PRES

S PO

ST X

+5

ETOΣ IΔPYΣEΩΣ 1970

ΦIΛOΠPOOΔOΣ ΠOΛITIΣTIKOΣ ΣYΛΛOΓOΣ“ENΩΣH ABΩPANITΩN ΛIBAΔAKIΩTΩN”

NOMOY ATΩΛ/NIAΣ

ΕΛΛΑ

Σ - H

ELLA

S

ΑΓΡ

ΙΝΙΟ

ΥΑ

Ρ. -

ΑΔ

. 1

ΠΛΗ

ΡΩΜ

ΕΝΟ

ΤΕΛΟ

ΣP

OR

T P

AY

E

TPIMHNIAIA EKΔOΣH TOY ΠOΛITIΣTIKOY ΣYΛΛOΓOY “ENΩΣH ABΩPANITΩN - ΛIBAΔAKIΩTΩN” ETOΣ 23ο AP. ΦYΛΛOY 92 • AΠΡΙΛΙΟΣ / MAΪΟΣ / ΙΟΥΝΙΟΣ 2020

ΔIEYΘYNΣH: OΔOΣ AΓPINIOY - ΘEPMOY 107, NEA AΒΩΡΑΝΗ • INTERNET: www.tolivadaki.gr • E-MAIL: vasmandelos@yahoo.gr

KΩΔ

IKO

Σ: 4

397

ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ«Ένωση Αβωρανιτών - Λιβαδακιωτών»

Πορεία 50 χρόνων...

ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ Δ.Σ.• ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Κυλάφης Δημήτριος του Νικολάου• ΤΑΜΙΑΣ

Μώκος Σπυρίδων του Βασιλείου• ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ

Παπαβασιλείου Βασίλειος του Περικλή• ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Βλάχος Ευάγγελος του Σταύρου• ΜΕΛΟΣ

Κανής Βασίλειος του Δημητρίου

ΟΝΟΜΑΤΑ ΙΔΡΥΤΙΚΩΝ ΜΕΛΩΝ

Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιοεκλέχθηκε στις 23/1/1972• ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Βλάχος Ευάγγελος του Σταύρου• ΤΑΜΙΑΣ

Κατσαντώνης Βασίλειος του Λάμπρου• ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ

Βλάχος Γεώργιος του Δημητρίου• ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Κατσαντώνης Ευάγγελος του Κων/νου• ΜΕΛΟΣ

Μανδέλλος Σπυρίδων του Γεωργίου

Ως Πρόεδροι διετέλεσαν έκτοτε:• Βλάχος Ευάγγελος• Σμάνης Δημήτριος• Κατσαντώνης Λ. Κωνσταντίνος• Μούτσιος Παναγιώτης• Κυλάφης Φωκίων• Χριστογιάννης Ι. Γεώργιος• Μανδέλλος Δ. Ιωάννης• Βλάχος Γ. Δημήτριος• Ανδρίτσος Γεώργιος

(τωρινός Πρόεδρος)

Ποικίλες είναι οι δραστηριό-

τητες του Συλλόγου από

παλιά μέχρι σήμερα. Παρεμ-

βάσεις και διαμόρφωση

χώρων στο Λιβαδάκι - Οργά-

νωση «Λιβαδακείων» και «Αν-

ταμώματος». Ίδρυση

Λαογρφικού Μουσείου -

Αποκριάτικος χορός - Τμή-

ματα εκμάθησης παραδοσια-

κών χορών - έκδοση

τριμηνιαίας εφημερίδας

«Αβωρανίτικα Νέα», βοήθεια

σε αναξιοπαθούντες συγχω-

ριανούς και πολλά άλλα.

O Πολιτιστικός μας Σύλλογος κλείνειφέτος 50 χρόνια προσφοράς στους κα-τοίκους της Νέας Αβώρανης και του Λι-βαδακίου. Ιδρύθηκε το 1970 μεπρωτοβουλία του Γεωργίου Ν. Μαντέλ-λου, ταξιάρχου ε.α., που πρώτος οραμα-τίσθηκε τη δημιουγία ΠολιτιστικούΣυλλόγου που θα αναδείκνυε και τα δύοχωριά, θα τα πρόβαλε, ώστε να αποτελέ-σουν πόλο έλξης και τουριστικό προορι-σμό.Στην αρχή, δυστυχώς, αντιμετωπίστηκεδιαστακτικά, επιφυλακτικά και ίσως ειρω-νικά από τους συγχωριανούς του. Ήτανπρωτοπόρος και διέβλεπε ότι ήταν ση-μαντικό να οργανωθούν και να συμμετέ-χουν σε συλλογικές δραστηριότητες οικάτοικοι της Νέας Αβώρανης και του Λι-βαδακίου. Πρέπει να αναφέρουμε τιςπρωτοβουλίες του, που από το 1969, ανέ-πτυξε, αλληλογραφόντας με τους Προ-έδρους της Νέας Αβώρανης και τουΛιβαδακίου, καθώς και με τον Γραμματέατης Κοινότητας, τον Δημήτριο Κυλάφη,πληροφορώντας τους ότι το αρδευτικόέργο στη Νέα Αβώρανη θα περατωθεί το1970 και προτείνοντάς τους την κατα-σκευή υδραγωγείου στο Λιβαδάκι γιαύρδευση και άρδευση με το νερό απότον «Καλαμίδα».Με την υπ’ αριθμ. του 1970 του Πολυμε-λούς Πρωτοδικείου Αγρινίου «ανεγνω-ρίσθη Σωματείον υπό την επωνυμία«Ένωση Αβωρανιτών και Λιβαδακιω-τών - Αιτωλ/νίας» με έδρα το χωρίονΝέα Αβώρανη και σκοπόν την ανάπτυ-ξιν αλληλεγγύης μεταξύ των μελώναυτού, την εκτέλεσιν κοινωφελώνέργων, τον εξωραϊσμόν και την τουρι-στικήν ανάπτυξιν των Περιφερειών τωνΚοινοτήτων τούτων». Πληρεξούσιος δι-κηγόρος ήταν ο Γεώργιος Σιδέρης. Τελικάμε την παραπάνω απόφαση του Πρωτο-δικείου Αγρινίου ιδρύθηκε το Σωματείοστις 15 Ιουνίου 1970.

EΠΙΜΕΛΕΙΑ: Βασ. Λ. Μανδέλος

ΑΒΩΡΑΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑσελ. 2

Μας διαβάζετε!Ευχαριστούμε αλλά,

Παρακαλούμε στείλτε τις συνδρο-μές σας στο λογαριασμό της Τρά-πεζας Εurobank Αγρινίου (IBANGR 9702602650000030100073248)με το ονοματεπώνυμο και το πα-τρώνυμό σας, αν χρειάζεται, καιενημερώστε μας για τις διευθύν-σεις σας ή τις διευθύνσεις συγχω-ριανών μας. Για να φθάνει σπίτι ηεφημερίδα σε κάθε ΑΒΩΡΑΝΙΤΙΚΟΣΠΙΤΙ.

...να στείλετετην συνδρομή σας;

μήπωςξεχάσατε ...

Tριμηνιαία Eφημερίδα του Συλλόγου«ENΩΣH ABΩPANITΩN - ΛIBAΔAKIΩTΩN»

- EKΔOTHΣ -Yπεύθυνος σύμφωνα με το Nόμο

O Πρόεδρος του ΣυλλόγουΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ

- ΔIEYΘYNΣH -OΔOΣ AΓPINIOY - ΘEPMOY 107

THΛ & FAX: 26410 31.380THΛ.: 26410 34.059 - 26410 45.472

- ΣYNTAKTIKH EΠITPOΠH -BΛAXOΣ EYAΓΓEΛOΣ

MANΔEΛOΣ BAΣIΛEIOΣΣAPΔEΛHΣ AΘANAΣIOΣΚΙΤΣΟΥ - ΨΑΡΡΑ ΜΑΡΙΑ

ΣΜΑΝΗ ΓΙΑΝΝΑ

Eτήσια Συνδρομή Eφημερίδας 15 EυρώEτήσια Συνδρομή μελών 15 Eυρώ

ΑΒΩΡΑΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ Σημείωση Συντακτικής EπιτροπήςAν έχετε παλιές φωτογραφίες και θέλετε να δημοσιευ-θούν μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας. Eπίσηςστείλτε μας ανακοινώσεις γενικού ή ειδικού ενδιαφέ-ροντος (γεννήσεις - βαπτίσεις - γάμους - θανάτους - από-κτηση πτυχίου - μεταπτυχιακές σπουδές κ.τ.λ.).

ΤΗΛΕΦΩΝΑ Μελών Δ.Σ.Πολιτιστικού Συλλόγου

1. Βλάχος Δημήτριος: 6972 809.0422. Σύρρου Γεωργία: 6986 621.1433. Mούτσιος Νικόλαος: 6974 067.9354. Μανδέλος Βασίλειος: 6978 584.4865. Παγανιά - Κόττη Χρυσούλα: 6973 465.3756. Ανδρίτσος Γεώργιος: 6972 076.8267. Λέρης Κωνσταντίνος: 6932 765. 920

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2020Oικονομική ενίσχυση μελών - συνδρομητών Συλλόγου

ΠOΣO EYPΩΑ/Α ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΑΡΙΘΜΟΣ

ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ Α/Α ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ

50635064506550675068506950705071507250735074507550765077507850795080508150825084508550865087

30€

20€

20€

20€

40€

30€

20€

10€

20€

30€

30€

30€

30€

30€

20€

50€

40€

40€

30€

20€

20€

20€

30€

Κατσαντώνης Κωνσταντίνος του ΛάμπρουΚατσαντώνης Ευάγγελος του Κων/νουΚατσαντώνης Έφη του Κων/νουΚαρράς Πέτρος του ΙωάννηΣμάνη-Μυσιρλή Κωνσταντίνα του ΔημητρίουΠριόβολος Ιωάννης του ΓεωργίουΣύρρου Πραξία του ΑντωνίουΠαπαζησίμου Γεωργία του ΝικολάουΦραγκόπουλος Ευθύμιος του ΓεωργίουΜανδέλλος Γεώργιος του ΔημητρίουΒοσκοπούλου - Μανδέλλου ΆνναΜανδέλλος Δημήτριος του ΓεωργίουΜανδέλλος Κωνσταντίνος του ΓεωργίουΜανδέλλου Σωτηρίαα του ΓεωργίουΔαμασκηνός Παναγιώτης του ΝικολάουΣάκκου Ζωή του ΣωτηρίουΣάκκου Αγγελική του ΣωτηρίουΛαμπράκης Κωνσταντίνος (ιερέας)Γιαννακόπουλου Αργυρώ συζ. ΔημητρίουΣμάνης Νικόλαος του ΣπύρουΣαρδέλη - Καρβέλη Βασιλική του ΙωάννηΣκούρα - Αντωνοπούλου ΒασιλικήΚρίκου Ελένη συζ. Βασιλείου

5088508950905091509250935095509650975098509951005101510251035104540551065107510851095110

50€

25€

25€

208€

30€

50€

30€

30€

20€

20€

30€

30€

20€

20€

30€

20€

50€

30€

30€

50€

50€

20€

Οικονόμου Βασιλική του ΓεωργίουΣιάχου-Ζαφειροπούλου Σοφία του ΣταύρουΣιάχος Γεώργιος του ΣταύρουΔήμος ΝαυπακτίαςΘεοφάνη Μαρίνα Χα ΜιλτιάδηΠρέντζας Δημήτριος του ΧαραλάμπουςΧριστογιάννης Ιωάννης του ΚωνσταντίνουΚαραμπέτσος Δημήτριος του ΛάμπρουΜαραβέλης Κωνσταντίνος του ΙωάννηΣαρδέλη Θεοδώρα του ΠαναγιώτηΣαρδέλης Παναγιώτης του ΑθανασίουΣαρδέλη - Γύπαρη Ντίνα του ΑθανασίουΚαψιμάλης Κων/οςΓώγος Γεώργιος του ΒασιλείουΚίτσος Βύρων του ΓεωργίουΚωνσταντοπούλου - Σοροβού ΑφροδίτηΖαφείρης Δημήτριος του ΒασιλείουΜαραβέλης Χρήστος του ΓεωργίουΠανογεώργος Αναστάσιος του ΛάμπρουΜανδέλλος Παναγιώτης του ΒασιλείουΚρίκος Άλκης του ΔημητρίουΙωαννίδη Κατερίνα του Σπύρου

ΠOΣO EYPΩ

ΑΡΙΘΜΟΣΑΠΟΔΕΙΞΗΣ

Ευχαριστούμε όλους εσάς που μας στηρίζετε ηθικάκαι υλικά δίνοντάς μας κουράγιο και δύναμη νασυνεχίσουμε τις προσπάθειές μας παρά τις αντιξο-ότητες και δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.

1) Παρακαλούνται όσοι καταθέτουν χρήματα στον λογα-ριασμό, να δίνουν στην τράπεζα το ονοματεπώνυμό τους.2) Όσοι δεν βλέπουν δημοσιευμένο το όνομά τους με τηνεισφορά, να επικοινωνούν με τον Σύλλογο.ΣH

MEI

ΩΣE

IΣ

24)25)26)27)28)29)30)31)32)33)34)35)36)37)38)39)40)41)42)43)44)45)

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

ΑΒΩΡΑΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ σελ. 3

1) 2) 3) 4) 5)6)7)8)9)

10)11)12)13)14)15)16)17)18)19)20)21)22)23)

Γεννήσεις• Ο Σμάνης Μάκης και η σύζυγόςτου Δώρα, απέκτησαν κορίτσι στις18/2/2020.• Η Κίτσου Κατερίνα του Βασιλείουκαι ο σύζυγός της απέκτησαν αγόριστις 15/5/2020.• Ο Θεοδωρόπουλος Ανδρέας καιη σύζυγός του Αντωνίου Ζωή τουΣταύρου απέκτησαν αγόρι.

Να τους ζήσουν.

Βάπτιση• Ο Πλούμης Περικλής και η σύζυ-γός του Τραπεζιώτη Μαίρη τουΙωάννη βάπτισαν το γιο τους στις25/1/2020 στη Ναύπακτο και τουέδωσαν το όνομα Αντώνης - Φί-λιππος.

Να τους ζήσει.

Γάμοι• Ο Παπαδήμας Λεωνίδας και ηΠαπαδοπούλου Ματίνα (το γένοςΣμάνη Γιάννας του Δημητρίου) παν-τρεύτηκαν στις 28/12/2019 στηνΑθήνα.

Να ζήσουν ευτυχισμένοι .

Θάνaτοι• Σάκκου Βασιλική

Χα Γεωργίου, ετών 88στις 13/1/2020.

• Ντζαμίχας Ιωάννηςτου Θωμά, ετών 92στις 16/1/2020.

• Παπαθανασίου Χαράλαμποςτου Δημητρίου, ετών 79στις 17/1/2020.

• Παγανιάς Βασίλειοςτου Θωμά, ετών 76στις 23/1/2020.

• Μανιαβός Θρασύβουλοςτου Αθανασίου, ετών 73στις 31/1/2020.

• Σιάχος Σταύροςτου Κωνσταντίνου, ετών 68στις 15/2/2020.

• Χαντζής Κωνσταντίνοςτου Ιωάννη, ετών 75στις 20/2/2020.

• Κρίκου ΔιαμάντωΧα Δημητρίου, ετών 88στις 21/2/2020.

• Κυλάφης Ζαχαρίαςτου Περικλή, ετών 93στις ......./3/2020.

• Καρασμάνης Γεώργιοςτου Νικολάου, ετών 78στις 9/4/2020.

• Θανέλλα ΠηνελόπηΧα Κων/νου, ετών 93στις 26/4/2020.

• Κανή Ευαγγελίασυζ. Νικολάου, ετών 86στις 5/5/2020.

• Τσιρογιάννη ΕιρήνηΧα Γεωργίου, ετών 92στις 23/5/2020.

Θερμά συλλυπητήρια.

Ήρωες της Ζωής...Ο Δημήτριος και η Διαμάντω Κρίκου που πρόσφατα έφυγαν από τη ζωή, δύο ήρωες της δι-πλανής πόρτας που με το εσωστρεφές βλέμμα τους το σπάνιο χαμηλόφωνο χαμόγελό τους μαςαφήνουν άναυδους με τον αγώνα τους για επιβίωση. Ηρωικές μορφές του χωριού μας που στοβλέμμα τους απεικονιζόταν η αισιοδοξία, η δυσκολία, το όνειρο, η απογοήτευση, ο πόνος, ηαγάπη, η αληθινή ζωή. Ήταν ήρωες της καθημερινής ζωής που δεν επιβραβεύονται με παράσημα

έδιναν καθημερινά έναν αγώναενάντια σε όλες τις αντιξοότητες.Ποιός είπε ότι ο ηρωισμός είναιάρρηκτα συνδεδεμένος με τηνρώμη και την σωματική διάπλα-σης Αυτοί οι άνθρωποι έδιναν κα-θημερινά τη μάχη τους με ψυχικήυπεροχή ενάντια στους νόμουςτης φύσης.

Καλό ταξίδιαγαπητοί χωριανοί,

ο Θεός να αναπαύσειτην ψυχή σας...

Κ.Μ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΒοηθείστε στον εμπλουτισμό του Λαογραφικού Μουσείου μας.

Εάν έχετε παλιά αντικείμενα Λαογραφικού χαρακτήρα μπορείτε να επικοινωνήσετε με ταμέλη του Δ.Σ. και να τα προσφέρετε στο Σύλλογό μας. Όλοι μπορούμε να συμβάλλουμε

στη δημιουργία ενός αξιόλογου Λαογραφικού Μουσείου.

ΑΒΩΡΑΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑσελ. 4

Στη μνήμητης Αγγελικής και του Βασίλη...Κάθε φορά που ο άνθρωπος βρίσκεται αντιμέτωπος με την απώλεια, τομυαλό αδυνατεί να καταλάβει. Τόσα «γιατί» ξεπηδούν σε κάθε σκέψη. Η λο-γική χάνεται, παλεύει η σκληρή πραγματικότητα να την κερδίσει, κι εκείνηκρατάει άμυνα.. άρνηση, θυμός, θρήνος και μετά...σιωπή.. Μέσα στην τόση φασαρία των σκέψεων, των εικόνων και των παρήγορωνλόγων, μια φράση «η ζωή συνεχίζεται..». Κι όμως είναι κάτι απώλειες, κάτιαποχαιρετισμοί που ισοδυναμούν με θάνατο εν ζωή. Ζεις, γιατί δε μπορείς νακάνεις αλλιώς. Πονάς για το μεγαλύτερο αντίο, που χρειάστηκε να πεις. Κλαις,γιατί η καρδιά υποφέρει. Κι όμως, συνεχίζεις. Γιατί η ζωή συνεχίζεται γιαόλους. Κι αυτούς που φεύγουν κι αυτούς που μένουν. Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη μας τίποτε δεν τελειώνει εδώ.Η ψυχή μας περνάει σε μια άλλη διάσταση, ασύλληπτη με την ανθρώπινηλογική. Κανένας δε χάνεται, κάπου, κάπως υπάρχει σε άλλη μορφή και περι-μένει την αντάμωση και την Ανάσταση.Μερικές φορές οι συνθήκες και οι επιλογές οδηγούν τους ανθρώπους σε ξε-χωριστούς δρόμους. Ξέρουμε, όμως, ότι κάπου υπάρχει αυτός ο άνθρωπος,ακόμη κι αν δε βλεπόμαστε ή μιλάμε τακτικά. Ακόμα, κι αν η γήινη, φθαρτήζωή τα φέρνει έτσι ώστε οι δρόμοι να χωρίσουν, ποτέ δε χωρίζουν αληθινά.Αυτός που φεύγει δεν εγκαταλείπει κανέναν. «Βλέπει». Κι αυτός που μένει δενξεχνάει. «Προσεύχεται». Η Αγάπη δεν πεθαίνει.Κι έτσι η Ζωή συνεχίζεται, αφού δεν υπάρχει τέλος. Δε γίνεται να υπάρχει. Εί-μαστε πολλοί σε αυτή τη ζωή και ακόμη περισσότεροι στην άλλη. Και οι μενκαι οι δε συνεχίζουν. Δεν υπάρχει ίσως πιο παρήγορη και πιο αισιόδοξηφράση μέσα στον πόνο του αποχωρισμού. Γιατί είναι έτσι η ανθρώπινη φύσημας και η δύναμή μας που δε μπορεί βέβαια να αλλάξει τα πράγματα, αλλάμπορεί και πρέπει να συνεχίσει να ακολουθεί τους ρυθμούς της καθημερι-νότητας. Κι όσο περισσότερο ο χρόνος ξεδιπλώνεται, τόσο η θλίψη δίνει τηθέση της στην Πίστη. Και η Πίστη υπάρχει στην αιωνιότητα, όπως κάθε άν-θρωπος που πέρασε από αυτή τη ζωή. Περπάτησε στη γέφυρα που ενώνει τηγη με τον ουρανό, σε ένα γενναίο ταξίδι, παλεύοντας νωρίτερα με θηρία ή καιτον ίδιο του τον εαυτό. Κι αν με τη λογική το καινούργιο ταξίδι έφερε τη λύ-τρωση, τίποτε δεν τελείωσε. Ανέβηκαν ψηλά, τόσο ψηλά όσο τους άξιζε καιτόσο όσο να μπορούν να βλέπουν όσους αγαπούν.Λένε ότι οι ψυχές βάζουν τα σώματα για ύπνο και φεύγουν... γιατί η Ζωή συ-νεχίζεται αλλού, αλλιώς, για όλους .... μέχρι την Ανάσταση...

Μαίρη Κ. Κίτσου- Ψαρρά

Ύμνος στον ΑβορανίτηΠρόγονε δουλευτή και μεροκαματιάρη,

στ’ άξια, ροζιάρικά σου χέριαέσφιγγες πάντα το βαρύ ξινάρι

για ν’ αντιβγαίνεις στης ζωής τ’ αγριοκαίρια.

Η έγνοια για τη φαμελιά στο νου κοτρώνι,μόχτος σκληρός για το ψωμί, το λάδι,

κρυφοί βαθιά σου οι καημοί κι οι πόνοικι έκανες μέρα και το πιο πηχτό σκοτάδι.

Ολοχρονίς στο μετερίζι πολεμούσες- βόλια η στοργή, μπαρούτι οι ελπίδες -

και, τις πληγές σου κρύβοντας, γελούσεςδιώχνοντας μακριά τις νυχτερίδες.

Κερί η ευγνωμοσύνη μας πάντα φωτίζειστη θύμησή σου, χρέος κι οφειλή μας,

και ταπεινό το χαμομήλι ανθίζει,πρόγονε άξιε, στην ψυχή και στην αυλή μας.

Από τη συλλογή του Σωκράτη Κυλάφη «Μουντοί Καιροί»

ΘεριστήςΣέρνει βαρειά το βήμα του στην ξεραμένη καλαμιάμες στη ζεστη αναπνοή τ’ αγέρα και στην ερημιά

καθώς στον κάμπο περπατεί που πάει για να θερίσεικαι με ιδρώτα το ξερό το χώμα να ποτίση.

Και κόβει στάχυα μεστωτά και δένει τα δεμάτιασκυφτός εκεί ολημερίς με θολωμένα μάτια

μες στην ξερή την καλαμιά τα βήματά του σέρνεικι εκεί που παίρνει τον καρπό, ιδρώτα πίσω σπέρνει.

Σείεται το στάχυ και λυγά και τρίζει το δερπάνικαθώς σκορπιέτ’ η εργατιά ανθρωποκαραβάνι.

Κι ενώ θερίζ’ ο θεριστής και μες στον κάμπο τρέχειτι κρίμα... στο ταγάρι του ούτε ψωμί δεν έχει...

Από τη συλλογή του Τάσου Σαρδέλη (Αρέντα)«Αγάπη και Φλογέρα»

ΑΒΩΡΑΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ σελ. 5

Η παγκόσμια απειλή του κορωνοϊούκαι η πρό(σ)κληση της υπευθυνότητας και αλληλεγγύης

Η δραματική επέλαση της πανδημίας του κορωνοϊού, που απειλεί τη ζωήόλων των ανθρώπων, επαναφέρει στον δημόσιο διάλογο τις αξίες τηςατομικής υπευθυνότητας και αλληλεγγύης ως κρίσιμα προαπαιτούμεναγια τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Αξίες που έχουν απαξιωθεί από τορεύμα της καταναλωτικής ευφορίας και της ψευδεπίγραφης αίσθησηςπαντοδυναμίας του ατομικισμού. Η πανδημία του κορωνοϊού σε οι-κουμενικό πια επίπεδο δεν έδειξεμόνο τις ανισοϋψείς ελλείψεις, τιςαστοχίες και τις παραλείψεις των δια-φόρων κρατών στον τομέα των υγει-ονομικών υποδομών, αλλά έδειξε καιτο έλλειμμα της παιδείας και σε επί-πεδο λαού και σε επίπεδο ηγεσίας. Είναι προφανές ότι οι διαπροσωπικέςσχέσεις, αλλά και οι σχέσεις μας μετους θεσμούς οριοθετούνται και νοη-ματοδοτούνται από την ατομικήυπευθυνότητα κάθε πολίτη. Η κοινωνική και πολιτική ζωή, το πολιτιστικόεπίπεδο συγχρωτίζονται και τροφοδοτούνται από το αξιακό και ηθικόφορτίο που εμπεριέχει και απελευθερώνει το επίπεδο ατομικής υπευθυ-νότητας των μελών μιας κοινωνίας. Η απουσία της αφήνει ζωτικό χώρογια φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας υπονομεύοντας τον κοινωνικόιστό και τη συνοχή, που οφείλει να επιδεικνύει μια κοινωνία σε συνθή-κες κρίσης και δοκιμασιών. Ταυτόχρονα, ακυρώνει την πεμπτουσία τουδημοκρατικού πολιτεύματος, καθώς αυτό συνομολογείται στο πεδίο τωνδικαιωμάτων και υποχρεώσεων του πολίτη με την ατομική υπευθυνό-τητα της άσκησης τους. Ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης που δοκιμάζειόρια, ηθικές δεσμεύσεις, αξιακές επιταγές και καλλιεργεί φοβικά σύν-δρομα η ατομική υπευθυνότητα παραμένει ο μόνος εγγυητής της δημο-κρατικής και κοινωνικής ομαλότητας.

Απότοκος της ατομικής υπευθυνότητας αναδεικνύεται η αλληλεγγύη ωςστάση ζωής που υπηρετεί τον συνάνθρωπο, την ίδια τη ζωή. Η αλλη-λεγγύη αποτελεί έναν ριζοσπαστικό τρόπο συμμετοχής στα κοινωνικάπροβλήματα αλλά και δημοκρατικής αναγκαιότητας, εφόσον η ουσία τηςδημοκρατίας απαιτεί πολίτες με ενεργά κοινωνικά αντανακλαστικά. Χάρη

στην αλληλεγγύη απορροφώνταικοινωνικοί κραδασμοί και εντάσεις,καθώς διευκολύνει την κοινωνική εν-σωμάτωση ευάλωτων μειονεκτικώνκαι μειοψηφικών ομάδων. Έτσι, εν-θαρρύνεται ο πολιτικός αγώνας τουδημοκρατικού πολιτεύματος για δια-σφάλιση ίσων ανθρωπίνων δικαιω-μάτων σε όλες τις κοινωνικές ομάδες.Αλλά, και σε ατομικό επίπεδο, όταν τοάτομο έχει ως μοναδικό σημείο ανα-φοράς τον εγωκεντρισμό του, αυτο-χειριάζεται υπαρξιακά, καθώς

αποδεσμεύεται από ηθικές αξίες. Ο μικρόκοσμός του περιορίζει τον ορί-ζοντα της σκέψης, ευνουχίζει την πνευματικότητά του, εκμαυλίζει τηνηθική του ακεραιότητα. Συνεπώς, το άτομο αφοπλίζεται και παροπλίζε-ται ιδιαίτερα στη δίνη κοινωνικών κρίσεων και δοκιμασιών.Σε εποχές κρίσεων και δοκιμασιών, η απουσία αυτών των δύο ανεκτί-μητων αξιών ή και η προσχηματική τους επίκληση μπροστά στον φόβοτης επέλασης του «κακού» καθιστούν δύσκολο τον αγώνα για μια συ-νολική ανθρωποκεντρική βιοσοφία, που θα μπορούσε να δρομολογή-σει μια «άλλη ανάγνωση» της ιστορικής μας πορείας. Ίσως οι μέρες μαςκαθιστούν επιβεβλημένη την «άλλη ανάγνωση» μέσα από την αλφάβητοτης ατομικής ευθύνης και αλληλεγγύης.

Θανάσης ΣαρδέληςΦιλόλογος

...την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν κωμωδία, είθισταινα λέμε κάθε φορά που βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Τα παραπάνωλόγια είναι ένα πολύ γνωστό απόφθεγμα του γερμανού φιλοσόφου,Καρλ Μαρξ με το οποίο περιέγραψε και συνόψισε την ιστορία του αν-θρώπινου είδους. Και η φράση αυτή είναι η πιο κατάλληλη για να περι-γράψει κανείς όσα συμβαίνουν την περίοδο που διανύουμε. Είναι φορέςπου η επικαιρότητα σε βομβαρδίζει με γεγονότα που σε ξεπερνούν καιτότε αισθάνεσαι την ανάγκη να διατυπώσεις με άλλον τρόπο τα συναι-σθήματά σου σχολιάζοντας το τι συμβαίνει γύρω σου.Τα λόγια όμως δεν επαρκούν. Οι φιλόσοφοι έχουν απλά ερμηνεύσει τονκόσμο με διάφορους τρόπους. Το θέμα είναι να τον αλλάξουμε, γιατί τί-ποτε δεν μπορεί να έχει αξία, αν δεν έχει χρησιμότητα. Το ίδιο και η θε-ωρία και η ιδεολογία. Ίσως όμως να είμαστε καταδικασμένοι ναεπαναλαμβάνουμε την ιστορία των προηγούμενων γενεών, των προ-γόνων μας, καθώς ο ίδιος φιλόσοφος έλεγε ότι ο άνθρωπος είναι οι σχέ-σεις του, οι δεσμοί του. Κι όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται ο κυρίαρχος λαός αναλαμβάνει τιςευθύνες του. Ο Φρίντριχ Χέγκελ, ομοίως με τον Μαρξ κάνει κάπου τηνπαρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπαπαρουσιάζονται σα να λέμε, δύο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: τημια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα. Ο λόγος...για την επιδη-μία που έγινε πανδημία. Συνήθως, ως πανδημία ορίζεται η «καθολικήεπιβεβαίωση της ανεξέλεγκτης διάδοσης μιας νόσου σε όλο τον πλα-νήτη». Ο φόβος της επιδημίας ευνοεί την εκδήλωση πανικού και στοόνομα της ασφάλειας γίνονται αποδεκτά μέτρα τα οποία περιορίζουνδραματικά την ελευθερία του ανθρώπου. Tα μέσα ενημέρωσης και οικυβερνήσεις κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να δημιουργηθεί κλίμα

πανικού, προκαλώντας μείωση των μετακινήσεων και αναστολή των κα-θημερινών δραστηριοτήτων διαβίωσης και απασχόλησης σε εκτεταμένεςπεριοχές κάθε χώρας. Με βάση δύο παράγοντες μπορούμε να ερμη-νεύσουμε μια τόσο ακραία στάση. Η φράση «για λόγους δημόσιαςυγείας και ασφάλειας» οδηγεί κυριολεκτικά σε μια επιβολή στρατιωτικούνόμου στους δήμους και στις περιφέρειες της χώρας όπου υπάρχει του-λάχιστον ένα επιβεβαιωμένο κρούσμα, η πηγή μετάδοσης του οποίουείτε είναι άγνωστη είτε δεν μπορεί να εξηγηθεί από την επαφή με κάποιοάτομο προερχόμενο από περιοχή που είναι ήδη χαρακτηρισμένη ως μο-λυσμένη από τον ιό. Ο δεύτερος παράγοντας, είναι η κατάσταση φόβουπου, τα τελευταία χρόνια, έχει εμφανώς κυριαρχήσει στη συνείδηση τωνατόμων και η οποία μεταφράζεται σε μια πραγματική ανάγκη για κατα-στάσεις συλλογικού πανικού, για την επίτευξη των οποίων η επιδημίαπροσφέρει την ιδανική πρόφαση. Ετσι, σε έναν διεστραμμένο φαύλοκύκλο, η περιστολή της ελευθερίας που έχει επιβληθεί από τις κυβερνή-σεις γίνεται αποδεκτή στο όνομα της επιθυμίας για ασφάλεια, που έχεικαλλιεργηθεί από τις ίδιες τις κυβερνήσεις και οι οποίες τώρα παρεμβαί-νουν για να ικανοποιήσουν την ανάγκη που οι ίδιες δημιούργησαν.Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι είναι καλύτερα μια ιστορία με άθλιο τέλοςπαρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος, παραφράζοντας για ακόμη μια φοράτα λόγια του γερμανού φιλοσόφου. Στο ανθρώπινο είδος η λογικήυπήρχε πάντα, αλλά όχι πάντα σε λογική μορφή. Υπό την απειλή μιαςπανδημίας, μιας πολεμικής σύρραξης ή άλλων μεγάλων δεινών, ο κάθεπολίτης μιας χώρας πρέπει να είναι υπεύθυνος πρώτα για τον ίδιο τουτον εαυτό και μετά για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Γεωργία Ν. Σύρρου

Η ιστορία επαναλαμβάνεται ...

σελ. 6 ΑΒΩΡΑΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ

Όπως και τις προηγούμενες χρονιές, έτσι καιφέτος ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριούμας, με επιμονή και οργάνωση πραγματοποί-ησε τον ετήσιο αποκριάτικο χορό ή χειμωνιά-τικο αντάμωμά μας και συγχρόνως την κοπήτης βασιλόπιτας.Η βραδιά ξεκίνησε με τον χαιρετισμό του Προ-έδρου του Συλλόγου μας Γιώργου Ανδρίτσου,ο οποίος αφού ευχήθηκε χρόνια πολλά καλήχρονιά και καλή σαρακοστή ευχαρίστησεόσους βοήθησαν για την πραγματοποίησηαυτής της βραδιάς όλους τους παρευρισκό-μενους που τίμησαν την εκδήλωση με την πα-ρουσία τους και τέλος συνεχάρη τα παιδιά γιατην εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαί-δευση.Ακολούθησε η βράβευση των νέων φοιτητώνόπου, όπως κάθε χρόνο είχαμε αρκετές απου-σίες και στη συνέχεια η κοπή της βασιλόπιταςαπό τον πρόεδρο του Συλλόγου μας. Τοφλουρί με το αναλογούν δώρο το κέρδισε ημικρή Μπλάτσιου Κωνσταντίνα (το γένος Χρι-στογιάννη Ελένης και Ευθυμίου). Τα εδέσματακατά γενική ομολογία πλούσια και ποιοτικά.Το κέφι διάχυτο. Η πίστα μόνιμα είχε κόσμο. Ηπροσέλευση όμως στο χορό μας μέτρια. Ίσωςκαι να κούρασε η συγκεκριμένη εκδήλωση.Έχουμε ένα χρόνο μπροστά μας να σκε-φτούμε, να προτείνουμε, να τροποποιήσουμε,ακόμα και να καταργήσουμε κάποιες εκδηλώ-σεις και να τις αντικαταστήσουμε ίσως με κάτιπιο ποιοτικό και καινοτόμο που να τυγχάνειευρύτερης αποδοχής και συμμετοχής. Περιμέ-νουμε ιδέες και προτάσεις. Η απαξίωση είναιπολύ εύκολη. Η στήριξη και η συνέχιση απο-δεικνύεται αρκετά δύσκολη.Στο χορό παρευρέθηκαν ο Πρόεδρος τηςΝέας Αβώρανης Δαμασκηνός Παναγιώτης, οιτοπικοί Σύμβουλοι Παγανιά Βίβιαν και Πρω-τόγερος Νίκος, ο Πρόεδρος της Τ.Κ. Λιβαδα-κίου Σμάνης Μάκης και ο αντιπρόεδρος τουΠολιτιστικού Συλλόγου Μυρίκης Λέρης Λάμ-προς. Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει σε όσους έρ-χονται από μακριά για να παραστούν στιςεκδηλώσεις του Συλλόγου μας.

Τάκης Βλάχος

- Ευχαριστήριο -Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μαςευχαριστεί όλους όσοι με τις προσπάθειες καιτην εθελοντική τους προσφορά συνέβαλανστην πραγματοποίηση του αποκριάτικουχορού μας, όπως και όλους όσοι βοήθησανμε την προσφορά και τη συλλογή δώρων γιατην επιτυχία της λαχειοφόρου αγοράς και κατ’επέκταση την οικονομική ενίσχυση του Συλ-λόγου μας.

ΑΒΩΡΑΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ σελ. 7

σελ. 8 ΑΒΩΡΑΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ

Στην εφημερίδα «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ» της 16ηςΜαίου 1932, μαθαίνουμε ότι, ένας πλάτανος στάθηκεαφορμή να προκληθεί αναστάτωση στη συνοικία των Κα-ραπανέικων, όταν η δημοτική αρχή εκείνης της εποχής (Δη-μαρχία Ανδρέα Παναγόπουλου) επιχείρησε ναασφαλτοστρώσει τους κεντρικούς δρόμους της πόλης.«Αι ανασκαφαί των κυριοτέρων οδών της πόλεως του Αγρι-νίου», αναφέρει το άρθρο, «δια την ασφαλτόστρωσιν αυτώνεξακολουθούν αλματωδώς, ως αντιλήφθημεν επιχειρήσαν-τες εσχάτως εκείσε ταξίδιον. Ούτω το Αγρίνιον συμπληροίκαι την τελαυταίαν ταύτην πρόοδον, καθιστάμενον πρότυ-πον πόλεως. Η οδός Μπαϊμπά ανασκαπτόμενη και φθά-νουσα μέχρι της συνοικίας Καραπανέικα, θα ευρίσκηται κατ’αυτάς εν τω περατούσθαι. Εις το τέρμα της οδού ταύτηςλόγω του σχετικού χώρου ενεκρίθη και η έγκρισης πλατείαςόπου θα ενεργήται και η σήμερον λειτουργούσα λαϊκήαγορά.Καθά μας γράφουσιν εκείθεν η οδός αύτη προκαλεί σήμε-ρον έκτακτον ενδιαφέρον, αν μη και διασάλευσιν της τά-ξεως, καθόσον παρά το άκρον αυτής υπάρχει γηραιόςπλάτανος, προ 40 ετών χρονολογούμενος, υπό την σκιάντου οποίου οι διαβάται, οι περίοικοι και οι θαμώνες του πα-ρακειμένου καφενείου ευρίσκουν την ανάπαυσιν και τηντέρψιν των.Ατυχώς του πλατάνου τούτου η βασιλεία έληξε, καθώς ετού-τος εθεωρήθη εμπόδιον της μεταρυθμιζομένης οδού καιαπεφασίσθη η εκκοπή τούτου. Επί τη ειδήση ταύτη ήτις επι-βεβαιώθη και εκ της ομολογίας ενός των Δημοτικών Συμ-βούλων, οι κάτοικοι της συνοικίας διεμαρτυρήθησανεντόνως, απειλούντες και ένοπλον αντίστασιν. Της εξεγέρ-σεως ηγούνται προεστοί, εις κε των οποίων, εβδομηντα-κοντούτης την ηλικίαν, θερμότερος, ζωηρότερος καιπατριωτικότερος, προστατεύει την ύπαρξιν του πλατάνουευρισκόμενος εν επιφυλακή, φυλλάσων νύκτα και ημέρανκαι απειλών πάντα αντιλεγόντα και πάντα τολμήσαντα ναεπιβάλη χείρα ασεβή επί του χρησίμου και ευεργετικού τού-του δένδρου.Ο κ. Δήμαρχος και λοιποί αρμόδιοι, εις γνώσιν των οποίωνπεριήλθον τα παράπονα αι αναφοραί και αι επικίνδυνοι εξε-γέρσεις των κατοίκων της συνοικίας, ελπίζομεν ότι θέλουνεισακούσι τούτων καθόσον ο εν λόγω πλάτανος και λαμ-πρόν στόλισμα της άκρας πόλεως είνε και εξυπηρετήσεωςτης λαϊκής αγοράς θα αποβαίνη και την συγκοινωνίαν δενθα παρακωλύη.Είνε κρίμα να κόπτωνται τοιαύτα αιωνόβια δένδρα. Αςασφαλτοστρωθούν η οδός και η πλατεία και ας μείνει δοκι-μαστικός και ο πλάτανος. Εάν δε ο χρόνος ήθελεν αποδείξειεμπόδιον και ακαλαισθησίαν, τότε ας υποκύψη και ούτωςεις την εξέλιξιν της προόδου, πειθομένων περί τούτου καιτων σήμερον εξηγειρωμένων».(διατηρήθηκε πλήρως η ορθογραφία και η σύνταξη τουάρθρου πλην του μονοτονικού λόγω αντικειμενικών δυ-σκολιών).ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΤΟΝ ΚΟ ΛΕΥΤΕΡΗ ΤΗΛΙΓΑΔΑ ΚΑΙΤΟ https://www.agrinionews.gr/.

G.S.

ΑΒΩΡΑΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ σελ. 9

Η ΣΤΗΛΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

Δεν το ‘ξε… ..ερα λεβέντη …η μουμωρέ πως ήταν η αφεντιά σου.

Να πετα… …αχτώ σαν πέρδι… …ικαμωρέ να ‘ρθω στην αγκαλιά σου.

Πολλά χατή… …ήρια μου ‘κα… …ανεςμωρέ κι ακόμα ένα θέλω.

Το παρα… …αθύρι τ’ ακρι… …ινόμωρέ (ν)απόψε μην το κλείσεις.

g g g

ΤΑ ΜΑΓΙΑΩρέ ανάθεμα ποιος μου ‘ριξεμωρέ τα μάγια στο πηγάδι.

Ωρέ και μάγεψε τον άντρα μουμωρέ και θέλει να με χωρίσει.

Ωρέ κι αν με χωρίσεις άντρα μουμωρέ εσύ θα μετανιώσεις.

Ωρέ στις δυο στις τρεις θα λούζομαιμωρέ στις τέσσερες θ’ αλλάζω.

Ωρέ και μέσ’ τις δεκατέσσερεςμωρέ (ν)άλλον άντρα θα πάρω.

Κάτω στα δασιά(να) πλατάνιαΚάτω στα δασιά(να) πλατάνια, κάτω στα δασιά(να) πλατάνια,

στην κρυόβρυση Διαμαντούλα μ’ στην κρυόβρυση.

Κάθονταν δυο πα(να)λικάρια, κάθονταν δυο πα(να)λικάρια,και μια λυγερή Διαμαντούλα μ’ και μια λυγερή.

Κάθονταν και ‘τρωγαν και ‘πιναν, κάθονταν και ‘τρωγαν και ‘πιναν,και κουβέντιαζαν Διαμαντούλα μ’ και κουβέντιαζαν.

Διαμαντούλα μ’ γιατί είσαι τέτοια, Διαμαντούλα μ’ γιατί είσαι τέτοια,τέτοια κίτρινη Διαμαντούλα μ’ τέτοια κίτρινη.

Μην(α) ίσκιος να σε πατάει, μην(α) ίσκιος να σε πατάει,μην(α) φάντασμα Διαμαντούλα μ’ μην(α) φάντασμα.

Μήτε ίσκιος με(νε) πατάει, μήτε ίσκιος με(νε) πατάει,μήτε φάντασμα βρε λεβέντη μήτε φάντασμα.

Μ’ απαντάει το πα(να)λικάρι, μ’ απαντάει το πα(να)λικάρι,τα μεσάνυχτα βρε λεβέντη τα μεσάνυχτα.

g g g

ΞΥΠΝΑ ΠΕΡΔΙΚΟΜΑΤΑ ΜΟΥΞύπνα πε… …ερδικομάτα …α μουμωρέ κι ήρθα στη γειτονιά σου.

Χρυσά πλε… …εξούδια σου ‘(ι)φε… …εραμωρέ να βάλεις στα μαλλιά σου.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΤΣΙΟΣ

Γιατί το λέμε έτσι...

«Φάτε μάτια ψάριακαι κοιλιά περίδρομο»

Την λίμνη των Ιωαννίνων ανέκαθεν τη δούλευαν οι ψαράδες της πε-ριοχής για τα νόστιμα ψάρια της. (Σήμερα τα πιο πολλά χρήματά τουςτα δίνουν οι βάτραχοι της λίμνης, γιατί τους εξάγουν στο εξωτερικό).Στην εποχή, όμως, που κυβερνούσε τα Γιάννινα ο Αλή Πασάς, είχεμπει φόρος ένα γρόσι στην κάθε οκά στα ψάρια και στα χέλια, πουθα ψαρευόντουσαν μέσα στη λίμνη. Εκείνος που δε θα πλήρωνε, θαέχανε τα ψάρια του, που του τα έπαιρναν οι φοροεισπράκτορες τουΑλή Πασά. Αλλά φτωχοί καθώς ήταν όλοι τους, προσπαθούσαν μεκάθε τρόπο να μην πληρώσουν το φόρο, αλλά οι άνθρωποι του Αλήτους παρακολουθούσαν και τους έπαιρναν ότι είχαν όλη τη νύχτατραβήξει. Ο γερό - θυμόσοφος όμως ψαράς, βλέποντας το βιός του να κατα-στρέφεται και αντικρίζοντας τα ψάρια τους, που τα φόρτωναν οι στρα-τιώτες του Αλή Πασά, είπε: «Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο»,για να μείνει από τότε και να λέγεται σε ανάλογες περιπτώσεις. (Βλέπεκαι «Να βγάλεις τον περίδρομο»).

«Του έβαλε τα δυο πόδιασ’ ένα παπούτσι»

Όλοι οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου, διαηρούσαν στα παλάτια τουςνάνους για να τους διασκεδάζουν στα συμπόσια τους. Οι «τζουτζέ-δες», αυτοί - όπως τους έλεγαν - ήταν σχεδόν παντοδύναμοι και μπο-ρούσαν να καταδικάσουν σε θάνατο ή ν’ ανεβάσουν στα ψηλότερα

αξιώματα, όποιον ήθελαν. Οι αυτοκράτορες τους είχαν φοβερή αδυ-ναμία και ποτέ δεν τους χαλούσαν το χατήρι, σε καμιά περίπτωση.Τους είχαν, ακόμη, ως μυστικοσύμβουλους και κατάσκοπους. Μόνονόταν έπεφταν σε βαρύ παράπτωμα τρεις φορές, τιμωρούνταν κι αυτοίμε μια περίεργη τιμωρία. Τους έβαζαν τα δυο πόδια μέσα στο ίδιουπόδημα και τους άφηναν να κυκλοφορούν, χοροπηδώντας. Η τι-μωρία αυτή κρατούσε από τέσσερις μέχρι έξι μήνες. Στο τέλος, ονάνος δεν μπορούσε να κρατήσει περισσότερο τα αφάνταστο αυτόμαρτύριο και έπεφτε στα πόδια του αυτοκράτορα, για να του ζητήσειέλεος. Έτσι, έμεινε η φράση: « Μου έβαλε ή του έβαλε τα δυο πόδια σ’ένα παπούτσι».

Tώρα που βρίκαμε παπά,ας θάψουμε πέντ’ έξι

Μια φορά υπήρχαν σ’ ένα τόπο, δύο ορεινά χωριά, που ζητούσανπαπά για την τέλεση των εκκλησιαστικών μυστηρίων. Αλλά ο Δεσπό-της δεν τους έστελνε, λέγοντάς τους ότι έπρεπε να πάνε στη Μητρό-πολη, για τους νεκρούς όμως το πράγμα ήταν πολύ δύσκολο.Έκαναν, λοιπόν, παράπονα στο Δεσπότη και επειδή οι νεκροί έμενανάθαφτοι, ο Δεσπότης έστειλε στο χωριό έναν παπά. Οι κάτοικοι λοι-πόν, του χωριού αυτού, ειδοποίησαν όλους τους κατοίκους τουάλλου χωριού να πάνε τους πεθαμένους, που έχουνε, για να τουςθάψει ο παπάς που είχε πάει. Οι κάτοικοι, όμως απάντησαν ότι δενέχουν πεθαμένους, αλλά ετοιμοθάνατους. Και από το άλλο χωριότους απάντησαν: «Δεν πειράζει, φέρτε τους, τώρα που βρήκαμε παπά,ας θάψουμε πέντ’ έξι».

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Β.Γ.Τ.

σελ. 10 ΑΒΩΡΑΝΙΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ 2020 ΣΕ ΑΕΙ & ΤΕΙ1. Γώγος Ανδρέας του Νεκταρίου

Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Αν γνωρίζετε άλλους επιτυχόντες, ενημερώστε το Δ.Σ. ή τη συντακτική επιτροπή.

Συγχαρητήρια στον νέο φοιτητήκαι καλές σπουδές

Μια εκδρομή στο βουνό αποτελεί την καλύτερη εξόρ-

μηση για την άνοιξη. Η θέα από τα βουνά είναι πάντα

φανταστική. Τα χρυσαφιά χρώματα κι οι πρωινές ομί-

χλες της, η διαφορά θερμοκρασίας τα μεσημέρια και

άλλα πολλά δίνουν στα βουνά έναν ιδιαίτερα επιβλη-

τικό χαρακτήρα.

Κατάφυτες βουνοσειρές με λαδοπράσινους κυματι-

σμούς σβήνουν στον ορίζοντα, έως εκεί που μπορεί

να δει το μάτι.

Αγέρωχες κορφές πανέμορφα δάση, αλπικά λιβάδια κι

ανάμεσά τους χαραγμένη η πορεία των ποταμών,

συνθέτουν ένα κόσμο μαγικό.

Η γοητεία που ασκεί το βουνό και οι ομορφιές του

είναι τόσο παλιά όσο και η ίδια η φύση.

Οι κρανιές, σκληρές από τη φύση τους, αντέχουν ιδι-

αίτερα στις αναποδιές του καιρού του Μάρτη που τις

αψηφούν προκλητικά με την πιο πρώιμη ανθοφορία

για δέντρο του δάσους. Αυτές είναι πάλι που δίνουν

σήμα και στις κοιμισμένες οξιές, τα έλατα και βελανι-

διές μόλις αρχίσει να μεγαλώνει η ημέρα, ότι αλλάζει ο

καιρός και γεμίζουν τα κλαριά τους από ευωδιαστά κί-

τρινα λουλούδια που με τους χυμούς τους δίνουν λίγη

δύναμη σε όσες από τις μέλισσες αδημονούν να έρθει

η άνοιξη και τολμούν να πετάξουν στον ψυχρό αέρα

του Μάρτη. Με την μείωση της κτηνοτροφίας και ιδιαί-

τερα των κατσικιών οι κρανιές έχουν ξεθαρρέψει σε

κάθε πλαγιά και βουνό και σχηματίζουν πλέον πυκνές

συστάδες παντού και αυτές τις ημέρες ομορφαίνουν

κάθε τόπο και τούτο αποτελεί επίσης εγγύηση για την

τροφή των πουλιών στο τέλος του καλοκαιριού που θα

ωριμάσουν οι πολύτιμοι καρποί τους.

Αγριολούλουδα σε χρώματα κι αρώματα που δεν φαν-

ταζόμαστε ότι υπάρχουν, ξεφυτρώνουν πλάι σε τρε-

χούμενα νερά και χωμάτινα μονοπάτια και οδηγούν

τα βήματά μας σε σημεία με φαντασμαγορική θέα σε

καταπράσινες βουνοπλαγιές που κάνουν τέλεια αντί-

θεση με το απόλυτο γαλάζιο στον ουρανό.

Κρατάμε την όρεξη για παραλίες για αργότερα, και

παίρνουμε τα βουνά, γιατί η άνοιξη τους πάει γάντι!