F I E TS E N D AY O N E :A M S T E R D A M P O R T N A A R

R OT T E R D A M

Extravagant, de oorspronkelijkearchitect ontworpen huizen, van het

Witte Huis look a likes.

Wachten in het donker dek, ingeklemd tussen de metalen hek ondersteunen van onze fietsen en een grote stacaravan gevuld met een geïrriteerde Neder-lands gezin, we laadden onze fietsen en gesorteerd onze helmen maken casual chit chat met andere fiets-toeristen. Vrachtwagens, bussen en een aanzienlijke groep Hells Angel gestyled motorrijders toeren hun motoren gedeelde het dek in het vooruitzicht met ons terwijl we wachtten tot wat leek als een dag naar de ferry en stap in de frisse zeelucht brand gestoken om te beginnen met onze reis.

Uiteindelijk gingen de deuren open. Weg gingen we! Zoals we trapte langs de haven heb ik besefte dat onze 57 mijl reis naar Rotterdam.

2

Maar in verschillende richtingen, vonden we dit het meest frustrerende, onlogische en verwarrend. Ook, zoals iedere verstandige persoon zou natuurlijk verwachten, niet elk teken 60 mijl afstand van je ein-dbestemming is de naam van uw eindbestemming op, dus soms realiseerden we ons dat je nodig hebt om het hoofd tot een stad en route.

Opgemerkt moet worden dat, ondanks de teleurs-telling van het fietsen in de buurt enkele steden in het begin van de dag, achteruit, vooruit, in cirkels, op de pleinen, de occasionele driehoek, en eigenlijk denk ik dat we wel een zeshoek we waren aangenaam afleiden door de zeer mooie omgeving om ons heen. Van huizen, aan grachten, verbazingwekkend goed onderhouden tuinen, gevuld met bloemen zowel publieke als private, idyllische parken en schildera-chtige aken, in combinatie met het stralende weer, was het mogelijk de beste plek om te zijn verloren. Holland is een prachtig land. Verloren in het paradijs echter is nog steeds verdwaald. Wanneer verloren in een auto je zit, en in het ergste geval scenario besteedt u iets meer op benzine, maar op een fiets die je moe en gek! Rond deze tijd, om te navigeren in mijn wanhoop en niet-cyclus verder dannodig, ik had een eureka-moment, maar niet een goeie! Ik realiseerde me dat we zouden dom ge-boekt onze route gaat alleen over direct tegen de heersende NEwind voor de eerste paar dagen, en dus gezien het ontbreken van geografische kenmerken (Nederland is zo plat als de zee) Ik dacht post tegen de wind in, oh de wrede zawaren buurt. Ironie, zou ons naar onze eindbestemming snelste. Toch was er nog steeds een knagend gevoel voor de eerste paar uur van die dag, dat we fietsen op een loopband met niets wezenlijks toe aan onze vooruit-gang-achtige gauge varen in de mist. Het is dit soort momenten waar we bleven nodig een teken, een witte duif zou zijn gevolgd, of misschien een troep ganzen wofop dit moment nog. |

4

R E F L E C T I E SAmsterdam

8

10

11

Z A D E L( R ) E V O L U T I E

D U T O Y ADe ontwerper onder het zadel

Gontran Patric

A t i e ve e l m e e r m i j l e n van fietsen. En wij voor-gestelde afstanden pe-reveer 60 mij l . Vreemd, het was niet het tekort van staden.

26

Uiteindelijk gingen de deuren open. Weg gingen we! Zoals we trapte langs de haven heb ik besefte dat onze 57 mijl reis naar Rotterdam via Den Haag niet zou wor-den langs een weg gemaakt van gele bakstenen, zou de tekens niet groot en neon te zeggen, straight vooruit naar Rotterdam, slechts 57 mijl te gaan. Misschien zou het langer duren dan ik dacht? Misschien 57 mijl was de kortste mogelijke route, wandelen waar fietsen nooit zou kunnen gaan. Ja, kan het een tamelijk langetijd! Niettemin, fris en enthousiast, fietsten we in de richting die we dachten dat het zou kunnen worden, herhaaldelijk vragen mensen de weg naar Rotterdam en ontvoms realiseerden we ons dat je nodig hebt om het hoofd tot een stad en route.

Opgemerkt moet worden dat, ondanks de teleurs-telling van het fietsen in de buurt enkele steden in het begin van de dag, achteruit, vooruit, in cirkels, op de pleinen, de occasionele driehoek, en eigenlijk denk ik dat we wel een zeshoek we waren aangenaam aflei-den door de zeer mooie omgeving om ons heen. Van huizen, aan grachten, verbazingwekkend goed onder-houden tuinen, gevuld met bloemen zowel publieke als private, idyllische parken en schilderachtige aken, in combinatie met het stralende weer, was het mogelijk de beste plek om te zijn verloren. Holland is een prachtig land. Verloren in het paradijs echter is nog steeds verd-waald. Wanneer verloren in een auto je zit, en in het ergste geval scenario besteedt u iets meer op benzine, maar op een fiets die je moe en gek! Rond deze tijd, om te navigeren in mijn wanhoop en niet-cyclus verder dannodig, ik had een eureka-moment, maar niet een goeie! Ik realiseerde me dat we zouden dom geboekt onze route gaat alleen over direct tegen de heersende NEwind voor de eerste paar dagen, en dus gezien het ontbreken van geografische kenmerken (Nederland is zo plat als de zee) Ik dacht post tegen de wind in, oh de wrede zawaren buurt. Ironie, zou ons naar onze eindbestemming snelste. Toch was er nog steeds een knagend gevoel voor de eerste paar uur van die dag.

27