Upload
leminh
View
224
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
1
Warszawa, 22 marca 2016 r.
Dr Agnieszka Bógdał-Brzezińska
Starszy wykładowca
W Instytucie Stosunków Międzynarodowych
Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych
Uniwersytetu Warszawskiego
Załącznik nr 2: Autoreferat
AUTOREFERAT
Imię i nazwisko: Agnieszka Bógdał-Brzezińska
Posiadane dyplomy i stopnie naukowe:
- czerwiec 1996 – magister w zakresie stosunków międzynarodowych
uzyskany w Instytucie Stosunków Międzynarodowych Wydziału
Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
Praca magisterska na temat „Stałe i zmienne uwarunkowania oraz
przejawy mocarstwowości państw w czasach nowożytnych”.
- czerwiec 2000 – stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie
nauki o polityce nadany uchwałą Rady Wydziału Dziennikarstwa i
Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Rozprawa doktor-
ska na temat „Globalizacja polityki Stanów Zjednoczonych w latach
1945-1949” przygotowane pod kierunkiem prof. dr hab. Wiesława
Dobrzyckiego w Instytucie Stosunków Międzynarodowych WDiNP
UW.
2
Przebieg rozwoju zawodowego
Po ukończeniu II Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława
Jagiełly w Płocku w 1991 roku rozpoczęłam studia na kierunku: sto-
sunki międzynarodowe stacjonarne na Wydziale Dziennikarstwa i
Nauk Politycznych w Warszawie jako jedna z pierwszych absolwentów
nowego kierunku. Studia te ukończyłam w 1996 roku z wyróżnieniem,
a następnie w roku akademickim 1995/ 1996 zostałam przyjęta na
roczny staż asystencki w macierzystym Instytucie Stosunków Między-
narodowych WDiNP UW. Po jego ukończeniu i otrzymaniu II nagro-
dy w konkursie na najlepszą pracę magisterską im. Remigiusza Bie-
rzanka, zostałam przyjęta na czteroletnie studia doktoranckie, które
odbywałam między 1996 a 2000 rokiem. 28 czerwca 2000 roku obro-
niłam przed Komisją powołaną przez Radę Wydziału Dziennikarstwa i
Nauk Politycznych UW dysertację doktorską pt. „Globalizacja polityki
zagranicznej Stanów Zjednoczonych 1945-1949”, której promotorem
był prof. dr hab. Wiesław Dobrzycki, a recenzentami prof. dr hab. An-
drzej Mania i prof. dr hab. Edward Haliżak. Decyzją Rady Wydziału
Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW uzyskałam stopień doktora
nauk humanistycznych w zakresie nauki o polityce.
Dorobek naukowy
Autorstwo monografii naukowych, autorstwo lub współau-
torstwo publikacji w recenzowanych czasopismach nauko-
wych, współredakcja naukowa opracowań zbiorowych,
współautorstwo naukowych opracowań zbiorowych.
Z uwagi na specyfikę działalności badawczej w zakresie nauk
społecznych, wyraźny związek zainteresowań badawczych korespon-
duje z moim wykształceniem politologicznym. Staram się łączyć w
swoich badaniach naukowych zarówno kwestie związane historią sto-
sunków międzynarodowych, teorią stosunków międzynarodowych
3
oraz studia z pogranicza bezpieczeństwa teleinformatycznego, społe-
czeństwa informacyjnego. Stąd też moje badania naukowe skupiły się
na:
Relacjach między teorią a historią stosunków międzynarodo-
wych, poszukiwaniach narządzi teoretycznych do studiów histo-
rycznych.
Zależnościach między studiami politologicznymi a współcze-
snym społeczeństwem informacyjnym.
Procesami decyzyjnymi w nawiązaniu do teorii i historii stosun-
ków międzynarodowych.
Zgodnie z zamieszczoną charakterystyką zainteresowań badaw-
czych można stwierdzić, że mój dorobek naukowy po doktoracie
obejmuje około 40 opracowań z szeroko i wielodyscyplinarnie po-
strzeganego zakresu nauki o stosunkach międzynarodowych Z punk-
tu widzenia rodzajów publikacji na powyższy dorobek składają się
samodzielne monografie książkowe (2 opublikowane rozprawy dok-
torska i habilitacyjna), współredakcja naukowa 2 publikacji zbioro-
wych, autorstwo i współautorstwo rozdziałów w monografiach zbio-
rowych lub czasopismach naukowych (w tym 2 w języku angielskim)
oraz współredakcja ekspertyz dla organów państwowych i 1 artykuł
popularyzujący naukę w miesięczniku popularno-naukowym. Wśród
tych publikacji znajdują się dwie monografie książkowe: „Globalizacja
polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych 1945-1949” (Wydawnic-
two ASPRA-JR, Warszawa 2001) oraz publikacja napisana wspólnie z
Marcinem Florianem Gawryckim „Cyberterroryzm oraz problemy
bezpieczeństwa informatycznego we współczesnym świecie” (Wydaw-
nictwo ASPRA-JR, Warszawa 2003) oraz książka cyfrowa (e-book)
„Koncepcje współczesnych stosunków międzynarodowych” (Łódź
2006).
4
1. Wśród podstawowych osiągnięć naukowych, o których mowa
w art. 16 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach
naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie
sztuki (Dz. U. nr 65, poz. 595 ze zm.) jest studium „Jako monarcha
i jako człowiek”. Uwarunkowania personalne decyzji politycznych
Józefa II Habsburga, Warszawa 2016, wydane pod patronatem
Fundacji Studiów Międzynarodowych.
Mój dotychczasowy dorobek opublikowany po otrzymaniu stop-
nia doktora nauk humanistycznych w zakresie nauki o polityce obej-
muje około trzydzieści publikacji napisanych samodzielnie albo we
współpracy z innymi autorami. Można poddać go dwojakiej klasyfika-
cji. Po pierwsze wg. kryterium rzeczowego publikacje moje dotyczą hi-
storii stosunków międzynarodowych, teorii stosunków międzynaro-
dowych i związków między rozwojem technologicznym, w tym tech-
nologii cyfrowych, a wyzwaniami i zagrożeniami dla współczesnych
stosunków międzynarodowych. Po wtóre wg. kryterium rodzajowego
publikacje te podzielić można na monografie, podręczniki, książki
współredagowane z innymi badaczami, artykuły naukowe w publika-
cjach zbiorowych i w czasopismach oraz recenzje naukowe.
Na dorobek naukowy dotyczący szeroko pojmowanej myśli teo-
retycznej w nauce o stosunkach międzynarodowych składają się po-
głębione recenzje i artykuły naukowe oraz podręcznik w wersji cyfro-
wej, jak również publikacja zbiorowa wydana we współredakcji. War-
to zaznaczyć, że zainteresowanie teorią stosunków międzynarodo-
wych skłoniło mnie do szukania afiliacji naukowo-dydaktycznej w Za-
kładzie Historii i Teorii Stosunków Międzynarodowych ISM WDINP
UW. W ramach wskazanego obszaru mego dorobku naukowego za
wartościowy uznaję podręcznik w wersji cyfrowej (e-book), zatytuło-
5
wany „Koncepcje współczesnych stosunków międzynarodowych”, wy-
dany przez Polski Uniwersytet Wirtualny w 2006 roku. Przedstawio-
no w nim podstawowe metody badań stosunków międzynarodowych,
jak również panoramę paradygmatów teoretycznych stosunków mię-
dzynarodowych oraz popularnych, najczęściej stosowanych teorii
cząstkowych. W tym ostatnim przypadku dokonałam reasumpcji teo-
rii wojny i pokoju, wskazując znaczenie polemologii Francuskiej i
teorii wojen hegemonicznych. Publikacja ta uzupełniona została rów-
nież o narzędzia weryfikacji wiedzy przez czytelnika w formie zesta-
wów pytań i odpowiedzi oraz testów dołączonych do każdej z części
tego opracowania.
Kolejny obszar prowadzonych przeze mnie badań naukowych odnosi
się do dorobku teoretycznego niezachodniej nauki o stosunkach mię-
dzynarodowych. Służy on poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, jak
rozwija się myśl teoretyczna na obrzeżach geograficznych i tematycz-
nych współczesnych badań. Odpowiedzią na te dylematy badawcze
była publikacja pt. „Re-Wizje i Re-Orient-acje. Myśl pozaeuropejska w
nauce o stosunkach międzynarodowych” wydana w 2012 roku w ko-
redakcji z M.F. Gawryckim i J. Zajączkowskim. Jej anglojęzyczna wer-
sja ukazała się w dwa lata później pt. „Re-visions and Re-
Orientations. Non-European Thought in International Relations Stu-
dies”, London -New Delhi-New York-Sydney 2014. W pracy tej oprócz
zakończenia opracowanego wspólnie z M.F. Gawryckim miałam oka-
zję umieścić artykuł naukowy, zatytułowany „Postkolonialne dziedzic-
two niezachodniej teorii stosunków międzynarodowych”, s. 44-65
(jego angielska wersja „Postcolonial Heritage of Non-Western Inter-
national Relations Theory”, s.27-47, (w:) „Re-visions and Re-
Orientations. Non-European Thought in International Relations Stu-
dies”, London -New Delhi-New York-Sydney 2014. Dokonałam w nim
6
analizy zależności między rozwojem myśli teoretycznej w krajach nie-
zachodnich, a ich przeszłością kolonialną, akcentując zauważalność
dwóch prawidłowości jej rozwoju, tj. rodzaju odwzorowywania tema-
tów badań, popularnych w krajach-byłych metropoliach, a ponadto –
znaczące skupienie uwagi badaczy na nowych podejściach teoretycz-
nych, takich jak feminizm, ekologizm czy postmodernizm. Ten ostatni
nurt, w kontekście wkładu w mój dorobek naukowy, znalazł odzwier-
ciedlenie w artykule naukowym pt. „Postmodernizm” w pracy zbioro-
wej pod redakcją R. Zięby, S. Bielenia i J. Zając, pt. „Teorie i podej-
ścia badawcze w nauce o stosunkach międzynarodowych”, Warszawa
2015, s. 217-241. Dokonałam w nim analizy i systematyzacji wiedzy o
przesłaniu i głównych treściach podejścia postmodernistycznego w
różnych działach nauki, jak również w nauce o stosunkach międzyna-
rodowych. Poddałam również weryfikacji obowiązujące opinie o me-
todologii postmodernistycznej i główne wątki krytyki nurtu obecne w
ujęciach związanych z szeroko rozumianą tradycją pozytywistyczną.
W artykule w języku angielskim pt. „National and International Iden-
tity In the Context of Polish European Union Presidency – Construc-
tivism-based Approach, opublikownym na łamach “Economic and Po-
litical Thought” ( 2(4)2011, s. 117-134) wraz z współautorką Anitą Bu-
dziszewską poddałyśmy analizie użyteczność kategorii tożsamość na-
rodowa i międzynarodowa w kontekście kampanii wizerunkowej Pol-
ski w kontekście prezydencji naszego kraju w UE. Przeprowadzone
analizy wystąpień i wypowiedzi decydentów polskich pozwoliły okre-
ślić jako przeciętny poziom poczucia wspólnej tożsamości Polski z in-
nymi państwami UE, podobnie jak skalę umiejętności wykorzystania
„poczucia-my” (kategoria autorstwa Karla Deutscha) w budowaniu
międzynarodowego wizerunku przez polityków polskich. W świetle
studiów teoretycznych osnutych wokół Unii Europejskiej sytuuje się
7
także artykuł naukowy pt. „Neofunkcjonalne i neorealistyczne kon-
cepcje Unii Europejskiej oraz ich krytyka” wydany w pracy zbiorowej
pod redakcją Edwarda Haliżaka i Stanisława Parzymiesa pt. „Unia
Europejska - nowy typ wspólnoty międzynarodowej”, (Oficyna Wy-
dawnicza ASPRA-JR, Instytut Stosunków Międzynarodowych, War-
szawa 2002, s. s. 95-112). Służy porównaniu dokonań nurtów teore-
tycznych wymienionych w tytule, jak również próbie poszukiwania
między nimi analogii i wzajemnych inspiracji. W dorobku naukowym
posiadam również artykuły poświęcone kategoriom powszechnie sto-
sowanym w nauce o stosunkach międzynarodowych. Pierwszy artykuł
pt. „Kategoria globalizacji w nauce o stosunkach międzynarodowych i
pojęcia współzależne: regionalizacja, uniwersalizacja, internacjonali-
zacja” wydana na łamach „Stosunków Międzynarodowych” ( Tom 23,
Nr 1-2, 2001, s. 99-121) uzupełnia debatę opisaną w sprawozdaniu z
międzynarodowej konferencji naukowej pn. „Globalization of Interna-
tional Relations and Implications for Central and Eastern European
Countries” (STOSUNKI MIĘDZYNARODOWE, Tom 22, Nr 3-4,
2000, s. 193-202). Oba teksty podsumowują debatę nad naturą globa-
lizacji, zestawiają ze sobą zgodnie z analizą porównawczą kategorię
globalizacja i inne terminy pokrewne stosowane w pracach z zakresu
stosunków międzynarodowych, eliminują możliwość utożsamiania ich
ze sobą. Drugie z opracowań zatytułowane „Mocarstwowość w teorii
stosunków międzynarodowych” zamieszczono w pracy zbiorowej pt.
„Państwo w teorii i praktyce stosunków międzynarodowych” pod re-
dakcją Janusza Symonidesa i Mirosława Sułka (Wydawnictwa Uni-
wersytetu Warszawskiego, Warszawa 2009, s. 89-114) nawiązuje w
odległy i pośredni sposób do tematyki mej pracy magisterskiej. W ar-
tykule znalazły miejsce próby przedstawienia fenomenu
m0carstwowości, jako jednej z kluczowych kategorii realizmu poli-
8
tycznego. Postawiono pytanie, czy zasadne jest używanie tej kategorii
wobec podmiotów zbiorowych, np. Unii Europejskiej, a także czy i jak
zmieni się wartość wyjaśniająca tego pojęcia w warunkach narastania
takich zjawisk jak terroryzm międzynarodowy czy migracje. Trzeci z
artykułów poświęconych pojęciom teoretycznym jest zatytułowany
„Modele bezpieczeństwa międzynarodowego w świetle teorii stosun-
ków międzynarodowych” i znajduje się w pracy zbiorowej pod red.
Pawła Olszewskiego, Tomasza Kapuśniaka i Wiesława Lizaka pt.
„Bezpieczeństwo międzynarodowe-wyzwania i zagrożenia XXI wieku
(Wydawnictwo Wyższej Szkoły Handlowej Radom, 2009, s. 11-28),
podobnie jak czwarty omawiający „Porządek międzynarodowy w per-
spektywie badań angielskiej szkoły stosunków międzynarodowych”
(w: „Porządek międzynarodowy u progu XXI wieku. Wizje - koncepcje
– paradygmaty”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, War-
szawa 2005, s. 297-312), oba te artykuły uściślają zależności między
rozumieniem pojęć porządek międzynarodowy a model bezpieczeń-
stwa międzynarodowego. Dodatkowo weryfikują fundamentalne ce-
chy obu kategorii, a nade wszystko oprócz funkcji wyjaśniającej, peł-
nią funkcję porządkującą w ramach terminologii teoretycznej.
Z kolei w artykule pt. „Nieślubna córka świętego Mikołaja. Liga
Narodów w krzywym zwierciadle teorii” zamieszczonym w książce pt.
„Liga Narodów Wybranych”, wydanej pod redakcją moją i M.F. Gaw-
ryckiego w Warszawie w 2010 roku (s. 171-216, Wydawnictwa Uni-
wersytetu Warszawskiego) podjęłam próbę wykorzystania wielu nur-
tów teorii stosunków międzynarodowych do zdefiniowania konkret-
nego zjawiska historycznego jakim była pierwsza międzyrządowa or-
ganizacja powszechna. Była to próba eksperymentalnego zaprezento-
wania narzędzi teoretycznych w odniesieniu do badań z historii sto-
sunków międzynarodowych.
9
Częścią mojego dorobku naukowego powiązanego z teorią
stosunków międzynarodowych są rozbudowane recenzje dzieł nauko-
wych innych autorów, zamieszczonych w czasopiśmie „STOSUNKI
MIEDZYNARODOWE – International Relations”. Były one poświę-
cone odpowiednio pracy habilitacyjnej Jacka Czaputowicza, pt „Teo-
rie stosunków międzynarodowych. Krytyka i systematyka” (STO-
SUNKI MIEDZYNARODOWE – International Relations, Tom 38 r.
2008, str. 281-282), pracy zespołu autorskiego w składzie Scott Bur-
chill, Richard Devetak, Adrew Linklater, Matetew Patarson, Christian
Reus-Smit, Jacqui True pt. „Teorie stosunków międzynarodowych”
(STOSUNKI MIĘDZYNARODOWE Tom 36 r. 2007, str. 263-266),
ocenie krytycznej monografii Emmanuela Todda, pt. „Schyłek impe-
rium. Rozważania o rozkładzie systemu amerykańskiego”, (STOSUN-
KI MIĘDZYNARODOWE, Tom 29 r. 2004, 1-2, s. 215-217 ), a wresz-
cie panoramie prac nawiązujących do teorii stosunków międzynaro-
dowych różnych autorów polskich pt. „New Thinkers for the New Age.
Młodzi polscy badacze wobec teorii stosunków międzynarodowych”,
(STOSUNKI MIĘDZYNARODOWE, Tom 29 r. 2004, s. 335-345),
gdzie dokonałam reasumpcji rozwoju myśli teoretycznej w dorobku
najmłodszego pokolenia naukowców zajmujących się w naszym kraju
studiami międzynarodowymi. Podsumowując: publikacje dotyczące
teorii stosunków międzynarodowych stanowią ważną składową w mo-
im dorobku naukowym, pozostając w ścisłym związku z wieloletnią
aktywnością dydaktyczną. Uzupełniają polski dyskurs wokół myśli
teoretycznej lub służą jego podsumowaniu.
Kolejny obszar w moim dorobku naukowym stanowią zagadnie-
nia rozwoju społeczeństwa informacyjnego, gospodarki opartej na
wiedzy czy bezpieczeństwa cybernetycznego i jego zagrożeń oraz dzia-
łalności organizacji międzynarodowych. Głównym osiągnięciem na-
10
ukowym w tym obszarze jest monografia napisana wspólnie z M. F.
Gawryckim, pt. „Cyberterroryzm i problemy bezpieczeństwa informa-
cyjnego we współczesnym świecie”, (Fundacja Studiów Międzynaro-
dowych, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2003). Uzupeł-
nieniem jej treści stały się artykuły naukowe zamieszczone w pracach
zbiorowych tj. „Rola Internetu wobec procesów demokratyzacji w sto-
sunkach międzynarodowych” (współautorstwo z M.F. Gawryckim) w
publikacji pod redakcją J. Adamowskiego i M. Jas pt. „Demokracja a
nowe środki komunikacji społecznej” (Oficyna Wydawnicza ASPRA-
JR, Warszawa 2005, s. 83-108,), jak również „Cyberterroryzm jako
nowe zagrożenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego w dobie glo-
balizacji. (współautorstwo z M.F. Gawryckim) w pracy pod redakcją
E. Haliżaka, W. Lizaka, L. Łukaszuka i E. Śliwki SVD pt. „Terroryzm w
świecie współczesnym”, (Fundacja Studiów Międzynarodowych i
Fundacja Misyjno-Charytatywna Księży Werbistów., Warszawa 2004,
s. 321-339). Zarówno wymienione powyżej artykuły naukowe, jak i
monografia stanowiły pionierski wkład w rozwój polskich badań nad
problematyką cyberterrorzymu, cyberprzestępczości i prewencji bez-
pieczeństwa cyfrowego (teleinformacyjnego). Publikacje te, a zwłasz-
cza monografia, należą do najczęściej cytowanych w naukowych opra-
cowaniach innych autorów zajmujących się powyższą problematyką.
Ważną część mojego dorobku naukowego stanowią studia nad
wkładem Polski, Unii Europejskiej i innych organizacji międzynaro-
dowych w promocję, rozwój i implementację modelu społeczeństwa
Informacyjnego. Celem badań było uchwycenie związanych z tym
trendów w skali globalnej, ich regionalnych wariantów w Europie i
poziomu recepcji w naszym kraju. Ponadto w opisywanej tu serii arty-
kułów naukowych wykazano fundamentalne znaczenie organizacji
międzynarodowych i wspólnot integracyjnych w promocji społeczeń-
11
stwa informacyjnego. Treści powyższe znaleźć można w następują-
cych opracowaniach mego autorstwa: „Polska na drodze dostosowań
do modelu społeczeństwa informacyjnego Unii Europejskiej” opubli-
kowana w pracy zbiorowej pt. „Prawo, instytucje i polityka w procesie
globalizacji”, pod redakcją E. Haliżaka i R. Kuźniara (s. 344-357, Wy-
dawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2003), „Strategie rozwojowe
społeczeństwa informacyjnego w Unii Europejskiej” w pracy zbioro-
wej pod redakcją G. Michałowskiej pt. „Integracja europejska. Insty-
tucje. Polityka. Prawo. Księga pamiątkowa dla uczczenia 65-lecia Pro-
fesora Stanisława Parzymiesa” (s. 61-72, Wydawnictwo Naukowe
Scholar, Warszawa 2003), „Kampania ONZ na rzecz budowy GSI
elementem pogłębiania bezpieczeństwa społecznego i gospodarczego”
w pracy zbiorowej pt. „Stosunki międzynarodowe w XXI wieku”, pod
redakcją E. Haliżaka i in. (s. 984-1001, Wydawnictwo Naukowe
SCHOLAR, Warszawa 2006), „Poszerzanie statutowych funkcji Sekre-
tarza Generalnego ONZ na przykładzie koncepcji Globalnego Społe-
czeństwa Informacyjnego” wydane w czasopiśmie „STOSUNKI MIĘ-
DZYNARODOWE”, (Tom 2, Nr 1-4 r. 2006, s. 121-130).
Elementem mojego dorobku naukowego są również studia
nad zmianami, jakie wprowadzają narzędzia technologii informacyj-
no-komunikacyjnej (ICT) w gospodarce i życiu prywatnym jednostek
w skali kraju i świata. W artykule pt. „Słoń zwany prywatnością. Na-
ruszenia prywatności z użyciem nowoczesnych technologii i ich pre-
wencja” w publikacji zbiorowej pt. „Świat wobec współczesnych wy-
zwań i zagrożeń”, (s. 290-305, Wydawnictwo Naukowe Scholar, War-
szawa 2010) przeprowadziłam analizę porównawczą stanu regulacji
prawnych dotyczących wpływu ICT na jedno z kluczowych praw czło-
wieka tj. prawo do prywatności, tezując, że poddawane jest ono w
większości państw bez względu na ich ustrój wymogom bezpieczeń-
12
stwa narodowego. Z kolei w opracowaniu pt. „Międzynarodowe struk-
tury wiedzy i innowacji – mechanizmy zmiany, aktualne trendy i
uczestnicy”, w pracy pod redakcją E. Haliżaka pt. „Geoekonomia” (s.
162-186, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2012) dokona-
łam systematyzacji jakościowej i przestrzennej tytułowych struktur
innowacji i wiedzy, rozwijanych w ramach gospodarki opartej na wie-
dzy. Do tej nowoczesnej formacji ekonomicznej nawiązuję również w
dwóch innych publikacjach tj. artykule pt. „Inwestycje oparte na wie-
dzy a społeczeństwo informacyjne w Polsce”, w pracy zbiorowej pt.
„Czy inwestować w umiejętności informatyczne pracowników?” (s. 8-
26, Suwałki 2014) oraz we wcześniejszym opracowaniu pt. „Rosja,
Ukraina i Białoruś: koncepcje społeczeństwa informacyjnego i gospo-
darki opartej na wiedzy” na łamach „STOSUNKÓW MIĘDZYNARO-
DOWYCH” (Tom 30 r. 2004, nr 3-4, s. 169-189 ).
Ponadto do mojego dorobku naukowego należą badania nad
działalnością organizacji międzynarodowych w pogłębianiu między-
narodowej współpracy sektorowej „Udział Polski we współpracy
transportowej, technologicznej i dotyczącej zmian klimatu na forum
organizacji międzynarodowych”, w pracy pod redakcją S. Parzymiesa i
I. Rysińskiej pt. „Udział Polski w organizacjach międzynarodowych”,
(s. 367-392, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2012).
Ostatni, trzeci obszar prowadzonych przeze mnie badań na-
ukowych odnosi się do szeroko pojmowanej historii stosunków mię-
dzynarodowych (HSM) z odniesieniami do teorii tychże stosunków.
Ich celem staje się określenie poprzez analizę wybranych problemów
historycznych ich międzynarodowego kontekstu lub siły i skali od-
działywania na rzeczywistość międzynarodową. Najwcześniejszą pra-
cą o takim właśnie profilu jest „Globalizacja polityki Stanów Zjedno-
czonych 1945-1949”, która jest opublikowana wersja doktoratu (Ofi-
13
cyna Wydawnicza ASPRA - JR, Fundacja Studiów Międzynarodo-
wych, Warszawa 2001). Podejmuję w niej próbę zdefiniowania globa-
lizacji jako współczesnego megatrendu rozwojowego stosunków spo-
łecznych, zestawiając jej naturę ze specyfiką globalizmu (lub globali-
zacji) jako szczególnej formy udziału mocarstw światowych w polityce
międzynarodowej. Uzupełnieniem badań określających narzędzia po-
lityki zagranicznej potęg światowych stała się analiza „Czynnika mor-
skiego w polityce Stanów Zjednoczonych - aspekty historyczne”. Arty-
kuł pod tym tytułem został wydany w pracy zbiorowej „ Morze w cywi-
lizacji, kulturze, stosunkach międzynarodowych” pod red. E. Haliżaka
i in. (s. 97-108, Fundacja Studiów Międzynarodowych i Fundacja Mi-
syjno-Charytatywna Księży Werbistów, Warszawa 2006).
Zainteresowanie działalnością organizacji międzynarodowych
został uzupełniony w 2010 roku publikacją zbiorową pod redakcja
moją i M.F. Gawryckiego pt. „Liga Narodów Wybranych” ( Wydawnic-
twa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2010). W ośmiu roz-
działach zestawione zostały analizy percepcji Ligi Narodów przez sła-
biej opisane w literaturze przedmiotu jej państwa członkowskie lub
grupy państw. Celem pracy była także funkcja demaskatorska, tj.
ujawnienie instrumentalizmu mocarstw w sterowaniu pracą tej orga-
nizacji i selektywizmu korzyści odnoszonego z tytułu członkowstwa w
niej. Stąd tytuł pracy wskazuje, że zasada suwerennej równości człon-
ków była fasadowa i nie zaspokajała oczekiwań mniejszych państw.
Jako redaktorzy pracy podjęliśmy starania, aby uzupełnić tradycyjne
narzędzia metodologii historycznej narracją politologiczno-
międzynarodową.
Podobny cel postawiony został w ramach badań własnych nad
tożsamością historii stosunków międzynarodowych jako obszaru ba-
dań. Tok wnioskowania opisany został w artykule naukowym pt.
14
„Agnieszka opowiada bajki” w publikacji pt. „Wielo- i interdyscypli-
narność nauki o stosunkach międzynarodowych” pod red. A. Gałgan-
ka, E. Haliżaka i M. Pietrasia, (s. 415-440, Wydawnictwo RAMBLER,
Warszawa 2012). Wskazałam w nim różnice między historią stosun-
ków międzynarodowych a historią powszechną, opisując sposób wy-
korzystania paradygmatów nauki o stosunkach międzynarodowych do
badań nad wybranymi zagadnieniami historycznymi, jak również
wskazując własne doświadczenia w ramach dydaktyki HSM prowa-
dzonej przeze mnie na Uniwersytecie Warszawskim.
Głównym dziełem w ramach mojego dotychczasowego dorobku
naukowego zgłoszonym do oceny w procedurze o nadanie stopnia
doktora habilitowanego jest studium pt. „Jako monarcha i jako czło-
wiek. Uwarunkowania personalne decyzji politycznych Józefa II”,
Warszawa 2016. Opracowanie to poświęcone jest analizie decyzji poli-
tycznych Austriackiego władcy Józefa II Habsburga, cesarza rzym-
skiego narodu niemieckiego. Czas życia i aktywności politycznej Józe-
fa II przypadał na okres 1741-1790 i w sensie chronologicznym mieści
w obszarze szeroko pojętej historii stosunków międzynarodowych.
Przy wyborze tematu pracy kierowały mną motywy osobiste i nauko-
we. Przed piętnastoma laty zainteresowałam się hobbystycznie posta-
cią i działalnością Józefa II Habsburga, omawiana praca podsumo-
wuje zatem wieloletnie badania własne nad fenomenem cesarza jako
osoby i jako polityka. Celem pracy jest ukazanie zależności między
procesami decyzyjnymi w polityce, a ich kontekstem, w którym uwagę
koncentruję na uwarunkowaniach personalnych. Z realizacją tego celu
powiązana jest teza główna pracy, że stan zdrowia, osobowość i wize-
runek oraz percepcja rzeczywistości oddziałują nadzwyczaj silnie na
decyzje polityczne mężów stanu. Dla uproszczenia i symbolicznego
podsumowania tezy służy zdanie „historię tworzą ludzie”, które ozna-
15
cza, że jako autor opracowania nie identyfikuję się z koncepcją o bez-
względnie dominującym wpływie przemian społecznych na procesy
decyzyjne w polityce, dokonując analizy słuszności jednego z wcze-
śniejszych, dziewiętnastowiecznych podejść badawczych w historio-
grafii, skupionego wokół problemu wpływu jednostek na dzieje, w tym
przypadku – na procesy polityczne osiemnastowiecznej Austrii, u
progu zmian w Europie wywołanych Wielką Rewolucją Francuską.
Celem drugoplanowym jest podjęcie pionierskiej w Polsce próby
wykorzystania wybranych podejść teoretycznych z zakresu analizy po-
lityki do badań nad historią stosunków międzynarodowych. Do tego
celu posługuję się materiałem faktograficznym w większej mierze z
zakresu spraw zagranicznych monarchii habsburskiej, gdyż jest to
zgodne z moim wykształceniem podstawowym magistra stosunków
międzynarodowych i wieloletnią afiliacją zawodową w Instytucie Sto-
sunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Praca pod
względem konstrukcyjnym służy odpowiedziom na poniższe przykła-
dowe pytania badawcze:
jaka jest skala wpływu czynników personalnych: zdrowia,
osobowości, mentalności decydenta na procesy decyzyjne i
w jakim stopniu może on być nieświadomy ich znaczenia,
a wreszcie – jak istotnie konsekwencje niesie to dla jego
decyzji.
w jakiej skali, w jaki sposób, przy jakich ułatwieniach i
utrudnieniach, uwidacznia się wpływ głównego architekta
procesów decyzyjnych na ich genezę, redakcję, artykula-
cję, promocję i realizację.
w jaki sposób, w jakiej skali, z jakim skutkiem na procesy
decyzyjne wpływa efekt paradygmatyczny; jak należy po-
strzegać oddziaływanie mentalności epoki: ducha czasów
16
albo klimatu opinii na światopogląd decydenta i jego oto-
czenie.
jak dalece w badaniach pomijany jest problem różnic w
światopoglądowych minionych epok i współczesności, gdy
nauka próbuje wyjaśniać poza kontekstem ideowym po-
stępowanie mężów stanu.
W badaniach nad tym podobnymi kwestiami odwołałam się do
dorobku podejść postpozytywistycznych w naukach społecznych, a
zwłaszcza do postmodernizmu w teorii stosunków międzynarodo-
wych. Oparłam się na założeniu, że narracja o wydarzeniach histo-
rycznych, tak odległych jak panowanie Józefa II Habsburga, musi po-
siadać charakter subiektywny, przedstawia bowiem opinie badacza o
wydarzeniach opisywanych jedynie w źródłach pierwotnych i wtór-
nych, ale nie nawiązuje do jego własnego doświadczenia, jako ich po-
tencjalnego świadka czy uczestnika. Postmodernistyczny dyskurs, w
którym utrzymana jest konwencja tej pracy pozwolił wydobyć głębiej
zaakcentować wielodyscyplinarność i interdyscyplinarność nauki o
stosunkach międzynarodowych, w której specjalizuję się w ramach
mego dorobku naukowego. Toteż, poza tradycyjnie pojmowanym ob-
szarem studiów politologicznych, sięgnęłam do dokonań w wielu in-
nych nauk. Narracja postmodernistyczna pozwoliła w omawianej pra-
cy na zastosowanie zróżnicowanych narzędzi metodologicznych. Z
obszaru samego postmodernizmu wykorzystano genealogie wiedzy,
dla analizy korespondencji Józefa II. Z obszaru psychologii kognityw-
nej zaczerpnięto elementy teorii emocji i percepcji rzeczywistości. Z
zakresu teorii polityki zagranicznej odwołano się do teorii racjonalne-
go aktora, a z dorobku socjologii – teorii niewdzięczności społecznej.
Zgodnie z konwencją postmodernistycznego dyskursu praca napisana
została stylem określonym przez autora jako perswazyjny, tj. zaanga-
17
żowany i oparty na założeniu o prawie badacza do prowadzenia wy-
wodu naukowego w formie wywołującej emocjonalną reakcję czytel-
nika. Silny akcent położony na interpretację badanych treści miał
wzbudzić wątpliwość, czy przeważająca w nauce o stosunkach mię-
dzynarodowych koncepcja dążenia intersubiektywizmu poznania jest
właściwa lub przynajmniej poprawnie rozumiana. Intersubiektywizm
na poziomie praktyki politycznej służy utrzymaniu harmonii między
podmiotami, wydaje się jednak, że na poziomie wnioskowania na-
ukowego stanowi rodzaj ślepej uliczki. Przyjęta przeze mnie konwen-
cja narracyjna ujawnia mą głęboką wątpliwość, czy powinniśmy dele-
gitymizować ujęcia badawcze sytuujące się poza głównym nurtem
związanym z metodologią pozytywistyczną. Ambicją autora jest
przede wszystkim podjąć próbę zrozumienia przedmiotu badań, a w
dalszej kolejności skłonienia czytelnika do podobnych prób. Działanie
takie sytuuję w obrębie funkcji ideologiczno-wychowawczej nauki.
Daleka jestem natomiast od neutralistycznych prób intersubiektywi-
stycznego objaśniania rzeczywistości, które dominują w podejściach
pozytywistycznych, nawiązując do uzgodnionej drogą kompromisu
metody skupiania się na ontologii. Nie oznacza to, że w pracy mej on-
tologiczny wymiar badań został całkowicie zredukowany. Dokumen-
tacja źródłowa była jednak nade wszystko istotna dla rozbudowy
funkcji epistemologicznej dzieła.
Studium pt. „Jako monarcha i jako człowiek. Uwarunkowania
personalne decyzji politycznych Józefa II” składa się z obszernego
wprowadzenia, czterech rozdziałów i podsumowania. Wprowadzenie
określa motywacje wyboru tematu pracy, przedstawia wykorzystywa-
ne podejścia teoretyczne, wskazuje siatkę kategorii naukowych nawią-
zujących do badanego problemu i wyjaśnia przesłanki konstrukcyjne
pracy z uwzględnieniem wyboru narracji postmodernistycznej.
18
W rozdziale pierwszym skupiłam się na detalicznej analizie sta-
nu zdrowia Józefa II, ze szczególnym uwzględnieniem końcowego
okresu jego panowania. Cały rozdział służy dokumentacji tezy o
zmienności decyzji politycznych cesarza w zależności od jego stanu
zdrowia, jak również o wpływie pogłębiającej się emocjonalności jako
formy reakcji na problemy polityczne w okresie długiej i śmiertelnej
choroby. Prowadzi to do wniosku, że zarówno stan zdrowia fizycznego
jak i psychicznego rzutowały w kluczowy sposób na decyzje politycz-
ne, czyniąc z tego przez wiele lat aktywnego reformatora grabarza
własnych projektów.
W rozdziale drugim ukazałam wizerunek Józefa II jako decy-
denta politycznego, złożony z wyglądu i emanacji cech charakteru
oraz przekonań. Przedmiotem rozważań było pytanie o zdolność Józe-
fa II do autokreacji i ewentualną celowość budowania dualnego obra-
zu monarchy i człowieka. W toku badań doszłam do przekonania o
niezdolności, a nawet niechęci cesarza do konsekwentnego tworzenia
obrazu samego siebie jako decydenta, przy równoczesnej, do pewnego
stopnia intuicyjnej potrzebie podejmowania takich prób w obszarze
jego tożsamości jako jednostki. Prowadzić to może do wniosku, że
część decyzji politycznych była przezeń podejmowana z poziomu toż-
samości indywidualnej, a nie tożsamości męża stanu.
W rozdziale trzecim zajęłam się oceną wpływu otoczenia na de-
cyzje polityczne Józefa II, skupiając na kilku problemach. Po pierwsze
– oceniłam brak spójności w doborze przez cesarza najbliższych
współpracowników, z których część pełniła funkcje z racji posiada-
nych kompetencji, a część w związku z sympatią osobistą władcy, bądź
subiektywną oceną ich lojalności. Po wtóre – przeanalizowałam od-
działywanie nieformalnych więzi łączących cesarza z przyjaciółmi i
rodziną, co doprowadziło mnie do przekonania, że czynnik płci od-
19
grywał znaczącą rolę w definiowaniu tego wpływu. Prowadziło to do
wniosku, że czynnik mizoginii był silnym ograniczeniem dla podej-
mowania poważnej debaty politycznej przez cesarza z kobietami z jego
otoczenia.
Rozdział czwarty uczyniłam panoramą dorobku decyzyjnego Jó-
zefa II, skupiając się na sprawach zagranicznych, lub filtrując sprawy
polityki wewnętrznej monarchii habsburskiej przez relacje ze środo-
wiskiem międzynarodowym. W rozdziale tym zilustrowałam postawę
decyzyjną cesarza zgodną z modelem racjonalnego aktora, wskazując
równocześnie przykłady podejmowania decyzji, które zgodnie z kon-
cepcją kodu operacyjnego decydenta, podejmowane były w oparciu o
przekonania osobiste, zawsze bronione z uporem, ale często iluzo-
ryczne.
W podsumowaniu podkreśliłam, że w mojej ocenie celem Józefa
II jako decydenta politycznego była bezwzględna jedność monarchii
habsburskiej, której zaangażowanie w sprawy europejskiej można
określić jako realizację „zagranicznej polityki wewnętrznej”. Z prowa-
dzonych badań ujawnił się obraz Józefa II jako decydenta świadome-
go głównych zagrożeń w polityce wewnętrznej i zagranicznej, lecz nie-
zdolnego do osiągnięcia sukcesu w postaci reform i stabilizacji pozycji
międzynarodowej Austrii. Za główny problem nieefektywności decy-
zyjnej cesarza uznałam obok jego niekonsekwencji i zmienności dzia-
łania, pogarszającą się kondycję zdrowotną i emocjonalną. Nade
wszystko jednak – pragnienie osiągnięcia pewnego ideału: sługi pań-
stwa, którego źle pojęta realizacja, czyniła z cesarza wartościowego
człowieka, lecz nieskutecznego monarchę i decydenta.
W omawianym studium, które jest podstawą wniosku o prze-
prowadzenie procedury habilitacyjnej, łączę również dotychczasowy
dorobek w zakresie roli wiedzy i informacji w życiu społecznym, w
20
tym międzynarodowym ze studiami nad historią stosunków między-
narodowych. W rezultacie w omawianej pracy pojawił się problem re-
lacji między wiedzą a władzą polityczną. Poruszyłam problem rozu-
mienia wiedzy i informacji w epoce Oświecenia i poddałam ocenie
sposób wykorzystania wiedzy przez Józefa II w jego decyzjach poli-
tycznych. Wnioskuję przez to, że omawiana praca pozostaje w łączno-
ści z wcześniejszymi elementami mego dorobku naukowego poświę-
conego roli informacji w życiu społecznym i gospodarczym współcze-
snych państw.
Referaty na międzynarodowych i krajowych konferencjach
naukowych.
Czynny udział w życiu naukowym mojej osoby przejawia się
przede wszystkim w przygotowywaniu oraz wygłaszaniu referatów na
tematycznych konferencjach naukowych (krajowych i międzynarodo-
wych), poświęconych zagadnieniom z zakresu stosunków międzyna-
rodowych, bezpieczeństwa, politycznych, gospodarczych i społecznych
problemach współczesnego świata. Jako czynny uczestnik brałam
udział w następujących konferencjach naukowych krajowych i mię-
dzynarodowych, przygotowując, a także wygłaszając referaty:
1. udział w ogólnopolskiej konferencji Instytutu Stosunków Międzyna-
rodowych pt. „Unia Europejska – nowy typ wspólnoty międzynaro-
dowej”, – referat pt. „Neofunkcjonalne i neorealistyczne koncepcje
integracji europejskiej; Kazimierz Dolny n. Wisłą, wrzesień
2001;
21
2. udział w ogólnopolskiej konferencji Instytutu Stosunków Międzyna-
rodowych pt. „Globalizacja a stosunki międzynarodowe”, – referat pt.
USA – mocarstwo globalne; Kazimierz Dolny n. Wisłą, wrzesień
2002;
3. udział w ogólnopolskiej konferencji Instytutu Stosunków Międzyna-
rodowych i Zakonu Werbistów pt. „ Terroryzm międzynarodowy –
źródła i przejawy we współczesnym świecie”, – referat pt. Cyberterro-
ryzm jako nowe zagrożenie bezpieczeństwa międzynarodowego w do-
bie globalizacji (koreferat z M.F. Gawryckim, Krynica Morska, maj
2002;
4. udział w międzynarodowej konferencji Prywatnej Wyższej Szkoły Biz-
nesu i Administracji w Warszawie pt. „The United Nations: Threats
and Challenges in the 21st Century”, ”, – referat pt. “The UN’s contri-
bution to building cybersecurity”, Warszawa, marzec 2004;
5. udział w ogólnopolskiej konferencji WDiNP UW pt. „Demokracja a
nowe środki komunikacji społecznej” – referat pt. „Internet a proble-
my demokracji w stosunkach międzynarodowych” (koreferat z M.F.
Gawryckim); Warszawa, grudzień 2004’
6. udział w ogólnopolskiej konferencji Wyższej Szkoły Handlowej w Ra-
domiu pt. „Bezpieczeństwo międzynarodowe u progu XXI wieku” –
referat pt. „ONZ-towska koncepcja bezpieczeństwa informacyjnego”,
Radom czerwiec 2007’
7. udział w ogólnopolskiej konferencji Instytutu Stosunków Międzyna-
rodowych pt. „Państwo w teorii i praktyce stosunków międzynarodo-
wych” – referat pt. „Mocarstwowość w teorii stosunków międzynaro-
dowych”, Warszawa listopad 2007’
8. udział w ogólnopolskiej konferencji Instytutu Stosunków Międzyna-
rodowych pt. „Świat wobec zmieniających się wyzwań i zagrożeń” –
22
referat pt. „Naruszenia prywatności w Internecie”; Warszawa listo-
pad 2008’
9. udział w seminarium naukowym Instytutu Stosunków Międzynaro-
dowych UW pt. „Historyczny kontekst badania stosunków międzyna-
rodowych", - referat pt. „Między Machavellim a Guiccardinim” ,
Warszawa, marzec 2010’
10. udział w ogólnopolskiej konferencji Instytutu Studiów Międzynaro-
dowych Uniwersytetu Wrocławskiego pt. „Miękka siła w stosunkach
międzynarodowych” – dwa referaty: „Rola wiedzy i informacji w
koncepcji soft power Jospeha S.Nye’a” oraz „Rola Internetu w kre-
owaniu wizerunku państw. Nation branding on-line jako element soft
power", Wrocław listopad 2010’
11. udział w ogólnopolskiej konferencji Instytutu Stosunków Międzyna-
rodowych pt. „Wkład myśli pozaeuropejskiej w rozwój nauki o sto-
sunkach międzynarodowych”, - referat pt. „Postkolonialne dziedzic-
two myśli teoretycznej z zakresu nauki o stosunkach międzynarodo-
wych”, Warszawa październik 2011’
12. udział w ogólnopolskiej konferencji Polskiego Towarzystwa Studiów
Międzynarodowych pt. „Poza oblężoną twierdzę. Interdyscyplinarność
w nauce o stosunkach międzynarodowych”, - referat pt. „Relacja mię-
dzy historia a teoria stosunków międzynarodowych w świetle praktyki
dydaktyki 1995–2011”, Poznań listopad 2011’
13. udział w ogólnopolskiej konferencji Polskiego Towarzystwa Studiów
Międzynarodowych pt. „Normy, wartości i instytucje we współcze-
snych stosunkach międzynarodowych” - referat pt. „Kondycja zdro-
wotna jako determinanta procesów decyzyjnych w polityce zagranicz-
nej – ujęcie historyczne”, Wrocław listopad 2014’
14. udział w ogólnopolskiej konferencji Polskiego Towarzystwa Studiów
Międzynarodowych pt. „Liberalizm i neoliberalizm w nauce o stosun-
23
kach międzynarodowych” - referat pt. „Merkantylizm, fizjokratyzm,
etatyzm, liberalizm – zapożyczenia i inspiracje polityki gospodarczej
Austrii habsburskiej w latach 80. XVII wieku ”, Gdańsk listopad
2015’
15. udział w międzynarodowej konferencji Instytutu Europeistyki UW i
Politechniki Rzeszowskiej pt. „Zagrożenia i wyzwania bezpieczeństwa
współczesnego świata. Wymiar ekonomiczno-społeczny” - referat pt.
„Cyberzagrożenia i cyberbezpieczeństwo w świetle teorii stosunków
międzynarodowych”, Warszawa listopad 2015’
Poprzez swój czynny udział w konferencjach naukowych, a w
szczególności o charakterze międzynarodowym staram się przyczy-
niać do rozwoju polskiej nauki oraz wypracowania wielopłaszczyzno-
wego spojrzenia na problematykę rozwoju teorii i historii stosunków
międzynarodowych, jak również bezpieczeństwa teleinformacyjnego i
społeczeństwa informacyjnego.
Udział w projektach naukowych i strukturach eksperckich:
2001/2002 - Encyklopedia stosunków międzynarodowych – zespół
pod kierunkiem prof. dr hab. Edwarda Haliżaka (funkcja sekretarza
naukowego);
2010/2012 – Strategiczny Przegląd Bezpieczeństwa Narodowego –
struktura ekspercka przy Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej
/członek zespołu/
2011/2012 – Geoekonomia – zespół pod kierunkiem prof. dr hab.
Edwarda Haliżaka /członek zespołu/
24
Informacje dotyczące zatrudnienia w jednostkach nauko-
wych, naukowo-dydaktycznych i dydaktycznych. Pełnione
funkcje organizacyjne
Od października 2000 roku pracuję na Uniwersytecie Warszaw-
skim w macierzystym Instytucie Stosunków Międzynarodowych UW,
jako asystent, następnie jako adiunkt, a obecnie – na etacie starszego
wykładowcy. Jako pracownik ISM pełniłam następujące funkcje ad-
ministracyjne: od października 2000 roku do lutego 2001 roku byłam
kierownikiem dziennego magisterskiego studium stosunków między-
narodowych, następnie od lutego 2001 roku do września 2002 roku –
zastępcą dyrektora ISM ds. badań naukowych i współpracy z zagrani-
cą. Wreszcie od października 2002 roku do września 2005 roku pełni-
łam obowiązki zastępcy dyrektora ISM ds. studenckich. Od paździer-
nika 2005 roku do grudnia 2005 roku korzystałam z urlopu dla
podratowania zdrowia, do pracy na stanowisku adiunkta wróciłam od
stycznia 2006 roku. W roku akademickim 2007-2008 pełniłam obo-
wiązki kierownika zaocznego uzupełniającego magisterskiego studium
stosunków międzynarodowych w zamiejscowym punkcie konsulta-
cyjnym UW w Płocku. Wreszcie od września 2008 roku do chwili
obecnej pełnię obowiązki zastępcy dyrektora ISM ds. dydaktycznych.
Do chwili obecnej Uniwersytet Warszawski pozostaje moim podsta-
wowym miejscem pracy w rozumieniu przepisów prawa o szkolnic-
twie wyższym.
Podstawową afiliacją naukową w ramach macierzystego Instytu-
tu jest Zakład Historii i Teorii Stosunków Międzynarodowych. W ra-
mach jego profilu naukowo-dydaktycznego prowadzę nieprzerwanie
od dwudziestu jeden lat zajęcia z przedmiotu Historia stosunków
międzynarodowych, do ubiegłego roku akademickiego wykładałam
25
również Teorię stosunków międzynarodowych, a w krótszych prze-
działach czasu takie przedmioty jak: Negocjacje międzynarodowe, De-
cyzje w stosunkach międzynarodowych, Organizacje międzynarodo-
we, Prawo informatyczne, Globalne społeczeństwo informacyjne. W
latach 2000-2004 byłam zatrudniona jako wykładowca w Prywatnej
Wyższej Szkole Biznesu i Administracji w Warszawie. Prowadziłam
zajęcia z przedmiotów: Organizacje międzynarodowe i Międzynaro-
dowe stosunki polityczne. Na przestrzeni lat 1998 – 2008 prowadzi-
łam zajęcia w Wyższej Szkole Stosunków Międzynarodowych i Ame-
rykanistyki w Warszawie z przedmiotów Historia stosunków między-
narodowych, Teoria stosunków międzynarodowych.
W latach 2005-2011 byłam zatrudniona na stanowisku wykła-
dowcy w Wyższej Szkole Handlowej w Radomiu, w której prowadzi-
łam zajęcia z przedmiotów: Historia stosunków międzynarodowych,
Organizacje międzynarodowe.
Dorobek w zakresie popularyzacja nauki i dydaktyki
W dotychczasowym dorobku dydaktycznym uwzględniałam
również elementy promocji nauki, które w mojej ocenie mają cechy
innowacyjne. Od roku 2011 inicjuję i moderuję multimedialne projek-
ty studenckie poświęcone różnorodnym aspektom historii stosunków
międzynarodowych (HSM), pod wspólnym tytułem „Sens HSM”. Ty-
tuł należy rozumieć jako zachętę do poszukiwania istoty i głębi wyda-
rzeń z przeszłości polityki międzynarodowej oraz do ukazywania ana-
logii między minionymi a współczesnymi zjawiskami i procesami sce-
ny międzynarodowej. Do współpracy angażuję głównie studentów I
roku studiów pierwszego stopnia, którzy z dużym entuzjazmem do-
bierają pod moim kierunkiem i realizują samodzielnie sprofilowane
zadania tematyczne. Rezultaty prac prowadzonych wspólnie ze stu-
26
dentami w latach 2011-2014 zamieszczone zostały pod adresem inter-
netowym [URL - http://sens-hsm.ism.uw.edu.pl/] na przygotowanej
specjalnie w tym celu stronie. W roku akademickim 2011/2012 był to
projekt poświęcony był omówieniu kilkudziesięciu kluczowych wyda-
rzeń międzynarodowych z lat 1815-1945 i nosił tytuł „Historia ma głę-
boki sens”. W roku akademickim 2012/2013 za temat projektu obrano
znane postacie historyczne, nadając tej edycji tytuł „Historię tworzą
ludzie”. W roku akademickim 2013/2014 w ramach kolejnej odsłony
projektu omówiono wybrane „Symbole i metafory w HSM”. W związ-
ku z dwusetną rocznicą wielkiego wydarzenia jakim dla historii sto-
sunków międzynarodowych był kongres wiedeński 1814-1815, w roku
akademickim 2014/2015 przeprowadzono edycję pt. „Inicjatywa Wie-
deń 2014” przy współpracy ze studenckim kołem naukowym „Inicja-
tywa”. Był do największy z dotychczasowych projektów poświęconych
promocji wiedzy z historii stosunków międzynarodowych, trwający
dziewięć miesięcy od września 2014 do czerwca 2015. Zarówno inau-
guracja projektu, jak i jego zakończenie powiązane były symbolicznie
z datami początku i końca obrad kongresu wiedeńskiego. W ramach
tej edycji projektu zorganizowano kilka seminariów naukowych z
udziałem zaproszonych ekspertów krajowych i międzynarodowych.
Niezwykle innowacyjnym narzędziem dydaktycznym okazała się gra
planszowa pn. „Kongres”, której wydanie komercyjne planowane jest
przez jej autorów. Wszystkie rezultaty prac zostały umieszczone pod
adresem internetowym [URL - http://inicjatywa-wieden-
2014.blogspot.com]. Wspomnieć należy, że wszystkie edycje projektu
pt. „Sens HSM” spotkały się z życzliwym przyjęciem Władz Wydziału
Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW. Obecna 5. edycja projektu
nosi tytuł „Rewolucja a stosunki międzynarodowe”, a jej zakończenie
przewidziane jest na czerwiec 2016 roku.