-
Strandir, eða nánar tiltekið frá Reykjarfirði norðan
Geirólfsgnúps suður í Ingólfsfjörð. Auk þessa voru ráðgerðar
styttri gönguferðir út frá áfangastöðum eftir því sem færi gæfist.
Til að ná þessari ætlan varð að láta sigla hópnum frá Norðurfirði í
Reykjarfjörð. Lesendum er bent á opna landakortið hér að aftan til
hagræðis og fylgja gönguleiðinni með vísifingri hægri handar um
leið og lesið er.
Laugardagur 12. júlí. Hópurinn hittist hjá Ingvari og Tótu og
var lagt af stað þaðan um hádegisbil. Ferðaveður var sem best
gerist, léttskýjað en úði af og til. Stefnt var í Norðurfjörð en
þar skyldi gist hina fyrstu nótt í boði Ferðafélags Íslands. Að
venju sluppu sjoppur á leiðinni lítt við heimsóknir Rata en segir
fátt af ferðum fyrr en komið var norður yfir heiðar. Á Húnaflóa
töldu Ratar sig sjá skemmti-ferðaskip á siglingu og glöddust fyrir
hönd túristanna yfir fagurri landsýn og góðu veðri. Upp var dreginn
kíkir til að líta nánar á
DAGBÓKARBROT 2. kafli Ágrip ferðasögu gönguklúbbsins Rata dagana
12. -19. júlí 1997 Þátttakendur í göngunni þetta árið voru 17,
raðað eftir fjölskylum: Hallgrímur, Guðríður, Guðmundur og Halldóra
systir Hallgríms Sigfinnur, Bjarnheiður, Stefán, Gísli vinur
Stefáns og Kristófer Ólafur og Helga Ingvar og Þórunn Sigurbjörn og
Hrönn Finnur (sögumaður) og Þórunn
Í stórum dráttum var ferðaáætlun þessi. Gengið skyldi um
Austur-
Klúbburinn Rati, sumarið 1997 (allir)
Í ferðaáætluninni var m.a. að kynnast þessum Drangaskörðum
(hh1)
1 2
-
f y r i r b æ r i ð s e m reyndist vera ísjaki. Ekki orð um það
meir. Í Norðurfjörð var komið um kl. 20. Gott var að ná úr sér
hrist ingnum við léttan drykk og góðan mat, en vegir norðan
Hólmavíkur reyndust æði misjafnir. Sumir misjafnari þó en aðrir.
Svo háttar nú til þarna um slóðir að veturseta er nánast engin
norðan Árness nema í Norðurfirði. Þar er Landshöfn og kaupfélag sem
þjónar þessum norðlægu byggðum. Skáli ferðafélagsins í Norðurfirði
er hið ágætasta hús þótt gamalt sé og áttu Ratar þar góða vist. Um
kvöldið var skroppið út í Munaðarnes til að skoða blóðrautt og
fagurt sólarlag, en um miðnættið birtust tveir lögreglumenn frá
Hólmavík og var farþegi þeirra stúlka sem átti gistingu í skálanum
og ferð með okkur norð-ur í Reykjarfjörð. Hún var að draga uppi
gönguhóp frá Útivist sem var á undan okkur. Fór vel á með Rötum og
stúlkunni þeirri og var gengið til
náða laust eftir mið-nætti.
Sunnudagur 13. júlí. Farið var á fætur um sjöleytið og leyndu
sér ekki vonbrigði í svip þeirra sem fyrstir gáðu til veðurs.
Niðdimm þoka lá á húsþökum en s t i l l t veður . Kominn var til N
o r ð u r f j a r ð a r Óskar Kristins-
son frá Dröngum á 30 feta Sómabát sínum er vera skyldi farkostur
hópsins norður í Reykjarfjörð. Vel gekk að ferma bátinn og var lagt
af stað út í sortann. Fljótlega varð skyggni ekkert og var siglt
eftir GPS alla leið. Eins gott er að vera vel tækjum búinn því,
þarna eru sker og boðar um allt og alls ekki sama hvar farið er.
Óskar stýrði af öryggi milli skerja og var varla hægt að fylgjast
með dýralífi vegna þoku. Ekkert sást til lands og var mikill
sjónar-sviptir af að sjá ekki til Geirólfsgnúps sem ægifagur er frá
sjó séð eins og síðar kom í ljós. Þegar í Reykj-arfjörð kom var
skyggni ekkert, e.t.v. 25 m og brá fólki í brún þegar skyndilega
birtist út úr þokunni bryggjan, sem ekki er annað en snarbrattir
klettar með gálga sem notaður er til að lesta þyngri hluti. Þarna
tók á móti
Blóðrautt sólarlag (iag02)
Við skál við skála FÍ í Norðurfirði (iag1) Á bryggjunni í
Norðurfirði (sþ01)
Sómafólk í Sómabát (os01)
3 4
-
o k k u r R a g n a r Jakobsson, síðasti bóndinn í
Reykjar-firði. Veturseta lagðist af 1959 en Ragnar og fjölskylda
hans eiga þarna þrjú íbúðarhús, sumar-bústaði og gamla bæinn sem
Ragnar fæddist í. Hann er n o t a ð u r s e m sv e fnská l i f y r
i r göngugarpa sem
þangað leggja leið sína. Með góðu móti geta 15-17 manns gist
þarna. Verið er að bæta og byggja við snyrtiaðstöðu sem verður
mikill munur. Þingmannaleið er nú á kamarinn og þvottastæðið.
Þannig háttar til í Reykjarfirði að nóg er af heitu vatni en minna
um kalt neysluvatn. Árið 1938 byggðu bændur í Reykjarfirði,
bræðurnir Ragnar og Guðfinnur Jakobssynir, sundlaug, mikið
mannvirki. Þarna eru nýir búningsklefar og aðstaða öll hin
besta. Þetta stendur öllum til boða sem gista í Reykjarfirði og er
innifalið í gjaldinu. Eftir að Ratar höfðu komið sér fyrir var
farið í göngu út með Reykjarfirði að norðan, út fyrir Þaralátursnes
og inn í Þaralátursfjörð. Nokur þoka var yfir en henni létti þegar
leið á
kvöldið og sást þá norður til Könnu. Þaðan heyrðust drunur
miklar yfir fjörðinn og gáfu til kynna grjóthrun og skriðuföll.
Gaman þótti að ganga um Hvítusanda og undrun vakti þegar Sigurbjörn
tillti sér nánast ofan á rjúpu á hreiðri sem lét sér hvergi bregða.
Fjörðurinn sýndist allur hinn vistlegasti og var þegar ráðgert að
skoða hann betur síðar. Tekinn var sneiðingur inn fjörð og upp og
yfir fjallið milli fjarða. Létti þok-unni vel og sást allt suður
til G e i r ó l f s-gnúps um
stund. Eftir um 4 stunda ferð ákváðu þreyttir Ratar að ganga til
laugar. Um kvöldið var grillað í góðu veðri en þoka var aftur lögst
yfir.
Mánudagur 14. júlí. Vaknað um kl. 9 eftir ágæta nótt. Mikill
fuglasöngur og fagurt veður tók á móti ferðalöngum þennan morgun.
Ákveðið var að fara út í Könnu norðan Þaralátursfjarðar og er það
um 8 stunda ganga fram og aftur. Lagt var af stað skömmu eftir
hádegi og ætt yfir fjöll og firnindi án þess að líta til hægri eða
vinstri. Þótti göngulagið minna mjög á jeppaakstur ákveðinna manna
um hálendi og jökla landsins. Hægfara Ratar er gáfu sér tíma til
náttúruskoðunar komust í kynni við tófu og mink og náðu að festa á
mynd minkinn Könnubúa. Einnig var skoðað vel eitt mesta framhlaup
landsins rétt utan við
“Gálgaklettur” í Reykjarfirði (sþ02)
Svefnskálinn í Reykjarfirði (iag05)
Í sundi (iag06)
Sigurbjörn og rjúpan (os02)
Hvítusandar (sþ03)
Kanna og ?? (hh06) 5 6
-
gamla bæjarstæðið í Þara-látursfirði þar sem rebbi átti heima.
Þar hefur heil fjallshlíð fallið í sjó fram á um 1-2 km svæði. Við
þe t t a my ndas t go t t bæjarstæði og skjól þar innan við fyrir
hafgolu en gróður var mikill í kringum gamla bæjarstæðið. Gengið
var sem leið liggur út að Könnu, heilsað upp á Karl og Kerlingu og
gægst inn í
Furufjörð þar fyrir norðan. Greinileg voru förin eftir
skriðuföll gærdagsins þar úti á nesinu. Þarna þarf að sæta lagi
sjávarfalla því mjög þröngt er að komast fram fyrir nesið. Í
Furufirði eru 4 hús, slysavarnaskýli og 3 sumarbústaðir. Þarna væri
rétt að eyða mun meiri tíma ef vel ætti að vera. Heimleiðin var
tekin í einum rykk og var komið í Reykjarfjörð eftir 9 tíma ferð.
Ragnar bóndi hafði undirbúið varðeld niðri á fjörukambi en nógur er
eldiviðurinn. Reki er þarna í öllum fjörum, óendanlegt magn
timburs. Einnig eru fjörur fullar af alskyns afgöngum frá
fiskveiðiflota landsmanna og ber þeirri grein ekki f a g u r t v i
t n i . Netakúlur, netatrossur og alskyns netabún-aður og
veiðarfæri sem ritari kann engin nöfn á fylla fjörurnar. Fróðlegt
væri að vita u m h l u t þ e s s a ófagnaðar í fiskverði. Veður var
hið fegursta um kvöldið og logaði vel í kestinum og var það
skemmtileg stund
með Ragnari. Þeir í Reykjar-firði kunna vel til verka að þessu
leyti, höfðu reist marga kesti víðsvegar á kambinu til að þurrka
timbrið, líklega einn köst á hvern h ó p g e s t a sumarsins.
Þriðjudagur 15. júlí. Mál var komið að kveðja Reykj-arfjörð og
ekki laust við að það væri með söknuði. Veður var fallegt um
morguninn en spáð N-A átt sem ekki er það besta á þessum slóðum. Um
þær mundir er lagt skyldi af stað bar svo til, að von var á báti.
Tvenn hjón frá Bolungarvík sem legið höfðu í tjöldum í
Reykjarfirði
höfðu samið við Óskar á Dröng-um að sækja sig og flytja í
Ingólfsfjörð. Var brugðist við skjótt og beðið um flutning á m e s
t ö l l u m farangri og
Jökulvötn vaðin í Þaralátursfirði (os03)
Framhlaup í Furufirði (sþ05)
Við varðeldana .... (hh05)
Vaðið af stað frá Reykjarfirði (iag07)
Hornbjarg í norðri frá Geirólfsgnúpi (os04)
7 8
-
þremur Rötum að Dröngum. Var það auðsótt og fengu Sigurbjörn,
Hrönn og ritari far, leist ekki vel á 12 tíma gönguna sem áætluð
var suður þangað. Ritari kann lítt frá göngunni að segja annað en
að hún gekk vel þrátt fyrir fótasár, eymsli hér og þar og vað yfir
þrjár jökulár. Árnar eru kaldari en allt sem kalt er, enda örstutt
upp í Drangajökul sem elur þær af sér. Þetta hafði ritari fengið að
reyna í Þaralátursfirði. Af bátsverjum er hins vegar það að segja
að leiðindabræla var út fyrir Geirólfsgnúp. Sást vel til og fá orð
ekki lýst hrikalegri ásýnd hans. Ótal djúp gljúfur ganga inn í hann
frá hafi með lóðréttum hamraveggj-um upp á brún. Fugl virtist una
sér vel við klettana og var þessi h lu t i ferðar innar hennar
virði. Er komið var fyrir gnúpinn gaf gott lens og sóttist vel.
Veður fór heldur kólnandi er leið á daginn og var hiti kominn niður
í um 3° undir kvöld. Báts-verjar áttu góða stund inni í eldhúsi
á
Dröngum meðan beðið v a r e f t i r göngugörpum. Þar búa á
sumrin Kristinn J ó n s s o n , s í ð a s t i bóndinn, ásamt konu
sinni Önnu Jakobínu Guðjónsdóttur úr Þara-látursfirði og sonunum
Óskari og Sveini. Einnig var þarna Inga, kona Sveins, og börn. Þau
hjón starfa sem kennarar á Akranesi á vetrum en Óskar er sjómaður.
Þau eru að reyna að þjóna ferðamönnum sem er eitt af átaksverkefnum
svæðisins til að koma í veg fyrir að byggð leggist alveg af á
þessum slóðum. Sem fyrr segir sóttist göngugörpum vel og var vel
fagnað við komuna að Dröngum eftir 11 tíma göngu. Bátsverjar reyndu
að létta undir með því að finna tjaldstæði, leggja á borð undir
berum himni, taka fram bjór og fleira er mætti verða til að gleðja
hina göngulúnu. Í ljós kom að Kristófer átti afmæli og var því
fagnað á viðeigandi hátt. Gengið var til náða um kl. 01.30 í súld
og brælu en þreyttir og ánægðir Ratar
sofnuðu fljótt með von um betra veður í hjarta. Miðvikudagur 16.
júlí. Veðurguðir höfðu heldur betur gerst hliðhollir um nóttina.
Við rismál var enn þoka en veðrabrigði í lofti. Um miðjan morgun
hafði hann rifið af sér, kominn á austan og Horft til
Bjarnarfjarðar (sþ06)
Drangaskörð í suðri frá Geirólfsgnúpi (os05)
Hann á afmæli í dag (iag08)
Sóleyjar í bongóblíðu á Dröngum (iag09)
9 10
-
um hádegi með bongó-blíðu, sól og hita. Að sögn heimamanna var
runninn upp fyrsti sumardagur ársins, ekki seinna vænna. Áður en
Drangar voru kvaddir bauðst Sveinn Krinstinsson til að segja sögu
staðarins. Var gengið niður að sjávarhúsum til að fá viðeigandi
umgjörð um söguna. Drangar eru landnámsjörð. Hana nam Þorvaldur
Ásvaldsson faðir Eiríks rauða og því afi Leifs heppna. Deilt er um
hvort Leifur sé fæddur að Dröngum eða í Dölum vestur þar sem
Eiríkur bjó síðar. Sjávarhúsin eru þrjú, pakkhús, hákarlshjallur og
grútarhús, um 200 ára gömul í núverandi mynd, en hafa verið
endurbyggð nokkrum sinnum og er unnið að slíku nú. Áður en til
sögustundar kom hafði Þórunn S. verið að kenna Ingu húsfreyjua að
baka súrdeigsbrauð sem hún hafði mikinn áhuga á. Slíkt meti er
holt, geymist og kemur sér vel á af-
skekktum stöð-um. Nokkru eftir hádegi var hið ágæta
heimilis-fólk á Dröngum kvatt og þökkuð gest r isni og s k e m m t
i l e g kynni. Þegar búið var að troða í bakpoka og átti að fara að
lyfta klyfjum, þótti flestum nóg um og var altalað að
allt of miklar vistir væru með í för. En allt komst upp og var
farið hægt af stað og átti það eftir að launa sig. Veður var orðið
hið fegursta, hiti og hæfilegur andvari af hafi. Eldri Rötum sem
þekktu klifbera-hljóð hlýnaði um hjartarætur við að heyra marrið í
ólum bakpokans. Leiðin lá út með Drangahlíð og stefna tekin á hið
ysta af Drangaskörðum og er kennt við Signýjargötu. Uppi á skarðinu
var áð og notið útsýnis. Í norðri blöstu við Kálfatindar og
Hornbjarg og Drangavík og Ófeigsfjörður í suðri. Undir Dröngum að
sunnanverðu var yfir samfellda grjóturð að fara allt inn að
Drangavík og sóttist seint. Inni undir víkurbotni taka við
mosa-grónar grundir með góðum
gönguleiðum og fellur þar Drangavíkurá í fögrum fossi til
sjávar. Þar skammt fyrir neðan er gott vað á ánni og var mikill
léttir að finna hve volg hún var. Inni á D r a n g a v í k u r d a
l staldrar áin við í Drangavíkurdalsvatni og hitnar verulega. Aðrar
ár á þessum
Sögufyrirlestur á Dröngum (sþ07)
Klifberar undir Drangaskörðum (hh02)
Á Signýjargötu í Drangaskörðum (iag10)
Drangavíkurá vaðin (iag11)
11 12
-
var kalt en sól að koma upp. Útsýnið til Dranganna og litabrigði
himinsins voru ólýsanleg. Útlit var fyrir ljómandi góðan dag og að
koma gola af S-A. Ratar vöknuðu snemma, flestir við ofurhita í
tjöldum enda hafði sól bakað þau alla nóttina. Logn var og hiti
strax kominn í 12-13 gráður um morguninn. Að loknum árbít og
samantekt var skoðað greni sem Ingavar fann á leið s i n n i í b a
n k a n n . Yrðlingur skaut upp kolli og var myndaður í bak og
fyrir. Vart mátti á milli sjá hvorir væru furðu lostnari, Ratar eða
rebbi. Lagt var af stað um hádegisbil og s t e f n t í Ó f e i g s
f j ö r ð . Hafgola var til a ð l é t t a
gönguna en veður fór hlýnandi eftir því sem á daginn leið.
Gengið var um harða grasi vaxna bala og holt, hið besta land. Mikil
og falleg vatnsföll eru á leiðinni, fyrst Eyvind-arfjarðará og
síðan Hvalá og falla þær í fossum fram af klettabeltum. Á báðum ám
eru göngu-brýr, enda ekki auð-
slóðum koma beint úr jöklinum og draga hitastig sitt af því.
Sennilega er silungur í ánni vegna þessara skilyrða en ekki reyndi
á það í þetta skipti. Gamla bæjarhúsið í Drangavík er utar við
víkina að sunnanverðu og stendur húsið enn þótt tæpt sé. Nokkru þar
fyrir utan heitir Skerjasund þar sem Drangavíkurfjall gengur
lengst fram og var ákveðið að ganga suður fyrir sundið og
tjalda. Þar fannst tjaldstæði við litla vík, afgirta af klettabelti
sem gekk í sjó fram að sunnanverðu og mikilli grjóturð til
fjallsins. Þar tók rebbi á móti rötum um kvöldið. Útsýni til
Dranganna er þarna sem best verður á kosið. Logn var dottið á með
hlýindum. Snæddur var kvöldverður úti og að því loknu var efnt til
varðelds. Nógur var eldiviðurinn og sums staðar ekki mögulegt að
stinga niður fæti vegna rekaviðar. Mikið var sungið og skemmt sér
um kvöldið og tóku nýir Ratar, Gísli, Halldóra, Hrönn og Sigurbjörn
vígslu á venjubundinn hátt með þríteknu fótaslagi á meðan staðið er
á höndum. Tækist það ekki var gefið færi á skemmri skírn með
þrítekinni handstöðu og einu fótaslagi samtímis hverju sinni. Að
upptöku lokinni var enn sungið og gengu Ratar sælir til náða eftir
miðnætti. Fimmtudagur 17. júlí: Ritari vaknaði um miðja nótt og
gáði til veðurs. Mjög
Varðeldur með Ratavígslu í Drangavík (iag12)
Yrðlingur á greni (iag13)
Göngubrú á Hvalá (os06) Blómabörn (hh03)
13 14
-
veldar yfirferðar vegna straumþunga. Við báðar ár var staldrað
við til að njóta dýrðarinnar. Ekki er slík vatnsföll að finna víða
á landinu. Veður hélst gott, undir kvöld var komið mikið uppstreymi
af landi vegna hitans og dróst þá þoka utan af hafi inn yfir
ströndina. Þokan var hlý og ekki mjög rök. Komið var í Ófeigsfjörð
undir kvöld og tjaldað á bakka Húsár norðan við bæjarstæðið í
Ófeigsfirði. Þar er mikil timburvinnsla á sumrin og þarna voru
kornung hjón, afkomendur síðustu ábúenda við timbur-vinnsluna.
Einkum er valið lerki úr rekanum og rist á staðnum í parketborð
sem BYKO vinnur frekar til n o t e n d a . Einnig eru unnir
girðingar-staurar úr furu og greni. Að loknum léttum kvöldverði var
gengið til náða um miðnætti. Föstudagur 18. júlí: Vaknað var með fy
r r a fallinu og voru
flestir komnir á stjá um klukkan 8. Logn var og öll þoka horfin
en skýjað. Hiti var um 15° strax um morguninn og öll tjöld þurr og
jörð líka. Mikill léttir var að ná öllu saman þurru og einnig var
þægilegt að geta drukkið morgunkaffið sitt úti við slíkar aðstæður.
Lagt var af stað um kl. 10 í síðasta áfanga göngunnar og farið um
hlaðið í Ófeigsfirði. Þar tók á móti okkur öldruð húsfreyja sem var
síðasti ábúandi ásamt manni sínum. Hún sagði okkur sögu sína og
staðarins og ráðlagði um gönguleið yfir í Ingólfsfjörð. Um tvær
meginleiðir er að ræða, um 9 km eftir vegi út fyrir Seljanes eða um
4-5 km leið yfir Seljanesfjall og fer þar hæst í um 250 m hæð.
Fjallið var valið og sóttist vel upp, enda frekar aflíðandi. Það
átti eftir að hefna sín með snarbrattri leið niður í Ingólfsfjörð.
Var það mál Rata að niðurgangan hefði verið mun erfiðari en
uppleiðin. Mikill var
f ö g n u ð u r Ratanna við komuna niður í fjörðinn, því þ a r v
o r u komnar mæður T ó t u o g Ingvars með h e i t t a f f i ,
pönnukökur og annað góðgæti. Varð úr að I n g v a r o g S i g u r b
j ö r n fóru með þeim y f i r í
Norðurfjörð til að sækja bíla sína. Voru þeir fylltir af
farangri og þeim sem göngulúnastir voru. Hinir sem hressari voru
héldu strax af stað og luku göngunni í Norðurfirði. Leiðin er um
6-7 km og aðeins um lágan háls að fara og reyndist vel hressu
göngufólkinu leikur einn. Allir brugðu sér í sund út í Krossnes þar
sem hin ágætasta laug stendur á sjávarkambinum Í Norðurfirði var
ættarmót og mikill erill við laugina. Baðið var vel þegið og gott
að losna við vikugamlan svita og ryk úr hári og vitum. Um miðjan
dag var svo lagt af stað heim og var stefnt á
Í Ófeigsfirði (sþ10)
Móttökunefndin mætt í Ingólfsfirði (sþ11)
Á bökkum Húsár (iag14)
15 16
-
Finnbogastaðaskóla í Árnesi. Þar hafði verið pöntuð gisting og
var aðstaða hin ágætasta. Upp hófst undirbúningur að
stór-grillveislu. Fjögur læri vorun grafin í fjörukambinn og
moðsteikt þar í áli með grillkolum. Nóg af góðgæti hafði verið
skilið eftir þarna á norðurleiðinni og var búið dýrindis salat í
eldhúsinu og líktist 5 stjörnu hóteleldhúsi frekar en
heimavistarskóla á 66°N. Hitaskúr gerði um kvöldið og hreinsaði
loftið af mollu dagsins og var bara hressandi. Í skólanum voru m.a.
þýsk/dönsk hjón frá Hannover. Danska konan hafði unnið hjá Alla
ríka á Eskifirði fyrir mörgum árum. Síðan giftist hún þýskum manni,
tölvufræðingi. Þau eru bæði heilluð af landi og þjóð og voru hér í
tólfta sinn. Landið þekkja þau betur en margur Íslendingurinn. Þeim
var boðið til veislunnar og eftir nokkra bjóra og/eða rauðvín með
steikinni voru hinir ýmsustu Ratar farnir að tala tungum sem ekkert
væri. Um miðnættið stytti upp og var kveiktur varðeldur niðri á
sjávarkambi og hóft þar upp söngur og varð af hin besta skemmtan.
Þau hjón hin þýsku höfðu komið í Hornbjargsvita og lenti maðurinn
þá í því að koma skikki á tölvukerfi vitavarðarins. Kvaðst hann
hafa átt von á flestu öðru en því þegar þau lögðu upp í þá ferð.
Farið var í háttinn skömmu eftir miðnætti og gengu allir til náða
saddir og glaðir. Laugardagur 18. júlí: Aðfaranótt laugardagsins
varð mörgum erfið þótt vel hafi gengið að sofna. Nú þurftu allir
svo mikið súrefni eftir útiveruna og hiti var auk þess mikill utan
dyra sem innan. Um miðja nótt var súrefni skólahússins að þrotum
komið. Margir vöknuðu og voru gluggar sem til náðist þeystir upp á
gátt, en ekkert dugði því logn var og hitamolla úti. Um morguninn
þegar hinir fyrstu fóru á fætur var hitinn 18° og ekki að furða
þótt heitt væri inni. Sólarlaust var en hiti hélt samt sem áður
áfram að hækka. Þegar lagt var af stað voru bílar sem suðupottar og
hafðist vart undan að kæla með blásara á fullu. Svona getur viðrað
inni í fjörðum þótt norðarlega sé. Lagt var af stað undir hádegi og
var ákveðið að fara um Drangsnes. Svo vel vildi til að þar stóð
yfir bryggjuhátíð og var gestum og gangandi boðið að bragða
hverskyns sjávarfang af hlaðborði sem sett hafði verið upp framan
við eitt fiskverkunarhúsið. Á borðum var m.a. selspik, siginn og
saltaður fiskur, hákarl, og grilluð grásleppa. Auk þess var reyktu
lundi, humar og hnísukjöt. Á flestu var smakkað og fannst hverjum
sitt. Til tals kom að hittast í Kaffi Riis á Hólmavík. Þetta er
hinn merkilegasti staður, innréttaður í gömlu pakkhúsi sem hefur
verið allt endurbyggt. Þarna er
rekinn pöbb og matur kvað vera ágætur. Öllum sem leið eiga um
Hólmavík er ráðlagt að heimsækja Kaffi Riis. Hér var komið að
skilnaðarstund eftir skemmtilega samveru og fóru Ratar ýmist suður
eða norður. Lýkur hér að segja frá gönguferð sumarsins 1997. FJ
17 18
-
Ferð Rata sumarið 1997
