4krant maart 2012

5/14/2018 4krant maart 2012 - slidepdf.com

http://slidepdf.com/reader/full/4krant-maart-2012 1/24

4 K R A N T M A A R T 2 0 1 2



Voorwoord & Inhoudsopgave

INHOUDVOORWOORD

De pagina kijkt me leeg aan. Een nieuwe

schoolkrant, die wij moesten vullen. Ik zaler niet om liegen, het was niet makkelijk,

maar het is ons gelukt. Een aantal mensenmoet ik daarvoor bedanken. Om te begin-

nen Désirée Kroep en Willem Melchingvoorhetgeduldiginwerken.ThomasBate-laan,vooronzeprachtigenieuwehuisstijl.

Een nieuwe redacteur: Sam Simons. Ook moetenwehelaasafscheidnemenvaneenvanonzegrappigsteschrijvers.Dankjewel

voorjeinzetaldietijd,NoumanBoukadid,we zullen je missen!

Laat me je niet langer van het lezenafhouden, veel plezier!

Groetjes, Julia Neugarten

Hoofdredacteur

PS: Opbouwende kritiek is altijd welkomvia [email protected]. Mail me ook alse interesse hebt om een keer iets te

schrijven :)

3 Film

4 Perspectief 6 Essay

8 Rariteiten9 Haar Nacht10 Winter en Kou en Lente en

Liefde12 Ieper

13 Winter14 Quotes: een puzzel16 Democratie

17 Humuhumunukunukua-pua’a

18 Klision19 Afscheid20 Foto’s: Het Meisje Met De

Parel22 Oplossing Puzzel23 Redactie

The Cat

The cat looks up in wonder

Pupils small in the bright light

One moment he considers

Going down without a fight

But he will not surrender

So he bears his sharpened teeth

And lets his claws appear once more

From their horrid paw-shaped sheaths

Then he coils to spring, poised tensely

In the bright light, pupils small,

Never knowing that its victim

Is a rubber bouncy ball

door Julia Neugarten



DE OSCARS

Vol verwachting staar ik naarhet scherm. Op het momentdat ik dit schrijf, is nog niet

bekend wie de Oscars hebbengewonnen. Op het moment

dat jullie dit lezen al wel. Dussta ik voor een moeilijke

keuze. Kies ik een anderonderwerp, op schrijf ik overwie ik denk dat er gaat

winnen, met het risico dat ik voor gek kom te staan als ik verkeerd gok?

George Clooney misschien,voor het alom geprezen The

Descendants? Die wil ik echtdolgraag zien…

En wie wil ik dat er winnen? The Help was een geweldigefilm. Hij gaat over racisme,

wraak en het gevaar vanroddelen. Zowel het boek als

de verfilming heb ik

verslonden, en het is zekereen aanrader, maar of ViolaDavis, van wie ik nog nooit

gehoord had, daar een Oscarvoor verdient weet ik nog niet

zo zeker.

Mijn besluit wordtgecompliceerd door het feit

dat ik lang niet alle filmsgezien heb, maar zo op het

eerste gezicht lijkt MerylStreep me een goedekandidaat. Historische

Drama’s vallen altijd goed in

de smaak (zoals vorig jaar: TheKing’s Speech) en daarmee is

The Iron Lady zeker eenkanshebber.

Zodra ik zijn naam op het

lijstje zie staan, weet ik wie ik wil dat er gaat winnen: JonahHill. Hij is gewoon te

sympathiek. En hilarisch. Als je je daar nog niet van bewust

was, ga dan NU naar

Superbad kijken. Of als jeouders thuis zijn naarKnocked Up. Ik beloof je dat je

zult lachen. En als je echt willachen, is ook Bridesmaids

(genomineerd ‘Best Writing,Screenplay Written Directly

For The Screen’) zeker eenaanrader.

En wie heeft er uiteindelijk gewonnen? En had diegenehet verdiend? En zo niet, wie

had het dan wel verdiend?

Heb je The Descendantsgezien? En was-ie goed?

Mail me als je iets te zeggenhebt over films, de Oscars ogewoon over de schoolkrantnaar [email protected]

Films door Julia Neugarten



Column door Marforio

PERSPECTIEF

Ik ben docent op een

middelbare school. Mijnschool is een categoraalgymnasium. Laten we mijn

school voor het gemak een

naam geven: Het NieuweGymnasium.

Op Het Nieuwe Gymnasium

lopen ongeveer 700 jongemensen rond. Omdat diemensen naar de school gaan

waar ik docent ben noem ik ze

leerlingen. Ze noemen me bijmijn voornaam. Dat is degewoonte op Het NieuweGymnasium.

Van mijn leerlingen verwachtik allerlei dingen. Ik verwacht

dat ze naar me luisteren, ik verwacht dat ze mijn vak

leren een daar een deel vanhun tijd thuis aan besteden.Ik verwacht dat ze me vragen

stellen als iets niet duidelijk is

of als ze iets hebben gemist.

Ik verwacht dat ze naar me toekomen als ze het ergens nietmee eens zijn en dat ze dan

met goede argumenten

komen. Ik verwacht dat ze optijd in de les zijn, ik verwacht

datzenietopdetafelofdemuren schrijven. Ik verwacht

dat ze hun stoel aan het eindvan de les aanschuiven en aanhet eind van de dag op tafel

zetten.

Als mijn leerlingen bij mijthuis zouden komen en hunstoel op tafel zouden zettenaan het eind van de dag, zou

ik ze raar aankijken. Als ze bijmij thuis op de tafel of de

muren zouden schrijven ook.

Vroeger was ik leerling op een

middelbare school. Mijnschool was een categoraal

gymnasium. Laten we mijn

school voor het gemak een

naam geven: Het OudeGymnasium.

Op Het Oude Gymnasium

noemden we docentenmeneer of mevrouw. Dat was

de gewoonte op Het OudeGymnasium. Achter hun rug

noemden we ze bij deachternaam -of bij eenbijnaam. We verwachtten

van de docenten dat ze orde

hielden. Dat ze duidelijk uitlegden. Dat ze proefwerkengaven die we binnen de tijd af konden hebben en die

vroegen naar de stof die wehadden geleerd. We

verwachtten dat ze op tijd inde les waren, dat ze onzeproefwerken op tijd nakeken

en redelijke cijfers gaven. Datze naar ons luisterden als we

het ergens niet mee eens



Column door Marforio

waren. Dat ze gevoelig waren

voor goede argumenten.

Als mijn docenten bij mij

thuis waren gekomen, zou ik raar hebben opgekeken als zeorde gingen houden. Zou ik

het vreemd hebben gevondenals ze me een cijfer zouden

geven voor de geserveerdekoffie of thee.

Vroeger ergerde ik me als eenleraar niet naar mijn goede

argumenten luisterde.Nu erger ik me als eenleerling maar wat roept

zonder goede argumenten,maar ook als een leerling niet

naar mijn goede argumentenluistert.

Vroeger ergerde ik me als eenleraar een onduidelijke uitleg

gaf.Nu erger ik me als leerlingen

niet naar mijn uitlegluisteren: ik heb mijn bestgedaan om die heel duidelijk te maken.

Vroeger had ik mijn huiswerk

lang niet altijd gemaakt.Nu heb ik er geen enkel

begrip voor als een leerlingzijn huiswerk niet heeftgemaakt.

Ik ben leerling en docent, ik

heb verwachtingen enmensen hebbenverwachtingen van mij. Er is

niet zoveel verschil tussen HetOude Gymnasium en HetNieuwe Gymnasium.

Er is alleen verschil inperspectief.



Essay door Zohra Beldman

©Zak Smith

*His basic soul was stained not

pure / and when he took his

bow / no audience was clapping.

Lou Reed zong er al over en inhet dagelijks leven is het

vanzelfsprekend geworden:wie ervoor kiest zich te

onttrekken aan de moreleregels van de maatschappijhoeft niet op sympathie te

rekenen.

Toch leeft iedereen mee met

Humbert Humbert als hij aanhet eind van Nabokovsberoemde roman zijn geliefde

Lolita verliest. En op hetmoment dat David Lurie zichin Disgrace na een affaire met

een studente onvrijwillig uit

zijn functie moetterugtrekken, wordt dat doorde meeste lezers weliswaar alsonvermijdelijk gezien, maar

wekt het desalniettemin eenknagend gevoel vanonrechtvaardigheid op.

De literatuur romantiseertimmoreel gedrag, maar

waarom? Een groots schrijverbeantwoordde deze vraag als

volgt:

**The relationship between an

older man and a young woman.

Why does that interest him?

"Because it exists.”

Waar als het is, een gewoonburgermansbestaan is

immers een stuk minderinteressant dan dat van eennotoire vrouwenverslinder, is

het geen antwoord op devraag. Er zijn namelijk genoegandere dilemma’s te

bedenken waarbij niet de heldmaar de omstandighedenzorgen voor de broodnodige

frictie.

Zo zijn er genoeg boeken diezich afspelen in een oorlog of bij een religieuze sekte. Deze

werken zijn bedoeld voormensen die een boek lezenom niet na te hoeven denken.

Ze willen dat de schrijver henmeeneemt in de gevoelensvan zijn personages, zonder

zelf emoties te hoevengenereren. Het meest

typerende voorbeeld vandergelijk werk is de

‘doktersroman’, ook wel‘bouquetreeksroman’genoemd, maar ook het meer

sociaal geaccepteerde‘vakantieboek’ valt onder ditgenre. Deze boeken zijn vaak

uiterst succesvol, omdat de

meeste mensen een boek kopen om te ontsnappen aan

de realiteit van hun eigenbestaan. Ze komen bij

iedereen op dezelfde manieraan, omdat ze niet de eigenemoties en belevingswereld

van de lezer prikkelen, maarhem volledig onderdompelenin het verhaal. Deze romans

zijn, vanwege hun gebrek aaninterpretatiemogelijkheden,geen literatuur.

En juist de afstand tot het

literaire werk is nodig zodatde lezer een moreel oordeelkan vellen over het gedrag van

de hoofdpersoon. Maar ook om zich te kunnenidentificeren met karakters

uit het boek, moet hij behalvehet verhaal ook nog zichzelf

kunnen beschouwen.

Laat ons nu zelf deze afstandnemen en de verhalen en

SPERMA VLEKKEN

IN DE LAKENS



Essay door Zohra Beldman

personages die ons dierbaarzijn analyseren om er achter

te komen of hun handeleninderdaad (im)moreel is en

waarom zij ons toch zodierbaar zijn.

Mijn favoriete personageszijn vaak de mannen die eenaffaire beginnen en dan nog

het liefst met een meisje dathoogstens half zo oud is als dedesbetreffende held. Ik weet

niet waarom, ik kies ze er nietop uit, maar zij zijn het dieachterblijven in mijn hart als

spermavlekken in de lakens.Onwenselijk, maar je moet

toch glimlachen als je bedenkt

hoe ze daar gekomen zijn. Enik ben niet de enige, de

grootste literaire werken uitde literatuurgeschiedenisgaan over overspel, incest,

pedofilie en de crimepassionel.

De meest simpele redenwaarom deze mannen onze

sympathie wekken, is dat hetverhaal bijna altijd vanuit hunperspectief verteld wordt. De

vrouwen in kwestie komenbijna nooit aan het woord,niet in de laatste plaats omdat

de auteurs die deze kwestiesaansnijden bijna altijdmannen zijn.

Als een vrouw zich toch aaneen dergelijk onderwerp

waagt, zoals Zadie Smith inOn Beauty, is er bijna altijd

een vrouwelijke verleidster inhet spel wiens doel het al danniet bewust is de

oorspronkelijke relatie vandeze uiterst oude, uiterstcharmante, uiterst geleerde

man kapot te maken. Hierbij

wordt voor het gemak maareven voorbijgegaan aan het

feit dat het juist de intenseverlangens van deze, vaak oudere, mannen zijn die deze

verleiding maar al te graag alsexcuus aangrijpen om hun

langgekoesterde fantasieën

uit te leven.

Ook de intense passie die dezepersonages koesteren voor devrouw en het vrouwelijk

lichaam maakt dat dezemannelijke schrijvers juistook het vrouwenhart voor

zich weten te winnen. Vrouwen willen immers graag

horen hoe mannen naar henverlangen en velen van henidentificeren zich met het

beminde meisje. Philip Roth,schepper van vele

controversiële mannen,beschreef waarom juistoudere mannen hunverlangen naar de vrouw zo

treffend kunnen beschrijven.

***You know, passion doesn't

change with age, but you change

- you become older. The thirst for women becomes more poignant.

And there is a power in the pathos

of sex that it didn't have before.

The pathos of the female body

becomes more insistent. The

sexual passion is always deep, but

it becomes deeper.

Maar onze liefde voor dezehelden reikt verder dan het

verhaal alleen. Velen van onsdromen heimelijk van eenleven vol intense passie,

affaires en intriges. Welkeman droomt niet van dat enemeisje, met die stevige

borstjes en rode blos op dewangen? We willen dezemannen zijn.

Alleen zullen wij dat nooitkunnen. Sociale conventies

beletten het ons dit leven teleiden, maar diep in ons hart

voelen we dat we precieshetzelfde zouden hebbengedaan. Als we de gelegenheid

hadden gehad, als wemoediger waren geweest...*Legendary hearts, Lou Reed, Legendary

Hearts, 1983, ** & ***(Krasnik, M. (2005).

‘It no longer feels like a great injustice that I

have to die’. Geraadpleegd 17 januari 2012.

www.guardian.co.uk/books/2005/dec/14/



Rariteiten door Nouman Boukadid

We beginnen onze tocht in Amsterdam, simpelwegomdat we hier beginnen. Wevertrekken noordelijk omnaar Doodstil te Groningen tegaan. Het is hier ook doodstilwant er wonen maar 70mensen.

We gaan verder noordelijk enkomen in het noorse Omaaan, er is hier niet veel te doendus we gaan nog verdernoordelijker en komen inHell aan. Opvallend is dat hetdaar nu ongeveer 3 graden

celsius is.

We gaan nu meer naar hetzuidwesten en komen inSchotland aan in hetprachtige stadje Kippen. Nugaan we wat meer naar hetzuiden en komen in Engelandaan in het engelse Bitchfield(nee, er groeien geenhonden), We gaan nog meernaar het zuiden komen aan in

Blubberhouses. (ben ik deenige die denkt dat dateigenlijk best handig is, eenblubberhuis?)

We vliegen maar direct naar Turkije en komen aan in het

prachtige stadje genaamdBatman. We gaan een stukjenaar het noordwesten eenpaar landjes door en wekomen in het BulgaarseBoergas (BUUUUURP) aan.

We gaan verder naar Italië enom precies te zijn gaan we

naar Monopoli, het is te laatom te rijden dus we speleneen potje monopoly enmorgen reizen we verder.

We gaan naar Oostenrijk devolgende dag en komen aanin Kicking en zo moe als we

zijn gaan we hier rusten Wegaan westwaards en komen in

Au, een perfecte plek om teskiën maar toch ook weer nietwant als je tegen een boomaan knalt en je roept AAAUkan het zijn dat je blij bentomdenaamvandestadendat er dus niemand wordtgestuurd om je te helpen

Op naar Zwitserland, nu we inZwitserland hebben we pech,onze motor begeeft het. Da’s

jammer, gelukkig zijn we nietzo ver van Kloten, misschiendat daar een automonteur is.

We vertrekken en komen inDuitsland aan. Hier zijn zeerveel steden te bezichtigen jekan gaan van Darmstadt naarKotzen en van Kotzen naarRottleben en Etterwinden en

Worm. We bezichtigen al dieprachtige steden en gaan naar

België de prachtige stad Wortel in. We gaan via Jeuk naar Limburg en daar vanuitBelgenhoek terug naar

Amsterdam.

Natuurlijk zijn er in veelandere gekke plaatsen. Zo zijn

alleen al in Arkansas devolgende steden te vinden:

Bagdad, Boneyard, BootleggerCrossing, Bumble Bee,Carefree, Chloride, Floss,Goobertown, Goodyear, ManyFarms, Nothing, Show Low,Strong, Surprise, Three Forks,

Tuba City, Two Guns, Why, Winkleman

RARE PLAATSNAMEN



Verhaal door Leanne Kuiper

Hij had haar geleerd geenmedelijden te hebben. Hij hadhaar geleerd te zijn wie ze nuwas. Het was heus niet zomakkelijk als het leek. Ze hadvaak gehuild, vaak gevochtenmet zichzelf, zichzelf pijngedaan. Maar dat was allemaal

goed geweest. Vanaf hier kon zeverder. Ze had hem niet meernodig. Hij groette haar zonderwoorden en verdween.

Ze draaide zich om en stak destraat over. Het was nu of nooit.De woonwijk was uitgestorvenen de sterren waren goed

zichtbaar. Hun kille licht wasgenoeg. De straatlantaarnswaren niet aan. Het bevrorenstaal was nutteloos. Ze liet hetvoor haar buigen. Deze avondwas de hare.

De sneeuw knerpte nauwelijksonder haar voeten. Ze was de

enige op straat, maar ze wist dathij ieder moment kon komen. Zezocht de schaduw van een steegop en wachtte.

Het was later geworden dan hijverwachtte. Ze had hem langbezig gehouden en was flink

tekeer gegaan. Hij had ervangenoten, maar hij wist dat het telang was geweest. Hij had eerdermoeten stoppen, eerder moeten

zeggen dat het genoeg was. Hijstampte stevig met zijn voetenom de kou eruit te drijven. Tweestraten verderop wachtte dekachel op hem. Zijn ademvormde wolkjes in de lucht enzijn schaduw was kort.

Hij schrok toen hij haar zag. Nietuit angst, maar uit verrassing,vermoedde ze. De angst moestnog komen. Ze groette hem metwoorden. Hij groette terug envroeg naar haar welzijn. Ze gaf hem antwoord en zette het

gesprek voort. Een stapjedichterbij. Hij leek op zijngemak, alleen rilde hij van dekou. Ze onderdrukte eenglimlach en gaf hem weerantwoord. Een stapje dichterbij.Hij stak zijn armen uit en zebeantwoorde zijn omhelzing. Zesnoof diep en merkte op dat hij

naar haar rook, sterker dan zegedacht had. Ze wees hem eropen zag weer dat hij schrok. Hijbrabbelde, probeerde zich teverdedigen en bleef haar tegelijk vasthouden. Ze wilde zijnhanden niet aanraken en duwdehem met al haar kracht weg. Hijkwam op zijn rug terecht en zesloeg toe op het moment dat hijnaar adem snakte.

Hij wist niet waar ze de krachtvandaan haalde om hem zo hard

te laten neerkomen. Alle luchtwas weg uit zijn longen en hetvoelde alsof zijn keel dichtzat.Hij zag hoe ze op hem neerkeek.Zo anders dan voorheen. Deliefde was vervangen door haat.Kille, woeste haat. Het verdrietwas weg en de leegte had bezit

van haar genomen. Die blik strekte zich uit over de rest vanhaar gezicht. Het bloed trok wegen liet een wit masker van huidachter, door een web vanijsblauwe aderen vastgebondenaan haar spieren. Haar pupillennamen haar ogen compleet over

en toonden een doodse blik,zonder mededogen. Hij werdtegen de grond gedrukt door eenkracht die sterker was dan hij enzij controleerde het. De krachtblies haar gitzwarte haar naarachteren. Ze strekte haar handenuit, die zich als kleurlozevlinders aftekenden tegen de

nachthemel. Ze sperde haarmond open en met een grauwals van een wolf, stortte ze zichop hem.

Ze was doelgericht,gecontroleerd en trefzeker. Zegenoot er niet meer van, zoals inhet begin. Pure voldoening was

het enige wat ze voelde.

HAAR NACHT



Column door Thomas Batelaan

Als je erover nadenkt is hetbest raar. Wolken zijn er altijdal geweest. Hoe oud is hetverdampte water in ze? Hoevaak is het de aarde alrondgeweest?

Toen de dinosauriërs de aardebestampten waren ze er al.

Toen de oermens grottenzocht voor onderdak ook. Hetwater is al duizenden malengebruikt door moordenaars,koningen en kleine zusjes. Alswolken zouden kunnenpraten, zouden ze de

Wikipedia van de aarde zijn.Ze hebben alles gezien, allesmeegemaakt en ervaren.Kinderen hebben naar zegestaard en vormen in zeontdekt. Zieners hebben ze

gelezen voor koningen enheidenen.

Waarom zijn ze dan zogemeen tegen ons? De winteris gelukkig al bijna over, datrotseizoen. Het seizoen vande wolken. Regen en sneeuwen wind en hagel, koud en kilen pijnlijk en nat. Waarom is

er geen ziener om ze voor onste lezen, of een zonnendansom ze te doen stoppen methet blokkeren van hetgoddelijk zonlicht?

Eens (of eigenlijk: meerderekeren) per week houden de

wolken een reünie. Geenleuke reünie, met ballonnenen hapjes, maar eenhuilreünie. Ze pakken zichsamen als een deken enhuilen het hele feestje lang.

Waarom? Waarom moet hetregenen? Waarom moet de

blauwe lucht worden bedektdoor zo'n deken vandroefheid? Waarom kunnenwe niet leven op licht? Danhadden we nooit last vanregen, er was überhaupt geenwater nodig. Licht is er altijden overal. Niemand zou

sterven aan lichttekort, wantlicht is er veel en overvloedig.Geen arme uitgedroogdekindertjes in Afrika dus.

Maar ja, dat gaat nou eenmaalniet. Wolken zullen er altijdzijn in de aantallen dat ze nuzijn, waarschijnlijk zullen weook niet opeenslichtslurpende wezensworden, die na een gymles

buiten gaan staan voor watlicht, en al zou dat gebeuren,dan zouden de wolken nietverdwijnen.

Maar afijn, na dit betoogtegen wolken (het spijt me datik me zo heb laten gaan,waarde lezer) kunnen we heteindelijk gaan hebben overdat waar ik wél zin in heb.

De lente, wat een geweldig

seizoen is dat. Het is niet tekoud, niet te heet, en hetallerbelangrijkste: het ruiktlekker.

Volgens mij heeft iederseizoen heeft een geur. De

winter ruikt koud, de lentegroen, de zomer benauwd, ende herfst knus. Ik weet dat ditklassiek gezien geen geuren

OVERWINTER EN KOU

EN LENTE EN LIEFDE



Column door Thomas Batelaan

zijn, maar volgens mij zijngeuren veel diverser. De geurvan knusheid is bijvoorbeeldniet te beschrijven in één

woord. De geur van kilheidook niet. Vochtigheid kan jeniet ruiken, maar toch wel.

Genoeg gefilosofeer-en-dingetjes-en-toestanden,laten we het hebben overwaar de lente écht om gaat:

liefde. Daar kan ik natuurlijk weinig over zeggen alsleerling uit de derde klas vanhet gymnasium, maar toch. Ik wil het hier hebben over hetverschijnsel 'flitsromance'.Het is een zelfbedachte termvoor een kort moment,

meestal in of op eenvervoersmiddel, waarbij eenheel leuk meisje/hele leukeongen je voorbijflitst. Ik doe

hier heel vaag over, maarwaarom lenen we niet watletters van Piet Paaltjens?

'Slechts éénmaal heb ik u gezien.

Gij waart Gezeten in een

sneltrein, die den trein, Waar ik

mee reed, passeerde in volle vaart.

De kennismaking kon niet korter

zijn.

En toch, zij duurde lang genoeg,

om mij Het eindloos levenspad

met fletsen lach Te doen

vervolgen. Ach! geen enkel blij

Glimlachje liet ik meer, sinds ik uzag.'

Piet Paaltjens legt het beter uitdan ik ooit zal kunnen. Delente staat voor liefde, maarwij zijn onwetende kinderendie daar niets mee te maken

hebben. Wij kunnen alleennog maar 'verleukt' zijn. Tochis dat wel fijn, zoiets, maar hetzal niet voor eeuwig zijn zoalslater. Voor nu zijn we jong, enhet beste wat ik je deze lentekan toewensen, is eenflitsromance.



Verslag door Julia Neugarten

Op 17 februari vertrok in alle vroegte de gehele vierde jaarlaag van onze school naar het stadjeIeper in België. Daar bekeken we de glibberige, modderige, natte smalle loopgraven waar vieraar lang is gevochten, gedood en gestorven. De grafstenen op de begraafplaatsen van

verschillende landen zijn niet te tellen. Maar de boodschap is duidelijk: uiteindelijk zijn aldeze mannen gestorven.

De busreis is lang, saai en slaperig, maar de loopgraven zijn toch wel bijzonder om te zien. Hetis een gekke gewaarwording als je je met z’n allen tegelijk realiseert dat de geschiedenis heeftplaatsgevonden op de plek waar je nu staat.

s’Avonds wonen we de herdenking bij onder de Menenpoort. Op de poort staan ongeveer54.900 namen van soldaten die nooit teruggevonden of geïdentificeerd zijn. Twee leerlingenvanhet4e Gymnasium leggen een krans. Iedereen is stil. Dan klinken de trompetten.

IEPER



Column door Leanne Kuiper

19-02-2012 – Het is koud geweestde afgelopen weken en ik vermoed dat iedereen datgemerkt heeft. Behalvenatuurlijk de kluizenaars onderons. Die hebben lekker in hun

kluisjes gezeten.Op dit moment valt het echterwel mee met de kou; volgensGoogle nu vijf graden buiten, wateen normale temperatuur is voordeze tijd van het jaar. Woensdagkomt daar weer verandering in.De voorspellingen liggen rond denegen graden, wat je bijna

tropisch kan noemen na de mintweeëntwintig die pakweg tweeweken geleden gemeten werd.

In plaats van deze winterse koute ontvluchten, ga ik ernaar opzoek. Min tweeëntwintig vind ik extreem, rond de min vijf vind ik prachtig. Mijn zoektocht naar

deze temperatuur voert me naaréén plaats in Oostenrijk, waar ik nu al vijf jaar lang ieder jaar heenga: Gerlos, waar het op ditmoment min drie is en waar zo'ntwee meter sneeuw ligt. Dat isinderdaad meer dan onzeNederlandse twaalf centimeteren zo'n grote hoeveelheid vind ik

alleen prettig als we op vakantiezijn. Ik heb zelfs gehoopt op eenlekker pak wittigheid. Natuurlijk zijn de pistes altijd wit dankzijde sneeuwkanonnen, maar een

natuurlijke laag poeder voelttoch lekkerder onder jesnowboard.

Nog zes dagen, dan hebben wevakantie. Dan stappen we in de

auto – stress, stress, file, file – endan zijn we in Gerlos. Ik kanbijna niet meer wachten en tochlijkt de winter juist te bestaan uitlangere wachttijden. Want het iseen feit dat ik 's winters langermoet wachten op mensen aanwie ik mailtjes heb gestuurd.Eind januari verstuurd – het is

inmiddels bijna eind februari enik heb nog steeds geenantwoord! Sterker nog, begin

januari verstuurd – ik heb dehoop bijna opgegeven. Lievemensen, e-mail is bedoeld omsnel te communiceren! Als er eentraag antwoord of helemaal geenantwoord verwacht wordt, zal er

niet gemaild worden. Daaromzeg ik nu: Antwoord mij! Waar je 's winters ook lang opmoet wachten, zijn de beterenieuws berichten. De afgelopenweek ben ik alleen maardoorgezaagd over de dood van

Whitney Houston. Ik kan ermeeleven als dit soort dingen kleine

nieuwsitempjes zouden zijn,maar kom op – het hoofditem?Zet die tv dan maar op ietsanders…Op teletekst bijvoorbeeld, om te

kijken of de bussen vertraginghebben, want die worden ook opgehouden in de winter. Deelsdoor de gladheid, deels doormensen die nog steeds nietweten hoe een OV-chipkaart

werkt en door de sneeuw opeensmet de bus moeten. Heel naar,want opeens staat de bus dan volmet die onwetende zieltjes endan pas ik er niet meer bij en aldie andere passagiers die naar

Amsterdam moeten, kunnen erook niet meer in. Dus moeten wewachten. In de kou.

Het was dus duidelijk koud inNederland. Slecht, omdat allesontregeld was en je overal opmoet wachten. Het is koud inOostenrijk. Goed, kom maar opmet die zwarte piste en dieBugels! Wat concludeer ik hieruit? Dat we twee

mogelijkheden hebben. Deeerste: we gaan allemaal inOostenrijk wonen en daar deboel ontregelen. De tweede: wesluiten de kou buiten doorallemaal kluizenaars te wordenen de deuren van onze kluisjesdicht te doen!

Ps. 'Snowboard' wordt als foutbestempeld door Word. Degegeven verbetering?'Snorbaard.'

WINTER, WINTERSPORT,

WACHTEN



Quotes door Désirée Kroep

Doordat ik uit verschillendehoeken signalen kreeg dat denamen van de leraren bij dequotes moeten staan, hebbenwe dit keer een soort spelbedacht waarbij je kan radenwelke quote bij welke leraarhoort. Er staan quotes in vaneen aantal leraren, maargouden oude (niet lulligbedoeld, hoor)wiskundeleraar Ilan spant

toch echt de kroon, met welzestien quotes! Deantwoorden zijn achterin tevinden.

Ursula Finkenstein: 1 Tommie Verheul: 2Bregje Prent: 2Minne Hoeve: 1

Moor de Leeuw: 2Ilan Kish: 16René Wagenaar: 1Dragosh Mobach: 1Susanne Borrowski: 3Patrick Nieuwehuyse: 5Gerard Terburg: 2Maurik Ros: 3Estevan Veenstra: 1

Welmoed Drewes: 1

“Dit papier moet je òf bovene bed zetten, òf in kleine

reepjes snijden en opeten,maar je moet in ieder gevalzorgen dat het binnenkomt.”

“We hebben dit al gehad, dezeoude koek, met uitzonderingvan één klein koekje.”

“Ze betalen mij om te zeggen:‘Bek dicht en boek open!’”

“Stoor mij niet en het wordteen volmaakt blokuur”

“Je hebt geen blaadje? Danmoet je straks als niemandkijkt Tim in elkaar slaan enzijn blaadje afpakken.”

“Allemaal opruimen! Erkomen hier straks eenstelletje wilde honden binnenvan de tweede klas die ik hetliefste allemaal naar het asielzou willen brengen!”

“Ik weet je te vindenSebastiaan! En het is heelgoed dat je nu een beetjezenuwachtig wordt.”

“Gewoon snaveltjes dicht.Snaveltjes. Punt. Dicht. Punt.”

“Geen spullen?! Geenspullen?! Ik zal jouverbouwen tot een hoopjespullen!”

“Het verschil tussen links enrechts, dat vind ík nou weermoeilijk.”

“Ik vind het fijn om aan bozevrouwen les te geven, dus blijf asjeblieft zo kijken.”

“Jullie weten dat je bijsinterklaas cadeautjes krijgt,en van mij krijgen jullie ook een cadeautje: Extra kennis!”

“Ovidius is een dichter, hijrukt, eh… hij rekt…”

“Wij mensen zijn raar, wezien een baby, ‘àààhh!’, buigen

ons eroverheen, sproei,sproei, sproei, en dan zit diebaby onder de bacteriën”

“Robin, houd maar op metfokken!”

“Wie dit mist vind ik echt eenoetlul!”

“Dikke pens die kant op!”

“Ik zie dat een grap veelminder grappig is als je ereen half uur over doet omhem te begrijpen.”

“En als je dat niet doet, dankrijg je van mij een partner eneen onderwerp, en dat wordteen fokking kutonderwerp eneen halve gare-mongool alspartner!”

“Een nulpunt is dus een getal!Sorry, ik moet gewoon

spugen van opwinding!”

“Ja, en wat moet je dan doenals je een grafiek hebtgekozen die niet helemaal

jofel is?”

“Is dat het dagboek vanDésirée? Als dat zo grappig iswil ik het ook wel lezen!”

“Tokkel dat even in op jerekenmachine!”



“Er zijn geen grenzen aanouw onbeschoftheid maar

die ga ik wel stellen!”

“Hij vrijtte zich plei, ik bedoel,

dat deed hij niet! Hij pleittezich vrij!”

“Kom op, dit is heelmakkelijk, dit is geen som van‘eerst even praten, dan evenkijken en daarna evenhuilen.’”

“Jongens, jongens, in welkeeenheid? Bakstenen per tros?”

“Yes, he thinks a lot of sex. O,ou said there were a lot of

facts?”

“En nu ga ik iets doen wat

ullie nog nooit hebbenbeleefd: Ik ga op mijn hoofdstaan! Nee, ik ga deproefwerken uitdelen.”

“En dan deze vertaling: ‘Hetteken dat bebloed was door deoorzaak lag op de tafel,’ nusnap je wel dat ik wel lol heb

met nakijken.”

“Hé! Houd eens op, julliekeuvelaartjes!”

“Gelukkig is deze vertalingopgeschreven door iemanddie absent is: Sjoerd! Maar hijis ook een Zwitser, als jeeenmaal daar boven in debergen geboren bent, dankomt het nooit meer goed!”

“Ik zal de volgende les eenzweep meenemen, zodat ik jekan afranselen als je nog eenkeer te laat bent!”

“Jongens, het spijt me, we zijnecht kindermishandelaars.”

“Verman je! Zelf als je eenvrouw bent.”

“Als je ‘a2 • b2’ ziet staan dandenk je, ‘kip ik heb je!’”

“Volgens mij hebben jullie ditmassaal mis: Dit. Ogen. Dit.Oren.”

“De baby na een paar weken, ja, dat stinkt!”

“Ondertussen groeien er

allemaal grijze bedradingenin je hoofd waardoor je ook zelf kan denken. En dan moet

je daar niet bang vanworden!”

“Pausen, wij denken, ‘dat zijnecht heilige wezens’, maar datzijn echt party animals! Een

soort Oh Oh Cherso maar danin Rome.”

“Ja het is hier volle bak, endan zijn ze ook nog eenslekker bezig. Tenminste… datzeg ik dan tegen Laura, maarin werkelijkheid…”

Quotes door Désirée Kroep



Column door Sam Simon

Sinds vandaag ben ik de nieuweschrijver voor de schoolkrant.

Toen Nouman mij vroeg om eenstukje te schrijven wist ik meteen

dat dít mijn kans was om mijnschrijftalent aan de school

kenbaar te maken.

Dat is eigenlijk niet de reden, ik wilde vooral bij de schoolkrantom er wat meer pit aan te geven.

Zo’n schoolkrant met leukeverhaaltjes en weetjes is leuk,

maar het is wel een schoolkrant.

Ik vind dat daar ook wat over degang van zaken op de school in

mag staan. En wat wij daar als

leerlingen van vinden.

Wat mij het meest tergt is de

leerlingenraad. Op de schoolsitestaat het volgende over de

leerlingenraad: ‘Deleerlingenraad zet zich in om de

stem van de leerlingen te laten

horen.’ Toen ik hoorde dat erhaakjes op de wc’s warengehangen, voelde ik echt dat mijn

stem was gehoord. Ik weet niet of ik hier de enige in was, maar ik

miste die haakjes echt.

Demanieromindeleerlingenraad te komen bevalt

mij ook niet. Het is namelijk zodat als je in de leerlingenraad zit,

e er altijd in blijft zitten. Terwijler misschien heel wat mensen

zijn die allemaal andere goede

ideeën hebben, in plaats vanhaakjes op de wc’s.

Aangezien de school al flink

gegroeid is sinds de start van deschool, en aangezien wij een

gymnasium zijn – en laat nou netde Grieken de democratie hebben

uitgevonden – lijkt het mij hetbeste als de leerlingenraad

voortaan democratisch wordtgekozen. Daardoor raken wij

(leerlingen) meer betrokken bijde leerlingenraad. Want zeg nou

zelf:hebjeenigideewieernuinde leerlingenraad zitten? Als je de

leden van de leerlingenraad zelf kiest, zul je ook meer betrokken

raken bij de leerlingenraad zelf.

Op de meeste andere gymnasia(bijvoorbeeld het Barlaeus),

wordt de leerlingenraad ook

gewoon democratisch gekozen.

Twee maanden voor het eindevan het vorige schooljaar werd

'de nieuwe Tweede Fase' aan onskenbaar gemaakt. Dat betekende

voor ons (toen tweedeklassers)dat onze klassen opnieuw

zouden worden ingedeeld. Waarschijnlijk was de

leerlingenraad druk met dehaakjes voor op de wc’s, want ik

heb toen niets van ze gehoord. Terwijl er veel protest was tegen

dit plan onder de tweedeklassers.

Een verkiezing zou je elk jaarkunnen houden, iedereen kan

zich dan inschrijven (evt. metmeerdere mensen) en een aantal

standpunten en ideeën bekendmaken. Daarna kan er gestemd

worden. Hoe de verkiezingen

precies moeten wordengeorganiseerd ga ik hier niethelemaal uitschrijven, maar het

gaat erom dat iedereen zichverkiesbaar kan stellen.

Ik zit al een tijdje met dit idee en

heb dus ook met Zaïre (devoorzitter van de huidige

leerlingenraad) gesproken. Zij zedat er waarschijnlijk weinig

leerlingen zouden zijn die zich

verkiesbaar willen stellen. Ik betwijfel dit, daarom vraag ik wa

jullie er van vinden als deleerlingenraad voortaan

democratisch wordt gekozen, en

hoe de verkiezingen dan zoudenmoeten worden georganiseerd.En of je jezelf dan ook

verkiesbaar wil stellen.

Als je het er niet eens ben dat deleerlingenraad democratisch

moet worden gekozen hoor ik daook graag.

Stuur je reacties naar

[email protected].

DEMOCRATIE



Humuhumunukunukuapua'a door Anoniem

HUMUHUMUNUKUNUKUAPUA'A

De humuhumunukunukuapua’a is een vis. En niet zomaar een vis: nee dehumuhumunukunukuapua’a is de coolste vis ter wereld. Ik kan het in drie woorden vertellenmaar ook in drie pagina’s. Allereerst natuurlijk zijn supercoole naam: het is de vis met de

langste naam ter wereld en niet alleen dat, het betekent: trekkervis met een snuit zoals eenvarken . Nu mag je de kleur van zijn tanden raden: het is niet iets witachtig of zo, nee, het isBLAUW, Ja BLAUW. Noem mij één andere dier met blauwe tanden. ÉÉNTJE.

Je bent vast al overtuigd van hoe geniaal wel niet deze vis is maar ik ga gewoon door: Het heeft

namelijk een unieke eigenschap die je nooit en te nimmer zou kunnen raden: het kan deaanval waterpistool van Pokémon. Nee, echt, het kan water uit zijn mond spuiten. Dit gebruikthij om zand weg te blazen op de bodem van de zee voor voedsel.

Dit visje is de nationale vis van Hawaï dus pokemon-achtig door zijn tanden en zijnwaterpistoolaanval. Geloof je niet dat het de beste vis ooit is, hier is een plaatje:



Klision door Nouman Boukadid

Behalve het feit dat het een lelijk gebouw is, is het Klision best wel leuk. Er zijn meer dan genoegredenen. Hier zijn de top 10 redenen:

1. Jullie zijn er niet om ons gek te maken door geschreeuw.

2. Jullie zijn er niet om van de aula een dolhof te maken.

3. Jullie zijn er niet om ons plat te drukken in de kantine.

4. We kunnen lekker rustig muziek afspelen in de aula en omdat jullie er niet zijn kunnen we die

muziek ook horen.

5. We kunnen lekker tafeltennissen en omdat jullie er niet zijn duurt het geen tachtig jaar voordat het

volgende potje begint.

6. We kunnen ook airhockeyen en omdat jullie er niet zijn duurt het geen dertig jaar voordat het

volgende potje begint.

7. We hebben een stilteruimte en omdat jullie er niet zijn is het ook een STILTE-ruimte.

8. We hebben een computerruimte die omdat jullie er niet zijn niet overvol is.

9. We hebben banken die ook als banken aanvoelen en niet als een stuk piepschuim en omdat jullie er

niet zijn hoeft niemand op de vensterbank te zitten.

10. Heb ik al gezegd dat jullie er niet zijn?

HET KLISION



Afscheid

Afscheid van Nouman

Ik ga stoppen met de schoolkrant, ik heb erhelaas geen tijd meer voor, ik hoop dat jullienog weten waar je je ufo niet mag parkeren(in franse wijngaarden) en wanneer bak eeneitje op de stoep-dag is (4 juli), voor hoeveelsoorten snorren er in Albanië woorden zijn(27) anders is mijn inzet voor niks geweest.

• doei

• arriewarie

• Donadagohvi

• Hagoonea'

• Ahoj

• さよなら

• Viszlát!

• Hejdå

• Aavajo

• Punha Bhetu

• Paalam

• Ayo

• Rub Rakha

• Żegnaj

• Poka/Пока

• 再见

• Yasou

• Näkemiin

• Hyvästi

• Veloma

• Sige la

• zai jian

• Snakkes

• Slan

• Aavajo

• Чао• Nasvidenje

AFSCHEID



Fotoserie door Akelei de Lange

HETMEISJE MET DE

PAREL



Fotoserie door Akelei de Lange



De antwoorden op de Quotespuzzel van pagina14en 15 zijn als volgt: 1. Ilan2. Ilan3. Ilan4. Patrick 5. Ilan6. Minne7. Patrick 8. Ilan9. Moor10. Ilan11. Patrick 12. Susanne13. Patrick 14. Tommie15. Maurik 16. Ilan17. Ursula18. Susanne19. Maurik

20. Ilan21. René22. Maurik 23. Ilan24. Patrick 25. Bregje26. Ilan27. Estevan28. Welmoed

29. Ilan30. Gerard31. Ilan32. Gerard33. Dragosh34. Bregje35. Ilan36. Ilan37. Susanne38. Tommie

39. Ilan40. Moor41. Ilan

ANTWOORDEN

Antwoorden



Redactie door Iedereen

REDACTIE

Désirée Kroep

Julia Neugarten

Leanne Kuiper

Nouman Boukadid

Sam Simons

Thomas Batelaan

Zohra Beldman

Fotoserie door Akelei de

Lange

Omslag door Max van

Schendel Met dank aan Dick van

Santen

Vormgeving en Logo door

Thomas Batelaan



Documents

4krant maart 2012