C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

44

ENΘΕΤΗ ΠΕΡΙΟ∆ΙΚΗ ΕΚ∆ΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙ∆ΑΣ «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ»

156

ΠΡΟΣωΠΑ30 Από την Πόλη στην Πάτρα και την Παναχαϊκή36 Από το Αίγιο…στη Γερμανία με ποδήλατο42 «Ο Ράντκο Βάρντα ήθελε τρία πιάτα φακές…»60 Ένας «ειδικός» καταδρομέας εξελίχθηκε σε μαραθωνοδρόμο70 Fast forward με τον Ιάσονα72 Ένα επώνυμο με ιστορία

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ24 Η επικοινωνία με τα μάτια ενός διεθνούς μέντορα78 The Coach156 «Τον χρόνο κάνω πως δεν τον βλέπω…»

FOOD PAGES96 Το lunch break έχει έδρα την Παντανάσσης100 Όσο περνούν τα χρόνια η αγάπη για την κουζίνα μεγαλώνει104 Ο μάγειρας δεν χρησιμοποιεί τίποτα το «έτοιμο»108 Ένας θεσμός με εξωστρέφεια 110 Τυριά για το πασχαλινό πλατό μας 112 Το μυστικό είναι στο φύλλο

ΘΕΜΑΤΑ64 Ένα γήπεδο-στολίδι στο κέντρο της Πάτρας86 Η κουλτούρα της θάλασσας δημιουργεί ευκαιρίες 90 Το τόλμησαν, το κατάφεραν, το έζησαν144 Παπούτσι από τον τόπο σου!

ΜΟΔΑ118 Country Living 132 Spring Time Pleasure 138 Το στυλ απαιτεί έξυπνα tips και ιδιαίτερα αξεσουάρ

ΥΓΕΙΑ142 Αναζωογόνηση του κόλπου με λέιζερ, χωρίς χειρουργείο

ΤΑΞΙΔΙ46 Μια συλλέκτρια στιγμών και εικόνων

ΦΥΣΗ56 Μια λίμνη «γεννήθηκε» από το πουθενά

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ22 Ένας χρόνος Media Markt στην Πάτρα

SILVERDesign / Production

ΕΚ∆ΟΤΗΣ: ΘΕΟ∆ΩΡΟΣ Η. ΛΟΥΛΟΥ∆ΗΣ

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ TRIP ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣΚΩΣΤΑΣ ΘΕΟ∆ΩΡΟΠΟΥΛΟΣΚΡΙΣΤΥ ΚΟΥΝΙΝΙΩΤΗΚΩΣΤΑΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΓΝΗΣΑΛΕΞΑΝ∆ΡΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥΜΑΡΙΝΑ ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗ ∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ∆ΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΓΝΗΣ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΩΤΑ ΛΟΤΣΑΡΗΜΕΝΕΛΑΟΣ ΜΙΧΑΛΑΤΟΣΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΑΤΕΛΙΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣΣΕΛΙ∆ΟΠΟΙΗΣΗ ΜΙΛΤΟΣ ΚΩΤΙΑ∆ΗΣΕΜΠΟΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΓΙΑΝΝΑ ΑΣΠΡΟΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥΣΠΥΡΟΣ ΓΟΥ∆ΕΒΕΝΟΣ ΗΛΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣΕΚΤΥΠΩΣΗ FORTOSIS PRINT FACTORY Ι∆ΙΟΚΤΗΣΙΑΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΕΚ∆ΟΣΕΙΣ Α.Ε.ΜΑΙΖΩΝΟΣ 206, TK 262 22 Πάτρα, Τηλεφωνικό κέντρο 2610/312530-4trip@pelop.gr

KΕΙΜΕΝΑ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟ-∆ΙΚΟ ΓΙΑ ∆ΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ∆ΕΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑ∆ΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ Η ΜΕΤΑ∆ΟΣΗ ΜΕ ΟΠΟΙΟ∆Η-ΠΟΤΕ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΜΕΣΟ, ΟΛΟΥ Η ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟ∆Ι-ΚΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ Α∆ΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ∆ΟΤΗ. ΤΟ ΠΕΡΙΟ∆ΙΚΟ TRIP ∆ΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ».

24ο ΤΕΥΧΟΣ / Β' ΠΕΡΙΟ∆ΟΣ

24

118

42

36

46

132

30

ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΕΥΧΟΣ 8 Η εποχή που δεν αντέχει τη ρουτίνα 10 Όσο πιστεύω, ελπίζω 14 Ταξιδεύοντας µε το κουφάρι ενός ψαροκάικου16 Εικόνες 152 Την άνοιξη αν δεν την βρεις τη φτιάχνεις164 Βάλτε στον νου σας…φτερά 166 Άνθρωπος και άλογο: ∆εσµός µε συναίσθηµα

8

«Την άνοιξη αν δεν την βρεις τη φτιά-χνεις». Τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη έχει το συνήθειο να μου

θυμίζει ένα αγαπημένο μου πρόσωπο κάθε φορά που ο κρύος χειμώνας υποχωρεί. Η αναφορά της δεν έχει μετεωρολογικές αναζητήσεις κι αφορμές. Μάλλον θέλει να με ταρακουνήσει από τη ρου-τίνα, και να με πείσει αφενός για το πεπερασμένο της ζωής και αφετέρου να αφήσω στην άκρη τις σκέψεις εκείνες που κρατούν τον νου εγκλωβι-σμένο στα μικρά και ασήμαντα. Η αλλαγή του καιρού είναι το πρώτο σημάδι που μας φανερώνει τον ερχομό της άνοιξης. Αν δεν το γνωρίζετε, η «γλυκιά» εποχή έρχεται όλο και πιο νωρίς στη γη. Το φαινόμενο είναι περισ-σότερο αισθητό στον Βόρειο Πόλο και γενικότε-ρα στα υψηλά γεωγραφικά πλάτη, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη του Πανεπιστημί-ου της Καλιφόρνια-Ντέιβις που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Scientific Reports».Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Έρικ Ποστ, υπολόγισαν ότι για κάθε δέκα μοίρες γεωγρα-φικού πλάτους βορειότερα του Ισημερινού, η άνοιξη φθάνει περίπου τέσσερις μέρες νωρίτερα

από ό,τι έφθανε πριν από μία δεκαετία, κυρίως λόγω της κλιματικής αλλαγής. Οι επιστήμονες βάσισαν τα συμπεράσματά τους σε μια σειρά από φαινόμενα, όπως οι μεταναστεύσεις των πουλιών, η άνθιση των φυτών, η εμφάνιση των φύλλων των δέντρων κ.ά. Διάβασα, ότι δεν είναι βέβαιοι με ποιον τρόπο η πρόωρη άνοιξη επηρεάζει τα φυτά και τα ζώα του πλανήτη. Πιστεύουν, όμως, ότι θα είχε ενδιαφέρον να μελετηθεί κατά πόσο η πρόωρη άνοιξη επηρεάζει -και- την ανθρώπινη συμπεριφορά. Η φύση και η ζωή ξαναγεννιούνται όταν έρχεται η άνοιξη. Το βλέπουμε στην αλλαγή των -χειμε-ρινών- συνηθειών μας. Βγάζουμε τα ρούχα με τα σκούρα χρώματα (όχι πως αυτός είναι κανόνας για όλους…) και βάζουμε πιο φωτεινά και ανοι-χτόχρωμα για να δηλώσουμε την αλλαγή της διάθεσής μας, αλλά και για να μην ανεβάζουμε θερμοκρασία ένεκα της ηλιοφάνειας. Ρίξτε μια ματιά στις σελίδες της μόδας και θα καταλάβετε τι εννοώ. Είπα «ήλιο» και θυμήθηκα τα όμορφα παιδικά χρόνια. Όταν η άνοιξη στα μάτια μας γινόταν πιο όμορφη επειδή πλησίαζε το Πάσχα (βλ. διακοπές) και μας θύμιζε ότι ζυγώνει το

καλοκαίρι… Δεν ξέρω για εσάς, αλλά σε μένα η άνοιξη επι-βάλλει έναν ξέφρενο ρυθμό. Θέλεις να βγεις έξω, κατεβάζεις ιδέες, βάζεις μεγάλους στόχους, αισθάνεσαι την ανάγκη να πας ταξίδια, θέλεις να ακούσεις πιο δυνατά τη μουσική, επιδιώκεις γνωριμίες κι έχεις περισσότερη όρεξη για δου-λειά από κάθε άλλη χρονική στιγμή του έτους. Κοντολογίς, κάτι αλλάζει μέσα μας. Κι αυτό το «κάτι» αισθανόμαστε την ανάγκη να το εξωτερικεύσουμε. Θέλουμε να παρασύρουμε κι άλλους στους ξέφρενους ρυθμούς μας. Να τους πείσουμε ότι δεν πρέπει να αφήσουν τίποτα στην τύχη, αλλά να αδράξουν την ημέρα. Να αποδράσουν (ή να αποδράσουμε όλοι μαζί) από τη ρουτίνα.Αχ αυτή η ρουτίνα… Να δείτε πώς το είχε γρά-ψει ο Pablo Neruda… «Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει….». Δεν μπορώ να διαφωνήσω. T

Η εποχή που δεν αντέχει τη ρουτίνα

ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

9

10

Οσο πιστεύω, ελπίζω

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚωΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΜΑΓΝΗ

Eίναι η τελευταία ημέρα. «Το ξύλο θα φύ-γει» εξηγεί ο συντάκτης στον φωτογράφο. Πρέπει να πάει να καλύψει το μαζικό

προσκύνημα. Το ξύλο είναι Τίμιο και Αγιο και θέλει «ξ» κεφαλαίο. Είναι τμήμα από τον σταυρό όπου βρήκε τον θάνατο ο Ιησούς. Αλλά αυτή η επεξήγηση είναι απολύτως περιττή. Και πιστός να μην είστε, ξέρετε απολύτως καλά περί τίνος πρόκειται. Είναι ένας όρος-έμβλημα στην εθνική μας θρησκευτική αλλά και την ευρύτερη σημει-ολογία.Αλλά άσε τα θεωρητικά. Και ακολούθησε τον φωτογράφο.Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που βλέπεις πολύ κόσμο ως εκκλησίασμα, στην ουρά, εάν ο όρος «ουρά» δεν είναι αδόκιμος για την περίστα-ση. Αλλά κάθε συνθήκη έχει διαφορετικά χαρα-κτηριστικά. Στην Τήνο, ας πούμε, η κατάσταση, (ήμαρτον Κύριε, αλλά θα συμφωνείς και Εσύ) είναι πέραν πάσης περιγραφής. Στον περίβολο των ναών, η συγκέντρωση για τον Επιτάφιο και την Ανάσταση έχει χαρακτήρα ευλαβικής, ειρη-νικής και χαριτωμένης κοινωνικής συνάθροισης ανά σόγια, είναι οι φορές όπου αισθάνεσαι ότι

η θρησκεία είναι, μαζί με πολλά άλλα, και ερ-γαλείο κοινωνικής συνοχής, όπως και αφορμή για συντεταγμένη συλλογική αναφορά. Ακόμα και οι μη θρήσκοι κάτι ωραίο θα βρουν να τους ενώνει με όλα αυτά, ακόμα και η ανάμνηση της οικογένειας κυρίως σε στιγμές θρησκευτικού ενδιαφέροντος στριφογυρίζει. Το τραπέζι των Χριστουγέννων, οι λαμπάδες, το ψήσιμο του αρ-νιού, οι αποχαιρετισμοί στις κηδείες.Αλλά πάλι τα κοινωνιολογικά έπιασες. Θα σου φύγει ο φωτογράφος. Αλλά εκείνος δεν σε χρει-άζεται. Κοιτάζει τον κόσμο μέσα από το μάτι της μηχανής του. Κοίτα τον κι εσύ μέσα από το δικό σου μάτι, άνευ μηχανής. Αμήχανος.Ο κόσμος, το πλήθος. Αμέτρητοι. Ήσυχοι, συνω-στισμένοι μετρίως και χωρίς διαγκωνισμούς. Με υπομονή. Περιμένουν τη σειρά τους, είναι μια πελώρια ζωντανή αποτύπωση του ελληνικού μας γένους, έτος 2018, καρδιά του Μαρτίου, έξω μια ολίγη από άνοιξη, αλλά και μια βαριά μερίδα κρίσης. Η κρίση με τη σειρά της είναι φορεμένη στα ρούχα και στα βλέμματα. Απλά ντυσίματα, της δουλειάς. Μόνο κάποιες κυρίες κοντά στην έβδομη δεκαετία φοράνε ρούχα «της εκκλησίας»,

«τα καλά» που λέγαμε παλιά, πριν καταργηθεί η διάκριση. Μη φανταστείτε τίποτε πολυτελές -φορέματα περιποιημένα και γυαλισμένα πα-πούτσια. Οι πολλοί, που είναι πάρα πολλοί, έχουν κάτι το πανομοιότυπο. Στην εμφάνιση και στο βλέμμα. Περιμένουν στωικοί και ανέκφραστοι. Κοιτούν σε κάποιο κενό. Θα χρειαστεί τουλάχιστον τρία τέταρτα ο έσχατος για να γίνει πρώτος. Αλλά δεν διακρίνεις καμία ανυπομονησία. Σαν να έχουν βιωμένη μέσα τους τη διδαχή ότι η βιασύνη είναι αμαρτία. Ιδιαίτερα όταν ο σκοπός αφορά το θείον. Αλλά η διδαχή αυτή μας πάει στην αρχαιότητα. Το Σπεύδε Βραδέως μάς λέει ότι η αδημονία είναι παράβαση του μέτρου, αναίδεια και ύβρις.Ο χώρος λειτουργεί επιβλητικά. Σου περνάει ριπές από γαλήνη και δέος. Ιδιαίτερα ένας βαθιά πιστός άνθρωπος, που έρχεται από την Καλαμά-τα για τον Σκοπό, είναι παραδομένος στη θεία ιδέα ότι βρίσκεται στον Ναό του Πρωτοκλήτου, ανθρώπου που είδε και έζησε τον Ιησού και αγί-ασε ο ίδιος, σε έναν Ναό που περιέχει την κάρα του Αγίου, και τώρα εδώ μπροστά μας είναι ξύλο

Πιάνει και προφορικά

ΦωΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΜΙΧΑΛΑΤΟΣ

Τίμιο Ξύλο. Τελευταία ημέρα. Αγιος Ανδρέας.

11

12

που προέρχεται από τον σταυρό του μαρτυρίου. Σιωπάς και περιμένεις.Λίγο πιο πίσω λοξά, καθισμένη, μια νεαρή κυρία. Ισως δεν είναι καν τριάντα. Δύσκολο να ανιχνεύσεις την ηλικία. Καλύπτει με τα χέρια της το πρόσωπό της. Είναι μια κίνηση απομόνωσης, θέλει να βρεθεί εκείνη κι ο Θεός, ο Ιησούς ή ο άγιος, χωρίς να μεσολαβεί άλλη σκέψη, άλλο ερέθισμα, κάποια περίσπαση. Οι οφθαλμοί είναι εργαλείο διαβολικό, σου εμβάλλουν εντυπώσεις, συνειρμούς, πειρασμούς που τώρα δεν έχουν καμία θέση. Κλείνεις τα μάτια και εξυψώνεσαι σε έναν παράδεισο, σε ένα ιερό. Και τώρα, μιλάς. Από τη σπιθαμιαία κίνηση των χειλιών συμπε-ραίνεις ότι η κοπέλα προσεύχεται. Απευθύνει την παράκλησή της λέξη - λέξη. Δεν θα πιάσει, αν δεν είναι σοβαρή, αν δεν έχει αφοσίωση, λεπτο-μέρεια, προσπάθεια. Είναι ίσως ένα ζήτημα υγεί-ας δικού της προσώπου. Μπορεί και δουλειάς. Αποκλείεται κάτι ευτελές. Η κοπέλα ίσως έκανε τάμα, ανέλαβε δεσμεύσεις, δέχεται να πληρώσει κάποιο κόστος. Ίσως ήταν, είναι απελπισμένη, αλλά φεύγει αποφασιστική και δυνατή. Δεν χα-ρίζει ούτε ένα βλέμμα στον γύρω χώρο. Βγήκε

σβέλτα. Σαν μαχητής που πάει για τα μέτωπά του.Τι κάνει όλος αυτός ο κόσμος εκεί μπροστά; Ση-μειώνει σε ένα χαρτάκι. Προσφέρονται χαρτάκια μεγέθους μπιλιέτου και οι πιστοί, σχεδόν όλες γυναίκες, κάτι γράφουν. Είναι ονόματα. Ονόματα των συγγενών τους. Τα γράφουν στο χαρτί και τα αποθέτουν σε ειδικά σημεία, μπροστά από τον χώρο του προσκυνήματος. Είναι μια παραγγε-λία- έκκληση για παροχή θείας προστασίας στα συγκεκριμένα πρόσωπα. Αν το καλοσκεφτείς, είναι βαριά ευθύνη: Κάποιον θα εξαιρέσεις, δεν μπορεί να χωρέσουν όλοι. Παίρνεις το κρίμα πάνω σου για ό,τι τυχόν θα επακολουθήσει; Όχι. Ας ερχόταν εκείνος, κι ας έδινε το δικό του χαρτί. Το προσκύνημα γεμίζει στοίβες από σημειώ-ματα. Μια ηλικιωμένη κυρία δυσκολεύεται να γράψει. Δεν βλέπει, δεν μπορεί. Ταράζεται. Ανα-λαμβάνει ένας ιερέας. Της εξηγεί ότι μπορεί να τα πει προφορικά. Σίγουρα; Ρωτάει εκείνη. Τη διαβεβαιώνει ότι πιάνει. Εκείνη καθησυχασμένη αρχίζει να λέει μικρά ονόματα. Επώνυμα δεν χρειάζονται, ξέρουν Επάνω. Αλλά η παράθεση των ονομάτων είναι μια ομολογία πίστης, ένα σήκωμα χεριού, να προσεχθεί η περίπτωση,

ήρθαμε μέχρι εδώ, πήραμε πούλμαν, διανύσαμε χιλιόμετρα, στηθήκαμε στην ουρά, και είμαστε ο Γιάννης, η Μαρία, η Χρυσούλα, η Ανθούλα, ο Κώστας. Και πιστεύουμε. Και ελπίζουμε. Κι αν κάποιος από εμάς κακοπέσει, παρά την πα-ράκληση, αυτό θα ερμηνευθεί ως Θέλημα. Ως τιμωρία για κάποιο κρίμα που ήταν μεγάλο. Σαν δοκιμασία για να ελεγχθεί η πίστη και η καρ-τερία, να ζυμωθεί σερνόμενη με γόνατα γυμνά σε γυαλιά και σε πέτρες, να γυμναστεί και να εδραιωθεί πιο ισχυρή, παρέχοντας κύματα από γαλήνη σαν υπέροχη ανταμοιβή.Ο φωτογράφος τραβάει. Ο κόσμος υπομένει τις λήψεις αδιάφορα, σαν να μην τον αφορούν, ουδείς αποστρέφει το βλέμμα, ουδείς ενίσταται. Θεωρούν το πράγμα φυσιολογικό, η πίστη είναι αυτονόητη, η ομολογία της επιβεβλημένη και απλή. Τελευταία μέρα. Τελευταία πλάνα. Είναι 14 Μαρτίου, ο πρώτος ήλιος λάμπει, ο δυτικός αέρας γδέρνει ελαφρά. Τέλειωσε ένα ρεπορτάζ που δεν είχε απολύτως καμία είδηση. Η Ελλάδα πιστεύει. Και ελπίζει. Ελπίζει, επειδή πιστεύει. Αν είχε και κάπου αλλού να πιστέψει, θα έλπιζε περισσότερο. Τ

ΑΠοΨεισ

ΑΠο ΤΗ ΜΑΡινΑ ΡιΖοΓιΑννΗ

«Τι γίνεται; Δεν μου έχεις παραγγείλει φω-τογραφία για το άρθρο σου στο TRIP».Ήταν το ερώτημα του Μενέλαου (Μι-

χαλάτου). Συνήθως για τη συγκεκριμένη στήλη προηγείται η έμπνευση του θέματος και ακολουθεί η παραγγελία της φωτογραφίας. Αυτή τη φορά αλλά-ξαμε τη σειρά. Ο Μενέλαος επέλεξε το φωτογραφικό θέμα κι ακολούθως το μολύβι κύλησε στο χαρτί. Μία εικόνα δική μας, από την περιοχή της μαρί-νας. Εκεί που στέκουν αγέρωχα τα κουφάρια των παλιών σκαφών. Μία εικόνα που όσο την κοιτάς τόσο σου γεννάει σκέψεις. Η ματιά σου διεισδύει εκεί. ανάμεσα στις σχισμές του ξύλου. και εντείνεις

Ταξιδεύοντας με το κουφάρι ενός ψαροκάικου

ΦΩΤοΓΡΑΦιΑ: ΜενεΛΑοσ ΜιΧΑΛΑΤοσ

την ακοή σου να συλλάβεις κάθε θρόισμα του ανέμου. Το μυαλό σου κατακλύζεται από εικόνες και ήχους. Ως σκάφος πρέπει να ήταν γρήγορο και ευέλικτο. Σμήνη πουλιών θα το συνόδευαν σε κάθε του άνοιγμα στα καταγάλανα νερά. Οι φωνές, τα γέλια, τα πειράγματα του πληρώματος θα ξεσή-κωναν τον θαλάσσιο κόσμο. Τα κύματα άλλοτε θα χάιδευαν το καλογυαλισμένο του σκαρί κι άλλοτε θα το χτυπούσαν ανελέητα δοκιμάζοντας τις αντοχές του. Αυτό όμως εκεί, επίμονα, συνέχιζε να σκίζει τα νερά. Έπρεπε να γυρίσει φορτωμένο με την πιο μεγάλη ψαριά να δώσει ελπίδα στις

οικογένειες που έθρεφε. Να επιστρέψει γερούς τους αφεντάδες του. Κάθε σχισμή στα ξύλα του κρύβει και μια ιστορία. Έτσι ταξίδεψε για πάρα πολλά χρόνια. Μέχρι που κάποια μέρα δεν το έδεσαν στη συνήθη θέση του, αλλά το τράβηξαν στη στεριά. Το σταθερο-ποίησαν στην αμμουδιά και το άφησαν εκεί. Τι κι αν προσπάθησε να δείξει ότι είναι ζωντανό, κανείς δεν γύρισε να το κοιτάξει. Παρηγοριά του, όλα αυτά τα χρόνια, οι πιστοί του φίλοι, τα γλα-ροπούλια, τα οποία δεν σταμάτησαν ποτέ να του φέρνουν τα νέα από τα ανοιχτά της θάλασσας. Το χάδι που αισθάνεται στο σκεβρωμένο σώμα του

από τα παιδικά χεράκια που παίζουν γύρω του κρυφτό. Το πινέλο που τα νεανικά χέρια σέρνουν πάνω στο κουφάρι του για να στείλουν το μήνυ-μά τους. Η αιώνια αγαπημένη του, η θάλασσα, όταν θυμώνει στέλνει τα αγριεμένα κύματά της για να το παρασύρουν στην αγκαλιά της αλλά γυρίζουν πάλι πίσω με άδεια χέρια. Αν και ρημαγμένο, συνεχίζει και στέκει όρθιο, γράφοντας την ιστορία της στεριάς. Στέλνοντας μήνυμα ότι κι αυτό το σάπιο κουφάρι έχει κάτι να δώσει. Αν όχι ένα ταξίδι επιστροφής στις θά-λασσες της Ευρώπης, ένα ταξίδι αναμνήσεων για κάποιους, και σκέψεων για πολλούς άλλους. Τ

εικονεσ ΦΩΤοΓΡΑΦιεσ: MενεΛΑοσ ΜιΧΑΛΑΤοσ, ΓιΩΤΑ ΛοΤσΑΡΗ • κειΜενΑ: ΜιΧΑΛΗσ ΒΑσιΛΑκΗσ

16

17

«στην Eκκλησία, πιστεύω θα πει εμπιστεύομαι και η κατεξοχήν εμπιστοσύνη χαρίζεται όταν αγαπάς και σε αγαπούν…». Μια φράση βγαλμένη από τον σοφό νου του Χρή-στου Γιανναρά. Ταιριάζει απόλυτα στο πνεύμα των ημερών. Αναδεικνύει ότι η σχέση του πιστού με την πίστη πρέπει να διέπεται από ελευθερία κι όχι από εξαναγκασμό. Μπορεί να θεωρηθεί υπερβολή, αλλά -και- το γραφικό εκκλησάκι στον κυματοθραύστη του βό-ρειου λιμανιού της Πά-τρας είναι ένα καταφύγιο ελευθερίας. Ένα μικρό καταφύγιο ελεύθερης πίστης.

Η θάλασσα δεν τον τρομά-ζει, όσο αγριεμένη κι αν είναι. Έχει αυτό το καλό. Αν τηνσέβεσαι, θα σε σε-βαστεί. εκείνοι που γνω-ρίζουν τα καμώματα της θάλασσας, που διακρίνουν εμπειρικά πότε είναι έτοιμη να καταπιεί οτιδήποτε βρε-θεί μπροστά της, ξέρουν να επιλέγουν τη σωστή στιγμή που θα τραβηχτούν σε απόσταση ασφαλείας από τα μανιασμένα κύμα-τα. είναι γλυκιά η αλμύρα της… Όσο οξύμωρο κι αν σας φαίνεται το σχήμα λόγου, είναι πραγματικότη-τα. Η γοητεία της θάλασσας δεν συγκρίνεται. Όλες τις εποχές του χρόνου.

εικονεσ

18

19

εικονεσ

20

21

Η φύση την άνοιξη σου δίνει την αίσθηση ότι ξαναγεννιέται. Υπάρχουν φορές που τη συναντάς -και- στα ταπεινά κλαδιά ενός δέντρου που δεν καυχιούνται στον περα-στικό για τα έντονα χρώ-ματα και αρώματα των λουλουδιών τους. Αλλά η ζωή τους κυλάει ήρεμα και σεμνά, όπως η ζωή κάποιων ανθρώπων. Αποφεύγοντας τις μεγα-λοστομίες και την επίδειξη που μπορεί να τους επιτρέπει ένα επιβλητικό παρουσιαστικό. Όταν στη φύση επικρατεί αρμονία, έχεις την αίσθηση ότι επικρατεί η απόλυτη ισορροπία.

22

ΠΑροΥσιΑσΗ

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ...

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ

Το κατάστηµα της Media Markt στην Πάτρα συµπληρώνει ένα χρόνο λειτουργίας και βρί-σκεται στον πολυχώρο Veso Mare. Ο πατρινός

διευθυντής του καταστήµατος Σπύρος Χριστοφοράτος µετράει ήδη 10 χρόνια στην Media Markt και µαζί µε το εκπαιδευµένο προσωπικό του µας περιµένει σε ένα υπερσύγχρονο κατάστηµα τεχνολογίας, συνολικής επι-φάνειας 2.450m2 και συνολικής επένδυσης €1.250.000 µε πάνω από 12.000 κωδικούς διαθέσιµους για παρα-λαβή από το κατάστηµα ή αποστολή στον χώρο µας. Στο κατάστηµα απασχολούνται 43 άτοµα, όλοι από την Πάτρα ενώ αρκετές φορές το κατάστηµα έχει αναδειχθεί το καλύτερο σε µετρήσεις ικανοποίησης πελάτη. Πέρα από την τεράστια ποικιλία προϊόντων σε ένα πλήθος διαφορετικών κατηγοριών, αυτό που ξεχωρίζεις στην Μedia Μarkt είναι η ποικιλία στις υπηρεσίες και έναν βαθµό εξυπηρέτησης και ευελιξίας. Διαθέτει µεγάλη ποικιλία προϊόντων ώστε το κάθε σπίτι να έχει ό,τι χρειάζεται και σε αυτές τις γιορτές: Από laptop, tablet, smartphone, ακουστικά, παιχνιδοκονσόλες, ασύρµατα

ηχεία που θα σας µεταµορφώσουν στον πιο cool νονό έως τηλεοράσεις, κουζίνες, κουζινοµηχανές, barbeque, κλιµατιστικά, θερµαντικά και ό,τι άλλο θα κάνει το σπίτι σας πανέτοιµο για το πασχαλινό γλέντι.Επίσης, διαθέτει µεγάλη ποικιλία τιµών ώστε όλοι να βρουν αυτό που τους ταιριάζει. Στη Media Markt η ποικιλία είναι τόσο µεγάλη, ώστε για όποια συσκευή και αν ενδιαφέρεστε να έχετε πλήρη γκάµα τιµών, από το πιο οικονοµικό έως το πιο τεχνολογικά προηγµένο. Με τις µοναδικές τιµές RED DAYS όλοι θα βρουν αυτό που τους ταιράζει.Κι επειδή τα ψώνια είναι πολλά και ο χρόνος λίγος, µπορείτε να βάλετε την παραγγελία σας ηλεκτρονικά και να παραλάβετε και να πληρώσετε τις αγορές σας εύκολα και γρήγορα, περνώντας από το κατάστηµα, όταν σας εξυπηρετεί.Κάντε τις αγορές σας άνετα, καθώς η Media Markt διαθέτει μεγάλο δωρεάν Parking αλλά και δωρεάν wi-fi. Και επειδή στις γιορτές κάποια πράγµατα δεν περιµέ-

ο διευθυντής του καταστήματος Media Markt στην Πάτρα, σπύρος χριστοφοράτος

23

νουν, έχετε και τη δυνατότητα της παράδοσης της συσκευής σας την ίδια µέρα που την αγοράσατε! Φανταστείτε να πα-ραλαµβάνετε το ψυγείο ή την κουζίνα σας την ίδια κιόλας µέρα και τις συσκευές µικρότερου µεγέθους σε 2 ώρες!Οι άνθρωποι της Media Markt στεκόµαστε δίπλα στον πελάτη και µετά τις αγορές µε νέες υπηρεσίες που εµπλου-τίζονται διαρκώς για να προσφέρουν τον µέγιστο βαθµό ικανοποίησης. Ανάµεσα σε αυτές είναι: η ανακύκλωση συ-σκευών που αποδεικνύει τον σεβασµό µας στο περιβάλλον, η δυνατότητα επέκταση εγγύησης στις οικιακές συσκευές που παρέχει σιγουριά 5 ετών µε σηµαντικά προνόµια (επι-σκευή χωρίς χρέωση σε πιθανές βλάβες, καµιά χρέωση για ανταλλακτικά, κατ’ οίκον εξυπηρέτηση για µεγάλες οικιακές συσκευές, γραµµή εξυπηρέτησης πελατών κ.ά.), δωροκάρτα για τα αγαπηµένα πρόσωπα, και εκτύπωση φωτογραφιών. Επιπλέον παρέχεται από το κατάστηµα της Media Markt εγκατάσταση συσκευών ήχου και εικόνας, συντονισµός τη-λεόρασης στο κατάστηµά µας κ.α.Στο κατάστηµα Media Markt της Πάτρας ο πελάτης έχει τον πρώτο λόγο.

...ΚΑΙ ΤΟ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΜΕ RED DAYS

24

Η επικοινωνία με τα μάτια ενός διεθνούς μέντοραΟ Γιάννης Βαφέας περιλαµβάνεται στη λίστα των επαγγελµατιών επικοινωνίας µε τη µεγαλύτερη επιρροή διεθνώς. Τον συναντήσαµε για πρώτη φορά τα περασµένα Χριστούγεννα στην περίοδο διακοπών (ζει και εργάζεται στο Ντουµπάι) και συναντηθήκαµε ξανά στη διάρκεια της βράβευσής του στα «Πρόσωπα της Χρονιάς» για τη διοίκηση και την καινοτοµία. Ενδιαµέσως, συµφωνήσαµε να µας παραχωρήσει µια συνέντευξη. Ξεκινήσαµε να ξετυλίγουµε το κουβάρι από την Πάτρα των σχολικών αναµνήσεων. Μας έδωσε τη δική του «συνταγή» ευτυχίας και προσπάθησε να µας πείσει -ο ίδιος είναι βέβαιος- ότι το µυστικό κρύβεται στη λέξη: Αλλαγή. Από τη συζήτησή µας δεν έλειψαν η επικοινωνία και τα όνειρα. Το δικό του όνειρο είναι να ανακαλύψει µια µαθηµατική φόρµουλα που θα αλλάζει τα δεδοµένα της ευτυχίας µέσα στον κόσµο των µέσων κοινωνικής δικτύωσης.

στον ΜιχΑλΗ ΒΑσιλΑκΗ – ΦωτογρΑΦιεσ γιωτΑ λοτσΑρΗσΥνεντεΥΞΗ

25

26

Συμφωνείτε να γυρίσουμε λίγο πίσω το χρόνο και να μιλήσουμε για τα παιδικά και τα σχολικά

χρόνια σας στην Πάτρα. Τι θυμάστε;Οι σηµερινοί φίλοι µου είναι οι συµµαθητές µου. Οπότε καταλαβαίνεις ότι και τα παιδικά χρόνια στο σχολείο ήταν µοναδικά. Γι’ αυτό και οι σχέσεις µας έχουν συντηρηθεί µέχρι σήµερα. Αυτό που έχω καταλάβει, επειδή έχω ζήσει σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και σε άλλα µέρη του κόσµου, ότι αυτό είναι ένα µοναδικό σηµείο της καρδιάς µου. Όπου και να βρεθώ, ό,τι και να κάνω, αυτοί οι φίλοι µένουν. Τα παιδικά µου χρόνια ήταν υπέροχα. Με δύο υπέροχους γο-νείς οι οποίοι µας πρόσφεραν πολλά πράγµατα. Και µε πολύ διάβασµα φυσικά. Θα έλεγα ότι ακολουθήσαµε τον τρόπο διαπαιδαγώγησης της προηγούµενης γενιάς, που ήταν λίγο αυστηρός ίσως, που απαιτούσε συνέπεια στις υποχρεώ-σεις κ.λπ. Κάτι που µπορεί να µην ισχύει τόσο πολύ σήµερα. Παρ’ όλα αυτά, τα παιδιά σήµερα έχουν άλλα καλά. Η Πάτρα, λοιπόν, µου θυµίζει όµορφα πράγµατα. Έρχοµαι συνέχεια και δεν έπαψα ποτέ να έχω σχέσεις µε την πόλη. Εδώ είναι η οικογένειά µου, είναι τα ανίψια µου που τα λατρεύω… Δεν είµαι ένας µετανάστης που δεν έρχεται στην πόλη του. Κρατάω την επαφή πάρα πολύ έντονα. Σαν να µην έφυγα ποτέ.

Σε ποιο σχολείο πήγατε;

Γυµνάσιο και Λύκειο πήγα στο Πρότυπο. Όταν µπήκα ονοµαζόταν Πρότυπος Σχολή Πατρών. Μετά ονοµάστηκε Πειραµατικό. Δηµοτικό πήγα στο 5ο όπου πάνε και τα ανίψια µου σήµερα. Πήγα στο 5ο Δηµοτικό και µου άρεσε πολύ αυτό.

Να αναφέρουμε κάποιους συμμαθητές σας;Θα ξεχάσουµε πολλούς… Φαντάσου ότι οι παλιοί συµµαθητές έχουµε δηµιουργήσει µια κλειστή οµάδα στο Facebook. Κάναµε ένα reunion πέ-ρυσι και περάσαµε πολύ όµορφα. Τι να σου πω; Φοβάµαι ότι θα ξεχάσω κάποιους και δεν θα το ήθελα. Όλοι αυτοί είναι η παρέα µου σήµερα. Με κάποιους είµαστε κολλητοί, αλλά µε όλους έχω σχέσεις. Η Πάτρα έχει αυτό το ωραίο. Κατε-βαίνεις στην πόλη και λες πολλές καληµέρες.

Όταν έρχεστε στην Πάτρα, τι σας αρέσει να κάνετε; Πού θέλετε να πηγαίνετε;Μου αρέσει πολύ να µένω στο σπίτι µε τη µητέρα µου και τα ανίψια, τα οποία όταν έρχοµαι στην Πάτρα µετακοµίζουν. Μένουν στο πατρικό µας σπίτι και περνάµε χρόνο µαζί. Φυσικά µαζί µε τον αδελφό µου, τη νύφη µου. Μου αρέσει να πηγαίνω για καφέ στην πόλη. Στον ήλιο, στη σκιά… τα µικρά καφέ. Δηλαδή, αυτό το πράγµα που µου λείπει πολύ. Να σε κερνάνε έναν καφέ. Να κερνάς κι εσύ τους άλλους. Αυτό δεν υπάρχει στο εξωτερικό. Πουθενά δεν υπάρχει. Αυτή η

«Aν έπρεπε να δώσω μια συμβουλή στη νεολαία, αυτή θα ήταν: Ζήσε τη ζωή! Όπου κι αν είναι αυτό. Από ένα μικρό χωριό της ελλάδας, την Πάτρα, την Αθήνα, μέχρι το πιο μακρινό σημείο του πλανήτη…».

«Η Πάτρα µού θυµίζει όµορφα πράγµατα. Έρχοµαι συνέχεια και δεν έπαψα ποτέ να έχω σχέσεις µε την πόλη. Εδώ είναι η οικογένειά µου, είναι τα ανίψια µου που τα λατρεύω… Δεν είµαι ένας µετανάστης που δεν έρχεται στην πόλη του. Κρατάω την επαφή πάρα πολύ έντονα. Σαν να µην έφυγα ποτέ»

27

ζεστασιά είναι έμπνευση. Είναι και η ουσία της ζωής κατά τη δική μου γνώμη. Όπου και να πας πάντα πίσω θα γυρνάς. Εγώ έτσι πιστεύω. Δεν το περίμενα. Πιο μικρός έλεγα: «Έλα, μωρέ. Να πας στη μεγάλη πόλη. Να δεις πράγματα…». Όσο μεγαλώνω τόσο πιο πολύ θέλω να είμαι εδώ.

Φαντάζομαι υπάρχουν τα επαγγελματικά που σας κρατάνε μακριά. Τι είναι αυτό που κάνετε σήμερα μακριά από την Πά-τρα και την Ελλάδα;Κάνω διάφορα πράγματα. Εδώ και έντεκα χρό-νια βρίσκομαι στο Ντουμπάι. Είμαι διευθύνων σύμβουλος στην Golin, η οποία είναι μια πο-λυεθνική εταιρεία δημοσίων σχέσεων και είμαι υπεύθυνος για αρκετές χώρες στη Μέση Ανατο-λή και τη Βόρεια Αφρική. Εκτός απ’ αυτό κάνω αρκετές συνεργασίες με κάποιες επιχειρήσεις από το Λος Άντζελες, διδάσκω στο Πανεπιστήμιο του Ντουμπάι και του Άμπου Ντάμπι στρα-τηγική δημοσίων σχέσεων σε μεταπτυχιακούς φοιτητές. Κι επειδή έχω εξειδικευτεί τα τελευταία χρόνια στο κομμάτι της αλλαγής, έχω αρχίσει να εργάζομαι και σε αυτό. Όταν λέω αλλαγή εννοώ κάθε είδους αλλαγή που μπορεί να θέλει ένας άνθρωπος. Είτε αυτό λέγεται ζωή, είτε καριέρα, είτε οικογένεια, είτε οργανισμός… Αυτό είναι το σημείο που θα έλεγα σήμερα ότι μπορώ να προ-σφέρω τα περισσότερα και βλέπω το μέλλον να με πηγαίνει. Αυτό είναι τρομερά συνυφασμένο

με την επικοινωνία και την ψυχολογία. Δύο πράγματα που λατρεύω.

Ζώντας στο εξωτερικό κι έχοντας κάνει αυτά τα πράγματα, πιστεύετε ότι είναι πιο εύκολο να αναγνωριστεί ο κόπος ενός νέου ανθρώπου εκεί σε σύγκριση με την Ελλάδα;Δεν πιστεύω ότι έχει να κάνει το γεωγραφικό σημείο που ζει κάποιος. Έχει να κάνει η θέλησή του. Είναι αλήθεια ότι αν έπρεπε να δώσω μια συμβουλή στη νεολαία, αυτή θα ήταν: Ζήσε τη ζωή! Όπου κι αν είναι αυτό. Από ένα μικρό χωριό της Ελλάδας, την Πάτρα, την Αθήνα, μέχρι το πιο μακρινό σημείο του πλανήτη. Διότι σήμερα, τα μέσα -κοινωνικής δικτύωσης και άλλα- είναι τέτοια, ώστε να μην υπάρχει σήμερα μετανάστης με την έννοια που τον γνωρίζαμε. Με εξαίρεση φυσικά το προσφυγικό, το οποίο είναι ένα πολύ στενάχωρο θέμα για μένα. Πώς να νιώσω όμως εγώ μετανάστης όταν καθημερι-νά μιλάω με τους φίλους μου και την οικογένειά μου στο skype; Υπάρχει η επαφή. Αν θεωρούν κάποιοι οι περισσότερες ευκαιρίες δίνονται στο εξωτερικό θα πρέπει να τις αδράξουν. Αν πιστεύ-ουν ότι εδώ θα είναι πιο ευτυχισμένοι πρέπει να μείνουν. Πρέπει να σε οδηγεί η καρδιά σου. Όχι μόνο τα «πρέπει» και τα κοινωνικά συμβόλαια. Πρέπει να είσαι καλά με τον εαυτό σου πάνω από όλα. Όπου αυτός σε οδηγήσει.

«Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον πόση δυστυχία μπορούν να προκαλέσουν και αυτοί που ασκούν επιρροή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αυτοί που τους ακολουθούν…»

«Σήμερα, υπάρχουν καθοδηγούμενα άτομα. Κι αυτό το πράγμα με ενοχλεί. Αυτό θέλω να αλλάξω. Θέλω να καταλήξω σε μια μαθηματική φόρμουλα που θα δείχνει πως οι influencers, οι followers, τα likes κ.λπ. είναι μια συνταγή δυστυχίας. Αν καταφέρω κάποια στιγμή να φτιάξω αυτή τη φόρμουλα και την κάνω γνωστή σε όλο τον κόσμο, ίσως καταφέρω να αλλάξω τα δεδομένα της ευτυχίας…».

28

Σαν άνθρωπος της επικοινωνίας πιστεύ-ετε ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει ένα καλό brand name; Η Ελλάδα έχει ένα υπέροχο brand name κι εγώ όσο μπορώ το αναδεικνύω όπου βρεθώ κι όπου σταθώ. Και η Πάτρα έχει brand name. Ωστόσο, θα μπορούσε να γίνει αρκετή δουλειά πάνω σε αυτό. Θεωρείται ένας τουριστικός προορισμός, ένας παράδεισος, τουλάχιστον για τους μεσοα-νατολούς, τους αμερικανούς και τους συγκαπου-ριανούς που έχω βιώσει εγώ. Είναι ένας ονει-ρεμένος προορισμός και έρχονται πολύ συχνά. Η αλήθεια είναι ότι γνωρίζουν περισσότερο τα νησιά και λιγότερο την ηπειρωτική Ελλάδα.

Είπατε ότι η Πάτρα χρειάζεται δουλειά σε αυτό. Τι εννοείτε;Είναι μια πανέμορφη πόλη. Έχει τρομερά νε-οκλασικά κτήρια. Έχει φοβερούς ανθρώπους. Φοβερό φαγητό και καφέ. Ωραίες παραλίες. Έχει πανέμορφα μέρη τριγύρω, όπως είναι η Ολυ-μπία. Ακόμα και η Αθήνα είναι πλέον δύο ώρες με το αυτοκίνητο. Έχει και το Μουσείο Τύπου που μας φιλοξενεί σήμερα και πιστεύω ότι είναι πολύ αξιόλογο μέρος να το δει κάποιος.

Τότε, τι δεν πάει καλά; Μήπως φταίμε εμείς;Θεωρώ ότι είναι δύσκολο να συμφωνήσουν σή-μερα όλοι σε μια πορεία για διάφορους λόγους. Ευτυχώς, υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν την Πάτρα και που προσπαθούν πέρα από παρα-τάξεις . ίσως με λίγη προσπάθεια παραπάνω τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν λίγο -πιο γρήγορα- καλύτερα. Τα πράγματα γίνονται καλύτερα σιγά-σιγά παρά την κρίση. Η ζωή προχωράει. Κι όταν προχωράει με χαμόγελο και τον φοβερό ήλιο της Πάτρας δεν βρίσκω κανένα λόγο για να μην πάει η πόλη μπροστά.

Έχω μια απορία που σχετίζεται με την

επικοινωνία. Λένε ότι η επιτυχία ενός «προϊόντος» βασίζεται κατά 30% στην επικοινωνία και το υπόλοιπο 70% στο ίδιο το «προϊόν». Συμφωνείτε ή όχι;Θα έλεγα ακριβώς το αντίθετο. Δεδομένου ότι υπάρχουν, για παράδειγμα, απίθανα ελληνικά προϊόντα όπως είναι το λάδι, τα πορτοκάλια και άλλα που δεν τα ακούς στο εξωτερικό. Αυτό κάνει ένα προϊόν λιγότερο καλό; Όχι. Άρα, η επικοινωνία είναι που έχει αποτύχει. Πιστεύω πολύ στην επικοινωνία και γι’ αυτό το κάνω ως επάγγελμα.

Πώς σκέφτεστε τον εαυτό σας μετά από κάποια χρόνια;Καταρχάς να είμαι ευτυχισμένος και υγιής. Αυτά είναι τα βασικά. Να περνάω καλά με τους δι-κούς μου ανθρώπους. Να συνεχίσω να δουλεύω μέχρι τέλους. Θεωρώ ότι η επικοινωνία θα είναι πάντα κομμάτι μου όσο κι αν προχωράει, και μετεξελίσσεται. Γι’ αυτό προσπαθώ κι εγώ να το ακολουθώ. Στο κομμάτι της αλλαγής είναι που θα εξειδικευτώ ακόμα περισσότερο.

Είναι τόσο δύσκολος και ανταγωνιστικός όσο δείχνει ο χώρος της επικοινωνίας;Είναι πάρα πολύ ανταγωνιστικός γιατί είναι πολύ καινούργιος. Δεν θα βρεις σήμερα έναν άνθρωπο 70 ετών που είχε ασχοληθεί με την επικοινωνία. Θα είχε μείνει στην εποχή της συγ-γραφής ενός δελτίου Τύπου. Σήμερα τα πράγ-ματα έχουν αλλάξει. Τα μέσα κοινωνικής δικτύ-ωσης μονοπωλούν τη διαδικασία. Έχουμε τους influencers και τους followers. Αυτό είναι και το κομμάτι της διπλωματικής μου εργασίας στο πανεπιστήμιο. Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον πόση δυστυχία μπορούν να προκαλέσουν και αυτοί που ασκούν επιρροή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αυτοί που τους ακολουθούν.

Σας έχει απασχολήσει στην εργασία σας

το κομμάτι των ψευδών ειδήσεων; Λίγο με απασχολούν. Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει μέσα από αναρτήσεις στο Facebook ή το Twitter κι όλα αυτά. Με ενοχλεί που ο κό-σμος πάει σαν κοπάδι πίσω από ανθρώπους που απλά έχουν στυλ. Έχουμε θεοποιήσει το στυλ. Θεωρώ ότι χτίζουμε μύθους και πλασματικές ζωές που δεν υπάρχουν, επειδή φυσικά κά-ποιες μάρκες από πίσω «σπρώχνουν» αυτό που θέλουν. Από την άλλη, έχεις ανθρώπους που είναι απλοί, που δεν έχουν την οικονομική ή άλλη δυνατότητα και ονειρεύονται μια υλιστική πραγματικότητα. Ενώ οι millennials και οι μετα- millennials (σ.σ. άνθρωποι της δεύτερης χιλιε-τηρίδας) είναι πιο ανήσυχα πνεύματα, λιγότερο υλιστές και μπορεί να θύμιζαν τους χίπις σε μια πιο μοντέρνα εκδοχή, παρ’ όλα αυτά βλέπεις μια καθοδήγηση σε άλλα τμήματα του πληθυσμού. Στην ουσία δεν αφήνουν τον άλλο να επιλέξει μόνος του. Είναι καθοδηγούμενα άτομα. Κι αυτό το πράγμα με ενοχλεί. Αυτό θέλω να αλλάξω. Θέλω να καταλήξω σε μια μαθηματική φόρμου-λα που θα δείχνει πως οι influencers, οι follow-ers, τα likes κ.λπ. είναι μια συνταγή δυστυχίας. Αν καταφέρω κάποια στιγμή να φτιάξω αυτή τη φόρμουλα και την κάνω γνωστή σε όλο τον κόσμο, ίσως καταφέρω να αλλάξω τα δεδομένα της ευτυχίας.

Έχετε σκεφτεί ποιο είναι το αντίδοτο σε αυτό που μου περιγράψατε;Ναι. Να αγαπάς περισσότερο τον εαυτό σου και να ακολουθείς την καρδιά σου. Κι όπως έλεγε κι ο μπαμπάς «Να κοιτάς τον ήλιο, να βλέπεις την αλήθεια και να κοιτάς το φεγγάρι και να ονει-ρεύεσαι». Όχι το Facebook… Τ

Ευχαριστούμε το Μουσείο Τύπου της ΕΣΗΕΠΗΝ για την φιλοξενία.

«Μου αρέσει να πηγαίνω για καφέ στην πόλη. Στον ήλιο, στη σκιά… τα μικρά καφέ. Δηλαδή, αυτό το πράγμα που μου λείπει πολύ. Να σε κερνάνε έναν καφέ. Να κερνάς κι εσύ τους άλλους. Αυτό δεν υπάρχει στο εξωτερικό. Πουθενά δεν υπάρχει. Αυτή η ζεστασιά είναι έμπνευση. Είναι και η ουσία της ζωής κατά τη δική μου γνώμη»

29

Από την Πόλη στην Πάτρα και την Παναχαϊκή

«Ποιος είναι αυτός που παίζει μπροστά;».«Ο Τούρκος που δοκιμαζόταν στην ΑΕΚ». «Και τι, ήρθε σε μας;».«Δοκιμάζεται».Τέλη Ιουλίου 1971, η πρώτη προπόνηση του Αβραάμ Καλφίν στην Παναχαϊκή. Η ομάδα είχε επιστρέψει στην Α΄ Εθνική, όλοι έβλε-παν ότι κάτι πολύ μεγάλο και πολύ σπουδαίο θα ζούσε η Πάτρα με την Παναχαϊκή.Μετά από λίγες ημέρες, η Παναχαϊκή έπαιξε φιλικό στο γήπεδό της με τον Πανηλειακό. Το α΄ ημίχρονο 0-0. Με την έναρξη του β΄ ημιχρόνου ο Καλφίν, που δοκιμαζόταν, μπαί-νει στο παιχνίδι. Στην επίθεση. Συνεργάζεται με τον Δαβουρλή, δύο γκολ το «μαύρο διαμά-ντι» (πάσες του Καλφίν), νίκη της Παναχαϊ-κής με 2-0.Ο «Τούρκος» κερδίζει πόντους. «Τούρκος»; Πιο Ελληνας δεν γίνεται. Ελληνόπουλο που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντι-νούπολη, μικρό παιδί έζησε τα γεγονότα του 1955, έφηβος τους διωγμούς των Ελλήνων το 1964, το 1971 μία επίσκεψη με τη μητέρα του στον θείο του στην Αθήνα έμελλε να σημάνει τη μόνιμη εγκατάστασή του στην Ελλάδα..Ο Αβράμης της Παναχαϊκής και των φι-

λάθλων, το καλοκαίρι του 1971, συνόδευσε τη μητέρα του σε ένα ταξίδι στον αδελφό της στην Αθήνα. Με το που πάτησε το πόδι του σε ελληνικό έδαφος άρχισε να ψάχνει ομάδα για να παίξει. Η Γαλατασαράι στην Πόλη δεν ήταν η ομάδα που του ταίριαζε.Η ιστορία της έλευσής του, τελικά, στην Παναχαϊκή, αρχίζει: «Φτάνω στην Αθή-να και πάω στον φίλο μου τον Στέφανο Θεοδωρίδη, που έπαιζε στην ΑΕΚ. Κανο-νίζει να πάω για προπονήσεις στην ΑΕΚ. Προπονητής ήταν ο Στάνκοβιτς. Κάνω την πρώτη προπόνηση, την άλλη μέρα έγραφαν οι εφημερίδες, ‘’η ΑΕΚ δοκιμάζει Τούρκο κανονιέρη’’. Έπαιζα στην επίθεση, οι δημοσιογράφοι τα είχαν παραφουσκώσει. Καλός ήμουνα, όχι όμως κανονιέρης. Και στη Γαλατασαράι δεν ήμουνα βασικός. Η ΑΕΚ δεν προχώρησε στην απόκτησή μου. Η μάνα μου έπρεπε να φύγει για την Πόλη, είχε μείνει πίσω ο πατέρας μου, η οικογένεια. Της είπα ότι θα μείνω για λίγες ημέρες ακό-μα και θα επιστρέψω μόνος μου στην Πόλη. Έτσι κι έγινε. Συνέχισα το ψάξιμο για ομάδα. Είχα ακούσει για την Παναχαϊκή, αλλά δεν ήξερα τίποτα για την ομάδα, ούτε και για την

Πάτρα. Μία μέρα πήρα το λεωφορείο από την Αθήνα και ήρθα στην Πάτρα. Έμενα στο ξενοδοχείο Μαζέστικ. Ρώτησα, έμαθα και πήγα στο γήπεδο για να μιλήσω με τους ανθρώπους της Παναχαϊκής και να κάνω προπονήσεις. Τις πρώτες ημέρες στην Πά-τρα, αλλά και μετά, με είχε βοηθήσει πολύ ο Κωνσταντίνος Ρηγάτος. Έκανα προπονήσεις, άρεσα στον συγχωρεμένο Τίμο Πατρώνη, που τότε είχε την επιμέλεια. Μετά από λίγες ημέρες έφυγα για την Αθήνα και περίμενα. Δεν πέρασε μία εβδομάδα, με ειδοποίησαν από την Παναχαϊκή, ήρθα πάλι στην Πάτρα και υπέγραψα δελτίο. Έτσι ξεκίνησε η όμορ-φη περιπέτεια της ζωής μου στην Παναχαϊ-κή και την Πάτρα».Στην επίθεση τότε ο Αβραάμ Καλφίν, αλλά καριέρα έκανε ως ακραίος μπακ. «Ενδιαφέ-ρουσα ιστορία» λέει και συνεχίζει: «Ξεκίνησα στην επίθεση. Από τις πρώτες ημέρες έβλεπα ότι δεν θα μπορούσα να παίξω μπροστά. Τότε έπαιζαν Δαβουρλής, Μιχαλόπουλος, Ρήγας, Λεβεντάκος, Στραβοπόδης… Πέρασαν λίγες εβδομάδες και γύρισα στη μεσαία γραμμή για να καταλήξω στο άκρο της άμυνας και να φάω τη θέση ενός χρυσού παιδιού και ενός

ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟ • ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΤΑ ΛΟΤΣΑΡΗ

Αβραάμ Καλφίν

30

31

32

πολύ καλού μου φίλου του Γιώργου Σπυρόπου-λου, που είχε έρθει από τον Πανιώνιο. Με τον Γώργο και με τον Μαργαρίτη, που είχε έρθει από την Κόρινθο, μέναμε στο ίδιο σπίτι. Ο Γιώρ-γος μετά πήγε στον Ολυμπιακό, τα κατάφερε μια χαρά, ξαναήρθε στην Παναχαϊκή…».Προπονητής την περίοδο 1971-72 στην Πα-ναχαϊκή ήταν ο Έγκλεστον, ο Καλφίν σύντομα πήρε θέση βασικού. Θυμάται: «Η Παναχαϊκή είχε μεγάλους δικούς της παίκτες, είχε πάρει και καλούς ποδοσφαιριστές από άλλες ομάδες, τον Παππά, τον Τζανετουλάκο, τον Λεβέντη, τον Σπεντζόπουλο. Γίναμε όλοι μια παρέα. Εμένα με είχαν βοηθήσει πολύ στο ξεκίνημα όλα τα

παιδιά. Ήμουνα τυχερός που είχα αυτούς τους συμπαίκτες και έπαιξα ποδόσφαιρο στην Πανα-χαϊκή, από το 1971 μέχρι το 1980».Ξεχωριστές στιγμές: «Το πρώτο μου επίσημο παιχνίδι με την Παναχαϊκή ήταν στα Τρίκαλα. Είχαμε νικήσει 1-0. Είχα παίξει καλά, το είχα χαρεί. Μεγάλες στιγμές ζήσαμε όλοι στην Τού-μπα τον Απρίλιο του 1973 με το 5-3 επί του ΠΑΟΚ και στα παιχνίδι με την Γκρατς, αλλά και με την Τβέντε στην Ευρώπη».Μεγάλοι συμπαίκτες: «Όλα τα παιδιά τότε, στην κορυφή ο Δαβουρλής. Μπορεί να ήταν σε λήθαργο ένα ολόκληρο ημίχρονο και να έπαιζε για ένα τέταρτο μόνο. Αυτό ήταν αρκετό

για να καθαρίσουμε το παιχνίδι. Είχε χημεία με τον Λεβεντάκο. Ξαναλέω, όλα τα παιδιά ήταν καλοί παίκτες, και το επίσης σημαντικό όλα καλά παιδιά. Είμαστε ελεύθεροι, παίζαμε για να ευχαριστηθούμε, παίζαμε για την ομάδα. Υπήρ-χαν προπονήσεις στο γήπεδό μας με χιλιάδες φιλάθλους, όπως πριν από το παιχνίδι με την Γκρατς. Στο ξενοδοχείο που πηγαίναμε πριν από παιχνίδια παίζαμε χαρτιά, κάναμε τις πλάκες μας, και την άλλη μέρα ήμασταν πρώτοι. Για τον Δαβουρλή θα πω και τούτο: Αν είχε διάρκεια στο παιχνίδι του, θα ήταν πρώτος και όχι μεταξύ των πρώτων».Μεγάλοι αντίπαλοι: «Πολλοί. Ξεχωρίζω Δέδε,

Ο Αβραάμ Καλφίν ξεφυλλίζει το άλμπουμ των αναμνήσεων Σε αγώνα στο Στάδιο Καραϊσκάκη με τον Ολυμπιακό αρχές 10ετίας ΄70. Φάση μπροστά στην εστία της Παναχαϊκής με Καλφίν, Τριαντά-φυλλο, Λεβέντη, Δεληκάρη, Τζανετουλάκο…

Με τη φανέλα της Γαλατασαράι, πριν έλθει στην Ελλάδα και την Παναχαϊκή

33

Κρητικόπουλο, Κοντογεωργάκη».Το ποδόσφαιρο τότε: «Ο κόσμος πήγαινε στο γήπεδο για να δει να παίζουν μπάλα μεγάλα ονόματα και καλές ομάδες. Οι ομάδες πρόσφε-ραν θέαμα, έπαιζαν και οι άμυνες. Υπήρχαν οι πρωταγωνιστές και οι αφανείς ήρωες. Αν στην Παναχαϊκή δεν υπήρχαν μαζί με τους παικταρά-δες και οι παίκτες-εργαλεία δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει η ομάδα. Τώρα είναι διαφορετικά. Όλα σχετίζονται με το οικονομικό».Μετά την Παναχαϊκή στην Αχαϊκή (1981-1984): «Όταν ήρθε ένας σπουδαίος παράγοντας από την Αχαϊκή, ο Χρήστος Αγγελόπουλος, και μου είπε να πάω στην ομάδα, τον ρώτησα

‘’τι θέλεις από μένα’’. Μου είπε ‘’να παίξεις και να βοηθήσεις τα νέα παιδιά να γίνουν καλοί παίκτες’’. Αν μου έλεγε να πάω για να πάρουμε το πρωτάθλημα, δεν θα πήγαινα. Πήγα στην Αχαϊκή, παίξαμε μαζί με τον Ανδρέα (Μιχαλό-πουλος), η ομάδα ανέβηκε στη Β΄ Εθνική, έκανε καλή πορεία. Την πρώτη χρονιά στην Αχαϊκή, όταν είχαμε καθαρίσει το παιχνίδι έλεγα στον προπονητή μας τον Τίμο Πατρώνη, να με βγάλει για να παίξουν νέα παιδιά. Σε παιχνίδια στην Κάτω Αχαγιά έρχονταν και φίλαθλοι από την Πάτρα. Πολύς κόσμος».Η Παναχαϊκή τώρα: «Έρχομαι σπάνια στην Πάτρα για να βλέπω παιχνίδια της ομάδας.

Ολα τα παιδιά στο παιχνίδι που διεξήχθη πριν από μήνες στη μνήμη του Γιώργου Ιωακειμίδη. Από αριστερά, Νίκος Καραμανλής, Δημήτρης Σπεντζόπουλος, Χρήστος Αποστολίδης, Γιάννης Ψαρράς, Μπάμπης Σπανοσωτηρόπουλος, Αβραάμ Καλφίν, Σωτήρης Αυγερινόπουλος

Ο Αβραάμ Καλφίν σε αγώνα παλαίμαχων, μαρκάρει τον Κριστόφ Βαζέχα

Η μεγάλη Παναχαϊκή, που τότε είχε κυκλοφορήσει σε καρτ ποστάλ. Ορθιοι από αριστερά Κώστας Δαβουρλής, Αντώνης Τζανετουλάκος, Κυριάκος Ανδρούτσος, Αβραάμ Καλφίν, Κώστας Λεβέντης, Μανώλης Παππάς, Γιώρ-γος Σίδερης και καθιστοί από αριστερά Θέμης Ρήγας, Βασίλης Στραβοπόδης, Ανδρέας Μιχαλόπουλος, Πέτρος Λεβεντάκος

Το άλμπουμ της ποδοσφαιρικής ζωής του Αβραάμ Καλφίν με την "ομάδα αποκάλυψη"

Η Παναχαϊκή είχε μεγάλους δικούς της παίκτες, είχε πάρει και καλούς ποδοσφαιριστές από άλλες ομάδες, τον Παππά, τον Τζανετουλάκο, τον Λεβέντη, τον Σπεντζόπουλο. Γίναμε όλοι μια παρέα. Εμένα με είχαν βοηθήσει πολύ στο ξεκίνημα όλα τα παιδιά. Ήμουνα τυχερός που είχα αυτούς τους συμπαίκτες

34

Παρακολουθώ όμως, κάποια ματς από την τη-λεόραση. Βλέπω ότι έχει ζεσταθεί ο κόσμος και οι άνθρωποι που είναι τώρα στην ομάδα δου-λεύουν. Η Παναχαϊκή πρέπει να ανέβει στην Α΄ Εθνική. Πρέπει επίσης να ξεφύγει από το παρελθόν. Αυτό που ακούω συχνά για τη μεγά-λη ομάδα πρέπει να σταματήσει. Εκείνη η ομάδα ήταν μία και πέρασε». Η Πάτρα: «Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις. Πέ-ρασα 13 πολύ όμορφα χρόνια. Μπορεί να μην έρχομαι συχνά, αλλά έχω πολλούς και καλούς φίλους. Ο παλιός συμπαίκτης μου Νίκος Καρα-μανλής είναι ένας από τους καλούς μου φίλους στην Πάτρα».Το ποδόσφαιρο τώρα: «Μεγάλες οι διαφορές από το ποδόσφαιρο στη δική μου εποχή. Τώρα όλα εξαρτώνται από το οικονομικό. Υπάρχει και κάτι άλλο που δημιουργεί πολλά προβλήματα. Τους νεαρούς ταλαντούχους παίκτες τούς πάνε από κοντά οι γονείς. Το λέω αυτό γιατί είχα ασχοληθεί με τις ακαδημίες του Θησέα και γο-νείς θεωρούσαν ότι τα παιδιά τους είναι μεγάλοι παίκτες, με πολλές αρνητικές συνέπειες εξ αυτού και για τα παιδιά και για την ομάδα».

Παιδι ΣΤα γΕγονοΤα Του 1955, ΕΦηβοΣ ΣΤον διωγΜο Το 1964 Ο Αβραάμ Καλφίν έζησε τα δύσκολα χρόνια

που πέρασαν οι Έλληνες στην Κωνσταντινού-πολη τις δεκαετίες ΄50 και ΄60, με κορύφωση το 1974 με την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Μόλις 6 χρόνων το 1955, θυμάται: «Ήμουνα μικρός, αλλά μου έχει μείνει στη μνήμη η ανησυχία των γονιών μου για τα γε-γονότα. Τότε διώχτηκαν Έλληνες. Πάντως, με τους γείτονές μας, που ήταν Τούρκοι δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Τότε, αλλά και το 1964, που είχαμε πάλι γεγονότα και προβλήματα για τους Έλληνες στην Πόλη, εμάς δεν μας έδιωξαν γιατί ο πατέρας μου είχε την τουρκική υπηκοότητα. Πέρασα πολύ όμορφα παιδικά και εφηβικά χρόνια. Ο πατέρας μου είχε καλή δουλειά. Έφτιαχνε καπλαμάδες, κέρδιζε καλά λεφτά. Μέναμε στα Ταταύλα και τα καλοκαίρια πηγαίναμε εξοχή στα Πριγκηπονήσια. Ποδό-σφαιρο ξεκίνησα από την Πέρα Κλουμπ, έναν μεγάλο ελληνικό αθλητικό οργανισμό στην Πόλη. Από κει είχε ξεκινήσει ο Λευτέρης, ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής της Τουρκίας, ο Σοφιανίδης που έπαιξε στη Μπεσίκτας και μετά ήρθε στην Ελλάδα (έπαιξε στην ΑΕΚ και στην Παναχαϊκή), ο Κόβης, που ήρθε στην Ελλάδα και έπαιξε στον Παναθηναϊκό. Εγώ ήμουν στην Ελλάδα και έπαιζα στην Πανα-χαϊκή το 1974 με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Είχα ανησυχήσει για την οικογένειά

μου, τους δικούς μου ανθρώπους που ήταν στην Πόλη. Τότε έφυγε η οικογένειά μου από την Κωνσταντινούπολη και ήρθε στην Ελλάδα».Από την Πέρα Κλουμπ μεταπήδησε στην Γα-λατασαράι και «έπαιζα ως ερασιτέχνης μέχρι που ήρθα στην Ελλάδα και την Παναχαϊκή. Τον πρώτο χρόνο στην Παναχαϊκή η μητέρα μου μου ζητούσε συνεχώς να γυρίσω στην Πόλη. Όμως, σκεφτόμουν ότι αν γύριζα θα έψαχνα για ομάδα σε άλλη πόλη, στα Άδανα, την Τραπεζού-ντα, κάτι που φοβόταν η μητέρα μου. Επέλεξα να μείνω στην Πάτρα και να συνεχίσω στην Πανα-χαϊκή. Δεν μετάνιωσα». Ο Αβραάμ Καλφίν έχει χρόνια να πάει στην Κωνσταντινούπολη. Λέει: «Παλιότερα πηγαί-ναμε πιο εύκολα στην Τουρκία. Τώρα με την ένταση που υπάρχει είναι δύσκολα. Εχουμε φίλους στην Τουρκία, οι λίγοι Έλληνες που ζουν στην Πόλη, προσπαθούν να κρατήσουν ανοιχτά τα σχολεία. Μεγάλος και σημαντικός είναι ο ρό-λος του Πατριαρχείου».Ο Αβραάμ Καλφίν, που εργαζόταν ως τραπεζι-κός υπάλληλος (έχει συνταξιοδοτηθεί), είναι πα-ντρεμένος. Με τη σύζυγό του Μαγδαληνή έχουν δύο παιδιά την Παρασκευή και τον Νικόλαο και εγγόνια. Μένει στη Νέα Μάκρη (Αττική), και… «βγαίνω από την πόρτα του σπιτιού μου και βλέπω τη θάλασσα. Μεγάλη υπόθεση». Τ

Ο Αβραάμ Καλφίν με αναμνηστικά από τη σημαντική ποδοσφαιρική του καριέρα

Είναι μόλις 23 ετών, έχει καταγράψει εκατοντάδες χιλιόμετρα, με σημαντικές διακρίσεις σε πανελλήνιο και ευρωπαϊκό επίπεδο, όντας μέλος της Εθνικής Ομάδας Ποδηλασίας και από το 2016 είναι αθλητής του Παναθηναϊκού.Σήμερα ετοιμάζει βαλίτσες για Γερμανία, καθώς «έκλεισε» η μεταγραφή

του στην RV Pfeil Magstadt. Ο λόγος για τον νεαρό αιγιώτη πρωταθλητή Ελλάδας 2017, στο αγώνισμα της ομαδικής χρονομέτρησης στην πίστα,

Παναγιώτη Χριστόπουλο.

ΠΡΟΣΩΠΑ

Από το Αίγιο... στη Γερμανία με ποδήλατο

ΤΟυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦυΛΛΟΠΟυΛΟυ – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΡΔΙΚΗΣ

36

Ο δρόμος των επιτυχιών και η επίτευξη στόχων συνεχίζονται

ακάθεκτα, και σε σύντομο χρονικό διάστημα καταγράφει αλματώδη

βήματα, με αντοχές και πολλές ώρες «μοναχικών» προπονήσεων

37

38

Η πρώτη του επαφή με την ποδηλασία ήταν σε ηλικία 14 ετών, όταν εντάχθηκε στον Ποδηλα-τικό Όμιλο Αιγίου «Διαγόρα». Αν και πρόκει-ται για δύσκολο άθλημα και πολύ μοναχικό, τον «κέρδισε», γιατί παράλληλα είναι γι’ αυτόν ιδι-αιτέρως γοητευτικό. Οι συμμετοχές του αρχικά σε κάποιους αγώνες, σε συνδυασμό με τα καλά αποτελέσματα, τον οδήγησαν στην εντατικοποί-ηση των πολύωρων προπονήσεων, θέτοντας στόχους που ήταν όλο και υψηλότεροι. Έτσι, το 2013 ήρθε η μεταγραφή του στον Ποδηλατικό Όμιλο ΠάτραςΕκεί με την βοήθεια του προπονητή του έφτασε στην πρώτη του σημαντική επιτυχία, καθώς κα-τέλαβε την δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Δρόμου, στο αγώνισμα της ατομι-κής χρονομέτρησης. Της σημαντικής αυτής διά-κρισης, ακολούθησε η πρόσκληση στην Εθνική

Ομάδα για τη συμμετοχή του στο Πανευρωπαϊ-κό Πρωτάθλημα της Τσεχίας. «Τεραστία εμπειρία και μια καλή παρουσία στους αγώνες, το συναίσθημα του να αγωνίζε-σαι με το εθνόσημο της χώρας του στο στήθος είναι κάτι πραγματικά υπέροχο που σε γεμίζει υπερηφάνεια» περιγράφει, ο Παναγιώτης Χρι-στόπουλος. Ο δρόμος των επιτυχιών και η επίτευξη των στόχων του 23χρονου, συνεχίζεται ακάθεκτα. Μπορεί η διαδρομή του να φαντάζει εύκολη και στρωμένη με ροδοπέταλα, καθώς σε σύντομο χρονικό διάστημα κατέγραψε αλματώδη βήμα-τα, όμως στην πραγματικότητα, πίσω από αυτήν, κρύβεται πολύ προσωπικός αγώνας, αντοχές, συνεχής και καθημερινή προσπάθεια και φυσι-κά πολλές ώρες «μοναχικών» προπονήσεων. «Αγαθά κόποις κτώνται» και αυτό ο Παναγιώ-

Προπονείται 6-7 φορές την εβδομάδα, η προπόνηση αποτελείται από 2 έως και 6 με 7 ώρες την ημέρα και φυσικά είναι ένας τρόπος ζωής πολύ ασκητικός που θέλει προσοχή στη διατροφή, για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στους εξαντλητικούς ρυθμούς

Ο Παναγιώτης αγαπά την πόλη και γι’ αυτό ζήτησε να φωτογραφηθεί σε σημεία με τοπικούς συμβολισμούς, όπως ο πύργος των υψηλών Αλωνίων, το Αρχαιολογικό Μουσείο και η παραλία του Αιγίου

39

της το γνωρίζει πολύ καλά, από πρώτο χέρι. Το 2016 αποτελεί γι’ αυτόν έναν ακόμα σημαντικό σταθμό για την αθλητική του σταδιοδρομία. Η ομάδα ποδηλασίας του Παναθηναϊκού εκδηλώνει ενδιαφέρον να τον εντάξει στο δυ-ναμικό της, πρόταση που τελικά αποδέχεται. Τα «παναθηναϊκά του αισθήματα» του, δεν του αφήνουν, όπως καταμαρτυρά, πολλά περιθώρια αντίδρασης.«Σ’ αυτή την ποδηλατική μου διαδρομή υπήρ-ξαν και άλλοι άνθρωποι που με βοήθησαν και δεν θα αναφερθώ σε ονόματα, γιατί αυτοί ξέρουν και τους οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Πρέπει να το πω στον τότε έφορο του Παναθηναϊ-κού Γιώργο Φωκά για την αμέριστη βοήθειά του. Η σημαντικότερη επιτυχία με την ομάδα του Παναθηναϊκού ήταν το 2017 που ήμασταν πρωταθλητές Ελλάδας στο αγώνισμα της ομα-δικής χρονομέτρησης στην πίστα και αξίζει να αναφερθώ στη σύνθεση της ομάδας Τάσος Κου-μπέτσος, Ζαφείρης Βολικάκης και τέλος Χρήστος Βολικάκης, ένας τεράστιος αθλητής με συμμετο-χές σε Ολυμπιάδες, Παγκόσμιους τίτλους και βέ-βαια ο άνθρωπος που συνέβαλε στην μεταγραφή μου στη γερμανική ομάδα και με καθοδηγεί στο πρόγραμμα της προπόνησής μου». Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Ημέρα Παρασκευή 16η Μαρτίου του 2018, ημερομηνία ορόσημο στην καριέρα του αι-γιώτη πρωταθλητή Ποδηλασίας Παναγιώτη Χριστόπουλου, καθώς ολοκληρώνονται οι διαδικασίες για την μεταγραφή του στη γερμα-νική ομάδα RV Pfeil Magstadt. Ένας ακόμα στόχος κατακτάται και πλέον νέες διαδρομές ανοίγονται μπροστά του, όπως η ένταξή του σε μια επαγγελματική ομάδα.Τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται, από εδώ και στο εξής, είναι η συμμετοχή σε αγώνες κάθε εβδομάδα, γεγονός που επιζητούσε, καθώς θα συμβάλει σημαντικά στην εξέλιξη του στην αγωνιστική ποδηλασία.«Στη χώρα μας υπάρχουν πολλά ταλέντα, αλλά δεν έχουν την ευκαιρία να δείξουν τι πραγμα-τικά αξίζουν, λόγω του ότι η ποδηλασία στην Ελλάδα δεν έχει την αναγνωρισιμότητα και τις υποδομές που έχει σε άλλες χώρες, πραγματικά παλεύουμε μόνοι μας. Τα προβλήματα είναι πολλά, με την Πολιτεία να είναι απούσα και το γεγονός ότι η ποδηλασία είναι πολύ ακριβό άθλημα, το κάνει ακόμα πιο δύσκολο .Οι χορη-

Οι αγώνες του στο εξωτερικό, τον έχουν γεμίσει με αθλητικές εμπειρίες

Η ποδηλασία δεν είναι παιχνίδι, αλλά δύσκολο αγώνισμα και σε αντίξοες συνθήκες

Με διεθνείς συμμετοχές, κυνηγά το Παγκόσμιο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες

40

γοί είναι ελάχιστοι, ευτυχώς όμως που υπάρχουν και κάποιοι ρομαντικοί στον χώρο που μας βοηθούν. Ελπίζω τα πράγματα κάποια στιγμή να φτιάξουν». Στη Γερμανία θα παραμένει έως τα μέσα Ιουνί-ου, όπου θα επιστρέψει στην Ελλάδα για το Πα-νελλήνιο Πρωτάθλημα, ακολούθως θα μεταβεί και πάλι στην «αθλητική» του έδρα. Η ζωή αλλά και η προσαρμογή σε μια ξένη χώρα μακριά από την οικογένειά του δεν το φο-βίζει, άλλωστε στη Γερμανία έχει μια «δεύτερη οικογένεια», λόγω καταγωγής της μητέρας του. Όνειρό του, όπως και κάθε αθλητή άλλωστε, είναι η συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

ΟΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ Μέσα σ’ όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν και άσχημες στιγμές, πτώσεις κάποια όχι τόσο καλά αποτελέσματα, τα οποία έφερναν απογοήτευση, αλλά αυτά τον έκαναν να πεισμώνει ακόμα πε-ρισσότερο. Ποτέ δεν σκέφτηκε να τα παρατήσει, αφού η ποδηλασία για εκείνον είναι τρόπος ζωής.

«Μετράς και ξεπερνάς τα όριά σου και ειλικρινά είναι καταπληκτικό συναίσθημα» λέει. Για να φτάσει στο αθλητικό επίπεδο που βρί-σκεται σήμερα απαιτείται πολύς κόπος. Προπο-νείται 6-7 φορές την εβδομάδα, η προπόνηση αποτελείται από 2 έως και 6 με 7 ώρες τη μέρα και φυσικά ένας τρόπος ζωής πολύ ασκητικός που θέλει προσοχή στην διατροφή στις ώρες ξε-κούρασης, το όποιο είναι το πιο σημαντικό, γιατί το σώμα πρέπει να μπορέσει να ανεπεξέλθει στους εξαντλητικούς ρυθμούς προπόνησης.«Γενικώς η καθημερινότητα είναι διαφορετική, αλλά είναι κάτι που το έχω συνηθίσει και δεν με ενοχλεί… ίσα-ίσα που μου αρέσει», ομολογεί. ΤΟ «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» «Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό λόγο της στήρι-ξης που έχω από τους γονείς μου οι όποιοι είναι παρόντες σε ό,τι χρειαστώ, ακόμα και στην προ-πόνηση έρχονται επί ώρες μαζί μου με το αυτο-κίνητο, τους χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ!!!Δεν θα μπορούσα να φτάσω σε αυτό το επίπε-δο χωρίς τη βοήθειά τους, με έμαθαν να κοιτώ μπροστά προσπερνώντας κάθε εμπόδιο». Τ

• Γεννήθηκε στο Αίγιο το 1995. • Παράλληλα με την ποδηλασία φοίτησε σε Δημόσιο ΙΕΚ στο τμήμα Φυσικοθεραπείας. • υπήρξε αθλητής μπάσκετ. • Έχει ξεχάσει τη λέξη «διασκέδαση», χωρίς όμως να τον απασχολεί ιδιαίτερα.

info

Οι γονείς του του έχουν σταθεί παντού, σε κάθε στιγμή της αθλητικής του καριέρας

Η αποστολή της INTERAMERICAN να συμ-βάλλει διαρκώς στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πελατών της με σύγχρονους όρους

επαληθεύεται, κατά κύριο λόγο, με την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της σε αποζημιώσεις και πληρωμές. Η εταιρεία, κατά το 2017, κατέβαλε σε ασφαλισμένους και λοιπούς δικαιούχους συνολικά 213,8 εκατ. ευρώ σε 373.760 περιπτώσεις, που αντιστοιχούν σε μέσο όρο 1.024 πληρωμών ημερησίως.Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περιπτώσεις που διαχειρί-στηκε η INTERAMERICAN πέρυσι με καταβολή ποσού και υπηρεσία βοήθειας -οδικής και άμεσης ια-τρικής- αθροιστικά ανέρχονται σε 813.604. Δηλαδή, η εταιρεία αντιμετώπισε με ολοκληρωμένη εξυπηρέτηση 2.229 περιπτώσεις ημερησίως, κατά μέσο όρο, αυξημένες κατά 3,7% σε σχέση με το 2016, γεγονός που συνδέεται και με την αύξηση του πελατολογίου της κατά το 2017. Η συνολική ικανοποίηση των πελατών, που σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας της INTERAMERICAN για το 2017 φθάνει στο 88,4%, αυξημένη κατά 4,8% σε ετήσια βάση, αποτελεί αναγνώριση της αξίας που η εταιρεία αποδίδει στους ασφαλισμένους της. Για την Anytime, ειδικά στον κλάδο αυτοκινήτου, η ικανοποίηση των πελατών ανέρχε-ται στο 90%.Αναλυτικά, στον κλάδο ασφαλίσεων ζωής, η INTERAMERICAN κατέβαλε για θανάτους, λήξεις συμβολαίων και συντάξεις, ανικανότητες και εξαγορές συνολικά 69,3 εκατ. ευρώ σε 20.964 περιπτώσεις. Είναι αξιοσημείωτο, ως λύση-απάντηση στις φθίνουσες συντά-ξεις της κοινωνικής ασφάλισης, ότι η εταιρεία πλήρωσε πέρυσι σε συντάξεις 34,5 εκατ. σε 6.462 δικαιούχους. Στην ασφάλιση υγείας, τομέα προτεραιότητας στην εταιρι-κή στρατηγική, οι αποζημιώσεις έφθασαν στα 52,1 εκατ. για υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας, χειρουργικές επεμβάσεις, νοσηλείες και επιδόματα σε σύνολο 208.378 περιπτώσεων.Στους κλάδους ασφαλίσεων κατά ζημιών, αποζημιώθη-καν με 75 εκατ. ευρώ 60.226 δικαιούχοι για ζημιές στην περιουσία τους (κατοικία, επιχείρηση, αυτοκίνητο), αστική ευθύνη, νομική προστασία και άλλες καλύψεις κινδύνων, με τις αποζημιώσεις του κλάδου αυτοκινήτου να κατέχουν το μεγαλύτερο μερίδιο (55,4 εκατ.). Ωστόσο, σημειώθηκε μείωση ποσού αποζημιώσεων κατά 2,6% έναντι του 2016, καθώς και μείωση κατά 3,1% της μέσης αποζημίωσης στα 1.025 ευρώ, λόγω της συνεχούς βελτίωσης στην κα-θετοποιημένη διαχείριση των ζημιών. Εξάλλου, πέρυσι

πληρώθηκαν απευθείας από την εταιρεία 20.081 πελάτες της που ήταν αναίτιοι σε τροχαία ατυχήματα (μέσω του φιλικού διακανονισμού), ενώ για 12.228 πελάτες που αποκατέστησαν ζημιές των αυτοκινήτων τους σε συ-νεργαζόμενα συνεργεία, η εταιρεία πλήρωσε απευθείας χωρίς την εμπλοκή τους σε συναλλαγή. Επισημαίνεται ότι οι υποθέσεις που οδηγούνται στα δικαστήρια για την INTERAMERICAN, στον κλάδο αυτοκινήτου, είναι ελάχιστες και υπολογίζονται κάτω του 2%. Αμελητέο είναι και το ποσοστό παραπόνων στους κλάδους των γενικών ασφαλίσεων, με έναν παραπονούμενο ανά 1.255 περι-πτώσεις στον κλάδο αυτοκινήτου και έναν ανά 788 περι-πτώσεις στους εκτός αυτοκινήτου κλάδους.Στις ομαδικές ασφαλίσεις, που σημείωσαν εντυπωσιακή αύξηση κύκλου εργασιών πέρυσι, η εταιρεία κατέβαλε 17,4 εκατ. ευρώ σε 84.192 ασφαλισμένους με ομαδικά συμβόλαια ζωής-υγείας και ζημιών, συνταξιοδοτικά και υγείας τύπου Medisystem.«Είµαστε υπερήφανοι για την ακέραια εκπλήρωση των προσ-δοκιών των πελατών µας, όσον αφορά στην αποτελεσµατική αντιµετώπιση των ασφαλιστικών αναγκών τους και την από-δοση αποζηµιώσεων» τονίζει σχετικά ο Γιάννης Καντώρος, διευθύνων σύμβουλος της INTERAMERICAN, υπο-γραμμίζοντας: «Εξελίσσουµε και βελτιώνουµε συνεχώς τις διαδικασίες και τους χρόνους εξυπηρέτησης των ασφαλισµένων αξιοποιώντας, στο πλαίσιο του ψηφιακού µετασχηµατισµού του οργανισµού, τους αυτοµατισµούς νέων εφαρµογών, καθώς και τη λειτουργία εξειδικευµένων συστηµάτων, όπως είναι το Customer Relationship Management. Ο συνολικός σχεδιασµός µας για την εστίαση στον πελάτη αποσκοπεί στην περαιτέρω ενίσχυση και µακρόχρονη σταθερότητα της σχέσης εµπιστοσύ-νης µαζί του. Επιζητούµε, µε τη συνέπεια, την αµεσότητα και αντικειµενικότητα, να αποδεικνύουµε καθηµερινά αυτή την αποστολή µας και στις οικονοµικές υποχρεώσεις µας προς τους δικαιούχους».

213,8 εκατ. ευρώ από την INTERAMERICANσε αποζημιώσεις και πληρωμές κατά το 2017Εστίαση στον πελάτη στην πράξη, με διαχείριση 2.229 περιπτώσεων ημερησίως

Καταβολές και Αποζημιώσεις τριετίας σε εκατ. €

Ασφαλίσεις 2015 2016 2017

Ζωής 75,0 73,0 69,3

Υγείας 53,7 57,9 52,1

Ζημιών 68,0 65,5 75,0

Ομαδικές 19,6 15,4 17,4

Σύνολο 216,3 211,8 213,8

Γιάννης Καντώρος, διευθύνων σύμβουλος ομίλου INTERAMERICAN.

«Ο Ράντκο Βάρντα ήθελε τρία πιάτα φακές, μου έκανε νεύμα σαν να ευστοχεί σε τρίποντο»!

Ο Τηλέμαχος Ντάκος, σεφ στο «Αχίλλειον» από το 1995, αποκαλύπτει τις γαστρονομικές προτιμήσεις παικτών και προπονητών

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟυΛΟ • ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΜΙΧΑΛΑΤΟΣ

ΠΡΟΣΩΠΟ

Μπάλα δεν μαγείρεψε ο Τηλέμαχος Ντάκος, αλλά θυμήθηκε τις γαστρονομικές προτιμήσεις μπασκετμολιστών από το 1995!

43

Από το ψητό κοτόπουλο του Μπακ Τζόνσον στα τρία πιάτα φακές του Ράντκο Βάρντα και από

εκεί στο σουφλέ του Βασίλη Κικίλια, στο σπανακόρυζο του Γιάννη Γεωργαλλή, στους αργοπορημένους Κέβιν Ντίλαρντ και Ντεβόν Σάντλερ. Μας μίλησε για όλα και για όλους και κυρίως για τις γα-στρονομικές προτιμήσεις και τις συνήθειες στο φαγητό παικτών και προπονητών που έγραψαν τη δική τους ιστορία στα αθλητικά δρώμενα της Πάτρας ο ΣΕΦ του εστιατορίου «Αχίλλειον», Τηλέμαχος Ντάκος, που από το 1995 φροντίζει για το... στομάχι μας. Θυμήθηκε και άλλες «gourmet ιστορίες, τις οποίες μπορείτε να απολαύσετε παρακάτω...«Οταν ο Ράντκο Βάρντα έμπαινε στο εστιατόριο ρωτούσε για το αγαπημένο του φαγητό που ήταν οι φακές. Όταν η απά-

ντηση ήταν καταφατική ήθελε τρία πιάτα, μου έκανε νεύμα σαν να ευστοχεί σε τρί-ποντο! Οι Αμερικανοί παίκτες του Απόλ-λωνα δεν είχαν ιδιαίτερες προτιμήσεις» μας είπε ο Τηλέμαχος Ντάκος και πρό-σθεσε: «Οι περισσότεροι δεν άλλαζαν το ψητό κοτόπουλο. Ο Μπακ Τζόνσον, για παράδειγμα, επέμενε σχεδόν κάθε μέρα στο ψητό κοτόπουλο. Ο Χάρολντ Έλις προτιμούσε και αυτός το ψητό κοτόπουλο, αλλά και τα ζυμαρικά. Οι Έλληνες είναι πιο παραδοσιακοί. Ο Γιάννης Γεωρ-γαλλής είχε προτίμηση στα λαδερά, του άρεσε το σπανακόρυζο. Ο Νίκος Πέττας και στον Απόλλωνα παλαιότερα, αλλά και μεταγενέστερα στον Προμηθέα δεν άλλαξε συνήθειες. Προτιμούσε σουφλέ και ογκρατέν. Ο Νίκος Αργυρόπουλος συνήθως επέλεγε μπιφτέκι, ο Ντούσαν Βούκσεβιτς πιάτα gourmet».

ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ... ΕΥΚΟΛΟΙ«Ο Βασίλης Κικίλιας και ο Βασίλης Σούλης ήθελαν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο της κουζίνας, αρκετές φορές, μάλιστα, έμπαιναν μέσα από τον πάγκο» τόνισε ο Τηλέχαμος Ντάκος και πρόσθεσε: «Ο Παναγιώ-της Λιαδέλης, ο Κώστας Χατζόπουλος και ο Νίκος Μπάρλος ήταν οι πιο εύκολοι».

ΗΘΕΛΑΝ ΤΟ ΓΛΥΚΑΚΙ ΤΟΥΣΣτην ερώτηση εάν και ποιοι συνόδευαν το φαγητό με γλυκό, ο Τηλέμαχος Ντάκος μάς ανέφερε τρία ονό-ματα: «Ο Ντούσαν Βούκσεβιτς, ο Δημήτρης Βεργίνης και ο Κώστας Χατζόπουλος συχνά ζητούσαν ως επι-δόρπιο ένα γλυκό».

ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΖΥΓΟΥΣΟ Τηλέμαχος Ντάκος μάς αποκάλυψε ότι ο Δημήτρης Βεργίνης είχε επισκεφτεί το «Αχίλλειον» με τη σύζυγό του και γνωστή τραγουδίστρια Ελενα Παπαϊωάννου και ο Παναγιώτης Λιαδέλης με τη Σαμπρίνα.

ΑΛΚΟΟΛ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΔΕΙΓΜΑ!«Συνήθως νερό, σπάνια αναψυκτικό, αλλά αλκοόλ ποτέ»! Αυτή ήταν η απάντηση του Τηλέμαχου Ντά-κου σε σχετική ερώτηση για το ποτό με το οποίο συνό-δευαν και συνοδεύουν οι αθλητές όλα αυτά τα χρόνια το φαγητό τους.

ΖΗΤΗΣΕ ΣΥΝΤΑΓΕΣ Ο ΠΕΝΟ Μπράντον Πεν, όπως μας αποκάλυψε ο Τηλέμα-χος Ντάκος, ζήτησε αρκετές συνταγές, ενώ του άρεσε να δοκιμάζει νέα, γι’ αυτόν, φαγητά. Νέες γεύσεις ήθε-λαν, επίσης, να δοκιμάζουν οι Βλάντο Πέτροβιτς και Γιάννης Γεωργικόπουλος.

ΟΤΑΝ ΝΤΙΛΑΡΝΤ ΚΑΙ ΣΑΝΤΛΕΡ ΕΜΕΙΝΑΝ ΝΗΣΤΙΚΟΙ!Ο Κέβιν Ντίλαρντ και ο Ντεβόν Σάντλερ συνήθως πήγαιναν αργά για φαγητό. Μια μέρα έφτασαν στο «Αχίλλειον» μετά τις 5 μ.μ. και δεν υπήρχε τίποτα! «Πραγματικά ένιωσα άσχημα. Είχαν τελειώσει όλα» θυμήθηκε ο Τηλέμαχος Ντάκος, συμπληρώνοντας: «Πάντως και οι δύο αποχώρησαν με χαμόγελο, κα-τανοώντας ότι η ευθύνη ήταν δική τους. Έμειναν τότε νηστικοί».

«Ο Βασίλης Κικίλιας και ο Βασίλης Σούλης ήθελαν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο της κουζίνας» τόνισε ο Τηλέμαχος Ντάκος

Τα τρία πιάτα φακές του Ράντο Βάρντα δεν ξεχνιούνται…

Με τον Δημήτρη Βεργίνη και τον Γιάννη Κουζέλογλου

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΙΡΙΝΟΟ Τόαρλινγκ Φιτζπάτρικ και ο Μοχάμεντ Ελ Αμίν δεν ήθελαν να πλησιάσουν το χοιρινό! Λόγω της θρησκείας τους (μουσουλμάνοι) κάτι τέτοιο δε επιτρέπεται. «Ούτε να ακούσουν για χοιρινό δεν ήθε-λαν» μας είπε ο Τηλέμαχος Ντάκος.

ΤΟ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑΝΟ Τηλέμαχος Ντάκος μας είπε ότι απολάμβαναν το φαγητό τους και κάθονταν για αρκετή ώρα στο «Αχίλλειον» οι Γιάννης Μολφέτας, Νεμάνια Τσουκ, Παναγιώτης Λιαδέλης, Νίκος Αργυρόπουλος.

ΟΙ ΚΑΛΟΝΤΥΜΕΝΟΙΝίκος Αργυρόπουλος, Ντούσαν Βούκσεβιτς, Μπακ Τζόνσον, Μπρά-ντον Πεν και Γιάννης Γεωργικόπουλος πρόσεχαν αρκετά το ντύσιμό τους εκτός από το φαγητό τους, όπως επισήμανε ο Τηλέμαχος Ντάκος.

Ο ΑΜΙΛΗΤΟΣ ΕΛΙΣ ΚΑΙ Ο ΣΟΒΑΡΟΣ ΜΑΚ ΚΟΛΟΥΜ«Ο Χάρολντ Έλις ήταν αμίλητος στο φαγητό και δεν ήθελε πολλά-πολλά, ο δε Έρικ Μακ Κόλουμ ήταν σοβαρός» τόνισε ο Τηλέμαχος Ντάκος.

ΟΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΓΕΝΕΙΣ Ως προς τη συμπεριφορά, ο Τηλέμαχος Ντάκος μάς ανέφερε ότι ο Βασίλης Κικίλιας και ο Βασίλης Σούλης ήταν ανυπόμονοι, αλλά ευγενικοί, όπως ευγενικοί ήταν οι Μοχάμεντ Ελ Αμίν, Τέρενς Μό-ρις, Μπράντον Πεν, Βλάντο Πέτροβιτς, Αλέκος Πολυδωρόπουλος, Νίκος Βουρνάς, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Νίκος Αργυρόπουλος. Χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει ότι οι υπόλοιποι ήσαν αγενείς.

Με τους Τόαρλινγκ Φίτζπατρικ, Μοχάμετ Ελ Αμίν, Μπράντον Πεν, Κέβιν Γκάλογουεϊ και τους ιδιοκτήτες του εστιατορίου «Αχίλλειον», Σπύρο Σακελλαρόπουλο του Κων-σταντίνου και Σπύρο Σακελλαρόπουλο του Χαράλαμπου.

Με άψογο στυλ και χαμόγελο ο Τηλέμαχος Ντάκος «αιχμαλωτίστηκε» από τον φωτογραφικό φακό του Μενέλαου Μιχαλάτου

Με τον Κώστα Χαλκιά

44

45

Γιάννης Κουζέλογλου: Γιουβέτσι.Γιώργος Διαμαντάκος: Κοτόπουλο στον φούρνο.Έντιν Μπάβτσιτς: Ό,τι είχε σχέση με κιμά.Φάνης Κουμπούρας: Ζυμαρικά. Κώστας Χατζόπουλος: Κοτόπουλο και παστίτσιο.Γιάννης Γεωργικόπουλος: Ψητά σχάραςΒασίλης Σούλης: Παστίτσιο και λαδερά.Ντούσαν Βούκσεβιτς: Πιάτα γκουρμέ.Γιάννης Μολφέτας: Λιτός στο φαγητό, κυρίως σαλάτες.Νίκος Βετούλας: Καλαμάρια και γιουβέτσι.Βασίλης Κικίλιας: Πάντα σουφλέ.Νίκος Αργυρόπουλος: Μπιφτέκι.Χρήστος Χαρίσης: Κοτόπουλο.Παναγιώτης Λιαδέλης: Ομελέτα και τάρτα με κοτόπουλο. Νίκος Μπάρλος: Μπιφτέκι.Βαγγέλης Αλεξανδρής: ΛαδεράΝτιρκ Μπάουερμαν: Κρεατοφάγος. Δημήτρης Παπαδόπουλος: Λαδερά, αρακά, σπανακόρυζο.Αλέκος Πολυδωρόπουλος: Λαδερά.Κώστας Μέξας: Κοτόπουλο στον φούρνο.Νίκος Βουρνάς: Λαδερά. Μπακ Τζόνσον: Μόνο κοτόπουλο ψητό.Χάρολντ Έλις: Κοτόπουλο και ζυμαρικά.Έρικ Ράιλι: Οτιδήποτε είχε σχέση με κοτόπουλο και ειδικά μπιφτέκι κο-τόπουλο.Τέρενς Μόρις: Κοτόπουλο.

Τόνι Ντόουσον: Μπριζόλα. Έρικ Μικ: Μπριζόλα.Μίρκο Μιλίσεβιτς: Τα πάντα. Γιουβέτσι, μοσχάρι και ζυμαρικά τα αγα-πημένα του.Ράντκο Βάρντα: Φακές.Έρικ Μακ Κόλουμ: Κοτόπουλο.Μοχάμετ Ελ Αμίν: Μπιφτέκι κοτόπουλο. Κέβιν Γκάλαγουεϊ: Κοτόπουλο. Κέβιν Ντίλαρντ: Κοτόπουλο και μπριζόλα.Τόαρλινγκ Φίτζπατρικ: Μοσχάρι και κοτόπουλο.Μπράντον Πεν: Τα πάντα!Μάικλ Στόκτον: Σουφλέ και κοτόπουλο.Τάιλερ Καλινόσκι: Κοτόπουλο.Βλάντο Πέτροβιτς: Φιλέτο κοτόπουλο.Άγγελος Τσάμης: Παστίτσιο και μουσακά.Δημήτρης Σπανούλης: Ζυμαρικά.Νίκος Πέττας: Σουφλέ και ογκρατέν.Γιάννης Γεωργαλλής: Φακές, σπανακόρυζο, φασολάκια.Δημήτρης Βεργίνης: Φακές.Χρήστος Σαλούστρος: Μπιφτέκι και κοτόπουλο φιλέτο.Τάσος Χρυσανθόπουλος: Παστίτσιο και σνίτσελ. Κώστας Χαλκιάς: Στεγνά, ρύζι, φιλέτο κοτόπουλο, σνίτσελ.Γιώργος Φωτάκης: Μπιφτέκι. Σπύρος Φουρλάνος: Όσπρια. Δημήτρης Γκίνο: Μοσχάρι γιουβέτσι. Κώστας Κατσουράνης: Μοσχάρι.

ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΦΑΓΗΤΑ

Για 23 χρόνια ο Τηλέμαχος Ντάκος σερβίρει αγαπημένα φαγητά σε αθλητές και προπονητές

46

Ειρήνη Μιχοπούλου

Η Ειρήνη Μιχοπούλου δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Φωτογραφίες της έχουν φιλοξενηθεί σε σελίδες μεγάλων περιοδικών, ο φακός της έχει απαθανατίσει μεγάλα ονόματα της ελληνικής και ξένης μουσικής σκηνής, ενώ οι μελωδικές της επιλογές

έχουν ντύσει αρκετές νύχτες μας. Γεννημένη στην Πάτρα, η Ειρήνη Μιχοπούλου από μικρή έδειξε την αγάπη της για την φωτογραφία. Όμως η πολυδιάστατη καλλιτεχνική της φύση δεν θα μπορούσε να περιοριστεί σε έναν τομέα. Έτσι, εκτός από φωτογράφος

αλλά και δασκάλα φωτογραφίας, η Ειρήνη αγαπά και τη μουσική. Είναι resident DJ σε αρκετά γνωστά κλαμπ της Αθήνας, όπως επίσης και συλλέκτης βινυλίου.

Μια συλλέκτρια στιγμών και εικόνων

ΤΑΞΙΔΙ

ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟυΛΟυ

Η Ειρήνη Μιχοπούλου με τις φωτογραφίες της μας ταξιδεύει σε μέρη μακρινά

47

Η Ειρήνη Μιχοπούλου, όμως, έχει και άλλη μια αγάπη. Τα ταξίδια. Και δεν ήταν δυνατόν να μην της ζητήσουμε

να μοιραστεί μαζί μας αγαπημένες της εικόνες. «Από μικρή μού άρεσε να ταξιδεύω» μας λέει και συνεχίζει: «Από πάντα θυμάμαι να λέω πως ήθελα να ταξιδέψω, να φύγω από την Πάτρα, να πάω σε άλλη πόλη, να φύγω από την Αθήνα και να πάω κάπου αλλού, να γνωρίσω καινούργιους πολιτισμούς και καινούργιους ανθρώπους». Και τα κατάφερε. Σε αυτό βοήθησε και ο εξωστρεφής της χαρακτήρας και η επιθυμία της να γνωρίζει νέα πράγματα. «Στις διακοπές μου στα νησιά, πάντα γνώριζα νέους ανθρώπους, έκανα παρέες» θυμάται η ίδια. «Μιλούσα μαζί τους, ρωτούσα για το πώς μεγαλώνουν, για την πόλη τους. Από μικρή θυμάμαι ότι με εξίταρε το να γνωρίζω άλλους λαούς, κουλτούρες και χώρες». Μάλιστα, όπως σημειώνει: «Θυμάμαι που έλεγα ότι τα αεροπλάνα πρέπει να είναι πάρα πολύ φθηνά, γιατί θα πρέπει λογικά να ταξιδέψουμε σε όλο τον κόσμο όλοι, γιατί δεν είναι δυνατόν να γεν-

νιόμαστε σε μια χώρα και να μένουμε εκεί…».Μπορεί τα αεροπλάνα να μην είναι φθηνά, όμως η ίδια, μεγαλώνοντας, κατάφερε να κάνει τα ταξίδια που τόσο αγαπούσε, συνδυάζοντάς τα και με το επάγγελμά της. «Σκεφτόμουν πως ήμουν ελεύθερη να ταξιδεύω, δεν θα ήμουν κλεισμένη σε ένα γραφείο» τονίζει. Και για αρκετά χρόνια κινείτο μεταξύ Ελλάδας, Λονδίνου και Παρι-σιού, μένοντας στα πάτρια εδάφη για δύο μήνες κάθε χρόνο. «Με αναζωογονούσε, με ανανέωνε όλο αυτό. Για εμένα το να ταξιδεύω ήταν μια φυσική συνέχεια, μια συνήθεια» επισημαίνει.Και όταν η αγάπη για τα ταξίδια συνδυάζεται με την αγάπη για τη φωτογραφία, τότε ξέρεις πως το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από ικανο-ποιητικό. ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ, ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ, ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΕΣΤα ταξίδια που κρατά πιο έντονα στη μνήμη της είναι αυτά σε χώρες με διαφορετικό πολιτισμό. Η Σιγκαπούρη και η Μπανγκόγκ είναι δύο από

αυτά, αλλά και το πιο πρόσφατο στο Μαρακές. Στη Σιγκαπούρη, μάλιστα, έμεινε για πάνω από 3 μήνες, έχοντας παράλληλα την ευκαιρία να εργαστεί εκεί. «Το να φεύγεις εκτός Ευρώπης και Αμερικής, δηλαδή το να φεύγεις εκτός πο-λιτισμών που έχουμε συνηθίσει, είναι κάτι το μαγικό. Για εμένα αυτό είναι το πιο σημαντικό» επισημαίνει και συνεχίζει: «Περνάς τα σύνορα της συνήθειάς σου. Γίνεσαι ένα με μια νέα πραγ-ματικότητα. Βλέπεις έναν άλλο λαό, μια άλλη κουλτούρα, άλλες θρησκείες, μυρωδιές. Ανακα-λύπτεις έναν νέο κόσμο και μαθαίνεις καινούρ-για πράγματα. Και μέσα απ’ αυτό πιστεύω πως μαθαίνεις και πράγματα για τον εαυτό σου».Τι έμαθε, όμως, η ίδια για τον εαυτό της; «Κάθε ταξίδι πιστεύω ότι σου δείχνει μια διαφορετικό-τητα και κάποιες φορές γυρίζεις πίσω και εκτιμάς κάποια πράγματα περισσότερο. Άλλες φορές τα βλέπεις λίγο διαφορετικά ή συνειδητοποιείς πως τελικά δεν ήσουν τόσο ανοιχτόμυαλος όσο νό-μιζες. Εμένα, τα ταξίδια μου δίνουν νέες εικόνες, νέα ερεθίσματα για να κάνω πράγματα».

Τα ζωντανά χρώματα της Ανατολής συναντούν το λευκό του χιονιού στις φωτογραφίες της Ειρήνης Μιχοπούλου

48

Μέσα από το παζλ των φωτογραφιών της κανείς μεταφέρεται νοερά σε ξένους πολιτισμούς

49

Το «κλικ» στην κατάλληλη στιγμή

50

Για την Ειρήνη Μιχοπούλου τα ταξίδια είναι δώρα. Δώρα που μπορεί να αξιοποιήσει μέσα από το επάγγελμά της. «Το να συγχρωτίζομαι με καινούργιους και διαφορετικούς ανθρώπους, με νέες ιδέες, μου ανοίγει νέους ορίζοντες στη δουλειά μου. Ειδικά για τη φωτογραφία, οι άλ-λοι πολιτισμοί είναι μεγάλη έμπνευση. Θα δεις διαφορετικά πράγματα, διαφορετικό φως, κτίρια. Όλα αυτά δεν είναι δυνατόν να μην σου δώσουν έμπνευση».Η ίδια στα ταξίδια της περπατάει. Περπατάει με τις ώρες, ζώντας την πόλη και τον παλμό της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το τελευταίο ταξίδι της στη Στοκχόλμη, όπου κάθε μέρα περ-πατούσε για περίπου οκτώ ώρες!

ΤΑ ΠΑΖΛ ΤΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝΗ φωτογραφία αποτελεί τη φυσική προέκταση της Ειρήνης Μιχοπούλου. Και μέσα από τα κλικ της μηχανής της, γινόμαστε και εμείς κοινωνοί των εικόνων και των εμπειριών που η ίδια ζει. Όμως τι προτιμά να φωτογραφίζει στις εξορμή-σεις της στους διαφορετικούς πολιτισμούς; «Για να πω την αλήθεια, είναι δύσκολο να φωτο-γραφίζω ανθρώπους. Σίγουρα φωτογραφίζω τις

γενικές εικόνες μιας πόλης όπως κάνουν όλοι, αλλά περισσότερο μου αρέσει να φωτογραφίζω λεπτομέρειες. Πιο minimal. Μπορώ να φωτο-γραφίσω ένα ποδήλατο, ένα παράθυρο, το φως που πέφτει στον τοίχο. Όλα αυτά δίνουν το στίγ-μα της χώρας. Οπότε αντικρίζοντας κανείς αυτό το παζλ με τις λεπτομέρειες και τις γενικές εικό-νες, μπαίνει αμέσως στην κουλτούρα της χώρας που έχω επισκεφθεί».

Βέβαια, όπως λέει η ίδια, είναι πολλές οι φο-ρές που δεν προλαβαίνει να κάνει αμέσως το «κλικ». «Τότε είναι που λέω, ας το χαρώ, δεν πειράζει». Παλιότερα, η ίδια ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τη μηχανή της και τραβούσε συνεχώς φωτογρα-φίας. «Μπορεί τότε να έχανα κάποιες στιγμές της πραγματικότητας, ούσα συνεχώς πίσω από τον φακό» μας λέει και συνεχίζει: «Τώρα αυτό δεν το έχω τόσο έντονα. Έχω τη μηχανή stand by, αλλά πλέον στα ταξίδια μου παίρνω μια μικρή μηχανή, μια καλή pocket. Δεν θέλω να έχω βάρος, όγκο. Οπότε αυτό μου δίνει τη δυ-νατότητα να μη χάνω και την πραγματικότητα γύρω μου».

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗΜπορεί να έχει κάνει αρκετά ταξίδια, αλλά είναι πολλά κι αυτά που ακόμα δεν έχει καταφέρει να κάνει. Όταν τη ρωτάς ποια είναι τα μέρη που θα ήθελε να επισκεφθεί, η απάντησή της είναι: «Πάρα πολλά! Ινδία, Κούβα, και να γυρίσω την Αφρική».Θα ήταν παράληψη να μη ρωτήσεις την Ειρήνη Μιχοπούλου για τη μουσική που τόσο αγαπάει και ποια θα επέλεγε για να «ντύσει» τις ταξιδιω-τικές της περιπέτειες. «Η έκθεση σε διαφορετικές κουλτούρες, σου δίνει και διαφορετικές μουσικές» μας λέει, και συμπληρώνει: «Κάθε ταξίδι, ανάλογα με το τι σου δίνει, κι ανά-λογα πώς και γιατί ταξιδεύεις -μόνη ή με παρέα, για λόγους επαγγελματικούς ή άλλους, κ.λπ., έχει τη δική του μουσική. Άλλες φορές μπορεί να το ντύσω με πιο ηλεκτρο-νικό ήχο, ταξιδιάρικο, άλλες φορές με πιο soul, και άλλες με πιο funk και disco ρυθμούς! Στο Μαρόκο εκτέθηκα σε πολλές μουσικές, οπότε δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι άλλο. Και όταν γύρισα και έπαιζα το επόμενο βράδυ, μου ερχόταν πολύ περίεργο το να παίξω funk!». Τ

Δύο αστικά τοπία, δύο αντίθετες εικόνες

51

Αν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τις

φωτογραφίες της Ειρήνης Μιχοπούλου αυτό είναι το

minimal ύφος τους

5252

Η Αχαΐα και ειδικότερα η επαρχία των Καλαβρύτων µε το εθνικό πάρκο του Χελµού Βουραϊκού και τον Ερύµανθο, περιοχή natura,

είναι ένα από τα πιο όµορφα κοµµάτια της Πελοποννήσου.

Εκτός του χιονοδροµικού κέντρου οι ψηλές αλπικές κορυφές, οι λίµνες, τα πλούσια δάση,οι ορµητικοί χείµαρροι,οι

εντυπωσιακοί καταρράκτες,οι παραδοσιακοί πετρόκτιστοι οικισµοί και τα ιστορικά µοναστήρια συνθέτουν ένα σκηνικό που κόβει την ανάσα

και σας περιµένει να το γνωρίσετε.

Η ευρύτερη περιοχή της εκτός από το φυσικό κάλλος και την πλούσια ιστορία της, ενδείκνυται ιδιαίτερα για εναλλακτικές

δραστηριότητες χάρις το πλήθος των µονοπατιών για όλα τα επίπεδα.

Η 4season-outdoor δραστηριοποιείται τα τελευταία 10 χρονιά µε έδρα τα Καλάβρυτα στον εναλλακτικό τουρισµό τον χειµώνα µε τη σχολή ski και τον υπόλοιπο καιρό µε δραστηριότητες στη φύση όπως πεζοπορία, ορειβασία, orienteering, µανιταροεξορµήσεις, τοξοβολία και mtb απευθυνόµενη σε οργανωµένα γκρουπ ή µεµονωµένους επισκέπτες.

5353

Θα µας βρείτε στα Καλάβρυτα και στο 4seasons-outdoor.gr

Εκδροµές

Υ∆ΑΤΑ ΣΤΥΓΟΣ

Σηµεία ενδιαφέροντοςΚαταρράκτης, εθνικό πάρκο, δάσος,

µυθολογικό ενδιαφέρον.

Ξεκινάµε από τον ορεινό οικισµό Περιστέρα και περπατώντας κάτω

από τη Νεραϊδοράχη µέσα σε πλούσιο ελατοδάσος φτάνουµε στα ύδατα Στυγός,

έναν επιβλητικό καταρράκτη 200 µέτρων, όπου σύµφωνα µε τη µυθολογία η Θέτις βάφτισε τον Αχιλλέα κάνοντας τον αθάνατο και οι θεοί του Ολύµπου

έδιναν τον πιο ιερό τους όρκο.

∆ΑΣΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ

Σηµεία ενδιαφέροντος.Eθνικό πάρκο, δάσος,

ιστορικό ξωκκλήσι

Tο Ε4 ευρωπαϊκό µονοπάτι περνώντας από τα Καλάβρυτα µας οδηγεί στο

αισθητικό δάσος που καλύπτει τους πρόποδες του Χελµού, ένα ιστορικό

µονοπάτι που συνδέει τα Καλάβρυτα µε την κοιλάδα των Λουσών µέσα από το πλούσιο ελατοδάσος και τις αιωνόβιες

καστανιές.

ΛΙΜΝΗ ΤΣΙΒΛΟΥ-ΚΡΑΘΙΣ ΠΟΤΑΜΟΣ

Σηµεία ενδιαφέροντος.Εθνικό πάρκο, λίµνη,

ποτάµι, δάσος.

Περπατώντας δίπλα στον Κράθι µέσα στο δάσος φτάνουµε στη λίµνη Τσιβλου,

µια µοναδικής οµορφιάς ορεινή λίµνη περιτριγυρισµένη από πλούσια

βλάστηση.

Τηλ.: 26920-29.145, 6936-712.829, Υπεύθυνος Κώστας Κακαβάς

54

Μια λίμνη «γεννήθηκε» από το πουθενάΣτις 24 Μαρτίου του 1913 η φύση έκανε τα δικά της τερτίπια. Μια κατολίσθηση δημιούργησε τη μοναδικής ομορφιάς

λίμνη Τσιβλού που αποτελεί σήμερα σημαντικό υγροβιότοπο ενταγμένο στις περιοχές Natura και μια περιοχή αναψυχής. Τα ξερά δέντρα μέσα στη λίμνη μαρτυρούν το καταστροφικό παρελθόν της. Μια ομάδα από γεωλόγους του Πανεπιστημίου Πατρών αναμόχλευσαν την ιστορία της και φέρνουν στο φως μέσα από την έρευνα και τον Τύπο της

εποχής πώς σχηματίστηκε η λίμνη που σήμερα ξεπερνά σε βάθος τα 80 μ.

Το άρθρο συντάχθηκε από τους: Βασιλική Ζυγούρη (μεταπτυχιακή ερευνήτρια), Μαρία Γρουμπού (μεταπτυχιακή φοιτήτρια) και Ιωάννη Κουκουβέλα (καθηγητή).

ΦυΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΔΗΚΕΠΑ

55

Στην περιοχή που υπάρχει η γνωστή στους περισσότερους λίμνη Τσιβλού, η οποία ανήκει στη λεκάνη απορροής του ποτα-

μού Κράθη και αποτελεί τμήμα του Γεωπάρκου Χελμού – Βουραϊκού, στη βόρεια Πελοπόννησο, στο πρόσφατο παρελθόν σχηματίσθηκαν δύο λίμνες. Ο σχηματισμός τους έγινε πριν από σχε-δόν έναν αιώνα, στη διάρκεια μιας γιγάντιας, για τα ελληνικά δεδομένα κατολίσθησης, που είναι γνωστή ως «κατολίσθηση Τσιβλού», με χρονο-λογία εκδήλωσης το έτος 1913, δημιουργήθηκαν δύο λίμνες. Γιατί την αποκαλούμε με συγκεκρι-μένο όνομα; Επειδή είναι γιγαντιαία. Ποιες όμως ήταν οι διαστάσεις της; Η κατολίσθηση είχε μή-κος 2,5 και πλάτος 1,5 χιλιόμετρα, δηλαδή ήταν πολλαπλάσια σε διαστάσεις από μια τυπική κα-τολίσθηση στον ελληνικό χώρο ή την πρόσφατη κατολίσθηση στην περιοχή του Μοίρα, Πατρών. Ωστόσο, πριν από έναν αιώνα η Ελλάδα δεν ήταν αρκετά οργανωμένη όσον αφορά στις κρατικές υπηρεσίες που καταγράφουν ανάλογα φαινόμενα και έτσι δεν έχει διασωθεί στα αρχεία του ελληνικού κράτους κάποια έκθεση. Ευτυχώς όμως ο ημερήσιος και κυριακάτικος Τύπος της εποχής βοήθησε στη διάσωση πολύτιμων πλη-ροφοριών που θα παρατεθούν στη συνέχεια και αναφέρουν ένα σημαντικό τμήμα της χρονικής

εκδήλωσης του φαινομένου. Μερικά από αυτά τα δημοσιεύματα παρατίθενται και στο άρθρο αυτό. Το υπόλοιπο τμήμα της ιστορίας συμπλη-ρώθηκε με την εφαρμογή γεωλογικών τεχνικών και την εμπειρία από ανάλογα συμβάντα στον ελληνικό χώρο και στην παγκόσμια κοινότητα.Στην προσπάθεια άντλησης δεδομένων της πε-ριόδου εκδήλωσης του φαινομένου, βρέθηκαν περισσότερες από 20 καταχωρίσεις στον Τύπο της εποχής που αφορούν την κατολίσθηση του Τσιβλού (δες και τα αποκόμματα εφημερίδων που συνοδεύουν το άρθρο). Αποδελτιώνοντας τις πληροφορίες που περιέχουν και μετά από την ανάλογη γεωλογική πιστοποίηση στην κα-τολίσθηση και διερεύνησης της αξιοπιστίας των στοιχείων, μπορούμε να συμπεράνουμε τα ακό-λουθα. Την περίοδο της κατολίσθησης και πριν την εκδήλωσή της, σημειώθηκαν υπόκωφες βοές που έγιναν αντιληπτές από τους κατοίκους σε ικανή απόσταση προς νότο, μέχρι τα Καλάβρυτα, και προς βορρά έως και την Ακράτα από τη θέση όπου εκδηλώθηκε μετά από δύο μέρες η κατολί-σθηση του Τσιβλού. Επιπλέον, όπως αναφέρουν οι εφημερίδες, ο χειμώνας της περιόδου ήταν ιδιαίτερα υγρός και η βροχόπτωση τον Μάρτιο του 1913 ήταν έντονη. Οι βοές αυτές που έγιναν αισθητές στα Καλάβρυτα και την Ακράτα, όπως

αναφέρθηκε, κατά πάσα πιθανότητα παραπέ-μπουν σε μέτριας έντασης σεισμική δραστηριότη-τα. Η επερχόμενη καταστροφή εκδηλώθηκε στις 24 Μαρτίου του 1913 όταν σημειώθηκε η κατο-λίσθηση που αναμόχλευσε εκατομμύρια κυβικά μέτρα πετρώματος από την πλαγιά του όρους Γερακάρι προς την κοιλάδα του ποταμού Κρά-θη, όπως μας πληροφορεί η εφημερίδα Σκριπ στις 28/03/1913. Η κατολίσθηση είχε μεγάλη ταχύτητα, το βουνό «κάπνιζε», ώστε οι κάτοικοι νόμιζαν ότι ένα ηφαίστειο θα σχηματισθεί, όπως αναφέρεται στις εφημερίδες Νεολόγος Πατρών (26/03/1913) και Ακρόπολις (27/03/1913). Η υπόθεση της γένεσης του ηφαιστείου από τη σκοπιά του γεωλόγου είναι αβάσιμη, αφού στην περιοχή δεν έχουν αναγνωρισθεί ανάλογα πετρώματα και δεν συντρέχουν οι γεωλογικές συνθήκες για τη γένεση ηφαιστείου όπως σε άλλες περιοχές στην Ελλάδα, για παράδειγμα αναφέρεται η Σαντορίνη που βρίσκεται πάνω στο ηφαιστειακό τόξο του Αιγαίου. Η παρατή-ρηση όμως ότι το βουνό «κάπνιζε» οφείλεται στη δημιουργία κονιορτού κατά τη γρήγορη κίνηση των πετρωμάτων προς την κοιλάδα του Κράθη. Η κίνηση της κατολισθαίνουσας μάζας είχε ταχύτητα 60 χιλιόμετρα/ώρα. Αυτή η ταχύτητα προέκυψε από τη μαρτυρία περαστικού από την

Η πέτρινη γέφυρα της Ακράτας (συλλογή Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου-ΕΛΙΑ). Η χαλκογραφία του γεφυριού, απ΄ όπου μας είναι γνωστό, υπάρχει στο έργο του Διον. Κόκκινου, «Η Ελληνική Επανάσταση», εκδ. Ακα-δημίας Αθηνών.

απέναντι πλαγιά που είδε τα έλατα να κινού-νται με την ίδια ταχύτητα όπως θα τα έβλεπε από το παράθυρο ενός κινούμενου τρένου, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην εφη-μερίδα Αστραπή (27/03/1913). Η κατολι-σθαίνουσα μάζα διένυσε συνολική διαδρομή μήκους περίπου 2,5 χιλιομέτρων, φτάνοντας από τα 1650 μέτρα στα 600 μέτρα υψόμετρο προκαλώντας αξιομνημόνευτα αποτελέσματα, τα οποία εύκολα αναγνωρίζονται ακόμα και σήμερα στην περιοχή. Κατά την εξέλιξη του φαινομένου των κατο-λισθήσεων Τσιβλού προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές σε δύο οικισμούς και θανάσιμοι τραυ-ματισμοί κατοίκων με αποτέλεσμα να χαρα-κτηρίζουμε το γεωλογικό γεγονός ως φυσική καταστροφή. Αναλυτικά η κοινότητα της Συλίβαινας καταστράφηκε πλήρως και η κοι-νότητα Τσιβλού υπέστη ζημιές σε σημαντικό βαθμό. Η κοινότητα της Συλίβαινας, βρισκό-ταν στην ανατολική πλευρά της κοιλάδας του Κράθη και αρκετά ψηλά προς το βουνό Γερα-κάρι. Δυστυχώς η Συλίβαινα καταστράφηκε ολοκληρωτικά σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην διασώζεται το παραμικρό κτίσμα ή υπόλειμμά της (Κράτος 31/03/1913). Μόνο σε χάρτες

περιηγητών και τοπικούς χάρτες της εποχής μπορεί να βρει κάποιος ενδείξεις για τη θέση της, ενώ σε μητρώα της περιόδου μπορεί να δει στοιχεία για τον οικισμό που είχε ενενήντα σπίτια, τους κατοίκους του και τις ασχολίες τους (Καλαβρυτινή Επετηρίς, Γεωργίου Παπανδρέου, εκδόσεις Μιχαήλ Σαλιβέρου, 1906). Έκτοτε η κοινότητα της Συλίβαινας δεν αναδομήθηκε στην παλιά της θέση. Επιπλέον, η κατολίσθηση προκάλεσε ζημιές σε σπίτια και στην εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας στον οικισμό του Τσιβλού και ήταν αιτία για τον θάνατο συνολικά τεσσάρων ανθρώπων. Τρα-γικές ιστορίες αναδύονται με γλαφυρότητα από τα άρθρα των εφημερίδων της περιόδου με ανθρώπους να χάνουν τα υπάρχοντά τους και να διασώζονται την τελευταία στιγμή (Πατρίς 27/03/1913; Νεολόγος Πατρών 29/03/1913). Οι κάτοικοι της Συλίβαινας σώθηκαν φεύγοντας προς τη Βαλιμή. Η κατο-λίσθηση Τσιβλού αρχικά κινήθηκε αργά και ύστερα με μεγάλη ταχύτητα προς την κοιλάδα του Κράθη και στα πρώτα στάδια επηρέασε τις θεμελιώσεις των σπιτιών της Συλίβαινας. Από αυτά τα πρώιμα σημάδια δεν πέρασαν 2 ώρες και τότε το φαινόμενο εκδηλώθηκε στην

Ο άνθρωπος στο διάβα των αιώνων έρχεται συχνά αντιμέτωπος με την καταστροφική μανία της φύσης. Αυτή η φράση ακούγεται συχνά μετά από μια φυσική καταστροφή. Όμως στην κυριολεξία φυσικές καταστροφές δεν υπάρ-χουν. Υπάρχουν μόνο φυσικά φαινόμενα που επαναλαμβάνονται με μικρότερη ή μεγαλύτερη συχνότητα και ένταση. Ο προσδιορισμός τους -ως καταστροφικά- έχει προστεθεί από τον άν-θρωπο και είναι απόρροια της επίπτωσης που εμφανίζουν τα φυσικά φαινόμενα στο δομημένο ανθρωπογενές περιβάλλον, επειδή αυτά επηρε-άζουν τις ανθρώπινες ζωές και δραστηριότητες. Με επίκεντρο λοιπόν τις επιπτώσεις στην αν-θρώπινη δραστηριότητα, όλες οι ενέργειες των επιστημόνων και της πολιτείας κατατείνουν στην προσπάθεια μετριασμού των συνεπειών των φυσικών καταστροφών, αφού είναι σαφές ότι με την υπάρχουσα γνώση δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε. Βέβαια υπάρχουν πολλοί ορισμοί που απαντούν στο ερώτημα πότε ένα φυσικό φαινόμενο γίνεται φυσική καταστροφή. Για παράδειγμα, οι ορισμοί μπορεί να βασίζονται στη δύναμη του φαινομέ-νου, στις επιπτώσεις του και κάποιες φορές στην «πολιτική διάσταση», π.χ. μιας έντονης βροχό-πτωσης, μιας κατολίσθησης ή ενός σεισμού. Αν κάποιος αρχίσει να απαριθμεί παραδείγματα φυσικών καταστροφών, τότε μάλλον θα ανα-φερθεί σε σεισμούς, πυρκαγιές, τυφώνες, πλημ-μύρες κ.λπ. που έπληξαν περιοχές του κόσμου όπως και την Ελλάδα ή ακόμα σε μικρότερη κλίμακα τον Νομό Αχαΐας. Ωστόσο, μια φυσική καταστροφή δεν σχετίζεται μόνο με καταστροφή με τη στενή έννοια του όρου. Ένα τέτοιο παράδειγμα που αφορά τη δη-μιουργία ενός σπουδαίου γεώτοπου που προέ-κυψε από μια φυσική καταστροφή είναι η λίμνη Τσιβλού. Η περιοχή αυτή δεν είναι ούτε μακριά, ούτε κρυμμένη σε μέρη δύσβατα και έχει να μας διδάξει πολλά για τον τρόπο που δρα η φύση και ειδικά πώς μια φυσική καταστροφή μετέτρε-ψε ξαφνικά ένα ειρηνικό τοπίο σε μια περιοχή ακραίας καταστροφής μέχρι πάλι η φύση να επουλώσει τις αλλαγές που προκλήθηκαν. Το μέρος αυτό βρίσκεται στο μπαλκόνι του Κοριν-θιακού, νότια από την πόλη της Ακράτας, κοντά στα γνωστά, από την αρχαιότητα, «ύδατα της Στυγός» στην περιοχή που είναι γνωστή και ως η λίμνη του Τσιβλού.

Η ΦυΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΔΗΜΙΟυΡΓΕΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ «θΑυΜΑΤΑ»

Γνωρίζοντας ότι η περιοχή μελέτης χαρακτηρίζεται από έντονη σεισμικότητα και βροχόπτωση, συμπε-ραίνουμε ότι τα αίτιά της, όπως δείχνουν οι μαρτυρίες για βοές αλλά και ο υγρός χειμώνας της περιό-δου, ήταν ο συνδυασμός μετεωρολογικών και σεισμικών παραγόντων

56

πλήρη δυναμική του. Η κίνηση έγινε σχεδόν παράλληλα σε ένα γεωλογικό ρήγμα μήκους 9 χιλιομέτρων το οποίο ελέγχει την απότομη μορ-φολογία της περιοχής και θεωρείται, σύμφωνα με τις γεωλογικές αναλύσεις, ότι συνδέεται με το σεισμό που προαναφέρθηκε. Η γεωλογική ανά-λυση εύκολα αποδεικνύει ότι σε σχέση με αυτό το ρήγμα έγιναν και παλαιότερα κατολισθητικά γεγονότα άγνωστης επί του παρόντος ηλικίας. Ο μεγαλύτερος όγκος της κατολισθαίνουσας μάζας κινήθηκε με ταχύτητα περίπου 60 χιλιομέτρων/ώρα συγκρίσιμη με την ταχύτητα χιονοστιβάδας πετρωμάτων κατά τις σύγχρονες επιστημονικές ταξινομήσεις, που δεν είναι συνηθισμένες σε τέτοιο μέγεθος στην Ελλάδα. Η γρήγορη κίνηση της κατολίσθησης περιγράφηκε από τον τύπο της εποχής ως «χωμάτινος ποταμός». Από την υπαίθρια παρατήρηση διαπιστώθηκαν πλευρικά της σημερινής κοιλάδας του Κράθη, θραύσματα πετρωμάτων διαφορετικών μεγεθών που μαρτυ-ρούν όσα αναφέρθηκαν παραπάνω.Η κατολίσθηση Τσιβλού σταμάτησε την κατα-στροφική πορεία της αφού έφραξε πλήρως την κοιλάδα του ποταμού Κράθη. Σταδιακά τα ύδατα του ποταμού άρχισαν να συγκεντρώνονται, σχη-ματίζοντας τις δύο λίμνες που προαναφέρθηκαν,

γεγονός σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα αν αναλογισθεί κάποιος ότι μόνο μια περίπτωση δη-μιουργίας λίμνης μετά από φραγή ποταμού λόγω κατολίσθησης έχει αναφερθεί στον ελληνικό χώρο. Η λίμνη αυτή είναι η λίμνη Στεφανιάδα, στην Αργιθέα Θεσσαλίας και σχηματίσθηκε το 1964. Επίσης, η σπανιότητα του γεγονότος συνο-ψίζεται στο ότι η κατολίσθηση όχι μόνο έφραξε τη στενή κοιλάδα του Κράθη αλλά πρόσχωσε σε με-γάλο ύψος και τη δυτική πλευρά της κοιλάδας και για αυτό το λόγο επηρεάστηκε κι ο οικισμός Τσι-βλός ο οποίος βρίσκεται στη δυτική πλευρά αλλά σχηματίσθηκε και η ομώνυμη λίμνη του Τσιβλού. Η πρόσχωση της κοιλάδας του ποταμού Κρά-θη πιθανά ξεπέρασε τα 80 μέτρα σε ύψος όπως μαρτυρούν τα φερτά υλικά από την κατολίσθηση στην περιοχή, αλλά και από τις βλάβες που έγιναν στον οικισμό του Τσιβλού. Η μια λίμνη, η μεγα-λύτερη που πλημμύρισε την κοιλάδα του ποταμού Κράθη από το σημείο όπου σήμερα βρίσκεται ο δρόμος που τον διασχίζει καθώς πάμε προς τη λίμνη Τσιβλού, εκτεινόταν περίπου 3 χιλιόμετρα νοτιότερα μέχρι τον οικισμό Αγρίδι. Η λίμνη επί του ποταμού Κράθη, έπαψε να υφίσταται τον Ιανουάριο του 1914, σχεδόν ένα χρόνο μετά τον σχηματισμό της (Νέα Ελλάς, 06/01/1914).

Φεβρουάριος 1913. Κατάρρευση του δικτύου επικοινωνίας

24 Μαρτίου 1913.10 π.μ. Μικρές ρωγμές και θυμίσεις

Μεσημέρι. Εκδήλωση της κατολίσθησης Τσιβλού, καταστροφή της Συλίβαινας

Φραγή του Κράθη. Σχηματισμός δύο λιμνών

1930.Εκταση της λίμνης Τσιβλού. Απομεινάρια της λίμνης του 1913

22 Μαρτίου 1913. Μέτριας έντασης

σεισμικότητα

5 Ιανουαρίου 1914. Καταστροφή δύο

γεφυρών κοντά στο δέλτα του Κράθη

Ξαφνική πλημμύρα μετά την καταστροφή του

φυσικού φράγματος

Σημερινή αποτύπωση της κατολίσθιησης του

1913

ΤΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟΗ κατολίσθηση του Τσιβλού μάς δείχνει ότι στην περιοχή του Κορινθιακού μπορούν να συμβούν, υπό προϋποθέσεις, σημαντικές φυσικές καταστροφές τις οποίες οφείλουμε συνεχώς να διερευνούμε, ώστε να βρισκόμαστε σε ετοιμότητα διαχείρισης των επιπτώσεών τους

57

58

Η καταστροφή της επήλθε όταν ο φραγμός του ποταμού Κράθη, κατέρρευσε και προκλήθηκε πλημμύρα που επηρέασε όλη την κοίτη του από το σημείο αυτό μέχρι και τα παράλια του Κοριν-θιακού Κόλπου. Σύμφωνα, με πηγές από τις εφη-μερίδες της εποχής και τις μαρτυρίες κατοίκων η κατάρρευση του φράγματος της λίμνης του Κρά-θη ήταν καταστροφική για τις παράκτιες περιοχές στα δυτικά όρια της Ακράτας. Από την πλημμύρα, ο Κορινθιακός Κόλπος γέμισε με κορμούς δέν-δρων. Αμπέλια στην παραλία της Ακράτας και ελαιόδεντρα καταχώθηκαν μέχρι του ύψους του μέτρου. Επιπλέον, διακόπηκε η σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ Αθηνών –Πατρών όπως μας περιγράφει η εφημερίδα Εμπρός στις 07/01/1914, αναγκάζοντας τη βασίλισσα Σοφία να μεταβεί ακτοπλοϊκά από τον Πειραιά προς Αυστρία γε-γονός που περιγράφεται στην εφημερίδα Εστία στις 06/01/1914. Επίσης καταστράφηκε και το πέτρινο γεφύρι που είχε κτιστεί τους Οθωμανι-κούς χρόνους και το οποίο χρησιμοποιούνταν για την πεζή διέλευση του Κράθη από Ακράτα προς Διακοπτό (Έθνος 06/01/1914).Η δεύτερη όμως λίμνη διασώθηκε και συνεχίζει να υπάρχει μέχρι σήμερα, 105 χρόνια μετά τον σχηματισμό της ως μάρτυρας της φυσικής κατα-στροφής. Η μοναδικής ομορφιάς λίμνη Τσιβλού, συνιστά σήμερα σημαντικό υγροβιότοπο ενταγ-μένο στις περιοχές Natura και μια περιοχή ανα-ψυχής λόγω του φυσικού της κάλλους. Ωστόσο

τα ξερά δέντρα μέσα στη λίμνη αποτελούν τους αδιάψευστους μάρτυρες του καταστροφικού πα-ρελθόντος: Μιας κατάφυτης περιοχής που πλημ-μύρισε για να σχηματίσει μια λίμνη με βάθος που σήμερα ξεπερνά τα 80 μ. Το δάσος από το οποίο προήλθαν οι κορμοί των δέντρων που βρέθηκαν στον Κορινθιακό Κόλπο τον Ιανουάριο του 1914 σήμερα έχει πλήρως αναδασωθεί και μόνο τα σημάδια που έχουν προαναφερθεί μας θυμί-ζουν τις μέρες του Μάρτη του 1913.

ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΗΣ ΤΣΙΒΛΟΥΜια κατολίσθηση μπορεί να προκληθεί από μετεωρολογικά φαινόμενα, σεισμικά γεγονότα ή ανθρωπογενή αίτια. Συνηθισμένος όμως είναι και ο συνδυασμός των παραγόντων που προανα-φέρθηκαν για την πρόκληση μιας κατολίσθησης. Υπάρχει η πιθανότητα επίσης η εκδήλωση μιας τέτοιας κατολίσθησης να προκαλέσει τον σχηματι-σμό έλους. Έχοντας αποκλείσει τον ανθρωπογενή παράγοντα για την κατολίσθηση Τσιβλού και γνωρίζοντας ότι η περιοχή μελέτης χαρακτηρί-ζεται από έντονη σεισμικότητα και βροχόπτωση, συμπεραίνουμε ότι τα αίτιά της, όπως δείχνουν οι μαρτυρίες για βοές αλλά και ο υγρός χειμώνας της περιόδου, ήταν ο συνδυασμός μετεωρολογικών και σεισμικών παραγόντων. Αν και τα μετεω-ρολογικά δεδομένα εκείνης της περιόδου είναι φτωχά σε σχέση με το σήμερα, εντούτοις υπάρχουν άρθρα σχετικά με διακοπή των γραμμών επικοι-

Μια φυσική καταστροφή έγινε αφορμή για να δημιουργηθεί ένας πανέμορφος γεώτοπος

Η περιοχή γύρω από τη λίμνη Τσιβλού φιλοξενεί σήμερα αθλητικές και άλλες δραστηριότητες, συγκεντρώνοντας μεγάλο αριθμό επισκεπτών από την Αχαΐα και όλη την Ελλάδα

Φωτογραφικό στιγμιότυπο από τον 2ο γύρο της λίμνης Τσιβλού που διοργάνωσαν ο Δήμος Αιγιαλείας, με την υποστήριξη του Αθλητικού Συλλόγου Αιγίου «ΑθΗΝΟ-ΔΩΡΟΣ Ο ΑΙΓΙΕυΣ»

59

νωνίας και της σιδηροδρομικής γραμμής Διακο-πτού–Ακράτας εξαιτίας της έντονης βροχόπτωσης και πτώσεων βράχων από τα απότομα πρανή της περιοχής λίγες μέρες πριν την εκδήλωση του φαινομένου της γιγάντιας κατολίσθησης όπως έχει γραφεί σε Πατρινή εφημερίδα (Νεολόγος Πατρών 16/02/1913). Αξιολογώντας αυτά τα στοιχεία και συγκρίνοντάς τα με τις καταγραφές της κατανομής της σύγχρονης βροχόπτωσης που δέχεται η περιοχή, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι λόγοι εκδήλωσης του φαινομένου αποτε-λούν ένα συνδυασμό εξωγενών διεργασιών και ενδογενών γεωλογικών δυνάμεων. Από τη μια η βροχόπτωση κατέστησε τα πετρώματα κορεσμένα σε νερό και από την άλλη η σεισμική δραστηρι-ότητα, που εκδηλώθηκε στην περιοχή, διατάραξε τη συνοχή των πετρωμάτων που σε συνδυασμό με το απότομο ανάγλυφο της περιοχής, ωθήθηκαν σε κίνηση.

Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΗΣ ΤΣΙΒΛΟΥΣε παγκόσμιο επίπεδο οι επιπτώσεις των κατολι-σθήσεων είναι συγκρίσιμες από την άποψη των δυσμενών επιπτώσεών τους με άλλες φυσικές καταστροφές. Αν και στον ελληνικό χώρο έχουν μελετηθεί αποσπασματικά, δεν σημαίνει ότι δεν υφίστανται. Εξαιτίας των καταστροφών που μπορούν να προκαλέσουν αλλά και της βεβαι-ότητας ότι παρόμοια γεγονότα θα υπάρξουν στο

μέλλον, είναι πρωταρχικής σημασίας να έχουμε πλέον μια σαφή εικόνα των αιτιών, του τόπου και των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα στην εκδήλωση ανάλογων φυσικών φαινομένων αλλά και των καταστροφών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν. Ένα νέο γεγονός, παρόμοιας ακραίας έντασης, θα έχει επιπτώσεις σε ορεινούς οικισμούς κυρίως λόγω της καταστροφής που θα επιφέρει τουλάχιστον στο οδικό δίκτυο. Ωστόσο, η πιο σημαντική απειλή σε περίπτωση μιας ανάλογα μεγάλης κατολίσθησης θα προέρ-χεται από την φραγή της κοιλάδας ενός ποταμού. Εκτιμώντας τις γεωλογικές και γεωμορφολο-γικές συνθήκες που επικρατούν στη νότια ακτή του Κορινθιακού κόλπου καθώς και το υψηλό σεισμικό δυναμικό της περιοχής, εκτιμάται ως πιθανή η εκδήλωση ακραίων κατολισθητικών φαινομένων που θα προκαλέσει επιπτώσεις στην απορροή των ποταμών της περιοχής. Οι πεδινές περιοχές των δέλτα αυτών των ποταμών που είναι σήμερα πυκνοκατοικημένες, φιλοξενώντας σημαντικές σύγχρονες τουριστικές υποδομές και αρχαίες κατασκευές φαίνονται μάλλον ανοχύρω-τες σε ανάλογες περιπτώσεις. Η κατολίσθηση του Τσιβλού μάς δείχνει ότι στην περιοχή του Κορινθιακού μπορούν να συμβούν, υπό προϋποθέσεις, σημαντικές φυσικές καταστροφές τις οποίες οφείλουμε συνεχώς να διερευνούμε, ώστε να βρισκόμαστε σε ετοιμότητα διαχείρισης των επιπτώσεών τους. Τ

Εκτιμώντας τις γεωλογικές και γεωμορφολογικές συνθήκες που επικρατούν στη νότια ακτή του Κορινθιακού Κόλπου καθώς και το υψηλό σεισμικό δυναμικό της περιοχής, εκτιμάται ως πιθανή η εκδήλωση ακραίων κατολισθητικών φαινομένων που θα προκαλέσει επιπτώσεις στην απορροή των ποταμών της περιοχής

Η θέα της λίμνης Τσιβλού από το κιόσκι είναι εντυπωσιακή. Η φυσική καταστροφή του 1913, όταν σημειώθηκε η κατολίσθηση που αναμόχλευσε εκατομμύρια κυβικά μέτρα πετρώ-ματος από την πλαγιά του όρους Γερακάρι προς την κοιλάδα του ποταμού Κράθη, δημιούργησε αυτόν τον πανέμορφο γεώτοπο

60

ΠΡΟΣΩΠΑ

«Ο αθλητισμός μ’ έκανε πολύ καλύτερο άνθρωπο. Μεταλλάχτηκα. Έτσι αισθάνομαι. Μου άνοιξε το μυαλό. Νιώθω πλέον γεμάτος»

61

Aπό καταδρομέας, μαραθωνοδρόμος. Ο ίδιος το επέλεξε. Δεν τα ’φερε η ζωή έτσι! Μιλάμε για περίπτωση.

Κι από παιδί της καφετέριας και της μηχα-νής, ένας κύριος υπόδειγμα. Ούτε καν 28 χρόνων δεν είναι, κι όμως έχει ήδη ζήσει πολλά. Και το κυριότερο, δείχνει είκοσι χρόνια πιο ώριμος! Μάριος Τσερεντζούλιας. Γέννημα-θρέμμα Aιγιώτης. Πριν από λίγο καιρό, τ’ όνομά του φιγουράριζε στο τοπ 100 των κορυφαί-ων μαραθωνοδρόμων της Ελλάδας. Κάπως έτσι μας κίνησε την περιέργεια, τον βρήκα-με και τον ξεψαχνίσαμε. Μοιάζει πραγματικά απίστευτο το κίνητρο που ώθησε τον Μάριο ν’ ασχοληθεί αρχικά με το τρίαθλο και στη συνέχεια με τον μα-ραθώνιο και να δεθεί τόσο πολύ μ’ αυτό το αγώνισμα. «Υπηρέτησα στην 5η μοίρα καταδρομών στη Δράμα, στις ειδικές δυνάμεις. Σχεδόν όλη μέρα είμαστε σε εγρήγορση, τρέχαμε. Μέχρι και 10ήμερη χειμερινή διαβίωση είχαμε κάνει στο Καϊμακατσαλάν σε αυτο-σχέδια ιγκλού. Όταν απολύθηκα, λοιπόν, και επέστρεψα στο Αίγιο, είχα συνηθίσει τόσο πολύ σ’ αυτό το στυλ, που αναζητούσα κάτι που να ’χει πολύ και συνεχές τρέξιμο. Κάπου εκεί εμφανίστηκε και ο Δημήτρης ο Τασσόπουλος, κατάλαβε την τρέλα μου με το μαραθώνιο και έτσι πήραν όλο τον

δρόμο τους. Και εκτός από μαραθώνιο, και τρίαθλο. Πολύ συναρπαστικό κι αυτό…».Ο ίδιος είχε δηλώσει «ειδικές δυνάμεις» κι έτσι του ’ρθε η μετάθεση στη Δράμα, στους καταδρομείς. Μην μπερδευτείτε: Δεν είναι παιδί του στρατού, δεν έχει «αρρώστια» με τις στολές και τα γαλόνια. Απλώς, 18 χρόνων παιδί ήταν, έψαχνε την περιπέτεια και τη βρήκε! Μόνο που η περιπέτεια κόλλησε πάνω του. Και γι’ αυτό επιστρέφοντας στην πολιτική ζωή, αναζητούσε κάτι με πολλή κίνηση! Στην αρχή έτρεχε ακατάπαυ-στα, μετά τρίαθλο (αγώνισμα που είναι μόνο για υπεραθλητές) και μετά μαραθώνιο. Πρώτος αγώνας του ο ημιμαραθώνιος Αχαΐας το 2011, στη διαδρομή Καμίνια-Ψηλαλώνια.Μικρός ξεκίνησε ποδόσφαιρο, από τον Αι-γιέα-Αρη, σε επίπεδο Γ’ Κατηγορίας, αλλά δεν τον γέμιζε το σπορ, κάτι δεν του άρεσε κι έτσι τα παράτησε. Και το πιο ωραίο: Θεωρεί πως ο αθλη-τισμός, από τότε που τον ξεκίνησε σε

ΜΑΡΙΟΣ ΤΣΕΡΕΝΤΖΟυΛΙΑΣ

Eνας «ειδικός» καταδρομέας εξελίχθηκε σε μαραθωνοδρόμο!

61

δρόμο τους. Και εκτός από μαραθώνιο, και τρίαθλο. Πολύ συναρπαστικό κι αυτό…».Ο ίδιος είχε δηλώσει «ειδικές δυνάμεις» κι έτσι του ’ρθε η μετάθεση στη Δράμα, στους καταδρομείς. Μην μπερδευτείτε: Δεν είναι παιδί του στρατού, δεν έχει «αρρώστια» με τις στολές και τα γαλόνια. Απλώς, 18 χρόνων παιδί ήταν, έψαχνε την περιπέτεια και τη βρήκε! Μόνο που η περιπέτεια κόλλησε πάνω του. Και γι’ αυτό επιστρέφοντας στην πολιτική ζωή, αναζητούσε κάτι με πολλή κίνηση! Στην αρχή έτρεχε ακατάπαυ-στα, μετά τρίαθλο (αγώνισμα που είναι μόνο για υπεραθλητές) και μετά μαραθώνιο. Πρώτος αγώνας του ο ημιμαραθώνιος Αχαΐας το 2011, στη διαδρομή Καμίνια-Ψηλαλώνια.Μικρός ξεκίνησε ποδόσφαιρο, από τον Αι-γιέα-Αρη, σε επίπεδο Γ’ Κατηγορίας, αλλά δεν τον γέμιζε το σπορ, κάτι δεν του άρεσε κι έτσι τα παράτησε. Και το πιο ωραίο: Θεωρεί πως ο αθλη-τισμός, από τότε που τον ξεκίνησε σε

ΤΟυ ΧΡΗΣΤΟυ ΒΕΡΓΑΝΕΛΑΚΗ

Ο Μάριος επί το στρατιωτικό έργον!

62

ηλικία 20 ετών, τον έκανε άλλο άνθρωπο, πραγματικό άνθρωπο! «Ναι, έτσι νιώθω. Ο αθλητισμός μ’ έκανε άνθρωπο, μ’ έκανε πολύ καλύτερο άνθρωπο. Μεταλλάχτηκα. Έτσι αισθάνομαι. Μου άνοιξε το μυαλό. Από την αλάνα και την αλητεία, από τα καφέ και τα ξενύχτια, στον ίσο δρόμο. Νιώθω πλέον γε-μάτος ως άνθρωπος».Ο Μάριος Τσερεντζούλιας έχει φοιτήσει σε ΙΕΚ στο Αίγιο στη σχολή στελεχών υπηρε-σιών ασφάλειας και τα τελευταία δύο χρόνια εργάζεται στον Συνεταιρισμό Φαρμακοποιών Αχαΐας.Αθλητής-ίνδαλμα για τον Μάριο Τσερε-ντζούλια ο Κενυάτης μαραθωνοδρόμος Ελι-ούντ Κιπτσόγκε. Και εξηγεί και γιατί: «Δεν είναι απλά ένας τεράστιος αθλητής. Είναι ένας τεράστιος άνθρωπος. Μόνο και μόνο το χαμόγελό του όταν τερματίζει, μετά από τέτοια καταπόνηση, τα λέει όλα. Το ζει, το χαίρεται και γι’ αυτό χαμογελάει…». Και από την Ελλάδα, σε ποιον αθλητή υποκλίνεται; «Στον Σπύρο Γιαννιώτη. Φαι-νόμενο. Για την επιμονή του, για την ψυχή του, για το παράδειγμα ζωής που δίνει, για τα απίστευτα προσόντα του».

Με άψογο στυλ, και υπό καταρρακτώδη βροχή, ο Μάριος στο μαραθώνιο της Φλωρεντίας τον περασμένο Νοέμβριο, όταν έκανε και ατομικό ρεκόρ.

Είδε κι έμαθε πολλά στην 5η Μοίρα Καταδρομών στη Δράμα ο Μάριος

Ένα γήπεδο-στολίδι στο κέντρο της Πάτρας

θΕΜΑ

ΤΟυ ΚΩΣΤΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟυΛΟυ • ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΤΑ ΛΟΤΣΑΡΗ

Η συμπλήρωση 90 χρόνων ζωής της Ένωσης Αθλοπαιδιών Πάτρας συνέπεσε με την παρουσία μιας νέας διοίκησης στον ιστορικό Σύλλογο.

Μιας διοίκησης που κλήθηκε να αναλάβει τις τύχες της ΕΑΠ σε δύσκολες εποχές, αλλά και η οποία, όμως, δεν φοβήθηκε να πέσει στη μάχη και να

ανταποκριθεί στις προκλήσεις, οδηγώντας τον Σύλλογο στη σύγχρονη εποχή. Με επικεφαλής τον πρόεδρο Ανδρέα Πατούχα (ναυτιλιακός πράκτορας στο επάγγελμα) και αποτελούμενη από μια ομάδα ανθρώπων που αγαπούν αυτό

που αντιπροσωπεύει διαχρονικά η ΕΑΠ, η διοίκηση του Συλλόγου έπεσε κατευθείαν με τα μούτρα στη δουλειά.

64

65

66

Ο πρώτος και βασικότερος στόχος ήταν η ανάπλαση του κλειστού γηπέδου της ΕΑΠ στη συμβολή των οδών

Ηπείρου και Φαβιέρου. «Νιώσαμε ότι ήταν καθήκον μας να αναμορφώσουμε και να αξι-οποιήσουμε το γήπεδο-στολίδι του Συλλόγου, το οποίο βρίσκεται μέσα στον αστικό ιστό της πόλης μας. Μια εγκατάσταση η οποία ήταν πα-ραμελημένη για πάρα πολύ καιρό, με τα χρόνια της ιστορίας να περνούν από πάνω της. Κρίναμε ότι αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί άλλο...», δήλωσε χαρακτηριστικά το μέλος του ΔΣ της ΕΑΠ και υπεύθυνος Επικοινωνίας του Συλλό-γου, Θόδωρος Κονδύλης.

Με τον τελευταίο μπήκαμε σε μια συζήτηση που κράτησε πολλές ώρες. Ταξιδέψαμε πίσω στον χρόνο από την εποχή που οι μαθητές της Γαλλικής σχολής, με την παρότρυνση του καθηγητή τους, Φρερ Λουί, μοναχού της Καθο-λικής Μοναστικής Κοινότητας των Μαριανών Αδελφών, ίδρυσαν την ΕΑΠ, μέχρι τα χρόνια της πρωταγωνιστικής παρουσίας της ομάδας βόλεϊ του Συλλόγου σε Ελλάδα και Ευρώπη (10ετία του 2000) και από τις επικές μπασκετι-κές μάχες στη συνοικία του Αγίου Διονύση έως τις μεγάλες επιτυχίες του τμήματος πυγμαχίας των «μελανόλευκων» ανά το πανελλήνιο.Η αναμόρφωση του γηπέδου, όμως, ήταν το

Ο θόδωρος Κονδύλης κρατάει στα χέρια του το κύπελλο που δείχνει στη φωτογραφία (στο μέσον) να απονέμεται στον Τάκη Τάγκαλο στους Λαδοπούλειους αγώνες μπάσκετ στις 5 Ιουλίου 1959

Η αίθουσα πυγμαχίας της ΕΑΠ

Η αναμόρφωση του γηπέδου ήταν βασικός στόχος της νέας διοίκησης, με την ΕΑΠ να μπαίνει, πλέον, ακόμα πιο δυνατή και ενισχυμένη στην νέα εποχή

67

Και μαθήματα ζούμπα στις εγκαταστάσεις της ΕΑΠ

Ο Θόδωρος Κονδύλης στην αίθουσα τροπαίων της ΕΑΠ

Παλιά δελτία αθλητών της ΕΑΠ

Επιτυχία αποτελεί η δημιουργία τμήματος πινγκ-πονγκ

Το κυλικείο της ΕΑΠ

68

Το νέο αίμα της ΕΑΠ προπονείται υπό το βλέμμα της παλιάς δόξας του Συλλόγου, Σάκη Φραγκισκάτου

πιο σημαντικό, καθώς από εκεί θα ξεκινούσε η φιλόδοξη προσπάθεια αναγέννησης του Σωμα-τείου.Κατ’ αρχάς, η νέα διοίκηση της ΕΑΠ προχώ-ρησε στην αλλαγή του φωτισμού της εσωτερικής σάλας, αντικαθιστώντας τους παλιούς λαμπτήρες πυρακτώσεως με λάμπες οικονομίας τύπου led, οι οποίες ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαι-τήσεις φωτισμού κατά την τηλεοπτική κάλυψη αγώνων (αλλά και για τη λήψη φωτογραφιών). Αυτό, μάλιστα, κατέλαβε και το μεγαλύτερο κονδύλι στις εργασίες ανάπλασης του κλειστού γυμναστηρίου, αν και αρκετά μεγάλη δαπάνη ήταν και εκείνη του εξωτερικού βαψίματος του γηπέδου στα χρώματα του Συλλόγου, μια εργα-σία που ολοκληρώθηκε χάρη και στην εταιρία χρωμάτων ΜΑΧΡΩ, την οποία ευχαρίστησαν

για την πολύτιμη στήριξή της οι διοικούντες την ΕΑΠ.Παράλληλα, βάφτηκε και η αίθουσα πυγμαχίας του κλειστού γυμναστηρίου, ενώ έγιναν και αρ-κετές εικαστικές παρεμβάσεις που δημιουργούν ένα καλαίσθητο τελικό αποτέλεσμα. Επίσης, δημιουργήθηκε πρότυπο ιατρείο για τις πρώτες βοήθειες σε αθλητές και αθλήτριες που τραυμα-τίζονται, ενώ επανιδρύθηκε και το τμήμα πινγκ-πονγκ, το οποίο λειτουργεί σε ειδική αίθουσα.Μια ακόμη σημαντική προσπάθεια των αν-θρώπων της ΕΑΠ ήταν και η μηχανογράφηση των Ακαδημιών του Συλλόγου με ηλεκτρονικό σύστημα για την καλύτερη δυνατή λειτουργία όλων των τμημάτων και την πληρέστερη ενη-μέρωση των γονέων για την πρόοδο των παι-διών τους που αθλούνται στην ομάδα.

Το νέο ιατρείο στο γήπεδο της ΕΑΠ

69

Η αίθουσα όπου φιλοξενείται το τμήμα σκάκι

Συν τοις άλλοις, έγιναν επισκευές σε όλες τις υδραυλικές εγκαταστάσεις και αντικαταστάσεις ειδών υγιεινής όπου ήταν απαραίτητο, πραγ-ματοποιήθηκαν εργασίες μόνωσης, επισκευά-στηκαν και συντηρήθηκαν τα αποδυτήρια, ενώ έγιναν και όλες οι απαραίτητες εργασίες-μελέτες πυρασφάλειας.Τέλος, εκδόθηκε και η άδεια λειτουργίας του γηπέδου σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, τα οποία ισχύουν για όλες τις μεγάλες διοργα-νώσεις.«Καλούμε τον κόσμο της Πάτρας να μας βοη-θήσει σε αυτήν την καινούργια προσπάθεια που κάνουμε», ήταν το μήνυμα του Θ. Κονδύλη προς τους φίλους της ΕΑΠ, με το στέλεχος του Συλλόγου να προσθέτει και τα εξής: «Στόχος μας είναι η προσέλκυση νέων παιδιών στα

τμήματα μπάσκετ, βόλεϊ, πυγμαχίας, σκάκι και πινγκ-πονγκ. Παράλληλα, θέλουμε δίπλα μας και παλιούς παίκτες του Συλλόγου να συνεχί-σουν να προσφέρουν στην ομάδα. Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα».Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η τοποθέτηση του προέδρου της ΕΑΠ, Ανδρέα Πατούχα: «Για εμάς ο αθλητισμός δεν αποτελεί πολυτέ-λεια, αλλά κοινωνικό αγαθό, το οποίο πρέπει απλόχερα να προσφέρουμε σε κάθε νέο της πε-ριοχής μας. Υποστηρίζουμε με θέρμη και δίνου-με περαιτέρω ώθηση στο μαζικό αθλητισμό».Με βάση, λοιπόν, όλα τα παραπάνω, η ΕΑΠ μπαίνει ακόμη πιο δυνατή και αποφασισμένη στη νέα εποχή, με το «σπίτι» της στην συνοικία στον Άγιο Διονύσιο να αποτελεί το ορμητήριο της νέας προσπάθειας... T

Προπόνηση και στο ανοικτό γήπεδο στον προαύλειο χώρο του κλειστού γυμναστηρίου της ΕΑΠ

70

ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ

Fast forward με τον ΙάσοναΣτη ζωή υπάρχουν πράγματα που μας αρέσουν και δεν μας αρέσουν.

Φαγητά, μουσικές, μνήμες…Επιχειρήσαμε ένα κοντράστ συναισθημάτων κι επιλογών με τον βουλευτή Αχαΐας της Νέας Δημοκρατίας, Ιάσονα Φωτήλα,

παραχωρώντας ελάχιστο πεδίο στην πολιτική. Κάτι μεταξύ λαχανοντολμάδων αυγολέμονο και Pink Floyd. Ιδού το αποτέλεσμα!

ΤΟΥ ΜΙχΑλΗ ΒΑΣΙλΑΚΗ – ΦωΤΟγρΑΦΙΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΨΑΘΟγΙΑΝΝΑΚΗΣ

71

Tι σας εκνευρίζει; Με εκνευρίζει το ψέμα και η υποκρισία.Τι σας ηρεμεί; Με ηρεμεί ένα σουαρέ με κολ-λητούς φίλους στο σπίτι και φόρμες.

Αγαπημένο φαγητό…Λαχανοντολμάδες αυγολέμονο!Φαγητό που αποφεύγω…Τα σαλιγκάρια

Όμορφη ανάμνηση; Όταν γεννήθηκαν τα παιδιά μου.Άσχημη ανάμνηση; Όταν έχασα τους γονείς μου.

Like στην πολιτική; Like εννοείται, γιατί μόνο έτσι αλλάζουν τα πράγματα!Dislike στην πολιτική; Το παπατζιλίκι, ο λαϊκισμός, το ό,τι να ‘ναι...

Διαβάζω με ενδιαφέρον…Κάθε πρωί τα άρθρα του Πάσχου Μανδραβέλη στην «Καθη-μερινή»Διαβάζω και μένω αδιάφορος… Αν αρχίσω δε βλέπω να τελειώνουμε...

Δεν βαριέμαι όσες φορές κι αν ακούσω… Από ξένη δισκογραφία Pink Floyd (άπαντα) και από ελληνική Μάνο Χατζιδάκι (τα άπαντα επίσης)Βαριέμαι απίστευτα…Τις οριενταλοτσιφτετε-λοσυρτορούμπες

Αγαπημένος προορισμός…Η Κωνσταντι-νούποληΑδιάφορος προορισμός… Δεν υπάρχει.

Αγαπημένο ποτό… Ένα ποτήρι κόκκινο καλό κρασί με τους φίλους που λέγαμε πριν.Ποτό που απεχθάνομαι…Το τζιν.

Λατρεύω να…περνάω ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μου.Απεχθάνομαι να…συμβιβάζομαι.

Αγαπημένη κινηματογραφική ταινία… Οι «Νονοί» (και οι τρεις)Αδιάφορη κινηματογραφική ταινία…Όσο και να θεωρούνται «cult», οι ελληνικές βιντεο-ταινίες του ‘80.

Αγαπημένος ηθοποιός…Ο Πήτερ ΣέλερςΑδιάφορος ηθοποιός…...Ουδείς!

Αγαπημένη περιοχή…Τα Ψηλαλώνια. Εκεί που μεγάλωσα.Περιοχή που με προβληματίζει…Η γειτο-νιά μου, η πλατεία Όλγας, που μεγαλώνουν τα παιδιά μου...

72

ΠρΟΣωΠΑ

Κανακάρης Ρούφος. Ένα «βαρύ» επώνυμο για την Πάτρα που παραπέμπει στην τοπική και εθνική πολιτική ιστορία. Συναντήσαμε στην Αθήνα τους

Λουκά και Θάνο Κανακάρη Ρούφο, γιους του συγγραφέα και γνωστού για την αντιδικτατορική του δράση Ρόδη Ρούφου. Ο Ρόδης ήταν ανιψιός του αείμνηστου

δημάρχου Πατρέων, Βασίλη (Λαλάκη) Ρούφου. Μας μίλησαν για τους προγόνους τους μέσα από προσωπικές εμπειρίες και οικογενειακά ενθυμήματα. Και μας έφεραν

στο μυαλό εικόνες από μια εποχή που η γνώση για το επώνυμο «Κανακάρης Ρούφος» δεν εξαντλούταν στη διάνοιξη της ομώνυμης οδού.

Ένα επώνυμο με ιστορία

ΤΟΥ ΜΙχΑλΗ ΒΑΣΙλΑΚΗ– ΦωΤΟγρΑΦΙΕΣ: γΙωΤΑ λΟΤΣΑρΗ

73

«Δυστυχώς, δεν υπάρχει πλέον κάποια επαφή με την Πάτρα» λέει ο Λ. Κανακάρης Ρούφος. Θυμάται έντονα το Καρναβάλι του 1959. «Ήταν ακόμα δήμαρχος ο θείος μας, Λαλάκης Ρού-

φος, και μας είχε καλέσει οικογενειακά στην Πάτρα. Ήμασταν ανεβασμένοι σε ένα μπαλκόνι. Από κάτω περνούσαν άρματα και πετούσαμε ο ένας στον άλλο σοκολάτες…». Ο δήμαρχος ασκούσε τα καθήκοντά του στην Πάτρα, αλλά η υπόλοιπη οικογένεια έμενε στην Αθήνα. «Είχε καταφέρει να κερδίσει τον χαρακτήρα του υπερκομματικού. Δεν είχε στενά κομματική στήριξη» λέει για τον Λαλάκη Ρούφο ο Θ. Κανακάρης Ρούφος και μας θύμισε ότι λόγω της καταγωγής του είχε την εύνοια της αστικής τάξης. Ο Λαλάκης καταγόταν από τη γνωστή οικογένεια πολιτι-κών Ρούφων-Κανακάρη. Παππούς του ήταν Μπενιζέλος Ρούφος που είχε πάρει μέρος στην επανάσταση του ‘21 και είχε διατελέσει δήμαρχος, βου-λευτής και πρωθυπουργός. Ο πατέρας του Θάνος Κανακάρης και ο θείος του Γεώργιος Ρούφος διατέλεσαν δήμαρχοι Πατρέων. Ενώ ο ίδιος είχε εκλεγεί πέντε φορές βουλευτής και είχε ενεργή συμμετοχή στην αντίσταση κατά των Γερμανών κατακτητών ως στέλεχος της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ). Ο Θάνος Κανακάρης Ρούφος μάς είπε ότι έμαθε τυχαία για τη συμμετοχή

του Λαλάκη Ρούφου στην κυβέρνηση του βουνού μόλις το 1979, όταν βρέ-θηκε σε νοσοκομείο με κάποιον που γνώριζε τον θείο του. Μια από τις χαρακτηριστικές φωτογραφίες του δημάρχου που έχουν εντυπωθεί στη μνήμη του, την οποία εντόπισε σε βιβλίο, τον απεικονίζει να μπαίνει στην απελευθερωμένη Πάτρα (4/10/1944) με τη συνοδεία του ΕΛΑΣ, «αν και ήταν βασιλόφρων». Ο άνθρωπος που συνάντησε το ’79 του είπε ότι ο Λ. Ρούφος είχε κάνει πρόταση την περίοδο που βρισκόταν στην ΠΕΕΑ να κηρυχθεί η Ελλάδα «Βασιλευομένη Λαοκρατία». Ο Θάνος έχει άλλη μια ανάμνηση από την Πάτρα που συνδέεται με το οικογενειακό επώνυμο. Το 1970 έκανε τη βασική του εκπαίδευση στον Άραξο (Πολεμική Αεροπορία). Στην πρώτη του έξοδο επισκέφθηκε την Πάτρα μαζί με μια παρέα 4-5 συναδέλφων του και πήγαν για φαγητό σε γνωστό εστιατόριο της εποχής, του «Ευαγγελάτου» (σ.σ. Αγίου Νικολάου πριν την Αγίου Ανδρέου). Ένα από τα ηλικιωμένα γκαρσόνια άκουσε το επώνυμό του και ρώτησε ποια σχέση έχει με τον δήμαρχο και την πατρινή οικογένεια των πολιτικών. Του εξήγησε τη συγγενική σχέση και στη συνέχεια ο σερβιτόρος ενημέρωσε τους συναδέλφους του. «Ήλθαν ένας-ένας και μου έσφιξαν το χέρι. Όταν ήλθε η στιγμή για τον λογαρια-σμό δεν πλήρωσε κανείς μας τίποτα… Μου είπαν ότι δεν μπορούσαν να

υστυχώς, δεν υπάρχει πλέον κάποια επαφή με την Πάτρα» του Λαλάκη Ρούφου στην κυβέρνηση του βουνού μόλις το 1979, όταν βρέ-«Δυστυχώς, δεν υπάρχει πλέον κάποια επαφή με την Πάτρα» λέει ο Λ. Κανακάρης Ρούφος. Θυμάται έντονα το Καρναβάλι υστυχώς, δεν υπάρχει πλέον κάποια επαφή με την Πάτρα» του Λαλάκη Ρούφου στην κυβέρνηση του βουνού μόλις το 1979, όταν βρέ-

Ο ρόδης ρούφος στον ιερό λόχο των Εθνι-κών Ομάδων Ελλήνων Ανταρτών – ΕΟΕΑ

σε νεανική ηλικία (δεξιά) και αρκετές δεκαετίες αργότερα μπροστά στην βιβλιο-

θήκη του (αριστερά)

74

πάρουν χρήματα από εμάς λόγω της συγγένειάς μου με τον Λαλάκη. Ήταν εντυπωσιακό για μένα. Είχαν περάσει δέκα χρόνια από τον θά-νατό του. Επιπλέον, δεν ήταν υποχρεωμένοι να κάνουν κάτι τέτοιο για μένα και για τους υπόλοιπους». Εξηγούμε ότι το επώνυμο παραπέμπει ακόμα και σήμερα τους Πατρινούς σε εποχές ακμής του παρελθόντος. «Δηλαδή, αν βάζαμε υποψηφιό-τητα μπορεί να βγαίναμε και δήμαρχοι…» λέει χαριτολογώντας ο Λουκάς Κανακάρης Ρούφος.

Ο Ρ. ΡΟύΦΟςΠατέρας του Λουκά και του Θάνου Κανακάρη Ρούφου ήταν ο διπλωμάτης και συγγραφέας Ρόδης Ρούφος με καταγωγή από την Πάτρα. Μπήκε στο διπλωματικό σώμα το 1948. Υπη-ρέτησε στη Βιένη, τη Λευκωσία και το Παρίσι. Αφετηρία του στη συγγραφή ήταν η «Ρίζα του Κακού», το 1954, και αποτέλεσε τον πρώτο τόμο της τριλογίας με τίτλο: «Χρονικό μιας

σταυροφορίας». Ακολούθησαν η «Πορεία στο σκοτάδι» το 1955 και «Η άλλη όχθη» το 1958. Το βιβλίο του Ρ. Ρούφου που προκάλεσε συ-ζητήσεις ήταν «Η χάλκινη εποχή». Κυκλοφό-ρησε πρώτα στα αγγλικά με τίτλο: «The age of bronze», το 1960, ως απάντηση στον Λόρενς Ντάρελ, ο οποίος άλλαξε την στάση του απέναντι στην ελληνική πλευρά και τάχθηκε υπέρ των Βρετανών αποικιοκρατών στην Κύπρο. Οι «Γραικύλοι» ήταν το τελευταίο του έργο, και όπως λέει ο Λουκάς Κανακάρης Ρούφος «είχε την ατυχία να κυκλοφορήσει λίγες ημέρες πριν από την πτώση της δικτατορίας και ως εκ τούτου πέρασε απαρατήρητο», αλλά πρόκειται να βγει σε νέα έκδοση τον επόμενο χρόνο. Για τον συνομιλητή μας, ένα από τα σημαντικότερα έργα του ήταν η συλλογή δοκιμίων του «Οι μεταμορφώσεις του Αλάριχου και άλλα δοκίμια» που κυκλοφόρησε το 1971. Μάλιστα, πρόκειται να επανακυκλοφορήσει σε λίγες εβδομάδες με πρόλογο του Νίκου Αλιβιζάτου.

Η ΠΟΛιΤικΗ ΔΡΑςΗΕκτός από τα γράμματα, ο Ρόδης Ρούφος ανέ-πτυξε σημαντική πολιτική δράση κατά της χού-ντας. Οι γιοι του πιστεύουν, έχοντας ζήσει μαζί του πρόσωπα και καταστάσεις, ότι αυτά τα δύο (συγγραφή και αντιδικτατορικός αγώνας) κινού-νταν παράλληλα. «Τα μυθιστορήματα του έχουν ένα πολιτικό περιεχόμενο» μας είπαν. Ήταν πολύ δραστήριος σε τουλάχιστον δύο ειδών αντιδικτατορικές κινήσεις: Μαζί με τον Στρατή Τσίρκα ήταν από τους βασικούς συντελεστές στη σύνταξη των «18 κειμένων» (1969) καίτοι προ-έρχονταν από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Ο Ρόδης από την Κεντροδεξιά και ο Στρ. Τσίρ-κας από την αριστερά. Οι εποχές εκείνες άφησαν στους γιους του προ-σωπικές και άλλες αναμνήσεις. Ο Θάνος θυμά-ται ότι η δικτατορία είχε αφαιρέσει το διαβατήριο από τον πατέρα του. Την περίοδο εκείνη ήταν άρρωστος και χρειαζόταν να κάνει εξετάσεις στο εξωτερικό. Η μητέρα τους, με τη βοήθεια ενός

Οι λουκάς και Θάνος Κανακάρης ρούφος θυμούνται ότι η σύνταξη των «18 κειμένων» έγιναν στο σπίτι τους παρουσία σημαντικών προσωπικοτήτων όπως οι: Μανώλης Αναγνω-στάκης, Αλέξανδρος Κοτζιάς, Αλέξανδρος Αργυρίου, Τάκης Σινόπουλος, Θανάσης Βαλτινός, Θεόφιλος Φραγκόπουλος κ.ά.

Φωτογραφικά στιγμιότυπα από την περίοδο που ο Ρ. Ρούφος ήταν σε κυπριακό βουνό το Πάσχα του 1956. Στις φωτογραφίες αριστερά με τον Γεώργιο Γρίβα και δεξιά με τη σύζυγό του Αριέττα.

Φωτογραφίες από το άλμπουμ της οικογένειας Ρ. Ρούφου

75

76

στρατιωτικού που είχαν γνωριστεί στο Παρίσι, χωρίς το γνωρίζει ο Ρούφος, κατάφερε να του εκδώσουν καινούριο διαβατήριο προκειμένου να μεταβεί στην Αγγλία για τις εξετάσεις. «Τόσο πολύ δεν με φοβούνται οι δικτάτορες που μου εγκρίνουν την έκδοση διαβατηρίου;» ήταν η αντίδραση του συγγραφέα. Ο ίδιος στρατιωτικός, λέει ο Θάνος, μεσολάβησε όταν πέθανε ο πατέ-ρας του για να του δοθεί άδεια από την μονάδα των ραντάρ στην Κρήτη που υπηρετούσε τη θητεία του. Την ίδια εποχή με τα «18 κείμενα» ο Ρ. Ρούφος συμμετείχε και στην Εταιρεία Μελέτης Ελληνι-κών Προβλημάτων (ΕΜΕΠ), στην οποία ήταν αντιπρόεδρος με πρόεδρο τον Γιάγκο Πεσματζό-γλου. Κάποια από τα μέλη της εξορίστηκαν. Όχι όμως ο Ρόδης Ρούφος, πιθανότατα λόγω της ήδη επιβαρυμένης υγείας του. Συμμετείχε ακόμα στη «Δημοκρατική Άμυνα» με τους Κώστα Σημίτη και Χρήστο Ροκόφυλλο. Ο Θάνος θυμάται ένα περιστατικό από εκείνη την ταραγμένη περίοδο. Είχε ολοκληρώσει τη φοίτηση στο Γυμνάσιο. Ο πατέρας του τον έστει-λε με ελικόπτερο στη Μύκονο, όπου βρισκόταν ο Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης, για να του

πάει πλαστό διαβατήριο, προφορικές οδηγίες και χάρτες για να διαφύγει, καθώς είχαν προηγηθεί συλλήψεις μελών της οργάνωσης. Πήγε στο σπίτι του Μαγκάκη, ο οποίος ήταν στενός οικο-γενειακός φίλος, για να τον ενημερώσει. Έδωσαν ραντεβού την επόμενη μέρα σε κεντρικό σημείο του νησιού. Όμως ο Γ. Α. Μαγκάκης δεν εμφανίστηκε. Μετά από ώρες πήγε στο σπίτι του και ενημε-ρώθηκε από τη σύζυγό του ότι είχε συλληφθεί τα ξημερώματα… Στη γαλλική έκδοση του βιβλίου «Verite sur la Grece» (Αλήθεια για την Ελλάδα), του 1970, ο Ρόδης απαντούσε τεκμηριωμένα στους ισχυ-ρισμούς της χούντας για τον κομμουνιστικό κίνδυνο με το ψευδώνυμο «Αθηναίος». Το 1972 βρέθηκε πίσω από τον συλλογικό τόμο «Greece under military rule», σε επιμέλεια του Βρετανού ιστορικού Ρίτσαρντ Κλογκ και του οικονομολό-γου Γιώργου Γιαννόπουλου.«Είχαμε την ευτυχή σύμπτωση, η σύνταξη των «18 κειμένων» να γίνει σπίτι μας επειδή ήταν κεντρικό» θυμούνται οι γιοι του Ρ. Ρούφου όταν τους ρωτήσαμε εάν γίνονταν κοινωνοί και οι ίδιοι των αντιδικτατορικών ενεργειών του

πατέρα τους. Σε αρκετές από αυτές τις συναντή-σεις ήταν παρόντες και έβλεπαν τους: Μανώλη Αναγνωστάκη, Αλέξανδρο Κοτζιά, Αλέξανδρο Αργυρίου, Τάκη Σινόπουλο, τον Θανάση Βαλ-τινό, τον Θεόφιλο Φραγκόπουλο (παιδικό φίλο του πατέρα τους).

Το ίδρυμαΤο 1971 ο Ρόδης Ρούφος έγραψε μια διαθήκη στην οποία, μεταξύ άλλων, άφηνε κάποια περι-ουσιακά του στοιχεία με σκοπό να δημιουργηθεί ένα ίδρυμα που να δίνει υποτροφίες σε φοιτητές που είχαν διωχθεί από την δικτατορία. Η οικο-γένειά του δεν δημοσίευσε αμέσως τη διαθήκη, καθώς θα προκαλούνταν προβλήματα με το κα-θεστώς. Το έκανε de facto δύο χρόνια αργότερα και συστάθηκε το ίδρυμα. Οι Λουκάς και Θάνος Κανακάρης Ρούφος είναι μέλη στο διοικητι-κό συμβούλιο του ιδρύματος, το οποίο μπορεί, μεταξύ άλλων, να επιχορηγεί εκδηλώσεις με περιεχόμενο την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κι επειδή δεν υπάρχουν πλέον φοι-τητές που να έχουν διωχθεί από τη δικτατορία, έγινε αλλαγή και διεύρυνση του καταστατικού του ιδρύματος. Τ

Ο δικηγόρος Λουκάς Κα-νακάρης Ρούφος άνοιξε το προσωπικό αρχείο του και μοιράστηκε μαζί μας φω-τογραφίες και αναμνήσεις.

77

Ôï ÊÍ× åîáëåßöåé ôçí áíÜãêç íá ðçãáßíåôå áðü äùµÜôéï óå äùµÜôéï ãéá ôç ñýèµéóç ôùí êïõñôéíþí, ôùí çëåêôñéêþí ñïëþí, ôïõ öùôéóµïý, ôçò èåñµïêñá-óßáò êáé ôùí audio – video óõóôçµÜôùí. Åßôå µÝóù µéáò åý÷ñçóôçò Ýã÷ñùµçò ïèüíçò áöÞò, åíüò ôçëå-÷åéñéóôçñßïõ åßôå µÝóù ôùí ðëçêôñïëïãßùí, ôï ÊÍ× åßíáé ðÜíôá óôçí Üêñç ôïõ ÷åñéïý óáò.Ìå ôï ÊÍ× ðáñáäßäåóôå óôçí ðïëõôÝëåéá µå ôï ðÜôçµá åíüò µüíïí ðëÞêôñïõ. Ç åõåëéîßá ôïõ óõ-óôÞµáôïò åðéôñÝðåé óôïí éäéïêôÞôç íá äçµéïõñãåß äéÜöïñá äéêÞò ôïõ åðéëïãÞò óåíÜñéá öùôéóµïý üðùò äéáäñïµÝò, ðëÞêôñá ðáíéêïý, ðëÞêôñá "all off" êáé ðïëëÜ Üëëá.– Öáíôáóôåßôå µå ôï ðÜôçµá åíüò µüíï ðëÞêôñïõ, ç Ýíôáóç ôùí öùôéóôéêþí íá µåéþíåôáé, íá êëåßíïõí ôá ñïëÜ, ç ôçëåüñáóç plasma íá áíïßãåé êáé íá îåêé-íÜ ç áãáðçµÝíç óáò ôáéíßá. Ôï µüíï ðïõ ÷ñåéÜæåóôå åßíáé ôï popcorn êáé ôá áíáøõêôéêÜ!– Öáíôáóôåßôå ïé êïõñôßíåò Þ ôá ñïëÜ ôùí ðáñáèý-ñùí óáò íá åßíáé ðñïãñáµµáôéóµÝíá íá ñõèµßæïíôáé óå óõãêåêñéµÝíåò þñåò ãéá íá µåéþíïõí ôçí áíôçëéÜ ãéá íá ðñïóôáôåýïíôáé ôá åõáßóèçôá õöÜóµáôá Þ ôá Ýñãá ôÝ÷íçò áðü ôéò âëáâåñÝò áêôßíåò ôïõ Þëéïõ.– Öáíôáóôåßôå ôçí íý÷ôá ôá öùôéóôéêÜ ôùí äéáäñü-µùí íá áíÜâïõí áõôüµáôá êáèþò åóåßò ðåñíÜôå.– Öáíôáóôåßôå ôé µðïñåß íá ðñïóöÝñåé ôï ÊÍ× óôïí ôñüðï æùÞò óáò.

ÊÁËÕÐÔÏÕÌÅ üëï ôï öÜóµá çëåêôñïëïãéêþí êáé

çëåêôñïíéêþí µÝóá óå Ýíá êôßñéï – âéïµç÷áíßá, þóôå ôá

õðïóõóôÞµáôá íá óõíåñãÜæïíôáé áñµïíéêÜ µåôáîý ôïõò.

ÓÔÏ×ÏÓ ç âÝëôéóôç ïéêïíïµßá – åñãïíïµßá êáé ç µÝãéóôç

áóöÜëåéá êáèþò åðßóçò ç åýêïëç äéá÷åßñéóç,

ç ëåéôïõñãéêüôçôá êáé ç áéóèçôéêÞ.

ÓÊÏÐÏÓ ÌÁÓ åßíáé ï ðåëÜôçò íá Ýñ÷åôáé óå åðáöÞ µå µßá

åôáéñåßá ãéá üëá ôá çëåêôñïµç÷áíïëïãéêÜ êáé çëåêôñïíéêÜ

óõóôÞµáôá ôïõ êôéñßïõ.

×ñÞóôïò ÌðáëáôÞò, System integrator

ÐÜñïäïò Ðïóåéäþíïò, ÐÜôñá • Ô.2614002840 • M.6972314578

www.tescon.gr • info@tescon.gr • tesconwww.tescon.gr • info@tescon.gr • tescon

78

ΣΥνενΤεΥΞΗ

THE

Πατρίκ Μουράτογλου: Ο ελληνικής καταγωγής προπονητής της Σερένα Ουίλιαμς δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Η πρώτη κρούση μας για

συνέντευξη στο «Trip» έγινε στη διάρκεια του αυστραλιανού Όπεν. Δέχθηκε, κι όταν οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις το επέτρεψαν, μιλήσαμε για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, για την αντίδραση των γονιών του όταν τους

ανακοίνωσε την απόφασή του να γίνει επαγγελματίας προπονητής του τένις, για τη Σερένα, για τον αθλητή του Στέφανο Τσιτσιπά, για την Ακαδημία

Μουράτογλου και το ίδρυμα Champ’ Seed που έχει συστήσει για να βοηθάει ταλαντούχους αθλητές με οικονομική αδυναμία να εκπληρώσουν τα όνειρά

τους, και -φυσικά- για την Ελλάδα.Το τέλος της συνέντευξης δεν μας άφησε καμία αμφιβολία ότι στις φλέβες του

κυλάει ελληνικό αίμα…

ΣΤΟν ΜΙΧΑΛΗ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

C ACHC ACH

79

Ο Π. Μουράτογλου εξηγεί στο βιβλίο του

("The Coach”) πώς κατάφερε να αλλάξει το

πεπρωμένο του και μαζί το πεπρωμένο αθλητών του

80

Τι σας ώθησε να γράψετε το βιβλίο «ο κόουτς»; ο στόχος σας ήταν να μοιραστείτε τις εμπειρίες σας

με το κοινό ή να εκφραστείτε μέσω του βιβλίου;Με επισκέφθηκε μια εκδότρια και μου πρότεινε την ιδέα να γράψω την αυτοβιογραφία μου. Σκέφτηκα ότι ήταν πολύ νωρίς για να το κάνω, καθώς είμαι 45 ετών, και αισθάνομαι ότι έχω πολλά ακόμα να καταφέρω. Επέμεινε ότι όσα έχω καταφέρει στο τένις είναι εξαιρετικά και μπορεί το περιεχόμενο ενός τέτοιου βιβλίου να αποτελέσει μάθημα ζωής για πολύ κόσμο. Στη συνέχεια σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για μένα να μιλήσω για τη δου-λειά μου: Το κόουτσινγκ. Ολοι παρακολουθούν τις εμφανίσεις των αθλητών, αλλά δεν γνωρίζουν ακριβώς τι συμβαίνει στο παρασκήνιο και πόσο περίπλοκη και εξαιρετική είναι αυτή η εργα-σία. Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι συναρπαστικό για τον καθένα, γιατί μιλά για τη ζωή, κι αυτό το κάνει να αποτελεί έμπνευση για τους αναγνώστες. Όταν ήμουν παιδί αισθανό-μουν χαμένος, ντροπαλός και ανίκανος να συν-δεθώ με τους ανθρώπους. Στο βιβλίο εξηγώ πώς

κατάφερα να αλλάξω το πεπρωμένο μου. Τώρα, για τον κόσμο που αγαπάει το τένις, νομίζω ότι είναι -επίσης- συναρπαστικό λόγω των ιστοριών για το άθλημα που αφηγούμαι, όπως προέκυψαν μέσα από την πορεία των αθλητών και αθλητρι-ών με τους οποίους δούλεψα.

Είναι στα πλάνα σας να εκδοθεί το βι-βλίο και στην Ελλάδα ή όχι;Το βιβλίο δεν είναι προγραμματισμένο να εκδο-θεί στην Ελλάδα για την ώρα. Αλλά αν γνωρί-ζετε κάποιον εκδότη που θα ενδιαφερόταν, πολύ θα το ήθελα. Αισθάνομαι και Έλληνας, γιατί είναι ο πατέρας μου από την Ελλάδα και μέχρι τα δεκαπέντε μου, εκεί περνούσα τις διακοπές μου, κάθε χρόνο.

Στο βιβλίο σας περιγράφετε κάποιες από τις δύσκολες στιγμές που αντιμετωπίσατε στην παιδική σας ηλικία. Ποιες ήταν οι δυσκολότερες για τον μικρό Πάτρικ;Η παιδική μου ηλικία ήταν ένας εφιάλτης. Αντιμετώπιζα κάποια προβλήματα υγείας, ήμουν απομονωμένος και αδυνατούσα να έλθω σε επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο. Τα παιδιά

Νομίζω ότι έφερα στη Σερένα περισσότερο επαγγελματισμό στην προσέγγιση που είχε για το τένις, δόμησα ένα πλάνο για την επαναφορά της στην κορυφή και περισσότερο από όλα, πιστεύω ότι βρήκε κάποιον να πιστεύει σ’ αυτή ακόμα πιο πολύ και από τον εαυτό της.

Ο Π. Μουράτογλου δηλώνει απόλυτα αφοσιωμένος στο να βοηθήσει τη Σερένα να γράψει καινούργιες σελίδες στην ιστορία του παγκόσμιου τένις

81

μπορούν να γίνουν πολύ σκληρά και θυμάμαι τον εαυτό μου πολύ αδύναμο, σε σημείο που ορισμένοι τύποι με μεταχειρίζονταν πολύ άσχη-μα και με έφτυναν στο σχολείο. Ήθελα απλά να εξαφανιστώ από προσώπου γης εκείνες τις στιγμές. Αργότερα, με την εμπειρία που απέ-κτησα, έμαθα ότι έχουμε όλοι την ικανότητα να αλλάξουμε και να κάνουμε στη ζωή μας όπως επιθυμούμε. Στο βιβλίο μου εξηγώ πώς κατά-φερα, από το μηδέν, να πετύχω όσα έχω πετύχει στη ζωή μου. Χρειάστηκε μεγάλο θάρρος για να κερδίσω μάχες με τον εαυτό μου. Αυτές οι νίκες μού τόνωσαν την αυτοπεποίθηση, που βρισκόταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, και με αυτή τη μικρή αυτοπεποίθηση που απέκτησα, προχώρησα στο επόμενο στάδιο, κι έπειτα στο αμέσως επόμενο και πάει λέγοντας.

διάβασα ότι ο πατέρας σας δεν ήταν πολύ ενθουσιασμένος με την ιδέα να γίνετε προπονητής του τένις. αισθάνεστε ότι κάνατε το σωστό ακολουθώντας αυτό που σας έλεγε η καρδιά σας;Ο πατέρας μου ήθελε πάντα να ασχοληθώ επαγ-γελματικά με τις επιχειρήσεις, όπως κι εκείνος το

κάνει με μεγάλη επιτυχία (σ.σ. Ο Πάρης Μου-ράτογλου θεωρείται ο «πατέρας» της επιχειρημα-τικής πράσινης ενέργειας). Αγαπάει τη δουλειά του. Επίσης, πιστεύει πως οτιδήποτε αποφασίσεις να κάνεις στη ζωή σου, πρέπει πάντα να προ-σπαθείς να γίνεις το Νο 1 σ’ αυτό. Είναι μια φιλοσοφία ζωής που μου μετέδωσε, γι’ αυτό και πάντα προσπαθώ να κατακτήσω το καλύτερο. Όταν του εξήγησα ότι θέλω να γίνω προπονη-τής, του είπα επίσης ότι δεν γνωρίζω τίποτα γι’ αυτή τη δουλειά, αλλά θα γίνω ένας από τους καλύτερους του κόσμου. Μου απάντησε ότι αν αγαπούσα πραγματικά αυτή τη δουλειά ήταν σύμφωνος.

υπήρξε κάποια στιγμή στη ζωή σας που σκεφτήκατε ότι ο πατέρας σας είχε δίκιο όταν σας προέτρεπε να κάνετε καριέρα στις επιχειρήσεις; Οι γονείς μου πάντα ήθελαν το καλύτερο για τον αδελφό μου κι εμένα. Διαφωνούσαν με την επιλογή μου να γίνω επαγγελματίας προπονητής γιατί δεν γνώριζαν τίποτα γι’ αυτό, δεν γνώριζαν αν ήμουν αρκετά καλός γι’ αυτό και θεωρούσαν ότι το ρίσκο της αποτυχίας ήταν πολύ υψηλό.

Ο Π. Μουράτογλου με την Σερένα Ουίλιαμς και τον Νόβακ Τζόκοβιτς στη συνέντευξη τύπου για την επίση-μη παρουσίαση της Ακαδημίας του Ελληνογάλλου προπονητή, η οποία διαθέτει 34 γήπεδα και σχολείο για τα παιδιά που δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τα μαθήματά τους

«Δεν θα ήθελα κάποιον άλλο αθλητή ή αθλήτρια εκτός από τη Σερένα αυτή τη στιγμή…» λέει για την Αμερικανί-δα σταρ του τένις

82

Είχαν πάρει μια απόφαση που πίστευαν ότι ήταν σωστή για μένα: Να πάω σχολείο, να κάνω καλές σπουδές και να εργαστώ στις επιχειρήσεις. Δεν ήταν άσχημο πλάνο. Το μόνο πρόβλημα ήταν το πάθος που είχα για το τένις και το γεγονός ότι για μένα ήταν όλη μου η ζωή. Ήμουν πολύ θυμωμένος μαζί τους επειδή δεν μπορούσαν να το καταλάβουν και πήραν τη λάθος απόφαση για μένα. Δέκα χρόνια αργότερα, όμως, συνειδητοποίησα ότι εγώ έφταιγα, επειδή δεν κατάφερα να τους πείσω. Αυτό υπήρξε ένα απίστευτο μάθημα ζωής για μένα: Μη ρίχνεις το φταίξιμο σε άλλους, αφού από σένα εξαρτάται να πάρεις αυτό που θες από τη ζωή.

Έχετε δηλώσει ότι θα θέλατε να ζή-σετε τρεις ζωές σε μία. Έχετε κάνει μια εξαιρετική καριέρα σαν προπο-νητής τένις. Τι άλλο θα μπορούσε να σας κάνει ακόμα πιο ευτυχισμέ-νο;Αυτό είναι το κόνσεπτ μου στη ζωή. Ο κα-θένας έχει τη ζωή του και ο καθένας ζει τη ζωή που αποφασίζει να ζήσει. Προσωπικά αισθάνομαι ότι η ζωή είναι ένα απίστευτο δώρο. Είμαι παθιασμένο άτομο και έχω ανάγκη να σχεδιάζω και να υλοποιώ νέα πράγματα.Έχω την προπονητική μου καριέρα και το εν εξελίξει πρότζεκτ μου με τη Σερένα Ουίλιαμς. Βοήθησα να κατακτήσει 10 τίτ-λους Γκραντ Σλαμ, αλλά θέλω να σπάσει

το ρεκόρ όλων των εποχών. Έχω την Ακαδημία Τένις Μουράτογλου στη Νίκαια της γαλλικής Ριβιέρας, την οποία αγαπώ και της αφιερώνω πολλή ενέργεια και πάθος. Έχω δημιουργήσει μια φανταστική ομάδα εκεί και είμαι περήφα-νος για όσα έχουμε πετύχει τα τελευταία 20 χρόνια. Μεριμνούμε για την προετοιμασία περίπου 200 αθλητών κάθε χρόνο, την εκπαίδευσή τους, το μέλλον τους. Έχουμε φέρει περισσότερους από 40 αθλητές στους 100 καλύτερους του κόσμου και έχουμε άλλους τρεις παγκόσμιους πρωταθλητές στα τζούνιορ. Επίσης, μοιραζόμαστε το πάθος για το τένις με περισσότερα από 3.000 άτο-μα κάθε χρόνο στα καμπ της Ακαδημίας. Είμαι παρουσιαστής και έχω τη δική μου τηλεοπτική εκπομπή (σ.σ. Euronews) στη διάρκεια των Γκραντ Σλαμ κι αυτό είναι κάτι που ειλικρινά απολαμβάνω γιατί μου δίνει την ευκαιρία να μοιραστώ με το κοινό τις απόψεις και τις σκέψεις μου για το τένις. Το 2014 ξεκίνησα το Champ’ Seed, ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα που βοηθάει πολλά υποσχόμενους νέους αθλητές, οι οποίοι δεν διαθέτουν τους οικονομικούς πόρους να εκπληρώσουν τις φιλοδοξίες τους στο τένις. Βοηθάμε κάθε χρόνο 15 νέους αθλητές μέσω του Champ’ Seed. Επίσης, εργάζομαι πάνω σε άλλα δύο συ-ναρπαστικά πρότζεκτ στο τένις αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα αυτή τη στιγμή.

Τι είναι αυτό που εξακολουθεί να

σας συναρπάζει στην προπονητική μετά από τόσο μεγάλη επιτυχία;Κάθε παίκτης του τένις είναι μια περιπέ-τεια. Η προπονητική σημαίνει προσαρμο-γή. Η προπονητική είναι να καταλαβαίνεις τον αθλητή σου. Όταν με ρωτούν: «Ποια είναι η μέθοδός σου;», τους απαντώ: «Μια είναι η μέθοδός μου για κάθε αθλητή. Η μεθοδολογία μου είναι να ξεκινώ με ‘’λευ-κή σελίδα’’ κάθε φορά, και στη συνέχεια να ανακαλύπτω τον/τη νέο/α παίκτη/τρια και όλα όσα χρειάζεται για να γίνει καλύ-τερος/η. Δεν υπάρχει συνταγή και αυτό είναι που κάνει τη συγκεκριμένη δουλειά συναρπαστική.

Κοιτάζοντας στο παρελθόν αυτά που έχετε πετύχει σαν προπονητής της Σερένα ουίλιαμς, ποιο πιστεύετε ότι ήταν το σημείο-κλειδί που την έφε-ρε ξανά στην κορυφή;Είναι πάντα δύσκολο να αναφερθώ μόνο σε ένα πράγμα, καθώς υπάρχει πάντα ένας συνδυασμός διαφορετικών παραγόντων. Νομίζω ότι την έκανα να δει πιο επαγ-γελματικά το τένις, κατάρτισα ένα σχέδιο για την επαναφορά της στην κορυφή και, πάνω απ’ όλα, πιστεύω ότι βρήκε κάποιον που πίστεψε σ’ αυτή ακόμα περισσότερο κι από την ίδια. Νομίζω ότι τη βοήθησα να ξανακερδίσει την αυτοπεποίθησή της.

Θα θέλατε να προπονήσετε κάποιον αθλητή και γιατί;

83

Όχι, είμαι ολοκληρωτικά αφοσιωμένος στο να βοηθήσω τη Σερένα να γράψει καινούργιες σελίδες ιστορίας. Δεν νομίζω ότι θα ήθελα να προπο-νήσω κάποιον άλλο παίκτη, εκτός φυσικά από τους νεαρούς και τις νεαρές που έχουμε στην Ακαδημία. Θέλω να πετύχουν. Επειδή όμως, είμαι προ-σωπικός προπονητής, αυτή τη στιγμή έχω στον νου μου μόνο τη Σερένα.

Συνεργάζεστε με τον Έλληνα αθλητή Στέφανο Τσιτσιπά. Όταν πέρασε στη λίστα με τους 100 καλύτερους τενίστες στον κόσμο, δηλώσατε ότι είστε περήφανος γι’ αυτόν και μιλήσατε για ένα μακρύ ταξίδι που μόλις ξεκίνησε. Ποιο πιστεύετε ότι μπορεί να είναι το «ταβάνι» των προσδοκιών για τον Στέφανο;Δεν νομίζω ότι πρέπει να ορίσουμε κάποιο «ταβάνι». Μου αρέσει για πολλούς λόγους, κι ένας από αυτούς είναι ότι προς το παρόν δεν βλέπω «ταβάνι». Πιστεύει στον εαυτό του και θέλει να πάει όσο πιο μακριά μπορεί. Δουλεύει σκληρά και είναι ανταγωνιστικός με όλη τη δύναμη της ψυχής του. Παίζει εξαιρετικό τένις και έχει λαμπρό μέλλον.

Ποια ήταν τα στοιχεία που σας οδήγησαν να τον καλέσετε στην ακαδημία και να γίνει παίκτης της επαγγελματικής ομά-δας σας;Είναι ένας από τους δύο παίκτες που αποφάσισα να συμπεριλάβω σε αυτό που αποκαλώ «Mouratoglou Team». Οι παίκτες που εντάσσονται σε αυτή την πολύ μικρή ομάδα είναι αυτοί τους οποίους πιστεύω περισσό-τερο. Είναι ταλαντούχος, αλλά αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι η αφοσίωσή του στο παιχνίδι, η εργατικότητά του και το γεγονός ότι είναι

ανταγωνιστικός.

Πολλά νέα παιδιά στην Ελλάδα παρακολουθούν τις επι-τυχίες του Στ. Τσιτσιπά και της μαρίας Σάκαρη, αλλά αισθάνονται ότι τα όνειρά τους δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να πραγματοποιηθούν στη χώρα μας. μπορείτε να τους δώσετε μια συμβουλή;Πάντα υπάρχει μια ευκαιρία για εκείνους που πιστεύουν στον εαυ-τό τους και εργάζονται σκληρά για να πετύχουν. Στην Ακαδημία

Μουράτογλου γνωρίζουμε τον τρόπο, αφού έχουμε οδηγήσει πάρα πολλούς αθλητές και αθλήτριες στην επιτυχία. Θα σύστηνα

στους Έλληνες παίκτες που θέλουν να γίνουν επαγγελματίες να έλθουν στην Ακαδημία μου. Μπορούμε να τους βοηθήσουμε

και θα ήμουν περήφανος αν βοηθούσα Έλληνες παίκτες να τα καταφέρουν.

Θα συστήνατε σε ένα νεαρό αθλητή να ακολου-θήσει τις σπουδές ή το τένις;Όταν ήμουν νεαρός, είχα μόνο μία επιλογή. Πρέπει να διαλέξεις. Σήμερα, χάρη σε δομές όπως είναι η Ακα-δημία μου, είναι εφικτό να ακολουθήσεις και τις δύο με επιτυχία. Στην Ακαδημία Μουράτογλου λειτουργεί ένα αμερικανικό σχολείο με 160 μαθητές που παίζουν τένις καθημερινά και παρακολουθούν τα μαθήματα του σχο-

λείου. Όταν φτάνουν στα 18, μπορούν να επιλέξουν είτε να ακολουθήσουν επαγγελματική καριέρα στο τένις είτε να

εισαχθούν σε ένα Πανεπιστήμιο της Αμερικής με υποτροφία, χάρη στο τενιστικό επίπεδο που βρίσκονται.

Ένα κομμάτι σας ανήκει στην Ελλάδα. διακρίνετε κά-ποια ελληνικά στοιχεία στον χαρακτήρα σας;

84

Οπωσδήποτε θεωρώ ότι υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι Ελλάδας μέσα μου. Η ιδιοσυγκρασία μου είναι μάλλον ελληνική παρά γαλλική. Μ’ αρέσει πολύ να έχω φίλους στο σπίτι μου, ενίοτε μπορώ να γίνω θορυβώδης, μ’ αρέσει πολύ να είμαι στοργικός και γενναιόδωρος με τους δικούς μου ανθρώπους.Οι πιο αγαπημένοι άνθρωποι ήταν η ελληνική πλευρά της οικογένειάς μου. Θυμάμαι όταν τους επισκεπτόμασταν για τα Χριστούγεννα ή το Πά-σχα… Η όλη ατμόσφαιρα ήταν πολύ ιδιαίτερη, πολύ στοργική, μοναδική. Δυστυχώς, έχουν φύγει από τη ζωή, αλλά τους κρατάω μέσα στην καρδιά μου.

Επισκέπτεστε συχνά τα ελληνικά νησιά. Τι σας ωθεί να επισκέπτεστε την Ελλάδα;Η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου, όπως και η Γαλ-λία. Μπορεί να μεγάλωσα στη Γαλλία με μητέρα Γαλλίδα, αλλά, κατά το ήμισυ, αισθάνομαι Έλλη-νας. Έχω περάσει μεγάλα διαστήματα στην Ελλά-δα και την αγαπώ αυτή τη χώρα. Νιώθω σαν στο σπίτι μου.

Έχετε ιδρύσει το Champ’ Seed foundation. μπορείτε να μας μιλήσετε για τους σκο-πούς του;

Δημιούργησα το Champ’ Seed foundation το 2014 γιατί συνάντησα πολλούς ταλαντούχους αθλητές που δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν τα όνειρά τους στο άθλημά μας, αποκλειστικά και μόνο για οικονομικούς λόγους. Θεώρησα ότι ήταν απαρά-δεκτο και αποφάσισα να δημιουργήσω ένα ίδρυμα για να βοηθήσω κάποιους από αυτούς. Τα κριτή-ρια για να γίνει κάποιος δεκτός στο ίδρυμα είναι τα εξής: Πρέπει να είναι στις τρεις πρώτες θέσεις της κατηγορίας που αγωνίζεται στη χώρα του και να μην έχει τους οικονομικούς πόρους για να πετύχει τους στόχους του στο τένις. Έπειτα, έχουμε χρονικές περιόδους κατά τις οποίες γίνεται η επιλογή των αθλητών και αποφασίζουμε ποιοι μπορούν να γίνουν μέλη του ιδρύματος ή όχι. Έχουμε μια μικρή ομάδα 15 παικτών με τεράστιες δυνατότητες. Έχουμε ήδη κατακτήσει το Orange Bowl και το Les Petits As (σ.σ. διεθνείς αγώνες στα τζούνιορ) και φτάσαμε σε τελικούς Γκραν Σλαμ στα τζούνιορ.

Πώς φαντάζεστε τη ζωή σας μετά από 10 χρόνια;Θα εξακολουθώ να είμαι σ’ ένα γήπεδο τένις, θα λατρεύω αυτό το άθλημα και θα βοηθώ νεαρούς παίκτες να εκπληρώσουν τα όνειρά τους. Τι άλλο καλύτερο απ’ αυτό; Τ

Νομίζω ότι υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι της Ελλάδας μέσα μου. Ο σφυγμός μου είναι περισσότερο ελληνικός από γαλλικός… Οι πιο αγαπημένοι άνθρωποι στη ζωή μου ήταν η ελληνική πλευρά της οικογένειάς μου. Δυστυχώς, έχουν φύγει από τη ζωή αλλά τους κρατάω μέσα στην καρδιά μου.

Στην Ακαδημία Μουράτογλου λει-τουργεί ένα αμερικανικό σχολείο με 160 μαθητές που παίζουν τένις καθημερινά και παρακολουθούν τα μαθήματα του σχολείου. Σε ηλικία 18 ετών θα μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα στο επαγγελματικό τένις ή να εισαχθούν σε ένα πανεπιστήμιο της Αμερικής με υποτροφία

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Ακαδημία Τένις Μουράτογλου επισκεφθείτε την ηλεκτρονική διεύθυνση: mouratoglou.com

86

Sea SportS & CuiSine

Η κουλτούρα της θάλασσας δημιουργεί ευκαιρίες

Του ΜΙΧΑΛΗ ΒΑΣΙΛΑΚΗ – ΦωΤΟΓΡΑΦΙεΣ: ΓΙωΤΑ ΛΟΤΣΑΡΗ

Επιβιβαστήκαμε στο σκάφος του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Πατρών για ένα νοερό ταξίδι με προορισμό την επανασύνδεσή μας με το παράκτιο μέτωπο της πόλης. Στις αποσκευές μας βάλαμε το όραμα των ανθρώπων του Ομίλου για την

επόμενη διετία που περιλαμβάνει τη μετατροπή της Πάτρας σε πόλη που θα είναι φιλόξενη για ιστιοπλοΐα των ατόμων με κινητικές αναπηρίες, τη διοργάνωση διεθνών και εγχώριων αθλητικών γεγονότων, τη συμμετοχή αθλητών του ΙΟΠ σε αυτές και την υποβολή προτάσεων (π.χ. για το γιότινγκ) που θα καλλιεργήσουν συνθήκες ανάπτυξης μέσα

από τη θάλασσα.

87

Ο πρόεδρος του ΙΟΠ Κώστας Καλο-γερόπουλος βλέπει την υπόθεση της παραχώρησης του παράκτιου μετώπου

σαν μια ευκαιρία να πάρει η πόλη τους χώρους που διεκδίκησε για να κάνουν κι άλλες δράσεις οι πολίτες της Πάτρας. Πιστεύει ότι ένας τέτοιος δημιουργικός χώρος «και για άλλα πράγματα» είναι αυτός του ΙΟΠ. Επιπλέον, πιστεύει ότι αυτή η δραστηριότητα μπορεί να συνδεθεί με άλλες μεγαλύτερες, όπως είναι το γιότινγκ και ο αθλητικός τουρισμός. «Ο ΙΟΠ μπορεί να βοηθήσει την πόλη, αν θέλει να έχει μια τουριστική παρουσία, με προτάσεις για εξειδικευμένο αθλητικό τουρισμό και συγκεκρι-μένα για ιστιοπλοΐα των ΑΜΕΑ…». Ο ΙΟΠ κινείται σ’ αυτή την κατεύθυνση. Προχωράει στην τροποποίηση των εγκαταστάσεών του, βρί-σκεται σε επικοινωνία με την Περιφέρεια Δυτι-κής Ελλάδας, έχει βρει χρηματοδότηση και προ-ωθεί την κατασκευή υποδομών για ιστιοπλοΐα για ΑΜΕΑ. Είναι μια διαφορετική πρόταση αξιοποίησης του παράκτιου μετώπου, η οποία περιλαμβάνει -φυσικά- την αναψυχή αλλά και

τις δραστηριότητες για τους πολίτες. Η κουβέντα μας επανέρχεται στην αξιοποίηση του παρακτίου μετώπου. Ο πρόεδρος του ΙΟΠ πιστεύει ότι στο τμήμα αυτό της πόλης δεν αξίζει να βρίσκεται ένα κέντρο εξυπηρέτησης πολι-τών κι ένα απέραντο πάρκινγκ. Εκτιμά ότι η προσπάθεια αξιοποίησης εκ μέρους του Δήμου πρέπει να εκφράζει την ιστορία, το παρελθόν, τη θάλασσα, το εμπόριο, το ταξίδι. «Ένα ναυτικό μουσείο, εμπορικό, μεταναστών, ναυτικών επι-χειρήσεων και πρακτόρων που έδρασαν στην πόλη μας, δεν υπάρχει πουθενά και είναι μια καλή ιδέα…».Από τη συζήτησή μας δεν λείπει η αθλητική διάσταση. Το πλάνο διετίας του ΙΟΠ περιλαμ-βάνει, φυσικά, και ένα πλούσιο αγωνιστικό πρό-γραμμα: Δύο πανελλήνια πρωταθλήματα G24, ένα πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα G24, το Ράλι Ιονίου, τη συμμετοχή στην προετοιμασία για τους Παράκτιους Μεσογειακούς Αγώνες του 2019, τη συμμετοχή του Ομίλου με πέντε αθλητές στο πανευρωπαϊκό της κατηγορίας Laser, είκοσι αγώνες ανοικτής θαλάσσης, τέσσερις αγώνες

Ο ΙΟΠ είναι σε θέση -και θέλει- με τις εμπειρίες των ανθρώπων του να βοηθήσει την πόλη μέσα από την υποβολή προτάσεων για την παραλιακή ζώνη.

Στον ΙΟΠ βλέπουν την υπόθεση της παραχώρησης του παράκτιου μετώπου σαν μια ευκαιρία να πάρει η πόλη τους χώρους που διεκδίκησε, προκειμένου να κάνουν κι άλλες δράσεις οι πολίτες της Πάτρας, όπως είναι η ιστιοπλοΐα.

88

τριγώνου, συμμετοχή αθλητών σε τουλάχιστον δέκα αποστολές εκτός Πατρών της αγωνιστικής ομάδας σε Optimist και Laser (πανελλήνια, προκρίσεις και περιφερειακά). Ο ΙΟΠ είναι σε θέση -και θέλει- με τις εμπει-ρίες των ανθρώπων του να βοηθήσει την πόλη μέσα από την υποβολή προτάσεων για την παραλιακή ζώνη. Το αισθάνονται σαν απτό πα-ράδειγμα κοινωνικής προσφοράς του Ομίλου. Προτάσεις που μπορούν να περιλαμβάνουν το γιότινγκ, προθάλαμος του οποίου είναι η ιστιο-πλοΐα. Ο Κ. Καλογερόπουλος συνδέει το μοντέλο της

τουριστικής ανάπτυξης μέσω της θάλασσας με τη μαγειρική κουλτούρα. Έχει διαπιστώσει ότι είναι ένα μοντέλο που το ζητάει ολοένα και περισσότερο ο κόσμος της ιστιοπλοΐας. Σ’ αυτή τη λογική εντάσσεται η απόφαση της διοίκησης του ΙΟΠ να συνεργαστεί με συνε-πή επιχειρηματία εστίασης που λειτουργεί τον χώρο στην Ηρώων Πολυτεχνείου. «Σήμερα, αν πάει κάποιος στην Κρήτη είναι αδιανόητο να μην αναζητήσει το τοπικό φαγητό και την καλή κουζίνα. Έτσι πάνε και έτσι πρέπει να πηγαίνουν τα πράγματα…».

Ο ΙΟΠ προχωράει βρίσκεται σε επικοινωνία με την Περιφέρεια Δυτικής ελλάδας, έχει βρει χρηματοδότηση και προωθεί την κατασκευή υποδομών για ιστιοπλοΐα για ΑΜεΑ.

Το πλάνο διετίας του ΙΟΠ περιλαμβάνει ένα πλούσιο αγωνιστικό πρόγραμμα που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει: Δύο πανελλήνια πρωταθλήματα G24, ένα πανευρωπαϊκό πρωτάθλη-μα G24, το Ράλι Ιονίου και συμμετοχή της αγωνιστικής ομάδας σε διοργανώσεις σε optimist και Laser.

«Ένα ναυτικό μουσείο, εμπορικό, μεταναστών, ναυτικών επιχειρήσεων και πρακτόρων που έδρασαν στην πόλη μας, δεν υπάρχει πουθενά και είναι μια καλή ιδέα…» λέει ο Κ. Καλογερόπουλος για την αξιοποίηση του υπό παραχώρηση παρακτίου μετώπου.

89

Καθίσαμε στο τραπέζι του Ιστιοπλοϊκού με θέα το γαλάζιο της θάλασσας. Το βλέμμα μας μαγνήτισαν όμως οι

μαγειρικές δημιουργίες του σεφ Πανα-γιώτη Φωτόπουλου που άρχισαν να καταφθάνουν στο τραπέζι μας: Γάμπα-ρες σοτέ με πλιγούρι, γαριδοσαλάτα, μακαρονάδα ΙΟΠ με μελάνι σουπιάς και θαλασσινά (γυαλιστερές, κυδώνια, μύδια, χάβαρα). «Η σχέση μου με τη μαγειρική ξεκίνη-σε από παιδί» λέει ο σεφ Παναγιώτης Φωτόπουλος. Το πιο περίεργο ίσως είναι, μας λέει και γελάει, ότι κατάγεται από τα Καλάβρυτα που φημίζονται για τα κτηνοτροφικά προϊόντα τους. Αλλά την καρδιά του στη μαγειρική έχουν κλέψει τα θαλασσινά. Οικογενειακές καταβολές δεν είχε στη μαγειρική. Επέλεξε μόνος του να πάρει τον δρόμο για την κουζίνα. Ξεκίνησε σαν βοηθός. Από τη θέση αυτή γνώρισε τον Κώστα Παπαϊωάννου («μεγάλος δάσκαλος…» λέει γι’ αυτόν) και έχει φτάσει αισίως τα 24 χρόνια στη δουλειά.

Η συνταγή πάνω στην οποία βασίζεται η μαγειρι-κή του περιλαμβάνει ως συστατικά την αγάπη

και το μεράκι γι’ αυτό που κάνει. «Μου αρέσει πολύ να δουλεύω το ψάρι. Είναι δύσκολο προϊόν. Γι’ αυτό και είμαστε επά-νω κατά πάνω…».Πιστεύει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των πελατών γνωρίζει να επιλέξει το καλό ψάρι. «Το γνωρίζει και το εκτιμάει…». Η φιλοσοφία της κουζίνας του Ιστιοπλο-

ϊκού είναι να δουλεύει πάντα με φρέσκο ψάρι και φρέσκα προϊόντα, ντόπια είδη από

ντόπιους προμηθευτές και παραγωγούς. Τον ρωτήσαμε να θυμηθεί μια ξεχωριστή στιγμή

που έχει ζήσει στην κουζίνα του καταστήματος. Ξε-χώρισε μια περίπτωση που δημιούργησαν με την υπόλοιπη ομάδα ένα «χτιστό» ψάρι με αλάτι. «Η παρουσίαση ήταν πολύ όμορφη. Σπάσαμε την κρούστα μπροστά στον πελάτη, φιλετάραμε τη σφυ-ρίδα δύο κιλών και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Η τεχνική είναι παλιά, αλλά δεν τη βλέπει εύκολα ο κόσμος…». Ο Παναγιώ-της προτιμά να μαγειρεύει για τον εαυτό του μαύρα ψάρια: Ροφό, στήρα. «Ροφός ψαρόσουπα είναι εκπληκτικό φαγητό…». Τ

ΘΑΛΑΣΣΙνεΣ «δημιουργίες»

Ο σεφ Πα-ναγιώτης Φωτόπουλος μας ετοίμασε: Γάμπαρες σοτέ με πλιγούρι, γαριδοσαλάτα, μακαρονάδα ΙΟΠ με μελάνι σουπιάς και θαλασσινά (γυαλιστερές, κυδώνια, μύ-δια, χάβαρα). Ο ΙΟΠ συνδέει το μοντέλο της τουριστικής ανάπτυξης μέσω της θάλασσας με τη μαγειρική κουλτούρα.

90

Το τόλμησαν,το κατάφεραν,

το έζησανΦανταστείτε σκηνικό: Ξεκινάς με ένα ιστιοπλοϊκό για έναν προορισμό στον

οποίο θα φτάσεις μετά από τρεις ημέρες. Τις δύο πρώτες δεν βλέπεις καν στεριά. Όταν έρχεται η νύχτα, δεν έχεις να δέσεις πουθενά, απλώς συνεχίζεις…

Φανταστείτε μέσα στα άγρια χαράματα να σε σημαδεύουν με όπλα ένα τσούρμο «δίμετροι» με στολές και στην επιστροφή να αδειάζει η μπαταρία και

να μην λειτουργεί κανένα όργανο του σκάφους, το οποίο μένει ακυβέρνητο στη μέση του πουθενά!

ΑΠΟ ΤΟν ΒΑΓΓεΛΗ ΓεΡΟΓΙΑννΗ

Το ταξίδι έχει μόλις ξεκινήσει και οι τρεις φίλοι είναι έτοιμοι για τη μεγάλη περιπέτεια

SaiLinG

Δεν πρόκειται για παραμύθι, αλλά για πραγματικότητα. Είναι μία ιστορία που έζησαν και τη

βίωσαν μέχρι τέλους τρεις φίλοι που ξεκίνησαν από την Πάτρα πέρυσι τη Μ. Τετάρτη για τις Συρακούσες στη Σικελία με ιστιοπλοϊκό σκάφος.«Πολυήμερη ιστιοπλοΐα non stop», θα μπορούσαμε να βαφτίσουμε το «σπορ»... Ο Κώστας Σταμάτης, ο Παναγιώτης Αποστολόπουλος και ο Νίκος Γιουρού-κος, μέλη του ΙΟΠ, έκαναν πραγματικό-τητα το όνειρό τους, παρά τους κινδύνους, την ταλαιπωρία και τους αστάθμητους παράγοντες που συνάντησαν.«Ο σκοπός ήταν το ταξίδι, όχι ο προ-ορισμός. Αρχικά είχαμε επιλέξει μία άλλη ιταλική πόλη, την Ταορμίνα, αλλά διαπιστώσαμε ότι δεν είχε καλές θέσεις αγκυροβολισμού και έτσι ξεκινήσαμε για Συρακούσες. Σχεδιάζαμε 2-3 μήνες πριν το ταξίδι, καθώς έπρεπε να υπολογιστούν όλα με ακρίβεια. Είναι άλλη αίσθηση να ξέρεις ότι δεν έχεις πουθενά να δέσεις και ότι όλο αυτό το διάστημα θα είσαι στη θάλασσα. Μιλάμε για 340 ναυτικά μίλια», λέει ο Κώστας Σταμάτης, μέλος του πληρώματος. Και οι τρεις είναι ηλε-

κτρολόγοι μηχανικοί και εργάζονται σε γνωστή εταιρεία στην Πάτρα.Ποια είναι η προετοιμασία όμως για ένα τόσο μεγάλο ταξίδι; Οι τρεις άνδρες είχαν εφοδιαστεί με ειδικά σωσίβια liferaft τα οποία ανοίγουν στη θάλασσα. Πρόκειται για υφασμάτινες πλευστικές συσκευές 3-4 ατόμων. Επίσης, είχε γίνει πλήρης συντήρηση της μηχανής και είχαν πάρει μαζί τους πολλές προμήθειες, χορηγία γνωστού σούπερ μάρκετ. Οσον αφορά την επικοινωνία, το σκά-φος έστελνε το στίγμα του με πομπούς AIS, οι οποίοι μεταξύ άλλων περιλαμ-βάνουν έναν δέκτη εντοπισμού θέσης GPS, που υπολογίζει τις συντεταγμέ-νες της θέσης του πλοίου, την ταχύ-τητά του και την πορεία του. Είχαν ακόμα μαζί τους δορυφορικό τηλέ-φωνο και μέσα από σταθμό βραχέων κυμάτων λάμβαναν από φίλους τους κωδικοποιημένες προβλέψεις για τον καιρό! Οι άνθρωποι ήταν πολύ μπροστά, αλλά μη βιάζεστε, έχει κι άλλο…Στο σκάφος υπήρχαν εγκατεστημέ-να φωτοβολταϊκά για τις ανάγκες ηλεκτροδότησης και η πορεία γι-

συντήρηση της μηχανής και είχαν πάρει

Αυτό είναι το σκάφος το οποίο έφτασε μέχρι τις συρακούσες

Οι Κώστας σταμάτης, Παναγιώτης Αποστολόπουλος και νίκος γιουρούκος κατά τη διάρκεια της βόλτας τους στις συρακούσες

92

νόταν με το GPS. To σκάφος ήταν σχετικά μικρό (31,7 πόδια), χρησιμοποιούσαν μόνο τα πανιά και έπιασαν μια ταχύτητα 5 με 5,5 κόμβους (πε-ρίπου 8 χλμ/ώρα).Κατά τη διάρκεια των ημερών που βρίσκονταν στη θάλασσα υπήρχαν 4ώρες βάρδιες. Ο ένας κοιμόταν και οι άλλοι δύο ήταν στη γέφυρα. Στις Συρακούσες έφτασαν στις 2 το μεσημέρι του Μ. Σαββάτου, έκαναν μια βόλτα στην πόλη, στις 10 το βράδυ έπεσαν για ύπνο και την Κυριακή πήραν το δρόμο για την επιστροφή, η οποία είχε αρκετά απρόοπτα.«Εμείς στηριζόμασταν στις μπαταρίες για να λειτουργούν όλα, οι οποίες φόρτιζαν με τα φωτο-βολταϊκά. Ξεχάσαμε σε κάποια στιγμή να γυρί-σουμε τους διακόπτες και χτύπησε ο συναγερμός, αφού δεν είχαμε φορτίσει ούτε την εφεδρική μπαταρία! Βλέπαμε την πυξίδα και βάζαμε ση-μάδι τα αστέρια για να συνεχίσουμε την πορεία. Είχαμε ικανοποιητικό αέρα στην αρχή, αλλά κάποια στιγμή έπεσε και ήμασταν στη μέση του πουθενά. Τότε δούλεψε το δαιμόνιο των μηχα-νικών. Είχαμε μαζί μας ένα drone, το οποίο έχει μια μικρή μπαταρία, αλλά δίνει πολύ ρεύμα. Το διαλύσαμε, συνδέσαμε ό,τι μπαταρίες είχαμε και βάλαμε μπροστά τη μηχανή», διηγείται ο Κώστας Σταμάτης, αλλά δεν ήταν η μοναδική περιπέτεια. «Μία ημέρα ήταν η σειρά μου να κοιμηθώ και ακούω τα παιδιά να με φωνάζουν να βγω γρή-γορα έξω. Νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα και δεν έδωσα σημασία. Με τα πολλά βγαίνω και τι να δω; Ένας φουσκωτός με πέντε ακόμα οπλισμέ-νους. Ήταν από την Frontex. Μας ρώτησαν οι άνθρωποι αν είχαμε πρόβλημα να μας κάνουν έλεγχο, κατάλαβαν ότι όλα είναι καλά, μας ευχα-ρίστησαν και έφυγαν.Επόμενος στόχος των τριών φίλων, χωρίς να το ‘χουν προσδιορίσει χρονικά, είναι να κάνουν ένα ταξίδι στη Μάλτα, να φτάσουν μέχρι την Κορσι-κή ή να πάνε προς Βορρά και να κινηθούν προς τις Δαλματικές Ακτές.

Αριστερά, ένα δελφίνι που φωτογράφισαν οι τολμηροί θαλασσοπόροι και δεξιά, η πορεία τους όπως φαινόταν από το GPS

Οι τρεις φίλοι είχαν μαζί τους όλα τα απαραίτητα όργανα προκειμένου να επικοινωνούν με τη βάση τους και να γνωρίζουν όλοι ανά πάσα στιγμή πού βρίσκονται

από το 1955

αντικαταβολέςμεταφορικό έργο αποθηκεύσεις

από το 1955

αντικαταβολέςμεταφορικό έργο αποθηκεύσεις

9494

15 είδη ψωμιού / Σφολιατοειδή / ΒουτήματαΓλυκό / Παγωτό / Τσουρέκια και πασχαλινά κουλούρια

ΤΣΑΜΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣΣΑΓΑΙΙΚΑ ΑΧΑΪΑΣ • Τηλ.: 26930 41327

Πλατεία 28ης Οκτωβρίου & Κανάρη, Πάτρα • Τηλ.: 2610 311.511 • www.cantina89.com

96

Το γευστικό ταξίδι του Γιώργου Μπικίνη είχε ξεκινήσει από την Ελούντα όπου εργαζόταν για αρκετά χρόνια. Μια από

εκείνες τις όμορφες επιστροφές στην Πάτρα το 2008, τον έκανε να συνειδητοποιήσει ότι είχαμε μείνει –με ελάχιστες εξαιρέσεις- στην εποχή του α λα κρεμ, του γεμιστού μπιφτεκιού με συνοδεία πατάτας και ρυζιού κ.ο.κ. Η αλήθεια είναι ότι εκείνη την περίοδο δεν σκε-φτόταν να ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις εστίασης. Αντιλήφθηκε, όμως, έγκαιρα τις τάσεις στην αγο-ρά και αποφάσισε ένα χρόνο αργότερα να κάνει το τολμηρό βήμα με τη Salumeria. Η επιλογή να εγκατασταθεί επαγγελματικά στην οδό Παντανάσσης ήταν πρώτη στη σειρά και

τoύ βγήκε. Θυμάται…«Κατεβαίναμε τον δρόμο ανάποδα και είπα: Εδώ είμαστε. Στην Ευρώπη επικρατούσε η αντίληψη στον κόσμο να πηγαίνει για φαγητό στο κέντρο. Σας εμάς δεν υπήρχε ακόμα η αντίληψη ότι μπορώ να βγω μετά τη δουλειά ή να πάνω γυμναστήριο, και να φάω μια σαλάτα ή να πιω ένα ποτήρι κρασί. Εμείς δεν θέλαμε να κάνουμε ένα βαρύ εστιατόριο». Ξεκίνησε με ελαφριά κουζίνα: Αλλαντικά, τυριά, panini τα πρωινά και το βράδυ σερβίρονταν πιάτα ημέρας. Ο κόσμος είχε όμως διαφορετική άποψη. Δοκίμαζε γεύσεις και ζητούσε κι άλλες, κι άλλες, κι άλλες…Κάπως έτσι η Salumeria έφτασε να δημιουργήσει ένα πλήρες μενού. Το προφίλ του χώρου έγινε πιο «εστιατόριο», χωρίς

όμως να αλλάξει τη φιλοσοφία και τον χαρακτή-ρα του (cozy, μικρό, φιλικό και όχι στημένο). Ο Γ. Μπικίνης έχει τον πρώτο λόγο στο μενού, που ακολουθεί τη φιλοσοφία της μεσογειακής κουζίνας (όπως και τα υλικά). Με τον σεφ Κώ-στα Κεφάλα έχουν την ίδια φιλοσοφία στη μα-γειρική και οι γεύσεις τους ταυτίζονται σε πολλά σημεία. Η Salumeria έχει το ιταλικό όνομα και κάποιες επιρροές από τη γειτονική χώρα. Για παράδειγ-μα, οι πάστες είναι ιταλικές και αποτελούν τη βάση ορισμένων πιάτων, αλλά «παντρεύονται» με ελληνικά κρέατα, τυριά, αλλαντικά απ’ όλη την Ελλάδα (από Κρήτη, Κέρκυρα, Σέρρες, Κα-τερίνη, Μάνη κ.ά.).

FOOD PAGES

Το lunch break έχει έδρα την ΠαντανάσσηςφωΤΟγρΑφιεσ: μενελΑΟσ μιχΑλΑΤΟσ

SAlumEriA

98

Φιλοδοξία του Γ. Μπικίνη είναι η Salumeria να γίνεται όλο και καλύτερη με το πέρασμα του χρόνου και να ανανεώνεται συνεχώς. Άλλωστε οι πελάτες της ξέρουν ότι θα βρουν πάντα κάτι διαφορετικό που θα τους συνεπάρει γευστικά. Υπάρχει όμως και μια πεντάδα πιάτων που δεν αλλάζει ποτέ και με τίποτα γιατί τα επιλέγουν φανατικά οι πελάτες της. Τα τελευταία χρόνια η Salumeria έχει προσελ-κύσει τα βλέμματα και το ενδιαφέρον επισκε-πτών και τουριστών της Πάτρας σαν ένας χώ-ρος που μπορεί να ικανοποιήσει απαιτητικούς ουρανίσκους. Ο Γ. Μπικίνης και οι συνεργάτες του, λόγω της εμπειρίας τους, έχουν την ικανό-τητα να διακρίνουν τι ζητούν οι πελάτες τους. Στη φιλοσοφία του είναι να επενδύει διαρκώς στην επιχείρηση. Όταν για παράδειγμα έχει μια παροχή σε είδος από τους προμηθευτές του, θα φροντίσει αυτή να κατευθυνθεί στον πελάτη για λόγους σεβασμού και αυτονόητης υποχρέωσης να του προσφέρει το καλύτερο. Μετά από δέκα χρόνια, από εκείνο το πέρασμα στην Παντανάσσης, ο Γ. Μπικίνης μπορεί να αισθάνεται την ικανοποίηση ότι δημιούργησε ένα χώρο που έδωσε ζωή σε μια κεντρική οδό της Πάτρας και συμπαρέσυρε νεότερους επιχει-ρηματίες της εστίασης και μάγειρες να κάνουν αντίστοιχα επιτυχημένα βήματα. T

To αχαικό xoriatiko σας εύχεται Καλό Πάσχα

• ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ 256, Τ. 2610523977 • ΠΑΤΡΩΝ – ΚΛΑΟΥΣ 238 Τ. 2610643988 • Ν.Ε.Ο. ΠΑΤΡΩΝ – ΑΘΗΝΩΝ 188 Τ.2610461055 • Ν.Ε.Ο. ΠΑΤΡΩΝ – ΑΘΗΝΩΝ 82 Τ.2610450007

• ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑΣ 39, ΔΕΜΕΝΙΚΑ Τ.2610525302 • ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 16, ΜΙΝΤΙΛΟΓΛΙ Τ.2610580315 • ΕΥΒΟΙΑΣ 146 & ΑΝΘΕΙΑΣ, ΖΑΡΟΥΧΛΕΙΚΑ Τ.2610320180 • ΑΚΤΗ ΔΥΜΑΙΩΝ 144, ΙΤΙΕΣ – ΠΑΡΑΛΙΑ Τ.2610528874

ΨΩΜΙ

ΚΑΦΕΣ

ΠΡΩΙΝΟ

ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ

GELATERIA

CATERING

100

Ο σεφ Άγγελος Κατριβέσης της ΕΤΙΚΕ-ΤΑΣ θυμάται ότι η πρώτη επαφή με τα μαγειρικά σκεύη, σε πρώιμο στάδιο,

έγινε στο σπίτι του και φυσικά δεν ήταν σε επαγ-γελματικό επίπεδο. Τον δρόμο για την επαγγελματική μαγειρική του άνοιξε ένας μετέπειτα φίλος του, στον χώρο εστίασης που λειτουργούσε. «Είδε ότι…το έχω και ξεκινήσαμε. Στην αρχή δεν γνώριζα πολλά

πράγματα, αλλά στην πορεία μάθαινα όλο και περισσότερα. Η μαγειρική είναι μικρόβιο. Το έχεις μέσα σου και σιγά-σιγά μεγαλώνει. Αν δεν ήταν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι να με ενθαρ-ρύνουν μπορεί και να μην είχα ακολουθήσει τη μαγειρική. Μου είπαν: Το έχεις, προχώρα. Και προχώρησα».Από εκείνη την πρώτη επαγγελματική είσοδο στην κουζίνα ακολούθησαν συνεργασίες με χώ-

ρους εστίασης και σε ξενοδοχειακό συγκρότημα («ήταν λίγο πιο δύσκολα και διαφορετικά τα πράγματα»). «Δεν φοβάμαι τη δουλειά. Βγαίνει άνετα αν την αγαπάς. Κι όσο περνούν τα χρόνια αυτή η αγάπη μεγαλώνει…». Στην ΕΤΙΚΕΤΑ η φιλοσοφία του μενού κινεί-ται πάνω στον άξονα της μεσογειακής κουζίνας. «Έχουμε, όμως, και μοντέρνες ιδέες. Επιπλέον, η επιχείρηση διαθέτει πολλές ετικέτες κρασιών.

FOOD PAGES

Όσο περνούν τα χρόνια η αγάπη για την κουζίνα μεγαλώνει

Του Μιχάλη Βάσιλάκη – ΦωΤογράΦιεσ: γιωΤά λοΤσάρη

εΤικεΤά

101

ο σεφ Άγ. κατριβέσης μάς ετοίμασε ένα δημιουργικό πιάτο καραμελωμένου χταποδιού με πουρέ κόκκινης φακής, άγρια ρόκα, φύτρα σκόρδου και πίκλα κρεμμυδιού

στο κελάρι της εΤικεΤάσ, που έχει διαμορφωθεί με εξαιρετικό γούστο, διοργανώνονται παρουσιάσεις, γευσιγνωσίες, οινογνωσίες. Μπορεί επίσης να φιλοξενήσει ιδιωτικές εκδη-λώσεις μέχρι 15 ατόμων

102

Το μενού μας είναι βασισμένο πάνω και σ’ αυτόν τον παράγοντα ενώ οι αλλαγές στα πιάτα υπαγο-ρεύονται και από τις εποχές του χρόνου». Η δική του φιλοσοφία στην κουζίνα συμπυκνώ-νεται στη φράση: «Αν το αγαπάς, το κάνεις. Αν δεν το αγαπάς, δεν μπορείς να περάσεις καν το κατώφλι της».Βάλαμε δύσκολα στον σεφ , ζητώντας του να ξεχωρίσει ανάμεσα σε ύλες που του αρέσει να μαγειρεύει για άλλους και σε φαγητά που προ-τιμάει να ετοιμάζει για τον εαυτό του. «Προτιμώ να μαγειρεύω μακαρονάδες λίγο πιο περίεργες. Μου αρέσει περισσότερο να ασχολούμαι με κά-ποια κρέατα. Με περίεργες κοπές που δεν είναι διαδεδομένες. Δουλεύουμε Rib eye, T bone…Στο φαγητό μου δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση. Αν δεν μου αρέσει, δεν μου αρέσει. Θα το δοκιμάσω, αλλά δεν θα το φάω». Όση ώρα κουβεντιάζαμε, ο Άγ. Κατριβέσης μας

ετοίμασε ένα δημιουργικό πιάτο καραμελωμέ-νου χταποδιού με πουρέ κόκκινης φακής, άγρια ρόκα, φύτρα σκόρδου και πίκλα κρεμμυδιού. Στην ιδιαίτερη σύνδεση του μενού με τις 200 ετικέτες κρασιού που διαθέτει η ΕΤΙΚΕΤΑ μάς μύησε ο επιχειρηματίας Παναγιώτης Σοϊλεμε-ζίδης. Μας ξενάγησε στο κελάρι, που διαθέτει απο-κλειστικά ελληνικό αμπελώνα από όλη την Ελλάδα. Στον πριβέ χώρο που έχει διαμορφωθεί με εξαιρετικό γούστο διοργανώνονται παρουσι-άσεις, γευσιγνωσίες, οινογνωσίες. Μπορεί επίσης να φιλοξενήσει ιδιωτικές εκδηλώσεις μέχρι 15 ατόμων. Ο μοντέρνος και πανέμορφος χώρος της ΕΤΙ-ΚΕΤΑΣ, με την ξεχωριστή διακόσμηση, βρί-σκεται στην πλατεία Καποδιστρίου. Μετράει δύο χρόνια στην εστίαση της Πάτρας και έχει αποκτήσει φανατικούς φίλους. Τ

η εΤικεΤά διαθέτει περίπου 200 ετικέτες κρασιού αποκλειστικά από ελληνικούς αμπελώνες, που καλύπτουν όλα τα γούστα. άκόμα και τα πιο εξεζητημένα.

ο μοντέρνος και πανέμορφος χώρος της εΤικεΤάσ, με την ξεχωριστή διακόσμηση και τη φιλόξενη μπάρα, βρί-σκεται στην πλατεία καποδιστρίου.

Η φιλοσοφία του Άγ. Κατριβέση στην κουζίνα συμπυκνώνεται στην φράση: Αν το αγαπάς, το κάνεις. Αν δεν το αγαπάς, δεν μπορείς να περάσεις καν το κατώφλι της κουζίνας.

Snack bar | ca fe | res taurant

Το πρώτο κατάστηµα LIBERIS ιδρύθηκε το 2012. Με πολύ κόπο και προσωπική δουλειά αλλά πάντα µε µεράκι και αγάπη γι' αυτό που ξεκινήσαµε. Το 2017 ανοίξαµε ένα εργαστήριο αρτοποιίας ζαχαροπλαστικής ευρύχωρο και σύγχρονο για να µπορέσουµε να αυξήσουµε την παραγωγικότητά µας και την ποιότητα των προσφερόµενων προϊόντων µας. Με αγνά υλικά παράγουµε καθηµερινά φρέσκο ζεστό ψωµί αλλά και διάφορα γλυκίσµατα ώστε να τα απολαµβάνετε στο καθηµερινό σας τραπέζι.

Μετά την εξαετή σας υποστήριξη και αγάπη σάς ζητάµε πλέον να µάς στηρίξετε για ακόµα µια φορά στο νέο µας κατάστηµα στην ΒΙΠΕ Πατρών.

Εµείς από την πλευρά µας µπορούµε να σας εγγυηθούµε την ποιότητα και την καθαριότητα που γνωρίζετε, το φιλικό και ζεστό περιβάλλον που σας προσφέρουµε, το χαµόγελο και την οικειότητα που µάθατε, τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που σας αξίζουν.

300 µέτρα πριν την ΒΙΠΕ • Τηλ.: 2610 242.147 • κινητό wind: 6934-883.706 • κινητό whats up: 6984-901446

ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ

10 ΑΠΡΙΛΙΟΥΣΤΙΣ

104

FOOD PAGES

ο μάγειρας δεν χρησιμοποιεί τίποτα το «έτοιμο»

Του Μιχάλη Βάσιλάκη – ΦωΤογράΦιεσ: Μενελάοσ ΜιχάλάΤοσ – WEBSTER

Το πρώτο ερέθισμα στην μαγειρική ο Παρασκευάς Δρες, σεφ του TAM TOOM στο Ρίο, το πήρε από τη γιαγιά του. Πιτσιρικάς ακόμα συνήθιζε να

ανακατεύεται με τις γάστρες που ετοίμαζε η γιαγιά, ώστε να τις βάλει στον ξυλόφουρνο του χωριού. «Μου κινούσε την περιέργεια κι από μικρός ήθελα να ασχοληθώ με τη μαγειρική…». Αυτή ήταν η πρώτη επαφή με την κουζίνα

παρά τις αντιρρήσεις που είχε η μητέρα του.

ΤάΜ ΤοοΜ

105

ο ηλ. Δρες θεωρεί ιδανική την επαγγελματική συνύπαρξη στο TAM TOOM με τον επιχειρηματία Τάκη Ματθαιόπουλο, και πιστεύει ότι αυτή η συνεργασία τον εμπνέει να δημιουργή-σει γευστικά και ευφάνταστα πιάτα.

«Ένας μάγειρας δεν πρέπει να χρησιμοποιεί τίποτα έτοιμο. Πρέπει να τα φτιάχνει όλα μόνος του. γι’ αυτό λέγεται και μάγειρας…» πιστεύει ο ηλ. Δρες.

106

Στα δεκατέσσερά του αποφάσισε ότι αυτή θα ήταν η επαγγελματική του επιλογή. Φοίτησε σε σχολή, ακολούθησε μετεκ-

παίδευση στην Ιταλία, εργάστηκε κοντά σε κα-ταξιωμένους μάγειρες και έκανε έναν κύκλο που είχε για σταθμούς την Αθήνα, την Αράχωβα, τα ελληνικά νησιά (σεφ στο γιότινγκ)…Ακολούθη-σε η Πάτρα, από την οποία ξεκίνησε τη γαστρο-νομική διαδρομή του, και αποτελεί τη βάση του τα τελευταία 10-11 χρόνια. Θεωρεί ιδανική την επαγγελματική συνύπαρξη στο TAM TOOM με τον επιχειρηματία Τάκη Ματθαιόπουλο, και πιστεύει ότι αυτή η συνεργασία τον εμπνέει να δημιουργήσει γευστικά και ευφάνταστα πιάτα. Η φιλοσοφία του στην κουζίνα είναι να προμη-θεύεται απλές πρώτες ύλες και να τις διαμορφώ-νει ο ίδιος. «Ένας μάγειρας δεν πρέπει να χρησι-μοποιεί τίποτα έτοιμο: Από μια πατάτα μέχρι την πιο εξειδικευμένη σάλτσα ή ζωμό. Πρέπει να τα φτιάχνει όλα μόνος του. Γι’ αυτό λέγεται και μάγειρας…». Ρωτήσαμε τον Παρασκευά εάν οι πελάτες καταλαβαίνουν τη διαφορά. Μας απά-ντησε με τον δικό του τρόπο. Η δημιουργία ενός ζωμού μπορεί να διαρκέσει από μια ώρα μέχρι δέκα. Πράγμα που έχει κόστος σε χρόνο και ενέργεια για τον μάγειρα και τον επιχειρηματία. Στην περίπτωση του έτοιμου η διαφορά είναι στον ήχο που κάνει το σκίσιμο της συσκευασίας. Χρησιμοποιεί ως παράδειγμα τη γυναίκα. Έχου-

με μία περίπτωση η οποία μας φαίνεται περιποι-ημένη, φτιαγμένη και την θαυμάζουμε. Συζητώ-ντας συνειδητοποιούμε ότι δεν έχει ουσία. Στη δεύτερη περίπτωση, η γυναίκα μπορεί να μην είναι βαμμένη κ.λπ., αλλά είναι χαριτωμένη και η συζήτηση που κάνεις μαζί της σου γεννά όμορ-φες σκέψεις και συναισθήματα... Ο Παρασκευάς έχει ιδιαίτερη προτίμηση σε πρώτες ύλες που δουλεύει. Η προϋπόθεση που βάζει στην κουζίνα του είναι να είναι όλα φρέ-σκα. «Νιώθω όλα τα υλικά και τις συνταγές παι-διά μου. Προσωπικά δεν έχω σπεσιαλιτέ. Ένας μάγειρας πρέπει να είναι ανοικτός και να μπορεί να τα φτιάξει όλα» λέει. Προσωπικές προτιμήσεις έχει στην κουζίνα. Το αγαπημένο του φαγητό σχετίζεται με την αρχαία ελληνική κουζίνα, για την οποία θεωρεί ότι ο κλάδος έχει ακόμα δρόμο να διανύσει για να φτάσει σε καλό αποτέλεσμα. «Είναι υπέροχη και έχει τεχνικές που δεν τις χρησιμοποιούμε και πολύ στην κουζίνα. Περισσότερα πράγματα χρησιμοποιούν οι Κινέζοι... Οι αρχαίοι Έλληνες ακολουθούσαν μια ιεροτελεστία. Πράγμα που εμείς δεν έχουμε σήμερα. Πηγαίνουμε σε ένα εστιατόριο και τρώμε μέσα σε δέκα λεπτά ό,τι έχει ξένη ονομασία. Φτιάχνουμε ένα φαγητό με λαχανίδα και το κοιτάζουν κάποιοι υποτιμητικά. Το φτιάχνεις με κέιλ, ένα άλλο είδος λαχανίδας, και δεν ξαφνιάζεται…». T

ο σεφ του TAM TOOM δεν έχει ιδιαίτερη προτίμηση στις πρώτες ύλες που δουλεύει. η προϋπόθεση που βάζει στην κουζίνα του είναι να είναι όλα φρέσκα.

ο all day χώρος του TAM TOOM διακρίνεται για την όμορφη ατμόσφαιρα και την μοντέρνα κουζίνα του που θα σας συναρπάσει.

Από την ομάδα μας θερμές ευχές για καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 44, ΓΛΑΥΚΟΣ 2610 640 491, 2610 640 226www.konstantopoulosae.gr • info@konstantopoulosae.gr

108

Πριν λίγα χρόνια, το 2013, σχεδιάσαμε έναν νέο, καινοτόμο, πολυδιάστατο θεσμό στην Αιγιάλεια. Δημιουργή-

σαμε μια γιορτή για τα μοναδικά κρασιά και τον αμπελώνα της περιοχής, την τοπική γα-στρονομία, τα ιδιαίτερα τοπία και τον πολιτισμό του τόπου. Χρειαζόμασταν μια λέξη για να εκφράσει τη σημασία και τον σκοπό του φεστιβάλ. Τη φτιά-ξαμε, κάνοντας μια γλωσσική μίξη του «οίνου» και της «φιλοξενίας» της περιοχής.Βρήκαμε και την κατάλληλη χρονική στιγμή, το δεύτερο μισό του Αυγούστου, την εποχή του τρύγου, την πιο ζωντανή εποχή του αμπελώνα μας. Την εποχή που η Αιγιάλεια βάζει τα καλά της! Ντύνεται στα λευκά, στα ροζέ, στα κόκκινα. Δοκιμάζει εκλεκτούς τοπικούς οίνους και τους συνδυάζει με γεύσεις και εδέσματα της τοπικής κουζίνας. Ντυμένη στα «χρώματα της γεύσης»

προσφέρει εμπειρίες χαράς, εξερεύνησης και απόλαυσης στα πανέμορφα τοπία της.• Γευστικές ισορροπίες με οδηγό το κρασί • Καλλιτεχνικά δρώμενα • Εκδηλώσεις σε επισκέψιμα οινοποιεία • Περιηγήσεις στους αμπελώνες • Γευσιγνωσίες οίνου • Εξερευνήσεις • Εκθέσεις • ΣυναυλίεςΤα Οινοξένεια εξερευνούν την αρμονία των γεύσεων σε έναν τόπο που συνδυάζει μοναδικά τη φύση με τον άνθρωπο, την παράδοση με τον πολιτισμό, τη μακραίωνη ιστορία με το ζωντανό σήμερα, το κύμα με το έλατο! Έναν τόπο που ο Παυσανίας εκθείασε για την αμπελουργική του δεινότητα και ο οσκαρικός σκηνοθέτης Alex-ander Payne, «παγκόσμιος πρεσβευτής των οίνων της Αιγιάλειας» από το 2016, για τους οίνους και τη φιλοξενία του.

ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ, ΕΝΑΝ ΤΟΠΟ ΜΕ ΓΕΥΣΤΙΚΗ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑ ΕΠΙΓΕΥΣΗ!Ο θεσμός «Οινοξένεια» διοργανώνεται για 6η χρονιά το 2018 από τη Δημοτική Κοι-νωφελή Επιχείρηση του Δήμου Αιγιαλείας (ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α.), αποτελώντας πλέον μια από τις κύριες και βραβευμένες εκδηλώσεις οινι-κού και εναλλακτικού τουρισμού της χώρας. Το 2016 κατέκτησε το BRONZE στο Best City Awards στην κατηγορία «Πολιτισμός – Γαστρονομία», το 2017 στα Πρόσωπα της Χρονιάς αναδείχθηκαν νικητές στην κατηγορία «Πολιτισμός/ Τέχνες – Ομάδες» και το 2018 κέρδισαν το SIVER στα Tourism Awards στην κατηγορία «Γαστρονομικός Προορισμός». Αξίζει να σημειωθεί πως απονεμήθηκε στα Οινοξένεια το σήμα του «Έτους Ευρωπαϊκής Κληρονομιάς 2018». Βασικοί πρωταγωνιστές και συνδετικός κρίκος όλων των δράσεων είναι

Ένας θεσμός με εξωστρέφεια

109

οι εκλεκτοί οίνοι της Αιγιάλειας και τα οινο-ποιεία του «Δικτύου Οινοξένεια». Τέσσερις οι βασικές ενότητες του θεσμού:

Ο ΟΙΝΟΣΟ δροσερός Ροδίτης και οι τοπικοί οίνοι ποιό-τητας από την πανέμορφη αμπελουργική ζώνη με τις σπάνιες ιδιότητες, αναδεικνύουν την πολυβραβευμένη οινική τέχνη των οινοποιών της Αιγιάλειας.

Ο ΤΟΠΟΣΑπλόχερος τόπος, φιλόξενος, ποιοτικός και ανεξερεύνητος, με μοναδικές γωνιές και αμπε-λοοινική παράδοση χιλιετιών, είναι έτοιμος να αποκαλύψει οινοτουριστικές διαδρομές και εξερευνήσεις στους δρόμους κρασιού της Αιγιάλειας.

Η ΓΕΥΣΗΓεύσεις, τοπικές συνταγές και εδέσματα φτιαγ-μένα με ποιοτικά τοπικά προϊόντα και σφραγι-σμένα από τη μακρόχρονη τοπική γαστρονομι-κή παράδοση, βρίσκουν το γευστικό τους ταίρι στους τοπικούς οίνους για ολοκλήρωση της γαστρονομικής απόλαυσης.

Η ΓΙΟΡΤΗΔώδεκα μέρες οινικών, γαστρονομικών, καλ-λιτεχνικών και πολιτιστικών περιπλανήσεων. Ένα μεθυστικό ταξίδι στα τοπία και τις γεύσεις, τα αρώματα και τη φιλοξενία της Αιγιάλειας!Κύριο εργαλείο των εκδηλώσεων είναι το «Δίκτυο Οινοξένεια», το οποίο περιλαμβάνει πάνω από 40 επιχειρήσεις από διάφορους κλάδους (οινοποιεία, εστιατόρια, ξενώνες, αρτο-ποιεία, κάβες) οι οποίες δημιουργούν προϊόντα

και παρέχουν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, υποστηρίζοντας τα Οινοξένεια και βελτιώνο-ντας την εικόνα της περιοχής.

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΜΑΣ…«...τὰ δὲ περὶ τὴν Φελλόην (εδάφη, Αιγι-άλεια) ἐς φυτείαν ἀµπέλων ἐστὶν ἐπιτή-δεια», Παυσανίας, γεωγράφος και περιηγητής, 2ος αι. μ.Χ.

«...από τώρα θα είμαι πρεσβευτής των κρασιών της Αιγιάλειας», Αλεξάντερ Πέιν, σκηνοθέτης και σεναριογράφος, βραβευμένος με δύο Oscar, 2016

Σας προσκαλούμε να απολαύσετε το ταξίδι στους δρόμους κρασιού της Αιγιάλειας, ζώντας μαζί μας την εμπειρία Οινοξένεια!

Σας περιµένουµε το δεύτερο 15ήµερο του Αυγούστου!

η είσοδος και η συμμετοχή στις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη

Πληροφορίες και πρόγραµµα εκδηλώσεωνwww.oinoxeneia.grFacebook @oinoxeneia.gr • e-mail: oinoxeneia@gmail.com

Διοργάνωση Δη.κ.εΠ.ά. Δημοτική κοινωφελής επιχείρηση Δήμου άιγιαλείαςν. Πλαστήρα 19, άίγιοwww.dikepaigialeias.gr dikepa@aigialeia.gov.gr Tel. +30.26910.28210

ΑΧΑΪΑ

Το πασχαλινό τραπέζι φέτος έχει γεύση Καλαβρύτων. Ο Αγροτικός Γαλακτοκομικός Συνεταιρισμός Καλαβρύτων μας καλεί σε γευστική δοκιμή με τα προϊόντα του, μας προτείνει τα κρασιά που μπορούμε να τα συνοδεύσουμε και

μοιράζεται μαζί μας δύο συνταγές (ένα ορεκτικό κι ένα κυρίως πιάτο) με βασικό συστατικό την παραδοσιακή βαρελίσια φέτα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ).

Είναι το κορυφαίο προϊόν του Συνεταιρισμού. Διατίθεται αποκλειστικά στην Ελληνική αγορά και γίνεται ανάρπαστη, συνδυάζοντας ιδανικά την γεύση με την ποιότητα. Παράγεται από πα-στεριωμένο αιγοπρόβειο γάλα που συλλέγεται καθημερινά από την ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων. Ωριμάζει για περίπου τρείς μήνες και διατηρείται σε ξύλινα βαρέλια με άλμη. Έχει γεύση πλούσια, πικάντικη, ελαφρώς αλμυρή, με ποικίλα αρώματα και είναι συμπαγής. Κατανα-λώνεται ως επιτραπέζιο τυρί, αλλά χρησιμοποιεί-ται και σε σαλάτες, πίτες, φαγητά. Συνοδεύεται με έντονα λευκά και κόκκινα κρα-σιά και ρετσίνα.

Παραδοσιακό λευκό τυρί από 100% παστερι-ωμένο γίδινο γάλα Καλαβρύτων. Ωριμάζει για περίπου τρείς μήνες και διατηρείται σε μεταλλικά λευκοσιδηρά δοχεία δεκαπέντε κιλών με άλμη. Ιδιαίτερη γεύση, ελαφρώς πικάντικη, με εξαι-ρετική χρήση ως επιτραπέζιο τυρί αλλά και για σαλάτες, πίτες, φαγητά. Συνοδεύει άριστα τα λευκά και ήπια κόκκινα κρασιά.

Φέτα Γίδινο τυρί

Τυριά για το πασχαλινό πλατό μας

111

Ηµίσκληρο τυρί (Αφίρι)

Παραδοσιακό τυρί από παστεριωμένο πρόβειο γάλα Καλαβρύτων, υποκίτρινο, κυλινδρικού σχήματος με χαρακτηριστικές ραβδώσεις που ωριμάζει για πέντε – έξι ημέρες σε καλούπια. Έχει ευχάριστα πικάντικη και ελαφρώς τραγανή γεύση όταν καταναλώνεται ωμό. Κατάλληλο για σαγανάκι τηγανισμένο ή ψημένο σβησμένο με λεμόνι.Συνοδεύεται από λευκά και ήπια κόκκινα κρα-σιά και τσίπουρο.

Μυζήθρα ξηρή

Παραδοσιακό τυρί τυρογάλακτος από πρόβειο και γίδινο γάλα. Πλούσια γεύση με τόνους ξηρού βουτύρου και πρωτεϊνών γάλακτος. Υπόλευκο χρώμα, συμπαγές, σε σχήμα συνήθως σφαιρικό. Ξηραίνεται σε κλειστό ξηραντήριο για τουλάχιστον πέντε – έξι ημέρες. Χρησιμοποιεί-ται τριμμένο σε μακαρόνια και τεμαχισμένο σε πλήθος φαγητών.

Ανθότυρο

Τυρί τυρογάλακτος από πρόβειο και γίδινο γάλα. Γεύση φρέσκια, γλυκιά, δροσερή με αρώματα βουτύρου και πρωτεϊνών γάλακτος. Είναι λευκό, με ελάχιστο αλάτι. Δεν χρειάζεται ωρίμανση, καταναλώνεται φρέσκο, μαλακό ως επιτραπέζιο σκέτο ή με μέλι, σε πιτάκια, σαλάτες και γλυκά.Συνοδεύεται όμορφα με ελαφριά λευκά και ροζέ κρασιά.

Γκίζα

Πολύ μαλακό τυρί τυρογάλακτος από πρόβειο και γίδινο γάλα, αλατισμένο με πολύ καλά ορ-γανοληπτικά χαρακτηριστικά. Χρησιμοποιείται σαν νωπό κυρίως για την παρασκευή διαφόρων ειδών πίτας (σφολιάτες, τυρόπιτες, κ.λ.π).

Σας κάνουµε το τραπέζι…

Κοτόπουλο ρολό γεµιστό µε φέτα

Καλαβρύτων και λαχανικά

Υλικά1.000γρ. κοτόπουλο ρολό300γρ. τυρί φέτα100γρ. πιπεριές κόκκινες100γρ. πιπεριές πράσινες50γρ. χυμός λεμονιού50γρ. κρεμμύδια3τμχ. αλάτι, πιπέρι άσπρο, πάπρικα γλυκιά

Τρόπος παρασκευήςΜε ένα κοφτερό μαχαίρι ανοίγουμε το κοτόπου-λο αφαιρώντας όλα τα κόκκαλα και το αλατοπι-περώνουμε. Το γεμίζουμε κατά μήκος με τις κομ-μένες σε φέτες πιπεριές, τα κρεμμύδια, το σκόρδο και το τυρί φέτα που έχουμε κόψει σε μπαστου-νάκια. Τυλίγουμε το κοτόπουλο σε ρολό, το αλεί-φουμε με το φρέσκο βούτυρο, την πάπρικα, τον χυμό του λεμονιού και το ψήνουμε στον φούρνο σε μέτρια φωτιά. Αφού κρυώσει, το κόβουμε σε φέτες και το συνοδεύουμε με πατάτες φούρνου ριγανάτες και επί πλέον κομμάτια φέτας.

Σουβλάκι µε ψητά λαχανικά, φέτα

Καλαβρύτων και µυρωδικά

Υλικά40γρ. μελιτζάνα κομμένη σε κύβους40γρ. κολοκύθι κομμένο σε κύβους40γρ. πιπεριά κόκκινη κομμένη σε φέτες τετράγωνες30γρ. πιπεριά κίτρινη κομμένη σε φέτες τετράγωνες40γρ. τυρί Φέτα κομμένη σε κύβους30γρ. ντομάτα λιαστή κομμένη σε φέτες τετράγωνες20γρ. κρεμμύδι ξηρό κομμένο σε φέτες τετράγωνεςΔιάφορα μυρωδικά (άνηθος, θυμάρι κ.λπ.)

Για τη σάλτσα: 20γρ. ελαιόλαδο, 5γρ. ξίδι μπαλσάμικο, 5γρ. σκόρδο

Τρόπος παρασκευής Κόβουμε τα είδη που θα αποτελέσουν το σουβλά-κι μας, σύμφωνα με τη συνταγή. Τα μαρινάρουμε για μισή ώρα μέσα στη σάλτσα με το ελαιόλαδο και το ξίδι. Κατόπιν ετοιμάζουμε το σουβλάκι και το ψήνουμε σε χαμηλή φωτιά. Το πασπαλίζουμε με αρωματικά βότανα και το σερβίρουμε με αρω-ματικό ρύζι από κρόκο Κοζάνης.

112

Αλμυρό-γλυκό… Όποια επιλογή κι αν κάνετε, πρέπει να γνωρίζετε ότι το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται στο χειροποίητο φύλλο. Και η εταιρεία «Καββαδίας» το

κατέχει από το 1953. Με τη βοήθεια του Χάρη Καββαδία και του Χάρη Αξιώτη αποφασίσαμε να ταράξουμε λίγο τα αισθητήρια όργανά σας. Δημιούργησαν δύο εδέσματα που σας προτείνουν να τα συμπεριλάβετε στο προσωπικό σας βιβλίο συνταγών: Φωλιά καταΐφι με παστουρμά και κατίκι Δομοκού και σαραγλί με

φιστίκι Αιγίνης. Σκέτη απόλαυση…

Το μυστικό είναι στο φύλλο

ΘεΜάDELICIOUS

113

Για το σιρόπιΣε μία κατσαρόλα βάζουμε τη ζάχαρη, το νερό, το στικ κανέλας, τη γλυκόζη, τα γαρίφαλα και τη φλούδα από το λεμόνι. Μεταφέρουμε την κα-τσαρόλα σε μέτρια φωτιά. Βράζουμε περίπου 5-7 λεπτά μέχρι να λιώσει τελείως η ζάχαρη και αφαι-ρούμε την κατσαρόλα από τη φωτιά. Ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού, ανακατεύουμε και αφήνουμε να κρυώσει.

Για το σαραγλίΠροθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160° C στον αέρα. Λιώνουμε το βούτυρο σε ένα κατσαρολά-κι σε χαμηλή φωτιά. Σε ένα μπλέντερ ή γουδί χτυπάμε το φιστίκι. Δεν το διαλύουμε πολύ να γίνει σκόνη αλλά δεν θέλουμε και πολύ μεγάλα κομμάτια γιατί θα σπάσουν στη συνέχεια το φύλλο μας. Βάζουμε σε ένα μπολ τη γέμιση και σε ένα άλλο το λιωμένο βούτυρο. Ανοίγουμε το φύλλο κρούστας στον πάγκο εργασίας μας. Παίρνουμε ένα φύλλο και το απλώνουμε στον πάγκο μας και

το βουτυρώνουμε με τη βοήθεια ενός πινέλουΒάζουμε την βέργα μας και διπλωνουμε λίγο το φύλλο στη μέση και ξανα βουτυρώνουμε.Απλώνουμε λίγη από τη γέμιση κατά μήκοςΤυλίγουμε σε ρολό όχι όμως πολύ σφιχτό. "Σου-ρώνουμε" με τα χέρια μας τις άκρες, πιέζοντας τις άκρες προς το κέντρο, και αφαιρούμε τη βέργα μας. Βουτυρώνουμε ένα ταψί 30x40 εκ. και βά-ζουμε μέσα το ένα σαραγλί. Βουτυρώνουμε με το πινέλο από πάνω αμέσως για να μην ξεραθούν τα φύλλα. Επαναλαμβάνου-με την ίδια διαδικασία μέχρι να γεμίσει το ταψί. Ό,τι βούτυρο μας περισσέψει το περιχύνουμε στο ταψί πάνω από το σαραγλί και το κόβουμε με ένα μαχαίρι σε 4-5 μέρη.Ψήνουμε στον φούρνο για 60 λεπτά περίπουΒγάζουμε από τον φούρνο και αμέσως ρίχνουμε το κρύο σιρόπι στα καυτά σαραγλί. Αφήνουμε 30-40 λεπτά να απορροφήσει το σιρόπι.Πασπαλίζουμε με τριμμένο φιστίκι Αιγίνης και σερβίρουμε.

ΣΑΡΑΓΛΙ ΜΕ ΦΥΣΤΙΚΙ ΑΙΓΙΝΗΣ

Υλικά για το σαραγλί

400 γρ. βούτυρο 300 γρ. φιστίκι Αιγίνης50 γρ. φρυγανιά τριμμένη450 γρ. φύλλο κρούστας ΚΑΒΒΑΔΙΑΣτριμμένο φιστίκι για σερβίρισμα

Υλικά για το σιρόπι

600 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική400 γρ. νερό

1 στικ κανέλας50 γρ. γλυκόζη ή μέλι6 ολόκληρα γαρίφαλαφλούδα από 1 λεμόνι

Εκτέλεση

άΠο Τον Χάρη ΚάΒΒάΔΙά

114

ΦΩΛΙΑ ΚΑΤΑΪΦΙΟΥ ΜΕ ΠΑΣΤΟΥΡΜΑ

άΠο Τον Χάρη άξΙΩτη

Εκτέλεση

Εκτέλεση κρέμας τυριούΣ ’ένα μπόλ βάζουμε την κρέμα τυριού, το κα-τίκι Δομοκού, αλάτι, πιπέρι και το λάδι με τη ρίγανη και το σκόρδο. Τα ανακατεύουμε καλά με ένα σύρμα χειρός μέχρι την πλήρη ομογενο-ποίηση όλων των υλικών μεταξύ τους. Τέλος, προσθέτουμε τον χυμό λεμόνι, το ξύσμα από 1 πορτοκάλι και το σχοινόπρασο ανακατεύοντας διαρκώς μέχρι να γίνει μια γυαλιστερή και αφράτη κρέμα.

Εκτέλεση καραμέλας ντομάταςΤοποθετούμε σε μια κατσαρόλα την ντομάτα και τη ζάχαρη και τα αφήνουμε να βράσουν. Μόλις πάρουν μια βράση ρίχνουμε το κονιάκ, το ελαιόλαδο και το χυμό λεμόνι. Τα αφήνουμε να βράσει αρκετά μέχρι τους 120oC.

Εκτέλεση για τη φωλιά καταΐφιούΠαίρνουμε ένα τσέρκι της αρέσκειάς μας (εμείς διαλέξαμε 10cm διάμετρο και 5cm ύψος) το-ποθετούμε το καταϊφι στον πάτο και στο πλαϊνό μέρος όσο μπορούμε να το χτενίσουμε με το χέρι μας και ρίχνουμε λίγο από το μίγμα μας (λάδι, ρίγανη, αλάτι και σκόρδο) ψήνουμε σε προθερ-μασμένο φούρνο στους 180oC για 25’-30’.

Σύνθεση πιάτουΤοποθετούμε τη φωλιά στο πιάτο μας, στην συ-νέχεια τον παστουρμά και στη μέση την κρέμα μας.

Υλικά για την καραμέλα ντομάτας

1 ντομάτα (ξεφλουδισμένη και ξεσποριασμένη)100 γρ. ζάχαρη1 σφηνάκι κονιάκ1 κουτ. της σούπας ελαιόλαδο20 γρ. χυμό λεμόνι

Υλικά για την κρέμα τυριού

40 γρ κατίκι Δομοκού30 γρ. κρέμα τυριού Φιλαδέλφεια

2 πρέζες αλάτι1 πρέζα πιπέρι

1 κουτ. της σούπας (από μίγμα λάδι, ρίγανη και σκόρδο)

15 γρ φυσικό χυμό λεμόνιΠαστουρμάς μόσχου κομμένο, σε φέτες

Αρωματίζουμε με ξύσμα πορτοκαλιού και ψιλοκομμένο σχοινόπρασο

Αγ.Ανδρέου 119 • Τηλ. 2610-343.442 • www.koralia.gr

118

ΜΟΔΑ

MODELS: ELISAVETVASILEIOU EMMYTOYIA KOSTASSTOUBANOS MAKEUPARTIST: PERSAKAKOURI HAIRSTYLING: KORALIA PHOTOS: GIOTALOTSARI FASHIONEDITOR: NAYIAHATIRA

ΕυχαριστούμεγιατηφιλοξενίατονΙππικόΌμιλοΡίου

Η άνοιξη θέλει χρώματα και άνετα ρούχα! Η μόδα δίνει τις προσταγές της σε απόλυτη αρμονία με τη φύση που αναγεννιέται. Φλοράλ φορέματα, παντελόνια, πλεκτά εποχής, παπούτσια ανάλογα με την περίσταση για τις γυναίκες. Πουκάμισο ή t-shirt για τους άνδρες, σε συνδυασμό με σακάκι και λευκά sneakers. Απαραίτητα αξεσουάρ τα γυαλιά ηλίου για προστασία και στυλ. Κάτι αλλάζει εκεί έξω κι εμείς το υποδεχόμαστε ενδυματολογικά, δίνοντας προτεραιότητα στο άνετο και κομψό outfit.

Φούσταμεκεντημέναγεωμε-τρικάpatternsmidiσεάλφα

γραμμή,cottonstretchπουκάμισομεballoonμανίκια,δερμάτινο

τσαντάκιμέσης,VASSILISCUIRΠαπούτσιmules,BRANDBAGS

119

120

Αδιάβροχη καμπαρντίνα, t-shirt, βαμβακερό παντελόνι καρό,

φουλάρι, καπέλο, THE MARK.Δερμάτινο sneakers, BRANDBAGS

Μακρύφόρεμαζορζέταμελεπτομέρειεςδαντέλα,δερμάτινηπλατφόρμα,

VASSILISCUIR

121

122

Βισκόζφλοράλμακρύφόρεμαμεάνοιγμαμπροστά,πλεκτήασύμμετρηζακέταμεκουκούλα,NETTARE

Sneakers,MICHAILIDIS

123

Σακάκι,t-shirt,μαύροτζινμεσκισίματα,λευκάsneakersμεανάγλυφασχέδια,VASSILISCUIR

Βαμβακερόπουκάμισομελαχούρια,γιλέκο,φουλάρι,

βαμβακερόchinos,THEMARK

Δερμάτινοboatπαπούτσι,BRANDBAGS

124

125

Βισκόζριγέασύμμετροπουκάμισο,φλάμακοντομάνικομπλουζάκι,υφασμάτινοςφάκελοςμεκρόσια,κολιέ,σκουλαρίκια,NETTARE

Slippersεσπαντρίγιες,μεκεντημένοαπλικέλουλούδικαιστρας,BRANDBAGS

Γυαλιάηλίου,KAMISIS

126

Αριστερά: Μακόζακέτα,t-shirt,παντελόνι,λευκόβισκόζτοπμεσούρα,πλεκτόμπλουζάκι,υφασμάτινητσάντα,σκουλαρίκια,NETTAREΓυαλιάηλίου,KAMISISΕσπαντρίγιεςμεprint,BRANDBAGS

Δεξιά: Λινόσετ,τοπκαιπαντελόνα,μακόφουλάρι,τσα-ντάκιμεμεταλλικέςλεπτομέρειες,NETTAREΓυαλιάηλίου,KAMISISΕσπαντρίγιεςδερμάτινεςsuede,BRANDBAGS

127

Καρόσακάκι,λευκόt-shirt,λευκόsneakersμεανάγλυφασχέδια,VASSILISCUIR

128

Φλοράλβισκόζπλισέφόρεμα,δερμάτινητσάντα,VASSILISCUIRΕσπαντρίγιαμεκεντημέναστρας,MICHAILIDIS

129

Λινόπουκάμισο,πλεκτό,παντελόνιβαμβακερόchinos,MAN&MAN-NETTIsneakers,BRANDBAGS

130

Σακάκι,βαμβακερόπουκάμισολευκό,

βαμβακερόπαντελόνιchinos,ζώνη,MAN&

MANNETTIΜπλεsuedesneak-ersμελευκήσόλα,

BRANDBAGS

131

Βαμβακερόπλεκτόμεκλοςμανίκια,φουλάρι,παντελόνα,NETTAREΓυαλιάηλίουcateye,KAMISISΕσπαντρίγιεςμεprint,BRANDBAGS

132

Spring Time PleasureΑΓΟΡΑΤΗΣΝΑΓΙΑΣΧΑΤΗΡΑ

Florals

Stripes are always a thing

Λουλούδια για την άνοιξη..! Η ανοιξιάτικη διάθεση πάντα συνδέεται με τις floral στυλιστικές επιλογές…λουλούδια σε prints από την τσάντα μέχρι το μπλουζάκι, απλικέ λουλούδια ως λεπτομέρειες και αντίστοιχα δαντέλες.

Τσαντάκιώμου

-ΧιαστίGuess,

BRANDBAGS

ΣακίδιοπλάτηςTedBakerPalaceGardens-BRANDBAGSNETTARE

ΠορτοφόλιΚασετίναGuess,BRANDBAGS

ΕσπαντρίγιεςEXE,MICHAILIDIS

Ρίγα... παντού! Με έμφαση στα ριγέ αντικείμενα, αξεσουάρ καθώς και στο παντελόνι, την μπλούζα, το πουκάμισο ή το φόρεμα, δίνεται ιδιαίτερος χαρακτήρας στο outfit. Η ρίγα κάνει δυνατή την παρουσία της και ιδιαίτερα η κάθετη σε σχέση με την οριζόντια.

EMPORIOARMANI-SS18

Τσαντάκιώμου

-ΧιαστίTommy

Hilfiger-BRANDBAGS

ΠλατφόρμεςTommyHilfiger,WedgeWithPrintedStripes,BRANDBAGS

ΤσάνταώμουValentino,BRANDBAGS

ΣακίδιοπλάτηςTedΣακίδιοπλάτηςTedBakerPalaceGardens-BRANDBAGS

Φόρεμα,NETTARE

ShouldertopstripesMichaelKors, VASSILIS CUIR

Pastels

Denim

Τα παστέλ χρώματα φέρνουν στο μυαλό κάτι από την άνοιξη. Συνδέονται με το ρομαντισμό και την αισιοδοξία και προσφέρουν ένα candy look στο προφίλ σας, το οποίο ανεβάζει όχι μόνο τη δική σας διάθεση αλλά και των γύρω σας!

SneakerGANT,MICHAILIDIS

CHLOE,sunglasses,KARAMOUZIS

Τοπποπλίνα,MICHAEL KORS, VASSILIS CUIR

ΤσάνταώμουValentino,BRANDBAGS

Επαναφορά του total Denim look, σημαίνει πως μπορείτε να επιστρέψετε στην παλιά τάση φορώντας ένα τζιν μπουφάν με τζιν παντελόνι ή αντίστοιχα φούστα. Η μόδα φέτος "επιτρέπει" ακόμα και την ανάμειξη διαφορετικών τύπων τζιν. Για τα αξεσουάρ, μπορείτε να τολμήσετε συνδυαστικά εκείνα που μοιάζουν με τζιν αλλά δεν είναι, για ένα συνολικό ντύσιμο με denim.

Επαναφορά του total Denim look, σημαίνει πως μπορείτε να επιστρέψετε στην παλιά τάση φορώντας ένα τζιν μπουφάν με τζιν παντελόνι ή αντίστοιχα φούστα. Η μόδα φέτος "επιτρέπει" ακόμα και την ανάμειξη διαφορετικών τύπων τζιν. Για τα αξεσουάρ, μπορείτε να τολμήσετε συνδυαστικά εκείνα που μοιάζουν με τζιν αλλά δεν είναι, για ένα συνολικό ντύσιμο με denim. Πάνιναπαπούτσια

denimGANT,

MICHAILIDIS

MYKITA,KARAMOUZIS

Ολόσωμηφόρμα,

MichaelKors,VASSILIS

CUIR

Τοππαντελόνα,NETTARE

Τοππαντελόνα,NETTARE

Denimκαιτοπ,NETTARE

134

Yellow everything

Η ζωντάνια του κίτρινου χρώματος …για κάτι διαφορετικό. Τολμήστε το όχι μόνο σαν λεπτομέρεια αλλά και σε μεγαλύτερες επιφάνειες όπως ένα κίτρινο φόρεμα ή ένα τζάκετ/μπουφάν. Συνδυάστε επίσης παπούτσι ή τσάντα ή γυαλιά ηλίου που πλησιάζουν το yellow-gold.

ΣακίδιοπλάτηςLove

Moschino,BRANDBAGS

Πέδι

λαK

anna

,BR

ANDB

AGS

MYKITASTUDIOSUN,

KARAMOUZIS

ΣακίδιοΠλάτηςLoveMoschino-BRANDBAGS

Γεωμετρικά σχέδια, patterns σε συνδυασμούς, πολυχρωμίες και λαχούρια σε σεμιζιέ φορέματα, μπλούζες, πουκάμισα ή λεπτομέρειες σε τσάντες. Συνδυάστε τα με μονόχρωμα αξεσουάρ ή ρίγα.

Geometric patterns

VASSILIS CUIR

VALENTINO,Τσαντάκιώμουχιαστί,BRANBAGS

Βισκοζφόρεμα,μεγεωμε-τρικάσχέδια,MichaelKors,VASSILIS CUIR

MichaelKors,VASSILIS CUIR

Φόρεμαstretch,MichaelKors,VASSILIS CUIR

Πουκάμισομεσχέδια,BRIO BOUTIQUE

135

Stripes

All white

MYKITASTUDIOSUN,

KARAMOUZIS

Ρίγες σε διάφορα χρώματα, ασύμμετρες ρίγες και όχι απαραίτητα τις navy που μέχρι τώρα γνωρίζαμε. Οι ρίγες δίνουν ένα ιδιαίτερο στυλ και η μόδα προστάζει τον συνδυασμό τους, σε μπλούζα και παντελόνι.δίνουν ένα ιδιαίτερο στυλ και η μόδα προστάζει τον συνδυασμό τους, σε μπλούζα και παντελόνι.

ETRO,SPRING2018

Πουκάμισομεκάθετηρίγα,

MAN & MANETTI

ΔερμάτιναsneakersTommyHilfiger,

BRANDBAGS

ΒαμβακερόPoloμπλουζάκι,HUGOBOSS,THE MARK

Όλα λευκά! Μια από τις τάσεις της ανοιξιάτικης φετινής μόδας, προτείνει ένα total white look που αφορά το τζάκετ, το t-shirt, το παντελόνι, ακόμα και το παπούτσι.

OfficineGeneraleSpring/Summer2018

Jacket,HUGOBOSS,THE MARK

Δερμάτιναsneakers,HUGO BOSS, THE MARK

Σακάκι,HugoBoss,THE MARK

Stre

tch

Cotto

nJe

an,S

limF

it|H

ugo

708,

TH

E M

AR

K

T-SHIRT,KarlLagerfeld,VASSILIS CUIR

136

VASSILIS CUIR:ΡήγαΦεραίου113,Πάτρα.Τηλ.:2610-221.022•BRAND BAGS: Ερμού28,Πάτρα.,Τηλ.:2610-623.314•NETTARE:Καναβου7,Στενοπάζαρο,Ναύπακτος,Τηλ2634022.527•ΤΗΕ ΜΑRΚ:ΑγίουΝικολάου29,Πάτρα.Τηλ.:2610-224.699•MAN MANETTI: ΡήγαΦεραίου57,Πάτρα,Τηλ.:26106-007.217•MICHAILIDIS SHOES: Κορίνθου200,Πάτρα,Τηλ.:2610-221229

•ΟΠΤΙΚΑ ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΑΜΙΣΗΣ:Κορίνθου287,Τηλ.:2610225.526•ΟΠΤΙΚΑ ΚΑΡΑΜΟΥΖΗΣ:Μαιζώνος92,Τηλ.:2610274.728

Classics

Poloμπλουζάκι,HUGOBOSS,THE MARK

.MYKITA,KARAMOUZIS

Πλεκτήζώνη, MAN & MANETTI

.ΔερμάτιναBoatΠαπούτσιαLumberjackNavigator-BRANDBAGS

Yellow everythingΤο κίτρινο, με ζωηρή και έντονη διάθεση δίνει ένα ιδιαίτερο στυλ στο ντυσιμο σας. Επιλέξτε γυα-λιά ηλίου, τσάντα ή άλλα αξεσουάρ και συνδυάστε το με γκρι, μπλε σκούρο, τζιν και λευκό ή camel.

RAYBAN,ROUNDFOLDING,KARAMOUZIS

Αδιάβροχοπαλτό,

HUGOBOSS, THE MARK

ΣακίδιοπλάτηςSandqvist,BRANDBAGS

Αδιάβροχοπαλτό,HUGO

BOSS,THE MARK

Μια υπενθύμιση στα all time classics κομμάτια που σχετίζονται με την άνοιξη και αποτελούν must have σε κάθε γκαρνταρόμπα.

Polot-shirtHUGOBOSS,THE MARK

Δερμάτινα ΣκαρπίνιαAmbitious

Δερμάτινα ΣκαρπίνιαAmbitious

Το στυλ και την μόδα μπορείς να την ανακαλύψεις παντού. Εμείς τα εντο-πίσαμε στο όμορφο στενοπάζαρο της

Ναυπάκτου, στη Nettare Boutique. Μια μικρή boutique με ιδιαίτερο στυλ και χαρακτήρα που παραπέμπει σε νησί και μετράει ήδη δύο χρόνια λειτουργίας. Από το κατώφλι του επιτρέπεται να περάσουν ενδύματα και hand made αξεσουάρ μόνο Ελλήνων δημιουργών. Μας άρεσε η φινέ-τσα του χώρου, αλλά και η δυνατότητα που μας δίνει για αγορές το σαββατοκύριακο. Υπεύθυνη για αυτή την ιδιαίτερη πινελιά μόδας στη γειτο-νική Ναύπακτο είναι η Νεκταρία Κουσαρίδα, με την οποία μιλήσαμε για -τι άλλο;- παρά για μόδα και τις φετινές τάσεις της.

Ποιοι είναι οι βασικοί ενδυματολογικοί κανόνες στους οποίους πρέπει να υπα-κούει η γυναίκα της εποχής μας;Στους κανόνες, βρίσκω πιο λογικό να υπακούν οι στρατιώτες! Στην εποχή μας ενδυματολογικά, όλα επιτρέπονται. Η γυναίκα της εποχής μας δεν γερνάει όπως παλιότερα. Μπορεί να μεγαλώνει την ομορφιά της από μέσα προς τα έξω. Αρκεί να μάθει να συνδυάζει τα πάντα, σωστά. Με γερή βάση την δύναμη της απλότητας... με αρκετή δόση άνεσης, που επιβάλλεται στους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητάς της, μπορεί να αισθάνεται και να δείχνει όλες τις ώρες της ημέ-ρας της, ακαταμάχητη. Στην ενδυματολογία, οι σύγχρονες γυναίκες με

άποψη και στυλ, αυτό που πρέπει να προσέ-χουν κατ΄αρχάς είναι να ντύνονται και όχι να γδύνονται. Παν μέτρον άριστον και τόσο όσο χρειάζονται να εξάπτουν την φαντασία. Να προ-σαρμόζουν τις νέες τάσεις, τον χρόνο, τον χώρο, την ηλικία, τον σωματότυπο και τη χρωματική παλέτα που ανήκουν... στη μοναδική προσωπι-κότητά τους και προσωπικό τους στυλ! Με έξυ-πνα tips και ιδιαίτερα αξεσουάρ όλα αλλάζουν προς το καλύτερο (στυλιστικές «απατεωνιές» τα ονομάζω). Αν υποστηρίζουν σωστά αυτό που επιθυμούν να φορούν, σίγουρα θα τους δοθεί η ευκαιρία να μην επιβεβαιώνουν τους κανόνες ... ως υπέροχες εξαιρέσεις. Π.χ. Έχω δει γυναίκα χαμηλού αναστήματος, με τον δυναμικό αέρα της, να ψηλώνει μέσα από ένα μάξι αέρινο φόρεμα (προσθέτοντας ένα ζωνάκι ψηλά στη μέση της για να προσθέσουμε στο μήκος των ποδιών της, χωρίς ψηλοτάκουνα). Και έχω δει αντίστοιχα, ψηλή γυναίκα με τις τέλειες αναλογίες για το ίδιο φόρεμα... να νιώθει παράταιρη μέσα σε αυτό. Και έτσι ακριβώς να δείχνει.

Ποια ρούχα θα φορεθούν φέτος;Φέτος άνοιξη-καλοκαίρι σε έξαρση βρίσκεται το denim look κυρίως σε πιο σκούρες αποχρώσεις ... σε ολόσωμες φόρμες, φορέματα, παντελόνες. Τα έντονα χρώματα συνδυασμένα μεταξύ τους (κίτρινα-κόκκινα-πράσινα-μοβ κ.τ.λ).. Γενικά η

SOCHIC

ΤοστυλαπαιτείέξυπναtipsκαιιδιαίτερααξεσουάρΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΑΠΟΤΟΝΜΙΧΑΛΗΒΑΣΙΛΑΚΗ

138

139

Kanavou 7, Stenopazaro, Nafpaktos

δεκαετία του ‘80 έχει επανέλθει χρωματικά και σχεδιαστικά. Τα shorts έχουν αντικαταστήσει πλήρως τις μίνι φούστες σε όλα τα μήκη και φάρδη! Κάπρι παντελόνια, zip kilot, Slipwear look με εντάσεις στοιχείων ραμμένων πάνω τους 80’s (τούλια, παγιέτες , κρυσταλλα κ.τ.λ.). Pyjama outfits σε ολόσωμες φόρμες, κάπρι παντελόνια, φαρδιές παντελόνες, tops και oversised jackets. Επίσης πρωταγωνιστούν οι διαφάνειες. Κυρίαρ-χα τα κρόσια, φτερά, απαλά γουνάκια... παντού. Έντονα prints, ρίγες λεπτές- φαρδιές σετ πάνω κάτω, ριγέ και εμπριμέ σακάκια... Επιστροφή στο απόλυτο σετ και στις pencil φούστες. Ριγέ μακριές πουκαμίσες ασπρόμαυρες... αλλά και χρωματι-στές. Ριγέ πουκαμισοφορέματα, μακριές - κοντές παντελόνες. Και τέλος, οι άρχοντες του στυλ: Το λευκό, υπόλευκο, εκρού, μπεζ, ανθρακί , μαύρο και όλες οι αποχρώσεις του γκρι σε άνετες γραμ-μές, δροσερά, απαλά υφάσματα σε κολακευτικά σχέδια για κάθε σωματότυπο. Φαρδιές τουνίκ, παντελόνες, ελεύθερα φορέματα, καφτάνια... Λα-τρεμένα , διαχρονικά και αναντικατάστατα. Με ξεχωριστά αξεσουάρ, όπως θεματικές πολυ-μορφικές πασμίνες και φουλάρια, εκκεντρικές handmade τσάντες και ελαφριά κοσμήματα από δέρμα, σύρμα, plexi glass, σχοινιά, υφάσματα...τα λιτά και απέριττα ενδύματα απογειώνονται όπου εμείς θέλουμε κάθε χρόνο, κάθε φορά, χωρίς να φαίνεται ότι φοράμε ξανά, εκείνο το ίδιο, εμπριμέ φόρεμα. Έτσι, η ντουλάπα μας, εμπλουτίζεται από την τρέχουσα μόδα. Δεν ακυρώνεται. Στη

Nettare boutique, η δύναμη της απλότητας... επιμένει!

Είναι απαιτητική η Ελληνίδα στις αγορές της;Η Ελληνίδα που δεν θέλει να ανήκει στην κονσερβοποίηση των πολυεθνικών , είναι απαι-τητική με τη θετική έννοια της λέξης, δηλαδή επιλεκτική και επιφυλακτική. Απαιτεί να γνω-ρίζω καλά τη δουλειά μου και να μην έχω μονα-δικό σκοπό το πορτοφόλι της. Επιδιώκει να την ξεχωρίσω από το πλήθος, με τη συμβουλευτική πώληση και το σωστό styling που της ταιριάζει… στις τιμές που της ταιριάζουν.Όταν διαπιστώσει τον θαυμασμό που θα ει-σπράξει από τους οικείους της και πόσο πολύ θα ευχαριστηθεί τις αγορές της... Τότε δικαίως θα αξίζω πραγματικά την εμπι-στοσύνη της κι έτσι η σχέση μας μεταλλάσσεται σε προσωπική επαφή που αλληλοϋποστηρίζεται διαρκώς.Κατά την άποψή μου, η Ελληνίδα που ανα-ζητά την ποιότητα και αγαπά τους Έλληνες δημιουργούς... κατηγοριοποιείται στις ψαγμένες πελάτισσες.Αυτή η Ελληνίδα καταναλώτρια στηρίζει την οικονομία της χώρας της, γιατί γνωρίζει ότι έτσι στηρίζει τον εαυτό της και την οικογένειά της... και πως δεν υπάρχει τίποτα να ζηλέψει από τα μεγάλα ξένα brands.Τελευταία, παρατηρείται μεγάλη στροφή στην

ελληνική ταμπέλα αφότου η Ελληνίδα διαπι-στώνει χρόνο με τον χρόνο ότι τα δέκα παραπά-νω ρούχα, που αγόρασε βιαστικά, στριμωγμένη χωρίς καμία εξυπηρέτηση από έμπειρα μάτια... δεν έγιναν ποτέ τα αγαπημένα της.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ενδυματολογι-κό «λάθος» που έχετε συναντήσει;Το μεγαλύτερο ενδυματολογικό λάθος που βλέπω διαρκώς βρίσκεται στη φράση: «Εγώ είμαι αδύνατη! Άρα μπορώ και θέλω να φοράω ασφυκτικά στενά ρούχα, πάνω – κάτω». Εκεί λυπάμαι, γιατί ξέρω τη γοητεία που χά-νουν...

Καθαρή υπεροχή

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΡΟΥΧΩΝ - ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΧΑΛΙΩΝΕΠΙΤΟΠΙΟΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΡΟΥΧΩΝ - ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΧΑΛΙΩΝΕΠΙΤΟΠΙΟΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ

• ΠΡΑΤΗΡΙΟ ΓΡΑΦΕΙΑ: Αρέθα 71, Πάτρα. Ττηλ. 2610 422921 & 2610 452931 • ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ: Παρ. Μαλέα, Κάτω Συχαινά. Τηλ. 2610 433666, Κινητό: 6945955528

WWW.kyknos.gr

ΧΡΟΝΙΑµας στηρίζετε, σας φροντίζουµε

∆ρ. Μιλτιάδης Τ. ΜατκάρηςΜαιευτήρας - Χειρουργός Γυναικολόγος∆ιδάκτωρ Πανεπιστηµίου Πατρών

Κορίνθου 267, Πάτρα 2610 275434info@matkarismiltiadis.grwww.matkarismiltiadis.gr

Σας απασχολεί κάτιαπό τα παρακάτω;• ξηρότητα κόλπου• κνησµός• αίσθηµα καύσου• συχνές κολπίτιδες• χαλάρωση κόλπου• πόνος στην επαφή• ακράτεια

Ελάτεστο ιατρείο

για µια δωρεάν ενηµέρωση

και εκτίµησητου προβλήµατος

που σαςαπασχολεί.

Τώρα υπάρχει λύσηΚολπική αναζωογόνηση µε laserστο ιατρείο, ανώδυνα, χωρίς νάρκωσηLASER VAGINAL REJUVENATION (LVR)

gyni katax.indd 1 22/03/2018 11:16

141

∆ρ. Μιλτιάδης Τ. ΜατκάρηςΜαιευτήρας - Χειρουργός Γυναικολόγος∆ιδάκτωρ Πανεπιστηµίου Πατρών

Κορίνθου 267, Πάτρα 2610 275434info@matkarismiltiadis.grwww.matkarismiltiadis.gr

Σας απασχολεί κάτιαπό τα παρακάτω;• ξηρότητα κόλπου• κνησµός• αίσθηµα καύσου• συχνές κολπίτιδες• χαλάρωση κόλπου• πόνος στην επαφή• ακράτεια

Ελάτεστο ιατρείο

για µια δωρεάν ενηµέρωση

και εκτίµησητου προβλήµατος

που σαςαπασχολεί.

Τώρα υπάρχει λύσηΚολπική αναζωογόνηση µε laserστο ιατρείο, ανώδυνα, χωρίς νάρκωσηLASER VAGINAL REJUVENATION (LVR)

gyni katax.indd 1 22/03/2018 11:16

142

Τι είναι και πως επιτυγχάνετε η κολπική αναζωογόνηση; Απευθυνθήκαμε στον Δρ. Μιλτιάδη Ματκάρη, μαιευτήρα -

χειρουργό γυναικολόγο, και του θέσαμε βασικά ερωτήματα για μια σειρά από προβλήματα που απασχολούν σημαντικό ποσοστό των γυναικών όπως είναι: Ξηρότητα κόλπου, φαγούρα, τσούξι-μο, συχνές κολπίτιδες, χαλάρωση κόλπου, πόνος στη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, ακράτεια. Ο Δρ. Μ. Ματκάρης μάς υπέδειξε τη λύση. Είναι το Laser Vaginal Rejuvenation (LVR),

μια νέα μέθοδος ανώδυνης και αναίμακτης επέμβασης, που χρησιμοποιεί ένα ειδικό μηχά-νημα Laser, ώστε να διορθώσει προβλήματα του κόλπου της γυναίκας. Μια θεραπεία με σκοπό όχι μόνο την καθυστέρηση της γήρανσης του κόλπου, αλλά και την ανανέωσή του. Το Laser διεγείρει τους ινοβλάστες του κόλπου να παράγουν κολλαγόνο, το οποίο αποκαθιστά την ελαστικότητα των τοιχωμάτων και την ενυ-δάτωσή τους. Αυτό επιφέρει τοπική σύσφιξη και διόρθωση της ακράτειας ενώ η επαναφορά της

ενυδάτωσης διορθώνει το pH του κόλπου και εξαφανίζει τις κολπίτιδες. Επίσης, η αποκατά-σταση του βλεννογόνου του κόλπου σταματά την ατροφία και τον πόνο της επαφής.Όπως μας εξήγησε ο γιατρός, η θεραπεία γίνεται με πολύ απλό τρόπο. Η γυναίκα ξαπλώνει στη γυναικολογική καρέκλα, όπως για το τεστ Πα-πανικολάου. Τοποθετείται στον κόλπο της η ειδι-κή συσκευή του Laser, η οποία θα περιστρέφεται ανά 45 μοίρες και θα μετακινείται ανά ένα εκα-τοστό προς τα έξω. Αυτό θα επαναληφθεί τρεις

ΥΓΕΙΑ

Αναζωογόνηση του κόλπου με λέιζερ, χωρίς χειρουργείο

Μιλτιάδης ΜατκάρηςΜΑΙΕΥτήρΑσ - χΕΙροΥρΓοσ ΓΥνΑΙκολοΓοσ

143

φορές. Στο τέλος της συνεδρίας εφαρμόζεται fractionallaser στα μικρά χείλη του αιδοίου ώστε να διορθωθούν πιθανές ατέλειες όπως ατροφία ή χαλάρωση.Τα βασικά πλεονεκτήματα της μεθόδου LVR είναι ότι δεν περιλαμβάνει χειρουργείο και νάρκωση, δεν έχει ράμματα, δεν χρησιμοποιεί ορμόνες, δεν πονάει, έχει άμεση αποκατάσταση, γίνεται στο ιατρείο και διαρκεί το πολύ 45 λεπτά. Είναι παρόμοιο με το fractionallaser που κάνουν οι δερματολόγοι στο πρόσωπο. Έχει την ίδια αντιγηραντική δράση, αλλά δεν πονάει όσο το δέρμα του προσώπου.Η θεραπεία απευθύνεται σε γυναίκες που δια-νύουν την κλιμακτήριο ή την εμμηνόπαυση, σε γυναίκες μετά από έναν τοκετό, σε γυναίκες που είχαν μεγάλη απώλεια βάρους (λόγω της γενι-κότερης χαλάρωσης) και σε γυναίκες που υπο-βλήθηκαν σε χημειοθεραπεία ή ακτινοβολίες.Συνήθως χρειάζονται τρεις συνεδρίες, που απέ-χει η μία από την άλλη ένα μήνα. Η βελτίωση είναι εμφανής από την πρώτη συνεδρία. Σπα-νίως και σε πολύ ειδικές περιπτώσεις σοβαρών προβλημάτων, μπορεί να χρειαστούν μέχρι πέντε συνεδρίες. Η προετοιμασία της γυναίκας που θα δεχθεί την θεραπεία είναι απλή. «Προηγείται ένας πλήρης γυναικολογικός έλεγχος ώστε να αποκλειστούν ή να θεραπευτούν τοπικές φλεγμονές. Επίσης συνήθως συνιστώ την εφαρμογή κάποιας ενυ-δατικής κολπικής κρέμας λίγες ημέρες πριν» μας είπε ο Μ. Ματκάρης. Η θεραπεία δεν πονάει σχεδόν καθόλου. Σε ιδιαίτερα ευαίσθητες γυναίκες χορηγείται τοπική αναισθησία με κρέμα. Είναι πολύ σημαντικό ότι η γυναίκα που θα υποβληθεί στην μέθοδο LVR δεν χρειάζεται να αλλάξει τις καθημερινές της συνήθειες. Φεύγοντας από το ιατρείο, μπορεί να πάει για δουλειά ενώ μετά από –συνήθως- τέσ-σερις ημέρες μπορεί να έχει σεξουαλική επαφή. Μετά τη θεραπεία συνήθως χρειάζεται κάποια κολπική κρέμα. Τα αποτελέσματα του LVR εξαρτώνται από την ηλικία και την κατάσταση του σώματος. Διαρκούν τουλάχιστον 2-3 χρόνια. Και συνήθως δεν χρειάζεται να επαναληφθεί η θεραπεία. Με την πλήρη αντιγηραντική θεραπεία του κόλπου θα σταματήσουν οι εμμηνοπαυσιακές ενοχλήσεις της ευαίσθητης περιοχής (ξηρότητα, φαγούρα, τσούξιμο, πόνος κ.λπ.), θα απαλλαγείτε από την ανασφάλεια της ακράτειας, θα απολαμ-βάνετε τη σεξουαλική επαφή χωρίς πόνο και ενοχλήσεις και θα νιώσετε ξανά αυτοπεποίθηση.

Είναι πολύ σημαντικό ότι η γυναίκα που θα υποβληθεί στην μέθοδο LVR δεν χρειάζεται να αλλάξει τις καθημερινές της συνήθειες. Φεύγοντας από το ιατρείο, μπορεί να πάει για δουλειά.

ο Δρ. Μ. Ματκάρης μας παρουσίασε το μηχάνημα LVR (δεξιά του) και μας εξήγησε με ποιο τρόπο επιτυγχάνεται η κολπική αναζωογόνηση.

144

ΘΕΜΑ

Παπούτσι από τον τόπο σου!

ΘΕΜΑ

χαράλαμπος κοτζαμανίδης

Με το που μπαίνεις στον χώρο, το πρώτο που σε «χαιρετά» είναι η μυρωδιά του δέρματος. Και μετά, στρέφοντας το βλέμμα, βλέπεις τα παλιά

μηχανήματα, τα οποία μετρούν χρόνια ζωής. Εκεί, στον αριθμό 43 της οδού Βότση, ανάμεσα σε δείγματα, καλαπόδια και δέρματα βρίσκει κανείς τον

Χαράλαμπο Κοτζαμανίδη, ένα νέο παιδί που αποφάσισε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα: Να φτιάξει χειροποίητα παπούτσια.

ΑΠο τήν ΑλΕΞΑνΔρΑ ΠΑνΑΓοΠοΥλοΥ • ΦΩτοΓρΑΦΙΕσ: ΜΕνΕλΑοσ ΜΙχΑλΑτοσ

Μεράκι, υπομονή και αγάπη για αυτό που κάνεις. ο χαράλαμπος κοτζαμανίδης τα έχει και τα τρία

145

Πρόκειται για μια τέχνη που πέρασε από τον παππού στον πατέρα του και από εκεί σε αυτόν. Μάλιστα, ακόμα και τα

μηχανήματα που χρησιμοποιεί έχουν περάσει στα χέρια του από τον παππού του. «Τα μηχανή-ματα είναι παλιά. Επίτηδες. Ένα νέο μηχάνημα θα χρειάζεται συνέχεια επισκευή. Επίσης, είναι φτιαγμένα για μεγάλες παραγωγές. Δεν γίνεται εγώ, που γαζώνω ένα ζευγάρι την ημέρα, να φέρω ένα μηχάνημα που προορίζεται για να γαζώνει 200 ζευγάρια την ημέρα». Μπαίνοντας, ένα από τα πρώτα πράγματα που βλέπεις είναι ένα μηχάνημα που έφερε ο παππούς του από τον Πόντο. Ένα μηχάνημα που σχεδίασε ο ίδιος, κάνοντας ειδική παραγγελία σε μηχανουργείο του Βελγίου, ώστε να μπορεί να ανοίγει χαρά-ματα στη σόλα για να τη γαζώνει. Το ίδιο ισχύει και για το μηχάνημα στο οποίο γαζώνει τα πα-πούτσια. Και αυτό ταξίδεψε από τον Πόντο στην Ελλάδα και λειτουργεί ανελλιπώς πριν από το 1925.

Ο Χαράλαμπος Κοτζαμανίδης ουσιαστικά γεν-νήθηκε μέσα στα παπούτσια. «Ο παππούς μου και ο πατέρας μου άνοιξαν μια βιοτεχνία και διέ-θεταν υποδήματα σε όλη την Ελλάδα. Εγώ γεν-νήθηκα στο μαγαζί. Εκεί παίζαμε, εκεί κάναμε τα πάντα» μας λέει και συνεχίζει: «Από τις πρώτες δουλειές που έκανα στα 17 μου χρόνια, ήταν να πηγαίνω σε καταστήματα στην Ελλάδα, να δειγματίζω και να παίρνω παραγγελίες». Όμως σιγά-σιγά κατάλαβε πως ήθελε το κάτι παραπά-νω: «Είδα ότι μου άρεσε πιο πολύ το χειροποίητο παπούτσι, όπως επίσης και το σχέδιο. Από μικρός καθόμουν και έβγαζα σχέδια για παπούτσια… Και το 2009 αποφάσισα πως δεν θέλω να έχω μια βιοτεχνία ή κάτι άλλο, αλλά να φτιάχνω τα παπούτσια στο χέρι. Ο πατέρας μου μου φώναζε αλλά εγώ επέμεινα. Άνοιξα ένα κατάστημα στη Ναυαρίνου και άρχισα να φτιάχνω παραγγελίες. Όχι με μεγάλη επιτυχία, μπορώ να πω, στην αρχή… Και τα τελευταία δύο χρόνια είμαι εδώ και νιώθω μεγάλη ικανοποίηση».

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ «ΕΤΟΙΜΟ»Η δημιουργία ενός χειροποίητου ζευγαριού παπουτσιών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτεί αγάπη για αυτό που κάνεις, υπομονή και επι-μονή. Αλλά το αποτέλεσμα είναι αυτό που θα αποζημιώσει τόσο τον πελάτη όσο και τον κατα-σκευαστή του, καθώς ουσιαστικά συμμετέχουν και οι δύο στη δημιουργία του. «Πρώτα απ’ όλα όταν έρθει κάποιος να παραγγείλει ένα ζευγάρι παπούτσια, θα τον ρωτήσω για τις ανάγκες του, για το τι είδους παπούτσι θέλει και για ποιον λόγο. Γιατί άλλο να το θέλει για μια πιο επίσημη περίσταση π.χ. γάμο και άλλο αν είναι για καθη-μερινό. Υπάρχουν καλαπόδια διαφορετικά για κάθε είδος» εξηγεί ο Χαράλαμπος Κοτζαμανίδης και συνεχίζει: «Μετά θα πάρουμε τα μέτρα και θα φτιάξουμε το κατάλληλο καλαπόδι. Και θα ακολουθήσει η πρόβα, γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική αίσθηση για το πώς θέλει να εί-

«Είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά. Αν δεν σου αρέσει, δεν υπάρχει περίπτωση να την κάνεις» μας λέει

146

ναι το παπούτσι του. Στη συνέχεια, θα επιλέξει το σχέδιο που επιθυμεί ή μπορεί να μου φέρει ένα έτοιμο σχέδιο να φτιάξω, το δέρμα και το χρώμα. Ετσι ο κάθε ένας γίνεται και σχεδιαστής».Ποια όμως η διαφορά μεταξύ του έτοιμου υπο-δήματος που βρίσκουμε στο εμπόριο και ενός χειροποίητου παπουτσιού; «Το έτοιμο υπόδημα φτιάχνεται επί το πλείστον στην Κίνα και μιλάμε για μεγάλη παραγωγή. Έτσι τα ίδια παπούτσια με εσένα μπορεί να τα φοράνε πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο! Το χειροποίητο όταν θα έρθει κάποιος εδώ, θα φτια-χτεί κυριολεκτικά πάνω στο πόδι του, όπως το θέλει αυτός».

Η ΚΡΙΣΗ, Η ΠΕΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑΣτην περίπτωση του Χαράλαμπου Κοτζαμανί-δη παρατηρείται ένα… παράδοξο. Η κρίση δεν φαίνεται να τον έχει επηρεάσει, αλλά αντίθετα η πελατεία του μεγαλώνει. Και αυτό, γιατί εκτός από τους πελάτες που είχε από τον πατέρα του, καθημερινά προστίθενται και άλλοι που επιθυ-

μούν κάτι το μοναδικό και διαφορετικό. Μά-λιστα, μπορούμε να πούμε πως έχει «φανατικό κοινό». «Από αυτούς που έρχονται εδώ, το 70% είναι αποκλειστικοί πελάτες μου. Και μιλάμε για ανθρώπους από όλη την Ελλάδα, όχι μόνο από την Πάτρα, καθώς στέλνω πολλά υποδήματα τόσο στην Αθήνα όσο και στην Κρήτη» μας λέει.Και όπως είναι φυσικό, όσοι είναι οι πελάτες, άλλα τόσα είναι και τα σχέδια που δημιουρ-γούνται, καθώς ο καθένας επιζητά το μοναδικό. «Έχω φτιάξει ζευγάρι παπούτσια που το κάθε ένα είχε διαφορετικό χρώμα. Έχω φτιάξει ολό-χρυσα δερμάτινα παπούτσια, λουστρίνια, με έντονα χρώματα, περίεργα δέρματα» σημειώνει. Την ίδια ποικιλομορφία παρουσιάζει και το κοι-νό που απευθύνεται σε αυτόν για τα υποδήματά του. «Έχω αρκετούς τσιγγάνους που θέλουν κάτι το διαφορετικό, να ξεχωρίζουν. Αλλά και επι-χειρηματίες, γιατρούς και δικηγόρους. Πολλούς γαμπρούς που θέλουν κάτι μοναδικό για εκείνη την ημέρα. Αλλά και ανθρώπους με ορθοπαιδι-κά προβλήματα που δεν μπορούν να βρουν στο εμπόριο αυτό που θέλουν ή άλλους που φοράνε

ή δημιουργία ενός ζευγαριού απαιτεί συνήθως δύο ημέρες συνεχόμενης εργασίας

«Εγώ γεννήθηκα στο μαγαζί. Εκεί παίζαμε, εκεί κάναμε τα πάντα. Από τις πρώτες δουλειές που έκανα στα 17 μου χρόνια ήταν να πηγαίνω σε καταστήματα στην Ελλάδα να δειγματίζω και να παίρνω παραγγελίες»

147

είτε πολύ μικρό είτε πολύ μεγάλο νούμερο».Βέβαια, όταν κάποιος ακούει τις λέξεις «χειρο-ποίητο υπόδημα» το πρώτο που του έρχεται στο μυαλό είναι το κόστος, υποθέτοντας πως θα είναι δυσβάστακτο. Και εδώ έρχεται να καταρριφθεί άλλος ένας μύθος, καθώς οι δημιουργίες του Χαράλαμπου Κοτζαμανίδη κυμαίνονται από 80 έως 120 ευρώ, όπως άλλωστε και τα αντίστοι-χα δερμάτινα υποδήματα του εμπορίου. «Και μόνο τα δικά μου μεροκάματα να πληρώσεις, καταλαβαίνεις πως δεν θα μπορεί να κοστίσει 30-40 ευρώ» μας λέει, συμπληρώνοντας πως για τη δημιουργία ενός ζευγαριού χρειάζονται δύο μέρες συνεχόμενης εργασίας. Όμως, στο κόστος συμβάλλει και το δέρμα, καθώς ο ίδιος επιμένει να μην ρίξει την ποιότητα για να προσφέρει σε όσους απευθύνονται σε αυτόν το καλύτερο. «Έχω πετάξει πολλά παπούτσια όταν είδα πως υπήρχε κάποιο σημάδι στο δέρμα. Διαλέξω τα υλικά ένα- ένα».Ο ίδιος προσπαθεί κάθε φορά να προσφέρει το καλύτερο, με νέα σχέδια και νέες τεχνικές. Μά-λιστα, για το Πάσχα ετοιμάζει μία νέα συλλογή,

εφάμιλλη των μεγάλων ξένων οίκων. Φιλοδοξία του είναι να δημιουργήσει και ένα e-shop, ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί και άτομα από άλλες πόλεις πιο εύκολα, καθώς σήμερα αρκετοί είναι αυτοί που του στέλνουν παραγγελίες μέσω… facebook.

ΤΑ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΥΠΟΔΗΜΑ «Είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά. Πολύ ψυ-χοφθόρα με πολύ άγχος. Αν δεν σου αρέσει, δεν υπάρχει περίπτωση να την κάνεις. Εμένα μου αρέσει. Και άλλη δουλειά να έκανα, θα έφτια-χνα 5-6 ζευγάρια» μας λέει, κάτι που δείχνει το πάθος και την αγάπη που έχει γι’ αυτό που κάνει. Και αυτό το πάθος φαίνεται και από τη μοναδικότητα των υλικών που χρησιμοποιεί. Ένα από τα πιο ακριβά υλικά είναι το δέρμα κροκόδειλου, που όμως μας σημείωσε μπορεί να φτάσει και τα 400 ευρώ. «Το δέρμα φιδιών είναι επίσης πολύ ακριβό, ενώ υπήρξε πελάτης που μου ζήτησε να του φτιάξω παπούτσια από δέρμα βατραχιού!».

Όμως τι μπορείς να καταλάβεις για κάποιον, κοιτώντας τα παπούτσια του; «Είναι θέμα φιλο-σοφίας και νοοτροπίας. Δεν τα φοράει κάποιος για άλλο λόγο. Φοράει χειροποίητα παπούτσια επειδή του αρέσει και έτσι έχει μάθει από τον πατέρα του». Και ο ίδιος από τον πατέρα του έχει κρατήσει τα αμέτρητα καλαπόδια αλλά και το πάθος.Τα πράγματα όμως αλλάζουν αν τον ρωτήσεις για το γυναικείο υπόδημα. «Έχω φτιάξει παπού-τσια για κάποιες κυρίες. Και brogues και oxfords. Όμως για εμένα αυτά είναι ανδρικά υποδήματα. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να φτιάξω μια γόβα. Είναι ένας άλλος τομέας και εγώ προτιμώ την εξειδίκευση. Δεν μπορείς να είσαι καλός σε όλα» τονίζει. Και υπάρχει και ένα άτομο για το οποίο συνήθως δεν φτιάχνει υποδήματα: Για τον εαυτό του: «Πλέον για εμένα δεν φτιάχνω παπούτσια. Μένω… ξυπόλητος» μας λέει γελώντας και συ-νεχίζει: «Δεν προλαβαίνω. Προτιμώ να φτιάξω ένα ζευγάρι για κάποιον πελάτη. Άλλωστε έχω περίπου 30 παραγγελίες τον μήνα και πρέπει να τρέξω για να τις προλάβω!». T

χρησιμοποιώντας μηχανήματα με… ιστορία ο χαράλαμπος κοτζαμανίδης κρατά ζωντανή στο σήμερα μια τέχνη

Τούρτες γάμου - αρραβώνα Βάπτιση | Τούρτες γενεθλίων

Πάστες | Κεράσματα | Παγωτά Τσουρέκι γεμιστό | Σιροπιαστά

Πασχαλινά κουλούρια Πασχαλινά αυγά

Δημοκρατίας 88, Οβρυά, Πάτρα Τ: 2610 - 529.006www.plegas.eu

áëëÜæïõµå áðü óÞµåñáôï áýñéï ôïõ ðëáíÞôç

Α.Ε.Ε∆ΡΑ: ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ 149 • 26222 ΠΑΤΡΑ, ΤΗΛ.: 2610 278.961 • FAX: 2610 622.664ΥΠΟΚ/ΜΑ: ΛΑΤΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ ΑΡΑΞΟΥ, ΤΗΛ.: 26930 51921 • 26930 51920E-mail: latomikiae@gmail.com • www.latomiki-sa.gr

ÐåñéâÜëëïíΈνα περιβαλλοντικά πρότυπο Λατομείο στον Άραξο Αχαΐας. Χιλιάδες δένδρα, ποικιλόχρωμοι θάμνοι, καλ-λωπιστικά φυτά και λουλούδια, όλα είδη αυτόχθονα ως προς την τοπική χλωρίδα και βάση ειδικής μελέτης αποτελούν πλέον μία όαση στο μέχρι πρότινος γυμνό και ερημικό τοπίο των Μαύρων Βουνών του Αράξου.

ÐéóôïðïéÞóåéòΗ ΛΑΤΟΜΙΚΗ Α.Ε. αποτελεί μία από τις ελάχιστες εταιρείες στην Ελλάδα, που πέτυχε την πιστοποίησή της σύμ-φωνα με το διεθνές πρότυπο εταιρικής κοινωνικής ευθύνης SA 8000 (Social Accountability). Η πιστοποίηση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς προέρχεται από το διεθνές δίκτυο των εθνικών φορέων πιστοποίησης: IQ-NET Ltd (με έδρα την Ελβετία) & του γερμανικού εθνικού φορέα DGS GmbH. H διπλή πιστοποίηση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης αποτελεί το επιστέγασμα των λοιπών πιστοποιήσεων της εταιρείας από τον διεθνούς φήμης και κύρους φορέα πιστοποίησης TUV NORD: 1. Πιστοποίηση προϊόντων με CE, 2. Υγεία & ασφάλεια (OHSAS 18001), 3. Περιβαλ. Διαχείριση (ISO 14001), 4. Σύστημα Δ/σης ποιότητας (ISO 900), 5. Εταιρική Κοιν. Ευθύνη (SA 8000)

×ùñïôáîßáΑσφαλτοστρωμένοι δρόμοι και πλατεία εναπόθεσης και φόρτωσης των υλικών, καλυμμένες αποθήκες και καλυμμέ-να φορτηγά συμβάλουν στη δημιουργία ασφαλών και περιβαλλοντικά φιλικών εργασιακών συνθηκών.Ορθή σήμανση χώρων και δραστηριοτήτων. Λήψη όλων των μέτρων υγείας και ασφάλειας στην εργασία σύμφωνα με το πιστοποιημένο σύστημα (ΕΛΟΤ 1801/ OHSAS 18001) και η συνεχής εφαρμογή προγραμμάτων/ επενδύσε-ων με γνώμονα τον άνθρωπο και το περιβάλλον αποτελούν τη φιλοσοφία της ΛΑΤΟΜΙΚΗ Α.Ε.

Ðïéüôçôá æùÞòΜεταλλικές καλύπτρες σκεπάζουν όλα τα τριβεία και ταινιόδρομους. Δονησιογράφοι συνδεδεμένοι με το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., αυτόματα ηλεκτρονικά μηχανήματα καταγραφής αιωρούμενων σωματιδίων, αυτοκίνητα σάρωθρα με ειδι-κό καταβρεχτήρα είναι μερικά από τα περιβαλλοντικά μέτρα συνεχούς τήρησης της κείμενης νομοθεσίας & διασφάλι-σης των άνω των σαράντα (40), κύριων και επιμέρους, ειδικών περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας του Λατομείου.Η συνεχής & πλήρης τήρηση της νομοθεσίας και η διαρκής βελτίωση της περιβαλλοντικής επίδοσης, οδήγησαν στην πιστοποιημένη διαχείριση του περιβάλλοντος σύμφωνα με το πρότυπο ISO14001, προς όφελος των εργαζομένων, των κατοίκων και του ευρύτερου φυσικού περιβάλλοντος.

Είσοδος λατοµείου

Εξοδος λατοµείου

Parking & Συνεργεία

Πλατεία και µηχανολογικές εγκαταστάσεις

Πάτρα: Άγιος Βασίλειος, Ρίο. τ: 2610 995795 - Αθήνα: Πλούτωνος 63, Αιγάλεω. τ: 210 3459359 - belehas.gr

roads to discover

Καλό Πάσχα

Πάτρα: Άγιος Βασίλειος, Ρίο. τ: 2610 995795 - Αθήνα: Πλούτωνος 63, Αιγάλεω. τ: 210 3459359 - belehas.gr

roads to discover

Καλό Πάσχα

152

ΔΙΑκοσΜήσή ΑΠο τήν MARI CORS

152

Το λευκό και το σιέλ είναι τα χρώματα με τα οποία μπορείτε να ντύσετε τα έπιπλά σας αλλά και τους τοίχους των σπιτιών σας. Αν δεν θέλετε να προβείτε σε μεγάλες αλλαγές και να βάψετε τοίχους, μπορείτε να επιλέξετε μία ωραία ταπετσαρία ή να αλλάξετε τις κουρτίνες σας

Άνοιξη σημαίνει φως, ζωντανά χρώματα, λουλούδια και φυσικά Πάσχα. Όλα αυτά αποτελούν μία καλή αφορμή για να ανα-νεώσουμε την διακόσμηση του σπιτιού μας. Τα μουντά χρώματα του χειμώνα θα αντι-κατασταθούν με τα φωτεινά της άνοιξης. Τις αλλαγές αυτές μπορούμε να τις συνδυάσουμε με την πασχαλινή διακόσμηση.

τρΑβήΞτΕ τΙσ κοΥρτΙνΕσ

Η ώρα άλλαξε, τα λουλούδια άνθισαν, ο ήλιος έγινε πιο λαμπερός, το γιασεμί γέμισε με μικρά ανθάκια και η μεθυστική μυρωδιά του απλώθηκε παντού. Αυτή είναι η Άνοιξη.

Κλείνεις τα μάτια και αφήνεις την όσφρηση και την ακοή να πλημμυρίσουν από τις όμορφες μυρωδιές και τα κελαηδίσματα των πουλιών. Θέλεις, όταν ανοίξεις τα μάτια σου να έχει ντυθεί με

ζωηρά και χαρούμενα χρώματα και το σπίτι σου. Ήρθε η ώρα να το ντύσεις Άνοιξη. Άφησε τη φαντασία σου να σε οδηγήσει.

«την Άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις»

153

Το τζάκι σβήνει και τη θέση των ξύλων παίρνουν κεριά και γλάστρες. Ανα-παλαιώστε παλιά κομμάτια που διαθέτετε αλλάζοντας χρώματα και ταπετσαρίες

Μην αφήσετε ανεκμετάλλευτα τα φωτεινά σημεία του σπιτιού σας. Δημιουργήστε όμορφες γωνιές με-λέτης και χαλάρωσης. Μη διστάσε-τε να επιλέξετε μεμονωμένα έπιπλα σε έντονες αποχρώσεις, όπως μία κόκκινη πολυθρόνα

154

ΔΩστΕ χρΩΜΑ στο ΠΑσχΑλΙνο σΑσ τρΑΠΕζΙ Το Πάσχα απευθύνει κάλεσμα συγκέ-ντρωσης σε οικογένειες και φίλους. Ανά-λογα με τις καιρικές συνθήκες, το τραπέζι στρώνεται εντός ή εκτός κατοικίας

Σε κάθε περίπτωση απαιτεί την ιδιαίτερη φροντίδα της οικοδέ-σποινας. Ο στολισμός του μπορεί να γίνει ανέξοδα, επιστρατεύοντας τη φαντασία και αξιοποιώντας τα αγριολούλουδα της άνοιξης

155

Μπορεί να βάψετε αβγά σε διάφορα χρώματα και να φτιάξετε στεφά-νια, να τα κρεμάσετε σε ξερά κλαδιά δέντρων. Επίσης μπορείτε να χρη-σιμοποιήσετε δαντέλες, πούπουλα και σκοινί και να διακοσμήσετε τα αβγά σας

Οι πασχαλιές, οι ανθισμένες αμυγδαλιές, και τα αβγά παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη δια-κόσμηση των ημερών. Γεμίστε τα βάζα σας και στολίστε κάθε γωνιά του σπιτιού σας

156

σΥνΕντΕΥΞή ΑΠο τήν κρΙστΥ κοΥνΙνΙΩτή - ΦΩτοΓρΑΦΙΕσ ΓΙΩτΑ λοτσΑρή

«τον χρόνο κάνω πως δεν τον βλέπω...»

Ξεχειλίζει ενέργεια, εκπέμπει ζεστασιά, χαρίζει χαμόγελα. Το άλλοτε λεπτό σαν ακρίδα κοριτσάκι που ονειρευόταν να γίνει συγγραφέας, η μετέπειτα νεαρή

που βίωσε Κατοχή, Εμφύλιο και Δικτατορία -πιστή στις ιδέες της- η σημερινή δραστήρια γιαγιά, που γράφει, ταξιδεύει, επισκέπτεται σχολεία, η αγαπημένη μικρών και μεγάλων Άλκη Ζέη κουβαλάει πάντα μαζί της το σεντούκι με τις πολύτιμες αναμνήσεις της. Κι όταν το ανοίγει, όπως και το φιλόξενο σπίτι της,

για το «trip» κερδίζει ακόμα μια φορά την καρδιά μας.

157

158

«Πόσο θα ζήσεις ακόμα, γιαγιά;» -η ερώτηση που σας έκαναν τα εγγόνια σας στο έμπα της

νέας χιλιετίας έγινε τίτλος του νέου σας βιβλίου (εκδ. Μεταίχμιο). Πώς αντιδράσα-τε τότε; Τότε φανταζόμουν ότι ήμουν πολύ νέα (γέλια) και όταν τους απάντησα δέκα χρόνια ακόμα, μου φαινόταν πάρα πολύ. «Όχι, είναι λίγο» λέγανε, μου πρότειναν τα δεκαπέντε και καταλήξαμε στα δεκατρία. Πέρασαν κι αυτά και πήγαμε στα δεκα-επτά. Τώρα, βέβαια, τα εγγόνια μου είναι μεγάλα και δεν κάνουν πια αυτή την ερώτηση. Ούτε που να την ακούσουν.

Ερχόμενη αντιμέτωπη με το παρελθόν, και σε αυτό το βιβλίο σας, όπου βρίσκο-νται συγκεντρωμένα κείμενά σας, με κάποιες σημερινές αφηγήσεις, αλλά και νωρίτερα, στο αυτοβιογραφικό σας «Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο», ποιες οι πιο οδυνηρές και ποιες οι πιο ευχάριστες αναμνήσεις;Η αλήθεια είναι ότι γράφοντας τα γεγονότα τα ξαναζούσα, και τα πιο οδυνηρά σημεία ήταν αυτά που αναφέρονται στον Δεκέμβριο του ’44 και στον Εμφύλιο, και τα ευχάριστα η σχέση μου,

σαφώς, με τα παιδιά μου.

Ακόμα και στα οδυνηρά, πάντως, κατά πώς φαίνεται από τις αφηγήσεις σας, κάποια σκανταλιά, αλάφραινε την ατμό-σφαιρα. Όπως όταν παρακολουθήσατε με την αδελφή σας τη μητέρα σας να πηγαι-νοφέρνει ένα δισκάκι με πάστες. (Γέλια). Ναι, ναι. Κάναμε τους ντετέκτιβ, γιατί εί-χαμε δει ένα φιλμ γερμανικό «Οι δύο μικρούλες», όπου ήταν δύο κοριτσάκια που υποπτεύονταν ότι η μητέρα τους απατούσε τον πατέρα τους και άρχι-σαν να την παρακολουθούν. Λοιπόν, ό,τι βλέπαμε στο σινεμά, θέλαμε να το παίξουμε κι εμείς. Έτσι παρακολουθήσαμε τη μαμά, που όπως μας εξή-γησε η θεία μας η Διδώ Σωτηρίου, στη συνέχεια, πήγαινε σε έναν άνθρωπο που τον κυνηγούσε ο Μεταξάς μηνύματα αυτών που θα τον φυγάδευαν. Και ηρεμήσαμε.

Η Κατοχή και η αντίσταση πώς είναι συν-δεδεμένες μέσα σας;Όταν ζούσε η Ζωρζ Σαρρή (σ.σ. κολλητή της φίλη) και βρισκόμασταν, λέγαμε ότι δεν έπρεπε να πούμε πουθενά ότι τα καλύτερά μας χρόνια ήταν αυτά της Κατοχής. Γιατί και νέες ήμασταν, και όραμα είχαμε και πιστεύαμε ότι συμβάλλαμε κι

εμείς στην απελευθέρωση της Ελλάδας, κι ότι όταν θα απελευθερωνόμασταν θα ζούσαμε πολύ όμορ-φα κ.λπ. Οπότε είχαμε πολύ ωραίες αναμνήσεις.

Και δεν φοβόσασταν;Να σας, πω, υπήρχε ο φόβος, αλλά όσο φοβήθη-κα τον Δεκέμβριο του ’44, δεν φοβήθηκα στην Κατοχή. Γιατί στη μεν Κατοχή ξέραμε ποιος ήταν ο εχθρός -πεντακάθαρα οι Γερμανοί-, ενώ το ’44 ο εχθρός μπορεί να ήταν ακόμα και κάποιος άν-θρωπος της διπλανής πόρτας.

Το χιούμορ με το οποίο περιγράφετε τις καταστάσεις που βιώσατε ήταν «όπλο» σας;Α, ναι. Το χιούμορ με βοήθησε πάρα πολύ σε πολύ δύσκολες στιγμές. Η ζωή σας, όπως έχετε πει, είναι μια ιστορία με πολλές αφετηρίες. Ποια είναι η αφετηρία που δεν θα θέλατε να είχε υπάρξει ποτέ; Κοιτάξτε, υπήρχε μια ελπίδα σε κάθε αφετηρία. Ναι μεν στη συνέχεια τα πράγματα δεν εξελίσσο-νταν όπως θέλαμε, αλλά ελπίδα υπήρχε. Το πιο βαρύ από όλα, για μένα, ήταν όταν γυρίσαμε στην Ελλάδα από τη Σοβιετική Ένωση το 1965, κι ενώ

Γεμάτος φωτογραφίες αγαπημένων φίλων ο χώρος της. Μεγάλες προσωπικότητες όλοι τους, σήμερα της λείπουν πολύ. τους βλέπει, όμως, στα όνειρά της

159

είχαμε πια εγκατασταθεί και αρχίζαμε μια και-νούργια ζωή, έγινε δικτατορία. Μετά, λοιπόν, από όλα αυτά που είχαμε περάσει, ήμασταν αναγκα-σμένοι να ξαναφύγουμε και να ξεκινήσουμε πάλι από μια καινούργια αφετηρία. Αυτό ήταν το πιο δύσκολο. Ήμασταν, όμως, όλοι μαζί, όπως πάντα, κι αυτό μας έσωσε.

Επί δικτατορίας, λοιπόν, ζήσατε στο Πα-ρίσι. Εκεί και ο Δημήτρης Δεσποτίδης, εκδότης του «Θεμέλιου», ο οποίος σας είχε πει: «Κι εμείς που δεν είμαστε σοφά κεφά-λια ψάχνουμε έναν τύπο που θα αλλάξει το κόμμα κι όλη την Αριστερά». Ποια η άποψή σας για την Αριστερά σήμερα.Αυτό είναι μια μεγάλη πληγή. Εμείς είχαμε άλλη ιδέα για την Αριστερά -πιστεύαμε εκείνο τον καιρό. Το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ ήταν μια μεγάλη τομή και φανερώθηκε μια πολύ καινούργια Αριστερά. Με την ίδρυση του νέου κόμματος της Αριστεράς στην Ιταλία γεννήθηκε μια ελπίδα. Τώρα, όμως, δεν παρουσιάζει τίποτα καινούργιο, και το να μένεις στα παλιά δεν έχει νόημα. Οι ελπίδες που είχαμε για αλλαγή της Αριστεράς δεν βγήκαν. Πρέπει να αλλάξει κάτι δραστικά. Τον «τύπο» του Δεσποτίδη περιμέ-νουμε να βρεθεί… (γέλια).

Για τα σταθερά φρονήματά σας, πάντως, ο θείος σας από την Κρήτη σάς είχε αποκα-λέσει «η συνισταμένη των ανοησιών της υφηλίου».Ο θείος μου ήταν δεξιός, αλλά μας αγαπούσε πάρα πολύ, κι εμένα ιδιαίτερα. Όταν, λοιπόν, πήγα εξο-ρία μού έστειλε ένα φίλο του διευθυντή τράπεζας για να μου μεταφέρει το μήνυμά του: «Αν υπο-γράψεις, αύριο μπορεί να βγεις» μου είπε. Κι εγώ του απάντησα: «Ε, αυτό το ξέρω κι εγώ, δεν είναι ανάγκη να μου το πει ο θείος μου». Οπότε, ο θείος μου έστειλε γράμμα στη μητέρα μου, όπου της έλε-γε αυτό ακριβώς: «Η συνισταμένη των ανοησιών της υφηλίου δεν θέλει να φύγει από την εξορία». Ωστόσο, έστελνε χρήματα. Κι όταν έφυγα για να πάω στην Τασκένδη να βρω τον Γιώργο, πάλι μου έστελνε χρήματα στην Ιταλία. Με βοήθησε πάρα πολύ.

Μια και αναφερθήκατε στην εξορία. Πώς τη βιώσατε στη Χίο; Ακόμα μια αφετηρία… Εκεί δεν επικρατούσαν οι ίδιες συνθήκες με την Ικαρία, όπου είχαν εξοριστεί οι άνδρες και ζούσαν ελεύθεροι σε δωμάτια που νοίκιαζαν. Εμάς τις γυναίκες μάς είχαν κλείσει σε στρατόπεδο και βγαίναμε δυο φορές τη μέρα στην αυλή. Είχα συναντήσει πολλές φίλες εκεί και μά-

λιστα τότε γνώρισα και τη Νανά την Καλλιανέση. Ούτε καν φανταζόμασταν τότε ότι στο μέλλον θα γινόμουν συγγραφέας κι αυτή η εκδότριά μου (σ.σ. εκδ. Κέδρος).

Το ότι θα γινόσασταν συγγραφέας, πάντως, το είχατε αποφασίσει από μικρή. Ε, ναι, το είχα αποφασίσει -με είχε ενθαρρύνει και η θεία μου η Διδώ Σωτηρίου- ασχέτως αν δεν ήξερα πότε θα γίνω. Γιατί, βλέπετε, οι συνεχείς μετακινήσεις ήταν ένα πρόβλημα. Δεν καθόμουν σε ένα μέρος για να συγκεντρωθώ και να αφοσιω-θώ στο γράψιμο. Σε κάθε μετακίνηση, μου έπαιρνε κάποιο χρόνο για να βρω τον εαυτό μου, κι έπειτα να αρχίσω να γράφω. Οπότε περνούσαν αρκετά διαστήματα κενά.

Κεφάλαιο Γιώργος Σεβαστίκογλου.Τι σας γοήτευσε στον σύζυγό σας; Ήταν δέκα χρόνια πιο μεγάλος. Εγώ ήμουν μια κοπελίτσα που είχα μεν στον νου μου να γράψω, αλλά ο Γιώργος ήταν ένα πανεπιστήμιο μπροστά σε μένα. Με βοήθησε πάρα πολύ γιατί επέμενε να γράψω, ενώ εγώ ήθελα να γίνω ηθοποιός. Με πήγαινε, βλέπετε, πολύ στο θέατρο για να παρα-κολουθούμε παραστάσεις, οπότε ζήλεψα και θε-ώρησα ότι μπορούσα κι εγώ να παίξω στο σανίδι.

σε διαφορετικές στιγμές της ζωής της: Με την αδελφή της λενούλα, στην ταράτσα του σπιτιού τους στην οδό λευκωσίας, με τον εκδότη του "Θεμέλιου" Δημήτρη Δεσποτίδη στα χρόνια του Παρισιού και με την αγαπημένη της "θείτσα", όπως την αποκαλούσε, Διδώ σωτηρίου

160

Εκείνος έβλεπε ότι δεν είχα ταλέντο. Ακόμα έχω γράμματά του όπου με παροτρύνει να ασχοληθώ σοβαρά με το γράψιμο.

Χωρίς την παρότρυνσή του, δηλαδή, θα αφήνατε κατά μέρος το γράψιμο; Σίγουρα θα είχα ασχοληθεί με το γράψιμο, αλλά όχι με την αφοσίωση με την οποία ασχολήθηκα. Επειδή είχα τελειώσει τη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών, μπορεί να είχα βγει και στο θέα-τρο, και να ήμουν μια κάτω του μετρίου ηθοποιός. Πάλι καλά που γλύτωσα!

Στάση Μόσχα. Το διάστημα που ζήσατε εκεί, το μπέιμπι σίτινγκ είχε αναλάβει ένας, μελλοντικά, μεγάλος σκηνοθέτης.Βέβαια. Ο Αντρέι Ταρκόσφκι. Ήταν φοιτητάκος, τότε, στην κινηματογραφική σχολή και είχε ανά-γκη από χαρτζιλίκι. Ήταν γνωστός μιας φίλης μας, που φοιτούσε κι αυτή στην ίδια σχολή, και μας τον σύστησε. Οπότε όταν ήταν να βγούμε κάποιο βράδυ, ερχόταν σπίτι κι έκανε μπέιμπι σίτινγκ στα παιδιά.

Πώς ήταν, αλήθεια ο Ταρκόφσκι;Όταν τον είδε ο Γιώργος είπε «αυτός θα πάει μπροστά». Ήταν ένα παιδί με πολύ έξυπνο βλέμ-μα, αδύνατος και νευρώδης. Όταν γυρίζαμε σπίτι, από το θέατρο ή από κονσέρτο, τον βλέπαμε να κάθεται στο κουζινάκι, σε μια γωνιά του τραπε-ζιού, και να σχεδιάζει σ’ ένα χαρτί ανθρωπάκια, δένδρα, σπίτια…

Τη Μόσχα την επισκεφθήκατε ξανά τον Σεπτέμβρη του 2016. Και σας απογοήτευ-σε…Κατ’ αρχάς, στενοχωρήθηκα γιατί ζήτησα να μπω στο σπίτι που μέναμε τότε και να δω το κουζινάκι όπου έγραφα το «Καπλάνι της βιτρίνας», αλλά οι καινούργιοι ένοικοι δεν με άφησαν.Όσο για την πόλη, τις τρεις μέρες που έμεινα εκεί, διέκρινα έναν νεοπλουτισμό παντού. Και αδιά-φορους ανθρώπους. Δεν ήταν έτσι όταν ζούσαμε εκεί. Τότε ο τυχαίος άνθρωπος που συναντούσες στον δρόμο ήταν πρόθυμος να σε βοηθήσει. Νο-μίζω ότι δεν περνάνε καλά τώρα. Βέβαια, αυτοί οι άνθρωποι δεν γνώρισαν ποτέ δημοκρατία. Από τον τσάρο πέρασαν στον σταλινισμό και από τον σταλινισμό στον Πούτιν. Δεν πρόλαβαν να πά-ρουν μια βαθιά ανάσα. Μου έκανε εντύπωση ότι το σπίτι που μέναμε, τώρα έχει ατσαλένια πόρτα, κάμερα, θυροτηλέφωνο, σαν να φοβούνται. Όσοι γνωρίσαμε τότε, πάντως, ήταν πολύ αξιόλο-γοι και βαθιά μορφωμένοι.

Ήσασταν φίλοι με μεγάλες προσωπικότη-τες. Ελύτη, Εμπειρίκο, Γκάτσο, Πλωρίτη, Ζωρζ Σαρρή, Μελίνα Μερκούρη, Χατζι-δάκι… Σήμερα, μπορούμε να μιλάμε για τέτοιου είδους μεγέθη;Όχι. Σήμερα σε όλη την Ευρώπη δεν υπάρχουν

πια ούτε μεγάλοι συγγραφείς ούτε μεγάλοι καλ-λιτέχνες. Υπάρχουν καλοί. Και στην Ελλάδα έχουμε πολλούς και καλούς. Οι μεγάλοι, όμως, είναι άλλο. Αυτή ήταν μια σπουδαία γενιά. Θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια για να προκύψει μια αντίστοιχη. Θα γίνει, όμως, πού θα πάει…

Οι περισσότεροι από τους φίλους σας αυτούς, έχουν «φύγει». Πώς βιώνετε την απώλεια; Μου λείπουν πολύ. Μου λείπει πολύ ο Μάριος Πλωρίτης, ο Κωστής Σκαλιώρας… Από τότε που πέθανε ο Γιώργος δέθηκα ακόμα περισσότερο μαζί τους, γιατί, σ’ αυτούς απευθυνόμουν για συμ-βουλές σχετικά με τη λογοτεχνία.

Σας επισκέπτονται στα όνειρά σας;Πολύ συχνά. Μάλιστα έλεγα στην Ξένια την Καλογεροπούλου ότι βλέπω πολύ συχνά στον ύπνο μου τον Κωστή (σ.σ. Σκαλιώρα, σύζυγό της), κι όταν μου είπε η Ξένια ότι εκείνη δεν τον βλέ-πει, της απάντησα: «Καλά, αν τον ξαναδώ, θα του πω να έρθει και σ’ εσένα». (γέλια)

Πολλοί άνθρωποι, μεγαλώνοντας, βου-

οι γονείς της, ζήνων και Ελλη ζέη

νιότη και όραμα πάνε αγκαζέ. Όπως η ίδια με την καλή της φίλη ζωρζ σαρρή

Με τον σύζυγό της Γιώργο σεβαστίκογλου στη Γιάλτα

161

λιάζουν στην αδράνεια. Εσείς πώς δια-τηρείτε αυτή την υπέροχη σχέση με τον χρόνο και είστε υπερδραστήρια;Δεν ξέρω… Κάνω παρέα και με πολλούς νέους ανθρώπους -στις Βρυξέλλες, οι φίλες της κόρης μου είναι προσωπικές μου φίλες, οπότε επειδή συναναστρέφομαι με αυτές τις ηλικίες κάνω πως δεν βλέπω τον χρόνο. Δεν κάθομαι λεπτό. Πηγαί-νω στα σχολεία, σε εκδηλώσεις, παρ’ όλο που έχω πρόβλημα με την πλάτη μου. Όλα αυτά κάνω πως δεν τα βλέπω.

Στα σχολεία, λοιπόν, που πάτε, αψηφώ-ντας χρόνο, πλάτη κ.λπ., τι εντυπωσιάζει τα παιδιά; Η ζωή μου τα εντυπωσιάζει. Τους φαίνονται απίστευτα όσα έχω ζήσει -πόλεμο, Κατοχή, Εμφύ-λιο… Στ’ αφτιά τους ηχούν σαν παραμύθι, αφού τα ακούνε για πρώτη φορά. Τα παιδιά που σας ακούνε με δέος, είναι τα ίδια με αυτά που είναι εξαρτημένα από την τεχνολογία;Αυτά τα παιδιά στα οποία μιλάω είναι διαφο-ρετικά από τα άλλα, που λέτε. Κι αυτό, γιατί οι δάσκαλοί τους είναι παθιασμένοι με τα βιβλία και

βρίσκουν τον τρόπο, όπως λέω, να ρίξουν το παιδί στην «παγίδα» να διαβάσει. Γιατί σήμερα είναι πολύ δύσκολο να στριμώξεις ένα παιδί να διαβά-σει. Κι αυτοί οι δάσκαλοι καταβάλλουν μεγάλο κόπο.

Στο διήγημά σας «Ένα τασάκι και άλλα ασήμαντα» αναφέρεστε και την Πάτρα.Ναι. Η ηρωίδα μου επισκέπτεται ένα δημοτικό σχολείο, βαμμένο σε χαρούμενα χρώματα, που σου κάνει κέφι να πηγαίνεις.

Ποιες οι εντυπώσεις σας από την πόλη μας; Τελευταία φορά, ήρθατε τον Μάιο του 2015, όταν αναγορευτήκατε επίτιμη διδάκτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστη-μίου μας. Είναι ωραία πόλη η Πάτρα. Ιδίως η παραλία της μου αρέσει πολύ. Έχω έρθει πολλές φορές για παρουσιάσεις των βιβλίων μου στην αυλή του «Πολύεδρου», του οποίου τους ιδιοκτήτες, τον Κωστή και την Όλγα, γνωρίζω. Έχω και μια πολύ καλή φίλη καθηγήτρια, στης οποίας το σπίτι έμενα όταν ερχόμουν, αλλά, δυστυχώς, έχει πάθει βαρύ εγκεφαλικό κι αυτό μου έχει κοστίσει πολύ. Την

Σήμερα σε όλη την Ευρώπη δεν υπάρχουν πια ούτε μεγάλοι συγγραφείς ούτε μεγάλοι καλλιτέχνες. Υπάρχουν καλοί. Και στην Ελλάδα έχουμε πολλούς και καλούς. Οι μεγάλοι, όμως, είναι άλλο

ο σύζυγός της επέμενε να ασχοληθεί σοβαρά με το γράψιμο. ή ίδια ήθελε να γίνει ηθοποιός. «Αν δεν ήταν ο Γιώργος, μπορεί να είχα βγει και στο θέατρο, και να ήμουν μια κάτω του μετρίου ηθοποιός. Πάλι καλά που γλύτωσα!» λέει χαριτολογώντας

είχε φέρει, μάλιστα, ο άνδρας της με το καροτσάκι στην τελετή της αναγόρευσής μου σε επίτιμη διδάκτορα, με κοίταξε και μου είπε «σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ…». Ήταν πολύ συγκινητικό.

Όταν δεν πηγαίνετε σε σχολεία, εκδη-λώσεις και δεν γράφετε, τι σας αρέσει να κάνετε στην καθημερινότητά σας;Διαβάζω πάρα πολύ. Μέχρι και αστυνομικά, φτάνει να μην είναι πολύ άγρια. Επίσης, μυθιστο-ρήματα μεταφρασμένα. Στις Βρυξέλλες διάβασα Πολ Οστερ. Τώρα με χαρά θα ξαναδιαβάσω την τριλογία του Θέμελη που κυκλοφόρησε πρόσφα-τα σ’ έναν τόμο, γιατί μου φαίνεται διαφορετική. Πηγαίνω θέατρο, περισσότερο απ’ ό,τι σινεμά.

Μουσική, αλήθεια ακούτε;Μπα, δεν υπάρχει χρόνος για μουσική. Όταν γράφω δεν ακούω ποτέ μουσική. Ο Γιώργος έγραφε με κλασική μουσική. Εγώ, ενώ δεν με νοιάζει να γίνεται οποιοσδήποτε θόρυβος, με μου-σική δεν μπορώ ούτε να γράψω ούτε να διαβάσω.

Και με τη μαγειρική, τι σχέση έχετε, αλή-θεια;Πολύ μακρινή. Δεν την αγαπούσα ποτέ. Παρ’ ότι η μαμά μου ήταν τέλεια μαγείρισσα, δεν μάθαμε τίποτα ούτε η αδελφή μου ούτε εγώ. Ξέρω, βέ-βαια, κάποια πράγματα, στο Παρίσι έκανα πάρα πολλά τραπέζια σε πολιτικούς πρόσφυγες που έρ-χονταν σπίτι μας. Έφτιαχνα δικές μου εφευρέσεις, και μάλιστα μου έδιναν συγχαρητήρια! Τώρα την έχω καταργήσει τελείως.

Αν σας ζητούσα ένα επίθετο, που να εμπεριέχει τη ζωή σας;Οπωσδήποτε γεμάτη. Κι από ’δω και μπρος, οι στιγμές μετράνε. Τ

Το πιο βαρύ από όλα, για μένα, ήταν όταν γυρίσαμε στην Ελλάδα από τη Σοβιετική Ένωση το 1965, κι ενώ είχαμε πια εγκατασταθεί και αρχίζαμε μια καινούργια ζωή, έγινε δικτατορία. Μετά, λοιπόν, από όλα αυτά που είχαμε περάσει, ήμασταν αναγκασμένοι να ξαναφύγουμε και ξεκινήσουμε πάλι από μια καινούργια αφετηρία. Ήμασταν, όμως, όλοι μαζί, όπως πάντα, κι αυτό μας έσωσε

162

Στα µέρη που ζούσαν οι-κογενειακώς εκτός Ελλά-δας, γραφείο της γινόταν το τραπέζι της κουζίνας. «Το καπλάνι της βιτρίνας» γράφτηκε στο κουζινάκι της Μόσχας

Γ Ρ Α Φ Ε Ι Ο Μ Ε Τ Α Φ Ο Ρ Ω Ν

Κ Υ Ρ Ι Α Ζ Ο Π Ο Υ Λ Ο Υ Α Ν ∆ Ρ . Ν Ι Κ Ο Λ Ι Τ Σ Α

ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΟΒΡΥΑ ΠΑΤΡΩΝ ΤΗΛ. €‚ƒ„-†€‡.†7‡

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ

ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΙΣ ΟΙΚΟΣΚΕΥΩΝ

ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΕΙΣ

ΔΙΑΝΟΜΕΣ

ΜΕΤΑΦΟΡΤΩΣΕΙΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

ο 9χρονος οσκαρ σελ δεν έχει καμία σχέση με τους συνομηλίκους του. Είναι πολυτάλαντος και πολυπράγμων: Εφευρέτης, ερασιτέχνης εντο-μολόγος, ειρηνιστής, επιστολογράφος, μουσικός κρουστών, δεινός τεχνίτης οριγκάμι, ντετέκτιβ και χορτοφάγος. οταν ο πατέρας του σκοτώνεται κατά την επίθεση στο Παγκόσμιο κέντρο Εμπο-ρίου την 11η σεπτεμβρίου του 2001, ο οσκαρ ξεκινάει μια περιπλάνηση στους πέντε δήμους της νέας Υόρκης, με σκοπό να διαλευκάνει το μυστήριο που κρύβει το κλειδί που ανακαλύπτει στην ντουλάπα του πατέρα του.

ΜΥΘΙστορήΜΑΤΖΟΝΑΘΑΝ ΣΑΦΡΑΝ ΦΟΕΡ

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ∆ΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΚΟΝΤΑΜΕτΑΦρΑσή: ΕλΕνή ήλΙοΠοΥλοΥ, ΕκΔοσΕΙσ κΕΔροσ, 2018, σΕλ. 338, τΙΜή 18,80 ΕΥρΩ

ΔΙήΓήΜΑτΑΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΠΑΣ

ΘΑΜΠΕΣ ΖΩΕΣΕκΔοσΕΙσ κΑστΑνΙΩτή, 2018, σΕλ. 200, τΙΜή 14,84 ΕΥρΩ

ΜΕλΕτή∆ΙΟΝΥΣΗΣ Σ. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΤΡΟΣΚΟΝΗΣύµπαν, µια ιστορία χωρίς τέλοςΕκΔοσΕΙσ ΜΕτΑΙχΜΙο, 2017, σΕλ. 192, τΙΜή 14,40 ΕΥρΩ

κΕΙΜΕνΑΜΑΡΗ ΘΕΟ∆ΟΣΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΒΑΦΗΕΙσΑΓΩΓή-ΕΠΙΜΕλΕΙΑ: ΔήΜήτρήσ ΔΑσκΑ-λοΠοΥλοσ ΕκΔοσΕΙσ ΠολΙσ, 2018, σΕλ. 320, τΙΜή 14 ΕΥρΩ

«Είμαστε όλοι μας αστρόσκονη, και κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουμε στα άστρα. κάποια μέρα θα υπάρξουν άλλοι κόσμοι, γεμάτοι με άλλα όντα, αστράνθρωποι σαν εμάς, που θα γεννηθούν από τις στάχτες ενός, κάποιου, πεθαμένου άστρου. Ενός άστρου που σήμερα το λέμε Ήλιο».. ο διακεκριμένος αστροφυσικός Διο-νύσης σιμόπουλος μας αφηγείται τη μαγική και συναρπαστική ιστορία της ζωής των αστεριών από τη γέννησή τους ως την καταστροφή τους.

Δύο από τα 18 κείμενα του τόμου είναι εκτενείς κριτικές για εκδόσεις έργων του καβάφη (αλ-ληλογραφία του με τον Ε.Μ. Φόρστερ, λεξικό παραθεμάτων του Αλεξανδρινού), και άλλα δύο κρίνουν τα καβαφικού ενδιαφέροντος βιβλία του Δημήτρη Παπανικολάου και της Ερσης σωτηροπούλου, αντίστοιχα. τρία άλλα κείμενα σχολιάζουν τα του «Ετους καβάφη» (2013), ενώ τα υπόλοιπα συνιστούν εμπεριστατωμένα μελετήματα για τις σχέσεις του Αλεξανδρινού με τον Ξενόπουλο, τον Παλαμά, τον σεφέρη, τον Παπαδιαμάντη.

ή ιστορία μιας άγριας εκδίκησης. το τελευταίο γράμμα μιας μελλοθάνατης νεαρής κομουνί-στριας στα χρόνια του εμφυλίου στη χαλκίδα. ή οδύσσεια μιας βορειοηπειρώτισσας στη σύγ-χρονη Ελλάδα. ή συνάντηση με τον δολοφόνο του αγωνιστή της Αριστεράς Γρηγόρη λαμπρά-κη στη Θεσσαλονίκη. ή εσωτερική μετανάστευ-ση στην Αθήνα για μια καλύτερη ζωή. ο αδιέξο-δος έρωτας μιας μαθήτριας προς τον καθηγητή της. κάποιες από τις ιστορίες που περιλαμβάνει το νέο βιβλίο του Γιάννη Παππά.

βάλτε στον νου σας... φτεράΑν είµαστε Αστράνθρωποι, πώς πάµε από Γινάτι, διανύοντας τις Θολές Ζωές µας; Και τι Άλλοθι δίνουµε στον εαυτό µας για να µη βρεθούµε προ Αδιεξόδου; Σύνθεση εµπνευσµένη από τις παρακάτω προτάσεις. Γιατί αν µη τι άλλο, τα βιβλία είναι έµπνευση. Αρχικά του δηµιουργού, που τη µεταφέρει στον αναγνώστη, ώστε να γίνει «καύσιµο» για δικά του νοερά ταξίδια. Κι επειδή, όπως κάθε τι άλλο, είναι και τα βιβλία θέµα γούστου, επιλέξτε ό,τι κεντρίσει τον νου σας να βγάλει… φτερά.

βΙβλΙο ΑΠο τήν κρΙστΥ κοΥνΙνΙΩτή

164

σημειωμένα χαρτονομίσματα κι ένα περίστρο-φο. τα αποτυπώματα δείχνουν τον ένοχο. ο βίλιαμ βίστιν έχει τις αμφιβολίες του. οι έρευνες οδηγούνται σε αδιέξοδο… κατεβαίνει στο υπόγειο. το τεράστιο σκουριασμένο χρηματο-κιβώτιο του παππού της είναι κλειδωμένο. ή σοφίε λουν δεν είναι σίγουρη πως θέλει να δει το περιεχόμενό του. ο διαβόητος λαθρέμπορος ναρκωτικών Φρανκ Μαντ πέθανε τον χειμώνα που πέρασε, αφήνοντας κληρονομιά αυτό το ερειπωμένο σπίτι. σίγουρα κάτι ύποπτο κρύβε-ται εκεί μέσα…

στην παρούσα έκδοση περιλαμβάνονται για πρώτη φορά σε έναν τόμο τα τρία μυθιστορήμα-τα του νίκου Θέμελη: ή αναζήτηση, ή ανατροπή και ή αναλαμπή, τα οποία αποτελούν τριλογία. τα βιβλία έχουν ξεπεράσει σε πωλήσεις τα 700.000 αντίτυπα, ενώ το δεύτερο μέρος της τριλογίας, ή ανατροπή, έχει τιμηθεί με το κρατι-κό βραβείο Μυθιστορήματος, καθώς και με το αντίστοιχο του περιοδικού Διαβάζω. ή έκδοση συμπληρώνεται από σημείωμα του συγγραφέα και κριτικά κείμενα για το έργο του.

Πρίνστον, 1987: ο καταξιωμένος ψυχολόγος και καθηγητής τζόζεφ βίντερ δολοφονείται άγρια. νέα Υόρκη, 25χρόνια μετά: ο λογοτεχνικός ατζέντης Πίτερ κατς λαμβάνει ένα χειρόγραφο. Ή μήπως πρόκειται για ομολογία; σήμερα: τα μυστικά του βιβλίου των κατόπτρων έρχονται στο φως και αποκαλύπτουν γιατί οι αναμνήσεις είναι το πιο επικίνδυνο από όλα τα όπλα. ή αλήθεια του ενός είναι τα ψέματα του άλλου.

τις πέντε ενότητες της συλλογής διατρέχουν, φανερά ή υπογείως, τα εξής ζητήματα: ο απω-λεσθείς παράδεισος του οριστικά χαμένου, αλλά εξακολουθητικά αναζητούμενου νοήματος, η επισφάλεια των λέξεων ενώπιον του τραύ-ματος του παρελθόντος, αλλά και η αδυναμία επικοινωνίας στις καθημερινές επαφές, η διακειμενικότητα ως καταστατική συνθήκη της ποιητικής γραφής, ο ποιητής ως κρίκος μιας μακράς αλυσίδας ετερόκλητων προγόνων της εγχώριας όσο και εν γένει της δυτικής λογοτε-χνικής παράδοσης.

ή μαρτυρία του γιατρού Ισαάκ Ματαράσσο (1892-1958) για τον διωγμό των Εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους ναζί είναι το πρώτο κεί-μενο που δημοσιεύτηκε στην ελληνική γλώσσα (1948) για το ολοκαύτωμα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης και, ουσιαστικά, αποτέλεσε την πηγή από την οποία άντλησαν υλικό συγγραφείς και δημοσιογράφοι της δεκαετίας του ’50 που έγραψαν για το ολοκαύτωμα.

Από τα προσφυγικά σπίτια στον βύρωνα, όπου εξακολουθεί να μένει, και τα βουνά της στερεάς, ως Επονιτάκι, στο κέντρο του Παρισιού, πρύτα-νης όλων των πανεπιστημίων του Παρισιού, η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ είχε μια ταραχώδη όσο και ενδιαφέρουσα ζωή. ή ίδια την τιτλοφο-ρεί «χωρίς άλλοθι», γιατί πολλές φορές κινήθη-κε στα όρια των εποχών με ρίσκο και θράσος. βουτάει, λοιπόν, στο παρελθόν, και την αφηγείται στον δημοσιογράφο Γιάννη ν. Μπασκόζο.

ΑστΥνοΜΙκο ΜΥΘΙστορήΜΑJORN LIER HORST

Α∆ΙΕΞΟ∆ΟΜΕτΑΦρΑσή: ΔΕσΠοΙνΑ ΠΑΠΑΓρήΓορΑκή ΕκΔοσΕΙσ ΔΙοΠτρΑ, 2018, σΕλ. 504, τΙΜή 16,60 ΕΥρΩ

ΜΥΘΙστορήΜΑΝΙΚΟΣ ΘΕΜΕΛΗΣ

Η ΤΡΙΛΟΓΙΑΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ/Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ/Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ

ΕκΔοσΕΙσ ΜΕτΑΙχΜΙο, 2018, σΕλ.1.392, τΙΜή 29,90 ΕΥρΩ

νοΥΑρE. O. CHIROVICI

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΚΑΤΟΠΤΡΩΝΜΕτΑΦρΑσή: ΑντΩνήσ κΑλοκΥρήσ ΕκΔοσΕΙσ ΠΑτΑκή, 2018, σΕλ. 344, τΙΜή 15,50 ΕΥρΩ

ΠοΙήσή ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ

ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥΕκΔοσΕΙσ ΠΑτΑκή, 2018, σΕλ. 192, τΙΜή 14,40 ΕΥρΩ

ΜΑρτΥρΙΑΙΣΑΑΚ ΜΑΤΑΡΑΣΣΟ

ΚΙ ΟΜΩΣ, ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ∆ΕΝ ΠΕΘΑΝΑΝ…Η καταστροφή των Ελληνοεβραίωντης Θεσσαλονίκης κατά τη γερµανική κατοχή

ΕκΔοσΕΙσ ΑλΕΞΑνΔρΕΙΑ, 2018, σΕλ. 224, τΙΜή 14 ΕΥρΩ

ΑΥτοβΙοΓρΑΦΙΑΕΛΕΝΗ ΓΛΥΚΑΤΖΗ-ΑΡΒΕΛΕΡ

ΜΙΑ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΟΘΙΟΠΩΣ ΤΗΝ ΑΦΗΓΗΘΗΚΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ Ν. ΜΠΑΖΚΟΖΟ

ΕκΔοσΕΙσ ΜΕτΑΙχΜΙο, 2017, σΕλ. 168, τΙΜή 11 ΕΥρΩ

ή ψυχοθεραπεία δεν είναι μια απλή διαχείριση της οδύνης. το παρόν, με αφορμή μια παλαιό-τερη επίσκεψή του στην Αθήνα, αναφέρεται στα μαθήματα θανάτου και ζωής, που ακατάπαυστα και μέχρι σήμερα, στα ογδόντα εφτά του χρόνια, ο Γιάλομ εξακολουθεί να προσφέρει, θυμίζοντάς μας πως οφείλουμε να πάψουμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο χθες, δίχως να παραιτηθού-με από την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

ΔοκΙΜΙοΦΩΤΕΙΝΗ ΤΣΑΛΙΚΟΓΛΟΥ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΖΩΗΣΟ ΓΙΑΛΟΜ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑΕκΔοσΕΙσ κΑστΑνΙΩτή, 2018, σΕλ. 80, τΙΜή 8,48 ΕΥρΩ

ΜΥΘΙστορήΜΑΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ

ΓΙΝΑΤΙΕκΔοσΕΙσ ΨΥχοΓΙοσ, 2018, σΕλ. 576, τΙΜή 18,80 ΕΥρΩ

Πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές πο-ρεύονται στα χρόνια της ιταλικής κατοχής των Ιωαννίνων του 1917· της πρώτης απόπειρας δημιουργίας βλάχικου πριγκιπάτου στην Πίνδο· της εξόρυξης πετρελαίου στη Δραγοψά· της εκστρατείας στη Μικρά Ασία· της προσφυγιάς Μικρασιατών και Ποντίων, αλλά κι εκείνης των τουρκογιαννιωτών· του διχασμού σε βενιζελι-κούς και αντιβενιζελικούς και της μάστιγας της ληστοκρατίας στην ήπειρο. συνάμα ακολου-θούν τα βήματα Εβραίων, βλάχων, Αλβανών και σαρακατσάνων.

165

166

LAST PAGE

Ισορροπία και συντονισμός, καύση πέντε θερ-μίδων ανά λεπτό για κάθε 70 κιλά σωματικού βάρους, διά βίου μάθηση –άσκηση, χάρη και

ευλυγισία, σύνδεση με «φύση», συντροφικότητα, συνεργασία, απογοητεύσεις αλλά και προκλήσεις, ένα χαλαρωτικό χόμπι, συνάντηση με έναν ήσυχο φίλο που δεν θα σε επικρίνει, δεν θα σε σχολιάσει με πονηριά και θα είναι και... εχέμυθος.Ο Πέτρος Ταρνάρας, υπεύθυνος του Ιππικού Ομίλου Ρίου, μας εξηγεί: «Όλα αυτά τα θεωρητικά άσχετα μεταξύ τους, πραγματώνονται σε αυτό που οι Άγγλοι ονομάζουν Horsemanship. Ένας αδόκιμος ελληνικός όρος, ίσως, είναι η λέξη... ιπποφροσύνη! Το συναίσθημα, δηλαδή, της ήρε-μης και αληθινής χαράς που απορρέει από τον ίππο. Αυτή τη χαρά που νιώθουν όσοι έρχονται να ιππεύσουν στον Ιππικό όμιλο Ρίου και που καταλαβαίνουν ότι η ιππασία είναι κάτι παραπά-νω, από το... τράβηγμα στους προσαγωγούς που αισθάνονται την επόμενη μέρα. Χαρά τους και Χαρά μας!».

Equus Equal: ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙΗ Κατερίνα Ταρνάρα, γυμνάστρια Φυσικής Αγωγής (BSC), πιστεύει ότι δεν υπάρχει κάποιος που να μην μαγευτεί από ένα άλογο, τη χάρη, την κίνηση και τη μεγαλοπρέπειά του. «Πολλοί διστάζουν να έρθουν σε επαφή με ένα άλογο, είτε από φόβο είτε από άγνοια. Όμως με την κατάλ-ληλη καθοδήγηση από τον εκπαιδευτή μπορούν όλοι, άνθρωποι κάθε ηλικίας, άνθρωποι με ιδιαιτε-ρότητες, να το χαϊδέψουν, να το ταΐσουν ακόμα και να μάθουν να ιππεύουν ξεπερνώντας τις όποιες ανασφάλειές τους…». Ως γυμνάστρια ειδικής Φυσικής Αγωγής και εκπαιδεύτρια θεραπευτικής ιππασίας, γνωρίζει τα οφέλη της ιππασίας και της γενικότερης επαφής με το άλογο, τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχοπνευ-ματικό επίπεδο, και γι’ αυτό «προσπαθώ να τα με-ταδώσω στους μαθητές μας λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες του κάθε ατόμου. Γιατί στον Ιππικό Όμιλο Ρίου πιστεύουμε ότι η ιππασία είναι για όλους».

ο υπεύθυνος του Ιππικού ομίλου ρίου, Πέτρος ταρνάρας, με τις νάντια Μετζελοπούλου και σπυριδούλα Αθανασοπούλου

Άνθρωπος και άλογο: Δεσμός με συναίσθημα