ŀAnong gagawin mo kung may makilala kang hot chick? Syempre matutuwa ka. Eh paano kung baliw at kakaiba ang trip niya sa buhay? Aba! Tumakas ka na!

Pero iba ang case ko, kahit gusto ko ng takasan siya, damay na ako sa kabaliwan

niya.

BAWAL MABAWAL MABAWAL MABAWAL MA----INLOVE,INLOVE,INLOVE,INLOVE, NAKAKABALIWNAKAKABALIWNAKAKABALIWNAKAKABALIW by MAYGODDESSby MAYGODDESSby MAYGODDESSby MAYGODDESS

2nd sem, 3rd year college na ako.

Ako yung taong walang pakialam sa nangyayari sa paligid ko... Pero hindi ko alam kung

bakit noong oras nayon ay tumingin ako sa kanya, bakit tinignan ko pa siya… Doon

pala mag-uumpisa ang kaguluhan sa tahimik kong buhay…

Aaminin ko, nakuha agad niya ang atensyon ko. Naka-upo siya sa may gilid ng field.

Para siyang model. Ang puti at ang tangos ng ilong niya. Ang ganda niya... kaso

malungkot. Nakatingin siya sa kawalan, parang ang lalim ng iniisip. Naalala ko tuloy

si Kristen Stewart sa movie na Twilight, ganun ang dating niya.

Tapos bigla siyang napatingin sakin... nagkatitigan kami ng ilang segundo pero umiwas

ako ng tingin.

Sino siya? Ngayon ko lang siya nakita dito sa campus… di siya pamilyar. Di naman

siya mukhang freshman, mukhang ka-age ko na nga siya eh.

Pagkatapos noon lagi ko na siyang nakikita sa pwestong iyon sa ganung oras. At habang

tumatagal, nagiging usapan na siya ng ibang estudyante.

"Dustin pare, eto na ung powerpoint presentation mo. "sabi ko kay Dustin, barkada ko

"Thanks bro, on time ka talaga. By the way, kilala mo na ba yung new student, yung

maganda?"

"Nakikita ko lang, mukha namang suplada. Bakit interesado ka?"

"Hahaha, well maganda naman siya, ayusan lang ng konti pwede na. "

"Hey Japoy!"

"Mandy... "si Mandy, astang-queenbee ng campus, baliw sa pag-ibig kay Dustin

Kinakausap niya lang ako dahil ginagawa niya akong tulay sa kanilang dalawa ni Dustin.

"That new student, rich girl ba talaga siya?"

Rich girl? Teka bakit ako ang tinatanong niya?

"I think so…” sabat ng isang kasama ni Mandy “…everyday iba-iba yung shoes niya,

tapos branded pa ang clothes niya. "

"And yung gadgets, apple yung laptop at latest model yung iphone niya" dagdag pa ng

isa

Napansin pa talaga nila yun? Eh tingin ko normal na college girl lang naman ang porma

niya.

"Sabihin na nating rich girl siya, pero I think boplaks siya. I heard nag-enroll siya sa

university natin kasi bagsak siya sa pinang-galingang university niya. Right Japoy?" inis

na sabi ni Mandy

"Pasensya na pero wala akong alam eh, sige mauna nako sa inyo. "sabay takas ko sa

chismisan nila.

Usapan na nga siya sa campus, madalas ko siyang marinig... pero akala ko hanggang

dun lang ang epekto niya sakin. Hanggang isang araw...

"Basketball practice na mga pre!" sabi ni Dustin "Japoy sama ka?"

"Hinde, wala akong hilig dyan"

Ang totoo wala talaga ako talent sa basketball... para ba kasing ayaw sakin ng bola.

Tumayo ako at palabas na sana ng room. Nasa may pintuan nako ng...

"Japoy salo!" -biglang pinasa sakin ni Dustin ang bola.

Nagulat ako at sasaluhin ko na sana yung bola, kaya lang medyo nalate ang reflex

action ko kaya dumaplis sa kamay ko, at medyo malakas ang pasa kaya tumalsik sa

may corridor.

Pero hindi lang yun...

Yung babaeng maganda, yung new student... nakatayo siya sa may corridor at tinamaan

yung arm niya ng bola kaya tumalsik din yung hawak niyang laptop... Lumipad ito palabas

ng building at...

"What the hell!" sabi niya sabay dungaw sa ibaba

"Sorry!" sabi ko agad at dumungaw din ako sa ibaba.

"Anong nangyari?" pati sina Dustin tumakbo palabas at tumingin din sa ibaba.

Yung laptop niya, nahati sa dalawa at wasak. Nasa 4th floor kaya kami!

Parang nanlamig ang pakiramdam ko, at ang lakas ng kabog ng dibdib ko.

"Teka Apple laptop ba yun?" tanong ni Dustin. Apple? Mahal yun diba?

"Yung report ko nandun." sabi niya

Siguradong galit siya.. yari ako!

"Oh my god, maaayos pa ba yan?" sabi ni Prof Garcia…Bakit may kasama siyang prof?

Napatingin silang lahat sakin.

"So-sorry! " nauutal kong sabi "Si Dustin kasi biglang pinasa sakin yung bola eh hindi

ko nasalo kaya tinamaan ka, bakit kasi hawak mo ang laptop mo dyan sa may gilid ng

corridor?!"

"I was the one originally standing here…" sabat ni Prof Garcia "…then Ginny approached

me to show her report."

Napatingin ako sa kanya… at galit siya sakin, kita ko sa mga mata niya.

At dito nagsimula kung paano ko siya nakilala... AT KUNG PAANO KO NASAKSIHAN

ANG KABALIWAN NIYA.

ŀ

PartPartPartPart

Naka-upo siya ngayon sa pwesto kung saan lagi ko siyang nakikita.

Hindi naman sa natatakot ako pero… iba kasi pag nagalit ang babae. Una sa lahat,

eskandalosa sila. Pangalawa, hindi sila titigil

hindi ko sila maintindihan. Ganyan sila… si Mandy, yung mga kaibigan niya, yung nanay

ko… at siguradong pati siya.

Huminga ako ng malalim at nilakasan ang loob ko. Nilapitan ko siya pero mukhang hindi

niya napapasin.

“Miss.”

Hindi siya tumingin.

“Miss!”

Hindi pa rin niya ko pinapansin.

“MISS!”

Nilaksan ko na pero wala parin siyang reaksyon. Asar yata talaga sakin to.

“Miss, alam ko galit ka sakin pero kaya nga ako nandito para humingi ng tawad dun sa

nangyari kahapon. Kung gusto mo papalitan ko yung laptop mo o babayaran ko, bigyan

mo lang ako ng 2 to 3 months para mag

Tumingin siya sakin tapos ay tinanggal niya yung suot niyang earphone.

“Nandyan ka pala… ba’t di ka nagsasalita?”

Wow. Grabe. Ang dami ko ng sinabi tapos hindi pala niya naririnig. Pero nagulat ako

PartPartPartPart 1. 1. 1. 1. BAWAL maBAWAL maBAWAL maBAWAL ma----inlove, nakakabaliwinlove, nakakabaliwinlove, nakakabaliwinlove, nakakabaliw

upo siya ngayon sa pwesto kung saan lagi ko siyang nakikita.

Hindi naman sa natatakot ako pero… iba kasi pag nagalit ang babae. Una sa lahat,

eskandalosa sila. Pangalawa, hindi sila titigil hangga’t hindi sila nakakaganti. At pangatlo,

hindi ko sila maintindihan. Ganyan sila… si Mandy, yung mga kaibigan niya, yung nanay

ko… at siguradong pati siya.

Huminga ako ng malalim at nilakasan ang loob ko. Nilapitan ko siya pero mukhang hindi

Hindi pa rin niya ko pinapansin.

Nilaksan ko na pero wala parin siyang reaksyon. Asar yata talaga sakin to.

“Miss, alam ko galit ka sakin pero kaya nga ako nandito para humingi ng tawad dun sa

kahapon. Kung gusto mo papalitan ko yung laptop mo o babayaran ko, bigyan

mo lang ako ng 2 to 3 months para mag-ipon.”

Tumingin siya sakin tapos ay tinanggal niya yung suot niyang earphone.

“Nandyan ka pala… ba’t di ka nagsasalita?” sabi niya tapos ay nag-cellphone na siya.

Wow. Grabe. Ang dami ko ng sinabi tapos hindi pala niya naririnig. Pero nagulat ako

upo siya ngayon sa pwesto kung saan lagi ko siyang nakikita.

Hindi naman sa natatakot ako pero… iba kasi pag nagalit ang babae. Una sa lahat,

hangga’t hindi sila nakakaganti. At pangatlo,

hindi ko sila maintindihan. Ganyan sila… si Mandy, yung mga kaibigan niya, yung nanay

Huminga ako ng malalim at nilakasan ang loob ko. Nilapitan ko siya pero mukhang hindi

Nilaksan ko na pero wala parin siyang reaksyon. Asar yata talaga sakin to.

“Miss, alam ko galit ka sakin pero kaya nga ako nandito para humingi ng tawad dun sa

kahapon. Kung gusto mo papalitan ko yung laptop mo o babayaran ko, bigyan

Tumingin siya sakin tapos ay tinanggal niya yung suot niyang earphone.

cellphone na siya.

Wow. Grabe. Ang dami ko ng sinabi tapos hindi pala niya naririnig. Pero nagulat ako

na mahinahon lang siya, di siya eskandalosa.

“Ah eh… yung laptop mong nasira, papalitan ko nalang-”

“Wag na!” putol niya sa sinasabi ko ng hindi ako tinitignan “Meron na akong bago.”

Napatingin ako sa nasa tabi niyang laptop, mukhang bago at Apple pa rin ang tatak.

Rich kid nga.

“Eh di kung ganon… babayaran ko nalang-”

“Wag na nga diba! May bago nakong laptop.” ulit niya

Di naman siya mukhang galit… pero iba yung tono niya…

Ang hirap talagang basahin ng nga babae.

“Ah ganun ba? Kung ganon, paano ako makakabawi sayo?”

“Maging mabait ka lang sakin.”

“Ha?”

Nagtataka na talaga ako sa kanya…

Tumingin ulit siya sakin at nagkatitigan kami… tapos bigla nalang nagkaroon ng galit

sa mga mata niya, at umiwas siya ng tingin sakin.

Bakit? May nagawa ba ako? May nasabi ba ako? Ba’t bigla siyang nainis?

Huminga siya ng malalim tapos… “Nauuhaw ako.” sabi niya

“Ha?”

Tumingin ulit siya sakin na medyo badtrip ang expression “NA-U-U-HAW-A-KO.”

Inuutusan niya ba akong kumuha ng inumin? Baka nga…

“Wait lang, kukuha ako ng maiinom. Wag kang aalis.” sabi ko tapos ay nagtatakbo agad

ako para bumili ng inumin.

Pagbalik ko, busy pa rin siya sa cellphone niya…

“Eto na miss, bottled water.”

“Tubig?”

Ba’t ganon yung reaction niya?

“Eh ano bang gusto mo? Juice? Softdrinks?” tanong ko

“Coke pwede? With ice ha.”

Wow. Demanding.

Kaya umalis agad ako para bumili ng coke. With ice ang gusto niya kaya sa fastfood

pa ako nagpunta, buti meron sa tabi ng campus. Extra large coke na binili ko…

“Extra large coke with ice” sabi ko habang inaabot sa kanya.

Naghe-hesitate pa siyang kunin noong una, pero kinuha niya pa rin. Akala ko okay

na, pero noong ininom na niya…

“Hindi to diet noh?”

“Diet? Diet coke?” Umiling ako.

“Diet coke lang iniinom ko eh.” sabi niya...

Potek. Sabi ko na nga ba, galit siya sakin at ginagantihan niya ako… Babae talaga...

Bakit ko nga ba ito ginagawa? Bakit ako pumapayag na magpa-utos sa kanya? Ah

oo, kasi may kasalanan ako sa kanya. Tandaan mo Japoy, may utang ka sa kanya…

maging mabait ka. Magpasensya. Magpasensya.

“Teka lang bibili ako.” sabi ko, paalis na sana ako ng…

“Wait!” sabi niya “Wag na lang. Nagugutom na rin ako eh, tara sa cafeteria.”

Sa cafeteria…

Di naman siya mataba, di rin naman siya mukhang malakas kumain… pero yung dami

ng inorder niya, kasing dami na ng pagkain ko sa mag-hapon. At ako pa ang pinagbayad.

“P574 po lahat.” sabi ng cashier

Langya! Noong sabi kong babayaran ko yung laptop niya sabi niya wag na. Eh parang

sinisingil na rin niya ako sa laki nagastos ko sa kanya ngayon eh! Uunti-untiin yata

ako ng babaeng ito.

“Mauubos mo ba yan?”

“Hinde.” sagot niya ng hindi natingin sakin

“Eh bakit ang dami mong inorder?”

“Gusto ko lang.” diretso pa rin siya sa pagkain

“Gusto mo lang?" aba matinde rin to... "Pwede bang humingi? "

"Bahala ka, ikaw naman nagbayad eh. " sabi niya tapos napansin kong may amos siya

sa may chin niya.

Hindi ko alam kung bakit pero sobrang bilis naman ngayon ng refelx action ko... Lumapit

agad ako sa kanya at pinunasan ang chin niya. Nagulat siya sa ginawa ko, pero mas

nagulat ako sa sunod niyang ginawa.

SLAP!

Napahawak nalang ako sa kaliwang pisngi ko. Ang SAKIT! Bat niya ako sinampal?

Natigilan lang ako sa ginawa niya, tapos bigla nalang siyang umalis.

Kinabukasan...

"Sinapak ka niya? Hahaha, di ka pa man nakakapang-ligaw may nakasapak na agad

sayo bro!"asar sakin ni Dustin

"Wala naman akong balak ligawan siya eh, ang sadista ng babaeng yun!"

"Hahaha Japoy nagbibinata ka na!"

Biglang bumukas yung pinto ng room.

"Japoy tara!"

Te-teka... SIYA NA NAMAN?!

Lumapit agad siya sakin at hinila ako sa may braso.

"Teka lang... "

Syempre defensive mode ako, baka masapak na naman ako eh.

"Wala namam akong gagawing masama, kakausapin lang kita." sabi niya

"Sige na Japoy… " sabi ni Dustin

Sa cafeteria ulit...

"Japoy..." inabutan niya ako ng slurpee

"Paano mo nalaman ang pangalan ko?"

"Pinagtanong ko. I'm Ginny pala."

"Alam ko."

"Paano mo nalaman?"

"Narinig ko kay Prof Gracia"

"Natandaan mo talaga? "curios na tanong niya

"Ano to?" tanong ko sa sulrpee na bigay niya, change topic na rin

"Peace offering…” sabi niya “Sorry nasampal kita kahapon."

"Ha?"

Nabingi yata ako. Tama ba yung narinig ko? Nagsorry siya?!

"Wag mo ng ipa-ulit pa. Paano kasi naalala ko sayo yung ex ko. Ka-mata mo kasi

siya."

Ka-mata? Ka-mata ko lang sinampal na agad ako. Eh ano pa kaya kung kamukha

ko yung ex niya, baka nabugbog na niya ko.

Napatingin ulit siya sakin "Naiirita talaga ako pag tinitignan kita. Isuot mo nga ito. Don't

worry wala yang grado."

Binigyan niya ako ng eye glasses galing sa bag niya... tapos sinuot ko.

"May epekto ba? "

"Oo naman. Sayo na yan, isuot mo lagi pag kasama mo ko."

Kung mailalayo ako nito sa sampal niya... sige nalang.

"Sino ba yang ex mo? Siguro matindi ang galit mo sakanya, ang sakit ng sapak mo eh."

"Si Sam..." sagot niya "...Sam Concepcion"

Muntik ko ng maibuga yung iniinom ko.

"EXBOYFRIEND MO SI SAM CONCEPCION?! Seryoso ka ba?"

Sabagay maganda naman si Ginny, bakit nga hinde...

"Yung artista yun diba? Yung singer!"

Napakunot bigla yung kilay niya.

"Hinde! I'm not refering to Sam na artista, yeah magkapangalan sila pero regular guy

lang yung ex ko. Pero gwapo din siya at sikat sa campus namin, and... and gusto ko

siyang ibaon ng buhay! ... Wag mo na nga siyang ipaalala sakin! Ang insensitive mo

talaga!" bigla na naman siyang na badtrip at iniwan ako.

Bakit ako na naman?! Siya naman ang unang nagsabi ng sa Ex niya ah! Hay, ang

sakit niya sa ulo.

Akala ko natatapos na yun doon... pero hinde. Bigla bigla nalang siyang dadating at

hihilahin ako...

"Saan tayo pupunta? Marami pa akong gagawin."

"At marami ka pa ring utang sakin. Diba sabi ko maging mabait ka."

Bad trip ba siya? Sabagay lagi naman. Mukhang wala talaga akong kawala sa kanya.

"Saan ba talaga tayo pupunta?"

"Mag-e-EK tayo."

Tapos ngumiti siya.

1st time ko siya nakitang ngumiti... Pero iba yung ngiti niya, kinakabahan ako.

Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!

Ayoko naaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!

Inay ko poooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo!

Lahat yata ng extreme rides sa E.K. sinakyan namin... At nahihilo nako!

"Sa roller coaster ulit tayo."

"Tama na Ginny... Hindi ko na kaya, wala na akong isusuka pa!"

Tinignan ko siya pero parang walang epekto sa kanya yung mga rides. Plain pa rin

yung expression niya. Babae ba talaga siya?!

"Ginny pwede ba sa carousel na muna tayo?"

"Uuwi nalang ako."

Yun lang ang sinabi niya at... iniwan na naman niya ako.

Anong problema niya? Ang wierdo talaga niya.

Kinabukasan…

"Hey Japoy," si Mandy "I invited Dustin kasi na magdinner later, kaso sabi niya may

lakad daw kayo.."

"Sinabi niya yon?"

Ang totoo wala talaga kaming usapan ni Dustin, palusot niya lang yon para iwasan si

Mandy. Ang kulit at ang arte kasi niya.

"Yeah, kaya kausapin mo siya na next time nalang kayo umali-"

"JAPOY TARA!"

Biglang dumating si Ginny at hinila nalang ako bigla.

"Hey I’m talking to him, you bitch!" galit na sabi ni Mandy kay Ginny

Tumingin lang si Ginny sa akin at kumunot yung kilay niya.

Ang totoo mas pipiliin ko pang kasama ang makulit na Mandy kesa sa sadista na babaeng

ito. Pero no choice ako eh...

"Mandy kailangan ko ng umalis, pero kakausapin ko pa rin si Dustin para sayo. "

"What?!"

Irita si Mandy pero wala na rin siyang nagawa.

Sumakay kami sa bus na hindi ko alam kung saan ang destinasyon.

"Saan na naman tayo pupunta? Wag mong sabihin na sa Star City naman?"

"Pfft. Ang childish mo...ang hilig mo sa mga rides."

At talagang tinawanan pa niya ako.

"Akopa talaga ha? Eh ikaw nga itong nanghihila sakin basta. Wala ka bang ibang

pwedeng isama sa trip mo? Wala ka bang kaibigan? "

Biglang sumama yung mukha niya. Mali yata yung nasabi ko.

"Wala nga. Wala na." seryosong sagot niya

At dahil nararamdaman kong nabadtrip siya, hindi na ako nagsalita. Tahimik lang kami

hanggang bumaba kami sa isang hindi pamilyar na lugar.

"Nasaan na tayo?"

"Dito tayo." sabay hila niya sakin sa may tulay.

Samay bandang gitna, may natatanaw akong grupo ng mga tao sa gilid ng tulay.

Biglang may... "Woahooooo!"

SYET! May tumalon na lalaki sa tulay.

Tumakbo agad kami ni Ginny at dumungaw sa ibaba. May tali naman pala yung tumalon.

Bungee jumping?

Napatingin ako bigla kay Ginny, ngumiti na naman siya. Uh-oh! Napalunok na lang

ako.

Hindi ko alam kung paano. Basta nakatayo nalang kaming dalawa ni Ginny sa gilid ng

tulay at naka-harness na kami.

"Ready na ba kayo?" tanong nung nag-aasist samin.

"Hindi ba talaga delikado to? " pang-ilang beses ko ng tanong sa kanila

"Wag kang mag-alala Sir, registered ang samahan namin at mga professionals kami.

Guarrantee ang safety nyo." paliwanag niya "Pagkabilang kong tatlo, tumalon na kayo."

Potek. Natatae ako! Ilang feet kaya to? Nalulula na ako. Bakit ba ako nadamay dito???

"Ginny akala ko noong una weirdo ka at sadista, pero sasabihin ko sayo... BALIW KA

NA!!!"

"Natatakot ka ba?" kalmado lang siya, tao ba siya? "Kumapit ka nalang sakin." sabi niya.

Tapos siya ang humawak sa arm ko.

Teka lang, nanginginig ba siya? Ramdam ko rin ang lamig ng kamay niya. Natatakot

din pala siya…

"1,2,3! Talon!"

Hindi ko maexplain ang naramdaman ko, basta pagmulat ko naka-hang na kami pabaliktad

at may rubber boat na palapit na samin.

Habang nag-aantay kami ng bus pauwi...

"Naalog ang utak ko dun ah. Sana lang hindi nawala yung inaral ko, may quiz pa naman

kami bukas." sabi ko

"Talaga? Bakit sakin walang epekto?"

"Weh? Eh ang lamig nga ng kamay mo kanina eh." tukso ko sa kanya

Akala ko magagalit siya, pero seryoso pa rin siya.

"Sana naalog din yung utak ko. Sana nawala nalang yung memory ko. Sana makalimot

ako."

"Parang amnesia?" yun ba yung tinutukoy niya? "Eh diba pag na-trauma lang yun?

Pa-aksidente ka kaya." biro ko.

"Aksidente?... I'll try to consider that." sagot niya

Teka bakit ang seryoso niya ngayon? Kalokohan lang ang mga sinasabi ko eh..

"Teka joke lang yun! Kung gusto mo talagang makalimot, alak lang katapat niyan."

Hindi siya sumagot.

Hinayaan ko nalang siya.

Pagsakay namin sa bus.

"Mahilig ka ba talaga sa mga extreme activities? Pwede sa susunod wag naman puro

heights, mahina ako dun eh."

"So nag-eexpect ka talaga ng susunod?"

Teka wala na ba yung masamang espirito na sumanib sa kanya? Sumasagot na siya

ng maayos eh… este kalokohan.

"Hinde ah!" tanggi ko

"Japoy? May gusto ka sakin noh!"

Wow. Ang taas din ng tingin niya sa sarili niya ha..

"Hinde lalo!"

"Bakit ka nagbu-blush?" tukso pa niya sakin

"Epekto lang to nung bungee jumping."

"Kung hinde, eh bakit mo ko laging sinasamahan?"

Medyo natameme ako. "Ano... kasi diba, bumabawi lang ako sa utang ko sayo."

Bigla na namang kumunot ang kilay niya.

"Hindi mo talaga ako gusto?"

"Ano ka ba, syempre HINDE." sagot ko

Parang batang nagtatampo yung itsura niya.

"Kahit konti?" tanong niya pa

Ano bang gusto niyang sagot? Umiling ako.

"Lahat na talaga ng tao ayaw sakin." sabi niya tapos ay tinalikuran niya ako at humarap

siya sa may bintana.

Kita ko sa reflection ng bintana na nakasimangot siya.

"Ginny... "

Hindi niya ako pinansin.

Mga babae talaga, ang hilig magtampo.

"Kaya naman talaga kita sinasamahan kasi bumabawi ako sa utang ko sayo..." sabi ko

sa kanya "...pero syempre bukod dun... Pasalamat ka maganda ka."

Hindi pa rin siya sumagot... pero napangiti siya. Kita ko sa gilid ng mata ko na ngumiti

siya sa sinabi ko. Yung ngiting totoo.

Ang cute niya pag nagpipigil ng ngiti.

Mayamaya pa...

"May GF ka ba?" bigla niyang natanong

"Wala."

"Pero nagka-gf ka na?"

"Ha? Hindi pa."

"Halata nga."

Ayos din ah, matapos kong purihin kanina, nilalait niya ako ngayon.

"Yung babaeng kausap mo kanina... sino yun? Nililigawan mo?"

"Sino si Mandy? Hinde noh!"

Kahit sa panaginip hindi ko naisip ligawan yun.

"Mabuti naman, coz I don't like the way she talk, nakakabully..."

Sus! Eh mas matinde pa siya dun eh. Si Mandy nakakabully lang yung salita, etong

si Ginny nangbu-bully yung action.

"...at tinawag niya akong bitch sa una naming pagkikita." dugtong pa niya

"Ganun na talaga si Mandy, sanay na rin ako lalo na pag inilalakad ko siya kay Dustin

tapos tinatakasan lang siya."

"Tinatakasan?"

"Oo, minsan nagtatago si Dustin kay Mandy, minsan naman nagpapalusot siya para

makaiwas."

"Anong reaksyon ni Mandy?"

"Syempre galit na galit. Hahaha, kung alam mo lang ang itsura niya pag galit, matatawa

ka."

"At tuwang-tuwa ka pa? Ganyan ba talaga kayong mga lalaki? Natutuwa kayong

paglaruan ang mga babae?" bigla nalang siyang nagalit

"Teka hindi naman namin pinaglalaruan si Mandy eh."

"Anong tawag mo dun? Pinapaasa?"

"Hindi naman sa ganon. Saka si Mandy naman yung naghahabol eh."

"Eh di kung ayaw sa kanya ni Dustin dapat sinasabi na niya agad."

Teka, kanina lang ayaw niya kay Mandy, bat ngayon kinakampihan na niya?

"Hindi pa kasi sigurado si Dustin sa kanya eh... "

"Eh kelan pa niya masisigurado ang feelings niya?! "

"Ha? Hindi ko alam... Teka ba't sakin ka ba nagagalit, hindi naman ako si Dustin,

kaibigan niya lang ako."

"Yun na nga KAIBIGAN ka niya, dapat sinasabi mo sa kanya kung ano ang tama at mali,

hindi yung hinahayaan mo lang na may masaktan siya."

Kanina ko lang siya nakitang ngumiti ng totoo, at ngayon ko lang rin siya nakitang magalit

ng ganito. Bakit ganun nalang yung reaksyon niya kay Mandy at Dustin?

Pagkatapos tahimik na ulit siya. Parang bumalik yung masamang espirito sa kanya at

tulala na naman sa bintana.

Mayamaya bigla nalang siyang tumayo "Teka lang kuya, bababa ako!"

Nagulat naman ako, malayo pa kami sa terminal ng bus.

"Teka Ginny malayo pa tayo. Ginny! "

Bumaba na siya kaya wala na rin akong nagawa kundi sumunod.

"Bat ka bumaba? Saan ka na naman ba pupunta?"

"Gusto kong magvideoke." sabi niya tapos ay nagpunta siya sa may kalinderya.

Pagpasok niya ay sa videoke agad siya dumiretso. Tapos umorder siya ng isang bucket

ng lights tapos nakatingin lang siya sa videoke.

"Teka Ginny medyo marami yata ito, sobra to sa ating dalawa."

"Hindi ako umiinom ng alak."

Anong ibig sabihin niya... ako lang ang iinom nitong lahat??

Napatingin ako sa ibang mga tao... May ibang mga nagiinuman, may iba naman na

barkadahang kumakain.

May ilang minuto na rin kami doon pero tahimik lang siya at nagaantay... pati ako.

"Ah Ginny...marami pang nakapilang kanta sa videoke. Gusto mo sa iba nalang tayo?"

Hindi siya sumagot.

Hindi ko talaga siya maintindihan. Bakit ba bigla nalang niyang naisipan kumanta?

"Yes! Ako na ang kakanta!" sabi nung isang lalaki

"You're the one who never let me sleep

Through my mind and through my soul you touch my lips... "

Wala sa itsura nung lalaki na lovesong ang kakantahin niya. Ang laki pa naman ng

katawan.

"And now that you came into my lifeI feel complete...

The flowers bloom, the morning shine, and I can seeeee..!!!"

Langya, feel na feel ah, ang sagwa!

"....Yyourrrr loooooove..."

Biglang tumayo si Ginny at ni-next song na agad. O_o

"GINNY BALIW KA NA BA??" saway ko sa kanya

"HOY! Hindi pa ako tapos, bakit mo pinatigil!?!" galit na sabi nung lalaki, naku yari na!

Hindi sumagot si Ginny.

"Pasensya na po, hindi niya sinasadya yun, hindi kasi siya marunong gumamit ng

videoke eh." ako na ang humingi ng pasensya kahit alam kong sinadya niya yun.

"Kanta ko na yung sunod."sabi ni Ginny habang hinihingi yung microphone

Hindi ba siya natatakot sa lalaking mukhang bouncer na yan?!

Badtrip na yung lalaki pero sa huli binigay niya kay Ginny yung mic.

At yung kantang kanina pa niya inaantay... Jar of hearts

Teka lang, nagsimula na yung kanta,bakit nakatulala lang siya.

"Ano ba yan miss? Kakanta ka ba o hinde?" sabi nung lalaki kanina

Tinignan ko si Ginny pero nakatulala lang siya.

May balak ba talaga siyang kumanta???!

At dahil ayaw kong mapag-initan pa kami nung lalaki kanina, kinuha ko na kay Ginny

yung mic at...

"I learned to live half alive

And now you want me one more time"

...ako nalang ang kumanta. Buti na lang at medyo pamilyar ako dito...

"And who do you think you are?

Runnin’ round leaving scars

Collecting your jar of hearts

And tearing love apart

You're gonna catch a cold

From the ice inside your soul

So don't come back for me

Who do you think you are?"

Napatingin ako kay Ginny na hindi pa rin nagrereact... Teka, luha ba yung nasa mata

niya? Luha nga.

UMIIYAK SIYA??! BAKIT?!

Mayamaya pa ay humahagulgol na rin siya.

Tinuloy ko lang yung kanta, habang siya tuloy din sa pag-iyak.

"And who do you think you are?

Runnin''round leaving scars

Collecting your jar of hearts

Tearing love apart

You're gonna catch a cold

From the ice inside your soul

Don't come back for me

Don't come back at all

Who do you think you are?"

Noong patapos na yung kanta ay tumigil na rin siya sa pag-iyak, at ang sinabi niya

lang sakin ay... "Ang panget mong kumanta."

Score:79

Oo na, di kagandahan ang boses ko, pero nasa tono naman ako. Saka di nya ba alam

na iniligtas ko siya dun sa lalaki dahil sa pagkanta ko. Walang utang na loob.

Akala ko tapos na, pero may isa pa pala siyang kanta.

Hindi ko alam yung kanta pero base sa lyrics sa screen, ang dami niyang binago at

dinagdag sa lines.

Yung original lyrics sa videoke...

The 7 things I hate about you!

You're vain

Your games

You're insecure

You love me, you like her

You make me laugh, you make me cry, I don't know which side to buy

Your friends they're jerk, when you act like them just know it hurts

I wanna be with the one I know

And the seventh thing I hate the most that you do

You make me love you...

Pero sa lyrics na kinakanta niya...

"The 7 things I hate about you!!!

You're vain!

You're fool!

You're a sucker!

You love me-not, you liar!

You make me cry, you break my heart, I want to crush you in my hands

Your friend he's a jerk, he also lied and you know it hurts

I thought he is someone that I know

And the seventh thing I hate the most that you do

You make me love you

And compared to all the great things

I would take too long to write

I probably should mention the 7 that I like...

CAN'T REMEMBER A THING I LIKE ABOUT YOU!

You're worst!

You suck!

You're a coward!

You insensitve humbug cheater!

Lahat ng sinabi mo sakin, nakalimutan mo na agad?! Lokohan lang ba yon?

Ipagpapalit mo lang ako, sa kanya pa! Pagsisisihan mo rin yan!

Isa kang sinungaling at manloloko!!!

And the only thing I like the most you should do...

Mawala ka na sa mundo ko Sam!"

Score: 98

Seryoso? 98 ang score niya?

Eh hindi ko nga alam kung pa-tula o pa-sigaw niya tinapos yung kanta eh. Mali-mali

pa ang lyrics niya.

Pero ngayon medyo nainintindihan ko na kung bakit ganyan si Ginny. Yung ex niya pala

na si Sam ang gusto niyang kalimutan. Si Sam din siguro yung iniyakan este hinagulgolan

niya kanina noong nakanta ako. Pero ang hindi ko maintindihan...BAKIT DAMAY AKO

SA PAGIGING BROKEN HEARTED NIYA?

Isa pang tanong, nakakabaliw ba talaga ang pag-ibig?

�

PartPartPartPart 2. 2. 2. 2. SLOW DOWN, may broken hearted na di maka move onSLOW DOWN, may broken hearted na di maka move onSLOW DOWN, may broken hearted na di maka move onSLOW DOWN, may broken hearted na di maka move on

Pagkatapos noon ay hindi ko na siya nakikita sa campus. Tatlong araw na siyang

pumapasok. Baka naman nag

“Bro! Nasan si Ginny? Hindi ko yata siya nakikita ngayon.”

sakin

“Bakit sakin mo siya hinahanap?”

“Eh di ba lagi kayong magkasama? Ikaw nga lang ang ka

niya ako ng nakakaloko “…ano Japoy? Pinopormahan mo na ba?”

“Tigilan mo nga ako.Di ako ganun!”

“Bakit? Di mo ba siya type?

Loko talaga tong si Dustin.

“Si Mandy nga hindi mo kinakaya, eh mas matinde pa si Ginny dun.”

si Mandy baliw lang sayo, si Ginny baliw na talaga! Kakaiba ang mga trip niya sa buhay

at nandadamay pa! Saka broken hearted yung

“Asus. Ang dami mong sinasabi

Dustin

Pero aaminin ko, medyo namiss ko nga siya.

Biglang nag-ring yung phone ko.

SLOW DOWN, may broken hearted na di maka move onSLOW DOWN, may broken hearted na di maka move onSLOW DOWN, may broken hearted na di maka move onSLOW DOWN, may broken hearted na di maka move on

Pagkatapos noon ay hindi ko na siya nakikita sa campus. Tatlong araw na siyang

pumapasok. Baka naman nagdrop-out na siya?

Hindi ko yata siya nakikita ngayon.” sabi ni Dustin habang palapit

hinahanap?”

“Eh di ba lagi kayong magkasama? Ikaw nga lang ang ka-close niya dito eh…”

“…ano Japoy? Pinopormahan mo na ba?”

“Tigilan mo nga ako.Di ako ganun!”

Di mo ba siya type? Ang ganda kaya niya. Kung ayaw mo, ako na lang.”

Loko talaga tong si Dustin.

“Si Mandy nga hindi mo kinakaya, eh mas matinde pa si Ginny dun.” sagot ko

si Mandy baliw lang sayo, si Ginny baliw na talaga! Kakaiba ang mga trip niya sa buhay

Saka broken hearted yung tao.”

Ang dami mong sinasabi Japoy! Ang sabihin mo... miss mo na siya!”

Pero aaminin ko, medyo namiss ko nga siya.

ring yung phone ko.

SLOW DOWN, may broken hearted na di maka move onSLOW DOWN, may broken hearted na di maka move onSLOW DOWN, may broken hearted na di maka move onSLOW DOWN, may broken hearted na di maka move on

Pagkatapos noon ay hindi ko na siya nakikita sa campus. Tatlong araw na siyang hindi

sabi ni Dustin habang palapit

close niya dito eh…” tinignan

o na lang.”

sagot ko “Tol kung

si Mandy baliw lang sayo, si Ginny baliw na talaga! Kakaiba ang mga trip niya sa buhay

Japoy! Ang sabihin mo... miss mo na siya!” asar ni

Unknown number? Sino kaya to?

“Hello?”

“Japoy…”

Teka, kilala ko yung boses nato ah.

“Ginny? Paano mo nakuha ang number ko?”

“Kay Mandy.” sagot niya

Kay Mandy? Kelan pa sila naging close ni Mandy?

“Japoy samahan mo ko.”

Teka bakit ganun yung boses niya? Umaatake na naman ba ang pagiging broken hearted

niya?

“Ah eh… May klase pa kasi ako Ginny.”

Hindi na siya sumagot tapos ay nag-end call na siya.

“Si Ginny ba yon? Pupuntahan mo siya? Pano yung klase mo?” tanong ni Dustin

Hay… sakit talaga siya sa ulo. Mamaya kung ano pa ang maisipan niyang gawin pag

mag-isa lang siya. Mapuntahan na nga…

Tinawagan ko yung number niya.

“Hello, Ginny?”

“Nasa tapat ako ng gate ng University.” yun agad ang sinagot niya.

Paano niya nalaman ang itatanong ko?

Paglabas ko ay nakatayo lang siya habang nag-aantay.

Hindi ko maipaliwanag pero may iba sa kanya ngayon.

Nagpunta kami sa isang kainan at wala siyang imik.

Kauumpisa palang naming kumain pero parang wala na agad siyang gana. May iba talaga

sa kanya... Para nagpipigil lang siyang umiyak.

"Kinakamusta ka pala ni Dustin." sabi ko, may masabi lang…

Hindi siya sumagot. Napakagat lang siya sa labi niya at bigla nalang siyang napaluha,

pero pinunasan niya rin agad.

"Naiiyak ako." sabi niya "Paano ba to mapipigilan?"

"Uminom ka ng tubig."

Ang totoo hindi ko alam ang isasagot sa kanya. Naisip ko lang yun kasi ganun pag

pinapatahan ang mga batang umiiyak.

At yung pag-inom niya ng tubig... na-uwi sa inom ng alak.

Sabi niya hindi siya umiinom, eh mukhang mas malakas pa siyang uminom sakin eh.

Light nga lang yung akin, samantalang yung kanya hard drink.Tingin ko nga lasing na

siya.

"Alam mo ba, anniversary dapat namin ngayon." sabi niya "Seven years na dapat kami...

kaso hindi na umabot eh."

Mukhang lasing na nga siya, ang dami na kasi niyang sinasabi.

"Highschool kami noong magkakilala kami. Pinsan niya kasi yung bestfriend kong si

Ken. Noong nanligaw siya at sinagot ko siya, sabi ko sa sarili ko hindi ko siya

seseryosohin. Hanggang sa umabot kami sa 1st anniversary namin, tapos sa 2nd, tapos

narealize ko nalang na… inlove na talaga ako sa kanya."

Nagsimula na naman siyang umiyak.

"Sabi ko okay lang, tiwala naman ako sa kanya eh, saka nandyan naman si Ken. Saka

paano ba ako hindi maiinlove sa kanya, eh ang sweet niya. After grad ng highschool

magpi-pilot dapat siya, pero sinundan niya pa ako sa pinapasukan kong college at

pareho pa kami ng tinake na course. Kada anniversary namin may surprise siya sakin.

Noong 6th anniversary namin, hinarana niya ako sa harap ng maraming estudyante.Sabi

niya pa noon... ‘Ginny Happy 6th Anniversary, next year mas masusurprise ka pa. I love

you.’ Ang saya-saya ko noon. Sikat na sikat kami sa buong campus. Lahat kinikilig sa

ginawa niya, syempre lalo na ako. Pakiramdam ko, ang swerte ko at siya ang boyfriend

ko... tapos..."

Ngayon lang may babaeng umiiyak sa harap ko, at hindi ko alam ang dapat gawin.

Umiiyak siya hanggang sa point na wala siyang pakialam sa itsura niya. Yung mata

niya pugto na, singhot siya ng singhot, at ang pula na ng ilong niya.

Nagpatuloy siya "...tapos bigla nalang parang hindi na kami masyadong nakakapag-usap.

Late yung mga text niya, tapos bigla nalang siyang nawawala minsan. Naisip ko noon,

baka busy lang siya kasi may thesis kami. Tapos isang araw may nagtanong sakin kung

break na ba kami ni Sam, kasi daw iba na yung lagi niyang kasama. Denial pa ako noon

kaya kinausap ko si Ken, pero wala daw siyang alam. Hanggang sa narinig kong

naguusap si Sam at si Ken... May iba na nga si Sam, at alam rin ni Ken yun. At ang

pinakamasakit... matagal na pala yun. Isang buwan na pala nila akong niloloko. Hindi ko

ma-explain yung nararamdaman ko, feeling ko ang tanga-tanga ko… at ang

sakit-sakit."

Lagi kong naiisip, bakit ko ba nakilala si Ginny? Bakit damay lagi ako sa kanya? Ngayon

medyo alam ko na kung bakit. Kailangan niya ako. Kailangan niya ng makakasama, ng

dadamay sa kanya.

Sinong mag-aakala na malalim pala ng pinaghuhugutan niya?

"Bakit ganun Japoy? May mali ba sakin? Mas maganda naman ako sa ipinalit niya.

Sabihin mo nga... six years kami eh, magseseven na dapat... paano niya ako nagawang

ipagpalit sa bago niya lang nakilala?"

Tinatanong niya ba ako?

"Hindi ko alam. Baka... nagsawa na siya."

"NAGSAWA?! Bullshit naman, six years palang?! Eh yung mga mag-asawa nga

umaabot ng 50 years hindi nagkakasawaan, tapos kami..."

Nagalit talaga sakin? Eh alangan namang sabihin ko sa kanyang hindi na kasi siya mahal

ng ex niya!

"Hindi na niya ako mahal..." sabi niya

Si Ginny ba talaga nagsabi nun?

"Hindi na niya ako mahal... bakit hindi nalang niya sinabi sakin yung totoo? Pati si Ken,

paano niya ako nagawang lokohin? Sabagay sino ba naman ako? Bestfriend niya lang

naman ako mula highschool, ano bang laban ko sa pagiging magpinsan nila? Blood is

thicker than water nga diba..."

Tanggap naman pala niya eh. Teka tanggap nga ba niya o sobrang lasing lang siya?

Ang dami na niyang nasabi sakin, at hindi ko alam kung matatandaan niya ba yon.

At dahil nasobrahan na siya, kailangan ko na siyang iuwi. Hindi na nga siya makatayo

ng sarili niya lang eh kaya binuhat ko pa siya ng piggy-back-ride palabas.

Langya! Ang payat payat pero ang bigat!

Teka... di ko pala alam ang bahay niya.

"Ginny saan ka ba nakatira? Ihahatid na kita... Lasing ka na eh."

"Wag na... susunduin naman ako ni Sam... yung boyfriend ko... pfft, hahaha nakalimutan

ko, di ko na nga pala siya boyfriend."

Wala na nga siya sa sarili niya.

Kinuha ko yung iphone niya at nagtingin ako sa contacts niya.

Daddy, mommy, kuya, ate, tito, tita... Puro kamag-anak yung nasa contacts niya, wala

bang iba? Baka kung anong isipin nila pag nakitang kasama ko si Ginny at ganito siya.

BABY? Sino to? Si Sam? Bat di pa niya binubura sa contacts yung ex niya?

KHENNY? Ito ba yung Ken na bestfriend niya?

"Pwede ko bang tawagan tong si Khenny sa contacts mo?" tanong ko sa kanya

"Oo naman... si Ken pa! Isang tawag ko lang sa kanya, dadarating agad yun. Lagi

siyang game na samahan ako sa mga lakad ko."

Ayos ah... kahit pala dati ganun na talaga siya. So ako pala ang palit ngayon sa bestfriend

niya... pansamantala.

"Namimiss ko na si Ken."

Tutal wala naman akong choice, yung Ken na nga ang tinawagan ko.

Mayamaya may dumating na kotse at may bumaba at lumapit samin... siya na siguro

yung Ken.

"Ginny!" sabi niya

"Ken? Bat ka nandito? Alam mo ba namiss kita..." sabi ni Ginny

"Bat ka nag-inom? Alam mo naman na mahina ka dyan." seryosong sabi niya kay Ginny

"Sinong naginom? Si Japoy? Ken meet Japoy, mabait yan kaso suplado, pero mabait."

"Ken nga pala bro..." pakilala niya sakin, nag-alinlangan siya saglit bago sabihing

"...bestfriend ni Ginny."

"Japoy pare..." pakilala ko naman, hindi ko alam kung masasabi bang magkaibigan kami

kaya ang sabi ko nalang "...schoolmate ni Ginny."

Isinakay niya si Ginny sa kotse tapos niyaya niya ako "Ikaw bro saan ka ba, gusto mo

bang sumabay?"

"Ah hinde na! Dyan lang naman ako sa malapit."

"Salamat pala sa pagbabantay kay Ginny."

Tumango lang ako.

Alam kong kaya niya sinabi niya yon kasi hindi na niya pwedeng samahan at bantayan

si Ginny dahil sa nangyari sa kanila. Pero kung titignan, mukha namang matino siya,

siguro nakokonsensya na rin siya.

Akala ko sa tv lang yung mga ganoongpanghaharana, pagkakaroon ng third party sa

relasyon, sobrang drama, babae't lalaki na magbestfriend lang, at nag-aaral palang pero

may sarili ng kotse. Nangyayari pala talaga yon?

Mga Rich kid talaga.

Lunes, pasukan na naman...

Okay na kaya si Ginny? Papasok na kaya siya?

Iniisip ko palang kung papasok ba siya ng makita ko siya na nakatayo sa gitna ng campus.

Badtrip ba siya? Yung mga mata niya kasi... nanlilisik, parang may hina-hunting ba.

Bigla siyang napatingin sakin. Teka wag mong sabihing ako yung hinahanap niya?

Tumakbo agad siya palapit sakin at...

...BINATUKAN NIYA AKO.

"Aray! Bakit mo ko binatukan?"

Langya! Ang ganda ng bati niya sakin ah! Sadista talaga.

"Sabihin mo, anong nangyari noong isang araw?"

"Ha?" Kelan noong nalasing siya?

"Sa naaalala ko ikaw yung huli kong kasama. Tapos anong nangyari?" tanong niya

Seryoso ba siya? Wala siyang maalala? Wala talaga siya sa sarili niya noon.

"Kumakain tayo tapos sabi mo gusto mong uminom tapos nalasing ka."

"Okay... tapos?"

"Tapos wala na. Umuwi ka na."

Ano bang akala niya, may ginawa akong masama sa kanya?

"Paano ako naka-uwi?"

Grabe. Ang dami naman niyang tanong, daig pa ang pulis.

"Sinundo ka nung Ken."

"Si Ken? Paano nalaman ni Ken kung nasan ako?"

Naku eto na nga, patay ako.

"Ah eh, tinawagan ko siya gamit yung phone mo." sagot ko

Binatukan niya ulit ako.

"Aray. Bakit na naman?"

Nakakadalwa na siya ha... ganito ba siya magpasalamat sa dumamay sa kanya?

"Bakit mo siya tinawagan?!"

"Nagpaalam naman ako sayo, sabi mo okay lang."

"Lasing ako noon, bakit ka sumunod?"

"Yun na nga eh, lasing ka. Hindi ko naman alam kung saan ang bahay mo. Anong gusto

mong gawin ko?"

Sa cafeteria namin pinag-patuloy ang pag-uusap.

“Diba sabi mo tinignan mo yung contacts ko? Bakit hindi nalang yung mga pinsan ko

ang tinawagan mo?”

“Baka kasi pag isa sa pamilya mo ang tinawagan ko, mali ang isipin nila at mabugbog

pa ako.”

“Mukha bang sadista ang pamilya ko?” sabi niya

Eh kung siya nga sadista, malay ko ba kung ganun din ang pamilya niya.

“Ano bang problema kay Ken. Diba kaibigan mo naman siya? Ba’t di ka nalang kasi

makipagbati sa kanya? Mukha namang nagsisisi na yung tao. Saka sabi mo miss na rin

siya.” kaswal kong sabi

"Kung makapagsalita ka parang ang dami mong alam sa buhay ko ah… Wala ka namang

alam." pagtataray niya. Nabadtrip yata talaga sakin.

“Ako? Pfft…” natawa ako ng medyo nang-aasar "Hindi naman madami, konti lang… Yun

bang highschool mo nakilala yung ex mo, na pinsan ng bestfriend mo. Tapos noong 6th

anniversary nyo hinarana ka niya, feeling mo sikat na sikat ka. Kaso niloko ka niya at

kasabwat pa yung bestfriend mo kaya naman-"

"Wha-wait. Wait! Okay! Stop. STOP!” Nagulat siya sa mga sinabi ko. “Paano mo

nalaman lahat yan?"

“Kinuwento mo sakin noong lasing ka. Iyak ka nga ng iyak eh, pati sipon mo tumutulo

na…”

Natigilan siya bigla. Nakakatuwa talaga siya.

“HUHUHU… ang tanga-tanga ko… huhu ang sakit-sakit… Sam ko! Ken ko!” pang-aasar

at pang-gagaya ko sa pag-iyak niya.

BINATUKAN NIYA ULIT AKO.

“Aray! Nakakatatlo ka na ha.” reklamo ko

Inirapan niya lang ako.

“Japoy…” nag-aalinlangan pa siyang sabihin “…ano nga palang… sinabi ni Ken?”

“Wala. Pinagalitan ka niya. Tapos nagpakilala siya sakin, BESTFRIEND mo daw.”

“Umm okay… ikaw anong sabi mo?” bigla niyang natanong

“Sabi ko… schoolmate mo ko.”

“Alam mo ang suplado mo talaga!” pinagalitan pa niya ko “Next time magpakilala ka AS

MY FRIEND. Suplado, feeling mo ang gwapo mo.”

Sabi niya tapos ay tumayo na siya.

“Saan ka pupunta?” tanong ko

“Aattend ng class. Dyan ka na!”

Tapos umalis na siya. Ako naman ay naiwan na nakangiti. Itinuturing niya pala akong

kaibigan? Pwede ko ba sabihing kinilig ako dun…Di ko tuloy mapigilang mapangiti.

“Sa wakas natapos din ang klase.” sabi ni Dustin

“Oo nga, kanina pa ako inaantok.”

“Nananaginip ka na nga kanina eh, tinatawag mo pa si Ginny.” biro ni Dustin

“Luko-luko ka, ikaw kaya ang tulog kanina.”

“Teka Japoy may lakad ba kayo ni Ginny ngayon?” tanong niya

“Wala.” …yata?

“Edi uuwi ka na pala. Sige mauna nako, may practice pa ako ng basketball eh. Baka

abutan pako ni Mandy dito.”

Kung dati pag natapos ang mga klase ko umuuwi na agad ako, ngayon hindi ko alam

kung bakit pero parang ayaw ko pang umuwi… kaya nag-gala muna ako sa campus.

Habang naglalakad, nakita ko si Ginny na nakaupo sa lagi niyang pinupwestuhan.

Hindi yata siya naghihila ngayon?

Lalapitan ko ba siya? Paano pag tinanong niya ako?

Wag na nga lang.

Bigla niya akong napansin at tinawag ako.

“JAPOY!”

Lumapit ako sa kanya at tinabihan ko siya.

“Gusto mo?”

Kumakain siya ng lollipop at binigyan niya rin ako ng isa.

“Thanks.”

“May klase ka pa?” tanong ko sa kanya

“Meron, pero my fifteen minutes pa akong vacant.Ikaw?”

“Ako? Wala na, katatapos lang.”

“Ba’t di ka pa na-uwi? Miss mo ko noh?”

Nabigla ako sa sinabi niya.

“Hinde ah! Nagpapalipas lang ako kasi nakakatamad magbyahe ng ganitong oras.”

“Maka-react ka naman! Alam mo ang suplado mo, kaya hindi ka pa nagkaka-gf eh.”

sabi niya “Nakapanligaw ka na ba? Teka, na-INLOVE ka na ba??”

“Hindi pa.”

Hindi pa naman talaga eh.

Lilinawin ko lang, may mga naging crush ako, crush lang pero ibang usapan kasi yung

love.

“Naku wag mo ng i-try, mahirap pag nasaktan ka. Bata ka pa naman, mahaba pa ang

lalakbayin mo.”

“Kung makapagsalita ka naman, ilang taon ka na ba?” tanong ko

“21.”

“21 din ako. Eh magka-age lang tayo eh.”

“Kahit na, may experience na kasi ako.” katwiran niya

“Kaya pakiramdam mo expert ka na?”

“Oo!” confident niyang sabi “Alam ko nga na crush mo ko eh.”

WOW. Tiwala talaga siya sa sarili niya ha…

“Paano mo naman nasabi?”

“Based on experience.” sagot niya habang nag-aayos ng gamit.

“Alam mo lagi mo akong sinasabihan na feeling gwapo ako, eh ikaw nga itong

gandang-ganda sa sarili mo.”

“Maganda talaga ako... at alam mo yan!” sabi niya tapos ay tumayo na siya “Okay lang

yan Japoy, basta wag kang mai-inlove sakin.”

Ngumiti siya tapos ay umalis na siya papunta sa sunod niyang klase.

Iba rin talaga siya. Minsan kakaiba ang trip, minsan sobrang drama, minsan sadista,

ngayon naman ang lakas mang-asar. Pero mas gusto ko pag ganyan siya… yung masaya

lang.

Miyerkules…

Katatapos lang ng kaisa-isang subject na pinasukan ko ngayon, at uwing-uwi na ako.

Puyat kasi ako sa paglalaro ng dota kagabi kaya antok na antok ako.

Biglang nag-ring yung phone ko. Si Ginny…

“Hello?"

"Japoy nakita ko sila. Nakita ko si Sam at yung gf niya."

"Nasaan ka ngayon?"

Pinuntahan ko siya. Nakaupo siya may bleachers ng isang public covered court. Wala

pang naglalaro kaya mag-isa lang siya dun. Pag lapit ko ay niyakap niya agad ako,

naramdaman ko agad na kailangan niya ng makakapitan.

"Akala ko kaya ko na siyang harapin. Akala ko naka-move on nako. Hindi pa pala." sabi

ni Ginny habang nagpipigil na ma-iyak "Noong makita ko si Sam na kasama yung

babaeng ipinalit niya sakin, biglang bumalik lahat ng galit na nararamdaman ko sa

kanya. Gusto ko siyang sampalin, gusto ko siyang saktan... pero hindi ko magawa.

Hindi ko kaya. At ang sakit na wala akong magawa." Hindi na niya napigilang mapaiyak.

Gusto ko siyang i-comfort, pero paano? Di naman ako magaling sa ganito eh.

"Sabi nila kapag daw may nararamdaman ka pang sakit, pag meron pang galit, ibig

sabihin mahal mo pa rin siya." Hindi ko alam yung mga sinasabi ko, narinig ko lang yun

sa isang palabas na hindi ko na maalala "Hindi naman ganun kabilis mag-move on eh,

pero darating ka rin dyan."

"Makakamove on pa ba ako? Yung puso ko durog na durog na."

"Gusto mo ipahiram ko sayo yung akin? Basta wag mo lang hayaang madurog din."

Natawa siya bigla sa sinabi ko.

"Ang cheesy nung sinabi mo ah."sabi niya

Cheesy nga. Basta lang yun lumabas sa bibig ko eh. Pero atleast napatawa ko siya

at napatigil sa pag-iyak niya.

"May itatanong ako, pero wag kang tatawa ha... what if lang naman to..."

"Ano?"

"Minsan kasi naiisip ko, paano pag one day humingi si Sam ng sorry sakin and want to

patch things up." sabi niya "Bibigyan ko ba siya ng 2nd chance?"

May aaminin ako... bigla akong nakaramdam kaba. Biglang bumilis ang tibok ng puso

ko... at parang may kakaiba akong naramdaman sa tiyan ko. Hindi ko gusto yung ganitong

pakiramdam.

"Gusto mo ba?" wala sa loob na tanong ko

"Hindi ko alam. Masakit kasi talaga yung ginawa niya eh. Pag pinagbigyan ko siya,

tatawagin mo ba akong tanga?"

Lalong bumigat ang pakiramdam ko.Ano ba to?

Tumawa lang ako. Pekeng tawa.

"Sabi ko wag mo kong tawanan eh."

"Gusto mo naman talaga diba?" sagot ko kay Ginny "Kaya mo yan naiisip kasi kahit galit

ka sa kanya umaasa kang magkakabalikan kayo."

Natahimik siya.

"Pero..." dugtong ko "...kung magbibigay ka ng chance, sana wag lang sa kanya..."

"Ang cheesy mo talaga ngayon Japoy."

"Free ka ba sa saturday?" bigla niyang tanong

"Yata." sagot ko, tapos ngumiti lang siya.

Yung ngiti niya pag may binabalak siya.

PartPartPartPart 3. 3. 3. 3. STRAIGHT AHEAD, STRAIGHT AHEAD, STRAIGHT AHEAD, STRAIGHT AHEAD,

Queen City of the South... Nagpunta lang naman kami dito sa CEBU.

Minsan naiisip ko, hindi ba pinapagalitan si Ginny na mga magulang niya sa pag

niya? Una sa lahat, babae siya at di naman nila ako kilala para pagkatiwal

niya. At pangalawa, ang gastos niya. Sagot niya ang plane ticket ko papunta dito.

rich kid.

Ang totoo ayaw ko sanang sumama kay Ginny.

Naguguluhan kasi ako sa sarili ko... Natatakot akong mapalapit pang lalo sa kanya,

gusto ko rin naman siyang makasama.

Sa Cebu, nagpunta kami sa Sacred Parish Church Cebu at nagdasal kami pareho.

Paglabas namin...

"Ginny, bakit dumayo pa tayo sa Cebu para lang magdasal?"

"Symbolic kasi ang church nato sa parents ko. Dito unang naki

mommy at dito naman humingi ng sign si mommy kung si dad na talaga yung para sa

kanya."

"Taga Cebu ang magulang mo?"

"Hindi noh! Marami talagang dumadayo dito sa simbahan nato."

"Ano bang pinagdasal mo?"

"Marami... hiniling ko kay God na sana... mawala na lahat ng sakit na nararamdaman ko.

Sana hindi ko na siya iyakan. At sana maging okay na ulit ako."

STRAIGHT AHEAD, STRAIGHT AHEAD, STRAIGHT AHEAD, STRAIGHT AHEAD, 1 km nalang makaka move on ka nanalang makaka move on ka nanalang makaka move on ka nanalang makaka move on ka na

Queen City of the South... Nagpunta lang naman kami dito sa CEBU.

Minsan naiisip ko, hindi ba pinapagalitan si Ginny na mga magulang niya sa pag

niya? Una sa lahat, babae siya at di naman nila ako kilala para pagkatiwal

niya. At pangalawa, ang gastos niya. Sagot niya ang plane ticket ko papunta dito.

Ang totoo ayaw ko sanang sumama kay Ginny.

Naguguluhan kasi ako sa sarili ko... Natatakot akong mapalapit pang lalo sa kanya,

rin naman siyang makasama. Ewan! Basta!

Sa Cebu, nagpunta kami sa Sacred Parish Church Cebu at nagdasal kami pareho.

"Ginny, bakit dumayo pa tayo sa Cebu para lang magdasal?"

"Symbolic kasi ang church nato sa parents ko. Dito unang nakita at nakilala ni dad si

mommy at dito naman humingi ng sign si mommy kung si dad na talaga yung para sa

"Taga Cebu ang magulang mo?"

Marami talagang dumadayo dito sa simbahan nato."

"Ano bang pinagdasal mo?" tanong ko

ing ko kay God na sana... mawala na lahat ng sakit na nararamdaman ko.

Sana hindi ko na siya iyakan. At sana maging okay na ulit ako." sagot niya

nalang makaka move on ka nanalang makaka move on ka nanalang makaka move on ka nanalang makaka move on ka na

Queen City of the South... Nagpunta lang naman kami dito sa CEBU.

Minsan naiisip ko, hindi ba pinapagalitan si Ginny na mga magulang niya sa pag-gala

niya? Una sa lahat, babae siya at di naman nila ako kilala para pagkatiwalaan na kasama

niya. At pangalawa, ang gastos niya. Sagot niya ang plane ticket ko papunta dito. Spoiled

Naguguluhan kasi ako sa sarili ko... Natatakot akong mapalapit pang lalo sa kanya, pero

Sa Cebu, nagpunta kami sa Sacred Parish Church Cebu at nagdasal kami pareho.

ta at nakilala ni dad si

mommy at dito naman humingi ng sign si mommy kung si dad na talaga yung para sa

ing ko kay God na sana... mawala na lahat ng sakit na nararamdaman ko.

sagot niya

Mukhang pinagbigyan agad siya ni Lord ah… mas maaliwalas na kasi ang mukha niya

ngayon. Mas lalo pa siyang gumanda.

"Ikaw Japoy anong pinagdasal mo?"

“GOOD HEALTH.” sagot ko

“Showbiz lang? Yung totoo!”

"Totoo yun! Saka sana... maging masaya ka na."

At may isa pa…sana malinawan na ang utak kong naguguluhan.

“Japoy…” naging seryoso siya “…SALAMAT.”

“Saan?”

“Wala ang bestfriend ko sa oras na pinaka kailangan ko siya. Pero nandyan ka para

samahan ako. Kailangan ko kasi talaga ng taong mapaglalabasan ng nararamdaman ko.

Yung makikinig sakin, buti nandyan ka.”

Dati sabi ko… kaya ko nakilala si Ginny kasi kailangan niya ako. Kailangan niya ng

makakasama, ng dadamay sa kanya. Mali pala. Ako pala ang may kailangan sa kanya.

Dahil kay Ginny nalaman ko na may magagawa pala ako, na… kaya kong maging mas

mabuting tao. Na mas magiging masaya pa pala ako.

Nagpunta kami sa isang kainan para maglunch. Habang kumakain...

Nagagandahan talaga ako kay Ginny at hindi ako magsasawang titigan ang mukha niya

ng buong araw, pero... yung ako yung tinititigan niya kanina pa, na-iilang na talaga

ako.

"Ano ba yon? May dumi ba ako sa mukha?"

"Hmm? Wala."

Bigla siyang lumapit sakin at tinanggal ang suot kong eyeglasses, yung binigay niya.

"Wag mo na tong isuot." sabi niya

"Eh diba sabi mo pang distract to kasi magka-mata kami." pagtutukoy ko kay Sam

"Hindi ko na siya naaalala pag natingin ako sayo." sagot niya

"Okay." …mas okay, mukha rin kasi akong nerd pag naka salamin

"Saka... mas gwapo ka pag walang salamin." dugtong pa niya tapos ay nagpatuloy na siya

sa pagkain.

Napangiti naman ako.

Kinilig ako sa sinabi niya. Ang saya ng feeling. Gwapo daw ako.

Paglabas namin ay napansin namin na parang may event.

"Miss anong meron? May event ba?" tanong ni Ginny sa babaeng staff

"COLOR FESTIVAL. There will be color splashes, photo booths, and live party music

from cool DJ's. Masaya to, join kayo!"

Kita ko sa mata ni Ginny ang excitement. Siguradong interesado siya.

"May registration fee ba? Or bibili kami ng tickets?" tanong ni Ginny

"The best things in life are free." sagot nung staff

Tumingin sakin si Ginny at alam ko na ang ibig sabihin nun. O diba tama ako. Sabi

ko na nga ba eh.

4 pm ang start ng event at 8 pm naman ang flight namin pabalik ng manila, kaya may

kulang 4 na oras kami dun. Ang dungis namin, damit, kamay at mukha namin ay puno

ng iba't ibang kulay. Pero sulit talaga dahil nag-enjoy ako... kami ni Ginny.

Ngayon ko lang siya nakitang ganito kasaya. Iba na kumpara noong una ko siyang makita.

Sana ganito lagi siya. Sana ganito lagi kami. Lord ano ba talaga tong kakaiba kong

nararamdaman? Pag nakikita kong masaya siya, masaya na rin ako. Pag naiisip kong

aalis na siya, natatakot ako. Ewan ko ba! Siguro nga... inlove na ako sa kanya.

Mahal ko na si Ginny.

Lunes...

"Dude! Japoy! Baka nalilito ka lang. Crush mo lang si Ginny. Yun lang yon." sabi sakin

ni Dustin pagkatapos kong sabihin sa kanya yung nararamdaman ko kay Ginny

"Sa tingin mo? Pero..."

"Sabihin mo nga Japoy, di ba complete ang day mo pag di siya nakikita?" sabi ni Mandy

na bigla nalang lumitaw sa kung saan

"Oo." sagot ko

"Gusto mo lagi siyang kasama?"

Tumango ako.

"Lagi mo ba siyang naiisip?"

Tumango ulit ako.

"And even though nahihirapan ka sa kanya, okay lang sayo."

Ha? Ano daw? Tumango pa rin ako.

"Then you are inlove!" sabi ni Mandy "Ganyan kasi ang feelings ko for Dustin my love!"

sabay akbay niya kay Dustin na pilit lumalayo sa kanya

"Teka sino ba yung girl na pinag-uusapan natin?" tanong niya

"Sino pa ba, edi si Ginny." sagot ni Dustin

"That weird girl lang pala."

"Ang problema kasi Japoy, diba sabi mo di pa rin siya nakaka get-over sa ex niya.

Mahirap yon."

"So na-friend zone ka pala..."sabi ni Mandy

"Eh kahit nga as friend hindi ka number 1, kasi may bestfriend pa siya." dagdag pa ni

Dustin na tinutukoy si Ken

Alam ko naman yon. Naisip ko na rin naman ang mga sinabi ni Dustin pero... wala

eh, mahal ko nasi Ginny. Bakit ko pa ba siya nakilala kung ganito lang rin? Wala pa

man akong ginagawa, alam ko na agad na wala akong pag-asa sa kanya.

Bahala na! Siguro i-eenjoy ko na lang ang panahon na magkasama kami. At kung

ganun pa rin ang nararamdaman ni Ginny, hahayaan ko lang siya. Siguro nga... hindi

ako ang nakatadhana sa kanya. Hayy, ewan. Baliw na nga yata ako.

Sumunod na mga araw...

"Japoy date tayo."

Nagulat ako sa sinabi ni Ginny.

"Date?"

Tumango siya.

Relaks Japoy, walang ibig sabihin yon. Gusto niya lang kaming kumain sa labas.

"Ginny hindi kasi ako pwede ngayon eh."

Kumunot na naman yung kilay niya, at alam ko naman ang ibig sabihin nun... pero

hindi talaga.

"Sorry talaga Ginny, may lakad kasi ako mamaya."

"Kung mas mahalaga yan sakin eh di sige." nagtatampo niyang sabi

Bakit ba ang cute niya pag nagtatampo, lalo lang akong nai-inlove sa kanya eh, langya!

"Sige na nga." sabi ko "Tara na mamaya."

"Yey!" napangiti agad siya "Magdala ka ng maraming pera ha, ubos na kasi ang

allowance ko eh."

Teka, siya ang nagyaya tapos sagot ko pala?

"Saan ba tayo pupunta?" tanong ko

"We'll figure it later, basta sunduin mo ko." tapos ay may iniabot siyang maliit na papel

Bigla namang dumating si Dustin "Oy Ginny! Blooming ka yata ngayon."

"May date kasi kami ni Japoy mamaya." sagot niya sabay iwan sa aming 2 ni Dustin

"May date kayo bro?" tanong ni Dustin

"Yata. Sunduin ko pa nga daw siya eh."

Tapos ay tinignan namin yung papel na binigay ni Ginny...

Teka address niya ba to?

"NAGPAPASUNDO SIYA SA BAHAY NILA??!"

"Se executive village pala nakatira si Ginny. Naku bro, hindi ka papapasukin dyan kung

wala kang sasakyan."

Sasakyan? Panu yan, jeep lang ang meron kami?

"Dustin..." napatingin ako sa kanya "...pahiram naman ng kotse mo."

"Teka lang Japoy! Sa utol ko yung kotse, hindi sakin. Noong nasabit ko yun muntik na

kong mabugbog, baka hindi na ipahiram sakin yun."

"Yari ako kay Ginny pag hindi ko siya sinundo. Kilala mo naman yun. Pare... finals na

wala ka pa ring report, ako na ang gagawa!"

Nag-isip siya saglit tapos... "Sige na nga. DEAL!"

Mayamaya...

Langya! Deal daw?

"Dustin hindi naman ito yung kotseng pinagusapan eh. San mo ba to nakuha, sa junk

shop?"

"Oo, nirentahan ko lang. Eh hindi pumayag yung utol ko eh, kaya ginawan ko nalang ng

paraan. Maayos pa naman daw ang makina niyan. Atleast kahit masabit mo yan sa kung

saan, ayos lang."

Matanda pa yata sa lolo ko tong kotseng ito eh, mukhang bibigay na. Pero pwede na

nga yan, late na ko eh.

Pagdating ko sa gate ng executive village nila, ang tagal bago ako nakapasok. Hinarang

pa ako, may tinawagan pa yung guard tapos ay kinuha pa yung lisensya ko para

makapasok ako. Ang higpit! Ano ba to Malacanang?

Pagdating ko sa tapat ng bahay nila Ginny, parang nalula ako. Ang lalaki ng mga bahay

dito. Nakabukas yung gate nila at may mga sasakyan na nakaparada, mukhang mamahalin

yung mga kotse. Ngayon ko sasabihin, MAYAMAN nga siya. RICH KID talaga.

Teka, papasok ba ako? Baka pagkamalan akong magnanakaw. Nasan ba yung guard

dito? Biglang may batang galing sa loob na tumakbo palabas.

"BATA!"

Tumingin yung bata.

"Bata, dyan ba nakatira si Ginny?"

"Who are you?" aba englishero pala tong batang ito eh

"Hey!"

Napatingin ako sa dalawang lalaking palapit sakin, galing sila sa kabilang bahay. Naka

formal suit sila pareho, pati nga yung bata eh.

"Kuya Vince, Kuya Josh, this guy is looking for ate Ginny." sabi nung bata habang

nakaturo sakin.

Sumama yung tingin sakin nung dalawang lalaki, kinabahan ako bigla. Ang laki ng katawan

nila, sa gym ba sila nakatira?

"Hey! Are you Samuel Concepcion?" sabi nung isa

"Oo nga, ikaw ba yung nang-gago sa pinsan naming si Ginny."

Pinsan? Mga pinsan sila ni Ginny?

"Hi-hinde ah. Hindi ako yun."

Biglang may babaeng sumilip sa pinto ng bahay nila Ginny.

"Ate Ginny nandyan na yung sundo mo!" sabi niya, maganda rin siya at maputi, at naka

formal dress siya.

BAKIT LAHAT SILA NAKA FORMAL? Wag mong sabihing si Ginny naka formal dress

din? Ako naka tshirt lang. Mali ba yung suot ko?? Lalo akong kinabahan.

Biglang lumabas si Ginny... at hindi siya naka formal. Buti na lang, nakahinga na ako

ng maluwag.

"Kuya Vince, Kuya Josh, wag nyo naman takutin si Japoy." awat niya sa mga pinsan niya

"Tara na Japoy."

Sa kotse...

"Tinakot ka ba sa mga pinsan ko?"

"Tinakot? Eh parang malapit na nila akong bugbugin kanina eh."

"Hahaha... ganun lang talaga yung mga yon, pero mababait naman sila pag nakilala mo.

Kasabay ko kayang lumaki yung sina Kuya Vince at Kuya Josh."

"Oh?" ...kaya pala nakakatakot din si Ginny.

Ang totoo mas natakot ako kanina na mali ang suot ko at madisappoint ko siya.

"Kaninong car to?" tanong niya

"Ah nirentahan lang to ni Dustin. Ewan ko ba dun, di naman ganito yung usapan namin

eh... Luma at mukhang kakaragkarag-"

"I like it." putol niya sa paliwanag ko

Talaga? Nagulat ako dun ah. Pero kahit paano napanatag ako na gusto niya to.

Dumaan kami sa mall at nag-grocery. Di ko rin alam ang trip ni Ginny, para na kaming

mag-fieldtrip sa mga binili niyang pagkain... magpipicnic yata kami eh. At syempre ako

ang nag-bayad. Goodbye na naman sa ipon ko.

Drive lang ako ng drive hanggang sa napunta kami sa may bakanteng bukid sa may

parteng upland, papuntang Tagaytay na nga to eh kaya mataas na rin. Pero maganda

naman at sariwa ang hangin.

"Ang ganda dito! Tagaytay na yun diba?" sabi niya

"Oo. Parang kita ko na nga yung Palace in the Sky."

Sa ibang direksyon naman siya tumanaw.

"Wow. Hugis babae nga yung Mt. Maria Makiling." sabi pa niya

"Ilalabas ko na ba yung mga pagkain?" tanong ko

"Wait lang Japoy, pwedeng magrequest?"

May request pa siya? Sana wag namang kung ano na kailangan ko pang bumaba ng

bayan para lang bumili.

"Ano?"

"Pwede ba tayong ma-upo sa hood ng kotse mo?"

Yun lang? "Oo naman."

"Yey! Kunin mo na yung foods natin, dito tayo sa taas."

Para na nga kaming nagpipicnic habang nakaupo sa hood ng kotse. Syempre

nagkukwentuhan kami habang pinapanood ang sunset.Basta masaya lang kami.

"Matagal ko na talagang gustong gawin to eh. Nakikita ko kasi to sa movies."

"Bat di mo nagawa?"

"Ayaw kasi pumayag ni Sam dati, baby kasi nun yung car niya eh, magka scratch lang

ng konti badtrip na agad yun. Si Ken naman natatakot din na magka scratch yung car

kasi di naman talaga kanya yung car na ginagamit niya."

"Eh diba may mga kotse kayo?" nakita ko lang kanina sa bahay nila

"Family car yon, and kay daddy at mommy. Saka ang corny naman kung mag-isa lang

ako."

"Bakit nga pala naka-formal sila lahat kanina?" tanong ko

"May aattendan kasing party ang family namin. Tapos sabi ko may date ako kaya hindi

ako makakasama."

"Buti pinayagan ka?"

"Actually hindi ako pinayagan. Pero sabi ko susunduin mo ko kaya wala na silang

nagawa."

Ibig sabihin...

"Ginamit mo pa talaga ako para lang wag makasama??"

Natawa lang siya.

"Ano ka ba Japoy, okay lang yun. Ang boring kaya sa mga formal party na ganun. Kung

concert pa siguro yon baka present ako."

Maswerte pa pala ako na mga pinsan niya lang ang sumalubong sakin at hindi ang

daddy niya.

"Naiinis ka na ba sakin?" bigla niyang natanong

"Hinde." sagot ko pero parang hindi siya naniniwala

"Bolero. Dati tinanong ko si Ken kung naiinis na siya sakin, sabi niya 'minsan oo' pero

iniintindi niya nalang daw ako, ganun daw talaga ako eh."

"Noong una oo nawi-weirdohan ako sayo, ngayon nagugulat pa rin ako minsan sa mga

ginagawa mo... pero hindi ako naiinis sayo." sabi ko pero parang hindi pa rin siya

naniniwala.

Totoo naman eh. Hindi ko lang masabing... 'Mai-inlove ba ako sayo kung naiinis ako'.

"Siguro nainis na sakin si Sam dati kaya niya nagawa yun."

Si Sam na naman...

"Mali pa rin yung ginawa niya, dapat kinausap ka muna niya, para nalaman mo kung

ano talaga ang problema."

"Yeah, tama ka." sagot niya tapos ay natahimik na siya habang pinapanood ang paglubog

ng araw

"Japoy..."

"Hmm?"

"Tinext ako ni Sam kagabi..."

Yung saya ko kanina, biglang napalitan ng kaba.

"...tinatawagan niya rin ako pero hindi ko sinasagot. Sa text niya nagsorry siya tapos

gusto niyang makipag-usap."

"Oh? Anong sinagot mo?"

"Wala. Wala pa... Ano bang dapat?"

Dapat? Ang totoo ayaw kong magkita sila, ayokong mag-usap sila.Kasi alam kong ito

yung inaantay ni Ginny. Natatakot akong kunin siya sakin ni Sam. Sigurado kasing pag

kay Sam, TALO AKO.

Pero...

"Kailangan nyo pa ring mag-usap, kailangan nyo ng closure."

"Pag kinausap ko si Sam, samahan mo ko."

"Ha?" seryoso ba siya "Pribadong pag-uusap yun. Ayoko nga!"

"Joke lang." sabi niya "Pero... ihatid mo ko ha."

Seryoso ba talaga siya?

Tinignan ko siya sa mata pero mukhang seryoso nga siya.

Umiwas ako ng tingin.

"Paghinatid kita... baka hindi kita maiwan sa kanya."

"Ano?" sabi niya

Buti hindi niya naintindihan.

PartPartPartPart 4. 4. 4. 4. NO UNO UNO UNO U

Wala ng masyadong estudyanteng sa campus. Finals week na kasi, end na naman ng

semester. Summer vacation na.

Katatapos ko nga lang ngayon ng final exam ko pero kailangan

dahil naiwan ko yung scientific calculator ko dun noong nagtest kami kanina.

Pagpasok ko sa room, wala ng tao. Bingo! Nandun nga yung calcu. Paglabas ko ng

room nakita ko si Ginny na palapit sakin, at may kasunod siya.

"Saan ka pupunta?" tanong ko kay Ginny na nagmamadali

Tinulak niya lang ako pabalik sa loob ng room. Isasara niya dapat yung pinto pero napigilan

ito nung lalaking sumusunod niya.

Nasa loob kaming tatlo ngayon ng room.

Sino siya?Iba yung porma niya, mukhang mamahalin

"May kailangan ka ba?" tanong ko sa lalaki pero hindi niya ako pinasin

"Ginny ano ba, wag mo naman akong iwasan."

Kilala niya si Ginny? Sino ba siya?

"Ano pa bang kailangan mo Sam?!"

SAM? Siya si Sam? Hindi ko map

ako.

Bakit siya nandito? Ito na ba yon?

"Ginny mag-usap tayo." tumingin sakin si Sam na parang pinapalabas ako.

NO UNO UNO UNO U----TURN, sinaktan ka na nga babalikan mo paTURN, sinaktan ka na nga babalikan mo paTURN, sinaktan ka na nga babalikan mo paTURN, sinaktan ka na nga babalikan mo pa

Wala ng masyadong estudyanteng sa campus. Finals week na kasi, end na naman ng

semester. Summer vacation na.

Katatapos ko nga lang ngayon ng final exam ko pero kailangan kong bumalik sa room

dahil naiwan ko yung scientific calculator ko dun noong nagtest kami kanina.

Pagpasok ko sa room, wala ng tao. Bingo! Nandun nga yung calcu. Paglabas ko ng

room nakita ko si Ginny na palapit sakin, at may kasunod siya.

tanong ko kay Ginny na nagmamadali

Tinulak niya lang ako pabalik sa loob ng room. Isasara niya dapat yung pinto pero napigilan

ito nung lalaking sumusunod niya.

Nasa loob kaming tatlo ngayon ng room.

Sino siya?Iba yung porma niya, mukhang mamahalin ang suot.

tanong ko sa lalaki pero hindi niya ako pinasin

"Ginny ano ba, wag mo naman akong iwasan." sabi nung lalaki

Kilala niya si Ginny? Sino ba siya?

"Ano pa bang kailangan mo Sam?!" sabi ni Ginny

SAM? Siya si Sam? Hindi ko mapigilang ikumpara ang sarili ko sa kanya, at nanliliit

Bakit siya nandito? Ito na ba yon?

tumingin sakin si Sam na parang pinapalabas ako.

TURN, sinaktan ka na nga babalikan mo paTURN, sinaktan ka na nga babalikan mo paTURN, sinaktan ka na nga babalikan mo paTURN, sinaktan ka na nga babalikan mo pa

Wala ng masyadong estudyanteng sa campus. Finals week na kasi, end na naman ng

kong bumalik sa room

dahil naiwan ko yung scientific calculator ko dun noong nagtest kami kanina.

Pagpasok ko sa room, wala ng tao. Bingo! Nandun nga yung calcu. Paglabas ko ng

Tinulak niya lang ako pabalik sa loob ng room. Isasara niya dapat yung pinto pero napigilan

tanong ko sa lalaki pero hindi niya ako pinasin

igilang ikumpara ang sarili ko sa kanya, at nanliliit

tumingin sakin si Sam na parang pinapalabas ako.

Lalabas na sana ako pero...

"Japoy wag mo kong iwan." pigil sakin ni Ginny

"Look... Gi I'm sorry, nagkamali ako." sabi ni Sam "Aaminin ko, I did that cause I felt that

I need a breath of new air. Para kasing nasanay na tayo ng tayong dalawa lang lagi, 6

years tayong ganon. Magulo ang isip ko noon pero noong iniwan mo ko, noong nawala

ka... nalaman kong hindi pala yon ang kailangan ko..."

Napatingin ako kay Ginny, umiiyak na siya.

Ito yung matagal na niyang hinihintay... Lumapit lang sa kanya si Sam at magsorry,

handa siyang magbigay ng second chance. At nakikita ko yun sa mga mata niya.

Gusto kong umalis pero... hindi ko magawa.

Nagpatuloy si Sam "I just need to realize how much I love and need you. And I feel so

bad for hurting you. At dinamay ko pa pati si Ken. Call me jerk or whatever, I deserve it.

But I just want you to give me a chance. Another chance Ginny."

"You're a jerk Sam!" sabi ni Ginny habang umiiyak "Nasasakal ka kaya iniwan mo ko dati,

ngayon bumabalik ka kasi kailangan mo ko... Bullshit naman. Ganun lang ba kadali

sayo yon?! Hindi ba pwedeng mahirapan ka muna? Hindi ba pwedeng masaktan ka rin

muna? Ang selfish mo!"

"Ginny... I'm sorry." yun lang ang nasabi niya

"Sobra akong nasaktan. I want to hate you... but I can't, at yun ang pinakamasakit."

tapos ay umiyak na si Ginny ng umiyak.

Lumapit si Sam sa kanya at...

...niyakap siya.

"I'm sorry. I'm really sorry." paulit-ulit na sabi ni Sam

Tama ako, mahal pa rin ni Ginny si Sam. Ang tanga ko kasi. Siya na nga nagsabi,

wag akong maiinlove sa kanya. Sino ba naman ako? Ang layo ng pagitan ko kay Sam.

Mas bagay sila. Ngayon alam ko na... ang sakit pala talaga.

Napatingin si Sam sa wrist watch niya. "I need to go. I going to States at mamaya na ang

flight ko. Doon na magse-settle ang family namin. Ayoko pero wala naman akong

magagawa." sabi niya "But I will return next week... meet me sa favorite place natin. I

want to know if may reason pa ba ako na mag-stay dito sa Philippines. Let's start over

again."

Paalis na dapat siya pero may pahabol pa siyang sinabi.

"Please show up. It would really mean if you do. Please Ginny."

�

Tahimik kami pareho ni Ginny.

Nakasakay na kami ng bus pauwi…

“Last day na ng semester. Bakasyon na…” may masabi lang ako, nabibingi nako sa

katahimikan eh

“Buti ka pa bakasyon na, nag-enroll pa ako ng summer class eh, naghahabol kasi ako.”

sagot niya

Natahimik ulit kami pareho.

Malapit na akong bumaba.

"I think I'm ready.” biglang sabi ni Ginny “Ready na akong mag-forgive. After namin

mag-usap ni Sam kanina, noong nasabi ko na sa kanya lahat, parang nawala na lahat

ng natitirang sakit sa puso ko. Gumaan na yung pakiramdam ko.”

“Ako naman bumigat…” pag-amin ko “Ang sakit sa dibdib ko... hanggang ngayon nga

eh.”

Napatingin siya sakin na nag-aalala. Akala niya siguro physical pain yung tinutukoy kong

sakit. Pero ang totoo, emotional pain ito.

“Teka seryoso ka ba? Bakit?" tanong niya

Malapit na kami sa bus stop kaya tumayo na ako.

Pagtigil ng bus...

“Sabi mo kasi wag akong maiinlove sayo." sagot ko tapos ay bumaba na ako.

Yun na ang naging huli naming paguusap ni Ginny.

Naintindihan niya kaya? Bakit ba hindi ko nalang sinabi ng diretso. Dapat sinabi ko nalang

na ‘inlove nako sa kanya’. Sabagay wala rin namang magbabago kung nasabi ko.

Pagkatapos noon buong bakasyon ay nasa loob lang ako ng bahay. Di ako lumalabas,

hinayaan ko lang rin na patay ang phone ko. Nagfacebook ako pero offline lagi yung

chat, araw-araw ko kasing chine-check yung facebook ni Ginny. Inaabangan ko kung

may status ba siya tungkol sa kanila ni Sam... Tinataguan ko siya pero inii-stalk ko

sa facebook, para na akong baliw. Nakakabaliw pala talaga ang pag-ibig.

<Ginny’s POV>

Akala ko noon figure of speech lang yung salitang ‘broken hearted’. Hindi ko alam na

ganun pala talaga yung feeling.

Nang malaman kong yung boyfriend for 6 years ay nag-cheat sakin, hindi ko maexplain

yung naramdaman ko…

DENIAL. Baka misunderstanding lang, willing naman akong makinig sa explanation niya

eh. Pero hindi niya yun itinanggi.

CONFUSED. Bakit? Bakit niya ako pinagpalit? May naging problema ba kami? Hindi

na ba namin pwedeng ayusin? Bakit niya ako niloko?

HURT. Mahal ko siya eh.

And to know na matagal itong alam ng bestfriend ko…

BETRAYED. Bestfriend ko siya. Parang magkapatid na kami. I trusted him.

I trusted THEM. They were a part of me and now… I’m BROKEN.

Ilang araw akong iyak ng iyak. Hindi ako lumalabas ng bahay. Ang dami kong absences.

Hindi ako nakapag-pasa ng reports and thesis. Hindi ako nakapag take ng final exams.

Kaya naman hindi na rin ako nagulat na failed ako sa 6 out of 9 subjects ko sa semester

na yun. Feeling ko patapon na ang buhay ko. My life is a trash.

Lumipat ako ng university. I need a new environment. But days passed by and I’m getting

worse. I want to move on. Gusto kong malimutan ang lahat ng nangyari, kahit for a

moment lang… Kaya napasok ako sa extreme activities like bungee jumping. Takot talaga

ako, pero okay lang. Ibig sabihin kasi non, I still want to live. And I think it helped,

I’m feeling better and my broken pieces start to heal… or maybe not.

Noong nakaharap ko si Sam at yung pinalit niya sakin… bumalik lahat ng sakit at galit

ko sa kanya. Nagsisimula palang akong mabuo pero nadurog ulit… parang breakdown.

Buti nandyan si Japoy… siya talaga ang nakatulong para maging okay ako.

Hindi ko talaga siya gusto noong una kasi he reminds me of Sam. Hindi naman sila

magka-mukha, pero pareho sila ng eyes and I don’t like it. And as much as I want

to avoid him, pinaglalapit talaga kami ng tadhana, nagka-utang pa nga siya sakin eh.

Pero dahil siya lang ang kilala ko at gusto ko ng kasama, siya ang hinihila ko… sumasama

naman siya eh.

Lagi siyang nandyan kaya nakakangiti na ulit ako, kaya nagiging ako na ulit ako. Hanggang

narealize ko, hindi ko na naaalala si Sam sa kanya. Pag natingin ako sa eyes ni Japoy,

siya na ang nakikita ko at hindi na si Sam.

Kasama si Japoy, slowly nagiging okay na ako. And noong nagka-confrontation kami

ni Sam, after kong mailabas sa kanya lahat ng nararamdaman ko… lumuwag yung

pakiramdam ko. Wala ng sakit. Wala ng galit. Light. Happy. Free.

This time sure ako, I’m ready to forgive. Ready to move forward.

Pero kung kelan naman umaayos na ang lahat, bigla namang nawala si Japoy. May

summer class ako, samantalang siya bakasyon kaya hindi kami nagkikita. Pagtinetext ko

siya walang reply. Pagtinatawagan ko unattended naman. Tinatry ko facebook pero hindi

siya nag-online. Sina Dustin at Mandy naman hindi ko rin nakikita.

May sakit ba siya? O ano?

NASAANG ISLA BA SIYA? BAKIT HINDI KO SIYA MA-CONTACT!?

Bigla-bigla nalang siyang hindi magpaparamdam!

Nakakainis siya!

Nakakamiss siya.

Ngayong araw naka-set na magkita kami ni Sam. Pero bago yun, nakipagkita muna

ako kay Ken… para makipag-ayos sa bestfriend ko.

“Ginny I’m sorry.” sabi ni Ken “Noong una palang dapat sinabi ko na agad sayo. Pero

natakot ako, alam mo naman kasing malaki ang utang na loob ko sa daddy ni Sam.

Pero kahit ganun maniwala ka, paulit-ulit kong kinausap si Sam.”

“Para na kitang kapatid. And sa family pag may masakit na nagawa ang isa, normal

lang ang magalit. Pero in the end patatawarin pa rin, pamilya eh. Ken… I missed you.”

Napangiti siya.

“Namiss din kita. Akala ko pinagpalit mo na ko eh…” sabi niya “…dun kay Japoy.”

Natawa ako.

Pagselosan daw ba si Japoy!

“Ken, you are my bestfriend. Kami ni Japoy, I don’t know kung anong TAG namin. I

mean… he’s not just a friend to me. I like being with him. At kahit ilang months pa lang

kaming magkakilala, sobrang namimiss ko na siya ngayon. But one thing is sure, Japoy

is special to me.”

“You know what Ginny… sobrang saya mo na ulit tignan ngayon, mas blooming ka pa

nga eh.”

“Talaga?” tanong ko “Siguro kasi naka move-on na talaga ako.”

“Pag wala na kahit konting sakit, pag wala ka ng nararamdaman na galit, pag handa ka

ng magpatawad ng buong-buo… naka move-on ka nga nga.” sabi ni Ken “Pero

masasabi lang na totally ka ng naka move-on kung ready na ulit yang puso mo…”

Kung ready na ulit ang puso ko?

“…Kung yung naramdaman mo sa kanya dati ay naramramdaman mo na ulit ngayon.

Pwedeng sa kanya pa rin… pwede rin namang sa iba na, ang mahalaga handa na yan

ulit. Handa na ka ba?” dugtong niya

“Ang lalim naman nun Ken. Ang cheesy! Para kang si Japoy.”

After namin mag-usap ni Ken, dumeretso na ako sa meeting place namin ni Sam.

Sa totoo lang nagdadalwang isip akong pumunta. Pag nagpakita kasi ako, it means I’m

giving a chance na ayusin ang relationship namin… na hindi ko alam kung gusto ko

pa. Dati sabi ko, makipag-ayos lang siya sakin handa akong makipagbalikan sa kanya…

pero ngayon, hindi na ako sure.

Parang ayaw kong pumunta, but at the same time parang gusto ko rin, feeling ko kasi

kailangan ko.

Isa pang gumugulo sakin ay yung sinabi ni Ken kanina…

‘…masasabi lang na totally ka ng naka move-on kung ready na ulit yang puso mo…

Kung yung naramdaman mo sa kanya dati ay naramramdaman mo na ulit ngayon. Pwedeng

sa kanya pa rin… pwede rin namang sa iba na, ang mahalaga handa na yan ulit. Handa

na ka ba?’

Pagkasabi niya nun, ang unang pumasok sa isip ko… ay si Japoy. Hindi ko alam kung

bakit pero siya talaga ang una kong naisip.

Si Japoy… noong huli kaming nagkita masakit daw ang dibdib niya.

Ang huli niyang sinabi… ‘Sabi mo kasi wag akong maiinlove sayo.’

WAIT. Sumakit ang dibdib niya kasi sabi ko wag siyang maiinlove sakin?

Kaya siya nasasaktan kasi inlove siya sakin?

Inlove siya sakin?

MAHAL AKO NI… JAPOY.

Bakit hindi na lang niya sinabi ng diretso sakin?

Napasmile ako bigla. Hindi ko mapigilan. Para tuloy akong baliw na natatawa mag-isa.

Si Japoy talaga… Pati pagtatapat niya ng feelings pasuplado effect pa.

Nagmadali akong makapunta kay Sam. Gusto ko na agad siyang maka-usap.

�

PartPartPartPart 5. 5. 5. 5.

Pagdating ko sa meeting place namin ni Sam…

“Ginny!” sinalubong agad ako ni Sam at niyakap ng mahigpit.

Niyakap ko rin siya.

“Thank you for giving me another chance.

promise I’ll be better. We’ll

“Sam…” umpisa ko “I’m came

anymore.”

“What? Ginny I don’t get it.”

“I forgive you, sincerely. At nagpunta ako dito para maging maayos ang paghihiwalay

natin. I hope someday pag nagkita ulit tayo

Now I understand. Kaya ko gustong pumunta ay dahil kailangan ko,

ni Sam. Hindi para makipagbalikan kundi

“Ginagantihan mo siguro ako noh?”

Nagulat ako… “No Sam, I-

“It’s ok. I deserve it. Umasa pa ako, mas masakit pa lalo tuloy.”

“Sorry.” Yun lang ang nasabi ko sa kanya.

Alam kong masakit pero kailangan namin to pareho

makapagpatuloy.

Parang kami ni Japoy… hindi pa kami tapos

5. 5. 5. 5. THIS WAY to another chance sa pagTHIS WAY to another chance sa pagTHIS WAY to another chance sa pagTHIS WAY to another chance sa pag----ibigibigibigibig

Pagdating ko sa meeting place namin ni Sam…

sinalubong agad ako ni Sam at niyakap ng mahigpit.

“Thank you for giving me another chance. Sabi ko na mahal mo pa rin ako eh.

We’ll start over again.”

came here to tell you na… I don’t have those feelings for you

I don’t get it.” naguguluhan pa siya

I forgive you, sincerely. At nagpunta ako dito para maging maayos ang paghihiwalay

pag nagkita ulit tayo, we can start again… as friends.

Now I understand. Kaya ko gustong pumunta ay dahil kailangan ko, kailangan namin

. Hindi para makipagbalikan kundi para sa closure.

“Ginagantihan mo siguro ako noh?” sabi niya

-”

sa pa ako, mas masakit pa lalo tuloy.”

Yun lang ang nasabi ko sa kanya.

Alam kong masakit pero kailangan namin to pareho… para makapagsimula ulit, at para

… hindi pa kami tapos. May utang pa siya sakin

Sabi ko na mahal mo pa rin ako eh. Ginny I

here to tell you na… I don’t have those feelings for you

I forgive you, sincerely. At nagpunta ako dito para maging maayos ang paghihiwalay

… as friends.”

kailangan namin

para makapagsimula ulit, at para

pa siya sakin! Lagot siya!

<Japoy’s POV>

Tapos na ang summer break. Simula na naman ng semester. Last year ko na to, tapos

graduating na ako.

Pagpasok ko sa campus, napatingin agad ako sa lugar na laging pinupwestuhan ni Ginny…

pero wala siya doon. Bakit ba umaasa pa ako?

Naalala ko dati, nagsisisi pa ako kung bakit ko ba siya tinignan. Dahil kasi doon nadamay

ako sa kabaliwan niya. Pero di ko akalain na mababaliw din pala ako sa kanya.

Siguro bumalik na siya sa dati niyang University. Sigurado akong magkasama sila ni

Sam ngayon.

Napabuntong hininga nalang ako. Miss ko na siya.

“ARAY!”

Biglang may nangbatok sakin.

Teka… isa lang ang gumagawa nito sakin… Pagtingin ko sa likod ko…

“Para yan sa hindi mo pagpaparamdam ng 2 buwan.”

Si… Ginny. Si Ginny nga! Nandito pa rin siya. Bakit? Paano?

“Nandito ka? Paano kayo ni Sam.”

Umiling siya.

“Wala na si Sam. Tapos na yung samin. Tinapos ko na.” nakangiti niyang sabi

Nagulat ako at medyo naguguluhan..

“Pero akala ko...”

“Mahal mo ko?” tanong niya bigla

At dahil gulat pa rin ako na nandito siya, napatango lang ako.

“Bakit hindi mo nalang sinabi sakin ng diretso?” sabi niya “Binigyan mo pa ako ng

palaisipan, tapos bigla kang hindi magpaparamdam. Kung isang mahalagang tao na

naman ang mawawala sakin, I don't know if kakayanin ko pa.”

“Teka, ibig sabihin mahal mo rin ako?”

“No!” sagot agad niya, defensive ah “…Maybe. I don't know. I'm still figuring that out.

Willing ka bang mag-wait?”

Tinatanong pa ba yan? Minahal ko nga siya kahit may mahal pa siyang iba dati, ngayon

pa ba na may pag-asa na ako…

“Si pareng Japoy pa, kahit gaano pa katagal yan, basta ikaw.” sabat ni Dustin na bigla

nalang lumitaw sa tabi namin

Bigla ring dumating si Mandy “Oh my gosh! Ang tagal ko ng nanliligaw kay Dustin,

naunahan niyo pa kami. Kayo na agad?”

“Hindi pa!” tanggi agad ni Ginny

Ang cute niya talaga.

“Pero malapit na.” dagdag ko

Sinong mag-aakala na magkakasama ko pa ulit si Ginny. At nagka chance pa ako sa

kanya! Tadhana ba to? O pagkakataon lang? Ewan! Wala talagang sigurado sa pag-ibig.

Ang hirap isipin, mababaliw ka lang. Ang mahalaga masaya kami pareho.

THE END!THE END!THE END!THE END!