Hi•Fi i Muzyka 2/1064

Tradycyjna recepturaSpendor SP2/3R2

Test kolumny

Klasyczna linia Spendora obejmuje pi´ç modeli monitorów przeznaczonych do zastosowaƒ studyjnych i domowych. Wszystkie bazujà na opracowaniach BBC, która jeszcze w latach 60. XX wieku finansowa!a bezprecedensowy na skal´ Êwiatowà program badaƒ nad materia!ami i zestawami g!oÊnikowymi majàcymi zapewniç wysokà wiernoÊç reprodukcji dêwi´ku. Za!o˝yciel Spendora – Spencer Hughes – bra! w nim czynny udzia!, a˝ w 1969 roku zdecydowa! si´ odejÊç na swoje.

Jacek K!os

Tradycyjna recepturaSpendor SP2/3R2

64-71 Spendor SP2-3R2 1/29/10 2:09 PM Page 64

Hi•Fi i Muzyka 2/10 65

W iedza i doÊwiadczenie zdobytedzi´ki BBC okaza!y si´ bezcen-ne. OczywiÊcie przez lata po-

szczególne koncepcje ewoluowa!y, a stareprzepisy realizowano wykorzystujàc nowe,coraz doskonalsze sk!adniki. Pryncypiapozosta!y jednak niezmienne, a strojeniedo dziÊ odbywa si´ w zgodzie z zasadamisformu!owanymi przed laty. Wysoka ja-koÊç reprodukcji naturalnych instrumen-tów i ludzkiego g!osu to najwa˝niejszy z priorytetów. Kto wyszed! z tradycji BBC,nie goni za modà ani nie stara si´ schlebiaçmasowym gustom. Nie jest to mo˝e recep-ta na przemian´ gara˝owej manufaktury w przemys!owego giganta, ale da si´ z tegowy˝yç, a i przed odbiorcami wstydu niema. DoÊç powiedzieç, ̋ e Spendor dzia!a dodzisiaj, a seria Classic nie tylko pozostaje w katalogu, ale jest uznawana za prawdzi-wy powód do dumy.

SP2/3R2 to najnowsza wersja, produko-wanego od 1994 roku, dwudro˝nego mo-nitora. WieÊç gminna niesie, ˝e równie˝najlepsza. Pierwsze egzemplarze sprzeda-no do Japonii w listopadzie 2008. W po-równaniu z wczeÊniejszymi wcieleniamibez zmian pozostawiono obudow´ i pryn-cypia konstrukcyjne. Nowe sà przetwor-niki i zwrotnica.

We wczeÊniejszych SP2/3e i SP2/3Rmontowano 19-mm tweeter Scan SpeakD2010 oraz g!oÊniki nisko-Êredniotonowe,odpowiednio: SD-08-A oraz SD-08-D. Te-raz za wysokie tony odpowiada 22-mm Seas, a za Êrednie i niskie – firmowy SD-08-F.

Zarówno stara, jak i nowa wysokoto-nówka to mi´kkie kopu!ki z jedwabiu. T´w Seasie zawieszono na szerokim resorze i wyposa˝ono w cewk´ ch!odzonà p!ynemferromagnetycznym. Filtrowanie odbywasi´ przy 3,2 kHz. Poni˝ej pracuje 21-cmsto˝ek w!asnej konstrukcji Spendora z po-limerowà membranà na wkl´s!ym zawie-szeniu z gumy. W centrum znalaz! si´ aluminiowy sto˝ek fazowy. Odlewany z metali lekkich kosz dêwiga magnes o Êrednicy 10 cm. Przetworniki pracujàwe wspólnej komorze.

Stosunkowo du˝à obudow´ wykonanoz wielkà starannoÊcià. Zgodnie z tradycjàBBC, Êcianki sà doÊç cienkie – 18 mm – a przy opukiwaniu wydajà charaktery-styczny odg!os. Wyt!umienie jest dwu-warstwowe. Wszystkie powierzchnie wy-!o˝ono najpierw matami Timbre Worx,mocowanymi na zszywki, a nast´pnie p!a-tami gàbki o gruboÊci oko!o 2 cm. Fornirpo!o˝ono obustronnie, co poprawiazwartoÊç skrzynki i zwi´ksza jej odpor-noÊç na niepo˝àdane rezonanse.

Zamiast przykr´caç desk´ g!oÊnikowà i ty! do wewn´trznej ramy, zdecydowanosi´ na konwencjonalne klejenie. To od-st´pstwo od klasycznych regu! budowania

monitorów BBC, ale niewykluczone, ˝eSpendor nie widzia! korzyÊci p!ynàcych z bardziej pracoch!onnej metody monta˝u.

G!oÊniki przykr´ca si´ Êrubami, którewchodzà w gwintowane tuleje. Gdyby za-sz!a koniecznoÊç wymiany, ponownymonta˝ nie spowoduje wypaczenia otwo-rów w obudowie. Kosze idealnie przylega-jà do wyfrezowaƒ na froncie, dzi´ki cze-mu tworzà z nim jednolità p!aszczyzn´.

Dziwiç mo˝e architektura przedniejÊcianki. Z jednej strony zadano sobie trudzlicowania koszy; z drugiej – pozostawio-no biegnàcà po obrysie ramk´. Jedyne, couzasadnia jej obecnoÊç to fakt, ˝e po na!o-˝eniu maskownic ca!oÊç !adnie wyglàda.Jednak z punktu widzenia akustyki to

rozwiàzanie obroniç si´ nie da. Ramka topotencjalne êród!o dyfrakcji i jako takiepowinno zostaç wyeliminowane. AleSpendor nic sobie z tego nie robi i - mimo˝e wielokrotnie by! krytykowany za tenszczegó! - trwa przy swoim. Albo wi´c nietaki diabe! straszny, jak go malujà, alboBrytyjczycy uwa˝ajà obwódk´ za cz´Êçswej to˝samoÊci. Poza wszystkim usuni´-cie kontrowersyjnego elementu oznacza-!oby przyznanie racji Harbethowi, którysprytnie si´ go pozby!, stosujàc wy˝!obie-nie „Frameless Frame”. ¸atwiej chyba by-!oby Spendorowi prze!knàç rezygnacj´

Korony z funta szterlinga, ni˝ uznaç, ˝ekonkurent mia! lepszy pomys!.

Tak czy inaczej, wykonanie stoi na bar-dzo wysokim poziomie, naturalna okleinaÊwietnie przylega, a kolumna prezentujesi´ znakomicie. Je˝eli ktoÊ ceni dobrà sto-lark´, z pewnoÊcià nie b´dzie zawiedziony.

SP2/3R2 mo˝na zamówiç w trzech wa-riantach wykoƒczenia: czarnym, ró˝anymi czereÊniowym. Najwi´kszà popularno-Êcià cieszy si´ ten ostatni.

Gniazda wystajà bezpoÊrednio z tylnejÊcianki, co u!atwia instalacj´. Dwie pary wy-godnych z!oconych terminali przyjmujà za-równo banany, wide!ki, jak i go!e przewody.Monitory mo˝na pod!àczyç w bi-wiringu,ale Spendor mówi jasno: zamiast u˝ywaçdwóch kompletów gorszych kabli, lepiej za-inwestowaç w jeden wy˝szej jakoÊci.

Zwrotnic´ zmontowano na p!ytce dru-kowanej, którà przykr´cono bezpoÊred-nio do terminali. Wewn´trzne po!àczeniapoprowadzono przewodami Van den HulCS12 – splotkà ze srebrzonej miedzi,umieszczonà w izolacji bez dodatku halo-genków. Kable sà lutowane do filtra i mo-cowane na wsuwki do wyprowadzeƒprzetworników. Podobnie jak w innychklasycznych monitorach, komponenty sàpozornie przeci´tnej jakoÊci. Nie znaj-

Test kolumny

Wysokotonowa kopu!kaSeasa i polimerowy SD-08-F Spendora. Bas-refleks z przodu.

64-71 Spendor SP2-3R2 1/29/10 2:09 PM Page 65

dziemy tu audiofilskiej bi˝uterii, co nieznaczy, ˝e zwrotnica nie b´dzie spe!niaçswojej roli. B´dzie, i to przez d!ugie lata.Pami´tajmy, ˝e Spendor dostarcza g!oÊni-ki do studiów nagraniowych, rozg!oÊniradiowych i stacji telewizyjnych, czyli naszeroko poj´ty rynek profesjonalny. Gdy-by parametry po jakimÊ czasie zaczyna!ysi´ rozje˝d˝aç, wymagajàcy odbiorcyszybko by to zauwa˝yli i firma znalaz!abysi´ w tarapatach. Ryzyko jest zbyt du˝e, a kontrakty zbyt lukratywne, ˝eby sobiepozwoliç na nieprzemyÊlane oszcz´dno-Êci. Producenci zaopatrujàcy rynek profe-sjonalny muszà przywiàzywaç du˝à wag´do niezawodnoÊci swoich konstrukcji na-wet po d!ugim czasie intensywnej pracy.Skoro stosujà normalne komponenty, towidocznie majà to gruntownie przemyÊla-ne i nie ma sensu z tym dyskutowaç. Istot-ne jest równie˝, ˝e przed monta˝em ele-menty sà mierzone. Je˝eli nie spe!niajàkryteriów jakoÊciowych lub ich parametrynie mieszczà si´ w wàskiej tolerancji, zostajà odrzucone. W efekcie mo˝e si´okazaç, ˝e dobrze wyselekcjonowany„zwyk!y” podzespó! b´dzie dzia!a! lepiejni˝ zamontowany tylko na podstawie spe-cyfikacji dostawcy kosztowny bibelot.Warto o tym pami´taç, zanim wypatro-szymy monitor tylko po to, ˝eby wstawiçw zwrotnic´ srebrne kondensatory. Oczy-wiÊcie, mo˝e zagraç lepiej; s´k w tym, ˝ewcale nie musi.

Kolumny serii klasycznej sà fabrycznieparowane z dok!adnoÊcià do 1 dB. Wynikipomiarów ka˝dej pary sà przechowywanew archiwum Spendora. Ka˝dy monitornosi indywidualny numer seryjny. Je˝elizajdzie koniecznoÊç naprawy, dobiera si´podzespo!y, których charakterystyka od-powiada egzemplarzowi zarejestrowa-nemu w bazie danych. Dzi´ki takiej proce-durze u˝ytkownik ma pewnoÊç, ˝e np.przys!any na wymian´ przetwornik nisko--Êredniotonowy nie jest pierwszym lep-szym z pó!ki, ale ˝e dok!adnie odpowiadawymaganiom konkretnego egzemplarza.To jeszcze jeden powód, by nie sàdziç popozorach i nie przerabiaç g!oÊników bezzastanowienia.

KonfiguracjaParametry elektryczne wskazujà, ˝e

z wysterowaniem Spendorów SP2/3R2 po-radzi sobie wi´kszoÊç wspó!czeÊnie produ-kowanych wzmacniaczy. Nominalna im-pedancja 8 omów, z minimum przy 6,8 !,w po!àczeniu z efektywnoÊcià na poziomie88 dB/W to wartoÊci, które mówià jasno:bu!ka z mas!em. O tym, jak z!udne jest towra˝enie, przekonamy si´ dopiero, kiedypostanowimy zasiliç Spendory byle czym.Chocia˝ parametry z tabeli danych tech-nicznych sugerujà pe!nà dowolnoÊç konfi-

guracji, w praktyce SP2/3R2 okazujà si´wymagajàce. Nie wynika to jednak z ichniekompatybilnoÊci, ale z przeêroczysto-Êci. Pozornie nieistotne niuanse w ich to-warzystwie nabierajà znaczenia. Zimnywzmacniacz brzmi gorzej od wygrzanego.Pó!ka, na której go ustawiliÊmy, okazujesi´ zbyt twarda albo za mi´kka, a !àczów-ka – nie doÊç liniowa. Spendory sà czu!edos!ownie na wszystko i nawet drobnyb!àd w doborze sprz´tu towarzyszàcegomo˝e wp!ynàç na ich brzmienie. Nie zna-czy to, ˝e aby monitory zagra!y na stoprocent swoich mo˝liwoÊci, b´dziemymusieli wydaç fortun´. Na pewno jednakniczego nie powinniÊmy robiç byle jak.Mo˝emy byç pewni, ˝e wszelkie zaniedba-nia zostanà taktownie, acz jednoznaczniezasygnalizowane.

Na wyborze konfiguracji dostrajaniesystemu si´ nie koƒczy. Czeka nas jeszcze

ustawianie. Wylot bas-refleksu z przodupozwala oczekiwaç taryfy ulgowej, je˝elichodzi o odleg!oÊç monitorów od tylnejÊciany pomieszczenia, ale SP2/3R2 nawettutaj nie idà na kompromis. Ka˝de 5 cm w przód lub w ty! mo˝e modyfikowaçcharakterystyk´ tonalnà albo wp!ynàç nakszta!towanie przestrzeni. Kiedy ju˝ znaj-dziemy idealnà lokalizacj´, warto zapisaçustalone odleg!oÊci. Lepiej si´gnàç do no-tatek, ni˝ powtarzaç ca!à procedur´ odnowa. Jedyna uniwersalna wskazówka,którà mo˝na stosowaç niezale˝nie od w!a-ÊciwoÊci pomieszczenia, to ˝e dogi´ciepowinno byç delikatne. Lekki skr´t za!a-twia jednoczeÊnie kwesti´ stereofonii i ekspozycji wysokich tonów. Osie popro-wadzone z kopu!ek majà si´ krzy˝owaç zag!owà s!uchacza. Zbyt mocne dogi´cie niczego nie poprawia, za to powodujeutrat´ zwiewnoÊci i spójnoÊci dêwi´ku.

Hi•Fi i Muzyka 2/10 67

Test kolumny

Spendor SP2/3R2

– najnowsza wersja w sprzeda˝y od koƒca 2008 roku.

64-71 Spendor SP2-3R2 1/29/10 2:09 PM Page 67

Hi•Fi i Muzyka 2/1068

Co do podstawek Spendor podaje tylkozakres wysokoÊci: 40-50 cm. Najlepiej b´-dzie zmierzyç wysokoÊç, na jakiej znajdu-je si´ nasze ucho w czasie ods!uchu. Je˝elig!oÊnik znajdzie si´ zbyt nisko, charakte-rystyka cz´stotliwoÊciowa w miejscu od-s!uchu si´ pogorszy. Us!yszymy mniej góry, a brzmienie straci wigor i blask. Zawysoko ustawiony monitor mo˝e graçzbyt chudo, co zacznie rzutowaç na wy-pe!nienie Êrednicy. A przecie˝ w!aÊnie onastanowi najwi´kszy atut monitorów z ro-dowodem BBC.

Z przygotowaƒ do testu p!ynie wniosek,˝e Spendory dobrze si´ czujà na masyw-nych podstawkach o du˝ej górnej platfor-

mie. Optymalnie, równie˝ ze wzgl´dówwizualnych, b´dzie zamówiç stendy dopa-sowane do wymiarów spodu obudowy.Dla potrzeb recenzji wykorzysta!em Stand-Arty dedykowane Harbethom Super HL5(ich aktualny odpowiednik u Spendora toSP1/2R2). By!y mo˝e odrobin´ za niskie,ale tonalnie do SP2/3R2 pasowa!y dosko-nale. Obawia!bym si´ natomiast podstawekzbyt wysokich i o platformie znaczniemniejszej od dna kolumny. Dziwne rzeczymogà si´ zaczàç dziaç z basem.

Aby zapewniç monitorom jak najlepszewarunki, pod!o˝y!em pod podstawy gra-nitowe p!yty. Ró˝nica pomi´dzy wysoko-Êcià tweetera a pozycjà ucha zmala!a dzi´-ki temu do 3 cm. Taka odchy!ka okaza!asi´ w pe!ni akceptowalna.

Ostatecznie Spendory stan´!y 103 cmod tylnej Êciany pomieszczenia (liczoneod frontu g!oÊników) i 57 cm od bocz-nych. Ten drugi wymiar mo˝na zwi´k-szyç, ˝eby dodatkowo ograniczyç wp!ywpierwszych odbiç na stereofoni´. Pa-mi´tajmy jednak, ˝e SP2/3R2 przezna-czono do pracy w niezbyt du˝ych poko-jach. Nierealistycznie by!oby zak!adaç,

˝e konstruktor przewidzia! odleg!oÊçznacznie przekraczajàcà 50-60 cm po bokach.

Powy˝sze uwagi niewtajemniczonym odbiorcom mogà si´ wydaç nieco skom-plikowane, a same g!oÊniki trudne do wy-sterowania, ale nie w tym rzecz. Spendoryto monitory tak transparentne i dopraco-wane, ˝e po prostu zas!ugujà na wi´cejuwagi. Z mniej starannie dobranym syste-mem te˝ jakoÊ zagrajà, ale „jakoÊ” to w tymprzypadku stanowczo za ma!o. Do wyko-rzystania jest du˝y potencja! i tylko od nas

zale˝y, jaki poziom satysfakcji osiàgniemy.Spendory przekazujà informacje, które wie-le innych g!oÊników pomija. Niewykluczo-ne, ˝e czyni je to trudniejszymi do poskro-mienia, ale za to dobrze skonfigurowanedostarczà nam intensywniejszych wra˝eƒ zes!uchania muzyki.

Na potrzeby recenzji monitory pra-cowa!y z elektronikà Accuphase’a –wzmacniaczem E-560 i odtwarzaczem CDDP-500. JeÊli chodzi o kable, po kilkupróbach wybór pad! na !àczówk´ AlbedoMonolith i przewód g!oÊnikowy FadelAphrodite. Pràd filtrowa! kondycjonerGigawatt PC-3, a przesy!a!y sieciówkiHarmonix Studio Master i Fadel Power-Flex II. Elektronika sta!a na stoliku Sroka,a kondycjoner – na StandArcie STOMkII. Sprz´t pracowa! w pokoju o po-wierzchni 16,5 m2, adaptowanym aku-stycznie w stopniu nie przeszkadzajàcymnormalnemu funkcjonowaniu.

Wra˝enia ods!uchoweW SP2/3R2 nic nie jest dzie!em przy-

padku. JednoczeÊnie nie sà to zestawy dla ka˝dego. ˚eby si´ na nie zdecydowaç, trze-

ba mieç za sobà etap „mylnych wzruszeƒ”i szukaç kontaktu z prawdziwà muzykà.Trudno oczekiwaç, by odbiorca, który niemia! wczeÊniej stycznoÊci z wysokiej klasymonitorem, doceni! ich wszystkie zalety.To g!oÊniki subtelne i dystyngowane, dla-tego raczej nie wpadnà w ucho poszukiwa-czom bombastycznego basu i og!uszajàcejdynamiki. Z drugiej strony, kiedy przy-zwyczaimy si´ do ich liniowoÊci, zacznie-my si´ !apaç na konstatacjach, ˝e sporacz´Êç kolumn prezentuje dêwi´k „zrobio-ny” – wyra˝ajàcy wizj´ konstruktora, ale

ju˝ niekoniecznie naturalny. CoÊ napraw-d´ jest w tej tradycji BBC i owo „coÊ” oka-zuje si´ w swej szczeroÊci i prostocie nie-zwykle pociàgajàce. Je˝eli raz ulegniemytemu czarowi, to niewykluczone, ˝e prze-padniemy z kretesem.

Do tego rodzaju prezentacji trzeba jed-nak dojrzeç i chcieç doceniç to, co si´ nienarzuca. Mimo kilku niedoskona!oÊcimamy tu bowiem do czynienia z dêwi´-kiem tak harmonijnym i pouk!adanym,˝e chce si´ go s!uchaç niezale˝nie od tego,czy w!aÊnie przywieêliÊmy nowe kolumnydo domu, czy te˝ gramy na nich ju˝ dwalata. Nie nudzà nam si´, a jedyne, o czymmyÊlimy, to ˝eby im zapewniç jak najlep-szà elektronik´. Odkrywamy nowe szcze-gó!y, cieszymy si´ jeszcze g!´bszà barwà i naturalnoÊcià.

Ró˝nice pomi´dzy konfiguracjami s!y-chaç wyraênie, a kolumny szybko podpo-wiadajà, czy warto wydaç wi´cej, czy jed-nak poczekaç na lepszà okazj´. Wszystkostaje si´ proste, a informacje p!ynà swo-bodnie. Jakkolwiek patetycznie by to niezabrzmia!o, tutaj na pierwszym miejscuzawsze stoi muzyka i potrzeba oddaniaprawdziwych akustycznych barw i wokali.Reszta jest ju˝ konsekwencjà tej filozofii.OczywiÊcie teoria staje si´ wartoÊciowadopiero wtedy, kiedy uda si´ jà zrealizo-waç w praktyce, ale kiedy ju˝ to nastàpi,b´dziemy mieli do czynienia z wyjàtkowo

Test kolumny

Zwrotnica na p!ytce drukowanej.JeÊli zechcecie wymieniaçkomponenty – usiàdêcie i zaczekajcie, a˝ Wam przejdzie.

Kosz zlicowany, ale wokó!deski g!oÊnikowej – ramkado mocowania maskownicy.Ot, niekonsekwencja.

64-71 Spendor SP2-3R2 1/29/10 2:09 PM Page 68

Hi•Fi i Muzyka 2/10 71

udanym g!oÊnikiem. W przypadku Spen-dora SP2/3R2 si´ uda!o.

To znakomity monitor o spójnym pa-Êmie i czystej barwie. W jego brzmieniunie s!ychaç nic, co choçby w Êladowymstopniu mog!oby nas dra˝niç. Zamiastdziwactw s!yszymy bezpretensjonalny,swobodny dêwi´k nasycony informacja-mi. Przejrzysty i wyrównany, tak abyÊmydowiedzieli si´ jak najwi´cej o nagraniach,a jak najmniej o samych g!oÊnikach. Onestanowià tylko medium i dopóki to mo˝-liwe, chcà pozostaç w cieniu. Majà swojeograniczenia, bo ani basu o sile m!otapneumatycznego, ani ciÊnieƒ akustycz-nych na poziomie startujàcego odrzutow-ca z nich nie wyciÊniemy, ale zupe!nienam to nie przeszkadza. Tutaj liczy si´ coinnego, a niedostatki wcale nie dajà si´ weznaki.

SP2/3R2 grajà plastycznie, a równocze-Ênie rzeÊko i zupe!nie nie kluskowato. Je-˝eli ktoÊ nadal kojarzy szko!´ BBC z mi-siowatym basem i ocieplonà, za to niezbytdetalicznà Êrednicà, dzi´ki Spendoromb´dzie mia! okazj´ zweryfikowaç swojepoglàdy. To zestawy nie dosyç, ˝e szcze-gó!owe, to jeszcze zaskakujàco ˝wawe i rytmiczne. KtoÊ móg!by uznaç s!uchanieRage Against The Machine i Sidneya Polaka za przejaw niezrozumienia inten-cji konstruktorów, ale by!by w b!´dzie. W studiach miksuje si´ ró˝ne rzeczy i zda-rza si´, ˝e monitory majà ci´˝kie ˝ycie.Podobnie w teÊcie – ods!uchy wymienio-nych i kilku jeszcze innych albumów z re-pertuarem bynajmniej nie kameralnymodbywa!y si´ nie dosyç, ˝e intensywnie, tojeszcze z wysokim poziomem g!oÊnoÊci.Spendory przetrwa!y t´ prób´, ukazujàcnie tylko ˝ywio!owoÊç i energi´, ale nawetczytelny i w miar´ zró˝nicowany bas. W tej ostatniej kategorii bez problemuda!oby si´ wskazaç konstrukcje, które ra-dzà sobie lepiej i schodzà ni˝ej, ale ca!o-kszta!t wypad! pozytywnie. SP2/3R2 nienale˝à do wyczynowców, je˝eli chodzi o rozciàgni´cie niskich tonów, ale te˝ nieodnosimy wra˝enia, ˝e dêwi´kowi brakfundamentu. MasywnoÊç i nasycenie po-zosta!y na odpowiednim poziomie i na-wet w g´stych fakturach, np. kiedy partiagitary basowej nak!ada si´ na b´bny per-kusji, dêwi´k pozostawa! ró˝norodny.Widaç, ˝e kolumny zestrojono ze znaw-stwem. Nie forsujà si´ tam, gdzie fizycznienie mia!yby szans, za to potrafià zaakcen-towaç rytm. Zaskakujàce, ˝e zdystansowa-ny i ch!odny angielski gentelman mo˝etak zaraêliwie przekazaç rockowà energi´ i koncertowy wykop. Nie spodziewa!emsi´ takiej rytmicznoÊci po konstrukcji,której korzenie si´gajà póênych lat 60.Chocia˝ z drugiej strony, kto wie, na jakiekoncerty wybierali si´ po godzinach pra-

cownicy dzia!u badawczo-rozwojowegoBBC? Z tego, co pokazujà SP2/3R2, mo˝nawnioskowaç, ˝e nie by!y to tylko wykona-nia kantat Bacha.

Mi!à niespodziank´ sprawi!y tak˝e górapasma i przestrzeƒ. Tutaj Spendor znówzadaje celny cios stereotypom. Wed!ugnich oldskulowy monitor ma cofni´tà gó-r´ i przestrzeƒ p!askà jak deska. SP2/3R2

tego nie potwierdza. Owszem, przy nie-starannym ustawieniu scena nie wyginasi´ nawet w kszta!t rogala, ale niczym pra-

nie na sznurze – rozciàga si´ od jednej ko-lumny do drugiej. Kiedy jednak zadamysobie troch´ trudu, nast´pujà zach´cajàcezmiany. Pojawia si´ troch´ g!´bi, ale naj-wa˝niejsze, ˝e zaczyna graç powietrze pomi´dzy monitorami, a nie one same.Fortepian mieÊci si´ wtedy swobodnie, a rockowy band mo˝e sobie szaleç do wo-li, zw!aszcza ˝e do podzia!u honorariówjest zwykle nie wi´cej ni˝ cztery, pi´çosób. Dopiero wielki sk!ad symfonicznytrzeba jakoÊ upchnàç, ale i to Spendor ro-bi z wdzi´kiem. ¸adnie naÊwietla pierwszyplan, koncentrujàc na nim naszà uwag´, a dalsze szkicuje, dajàc do zrozumienia, ˝epanuje nad sytuacjà. Kiedy kilka wa˝nychtaktów majà odegraç waltornie – koncen-truje si´ w!aÊnie na nich, ˝ebyÊmy nieuronili nic z kompozycji dzie!a. Widzimyje dalej ni˝ skrzypce czy fortepian, tak jak-by by!o zupe!nie oczywiste, ˝e od poczàt-ku tam sta!y. I przecie˝ sta!y, tyle ˝e terazdowiedzieliÊmy si´, po co.

Góra jest nie doÊç, ˝e wyraêna, to jesz-cze dêwi´czna. O cofni´ciu czy wydeli-kaceniu nie ma mowy. Jedwabne Seasynawet si´ specjalnie nie starajà zagraç

„jedwabnie”. Je˝eli sygna! zosta! zareje-strowany ostro, to pr´dzej lekko wyg!adzigo polimerowy nisko-Êredniotonowiecni˝ norweska kopu!ka. Tutaj nie mapieszczot ani owijania w bawe!n´. G!oÊnikszybko przechodzi do sedna i niespecjal-nie go interesuje, ˝e tràbka z t!umikiemw!aÊnie zaÊwista!a nam w uszach. Je˝elinie ˝yczymy sobie podobnych efektów,mo˝emy zmieniç p!yt´. Ale trudno sobiewyobraziç melomana, który dobrowolniezrezygnuje z tak realistycznych efektów.W koƒcu na koncercie te˝ czasem tak za-tnie i zagwi˝d˝e, ˝e mamy ochot´ zas!oniçuszy. A jednak tego nie robimy. Natural-ny dêwi´k nie zawsze przecie˝ jest !adny, a mimo to nam si´ podoba.

Spendory przedk!adajà prawd´ nad wy-muszonà galanteri´. Nie patyczkujà si´, a jednak ich wysokie tony p!ynnie sta-piajà si´ ze Êrednicà. To ciekawe, bo jestona delikatnie ocieplona i raczej !agodna.Nie ma jednak mowy o niezgodnoÊci charakterów. Pe!na ma!˝eƒska harmonia i wspólnota majàtkowa.

O Êrednicy mo˝na napisaç na dwa spo-soby: krótko albo d!ugo. Druga opcja w przypadku SP2/3R2 oznacza!aby zape!-nienie co najmniej dodatkowej strony,wi´c pozostaƒmy przy pierwszej. Prawdo-podobnie jedynym konkurentem dlaSpendora w tym segmencie cenowym b´dzie Harbeth. A Harbeth ze swoim ra-dialowym przetwornikiem to punkt od-niesienia. Spendor SP2/3R2 b´dzie konku-rowa! jak równy z równym z HarbethemCompact 7. Niektórzy wymieniajà tutajjeszcze Proaca Studio 100, ale i Spendor, i Harbeth oferujà dêwi´k z wy˝szej pó!ki.Z wymienionej trójki dla siebie wybra!-bym w!aÊnie SP2/3R2.

KonkluzjaBardzo udane g!oÊniki. Odporne na

up!yw czasu. Na d!ugie, d!ugie lata.

Test kolumny

Spendor SP2/3R2

Dystrybucja: DecibelCena: 9950 z!

Dane techniczne

Liczba dróg/g!oÊników: 2/2SkutecznoÊç: 88 dB/1 W/1 mImpedancja: 8 !! (min. 6,8 !!)Pasmo przenoszenia: 60 Hz – 20 kHz

(+/- 3 dB)Rekomendowana moc wzm.: do 150 WWymiary (w/s/g): 54,5/27,5/32,5 cm

Ocena

NeutralnoÊç: !!!!!Dynamika: !!!!"Stereofonia: !!!!"PrzejrzystoÊç: !!!!!MuzykalnoÊç: !!!!!!Bas: !!!""Brzmienie: !!!!!JakoÊç/cena: !!!""

Wygodne terminale wystajà wprost z obudowy.Ka˝dy monitor nosi unikalny numer seryjny.

64-71 Spendor SP2-3R2 1/29/10 2:09 PM Page 71