Bizden-Söylemesi-1-2.-Baskı

8/17/2019 Bizden-Söylemesi-1-2.-Baskı

1/516

BİZDEN SÖYLEMESİ -1

AKP

İNTİHARA GİDİYOR

AHMET AKGÜL


2/516

2

İÇİNDEKİLER

Önsöz:Yazarın Ayarını ve Amacını Okumak .................................................................................. 5

Giriş: Sözler Hedefi Vurunca Ses Getiriyor ................................................................................... 12

1- Türkiye Yol Ayrımında Bulunuyor ..................................................................................................... 17 Parçalanma Sırası Türkiye’de ........................................................................................................... 19

Uçurumdan Düşerken Uçtuğunu Sanıyor .......................................................................................... 21

AKP Acı Akıbetine Koşuyor .............................................................................................................. 27

AKP İntihara Gidiyor .......................................................................................................................... 35

2- AKP, ABD Dolmuşuna Muavinlik Yapıyor ........................................................................................ 40

Kriz mi AKP’den, AKP mi Krizden Çıkıyor? ....................................................................................... 46

Sahi AKP Kime Hizmet Ediyor? ........................................................................................................ 56

AKP’nin Soros Ekonomisi “Sos” Veriyor! ........................................................................................... 61

AKP Eliyle Ekonomi İflas ediyor ........................................................................................................ 66

Batının Başına AKP Kuş’u konuyor ................................................................................................... 71

3- AB’nin Hilmi Özkök ve Tayip Erdoğan Sevgisi Nerden Geliyor? ................................................... 76

AKP Sorunu Kangrenleşiyor ve Tayyip Bey’in Sonu Yaklaşıyor ....................................................... 79

AKP Devlet Politikasından Sapıyor ................................................................................................... 84

Söylemini bilmeyen Hükümet, Ülkeye Dert açıyor ............................................................................ 90

AB ve ABD ordumuzdan Ne İstiyor? ................................................................................................. 96

4- İçimizdeki Dış Güçler Azıtıyor .......................................................................................................... 100

Dışarıda Vatikan, İçeride YÖK AKP’yi Takmıyor ............................................................................. 106

5- Amerika CHP-MHP Koalisyonu mu İstiyor? ................................................................................... 113

Mehmet Ağar’ın Amerika’ya Mesajı: “AKP Hurdaya Çıktı Biraz da Beni Kullanın” diyor! ............... 117

CIA’dan Mehmet Ağar’a Yeni Rol Veriliyor ...................................................................................... 125

Mehmet Ağar İsrail’e Yarar .............................................................................................................. 131

6- İran’a Saldırı Hazırlığı Yapılıyor ....................................................................................................... 139

İran Savaşı Başlamış Bulunuyor ..................................................................................................... 144

AB Ülkeye İhanet, Millete Hakaret Kokuyor .................................................................................... 149

7- Şemdinli Vakası Perde Arkası .......................................................................................................... 157 Görev Süresi Tartışmaları Hangi Amaçlıydı? .................................................................................. 166

Büyükanıt Tartışmaları Neyin Kanıtıydı? ......................................................................................... 171

Yaşar Büyükanıt Paşa Oyuna mı getirilmeye çalışıldı? .................................................................. 177

Bu Hükümetin Haberi Var mıydı? .................................................................................................... 182

İşbirlikçilerin Yaş Hezimeti ............................................................................................................... 189

8- Egemenliğin Devri İdamlık Suçtur ................................................................................................... 194

Kürdistan’ı Kurmak Türkiye’ye mi Düşüyor? ................................................................................... 198

Ehli Sünnete Karşı Şii İttifakı ........................................................................................................... 208

Irak Anayasası ve İşgalin Esası ...................................................................................................... 211

Türkiye Kürtleri ve Irak Seçiminin Sonuçları .................................................................................... 215

Dicle Fırat Kürdistan’a mı? .............................................................................................................. 221


3/516

3

9- Dünyanın En Zor Soruları ................................................................................................................. 230

“Stratejik Esaret” Belgesi ve AKP’nin Haysiyet Meselesi ................................................................ 232

Küresel Güçlere Demokratik Kölelik ................................................................................................ 239

Abdullah Gül, Emperyalizmin Elçisi mi? .......................................................................................... 250

10- ABD Saldırıyor, AKP Çanak Tutuyor ............................................................................................... 254

Amerikan Gezisi ve Kahraman Gazileri ........................................................................................... 259

Sn. Baş Yalaka Yalan Atıyor ........................................................................................................... 263

İncirlikten Sonra Boğazlar ve Hazar mı Veriliyor? ........................................................................... 267

11- Türkiye Orecla Tuzağında Çırpınıyor .............................................................................................. 274

CIA’nın 2. Merkezi Türkiye mi Oluyor? ............................................................................................ 278

CIA Türkiye’ye Taşınıyor ................................................................................................................. 282

CIA-MOSSAD Güneydoğuda Ne Arıyor? ........................................................................................ 286

12- Artık Uyanın ve Utanın ...................................................................................................................... 295

Siyonizmle Yahudilik Ayrıdır ............................................................................................................ 298

Şu Dört Tarihi Unutmayalım ............................................................................................................ 302

Çelişkiler ve Gariplikler .................................................................................................................... 305

AKP Fecri Kazipti ............................................................................................................................. 311

AKP’nin Kongresi ve İktidar Kangreni ............................................................................................. 313

13- Model Arayışı ve İslam ..................................................................................................................... 319

AB’nin Tükenişi ve Türkiye’nin Avrasya’daki Yeri............................................................................ 324

Batı Emperyalizminin İslam’la Savaşı ............................................................................................. 337

Gazze’den Geri Çekilme Bir savaş Manevrasıdır ............................................................................ 345

Papa Küfür ve Zulüm Medeniyetinin Temsilcisidir........................................................................... 355

Kurtlar Vadisi Kürtler Vadisine Hazırlık mı? .................................................................................... 359

Çuvalın İntikamı Filimle Değil Fiilen Alınır ....................................................................................... 365

İşkence Batı’nın İbadetidir ............................................................................................................... 370

14- Acil Tehdit, Bu Hükümettir! .............................................................................................................. 375

Ampul’ün Tükenen Enerjisi .............................................................................................................. 380

Vural Savaş’ın Tarihi Tespitleri ve Fetullahçılık Tehlikesi ............................................................... 385

AKP’nin Milliyetçiliği ......................................................................................................................... 391

15- Dünyada İnsani Cephe Güçleniyor ................................................................................................. 402

Talihsiz Türkiye Nereye Sürükleniyor .............................................................................................. 406

TÜSİAD’ı da Siyaset Tutsaklarını da Aşmalı ................................................................................... 411

Başbakanla Tüsiad “Ateşkes”te Anlaştı mı?.................................................................................... 418

Fehmi Koru: Bilderberg “Vaaz”cısı mı Yapıldı? ............................................................................... 423

16- Çocuk Köyleri mi, Fuhuş Yuvası mı? .............................................................................................. 426

Uyuşturucu Faciası Yayılıyor ........................................................................................................... 431

AKP’nin Manevi Tahribatı ................................................................................................................ 440

17- Acilen Erbakan’a İhtiyaç Var ............................................................................................................ 449

18- AKP Tıkanıyor, Başbakan Şımarıyor ............................................................................................... 454 Türkiye Üzerinde Karanlık Oyunlar ................................................................................................. 458

Süleyman Demirel’in Yeni Atağı ...................................................................................................... 463


4/516

4

Yeni Oluşumun Eski oyuncakları ..................................................................................................... 467

Bush’un Tavrı, Haçlı Bakışını Yansıtıyor ......................................................................................... 473

19- Devletin Cinleri Görevini yapıyor .................................................................................................... 478

Hayati İhtiyaç Varsa, Müdahale Meşrudur ...................................................................................... 482

“ERKE” den Ürkenlerin Derin Korkusu! ........................................................................................... 491

Cumhurbaşkanı Kim Olacak? .......................................................................................................... 501

Anayasa Mahkemesine Görev Düşüyor .......................................................................................... 508

20- Ahmet Akgül ve Kitapları ................................................................................................................. 516


5/516

5

ÖNSÖZ

YAZARIN AYARINI VE AMACINI OKUMAK

Kur’an’ın:

“Ey İman edenler!

(Harama ve haksızlığa alışkın olan; mesuliyet ve hizmetlerinde gevşek ve şaşkın davranan, makam ve

menfaat için riyakârlığa ve sahtekârlığa yatkın bulunan, marazlı ve münafık kesimlere yakın duran) bir fasık,

eğer size (kitap, televizyon, gazete, dergi, sohbet veya seminer yoluyla) bir haber (gündeme) getirirse, onu

etraflıca araştırın”1 emri,

“Tahkik ve tahlil etmeden hiçbir yayına, yazılana ve konuşulana, hemen itibar ve ittiba

edilmemesi” gerektiğini ortaya koymaktadır.

Ayet ve hadisle konuşulsa, hayırlı ve yararlı şeyler konu yapılsa, değerli ve deneyimli sanılan birinin

ağzından ve kaleminden de çıksa:

“Bu gerçekler, hangi mantık ve maksatla söylenmiş ve ne gibi bir hedef gözetilmiştir?”

sorusunun cevabı mutlaka aranmalıdır…

“Ben derim ki: Kim söylemiş? Kime söylemiş? Ne (şartlar ) içinde söylemiş? Ne için (hangi niyetle)

söylemiş?” sorularının cevabına dikkat etmek te lazımdır, hatta elzemdir”2

Çünkü insanda, bir şey konuşup yazarken veya bir iş yaparken;

“Müdebbiri galib (Bir konuda öyle hareket ve hazırlık yapmaya sevk eden düşünce):

● Ya akıl (ve feraset) veya basardır (zahiri gördükleridir)

●Ya efkâr (araştırılıp olgunlaşmış doğru fikirler)dir veya hissiyattır (nefsi ve hamasi duygulardır)

● Ya haktır (Allah rızası ve ahiret hazırlığıdır) veya Kuvvettir (Güçlü görüp korktuğunun veya menfaat

umduğunun hesabına konuşmaktadır)

● Ya hikmet ( ve hakikat adına davranmakta) veya hükümettir (iktidara yaranmaya çalışmaktadır) ●(Bu tavır ve yazıları) Ya Müyulatı kalbiyedir (Kalbi ve ruhi meyil ve muhabbetlerin neticesidir) veya

Temayülatı akliyedir (Akli ve ilmi eğitim ve eğilimlerin eseridir)

● Ya heva’dır (Nefsi ve dünyevi arzuların ifadesidir) veya hüda’dır (Kur’ani bir hidayet ve işarettir)3

Zira: “Bir Müslim’in her bir sıfatı (ve icraatı) İslamiyet’ten neş’et etmek lazım gelmez.4

Yani “Filan kişi Müslüman ve muttaki bir şahsiyet bilinir. Öyle ise her sözü ve davranışı İslami’dir,

güzeldir” diye düşünmek yersizdir ve geçersizdir.

Çünkü hiçbir insan: Nefsinden, hislerinden ve dünyevi heveslerinden tamamen kurtulmuş ve her hali

Allah tarafından korunmuş değildir. Herkesin imtihanı ömür boyu devam etmektedir. Peygamberler ve Hz.

Mehdi gibi çok özel bir inayet, hidayet ve istikamet üzere bulunacağı bildirilen şahsiyetler dışında, her

birimizin, ayağının kayması, davasından kopması hatta İslam’dan cayması imkân dâhilindedir.

Ve hele, sevdiğini övmekte, nefret ettiğini ise yermekte aşırı gitmek maalesef pek kurtulamadığımız bir

hastalık ve haslettir. Oysa Bediüzzaman’ın ifadesiyle:

“Mübalağa (bir konuyu abartma) ihtilalcidir. Şöyle ki: lezzet aldığı şeye aşırı meyletmek,

vasfettiği şeyleri yuvarlak laflarla büyütmek, naklettiği şeyleri ise mübalağa ile şişirmek ve hayal ile

hakikati karıştırıp gerçekleri gölgelemek; maalesef insanlığın kötü bir âdetidir”5

Hâlbuki “Bu çeşit mübalağa, kudrete aykırı ve takdire iftiradır. Çünkü “Daire -i imkândan ve mevcut

olandan daha güzeli ve mükemmeli, mümkün değildir”

1 Hucurat: 62 Bediüzzaman / Muhakemet. 2. Makale. Unsuru Belagat 12. mesele. Hatimesi 3 Bak: Muhakemat. 1. Madde 8. Mukaddime4 Bak: Muhakemat. 1. Makale. 7. mukaddime, Hatime5 Muhakemat. 1Madde. 7. Mukaddime


6/516

6

Velhasıl, bir yazıyı, bir kitabı:

Yazan Kimdir?

Bir yazarın kariyeri kadar karakteri, şöhreti kadar ilişkileri, şeytani veya Rahmani cephenin onunla ilgili

kanaatleri de oldukça önemlidir.

Neyi hedeflemektedir?

Yaldızlı kelimeler ve heyecanlı cümleler arkasında hangi mesajı vermek istemektedir. Beyinlere ne

türlü bir fikri masaj yapma niyetindedir. Kimler adına hareket etmektedir?

Islah ve irşat derdinde midir; yoksa istismar ve suistimal peşinde midir? Okurlarını, İslami gayret ve

insani mesuliyetle diriltmek mi, yoksa cihat ve hayat ruhunu körletip dejenere etmek ve Siyonist patronlara ve

partilere devşirmek mi niyetindedir?

Evet, sözlerin içindeki “öz”leri, yazıların gerisindeki “yüz”leri sezip seçmek gerekir…

Kitapların kâtipleri kadar, keyfiyet ve zihniyetlerini… Konuşmaların hatipleri kadar, bunların asıl

heveslerini ve hedeflerini de anlamaya gayret etmelidir…

“Çünkü söz ve yazı, sahibinin aynasıdır. Dil, kalbin tercümanıdır. Beyanı lisan, aynıyla insandır!”

denmiştir… Yani bir yazarın kalbini keşfetmeden, kaleminden dökülenleri tahlil etmek mümkün değildir.

Aristo ve Farabiye göre:

“Her önerme (her türlü görüş, kanaat, yorum ve teklif), mutlaka, bir şeye iman etmeye ve başka bir

şeyi de inkâr etmeye yöneliktir”6

Öyle ise sormanız gerekir: Bu yazı veya kitap; bizleri neye-kime inanıp önem ve öncelik vermeğe

yöneltmektedir?..

Ve yine, neleri-kimleri gereksiz gösterme ve vazgeçirme niyetindedir?..

İbn-i Sina ise “Yazılan ve konuşulan “lafız”ların, hangi mantığın meyvesi ve hangi mana ve maksadın

çekirdeği olduğunu düşünüp değerlendirmek gerektiğini” söylemektedir.7

“Tağut’a (canlı ve cansız putlara ve batıl inançlara) kulluktan ictinap eden, Allah’a içtenlikle yönelen ve

(mutlulukla) müjdelenen kullar şunlardır:

“Ki onlar (her konuda yazılan ve konuşulan) sözü dinleyip duyar, (ama bunlardan Kur’ana ve vicdana

en yakın bulduğuna) uyarlar…8 Ayetleri duyduklarımızı ve okuduklarımızı Kur’an ve vicdan süzgecinden

geçirmemiz gerektiğine işaret etmektedir.

“Allah’a çağıran, Salih amelde bulunan ve kesinlikle ben müminlerdenim (iman ve İslam

cephesindeyim) diye (açıklayandan) daha güzel sözlü kimdir?”9 Ayeti de, İslam’ın safında ve mazlumların

yanında ve tabi Batılı barbarların karşısında olduğunu açıklamayan kimselerin; söz ve yazılarına itibar ve

itimat edilmemesi yolunda dolaylı bir ikaz içermektedir. Çünkü ayette (Ben Müslüman’ım) demenin

yetmeyeceği; mutlaka “İnneniy minel müslimiyn=Ben Müslümanlardan(taraf)ım” demek gerektiğiemredilmiştir.

Bu konuda Sadettin Acar’ın Milli Gazete’deki şu nefis yazısı da, dikkate değerdir:

Yazarı tanımak, yazının şifresini çözmek…

1-Yazmak, insanların tasalarını (ve tasarılarını) paylaşıma açmasıdır bir yönüyle. Bu demekt ir ki;

sadece bir meselesi olanlar yazar/ yazabilir… Bir tasası, bir davası olmayanın, bunu paylaşıma açmak gibi

bir çabası da olamaz doğal olarak. Yazının ciddiye alınabilirliği, bu tasanın değeri ile çok yakından ilgilidir.

Tasamız ne kadar büyük ve onun çerçevesi ne kadar genişse, yazdığımız yazının ilgi alanı da o kadar geniş

olacaktır. Dolayısıyla her yazı, yazarın ufkunun ipuçlarını gizler içinde. Ve yazarının gerçek dünyasının

6 İbn-i Sina Mantığı M. Naci Bolay MEB. Yayınları. İST. 1994. Sh: 41 7 A.g.e Sh:1218 Zümer: 17–189 Fussilet: 33


7/516

7

sınırlarını da gösterir bize her kelime…

2-Hiçbir yazı, yazarının kimliğinden bağımsız düşünülemez. Mesela imzasız yazı, ne kadar bizi baştan

çıkarırsa çıkarsın, yine de ona karşı ihtiyatlı bir tavır takınırız. Çünkü biz, yazılanı yazanla birlikte düşünmek

ve ikisini bir çerçeve içinde değerlendirmek isteriz çoğu zaman. Ve çünkü sadece yazılana bakarak

değerlendirmiyoruz bir metni, yazının dışında kalan birçok şeyi de hesaba katarız onu anlama uğraşı

verirken. Çünkü çok zaman yazar, yazarak rahatlamayı amaçlamıştır. Yani yazısını, kendi için yazmıştır her

şeyden önce. O yazının oluşması anına kadar, içinde biriktirdiği her neyse, işte o şeyi dışarıya atmıştır,yazarak. İşte bundan dolayı yazarı tanımak, yazının şifresini çözmekte bize yardımcı olacaktır. Evet, her

yazı, yazarı tarafından kodlanmış ve anahtarı sadece yazarında bulunan bir şifredir. Yani bir yönüyle de

yazmak, bir itiraftır aynı zamanda, yazarın yaşantısına dair bir ipucudur. Ve her yazı; özel bir denemenin, bir

tecrübenin ürünüdür.

3-Yazının insan hayatında neye tekabül ettiğini düşünün, sonuç olarak sahici bir karşılığının

olmadığını göreceksiniz. Yani yazmak, boşluğa seslenmek gibi bir şeydir. Yazmayı anlamlı hale getirecek

olan tek şey, yazının paralelindeki yaşamaktır. Yani yazıyı anlamlı ve ciddiye alınabilir kılan (yazarın

yazdıklarıyla hemhal olması, eylemleriyle söylemlerinin uyuşmasıdır.) Hayatta kendisine bir uygulama alanı

bulamayacak olan bir yazı, bir nostaljiden, bir ütopyadan öteye anlam ifade etmez… 4-Öte yandan yazar, ipin bir ucunda bulunan ve ipin diğer ucundakilerle diyalog kurmak isteyen kişidir

son tahlilde. İpin diğer ucunda devamlı birileri var mı peki? Olsun ya da olmasın, ama yazar birilerinin var

olduğunu farz ederek mesajını yollar. Bununla birlikte ipin diğer ucundakiler, biz buradayız diye bir tepki

verdiklerinde, bu, yazara bir güç verir ve boşluğa seslenmediği noktasında, onu ikna eder. Yazar, yalnız

olmadığını hisseder bir anda. Kendisine bir ortak bulmuştur: Kâr ya da suç ortağı…

5-Yazının gücüne inanmak; buna evet, ama yazının söz gibi sorumluluk getirdiğine de inanmak

durumundayız. Nasıl ki söylediklerimizden sorumlu isek, aynı derecede, belki daha fazla, yazdıklarımızdan

da sorumluyuz. Yani, yazının göz ardı edilemez bir gücü var, bu doğru, ama küçümsenemez bir sorumluluğu

ve yükümlülüğü de var. Dolayısıyla, söz gibi yazı da, ya lehimize ya aleyhimize kullanılabilir.

6-Peki, yazar objektif davranabilir mi? Bu soruya olumlu cevap veremeyeceğim. Çünkü her şeyden

önce yazılması gereken onca konu dururken, paylaşılması mümkün olan onca mesele arasında yazarın “bir

konuyu seçme” si bile, bu objektifliğin önündeki bir engeldir. Yani yazılması gerekenler diye bir liste

oluşturmak, sonra da bu listeden herhangi bir konuyu seçmek, tamamen sübjektif bir tavırdır. Buradan

başlayarak, yazarın yazdığı konuda şunu değil de bunu tercih etmiş olmasına kadar bir sürü kişisel tasarrufta

bulunması, yazarın objektif olmasını engeller. Bunun için de, hiçbir yazının objektif olamayacağını

düşünüyorum. Bir meselede, bir insana tercih hakkı bırakılmışsa ve kişi o meselede bir tercihte bulunuyorsa,

orada objektiviteden söz edilemez kanaatini taşıyorum” tespit ve tahlilleri hikmet ve gerçekleri

yansıtmaktadır.

Aydınların Arsızlığı

Kendi kirli düşüncelerine âşık ve hain çevrelere kiralık yazarların… Karanlık kafalı ve aydın yaftalı

adamların... İlim ehliyeti ve bilim haysiyeti bulunmayan, etiketli profların; çağdaş Firavunlara ve Karunlara

“bel’am”lık yapan yazıları, yorumları, kitapları ve konferansları dikkatle incelendiğinde; bunların hangi

merkezlerin “kitap yüklü merkepleri10 olduklarını anlamak hiç te zor değildir.

İster liberal milliyetçi sağcı geçinsin, ister layt veya radikal İslamcı bilinsin, isterse solcu sosyalist

ulusalcı rolü üstlensinler; son tahlilde hepsinin de şu iki noktada birleştikleri görülecektir:

1-Evrensellik hevesiyle Milli egemenliğimizi kısmen veya tamamen devretmeye, küreselleşme

bahanesiyle Siyonist sermayeye köleleşmeye hazır ve işte bu yüzden AB’ye, ABD’ye ve İsrail’e taraf ve

razıdırlar. 2-Fırsat buldukça açığa vurmaktan ve korkularını kusmaktan geri durmadıkları gibi; hepsi de Kuvayı

10 Cuma Suresi:5


8/516

8

Milliye dirilişine, Milli Görüş’e ve özellikle Erbakan gerçeğine şiddetle karşıdırlar.

Hatırlayacaksınız; Boğaziçi Üniversitesi 25 Mayıs’ta başlayıp 3 gün sürecek olan, 1915 Ermeni

olaylarına ve tehcire ilişkin Türkiye’nin tezlerini sorgulayan tarihçi, sosyolog ve gazetecilerin katılacağı bir

konferans düzenlemişti. Ama baskılar üzerine vazgeçilmişti.

Adını da “Osmanlı Ermenileri: Bilimsel Sorumluluk ve Demokrasi Sorunları” koymuşlardı

Konferansın düzenleyicileri olarak da Bilgi Üniversitesi’nden Prof. Dr. Murat Belge, Sabancı

Üniversitesi’nden Prof. Dr. Halil Berktay ve Boğaziçi Üniversitesi’nden Prof. Dr. Selim Deringil gözüküyordu. Yer seçimi bile enteresandı. Çünkü Boğaziçi Üniversitesi’nin mirasını devraldığı Robert Kolej 1863

yılında Bebek sırtlarında küçük bir binada faaliyete geçmiş ve Amerika Birleşik Devletleri sınırları dışında

kurulan ilk Amerikan yükseköğretim kurumu olmuştur. 1971’de Türkiye Cumhuriyeti hükümeti tarafından

devralınan ve Robert Kolej kampüsünde kurulan Boğaziçi Üniversitesi Robert Koleji’nin eğitim öğretim

geleneklerinin varisi olmuştur.

Robert Kolej’in kurucuları ise Dr. Cyrus Hamlin ve New York’lu Mr. Cristopher Rheinlander Robert’tir.

Dr. Cyrus Hamlin düşüncelerini şöyle açıklamaktadır:

“Fatih; bu şehri bu tepelerinden fethetmiş, ben bu milletin kültürünü yine bu tepelerden fethedeceğim!”

Konferansı düzenleyenlerden Berktay, resmi görüşü savunanlardan kimseyi çağırmadıklarını açıkçadile getiriyordu.

Eğer Türkiye’de düzenlenen bir konferansta Türkiye’nin tezlerine yer yoksa bunun anlamı gayet açıktır

ki; bu da Ermeni iddialarına yol açmak ve bilimsellik adı altında “asılsız soykırım iddialarını”

meşrulaştırmaktır!

Konferansın davet metnindeki şu satırlara bakın:

“Konferans düzenleyicileri, bu yeni oluşumun ortak paydasını vicdani bir sorumluluğun ortak

paydası olarak ifade ediyorlar. Bu, yalnızca bilimsel gerçeklik açısından ve dünya vatandaşlığı

nezdinde bir sorumluluk değil, ülkemize, toplumumuza, demokrasimize karşı da bir sorumluluktur.”

Sorumsuzluğun daniskası ve bilimsellik arkasından hurafe pazarlamanın en dik alasıdır bu satırlar.

Vicdani sorumlulukmuş! Dünya vatandaşlığıymış!

Bu ülkenin vatandaşlığı rahatsız mı etti sizi!

Kimsiniz siz Allah aşkına!

Oklarınızı kendi ülkenize, kendi milletinize, kendi tarihinize nasıl çeviriyorsunuz?

Avrupa’ya şirin görünmek ve yabancılardan elde ettiğiniz “rant”ların kaybetmemek uğruna Türk karşıtı,

İslam karşıtı görünmeyi hangi insani ve bilimsel etik anlayışıyla bağdaştırıyorsunuz?

Cesaretiniz Varsa!

1877 Rus savaşından sonra Birinci Dünya Savaşının sonuna kadar binlerce Türk Balkanlar’da

“muhacir” olarak yerlerinden edildi. Yani “tehcire” tabi tutuldu.

Hatta binlercesi katledildi.

Asıl soykırıma Türkler maruz kaldı

1912 Balkan Harbinden önce Avrupa’da ki Türk nüfusu Anadolu’dan daha fazlaydı.

Vicdanlarınız çok hassassa hadi gidin bu insanlar için bir konferans düzenleyin!

“Bu Türkleri ilgilendiriyor” diyorsanız biz sizlere tüyo verelim.

Balkan Harbinden önce–madem Türkleri es geçiyoruz–Selanik’te çokça Yahudi vatandaşımız vardı.

Selanik sonra birden Yunan kenti oldu.

Sizler dünya vatandaşısınız öyle mi? O zaman çok cesaretiniz varsa hadi gidin Atina’da bu

Yahudi’lerin akıbetiyle ilgili bir konferans düzenleyin!

Beğenmediniz mi? 1980’lerde Sabra ve Şatilla kamplarında çoluk çocuk demeden binlerce Filistinli katledilmişti.

Hadi gidin Kudüs’e o zaman! Orada Filistin halkıyla bir dayanışma toplantısı düzenleyin!

Dahası var! Bakın Bağdat orada! Her gün yüzlerce masum insan ölüyor!


9/516

9

Ne susuyorsunuz? Onlar Ermeni değil öyle mi?

O zaman gidin Karadağ’a! Ermenistan’ın işgal ettiği topraklardan göç etmek zorunda kalan bir

milyondan fazla insanın ne halde yaşadığını bir görün!

Erzurum yaylalarında eski 40 derecede Ruslara karşı savaşırken bir yandan da “kandırılmış

tebaalarımızın” arkadan sıkacağı kurşunları hesaba katmak zorunda kalan o insanlar; sizler boğazın mavi

sularına bakıp viskilerinizi yudumlarken kendilerini “katil” ilan edesiniz diye bu vatanı miras bırakmadılar!

Sizler gibi; dünya gerçeklerinden kopmuş maceraperestlerin elinde Sarıkamış dağlarında donarakölen 80 bin asker, yazlık elbiseleriyle nerdeyse her türlü lojistik destekten yoksun aç ve bilaç olarak yollara

düşerken bir kez olsun bile kendi milletini sırt çevirmeyi ve düşmanlarının ekmeğine yağ sürmeyi

düşünmediler.

Üstelik o zaman; dağa çıkmış bulunan Ermeni Komitacıların geride bıraktığı çoluk çocuğunu bile

sizin o beğenmediğiniz Osmanlı ve Müslüman Türkler bakıyordu. Bu çocukların pek çoğu gördükleri sevgi ve

şefkat dolayısıyla savaş sonrasında; kendilerine bakan ailelerden ayrılmak istemeyeceklerdi.

Orta Doğu’da Kürt kartıyla oynayanların “Ermeni” kartıyla da Kafkaslar’da oynadığını bile

anlayamayacak kadar basiretiniz bağlanmış.

“Kürt” kartı nasıl bir “rant” kapısı haline getirildiyse Ermeni Diaspora’sının bu işi bir rant kapısı halinegetirdiğini de bilmiyorsunuz.

Onların arkasında bulunan asıl güçler de sizin elinize bir “BUMERANG” tutuşturuyor.

Sizler de oyuncak bulmuş gibi seviniyor ve hemen taşeronluğa soyunuyorsunuz.

Kendi kendinizi vuracağınızın bile farkında değilsiniz.

Sen de mi?

Ya Hasan Cemal’e ne demeli?

Çünkü dedesi İttihat ve Terakki’nin en önemli üç liderinden biri olan Cemal Paşa’dır.

Cemal Paşa’nın İngiliz General Allenby karşısında peş peşe yenilgilerle bir İmparatorluğun Süveyş

Kanalı’nda boğulup gitmesine nasıl yol açtığını Hasan Cemal’in bizlerden daha iyi bilmesi gerekir.

Ayrıca Cemal Paşa’nın Tiflis’te ve kader arkadaşı Talat Paşa’nın Berlin’de kimler tarafından

öldürüldüğünü de unutmuş gibidir!

Süveyş’in sularına gömdüğümüz İmparatorluğumuz gibi Türkiye’yi Boğaziçi’nin sularına gömmek

isteyenleri bu milletin asla müsaade etmeyeceğini herkesin bilmesini isteriz.

Problemin Kendisi!

Karşılaştığımız bu ayın tipi, ülkenin sorunlarının çözümüne hiç katkıda bulunmazken aynı zamanda

çözümün önünde ki en büyük engel olarak durmaktadır.

Bunlar; İsviçre’de Zürih Yerel Mahkemesi Türk Tarih Kurumu Başkanı Yusuf Halaçoğlu için Ermeni

Soykırım iddialarını reddettiği için tutuklama kararı alırken ağızlarını bile açmazlarken; aslında Konferans’ta

şeref misafiri olarak yer alması gereken Halaçoğlu’nu davet etme nezaketinde bile bulunmamışlardır. Ama unutmasınlar ki sular ısınıyor.

Zerre kadar bir menfaat için vatanına, milletine, tarihine ve dinine düşman olanlar bundan böyle

Türkiye’nin milli varlığının ve hedeflerinin önünde duramayacaklardır.

O nedenle herkes ayağını denk alsın!

Biz bazılarının sandığı gibi, şahsi kırgınlık ve kızgınlık duygusuyla hareket etmiyoruz. Milli

duyarlılığımızın; imani, insani ve vicdani sorumluluklarımızın gereğini yapıyor, AKP’yi ve arkasındaki “gaflet,

dalalet ve hatta hıyanet” ehlini uyarıyoruz.

Demokratikleşme gerekçesiyle devletimizin ve dirliğimizin temelleri dinamitleniyor.

AB hevesiyle egemenliğimiz elden çıkıyor, geleceğimiz ve güvenliğimiz tehlikeye sokuluyor.Kuzey Irak’ta, Kıbrıs’ta, Balkanlar’da ve Kafkas’larda kırmızı çizgilerimiz tepeleniyor, devlet

haysiyetimiz ve hassasiyetimiz törpüleniyor.

Küreselleşme teraneleriyle emperyalist emellere ve Siyonist sömürü sermayesinin dünya hakimiyetine


10/516

10

hizmet ediliyor.

Bağımsızlık ve bekamızın sigortası olan ordumuz güdükleştirilmek ve NATO’nun bölge karakolu haline

getirilmek isteniyor.

Ekonomi iflas ediyor, stratejik yatırımlar, fabrikalar ve vatan toprakları yabancılara satılıyor, azınlıklar

azdırılıyor, manevi-ailevi dengeler hızla yozlaşıyor, Yüce Dinimiz ve Milli dinamiklerimiz laytlaştırılıp

laçkalaştırılıyor.

Hatta AKP’nin, mağdur ve mazlum rolü oynayarak yaklaşan genel seçimlerde oy toplamak üzere, ordutarafından bir muhtıraya uğramak için, kasıtlı ve hesaplı bir gerginlik ortamı yaratmaya çalıştığı gözleniyor. 3

Kasım 2002 seçimlerini de aynı mağdur senaryolarıyla kazandıkları zaten biliniyor. Ama siyasi iktidar ve

ihtiras uğruna hükümetini de, ülkesini de felakete sürüklüyor.

Cumhurbaşkanı Sezer’in CHP liderinin ve bazı muhalefetin de, “Laikliğe sahip çıkma ve irticaya engel

olma” bahanesiyle ve dindar halkımızı üzüp ürküterek AKP’nin kucağına iten söylemleriyle de, sanki danışıklı

dövüş içinde, iktidarın bu sinsi planlarına dolaylı destek sağladıkları sırıtıyor.

Atatürk’ün Bursa Nutku’nda söylediği:

“Türk genci, devrimlerin ve Cumhuriyetin sahibi ve bekçisidir. Bunların lüzumuna, doğruluğuna

herkesten çok inanmıştır; devleti ve devrimleri benimsemiştir. Bunları zayıf düşürecek (veya amacından saptırıp suistimal ve istismar edecek) en küçük veya

en büyük bir kıpırtı ve bir hareket duydu mu, “bu memleketin polisi vardır, jandarması vardır, ordusu

vardır, adliyesi vardır (bana ne)” demeyecektir. Hemen müdahale edecektir. Elle, taşla, sopa ve

silahla, nesi varsa onunla, kendi eserini korumaya girişecektir.

Polis gelecektir; asıl suçluları bırakıp, suçlu diye yakalayacaktır. Genç, “polis henüz, devrimin

ve cumhuriyetin değildir (bu şuur ve sorumluluğa erişmemiştir) diye düşünecek, fakat asla

yılmayacak ve yalvarmayacaktır. Belki Mahkeme onu (şuçlu görüp) mahkum edecektir. Yine

düşünecek : “Demek adliyeyi de ıslah etmek, Cumhuriyete göre düzenlemek gerekmektedir!” Hatta

onu hapse atacaklar. Kanun yolundan itirazlarını yapmakla beraber; bana, başbakana, Meclise (ve

diğer makamlara) telgraflar (dilekçeler) yağdırıp: “haksız ve suçsuz olduğu için tahliyesine

çalışılmasını ve kayrılmasını” istemeyecektir..

Diyecek ki, “Ben inancımın ve kanaatimin icabını yaptım. Müdahalemde ve hareketimde

haklıyım. Eğer buraya haksız olarak getirilmişsem bu haksızlığı meydana getiren sebep ve amilleri

düzeltmek de benim vazifemdir!”

İşte benim anladığım (ve arzuladığım) Türk genci ve Türk gençliği böyledir!” sözlerinde ve

gençliğe hitabesinde ikaz ve işaret ettiği tarihi sorumluluklar, artık zorunluluk haline gelmiştir.


11/516

11

“BAĞIMSIZLIK KARAKTERİMDİR”

“Bağımsızlık karakterim”, AB’ci karaktersiz

İzzetimle yaşarım ben, asla zilleti çekmem!..

Önce özgürlük gerektir, pizza ekmek yetersiz

Milli kalkınma önemli, gavur minneti çekmem!..

Egemenlik devridir bu, siyasi helakettir

Demokratik esarettir, ahlaki felakettir

Hem inkardır kendimizi, tarihi rezalettir

Alnımda kara lekedir, ben bu illeti çekmem!..

Kimi azgın, kimi sapkın; Haçlılar hep fasıktır

Atatürk’te AB’cidir, diyenler münafıktır

Batıdan medet bekleyen, ahıra muvafıktır

Sırtımızdan atılmalı, hain sıkleti çekmem!..

Herkesin insan hakkı var, her dine saygılıyım

İslam’a savaş açanlar, insan mı, kaygılıyım?

Dünya’ya sultan etseler, yine de kapalıyım

AB denilen batağa, aziz Milleti çekmem!..

Çağdaşlık sizlerin olsun, yönüm medeniyete

Küresellik köleliktir, siyonist tiyniyete

Dur demek vakti gelmiştir, bu soysuz zihniyete

Şerefimle ölürüm de, “layt”lık haleti çekmem!..

Aslından, İslam’dan kaçıp, George Bush’a dayanıyor

Milli onur çiğneniyor, Milli vicdan yanıyor

Bir değişim yaşanacak, Bir Millet uyanıyor

Yarası olan gocunsun, böyle mihneti çekmem!..

İnsanlık bizi bekliyor, ülkem yine şahlansın

Yeni bir destan yazalım, devrim ruhu canlansın

Korkaklar her gün ölürmüş, yiğitler ayaklansın

Kirli bir hayat uğruna, bunca külfeti çekmem!


12/516

12

GİRİŞ

SÖZLER, HEDEFİNİ VURUNCA SES GETİRİYOR!

Bir yazımızdaki şu cümlemiz, bazı AKP’lilerin zor una gitmişti…

Cümle şöyleydi:

“AB’nin talimatıyla, PKK siyasallaştırılmaya (ve PKK zihniyetli ayrımcı oluşumlara), Batının

kutsal gayesi olan Sevr’in uygulanmasını sağlayacak bir resmiyet kazandırılmaya çalışılırken

Maalesef iktidar, gaflet ve şehvet uykusunda, ihtilam olmuş yatıyor”

AKP’nin halini “gaflet ve şehvet uykusunda ihtilam olmuş yatıyor” sözleri kadar güzel anlatacak başka

cümle bulamadık. Bu bir teşbihtir, benzetme yaparak anlatma ve hatırlatma yoludur. Bunu bir tahkir (hakaret

etme) ve tezyif (küçük düşürme) olarak algılamak, bir anlayış bozukluğudur.

Zalim ve hain güçlerle “işbirlikçilikten” gocunmayıp, “ihtilam olmuş” teşbihi gururuna dokunmak… Yani

“hıyanet” iddiasını hoş görüp, “gaflet” uyarısına alınmak, bir hamakat eseri değilse, herhalde bir manevi

sefalet durumudur. Bu uyarıları dikkate almak AKP için de bir kurtuluştur. Çünkü bakınız:

Kıbrıs kayıyor, Irak yanıyor, Ekümenlik 2. Vatikan kuruluyor. KİT’ler yağmalanıyor, işsizlik ve fakirlikçıldırtıyor, ahlak ve maneviyat kirleniyor, geleceğimiz kararıyor.. Başörtüsü, İmam-Hatip zulümleri sürüyor…

Ama birtakım hayali görüntülerle ve şehvet tazyikiyle şeytan tarafından kandırılan kimselerin gafletine benzer

bir meskenet içindeki AKP iktidarı sadece seyrediyor!..

Bunlar birtakım hazır makam ve menfaatler uğruna, hem kendilerini, hem ülkenin geleceğini

tehlikeye atmaktan sakınmıyor… Hayali kuruntuları ve nefsanî gururları, kendilerine gerçeklerin

hatırlatılmasına ve yüzlerine ayna tutulmasına müsaade etmiyor… Bizim bazı teşbih ve tembihlerimiz,

kendilerine birer aynadır. Ayna tutana kızmak veya aynayı kırmak anlamsızdır. Kendi kusurlarınızı

temizlemek ve düzeltmek lazımdır.

Biz acı söylüyoruz, ama ilacı söylüyoruz. Biz edep dersimizi Kur’an’dan ve Resulüllah’tan öğreniyoruz..

İşte Kalem Suresi 8 ve 14. ayetleri:

“Şu halde (işine gelmeyen Kur’an ayetlerini kendi keyfine göre yorumlayan ve) yalanlayanlara asla

itaat (ve itibar) etme…

Onlar senin kendilerine yaranmanı arzu ederler..

Onlar ki..(yeryüzünde)

Hayra (ve huzura) sürekli mani olan, saldırgan ve alabildiğine günahlara dalan

Zorba-saygısız, ardından da soysuz, kulağı kesik (babası belirsiz, mayası bozuk)”

Evet, Kur’an kendilerine ilahi gerçekleri hatırlatanları yalanlayan ve zalim saldırganlara zağarlık

yapanlara:

“Soysuz, aslı bozuk!.” diye hitap ediyor!..

Tevbe: 94 ve 9511:

“(Cihattan, cemaatten ve davadan kaçanlar var ya) Siz onlara geri dönüp de (karşılaşıverdiğinizde)

size (bir sürü) mazeret sayıp (kendilerini temize çıkarmaya) yeltenirler. Deki:

(Boşuna) özür belirtmeyiniz. Size kesin olarak inanmıyoruz………

…..Artık siz onlardan sırt çevirin. (Çünkü) onlar gerçekten pisliktirler…” Tevbe suresi Ayet 12512:

(Kur’ani sureler ve gerçekler)

“Kalplerinde maraz (manevi hastalık ve münafıklık) olanların ise, pisliklerine pislik katıp-artırmış

(murdarlık ve münafıklıklarını) ortaya çıkarmıştır..”

11 (sh:202)12 (sh:207)


13/516

13

Maide: 6013:

“…Allah’ın kendisine lanet ettiği ve ona karşı gazaplandığı ve onları tağuta tapındıkları (Allah’tan

gayrı güç odaklarına yaranmaya çalıştıkları) için (manen) maymunlaştırdığı ve domuzlaştırdığı

kimseler..”

Araf Suresi: Ayet: 175 ve 17614:

“Onlara, kendisine ayetlerimizi verdiğimiz (Hak ve hidayet yolunu gösterdiğimiz) kişinin haberini anlat..

Ki O, (dünyalık makam ve menfaat için bu nimet ve faziletten) ayrılıp (bir gömlek çıkarır gibi maneviözeliklerinden sıyrılıp) uzaklaşmış, şeytan onu peşine takmıştı…

……Onun durumu: Üstüne varsan da dilini sarkıtıp (salyasını akıtıp) soluyan, kendi haline

bıraksan da (yine) dilini sarkıtıp soluyan köpek gibidir…”

Araf Suresi: 17915:

…..Kalpleri vardır, (ama) bununla (Hakkı ve hayrı) kavrayıp anlamazlar,

Gözleri vardır, (ama) bununla gerçekleri (ve başlarına gelecekleri) görmez (ve uyanmaz)lar,

Kulakları vardır, (ama) bununla (yapılan uyarıları ve ilahi kelamı) duymazlar. Bunlar (aynı) hayvanlar

gibidir. Hatta daha da aşağılık kimselerdir”

Hemen hepsi Ehli Suffadan ve Hafız olan yetmiş kadar tebliğci sahabenin, Necid kabilesineResulüllahın davet mektubunu iletip dönerken yolda pusu kuran Beni Süleym kabilesince katledilmesi

üzerine Efendimiz bir ay boyunca, Şafii mezhebinde olanların örnek alıp yaptığı gibi, sabah namazının ikinci

rekâtının rükûundan doğrulunca bu zalimlere devamlı beddua etmiş ve Allah’ın gazabına uğrayan

Necitlilerden tam 700 kişi yakalandıkları veba ve taun salgınından geberip gitmişlerdi.

Bunun gibi biz de; Irak’ta masum ve mazlum 200 bin Müslüman’ı katleden ve on binlerce kızın ve

kadının ırzına geçen Haçlılara da, Türkiye’deki suç ortaklarına da böyle beddua ediyoruz…

Nemelazımcılık

Şimdi bütün bu olup bitenler karşısında “Bana ne, nemelazım, boş ver” diyebilir miyiz?...

Osmanlı'nın yıkılış sebeplerine dair çok şey söylenip yazıldı. “Yeniçeri’nin yozlaşması” dendi, “Sanayi

Devrimi’nden geri kalması” dendi... Belki de söylenegelen sebeplerin hepsinde birer hakikat payı vardı. Fakat

yıkılışın önemli bir sebebi var ki, Osmanlı'nın hem de en zirvede olduğu zamanda dile getirilmişti:

nemelâzımcılık. Bu içtimaî karadelik tarih boyunca, nice fert, topluluk, cemaat, devlet ve imparatorluğu

yutmuştu.

Kanunî Sultan Süleyman, devletini olabilecek en yüksek seviyelere çıkarır; ama “Günün birinde

Osmanoğulları da inişe geçer, çökmeye yüz tutar mı?” diye de zaman zaman düşünür ve endişelenir.

Birçok meselede olduğu gibi, bu endişe edilecek düşüncesini de sütkardeşi meşhur âlim Yahya

Efendi’ye açmaya karar verir. Keşfine, kerametine inandığı Yahya Efendi’ye el yazısıyla bir mektup gönderir:

“Sen ilâhî sırlara vâkıfsın. Kerem eyleyip, bizi aydınlatasın. Bir devlet hangi hâlde çöker? Osmanoğulları’nın

âkibeti nasıl olur? Bir gün olur da izmihlâle uğrar mı?” diye özetler endişesini.

Devrin kudretli sultanı Muhteşem Süleyman'dan gelen bu mektubu okuyan Yahya Efendi'nin cevabı

ise gayet kısadır: “Nemelâzım be Sultanım!”

Topkapı Sarayı'nda bu cevabı hayretle okuyan Sultan, bu söze bir mânâ veremez, endişesi daha da

artar. Zîrâ Yahya Efendi gibi bir zât, ciddi bir meseleye böylesine basit bir cevap vermezdi, vermemeliydi…

Söylenmeye başlar:

“Acaba bilmediğimiz bir mânâ mı vardır bu cevapta?"

Kalkar, Yahya Efendi'nin Beşiktaş'taki dergâhına gider.

Bu sefer sitem dolu bir şekilde "Ağabey ne olur mektubuma cevap ver. Bizi geçiştirme, soruyu ciddiye

al! Beni bu sıkıntıdan kurtar" diyerek, sorusunu tekrar sorar...

13 (sh:118)14 (sh:173)15 (sh:174)


14/516

14

Yahya Efendi duraklar: “Sultanım, sizin sorunuzu ciddiye almamak kabil mi? Ben sorunuzun üzerine

iyice düşünmüş ve kanaatimi de açıkça arz etmiştim.”

“İyi ama bu cevaptan bir şey anlamadım. Sadece "nemelâzım be sultanım!” demişsiniz. Sanki ‘beni

böyle işlere karıştırma’ der gibi bir mânâ çıkarıyorum.”

Yahya Efendi bunun üzerine, ibret dolu şu sözleri tarih gergefine nakşeder:

“Sultanım!

Bir devlette zulüm yayılsa, haksızlıklar ayyûka çıksa...İşitenler de nemelâzım, deyip uzaklaşsalar, sonra koyunları kurtlar değil de, çobanlar kapsa; bilenler

bunu söylemeyip sussa ve ilgisiz, duyarsız kalsalar, açların, muhtaçların, yoksulların, masumların, feryadı

göklere çıksa da, bunu da taşlardan başkası duymasa, işte o zaman devletin direği yıkılır.

Böyle durumlardan sonra devletin hazinesi boşalır, halkın itimat ve hürmeti sarsılır. Asâyiş ve

emniyete vesile olan, itimat ve itaat hissi gider, halkta hürmet duygusu yok olur. Çöküş ve izmihlâl de

böylece mukadder hâle gelir…”

Söyleneni dinlerken ağlamaya başlayan koca Sultan, başını sallayarak da bunları tasdik eder. Söz

bitince ikazlarının devamı için tembihte bulunur sütkardeşine. Sonra da memleketinde kendisini ikaz eden

böyle bir âlim olduğu için Allah’a şükrederek oradan ayrılır… Devletlerini yükseltip medeniyetler kuranlar, fetihler yapanlar, imanın ve İslam’ın güzelliklerini

insanlara sunanlar: “nemelâzım” demediler. Ahir Zaman Nebisi'nin “Ne güzel kumandan..!” iltifatına mazhar

olan Fatih Sultan Mehmed Han Hazretleri, Trabzon dağlarını aşarken yanında Karamanoğlu'nun kızı olan

halası bulunmakta idi...

“Sultanım” dedi halası, “bunca zahmete değer mi bir belde için?”

O koca sultanın ayağında gut hastalığı vardı o zaman ve sarp dağlarda, karların üzerinde atıyla

giderken büyük acılar ve zahmetler çekiyordu. İşte hala yüreği buna dayanamamıştı...

Fatih, döndü ve halasına şöyle dedi:

“Bibi (hala), bizim zahmetimiz din-ü devlet içindir, i’lâ-yı kelimetullah içindir, şahsımız için değildir. Eğer

bu zahmeti çekmezsek bize ‘gâzi’ demek yalan olur!”

Evet, imparatorlukları “nemelâzımcılık” yıkar, ama onları, bir vazife doğduğunda, “Bunu kim yapar?”

sorusunu duyar duymaz, sağına soluna bakmadan “Ben varım!” diyenler kurar ve yaşatır.

Velhasıl:

Bediüzzaman Hz.lerinin işaret ettiği gibi:

Bize saldıran düşmanlara ve onlara destek çıkan münafıklara iltifatlı sözler söylemek alçaklık olduğu

gibi; cephede cihada hazırlanan kendi askerlerimize de; cesaretli ve metanetli olmak, cennet ve şehadet

arzularını kamçılamak yerine “Hoşgörülü olmayı, şefkatli ve merhametli davranmayı, cahil düşmanların ve

işbirlikçi hainlerin kusuruna bakmamayı öğütlemek ise, hamakatten (ahmaklıktan) da öte bir hıyanet anlamı

taşır. Cephedeki mücahitle mektepteki muallimin terbiye ve tavsiye usulü farklı olmalıdır. Yazılan ve konuşulan gerçekler eğer hedefini vuruyor ve çıbanlarını deşiyorsa, ses getirir…

Sevinin dostlar demek ki karavana sıkmıyoruz…!

Hz. Peygamber efendimiz, müşrik ve münafık hasımlarını hicveden ve onlar hakkında hak ettikleri

cevabı veren meşhur şairleri için seviniyor ve şu mealde sesleniyordu:

Anam babam size feda olsun… Bu sözleriniz, şeytanın avenesine, kılıçtan, oktan ve mızraktan

daha etkilidir!.

Atalarımız ne güzel buyurmuş:

“Nush ile uslanmayanı etmeli tektir.

Tekdirden de anlamayanın hakkı kötektir” Yani nasihat dinlemeyen ve yola gelmeyenleri, bu sefer azarlayıp haşlamak gerekir. Bununla da aklını

başına almayanları ise dövülmek ve devrilmek beklemektedir.

Biz hem nasihat ettik, hem de acı söyledik… Hala uyanmıyorlarsa, bundan sonra başlarına


15/516

15

gelecekleri, kendileri, Hak etmiş demektir ve o iş bizim görevimiz değildir.

Yeri gelmişken Mahmut Toptaş’ın “Tenkit ve Teklif” yazısının da: “Tenkit gerekli, teşbih etkilidir”

başlığıyla, şöyle düzeltilmesini öneriyoruz.

Kötülükleri sadece tenkit veya tahkir etmekle sonuca varılamayacağını Kur’an-ı Kerim’den

öğreniyoruz. Ciddi bir öneriniz ve projeniz ve bunları uygulayacak siyasi girişiminiz yoksa b ir

kötülüğün tenkidi aynı zamanda o kötülüğün teşhiri demektir. Pisliğin yayılmasına bir nevi yardım etmektir.

O kötülüğü yapanlar o işten memnunlar ki yapıyorlar. Biz, o işi yaptıklarından dolayı tenkit ederekonları yıpratacağımızı düşünmeyelim. Onlara uyanları ve destek çıkanları uyarmak hedeflenmelidir.

Ebu Gureyb hapishanesinde Amerikalı subayların yaptığı bize göre vahşettir. Ama adamların ve bütün

batının kanunlarında o yapılması istenen kötülük hem kanuni ve de çok gerekli bir şey gibi görülmektedir .

İngiliz Başbakanı için aşağılayıcı kelime bulmak için lügate bakmanıza gerek yok, kendi vatandaşı

olan bir müzisyen, tasması Bush’un elinde olan ve onun yanında giden bir hayvana benzetmiş ve İngiltere’de

ve dünyada kaseti çok satmıştı.

Bush için, yalancı, sahtekar gibi sözlere gerek yok. Zaten adam kendisi çıkıp ve “Ben yalan söyledim”

diye hava atmıştı.

“Siz 25 milyon Kızılderili’yi öldürdünüz” demenize gerek yok. Adamlar bu öldürme olayından iki bininüzerinde belgesel mahiyette film yaptılar ve Kızılderililerin ölüsünden bile para kazanırken dünya

sinemaseverleri soydular.

Mekke şehir devletinin yöneticilerinin ve halkın önünde eğildikleri Lat, Menat ve Uzza’nın isimleri

Kur’an-ı Kerim’de Necm suresinin 19’uncu ayetinde bir defa geçer.

Mekke devletini yöneten zalimlerden yalnız bir tanesinin künyesi Kur’an-ı Kerim’de Mesed suresinde

ve bir defa Ebu Lehep diye geçer. Ama bir hükme delil olmak bakımından tek bir ayet bile kâfidir… İslam’da

pek çok farzlar ve haramlar, sadece bir ayete dayanılarak tesbit edilmiştir. Bir konu, bir ayette geçiyorsa,

demek ki geçerli ve yeri geldiğinde gereklidir.

Onların kötülüklerini yaymak ve çıkardıkları pisliği etrafa sıçratmak yerine, pislik yapmalarını

engellemek daha kestirme bir yöntemdir.

Eski deniz hırsızlarının “Korsan” kelimesinden hoşlandığı gibi zenginlerimizin bir kısmı “Hortumcu”

kelimesinden hoşlanır hale gelmiştir.

Gazeteciler için “Yönetimin hizmetçileri” Yağdanlıklar, Tetikçiler, Toplum sübapı, çiğ gazeteci, sapkın

gazeteciler, medya maymunları, tuzu kuru horultucular, av hayvanı, piyasa gazetecisi, düzenin dalkavukları,

Ortodoks medya, meşrulaştırma uzmanları” gibi kelimelerle tenkit etmek onları bu işten vazgeçirmeye

yetmemektedir.

Le Monde Diplomatique’nin yayın kurulu üyesi, Fransız gazeteci, Amerika Kaliforniya Berkeley

Üniversitesi’nde Doçent olan Serge Halimi isimli bir gazetecinin yazdığı ve 1997’de yayınladığı “Les

Nouveaux Chiens de Gadre” isimli eseri “Düzenin Yeni Bekçileri” adı altında Türkçeye tercüme edilmiştir.

Bu eserde, Le Point, L’Express, Nouvel Observateur, Le Figaro, Le Monde ve bazı televizyon ve

radyolardan örnekler vererek yukarıdaki tanımlamaları kullanıyor.

Kullanıyor da ne oluyor, bütün bu tanımlamalara sahip olan Fransız basın yayın elemanları aynı

görevleri yapmaya devam ediyor lar.

Yapılan yanlışları alay, espri, hiciv, muziplik, şaka, taşlama, takılma ve tenkide de gerek duyulabilir.

Ama hedef kitle, zalimlerin ve hainlerin hilesine kanabilecek saf insanlar olmalıdır.

Aziz Nesin’in alaya aldığı yöneticiler, kendini alaya alan film veya tiyatroyu ağızlarını sonuna kadar

açarak coşkuyla izlediler, kitapları da yine aynı şekilde okudular. Çünkü Aziz Nesin onların asıl çıbanına

değil, çorabındaki tozlara takılmıştı.Levent Kırca’nın sistemi, bakanları ve bürokrasiyi dile getiren güldürülerine en fazla eleştirilenler

gülmekte ve gülen yüzleri yüzsüzleşmektedir. Çünkü öze değil yüze dokunmaktadır.

Onun içindir ki Beni İsrail, Musa Aleyhisselâma: “Sen bizi alaya mı alıyorsun / bizimle dalga mı


16/516

16

geçiyorsun?” dediklerinde Musa Aleyhisselâm: “Cahillerden olmaktan Allah’a sığınırım” diye cevap verir. 16

Demek ki insanların canıyla, diniyle, malıyla, namusuyla oyun oynayanlara şaklabanlık yaparak yol

gösteremezsiniz. Onların tuzaklarına kapılanları uyarmak görevimizdir.

Düğün evinde, ölü evinde, nişan merasiminde, yani her yerde, duruma göre konuşmasını bilen,

yapılması gerekeni zamanında yerine getiren, İslami gayreti, insani hassasiyeti gelişen, yerinde müdahaleci

nesil yetiştirmek için her türlü gayreti sürdürelim.

Ancak kurs, burs, yuva ve yurt hizmetlerinin belki hazırlık safhasında yararlı olduklarını, yani bir nevipansuman tedbir anlamı taşıdığını da bilelim.

Köklü, kalıcı ve akılcı çözüm: eğitim sistemini ve devlet düzenini; ilmi ve insani temellere göre

yeniden şekillendirecek, milli ve manevi dinamikleri diriltecek siyasi hizmet ve hedeflere önem ve

öncelik vermektir.

16 Bakara: 67


17/516

17

TÜRKİYE YOL AYRIMINDA BULUNUYOR

Karanlık güçlerin ve kiralık işbirlikçilerin hıyanetiyle, uzun yıllardır, her yönden çözülüşe ve

çöküşe doğru sürüklenen Türkiye’mizde, sevindirici ve ümit verici gelişmeler de gözlenmektedir.

Aziz milletimizin özündeki en aciz ve çaresiz sanıldığı dönemlerde bile, umulmadık devrim ve

değişimler gerçekleştirme yeteneği, yeniden dirilme sürecindedir.

Alt yapısı Milli şuurla hazırlanan bu diriliş ve derleniş süreci; yeni Genelkurmay Başkanımızın,hem de iç ve dış merkezlerin bütün sinsi ve siyonist girişimleri boşa çıkarılarak, göreve getirilmesi ile

çok mutlu ve umutlu bir sürece girmiştir.

Org. Büyükanıt’ın Genelkurmay Başkanlığı’na atanma şekli, bir süredir Türkiye’de devam eden

sivil vurdumduymazlık / itaatsizlik ve devletin hükümet eli ile talanı ve tasfiyesi sürecinin sonuna

gelindiğinin işaretini vermiştir.

Gerçekten de AKP İktidarı ve şaibeli Siirt seçimleri ile Başbakan olan Recep Tayyip Erdoğan,

Türkiye’nin devlet disiplinini dejenere eden ve devletin kurumlarını yabancıların doğrudan

müdahalesine açık hale getiren (Eski ABD Büyükelçisi Edelman’ın YSK ziyareti gibi) sorumluluğun

sahipleridir. Yine AKP İktidarı Türkiye’yi siyonist Yahudi tüccarların ve basit ABD ve AB bürokratlarının

oyun alanına döndermiştir.

Bu yetmemiş gibi, etnik bölücülüğe tanınan inanılmaz kredi ve Başbakanlığın siyasal

bölücülüğün ve siyasal pervasızlığın merkezi haline getirilmesi ve kimin Başbakan kimin Dışişleri

Bakanı olduğunun artık seçilemez hale gelmesi ile Ankara tüm dünya başkentlerinin “alay konusu”

haline gelmiştir.

ABD’de Al Gore’un bir seçim darbesi ile elinden Başkanlığın alınması, Ariel Şaron’un tıbbi bir

darbe ile yerini Ehud Olmert’e bırakması, Ömer İzgi’nin oldu bitti haline getirdiği bir erken seçim

kararı ile AKP’nin önünün açılması, Berlusconi ve Tony Blair’in iktidara taşınması ile başlayan

demokrasiyi demon-krasi (şeytan yönetimi) ve hukuku cunta için kullanan siyaset döneminin sonuna

gelinmiştir.

Ankara’da yaşananlar, yeniden reel politiğe, devlet terbiyesine, devlet disiplinine, dönüşün

kaçınılmaz olduğunun belirtileridir.

Artık demokrasiyi, hıyanet kılıfı ve menfaat kapısı görenlerin dönemleri bitmiştir.

AB safsatasının ve tek parti diktasını: devleti yozlaştıracak ve ayrıştıracak bir mekanizma

olarak kullanma süreci tükenmiştir.

TSK’yı ve Türkiye’yi “oyuncak” olarak görme ve kullanma dönemi bitmiştir.

“Yolsuzluk da, soysuzluk da yapar kitabını uydurur rahat ederim” felsefesi iflas etmiştir.

Org. Büyükanıt, uzun zamandır beklenen “ses”i vermiş ve de devletin derlenip toplanması için

düğmeye basılmış vaziyettedir.

Demokrasiyi; dış güdümlü hilafet devleti haline getirme ve dış güdümlü sahte Atatürkçü

diktaya dönüştürme operasyonları bitirilmiştir.

Kara Kuvvetleri Komutanlığı’nın devir teslim töreninde ve sonrasında Org. Büyükanıt’ın ve Org.

Başbuğ’un ifade ettiği görüşler ve ortaya koydukları duruş “devletin” tasfiye edilmediğini Türkiye’nin

“teslim” alınamadığını net bir şekilde herkese göstermiştir.

Demokrasilerde, toplum manipüle edilerek sağlanan sahte oy oranlarının ve milletvekili

sayılarının her türlü siyasal pervasızlığın meşru gerekçesi yapılamayacağı ilan ve ikaz edilmiştir.

Zaman Gazetesinde A.Turan Alkan’ın, bu onurlu ve olumlu gelişmeleri fark etmesi ve patronları olanmerkezler hesabına endişelenmesi de, sevindiricidir:

“TSK’nın Tavrı

Elbette her iki hadisenin, yani gösteri yürüyüşü ve Harp Okulu konuşmasının mûtad emir -komuta


18/516

18

hiyerarşisi dahilinde yönlendirildiğini varsayarak konuşmak lazım. Benim gördüğüm şeyin adı “arayış”tır.

Silahlı Kuvvetler, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin tam da merkezinde tuttuğu yerin, içerden ve dışardan

gelebilecek sorgulama taleplerine karşı savunmasını yapmak, yeni bir meşruiyet çizgisinde tutunmak için ses

ve üslûb idmanı, strateji belirlemek için zemin etüdü yapıyor.

Orgeneral Başbuğ’un konuşmasında işaret ettiği hususlar, geleneksel askeri diskurun tekrarı

gibi görünse de dikkat çekici ayrıntılar taşıyor, “askerin tek başına mücadelesi yetmez; devletin tüm

kurumları ve sivil toplum kuruluşları da mücadeleye katılmalıdır” meâlindeki cümleden anlaşılmasıgereken, AB kaynaklı eleştiriler karşısında ordunun yalnız bırakılmaması gerektiğidir; nitekim bu

talep şöyle seslendiriliyor: “Silahlı Kuvvetlerin (...), anayasal düzenin üç temel niteliği olan, ulus

devlet, üniter devlet ve laik devlete yapılan saldırılara kayıtsız kalmasını istiyorlar. TSK’yı, başka

ülkelerin ordularıyla karıştırarak, farklı sonuçlar üretmeye çalışanlar, Türk toplumunun tarihini de,

gerçeklerini de bilmeyenler ya da kendilerine yabancılaşmış olanlardır. TSK, laik devletin

korunmasında her zaman taraf olmuştur ve olmaya da devam edecektir.”

Hakkari’deki toplu askerî eylem ise, moda tabirle bir ilk; Tugay komutanı ve karargâh subayları, eş ve

çocuklarının oluşturduğu toplulukla birlikte daha iyi ve yeterli belediye hizmeti almak için pankartlı yürüyüş

yapıyorlar. Bu eylem, doğrudan belediye başkanı yerine Hakkârililere hitab etme ihtiyacını hissettirmesi bakımından dikkat çekicidir, bir nevi halkla ilişkiler çalışmasını andırıyor bu durum. Toplum desteği taleb

etmesi bakımından da Org. Başbuğ’un konuşması ile örtüşen bir boyutu söz konusu.

Bilindiği üzre önceki Genelkurmay Başkanı Sayın Hilmi Özkök, askerin sistem içindeki yeri konusunda

daha demokratik profil gösterdiği için sevmeyenlerince hayli eleştirilmiş ve atla darıyı dövüştürmek

konusunda kabiliyetli gazeteci esnafı tarafından giderayak, Cumhurbaşkanı’na bir güzel azarlattırılmıştı! Bu

çevreler hayli zamandır “çok serttir, konuşursa kötü yapar, vurduğu yerden ses getirir” gibi imâlarla ordunun

yeni yönetimini adeta bir şeyler yapmaya zorluyor gibiydiler. Nitekim necib basınımızın önlibero tayfası,

konuşmayı “sert yaptı” serlevhasıyla duyurmayı tercih ettiler. Oysaki bu sertliğin hemen arka planında duran

tereddüdün fark edilmemesi çok zordu. Konuşmanın böyle bir anlam boyutu da yok değil.

Müneccim değiliz fakat bundan sonra vukuu muhtemel olan şey, TSK’nın AB normlarına göre

dönüşmesi yerine, sistemin eskisi gibi TSK merkezli yapısında direnmesi ve AB’ye katılma sürecinin

garip mayın tuzaklarına çarpmasıdır.

Evet, duruş mütereddid görünüyor ama bu raundu AB yanlıları zor alırlar!” 17 diyen Fetullahçı

fırsatcılara, sormak lazım: AB’ye eyalet, ABD’ye esaret sevdasıyla, İslam davasını nasıl

bağdaştırıyorsunuz? Çünkü siz sadece din istismarı yapıyorsunuz!..

Diyologcuların Ayarı

Örneğin Fetullah Gülen, gayrete gelip:

Öncelikle İsrail’in yanlışına “YANLIŞ” yaptığına “HAKSIZ” diyebilirse,

Ortadoğu’da oluşturmak istediği haritanın İMKANSIZ olduğunu söyleyebilirse,

Medyayı, başbakanları, bakanları, bürokratları ve uluslararası örgütleri yanına alsa veya

makam ve menfaatla kiralasa bile bunların “Arz-ı Mev’ud” merkezli Dünya hakimiyeti stratejisinin

gerçekleşmesine yetmeyeceğini haykırabilirse,

Herkesi, her ülkeyi, her kurumu ve her statüyü “Siyonizm”in veya “Semitizm”in emrine

verme gayretlerinin “anti-semitizm”i sistematik hale getireceği gerçeğini, artık açıkça İsrailli ve

diaspora yanlısı Yahudiler’in yüzüne karşı çekinmeden hatırlatabilirse..

Siyonistlerin ve Ortodoks Yahudi politikacıların yedikleri çanağa pislediklerini ve bu yüzden

istenmeyen topluluk veya millet haline geldikleri yine açıkça kendilerine iletilebilirse,

“Bir Türk öldür, rahat et!” diyen İsrail atasözünün 600 yıllık Türk-Musevi ilişkilerinedüşürdüğü derin ve kara şüphenin, ve dünya kamuoyunda oluşan ve olgunlaşan “Siyonizm vahşeti”

17 A.Turan Alkan, Zaman, 27 Eylül 2006


19/516

19

gerçeğinin kendi sonlarını hazırladığını dile getirebilirse

(“Bizim bu Başbakan’la çok özel ilişkilerimiz var!” beyanatı bir İsrailli bakan tarafından Türk

Kamuoyu’na ifşaat olarak ulaştırılırken “Türkiye’nin İsrail’in oyuncağı olduğu veya oyuncağı haline

getirildiği” AKP’nin iktidar yapılış sürecinde açıkça ortaya çıkmışken: Şimdi Lübnan’a asker

göndermek; Hizbullah’a ve İslam’a savaş açmak gibidir!)” gerçeğini ortaya koyabilirse…

Bir yandan “Kürt ayrılıkçılığı” ile Kuzey Irak’taki Türk düşmanı yapılanmaya sonsuz destek

verip, diğer yandan da Lübnan için Türkiye’den asker istemenin çelişkisi ve Müslüman Türk halkınınhaklı endişelerini İsrail’e gösterilebilirse,

Siyonistlere ve İsraillilere: Siz “Tanrı” değilsiniz ki her dilediğiniz yerine gelsin! “Hakkınızı

bildiğiniz kadar haddinizi de bilin” diyebilirse, hem kendisine hem de İsrail’e en büyük iyiliği yapmış

olacaktır.

En zor anlarında hep kendilerine kucak açmış Müslüman Türkler’e bile düşman olabilmiş bir

İsrail, tüm devletlerin ve milletlerin güvenini “TAMAMEN” yitirmiş ve başına gelecekleri hak etmiş

sayılır.

“Sonuç olarak; İsrail’i savunmak veya hadi diyelim Lübnan’da “BARIŞA” katkıda bulunmak için

öncelikle asker göndermeyi önermek ve desteklemek yerine İsrail’e ve onun hamisi Batı ülkelerineneleri yapmamaları gerektiğini anlatmak; aydınların, köşe yazarlarının ve politikacıların asıl görevi

değil midir?

İşte Afganistan’da uygulanan model; Batı’nın eskisinden daha zalim “YENİ SÖMÜRGECİLİK

SÜRECİ”ni deşifre etmiştir!

İngiltere’nin “Genel Vali” atayarak sömürgeyi yönetme yöntemi yeniden dirilmiş, ya da en

azından “yeni ve yerli genel valilerin maskesi” indirilmiştir! 18

PARÇALANMA SIRASI TÜRKİYE’DE 20. yüzyılın başında Romen parlamenter T.G. Djuara Osmanlı’yı parçalamak için 100 plan diye

Romence bir kitap yayınlıyor. Emir Şekip bu kitabı Osmanlı Türkçesine çeviriyor. Yakup Üstün bu kitabı Latinize

ederek Türkiye’yi parçalamak için 100 Plan-Haçlı Taassubu ve Türkiye Düşmanlığı ismiyle 1979’da yayınlıyor,

eser DamlaYayınları arasında çıkıyor. Parçalama planlarının sondan ikisi Güneydoğu ve Karadeniz’de tezgahta.

Güneydoğu turizme niçin açıldı. Karadeniz’i turizme niye açtınız? Artık planları bitti. Şimdi sıra bizde... Kör

parmağın gözüme der gibi, olup bitenlere komplo teorisi diyorlar.Komplocu diyorlar.Ne teorisi bütün hainlikler,

cinayet ve işgaller gözümüzün önünde cereyan ediyor. Sahnelenen oyun ve cinayetlere “Millici”, “Milliyetçi”,

“Ulusalcı” karalamalarla meşruiyet kazandırmaya çalışıyorlar. Bu çok bilmiş aklı evveller yoksa, çok mu aptal, çok

mu ahmak. Daha ötesini söylemeye dilim varmıyor. Ama onlar kendilerini çok akıllı, âlemi kör ve sersem

zannediyorlar . Dünün meşhur milliyetçi yazarı, bugün bir radyo programında konuşuyor; “Eskiden milliyetçilik anti-

komünizmdi, özünde Amerikan düşmanlığı yoktu.” Bu tavrın eksik ve kusurlu olduğunu söylediğimizde de

köşesinden bize küfürler savurdu. Görüyor musunuz eskinin saygıdeğer hanım yazarını? Şimdi milliyetçilerin anti-

Amerikancı oluşundan kahroluyor. Bize de “millici” diye saldırmaya devam ediyor.

Bütün oyunlar sahnede, herkes ayan beyan görüyor. Parçalama planları bitti. Şimdi sıra bizde. Yani o çok

korktukları “Son dakika bilinci”ni kuşanıyoruz.

Onlar bir günlük, bir haftalık, 100 günlük, 100 yıllık planlarını uygulamaya koydular: İslâm coğrafyasını

kuşattılar.İşgal ediyorlar. Siyasî, ekonomik, kültürel, askerî kuşatma ve işgal olanca dehşetiyle sürüyor. Planları bitti,

eylemleri sürüyor. Şimdi sıra bizde. Her gün her dakika iliklerimize kadar hissettiğimiz bu kuşatma bizi son dakika

bilincine döndürüyor.

Millî Gazete’nin 31 Ocak 2007 Çarşamba günkü manşeti: ‘Petrol kuşatması. Petrol devleri 400 milyardolarlık Akdeniz rezervini kontrol etmek için, baskı diplomasisi ile başta Türkiye olmak üzere bölge

18 www.sesar.com.tr , 28 Ağustos 2006

http://www.sesar.com.tr/http://www.sesar.com.tr/http://www.sesar.com.tr/


20/516

20

üzerinde nüfuzunu artırıyor.’

Millî Gazete’nin 1 Şubat 2007 Perşembe günkü (manşeti: ‘Karadeniz de hedefte. Akdeniz’deki 400 milyar

dolarlık petrol rezervine göz diken küresel emperyalistlerin bir hedefi de Karadeniz! Genişletilmiş Karadeniz

Projesi’yle bölgeyi üs olarak kullanmak isteyen ABD ve petrol devleri, Karadeniz’deki milyarlarca dolarlık zengin

ham petrol ve doğalgaz kaynaklarına sahip olmak için operasyonlarına hız verdi.

Kıbrıs’tan, Karadeniz’den, Irak’tan, Ermenistan’dan, Filistin’den, Lübnan’dan kuşatıldık. AB’den ve ABD’den

kuşatıldık. Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşı Hrant Dink’in 19 Ocak 2007’de bir cinayetle katledilmesi ise bukuşatmaların üzerine tüy dikti. Bu cinayet, adına “Türk” Petrol Yasası denen, ülkeyi yabancılara peşkeş çekme

yasasının sessiz sedasız Meclis’ten geçmisinden iki gün sonra işlendi... Bu cinayet Genişletilmiş Karadeniz

Projesi tezgahta gergef gibi dokunurken işlendi... Patrik Bartholomeos bu cinayetten iki gün sonra Türkiye

Cumhuriyeti Devleti’ni daha yüksek perdeden ABD ve AB’ye şikayet etti... Batı’nın üzerimize saldırttığı fino

köpeği Yunanistan’ın finosu Güney Kıbrıs Rum Yönetimi de bu cinayetin hemen ardından lades dedi:

Türkiye Cumhuriyeti’ne Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ne Akdenizi kapattı.

Yıllardır Kıbrıs diye feryad ettik. Bu feryadımıza en yakınımızda zannettiklerimiz, “Mason Denktaş’ı

desteklemekle elinize ne geçecek?” diye bizi Denktaşçılıkla suçladılar. Kalın kafalılar, âlemi sersem kendilerini çok

akıllı sanan; teorisyen, pratisyen ve turfa stratejistlerimiz. Şimdi olsun feryadımızı bir nebze anladınız mı? Bir nebzeolsun kafanıza dank etti mi? Gelin bu aklı evvel ve turfa’lığınızdan vazgeçin!..

Güneydoğu 1960’tan sonra turizme açıldı, yaşadığımız gaileleri görüyorsunuz. Karadeniz 1986’da turizme

açıldı, geldiğimiz noktayı görüyorsunuz. Orakoğlu, “Türkiye’de 32 yabancı ülkenin istihbaratçısı Güneydoğu ve

Karadeniz’de rezervasyon yaptırırken, “Ben MOSSAD’tan, CIA’dan, İngiliz İstihbaratından veya bilmem

hangi entilijansyadan falanca” demiyor herhalde. 1985’te Neil Armstrong Van’a gidiyor, “Ben Nuh’un

Gemisini arıyorum” diyor. Sonra öğreniyoruz ki, Ahtamar Kilisesi için gelmiş. Turistik seyahatleri netice veriyor.

Hiçbir üyesi kalmamış Ahtamar Kilisesi’ni dünyayı ayağa kaldırarak onarıyoruz. Ama milyonlarca mensubu olan,

cami, çeşme, medrese, tekke, kervansaray başta İstanbul’un göbeği olmak üzere yurdun dört bir yanında viran. Bu

Selçuklu ve Osmanlı eserlerinin yanından, onların binlerce çocuğu, hergün mahzun ve melül geçiyor ama yetkililer

intibaha gelmiyor, utanmıyor da. Ama şimdi Ahtamar Kilisesi’ne “Ermeni Soykırım Günü” mü görkemli bir açılış

yapsak, diye tartışıyoruz.

1929-1932 yıllarında İstanbul Üniversitesi’nde Dinler Tarihi Asistanlığı yapan Georges Dumezil, 40

dil öğreniyor ve Dinler Tarihi alanında yetkin bir uzman oluyor. Ama 1932’den 1970’e kadar her yıl

Güneydoğu’da turistik ziyarette bulunuyor. Bu esnada da yöredeki farklı inançtaki ve farklı etnik kökendeki

gençleri devşirip Batı’ya götürerek okutuyor.

Söylenecek yazılacak çok şey var. Özün özü. Güneydoğu’yu 1960’dan sonra turizme açmakla 32

devlete açtık. 1984’te ASALA Türkiye’ye karşı eylemlerine son verdi. Sonra ne oldu, 1953’te yabancı petrol

mühendisi hanımın platformda dinleyicilere söylediği, “Adıyaman’da öyle zengin öyle kaliteli bir petrol var ki,

gelecekte burası dünyanın altın şehri olacak” demesiyle ertesi gün bir cinayete kurban gidişinin üzerinden yıllargeçiyor. ASALA eylemleri bittiği 1984’te PKK baskın bir biçimde Adıyaman’dan yoğun biçimde eylem koymaya

başlıyor.

Ve H. Dink cinayetinden birkaç gün önce bir yetkili açıklama yapıyor: “Adıyaman petrolleri çok sulandı,

üretimi azaltıyoruz.”

1986’da Karadeniz turizme açılıyor. Sümelâ Manastırı ile işe başlıyoruz. Başta Trabzon-Rize olmak

üzere, Artvin Giresun,Ordu, Samsun hedefte. Taa 1914”ten başlayan, 1950’li ve 1970’li yıllarda sinsice, 1986’dan

sonra alenen yürüyen faaliyetler. Neler neler, maydonezli köfteler... 32 Devlet, Güneydoğu deneyimini Karadeniz’e

taşıyor. Tabi, proje Güneydoğu kadar kolay yürümüyor. Ama pes de etmiyorlar.

1990’dan sonra papazlar gemilerle Trabzon’a çıkartma yapıyorlar. Oysa 1952’de DP’nin Enerji Bakanı’na Karadeniz’de sahile yakın ve bu kadar yüzeyde petrol olduğunu

herkes söylüyor, Karadeniz’de petrol yüzüyor da niçin çıkarmıyoruz diye soran amca, Bakan’ın cevabını

aktarıyor, “Sus, sesini çıkarma, başımız belâya girmesin.”


21/516

21

Yapılacak şey TürkiyeCumhuriyeti’nin masum vatandaşlarını fişlemekten vazgeçip Güneydoğu ve

Karadenize üşüşen 32 devleti kapı dışarı etmektir.

Onların planları bitti, kuşatmaları sürüyor. Şimdi sıra bizde. “Son dakika bilincini” kuşanma vaktidir.

“Korkma sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak/Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak” 19

UÇURUMDAN DÜŞERKEN, UÇTUĞUNU SANIYOR!..

Avrupa’yı Fethetmiyor, Teslim Oluyorsunuz!.. Girmek için her türlü tavizi verdiğiniz, bundan sonra vermeye devam edeceğinizi açıkça belli ettiğiniz

Avrupa birliği adil bir ortaklığa dayanmıyor. Müslüman milletimizi 600 yıl boyunca dünyanın hâkimi yapan

medeniyetimizi elinizle bir kenara itip, Batı’nın kan ve gözyaşından başka hiçbir şey vermeyen değerlerini

“Medeniyet Projesi” olarak algılama körlüğünden kurtulamadınız.

Yaklaşık üç yıldır Batılıların istekleri doğrultusunda yapıp ett ikleriniz ortada duruyor. Adamlar sizden

zinayı suç saymamanızı istiyorlar; eşcinsellerin evlenebilmesi için yasa çıkartmanızı dayatıyorlar. Kur’an’a,

başörtüsüne yönelik yasakları artırmanızı; kiliselerin önünü daha da açmanızı, evlerde bile kilise açılmasına

imkân sağlamanızı, misyonerlere yardım edip destek çıkmanızı arzuluyorlar. Bütün kurumlarıyla birlikte

sermayenizi kendilerine devretmenizi, egemenlik ve bağımsızlığınızı Brüksel’e havale etmenizi bekliyorlar… Bu gerçekler ortadayken, “Ya bizi alır küresel güç olursunuz, ya da ebediyen Hıristiyan Kulübü

olarak kalırsınız” diyen AKP kurmayları, kendilerini ve milleti aldatıyorlar.

Hıristiyan Birliği’ni kuran papazın heykelinin önünde imza attığınız Avrupa Anayasası bütün gücüyle

Hıristiyan değerlerine atıfta bulunurken, Müslüman bir milleti o anayasaya tabi ettiğinizde acaba AB nasıl

Hıristiyan Kulübü olmaktan çıkacak? Gerçekten vicdanlarınızda bu soruya verebileceğiniz makul bir cevap

bulabiliyor musunuz?

Kim Allah’tan, peygamberden ve iman edenlerden yüz çevirirse, hiç şüphe yok ki, galip gelecek

olanlar Allah’ın yardımcılarının ta kendileridir.20

Ey iman edenler, kendilerine sizden evvel kitap verilenlerle, kâfirlerden dininizi bir eğlence ve

bir oyun yerine tutanları sakın dostlar (ve üzerinize hâkimler) edinmeyin. Allah’tan korkun, eğer

(O’na) inanmış kimselerseniz.21

Ey iman edenler, eğer kendilerine kitap verilenlerin içinden her hangi bir zümreye boyun

eğecek olursanız, sizi imanınızdan sonra döndürüp kâfirler yaparlar.22

Türkiye’yi sürüklediğiniz yol yanlış. Bir yanda dünyanın en dinamik nüfusunu, en büyük doğal

zenginliklerini içinde bulunduran kendi medeniyetiniz, “Gelin, başımıza lider olun; hep birlikte adalet dolu

Yeni Bir Dünya kuralım” diye sizi beklerken, öbür yanda 500 milyonluk bir vahşet medeniyetinin sizleri

yutmak için çırpındığını görmüyor musunuz?

Şunu kesinlikle unutmayın! Avrupa’ya fethe gitmiyorsunuz. Bizi biz yapan değerlerimizle oraya dâhil

olmuyorsunuz. Tam aksine, Resulullah (sav) Efendimizin getirdiği büyük medeniyete, Abbasilerle,

Emevilerle, Endülüslerle, ceddimiz Selçuklu ve Osmanlılarla bin yıl bütün dünyaya barış, adalet, kardeşlik,

refah, huzur bahşetmiş bir medeniyete sırtınızı dönüyorsunuz. Böylece Haktan, hayırdan ve de halktan

kopuyorsunuz!... Avrupalıların bile artık AB’den kurtulmak istediğini unutuyorsunuz.

Asla hatırınızdan çıkarmayın! Kim bu medeniyete sırtını dönerse dönsün, bu medeniyet asla

güçsüzleşmez, asla dinamizmini yitirmez. Yitiren ancak O’na sırtını dönenler olur! Pişman ve perişan

olursunuz!..

“Allah hâkimdir ve intikam alıcıdır.”

Gönül kulaklarınız kapanmış, Kur’an’ın çağrısını ve uyarısını duymuyorsunuz…

19 Milli Gazete / 02 02 2007 / İbrahim Balcı 20 El-Maide: 5621 El-Maide: 5722 Al-i İmran: 100


22/516

22

Akıllı Gâvur Uyarıyor: Türkiye Ret Edilmesin, Komedi Trajediye Dönüşmesin!..

Gerçekten de AB’nin sözlerini sadece Türkler ciddiye alıyor. Brüksel’de işlerin nasıl yürüdüğünden

bihaber şekilde, mevcut üyelerin geçen aralıkta verdiği söze (yani belli kriterleri karşıladığı takdirde

Türkiye’nin üye kabul edileceği sözüne) saf saf inanıyorlar. Hâlbuki o günden bugüne AB, Fransa ve

Hollanda’dan gelen AB Anayasası’na ‘Hayır’ oylarıyla sarsıldı ve Avrokratlar bu sonuçlardan esasen Türkiye

karşıtı hissiyatı sorumlu tutuyor. Fransa ve Avusturya Türkiye’nin üyeliğine dair referandum düzenleme

taahhüdünde bulunarak duruma mukabele etti. Fransızların yüzde 70’i, Avusturyalıların yüzde 80’i böyle birreferandumda ‘Hayır’ oyu vereceklerini söylüyor ve üyeliği bloke etmek için bir tek veto kâfi. Fakat Türkler

hâlâ neşeli bir iyimserlik içinde. Geçen hafta Avrupa Parlamentosu onlarla doluydu, zarif takım elbiseleri

içinde, gözlüklü, nazik adamlar hepsi.

Avrupa Parlamentosu, Türkiye’nin 1915’teki Ermeni katliamlarındaki rolünü kabul etmesi ve Kıbrıs

yönetimini bütün adanın meşru temsilcisi olarak tanıması gerektiğinde ısrar etti. Üyelikle ilgili başka hiçbir

ülkenin önüne böyle şartlar konulmadı. Sözgelimi kimse Belçika’nın Kongo’daki zorbalıklarından dolayı

aklanmasını talep etmedi. Ve AB’nin yeniden birleşme planını kabul eden Türk tarafı, reddedense Rum

tarafıyken, Ankara’dan bu konuda daha fazla taviz istenmesi inanılmaz bir haksızlık gibi görünüyor…

Türkleri şimdi reddetmeyi göze aldık diyelim. Peki, önümüzdeki 10 yıl boyu aşağılayıcı tavizler koparıp, yüzbinlerce AB yasasını sindirmiş hale getirip, bütün bunların ardından Türkleri yüz geri edersek ne olur? Ben

söyleyeyim: Felaket olur.23

Avrupa’nın Hepsi Haçlı’dır!

Avrupa hayranı ve psikolojik harekât erbabı basın ve televizyonlar AB’den gelen haberleri şaşkınlıkla

izliyorlardı. Evvelki akşamdan beri hız verdikleri psikolojik savaş, istedikleri neticeyi henüz vermemiş ti.

17 Aralık kararı sırasında oynadıkları tiyatroyu tekrarlamak istedikleri açıktı. Avusturya biraz

direnecek; bu arada tartışma özel ortaklık lafının belgeye sokulup sokulmamasına indirgenecek ve bu

kelimenin tamamı belgeye girmemiş ise tekrar bayram yapılarak kutlamalara geçilecekti. 17 Aralık’ta her şey

Kıbrıs Rumlarının tanınması üzerine yoğunlaştırılmış; bu arada AB tanıma talebini zamana yaymayı kabul

edince, bu, büyük bir zafer gibi halka yutturulmaya çalışılmıştı. Oysa o sırada AB tarafı belgede Türkiye’ye

verilen AB üyelik perspektifini kuşa çevirmiş ve bir tür içi boş özel statü haline getirmişti.

Bizimkiler bu belgenin her halde kuşdiliyle yazılan versiyonunu okumuş olmalılardı ki, bunu milli

bayram havasında Ankara sokaklarında kutlamakta beis görmediler. Ama Ankara’da profesyoneller

tarafından okunan bu belgenin aslında bir tür özel statü teklif ettiği ortaya çıkınca, bu defa da Brüksel’deki

büyükelçimiz vasıtasıyla bu unsurları kabul etmeyeceğimize dair AB’ye nota verdik.

Galiba şimdi de benzeri bir oyun var. Bizim psikolojik harekât erbabı gazetecilerin Lüksemburg’dan

yaptıkları yorumlar da bunu doğruluyor. Avusturya’ya atfen söylenen ayrıcalıklı ortaklık sözcükleri metinde

yer almazsa belgenin geri kalan kısmının aynen kabul edilmesi gibi bir risk var karşımızda. Oysa belgenin

geri kalan kısımlarının kabul edilebilir tarafı yok.

17 Aralık kararları içi boş bir özel statü teklif etmekteydi. O kararlar üzerine inşa edilen müzakere

çerçeve belgesi bu özel statü girişimini pekiştiriyor. Ayrıca dış politikamızdaki temel konular hakkında köklü

tavizler istiyor. Ve teklif ettiği müzakere süreci hangi açıdan bakılırsa bakılsın sürdürülemez nitelikte. İşin

garip tarafı Avrupa Birliği tarafının günün bu saatinde Türkiye’nin Avrupalı olup olamayacağıyla i lgili bir

tartışma yürütmekte olması.

Dün sabah toplanan AB dışişleri bakanları toplantısı öğle saatlerinde her hangi bir uzlaşmaya

varamadan dağılırken İngiltere dışişleri bakanının Türkiye’nin Avrupalı kimliğinden şüphe duyulmamasını

istemesi ve Türkiye’nin Avrupa Konseyi üyesi olduğunu hatırlatması içerde hâlâ nelerin tartışılmakta

olduğunun işaretlerini veriyordu. Türkiye’nin Avrupalı kimliğe sahip olup olmaması ayrı bir tartışmadır. Amaüyelik vaadiyle yalvarma odasında sımsıkı tutulan bir ülke hakkında son dakikada bu tartışmanın yapılması

23 03.10.2005 / Radikal / The Daily Telegraph / Danıel Hannan


23/516

23

ne hallere düşürüldüğümüzün resmidir.

Bu arada hatırlatmakta fayda var. Bu muhalefetin hepsi yalnızca Avusturya’dan kaynaklanıyor olamaz.

Viyana bunu tek başına yapamaz. Muhtemelen pek çok ülke Viyana’nın arkasına saklanıyor. Viyana kendi

kamuoyunda yükselen Türkiye karşıtlığından fevkalade rahatsız. Baştan beri Türkiye’nin tam üyeliği işine

sıcak bakmıyordu. Şimdilerde bu işi öldürmek ve katilliğini üstlenmek konusunda istekli.

Avusturya buna soyununca Türkiye konusunu durdurmak isteyen pek çok kuzey ülkesi de Viyana’nın

ardına saklanıyor. Eğer yirmi dört ülke bir tarafta ve sadece Avusturya öbür tarafta olsa bu iş böyle olmazdı.Her şeyden önce içerde neler döndüğünü diğer ülkeler basına ayrıntılı bir şekilde açıklardı. Ayrıca

Avusturya’nın seçilmiş başbakan adayına görevden el çektiren AB isterse Viyana’ya bu konuda da adım

attırırdı.

Genelde kıta Avrupası özelde ise kuzey ülkeleri Türkiye konusunu bir şekilde durdurmaktan yanalar.

Çünkü kendi kamuoylarında yükselen genişleme karşıtı siyasi hava Avrupalı liderleri rahatsız ediyor. Ayrıca

Avrupalı liderler Türkiye’nin ayrı bir kültüre daha doğrusu ayrı bir dine mensup olmasını pek

kabullenemiyorlar. Müslüman Türkiye ve Hıristiyan Avrupa ayrımları onların kafasında ber rak. Bunu

görmemek için Tayyip Erdoğan ve Abdullah Gül olmak gerekiyor galiba…24

Askerin Karşı Çıktığı Çerçeve Maddesi!.. AB Çerçeve Belgesi’ne askerin tepkisi var ve bu tepki fren niteliği taşıyor.

Çerçeve Belgesi’ndeki 5. madde aynen şöyle:

“Tam üyeliğe kadar geçecek süre içinde, Türkiye uluslararası kurumlarda üçüncü ülkelere

yönelik politikalarını ve tutumunu, AB ve üye ülkelerin politika ve tutumlarıyla aşamalı olarak uyumlu

hale getirir. (Tüm üye ülkelerin bu kurumlardaki üyeliği ile ilgili hususları da içerecek biçimde).”

Çoğu diplomatik metinler gibi, dışardan okuyana, bu adamlar ne diyor, dedirten bu cümlelerin

anlaşılabilir bir yorumu var.

Güney Kıbrıs-NATO Bağlantısı

Bu karışık cümleleri, askeri kanat, “Güney Kıbrıs-NATO ilişkileri” olarak yorumluyor. Güney

Kıbrıs’ın NATO’ya alınmak istenmesi olarak algılıyor.

AB’nin, Türkiye’yi Çerçeve Belge’de bu yönde bağlamak istediğini savunuyor.

Askerlere göre, uluslararası kurumla, AB özellikle NATO’yu ve arkadan OECD’yi kastediyor.

Parantez içinde yer verdiği, tüm üye ülkelerin bu kurumlardaki üyeliği, ifadesiyle, belli ul

Documents

Bizden-Söylemesi-1-2.-Baskı