıyor. Yok yok, öyle üzgün müzgün değilim Şükür bir avuç ışık sızmış odama… Gözlerim gözlerinin hasretini çekse de, Köprülerin açık oluşu aklımda… Köprü, ümide çıkan yol başlarının adı Köprü, senli bir hayatın tadı. Köprü bütün başlangıçlara açmış yüreğini, Besbelli ikimizi bekliyor. Ağaçta yaprak, dalda çiçek ne ise Bizim de birbirimize ihtiyacımız var. Laleye, sümbüle, nazlı gelinciklere Zamansız düşmesin kar!


Sen görününce hüzün düşmüş pencerem aydınlanacak; Rüyâdan gerçeğe döneceğiz diyorum. İçinde olduğumuz zamanı yaşamak, doğrusu bu… Sen de biliyorsun, ben de biliyorum; Nelere nelere şahit olmuş köprünün altından geçen su, Anlatmak istiyorum! Muhteşem bir zamanı yaşadık biz: Şehzade ve Melek, unutulmaz iki can. Kahırsız sevdaların peşinden gittiler, Dönemediler Kafdağı’ndan… Rüzgâr dallara, dalar kuşlara anlattı bizi Sevdalı gönüller tanıdı bizi. Güneş doğdukça, canım günaydınlarla birlikte; Şafaklar, yeni şafaklara taşıdı bizi… Yalnızlığın izi düşmesin diye yüreklerimize, Uzanmış köprüler bizi bekliyor! Hasretin izi düşmesin diye gözlerimize, Açılmış köprüler bizi bekliyor! Birazdan güneş doğacak gülüm, Aydınlanacaksın. Birazdan güneş doğacak gülüm, İçini ısıtan günaydınlarla; Karşılanacaksın! Ay parçası, nur tanem, canım benim Sımsıcak “Günaydın!”ım benim! 16 Nisan 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 75 GÜL KOKUSUYLA YIKANMIŞ SABAHLAR Umutlara açık bir dünyanın şafağında Ulu orta bağırmak istiyorum. Sen ağlama, ne olur sen ağlama bir tanem; İki elim kanda olsa da geliyorum: Çekip aldın Kafdağı’ndan peşine taktın beni Al git güneye kuzeye, istediğin yöne götür beni… Benim de biricik dileğim “sen”li bir dünyada yaşamak Ünlü ünsüz nehirler gibi kaynağına akmak Gemilerde talim varsa, uçak mı yok? Beni bağrına basacak kucak mı yok? Gül kokusuyla yıkanmış sabahlarla birlikte; Ferhat’a dayanamayan zorlu dağlar yine aşılır Gece biter, yol biter, okyanuslar aşılır… Bakarsın Konak Meydanı’nda yeniden Kol kola günlerdeyiz… Karşıyaka Vapuru’nda, Güvertedeyiz! Seninle her şeye varım ben, Mor dağlardan, kara gecelerden korkmam… Seninle her şeye varım ben, Acı soğan, kuru ekmek Seninle olduktan sonra; Şeker demek.


Ele ele, göz göze olduğumuz günlerde Dünya vız gelir bize. Amanlı amansız bütün yokuşlar, Düz gelir ikimize… İri güller gibi ebediyen açmak için daldayız Sevdamızın sonsuz rüyâlarını yaşamak için yoldayız Sıcak güneş, parlak dolunay şahidim; Çekip aldın Kafdağı’ndan peşine taktın beni Al git güneye kuzeye, istediğin yöne götür beni… Hayatım seninle anlam kazandı, Biliyorsun daha kaç bahar bizi bekliyor? Seni gören gözlerim, sana kanmıyor; Yüreğimdeki umutlar şakıdıkça şakıyor… Dönüp baktım bu şiirde sen var mısın diye? Yoksa ben yine kendi dünyamda hayâl mi görüyorum? “Merhaba!” diyorsun birdenbire; Sevincimden ağlıyorum, Papatya yağmuruna tutulmuş yüreğim ıslanıyor… İzmir’in mor dağları şahidim; Çekip aldın Kafdağı’ndan peşine taktın beni Al git güneye kuzeye, istediğin yöne götür beni… Nar tanem, nur tanem İlle de papatyam... Ömrümün varı; Biriciğim benim! 19 Nisan 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 77 YÜREĞİMİZDE BULUTLARIN İZİ Ah o dağlar, kızdığım, köpürdüğüm o dağlar! Bir de kilitlenmiş tünel kapıları… Dumanların ardında güneş mi bıraktılar Sevgilere sırtlarını dönmüş insanlar? Tutuklanmışım, bağlanmışım, susamışım Ama suyunu yitirmiş bütün kuyular “Ellerinde mehtabın tozu olmalı!” diyorsun “Yüzünde sıcak bir gülümseme!” Nerde? Zamanın tuzaklarına düşmüşüm; Üstelik göz alıcı dünya değirmeni, Ansızın kendine çekiyor beni, Belki de unutturmak için seni! Adem ortada yok, insanlardan utanıyor Havva elma ağacının ardında gizli. Yüreğimizde bulutların izi, Korkutuyor ikimizi!


Yok yok öyle değil, umut çağındayız şimdi El ele vermenin zevkini çıkarıyoruz… Adem’le Havva da alkışlıyor ikimizi; Yepyeni sevdalara yüreklendiriyor bizi. Bir, iki, üç, dört, beş derken dizi dizi İlk selam dökülüyor dudaklardan: “- Günaydın çocuklar! Günaydın çocuklar!” Düşün nur tanem böyle olmasaydı Kim tanırdı bizi? İkimizin de yüzünde şimdi Sımsıcak gülümsemeler! 20 Nisan 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 79 IRMAK, DENİZİNİN HASRETİNDE Özleyen sormasın da ne yapsın? Hadi söyle bana, sormasın da ne yapsın? Yüreğimde gülümün izi, Gözlerimin gözlerini özleyişi… Aynı dualara umut bağlayan dilim; Hadi söyle bana, sormasın da ne yapsın? Bir ırmağın kenarındayız; bu kıyıda ben Uzak iklimlerin eline düşen öte yakada sen… Irmak gürlese de, ağlasa da, yağsa da Başını o kenardan bu kenara vursa da Sana ulaşmanın bütün yolları tutuksa; Hadi söyle bana, sormasın da ne yapsın? Şarkılara bağlanıp kalınca insan, Ne kadar yalnız olduğunu anlıyor. Şarkılara bağlanıp kalınca insan, Sevildiğini de anlıyor!


Bir ırmağın kenarındayız şimdi biz, O ırmakta akmak için can atıyoruz… Bir yanda güneş, bir yanda dolunay; Aynı ırmakta yanmak için can atıyoruz! Nedense canım, yollarımız kapalı Nedense canım gökyüzü dumanlı… Ah benim çaresiz gönlüm, özleyen gönlüm Hadi söyle bana, sormasın da ne yapsın? Biliyorum, bütün çiçekli yollar sana açılıyor. Biliyorum, güneş benden sonra sana doğuyor. Biliyorum, özlem ateşi yüreğini yakıyor. Aynı ateşte bandırılmış delişmen yüreğim; Hadi söyle bana, sormasın da ne yapsın? Irmak dedim ya, denizinin hasretinde Onun için çağlıyor. Irmak dedim ya, iki kenarında sen ve ben Yıllardır tutuklu kalmışız; Onun için ağlıyor! Hadi söyle bana canım, hadi söyle bana Sevda ateşiyle renge dönüp güle düşen, Karanfil kokularına sinen, Özlediğince özlenen, Delişmen yüreğim, Hadi söyle bana çiçeğim; Hadi söyle bana, sormasın da ne yapsın? 21 Nisan 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 81 DE BANA BİR TANEM Bu sabah güneşle birlikte uyanamadım Bu sabah gözlerime hüzün çöktü Seni göremedim. Oysa “söz” demiştim Güneşten önce sana “Günaydın!” diyecektim, Güneşten önce gözlerim gülecekti. “İnsan ortada, hayat devam ediyor.!” Bir vakitler böyle demiştin. Çaresiz yanımızı düşürüp aynalara Kalbimi uyarmak mı istemiştin? De bana bir tanem, Söyle bana ay parçam… Bahar mevsimlerini ikimiz de severdik Yaprağa, çiçeğe, sayısız kelebeğe Sonsuz teşekkürlerle gülümserdik. Oysa şimdi gönlümüz yoruldu mu ne, Ya da güneşle dolunay mı girdi aramıza? Ben geride kaldım sanki.


Yok yok, endişe mendişe etmiyorum Kıskançlık damarımın kabarması sönsün diye Öyle diyorum. Avcılar ne kadar kıyıcı olsa da Susturmak mümkün mü cıvıl cıvıl kuşları? Gökyüzündeki yıldız sayısınca biliyorum… En güzel şiirlerimi sana adadım aşkım, Yalnız bırakma beni, tut elimden… Nice nice hasretlere dem tutanım, Aşkım, elimden tutanım benim; Günaydınım, her şeyim, canım benim! 25 Nisan 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 83 SON KUŞLARLA BİRLİKTE Yüreğimi taktım güneşin peşine Son kuşlarla birlikte Özlem ateşimi Söndüresin diye Bu bahar bir şey var bizde İkimizin de gözlerinden belli Sevda kıvılcımları yüreklerimizde Delikanlı günlerimizdeyiz sanki İlk aşkımız parlak ay gibi İlk aşkımız güneş gibi yakıyor Bir nar çiçeğinin alında Yüreğimiz kabarıyor Sevda tepesi boş değil Sevda tepesi boş değil Genç, ihtiyar bayrak bayrak Nice aşk türküleri yükseliyor Yüreğimi bıraktım orada Son kuşlarla birlikte Özlem ateşimi Yaksın diye


Sen yoksan, gönlüm daralıyor Sen yoksan, gözlerim yaşarıyor Sen yoksan, elim ayağım bitik Sen yoksan, delişmen yüreğim Bir zavallı sanki için için ağlıyor Bir bir topladım bugün Kafdağı’nda bıraktıklarımı Kâh Melek’e, kâh Şehzade’ye sordum Unuttuklarımı Şimdi aydınlık bir yoldayım Bekle beni canım Günbatımında ordayım Yüreğimi taktım güneşin peşine Son kuşlarla birlikte! 26 Nisan 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 85 ŞİİR DENİLEN RÜYÂ UZAKTA Duygularımın tuzağına düşmedim daha Şimdi sen varsın yanımda El ele, göz göze, gönül gönleyiz ya Şiir denilen rüyâ uzakta Acaba diyorum şiir denilen peri Bir yalnızlık şarkısının adı mı? Sen yok musun, ortalıkta görünmüyor musun Bırakmıyor yakamı. Seninle ruhum aydınlanıyor Unutulmaz zamanları yaşıyorum Sen yok musun, ortalıkta görünmüyor musun Güzelim gökyüzünü bulutlar kaplıyor Üşüyorum.


Seninle yaşamak Bitimsiz rüyâlara takılı kalmak Seninle yaşamak Ölüm dahil hiçbir şeye aldırmamak… Bugün nedense Duygularım şahlanmıyor Hasrete boyanmış geçen günleri Teker teker yakmak istiyorum Gülüm benim Sensiz olmuyor! Görüyorsun şiir denilen rüyâ uzakta Kelebekler gibi uçuyor Uzanıp yakalamak zor Sensiz olmuyor! Ne gündüzler gündüz, ne geceler gece şimdi Hiçbir şeyin tadı kalmadı Bir şiirin büyüsüne kapılamadım Yakamda yalnızlık denilen illet Dudaklarımda anlamsız mısralar Zaman bin yıl gibi uzun sanki Sensiz olmuyor! 27 Nisan 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 87 ÖZGÜR BULUTLAR Özgür bulutları gördüm mavi gökyüzünde, Birbirleriyle yarışıyorlar. Bazıları tutunup kalmanın telaşında, Bazıları da öne geçme savaşında, Umutlarına uzanmak için olmalı; Dilediklerince at koşturuyorlar! Ama yine de yağmur olup yağıyorlar... Düşündüm, arada kendimi düşündüm Sonra seni andım bütün gün. Anıydı, yok bugündü derken Her şeyi seninle Yeni baştan yaşadım. Düşündüm: Yağmur olup yağman için, Günaydınlarla başlayan sabahlara uyanman için, Gözlerinde bir içim gülümsenin tadı, Yüreğinde sevgimizin sıcaklığı adına, Bulutlar gibi özgür olmalıydın; Bulutlar gibi vaktinde yağmalıydın!


Oysa seni kıskandım mı ne? Hüzün düşmüş gözlerine... Gökkuşağına gücenmişsin, Kıskanacak ne var diye? Bulutları görmez misin canım? Habire didişip yarışıyorlar. Ama yine de yağmur olup yağıyorlar... Özgürsün canım, rengarenk kuşlar gibi Durma yağ şimdi gökyüzündeki bulutlar gibi Gözlerim ıslansın! Ay dolunaya dönse, elle gösterilmez Değişmez gerçek bu! Yüreğimi aydınlatmak için, Er geç doğar doğrusu! Yüreğimde özgürlüğünün resmi, Yum gözlerini: Anla beni! Hüzün düşmüş gözlerine... Oysa seni kıskandım mı ne? Özgür bulutları gördüm mavi gökyüzünde, Ama yine de yağmur olup yağıyorlar... Özgürlük bu işte! 1 Mayıs 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 89 NEDENSE BİR TANEM Dün de yalnızdım Penceremde hüznümün ışığı yanardı Sensizliğim dolaşırdı damar damar kanımda Yüreğim kanardı Nedense canım, nedense bir tanem Bir türlü yıldızımız uyuşmazdı Gizli açık bağırıp ağlayamazdım Erkek adama ağlamak yakışmazdı Balkonumdaki güzel kıza ne olduysa oldu Aldı başını çekip gitti Zorlu günlerim başladı yine Yüreğime yalnızlık çiçeklerini ekip gitti Şimdi yapayalnızım, çaresizim, kimsesizim Dolunayım da görünmez oldu Dal dal umutlarımın aydınlandığı Güneşim de ısıtmaz oldu


Yüreğimin şarkılarıyla avunmalıyım şimdi Yakamı başımı yırtıp dövünmeliyim şimdi Anılara tutuşturulmuş kurumuş karanfiller gibi Ah bir zamanlar diye övünmeliyim şimdi Umudum bir sizde kaldı Ne olur kuşlar anlayın beni Geçmişim rüyâ gibi bir masaldı Canımın ruhuna yollayın beni Üstelik bu gün de günlerden Çarşamba Uzakta, çok uzakta bir yerde Hayatları zindan olmuş Melek ve Şehzade Ağlıyor şimdi! 3 Mayıs 2006


AYNALARA BAŞKA GÖLGE DÜŞMESİN Sensiz geçen bir dakikam bile yok, Hangi aynaya baksam senden izler var. Kafdağı’nın ardına düşenler çekip geldiler; Birer birer açılıverdi aydınlık ufuklar. Zaten sen, nereye gitsem benimle ordasın, Odamda, bahçemde, yolda, kırdasın. Sayısız resimlerin geçişi başlar gözlerimde; Yüreğimdeki senli zamanlardasın. Hiçbir aynaya başka gölge düşsün istemem, Papatya kokulu baharlardayım. Selam olup döküldüm mısra mısra; Göçmen kuşlarla birlikte havalardayım. En karamsar aynalarda bile gülümser gözlerin, Güneşteki aydınlık mısın, nesin? Şimdi bütün günlerim daha güzel, Kalbimdesin!


Gönlümde sevinçler birbiriyle yarışıyor, Umutlarım avuçlarımda. Her aynada görüyorum senden izler var, Gözlerin bakışlarımda. Mutluyum be gülüm, mutluyum şimdi Yüreğim ulaşılmaz ufuklarda. Bütün aynalara başka gölge düşsün istemem, Yaşıyorum papatya kokulu baharda. Gördün mü göçmen kuşları birer birer geçtiler, Sana da mutluluklar dilediler. Şarkılarında cıvıl cıvıl günaydınlarla, Selamımı söylediler! Aynalar, güzel aynalar Siz de ne bakışlar, ne sırlar var! 5 Mayıs 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 93 GÜLÜM, NAR TANEM Denizle yüreğim ikiz mi ne? Nedense seni paylaşamıyoruz… Ya martılara ne demeli? Süzülen, kanat açan martılara… Besbelli, Aramıza girmek için çırpınıyorlar, Alçak yüksek uçuyorlar. Nedense canım onlarla da Bir türlü anlaşamıyoruz. Dün ne sevdalılar varmış Öyle diyorlar… Halbuki gülüm, nar tanem Leyla bir masaldı Uzakta kaldı. Gökyüzü yine mavi değil bugün, Belki de Aslı’ya ağıt yakıyor. Kerem’i unutmuyor, Ferhat’a geçiyor Şirin için ağlıyor. Halbuki gülüm, nar tanem Aslı bir masaldı, Şirin bir masaldı, Kerem’le Ferhat’ı bilen yok; Uzakta kaldı!


Şimdi sen varsın Coşkun yüreğimi denizle yarıştıran… Şimdi sen varsın Yüreğimi yüreğimle barıştıran. Şimdi sen varsın Gözlerimdeki tek gerçek… Gülüm, nar tanem Sevdiceğim benim! Ötekiler birer masaldı, Uzakta kaldı. Dillerde olan biziz şimdi Bir yanda güneş, öte de ay Sabah akşam dağa taşa Yazıyor hikâyemizi! 10 Mayıs 2006


ÖZLEMLERİNİN İZİ VAR GÜNEŞTE Uzak iklimlerde kalanım, ceylanım Canıma can olanım, gözlerim yolda Hüzünlü akşamlarımın aydınlık çiçeği Adın yazılı hayat ağacımın en güzel dalında Bir ömrün cefasını az mı çektik Sefasını sürmek bizim de hakkımız Sevda türküleriyle aşmak istiyorum zorlu dağları Bekle beni


Sevda ateşleri kuşatmış yüreğini Hiçbir dakikan yârsız geçmesin istiyorsun Altın zamanlarımızda birlikte olmak Avutmuyor seni Ben de sevmiyorum hasretin ayak izlerini Ben de sevmiyorum gurbet denilen esareti Ben de sevmiyorum sensiz geçen zamanları Gözlerine vurgun olduğum, ceylanım Karşıla beni Sensizlik gömleği oldukça ağır Giyebilene aşk olsun Gözlerin gözlerimde, ellerin ellerimde olmalı Diyebilene aşk olsun Kurşun gibi ağır akşamlarda yaşamak olmuyor Gözlerin şafaklara takılıp kalmış Özlemlerinin izi var güneşte, ayda Çaresi Şehzade’ne kalmış Umut denilen inciyi yok sayma canım Altın zamanlarımızın başlaması yakın Uzak iklimlerde kalanım, ceylanım Gözleri yolda olanım! 16 Mayıs 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 97 BİR SEVDA ŞARKISINDA GÖNLÜM Mavi kanatlı bir kuş kondu dalıma, şakıdı Gökyüzü ağlamasını bıraktı Mutluluktan Kucak kucak mavilikler gökyüzünde Süs müs değil, düpedüz mavilik işte Yüreğimdeki sevinç şemsiyeleri İnsana huzur veriyor Gözlerimi evi bilmiş keder denilen şey Birer birer eriyor Bu doğru: Zaman zamana uymaz Çaresi bulunsa nehirler kudurmaz Bir çift sevdalı gözün ardına düşse Felâket günleri yaşanmaz


Bir sevda şarkısına takılıp kaldı gönlüm Eski bir şarkı fakat nurdan Bu yüzden gözlerimdeki gülücükler Yeni baştan doğdu umutlarımdan Dolunay muhteşem şimdi Öteki yüzünü de gösterdi Yıllar var uslanmaz delişmen yüreğim Hep o şarkıyı dinlerdi Hasret ateşleri düştü yakamdan Başladı ışık ışık akşamlar Döndün, bak görüyorsun, değişti havalar Mutluluktan Dileğim bu O nurdan şarkı hiç bitmesin Güneşim, ruhum benim Penceremden hiç gitmesin 17 Mayıs 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 99 SEN OLMASAYDIN Sen olmasaydın Gökyüzü masmavi olmazdı bu kadar. Kelebekler kanat açmaz, Bin bir renkli kuşlar uçmazdı; Alçak yüksek mor dağların ötesine kadar… Ruhum apaydınlık, Gönlüm sımsıcak şimdi… Gözlerim gülüyor, Kırlangıç kanatlarına takılı özlemlerim; Teker teker çözülüyor! Sen olmasaydın Sevda denilen iksiri bilmezdim. İkindi zamanı birdenbire uzayıp geçen, Kısa ömürlü gölgeler gibi Yaşar giderdim… “Şair” olmak ne kelime, “Şiir” nedir bilmezdim?


Gönlümün tam ortasında Sıra sıra huzur kazanları kaynıyor. Kurulmuş yağma sofraları, Beriki gidiyor, öteki geliyor… Dudağımda mutluluk türküleri yükseliyor Sen olmasaydın inan, Ellerim buz keserdi. Yaz aylarında bile Korkunç fırtınalar eserdi. Duyuyor musun papatya şarkıları yeniden söyleniyor? Delişmen gönlümüzde sevdamız demleniyor. Şimdi senin de dudaklarında aynı şarkılar var; Senin de gözlerin ışıl ışıl parlıyor! Sen olmasaydın Mevsimler dönse ne yazardı? Dalında süzülen onca çiçekten tekini Kim kokardı? Sen olmasaydın, Sen olmasaydın canım… Gönlüm için için ağlar, Ağlardı. 21 Mayıs 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 101 BANA SESLEN EN UMUTSUZ GÜNLERİNDE Ömrümü teraziye koysam Sen tarafı ağır çeker Dilimi tutsam, yazmasam olmaz Tartılmaya değer Korkunun dalkılıç yiğitleri Beni de yokluyor zaman zaman Gözlerimde bir filmdir başlıyor Ömrümün inişli çıkışlı gelgitleri Şöyle olsalar, böyle olsalar Akın akın bırakmıyor yakamı Üstesine sensiz olduğum akşamlar Anılar bozuyor fiyakamı Gençlik çağımızın rüzgârları Kırk yıl önceki unutulmaz rüzgârları Yeni baştan esse sessizce Yeni baştan yaşasak sevdamızı gönlümüzce Bu ömrün hiçbir şeyinde değilim ben Bana gereken yalnız sensin sen Gözlerim gözlerine, ellerim ellerine mecbur Bilebilsen, bilebilsen


Katlandığın yalnızlıklar, acılar Birebir bende de var Zorlu dağlar, geçit vermez okyanuslar Sana giden bütün yolları kapar Mutlu günlerden yaman ayrılıklara düşmek Karşı koyamadığımız kaderimiz olmuş Ayrı ufuklarda gözlerin, ayrı ufuklarda ümitlerim Yüreğimizi dağlayan özlem olmuş Bu ömrün hiçbir şeyinde değilim ben Sen de öylesin biliyorum Bana gereken yalnız sensin sen Sen de öylesin diyorum Bana seslen en umutsuz günlerinde Yüreğin aydınlanacak göreceksin En umutsuz günlerinde seninleyim Yüreğimde fenerler göreceksin… 25 Mayıs 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 103 BÜTÜN ACILARINI BANA BIRAK Gönlüm, kara bulutların akınında Göz yaşlarım sele dönme sevdasında. İsyanımın şimşekleri tutmuş gökyüzünü, Mutluklarımı tek tek yakmakta… Aydınlık şafaklar uzakta mı uzakta! Gözyaşımız sel olsa, elimize ne geçer? Hangi umudumuzu düşürebiliriz torumuza? İsyan bayrakları açılsa dalga dalga, Daha zor bir hayat düşmez mi avuçlarımıza? “İnsan ortada… Hayat devam ediyor.” Yol başlarını tutmuş sayısız haramiler. Adım adım serili üstünde çakır dikenleri, Arasında papatyalar, karanfiller, pembe güller? Deli rüzgârların söylediği hep aynı şarkı: Mevsimsiz ayrılıklar, zor ayrılıklar! Sabırsızlık atlarını ürküte ürküte önüne katmış, Şafaklar sökmeden bizi de yakalar…


Zor ayrılıklar, göz bebeklerimizde kan olur, oturur. Sevdaya tutsak yüreğimizde derin yaralar… Yakamızı bırakır mı sanıyorsun, Yıllar yılı, nakış nakış işlenmiş anılar? Pahasız incilere döner göz yaşlarımız, Ne kadar okşasak da soğutamayız acılarımızı. Delik deşik bu yürek, sızlamasın da ne yapsın, Gözyaşı dökmese bastırabilir mi isyanlarımızı? Bütün acılarını bana bırak ne olur? Kırk yıldır örselenmiş yüreğim dayanır. Yalnızca sevinçlerinle baş başa kal, Kırk yıldır yanmış yüreğim oyalanır. Baksana gökyüzü ne kadar mavi? Bütün acılarını bana bırak ne olur? El ele günlere bayrak açmak varken, Üzüntü değirmeninin dönmesi neden? İşte bak… Gökkuşağı yedi renk Uzat elini, birini de sen yakala. Kader denen felek sırtını dönerse bize; Ben seni unutamam, unutamam bir tanem… Sen de Şehzade’ni unutma! 27 Mayıs 2006


ÖZLEM DENİZİ Özlem denizinin tam ortasındayız, Ben sana susuzum, sen bana susuz. Gözlerimizde rüyâların cengi var, Oysa bütün geceler huysuz mu huysuz? “Nerde kalmıştık?” Hangi resimdeyiz biz? Mutlu sona ulaşmak bu kadar zor mu? Vakit bitti bizden ne bir ses, ne bir iz; Yüreğimizde yanan ateş mi, kor mu? Aydınlıklar bize de gülümsemeli, Güneş yakmalı, ısıtmalı, sımsıcak… Dal dal, yaprak yaprak gölgemiz düşmeli; Sevda gülü gönlümüzde çatlayacak!


Bin bir umudun bini bir para etmez Halden anlamaz günlerde miyiz söyle? Çare budur desek de çözüme yetmez, Güle küsecek günlerde miyiz söyle? Hayır, hayır! Bunlar gelir geçer rüyâ… Önümüzde upuzun üç yolumuz var. Bekliyor bizi sevgi dolu bir dünya… Üç yolun sonunda neler var, neler var? Üç yol da sevda köprüsünden geçiyor, Ufuklarda soylu sevda türküleri! Her şeye inat mı inat yükseliyor; Çiçek çiçek açan sevda türküleri!.. Ben sana susuzum, sen bana susuz, Özlem denizinin tam ortasındayız. Oysa bütün gündüzler huysuz mu huysuz? Gözlerimizde rüyâların cengi var! 28 Mayıs 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 107 ZAMAN GEÇER, GÜN DEVRİLİR Saatler yürür, zaman geçer, gün devrilir Bakarsın gönlümüzdeki hüzünler erir. Meraklı bakışlar tek tek bize çevrilir; “Nasıl bir sevdaymış bu sevda böyle?” denir. Kalbim seninle duygularım ayaklandı, Senden önce sesiz, dilsiz bir buzdağıydım. Kırda laleler, papatyalar ayaklandı Senden önce aşılması zor Kafdağı’ydım. Şimdi gönlüm sarhoş, çiçek çiçek açıyor, Dilimden sevda şiirleri dökülüyor. Gece gündüz gökyüzünde sonsuz bayram var; Sen varsın ya? Gözlerimin içi gülüyor! Neşem sensin, gururum, özlemim de sensin, Mor dağlar dizi dizi yol kesse ne çıkar? Zamana başkaldıran gözlerimde sensin; Mevsimler bahardan kışa dönse ne çıkar? Acabalı çağlar bitmeli, tükenmeli Sevdalı bir gönülde olmak, yaşamaktır. Sevenler buna şükretmeli, şükretmeli; Güneşle dolunayla doğmak, yaşamaktır! Saatler yürür, zaman devrilir, gün geçer Senden önce aşılması zor Kafdağı’ydım. Öyle demişler: Sevgi eken, sevgi biçer; Senden önce sessiz, dilsiz bir buzdağıydım… 3 Haziran 2006


HÜZNÜN HÜZNÜM O yavrunun gözlerindeki hüznü gördüm ben, Gözyaşı dökmekle ağlamak arası. Gözleri apaydınlık ufuklarda, Kömür karası. Besbelli en sevdiğinden ayrılmış, Öylece dizlerinin üstünde kalmış… Ağlasın mı, acılarını bağrına mı bassın? Kestiremiyor!

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 109 O yavrunun gözlerindeki hüznü gördüm ben, Hüzünleri benim hüzünlerime benziyor! Benim de bütün zamanlarım kare kare, Gözyaşı dökmekle ağlamak arası! Gözleri apaydınlık ufuklarda, Sevenini arıyor. Gönlünün yaralarını, Sevdiğiyle sarmak istiyor. Bir tutam sevgi, yüreğindeki sönmez ışık Bir tutam umut gözlerindeki çaresizlik. Gözyaşı parlak incilere dönecek nerdeyse, Öylece dizlerinin üstünde kalmış… Sımsıkı tutunduğu zaman bile nefesini tutmuş; Gözyaşı dökmekle ağlamak arası!


Ah canım, bir tanem, kınalı kekliğim Biliyorum bütün gücünle kanatlanmak istiyorsun! Sonsuz maviliklerin en ucuna benek benek, Mutluluk bayrakları asmak istiyorsun… İşin özeti canım, bir tanem Bütün zamanlarda, dar günde ve iyi günde Hep ilkbaharları yaşayan bir iklimde; Sevdiğinle birlikte yaşamak istiyorsun. Ah canım, bir tanem, kınalı kekliğim Benim de gönlümde bütün şarkılar ayaklandı. Sayısız atlarım şahlandı, Uzaklıklar bir ok atımı şimdi… Vakit desem altın çağında, Gözyaşı dökmekle ağlamak arası! Haydi sil gözyaşlarını bir tanem, Bu günler de gelir geçer… Ağlama e mi? 7 Haziran 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 111 SENDE TUTUKLUYUM Yüreğim kıpır kıpır kaynıyor, Bütün güzellikler dizilmiş kapımda. En başta sen varsın, En başta sen. Sanki bir yağmursun, Yüreğimin üstüne yağdıkça yağıyorsun; Yepyeni bir şiirimde işleniyor adın… Mutluluktan mı, çaresizlikten mi, neden? Deli taylar gibi boşum… İçimdeki huzur şarkılarını anlatmak istesem de Anlatamıyorum. Tuvale renk renk düşsem, resim yapsam da İnan ki boyasını tutturamıyorum; Başım dönüyor, sarhoşum. Ölümsüz mısralar dilimin ucunda, Söyle canım zaman mı kısa, biz mi geç kaldık? Gül olduk, bülbül olduk Sevdikçe, sevildikçe birbirimize doyamadık… Söyle canım zaman mı kısa, biz mi geç kaldık?


Sonsuz bir sevdanın ağındayız, Gül dalında tutunmuş tomurcuklar gibi. Hem rüzgâra, hem zamana meydan okuyoruz; Sevinçten kanatlanan çocuklar gibi… Ufkumuzda uzanmış yürüyor bulutlar, Sevda şarkımıza katılmak için. Nefessiz birbirleriyle yarışıyorlar, Bizi alkışlamak için… Oh olsun, işte bak, mor dağları gölgelediler! Kaş çatıp öfkelendiler, kulak çektiler… “Sevenlerin arasına girilir mi?” dediler, Coştukça coşan bulutlar, bize arka çıkan bulutlar; Oh olsun, işte bak, mor dağları gölgelediler! Dolunay erkenden doğdu bu akşam, Sanki ikimize de gülümsüyor. Mor dağlara gölge çeken bulutların üstünde; Bizim şarkımızı söylüyor Tutulmaz yüreğim, ele avuca sığmaz şimdi Baştan ayağa seninle doluyum. Gözlerine bağlanıp kaldım, Sende tutukluyum! 9 Haziran 2006


GÖZLERİN GÖZLERİMDEGÖZLERİN GÖZLERİMDEGÖZLERİN GÖZLERİMDEGÖZLERİN GÖZLERİMDE

Sendeki yağmurlar bende şimdi, Havada bulutların şöleni var, Gönlümde şenlik!.. İçimde coşkun ırmaklar akıyor, Büyük küçük bütün umutlarımı Birer birer sana taşıyor. Sendeki yağmurlar bende şimdi, Yüzüme, gözüme düşüyor! Sendeki yağmurlar bende şimdi, Havada ikiz gökkuşağı yedişer renkli, Gözlerimde şenlik! Yedi renk yedi umut değil, Yedi renk tek umut sanki... Hepsi de anlaşmış besbelli, Bana gülümsüyor.


Aynı şarkının boyasıyla boyanmış Teker teker bizim şarkımızı “Senede Bir Gün”ü söylüyor. Sendeki yağmurlar bende şimdi, Damla damla yüreğime düşüyor! Sendeki yağmurlar bende şimdi, Yağdıkça yağıyor. Görüyorum bulutlar yarışta, Seni bana taşıyor. Sendeki yağmurlar bende şimdi, Gözlerimi okşuyor! Sendeki yağmurlar bende şimdi, Her damlasında ellerin, gözlerin var; Yüzümde geziniyor. Yedi renk tek umut; Yüreğimi ısıtıyor! Sendeki yağmurlar bende şimdi, Gözlerin gözlerimde gülüyor! 13 Haziran 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 115 EN GÜZEL RESİM Sevdan yüreğimde, Ellerin ellerimde. Gece, gündüzün izini nasıl sürüyorsa, Ben de öyleyim işte! Aydınlık sabahlara ulaşmak için, Deli gibiyim peşinde… Yok yok, bana korku vermiyor Geceyi de seviyorum. Dolunayın her iki yüzünde, Gözlerini görüyorum.


Varsın bülbül dilediğince şakısın, Varsın kınalı kekliğim bildiğince ötsün, Korkusuz dem tutsun, bayram etsin! Umudunu katık etmiş avcı olsam da ben Vefalı bir yürek taşıyorum; Sana kıyamam! Gündüz, ruhuma hayat veren aydınlık Doğudan batıya akar daima. Yüreklerimizi ısıtan güneş; Sanki yol haritamı çiziyor bana. Sevgi ağacımız büyüdükçe büyüyor Bizi kimse tutamaz şimdi. Gece boyunca dolunay, bütün gün güneş İkimize de arka çıkıyor! El ele, göz göze olmak en güzel resim; Tek dileğim, biricik hevesim! Silinmez kaderim, alınyazım; Sana doyamadan gidersem inan, Geceleri dolunayda, gündüzün güneşte Gözlerim asılı kalır, Bin kere ölürüm! 15 Haziran 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 117 UMUTSUZLUK BULUTLARI Sensizliğe de hazırım ben, Dayanabilirim… Yeter ki sen mesut ol, Yüreğim sabır taşı… Gözlerim desen, Ağlamasını unuttu! Zor günler kaderim benim, Bu güneş kaç defa sensizliğime doğdu? Kaç defa sensiz akşamlarımda, Dolunay yoldaşım oldu. Mutluydum, avareydim, Başım yukarda geziyordum. Şimdi çok yorgunum Tadım tuzum yok, Üstelik bir de sen yoksun Gözlerine vurgun olduğum! Duygularım ağırlaştı, Özgür kuşlar gibi uçamıyor… Yüreğim soğuk mu soğuk, Kare kare üşüyor!


Zaten ben öteden beri hep Gülle değil dikeniyle uğraştım… Tükenmez umudumun peşinden bile bile, Deli taylar gibi koştum! Acabalarımı büyüte büyüte, Nice sensizlik kapılarını açtım? Şimdi yine ağustosta buz kesen günlerdeyim, Dakika dakika yüreğimi dağlayan zulümlerdeyim… Avcımdaki çizgiler karma karışık Hangi yola düşsem kestiremiyorum? Seher vakitlerinde selamsız uyansam, Günaydınlara hasret kalsam yeniden; Ne çıkar? Umutsuzluk bulutları sarmış yüreğimi, Her günüm sensizliğe kilitli; Ölüyorum! Sensizliğe de hazırım ben, Dayanabilirim… Yeter ki sen mesut ol, Yüreğim sabır taşı… Gözlerim desen, Ağlamasını unuttu! 19 Haziran 2006


UNUTUR MUYUM? Tek mevsimi olan bir bahar ülkesinde Yaşamak isterdim seninle Gençlik anılarımızın ölümsüz izleri Gözlerimizde Bir hamakta sen, bir hamakta ben Gelip gitmeliyiz Dakika dakika yeşeren özlemlerimizi Birer birer söylemeliyiz Dosdoğru giden aynı yolun başında El ele tutuşmuşuz Kara geceler gibi olan toyluk günlerimizi Unutmuşuz Akıl çağındayız şimdi Soylu günlerin özlemi içimizde Ölümsüz sevdamızın zili Yeniden çalıyor yüreğimizde


Ne gölgeler, ne karaltılar var İnadına masmavi gökyüzü Çiçek çiçek, yaprak yaprak Yazıyoruz öykümüzü Zalim günler geride kaldı El eleyiz şimdi Şehzade ve Melek, birer masaldı Beraberiz şimdi Yaşamak deyince Anladığım bu Söz verdim sana Gözlerim gözlerinde olacak diye Söz verdim sana Ellerim ellerinde olacak diye Unutur muyum hiç, bir tanem unutur muyum Bir de uzun yaşamak için Söz verdim sana Unutur muyum? 24 Haziran 2006


YERİNDE SAYMALI Ömür dediğin ne ki? Yaz yağmuru gibi gelip geçiveriyor… Güzelliğine güzel ama Şükür cırcırböceği değiliz. Çaldıkça sazını yaşıyorsun, Sustun mu? Ölüyorsun! Gördük, her şeyin bir gölgesi var; Zamanla uzuyor, kısalıyor… Rüzgâr dilediğince, gönlüne estiği gibi Ağaçların dalında, yaprağında oynuyor. Sisler desen, sıra sıra dağları örtmüş Sanıyorsun yok gibi… Yaklaştıkça görüyorsun, Dizi dizi kırk harami gibi…


Bu şiiri niye yazdım? İnan ki bilmiyorum. Ama bir şey var aklımda: Ne olursa olsun, her şeye rağmen Sevdiğimle yaşamak istiyorum. Sırılsıklam ıslanmak yağmur altında, Yaz ortasında! Sesler, seslenişler mutluluğumuz bizim Zaman denilen değirmen umudumuz bizim Yüreğimdesin sımsıcak, elin bende… Ömür dediğin ne ki? Yaz yağmuru gibi gelip geçiveriyor. Fakat bizim ömrümüz bir tanem, Hep yerinde saymalı. 25 Haziran 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 123 ŞEHZADE’N KUYUDA DEĞİL ŞİMDİ Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk Şimdi aramızda mor dağlar, delişmen okyanuslar… Oysa bir tanem, sevdiceğim; En uzaklar bile bir kahve içimi. Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk; İple çekerdik gelecek çarşambaları. Gözlerimizde gökkuşağının yedi rengi, Kekik kokulu saçlarında saklanırdı baharlar… Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk; Gözlerine dalar, erirdim. Konuşup söylemesem de Sımsıcak yüreğimle seni severdim… Gözlerimizde gökkuşağının yedi rengi, Sevinirdim. Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk, Şimdi aramızda mor dağlar, delişmen okyanuslar… Bir kahve içimi kadar uzaktayım sana, Dilimde en güzel şiirlerim; Türkü türkü esmekteyim, Yalnız sana, yalnız sana…


Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk, Nefesin nefesimde olurdu, saçların bahar kokardı. Zaman geçse de anlamazdık Birbirimize doyamaz, ayrılamazdık… Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk, Sevdalı gönüllerimiz coşardı. Bin bir renkli kelebekler bile Sanki bizim için uçardı.

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 125 Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluştuk yine, Herhangi bir ağustosun son haftasında. Çıldırsam mı, ölsem mi? Kararsızdım! Gözlerin gözlerimde değildi bu defa, “Ayrılmalıyız!” dediğinde, Öfke denizleri yıktı, yaktı yüreğimi… “Acaba? Acaba?” diye düşünürken; Bırakıverdin ellerimi… Gözlerimde hüzün çiçekleri açtı. Meyhane kapılarına düşmedim bu defa Dokunsalar, gözyaşına dönüp eriyecektim. Çıldırsam mı, ölsem mi? Karasızdım… Kırık aynalardan aldım hıncımı; İnan her parçasında yine sen vardın. Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk, Şiir gibi zamanlara tutunurduk birlikte. Kafdağı nedir bilmezdik? Ayrılıklara dudak bükerdik, Nerden esmişti bu deli rüzgâr; “Ayrılmalıyız!” dediğinde… Meleğin gözlerinde dinmez gözyaşları, Şehzade karanlık kuyularda.


Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk, Yüreklerimiz sımsıcak… Oysa soba nedir bilmezdi bu oda; Buz kesen kış günlerinde bile; Nefes nefese ısınırdık… Ne o? Daldın yine bir tanem, daldın yine; “Hangi mevsimdeyiz?” diye… Şehzade’n kuyuda değil şimdi; Gözlerinde! Orta Mahalle’de kiracısı olduğum bir odada buluşurduk, Zamanların en güzelinde tutunurduk. Gözlerimizde gökkuşaklarının yedi rengi… Dilimizde tek dizelik bir şarkı: “İlk aşklar unutulmuyor!” Rüyâ değil, gerçek şimdi, denizdeyiz, yüzüyoruz: Üstümüzde lekesiz, masmavi gökyüzü. 27 Haziran 2006


ACABA Aralık kapıdan giriverince içeri, Dizi dizi anılar karşılar hepimizi. Alır götürür zamanın ötesine, Önümüze serer baştan sona bütün hikâyemizi… Acaba bu mu mutluluk dedikleri? Bir bakarsınız hayâl meyâl gülümser biri, İlk aşkınızdır bu ışık ışık gözlerinden belli. Uzatsa elini, çekincesiz tutarsınız, İlk heyecanınızı yeniden yaşarsınız… Acaba bu mu mutluluk dedikleri? Asker ocağı, sayısız akasya ağacı Her dalında bir şehidin hatırası kokar. Bir seni, bir de vatanımı sevdim diye haykırırsınız, Yer gök inler, çın çın öter karşı dağlar… Acaba bu mu mutluluk dedikleri?


Gözünüz takılmış yine hilâle, Yüreğinizde gürül gürül sevda ateşleri. “Seni seviyorum!” demenin telaşındasınız, Yeniden yaşıyorsunuz sanki o unutulmaz günleri… Acaba bu mu mutluluk dedikleri? Aralık kapıdan giriverince içeri, Dizi dizi anılar karşılar hepimizi. İşte karşınızda ilk aşkınızın gülen yüzü; Yerinden söküp alır yüreğinizi! Acaba bu mu mutluluk dedikleri? 2 Temmuz 2006


AYNI BAYRAK ALTINDA Şimdi sen olmalıydın yanımda Biliyorum yerimizde duramazdık Aniden düşerdik sokaklara Islanırdık, şemsiyemizi açardık Ah, şimdi sen olmalıydın yanımda Çıplak ayaklarımızı sokardık Deli çaylar gibi oluk oluk akan suya Coşardık yağmur altında Damla damla düşen yağmur Elinde, yüzünde, saçlarında Birimizi diğerinden ayırır mı hiç Benim de gözümde, kaşımda Sırılsıklam ıslanmak için Sevdalı iki yürekte İşte bak görüyor musun? Yedi renkli gökkuşağı üstümüzde Besbelli bizi çağırıyor Dileğimiz dilimizde Koştukça koşuyoruz Ölümsüz hayâllerimiz bekliyor bizi Yedi renkten birinde


Nasıl dedim öyle Ah, şimdi sen yanımda olmalıydın diye Kabına sığmaz kalbin Benimle Bayram mı? İşte bu bayram; Susuz yüreklerin suya kavuşmasıdır Bayram mı? İşte bu bayram; Sevdalı yüreklerin Aynı bayrak altında buluşmadır. 3 Temmuz 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 131 SENSİZİM Temmuz güneşi zorlu, Özlem bulutları da çekti gitti. Kimse kapımı çalmıyor, Kimsesizim. Zor şey yalnızlık, Arayıp soranı da olmamak… Sevdam kan damlası, Sensizim. Yüreğim yağmura hasret, Kurak tarlalar gibi yanıyorum. Bütün rüyâlarım su, Çaresizim. Günaydınlar, merhabalar nerde? Görüşüp konuşmayı da unuttuk. Elim kolum bağlı, Dilsizim.


Turnalara ne oldu? Hangi mevsime göçüp gittiler? Meraktayım doğrusu, Habersizim. Besbelli yanlış kurulmuş, Her zaman yanar bu ocak… Gözümde gülücüklerim donar, Kadersizim. Mor dağlara öfkeliyim, Okyanuslara kızıyorum… Zaman değirmeni dönmüyor, Ümitsizim. Dolunay göründü bereket, Akşam serinliği nerdeyse gelir… Sana giden yollar birer birer çözülür, Halsizim. Çaresizim, dilsizim Kimsesizim, sensizim! 28 Temmuz 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 133 BU AKŞAM SARHOŞUM Dolunayın söylediği türküleri dinledim Bu akşam bir hoşum Her nağmede sen varsın Bu akşam sarhoşum Işık şık dolunay besbelli neşesinden Seni bana getiriyor Ne mor dağlar, ne okyanuslar umurunda Okudum gözlerinden Ya yüreğimi okşayan rüzgâra ne demeli Fısıl fısıl senin şarkılarını söylüyor Ayrılık denilen yedi belayı Yıldız yıldız deliyor


Sesin kulaklarımda Sakin bir gecenin koynundayım Sesten söze dökülüp sana geldim Mısra mısra dudağındayım Dolunay ne kadar parlak bu gece Gözlerin gözlerimde İkimizin resmini basmışlar Gülümsüyor üzerinde Bu akşam bir hoşum Her nağmede sen varsın Dolunayın söylediği türküleri dinledim Bu akşam sarhoşum 10 Temmuz 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 135 BİR ÇİÇEĞİN DALINDAYIM Bir çiçeğin alındayım, Bu çiçekte ne var bilmem ki? Batıp giden güneş mi? Yeni doğan ay mı? Hasret boyasına batmış bir çift göz mü? Uzanıverecek dudak mı? Bu çiçekte ne var bilmem ki? Bir çiçeğin dalındayım, Yeşil rüyâlar içinde. Bir çiçeğin alındayım, Sevdanın peşinde. Bir çiçeğin morundayım, Bu çiçekte ne var bilmem ki? Gökkuşağına düşen bir renk mi? Şu yedi renkten biri mi? Hatıra defterlerine düşmüş, Birkaç satır sevgi mi? Bu çiçekte ne var bilmem ki?


Bir çiçeğin dalındayım, Unutulmaz şiirler gibi. Bir çiçeğin morundayım, Aşılması zor dağlar gibi. Bir çiçeğin elifindeyim, Bu çiçekte ne var bilmem ki? Büyüleyici şafakların başlangıcı mı? Yepyeni mevsimlere uyanış mı? Kanatlanmış bir çift yürek mi? Tutunacak bir dal arar gibi, Bu çiçekte ne var bilmem ki? Bir çiçeğin dalındayım, Sensiz akşamlarımda. Bir çiçeğin elifindeyim, Kilitli kalbimde! 15 Temmuz 2006


SEVDA AĞACININ DALINDA İKİ BÜLBÜL Bu ne sevgi böyle? İnanılması oldukça zor, Tutulmaz bir çift yürek kanatlanmış uçuyor. Gökyüzü masmavi, hem de inadına masmavi; Sevda ağacının dalında iki bülbül dem tutuyor. Sevgilimin gözlerinde hüzünle ikiz ümitler, Sıralı sırasız yıldız yıldız doğup parlıyor. Papatya fallarında ya seviyor, ya sevmiyor zamanları: Yüreğim dalga dalga, kulağım çınlıyor! Dudağımızda mutluluk türküleri, duygularımız şahlanıyor; Zaman donsun istiyoruz, dönmesin dünya diyoruz! Çile dağlarının yumaklarını çözdük birer birer, Zor ayrılık günlerinden gelip sevda akşamlarına doğuyoruz.


Bu şiir mutluluk türküsü, menekşe yazında yazılıyor… Bu şiir bir sevda türküsü, yüreklerimize yazılıyor. Bu şiir bir ebem kuşağı, renk renk gökyüzüne yazılıyor, Bu şiir sıcak yâr kucağı; yol yol alnımıza yazılıyor. Kederli günlerimizi tutukladık, Kafdağı’nın ardında kilitli, Özlem özlem yandığımız sevda akşamlarını iple çekiyoruz. Mutluluk yağmurları düştükçe yüreklerimize; Gökyüzü hep kapalı kalsın diye bekliyoruz. Şimdi sonsuz bir bayram sevinci yüreklerimizde, Havai fişekleri gibi bin bir renkli. Masallardan gerçeğe dönmüş bir dünyada yaşıyoruz; Kırkıncı oda korkusu da yok içimizde! 18 Temmuz 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 139 SEVGİLER İLK NEFESTE Birkaç kelime, Bir iki çift söz... Canım günaydın, Sımsıcak merhaba. Sevgiler ilk nefeste; Yaşamak bu işte! Bir avuç yıldız, Gülümseyen dolunay... Geceye sinen görüşmeler, Gündüze düşen şiirler. Sevgiler ilk nefeste; Yaşamak bu işte! Sevgi bağının bahçıvanıyım ben, Dalındaki güllerim sen. Gülümün teri, kokusu yüreğimde, Bülbülün umudu ikimizde. Sevgiler ilk nefeste; Yaşamak bu işte! Bir tutam umut gözlerimizde, Sınırsız özlemlere açık yüreklerimiz. Zaman doludizgin geçiyor; Tutuklamak elimizde. Sevgiler ilk nefeste; Yaşamak bu işte! 24 Temmuz 2006


HAYÂL TACİRİYİM Ben yoksul bir şairim, hayâl taciriyim… Özlem denizine dalmadan nefes alamam. Damar damar kanımda, çın çın kulaklarımda bir ses: “Seni geceye bırakamam!..” Nefes nefese zamanın her dakikasında, Samanyolu’nun altında, Kutup yıldızının kucağında… Çorak toprak ortasında, gözesiz pınar başında; “Seninleyim ağzına attığın her lokmada.”

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 141 Kara gecede, geciken dolunayın peşinde, Yıldız yıldız koşturan benim. “Bak her yıldızdan gülümsüyorum sana.” Sonsuza kadar seninleyim. Ben yoksul bir şairim, hayâl taciriyim… Sensiz akşamlara dayanamam. “Sensizlik beni de öldürür sonra” Sensizliğe katlanamam. Bırak; kalbimi o el dövsün, kanatsın… Şiir şiir aksın göz yaşlarım! “Güneş de gelse, ay da gelse” Rüyâdayım, uyanamam… Elin bende, elim sende Gözlerin gözlerimde… Kimsesiz değilim; Yüreğin yüreğimde! 26 Temmuz 2006


SOYLU BİR ÇİÇEK Ulu kayaların en ucundan, Soylu bir çiçek bana durmaksızın gülümsüyor. Çaresizlik denizine düşmüşüm, zordayım: Dağcı da değilim üstelik, zirvelere çıkamam, Paraşütle atlasam; korkarım, tutamam… İlk defadır kaderime isyan tellerim kabarıyor, İlk defadır elim kolum bağlı, bekliyorum. Soylu bir çiçek bana durmaksızın gülümsüyor, Ulu kayaların en ucundan! Yılların kurşun gibi ağır yükü yüreğimde, Nakış nakış işlediğim ölümsüz resmin gözlerimde; Yaşayıp gidiyorum! Bir şarkısın sen, sevdiğim Ömrümü adam eden bir şarkısın sen; Unutur muyum? Soylu bir çiçek bana durmaksızın gülümsüyor, Ulu kayaların en ucundan!

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 143 Özlem denilen haini kovamadım yüreğimden Zaman zaman yoklayıp beni endişelendiriyor. Sevgiye sırtını dönmüş bir dünyanın şafağında; Samanyolu’nda yıldız toplamak derdindeyim… Belki bir soran olur, isteyen olur diye Sevgilerin peşindeyim. Ulu kayaların en ucundan, Soylu bir çiçek bana durmaksızın gülümsüyor. Soylu bir çiçek bana durmaksızın gülümsüyor, Ulu kayaların en ucundan! Samanyolu’ndan yıldız toplamak benim işim, Sevgi sebilleri kurmak en ıssız köşeye bile Bölüşmek, üstelik dağıttıkça çoğalmak… Ben şairim, ne yapayım? Soylu bir çiçek bana durmaksızın gülümsüyor, Ulu kayaların en ucundan! 30 Temmuz 2006


SENİ UNUTMAK MI? Seni unutmak mı yavrum? Seni unutmak mı? Alınyazımsın benim, Kara bahtım, kem talihim… Seni unutmak mı yavrum? Seni unutmak mı? Ne gezer? Yıldızlar bizim şarkımızı söyler, bilir misin? Nehirler ilk kaynağına dökülür daima. Bülbülün ötmesi gülü içindir Ve gülün açılması bilir misin? Yalnızca bülbülü içindir. Yeminlere dökmedik mi aşkımızı? Seni unutmak mı yavrum? Seni unutmak mı? Ne gezer? Ben daima seni yaşarım… Şimdi sen yoksun, anılarımız var. Ellerin, gözlerin var beni terk etmeyen, Resmin var. Seni unutmak mı yavrum? Seni unutmak mı? Ne gezer? Ağustos 1970


AKŞAM OLMADAN Önümde gideceğim yol duruyor, Sevgi yolu yanında uzanıyor. Haydi seç seçebilirsen birini; Kaderim mi ne, beni bırakmıyor? Biri var beni çağırır durmadan, Gözlerinde bin bir umut parıldar. Biliyorum kalbimdeki anahtar; Sevgi kapılarını tek tek açar.


Gece dolunay kesiliyor görsen, Güneşle bir duygularım atlanmış… Kafdağı’na doğru uçuyor bilsen, Aklım zindanda, gönlüm kanatlanmış! Zor çağlar geçti, mor çağdayız şimdi, Sevda nedir bilir olmuş gönlümüz. Seninle birlikte yoldayız şimdi; Birer birer açar solmuş gülümüz. Önümde gideceğim yol duruyor, Biri var beni çağırır durmadan. Aklım zindanda, gönlüm kanatlanmış; “Keşke”siz günlere akşam olmadan! 9 Ağustos 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 147 ELİM ELİNDE KALSIN Oturup yok ettim, bir güzel sildim anılarımı Gönlüm yorgun değil, omuzlarım daha dik şimdi Arı kovanına dönen kafam rahat Hafiflemişim Kafdağı korku vermiyor bana şimdi Anka kuşunu da istediğim yok Sımsıcak gözlerin üzerimde, el eleyiz Bir çift sözün yüreğimde şiir olur Seninleyim ya gökyüzü masmavi Umutlarım teker teker çiçek açıyor Dolunaysız akşamlarda bile Karanlık geceyi aydınlatıyor Yüreğimizde hüznün perdeleri yok Yepyeni anıları yazıyoruz birlikte Sevgi yağmurları yağdıkça ıslanıyoruz Zaman tetikte


Bütün renkler bizden yana Yeşilden gök mavisine Yüreğimizde cıvıl cıvıl sevgi kuşları Doludizgin uçan atlarını çatlatır gibi Coştukça koşuyor Bu şiirin bitimi yok Sen varsın Bu şiir muhteşem Tut elimi bir tanem Elim elinde kalsın! 10 Ağustos 2006

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 149 GECENİN ÖTESİ AYDINLIK Hep gecede yaşadım Zorluk kırbacı sırtımda Dayandım. İlkbaharı görsem de Tutamadım. Toyluk çağımdan bu yana Sonbaharda yaşadım. Yaşadım şükür fakat gülmedim Aç olsam da, açıkta kalsam da ölmedim Yağmur düştükçe elime, yüzüme Tepeden tırnağa ıslandım Karlar yağdıkça saçlarıma Beyaza bulandım Şemsiyem yoktu Açamadım.


Sonra seni ortak ettim kaderime Ağustosta bile buz kesen kaderime Yetmedi. Çile yumağımızı örsünler diye Çocuklar takıldı peşimize. Günler ağır mı ağır Aylar yıl gibi uzun Güneş desen üstümüze doğmuyor; Çekebilene aşk olsun! Biliyorum gecenin ötesi aydınlık Orada uzanıp gidiyor Beklediğim bahar ülkesi İnanıyorum Gecenin ötesi aydınlık Bu umutla yaşıyorum şimdi Haberin olsun.


YÜREĞİMDE YÂR HASRETİ VAR Aklım Köroğlu kesilse de Yüreğimde yâr hasreti var Yakamı bırakmıyor Önümde ardımda senden kalan hatıralar Kurşun gibi ağır zamanlardayım Vefasızlık çekilmiyor Hava bulutlandı, kapandı senden sonra Varsın kapansın Gözlerine hasret gözlerim her şafakta Yağmur gibi ağlasın Sebil ettim yüreğimi Dileyen istediği gibi yağmalasın Aklım Köroğlu kesilse de Yüreğim Kerem gibi yanar


Rüzgâr gibi geldi geçti Sözlerin kurşun Yüreğim delik deşik Karanfilin morundan mı Kırmızı gülün alından mı Nedendir bilemedim Kırk yılın bedelini Tek şafakta ödedim Şimdi asılsam ne çıkar Yüreğim Kerem gibi yanar

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 153 Hiçbir şeyin tadı yok şimdi Gözlerim gülmesini unuttu “Günaydınlı sabahlar” da masalmış Ötesi acı bir rüyâ Kırk yıldır kanar da kanar Ötesi acı bir rüyâ Sözlerin kurşun Gözlerine hasret gözlerim her şafakta Şimdi asılsam ne çıkar Aklım Köroğlu kesilse de Yüreğimde yâr hasreti var 18 Ağustos 2006


GÖNLÜM BİR UÇURTMAYDI Susmak nafile şimdi, Güneşte, dolunayda ne işim vardı? Hele hele gökkuşağıyla yarışmak neyin nesiydi? Yaşıyorsam, umudum ölümde şimdi… Gönlüm bir uçurtmaydı, koptu birdenbire Umutlarımı aldı yanına uçup gitti. Başım belâda değildi senden önce; Yaşıyorsam, umudum ölümde şimdi…

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 155 Koca okyanusları aş desen, aşamam Sensizliğim gözlerimden dökülen, yaş değil. Koş gel desen, heyecandan yığılır kalırım; Yaşıyorsam, umudum ölümde şimdi… Alın yazıma küskünüm, Sana çıkan yollarımı tutmuş haramiler. Beyaz atlı şehzade de değilim, üzgünüm; Yaşıyorsam, umudum ölümde şimdi… Umudum dediğim yok artık, Gönlüm bir tuhaf kanıyor. Donduruldu günaydınlar, merhabalar; Yaşıyorsam, umudum ölümde şimdi… Günler kurşun gibi ağır, çekilmiyor Saat değil, dakikalar durdu sanki, geçmiyor. Sensiz akşamların sabahını görmesem daha iyi; Yaşıyorsam, umudum ölümde şimdi… 20 Ağustos 2006


"05 Aralık 2005 Pazartesi 02:21:22 Merhaba, Uzun yıllar ötesinden bir hatır sorayım. Bir iki

eseriniz elime geçti ve anılar bana 1966'yı geri getir-di... Aytepe, papatyalar, radyoda okunan şiirler... Ne günlerdi onlar!

Şimdi ikimiz de evlat sahibi olduk ve ve bir yıl sonra tam 40 yıl olacak son görüşmeden bu yana..

Saçlara aklar düştü, mevsimler geçti. Papatyalar, güller soldu. Haşin bir hayat başladı. Yollar uzadı. Mevsimler değişti.

Şimdi sağlıkla uğraşıyoruz, yaşadığımızı gün et-meye bakıyoruz...

Lakin gönül her zamanki gibi genç anılarla yaşı-yor... İnsan ortada. Hayat sağdan soldan su gibi akıp gidiyor. Zamanla insanlar mevsimlik çiçekler gibi so-luyor.

Hoşça kalın!" PAPATYA

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 157 İÇİNDEKİLER Av İzinde Bir Şahin 05 İki Gönül bir Olunca 07 Yıldızlar Yine Gökyüzünde Kalacak 08 Kanayan Yüreğim Üşüyor 10 Çapraz Ateş Arasında 11 Delişmen Yüreğimin Sızısı 12 Sağ Yanımda Gizlenmiş Ceylan Gözlüm 16 Uzak Bir İklimin Akşamı 18 Seni Hapsettim Bu Gece 19 Şimdi Ay Daha Parlak 21 Elim Sende 23 Öp Beni 25 Hasretim Olmaktan Çıktın Şimdi 28 Beklediğim Ay Doğdu 31


Hayır Diyemem Sana 33 Sevdamız İlkbahar Çiçeği 37 Bu Şehrin Her Köşesinde 39 Sesin Kulaklarımda 41 Sevdalı Yürekler 43 Bu Yürek Benim Değil, Senin 45 Şımarık Ay, Hain Güneş, Onca Yıldız 49 Yeter Ki Sen Bana Gülümse 51 Sevdim Seni 53 Gökyüzünü Kim Boyadı Maviye? 55 Şimdi Yanımda Sen Varsın 57 Tut Ki Aylardan Ekim 60 Kalbine Kilitlenmiş Duygularım 61 Hoşça Kal 63 Unutur Muyum Seni? 64 Sensiz Olmuyor 66 Gönlümde Tek Türkü Var 68 Yüreğim Yüreğinde 70 Hüzün Düşmüş Pencerem Aydınlanacak 73 Gül Kokusuyla Yıkanmış Sabahlar 75 Yüreğimizde Bulutların İzi 77 Irmak, Denizin Hasretinde 79 De Bana bir Tanem 81 Son Kuşlarla Birlikte 83 Şiir Denilen Rüyâ Uzakta 85 Özgür Bulutlar 87 Nedense Bir Tanem 89 Aynalara Başka Gölge Düşmesin 91 Gülüm, Nar Tanem 93 Özlemlerinin İzi Var Güneşte 95 Bir Sevda Şarkısında Gönlüm 97 Sen Olmasaydın 99

EL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 159 Bana Seslen En Umutsuz Günlerinde 101 Bütün Acılarını Bana Bırak 103 Özlem Denizi 105 Zaman Geçer, Gün Devrilir 107 Hüznün Hüznüm 109 Sende Tutukluyum 112 Gözlerin Gözlerimde 114 En Güzel Resim 116 Umutsuzluk Bulutları 118 Unutur Muyum? 120 Yerinde Saymalı 122 Şehzade’n Kuyuda Değil Şimdi 124 Acaba 128 Aynı Bayrak Altında 130 Sensizim 132 Bu Akşam Sarhoşum 134 Bir Çiçeğin Dalındayım 136 Sevda Ağacının Dalında İki Bülbül 138 Sevgiler İlk Nefeste 140 Hayâl Taciriyim 141 Soylu Bir Çiçek 143 Seni Unutmak Mı? 145 Akşam Olmadan 146 Elim Elinde Kalsın 148 Gecenin Ötesi Aydınlık 150 Yüreğimde Yâr Hasreti Var 152 Gönlüm Bir Uçurtmaydı 155 Merhaba 157 İçindekiler 158


“ELBET BİR GÜN”, “SENEDE BİR GÜN” DE OLSA “BULUŞACAĞIZ!”

BUNA BÜTÜN KALBİMLE İNANIYORUM.

Documents

335K SEVDALARA UYANMAK.doc) fileEL DEĞMEDİK SEVDALARA UYANMAK 5 AV İZİNDE BİR ŞAHİN Şiir bir ebemkuşağı Mavi, yeşil, sarı, kırmızı Ansızın hayâl ufkumuzu kuşatır