' .

nrc art

ROTTERDAM CONTEMPORARY ART FAIR

04-08 FEB 2015 5 DAYS OF CONTEMPORARY ART, DESIGN, INSTALLATIONS · & PERFORMANCES.

WWW.RCARTFAIR.COM

CRUISE TERMINAL WILHELMINAKADE 699 ROTTERDAM

R-C ART FAIR

2015

BREED VERZAMELD COLLECTIE VAN SCHAlK

17 januari t/m 6 april 2015 t1ui~l?~ Museur:n Flehite I Amersfoort

!11·····:---···-------·-··---···-···--· .···-1

t/m 22 maart 2015 I ., f ARMANDO: I

. EEN COLLECTIE j'

A COLLECTION I

I

I I www. k ro lle rmull e r. n l _ , I

. . L--·-------··-·······---·-··-·--·--·---J

museum

C4 Animatie

Reportage De Van Goghfabriek In Gdansk maken zestig Poolse kunstenaars een animatiefilm over het leven van Vincent van Gogh,

. aan de hand van zijn schilderijen. "Theo heeft hij nooit geschilderd, dus die zit niet in de film."

DoorPietervan Os

I neen kantorencomple){ aan de rand van het Poolse Gdansk werken zestig ku-nstenaars op één verdieping die is ingericht als een fabriekshal. Enkele van hen zitten gebogen over licht·

bakken .. Anderen.zitten verstopt ach­ter gordijnen, waarmee kleine hokjes zijn gecreëerd. Ze werken aan schil· dersezels met daarachter een compu­terscherm.

De kunstenaars komen uit heel Po­len. Ze zijn bijeengebracht door de Amerikaanse ftlmmaker Hugh Welch­man, die in 2006 de Oscarwinnende animatiefilm Peter & The Wolf produ­ceerde. Ze werken aan een ambitieus project: een ftlm over de laatste jaren van Vincent van Gogh, verteld in diens schilderijen. Of beter gezegd: in kopieën van zijn werk, aangevuld met schilderijen in de stijl die Van Gogh hanteerde in de laatste, uiterst pro­ductieve jaren van zijn leven.

De cijfers zijn vrij duizelingwek­kend: voor Laving Vincent worden in totaal57.600 'frames' gebruikt. lede­

. re seconde bestaat uit 12 frames. De film duurt 80 minuten.

Op internet staat al een trailer, die Welchman maakte met de Poolse re­gisseur Do rota Kobiela. Te zien is hoe schilderijen van Van Gogh bewegen. Kraaien vliegen over een korenveld.

Een portret komt tot leven, van Adeli­ne Ravoux, geschilderd door Van Gogh in het jaar van zijn dood. ~e draait zich naar de kijker en zegt, licht verontwaardigd en met een keurig Amerikaans accent: "Hij was gelukkig hier." De trailer is gebruikt om geld op

· te halen voor een zes wek~n durende trainingvan 350 kunstenaars. Ze wa­ren gekozen uit 600 sollicitanten en werden betaald tijdens de training. Uiteindelijk haalden 60 kunstenaars de eindstreep.

Een van hen, Anna Kluza (30) uit het stadje Czarnków, laat zien wat ze de laatste dagen heeft geschilderd. Een vrouw die wandelt langs het wa­ter. Achter haar is een brug te zien waarover een trein rijdt. Langzaam verandert het schilderij in het zelfpor­tret van Van Gogh dat in de National Gallery of Art in Washington DC hangt. Een vers geschilderde kopie van dat schilderij hangt aan een wand in de fabriekshal. · Als Kluza een 'frame' afheeft, maakt ze er een foto van en slaat die op in de computer. "Het is cruciaal dat de belichting telkens hetzelfde blijft. Daarom hebben we die gordij­nen, zodat het licht niet wordt beïn· vloed door de kleuren die de buur­man gebruikt."

Hugh Welchman legt uit, tijdens een rondleiding over de werkvloer: "We hebben ons laten inspireren door

130 schilderijen van Van Gogh. Een meerderheid daarvan komt als exacte kopie voor in de film, in soms net even andere afmetingen. Maar het probleem is datje van het ene naar het andere schilderij moet komen. Of, probleem ... Dat is de uitdaging."

Van Gogh-baardje Iedere nieuwe plaats of persoon in de film, zo luidt een van de regels die Welchman zichzelfheeft opgelegd, moet worden geïntroduceerd met een bestaand schilderij van Van Gogh waarop die persoon en plaats zijn te vinden. Welchman: "Dat maakt het erg moeilijk. We hadden graag veel meer mensen in de film willen hebben die een belangrijke rol in zijn leven hebben gespeeld. Neem Theo, zijn broer. Maar die heeft hij nooit geschil­derd, dus die zitniet in de film. Net·als zijn ouders trouwens. Die hadden we natuurlijk ook graag in de film gehad. Zitten er niet in."

Het was reden voor Welchman om de zoon van postbode]oseph Roulin, Ar mand, een grote rol toe te dichten in het leven van Van Gogh. Welch­man, die zelf een rood Van Gogh­baardje heeft: "De film is een meng· vorm van histqrische feiten en zelfbe­dachte verwikkelingen die volgens ons recht doen aan wie Van Gogh was. Armand is onze open ruimte, die we kunnen vullen met drama."

Welchman legt uit hoe hij de kosten voor de film onder de 5 miljoen euro houdt. Dat is weinig voor zo:n ambiti­eus project. Ter vergelijking: een ani­matiefilm als Frozen, waarbij de com­puter hielp bij de tekeningen, kostte 130 miljoen euro.

Dat heeft te maken met de lage lo­nen in Polen. "En de grote hoeveel­heid kunstenaars die zeer academisch hebben leren schilderen. Die combi­natie, vakmanschap en lage lonen, maakt deze film mogelijk."

De kunstenaars verdienen stan­daard 3.000 zloty per maand bruto, ofwel 750 euro. Met bonussen voor kwaliteit en snelheid kunnen ze meer opstrijken, tot een maximum van 2.000 euro per maand. Het mini­mumloon is in Polen overigens sinds 1 januari verhoogd tot 450 euro. Kluza: "Het is voor een kunstenaar hier al heel bijzonder dat hij zijn brood kan verdienen met een kwast in de hand."

Welchman: "Dit kan alleen in Po­len. Misschien kan het in theorie ook in een land als China, waar kunste­naars net zo academisch leren schil­deren. Maar het is veel te ingewikkeld om daar een Amerikaanse film te kun­nen maken; de omgang met de autori­teiten is er te complex. Een land als Roemenië is te corrupt en Bulgarije is weer te klein. Daar heb je niet genoeg kunstenaar om uit te kiezen."

De bedoelingwas dat de film dit

NRCHANDELSBLADCULTUREELSUPPLEMENT DONDERDAG 22 JANUARI 2015 CS

................................................................................................................................................................................... ( ,., ................................................................................... , ............................................................. .

jaar af zou zijn, 125 jaar na de dood van Vincent van Gogh. Dat gaat niet lukken. Nu wordt het begin 2016. Het viel Welchman tegen hoe lang het duurde eer de kunstenaars het werk in de vingers hadden. Gemiddeld zo'n twee maanden per werknemer: "Ik had me niet gerealiseerd hoe moeilijk het is om te schilderen in de stijl van een kunstenaar met zo'n specifiek handschrift. Die opleidingwas om vi­suele continuïteit te verkrijgen, maar dat duurde wel even."

Bovendien doen de kunstenaars vrij lang over ieder werk. Kluza: "Van Gogh deed maar een dag·over zo'n schilderij, soms twee. Hier doen we er toch zeker een week over. Juist die su­persnelle stijl van schilderen is moei-lijk precies te treffen." · · De kunstenares vertelt hoe lang ze erover heeft gedaan om de dame langs het water een klein stukje te la­ten lopen: Ook de trein op de brug rijdt vooruit. Het zijn zeven secon­den, ofwel84 frames. Het kostte Klu­za zes volle werkdagen.

Het helpt niet dat Welchman voor een sfeer van "film noir" heeft geko­zen. Welchman: "Interessant natuur­lijk, gezien Van Goghs heftige· kleuren­palet." De kunstenaars moeten vaak nachtelijke versiesvan de schilderijen maken. Kluza: "Zo hebben wij ook de slaapkamer in Ar les in de film, je weet wel: met dat bed recht$, een stoeltje

Fietstochten en manifestaties: 2015 is V~n Gogh-jaar In 2015 is het 125 jaar geleden dat Vin­cent van Gogh (1853-1890) overleed. · Dat moment wordt aangegrepen om de kunstenaar te eren met een uitge­breid programma: tentoonstellingen, fietsroutes, en grote kunstmanifesta­ties. De activiteiten vinden plaàts op de

links, raam in het midden. Maar in de film is het donker in de kamer. Dat maakt het allemaal niet makkelijker."

Moord of zelbnoord? Ongeveer eenderde Yan de kunste­naars vond het aanvankelijk een suf project; ze deden het louter voor de baan. Eenderde was onverschillig en eenderde, als grote Van Gogh-fans, was opgewonden. Nu, na maanden zwoegen, is eigenlijk niemand meer onverschillig over Van Gogh. Welch­man: "Zelfs de meest cynische onder de kunstenaars zijn overtuigd geraakt van zijn meesterschap, of in ieder ge­val gefascineerd door de wijze waar­op hij schilderde." Kluza: "En veel van ons gaan zich identificeren met het project, die geloven in de film. Dat · geldt ook voor mijzelf."

Engelooftzeookindelezingvande film over de dood van Van Gogh? Want dat is de laatste jaren de grote vraag rond Van Gogh: heeft hij zichzelf dood­geschoten, de officiële lezing zoals uit­gedragen door het Van Gogh-museum, ofhebben twee etterige buurtjongens hem vermoord? Dat beweren twee Amerikaanse schrijvers en Pulitzer Prize-winnaars Steven Naifeh en Gre­gory White Smith in een meer dan 1.000 pagina's tellende biografie, ver­schenen in 2011.

Welchmans film kiest niet, maar mystificeert. Welchman: "Maar die

l •

plekken waar Van Gogh heeft gewerkt en gewoond, en in de musea waar zijn werk wordt bewaard, onderzocht en getoond: zoals het Van Gogh Museum en het Kröller-Müller Museum. In het · BAM Museum- in het Franse Mons­is de expositie Van Gogh in the Borina­ge, the birth a fan artist te zien.

mystificatie is ook echt. Onze twee scenarioschrijvers komen er niet uit. De één is ervan overtuigd dat Van Gogh een einde aan zijn lèven heeft · gemaakt. De ander gelooft het verhaal van de moord." ·

Welchman meent dat er ruimte is· voor·weer een film over het leven Van Gogh. "Want dé vorige waren gewoon niet goed." De filmLustfor Life, uit 1956, was nogwel aardig, meent de Amerikaan. "Maar de pathetische overdreven wijze waarop I<irk Doug­las Van Gogh speelde, was ronduit lachwekkend."

Robert bitmans film Vincent and Theo uit 1990 is zelfs "pretentieuze rommel", zegt Welchman. "En die Franse film, Van Gogh uit 1991, woh veel prijzen, maar toont Van Gogh als een 'moody lover', en dat was. hij niet. Hij was op zijn zachtst gezegd een vreemde snaak, die mensen het bloed onderhun nagels vandaan haalde. Ie­mand die ongewild van vrienden vij­anden maakte. Een man die genoemd was naar zijn overleden broer en die altijd heeft gevoeld dat hij niet aan de verwachtingen van zijn ouders kon voldoen. Een moeilijk te doorgronden méns. In onze film blijven we zo dicht mogelijk bij Van Gogh. Hij schreefim­mers in een van zijn laatste brieven; 'We kunnen niet anders dan via onze schilderijen spreken.' In deze film blij­ven wij trouw aan die gedachte."

i . t