Upload
others
View
1
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
1
Cztery Pory Roku Gazetka szkolna Gimnazjum nr 31 w Katowicach
listopad 2015/nr 3.
Ważne daty 01.11 – Święto Zmarłych
06.11 – Dzień Niesłyszącego
11.11 – Święto Niepodległości
16-20.11 – Podróże po świecie
25-26.11 – Akcja stop wulgaryzmom
30.11 – Andrzejki
Co w numerze?
1. Fotoreportaż z Dnia
Niesłyszącego w Zespole
2. Dzień Wszystkich
Świętych i Zaduszki
3. Nie tylko dla uczniów ...!
11 listopada - Święto Nie-
podległości.
Niektórych zwierząt nie
zobaczysz!
Gdy spotkasz bezdomnego
psa.
Akcja - Nie używamy wulga-
ryzmów.
4. Aktualności szkolne, czyli
co słychać w gimnazjum?
Apel „Dopalacze twój wróg”
Dopalacze kradną życie.
Podróże po świecie.
Andrzejki w gimnazjum
5. Historia wynalazków –
„Aparaty słuchowe”.
6. Gimnazjalisto co warto
przeczytać !
7. Wigilia św. Katarzyny
i św. Andrzeja
8. Rozrywka – horoskop
9. Pomyśl, rozwiąż, wygraj.
Spełnienia marzeń, szczęścia i radości, uśmiechu na każdy
dzień oraz dużo dobrego. Z okazji Dnia Niesłyszącego.
składnym najserdeczniejsze życzenia naszym uczniom oraz
niesłyszącym pracownikom szkoły i rodzicom.
Redakcja gazetki
ZSP Gimnazjum nr 31- ul. Grażyńskiego 17, 40-126 Katowice e-mail: [email protected] Redakcja: A. Gardyjan , pomoc J. Bodzioch Uczniowie, Sandra Bielicka, Stanisław Kwiecień, Kacper Karlik, klasa II a i b.
DZIEŃ NIESŁYSZĄCEGO
2
Fotoreportaż z Dnia Niesłyszącego w Zespole
06 listopada w naszym
Zespole obchodzony był
Dzień Niesłyszącego,
podczas którego odbyło się
między innymi pasowanie
uczniów klas pierwszych na
Gimnazjalistów.
Obchody uroczystości
uświetniły występy zespo-
łu tanecznego „Arabeska”
z Pałacu Młodzieży
w Katowicach.
Mogliśmy również zoba-
czyć i wysłuchać popisów
solowych naszych kolegów.
Grzesia Kaczmarka grające-
go na gitarze i Kajetana
Pasztora w piosence
„Najwięcej witaminy”.
Największą niespodzianką było
przedstawienie pt. „Kopciuszek”
przygotowane przez nauczycieli
naszego Zespołu.
W rolach głównych wystąpili
pani Marta Bednarska oraz
ksiądz Krzysztof Wolnik.
Ostatnim punktem obchodów Dnia Niesłyszącego było wyjście do kina na film
pt. „Rozumiemy się bez słów”.
Serdecznie dziękujemy Radzie Rodziców oraz Śląskiemu Stowarzyszeniu Pomocy Dzieciom Głuchym
za zasponsorowanie biletów do kina uczniom Zespołu.
Stowarzyszenie przygotowało również słodki upominek.
3
Dzień Wszystkich Świętych i Zaduszki
Uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny
zostały wprowadzone do kościoła w średniowieczu na
przełomie IX/XI wieku. Te dwie listopadowe daty są
często ze sobą mylone. W 1 i 2 listopada przypadają
dwa różne święta. 1 listopada to dzień Wszystkich
Świętych, którzy są już w niebie. 2 listopada, czyli
Zaduszki, to dzień wspomnienia wszystkich zmarłych.
Dziady
Dzień zaduszny obchodzony jest przez chrześcijan
już od tysiąca lat. Jednak na jego świętowanie
wpływały ludowe, jeszcze pogańskie zwyczaje
związane z obrzędem „dziadów”.
„Dziady” świętowano kilka razy w roku. Obrzęd ten
miał na celu nawiązanie kontaktów ze zmarłymi. W
dawnych wiekach wierzono, że z początkiem listopada
dusze zmarłych wracają na ziemię i należy je tutaj
nakarmić. Żywność oraz napoje miały je wzmocnić i
zapewnić im spokój. Wypiekano specjalne bochenki
chleba oraz przygotowywano posiłki, które
przynoszone ze sobą na cmentarz, na groby bliskich
zmarłych. Poczęstunki stawiano też na stołach.
Zostawiano uchylone drzwi, by dusze zmarłych mogły
w ten szczególny dzień przybywać do swoich dawnych
domów zjeść oraz nabrać sił. Dla żyjących ten obrzęd
wyrażał gościnność, szacunek oraz pamięć i troskę o
bliskich zmarłych.
Poczęstunek i jałmużna Pamiątka po pogańskich zwyczajach była
serdeczność wobec dziadów, czyli żebraków, w
dzień zaduszny. Wierzono, że to to właśnie oni
mają szczególne zdolności do nawiązywania
kontaktu z duszami zmarłych, więc chętnie
częstowano ich ciepłym posiłkiem. W tradycji
chrześcijańskiej żebracy mogli liczyć na jałmużnę,
za którą obiecywali rodzinie swoją modlitwę.
Zaduszki to zapomniane święto. W Polsce 2
listopada to dzień pracujący, lecz w wolny od
pracy 1 listopada Polacy idą na cmentarze na znak
pamięci o swoich bliskich. Na grobach zapalają
znicze oraz stawiają kwiaty. Rodziny spotykają się,
by wspomnieć bliskich oraz wspólnie modlić się za
ich dusze.
Ognie na grobach
Są wyrazem naszej pamięci o tych, którzy
odeszli: również o nieznanych i opuszczonych. W
przeszłości palono je także na polach, na
rozstajach dróg, na grobach zmarłych gwałtowną
śmiercią. Ogień potrzebny był zarówno umarłym,
jak i żywym. Jednych oczyszczał i ogrzewał.
Drugich zabezpieczał przed złem i złośliwymi
istotami z tamtego świata.
Nie tylko dla uczniów ... !
Zadania do realizacji w ramach programu wychowawczego i profilaktycznego na październik
1. Jestem patriotą – pamiętam o historii mojej ojczyzny.
2. Szanujemy i pomagamy zwierzętom – one tez czują
3. Dbamy o kulturę języka – nie używamy wulgaryzmów.
4
Opracował Kacper Karlik I b
5
Niektórych zwierząt nie zobaczysz!
Wymieranie gatunków jest procesem naturalnym w historii Ziemi, jednak działalność człowieka sprawia,
że przebiega on zbyt szybko. Szacuje się, że do 2015 r. może wyginąć około 25% wszystkich istniejących na
Ziemi gatunków. Niektóre z nich przestaną istnieć, zanim ludzie zdążą je poznać i opisać. Dlatego podejmu-
je się wysiłki objęcia ochroną wszystkich zagrożonych organizmów.
Polska Czerwona Księga Zwierząt to spis zwierząt zagrożonych wyginięciem na terenie naszego kraju.
Zawiera dokładny opis ginących organizmów i miejsca występowania. Są tam również propozycje ochrony
zagrożonych gatunków. Księga powstała na wzór międzynarodowej księgi, w której umieszczono spis ga-
tunków zwierząt, roślin i grzybów zagrożonych wyginięciem na świecie.
Tych zwierząt już nie zobaczysz
Gdy spotkasz bezdomnego psa.
Każdemu może się zdarzyć, że spotka bezpańskiego psa. Od razu widać, że pies się tuła, bo nie ma obro-
ży, kagańca, nie widać jego właściciela. Gdy pies się zgubił, czuje się bardzo zaniepokojony. Nie wie, gdzie
jest, chce wrócić do domu, ale nie wie jak. Robi wszystko, żeby odnaleźć swojego właściciela. Pochyla łeb i
zaczyna podchodzić w twoim kierunku, bo podchodzi do wszystkich spotkanych ludzi, mając nadzieję, że to
może jego pan. Co wtedy robić?
Po pierwsze – nie uciekaj. Pies nie jest zwierzęciem niebezpiecznym, jeśli go nie zdenerwujesz. On chce
się dowiedzieć, kim ty jesteś i czy mu pomożesz znaleźć dom. Psy mają słaby wzrok, ale wspaniały węch.
Dlatego nie oglądają nikogo z daleka, tylko chcą podejść jak najbliżej i obwąchać.
Po drugie – zatrzymaj się. Stań spokojnie. Nie próbuj go głaskać, bo nawet jeśli wygląda bardzo milutko i
przyjaźnie, może źle zrozumieć Twój gest i wyszczerzyć zęby.
Psa nie wolno nigdy drażnić. Nie krzycz, nie uciekaj, nie rzucaj w niego, w ogóle się nie odzywaj. Bardzo
powoli odejdź. Nie wołaj do niego z daleka. Jeśli widzisz, że pies jest w złym stanie, poproś kogoś dorosłe-
go, żeby zadzwonił po straż miejską lub do schroniska dla bezdomnych zwierząt czy na policję.
Opracowano na podst. „Victor Junior” X.2011
Dzikie konie w Polsce?
Czy wiesz, że w Polsce żyły kiedyś dzikie konie?
Nazywały się tarpanami i mieszkały w lasach
Europy. Wymarły one w XVII wieku. Jednak do
dziś przetrwali ich potomkowie – koniki polskie,
które są krzyżówką tarpana z koniem domowym.
Koniki polskie
W XVI w. na wyspie Mauritius, położonej u wy-
brzeży Afryki, holenderscy żeglarze odkryli duże
nielotne ptaki. Były powolne, więc nazwali je
„dodo”, co po holendersku znaczy „leń”. Te
spokojne zwierzątka były łatwym łupem. Ptaki
te, jak wynika z opisów, osiągał wysokość do 75
cm i wagę ok. 2kg.
Ptak Dodo
6
Dbamy o kulturę języka - Mówimy nie wulgaryzmom
24 i 25 listopada 2015 roku odbyła się w naszym Zespole akcja „Mówimy nie wulgaryzmom”. Pierwszego
dnia uczniowie gimnazjum wykonywali plakaty na temat „Stop wulgaryzmom”, które prezentowane były
podczas apelu .
Drugiego dnia akcji odbył się apel dla uczniów klas 4-6 SP oraz gimnazjum i liceum. W czasie spotkania ucz-
niowie podawali swoje pomysły oraz określenia zastępujące wulgarne i ordynarne słowa, gesty i migi.
Wspólnie powstał plakat „Mówimy nie wulgaryzmom”. Przewodniczący klas otrzymali przygotowane wcze-
śniej ulotki, które mieli powiesić w klasie.
Młodzież miała również możliwość podpisania deklaracji w „szkolnej księdze”, w której poświadczyli, że
będą starć się nie używać brzydkich słów ani migów. Deklaracja była dobrowolna.
ULOTKA
Ogłoszono został konkurs.
Przez tydzień nauczyciele będą zapisywać na kartkach, umieszczonych w pokoju nauczycielskim, nazwiska
uczniów, którzy złamią zakaz i będą przyłapani na używaniu wulgaryzmów podczas przerwy lub w czasie
lekcji. Po tygodniu, osoby których nazwiska pojawią się na kartkach będą miały do wykonania „karę”. Do-
staną, wybrany przez nauczyciela języka polskiego, wiersz (symbol pięknej mowy ojczystej), który będą mu-
sieli przepisać na dużą kartkę oraz wykonać do niego ilustrację. Wszystkie prace zostaną wywieszone na
korytarzu szkolnym.
7
Aktualności szkolne, czyli co słychać w gimnazjum?
APEL – „DOPALACZE TWÓJ WRÓG”
30 października 2015r. klasy II gimnazjum w ramach
realizowanego projektu edukacyjnego przygotowały
apel dla uczniów gimnazjum i liceum. Tematem były
dopalacze. Młodzież:
przygotowała ulotki informujące o niebez-
piecznych skutkach substancji psychoaktyw-
nych;
przedstawiła krótkie scenki pokazujące za-
chowanie po zażyciu dopalaczy;
zorganizowała wystawę konkursowych prac
plastycznych pt. „Stop dopalaczom”;
przeprowadziła głosowanie na najciekawszy
plakat informujący o skutkach zażywania
dopalaczy.
ULOTKA
DOPALACZE:
- to substancje, które można przedawkować,
także ze skutkiem śmiertelnym;
- działają na ośrodkowy układ nerwowy, po-
dobnie jak nielegalne narkotyki mogą uzależ-
niać;
- jedna mieszanka działa w różny sposób na
różne osoby, sięgając po nią kolejny raz, mo-
że zadziałać inaczej.
Stały klient – uzależniony klient –
wzrastające stałe zyski
DOPALACZ – SUBSTANCJA PSYCHOAKTYWNA
powoduje:
przekrwienie oczu ● szum w uszach ● wymio-
ty ● dreszcze ● kołatanie serca ● problemy z
mową ● duszności ● urojenia ● atak paniki ●
leki, stany depresyjne ● złość i agresję ● nie-
naturalne rozbawienie – euforię ● osłabienie
potencji seksualnej ● zwolnione reakcje ●
utratę przytomności oraz coraz częściej
śmierć.
CHCESZ ŻYĆ NIE BIERZ!!!!
I miejsce II miejsce III miejsce
8
Dopalacze to nowy rodzaj narkotyków, działający
na ośrodkowy układ nerwowy, mogące
doprowadzić do nieodwracalnych, wielonarządo-
wych uszkodzeń. Jak bardzo są niebezpieczne,
pokazały wydarzenia, które miały miejsce latem tego
roku, kiedy do szpitali trafiło bardzo wiele osób
zatrutych tymi substancjami. Niestety część tych
osób, zmarła.
Nowe narkotyki sprzedawana bywają jako sole do
kąpieli, nawozy do roślin, pochłaniacze wilgoci,
talizmany itp.
Musimy wiedzieć, że zażywanie dopalaczy
pozostaje bardzo groźne dla zdrowia i życia osób,
które je przyjmują. Efektem ich używania, oprócz
utraty pamięci są: zaburzenia świadomości,
nadmierne pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia
pracy poszczególnych narządów – nerek, wątroby.
Nierzadko w wyniku zażywania dopalaczy dochodzi
do zatrzymania oddechu, zaburzeń pracy serca, a w
rezultacie do śmierci osoby, która przyjęła te
substancje.
Jak zachować się, kiedy podejrzewamy, że dana
osoba znajduje się pod wpływem dopalaczy?
Bezwzględnie należy wezwać pomoc medyczną
dzwoniąc pod numer 112. Do czasu przybycia
pogotowia ratunkowego należy pozostać przy
poszkodowanym, sprawdzając jego funkcje życiowe
– oddech oraz akcję serca, a w przypadku zaburzenia
tych funkcji, udzielić właściwej pomocy poprzez
wykonanie masażu serca wraz ze sztucznym
oddychaniem.
Używanie dopalaczy może prowadzić do ostrego
uzależnienia fizycznego objawiającego się głodem
zażycia danej substancji, a w przypadku nie
uczynienia tego, ostrymi objawami fizycznymi takimi
jak: drgawki, silne pocenie się, skrajne problemy z
koncentracją.
Kolejne zagrożenie płynące z odurzania się
dopalaczami to pogorszenie funkcjonowanie,
społecznego osób odurzających się – konflikty w
rodzinie, problemy w szkole, złe porozumiewanie
się z rówieśnikami. Elementy te stanowią
dodatkowe utrudnienie w walce z zażywaniem
dopalaczy, stanowiąc niewłaściwą motywację do
ich dalszego zażywania.
Wytwarza się wówczas schemat: zażywam
dopalacze - gorzej się po nich czuję - nie potrafię
nawiązywać poprawnych relacji z innymi
więc - więc znów zażywam dopalacze. Powstaje
więc tzw. błędne koło Wówczas już osobie tak
działającej konieczna jest pomoc specjalistów
zajmujących się leczeniem uzależnień.
Pamiętajmy jednocześnie, że prowadzenie
pojazdów (jakichkolwiek) po zażyciu narkotyków,
a takimi są dopalacze, to przestępstwo, śmiertelna
pułapka stwarzająca zagrożenie dla wszystkich
użytkowników dróg.
Wprowadzanie do obiegu dopalaczy wg
polskiego prawa to poważne przestępstwo.
Za ich sprzedaż lub produkcję grozi nawet 10 lat
pozbawienia wolności.
Więcej informacji nt. negatywnych skutków
działania dopalaczy, a także poszukiwania pomocy
w kwestii uwolnienia się z ich nałogu, znajdziecie
na stronach kampanii „Dopalacze kradną życie”
oraz na facebooku.
Opracowała Sandra Bielicka II a
9
Tydzień podróży po świecie
W dniach od 16 do 20 listopada odbył się tydzień podróży po świecie. Każdego dnia uczniowie mogli od-wiedzić jedno z pięciu wybranych państw: Hiszpanię, Grecję, Holandię, Niemcy i Arktykę. Mieli również
przygotować informacje na temat tych państw oraz stworzyć wspólnie plakat.
Pierwszego dnia poznaliśmy Hiszpanię. Można było się przebrać, potańczyć oraz posłuchać muzyki w rytmie flamenco.
Drugiego dnia odwiedziliśmy Grecję.
Uczyliśmy się tradycyjnych tańców greckich. Była super zabawa.
Trzeciego dnia przybyliśmy do Holandii.
Wspólnie malowaliśmy wiatraki i robiliśmy tulipany z papieru. Wiatraki i tulipany to symbole Holandii.
Czwartego dnia pojechaliśmy do Niemiec.
Uczniowie mogli wybrać jedną z niemieckich marek samochodów i zrobić sobie w nim zdjęcie. Ogłoszony
został również konkurs na króla strzelców. Przygotowano również słodką niespodziankę.
Królami strzelców zostali: I – Jakub Zorychta 1ag, II – Dawid Folta 3al, III – Michał Langosz 1bg
10
Piątego dnia dotarliśmy do Arktyki.
Uczniowie mogli przebrać się jak również obejrzeć teatrzyk cieni pt. „Przygody Anaruka”.
Podsumowanie tygodnia podróży po świecie
Plakat podróży po świecie
Wiatraki
Tulipany
Andrzejki w gimnazjum
30 listopada br. odbyły się Andrzejki.
Młodzież przebrała się oraz przygotowała cie-
kawe i zabawne wróżby. Było między innymi:
lanie wosku, magiczne kubeczki, karteczki z
wróżbami, zabawa z butami oraz wiele innych.
Uczniowie gimnazjum mogli poznać co ich czeka
w przyszłości. Była fajna zabawa i dużo śmiechu.
27 listopada br. obył się
Andrzejkowy Kiermasz Ciasteczkowy.
Chętni uczniowie gimnazjum przynieśli na
niego pyszne ciasta i pierniczki. Były również
wróżby ukryte w „Pierniczkach św. Katarzyny”
oraz „Ciasteczkach św. Andrzeja”.
Zgromadzone z tej okazji fundusze przezna-
czone zostaną na coroczny Piknik Rodzinny
organizowany w czerwcu.
Bardzo dziękujemy wszystkim nauczycielom,
uczniom oraz ich rodzicom za przygotowanie
przepysznych wypieków.
11
Historia wynalazków – „Aparaty słuchowe”
Pierwsze aparaty słuchowe
Najprostszym "aparatem słuchowych" była tuba
słuchowa.
Przez stulecia pełniła funkcje pomostu między
światem osób niedosłyszących ze światem ludzi
dobrze słyszących. Zasada działania była niezmier-
ne prosta - źródło dźwięku było przybliżanie po-
przez wąską, zwężająco się, elastyczną tubę do
ucha osoby niedosłyszącej. Na początku trąbki słu-
chowe (tuby) robione były po prostu z rogów byków
lub innych zwierząt. Następnie wytwarzano je z
drewna, na kształt naturalnych rogów zwierzęcych.
Na końcu zaczęto eksperymentować z innymi mate-
riałami typu: srebro, pancerza żółwia obecnie wy-
twarzane są z plastiku.
W ciągu lat tuba
słuchowa była poddawana wielu modyfikacjom, by
zapewnić rozmówcom odrobinę dyskrecji.
Przybierała formę np.: wazonu na kwiaty który
przesyłał sygnał poprzez tubę do słuchającego. W
XIX wieku pojawiło się (w dużym uproszczeniu)
pierwsze urządzenie wspomagające słuch na
przewodnictwo kostne - dentafon. Było połączone
poprzez drut opasany jedwabną osłoną z kawałkiem
drewna.
Ludzie starali się ukrywać swoją wadę słuchu. Trąbki
słuchowe ukrywano w wachlarzach albo wbudo-
wywano w laski. Niekiedy udawały one nawet wy-
sadzane diamentami elementy biżuterii.
Nowoczesne aparaty słuchowe
Pierwsze elektryczne wzmacniacze stały się
dostępne mniej więcej na początku XX-go wieku.
Wynaleziono wtedy pierwsze aparaty słuchowe. Do
lat dwudziestych XX-go wieku stały się one
wystarczająco małe, aby można je było nosić w
torebce.
Od 1902 r. możemy mówić
o pierwszej elektrycznej
pomocy słuchowej.
Węglowy aparat zasilany
3 lub 6-cio voltową baterią
był popularny do lat 40-
stych, mógł być używany do
kompensacji średnich ubyt-
ków słuchu.
Dzisiejsze aparaty słu-
uchowe wykorzystują technologię cyfrową i są wy-
posażone w komputerowe układy scalone o dużej
mocy. Bogata funkcjonalność zapewniająca lepszą
jakość dźwięku, łączność bezprzewodowa i wciąż
zmniejszające się wymiary aparatów to cechy no-
woczesnych rozwiązań wspomagających słyszenie.
Wraz z rozwojem technologii zmieniał się też stosu-
nek ludzi do aparatów słuchowych. Mniejsze urzą-
dzenia, nowe wzornictwo i elegancka kolorystyka
pomagają użytkownikom nosić aparaty słuchowe
swobodnie i z pewnością siebie.
Stanisław Kwiecień I a
12
Gimnazjalisto, co warto przeczytać i obejrzeć!
Listopadowa propozycja na deszczowe wieczory
Gwiazd naszych wina
Główni bohaterowie – Ha-zel i Gus to nastolatkowie, którzy mimo młodego wie-ku musieli stawić czoła przeciwnościom losu. Ona 16-latka ze zdiagnozowanym
rakiem i nadopiekuńczymi rodzicami, on –
były koszykarz, któremu świat się zawalił, gdy
amputowano mu nogę. Poznali się na spotkaniu
grupy wsparcia dla chorych na raka. Oprócz cięż-
kich doświadczeń połączyła ich miłość do książek.
Dziewczyna pragnie poznać autora ulubionej po-
wieści, Petera van Houtena , jednak mimo prób
kontaktu, spotkanie nie doszło do skutku, ale Gus
nie poddaje się łatwo. Udaje mu się skontaktować
i zdobyć zaproszenie na spotkanie z pisarzem w
Amsterdamie. Postanawia jako towarzyszkę po-
dróży zabrać dziewczynę.
Polecamy również film, który powstał na podsta-
wie światowego bestsellera.
Kilka słów o autorze
JOHN GREEN
Jest autorem światowych bestsellerów,
laureatem licznych nagród literackich. Najwięk-
szą sławę przyniosła mu powieść
Gwiazd naszych wina.
Polecamy powieści jednego z najpopularniej-
szych obecnie autorów literatury młodzieżo-
wej, ogłoszonego w USA autorem roku 2012 i
zaliczanego przez magazyn „Time” do grona
najbardziej wpływowych ludzi.
Uczniowie polecają - tym razem film
Rozumiemy się bez słów
Państwo Belier to urocza rodzina. Dobrzy sąsiedzi, kochający rodzice. Może czasem
zbyt impulsywni, nadmiernie okazujący swoje uczucia. I jeszcze jedno: są niesłyszą-
cy. Tylko ich córka, nastoletnia Paula urodziła się bez tej niepełnosprawności. Stała
się więc ich naturalnym łącznikiem ze światem dźwięków, niezastąpionym prze-
wodnikiem i pomocnikiem w codziennym życiu. Osiągnęła jednak już wiek, gdy
dzieci zaczynają, opuszczać rodzinny dom, szukać swojego miejsca, miłości. Idąc za
głosem serca, Paula zapisuje się do szkolnego chóru, w którym śpiewa pewien
chłopak. Nauczyciel muzyki odkrywa w niej wielki talent wokalny i proponuje szkołę
muzyczną w Paryżu. Jak powiedzieć o tym rodzicom? Jak opisać im radość, którą
daje muzyka? Jak zostawić zwariowane życie rodzinne i ruszyć w nieznane?
Złota myśl
„Kiedy przeczytam nową książkę, to tak jak-
bym znalazł nowego przyjaciela, a gdy prze-
czytam książkę, którą już czytałem - to tak
jakbym spotkał się ze starym przyjacielem."
przysłowie chińskie
13
Wigilia św. Katarzyny i św. Andrzeja
Były to wieczory wróżb poświęconych miłości i mał-
żeństwu. Podczas pierwszego kawalerowie mogli się
dowiedzieć, jaka przypadnie im żona, a drugiego –
panny odgadywały, kto zostanie ich mężem. Kata-
rzynki (24 listopada), jako dzień
wróżb wyłącznie chłopców, ode-
szły w zapomnienie. Pozostały
andrzejki (29 listopada), będące
już tylko zabawą połączoną ze
wspólnymi wróżbami dziewcząt i
chłopców.
Katarzynki
Św. Katarzyna uznawana była za patronkę kawa-
lerów troszczącą się o ich udany związek małżeński.
Katarzynki obchodzono na kilka dni przed andrzej-
kami – w wigilię Św. Katarzyny czyli w noc z 24 na
25 listopada.
Zwyczaj Katarzynek, powszechnie znany w Pol-
sce jeszcze pod koniec XIX wieku, podobnie jak
Andrzejki przypadał na okres jesieni, a więc zakoń-
czenia prac polowych, uważanego za czas najwła-
ściwszy nawiązywaniu kontaktu z zaświatami i
ostatnich zabaw przedadwentowych.
Dla ludzi młodych, mających wkroczyć w dorosłe
życie i założyć rodzinę był to czas rozterek, wątpli-
wości, nadziei i niepewności, czas oczekiwania na
nowe.
Wróżby chłopięce nie były zbyt urozmaicone i
nie stały się tak popularny, jak panieńskie wróżby
andrzejkowe. Kawaler, kładąc się spać, wkładał pod
prześcieradło kobiecą bieliznę, a pod poduszkę kar-
teczki z wypisanymi imionami dziewcząt. I gotowe!
W nocy śnił o ukochanej, a rankiem sięgał pod po-
duszkę i już wiedział, jak ma ona na imię. Mógł też
wstawić do wody ściętą gałązkę wiśni lub czereśni.
Jak zakwitła w wigilię Bożego Narodzenia, oznaczało
to szybki ślub z ukochaną.
Andrzejki to magiczny wie-
czór wróżb i odgadywania
przyszłości (z 29 na 30 listopa-
da) – znany od XII wieku. Przy-
pada on w dzień św. Andrzeja,
którego imieniny przypadają
tuż przed początkiem Adwentu – okresu rozpoczy-
nającego nowy rok kościelny. Św. Andrzej jako pa-
tron trudnych spraw, miał w tym czasie uchylać
rąbka tajemnicy dla osób chcących poznać przy-
szłość.
Początek roku zawsze był okazją, aby dowiady-
wać się co nadchodzący rok przyniesie dobrego.
Młode panny i kawalerowie pragnęli uzyskać odpo-
wiedzi na pytania: kiedy wyjdą za mąż, kiedy się
ożenią i kim będą ich wybrani. Pytania te, zawsze
uważane były przez młodzież za najważniejsze. Po-
niżej przedstawiamy Wam kilka wróżb, które w wie-
czór Andrzejkowy miały pokazać przyszłość.
Lubi… a może coś więcej?
Wieczór andrzejkowy dziewczęta wróżyły sobie
kiedy wyjdą za mąż. Żeby to ustalić panny ustawiały
w długim rządku swoje obuwie. Dziewczynie, której
but znalazł się za progiem jako pierwszy, wróżono
wyjście za mąż w pierwszej kolejności.
Co los przyniesie?
Inna popularna wróżba polegała na wyjmowaniu
różnych ukrytych przedmiotów spod talerza. Loso-
wany przedmiot miał pokazywać przeznaczenie
człowieka. Pod naczynia wkładano np. pierścionek
będący symbolem szybkiego ślubu, pieniądze, które
wróżyły szczęście w interesach, ukryty zaś różaniec
był symbolem duchowego powołania, a grudka
ziemi z kolei oznaczała śmierć.
Lanie wosku Najpopularniejszą andrzejkową przepowiednią,
jest lanie gorącego wosku do wody przez dziurkę w
kluczu. Zastygły w wodzie kawałek wosku, dokład-
nie oglądano, i z kształtu jaki cień woskowej bryły
rzucał na ścianę, próbowano odczytać przyszłość.
Sandra Bielicka IIa
14
ROZRYWKA - HOROSKOP
pół serio, pół żartem
Horoskop
15
POMYŚL – WYGRAJ - ROZWIĄŻ
Pitagoras - (ok. 572- ok. 487 p.n.e.) Grecki matematyk i filozof, założyciel tzw. szkoły pitagorejskiej w Krotonie
(południe Włoch). Do klasycznej wiedzy matematycznej przeszło słynne twierdzenie, powszechne
zwane twierdzeniem Pitagorasa.
Czy wiesz że:
To nie Pitagoras wymyślił twierdzenie Pitagorasa.
Przed Pitagorasem znano to twierdzenie w Egipcie, Chi-
nach, Indiach i Babilonii.
Rozwiąż rebus matematyczny:
.....................................................................
Uśmiechnij się
Prawidłowe rozwiązania zadań proszę wrzucać do skrzynki na odpowiedzi znajdującej się w sali nr 5 - języka polskiego oraz w sali nr 6 - matematy-ka. Co miesiąc będziemy wywieszać listę osób, które prawidłowo roz-wiązały nasze zadania. Najlepsi uczniowie zo-staną nagrodzeni na ko-niec roku szkolnego. Zapraszamy do zabawy i powodzenia.
16