View
237
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 1/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 2/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 3/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 4/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 5/539
COLLECTIOSELECTA
SS. ECCLESI^ PATRUM
PATRES QUINTI ECCLESIJE S.ECULI.
S. JOANNES CHRYSOSTOMUS.
XIL
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 6/539
m 3 1997.
972Z
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 7/539
S. P. N. JOANNIS
CIIRYSOSTOMI
ARCHIEPISCOPI CONSTAIMTINOPOLITANI
OPERUM
PARS I.
HOMILI./E IN SCRIPTURAM.
CLASSIS IL
HOMILLE IN NOVUM TESTAMENTUlVf.
COMMENTARIUS IN ACTA APOSTOLORUM.
LXXXI.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 8/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 9/539
S. JOANNIS CHRYSOSTOMI
CONSTANTINOPOLITANI
ARCHIEPISCOPI
COMMENTARIUS IN ACTA APOSTOLORUM.
»%VVVVVV VV\ VVVVVVVVVVVVVVV\lVVVV«VVVVVVVV^V^VV\ VVVVVVVX\VVV\^\/VVVVVVVXXvvvvvx vv^v^
HOMILIA I.
CAPUT L
Primum quidem sermonem feci de omnlbus, o Theophiie,
quce coepit Jesus facere et docere. Usque in diem, qua
praecipiens Apostohs per Spiritum sanctum, quos elcgit,
assumptus est*.
I. Multi perlnde ignorant an hic liber extet, et q«is sit
ejus auctor : quae mihi potissimum causa fuit ut hoc opus
aggrederer, quo hujus rei ignaros instituerem, nec tantum
thesaurum latere sinerem. Non minus enim nobis, quam
ipsa EvangeHa, utilis esse poterit : tanta nlmirum plenus
estphilosophia, tanta dogmatum sincerltate, miraculorum-
que copia, eorum maxime, quae a Spiritu sancto patrata
sunt. Ne itaque deinceps hunc librum proetercurramus
sed eum magna accuratione exploremus. Etenim ea, quce
Chrlstus in Evangeliis praedixit, hic opere complela videre
est : veritatem ex rebus ipsis splendentem, Discipulosque
post acceptum Spiritum sanclum in meHus longe commu-
» Act. l , l, -2,
1.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 10/539
4 S. JO. cerVsostomi archiepiscopi c. p.
tatos. Nam quae a Christo audierant dicente : « Omnis qui
»crediderit in me, signa, quae ego facio, et ipse faciet, et
»his majora faciet*p)et ea qua^ pracdixit Disclpuhs, quod
antc pra3sides et reges duccndi essent^, quod in synagogis
llagellandi, quod intolerabilla passuri, et hls omnibus
superiores futuri essent, quod item EvangeHum pra^dlcan-
dum foret in universo mundo; haec, inquam, omnia accu-
ratissime completa in hoc libro ccrnere est; necnon hls
plura , quae cum Discipulis versans Dominus dixerat. \ ide-
bisque hic Apostolos ceu volucrcs per terram et maria
discurrentes : iliosque olim timidos et rudes , in ahos ho-
mlnes repcnte mutatos, diviliarum contemptores, gloria,
ira, concupiscentia caiterlsque omnibus supcrlores effectos :
multam videbis inter ipsos concordlam ,* nullam invidlam,
ut olim , nuUam ob prlmatus desiderium contentionem :
sed omnem in iUIs virtutem diligentcr cuUarn, charltatem-
que eximie fulgcntem : de qua multa ipsis praeceperat di-
cens : « In hoc cognoscent omnes quod Discipuh mei sitis,
» si dilexerltis inviccm^ » Quin et dogmata quaedam in hoc
libro reperire licct, qux nisi scriptus ille fuisset, nulli ita
perspicua et pLina fuissent: imo etiam id quod est salutis
nostrai caput, tam secundum vitam et mores, quam se-
cundum dogmata,occultum obscurumque esset. Maxima
pars autem libri, Pauh gcsta sunt, qui plus omnlbus labo-
ravit : cujus rei causa est, quodis, qui hunc librum scrip-
sit beatus Lucas, cjus esset Discipulus : cujus virtutcm
tum ex ahls muUIs cernerc est, tum maxime quod doctori
suo indesinenter hoeserit. Itaque cum Demas ct liermoge-
nes ipsum reUquissent, aUerquc In Galallam, aller in Dal-
matlam abiisset, audi quid de illo dlcat: « Lucas solus me-
» cum est'' ; » et Gorinthlls scrlbcns dc iUo ait : « Gujus laus
' Joan. XIV, 12. — ' MuUh. x, i8. — ^ Joan. xiii, 55. — 4 2 Tim.
IV, II.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 11/539
IN ACTA APOSTOLORIM. HOM. I. 5
»est In Evangelio per omnes Ecclesias* ; wet ciim dixit :
« Yisus est Ccpha3, deinde duodecim; »cum ait vcro, «Se-
» cundum Evangelium quod accepistis^, » de Lucoe Evange-
lio loquitur; ita ut non aberraverit, si quis ipsi hoc opus
ascripserit : cum ipsi dico , Christo dico. Quod si quis
dixerit : « Cur non omnia scripsit qui usque ad finem cum
ipso semper fuerit? » Respondebimus hoec satis fuisse iis,
qui animum adhibcre vellent : illosque iis semper incii-
buisse , quae magis urgerent ,
neque iUis tantum fuisse
scribendi studium ; multas quippe non scriptas traditiones
dederunt. Omnia itaque hoc in hbro admiratione digna
sunt; maximeveroilla verborum demissio, qua, suggerentc
Spiritu sanclo, de oeconomia loquentes usi sunt Apostoh*.
Idco cum tot tantaque de Christo narrent; pauca de Divi-
nitate ejus dixerunt ; longe plura vero de humanitate, de
passione, de resurrectione, de ascensionc. Nam hoc inte-
rim quaerebatur, ut crederctur ipsum resurrexisse et as-
cendisse in coelos. Quemadmodum igitur ipse Chrislus
imprimis ostendere curabat se a Patre venisse; ita et hic
narrat ipsum resurrexisse, assumptum fuisse , et ad iUum
rediissc, a quo venerat. Nisi enim hoc prius creditum fuis-
set; muhoque magis post quam accesserunt resurrectio et
assumptio, totum dogma Judaeis incredibile visum fuisset.
Quapropter sensim et paulatim eos ad subhmiora ducit.
Athcnis ^Tro hominem eum simpHciter vocat Paulus%
nihil amphus addens : et jure quidcm. Etenim si ipsum
Christum , de sua cum Patre aequaHtale loquentem\ saepe
lapidare tentarunt, ipsumque blasphemum ideo vocarunt,
vix illum sermonem a piscatoribus accepisscnt, cum maximecrux praecessisset.
II. Et quid de Judaeis loquar, quando ipsi quoquc Dis-
» a Cor. Tiji, i8. — » Id. xv, i et 5. — ^ Act, xvn, 3i, — 4 Joan,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 12/539
O S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
cipuli, ciim suLlimiora audircnt dogmala, saepe turbati et
ollensi sunt ? Ideo dicebat : <(Multa habco vobis dicere, sed
))non potestis portare modo*. » Si illi non poterant qui
tanto tempore cum ipso erant, qui tot arcanorum consor-
tes erant, et tot viderant miracula, quomodo homines
recens avulsi ab aris, ab idolis, a sacrificiis, a felibus, a cro-
codilis; hic enim erat gentilium cultus; qui a caeteris malis
tunc primum abducti fuerant, sublimia statim dogmatum
verba accepissent? quomodo etiam Judaei, qui quotidie
discebant et instituebantur a lege : «Audi Israel, Dominus))Deus tuus, Dominus unus est, et proeter eum non est
L » alius^, )) qui ipsum viderant cruci affixum ; imo qui cruci-
fixerant et sepelierant, neque ipsum resuscitatum viderant,
audientes eumdem ipsum esse Deum et Patri aequalem,
non omnino resiliissent, ac recessissent? Ideoque paulatim
ct sensim illos ad majora ducunt, et sese multum ipsis at-
temperant. Lberiore vero Spiritus gratia fruuntur, et ma-
jora, quam Christus fecit, in ipsius nomine faciunt ; ut
iitrinque ipsos humi jacentes erigant, et ut resurrectioni
fidem habeant. Hic quippe liber imprimis est resurrectio
nis demonstratio : qua credita, cnetera facile succedunt.
Argumentum ergo et scopus hujus libri, ut summatim di-
cam, hic potissimum est. Audiamus demum ipsa prooemia.
« Primum quidem sermonem feci de omnibus , o Theo-
»phile, quae ccepit Jesus facere et docere'. » Cur illi Evan-
gelium in memoriam revocat ? Ut accurationem suam
ostcndat. Nam initio illius operis dixit : «\ isum est et mihi
«assecuto omnia a principio diligenler, ex ordine tibi
» scribere*. » Nequc suo conteutus testimonio, totum rclbrt
ad Aposlolos diceus: «Sicut Iradiderunl nobis, qui ab ini-
» tio ipsi viderunt, ct ministri fuerunt sermonis^ »Idcirco
» Joan. XVI, 13. — » Deul. vi, 4. — ' Act. 1, 1. — < Luc. i, 5. —« Ibid. 3.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 13/539
IN ACTA AP06TOLORUM. HOM. I. ^
poslquam sermonl fidem ibi conciliavit, hic alia confirma-
tione opus uon habet; cum Theophilus jam persuasus, ac
per illud opus de accurata rei veritate institutus esset. Et-
enim cui habita fides est scribenti quae audierat, mullo
magis credendus est, cum ea scribit, non quae ab aHis ac-
cepit, sed quae vidit et audivit. Nam si ea, quae de Christo
dicta sunt, inquit, accepta habuisti, muUo magis accipies
ea, quoe de ApostoHs dicturus sum. Quid igitur ? An histo-
ria tantum hoc opus et Spiritu vacuum est? Nequaquam.
Quo pacto ? quoniam ea, quae ipsi tradiderunt ii, qui viderant
et ministri sermonis fuerant, ex Spiritu erant. Et cur non
dixit : « Sicut tradiderunt nobis, qui Spiritu sancto dignati
erant, »sed, « Qui ab initio viderunt? wQuia hoc maxime
fidem facit, cum ab iis ipsis qui viderunt narratur; illud
vero arrogantiam et fastum prae se tuhsset apud insipientes.
Ideo Joannes dicebat ; « Ego vidi et testimonium perhibui,
«quiahic est Filius Dei*. » ChristusverosicalloquiturNico-
demum adhuc rudiorem : «Quod scimusloquimur, et quod
«vidimus testamur, et testimonium nostrum nemo acci-
»pit^. » Ac rursum oslendens multa ex oculorum testimo-
nio dici, Discipuhs dicebat : « Et vos testificamini de me,
»quia ab initio mecum estis '. » ApostoH quoque saepe ita
loquuntur : «Testes noset Spiritussanctus, quem deditDeus
» credentibus in se\ » Postea vero Petrus, ut resurrectioni
fidcm faciat , diclt : « Qul manducavlmus et biblmus cum
»illo^. » FacIHus enlm eorum testlmonium admittebant,
qui versati fuerant cum illo, quod adhuc longe abessent a
nolitia Spiritus. Quamobrem Joannes iuEvangeho dicebat
se vidisse% de sanguine et aqua loquens, oculatum testi-
monium ut maximum ponens ; etlamsi oculis certiora slnt
ea quae a Spiritu proficiscuntur ; sed non apud incredulos.
> Joan. I, 54. — a Id. III, 11. — 3 Id. XV, 27. — 4 Acl. w, 52. — ^ Id.
X, 4i»— 6 Joan, XIX, 35.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 14/539
8 S. JO. CflRYSOSTOMI ARCMIEPISCON C. 1>.
Quodvero SpiritusparlicepsLiicas fuerit, exmultis pcrspl-
cuum est; lum ex signis, qua3 tunc fiebant, tum quod illo
tempore quilibet Spiritus essent participes ; tum ex Pauli
teslimonio : « Cujus laus est in Evangelio*, » inquit; tum ex
ordinalionis calculo; post illud enini addit : « Sed et ordi-
» nalus est ab Ecclesiis comes percgrinationis nostrae in hanc
» 2;ratiam, quae ministratur a nobis^.
III. Et vide quam sit a fastu alienus. Non enim dicit
« Primum Evangelium, quod evangelizavi ; » sed, « Primuui
» sermonem feci, » se majorem esse putans Evangelii appella-
tionem : etiamsi illum inde Apostolus celebret dicens :
«Cujus laus est in Evangelio. »Sed ille modeste sic loqui-
ttir : « Primum quidcm sermonem feci de omnibus , o
» Theophile, quae coepit Jesus facere ct docere ; » non sim-
pliciter de omnibus , sed a principio ad fmem usque :
« Lsque ad diem, inquit, quo assumptus est. » Atqui Joannes
declarat non posse omnia scribi : iit enim hoc ostendat,
postquam dixerat : « Quse si scribanlur singula, nec ipsum
» arbitror mundum posse capere, » adjicit : « Eos, qui scri-
sbendi sunt, libros'.»Quomodo igitur, inquies, hic de
omnibus loquitur ? At non dixit : « Omnia , » sed , « De
»omnibus : » ac si quis dicat summatim et in genere; aut
de omnibus,quae
competuntet urgent. Deinde oslendit
quae sint illa omnia, quae coepit Jesus facere et doccre; mi-
racula nempe et doctrlnam subindicans. Neque hoc tan-
tum, sed quod etiam faciendo docerct. \ide antem ilhus
benignum apostolicumquc animum. Vcl unius hominis
causa iianc suscepit accuratam operam, ut totum Evange-
lium scriberet. « Ut habeas, inquit, corum, de quibus
«erudituscs, scrmonum veritatcm''.» Audieratenim Chris-
lum dicenlem : « iNon est voluntas Patris mei ut pereat
» 1 Cor. viii , i8. — • Ibid. 19. — ' Joan. xxi , 55. — 4 Luo.
} > 4t
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 15/539
IN ACTA APOSTOLORTJM. HOM. I. 9
»imus ex his pnsillls*. » Et cur non unum librnm fecit nni
Theophilo mittendnm ; sed in dno partltus est argnmenta ?
Perspicnitatis causa , et ut intermissionem daret anditori.
Alioquin vero distincta sunt ambornm argnmenta; consi-
deres autem vehm quomodo Christns per opera dictis suis
fidem conciliarit. Admansuetndinem hortabatur, dicens :
« Discite a me quia mitis sum et humiHs corde^. » Doce-
batpaupertatem, ct illam per opera exhibcbat : nam « Filius
7)hominis non habet nbi capnt snum reclinet * , » inquit
jubebat rnrsnm inimicos dihgere : hoc in cruce docnit
cum pro crucifigentibus precatus est. Dicebat : « Volenti
'«tecum in judicio contendere et tnnicam tuam toUere ,
» dimitle ei et pallium ''
: » ipse vero non solnm vestimenta,
sed etiam sanguinem sunm dedit. Sic etiamDiscipulos suos
facere jussit. Quapropter dicebat Paulus : « Sicut habetis
wformam nostram \* Nihil enim frigidius doctore , qui
verbis tantum philosophatur : neqne enim hoc doctoris
cst , sed hypocritae. Idcirco Apostoli primnm exemplo
hinc verbis docebant ; imo non verbis opus habebant,
opcribus ipsis clamantibns. Neque aberraverit si quis pas-
sionemejusactionemvocaverit : patiendonamquemagnum
'\illud mirabileque opus edidit , quo mortem solvit , ac reli-
qua omnia peregit. « Usque in diem, quapraecipiens Apos-
» toUs per Spiritum sanctum, quos elegit, assumptus est". »
Per Spiritum proccipiens, id est, spirituaHa apud ipsos lo-
quens praecepta, nihilque humanum. Vel hoc ergo dicen-
dum; velquodperSpiritumipsispraeceperit. Videsquomodo
adhuc de Christo humiHterloquatur, ut et ipse de se ipso
loquebatur dicens : « Si antem ego in Spirilu Dei ejicio
«daemonia^ ?»Etenim Spiritus sanctus in illo templo ope-
rabatur. Quid autem praecepit? « Euntes docete omnes
• Malth. XVIII ,14. — » Id. xi , 29. — ' Id. vii, 20. — 4 Id. v, ^o. —'fhilip. III, 17. — .'' Acl. I, 2. — 7 Mallh, xii, 28, 19.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 16/539
lO S. JO. CURYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
i>gentes, baptizantes eos in nominc Patris et Filii et Spi-
» ritus sancli ; docentes eos servare omnia quaccumque man-
))davi vobis*. » Magna laus Apostolorum , cum taba ipsis
commissa sint, nimirum totius orbis sabis; cinn cliam
verba Spiritu pfena essent : id quod subindicans dicebat
«Pcr Spiritum sauctum;»id est, verba, quse locutus sum
vobis, Spiritus sunt. Hoc porro dicit ut auditorem ad con-
cupiscentiauitrahatdiscendi praeccpta : Apostolisquefidem
conciliat : siquidcmea, quai sunt Spiritus, locuturi sunt,
necnon prfcceptaCbrlsli.
Cumpraecepisset, inquit, «As-
»sumptus est. » Non dixit : «Ascendit; » quia de illo ut de
hominc adhuc loquitur. Post rcsurrectionem quoque for-
lasse Discipulos docuit. Scd hoc totum tempus uemo nobis
accurale exphcavit. Vcrum huic rei magis immoratur
Joannes , quam ca^teri, ut hic quoque : sed nuUus omnia
cUu'e recensuit : ad aUud quippe festinabant. Haec porro
didicimus per Apostolos, qui ea qua3 audierant retulcrunt.
« Quibus ct praebuit sc ipsum vivuin ^ «Locutus ante de
assumptione, jam deresurrectionc agil. Quia enim dixerat,
« Assumptus est , » ne pulares ilhini ab aHis assumptum
fuisse, subjunxit, « Quibus et pricbuit se ipsum vivum. »
ISam si in majori rc se ipsum exhlbuit , muho magis in
minori.
IV. Vides-nc quomodo clancuhun hvxc magna dissemi-
net dogmata ? « Per dies quadraglnta apparens eis \ »
Neque enim , ut ante resurrectionem , semper cum lihs
erat. Observa autem non dixlsse illum , « Quadraginla
» diebus, » scd, «Per dies quadraginla. » Adveniebat enim ,
ct avolabat rursum. Quare ? Anlmos illorum ad aUiora
ducebat , nec sincbat illo perinde erga sc aflici atqueantca. Nec sine causa hoc agebat ; sed utrumque dihgenter
pra^parans, ut resurrectio crederetur, et utmajor ipse pu-
' Mallb. xxviu, i^. — » Acl. j, 5. — ^ Ibid.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 17/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. I. II
taretur esse ,quam homo. Atqui hcnec erant inter se con-
traria : ut enim resurrectio crederetur , humana muha
fieri oportebat ; ut aUerum vero firmaretur, non item. Atta-
men utrumque opporluno tempore factum est. Cur autem
non omnibus, scd Apostohs tantum apparuit? Quiamuhis
idphantasmayisumfuisset, quiarcanummysterii nonnove-
rant. Si enim ipsi DiscipuH non credebant initio et turba-
bantur, tactuque manus opus habebant, necnon mensa
communi, quomodo vulgus affectum fuisset? Quapropter
ex miracuhs indubitatam reddit resurrectionem ; ita ut
non ilhs tantum lunc temporis hominibus , sed omnibus
postea certa forct resurrectio. Quod enim in iUis effece-
runt conspecta signa, hoc in posteris omnibus per fidem
fulurum erat. Ideo hinc incredulos argumentis impetimus.
Sinon resurrexit, sedmortuus manet, quomodo innoraiue
ejus Apostoli signa fecerunt ? At non fecere miracula?
quomodo ergo gens nostra constitit? Non enim huic veri-
tati obsistent , neque pugnabunt contra ea , quje sub con-
spectum cadunt. Itaque quando dicunt non facta fuisse
miraeula , tunc magis sese confundunt. Hoc enim maxi-
mum esset miraculum, si sine miracuHs totus orbis accur-
risset , a duodecim pauperibus et illitteratis hominibuscaptus. Neque enim pecuniis, non verborum sapienlia ,
non allo slmili modo piscatores vicerunt ; ut vel invitl
confiteantur divinam in illis esse virtutem : neque enim
humanae vires talia unquam facere potuerint. Ideo ille
quadraginta diebus mansitpostresurrectionem; tamlongo
conspectus sui spatlo rei veritatem comprobans , ne id
quod videbatur, phautasma esse putarent. Neque his con-
tcntus, mensam etiam addidit, id quod etiam postea dicit.
«Et convescens cum illis*. ))Hoc autem ipsi Apostoli sem-
per in resurrectionis argumentum sumpsermit dicentes :
1 Acl. j, 4.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 18/539
i*
li S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOM C. P.
» Qiii mandiicavimus et bibimus ciim illo *. » Quid autem
apparens fecerlt, per sequentia ostendit dicens : «Apparens
)» illis, et loquens de regno Dei. » Quia rero dejecti animis
erant et lurbati ob ea, quae facta fuerant, atque ad magna
deinceps exituri erant certamina, sermone circa futura ha-
bito recreans illos, « Praecepit ab Jerosolymis ne discede-
»rent, sed cxpectarent promissionemPatris^ «Primo Gali-
laeam deduxerateos adhuc formidantes et trementes, utcum
liberlatc dicta audirent. Deinde cum audissent , et in his
quadraginta dies essent versati , « Prrecepit eis ab Jeroso-
))lymis ne discederent. » Quare? sicut milites in agmina
irrupturos nemo sinit exire, donec armati fuerint; neque
equos ex carcere exilire , prius quam anrigam nacli sint;
sic ncque illos anle adventum Spiritus sancti in acie com-
w{ psrere permisit , ne facile a multis caperentur : neque
H' propterea tantum; sed quia multi crant illic credituri. Ad
haec vero, ne quidam dicerent ipsos , missis notis et con-
lltribulibus suis, ad extraneos ostentationis causa migrasse;
*idcirco apud eos ipsos
, qui Jesum occiderant, signa prae-
bent resurrectionis , apud eos , inquam, qui crucifixerant,
qui sepeh'erant, in ipsa urbe ubi facinus impium patratum
fuerat ; ita ut extranei omnes hinc obmutesccre cogcrentur
Cum enim ii, qui crucifixerant, inter credentes compare-
rent ; hinc certe et crucis et tam iniqui facinoris certum
indicium , et resurrectionis magnum ducebalur argumen-
tum. Deindc nc dicerent : « Quomodoergo poterimus inter
lam multos homines nefarios ct homicidas degere, nos qui
ila pauci et viles sumus ; » vide quomodo hanc angustiam
cxpediat ct solvat dicens : « Sed expectarcnt promissio-
»neni Patris : quam audislis a mc. » Et quandonam, in-
quies , audicrunt ? Cum diccret : « Expedit vobis ut ego
» vadam. Si enim non abiero , Paraclctus non venict a^
» ^cl. .x,4, — ' Id. I, 4,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 19/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. I. l3
5)VDs* ; »et rursum, « Ego rogabo Patrem, et alium Para-
»cletum mitLet vobis, ut maneat vobiscum^.»
V. Et cur non Ghristo praesente , vel non statim post
<3Jus discessum , advenit Spiritus; sed Christus quadrage-
simadieascendit;Spiritus vero advenit cum complerentur
dies Pentecostes? Ac, si nondum advenerat ille,quomodo
Christus dicebat: « Accipite Spiritum sanctum^? » Ut illos
capaces redderet atque idoneos accipiendo Spiritui. Si
enim Angelum visurus DanielS dissolvebatur,multo magis
hi id passuri erant, tantam accepturi gratiam. Vel hoc di-
cendum est; vel quod rem futuram ut jam factam diceret;
nt cum ait : « Calcate supra serpentes et scorpiones , et
»supra omnem virtutem inimici^ » Cur autem non tunc
statim advenit ? Oportebat cos rei desiderio teneri , atque
ita gratiam accipere. Ideo postquam ille discesserat, Spi-
ritus advenit. Si illo prtesente venisset , non in tanta ex-
pectatione fuissent : idcirco neque statim post ascensio-
nem ejus advenit, sed post oclovel novem dies. Ita et nos
lum maxime excitamur erga Deum, cum in necessitatc
constituti sumus. Ideoque Joannes tunc mittit Discipulos
suosad Christum , quando illo opus habituri erant, Joanne
in carcere degente. Alioquin vero oportebat in ccelo com-
parerc naturam nostram , et perfectam reconcihalionem
fieri , ac tum venire Spiritum, puramque percipi volupta-
tem. Nam si, Spiritu prajsente , Dominus abiisset, illevero
mansisset, non tanta fuisset consolalio; Christo enim
admodum haerentes , ab illo aegre divulsi fuissent. Unde et
consolans illos dicebat : « Expedit vobis ut ego vadam^ »
Ideo missionemSpiritus
per aliquot dies differt, ut ali-
quandiu moesti, et, ut dixi, in necessitate constituli,
plena et pura fruerentur voluptate. Si vero minor esset
» Joan. XVI, 7. — » Id. xiv, 16. — 3 Id. xx, 22. — 4 Dan. viii , 17. —5 Luc. X, 19. — 6 joan. XTJ, 7.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 20/539
*
l4 S. 30. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPl C. P.
Filio Spirltus, non fuisset suificiens consolatio; quomodo
enim dixisset : « Expedit vobis ? » Ideo major illi doctrina
reservata est , ne illum minorem putarent. Consideres
velim quantam illis necessitatem imposuerit manendi Je-
rosolymis , cum promisisset se illic Spiritum praebiturum
esse. Nam ne rursum post assumptionem ipsius fugerent,
hac expectatione , ceu vinculo , illos omnes ibi retinet.
Postquam autem dixit : « Lt expectarent promissionem
» Patris ,quam audistis a me , » subdit : « Quia Joannes
»quidem baptizavit aqua, vosautem baptizabimini inSpi-
» ritu sancto non post multos hos dies*. » Ostendit demum
quantum intersit Joannem inter et ipsum; jam non adum-
brate ut antca ; nam obscure admodum lecutus fuerat
quando dixit : « Qui autem minor est in regno coelorum,
• major est illo^ : » sed nunc manifestius : « Joannes, in-
»quit,^baptizavit aqua, vos autem baptizabimiai in Spi-
»ritu sancto. » Non jam utitur testimonio; sed personamtantum memorat, in memoriam revocans ea, quae prius
dixerat, significatque ipsos jam majores esse Joanne : si-
quidem in Spiritu et ipsi baptizaturi erant. Non dixit : « Vos
«ergo baptizo in Spiritusancto ; » sed, « Baptizabimini, » do-
-cens nos humilitatem. Nam ex testimonio Joannis, palam
lerat ipsum baptizaturum esse; dixit enim : « Illc vos bap-
j) tizabit in Spiritu sancto et igne' : » ideoque ilhma unum
memoravit. Evangelia igitur historia sunt eorum , quae
Christus feclt et dixit; Acta vero, eorum, qux ahus Para-
cletus dixit ct fecit. lllc namque jam oHm multa operaba-
lur, sicut etiam Ghristus nunc operatur , et olim quoque
-operabatur; sed tunc per temphmi, nunc per Apostolos.
Ettunc quidem in virgineum uterum vcnit, et templum
lormavit ; nunc autem in animas venit apostohcas : tunc in
specic columbne , nunc in specie ignis. Quare ? Illic man-
» Act. 1,5, — « MaUh. xi, 1 1 . — ' Luc, in, 16.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 21/539
IN A.CTA APOSTOLOHtJM. HOM. I. l5
suetudlnem exhibebat, hic vero ultlonis severitatem. Ju-
dicium autemopportune commemorat. Cumenimpeccata
condonanda erant, mnlta opus erat mansuetudine. Quia
vero donum consecuti sumus, jam tempus est judicii et
examinis. Quomodo autem dicit, « Baptizabimini, » cum
aqua nonessetin coenaculo ? Quia Spiritus est, per quem
aqua operatur : quemadmodum Ghristus unctus fuisse di-
citur, licet nunquam oleo unctus fuerit , sed Spiritum ac-
ceperit. Alioquin vero ipsos aqua baptizatos fuisse reperire
est, et in diversis temporibus. Apud nos enim utrumque
uno eodemque fit tempore , tunc autem diversis tempori-
bus. Initio namque a Joanne baptizati sunt, nec mirum
est. Nam si meretrices et publicani ad illud baptisma vene-
runt; multo magis ii, qui postea a Spiritu baptizandi
erant. Deinde, ne dicerent rem in promissis semper esse ;
nam multa hac de re dicta fuerant ; neve putarent opcra-
tionem esse sine re aliqua , illos ab hac suspicione abdu-
cens , ait : « Non post multos hos dies : » neque indicavit
quando , ut semper vigilarent ; sed brevi futurum dixit,
ne animo deficerent; nec addidit quando , ut semper vigi-
les essent. Neque hoc tantum modo illos ad credendnm
inducit scilicet per brevitatem temporis; sed etiam cum
dicit : « Promissionem quam audistis a me ; » id est : « Non
nunc vobis tantum dixi , sed jam promisi, quae omnino
facturus sum. »QuId ergo miraris si diem consiimmationis
non dicat, qui hunc vicinum diem noluit indicare? Idquc
jure merito , ut nimirum expectando vigilarent ac solliciti
essent.
VI. Non potestenim, non potest, inquam, gratia frui
qui non vigilat. Annon vides quod dicat Elias discipulo
(; Si videris me , cum assumar, erittibi sic* ;»id cst, con-
linget tibi hoc quod postulas ? Christus quoque solebat
« 4 Reg. n , 10.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 22/539
l6 S. JO, CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
accedentibus dicere : « Credis?» Etenim nisi rei datae ad-
niodum ha^serimus , beneficium non valde sentiemus. Sic
ct Paulo noustalim data est gratia ; sed triduum intercessit
quocaecus erat, atque inlerim luetu
purgabatur et prae-parabatur. Qucmadmodum enim qui parpuram tiogunt,
prius quibusdam aliis prceparant id quod tincturam ac-
cepturiim est, ne flos evanidus sit ; ita hic quoque Deus
prius sollicitam animam pra?parat , et tunc gratiam
infundit. Idclrco non statim Spirituin misit , sed in
Pentecoste. Quod si quis dixerit : « Cur nos non hoc
tempore baptizamus ? » rcspoudebimus gratiam eamdemtunc fuisse quffi nunc est : sed menteui sublimiorem nunc
esse, quod jejunio praeparetur. Pentecostes vero tempus
habet aliquam rationem non ineptam. Quaenam illa est?
existimaverunt patres nostri baptisma esse frenum ido-
neum malac concupiscenticne , magnamque doclrinam con-
tinere , ut vel tcmpore deliclarum temperantes simus. Ac
si ergo cum Christo epulemur, mcnsae ejus consortes , ne
quid temere laciamus; sed in jejuniis, precibus et tempe-
rantia multa degamus. Nam siis, qui saecularem quamdam
praefecturam aditurus est, sibi parat quidquid ad vitam
pertinet; et ut dignitatem quamdam assequatur,pecunias
impendit , tempus consumit , et sexcentos subit labores
quo nos digni fuerimus supplicio,
qui cum tanta socordia
regnum coeloium adimus, neque antequam assequamur
soUiciti, et post acceptum ignavi ? Ideo euim postquam
accepiuius, segncs suinus ,quia antequam accipcrcmus
non vigilavimus. Idcirco mulli postquam acceperunt
prolinus ad priorem vomitum redierunt , pejores sunt ef-
fecti, et gravius sibi supplicium attraxerunt, a prioribus
liberati peccatis : hincque magis judicem ad iram conci-
tarunt, quod a tanto sokiti morbo , ne sic quidem reslpue-
rint; scd ilUul passi siut quod paralytico comminalus est
.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 23/539
IN ACTA APOSTOLORUM. UOM, I. ly
Christus dicens : « Ecce sanus factus es, noli amplius pec-
» care, ne quid tibi deterius contingat *: » Quod de JudacTs
praidixit, ostendens ipsos ingrati animi causa intolerabilia
passuros esse ; « Si non venissem et lociitus fuissem eis ,
»peccatumnon haberent ^. »Itaque posthac dupla et qua-
drupla sunt peccata. Quo pacto ? Quia post collatum ho-
norem ingrati sumus et improbi. Quapropter uihil nobis
proficit lavacrum , ut mitius puniamur. Animadverle
porro , in gravia peccata quis incidit ? vel caedem, vel
aduherium , vcl aliud quidpiam deterius admisit ? haec per
lavacrum remissa sunt ; nullum quippe est, nuhum est
certe peccatum, nulla impietas, quae huic dono non ce-
dat : divina quippe est gratia. Piursum machatus est quis
et occidit? primum quidem adulterium sokitum est, et
casdes condonata , neque revocatur : dona quippe Dei et
vocatio ejus sunt sine pcenltentia ^. Sed pro iis, quaepost
baplismum perpetrata sunt, tantas damus pcenas, quantas
si illa revocata non fuissent, imo longe majores. Non enim
jam simplex est peccatum , sed duplex et triplex. Quod
autem horum major sit ultio , audi quid dicat Pauhis :
« Irritam quis faciens legem Moysis, sine ulla misericordia
» duobus vel tribus testibus moritur : quanto magis pu-
» tatis deteriora mereri supplicia qui Fihum Jei conculca-
»verit, et sanguinem Testamenti pollutum duxerit , et
» Spiritui gratiae contumeHam fecerit '^ ? » Fortasse mullos
avertlmus ne nunc accipiant baptlsma : verum non ha^c
illa de causa diximus; sed ut qui jam acceperunt, in muUa
maneant temperantia et modestia. At metuo, dicet ahquis.
Si metueres, accepisse utiquc, et servasscs. Verum , in-
quies , ea ipsa de causa non accipio,quod metuam. An-
non metuis sic ex hac vita decedere? Clemens, inquit, est
• Joan. V, i4. — ' Id. xv, 22. — 3 Rom. xi, 29.— 4 Hebr. x,
28 , 29.
LXXXI. 2
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 24/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 25/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 26/539
20 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
quod in lallbusrebiis lerapus observetis. Etenim eunnchus
ille et barbarusiter agcns, meclia in viacumessct, tempus
non exquisivit* : ncc cuslos carceris ille, inter vinclos
cum maglstrum viderct flagellis caesum et vinctum, et in
carcerc mansurum ^. HIc autem plerique , non in carcere,
non in via constituti, dilTerunt, idque ad extremum usque
vilae halilum.
\ III. Quod si adhuc ambigis num Christus sit Deus :
foris stato, nec divina verba audias, neque inter catechu-
menos te annumeres. Sin confidisjet hoc probe cognoscis,
quid cunctaris? Cur refugis et segnis e? ? Vereor , inquies,
ne peccem ; quod vcro deterius cst non vereris , ne cum
tanlis sarcinis illo abcas ? Non enim par culpa est proposi-
tam gratiam non asscqui, et rem aggressum , frustra co-
natum esse. Dic mihi, si redarguaris, curnon accesseris;
cur non recte rem perfeceris, quid dices?Illic enim forte
allegare posses onus pra^ceptorum et virtutis : hic vero
nihil similc. Gratia enim estgratis dans llbertatcm. Yerum
times ne pecces ? Hoc post baptisma dicilo. Tunc time,
nl serves libertatem , quam accepisti ; non ut tantum do-
num gratis non accipias. Nunc autem ante baptisma pius
es; post baptisma, segnis. Sed tempus Quadragesimae ex-
pectas ? Qua de causa ? Num amplius quid habct illud
tempus? Aposloli namque non in Paschate gratia dignati
siint, sed alio tempore : illa tria et quinque millia non iu
Paschate baptizata sunt , ut neque Cornellus , Eunuchus
etaliiplurimi. INe ilaque tempus cxpeclemus ; ut nc cunc-
lantes et diflerentes , vacui et expertes tantorum bonorum
abeamus. Quantum putatis me discruciari , cum audio
quempiam non iniliatum obiissc , et cogilo intolerabilia
illa supplicia incvitabilemque crucintum ? Rursus quam
angor, cum alios video ad exlremum halilum deductos ,
• Act. viii, 2". — » Id. XVI , 39.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 27/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. I. 21
non tamen resipiscere? Ideo multa liunt hoc tanlo dono
indigna. Atcum oporteret gaudere, choreas agere, Inelari,
coronari, cum quispiam initiatur; quando iegroti uxor
audit id a medico statutum fuisse, quasi in magno infor-
tunio plangit, et lamentatur : hinc gemitus et ejulatusper
totam domum(i), ac si damnatus quispiam ad necem du-
ceretur. Ille quoque tunc magis dolet , et si a morbo con-
valescat ,gravius crucialur, ac si magno affectus essct
damno. Quiaenim non erat ad virtutem praeparatus, seg-
niter agit deinceps , ct certamina refugit. Vides-ne quanlas
machinas diabohis apparet, quantum risum, quantum lu-
dibrium? Ab hoc itaque hidibrio nos subducamus, viva-
mus ut praecepit Christus. Ideo baptisma dedit , non ut
slatim abscedamus; sed ut post baptismum viventes fruc-
tus proferamus. Quomodo abeunti, et exciso dices : «Fruc-
tifica?»Non audisti quod fructus Spiritus sit,« Charitas,
Mgaudium, pax ^?))Quomodo igitur contraria eveniunt ?
Etcnim uxor astat higens , cum gaudere oporteret ; liberi
plorant, cum gratulari par esset : is ipse,qui jacet obte-
nebratus , tumultu ac perturbatione plenus est, cum opor-
teret festum agere; in moerore totus, quod fdios orbos
rchnquat, uxorem viduam,
donium desertam. Num sic,
quacso , accedllur ad mysteria? Num sic aditur sacra
mensa? Hseccine ferenda ? Si imperator, missis htteris
yinctos In carcere solvat, gaudlum est ac laetitia : Deus
autem mitlit Spiritum de coells , non pecuniae reJiquias,
sed universa peccata condonans, omncsque higetls et in-
gcmiscitls? Quae est haec inaequaHtas? Nondum enim
dico, quodmortuisinfusa sit aqua, etquod sancta projecta
sint in terram : non enim nos in causa sumus ; sed ingrali
quidam. Proinde rogo ut, omnibus omissis, nosmetipsos
convertamus , et cum omni alacritate ad baptismum acce-
» Galal. Y, 22.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 28/539
i2 s7 jo. CHRVsosTOMi ARcniEPiscopi c. p7
damus; nt ciim in prcTsenti vita magnam exhibuerimus
diligentiam, futuram consequamur fiduciam , fjuam nos
omnes assequi contingat gratia etbenignitate Domini nos-
Iri Jesu Christi , cui gloria et impcrium in saecula saecu-
lorum. Amen.
HOMILIA II.
CAPUT T.
Igitur qui convenerant , interrogabant eum dicentes :
Domine, si in tempore hoc rcstitues regnum Israel * ?
I. Discipuli interrogaturi simul adeunt, ut multitndinis
reverenlia responsionem obtineant. Sciebant id quod nu-per dixerat Jesus : « Ncmo novit diem^, » repellentis fuisse
ncque ignorantis , sed diflerentis responsionem. Unde rur-
sus accedunt, et interrogant. Non autcm interrogassent,
nisi id vere persuasum habuissent. Quia enim audierant sc
Spiritum sanctum accepturos esse, ut jam digni id vole-
bant ediscere , jam parati ad libertatem obtinendam. Non
enim volebantsein periculaconjicere, scd potiusrespirare,
eo quod non exigua essent qu?c illls contigerant, sed de extre-
mis periclitati essent. Niliil igitur de Spiritu locuti , sic in
terrogant : « Dominc , si in tempore hoc restilues rcgnum
» Israel. » Non dixcrunt :« Quando? ))scd,« An nunc ? »
adco desiderabant diem cognoscerc. Ideo multo cum ho-
nore adeunt. Puto autem illos non claro novisse quodnam
essct illud regnum. Nondum enim Spiritus illos docuerat.
Nec dixerunt : « Quandohaec crunt?»sedquid?«Si in tem-
» Act. 1,6. — » Mallh. xxiv, 56.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 29/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. II. 2 3
»pore hoc restitues rcgnum Israel? » Utpote quod jam
exciderat. ILnec ita sciscitantur, quia erga sensibilia adhuc
afTecti erant, etsi non quantum antea. Nondum enim me-
liores facti erant. Sic dcmum hi majora de illo imagina-
bantur. Quia igitur ad altiora provecti erant, et ipse su-
blimius eos alioquitur. Non jam cnim ita dicit illis :
« Neque FiHus diem novit *, «Sed quid?«Non est ves-
» trum nosse tempora vel momenta quae Pater posuit insua
«potestate^ Majora , inquit , poslulatis. » Atqui longe
majora, inquies,jam didicerant. Ut autem hoc accurate
discas, perpende quam multa recenseam. Quid, quaeso,
majus iis quae didicerant ? ipsi nempe esse Filium Dei ; esse
Patri honore parem didicerant ; resurrectionem fore ;
ipsum ascendentem sessurum ad dexteram Patris : rem item
magis stupendam didicerant ,quod caro superne sedeat
et adoretur ab Angelis; quod iterum venturus sit judicare
inundum universum : didicerant, quod ipsi quoque tunc
sessuri essent judices duodecim tribuum Israel : didicerant
Judaeos ejiciendosesse, atque eorum loco ingressuras gen-
tes. Discere haec futura esse, magnum est; dicere vero
aliquem esse regnaturum , et quando id accidet , non ita
magnum est. Didicit Pauhis quae non llcebat homini lo-
qui , omnia quae mundum hunc priecesserant. Utrum dis-
cere difficihus est,principium , an finem? Liquet prius
esse difficilius. Alqui id Moyses didicit, et quando et
quanto ante tempore declarat , cum annos enumerat. Hoc
et Salomon sciebat. Ideo ait : « Commemorabo ea quae
»fuerunt a saeculo \ »Quod porro Dominus prope sit, hi
postea noverunt, ut et Paulus qui dicit :
«Dominus prope
»est, nihil soUiciti sitis \ »Sed tunc non noverant, ta-
metsi signa jam acceperant. Christus autem dixit : « Non
» post multos hos dies , » volens illos vigiles esse , nec evi'
' Warc. XIII, 3a,— * Act, i, 7. — 3 Eccli. li, i i. — 4 Philip. iv, 5,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 30/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 31/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 32/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 33/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 34/539
:^8 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
letiir, sed veniel. Qiia in re crgo mincr est Filius? « Nu-
»bes suscepit eum. » Recte ; ipse enim ascendlt in pubem :
quoniain « Qui ascendlt, ipse cst qui descendit*. » Ani-
madvcrte,quomodo alia sccundum Discipulorum mcn-
tein dicantur, alia secundum dlgnilatemDci. Sublimiorque
demum facla est mens vidcntium, ac secundi advcntus
non parvam illis dedit notitiam ; illud enim, « Sic venict,
hoc significat ; cum corpore, inquit : illud enim audire
oplabant; ct quod iterum nube vectus ad judicium ven-
turus sit. « Etecce
, inquit ,
duoviri astiterunt. » Cur
dlxit , « \ iri. » Quia perfectam virorum formam repraB-
sentabant, ne illi obslupescerent. « Qui ct dixcrunt : Quid
» slatis aspicicnlcs in ccelum?» simul blandientium vcrba
crant, ct non tamcn sinentium citoexpcctare reditum ejus.
Ili quod majus est dicunt; quod vcro minus iion item :
ipsum sic venturum, et ex coelo expectandum esse dicunt.
Ouandonam vero : id tacent. Ab illo autem spectaculo
evocatos, dictis suis attentos reddunt, ut ne quoniam
Dominum jam viderc non potcrant , putarent ipsum non
asccndisse; utque illos vcrbis suis prasmunlrcnt. INam si
prius dlccbant; « Quo vadis ^ ? » multo magis nunc dlxis-
scnt : « Num in tempore hoc rcstitues rcgnum Israel?»
Ila Illius mansuetudinem noverant, ut post passionem in-
teiTOgarent ilhun, « Num restitucs?» Atqui prius dixcrat
illis , « Audituri cstis bclla ct opiniones bcUorum : sed
wnonduQi fmis%» ncque Jcrosolyma tunc capietur. Nunc
autem de regno interrogant, non de consummatione.
Alloquln vcro post resurrcctlonem non longos cum illis
scnnoncs habct. Igitur iUi sic interrogant ac si cclebres
fuluri sint. Si hoc evcniat : ipse vero non declarat an res -
tilurus sit,necne. Quainecessltas enim utilh iioc disccrenl?
Idco hoc mctuenles iUi non uUra dicunt : « Qiwd signum
» Ephe>. IV, 10. — » Joaii. \iii, 06. — ' MallU. xui, 7.
t
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 35/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 36/539
3o S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
« A vobis , » non sine causa additnr ; sed ejus erga illos
amorem declarat , et clectionem ipsorum , innuitque non
relicturum esse eos quos clegit. Resurreclionis ergo suaj
ipsetestis
fuit;
imo eorum, qua3 ante partum , atque etiam
post partum contigerunt , illud maxime mirandum, quod
se ipsum suscitaverit. Nam ait: « Solvite templum hoc, et
)) in tribus diebus excitabo illud*. » Futurum autem ad-
ventum Angeli ila iiidicant , « Sic veniet. » Si quis ergo
Chrislum videre cupit; si quis dolet quod illum non vide-
rit, his audilis , admirandam vilamexhibeat , et sic videbit
nec aberrabit a scopo. Nam cum majore vonturus estglo-
rla : sed sic cum nube , sic cum corpore : ac longe mira-
bilius erit sic ipsum videre de ccelo descendentem,quam
a terra ascendentem. Yenturum igitur dixcrunt; qua de
causa venturus sit, non addiderunt. Hoc resurrectionem
confirmat. Si enimcum corpore assumptus est ; multo ma-
gis cum corpore resnf^rexit. Lbinam sunt ii qui resurrec-
tioni non credunt? Qui sunt illi, dic niihi, Gentilcs an
Christiani ? Id certe nescio, imopotius probe novi. Genti-
les quippe sunt ,qui creationi non credunt. Eorumdem
enim est non concedere Deum posse aliquid ex nihilo
creare , et negare ipsum posse ea suscitare quoc sepuha
sunt. Deindc pudore afTecli quod nou cognoscant virtu-
tem Dei, ne ideo incuscnlur, dicunt: Non ideo hoc dici-
mus, scd quod corpore non sit opus. Apposile dicatur;
«Stullus slulla loquetur'. y» Non vos pudet Deo poleslalem
auferre ahquid cx nihilo creaudi ? Si ex praeexistentibus
creat, in quo ergo differt ab hominibus ? Sed unde, in-
qulunt , mala ? An quia ignoras unde , ahud debes iuducere
mahun in cognitione malorum ? Duo enim hinc absurda
sequunlur; allerum quod sic loqui audeas : nam sl negas
Deum ex nihilo creare , mullo magis Ignorabis uude
> Joan. VI, 19. — ' Isai. xxxii , 6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 37/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. II. 3l
mala slnt : alterum vero,
qiiod slc ingenltam malillam
dlcas (2). Cogita quam operosum sit fontem malorum
reperire, hunc Ignorare, et.alterum huic addere. Quaere
unde maleveniant, nec Llasphemes contra Deum. Quo-
modo blasphemo, inqules. Quid dicis ? Non blasphe-
mas quando mahim Inducls ingenitum ? Cum illi potesta-
tem tribuis divlnae parem , virtutem malorum acqualem ?
Ingenitum makmi ? Vide quid Paukis dicat : « Invisibiiia
» enim ipsius , a creatura mundl, per ea quoe facta sunt In-
»tellecta conspiciuntur\ » Certe diabolus utraque dicit
essc ex materia, ut nulla ex reDeum cognoscamus. Quid
enlm, quaeso, difficilius est, id quod natura sit malum fa-
cere bonum; si tamenuUum est, (loquor enim secundum
vestram oplnlonem : natura quippe nihll polest lieri ma-
Inm, quod bonis sit adjumento, ) an creare ex non extan-
tibus?Quid
est facllius ?(de qualitateloquor) an qualita-
tera quae non sit Induccre, aut quae sit in contrarium
mutare ? Quid facilius, domum quae non sit struere, an
desertam restaurare ? Planum est illud esse facilius. Ersoo
hoc impossiblle est; sicut autem hoc fieri neqult, ila et
illud imposslblle est, nempe in contrarlumoperari.
V^ Dic mlhi, quld dliTicIlius est, uno-uentum conficere,
aut luto vini inlerre, ut ea quae ungucntum operetur ?
Llrum, quaeso , eorum facilius est ? quandoquidem Deum
ratioclniis nostrls subjlclmus; at non nos, abslt; sed vos
id facitls. Oculos formare , an facereut caecus manens cne-
cus videat, et acutius vidente, caccitate ad vlsum utalur,
surditate ad auditum ? Yidetur mlhi prius Illud facllius.
Quod ergo difficillus est Deo concedis, quod facllius non
item ? Sed quid in his insisto ? Etlara animas dlcunt ex
substantia Dci esse. At vide quanta Impla et stulta profe-
rant. Dum probare nituntur mala ex Deo esse, aliud ma-
Ilom. I, 20.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 38/539
32 S. JO. CHnlSOSTOMI ARCniEPISCOPl C. P.
gis iDipium iudLicunt; nam illa ipsi contemporanea , nec
Deum illis antlquiorem esse statuunt , tantam illis praero-
«i^ativam dare non veriti. Secnndo etiam malitiam slatuunt
immortalcm. Quod enim ingenltum est, nunquam interit.
Yidelis blasphcmiom? Itaque nccesse est, aut nihil a Deo
essc; aut, si hcTC non sunt, ncDeum quidemesse. Tertio,
ut jamdixi, hinc illi secumpugnant, ct majorem Deiinse
indi2;nationem provocant. Quarlo,quod huic non subsis-
tenti materine tantam vim tribuant. Quinto,quodmahtiam
bonitatis Dci causam fuisse dicant, quodque sine hac
aiunt, bonus ille non esset bonus. Sexto, quodviam no
bis prcTchidant pervcniendi ad cognitionem Dei. Septimo
quod Deum ad homines deducant , imoad phinlas ethgna.
Elenim si anima uostra ex Dci substantia est; eademque
anima demigrat in varia corpora , in cucumeres, in pepo-
nas, in cepas; ergo Dei pariter substantia in cucumeres
abit. Jam si dlxerimus Spirilum sanctum efformasse tem-
phim in Yirglne, nos Ilh derident : si dicamus habitasse
in spirituah tcmplo , rursus irrident. Nec pudet illos Dei
substantiam In cucumeres, in peponas, in muscas , bru-
choset asinos deducere, nova idoMatriae specie reperla.
At non ccpa, inqult, InDco est; sed Deus in cepa : neque
enlm cepa Dcus fucrll. tlur refugis Dei demigrationem In
corpora ? Turpls res est, inqult. Muho certe turpius hoc
est. At non turpis res est. Quomodo ? Quandoquldem si
In nobis fiat vere turpe est. Yidetis-ne faEcem impletatis ?
Scd cur nolunt corpus resurgere ? Quid hlc dlcent ? Qula
corpus mala res est. Et quomodo, qiiacso, Deum nosti ?
unde rerum notltlam habcs ? Quo pacto phllosophus est
philosophus , si nlhll cihcit corpus ? destrue sensus , et disce
aUquidcorumquac scire eslopus. Quid autem insipicntius
esset anima, si ab initlo sensus haberet viliatos P Nam si
una corporis parle vitlata, nempe ccrebro, tota ipsalcedi-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 39/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 40/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 41/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 42/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 43/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 44/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 45/539
IN ACTA APOSTOLORrM. HOM. III. 3^
numerum , sed non imminui sinentes. « Et dederunt sortes
» eis. » Nondum enim Spiritus datus erat. « Et cecidit sors
» super Matthiam, et annumeratus cst cum undecim Apos-
»to]is*. Tunc, inquit, reversi sunt Jerosolymam a monte,
»qui vocatur Oliveti ,qui est juxta Jerosolymam, sabbati
» habens iter. » Hoc ait ut innucret ipsos non longum iter
suscipere, ne quid terroris accideret tremcutlbus adhuc
ipsis ct metuentibus. « Et cum introissent, ascenderunt in
» cocnacukim. » Xon enim audebant in civitatc comparcre.
Et recte ascenderunt in ccenaculum, ut non facile esset
ipsos comprehendere. « Et erant , inquit,perseverantes
«uiianimiter in oratione. » Vides'-::ie quam vigiles essent in
oralione perseverantes, idque unanlmlter quasi uno eo-
demque animo? Hnec duo dc ilHs testificatur. Joseph for-
tasse mortuus erat. Non enim , fratribus crcdeiilibus , ipse
non credidisset,qui ante omnes crcdiderat. Ccrte non
videbatur usquam ille Christo ut homini attendere , ut
Mater diccbat : « Ego et pater tuus dolentes quaerebamus
»te ^. »Itaque ante omnes illc Dominum noverat. Fratri-
bus vero dicebat Christus : «Non potest mundus vos odisse,
» me autem odit ^. » Yide autem Jacobi modestiam. Ille nam-
que Jerosolymorum episcopatum accepit , et tamen hic
nihil loquitur. AHorum quoque Discipulorum summam
humihtatem considera, quo pacto ilh thronum conccdunt,
neque jam mutuo disceptant. Illa enlm Ecclesia in ccehs
posita erat , saeculare nihil habens , non parietibus , nou
marmoribus, sedeorum, qui convenerant, lervere respien-
dens. « Erant, inquit, fere centum viginti. »Forte &cpULt
ginta quos ipse elcgerat , sive ahi quoqueexferventioriDus,
quales erant Joseph et Matthias : et muHeres muUae,quae
sequebantur iUum , siinul ubique aderant.
III. Haec doctoris providentia. Primus hic doctorem
» Acl. 1, a6. — • Luc. ii, 28. — 3 Joan» ru, 7.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 46/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 47/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 48/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 49/539
I>' ACTA APOSTOLORUM. HOM. III. 4^
pliirles. Hos ilaque et nos Imltemur : non omnibus loquor,
sed iis, qui principatum alToctanl. Si credis electlonem a
Deo esse , ne Indignerls : adversus illum enim indlgnaris
et irritaris : ille est qui eleglt. Si autem elegit ille , et sic
indignari audes, idlpsum facis quod Cain. Cum enim ap-
probare oportuisset , aegre et indigne tulit ille,quod fratris
sui victlina acceptior esset, quaixdo compungi oportobat,
Ego vero non hoc dlco ; sed quod Deus sciat rem utilltcr
disponsare. Saepe namque tu qui moribus es modestiori-
bus , non tamen idoneus es. Rursus est tlbi vita inculpala
moresque liberales sunt : ncque tamen in Ecclesia ha^c
satis sunt. Alioquin vero alius ad aliud est idoneus. Annoii
vides quantam harumce rerum rationom habeat divina
Scriptura? Sed dicam qua de causa hac de re dissldia
orlantur : quia nempe non quasi ad proefecturam et patro-
cinium fratrum acccdimus; sed quasi ad honorem et rc-
quiem. Si scires enim episcopum omnium csse , omnium
onera ferre oportcre; quod ahis Irascentibus vcula dctur,
ilh vero minime; quod ahis peccantibus excusatio multa,
ipsi vero nuUa sit; adhanc dlgnitatem non accurrlsscs. Hic
enim omnium linguis expositus est, omnium judicio, sa-
pientium et insipientium : quotldianis curis atteritur, imo
et nocturnis. Muhorum odio, muUorum Invidias patet. Ne
mihi enim de iUis loquaris, qui omnia ad gratiam faciunt
et dormire cuplunt, qui ad hoc negotium quasi ad requiem
accedunt. De his non loquor; sed de iis, qui vigilant pro
animabus vestris : qui subditorum salutem suae antepo-
nunt. Dic mihi : si is, qui decem fihos habet su]*dilos,
secum semper habitantes, slne intermisslone curam illo-
rum habere cogitur; is qui tot habet non sub manu posi-
tos , non cohabitantes , sed auctoritati su£e obsequentes,
qualem esse oportet ? Sed , inquies , in honore habetur. In
quo honore ? Pauperes vihssimi in foro ipsum conviciis la-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 50/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 51/539
IN ACTA APOSTOLORU:^!. HOM. 111. 4^
nicies, tantiim est damnuin, ut nullo possit c?vprlmi ser-
mone. Si enim ejus salus tanti est, ut pro iila Filius Dei
homo factus et tanta passus sit , ejus pernicies coglta
quautum alTerret supplicium. Siis, per qucm alius perit,
in hac vlta morte dignus est, multo magls iile. Ne mihi
dixerls : aPeccavItpreshytcrautdiaconus. Hiccomnla In ca-
put ordinantium referuntur. »AliudIterum dlco. Contingit
ut quis successlonem exclpiat improhorum homlnum : du-
hitat ille quld consilli capere oporteat clrca praeterita
peccata. Duo enlm sunt prn?clpltla , atque oportet neque
illum dlmlttere, ncque alios oflcndcre. An excindendus
est prlor? ^ erum causa non adest ; an dimittcndus ? etiam
inquies : nam ejus est culpa qui ordinavit. Quid ergo?
Non oportet ordlnarc, ncque ad alium gradum evehere?
Sed hlnc omnihus palam erit illum esse improhum. Ilaquc
rursus alio oiTendlt modo. Num ad majorem gradum pro-
movendus est ? IIoc multo deterius est.
V. Itaquc si quis ad summum saccrdotium accesscrit velut
ad sollicitudincm, ncmo illud facile suscepcrlt. Nunc au-
tem velut extcrnos mngistratus iihul aflectamus. Nam ut
glorla et honore apud homines africlamur, apud Dcum
perlmus. Quod honorls lucrum ? quam clarc prohatur
iiihil esse? Quando saccrdotium concuplscis, ex adverso
potie gehennam; perpende rationcs illic reddendas : ex
adverso pone vltam a curls liheram : pone supplicii men-
suram. Quoniam si privatim pecces, nlhil talc passurus
es : si vero sacerdos sis, pcriisti. Cogita quanla passus,
quanta philosophia usus slt Moyscs,quanta exhihuerlt
hona, et tamcn quod unum pcccatum admiserit, acerheplexus est, ac mcrlto : quoniam id cum aliorum jactura
factum est. Itaque graviores poenas dedlt; non quod palam
factum sit, sed quod sacerdotis peccatumesset. Non enim
pari modo plcctimur pro manifcstis et pro occultis. Pcc-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 52/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 53/539
I>- ACTA APOSTOLORUM. HOM. III. 4^
ris; sl ar2;entl loco , aduleris , ct machinas adhibcas? « Ar-
»gentum tuum tecum sit in pcrditionem. » Hoc ilH dixitj
hisque dicet : « Ambitio vestra vobiscum sit in perditic-
nem ,quia putastis vos humana circuitione donum Dei
possessuros esse. » At nalkis talis est? Ltinam non sit.
Cuperem sane horum nihil ad vos pertinere. Nunc autem
ex verborum serie in hos incidimus sermones. Neque cnim
quando avaritiam insectamur, contra vos loquimur, scd
neque contra unum quidem. Utinam vero hcec pharmaca
a nobis frustra parcntur : hoec sunt medicorum vota , nihil
aliud postulantinm, qaam ut post multum laborem , remc-
dia frustra parata projiciantur. Haec ct nos optamus , ut
verba nostra frustra ct in aerem abeant, et verba tantum
sint. Equidem paratus sum ad omnia sustinenda , ut non
sit opus haic dicere. Qain, si vultls, tacebimus, dum silen-
tium sit sine periculo. Ncque enimputo qucmpiam
,
quan-tumvls vanac gloriac cupidum, nisi vocet necessitas, vcile
frustra sese efferre. Concedemus vobis doctrinam. Ilaec
quippe major doctrina,quae factis docet. Quandoquidcm
etoptimi medici, etiamsi aegrorum morbi mercedem ipsis
pariant, malint tamen amicos suosbene valere. Et nos cu-
pimus omnes benc valere. Non cnim cupimus nos proba-
tos esse , vos autcm rcprobos. Vcllem , si ficri posset
meam erga vos charitatem ipsis oculis exhibcre. NuIIus
enim postea me redarguerct, ctiamsi aspero sermone utc-
rer. Na3ii « Fide digalora sunt vuhicra amici, quam spon-
»taiiea oscula ininiici*. wNIhll niilii charius vobls, ne ipsa
cjuidem lux. Optarim enim vel mlUies cxcoecari, si slc aiii-
nias vestras convertcre posscm. Sic mihi salus vestra ipsa
luce dalcior est. Quid enim prosunt nilhi solares radii,
si dolor propter vos ortus , oculos tenebris offundat ? tunc
lux bona est, quando cum laetltia prodit : moerenti quippe
« Prov. xxrii, 6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 54/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 55/539
N ACTA APOSTOLORUM. IIOM. IV. ^Q
WV VVXV^XVVV^/VXVX^VVNVX^VA^XVVVVVXVX^VVVKVVV V\ VVX VXXVVXVVX VVVVVXVVVVVVVVXVAAVA^VVVVVVVVVVVV
HOMILIA IV.
CAPUT II.'
Et cum complerentur dies Pentccostes,crantomnespariter
in eodem loco : et factus est repente de ca^lo sonus*.
I. Qua3 est haec Pentccoste? cum falx mlttenda esset in
messcm, cum fructus essent colligcndi. Vidisti typum?
vide jam vcrltatem. Cum falx sermonis esset immiltcnda,
cum messis colligenda, tunc Spiritus ut acuta falx advo-
lat : audi namque Christum diccntem : «Levatc oculos
«vestros, et vidctc regloncs, quia alLse sunt jam ad mcs-
» sem ^: » ac rursus , « Mcssis quldem muHa , opcrarli au-
»tem pauci^ » Itaque ille prior falccm immisit. Illc cnini
primilias ad ccchim advcxit, noslra assumpta nalura :
ideoque illud messem appcllat. « Cum complerentur, inquit,
»dies Penlecostes. »Hoc cst, non antc Pcntccostcn; scd
circa ipsam , ut ita dicam , Pentccosten. OportcLat cnim
hacc rursus fcsti tcmporc contingcre, ut qui cruci Chrlsti
affucrant, hccc quoque vidcrent. « Et factus cst rcpentc de
»co3lo sonus. » Cur non id slne sensibilibus signis factum
est? Quoniam si rc sicgesta dlccbant: «Mustoplenlsunt, »
nisi rcs sic facta fuissct, quid non dixissent? Neque sim-
plicitcr sonus factus est, sed de coclo : et qula repentlnus
erat, excitavit illos. « Et rcplcvit totam domum. »Magnam
dicit Spiritusvehcmentiam. Attende. Omncs illuc conirre-
gavit, ut et pracsentes crederent, ac digni ostendercntur.
Neque hoc tantum, sed et aliud longe terribilius adjecit.
» Act. II, 1, 2. — • Joan, iv. 55. — 5 Lq^, x, 2.
LXXXI. /f
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 56/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 57/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 58/539
52 S. JO. CnRYSOSTOAII ARCniEPISCOPI c. r.
II. vcsanlam I o ingontem ncquitiam I Alqui nec
tcmpus crat vindcmiaD : trat cnim Pcntecostc. Quodque
gravius csl, confilcnlibus omniLus, Romanis, prosclytis,
ct forle cx iis, qui crucifixcrant, illi tam mullis si^:nis
cdilis dicunt : « Muslo pleni sunt. » Scd quae supra dicta
sunt repclamus. « Roplcvit , inquit , domum. » Spirilus
quasi piscina aquiv fuit. Ignis vcro et copiam et vcliemen-
tiam siiiuificat. Nihil talc accidit in Prophetis. Sed nunc
sic illis , Prophelis aulem alio modo. Capitulum enim liLri
dalum est Ezcchicli, et comedit ca qua; dicturus crat :
« Factum est aulem, inf[uit, in ore ejus ut mcl dulces-
»cens*. »Et rursum manus Dci tangit linguam alterius
Prophcla?'. »llic vero ipse Spiritus sanctusest : sicque par
est honore Palri ct FiUo. Rursusque alibi ait : « Lamcn-
»talio et caulicum et Vic \ » Illis crgo jure in libro datum
csl:
nam simililudinibusegebant :
remqueilli habcbant
cum una tanlum gente sibi propria : hi vero cuni univcrso
orLc, ct cum iis quos non noverant. Elisa?us per melolem
f^raliam accipit^ : alius pcr olcum, ut David' : Moyscs pcr
i«^ncm riibi vocatur. Sed hic secus; ipse namquc ignis iu-
scdil. Sed cur iguis non ita apparuit ut impleret domum?
Quia cxtcrrili fuisscnt. Sed ostendil idipsum evenisse : ne
alleudas cnim quod dixcrit : « Apparuerunt illis dispertita^
»lingiKC, »scdignem i\iisse considercs. Tantus ignis im-
meu^am sylvam potcst inccndere. Ac rccte dicit, « Dispcr-
» lila\ » Ex una enim radice erant ; ut discas vim operandi
cssc a Paracleto missam. Perpcnde autem illos primum
diguos declaratos esse, ct hinc accepisse Spiritum sanc-
tmn, ul in Davidc accidit : nam qu^c ille in ovilibus fecerat,
eadcm fccit post victoriam ct trophanim, ut palam esset
fides cjus. ^ idc rursum Moyscm qui regiam despiciebat%»
» Ezech. 111, 3. — » Jercm. i, g. — 5 Ezecb. ii, lo. — < i Reg. i4. —xYii, i5, — ^" E\oJ, 11.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 59/539
I>- ACTl APOSTOLOP.rM. HOM. IV. 53
et post qnadraginta annos rom publicam admlnistraylt;
Samnclem in templo cducotnm* ; EliscEum,qui omnia di-
misit^ ; Ezechielem item. Quod vero sic evenerit , liqnet
ex iis quoe secuta sunt : nam ii sua omnia reliqucrunt. Ideo
tunc Spiritum accipiunt, cumvirtutem suam ostendissent.
Didicerant humanam infirmitatem per ea qua2 passi fuc-
rant : didicerant se non frustra proLe rem gessissc. Sic et
Saiil, cum testimonium accepisset se bonum esse virum,
Spiritum accepit; scd co modo, quo nuncDiscipuli,
nemo;nequc Movses qui major Prophclis erat. Nam Illc, cum
oportevet alios spirituales eflici, immlnutus est. HIc vero
uon eodem modo. Sed quemadmodum ad ignem quot vo-
let qulvis lucernas accendet, ncc minuet ignem , slc et
Apostolis tunc contigit. Nam per ignem non modo grati^e
ubertas ostcndebatur; sed quisque fontcm Spirltus acci-
picbat, ut dixit ille , eos qui in se credercnt, accopturos
essefontem aquae salientis in vitam aeternam'. Idque jure
merito. Xeque enim cum Pharaone disputaturi ablcrant,
sed cum diabolo pugnaturi. Quodque mirabilius est, missi
non rcpugnarunt , ncc dlxerunl se gracili voce et lingua
tardos esse^ : Moyses enim IIIos ad hoc erudlerat. Non
dixcrunt se juniorcs esse^ ; nam Jcrcmias illos instltucrat.
Atqui multa audicrant terribilia, multoque, quam illi
majora : et tamen veriti sunt contradicere. Hinc palam est
eos fuisse Angclos lucis, et supernarum rerum ministros.
Et illis quidem in tcrra agcntibus nullus de ccclo apparuit.
Sed post quam ascendit homo sursum, Spirituse supcrnis
advcnit ; « Tanquam supervcnicntis, inquit, Splritus vehe-
»mentis.))Hinc declarat fore, ut nihil possit ipsis obsistere,
sed inlmicos ab ipsis pulvcris instar vcntilandos esse. « Et
»replevit totam domum. » Domus mundl symbolum erat.
' 1 Reg. 11, 5. — » 3 Reg. »9. — ' Joan. iv, li* — * Exod. ir, 10. —* Jcrem. 1, 6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 60/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 61/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 62/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 63/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 64/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 65/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 66/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 67/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 68/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 69/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 70/539
. 64 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
» niores veslri somiiia somniabunt. » \ idc rci sericm. Primo
filii; sicut ct David ait : « Pro palribus luls nali sunt tibi
» filii * ; » ct rursus IMalacbias : « Convcrlcns corda patrum
» in fillos. Et supcr scrvos mcos , ct supcr anclllas mcas ^. »
Et boc virtulis indlcium. Scrvi cnim cjus facli sumus Ilbe-
ratl a peccato. Magnum autcm cst boc donum, cpiando in
abum quoque scxumtransit gratia ; non in unam altcramve
sicut olim; ncmpe iiiDcboram ct Oldam. Ncque dixltcssc
Splritum sanctum, ncquePropbctiT vcrba cxplicavit. Scd
soL^im induxlt propbellam pcr sc ipsam certantem. Nibilquedc Juda jam loqultur, qula omnibus palam erat qualcs de-
dissct pocnas : scd silet, scicns nibil valldlus cssc, quam
ex propbctla loqul illis : boc cnlm ipsls cllam opcribus for-
lius cst. Nam cum slgna faccrot Cbristus, socpc conlradi-
cebant; cum autcm Propbctam induccrct illis diccnlcm
« Dlxlt Domlnus Domino mco : Scdc a dcxlris mcls' , » ita
silebant, ut nemo delnccps posset illi rcspondere. Ac sncpe
illcScripturasmemorat diccns: « Si illos dixit dcos, adquos
» scrmo Dci factus est. » Imo ublque boc quis invencrit.
Ideo bic ait : « Eifundam de Splrllu mco supcr omncm
» carncm ; boc cst, in gcntcs. Scd nondum revclat, ncc in-
terprctatur, ncque cniin cxpcdicbat : quia etlam boc obs-
curum crat. « Dabo prodigia in coclo sursum. » Magis illos
hoc terrcbat, quod essct obscurum. Si autcm boc inlcr-
pretatus esset , magls Illls obslilisset. Dciiide illud pra^tcrit
quasi manifcstum , talcm volcns darc opinioncm. Dcnlquc
lioc illis intcrprclatur, cum de resurrcctione loqultur , ct
ad id scrmone vlam parat. Ideo spontc pra;tciit : quonlam
Lona ad illos pcrtrabcndos non salis crant. Quanquamboc
minquam factum cst. Ncmo cnlm tunc cifuglcl. Nunc vcro
lldelcs cffugcrunt sub ycspasiano. Et boc cst quod dlcit
« Nisi abbreviali fuisscnt dics illi , non salvata fuissct
« Psal. XLiv, 17. — • Malach. iv, 6. — 3 p^al. cix, i.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 71/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 72/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 73/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 74/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 75/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 76/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 77/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 78/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 79/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 80/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 81/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 82/539
^6 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
habet, rursus illos tesles per ulruiuquc sensuin producii :
^c rcsuiTectionis quidem {Vcquenicr incminit; illorum vero
sccleris semel tantum, ne ipsis oneri esset. « Et accepta,
Dinquit, Spiritussancti promissione. wlloc rursusmagnum
est. Puto autem ipsum nunc promisslonem dicerc ante
passionem datam. Yide autem quomodo ioium jam illi
ascribat, rem magnam occulte faciens. Nam si ipse efTu-
dit, dc illo supra Propbeta loquebatur dicens : « In uovis-
))simis dicbus ciruiidiuii de Spiriiu moo supcr seryos mcos
» et super anciilas meas : et dabo prodigia in ccelosursum. )>
Vide qualia occulte iiiierserat. Sed quia magna res erat
rursus illam obumbrat, quasi a Palrc acceperit. Dicit
bona pra3stita, signa; quod sit rex, quod ad ipsos veneril.
Dixit quod ipse det Spiritum sanctum. Quoecumque enim
q lis dixerit , nisi ad utililatcm tendai, lemere dicit. Sicut
etJoannes
iacitdicens
: «
Ipse vos baptizabitin Spiritu
»sancto*. )) Et osiendit craccm non modo ipsum non mi-
nuissc , sed eiiam splcndidiorem rcddidisse : siquidcm
quod illi olim Dcus promiserat, tunc dedit. Yel promis-
sionem, inquit, quam nobis promisit : sic futuram prae-
sciebat, et majcrcm nobis post cruccm largiius est, et
«EfTndii,)) inquit. Ilic digniiaiem declarat, nec simpli-
ciler, sed cum ubcrlaie. Idco boc ipsum palam facicns,
sequentia inducit. Posiea enim fidcnier, post Spiritus
sancli munus datum , do assumptionc in coclos loquiiur :
ncquc simplicilcr; sed tesiem rarsum producens, ct ilhim
memorans de quo Cbristns dixit : « Noii ciiim, inquii, Da-
»vid asccndit in calum'^. )>
III. Hic jam non dcmisse loquilur, assumpla ex diclis
fiducia : neque dicii , «Liccat dicere , » vel similia ; sed pa-
lam : «Dixit Dominus Domino meo: Scdc a dexlris mcis ,
» donec ponam inimicos tuos scabcUum pcdum tuorum.
' MaUli. III, 11. — « Act. II, 34.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 83/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 84/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 85/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 86/539
8o S. JO. Cni\YSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
ostentationein verba fundercmns, hanc aggressi sumus
imaginem; sedut per hanc descriptionem yideretisquanla
sit patientium vohiptas, et quod muHo suavius utiliusquc
sit cum viro paticnte et mansucto versari, quam in hujus-
modi locis degcre. Hos scquamini. Cum enim neque ven-
tus vehemcns a tah anima egrcdiatur, sed hcnigni man-
suetique scrmoncs Zephyro placido similes, ct admonilioncs
nihil aspcrum hahentes ; sed avcs illas cantatrices imilan-
tes : quomodo hoc non mehus fuerit? Non enim corpori
accidit sermonis aura, scd nnimas reficit. Non tam cito
mcdicus quahhet adhihita cura a fchri hheraverit , ut vir
patiens iracundum et excandescentem, spiritu verhorum
suorum refrigerahit. Ecquid dc mcdico loquor? INe fcrrum
quidcm ignitum in aquam immissum tam cilo calorcm
amittit, ut iracundus in mansuctum incidcns. Sicut autcm
si in foruni ingrediantur cantillantcs avcs , nugas csse vi-
dentur ; sic quoque praccepla noslra in animas iracundas
immissa. Ergo suavior est mansuctudo ira et tcmcritate.
Ncque hoc tantuin, scd hoc diahohis, ilhidDeus praecepit.
Yidcte mc non sine causa dlxissc, ctiamsi ncc diahohis
nec Deus esset, haec tamen pra^ccpta satis forc ad nos ah-
ducendos. Mitis enim homo et sihi suavis etahis utihs est
iracundus vcroct sihi
insuavis ,ct ahis noxius. Nihil
cnimingratius hominc iracuiido , nihii oncrosius , molcstius
turpius; ut co, qui irasci nescit, nihil jucundius. Cum fera
hahitare mehus est, quam cum tah homine ; fera namque,
quando scmcl cicuratur, suam servat Icgcm ; illum autem
quotics placavcris, totics iterum cireratur ; sihi cnim hahi-
tum lalem semel conslituit; sicut cnim dies scrcnus et
la^tus, ct hyems admoduin tristis, contraria simt; ita ira-
cundi ct mansucti animne. At nondum ea qua; in alios ma-
nant incommoda , scd qua2 sihi ipsis inferunt vidcaraus.
Atqui hoc non parvum est damimm , alium daimio alli-^
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 87/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 88/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 89/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 90/539
84 S. JO. CHRYSOSTOMI AnCHIKPISCOPI C. P.
iiiagls ils qui propc. « Qiioscumqnc advocaverlt Domlnus
;)Dcus noslcr. » ^ idc quando dlcal , « lls qui longe sunl?»
Ouando vidil illos slbi proprlos ct scsc damnantcs. Anlma
culm, quando sc ipsam damnavcrlt, non ultra poterlt invi-
dcrc. « Aliis ctlam vcrbis plurimis lcstlficatus est, et exhor-
» labatur dlccns^ » Vidc illum ublque brevlter loquentcih,
iion ambltlosum , non oslentatorem. « Teslificatus est
«inquit, ct exhortabatur dicens. » lla?c perfccla doctrina
cst, qua3 hlnc tlmorcm, Indc amorcm habcl. « Salvamlni
»inouit, a gcncrationc ista prava. » ISIliU de fuluris, scd
de pra?scnllbus dlclt, qulbus maxline movcnlur homlnes :
ostcnditque praedlcalloncm ct a pi\TscntIbus et a futuris
eruere maUs. « Qui ergo llbcntcr acceperunt scrmoncm
»ejus, baptlzati sunt : et apposila} sunt in dle illa animoe
» circlter triamillia*. »Quain pulas hoc, magls quam sig-
mim Apostolos recreassc. « Erant autem perseverantes
»unanlmiter In doctrlna Aposlolorum , et communica-
» lionc ^. »Duae vlrtules , ct quod pcrscvcrarcnt , ct quod
unanlmlter. « In doctrlna Apostolorum , »inqult : rursus
enlm Illos doccbant, « Et communlcationc et fractlone
»panls, et oratlone. » Omnla conimunilcr, omnia cum
perseverantia. « Ficbal autem omni anlmx credentlum ti-
»mor. Multa quoque prodlgla cl slgna pcr Apostolos fie-
»banl\ » Mcrllo. JNcquc cnlm ut vulgarcs homines
dcsplclcbant, ncquc rcbus sub aspeclum cadcnllbus allcii-
dcbant. Incensa ergo erat mcns corum. Qiila cnim mulla
4superius verba fudcrat Pctrus , oslcndcratquc ct promissa
cX futura, jurc metu corrcptl crant, ct slgna dictis tcsti-
monium ferebant. Sicut cnim in Chrislo prinium signa
poslca doclrina, delndc mlracuKi; ita ct nunc. « Omnes
waulcm, qui credcbant, crant paritcr, et habcbant omnia |
»communia\ »Vidc quantus statlni prOA^ctus. Non enlm >
^ Act. II /,o. — • Ibid. 4i. — J Ibid. ^a. — 4 I jid. 43. — « Ibid. M,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 91/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 92/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 93/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 94/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 95/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 96/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 97/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 98/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 99/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 100/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 101/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 102/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 103/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 104/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 105/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 106/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 107/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 108/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 109/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 110/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 111/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 112/539
Io6 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
sini resurrectioncm et sessionem in ccelo subindicaTit; hic
vero clare adveutum eiTert. «Et miserit eum, qui ante pra3-
^dicatus est, Jesum Christvum : Quem oportet quidem
» ccelum suscipere; » id est, necesse est, « Lsque ad tempora
» restitutionis omnium^ «Quare nunc non veniat, caasa
manifcsta est. «Quoe locutus est Deus per os Sanctorum
» suorum a saeculo Prophetarum. Moyses quidem patribus
» dixit ; Prophetam suscitabit vobis Dominus Deus vester
»de fratribus vestris tanquamme^ : ipsum audietis juxta
womnia qua^cumque locutus fuerit vobis". »IUic Davideni,
hic Moysem memoravit. « Omnium , inquit, qune locutus
»est Dcus:»non dicit, «Quae locutus cst Christus; »sed,
«Quaelocutus est Deus; »sic sub umbra paulatim illos ad
fldem adducens. Postea ad rem fide dignam confugit di-
cens : « Prophetam suscitabit vobis Dominus Deus ex fra-
» tribus vestris tanquam me : ipsum audietis juxta omnla. »
Deinde ultio magna sequitur. «Erit autem, inquit, omnis» anima quae non audierit Prophctam illum, exterminabi-
»tur dc plebe. Et omncs Prophetae a SamueLet dcinc(*ps,
»qui locuti sunt, annunliaverunt dics istos\»Hic rectc
exitium posuit. Quando enim magnum quidpiam dicil, ad
priorcs confugit, et testimonium rcperit utraque complec-
tens; ut ilhc dixit : « Doncc ponani inimicos sub pedes
»tuos^. » Quodque mirum est, haec duo simul, subjectio,
praevaricatio et pcena. « Tanquam me, inquit. » Quid crgo
miramini ? « Vos estis fdii Prophetarum. » Itaque vobis dice-
bam propler vos omnia facta esse. Quia enim propter
scehis putabant se abahenatos esse; etenim ralioni con-
scntancum non est eumdem modo crucifigi, mox suos
curare; et hoc et ilhid factum per prophetiam ostendit.
« Vos estis, inquit, illii Prophetaruui et Testamenti, quod
• Act. m, 21. — » Deut. xu, iS. — > Ad. iii, ai, aa. — * Ibid. t5, >4«
— * Psal. cix, a.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 113/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. IX. loy
» disposiiit Deiis ad patres vestros, dicens ad Abraham : Et
3B in semiiie tuo bencdicentur omnes familiae terra}*. \ obis
))primum, inquit, Deus suscitans Filium suum, misit^»Utique et aliis, sed vobis primum, qui crucifixistis : « Be-
0 nedicentem vobis ; ut convertat sc unusquisque a nequilia
))sua^ )) Quae lecta sunt accuratius repetamus. Suadere
conatur, non ipsos miraculum fecisse, cum dicit, « Quid
)) miramini ? )) nec permittit ut dicto fides non habeatur.
Atque ut illud fidc dignius redderet, illorum judiciuin
praevertit clicens : « Quid nos intuemini quasi propria vir-
))tute vel pietate feccrimus ? )) Si hoc vos terret et tuibat;
discite quis fccerit, et ne obstupcscite. Et hoc ubiquc per-
pende : ubi ad Deum confuglt, dixitque ipsum fecisse
omnia ; tunc illos sine metu pcrstrlngit. Idco superius di-
cebat : « \ irum approbatum a Deo invobis. ))Et ubiquc illis
hoc facinus commcmorat, ut miracukim ostendatur, et
resurrectio lirmetur. Ilic autem aliud addidlt. Non cnim
jam ilhim iSazarcnum dicit. «Sed quid? Deus, inquit, pa-
)) trum nostrorum glorificavit fiKum suum Jesum. ))\ide
quam alienus s^it a fiistu. Non accusavit, neque mox dixit
«Et nunc credite : ecce homo, cum per quadraglnta annos
))claudus fuisset, in nomine Jesu Chrlsti surrexit. ))Non ita
dixit; nam contentiosiores illos reddidisset; sed interim
laudat illos quod rem admlrarentur. Et iterum a progenitore
vocat. Nec dicit : « Jesus iUum curavit, » licct ipsum vcre
curasset. Scd ne dicercnt : « Ecqua hfec ratione nituntur,
si praevaricatorcm glorificat ? )) Idco in mentem illis revo-
cat judicium apudPilatum : ostendens, siattendere veliat,
non esse illum pra3varicatorem : ueque enim Pilatus vo-
luisset eum dimittere. Nec dicit : «Yolente; » sed, « Judi-
)) cante illo dimitti ; » declarans vos eum, qui alios occidebat,
dimitti petiisse; eum vero, qiu occisos ad vita ra reduce-
' Gen. XII, 3. — ' Act. iii, 25, 26. — 3 Ibid.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 114/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 115/539
IN ACTA APOSTOLORLM. HOM. IX. lOO
Non ergo ab allero vitam accepit; siciit ct qui malitice
aiictor est, ipsc malitiam gignet; et aiictor homicidii
qui homicidium primus induxit. Sic auctor vitic est, qui
a se ipso vitam habet. « Quem Deus suscitavit , » inquit.
Post quam ha3C dixerat, subdit : «Et iii fide nominis ejus
))hunc, quem vos videtis et nostis , conflrmavit nomen
»eJLis : et fides, quae per eum est, dedit ei integram sani-
»tatem istam*. »Atqui si fides in eum totum operata est,
quia in ilhmi spera\it; cur iion dixit : «Pernomen;»sed,
« In nomine ? » Quia nondum audebant dicere : « In ilhim
fides. » Ne vcro ilhid , «Per ipsum,» humihus esset, sub-
junxit :«Et nomen ejus confirmavit iilum. »Et cum hoc
prius dixisset, tunc ait : « Et fides, quae per eum est,
» dedit ilh integram sanitatem istam. » Yide quomodo dc-
claret se attemperate iliud dixisse. Nequc enim alio opus
habuit ad resurrectionem , cujus nomen claudum, qui a
mortuo nihil dilTerebat , ercxit. Perpende quomodo ubique
testimonia illorum attrahat. Superius enim dixit : « Sicut
» et ipsi scitis. » Et «In medio vestri, » ac rursum,« Quem vi-
» detis et nostis : in conspcctu oinnium vestrum\ »Atqui
nesciebant ipsuni in nomine ipsius sanum factum esse;
sed sciebant ipsum claudum fuisse, etjam sanum stare. Et
ipsi quoque qui fecerant confitcbaiitur , non sua, sed
Christi virtutc ipsum consolidatum esse. Si rcs non ita
fuisset , et vere credidissent ipsum resurrexisse, noluissent
mortui gloriam magis quam suam statucre, cum maxime
illi ad se respicerent. Deinde perterritos aniinos fratrum
nomine statim consolatur, dicens : « Viri fratres. » Illic
»quidem nihil de se ipsis dixit; sed tantum de Christo.
« Certo igitur cognoscat, inquit, omnis domus Israel. »
Hic autein admonitlonem adjicit. Illic expectavit ut ilh
diccrent : hic sciebat quantum operati esscnt, et quod
' Act. III, i6. — a IJ, II, 22, et III, i6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 116/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 117/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 118/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 119/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 120/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 121/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 122/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 123/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 124/539
Il8 S. JO. CHRY^OSTOMI ARCHIEPISCOPI C P.
Ggo ab aliquibtis aiidivi : « Nisi millc juramcnta proferam,
noncredet. » Tu in causa es, qui tam facile juras. INamsi
hoc non esset , sed omnibus notum esset te nunquam ju-
pare,- crede mihi dicenti, vel innuenti tibi magis credef-
reEur, quam iis qui mille juramenta devorant. Nam cui,
quaeso, magiscreditis, mihi non juranti, an jurantibus?
Sed tu, inquics, 05 princcps et cpiscopus? Quid igitur si
©slendero me non h©c solum esse ? Cum veritate,quseso
resjyondetc mihi : si frcquenter et semper jurarem , an pro-
dessct mihi principatas?Minime. Yides-ne non illamessecausa^m? Quid igitur, quaeso, lucraiis? Paulus esuriebat:
et lu esurire potiua ebgas, quam transgrcdi quaedam ex
divlnis mandatis. Cur crgo incredulus es? Tu ergo nihil
non agas et patiaris ut ne unquam jures. An ille te pon
remunerabit? Atqui et perjuros ct juramentis assuetos
quortidie alit, te vero fami tradet, quia illtiin audisti?
Onmcs videant ex iis qui in hac Ecc)esia congregan-
tur ncminem esse qui juret ; et hinc noti sinius : non
ex fide tantum. Hinc a Graecis ©t ab ahi« omnibus dif-
feramus : signaculum accipiamws de ccchs, ut quasi regius
grcx ubique apparetimus. Ab o^^e ct a hngua noscamur si-
cut bai^bari , sicut ii qui gra^ce sciunt : binc a barbaris
discernamur. Dic enim niihi, unde noti sunt psittaci?
nonne ex eo quod tunquam liomines loquantur? Et nos
qwoque, sicut Apos^toh, ex loquela noti simus, ex eo quod
iitAngcliloquamur. Siquisdixerit: « Jura; » audiat, Christus
vetat et non juro. Hoc satis est ad omnem inducendam
virtutem. Janua qua^^dam est pictatis, via ad pliilosophiam
pietatis inducens, palasstra qu.Tdam. Haec cnskodiamus ut
praesentia et futura consequamur bona , gratia et benigni-
tale l>oinini nostri Jcsu Christi, cumquo Patri et Spiritui
sancto gloria, imperium, honor, nunc et semper, ei in sae-
cula syeculorum. Amcn.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 125/539
IN AGTA APOSTOLORUM. HOM. X. II9
VVVVVVVVVVVVV^VV^/VVVVVVVVVVVVVVV^VVVVVWVVVVVVVv**vvvvvvvvvvvvvvvvvvvwvwvwvwv^ A/V vw
HOMILIA X.
CAPUT IV.
Loquentibus autem Illis ad populum , supervenerunt sacer-
dotes et magistratus templi*.
I. Nondum a prioribus respiraverant tentationibus, et
statim in allas inciderunt. Et vide quomodo res dispensen-
lur. Prlmo cum irrislone excepti sunt omnes; nec parva
erat haec tentatlo. Secundo coryphaei in pericula incldunt.
Non contlnenter vero haec diio facta sunt, neque simpli-
citer; sed post quam In concionibus claruerant, et mira-
culum magnum patrarant; sic demum assumpta fiducla,
Deo concedente ccrtamlna ineunt. Tu veromlhi perpcnde,quomodo, qui quaeslerant proditorcm , qui Christum trade-
ret, hic ipsi manus injlciunt feroclores facti , ct post
crucem impudentlores. Peccatum enlm dum parturitur,
quemdam habet pudorem ; cum autem perfectum est , im-
pudentiores rcddit auctores. Cur autem magistratus super-
venit? nam « Supervenerunt ipsls sacerdotes et magistra-
» tus templl , » Inquit. Ut rursus publicum crimen gestis
inferrent, et non ut peculiare et privatum ulciscercntur
quod ublque facere studebant. « Dolentes quod docerent
wpopuhmi. » Moleste ferebant, non modo quod docerent;
sed etiam quod dicerent non solum ipsum resurrexisse;
sed etiam nos per illum resurrecturos esse. « Quod doce-
» rent , Inquit, populum , et annuntiarent in Jesu rcsurrec-
» tionem mortuorum \ » Ita efllcax fuitlUius resurrectio , ut
etiam aliis auctorsit resurrectionis. «Etinjeceruntin eos ma-
» nus, et posuerunt eos Iiicustodiamin crastiuum : erat eniai
» Act. IV, 1. — a Ibid. 2.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 126/539
I20 S. JO. CimiSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
» jam yespcra*. » inipudeniiam ! Adhuc priore sangninc
plenas manus habchant; nec segniores erant; sed injcce-
runt dcnuo illas, ut alio sanguine implercnt. Vel fortassc
quia iUi jam multitudine crcverant, timuerinit, ideoquc
magistratus templi supervcnit : « Erat enim , inqnit, jam
j vespera. » Illi vcro volentcs eos mitigarc , sic facichantet'
custodichant. Apostolos autcm audaciores reddchat mora
tcmporis. Et vidc quinam coinprrheiidanlur, Apostolornm
coryphaei, aHis poslca excmphim facti , nc ullra sc mutuo
inquirant,neque communiicr agant. « Mulli aulem corum,
» qui audicrant vcrhnm , crcdiderunt , et factus cst numerus
»virorum circitcr quinquc milha^ » Quid hoc? Num illos
conspicuosvidehant? annon hgatos? Quomodo crgo crcdi-
dcrunt? Vides-ne manifestam eflicaciam? Atqui cos, qui
crediderant, oportchat infirmiores ficri ; sed iion ita fuit.
Petri namquc ccncio semina in profundum jcccrat mcn-
temque illorum afrecerat.Uli vcro idco succensehant
quod non ah illis mctucrentur, quodque ilH prcTscntia
mala pro nihilo reputarent. «Si enim crucifixus, aicl)ant,
iafia operatur, ct claudum criglt, ne timeamus illos. » Hoc
ergo cx Dei dispensationc factum est, Hinc vero fit, ut qui
nunc creduntphnxs sint, quam priorcs. Idcoque timentes,
illis videntihus, Apostolos Hgarant, ut illos tiinidlorcs rcddc-
rent. Secus autcm accidit, quam illi volchant. Idcoque
non coram iih*s ipsos intcrrognnt , scd seorsim : ne ex
€orum loqucndi hhertale, auditores hicrum rcfcrrcnt.
« Faclum cst aulcm in craslinum, ut congregarcnlur prin-
j cipes eorum et seniores et Scrihac in Jerusalem. Et An-
)>nas princcps saccrdolum , et Caiphas, et Joannes, et
»Alexander, et quolquot erant de genere saccrdolali *. »
Rursus conveniunt in unum. Cum ahis eliam malis hoc
adcrat, quod lcx non scrvarelur : ac rursus judicii for-
' Acl. IV, 3. — • Ibi.l. 4. — J Ibid. 5, 6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 127/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 128/539
122 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
»ex mortuis : in hoc iste astat coram vobis sanus '. » Ne
putetis, inquit, nos occultare patriam vel passionem :
« Quem vos crucifixistis , quem Deus suscitavit cx mortuis :
«inhoc ille astat coram vobis sanus. » Iterum passia, ite-
rum rcsurrectio. « Hic est lapis qui reprobatus est a vobis
«iTdificantibus, qui factus est in caput anguli ^. » In nie-.
moriam ipsis revocat verbum,quocl terrere illos posset.
iSam ait : « Qui ceciderit super lapidem hunc , confringe-
»tur; supcr quem vero ceciderit , conteret eum '\ Et non
»est in alio ahquo salus. » Quales putas ex his verbis illos
plagas accepisse. « Nec enim aliud nomen est sub ccelo,
» dalum hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri \ »
Hic et sublimia loquitur. Quando enim non est aliquid
prcTclare agendum, sed tantum cum libertate loqucndum,
non parcit. Non enim timcbat ne perstringeret. Nec dixit
simpliciter: «Peralium;» sed, «Nonestinalioaliquosalus;»
id est, hic nos potest servare; hine vero timorem illorum
compressit. « A identes autem Pctri constantiam et Joan-
» nis , comperto qiiod homines essent sinelitteris et idiotae,
» admirabaniur, et coguoscebant eo?, quia cum Jesu fue-
»rant^ » Duo illitterati illi et ipsos ct summos sacerdotes
rhelorica sua vicerunt. Non cuim illi loqucbantur, sed
gratia Spiritus. « Hominemque qui sanatus fuerat cum eis
»stare videntcs, nihil poterant contradicere ^ » Magna
hominis constantia , ut palam est ex eo quod in ipso ju-
dicii loco uon relinqueret eos. Ita ut si illi dixissent : «Non
ita so res habet;» ille redarguisset. « Jusscrunt autem eos
»fores exlra concllium secedere : et conferebant ad invi-
»cem dicentcs : Quid faciemus hominibus estis ^ ? » ^ ide
quam incerli sint , vide humanum tlmorcm oinnia operan-
tem. Lt qua? Christus operabatur subvcrtere vel obscurare
' Acl. JT. 10. — » Psal. cxvii, 23, el Act. iv, ii. — ' Mallh. xxi, 44«
— 4 Act. rf, la. — * rbid. i5. — « Ibid. i4. — r Ibid. i5, i6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 129/539
IX ACTA APOSTOLORUM. HOM. X. 123
noa poterant , sed illis contra nitentibiis fides magis ange-
Latnr ; sic et nunc evenit. « Quid faciemus ? o insipientiam !
An illos post degustata certamina terreri putabant? an cuminilio nihil potuissent, post tantam dicendi facnltatem
exlstimabant se aliquid esse facturos ? Qnanto magis im
pedire volebant, tanto magis res augebantur. « Quonit»m
»quidem notum signum factum est per eos omnibus habi-
» tantibus Jerusalem , manifestum est , et non possumus
» negare. Sed ne amplius divulgetur in populum , commi-
» nemur eis ne uUra loquantur in nomine hoc ulli hominnm.
» Et vocantes eos denuntiaverunt ne omnino loquerentur
»neque docerent in nomine Jesu ^. » \ide illorum impu-
dcntiam , et Apostolorum philosophiam. a Petrus vero et
» Joannes rcspondentes dixerunt ad eos : Si justinn est in
» conspectu Dei vos potius audire quam Denm judicate. Nos
» nou possumus quae vidimus et audiyimus non loqui. At» illi comminantes dimiserunt eos, non invenientes quo-
» modo punirent eos , propter populum^. » Silentlum iUis
imperabant miracula, ac postca non patiebantur iilos im-
plere sermonem ; sed interim contumcKose admodum illos
ae loquerentur cohibebant : « Quia omnes chiriricabant
»Deum in eo quod factum fuerat. Annorum enim erat am-
»pHiis quadraginta homo, inquo factumfnerat slgnum hoc
»sanitatis \ » Sed ea quae supra dicta sunt repetamus.
» Quid faciemus hominibus istis ? » Primo igitur propter
gloriam hiunanam omnia faciebant. iNunc autem aHud
quoque in proposito erat, ut ne viderentur sangulnarii esse;
quod postea dicebant : « \ultls inducere super nos sangui-
»uemhominis istius? Commlnemur eis ne nltra loquantur
» iu nomine hoc uUi hominum. « O insipientiam ! Persuasi
quod resurrexisset , cum hinc argumentum accepissent
ipsum esse Deum, eum, qui amorte dethieri non potuerat
* Act. ir. 17, 18. — » Ibid. ig-»!. — * Ibid. aa.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 130/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 131/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 132/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 133/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 134/539
128 S. JO. CliRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
«nonloqui?» Hi ccrlc in majore voliiptale, liberlalc et
laelitia versaLantur; iili in mcsrorc, pudorc ct mctu : popu-
lum enim timcLant. Ili quae volcLant loqucLanlur, illi
quac volcLantnon facicLanl. Quinam vero in vinculisct in
periculis erant? nonne isti maximc. Yirtuti crgo haerea-
mus , ne ad voluplatcm ct consolationcm tantum dictis
iitamur. Nonest hoc ihcatrum, dilectc, citharadorum, vel
tragoedorum, cujusfructus est voluptas tantum,ct dccurso
diclransiitvohiptas. Atqucutlnam voluptas tantumcssct, el
nondamnum cum volupiatc conjunctum. Aitamcnindedo-
ii?um singuli.se rccipiunt , hinc mulla quasi cx quadam
lue coacta refcrentes. Et adolcsccns quidcm cx satanicis
canlilenis ahqua mutuaius, quae poluit memoria retincre,
frcqucnier domi canlat. Scnior autcm, utpote gravior,
hoc quidcm non facit , sed omnia quae ihi dicta sunt verLa
memorat. Inde nihil hahentcs ahsccdiils. Et quomodo non
sit iilud' dignum pudorc ? lcgcm posulmus ; imo non nos
posuiinus : aLsit. « Nohte vocare, inqult , magistrum su-
»pcr tcrram*. » Lcgcm posiiit Chrisius, nc quis jurct.
Quid, quaeso, circa hanc lcgcm factum est? ncque enim
fincm fiiciam hac dc rc loqucndi. « j\e forte iterum ve-
«nicns, ut ait Aposiolus, non parcam^. » Num id cu-
rastis ? num solllciti fulslis aut studiosi ? An eadem noLis
rursus dicenda sunt? Imo sive ahquid facium slt, sive non,
cadem ipsa aggrcdicmur, ut curam hahcatis, ut illud fir-
mlus oLservctls ct ahos hortcmlni. Unde ergo inclplcmus?
Yuliis a vctcrl legc ? Atqui hoc noLIs pudori cst, quod ea
qua? in vetcri lcge sunt, qua; cxupcrare oportcret, nc
servcmus quldcm. Nos certe de his audire non convenic-
Lai : judaicai eniin vniialis haec praiccpta sunt. Sed illa
pcrfccta : aLjice pccunias, sta fortilcr, animam pro prac-
dicalionc dato, tcrrcna omnia ridc, nihiltlLi sit commune
» Mullh. xxiii, 8. — » a Cor, xni, a.
I
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 135/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 136/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 137/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 138/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 139/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 140/539
l34 S. JO. CnRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
»siinl?))Id est, Spirilii saccensi sunt, et ardebat in illls
cliavisma : «Et loqucbanlnr verbum Dci cum fiducia. Mul-
» liludinis autcm crcdentium eral cor Unum et anima una* .»
Yidcs quod cum gratia Dei, eliam sua aflcrebant. Lbique
cnim hoc observandum est, quod cum gralia Dei, sua
eiiam cxhibeant, ut Petrus diccbat : « Argcntum el aurum
»11011 est mihi^. » Itaquc quod superius dicebat omnes fuisse
« In id ipsum, » rursus hic declarat : «MuUIludinis crcden-
»tium crat cor unum et anlma iina. » Cum dlxisset autem
illos exauditos fuIsse,eorum postea virtutem narrat. Ingres-
suriis namque est in narrationem Sapphirie ct Anania?.
Ideo illorum scelus ostensurus, prlus de allorum virtule
loquilur. Dic oro, charitas-nc paupcrtalcm parit, an pau-
pertas charitatcm? Mdctur mihi quod charilas paupcrla -
cm, quae magls iUam aslringlt. Audi vero quld dicat :
Omnium erat cor ununi, et aiiima una. »Eccc cor ct
aninia idipsum sunt. «Ncc quisquam eorum, quoe posside-
»bat, allquid suum esse diccbat, sed erant iilis omnia
»communia. Et virtutc magna rcddcbanl AposloH leslimo-
»nium resurrectionis Domini Jesu Chrisll^ » Quasi eis
commissum slt, hoc declarat, et quasl de ofliclo ipsorum
loqultur; id est, testimonluni rcgni cum fiducla omnlbus
reddcbant. «Gratia quoquc magna in omnibus erat, Ncque
»enim quisquam egeiis erat inter illos \ »Sicut in patcrna
donio fdil onines pari sunt honorc, sic illi aficcti crant.
Non liccbat enlm diccre quod alios cnutrirent, ac si cx
suis illos nutrircnt : sic aftecli crant; scd hoc est mirabilc,
quod rebns suis seposllis, ita nulrlcl)ant, nc ex suis, sed
ex communibus ah vidcrcntur. «Quotquot autcin posscs-
»sores agroruni vel domorum erant, vendcntcs aftcrcbant
»pretia cornm, qune vendobant ; ct poncbant ante pcdcs
* Apostolorum. Dividebatur autem singnhs, prout cuique
Act. IV, 02. — a Id. iii, 6. — 5 IJ. IV, 02, 53. — 4 IbiJ. 54.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 141/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 142/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 143/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XI. 1 3^
tloni , ct palam fccit locuin concuticndo , sc illorum preci-
bus adcsse. « Et cum orassent, inquit, motus est locus. ;
Quod autem ea de causafactum sit, audi Proplielam di-
centcm : « Qui respicit terram et facit eam tremere* ; » ct
rursum, « A faclc Domini mota estterra, a facie Dei Jacob ^
Hoc vero facitDeus et utmajoremmetum Incutlat, ct ut fidu-
ciamillls indatpostlllasmlnas, et utmajoremdlcendlllbcr-
tatem acuat. Qula inltlum erat, etsensiblll slgnoopusbabe-
bantutpersuaderentur.Posthicc autcm Id nunquam accldlt.
Multamcxoratione consolationem snnt assecuti. Jurc autem
slgnorum gratiam petunt, non alio enini modo ostcndere
poterant ipsum resurrexisse , nlsi cx slgnis. Itaque non
suam solum qufcrebant securitatcm ; \ crumctiam ne con-
funderentur, sed Hbcre loquerentur. Motusestlocus, et illos
magls firmavlt. Hoc autem , modo signmn irae est, modo
vlsltationis ct providcntiae : nunc autcm irae. In passione
vcro Scrvatoris , stupendo modo et praiter naturam fiictum
est. Etcnim omnis terra commota est. Et ipse quoque Serva-
tor dicebat: «Tunc crunt fames etpestllentiaectterriemotus
» per loca ^ » Aboquin vero ira) contra illos slgnum erat :hos
enim Splritu repievit. \ ide:etAposlolipost orationem Splrltu
repientur : « Et gratla magna, inquit, erat in omnlbus illls.
Neque enim quisquain egens erat inter illos. » Vides-ne
quanta slt Spirltus vlrtus , ubi sclllcet illa opus erat Pllccc cst
enim bonorum causa, quam sccundo memorat, adbortans
omnes ad pecuniarum contemptum ; supcrlus dicens : «Nec
» quisquain corum quae possidebat aliquid suum esse dlce-
» bat ; » hic vcro ; « Nec quisquam egens erat inter illos. »
III. Quod autem non ex signls tantum, sed etlam ex
illorum proposlto id factum fuerit, palam faciunt Sapphira
et Ananias. Non autem verbo tantum , sed etiam virtute
testimonlum resurrectlonis exhibuerunt, ut et Paukis ait:
' Psal. ciii, 53. — a Id, cxiii, 7. — 5 Mallh. vii, ?4'
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 144/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 145/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 146/539
l4o S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
Niillus, opinor;ita omnesattraxissemnset nobis conciliassc-
mus. Ca3tcrum si hac via progrcdiamur, per Dcum spero
sic rem futuram esse. Obtcmperatc mihi tantum, et per
ordinem rem bene geremus : et si Deus vitam dederit
credo fore ut cito in hanc vitae rationem nos ingeramus.
IV. Interim lcgem de jnramenlo implctc ac firmitcr tc-
nete : et qui servat non servantem manifcstum faciat , in-
cuset vchcmcnlerque increpct. Pricfinitum cnim tempus
propcest, et rei pcrquisitionem faciam, dcprchensumque
segrcgabo et exchidam. Absit autcm ne quis tahs apud nos
invcniatur ; sed omnes accuratc hoc pactum servent spiri-
tuale. Lt enim in bello cx tessera, commilitones et aHi
dignoscuntur; ita et nunc fiat ; nam et nunc in bcllo su-
mus; ut ct fratres agnoscamus. Quantum bonum erit nobis
hoc siojnacuhun et hic et aUena terra ? QuaHa sunt haec
arma adversus diaboH machinas? Os enini jurare ncscicns,cito Dcum in prccibus attrxihet, et gravi piaga diabohim
feriet. Os jurare nescicns, ncc contumeliosum crit. Lt ex
domo, sic cx hngua hunc ignem cjice, et foras trahe. Da
ipsi linguae ut paulum respiret, et ulcus infirmius reddilo.
Etiam obsecro, ut aham vobis disciplinam tradam : cuni
enim hoc nondum emendatum sit, non ausim ad ahud ve-
nire. IIoc cuin dihgentia a vobis corrigatur. IIujus opcris
sensum accipite, et tunc vobis alias inducam lcges ; imo
non ego, sed Christus. IIoc bonum in anima vestra plan-
tate, et paulatim paradisus Dci cfficiemini, multo mcHor
iUo olini paradiso. Ncquc enim apud nos serpcnscst, ne-
qucarbormortifera , nequc aHud simile. Figitc in profundo
hanc consuctudinem. Hoc si fiat, non vobis tantum prae-
sentibus proderit, scd etiam omnibus qui in orbc sunt :
et non his tantum , sed et iis qui post futuri sunt. Con-
suetudo namqucbona ingrcssa, et ab omnibus scrvata, in
longa transibit tcmpora, et nuHum ipsani tcmpus cxcin-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 147/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 148/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 149/539
IN ACTA APOSTOLORr.^f. nOM. XIL I^^
nullo horiim emendatii? , sed semel ab avarltia excapcatns,
periiiclem capitl siio attraxit. « Ciim haheret agriim ; »
sic inquit, ut ost* nderct hunc sohim ipsi fuisse; « Ycndi-
»dit et attuht pretlum , ct posuit ante pedes Apostolorum.
j)Vir autem quidam nomine Ananias, cum Sapphira
j)UXore sua, vendidit possessionem, et fraudavit depretio,
«conscia uxore sua : et alTercns partem quamdam, ad
«pedes Apostolorum posuit^ » Uhid grave erat, quod
)) mutuo consensu hoc facerent peccatum , nullo alio
cons-cio. L nde suhiit misero hoc facerc ? « Dixit auteni Petrus :
» Ananla, cur implevit Satanas cor tuum , menliri te Spi-
)) ritui«ancto , et fraudare de pretio agri^?» Vide etiani
nuncsigninn magnum, multoque majus priore. « Nonne
»nianeustibi manebat, et venuindatum in tua erat potes-
» tate * ? » Hoc est , an necessitas et violentia quredam erat ?
Num vos invitos trahlmiis ? « Quare posuisti in cordc tuo
))hanc rcm? Non es mentitus hominibus, scd Deo. Au-
Ddiens autem Ananias hn:3C verba, cecidit et expiravit\ y>
Mdes-ne unde majus signum hoc? Quod occidat, quod
ea, quae in mentc et qua^ claiii facta sunt, noscat. « Et
«factus est timor magnus supcr omnes qui audicrunf.
»Surgentes aulem juvenes, amoverunt eum, et cfierentes
• sepeherunt. Factimi cst autem quasi trium liorarum
»spallum, et uxor ipslus , nesciens quod factum fuerat,
»introivit. Dixlt autem ei Petrus : Dic mihi , si tanti
agrum vcndidistis* ? » Hanc volebat servare. Dle namque
dux fuerat peccali : et ideo fortassc dat ilh tempus ad
dcfcnsioncm, et poenitentiae facultatem. Ideo dicit : « Dic
»mihi si tanti agrum vendidistls? At illa dixit:Etiam,>*tanli. Petrus autem nd eam : Quid utique convcnit vobis
• tcntarc Splritum sanctum? Eccc pedes corum,qui se-
^peUerunt virum tuum ad ostium, et efTcrent te. Cecidit
» Acl. V, 1, a. — » Ibid. 5. — » Ibi J. 4. — 4 Ibij. 5. — 5 Ibid. 6S.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 150/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 151/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 152/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 153/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 154/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 155/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 156/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 157/539
V IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XII. l5l
non effagient. Etiamsi non e vestigio, sed in aliis peccatis,
ut gravior sit poena. Quia et nos saepe sumpta occasioiie a
minoribus, etiam pro magnis totum evacuamus. Itaque si
quando videris tibi aliquid accidere, memor esto illius
peccati tui. Hoc etiam in filiis Jacob accidit. Meministis
fratrum Josephi : vendiderant fratrem , occidere tenlave-
rant; imo qiiantum iu ipsis erat occiderant, deceperant,
siuem contristaverant ; nihil passi erant mali. Itaque post
multos annos de extremis pericHtati sunt, et peccati hujus
tunc recordantur. Quod autem non conjcctura sit quod
dico : audi illos dicentes : « Etiaui : in peceato enlm sumus
))in fratrem nostrum^ » Sic et tu, cum tibi quidpiam con
tigerit, dic : « Etiam , in peccato sumus, quia Christum
non audivimus,quia juravimus
, juramenta frequentia et
perjuria in caput meum inciderunt. » Itaque confitere :
nam et illi confcssi salulem consecuti sunt. Quid enim si
non repente ultio invadit? Quandoquldem Achab propter
Nabuthoe non statlm post peccatum plexus fult^ Cur vero
slc res agitur? Dat tibi Deus prcescriptum tempus, nt
abluaris; si persevercs,pocnam demum inducit. Yidistls
quid passi sint mendaces? Cogltate quid passurl slnt per-
juri; cogitate , et desislite. Non potest qui jurat non pcje-
rare , vellt nollt. Non potest perjurus sahitem consequi.
Sufficit unum perjurium ut totum perficiat, et totum no-
bis suppllcium inducat. Ideo nobis ipsls, qu?eso, attenda-
mus; ut pcenam hujus peccati effugientes miserlcordla
Dei dlgnemur, gratla et miserationlbus unigeniti ejus Filii,
cum quo Patri et Splrltui sancto glorla, Imperium, honor,
nunc et semper, et In saecula saeculorum, Amen,' Gen. xLii, 21. — »3 Rog. xxi, 29.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 158/539
132 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEFISCOPI C. P.
VVWWWWVWVVVVVVWA^VWWWWVWVvWVWW^WV^^VWVVVXVWWNXNVVWVX^V^A/l-V^iVMVWWVA*
HOMILTA XIII.
CAPUT V.
Exurgens aulem princcps saccrtlotum, ct omnes qul cum
illo crant, quac cst haeresis Sadducxorum , rcplcti simt
zclo, ct injcccrunt manus in Apostolos , ct posuerunt
eos in custodia puLlica*.
I. Nihil Impndcntius audaclusque malitia^. Illorum ex-
perti forlitudlnem ex iis, quoe prius atlentarant, atlamcn
denuo aggrediuntur et iterum Insurgunt. Quid sihi vult
illud,«
Exurgens prlnceps saccrdotum, et omncs qui cum« Illo crant ? » Excitatus est, Inqult , lis quic accidcrant
commotus : « Et injecerunt manus in Apostolos, ct posuc-
»rvmt eos In custodla puhllca. » Nunc vehemenlius illos
insectanlur; nec slatlm dc illis judicant, spcrantcs illos
mansuellores fore. Et undenam liquct illos vehcmentlus
insectatos csse? Ex eo quod posucrlnt Illos In custodia pu-
Lllca. Rursus Incldunt in pcrlcula, et rursus Dci grallam
experiuntur; et quomodo, audi scqucntla. « Angclus aufcm
»DomIni pcr noctem aperuit junuas carccris, et cducens
Dcos, dixit : Ite, et stantes loquiminl In tcmplo pIcLI omnla
»verLa vllac hujus^ »IIoc et in Illcruni consolalioncm, et
in horum utilitatcm ac doctrinam factum est. Et vidc :
quod in Chrlsto, Id ctlam nunc cvcnit. Palrata cnim mi-
racula non slnit cos vldcre; scd aliqua apparat cx quihus
hoc ediscant. Ut in rcsurrectlone sua, non pcrmislt eos
* Acl. V, Jj, 18. — » ViJe D. Guillon, loin. xv. p. t^g-g^- — ' Acl. v,
19, ao.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 159/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XIII. l53
viderc,quomodo rcsnrrexcrit ; Incligni enim crant qnf
hanc yitlerent; sed oslendit ex iis qu.-e tnnc fccit. Similiter
cnm aqnam in vinum mutavit, qni discumbcbant non vi-
dent, utpote ebrii : judiciumque aliis permittit. Sic et
nunc factum est. Nam illos qui cducebantur non vident;
indicia vero ex quibus poterant res gestas ediscere vide-
runt. Cur per noctem emisit illos. Quia iilo magis quam
alio modo fides illis habenda erat. Alioquin non illi ad in-
terrogandum venissent , vel alio modo etiam , ipsi non
credidissenl. Sic et apud veteres accidit, ut Nabuchodono-
sori . vidit laudantes Deum pueros in camino ignis* , et
tunc obstupefactus est. Cum oportuisset ergo primum in-
lerrogare : « Quomodo egressi eslis? » illi, quasi nihil factum
esset inlerrogant dicentes : « Nonnc praeci|>icndo proecepi-
»mus vobis ne loquamini. » Et vlde quomodo per alios
omnia discant. Vident enim clausum carcerem , et custo-
des stantes ante januas. « Qul cum audissent, intraverunt
» diluculointcmplum, ct docebant. Advenlens autem prin-
» ceps sacerdotum et qui cum co erant, convocaverunt
«concillum, et omnes seniores filiorumlsrae], et miserunt
»ad carcerem ut adducerentur. Cum autem venissent mi-
»nistri, et aperto carcere non invenlssent illos, rever&i
»nuntiaverunt, diceiites : Carcerem quldcm invcnimus
y> clausum cum omni dlllgentla , et custodes stantes ante
BJanuas : aperientes autem nemlnem intus invenlmus ^. )>
Duplcx securltas ut in scpulcro, slgnaculum ct homines.
Yide quara esscnt Dco inlmici. Hiecclnc humana crant, dic
mihi, qua3 clrca illos facla sunt? Quis illos eduxlt, januis
clausis? Quomodo exierunt, custodibus ante foresstanti-
bus? Vere furenlium et cbrlorum verba sunt. Quos non
dctinuerunt carcer et vincula forcsque clausas , hoscc spe-
rabant sc possc supcrare, inslpientlum puerulorum more
* Dan. 111, 25. — » Ac!. v, ai-a^.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 160/539
l54 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
afFecti. Ministri porro eoriim ideo adsunt et factiim confi-
tcntur; utomnem illis excludantexcusationis ansam. Vides-
ne miracula diversa , alia aliis adjecta ; quacdam ab illis
facta, quaedam pro illis, quae eliam clariora crantPBene
factum quod non statim ipsis nuntlatum sit; sed prius
anxii fuerint, ut internoscentes divinam esse Virtutem, sic
omnia discant. « Ut autem audierunt hos sermones magis-
»tratus templi et principes sacerdotum, ambigebartt de
» illis quidnam ficret. Adveniens autem quidam nuntiavit
»eis : Ecceviri, quos posuistis in carcerem, sunt in templo
T> stantes et docentes populum. Tunc abiit maglstratus cum
» miKiistris, et adduxit illos slne vi : timebant enim popu-
»lum, ne lapidarentur *. »0 inslpientiam ! Timebant, in-
quit, turbam. Quid proderat turba? cum oportuisset Deum
timere, qui semper illos tanquam volucres ex manibus
ipsorum eriplebat , illi
vero potius turbammetuebant.
« Princeps autem sacerdotum interrogavlt eos dicens.
»Nonne prajclplendo pra^ccplmus vobls ne doceretls in
»nomine isto? et ecce repletis Jcrusalcm doctrlna vestra :
»et vultis inducere super nos sanguinem hominls istlus^»
Quid igltur Apostoli? iterum cum mansuetudine alloquun-
tur eos , tamctsi dicere poterant : « Qulnam estis vos, qui
contraria Deo praecipitls? »Sed quld ! rursum monentes
et conslhum dantes cum mansuetudlnc rcspondent. « Res=
»pondens autem Petrus et Apostoll dlxerunt : Obcdire
» oportct Deo magls quam homlnibus^ » Magna hujusmodi
philosophla, qua ostendunt illos cum Deo pugnare. « Deus
»patrum nostrorum suscitavit Jcsum,quem vos intere-
wmistls suspendcntes in ligno. Hunc principem et Salvato-
»rem exallavit Deus dextcra sua, ad dandam pa^nitentiam
» Israeh et remissionem peccatorum''. » Eum, inquit, quem
vos occidistis, Deus suscitavlt. Et vide : Patri rursus to-
' Acl. V, 24-a6. — » Ihid. 27, a8. — ' Ibid. »9. — < Ibid. 3o, 3i.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 161/539
IN ACTA APOSTOLOHTJM. HOM. XIIL r55
tum ascribunt, ne vidcrctur esse alienus a Patre. «Et exal-
wtavit* inquit, dextera sua : «hoc vero non solum rcsur-
reclionem; scd etiani exaltationem, id est, assumptionem,
significat : « Ad dandam pcenitentiam Israeli. »
II. Yide rursus lucrum, et delensionis more doctrinam
perfectam. « Et nos sumus ejus testes horum verborum. »
Mngna dicendi libertas. Deinde ad dictorum fidcm adjicit:
«Et Spiritus sanctus, quemdeditDeusobedientibussibi*.
Yides quomodo non suo tantum, sed etiam Spiritus testi-
monio ulantur ? Nec dixerunt ;«Quem dcdit nobis ; » sed,
« Obedienlibus : » simul modeste agentes, et magnum illum
esse monslrantes, declarantesque quod et ipsi possint illum
accipere. \ide quomodo et operibus et verbis erudiantur,
nec attendant ,• ul justa eo-rum damnatio sit. Ideo enim illos
Deus sinebat in judicium adduci, ut iUi erudirentur, si-
quidem discere v^luissent; et Apostoli ad fiduciam conci-
tarcntur. «Haec cuin audissent, dissecabantur, et cogitabant
»intcrficere illos^ » Vide ingentem nequitiam. Cum opor-
tuissct ex iis quoe audierant detcrreri, dissecantur illi, et
de-occidendis viris frustra consuhant. Sed necesse est su-
perius lccta repetere. « Angelus autem Domini per noctem
» aperiens januas carceris et educens eos dixit : Ite et stan-
»tes loquimini in templo plebi omnia verba vitce hujus^
»Educens : » non ille educit eos, sed dimittlt; ut hinc ostcn-
datur imperterritus illorum animus; quem ipsi exhibue-
rnnt, cum noctu in templum ingrcssi docebant. Quod si
illos ejecissent custodes, ut illi putabant, fugissent Apos-
toli, si tamen obtempcrassent; imo si illos emisissent, non
in templo stetissent; scd fugam fecissent, quod nemo non
Tideat, nisi insipiens sit. «Nonne prtecipiendo pi^cepimus
yvobis. »Si.utique illi vobis obtemperaverint, recte argui-
tis; sin tunc dixerint vobis se non obtemperaturos esse,
' Act. V, 02. — IbiJ. 53. — 3 Ibid. 19, 20.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 162/539
l56 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCHJEPISCOPI C. P.
friistra arguitis ; frustra prsccipitis. Vidc criminum incon-
scqucntiam , et ingcntcm slultiliam : sanguinarium de-
mum volunt ostcndorc Judacorum animum ; ct quod ipsi
non vcrilatis causa liaec agant, sed ut sc ulciscanlur. Ideo
non audactcr ipsis rcspondent Apostoli : doctorcs enim
erant. Etsi quis cum civitatem totam commovisset, et tanta
fultus esset gralia, non magnum quidpiam locutus cssct?
At non id feccrunt illi; non enim irascebantur, sed mise-
rabantur et lacrymabanlur illos ; sed dclibcrabant quomodo
illos ab crrore et ira rcvocarent. Non ultra dicunt illis,
«Vos judicate; » scd ita scntentiam fcrunt,« Qucm Deus
»suscitavit. wllinc dcclaranlcs, bacc cx scntcntia Dei facta
csse. Non dixerunt i« Annon tunc diximus vobis; «Non pos-
»sumus qua) vidimus et audivimus non loqui*?»non enim
contcntiosi erant; sed rursus cadem dicunt; cruccm ncmpe,
resurreclioncm. Ncque rcfcrunt cur, nec quod pro nobis
crucifixus sit : scd subindicant quidem, nec manifcstc lo-
quuntur, ut illos intcrim dcterrcant. Qua^nam hic rbcto-
rica ? NuUa. Ita sinc apparatu Evangclium vit:c pracdicabant,
Ubi dixit, «Exaltavit; » addidit qua dc causa : « Ad dandam
»pocnitenliam Isracli , et rcmissioncm pcccatorum. » At-
dicent : «Haic tunc probabilia non vidcbantur. » Quid dicis?
Quoraodo non probabilia illa, quibus ncc principcs ncc
multitudo contradiccrc polerant? Scd aliorum quidem ora
obturabantur, alii autcm docebantur. « Et nos sumus, in-
JE quit, testcs horum verborum. »Quorum? quod rcmissio-
nem, quod pccnitenliam promlscrit. Nam rcsurrcclio in
confesso dcmum erat. Quod vcro dct rcmissioncm , et
nos testcs sumus et Spiritus sanctus:
qui non vcnlssel,
nisi peccala antc soluta fuisscnl. Argumcnlum itaquc in-
dubitatum hoc cst. Pcccatorum remissionem audis, miscr,
ct quod pccnas non rcpctat, ct vis occiderc ? Et quaiilac
' Act. IV, ao.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 163/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XIII. IDJ
Loc nccjultlc-c noii fuerit? Atqul oportebat vel mcntlcntcs
redarsfuere ; vel si nollent credere, non occidere. Quid
enlm mortedlgnuni erat? At illi prae furorc, ne
quidemscicLant quidfactum csset. \ide quomodo LIc facinus me-
morantes ; de remissione loquanlur : ostcndcntes facinora
qnidem morte dlgna essc, remisslonem vcro quasi Lene-
ficis dari. Ouoniodo allter persuadcrl poterant, quam do-
cendo illos sic Lcnc acturos essc? Et yldc mallgnitalem :
SadduCcTOs ilLs inducunt, qul inaximc de resurrectlone
dolcLant; sed nlLIl iilis maLtia profuit. Verum fortassc di-
cetquispiam: «EcqiiislaLLus fruens, quallLus Apostoli Lo-
nis, non magnus faclus csset?» At vide quomodoantequam
gi^atia fruerentur perseverantes unanimlter erant in ora-
tione et in superna gratla sperantes. Et tu, dllecte, regnum
ccclorum speras, et nlLii sustlnes ? Et tu Splritum acce-
plsll ; ncc talia pacerls, neque perlcLtaris ? lUi prius quam
a prlorlLus respirarent, rursus aL aLa duceLantur. Iliud
aiitem Ipsum non Inflari, nec vana glorla afTicI, quantum
est Lonum ? Cum mansuetudine loqui, quantum est lu-
crum? Neque enim omnia gratiae erant; sed illorum quo-
quc studli indlcla muita sunt. Nam quod gratiae dona in
illis splcndcrent, eorum cuvoe et dlilgcntlce erat.
III. \ ide namque stallni a prlnciplo quam sollicitus sit
Pctrus, quam vlgll ct soLrlus; quomodo credentcs pecu-
nias aLjicieLant, nllili proprlum LalicLant, In oralionG
vcrsaLantur, concordlam cxliILcLant, in jejunils agcLant.
Haec ex qua gratla, quagso? Ideo id elBcit ut per mlnistros
suos redarguantur ; qui etiam, nt apud CLristum mlssl dlce-
bant : « Nunquam bomo sic locutus est, sicut Lic Lomo^ ;
atmufxlaverunt reversl quae viderant. Tu autem milii Lic
considera illorum mansuetudlnem, quomodo ccdunt; ncc-
non fictam principls sacerdotum mentem. Mansuete enim
* Joan. VII, 4^«
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 164/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 165/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 166/539
l6o S. JO. CimYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
omnes ipsamquc anlmam relinqucre suasissct, domum
contemnere, patriam, cognalos, ipsamquc salulem? Sed
idpotucrc piscatorum ct pcliionum voces; ita ut in volup-
tatc dcgcntes ,polentiorcs ct fortiores omnibus cssent.
Etiam, inquies, quia signa cdcbant. At qui crcd^^bant quae
signa facicbant, ilia nempc, tria miliia ct quinque miliia
hominum, qui tamcn in cxullalionc multa dcgcbant? Et
jurc quldcm : nam omnium causa mocrorum, pccuniarum
ncmpc posscssio, subiata crat. lila namquc liclioruni, con-
tcnlionum , mccroris oinniumque maiorum causa erat,
qua3 vitam iaboriosam moicstamque rcddcljat : iongcquc
piures mcestos reperias divitcs, quam paupcrcs. Quod si
quibusdam non vidcatur ita cssc, non ex rcrum natura,
scd cx corum oplnionc sic sc res iiabct. Quod si quid lia-
hcant divitcs voluptatis, niiiii mirum. JNam ct qiii scabie
plcni sunt, in magna sunt voiuptatc. Quod autcm ab iilis
nibii dllTcrant divitcs, scd codcm sint animo, liinc paiam
est. liios curac attcrunt; ct tamcn volunt iliis dctincri ob
tcmporaneam voiuplatcm. Qui autcm sunt a curis iibcri,
in sanllatc moerori vacue dcgunt.
IV. Quid duicius, qmcso, quld tutlus , de uno pane et
de vcstc soiilcitum csse, an dc miiic scrvis ct iibcris, ac de
se ipso niliil curarc? Qucmadmodum cnim liic pro sc ipso
timct; ita ct tu pro iis, qui cx capitc tuo pcndcnl. Et cur
paupcrtas fuglcnda vidctur, inquics? Quia aiia quoque
bona muiti aversantur, non quod fugienda, scd quod actu
difllciiia sint. Igitur paupcrtas non fugicnda , sed excrcitio
difficiiis est. Itaquc si quis iiiam fcrrc posset , liaud fu-
gienda vidcretur. Cur enim iiiam non aversanlur Apostoli ?
cur illam muiti cligunt, ncc modo iiiam non avcrsantur,
scd ad iiiam accurrunt? Quod enim verc fugicndum cst,
nonnisi insanis optandum vidctur. Si autcm pliiiosophi
inlcr homincs subiimcs , ad hanc quasi ad locum lutum ct
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 167/539
IN ACTA APOSTOLOnUM. HOM. XIIK r&
saimm vcniimt, iillul mirum est si alii secus arLitrentuir^
Nam dives niliil aliud mihi videtur esse, quam urbs sme^
muro in planitie posila , quae undique insidiatorcs attraiiiit^
Paupertas vero praesidium est munitum , aere multo Gir—
cumdatum, accessu difTicile. At, inquies , contra re& se
habct, hi enim sscpe ad tribunal trahuntur, hi laedunfnr^
et malc habcnt. Sed non pauperes simpKcitcr sunt; se^^^
paupcres qui ditari cupiunt. Ego vero non de iHis loc[aorj^
sed dc iis, qui In paupcrlatevcrsari student. Diccnim iiiihiir
cur ncmo cos,qui in montibus degunt, in jus trahitB^
Quanivis si paupcrtas facile opprimitur, illos maxime irzdm
oportcrct, qui sunt omnium paupcrrimi. Cur mcodicosi
nemo trahit ad judiccm? cur ncmo illos vi vcl calumma
impctit? Nonnc qula in tutiorc loco habitant. Quam mul-
tis inicUcissima videtur paupertas et mendicitas? Qui^
igitur, quacso, bonum-ne est mcndicare ? Bonuni, si sit C£iii
consolctur ct inisercatur, si sit qui largiatur : hanc vitua^
otiosam et securam esse nemo non novit. Ego autcm xiGm
hoc laudo, absit; scd probo si quis opes non desickrctu
I)ic cnim mlhi, quos potius beatos dixeris , an virtulTs;
studiosos, an eos, qul procul ab illa sunt? Studiosoa sLcte
dubio. Uter ergo idoneus est ad utiha addiscenda, ct a^
philosophiae splendorem? an hic, an ille? Hunc utique'
csse palam est. Si non credas , id disce. Adducatur €|uis eforo mendicantium, qui sit caecus , claudus , muliias"
alius quoque aspectu formosus , corporc robustus ac vivi—
dus, opibus abundans, gcnere clarus, potentia valens. Hos>
itacpie ad philosophlae disciplinam adducamus , et videa.-
mus uter eorum magis doctrinam excipiat. Sit crgcypFi^mum praeceptum, Humilis esto et modestus; hoc cnim
Christus praecepit. Uter magis hoc impiere poterit?«Beati
»cpii higcnt. y> Quis dicto magls attendet? Bcati himiiles;;
utcr magis audict?« Beati mundo cordc. Bcati qiii csuriojil.
LXXXI.1
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 168/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 169/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 170/539
l64 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIItPISCOPI C. P.
W\ VVVVVWV^VWVVX^ WV VV\ W^,V\'*WVWX l\«| A.\VV\V\VvWVVVV\VWVv\\ VWWVVWWWW A/VVWVW VV»
HOMILIA XIV.
CAPLT V.
Surgens autom quidam in concilio Pliarisacus, nominc
Gamalicl, lcgis doctor, honorabilis universae pleLi; jussit
foras ad brevc homincs fieri *.
I. Ilic Gamahcl PauH doclor crat : admlrationeque
dignum cst quoraodo judicio valcns, et in legc pcritus^
nondum crcderct : ncquc potuit omnino incredulus ma-
nere, ut palam est cx ejus verbis quac consulcndo afFert^
« Jussit cnim, inqult, foras ad brevc homines fieri. »
Vide prudcntiam concionantis, et quomodo slatlm Illos in
metum conjlciat. Ne vcro in susplcionem venirct quod ea-
dem quae iUIs sentiret, cos qui in concilio sedcbant , ac si
suoe oplnionis essent alloquilur : nec multa utltur vehc-
mentla; scd quasi cum vlris furorc cbrlls, ita dlcit : « \iri
»Israclila3, altcndite vobls super hominibus istis quid ac-
Dturl sitis^. »Nc temere , inquit, neque leviter feramini.
« Ante enim hos dles surrcxit Theudas dicens se csse ali-
» quem : cui conscnsit numcrus virorum circltcr quadrin-
»gentorum : qui occisus est : et omnes qui credcbant cl
» dissipati sunt , et rcdocti ad nihihim *. » Excmplis illos ad
sanam mcnlcm duclt : ct illum, qui phires scduxcrat, dc-
mum alTert ad illorum consolatloncm. Anlcquam vcro
excmpla profcrat, dicit : « Atlcndite vobis : » ils vcro alla-
tls, scntenllam profort diccns : « Et nunc it:Kjuc dlco vo-
»bis:DIscedileab hominibus istis. Poslhunc surrcxit Judas
vGahlaeus in diebus profcssionis, ct avcrllt popuhim mul-
• Acl. V, 34. — » IbiJ. 55. — » Ibid. 36.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 171/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XIV. l65
»lum post se : et ipse quoqne periit : et omnes quotquot
» consenscrunt ei dispersi sunt. Et nunc itaque dico vobis :
»Disccdite ab hominibus istis , et sinite illos :
qnoniam si
»est ex hominibus consiHum hoc aut opus, dissolvetur; si
»vero ex Deo est, non poteritis dissolvere ilkuP ; » ac si
dicercir : « Expcctate , et si ex se ipsis illi coacti sunt, nlhil
impediet quominus dissolvantur. « Ne forte et Deo re-
» pugnare inveniamini. » Et cx impossibiH et ex inutili aver-
tit eos. Ncc dicit a quo interempti sint; scd simpliciter
quod sint dissipati, forte supcrfluum duccns plura addcrc.
Ex iis vero, quie subjungit docet; «Si humanum slt opus,
non est quod rei curam agatis; slii divinum, quidquid
fecerltis, non poterltls superare. » Sic scrmo sapicns vlsus
est : nam pcrsuasi sunt ut non occiderent illos, scd flagel-
larent tanlum. « Consenserunt autem iUi , inquit, ct con-
»vocanles Apostolos, caosls dcnuntlaverunt , nc loqucrcn-
»tur in nomine Jesu, et dimiscrunt eos ^ » Vidc post quot
miracula flagellantur? El tamen iterum cloclrlna extcndc-
balur: nain et in domo et in templo doccbant. a¥A illi
»quidem ibant gaudentcs a conspcctu concilll : quoniam
»digiii habiti sunt pro nomine ('.hrisll contunicliam pati.
»Omni autem die non ccssabant in tcmplo ct circa domos
»doccntes et evangelizantcs Jesum Christum \ In die-
»bus autem ilHs, cresccnle numero Discipulorum, factum
» cst murmur Gra^corum advcrsus llcbra3os, eo quod dcs-
«piccrentur in ministerio quotidiano Ylcluoe corum \ » Noii
in illis omnlno diclt diebus; sed qula hacc cst consuctudo
Scrlpturoe , ut quae futura erant , cjuasi statim facta dlcat :
idco sic loquitur. HcUcnistas pulo hic vocarl cos, c[ul
grsece loquebantur; hi enim gra^ca lingua ulcbantur,
llcet llebrxi essent. Ecce alia tentatio; imo et tu si obser-
vare velis, perspicics ab initlo bclla intus fuisse. « Convo-
' Acl. T, ^7-39. — ' \h'n]. 40. — ^ Ibid. 4i, 42. — * U. v, 1.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 172/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 173/539
I> ACTA APOSTOLORUIJ. IIOM. XIV. 167
sed breveni texit sermonem , neque illos cum furore me-
morat. «Et omnes quotquot consenserunt ei, dispersi sunt. »
Hoc dicens, non in Christum blasphemat; sed id quod
maxime volebat perficit. « Si sit, inquit, ex hominibus,
)) dissolvetur. )) Hic videtur illos syllogismo impctere , ac
dicere : « Ergo quia hoc dissolutum non fuit , ncn cst hu-
manum. « ?Se forte et Deo repugnare inveniamiui. )) Hoc
dicebat, ex imposslbili et inutih ilios reprimcns. « Si vero
))ex Deo est, non poterilis. ))]Non dixit;« si Christus sit
Deus.))
Opus enim iis declarabat ; nequc afhrmavit vel
humanum, vel divinum esse; sed futuro tempori fidcm
permisit, ut suaderet. Et si suasit, inquies, cur fiagella-
runt? Indubitaloe quidem dictorum justitiae obsistere non
potuerunt; sed tamen furorem suum implcvcrunt. Alio-
quin vero sic se illos perterrituros sperabant. Quod au^
tem ha?c illis non proesentibus dicerct, hoc illos magis
attraxit : ac sermonis suavitas, dictorumquc juslilia, id
illis suasit. Fere namque et hic Evangclium piaedicabat
imo ha3c fere dicebat, cum justitia ipsos alloquens : Pcr-
suasum habcte vos non posse dissoivcre. Cur non credi-
distisPTam magna est praedicatio, ut ctiam ab inimicis
testimonium habeat. Iliic quadringenti surrexerant , et
postea magna multitudo. Hic duodecim primi erant:
neergo vos perterrefaciat multitudinis acccssio. « Si enim ex
j)hominibus fuerit opus hoc, dissolvetur. ))Poterat ct aliuni
iEgyptium dicere; sed jam superfluum hoc fuisset. \ides-
ne quomodo terrore sermonem conciuserit ? Ideo non
simpliciter sententiam profert , ut ne videatur pro iilis di-
cere : sed ex rei evcntu ratiocinatur. jNon ausus est vero
affirmare doctrinam illam , non humanam , scd cx Deo
esse. Quia si dixisset ex Deo esse, contradixissent ilii; si
autem ex hominibus dixisset, ad insurgendum propensi
erant. Ideo ilios finem expectare jubet, dicciis , « Dlsce-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 174/539
l68 S. JO. CHRISOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
iiHjte. »Tlli vero rursum minanlur , scientes se niVril posse
yerricere; suoqnc more facientcs. Talis cnim res malilia,
«juip Impossibilia sa?pc tentat. a Post hunc autem surrexit
» Jiidas. »Haec si Josephi libros inspexcritis (8) , accura-
iSrjN fdiycotis. Ille namquc horum hisloriam diligentcr nar-
T[?L. Vides-ne qualcm rem ausus est dicere;quod ex Deo,
«jmn poslea a rcbus ipsis fidem accepit? \erc magna fidu-
cia^ et nnlla personarum acceptio. « Consenserunt autem
:»TBij inquit. Et convocanlcs Aposlolos, »Ccesos dimise-
rmil. Pievcriti sunt scnlenliam viri :
idcoque destiterunt
a proposito occidcndi Apostolos : flagelLitos autcm illos
^mitlunt. « Et illi quidem ibant gaudcntcs a conspectu
arconcilii,quoniam digni habiti sunt pro nomine Christi
TBronlumeliam pati *. » Quibus signis hoc non mirabilius
e^t? Nusquam hoc apud vetercs contiglt. Nam Jeremias
5}u^em ilagcUatus est propter verbum Dei; EHre et ahis
"niinati sunt. Sed hic et ex hac re et ex signis virlutem
DpI dcclararunt. Non dixit quod non dolercnt ; scd dolcn-
tes gaudebant. Lndenam id hquet? ex sequenti hbertnte
^icendi. Ita scmpcr etiam post plagas praedicando insta-
Ijanl;. Idco id declarans ait : « In templo et circa domos
»*non cessabant doccntcs et cvan":cllzanles Christum Je-
t»^i3m. In diebusautcm
illis. »Quibus dicbus?
Cumhacc
Hereiil; cum flagella , cum minac, cum discipuli multipli-
carentur ; tunc « Factum cst murmur : » et fortassis ob mul-
iilndinem contigit : non enim potest in multitudine tantus
«tcId servari. « Et magna turba sacerdolum obediebat fidei. »
Ms subindicatur ex iis, qui Christi necem machinall sunt,
aainllos crcdidissc. « Factum cst murinur,quod despice-
wTentur in quotidiano ministerio viduae eorum. » Ergo
«jiiolldianum minislcrium crga viduas erat. Et vide quo-
3nodo hic ministerium vocct et non stallm elecmosynam
« Aci- V, 4i-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 175/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 176/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 177/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XIV. I^I
nati sunt : nec «inipliciter hoc munus illis concredi^
tum est : sed precati sunt ut potestas illis concederetur;
Vide auteni, quaeso, si septem viris erat opus:
tanlae
fortassis- aflluebant pecunioe, tanta erat viduaruni mul-
titudo. Ergo non siinpllciter preces emittebantur; sed
cum multa attcntione : hocque ,perinde alque pivTdica-
tio, perficiebatur. Phirima enim precibiis operabantur.
Sic spirituaha pra^ferebantur : sic ad peregrinationes mlt-
tebantur : sic istis verbum concix^ditum fuit. Sed non di-
cit hoc , neque extoUit cos; sed dicit non cequuni esse
commissum opus relinquere. Sic a Moyse instituti fucrant,
ne oninia agenda suscipercnt. IdcircoPauhis ait : « Lt pau-
perum tantum memores simus. » Quomodo autcm hos an-
tecesserint disce. Jejunabant, perseverabant in oratione :
hoc etiam nunc fieri oportcrct. Non simpHciter autem
spirituales , sed Spiritu et sapientia plcnos dixit, oslondens
magna3 phllosophiae fuisse accusationes ferre viduarum.
Quae enim uliHias, si dlspensator non fuietur quidcm, scd
omnia perdat; vel si ferox sit et exaceibetur? liac in rq
admirandus erat PiilHppus. De illo namque dicit : « Et in--
»gressi in domum Phihppi Evangehslae ,qui ex septein
» ilhs erat , mansimus apud ilhmi. » Vides-nc nihil humano
more dispensari ? x Et muhipHcabatur numerus Discipu-
))lorum in Jerusalem. )) Jcrosolymis crescebat muhitudo.
Pies mirabihs , ubi occisus fucrat Christus, ihlc crescebat.
praedicatio : nec modo non scandahzati sunt quidam ex
Disclpuhs, videutes Apostolos flagenari, ahos minari, ahos
Spiritum tentarc, ahos murmurare; sed et maxime auge-
batur credentium numerus. Sic ab Ananiae casu ad mc-
horem frugem reducebantur , et major iihs timor erat.
Vide miiii porro quomodo creverit muUitudo. Post ten-
tationes crevit , non ante, Consideres vero quanta sit Dei
benignitas : ex iUIs enlm princIpLljus sacerdotum ,qui ad
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 178/539
1^2 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
caedom tiirbas concitaLant, qiii talia clamabant, et dice-
bant : « Alios salvos fccit, se ipsnm non polest salvum fa-
»ccre; » ex illis, inquit, ))Mulli obediebant fidei. »
IV^ Ejiis itacjue et nos imilatores simus. Illos suscepit,
nec repulit. Sic inimicis,qui nobis innumera intulere
niala, bencficia repcndamus : si quid bonum babemus,
illis tribuamus, ne benefaciendo praetereamus illos. Si
enim mala paliendo implere oporlet illorum furorem,
multo magis bcnefaciendo : hoc enim minus est illo. Non
enim par res est bencfacere inimico , el majora velle pati;
ab boc ad illa veniemus. Ibec dignitas est Discipulorum
Chrisli. Crucilixcrant ilhmi,qui ad bcnefacicndum illis
Tcnerat : Discipulos ilhus flagcllaverant; et poslea illos ad
eumdem quo Discipulos honorem ducit, simihterque sua
ilhs communicavit. Imilatores, quacso , Christi simus : in
hoc oportct ilhun imilari : hoc enim icqualem Deo facit :
hoc plus quam humanum est. Eleemosyna} operamdcmus:
hopc paedagogus et doclor est illius pliilosophiac. Qui didi-
cit misereri ejus, qui in calamltate est, discet eliam in-
juriarum obhvisci : qui hoc didicit, inimicis eliam bonc-
facere polcrit. Discamus proximorum malis frangi , et
discemus ilk^rum eliain mah\ fcrre. Ilhnn interrogemus,
qui male erga nos alTectus est, annon condemnetse ipsum,
annon velit philosophari ; annon tolum oriri dicat ab ira
ct simultate et miscria ; num veht ex numero illorum
esse, qui contumeham ferunt et silent, non autcm illoruin
qui conlumeham faciunt et furunt : annon eum, qui pati-
tur, admirctur. Xe putes hoc conteinptibiles rcdderc. iNihil
ita contomplibiics reddit, ut contumeham inferre; nihil J
ita vencrabiles , ut conlumcliam fcrre. Ille namque est
™contumchosus, hic philosophus : iUc pejor homine , hic
Angchs par. Licct enim minor esset contumehoso; atta-
men , si vellet, possel eum ulcisci. Ahoquin vcro, Iiic nii-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 179/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XIV. 1^3
«cricordlam omnlum slbl atlralict , lile vero exosiis erit.
Quld IglturP Nonne Inde hlc multo pra?stantIor erlt. Illum
namque ut furentem, huncutprudentem habcbunt omne.p,
Cum ergo te coglt qulsplam , iit allquem crimlneris , dlc
illi : « Non possum ipsl maledlcere : timeo enim ne forte
non sit talls. » Cave autem maxime ne In mente dlxeris,
neve alteri sic loquarls. Ne preceris Deum ccntra Ilkim :
si vlderls Ilhmi male audlrc, defende. DIc, Iracundlce,
non vlri, verba sunt; ira? , non amlci; fnrorls, non anlma?.
Haec clrca slngula peccata cogitemus. Ne expectcs donec
ignis accendatur , sed ante comprlme; ne feramexacerbes,
nec exacerbarl slnas : non poterls compescere sl flamma
accendatur. Quld enlm dlxlt, stulte et inslplens? Lter
verbo obnoxlus est, qul audlt, an qui dlclt ? hlc namque,
etsi valde saplcns slt, slultus rcputabltur ; illc vero etsi
admodum stullus sit, sapicns et plillosophus habebitur.
Lter, quaeso, stullus, qui alterl profert ca quae nonsunt,
an Is qui ncque sic movctur? Nam si philosophl est,
ctlamsl inclterls, non moveri; ncmlnc movcnte exasperari
quantas Inslplentlae fuerlt? Nondum dlco qu?c pocna repo-
sita sit iis,qui in proxlmum opprobrla et blasphema dlcta
proferunt. Sed quld? Ignobllem-ne ex Ignobillbus dixit,
et vilem ex villbus ortum ? Iterum in se ipsum vertit op-
probrlum. Nam Ille quldem honorabilis ac reverendus ap-
parebit , hlc vero vllis. Talla cnlm In opprobrlum prc-
ferre, generls nempe vilitatem, pusllll est anlmi. IUc vcro
magnus et mlscrabllls cst qui nihll lale sentlat, sed Ila
afTcctus sit ac si audlvlsset , se aliquid exccllens prtne allls
habere.Sed mocchum et
slmllladlcet? Illc ridcndum
est :
quando enlm consclentia non pungit, nullus est Irce lc-
cus. Si cogites vero quam foeda et mala verba profcrat
neque sic cst dolcndum. Nam quod cuique postea notum
fulurum erat, hoc jam ipse rcvelavlt : indeque omnlbus
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 180/539
iy4 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
^ fide indigiinm conslituit , utpote qui nescierit proximi
pcccata tegere : seque magis pudore alFecit, quam alium,
omnem obstruxit portum; pcenasque sibi grayes in futuro
judicio paravit. Non enim hunc ut illum aversabuntur om-
iies, qui tegenda rcvelaverit. Tu vero ne reveles ea quo-
fum conscius es ; sed tace, si vis bonam haberefamam. Non
modo cnim subvertes, et teges ea quae dicta sunt , sed et
aUud bonum opcraberis. Non jam facies contra te ipsum
ferri sententiam. Tibiquispiam maledicit? Dic tu ; si om-
nia nosset , non haec solum dixisset. Admirati estis cumstupore id quod dixi? Sed imitari oportet. Ideo enim hacc
omnia, quae ab exteris prolata sunt, diximus, non quod
Scripturae innumcra taha non habeant; sed quod hacc
magis possint pudore suflundere. Nam Scriptura quoque
ad puclorem inducere solet , ut cum dicit : « Nonnc et
»cthnici hoc fiiciunt?» Propheta vero Jercmias fdios
Rechab in mcdium adduxit, qui paternum praeceptum
transgredi nohicrunt. Maledixit Maria Moysi, at ille sta-
tim pcenam ab ipsa precibus avertit , neque concessit ut
sciretur se vindicatum fuisse. At nos non sic ; sed hoc
maxime volumus, ut sciatur injuriam non inultam fuisse.
Quousque dc tcrra spirabimus ? Non potest pugna ex una
sohmi parte constare. Furentessi
cx utraque parlc trahas,
magis exasperabis; si a dextera vel a sinistra, furorem
extinguis. Qui non patientem verberat , mngis cxtolhtur;
qui cedenlem , magis dissohilur, et in ipsum plaga con-
vertilur. Non ita antagonistoe vim superat, vir in omni
pugna? genere peritus; ut qui injuria alhcitur, nec repen-
dit. Adversarins enim cum pudore discedit improbatus,
primo a propria conscientia , sccundo a spcctatoribus
omnibus. Estquc in provcrbio vulgatum;qui honorat, se
ipsum honorat : ergo et contumehosus , sibi ipsi lahs cst.
ricmo nos loederc poterit, iterum dico, nisi nos ipsi. Nec
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 181/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 182/539
jf^G S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
scquar, tanto pluribus egebo. Tunc vcro splcndidior cro,
et majori fruar gloria , si gloriani contcmpsero. Haec cum
sciamus ,gratiam habeamus Christo Deo nostro
, qui ta-
lem vitam nobis largitus cst, ct illum adcamus ad gloriam
ipsius. Quia ipsum dccet gloria cum Patre principio ca-
rente et sancto Spiritu cjus, in saecula socculorum. Amen.
HOMILIA XV.
CAPLT VI.
Stcphanus autcm plcnus fide et virtutc faciebat prodigia c*
signa magna in populo *.
I. Vide quomodo intcr septem illos unus praecellcns,
esset, ac primas tenerct. Etsi enim ordinatio communis
esset, at hic majorem gratiam attraxit. Antea vcro signa
nonfaciebat; scdubimanifcstus fuit ; ut ostcndcrctur non
solam graliam sufllccre , scd ordinationem rcquiri, ut Spi-
ritus acccssio fiat. Qnod si antca Spirltu plcni crant ; at
id a lavacro. « Surrexcrunt autcm quidam de Synagoga. »
Consurrcctioncm vocat cxaccrbationcm et irain eorum.
Hic vide magnam mullltudinem ; iino aham accusationis
f.)rmam. Nampostquam GamaUcl illos cohibuerat , nchac
de re incusarent, aham inducunt accusationcm. « Sur-
»rcxcrunt autem, inquit, quidamdc Synagoga qua) appcl-
jlatur Libcrlinorum et Cyrencnsium ct Alexandrinorum,
»ct eorum qui erant ex CiHcia et Asia, dispulantcs cum
jStephano, non potcrant rcsistere sapicntiai ct Spiritui,
»qui loqucbalur. Tunc summiscrunt vlros qui diccrcnt so
> audivisse eum diccntcm vcrba blasphemiai in ^loyscm et
> in Deum ', » Ut accusationcni instiluant , contra Dcum ,
« Acl. Yi, 8. — » Ibid. 9-11.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 183/539
IN ACTA. APOSTOLORUM. HOM. XV. lyy
inquluat, et coiitra Moyscm loqultur. Ideo autcm dlsputa-
l)ant , ut cogcrent eum aliquid prorerre. Ille vero clarius
loqnebalur, et forlc legls cessatlonem tantum dlceLat; vel
non dlccLat qnldcm, sed insinuabat. Nam si palam dlxis-
set, non opus fulssct subornatls vlrls , nec falsis testibus.
DIvcrsLG autem Synagogae erant, Libertinorum et Cyre-
iienslum. Sed Cyrcnenses ultra Alexandriam sunt, qul et
illic pro consuetudinc Synagogas habebant, ac forle Illlc
mancbant, ne sa^pc migrarc cogercntur. Liberlinl autem
Piomanorum llberll erant, et sic appellabantur. Lt autcm
ibl multi pcrcgrini habitabant , ila ct Synagogas habcbant
in quibus oportebat et lccliones et oratlones ficrl. Tu vero
mlhl perpendas veilm, quomodo et hic coactus doccrc co-
jnelur; et ilU rursum ob signa non modo ad invldlam con-
cltcntur; sedetlam, qula vcrbo supcrabat, et Intolerabllis
ipsis erat, falsos tosles constltuant. Noiebant cnim Illunl
.^ine causa occldcre, sed cum suiTraglo , ut et famam Illo-
rum laidcrent; et Illls reilctis ad lios venircnt, ut slc Illos
ctlampcrterrefacerent. Nec dlcunt , « Loqultur ; » sed, « Non
»cessatloqui, » utaccusallonem augcant? « CoMimoveruut
j?autem senlores et scrlbas, et concurrcnles rapucrunt II-
i)lum, et adduxerunt In conclllum. Et stalucrunt falsos
» testes qui dlcerent :
Ilomo istenon cessat loqul verba ad-
7) vcrsus locum sanctum et legem*. » Non cessat, inquiunt
iit illum id conantcm indlccnt. « Audivlmus enlm eum di-
i)centem, quonlam Jesus rSazarcnus hlc destruet locum
wlstum, et mutablt consuetudlnes quas tradldit nobis
))Moyses \ » Jesus, inquiunt, Nazarenus, quasi contumc-
liose, destruet locum i^tum , et mulablt consuctudines.
Hoc ctiam Chrlstum accusantes dicebant : « Qul destruis
» templum Dei \ » Multa qulppe ilils reverentia erat erga
templum, utpote qui liHc sedes ponere vellent , Itemque
» Acl. VI, 12, i3. — » IbiJ. 14. — 3 Malth, xxyn, 4o.
LXXXI. 1 2
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 184/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 185/539
IN ACTA APOSTOLORUW. HO^f. XIY. Ijp
res babiilt , et in aliena terra. Et cnr in exordlo Dcum
glorlai appellavit Deuai ? Quia ille ingloriosos feclt glorlo-
sos ; et ut ostenderet , si iUos gloriricavil, multo maglsistos glorlficaturum esse. \ ides-ne quomodo Illos a corpo-
reis abducat, et a loco prlmum, quia de loco agebatur?
« Deus gloria?. » Si Deus cst gloriac, palam est iilum non
egere glorla nostra , neque gloria templi. Ipse namquc est
glorix fons. j\e ergo puletls vos sic illum glorificaluros
csse. Et cur, inqules, boc Scriplura de Abrabamo dlcit ?
Quiamlnus uecessaria non refert. Quod enlm scire nos ex-
pediebat , boc sobmi nos docuit ; quod videns fiHum cum
iUo migravit : caetera vero lacuit, eo quod clto morluns sil
poslquambabltavcratinCbarran. «Exi decognalionc lua.
IIIc ostendlt bos nou essc fiHos Abraba?. Quomodo ? Quia
illc obsequens erat, bi autem pervicacos; imo ex iis, quai
jussus facit , discimus Illumquidem labores suslinuisse
bos vero fructus decerpere, et progenitores omnes in
aprumnis fulsse. « Et egressus de terra Cbakla^orum, babl-
»tavit in Cbarran. Et inde post quam mortuus est pater
))ejus, transtulil illum in terram istam, in qua nunc vos
«babltalls : ct nou dedit ilb baeredltatem in ea, ncqsic pas-
>sum pedls \ » A ide quomodo lilos a terra abducat. Non
dlxit enim , « Dabit ; » sed , « Non dedlt , » decbirans omnia ab illo, nibil ab ipsis fuisse. \enit enim rclicta cog-
natione et patria. Cur ergo non dedit? Quia figura crat
alterius lcrra?, quam promisit se ilfi daturum. Mdes euni
non sine causa sermonem resumere ? Non dedlt lili , in-
quit, « Et promisit scminl ejus postillum, cum non liabe-
))ret fillum. » llinc rursum oslenditur Dei potentia, quod
ea faciat quae impossibiba videntur. Eumenim, qui in Per-
side erat, tauto spatio remolum, dixit se domiuum Pai:es-
tinae facturum. Sed dicta superiiis repetamus. « luiuentes
* Act. VII, 4,5.
12.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 186/539
b:8o s. jo. chrysostomi archiepiscopi c. p.
3fin'^iim, inqiiit, \iclcrunt facicm cjus, tanquam facicm
wi^tc^li. » Unde in Stcphano gralia florcbat ? Nonnc cx
firicPld cerle palam cst; nam supra de illo dixit, plenum
fiik fuisse. Polest autem liabcri gratia, quac non sit cura-
tjcouim : ideo ait Aposlolus : « Alii dalur, inquit, gralia
«^nrallonum , alii scrmo sapicntiae *. » HIc aulcm videlur
33.kyi5 illum valdogratiosum fuisse subindicari, cum dicltur,
* Viderunt facicm ejus tanquam facicm Angcli ; » quod
«eliam de Barnaba dictum fuit. Unde scimus simplices ct
ioi-iOicentes iniprimis in admiratione esse, maxlmcque gra-
*j.ttst>s. «T-unc summlserunt viros qui dicercnt se .'udlvisse
«jibim cRcciitem verba blasphcnia '\ » De Apostolls quldcm
ctcd^^tnt, quodresurrcclionem annuullarenl, ctquodmulla
Ifijrba ccnflucrct : hlc aulcm quod sanarcutur. Insl-
l^aitlain! De qulbus oporlcbat gratlas agere , de iis redar-
gMcbant : et eos, qui operibus supcrabant , se verbis supera-
iDTOS esse sperabant. Quodcliam crga Christum facicbant:
<Gl seniper in vcrba sesc convcrtebant : illos enim temerc
ri?ix?irc <3i*ubescebant , nihil habentes quo crlminarentur.
JE* 'ilde quomodo non judlces ipsi testlficcntur ; nam con-
f«fc\li fulsscnt ; sed alios frustra mcrccdc conducunt, ut nc
^ridereiur res esse violenta. Hoc Ipsum cllam Chrislo con
tin^se vidcas. Yldlsti-ne vim pr.Tdlcalionis , ct quomodo
^<*e3l non modo cum praeconcs flagellantur, sedetiam cum
l2-i>5darttur, cum ad tribunal aguntur , cum undique pellun-
lur? Hinc illls falsa testificantibus, non modo non supcra-
l«mt^ iscd nec obsistere valcbant, etsi valde impudcntcs
4C.ss.eDi- <Sic illos fortitcr devicit : etsi multa incongrucntla
Jateci^.ut, iit et erga Christum , cum omnia faccrcnt ut Illum
XKiMle x^IIlcerent , ita ut demum palam cssct omnlbus, non
iKimaiiam essc pugnam; sedDci contra homines. Pcrpcndc
ittilem t^uid faciant illi appositi falsi testcs ab iis, qui saii-
^d.Cor, XII, 9. — » Act. VI, 11.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 187/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XVr t&lL
gulnarlo aiiimo illum in concilium rapucrant. « Audiriiriti»
» illum diccntcm verba blasphema contra^Ioysem acDemtr^
impudcntes I Opera contra Deum blasphema facitis^ct
non curatis, el de Moyse solliciti esse simulalis ? Ideo^ro-
ponitur Moyses, quiaquae Dei erant non multum curalias^t;
ct ubique Moysem commcmorant : « Moyses , inqurual,
»hic qui cduxit nos , » facilc mobilem populum irritarite^.
Atqui quomodo vir blasphcmus ita vinceret ? Quomodo vvs'
blasphemus tah*a signa in populo faceret ? Sed tahs res est
invidia, stuhos efliciens eos, quos invasit, ut neque iis al—
tendant quoc loquuntXu\ « Audivimus illum, inquiuntyks-
» qucntem blasphema verba contra Moysem et Deuiii ; a ac:
rursum, « Hic homo non cessat vcrba loqui contra locaaa
«sanclum ct legcm , » et adjiciunt, « Quoe tradidit nobis
» Moyses ; a non ultra Deus.
III. Vidcs-ne quomodo illum ob eversam rempubltcasiimpietatis accusant ? Quod autem non potuerit iile taliat
audactcr loqui , cuique manifestum est , ita mitis vel iii£b-
cie erat. Igitur ubi non calumniabantur, nihil talc dizst
Scriptura. Quia vero totum hoc loco calumnia est , JiuEe
illam corrigit Deus, vel per ipsum vullum. Apostoli eerCc
non calumniis impetebantur, sedprohibcbantur ; Iiic vei?o ©«!-
lumniis impctitur. Ideoque ante omniavultusipsumpwgxtf»
Fortcque hoc saccrdotem pudorc afiecit. Lbi vero dijRiSj,
« Promiserat, » ostendit promissionem fuisse factam anie-
quamlocus deputatus esset, antequam circumcisio , an;te-
quam sacrificium et templum esset : et illos non ex nierkci
accepisse circumcisioncm neque legem ; sed obedieiife^
tantum mercedem fuisse terram. /Vt nondumcircunicisioa©
data, promissio impietur : ac per figuram illos , Deo |i^
bente, probatur rehquisse patriam et cognationem , ( ilfjfc
Jiamque patriaest, ad quam duxerit Deus; ) et hic h^fcrct^-
tatcm non habcre. Nam si quis rem accurate examiiicj
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 188/539
l82 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
P.'.rsae snnt Judoei. Et innuit quod etiam absquc signis ob-
teniperandum sit Dco loquenti , etiamsi gravia quaedam
accidant. Quandoquidem Patriarcha, et paterno sepulcroct
omnibus relictis, Dco obtemperavil. Quod si hujus pater
non socins illius fuit migrantis in Palaestinam ; multo mi-
nus filii erunt consortes , etiamsi magnam via3 partemcme-
iiantur,qula virtutempatris non imitanlur. « Et repromisit
»dare illam ei et semini ejus, inquit, post ilhim. » Multa
hic Dei benignitas exhibetur, multa Abrahae fides. Nam
quod crederet, cum nondum esset ei fdius, hoc ejus et
obedientiam et fidem ostendit : quamvisea quae factaerant
contrarium monslrarent : nempe quod cum venisset, ne
vestigium quidem pedis suum haberet, nequefilium, quae
fidei contraria erant. Haec nos quoque considcrantes, quae
Deiis promiscrit , admitlamus : ctiamsi contraria cve-
ncrint. Quamvis apud nos conlraria non sint , sed valdc
consenuenlia. IJbi enim promissiones sunt, si contraria
evcniant, illa vcre contraria sunt : apud nos autemsecus :
nam hic qnidem afllictionem dixit, ilHcrequiem. Cur con-
fundimus tempora? Gur omnia susdecpie vertimus? Ange-
ris, dic mihi,quia in paupcrtate vivis , et ideo turbaris ?
Nc lurboris. Jure turbareris , si ilHc trlbulatio futura esset.
Ipsa enim tribulatio quietis est causa. « Infirmitas, inquit,
>haec non est ad mortem \ » IHa tribulatlo est punltio;
haec autem , institutio et emendatio. Certamen est praeseus
tempus , ergo pugilatu est opus : bellum et pugna est.
Nemo in beilo requiem quaerit, nemo in bcllo qunerit vo-
luptatem, nec de divitiis sollicitus est, necde uxore; scd
wnum tantum spectat , quoinodo inimicos superet. Hoc ct
nos faciamus ; ea si vincamus, et cum Iropneis rcvertamur,
omnia nobis dabit Deus. Hoc sohmi curemus, quomodo
diabokim vincamus. Imovero hoc opus non noslri studii
* Joan. XI, 5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 189/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XV. l83
est, sed gratiae Dei tolum. Unum nobis curae sit, ut nobis
cjus gratiam attrahamus, ut illud nobis conciliemus. « Si
» Deus pro nobis , quis contra nos * ? » inquit. Hoc unumcuremus , ut hic nobis non efliciatur inimicus , ut non
^vertatur a nobis.
IV. Non tribulari, sed peccare mahim est. Et haecgravis
tribulatio est, etiamsi in deHciis agamus ; non dico in fu-
turo, sedetiam in praesenti. Quomodo putas morderi con-
scientiam nostram? Quo tormeuto id dcterius non fuerit?
\ cllem dihgenter interrogare, eos qui in maHs vivunt , an
imquam in memoriam peccatorum suorum veniant, annon
tremant, annon formident, annon doleant? annon beatos
praedicent eos, qui in jejunio, in montibus, in philosophia
vivunt? Vis iUic quietem habere? hic tribulationem patere
propter Christum, nihil huic requiei par est. Gaudebant
Apostoh dumflagellarentur. Paulus sic admonet: « Gaudete
»in Domino^ »Et quomodo potest quis gaudere, inquies,
ubi vincula , tormenta , tribunaha ? Istic maxime 2;auderi
potest. Quomodo autem possit gauderi , ubi ha^c sunt,
disce. Qui nullius sibi conscius est, phu^imum laetabitur;
ita ut quo majorem dixeris tribuLTtionem , eo majorem
dicas voluplatem. Dic enim mihi, miles qui mille vulnera
accepit, nonne redibit cum magna voluptate, ipsa vulnera
in argumentum habens audaciae , splendoris , et claritatis ?
Et tu si posses erumpere in illam vocem, quam protulit
Paulus, « Stigmata Jesuporto^»posses certe magnus, cla-
rus et illustris esse. Sed non est persecutio ? Sta contra
gloriam. Et si quis contrarium quidpiam dixerit, ne ti-
mueris male audire propter Christum. Sta contra fastus
tyrannidem : sta contra irae pugnam : sta contra concupis-
centiae tormentum ; et haec stigmata , haec tormenta sunt.
Dic enim mihi,quid gravius in tormentis est ? Ann<wtt
' Rom. \iii, 3i. — a Philip. ir, 4. —- ^ Gal. Yi, 17.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 190/539
l84 5^. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
qiiod aniiiia dolcat et iiratiir ? Illic cnim corpns divicHtiir;
hic autcm totiim illins est. Circa illam dolor est qnando
irascitur, qnando invidct ,
qnando qnid similc facit; imo-vero qnando palitnr. Hoc cnim non cst faccrc , scd pati
ncmpc irasci ct invidcrc. Idcoqnc hivc vocantnr animrc
morbi, vnlncra,
plagap. Vcrc namqnc morhns est et
morho gravins. Cogitatc iracnndi, qnod cnm morho id
facialis. Ergo qni non irascitnr, ncc patitnr.^ idcs-nc cum,
cui contnmclia infcrtur, non pati , scd cnm qui contumc-
liam inf rt, ut jam dixi superius. Nam quod patiatur, vcl
hinc palam est, qnod hoc passio vocetur : palam item est
cx corporc. Ilae namqne passioncs ah ira nascuntur : oh-
tnsa ocnlorum acics, stupor, et innnmera alia. Sed filium
contumclia afTccit, inqnics; scd famnlum. Ne putes infir-
mitatcm cssc,qnod id ipsc non fiicias. Dic enim mihi, an
henc factum cst ? non pnto id le dicturum : ergo nc facias
quod non cst hcnc faclum. Scio qnalcs in talihns irac nas-
cantur. Quid ergo si contemnat , inqnics ? Si rin^snm dicat
« Argue , inciepa, ohsccra'?» Mansucludinc ira solvitur.
Accedcns argue. In iis certe quae nos respiciunt hoc facien-
dum non est; in iis vero quae alios spectant, id necesse cst
agerc. Ne propriam contumcliam pulcs quod filins contu-
melia afficiatur :
ut si doleas de il!o , at non tanquam con-
tumclia aflectus : non enim qnia pnor inale hahct , tu
contumclia allcctus es; scd is qui male fecil. Rcstingue
gladium acnlum ; in vagina condafnr : si nudus mancat,
sacpc illo inopportuno tcmporcutemnr ah ira concitati; si
vero conditus mancat , etiamsi opus fucrit , exlinguetur ira.
Non vult C^hnstus ut pro illis irascanuir. Audi cnim quid
Petro dicat : « Convcrte i!:laclium tuum in vai^inam". » Et tu
pro filio irasccris? Docc filium philosophari : narra illi pas-
sioncs DoUiini. Imitare mairistrum tnnm. Ouando illi inho-
' 2 Tim. IV, 2. — » Malth. x\ri, Sj.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 191/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 192/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 193/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 194/539
i88 s. jo. cnnYsosTOMi arcuiepiscopi c. p.
HOMILIA XVI.
CAPLT VII.
Lociitns est autcm sic Dcns dicens : Qnia erit semcn ejus
accol?e in tcrra aliena : ct scrvituti eos subjicicnt , et
nialetractabunteos annisquadringcntis : ctgentem, cui
servierint, judicabo cgo, dicit Deus:
et post ha?c exi-
bunt, et servient mihi iij loco isto*.
I. A ide antc quot annos promissio et promissionis mo-
dus : et nusquam sacrificium, nusquam circumcisio. Hic
ostcndit Deum permisissc ut iUi allligerentur ; nec impune
fore eos qui aflhxerant. « Gentem autem, cui servierint
»judicabo ego , dicit Deus. »^ides-ne? Qui promisit, qui
dedit terram, prius mala permittit : sic et nunc licet rcg-
num promiscrit, tcnlationibus exerceri sinit. Si hic post
quadringcntos annos liberlas,. quid mlrum si idipsum in
regno fial? Attamcn hoc fccit, ncc tcmpus poluit falsum
esse sermonem comprobare, etsi non modica opprcssi sint
scrvitulc ; neque satis ipsi fuit illos punivisse , sed et his
bona promitlit. Videlur autem mihi hic velle ipsis benefi-
cia in memoriam revocarc. « Et didit illi testamentum cir-
Dcumcisionis, ct sic genult Isaac^ ))IIic jam demissius lo-
qultur. « Et circumcidlt eum dle octavo : et Isaac Jacob,
»et Jacob duodeclm Patrlarchas ? Et Patriarchac ac^mulan-
» tcs, Joseph vcndidcrunt in .Egyptum^ » Hcc ct in Chrlsto
factum cst:
nam illius figura erat Joscph. Idcoque subin-dicans illud , totam tcxit historiam. Cum enim nihil con-
Ira iUum habcrent, sed venlret lUc ut cibum aircrret, male
* Acl. Tii. 6, 7. — » ;L\J. S. — 3 IbiJ. 9.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 195/539
IIV ACTA APOSTOLORU.M. HOM. XYI. 1 89
ipsum cxceperiint. Et vide hic iteram promissionem diu
expcclandam , (pue tamcn finem accipit. « Et erat Deus
» cuni co : «et lioc illorum gralia. « Et eripuit eum cx om-wnibus tribulalionibns ejus*.» Ilic oslendit illos inscios ad
propheliae evcnlum contuHsse : ipsoscpie auctores fuissc,
et mala in ipsos recidisse. « Et dedit ei gratiam et sapieii-
))tiam in conspectu Pharaonis rcgis /Egypti. Gratiam de-
dit , id(|ue apud harharum regein, ser\o, capli\o ; cpiem
fralrcs quidem vendiderant; ille vero honoravit. « Venit
)) autcm fiunes in universam terram .Egypli et Chanaan, et
7> trihulatio magna : ci. non invcniehant cibos palrcs nostri.
y> Cum audisset autem Jacoh esse frumcnta in .'Egyplo, mi-
» sit patres noslros primum. Et in secundo cognitus est
))Joscph a fralrihus suis^. »Descenderunt cmpturi, et illo
opus hahuere. Quid igitur illc? Non ea in re solum henig-
nitatcm suain ostendit; sed etiam Pharaoni id indicavit,
illosquc deduxit. « Et innotuit Pharaoni genus Joseph.
))Mittcns aulem Joseph, acccrsivit Jacoh patrem suum, et
)) omncm cognationcm suani ia animabus septuaginta
))quinque. Et descendit Jacoh in .Egyptum, dcfunctusquo
))est ipse et patres nostri. Et IransJati sunt in Sichem, et
»posili sunt in scpulcro, quod emit Abraham pretio ar-
)) gcnti a fiiiis liemor fihi Sychcni. Cum autcm appropin-
» quaret lcmpus promissionis , de qua juraverat Deus
))Ahrahac, crevit populus et multipllcatus cst in yEgypto :
)) Quoad usque surrcxit rex alius qui nescichat Joseph^ a
Piursus aha despcrandi causa; prima fuit famcs; secunda,
quod inciderint in manus fratris; tertia, cum datur a rege
senlentia ut interficiantur :
attamen in his omnibus ser-
Tati sunt. Deindc sapientiam Dei ostendens ait : « In quo
» tcmpore natus est Moyses, qui fuit gratus Deo \ » Si ilhid
mirahile fuit quod a fratribus venditus sit ; illud mirabi-
» Act. VII, 10. — => Ibid. 11- 10. — 3 Ibid. i4-i8. — 4 Ibid. 20.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 196/539
igO S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
lius quod rex eum educaverit, qui illum ab imperio de-
jecturus erat. Yides uLique fere figuratam rcsurrectionem?
quamvis non sit idem Dcum ipsum aliquid facere, et hu-
mano arbitrio quid ficri. ILtdc itaque non ex humano pro-
posito fiebant. « Et erat potens in veibo et opcrc^ » IIoc
dixit , et illum servatorem, et hos erga benefaclorcm in-
gratos ostendens. Lt ergo tunc a Joseph mala patiente
servati sunt; ita et nunc a Moysemale excepto. Quid cnim
si inamrcipsa non occidcruntPsermonecerteoccideruntsi-
cut et iUi. Et illi quidcm ex sua in alienam terram Jose-
phum vendiderunt; hi vero ex ahena in alienam Moysem
fugarunt : illi aiferentem cibum; hi consiHum dantem
quomodo cum Deo essc posscnt. Sic verum probalur ex
iis, quae nunc dispensantu.r , dictum iilud GamaHelis : « Si
))cx Dco sil, non potestis dissolvere illud. » Tu vcro cum
discis eos qui insidiis appetuntur, insidiatoribus salutis
causam fieri, obstupesce de Dei sapientia et solertia. Namsi ilU non insidiis impetiti fuissent, hi non fuissent servati.
Fames erat, nec consumpsit illos. Neque hoc tantum; sed
etiam ab illo servati sunt, quem perditum sperabant. Jus-
sum rcgium fuit, ncc perdidit eos. Imo tunc magis aucta
est multitudo, cum ille, qui novcrat cosj mortuus est. Scr-
vatorcm suumvolebant occidcre, ncque sic potuerunt.
II. Yidcs-ne quomodo per quoc diabolus promissionem
Dci irritam faccre conabatur, per illa creverit? Tunc par
erat dicere illos; Sapicns est Deus, nosque potest hinc re-
duccre. Sapicntia namque Dei in eo maxima erat, quod iii
advcrsis gcns illa crcsccret , servitute, aerumnis et caedi-
bus vexata : ha3C magnitudo promissionis crat. Nam si in
terra sua crevissct; non ita mirabilc fuissct. Ncque parvo
lcmpore in aHena tcrra fuerant; scd quadringcntis annis.
Hiuc discimus illos magnam philosophiam prae se tulisse :
» Act. Yll» 22.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 197/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 198/539
igi S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
)) cIcLat Joscph. » Yide quomodo iion in tot annis auxit eos,
sed cum fmls appropinquavit : etsi jam quaJrlngcnli anni,
imo plurcs, prcclcriissent In yEgyplo. Et hoc mlrahllc est.
(( IIIc , inquit, clrcumvenlcns gcnus nostrum , afnixlt
^)patrcs nostros, ut cxponcrcnt iiifaiitcs suos , ne vivlfica
))rentur\ )) Clrcumvcnicns, inqult, suhlndlcaus clandcsti-
aiam cacdcm : nolchat enlm apcrlc illos occidere ; ideo
addit : ((Lt exponercnt infantcs suos. Inquo tcmpore natus
)>est Moyscs, et fuit gratusDco^ «IIoc mirahilc est, quod
13 qul praefcctus futurus erat, non antc vel post, sed in medio
furorc nascatur. ((Et nutritus cst trlhus menslhus in domo
» patris. » Quando igllur humana nullam spcm olTcrchant
ct iikmi ahjccerant, tunc Dci ccconomla fulsil. (( Exposi-
» tum autem illum sustulit fiila Pluu^aonis, ct nulrlvlt cum
))slhi in fiiium\ » Nusquam tempium, nusquam sacrifi-
cium, llcct tot tantaquc dlspcnsentur : et cducatus est in
barhara domo. (( Et eruditus est Moyses in omni sapicntla
)) /Egypliorum : et erat potcns in vcrhls et in opcrlhus \ ))
Mirari suhit quomodo quadraginta annls illic fucrit, nec
deprchcnsus sit ex clrcumcislone; imo potius quomodo
sccurc agcntes sua desplclunt lilc ct Joscpli , ut allos scr-
Tcnt. (( Lt aulcm implctum est illi quadraglnta annorum
))tcmpus, asccndit in cor cjus ut visltaret fratres suos fi-
))]Ios Israei. Et cum vidissct qucmdam Injurlam paticntcm,
)) vlndlcavlt iilum, et fecit uilioncm el, qui Injuriam susti-
))nehat, pcrcusso /Egyptlo. Exlslimahat aulcm IntclIIgcrc
» fratrcs suos quonlam Dcus pcr manum ipsius darct sa -
»Iutcm illls : at illi non intciicxcrunt ^ » Vlde quomodo
nondum moicstus vldeatur ; scd cum tanta concionclur,
iiium audlre sustincant; ita liios vuitus sul gratla cepcrat.
(i Exlstlmahat, inquit, inlciligerc fratrcs. » Atqui ope-
» Act. \ii, 19. — » Ibid. 20. — 5 Ibid. 21. — 4 Ibid. 22. — ' Ibid.
a3-25.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 199/539
IN ACTA APOSTOLORUM. nOM. XVr. I^S
ribns palrociiilum dcmonstrabatur , neque erat ratlocinio
opus : nequc tamen sic intcllexerunt. Mdes-ne quomodo
cum mansuetudine conclonetur, et cum In illo iram mons-
trasset, In hoc mansuetudinem ostendat?« Sequentl vero
» die apparuit iliis lltigantibus , et reconclllabat illos in
j)pace, dicens : \Iri, fratrcs cstis ; nt qnid nocetls alteru-
»trum? Qui autem Injuriam faclebat proximo , repuiit
» eum dicens : Quls te ccnstituit prlncipem et judiccm
))
supcr nos? Xumquld interflcere mc tu vls, slcut Iieri In-
)) terfccisli jEgvptium* ? «Eodem anlmo contra Chrlstum
vldcntur diccrc : « Non habcmus regem, nisi Ca^sarem^. »
Sic semper facerc solebant Jnda?i , cum benericla accipe-
rent. ^ idisti-ne insipientiam ?Eum, qul se servaturus erat,
accusant cum dicunt : « Sicut hcrl Interfeclstl /Egyptium.
))Fu2;it autem niovses in vcrbc Isto : et factus est advcna
»in lerra Madian : ubi geiieravlt fdlos duos'. ))Fugit, ne-
que fuga ceconomlam cxtinxit , nt ncque mors. « Et ex-
»pletis annis quadraginta , apparuit illl in dcserto montis
B Sina Angehis Domini in ignc Hamma rubi\ »
III. ^ Ides-ne quomodo {rconomla non tempore scin-
dItur?Cum profugus esset, cum pcregrinus , cum multo
tempore in aHcna tcrra mansisset, et jQHosduos snsce-
pissct , cum non uUra rcditum expectaret , tunc xVngelus
ipsi apparet. Filium Dei vocat Angehmi , ut ct homincm.
Et ubi apparet? In deserto^ non in templo. Vldcs-ne quot
fiant miracula, et nusquam tcmphim , nusquam sacrificia ?
Neque hic simphcllcr in descrto; sed in rubo. « Movses
sautcm videns, admiratusest visum; et, accedente illo ut
»consideraret, facta est vox Dominl*. »Ecce voce quoque
dignatus est ; « Ego sum Dcus patrum tuorum, Deus Abra-
>ham, Dcus Isaac , et Deus Jacob". ))Non modo hic os-
» Act. vji, 26-28. — ' Jorm. m\', i5. — ^ Acl. vii, 29, — •* Ibid. 5o.
«Ibid. 5i. — c Ibid. 02.
LXXXI. 1 3
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 200/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 201/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 202/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 203/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 204/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 205/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 206/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 207/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 208/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 209/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 210/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 211/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 212/539
ao6 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
» secnti palrcs veslri ? Et occiderunt cos , qui pracnun-
» liabant de adventu Justi *. » Adhuc Justi dicit, volcns illos
comprimere. « Cujus vos nunc prodilores et homicidse
» fuislis. » Duo ilhs improperat, et quod ignorarint, et quod
occiderint. « Qui accepistis legem per dispositiones Ange-
»lorum, ct non custodislis ^.
III. Quid est hoc? quidam putant ipsum diccre legem
ab Angchs fuissc dispositam. At res non ita se habet. Lbi
namque Angch visi sunt legcm ordinare ? Scd disposiiam
1< gem dicit; id est , traditam iili per Angelum,qui appa-
ruit illi in rubo. Nonnc homo crat?Nihil ergo mirum cst
eos,qui iila fccerant, et ha3C fccisse. Siannuntlantcsilhim
occidislis, multo magls ipsum. Hic illos ei Deo, et Angelis,
etProphelis, ct Spiritui, et omnibus inobcdicntes osten-
dit : ui et alibi ait Scriptura : « Domine , Prophctas tuos
»occidcrunt, et altaria tua subverterunt^ »Illi igitur spe-
cie tantum lcgcm curantcs, dicebant : « In Moysem blas-
» phemat. » Ille vcro ostcndit ipsos magis blasphemarc, non
solum in Moysem ; sed etlam in Deum , ct jam oiim illos
lalia fccisse, instituta solvisse : nequc illis ullra opus esse:
ipsos item dum sc accusarcnt quod Moysi esset contrarius
Spiriiui sancto obsistere; neque id simpliciter, sed etiam
cum coedc, ct diu antca inimicitias exercucre. Mdcs-nc
quomodo illos ostcndat et Moysi ct omnibus adversantes
lcgemquc non scrvantcs? Atqui Moyscs dixcrat : «Prophc-
»tam vobis suscilabit Dominus ^: » et alii hunc venturum
praedixcrunt : ct Propheta quoque qui dicit : « Qualem do-
»nium acdificabiiis mihi? » Et itcrum : «JNumquid victimas
»et sacrificia obtuHstis mihi quadraginta annis?»Haec crat
fiducia viri crucem habentis. Hanc et nos quoque imitc-
mur, etiamsi non sit bclli tcmpus , ac fiducise tcmpus est.
«Loquebar, inquit, de testimoniis tuis iu conspcctu re-
/ Act. Yii, 5a. — » Ibid. 55. — 3 i Reg. xix, lo, — 4 Deut. xi.x, i5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 213/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 214/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 215/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 216/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 217/539
IjN ACTA APOSTOLORUM. HO.U. XVIII. 211
tnra consequemur bona,
gralia et benignitate Domini
noslri Jesu Christi, cum quo Patri et Spiritui sancto glo-
ria, imperium, honor, nunc et scmpcr, et in saecula sascu-
lorum. Amen.
iV«VWVWVWVWVVWWvW VV\WVV-WVWVWVWW*VVWWi^VX \<WWWW W\ W/VVWVVVVW^AWWVW \Mt
HOMILIA XVIII.
CAPUT YII.
Audientes autem ha^c, dissecabantur cordibus suis, el
stridebant denlibus in eum *.
I. Mirum sane quomodo occasionem occidendi ex dictis
non acceperunt, sed adhuc insaniunt, et causam quaerunl.
Ita scmper in maHs sunt qui injuste agunt. Itaque ut prin-
cipes sacerdotum anxii dicebant. « Quid faciemus homi-
«nibus istis *? » Ita et hi dissecantur. Atqui ille erat, qui
succenserc debebat,qui nihil beserat, et ac si laesisset
passus et.cahimniis impetitus fuit. Sed hinc calumniatores
magis evincuntur. Sic verum est quod semper dicebam :
« Male facerc , est male pati. » Certe ille nihil calumnia-
tus est , sed vera declaravit. Sic cum contumelia afficimur,
dum nihil nobis conscii sumus , nihilvere patimur. Vole-
bant ergo illum occidere; sed non statim id faciunt, cau-
sam spocic justamfacinori volentes obtendere. Quidigitur?
annon contumeha illa rationabiUs causa erat? Non erat
iUius contumeha , sed Prophetae aecusatio. Vel sponte dif-
ferebant, ne viderentur iUum ob accusationes sibi illatas
occidere ; sicut eti^m in Christo impietatem obtendebant,
licet ille pia dixisset,* ideoqu€ po«t quam occiderant, fa-
mam ejus^ laedere conanteSj «Dissecabantur ; » timebani
* Act. VII, 54. — « A^t. iVj 16,
14.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 218/539
212 S. JO. CHRISOSTOAII ARClIIIiPISCOPI C. P.
enlm ne iiovum qiildpiam circa illum acciderel. Dcinde
qr.oj Chrislo fcccrant, Slephano faclunt : ct sicut illic
quia dixcrat : « Yidebitls Fiilum homlnls a dcxtris vlrtulls
«sedenlcm, » Id blasphemlam esse dlcebant ct tcstes tur-
Las cvocabant ; sic et nunc faciunt. Illlc vestlmenta scl-
dcrunt : hlc aures continuerunl. « Cum aulcm plenus
»essct Spiritu sanclo, intcndcns in cadum, vidit gloriam
»Dei, et Jesum stanlcin a dcxtris Dcl , et ait : Ecce video
»coclos aperlos , ct Fillum homlnis slantcm a dcxlrls Dei.
»Exclamanlcs autem voce magiia , contlnucrunt aures
»suas, et Impetum fccerunt unanimllcr In cum. Et ejiclen-
»tes cum cxlra civitatem lapluabant *. » Atqui si menlllus
crat, ut Insanlentem cum dimlslsse oportult. Ille vcro sic
dixcrat volens cos abducere. Et qiila de morte Christi
tantum locutus, de resurreclione nlhil dlxerat, hoc dogma
opportune demum adjicit. Ita aulem sibl apparulsse dicit,
ut enarral, quo sic saltem cjus scrmoncm acciperent, qui
quonlam dixerat illum sederc, moleslus illls erat : inlerim
de rcsurrcctlone scrmoncm movet, ,et illum stare dlcit.
Hinc conjecto facicm illlLis glorificalam cssc. INam Deus
Lcnignus cum sit ,pcr qu.T lill insidias parabant , pcr
cadcm volcbat iilos cvocare; elsl nihil amplius factum sit.
(cEt cjicicntcs cum exlra civitatcm, lapldabant. » Rursus
cxtia civitatem mors, sicut in Chrislo : ct In ipsa morte
c jnfcssio et praedicatio cnuntlatur. « Et tcstes dcposucrunt
)>vesllmenta sua secus pedes adolesccntis ,qui vocabatur
»Saulus. Et lapidabant Stephanum, invocanlem Dcum et
» dicentcm : Domine Jcsu Chrlslc,acclpc splrltummcum ^.»
IJInc ostcndlt ct docet illos sc non perire.«
Et positis ge-» nibus clamavit vocc magna : Domlne , ne statuas illlshoc
«peccatum^, » quasi sesc purgans, quod priora non ex ira
dixcrlt, ait, « Domlne; » vcl quod vellct eos sic atlrahere.
« Ael. YM, 55, 56. — » Ibid. 5;, 5^. — 3 Ibid. Sg.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 219/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 220/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 221/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XMIU 2l5
»A miiltls enim eoriim,qui habebant spirltns inimun-
«dos, clamantes voce magna exlbant. Multi etlaui pa-
»ralytlci et claucli curati sunt. Factumque est gaudumi
» magnum in illa clvltate. Vlr autem quldara nomlne SI-
wmon, qui ante erat in civitate magus, seducens gentem
»Samariae, dicens se esse aliquem magnum ; cui ausculta-
»bant omnes a minlmo usque ad maxlmum , dlcentes ;
»HIc est vlrtus Dei magna*. » Ylde mlhi aHam tentatlo-
nem , nempe Slmonis. « Attendebant autem ei turba3,
wproplerquod multo temporc maglis suis dementasset cos.
» Cum vero credidlssent Phllippo evangcHzanti de regno
»Dei, et de nomine Jcsu Chrlsti, baptizabantur vlri et
» muheres. Tunc Slmon et ipse credidlt , et cum baptiza-
» tus esset , adhaerebat Phllippo. Videns etlam slgna et vir-
))tutes maximas fieri, stupens admirabatur. Cum audlssent
» autem Apostoll, quierant Jerosolymls, quod receplsset
» Samarla verbum Dei, miserunt ad illos Petrum erjoan-
» nem. Qui cum venlsscnt, oraverunt pro ipsls ut acclpe-
» rent Splritum sanctum. Nondum enim In quemquani
» illorum venerat, sed baptlzati tantum erant in nomine
»DomIni Jesu. Tunc imponebant manus super eos, et ac-
» cipicbantSpIritumsanctum. Cum vidisset autem Slmon,
» quia per imposltlonem manus Apostolorum daretur Spi-
»ritus sanctus, obtuHt eis pecuniam, dicens : Date et mlhi
»hanc polestatem, ut culcumque imposuero manus, acci-
»piat Splrltum sanctum ^. » Quomodo, inquies, hi Spiri-
tum non acceperant? Splrltum acceperant remlssionis :
Spirltum vero slgnorum nondum. Vlde quomodo hoc
€ernens Simon accesslt hoc petens. Etlamsl vero tuncmaximc persecutio vigeret, attamen Deus ipsos rursum li-
beravit signorum ope munitos. Neque enim mors Stephani
rilerHm restinxit furorem , imt) magis auxit, Idcoque dis^
» Act. viii, 4-10. — * Ibid. II, 19.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 222/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 223/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 224/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 225/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 226/539
220 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
ipsi non lllum lla acccpcrant ut darc possent. Scd voIcLat
hic Philippo clarior csse,qni intcr Discipulos erat. « Pe-
«cunia tua tecum sit in pcrditionem. » Non imprccantis,sed corrlgentis hcTC sunt. Quia enim illa non ut par erat
utebatur ; Tibi sit , inquit, qui talis es ; ac si quis diceret
« Cum proposito tiio pcrcat,quod tam viliter scntias de
dono Dci : quia spcrabas humanam omnino rcm csse : »
non ita se habct. Sic crgo acccssissct ut acccdcndum crat,
saltem rcccplus fuissct , saltcm non ut pcstis rejcctus fuis-
set. Vides-nc eum qui parva dc magnis senlit dupHcitcr
peccare? Duo igitur illi praecipit : « Pcenitcntiam age,
»etora, si fortc rcmittaturtibi cogitatio cordis tui : » tam
malam rcm cogitaverat. Idco ait, « Si fortc rcmittatur
» tibi , » quia sciebat incorrigibilcm csse. At ille timuit
multiludincm ct metuit ncgare. Certe nisi turbatus fuis-
set, dixissct utique se ncscivisse et imprudentcr fecisse.
At illc pcrculsus cst,primo quod signis captus essct ; se-
cundo quod quae in mente vcrsabat manilesta esscnt. Ideo
procul postea abiit, ncmpe Romam,quasi non venturus
illo esset Apostolus. « Multis, inquit, rcgionibus Samari-
» tanorum evangclizabant. » Vide quomodo ipsa itrncra
illis ncgotium aflercbant? sed non sine causa iter suscipie-
bant. Tales nos migrationes faccrc oportcret. Et quid dico
migralioncs? Multi vicos habcnt ct agros ; ct non illa cu-
rant; scd quomodo balncum fiat, ct prctia crcscant , ut
auL-e ct domicilia construr.ntur multam habcnt sollicitudi-
ncm : quomodo autcm animoc cxcolantur, non itcm. Et
tu quidcm si spinas in agro vidcas, secas, uris , di^struis,
iit icrram ab hac pcrnicic libcrcs ; ubi autcm agricolas vi-
des spinis plcnos, nec resecas; non timcs , dic mihi , ncc
exhorrcscis, illum cogitans qui rationcm cxacturus est?
Annon oportcrct singulos fideles Ecclesiam construcre,
doctorem habcrc ad confcrcndum? Antc omnia illud iu
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 227/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 228/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 229/539
IN ACTA APOSTOLORVM. HOM. XVIII. 2^3
et omiiia similia reponenda sant, facile aedificant; uhi
vero animarum fructu colligendi sunt, niliil curant; scd
cogunlur millo stadia emctiri, et magnas peregrinationcs
susciperc, ut in Ecclesiam abeant. Quantum autcm bo-
num est cum magna quiete sacerdotem in Eccleslam ve -
nire, ut accedat ad Deum, et quolidie oret pro vico, pro
priedio. Parum-ne est, dic oro, in sacris oblationibus
semper nomen tuum referri, et quotidie pro villa preces
ad Deum emitti? quantum tibi et ad alia hocprodest?
Contingit quosdam e vicino habitare et curatores habere.
Ad te igitur pauperem nemo eorum venire dlgnabitur, sed
presbyterum forte invitabit, et mensae consortem faciet.
\ides quanta hinc bona evenient? Villa interim erit ab
omni suspicione Ubera : nemo homicidii, nemo furti accu-
sabit, nemo simile quidpiam suspicabitur. Habent et aham
consolationem, sive morbus, sive morsaccidat. Non utcum-
que nec quoquo modo amicitiae istuc mutuo coeuntium
junguntur; coetus vero erunt multo, quam in celebritati-
bus, suaviores. Non modo autem coetus; sed et illi qui
pra?sident, ob presbyterum venerabiHores erunt. Audis
utique Jerosolymam ohm aHis urbibus apud veteres hono-
ratiorem fuisse; nec sine causa; sed quod ibi tunc pietas
obtineret. Quoniam ubi honoratur Deus, ibi nihil mah est •
ubi non honoratur, nihil boni. MuUa securitas erit etiam
apud homines. Etiam rogo, non ignave sed alacriter rem
suseipite. Nam si qui educit pretiosum a vih, quasi os Dei
erit*; qui tot animabus, tam praesentibus quam futuris
lisque ad adventum Christi prodest, quanta Dei benevo-
lentia fruetur? Praesidium construe contra diabohim. Hocest enim Ecclesia. Hinc prodeant manus ad laborem; prius
extendantur ad preces, et tunc ad opus abeant. Ita erit iUis
robur corporis; sic erit agricuUura muUa; sic omnia mala
» Jerem, xv, 19,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 230/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 231/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 232/539
226 S. JO. ^RYSOSTOiMI AACAIfiPISGOPI C. P.
» asceiiderct et sederet secum. Locus autein Scripturse
!»quem legeLat, erat hic : Tanquam o^is ad occisionem
» ductus est : et sicut agnus coram tondente sc sine voce
» sic non aperuit os suum. In humilitale judicium ejus sub-
»latnm est. Generationem ejiis quis enarrabit, quoniam
»tolletur de terra \ita cjus ? Respondens autem Eunuchus
»Philippo dixit : Obsccro te , de quo Propheta dicit hoc
» de se , an de alio aliquo ?. Aperien^ autem Philippus os
»sunm, et incrpiens a Scriptura ista , evangelizavit illi Je-
wsuin *. » Yides-nc quoniodo res cum illo disposilae sinl ?
primo lcgit ct ignorat ; deinde lcgit hunc locum , ubi
narrabalur passio, resurrectio et donum. « Et dum irent
» pcr viam, venerunt ad quamdam aquam, et ait Eunuchus
» Ecce aqua,quid prohibet me baptizari ^ ? » Vidisti-ne
promplum animum ? \idisti-ne diligcntiam. « Et jussit
» stare currum , et descenderunt uterque in aquam , Phi-»lippus et Eunuchus, et baptizavit eum. Cum autein as-
» ccndissent de aqua , Spirilus Domini rapuit Philippum
'»et amplins non ^idit eum Eunuchus. Ibat per viam suam
sgaudens \ » Cur, inquics, tulit eum Spiritus Domini ?
Quia per alias civitates transiturus et proBdicaturus erat.
Vi ergo in admiratione haberetur, hoc factum est , utquc
non humanum, sed divinum haberetur, quod circa ipsum
faclus cst. « Philippus autem invcntus est in Azoto : et
» pertransiens evangclizabat civitatibus cunctis , donec ve-
>niret Cnesarcam ^ » Hinc palam est hunc ex septcm illis
ftiisse. Nam poslea in Caesarea reperitur. E re autem rapuit
illum Spiritus ; alioquin rogasset Eunuchus ut secum veni-
•ttet : quem ille forle contnstasset negando , cnm nondum
tcmpns csset. Yidisti Ange)os cooperantes pracdicationi
ct ipsos quidcm non pracdicantes, sed hos vocantes ? Hoc
pon*o mirabilc hinc ostenditur. Quod enim rarum olim
» Acl. vni, 52-55. — » Ibid. 36, — 5 JLid, 5"', 5o. — 4 loit^io*.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 233/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XIX. 11^
erat , et vix fiebat , hic jam saepissime efficitur. Alioquin
autem,haec prsenuntiatio erat ,
quod illi alienigcnas essent
superaturi. Nam credentium fide dignum testimoniumpo-
terat aliis qui didicerant persuadere , ut eumdem ipsi zelum
arriperent. Ideo igltur ibat gaudens; ilaque si scivisset,
non ita delectatus esset. Quid autcm vetabat, inquies,
quin omnia ille accurate disceret, in curru sedens : maxi-
meque in deserto ? Quia res non erat ad ostentationem.
•Sed superius lecta exploremus. « Et ecce vir ^Ethiops Eu-
)) nuchus , inquit,potens Candacis reginag yiithiopum. )>
Hinc liquet illam ipsis imperasse. Nam olim muliercs im-
perabant, ethaic lex erat apud illos : sic nesciebat Phih*p-
pus qua de causa veniret in desertum,
quia non jam
Angelus, sed Spiritus ipsum rapit. Nihil autcm horum
videt Eunuchus , imperfectus cum sit ; vel etiam quod hnec
non ad corporales, scd ad spirituales pertineant; neque
etiam discit ea qua) PhiHppus edocebatur. Et cur non illi
apparet Angelus , ut ducat ad Phihppum ? Quia ibrtassis
non persuasus , sed obstupefactus tantum fuisset. Yide
Philippi philosophiam. Non accusavit ; non dixit : « Igno-
ras : ego te.docebo; » non dixit : « Ego haec accuratc
scio. )>
Non adulatus est , nec dixit ei : « Beatus es qui
legis. » Sic et ab audacia et ab adulatione remotum erat
verbum ; sed potius curam gercntis erat et benigni. Opor-
lebat enimillum interrogare, oportebat desiderare. Decla-
rat autem se scire ipsum nlhil nosse , cum ait : « Putas-ne
» intelhgis quai legis? » sipiulque insinuat magnum reposi-
tum esse thesaurum.
II. Sed vide quam prudenter se excuset Eunuchus :
« Et quomodo possim, nisi quis ostenderit mihi ? » Non
respcxit habitum ; non dixit : « Tu quis es ? » non redar-
^iit , non arroganter loquitur ; non se scire dicit , sed igno-
rare faletur : ideoque discit. Monstratvulnusinedico : novit
i5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 234/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 235/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 236/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 237/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 238/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 239/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 240/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 241/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 242/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 243/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 244/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 245/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 246/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 247/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 248/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 249/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 250/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 251/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XX. ^zfS
absque mlraculis fulgenlcm. « Accipientes autem eum Dis-
«cipuli noctu, per murum dcmiserunt eum , submittentes
»insporta*. »Jure, sic ut res suspicione careret. Quid
ergo? An hoc elapsus pcriculo desistit? Minime : sed illo
abit ubi magis illos aggrediatur. Nam quod vere crederet,
adhuc muhi credere non poterant. Ideo post multos dies
hoc evenit. Quidnam hoc est ? Verisii lile est ilhun non-
dum vohiisse istinc proficisci, muUis forsan moneiitibus.
Ubi autem ha3c didicit, tunc permisit Discipuhs suis. Nani
statim Discipulos habuit : hoc subindicans dicebat. « Da-
»masci praepositus gentis Aretae regis custodiebat civitatem
«Damascenorum , volcns me comprehendere^. » Et vide
EvangeHstam nihil ambitiose loquentem; neque Paulum
clarum exhibentem; sed solum quod regem excitaverint*
Illum igitur solum emiserunt, et cum illo neminem; idque
congruenter, ut ipse ApostoHs in Jerusalem sese ostende-
ret; imo ipsum emiserunt, ut hinc ille de caetero sahitcra
suam curaret. Ipse vero contrarium faciens, ad furentes
statim transilivit. Hoc est incendi , hoc maxime ferverc.
Et perpende quomodo sequatur, a primo die praeceptum
servans,quod audierunt Apostoli : « Nisi quis toliat cru-
»cem suam , et sequatur me^ «Quod ergo post alios vc-
nisset, hoc illum fervcntiorem reddebat, et operc illud
implebatur :« Gui muUum dimittitur , is plus dih*get \ »
Itaque quanto tardius venit , tanto plus amavit. Ideoque
priorem vitam suara aperte damnans , scseque notans ,
nihil satis esse putabat ut priora tegeret. « Confirmans , n
inquit; id cst, cum mansuetudine docens. Et vide : non
dicunt ei : «
Tues qui devastabas, cur mutatus es? »Eru-
bescebant enim. Sed inter se dicebant. Dixisset enim
muUo justius, hoc vos magis docere oportet. Nam apud
Agrippam ita rationem ^reddit. llunc imitemur et nos,
' Acl. IX, 25. — a 2 Cor. XI, 02. — » MaUh. x, 38. — < Luc. vn, 47-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 252/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 253/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 254/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 255/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 256/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 257/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 258/539
2^2 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
circiimciirsantem, et primiim inventum ubi eligcndus erat
Apostolus; hic primus fuit, cum dicendum erat Judacis
non esse ehrios Aposlolos , cum claudus sanandus fuit,
quando concionandum erat : hic ante alios erat, quando
agendum cum pra}fectis, quando cum Anania , cum ex
umhra sanationes fierent. Uhi pericuhim cst, hic adest,
ct ubi quaidam dispensanda sunt. Lbi vero tranquillai res
sunt, in communi omnes; hic majorcm non appelit ho-
norem. Rursum cum miracula edere oporlcbat , ille pro-
sihebat. Et hic iterum ipse pcr se laborat et iter agit.
« Invenit autem ibi hominem quemdam nominc /Eneam
»ab annis octo jacentem in grabato, qui erat paralyticus,
»et ait illi Pelrus : ^Enea, sanat te Chiistus : surge, et
»sterne tibi. Et slatim surrexit*. »Et cur non expeclavit
viri fidem , ncc interrogavit an curari vellet ? Sane quia ad
mullorum consolationem factum est miraculum. Itaque
audi quantum lucrum : subjungit eniin diccns : « Et vide -
» runt omnes qui habilabant L) dda? et Assaroni,qui con-
»versi sunt ad Dominum^ wBene sic dixit : inslgnis enim
erat vir : argumentumque dat signi, quod tollat grabatum.
Nonsolumenim a morbis Hberavit; sed eliam cum sanltate
vires pracstitit. Alioquinautem, nondum virtutis su.e signa
dederant;ita ut merito non exigerclur a viro fides, quan-
doquidem non exegerunt a claudo : qucmadmodum et
- Christus initio signorum fidem non exigcbat; sic nequc
isti. Jerosolymisenim fides merllo prlus exigebatur : unde
et propter fidem quotquot morbls dctlncbantur, in viis
exponebantur, ut venientis Petri saltem umbra quempiam
illorum obumbraret. Multa enim illic slgna edebantur.
Hic autem hoc primum contlgli. Nam signa alla ad alios
alliciendos cdcbanlur; alia ad crcdentium consolalloncm.
« In Joppe autem fuit quoedam discipula nominc Tabltha^
* Act. IX, 3o, 54. — • Ibid. 35.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 259/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 260/539
254 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
))pus dixit : Tabitha, siirge. At illa aperiiit oculos suos,
»et, viso Petro , resedit^ «Cur omnes cjicil? Ne lacrymis
conturbetur et moveatur. «Et, positis genibus, oravit. »
Hoc erat intenstne or^tionis indicium. « Dans autem ci ma-
» num, » inquit. Hic singillatim ostendit vitam^ dcindeque
virtutem inductam , aliam vcrbo , aliam manu. « Dans au-
» tem ei manum , crexit eam. Et cum vocasset sanctos et
» viduas , assignavit cam vivam , » aliis ad consolationem
quod sororem accipcrent ct miraculum viderent; viduis
vero ad patrocinium. « Nolum autem lactum est pcr uni-
»versam Joppen, et crcdiderunt multi in Domino. Fac-
»tum est tiutem ut per multos dies maneret in Joppe
»apud Simonem qucmdam coriarium'. »
HL Vide modesliam et mansuetudincm Pctri : quomodo
non apud illam, neque apud alium qucmpiam insigneni
mancat; sed apud coriarium, pcr omnia ad humilitateminduccns, non sincns viliorcs crubescere, nec majorcs cx-
tolli. Qui cliam ideo transcundum cssc putavit, quod fide-
les doctrina sua egerent. Igitur supcrius dicta rcpctamus.
« Tcntabat, inquit, sc jungerc Discipulis : »non impuden-
ter accessit , scd modcsle. Discipulos autcm vocat etiam
eos ,qui non erant in choro duodecim illorum : quia tunc
omnes ob virtutis exccUcntiam Discipuli vocabantur : ma-
nifestcA enim erat illorum imago. « Et omnes timebant
»eum, »inquit. ^ ide quomodo adhuc pericula mctuerent,
quomodo adhuc timor vigeret. « Barnabas autem apprcr-
» hensum illum duxit ad Apostolos , et narravit ilHs. » Vi-
detur autcm ipsi Barnabas autca fuisse amicus, ideoque
narrat omnia quae ad ipsum spectabant. Nihil autejn lio-
rum ille dicit : puto nec ad alios postca extulissc nisi qiKE-
dam fuerit necessilas. « Et crat cum iliis intrans in Jerusan
»lem, el fiduciahteragcns in nomine Domim Jesu. » Ita
» Act. IX, 40' — l^^icl» 4«* -r 3.1bid, 4?.> 43.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 261/539
IJi ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXI. ^55
et alils dabat flduciam. Vidcs et hic et illic alios provi-
dentes et curantes ul ille abiret, cum nondum Dei gratfani
accepisset? Itaque sic illius fervor ostenditur ; neque jam
vidctur milii ille per terram iter habere; sed deinde navi-
gababat. Ilkidque fit per dispensationem, ut ibi etiani
praedicarct. Ideo igitur insidiae contlgere, ct iter Jeroso-
lymam per dispensationem , ut ne ultra suspectus essct,
«Loquebatur autem ct disputabat cum Graecis. Et Eccle-
»siae, inquit, habcbantpacem, aedificabantur et ambula-
»bant in timore Domini; » id est, crescebant, et pacem,
verani utique pacem, inter se habebant. Merito, namvaldc ainixerat illos externum bellum. « Et consolatione
» sancti Spiritus replebantur. » Consolabatur illos Spiritus
sanctus, et per miracula et peir opera : ad ha^c vcro, id-
ipsum singuhs inerat. « Factum est autem ut Petrus, dum» pertransiret , deveniret ad Lyddam. Invenit autem ibi
»hominem decumbentem; et dixij; iUi : ^Enea, sanat te
» Jcsus Christus. »Non ostentantis dictum est, sed fidentis
rem esse futuram. Mihi vero prorsus videtur aegrum huiq
credidisse verbo, et sanum factum fuisse. Quod autem
sine fastu csset, ex sequentibus palam est. Non enim dlxit:
» In nomine Jesu, » sed utslgnum, magishoc enarrat. « Vide-
»runt autem qui habitabant Lyddam, et conversi sunt ad
»Domuium. »Itaq^e non fru^tra dixi miracula facta fuisse
ad persuaslonem etcQnsolationem. « In Joppe autem erat
»quaedam Discipula , inquit, nomine Tabilha. Factum est
» autem in dfebus illis ut i^firmata moreretur. » \ ides ubi-
que slgna edita,^ Non simpliciter i^iqvJ,ua est Tabitha, sed
in inftrfnitatem lapsa. Idpo Petri^m nq^i vocarunt donecijla mort^^ e^set, « Ai^d^ei^tes a^t^ Piscipuh miserunt
» roga^tes i^e pigritaretur trfinsife, adeos. » Vide, per alio.s.
mitt\\nt et VQcant. Il^e y^ro obtempera.t etvenit : nec c.oji-
tu^a^ieliaa loco hjabe^,quo^ vo-cetur. Itf^ n;iag^.w?i est trjbvi?^
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 262/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 263/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 264/539
258 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCiriEPISCOPI C. P.
yerha ^iidient, qiialia patientor? Frustra vixeront hi, imo
non Ihistra, sed in malum. Dc illis dicere par est : « Bonum
»crat illis, si nati non fuissent*. » Quae ntilitas, quaeso, tan-
tuni insiimere tempns in capitis sui malum ? Si fruslra so-
lum insumptum luisset, non tantum fuisset damnum. Dic
niihi, si quis mcrcenarius riginli annos frustra perdat, an-
non plorabit et flebit, omniumque miserrimus esse vide-
bitur ? At hic totam vitam suam fruslra perdidit, neque
vel mio die sibi vixit, sed deliciis, kixuriae, avaritiae, pec-
cato, dlabolo. Annon, qnaeso, hunc higcbimus ? Annon
conabimur a pericuHs cruerc ? Possumus, certe possumus,
si velimus, ejus supplicium levius efiicere. Si frequenter
orationcsproiilofundamus, siclcemosynam dcmus, eliamsi
ille indignus sit, nos Deus exaudiet. Si propter Paulum
alios scrvavit, et propter ahos parcit, cur non idipsum
propter nos otiamfaciet?
Exillius^ pecuniis,
extuis,
undevohieris juva. Instilla oleum, imo aquam. Non potcst elce-
mosyuas proprias cxhibere ? sallem cognatorum exhibcat.
Kon polest a se factas ? saltem pro se factas. Sic cum fidu-
cia ipsum tunc deprccabitur uxor, pretium redem])tionis
pro illo deponens. Qiio pluribus fuit peccatis obnoxius, co
magis opus habet eleemosyna. Nec propter hoc tanlum,
sed quia non parem nunc vim habet, imo multo minorem.
INon par enim res cst ipsum qua^dam facere, ct alium pro
ipso. Cum itaque minor sit,per copiam faciamus illam
majorem. Ne circa monumenta, ne circa sepulcralia opc-
ram dcmus. Patrocinare viduis; hoc scpulcrale ofTicium
est maximum. Dic nomen : omnes iilas jube pro ipso pre-
ces et supplicationes emiltere : hoc Deum placabit ; etiamsi
non per illum, at propter illum alius auctor sit eleemo-
synac. Et hoc ai^gumenlum est divinae clementiae. Viduae
circumstantcs et lacrymantes, non a praesente, sed a fu-
« Marc. xiv, ai.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 265/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXI. sSj)
tura morte possimt eruere. Multi ab eleemosynis aliorum
pro se factis adjiiti sunt. Si non omnino slnt liberali, sal-
tem aliquam invenerunt consolationem. Nam si hoc non
essct, quomodo pueruli servarentur? siquidem nihil iili
alTerunt ; sed totum parentes : et muHeribus donati sunt
soepe pueri, qui nihil ad illud intulerunt. Multas Deus no-
bis salutis dedit vias, modo non negligamus.
IV. Quid ergo, inquies, si quis pauper sit? Rursus di-
cam:
eleemosynaecopia non ex datis pensatur
modo,
sedctiam ex proposito. Tantum ne des minus, quam facultates
ferant, et totum sohisti. Quid ergo, inquies, si solus sit
et percgrlnus, neminemque habeat? Gur, quaeso, nemi^
uem habet? Hoc ilh pcenam confert, quod neminem sic
amlcum, sic virtute praeditum habeat. Itaque hoc ita se
habct , ut si nos virtute praediti non simus , curemus saltem
virtute praedilos amicos habere, uxorcmque item et fiHum,
ut fructum qucmdam per illos percipiamus;parvum qui-
dem , sed tamen percipiamus. Si cures piam non divitem
ducere uxorem , hac frueris consolatione : simlhterque si
curcs filium non opulentum, setl pium rehnquere : si fi-
liam castam, hac item frueris consolatione. SI haec cures,
tuquoque tahs eris. Et haec pars virtutis est , tales eligere
amlcos, uxorem, fiHos. Non frustra obLitiones pro defunc-
tis fumt, non frustra preces, non frustra eleemosyme. Hsec
omnia Spiritus disposuit, volens ut nos mutuo javemus.
\idc namque : ille per te utlhtatem accipit, tu- propter
illum juvaris. Contcmpsisti opes, induclus adquid gancrosc
praeslandum : ct tu ipsi sahitls, et ille tibi elcemosynae
auctor fult. Ne dubites ipsum quid bonl decerpturum esse.
Non frustra clamat diaconus : pro iis qui in Christo dc-
funcli sunt , et pro iis qui illorum memoriam faciunt. Non
diaconus hanc emittit vocem , sed Spiritus ; non sanctus
^ico, scd donum ejus. Quid dicis?In manibus est hostia,
rv
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 266/539
260 S. JO. CHRYSOSTOMI AncniEPISCOPI C. P.
et omnia parata prostant. Adsiint Angcli, Archan"-eH r
adest Filius Dei : cum tanto horrore astant omnes r
aslanl illi clamantes omnibus silentibus: et putas hacc
frustra fieriPErgo et alia frustra, et quae pro Ecclesia, et
cjuae pro sacerdotibus olleruntur et qure pro plenitu-
dine (i5)? Absit. Sed omnia cum fide fiunt. Quid putas
pro Maiiyribus ofTerri,quod vocentur iii illa hora ? Licet
Martyres sint , etiam pro ^Martyribus, magnus honor no-
minari Domino pra?scnte , dum mors illa perficitur, hor-
reiidum sacrificium , inefi*abih'a mystcria. Qucmadmoduui
enim , sedente impcratore,qua^cumquc vohicrit quispiam
perficit : iibi autem surrexcrit,
qua?cumque dixcrit
frustra dicit; ita et tunc; quandiu prostant mysteria, om-
nibus honor maximus est in mcmoria habcri. \ ide enim :
annuntiatur tunc mysterium horrendum, quod pro mundo
se ipsum Dcus dederit. Cum iniraculo illo opportunc mc-morat illc eos, qui pcccaverunt. Sicut enim quando Irium-
phalia rcgum ducuntur, tunc celcbrantur etiam quotquot
victoria? socii fucrunt : dimittuntur etiam ii qui iu vincuHs
sunt ob tcmporis cclcbrilatcm. Ehipso autem tempore,
qui nihil assccutus est, nullo fruilur. Ita sane hic. Trium-
phalium tempus est; nam ait: « Quotiescumquemanducalis
»panem hunc,mortcmDominiannuntiatis *. »Itaque ncut-
cumque accedamus, nec temere haec fieriputemus. Alioquin
autem Martyres memoramus, ethocinfidemquod jamDo-
minus mortuus non sit ; et hoc signum cst morluam esse
mortem ,quod ille mortuus fuerit. Ha^c cmn sciamus , con-
sldcremus quantas possumus consolationes derunclis con*
ferrc, vice lacrymarum,viccflcluum, vice monumentorum,
eleemosynasnempc,orationes, oblationes; iit et ilH et nos
promissa consequamur bona,gratia et benignitate unige -
niti FiHi, cumquo Patri et Spiritui sancto gloria, honor, ini-
perimn, nuncet semper, et in saecula saeculorum. Amen.
« 1 Cor. XI, a6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 267/539
IN ACTA APOSTOLORUM. UO^f. XXII. 26 1
WWVVKW . V»V\V\NXW*VV>\W'>'^V--\*V>V\>AVWV\-VV\\kWVWW\VVV »« wwwvwvwvwvwvwvwv^^v
HOMILIA XXII.
CAPUT X.
Tir autcmquidain erat in Caesarea nomine Cornelius, cei>
turio ex cohorte, qua^ vocatur Italica, rcllgiosus ac ti-
meus Deum cum omni domo sua, faciens eleemosynas
multas plebi, et deprccans Deum semper, is vidit iuvisu
manifeslc,quasi liora diei noiia, Angclum Pei introeun-
tem ad se , et dicenlem sibi : Corneli. At illc inluens
eum, tiinore correptus dixit : Quid est, Domine? Dixit
autem illi : Oraliones tuas et eleenKtSynoe tuae ascende-
runt in memoriam in conspcctu Dei *.
I. Hic non erat JudcTus, nec vivcbat secundum legem ; sed
jampra^occupavcrat inslitutum vita^ nostrum. Et vidc duos
credentes; EunuchLini in Gaza, et hunc, ambos in digni-
tatibus CDUstitutos , magnamque de ilUs habitam curam.
Sed ne putes ob dignitatcs; non ca de causa, absit; sed
propter pietatem. Ideo dignitates posita^ sunt, ut major
pietas ehiceret. MirabiHus quippeest, cum quis in divitiis et
potcntia constitutus , talis fuerit. Certe magna illius ]aus
est, quod tantam peregrinationem susciperet, nec taU tem-
pore in via lectlonem intermilteret , et quod curru vcctus
Philippum ad\ ocaret, muUaquc aha. Magnum etiam in hoc
est, quod elccmosvnas ct prcces cmittcret , et in tanto
principatu pius csset. Lnde et ab hoc ilhnn jurc r.olum
facit ; ut ne quls diceret mentiri Scriplurarum histo-
riam. « Ex cohorte, inquit, quae vocabatur Itahca. » Cohors
» Act. X, 1-4.
/
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 268/539
a62 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCDIEPISCOPI C. P.
erat, id quod nunc vocamus Numerum. « Pius ac timcns
))Deum, ctim omni domo sua. «Jlaec dicit, ne pulcs ob
dignitatem ejus sic dispensatum fuisse. Quando Paulumadduci oporlebal, non Angelus, sed ipseDominus apparet;
necjue miltit eum ad aliquem ex duodecim illis, sed ad
Ananiam. Hic vero contra , Coryphscum mittit, ut Phllip-
pum adEunuchum, illorum infirmitali se attempcrans,
docensque quomodo talibus uti oporteat. Nam et Chrislus
sappe apparet iis qui rnala paliuntur, nec possunt per se
accedere. Vide autcm ct hic,quasso, aliud elcemosynnc en-
comium ; sic et illic in Tabilha. « Vir pius, inquit, ct ti-
))mensDeum cinn omni domo sua. )) Audiamus quotquot
domesticos nihil curamus. Hic autcm ct milltum curam
gerebat, et eleemosynam erogabat omni populo. Sic et
dogmata et vita illius recta fuerunt. « Vidit in visu mani-
))feste, quasi hora diei nona, AngelumDei introcuntem adDse et dicentcm sibi : Corneh. ))Quarc vidct Angehmi? Lt
cerlior ficrclPetrus ; imo non ille, sed alii infirmiores. Xona
autem hora, quando curis hber in quictc erat, cum in
orationibus et in compunctione versabatur. « Intuens au-
» tem ilKim timorc correptus dixit. ))Vide Angelum non
statim dicentem quae dicturus erat ; sed prius solventem
metum, et mentem ejus erigentem. Nam ex visu metus
fuit; sed metus modcratus, qui illum intentum redderet
tantum : deinde verba metum solverunt , imo potlus lau-
des illis adjunctiT timoris aspcrltatem mitigarunt. Audi
vero qua: verba : « Orationes tuaj et clecmosyna} tuac ascen-
x> derunt in memoriam in conspectu Dei. Nunc ergo mitte
»viros in Joppen, et accersi Simonem quemdam, qui cog-
• nominatur Petrus *. ))Ne ad alium veniant, non a coguo-
mine tantum, sed eliam a loco virum denotat. « Hic hospi-
)) tatur apudSimonem qucmdam coriarium, cujus est domus
' Act. X, 5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 269/539
IN ACTA AFOSTOLOBUM. HOM. XXil. 263
»juxtamar€*. » Vidisti-ne quomodoApostoJi, solitudinis et
qulciis amantcs, rcmotrores urbium partes sectarentur?
Quid igitur si contigisset alium essc Simonem et ipsum
coriarium ? sed et aliam notam habebat, quod habllaret
juxta mare ; tria autem illa non concurrere poterant. Nec
dixit : « Quare ? » ne resolutum redderet; sed dimisit, ut
audiendi desiderio teneretur?« Et cum discessisset Ange-
»lus, qui loquebatur Corneho, vocavit duos domesticos
» suos, et mihtem metuentem Dominum, ex iis qui illi pa-
»rebant; quibas cum narrasset omnia , misit illos in Jop-
»pen^. » Vides-re illum haec non sine causa dicere; scd ut
ostenderet cos, qui parebant ilh, talcs fuisse? « Et cum nar-
»rassetilhs omnia, inquit. » Vide quam aUenus sit a fastu.
Non dixit : « Vocate mihi Petrum; »sed ut suaderet, nar-
ravit omnia. Sic rem iUe provide agebat. Non enim voluit
ex auctoritate ihum accersere. Ideo narrat; usque adeo
modestus erat homo, etiamsi nihil magnum cogitari possefc
de viro apud coriarium diversante. « Postera autem die
»iter ihis facientibus , et appropinquantibus civitati, as-
» cendit Petrus in supcriora circa horam sexlam ^ » Vide
quomodo Spirltus tempora conucctat, ac neque cltius, ne-
que tardius rem faciat. « Ascendit, inquit, Pelrus in supc-
» riora utoraret circa horam sextam, »hoccst, seorsum ct
in quiete, quasi in ccenaculo. « Et cum esuriret, voluifc
» gustare. Parantibus autem iUis , cecidit super eura men-
»tis excessus, et vidit ccelum apertum \ » Quid est mentis
excessus? Spirituahs, inquit, contemplatio accidit ilh ; ex
corpore, ut ita dicam, excessit anima. « Et vidit ccekim
•» apertum : et descendcns vas quoddam velut hnteum mag-»num, quatuor iniliis submitti de ccelo in terram : in quo
» erant omnia quadrupedia terrie, et bestiae et serpentla et
«volatllLa coeh. Et facta est vox ad eum : Surge, Petre>
i icl. 1, — ' Ibid. 7, 8. — i Ibid. g. •— * Ibid. lo.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 270/539
a64 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI c. P.
»occide, et mandiica. Ait aulem Pelrus : Absit, Domine,
»quia nunqiiam manducavi omnecommune etimmundum.
»Et vox ilcrum secundo ad eum : Quod Deus purificavit,
))tu commune ne dixerls. Hoc autem factum est usque ter-
»tio et statim rcceptum est vas in coelum *. »
II. Quid hoc est ? symbolum totius orbis res est. Homoincircuincisus crat , nihilque commune habebat cum Ju-
dieis. Qnia igilur omnes iilum ut transgrcssorem accusa -
turi erant, ctillis admodum cordi crat ; necessario ille sic
rem lempcravit ut diceret : « Nunquam comedi. » Non
quod timcret, absit; sed a Spirilu , ut dlxi , sic disposltus
fuit , ut dofensionem haberct conlra eos qui se accusarent,
quod resllllsset; niagna cnim cura illls erat, ut lex serva-
retur. Ad gentes mittebatur. Ne igltur hi etiam illum ac-
cusarent , ut dlxi , ha3C ita dispensata sunt : aut ne videre-
tur phfintasla qua^dam esse , dixit : « Absit, Domine , quia
» nunquam manducavi commune aut immundum. » Facta
est autem vox ad Illum : « Qurc Dcus purlficavit, tu com-
» mune ne dixeris. » Hoc videtur quidcm ad illum dici
totum vcro Judaels dicltur. Nam sl maglslcr increpatur,
muUo magls hl. Linteum ergo est terra , ferac,gentlles.
IUud vero , « Occlde et manduca , » slgnlficat illos acce -
dere debcre ;quod vero ter fiat , id baptlsmum signlficat.
« Abslt, Domine, nunquam manducavi commune aut im-
»mundum. » Et cur,inqules, contradixit? Ne quis dlceret
Deum tentavisse illum ; sicut Abrahamum, cum jussus est
fihum hostiam oflerre ; sicut etPhlHppum, quando rogavit
Christus, « Quotpanes habctls?» inlerrogavit , non ut dis-
ceret , scd tontans illum. Atqui in lego de mundis et im-mundls disllncte prjecepcrat Moyses , tam in torra , quam
in marl. Attamen neque sic sciebat. « Cum autem apud se
» dubltaret Pelrus quae essct visio quam viderat : ct eccc
• Acl. X, 1 1-16.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 271/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXII. 5,65
» viri, qui missi crant a Cornelio, inquircntes domum Simo-
)»nis, astitcrunt ad januam. Et cum vocassent, inlerroga-
»bant si Simon, qui cognominatur Petrus, illic habcret
«hospitium *. » Mirante in semetipso et duhitante Pelro
veniunt opportune viri,qui duhitationem solvant. Siqui-
dem et Josephum duhitare permisit ^, et lunc Archangc-
lum misit. Facile namque anima sohitionem accipit,quai
prius duhitavit; non diu ergo , neque anlea duhitavit, scd
circa tempusprandii. « Petro
autem cogitante de visione dixit
» Spiritus ei : Ecce viri quaerunt te. Surge itaque, descende
T>et vade cum eis nihil duhilans,quia ego misi eos ^ » Ha3C
item alia est defensio Petri ad Discipulos; ut discant et du-
hitatum fuisse , et ipsum didicisse nihil esse duhitandum.
« Quia ego, inquit, misi illos. » Yide quanta sit Spirltus
potestas. Quod autem facit Deus, illud dicitur Splrilus
facere. Angelus vero non ita ; scd cum prius dixisset
« Orationes tuae et eleemosynae tiiac , » tunc ait : « Mitlc;
nt ostendat istinc missum fuisse. Spiritus vero, quia Do-
minus est, « Ego illos misi. Descendens autem Petrus ad
» viros , dixit : Ecce ego sum quem quaerltis; quae causa est
»propter quam venistls ? Qui dixerunt : Cornellus ccntu-
»rio , vir justus et tlmens Deum et testimonlum hahens ah
»universa gente Judacorum , responsum acceplt ah Angelo
» sancto accerscrc te in domum suam , et audire verha ahs
»te *. » Laudes proferunt, ut suadeant quod Angelus ap-
paruerit ei. « Introducens ergo eos, receplt hospltio \ »
Yldes-ne unde fiat inltlum gentium ? A viro pio,qui ab
operihus dignus visus est. Nam si vel re ita gesta offendun-
tur Judici; si res non ita fuisset, quid non dicturi erant.
« Introduccns , inquit, illos , reccpit hospitlo. » Ylde quanta
securitas. Ne quid ilhs grave accldat , ipsos introducit , et
• Acl. X. 17, 18. — » Mallh. II, i3.— J Acl. x, 19, 20.— < Ibid. 21, aa.
— Ubid. 23.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 272/539
266 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
fidenter cum illis victitat. « Scquenti autem die Petrus
» surgens pix^feclus est cum illis et quidam ex rratribus ab
» Joppe comilali sunt eum. Altera autem die introieruut
» Coesarcam*. » Insignis vir erat , ut in insigni urbe versans.
Quare in illo omnia simul dispensantur , atqne a Judaca res
inciplt ; ita ut non dormienli, sed vigilanti intcrdiu resac-
cidat. Circa nonam enim horam ita sibi ipsi attendebat.
Sed superius dicta repetamus. « Et dixit Angelus : Ora-
»tiones tuac et clcemosynae tuae ascenderunt in memoriam
»in conspectu Dei. «Uiiic palam est Angehnn cmissa vocc
ilhmi appellavisse , atque ita vidit iUum. Quod si non vo-
cassct, non utique vidisset, ita inteulus crat rei , quam
agebat. « Et acccrsi Simonem , qui cognominatur Pelrus. »
Intcrim quod ad utlha ilhun vocaturus sit dechirat : ad quai
vero utiha nondum Petrus omnino declarat. Sed ul)ique
sunt succisai narrallones, ut audientes excitent. Sic el Phi-lippum solum vocat in sohtudinem. « Ascendit autem
»Petrus adsupcriora ut oraret circa horam sextam. Et ce-
» cidlt super eum mentls excessus : et vidit vas quoddam
«velut linteum. » Perpende quomodo neque fames coegit
eum curreread slndonem. Nevero magis haesitaret Pelrus,
audit vocem dicentem : « Surgens , Petre, macta ct man-
» duca. » Forte in genua procumbens vidit visionein : vi-
detur mihi propter praedicationem illam vidisse, Quod
vero divinum esset id quod videbat, hinc manifcstum est,
quod ilhid superne descenderet , tum etiam ,quod ipse in
excessu mentis esset : itemque quod vox inde fcrretur
quod illud ter iieret ; quod ccehuu aperiretur ,quod iiiud
inde veniret, et illuc arriperetur, magnum crat indicium
rem esse prorsus divinam.
III. Cur vero sic res agitur ? Proptcr eos, quibus pos-toa
illud narraturus erat. Nam ipse jam audierat : « In viam
« Act. X, oi.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 273/539
I?J ACTA APOSTOLORUM. HOW. XXII. 2^y
«gentiumne abieritis *. » Et ne mireris. Si enim circumci-
sione et yictima opiis habuit Paulus, nuilto magis lunc
initio praedicationls , cum cssent adhuc infirmiores, his
opus habebant. « Et ecce, inquit, viri missi a Cornelio
j>astiterunt ad januam. Et cum vocassent, intcrrogabant si
j)Simon, qui cognominatur Petrus , ilHc haberet hospi-
»tium. » Eo quod vihs esset domus, infra , non autem vi-
cinos, intcrrogabant. « Petro autem hfec secum cogitante,
«dixit iili Spirilus: Surgens desccnde et vade nihil ha^si-
wtans, quia ego misi cos. » Vide; non dixit : « Ideo enim
visio apparuit tibi ; » sed, « Ego illos misi , » ostendcns
sic obtemperandum esse , noc rationes esse exigendas.
Satis enim erat ut certior ficrct,quod ab illo audivisset
Hoc fac, hoc loquere , nec quid ultra qua?rendum erat.
« Desccndens autem Petrus dixit : Ecce ego sum queni
» quaeritis. » Cur non statim illos recipit ; sed quaerit ? \ ide-
bat ilios esse mihtes. Ideo non simpliciter interrogat ; sed
postquam fassus est se ipsum esse , tunc quaerit adventus
causam , ut ne putaretur siideo sciscitari, quasi velletsese
occultare : et sciscitalur, ut si statim urgeretur , cum illis
iret; sin minus , illos hospitio exciperet. Cur autem dicunt
illi, « Accersit te in domum suam*? Quia sic iUIs prnece-
perat. Fortassevero quasi rationem pro Illo dantes dicunt:
Ne damnes ilhmi , non qnasi te contemnens misit ; sed.
jussus. « Cornelius vero expectabat illos, convocatis cog-
«natis suis, et necessariis amicis ^. » Jure : neque enini
justum fuisset cognatos et amicos non simul adducl. AHo-
quin vero iihc praesentes magis audituri erant. Vidistis
quanta sit eleemosyna} virtus , et in priori et in praescnti
sermone ? Illa a temporanea morte liberavit ; haec ab
aeterna : ha^c et januas coeli aperuit. Vide quanti feccrit
quodcredat Cornehus, ut ct Angelus mittatur, etSpIritus
• MaUh. X, 5. — » Act. x, 24.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 274/539
nGS S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIIiPISCOPI C. P.
oporetur, ct Aposlolorum coryplia:us advocctur, talisquo
^ppareat visio , ac nihil rclro rclinquatur. Quot crant
cenlurioncs , tribuni , rcgcs , ct nullus corum cadem con-
secutus est. Auditc omncs quoquot in exercitu estis ,
quotquot rcges stipatis. « Pius crat , inquit , et timens
»Deum : » quodquemajus ; talis crat; « Cum omni domo
» sua. » Ita crat huic rci intcntus , ut non modo sua bcne
dispcnsaret , sed cliam in familia sua idipsum faccret.
INon cnim ut nos, qui nihil non agimus ut nos minislri ti-
mcant; ut autem pii sint non itcm. llic vero non sic ; sed
cum omni domosuapcum timebat : nec modo quasicom-
munis paicr erat omnium, qui cum ipso crant; sed ctiam
miHtum suorum. Audi quid aliud dicant : neccssario enim
illud additur : « Testimonium habens ab omni gentc, » Ne
quis diccrct : «Quid si incircumcisusest?» Et Judaii, inquil,
lesttficantur ci. Ergo nihil par elecmosynae. Imo tanla rei
vis est, quando ex pcnuariis puris profunditur ; ut caquae
ex injustc partis manant similia sint fonti hitum cmittcnti;
quae vcro ex justc parlis, alvco hmpido et puro, in para-
diso mananti, quisuavis visu , suavis cttactu, quid lcncet
frigidum dans in meridie. Sic cst ct elecmosyna. Ad hunc
fontcm non populi arbores, non pini , non cypressi ; sed
plantoe iUis longe mehores et proccriores sunt ; amor Dci
laus hominum,
gloria in Deum , bcncvolcntia omnium
peccatorum abolitio , liducia multa , opum contemptus,
eieemosyna, perqaam chaiilatisplantanutritur. ISihilenim
sic charitaicm alcre solct, ut si quismiscricorsfucrit. Hoec
rainos in altum criglt. Ilic mehor fons est illo, qui in para-
diso crat, non in quatuor capita divisus, sed ad cadum
ipsum pertingcns. llic parit lluvium illum sahentem in
yitam aelernam \ In hunc mors incidcns,quasi scinlilla
absuiniiur afonic. llic ubicumque slillet, magna operatur
• Juan. IV, i4.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 275/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 276/539
270 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
Si plantes, ne in gaslrimargiae ventrc plantes, ne in seces-
sum friicius exeat; sed planta in alllicto ventre, ut fructus |
ad ccelum cxiliat. Recrea animam pauperis in angustia
versantis, ut ne latam tuam viam arctes. Non vides quo-
modo arborcs, quae sine mensura rigantur, a radice cor-
rumpantur; qua? autem cum mensura, crescant? ita et tu;
ne ventrem tuum potu ingurgites, ne putrescat arboris
radix. Potum da silienti, ut fructum forat : quse moderate
potum accipiunt, non putrefacit sol ; sed quae immoderate :
talis quippe est solis natura. Lbique mala est immodcratio
ideoque illam excindamus, ut qua? pctimus assequamur.
Iii alllssimis locis dicuntur fontes oriri. Ergo simus et nos
animo sublimes, et eleemosyna cilo manabit. Neque enim
potcst sublimis anima non misericors, et miserlcors non
subllmis esse. Qui ergo pecunias despicit, radlce malorum
superiorest.
Fontcsin desertis
suntut
plurlmum, ct nosanlmam ex tumultu educamus, et apud nos scaturict elee-
mosyna. Fontes quanto magls purgantur, tanto uberiores
sunt. Ita nos quoque quo magls insumcmus, et magis bona
scaiurient. Qul fontem habet, non tlmet. Si ergo et nos
fontem habeamus eleemosynam , non tlmeblmus. HIc
quippe fons ad potum, ad irrigailoncm, ad aedlficia, ad
omnia nobls uiiiis esi. Nihll hoc potu melius : ncscit hic
fons cbrieiatem inducere. Mclius cst talcm haberc fonicm,
quam auri fontes emliiere. Omnl aurucra terra mclior est
anima, qua3 hujusmodi fert aurum. Non enlm In hanc
regiam, sed in supcrnam noblscum conccdli. Hoc aurum
ornamcnium esi Ecclesiae Del. Ex hoc auro elRcItur gla-
dius Spirlius, gladlus per qucm draco dlssccatur. Ex hoc
fontc prodeuni lapides prciiosl ,qui caput regis ornant.
Ne itaque negllgamus tantas dlvltias; sed larglicr clcemo-
synam infcramus, ut Dci bcnignliaie dignemur, gralia ct
miserailouibus unigcnlli cjus Fihl, cui omnls glorla, ho-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 277/539
IN ACTA APaSTOLORTTM. HOM. XXIII. 27 1
nor el imperhim, «na cam sancto Spiritu, in saecula scgcm-
lorum. Amen.
HOMILIA. XXIII.
CAPUT X.
Sequenti autem die , inquit , surgens Petrus, profectus cst
cum illis , et quidam cx fratribus ab Joppe cum illo vc-
nerunt Coesaream. Cornclius vero expectabat illos, con-
vocatis cognatis suis et necessariis amicis^
I. Postquam viros hospitaliter tractavit, egreditur cxmi
iUis. Rccte prius benigne cum illis agit, utpote ex ilinere
fatigatis : sibique familiares reddit, demumque una profl-
ciscitur. « Sequenti autem die, inquit, surgens Petrus,
))profectus est cum illis , ct quidam fratres. » Non solus,
sed et alii cum illo veniunt; idque cumquadam providen-
tia, ut postea testes essent, quando Petro opus fuit defen-
sione. « Cornelius vero expectabat illos : convocatis cogna-
))tis suis et necessariis amicis. » IIoc amici, hoc pii viri
est, in tahbus bonis amicos prac omnibus facere socios.
Jure hos vocat, quibus fidebat, de taUbus maxime sem-
pcr disserens,
qua3 frustra fortasse aUis exposuissct.
\idcntur autem mihi et amici et cognati ab ipso fuisse
inslituti. « Cum introissct autem Petrus, obviam venit
))ipsi Cornelius, et procidcns ad pedes ejus adoravito
))Petrus vero erexit eum dicens : Surge, nametego homo
))sum^. » Hoc facit humiUtatem suam ostendens, aUosque
docens, Deoque gratias agit, declaratque se etiamsi jussus
• Acl. X, 23, 24. ^ » IbiJ. 25, a6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 278/539
272 S. JO. CnRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
sit, cxse tamen multam habcre pietatem. Qiiid ergo Pe-
triis? « Surge : nam et ego homo sum. » Vides-ne quomodo
ante omnia illos docent,nequid magnum de se sentiant?
« Et loquens cum illo intravit : et invenit multos qui con-
» venerant , dixitque ad illos : Yos scitis quomodo abomi-
))natum sit viro Judoeo conjungi aut accedere ad alienige-
»nam*. » Yide ut statim de Dci benignitate disserat,
ostendatque ipsum magna illis largllum esse bona. Non
hoc solum admirandum hic est, quod talia loquatur; scd
et quomodo simul et magna loqnatur et modeste agat.
Non dixit enim : «Nos qui ad neminem accedere dignamur,
ad vos venimus; » sed quid? « Vos scitls. » Deus hoc jussit,
inquit, « Inlquum esse conjungi aut accedere ad alienigc-
»nam. » Deinde ne in illo gratlam statuat, subdit. « Et
»mlhi Deus ostendit neminem communem aut immun-
» dum diccre hominem. » Hoc subjunglt, ne vldeatur adu-
lari ipsi. « Propter quod sine contradlctione veni accersi-
» tus ^. » Ne pntarent, etsi res iUicIta esset, sc utpote
principem, ea dc causa oblempcrasse; sed totura Deo im-
putarcnt, etsi non modo conjungi, scd ellain acccdcre
non hceret. « Interrogo crgo quam ob causam accersistis
» me. » Non ignorans interrogat : sciebat enim totum Pe-
Irus a vlsione edoctus: audierat etiam a militibus. Sed vult
illos primum confiteri, et fidei obnoxlos fierl. Quid ergo
Cornelius? Non dixit : «Non tibi mllitcs dlxcrunt;» sed vldc
quam mansuete et humillter loquatur : « A quarta die us-
»que in hanc horam eram jejunans, et nona hora eram
» orans in domo mea. Et ecce vir stetit coram me in vestilu
» splendido , et ait : Corncli, exaudita est oratio tua , et
»eleemosynaE tuaj asconderunt in memoriam in conspectu
»Dci*. Et nona hora, inquil, orans. » Quid hoc cst? Vi-
detur inihi sibi tempora constltuissc accuralioris vitae iii
» Acl. X, 37, a8. — » Ibid. »9. — ' Ibid. 5o, 3i.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 279/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXIII, 2^3
^uibusdani dicLus : ideoquc ait : « A quarta die. » Yide
quanla res sit oratio. Quando in piotatc profcclt, tunc ap-
paret illi Angclus. Haec una dies crat; ca qua abicrunt ii
qui missi erant una : qua vcncrunt, rursus una ; et quarta
apparuit, ila ut sit secunda post cam qua prccatus est.
« Et ccce vir stetit coram mc in veste splcndida. » Nou
Angelum dicit, ita alicnus erat a fastu. « Et ait : Corneli,
«exaudita est oratio tua, et cleemosynae tuae asccnderunt
» in mcmoriam in conspcctu Dci. Miltc ergo in Joppcn , et
» acccrsi Simonein,qui cognominatur Pclrus. Ilic hospi-
» tatur in domo Simonis coriarii juxla marc, qui ubi ad-
»venerit, lcquetur libi. Confeslim crgo misi ad tc : ct tu
»benc fecisti venicndo. Nunc ergo omnes nosin conspcctu
» Dei adsumus , ut audiamus omnia quac tibi praecepta sunt
»a Dco. )) Idco dixit, « Qua dc causa acccrsistis me, » ut
h.-cc sic verba dicat» «Aperiensautcm Petrus os suum dixit
»In vcritate compcri, quod non sit personarum acceptor
))Deus : scd in omnigentc. qui timct illum et operatur
» juslitiam, acceptus illi est". » Hoc cst, sive praeputiatus
-sit, sive circumcisus. Hoc et Paulus sic declarat, «Non cst
»pcrsonarum acccptio apud Dcum ^ Nunc ergo adsumus
womnesnos, inqult, in conspectu Dci. » Yidc quanta fidcs,
quanta pictas. Sciebat nihil humanum dicere Pctrum;
«Deus oslendit mihi, » dixit. Ideo ct adsumus, ut audia-
mus omnia quae tlbi praecepta sunt a Deo. Ouid ergo?
Num acccptus est illi is qui cst in PersidcPSi dignus sit,
ita acceptus erit ut fidem assequatur. Ilinc ctiam Eunu-
chum cx /Ethiopia non dcspexlt. Et quid, inquies, dixcris
de religiosis viris, qui despecti fuerunt? Absit, nemo reli-
giosus despicitur. Non potest enim, non potest utique
despici qui talis est. « In omni gente, inquit, qui timct
« Act. X, 32-35. — * Rom. ii, 1 1.
LXXXI. l8
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 280/539
n.y4 S. JO. CHRYSOSTOMI AHCHIEPISCOPI G. P.
))Deirai et operatur juslitiam. )> Justitiam vocat omnem
virtutem,
11. Vides tit deprimat illius sublimcm sensum? cum^di-
cit eiiim : « In omni gentc qui timel Deum , acceptus est
'))illi; )) ac si diceret: «Neminem repellit, omnes credentes
admiltit. ))Deindc ut nevideantur inter abjectosesse, sub-
dit : « \ erbum quod misit filiis Israel annuntians pacem
))per Jesum Chri^tum. Hic est omnium Dominus* : » Hacc
dicit in prccscntivun gratiam , ut illis persuadcat. Ideo curat
ut Gornclius loquatiu' : « \erbum, inquit, quod misit filiis
j)Israel. » Vide, illisintcrimdat pra?rogativam. Deinde illos
testes inducit dicens : « Vos scitis verbum quod faclum cst
)) per universam Judncam , incipicns a Galilaea post bap-
))tisma quod praedicavit Joannes^. )) Quod «ic res habeat,
ex sequentibus confirmat. « Jesum a Nazareth,quomodo
))unxit eum Deus Spiritu sancto et virtute^ » Non dixit :
'« Nostis Jesum , » neque enim noverant; sed quae ab illo
facta sunt narrat. « Qui pertransiit benefaciendo et sanando
))omncs oppressos a diabolo \ » Hlnc ostendit mullas mu-
tilationes diabolicas, et corporls labcs ab illo factas. « Qiio-
))niam Deus erat cum illo. » Rursum humllia loquilur, nou
sine causaputo, sed proptcr humanitatem. « Et nos testes
» sumus omnium (\Cise fecit in regione JudcEorum et Jcru-
D salem ^. » Et vos inquit et nos. « Quem et occiderunt sus-
«pcndentes in ligno. » Ilic passloncm praedicat, « Hunc
»Deus suscitavit lertla die, et dedit eum manifcstum ficri,
))non omni populo, sed testlbus praeordlnatis a Deo, nobis
»qui manducavimus et biblmus cum co, postquam resur-
»rexlt a mortuis ^»
Hocmaxlmum rcsurrcctionis argn-
mcntum est. « Et praecepit nobis praedlcare populo et tes-
rt tificari , cpiia ipse est qui constitutuS est a Deo judcx
« Arl. X, 56. — > Ibid. 7>y. — 3 Ibid. 58.— 4 Ibid. — $ Ibid. Sg. —c Ibid, 4^» 4'«
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 281/539
IN ACTA APOSTOLORUM. H0¥. XXIII. 27^
«vivorum et mortuorum*. » Magnum etlam hoc ut fide
dignos demonslret. tpse vero testimonium inducit dicens r
« lluic omnes Proplietae testimonium perbibent, rcinissio
»nem accipere per noinen ejus omnem qui credit in il
» lum ^ » Haec praedictio est eorum, quae post futura erant
quam confirmans, Prophetas opportunc testes adhibet.
Sed repetamus ea quoe dc Cornelio superiiis dicta sunc
« Misit, inquit, in Joppen ut accerseret Petrum. » Omnino
venturum credidit, idco misit. « Et loquens cum illo, in-
Dquit, intravit. » Quid loquens? ea, utputo, qurc superius
dicla sunt. « Et procidcns ad pedes ejus, adoravit. » Vidc
ubique sermoncm ab adulatione aHenum, et humiliiatc
plenum. llinc dignus ostenditur et ille Emiuchus : « Prae-
» cepit, inquit, Phiiippo ut ascenderct in curru. » Eisi nes-
ciret quis esset, nisi sokim ex Prophetae commemoratione.
Hic vero etiam cccidit ad pedes. Vides-ne mores sine
fastu? Tu vero mihi considera quomodo ostcndat Petrus
divinum esse suum adventum , cum dicit : « Vos sciiis ilji-
»citum esse. » Et cur non siatim sindonem iiieAnoravit?
Quia a vana gloria erat valde alienus. Quod missus sit a
Deo dicit; quomodo, non item; sed cum necesse fuit,
cum dixit : « Vos scitis illiciium esse Judaeo conjungi, vci
» accedere ad alienigenam : » ila procul erat a vana gloria.
« Vas scitis. ;> Hoc dicens illorum sententiam in sponsio-
nem trahit. Quid vero CorneHus? « Adsumus, inquit, in
»conspectu Dei; audire omnia qua^cumque tibi praecepta
» sunt a Deo. » Non dixit, in conspectu hominis ; sed « Dei,
ostendens sic accedendum esse ad Dei servos. Vidistis
mcntem excitatam? Vidistis quam dignus esset his omni-
bus? « Apericns autem, inquit, Petrus os suum dixit : In
»verilate comperi , quia non est personarum acceptor
»Deus. » Hoc pra^sentibus Judaeissui pur^andi causa dice-
' Act.x, 42. — » Ibid. 43.
18.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 282/539
^j6 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
bat. Cum cnlm illls verbmTi tradiluri^s essct, quasi defen-
sioncm praemitllt. Quid crgo? Num antea personarum ac-
ccptor crat? Absit : nam antca sic crat : « Omnis, inqult,
» qui timct Dcum , et opcratur justlliam, acccptus illi est.
Hoc et Paulus scribens dlcit : « Cum enim gentes quac
»1egem non habent, ea quae legls sunt faclunt*. ))Et dogma
induclt, et institutionem. Nain si Magos non despexit
neque /Ethlopcm, nequc latronem, neque meretrlcem;
niulto magis operantes justitiam ct volentes non contcm-
nct. Quid crgo , sl sint mansueti et milcs homlnes qni
crcdcre nollnt ? Ecce tu causam dlxlstl : qula credere no-
lunt. Alioquin autem mansuetumhlc diclt, nonmilem,sed
enm qui jusllll^m operatur; id est, cum ,qui in omnlbus
beneplacilus cst ,qui tunc talls cst, quando Deum ut par
est timct. Hujusmodl rcro hominem Deus solus novlt.
Ylde quomodo hic acceptus crat. Mox ut audivit, etiam
obtempcravit. Et nunc si Angclus veniret, inquies, nemo
est qui non crederet. Verum longe majora nunc slg-na
simt, quam illa : et tamcn mulli non credunt. Dcinde doc-
trinam Inclplt, et Judocls suam scrvat nobllitatem. «\er-
»bum, inqult, quod misit Deus FIIIIs Israel anuuntlans
»pacem. .HIc cst omnium Domlnus. )) Prlmo de domlna-
tione ejus loqultur, admodumque subllmlter, ut licebat,
quia cum homlne sermo erat,qui jam subhmis efTectus
ardenter omnia ab se tradlta susclpicbat. Deinde probans
quomodo omnlum Dominus essct, adjlclt : « Quod misit
» annuntians ; )) id est, ad bona vocans, non judiclum in-
duccns.
HI. Hinc dcclarat ipsum Vcrbuma
DcoJudaeis
prlmomissum fuisse. Deinde ab IIs quaeper totam Judoeam cHccIt
hoc demonstrat diccns : « Vos scitis quod factum est ver-
»bum per unlversam Juda\im : »et quod est mirabile, iu-
« Roin. 11, 14.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 283/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXIII. 277
cipiens aGaliloea post baptisma quod praedicavit Joannes. »
Primo lociitus est de ejus proeclaro opere , et tanc de ejus
patrla fidcnter loquitur. « Jesum a Nazareth. Ita sciebat
ipsam patriam offendiculo esse. « Quomodo unxit euni
»Deus Spiritu sancto et virlute. wlterum probat. Ne quis
enim diccret : Undenam hoc manifestum est? subjungit :
« Qui pertransivit benefaciendo et sanando omnes oppreS"
))SOS a diabolo. ))Deinde cum bonis quae operatus est, os-
tendit quanta virtus ejus esset : cum enim diabohim supe-
raverit, ingentem illam fuisse oportet. Adjicitur causa
« QuoniamDeus eratcum illo. )> IdeoetJuda^iita dicebant.
))Scimus quoniam aDeo venisti magister. Nemo enim po-
» test hoec signa facere, nisi Deus fuerit cum eo *. » Deinde
postquam ostendit eum a Deo missum fuissc, tunc addit
eum interfectum fuisse, ne quid absurdum imagineris.
V ides-ne illos nusquam occultare crucem , imo et modumetiamcum aliis addentes?« Quem occiderunt, inquit, sus-
» pendentes in h*gno. Et dedit illum manifestum fieri , noa
»omni populo, sed testibus pra^ordinatis a Deo nobis. »
Atqui ipse illos elegit; sed illud ascribit Deo. « Pncordi-
«natis, »inquit, vide unde resurrectionem probet , a co-
medendo. Cur resurgens nullum signum fecit, sed comedit
et bibit? Quia ipsa rcsurrectio pcr se magnum erat sig-
num. Hujus vero nullum majus argumentum erat, quam
quod comederet et biberet. « Testificari, » inquit. Hic ter-
ribiliter loquitur, ne possent ad ignorantiam confugere
Nec dixit : « Ipse est Filius Dei ; » sed quod maxime illos ter-
rebat : « Ipse est qui constitutus est a Deo judex vivorum et
»
mortuorum. Hinc sequitur validum argumentum a Pro-phetis : illi enim in magna existimatione erant. « Huic
» omnes Propheta^ testimonium perhibent. » Postquam ii-
more perculsit, tunc veniam inducit, non ab illo, sed a
» Joan. 111, 2,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 284/539
-^yS S. JO. CIIRYSOSTOMI A.RCIIIEP1SC0PI C, P.
Prophetis dictam. Et qiiod ierribile erat ab illo, quod au-
tem milius, a Prophetis proficiscebalur. Quotquot hanc
Temissionem consecuti esiis : quotquot fidem nacti estis;
cum doni magniiudinem didiceritis, obsecro , date operam
ne benefaciorem contumelia afliciaiis. Remissionem nam-
que consccuti sumus, non iit deieriores efllciamur; sed
nt multo mchores ct praestaniiores. ^iemo igitur dicat
Deum esse nobis causam makirum, quod nonpuniat, nec
suppHcium inferat. Dic enim mihi; si princeps quispiam
captum homicidam dimiserit, an sequeniium ca?dium auc-
lor esse judicabiiur? Minime. Et quomodo dum impiis
linguis audemus Deo contumcham infcrre, non iimemus,
uec exhorroscimus? Quid enim non dicunt? Quid non lo-
quntur? Ipse permisit, inquiunt. Oportebat enim dignos
supphcio non honorare, uon coronare, non primatu dig-
nari, sed punire et ulcisci; ille vero conlra, dum illos ho-
norai , tales ipsos eflicit. Nejqiia^so et oro , ne quispiam
nostrum talem emittat vocem. Satius fuerit sexcenties de-
fodi, qiiam Deum per nos iaha audire. Dicebant ilH et
Judici : « Qui destruis temphmi ci in tribus diebus reaedi-
» ficas illnJ, salva temetipsum ; » et rursum : « Si Fihus Dei
3)es, descende de cruce *. »Sed haec illi-s sunt graviora. Ne
itaquc per nos hceatipsum dici iniquitatis doctorem : ne-
<[ue ex ipsis blasphemiis supphcio obnoxii eiriciamur : nam
mt, « Propter vos nomen meum blasphematur in genti-
.^)bus ^. «Demus operain ut contraria dicantur, dignam
vocaiionc nostra vitam ducenies, et ad bapiisma adoplio-
nis accedentes. A cre namque mtigna cst vis baptismi, quae
doni consortcsahos ex
aliis eificit.
i\onsinii
homines essehomines. Fac ut gentihs credat magnam esse Spiritus vir-
tutem,
quffi translormet,qua? transmuiet Cur extremos
Jiahtus expecias, ut fugiiivus, ut scelcralus , ut qui non de-
MaUli. xwii, 4o. — • [loin. ii, 24.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 285/539
IN ACTA. APOSTOLORUM. HOM. XXIII. 279
beas Dco vivere? Cur ila affectus es, ac si inhumanum et
crudelem haberes Dominum? Quid frigidius, quid misera-
Lihus iis qui tunc baptisma accipiunt? Amicum te fecit
Deus , et omnibus dignatus est bonis , ut et ipse ea quoe
amlci sunt cxhibeas. Dic mihi^^^si quempiam injuriis et
probris affecisses sexcentisque conviciis onerasses, et inma-
nus ejus incidentem , te ille vicissim honoraret, et suorum
omnium consortem faceret, et inter amicos pro illatis in-
juriis te coronaret, teque ut germanum fiJium habere di-
ceret; deiudeque moreretur, annon damnumiUud esse exis-
timares? Annon diceres : Vellem iUum vivere , ut possem
viccm rcddere ac rependere , ne ingratus erga benefacto-
rcm viderer ? Jam sic erga hominem affectus es ; et cum de
Deo agitur, ita decedcre curas , ut tot munerum datori vi-
cem non rependas? Quin potius tunc accede , cum potes
paria reddere. Cur fugis? Etiam, inquies,•
sed non possumme continere. Ergo impossibiHa prascepit Dcus? Hinc
omnia subversa sunt : hinc mundus corruptus est, quia
nemo curat secundum Deum vivere. Catcchumeni hoc
curantes, nuUam de recta vita habent soUicitudinem. Qui
vero jam sunt iUuminali ; aUi quia adhuc pueri baptisma
acceperuot; aUi quia dum differrent in morbo demum id
acceperunt; quia nuUum habebant studium vivendi secun-
dum Deum ; nuUam curam habent. Qui autem bene valen-
tes acceperunt, parum et ipsi studii exhibent, et statim
ardentes effecti, postea et ipsi ignem extinxerunt. Annon
potes negotiari ? An ab uxore te separo ? A fornicationc
scchido. Num a pecuniarumusu arceo ? Ab avaritia tantum
etrapina. Num cogo te ut omnia cffundas? Pauca tantum
ex facultatibus egenis erogare jubeo. « Abundantia vestra,
» inquit, ad iUorum inopiam *. » Ac neque ita persuademus.
Numad jejunandum cogimusPEbrietatemetguIam cohibe-
» a Cor, vni, 14.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 286/539
28o S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
mus. IUa anipiilamiis qua3 tibi lurpiludinem alTerunt : quae
vcl ante gchcnnam fuj^icnda ct odio habenda esse tu ipse
fatcris. Num ab oblectationc ct gaudio arcco ? a turpi ccrte
certe et indigno.
IV. Quid timeS? Quid formldas? Quid tremis? Lbi
connubium? ubi opum facultas? ubi moderatus cibus?
qune pcccati occasio cst? Atqui cxteri contraria impcrant,
et ipsis obtempcraiur. INon enim ex iis quoc suppelunt
exigunt ; sed dicunt : Tantum darc oportct. Si paupcrta-
tem oblcndas; neque sic desistunt. Christus autcm non
sic; sed ait : «Ex iis qucc habcs dabo , tcquc in primo or-
dinc constituam. » Rursum ilh : Si vis, aiunt, cJarus csse,
rehnque patrem , matrem , cognatos , domcsticos , et in
regia adcslo, in hibore , miseria , servitute, aerumnis
sexccntisquc mahs; Christus veio non sic ; sed eslo
domi cum uxore ct hberis , ct sic tua disponc ut quicte et
slne pericuhs vivas. Etiam , inquics ; sed ille opes polh-
cctur ? Atqul hic regnum promittit , imo et opes cum illo :
nam ait : « Quacrite prinium regnum coclorum, et haec
» omnia adjiclcntur vobis^ » lUe ne in augmcnli quidcm
partem ; hic vero antccedenter. « Junior fui , inquit
»etenim senui : et non vidi justum dcrcllctum, ncc se-
»mcn cjus quicrcns pancm^. » Incipiamus ergo virtutes
adire , inltium ponamus, illam sohun suscipiamus , et
videbis qualia bona. Num absque labore illa operaris, qui
in his ita mohis cs ? Etiam , inqulcs , illa sine labore ,
ha3C cum labore. Apage : non ita rcs est , non ita utique-
Sed si vere dicamus, illa cum laborc ct sudore majori,
hacc vcro , si vclimus, facile pcrhciuntar. Ne resiliamus,
rogo, a divinis mystcriis. Nc id sj)cctcs quod is qui ante
te illuminatus est , improbus sit eircctus et a spe sua ex-
ciderit, neu tc ipso scgnlor filas. Nam intcr mihtes vidc-
» Mallh. VI, 33. — * P^al. xxxvi, aS,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 287/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXIII. 28 1
nins alios qiii non stremic militia fnngnntm% alios aiitcm
conspicuos; neqnc ignavis illis attendimus , scd praeclaros
a^nmlamur. Ad hocc considcra quot post baptisma Angeli
pro hominibus facti sint. Time inccrtam futuri conditic-
nem. Lt fur noctu, sic mors veniet* ; neqne solum ut fur,
scd nobis dormicntibus invadet, neghgentes abripiet. Ideo
Deus futurum reKquit incertum, ut scmper ob incertam
cxpcctationem in virlute degamus. Sed clemens est , in-
quios. Quousque frigidum iUud et ridicuhim dictum prc-
feremus? Ego non modo benignum esse Deum dico, sedet
nihil esse illo benignius,qui utihter omnia nostra dispen -
sct. Quot vides homines per omnem aetatem elcphantiasi
laborantes? Quot a prima aitate ad senectam usquc cx-
cos ? Alios postca ca^cos factos? ahos in paupertate; ahos
in vincuhs , ahos in metaUis? ahos inibi contumulatos?
Annon, quopso , ha;c ex benignitate proficiscuntur ? Annon
hoec poterat impedire, si voluisset; sed permisit. Etiam
inquies. Tu vero dic mihi,quare quidam a prima atate
casci? Non dicam : Donec polhcearis mihi tc illuminan-
dum esse, ct ilhnninatum recte vitam instituturum essCr
Non hcet tibi taha solvere : neque cnim voluptatis gratia
sermo est. Nam hcet hanc solvam, aha succedet quaestio.
Abyssus enim quaestionum est Scriptura. Quarc ne vos
ad quaestiones faciendas assuefaciatis, ahoquin nunquam
finis quaeslionnm erit. Nam si hanc solvam , mihe quaestio-
nibus viam aperiam. Unde discamus magis hoc quaercre
quam quaesita solvere. Neque enim si solvamus , omnino
solvimus. Lnde secundum humanum ratiocinium propria
tahum solutio , fides est ; scirc ncmpe , Deum omnia juste,.
benigne ct utihter facere, neque posse ejus rationem
comprehendi. Ihcc una sohitioest, neque aha mehor ha-
betur. Quae enim,quaeso, solutio est? Non ullra quaerera
» Pelr. iii, 10.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 288/539
282 S. JO. CHRYSOSTOMI ABCHIEPISCOPI C. P.
idquod solutum est. Si hoc tibi pcrsuadeas, ncmpc pro-
videntia Dei omnia administrari, qui alia permiltit qua
raiioiie ipse novit, alia autemoperatur, ab omni quaestione
liberatus es , et solutionis bicrum percepisti. Sed ad pro-
positum revertamur. Quia igitur vides tot in snppliciis
esse, Deumque haec omnia permittere; valetudine corpo-
rifi utere ad animae valetudinem. Sed dices ? Quid mihi
opus est laboribus et miseria , cum mihi Hceat omnia sine
labore solvere? Hoc cerle non manifestum est. Contingit
eniin ut non modo non sine labore solvas, sed eliam ut
omnibus ouustus decedas. Cneterum eliamsi hoc manifes-
tUm esset, non ferendus tamen hic sermo esset. In certa-
miua traxit : arma posita sunt aurea. Cum oporteret illa
sumere et tractare , tu vis inglorius servari, nihilque boni
operari. Dic mihi , si bellum instaret, rexque adesset : et
ahos videres in medias phalangas se immitterc , cnedentes
et innumeros vulneribus aflicienles , aliosque in singulare
certamen descendcnles , ahos in equos insilicnles, a rege
laudari , in admiratione haberi,plausibus cxcipi , coro-
nari : ahos contra, qui oplarcni nihil mah pati ct uUimos
ienerent ordines : deindeque sohito bello, ahos vocari,
magnis muneribus excipi , et cekbrari.; illorum vero ne
nomcn quidem profcrri ; sed unam sahitem accipcre bono-
rum mercedem; ex utrorum numero esse velles? Etiamsi
lapideus esses, etiamsi insensibihbus et inanitnatis ignavior;
anuon miUies opiares ex illorum numcro csse? Etiam oro
et obsecro : ctiamsi cniro pugnantcm cadere oporteret,
annon ilhid strenue era iehgendum ? Non vides cos, qui in
his belhs cadunt, quam sint chui et gloriosi? Atqui post
mortcm non possunt a rege honorari. hi illo autem bcllo
i>ihil tale ; sed omnino conspicuus eris , si cicatriccs ha-
Leas : quas uiinam nos omnes oxhiberc possimus , etiam
extra persecutiones, in Chrisio Jcsu Domino uoslro, CUfli
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 289/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXIV. 3^83
quoPatri et Spirltui sancto gloria, imperinm, honor, nunc
ct semper, et in saecula sieculorura. Amen.
\WVW^W%^ W\VWIWVWVWVWVWVWVW\WVWVWWVWVVWVW CWWVVW**A^\AI\VWw»vwvw
HOMILIA XXIV.
CAPUT X.
Adhuc loquente Petro vcrba haec , cecldit Spirltus sanctus
super omnes qui audiebant verbum. Et obstupucrunt ex
circumcisione fideles, qui venerant cum Petro : quia et
in nationesdonum Spiritus sanctiellusumest. Audiebant
cnim illos loquentes linguis et magnificantes Deum*.
I. Vide Dei ceconomiam^
:
non permisit absoh i sermo-nem : neque ^x praeccpto Petri baptismum dari. Sed quia
mcntem cxhibebant mirabilem , et doctrinae priucipium
acccperant , credebantque baplismum esse remissionem
peccatorum , tunc advenit Spiritus. Hoc autem flebat ,
quia Deus prospiciebat ut Pctrus magnam dcfensioncm ha-
beret. Non modo autem Spiritum accipiunt ; sed linguis
loquebantur, id quod eos qui convencrant obstupefccit.
Cur ita rcs dispensatur ? Propter Judneos : etenim hoc ilUs
perosum erat. Ideo ubique a Deo totum efficitur. Et Pe-
trus quasi fortuito adcst docens oportere demum illos ad
gentes accedcre , et quod propter eos id fieri par sit : ne-
que mireris. Cum enim post tanta , et Caesareae et Jeroso-
lymis controversia fuerit, quid non factum fuisset, si non
haec subsccuta essent? Ideo haec modo singulari fiunt. \ide
autem quomodo Petrus occasione accepta se dcfeiidat.
Quod autem post illam occasionem respondeat, audi Evan-
> Act. X, 44-4fi* 7- ' Vide D. Guillon» tom. xii, p. 564-570.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 290/539
^84 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
gelistam narrantem et dicentem : « Tnnc respondltPclrus r
«Numquid aquam quis prohibere potcst, ut non baptizen-
» tur hi, qui Spiritum sanctum acccperunt, slcut et nos* ?»
Vides-ne quo rem deduxit , ct quam cupcrct hoc clTcrre ?
sic jamdudum in animo habcbat : « Numquid aquam, in-
» quit ,quis prohibere potest ? » Hoc fere est insurgcntis
in eos qui prohiberent ac dicerent hoc non oportcre fieri.
Totum factum est, inquit, quod magis necessarium crat,
baptisma nempe,quo nos baptizati sumus. « Jusslt illos
» baptlzari in nomlnc Jcsu Chrlsti ^. » Poslquam sesc pur-
gavit, jussit illos baptizari , illos pcr rcs ipsas inslllucns.
Adeoperosares erat Judaels. Idco prlusscsepurgat,quam-
vis res ipsae clamarent, et tunc praeccplt. « Tunc rogave-
» runt eum ut maneret *aliquot dlebus '. » Hinc jure ille
cum fiducla manet. « Audicrunt aulem Apostoli et fratrcs,
» qui erant in Juda?a ,
quonlam et genles rcccperant verbuni»Dei. Cum autcm asccndisset Petrus Jerosolymam, dis-
»ceptabant advcrsus ilhmi qui erant ex clrcumcisione ,
«diccnles : Quare inlrolsti advlros pracpulium habcutes,
» et manducastl cum Illis^ ? » Postca dlsceptabant qui ex cir-
cumcisione, non ApostoH. Quidest Ilhid, «Dlsccptabant?»
non parum, inqult, oflcndebantur. Et vlde quid objiclant.
Nondicunt : «Cur annunliasti?» scd, « Cur una comcdisli?»
Petrus vero non in hoc frlgido dlcto moratur : nam frigi-
dumvereerat; sed in magno iilo dlcens : Si Spirilum illi
accepcrant,quomodo hoc non illls conccdeudum crat ?
Quomodo ergo in Samaritanls hoc factum non cst, imo
contrarium; non modo ante , scd ctiam posl baptlsmum ?
Nequeindlgnati sunt: imo etiam ad eam ipsam rem misc-
runt. Verum hic nonea de re accusant, sciebant enlin hoc
divinaj gratlaeesse; scd, « Quare manducasti cum IUis?»
Alioquin vero magnuin et immensum discriincn crat Sa-
' Acl. X, 47. - ' Ibid. 48. - » IbiJ. — * II. xi, i 3.•
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 291/539
IX ACTA APOSTOLORU.M. IIO.M. XXIV. ^85
marllanos inter et Genlcs; vel etiam per dispensationem
accidll, quodis accusctur, ut illi discant; ncquc cnimPe-
trus remsine causa narravit. \ide autem
quamsit
a fas'u
et vana gloria alienus. Nam ait : « Incipiens Petrus , expc'
» ncLat illis pcr oruinem dicens : Ego eram in civitate Joppe
»orans. » Non dicit quare, vel qua occasione. « Etvidi in
»mentis excessu visioncm , dcscendens vas quoddam velut
))linlcum magnum, quatuor inltiis dcmissum de coelo, et
» vcnil usquead me. Inquodintuens considerabam : et vici
» quadrupedia terr.ne , et bestias, et reptilia et volatilia coelf,
» Audivi autem vocem dlcentemmlhi : Surge , Pelre , occide
»ct manduca \ » Quid pcr haec dicere vult? Satis erat,
inquit , vidisse lintcum ad hoc persuadendum ; attameii
vox quoque adjccta est. « Dixi autem : Nequaquam , Dc-
i)mine, quia commune et immundum nunquam introivit
» in os mcum ". » \ ides-ne « Quod mcum erat , inquit, feci
Dixi : Nunquam comcdi. » Hoc ad id quod dicebant illi:
« lutroisti et comedisti cu^i illis. » Hoc vero non dixit
Cornelio : ncque enim nccesse erat. « Respondit autem
»miiii vox secundo dc ccelo : Quae Deus mundavit, tu ne
»communia dixeris. Hoc autem factum est ter : el retracla
j> sunt omnia rursum in coehim. Et ecce viri tres confesliin
» astiterunt in domo in qua eram , mlssi a Caesarea ad me\»rSarrat ca quae nccessaria erant ; aHa tacet; imo et per hcec
illa probat. Et vide quomodo sese purget , nolens doctoris
aucloritate uti. Sciebat enhn se quanto modestlus loqueba-
tur, tanto magis iiloscapturum esse. « Nunquam introivit,
)> inquit , iu os meum commune vel immundum. » Et sic
lotum oeconomiie defensioerat. « Etecce tres viri confestiui
» astiterunt in domo in qua eram. Dixit autem mihi Spiri-
j) tus , ut irem cum iUis nihil hoesitans \ »
II. \ides-ne quod Splritus sit legislatio ? « Venerunt
' Act. XI, 4-7. — a Ibid. 8. — 3 ibid. 9-11. — 4 Ibid. 12.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 292/539
286 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
»autem mccum et scx fratres isti. » Quid Petro humilius,
qui etiam hic fratrum tcstimonium adhlbet ? « Yenerunt
» autcm mecum sex fratres , ct ingressi sumus in domum
))viri. Narravit autcm nohis quomodo vidissct Angclum in
» domo sua, stantcm ct diccntcm sibi : Mitle in Joppen vi-
»ros , et acccrsi SimonemPctrum. Qui loquetur libiverba,
»in quibus salvus cris tu ct unlvcrsa domus tua *. » Non
dixit ca quic ab Angelo dicta fuerant CorneUo : « Oratio-
rt nes tuoe et clcemosynac tuae ascendcrunt in memoriam in
«conspectu Dei, » ne illos ofTcndcrct ; scd ca verba quae
nihil magni praifercbant. « Loquctur tibi verba , in quibus
» salvus eris tu et universa domus tua. » \idcs-nequomodo
ea quam dixi dc causa fcstinet ? Et nihil dc viri mansuctu-
dine diclt. Ergo Spiritu mlttcntc , Dco jubcnte,per Ange-
lum indc vocante , hlnc urgentc , rcrum discrimen sol-
vente, quid faclendumerat? Scd nihll horum dlxlt, verum
a posteriore confirmat : quod etlam per se Indubitatumerat
testimonium. Et cur, inquies , non hoc factum est solum ?
Ex abundanti fit ct Dco , ut dcmonstrctur princlpium nou
ab Apostolo esse. Si autem sua spontc illo profectus esset,
et nihll horum factum fuissct, admodum ofrcnsi fulssent. A
prlncipio slbi mcntem illorum concihat dum dicit illis :
« Qui Splritum sanctum acccpcrunt slcut ct nos. » Etitcrum : « Cum autem cccpisscm loqui , cccidit Spiritus
» sanctus super illos , slcut et in nos iu Initio. » Neque hoc
contentus verbum Domlni commcmorat. « RecordaClis au-
» temsumverbiDominisicut dicebat : Joannesquldem bap-
» tixavlt aqua , vos autem bapti/ablmlni in Splritu sancto. »
Itaquc nlhil novi accidit , scd id quod praedixerat. At non
oportebat, inquics, baptizarl : baptisma enim perfectum
erat, cum Splritus sanctus In illos descendit. Idconon dicil
«Jussi iUosprius baptizari. » Scd q«iid ? « Numquidaquam
* Act. XI, i3-i4.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 293/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 294/539
a88 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
parcs habeant illos. « Et rogavcrunl illum , inquit, ut ma-
«ncrct. » \i(lcs-ne quomodo non vulgarilcr erga illuin
afTccli csscnt ?
Vidcs-nc quanlum zclum pro legc haberent?^on dlgnitalcm Petri reveriti sunt, non cdita signa , non
tantum illud opus ,quod susccptum essct vcrLum ; sed ob
parva illa disceptabant. Si cnim nihil horum fuissct , noa
sat fulssclpraislitum. At non itasc purgat Pclrus : prudcns
quippe crat ; imo non cx prudenlia ipsius , scd cx Spiritu
vcrba proficisccbantur. Et in dercnsionc sua sc non aucto-
rem ostcndit , scd ubiquc Dcum , et tantum non illos sic
afFatur : Ipse fccit ut in excessu mentis essem : ego enim
simpUcitcr orabam : ille vas iihid monstravit; ego conlra-
dicebam. Rursumillcdixlt, Ncque sic cgo audivi. «Spiritus
jjussit abirc : » etabicns non accurrebam. DixiquodDcus
miscrit : ct postca ncque sic baptizavi ; scd rursum Dcus
tolum eflecit. Ergo Dcus illos baptlzavit, non cgo. Ncc
dlxit, post hacc omnia annon opportcbat dcmum aquam
adderc? scd quasi nihil dcficeret : « Ego quis cram , inquit,
» qui prohibcrem Dcum ? » Papaj, quahs dcfensio ? ?scquc
enim dixlt : Ha3c crgo cum sciatis, quiescltc. Scd quid?
Exciplt illorum impetum , et iUIs accusantibus se purgat.
« Quis eram qui posscm prohiberc Dcum , » dixit : vehe-
mentcr et graviter se dcfendit :
Non poteram prohlbere.
Lndc landcm dctcrriti quievcrunt, etglorificavcruntDeum.
III. Sic ct nos oportet in proxlmorum bonis glorlficarc
Dcum, non autcm insultarc illis, sicut multi ex reccns il-
luminatis insultant, quando vidcnt alios illuminari, et sta-
tim demigrarc. Glorificare oportcl Deum vcl quod mancre
non concedat. Itaque tu, si velis, majus acceplstl donum;
non quod ilhiminatus sis : hoc enim ipsc lecum commune
habct; sed quod ad praeclare agcndum tempus accepcris.
IUc stolam induit, ncc permissum ei fuit, ut illa sc spccla-
bilcm rcddcrct : tibi multam dcdit Dcus facultatcm ulcndi
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 295/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXIV, ^Sq
armis ut oportet, ct hiiic illa experiri. Ille migrat fidci tan-
tum mercedem habens; tu stas in stadio, et multas ope-
rum mercedes acciperc potes, atque tanto illo splcndidior
apparere ,quanto sol minima stella
,quanto dux ultimo
mih'te : imo quanto rex. Igitur te ipsum criminare; imo ne
crlmineris , sed corrige semper. Non sufricit criminari,
licet deccrtare. Dejectus es? gravia passus es? Resurge,
le ipsum recrea : stas adhuc in stadio : adhuc theatrum
adest. Non vides quot in pugna proslrati, rursum decerta-
runt? Tantum ne sponle succumbas. Beatum dicis eum
qui dcfuuctus est? Te ipsum mag's beatum dicito. Solutus
est a peccatis ille? Sed si vehs non modo peccata ablues,
imo ctiam bonis operibus instructus eris, quod ille non
potest. Possumus nos ipsos revocare. Magna sunt pa^ni-
tentice pharmaca : nemo de se desperct. Ille vere despera-
tionc dignus,
qui desperat : ille
nonultra
spem salutis
habet. Non tam grave est in profundum malorum venire,
quampostealllic jaccre. Nonimplum estinprofundummala^
rum desccndere, sed ibi positum contemnere. Num, quaesa,
iibi magis sollicitum esse oporteret, ibi contemnis? Tot
confossus vulncribus cecidisti? NuUum animae vulnus in-
sanabile est. At in corpore multa sunt talia, in anima nul-
lum. Illa tamen diligenter curare non desistlmus; hacc
vero negligimus. Non vides latronem illum, quam brevi
tcmpore praeclara fecerit? Non vides Martyres, quomodo
brevi tcmpore tolum perfecerunt? At non jam est marty-
rii lcmpus? sed certaminum tempus est, si velimus, ut
saepe dixi. « Qui enim volunt, inquit, in Christo Jesu pie
• vivere, persecutionem patientur *. » Qui pievivunt, sem-
per persecutionem patiuntur; si non ab hominibus, certe
a da^monibus, quoe sane gravlor est persecutio. Et prima
ex incuria hanc sustinent ii qui non vigilant. An parvam
• a Tim. iii, la,
LXXXk jp
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 296/539
S. <^X)> Cim^SfOSJOMI) i^CBiePISQOM Ci P.
p^1ias>por«eculionpm <5Um incuria viv<ine>? Hcbc omDium est
gravissiaaa : hsco. persQcutiqno peioiv ftJiam velut fluxus
.piunn;Lis.iacuriii aiiimam. emollit.. Idipftumque ost pcrsecu-
jtio.Otincuria, qiKxl a^^tas et .hyie«^6. lyt auleui magis edis-
.Ij^s^j^iejorcuxcase Lajac jxirs^cutionom, hinc perpende :
Sjwnimm in animamimmUtii,,osckantiam.ct ncgligenliam
iuag,uain indil, passion0& undiqnieexcitat : armat Tastum,
' ^miat.yoluplatem , aKmatkmki invidiam, vanam gloriam
SPtnulatioUicm,, iAiti in persacuAiouo nibil horum turbare
,|iaJl^trM\!ej'uiX]k itimor intaden^ quasiquothun flagro latraii-
j^^Wircanezn iint>e,tcns,ihos onines animi motus ne suborlri
quitlcan sinit Quig,.in pcJi'sec!LUiono vana gloria efierri po-
jt^st? Quis ij* volu5plate'diCgej?o? iV-cfliio^ scd. tremormullus
et mcUis. adcst, :qui.ma^>am parit tranquilHtatem, placi-
..dj^m.p£\rat por^lnuii ftnimam piaui iieddit. Audivi aliquaiido
^trc^ noslros -diocntos, icltqiuodi nc nosllra a^tate fiat opto,
whcn>ur enim- teiaialaoaa«m.iiii9n petore; quod olim tcm-
j^orc pcJ?seciitioaiife,> v.ideeres enat viros vere Christianos.
KuJJiuj» enim opes curabat^ non filios, non domum , non
jj^tiiiam. Laia omaibu»^^ cura ©rat &uam servaie animam.
4Ui in.imonnmontis.-efc s<?pulcr(ii5!,,ahi in deserlis lalebant.
}^QXi aoJwii ctiUGia>;viFi>,sod!et<mnlieres tenera^ ac delicatic
in^c ,oi:cuUabajaUnv.€um peu^i^otvia.liamc confliclantes. Co-
jgij^fergpnnum fWi^UeaHn-ad sep^aiorum latenti et anciUam
jfcpcntcn) ccGnam t^l>c<5l4tMiti„/aCi li^ oapenetur timenti, at-
'
quc> in scpukirOfqRfii^/in l^nnpcc^ sjwJcntij laliqnod reh sumpP
jifuum ,>^ei dclicianum 'de^iilciiiwn li^erifc^ Buitn inuc^ putavc^-
,^t fVcJkf 4cl?Gifa$ v^l -imurtdvinjtiexisteirei^ Vides^iic nunc
l^ajoi}C4J) , cssp 5j](e^isjDCutipi>te*M ], ; fliAn^ • aoiiiwii afli?c Iwa qu ysi
,fcf^no$ iuiVa4i|pti^ lN«iu^c{ corte tgravisf ost pejfsocuticv, dima
.jl^UajUir puHfii?^.^,G$s<3i .pQEscQnlioncm» • At- ^iakn^ islud . bcHun»
,4}0^.{SV^^yri^sin>^,ii;,,hfilfM:>t(, <m^4 pax< tsae- crotlhiUr ; ilti ut
anna non sumamus , ncc contra iniinicuu\ insurgamns :
Q^JkJXlJL
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 297/539
IN. ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXIV. 20
Bnllus formldat, nulliis tremit. Si autem non creditls, in-
terrogateGentilesqui persequunlur, quandonam resChris-
tianorum accuratius gererentur, quandonam clariores illi
cssent. Tunc pauciores numero erant, sed magna? erant
virtutum divitiae. Qnag utllitas, quaeso, multum esse fce-
Dum , dum possiblle est vel lapldes pretiosos vefaurum
adessc? Non in multitudine , sed in virtutis splendore to-
tum sestlmatur. Elias unus erat, sed mundus non erat illo
dignus. Atqui mundus millia multacomplectltur ; sed
Biillia non sunt, quando ncfjue uni conequantur. « Mclior
»unus faciens voluntatem Domlnl, quam mille inlqui*. »
Hoc Sapiensquidam sublndicans diclt : «Ne desideres mul-
Dtltudinem fdlorum inutllium^ » Hi magis blasphemlam
in Deum concitant, quam si Ghristiani non essent. Quid
Daihi opus est multltudinc ? alimentum amplius igni. Hoc
et ex corpore cognoveris : melior qulppe est cibus modc-
ratus cum sanitate , quam delicioe cum molestia. Hoc ali-
mentum iilo ampllus : hoc allmentum , illud morbus est.
Haec ct in bcllo quis viderit : meliores esse decem viros
strenuos et belli peritos, quam innumeros imperltbs. Hi
praeterquam quod nihil operantur; allos qui operanturim-
pedlunt. Hoc et in navi quls invenerit , mellores csse nai>
tas duos perltos, quam magnam imperitorum turbam : hi
namquc navim etiam submergent.
IV. Haec dico non quod multitudlnem vestram oderim,
sed quod velim omnes esse probatos , nec miiltltudlni fi-
dere. Multo plurcs sunt qui in gchennam incidunt;^ sed
majus illa est rcgnum , etsi paucos habeat. Sicut arena
marls erat mullitudo populi ; sed unus servavit eos. Unuserat Moyses, sed plus quam omnes potuit. Unus erat Jc—
sns, sed plus potuit, quam sexcenta millia. Non hoc solum
euremus ut multi sint, sed et magis ut sint praeclari. Guni
» Eccli. xYi, 3, — 2 Ibid. i.
^9'
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 298/539
agi S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
lioc perfectum fuerit, tunc illud fiet. Nemo domum sta-
tim spatiosam vult faccre; scd primo firmam ct probatam,
delndc spatiosam. Ncmo fundamcnla jacit ut derideatur.
Primum hoc quacramus , deindc illud. Hoc si sit, facile et
illud aderit. Illud autem si non adsit; hujus, etiamsi sit,
nulla utilitas. Nam si in Ecclcsia slntqui clari esse possint^
cito erit et multitudo : hi si non sint, nunquam erit clara
niultitudo. Quot putatis in urbe nostra essc qui salutem
consequentur? Molcstum quidem cst quod dicturus sum,
dicam tamen. In tot millibus non sunt ccnlum qui sahi-
teni consequantur; sed de ihis etiam dubito. Quanta
quaeso, nequitia in adolescentibus, quanta desidia inscnio-
ribus ? Nemo quam oporteret educandi fdii curam habet :
nemo senem videns, illum imitaii studct. Exempla de me-
dio sublata sunt. Idcirco nec juvcnes fiunt admirandi. Ne
mihi dicas, mulla hominum turba sumus. Hoc frigidorum
hominum est : id de hominibus mcrito dicatur; dc Deo
autem, qui non opus habet nobis, non item : quod autem
etiam de illis frigidum sit vcrbum audi. Qui mullos habct
domesticos , si illi improbi sint ,quot mala patietur? Ei
qui nullum habct, hoc videtur grave, quod non serviatur:
is vero qui improbos habet famulos, cum iilis it in perni-
ciem; majusque et damnum. Gravius quippe est aliis pug-
nare et decertare, quam sibi ipsi servire. Ha3C dico , ut ne
quis Ecclesiam admiretur proplcp mullitudinem; sed ut
curemus illam mullltudincm clarain efricere. Ut unusquls-
que suam curet pnrtem , ut non amlcos, non cognatos, ut
gempcr repelo, non viclnos tantum, scd eliam exlrancos
pertrahat. Exempilcausa, fit oratio; jacent frigidi omncs
Juvenes et senes ;purgamenta magis, quam juvenes, risui,
cachinnis, fabulis incumbentes; hoc cnlm cgo audivi; et
o-enibus nixi allos dicteriis impetentes. Tu qui ades juve-
nis, aut scncx, inciepa si vidcas , vehemcnlius incessc, et
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 299/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXIV. S^S
si non fcrat, diaconiim voca , minare, quac pencs te sunt
facito. Et si qiiid audcat contra le facerc, multos habcbis
adjutores. Quis enim ita irrationabilis est, qui te vidcns
illos de ea re objurgantem, non stet in parte tua? Disccdo
suinpta precis mercedc. In aede dominica hos servos alils
benevolentiores judicamus, qui nullum vas extra ordincm
jacere sinunt. Si vidcres in domo vas argenleum teinere
foras projcctum, etiamsi non esses ad hoc deputatus : an-
non ilhid domum referres ? Si vestimentum projectum
etiamsi curam ejus non gereres, etiamsi cum, cui cura
commissa, odiohaberes, annon ob benevolcntiam in domi-
num iilud apt3 reduccrcs? Ita et nunc. Haec vasa sunt : si
videas illa incompositc jacentia, rcduc in ordinem. Accede
adme; non recuso : Dic mihi; fac me ccrtiorem. Non
possum omnia viderc. Ignoscite. Videte quanta nequitla
orbem occupat. Num sine causa diccbam, nos csse accr-
vum foeni, mare incompositum? Non dico iilos taha fa-
cere,* scd tanta oscitanlia intrantes laborare, ut haec non
corrigant. Rursum aHos video, colloquentcs stare dum fit
oratio : modestiorcs aulcm, non modo dum fit oratio, sed
etiam dum sacerdos bencdiclt. audaciam! quandonam
eritsalus?Quomodopotcrimus Deum placare? Si ad hidum
^beas, videbis omncs concinne choreas agentes, niliikjue
negligi. Sicut ergo in lyra varie et recte composlta, apta
quaedam symphonia ex bono ordine efTicitur; ita ct hic
iinam omnium et consonam harmoniam elllci par esset.
Lna enim sumus Ecclesia, unius capitls mcmbra decenter
aptata : unum sumus omncs corpus : si quid neglcctum
fucrit, totum ncglcctum ct corruptum crit. Ita et multo-
rum rcctum ordlnem, unius inordinatlo labcfactat. Quod-
que terribile est : non huc ad ludum chorcamque saltatu-
rus venis , et incomposilus stas. Nescis te cum Angelis
«tare, et cum illis cantarc hymnosque celebrarc? Et stas
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 300/539
tg4 5. JO. CHEYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
ridens ? Annon mirum est, quod fulmen non immittator
non iu illos tantum, se<l et in nos omnes? lliec quippc 1
fulminc digna sunt. Adest rex, videt excrcitum; tu vero*«
iilis videntibus stas ridens, vel ridentem neglijris? Sed
quousque increpamus? quousque reprcliendimus? Annon
ut pestes? annon ut corruptores? annon ul corruplos et
perniciosos hujusmodi homines, innumorisquc mahs onus-
tos ahEcclesia pclli oportuisset? quandonam illi a risu abs-
tinebunt, qui in hora tremcnda ridont? quando a npgis
ab.stlncbunt, qui in lempore benediclionis garriunt? ^on
pra^scntes reverentur? Non Dcum timent? Annon suflicit
nobis mcntis socordia; non satis est quod orantes alio
evagemur; sed ct risum et cachinnos muilos ingerimus?
An theatrum liaec sunt? sed hoc puto a iheairis oriri : inob-
soqucntes enim multos et incompositos efliciunt. Quse hic
aedificamus , iUIcdcslruuntur. Nequc hoc solum
,
sed etaliis immunditiis neccsse est illos rcplcri. Et perindo fit,
ac si quis campum emundare velit, in quem superne fons
lutum imniillat; dum enim magis piirgas, aliud influit.
Idipsum hic evcnit. Postquam enim illos, qui cx thealris
immuuditiam intulerant, mmidaverimus , iflo revertentes
ipsi majorem referunt immunditiam : quasi dodita opera
Mc viventes, ut nobis negolium facessant. Et redeunt ite-
rum muhum stercoris gestanles, in moribus, in motibiis,
in vcrbis, in risu, in desidia. Deinde nos iterum fodimus,
quasi de industria fodientes, ut iflos mundos emittentes ,
ipsos rursum Aidcamus cfcno onustos. Idcirco commitlo
yos Deo : et jam hiuc vobis, qui sani estis, tcstilicor, ju-
dicium vobis et damnationem fore; si quis cum vidot inor-
dinate agentes, maximeque illo tempore confabulantcs
non admonuerit, nec correxerit cos : hoc mehus est pre-
catione ipsa. Dimille preces, et illum increpa : ita et illi
prodcris, et lu lucrabcris. Sic poterimus omne^ salulem
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 301/539
et regmim cteloptim Q«soc{iii, qiR« no$ dmnes frni contkr-
gat, gratia-et beuignitato Domiftinostri Jesn Chnsti, cntA
quo Patri simnlqne Spiiil4ii sAncto gloria, impeinnm, -bo-
nor, mtstc ct semper^ et in 'Scecula sasculorom. Amen.
iniGnie Jiiipni , Jjrio IH )
'•
irnfiii HOMILIA XXV.
IUi qoidem qui dispergi fiiepant a Iribnlatione,qnae facia
fuerat ob Sleplianum , pei*U\an8ierunt usque Pboeniceoi
et Cryprnm et Antiocliiam, n-emini loquentes v«rb«m.,
nigisolis Jiiilaeis*. ;p
lofeO']'
I. Non pamm.ad verbiprofectum conluiJt persecutio :
nam « Diligentibns Denni , inquit,, omnia cooperantur in
«bonum. » Si voluissent iili Ecclesiam propagare, n»a
aliud fccisscnt. De dispcrsione loquor docloiiim Et vida
quorswji extensa fuerit ,p\Tcdicatio. « Pcrlrani» erunt , in»
))qnit, usq%ie. ad l^licenicQm et Cyprum et Anttochiam,
» ncmini lo^fuentes verbuoi, nisi solis Judicis. »\.idesquo-
modo omnia circa Cornelium per dispensa,tionom facta
sinl? Hoc antem etiad dcicnsionen^ Christi etad accusa'-
tionem Judvcorum confcrt. Itaque cum Stephanus occisus
est, cum Paulus bis est periolitatus , cum Apostoli flagel-
iati sunt, cnm saepius ejecti, tunc gentes, tunc SamarL-
tanireccpti simi
:
qnod et P^ulus cJaanat diccns: «
Vobisaopoitebflt,prim\im loqni verbum Dei ; ;sed qu-oniam rc-
• peUitis iilud,, et iiidignos vosjudicatis.j, -ecce ctwftvertimur
>a4gentes". )> Ciraiieruiit igitur, ct gentes ailoquebantttr^
' Act. XT, 19. — » Id. «11. 46*c .licil « — .ic ,os ii/ .bA »
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 302/539
2g6 S. JG. CnRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
« Erant aulem quidam eorum viri Cyprii et Cyrenaei ,qui
»cum vciiisscul Anliochiam, loquebantur ad Graecos, an-
PDunliantcs Dominum Jcsum. Et eratmanus Domini cum
»eis : multusque riumerus crcdentium conversus est ad
»Dominum Jcsum*. » \ide, Groecis Evangelium annun-
tiant : verisimileest enim illos grjcce scivisse, ct Antiochiae
multos talcs fuissc. « Et erat , inquit, manus Domini cum
»illis; » id est, signa faciebant. Yidcs-ne cur ctiam nunc
signorum necessitas luerit, ut crcderent?« Pervenit autcm
»sermo ad aures Ecclesioe, qiine crat Jcrosolymis, super
» istis : et miserunt Barnabam usque ad Anliochiam^ »
Cur, tanla civitate verbum rccipicnte, non venerimt ipsi,
sed Barnabam miserunt? Propter Judaeos. Verum non
parva res hic geritur, dum sic Paulus istuc accedit : ne-
que sine causa, scd cum magna providentia illum avcr-
santur, ne vox pi\edicationis tubaquc coelorum Jerosolymae
includeretur. \ ides-ne quomodo ubique malitia eorum , ut
opus crat, et ut ipse volcbat , Christus uteretur, atquc
odi.o iu Paulum ad aedificationcm Ecclesiae ex gentibus ?
Sed vide hunc quoque Sanctum , Barnabam dico, qno-
modo non sua respiciat, sed currat Tarsum. « Qui cum
»venissel, et vidisset gratiam Dei, gavisus est, et horla-
»batur omnes in proposito cordis permanerc in Domino :
»quia erat vir bonus et plenus Spiritu sancto et fide. Et
7) apposita est multa t^irba Domino. Profectus est autem
^Barnabas Tarsum, ut qunereret Saulum : quem cum in-
7)venisset, perduxit Antiochiam^ » Oplimus vir erat et
simplex, alque Paulo famiKaris. Idco venit ad duccm, ad
monomachum, ad leonem; nescio quid dicam:
quidquidenim dixerim , dignitate inferius Paulo erit. Venit ad vena-
ticum canem , lcones occidentem , ad taurum fortem , ad
lucernam splendidam, ad os orbi sufTiciens. Vere ideo
• Act, XI, 30, 21, — • Ibid. 23. — 5 Ibid. aS-aS,
!
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 303/539
IN ACTA APOSTOLORUM. UOM. XXV. 297
AntiochicX vocati sunt Chrlstiani,quia PauUis ibi tanto
tempore mansit. « Factum est autem ut annum totum con-
» o-reo-arentur in Ecclesia , et docerent turbam muham; ita
»ut cognominarentur primum Antiochice DiscipuH Ghrls-
»tiani*. tlNon parva civitatis laus haec. Hoc contra omnes
adduci potest : quod prlma omnlum ore tah tanto tempore
frueretur, unde ct prlmo istic hoc nomine dignali sunt.
Yides-ne in quantum fastlgium clvitalem extulerit, cla-
rioremque fecerit ? Hoc Pauh opus est. Lbi trla mlUia,
ubi qulnque mllha crediderunt , ubi tanta muhlludo, ibi
nihil tale factum est; sed adhuc de via illa tantum esse
dicebantur : hic vero Ghristiani appeUati sunl. « In his au-
» tem diebui^escenderunt ab Jerosolymis Prophetac An-
))tiochiam^. wQuoniam istic fructum eleemosynac plantari
oporlebat, utlhter providetur ut Propheta} illo descea-
dant. Tu vero mihi consideres vehm, nemlnem exclario-
ribus horum doctorem fuisse; Gyprlos enim habuerc
doctores, GyreniEos et Pauhnn ; etlamsl hic illos supera-
verit : sicut Paulus doctores habuit Barnabam et Ananlam.
Sed nihil inde minor fuit : habcbat tamen et Ghristum.
« Surgcns autem unus ex els, nomine Agabus,signiflcabat
«famem magnam futuram in univcrso orbe, quoi facta est
)>sub Glaudio Gaesare\ » Nccessario hic famem magnamfuturam signiRcat, qua3 etiam , ut praedicta fuerat, con-
tiglt. Ne putarent enim quldam ideo famem venissc, quod
christianismus ingressus esset,quod daemones abscessis-
sent; praedicit Spirltus sanctus quod futurum cst, slcut et
Christus muha praedixit quae cvcnerunt. Non ideo igitur;
nam ab inltio ita rem accidere oportcbat; sed propter
mala Apostohs illata. Quibus ita gestis Deus patienler
ferebat; cum autem illi pergerent, fames accidit, quae Ju-
dacis futura mala praenuntiabat. Sed etsi propter Judaeos
' Acl. XI, 26. — 3 Ibid. 27. — 3 Ibid. a8.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 304/539
298 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
faoies esset , propter alios oportebat illam cessare. Qiiid
cnim injuriae iutulorant Graeci, nt malorum essent parli- f
cipes ? Si
autem non proptcr Judaios , illos ergo clarioresficri oporlebat, quod pro virili sua facerent
, quod occi-
dcrent, punirent, plecterent, undique perscquerentur. Et
vidc quandonam fames accidat; cum etbnici jam suscepti
esscnt.
II. Sed si propter mala , inquics , oportebat ccrle lios
eximi. C^ur, dic mibi ? Annon antc dixcrat iUis Cbristus :
«In mundo tribulationem babcbitis* ?»Tu vero, qui baec
dicis, forte adjicies non oporhiisse illos fl;igeilari. At vide
iilis famem factam esse salutis causam , elcemosynne occa-
sionem , multaque conciHasse bona , ut vobls conciliasset,
si voluissetis; sed noluistis. Proedicitor autem ; ut mngis
parata sint ad eleemosynam, quia grtivia passi sont qui
crant Jerosolymis. Antea vero fame non hiborabant : ct
miltuntur Barnabas et Paulus ministraturi. « DiscipuH au-
»tem prout quisque abundabat^ » \ ides-ne illos statim
atque crediderunt fructum tulissc ; non iis modo qui
proj)e, scd etlam iis qui procul crant? Hoc mibi vidctirr
bic dicere quod alibi Paulus dicit : « Dcxteras dederunt
»mibi ct Barnabae societatis , tantum ut pauperum me-
«morcs essemus' (i6).»Tanlum profuit fames. Et vidc
illos blc ex fame non in fletus et lacrymas erupisse, ut
nos facimus, sed ad opusmagnum et bonum se dedidisse;
cum majori namque libertate praedicabant verbum. Nec
dicebant : «I\os qui Cyrenaei el Gyprii sumus hanc aggre-
dimur civilatem splendidam et magnara. wSedgratiac De»
fidcm babcntes, et illi doclrinam aggrcssi sunt, et hi non
dedignati sunt ab illis qnidpiam ediscere. Vide a parvis ct
cxiguis omnia peracta, prajdicationcm auctam, eos qiii
Jerosolymis eadem cum aliis omnibus sontientes , et
' Joan. XVI, 35. — « Act. \i, 29. — ^ G^lat. n, 9,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 305/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXV. 299
qtiasi unam domiun orbem totum haberi. Audierant (piod
Samaria rccopissct verbum , et miserunt Petrum el Joaa-
nem. Audierunt quid Antiochiae accidisset , et mittunt
Barnabam. Multum enim erat itineris spatium, nec opor-
tebat adhuc Apostolos inde discedere , ne fugitivi esse
viderentur, et a suis fugisse. Tunc autem necessario sepa-
rali sunt , cum deamm Judaei insanabiles esse viderentur,
cum bcllo jam immlnente perire illos oportebat ; cum
sententia prohita est.
Quoniamquandiu Paukis
Romamiion venit , iUic erant. Exierunt autem , non quod belhim
timei^nt : quomodo enim timuissent,qui oppugnaturos
adibant? BclhmKpie demum infcrtur jam mortuis Apos-
tohs , ct quod de ihis dicturn eriit evenit : « Pervenit super
»illos ira in finem^. » Quanto igitur obscuriores erant,
tanto magis gratia fulgcbat, per exiguos magna faciens.
Sed superiora repetamus. « Hortabatur omnes , inquit , ut
»permanerent in Domino : quia erat vir bonus. » \ide-
tur mihi bonum dicere simplicem , non simulatum , qui
proximi salutem admodum cuperet. Non modo autem vir
bonus erat , sed ct plenus Spiritu sancto et fide. Ideo ex
proposito cordis omncs hortabalur; id cst , cum encomio
et laude. Et considera quod , ut terra pinguis sermonem
accepit haec civitas , et fructum multum exhibuit. Cur au-
tem Tarso Saulum Barnabas abduxit , ct huc deduxit?
Non sine causa ; sed quia hic bona spes, civitasque major
erat, ac magna multitudo. \idisti-ne gratiam omnia ope-
rari , non Paulum ? ct quvomodo a parvis res coepta sit ; ubi
autem inclaruit , tunc mitli Barnabam? Et cur non ante
miscrunt ilhun ? Multam rerum ad se spectantium curamhabebant , nec volebant Judacis accusandi se locum dare,
quod gentes admittcrcnt ; etsi quia ipsis necessario com-
mixti erant, quia disceptatio quaedam futura erat^ inter
* Thess. 11, i6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 306/539
3oO S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
illos, Cornelii gestum prcxccssit. Tunc etiam diciint : « Ut
nos in gentes , ipsi vcro in circumcisionem. » El pcrpcnde
quam lempestive ncccssitas famiscommunicationeni illam
gentium, iis qui Jerosolymis crant missam, induxcrit. Ac-
cipimit autem ah illis, qui non sicut nos in luctu calami-
tates fercLant; scd cum majori securitate, utpote qui
procul csscnt aL iis, qui impcdircnt ipsos, ct inlcr ho-
mines essent, qui non timerent Judaeos, quod ipsum non
parum conduccLat. Scd ctiam in Cyprum migrarunt, uLi
magna sccurilas crat , et major liLcrtas. «Nemiui, inquit
»loqucLantur verLum, nisi Judaeis. » Non oL mclum homi-
num, quem nihih facicLant; scd legem scrvantcs , ct ipsos
adhuc tolerantes. « Erant autem quidcm AntiochiaB Cyprii
»ct Cyrcnaei; » hi maximc non curahant Judacos, « Qui
wloquchantur adGroccos, annuntiantcs Dominum Jesum.
Fortassis quod nescircnt hcLraice, Graecos illos vocaLant.« Cum vcnissct, inquit , BarnaLas , et vidisset gratiam
»Dei, »non diligentiam hominum , « Hortahatur illos per-
))manerc in Domino. » Fortc quod laudaret lurham ct ap-
proharet , idco phires converlit. Et quarc non Paulo scri
Lunt, sed Barnaham mittunt? Nondum viri virtutcm
noverant; ideoquc statuitur ut Barnahas tantum proficis-
ccretur. Quia vcro et multitudo crat, et nemo oherat,
ideo facilc fides gcrminavit, maxime quia nullam hic fcre-
bant tentationem, ct quia Pauhi» praedicahat, ncc jam
fugere cogehatur. Recte autem non illi famcm praidlcunt
eed Prophelae , nc onerosi iUi cssc vidcrcntur. Mirari vero
suhit, cur Antiochcni quasi despecti non indlgnarentur,
sed contenti csscnt doctorihus. Ita omnes fcrvchant crga
scrmonem. Qui non cxpcctato famis tcmpore, singuli pro
fcultate miseruii t.
III. Et ohserva quod inter Apostolos, aliis hoc commit-
iitur. Hic vcro Pauhis ct Barnahas depulanlur. Nec siiic
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 307/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXV. 3oi
gravl causa id proyisiim est. Alioquin vero initium erat,
tuncque non oportebat offendi. At nunc nemo id facit, li-
cet fames sit illa gravior. Non enim par rcs est commu-nem ferre calamitatem, et dum omnes abundantia fruun-
tur, paupcriores tantum fame laborare. Tunc fames erat,
et qui dabant pauperes. Pro facultate sua singuli, inquit.
Nunc vero duplex est fames ; sicut et duplex abundantia.
Fames gravis; fames non audiendi verbum Domini, sed
per eleemosynam cibum accipiendi. Tunc et qui in Judaea
pauperes erant, et qui Antiochias pecunias erogabant,
bono fruebantur; et hi magis quam illi. Nunc autem et
nos et pauperes in fame : illi quod necessario cibo egeant
nos quod in penuria misericordiae Dei simus. Hoc cibo
nihil magis necessarium fuerit. Hic non subcuntur mala,
quae ex saturitate oriuntur : hujus cibi non iu secessum
emittltur pars maxima. Nihil formosius, nihil sanlus animaquae sic alitur, omni superior est morbo, omni fame, omni
intemperie et segritudlne. Nemo illam capere poterit; sed
sicut adamautinum corpus , non fcrrum coederc valet,
non aliud qiiidvis; sic ncc animam elccmosyna firmatam
quldvis capere poterit. Quid, qua?so, illam caperc posslt
unquam? Paupertas? Minlme; in regiis enim penuariis
poslta est. An fur et lalro? sed Ilios perfoderc parietes
nemo valet. An vermis? sed hac etlam pernlcie superlop
est hlc thesaurus. An tlmor et Invldla ? At non hls capltur.
Sycophantiae et insldiae? Neque Illae; thesaurus qulppe
est inaccessus. Sed turpe fuerlt sl haec solum quoe eleemo^
synae insunt ostendcro, missis ils quoe contraria illls sunt,
Non modo enlm illa ab omnl invidia cst Hbera, sed et
benedlctlone fruitur multa ab lis qui illam accipiunt. SI-
cut enim inhumani et crudeles , non laesos solum habent
inimlcos , scd etlam eos qui nihll mall passi laesos mlse-
rantur, Inhumanosquc accusant; sic qul magnls afFecero
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 308/539
3o2 S. JO. CIIRYSOSTOMI AnCIIIEPISCOPI C. P. 1
bonis, non eos, qui acceperc lantum, sed et alios habent
laudaloiTS. Quid ab invidia liberos dico ? Ab insidiatoribus^
etiam; fui ibus et pariolum effractoribus llberantur. Neque
hoc solum incst boni; sed non modo non minuitur sub-
stantia, vcrumctiam augetur ct crescit. Quid Nabuchodo-
nosore turpius? Quid fcedius? quid iniquius. Impius erat
liomo. Mille indicia, mille signa vidit, et rcsipiscore noluit;
sedDel servos in caminum injecit, etiamsi postea adorave-
rit. Quld igitur Piopheta?«Rex, consilium meiHn placeat
» tibi : peccata tua eleemosynis rcdime, et iniquitatcs tuas
»miseratIonibus pauperum : forte erit venia delictis tuis*.»
Hsec ita dixit non dubitans : valde enim sibi persuasum
erat; sed ut iilum in majorem injiccret timorem, et majo-
rem hajc faciendi neccssitatem. Nam si aJOTirmando dixisset:
negligentlor illc fuisset. Sic et nos tunc maxime quosdam
urgcmus, cum dicimus: «Hortare illum talem, »nec addi-
mus ilUim auditurum prorsus esse; sedfortasse audlturum.
Nam cx dubitatione major ortus timor, magls impellit.
Ideo id illi non manifestum fecit. Quid dicis? Tantis-ne
impielatibus crlt venia? Etiam. Non est peccatum quod
non possit eleemosyna purgare, et extinguerc. Omne pcc-
catum cst illa inferius. Ad omne vuhius aptum pharmacum
est. Quid publicano cr3terius ? H(ec omnls iniqullatis occa-
sio est. Scd hanc totam abhiit ZacchcTus. \ide quomodo
hoc ostendat Christus, cum curavlt marsupium habere et
portare ea quae immittebantur. Paulus quoque dicit : «Tan-
» tum ut pauperum memores simus^ » Et in Scripturis pas-
sim hac de re agitur. «Pretlum animie viri, iuquit, divitia^
» proprlnc^ » Ghrislus vero , « Si vi^ perfcctus csse , vende
somnla qua? habes, et da pauperibus, et veni, sequere
»me\ »Ha3C vera perfectio est. Jviecmosyna vero non pe-
» Dan. IV, 24. — » Galat. n , 10. — ' Prov. xiii ,8.-4 Mallh.
lir^ ai.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 309/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOMi XXV. 3o3
cuniis modo, sed etiam operibus exercetur. Exempli causa,
possumus patrocinari, possumus manum porrigere, saepe
patrociniiim pliis servavit , quam pecunia&.
IV. Age ergo in praesenti omnia eleemosynae genera
Hioveamus. Potes per pecunias ? Ne segnis esto : potes per
patrocinium? Ne dicas , quia pecuniae non adsunt; hoc
Bihil est : nam boc magnum cst; ac si pecuniam dedisses,
sic alFectus esto. Potcs ministrando juvare? hoc facito.
Exempb gratia, arte medicus es? infirmos cura; et hoc
magnum est. Potcs consilio juvare? Hoc omnium optimum
est ct maximum , majusque lucrum habet : non enim hac
via famem , sed gravissimam mortem pcllis. Hoc A^^ostoli
bono pleni prorsus erant, ideo pecuniarum distributioncm
inferioribus commiltebant , dum sermone juvabant. An
putas parvam esse eleemosynam, animam anxiam, de ex-
tremis pericHtantcm , febris ardore detcntam , a morbo
posse Hberare? Verbi gratia, vides amicum avaritia deten-
tum? Miserare hominem : suffocatur ille? Extingue iUius
ignem. Quid igitur si non obtemperet? Tu quod tuum
cst facito , nec ignavus sis. Vides cum in vincuHs detineri?
nam pecunioe vere vincula sunt : ilhim adi , invise , cor-
solare , a vincuhs eripcrc conare. Si noHt, penes illum
culpa erit. Vidisti nudum et peregrinum ? Nudus enim
vere ei peregrinus in coehs est, qui rectam viam non cu~
rat. Recipe in divcrsorium tuusi, vestimentis virtutis
indue ilhim , da ilH civitatem in coelo. Quid ergo si et ego
jpiudus sim, inquies? Te ipsum indue primum, si nosti te
jutdiriiia edse , pkne scis te indui oportere : si nuditatis
hjUJusijnodunnTo.Sfti, nosse poteris quo opus sit vcstimento.
jQupt mi^ci^s serica veetimcnla gestant > yirtutisque vcs^
>tibjiis jn^rsus toiudae' sunt ? His ilks ve^iantviri sui< A^erum
mfl) tbdmi Itiuib illas; TOsttJs , has .Vohmt ? Hoc prisium fat-
rcitO«/iUa«uiii; Jvesliumi concu|Mscentiam ilHs' insinua ; o&-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 310/539
3o4 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
tende illls ipsas esse iiudas : de judiclo futuro dlsserc.
DIc : AlIIs nobls Illlc opus cst , non hlsce. Si me feratis,
ego nudilatem ostcndam. Nudus frlgorls tempore riget et
tremlt, contractus stat , rcductis brachils. In aestate vero
non item. Si igitur ostendero divltes viros et mulieres eo
magls nudos esse ,quo magls sunt vcstlti , nc aegrc fcratis.
Ouldergo, quaeso , cum dc gchcnna vcrba faciemus, de-
quc tormcntis IlHs : annon magis illl rlgcnt ac trcmunt
quam nudi iUi ? annon accrbc Ingcmlscunt , ct scse dam-
nant? Quld crgo quando aHqucm adcunt et dicunt : t Ora
))pro me; » annon cadcm, quae illi, verba profcrunt? At
non , licet multa dlxcrlmus , nondum manlfesta est nudi-
tas : Illlc vcro manlfesta erit. Quomodo et qua ratlone?
Cum scricis ilUs vcstlbus et gemmis amissis ; solis vcl vir-
tutls vcl vitli vestibus amlcli omncs ccrnentur; cum pau-
pcres gloria amlctl multa comparebunt; dlvitcs vero
nudiac turpcs ad suppllcla trahentur. Quld dellcatlus erat illo
divltc, qui inducbalur purpura ? Quld pauperius Lazaro ?
TJtcr crgo mendlcorum profcrcbat vcrba? Utcr quasi in
abundantla dcgcbat? Si quis domum multis ornet aulacis;
ipse vero intus nudus sit ,quod kicrum? Sic et nmllcrl-
Lus accldlt; domum quippe animc-c , corpus dlco , multis
decorant ornamcntis : matcrfamilias vcro intus sedct nuda.
Oculls animae utlmlni , et ostcndam vobls anlmae nudita-
tcm. Qua) cnim est anlmie vcstis? Virtus ccrte : quae nu-
ditas? malltla. Slcut enlm si quis llbcrum qucmpiam
exuat, crubcsclt, contrahltur ct fuglt. Sic si anlmam his
vestlbus non indutam intueri vellmus, erubcscit illa.
Quot putas nunc pudorc affici et in profundum descen-
dcrcs, ut quasl quodplam vclamentum qunercntes, ut ne
verba illa audinnt? Quae vcro illlus slbl mah consclae non
sunt, Inctantur, gaudcnt, dclcctanlur, ct dc dlclis hujus»
modi gloriantur. Audi dc bcata Thecla. IUa ut Paulum
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 311/539
IN ACTA APOSTOLORLM. HOM. XXVI. 3o3
videret, aurnmsuum dcdit : tn, ut Gbristum videas, neque
obolum dederis ; sed miraris quidem illius gesta , nec iml-
taris. Non audis quam beati dicantur misericordcs?
« Beati misericordcs , inquit, quoniam ipsi misericordiani
» consequentur^ » Quodlucrum a pretioslsvestibus? Quan-
diu ad hunc amictum inhiabimus ? Amiclamur gloria
Christi , illa pulchritudlne circumdemur, ut et hic iaude-
mur, et illic acterna conssquamur bona, gratia et bcnig-
nitate Domini nostrl Jesu Christi , cum quo Patrl et Spirl-
tui sancto gloria , imperium , honor, nunc et semper, et
in saecula saeculorum. Amen.
VV^VV\VVV»V\VVVV\'VVVVVX\V>\\V'\lvV\VV\^\%V\\VV*\\'Vv\AV'V'\v\\v\\A\XV\X\\\\>V\VV\\VV\\\S'V"i*.'V'A'V
HOxMILIA XXVI.
CAPUT XII.
Illo autcm tempore misit Herodes rcx manus ut affllgeret
quosdam de Ecclesia. Occidit autcm Jacobum fratrem
Joannis gladio. Mdens autem quia placeret Judieis, ap-
posuit ut apprehenderet et Petrum.Erant aulem dics
Azymorum^
I. Quod iUud dicit tempus? Quod mox sequebatur uti-
que : sed hic quidem hoc pacto , alibi vero secus. Cumenim Mattiiaeus dicit : « In diebus iilis venit Joannes pra^di-
»cans%- » non sequentes dies significat; sed illos in quibus
fieri contlgit id quod narrabat. Hoc qulppe more utitur
Scriptura; ahquando qucTe subsecuta sunt narrat; al:-
quando autem quae postea contigerunt , ac sl mox sequc-
rentur, rccenset. Bene autem dicit, « Herodes rex. » lllc
« MaUh. V, 7. - a Act. xn, i-3. - 3 Mallb. lu, i.
LXXXI.20
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 312/539
3o6 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCUIEPISCOPI C. P.
non erat is qiii cum Christo memoratur. Eccc alia tenta-
tio. Et vidc, quod inilio diccbam,quomodo res nectantur,
quomodo pcr quietem et per 3crumnas omnia contcxantur.
Non jam Judsi, non concilium; sedrex immitlit manus ut
aflligat. Major potestas, gravius bellum, maxime quia ad
graliam Judaeorum. « Occidit aulem Jacobum fralrem
» Joannls gladio. » Sine causa et ut casu contigit. Si quis
vero quaerat, cur id pcrmiserit Deus ; respondebimus pro
illis ipsis : prlmo quidcm ut persuaderct ipsis, se vel occl-
sos praevalcre, ut et In Stepbano contigit; sccundo ut da-
rct Judaois locum, post quamfurorem suiun exsaliavcrant,
resiplscendi ab Insania; tertio, ut ostcndcret ex permis-
sione sua Id factum essc. « Yldens autem qula placeret
j) Juda^is, apposuit ut apprebenderet et Pelrum. » O insa-
niam Ingentem ! Qua in re gratificabatur ipsis, cacdes gratis
et temere perpetrans? « Erat aulcm dies Azymorum. »
Iterum superflua Judocorum accuratio. Occidere non pro-
hlbcbanl , tali tempore taha patrabant. « Quem cum ap -
» prehendissct , mist in carcci-em , tradcns quatuor qua-
» ternionlbus mllltum ^ » Hacc cx furore et metu facln.
«Occldit, inqult, Jacobum fralrcm Joannis gladio. » M-
disli-nc illorum forllludlnem ? Ne quis enim dicerct, idco
ipsos slne periculo ct metu mortem adire,quia Deus cruc-
bat ipsos, ideo permlsit ut occlderentur, maxiineque Co-
rypha:'^, ut homlcldis ostcnderet , ipsos ncquc sic desisterc
ncquc prohibcri. « Pelrus itaque servabatur In carccre;
» oratio autem ficbat slnc Intcrmissione ab Ecclesia ad
wDcum pro eo^. » Erat tunc de capitc certamcn : quod
ille occisusesset , Id timorcm illis inc-utiebat, itcinque
(luod hlc in carcerem coiijectus esset. « Cum autem pro-
» duclurus eum esset Hcrodes , noctc illa Petrus dormte-
» bat intcr duos mlllles, vinctus calcnis duabus. Et custodcs
• Acl. xn, 4' — ' Ib'd. 5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 313/539
IN jVGTA .APOSTOLORUW. HOM. XXV^,v. ^Jf
ante oslimn cu&todlehant carcerem» Et^cce Angelus Do-
mini astilit, .et Imnen, i-efulsit in ha]>itaculo. Percussoqua
latere Petiri ,,,excita\ it illum diccns^. Surgevclociter : et ce-
» cideruntcatenaGilliusdemanibus*. » Vide, illanocteipstim
^ripuit. «Et,lumQn r<iiiilfiit in l^abitaculo^ »ne putaret esse
spec truro. Lucem; yera nerao yj[(^t praeter illum. Etiamsi
enim lioc itwfactumfiierltj.id tamcn ille phantasiam essie
putahat ,q^uod rcsinefxj>cGtataesset!; nlsi Ita factumfulsset,
multo magissusplGatm^userfit, Ita
contra mortem acieminstruehat : idque qula post quam multis diehus isllc man-
serat , nondum ei'eptiis fujsset. « Et cur, Inqules, non per-
misitDeus ut in manus inciderct Herodls, et tunc crlpult ?»
Quia illucl in 4iTP<^i'Gm conjecisset; hoc autem pro illisi
fiehat. Neque eplm pulatum fciisset ipsos esse homines, fei
cvnani^i idiv initus fecisset. Circa Sliephanum autem quld non
fecitf^fjXo^iT^ tanquam Angell vultum els exhihuit? Quidi
autei;n Bt lilc reU^o rellclum est? « Djisxit a-utem Ano;eUis ad
)»enm. PraEcinge tCj,etcalGea te GalJga« tuas^. » lilc etiaiii
ostcndit rem iion ex dolo faciam fuis$e. Nemo eniiii qui
festlnus fodcre yellt, taniam adhihet ouram , ut eliam ca-
ligas acciplat, et se: prajcingat. « Feeit autem slc, et dlxlt
»,ilii : CirCfUmda tlhl yestlniqntum tuum, et sequereme.
5>;,pf egressus scquehatur eum. Et nesciehat quod verni»
j^e^, ,quo4 fkhat per Angelum : cxistimt»hat auteni sc Ti^
i)j5^D[i, TldjQre. Transeuntes autem j)r4mam et seeundajrtl
jcustodiam, T-eneruiit ad portam ferreain, quae dncit a-d
))civltatem, quie ullro dpcrta est eisM* » JSccte secundum
slgnumw Cutti iljscessit AB^elUSy tuiic i«lcllexit Pek-ug.
« Et exeunl-c^ processerunt vicuBQ umtm> et continuo dlis^
? cessit Angelus ah e6. Et Petl^«^ akl se Ji^ver^is <llxit : Nunc^isclo quia TCre misit Deminus Aiigckm «uiun , et erlpuit
» me de manu Hcrodis , et de onmi expectatione plehis Ju-
? Act, xii, 6, 7. — » Ibid. 8. — 3 lbi(i. 9, jo. .^/ ,^ ^y.^n
20,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 314/539
3o8 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
5)dceorum*. » Niine sclo, inqiilt, non tunc. Cur res iia
agitur, ncc Petrus in rei gcsiae sensum venit, etsi tali frue-
retur llbcrallone,quando omnes soluti erant? Confesiim
TultillumlIbcrari,etposiea in rei sensum venire. Quod vero
catenae de manibus ejus ceciderlnt , magnum erat signum
quod non fugeret. « Conslderansque venlt ad domum Ma-
»rla3 mairls Joannls, qui cognominabatur Marcus, ubi
» erant mulil congregati et orantes. Pulsante autem Peiro
»osiium januoe, processlt puella ad audlendum, nominc
»Ilhode. Et ut cognovlt vocem Petrl, priegaudio non apc-
»ruit januam^. » Perpcnde Petrum non statim accederc,
sed prius Lneta suls nuntiare. « Accurrens auiem nuntiavit
»siare Petrum ante januam. Illi autem dixcrunt ad eam :
» Insanls. Illa autem aflirmabat slc se liabere *. »
II. \ ide et ancillas pletate plenas. Pr» gaudio non apc-
ruit osilum. Illi vero re ita gesta renuebant. Illa aflirma-
bat sic sc habcrc. «Illi auicm dlcebant : Angelus ejus est.
» Petrus vero perseverabat pulsans. Cum autem aperuissent
» viderunt eum, ei obstupuerunt. Annuens autem eis manu
»ut tacerent, narravit eis quomodo Deus eduxisset eum
»de carccre, dixltque: Nunilatc Jacobo et frairlbus hoec.
»Et egressusabilt in aliuni locum'*.
wRepeiamusIgltur
serlcm narralionis. « Illo autcm tcmpore , inquit, mlslt
» Herodcs rex manus, ut aflllgeret quosdam de Ecclcsla.
Quasi fera temere et slne causa omnes invadli. IIoc cst
quod diccbat Christus : « Calicem quem ego bibiiurus sum
n blbetis ; etbaptlsmo quo ego baplizor, baptlzablminl^ Oc-
»clcllt aulem, inqult, Jacobum fratrcm Joannis gladio. »
Et cur, inquics, non slailm Pelrum occidlt? Causam scrlp-
tor aficrt. «Erant enim, i iqult, dles Azymorum : »et ejus
necem volcbat cum majorl celebrltaie fieri. Illi igitur ob
ij f}fi
* Act. XH, •— a Ibi4. 12-14. — ' IbiJ. i5. — < Ibid. 16, 17 —Marc. X, S5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 315/539
IN ACTA APOSTOLOnUM. IIOM. XXVI. ^OQ
admonllionem Gamallclis jam a co^dlbus abstlnebaiit; allo-
quin vero nequc causas inveniebant; sed per allos ca Ipsa
macbinabantur. Quia veroalius erat Jacobus, frater
Do-mini, ideo designavit dicens , « Fratrem Joannls. » Vides-ne
rerum summam penes hos tres fuisse, maxime vero penes
Petrum et Jacobum ? Hoc maxime condemnatlo lUorum
erat. Non enim jam humana praedlcatlo ostendebatur, et
vere implebatur ilhid, « .^stimati sumus slcut oves occisio-
))nis*. Videns autem, inqult, qula placeret Juda^Is, appo-
.» suit ut apprehenderet et Petrum. t> Placebat Cffides iniqua.
Magna Herodis insanla ; absurdis eorum cupidltatlbus ser-
vicbat. Cum oportuisset cnim contrarlum facere, et illo-
rum impetum coercere; ille contra incitabat quasi carnifex
quldam aegrotantium, non vero medicus : etiamsi mlllia
exempla haberet, et avi et patrls Hcrodis; et quomodo ille
quldem propter CcTedem infantlum magna sublerlt mala;
hic vero, Joanne caeso, grave bellum excltavcrlt. « Quem
)) cum apprehendlsset, inquit, mlslt In carcerem. )> Metuebat
ne propter tlmorem ex morte Jacobi conceptum secederet
Petrus. Et ut in tuto poneret, misit in carcerem : quo ac
curatior custodia , eo mlrablHus spectacuhim. Hoc autem
Petro conducebat, qui hinc probatlor effectus est, et for-
tltudlnem suam exhibuit. «Oratio autem, Inqult, ficbat slne
» intermlssione. » Amoris indicium erat oratlo. Patrem om-
nes quxrebant, patrem mansuetum. Slne intermlssione,
inqult, oratio pro illo fiebat. Audite quo essent afFectu erga
doclores suos. Non tumultuabantur, non turbabantur; sed
ad oratlonem vcrsi sunt, verum et inexpugnabile commi-
litium : ad illam confugiebant. Non dicebant : « Humlhs ego
»ct nullius prctii pro illo orarem? » Quia cnlm ex charltate
agebant, nihil hujusmodi cogltabant. VIs discere quanta
vel inviti fecerint? Illos probatlores exhibuerunt, hos diU-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 316/539
0^H9 S. S(y. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
gentiores fecenmt. EiTiVfci lentatldnes Wfestodie Indtacife^;
^liilli chdrioies essent. <fGum aitteni prodiicturns enm esset
T>'.l!eri>des, inffnit, 'tiocte flJcl Pbtnis (!'6Wniel)at.))T5'dte Pc^-^
triim dormicntem, nec tei^rore vel metn detentnm. Eaipsi
%^te cjtia prodticendtis erxrt, dbriiiielba^, omnia in DenM^cjlciehs. Nec simplrciter dormicbat, sca.^'inter dnos mili-
^es, TinctiTs catenis diiabns. Vidcs-ne q^iiftm accurala cus-
tb(Ma?«Et ecce Atigclus I>t>niini , iriquit, astitrt diceiis':
^trge velocfter. »I>Ormichant simiil custodes : icleo nihil
^estorum senserunt. Lumen Tcro rcfulsit, ut ct vidcrct et
audiretl^eirusj nec pntaret pliantasiam esse. Ne verosegmtcr
a^cfi^eV, }aKis( ejils percutitViidfjue modo audit, « Surge ; »
^ii' eiitim aiddftitr * « Velbciter : » l^tii arcte dopmiebat.
«fExfslimabat aufein se visutn videiv, incpiit. Pcrtransivit
^falem prlmam et sccundani icustbdiam. » Ubi nunc simt
teT^lieiP
Quomodo perlransici^it' dicant n^bfeis. Sed non^oftWmt
: qoamvis proptCr hoc illum accin^i jubeat et
JCMcenri, et binc rlli pcrsuadeat lioc non csse phnnlasma ;
\ikiae somniuii exculeret, scirctque rem esse vcram. Ideo
stalim, ceciderniit catcnae de maniLus ejus. Bt audivil
^wSi^rge velociter. » JibC'vei^oiionp^rturbanlis est, sed mo-
n^tls ne difFcrret. «Et nesciebatj iricjtiit, quia Tcriim dst
^id quod fiebat per Angelrirn : cxiktliliabat aiitem se visum
^videre. » Jure, obi^erum gestarurii sublimilatem: " ''"'' ^
.111. Yides-ne quanta sit signi luapiitudo? Qiiariri^per-
^oeftat videntem ? qncim iilcredibire ilTud videalur? N^ini
si Petrus tanto tempoi^e se visimi vidfere exislimabat , etsi
prfficinctu^ et <i;alceatn.<; quid alius non passus esset?
"^«frjTranseimtes , iriquit,priniam et Vecundam custodiani
s>'venerunt ati portam lcn^eam. EVexeuritcs processerurit
'»^i4cufri tmnm : et' cdntiiirio d^Iscessit Augehis ab ep. » Qaae
ifittis' ftictaf sunt niiraMlIora erant :'hoc vero deinceps
humanius. Curn nihil erat impedimenii discessit AugelUs.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 317/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXVI. 01 I
Neqnc enim pertranslsset Petrus, cum tot essent obiccs :
verc namque stupor aderat. « Nunc scio, inquit, quia vere
wmisit Dominus Angelum suum, et eripuil mc de manu
))Hcrodis, et de omnj cxpectatione jalebis Judaeorum. »
Nunc , non tunc qnando in carcere eram. Consideransque
»venit in domum matris Joannis. Quid sibi vult illud
considerans ? Cogitans ubi esset. Velhoc igitnr considera-
vit; vcl quod non oporteret utcumquc abire, sed benerac
tori viccm rependere. Quod ille considerans, vcnit in do-
mwm Mariae. Quis est hic Joannes? Forte is qui semper
cumilliserat; ideoque cognomen ctiam ejus posuit. Vid«e
quantum sit bonum afllictio; quantum noctu precanles
proficcrent, quamvigiles hinc eflicerentur. Vidisti-ne quan-
tum kicrum ex caede Stephani? Vidisti-ne quanta cx hoc
carcere iitililas? Non enim ulciscens Deus injuste laeden-
tes sic magnum osle-ndit Evangelium. Scd in ipsis laeden-
tlbus nihil mah patientibus ipsas tribuhitiones pcr se mag-
num quid esse ostcndit, nc vel ab illis eripi , vcl uUionem
sumi quaeramus. Perpende quomodo ancilla^ apud cos in
pari prelio essent. « Prae gaudio , inquit, non aperuit. » Ere
autem ita factum est, ne ct ihi statim videntes obstupcs-
cerent, et non crederent , sed mens illorum exerceretur :
ei quod nos facere solemus, anciHa quoque facere depre-
hensa est : illa namque curabat rcm laetam nuntiare : laeta
quippe res erat. Illi vcro dicebant ei : « Insanis. Illa autem
waflirmabat sic se habere. Illi autem dicebant : Angelus
wejus cst. »Hinc verum probatur unumquemque nostrum
Angelum habere. Et unde in mv?ntem subiit illis Angelum
€sse? A tempore illud suspicabantur. « Ut autem perse-
»verabat pulsans, inquit, cum aperuissent, vidcrunt eum
» et obstupuerunt. Ille vero annuens manu , » silentium
magnum fecit, ut audiretur. Optatior deinccps Discipulis
erat, nan modo quod servatus esset; sed eliam quod ades-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 318/539
3l2 S. JO. CnRYSOSTOMI ARCIIIEriSCOPI C. P.
set ct accedcret. Discunt maiiifestc familiares; discunt
ct alieni, si credere velint : sed nokierunt. Hoc ctiam ia
Christo faclum est. « Nunliate, inquit, Jacobo et fraliibus
»ha}C. »Vide quoniodo vanam gloriam non qucTrat. Non
eniiii dixit : « Lndiquc hccc omnibus nunliate; scd, fratri-
bus. « Et abscessit in alium locum. «Neque enim tenlabat
Dcum, neque sese in tentaliones injicicbal. Ilhid enim
jussi tantum faciebant. « Ingressi, inquit, in templum, lo-
» quimini populo » : audierunt et stalim obseculi sunt. Hoc
vcro jam non dicit Angehis; sed ut silenlcr abscedat, et
noctu educto dedit facullalcm scccdendi. IIoc autem fac-
tum estut discamus mulla humano more dispcnsala fuisse,
iit nc iile ilerum periclitarelur. Ne enim post disccssum
cjus dicerent Angclum cjus csse, hoc prius dixerunt, et.
postca ilhun vidcrunt, qui hanc opinionem sustulit. Si
Angelus fuisset, non pulsasset forcs , nec secessisset in
alium locum. Confirlnat eliam illos quod non in die fac-
tum sit, Hi soluti prccabantur, illc vinctus dormiebat. Si
putasset rem quac agcbatur veram esse , perterritus fuisset,
nec memor gestorum. Nunc autem quasi in somno videns,
slne perturbatione erat. « Venerunt, inquit, ad portain
» ferream. » ^ ide quam firma esseti « Transeunles, inquit,
»primam et sccundamcustodiam , vcncrunt ad porlam
j>ferrcam. » £t cur , inqules, non per sc ipsos hocfaciunt?
Quia hac in re Deus illos honorat, quod per Angelos eruat
ipsos. Quid crgo? Cur non sic in Paulo faclum est? lllic
e re fuit, quia custodem carceris credere oportebat; hic
vero solum opus erat Apostolum libcrari. Alioquia vero
Deus diverse omnia dlspcnsat. Illic Paulus hymnos cane-
bat,hic Pctrus dorniiebat. Ne ergo occultemus miracula
Del. Sed ad utilltatem nostram hicc divulgarl curemus, et
ad aliorum asdlficationem. L t eniin admirabills hiit qul 11-
gari voluit; ita admirabilior qui non prlus dlsccssit, quam
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 319/539
IN ACTA APOSTOLORUF. IIOM. XXVI. 3l5
suis omnia nunliasset. Dixitque. « Nunliatc Jacobo ct fra-
» triLus. » Cur diccre jubet ? Ut illi gaudeant, ut ne soUiciti
sint : ut per hos illi discant, non ipsi per illos, sic dc infe-
riori parte curam gcrcbant. Nihil ergo moderata afilictione
mclius. Qualcm putasillorum tunc fuisse animam ? Quanta
vohiptatc plcnam? Lbisunt nunc mulieres quae tota nocle
dormiunt? Lbi liri qui neque in lecto se vcrsant ? Vides-
nc \igilcm animam ? Cum uxoribus, pueris et ancilHs Deum
celcbrabant, per tribulationcm puriorcs ccelo circcti.Nunc
vero si parvum vidcamus pcriculum , concidimus. Nihil
Ecclcsia illa splcndidius. Ipsos imilcmur, asmulemur. Non
idco facta est nox, ut per lotam dormiamus ct otiemur.
Hoc testificantur artifices, negotiatores , mercatores. Ec-
clcsia Dei media surgit nocte. Surgc et tu , et vide stella-
rum chorum, profundum silentiuni, quielcm multam.
Obstupesce de Domini tui providcntia. Puwor tuncest
anima, lcvior, subtilior, sublimis, cxpcdita. Tcnebric ipsa?,
silcntium multum , in compunctioncm inducere possunt.
Si vcro ccelum respicias stellis quasi innumcris distlnctum
ocuhs , omnimoda vohiptate frueris , crcatorcm statim
mcntc rcputans. Si cogitaveris eos, qui interdiu clamant
rident, exultant , saHunt, injuste agunt, avaritiae student,
minantur, innumcra mala infcrunt, tunc a mortuis nihil
diffcrre, humanam omnem arrogantlam damnabis. Som-
nus acccssit, ct naturam supcravit; imago cst morlis et
consummationis. Si vicum rcspexeris , nullam vocem au-
dics; si domum, omnes videbis quasi in scpulcro jaccntes.
Ilaec omnia possunt animam excitare, ct ad cogitationem
consuminalionis inducere.
IV. Hic vero mihi et ad viros et ad muhercs sermo est.
« Flccte genua, ingemisce, Deum precarc ut tibi sit pro-
pitius : » nocturnis ille precibus magis flcctitur, cum re-
quicl tcmpus inluctum verteris. Recordarc vcrborumregis
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 320/539
3l4 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
iUIus: « Laboravi in gemltu meo, lavabo per singnlas noc-
f tesleclummenm, lacrymis meis stratum meum rigabo*.
m Quantumvis deliciis ailluas, non magis quam ille; quaii-
tumvis si-s dives, non es dltlor Davidc. Iterumque ait ille:
« Media noctesurgebam ad confitendum tibi super judicia
j>justitia3 tuae ^. » Tunc vana gloria non te exagitat : quo-
modo posset enim, omnibus dormientibus, ncc videntibus?
Tunc ncc ignavia nec oscitantia invadunt : quomodo pos-
sentenim, cum tot tr.ntaquc aniinam excitent ? Post talia
pervigilia soranus suavis est , et revelationcs mirabiles.
Hoc fac et tu vlr , non sola mulier. Sit Ecclesia domusviris
et mulieribus constans. Ne quia tu solus vir, ipsasola mu-
lier est, putes id impedimento esse. «Namubiduo fuerint
» congrcgati in nomine meo, inquit, illic sum in medio
» eorum ^ » Lbi Christus medius , ibi magna multitudo est.
Lbi Chrisliig, necesse est Angelos esse et Archangelos et
ahas Potestates. Non igitursoH estis omnium habcntesDo-
miuum. Piursus audi Prophetam dicentem : « MeHor est
»unus faciens voluntatem Domini, quam mille iniqui *. »
Nihll infirmius multis iniquis; nihll fortius uno, qui se-
cundum Dei lcgem vivit. Si tlbi sint hberi, excita illos : et
sit omnino noctis tempore domus Ecclesia ; si vero sintte-
neri , nec vlgilare possint, unam alteramve cmittant ora*-
tionem et quiescant. Tantum surge , et iUud in consuetu-
dine pone. Nihil hoc promptuario mehus,quod tales
preces suscipiat. Audl Prophctam dicentem : « Si niemor
»fui tui super stratum meum, in matutinis medltabor in
» le ^. » At dlces per diem: a Multum laboravi, nec pos-
sum. » Haec obtentus sunt et cavillationCs. Quantumvis
enim laboraveris , non quantum faber aerarius,qui tam
gravem malleum ab aUo ad usque prunas demiltit , et fu-
' Psal. VI, 7. — » Id. cxviit, 62. — 5 Matih. wiii, ao.— 4 Ecdl. xvt, 3.
— ' Psal. Lxii, 7.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 321/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXVI. 3l5
nuim toto corpore exciplt : et tamen maximam noctis
partem ea in re consumit. Nostis etiam , mulieres , si
qoando nobis in agrum concedere opus fuit, aut ad per-
vigiMum ,quomodo per totam noctei>? ilK vigilant. Et tibi
ergo officina sit spiritualis. Non ut ollas et lebetes; sed ut
animam tuam pares, quoe et serario et aurificemulto mclior
est. Animam peccatis inveteratam induc in officinam con-
f6ssionis. Malleum a summo induc , id est, verborum dam-
nationem. Accende ignem Spiritus. Multo praestantiorem
artem habes. Non aurea vasa concinnas, sedauro omnipre-
tlosiorem animam sicut aerarius tractas. Non vas corporeum
apparas ; sed animam a saeculari phantasia liberas. Adslt
libi; Jtticerna , non haec ardens , scd quam memorat Pro-
phfita. « Lucerna pedibus meis lex tua ^. » Accende ora-
tionibus animam ,* si satisiilam habere videris, educ, effi)rma
iUam ut vis. Ca^ede mihi, non sic ignis rubiginem purgat,ut nocturnaoralio rubiginem peccatorum nostrorum. Re-
vereamur, si neminem allum, saltem nocturnos custodes.
Ilii ob humanam legem circumeunt in frigore multum
ciamantes, et in vicls gradlentes, saepe madidi, vel rigen-
tes , idque propter te tuamque sahitem , ac pecuniarum
tnarum custodlam. Ille pecuniarum tuarum tantam curam
gerit , tu vero nec animam tuam curas. Non te cogo ut
sub dio clrcumeas sicut ille , neque ut altum clames et di-
rumparls ; sed ii^ Ipso penuario vel cubiculo flecte genua,
prccare Dominum. Cur ipse Christus pernoctavit in monte?
Annon ut nobls exemplo esset. Tunc respirant planta^, in
nocte dico : tunc anima, plus quam illae , rorem excipit.
Quae in die sol adusslt, eanoctu rcfrigeranlur. Maglsquam
pos nocturnae Ircrymae contra concupiscentias, et contra
omnem ardorem aestumque demittuntur , nec sinunt grave
quidpiam pati. Nisi autem rore illo fruatur anima, interdiu
» Psal. cxviii, io5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 322/539
3l6 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
aduretiir. Verum abslt ut aliquls vestrum ab Igne iilo exu-
ratur. Sed utlnam nos omnes rcfrigeratl et divlna fruentes
clementla, a peccatorum sarclna liberemur, gralia et be-
nignitate Domlnl nostrl Jcsu Chrlstl , cum quo Patri 'et
Splritul sancto glorla, impcrium, honor, nunc etsemper,
et in sa?cula saeculorum. Amen.
VX'^V\VVV\\V\ VXVV\^ V\V .X^VVVVVVVV^VVVVVVVVV VVViVVV^A VV\ (\V t.V> VV\ VV\ \\^ v\XVV\VV\xV\ Vv\ vvvvvv
HOMILIA XXVI r.
GAPliT XII.
Facta autem die, erat non parva turbatlo inter milites,
quidnamfactum csset de Petro. Herodes autem cuni re-
quisisset eum, et non Invenlsset , Inqulsltlonc facta de
custodibus, jusslt eos abducl : dcscendensque de Jud.Ta
Caesaream , ibi commoratus est*.
I. Multi dubii quairnnt, cur Deus illos olim Infantes
proptcr se occlsos ncglcxerit , et nunc rursum milites prop-
ler Pctrum inlcrfcctos : ctsi potucrit illos cum Pclro scr-
vare. Sed sl cum Pctro mihtcs cduxissct Angelus ; id pro
fuga habltum fulsset. Cur ergo , inquies , non aliter dls-
posuit ? Nam quale damnum nunc factum cst ? Si con-
slderemus eos, qui Injusle pas i sunt, nihll damni ac-
cepisse , non h.TC quacremus. Cur cnim non dicls etiam de
Jacobo : « Quare ilhim non crlpult ? » Alloquln vero
non erat adhuc judicli tcnipus , ut singuhs pro merlto da-
retur. Sed neque Pctrus Injecit illos in manus ejus. Hcrodes
ergo aegre fcrebat, quod dchisus essct, sicut ams suus dc-
hisus fucrat a Magis ; hinc dissccabantur ct risui erat ex-
positus. E re autcm fucritscriptoris audire vcrba : « Facla
» Acl. xii, 18 , 19.
1
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 323/539
IN ACTA APOSTOLORIM. HOM. XXVII. SlJ
»autcm (lie, inqiiit, erat non parva turbatio inter militcs ,.
» quldnam factum esset dc Petro. Hcrodcs autcm cum rc-
» quisisset cum et non invcnisset , inquisitioncfacta dc cus-
» todibus, jussitcos abduci. » Etiamsi inquisitionem faciens
audissetab eis ,quod rellctic fuisscnt catenai
, quod calccos
accepisset, et quod usque ad illam noctem secum fuisset.
Sed quid occultarunt ? Cur non ergo ct ipsl fugcrunt ?
Atqui oportuit ipsum hoc mlrari et obstupesccrc. Dcmum
ex illorum nece manifestum est omnibus ct Dei miraculumet ilJius scelus. Sed vidc quomodo hic ea non occultct, scd
et historiae memincrit , ut doceat nos. Dcinde ait : « Dcs-
» cendensque a Judoea Cresaream , ibi commoratus est.
»Erat autem Herodes iratus Tyrlis et Sldonlis ; at illi una-
T> nlmcs vcnerunt ad eum : et persuaso Blasto,qui crat
» super cubiculum rcgls,postulabant pacem , eo quod ale-
» retur regio eorum ab illo. Statuto autcm dic Hcrodes vesti-
»tus vestc regia , sedlt pro trlbunali, ct concionabalur ad
»eos. Popuhis autem acclamabat : Dei vox, non hominls.
» Confestlm autem pcrcussitcum Angchis Dominl, co quod
» non dedisset glorlam Dco. Et consumptus a vermibus ex-
» piravit. Verbum autemDcicrescebat etmultlphcabatur*.»
Non parva rcs hoic est. Statlm illum uUio Invasit : etsi nonpropter Pctrum invaslsset , at proptcr arrogantcm ilhus
concioncm. Atqui etsl ilH acclamarunt, inqules, quid hoc
ad illum ? Quoniam ipsc vocem excepit, quoniam se dignuni
putavit tali aduL^tione. Pcr hunc maxlme crudiuntur qui
temere adulantur. Perpende item utrosque merulssc pce-
nas; hunc autem plccti. Non enim judicli tcmpus nunc
est ; sed magls noxium supphcio afficit, illis diraissis ut
hinc lucrum acclpianl. « Et verbum Dci crescebat, inquit,
»et multlphcabatur. » Hoc est, ca peracta re. Vidisti-ne
Pei ojconomlam ? « Barnabas autem et Saulus reversi sunt
' Ac(. xn, 20-a^4.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 324/539
3l8 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISGOPkL C. P.
j> ab Jerosolymis expleto ministcrio, assumpto JoanBe, qui
j) cOgnominatiis cst Marcus *. Erant autcm quidam in Ec-
»clesia quoe erat Antiochiae, prophct<c et<loct'ores,-Bad'-
»nabas et Simcon, qui vocabatur Niger, ct LuCius.Cyrc-
»nensis, et Manahen Ilerodis Tetrarcliae colkctaneus , et
» Sauhis ^ » Adhuc Barnabam prii.vum memorat : noa<luat
enim clarus eratPaulus; nondum signum aliquodfocefat*.
« Ministrantibus autem ilHs Domino et jeJHtiantibus^ dixa^
» Spirilus sanctus : Segregate mihi liarnabamet Sauiufiak^
»opus, ad quod vocavi eos. Tunc jejunanles et oraaies
» imponentcsque eis manus, dimiscrunt illos \ » Quidest
« Ministrantibus? » pracdicanlibus. « (Scgregatemihi,iin-
» quit, Barnabam et Saulum. » Quid sibi vuit, « Segrcgalo
»mihi? » Ad opus, ad apostoh\Lum. \,ide rursuina quibus
ordinentur. A Lucio Cyrenaeo et Manahe; imo a Spiritu.
Quanto enim minores pcrsonae, tanlo clarior apparct Dci
gralia. Ordinatur demura in apostobtum, ut cuin potes-
tate praedicet. Quomodo igituripsc dicit : « Noa ab homi-
»nibus, nec per liomines ^ ? » Non ab hominibus dixit, «t
declararet non homincm ipsum yoc^sse vcl adduxisse. Nc-
que per liomines ,quia non ab alio
,quam a Sjjiritu missus
est. Ideo sic addidit: « Hi itaquemissi a Sjpiritu, dcsccn-
» derunt Seleuciam , inde navig^runt in Cyprum^ » ,Sc4
superius dicta -explorcmus. « Facta autcm die , crat turba-^
»tio non parva propter Pctrum. Et inquisitione facta de
»custodibus, jussit eos abduci. » Ita scnsu dcslilutus fuil^
ut etiam injustc punire aggredei-etur. Ecce causam illoruMi
defendo. Yincula erant, custodes Intus , ,carcer clausus,
nusquam perfossus parics , omncs cadem diccbant, homo
ilie raptus non est , cur illos condemnas? Si soivere vohiis-
Sent , vei antc soivissent, vci simyl exissent» Sod pccunias
> Act. ui, 35. — • I(L xiii, I. **- i ibidi:»,3u — * Galbt. i> i. — » Act»
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 325/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXVII. Sl^
acceperunt ? Quomodo qui iieque pauperi erogarepoterat,
his dedisset ? Neque enim fractae catenne neque solutoe sunt,
Oportebat videre rem esse divinam , non humanam. Deindc
quia historiam memoralurus erat , ideo etiam nomina po-
nit, ut probetur omnia vere dici. « Et persuaso , inquit,
))Blasto qui erat super cubicukim regis, postulabant pa-
» cem. )) Hoc faciunt quia fames erat. « Statuto autcm die
» sedens Herodes pro tribunaH , concionabatur , inquit.
y> Confestim autem percussit eum Angekis Domini et con-
» sumptus a vermibus expiravit.»
H. Hoc et Josephus * dicit quod in longum morbum in-
ciderit. MuUi itaque hoc nesciebant; Apostohis vero nar-
rat. Verum ignorantia illis proderat, dum Herodis casum,
iQorti Jacobi et miUtum caedi imputarent. Pcrpende ;
quando Apostohim occidit , nihil taie fecit : quando illos,
nihil dicebat. l.tpote dubius ergo et confusus ex Judaea
CcTBsaream venit. Mihi videtur, cum illos abducere vellet,
ad hos venisse ut sese purgaret. Irascebatur enim illis
dum his sic gratificaretur. Vide quam vanae gloriae cupi-
drus homo esset. Gratiam iUis daturus concionatus est. Jo-
sephus vero ait ipsum veste spleiidida, et argento intexta,
amictum fuisse. Yide etiam quam adulatores essent illi
et Apostolorum sensum. Quem enim gens tota colebat,
bunc illi respuebant. Tunc iUis datum est ut respirarent,
etmulta parta suntbona ex iUius ultione. Quod si ille, hoc
audito , « Vox Dei, non hominis , » hcet nihil dixerit,
taha passusest; muho majora Christus, siDeus non fuis-
set, passus esset, qui semper dicebat : « Verba mea non
»mea sunt , » et, « Ministri mei utique decertarent% »
simihaque. Hle vero fcede et miserabiHter vitam cLiusit
et nihil ex eo rcHquum. Perpende item quomodo Blasto
assentiatur, et quam facUe miser iUe homo irascatur, et
* Yide. Josephum. Lib. xix, c. 7. — » Joan. xiV) 10, et xymi, 36.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 326/539
320 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
poslca mitigctur, ubiqiie populi scrvu§ , niliilque liberum
habens. Considera item aucloritatem Spiritus sancti.
« Ministrantibus autem illis Domiiio , inquit, et jejunan-
»tibus , dixit Spfritus sanctus : Segregate mihi Barnabam
» et Sauhmi, » Quis ausus csset, nisi tanta potestale fultus,
haec dicerc ? Hoc autem fit , ut non simul ipsi maneant.
Yidit illos majorem habere virtutem, et pluribus possc
sufriccrc. Quomodo autem iUis locutus est? Fortc per
Prophclas ; idco ante dixit, et Prophetas fuisse et jeju-
nassc atquc ministrassc , ut discas muUa sobrictate opus
fuisse. Antiochioe ordinatur, ubi praedicat. Cur non dixit :
li Domino scgregatc . » sed , « Mihi ? » Ostendit unam esse
potentiam et virtutem. Vides-ne quanta res sit jcjunium?
Ostendit Spiritum omnia fccisse. Magnum quoddam bo-
num cst jejunium : non termino circumscribitur. Cum
ordinare oportebat, tunc jejunant : et jejunantibus illis
dixit Spiritus. Jejunium vero non hoc solum est : sed
etiam abstinere a dehciis,jejunii species est. Hoc tantum
cgo impero ,* non jejunate, sed a dchciis abstincte. AH-
menta quoeramus, non corruptionem; ahmenta quacra-
mus, non morborum occasiones et spiriluahum et corpo-
reorum. Ahmentum qu?eramus , quod vohiptatcm quidcm
habeat, non vero dehcias molestia plenas. Illud suave est,
hoc perniciosum; iUud voluptas est, hoc labor; iUud se-
cundum naturam , hoc praeter naturam. Dic cnim mihi
si quis daret tibi toxicum ad potum , nonne hoc proeter
naturam essct? Si quis hgna et lapides, nonne aversarcris,
et quldcm merito ? Praeter naturam enim hoc est; ut et
dehcia^.Nam ut in civitate, quae obsidctur, magna pcrtur-
batio et tumultus cst, inimicis ingredi conantibus; ita et
in anima accidit, dum vinum et dehciae supcrvcniunt
u Cui voe, cui tumuUus^ cui molestiaj et nugoe, cui judi-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 327/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXVII. 321
;)clum? Nonnc iis qui vinum assiduc potant? Cujus lippi
Dsint oculi*?» Vcrum quiclqnid dixerimus , non averte-
mus eos qui deliciis dant operam , nisi alium aggredia-
mur animimorbum. Et primumcontra mulieres sit sermo.
Nihll lurpius muliere dcliciis dedita : nihil turplusebriosa :
obscuralur enim flos vultus ejus, turbatur serenitas et suavi-
tas oculorum ,quasi nubc quadam solares radios subeunte.
Px.es est illiberalisetservilis, atque ignoblhtateplena. Quam
insuavis est muh*or vinumspirans, quodoleat et corruptum
slt; cum cructat carnium corruptarum humorem, aggra -
vata ut surgere nequeat, rubicunda phis quam par est,
oscltans, et caliglne oftusa ? At non tahs est illa qute a
voluptate absllnet; sed honesta , temperans et formosa :
nam anlml composillo muUum corpori afTert decorem. Ne
putes enlm a corporaH solum specie hoc fleri. Da formo-
sam puellam, turbulentam, loquacem, convlclantem
cbriosam , sumptuosam : nonne quavis fceda et turpi de-
fcrmlor est? Si vero pudorem habeat, si taceat, si eru-
bcsccre dldiccrlt, ac modestc ioqui , si jejunare, duplex
est pulchritudo , major forma, gratior vultus, castltate et
ornatu plcnus. ^ is jam dc vlris ioquamur. Quid ebrio
turpius? rudlculus cst famulis , ridiculus hostibus, mise-
rabllls apud amicos , omni damnatione dlgnus : fera magis
quam homo. Nam multis Ingurgltari pardi, leonis et ursi
cst. At illa sic merito facuint : non habent enim anlmam
ratlonalem. Quln et illae si ultra mensuram a natura defi-
nitam edant, toto corpore corrumpuntur; quanto maglg
nos? Ideo nobis Deus angustum ventrem dedit; ideo par»
vam tlbi mensuram definivit, ut doceret anlmam curarioportere.
III. Consideremus ipsam constitutionem nostram, et
videbimus unam partlculam in nobls hanc habere opera-
[» Prov. XXIII, 29, 5o,
LXXXI. Ul
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 328/539
3a2 S. JO. CIIRYSOSTOMI arCIiiepiscopi c. p.
(tionem. Os enlm noslrum et lingiia ad hymnos depulala
smit , faiiccs ad vocem, Ideo nccessitas naturt-e nos li"- -
vit, ut ne inviti quidein in multam difficultatem incida-
.«mus. Si namque vokiplas morbos et aegritudines non
habcret, horrenda res esset. Nunc autcm naturae tibi tcr
iHiinos posuit , ut ne volens quidem transgrediaris. Nonne
voluptatcm, dilecte, qua^ris? hanc a frugahtate parabis.
Nonne valetudinem ? et hanc quoque. Nonne iibcrlatem a
iCurisP hanc itidem. Nonne hbcrl;item, robur et bonani
constitutionem corporis, animae sobrietatem, vigilantiam?
: Bona omnia hic sunt. Incrapula vero contraria, insuavilas,
inaala valetudo , morbus, illiberaUtas, sumptus. Unde igi-
tur, inquies, ad iilam currimus omnes? Ab infirmitate.
oWic enim miiii cur asger iK>xia quajrit? Annon hoc ipsum
-<«ignum est morbi? Cur claudus non recte incedit? Nonne
«ex iguavia et quod nolit accedere ad medicum?Rcs enim aliaj
:temporaneam habont voluptatem perpetuumque suppli-
• cium; alins e coulrano, temporaneam patientiam, et per-
xjpetuum gaudium. Qui igitur sic mollis et ignavusest, ut
cnon contemnat pra&sentes deiicias pro futuris , cito capi-
>Jtur. Dic milii , Esaii unde captus est ? Lnde factum ut
-«^raesentem voluptaiom futuro honori praeferret ? Ex mol-
^iiitie. Hoc ipsum vcro uiMle , inquics ? Ex nobis ipsis, quod
liiiinc manifestum est. Quaudo volumus , nos excitamus, et
ityalientes efficimur. Si igitur quandoque advenerit necessi-
-Uas, saepe contendcndo tanliun quid utile «it conspici-
^'tnnis. Cum ergo deliciis te dediturus es , temporancam
"lesee voiuptatem cogita , dainnumque hinc proveniens;
i t4a>nmuin enim vereest, cum sua pernicie tot opes insu-
mere : morbos infirmitates, et voluptatem contemne.
J^uot vis tibi homincs enumerem mala passos a deliciis.
't^toe incbrietatus^st ac nudatus, et vrde quot hinc mala
evenerint. Per gulam Esaii primogenita pcrdidit, et ad fra-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 329/539
IX ACTA APOSTOLORLM. HOM. XXVII. 323
tris cncdem se accinxit. « Populiis Israel sedit manducare
«et Libere, et surrexerunt ludcre*. » Ideo ait, « Comc-» densctbibens recordarc DominiDei tui \ » In praecipitii-m
enim ruerunt, qui in delicias inciderunt. « Vidua, inquit,
» quae in deliciis est, vivens mortua est^ » Ac rursum :
« Impinguatus, incrassatusest et recalcitravit dileclus^ ; »
rursumque Apostolus , « Carnis curam ne feceritis in de-
«sidcriis^ » Non lcgem pono jejunium : neque enim est
qui audiat, sed voluptatem nimiam toilo, delicias excindo
ad utilitatem vcslram; velut enim torrens sic omnia sub -
ycrtunt dcliciae , nihil est quod impediat illas. E regno
ejiclunt. Quid amplius? \is deliciari? Da pauperibus :
voca Christum , ut etiam, sublatamensa, delicieris. Nunc
enim, si non habes, ita expedit; neque enim stant praesentia :
tunc aatem habebis. Yis dehciari ? AIc animam:
da illi
cibos quibus assuevit : ne fame occidas illam. Tempus
cst belli ct pugnae , tu vero sedes in deliciis ? Non vides
eos, qui sceptra tencnt, in cxercitu frugaliter viventes.
« Non est nobis hicta adversus sanguinem et carnem% »
tu vero te impinguas pugnaturus? Dentibus stridens stat
adversarius, tu vero efFusus es et mensae addictus. Scio mo
haec frustra dicere, sed non omnibus. « Qui habet aures
• audiendi, audiat^ » Christus fame tabescit; et tu prre
crapula dirumperis : duo sine mensura sunt. Quid enini
mah non pariunt dehciae? Unde nescio quomodo hoc no-
men sortitae sint; sed sic vocatae sunt, ut et gloria quoa
est infamia; et divitiae quae sunt paupertas; sic et deHcic-e
dictae, quae sunt molcsliae, Num immolandi sumus qui nos
ita impinguamus ? Cur vermi lautam paras mensam? Cur
majorem facis saniem? Cur fontes sudorum et foetores de-
ponis? Cur te ad omnia inutilem reddis? Vis esse fortem
« Exod. XXXII, 6. — » Deul. ti, ii. — ' i Tim. , 6. — < Deut. xxxii^
»5.-5 Rom. xui, i4. — » E[>hes. ri, la. — r Luc. vin, 8.
21.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 330/539
324 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
oculum? Corpiis fac rohustum. Nam In chordis qua3 cras-• • «
•
sior et impurior, ad molodiam inutilis est , qune vero undi-
quc pura et lensa , ad sonos omnino utilis. Cur defodis
animam? Curparietem crassiorem facis? Cur magnum fu-
mum et nubem? quandoquidem vapores ut ncbula quac-
dam undique elTuuduntur. Si nemo alius, saltem athlcto?
doceant le , corpus gracilius, essc robustius. Sic ct anima
philosophinc dedita firmior. Similis namque est aurignc et
cquo.Et videre
licet : sicuthomines dehcati et obesiores;
sic et obesiorcs equi , diiTicilius excitantur, et multum
aurlgc-e negotii facessunt. Optandum cerLc ut obsequentem
et firmum equum habcns posslt bravium asscqui. Quando
autem cogitur auriga trahere ipsum , et minies Inpsum ne
pungendo quldem erigit, etiamsi vakle sit peritus , a vic-
toria excidet. Ne despiclamus animam nostram , a corpore
hcsam; imo illani persplcaclorcm elTicIamus : alam ejus
levem reddamus , molliora vincuLa ; sermonibus illam
pascamus, frugalltatc, ut sanum sit corpus, ut robuslum,
ut gaudeat, nec doleat. Ut iiostra sic rcctc conslituentcs
possimus summam vlrlutem attingere , atque aeterna con-
sequi bona, gralla et benlgnitatc Domini nostri Jesu
Christi, cum quo Patri unaque Splrltul sancto gloria, im-
perium , honor, nunc et scmper, ct in sa^cula saeculorum.
Amen.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 331/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXVIII. SsS
VV\NA.VvVVVVVV\Vv\V\VVVVVV\^VVVVV\V\'VV\\iVVV\\^iVV\VVVvVVVVVVV\V'VVVVVVVVVVV\VVVVV\VV>,VVVVVVVV
HOMILIA XXVIII.
CAPUT XIII.
Et ipsl quiclem niissi a Spirltu sancto aLierunt Sclciiclam :
et incle navigaverunl in Cyprum. Et cum venissent Sa-
laminam , prcedlcabaiit verbum Dcl in synagogis Judico-
rum. liabebant autem et Joannem minlstrum*.
I. Ordinatl sJmul exlerunt , et in Cyprum navlgarunt
co quod iilic nullce essent insidiai, et verbum Dei jam dis-
seminatum esset. Anliochice quidem jam multi erant.
Phcenlcia prope Palaestlnam erat : Cyprus non Item. Cae-
terum ne qua^ras quare, quando Spiritu moventur. Non
sohmi enlm Spirltu sunt ordinati, sed etiam missi. Et cum
« Venissent Salaminam, prajdicabant verbum Dci in syna-
»gogIs Juda^orum. » Vides illos cum omni dillgcnlia ver-
bum nuntlare primis illis, ne Illos contenlloslorcs redde-
rent? Et ilH nonnisi Judtels loquebantur : hi vero ad
synagogas abierunt. « Et cum perambulassent universamsinsulam usque Paphum , Invencrunt vlrum qucmdam
»magumpseudoprophelam, Judaeum, cui nomen Barjesu,
»qul erat cum proconsule Sergio Paulo , viro prudente :
» qui , accersitis Barnaba et Saulo , desiderabat audirc ver-
»bum Dei. Resistebat autem ilHs Elymas mogus, sic enim
» inlerprelatur nomen ejus,qua^rens averterc proconsulem
»a fide^ » Rursum magus juda^us sicut Simon. Et consl-
dera ipsum, dum alils prcedlcabant, non multum indig-
nantem , sed cum proconsulem adiissent. Quod autem in
' Act. xiii, 4, 5. _ . Ibid. 6-8.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 332/539
326. S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
proconsiile miruin est, quod illius magia pracoccupalus
•voluerit Apostolos audire, Sic et Samarilani fccerunt, et
ex comparatione victoria apparct, ct magia vincitur. Lbi-
quc vana gloria et amor principatus causa3 malorum sunt.
« Saulus autem, qui et Paulus, replotus Spiritu sancto,
» intuens in eum , dixit : O plcne omni dolo et omni fal-
»lacia, fili diaboli, inimice omnis justitiae, non dcsinis
Dsubvertere viasDomini rectas? Et nunc ecce raanus Do-
» mini super te , et cris caecus , non videns solem usque ad
«tempus*. ))Hic nomen illius mutatur post ordinationem,
id quod ctiam Petro accidit. Et vide , non contumelia est,
sed incrcpatio. Petulantes enim ct impudcntes sic oportet
increpare. «0 plene omni dolo, inquit, et omni fallacia
))fili diaboli, inimice omnis justitia;. » Hic revelat ea quac
in mente ille habebat, duin salutis obtcutu proconsulem
perdcret. « jNon desinis, inquit, subvertere vias Domini, »
Et fide dignus est. Non contra nos decertas et pugnas , ait,
sed vias Domini rectas subvertis, ct cum encomio haec
dicit : «Et nunc ecce manus Domini super te , et eris cae-
)) cus. »Quo ipse reductus cst signo, hoc et illum vult re-
ducere. Et illud, « Lsque ad tempus, » non punientis dic-
tum est, sed convertentis. iNam si punientis esset , illum
in perpetuum fecisset caicum. Nunc vero non hoc agit,
sed ad tcmpus, ut proconsulemlucretur. «Etconfestim ce-
)) cidit in eum caligo et tenebras ; et circuiens quaerebat qui
))cimanum daret. Tunc proconsul, cum vidissct factum,
»-credidit admirans supcr doctrina Domini^ » Jure certe.
Nam eum qui magia praeoccupatus crat, hac poena doceri
par erat. Sic yEgyptii inagi ohm a pustulis eruditi sunt.
Perpende autem illos non istic moram trahentes , utpoteproconsule jam credente, neque adulatione et honoro
emollili sunt, sed statim operi se dediderunt, et iu trans-
.' Act. XIII, 9-11. — » Ibid, 12.
I
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 333/539
IN ACTA APOSTCLOP.UaI. IIOM. XXVIII. 3^7
marinani reglonem se contiileri.nt. « Et cnm e Cypro na-
«vij^asscnt Pauliis et qui cum eo erant , venerunt Pergen,
))Pampliylire. Joannes autem cliscedens ab eis, rcversus:
)) est Jcrosolymam. llli autem pertranseunles Pergen,ve-
)) ncrunt Antiochinm Pisidia^ : et ingressi synagogam die
)) sabbatorum, sederunt*. )) Piursum in synagogas habitu Ju-
daeorum ingressi sunt, ne impugnarentur vel pellercntur
ct ila totum perficiebant. « Post lcciionem autem legis et
)) Prophetarum , miserunt principes synagogac ad eos di-
)) centes : Si est in vobis scrino exhortationis ad plebcm,
))dicite^. ))Jam hinc quae Paulum spectant discimus; cum
antea non pauca de Petro didiccrimus. Scd quc-e superius
dicta sunt exploremus. « Et cum venissent Salaminam,,
«prncdicabant verbum Dei)) in metropoli Cypri. Per annum
manserunt Antiochia:. Oportebat illo abire, nec semper
hic sedcre. Majoribus opus habebant doctoribus. Vide*
quomodo Seleuciae non moras trahant, scientes a vicina
civitate multum utilitatis accepisse Seleucienses , sed illic
etiam festinant ad ea, quae magis urgcbant. Nam ut vene-
runt ad metropolim insula?, proconsulcm emendarestude-
bant. Quod autem non ex adulatione dicatur, « Erat cum
)) proconsule , viro prudente , )) cx xe ipsa disce ,* quomodo
non multis sermonibus opus habuerit, quomodo voluerit
ipsum audire. Et nomiua civitatum recenset, ostendens
quod, quoniam nuper verbum receperant, opuseratcon^
firmari illos ut in fide manerent. Quare frequenter illas
adeunt. Perpende quomodo nihil mago dixerit, doneciller
occasionem daret. Sed verbum Domini solum annuntia^
bant. Quia enim alios attendentes videbat;id
unumille
in scopo habcbat, ne ille persuaderetur. Et curnon aliud-
signum fecit ? Quia nullum huic par erat,quod inimicum:
caperet.
* Act. xui, i3^. 14. — * Ibid. i5*
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 334/539
3:28 S. JO. CHRYSOSTOAII ARCIIIEPISCOPI C. P.
II. Et vide : primo objurgat , ct liinc punlt. Ostendll
antcm illum j-uste pati cum dicil : « plcne omni dolo ! »
hocest, niliil
dolo vacuum habcns. Et recledicit : «
Omni» dolo. )) Sinnilabat cnim. « Fili diaboh : » nam opus
illius agebal. « Inimice omnis justlliic. » Iloec enim verc
erat omnls juslilia. Mihi videtur hoc diccns, vitam ilHus
redarguere. Lt autem ostenderct haec verba non ab ira
proficisci, prius dixit. « Rcplctus Spirllu sanclo; )> hoc est,
operalione. « Et nunc ecce manus Domlni super te. »Non
uUio erat, sed medcLn. Ac sl dlcerct. « Non ego faclo, »
scd, « Dei manus. » Yide ut ahenus est a faslu. «Erlsc.necii? ,
» non vidcns solem usque ad tcmpus. » IIoc dicit , ut det
ilh pocnilentlir locum. Nusquam cnim volebant ex trisllbus
conspicui cssc, si hcTc inlmlcos Invadcrent; si suos au-
tem, secus; et quldcm merlto. Cum vcro dc aHcnis age-
retur, non item , ne pularclur les exnecessltate et llmore
proficlsci. Cascltatls vcro signuin fuit quod ductores quac-
reret. Dcinde vldet caecitalem proconsul, etslatim crcdit
neque simpnciler, sed obslupescens. Vidit enlm non hic
verba darl, neque faUacIis rem agi. Vide quantum doc-
trlnac amorem liabuit, qui tantum gerebat principatum.
Non dixit Mago Paulus : « Non desinis subverlere procon-
snlcm;» sed, « Vias Dooini, » quod magis erat; ne vlde-
relur adulari. Cur vero Joanncs rcccdit ab eis? nam ait
« Joannes reccdens ab eis, reversus cst Jerosolymam. »
Quia longius delnccps iter susclpiebant. Quan»is Ipse mi-
nister cssct : iUi vero perlculum subirent. Rursus Pcrgen
venienles, praelercurrunt aUas civitatcs : nam ad melro-
poUm Anfiochiam festlnabanl. Et vide quam compendio
narret scrlplor. Scderunt , inquit , in synagoga die sabba-
torum, ut 9eimoniviam pararent. Nec priores loquuntur,
sed Invilatl, ct quasi hospitcs provocall. Si aulcm non ibi
mansissent , scrmo non habitus fulssct. Hic primo prac-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 335/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXVIII. 829
dicat Paulus. Et vide ejus prudentiam : ubi sermo sparsus
fuerat, prcTtercurrit; ubi vcro nullus fuerat, diutius ma-
net; ut et ipse scribens dicit : «SIc autem studui eyange-
»lizare, non ubi nominatus est Christus*. » IIoc vcro
magute fortitudinis erat. Yere a principlo admirabib's vir
fuit, crucifixus, in acie positus, scicbat quanta poliretur
gratia, par induxit studium. Non succensuit Joanni : noii
enim hujus erat ; sed operi hoei^ebat. Non rormidavlt, non
timuit in media multitudine conclusus. \ide quomodo
providetur nc Paulus proedicet in Jerusalem. Sulhciebat
hoc auclire quod crcdidlssct. Prosdicanlcm vero non tulis'
sent propler odium : et procul migrat ubi nolus non erat.
Primo magum rcdarguit, et qualis esset aperult : quodque
talis esset, slgnum probavit. Hoc signum erat ejus anlmai
ca?citatls; ad tcmpus patltur, ut pcenitentiam agat. Bene
autem in sabbalo Pauhis intravit in synagogam , quandoomnes congregati erant. « Et post lectioncm, inquit , Legls
» et Prophetarum, miserunt princlpcs synagogoe dicenles :
» Viri fratres, si est in vobis sermo exhorlatlonis ad popu-
»lum, diclle. » \ i5e Illos tunc sine invidia copiam faccre:
postea vcro non item. Si hoc voluissells , magls oporlebat
exhorlari. Sed , o principatus amorcm ! o vanam gloriam I
quomodo omnla snbverlit ct perdit. Contra domum , con-
tra mutuam salutem slare suadet : ita Ccccos elncit ,
ut doctores quxrantur. Ltlnam saltem hoc , ulinam duc-
lores qucererent. Veruni hoc non quaerunt , sed slbi ipsis
totum commiltunt. Ncmlnem slnit videre : sicut callgo et
nebula ingrult , nec sinit inspicere. Quam defensloiiem
habebimus, qui per vilium lilud, vitium aliud superamus ;
sed non per tlmorem Dei? Verbi gratia, multi qui simul
lascivi et avari erant,pcr parcimoniam lasciviam supcra-
runt; alli contra cx lascivia pecunias contcmpserunt. Piur-
' Rom. XV, 20.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 336/539
33o S. JO. CnRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
SLim alii vana gloria capti, ambo illa vltia prostravere,
pccimias sine modo insumentes, et friistra continentcs.
Alii rursum vanae gloriae admodumcupicli, hoc vitium con-tempserunt , multa foeda passi et propler amores et prop-
ter pecunias. Alii rursum ut iram explerent suam , innu-
mera damna suLicre , et nihil aHud curaverunt,quam ut
vohuitatem suam ad elTectum deducerent. Et quod passio
potuit, non potuit apud nos Dei timor. Et quid passionem
dico ? Quod pudor humanus potest , non polest Dei timor.
Multa et recle facimus et pcccamus prne hominum pudore :
Deum vero non timemus. Quot prae pudorc opes elFude-
runt ? Quot frustra ambierunt amicis in malo servientes?
Quot in amicorum gratiam saepissime peccaverunt?
III. Si ergo et affectus et pudor humanus et ad pec
cata et ad bona opera nos possunt inducere, frustra dici-
mus non nos posse : possumus cnim si volumus : vclle au-
tem omnes oportet. Dic mihi : Cur non potes gloriam vin-
ccre, cum aliieamdem formam, eamdemvitamhabentes, ip-
sam vincant?CogitaDeuin, cogita supemam gloriam : confer
illam cuin pracsentibus, et statim ab hac gloria resilies. Si
omnino gloriam expetis, eam quae vere gloria est concu-
piscc. Qu.ne gloriaest, cum infamiam pariat? Quae gloria
quando inferiorum honorem cupere cogcris et illo opus
habere?Honor est majorum gloria frui. Si omnino gloriam
diligis, eam polius ama quae a Deo est. Si illam amans
hanc spernas, hanc vidcbis ignobilem. Quandiu illam quae
a Deo est non videris , neque hanc videbis ,quam turpis
nempe sit ,quam ridicula. Ut enim qui malae , deformis
fcedaeque mulieris amore capti sunt, donec illam amant,
non possunt ejus deformitatcm viderc , afiectu judicium
obscurante; ita et hic quaudiu affectu detincmur, cernere
non possumus quantum sitmalum. Quomodo ergo, inquies,
ab eo liberabimur? Cogita eosqui innumeras opcs insump-
I
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 337/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXVIII. 33
serunt, et nlhil hlnc fructus tulerunt. Coglta mortuos, qui
tantam adeptl sunt glorlam, scd Instabilem, quae perllt et
evanult. Coglta nomcn tantum esse, non rem. Nam quld
est glorla, quaeso? Da defmltlonem allquam. Apud omnes
admiratloni esse, Inqules. An jure, aninjurlaPSI Injuria,
non eril Ulud admlratlo ; sed accusatio , adulatlo , calum-
nla. SI aulem.jure, idpossibllenon est. Vulgus enlm recto
caret judlcio; sed lilos mlratur, qui suls servlunt concu-
piscenllls. Et sl vullls, illos attendlte, qul meretricibusom-
nia sua dederunt, qui aurlgls, qui sallatoribus. xVt non hos,
inqules , dlclmus; sed justos, rectos, qul magna possunt
praestare bona. Ltinam vellent, et statim bona perficerent
nunc vero nihil hujusmodi faciunt. Quis,quaeso, justum
et rectum nunc laudat? Contrarlum cerle accldlt. Quid
frlgldlus justo , si pracclarum quid agens vulgl glorlam ex-
petat?Hoc enlm aglt, acsi
quis pictor optlmusregis
Ima-ginem pingens, Imperitorum laudes exciplat. Alloquin au-
tem qui humanam spectat glorlam, a virtulum excrcitio
cilo desistet. Nam sl ad laudes Illorum inhiet, hasc faclet
quae Ipsis placebunt, non quae sibi. Quod ergo jam vobis
conslilum dedcrIm?Deo anlmum adhibere, satis habere si
laudemur ab Illo, omnia Ipsi placlta facere, et bona ope-
rari, ad nullam rerum humanarum Inlilare : hoc enim et
jcjunium, et orationem, et eleemosynam pessumdat, atquc
omnia nostra bona evacuat. Quod ne patiam.ur, fugiamus
hoc vitlum. Lnum solum resplciamus , laudem a Deo, il-
lius approbationem, communisque Domlni commendatlo-
nein. Lt vlta proesento In virtute transacta, promissis bonis
cum diligentibus eum potiamur, gratia et benlgnltate Do-
mini nostri Jesu Christi, cum quo Patri et Spiritui sancto
gloria, imperiam, honor, nunc et semper, et in saecula sae-
culorum. Amen.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 338/539
332 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
VV\ WVV\^V\'VVV'\V>'»\WVV\V'\\V\1.VVV.*^»\\ .WV^AVWvWVWVWVVV.WvVVVWiVWVWVWA^VVWVWVW
I
HOMILIA XXIX. ]
CAPLT XIIL
Siirgcns autcm Paulus, et nianu silenilum indiccns dixlt :
"Vlrl Israollta?, et qui limetis Dcum, audlte : Deus jdebis
liujus ele^it patres noslros, et plebem exaltavlt, cum es-
sent advena) in terra /E^ypti, et cum brachio excelso
eduxit eos ex ea*.
I. Vide BarnaLam cedentcm Panlo, ut et Joannem ubi-
quc Petro. Ille duxit eum ex Damasco,quamvis vcnera-
bilior essct; sed ad communcm ulllilatcm spectabanl. « Et
«surgens, inquit, et manu silenllum indlccns. »Mos hic
Judocis erat : idco slc illos alloqultur. Mde quomoclo ser-
moni \iam paret. Primo laudat Illos, magnamque oslendit
Dei erga ipsos providcntiam. Per ha^c verba, « Qui llmelis
))Deum, » inclpit. Non dlxit,« Prosel}ti, ))quoderat cala-
mitatis nomen. « Deus plebis hujus eleglt patres nostros et
»popukim. »Mde quomodo homlnum communem Deum,
ipsorum proprie Deum dicat, et oslendat beneficia magnajam ollm Ipsls collala , sicut et Stcplianus. IIa)C auicm fa-
ciunt, ut doccant Illos, quod pro more suo nunc fillum
suum miserlt. Sicut et Chrisius de vinca dixlt, sic et ille
loqultur. « Exahavit in peregrlnatlone in /Egypto , et cuni
))brachIo cxcclso eduxit eos ex ea. » Atqui contrarium ac-
cidit (17) ; sed mullitudlne aucti sunt; imoct miracula prop
ter illos facta simt. Et Prophetac mcmorant ublque ea qua)
facta sunt in .Egypto. Et vlde quomodo icmj.ora calami-
talum praetercurral, et nusquam crimina in medlum ajDTe-
• Act. XIII, )6, 17.
I
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 339/539
IN ACTA APOSTOLORUNf. IIOAf. XXIX. 333
rat; secl Dci benignitatcm, illa rellnqucns ipsis cogitanda.
« Et per quadraginta annorum tcmpus mores eorum sus-
»tinuit iii dsicrto*. «Deinde habitationem terroe dicil. « Et
» destruens g^ntes septem in tcrra Chanaan , sorte distri-
j)buit eis terram eorum^ wEtmultum intercessit tempus,
quadringentorum et quinquaginta annorum. « Et quasl
))post quadringentos et quinquaginta annos dedit eis Judi-
))ces, usque ad Samuelem prophetam^ )> Hic ostendit ip-
sum varie providissc rebus illorum. « Et exinde postulave-
. wrunt rcgem\))Nec memorat ingratum illorum animum;
sed ubiquc Dci clementiam. « Et dedit illis Saiil filium Cis,
))virum de tribu Benjamin annis quadraglnta. Et amoto
)) illo, suscitavit eisDavid in regem : cui lestimonium per-
)) hibens dixit : Inveni David fdium Jessc, virum secundum
»cor meum, qui faciet omnes vohintates mcas\ » Non
parvum hoc, quod ex Davide Chrlstus esset. Deinde Joan-
nem inducit testificantem dicens: «Hujus Deusex semine
» secundum promlssionem cduxit Israells Salvatorem Je-
»sum : pracdlcante Jcanne ante facicm adventus cjus bap-
»tismum pccnltentlai omni populo Israel. Cum implcrct
)> autem Joamies cursum suum diccbat : Qucm mc arbitra-
»mini esse? Non sum ego : sed ccce venlt post me, cujus
»non sum dignus calceamenta pedum solvere^ «Et Joan-
nes testificatur , non slmphciter ; scd gloriam a se depel-
lens, etiamsi omnes gkirlam ipsi rcferrent. Non par res est
autem nullo dantc rcpellcre, et omnibus tribiientlbus ho-
norem rcjicere, ueque simpHciter, sed cum tanta demis-
sione. « ^ iri fratres, fihi generls Abrahne , et qul in vobis
»timent Dcum,
vobis verbumsahitis hujus
missumest,
» Qui enim habltabant Jcrusalem et prlncipes eorum hunc
» ignorantes, et voces Prophetarum, quoe per omnc sabba-
' Act. xni, iS. — » IbiJ. 19. ~ ' Ibid. 20. — < Ibid. 21. — 5 Ibid. aa.
— ^ Ibid. 23-a5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 340/539
334 S- JO" CHRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
wtimi lcgiinlur, jiiclicantes, imploYcrunt. Et nullam cau-
))sam mortls invenicnlcs in co, pctierunt a Pilato ut inlcr-
))ficcrelur^ j)
Lbique hoc cstcndcre satagunt, bonumipsorum hoc proprium esse , ne tanquam alicnum consi-
deranlcs fiigiant, eo quod crucifixisscnt cum. (f Hunc, in-
)>quit, ignoranles. )) Itaque ignorantioe peccatum erat. ^ idc
quomodo illos leniter defcndat. Neque hoc tanlum; scd
etiam ita ficri oportuisse adjicit. Ne quis vcro dicerct
«l ndcmanircstum est illum rcsurrcxissc?» dicit ctiam : Tes-
les illius suiit. Deinde rursum cxScripturis rem confirmat.
(( Cumque consummasscnt omnia quac de illo scripta crant,
» dcponentes de ligno posucrunt evmi in monumentum.
))l)cusyero suscitavit eum a mortuis terlia die, qui visus
»est pcr dies multos iis, qui simul ascendcrunt cum eo de
))Gahla^a in Jcrusalcm, qui sunt testes cjus ad plcbcm. Et
»nos vobis annuntiamus eam, quae ad patrcs nostros re-))promissio facta esl. Quia hanc Deus adimplcvit nobis
)) fdiis corum, resuscitans Jesum, sicut ct in Psahno secundo
» scriptumcst : Fihus meus es lu, ego hodiegcnui tc. Quod
» aulcm suscitavit eum a mortuis, non ultra rcvcrsurum iu
» corruptionem , ita dixit : Quia dabo vobis sancta David
sfidcha. Idco et in alio dicit : Non dabis Sanctum tuuni
» videre corruptionem. David enim in sua gencratione cum» administrasset voluntati Dei, dormivit, ct appositus est ad
»patrcs suos, et vidit corruptionem. Quem vcro Dcus sus-
»citavit a mortuis , non vidit conMiptionem^ j^Vide hnnc
"vehementius disserentem. Hoc nunquam Petrus dixit.
« Notum igitur sit vobis, viri fratres, quia pcr hunc nobis
•^remissio pcccatorum annuntiatur, et ab omnibus, a qui-
>'»bns non potuistis in lege Moysis justificari. In hoc omnis
"Trqui crcdit justificatur. » Deinde hoc terribile : «Videte
»ergo ne superveniat vobis quod dLctum est in Prophetis.
» Act. xiu, 36-28. — » Ibid. 39-37.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 341/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXIX. 335
«Tidelc conlciaptores, etadmiramini, etdisperdlminl, quia
»opus operor ego in diebus vcstris, quod non credetis si
»quls cnarraverit vobis \ »
II. Yide quoniodo nectit sermonem cx pra^sentibus , ex
Prophetis , ex semine sccundum promlssionem. \ erum
supra dicta exploremus. « \ irifratres, filii generis Abrahne:
a patre ipsos appellat. « ^ obis scrmo salutis hujus missus
» est. » llic illad , « ^ obis , » non Judaeos scparatim respicit;
sed dat illis potcstatcm avcUendi se ab iis, qui ccedem pcr-
pctrarunt, qaod cx sequenti palam est. « JNam qui hablla-
» bant , Inqult , Jerusalem , hunc ignorantes, et voces Prc-
» phetaruni, quae per omne sabbatum leguntur, judicantcs,
» impleverunt. » Magna accusatio, si freqaenter audicntes
non attcnderiut. Sed nihil mirum. Nam dicta illa circa
iEgyptum et desertum, satls erant ad ingratum illorum
animam demonstrandum, Et quomodo Ignorarunt, in-
quies, cum Joannes dixcrlt? Quid mirum , cum Prophctae
quoque soepe clamavcrint ? Hinc aha accusatio : « Et nuila
» causa mortls inventa. » Id quod ignorantlie non erat. Pc-
namus cnim quod eum pro Chrlsto non habucrint, cur oc-
ciderunt ? « Et petierunt, inquit , a Pikto ut intcrficeretur,
» Cumque consummassent omnia qua^ de illo scripta eran^,
» deponentes de llgno , posuerunt in monumentum. » Vide
quam hoc iUIs curse^ fucrit. Modum morlis dixit, et Pilatum
in mcdium adducit. Ut simul et manifesta passlo sit ex tri-
bunali; simulque ut iili gravius accusentur, quod alic-
nigenae viro tradiderint. Neque dixlt : « Conquesti sunt; »
sed , « Postularunt, » nulla causa inventa illum occidendi
ita ut palam sit illos gratiam accepisse Pilato nolente,
quodclarlus dicit Petrus, « Judlcante illo dlmitti \ » Multum
amabat illos Pauhis. Et ylde, non moratur in in^rato pa-
irum animo; sed ipsis timorem incutit. JSiephanus certe
» Acl. xiii, 38-4i. — * Id, ui, i3.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 342/539
336 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISGOPI C. P.
hoc jiire facit, utpote occidendus, non doccns, et osten'
dcns legcm jam solvi. Ilic vero non item, scd minalur et
terret solum. « Dcus autcm suscitavit illum a mortuis. QuiHvisus est, inquit, multls diebus iis qui cum eo ascende-
» rant a Galilasa in Jerusalcm. » Yide hunc ab ipso Spiritu
motum , ctpassionem et sepulcrum saepe memoranlcm. « Et
nos vobis annunliamus,inquit, cam, quae ad palres nostros
» repromissio facta cst, » id est, promissioncm patrcs accepc-
runt; vos rem ipsam. Deindc post quam tcstcm adduxerat
Joanncm, cum diccrct : « Desemine hoc sccundum promis-
» sionem adduxit IsraeH salulcm ; « Pracdicante Joanne ante
» faciem adventuscjusbaptismum pa^nitcnlioelsracl; » deinde
inducit illum iterum diccntem : « Quem me arbitramini
»esse? Non sum ego. » Deinde Aposlolos quoque induclt
resurrectionis testes, dicens : « Qui sunt testcs iUius ad plc-
» bem. » Delnde Davidcm idlpswm tcstiricantcm cum dlcit
«Non dabis Sanctum tuum vidcrccorruptioncm*. » Neque
ciilm vclcra per se ipsa tam firma cssc vidcbantur, neque
hacc sine ilhs : pcr utraque ccrle sermonem firmat. Quia
enim mctu tenebantur, quod illum occidisscnt , ct cons-
cicntia alicnabat illos, non quasi adChristicIdas loquuntur,
ncc quasi aHcnum , scd quasi proprium ipsis bonum tra
dercnt. Optatissimum ilhs erat nomen Davidis. Ideo ponlt
illud; ut vel sic sahem ilhim susciplant , ac si dicerct fi-
lium ejus rcgem ipsis fulurum essc : Igltur cjus frcnum ne
abjiciatls. Quld sibi vuU iUud : « Dabo vobis sancta David
«iideha?» Firma, inquit, quae nunquam pcritura sint.
Ncque in his moratur, utpote cum his jam crcdant. Scd
minatur supphcium , et translt ad id quod eis optabile crat,
cum ostendisset abrogatam esse lcgem , atque in c6 quod
utile erat moratur, quod nempc magna transgrcssoribus
uiahi futura cssent. Deinde iterum Davidem cum laude
» Psal. XV, 10, .
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 343/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXIX. SSj
memorat : « David ,inquit, in sna generalione ciim admi-
»nislrasset volnnlalj Dci, appositus est ad patrcs suos. »
Sicut ct Pctrus ipsum mcmorans diccLat : « Liceat diccrc
» cum jfiddcia de patrlarcha David. » Ncc diclt mortnum
esse, scd appositum esse ad patres suos, id quod dictu
suavius erat. Et vide quomodo nusquam bona ipsorum
opera ponat, scd quac rcprchensibilla erant. Nam quod pe-
tiisscnt et acccpisscnt, magna iilorum accusatio crat. Ilinc
beneficia Dei rccenset. Elcgit, inquit,cxaltavit, educavit.
.Hacc vcro non eorum, sed Dei laudes sunt. Davidcm au-
tem sohim cclebrat, quia cx ipso Christus. Ingressum vero
Joannes vocat dlcens : « Anle faciem ingrcssus ejus : » in-
carnationem ncmpc Christi, et rjus cum carnc advenlum.
Sic Joanncs Evangelium scrihcns , ad illum soepc confugil
magnum enim illi nomcn erat in tolo orhe. Et vide : nou
dicit illud ex se ipso ; scd illius alfcrt testimonium.
III. Yides~ne quomodo ostendcre studeat rcm cx coco-
nomia quadam gcri. Sed audiamus quid Apostoli diccntcs
persuaserint. « Crucifixus est. » Quid hoc incredihihus ?
sepultus est ah illis, quihus sahitem jiromisit : scpulluspec-
cata magis quam lcx ipsa rcmiltit. iJco non dixit: « A qui-
bus nohiistis; » scd, « A quihus non j)0tuislis in lcgcMoysis
» justificari; inlioc omniscredcns juslificalur : » infirmitatem
legis ostcndens. Pvcctc autem addidit illud, «Omnis; » ut
declararet quisquis sit credens. Nulla enim ex illis utilitas,
nisi aliquod adsit heneficium. Ideo demum ponit remissio-
nem, hinc quod majus est colligens, ct ostendcns, id quod
non poterat iex facere , lioc clare per mortem fecisse eum,
qui passus est. Itaquc hcne dlceijat : « Qui sunt tesles ejus
»ad plehem. » Ilium qui occidit, inquit: ncque tales csscnt
nisi dlvina virtute firmarentur. Ncquc enim ad cos, qui oc-
ciderunt, taiia testificati sunt, nec ad liomicldas. liiud vero :
<c Ego hodie gcnui te, » dlxit, quod ad hoc ellam alia se-
LXXXI. 22
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 344/539
338 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
quantiir. Et cur non addidit testimoninm, qno persuade-
rentur, per eum remissioncm pcccatorum futuram esse?
Ouia illud interim curabat ostendcre,quod resurrcxisset.
Hoc autem in confesso cum esset; illud hinc indubilalura
fuit, nempe remissioncm peccatorum fieri. Alioquin vo-
lebat illos in boni illius desiderium inducere. Non ergo
dercliclio erat niors ejus, sed prophcliic impletio. Ilislorias
commemorat, quas ignorantcs innumera passi sunt mala,
Et hoc subindicat in rine dicens : « Videte contemptores
»et respicite. » Et vide quomodo illud utpote asperum suc-
cidat. « Ne vobis superveniat, inqnit,quod aHis dictum
»est. Qula opus ego operor, quod non credetls, si quls
» narravcrit vobis. » Ne mireminl quod incredlblle videatur
csse : et hoc item superlus dlctum cst. Hoc etiam jureno-
bis dlcatur : « Videte contemplores, » iis qui resurrcclio-
ncm non credunt. Etenim res Ecclcsiae pesslme habent
etiamsi putetis in pace esse. Hoc qulppc grave est, quod
hi malls cum simus, id ignoremus. Quid dicis? Ecclesias
tenemus, possessiones, alia omnla, collectce fiunt, quotidie
adest populus, et contcmnlmus? At non inde Ecclesiam
probaveris. Sed. unde, inquies? Si pietas est : si cum lucro
domum quolidie recedlmus; sl cum fructu vel modlco vel
magno: si legem non utcumque et pcrfunctorle implevi-
mus. Quls melior efTectus est ex conventibusmensis unius?
Hoc est quod quaeritur : nam hoc ipsum quod benefactum
putatur, mfehciter factum est : cum his ita gestis, nihil
ampUus lucramur. Atque utlnam nlhil ampHus; nunc
cnim in deterius vergimus. Quld fructus ex collectis
carpitis? Si quid certe fructus caiperetis, jam oHm om-
nes oporteret philosophice vivere, cum bis pcr hebdo-
madam tot ProphctcTe vos alloquantur, cum tot ApostoU
EvangeHstac : omnibus salutaria dogmata proponcnti-
bus ,qnae possint mores vestros accurate componerc»
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 345/539
IX ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXIX. 33q
Mlles ad tyrocinium venieiis, in Lclllcis fit peritior
alhleta palccstram acllcns fit exercitatior ad puo-nam
medicus ad doctorem accedens fit expertior, plura scit
plura discit. Tu quld lucratus es ? non loquor iis, qui
per annum , sed iis qui a prima aetate convcntibus afTue-
runt. An hoc putatis esse pietatem quod frequenter ad
synaxim accedatis? Hoc nihil est, nisi quid fructus refera-
mus. Msi quid colhgamus; melius esset domi mancre.
Etenim majores nostri Ecclesias nobisexa^dificarunt ,
nouut ex domibus congregatos vos simul ostendant : hoc enim
et in foro et in bahieis , et in pompa pcrindc fit ,• sed
ut dlscipulos et doctores una congreganles, illos horum
ope mehores efliciant, lex solum perfunctorie servata res
nostroe factae sunt : consuetudo mera res est. Yenit Pascha
magnus tumultus , magnae turbae : non enim dixerim , multi
homines : illud enim non vere hominum est opus. Transiit
festum, tumultus est minor, quies tamen infructuosa. Quot
suntpcrvIgillaPqviotsacri cantus?Et quidhinc ampHus?Imo
pejus accidit. Multienim propter vanam gloriamhoc faciunt.
Quantum putatls me in visceribus discruciari, dum video
omnia dohum in pertusum eiTundi? Sed omnino dicetis
mihi: «Scripturas scimus. » Et quld hoc? Si illas
opcribusexhibcatis, hoc lucrum est, hoc utile. Ofllcina tinctoria
est Ecclcsla : si semper abeatis nulla accepta tinctura, qu^e
utihtas huc frequenter convenire? Majus quippe damnum
est. Quis iis legibus quid adjecit, quas a patribus accepit?
Exemph causa : solet quispiam memoriam facere matris
vel uxoris , vel fihi : hoc facit sive audiat , sive non audiat
a nobis, a consuetudine et a couscicntia allectus. Ideo-ne
indignaris , inquies ? Absit; imo multum g-?.udeo ; sed vel-
lem iUum quidpiam ex concione nostra lucrari : et quod
consnetudo fecit, id etiam a nobis lieri, et aham consue-
2l2,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 346/539
34o S. JO. CIIRYSOSTO',:i AnCIIlEPISCOPI C. P.
tiulincm indiici. Alioquin qnlcl fruslra laboro, si in lisdcm
mansurl cslis ? Si niliil \obis synaxcs affcrant boni.
IV. Etiam , inquics, prccamur. Et qnld hoc slncopcri-
bus? AudiChrislum diccnlcm : c Nonomnis qui dicitmihi:
wDomlnc, Dominc, inlrabil in regnum ccelorum , scd qui
))facit vohintatcmPalrlsmci, quicsl in cccUs*. » Sajpc slalui
eso silcre, vldcns nlhll cx scrmonibus noslris vobls hicri
acccdcre. Forle tamcn acccdll , ct cgo quod insaliabihs ct
cupidus sim, idipsum patlor quod ii qui circa pccunias in-
sanlunt. Nam sicutilh, quanlumvls accumulcnt, nlhll sc
pulant habcre; sic ct cgo, quia salutcm vcstram admo-
dum cupio , donec vidcro vos profccisse, nihil me fecissc
puto, quod muUum dcs?dcrcm ut ad Ipsum cuhnen asccn-
datls : vcUem ita se habcrc; Idque ex aflectu meo, non ex
vestra Ignavia proficiscl. Scd thnco ne fortc bcnc conjcc-
tem.Persuasum cnim haboalis oporlct, si qua in tanto
temporc ulilltas provcnlssct , nobis jam dlccndi fmcm fa-
ciendnm forc. Sic vobis non opus essct vcrbis, cum ea
quae jam dlcta sunt Ita sufficlant, ut et ahos modcrarl pos-
sint; siquidcm ilhs absentibus qua^dam vobis utiHtas acce-
derct. Quod vero pcrpetuo monitls opus habeatis, id certc
nihil ahud indlcat, qnam quod vcstra non rectc se habeaut.
Quid crgo faclcndum? Non enlm objurgandum cst tan-
tum. Obsccro et oro, ne Id sohim spcctctis, ut in Eccle-
siam venlatls; scd ut ctiam doinum rcgrcssi, acccpto con-
tra vitia pharmaco, si non a nobis , saUem a Scripturis
congruentia habeatis remedia. ExeinpU causa : cst quis
iracundus? Attendat lcctionlbus Scrlpturarum, et omnino
quid repcrlct vel in historia , vel in monitis. In monitis,
cum dicitur: «MomentuiiifurorIscjusruinaipsi")> ;et, «Vir
«iracundus non modeslus ^ «ctslmllla. Itcrumvcro, « Vir
• linguosus non dirigetur *. » Rursumquc Christus,«Qui iras-
» Mallh. vn, aa.— » Eicli. i, 19 — ' Prov. m, a5.— < Paa!. cxxxix, 12,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 347/539
jy ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXIX. S^I
» cltur fralrl siio sine causa *. » IterumqucPropheta : « Iras-
» clmlni, et nolltepcccarc ^. »Et, « Maledlclusfuroreorum,
»qula pertinax \ » In hlstorlls vero, ut cum audls Pharao-
nem ira magna incensum, Itcmque Assyrium, qul hac de
causa pericrunt. Rursum qul amore pecunlae captus est
audlat nihil avaro iniquius essc. HIc enlm et animam suam
venalem exhihct ; cum dlcat Christus. « Non poleslis Deo
» servlre et mammona3 ^: «Et Apostolus, «Piadlx omnium
» malorum est avaritla *; » EtPropheta, «Dlvitla? si aflhiant,
»nolIte cor apponere % »multaque alla simllia. Ex hlsto-
riis, hahetls Giezi, Judam, principes Scrlharum, et quod
dona exccccent oculos saplentlum. Alius est superhus ? au-
diat Illud : «Deus superhlsreslstit ' ;et, « Priiiclpiuaisaper-
» hiie peccatum ^ » et , « Omnls suhllmis corde impurus apud
«Dominum ^. »Et In historiis, respicite dlaholum, aliosque
omnes. In summa; non enlm possumus omnia recensere;
singuli suorum vulnerum pharmaca ex Scrlpturis divinis
dellgant : si non totum simul,partem unam hodlc, partem
crastina die,et slc omnia abluite. Et circa poenitentlam,
et clrca confcssionem , circa cleemosynam , clrca aequlta-
tem, castilatem ca?teraque omnla, cxempla reperies. «Haec
»quippe omnia scrlpta sunt ad institulionem nostram *% »
inquit. Si itaque in admonilionem nostram circa omnla
disserit, altendamus ut par est. Quid frustra nos ipsos de-
cIpImusPTImeo ne dcnohis dicatur : « Defecerunt in vani-
7) tale dles nostri , et anni nostrl cum festlnalione**. » Quis
nos audiens ahsccssit a theatris? Quls ah avaritla destltit?
quis fcrventior factus est ad eleemosynam? ^ ellem sclrs
non vanae glorlae causa , sed ut alacrior ficrcm , vidcnsegregium lahorum fructum. Nunc autcm quomodo operi
» Mallh. V, 22. — » PsaK iv, 4.-3 Gen. xux, 7. — * Mallh. vi, 24.—
5 i Tim. VI, 10. — * Psal. txi, 10. — ' Jacob. iv, 6, el i Pelr. v, 5.
• Eccli. X, 14. — 9 Prov. xvi, 5. — • Rom. xv, 4« — " Pi^l. lxxvii, 07
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 348/539
342 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
manum admovebo ; lot docirinae imhres demissos videns
et segetes in eadem mensiira nobis manentes, nec miijores
esse fructus? Dcmum areae tempus adest, quo adhibetur
ventilabrum. Timeo ne totum sit fcenum : timeo ne omnes
in camlnum conjicIamur.Praeterlit a^stas, venit hyems.Sedc-
mus juvcnes ct scncs propriis capti vitiis. Ne mihi dicas
INon scorlor. Quacenim utilitas sinon scortaris quidem, scd
avarus esPPasser etsi non ex omni parte, sed a pede tan-
tum teneatur, ita perit , in laqueo irretitus, nec prosunt
alae capto pede. Sic et tu; non captus cs per fornicatio-
nem ; sed caplus avarilia : captus certe es. Non quaerilur
quomodo captus sis , scd quod captus sis. Ne dicat juve-
nis : JNon sum avarus ; sed forte fornicaris. Et qua3 ulihlas?
non possunt enlm omnia vilia in una aetate repcriri; sed
discrcla illa sunt, idquc per Dei bcnignitaiem, ne si simul
invadant, superari uequeant , et gravius nobis ccriamen
exhibeatur. Quantae ignaviae non fuerit, ne separata qui-
dem vitia posse vineere, sed per singulas aeiates vinci, at-
que altum sapere in iis, quae non ex nostro studio, sed ex
ipsa aeiaie sopiuntur? Non videtis aurigas, quanta dihgen-
tia et exerciiatlone, quanlls laboribus utuniur, quot cibis
ahisque omnibus, ut ne dejlcianiur de curru?\ idequanta
sit ars. Nam vir robustus , ne unum quidem cquum saepe
moderari possit; dum adolesccniulus arte utens, duos fa-
cile moderaiur et ducil. Et apud Indos ingens illa et for-
inidabihs benua elephantus,puero quindccim annorum
cum magna alacritate cedere dicitur. Cur hoec a i>:e dicta
suntPQuia si elcphantas et equos feros studio et arie do-
mamus ; multo magis allectus nostros qui in nobis sunt
vincemus. Lndenam resolvimur per totam vitam ? Nun-
quam artem iUam curavimus. Nunquam otii tempore , a
.xertamine vacanlcs, apud nos disseruimus quidnam utile
sit. Tunc nos in curru «tanles qui^s vidcat , cum certamcn
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 349/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXIX. 343
instat. Ideo ridiculi sumus. Annon sa^pe dixi : Exerceamur
cum domesticis ante tentationem? Adversus pue-ros soepe
domi exasperamur. Illlc iram sedemus, ut illa apud amicos
facilitate usi appareamus. In aliis quoque omnibus si exer-
ceremur, non utique in certaminibus ridiculi cssemus. Nunc
autem arma quidem sunt, exercitia et studia in artibus et
certaminibus ; in virtute minime. Non auderet agricola vi-
neam aggredi, nisi prius recte in cullura exercltatus ; neque
gubernator ad gubernacula sedere,
non ante probe exerci-
tatus ; nos vero inexperti cum simus, primas tenere volumus.
Oporteret tacere , oporteret cum nullo communicare vel
ncgotio, vel sermone , donec possemus feram, qucC in no-
bis est , cicurare. Annon fera omni ferocior adversum
nos pugnat et furor et concupiscentiaP Ne in forum pergas
cum hisce feris, donec illis frenum apte immiscrls, donec
illas cicuraveris. Non vides istos homlnes, qul mansuetos
leones per forum circumducunt, quantum lucrentur et in
admiratlone sint, quia irratlonabili ferae tantam mansue''
tudlnem indidere? Si vero repente ferociat leo, omncs qul
in foro sunt ablglt , et ductor ejus perlclltatur, alilsque per-
niciel causa est. Et tu ergo leonem prlus cicura , tuncque
circumduc illum; non ut pecuniam acciplas ; sed ut lu-
crum referas, cui par nullum est. Nihll enlm par estman-
suetudlni,quae et possidentibus et utentibus admodum
utilis est. Hanc sectemur, ut possimus virtutls vlam accu-
rate emensi , aeterna consequl bona,gratla et benlgnltate
Domlni nostri Jesu Christi, cum quo Patri unaque Spiri-
tui sancto glorla, imperium, honor, nunc et semper, et in
saecula saeculorum. Amen.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 350/539
344 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCUIEPISCOPI C. P.
%\^ VV^ \\\VWVVV VNAW\WV ^WA^WVVWVW V\\WV \,>*VW \V\ \X\ \\\-\\V \V\ VVVWW^ WNW\\V» w\ •5f*
HOMILIA, XXX,
CAPUT XIII.
Excuntibus autcm illis, rogabant ut scqucnli sabbato lo-
quercntur sibi verba baic *.
I. Vidisli-ne Pauli prudentiam ? Non tunc tantuni in
admlratione fuit; sed ctiam itcrum audicndi desidcrium
immisit illis, cum scmina quacdam injecisset ac nondum
absolvisset , neque verbis fmem fccissct, ut illos sibi conci-
liaretac bcnevolos rcdderet; ncque omnia simul ingrrendo
nauseam parcrct. Dixcrat rcmissioncm pcccatorum per
hunc ipsis annuntiari : quomodo autcm, non declaravit.
Post haec iterum sni ipsius mentionem facit primum. Vi-
des-ne quanta alacritas? Sequcbantur illos, inqult. Cur
illos non statim baptizavit ? Non crat tcmpus. Persuadere
oportebat , ut firmi manercnt. « Cumqne dimissa esset sy-
» nagoga , sccuti sunt multi Judaeorum, et colcntium adve-
j) narum Paulum et Barnabam : qui loqucntcs suadebant
Dcisut manercnt in gratia Dci. Scqucntivcro sabbitopene
Buniversa civitas convcnit audire vcrbum Dci. Videntes
» autem turbas Jud?ci , repleti sunt zelo, et contradicebant
»iis, quae a Paulo dicebantur, conlradiccntcs et blasphe-
» mantes ". » \ ide nequitiam pcrcussam , dum aliospcrcu-
tit. Hoc ipsos clariores reddebat, quod iili contradiccrenf.
Primo itaquc sua sponte rogabant. « Contradiccntes , in-
»quit, et blasphcmantcs. » O pctulanliam ! proptcr quae
illos approbarc oportebat, proptcr ea illi contradicunt..
» Acl. xni, 42. — » IbiJ. 45-45.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 351/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXX. 3^5
«Tunc constanterPaulusetBarnabas dixerunt: Vobls opor-
» tcbat primum loqui verbum Dei : sed quoniam repcllitis
» illud, et indignos yos judicatis aelerna vita , ecce conver-
» timnr ad Gentes *. » Vides-ne quomodo per contentionem
magis extenderunt projdicationeni, ct magls illi se contu-
lerunt ad Gentes, poslquam ratione reddita , apud congc-
nercs suos sci-e culpa inuiiunes comprobarunt ? Necdixit :
« Indigni cslis ; » sed, « Indlgnos vos judicatis, » ut non
onerosus sermo essct. « Eccc convertimur ad Gentes :
t SIc enim prascepit nobls Dominus : Posui te in lucem
» Gcntium , ut sis in salulem usque ad exlremum terrae ^. »
Ut enim Gentes haec audientes non contrislarentur,quasi
ex illorum studlo bona ipsse non assequerentur , adducit
propheliam dlcens : « Dedi te in lucem Gentlum , ut sis in
» salutem usquc adexlremum terrae. Audlentes autem Gcr-
»tes. » Hoc illos alacrlores reddebat, quod IIs illi frueren-
tur, qulbus alli frui debebant. Judaeos autem hoc magis
mordebat. « Audicntes autem, inqult, Gentes, gavisae sunt
» et glorlficabant verbum Domlni. Et credidcrunt quotquot
» erant praeordlnati in vitam aeternam '. » Hoc est,praefi-
iiili a Deo. Vlde quomodo ostendlt utlHtatis celerllatera.
« Dissemlnabatur autem verbum Domini pcr universam
«rciiionem *; id est, divul";abatur. Ac si dlceret : « Nonconlentl zelo , opera etlam addlderunt. » Vide quomodo
pulsi et zelo incensi , alla magna efTicIunt. Scse namque
appararunt, ut Hberlus agerent, et ad Gentes venlrent. Et
audi quomodo. « Constanter agentcs Paulus et Barnabas
» dlxerunt : Vobls oporlebat prlmum loqul verbum Dei.
»Sed quia repeHitis Illud, ecce convertimur ad Gentes. »
Scd vide in hac fiducia servatum modum, et jure quidem.
Nam si Petrus sese defendebat; multo magls hi defcnsione
» Acl. XIII, 46. — » Ibid. 4/» el I-*ai. xlix, 6.-5 Act. xiii, 48. —< Ibid. 49.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 352/539
346 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
opus habebant , ncmine ipsos istuc vocante. Ciim dixit au-
iem « Primum , » ostcndit illis etiam praedicari oportuissc,
et cum dixit; « Necessarium , » arguit ipsiseliam nccessa-
rium fuissc, « Sed quoniam rcpellitis. » Non dixlt ; « Vae
vobis ; » neque , « Puniemini ; » scd , « Convcrtimur ad
» Gcnlcs. » Vides-ne quanta moderationc plena sit fiducia
illa? « Judaei autcm concitaverunt muJicrcs rcligiosas ct
»honestas, ct primos clvitatis : ct excitaverunt pcrsccutio-
» nem in Paukim et Barnabam : et cjecerunt eos de finlbus
» suis *. » Vides-nc quantum profecerintqui adversabantur
praedlcationi : in quantam impudcntiam illas adduxcrlnt ?
« At illi, excusso pulvere pedum in cos, vcncrunt Ico-
» nium ^. » Hic terribile ilkid feccrunt quod jusserat Chris-
tus diccns : « Et si quis vos non reccperlt , egressi excutite
wpulverem pcdum vcslrorum \ » lUi vcro non temcre
hoc fccerunt ; sed postquam cjccti sunt ab ilks. Caetcrum
•neque hoc Disclpuks nocuit , sed magls pcrsevcrarunt in
verbo. Idco hoc dcclarans adj*cit. « Disclpuk autem re-
wplcbaniur gaudio, ct Spiritu sancto\ » Magisiri namquc
airumna , DiscJpuIi fiduciam non iollit , scd alacriorcm
illum reddit. « Factum est autem Iconii ut simul introirent
» in synagogam Judoeorum , et loquerentur , ita ui crcde-
» rent Judaeorum et Graecorum copiosa multitudo^.
» Rur-sumin synagogas introeunt. Vide quomodo non iimidiores
elTecti sint, cum dixissent : « Convcrtimur adGcntes. » Ex
abundanii tamen illls excusationcm toUunt ; « Ita ut cre-
/»dcrcnt, inquit, Judaeorum et Graecorum copiosa multi-
-»tudo. » Verisimile est enim illos etiam Groecis praedi-
casse. « Qui vero increduli fuerunt Judaei, suscitavermit
»et ad iracundiam concitavermit animas Geniium adver-
.»sus fratres '. » Simul ergo etiam Gentes excitarunt.,
» Act. Tciii,.5o. — * lbid.il. — ' Malth. x, i^ ; Marc. vi , i3, et.Luc.
IX , 5. — < Act. XIII, 5a. — ^ Id. xiv, i4. — * Ibid. a. .{..;
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 353/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXX. S^J
<juasinon satis essent ipsi. Cur igitur istinc non exierunt?
Quianon pellebantur : sed tantum impugnabanlur. « Multo
» igitur tempore demorati sunt fiducialiler agentcs in Do-
» niino , testimonium perhibente verbo gratias ipsius , dante
» signa et prodigia fieri per manus eorum *. » Hoc fiduciam
addebat ; imo fiduciam addebat ipsorum alacritas. Ideo
namque rarius signarfaciebant. Quod autem auditores crc=
derent, inter signa rcputandum : aliquid enim operabatur
diccndi libertas. « Divlsa est autem multitudo civitatis :
»quidam erant cum Judaeis, quidam cum Apostolis \ »
Non parum addit ad occasionem quod scindantur. Hoc
erat quod dicebat Cbi istus : « Non veni pacem mittere
»«ed gladium ^ Cum autem factus csset impetus gentillum
»et Judaeorum cum principibus suis, ut contumeliis afli-
» cerent et lapidarent eos, intelligenles confugerunt ad ci-
» vitates, quae circumerant Lycaoniae , Lystran et Derben
X ct universam in circuitu regionem , et ibi evangelizantes
»erant ''. »
H. Rursum quasi data opcra extendere volentes prae-
dicalionem, postquam augmentum accepit, iterum illi
pelluntur. \ ide ubique persecutioues magna operari bona,
et persequentes vinci, pulsos vero splendidos effici. Nam
ut venit Lystram , miraculum magnum patravit , erecto
claudo , et magna voce. Quomodo autem , audi. « Et qui-
»dam vir Lystris infirmus pedibus sedebat, claudus ex
«utero matris suae,qui nunquam ambulaverat. Hic audi-
» vit Paulum loquentem : qui intuitus eum , et videns quia
» fidem haberet ut salvus fieret, dixit magna voce : Surge
j)super pedes tuos rectus. Et exilivit, et ambulabat \ »
Cur magna voce ? Ut turbae crederent. Vide autem : dili-
genter attendebat dictis Pauli : hoc enim ^ibi vult illud ,
».Act. XIV, 3. — » Ibid. 4. -- 5 Mallh. x, 34. — 4 Acl.xiv, 5, 6. —5 Ibid. 7-9.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 354/539
348 S. JO. CnRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
« Aiidivit. » Yidcs-nephilosopliiam? nihilex clandicalione
lacsns in andicndi stndio. « Qni intnitns enm , videns qnod
» fidem haherct nt salvns ficrct. »
Jam cx proposito allec-
tus erat : etsi in ahis conlrarinm factnm sit. Gnm cnim
prins corpora curaverant , tnnc animas cnrabant. Ilic vero
non sic cnratns cst. Yidelur inilii Paulns ad animam res-
pcxisse. « Et exillvit , inquit , ct ambulabat. » Pcrfectaj sa •
nitatis signnm erat qnod ambnlaret, « Turboe aulem cnm
»vidissent qnod fcccrat Panlus, Icvavcrunt vocem suam
«lycaonice dicentes : Dii similcs facti hominibns descen-
» dcrunt ad nos. Et vocabant Barnabam Jovcm , Paulum
» vero Mercnrium : quoniam ipse erat dux verbi. Sacerdos
» quoque Jovis, qui crat antc civitatcm illorum, tauros et co-
» ronas ante januas afrercns , cnm popnlis volebat sacrifi-
»carc*. » Scd hoc nondum erat manifcslum : sua cuim
voce loqucbantur diccntes : « Dii similcs facli hominibus
» dcscenderunt ad nos. » Ideo nlhil illis dicebant. Cum aa-
lcm coronas vidcrunt, tnnc cgrcssi sciderunt vestimcnta
sua. « Qnod nbi andierunt apostoli Barnabas et Paulus
wconscissis vestibns snis cxilicrunt in turbam clamantes,
»et dicenlcs : Viri, quid hoc fLicilis? et nos simllllcr ut vos
»passibilcs sumus homines ^ » \ idc illos nbiqnc a gloriac
studio mundos:
non modo non dcsidcranlcs , scd obla-
tam depellentes : ut et Pelrns dlcebat: « Quid nos inluc-
»mini, qnasi propria virtntc vcl pietatc fcccrlmns hunc
» ambulare ' ? » Hi quoque idlpsum dicnnt. Joseph ctiam
diccbat de somniis : « Nonne a Deo manifeslalio cornm ^ ?»
Et pcrinde Daniel : « Et inihi non in sapiontia ,quac
» in me est , revelatnm esl \ » Et Paulus hoc ubique
dicit, ut hoc loco : « Et ad h.TC qnis sufiicit ? » et rur-
snm : « Non qnod sullicientcs simns a nobis ipsis cogi-
» Acl. XIV, 1012. — » Ibid. i3, if. — ' I<1. nr, 12.
' Dcin. II, 3o.
4 Gen. XL, S. —
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 355/539
IIS' ACTA APOSTOLORUAI. IIOM. XXX. 3^9
» tarc,quasi cx nobis ; secl sitfficienlla nostra ex Deo esl *.»
Sed supeilora rcpetamus. Non sine causa turba^ ipsis ha3-
serunt. Sed quomodo ? Rogabant ut ipsis cadcm ilcruni
loquercntur , et opcribus studium dcclarabant. \ide uLi-
que rogantes , nec simplicitcr recipientes , vel adulantcs.
Ideo diccbat : « Qui coUoqucntcs cil^n eis, persuadebant
»eis permanere in gralia Dei. » Cur non antea contradi-
cebant ? Quia interim monilorcs quicscebant. Yidcs-nc
ubiquc illos ex passione movcri ? iNec modo contradicc-
bant , sed cliam blasphcmabant. MaHlIa enim nusquam
gradum sistit. Sed vidcdiccndi hbcrtatcm. «\obis, inquit,
Moportebat primum loqui vcrbum : quia vero repelhtis ii-
»lud. » rsihil contumchose dictum. Quod ctiam in Pro-
phetis ficbat : « Neloquamini, inquit. loquchi. Quia vcro
))repuhslis ihud, » inquit, non nos. Non enim in nos con-
tumeha vestra vertitur. Nequis cnim ex pietate putet iihid
esse, « Indignos vos judicatis, » idco prius dixit : « Pic-
)jpeihlis iliud; » et tunc addit , « Convertimurad gentcs. »
Muita pienum mansuetudinc dictum. Non dixlt: «Dcrchn-
qiumus vos , » ostcndens posse adiiuc ihos convcrli. Et iioc
noii propter vestram contumciiam factum cst : ita cnim
praeceptum est nobis. Oportebat quidcm gcntes audire,
verum hoc non a nobis, scd a vobis factum cst, quod a
nobis fieri oporlebat. « Sic enim, inquil, pra^cepit nobis
» Dominus : Posui te in iucem genlium , ut sis in salutem ;
id est, in cognilionem quae sit ad salutem, non simpllcitcr
gentium, sed omnium gentium. IIoc enim significat, cuin
dixit : « Quotquot erant prceordinali in vitam reternam. »
Et hoc indicium est iiios secundum voluntatem Dei assumi.
Ordinati dicit, ut ostendat id non per necessitatem fieri.
« Quos enim praescivit , inquit, et praed<3stinavit ^ » Non
jam in civitate dispersi erant; sed eliam in regione. Au-
' ^ Cor. 111, 5. — » Rom. viii, 29.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 356/539
35o S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
dientes enim Gentiles , et ipsi paiilopost accesserunt.
« Judc-ei vero concitarunt mulieres religiosas, et persecu-
)) tionem excitavcre. » Perpende eos rerum a mulicribus
gestarum auctores esse. « Etejecerunt eos a finibus suis;
non ab urbc tantum , sed ct a regione tota. Deinde hoc
tcrribilius est : « Discipuli auteni , inquit, replcti sunt gau-
»dio et Spiritu sancto. » \idisti-ne naturam Evangelii
virtulem habcntem multam ? « Ad iracundiam concitave-
»runt, inqiiit, animas genlium adversus fratres; » idest,
cahmmiati sunt Apostolos, der millibus eos accusarunt, et
illos simplices maligne affeccrunt.
III. Et vide quomodo ubique totumDeo referat. «Multo
«tempore, inquit, demorati sunt, fiduciahter agcntes in
»Domino, testimonium perhibente verbo gratiae ipsius. »
]Ne quid hic imminutum putes. Cum enim dicerent : «Qui
» testimonium dedit sub Pontio Pilato, » tunc fiducia osten-
debatur. Hic autem de populo loquitur. Non expectarunt
i"-itur, sed viderunt impctnm. «Et confugerunt ad civitates
» Lycaoniae, Lystram et Derben et universam in circuitu
» reglonem, » Ubi furorem suum exercere hcebat ilhs. Ita-
que in regiones pergcbant, nec tantum in urbibus versa-
bantur. Yide quoquc gentium simphcitatem, et Judaeorum
nequitlam. Opcribus declarabant gentlles se dignos esse
qui audirent : sicque illos ob sola signa honorabant. AHi
ut deos colebant; ahi utperniciosos pehebant. Et ahi qui-
dem non modo praedicationi non obsistebant, sed etiam
dicebant : « Dii hominibus similes facti descenderunt ad
7> nos ; » Judaei vero scandahzabantur. « Et vocabant, inquit,
» Barnabam Jovem, Pauhim vero Mercfnrium. » Opinor as-
pectu vcnerabilem fuissc Barnabam. Non parva haec tenta-
tio ex immoderato studio prodiit. Verumetiam hinc Apos-
tolorum virtns ostenditur. Et vide quomodo omnia ubique^
Deo referant. llos et nos imitemur, nibil nostrom esse-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 357/539
IN ACTA APOSTOLORUxM. HOM. XXX. 35 1
polemus : qaandoquidem ne ipsa quidem fides noslra est,
sed magis Dci : audi Paulum dicentem : «Et lioc non ex
«nobis, Dei donum*. »Ne itaque altum sapiamus, nec in-
'
flemur, cum homines simus, terra et cinis, fumus et um-
Lra. Dic enim mihi, cur altum sapis? Elecmosynam de-
disti et pecunias efrudisti ? Et quid hoc ? Cogita si noluisset
te Deus divitem facere : cogita eos qui inopia premuntur.
Imo cogita quot ipsa corpora impenderunt, et postquam
innumera erogaverant, se ipsos miseros dixerunt. Tu pron-
ter te ipsum dedisti, Christum propter te : tu quod debe-
bas reddidisti, Christus nihil tibi debebat. Yide quani
incertum sit futurum, et ne altum sapias, sed time : ne
\irtutem ex arrogantia minuas. Vis vere magnum quidpiam
facere : ne unquam praesumas tanquam de magnis opcri-
bus. At virgo es? Verum illae quoque virgines erant, et
propter crudeHtatem et inhumanitatem nihil profuit ipsis
virglnitas. Nihil humihtati par : hiec mater est, radix, nu-
trix, fulcimentum, et vinculum bonorum. Sine iUa abomi-
nandi , exccrandi et impuri sumus. Esto enlm quis, si pla-
cet, qui mortuos suscitet, claudos erigat, leprosos mundct
cum arrogantia : nihil hoc impurius, nihU magls impium,
nihil scelestlus. Ndiil tul ipsius esse reputa. Facuhatem
verbi et doctrinae gratiam habes? ne ideo te putes phis
quam ahos habere. Ideo maxime te humihari oportet;,
quia plurlbus dignatus es donis. Gui enim phis dimitlitur,
plus dihget^ Itaque humihari te oportet, quia, ahis prae-
termlssis, tibi annuit Deus. Hac de causa time. Saepe enim
hoc tibi perniciei causa est, nisi vigilaveris. Cur altum
sapis? Quia verbis doces? sed facile est philosophari ver-
bis : doce me per vitam tuam : haec est optima doctrina,
Dicis modestia opus esse, et hac de re longum texis sermo-
nem, atque oratoria sine obice verba profundis ? At melior
» Ephes. II, 8. — » Luc. vii, 47.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 358/539
352 S. JO. CnRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
te est llle, dlcct qiiispiam, qui hoc operibiis mc docet.
Non cnim ila insinnari solcnt animis disciplinae vcrbis, ut
opcribus. Nam nisi opcra habcas, non modo non prodes
verbis, scd cliam magis noces. Melius est tacere. Quare ?
Quia rcm mihi impossibilcm proponis. Cogito cnim, si tu
qui ha3C dicis, non facis, muUo magis me venia dignum
esse, qui nihil dico. Idco ait Propheta : «Pcccatori autcm
» dixit Dcus : Qnare tu enarras justitias mcas*?»
enim hoc nocumcnlum est, cum quis rcctc docens vcrbls,
doclrinam factis impugnat. IIoc multorum in Ecclcsiis
fuit causa malorum. Proplcrca ignoscite, qua^so, quod
sermo hac in rc longlus cxcurrat. Mulli mulla faciunt, ut
m mcdio stanlcs longum profcrant sermoncm : et sl plau-
sum muUiludlnis asscquantur, pcrinde gaudcnt ac si rcgnum
obtlnulssent : si vero cum silcnllo diccndi finem faclant,
o-ehenna ipsis gravius et onerosius est tale silentium. HocEcclcsias subverlit, quod vos non quocratis verba compunc-
tionis; sed qux oblcclcnt, et sono et verborum composi-
lione, acsi cantorcsct cllharcedosaudirctis. Etnosfrlgidcac
mlsere vcstros afTcclus scquimur, quos cxclndcrc oportcret.
IV. Idlpsumque facimus, ac si patcr molH pucro, etsi
infirmr.nli, frigidam placcnlam , et quae solum obleclant
porrl^-al; ullUum vcro nullam curam habeat. Dcinde a
medicis objurgatus, ad excusalloncm dicat : «Quid faciam ?
9 Flcntcm pucrum fcrre nequco. » Miser, infellxet prodltor.
Neque enim hunc palrem dixerim. Quam mclius essct, II-
lum parvo tcmporc tristilia affcctum, pcrfcctne sanltati
reslltucrc, quam tcmporancam gratlarn perpetui moeroris
causam faccrc!IIoc ct nos facimus, dum clcganlcm oratlo-
ncm frustra quierimus, harmoniamquc, ut placcamus, non
ut proslmus; ut admirationi habcamur, non ut doccamus;
ut oblcclcmus, non ut compungamus; ut cum plausu et
« Psal. xLix, i6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 359/539
IN ACTA APOSTOLORUAf. IIOM. XXX. 353
laudibiis dlscedamiis, non ut morcs componamus. Credite
mihi, non abs rc dicenli, cum praedicans laudibus excipJor,
illo quldem temporc humanum quid palior. Cur enim vera
non dixerim ? ketor et effundor ; ubi vero domum reversus,
cogito plaudentcs nullum exccpisse fructum ; scd si quid
uliHtalis accipiendum erat, illud ex plausu et hnudibus
periisse, discrucior et ingemisco , lacrymor, ac si omnia
frustra dixerim ita affectus ; mihique ipsi dlco : quce mihi
ex sudoribus utilitas, cum auditores nihil ex verbis meis
utihtatis perclpere vohierint? Sa3peque cogitavi lcgem
profcrre plausus prohibentem, etpersuadere vobis ut cum
silentio audiatis, et cum deccnti modestia. Sed sustinete,
cjuaeso, et credite mihi : ac si placet, hanc flrmemus legem
ne cui auditorum hceat loquentcm plausibus intcrpcllare;
sed si admirari vohicrlt, silens admiretur : nemo prohlbe-
Lit; omnls cura, omne studium sit, ut dicta excipiantur.
Quare applausistis ? Hac de re lcgem pono : vos vero ne
audire quidem su^^.llnetls. Id multorum causa bonorum
erit, phllosophicTeque discipHna. Extcrni philosophi disse-
rebant, neminc unquam phaudentc; et Aposloli concio-
nabantur, neque uspiam legitur ipsos loqucntes ab au-
ditoribus fulsse plausu interpellatos. Magnum hoc nobis
lucrum erit : sed stabiHus ilhid, et cum silentio omnes
audiamus, omniaque dicamus. Etiamsi post plausum dis-
cederemus, quse audivimus rctlnentes, neque sic etiam
utihs k\us esset. Verum non ulterius disquiram, ne quls
me ruslicltalls accusct. Quia vero nihil hinc lucri, imo
polius danmum, solvamus impedlmentum, anlm.e sahus
illos tollamus cxcindanuisque. Christus in mon(e concic*
natus est; et nemo quidpiam dixlt, donec fidcm dicendi
fecit. Nihil damni faclo ils qui pkmdere vcllent, imo id
efficio utmagis admlrcntur. MuUo mclins cst cum silentio
audicnlcm, in mcnle et nicmoria omni temporc plau-
LXXXI, 23
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 360/539
354 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
^ere, domi, in foro; quam amissis omnibiis domum re-
dire vacuum, nullain habentem plausuum causam. Quo-
i«iodo enim non ridiculus erit auditor? quomodo nonadulator ct irrisor putabitur, qui rectc locutum esse doc-
torem dcclarat, nec quid dixerit proferre potest ? Hoc adu-
lationis cst. iNam ei qui cilharoedos et trag^edos audit, id
jurc accidit, utpote qui nesciat similia proferre. Lbi aulcm
nec cantns nec modulatio adcst, sed sententiiE sohim et
ixhiiosophiai virtus, quoe cuivis diccre et enuntiare facilc
cst,- quomodo non dignus objurgationc est, qui ne causam
quideni dicere potest cur concionantem laudaverit. Nihil
ila decet Ecclesiam, ut silentium et modcslia. TumuUus ad
tj^oatra pertinet, ad bahiea, ad pompas, ad forum. Lbi
\cro tahum dogmatumdoctrina est, ibi tranquiUitas, quics,
pbilosophia et portus magnus essc dcbet. Hoec, oro et ob-
secro, omnes sciatis. Omnes circum modos exploro, quibus
potcro vestris prodcsse animabus. Non cxiguus ille mihi
aiodus videtur, qui non vobis tantum, «ed etiam mihi pro-
dcrit. rSon sinct nos prosterni, ncque laudes et glorlam
amare, neque oblectantia kK|ui, sed utiha : neque in com-
posilione et eleganlia dictorum, sed in vi sensuuin omni
teinporis momento versari. lugredcre in pictoris ofTicinam,
et iihc niultum obscrvabis silentium. Et hlc etiam esto.
Kam liic quoque rcgias pingiinus imagines, et nullam pri-
Tati hominis, ob coloris virlutem. Quid hoc est?Rursum
plauditis? Annon facilis res videtur, hocque non ex natura,
sed ex consueludine nondum faccre didicisse? Stilus crgo
* Bobis est lingua, artifex Spirilus sanctus. Dic mllii : in
inystcriis an tumultus an turbatio est? Cimi baptizamur,
cum alia omnia fucimus, annon quies et silentium omnia
detinent? Ha^c in coilo pulchritudo dispcrsa est. Idco apud
gentiics malcaudimus, quasi ad ostcntatloncm et ambiluin
omnia faciamus. Scd si lioc coliibcatur, ctiam primarum
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 361/539
IN ACTA. AP0ST0L01\UM. HOM. XXXI. 355
sedium amor extingiietur. Sufficit, si quis laudes amat, si
post concionem illas assequatur, cum fructus colliget.
Rogo hanc firmemus legem ; ut cum omnia secundum Dei
placitum fecerimus, ejus clementia dignemur, gratia et
miserationibus unigeniti ejus Domini nostri Jesu Christi,
cum quo Patri et Spiritui sancto gloria, imperium, lionor,
nunc et semper, et in sa^cula sneculorum. Amen.
*\%VVVtVVV\\VVVVV-VVVVVVVvV\VVVVVVV.\'VVVVV'\'VVVV\V\V\\V\\VV\VVXV\VVVVvWV\\VXVi!»VWV\VWVWvW
HOMILU XXXI.
CAPLT XIV.
His auditis, apostoliBarnabas etPauhis, conscissis vcstibus
suis, exiheruot in turbam clamantes; et dicentes : Viri,
quid haec facitis? Nos similes vobis passibiles sumiis ho-
mines, annuntiantes vobis ab hisvanisconverti ad Deum
vivura, qui fecit ccehmiet terram, et mare, et omnia quae
in eis sunt*.
I.
Vide Apostolos omnia cum vehementia llicienles.
Sciderunt vestes, cxiHerunt, clamarunt; qua? fiebant om-
nia cx affectu aversantes , et hictus slgna dantcs. Luctus
quippe vere erat, hictus non consoLibihs, siquidem vohiis-
sent pro diis haberi, et idololatriam inducerc, quam solu-
ium venerant. Illud porro erat diaboH machinamentum.
At ilhnon quiescunt; scd quid?« Nos similes vobis passi-
7» biles sumus homines, » inquiimt. Statim ab initio malum
subverterunt. Non dixerunt simpliciter, « Homines; wsed,
« SicRt vos. » Deinde ne viderentur deos venerari , audi
quid adjiciant. « Annuntiantcs vobis ab his vanis converti
» Aci. xiY, i3, 14.
!a3.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 362/539
356 S. JO. CURYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
))ad Deum vivnm, qui fecit coclum et teiTain, et mare, et
)) omnia quoe iii cis sunt. )) Observa iilos nunquam memo-
rare Prophetas, nequc dicere, qua de causa, cum sit onj-
nium crcator, gentes reliquit suis frui lcglbus? « Qui in
»praetcrilis generationlbus dimisit omnes gentcs irc vias
»suas*. )) Quod dimiserit, dicit; cur autem dimiserit, non
addit; inlerim in eo quod urgebat subsistit : Christi no-
mcn nusquam ponens. « Et quidem non sine testimonio
» semctipsum reliquit, bcncfaciens de ccelo , nobis dans^
«pluvias, et tcmpora fructifera, implens cibo et Irctitia
» corda noslra^. » ^ide, non vult accusationcm corum au-
gerc; sed poiius docct illos ut omnia ad Deum referant.
Didiccrant enim non ita studendum cssc aliquid Deo d!g-
num dicere, ut auditoribus utile quid profcrrc. \ ide quo-
modo latenter accusationem ingerat. Etenim si hoc facie-
bat , oportebat plecti eos , qui tot bonis fruentcs , ipsuni
non ut nulritorem agnoscebant. A erum non palam dicit,
sed subindicat. « De coelo nobis, inquit, dans phivias. »Sic
et David dicebat : «A fructu frumcnti, vini et olei sui mul-
»tiplicati sunt^ »Et sa?pe de creatione disserens, hoc iii
medium adducit. Jeremias autemprimo creationem, deinde
providentiam phiviarum dicit; itaque indc edoctus ait :
a Implens cibo et loetitia'. )) Cura hberahtate ahmentum;
Dcc modo ad frugahtatem et usum. « Et hciec dicentes vix
))sedaverunt turbas, nc sibi immolarent^ » Et in hoc
maxime admirationi fuerunt. Vides-ne cos satis habuisse,
quod insaniam illam avertisscnt? « Supervenerunt autem
» ab Antlochia et Iconlo Juda?i : et persuasis turbis , lapl-
»dantesqac Pauluin, traxerunt extra civitatcm, cxistiman-
» tes eum mortuum esse^ »\ere dlaboli filii : non in civi-
tatibus modo suis, sed exlra illas hoc faciebant, et tanto
» Act. XIV, i5. — » Ibii!, 16. — ' P>a!. iv, 7. — < Jerem. v, 7\.~
« Act. xiVj 17, — c ibid. iS.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 363/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXI. 35^
studio curabant pricdicatlonem de medio tollerc, quanto
Aposloli illam firmare conabantur. « Et persuasis , inquit,
» turbis, lapidatum Paulum traxerunt extra civitatem. » HicMupletur illud : « Suflicit tibi gratia mea ; nam virlus mea
))in infirmiiate perficilur*. » Majus hoc erat, quam clau-
dum erigere. Gentiles quidem ut deos habebant; hi vero
persuadcntes turbis traxerunt ilhim, neque enlm vcrisimile
est omnes In eorum admlratione fulsse. Et vide, in eadem
ipsa civitale, in qua sic in admiratione fuermit, gravia pa-
tiuntur. Et hoc quoque videnlibus proderat. Quod aulcni
hac de causa patl permllteretur, audi illum hoc ipsum c!e-
clarantem. « Ne quis me exlstlmet supra id quod videt in
»me, aut ahquld audit ex me^ Circumdanilbus auteni
»eum Discipuhs, surgens Intravlt civitatem^ » Vides-ne
alacritatem? Vldes-ne desiderium fervens et accensum? In
eamdem rursus intravlt civitatem;utostenderetur Ipsum,
sicubi recessit, Id fecisse quod vellct verbum inserere, et
quod non oporteret furorem illorum succenderc. ILtc nou
minus quam signa conspicuos ilios reddebant, et majus
gaudium pariebant. Nusquam vero diclt ipsos reversos esse
gaudentes quod slgna fecissent ; scd quod dlgni habiti fuis-
sent pro nomlne ejus contumellam patl'' : nam 'et hoc a
Christo edocli fuerant dlcente : « Nolite gaudere qula dae-
»monia vobis subjlcluntur^ » Verum enlm ac sincerimi
gaudlum hoc est, aliquid pati pro Christo. Deindc in ci-
vitaies illas omnes venerunt, In qulbus periclltail fuerant.
n Et postera die profectus est cum Barnaba in Derben.
» Cumque evangellzassent civitati illi, ^t docuissent mul-
»tos, reversi sunt Lystram et Iconlum ct Aniiochiam, con-
-»firmantes anlmas Discipulorum, exhortantcsque ut per-
' 1 Cor. XII, 9. — «2 Ibid. 6. — ' Act. xiv, 19. — < IJ. v, 4i. —• Luc. X, 20.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 364/539
358 S. JO. CHRYSOSTOMI AnCHIRPI5C0PI C. P.
a manerenl ia fide, et quod per multas tribulationcs opoiiet
»nosinlrare in regmmi Dei*. »
II. Hoc dicchant, hoc monstrabant, « Confirmantes, in-
»quit, animas Discipnlorum. » Ita confirmati sunt, imo-
sunt appositi. Prncdicabant ergo ne in oflcndiculum cade-
rent. Et qnasi dc industria hoc fit, non tantum pcr Apos-
tolos, sed eliam per Discipulos; ut discantslatim ab initio,
et proedicationis \im, et ipsos eliam oportcre talia pati; ut
fortiler stcnt, non modo ad signa inhiantes, sed multo
snagis ad tcntationes. Ideo et ipse dicebat. « Idem ccrta-
» men habentes, quale et vidistis in me, et exaudistis \ » Per-
secutiones frequentes erant : ubique bella, pugnnp, lapida-
tiones. Qnahs adhortatio ? Quomodo persuadebant , dum
in principio Iribulationcs dicercnt? Deinde et aha conso-
latio. « Et cum ordinassent ilHs per singulas ecclesias pres-
wbyteros, et orassenl cum jejuniis, commendaverunt eos
))Domino, in queni credidernnt^ » \idisti-ne fervorcm
Pauh?« Cum orassent, inquit, cum jejuniis, commendaTe-
» runt eos Domino. » A ide; cum jejuniis ordinationes. Rur-
sus jejunium, purgalio animarum nostrarnm. « Transeim-
wlesque Pisidiam, venerunl in Pamphyriam , et loquentes
»\'erbum in Perge, dcscenderunt in Attaham^. «jNam ne
Discipulorum animi conciderent , quod ihi qui dii existi-
mati liierant , taha patcrentur , ingi^ssi sunt ad iHos, et
ahocuti sunt eos. Et vide;prius in Dcrbcn exit , dans iUis
respirandi locum a furore, et tunc rnrsus venit Lystram
Iconium et Antiochlam : furentibus ihis cedens , sedatos
vero adiens. Vides cos non omnia per gratiam, sed etiam
per proprium studium administrasse. « Et inde navigave-
Drunt Antiochiam : unde erant traditl gratine Dei, in opns
» quod compleverunt^. » Cur rursus Antiochiam veniunt ?
* Acl. XIV, 20, 31. — a Pliilip. I, 00.— ' Acl. XIV, 22.— < Ibid. aS» a4»
— • Ibid. a5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 365/539
IN ACTl APOJJTOLOnUM. mW. XXXI. 35^^
Ut annnntlent ea quae iilic facla snnl. Alioqnin vero hiac
magna res adniinistratur. Oportebat enim jam cnm fidu-
cia pr.-edicare gentiLns. Veniunt ergo hrec nuntiatnri, ut
scire possint ; et tunc providetur, ut veniant ii qui prohi-
Lebant ciun genliLus versari; ut deinde magnam ex Jcro>
solymis fiduciam adepti, fidenter abirent. Vel aliter, os~
tcndit eorum mores non arrogantiam sapere. Veniunt enim
ut et fiduciam suam exhiLeant,quod aLsque iUis prcTcdi-
cassent gentiLus, et oLedicntiam,quod ad illos rcm refe
rant. Neque cnim quod taha fecissent arrogantcr egerunt,
« Lnde erant traditi, inquit, gratia; Dci : » etiamque Spi
ritus dixerat; sed ea quae sunt Spiritus, scieLat esse Fiiii.
Lna enim pcteslas, sicnt natura Fiiii et Spiritus est una,
(t Gum aulem vcnissent et congregassent Ecclesiam, retu-
» lerunt quanta fecisset Deus cum illis : et quia aperuisset
BgentiLus ostium fidei. Commorati sunt autem illic non»parvo tempore cum Discipulis*. » Jurc quidem : cum
magna cnim civitas esset, doctoriLus opus haheLat. Jam
superiora repetamus. Ipso spcctaculo terrnerunt illos scin"
dentes vestimenta sua. Hoc et Jesus Nave fccit in populi
clade. Ne ergo putcs lioc iliis et illorum statu indlgnuoi
esse : neque enim aliler cohiLuissent tantum inipelum ,
non aliter incendium extinxisscnt. Cum ergo opus fuerit
talibus : ne recusemus agere. Si ergo sic agentes vix sua-
serunt illis , si non hoc fecissent, quid non futurum erat?
Nam si hoc non fecissent, putalum fuisset i!los altum sa-
pere et honorem amhire. Et perpcnde sermonem in tali
increpatione moderatum, admiratione simnl et stupore
pknum. Hoc maximeilios
cohiLuit , quoddicerent : «
Et>nos similes voLis homines passiLiles sumus, annuntian-
» tes voLis aL his vaBis conveiHi ad Deum, » ac si diccrent
• HominesquidemsoEDus, his autem majores : haecquippc
» Acl. XIV, a6, 27,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 366/539
36o S. JO. CIIRYSOSTOMI AriCHIEPISCOPI c. P.
mortua sunt. »\idc illos non confutanlcsmodo, sed eiiam
docentes, ct iiiihil de invisibilibus loquentes. « Qui fecit,
» inquit , ccelum et tcrram , ct mare , ct omnia quae in eis
wsunt. » Tcsles illos dixit annos. insaniam judaicam
Ausi sunt ingrcdi ad populum, sic Apostolos honorantem,
ausi sunt invadere et lapidare Pauhim. Exlra civitalem
autem traxerunt, forsan timentes iUum. « Et orantes, in-
»qult, cum jejuniis commcndavernnt illos Domino. »Et
docucruni jcjunandum esse in ientatlonibus. Non dixorunt
quania ipsi feccrant; scd quania Deus fecisset cum ihis.
Videntur mihi tenlaiiones dicere. Non sine causa, nec ad
quiescendum isiuc venerant; scd Spiritus providcniia
ducii, ut pra:'dicatio genlium firmarclur. Et cur, inquies,
nec in Cypro, nec in Samaria presbytores fccerunt? Quia
haec propc Aposlolos erat, Cyprus vcro propc Anliochiam:
et verbum invalcscebai. Hic vero mulia consolalione opus
habebant, maxime gcntiles, qui multum doceri debcbant.
Veneruni doccnics, quia jure ordinati fuerant a Spiritu.
Et vide fervorcm Pauh. Non interrogat an oporieat loqul
gentibus; scd siaiim loquiiur : ideo dicebat, «Non acquievi
»carm et sangumi . »
III. Maguumvcrcbonumiribuhiilo , ac magnne ct gcnc-
rosfc animae opus. Quoi posiea credideruut, ct nullus iia
fulsItPIia nobis ubique alacritate opus cst , multoque fer-
vore , anlma ad mortem paraia. Aho enim modo non pos-
sumus rcgnum conscqui , nisi per cruccm. Ne deciplamus
nosmelipsos. Si cnim in bello servari nequit,qui dehcia-
tur, pecunils siudet, cauponalur ignavusque csi; muUo ••
mlnus in hoc bello. Annon puialis esse nunc bellum om-
iiium gravlssimum. « Non est nobis, inquit, pugna adver-
»sus sangulncm et carncm^. »Et prandcntibus , et ambu-
lantibus, et lavantibus adest inimicus. Non novit cnim
j^
* Galat. 1, iG. — » Ephes. yi, 12.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 367/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXI. 36 1
tempus indiiciariim , nisi somni , imo etiam liinc socpc im-
piignat, et immittit cogitationcs, atque a somniis lascivio-
res eflicit. INos autem , quasi parv a res sit pro qua ipsc
pugnat, non sobrii sumus, neque surgimus, neque rcspi-
cimus multltudinem adversariarum nobis potestatum. Noii
cogitamus hoc ipsum maxlmae infclicilatis esse. Sed tot
conclusi boUis, ac si pax esset, dellciamur. Credite mihi
graviora nunc adsunt, quam quce Pauhis passus est. Tunc
ilhnn Lapidlbus impctlorunt ; nuuc vcrbis impelimur, quas
lapidibus gravlora sunt. Quld ergo faclu opus.^ Id quod ille
fecit. Lapidantes enim se odlo non habuit : sed post quam
illum traxerant, regressus est in civitatem, benefacturus
lis, qui se ita lacserant. Si tu quoque contumehosum, et
te injuste Jsedentem tulerls , lapidatus esse dici potes. Nc
dixeris : « Neminem laesi. » Quem enlm la^sit Pauhis ut lapi-
daretur ? Regnum annuntiabat, ab errore reducebat, adDeum adducebat. HcGC digna suntcoronis, proclamatione,
innumeris bonis, non lapidlbus : et tamen ille contraria
passus est. Hsec quippe splendlda est victoria. « Et traxe-
wrunt eum, inqult. » Te quoque sa^pe trahunt. Sed ne iras-
caris, imo mansuete praedica verbum. Te contumeha aflc-
citPTace et benedlc, si potes, et sic tu quoque prcTedlcasti
verbum , docuisti modestiam et mansuetudinem. MuUos
novi non tam vuhieribus, quam verborum plagis sauciari :
nam ilhid quidem vuhuis corpus suscipit, hoc anima. Sed
ne doleamus, imo dolentes sustineamus. Non videtis pu-
giles, quorum capita vulnerata, dentes excussi , strenue
ferre dolores? Hic vero non opus est stridore et morsu.
Recordare Dominitui,
et pharmacum statim apposuisli:
recordare Pauli. Cogita te,qui percussus es , vicisse ; illum
vero, qui percussit, victumesse, et sic totum curato. Mo-
mentum est : ne tu quoque rapiaris , et totum perfecisli :
ne movearis, et totum extinxisti. Magna consolatio est
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 368/539
5^2 S. Wi CHttlSOSTOMI AB<niIEPlSCOPI C. P.
aliqnicl tepro ChristG pati. Noft pra^dicas sernionem Cidei
scd praedicas sermonem philosophiae. At , inquies,qnanlo
magis ille mansuetum yidebit, tanlo magis instabit. Prop-
terea igitur doles , quod ille tibi mercedem angeat ? At
inulilis est, inqules? Haec pusillanimitatis tuae excusatio
est. Alio modo modo inutlliserit , si te ulciscaris. 8i sciret
Deus illos inutlles Ibre si non te uiciscaris , non hoc prrc-
cepisset; sed dixissct : aTeipsum ulciscere. » Verum noTit
hoc tibi ulilius fore. jNe pone legem divinae contrariam :
illi oblempera. Non es tu melior eo qui feclt nos. Dixit
«Fer conlumellas. » Tu vero dicis : « Contumeliam re-
pcndo , ut non sim inutills. » Tu ergo majorem curam ha-
bes, quam illc? hacc verba ex passione, acerbltate , ct arro-
gantia profieiscuntur, ac contraiia sunt legi Dei. Eliamsr
enim laederent, annon obtemperandum erat? Cum quid-^
piam Deus prcccipit, ne ponamus nos legem contrariam,
«Responsio, inquit, submissa avertit iram*. » Hoc ergo
facil submissa , non contraria. Si tibi prodest, illi quocpie
prodest. Si vero tibi nocet, qui correcturus illum es,
multo naagis illi noeebit. «Medice, cur» te ipsum^ »Mu-
ledixit? tu lauda. Conviciatus est? tu encomiis celebra.
Insidiatus est? bene fac tu : contraria repende, si tan-
dem saluiem ejus curas. Ae ne vells vulnus tuom ulcisci.
At, inquies, saepe patienllam meam expertus, delerlor
evasit?Hoc nonte, sed illum spectat. Vis scire quanta-
passus sitDeus? Aras illius subverterunt , Prophetas occi-
derunt : et omnia pertulit. Anoon poterat fulmen demlt-
tere? Sed post quam Prophctas, quos miserat, occiderunf,
tunc Filiuoi suum misit: quando magis impie agebant,
tajac majus benefici«m contulil. Et t« si quem exaspera-
ttttft videris, tuttc mAgis cede : ille namque furor majori
eget consolatione. Quanto gravioi>em contumeliam fnfert,
» ProT. jfv^, r. — •Lur. iv, a^.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 369/539
llf ACTA APOSTOLORtM. HOW. XXXI. 363
tanto majori maiisuetudlne opus est : ac sicut fcbrls
quando magis Instat, tunc plus opus habet cedente;
sic et ille qui irascltur. Quando fera magls exasperatur,
tunc omnes fugimus; sic et irato cedamus. Ne putes hoc
honorem esse , alloquin feram honoraremus. Ergo-ne fu-
rentes honoramus, cum dccHnamus? Minlme. Ignomlnia
hoc est ct contumclia , imo non ignomlnla et contumella;
sed misericordla et benlgnltas. Non vides nautas ,quando
vehcmenler fiat ventus,
demitterevcla , ne demergatur
navis ? Equitem non vides cum abrlplt equus , cedentem
nec retlnentem , ne sponte vlres absumat.
IV. Hoc et tu facito. Furor ignis cst, flamma ardens
materia egens. Ne Igni escam suppedites , et clto maUim
extlnguls. Ira non per se vimhabet, nisi alius ipsam alat.
l^illam tu excusationem babes. Ille furore detinetur, nec
sclt quid facit. Tu qui ilhim Intueris, cum in parla inci-
dens, neque hinc sapientior evadls, quam veniam mereris ?
Si in convivium quls veniens in vestibulo quemplam vlde-
ret cbrium indecore agentem, deindeque ipse in parla in-
cideret , nonne post ilhun cbrlus factus minus venia dlgnus
esset? Ita et hlc dicendum. Nc putemus posse ad defensio-
nem dlci : « Non ego coepl. »Hoc contra nos est, qula ne-
que ilhnn videntes , temperaliorcs facti sumus. Qucm-
admodum si quls dlcat : « Ego non prlnius occidi. » Ideo
namque po^na dignus es, qula exemplum videns, non tc
cohlbulsti. Si videres ebrium vomere, dlstrahi, dlrumpi,
oculis torvis respicere , immunditla mensam replere , om-
nes ilhim fugere, deindeque in parla incideres , annon
magis culpandus csses? Tah*s est iracundus. Magis venas
inflat, quam is qui vomit, oculos inflammat, viscera dis-
cerpit, vomit verba illo cibo impuriora , indigcsta omnia
loqultur, nihilque perfectum : non enim sinit ira , sed sicu^
illic saepe immoderati humores stomachum turbantes om-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 370/539
364 S. JO. CURYSOSTOMI AKCillEPISC 3PI C. P.
uia evacuant; ita ct hic calor niiniiis aiiiaiani conculiens,
non sinit tcgere quaj silerc oporteret ; sctl dicenda ct non
dicenda eirundil, non audientes, sedsemetipsum detur-
pans. Sicut igilur vomentes fuglinus , sic et iratos fugia-
mus. Quid faciemus? Pulvere voniitum tegamus , taccndo
canes voccmus , ut vomitum edant. Scio vos hacc cum
nausea audire. Sed lunc slc vos aflici vclim , cum ilia fieri
vidctis, ncc de re illa obleclari. Immulidior est conlume-
liosus canc revcrlente ad vomilum suum. Si enim post
quam seincl evomuit , ccssaret, non esset cani simiiis : si
vero rursum eadem ipsa evomat, palam cst cum eadem
ipsa comedlsse. Quid illo abominablhus ? Quld impurius
illo ore qui tales mandlt escas? Atqui hoc opus est naturaj,
illud minimc ; imo et hoc et illud conlra naturam est.
Quomodo ? Aon enim secundum naturam cst sine causa
contumcham inferre, sed contra naturam. Igitur niiiil ut
homo loquilur; scd alia ut fera , alia ut furens. Qucmad-
modum ergo corporcus morbus praeter naturam est , sic et
hic morbus. Et quia praiter naturam est, si in illo morctur,
paulalim perit; si secundum naturam moretur, non peri-
bit. Mallem convivari cum hominc lutum edenle, quam
cum taha loqucnte. Annon videlis porcos stercus edentes ?
sic ct istl. Quid enlm foedius verbis quaj loquuntur coulu-
mellosi ? lli curant nihil sanum loqui , nliiil purum ; scd si
quid fcedum, si quid turpe, id agere et cITari. Quodque
gravius est, dum sese deturpant, alios se deturpare pu-
tant. Quod enim sese deturpent, inde llquet. Ne mihi
cnim eos, qui mendacialoquuntur, allcges. Sed sit qua^dam
inslguls meretrix , sive quls alius ex scena ,qui cum alio
pugnam conserat. Ilinc ille ipsi ista loquatur ; hlc rursum
eadem repetat , uter magls contumelia aflicltur? Nam ille
quidem quod penes se habuit audivit; hlc vero quod non
habuit. Itaque iUi nihil acccsslt turpitudinis; huic vcro
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 371/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOXf. XXXI. 365
pliirimum. Scd sint qu.Tclam odita opera,qunc solus ijle
contumeliosus noverit. Deindc, qui ante tacuerat , contu-
mcliam eHerat;sic
idemipse
magis contumelia aflectus
est. Quomodo? Prasco malitias factus, infidelitatis famam
accipit , et omnes subito se incusantes videbit, ac talia
ubique loquentes. Si enim , inquient , homicidii consciu^
erat, omnia enuntiare oportebat. Omnesque iilum quasi ne
homo quidem sit aversanlur, odio habent , feram esse
dicunt immanem : huic vero magis ignoscunt, quam iUi,
Non enimperinde eos, qui vuhiera habent odio habemus,
atque illos qui ea revelare cogunt. Ita et hic contumelia
aliccit , nou illum modo , sed etlam sc ipsum et audientes
communemque hominum naturam, perculsit auditorem :
nihil boni fecit. Ideo dicit Paulus : « Si qnis bonus serrao
» ad a^dificationem ,ut det gratiam audientibus*. «Bona
loquentem habcamus linguam , ut simus desiderabileset
amabiles. ^ erum co usquc malitia^ pervcnerunt omnia , ut
de quibus erubescere oporlerct, de iis plerique glorientur.
Haec plerumque minitantur quidam : «Non poterislinguam
meam ferre. » liccc mulieris verba sunt , vetulag ebrie-e et
indecorae, eorum qui forum frequcntant, lcnonis. Nihil
turpius his verbis, nihil viro indignius, nihil muliebrius,
quam in Ilngua robur habcre , in conviciis altum sapere
ut ii qui in pompis agunl, ut mimi, parasiti, adulatores.
Porci magis, quam homines sunt, qui de talibus glo-
riantur, Cum oporteret tcipsum defoclcre; cum ooorterct,
si quis ea tibi tcstificarctur, tcstimonium fugere quasi ini-
micum ct non virilc. Tu vero prasco contumcliarum es;
sed nihil laedcre poteris cum qui male audit. Quamobrem
rogo, cogitantcs quanta sitnequitia, dc qua et gloriantur
quidam , resipiscamus, emendemus cos qui sic insaniunt :
hos ehmlnemus c civitatc conscssus , linguam ornemus
» Epljes. IV, 29.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 372/539
366 S. JO. CURYSOSTOMI ARCUIEPISCOPI C. P.
noslram, et ab oaini maledicto liberemus , ut possimus a
peccatis purgati, supernam benevolentiam nobis conci-
liare, ct Dei clementia dignari, gralia et miserationibus
Lnigeniti ejus, cum quo Patri et Spiritui sancto gloria
imperium , honor, nunc et semper, ct in saecula saeculo-
rum. Amen.
VVVvX'\VVVWV>'VVVVVvVVVVVVVVVVVVVV«.VVv\VVVVWVVV\VVVVVVV.V*VV\VVVVVVVVVW'V\VVVVVVvVVVVVVWVV*
HOMILTA XXXII.
CAPUT XV.
Morati sunt autem ibi tempu non modicum cum Dis-
cipulis *. Et quidam descendentes de JudtTea, doccbant
fratres : Quia nisi civcumcidamini secundum morem
Moysis, non potestis salvari ^.
I. Vide ubique transitum ad gentes necessario a Judseis
inductum. Antehac accusatus rationem rcddebat, et cxcu-
santis morc omnia loquebatur; id quod sermonem magis
acceptum reddebat. Dcinde Judoeis avcrsantibus, venit ad
gentes. Hlc itcrum videns aliam allercationem, lcgem sta-
tuit. Quia enim, utpote a Deo docti, indiscriminatim ora-
nibus loquebantur, hoc Judccos qui aderant ad zehmi pro-
vocavit. Nec modo circumcisionem docebant , sed etiam
sine illa salutem haberi non posse dicebant. Cui rei con-
traria docere oportebat , nempe si circumcidamini, sahi-
tem conscqui non polestis. Vidcs-nefrequentcs lcnlationcs
intus ct foris. Piccte autcm providetur hoc ficri Paulo prae-
sente : ut contradicat. Non dixit Pauhis :« Quid cnim?
annon sum fide dignus post tot signa ? » scd propter illos
« Act. XIV, aj. — » Id. XV, 1.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 373/539
IN AGTA APOSTOLORUM. HO\f. XXXII. 36y
morem gessit. Et vide , discunt omnes eaqiiae in gentes facta
erant, etiamque Samaritani, et gaudent. « Facta ergosedl-
» tione et quccstione non minimaPaulo et Barnabae adversus
)»illos, statuerunt ut ascenderentPaulus et Barnabas, et qui-
» dam alii ex illis ad Apostolos et prcsbyteros in Jerusalem
» super hac quaestione. Illi ergo pra^missi ab Ecclesia pertran-
» sibant Pho^nicem et Samariam narrantes conversionem
wgentium : et faciebant gaudium magnum omnibus fratrl-
»bus. Cum autem vcnisscnt Jerosolymam , susceptisunt
»ab Ecclesla, et ab Apostolls et senioribus, annuntlantes
»quanta Deus fecisset cum iHis '. ))\ Ide cum quanta ceco-
nomia res geratur. « Surrexcrunt autem quidam de hoeresi
»Pharisa3orum, qui crediderant, dlcentes : Qula oportct
» eircumcldereeos, prsecipere quoque servare legcm Moysl.
» Conveneruntque ApostoH et seniore's vldere de verbo hoc.
» Cum autemmagna conqulsitlo fieret, surgens Pctrus dlxit
» ad eos : Virl fratres, vos scltis quonlam ab antiquls diebus
»Deus in vobis elegit per os meum audlre gentes verbum
)) Evangelii, ct credere ^. » VldePetrumjam ohm separatum
a negotio et hactenus judaizantem. « ^ os scitis, )) inquit :
forte aderant ex lis qui oHm accusavcrant illum circa Cor-
nehum , et Ingressl sunt cum Illo : Ideo illos adducit tes-
tes. « Ab antlquis diebus elcgit In vobls Deus. »Quid est,
« In vobis? ))vel in Palaestlna, inquit, vcl pracsentlbas vo-
bis. « Per os meum. » Vide quomodo ostendat Dcum per se
locutum, ct nlhil humanum. « Et cordium cof^nitor Dcus
» testlficatus est Ipsis. » Ad spirituale teslimonlum adducit
illos. « Dans iills Splrltum sanctum, slcut et nobls '. » Vide
quomodo ubique gentes excxquat. « Et nlhll dlscernlt Inlcr
» nos et illos , fide purificans corda eorum \ » A fide sola
inquit, eadem consecutl sunt. Et haec Illis monita dantur;
imovero hos docere potest fidc sola esse opus, et uou
» Acl. XV, a-4. — » Ibid. 5-j. — » Ibid. 8. — 4 Ibid. 9.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 374/539
368 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
opcribus velcircumcisioiic. Nequeeniin hcTcdicunt tantum
ut gentium causam agant; sed ctiam illos instituunt ut dis-
cedant a lege. Sed tamen nondum ha3C dicunt. «
Nunc«ergo cur tentatis Deum imponcre jugum super cervices
»DiscIpulorum,quod ncquc patrcs nostri ncque nos por-
» tarc potuimus. Sed pcr gratiam Domini Jcsu crcdimus
» sah ari quemadmodum ct iUi \ » Quid cst illud. « Tcntatis
» Deum ? » Cur non crcditis, inquit, Dco ? Cur tcntatis cum,
quasi non possit fidc scrvare?Itaquc infidehtatis cst legem
iuferrc. Deinde ostendit cam ilhs noii fuisse utilcm : et to-
tum in lcgcm non in illos rcjicit, alque accusationcm suc-
cidit. « Quod non potuimus nos, inquit, ct palrcs noslri
»portarc. Sed per graliam Domini Jesu credimus sahari,
«qucmadmodum ct ilh. «Quanta virlule plena sunt h.tc
verba? qunc Pauhis multis in Epistolaad Romanos dixit, ea-
dcm et hic dicit. « Si enim Abraham, inquit, cx operibus
» justificatus est, habet gloriam, sed non apudDeum ^. »
Yides-ne hoc illos magis insliluere, quam genles defen-
dere?Sed si quidcm absquc uUa occasione h;ec dixisset,
forte non suspcctusesset. Initio autemhinc sumpto, dcinde
sinc mctu loquitur. Et vide quomodo ubique omnia, quac
inimici moverunt , ilfis prosint. Nisi enim ilh movissent,
ha^c dicta non fuisscnt; nec ctiam qurc scquuntur. Hincdiscunt ,
quodctiamsl gcntes adducinohiissent, non tamcn
cssc illas despicicndas. Scd supra dicla explorcmus. « In
>vobis, inquit, elegit, ct ab antiquis dicbus. «Hoc dicit,
ostendens id olim non nunc fuisse. Non parum autcm est
quodcliam Judoiis crcdcnlibushoc avcrtatur. Duobus vero
idquod dicltconfirmatur, ct tcmpore ctloco. «Et quodclc-
» "iV » Bene, sicut in ipsis, non dixit : « Voluit, » sed, « Eic-
» glt. » Undcnam idfiquet ? ASpiritu , inquit. Dcindc ostcn-
dit non graliic lantum, scdeliam virlulis tcslimonium hoc
» Act. \v, 10, u. — * I\om. IV, 2.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 375/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOiM. XXXH. 869
illls csse, quod nihil miniis ipsis praebcat. Nihil cnim, in-
quit, disccrnit inter nos et illos : crgo cor nbiqnc qnoeren-
dum. Et opportune dixit : « Cordium cognitor Dcus testi-
»ficalus est ipsis *; » slcnt ct illic. « Tu, Domine , cordinm
.
y> cognitor omnium, ostendc. « Quia enlm hoc ynlt , yide quid
inferat. «Nihil disccrnit inter nos et ipsos. » Cnm illornm
testimonium diccret , tunc magnum illud efriitns est, qnod
Paulus ait : « Neque circumcisio quid valet , neque prcT-
»putium ^. Et ut duos condat in scmetipso. » Ilornm om-
niumseminain concionePetrlhahentur. Etnondixit: «Inlcr
eosqniexcircumcisionc; » sed , intcr nos, idest, Aposlolos.
Dcinde ne videatur contumelia cssc illud, « rNihil, adjicit :
y> Fide purificans corda eorum , » et hinc tohlt snspicionem.
Expurgavit prlmo scrmonem, et tnnc ostendit non malam
legem , sed lilos infirmos esse.
II. \ ide quomodo terribilitcr desinat. Nlhll ex Prophells
loquitur ipsls ; sed. ex praesentlhus rehus,quarum ipsi tes-
tcs erant. Jure et Illi postea testificantur, et sermoncm
rohorant cx ils quae jani facta sunf. Et vide : in Ecclesia
permltlit primo quaestionem moverl, et tunc loqultur. Qula
igitur non memoravlt circumcisos, sed gentcs : illud enini
paulatim inslnuatum, firmius evadchat; illnd vero tentan-
tis erat an possit post legem servare ; vlde quld ficiat. Os-
tendit illos in periculo esse, siquldem Id quod non potult
lex, potuit fides : illa vero cadente, necesse cst Illos in per-
niclem ire. Nec dlxit : « Incredull estis , » quod molestlus
luisset, cum maxime res evicta fulssel. Jerosolvmis i"-Itur
ex gentibus nulli erant , Antlochiac autcm fuisse constat.
Ideo commlgrant, nec modlco tempore Istlc manent. In-
surrcxerunt autem quidam de Pharlsaels, adhuc ambltlonis
morbo laborantes, et volentes slbi haerere eos qui ex o-en-
tibus erant. Atqui et Paulus In lcge doctus erat, neque ta-
» Act. I, 24. — a1 Cor. rn, 19.
Lxxxi. a^
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 376/539
3yO S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
men sic erat affectus. Postquam autem inde venerat, jam
dogma accuratius erat. Nam si ii, qui Jerosolymis sunt , ni-
liil hujusmodi proecipiunl, muito minus hi. Vides-ne quot-quot piincipatum non amhiunt, in fide gaudere? Non am-
hitiosne igltur erant narrationcs, neque ad ostentationem,
scd ad detensionem pra?dicationis gentibus factae. Idco ni-
hil dicunt corum qusc cum Judaeis sibi evenerant. Magna
erat pcrtinacia Phariiaeorum, qui etiam post fidem, legem
tuchantur, nec ohtemperahant Apostoiis. Scd vide, quam
mansuele nec cum auctorilate loquantur : h.-cc quippe ama-
hiiia sunt magisque animo infiguntur. A ides-ne nusquain
esse verhorum ostentationem ; sed per rcs ipsas agi et per
Spiritum sanctum? Attamcn cura tot indicia haberent, ad-
huc Vii^iisnete loquuntur; sed vide, non veniunt accusa-
turi cos qui Anliochiae erant: sed illinc itcrum occasioncm
sumunt. Sic mcdilabanlur ahisprcTesse , qui Apostolis nes-
cicntihus reprehensi sunt. Attamen nihil horum illi protu-
lerunt ; at uhi proharunt , tunc vchemcntius scrihunt,
Magnum ccrtc uhiquc honum aequitas : aequilatem dico,
non frigiditatem; aequitatcm, non adulationem. Haec enim
niultum intcr se distant. Nihil Paulum exaspcrahat, nihil
Petrum. Cum hahes demonstrationcs, cur irasceris? An
ut iUas enerves ? Non potest unquam iratus persuaderi.
Etiamheri de ira disseruimus; nihil vetat quominus etiam
hodie : frequens forte horlatio quidpiam cfTicict : iiam
pharmacum vim hahens curandi vuhius, nisi frcqucnter
apponalur, tolum perdit. Ne putctis vos condemnari cx
frequenti hujusmodi oratione; si cnim vos condemnarcm,
non concionarer. Nunc vcro sperantes vos multum hinc
lucraturos esse, haec loquimur Itinam nuUa esset alia con-
cionandi occasio vel cura, quam quomodo vitia noslra
superemus. Quomodo cnim non absurduni fuerit, regibus
in dehciis vivcntibus, ct lanto honore, nihil aliud curai csse
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 377/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXII. ^Jl
vel in mensa , vel alio qiiovls tempore, quam quomodo ini-
micos vincere oporteat, et ea dc causa quotidie conventus
agere; duces ac milites allegere, tributa exigere : et in ci-
vilibus rebus has duas tantum res necessarias esse pulare,
utinimicivincantur, et sui in pace degant; nos vcrone pcr
somnium quidem de his tractare; sed quomodo agrum
emamus, quomodo servos, quomodo opes augeamus, quo-
tidie sinc nausea curemus : de rcbus autem nostris et vere
iiostris, nec loqui,nequc alios dicentcsaudirevch*mus?Qua
de re ergo vis disseratur? An do prandio? sed hccc ad co-
quos vcrba pcrtlncnt. An de pccuniis? sed ha3c negolian-
tium sunt, et mercatorum. An dc oedificiis ? sed ha^c archi-
tectorum et latomorum sunt. An de terra ? sed htcc ad
agrlcolas. Nobis vero nulhim aUud est opus, cpiam quo-
modo divitias paremus animae. Nc ergo fastldiosus vobis
sermo sit. Cur enim nulhis accusat medicum quod sem-
per de medicina loquatur , iiequc alios artificcs qu(»d de
arte sua disserant? Si namque vitia nostra sic domitn es-
sent, ut non uUra monitis onus habcrent, jure quis nos
incusarct quod ad ostenlationem loqui vellemus. Imo ne-
quc sic. Nam etiamsi emcndata essent , sic quoque mo-
nendum esset, ne recideremus. Etenim medici non a?"-ros
tantum, scd etiam bcne valentcs alloquuntur, hbrosque
habcnt super ea re , ut et morbos curent, et valetudincm
servent. Itaqiie etsi sani essemus, ncque sic absistere opor-
teret; scd omnia facere ut valetudinem servaremiVs.
III. Cum autem aegroteraus , duplex est verborum ne-
cessitas, tum ut a morl)o liberemur, tum ut liberati, ne
rursum incidamus. Ergo curandi methodum nunc trac-
tamus , ncc de sanitate agltur. Quwiiodo quis malum hoc
yitium excindet, quomodo vehementem sedabitls febrein?
Yideamus unde orta sit, et causam toUamus. Unde oriri
»olet? Ex arrogantia et tumore raulto. Hanc ergo causaui
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 378/539
3j2 S. JO. CHRISOSTO.MI ARCIIIEPISCOPI C. P.
tollamiis , morLusque sublalus erlt. Quld cst arrogantla?
Unclenascllur? Forlc namque jam allud princlplum adirc
periclilamur. Igltur quam scrmo indlcablt vlam , illam se-
quemur, ut malum radicltus evellamus. Lnde ergo oritur
arroganlla? cx eo quod nostra non exploremus; sed de
naturaquldem terrae, etsi agricola} non slmus , curiose in-
quiramus, et de natura plantaium, de natura auri, etsi
mercatores non simus, de vestlmentis , deque omnlbus;
de nobls aulcm , deque natura nostra , ne mlnlmum qui-
dem curamus. Et quis , inquics, ignorat naturam suam?
Multl, et forte ,paucis exceptls, omnes. Et, si placet,
hlnc ducam argumentum. DIc enlm mlhl,quld est bomo?
si quis interroget. Qua in rc dllTcrt a brulls? Quomodo
coirnatus est ccelestlbus? Quld potcst ex homlne fieri? An
poterlsrecte respondere? non quldcm puto. Sicut enlm in
malerla quadam,sic et In homlne, malcria quldem est
homo : potcst autem ficri et Angchis , ct bestia. Annon
vidcbilur exlrancus blc sermo? Alqul socpe Ilhim In Scrlp-
turis audlsiis. De quibusdam eniin bomlnlbus dlccbatur ;
« Angchis Domini est; » et « Ex h\biis ejus quaercnt judi-
» cium ; » ct rursum , « Mittam Angchim mcum ante facicm
»tuam*. » Ex quibusdam vero, « Sci-pentes,genimina
» viperarum^. » Dem^im secundum cujusque usum potest
fieri et Angchis ct homo. Quld dico Angehis? etiam Dei
fdlas. Nam alt : « Ego dlxi : Dil estls, et fihi Excclsi om-
wncs'. » Quodque majus est, potcstatem acceplt , ut fiat
et homo et Angehis, et Dcl fdlas. Et est homo AngeH
creaior. Fortasse vos hoc diclum perturbavit ? Sed audltc
Chrlstum dicentem : « In resurrectione ncque nubent,
»ncque nuptui tradcntur ; sed sunt sicut Angeh^;» ct
rursum, « Qui potcst caperc, capiat'. » In summa virlus
> Malach. n, 7, et ni, 1. — » Mallb. xri, 34. — 5 Tsal. lxxxi, 6.—
4 Luc. XX, 56. — < Mallb. xix, i3.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 379/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXII. S^S
Aiigelos facit : virtus in nostra potestate cst, ergo Ange-
los possumus creare, etsi non natura , certe proposito.
Yirtute namque absente, nihil proderit si quis etiam Angelus natura fuerit : id quod ex diabolo liquet, qui anle
Angelus fuit. Yirtute autem praesente, nibil damni estbo-
minem esse natura, ut ex Joanne, qui bomo erat, et ex
Elia liquet, qui in ca?lum ascendit, ex omnibusque qui
co abituri sunt. HI namque licet corporei , non prohiben-
lur babitare ccehim, illi vero incorporei h*cet, non potuc
runt in ccelo manere. Nemo igitur angatur vel indignetur
contra naturam quasi ab illa impediatur; sed contra pro-
positum voluntatis. Lco diabohis cfTcctus cst cx incorpo-
rco. Ecce , inquit, « Adversarius nostcr diabohis tanquam
))lco rugiens circuit quaerens quem devorct*. » Nos An-
geli a corporibus. Ut enim siquis pretiosa inventa materia,
cum non sit artifex, et illam dcspiciat ,
magno afficitur
damno ; sive margaritas , sive uniones , sive quid simile
repcreril; sic et nos, si ignor cmus naturam nostram , ad-
modum illam dispicicmus ; sinoscamus, multum adhibe-
bimus studium , et magnum lucrum reportabimus. Ex
hac enim regium fit indumentum , cx hac domus regia
ex hac regia membra. Ne natura nostra abutamur in dam-
num nostrum, Nos parum minorcs Angells fecit^, ex
morte, inquam; sed parum illud jam rcceplinus. Nihil
igitur prohibct quominus statim angeli slmus , sl vellmus.
A chmus ergo , vellmus , et nos ipsos cxercltantes glorlam
refcramus Patrl et Fillo et Spiritul sancto, nunc et semper,
et in saecula saeculorum. Amen.
' 1 Pflr. V, 8. —» Psal. \ni, 6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 380/539
Sj^ S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
WV>VV\vVVvVVVVVVVVVVV*VVvVVVVVVV\»,%'»V\'VVVV.VVVV\VVVv\'VVV\lV%V\'VvVVV\'Vl'VVV\Vv,VV'^'^^'*'VVVV^»
HOMILIA XXXIII.
CAPUT XV.
Et postquam tacueruut , respondlt Ja€ohus diceus : Viri
fratrcs , audite me. Simeon narravit quomodo pri-
iTium Deus vlsitavit, ut sumeret ex geutibus populumin nominc suo. Et huic cousonant sermoncs Prophe-
tarum*.
I. Ilic cpiscopus erat in Jerosolymitana Ecclesia^ :
idcoquc poslremus loquitur. £t impletur iilud : « In ore
n duorum vcl trlum lcstium stabit omne verhum^ » Vide
aulem ct hujus prudentiam, qul ex novis ct ex veterihus
Prophctis scntcnliam suam confirmat. Non enim polerat
aliquod opus ostendere ut Petrus , ut Paulus. Et hene pro-
visum cst, ut ab Illis haec ficrent ,qui non hahitaturi erant
Jcrosolymis; ct liic , qui Jerosolymitanos doccbat, ncc
obnoxlus iUis csset , nec iiiorum scntentiac oppositus. Et
quid dicit. « Viri fratres , andile mc. Simeon narravit. »
Quldam dicunt hunc iUum esse qui a Luca memoralur
iih*I ahum cognominem; sive hic, sive ille sit, non ulterius
inquirenduin , sed ea quae dicit ut nccessaria excipienda
sunt. « Yirifratres , » inquit. Magna viri modcstia et per-
feclior est hacc concio, quaescilicet finem rehus imponat.
« Quomodo prlmum Dcus visitavit ut sumeret ex genlihus
»popuUim nomiuc ilhus. Et huic consonant sermojies Pro-
»phetarum. » Qula ille a tempore notus erat, nec fide
» Acl. XV, ij-iS. — ' Vidc D. Guillon, lom. xiii, p. 19G-199. — ' Deut.
XTII. 6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 381/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXIII. S^S
dignus habebatur, qiu>d antiquus non csset; veterem quo-
que prophetiam inducit dicens : « Sicut scriptum est :
))Postea revertar et rciedificabo tabernacukim David quod» decidit , et erlgam illud : ut requirant ca^teri hominum
»Dominum:et omnes gcntes, super quas invocatum est
))nomen meum, dicit Dominus,qui facit haec omnia*. i
Quid ergo? Anerecta est Jerosolyma ? annon potius diruta
fuit? sed non his de rebus ipse loquitur. Et quam dicit
ereclionem ? Eam qua3 post Babylonem. « Nota a saeculo
Bsunt Deo omnia opera sua^. » Deinde quam fide dignus
^ermo sit innuit,quia nihil novum , sed ab initio omnia
praestituta sunt : sc-cpiitur sententia. « Propter quod ego
))judico non inqiiietari eos, qui ex gentibus convertuirtur
» ad Deum ; scd scribcre ad eos ut abstlneant se a conta-
» minationibus simulacrorum , et fornicatione, et sufTocato,
»et sanguine. Moyses enim a temporibus antiquis per
» omnes civitates habet qui praedicent eum in synagogis,
»ubi per omne sabbatum iegitur^ » Quia ilU non audie-
rant de lege, merito hcec imperat de lege , ne videatur
illam abrogare. Et vide quomodo non sinat eos hcec ex
lege audire; sed ex se ipso dicens : « Judico ego, » id est,
a me ipso , non quia audivi ex lege. Demum commune
dogma profertur. « Tunc placuit ApostoUs «t senioribus
»et omni Ecclesioe , ehgere viros ex eis, et mittere Antio-
» chiam cum Paulo et Barnaba , Judam qui cognominaba-
» tur Barsabas , et Silam, viros primos in fratribus. Scri-
»bentes }>er manum eorum ha?c\ » Vide illos non temere
illa statuere ; sed ut sententia fide digna sit , mittunt hos a
se , ut suspecti non essent Paukis et socius. Et vide quara
^raviter illos objurgantes scribant : « ApostoH, senioreset
» fralrcs iis, qui sunt Antiochiae , in Syria et in Cilicia fra-
' Amos. IX, II, et Act. xv, 16, 17. — « Ibid. 18. — ' Ibid. 19-ai. —* Ibid. aa, aS.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 382/539
3y6 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
»tribus qui cx gcnlibus, salutca>. Quoniam audivinms
» quia quidam ex iiobis turbaverunt vos , vcrbis evertentes
» animas vcstras , dlccntcs ut circumcidamini ct servetis
wlcgcm, qnibus non mandavimus *. » Sufliciens erat accu-
satio tcmcritatis illorum, ct digna Apostolorum aequilate,
niliil majus uUra dicentium. «Placuit nobis coUeclis in
»unum cligere viros ct mitlcre ad vos , cum charisslmis
»nostris Barnaba ct Paulo, viris qui tradldcrunt animas
» suas pro nomine Dominl nostri Jcsu Clirlsli^ » Itaquo
oslendltur non tyrannicc rcm agi , omnlbus hacc placcre
et haec cum deliberatlone scribi. Eleclos, inqulunt , viros
ex nobis. Dcinde ne videatur ex calumnla Pauli et Bariiabac
ilios mitti; perpende huidcs ipsorum : « Viris, inquiunt,
» qui tradidcrunt animas suas pro nomlne Domlni nostri
* Jcsu Chrlsti. Misimus ergo Judam ct Silam, qui ct ipsi
»vobIs vcrbis refcrent cadem. Vlsum est enlm Splrltui
» sancto ct nobls". » Nihil crgo humanum, si Splritus ha^c
statuat. « Mhil ullra imponi vobls oneris. » RursuDi
onus vocant legem. Hlnc de Illis ipsis rallonem reddunt..
«Nlsihaec necessarla, ut abstlncatis vos ab immolatis
* simulacrorum , ct suftbcato , et fornicatlonect sangulne ,
»a quibus cuslodlentes vos , benc agctls\ » Ihcc uova lex
nonprapciplt.
Nusquam enlm de his locutusest Christus :
sed a lege haec suinunt. « Et suflbcato , » inquit. Hic ca^-
dem cohlbet. « lili ergo dlmlssi venerunl Antlocliiam , et
9 congregata muitltudine , tradlderunt epistolam. Quam
» cum iegissent, gavisl sunt super consolatione^. » Postea
ut ostendat quomodo liios consolatl sint, subdit. « Judas
> autem et Sllas et ipsi , cum esscnt Proplictae , verbo plu-
»rimo consolati sunt fratrcs, et confirmavcrunt. Facto
» autem Ibi aflquanlo tcmpore, diinissl sunt cum pace a
j>fralribus ad Aposlolos\ »
' Acl. XV, 24.— « Ibid. 25, 26.— 3 Ibid. 27,28,— * IbiJ. 39.— * Ibid.
3o, 5i. — 6 Ibid. 3a, 33,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 383/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXIII. SjJ
II. Non ultra seditiones et piignoe : ideoquc confirmatis
illis, cum pace abierunt. Adversus Paulum enim conten-
tiosiores erant : ac deinde Paulus docet. Sic nullus fastus erat
iu Ecclcsia , sed hene constituta omnia. Et \ ide : post Pe-
trum Paulus loquitur, et nemo reprimit; Jacobus expec-
tat, nec exilit : illi enim principatus concrcditus erat,
jNihll hic Joannes, nihil alii Apostoli loquuntur, sed tacent,
nec indignantur; sic vana gloria vacuianimi erant. Sed su-
periora repetamus. «Post quam tacucrunt , inquit, respon-
7> dit Jacobus dicens : Simcon narravit quomodo primum
))Dcus visitavit. )) Initio vehementius Petrus loquebatur;
hic vero mansuetius. Ita semper faciendum est ei, qui in
magna potestateest et onerosa , aliis mittenda; ipseautem
mitius agere debet. Piccte dixit : « Simeon narravit , )) quasi
iile aliorum referat sententiam. V ide quomodo hoc antiquum
esse ostendat.«
1 1 sumeret , inquit, ex gentibus populum»nomini suo. )) Non solum elegit, sed etiam nomini suo;
id est, gloriae suoe. Non pudet nomen suum ex assumptione
gentium gloriam vocare. Haec enim major est gloria. Hic
vero quid magnum subindicat. Quodnam illud ? Hi, inquit,
ante omnes :posteavero. « Convertam me et reaedificabo
» tabernaculum David,quod dccidit. )) Si quis accurate ex-
ploret, Davidis regnum nunc stare inveniet. Nam cum ex
eo prognatus regnct, stat ubique rcgnum ejus. Quid pro-
sunt enim domicilia et urbs , si subditi non sint? Et quid
damni ex urbis excidio, cum omnes etiam animas suas im-
pendere velint? Itaque non modo stat; sed et omnium
splendidissimum factum est : nam per totum nunc orbem
celebratur. Ulud evenit, ergo et hoc evenire oportet. Ubi
autem dixit, «Readificabo, r> causam addit : « Ut requirant
y> ca;teri homines Dominum. » Si ergo ideo erecta est civitas
propter eum, qui ex ipsis, palam est reajdificatae civitatis
causam fuisse gentium vocationem, Quinam sunt reliquL?
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 384/539
378 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
llli qui tiinc relinquebantur. Sed vide illum et ordinem
cuslodirc, et secundos illos inducere. « Dixit Dominus,
» qui facit haec omnia. » Non modo dicit, sed et facit. Ergo
Dei opus est vocatio genlium. Aliud erat quod quaereba-
tur, quod clarius dicebat Petrus ; « Non oportet illos cir-
»cumcidi. » Cur ergo baec concionaris? Sane non hoc di-
ccbant ilJi, quod credentes non admillendi essrnt, sed
quodcum lege admiltondi. Et hoe etiam Pelrus bene con-
cionatus cst. Sed quia illud maxime omnium auditores tur-
habat, hoc eliam iile curat. Et vide id quod oportebat lege
stalui , non servandam esse legem , id Pctrus induxit :
Quod vero nostrum est, id jam oHm susceptum fuit : hoc
dicit iste, et versatur in eo , de quo nihil Scriptum erat;
ut per rem concessam illorum curata mente, hoc etiara
opportune inckiceret. (ddeo ego judico non inquietari eos
»qui ex gcnlibus convertuntur; » id est, non avertendos
esse. Nam si Deus vocavit, ct illce observationes avertunt,
contra Deuin pugnamus. Et recte dixit, « Qui ex gentibus
» convertuntur , » declarans supernam de illis Dei provi-
dentiam, ipsorumque obsequentiam vocanti obtemperan-
tium. Quid sibi vult ilhid, « Judico ego? » id est, cum po-
testate dico rem ita esse. « Sed scribendum ipsis esse ut
«abstineant, inquit, ab immolalis idolorum a fornica-wtione, a sullocato et sanguine. » HcTec enim Hcet corpora-
lia, observatu necessaria sunt, quia magna pariebant mala.
Ne quis vero objiciat : Quare non Juda?is etiam talia scri-
bimus ? adjicit : « Moyses a temporibus antiquis per omnes
«civitate* hahet qui praedicent eum; » id est, Moyses itfis
frequenter loquitur : hoc sibi vult enim illud, « Per omne
Dsabbatum legitur. » \ide quantum se atlemperet. Lbi
nihil nocuit, doctorem iUis inslituit, ct gratiam largitus
«st, nihil impedientem, permittcns Jud?eis ut ilhmi per
omnia audiant , et gentiles ab eo i»l>duccns. Detnde ex m
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 385/539
LN ACTA AP0ST01.0«UAf. HOM. XXXHI. SjC^
quibiis videbatur ipsum honorare et suis doetorem consti-
tuere, geutes ab illo abduxit. Cur ergo ab illo noo discunt?
©b inobsequenliam suam. liinc ostendit ipsis nihil uUra
observandum esse. Quod si non scribamus, non est quod
illi debeant aliquid amplius observare ; sed quod ilh haec
dicentem habeant. Nec dicit ; « Nc scandahzemus eos, ne-
<jne subvertamus, » ut Paulus Galatis dixit *,* sed, « Ne
» inquietemus : » id quod nihil aHud opus indicat,quam
obturbationem. Sic totum solvit. Et videtur quidem eliam
legem servare,quod ex iUa haec assumat; sed solvit illam,
quod hax sola assumat. Atqui siepe iUis de his locutus
est; sed ut videretur etiam legem honorare : et haec non
quasi a Moyse dicens, sedquasi ab Apostolis : et ut multa
faceret pra^cepta, unum divisit. Hoc illos maxime sedavit.
Ex providentia vero dissensio facta est, ut post dissensio-
iiem firmius esset dogma. « Tunc placuit Apostolis, inquit,
»viros primarios in fratribus mittere. » Non vulgares, sed
pra?cipuos mittunt electos; iis qui Antiochiae erant, inquit,
in Svria et in Cilicia, ubi morbus ortus fuerat.
III. Yide quomodo nihil molestum contra illos tlicant
sed id unum spcctent, ut recte res curetur. Hoc enim efli-
ciebat, ut qui illic seditionem moverant, confiterentur,
Non dixerunt ; « Seductores ct pernicio«^i, » et his similia.
Licet ubi opus est hoc faciat Paulu« , ut cum ^icit : «O
» plene omni dolo* ! » Hic vero cum emendati essent, non
erat opus. Et vide : non hoc ponunt : « Quidam ex nobis
jusserunt vos legem servare. » sed , « Turbaverunt vos ver~
»bis evertentes. » Nulla magis propria dictio erat. NuUus
itadixit : «
Animas, quae jam firmtitae erant,
inquit, sub-vertentes
,quasi in aedificio
,quse ab ilHs facta erant po-
nentes. « Quibus , inquit , non prascepimus. P^cuit ergo
« Dobis una coliectis unandmiter cum dileclis, « Si dri^cti
' Galat. I, 7. — » Acl. xiii, 10.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 386/539
38o S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
non contemnent cos. Si tradidcrunt aniinas, ipsi quoqiie
fide digni sunt. « Misimus ergo , inquit , Judam et Silam
»et ipsos verbo annuntiantes haec. » Oportebat enim ut
non Epistola sola compareret, ne dicerent ipsos extorsisse,
ct alia pro aliis dixisse. Laus Pauli et socii eorum ora obs-
truxit. Ideo namque neque Paulus solus iieque Barnabas
solusvenit; sed etiam alii de Ecclesia, nc utcrvis suspec-
tus esset, quia dogma illud amplexus erat, ncque ii tan-
tum qui ab Jerosolymis. Ostendit quam fidc digni sint
Non exaequantes se, inquit :
neque enim ita insaniunt.
Idcoque addidit illud, « Hominibus qui tradidcrunt animas
» suas pro nomine Domini nostri Jcsu C^hristi. » Et cur
dixit : « Yisum est Spiritui sancto et nobis. » Atqui sufli-
ciebat dixisse , « Spiritui sancto. » Sed ilhid , « Spiritui
sancto » ponitur, ne putarent humanum quid essc ; illud
vero, « nobis, » ut discerent ipsos etiam admittendos esse,
licet in circumcisione essent. « Nihil ultra, inquiunt , vobis
»imponi onuF. » Hnec dicunt, quia ad infirmos sermo erat,
et formidolosos. Ideoque ct hoc adjicitur. Ostendit autem
non indulgentice sermonem esse, ut parcerent iUis ut in-
firmis ; imo contra. Magnus enim doctorum pudor fuisset :
id enim superfluum fuisset onus. Yide brcvcm Epistolam
nihil redundans habentem, nec apparatum, ncc syUogis-
mos, sed praeceptum. Erat enim lex Spiritus. Sa^pc hoc
vocant onus. « Congregata mullitudine tradiderunt Epis-
jtolam. »Post Epistolam ct ipsi verbis exhorlantur. « Hac
item re opus erat, ut ab omni suspicione liberarentur. Et
»ipsi, inquit, cum esscnt Propheta?, sermonibus muUis
Dcxhortati sunt fratres. » Quam fidc digni essent hic ostcn-
ditur. Potuisset ct Paulus; scd hos adcsse opus erat^
« Facto autem ibi ahquanto temporc , dimissi sunt cum
jpacc. » Non jam seditio, non jam aversio. llic mihi vide-
tur iUos dexteram accepisse, ut ipse ait : «Dexlcras dcde-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 387/539
I^- ACTA APOSTOLORU.M. IIO.M. XXXfll. 38 1
»runt mihi ct Barnabic communionis *. » Postea dicit :
«Nihil mihi addiderunt. » Ejus namque sententiam con-
firmarunt, laudaverunt eam et mirati sunt. Ostendit hocposse humanis ratiociniis conspici, ncc solum a Spirliu,
quia admiserunt peccatum correctu diiTicile. Tales quippe
res non cgent Spiritu. Ostendit CcCtcra non esse ncccssa-
ria; imo superflua esse : siquidcm h^cc necessaria. « Ah his
))si servaveritis vos ipsos, inquit, hene facilis. » Declarat
nihil ipsis deesse, sed hoc sufficci e. Poterat ct sincHlteris,
sed ut lex ita scripta esset, Epislolam mlttuat. Et itcram,
ut lcgi ohtcmperarent, et iilis dicehant, et illi hoc facie-
bant, ct cum pace. Yerum ne ofrendiciilo nohis sint ha:-
retici. ^ ide enim in princlpio pra^dicationis quot olTciidi-
cula : non dico ea qua? ab iis qui foris; illa quippe nihil
eranl; sed €[ua3 intus. Primo Ananias : dclndc murmur;
hinc Simon magus; postea , ii qui Pelrum accusahaut ob
Cornclium; suh haiCj famcs; demumhocipsumcaputma-
lorum. Neque cnim polesl bonumquodpiamcssc, quin sit
etiam ahquod malum. Ne ilaquc turbcmur, si quidam
scandahzentur; sed et pro hls gratias agamus Deo , quia
nos probatiorcs cflicit. Neque enim afllictiones tantum,
sed etiam tentationes nos splendidiores reddunt. Qui cniin,
nemine in errorem induceute, veritati iKeret, non vche-
mens veritalis amator fuerit; sed qui multis retrahentlbus
hxreX , iUe clarus. Quld crgo ? an hac de causa fiunt scan-
dala? Non dlco quod Deo hoc facientc : abslt; sed quod
iUe per iflorum ncquitiam nobis benefaciat : nam ipse illa
fieri nunquam voluisset. «Da ilhs, inquit, ut unum sint*. »
Cum autem scandala fiunt, nihil ipsis nocent; sed etiam
prosunt iflls; slcut et Martyribus inviti prosunt, qui iUos
ad martyrium trahunt. Non utique a Deo ad hoc impeflun-
tur. Sie et hoc loco, ne vidcamus quod multi scandali-
« Galat. II, g. — a Joan. xvii, 21.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 388/539
382 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
zentur. Hoc indlcium est dogma esse eximium, quod mnlli
simulent et imitentur. Neque enim simularent nisi bonum
esset. Et hoc jam vobis palam faciam.
IV. Lngucnta, quaefragrantiasunt, amultisadulteranlur,
ut,verbi gratia, folium amomi. Quia cnim rara sunt et
necessaria, multa spuria flunt. Ncmo igitnr voluerit rem
vilem adulterare. \ita pura multos habet qui se adultc-
rent. Nemo simulare se veht iniprobum, sed potius mo-
nachum. Quidergo gentilibus dixcrimus? Venis genlihset
ait, VolofieriChristianus : sednescio cui adhaeream. Multae
apud vos sunt pugnae, seditioneset tumultus. Quod dogma
ehgam ? quod praeferam ? singuH dicunt : « Ego verilalem
dico. » Cui credam ,qui nihil Scripturarum sciam ? Et illi
utrinque idem proferunt. Sane hoc mullum pro nobis.
Nam si quidem diccrcmus nos ratiociniis credere , merito
turbarcris. Si vcro Scripturis nos credere dicamus , iisque
simplicibus et veris , facile tibi fuerit judicare. Si quis cum
iUis consentit , Christianus cst ,* si puguat cum iihs , hic
procul est a canone. Quid ergo si ille veniens dixerit src
habere Scripturam, tu vero aho modo dixeris, ct diverse
interpretemini Scripturas sensus illarum distrahentes? Tii
igitur , dic mihi, mentem ne habcs ac judicium ? Et quo-
modo possim, inquiet, cum nesciam dijudicarc veslra ?
discipulus esse volo; tu vero me jam doctorcm facis. Si haec
dixerit, quidrespondebimus ?quomodo ilH pcrsuadebimus?
Interrogemus an hoc sit obtcntus : interrogemus an gen~
tiles damnet. Omnino quidpiam dicet : neque enim noa
damnatis iUis , ad nostra accedet. Interrogemus qna de
Causa condemnet ; non enim tcmere condcmnat. Manilcs-
tflm est dicturum esse, quia numina illa sunt creatura;,
nec esse illa increatum Deum. Rccte. Si hoc apud alias
haereses inveniat, contrarium vcro apud nos, quo opws
est sermone ? Omnes confitcmur Christum esso Dcam..
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 389/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXIII. 383'
Sed videamus qui pugnent, qui non pugnent : Nos qui di-
cimus esse Deum , digna Dco loquimur, quod potcslatem
habeat, quod non sit servus, quod sit liber , quod a se ipso
omnia faciat. Ille vero contra. Ptursum intrrogo ; Si medi •
cinam discere velis, num obiler et perfunctorie,qua^sp,
ea qua; dicuntur suscipies. Atqui multa apud illos sunt
dogmata. Si ergo simpiiciter omnia quoe audies accipias^
boc viri non esset : si autem juclicio et mentc valeas, quod
bonum verumque est omnino scics. FlMum nos dicimus,
ct quod vcrum est dicimus. Illi vero dicunt quidcm, sed
non confitentur. Ut vcro clarius loquar : iili quosdam ha-
bent, a quibus appellantur, hocresiarchae certe nomen : sic
singulas hicreses. Nobis vir nulhis nomea indidit ; sed ipsa
fides. Verum hoc pra^textus oblentusque est. Cur enim
quaeso, quando vestemempturus es, quamvis in arle texto-
ria imperitus , non illa profers verba:
Emere nescio ;
medccipiunt ; sed nihil non agis ut discas ? Etiamsi quidvis
aliud cmer^ cupias, omnia curiose perquiris : hic vero ita
loqueris. ilaque sic loquens, nihil omnino suscipies. Sit
cnim aliquis nulhim omnino dogma habens ; si dicat ille
id quod lu de Christianis dicis : tanta multitudo homi-
num est, et varia habent dogmata ; aHus gentilis est
alius Judieus , alius Christianus : nulhmi amplecti dogma
oportet, illi enim inter se pugnant. Ego discipulus sum,
judex esse nolo , neque ulluni dogma condemnare. Non
jamilleprcctextus locum habet. Ut enim adulterinum eji-
cere potuisti ; sic poteris huc accedens quid sit ulile ex-
plorare. Nam qui nullum dogma condemnat, hoc facilo
dicet:
qui vero damnat, etsi nihil ehgat,progressu tem-
poris potcrit viderequid oporteat. Neprnetextusquaeramus:
omnia quippe facilia sunt. Vis ostendam tibi haec praetex-
tum esse ? Scis quae facienda,quae non facienda ? Cur crgo
non quae facienda sunt facis, sed qua? non facienda ? Fac
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 390/539
3^4 5» J<5« CHRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
iUa ; et rccta ratlone quaere a Dco , et ipsc libi omiiino rc-
yclabit. « Deus enini, inquit, non est personarum accep-
» ior*
; » scd in omni gente qui timet Deum, ct facit justi-
tiam, acceptusillicst. Nonpotestis, quiabsqucproejudicata
opinione audit, non persuaderi. Ltenim si rcgula quacdam
esset , ad quam omncs dirigi oportcret , non multa
consideralionc opus esset , sed male meticntem faciic
deprehendcrcmus ; ita et nunc. Quomodo crgo non vi-
dent? Multa id eiriciunt, pra^judicata opinio, humanai-
que causae. lloc ctiam dc nobis , inqules, iili dicuut. Quo-
modo ? jNum ab Ecclesia nos excidimus ? num haeraesiarchas
habcmus ?num ab hominibus nomen accipimus ? Numdux
quispiam nobis 3st, ut iilis Marcion, illis Manichaeus, ilhs
Arius , ilhs ahus haeresis princeps? Quod si nos cujuspiam
nomen feramus ; at non liabemus sectae auctores ; sed prae-
fectosct gubernalores Ecclesiae. Non habcmus magistros
super lerram : absit ; unum habemus in coehs. Ihi quoque,
inquics, hacc oblendunt. Yerum habent nomen, quodillos
accusat, illorumque ora obstruit. MuUi fuere gcntiles, et
nulhis haec interrogavit ; ct apud philosophos haec erant,
et nuUus eorum, qui rectam sectam haberent, prohibitus
est. CAir non dixerunt quando haec movebant ,quod et hi
ct illi Judaci essent, ct utri obtemperare oporlet, sed ut
oporlebat oblemperarunt?Et nos ergo Dei leglbus obtem-
pcrcmus, et omnla ut ipsi placita sunt faciamus , ac secun-
dum ejusvoluntalem vivamus, dum in praescnli vita degi-
mus , ut in virtute praesenti transacta vita, promissa
diligenllbus se bona consequamur, ct cum iis, qui ipsi
placuerunt honoremur, gratia et benignitate unigeniti
Filii ejus et sanctissimi vivificlque Spiritus , unius et vcrae
Deitatis, nunc et semper, et in saecula saeculorum. Amen.
' Aci. X, 34«
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 391/539
O ACTA AFOSTOLORUM. HOM. XXXIV. 385
\x\ \\/\,\/MM\\\ \w\\\\w\\\\\\\\y\x\i\.w \\\\\\ w\vv\ iwvw vww^vwwvvwvwvwvvvvwvvvwvw
HOxMILTA XXXIV.
CAPLT XV.
Paulus autem et Barnabas morabantur Antiochiae docen-
tes , et evangelizantcs cum aliis pluribus verbum Do-
mini. Post aliquotautem dies dixit ad Barnabam PaulusRevertentes , visitemus fratres per universas civitates
in quibus praedicavimus verbum Domini, quomodo se
habeant *.
I. \ ide iterum quanta humilitate sermonem cum ahis
communicent. Et jam quidem reliquorum Apostolorum
consuctudinem descripsit nobis Lucas, ostcndens alios
suaviores indulgentioresque csse , alios cxactiores et auste-
riorcs. Diversa namque sunt dona. Quod autem hoc quo-
que sit donum Hquet. Sed ilhid quidem ahis hominum
moribus competit; hoc aulem aliis. Etsi commutarcntur
hiutiha forent. \idetur qnidem quasdam esse dissensio :
totum veroocconomia est. Ilhid
enim fit, ut unusquisquelocum qui sibi conveniat occupet. Ahoquin vero, non
oportebatut omnespari esscnt honorc; sed ut ahus pr^ees-
set, ahus subditus esset : et hoc etiam providenti^ opus
est. Gyprii namque nihil tale exhibuerant, quale Antio-
chenietrehqui : et ilH mitiore, hi severiore magistro opus
habebant. « Barnabas autem volebat secum assumere et
)) Joanncm , qui cognomlnatur Marcus. Paulus autem roo-a-
5)bai, ut qui decessisset ab eis de Pamphyha, et non esset
2>cum eis in opus, non debere reclpi. Facta est igitur dis-
> Act. XV, 35, 36.
LXXXI. 25
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 392/539
386 S. JO. CimTSOSTOMI A1\CH1EPISC0PI c. p.
))sensio, ita ut discederent ab invicem ; ct Barnabas qui-
» dem assumpto Marco navigaret in Cyprum ; Paulus vcro
» electo Sila profectus est , traditus gratiae Dei a fratribus*.
Sic et in Prophetis diversas scntentias comperimus, et va-
rios mores ; verbi gratia Elias austerus erat , Moyses mitis ,
Hic i"-itur vehementior est Paulus : sed sic tamen vide
mansuetudinem ejus ; « Fiogabat, inquit,ut qui disccssis-
»sent ab eis de PamphyUa, non debere recipi. » Ut enim
duxexercitusnolletbajuhun sempcr habere sordidum ; sic
neque Apostokis. Hoc ctiam ahos docuit , et ilhnn cmrn-
davit. Ergo-ne improbus Barnabas ? Minime. Imo valde
absurdum esset id putare. Quomodo non absurdum csset
ob rem adeo levem , illum diccre improbum ? Sed vide
primum hinc nihil mali provenisse; si cum integris gen-
tibus suCricerepossent, separati sint ; imo eliam hincmag-
mim prodiisse bonum. Deinde, si hoc non accidisset, nonfacile separari vokiissent. Tu vero mireris velim
,quod
Lucas hocnon cehiverit. Sedsi separari oporlebat, inquies,
saUem sine dissensione. At hinc maximc humana oslen-
duntur. Nam si ia Christo oporlebat fieri, multo magis
hic. Ahoquin vero dissensio non mala est quando de taH-
bus quispiam contendit, et cum justa ratione. Si certe
eorum quisqiam qua3 sua erant vel honorem quaercns exas-
peratus essct, bene improbaretur : si vero uterque docere
instiluereque volens, aller hac, aUer aha viaprocessit : quod
crimen fuerit ? MuUa ex humana mente facicbaut. Non
enim crant lapides aut hgna. Et vide Paidum accusanteui
et causam dicentem. Picverebatur enim Barnabam prai
humihtatemulla ,
qui in tanlis rebussibi consors et secum
fuerat. Sed non ita reverebatur, ut oflicium neghgcret.
Uter ergo mcUus consuhicrit , non est nostrum pronun-
tiare. Interim vero magna fuit o^conomia : siquidcm hi se-
cundamvisilalionemassecuturi erant, aliinuUaQi. Nonsine
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 393/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXIV. 887
caiisa aiitem Antiochiae morati sunt ; sed docebant. Quid
docebant?Quid evangelizabant ? Alios quidem
fideles,
alios nondum tales. Quia enim innumera scandala erant
opuserat ilorumprsescntia. In hac quiestione observandum
non in quo dissenserint ; sed in quo mutuo consenseriiit.
Sic majus bonum ex separalione prodiit , atque indc ortum
est. Quid ergo ? Inimici-ne recesscrunt ? Absit , vides
enim postea Barnabam multis laudibus a Paulo celebrari
in Epistolis. « Dissensio, inquit, facta est, » non inimi-
citia, neque contenlio. Tantum valuit dissensio, ut sepa-
rarentur; et jure quidem. Nam quod uterque putabat
ulile fore, postea non admisisset, eo quod sigiul essent.
II. Mihi videtur illam separatlonem prudenter esse fac-
tam, illosque mutuo dixisse : « Quandoquidemegonolo, tu
autem vis ; ut ne pugnemus , loca distribuamus. » Itaque
multum sibi mutuo cedenles hoc faciebant. Volebat Bar-
nabas stare quod Paulus decreverat, ideo recessit; volebat
similiter Paulus quod illi placebat ; ideoque et ipse rece-
dit. Ltinam nos quoque tales separationcs admilteremus,
ut ad prscdicandum abiremus. «Paulus autem, inquit,
» electo Sila profectus est, traditus gratia^ Dei a fratribus. »
Admirabilis est hic vir et valde magnus. Plurimum vero
Marco profuit ha3c pugnr.. Pauli namque severilas conver-
tit illum, benignitas autem Barnaboe fecit ut ne reliuque-
retur. Itaque pugnant quidem , ad unum vero fincm Iii-
crum pertingit. Paulum enim videns velle discedere
ni;;]*um exterritus, se ipsum damnavit: iterumque Barna-
bam videns ita siLi p^Jri^cinaiitem, valde illum dilexit, et
ex doctorum pugna emendatus est Discipuius, t«"!!'"^
abfuit ne id offendiculo ipsi esset. Si enim pro suo id fe-
cissent honore, jure ofFensus fuisset ; sin pro ipsius salute,
et si propter id unum contendunt , ut ostendant eui», quiipsum honoravit, bene consuluisse, quid absurdum?
a5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 394/539
388 S. JO. CnRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
III. ^ Ide Paiill priidentlam : non priiis ad alias transit
m^bcs, quani eas, qiiac verbumacceperant, visitasset. «Per-
j»ambulabat autem Syrlam ct Cillclam confirmans cccle-
» sias*. Pervenit autem Derbon et Lystram ^ » Etenim stul-
tiim est temere currere. Hoc et nos faclamus. Primos
primum instruamus, ne illi impedimento sintposterioribus^
« \isitemus, inquit, fratres, quomodo se habeant, ))hoc
scilicet jure Ignorabat; ut veniens fratres inviscret. Vide
illum semper vigilem et solllcitum , nec desidem sedere
etsi innumcra subiret pericula. Vides non ex formidine
Antiochiam venissc. Etcnim ut medlcusac^grotos adlbal : et
visitandi neccssitatem declaravit diccns : « In quibus prae-
)) dicavimus verbum. )) Rccessit Barnabas, ct non ullra so-
clus fuit. « Elccto, inqult, Sila, et Iradilus gratiac Dei. »-
Quid hoc estPPrecati sunt, Dco supplicaruut. Vide ubi-
qne orationem fratrum magna posse. Ac dcinccps pedes
ambulabat , ut in itincre vldcnllbus se prodesset , et jure
quldem. Xam cum festlnarcnt, navigabant; nunc vcro non
itcm. « Et ecce Disclpulus quidam crat illlc nomine Tlnio-
«thcus, filius mulleiis Judica? fidclls, patrc gcnlili. lluic
» testimonium bonum rcddcbant fratrcs, qui Iconii et Lys-
j>tris erant. Ilunc voluit Paulus secum proficisci : et assu-
>mens circumcidit eum proptcr Judacos, qui erant in ilHs
jlocis. Sciebant enim omnes quod pater cjus erat genti-
»Iis\ ))Vere stuporc digna cst Pauli prudentla. Qui tan-
topere pugnavcrat proptcr circumcisionem ,qui omnia
moveral; et non prius dcslitlt, donec rcm pcrficeret, c^y^,
firmato dogmatc, circumcidltDisc;—^;^^^,^
^v^j^ j^^ojo allos
"^" C?.x/tl,ct, sed hoc et ipse facit. Mhil Paulo prudcntius:
omnia, ut conducerent spcctans, nihll lcmcrc ct cx prcxju-
aicata opinionc agcbat. « Hnnc volult, inqiut, sccum pro-
, ficlsci.). Hoc mirabile est quod assumpserll e^un :uProptcr
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 395/539
IN ACTA APOSTOLOKU^T. IIOII. XXXIV. ZSg
» Judaeos, inquit, qul crant in illis locis. » Ha?c causa cir-
cumciclcndi fuit. Non cnim tulisscnt audirc verLum ab
inclrcumciso. pt ciir.^ \'ide prreclarum opus. Clrcumcidit,
ut circumclslonem toUeret. Dogniata enim proedicabat
Apostolornm. \Idcs-nc pugnam, et per pugnam cTdifica-
tionem? Non ab aliis Impugnabantur; scd ipsi conlraria
facientes, Ita Ecclcsiam aBdificabant. Dogma affcrebant non
circumcidcndi , ct circumcidit. «Et abundabant, inqult
» numero quotidie. » \ idistl-ne utilltatem circumcisionis?
Deinde non moratur ibl, quippc qui visitandi gratia vonis-
set. Scd quld? Lltra procedlt. « Cum autcm perlransircnt
«clYltatcs, Iradcbant eis custodire dogmata, quae crant de-
» creta ab Apostolis et seniorlbus, qui crant In Jerusalem.
:))Itaque Ecclcslae confirmabantur fide , et abundabant nu-
))mero quotldie. Transeuntes autem Phrygiam el Galatla^
»regionem, prohibitl sunt a Spirltu sancto loqul verbum» In Asia. P\.elicta Phrygla et Galatla, In mediam regionem
»festinabant. Cum venisscnt autem In \Iysiam tcntabant
» Ire In Blthvnlam, et non permisit cos Splrltus^ » Quaro
prohibiti fucrunt non dlcit, scd tantum prohibitos fulsse,
nos docens ut sohim obtempercmus , nec causas Inqulra-
mus : ostendcnsque Illos multa humano more fecisse.
« Cum autem pertransisscnt Mysiam, descenderunt Trca-
» dem : et vislo per noctem Paulo ostensa est. Vlr quidam
»erat Macedo , stans, dcprccans eum et dicens; Transiens
»In Macedoniam, adjuva nos^. wCurvIsIo, ct cur Spirltus
sanctus Ipse non jussit? \ olebat eos hoc qucque modo at-
trahere. Etenim sanctis quoque vlsiones per somnium ap-
parucrunt : et initio
quoqucipse vlsloncm habult hominis
ingredlentls et Imponentis slbi manus. Deinde Idco ipsuni
illo trahlt, ut praedlcatlo extenderctur. Alioquin vcro prop-
ter hoc prohibetur morari in alils civitatibus, Christo Ip-
» Act.xTi, 4-7. — ' Ibid. 8, 9.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 396/539
3gO S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
sumnrgentc. Hi namque Joannc fruituri erantmulto tem-
pore, ct fortasse non multum habobant opus. Ulo autem
migrare oportebat, et perlransiens demum proficiscitur.
« Lt aulem vlsum vidit , statim quaisivimus proficisci in
j>Maccdoniam, cerli facti quod vocassct nos Deus evange-
j>lizarc cis. Naviganles aulem a Troade reclo cursu veni-
))mus in Samolhraciam : sequenti dic Neapolim, et indc
wPhilippos, quac est prima partis Maccdonia3 civitas, colo-
»nia. Eramus autem in hac urbc diebus aHquot confcren-
»tes*. ))Sic ilH etiam Christus apparet dicens, quia Caesari
oportct ic sisti^ Dcinde loca reccnset, historiam quippe
texens, et ostendens ubinam moralus sit: indicatque iHum
in majoribus moratum, alias praeleriisse. Dignitas est civi-
tatis coloniam csse. Scd superiora repclamus. Necessita-
tem Barnabae Imponit dicens : « Visllemus ci>itatcs in qui-
))bus annunliavimus verbum. ))Licet non oportcrcl rogare
cum, quem postca accusaturus eral.
IV. Hoc ctiam circa Deum ct Moysem leglmus. Hle ro-
gat , Dcus irascitur; ut quando dicit : « Si pater ejus ex-
»puisset in faclem ejus';))et rursum. «Dimittc me, et
»iratus dclebo popuhnn hunc\ )) Et Samuel quando hige-
bat Saiilem \ Pcr ulrumquc enim magna evcuiunt bona.
Sic et nunc illc Irascilur, sed non isle. Hoc apud nos Ileni
evenit. a Et dlssensio , » apposite, ul illc erudirctur : nec
\iderelur rem esse sccnam. Ncque enim qui semper ces-
serat, hlc non cessisset : qui ita Paulum amabat, ut ante-
hac qucTrerct eum Tarsi, et ad Apostolos ips-um inlrodu-
ceret , et cleemosynam commimem faccret, et quod ad
dogma aitinet communiter susclperet. Haque non propler
hanc rem iratus fuisset. Sed separantur, ut doceant, et
per scparationem cos qui doctrina sua egebant insliiuant
» Art, x?i, io-t2. — » Ifl, XXVII, »4- — ' Num. xif, 14. — * Exod.
XXXII, 5a. — 5 1 jKcg. XV, 55,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 397/539
IN ACTA ArOSTOLORUM. HOM. XXXIV. ^^
Ut etiam alibi facit diceiis : « Vos autem lie defatigemini
»bonum fiicieutes* : »et alios qiioque increpat. Jubet au-
tem bene facereerga omnes. Iloc etiam in consuetudine
habemus, Hic autem mihi videntur alii quoque indignati
esse in Pauhim, et postea ille, ipsis seorsim adductis omnia
facit, monet, hortatur. Multa potest concordia, multa cha-
ritas ; etiamsi pro re magna roges, etiamsi indignus sis :
propter propositum audieris, nc timeas. « Perambulabat
))inquit, civitales. Et ecce erat Discipulus nomine Timo-
))theus, qui teslimonium habebat a fratribus,qui erant
))Lvstris et Iconii. ))Magna fides Timolhei, qui ab omnibus
testimonium habet. Quando discessit Barnabas , alterum
ipsi parem invenit : De hoc inquit : « Memor lacrymarum
)) tuarum , et fidei tuae non simulatae,qu^ inhabitavit
)) primo in avia tua Loide, et in matre tua Eunice'. Et as-
)) sumens , inquit, illum circumcidit. » Qua de causa , ipse
addit dicens : « Propter Judaeos qui erant in iocis iliis. »
Itleo ergo circumciditur,- vel etiam proptcr patrem, qui
gentilis manebat. Ergo nou ciicumcisus erat. ^ ide jam so-
lutam legem. Quidam autem putant illum post praedicatio-
nem tantum esse, sed forsan hoc non est. « Ab infanlia
» enim, inquit, sacras Littcras nosti. » Illud igitur est dieen-
)> dum ; vel fortasse , quia illum ordinaturus erat episco-
pum, et non decebat incircumcisum esse, jam autem gen-
tibus nihil tale servandum erat. Neque hoc parvum erat;
quando post tantum tempus hoc illis ollcndiculo erat. Ini-
tium abrogatiouis erat quod geutiles haec nou servarent,
neque hinc laederentur, nihil minas haberent circa fidem
sponte demum desistcbant. Quia igitur praedicaturus erat,
ne dupliciler pungeret Judaeos, hunc circumcidit, quamvis
ex dimidio tantum esset, patre gentili, matre fideli. Atta-
men quia magnum erat opus hoc quod inter gentes hoc
» Tb£iS. uj, i3. — • 2 Tim. i,4, 5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 398/539
392 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
ageret; non ciiravit illud; oporlebat cnim verbum disse-
minari. Ideo et ipse illum circuincidit. Hic etiam vide dum
e contrario videtur agere, magnnm peractum bonum:
«Et«abundabant numero, inquit. » Yides-ne quomodo non
solum nihilnocuerit circumcisio, sed et pUn^immn profue-
rit? Lt aulem visionem vidit, statim, inquit, « Quresivimus
))proficisci in Macedoniam, cerli facti quod vocasset nos
»Deus. ))^ ide, non jam per Angeluin, ut Philippo, ut Cor-
nelio. SedquidPPer visionem apparct ipsi deinceps hu-
mano more, non divino. Lbi enim fiicilius crat pcrsuadere,
humanius; ubi magna vis desiderabatur, divinius. Nam
ubi prsedicare festinabat solum, ibi somnium ipsi apparet;
ubi vero praedicare non pcrmiltebatur , ibi Spiritus reve-
lat. Sic et illi Petro : « Surgens, descende. » Non enim fa-
cilia operabalur Spiritus, sed satis erat ipsi somnium. Jo-
sepho quoque facile credenti
somniumapparet. Aliis vero
visio. Ita et Cornelio et huic ipsi. « Et eccc , inquit , vir
»Macedo stans, obsecrans et dicens. »Non dixit; « Pneci-
piens, )) sed, « Obsecrans; » id est,pro iis qui curatione
opus habebant. Quid est, « Certi facti? » hoc est conjec-
tantes, inferentes. Nam quod Paulus viderit, et nemo alius,
et quod prohibitus sit a Spiritu, et quod in terminis essent,
ex his omnibus haec inferebant. Alioquin navigatio illud
indicabat. Neque enim multum tempus erat, quo in illam
Macedonine radicem venerant. Atque ita « Dissensio » utili-
ter provisa fuit. Neque enim alias Spiritus sanctus opera-
tus essfit, neque Macedonia verbum suscepisset. Tantus
vero ille profectus signum erat, rem gestam non fuisse hu-
manam. Atqui non dixlt Barnabam exacerbatum fuisse
sed inter illos dissensio fuit : si hic exacerbatus non est,
neque ille.
V. Ilaec cum sciamus, ne perfunctorie illa excipiamus;
sed discamus et instituamur. Neque cnim temcre scriptum
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 399/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXIV. S^S
est : « Magnum malum est iguorare Scrlpturas. » A quibus
juvari oporteret, ab iis laedimur. Sic frequenter pharmaca
vim medendi habcntia, cum cjus usum nesciunt qui illa
adhibent, nocent ac pessumdant : et arma, quae possunt
tueri, nisi quis recte circumponat , iis utentem perimunt.
Causa vero est,quod omnia magis qiiteramus, quam
anima3 utilitatem : et alia magis spcctemus ,quam utiiita-
tem nostram. Domus certe firmitatem srepe quasrimus,
nec patimur illam vetustate nutantem vel labentemvidcre,
neque a tcmpestate perichtautem. De anima vero nulla
cura. Sed etiamsi fundamenta ejus infirma videamus
hcet et structiu^am et tectum pcrindc habcre ; nullam ho-
rum rationem habemus. Item si armenta habeamus ,quid
iilis prosit quaerimus ducloresque ac medicos , omnemquc
lapidem movemus. Domos curamus, et eos quibus haec
commissa sunt hortamur, ut non tcmere vel perfunctoric
•jumenta abigant, neque onera imponant, vel intempcsla
noctc educant, vel ahmenta venumdcnt , multaeque lcges
apud nos sunt ad utihtatem jumenlorum. De anima ratio
nulla. Yerum quid dico de brutis, quae nobis utiha sunt ?
Multi sunt qui pasceres habent ad nihil utiles, sed qui so-
lum recreant , multaequc sunt circa illos leges , nihilque
neghgitur vel omittitur : omniaque magis curamus, quam
nos ipsos. Sic omnibus sumus ignobihores. Si quis contu-
mehose nobis dixerit , canis , dolemus. Cum vero nos ipsi
nobis coiitumeham inferimus, non verbo , sed re, nec
tantam animae curam habemus, quam canum, nihll nos
pati putamus. Yidete quantis omnia plena sint tenebris.
Quot sunt qui student, ne canes plus aequo exsatientur;
ut sint veloces et venatorii premente fame; de se vero nihil
solhcitudinis habcnt, neque sibi praecipiunt , ne dehciis
dent operara. Et bruta quidem philosophari docent; se
yero in brulorum feritatem labi patiuntur. i^nigma est
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 400/539
3^4 5« ^O, CHRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
haec res. Et ubinam sunt animalia philosopha, inquics?
Annon tibi videtur mafpiae esse philosophiae , cum canis,
premente famc , post quam in vcnatu cepit , a pra^senli
esca abstinct, et, urgentelame, dominum expectat ? Pu-
deat vos, ventres docete vestros, ut ita sint philosophi.
Nulla vobis excusalio est : cum naturai irrationabih, qnae
necloquitur, nec ratiocinatur, tantam philosophiam indcre
possis , muUo magis poteris tibi ipsi. Quod enim ex hu-
mana dihgcntia, non ex natura, proficiscatur liquet; aho-
quin oportcret omnes canes hoc habere. Estole saUem
sicut canes. Vos me cogitis hinc exempla duccre. Opor-
tuisset enim a coeleslibus. Quia vero si lale quidpiam
dixero; dicitis iUa magna esse : ideo nihil ccelestium me-
moro. Si dixcro Pauhim , dicitis iUum fuisse Apostolum.
Ideo non dico Paulum. Si dixero homincm , dicetis : lUe
poluit. Idco neque hominem dico , sed besliam , et bes-
tiam quae hoc non ex natura sua habet, ne dicalis ipsam
ex natura habere, non ex proposito suo quodque mirum
est, non proposito suo , sed cura tua. Non quod fatigata,
non qnod cursu discerpta , non quod proprio hibore parta
haec cogitet : scd his omnibus foras missis, jussum domini
servat, et ventre fit superior. Eliam, inquies, expectat
enim laudari, expectat majore frui mensa. Dic igitur tibi
ipsi, canem spe futurae vohiptatis, pracsenlem despiccre;
tu vero iion vis spe futurorum bonorum praescntia contcm-
nerc. Sed iUe quiJem novit , si intempeslive et praeter pla-
citum domini cibum deguslet, iUo eliam privandum esse,
nec paratam escam habiturum csse, sed plagas pro cibo
acccpturum. Tu vero ne hoc quidem potes videre : et quod
iUe a consuctudine didicit, hoc tu ratioue non emendas,
Imitemur cancs. lloc dicuntur et accipilrcs et aquilaj fa-
cere; et sicut inler feras et caprcas canes, sic hi inter aves.
faciunt : hi vero eliam ex humana philosophia. Haec nos
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 401/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXIV* S^S
damnare possunt, haec nos capere. Aliud dlcam. : equos
agrestes et indomitos , calcltrantes et mordentcs , brevi
tempore ita periti erudiunt , ut eques insidens ex compo-siio incessu oblectetur. Animam vero incomposite incc-
dentem nemo curat ; sed exillt illa, calcitrat, deorsum
trahilur ut puer, indecore mlllies aglt, nemoque ipsi ca-
mum injlcit et retinacuL) pedum, vel frena, neque admlttit
illa perltum equltem, Chrlstum dlco. Ideo omnia susdcque
posita sunt. Cum enim canes doceas ventrl imperare , ct
furorem leonis edomes, et ferociam equl, et doceas aves
loqui : annon absurdum fuerit brutls naturis rationabllla
opera indere, in ratlonabilia vero irratlonabillum vitla in-
ducere. Nulla nobis, nulla certe venia est. Onixies qul bene
agunt tam fideles,quam Infideles, nos accusabunt. Nam
et infidelcs bene agunt, et ferae canesque; soli homines
mlnime. Sed et nos ipsi nos accusabimus, qui,
cumvolu-
m.us, recte aglmus; cum vero negllgimus,pertrahlmur.
Nam cx ils ellam, qui nequlsslmi sunt, multi saipc,-cum
vellent, sunt mutatl. In causa est, utdixl, quia cir-
cuimus ea quasrentes quae aHIs utllla simt , non nobls. Si
domum extruxeris splendidam , domus commodo studes ,
non tuo. Si equum bonum curaveris, similiter. Nemo cu-
rat ut slt anima bona : quamvls si illa bona slt, non sit illls
opus; si bona non sit, nulla ex Illis utllltas. Slcut enim
cum dc sponsa agitur, sive lecti sint cx vclamlnlbus aureis
sive chorl mullerum formosissimarum, slve rosae adslntet
coronae; slve sponsus formosus, sive ancillae, sive amicae
cunctaeque decorae slnt , si Illa dcformis sit , nulla utilitas;
ut neque damnum , si illa pulchra sit ; imo contra : nam si
deformls slt, a formosls laedetur ; si formosa , a deformibus
juvabltur. Sic et anima , si pulchra sit, non modo nullo
horum opus habet, sed etiam illa obumbrat pulchrltudo
ejus. Philosophum enim non sic in divitiis, ut in pauper-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 402/539
39^ S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
tate fiilgenlcm vldebimus : nam si divos sit , multi opibus
ascribunt virtutem, utpote nullo egcntem : si vero sit
inops, omnino splendct, nec turpc quidpiam agcre cogitur;
nec quispiam cum illo de philosophioi corona contendit.
Animam igitur ornemus , si divites esse vclimus. Quae uti-
litas , si mulse albae sint, pingues et obcstc; tu vcro,qui
«edes, gracilis, scabiosus ct deformis? Quod kicrum, si
strata molha et pulchra , varietate artequc plena; anima
vcro pannis laceris indula , vel nuda ct fueda ? Quod lu-
crum, si cquus composito gradu inccdat, ct tripudiantcm
magis referat, quam incedcntcm , et post hujusmodi cho-
ream sponsaH sit ornamenlo decoratus, cques vero plus
quam claudus claudicet , et plus quam cbriosus quis furio-
susquc distortus sit manibus pedibusque. Dic mihi, si quis
tibidarct cquum pulchrum , et corpus tuum distorqueret,
quse utihtas? INunc animam distortam habes, ncc curas.
De nobis ipsis, quaeso, tandem solliciti simus; ne nos orfl-
nibus ignominiosiorcs constiJuamus. Si quis nos conviciis
incessat, mordemur dolemusque; cum vero nos rcipsa
contumcHis airicimus , non convcrtimur. Rcsipiscamus vcl
sero tandem, ut possimus, post quam animam curaveri-
mus , et virtutem colueriinus, aeterna consequi bona, gra-
tia et bcnignitate Domini nostri Jesu Chrlsti, cum quo
Patrl et Spiritui sancto gloria , imperium , honor, nunc et
semper, et in sa)cula saeculorum. Amen.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 403/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXV. 897
^VVVVVVVKVV\\VVV>AlVV\VVVV\'fcV\'VVVVVVVV.VVVVVVVVVVVVV\VVVVV\>VV\VV\t^\V\'VV,\'VVV\VVVVVV\VVVVVVVV
HOMILIA XXXV.
CAPUT XVI.
Die autem sabbatornm egressi siimus urbe versus flu-
vium, ubi putabatur oratio esse : et sedentes loqiieba-
mur mulieribus,quce convenerant. Et quaedam mulier
nominc Lydia purpuraria, civitatis Thyatirenorum, co-
lensDeum, audivit : cujusDominus cor aperuit , ut at-
tenderet iis quae dicebantur a Paulo *.
I. Vide rursus Paulum judaizantem , et a tcmporc et a
loco. « IJbi putabatur, inquit, oratio esse. » Nequecnim tan-
tum ubi synagoga erat, sed etiam foris precabantur : quasi
locum quempiam assignantes, quia Judaei crassiores erant
die autem sabbatorum,quando verisimile erat turbam
convenire. « Et sedentes loquebamur mulieribus, quae con*
»venerant. Et mulicr quTdam nominc Lydia, purpuraria,
jcivitatis Thyatirenorum , colens Deum , audivit : cujus
DDominus cor aperuerat, ut attenderet iis quae dicebantur
» a Paulo. » Vide rem a fastu alienam. Muher et humilis
erat, ut palam est ab arte. Sed vide philosophiam ejus,
Primo quidem hoc ipsi datur testimonium, quod coleret
Peum. deinde quod invitaret Apostolos. « Cum ergo bap-
stizata esset et domus ejus, deprecata cst dicens : Domini
»mci, si judicastis me fidelem Domino esse, introite in
» domum mcam, et mancte. Et cocgit no3 ^ Ut autem bap-
» tizata est, inquit, illa et domus ejus. » Considera quomodo
suaserit omnibus. Deinde vide prudentiam, quomodo ob-
secret Apostolos, quamhumilia proferat verba, cum quanta
» Acl. XVI, i3, 4. — » Ibid. i5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 404/539
398 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
sapienlia. « Si jiidicatis me, inqiiit, ficlelcmDomino. ))Nihil
» adpersiiadcndiim aplius : quem noncmollirenthacc verba ?
Non rogavit, non prccala est tantum , non eorwm arbitrio
rem reliquit, sed etiam cocgit. Id enim significat illud,
« Cocgit nos » , id est, his verbis. Vide quomodo stalim fruc-
))tum ferat, ct lucrum magnum pulet vocationera. Quod
me fidelem judicaveritis liquet ex eo quod mibi tanta mys-
teria tradideritis, non tradituri, nisi me talem judicassetis.
Nec ausa cst anteainvitare , sed
postquam baptizala est.
Hinc ostendens se non alio modo pcrsuasuram fuisse. Cur
Paulus et socii nolcbant, scdrenuebant, ita ut cogercntur?
Ut illam ad majus studium concitarcnt, vel quia dixit
Christus : « In quamcumque civitatem intraveritis, quis
»sit dignus intcrrogate, et illic manete *. » Itaque om-
nia per ceconomiam facicbant. « Factum est autem eun-
» tibus nobis ad orationem , puellam quamdam haben-
T> tem Pythonem obviare nobis , quae qurestum magnum
» pra^stabat dominis suis divinando. Haec subsecuta Pau-
))lum, et nos, clamabat dicens: Isti homines servi Dci ex-
»celsi sunt, qui annuntiant nobis viam salutis ^. » Cur ct
daemon talia locutus cst , et Paulus prohibuit ? Et ille ma-
li^me, et hic prudenter agebat : volebat enim non fide dig-
num redderc. Nam si tcstimonium ejus Paulus admisisset,
multoseliam fideles dccepisset, ut ab illo approbatiis, Ideo
illos pradicat, ut sua stabiliat, et dcmissius se gerit ad
pernicicm. Primo itaque non admisit Paulus, scd respuit,
nolens tam facilc signa edere : quia vcro persevcrabat illa
multis diebus, et opus monstrabat : « Hi homines servi Dei
» altissimi sunt, qui annuntiant vobis viam salutis; » tuuc
pra3ccpit illi ut exiret. « Dolcns autcm Paulus et convcr-
9 sus, spiritui dixit : Pnecipio tibi in nomine Jesu Chrisli
» exirc ab ea. Et exiit eadcm hora. Yidculcs autcm domiui
« Luc. X, 7. — » Aci. XVI, 16, 17.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 405/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXV. 3gg
»ejas qniaexivit spes quaestiis eorum, apprehendentes Pau-
7) lum elSilam, adduxcrunt in forum adprincipes, et ofleren'
» tes eos magistratibus dixerunt : Hi homincs conturbant
» civitatem nostram, cum sint Judaei, et annuntiant mo-
»res, quos non licct nobis suscipere neque servare, cum
»simusRomani *. wLbique malorum causae pecunia^ sunt,
O paganorum inhumanitatem? volebant puellam daemo-
niacam esse, ut pecunias colligerent. « Apprehendenles,
«inquit, PauKmi et Silam dicebant : Hi homines contur-
»bant civitatem nostram. wQuid facientes? cur non ante
traxistis eos ? « Judaei cum sint , » inquiunt. Ita nomen
illud male audiebat. « Et annuntiant mores, quos non
»licet nobis suscipere neque servare , cum simus Ro-
»mani. »Rem in laesae majestatis crimen vertunt. « Et si-
» mul insurrexit turba contra illos. » O insipientiam ! Non
examinarunt, non dcHberarunt ; quamvis eo edito mira-
culo adorare oporteret, et illos pro servatoribus^et bene-
iiciis habere. Nam si pecunias volebatis , cur tantis inven-
tis divitiis non accurristis?Posse daemonas fugare, splendi-
diores reddit,quam ipsis obtemperare. Ecce signa , sed
pecuniarum cupiditas plus vahiit. « Et magistratus scissis
» tunicis eorum, jusserunt eos virgis caedi*. Et cum muUas
» eis plagas imposuissent , miserunt eos in carcerem praeci-
»pientes custodi ut dihgenter custodiret eos ^. » Ilaque
Paulus totumfecit, etmiracula et doctrinam : periculorum
vero consors fuit Silas. Quid est, « Dolens autem Paulus? »
Mahtiam, inquit, dtemonis videns, ut ipse alibi dicit : « Non
»enim cogitationes ejus ignoramus ^ » Cur non dixerunt;
« Daemonem ejecerunt, in Deum impie egerunt; »sed,» Crimen laesae majestatis intentant.» Hic se victos videbant.
Sic et dc Christo dicebant : « Non habemus regem nisi
» Caesarem. Omnis qui se regem facit, contradicit Caesari ^.
» Act. xYi) 18-21.— » Ibid. aa, 25,— 5 a Cor. 11, u.— < Joan. xix, 14.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 406/539
4oO S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
» Et conjcccrunt eos, inquit, in carcerem. » Magnus furor.
« Qui cuni tale praeccptum accepisset, conjecit illos in
))intcriorem carccrem, et pedes eorum strinxit ligno *. »
Yide, ille eos in interiorem conjecit carcerem : et hoc ex
providentia factum. Quia enim miraculum magnum futu-
rum erat, idoneus locus ad rem evulgandam exlra urbem
statuitur, tentationibus et pcriculis vacuus. Yidc quomodo
hic scriptor studla recenserc non erubescat. Cerlc cum
quies essct, magis attendebant iis qure diccbantur, neque
urbs illa Philippensium magna erat. Ha^c et nos scientes,
neminem erubescamus. Apud coriarlum manet Pctrus,
apud purpurarlam Pauhis : ubi est fastus ? Igitur Deum pre-
ccmur , ut cor aperiat. Deus autem corda qua3 voluerint apc •
rit: atexcaicata corda vidcre cst. Sedsuperlora rcpetamus,
« Mulicr, inquit, purpuraria, cujus Dominus corapcruit,
» ut attenderet iis quoi diccbantur a Paulo. » Apcrlre itaque
Dei est; attcndere vero illlus : rcs Igltur erat et divlna et
humana. « Cum aulcm baptlzata fuisset, inquit, depre-
)> cata est dicens : Si judlcaslis mc. » Vlde : et baptizatur, et
reclplt Apostolos post tantam suppllcationem, majorem
quam illam Abrahami. Nec dlclt allud indicium ,quam 11-
lud quo servata fuerat. Non dixlt : « Si magnam , si piam
» mullercm judlcastis me; » sed quid ? « Fidclem Domino. »
SI Domino, muUo magls vobis , nlsl dubltctls. Nec dixit :
8 Vpnd me, » scd, « In domo mea manetc ; » ut ostcndcret se
hoc cum magna alacrltatc facere. Yere fidelis muhcr. DIc
vcro mihi, quis est lilc daemon? Deus , Inqulcs, P) ihon, a
loco sic vocatur. Yidcs-ne etiam Apollinem csse daemo-
nem?Et qula volcbat illos in tcntatlones injlccrc, ut ma-
ojs cxcitaret, ad hoc loquendum induxit.
III. O scelcsle, et scclcstlsslme I Si ergo nostl Illos viam
«alutls annunliarc, cur non cgrcdcrls lubcns? Scd idlpsum
» Act. XVI, a4.
i
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 407/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXV. zfoi
qiiod Simon volebat, cum diceret , « Date mihi ut cui im-
)iposucro manus accipiat Spiritum sanctum* : » hoc et
iste faciebat; quia videbat illos celebrari, ita simulat , hac
ratione sperans se relinquendum esse in corpore , si ea-
dcm pnedicaret. Si vero apud hominem , « Non est spe-
wciosa laus in ore peccatoris^ » multo magis apud dc-e-
monem. Si ab hominibus testimoniumnon accipit Christus,
nec a Joanne; multo minus a daemone. Prcedicare enim
non est hominum, sed Spiritus sancti. Quia igitur arro-
ganler faciebant clamante^', clamore se stuporemallaluros
sperabant dicentes : « lli homines conturbant civitaJem
» nostram : » Quid dicis? Gredis-nc daemoni ? Cur non hic
etiam credis? lilc dicit, « Servi Dei aUissimi; » tu dicis,
« Conturbant civitatem nostram; » ille dicit, « Annun-
))tiant nobis viam salutis; »tu vero dicis, « Tradunt nobis
))mores, quos non licet suscipere. » ^ ide illos neque da3-
nioni aures praebentes, sed unam spectantes avaritiam.
« Traxerunt, inquit , eos in forum ad princijies : et cu-
» currit plebs adversus eos. » \idc illos non respondere,
nec sese purgare; ut majore sint digni admirationc. j\am
ait : « Cum infirmor, tunc potens sum. SuQicit libl 2;ratia
»mca; nam virtus mea in infirmitate perficitur^ » Itaque
ex mansuetudine admirabiles erant. Quanto dili^-entior
custodia erat, tanto miraculum splendidius . Fortasse sic
seditionem sedare volebant,quia videbant instantem tur-
bam; plagis furorem sistere volebant. Cum autem in car-
cerem conjecerunt, el pra^ceperunt aceut^ale servari,
causam audire volcbant. « Et strinxit ligno » inquit , ac
si dicerct, in nervo. Quot lacrymis digna sunt quc-e nuncaguntur? im nicala patiebantur , nos in deliciis agimus,nos in theatris
,unde pernicies accidit et submer^^-imur,'
dum quietem undique qucTerimus, ncc pro Christo volumus
' Act. VIII, 19. — * Eccli, XY, 9. — 3 a Cor. xii, 9,
XXXXI.^g
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 408/539
4o2 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
vel convicia sustinere , vel etiam verba. }Ltc frequenter
in mcmoriam revocemus , obsecro ,quanta illi passi sint
quanta sustinueriQt ;
quomodo nec lurbati, nec offensi
sint. Dei opus exequebantur, et haec passi suut; non di-
cebant : « Cur non priedicamus , nec nobis praesidium affiert
Deus? » Sed et hoc illis prodcrat, et absque ope ex ipsa re
constantiores reddebat , fortiorcs, imperlerritos. » Tribu-
latio, inquit, patientlam opcralur *. » Ne, qua^so, fluxam
et dissolutam quicramus vilam. Lt enim hic duplex bonum
est, quod forliores fiant, et quod magna sit merces; sic
ibi duplex makmi, quod molliorcs cvadant, et quod ad
nullam utililatem , sed in maUim. iNihil enim inutihus ho-
mine qui in otio et dehciis totum transigit tempus. Vir,
inquit , non probalus , etiam reprobus; reprobus non in
his tanlum cerlaminibus, sed etiam in aHis omnibus. Res
est inulihs desidia : atque in ipsis deUciis Dihil ila fructu
carens ut dcliciari : id enim fastldium parit. Nequc taula
est ciborimi desidiaeque vohq^tas; sed omnia defluunt, et
avolant. Ne hanc quoeramus. Si euim considerare volucri-
miis, uter suavius agat, qui laborat et in aerumnis vivit,
an qui dehciatur; illum suavius vivere deprehendemus.
Nam primo ihius corpus enorve et ineptum est. Deindc
corporis sensus noii sunt slnceri neque sani ; sed molles,
et languidi ; ubi vero sic res habet , neque sanitatis vokip-
tas apparet. Quis equus utihs,qui dcUciatur, an qui exer-
cetur? QuoD navis, qua? navigat, au quae otialur? Quae
aqua,
quac fluil , an quae quiescit ? Quod Ibrrum,quod
niovetur, an quod nihil operatur? Annon iUud quidcm
splcndet, et argcnto simile est ; hoc autcm rubigiuc consu-
milnr et inutile est , atque e* matcria sua quidpiam
amittit? Tale qiiidpiamaccidit otiosae animae. Piubigo qua?-
j^am iUftift pervadit , et spjcndorem corrodil , caHeraque
* Rom. V, 4«
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 409/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXV. 4^3
omnia. Qaa arte quis lianc ruLigincm absterserit? i^.rum-
narum cote. IUoe utilem reddunt animam, et in omnibus
expeditam. Quomodo cnim , quaeso, poterit vitia succi
dere , hebetata acie , et quasi plumbum reflexa ? Quomodo
diabolum confodiet? Cui non est ingratus homo qui piu-
guedini studet, ac vehit phoca trahitur?
III. Non hoc dico de iis qui natura tales sunt; sed de
iis qui ex ciborum deliciis talia sibi corpora parant, cum
natura sua graciles essent. Ortus est sol, radios ubique
splendidos efliidit , slngulos ad opera excitavit. Agricola
sumpto iigone exit; rerarius malleum apprclieadit, sin-
guli artifices quoe sibi congruunt : et quemque invenics
instrumenla sua tractantem. Mulicr colum vcl texturam
arripit. Ille autem summo mane quasi porcus ad pascen-
dum ventrem exit, quoerens quomodo lautam parct men-
sam. Atqui brutorum est tantum a summo mane cibnmadire , quia ad nihil utih*a sunt, nisi ad mactationem. Illa
vero quai dorso gestant, et operi apta sunt, ipsa quoque
noctu ad opus egrcdiuntur. Hic autem a lecto surgens
sole forum replente, et omnibus labore satiatis, surgit se
distendens quasi porcus saginatus,post quaai oplimam
diei partem in tenebris consumpsit. Deinde multo tempore
in lecto sedet, ncc ferre potest sajpe vespcrtinam crapu-
lam, in his consumpta maxima tcmporis parte. Ilinc sese
exornat, ct procedlt turpitud nis spectaculum, nihil ha-
bens hominis, sed omnia bominiformis bestiae : oculi Iip«
piunt; vinum os olet, misera anima quasi in lectum con-
jecta , ob illatam sine modo ciborimi sarcinam, carnis
pondus circumferens sieut elephas. Deinde veniens in locis
sedet , taliaque dicit et facit , ut melrus esset dormire
illum ,quam vigilape. Si gravia mmtientur , puclla quavis
mollior est ; si jsuavia , puclli cuju&vifi tcnerior, frequentis*
^ime o&citat. Omnibu* prostat mala inferre volentibus,
26.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 410/539
4o4 Si. JO. CHRYSOSTOAII ARCniEPISCOPI C. P.
si non homlnlLus , ccrle affectlbiis. Talem homlncm
facile excltant ira, conciipisccntia, inviclia , omnia. Om-
nes adulantur, omnes ministrant, molliorem solitoretldcn-
tcs animam : et quotidic prodit cum magna accessione
morbi. Si in ncgotiorum dlfTicultatcm incidat, pulvis et
cinis redditur : nihllquc ci scricas vestcs prosunt. Iliec
•non sine causa a nobis dicuntur ; scd ut doccamus ne quis
t^llose et inutiliter vivat. Otium namque et dcllciae , ad
opus inulilcs, ad gloriam scdum et ad vohiptatcm sunt.
Quomodo non omnes talem homlaem damncnt , domcstlci,
amici, cognati? Quis noii jurc dicat : Pondus lerrae hic
est, frustra in mundum prodill ; imo non frustra, sed ia
mahmi capitis sui, In perniciem suam , in damnum aho-
rum? Quid dulcius otio vidcmus ? Ilhid enim cst quod
qujcrltur, otium ct vacatio. Et quld ingralius fucrlt ho-
mine nihil habente quod operctiir? Quid fcedius , cpild
miserius? Annon hoc inniimcrls pejus est vincuHs , oscl-
tare scmper in foro scdentem, ac proetercuntcs spectare?
Anima qulppe cx natura habcns ut semper moveatur,
quictcm non fcrt. Ad operandum Dcus hoc animal feclt
secundum naturam cjus est quod operelur, contra natu-
ram cpiod sit otiosus. ^c ab aegris rcm exploremus , sed
operls experlmentum capiamns. ISihil otio , nihil dcslclla
dcterlus. Idco nobisDeus laboranch necessitatemimposuit.
Omnibus cjuippe nocet otlum , ipslsque corporls membris.
Nam ocuhis slt non opcrelur, Itemque os , vcnter ct quod-
vis mcmbrum, in extremum incidlt morbum : sed nihilita
iabore circt ut anima. Sicut autcm otium mahmi est , ita
quocpie opcratio non cougrucns. Quemadmodum enim si
quis non edat, in dcntibus Lcdltur; si quae non com-
petunt edat, ut obstupescant eflicit; ita et hic , sive non
opcrctur, sive opcretur quae non oportct , vim amittit
5uam. Ergo utrumquc fugcrc studeamus , et otlum , ct
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 411/539
IX ACTA APOSTOLORLM. HOM. XXX\I. 4^^
opus otlo gravius. Quodnam iilud est ? Avaritia , ira , invi-
dia, contentiones, ca^des , cTemulationes , et rcliqua vitia..
Ab his vacare dcbemus, et virtutum operationem cumomni diligentia perscqui , utpromissa consequamur bona,
gratia et benignitate Domini nostri Jesu Christi , cum quo
Patri et Spiritui sancto gloria, imperium, honor, nunc et
semper, et in saecula soeculorum. Amen.
VV VV\ VVVVV\V^\VVA VVV v\^'\V\ VVVVVVV\VVVVVVV VV^ VVV«/\\ VV» VVVVV\ VV\ VVV VVV\ XA,VV\ VV'V'«.'VV VVA VV\ VVV
HOMILIA XXXYL
CAPIJT XYI.
Media autem nocte Paukis et Silas orantcs laudabant
Deum, et audicbant eosvincti.
Subitovero terrc-e
motusfactus est magnus, ita ut moverentur fundamenta car-
ceris. Et statim aperta sunt omnia ostia, et univcrsorum
vincula soluta sunt \
I. Quid his par fuerit animabus ? virgis caesi multas
plagas accepcrant, contumelias et extrema pericula subie-
rant , in hgno vincti erant , in carcere interiori : et ne sic
quidcm somnum capcre volebant : sed pervigilium age-
bant. Videtis quantum sit afllictio bonum? Nos autcm in
molhbus leclis sine ullo terrore per totam dormimus noc-
tem. Forte ideo pervigilium agebant, quia hoc in statu
erant. Non illos somni tyrannis cepit ; non dolor inflexit ,
non timor consternatos reddidit. Sed ha3C multo magis
illos excitabant , et multa replebant voluptate. « Media
» autem nocte , inquit , orantes laudabant Deum : audie^
2)bant autem illos vincti. » Novum enim et stupendum vi-
» Act. XVI, 25, a6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 412/539
/fo6 S. JO. CHRYSOSTOMl ARCHIEPISCOPI C. P.
(Irbatnr esse. « Snbilo vero terrae motns factus est magnus,
)rila nt movcrenlur fundamcnta carceris. Et stalim aperta
wsnnt o.^lia omnia , et nniversorum vincula solnta snnt. »
Terrac motns lactns est, ita ut cnst05 excitaretnr a somno;
et ostia aprrta sunt, ita ut res essct mirabiiis. Ilaec vincti
non ^idrbant; alioquin fnglssent omncs. « Expergcfactus
» autem custos, et videns januas apertas carceris, evaginato
wgladio, \c»lebat se intcrficcrc.,apstimans fugisse vinctos.
» Clamavit auiem voce magna Panlus dicens : Nihil tibi
«niali foccris. Lniversienim hic snmus *. » Admiratns est
magis beiiignitatem Panli : obstnpuit forllludinem , cjnod
cmn fngcrc posset, non fngerit, et quod ipsum a c:cde co-
hibuerit. « Pelilo autem kmiine, inlrogressns est, et treme-
vfactns procidlt ante Paukmi et Sikuii. Et prodncens eos
»foras, dixit : Domini , cjuid me oportet facere ut salvus
» fiam ^. » ^ ides-ne cpianta ilkmi ccperit acknlratio ? « At
» iUi dixcrnnt : Credc in Dominum Jesnm Ckristum , ct
» salvuseris tu et domns tua. Et locuti snnt ei verbum Do-
»mini, et omnibus qui crant in domo ejns '. » Quia statim
locuti snnt iili, decka^aruut misci4cordiamcrga ilJum. « Et
» assnmptls iUis in eadem kora noclis , lavilpkigas corum :
MCt baptizatus est ipsc , et emnis domus cjus conlinuo.
» Cumque perclnxisset eos in domum suam , apposuit men-
»sam et exuUavit cmu tota domo crcdcns Deo \ » Lavit
eos, quasi graliam repeudcns, et &ic illos konorans. « Et
» cum dies factus esset, miscrunl magistratus lictores, di-
wcentes: Dimitte komines illos \ » Cognoverant forte fac-
tum maglstralus, et non audebant per se ipsos dimittcre.
(i
Nuntiavit aulem custos carceris vcrba kaec Paulo di-
)»cens i Miscrnnt magislratus ut dlmittamini. Nunc igilur
»exeuntes , ite in pace. Paukis antcm dixit eis : Caesos nos
» Acl. XVI, ij. 28. — « Ibid. 39, 5o.— ' Ibid. 3i, 5a.-^ < IbicL 33^54»
— 5 Ibid. 55.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 413/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXVI. ^OJ
»publicc, indemnatos homines Romanos miseriint in car-
» cerem : ct nunc occulte nos cjiciunt ? Non ita, sed ve-
»niant, et ipsi nos ejiciant. Nuntiaverunt autem maglstra-
»tibus iictores h;ec vcrba. Timueruntque audientes quod
y> Piomani essent. Et egressi deprecati sunt eos , ct eductos
i) rogabant ut egrcdcrentur e civitate. Egrcssi autem de
»carcere, ingressi sunt ad Lydiam ; et visis fratribus,
» exhorlati sunt eos, et profecti sunt *. » Etiam magistra-
tibus denuntiantibus Paulus non exit, forte propler Ly-
diam, ct alios fratrcs ; vel ut terreat illos, nc pularcntur
rogatu suo dimissi fuisse; ut eliamaliis fiduciam inderent,
Triplex, dilccti, crimen erat : quod Piomanos, quod non
damnatos, quod pubhce in carcerem conjecissent. Vides
illos phirima humano more fecisse. Exquiramus noctem
illam, cum noctibus ncstris comparando ; ubi comessatio-
nes , ebrietas , lascivia : ubi somnus a morle nihil diffcrens
ubi vigiliae somno ipso graviores. Ahi enim dormiunt ita
ut nihil sentiant ; alii miscrabihler vigilant, dolos struen-
tes, de pecuniis curantes , ut uiciscantur eos qui se laeserunt
studentcs, inimicilias meditantes , verba contumeliosa
transactodie secum reputantes : sic irae ignemsuccendunt,
et intolerabiiia perpetrant. Perpende quomodoPelrus dor-
miebat , iUudpcr dispensationem factum est. Angelusenim
advcnit, neminemque rem gestam scire oportebat ; et
merito quidem, ut ne custos carceris se ipsum interficeret.
Et cur non ahud signum factum est ? Quia ilhid maxime
ipsum attrahere et confirmare poterat , siquidcm ille pe-
richtaturus erat, nisi ita factum esset. Non enim ita signa
trahunt , ut ea quaead salutem nostram atlinent. Ne vide-
retur terrae motum per sc factum esse, secutum est id
quod ipsi testimonlo esset; et noctu accidit. Nihil enim ad
i>stentationem faciebant, sed ad salutem. Non malus erat
• Acl. «VI, $6-4®*
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 414/539
4o8 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
carccris ciistos. Conjecerat illos in intcriorem carcerem,
quod ita sibi jussum essct, non motu suo. Et cur non ante
clamavit Paulus ? Perturbatlone plenus crat homo, nec
adniisissct verba. Ideo cum vidisset illum sese intcrfecta-
rum,praeoccupat et clamat , dlccns : « Omnes hic siimus. »
Idcoquc ille petito lumine insiliit, et ante Paulum ct Silam
procidit. Ad pedes vincti procidit cuslos. Et eduxit illos
foras, dixitque : « Domini,quid me oportet facere, ut
» salvus sim ? » Quldnam dixerunt? \ ide Illum non ob hoc
diligcre, quod servatus esset, sed quod de virtute obstu-
pesceret.
II. \ ides quid illic,quld istic factum slt ? Illic puclla
liberata est a maligno spiritu, ct in carcerem conjcceruut
cos, quod illam a dtemone liberassent ; hic solum januas
apcrtas ostenderunt : ct apcruit januas cordls illius : solvit
vincula duplicla , accendlt lumen ilhid : nam ct in corde
ejus lux fulgebat. Et inslliitct procidlt , nec intcrrogat quo-
modo res facta sit, quidfactum slt ; sed statim ait : « Quid
» ine oportet facere ut salvus sim ? » Quid ergo Paulus ?
« Crede in Dominum Jesum Christum, et salvus cris, in-
))quit, tu et domus tua. » Hoc maxlme homincs aUicit,
quod et domus salva sit. « Et loculi sunt ci vcrbum, ct
» omnibus qui erant in domo ejus. » Lavit eos , cl lotus est.
IIIos quidem a plagls ablult, ipse a peccatis abhitus est
nutrlvit, et nutritus est. « Et exultavit, » inqult. Alqui
nlhilerat nisi verbatantum et spes bona. Hoc signum erat,
credidisse illum , sibi omnia remissa fuisse. Quid custodc
carceris pejus? Quid erudchus? Quid fcrocius? Altamen
Cum multo illos suscepit honore. Non quod scrvatus csset
gavisus est ; sed quod Deo credcret. « Credc , inquit , in
»DomInum. » Idco dixit, qui credldlt Deo, ut ne videre-
tur quasi damnatus ct pcccator solvi. Idcirco dicunt
.-C«p»©s -»©4.^^1106 indemnatos homlncs conjcccrunt in
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 415/539
IN ACTA. APOSTOLORUM. HOM. XXXVI. 4^9
7> carcerem ; » ut non modo gratirc , sed etlam ipsoriim csset
opus. \ ide ut varia dispenset gratia. Quomodo ille egres-
sus cst, quomodo hic,etsi uterque Apostolus esset. «
Ti~)) mucrunt , » inqiiit. Timent quia Romani sunt , non quia
injuste conjccerunt. Et rogavcrunt illos ut exirent ex ci-
vitatc. Hanc petiere gratiam. Illi vcro ut vcnerunt adLy-
diam et confirmarunteam , sic profecti sunt. Non oportcbat
enlm hospitalem illam in agonc et sonicltudlne rehnquere.
Egrcssi autem sunt, non illis ohtempcrantes, sed ad praedi-
cationemfcstinantes , cum civitas per miracukmi illudsatis
adjuta fuisset. Non oportehat ultra manere. Nam miracu-
lum majus apparet magisque clamat post profeclionem
eorum qui ipsum patraverant. Etenini custodis carceris
fides pro voce erat. Quid huic rei par ? Ligatur et solvit
duplex vincukim. Ligantem se solvit per hoc quod ipse li-
gatus slt. Haec vere sunt gratlae opera. Nunc ergo , inquit,
egressi , ite in pace ; Id est , cum sccurltate , nlhil tlmen-
tes; vel allter, Id sine perlculo fieri volunt , ne post haec
accusentur. Et nondicunt: «Cxsos nos conjeceruntln car-
cerem,quia mlracula operati eramus : » neque enim his
attcndchant; sed quod illorum anlmos concutere poterat,
«Indcmnatos, Inquit, et Romanos. » Hujus vincti semper
memores slmus, et non miraculi. Quid dicent gentlles .^
Quomodo vinctus cum esset , suaslt vincienti? Et quem ,
inquiunt, persuaderi oporlehat, nisi scelestum homlnem,
mlserum, qui mentem nonhaheret, mllle mahs onustum,
et captufacllem? Haec insuper proferunt; « Quis credidit,
nisi coriarlus ,purpurarla , eunuchus , custos carceris ,
servi et mulieres ? » Quid ergo dlcerepoterunt quandoeos,
qui in dignilatihus erant, producemus, centurioncm, pro-
consulem , alios ex illo ad hoc usque tempus , impcratores,
reges?» Ego vero allud majus dico; viliores illos dispicia-
mus. Ecquid ibi mirum , inquies. Hoc certe mirura. Nam
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 416/539
4lO S. JO. CHRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
si quidem de rebus Tulgaribus crederet , non mirum esset
cum yero de rcsurrcclione , de regno cnelorum , de vita
philosopbica quispopularibus Joquclur , et persuadebit,
hoc mirabilius erit,quam si sapicntibus persuasisset. Cum
enim non est pcriculum, et quis suadct, e re stultitiam in
medium proferunt. Quando autem quis dixerit servo se-
cundum te : si mihi credas,
periclilaris, omnes habebis
ti.bi inimicos, oportet te mori, mille subire mala; sicque
illius animam capiat : non jam ex insipientia est. Nam si
dogmata voluptatem haberent, jure quis hoc diccret. Si
Tcro id quod nollent philosophi discere , servus discat,
majus est miraculum. Et si vultis , corlarium ipsum in me-
dium adducamus, et videamus quid ipsi Petrus loquatur;
Tcl si placet, ipsuui custodem carceris. Quid ergo ipsi
dicitPaulus? Christus resurrexit : est rcsurrcctio mortuo-
rum et regnum, et statim persuasit facile crcdcnti. Quid
ergo? De vita nihil dixit, quod sapcre oporleat,quod pe-
cimiis imperare, quodnonessc inhumanum oporteat, quod
bona sua eroganda sint aHis ? Neque enim haec credidisse
insipientis esset, sed magni animi. Esto enini ipsi dogmata
ex insiplentia acccperint ; vitam illam philosophicam sus-
cipcre an insipientis esset ? Itaque quanto magis insipiens
cssct ille qui obtompcrarct, ct tamcn ca suscipcret , quae
phllosophlspersuadcrc philosophi non posscnt , majus esset
miracuium : maximc vero cum muheres et scrvi persuaden-
tur, et per opera haec exhibent, qu?e nec Platones, nec alii
omne; uUI pcrsuadere potucrunt. Et cur nulli dico ? ne sibi
ipsisquidcm. Nam Platoquidem persuasitpecunias non essc
conlemnendas, qui tantas facuhates, et opes annulosquc au-
reos et phialas posscdit (i8). Quod vero gloriam popula-
rcm desplccre non oporterct, Socratcs ipse, qui tantopere
philosophabatur, oslendit,qui omnia ad gloriam facicbat.
Et si quidem illius senlentiarum pcriti csseti», multum his
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 417/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXVI. 4^1
de rebus sermoncm moverem , ostenderemque multam
apud illos esse ironiam, siquidem discipuli ejus diclis cre-
dcre fiis sit : et quomodo a vana gloria omues ejus litterae
argumentum habeant.
III. Sed missis illis, nobis ipsls loquamur. Nam supra-
dictis hoc quoque addendum, quod cum suo pcriculo his
obtemperarent. Ne igitur impudens sis; sed coglta iilam
noctem, lignum, iiymnos ; et hoc nos facere studeamus.
Et aperlemusnobls, non carcerem, sed coelum.
SI prece-mur, coehim ipsum aperire poterimus. Elias certe clausit
et apcrult ccehmi preclbus. Est quoque in coelo carcer :
«Qua3cumque, inqult, hgaverltis super terram, erunt hgata
» et in ccclo *. «Precemur noctu, et ha3C vincula solvemus,
Quod enim preces peccata solvant, nobis vidua persuadeat,
illeque amlcus qui intempesta nocte perseverat et pulsat :
persuadeat et Cornelius : «Orationes tuae, inquit, eteleemo-
))synae tuae ascendcrunt in conspectu Dei ^ » Persuadeat
nobis Paulus dicens : «Quaj autem vere vidua est el solita-
))ria, speravit in Deum, etperseverat in precibus nocte et
5)die^ )) Si de vidua infirma muliere hncc ille dicit, multo
magis de viris et jam locutus sum vobis et nunc dlcam,
Excitemur nocte ; etiamsi non multas oratlones emittas^
unam emltte cum vigllantla, et sufficlt. Nlhll amplius peto,
Si non media nocte, saltem dihiculo. Ostende noctem non
modo corporls esse, sed etlam animoe. Ne slnas illam
inutiliter transire; scd Domino hanc vicem repende; imo
ipsa in te revertltur. Dic mihi : si in grave negotium inci-
dissemus, quem non precaremur? Et si petltlonem cito
hnpctraremus, utique resplraremus. Quis tibi daretutis, a
quo gratiam petis , gratiam tibi habcret quod peteres ?
Quis tibi daret, ut non circuires, quoerens a quo peteres,
sed paratum invenlres ? nec aliis opus haberes per quos
« Mallh. XVI, 19. — « Acl. x, 4- — ' * Tim. v, 5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 418/539
4l2 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCUIIiPISCOPI C. P.
peteres? Quid hoc majiisest? Hic qiiippe tiinc maxime
facit, ciim non alios rogamiis; iit sincerus amiciis, tunc
maxime nos oLjurgat, quod non ejus amicitiae fidaraus,
cum alios adhibemus qui ipsum prccentur. Sic et nos fa-
cimusiis, qui nos rogant, tunc maxime iis gratiam largimur,
qiiando pcr se ipsos, non per ahos, ad nos accedunt. Quid
ergo, inquies, si ofTendcrim? OfTcnderc desine ct lacrymas
funde; sic accede, et cito imprimis illum placatum inve-
nies. Dic tantum : OfFendi : dic ex anlmo et sincera mente,
et soluta sunt omnia. Non adeo cupis remitti tibi peccata
"ut ille cupit. Quod autem tu non cupias, cogita ; neque
enim vigilias suscipis, neque pecunias efTundis : ille vero,
ut peccata nostra dimltteret, Unigenito non pcpercit, ge-
nuino Filio ejusdcmquc throni consorte. Vides-ne eum
magis cupere ut remissionem peccatorum consequaris ? Xe
ergo segnes simus, nec procrastincmus. Clemens est ct
bonus : solum ansam iili prasbeamus; et hoc ut nos noa
inutiles simus, eliamsi nobis iile sine hac conditione re-
mitteret. Sed ut nos in ministris noslris milHa confinglmus
ct componimus, sic et ille ad salutem nostram facit. « Praj-
» occupamus facicm ejus in confessione*, » quia bonus et
clemens est. Si vero non invocaveris in veritate, ncc ex
corde dicere vehs : Dimilte ; scd cx ore tantum, quid ipse
facict? Quid est invocare in vcrilate? cum alacritate, ex
animo sincero ; ut de unguentis dicitur : Sincerum est, ni-
liil adulterinum habet. Sic et illlc, qui vere ipsum invocat,
et precatur, perseverat scmper, nec dcsiuit, donec acci-
piat. Qui vcro perfunctorie aglt, et sic legcm implet, non
invocat in veritate. Quisquls sis, ne dicas tantum : Peccator
8um; sed cura ut abhac cxistimatione te hbcrcs. Ne dicas
tantum, sed et doleas; si dolcs, opcram adhibes; si non
operam adhibes , non doles. Si non doles, irrides. Quis
' Pssil. xciT, a.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 419/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXXVI. /[l^
dicens cTgroto, non omnla aglt iit sanetur ? Magnum tcluni
est oratio. «Si vos, Inqnit, nostis bona data dare filiis ves-
» tris, qnanto magis Pater vester* ?» Cur non vls accedcre ?
Te amat, plus potcst quam omncs : et vuit ct potest. Quid
impedit? Mhil. Ergo cuni fide acccdamus. Accedamus
dona ofrercnlcs quai yult, injuriaruni obilvlonem, benigni-
talem, mansuetudinem. Elsi peccator sis, cum fiducia ab
ipso remlsslonem peccatorum petes, si possls ostcndcre
hoc ipsuni a te factum esse. Si vero justus sis, nec injuria-
rum obllvionem habeas, nihil tibi prodest. Non potest qui
proximo dimislt non plcnam vcniam consequi. Sine ulia
comparallone clementior nobis est Deus : hoc cuivls palam
cst. Quid dicls? Si dixeris : Lscsus fui, Iram domui, furorls
vlm pcrlull proptcr pracceptum tuum, annon et Ipse di-
mittet? Omnino certe dlmitlct. Itaque animam purgemus
ab injurlarum memoria. Sufficit hoc nobis ut exaudlamur,
ac vlgilantcr et cum perseverantla precemur; ut copiosc
ejus clementia fruentes, promissa asscquamur bona, gra-
tia et benignltate Domini nostrl Jesu Christi, cum quo
Patri et Splritul sancto, glorla, Imperium, honor, nunc et
semper, et In scccula saeculorum. Amcn.
« Luc. XI, i5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 420/539
4l4 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
HOMILIA. XXXVIT.
CAPLT XVI.
Cum autem pcrambulassent Amphipolim et Apolloniam,
venernnt Thcssalonicam , ubi erat synagoga Jndaiorum.
Secundum consuetudinem autem Pauhis introivit ad
eos : et per sabbata tria disserebat eis de Scripturis ;
adaperiens et insinuans, quia Christum oportuit pati,
et resurgere a mortuis : et quia hic est Christus Jesus
quem ego annuntio vobis*.
I. Rursus parvas praetercurrunt clvitates, et admajores
festinant, quod inde quasi ex fonte verbum deberet in vi-
cinas urbes manarc. Pro more autem suo intravit Pauhis
in synagogam Juda^orum; quamvis dixerat, « Convertimur
» ad gentes^, » non rcHnquebat illos; sed magno illos stu-
dio prosequebatur. Audi enlm Illum diccntem : « Fratres,
»beneplacitum cordls mel , et precatlo ad Deum pro
»Israel est ad salutem*; » et , « Cupiebam anathema esse
» a Christo pro fratribus meis\ » Hoc autem faciebat prop-
ter promissionem Dei et gloriam, et ne hoc olTendlcuhuu
esset gentibus, « Et per sabbata tria disserebat els de
» Scripturls, adaperlens et Insinuans, quia Christum opor-
»tuit pati et resurgere a mortuis : et qula hlc est Jesus
»ChrIstus, quem ego annuntio vobis. » Vides illum ante
omnla passionem praedlcare? SIc Illi non erubescebant,
sed sclebant hoc salutre esse. « Et quldam ex els credide-
»runt, et adjuncti sunt Paulo et SILt : et dc colentibus
> gentilibus multltudo magna , ct mulieres nobiles non
' Acl, xvii, 1-3.— » Id. XIII, i6, — » Rom. x, 7. — 4 Id. ix, 9.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 421/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOAL XXXVII. 4^5
))paiicae*. » Summana dlxit concionls; Ita alienus est a su-
perfluitate, nec ublque conciones totas recitat. « Zelantes
)) autem Judaei increduli ; assumentesque de vulgo viros
)>quosdam malos, et turba facta concitavcrunt civitatem.
»Et invadentes domum Jasonis, qua^rebant eos producere
»in populum. Et cum non invenisscnt eos, traxerunt Ja-
» sonem et quosdam fratres ad principes civitalis , claman-
»tes : Hi sunt qui urbem concitant, et huc venerunt :
» quos suscepit Jason. Et hi omnes contra decrcta Caesarls
»faciunt; regem alium dicenles esse Jesum^ » accusa-
tionem ! rursus vlolatae majestatis accusant eos, dicentcs,
inqulunt, esse aKum regem Jesum. « Concitaverunt autem
wplebem et prlncipes clvitatls audientes haec. Et accepta
» satlsfactlone a Jasone ct a caeteris, dimiserunt eos^ »
Admirandus ille vir erat, qui pericula adlbat, et emiserat
eos. « Fratres vero confestim per noctem dimiserunt Pau-
»lum et Sllam in Bcroeam. Qui cum venissent, in syna-
» gogam Judaeorum introlerant. Hi autem er^nt nobillores
»eorum qui sunt Thessalonlcae, qui susceperunt verbum
» cum omnl avlditate, quotidie scrutantesScripturas, si haec
»ita se haberent''. » Nobillores, inqult, id est mansuetio-
res : et vide, non perfunctorie, sed accurate scrutabantur
Scrlpturas. Id enlm significat ilkid , avExptvov; volebant
quippe ex ipsls certlores fieri de passione, jam enlm credi-
derant. « Et multl quldem credlderunt ex eis, et muhercs
»gentiles honestae, et viri non pauci. Cum autem cogno-
»vissent in Thessalonlca Judaei,quia et Beroeae praedica-
» tum est a Paulo verbum Dei , venerunt et ilHc commo-
jventes multltudinem. Statimque tuncPaulum dlmlserunt
»fratres,ut venlretusque ad mare. Silas autem et Timc-
9 theus remanserunt ihi ^ » Vide iUum et cedentem et ins-
»Act. XVII, 4. ^ ' lbi4. 5-7, ^f l^i4. 8j9. — 4 |ip4. m lu -rs
* Ibid. iz-14.
./•. r- — ,7. ( .1! ..' .i-lA, »
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 422/539
4l6 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
tantem , mullaque humano morc facicntem. « Qui autem
)) deduccbant Paulum pcrduxcrunt eum usque Athenas. Et
)) accepto mandato ab eo ad Silam et Timotheum , ut
))quam ccleritcr vcnircnt, profccti sunt*. » Sed supcriora
repelamus. « Pcr sabbata tria, inquit, loqucbatur eis,
» aperiens ex Scripturis. » Reclc , quando vacabant. Sic
Christus semper facicbat, a Scripturis ubique disscrens,
Tiec semper signa facicns. Quia enim in hoc contrarii
erant, et quasi dcccplorcm et prcTsligiatorcm ipsum ca-
lumniabantur; idco ipsc a Scripluris disscrit. Nam qui
per sola signa persuadcrc conatur, jure suspectus cst. Qui
vero ex Scripluris persuadet, non vcnit in illam suspicio-
nein. Et sacpe invcnimus cum doctrina pcrsuadcre. Cuni
autem Antiochinc doccret , congrcgata est ad illum ci\ itas.
Ita magnum quoddam hoc cst, ncc signum minus,
sed sane maximum. Et ne putarent se totum posse , per-
mittit Deus ut pcUantur. Duo enim hinc proveniebant.
Non altum sapicbant quasi ipsi supcrassent, ncque tcrre-
bantur ut rei; ita ex ceconomia crat quod vocarcntur.
« Colcntium gcntilium, inquit, muUitudo, et ex gentili-
» bus honeslis muHeribus , ct ex viris non pauci crcdide-
» runt. » Illi vero conlra. Quomodo autem qui dicit : « Ut
»nos ad gcntes , illi autem ad circumcisioncm^, » cum
Judcxis disscrebat? IIoc ex abundanti facicbat. Scd si Ju-
daeis disserere oportcbat, quomodo rursum diccbat : « Qui
3»enim operatus est illi in circumcisioncm, operatus est
» mihi inter gcntcs? » Sicut etiam illi gcntibus loqucbantur,
licet ad circumcisioncm segregati, ita ct hic socpius cuni
gentlbus agcbat, nec tamen Judaeos negligebat; ut ne vi-
derentur divisi esse.
II. Et quomodo , inquies,prius in synagogas intrabat ?
Sed gentilibus persuadebat per Judaeos, et ex iis quac Ju-
* Act. XVII, i5. — • Galat. ii, 9.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 423/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXXVII. ^IJ
dacls dicebat. Sclebat cnlm boc gcnllllbus ad fidcm addu-
cendis idoneum esse. Ideo dlcebat : « In quantum ego sum
»genllum Apostokis *. » Eplstolasque ejus omnes contra
Judnsos certamen pr^eferunt. « Qula Cbrlstum, inqult,
j?oportebat pati. » Si patl oportebat, ergo ct resurgere;
boc enlm longemirabllius est, quam illud. Si enim eum,
qui nlbil injuste egerat, morti tradldit, multo mas^is sus-
citavlt Illum. « Juda?I autem Increduli, assumptls forensi-
»bus qulbusdam, turbarunt civitatem,» Inquit. Itaquc
plures erant gcntiles. Et assumentes quosdam, quia non
se putabant salis esse Judael ad seditioncm. Et qula ratio-
uabilem causam non babebant, ex tumultu semper hajc
omnia perficlunt, et assumptis Improbls homlnlbus. « Non
»inventis autem ilbs , Inqult, traxerunt Jasonem. » ty-
rannidem ! Ab ccdlbus sine causa illos trahebant : « HI
» omnes contra decreta Gaesaris faciunt, regem alium di-
» centes esse Jesum. » Qula illi nlhll decretis contrarium
dicebant, nec clvitatem concitabant, in aliud illos crimen
ducunt , et kesic majestatis falso accusant. Et quld tlmetis,
siquidem mortuus eet? \ide quomodo persecutiones ubi-
que praedicatlonem promoveant : « Hi autcm erant nobi-
»Iiores eorum qui sunt Thessalonicae , » id cst, nihil mali
faciebant. Sed alli quidem crediderunt; hi vero contra-
rium faciunt turbantes illos. MuUi autem ex ilHs et ex
gentiilbus mulieribus credlderunt. Hic rursus genliles cre-
dunt. Tu vero mihi considercs vellm , ipsos per cecono-
miam fugisse, non pr?e metu. Akoquin cnlm finem fecis-
sent pra^dlcandi, ncc magis exacerbasscnt. Sed hinc duo
eveniebant : et illorum furor extinguebatur, et praedlcatlo
augebatur. Condigne autem de illorum tumullu dlcit , ve-
nisse cos illlc turbas concitantcs, infrencm illorum furo-
rcmsublndlcans. Statlm vero Paulum emiserunt fratrcs, ut
* Rom. XI, 1 3.
LXXXI.2J
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 424/539
4l8 S. JO. CnUYSOSTOMT ArnCHIEPISCOPf C. P.
iwifc,, inqail ,qnasi ad mare. Hic jam Paulum solum mlt-
tunt : metucbaut enim ne^ quid ipsi mali accideret. Hnec
ipsis^ siimma verum crat : sic non ubique gratia operaba-
tur; sed sinebat illos humana agere, illos excilans et ex-
pergefaciens, atque in sollicitudinem iiijiciens. \ ide ergo,
usquo Phi.ij>pos servavit eos; inde vero non item. « Et ac-
» cepto mandalo , inquit , adSilam elTimotheum, ut quam
» celerrime vcnirenl ad eum, profecti sunt, » Idquemerito :
ctiamsi enim Pauhis esset, opus habebat illis. Igilur in
Macedoniam bene a Deo impellebantur. Clara namque jameratGraccia; ahoquin et aha praeter necessitatem faciebat.
Qiristus jusserat ex EvangeHo vivere : hic autem non fa-
ciobat. Christus non misit ilhmi baplizare; hic vero bap-
tizabal : vide quomodo conferendus omnibus erat. Pctrus
ad circumcisionem, hic ad gentes, ad majorem partem.
« Et acceptii, inquit, satisfactione a Jasone, dimiserunt
»eos. » \ide quomodo, satisfactione data, Jason Pauhmi
emisit; et ita animam suam pro illo posuit. «Hi, inquit,
»erant nobihssinii Thessalonicensium ; » id est, virtute et
fide erga Deum. « Qui susceperunt verbum cum omni aJa-
j» critate,inquit,quotidie scrutantes Scripturas, sihapc ita se
»haberent. » Non temere ex impctu et zelo : atqui major
m^bserat, et forenses homines erant ibi. Mirum autem non
est, si in majorc civitato pejores sunt. Ccrte in majore
pejorcs esse verisimile est; ubi multae sunt turbarum oc-
casiones. Lt enim in corpore, cum morbus est gravior,
plus habct materire et ahmenti; ita et hoc loco, quod et
lconii factum est, et nunc quoque. Et egreditur Paulus;
ut et ahorum perniciei pcenas deut. Ideo dicebat Pauhis :
cProhibentibus nos loqui gentibus*. » Et cur istic, inquit,
non manserunt? Cur non signa feceruntPNam siihic, ubi
laj^datus cst,mansitmuho temij)oro; mullo magis hic ma-
> 1 Thess. II, i6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 425/539
II< ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXVII. ^I^
nendiimerat. Quare? Non semper volebat Deiis illos haec
signa facere. Neque enimminus signum estsine signis vin-
cere, quam signa facere. Itaquc , sicut nunc , absque signis
prasvalet; sicet tunc saepe volebat vincere. Itaquenec Apos-
toliadsigna currebant, et ipse ait : «Nos autem praedicamus
» Christum crucifixum *. » Signa qmcrentibus et sapien-
tiam, hccc damus, quae nec cum signis persuaderi possunt:
et persuademus. Itaque magnum illud signum erat. Vidc
ergo jam cxtensa pricdicalione, quam cito currant adsigna. Oportebat enim jam propter credentes phira esse
signa, quam alibi : itaque fiunt : sed rccedendo et acce-
dendo illa faciebant. « Emiserunt iUum , inquit, quasi ad
» mare. » Quarc ? Ut non posscnt ilhim facile apprehendcre.
Ita enim magnum quid se praestare putabant , slcque bene
rem gesserunt ac perfecerunt. Interim ilhim eruere vole-
bant.
III. Vide quanta DiscipuU erga praecipuos utebantur
cura : at non sicut nunc divisi sumus ; dividimur namque
parvi et magni : inter nos alii extolluntur, alii invident :
ideoque invidcnt, quia nos inflamur, nec patimur aequaliter
agere cum illis. Idcirco in corpore concentus est, quia noii
est inflatio :
non est autem inflatio, quia sic mcmbra dis-
posita sunt, ut allud allo opus habeat. Caput pedibus opus
habet, et pedes capitc. Et hoc nobis fecit Deus, neque sic
suslinemus. Oporteret cnim, etiamsi hoc non esset, chari-
tatem esse. Annon audltis externos qui nos calumniantur,
quando dicunt : «Ltiles amicitioe; laici nobis opus habent
nos vero rursum propter illos sumus? «Sic nec doctor ,
nec princeps essct, si non adessent discipuli et subditi ; nc-
que facerent quae sua sunt : non enim possent. Quemad-
modum et terra agricola, ct agricola terra opus habet; ita
ei hic. Quam enim mercedem habet doctor,qui non po-'
> 1 Cor. I, 20,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 426/539
420 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
test ostenclerc ab se cdoctos? Quam ii qui doccnlur, qui
non optima fruunlur doctrina? Itaque allcr altcro opus
habcmus, et principcs subditis : ct dux obscquentibus.
Principcs namque multorum gratia sunt. Nemo enim suf-
iicit pcr se ipsum aliquid operari; sive ordinarc oportcat
sive consilia et senlcnlias explorare, sed honoraliorcs illi
sunt a ccetu ct muhitudine. Excmpli gralia, paupercs dan-
tibus egent, dantes accipicntibus. «\ os mnluo consideran-
»tes, inquit, ad incitationem charilatis ct bonorum ope-
» rum. » Idco phira potest Ecclcsiai coetus : et quod singuli
per se non possunt, cum aliis juncli possiml. Idco hic
niAxime ncccssariae sunt prcces pro orbe, pro Ecclcsia quai
in finibus cst, pro pace, pro iis qui sunt in calamitate. Et
hoc Pauhis indicat dicens : « Lt ejus quae in nobis est do-
«nationis inpersonis muUis pcr multos gralia^ aganlur pro
«nobis*. » IIoc cst, ut muUis gratia confcratur. At sacpe
illorum prcces requirit. ^ ide quid dicat Deus et INinivitis :
« Ego vcro non parcam urbi, ubi sunt plus quam ccntum
» viginli milha^ ? Lbi duo vel tres, inquit, congregati fuerint
» in nomine meo, ibi sum in mcdio eorum^ » Si autcm duo
muUum possunt, quanto magis phires ? Si vero eliamunus
possit ; at non acqualiter. Cur unus es? Cur multos uon Ai-
cis? Cur non es auctor charitatis? Cur non amicitiam paras?
Maximam virtulis laudem non habcs. Slcut enim cum ex
pacto mali sunt quidam, mngis irritant Dcum ; sic in con-
cordia bonos cssc magis oblcctat. Non cris, inquics, cum
multis in malum. « Omnes declinaverunt , simul inuliles
» facti sunt\ » et facli sunt quasi cantantes in ncquilia sua.
Para tibi amicos proe domesticis, prne aiiis omnibus. Si
pacificus, cst fdiusDci, quanto magis is qui amicilias pa-
,rat?Si is qui reconciiiat, fiHus Dci vocalur, qui reconci-
liatos amicos facit, quo non crit digiuis muncrc? Hanc
« 2 Cor. 1, 11. — » Jon. 4. — 5 Mallh. xvui, 19. — ^ Psal. xiv, 3.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 427/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXXVII. 4^ I
faciamus neoollalionem; Inimicos muiiio amicos redda-^ ....
mas : et eos, qui nec mimici nec amici sunt, congrogcmns,
et antc omnes, nosmetipsos. Qucmadmodnm enim qui
domi inimlcltlam habet, et cum uxore sua dissidet, ncnest
fide dignus ui allos reconcillet; sed audlet. « Medice cura
»te ipsum^ ; » slc et istc audlet. Quae igitur nobis est Inl-
mlclila? Animac cum corpore, maliilie cum viriuie. Hanc
solvamus , hoc tollamus beUum : ei innc cum pace nlios
allcquemur, et cum multafiducia,
non accusante nos con-scienila nostra. Pugnat ira cum mansuctndine; pugnat
pecnniarum amor cum Ipsarnm coniemptii; pugnai invldia
cum benignltaie. Hoc sohamus bcllum , hos dcjlciamus
inimicos, hvcc erlgamus tropasa , in civitate noslra pacem
conclliemus. Civitas quippe nobls est, et adminislralio, et
cives et extranei multi; sed peregrinorum ejeciionem fa-
ciamus; ut ne domestlci corrumpantur. Nec alienum ncc
nothum dogma ingredialur, nuUaque carnalis senlcntia.
Annon vldemus quomodo si quis inimicus in urblbus ca-
piatur, quasl explorator judicaiur? Ergo peregrinos elicia-
mus; Imo non peregrinos modo , sed etlam inlmicos. Si
qnem vldeamus, tradamus prlncipi menti, cogilalioncm,
barbaram quidcm, scd civlli veste Indulam. Mullac namque
nobis insunt cogitationes hujusmodi , naiiira quidem ini-
micae, sed ovili vellere induta^. Qucmadmodum ei Persae ,
sublala iiara, braccis, calcelsque barbarlcis, veste nobis
usiiala induli, corpore rasl, ei nobis consucta llngua lo-
quentes, habltu bellum occullant. Sed si tormenta siatim
adhlbueris, eum qui latei manlfestas. lia hicfacllo, hanc
cogitailonem mlUies explora , et cllo videbis barbaricum
sensum. Ut aulem vobls excmplo monsirem hujusmodi
exploratores, quos submitlit diabohis ut noslra dlspiciant;
age unum exuamus et ad tribunal dihgenter examinemus,
' Luc. IV, 23.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 428/539
4^2 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIILEPISCOPI C. P.
et si placet,quosdam ex iis
,qiios Paulus deprehenderat
adducamus : « Quse sunt, inquit, ratiouem quidem habeu-
o»tia sapicutiae in superslilione et humllilatc, et non ad par
» cendum corpori, non in honore aHquo ad saturilateia
»carnis*. » Exempll causa; Judaismum volehat diabolua
inducerc; ilaquc si ipsum pcr se induccret, non persuade-
ret. Yide igltur quomodo ilkim apparavit. Oporlet , in-
quit, abslinere corpus. lloc phllosophia est; non admittere
cibum, sed cavere. lloc humilitas est. Et nunc item cum
lia?reticls volebat nos ad creaturam dedncerc. \ide igitur
quomodo dolum paravlt. SI dlxisset : «Crc^turam adora,»
captus fuisset. Sed quid alt?« Deus creatus est. » Scd nu-
dam exponamus judicum calculo Scrlpturarum apostoli-
carum scnlcntlam ; illo ducamus cum. Ipsi agnosccnt et
praedicalionem ct loquclam. Multl phuumum lucrantur, ut
habcant quod dent paupcribus. Iiijusta kicra, ct hocc cogi-
tatlo gravis est ; sed cxoneremus illam. Conkitemus, ut ne
capiamur : sed omnes diaboli machinas cirugicntes, possi-
mus sana dogmata strenue relinentes , secure prajsentem
transigere vitam, et promlssa consequibona, gratia et be-
nignllate Domini nostri Jesu Chrlsti, cum quo Patri et
Spiritul sancto gloria, impcrium, honor, nunc etsemper, et
iii
siecula saeculorum. Amen.« Colos, II, a4.
I
?
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 429/539
IIS ACTA ArPOSTOLORUM. HOM. XXXVIII. 4^
V\> \VVVVX .V»VWWV-VWVWVVV^^^"'^'*VWVViWVVWVVVvWVWVWVW VI VV\ «.W \v>VWVWVWVWWW%W
HOMILIA XXXVIII.
CAPUT XVII.
Pauliis autem cum Alhenis eos expectarct, incltabatur spi-
ritas ejus in eo, videns idololatrine deditam civitatem.
Disputabat igitur in synagoga cum Judncis et colentibus,
et in foro per omnes dles, cum iis qui aderant^
I. Vide Paulum majores a Judaeis\. quam a genlibus
tentationes habentem. Athenis autem nlhil tale patitur;
sed res tota in risum cessit, etiamsi ah*quos persuaserit,
Apud Judaeos autem multa gravia:
adeo erant irritati.
Ideo ait : «Paulus autem cum Athenls eos expectaret, inci-
» tabalur spiritus ejus in eo, videns idololalriae dedltam
«clvitatem. » Jurc incitalur : nusquam enim tot idola vi-
dcre erat. a Disputabat igltur in synagoga cum Judaels et
«colentlbus, et in foro per omnes dies , ad eos qui ade-
»rant. » Mde, iterum cum Judaeis disserlt, undlque ora
comprimens eorum qui dicerentipsum, rehctis Judxis, ad
gentilcs se convertisse. Mirum quodphllosophi non derise-
rint , sic statim contumeliose loquentem , neque a pra^di-
cationeresilierintdicentes : «Proculhoc esta philosophia :»
quia nihil fastus habebat. Alloquin autem dlcta nec capic-
bant, nec intelligebant. Quomodo enim intellcxlssent, cum
alilDeum esse corpus, alli voluptatemesse felicitatem dlce-rent?« Quldam autem Epicurci et Stoici disserebant cum
»co; et quidam dlccbant : Quid vult seminlverbius iste
2» diccpe? alii vero : Novorimi daemoniorum vidctur annun-
» Act. XVII, 16, 17. — • "VideD. GuUIon, -toai..xi,j). jt^o-H^*
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 430/539
4^4 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
)) liator csse, quia Jcsiim ct resurrcclioncm annuntiabat
»cis*. » Nam rcsurreciionem Dcam qucmdam cssc puta-
haut, lUpote soliti foeminas colerc. «Et apprchensum eum» ad Areopagum duxcrunt diccntcs : Possumus scire quae
» cst isia nova, quoe a ie diciiur, doctrinaPNova enim qiiae-
» dam infers anribus nosirls. Volumus crgo scire quidnam
»vclini hcTC cssc^. » Duxcruni ilhim ad Arcopagum , non
Tii disccrcnt ; sed iit punireni, nbi crani judicia sanguina-
ria. \idc crgo quomodo, sub spe disccndi 'jt ubique no-
vam doctrinam inciisant. Loquacium civitas illa erat.
« Athcnici scs auiem omncs, ci advcn?e hospitcs, ad niliil
» ahud vacabant, ilisi aui diccre, aui audirc aHqiiid novi.
»Siaus autcm Paiilus in medio Arcopagi ait: Viri Aihe-
T> nicnses, pcr omnia quasi supcrsiitiosiorcs vos vidco. Prccic-
»ricns enim et vidcns simiibcra vcstra , inveni aram , in
^)qua scriptum crat :
Ignoto Di<o. Qucm crgo ignoranies
»cohtis, hunc cgo annuniio vobis^ ))Ac si illos laudarct,
Tideturniliil molesium diccrc. Quasi supcrstitiosiorcs , in-
qnii, vos vidco ; id csi, quasi pios. « In qua scripUim
^)crai: Igisoto Di-o. » Quid cst hoc? Athcnicnscs, qula pcr
multa tcmpora acccperani Dcos, cliam cxtrancos; ncmpc
tcmphim Mincrvae , Pana , aliosque ahundc : timenles ne
fortc quis alius nondum noius sibi esscl,qui tamcn cole-
reiur aHbi , ad majorem sccuriiaicm , huic quoque aram
erexcrunt. Quia vcro non erat manifcstus Dcus, inscrip-
tum crat, Ignoto Deo. Hunc crgo Jcsum Chrisium esse
Pauhis dicli, imo potlus univcrsorum Deum. « Quem crgo
»ignorantcs, inquit, coHtls, hunc ego annuniio vobls. »
Vidcquomodo oslcndat ipsos jampridcm ipsum acccpla-
yisse. Nihii cxtraneum, inquli, nihilque novumaflcro : hoc
iUi pcrpeiuo dicebant. Qua) est ista nova abs te proiata
docirina? Nova enim quoedam ingcrls aurlbus nostrls. Sta-
« Acl. XVII, 18. — > Ibid. 19, 20. —5 Ibi;l. 21- aS.
I
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 431/539
IN ACTA APOSTOLORUM. UOV. XXXVIII. 4^^
tim ergo eorum suspicioncm tollit, ct dicit :« Deiis qui
»fecit mundum et omnia quae in illo sunt, hic coeli ct lcnae
» cum sit Dominus*. » Dcinde nc putent unum ex multis
esse, hoc corrlgit sic loqaens : «Non in manufactis templis
whahitat, nec manihus colitur hamanis, indigens aliquo^»
Yides-ne quomodo paulatim pliilosophiam inducit, quo-
modo irridet genlilium errorem?«Dans vilnm, et spirltum
5)el omnia. Fecitque ex uno sanguine omne genus homi-
»num hahitare supcr universam faciem lcrrai *. » IIoc Dei
proprium est. Vide crgo annon hacc dc Filio ellam dici
possint. « Cceli, inquit, et terrie Dominus : »qusc illi pula-
hant Deos esse. Et creationem declarat et homines. « Dc-
^fmiens statula tempora et terminos hahltalionis corum ,
«qutererc Deum, si forte contrcctent cum , aut invenlant,
»quamvis non longe sit ah unoquoque noslrum. In ipso
»enim vlvimus, et movemur et sumus, slcut quidam Poe-
» tarum yestrcrum dixerunt : Ipsius enim ct gcnus sumus\
Hoc Aralus poela dixlt. Ylde ut dcmonstrationes alTerat el
ah iis quac ipsi fecerant dixcrantque. « Gcnus ergo cum si-
»musDci, non dchemus a^stlmare auro et argento , aut
»lapidi sculpturoe artis et cogitationis homlnls Dcum esse
wsimilcm^ » Atqui, ideo, inquics, dehemus. Minlmc: ne-
que enlm nos, ncque animai nostra? simi]es. Cur ergo non
statim philosophice locutus est, ncc dixlt : « Deus Incorpo-
reus natura, invislhlhs est et sine figura? » Qula super-
fluum vldehatur hoc dicere hominlhus, qui nondum dldi-
<ierant U!uim esse Deum. Ideo missis ilhs, in eo quod jam
quaerllur insislit et ait: « Et tempora quidem hujus igno-
vrantiae despiciens Deus, nunc annuntiat hominlhus, ut
7)omnes uhique pccnitentlam agant, eo quod staluit diem,
7)in quo judicaturus est orhem in justitla, in viro, in quo
» Act. xvii, 34- — ' lljid. a5. — ' Ibu]. 26, — 4 Ibid. 27, aS. —** Ibid. 29,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 432/539
>426 S. JQ. CnRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
BStatuit, fidem praebens omnibus, suscitans eum a mor-
*tuis*. » A ide : post quam eorum mentem concusserat,
cum diceret : « Statuit diem, » illosque terruerat; tuncopportune hoc inducit, « Suscitans eum a mortuis. »Sod
superiora rcpetamus. « Cum Athcnis illos expectaret Pau-
»lus, incitahatur, inquit, spiritus ejus in eo. » Non iram
yel indignatlonem hic significat incitatio illa, scd \igilan-
tiam et zehim, ut et aUhi : « Facta est, inquit, dissonsio in-
» ter illos^. »
II. \ ide autem quomodo provideatur, ut invitus iUic
maneat expectans illos. Quid ergo est , « Incilahatur? »id
est, excitahatur : ah ira et indignatione procul erat hac
donum. ^on ferehat, sed tahescehat. « Dispulahat ergo in
»synagoga cum Juda?is, inquit, et colentihus. »\ide rur-
sus contra Judaeos disputantem. Colentcs autem vocat
proselytos. Dispersi namque erant Judnei uhique ah ad-
\cntu Christi; simul ex illa sohita lcge, simulque homines
pictatcm docchant. Sed nihil ilH hicrahantur, nisi tantum
calamitatum suarum testimonia hahentes. « Quidam autem
»Epicurei et Stoici philosophi disserehant cum eo. » Nonj
jain legihus suis utehantur Athenienses , utpote Romanis
suhjecti. Et unde volehant illi disputarc ? Quia videhant
alios disserentes , et virum in existimatione haheri. Et vide
stalim contumeliose : « AnimaUs enim homo non suscipit
»ea quae sunt Spiritus^ Novorum d?emoniorum, inquiunt,,
• vidctur annuntiator esse. »Daemonia deos suos vocahaut.
Erant enim civitates idolis plenoe. « Apprehensum illumin
» Areopagum duxerunt , dicentes. » Cur in Areopagum ip-
sum traxerunt? Lt perterrefacerent : ihi enim capitales
causas judicahant. « Possumus scire quae sit nova illa, quge
» a te dicitur, dootrina ? nova enim quaedam infers auribus
mostris. Athenienses autem omnes, et ihi versantes pcre-
» Acl. 3o, 5i. — • Id. XV, Sg. — 3 i Cor. ii, 14.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 433/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXVIII. ^l^
»grini, in nullo alio lempus tercbant, quam ut quidpiam
» novi dicerent vel audirent. » Hic vero indicatur eos eliamsi
in hoc semper versarentur, ut loquerentur vel audirent
tamen iila putasse nova, quae nunquam audierant. « Stans
«autem Paulus in medio Areopagi ait : Viri Athenienses^
» per omnia quasi superstitiosiores vos video. Praeteriens
T> enim et videns simulacra vestra. » Non dixlt : « Da^monas ;
sed viam parat sermoni; ideo dicit : « Superstitiosiores vos
» video , )) propter aram. « Deus, inqult,qui fecit mundum
» et omnia quae in eo sunt. » Una voce omnia philosopho-
rum dogmata subvertit. Epicurei namque omnia per se
existere dicebant, et ex atomis constare; Stoici vero cor-
pus et conllagrationem. Hic vero dicit mundum et omnia
qune in eo sunt , opus esse Dei. Vides-ne brevitatem , et
in brevitate claritatem? Et vide quaenam ipsis nova vide-
rentur:
quod Deus mundum fecisset :
quae nunc infima
plebs scit Ignorabant Athenienses, et Atheniensium saplen-
tes. Si namqne fecit, utique Dominus est. Vide quld dlcat
essc argumentum deitatis, nempe creationem; id quod
etiam Fihus habet. Nam id ubique dlcunt Prophelae, Dei
esse creare. Non vero sicut ilh dicebant, ahuni Condlto-
rem, nec Domlnum esse; materiam non factam csse sup-
ponentes. Hic dcmum aenigmatlce quod suum est dicit et
flrmat, quod vero illorum est purgat. « Non in manufaclis
»inquit, habitcft. » Habitat quidem intempHs; at non in
tahbus, sed in anima humana. Vide : corporalem sustuHt
cultum. Quid ergo ? Annon habitabat in templo Jerosoly-
morum.»^ Non utique: sed operabatur. Quomodo ergo co-
lebatur manibus humanisapud Judaeos? Non
manibus,
sed mentibus. Nam illa non sic qua^rebat quasi iis opus
haberet : « Numquid. manducabo, inquit, carnes tauro-
rum , aat sanguinem hircorum potabo * ? » Deinde cum
' Psal. xux, (3.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 434/539
428 S. JO. CIIRVSOSTOAII ARCIIIEriSCOPI C. P.
dixisset: «Ncqiicinanibusliumaiilscolilurindigcnsallquo;»
quia" hoc non salis crat, nullo cgcre, ut dlxcral ; nam tli . inum
quidcm illud cst, scd allucl rcquiritur; adjlcil : « Ipsc dans
»omnibus vitam ct Spiritum ct omnia. v Duo Divinitatis
indicia cxliibet, quod nullo indij^cat, ct quod omnibus
omnia pi\Tbcat. Huc confcr omnia qunc dc Deo Plato phi-
losophatus est, quas Epicurus, et ha?c omnia illis compa-
rata nugrc sunt. «Daus, inqult, vitam ct spirilum. mEccc
anluKc quoque ipsum Crealorcm facit, non Genltorem.
\ide rursum quomodo dcstruat sermonem de matcria :
«Fecitquc, inquit , cx uno sanguinc omne genus homi-
»num, habitarc supcr omncm facicm tcrras. » Hxc me-
lioraillls, ct confulant atomos matcriamque. Hic oslendit
non csse partilum, ncque hominis animam, ut illi di-
cunt (19); non cssot cnim hoc csse Conditorcm. Cum
dicit autcm non manibus humanis coh Deum, sublndicat
illum anlmo et montc coli. « Hic , inquit, cadi et tcrric
» cum slt Dominus. wNon ergo dacmoncs illi parllti ct plu-
res. « Deus, qui fecil mundum et oinnia quac In Illo sunl. »
Cum prius oslcndissct quomodo mundus sit factus, lunc
declaravit, quod non in manufiictis habitct, ac si dicerct :
« Si Deus , omnia iitiquc fccit; si non fccit, non Deus.
»Dii, inquit, qui cadum et terram non feccrunt , pe-
»reant. » Multo majora, quam illi, dogmata inducit. Atqui
nondum magna dixit; nondum ciiim tcinpus erat. Sed
quasl pucrlsloquitur dc crcationc, de dominatione, dc non
indigentia.
HI. Cum dixissct autcm ilhim ex uno sanguine omnc
gcnus hominum fccissc,
omnlum causam bonorum mani-fcstavit. Quid huic sublimitati par? Nam mirabile quidem
est ex uno tot fecisse; quod autem omnes ille simul conti-
neat, adhuc longc mlrabilius. « Dans, inquit, omnibus spi-
X» ritum et vitam.»Quidest, <^ Dcfmicnspracstilula tempora.
I
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 435/539
i:^ ACTA APOSTOLORUAI. DOM. XXXVIII. 4^Q
7> et tcrminos habitationls eorum : qucerere Deiim si forte
» attrectent eiim, aut inveniant. «Non cogilur quis, inquit,
circuirc et quccrere Deum. Vel si non hoc, quia decrevit
nt Deus qunsratur. At non semper hoc faciendum definivit,
sed prasstilulis temporibus. Hoc vero dicit ostendens , ne-
que nunc quajrentes invenisse, eliamsi ita manifeslus esset
ut inveniri posset; ac si quid in medio positum palpcmus.
Neque enim hic erat coehim, ahbi non; neque in hoc lem-
pore crat, in alio non. Itaque et omni tempore, et in om-
nibus terminis potest inveniri. Sic dispensavit ut quaere-
retur , ut nec loco nec tempore prohibeamur. Certc hoc
ipsum iUIs maximc profuissct, si quidem voluissent, quod
ubiquc sit ca?Ium et stet omni tempore. Ideo sic dicit ;
« Quamvis non longe sit ab unoquoque nostrum ; » sed
»prope sit omnlbus; hoc est, non modo vitam et spirituni
dedit, sed et omnia. ^ erumetiam quod caput est omnium,
ad sui cognitioncm traxit , haec dando pcr qua^ possimus
illum invenire et apprchenderc. Sed noluimus quaerere,
etsi ad pcdes csset. « Non longe, inquit, ab unoquoque nos-
» trum. Papa^ , omnibus prope csse dicit, qui sunt in orbe
terrarum. Quid hoc majus? Vide quomodo «partitos» con-
futet. Quid dico procul? Ita prope cst, ut sine ipso non
vivatur. « In ipso enim vivimus, et movemur, et suinus. »
Quasi corporco cxemplo hujusmodi quidpiam dicit : sicut
impossibile est ignorarc aerem ubique difTusum , non pro-
cul ab uuoquoque nostrum esse, imo et in nobis esse ; ita
etiam et omnium creatorcm. Mde quomodo omnia ipsius
esse dicat : providentlam illlas esse dicit, conscrvationcm,
quod ab iHo slnt omnla , opcrandi vim habcant , et non
pereant. Nec dlxit per illum ; scd quod propius cst, in illo.
iNIhil tale dixlt Pcela ille. « Ipslus enim, inquit, genus su-
»mus. » Sed ille de Jove dixit : hlc vero de Creatorc hoc
accipit : nec eumdcm ipsum indicat illc : absit, sed quse
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 436/539
43o 5. JO. CnRYSOSTOMl IRCniEPISCOPI C. P.
de illo dlcta erant , Deo cui coiupetebant ascribens : nam
aram hujik> esse dbut, non illius,quem ipsi colebant. Quae-
dam enim dicta et facta sunt ad venim Deum pertinentia;Terum nesciebanl Gneci ad eima perlinere, scd de alio in-
tellexeruDt. Dic enim mihi, de quo proprie dicatur : Ic^oto
Dko; de Creatore , an de dcemone ? l tique de Creatore :
etiamsi illum quidem i^norarint, hunc rero noverint. Si-
milileretiam quod omuia fecerit, de Deo proprie dicitur,
Don de Jove , scclesto et execrando homine ac pnestigia-
tare : Paulus certe non simiH atque ille modo dixil : < Ip-
» sius enim et genus sumus ; » absil ; sed aha mente ; genus
enimejus nos esse dixit ; hcc est domesticos, proximos ct
quasi quis dixeril ,propinquos el vicinos. Ne enim rursus
dicerenl : tNoYa ingeris auribusnostris; » Nihilenim sic ho-
miuibus conlrarium; Poelam in mediimi adducit. Xeque
dixil : ^Nondebetis putare auro aul argentoDeum esse si-
miicm, o scelesli et execrandi.' » Sedmilius; hoc^non de-
bemus lestimare , inquit , sed < Super hoc. » Quidnam est
« Super hoc ? » Deus, Sed neque hoc : esl enim efficaciae
nomen, sed interim hoc : at non dicimus Dciun huic essc
similem. Quis enim dixerit ? Vide quomodo incorporeimi
introducit. Mens enim quando suspicatiu* corpus, etiam
distantiam imaginalur. * Genus ergo cum simiis Dei, non» debemus, inquit, existimare auro aut argento aut lapidi,
»scuJpturje artiset cogitationis homiuis Deum es>c simi-
»lem. »At dixerit quispiam, non hoc putamus : cur er«o
hoc dicit? Sed ad multitudinem loquebaliur ipse, ac sic
Lene dixit. Nam si nos secundum animam non sumus ilJis
similes , miilto minus Deus, Interim adducit illos a suspi-
cione. Non modo sculpturae arlis non est similis Deus; sed
neque uUi ahi humanae cogitalioni subjicitur : nam tcI
ars vel me.n> invenit, Ideo sic dicit. Si id quod ars vel
mens homiuis invcuit Deus est , et si in lapide substantia
II
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 437/539
l^ ACTA APOSTOLORUM. HX5M. XXXVIII. 4^t
Dei, quomodo ergo si in ipso vivimus, ipsum non inveni-
mus? Duplex ergo est accusatio, et quod illum non invc-
nerint, et quodtalesinvenerint. Mensper se ipsam nusquamfide digna est.Sed post quam illorum animos sic exagilavit,
ostcnditque inexcusabiles illos esse ; vide quid subdat.
« Tempora quidem ignorantiae despiciens, nunc annun-
»tiat omnibus hominibus ubique ut pocnitentiam agant. »
Quid ergo? Nemo-ne illorum poenas dat ? Ncmo cerlc eo-
rum qui poenitcntiam agere velint. Dc his loquilur, non
de iis qui defuncti sunt; sed de iis quibus annunliat. Non
exigit , inquit', a vobis rationem. Non dixit : alllc dcspexit ;
non dixit : « IUepermisit; » sed , « Yos ignorastis. » Despcxit
idest , non exigit poenas quasi a supplicio dignis. Nec dicit
«Sponte male egislis. ). Sed hoc per superiora monstravit , ut
ubique poenilenliam agant dicens. Hic totum orbcm insi-
nuavit.IV. \ide quomodo illos abducat a pluralitate dcorum.
«Quia statuit diem, inquit, in qua judicaturus est orbcm
)) in aequitate. » Vide rursus orbem dicit, sichomincs vocans.
« In viro in quo statuit suscitans eum a mortuis. » Vide
quomodo iterum passionem manifestavit, resurrectioncm
memorans. Quod autem verum sit judicium, palam est ex
resurrcctione; inde enim id arguitur. Et quod omnia vera
sint, inquit, palam est ex eo quod resurrexerit. Quodque
omnibus hanc pracbuerit fidem, quod rcsurrexerit cx mor-
tuis, et hoc denique manifestum est. Haec dicta sunt Athc-
niensibus, et opportune nobis etiam dicantur, omnibus
ubique agendam pcenitentiam esse,quia definivit diem iu
quo judicaturus est orbem.'- Vide etiam quomodo illum
judicem inducat, et mundi providentiam habentem, be-
nignum, misericordem, potentem, sapientem, omniaque
prorsus, quae sunt Greatoris, habentem; quae dicta sunt
demonslrantur exeo quod a mortuis resurrexerit, Poeniten-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 438/539
l\Zl S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
tiam crgo agamiis. Omnino cnim jiicllcari oportct. Si non
rcsurrcxit Christiis, non judicamur; si rcsurrcxit, omnino
juclicamur. In hoc cnlm ct mortuus cst, ut ct vivis ct
mortuis impcret*, inqult. Et rursum. «Omncscnim asta-
»bimus antc tribunal Chrlsti, ut unusquisquc rcfcrat se-
» cuntlum ca quae fccit^. » Ne putctis ha^c vcrba solum cssc:
eccc ct rcsurrcctioncm omnium memoravit. Neque eniin
ahlcr judicatur orbis. Etiam ilhid, « Suscltans eum a mor-
» tuis » de corpore dictum est : ipsum cnim mortuum crat,
hoc cccidcrat. Apud gcntilcs, sicut crcatio, ita ct judlcium
contcmnltur. Haic autcm purrorum commenta sunt, et
ebrioruni hominum. Scd nos qul ha^c accuratc dldlcimus,
ahquid utlle faciamus , studcamusquc fanilllarcs csse
Christo. Usqucquo ojus inlmici crimus? Usqucquo minus
suavitcr crga Illum afTccti erlmus? Abslt, inquies? cur haec
dicis? Nollem ha3C diccrc, nisl vos faccrctis. Nunc vcro
quas utihtas ex silcntio, cum rcs ita pcrspicuc clament?
Quomodo igllur ilkim dlligcmus? Sexccnties dixi, sed
nunc quoquc dicam. Modum invcnlsse mihi videormagnun:
et mirabilcm. Postea quam omnia Dci opcra communla
nobiscum rcputavimus, quae tot tantaquc sunt ut cnumc-
rari non possint, et pro iis omnlbus gratias ipsi cgimus;
quajslnguhs nostrum contuhtcogltcmusomncs, et quotidic
in mentem rcvocemus. Quoniam igitur h«c magnam vini
habcnt, unusquisquc nostrum sccum rcputct, et accurate
exploret, num ahquando in pcricuhmi lapsus inimicoruin
manus cfTugerlt, et quasi ia hbro Dci bcncficia descripta
habcat. Excmph causa : Num allquando antc hiccm viam
capesscns, poriculum cllugcrlt : num cum iniquls congres-
sus homloibus, supcrlor cvascrit; nuin in morbuni kipsus,
dcspcranlibus omnibus, convakicrlt. Muhum cnlm hoc va-
lct ad Dcum nobis propitium reddcndum. Nam si Mardo-
- • Roai. XIV, 9. -— a Ibid. 10.
^
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 439/539
I^ ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXXVIII. 4^3
cliseiis lllc, iibi rex in mcntcm rcvocavit bcncficla illa ab
ipso sibi proestita, ita acccptus illi fnlt, ut ad iilum gloria;
splendorcm venirct, multo magis nos si mcmorcs fucrimus,
et si duo illa diligenter exploremus, quid nos peccaverimus
in Dcum, et ({uce nobls Ille benericla contulcrit; sic et nos
grati erimus, et omnla effundeinus. Sed nemo haec secum
reputat; verum sicut de peccatis loquimur, dicentes nos
peccasse, nulla facta speciatim pcccatorum recensione; slc
et dc bencficiis Dci loquentcs, dlcimus Dcum nos bencljcio
afTecIsse, nec speciatim bcneficia expioramus : non diclmus,
•ubl, quanta, quo temporc. Sed ab hlncmultam adhibcamus
diligentiam. Nam si quls etiam vetera repetere potest, om-
nia accurale in mentem revocet, quasi magnum rcperlurus
ihcsaurum. Hoc ctiam nobis ntile est ut non despcrcmus,
Nam cum viderimus ipsum saepc nobls patroclnatum esse,
non desperablmu<?> nec putabimus nos abjectos fulssc; sed
magnum acciplcmusplgnus ejus erga nos pro\identiae, cuni
cogitaverimus nos peccantes non puniri, sedcjuspatroclnio
frui.
V. Dlcam cgo allquld quod a quopiam audivi. Erat
quidam pucr, quem contiglt cum matre In agro esse, cum
nondum qulndecim annorum esset : tunc gravi ct cor-
rupto Ingruente aere , utrumquc febris invasit. Erat autem
autumni tempestas. Tunc mater urbem ingredi praeoccu-
pavit. Puer vero a medicis jussus illuc manere, cum fe-
"brls flagrarct, cnenit gargarizare , apud se raliocinans,
putansque sic febrlm extlngul posse , sl nlhil omnlno ali •
BQcnti acciperct. Utpotc puer, cx intempestiva contcntlone
nlhll accepit.Ut autcm ad urbem vcnit , Hngua paralysi
tacta est, ita ut diu non loquens, nihil artlculatim pro-
nuntiare posset. Sed lcgebat quldem , et maglslros mu]/o
tempore adibat; sed frustra et absque signo ulJo. Onmis
ergo spes ab illo exciderat , materquc ejus multum dolc-
LXXXI. 28
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 440/539
434 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
bat. Multa mcdici , inulta alii cxcogltarunt, sed incassum :
donec benlgnus Deus linguai vinculum curavit, tuncque
convalult, et pristinam loqucndi facultatem accepit. Nar-
ravit autcm ipsius matcr, cum puerulus essct, ipsum mnare morbum habuisse, quem vocant polypum, medicos-
que dcspcravisse, oplasscque matrem ut moreretur, pa-
tremque ipsi maledixisse ; adhuc enim vivebat : omniiiquc
anxictate plena erant. IUe vero tussiendo, ex mucore fc-
ram illam spiritus impctu ex narlbus ejecit, omniaquc
gravia sokitasunt. Hoc scdalo malo , fluxus per oculos aceret viscosus fluens , tales tamque crassas lemas efliciebat
ut pcliicula pupilla3 obduccrctur, quodque grave erat, cae-
citatcm mlnabatur, omncsquc fuluram iUam diccbant.
Sed hoc etlam morbo pcr Dci graliam cilo llberatusest. Et
haec quldem audlvi ,quae vero ipse scio narrabo vobis.
Mota est tyrannorum suspicio in civitate noslra , dum ad-
huc adolesccns esscm. Mllillbusque omnibus circum civi-
tatem foris positis , forte libellos quaerebant praestigiarum
et maglcos. Et qul scrlpserat librum , incompactum pro-
jecit in flumcn, captusquc est. Et cum ab iUo requireretur,
dare non potuit ; sed pcr urbcm vinctus ducebalur ; auctis
Yero indicils et probationlbus pocnas dcdil. Tunccgo, cum
in Martyrium (20) ire vellcm, translbam pcr hortos juxta
flumen cum alio quodam,qui ut vidit supcrnatanlem li-
brum ,primo se linteum videre putavit, ac descendens
recepit : ut accessit vero, llbrum essevidit , et descendens
cepit. Ego vero contendcbam, quasi de re communi re-
perta, ridcbamquc. Sed vidcamus , inquit ille,quid sit
rcvolutaquepaginae parte , maglca descripta invenit. Acci-
dit aulem eodem tempore mililcm transire. Hinc vcro so-
cius illo occultato abilt, et timore tabescebat. Quis enim
credidisset nos e flumine illum sustulissc , cum omnes
etiam non suspecti detincrentur ? Abjiccre non audcba-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 441/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXVIII. ^35
mus , ne \ Ideremur ;paii tlmore cohibebamur ne dlvide-
remus. Deo tamen juvante, projecimus, et ab exlremis
periculls erepti sumus. Innuuiera dicere posscm , si vellem :
haec autem in vestri gratlam dixi; ut si quls , si non in pa-
ria , in alla tamen incldat, corum memorlam semper scr-
vet. Verbl gratla,silapls in te conjectus, teque rcctaimpe-
tens, nonin te incidat, hujus semper sis mcmor. Hoc no-
bis magnam Dei amlclliam concihat. Si enim cuui recor-
damur homlnum ,qui nos servarunt, magnopere dolennis
si non possimus ipsls vicem rependere; muho ma^Is Deo
gratias habere oportet, idque utile est. Si itaque vohunus
non nlmlum dolere , dicamus : « Si bona susceplmus a Do-
mino, annon mala feremus*?))EtPaulus idoo dicebat unde
liberatus esset, ut allos admoneret. Yide et Jacobuni quo-
modo iila omnia in mente habuit ; ideo dlcebat : « An"ehis
))quieripuit me
a juventutemea^)) Sed eogltemus non
solum quod erucrit , sed etlain quomodo et qua In re. Vldo
igltur illum speclatlm beneficia commemorantem. « In
» vlrgamea , inqult , transivi Jordanem ^ )) Judasi vero etlam
eorum,quae majoribus suis evenerant , semper memores
erant, repeientes ea, quoe in yEgypto acciderant. Et nos ern-o
multo magls eorum, quae nobls acciderunt, memores si-
mus : quoties in angustias et calamitates incidlmus. Et nisi
Deus manum porrexisset, jamdiu perlissemus. Haec co"-i-
tantes omnes et quotldle repetentes, gratias semper Deo
agamus, et in communi omnes gloriam ipsi referamus, ne-
que illum celebrare cessemus , ut grati animi magnam re-
cipiamus mercedem gratla et miserationibus imlgcniti ejus
Filii , cum quo et una Spirltui sancto gloria,
imperlum,honor, nunc et scmper, et in saecula saeculorum. Amcn.
» Job. II, 10. — a Gen. txmi, 16. — 3 Id. ixxii, 10.
a8.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 442/539
^36 S. JO. CURYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
HOMILIA XXXIX.
CAPLT XVIII.
Cum audissent autcm rcsurrcctloncm morluorum, alii
quidem irridcbant; alii vcro dixcrunt : Audienuis le de
hoc iterum. Et sic Paulus exiit dc medio corum*.
I. Cur Paulus, cum sic pcrsuasissct , ut Athcnicnses
dicerent , « Audiemus tc de lioc ilerum , » cumque nulla es-
sent pcricula , fcstinat Allicnienscs rclinqucrcPFortc scic-
Lat se non multum hicri facturum. Alioquin eliam a Spi-
ritu Corinlhum ducebatur. « Quidam vero viri adhaerentcs
»ei, crcdiderunt : in quibus et Dionysius Arcopagita , el
»muUer nomine Damaris, et aHi cum eis'. Post hncc au-
i>tem egrcssus Pauhis Alhcnis, vcnit Corinthum : et inve-
» niens quemdam Judteum nomine Aquilam , Ponlicum
» oeiiere, qui miper venerat ex Italia , et Priscillam uxorem
» eius ; co quod praeccpisset Chmdius discedere omnes Ju-
» da30s Fioma ; accessit ad eos. Et quia ejusdem erat artis
ymanebat apud cos, et opcrabatur. Erant autem sccnofac-
» toriic arlis\ » Jurc Corinlbum, ut dixi, a Spiritu ducilur,
in qua manere oportebat. Athenicnscs enini , etsi nova:3
concionis amatores essent, non atlendebant tamcn. Xcque
enim id curabant; sed ut scmpcr quid diccndum habercnt:
id quod ctiam fecit ut secederent. Si hoc autcm iliis iu
Diore erat, cur accusant ilhun ; « Xovorum dajinoniorum
»annunliator csse videlur?» Sed hnec valdc obscura illis
esse vidcntur. Attamen pcrsuasil Dionysio Areopa^^ilac , et
^ Act. XVII, 52. — » Ibid. o^. — ' IJ. xvin, i-3.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 443/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XXXIX. 4^J
alils quibnsdam. Nam qiii de vita recte agenda cnraljant,
cito verLum acccperant : caetcri vcro non itcm. Yidetur
ergo Paulus satis habuissc, quod fidci semina jecisset,
Major enim pars vitnc illius jam transacta erat. Nam sub
Nerone consummatus est. A Claudio autcm tunc bel-
lum contra Jud^cos moveri incipicbat, procul quidem, at-
que ut verisimilc est, ut sese emcndarent; ac Roma, ut
pestifcri,pcllebantur. Ideo ex dispensalione di^ ina fit ut
Paulus vinctus illuc ducatur, ut ne quasi Judaius pellatur,
^sed quasi sub militibus agens , ut in custodia sit. «Etman-
» sit, inquit , apud illos. » Papae,quam justiliam invenit , ut
cum illis habitet : quia enim hic potlssimum oportebaf
illum non accipcre , ut ipse ait:«Ltin quo gloriantur,
»inveniantur sicut etnos*,» providetur utlllic maneat. «Et
» disputabat in synagoga per omne sabbatum. Suadebatque
wJudaels et Graecis. Cum venissent autem de Maccdonia
» Silas et Timothrcus, coarctabatur Splrilu Paulus, tcstifi-
» cans Judaeis Christum Jesum^ ; » id est, molesti erant illi,
insurgebant in eum. Sic illi r.gebant; quld vcro Paulus?
Relinquit eos, multumque terret. « Non ultra necessarium
erat , inquit, vobis loqui verbum , sed obscurius loquitur. »
« Contradiccntibus autein eis et blasphemantibus , excu-T) tiens vestimcnta sua dixlt els : Sanguis vester super ca-
»put vestrum : mundus ego : ex hoc ad geiiics vadam. Et
^migrans inde, inlravit in domum cujusdam, nomine
»Justi, colcntis Deum , cujus domus erat conjimcta syna-
j)gogae. Crispus autcm archisynagogus credidlt Domina
» cum tota domo sua. Et multi Corinthii audientes , cre-
«dcbant ct baptizabantur'. » Vide quomodo itcrum, cum
dixisset , « Ab hoc tempore , » non illos tamen nogliglt , ita-
que hoc dixerat , ut illos excitaret. Et postea venit ad Jus-
tum, cujus domus erat conjuncta synagogoe. \ icinus erat>.
» Cor. XI, 12. — ' Ac!. xvMi, 4) 5. — ^ Ibid. 6-8.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 444/539
438 S. JO. CIIRySOSTOMI A.IiCHIEPISCOPI c. P.
nt cx yicinla zeliini habercnt , si vellent. «Crispns autem,
«inquit, archlsynagogus credidlt Domino cuni tota domo
» sua. » Et hoc utique satis erat ad illos adducendos. « Dixit
» autcm Dominus per visionem in noctc Paulo : Noli timere;
» scd loquere , et ne taceas, quia ego tecum sum , et nemo
» insurget in le utiioceattibi : quia popuhis est mihi multus
»in hac civllale*.» Vide quot rationibus illi suadct : ct
quomodo quod ilhmi maxime erigebat , hoc uUimo dicit
«Qula populus cst mihi multus in hac civilate. » Quomodo
ergo insurrexcrunt in euni , dixerit qulspiam? At non prae-
vahierunt , sed ad proconsulem tantum duxerunt. « Sedit
» aulem ibi annum unum et sex menses, docens apud eos
»Yerbum Dei. Galhone autem proconsule Achaioe, insur-
»rexerunt uno anlmo Judoci inPauhmi, etadduxerunt eum
» ad trlbunal, dicentes : Quia contra lcgem hic persuadet
»hominibus colere Deum^. » Yides-ne qua de causa ilU
semper publicas accusationes texebant ? Vide jam quomodo,
dicentlbus ilhs , ipsum conlra legem persuadere homini-
bus colerc Dcum, nihll horum curare proconsulem, imo
potius Pauhmi derendere. Et audi quomodo respondeat.
« Si quldem esset ad civitatem speclans iniquum ahquid
» aut facinus possimum, o JudcTci,recte vossustinerem'^. »
i^Lquilalls amans mihi vir ille vldetur, idque manifcstum
est ex iis qune prudenter respondet. «Cum Paulus, inquit,
»os suum aperlurusesset, dixit GaUio Judaeis : Si quidem
»esset injustum ahquid, aut facinus pessimum , o Judiei,
»recte vos sustinerem. Si vero quoestio estdevcrbo et no-
»minibus, et de lege veslra, vos ipsi videritis : Judcx ego
«horum nolo esse. Et abegit eos a tribunaH. Apprehen-
» dentes autem omnes Graeci Sosthencm principem syna-
«gogae, percutiebant eum ante tribunal : et nibil corum
sGaUioni curac erat^ wIliiiG rm^sum viri acquitas nionstra—
» Act. xvni, g, 10. — * Il>id. iii-i3. — ' Ibid. i4-»7«
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 445/539
IN ACTA APOSTOLORLM. UOM. XXXIX. ^Zg
liir. Cum enlm Ille verberaretiir, non putavit id ipsi contu-
nielioc esse : adeo petulantes Judoel erant.
II. Sed superiora repetanius. « Audientes autem resur-
» rcctionem mortuorum, alii quidem irrldebant ; alii vero
» dixerunt : Audiemus te iterum. » Quanta et quam suLli-
mia audientes , ne atlendebant quidem ; sed ridebant.
Resurrectionem irridebant. Nam « Animalis homo non
» percipit eaquae sunt Spirltus *. Etsic, inquit, exiit Par.lus
» de medlo eorum. Sic. » Quomodo ? Cum aliis pcrsuasis-
set, ab aliis vero irrisus fuisset. « Secedens aulem Athenis,
» inquit , venit Corlnthum. Et invento quodam Judaeo
» cui nomen Aqulla,qui Ponticus erat genere et nuper
» venerat ex Itaha, mansit apud illos et operabatur. » Vide
quomodo lex jam solvi incipiat. Totonderat enim se postea,
Judaeus cum esset, in Ccnchreis : in Syriam proficiscitur
cum Paulo. Ponticus cumesset, nec Jerosolymam, neque
in vicina loca venirc festinabat, sed procul erat. Apud
iUiim ergo manet, nec manere erubescit, imoideo manet,
quasi idoneum nactus diversorium , et quavis regla sibi
commodius. Nec rideas haec audiens, dilecte. Ut enim pa-
lccstra atWetae magis competit, quam strata moUia ; sic
bellatori gladlus ferreus , magls quam aureus. Et operaba-
tur prredlcans. Erubescamus nos qui etlam slne praedica-
tione vivimus oliose. «Disputabat autem, inquit, in Syna-
» goga per omne sabbatum, suadebatque Judaeis et Graecis.
» Contradicentibus autem eis , et blasphemantibus, » dis-
cessit ; hoc modo sperans illos allicere, discessit. Cur illa
relicta domo ,prope synagogam habitaturus venit? annon
illa de causa ? Neque enim ibi periculum videbat. « Testi-
»ficans illis : » non jam docet, sed testificatur. » Contra-
» dicentibus autem illis , inquit , et blasphemantibus ,
»excussis vestibus dixit : Sanguis vester super capul ves-
' Cor. II, 14.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 446/539
4/[0 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. Y
«Iriim. » IIoc facit ut non vcrbo tantiim, scd eliam operc
tcrreat. Et vchementiiis dispiitat, iitpole qui mullis per-
suasisset.
«Mundus,inquit,
suni ego:
ab hoc ad gcutes» vadam. » Et nos igllur rci sumus sanguinis eorum quino-
bis eoncrcditi sunt, cum ncgliglmus cos. Itaque cum dicit t
« De CTtcro ncmo mihi molcstus sit *, » ut exlerrcat lo-
|
qiiitur. Non enim perindc tcrrebat illossupplicium,ut Illud
mordcbat. « Et migrans indc, vcnitin domum Jusli. » Tran-
sit , volcns illis persuadcre ,quod ad gcntcs fcslincl.
« Crispus aulcm arciiisynagogus , inquit, crcdidit Domino
» cum tota domo sua. » Yido tunc fidclcs cum tola domo
hoc fecisse. Post ha^c aulcra alii quoquc mulli crcdcnles
baptlzali sunt. Hunc (aMspum dicit archisynagogum , de
quo ait : «Nullum alium baplizavi , nisi Crispum clGaium '.
Puto aulcm hunc et Soslhencm dici, qui vir adco fidclis
fuit, ut pcrcussus fuerit, ct scmpcr Panlo aiTucrit. « Noii
x>timere, scd loqucre. » Ideo multo ibi lcmpore mauet :
id cnim ilii suasit multitudo , scd tamiliarilas Christi ma-
gis. Majus cnim tunc erat pcriculum , mullis crcdcnLlbus
Ct ipso archisynagogo. « Noli timere, inquit. » IIoc satis
orat ad Illum excltandum : quia timcre deprehcnsus fuit
scd ut nihll tale palialur, nunc conforlatur. Non cniirL
scmpcr illos malc pali slncbat, nc infirmiores cvadcrcnt.
Nihil cnlm ita Paulum mocrore afTicIcbat, ut incrcduli ct
contradlccnles. IIoc ipsls perlculis molcsllus crat. « Et ne
vlaccas, inquit, quia multus mihi populus cst in hac civi—
»tate. » Ideo fortasse iUi Christus apparct. « Gallione au-
»tem, inquit, proconsule Achaiop, Insurrexeruntuno animo
» Judaei In Paulum. » ^ idc, post annum ct sex mcnscs insur-
gunt in eum ,quando jam non polcrant suis uti Icglbus.
Hoc maximc Corinlhlos exlollebat, quod pcrsuasi csscnt
principcm non scsc dcmlssurum cssc. Nou cnim idcm crat
Galal, VT, 17. — ' 1 Cor. 1, li.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 447/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXXIX. 44^
ex coiilentlone vincere, et dlscere Ipsiim haec negotia nihil
ciirare. Et perpende quam prudcns Ille csset. Non enim
stallm respondit ,« Mhil curo. » Sed quid ? « Si quidem
))csset Iniquum aliquid, aut facinus pessimum, o Judaei
)) recle vos sustinerem ; si vero quoestio est dc verbis et no-
))mlnibus et de lege vestra , vos ipsl videritis. Judex ego
))horum nolo esse. Exchisit eos a tribunah : » splendida
fult victorla. « Apprehensum autem Soslhenem principem
» synagogcT , percusserunt ante trlbunal. Etnihll
eorumwGalhoni curae erat. » turpitudlnem
,quam subiere 1
«Et nihil eorum , Inquit, GalHonl curac erat ; » etsi totum
in ejus contumcHam vcrgeret. Sed iHi quasl poteslate ac-
cepta percutlunt. Pudore afFecti illegitimi furoris opus
cdentes. Et curille non viclssim percussit, elsi potestatem
haberet? Sed philosophari edocti erant. Nec vicissim per-
cutit , ut judex edisceret, quis mansuetior esset. Hoc prae-
sentibus non parum profult. Docuit enim horum aequitas,
illorumqueferocla, haec judlcis calculoopushabulsse. Athi
omnia citra ordlnem faclunt. Nec dlxit ille : « Non oportet, «>
ne rursum percuterent iihim , sed , « Nolo. Judex enim
»horum esse nolo : » adco aequltalls amans erat. Hoc et
Pilatus dlcebat de Chrlsto : « Accipite eum vos , et secun-
» dum legem vestram judicate *. » Ille secundum legem
)> volebat Illos judicare : lUi vero quasi ebrii et furibundi
aiTectierant. Ideo ille Athenis secessit. «Qula populus illic
» crat multus. » Percullebatur, et nihil dicebat.
III. Hunc etnosimitemur. Percutientibusmansuetudine
vicem rrpendamus, silenlio, patientia. Haec vulnera sunt
gravlora; major plaga et moleslior est :
non enlm in cor-
pore, sed in aniino pcrcuti grave est. Multos percutimus ;
sed quia ut amicos, delectantur ipsi. Si vero quemvis cum
contumeha percusscris, qula cor tellgisti, magnum inlu-
' Jcan. xviii, 01,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 448/539
44^ S. JO. Cin\YSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
listi mcerorem. Ita magis cor ipsum perciitimus. Quod au-
tem lenitas magis fcriat, quam ferocia , age pro virili de-
monstremus. Glara enim demonstratio , opere fit et
expcrimcnto. Si placet autem, illud examinemus, quamvis
id jam saepe fecerimus. In contumeliis nihil ita nos male
afliclt, ut spectanlium calculus. Non enim par res est pu-
blice contumelia aflici, atque seorsim. Sed illas facile fe-
rimus contumelias, quae in deserto, quae nemine teste vel
sciente inferuntur. Sic non contumeliae natura cst , quae
male aflicit; sed cum palaminfertur : ila ut si quis publicc
honorctet seorsim contumelia afficiat, ei gratiam habeamus
Itaque Ron in natura contumeliae dolor est , sed in spec-
tantium calculo; ne hlnc in contemptum cadalur. Quid
igitur si spectatorcs pronobissint? Annon tunc is, qui con-
tumeliam infert illamaccipit, cumspectatores pro nobis cal-
cukim ferunt ? Dic mihi, utrum contemnunt iUi ,
eum-ne qui
contumehaminfert, an eum quiiUam accipitet tacct?Ani-
muscertesuggeritiUumessequi contumeliamaccipit. Nunc
vero cum ab animi motu liberl sumus, perpendamus, nc tunc
abripiamur. l trum ergo damnamus omnes ? Procul dubio
contumeUaminferentem , etsi minor sit, insanire iUum di-
cemus; si aequalis, desipere; si major, neque sic approba-
bimus. Uter, quaeso, approbatione dignus est,qui turbatur,
agitatur, efferatur, contra communem naturam sic affec-
tus; an is qui in tranquiUitate degit, in porlu et in philo-
sophia muha ? Annonhic Angelo simllis est, ille nehomini
quidem ? Ille namque ne propria quidem potest mala por-
tare, illc vero fert etiam ahena. HIc ne se ipsum quidem
ferre potuit; iUe potuit et alium. lUe in naufragio est , hic
in tuto navigat, ac secundo cursu navis fertur. Nequeenim
permisit furoris ventum in vela incidentcm, animi navem
submergere , sed lenis benignitatis aura , cum quiete
multa iUum in philosophiae portum inducit. Et sicut in
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 449/539
IN A<:TA A1»0ST0L0RUlVf. HOM. XXXIX. 44^
navi, qiise submcrgltiir , naiilae nesciiint quae abjiciant,
an suorum an alienorum deposita, sed omnlum pariter
jacturam faciunt,pretiosorum , et mlnime talium. L^bi
vero tcmpestas sedata est, tunc secum reputantes quanta
projecerint , lacrymantur, nec tranquillo aere fruuntur,
ob jacturam ,* ita et hic, cum spirat furor, et tempestas
excitatur, nesclunt quae debito ordlne ejlcere oporteat :
ubi vero cessavit ira, tunc recogitantes quanta abjecerlnt,
damnum considerant, et quietcm non sentlunt, memoresverborum, qulbus se dehonestarunt , damnumque maxi-
mum passi sunt, non in pecunlls; sed In existlmatlone
aequitatls et mansuetudinls. Verae tenebrac sunt furor et
ira. « Dixitinsipiensincorde suo, inquit: Non estDeus*.»
Id forte de irato opportune dicatur. Dixlt iratus : Non est
Deus. Nam « Secundum muUitudinem irae suae non quae-
»ret^, inqult. wPia enim cogltatlo Ingressa, omnes depel-
lit et pulsat omnes tranversos agit. Nisi tu magls doleas
quam is cui contumeiia infertur , infer illam ; etiamsl nul-
lus sit qui accuset. Nisi consclentiae tribunal te seorsim
ductum millies verberet. Cum crgo audieris contumelia
afFectum, amarum nullum verbum protuHsse , nonne hinc
magis dolcs ? Dic mlhi : quomodo hominem mitem , humi-
lem , modestum miUe convicils onerasli ? Haec frequenter
dicimus , neque opere completa videmus. Homo cum sis
hominem contumeha afficis? servus conservum? Sed quid'
boc admiror,quando multi Deum ipsum contumelia affi-
ciunt ?
IV. Hoc vobis contumelia affcctis sit consolatio. Contu-
melia afficimini ? contumelia afficiturDeus; conviciafertis?
Gonvicia fert Deus. Conspuimini ? Sic et Dominus noster.
In his ergo nobiscum est ; in contrariis non item. Neque
emm unquam inique contumelia affecit ; ab&it, neque te—
» Psal. XIII, I, 5. — « Id. IX, aS,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 450/539
444 S. ^JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
mcre exprobravit , nec iiijiistc agit. Itaqiic nos sumiis qui
consortcs siimus, non vos. Conluiucliam cnlm fcrrc Dci
cst; contumcliam vero tcincre infcrrc daemonis. Vidcte
duas partcs. « Dxmonium liabes*,» audivit Chrislus :
alapa c.tsus est a scrvo principis saccrdotum. Ilaqcx qui
contumclia injusle afficiunt, cum iliis slant : merilo. Nam
si Petrus Satanas audivit , ob unum dictum, midlo magis
magis hi Judnci audicnt , cum Judaeorum acla facicnt , ut
et illi dinboli filii audicrunt, quia diabolica facicbant.
Contumclia aflicis? quis cs , dic mihi? Imo proplcrca con-
tumeha afficis, quia nihil cs. Nulkis cnim qui homo sit
contumclia afficit. Atque ita quod in pugnis dicitur : Tu quis
es , ex advcrso oportcbat dici , verbi gratla , contuinclia
afficc , niln'l enim es. Itaque diccntibus nobis : Qui es tu
qui contumclla afficis?Tc mclior, audicmus utlquc. Atqui
contrarium dici oportebat. Scd quia nosmalc
intcrroga-
mus , ideo illi malc respondcnt. Itaque nos in causa sumus»
Ac si cnlm illi contumcllosi magni quldam vhi cssent, ita
loquimur : Quis cs qui contumcliam infcras? Idoo IUi slc
rcspondenl. Contrarlum verbo oporlcbat diccrc. Conlu-
mclia afficls , contumelia affice , nullus enim es. Ad illos
vero, qul contumclia non afficiunt, potius diccndum erat :
Quis es , qui contumclia non afficis ? humanam naturam
tranccndisti. IIoc nobililas cst , nlhil Illlberale loqui ,.
etiamsi quis audire slt dignus. DIc vcio mihl : quot noii
sunt dlgni ut occidantur ? Ncquc tamcn pcr sc hoc judcx
facit ; scd Inlcrrogat, ncquc pcr se ipsum. Si autem ho-
mini improbo judex non dlgnalur pcr sc loqui , scd medlo
quopiam utitur, multo magls non oportetpares non contu-
mclia afficcrc. Non cnim ila iliis pi\Tponcndi crimus si
illos contumclia affiiclamus , ut si doccamur quod nos ipsos
contumelia aflbccrlmus. Malos crgo idco contumclia affi-
» Luc. VII, ?.3.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 451/539
1> ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XXXIX. 44^
cerc non oportet , bonos autem alia quoque dc causa
quod non contumella digni sint; tertio autcm quia con-
tumcliosumcssc non oporlet. Nunc autcm vide
quantafiant : contumelia ct damno aflicitur homo, nccnon is qui
lasdit, ct spectatores. Quid crgo ? Num feras in mcdium
acccdcre oportct , ct rem dissolvcre ? hoc enimrestat. Cum
enlm homincs sunt II qul In iniquitate dclcctantur, fcris
reconciliatio reservatur. Sicut cnlm hcris domi pugnanli-
hus , restat ut domcsticl illos rcconcilicnt ; hoc cnim na-
tura rei exigit, etlamsi forte hac ratlonc non fiat; sic ct
hoc casu , contrimclla afTicIs ; et jurc quldem , non cnlni
homo es. Idco magnum quldplam esse vlsa est contumeha,
et mngnis congruere : servls aulem magls compctit, ut
bcne loqul hberos decet. Slcut enlm male facere ad illos
pertinet, sic ad hos mala patl. ExempH causa, ancilla ran-
trlx est quoe res dominl raptim subripit : tahs est et contu-
mcha. Et ut quis dixerlt, fur Ingressus sludlosc ubiquc
observat, aliquid auferrc curans; sic et Iste omniacircum-
splcit , ut ahquid eripiat. AHo forte exemplo Ipsum depin-
gemus : qucmadmodum sl quls vasa immunda domi fure-
tnr, ct coram omnibus cducat, non tam ilhim deturpat
fiirtum, quam ipse semelipsum, dum htcc aufcrt ; slc et
istc , impura verba coram omnlbus profcrens, non alios
Terbis dcturpat, scd se ipsum , taha proferens , fnedansque
et se , et hnguam et mentcm. Idlpsum cnim fit, quando
odversus malos pugnamus, ac si quls, In putredinc ver-
santem ut feriat, se ipsum colnqulnet, manus in coenum
demittens. Iloec omnla, qua*so, cogltantes, fuglamus hoc
damnum, et bonam habeamus hnguam , ut puri ab omni
contiuneha, possimus vltam pra^sentcm dihgenter trausi-
gere, et promlssa dlh'genlibus Deum bone conseqni, gra-
tia et benlgnltate Dominl nostrl Jcsu Chrlsti , cum qua
Patri et Splritul sancto, glorla, imperlum, honor, nunc et
^empcr, et in saicula sa?culorum. Amen.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 452/539
44^ S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
wwv<>www<vwvwvv»wvvv»wvvvwvvwwvwwvv»wvvwvwvwvvwwvwwv\wvwvwvwvwvw
HOiAlILIA XL.
CAPUT XVIII.
Pauliis autem cum adhuc mansisset dies multos fratribus
valedlccns , navigavit in Syriam, et cum illo Priscilla et
Aqulla, qui sibi totonderat in Genchreis caput, habebat
enimvotum*.
I. Vide quomodo lex sohita est : vide quomodo cons-
cienti^ detinebanlur. Judaicum enim erat caput tondcre
ex voto. Attamen oportebat etiam sacrificium ficri ; quod
non est oblatum post verberatum Sosthenem. Oportebat
abire illum, ideo et festinat. Et rogatus apud illos Ephesi
manere , non annuit. Cur ergo rursus Antiochiam conce-
dit? Nam «Ascendens, inquit, cum salutasset Ecclesiam,
» descendit Antiochiam. » llumano quodam afFectu civita-
tem illam prosequebalur. Ibi enim appellati sunt Discipuli
Christiani. Ibi traditus est graliae Dei. Ibi dogmatis nego-
tia perfecit. Et ille quidcm in S) riam navigavit ; illos vero
Ephesi rehquit : et merilo quidem, utpole docturos, qui
tanto tempore cum illo versantes , multa didiceraut : atta-
men nondum iUos a consuetudiue judaica abduxerat. Ecce
mulier idem quod viri facit ct docet : propterea prohibetur
in Asiam venire, ad ea, opinor, quaj magis urgebant im-
pulsus. Vide namque illum hic rogatum ut maneret , nec
morem gerentcm ,quia urgebatur ut discederet. Nec sim-
pliciter illos reliquit , sed cum promissu revertendi. Quo-modo autem, audi. « Devenitque , inquit, Ephesum, ct
»,illos ibi reliquit. Ipse vero ingressus in synagogam , dis-
i» Acl*-xvui, iS.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 453/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XL. 44^
«piUavit cum Judaeis. Roganlibus autem eis ut ampliori
jtempore maneret apud illos, non annuit, sed valedlxit
» eis diccns : Oportet me omnino festuni quod instat,
agere» Jerosol) mis. Iterum autem revertar ad vos , Deo volente ;
» et solvit ab Epheso. Et profectus Caesarcam , cum ascen-
»disset, et salutasset Ecclesiam , descendit Antlochiam,
» ibique aHquanto transactotempore^exlvit translensdeinde
»per Galaticam regionem et Phrygiam, confirmans omnes
«Discipulos*. » Vide, iterum venit ad loca,qiice ante adie-
rat. « Judaeusautemquidam Apollo nomine , Alexandrinus
» genere , vir eloquens, devenit Ephesum, potens in Scrlp-
«turis^ » Ecce et eruditi prcedicarc nituntur, et demum
Discipuh peregrinantur. \ides-ne incrementum prtedica-
tionis? ((Hic erat edoctus viam Domini , etfervens Spiritu'
» loquebatur, et docebat dihgenter ea qu<Te sunt Domlni
»sciens tantum baplisma Joannis. Hic coeplt hbere loqui
»in synagoga. Audientes aulem illum Aquila et Priscilla,
» assumpserunt eum, et dihgentius exposuerunt el vlam
»Domini\ » Si hic baptisma Joannis tantum sclebat, quo^
modo fervebat Splritu ? Spiritus enim non ita dabatur. Si
autem qui post illum fuerunt opus habuere Christi bap-
tismo , muho magis hic opus habuisset. Quld ergo dlcen-
dum? Neque enim sine causa utrumque posuit scrlptor.
\ idetur mihi*hunc esse unum ex ccntum viglnti,qui cum
Apostohs baptizati sunt. Yel si non ita slt, quod in Corne-
lio in hoc quoque factum est. Sed non baptizatur, donec
illi accuratius exposuerunt. Hoc mihi verum esse videtur,
quia baptlzari ilhim oportebat, quoniam duodecim ahi
nihil perfecte noverunt, neque ea quae Jesum spectabant.
Yerisimile est autem ipsum baptizatum fuisse. Ca^terum si
Joannis Discipuh post acceptum baptisma denuo baptfza-
bantur, oportebat eliam Discipulos hoc facere. « Gum vellet
« Act. xviii, 19-23. — « Ibid, »4« ~ * Ibid. »5, »$,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 454/539
448 S. JO. CHRYSOSTOMI ARC IIIEPISCOPI C. P.
» autcm translrc In Achaiain , exhorlatl fratres scrlpserunt
j)DiscIpulIs ut reclpcrent iUum : qul cum venlsset, con-
» tullt multum iis qui crediderant per gratlam. Yehementer
pcnlm Jud.TOs rcvincebat pubhce, oslendens per Scrlptu-
» ras Jesam csse Chrlstum*. Factum est auteni cum Apollo
» esset Corlnthl , ut Pauhis peragralls superlorlbus parti-
»bus venlret Ephesu:n, et invenlret quosdam Dlscipulos,
»dixllque eis : SI Splrltum sanctum acccpistis credenles?
» lUi autem dixcrunt ei : Sed neque sl Spirilus sanctus est
9 audlvimus. Dlxltque ad iUos : In quo ergo baptlzatl estis?
»IUI autem dixerunt : In Joannis baptlsmate. Dlxltque
»Pauhis : Joannes quldem baptlzavltbaplismo pcenltenlia?,
«populo dicens, ut in eum qul venlurus erat post Ipsum
Dcrcdercnt; id cst in Chrlstuin Jesum. Audlentes autem
pbapllzatl suut In nomlue Domlni Jesu. Et cum imposuls-
D set iUIs manus Pauhis , venlt Splrltus sanctus super iUos,
»loqucbanlurquc linguls, et Prophetabant. Erantque om-
» nes vlri quasi duodecim^. » Multum hi ab illo dlfrcrcbant,
qui neque sclebant Spiritum sanctum esse. III Igitur qui
dih"-cntlus Ull exposuerunt viam Domlnl , praemlltunt
etiam litlerasquc dant. \olcbat igltur ct illo in Achaiam
venire. Antequam vcro illum fralrcs cxliortati essent, ac
litterasel dedisseut, non recedit. « Qui ut venit , inqult
» coutulit mullum ils qul crediderant : vehementer enim
» Judaios revlnccbat.pubhce, ostcndens per Scripturas Je-
9 suui esse Christura. » Hinc ostendlt quam potens In Scrip-
turis esset ApoUo. Judoeos enim vchementer reprimcbat.
Hoc enlm slbi vult lUud, « Revlncebat. » Credentibus vero
fiduclam indebat, ut in fide starcnt. « Factum est autcm,
inqult, ut Pauhis peragratis supcrioribus partibus, ve-
snlret Ephesum. » Hocc autem juxta Caesaream el c.Ttcra
quoque : «Et invenlret quosdam Disclpulos, dixltqueeis ;
« Act. XTiii, a;, a8. — » Id, xix, 1-7.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 455/539
IX ACTA APOSTOLORUM. HOM. XL. /fzf^
))Si Spirltiim sanclum accepistis credentes? )) Qiiod antem
lii non credercnt in Christum, palam est ex eo quod df-
cant, « In cum qui vcnturus erat post ipsum, ut credanK )i
iVeque dixit : « iSiliil est baplisma Joannis ; » sed, « Imper—
leclum est. )) Nequc illud sine causa addidit; scd ut doce-f-
rct suadcretque eis , ut in nomine Jesu baptizarentur^.
quod eliam faciunt, ct Splritum accipiunt et impositione
manuum Pauli. « Cum imposuisset, inquit,illismanus Pam-
V lus , venit Splritus sancti;s saper eos. )) Itaque ii Spiritui»
accipicbant , quibus manus imponebat. Verisimile io-itiir
cst illos Spirilum habuisse, nec apparuisse, nisi ex operar-
tione, et ex eo quod loqucrcntur iinguis.
II. Scd ca qu.T superius lecta sunt repetamus. « Paulus
»autem navigavlt in Syriam, inquit, et cum illo Prlscilla
)»ct Aqulla, » quos, cum pervenisset Ephesum , ibi rebV
quit; vel quia nolebat illos circumducere , ideo reliquit;
vel potius ut doctorcs manercnt Ephesiis. Ipsi vero poste«
Corinthi habitarunt. Dc quibus etiam magnifice lestifica.-
tur, ct Piomanis scribcns salutat ipsos. Quare videtur mihi
ipsos postea vcnissc Piomam , utpote qui libenter frequen-r-
tarent loca , unde cjecti fuerant sub Nerone. « Et descen^
))dens, inquit, Cccsarcam, cum ascendisset et salutasset
j)Ecclesiam, descenditAnliochiam
, exactoque ibi ali-
»quanlo tempore, exiit, pertransiens Galaticam exinde
»regionem et Phrygiam. y> Vidctur mihi fideles illic cou*
ventus egisse : non enim statim illos abstrahcbant. Vide
autem quomodo illos urgeat : et has regiones iterum per-
Iransit, ut praesentia sua discipulos confirmct. « Jud^ea^
j^ vero quidam , inquit , Apollo nomine, venit Ephesuiir^
»potens in Scrlpturis. )) Homo diligens erat; ideoque pere
grinabatur. « Qui cum vcnissct, inqr.It , in Achaiam, y(^
)thementer rcvinccbat Judaeos pablice. n Be quo PauW
LXXXI. ^9
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 456/539
45o s. je. cHPrrsosTo*! ARCTifEPwceM c. p.
dkobnt:«De Apollo ftiitem frartrc*. wQuodpuMce redar-
gweret, hiwc fKlncia ostendebatnr; quod \^hementer, yir-
Uis enrtebat; quod ex divims Scripturis ostenderet, expe-
riontia monstrabatur. iNeque enim dicendi libertas altquid
perfick, si non adsit yirtus. Er^o non sine causa Aquihim
r^Mquit Ephesi. Sed propter Apoilo forsan Spiritus hoc
^ispensavit, ut fortior ascenderet Corinthum. Et cur huic
iiihii fecenmt, in Pauhmi autem insurgunt? Sciebant
ilikim CoryphcTBum esse ; vel qaia magnum erat viri nomen.
<(
Assumentesautem ilhim , inqnit ,
Aquila et PrisciHa,7) diligentius exposuerunt ei vtam Dei. » \ ide quomodo
omnia (ide pcrficercntur, et nusquam invidia, nusquam
livor. Aquiia docet; imo potius ipsc docetnr. Etenim
«"IkpimHo tempore cum illo versantes, sic edocti sunt, ut
^tiam aldos docerc possent. « Cum autem vellet ipse
«trrvnsire in Achaiam , » infpiit, scripserunt Discijndis ut
reciperent eum. Cur htteras scribant indicat , ut ilhun re-
cipiant, inquit. Et unde hquet illos, cum Ephesi essent
9>aptisma Joannis habuisse ? Quia interrogati ; « In quo
-» baptizati esti« ? » dicunt : « In Joannis baptismate. »
Forsan timc Jerosolymam se contulerant , et abierunt et
baptrzati sunt ; sed etiam baptizati, Jesum non sciebant.
ficc divit eis ; « Creditis in Jesmn ? » sed quid ? « Si
?»Sph'ftum sanctum accepisris?» Sciebat enim qnod non
haberent. Et vuH id illos dicere , ut scientes quid sibi
^decsset , id j>eterent. « Et imponente , inquit, ilHs Paulo
wmanus, v^nit Spiritus sanctu^ saper eos, et loquebantur
"^lFn^ws et prophetabant. » Ab ipso baptismo prophetant.
JIoc autem Joannis baptisma non habebat , ideoque im-
pcMectiun erat. Lt porro hi? digni babeivntur, pricpara
yii ^llos. Itaque hoc volebat Jonnnes cum baptizabat, ut
orederent in venturum post ipsum. Hinc osteuditur mag-
• Cor. x\i, 16, 12.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 457/539
IN ACTA APOSTOLORXJM. HOM. XL. 45'
num dogma,qiiod qui baptizantur, perfecte a peccatis
purgentar. Nisi enim purgarentur, Spiritum non accipe-
rent , non slatim charismalibus dignarentur. Et vide
quodduplex tunc charisma sive donum fuerit^ et Hnguae , et
prophetia?. Recte autem dixit baptisma Joannis poeniten-
tiae esse , non aulem remissionis : erigens illos suadensque
eis, hoc vacuum fuisse baptismum ilhmi. Nam posterius
baplismi opus erat remissio illa. Et quomodo qui Splritum
acceperant non docebant, cum Apollo,qui nondum acce-
perat, doceret? Quia non erant ita ferventes , nec insti-
tuti : ille vero et institutus erat , et admodom fervens,
Mihi autem videtur muUam in viro fuisse dicendi hberta-
tem. Sed etsi aceuratc loqueretur de Jesu, accuratiore
tamen doctrina opus habebat. Sic etsi nesciret omnia, ex
fervore attrahcbat Spiritum sanctum , ut etiam Gornelius,
Fortasse muUi desiderant , utinam etiam nunc esset Joan-
nis baptisma! At muUi virtutem negb'gerent; et forte cre-
deretur singulospropterhoc non propter rcgnum ccelorum
Tirtutem adire. Ahoquin autcm muUi essent pseudopro-
pbelae, nec postea qui pix)bati essent muUum apparerent,
Dec beati pra^dicarentur qui fidem simphciter susciperent.
Ut ergo qui non viderunt, et crediderunt beati sunt, sic
qui sine signis crediderunt, beati*. Dic enim miiii ; annon
exprobrabat Chrlstus Judaeis dicens : « Nlsi signa videri-
«tis, non credctis^?» Itaque nihil hliic nobis damni, si
nobls attendere voUierimus. Caput bonorum iiabemus per
baptismum : peccatorum remissionem accepimus , sancti-
ficationem , Spirltus participationem , adoptionem, vitam
a&ternam. Quid amphus vuUis? signa? sed cessaverunt.
Fidemhabes, spem, charitatem, qua^manent. Haec quaere :
haBC signis sunt majora. Nihil par charitati. o Major om-
ynium est charilas* , inquit. » Nunc vero charitas pericli-
» Joan. XX, 29.— a Id. ym, 48.— 3 i Gor. xiii, i3.
29.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 458/539
4^2 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
talur. Soliim quippe nomen ejus rclictum est : opus vcra
nusquam; sed divisi sumus iuter nos.
III. Quid igitur agendum ut connectamur? Nam repre-
Lendere iacile est; sed hoc dimidium tantum. Itaque mon-
strandum est qiiomodoncctalur amicitia. Hoc cjiim curan-
dum, quomodo mcmbra divulsa connectainus. .\cquc hoc
tantum qucTrimus , an unam Ecclesiam vel unum dogma
liaheamus. Sed hoc grave est, quod cum in aliis muluo
communicemus, iii necessariis non comnHinicemus : et
cum omnihus pacem hahenles , intcr nos dissentiamus.
Perpende enim annon quotidie pugnas moveamus ; sed
quia sinceram et immohilem charitatcm non hahemus, li-
'•aminihus onus est et olco. Coicitomus charitatem tesseram
esse Dlscipulorum Chrisli : ct sine illa nihil valere alia;
remque csse sinc lahore, si velimus. Etiam, inquies, lia?c
iiovimus. Sed qnomodo id recte gcrctur ? Quomodo fict?
Quomodo nosmutuo diligemus? Primo ea quae charitatem
toilunt dc medio ahjiciamus , ct tunc illam statuemus.
iNcmo sit injuriarum mcmor , nemo invidus, nemo in malis
gaudeat. Hacc dilectionem impediunt ; non satis est ca quo)
illam impediunt tollcrc ; scd alia qujc illam staluant sunt
ostendcnda. Sirach ergo dicit ca qurc ilhuii toliunt , ct noii
ea qu.T conciliant , exprohrationcm csse, ct mystcrii reve-
lationcm, et plagam dolosam *. Sed illis utpolc carnali-
bus merilo talia proveniunt : nohis autem , absit. Non ab
his vos inducemus, sed ab aliis. Nihil nobis est ulile abs-
qiie dileclione. Sint millia hona ;quid inde lucri? Sint
divitirc , sint dclicicT ahsque amicis, quid hinc utilitatis?
Nulla possessioetiam in sa^cularibushac pulchrior ; ut nihil
inimicismolestiusest ^ « Charitasopcritmultilndinempec-
))Catorum; inimicitia autom ctiam ea qu.T non sunt sus-
picatur. Non suiTicit non esse ininiicura ; scd oporlelcliam
> Eccii. XXII, 57. — • 1 Pelr. it, 8.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 459/539
IK ACTA APOSTOLORVM. IIOM. XL. 4^3
amare. Cogita id Christiim jussisse, et hoc suflicit. Etiam
afllictio amicitias facit ct copulat. Quid igitur, inquies,
nunc ? cum afilictio non est, quoinodo erimus amici? An-
non alios habelis amicos ,quaeso? Quomodo illorum estis
amici? Quomodo perseveratis ? Inlerim nemo ininiicum
habeat : non est hoc parum. Nemo invideat. NonHcet non
invidum accusare. Lnum habitanms orbem omnes, iisdem
alimur fruclibus. Sed hxc parva sunt. lisdem mysteriis,
«adem spiritualiesca fruimur. Haec saneamicitiac jura sunt.
Quomodo igitur, inquies, ferveuter aftecti erimus ? Quid
facit corporum aniorem? Corporis forma. Itaque et ani-
mas formosas cfliciamus, eriinusque mutuo amatores. Non
oporlet eniin soluni amare ; sed etiain amari. Primo id
assequamur , ut amcmur, et iUud aflud facile erit. Quo-
modo amari polcrimus? Siinus pulchri et boni , et hoc
«perabimur , ut seinper amatores habeamus. Nemo ita
curet pecunias possidere, vel servos, vel domos, ut amari,
ut bonuin habere nomen. « Mclius est nomen,quam divitiac
» multae ^ » Ilhid enlm manet, ha; percunt : et ilkidpossideri
potest, hae vero ininime. Nam qui inalain habet famam, vix
illain excutere poterit. Pauper vero a nomine cito dives
erit. Sit quis dena miflia talenla habens ; aUus vero amicos
ceiitum ; hic illo opulentior erit. INe igitur hoc obiler cu-
reinus, sed nt negotiationem quamdam utilein. Et qno-
modo , inqult ,poterimus ? « Faux dulcis mulliplicat amicos ,
»et lingua gratiosa ^. » Os bene loquens possideamus et
mores puros. INon potest latere qui sic aflectus est.
IV. Vide quanta amoris vincula externi excogilarint :
adoplionem , viciniam , cognationes. Sed his omnibus nos-
tra sunt majora. Haec mensa venerabiHor. Multi autem ex
iis qui acccdimus, neque nos inutuo novimus. Hoc multi-
tudo facit , inquies. iNequaquam ; sed ignavia nostia. Ter
« Prov. XXII, I. — » Eccli. vi,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 460/539
J^4 S. JO. CHRYSOSTOMI AlWimEPISCOPI G. P.
miiie , et quinquies mille erant illi, et omncs habebant
mam imam. Nunc aulcm singuli fratrcm suum ignora»*,
nec pudet cos multitudinem praetexere. Qui multos habet
amicos, omnibiis est inexpngnabilis, quovis lyranno for-
tior. Non ita ilhmi ahum sateiHles , ut hunc amici custo-
diunt : hicque clarior iilo est. Ille namque a scrvis, hic
ab aequahbus custodilur. Ille ab invitis et timentibus, hic
a lubentibus nec metucntibus. Vidcreque est rem miram,
in multis uuum, ct in uno multos. Atque ut in cilhara di-
versi soni sunt, una vero symphonia, unusque muHCus qui
citharam pulsat; ita ct hic : cithara quidem est charitas;
soni vcro, verba charitate plcna, dum omnes simul tmam
eamdemquc harmoniam ct symphoniam cfficiunt. Musicus
est charilalis virtus. Ipsa dulce melos pulsat.Vellem vos in
talem civitatcm duccre , si ficri posset, ubi unus esset ani-
mus, et videres ibi symphoniam omni cithara et tibia sua-
viorem, nihilque absoni habentcm. Haec melodia et Ange-
los et Angelorum Dominum ac Dcum dclcctat : haec totimi
in ccclo thealrum excitat : haec et dafrmonum furorem com-
pescit ct alfcctuum impetum demulcet. Hoec melodia non
modo aflectus sedat; sed nec exnrgere sinlt , magnumque
facit silentium. Slcut enim in theatro musicorum,omnes
chorum cum silentio audiunt, nuUusque ibi tumultusest;
sic inter amicos, charitate pulsante, omnes aftectus quies-
cuHt et sedantur , irt ferae dcmuls^e et mitigatae; sicut ubi
inimicitiae sunt, ibi omnia sunt contraria. Sed nihil jam de
inimicitia loquamur, de amicitia tantum dicimus. Si quid
temerarium dicas, nemo est qui insurgat in te, sed omiies
ignoscunt; si quid facias, nemo suspicatur^ scd magna est
indulgentia : cadenti omnes prompte manum porrigiint :
omnes ipsum stare curant. Murus vere inconcussus est
amicitia, qui nec a diabolo capitur, nedum ab hominibus.
JNon potest in pericula incidere qui amicos habet multos.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 461/539
Ui ACTA. AP<)5T0LOIWJM. HOM. XL. 4^5
Nulla adest irx oceasio , sed siiavilatis taiituira. Iu risti
sempercst ac deliciis : uulla ibi iaridiai occasio , nulla inj«r-
riarum memoi ia. Hunc yide et spiritualia et carnalia facila
dirigentem. Quid huic par fuerit? Hic est ceu civitas un-
dique muris cincta ; ille vero alius quasi civitas sine mu-
ris. Magnai sapientiaj est po5se amicitias conciliaix?. Toilo
amicitiam et omnia sustuleris, omnia confuderis. Si aiitem
amicitia) imago tantam vim habet, ipsa veritas quanta crit,
Amicos ergo nobis paremus , obsecro , et hac arte quivis
agatur. Et ecce , inquies , ego conor; ille vero non curat.
Major tibi merces sic erit. Eliam, inquies; sed res tunc
difficilior est. Quomodo, quaeso : Ecce testificor et dico?
Si decem tantum vos conjungeretisj et opus praidicandi
sicut Apostoli vobis constitueretis , et sicut Prophetae do-
cebant, sic aroicos facere studeretis, mag-nam vobis fore
mercedem. Regi^is nobis imagines paremus : hoc enim dis-
cipulorum symbohmi est. Et cur non majus quidpiam fa-
cimus,quam si nobis facukatem acquireremus mortuos
suscitandi? Diadema et purpura rcgem indicant : si biec
non adsint, etiamsi aurea habeat vestimenta , nonduni
rex manifestatus est. Ita et tu nunc , hanc tibi tcsseram
facito, et tibi et ahis amicos parabls. Nemo qui amctur,
odio habere velit. Discamus colores iUos qui miscentur ,
quibus imago illa constituitur. Diserti simus : ne expec-
temus proximos. Ne dicas : « Si videro aliquem tardum
ego deterior fio. » Imo si videris, prasoccupa, etejus vitlura
extingue. iEgrnm vides , et morbum auges ? lloc maxime
ct ante omnia praestemvis, ut honore nos mutuo prsevenia-
mus, nec putes te minui cumputas aUos te excellentiores :
si ipsam honoi^e praevenias, te ipsum magis honorasti , ti-
hique h&Dorefm attraxisti. ibique primas ahis conceda-
jnus. Nihil eorum cfwje noijis illata sunt malorum recorde-
xnur ; sedbonorum tantum. Nihil sic facit amicum ut grata
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 462/539
456 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
Mngua, os bcnc loquens, anlma sine fastu, vanoe glorioe et
iionoris contcmptus. Si hcec feccrimus,potcrimus diaboli
laqueis inacccssi esse; et virtutem accurate sectati, pro-
mlssa diligenlibus Deuin bona conscqui, gratia et benig-
tiJtale Donilni nostri Jcsu Christi, cum quo Patri et Spiri-
^l sancto gloria, imperium, honor, nuncct sempcr, et iii
Aiecula saeculorum. Amcn.
^^Mi^VVWlVWWvWVXA/V^VVA^WVVWVVWVVWWvXVVVVVWVVWWVWVWVW.VWV^.V^VvVVWI VWV\VV\%
HOMILIA XLI.
CAPUT XIX.
IngTessus in synagogam cum fiducia, loquebatur per tres
menses disputans et suadens de regno Dei*.
I. \ idc ublque , ut se in synagogas immittit , et sic de-
migrat. Ubique enlmab ilhs volcbat occasionem assumere,
uJt dixi. Nam gcntes jam zelo fervebant, et libenler eum
acciplcbant ; Jud<ci vero gentibus fidem suscipientibus
j)cenitenllaui agcbant. Volcbat Dlsclpulos illinc abstrahere,
>et iib Illls inclpere , ut ne cum iUis congregarentur, neque
.5lne causa hoc faciebat. Ideo frequenter cum ilHs dispu-
Jlabat, quia persuadcbat. Nc igltur quia dicendi Hbertatera
.audlsti, asperitatem putes. De utilibus rebus disputabat
dc rcgno; quis non audisset?«Cum autem quidam indu-
«xarenlur, ct non crcderent , maledlcentes viam Domini
jf coram mulliiudine, discedens ab cis, segregavit Disci-
-»pulos, quotldie disputans in schola tyranni cujusdam.
»Hoc autcm factum est perbiennium; ita ut omncs , qui
rfhabitabant in Asia, audirent verbum Domini Jcsu, tam
"« Aji^t. XIX, 8.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 463/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 464/539
458 s. jo. cii«x60ST^{ Aiw:HiePi»copi c. p,
hsec fiunt, « Mulli aulem ex iis , qiii fuerant cnriosa seclsifi >
» coiUulej luU libros , et comlnisserHnt coram oinniLns : et
» compuUlis preliis illoruiu , inveneiunt pecinnain dena-
» riorum quinquaglnta miUiuin. Ita {'ortiter cresccbat > cr-
»bum Dei, et confirmabatur^ » Videntcs autcm ex his
deinccps nihil sibi utilitatis iove , exusserunt libros. Quando
ipsida^moncsboc faciunt : non ergonomcnquidpiam facil,
nisi cum fide dicatiH*. Bene ergo dicebat :« Qui credit ia
»me,majora faciet%»bas umbrasinsinuans. Vide qwo^
modo armis conlra se ipsos usi sunt. «Et disputabat , in-
»quit, in scLola tyranni cujusdam per annos duos. »lbi
fidelcs crant, admodmn erant fideles. Ita nihil maonam
pirtabant esse Jesum, quando et Paulum addiderc, quia
ipsum binc magnum quidpiam esse putabant. llic mirari
subit quomodo dasmon ille exorcistarum errori non coo-
pcratus est; sed redarguit illum , ct scenam ec^Him pate-
fecit. Mihi videlur valde succcnsuisse, ac si quis de extre-
mis periclitans , a misero quovjlam et aerumnoso refutetur,
et furorem suum totum in illum exonerare velit. Ne vide-
retur enim nomen Jesu dcspiccre, primo ipsum confcssus ,
tunc potcstatcm a^cepit. Lt aiUem probetur non ex dcbili-
tate nominis, sed ex iilorum fraudc t^tum accidisse, cur
non Paulo tale quidpiam conligit. «Et insiliens, inquit,
»bomo in iilos. » Forte discidit iilorum vestcs, ct capita
dilaniavit. Hoc enim indicavit dicens : « Insiliens : » id cst,
cum impctu irruens; ita ut bacc facere posset. Quid sibi
vuit, «Discedens ab eis, scgrcgavit Discipuios? » lUorwm ,
inquit, maledicentiam succidit. » Hoc autem facit ct abs-
cedit, quia noicbat iliorum invidiam succendere, nccjue
in majorem rixam incitare. Illud autem, « Fiducialiter
»agcbat, »dicit, significans ipsum ad pericula paratiiia,
clarius, nec dogmata adumbranlem disputasse. llinc dis-
» Act. XIX, 19, ao. — Joan. xiv, 19.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 465/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLI. 0Q
cimiis non nos immisccre cum maledicis, sed aL illisabs-
cedere. Non maledixit ipse cum male audiret, imo polius
quotidie disputabat : el hac maxime ratione mullos sibi
concilians, quod quamvis mala palerctur et audiret, non
discederct, neque separarelur. Et observa, post quam
tentatio ab externis cessa\it , a diemonlbus incoepit. \ ides-
ne caecitalcm judaicym? Cum viderent vestes ejns ope-
rantes, non advertebant. Quid boc majus esse possit? At
illis in contrarium res versa cst. Si quis genlilium noncredat, videns umbram b?ec operanlem credat. Sic ex co
quod ab illis discederot , malcdici et qui dogma cakmmia-
bantur, superantur. lioc cnim viam vocavit. IUe vero dis-
cedit, ut neque Discipuli sccedercnt, neque illos ad iram
concilarct, ostendens illos ubiquesokilemrepellere. Et jam
iilis non scse purgat , eo quod gentes ubique crederent. Et
disputat, non quemvis locum quaBrens, sed ubi schola
erat, quasi commodiorem, eo quod ibi congregarentur.
II. Papae, quanta credentium vjrtus , et aliis quoque
eadem ipsa facere conceditur! Quanta vero caecitas oo-
rum , qui etiam, dum virtus illa demonstraretur, in io-
credulitate mancbant. Lt igitur Simon lucri causa gratiam
Spiritus quaerebat, slc et hi
eademde causa idipsum fa-
ciebant. Quanla caecitas ! et quare Paukis non increpat?
Quia visum fuisset hoc ex invidia fieri, idco res ila dis--
pensatur. Sic et Christo accidit. Sed tunc non impedieba-
tur, nam tuuc initluin rerum crat. Etenim et Judas fur
non cohibebatur. Ananias vero et Sapphira interfecli sunt,
Multi Judaei obsistentes, nihil passi sunt , Elymas vero ex-
caecatus est. «Non enlm, inquit, veni ut judicem mundum,» scd ut salvetur mundus*. » ^ ide rem execrandam. Judaei
adhuc manentes cx ipso nomine lucrari volcbant; itaque
omnia ad gloriam et lucrum facicbant. Lndique vide ho-
' Joan. III, i^.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 466/539
46o S. JO. CnRYSOSTOMI ARCniKPISCOPI C. P.
mlnes non ila per nlilia, nt per tcrribilia convcrti. Ex Sr.p-
phirae exemplo terror incidit in Ecclcsiam : ct alii non
audebant sc conjungcrc illis. Hic sudaria ct scmicinclia
iiccipicbant et sanabantur; et postea venicbanl nl confi-
terentur pcccata sua. Ex eo quod insilirct ostenditur dic-
monum magna quicdam vis, cum conlra infidclcs agunl.
Et cur non dixit spiritus malus : « Quis est Jcsus?» sed inu-
tilia verba protulit ? Timebat ne ipsc pocnas daret. Scie-
bat cnim bujus nominis virlutc concessum sibi fuissc ut
illusores illos vilciscerctnr. Cur aulem miseri iUi non
dixerunt ei, «Credimus?» Timcbant Paulum; quamvis
ninlto clariores iuturi erant, si Jesum Domlnum agnovis-
sent. Et alioquin id quod Phibppis conligit, illos emcn-
davit. Tu vero mihi considera quain modcstus hoc loco
sit scriptor, et quomodo historiam sohim scribat, ncc
fjucmpiam accuset. Hoc Apostolos mirabilcs rcddcbat , et
cujus essent fihi dicit, et nomen ct numerum , dans iis
qui tunc erant , ccrtum inrrationis snae indicium. Cur
autcm circuibant ilfi? Lucri causa , non ut verbum an-
nuntiarcnt : quomode cnim?Bcne aulcm currcbnnt pos-
tca,praidicanlcs pcr ca qux patiebantur. Quarc lioc dc-
clarans ait. «Et nolum factum est omnibus tam Juda^is,
» quam gentifibus, qui habitabant Ephesi. » Nonne, quaiso,
hoc etiam cos, qui duriorcs erant , convertere dcbuit? sed
non convertit; ncc mireris. Mahlioe cnim nihil cst quod v
persuadcat. Age vero , hoc exorcistarum opus vidcamus
quantre sit nequitinc. Curautem hoc sub Christo non con-
tigerit , altcrius , non prncscntis temporis est disquircre.
Caeterum id jam pulchre et utihter accidit. Vidctur cnim
iUos irridendi causa hoc fccissc : idcoquc plectuntur; ita
ut posthac nemo auderct temciehoc nomcn proferrc. Hoc
fidefium inultos ad confessionem dcduxit, hoc et timorem
ipsis incussit, maximuinquc hoc argumcnlum fuit Deuin
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 467/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLI. ^Gl
omnia nosse. Priiis qriam a uaimonibas redarguerenlur, se
ipsos accusabant, timentes ne eadem patcrentur; ct jure
quidem. Quando enim adjutores da^mones , accusatores
illorum erant, non auxiliatores, qualis spes supererat, nisi
confessio per opera ? \ ide quanta brcYi postea mala eve-
niant post tot facla signa. Talis quippe est humana natura :
statim beneficiorum obliviscitur. Annon meministis, id-
ipsum etiam nostris temporibus accidisse ? Dic enim mihi.
Nonue, anno supcrlore. concussit Dcus civitatem totam?
Quid vero ? Nonne omnes ad baplismum accedebant?
Nonne scortatorcs , nioUcs et corrupti homlnes, rellclis
domibus ct habitaculis , conversi et pii elfecti sunt? Lbi
autem tres dies transierunt, rursus ad pri^tlnam reversi
sunt nequltiam. Lnde hoc contingit? Ex iii;navia multa.
Ecquid mirum , si ubi res transierunt, quando imaginibus
perpetuo mancntibus hoc ipsum cvenit? Quae in Sodomis,
dic mihi, nonne perpetuo manent? Quid ergo ? An vicini
propterea mclioresfactisunt? Mlnime. Quld et fihus Noe?
nonne talis crat? Nonne tantam sub oculis habens sohtu-
dinem , mahis tamen erat ? jNe miremur ergo si his ita
gestis non crediderunt,quando ipsa fidcs ilhs scepe in con-
trarium ct in nequltiam vcrlilur; ut quando daemoniacum
esse dicebant Dei Flhum. Annon videlis hoc nunc etlam
fleri, et multos homlncs serpcntibus similes , incrcdulos et
ingratos, qui, instar vij)erarum, cum bencficla acclplunt,
beneficiis infesti sunt? HaL'C a nobis dicta sunt , ul ne quis
mirelur, quod tot editis signis non omnes conversi sint.
III. Noslris qulppe temporibus , acciderunt ea , quae
beatum Babylam speclant, quae Jerosolymls gesta sunt
quac in dcstractione templorum , neque tamen omnes con-
versi sunt. Quld opus cst vetera reccnserc ? Dixi vobis
quid anno proximo acciderit, et nemo attcndit ; sed rursus
paulatim delluxcrunt ct collapsi sunt. Stat sempcr coelum
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 468/539
S. JO. <:ililY'80ST©MI ARCHIEPISCOPI C. P.
claniaiis sc domlniiin habere , et hoc universum esse cu-
ji^am opificis : demundo loquor. Et dicunt quidam nan
ita esse. Qute circa Thcodorum anno proximo gesta sunt,
quem non obstuperecerunt : et tamen nihll amplius fac-
tttfti est; sed ad tenipus pli eflccti , co reversi sunt unde
pictatem inieranl. Hoc ctiam Uebrneis tunc contigit. Idco
diccbat Propheta : « Cum occiderct c os qnoerebant eum
KCt reverlebantur , et diliculo veniebant ad Deum *. »
Ecquid oportet gcneralia illa proierre ? Quot in morbos
inciderunt ? Quot surgentes polliciti sunt se luores in
mellus mutaturos, et tamen ildem ipsi manscrunt ? Hoc
maxime osiendlt nobis naturalem nosiram arbllrii liberta-
tem,repentinanempemutatio. Namsinaluraliamalaessent,
libertas non esset; quae enimex natura et nccessitate fiunt,
mutarenonpossumus. Alquimutamur, inquies. Annon vide-
mu-s intcrdumeos, qui a natura habent ut videant,prae
raetu excaecatos;^ Quonlam illud naturcecst ut reprimalur,
cum natura aUera advenit : ita secundum naturam nos-
trani est, ut perlerrlti non vldeamus. Secundum naturam
item est, ut majore advenienie metu altermetus recedat.
Quld igltur, inqules, si temperanlia sccundum naturam
sit, et metus invalescens ilhun ejlciat ? Quid Igitur si os-
tendero ne quidem tunc quosdam esse tcmperantes, sed
in metu etiam petulantes esse ? Annon hoc naiurale est ?
An vctera dlcam ? An nova ? Quot in ipso tlmore manse-
mnt ridcntes , et nihil tale passi sunt ? Dic,quaeso , Pha-
rao nonne siatlm mutatus est, et ad pristinam recurrlt
nequliiam ? Hocautem locod.emoniacis,quamvis ipsi non
ignorarent, dlxerunt simphciter : « Pcr Jesum adjuramus
»vos,quem
praedicat Paulus. » Perea enlm, quae respon-
dent, ipsos sclre probalur. Jesum vero dicunt IUi simpli-
ciler, cum oportuissct diccre : Servatorem mundi,qui
« Psal. Lx\wi,38.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 469/539
IN ACTA AWSTOlORtTM. WOM. 'XLI. 4^3
resurrexlt. Sed nolwerwnt confiteri gloriam ejus. Ideore-
darguit illos da?mon in&iKens rn eos , dicensque : « Jesum
»novi , et Pauluni scio ; » ac si diceret : « Vos non credi-
tis, » sed ilio abutentes nomine hoc dicitls. Igltur descr-
ium templum est, expugnatu facilia arma. Itaqus non
estis |:raecones, inqult, sed meiestis. Magnus furor daemo-
nis. Potuissent haec Apostoli facere; sed interim non fa-
ciebant. JNam qui iinperabant illis qui talia in ipsos ope-
rabantnr , multo magls ipsis imperassent. Vide quomodo
illorum mansuebudo monstratur. Quiailli
qui pellebanlurtalia faciebant, daemones vei^o quibus seryiebant contrarla.
a Jesum, inqult, novi : » ergo orubescite vos qui illuni
ignorf«tis. « Et Paulum scio. o Et hoc bene; noverat
enim Dei esse praeconem. Deinde insllit in eos, etvestes di-
kcerat ; ac si per ojjera diceret illis : « Ne putetls me idco
id facere quod illos contemnam. » Magnus tlmor daemo-
nis. Et curnon sine verbis istls vestes eorum dlscidit? Ita
et furorem implevit , et errorem repressit. Timebat, ut
dixi, inaccessam potestatem : et non tantum potuisset, si
hocihon dixlsset. Vide ubique daemones gratiores, quam
Judaeos, nec audentes contradlcere , vel accusare Apos-
tolos , neque Chrlstum. Illlc dlcunt : « Scimus te quis
» &is , » et, « Cur venistl huc ante tempus torquere nos * ? »
etrursum , « Sclo te quis sis , Fillus Dei; » hic vero , « Hi
wkoxnines, servi Dei excelsi sunt ^ ; » et rnrsum , « Jesum
»Bovi, et Paulum sclo. » Multum enimformldabant ettre-
mebant sanctos illos. Forte quls vestnim audiens cupit
hanc habere potestatem , ut ne ausint quidem daemones
adversu^s illum respicere, et sanctos illos ea de causti bea-
tos praedicat, quia tantam habuerepotestatem. Sed audiat
Chrlstum dicentem : « NoHte gaudere qula daemonla vobls
«subjlciuntur ^; quia sciebat omnes homines ob vanam
» Mallh. viM, 29. — a Acl, XVI, 17. — » Luc. x, ao.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 470/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 471/539
IN ACTA APOSTOLORUM. UOM. XLI. 4^'^
peccalis autem dupllcla mala evcnliint : iinum, quod
ofTendamus; alterum, quod deterlores evadamus. Alten-
dite dictis. Non in hoc lantum loedlmur a peccato, quod
peccemus; sed et in alio,quod anima liabitum admiltat
;
sicut et in corpore : clariusenim erit indc sumptum exem-
pium. Quemadmodum enim febricitans non in hoc sohnn
Iitdilur quod infirmetur, sed etiam quod post morbum sit
infirmlor, ellamsi ex diuturno morbo in bonam valetudi-
nemredtat ; sic et de peccato dlccndum, hcet
sanemur,adhuc iamen egemus forlitudine. ^ ide namque mihi
quempiam,qui contumelia afTecerlt , nec poenas dederli,
Non idco solumlacrymari oportet, quod contumelIa3 prenas
non dederit ; sed etiam aUa de causa lugendum. Quarc ?
Quia impudentior eflectus est animus. Singulorum cjiim
peccatorum, postquam delictum pcractum est et ccssavif,
virus quoddam in anima inscritur. Non audis quosdam di-
centos, post quam a morbo ^pcreati sunt : « Non ultra
ausim aquam bibere , » licet sani sint. Sed morbus in hoc
etiam kcsit : et ilH quidcm mala passi, gratias agunt ; nos
aulem dumbcnc hal)emus, Deum blasphemamus, et .Tgrc
ferimus. Pkn^es cnim iiivenlas in sanilatc ac divilils hoc
agentes, quam In paupertale et indrmltate. Inslat enim
<laemon quasi carnirex ardens minas intcnlans, slcut qui-
dam pasdagogus lorum erlgens , et nusquam deflcctere si-
iiens. Quod si qui ne ila quiden saplant , non dant illi
poeuas. Non parum autem hoc est. Ut enim stulti, ut fu-
riosi, ut pueri non dant pa^nas, sic neque hi. Eorum enim,
quae inscienler acta sunt, nemo tam crudelis est nt pcenas
repelal. Certe poccanles deterius alR^ctl sumus qunm da^-
moniaci : scd non spumamus, nec pupiilas distcr {ue.nus
Telmanus : ullnam lioc in corporepalcrcmur nonin anima.
Vis libi ostenJam animam spuhianlem , impriram, el dis-
tortos oculos mcntis? Cogila iratos ct furorc ebrios, qua
LXXXI, 3o
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 472/539
466 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
spuma non immundlora prorerunt verba ? profeclo quasl
fcetldam sputum emltlunt. Et slcut Ilii nullum ex praesen-
tibus noruut, slc neque bi. Oblenebrala enlm illorum
mente et dislortls ocuiis, non amicum, non inimicum, non
venerabilem , non dcsplclendum ; sed omnes uno intultu
cernunt. Non vidcs hos trcmerc sicut illos. Sed non ca-
dunt in tcrram? ^ erum anima eorum liumi jacet; et cadit
palpltans. Si enlm rccla slaret, non paleretur illa qunc pa-
titur. Annon vidcntur libi abjcctac esse aniiiKe, qucC vigi-
lantiam suam perdlderlnt, ea quai iili dicunt ct faciunt
animo ebrii ? Est et aliud iuroris genus lioc gravius. Quod-
nam illud? Quando ncque iram icmilti sustinent ; sed
apud se alunt,
qvij^si domestlcum carnificem ulciscendi se
cuplditatcm. Ilios cnim prlmos liaec cupiditas hic pcrdit,
ut futura praetercam. iNam quantum putas esse tormcn-
tumliominis anlmo pcrculsl, singulis dicbus medltantis
quo pacto inimicum ulciscaiur ? Primo se Ipsum punit,
et inflatum plcctlt , contra se Ipsum pugnans et inccnsus.
Neccsse enlm est igncm semper In te ardere : et fcbrlm
tantum intendens , non sinis decrescere,putasque te iiii
malum infcrrc. Ipsc vcro tc ipsum tabcfacis , flammam
seinper vigentcm gcstans , ncc sinens anlmam qulcscere ;
sed efTeratus semper in perturbatione et tempcstatc meu-tem rctlnens.
V. Quid hoc furore deterlus , sempcr ita dolere , inflari,
ardere? Talcs enim sunt vindlctam meditantium animae.
Ubi viderint eum, quem ulciscl cupiunt , statim concitan-
tur ; si vocem audierint, decidunt, tremunt. Si in iecto
decumbant, mille sibi depingunt ultionis genera, suspen-
dentes , torquentes inimicum illum. Ad haec sl ilium cla-
rum et conspicuum viderint; papae quantum supplicium!
Dimitte iili peccatum , teque a tormeiirto exime. Cur sem-
per cruciatus perseveras , ut illum semcl ulciscaris et pu-
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 473/539
ly ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XLI. /^Gy
nias? Qiild paras tlbi hecticum morbiim? Ciir aiilmum
tuQm llberari volentem dellnes? Xe usque ad yesperam
maneatS inquitPaalus. Sicut enlm tabes quaedam el tinea,
sic mentis nostras radicem rodit. Cur feram Includls In
visceribus tuIs?MelIus esset serpentemet viperam incorde
esse, quam iram et ulciscendi cupiditalem. Nam illa rep-
tiba statim a nobis absccderent : haec autem sempcr ma-
net, semper dentibus lanlat, virus immittit, molestarum
cogitatlonum exercltum produclt. At hcec faclo, inquies,
ne me rldeat, ne contemnat. Miser homo et acrumnose,
non vis aconservo irrlderl; sed odlo haberi a Domlnotuo?
Non aIs dcsplcl a conservo; sed Domlnum dcsplcls? Des-
pici ab illo non paterls , Deumque putas non indlgnari
quod ipsum derideas , quod ipsum spernas , dum non vis
ipsi obtemperarc ? Qnod autem ille non te deridebit hinc
mauirestum est. Si ergo te ulciscarls, hlnc magnus risus,
magnus conlemptus , uam pusillanimltatls est opus. Si
vero dimlscrls , magnum miraculum : magnanlmltatis hoc
opus est. At ille, inquies , Id Ignorat. Sciat Deus, ut ma-
jorem habeas mercedem. In fopuus date , inquit, iis, a
quibusnihll acciperesperatls^ Sic beneficia praestemus iis
qui non sentiunt se beneficiis afijci , ut ne vel laudem vel
ahquid aliud nobls rependentes, mercedem nobls minuant.
Cum enim nihil ab homlnibus accipimus , tunc majora a
Deo accipiemus. Quid autem risu dignlus, quid frlgidlus
anima quae semper irascltur, et se vult ulclsci ? Muhebre ac
puerile propositum est. Nam ut illa contra inanimata etlam
irascltur, et si pavimentum non percutlat , non remittit
iram ; ita et hi eos qul se afllixerunt ulcisci volunt , ero-o
et ipsi rlsu digni : nam irae subjectum esse, puerilis est
animi; irae imperare, strenui vlrl est. Ergo non nos irride-
mur si phllosophi simus , sed illi. Non est illud contempti-.
.' Ephes. 1», a6, — • I»uc. xiv, »4*
3o*
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 474/539
468 S. JO. CimVSOSTOMI arciiiepiscopi c. p.
Inlluin homimmi , a passione non vinci : contcmpliljiiium
liominum est extcioruin risum limcre; ita ut ideo cxtolla-
ris , animi inorbo subjiciaris, Deuin ofTendas, et tc ulcis-
caris. Ilasc vere sunt risu digna. Ila^cergo fugiamus. Dicat so,
<juinos sexccntis impclivlt malls, nihilpassumcssemali. Di-
cal se, si in nos iterum debacchetur, nihllcssc passurum. .\oii
iiliter noslram pnedicarct virtutem : non aHa rjuicreret
Terl>a , si nos laudarc vellct, quam h.cc, qua) ut nos mor-
^^eal, profert. Utinam omnes ha)c de me dicerent : « Fri-
gidus homo et miser est : omnes ipsi contumcham infe-
runt, ctipsc fcrt ; omnes inslliunl, ct illc non se ulciscilur.
Utinam addcrcnt : a Ncque si vclit, potest, » ut mihl laus
esset a Deo, ct non ab homlnibus. Dicat quod ob limidi-
laiem non nos ulciscimur. Nihil hoc nobisnocct, quando
Deus sclt : scd thesaurum nostrum in majori ponlt custo-
^ia. Si illos spcctcmus, ab omnibus excldemus. Ne vidca-
nius quld dlcant , sed quid nos dcceat. At illi, ne mc quis
irrideat , inquiunt, ne quldam gloricntur. O stuUitlaml
Tnemo qui me la^serit me irrislt , Inqulunt; idest, ullus
5um ilhmi. Atqul hac dc causa irrldcndus es, quia ipsum
idlus es. Lndcnam h.TC verba inducta sunt, turpia ct per-
nlciosa, quic vitam nostram et rcmpublicam subvcrtunt?
Nonne quia Deo advcrsantia loquimur ? Quod enim Deo
reddit OGqnalcm, nenipc non se ulciscl , id tu risum rcpu-
las esse. Nonne ideo rlsu digni sumus , et apud nos ipsos
€t apud gentilcs ,quod ila contra Deum loquamur? Volo
quidpiam enarrare apud vctcres gestum , non circa iram,
5>ed circa pccuniam. Erat cuidam pracdinm , occultum
fhcsaurum habcns, inscio domino, quod ille vcndidit. Em-p\or vero cum foderel utplaiitaret, et curaret, deposituin
tlnesaurum invenit. Quod cum didicisset is,qui vcndidc-
rat^ venlens cmptorem cogcbat ut thesaurum reddcret
idiccns se prajdlum vendidissc, non thesaurum. IUe conlra
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 475/539
IN ACTA APOSTOLORUM. ROM. XLI. 4^^
rcpellebat cum tlicens se praedlum cum thesauro emisse,
ct sc hoc nihil curare. Res in litem inter ambos versa esf ;:
illo recldi sibi volente; alteroque negante.Incldcntes aii-
teni in homincm quempiam litlgabant; dcindeque Interro^
garunt Illum cul deberet thesaurus adjudlcarl. Ille vero
non scntcnliam tulit : dlxltque se litem soluturum esse,
quod Ipse dominus esset. Et illis annuentibus accepto the-
sauro, Innumera deinde mala passus est : et rc dldicit*
jure illos ab hoc abstinuisse. Hoc et clrca iram fieri opor-
tet , ut et nos contendamus non esse sumendam ultioncm^
ct qul laeserunt contendant oportere se poenas dare. Sed
ibrsan haec rldlcula vidcantur. Quando enim haec Insania
admodum occupat,qul modeste agunt Irrldentur, et Inter
insanicntcs multos, qui non insanlt , vldetur Insanire-
Quamobrcm obsecro, feramus, nosque contineamus, uf
posslmus hoc pernlcloso morbo llberi , regnum cceloruni
assequi,gratla et miserationlbus unigenltl Filii , cum qucp
Patri et Spiritui sancto glorla, Imperlum, honor, nuoc-
ct semper, et in saecula saeculorum. Amen.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 476/539
470 S. JO. CHRYSOStOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
»'%A^W«-%M^VV\>W»\VV\V\VVV\\\V\\W.'\\\V\fc\'VWV\\V%VVVN\VW\^X-V\W\\VtV«vV%'W.\* VV\W
KOMILTA XLII.
CAPUT XIX.
His autem explelis, proposuit Paulus in Spiritu, Iransita
Macedonia et Acbaia ire Jerosolymam , dicens : Pos-
quam fuero ibi, oportet me et Romam vidcre. Mitleus
autem in Macedoniam duos ex minislrantibus sibi Ti-
molbeum et Erastum; ipse remansit ad tempus in Asia.
Facla est autem illo tempore turbatio non minima de
via*. »
I. Salis moratus in illa civitate , vult iterum alio mi-
grarc : ideo mittit Timolbeum et Erastum in Macedoniam :
ipse vero manet Epbesi. Quomodo autem initio volens in
Syriam abire , in ]\Iaccdoniam revertitur? Lt ostendat se
non omnia cx propria virtute facere. Jam propbetat di-
cens : « Oportet me Romam videre. » Hoc vero fortasse di-
cit ut consoletur eos, ut qui non mancat quidem, sedrursus
vicinuseorum
futurus sit, et prophelia Discipulorum ani-
nios excitat. Hinc mibi videtur Ephesi Corintbiis scribere
ac dicere: « Nolo vos ignorare de tribuLatione nostra, quae
j)facta est in Asia^. » Quia enim promiserat se Corinlbum
esse venturum, quod moras traxerit sese purgat, et tenta-
tionem memorat, quae Demetrium spectant enarrans. Hunc
enim subindicat cum dicit turbationem non minimam de
via. Rursus pericubim,* rursus turbatio. Yides-ne quam sit
conspicuus ? Facta sunt signa dupbcia. IIH vero c*ontradi-
cebant. Sic per omnia res contexuntur. « Demetrius enim
» Acl. XIX, 2i-a3. — ' 2 Gor. i, 8.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 477/539
IN ACTA APOSTOLORLM. HOM. XLII. 4^1
»qiiidam nomine, argcntariiis , faciens aedes argenteas
))Dianae, praestabat artificibus non modicum quacstum,
))quos convocans, et eos qui hujusmodi crant opifices ,
)) dixit : Viri, scitis quia ex hoc artificio est nobis qucestus.
))Et videtis ct auditis,quia non sokim Ephesi, sed etiam
)) fere totius Asiae, Paulus hic suadens, avertit turbam mul-
))tam dicens : Non sunt dii, qui m:\nibus humanis fiunt.
)) Non soUmi autem ha^c periclitabitur nobis pars, ne in
)) confutalionem veniat, sed et ne magnoe der-e Dianre lem-
))pkim pro nihilo reputetur : destrueturque majestas ejiis,
))quam tota Asia ct orbis coiit\ Faciens, inquit, aedes ar-
)) genteas Dianre. )> Et quomodo possunt aedes argenteoe
fieri? Forte quasi ciboria parva. IMagnus enim ipsi honor
erat Ephesi. Lbi illorum incenso templo ita dohiere, ut ne
nomen quidom ejus, qui succenderat, proferri juberent.
\ ide iibique idololatriam a pecuniis constare. Et illi prop-
terpecunias, et hic propter pecunias : non quasi religione
perichtantc, sed quasi quipstu maleriam non habente. Et
perpende viri mahgnitatem. Opulentus ihe erat : et hinc
ilh iion tantum damnum futurum erat; ihis vero , utpote
pauperibus mullam,qiii diurno quaestu victum pararent.
Atlamen hi nihil dicunt; sed ille tantum. Illos vero artis
socios tumult s consortes assumit. Deinde etiam pericu-
lum exaggeravit dicens r « Haec periclitatur nobis pars, ne
» in confutationem incidat. )) Hoc enim fere significat. Ab
hac arte in famem delabi periclitamur. Etsi poterant dicta
illa ipsos ad piam religionem adducere. Sed miseri ac viles
cum essent, insurgunt magis, nec cogitant si hic homo ta-
lia possit, ut omnes convertat, et dii periclitentur, quan-tus est illius Deus? multo magis ipse nobis illa dabit pro
quibiis tiraemus; jsm praeoccupaverat illorum animos di-
cens : « Non sunt dii qui manibus humanis fiuot. » Vide pro
' Act» 3HX, a4-a7'
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 478/539
47* S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
/
qiia re Infllgncnliir gentilcs; qula dlxcrat : « Qni ab liomi-
snlbns facti sunt, non sunt dil. «Iblque in artem scrmo-
ncni converlit. Delndc quod maxlme in angorem conjicerc
polcrat, dicIt,«INon sohnn ha?c pars pcrlcb*tatur ; » id est,
allorum noLis nulla cura cst; sed qnod magnai dcnc Diana&
tcniplum deslrui perlclltctur. Dclnde nc vidcalur lucri
causa haec dlccre, vlde quld addat,(( Quam orbls colll. »
Mdes-nc quomodo majorcm oslendat IlauII vhtutcm
omncs acrumnosos et mlscros illos ostendcns, si homopul-
sus ct tentorlorum artifex talia possct. \idc lcslimonia de
Aposlolis ab ipsls inimlcis reddita. Illic quldcm dlcebant.
« EcccimpletlsJerusalemdoclrlna vcslra';»hlc, ((Futurum
))est ut dcslruatur Dianacmajcstas. «Tunc audlebant;« Qui
» subvcrterunl orbcm tcrrarum, hlc adsunt;» nunc, aPcricII-
)) latur nobls hrcc pars In confutalloncm vcnlrc. » SIc Judaei
de Cliristo dlcebant : « \ Idcte quod mundus post Ipsum
» vadat ; )> et , « Venlent Romani et tollent nostram civila-
wtem^. lils aulem audllls, rcplcti sunt furorc. » Lndc furor
illcPQuando dc Dlana audlerunt, quandodc lucri jactura»
Talls enlm forcnsium mos est, levi de causa abripi et ac-
cendi. Idclrco cum examine omnla sunt agcnda. Vide au-
tem quam despiciendi essent; qui ab omnlbus cominovc-
rentur. « llls auditls replctl sunt ira,ct cxclamavcrunt:
jMagna Diana Ephcsiorum. Et Iniplcta est civitas co.ifu-
» slone , ct Impelum feccrunt uno anlmo in theatrum.
j)Rapto autem Gaio et Aiistarcho Maccdonibus Pauli comi-
Dtlbus, traxerunt illos^ »
II. Sinc causa rursus invadunt, sicut Jasonom Judoei,
et ublque sunt parati : ita nunam vel gloriac vel famac ra-
iionem habebant. «Paulo autem volcnle Inlrare in populum,
Diion permlserunt Dlscipuli. Quldam autcm de Asiiu prin-
»cipibus, qui eraut ejus amici, miscrunt ad eum roj^antes
* Acl. xTii, 6. — • Joan. xi, 19, e', xii, ^S. — ^ Acl. ii\, 28, 2(j,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 479/539
m ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XLII. 4^3
»nc sc (larct in ihcatruni*. »Rogant qnia incondita tnrba
erat, quac cacco impelu oninia audebat. Et Paulus obtem-
pera!. Neque enim erat vanae glorlae cupidus, vel ambitio-
sus. Alii itaque ab'ud clamabant. Erat quippe incompositus
ca^ius. Talis cst turba populi ; tcmere sequilur, sicut ignis
in stipnlam incidens. Plerique autcm nesciebant cur con-
venisscnt. «Dc turba autem delraxerunt Alexandrum, pro-
«pellcntibus cum Judaeis^. » Propellebant Juda?i ex diviua
disptnsatione, ut nihil posscnt ultra contradiccrc. Hic
propeliitur, loqnltiu'; et quid dlcat audl. « Alexander autem» mann silcntio postulato, volebatreddere rationem populo.
)>Quem ut cognovcrunt Judaeum esse, vox facta est una
Momnium, quasi ad duashoras clamantium : Magna Diana
»Ephcsiorum\ «Puerllls vere mens, quasi timentes ne ex-
tingucretur cultus corum, frcquentcr clamabant. Ad duos
annos ilHc sedlt, et vlde quot adhnc gentiles. « Cum autem
» sedasset scriba turbas, dixit ; Viri Epliesli. Qnis est ho-
«minum qni nesciat Ephcsiorum civitatem magnae Dianae
» essc .\cocoram ct Diopetis* ?» Hoc furorem illorum extin-
xit; et de Diopcte loquitur, quasi non sii res manifesta.
Aliud sacrum ila vocabatur Diopctes : nempe idohnn
Dianaj Diopetcs vocabant, quod ex Jove tesla illa delapsa
cssct, nec ab hominc facta fulsset. Vcl allud idolum apudillos slc vocabatur. « Cum ergo his contradici non possit,
» oporlet vos sedalos esse, et nihil temere agere. Addnxistis
» enim viros hos neque sacrilegos, nequc blasphemantes
» deam vcstram^ » Atqui totuni mendacium est. Ista autem
ad popuhmi compesccndum dixlt. « Quod si Demetrius, et
»qui cum co sunt artifices habent adversus aliquem cau-
» sam, convcntus forcnses aguntur, et proconsules sunt,
«accuscnt inviccm. Si quid autem de aliis rcbus quaeritis,
* Arl. XIX, 3o, :^i. — a Ihid. 55. — ' IbiJ. 34- — * HjiJ- '"^^- —* Ibid. 56, 07.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 480/539
4y4 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
»in legitimo conveiitu solvetnr. Nam et pcriclitamur argui
» seditionis hodiernie, cum nulla sit causa, unde possimus
» reddere rationem hujus tumiiltus. Et his dictis ccetum sol-
»vit*. «Legitimura conventum dicit. Namsecundum legcm
tres conventus fiebant singulis mensibus : hic vero conven-
lus illcgilimus crat. Deinde lcrruit illosdicens : « Pericuhira
»cst ne accusemur seditionis. » Sed superius dicta repeta-
mus. «His completis, inquit, proposuit Paulus in Spiritu,
»transita Macedonia et Achaia, ire Jcrosolymam. » Non
jam humana ratione agit, snd Spirllu, quo transire dccre-
vit. Id enim sibi vult illud, «Proposuit, » ct hic est dictorum
sensus. Cur autera mittat Timolheura et Erastum non
dicit. Yidetur autem milii eliam de hoc dici,«In Spiritu.
»Proptcr quod non suslinentcs amohus, placuit nobis rc-
»manere Athenis soHs^ »Et vide, duos ex ministris suis
misit, ut et advcntum suum annuntiarent, et promptiores
illos redderet. Maxirae in Asia versatur : et merito. Illic
enim erat magnus philosophorum ca^tus. Et vcniens, rur-
sus illos alloquebatur : magna quippe ilHc erat superstitio.
« Demetrius enim quidam, inquit, argentarius, collcctis
»istius arlis opificibus dixit: Viri, scitis et vidctis et audi-
» lis; » ita manirestum ilhid erat : «Quod hic Paulussuadens
»subvcrtit multam turbam; » itaque non violenter, si sua-
sit. Ita persuadcnda civitas est. Deinde adducit id quod
illos mordebat : «Quod non sunt dii qui manibus humanis
»fiunt. » Quid est hoc ? Subvertit, inquit, artem nostrara.
Ne vero cogitarent et dicerent, quod soUis homo talia pos-
sit : et quod si tantum possit, ilH obsequi oporteal, addi-
dit : « Quam tota Asia et orbis coHt. » Vocem suam puta-
bant divino Spiritui obruluram, cum Groeci pueri essent.
Ex hoc, inquit , opificio lucramur. Etsi ex hoc opificio
vobis lucrum sit, quomodo homo viHs suadere poluit?
» Act. XIX, 38, 4o. — » i Thess. ni, i.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 481/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLII. 4^5
Quomodo tantoe consuetadini praevalnit? Quid fecit? quid
dixit ? Non cst Pauli, non est viri. Et hoc sufficit dixisse:
« Non suntdii. » Si ergo ita facile deprehenditur impia reU-
gio, jam olim damnatam oporlehat; si vero sohda sit, non
tamc ito tolh potest. Non modo autem, inquit, hoc pericH-
tatur nohis; ut vero quid majus dixerat hoc suhdidit. «His
» audklis repleti furore clamahant : Magna Diana Ephesio-
»rum. » In singuhs enim civitatibus dii proprii erant. Ac
sicailecti
erant, quasi voce sua cultumejus restituerent,
et quae facta erant dissolvcrent.
III. Vide inconditam turham. « Paulo autem, inquit,
» volente intrare in populum, non permiserunt Discipuli. d
Paulus ii^itur in";redi volebat concionandi causa. Persecu-
tiones enim ad doctrinam captahat. Sed DiscipuH non
permiltebant. Perpende quanta erga ipsuni semper provi-
denlia utantur. Et ah initio ipsum eduxerunt, ne letalem
acciperct pLigam : quanquam audicrant quod oporteret
ipsum Romam videre; attamcn prohihcnt : non sine pro-
videntia autem praenuntiavit, ne de re gesta turharentur.
Ita nolebant illimi aliquid pati. «Et quidamprincipumAsiae,
» inquit, rogabant illum ne intraret in theatrum. » Promptum
ejus animum videntes ohsecrahant; adeo illum fideles
omnesamabant. Etcur, inquies, Alexander voluit rationem
reddere? Num et ipse accusahatur? Ut inventa opportu-
nitate totum subverteret, et populi furorem extingueret.
Vidisti-ne furorem tumultuosum ? Bene ct increpantis more
scriba :«Quis est, inquit, qui nesciat Ephesiorum civita-
»tem?»Sic dicit, de quo timebant, ac si diceret : «Nonne
colitis illam ?» Neque dixit, « Quis est qui non noverit Dia-
nam ; » sed « Civitatem nostram , » illos compescens. « Cum
)» ergo his contradici nonpossit, oportetvossedatosesse. » De
his redarguit, ac si diceret : * Qiiid ergo qnaeritis, quasihaec
incerta esscnt?»Palam est contumeKam in deam iU»m
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 482/539
4y^ ?. JO. CIIRYSOSTO.MI ARCIIIEPISCOPI C. P.
transire. Religionls oblcnlu, lucnini suum firmarc vole-
banl. Drindc lcnitcr pcrstringit cos; ostcndcns illos ahsque
ralionc convcnisse. «Et nlhil, inqult, tcmcrc agerc. »0s-lcndens eos pclulantcr cglsse, hoc dlxlt : «Quod si Demc-
» trius et qui cum eo sunt, hahcnt advcrsus allquom cau-
» sam, proconsulcs sunt. »Hac dc re culpat, oslendcns non
oporlcrc, privalorum crimlnum causa, communom fieri
convcntum. «Nam pcrlculum est, inqult, nc accuscmiir.
Hjk: rc illos in anguslias conjlclt. C^um nulla slt causa,
inqult, de qua posslmus hujus tumullus rallonem rcdderc.
Vidc quam prudcntcr vcl Inridelcs ratloncm reddant, et
quam sapicntcr. Sic furorcm extinxlt. Ut enim facile ac-
cenditur, pcrlndc facllc oxtingultur. « Et his dictis coetum
» solvlt. » Vides-nc Dcum tentatloncs pcrmittcre, ac per 11-
las Discipulos cxcitare ct viglles reddcrc, ac fcrvcntlores
cflicere? Ne crgo concidamus in tentatlonlhus. Ipse nam-
quc cxltum dahit, ut possimus sustlncre. Nihll ila amicos
dc^lnclt ct conjungit utaerumna; nlhil Ita fidclium amlcos
constringit ct colllgat. Nihll nohis doctorihus opportunlus,
ut dicta nostra audlantur. Audltor cnim tranqullle agcns,
mollls cst ct ignavus, ct molcstc ferrc vldctur oratorem :
in asrumnls vcro et angustiis positus, in mullum audiendi
desidcrium incidit. Nam cum angllur aninuis, undique
consolationcm quicrlt; non minlniam autcm scrmo aflcrt
consolationem. Cur crgo, inqulcs, Judici, cum aniigercn-
tur, cx puslllanlmitatc non audlchant? Quia Judnci crant,
semper imhecillcs ct miseri. Alioquin vcro, magna ihi an-
gustia crat ; nohls autcm de mcdiocri cst scrmo. Vide
porro : expectahant illi Ilhcrarl a malls pra^scnlihus, ct in
graviora innumcra incidohant. Hoc autcm non Icvilcr ani-
mmn in ma^rorem trahlt. Krumnai nos ah hujus mundi
afllectu ahstrahunt : stalim vero morlem pclimus, ncc su-
inus corporis amalores ; quod est philosophiae pars maximat
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 483/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLII. ^77
non dedilum ncc addictum essc pr.xsenti vitce. Afilicta
anima non vult multis h^crerc; sed rccreatlonem tantum
quamdam ct quictem amat. Optat a pra?sentibus crlpi,
etianasi nihil aHud sit. 1 1 corpus dcfatigatum et in misc-
ria versans, non vult amarc, nec ventri servire, sed quics-
cere, et tranquille agerc. Sic ct anima innumeris maccrata
malis, ad quietem et tranquiUitatcmfestinat. IUa vcro, quai
in quiete agit, stupida est, turhatur, suhHmis fertur. Ilcec
veronihil ad
quodinhlet, nihil (luxum hahcns, lola con-
slringitur, ncc suhlimc sapit. lila fortior, h<TC pucrih*or
est. lila gravior, htcc lcvlor. Et sicut sl quid in profundam
aquam incidat, si levc slt fluctuat; slc ct animii in gaudium
mullmii incidens. Maxima vcro pcccata a multa voluptalc
nobis oriri viderc est. Et, sl placet, domos duas dcscriha-
mus ; alteram nuptlarum , altcram luctus. In utramque
mcntc ingrccliamur. Yidcamus utra sit mciior. Luctus
domus invenietur phllosophia plcna ; domus vero nuptia-
jHim turpltudlne. Yide namque; lurpia ililc vcrba sunt;
risus incondltus, gressus incomposltl, vestis et incessus
turpftudinc pleiuis,gestus insania et stultilia multo. lu
summa niliil Ihl, quam rlsus et dcrlsio. iSon de Ipsis
nuptiis dico, ahslt; sod dc iis, quce nuptlas comitantur.
Tunc natura dehacchatur, qui adsunt exhominibus bruta
fiunt, alil ut equl hinniunt; alii ut asini calcitrant; magna
dissolutio, magna confuslo : niliil slrcnuum, nihil genero-
sum. Multa istic dlaholl pompa, cymhala, tibiaj, cautica
fornlcationls et adulterii piena. At ubi luctus est non itcm.
Sed omiiia benc ordinata, magnum siicntium, magna quics,
magna dcmlssio; nlhil incompositum, iiilill inordinatum;
si quls loquatur, vcrba phliosopirKC piena fundlt : quodque
niirum cst, iilo tcmpore, non viri solum, sed etiam do-
mestici et muUcres phiiosophantur. Taiis enlm est luctus
natura. Et vidcjitur quidem lugeniem consolari, plurlma
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 484/539
478 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
autem dogmata proferunt philosopliiae plena. Preces statim
iitlnc sistat afllictio, mullique si.int qui afllictum consolan-
tur : et enumerationes mille fiunt corum qui simililer lu-
gent. Quid est enim hoino? Naturae noslrac perquisilio.
IV. Quid est ergo homo ? Vitae et viHtatis ejus accusa-
tio : commemoratio futurarum rerum et judicii. Lnusquis-
que autem recedit domum; qui a nuptiis, mccstus, quod
non rcs prospera sit; qui a luctu, remissus et quietus,
quia non similia passus est, et omni extincto ardore dis-
cessit. Sed quid? Vis carccres et thcalra conferamus ? Ille
namquae aerumnae, hic vokiplatis est locus. Age ergo vi-
deamus quae exutrisque conlingant. Illic philosopia multa.
IJhi enim mceror, ibi omnino philosophia. Qui anlea dives
crat, qui admodum inflatus; jam e vulgo quemvis se allo-
qui permittet, is, metu moeroreque igne vehcmentius in
apimam ejus incidente et duritiem emohiente , tunc hu-milis, tunc mcestus evadct , tunc saecularem mutalionem
sentiet, tunc fortis crit ad omnia. In theatro autem omnia
contraria sunt , risus, turpitudo, pompa diahohca , cfTu-
sio , insumptio temporis, impensa dierum inulihs , appa-
ratus ad ahsurdam concupiscentiam , aduUerii mcditatio,
scortationis gymnasium , intemperantiae schola , adhorta-
tio ad turpitudinem , risus occasio, fceditalis exemplum.
At non talis est carcer; sed iUic humilitas, exhortatio,
stimulus ad philosophiam , saecularium conlemptus : om-
nia conculcantur, omnia spernuntur, et metus quasi puero
psedagogus adest, ad dccora oinnia iUum instituens. Sed
si vis iterum eadem loca aUa ratione exploremus. VeUem
occurrcres viro ex theatro venicnli, et ahi cuipiam e car-
cere exeunti : videsque iUius animam fastidientem , tui>
batam, vere vinctam; hujus vero, quietam , solutam, li-
beram. lUe namque cx iheatro recedit, ocuhs captus
theatralium amore muUcrum , ferro durioribus vinculig
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 485/539
IN ACTA APOSTOLORUJH. HOM. XLII. ^J^
constrictus, idest, locis ipsis, verbis, gestibiis. Qui autem
e carcere exit, omnibus solutus , non jam se putat quid-
piam pati, sua cum alienis comparans; quoJ non vinctus
sit, id pro gratia habebit ; res humanas dcspiciet , divites
multos videns in calamilatibus, qui cum multa magnaque
possint , istic hgantur. Etiamsi quid injuste patialur, id
tolcrabit. Hujusce namque rei multa habet exempla
memoria repetet futurum judicium , et oxhorrcscet dum
illa loca respiciet. Sicut enim hic in carccre inchisus,
milis erga omnes est; sic et ihi ante judicium , ante futu-
ram illam diem , erga uxorem , erga fiUos , erga domesli-
co« , erunt mansuctiores. Sed a theatro non sic revertun-
tur ; sed vir injucundius videbit uxorem, durus erit erga
domesticos, erga fihos asper, efTerabilur adversus onnies.
Magna mala civilalibus theatro pariunt; magna, nec sci-
mus quanta. Si autem non fatigamini, examinemus illa
risus loca ; convivia dico : ubi parasiti et adulatores et
magnie dehcic-e ; et loca aha ubi claudi et mutili. IlUc
ebrietas , dehciae , efFusio ; hic vero contraria. Vide et in
corpore, quando pingue et vegetum est , tunc celerius in
morbum cadlt ; cum vero castigatum est, non item. Ut
autem id vobls clarlus expUcem;sit
corpus sanguine et
carnibus bene instruclum ac vigens : hoc vel ex levi cibo
poterit in febrim incidere, si c^idem in otio sit. Slt et
ahud, quod cum fame concertet et aerumnis; ilhid ab
aegriludine diiTicihus capitur et superatur. Sanguis hcet
sanus sit in nobis , ex redundantia saspe morbos peperit
si autem sit modicus, nec tamen sanus, facile curari po-
test. Sic et de anima dicendum , quae in otio et in deh-
ciis est, ad peccata prochvis fertur : nam arrogantiae vicina
est, vohiptati, vanae glorioe, invidice, insidiis, sycophan-
tiis. At non ea quae in aerumnis et frugahtate degit : haec
enim ab iis omnibus hberatur, En quam ampla est nostra
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 486/539
48o S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
civitas. Undc igllur nasciintur niala? Nonne a divltibus?
annon a gaudcntibusl* Quinam ad Iribunalia trahunt, qui-
nam facullates dilapidant , an miseri et abjecti , an illi
qui niultum inflantur et gaudent? Ab anima et cerumnis
versantc nou potest allquid mali oriri. IUius lucruin novit
Paulus , ideoque dicil : « Tribulalio palicnliain operatur,
»patientla probationem ,probalio vero spcm , spes autcm
»non confundit*. » Ne ergo concldamus in cTrumnls; sed
in omnibus gratlas agamus, ut mnltum lucrcmur ; ut
probati slmus apud Dcum, qul icrumnas permlttlt. Magnum
est afilictio bonum : et hoc a puerls nostrls dlsclmus; nam
sine castigatlone nihll utilc pucr didiccrit. Nos vcro ma-
gls quam iili aflllctlone opus habemus : nam si ifli , cum
animi motus sedati sunt, florent, multo magis nos, cum
maxime tot tantlsque dctlncamur : imo magls pcTdagogls
egcmus. Pucrorum enim pcccata non tanta sunt; nostra
vero peccata maxlma. Poedagogus noster est afllictio. Ne
itaque illam attrahamus, et priesentem forliter feramus,
quae scmpcr est innumerorum causa bonorum ; ut ct Dci
gratla fruamur, et bouis qune rcposita sunt iis qui dihgunt
illum; in Christo Jesu Domino nostro, cum quo Palri et
Spirilui sanclo, glorla, imperium , lionor, nunc ct sem-
per, et in saecula sicculorum. Aincn.
» [\om. V, 5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 487/539
IN ACTA APOSTOLORUM. IIOM. XLIII,
*\\V\\VW\,W''.V'VVX'* VWvW «WAAVXXVV^V^^VVWVW .\A VX^VWAVWVVW'
HOMILIA XLIIT.
CAPUT XX.
PostquamaiitemcessavIttumiiltiis,vocatIsPaulusDiscipnlis
iisqiie salutatis, profectusest ut iret in Macedoniam *.
I. Multa opus erat consolatlone post tantum tumultum.
Hoc ille curat, ct ut Discipulos consolctur migrat in Ma-
cedoniam, deinde in Gracciam. Et qnod multum illos con-
solatus sit audi. « Cum autem perambulasset partes illas,
» etexhorlatuS'fuisset eosmulto scrmone, vcnit in Gra^ciam.
» Et cum ibi fuissetmensibus tribus , cum essent illi structae
j> insidiae a Judasis navigaturo in Syriam , consilium iniit, ut
D revcrteretur per Macedoniam. Comitatus cst aulem eum3)usque in Asiam Sopater Bero^ensis, Thessalonicensium
Dvero Aristarchus et Secundus et Gaius Derbaeus et Ti-
Dmolheus ; Asiani vero Tychicus et Trophimus. Hi cum
» praecessissent, nosexpectarunt in Troade ^. » Rursus per-
secutionem patitur a Judreis, ct venit in Macedoniam.
Quomodo autem Timotheum Thessalonicensem dicit ?
Non hoc dicit; sed hi, inquit, praecesserunt in Troadem
Tiam iUi parantes. « Nos vero navigavimus post dies Azy-
» moruma Phillppis, et venimus ad eos Troadem in diebus
»quinque, ubi demorati sumus diebus septem '. » Namvidctur mihi illum dies festos transio;ere curavisse in mao--
nisurbibus. A Philippis navigat, ubiresilla circa carceremcontigerat. Tertia autem vice in Macedoniam venit , et
inultum testificatur de Philippensibus, ideoque iliic demo-
> Act. XX, 1. — 2 Ibid, a-5. — ' Ibid. 6.
LXXXI. 3l
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 488/539
482 _^ S. JO. CnHTSOSTOMI ABCHIEPISCOPI C. P.
^ r^^ ^^rffcfar. ' <^ /l/ia>iytem sabbatorum, cmu convenissemus ad
*>*.
• ' » frang(^(lu*n pa^nem , Paulus disputabat cum eis profcc-
fl
^ v-'*»luru^,* prdtraxitque sermonem usque in mediam noc-
vL >. ''btem *.,»'A icli^^quomodo oinnia post haberentur prcxdica-
Poiii^^ste tunc erat , et dies dominica ; ille vcroX0^ "^
acT noctisdimidiumsermonem protraxit, adoo Disci-
puloium salutem cupiebat, ut ne noctu quidcm tacerct;
imo tunc magis dissereret,quod quies tunc esset. Yide
quam multum dissereret, etiam post ipsumcoenae tempus.
Sed festum turbavit diabohis , nec tamen praevaluit ,
cumauditorem in somnum demersit et dejecit : quod ut conti-
gerit sic enarrat pergendo. « Erant autem lampades co-
»piosiiein coenaculo, ubi eramus congregati. Seden§ autem
»quiclam adolescens nomine Eutychus super fenestram,
» cum mergorctursomnogravi, disputantediuPaulo, ductus
»somno cecidit de tertio ccenaculo deorsum, et sublatus
»est mortuus. Cum descendissct Paukis , incubuit super
»eum, et complexus dixit : NoHte turbari , anima enim
»eiusin ipso est. Ascendens autem frangcnsque panem et
«gustans, satiscpie allocutus usque in lucem , sic profectus
»est. Adduxeruut autem puerum viventem, et consolati
»sunt non minime ^. » \ide, quaeso , theatrum ut erant
una coacti. Congrcgatis enim Discipuhs, inquit,
ctiamquesigiium perpcnde : in feneslra uamcjue sedebat, inquit, et
intempesta nocte. Tantum erat auditorum desiderium.
Erubescamus nos ,qui neque in die hoc facimus. Scd
Pauhis, inc[uies , tunc disserebat. Quid dicis ? Aunc quc-
que Paulusdisserit, imo vero neque tunc neque nunc Pau-
lus , sed Christus ; et nemo audit. Non fenestra nunc cst
non fames , non somnus interturbat ; et lamen non audi-
mus : non est angustia loci , non ahud quidpiam simile.
Quodque miruni est , etiamsi adolesccns csscl , iion crat
« Act. x\, 7. — ' Ibid. 8-i 2.
I
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 489/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLIII. 4^3
piger, et somno gravatus non discesslt, neqiie periciilum
formidavit , ne laberetur. Quod si dormitans deciderit
ne mircris, neque enim ex ignavia dormitabat, sed exna-
turae necessitate. Tu vero consideres velim illos tanto
stiidio motos fuisse, ut etlam in tertlo coenaculo essent
nondura enim erat ecclesia. « Nolite turbari , inquit, anima
» enim ejus in ipso est. » Non dixit : « Resurget , susci-
tabo enim illum ; » sed quid ? « Nolite turbari. » Vidc
quam sit a fastu alienus , quam ad consolandum pronus.
« Ascendens, inquit, et frangens panem et gustans. » Hoc
sermonem interpcllavit, nec laeslt. Vldes-ne coenoe frugall-
tatem ? « Et gustans , inquit , satisque allocutus usque ad
«lucem, sic profectus est. » Yides-ne quomodo pernocla-
rent ? Tales erant mensce , ut sobrii Discipuli ablrent, et
ad audlendum prompti. Quid nos a canibus dlflrerimusi*
Videte quantumsltdiscrimen. « Adduxerunt autempuerum
7)viventem, et consolati sunt non minlme. » Magnam accl-
>piunt consolationem , tum quia vivum acceperunt, tum
quia signum factum est. « Nos autem ascendentes navlm
«navigavimus In Asson, inde suscepturi Paulum. Sic enlm
» disposuerat ipse, per terram iter facturus. Cum autem con-
» venlssemus in Asson , assumpto eo venimus Mitylenem * .
Saepe Paulus a Disclpulis segregatur. Ecce namque jani
ille pedesiter facit, illl vero navi : quod levlus erat illls ce-
dlt, quod molestius ipse assumit. Pedes ibat, tum ut multa
dispensaret, tum ut doceVet illos ne ab se separarentur. « Et
» inde navigantes , sequenti die venimus contra Chlum,
j)sequeriti vero appulimus Samum; et manentes Trogylii,
josequentl dle venimus Miletum ^. » Vide quomodo festi-
nante Paulo pergunt , nec moras trahunt,-sed praetereunt
insulas. « ProposueratenimPaulustransnavigareEphesum,
» ut neque mora illi esset in Asia» Festinabat autem si pos-
» Act. XX, 10, 14. — • Ibid, i5.
3i.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 490/539
484 S« «10. CHRYSOSTOMI ARCUItPISCOPI C. P.
Dsibile sibi essct, ut dicm Pcnlecostes agerct Jeroso-
» limis *. »
II. Quae hiec feslinalio ?Xon propter fesliim, sedproptermullitudinem. Simulque ad Judocos accedcbat, quod festi-
yitates coloret et inimicos raperc sibi cupiebat. Fcstinabat
verbum annuntiare. ^ ide ergo quantum faclum sitlucrum
omnibus prnescnlibus. Alias verone Ephcsii negligerentur,
alio dispcnsavit modo. Scd superlus dicla rcpetamus. « Et
Dsahitatls, inqult, DiscIpuHs, profoclus cstut irct in Mace-
» doniam ; etcxhortatus eos sermone muUo, venlt in Grac-
» ciam. » Et sic rursum recreavit, magnam dans consola-
tlonem. Yide ubique Ilhim sermone omnia perficientem,
non vero signis. Navigaturum ait in Syriam. In causa erat
Ecclesia et Jerosolyma ; sic desiderabat qua; illic erant
ordinare. Atqui non magnaTroas est, cur ergo per septem
dies iUic mancnt?
Magnafortasse erat secundum fidehum
numcrum. Et cum dies septcm ibi manslsset, sequenti
iioctem in docendo insumpslt. Ita acgrc ipse ab illis, iill ab
ipso dlvellebanlur. « Cum convcnlsscmus, inquit, ad fraii-
3> gendum panem. » Ipso temporc,quo esurire monstraba
tur, nec erat illud intempestivum : scrmo jamdlu cocplus
extensus est. Ita ut cum non pra^clpuc convcnissent ad doc-
trlnam, sed ad frangcndum panem , ubi in sermoncm
incidit, doctrinam extendit. Yide quomodo mensaj Pauli
omnes parliclpes csscnt. ^ idetur mlhi ipsum ad mcnsam
sedcntem dlsscrulssc : nos docentcm hls onmia esse post-
poncnda. Imaglnamlnldomum illam in qualampadcserant,.
ubi turba , ubi Paulus medlus disserebat , ubi fenestras
multi occupabant , ut tubam illam audlrcnt , et gratiosum
Yultum insplccrcnt. Quales fuisse auditores, et quanlam
hinc accepisse voluptatem putas? Cur autem noclu disse-
rebat ? Quia migraturus crat , et non ultra ipsum visuri
> Act. XXI, 16.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 491/539
IN ACTA APOSTOLORUM. UOM. XLIII. 4^5
erant. Vcruin non hoc illis , ntpote infirmioriLns dicit
scd aliis dicebat. Quin et patralum miraculum id cflicie-
bat; ut semper iioctis illius memoriam servarent. Magna
audilorumvoluplas, qnae etiaminterlurbala magis adaucta
fnit; alque ita in docloris gratiam casus ille evenit. Alio-
quin vero ignavos omnes iiie increpaturus erat, qui mor-
tuus est ut Paulum audiret. Et cur, inquies, singnla
recenset et nnde venerint, ct quo migrarint, et quare ille
demoratus slt ; ac quas eliam partes praeternavigarit ? Utinlerim ostendcret ilium lentiore cnrsu navigassc , idquc
humana ratione, atquectiampraeiernavisiasse. «Proposuerat
»enim praeternavigare Ephesum , ut ncc mora, inquit, illi
))esset in xVsia. » Bene : non enim potaisset, si illo venisset,
prictcrnavigare, quia nohilssetcontristare illos, qni ipsum
precaturi erant nt mancret. Ycl iiac de causa ccrte, vel
quod festinarct. « Fesllnabat enim, inqult, ut si possibile
*esset diem Pentecostes agcret Jerosolymis. » Idco igltur
nianerc non potcrat. ^ Ideilhim etiam humana ratione mo
veri, cupere , rcstinarc, ct saepe optatum non asscqui. Idco
autem haec fiunt, ut nc putemns ea Iiiissc supra humanam
natnram. Sancti quippe et magni illi viri cjusdem erant,
cnjus nos ,
natur.ne ; cjusdem voluntatis non itcm : idcoque
saepe graliam altraliebant. \ ide crgo quanta pcr sc ipsos
provideant. Ideo dicebat : « Ne demus occasioncm volen-
»tibus; )) ct rursum , « Ut non vituperetur ministerium
»nostrum*.'» Eccc et inculpata vila , et multa induJgcntia.
Hoc appellatur ceconomia, in culminc et fastigio vivtutis
esse , et humililatem exhlbere. Et audi quomodo is qui
praeccpta Christi iranscenderet , omninm lamen humilli-
mus c=set. « Omnibus omnia factus sum, inquit, ut omncs
wlucrifaciam ^ » Ipse ctiam in pcricula se iminislt , ut
alibi ait : o In patientla multa , in tribulationibus, in ne-
• a Cor. vj, 3. — » Id. ix, aa.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 492/539
486 S. JO. CHRYSOSTOMI AUCmEPJSCQBI C, P.
» cessItatlLus, iii anguslils, In plagis, In carccrihus*. ))Mag-
iius Iteui erat ejus amor crga Christum. INisi ciilm ita
fuisset, omnia supcrflua futura erant, et dlspcnsationes ,,
et Inculpala vita, et perlcula. « Quls Infirmalur, inquit,.
)) et ego non Inftrmor ? Quis scandalizatur , ct cgo non
» uror ^. »
III. Ila^c et nos , ohsecro, verha seclemur, proptep
fratrcs nostros in pcrlcula nosconjiclamus. Sivc ignls, slve
ferrum adslt, te Ipsum conjlcc, dilecte, ut mcmhruin tuum
eruas. Conjlce te, ne timeas. Disclpukis es Cliristi, qui
propterfratres suos animam posuit. Condisclpuluses Pauli,^
qul miilla pati voluit pro Inlmlcis et sc impugnantlhus.
Zelo rcplearis. Imltare Moyscm. Vldit ille Injuste laer met ujtus est.^Reglas dcliclas contcmpsit, et propler aflrK.tos
profugus fult, erro, cognatis destltutus et domo. In alicna
terra degit tanto temporc : ncc sc ipsum rcprehcndit, nc-
que dlxit : Quid hoc est? Pvcgnum despexi, tantum hono-
rcm et gloriam : malui laesos ulclsci, idque Dcus dcspexit
ncque modo me in prlstlnum honorem non reduxit , scd
etiam quadraginta annis in aliena terra dcgo. Bene scili-
cct : non enlm mercedem accepl. Sed nlhii horum vel
dixit, vcl cogltavit. Sic et tu facito. Etlamsi, dum henofi-
cia pricslas, ahquid patlaris, etiamsi ad multum tempus
ne oflVmdaris, neque turheris : omnlnomercedeiu tlb i
Dcus retrihuet; quanto magls retrihutio diflcrlur, tanto
magls augcntur fcenora. llaheamus ergo anlmam commi-
seratloni deditam, condolere scicntem. JMhll apud nos sit
iuhumanum, vel crudele. Si nlhil possis aflerre, lacrymare,
ingcmlsce, dc iis quae fiunt dolc. ilsec non lihi frustra ce-
denti. Silis qui a Deo puniuntur condolere oportct, multo
magls ils qui ah homlnihus Injuste paliuntur. « Non egro-^
»diehantur, inquit, /Knan ad plorandum domum suam vi-
' 2 Cor. VI, 4. — » Id. XI, 39.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 493/539
IIS- ACTA APOSrOLORUM. HOM. XLIII. 48j7
» ciiiam*. Accipient dolorem pro eo quod nedificaverunt ad
«derisionem^ » Hac dc re accusat Ezechiel, quod non
condoluerint. Quid dicis,Propheta?Deus punii, etcgo con-
dolerem iis qui puniuntur? Etiam : hoc enim vult is ipse
qui punlt. Neque enim ille puniendo oblectatur, imo po
tius dolet. Quia igitur ille qui punit non loetatur, neque
tu laeteris. Sed si jiiste, inquies, puniunttir, non dolcre
oportet? Etiam propter hoc delendum quod digni suppli-
cio visi fueriut. Dic vero mihi, cum videris fiiium tuum
uri vel secari, nonne doles? Certc dolcs; et non dicls tibi
ipsi : « Quid hoc ? » Ad sanitatem sectio spectat, et pro li-
beratione est ustio. Attamen cum audis ukilantem, nec
dolores ferentem, doles. Nec sufficit illa sanitatis spes ad
tollendam naturae perturbationem. Ita et iii istls, etiamsi
ad sanitatem puniantur, attamcn circa illos fraternum af-
fectum exhibeamus, paternamque vohintatem. Sectiones
et ustiones sunt pcenae a Deo illatae. Sed ideo flere debe-
mus , quod aegrotaverint, quod tah opus habuerint medi-
cina. Si quis pro coronis hoc patiatur, tunc ne doleas, ut
Paulus et Petrus. Quando autem jure dat poenas, tunc la-
crymare, tunc ingemisce. Tales erant Prophetae. Quaprop-
ter unus illorum dixlt: « Hci mihi, Domine, delebis tu re
» hquias Israel ^ ? » Homicidas et scelestos soepe plecti
videmus, et cruciamur, dolemusque, nec dicimus : « Ne
ultra modum. »Philosophi simus, misericordes , ut mise-
ricordiam consequamur. Nihil huic bono par : nihil ita
humanum ostendit characterem , ut misericordia. Ideo le-
ges carnificibus omnia permittunt, judicem cogentcs tan-
tum usque ad sententiam ulcisci; illos vero ad opus edu-
cunt. Ita etsi juste fiat, non est animi philosophi punire,
sed aho opus est. Nam neque Deus per se ipsum punit,
sed per Angelos. Carniflces ergo sunt Angeh ? Absit, non
» Mlch. 1, 11. — » Ezech. xvi, 2.— ' Ibid. ix, 8.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 494/539
488 S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
hoc clico; sed iiltrices potestates sunt. C^iim Sodoma sub-
versa cst, por illos omnia facta sunt; quando quoe in
iEgypto acciderunt, per illos item. « Immissioncm, inquit,
))per Angclos malos*. » Cum ergo servare oportet|, pcr sc
ipsum lioc facit. Ita et Filium suum misit ad salutcm ge-
neris nostri. Et rursum. « Tunc, inqult, dicam Angclis :
)) Congrcgatc mihi eos qui faciunt iniquitatem : et miltile
»in caminuin^. wDc justis vero non sic : scd, «Qui rccipit
))VOs, mc rccipit' ; )) ct rursum, « Ligale manus ejus et pe-
» des : et mittite in tenehras exteriorcs*. «Vidc illic servos
qui ministrant. Cum autcm heneficia pra^standa , ipsc
praestat, ipsc vocat : « Venile hcncdicti patris mei, pcrci-
))pite paratum vohis regnum^ » Quando loqucndum est
cum Ahraham, ipse venit : quando Sodomam ahire opor-
tct, servos mlttit" : sicut judexqui cxsuscltat punlturos.
Etrursnm : «Euge servc hone et fidchs : quia super pauca
))fulsti fidclis, supcr multa tc constituam'. ))IIuic quldem
ipsc henediclt : Illum vero improhum non ipse, scd scrvi
ligant. Ha?c cum sciamus , ne gaudeamus dc iis qui pu-
niuntur; scd doleamus. Hos lugcamus, hos flcamus ; ut ct
idco mcrccdem hahcamus. Nunc vero multl ctlam de iis
qul Injuste mala patluntur gaudent. Scd nonita nos facia-
mus, oinncmque coinmiscratlonem exhlheamus, compa-
liainur ct condoleamus illis , ut et ipsi a Deo miscricor-
diam conscquamur, gratia et henignltate Domini nostri
Jesu Chrlstl , cum quo Patrl |et Splrltui sancto gloria,
imperium,honor, nunc ct scmpcr, et insaecula ScTCulorum.
Amcn.
> Fsal. Lxxvii, 49- — * Mrttlli. xni, t\7. — ' id. x, 4o. — < Id. xxii,
i3. — 5 id. xxtv, 25. — ^ Gen. xix, i. — 7 Mallli. xmi, i3.
i
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 495/539
IN ACTA APOSTOLORUM. nCM. XLIV. 4^9
VV^iVVVVVVVVVNVvXVVVVvVVvVVVWVWWVVWWVVWVWvWVX-VWWVWWVWvAVVWVWw^VxWVVViVWW
HOMILIA XLIV.
CAPUT XX.
A Mileto aiitem mltteiis Ephcsum , vocavlt presLylcros
Ecclesla?. Qul cum venlssent ad eum, dlxlt els :
Yosscills a prlma die
,quae ingrcssus sum in Aslam
,qua-
llter voblscum per omnc tempus fuerlm, servlens Do-
mino vobiscum , cum omnl humllltate et multis hicry-
mis, et tcntatlonlhus, qua? mihi acciderunt ex insidlls
Judaeorum ; quomodo nihll siibtraxcrim utiHum,qiun
annuntlarcm vobis, et docerem vo* publlcc et pcr do-
mos; tcstificans Judceis atquc gcnlilibus in Deum pceni-
tenliam, et fldem in Dominum nostrum Jcsum Chris-
tum*.
L Vldc quam urgeat ad procternavlgandum , ncc ncgli-
gst , imo omnibus providcat, acccrsens princlpes, ct cum
illis sermonem habens. Et admirallone dignum est , quo-modo in neccssltate posllus magna qunedam de se dlccndi
conctur modcstla uti. Slcut enlm Samuel traditurus impe-
rium Saiili, Judiels diclt : « Num quldplam a vobls ac-
» cepl , vos testes cstls et Deus^ > Et David , cum fides non
haberctur ci , ait : «In ovill eram pascens oves patris mci
»et cum venlt ursus, manlbus ipsum disccrpsi^ wlmovcro
Paulus Corinthlls ait : «Insiplcns fui : vos me coegIstis\ »
Deus quoque Id ipsum facit : non simpllclter de se ipso
dlcens ; sed quando el non creditur, bencficla proferl.
\ide ergo quld hic faciat. Primo illorum teslimonlum
' Act. XX, 17, 21.— » I Reg. III, 4-— ' Il>id. xvn, 34.— < 2 Gor. xii, lo.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 496/539
4^0 S. JO. CnRYSOSTOAU ARCniCPISGOPI C. P.
afTert. Ne putes haec ad fastum dici , auditores dictorum
testes advocat, quod minime ipsis mentlatur. ira?c docto-
ris virtusest, quando bonorum operum testes habet disci-
pulos. Quodque mirum est, non unam , ct alteram diem
in hoc insumpsit, sed annos phirimos. «Vos enim scitis,
» inquit ,quomodo vobiscum pcr omne tempus fuerim.
Yult igitur ipsos hortari ut fortiter ferant omnia , ct sepa-
rationem suara , et futuras tentationes , ut de Moyse el de
Jesu legimus. Et vidc quld addat : « Quomodo vobiscum
»pcr omne tempus fuerira, scrviens Domino cum omni
» humilltate. » ^ ide quld maxime prlnclpcs deceat , « Odien-
»tes, inquit, supcrbiam. »Id quod maxime prineipibus
competit, eo quod faclllime in arrogantiam tollantur. ILtc
virlus est bonorura hypothesis, ut ct Christus dicebat
«Beati pauperes spjritu *. » Nec sohim cum humililate
dixit; scd cum omni humiUtate. MuhoB enini sunt species
humlhtatls : est humihtas in verbo , in opere , erga prin-
cipes, crga subditos. Vultlsdlcam vobishumlHtatismodos?
Sunt qui erga humilcs sunt hurailes , erga subhmes vero
subhmes. Hoc autcm non est hurailitas. Sunt etiam alil non
tales; sed erga utrosquc humihtalcm et subhraitateni ser-
vant.Quodetlara raaxirae hurailltatis est.Docturusergo Illos
taha; ut ne videretur arroganterefferri; prius fundamoa-
tura ponit, suspicionem tollens. «Aam sl cum oranl humi-
hlatc fui, inqult, non ex arroganlla hoec dlco.» Deindc raan-
suetudlncm declarat. «Yobiscura, inquit , fueruu servieos^
»Domino,» Illos boni operis socios ostendens. SIc ublque
societas bona est. Communia ergo facitbonaopera, etnihil
sibi tribuitexiraliuii. « Quldenlm, inquies , an contra Deum
arrogans esse potuit?» Atqui muhi sunt cpii contra ilLum
arrogantessunt. Hicvoro ne contraDIscipulos *uos quLdeioa
arrogans erat» IIoc bonum doctoris est opus , ex boni»
' Mallh. V, 3.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 497/539
I>- ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLIV. 4^1
operlbns suis Discipulos moderari. Deinde fortitudiiiem
suam ostendit,quam carptim praeterit. « Cum mullis lacry-
»mis et tentationibus , quae mihiacciderunt ex insidiis Ju-
» dcEorum. » Vidcs-ne quomodo de gestis dcleat ? Ilic vero
commiserationem suam videtur indicare : mcerebat enim
pro pereuntibus, pro facinorosis. Nam de sibi illatis malis
gaudcbat. Erat enim ex illorum choro,qui gaudebant
«Quia digni habiti erant pro nomine Jesu contumcliam
»pati*. » Et rursus alibi dicit : «Nunc gaudeo iu passionibus
» meis pro vobis^ ; » et rursum : «Nunc momentanea levi-
» tas tribulaticnis supra modum a?ternum gloria? pondus
» operatur nobis ^ » A erum haec ex modcslia dicit. Hic au-
tem ostendit fortitudinem suam , nec tam fortitudinem,
quam patientiam, ac si diceret : «Male patiebar, sed vo-
biscum : » quodque gravlus est a Judaeis. Hic vide charac-
terem doctrinae ; et charitatem ponit et fortitudinem.
«Quod nlhil subterfugerim,» inquit; coplam slmul ct se-
dulitatem ostendit. «Eorum quac utilia essent. »Bene certe
dixit. Erant enlm quae discere non oportebat, ut enim
quaedam occultare, Invidice fuisset,sic omnia dicei^ stul-
titlcT : Ideo addidit , « Eorum qua3 utlHa essent : ostendens
se non modo dixlsse ; sed etiam docuisse; nec quaslper-
functorle. Quod autemhoc significet audi sequentia, «Pu-
» blice et per domos; » et magnum laborem et studlum pei^
sevcrantiamque declarans. « Testificans Judaeis atcpie genti-
>llbus. «Non vobis solum, inqult, scd etiam gentilibus.
HIc loquendi libertas adest : etiamsi nihil proficiamus,
alt, dicere tamen oportet : illud enim est testificari,
quando non attendentibus loquimur:
nam testlficari hocUt plurlmum signlficat. « Testor, Inquit Moyses, coelum et
»terram\-» Et nunc Paslus : « Testificans Judaeis atque
» gentilibus in Deum pcenitentiam.
' Act. V, 4i, ^ a Colos. I, 24.-3 2 Cor. iv, 17.— fDcut. iv, 26.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 498/539
4g2 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
II. Quid tcstificarls? Ut vitae stiulimii habeatur; ut pcjc-
nltentiam agant, et ad Deum accedaut. Ncque enlm Judaei
noverant illum , quod Filiuin ignorarent, et quod nec
opera habcrent, ncc fidem in Dominum Jesum. Cur ergo
haec dicis? cur haec cominemoras? Quid faclum est? An
quid accusandum suppelit? Postquam illorum menlem
exagitavit, tunc adjicit : « Et nunc eccc alligaliis ego Spi-
» ritu vado in Jerusalem,quoc in ea venlura sunt mihl ig-
» norans : nisi quod Spiritus sanctus pcr civitalcs mihi
» teslificalur diccns : Quoniam vincula ct Iribulationcs mc
«maiicnt. At nihll horum vcrcor, ncquc anlma mca cha-
» rior est mihi , ut consuminem cursum mcum cum gaudio,
»ct minislerium quod accepi a Doinino Jcsu, ut tcstlficer
wEvangclium gratlae Dei*. » Cur hicc dicit? Ut illos scmpcr
paratos reddat ad pcrlcula et occulta ct manlfesta; ila ut
in omnihus Splrltul ohtempcrent. Ostcndlt autem se admagna adduci. CtCtcrum, inquit, « Spirltus sanclus per
» civitates mihl tcstlficatur diccns. » Ut oslcndat sc lubcn-
tem abirc, et ne vlncuhim aut ncccssitatem essc putcs,
pcr civitatcs dicit. Dcinde subjiclt : « Nou ilaprcliosumha -
beo animam meam servarc, ut consummare cursum meum
cum gaudio , et mlnistcrlum verbi, quod accepl a Domino
Jcsu. » Vidcs-nc non lamcnlantis csse verba , sed modeste
agentis, ac docentis illos, et compatlcntis in iis quae fie-
bant? Non dixlt : « Anglmur,» sed fcrre neccsse est : sed
neque , ccnseo. Hoc item dicit , non scse extollcns , scd
iUos doccns, per priora quldcin humilitatcm, pcr haec
yero forlitudincm et loqucndl Ilbcrlatem; ac si dlccret :
«Non amo illam prae hac : prctiosius habeo consummare
cursum et testificari ; » ncc dixit prasdicarc , docere : sed
quid? «Testificari Evangclium gratiae Dci. » Quid molestius
dlcturus est : « Mundus ego sum a sanguine oinnium. * Ideo
* Act. XX, aa-a4*
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 499/539
IN ACTA APOSTOLORUW. HOM. XLIV. 4q3
praeparat et ostcndit nihll reliqiium esse. Quia igltur illis
totum oiuis et sarcinam impositurus erat, prius illorum
onimum emollivlt, dicens : « Nunc ecce ego scio quod non»amplius vldebitls faciem meani* ; » deinde subdidit
« Mundus sum a sanguine omnium. » Duplex est dolor, et
quod faciem ejus non essent visuri, et quod illi omnes.«Non amplius, inquit, videbitls faclem meam vos omnes,»per quos translvi proDdicans regnum. «Itaquc jure testi-
iicor vobis ; utpotc non ullra affuturus , « Quia mundus
» sum a sanguine omnium ; non enlm subterfugi quomlnus
» annuntiarem vobls omnem vobintatem Del^ » Yides quo-
modo terret, et laborantes illorum anlmas afllictasque
atterlt? Bene quia necessarlum erat. « Non enlm subter-
»fugi, inqult, quomlnus annuntiarem vobls omnem vo-
» luntatem Del. » Ergo qul non dlcit, reus est sanguinis; id
est, cacdls. Nlhll hoc terrlbnius. Ostendlt eos , si non id
feccrint, reos esse sanguinis. Et vldetur quidem rationem
reddcre, illos autem terret. «Attendlte igltur vobis et uni-
» verso gregl, In quo vos Spiritus sanctus posuit eplscopos,
liut pasccrells Eccleslam Dei, quam acquislvit per pro-
Dprium sangulnem^ )) Vides? Duo prcTecepIt. Igitur neque
alios CQrrigere solum habet quldpiam lucri. «Tlmeo enim,
»inquit, ne, allls praedicans , ipse rcprobus efficIarS*»
neque sui sohus curam habere. Nam qui se ipsum amat,
quae sua sunt tantum quacrlt , ct similis est ei , qui talen-
tum defodit. Hacc dlclt, non quod pretlosior sit nostra
salus, quam grcgls; sed quia si nobls Ipsis attcndamus,
tunc et grex lucrum habet. « In quo vos Spirilus sanctus
3>posuIt cplscopos, ut pascerctis Eccleslam Dei. » Yidoquantae necessitatcs. «A Spirltu ordlnatlonem habetis,»
inquit. Id enlm slbi vult illud, « Posuit. » Una haec est ne-
cessltas. Deinde, «Ut pascatls Ecclesiam Dei. »Ecce et se-
« Act. XX, 25. — • Jbid. a6, a;. — 3 Ibid. a8. — 4 i Cor. ix, a-.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 500/539
49^ S. JO. CIIRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
cunda et tertia , «Quam acquisivit sanguine suo , » inqulL
Multum ostendit , dum dicit prctiosam rem ; ncc de par-
visrebus esse periculum. Siquidem Dominus pro Ecclcsia,
neque sangnine suo pcpcrcit : nos autcm fratrum saliitem
Gontcmnimus. Et ille quidem Ut inimicos rcconciliaret
eanguincRi effudit : lu vero neque amicos retincre potes.
«Ego enim scio hoc, quod ingredientur post discessionem
wmeamlupi graves invos, non parcentes gregi *. » Rursus
filio modo illos versat, a futuris : ut quando aliLi dicit :
« Non cst nobis lucta adversus sanguinem el carnem^.
))Quia ingrcdientur, inquit, post disccssioncm meam lupl
» gravcs in vos. » Duplex malum : quod ipse non adsit , et
quod fnturum sit, ut alii instcnf. Cur crgo abis, si hoc
praevidisti? Spiritus me trahit, inquit.
III. Etvlde, nonsimpliciterdixit « :Lupi,» sed addlt, «Gra-
»ves, » illorum vehementiam et petuhmtiam subindlcans.
Quodque gravius est; hos ex iUis ipsis surrecturos esse di-
cit. Quod certe gravissimum est cum civile excitatur bel-
lam. Et rectedicit,« Attendite, » ostcndens rem maxlme
curandam esse : Ecclesia namque est ct magnum pericu-
lum. Sanguine enlm illam redemit : ac multum duplcxque
bollum est : ha?c ergo significavit dicens ; « Et ex vobls
»ipsls surgent viri loquentcs perversa, ut abducant Disci-
» pulos post se'. wDcinde quia admodum illos terruit , cum
lupos graves dlxit, , et ex ipsis surrecturos esse qui loque-
rentur perversa ;quasi quodam qua^rente, quomodo igilur?
et qviDe custodia crit, adjicit : « Ylgilate memores quod pcr
atriennium nOn Gessaverim nocte dieqnc monere unum-
»quemque vestpum*. »Vide quam insolita dical; cnm la-
crymis, nocte dieque, unumquemque. Non enlm si multos
vi^jsset, eis pepercisset, scd sciebat cliam pro una anima
oEnnia csse faoienda. Sic ergo illos congregavit. Hoc vero
« Act. XX, 29.— • Ephes. VI, i».— \KqU xx, 3o. — < Xbid. 3i.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 501/539
15 ACTA APOSTOLORtJM. fiOltf. XLIV. 40
significol; salis sunt ea qure leci, per triennium mansi,
confirmati , sulficienter radices fixerunt. Cum lacrymis,
inquit. Vides-ne lacrymas ideo fundendas essePHagc et nos
faciamus. Non dolet improbus, dole tn, forte et ipse dole-
bit. Ut cum videt aeger mcdicum cibum sumentem, etiam
ipse incitatur, ita et hic erit. Si te viderit lugentem, cmola
lictur : bonus vir et mitis erit. Nesciens, inquit, quae mihi
eventura sint. Quid ergo ? Ideo-ne abis? Minime; sed
probe scio quod vincula et tribulationes me maneanf.
Quod tcntationcs me expectent novi. Quales Vero, nescio,
id quod gravius erat. Ne putetis ergo me deplorantem LcTC
dicere; non tam prctiosam habeo animam meam. Ut illo-
rum animum excitet hoc dicit : utque suadeat illis nort
modo non fugere, sed etiam fortiter ferre. Ideo rem illam
vocat cursum et ministcrium, tum ut ex cursu splendo-
rcmostcndat,
tumut
exministerio
officiam. Minister sum,inquit, nihil plus habeo. lUos autem consolans, ne doleant
quod ipse male patiatur, ubi dixit se hcXC cum gaudio sus-
tinere, et fructum ostcndit, tunc quod molestum crat in-
ducit. Hoc autem facit , ut ne animam illorum obru£it,
Quodnam cautem illud est? « Et ex tobis ipsis exurgent
sviri loquentes perversa. » Quid ergo, dixerit quispiam
tanlum-ne te ipsum putas , ut si abeas , nos moriamur ?
Non hoc dico , inquit, quod absentia mea id efficiat. Sed
quid?« Insurgunt quidam ex vobis. » Non dixit : « Propter
disccssionem meam ; » id est,profectionem : quanquam
jam illud evenerat. Si autem eveneTat, multo magis postea
eventurum erat. Hcec causa sequitur,«Ut abducant Disci-
» pulos post se. » Itaque propter nihil aliud haereses sunt,
quam propter hoc. Post sequitur consolatio. « Quam ac-
yqmsivit, inqult, per proprium sanguinem. » Si proprio
Sanguine acquisivit, praevalebit certe. « INocte et die non
)»ces3avi , inquit , cum lacrymis moncns. »Haec nobis jure
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 502/539
49^ S. JO. CHRYSOSTOMI ARCniEPISCOPI C. P.
dlcaiitnr. Vldclurquc proprie sermo doctorcs spectare :
est autem et Discipulls communis. Ad quid cnim ego lo-
quor, monco, lacrymor die ac noctc, si Disclpulus non
obtcmpcrat? Nc putct enlm quis Id satis csse ad dcfcnsio-
licm, quod sit Dlscipulus, llcct non ccdat; idco postquam
dlxlt, « Tcstificor, pcrglt» : «Nonenlmsubtcrfugl quomlnus
»annuntlarem voLIs. » Igitur hoc solum doctorls cst, an-
nuntlare, praedlcare, doccrc, non suLtcrfugcrc , nocte et
die annuntiare. Cum autem hls peractls, nihil pkis agitur,
scills quld rehquum sit. Dcindc ah"a scquitur dcfcnslo :
« Purus sum a sangulne omnium. » Ne putetis vero hacc
noLIs tantum dici ; nam vos ctlam hic scrmo spcclat , ut
dictls attcndalis, ut nc a concionc rccedatls. Quldfaclam?
Eccc quolldlc clamando dirumpor : ALsccdltc a thcatris :
et multi nos Irrident. ALstlncte a juramentis, aL avaritia.
Innumcra moncmus; et ncmo audit. At noctu hoc non
ago? Vellcm ctlam noctu hoc faccrc, ct ad mcnsas ves-
tras, si quidem liccrct, ct dum a pkirimls dlvlslm dctineor
adessc, et vos alloqui. Scd si vel scmcl in hcLdomada vos
yoccmus, scgnes estis : ct ahi quidcm non venitis : ahl vero
nihll hicri referentcs ahltis. Quid non faccrclls si frequcn-
lius hoc agcrcmus? Quld facicinus? MuUi, ut Lcne novi,
nos Irridcnt, quod dc iisdem scmpci* scrmoncm haheamus:
ita sumus in fastldlo. Hi]jus aulem rel non nos in causa
sumus; scd audltores. Nqm qui hene agit, scmper gaudet
eadcm ipsa audicns, ac si laudcs suas audlret. Qui vcro
non vult recte agcrc , molcstia se impeti pulat , ct si Lis
sohmi audlat, socplus audlssc sILi videlur. « Mundus sum,
• inquit, a sanguinc omnlum. »
IV. IIoc dlccre Paulo compclcLat ; nos autem id pro-
fcrrc non audcmus, quod multorum noLIs conscll slmus,
Ille quippe, qul scmper vigilaLat ct astaLat, qui omnia
pro salute Discipulorum sustinebat, id congruenter dicero
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 503/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLIV. ^QT
poterat. Nos autem illud Mo} sis dicemus : « Iratus est mihi
»Dominus propter vos, quia in multa peccata adducitii»
»etiam nos*. » Cum autem animo deficimus vidcntesvos
nihil proficere, annon major pars virium nostrarum con-
cidit.^ Quid enim, quceso, factum est? Ecce per gratiaui
Dei nos triennium jam hahemus, non quidem nocte el dic
hortantes, sed post tres saepe dies, ahquando post seDtcm
hoc facientes. Quid ainpHus factum est? Ohjurgamus, iu-
crepamus, lacrymamur, dolemus, etsi non palam, at iu
corde. IIIt autem lacrymae his mullo leviores sunt. Iliic
namque aHquam dolenlihus afferunt consolationem; hie
vero dolorem augent et constringunt. Sic quando quis hi
mcerore degit, nec potest dolorem clTerre, ne videatur va-
nam gloriam appetere, majora palitur, quam si illum cf-
ferret. INisi quis me putaret auram superfluam captare,
quolidie me videres fontes lacrjmarum emittere. Harum
vcro consciae sunt domuncula et sohtudo. Credite namquc
inihi, de salute mea desperavi : et dum vestra lugeo, nou
cesso etiam mala mea plangere. Sic vos mihi omnia estis.
Si sentiam vos in virtute augeri, pr^e voluptate mala mea
non sentio; sin nihil proficere videam, praj moerore rur-
sum mea niissa facio. La^tus quidem sum de honis vestris,
licet mille mafis onustus; mocstus de tristihus, quae vohis
accidunt, etsi innumera esseut pra^clare gesta mihi. Qua^
spcs enim doclori grege corruplo? Qualis vita ? Quahs ex-
pectatlo? cum qua fiducia stahit autc Deum? Quid dicet ?
Ponamus enim ipsum non reprehendi, neque poenas dare,
sed esse mundum a sanguine omnium, ita quoque incura-
Lilia palictur. Quia licet patres pro fihis non incusandi
sint, tamen dolent et cruciantur. Nihil-ne, inquics, ipsis
prodest, vel patrociratur, quod ipsi vigilent pro animahus
nostris? Sed vigilant ut rationem reddifeuri : quod quihus-
• Deut. III, a6.
Lxxxi. 3a
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 504/539
s. iS. cHRi-iostbm ARCfttfepisc6^i c. p.
Aim Tidettir esse terHbile. Mlhi atitem hoc ciirDe iioii
cst, si vos pereaiis. Dem , non dem raliohcm de \obls,
id non tiiihi litile est. tJtiriam vobls saliitem nactis, dem
^"•o de tbbis rationcm, et accUser truod officium meum
iion impleverim. Non enim ita curo ut per me vos
servemini , ut curo ut a tiuovis servemini. Non iiostis
spiritualium partuum tyrannidem, quomodo is qui ila
parturit, millics in frusta concidi peroptat, potius quam
unum ex genitis perire vel corruinpi vidcat? Lndenam id
vobis persuadebimus? non ab*o certe modo, quani ex iis
qu?e vobis contingunt absolvomur. Possnmus et nos dicere
nos nihil feubterfugisse, aitamen dolemus ; et quod dolea-
mus hinc palam est, qubd tanta paremus ct excogltenliis.
Etsi potuissemus dicere : «Qiiid mihl cura? esi? Ego qnod
mcum eratfcci.Ego mundus sum a sangnlne. » At hoc non
sutticit ad consolallonem. SI posset cOr nostrum dlsciiidi
et patere, videretis vos omnes illlc esseln magnalalitudlne,
mulieres, filios, viros. Tarita quippe est charitatis virtus,
animam coelo latiorem reddit. « Capite nos, inqult Pauhis.
»NemInem laesimus, non anguste in nobis estis*. «Hoc ct
nos nunc dlcimus : «Caplte nos. «Totam in se Corinthum
ille habebat, et dicebat : « Dllatamini ct vos, non In an-
7) o-uslla estis^. » Sed hoc rion ego dicere posscm. Nam bcnc
novl, quod vos me dillgatis et caplatis. Sed quld lucri, Vcl
ex mca vel ex veslra charltate, quando ca quae Dei sunt in
vobis non recte procednnt? hinc majoris causa dolbris,
maiorls perniciei occasio. In nnllo possum vos incusane.
c Testor enlm vobis, quia si fieri potulsset, oculos vcstros
»eruissetls et dedissetls mihP. » Vicissim daremu^ non
modo Evangelium, sed ctlam animas nostras. Amamur et
redamamiis. At non hoc quaerltur. Amcmus ergo Christum
prinro. Primum quippe mandatum est : « Diligcs Domimnn
j 2 Cor. VII, — • Ibid. vi, i3. — > Gal. 3. iv, i5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 505/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLV. ^99
»Deum tuum. Secundum autem huic simile, et proximum
))tuum sicut te ipsum\ » Secundum tenemus, primo no-
bis est opus; primo admodum opus est et mihi et vohis.
Habemus illud, sed non ut oporteret. Dihgamus iUum.
Scitis quanta rcposita sit merces iis qui Christum diligunt.
Amemus ilium cum fervore animi , ut ejus bencvolentia
fruentes, praesentis vita? tempestatem fugiamus, et pro-
missa diligentibus eum bona consequi dignemur, gratia et
misericordia unigeniti ejus Filii cum quo Patri et Spiritui
sancto gloria, imperium, honor, nunc et semper, et in sae-
cula soeculorum. Amcn.
W VWv/W^VX \\> VWVWv^WWWWVVWVVVX^VVV^VVXWVWVW^WVVVWVX VV\ VWVWVWvWxWWvVVN vw
HOMTLIA XLV.
CAPUT XX.
Et nunc , fratres , commendo vos Deo , et verbo gratiae
ipsius, qui potest aedificare et dare haereditatem vobis in
sanctificatis omnibus ^.
L Qnod in Epistolis,hoc et in consihis agrt : ab admo-
nitione in orationem desinit. Quia enim illos valde terruit
dicens : « Lupi graves in vos ingredientrir,» nc consternaret
et perderet animos , vide consolationem, « Et nunc, »in-
quit. Ita dixit, hinc ostendens se quasi semper hoc agerc.
«Commendo vos, fratres , Deo, et verbo gratiai ipsius, d
id cst, gratiae ejus , atque ita bene dixit. Noverat enim
quod gratia salvos faciat. Frequenter ipsis gratiam com-memo rat , ut debitores studiosiores reddens , et confi-
dere suad^ns. ^ Qui potest vos superaedificare. j> Non dixit;
« iEdificare ; )) sed , « Superaedificare , j> ostendens ipsos
f Matth. XXII) 37, et Marc xii, 3o. — a ^t..ix,^.32,
3^.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 506/539
5oO S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
jam aedificatos fnisse. Doindc fuluroe spci mcminit di-
cens :« Et dare vobis h?crcditatcm in sanctificatis omni-
))biis. ))Postea rursum admonitio. « Argenlum, inquit, vcl
»aurum vcl vcstcm nuUius concupivi *. »Radiccm malo-
rum tollit, avaritiam. Argcntum, inquit, vcl aurum. Non
dixit :« Non acccpi , ))scd,« Nequc concupivi. «Nondum
hoc magnum est , scd quod scquitur magnum. « Vos scitis
» qula necessltatibus ineis et iis qui niecumsunt, minislra-
»verunt manusistae.
Omniaostcndi
vobls, quoniamsic
:» laborantcs oportet susclpcrc Infirmos ^. » Vidc illum operc
manuum utcntem, ncc lcvltcr, scd laborantcm. « Nccessl-
» lallbus mcls, ct iis qui mccum sunt, minlstravcrunt ma-
»nus istae. »Hoc admonendo dlcllur. Et vlde cum quanta
dlgnllatc ; non cnlm dixlt : « Ut pecunlls superlorcs sint, » scd
quid?<( Suscipcre infirmos. » Non dixlt, omnes, scd Infir-
mos. « Et rccordari verbl Domlnl , quod dlxlt : Beatlus est
»dare, quam acclpere \»Ne quls putaret ad illos dlctuni
esse, et se excmplar illis darc, ut alibi alt : « Exemplar dan-
» tes vobls *, wsubdlt scntcnllamChrisli dicentls : eBcatlus
»cst darc quam acciperc. »Orav)t quoque super Illls mo-
nens , ilhidquc opcrc oslcndil. « Et cum haic dlxlssct, po-
» sitls gcnlbus cum omnibus illis oravit\ «Oravit, non ul-
cumque, sed curn multa compunclionc. Magna consolallo;
et cum dlceret : « Commcndo vos Domlno, » consolabatur.
«Magnus aulcm flctus factus cst omuium, et procumben-
»tcs super collum Paull , osculabantur cum, dolcntes
» maxime in verbo quod dixcrat, quod amplius facicm cjus
»non essent vlsurl. Et dcduccbant eum ad navem \ »
Dixlt,« Ycnient lupi gravcs; «dlxit, « Mundus cgo sum a
» san"-ulne omnlum. »HcTC utraquc terrlbiha, qune possent
mcerorem aflcrrc ; maximcque hoc illos cruciabat , quod
> Act. xx, 53. — » Ibid. 34, 56. —3 Ibid. — 4 Philip, ai, 17. —« Act. XX, 56. — « Ibid. 07, 58.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 507/539
I.\ ACIA APOSTOLORUAf. IIOM. XLV. 5oX
aiidlssent se non iillra visuros Ipsum esse : et liinc agon
gravisslnius. «Dcducebant, inquit, Illum ad navcm. » Sic
amabant illum , sic alTcctl erga Illum erant. «
Cum autom)) factum esset ut navlgaremus abstractl ab eis, recto cursu
)) venlmus Coum , et sequenti die Rhodum , et inde Pata-
))ram : et inventa navl trajicicnte in Phconicen , ea con-
» scensa solvimus. Lbi autcm apparuit Cyprus, relicta illa
)) ad sinistram, navigavimus in Syriam, et venimus Ty-
)) rum \ )) ^ ide : venit in Lyciam , et trajiclens in Phoe
nicen, rellcta Cypro , Tyrum navigavit : nam illlc navis
exoneranda erat : haec causa fult cur Tyrum irent. « Inven-
)>tis autcm Discipulis, mansimus Ibl dlebus septem : qui
)»Paulo dlcebant per Sphilum ne ascendcret Jerosolv-
))mam ^. » \ ide : prophctant illl afllicllones. Provisum au-
tem fult ut et ilii diccrent : ne quis putaret haec frustra et
jactandl causa Paulum dixisse. Iterum autem illic orantes,
se mutuo rellqucrunt. « Et expletls dicbus profecti ibamus,
)) dcducentibus nos omnibus cum uxorlbus et filils usque
)) foras clvriatem. Et posltis In Iltlore genlbus oravimus. Et
)) cum valefccissemus invicem, ascendimus in navlm. IIII
» vero redlcrunt ad propria. Nos autem navigatlone explela
Da Tyro descendlmus Ptolcmaidem ; et salutalls fratrlbus,
))mansimus dle uno apud illos. Sequenti vcro dle profecti
)) vcnimus Ca?saream, et ingressi in domum Philippi evan-
D gellsla^, qui eratunus ex septem, mansimus apud illum\)>
Cresaream , Inquit, venlenlcs, apud Philippum, qui erat
unus ex septcm, manslmus. « Huic autem erant quatuor
)) filLne prophetantes \ )) Sed non istae praedlcunt, Paulo li-
cet prophctarent, sed Agabus : et quornodo audi. « Et cum
«maneremus per dies allquot, venlt a Jud^a propheta no-
))mine Agabus. Et cum venlssetad nos, tullt zonamPauII :
»et alligans slbl pedes et manus dlxit : Hxc dicit Spiritus
' Act. XXI, 1-3. — » Ibid. 4.— ^ Ibid. 5-8. — < IbiJ. 9.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 508/539
502 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPl C. P.
» sanctus : virum cujus est zona haec, sic alligabunt in Je-
» rusalem Judaei, et traclent in manus gentium *. » Qui olim
))famem pra^dixerat , hic ait : « Virum ciijus est zona haec,
» sic aHigahunt. » Quod Prophcta^ faciebant, ocuHs fulura
describentes, cum de caplivitate dicebant , ut Ezechiel :
hoc et iste fecit; et quod grave erat : « In manus gentium
»lradent. Quod cum anclissemus , rogabamus nos et cpii
»loci iliins erant, ne ascenderet Jerosolymam*. »Etmulli
orabant ne abiret, neqne sic audivit. « Respondit vero Pau-
» Ins : Quid facilis flentes et aftligentes cor meum PEgo enim
»soIuin alligari, sed etiam mori in Jerusalem paratus svmi
p pro nomine Domini Jesn. Et cum ei suadere non possc-
»mus, qui^\imus dicentes : Voluntas Domini fiat *. »
IL \idesPut ne audiens putes ex necessitate illud esse,
« Alligalus Spiritu vado; » neve ipsum ignorantem incedisse
credas; ideo hcTC pra?dicuntur. At illi cjuidem flebant;
hic vero consolabatur, dolens de lacrymis eorum. « Quid» facitis, inquit, flentes et afHigentes cor meum » ? Nihil Paulo
amanlius. Quia lacrymantes videbat, dolebat, qui in pro-
priis tenlatiouibus nihil patiebatur. Me in hoc la^ditis , in-
quit. jNumquid ego doleo? Tunc quieverunt quando dixit :
« Qnid facitis aflligenles cor meum? Super vobis ploro,
inquit, non super passionibus meis : pro illis etiam mori
volo : » Sed supra dicta repetamus. «Argentum, vel aurum
»vel vestem nuUius concupivi, inquit : vos scitis quia ne-
» cessitatibus meis et iis qui mecum sunt, ministraverunt
»inanus ista^. »Non ergo C^orinthi tantum hoc fecerunt qui
corrumpebant Discipulos, sed etiam in A.sia. Nusquam hoc
Ephesiis improperat. Quare ? quia non incidit in necessi-
tatem. Sedef T.brinlhiis dicit : « Non infracta est gloriatio
rtmea in regionibus Achaiae *. »Nec dixit :« Non dedistis
»mihi » sed, «Argentum vel aurum, vel vestem non concu-
« Act. XXI, 10, 11. — » Ibid. 12. — 3 Ibid. i3, i4. — < » Cor. xi, 5.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 509/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLV. 5o3
» plvi ; » ue videretur id esse eo quod illl non dedissent. Ne-
que dixlt : « NuUias concupivl necessi r!a ; » ut ne \iderelur
accusatio iUorum esse; sed illud subindicat, se jure non
accepisse qui et alios nutriret. Vide quani studiose opera-
retur nocte et dle colloquens cum lacrymis, singulos ad-
monens. « Omnia ostendl vobis , inquit,quoniam slc la-
«borantes oportet suscipere inlirmos. »Hoc cuni dixisset,
iteruQi timorem incussit. Hoc autem indicat ; « Non po-
testis ad Ignorantlam confugcre. Operibus ostendl slc
oportere laborare. «Nec dlxlt malum esse acciperc; sedmellus esse non accipere. «Memores esse, inquit, sermonis
)) Domini , quem dixit : Beatius est dare,quam acclpere.
Et ublnam dixlt ? Forle Illud sine scriplo tradiderunt Apos-
toli; vel ex aliis quis coUigere possit. Etenim ostendit fida-
ciam in periculis, commiserationem erga subditos, doc-
trinam cumloquendi llbertate, humllitatem, paupertatem.
Hoc autem est pauperlate majus. Nam si illic ait, « Vende
j) quae habes , sl vis perfectus esse *, » cum non modo nihll
accipiat; sed etlam allos nutriat, quid hulc rel conferen -
dum? Prlmus gradus igltur estj sua abjicere; secundus,
slbi suflicere; tertius, ahis quoque; pracdlcantem et poles-
tatem acclpiendi habentem , nlhll accipcre. Itaque iis qui
iiihll haberent hic multo mehor erat. Ac recte dixit : « SIc
3 oportet susclpere infirmos. » Hoc enim est commiseratlo-
nls erga Infirmos, ex pro.priis dare laborlbus; ex ahenis
Tero, non modo ncnbonum, sed etiam perlculosum. « Et
» procumbentes super coUum ejus, Inquit, flebant. Hoc
iUorum erga ipsum afTectum ostendebat. Procumbebant
Jiutem in coUum, utpote qul postremos amplexus darent,
.el miiltam ex conclone dilectionem hansissent, et amici-
>tiam. Nam si nos cum vulgo discedimus , Ingemisclmus
.^I r^ciami^ uosiiQram cojQ^eutucas, (juoniodo iUi non si^Q
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 510/539
5o4 *• JO. CIIRVSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
dolorls afrectu a Paulo avulsi fuisscnt. Ego Paulum quoque
flevissc puto. « ALstracti, » inquit : violcntiam monslrat,
cum(licit,« Abstracti
abcis.
»Et merito, in navim enimilli conscendere non potcrant. Quid est, « Rccto cursuve-
» nimus in Ccum? » ac si diceret, «Noncircuivimus, nequc
allisin locis moras traximus. «Sequenli verodic Piliodum. »
\ ide feslinanlcm. « Et inventa navi trajiclcnle in Pha^ni-
)) cem. «Forte navis illic tunc erat , et in eam conscendc-
ruiit, non inventa alia, quae irct Caesaream. « Lbi autem
«apparuit Cyprus , rclicla illa ad sinistram. » IIoc non sine
causa dictum est; sed ut ostenderet, ne prope quidem il-
lam accedere voluisse, cum recto cursu in Syriam pcrgc-
rent; ila nempe- festinabat. Deinde« Venimus Tyrum , in-
» quit. « InventisqueDiscipulIs, mansimus cum illis. » Cum
cssent prope Jerosolymam, non jam currunt; sed etlam
mancnt apudfratrcs septem dlebus. ^ ide jam dics enume-
ral. Post azyma in Troadcm venerunt dicbus quinquc :
dcinde ibi dies septem ; sunlque dies duodccim. Deinde in
Assum, Mitylenem, contra Chlum in Trogyllum, in Sa-
mum, Milctum. Dles omnes sunt octodecim Postea in
Coum , in Rhodnm, Pataram, sunt viglnti ct una dies.
Delnde istinc per dies qninque Tyrum ; ut sint dics viglnti
sex. Ibi postea s^ptcm dies ; sunt dlcs Irlglnla tres ,
hinc
Ptolemaulem una die , sunt triglnta qnatuor. Dclndc Cac-
sareae manct pluribus quam alibi diebus. Et tunc demum
inde illos abduclt Prophela. Sic complelur dics Pentccos-
tes , et ibi illam peragit. \ ide illum qrando Spirilus non
prohlbebalobsequentem.Diccbant, «Nedesteinlheatrum,»^
et non dcdit. Saepe illum educebant, et morem gessit. Per
fencstram iterum efl\igit. Et nunc, ut ita dlcam, innume-
ris rogantibus et T\ri ct Cicsareap, flcntibus, et innumera
gravia praGdicenllbus, non cedit : quamvis non modo gra-
via pracdicercnt ; scd eliam per Splrilum praedlccrcnt. Si
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 511/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLV. 5o^
cr2;o Spirlius jussli, cur coiilracllccbant ? Quia nescIcLant
Spinlus scopum. Alloquln vero adhorlationcm Ulam per
Spiritum non faciebant. Non modo enlm gravia prrcdlce-
bant, sed addebant non ascendcndum csse, parcenlcs illi.
« Et perfectls dlebus ,Inquit, » id est, Cxpletis. Dles autem
dicit pr.Tslilutos. « Dcducentlbus nos omnlbus cum iixori-
»bus et liberls.
III. Vidc quanta consolatlo essct. Et rursus orantes
dlvelluntur. Ellam Plolcmaide uno die manent, Ciesare3&
vero plurlmis dlebus. Et qula audlvlt sc innumera gravia
passurum esse , tunc festlnat, non sese in pericula conji-
clens; scd putans Splritus essc prieceptum. « Post dies
saulcm hos , inquit, prieparati ascendebamus In Jerusa-
» lem ; » Id cst , acceptis ils quae ad itcr necessaria erant.
« Vcncrant autem noblscum et ex Dlscipulis a Caesarca :
» adducentes secum apud quem hospltaremus , Mnasonem
» quemdam Gyprium antiquum disclpulum. Et cum venis-
» semus Jcrosolymam , Ilbenter exceperunt nos fratres*. »
Et vlde : non dlxitAgabus : «Paulumllgabunt,» nevidere-
lur cx pacto dicere ; sed « Vlrum cujus est zona haec. »
Ergo zonam Iiabebat. Qula vero suadcrc non potcrant
idco flebant ; dcinde quievcrunt. Vldcs philosophiam ?
vides amoris allcctum ? « Quievimus , inquit , diccntcs :
«Yoluntas Domlni fiat. Adducenles, inqult , apud quem
whospltaremur. » Igilur non in Ecclesia. Tuncenlm, cum
pro dogmaiibus ascendebant , in Ecclesla hospltabaniur ;
nunc vero apud disclpulum quemdam anilquum. Ostendlt
jam fuisse longum prscdicatlonls tempus : undc mihi vide-
tur in Aclis multos annos succidcre , et quag urgebant tan-
tum dlcere. Quid sibi vult illud , « Voluntas Domini fiat?»
Dominus, inquit, est,quod placitum est in oculis suis
facict. Quiescunt aulcm illi, neque cogunt illum. Forte
» Act. XXI, iS-ij.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 512/539
5o6 S. JO. CHRYSOSTOMI ARGHIfiPISCOPI C. P.
goari esse voluntatem Dei , quod ex Pauli iervore con-
jectabant. Nara alioqui non tantus Pauli fervor Tuisset
neque Deus perniisisset, quisemper iJlum a pcriculis erue-
rat. Sic nolcbant Ecclesiae oneii esse , cum alius esset qui
iilos liospilio suscipcret , neque honorem exigebant. « Li-
» bcnler, inquit , exceperunt nos fratres. » Res tunc in
pace erant apud Judaeos , nec beilum ut prius erat. « Du-
» centes , inquit , apud qucm hospi4aremur. » Paulum iile
liQspitio excipiebat. Dicet fortasse vestrum quispiam : « Si
quis mihi Pauium hospitio excipiendum ofTerret, id
prompte et aiacriter facerem. » Ecce Pauii Dominum tibi
hospitio excipere licet, et non vis. Nam ait, « Qui susci-
»pit unum ex his minimis , me suscipit*. «Quanto minor
cst frater, tanto magis Christus per ipsuin advenit. iSam
qui magnum quempiam excipit, per vanam sa?pe gloriam
id agit; qui vero parvum, pure propier Christum. Licet
tibi eliim patiem Christi excipere, et non vi^. Nam ait
a Ilospes eram et collegistis me. » Et ilerum : « In quan-
» lum fecistis uni ex his minimis, mihi fecistis \ » Etsi
Pauius non sit , si fidelis sit et frater, etiamsi miniinus,
Ciiristus iamen per iilum advenit. Aperi domum , excipe.
« Qui recipit Proplietam , inquit, mercedem Prophetae
»recipiet\ » Ergo qui recipit Christum, recipiet mercedemChristi peregrinantis. ^e fidem neges verbis ejus , sed esto
fideUs. Ipse dixi t : « Per iUos ego advenio ; » et ut ne sis
incredulus, suppiicium decernit nos recipientibus, iionores
recipienlibus; non hoc facturus, nisi ille velhonoratus vel
coutumeiia affectus ipseesset. Suscepisti me, inquit, in divcr-
soriotuo, suscipiamteinregnumPatris mei. Soivistimiiiifa-
mem, soivamtibipeccata. Vidislimev'nctum, videritefaciam
soiutum : vidisti me peregrinum , faciam te civem ccelo"
i>um. Dedisti mihi panem , do tibi regnum totum^ ut iilod
• Mallh. xTiii, 5. — • Ibid. xxv, 55. — ' Ibid. x. 4».
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 513/539
m ACTi APOSTOLORUM. HOM. XLV.. So^
haeres accipias et possideas. Ait enim : « Venite, possidete
wparatum vobis regnnm*. » Non dicit : « Accipite , » sed,
« Possidete , » qnod dicitur de iis qui vere possident , nt
cnm dicimns : Hoc h^ereditate possedi. Fecisti mili in oc
cnho , ego praedicabo in manifesto. Et tua quidem dico,
qnia gratine erant, mea vero debiti sunt, Qnia enim tn coe-
\)hU , inqnit, ego seqnar. Non pndet me fateri collata
mihi beueficia , nec a qnibns me hberaveris , a fame , nu-
ditate , errore. Vidisti me ligatnm , non videbis gehennae
ignem. \idisti me infirmum , non videbis tormenta nec
snpphcia. manus vere benedictae, quae tahbus ministeriis
servinnt, qnae dignantur ministrare Christo! Pedes in
carceres eunles propter Christum, facile coiitemnnnt
ignem ; vincuLi non experinntur manus, quae hgatum
ilkim vidernnt. Induisti veste, et indueris veste salutari.
Fuisti cum illo incarcere, et in regno cum iho eris. Hcec
confitetur non erubescens , sed sciens te iUnm invisisse.
Nesciebat Patriarcha se Ang-elos excipere^, et tamen ex-
cipiebat. Ernbescamus, obsecro : in meridie sedebat in
terra ahena , nondum pedis vestigium habebat cum pere-
grinus esset , et peregrinos excipiebat percgrinus : civis
enim coelorum erat. Ideo ncc peregrinns erat , cum in
terra esset. Non magis .quam iUe peregrini sumus , qui
peregrinos non excipimus. Domum non habebat, et taber-
nacuhim ipsi diversorium erat. Et vide quam lautus sit.
Vituhim maclavit, et farinam miscuit. Audi fervorem :
per se et per uxorem hoc facit. Perpende quam sit a fastu
ahenus; adorat et obsecrat.
HI. Haec quippe omnia oportet habere eum qni pere-
grinos excipit : fervorem , hilaritatem , hberahtatem.
Hospitis enim animus ernbescit et pudibundus est : et si
Bon gaudium monstret exeeptor, quasi despectus abscedit,
« Mallh. xxr, 34. — » Gen, xvni, 3,
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 514/539
5o8 S. JO. CIIRYS03T0MI ARCIIIKPISCOPI C. P.
ac slc cxccplsscdcterlus est, qiiam si non cxcepisset. Ideo
adorat , idco se excipere diclt, ideo sellam oficrt. Quls
eiilm dubltasset, vldcns lioc illl opus essc? Annon nos
cpioque in terra alicna sumus ? Sed sl vcllmus, poterimus
iilum Imltarl. Quot hospites sunt cx fratribus? Est com-
munls domus Ecclcsia),quam Xcnona vocamus. Curlose
inqulrite ctlam vos , sedctc ad fores, venicntes susclpite;
sl non in domos vestras, illls allter nccessaria suppedllate.
Quldcrgo, inquics, an Ecclcsia non habct? Habet; sed
quld hoc ad vos? An sl a communlbus Ecclcsiae pccuniisalantur, id vobis prodcsse polcrlt? An si allus precetur, tu
non debcs prccari? Cur non dicls, quldcnim? Annon sa-
ccrdoles prccantur? Cur ego orabo? At cgo , inqulcs, do
isll, qul non potcst illo venlrc. Da saltcm iUi. Quod enim
quasrlmus hoc cst, ut omnlno dctur. Audi quid dicat
Pauhis.: « Ut et iis, quae vere viduac sunt sufiiciant, et ne
j> gravetur Ecclcsia*. » Lt vis fac : solum fac. Ego vero
non dlco , ut non gravctur Ecclcsia; scd , ut non tu gra-
vcrls. Hac enim ratlone nihll facics, omnia ei remittens.
Ideo communc domlcIHum est ab Ecclcsla asslgnatum, ut
hacc non dlcas. Scd sumptus habct Ecclcsia, Inqulos : pc-
cunlas habctct rcdllus. l)ic mihl, an sumplus non habct
quotldianam Impensam non habot? etlam, inquies. Cur
ergo non adjuvas mediocrltatem ejus? Me pudet luec di-
ccrc. Cactcrum non cogo. SI quis pulat lucrum essc quaj
dicuntur, faclat slbi xcnodochlimi in domo : istic leclum
statue, istlc mensam et lucernam. Quomodo non absur-
dum fuerit , si veniant miiitcs, haberc vos asslgnata domi-
cUia , magnam gcrcre curam, omniaquc ipsls subminis-
trare , qula Illi bclhim boc scnsibile depclhmt:
hosplles.
vcro ubi dcvcrscntur non habcre? \ Ince Eccleslam. ^ Is
nos rubore perfunderc ? lloc fac : llbcrantate supera»
' Tim. V, i6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 515/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 516/539
Srih S. W. CHRYSOSTOMI ARGHtEPISCOPI C. P.
cursemus undique , Irahamus, vetiatum abripiamus; ma-
jus beneficium accipimus,quam damus. Non jubeo mac-
tare vitulum , da panem cgenti, vestem nudo, teclumhospiti. Ne autem haec prsctexas : cst domlcilinm Eccle-
siae commune : illuc mittito, et tu suscipies. Nam ille
etiam eorum quae a faniulis acla fuerantmercedem habuit.
Ita erant instiluti iliius pueri. Currebant , nec murmura-
bant sicut noslri : illos enim pios reddiderat. In bcllum
traxit, ncc murmurabant; ita philosophi erant. Oinnium
enim curam gerebat ut sui ipsius. Ac fere ut Job dicebat
« Simililer formati sumus in eodem ventre*. » Itaquc et
nos cin*emus salutem nostram, et magnamhabeamus do-
'ineslicorum solhciludinem , ut sint probi et vigiJes. Sit
etiam domcsticus noster in iis quae ad Deum spectant in-
stilutus. Non erit postea virtus nobis difllcihs, si iilos
probe instituamus ; sicut in bello , cum milites sunt bene
ordinali, dux facile pugnat : contra vero si non ita sit.
Nautis item consentientibus ,gubernator nullo negotio
gubernacula rcglt; ita si sint famuli recte inslitutl, non
facile exacerbaberis , non objurgabis, non irasceris, non
conviciaberis. Fieri quoque potest ut famulos reverearis
si sint admirabilcs : ipslque te juvabunt et ad bona horta-
Luntur. Ab his autem omnibus, omnla Deo placita erunt,
et sic lota domus implcbitur benedictione. Et sic ea quae
Dco placent facientes, magno fruemur superno praesidio,
quod nos omnes assequi contingat, gratia et benignitate
Domini itostri Jesu Christi, cum quo Patri et Spirltui
sancto gloria, imperium , honor, nunc et semper, et in
StTcula sajculorum. Amen.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 517/539
I^ A6ti APbStOLORl}». tiO». XLTI. 5l
iwi^^vvvvvi*WVVV*VVV VVV VVVVV*VVVVV\ VVV X'»^VV* \W iVVVV\ i^VVVVVV VVV VVVVVV\A\ VV\ VV\V\^
HOx\lILL\ XLVL
CAPLT XXL
Sequenli autem dle introlbatPaulus nobiscum adJacobum,
omnesque presbyteri aderant. Quos cum salutassct,
narrabat per singula quae Deus fecisset in gentibus per
ministerlum ipsius *. »
L ilic frater erat Domini et episcopus Jerosolymorum,
virmagnus et mirabllis. Ad hunc ingreditur Paulus, sicut
et anle etiam ad illum mittltar : et quomodo , audl. « Sc-
»quenti autem die, iiiqult, introibat Paulus nobiscum ad
» Jacobum. » Vide quam sit a fastu alienus. « Omnesquejpresbyteri adcrant, quos cum salutasset, narrabat per
» singula ,qua3 fecorat Dcus in gentibus per ministeriuni
» ipsius. » Iterum illis quc-e ad gentes spectaKant enarrat
non vanoe glorias studio^ absit; sed ut Dei clementiam os-
tenderet, et multa ipsos impleret laelitia. Vidc ergo quo-
modo audientes Deum gloriricarent. Non illum extulerunt
velmirati sunt ; sed Deum glorificabant : ita enim narrabat
ul illl rem ascriberet. « At illi cum audissent, mognifi-
» cabant Deum, dixeruntque ei. Vides, fratres, quot sunt
»mlina in Judaeis qui cretliderunt ? Et omnes aemulatores
» sunt legls. Audlerunt autem de te, quia discessionem do-
» ceas a Moyse , eos qui inter gentes sunt omnes Judaeos,
» dicens eos non debere circumcidere fifios subs ,
neque»1iis consuetudinibus incedefe ^. » Vide cum quanta et hi
imodestia loquantur \ Nori quasi episcopus cum auctori-
» Act. XXI, 19. — » Ibid. 20, ai. — ' Hic permixUm de episcopo et
dc ccElu episcopi loquilur»
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 518/539
5l2 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P.
tate loquitiir ; scd illum in consilii socium assumunt ; ac
si statim ct ab initio rationem rcddcrcnt , dicerentque :
« Non vellcmus. » Yides rci nccessilalem ? « Vidcs , in-
»quiunt, quot sint millia in Judocis qui crcdiderunt? »Nec
dicunt, quot millia instiluerimus, scd sunt. « Et hi , in-
» quiunt, omncs aemulatorcs sunt lcgis. » Duac causai sunt,
ct multitudo et propositum. Nequc cnim si pauci fuisscnt
contcmnendi crant, ncquc si multi, et non omncs legem
relinuissent, magnoperc curandum crat. Accedit et tertia
causa.«
Et hi omncs cdocti sunt de le , inquit, quod dis-
» ccssioncm doceas a Moyse , cos omncs,qui inler genles
»sunt, Judaeos, dicens non debcrc cos circumcidcr^ fihos
»suos, ncque in consueludinibus illis inccderc. » Non di-
cunt : « Audierunt ; » scd , « Edocti sunt, » id est, insti-
tuti sunt et crcdiderunt, < Quod disccssionem a Moyse
» doceas , dicens non debcre eos circumciderc fdios
» suos, ncqucin consueludinibus ilhs incedere. » Post haec
subdidit. « Quid ergo est ? Utique oportet convenire mul-
» litudinem. Audient enim tc venisse. Hoc crgo fac ,quod
» tibi dicimus \ » Quasi consihum dantes hoc dicunt , noii
quasi inipcrantcs. « Sunt nobis viri qualuor votum habcntcs
» supcr sc. His assumptis, sanctifica te cum ilhs, et impcnde
»in ilhs. ut radant capita, et sciant omncs quia quic dc le
» audicrunt falsa sunt; sed ambulas ct ipse custodiens le
» o-em ^. » Consuhint ut re et opere, non scrmone, dcfen-
sionem parct. « Ut radant, inquit, ct sciant omnes, quia
» quae cdocti sunt dc tc , falsa sunt. » Non dixerunt : «Tu
doces, » sed, « Audierunt, » rursum hoc verbo significans,
cdocti sunt, et quod ambules, id est, ex abundanli ipse
servcs. Non enim hoc sohun quncrebatur an ahos doceret,
sed eliam an i')se servaret. Quid crgo si gcntes didicerint,
inquit, annon offendcntur ? Quare, cum nos Judaei docto-
I Acl. XXI, aa, 23. — « Ibid. 24.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 519/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLVI. 5r3
rem illum ad gentes miserimus? « Do iis autem, quicredi-
» derunt ex genlibus, nos scripsimus decernentes ne quid
»hujusmodi observent, sed abstineant ab iis, qme iuimolata
})sunt idolis, a sanguine, et suffocato et fornicatione *.»
Hic monendo loquitur ; vult autem dicere : ut nos ipsis
praecepimus, etsi Judaeis praedicantes ; sic et tu, etsi gen-
tibus praedices, cooperare nobiscum. Observa Paulum,
non dicit : « Possum utiquc Timotheum adducere, quem
circumcidi, et hoc possum sermone persuadere. » Sed ob-
temperavit eis, et oninia fecit, etenim sic expediebat. Nonenim idem erat rationem verbis reddere, et nemine conscio
hoc facere ; suspicione quippe carebat, quod impenderet.
« TuncPaulus, assumptisviris, posteradie purificatus cura
» ilHs, intravit in temphim, annuntians expletionem dierum
»purificationis, donec ofTerretur pro uno quoque eorum
»oblatio^. » Annuntians, hoc est, declarans; itaque ipse
erat qui sese manifcstum faciebat. « Cum autem septem
j)dics jam implendi essent ^ »
II. Yide quomodo potissimum inilHs moratur. « li, qui
»erant ex Asia Judaei, cum vidissent eum in templo, con-
»citaverunt totam turbam, ct injecerunt in ilhim manus,
»clamantes: Yiri Israelitac, adjuvate. Hic est homo qur
» adversus populum etlegem et locum hunc, omnes ubique» docens, insuper et gentiles induxit in templum, et viola-
»vit sanctum locum istum \ » Vide mores eorum ubique
turbulentos, ipsosque in medio temere clamantes. «Yide-
» rant enim Trophimum Ephesium in civitate cum ipso,
» quem aestimaverant quod in templum introduxisset Pau-
»his. Commotaque est civitas tota, et facta est concursio
» populi. Et apprehendentes Paulum trahebant eum extra
»templum: et statim clausae sunt januae ^ Yiri Israehtae,
> Act. XXI, a5. -- 2 Ibiit. a6. — 3 Ibid. a^, — * Ibid, 37, 28. —..
I Ibid. 29, 3o.
LXXXI. 33
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 520/539
^^9*^4 S. -^iO.Clftl^YSOgTOJHl ABCHlfiPiSCOPI C. P.
"^i^adjiWa^te , iilqiiitlii{^^hic'eSt*homo qiii advcrsns poptilum
^i'fet Id^crafet loctim istttm. ))*Qnae illos maximc turbabant,
Hiem-plmn et''legcm ,'ha3c pfbferunt iih. T\eque Paulus hnec
'^pati^s ,' de his etsi tdAlis^ApoStolos accusavit, qnodipsi in
^'flJii^sa-^hoMim esscht ."adeoei^at magnauimus. « Et trahe-
"<j»ftahteum, iriquit ; etea templum : etclausae sunt jannae.»
• Vdfebantenim ilhtmifiterficete, ideo foras ilhmi trahe-
^^b^iit, iit ciim ftiajoVe Hcentia hoc facerent. « Quaercntibns
•^i^^&Mem ihis ellm occidcre," nuntiatum est tribuno cohortis,
"!i^tfutid tota efcrnfunderetur Jet*usalem,qui statim, assumptis
*^i>^ililibus et cchturionibus, decurrit ad illos. Qui cum vi-
'i'dis^eht tribunum et milites , cessaverunt percutere Pau-
^•i^i^m. 'Tiihc dccedens trisbithns apprehendit eum, ct jussit
"Vlefifm alhgari cbtenis duabus : et ihterrpgabat quis esset et
"^tjtiid fecis^set. 'Ahi attem aiiud clamabant in turba *. )>
^^EtdUr examiiltilili^ns eum jussit hgari catcnis duabus ?'Ut
*"po|>iili fnthfcm mitigaret. « Et cum non posset .'certum
> cognoscere prae tumultu, jussit duci cum incastra.' Et cum
**^Ti^nissct'ad'gHdhs, Ct)ntigit ut portaretur a mililibusprop-
"'^^t^fVim populi! Se^^pifeba turcnim multltudppopuli clamans
^''CTblleytim^)) Quidesi : «Tolleeum?» Mcserat Juda^iscontra
^^feos, qu6s damhaTcht , ita loqtti, ut et contra Christum fecc-
*"#uht, diccntcs : (/Tolle ilhim ; )) hoc cst, denumero viventium
'^dele. Qiildam vero dicuht id essc quod apiid nos ex romana
'^**coh^ubtudiiie dicitur : Imhiitte Illum in sjgna. «Et cum
^VCte|)isset in castra iiiduci Paiilus , dlcit tribuno : Si Hcet
^ ittiihi loqtii ^d tc \ »' Ciim.gestaretur in gradibus, petit
"'^tliddam tl^lbuho dicfere : et vide quam mansuetc, « Si
^imlKi* licet Ihqui ad^ te, ihquit. Qui dixit : Graece nosti ?
l'lNonhc tu es *)Egyptius, qiii ahte hosdles- tumitltum con-
ibitasti, 'et eduxisli in desertiim quatuor niillia virorum
*^^ A«t. ivi, ?i*^-34.— • Ibid. 35736.— 5 Ibid. 07.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 521/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLYI. 5x5
DSicariorum * ? » Hic iEgyptiiis homo erat quaedam inno-
nvans et seditiosus. Hac de re sese purgat Paulus et dictis
suis tollit suspicionem. Verum superius lecta repetamus.
« Sunt nobis, inquit, viri quatuor votum habentes super
»se : his assumptis, purifica te cum illis. » Ad haec non
obnilitur Paulus ; scd morem gerit ; unde palam est, hoc
non necessario faciendum fuisse. Idcoque persuadent ilh*,
sed hoc per ceconomiam et indulgentiam factum est. Non
erat ergo hoc proedicationis impedimentum, siquidem et
Apostoh l>aeC illis statuebant. Hoc itaquedispensansPetrum
tamen deinceps incusat, nec sine causa hoc fecit : nam
quod ipse hic fccerat; hoc et ibi Pelrus, tacens et retinens
dogma suum. Non dicebant : « Non oportet gentiles do-
cere; » neque, « Sufficiat quod non praedicetur illic. Sed
oportet quid ampllus facere, ut persuadcantur iUi te legem
custodire. Attemperatio est res illa , ne timeas. » Et vide :
non prius persuadent ilh ,quam repraesenteiit et cecono-
miam et lucrum : et quod Jerosolymae fieret, tolerabile
erat. Hoc igitur hic facito, ut illud extra civitatem hanc
tibi facere Hceat. « Tunc Paulus , inquit, assumptis viris
» sequenti die : » non distulit; sed opere monstrans se per-
suasum esse, assumit eos quibuscumse purificaturus erat :
tanti fervoris erat OBConomiahujusmodi. Et quomodo, in-
quies, Jiidaei Asiatici viderunt illum in templo ? Yerisi-
mile est eos ahquot diebus istic versatos esse. Vide LUitem
remexdispensatione quadam factam esse. Postquam enim
persnasi fuerant Judaei , tunc insurgunt in illum ; et e re
'quidem, ut ne ilH etiam in ipsum insurgerent. « Adjnvate,
.^•inquiunt, viri Israelitae ; » ac si quis ctptu difficilis in
^eorum manus incidisset, « Adjuvate, inquiunt. Hic est qui
»^ique omnes docet. »*Nonhic solum, inquiunt, sed ubi-
que. Seqmtur accusatio major a praesentibus. Adhaec, in-
« Act, XXI, 38.
33.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 522/539
5l6 5. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
qiiiant, « Profanavit lcmplum, \iros gcntiles inducens. »
Alqui ctiam Christi tcmporc asccndcrunt adoraturi. At hi
loquuntur dc iis qui non adorandi causa vcnicbant. « Et»assumcntcs, inquit, Pauluni trahcbant ilhim foras. » Pcr-
pendc, a tcmplo cjiciunt illum. Ncquc cnim ullra lcgibus
vcl tribunalibus opus habebant ; ideoquc illum pcrcutie-
bant. Sic pcr omnia feroccs et pctulantes sunt. Illc vcro
tuncquidcm nonscscpurgavit; sedposlca. El jurequidem:
tuncenim nc audisscnt quidcm. Et cur clamabant : «Tolle
;)cum?)) Timcbanl ne cfrugcrcl. Scdvldc cum quanta mo-
destia Paulus cum Iribuno loquatur. Quld cnim dicit ? « Si
))mihilicetaliquid tibi diccre. » Ita erat humilis, quia ubi-
que modcstc agcre scicbat, « Nonnc tu cs , inquit, /Egyp-
» tius illc ? ))
III. Vidc malignilatem diaboli. Dcccptor erat et proes-
tlgiator /Egyptius illc , et spcrabat se per illud rem obs-
curaturum csse , ct hos illlus scclerum consortcs reddere
et Chrislum nempc ct Apostolos. Sed nihil potuit, imo
hinc splcndidior vcrilas facta cst, nihil ex dlaboli machi-
nis la?sa; imo magls illustrata. Nam si pra^sligiatores non
fuissent, ac dcinde hi vicisscnt, fortcsusplcio fuissct. Cum
autcm illi apparuissent , hi vicerunt. Hoc autem mlrum
est. Ideo apparerc non prohibentur, ut ct sic magis ful-
geant. Ut etiam alibi dlcit, «Ut qui probati sunt , manifesti
j)fiant*.» Tale quldplam et Gamalicl dicebat : « Antc hos
» dlcs surrcTiit Thcudas^ )) Slcarlos vero quidam dlcunt
esse genus lalronum, slc appcllatos a gladiis quos gcsla-
bant, sicas diclos Piomanis. Alii vcro putaiit cx uiia Ju-
dicorum sccta fuisse. Tres namquc sunt apud ipsossectoe,
Pharisacorum, Sadducacorum, ct Esscnorum. qui ct Sancti
vocantur , hoc enlm sibi vult hoc nomcn Esseni; idque
ob vitae sanctltatem. lidcm vero et sicarii dicti, quod esscnt
« 1 Cor, XI, 19. — • Acl. T, 36.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 523/539
IN ACTA APOSTOLORUM. HOM. XLVI. 5 IJ
zelotae. Ne ergo doleamus quocl scctac slnt, cum et pscu-
do-Chrlsti fucrint, qui Chrlsto insidlari vohierunt, et
antehac et postea , ut obscurarent iUum. Sed vcritas ful-
get et splcndet ublque. Hoc et Prophetarum oevo factum
est. Fucrunt pseudo-Propheta? , et veri ex comparatione
magls cfTulgehant. Etenim morbus sanltatcm consplcuam
facit, ct tenebric hicem , tranquIIHtatcmque tempestas.
Non possunt gentiles dicere,quod illi deccptorcs el prais-
tigriatorcs fuerlnt. Ihi cnlm convlctl sunt. Hoc ctlam ?doysi
accldit. Concessit Deus ut magi esscnt, ne magus puta-
retur esse Moyses. Permisit ut docerent omnes,quantum
magia poterat commlnisci , ultra autcm non deceperunt
scd ipsi sese victos confcssi sunt. ISihil nobls nocent de-
ccptorcs; imo nos mcliores rcddunt, si quls attendcre
yeht. Quid igltur, inqulcs, si illorum glorlffi consortcs
simus? Non apud nos gloriam habent; sed apnd cos qui
judicio non valcnt. Ne multum curemus popuh auram , ne
ultra quam oportct illam sectemur. Deo vivinms, non
hominibus; In ca?lo convcrsamur, non in tcrra. Illlc bra-
via etprcemia laborum nostrorum jacent, inde laudcs ex-
peclamus, inde coronas. Eatenus curemus homlnes, qua-
tenus ne ansam illls prcTbcamus. Quod si , nobls non
pra.'bentibus , ilh voluerin tcmere et frustra accusare, ri-
deamus , non plorcmus. Tu provide bona coram Deo et
hominlbus. Si, te bona providcnte, ille Incessat, ne cures.
Habes exempla in Scripturls. «Numquld cnlm hominibus
j»suadeo, an Deo* Pwinquit; ac rursum :«Hominibus sua-
»dcmus, Dco autemmanlfesti sumus". »Et Chrlstus de iis,
qui offendebantur, dicebat : «Sine illos , duces sunt cceci
» caecorum^' » ac rursum : «Luceantopera vestra, ut videant
• homines, et glorificent Patrcm vestrum,qui in coelis
»est\)>Si vero alibi dicat : « SI quls scandalizaverlt unum
» Galat. I, 10. — « a Cor. y, i i. — » Malth. xv, i4. — < Luc. yi, a6.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 524/539
5l8 S. JO. CINIYSOSTOMI ARCUIEPISCOPI C. P.
»ex hls pusillii, expedlt ei ut suspendaiur mola asinaria a
icollo ejus, et demergatur in pix)fundum maris *• ; » ne mifc
reris. JNon cnim snnt hacc contraria ; imo valde consonant.
Nam si apud nos fiant, vae nobis^sin nen apud nos fiant^
non ileni. Et iterum:«Va3 vohis,per quos nomen Dci
»Llasphematur\ » Quid ergo, si ego facio quod decet, et
alius Llasphemat ? NihiL ad tc, sed ad iUum : nam per il-
lum Llasphematur. Et qui ficri potest , ufc quod decet facia
mus, et aliis ansam demus? Lnde vultis a prjesentiLus vel
a veteriLus voLis exempla afleram ? Ne ostentatores simus.
A ullls-ne id quod proe manlLus haLcmus, dicamus? Ju-
daizaLat Pauhis Jerosolymnc , non Antlochlo?; judaizabat,
et ini ofTendeLantur. At non jure ofiendeLantur. Dlcllur
sahitasse ISeronis pocillatorem et concuLInam. Quania
putatls CJntra illum proptcr hoc dixlsse illos? sed non
juste. Nam si lasclviae causa sahitasset , vel oL mala opera-;
mcrito. Sin oL viam rectam, quare? Dlciim aliquld, quodet mihi et famlharl culdam meo accldit. Cum ira Del in-
clderet, et ille admodum juvcnis esset, atque in diacono-
rum ordlnc, ahsente tunc eplscopo, cum presLyterorum
Bulhis curarct; una nocte confcrtim et temcre Laptlzarunt
multa hominum miUia, et slmphciter LaptlzaLantur om-
nes nlhll scientes. Hos ille prlvatlm acclptjns et centenos
et ducentenosalloquehatur, de afia nufiare,q,uam de mys-
teriis tantum,quod nempe non concederet accedere , non.
initlatos. Hunc putarant muUI amLientem prlncipatunar
hoc fiiccre. At iUe eorum oplnionem nihUi facicns , non
perrcxlt diutlus Id agere, sed cessavit statlm. Quld ergo?
Kum ille ofi^cndlcuh causa fult? Non puto cerle. N^am si
miUa de causa id feclsset , mcrllo iUumreprehcndlsscnt
atquc ellamsi perrexissct. Naiu cum prohlLcntur ea, qua
Deo ph-iclta sunt,propter ahorum oftendicuhmi, conlcm-
* Matlh. xviii, 6. — * Rom. ii, a^.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 525/539
JN ACTA APOSTOLOnUM.^ HpM,, XLVI. S^Cfa
nendiim est. Tiinc aiitem curanduuij Ciiai non coglniuj^j-
propter illum^ofiendere Deum, Elenim dic, quseso, si na-p
bis disserentibus et ebriosos incessenlibus, quidam offen-^.
deretur, num ego loqui desinerem ? Audi Christum dicenn,
tem : «Xum et \os viUtis abire?» Sic nec contemnere nec^
curare nimium oportet multorum infirmitatem. Annon vi-.
demus ctiam mcdicos hoc lacere, et quando licet infirmis
gratiosos esse ,quando autem gratia illis pcrniciosa esset
,
non ultra illls parcere. Lblquc modum servare bonum est.
Muhi puellae vlrgini formosce con^iclabantur ob cateche-
sim , illam adoriebantur, simulque eos,qul ipsam instltue-
bant. Quld ergo?Num Ideo illos abscedere oportebat?
Minlme ; nihil enim agebant contrarium ; sed rem valde
gratam Dco. Ne itaque attendamus sl quldam ofTendantur;
sed si juste , et si non ad damnnm nostrum. « Si clbus, in-
» qult , oITendlt fratrem meum, non comedam carnes in
«aetcrnum^ «Jure. Mhil enim nocebat non comedere. Si
yero offendatur ilJe quod renuntiare veUm , non jam cu-
randum. Et quemnam , Inquies , id offendlt ? Muhos ut scio^
Quando igltur indifferens est, abstineatur. Nam «i volu-
mus ad hoc unum spectare, a muUIs abstlnendum erit ;
sicut e diverso sl ccntemnamus, multi peribunt. Nam et
Pauhis praecavlt offendicuhim, et quomodo audi. «iSc hac)) plenitudine , Inquit, qUcT ministratur a nobis ^ )) Mhll
enim nocebat suspj^iMH IM fiilli iin^uando autem In tan-
tam In ^ i
-1^rnn'^^^iJ^^nT^m , ti|^yfq^tHy aUerlu s offendi-
cuhmi magn/idve<n4Bt.^BiaJ^: ittsuhi^^Vemnamus. Ille
quidem sibl v@^sa cst|Q^j|^ero jj^i^nl)xli non sumus.
Non potult ennyiinS^^d^tnno Illi^»trtTi.^lidti offensi sunt
quod in templo cu%iUieni^'^iWii4fijJ#i^ quasi non Hceret.
Sed male. Mhll enim hinc damni. Offendebantur quod cum
ethnicls comederet Petrus, scd ille abstinuit; hic vero noo
' Joan. >], 67. — » 2 Cor. tiii, i5. — * Ibid, ao.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 526/539
520 S. JO. CHRYSOSTOMI ARCIIIEPISCOPI C. P.
ilem< Ubique nos decet leges Dei sequeiites, magnamcurain
habere, ne quam offendlculi occasionempracbeamus, ut et
nos innoxii simus , et Dei clementiam consequamur, gratia
el benignitate Unigeniti ejiis, cum quo Patri et sancto
Spiritui gloria , imperium , honor, nunc et semper, et in
saecula sacculorum. Amcn.
FINIS TOMI OCTOGESIMI PRIMI.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 527/539
%V^\^VVVVVNA/VVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVV\WVVVVVV%VVVVVVVV*IV*VV\V\VVVVVVVVV\\VVVVVVVVVV\^
ANNOTATIONES.
ANNOTATIO (l) pag. 21.
Tunc utlque multi, quos frequenter carpunt Chrysosto-
mus , Augustinus , aliique Patres , baptismum diflerebant
usque ad mortis articulum. Si quando igitur medici mone-
rent periclitantera conjugatum baptizandum esse, uxor,
quasi mox amissura virum, ejulatus magnos edebat; ut
etiam nunc Sciepe contingit, quando aegro conferenda est
Extrema-unctio.
ANNOTATIO (2) pag. 3l.
Non^enitam mallttam, Hoec eratManichaeorum oplnio,
qulmalltiam, seu malum, non nasci, sed semper extltisse
putabant. Bonum et mahim Deum esse asserebant, qui
inter se pugnarent. Quod erroris monstrum ante Christi
adventum apud Gentlles In i^gypto fuerat, qua de re aglt
Plutarchus In hbro de Islde et Osiride; infra quoque contra
Manichaeos aglt Chrysostomus.
ANNOTATIO (3) pag. 3^.
Haec verba Chrysostomi slgnlficant: SI Apostolls accldit
ut de prlmatu contenderent, multo magls accldere pote-
rat , ut qui eligendl crant in locum Judae , inter se conten-
derent. ^j
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 528/539
522 ANTfOTATiayE^;
ANNOTATIO (4) pag. 56.
Non ita intelligas, ac si Apostoli Kaec sibi illata mala
nou magis senserint, quam si iu somnis vel in pictura vi-
disseut. Sed sic iutelligendnm pnto : Ita inexpectata erant
illa, quae sibi inferebantur mala , ut quasi in somno vel
pictura illorum origo duci videretur.
A^^OTATio (j) pag. 66^. .p
Marcion dicebat Ghristum non fore judicemmorluorum,
inquit Philastrius in Haeresi Marcionistarum : hinc gchen-_
nam excludebant. Ca^lerum Marcionistae non omnes in-
ter se consentiebant, sed inter illos, eranl opinionum di-
"^
vortia., ;,,, j
ANNOTATIO (6) pag, 72,
Sensus hic imperfectus esse videtur. Nam SiBpc Chry-
sostomus in hisce Commentarils sententiam relinquit im-
perfectam. Sic ergo totum iutclligas oportet : /^t^e quor
modo conetur illos a crimlne Uberare^ quantwn scHicct-
fleri poterat; etsi enim id defiiiitum a Dcc esset^ 7iiliHo
tamen minus illi homicidoi erant. Hunc,, m^wt^, dcfmitoi
consilio, etc.
ANNOTATIO (7) pag. 98.
Contra juramentasaepissime concionatus est Chrysosto-
mus, ut vider© est in Homiliis ad Antiochenos et quibus-
dam aliis inlocis. Hinc discimus Constanlinopolitanoshuifc
fuisse vitio assuetos; id quod etiam in sequentibus vidfere
est.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 529/539
AN^OTATio (8) pa^;i68;
Vide Josephunr Antiqaitlatiim judaicarum lib. xviii,
c. I, ubi Judae Galilaei historiam refert, et lib. xx, c. 2,
ubi'de Theuda agit.
ANNOTATIO (9) pag. I^.^.
Hoc Socratesdicit apud Diogcaem Laertium, simileque
refert XenophonJn Apologia.Socralis.
ANNOTATIO (lo) pag. 186.
lUe ,quem hic vocat Chrysostomus Me/uicptCaaX , is ipse
est qui vocatur Miphiboseth in Vulgata et Ms/:/^ i^oaSe apud
ixx Interpretes. Dicitur autem Meribbaal in lib. ix Pa-
raflip; cap. viii, 34. Ex duobus autem nominibus unum
factum est , ut pi£^y« ex uno ,(3aaA ex altero nomine desumpr
tum sit. Porro sic vocatur etiam in Synopsi Scripturae sa-
crce. Theodoretus quoque Me/jLcpj^aaX habet Quaest. xxxi in
3ib. II. Regum.
ANNOTATIO (ll) pag. 2l6.
Interpres quidam ait Phihppum ilhim, qui Samariam
ad fidem convertit, exseptem primis diaconis esse, secun-
dum a Stephano ; illum vero, qui Eunuchum baptizavit,
ex Apostolorum numero fuisse. At hoc postremum omnino
stare nequit; ipse namque Ghrysostomus, homilia se-
quenti, ait eum, qui Eunuchum baptizavit, ex numero
septem diaconorum fiiisse. Quare MorellLlectionemut ge?-
nuinam retinuimus.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 530/539
5^4 ANNOTATIONES.
ANNOTATIO (12) pag. 217.
Cum alt siib Moyse mlracula per comparalionem facta
esse, id est, per comparalionem cum miraculis per magos
aegyptios patratis, ea probabantur esse vera, et a Deo
proficisci.
ATVNOTATIO (l3) pag. 233.
Doctor Pauli Gamalicl mutatus fuisse dlcilur, ut puto
quia Judacos rcpressit ne in Christianos srcvirent, dumPaulus plus quam omnes saeviret in illos.
ANNOTATIO (l^) pag. ^^I.
Donecimposhum
estitli nomen Jesu. Sed quandonam
Paulo impositum est nomen Jesu, ut visum reciperet? hic
vel vitium in verbis est, vel dicamus oporlet tunc Ana-
niam imposuisse Paulo nomen Jesu, quando, positis super
ilhim manibus , dixit iUi Jesum esse a quo ipse visum le-
ciperet.
ANNOTATIO (l5) pag. 260. •
Pro plenitudine. Dounaeus opinatur hoec ad illa liturgiae
particulam spectare , tU (ioL^ihiaq oujsavwv TrXr^pwpa. Quid si
dicamus , haec ad Ecclesiae plenitudinem referri, quaj
etiam vocatur plenitudo sanctorum, qui sancti in hac vita
precibus egent.
ANNOTATIO (16) pag. 298.
Post jixvvj/jioveucrtupcv, quidam manuscripti addunt; tn Iaxo)?oc
c?I>j, adhuc Jacobus vivebat, Wivor hanc clausulam in ma-
nuscriptis quibusdam inserlam haberi; quld enlm ad rena
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 531/539
ANNOTATIONES. SaS
praescntem facit, sl dicatur hic adhuc Jacobum vixisse?
Deinde vero de quo Jacobo hic agitur? Jacobus enim frater
Joannis paulopost gladio cacsus fcrtur. Jacobus autem fra-
terDomini, episcopus Jerosolymorum, inferius neque se-
mel in vivis essc memoratur. Ad quid ergo dicltur hic Ja-
cobum in vlvis fuisse ? et cnr id amanuenses addidcrint non
satis perspicio.
ANNOTATIO (17) pag. 332.
Atqul contrarlum accldll ; id est, ni fallor : Deus eduxit
illos ex iEgypto, ut induceret In terram promlslonls; sed
ob illorum nequitlam contrarlum accldit; nam maxima
pars in deserto perilt.
ANNOTATIO (l8) pag. ^IO,
Prnedlvltcm fulsse Platonem asseverabant quldam; at
secus suadere videtur Dlodorus Slculus, llb. xvi, cum alt
eum a Dionyslo tyranno venundalum, a disclpuhs suls vi-
ginti minarum redemptum fuisse.
ANNOTATIO (19) pag. 4^8.
Obscurum prorsus dlctum,quod non vldetur ad rem
praesentem pertlnere. Putat HalesIusapudSavIhum ahunde
inductum fulsse. Crederem potius locum esse vel mutllum
vel corruptum.
ANNOTATIO (20) pag. /\Z^,
Martjrium , Ecclesia Martyrum , vel In qua rellquiae
Martyrum habebantur. Vox frequens apud scrlptores ec-
clesiasticos , atque etlam usurpata a Latlnls.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 532/539
j... .'ii.i ii;**''ir-i
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 533/539
VVSVV%VVVVVVVVVV\^iVVVVVVVVVv>«\VVVvVVV^VVVV\lVVVV«^VVVVVVVVVV\\VVVV%%VVVVVV«VVV\VVVVVVVV^
CONCORDANTIABIBLIOTHEC^ LATIN^E CUM GALLICA.
BIBLIOTHECA LATINA.
Homilia vjii, pag. gS.
Domilia ix, pag. io5.
Homilia xin, pag. i52.
Homilia xxiv, pag. 283.
Homilia xxxin, 574.
Homilia xxxviii, pag. 111.
BIBLIOTHECA GALLICl.
Ejusdem fragmenta, lom. xn, p. 492-
495.
Ejusdem fragmenla, lom. xii, p. ^gS-
5o3.
Ejusdem fragmenla, tom. xv, p. 82-
94.
Ejusdem fragmenta, tom. xii, p. 564-
570.Ejusdem fragmenla, tom. xiii, p. 196-
199-
Ejusdem fragmenta, tom. xr, p. 34o«
346.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 534/539
* 'inn r
i
.j(Z uiiiinoli -i
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 535/539
«.\\VWA.'XV\\\\\i^\v\V<\\*.\M.WV\A «»-»»»« «^•A.vvvW i,WV.\Vv\\v\\\\\»-W^VV\\\\\VV> vwvwvvvvw
INDEX
TOMI OCTOGESIMI PRIMI.
Piigin.
HoM]LU 1. Caput I. 3
— II. Id. Caput. 23
— III. Id. caput. 54
— IV. Cs^ut. 11. 49
— V. Id. caput. 60— VI, Id. caput. 71
— VII. Id. caput. 82
— VIII. Caput in. 93
— IX. Id. caput. io5
— X. Caput. IV. 119
— XI.. Id. caput. i52
— XII. Id. capuf i42
— XIII. Caput V. i52
— XIV. Id. caput. i64
— XV. Caputvi. 17G
— XVI. Capul VII. i58
~ XVII, Id. caput. _ 200
— XVIM.Id. caput. 211
— XIX. Caput. VIII. 225
— XX. Caput IX. . 2^9
— XXI. Id. caput. 2^9
— XXir. Capat X. 261— XXIII. Id. caput. 271
— XXIV. Id. caput. 285
— XXV. Gaputxi, 295
— XXVI. Caput XII. 3o5
~- XX7II, Id. capul. 5i6
— XXVIII. Capnt xiii. 525
— XXIX. Id. capnt. 553
LXXXI. 34
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 536/539
53o INDEX.
HoMiLiA XXX. Id. caput.
— XXXI. Giput XIV.
— XXXII. Gaput xT.
— XXXIII. Id. caput.
— XXXIV. Id. caput.
— XXXV. Caput XVI.
— XXXVI. Id. caput.
— XXXVII. Caput XVII.
— XXXVIII. Id.caput.
— XXXIX. Caput. XVIII,
— XL. Id. caput.
— XLl. Caputxix.
— XLII. Id. caput.
— XLIII. Caputxx.
— XLIV. Id. caput.
— XLV. Id. caput.
— XLVI. Caput. XXI.
Pagin.
34
.^55
366
374
385
4o5
4i4
423436
446
456
4/0
48i
489
499
5ii
AWWOTAIIONRS.
COWCO BD A WTIA.
521
537
EXPLICIT INDEX.
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 537/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 538/539
8/6/2019 Caillau, Guillon. Joannes Chrysostomus. Opera Omnia. 1835. Volume 12.
http://slidepdf.com/reader/full/caillau-guillon-joannes-chrysostomus-opera-omnia-1835-volume-12 539/539