Editör: Can Baskent¸ - Serdargunes' Blog – All that Is Solid ... düzeltmedik orijinal metni degi˘ stir¸ memek adına. Bu kitapta üstlendigimiz˘ misyonu, uzun süredir ˙Internet

Editör: Can BaskentVicdani Ret Açıklamaları Almanagı

1989-2010

Mart 2011 - Birinci BaskıISBN No: 978-0-9868586-0-4Dizgi: Propaganda Yayınları

Propaganda Yayınlarıwww.propagandayayinlari.net

[email protected]

Can [email protected]

COPYLEFT Bu eserin telif hakkı yoktur ve hiç bir hakkı saklı degildir. Çogalt, dagıt ve paylas!

8586047809869

ISBN 9780986858604

E D I T Ö R : C A N B A S K E N T

V I C D A N I R E T

A Ç I K L A M A L A R I

A L M A N A G I

( 1 9 8 9 - 2 0 1 0 )

P R O PA G A N D A YAY I N L A R I

Içindekiler

Sunus 9

1989 - 1999 13

2000 - 2004 17

2005 - 2010 37

Dizin 87

Sunus

Vicdani ret açıklamaları almanagı hazırlamamızın bir kaç nedeni var.Öncelikle, vicdani reddin bir kahramanlık degil, sosyopolitik bir

eylemlilik oldugunu ve bu eylemliligin bir çok sivil itaatsizlik örne-ginde de görülebilecegi gibi, bireysel ve kisisel temelleri oldugununaltını çizmek istedik.

Vicdani redde dair en önemli yanlıs anlamalardan biri, vicdani red-din epik bir kahramanlık oldugunu düsünmektir. Süphesiz, özellikleTürkiye (ve hatta Ermenistan, Azerbaycan, Irak...) gibi ülkelerde, vic-dani retçi olmak büyük bir cesaret istiyor. Bir çok yasal sorun, gad-darca verilen cezalar ve kötü muamele retçinin cesaretinin gerekecegikimi hususlar aslında.

Öte yandan, kitaptaki açıklamaları okuyunca görüyoruz, vicdaniretçilik, bir çok retçi ve eylemci için, ahlaki ya da politik bir zorunlu-luktur. Retçiler, gerek ahlaki, gerek kisisel, gerekse politik gerekçelerle,bu tavrı almak zorunda olduklarını düsünürler. Dolayısıyla, cesaret vebenzeri nitelikler, yine açıklamalaı okuyunca görüyoruz, bu zorunlu-lugun tesadüfi ötelemeleridir. Retçiler, örnegin ABD ya da Ingilteregibi vicdani retçi olmak için cesaret gerektirmeyen bir ülkede yasıyorolsalar bile, gene aynı kararlılıkla retlerini açıklarlardı.

Vicdani ret açıklamaları, bizce samimi birer paylasım olarak daokunabilir. Yukarıda degindigimiz cesaret mitosuna örnegin, retçilerinnasıl yaklastıgı bir çok ret açıklamasında kendini ifsa edecektir. Benzersekilde kisisel girdaplar ve gel-gitler de açıklamalarda görülecektir.

Vicdani ret, belki de diger popüler sivil itaatsizlik eylemlerine göredaha samimidir, daha içtendir. Politik coskusunu bir kenara bıraktıgı-nızda bile, satır aralarında hissi bir manifesto da okursunuz bir vicdaniret açıklamasını elinize aldıgınızda ya da dinlediginizde. Bu kitaptakiamaçlarımızdan biri de bu duygulanımı saglamaktır.

Fark edilecektir, bu kitabın önemli bir eksikligi var. Her bir açıkla-maya, hatta her bir vicdani retçinin ismine ulasamadık. Bunun bir kaçnedeni var. Öncelikle, vicdani retçilerin isimlerinin kimi zaman basınaçıklamaları ve haberlerde yer almaması önemli bir handikap olarakönümüzde belirdi. Ikinci bir neden de özellikle toplu vicdani ret açık-lamalarının bir çoguna ulasamıyor olmamızdı. Dolayısıyla, bu kitapta

10 editör: can baskent

yer alan bir vicdani retçiyseniz ve açıklamanız kitapta yer almıyorsa,bize açıklamanızı ilettiginiz takdirde, derhal gerekli eklemeleri yapa-cagız.

Bu kitabı hazırlarken, sadece Türkiye’de kamusal olarak açıklananvicdani ret açıklamalarına yer verdik. E-postayla ya da kisisel Internetsitesi veya blogda duyurulan vicdani ret açıklamalarına bu kitapta yervermedik. Benzer sekilde, çocukların ret açıklamalarını da bu kitabakoymadık. Fark edilecektir, kimi ret açıklamalarında gramer ve imlasorunları var. Eger anlamda bir sorun yaratmıyorsa, bu bozukluklarıda düzeltmedik orijinal metni degistirmemek adına.

Bu kitapta üstlendigimiz misyonu, uzun süredir Internet üzerindeon yılı askın süredir, aktif olarak yürüten bir vicdani ret sitesi var:savaskarsitlari.org. Bu sunus yazısında, sitemizi tekrar zikrederek, ye-rine getirdigi dökümantasyonun basarısı ve kapsamı nedeniyle sapkaçıkaralım.

Sunus yazımızı, bu kitabın vicdani ret hareketine gerek düsünselgerekse eylemsel bir katkı getirebilmesi hevesiyle noktalayalım.

Can [email protected], www.canbaskent.netSubat 2011

HUKUKI SORUMLULUK REDDI Editör ya da yayıncı, bu kitapta yeralan metinlere katılıp katılmadıgını saklı tutar. Bu metinlerin hukukiya da yasal sorumlulugu editör ya da yayıncıyı baglamaz. PropagandaYayınları ve editör, bu metinlerin içerigi nedeniyle sorumlu tutulamaz.

vicdani ret açiklamalari almanagi 11

1989 - 1999

Tayfun Gönül

(Açıklamaya ulasılamadı.)1989 - Istanbul

Vedat Zencir

Ben Vedat Zencir. Siddeti, emir alıp vermeyi yasantıma almamaya ni-yetli ve kararlı olan bir insanım. Yasantımı bir takım ahlaki ilkeler dog-rultusunda göstermeye özen gösteriyorum. Bunun için yasam anlayı-sımla çelisecek kurum, kurulus ve islerde bulunmuyorum. 20 yasındanberi kendimi ne zaman askere alınmıs düsünsem veya bunun rüyasınıgörsem mide krampları geçiriyorum. Emir alıp vermek benim kisili-gimle, duygularımla hiç bagdasmayan bir sey. Hele kendimi tanıma-dıgım insanları öldürmeye hazır düsünmek -bu, hiçbir sekilde kabuledemeyecegim bir durum. Insan benim için dinsel boyutta kutsal biryaratık degil, fakat ben insana tanrısal bir yükleme yapmadan her insa-nın yasamını en az kendiminki kadar kutsal buluyorum. Bu yüzden degerekçesi ne olursa olsun öldürmeye yönelik herhangi bir yapı içindebulunamam. Kendi degerlerim dogrultusunda yasamak benim en do-gal hakkım. Üstelik benim degerlerim gayet safiyane seyler. Siddet is-temiyorum. Emir almak-vermek istemiyorum. Simdi, bunun dısındabir davranısa zorlanmamı da dogrusu hiç aklım almıyor.

1990 - Izmir

Aykut Temizer

(Açıklamaya ulasılamadı.)


Erkan Çalpur

Insanlık ailesinin bir ferdi olarak ben, her türlü cinayete, bir cinayetörgütü (hem de en büyük olanı) olarak orduya ve tabi ki savasa kar-sıyım. Ayrıca, ben karsı oldugumu net biçimde ortaya koymadıkça,sessiz kaldıkça bu asagılık durumu onaylamıs olacagımı düsünüyor,yasanan bu rezilliklere karsı bir sorumlulugum oldugunu hissediyo-rum. Bu düsüncelerim ve ahlaki ilkelerimle ben (elbette ki) insan öl-dürmek ve bunu yapacak kisileri egitmek amacıyla kurulmus bir örgütoldugunu düsündügüm orduya katılmayı, bir olmayı reddediyorum.Bu hareketim üzerine bana ya da konusunda nutuk çekmek isteyenlerolabilir. Ama ben kendimi herhangi bir millete dahil ya da devlete aithissetmiyorum. Egemen ahlaki kalıplar da beni baglamıyor. Birey ola-rak kendi (insanca oldugunu düsündügüm) ahlakım var ve ona görehareket ediyorum.

1993 - Izmir

Menderes Meletli

(Açıklamaya ulasılamadı.)1993 - Izmir

Atilla Akar


Yusuf (Dogan?)


Ahmet Nazım Hür



Yavuz Atan

Ordular tarih boyunca en eli kanlı organize suç örgütleri olmuslardırve olmaya devam etmektedirler. Bir veya daha çok sosyal grubun, birveya daha çok sosyal grup üzerindeki tahakküm ve sömürüsünün ko-ruyucusu ve sürdürücüsüdürler. Taammüden cinayetin yasal güvencealtına alınmıs seklinin toplu uygulayıcısıdırlar. Itaatin, hiyerarsinin,asagılanmanın, cins ayrımcılıgının, insanın eliyle dogal yıkımın, an-garyanın, zulmün en billurlasmıs ifadesidirler. Insanın icat ettigi enbüyük suçun, savas suçunun failidirler.

- Bütün bunların farkında olan ben, militarist aygıtla her ne sekildeolursa olsun isbirligi yapmayı reddettigimi tekrarlıyorum. Çünkü benbir TOTAL RETÇIYIM!

- Hiçbir üst irade tanımadıgımdan dolayı emir alıp vermeyi redde-diyorum. Çünkü ben bir ITAATSIZIM!

- Militarist aygıtın ve devletin isledigi hiçbir suça ortak olmayaca-gım. Aksine milliyetsiz, ülkesiz, devletsiz, savassız, adil ve özgür birdünya için eylemeye devam edecegim ve hiç kimsenin askeri olmaya-cagım. Çünkü ben bir ANARSISTIM!

1993 - Istanbul

Gökhan Demirkıran


Mehmet Sefa Fersal


Arif Hikmet Iyidogan


Çaglar Gürbüz



Osman Murat Ülke

Iyi günler,Bugünkü basın toplantısını Izmir Savas Karsıtları Dernegi düzen-

lemedi. Bu toplantının sorumlulugu yalnızca bana aittir.Bildiginiz gibi Ankara Genelkurmay Mahkemesi önünde görülen

ve "halkı askerlikten sogutma" suçunu isledigimiz iddia edilen dava29 Agustos tarihinde sonuçlandı.

Dava sonucunda, geçen yıl kapatılan Istanbul Savas Karsıtları Der-negi Baskanı Arif Hikmet Iyidogan altı ay, üniversite ögrencisi GökhanDemirkıran dört ay, Mehmet Sefa Fersal ise iki ay hapis cezasına çarp-tırıldılar. Ben beraat ettim. Ancak karar okunmadan önce dava konusuile hiç ilgisi olmadıgı halde hakimin askerligimizi yapıp yapmadıgı-mıza dair soruları sonucu Çankaya Askerlik Subesi’ne teslim edildim.

Yargı yoluyla bizimle basa çıkamayan ordu, bu biçimde savas kar-sıtlarını kamuoyu gözü önünden kaçırabilecegini sanıyor. Herseydenönce ben asker kaçagı degilim, vicdani retçiyim. Ne askerlik yapmayı,ne de kaçmayı düsünüyorum. Kaçmam için hiçbir neden yok, çünküinsanların askere gitmeme hakkını saklanıp gizlenmeden kullanabil-meleri gerektigini savunuyorum. Askerlik Subesi’nde bana verilen ka-gıtlar geregi, benim artık bir asker oldugum ve dün, yani 31 Agustostarihinde, Bilecik’te bulunan 9. Jandarma Er Egitim Alayı’na teslimolmam gerektigi iddia ediliyor. Gördügünüz gibi gitmedim, burada-yım. Asker kaçagı degilsem de, kendi ayagımla kıslaya gitmekte biranlam göremiyorum. Aksine, kendi iradem dogrultusunda bana ait ol-dugunu kabul edemeyecegim askerlik cüzdanını simdi burada sizleringözleri önünde yakacagım. Ayrıca, su gördügünüz zarfın içinden çıkanbelgelerden tebellüg belgesini de yakacagım ve devletin malı olan gerikalan belgeleri de posta yoluyla devlete iade edecegim. Belki onlaralazım olur. Yine bana yol ve yiyecek parası olarak verilen 101.000 TL’yiaz sonra bu zarf ile birlikte Çankaya Askerlik Subesi Baskanlıgı’na iadeedecegim.

Ben asker degilim ve asla olmayacagım. Elbette götürülecegiminfarkındayım, ama götürülene kadar, artık kaç gün sürerse, yasantımınakısında hiçbir degisiklik olmayacak. Beni zorla götürmek amacıylaburada bulabilirler. Ancak kıslada sonuna kadar direnecegimi ve hiç-bir sekilde askerlik yapmayacagımın altını tekrar çiziyorum.

1995 - Izmir

2000 - 2004

Ugur Yorulmaz

Ben Neden Bir Asker Olamam?Devletler için benim ne düsündügümün, ne hissettigimin, nasıl ya-

sadıgımın hiç bir önemi yok. Ben onlar için itaat etmesi gereken mil-yarlarca küçük insandan biriyim. Benden istenen, kabul etmedigimhalde bir devlete, hem de ordunun bir üyesi olarak hizmet etmem;silah kullanmayı ve siddet yoluyla vatandası oldugum iddia edilendevleti savunmayı ögrenmem, kosulsuz sartsız itaat etmem, hatta ge-rekiyorsa öldürmem ya da ölmem. Bana dayatılan "askerlik görevi"nikabul etmem demek; aynı zamanda benim yaratmadıgım ama beniçevreleyen, sadece iktidar sahiplerini mutlu eden bu sistemi onayla-mam demek... Asla sivri çıkıslar yapmayacagımın ve "onları" ömrümboyunca rahatsız etmeyecegimin garantisini kendi ellerimle "onlara"vermem demek...

Oysa ben insanın insan üstündeki egemenligini, devletleri ve çiz-dikleri hayali sınırları insanlıgın önündeki en büyük engel; orduları isedevletlerin ve sermayenin çıkarlarını zor yoluyla korumak için örgüt-lenmis siddet kurumları olarak görüyorum. Bütün hayatım boyuncatüm sorunlarımı tartısarak ve sorunun üzerinde kafamı yorarak, enkötü ihtimalle soruna sebep olan her ne ise onunla iliskimi keserek çö-züme ulastırdım. Ama hiçbir zaman, son çare olarak bile siddete bas-vurmadım. Asla herhangi bir emir-komuta zincirinin içinde yer almakistemedim. Artık ne yönetmek, ne de yönetilmek istiyorum. Kendimibildim bileli; sınıfsız, sınırsız, devletsiz, ülkesiz, sömürmeye degil pay-lasmaya dayalı bir dünyada yasamayı hayal ettim. Bugünkü durumunböyle olmaması, bana dayattıgınız yasama biçimine uymamı gerektir-mez.

Benden askere gitmemi istemekle, yasama olan bütün inancımı,özgür bir dünya hayalimi, umutlarımı istiyorsunuz. Ama onlar banaait ve kesinlikle onları size vermeyecegim. Bütün bu fikirlerimden do-layı, askere gitmeyi ve herhangi bir devlete hizmet vermeyi, sonucu neolursa olsun reddediyorum. Bu fikrimden ya da sadece yapmamaktanibaret olan eylemimden dolayı hakkımda açılacak davalarda hukuki


bir savunma yapmayı kabul etmiyorum ve ortak paydalarda bulustu-gumuz tüm insanları da dayanısmaya ve siddetten arınmıs eylemliligedavet ediyorum.

2000 - Istanbul

Timuçin Kızılay

BEN NEDEN ASKER OLAMAM!Insanların egemenler için sadece birer araç haline geldigi bir dün-

yada yasıyoruz. Sömürü, tahakküm, esitsizlik ve bunun dogal bir uzan-tısı olan siddet her yerde egemen olmus durumda. Devletler de buegemenligin sürdürücüsü ve koruyucusu durumundalar. Var olan budurumu ben seçmedim. Benden istenen sisteme uyum saglamam vekosulsuz olarak itaat etmemdir. Ben bu durumdan rahatsızlık duyu-yorum. Sömürünün, egemenlik iliskilerinin ve bunların sonucu olansınırların ve devletlerin olmadıgı, itaat ve tahakküme dayalı degil gö-nüllü dayanısma ve özgürlügün oldugu bir dünyada yasamak istiyo-rum.

Simdiki durum bunun tersi olsa bile ben daha güzel bir dünya dü-sümden vazgeçmeyecegim. Var olan egemen sistemle isbirligi yapmayıreddediyorum. Hayatımın bundan sonrasında siddetin her türlüsün-den uzak durmaya kararlıyım. Devletlerin organize siddet kurumlarıolan orduya katılmayı, elime silah almayı, insan öldürmeyi, emirlereuymayı, gerekirse ölmeyi kabul etmiyorum. Devlet benden orduya ka-tılmamı istemekle bütün güzel dünya düslerimden vazgeçmemi ve va-rolan sümürü sistemine uymamı istiyor.

Hayır ! Düslerim bana aittir ve hayatımı nasıl yasayacagıma benkarar veririm. Bu fikirlerimden ve siddetten uzak durma çabamdankaynaklanan yapmama eylemimden dolayı hakkımda açılacak dava-larda hukuki bir savunma yapmayı kabul etmiyorum ve bana destekolmak isteyen tüm insanları siddetten uzak eylemleriyle dayanısmayadavet ediyorum.

2000 - Istanbul

Hasan Çimen

REDDEDIYORUMHayatım boyunca hiçbir iliskimin olmadıgı ve olamayacagı milita-

rizmi ve borcum oldugu söylenen askerligi reddediyorum . Insanlıgınbinlerce sene önce ne yaptıgını anlayamadan temellerini attıgı bugün,adına devlet dedigimiz, insanlıgın kahrolası çürük meyvesi olan ku-rumu tanımayarak, Bu kurum ve onun büyük çarklarının kendisini


korumak için; Ordu, Polis, Hukuk dedigi kendi savunma ya da birbaska deyisle ( SALDIRI ) birimlerinin, insan varlıgının üstüne çıkıpinsanları vazgeçemedigi kendisini besleyen çarklarından biri yapma-sına karsı çıkıp; Kisileri kendi özlüklerinden koparan bir siddet, birsavas mania içine sokan, kendisine sorgusuz sualsiz itaat ettirtmek veinsanları kendi düzenini yasatmak için hiç tanımadıgı insanlarla veyahalkla; inancı, ırkı yada ekonomik siyasal çıkarları ugruna savasmayazorlayan hiçbir kurum ve ahlakı kabul etmiyorum.

Adına uygarlık denilen çarklar yıgının egemenligini bozulan veyok olan doganın yitirilen hayatların ve anıt mezarlar üzerine insa et-mesine ve haksız olan savasına bir insanlık hakkı olan vicdani rettimiaçıklayarak hiçbir sekilde katılmayıp kendimce onurlu olan yasamımabir leke sürmemek için bu kurumların hiç biri için var olmayacagımıve bu kurumların hiç birinin de benim için var olamayacagını bildi-rerek - hiçbir insana zarar vermemek ve bunun egitimini almamak, -doganın ve canlı hayatın kısacası ekolojinin bozulmasını önlemek, - ki-sileri kendi kirli çıkarlarına alet eden kurumların bir masası olmamak,- en önemlisi kendi hayatımı yasamak ve kisisel hayat tasarruflarımıkendim kullanmak, - kisilerin üzerinde baskı kuran kurumları ve bukurumların dayatmalarını kabul etmeyerek askere gitmeyi ret ediyo-rum.

2000 - Istanbul

Mehmet Tarhan

Bugün Afgan halkının tepesine yagan bombalar 11 Eylül’de Ikiz Ku-leler’e çarptırılan uçaklarla binlerce insanın ölmesiyle iliskilendirili-yor ve gerçeklestirilen saldırıya tüm dünyanın ortak olması bekleniyor.Siddetin her türlüsünü lanetliyor, herhangi bir siddet olayına katılma-nın ya da gözyummanın yeni siddet olaylarının kapısını açacagına veherkesi sonraki tüm travmalardan sorumlu kılacagına inanıyorum. Ik-tidar kaygısıyla devletler tarafından çıkarılan savasların öncelikle ya-sam hakkının ihlali oldugunu düsünüyorum. Gerekçe her ne olursaolsun yasam hakkının ihlali bir insanlık suçudur ve uluslararası hiçbirsözlesme ya da yasa bunu mesrulastıramaz.

Bu nedenle hangi kosulda olursa olsun bu suça ortak olmayacagımıilan ediyorum. Militarist aygıtların hiçbirinin hizmetinde olmayaca-gım. Siddetten arınmıs, iktidar hesaplarından uzak, sınırsız ve dogaylabarısık bir insanlıgın özlemindeyim. Bunun pratikte var olmayısı dü-süncelerimi ve bu yoldaki davranıslarımı degistirmemi gerektirmez.Ben devlet kurumunun gerekliligine inanmıyor ve hiçbir devlete karsıaidiyet hissetmiyorum. Vatandaslık görevi olarak addedilen eylemlerlemiliter yapıyı güçlendirmek ise hiç istemem. Vatandası oldugumu id-


dia eden devlet hayatiyetini devam ettirmek için beni askere almak,gerekirse ugruna ölüp-öldürecek bir savas aletine dönüstürmek, da-hası içine alarak yukarıda sözünü ettigim insanlık suçuna dahil etmekistiyor. Buna izin vermeyecek ve inançlarımı koruyacagım.

Escinsel olmam nedeniyle "hak" olarak sunulan çürük raporunu isemiliter düzenin kendi çürüklügü olarak algılıyorum. Birey olarak her-hangi bir devletin ordu ya da baska bir aygıtına hizmet etmeyecegim.Mazeret sunmayı kendime ve insanlıga karsı hakaret olarak görece-gimden her türlü askerlik yapmama izni ya da ertelemeyi reddediyo-rum. Sonuç olarak hiçbir sekilde askere gitmeyecegim. Herkesi de as-kere gitmemeye, askerlikle ilgili hiçbir islem yaptırmamaya, mernis vevergi numarası gibi denetim mekanizmalarını reddetmeye, siddettenarınmıs eylemliliklerle dayanısmaya çagırıyorum. Savasları durdurma-nın yolu onun insan kaynagını kurutmaktır. Siddetin her türlüsü in-sanlık suçudur.

2001 - Istanbul

Erdem Yalçınkaya

11 Eylülde ikiz kulelere yönelik binlerce insanın ölümüyle sonuçlananbir saldırı yapıldı. Bu saldın sonucunda Talibanla Amerika ve mütte-fikleri karsı karsıya geldi. Bir tarafta binlerce Afganın katili Taliban’ın,diger tarafta Amerika ve müttefiklerinin bu savası; bana savasın vemilitarizmin ne kadar korkunç bir sey oldunu tekrar hatırlattı. Devlet-lerin iktidar kaygılarının ürettigi savaslar, toplu katliamlarıyla, yol aç-tıkları açlıklar ve sefaletler insanlık için tekrar onarılamayacak yaralaraçıyor. Ben her türlü savası, terörü ve siddeti lanetliyorum ve bunlaraalet olmayacagımı ilan ediyorum.

Ben hiçbir devlete ait degilim. Devletsiz, sınırsız, otoritesiz ve sid-detsiz bir dünya istiyorum. Devlet beni ordularına zorla alarak, in-sanları öldürmeye zorlayarak, bana insanları öldürmeyi ögreterek, budüsüncelerimi yok etmek istiyor. Ben, düsüncelerimin ve hayalleriminyok edilmesine izin vermeyecegim, çünkü bu dünyaya, birileri veyabiseylerin adına, ölmeye veya öldürmeye gelmedim.

Bu yüzden, sebebi ve sonuçlan ne olursa olsun, herhangi bir dev-letin ne ordusuna ne de baska bir kurumuna hizmet etmeyi reddedi-yorum. Aynı zamanda verilecek her türlü izin, tecil, çürük raporu gibi"hak" ve düzenlemeleri de kabul etmiyorum. Hakkımda açılabilecfekdavalarda avukat bulundurmayacak ve hukuki savunma yapmayaca-gım.

Bir kisinin ya da milyonların katili olmak istemiyorum. Bedelli as-kerlik kandırmacadır; namlularında mermi olmak istemiyorum. Hertürlü siddet insanlık dısıdır; siddeti lanetliyorum ve yasamımdan so-


yutluyorum.Sonuç olarak ben hiçbir kosulda askere gitmeyecegim. Ben bura-

dan herkese askere gitmeme çagrısı yapıyorum ve herkesi, siddetsizeylemliliklerle, savasa ve militarizme karsı dayanısmaya çagınyorum.

2001 - Istanbul

Mehmet Bal

Vicdani reddimi açıklıyorum!.. Bizzat 9,5 ay gibi bir süre içinde bu-lundugum askerlige, 18 Ekim 2002 tarihi itibariyle devam etmemeyeve VICDANI REDDIMI açıklamaya karar vermis bulunuyorum. Beniaskerligi yapmayı reddetmeye götüren nedenler kısaca söyledir:

Militarizm, özü itibariyle yok etmeyi bir sorun çözme yöntemi ola-rak kabul eder. Kendisini haklı çıkarabilecegi çesitli nedenleri öne sü-rerek, sonuçlarından da kendini kurtarmak için çesitli yasalar ile yap-tıgını/yapacagını mesrulastırmaya çalısır. Bu asamaları gerçeklestirir-ken elbette egemen kesimlerle de tam bir uyum içinde çalısarak, hemonların isteklerini gerçeklestirmeye yardımcı olur, hem de kendisi içinkaynak yaratır. Bu döngü ve uyum sürekli devam eder. Bu uyumubozmaya çalısan veya karsı gelen ise bir sekilde susturulur, cezalandı-rılır, hatta yok edilir. Tarih bu çesit olaylar ile doludur. Her defasındaaynı oyunun çesitli versiyonları sahneye konur ve büyük bir basarıylada oynanır. Yaratılan bu durumlar o kadar açık ve nettir ki, bunu gör-memek için kisi ne kadar çabalarsa çabalasın, vicdan her defasındakendini ortaya koyarak gerçeklerin inkar edilemeyecegini belirtir. In-sanları en çok ikna eden sagduyu dedigimiz o duygu ise her defasındaçesitli gerekçelere yaslanarak, yaratılan bu durumların görmezliktengelinmesini ister, hatta bu oyunda gönüllü yer almanın daha dogruolacagını öne sürer. Sagduyunun güvenli ortamını seçmek insana dahacazip gelse de, uzun erimdeki sonuçları vaat ettiklerinin tam aksini or-taya koyacaktır.

Militarizmin özünü teskil eden bir diger unsur ise kayıtsız sartsızitaattir. Insanı kayıtsız sartsız itaate götüren yollar da özenle ve itinaile hazırlanmıstır. Ta en basından itibaren içine dogulan cografyanın vetoplumun güvenligini saglama iddiası ile, kisiye sırası gelince bu yoldakatılımı dayatılır. Kisiye hiç bir biçimde fikri veya ne düsündügü so-rulmaz. Gerekçeler hazırdır. Insanların çizilen bu yolda gösterdikleridavranıslar adeta kutsallastırılarak sunulur. Içine dogdugun toplum,hatta anne ve baba bile bunların dogrulugundan ve kutsallıgından hiçsüphe etmemektedir. Kendi çocuklarını, birilerinin ortaya koydugu buyolda, fedaya dahi hazırdırlar. Zaten çocuklarını dogdukları andan iti-baren böylesi durumlara hazırlamıslardır. Istisnalar olsa bile, ezici birçogunluk, aksine bir durumu düsünmek bir yana, bunu hayal bile ede-


mez.Militarizmin ve yandaslarının ortaya koydugu/koyacagı savaslar

sadece insana zarar vermekle kalmamaktadır. Orduların elinde bulu-nan gerek nükleer gerekse biyolojik silahların dogaya verdigi/verecegitahribatı ve yıkımı hangi gerekçe haklı çıkarabilir ki? Oysa o silahlarıinsanların güvenligi ve yasamlarının teminatı olarak bulundurdugunuöne sürenler, o silahları kullandıkları takdirde dünyanın nasıl bir halalacagını bilmiyorlar mı...? Bu çeliskiyi göremeyecek kadar aptal ol-dukları elbet düsünülemez.

Dünyanın içinde bulundugu su anki durum da yukarıdaki kirlioyunları net bir sekilde yansıtmıyor mu? ABD ve yandaslarının 11Eylül‘ü ve baska bir takım bahaneleri öne sürerek önce Afganistan’ıyerle bir etmesi, simdi de Irak’a saldırmak için hazırlanmasının al-tında yatan gerçek nedenlerin güvenlik vs. olmadıgını herkes biliyor.Fakat sagduyunun güvenli kolları herkesi sarmıs durumda. Insanlaratılacak bombaların paramparça ettigi/edecegi tüm canlıların olus-turdugu/olusturacagı manzarayı vicdanlarına nasıl kabul ettiriyorlaracaba? Birkaç kesim dısında çesitli platformlarda dillendirilen çagrı-lara hiç kimsenin karsılık vermemesinden ve savasa karsı tepkisini or-taya koymamasından, dolaylı da olsa ABD ve yandaslarının güç aldıgıda bir gerçek degil midir? Gerçi hiç kimse bir baskasından belli dav-ranıslarda bulunmasını bekleyemez, beklememelidir. Bu tamamen in-sanların iç muhasebeleri sonucu verecekleri bir karar olmalı. Nasıl kiBÜYÜK AGABEY ortaya çıkıp, ya bizdensin ya da karsı taraftansın di-yorsa, insanların da aynı netlikle “savası istiyor muyum, istemiyor mu-yum” diye net bir karar vermeleri gerekmektedir. Çünkü bu savasçı veyok ederek insa etme mantıgı ile hareket edenler silahını bugün baska-sına dogrultmussa, yarın bana dogrultmayacagının bir garantisi yok.

Gerek kendi yasamımda bizzat yasayarak edindigim acı deneyim-ler, gerekse 9,5 ay dogrudan içinde bulunarak edindigim izlenimlerdogrultusunda vicdanımın sesini daha fazla inkar edemeyecegimi an-ladım. Bundan sonrası için gerekçesi ne olursa olsun vicdanım ve ira-dem dısında bana askeri veya sivil, yerel veya evrensel, hiçbir kisi,kurum veya yapının dayatacagı hiçbir edimi yerine getirmeyecegimibelirterek VICDANI REDDIMI kamuoyuna deklare ediyorum.

Kısaca bugüne gelis sürecini de belirtmek istiyorum. Ben 1995 Ma-yıs’ında 1975-2 tertip olarak askere gittim. 9 Eylül 1995’te adli bir olaynedeniyle tutuklandım. 7 yıllık bir cezaevi süreci sonunda 23 Mayıs2002’de tahliye oldum ve dogrudan askere gittim. 18 Ekim’e kadar daaskerlige devam ettim.

Ayrıca kaçmak gibi bir düsüncemin de olmadıgını belirtmek iste-rim. Son bir defa birlige giderek askeri kimligi ve esyaları teslim ede-cegim.

2003 - Mersin


Erkan Ersöz

Insan türü, bir hezeyan halinde dogayı ve kendi varlıgını taahakkümaltına alıp dizginlenemez bir hırsla tüm evrene sahip olmak istiyor.Ben, dogaya ve onun varlıklarına tahakküm uygulamak istemiyorum.

Insanlar devletler kuruyor, yönetmenin kutsallıgına inanıyor ve yö-netilmenin kaçınılmaz bir mecburiyet oldugunu ve tersinin yasanamazbir düs oldugunu iddia ediyorlar. Ben, her insan tekinin kendindenbaslayarak bugünden itibaren yasayabilecegi yönetimsiz cografyalarainanıyorum. Ben, yönetmek ve yönetilmek istemiyorum.

Kurdukları yalan dünyasını korumak için yönettikleri insanlarınellerine ölüm makineleri verip diger yönetilenlerin üzerine saldırtanhükümranlardan da, bunların gereklilik oldugunu iddia ettikleri sis-temlerinden de nefret ediyorum. Hiçbir devlet veya tahakküm üretenteskilattan emir almayacagımı ve onlar için kimseyi öldürmeyecegimiaçıkça ilan ediyorum.

Tüm bu kisisel inançlarımdan dolayı hiçbir sekilde askere gitmeye-cegim ve sesimin ulastıgı her insan tekini kendi türlerinin yarattıgı busuça daha fazla ortak olmamaya çagırıyorum.

2003 - Istanbul

Sertaç Girgin

Herhangi bir devletin otoritesini güçlendirmesi, sınırlarını genislet-mesi ya da ekonomisini kurtarması ugruna yapacagı katliamda yeralmayacagım.

Bu katliam esnasında kaybedilen insan hayatları, birileri için kutsalsayılabilir ve bazı mertebelere yükselmis kabul edilebilirler. Ancak be-nim, hiçbir kutsallık veya yüksek mertebe için verecek bir canım yok.

Ben insanların; sınırları olmayan, otoritenin olmadıgı, bireyin kendiüzerindeki iktidarından öte bir iktidarın olmadıgı, siddetin hiçbir ko-sulda araç olarak kabul edilemeyecegi, paranın kullanılmadıgı, cinsi-yet ayrımcılıgının yapılmadıgı, anarsinin oldugu bir dünyada, devlet-siz, sınırsız ve bayraksız da yasayabileceklerine inanıyorum.

Bu nedenle kendimi sınırları, bayragı ve yönetim sekli belli hiçbirdevlete ait görmüyorum. Bu yüzden hiçbir devletin ordusunda, elimesilah alıp insan öldürmenin egitimini almayı ya da aynı devletin baskabir kurumunda görev alıp bu yapının bir parçası olmayı reddediyo-rum. HIÇ KIMSENIN ASKERI OLMAYACAGIM!

2003 - Istanbul


Emir Üner

Her türlü otoriteye, tahakküm iliskisine, emir alıp vermeye ve sid-dete karsı oldugum için tüm bunların kurumlastıgı bir yapı içerisindebulunmayı reddediyorum. Bu nedenle askere gitmeyecegimi açıklıyo-rum.

2003 - Istanbul

Mustafa Seyhoglu

Ben Mustafa Seyhoglu; Savassız dünya istegiyle yasayan bir insanım.Iki nedenle bugün burada reddimi açıklıyorum: Birincisi, bürünmekistemedigim bir kimligin bana dayatılmasından dolayı; ikincisi, itaatetmenin, yeryüzündeki tüm hiyerarsi türlerinin, tahakküm mekaniz-ması olan devletlerin, örgütlenmis, kurumlasmıs siddetin, insan öl-dürmeyi ögrenmenin ve ögretmenin, emir alıp vermenin, insan eliyledogada yaratılan afetlerin ve doganın yok edilmesinin, yasamların erk,erkeklik ve silah üzerine kurulmasının, cinsiyetçiligin, ırk, din, dil ay-rımcılıgının, dünyanın tesadüfen dogdugumuz herhangi bir cografya-sının sınırlarla çevrilmis olmasının ve bunu korumak için bilerek ya-sanan ve yasatılan paranoyanın karsısında olmamdan dolayı. Tüm busaydıklarımın yekûnen bir arada bulundugu ordunun bir askeri olmakistemiyorum.

Herkesin konustugu bir tarih olarak 11 Eylül’den de önce, herkesinçoktan unuttugu bir tarih olan 12 Eylül’ü ve yasamlarımızın her ala-nında militarizmi, hiyerarsiyi ve siddeti kurumsal olarak örgütleyenDGM, YÖK ve MGK’yı hatırlatmak istiyorum. Bu kurumları islevsizkılmak, birey olarak yine bizim elimizde; tıpkı savasın insan kaynak-larını kurutma seçiminin elimizde olması gibi. “Hiç kimse asker dog-maz”.

Varlıklar dünyasında islenen tüm suçlardan kendimi mesul hisse-diyorum; bu nedenle, içimdeki siddetin sönümlenmesine degil, körük-lenmesine hizmet eden tüm biçimlerden, sadece askerlikten degil, al-ternatiflerinden de kurtulmak istiyorum.

Içine dogdugum toplumsal kosullardan dolayı, özgürlügün benimiçin ne oldugundan ziyade, “ne olmadıgına” dair daha çok fikir ürete-biliyorum. Nihai hedefim olan özgürlük ve özgürlesme yolunda sivilitaatsizligin ve total reddin önemli bir adım oldugunu biliyorum.

Bu nedenle tekrar söylemek istiyorum: Elime hiçbir zaman silah al-mayacagım; herhangi bir ordunun, siddetin organize edildigi herhangibir grubun parçası olmayacagım.

Hiç kimsenin askeri olmayacagım.2003 - Istanbul


Sami Serkan Kazak

Ben bu dünyaya hayatımı bireylere veya kurumlara adamak için gel-medim. Oysa devlet dogdugum andan itibaren beni vatandası ilanedip, üzerimde hakkı oldugunu iddia ediyor. Hiçbir bireyin, üzerimdehak iddia etmesine izin vermedigim gibi, hiçbir devlete ve kuruma daizin vermiyorum

Militarist kurum ve aygıtların varlıgı devam ettigi sürece, savasla-rın bitmeyecegine, insanların ve doganın özgür olamayacagına inanı-yorum. Benim beynimde:sınırsız, otoritesiz, silahsız bir dünya var. Irk,din , cins gibi ayrımların olmadıgı, özgür bireylerin yasadıgı bir dünya.

Sonuç olarak: Beynimdeki dünyayı pratikte de var edebilmek için;herhangi bir devlet kurumuna hizmet etmeyi ve askerlik yapmayı red-dediyorum. Aynı zamanda; geri hizmet, tecil, çürük, raporu gibi uy-gulama ve düzenlemeleri de kabul etmiyorum.

2003 - Istanbul

Ahmet Cem Öztürk

Dünyaya geldigimden beri benden önce gelenlerin yarattıgı sistemi an-lamaya bazı yerlerinde içine girmeye bazı yerlerinde dısına çıkmayaçalıstım durdum. Ve yeni yeni anlıyorum ki bu sistem dogadaki bü-tün bitkilere düsman, agaçları kesiyor. Sonra anladım ki hayvanlaradadüsman. En sonunda farkettim ki dogadaki diger canlılara düsmanolan bu sistematik hareket kaçınılmaz olarak insanlara da düsman. In-sanların yarattıgı bir sistemin yine insanlara nasıl düsmanca davrana-bilecegini anlayamadım. Bu, benden önce gelenlerin kurdugu sistemininsanlar tarafından mı yoksa uzaylılar tarafından mı kuruldugunu dü-sündürdü. Simdi ise sunu anlıyorum: Benden önce gelenlerin bu sis-temi nasıl ve ne sekilde, ne amaçla, ne kosullar altında, hangi engelleriasıp su ana geldiginin çok önemli olmadıgını; su anki halinin benimhosuma gitmedigini ve bu sistemin mümkünse dısına çıkmam gerek-tigini anladım. Ben bu sistemin hiç bir parçasında yer almayacagım.Özellikle askerlik kurumunun içine hiç bir sekilde girmeyecegim. Di-ger kurumlarının ise mümkün oldugunca dısında kalacagım.

Geçenlerde askerlik kurumundan bir mektup geldi ve beni askeri-yeye çagırıyordu bu mektup... onlara diyorum ki; sakın bana güvenipbir savasa girmeyin. Ben hiç bir kosul altında savasın bir parçası olma-yacagım. Savas hesapları yaparken bir kisi eksik olarak yapın.

Sevginin ve Esitligin yüceltildigi bir dünyanın sistemli olamayaca-gına olan inancımdan dolayı, birilerinin beni bir sistemin içine davet


etmesini sevgisizlige ve esitsizlige davet olarak düsünüyorum. Sevgi-nin ve esitligin yüceltildigi bir dünya istiyorum.

2003 - Istanbul

Tugkan Tug

Kimsenin askeri olmayacagımDünya üzerinde epeyce uzun bir zamandır insanlar toplumsal uyum

ve bireysel hesaplasma açmazında kendi benliklerini sorgulamakta-lar. Kanımca bu durum uzunca bir süre daha devam edecek. Üret-tigi sonuçlar açısından en azından sistemin büyük bir kısmına karsıolan insan, vicdani hesaplasma ya da onurlu yasama isteklerini doyur-mak; bununla beraber en dar yada en genis toplumsal alanlarda onay-lanmak ihtiyacını sürdürecek. Simdiye kadar içimizden pek azımızısarsmayan su serzenis, bir süre daha zihinlerde yankılanacak: Degis-tirmem gereken seyleri degistirebilme gücü; asla degistiremeyecegimseyleri kabullenme gücü ve daha önemlisi, bu ikisini ayırdedebilmegücü istiyorum. Bugün dünyada dizginsiz bir sömürü, devasa bir aç-lık ve hiç bir gerekçeyle mesrulastırılamayacak asgılık bir savas var.

Savas olgusu bu metni dogrudan ilgilendirecek. Savasa hayır de-mek, savas durumunu degistirmek için biriken çabalara bireysel birkatkı olacak. Bireylerin savasa karsı olmalarına ragmen savası dur-durmaya güç yetiremeyecekleri açık. Kaldı ki, sistem kitlesel olaraksavasa karsı olmanın da savası durdurmaya yetmeyecegi düsüncesinibizzat bu aynı kitlelere kabul ettirmis görünüyor. Peki sistemin bunusalt askeri gücüyle sagladıgını söyleyebilir miyiz? Elbette kitle ileti-sim araçları üzerinden yayılan bir propaganda, akıl tutulmasına yolaçan sayısız manüplasyon var. Fakat bunların dısında da sistem kendiiçine dogan ve onun içinde ayakta kalmaya çalısan bizlere de ortakbir bilinç, bir sistem bilinci vermiyor mu? ABD Irak’ı isgal edeceginiilan ettiginde, savasa karsı sokaklara akan insanlar,Irak bombalanmayabasladıgında, bu savası, evlerine dönüp televizyonlardan izlediler.Budurum insanların savas karsıtlıgının, savası güç mücadelesini pekisti-ren bir arena gibi kutsayan, hayatın gerçegi olarak kanıksayan bir pers-pektifi de barındırdıgını, en azından bunu askeri düzeyde tasıdıgınıgösterir. Bir baska deyisle, savas gündeme geldiginde karsı olunan, ta-hammül edilemez; ortaya çıktıgında ise zorunlu olarak kabullenilen’hayatın gerçegi’olur. Oysa devletlerin mevcut varlıkları çerçevesindenasıl bir donanımla savasa hazırlandıkları, sistemin kendi içinde na-sıl bir savas potansiyeli tasıdıgı zihinlerden uzaklastırılır. Zira agır biryüktür. Özellikle savas karsıtı için. Dünyadaki çogunluga paralel ola-rak Türkiye’de de savas karsıtı bir çogunluk var. Oysa burası askerihizmetin zorunlu oldugu bir ülke. Bu durum tartısılmaz bulunmus


kanıksanmıs. Orduya girmek,silah kullanmayı, insan öldürmeyi ög-renmek, itaat etmek insanlık dısı mumelelere maruz kalmak, düsün-memek, sorgulamamak...ve tüm bunları en çarasiz ifadeyle ’askerligiaradan çıkarmıs olmak için’ yapmak. Orduyu büyük bir güç ve iktidarsembolü olarak içsellestirmek. Evet hakim bakıs bu. Aynı bakıs, varo-lan sistemi devirip yerine Yeni bir sistem kurmak isteyen insanların daaklına ilk olarak, sistemin karsısına baska bir orduyla çıkmak gerektigidüsüncesini getiriyor.

Kanımca bu da üzerinde düsünülmeye deger bir durum. Sistembilinci gücünü, sistem içinde yasayan her kesimden farklı renkler vetonlarda fikirler olarak üretiyor. Bu bilinç, savas karsıtlıgını oksayan,barısı ’yüce deger’ diye sunan, adları bilhassa savaslarla anılabilecekdevletleri ve orduları onaylayan, bir tuhaf düsünce silsilesini barındı-rıyor. Ben bugün bu ablukaya karsı kendi cephemden bir ses olmakniyetindeyim. Bir birey olarak kendime asla izah edemedigim askerlikhizmetini yapmayı reddediyorum. Bunun benim açımdan bir iç hesap-lasmanın devamı olmasının yanısıra, aynı kaygının toplumsal yasam-daki izdüsümü olan sistem karsıtlıgı açısından da yasamsal bir önemivar. Ben savaslara ve onun yürütücüsü olan ordulara karsıyım. Sa-vasa hizmet etmek istemiyorum. Insanların özgürce yasayabilecekleribir dünya ve yalnızca bu ihtayaca dönük hizmetler vermek istiyorum.Savasın suç ortagı olmak istemiyorum.

Bu gerekçelerle kamuoyuna ilan ediyorum: Ben vicdani retçiyim !Öldürmeyecegim, ölmeyecegim; kimsenin askeri olmayacagım!

2003 - Istanbul

Mahmut Elkus

Muzaffer militarist güçler yüzyıllardır sadece kendi egemenlikleri veçıkarları ugruna dünyanın bölgelerinde uyguladıgı zulmü ve vahsetibugün ortadoguda daha da yokedici ordu ve araçlarla uygulamayadevam ediyor. Ben her türlü siddeti, katliamları, iskenceyi, zorbalıgı,yasam ihlallerini ve gerekçelerini lanetliyorum. Insanları bu vahim gi-disata göz yummamaya çagırıyorum.

Hayatımı siddetten ve yasamın her alanına bulasmıs tahakküm ilis-kilerinden uzak durarak ve karsı çıkarak sürdürmeye kararlıyım. Oto-ritenin ve itaatin varoldugu hiçbir devlet, ordu, ideoloji, toplumsal veticari iliskinin içinde yer almayacagım.

Sonuç olarak; yazılı yasalar, sözlü kuralsılar ne derse desin, kaçakolarak yasamayı ve askere gitmeyi reddediyorum.

2004 - Istanbul


Cemal Karakus

Siddeti reddediyorum, öldürülen her çocukta, siddete maruz kalan herkadında, insanı insan tarafından öldürme sanatını reddeyiyorum.

Son olaylar bir kez daha gösterdi. Örgütlenmis silahlı güçlerin neCenevre Sözlesmesi’ni ne de insan haklarını taktıgı var. Insan olmahakkımı kullanıyorum, hiçbir gücün bana insan öldürme egitimi vere-meyecegini deklare ediyorum.

2004 - Istanbul

Ersan Ugur GÖR

Dünya üzerindeki canlı ve insan yasamını tehdit eden silahlanma çıl-gınlıgından nefret ediyorum. Avını bekleyen her mayından, katilligiasikar her üniformadan, kan döken her mermiden nefret ediyorum.Tüm savaslar cinayet, tüm devletler katildir. Ben sınıfsız, sınırsız, sa-vassız, sömürüsüz, siddetsiz, hiyerarsisiz, otoritesiz bir dünya istiyo-rum. Ben dünyayı istiyorum. Hiç bir cografyanın sınırlarla kaplan-masını, hiç bir devletin varlıgını mesru bulmuyorum. Her ne sebepleolursa olsun birey üzerindeki tahakkümü, herhangi bir devletle isbirli-gini, yönetmeyi/yönetilmeyi, emir almayı/emir vermeyi, ölmeyi/öldürmeyi,devletlerin birey üzerindeki her türlü tasarrufunu, askerligi ve tümalternatiflerini reddediyor; total vicdani reddimi insanlıga duyuruyo-rum. Öldürmeyip ölmeyecek, kimsenin askeri olmayacagım.

2004 - Istanbul

Yasar Öner


Inci AGLAGÜL

Reddediyorum.Her yanım öldürme egitimi almıs insanlarla çevrili, askerligin ve

askeri anlayısın yasamımın her noktasında herhangi bir yüzünü gös-termesine katlanamıyorum ve katlanmak da istemiyorum. Çünkü bensavassız, siddetsiz, sınırsız, sınıfsız, otoritesiz bir dünyada özgür birbirey olarak yasamak istiyorum. Militarizmin ayırımcılıgına ve cinsi-yetçilige karsı bir kadın olarak yani dogustan elenmis biri olarak dahafazla susamayacagım için, askere alinma gibi bir derdim olmadigi icin,


kardesim, babam, arkadasim, sevgilim gitmeye zorlandıgı için karsı çı-kıyorum. Kadınlara yönelik taciz, tecavüz, ’namus’ cinayetleri’ni, cin-sel kimliginden ya da yöneliminden dolayı bireyin asagılanmasını çü-rük sayılıp ötelenmesini diger toplumsal nedenleri de yok saymadanvar olan militarist anlayısın da bir sonucu olarak görüyorum.

Bir kadın olarak ancak yasını almıs bir anne oldugum zaman o datoprak-vatan ikilisinin karsılıgında (dogurgan-kutsal) sayılıp degerliolacagımı bildigim ve bundan nefret ettigim için ayrıca dünyadaki birçok sorunu; açlıgı, kuraklıgı, Irak’a yapılan saldırı, iskence ve teca-vüzleri, Afganistan’a atılan bombaları, Yahudilere yönelik soykırımı,Filistin’de çocukların oyun yerine silahla oynamasını, ırkçılıgı, dogalhayatın yokedilmesini dert edip kendi sorunum saydıgım gibi asker-ligi de kendi sorunum olarak görüp karsı çıkıyorum, çünkü aslındazaten bütün bunların sorunmus gibi görünmemesi bile her birimizinsorunu. Sustugum sürece kendimi suç ortagı olarak görecegim. Fakatben hiçbir biçimde savasın ve militarizmin suç ortagı olmak, yasam-larımızın, akıllarımızın, düslerimizin tutsak edilmesine seyirci kalmakistemiyorum. Canlı hayatı hiçe sayan hiç bir mekanizmanın içinde yeralmayacagım. Bu düsüncelerimden dolayı askerligi, militarizmi ve bu-nun bizlere birer yasam biçimi olarak dayatılmasını reddediyorum.

2004 - Istanbul

Ebru TOPAL

REDDIMDIRBasta bireylerin kisisel hak ve özgürlügünü yok saymak için; te-

sis edilen her türlü; Toplumları; küflenmis ahlak eteri ile uyutarak önyargıya sürükleyen ve dolayısı ile cinsiyetleri kategorilendiren, yerkü-reyi, dogayı, her türlü canlıyı sermaye aygıtı gibi benimseyen; Egitimve ögretim hanesi olarak empoze edilen; bireyi kendi kisisel yetenekile taleplerine ve degerlerine öksüz bırakan yabancılastırma kurumla-rını; Devletin otoritesini silahla, kanla ve kitleler halindeki ölümlerlesaglamlastıran, bunu kiralık medya ile halka duyurarak mesrulastı-ran; her saglamlasan otorite ile birlikte yogunlugu artan yaptırımlara,yaptırımlarla güçlenen kapitalizme ve açlıga; Çürümüs zihniyetleriyle;silaha ve sonuçlarına karsı çıkıp, ölümü degil, yasamı destekleyen bi-reylere katlanılması gerek görülen kötü muameleye, escinselleri çürükraporu vasıtası ile dolaylı yoldan toplumsal tasviyelerinin sıradanlas-tırılmasına; Dair reddimi açıklıyorum.

2004 - Istanbul


Yöntem Yurtsever


Nazan ASKERAN

Gezegenimiz üzerinde süregelen, cinsiyet ayrımına dayalı, heterosek-sist, hiyerarsik, mülkiyetçi, militarist sömürü sistemi tarafından ne ken-dimin, ne bir baska bireyin, canlı cansız herhangi bir varlıgın sömürül-mesini, ezilip yok edilmesini istemiyorum. Tüm ekosistemi tehdit edenbu kanlı sistem tarafından çıkarılan savasların ne öznesi ne de nesnesiolmak istemiyorum. Her gün yüzlercesini, binlercesini ürettikleri türlüçesitli imha silahlarıyla akıtılan kanların, yok edilen yasamların faille-rinden biri olmak istemiyorum. Sistemin robotlastırıp, emir-komutazincirine tabi kılıp, posası kalana kadar kullandıgı ve sonra kaldırıpattıgı zavallılardan biri olmak istemiyorum.

Bir KADIN oldugum için birilerinin mülkiyetinde olmayı, birile-rinin namusu oldugum gibi çarpık bir düsünceyle kapatılmayı, da-yak yemeyi, öldürülmeyi istemiyorum. Sırf KADIN oldugum için boy-numa takılan "anne", "karı", "evlat" etiketleriyle beni mülkiyetleri altınaaldıklarını varsayan birtakım erkekler ve toplum tarafından yönetilipyönlendirilmeyi, güdülmeyi, yasamımın, kimligimin, bedenimin üze-rinde hiçbir hak ve söz sahibi olamamayı istemiyorum. Sırf KADINoldugum için gece sokaklarda yürümemin, yüzümdeki gülümseme-nin taciz ve tecavüzle "ödüllendirilmesini" (!) ve bu nedenle cinayetekurban gitmeyi istemiyorum. Ayni sekilde bir escinselin, bir trans-vestitin ve diger tüm insanların sırf cinsel kimlikleri nedeniyle ezil-mesini, sömürülmesini, dayak yiyip öldürülmesini istemiyorum. Ör-gütlü/örgütsüz her çesit siddeti reddediyorum. Savaslarda ölmek, öl-dürülmek istemiyorum. Bizden sonra da bu gezegen üzerinde var ola-cak canlı/cansız yasamı için bir tehdit unsuru, bir terminatör olmayıreddediyorum. Ezmeyi, ezilmeyi; Emir vermeyi, emir almayı; Öldür-meyi, öldürülmeyi; Savası, askerligi, siddeti yasamımızın her alanınanakseden, MESRU kılan militarist anlayısı; Reddediyorum.

2004 - Istanbul

Hürriyet Sener



Dogan Özkan

Bugün 28 haziran, su anda adına NATO denen militarist yapılanmaOrtadogu’da kaç insanın nasıl öldürülecegini konusmak için toplan-tılar düzenliyor. Ülkemiz topraklarında ise egemenler, halkların bir-birine düsman edilmesi planlarını hayata geçirmeye çalısıyorlar. Biryandan Avrupa’ya sirin görünmek için “uyum yasaları” mecliste ka-bul edilirken, öbür yandan halklara yönelik baskılar her geçen günarttırılıyor. Ortadogu’nun tamamında, ülkemiz cografyasında ve dün-yanın her tarafında halklar devletlerin egemenleri güçlerini korusun vearttırsın diye kurban ediliyorlar. Irak, Filistin, Türkiye ve daha birçokyerde halklar egemenlerce birbirine düsmanmıs gibi gösterilmeye ça-lısılıyor. Kürt, Filistin, Irak halkları ve daha birçok halk devletlerce is-kence, sürgün ve katliamlara maruz bırakılıyor. Ben bu katliamlara or-tak olmayı ve halkların katili devletlere hizmet etmeyi reddediyorum.Dünyanın her yerinde bir avuç “güç sahibi” egemen daha fazla para vegüç için dünyanın ekolojik dengesini altüst ediyorlar. Egemenler kendiçıkarları için canlıların ortak çıkarlarını yok sayıyorlar. Egemenlerin çı-karları için öldürmeyi, öldürülmeyi ve öldürmeyi ögrenmeyi istemi-yorum. Egemenlerin halklara yaptıkları zulme ortak olmayı reddedi-yorum. Hiçbir sekilde askere gitmeyecegimi veya devletin herhangibir biriminde bana verilecek herhangi bir görevi kabul etmeyecegimiaçıklıyorum. Total reddimi açıklıyorum. Eylemim bir reddetme eyle-midir. Insan öldürmeyi, halkları katleden devletlerin hizmetinde ol-mayı, “güç sahibi” insanların hizmetinde dünyanın yok edilmesininbir parçası olmayı reddediyorum. Ben katil degilim, katil olmayı red-dediyorum. Bu reddetme eyleminin bir suç oldugunu düsünmedigimiçin hakkımda açılacak davalarda avukat bulundurmayacak ve hukukisavunma yapmayacagım. Herkesi devletlere hizmet etmemeye, askeregitmemeye ve askerlikle ilgili hiçbir islem yapmamaya, halkların kar-desçe yasadıgı savassız bir dünya için ortak eylemliliklerde bulusmayaçagırıyorum.

2004 - Istanbul

Sinan Dündar

Ben, Sinan Dündar Yasamımın hiçbir döneminde emir alıp, emir ver-medigim halde, hayatımın bir dönemini benden çalıp; bana bunları ög-retmeye kendini adamıs devlet ve ordu otoritesini reddediyorum. Silahkullanmayı, bomba atmayı, insan öldürmeyi, emir almayı ve emir ver-meyi ögrenmek istemiyorum. Siddet, kan ve gözyası üstüne kendi güçve tahakküm iliskilerini sürdürenlere hizmet etmeyecegim. Devletinbeni askere çagıran kaba sesini degil, vicdanımın asil sesini dinliyo-


rum ve total vicdani reddimi insanlıga duyuruyorum.2004 - Istanbul

Ömer Sezer / Imdat Sanlı / Ismail Sabancı / Salih Arıkan / HasanAkyürek

Uzun bir süredir fiziksel engelli insanlar üzerinden çok çirkin bir pro-poganda sürüp gitmektedir. Bu propoganda, savas severligin, silah se-verligin sempatik hale getirilme propogandasıdır. Bu tutuma karsı, fi-ziksel engelli insanların düsünsel engel tasımıyorlarsa tavır koymalarıson derece önemli ve anlamlıdır.

Yasadıgımız ülkede çok büyük bir askerlik ve silahlanma dalgasısöz konusu iken, üstelikte fiziksel engelli insanların bir günlükte olsasembolik olarak askerlik yapma egilimini temsil etmeleri, bizi savasaölüme sürükleyen, tarih boyunca ganimetçilik yapmıs militaristlerinsevinçlerini körüklerken buna övgü sunan medyanında çabasıyla en-gelli insanların üzerinden duygusal bir sömürü malzemesi yaratılmakistenmektedir.

Bizler, engelli insanların bu savas yanlısı askerlik propogandasınınkesinlikle dısında olmak gerekliligini vurgulamak istiyoruz. Zira sa-vas, engelli insanların var olmasına asla anlam kazandırmaz. Aksine,fiziksel engellilerin en büyük nedeni savaslardır. Bu nedenledir ki, fi-ziksel engel üreten savaslara karsı durmak, zorunlu askerlige hayır de-mek öncelikle en derin problemleri yasayan fiziksel engellilerin göre-vidir. Fiziksel engelli insanlar silahlı kuvvetlerin propogandasına aletolamazlar. Bu bilinçle bir günlük askerlik olgusunu tamamiyle redde-diyor ve her türden silahlanma anlayısına karsı çıkıyorum.

Bizim hayatımız asla silahların gölgesinde tüketilebilir hayatlar ola-maz. Bütün insani ve vicdani duyarlılıklarımızı ortaya koyarak med-yanın, kendisine sakat dernekleri adını veren bir takım çevrelerin birgünlük askerlik saçmalıgına karsı kendi tavrımızı özgürce ifade ede-rek, bu tür tutumların asla yanında olmadıgımızı ve her duyarlı birey-lerin, fiziksel engel tasısın yada tasımasın böylesi yöntemleri lanetle-mesi gerektigini düsünüyor ve bunu yapanlara karsı en derin hisleri-mizle asla yanyana olmadıgımızı belirtmek istiyoruz.

Tarih boyunca savasların ve silahların egemenligi ile üzerimizdeyönetim olusturdugunu düsünenlere ve her türlü medyayı kendilerinealet yapanlara söyleyebilecegimiz en anlamlı söz, bizi ve insanlıgı hiçbir igrençliginize alet edemezsiniz. Sizler ölümü dagıttıkça, bizlerdeevrene hayat saçmaya devam edicez. Sizler ölüm kadarken bizler ya-sam kadar varız. Her türden askerlige, savasa, saldırıya hayır diyerek,bu ucuz propogandanızı dikkate almadıgımızı, bir günlük degil biranlık bile silahların savasların aleti olmayacagımızı haykırıyoruz. Bü-


tün silahlı güçler ve medya bu kirli propogandanın esiri olmadıgımızıbilmelidirler. Fiziksel engelli olmak, düsünsel engellerin dısında kal-mak insanlık onurundan ve erdemden yana olmak, bütün kirli oyun-ların, savas makinalarının, güce tapıcılıgın, üstesinden gelmeyi gerek-tirir. Sizler orada oldukça, bizlerde burada olacagız, sizlerin hiç biryönteminizi ve de hiç bir yaklasımınızı dikkate almıyoruz. Özgür veadil bambaska bir hayatın mümkün oldugunu düsünüyoruz ve bu dü-sünce bizi yasatan evreni var eden düsüncenin ta kendisidir. Silahla-rınızı ve saldırılarınızı tamamiyle redderek bu sekilde yapılan bütünasagılama çabalarına hala dimdik bir sekilde var oldugumuzu haykır-mak istiyoruz. Bu mücadele hep sürecek. Tarih boyunca oldugu gibi...Bir günlük fiziksel engelli. Izmir.

2004 - Ankara

Levent Duranyan

Hepimizden çok daha büyük ve muktedir olan doga annemin güzel-ligi karsısında elime silah tutmaktan utandıgım için; Onun çesitliligive çok renkliligi karsısında tek tip kıyafetler takınıp, onun müzigi kar-sısında "rap rap" yürümeyi güzel ruhuma ve zayıf bedenime yakıstıra-madıgım için; Bireysel, politik, cinsel ve dini inançlarım beni reddet-meye kıskırttıgı ve kısacık hayatımda sadece kendi seçtigim insanlarave inançlara hizmet etmekte ısrarcı olmak istedigim için; Siddetten veiktidardan mümkün oldugunca arınmıs bir hayatın pesinden kostu-gum ve aksi halde yasamaya devam edemeyecegim için; Koruyacak,savunacak, sakınacak tek karıs vatan topragına sahip olmadıgım vekendi sizoid hayal dünyamdan ve sevdigim insanların kalplerinin için-den baska vatan topragı tanımadıgım için; Ve benden öncekiler banacesaret ve umut verdikleri için; Nedense beni kendisine hizmet borç-lusu ilan eden Türkiye Silahlı Kuvvetleri’ ne "bana sordunuz mu?" de-mek ve beni çagırdıklarında kesinlikle "evde" olmayacagımı, sonunakadar direnecegimi ve dünya çapında bir rezalet hikayesine konu ol-maktan onur ve keyif duyacagımı pis pis sırıtmak suretiyle açıklamakisterim.

2004 - Ankara

Ceylan Özerengin

REDDEDIYORUM...Bir kadın, bir anne, bir barıs yanlısı, bir anti-militarist ve bir insan

olarak orduları, onların yol açtıgı ve katıldıgı bütün savasları, silah-lanmayı ve her türlü silahı, ve bir bütün olarak siddeti reddediyorum.


Gençlerin askere alınmasının bir insan hakkı ihlali oldugunu düsünü-yorum. Hiçbir seçme hakkı tanımadan, zorunlu olarak ve yasamlarınınen genç ve verimli çagında kıslalara doldurulan genç erkeklere sid-deti, silah tutmayı ve kullanmayı, kosulsuz ve sorgusuz-sualsiz itaati,ölmeyi ve öldürmeyi ögreten anlayısı toptan reddediyorum. Gençlerinsilah altına alınmasını kutsayan ve askerlik zorunlulugunu tartısıla-maz bir yasak konu ve bir “vatan borcu” gibi sunan ve siddete tapanbir kültürü tek mutlak dogru gibi sunanları da toptan reddediyorum.Gençleri üniversite egitiminden sonra master yaparak, yurtdısında isve yerlesim olanakları arayarak, ve çesitli nedenlerle askerden kaçmayazorlayarak ikiyüzlülüge iten bu zorunluluðu da reddediyorum. Bıra-kın herkes istedigi gibi ve düsündügü gibi yasasın ve davransın. Bencedünya yüzündeki tek kutsal kavram, insan yasamıdır. Bunun dısındabize dayatılan tüm “kutsal görevleri” de bütünüyle reddediyorum.

2004 - Istanbul

Sahin Özbay

Seçmedigim yerde olmam. Yasamdan ögrendigim, insan seçimleriniyasar. Devlet diye bir sey seçmedim ama var. Var diye dedigini yapar-sam ben ben olmam. Ne askeri ne sivili, ben devleti tanımıyorum. Vededigi hiçbir seyi de yapmam. Oynamıyorum artık. Mızıkçıyım.

Seçmedigim yerde olmam. Dogdum. Yasıyorum. Tavrım ve seçim-lerim yasamak ve yasatmaktan yana. Devlet bana asker olmamı, sa-vasmayı ögrenmemi dayatıyor. Devlet diye bir sey seçmedim ama var.Var diye dedigini yaparsam, ben ben olmam. Öldürmek ve ölmek-ten yana olan bir yapının içerisinde ne asker ne de sivil olarak yeralmam. Bana dayatılanları reddediyorum. Vicdani retçi Mehmet Tar-han’in 28 Nisan’da Sivas’ta yapılan mahkemesinin çıkısında yoklamakaçagı oldugumu söylediklerinde dediklerimi yineliyorum. Ben kaçakdegil vicdani retçiyim. Kaçsam neden burada olayım?

2004 - Istanbul

Necdet Özaktın

Bu belge ile askerlik hizmetini yapmayı reddettigimi kamuoyuna ilanediyorum. Benim için askerlik bir hizmet degil, hezimettir. Insanlıkonurunun yıkıldıgı, vicdanın ve aklın geri plana itilip, nefretin ve nob-ranlıgın hüküm sürdügü savas bölgelerinin bir neferi olmayı reddedi-yorum. Savası geçer akçe, silahlandırılmıs gençleri de bu piyasanın is-çileri olarak gören her türlü militer yapıya karsın; barısı, sevgiyi ve kar-desligi savunmanın gerçek borcum oldugunu düsünüyorum. Devletle-


rin toplumsal ve toplumlararası düzeni saglamak iddiasıyla yazdıklarıyasalarda da yer alan askerlik hizmetinin infazına yönelik kısmı, yasakoyucunun açmazı olarak görüyorum. Zira aynı yasalarda yer alan bi-reyin temel hak ve hürriyetleri paragrafında bahsi geçtigi gibi; vicdanhürriyetimi kullanarak askerlik dayatmasını reddediyorum.

2004 - Istanbul

Halil Savda

1974 Sırnak/Cizre Kocapınar köyü dogumluyum. Ilkokul okudum.1993 yılında 1 ay Cizre ve Sırnak nezaretlerinde gözaltında kaldım. Ozaman yogun iskenceler yapıldı. PKK’ye yardım yataklık suçundan Di-yarbakır DGM’de ceza aldım. 1996 yılının basında tahliye oldum. 1996mayısında askere gittim. Manisa Batıkısla’da. Dagıtımdan sonra git-medim. 1997 yılının Kasım ayında Mersin’de PKK’ye üye olmam dola-yısıyla gözaltına alındım. Adana DGM’de 15 yıl ceza aldım. Yeni TCKile tahliye edildim. Tahliye edildigim 18.11.2004 tarihinde askeri firarolmam nedeniyle Antep Sehit Kamil Jandarma Karakaolu’na kelepçeligötürüldüm. Orada 6 gün tek basıma nezarethanede tutuldum. Yatakyoktu. Bir bank, 4-5 askeri battaniye vardı. Içeride ailemle defalarca gö-rüsme istemime ragmen izin verilmedi. 25.11.2004 tarihinde Tekirdag’agötürüldüm. Ertesi gün firar suçundan dolayı Çorlu/Tekirdag askerisavcılıgına götürüldüm. Savcılıkta vicdanen ve inanç bakımından as-kerlik yapabilecek durumda olmadıgımı söyledim. Orada çok kısa ko-nustum. Ondan sonra 8. Mekanize Piyade Tugayı disiplin cezaevinde 8gün kaldım. Tecrit odasında tutuldum. Tek battaniyeli, bir askeri batta-niye uzunlugunda bir yer. Sonra götürüldügüm Besiktepe Kıslası’ndavicdani retçi oldugumu açıkladım. Yine Tugay Komutanlıgı’na yazdı-gım bir dilekçe oldu. Orada: 1) 1993 yılında gözaltına alındıgımda gör-dügüm iskencelerden ötürü vicdanen askerlik yapamayacagımı 2) Or-dunun ve askeriyenin benim hümanist, özgürlükçü düsüncelerimle veyasam tarzımla bagdasmadıgını belirttim. Yine Türkiye’nin, imzaladıgıAvrupa Insan Hakları Sözlesmesi’ne imza attıgını, AIHS’nin 9.madde-sinin vicdani ret hakkını tanıdıgını, ancak Türkiye’nin bunu iç huku-kuna almadıgını, bunun da AIHS’ni ihlal oldugunu, bana AIHS’ninilgili sözlesmesine uygun bir muamelenin yapılmasını istedim.

2004 - Istanbul

Veli Akdag


2005 - 2010

Necati Balbay

Insanın, dogada, bir yöneten olarak degil, diger varlıklar ile birliktebir bütünün parçası olarak yer aldıgını biliyorum. Dünyayı algılayıstabugün egemen olan bakısın hatalı ve gelecegimiz için terk edilmesigerektigini, insanlar olarak bizlerin öncelikle kendi birey olma bilinci-mizi edinip, birey-doga, birey-birey ve birey-toplum arasında var olantahakküm iliskilerini yıkıp yeni bir dünya yaratmaktan baska sansımı-zın olamadıgını düsünüyorum.

Bugünkü insan-doga iliskisi dogada var olan dengeyi olumsuz yöndebozmaktadır. Bize en çok benzeyen canlı olan hayvanların kendileriiçin var oldugunu sanan ve onları bir meta olarak algılayanlara, bununtahakkümcü bir yanılsama oldugunu ve hemen terk edilmesi gerekti-gini düsünüyorum. Ben bir vejetaryenim.

Hiyerarsik bir yöntem olan siddeti yasam tarzlarının bir parçasıolarak benimseyen, varoluslarını ya da kurtulusu bu yolla arayanların,bu yaptıklarının, dünyayı bugün kan ve vahset içinde yüzdüren an-layısın yeniden üretiminden baska bir ise yaramayacagını bilmeleriniistiyorum. Ben, tahakkümün ve onun araçlarının hayatımda yer alma-sını istemiyor ve kendimi ifade biçimi olarak da siddetsiz eyleyisleribenimsiyorum.

Birey-toplum iliskisinde hiyerarsinin en büyük silahının yaratılanmilitarist kültür oldugunu biliyorum. Bu anlayıs da yaptırım gücünüsahip oldugu yapılanma biçimlerinden almaktadır. Militarist kültürünkoruyucusu ve yeniden üreticisi olan, tahakküm iliskilerini kendinearaç edinen hiçbir yapı içinde yer almayacagım. Bu kurumlardan, gün-lük yasantım üzerindeki etkisini fazlasıyla hissettigim devlet ve onunsilahlı kuvvetleri ile iliskimin olmadıgını ve de hiçbir zaman olama-yacagını söylüyor, benden vatan borcu adı altında istenilen askerlikhizmetini reddediyorum. Ben bir vicdani/total retçiyim.

Önemli olan varmak degil, yolda olmaktır. Bu yolda vicdani/totalretçi Mehmet Tarhan’la yoldas oldugumu herkesin bilmesini istiyo-rum.

2005 - Lüleburgaz


Ferda Ülker

“Uzun zamandır kendimi antimilitarist ve feminist olarak tanımladı-gım için, dogal olarak, zaten retçi oldugumu düsünüyorum. Yaptıgımbu açıklama ile “gayri resmi” olan durumu sadece “gayet resmi” halegetirmis oluyorum! Vicdani ret hareketi, yalnızca ‘zorunlu askerlik hiz-meti’ne karsı yürütülen bir mücadele degildir. Kavram çok daha genisbir yelpazeyi ve daha fazlasını içeriyor. Ve biz kadınların bu harekette“destekçi” konumundan daha fazlasına dair sözümüz ve durusumuzvar. Vicdani ret militarizme ve onun bütün yüzlerine karsı dogrudanbir karsı durusun adıdır. Militarist düsünce sadece ‘askeriye’nin sı-nırları içinde kalmayıp, günlük hayatın içine de yedirilen “militer” birdünya kurgular. Ki bu kurguda; kadınlık asagılanır, kadınlar genelliklegörmezden gelinir, yok sayılır. Kosullar geregi bazen öne çıkarılsa dabir iki adım geride konumlandırılır. Kavramları; otoritedir, hiyerarsi-dir, itaattir. Biz kadınlar için bu kavramlar ne kadar da tanıdık degilmi, ne kadar da hayatın içinde. Durmadan çarptıgımız ve her seferindebizi gerilere iten bir dünyanın çok iyi bildigimiz duvarlarıdır. Hele bucografyada yasayan kadınlar için militarizm, hayatın her ayrıntısında,çagrısız ve arsız bir misafir gibi hep ‘mevcut(lu)’dur. Sokakta, evde,iste, iliskilerimizde, mücadele alanlarımızda, ... ve her yerde. Dün ol-dugu gibi bugün de, elimden geldigince, gücüm yettigince, militariz-min gizli – açık, her türlü görüntüsüne karsı mücadele edecegimi vemücadele eden herkesle dayanısma içinde olacagımı ilan ediyorum. Obenim hayatımdan elini çekmemek konusunda ne kadar ısrarlıysa bende mücadelemin devamlılıgı konusunda o denli kararlıyım. REDDE-DIYORUM.

2005 - Izmir

Ayten Demir

Savasların faillerinden ya da magdurlarından olmak istemedigim için,insanların askere alınıp militaristlesmesine, kisiliksizlestirilip sisteminaraçları haline getirilmesine, yok edilmesine karsı çıkıyorum. Çünkükadın olarak her ne kadar askere alınma zorunlulugumuz olmasa dabazen tarafı çogu zaman da magduru oluyoruz. Sessiz kalmakla, sa-vasların desteklenmis olacagını düsünerek ölmek, öldürmek, ezilmeksömürülmek istemedigim için otoriter, hiyerarsik, milliyetçi, cinsiyetçi,militarist tüm yapılara karsı sesimi yükseltip vicdani ve total reddimiaçıklıyorum. Bundan sonraki yasamımda tüm retçilerle omuz omuza,her türlü mücadelede varolacagım.


2005 - Izmir

Yahsan Çatak

Baska bir dünyanın mümkünlügünü sorguladıgımda, bu dünyanın va-rolacagı gerçegiyle yüzlestim. Vicdani ret hakkımı kullanmaya kararverdim. Baska bir dünyanın varolması mümkündür. Militarizmin orta-dan kaldırılması mümkündür. Buna inandıgım için, ölmenin-öldürmeninkutsandıgı hiçbir yapıda yer almayacagım. Yeryüzünde yasayan hiçbircanlıya düsmanlıgım olmadıgından, dogaya, topluma, düsman degi-lim, dostum. Yasamak için öldürmek degil, yasayarak yasatmak isti-yorum. Bir anarsist olarak, parçalanmıs bir dünya degil, sınırsız birdünya için, kan-gözyasının aktıgı, acı çıglıkların yükseldigi bir dünyadegil, sevgi ve özgürlük çıglıklarının yükseldigi bir dünya için vicdaniretçiyim. Tüm canlıların özgürce yasayabilecegi bir dünya için, milita-rist kurum ve aygıtların ortadan kaldırılması için vicdani retçiyim. Bensilahsız bir dünya, ırk, din, cinsiyet ayrımının olmadıgı, özgür bireyle-rin yasayacagı bir dünya istiyorum. Barısın, özgürlügün, sevginin birsesi de ben olmak için, birey olarak kendim militarizme asla hizmetetmeyecegim. Onun suçlarına ortak olmayacagım. Bu yüzden vicdaniret hakkımı kullanıyorum.

2005 - Izmir

Hilal Demir

Hayatımızın her alanını kaplamıs militarist ve dolayısıyla erkek-egemen,cinsiyetçi, hiyerarsik, otoriter bir dünyada yasamak istemiyorum.. Banaokul / egitim vermelerini istemiyorum... Insanların savaslarda kocabir kandırmaca ugruna ölmelerini istemiyorum... Bir insan oldugumu/ bir birey oldugumu ispatlamak istemiyorum... Devletlerin savas po-litikalarını ve üzerimizde oynadıkları oyunları görmezden gelmek is-temiyorum... Savaslarda ölsün diye kukla yetistirmeye kalkan ordu-ları istemiyorum.. Birilerinin herhangi bir konuda, bana sormadan be-nim adıma karar vermelerini istemiyorum.. Militarist anlayısları poli-tik alanlarımda görmek istemiyorum.. Yasamımın, özelimin içine gir-meye çalısan erkek-egemen algıyı, davranısları yasamak istemiyorum..Cinsel kimliklerimin birileri tarafından degerlendirilip yargılanmasınıistemiyorum... Sadece kadın oldugum için "anne", "karı", "evlat", "kızarkadas" diye etiketlendirilip yönetilmek istemiyorum.. Sınırlar içindeyasamak istemiyorum.. Öldürmeyi ve öldürülmeyi istemiyorum... vevicdanımın sesini dinleyip bütün bunları reddediyorum... Çünkü bensavassız, siddetin hiç bir türünün olmadıgı, otoritesiz, sınırsız bir dün-


yada kendim olarak, özgürce yasayıp mutlu olmak ISTIYORUM! Pekiya siz?

2005 - Izmir

Bülent Bektas

Dünya bizim dısımızda, bize ragmen dönüp duruyor. Eger insanoglu-nun gücü yetseydi belki onu durdurur ya da yörüngesini degistirirdi.Tarihin çarkı dogaya, dogal olana müdahalelerle dönüyor. Özgürlükleryok sayılıyor; savaslarla, soykırımlarla her gün yeni kurbanlar verili-yor. Baska türlü olmazmıs gibi tarih, kendi devamını sonlanan yasam-larla saglıyor. Bu nedenle insanlık tarihiyle övünmüyor, aksine onunyıkılması gerektigini düsünüyorum. Peki bu acı serüveni baslatanlarkimler? Atesi bulanlar mı, topragı ilk sürenler mi, hayvanı ilk evcil-lestirenler mi?... Yoksa hepsi birden mi? Elbetteki, o zamanların insan-ları, eylemlerinin insan-doga kardesliginin bozulması yönünde evrile-cegini kestiremezdi. Sürecin, üstümüze yagan bombalara ve upuzunbir tutsaklık zincirine dönüsecegini bilselerdi, belki o ilk günahı isle-mezlerdi. Süphesiz ki, iktidarlar olmasaydı tarihin akısı farklı yöndeolacak, insanoglunun her masum eylemi bir günaha dönüsmeyecekti.Gelmis geçmis bütün iktidarlar, yasamların üzerinde dolanan akbaba-lardır. Insan ile doga arasındaki birligi bozan, ayrı ayrı her ikisinin deölümünü saglayan kötücül mekanizmalardır. Her seyin üzerinde ol-dugunu kabul eden, yasaklar, kurallar koyarak, hapsederek, öldürerekinsanı zavallılastıran küstah tanrılardır. Ama ben o tanrıya inanmıyo-rum. Bu yüzden, onun benim adıma verdigi hiçbir karara biat etmeye-cegim. Yeni bir tarih ancak bütün yasamlara ve insanın özgür iradesinesaygıyla; dolayısıyla iktidarların olmaması, yok sayılmasıyla mümkün-dür. Bu nedenle hiçbir devletin askeri olmayacagım. Askeri ya da sivilhiçbir kurumda yer almayacagım.

2005 - Izmir

Ayse Girgin

Otoritenin, hiyerarsinin, siddetin egemen oldugu bir dünyada yasa-mak zorunda olmaktan dolayı üzgünüm. Militarizmin bu kavramlarıyasamın her alanında, çesitli siddet biçimleri olarak karsımıza çıkıyor.Bireyin toplumsallasmasının en önemli adımı olan okul sürecine birgöz atmamız aslında bize pek çok ipucu veriyor. Nasıl mı? Hepimizbiliyoruz ki; okullarda her Pazartesi ve Cuma günü militarizmin ayna-larından biri olan mars okunmak zorunda. Ve her yeni gün, milliyet-çiligi daha daha güçlendirmek ve ayrımcılıgı pompalamak için yemin


töreni düzenleniyor. Militarizm daha ilkokuldan baslayarak, evrensel-lige ve barısa karsı “nifak tohumlarını” içimize serpmeye baslıyor. Ta-bii ki tek tiplestirmenin göstergelerinden biri olan üniforma zorunlu-lugunu da unutmamak gerekiyor. Ve böylece kadın erkek herkes mi-litarizmin “resmi” yüzüyle karsılasıyor. Bunun sıradanlasması ve gö-zümüze batmıyor olması aslında en büyük tehlikeyi olusturuyor. Benbir kadın olarak, militarizm ile ordu dolayımında iliskilenmesem de,hayatımın her alanında karsılasıyorum. Tüm ezme ezilme iliskilerinin,cinsiyet ayrımcılıgının, kanlı kansız her türlü siddetin varoldugu budünyada militarizme karsı mümkün oldugunca mücadele ediyorum.Militarizmi bütün yüzleri ile reddediyorum.

2005 - Izmir

Mehmet Öd

Her nasıl olmussa olmus, bu evrenin bir yerinde bir yasam basla-mıs benim için. Hava varmıs, su ve ates, bir gök belirmis tepemdedogdugum günden beri. Küçük çocuklara gülümseyen, dillerine vatansevgisi, kutsal aile bagları, mülkün biricik saadeti, dinin sorgulanmazbuyrukları gibi saçmalıklar dolamıs; isler sarpa sardıgında, birileri birsey ya da kendi çeliskileri suratlarındaki maskeyi indirince örf, adet,gelenek, görenek gibi zırvalıkları, anlasılmaz bir korkunun sonucuicad ettikleri yasalarıyla yakmıslar cadı kazanının altını, mangayı diz-misler, haçlar germis, giyotini bilemisler, büyük sömürü düslerinin birzerresi bile yok olma tehlikesiyle karsı karsıya kalınca, bir insanı, birazınlıgı, bir ulusu çekinmeden yok etmeye girismislerdir. Hatta duy-dugum kadarıyla bunu bir tür mizah kültürüyle yan yana yürütmüs-ler, uçaklara, bombalara suratlar, kendilerince komik mesajlar yaza-rak. Imha sürecinin bazı uygulamaları, keyif bir iletisim yolu olmusyani. Tas tabletten bombaya metinler, tiksindirici edebi evrim! Inan-mıyorum; bu adamların, bu kadınların sözlerine iyi niyetlerine, güler-yüzlerine, igne oyalarına, kına gecelerine, sünnet törenlerine; “devle-timiz” dedikleri, bırakın karsısında durdukları kisi ve odakları, kendibasını bile çekinmeden koparan, psikopat çılgınlıgıyla, parazit hassasi-yetini, meleksi gülücüklerin arkasına gizlemis korkunç mekanizmayainanmıyorum. Bu yüzden, bu ya da baska bir gezegende tüm ben-zer mekanizmaların herhangi bir biriminde geberecegimi bilsem bilegörev, is, hatta eglence (nikah vb.) amaçlı yer almayı reddediyorum.Askerlik yapmayı reddediyorum. Belediyede çalısmayı reddediyorum.Hiçbir zorlama, baskı, tehdit, esaret bu fikirlerimi degistiremeyecektir.Insanoglunun hissettiginin, özlediginin, düslediginin pesinde kosma-dan yasamasının bile anlamsız oldugunu düsünüyorum. Belki onlarda böylesi bir tutkunlukla yakıyorlar, bir yerlerde tıkıyorlar insanları.


Ama ben kimseyi öldürmek, bir yerlere kapatmak, kimsenin elindenhiçbir seyini almak istemiyorum. Bu fark beni mutlu ediyor. Bu mut-lulugu yasayamayacaksam her türlü acıya, zorluga, yoksunluga, yap-tırıma tereddüt etmeden gögüs gerecegimi herkesin bilmesini istiyo-rum, Ossi gibi, M. Tarhan gibi. Irkımı reddediyorum. Cinsimi reddedi-yorum. Annemi reddediyorum. Kutsal ne varsa reddediyorum. Görevve ödev adına ne varsa reddediyorum. Hiçbir devletin ve devletlertoplulugunun ordusunda askerlik ya da baska bir görevde bulunmayıkabul etmiyorum.

2005 - Izmir

Fikret Yetisener

Kendimin farkıma varmaya basladıgım ilk günlerden beri erkek ol-dugum için bana dayatılan çesitli roller oldu. Beni çesitli biçimlerde"erk"le iliskilendiren toplumsal bakıs, küçük iktidarları tasımanın yü-künü üzerime yıkarken, bir yandan da koca bir sosyal yapının "er"i ola-rak davranmamı dayattı. Bu, her yerde, çalısırken, konusurken, bakı-sırken, sosyal olan herhangi bir iletisim biçimi kurmaya çalısırken, hepkarsıma çıktı. En çok da sevdigim insanların, en yakınımdaki dostları-mın bu rollerin gereklerini yerine getirmemi beklemesi yıkmıstı beni.En derin yerlerimden yaralandım ama "yıkılmadım, ayaktayım".

Sosyal hayatta bu kadar beni sarsması yetmezmis gibi, otorite, benisimdi basbayagı bir de asker yapmaya çalısıyor. Birgün belki gerekirdiye birilerini öldürmeyi zorla ögretmek istiyor. Ama sunu söyleye-yim, ancak beyni sökülmüs, ruhu koparılmıs bir bedenimi kıslaya gö-türebilirler. Simdiden haberi olsun cümlealemin, otoritenin somut birbiçimi olarak devletin ve en çok da bu tahakkümden beslenenlerin:Gitmiyorum!

2005 - Izmir

Eylem Barıs

Devletleri, silahlanmayı ve onun egemen güçlerinin tümünü insancayasanabilir bir dünya adına reddediyorum. Ülkemizde yasanmaktaolan savası yok sayan zihniyeti reddediyorum. Kürt halkına yönelikböl islet yönet, yok say tutumunu ve politikalarını reddediyorum. To-tal retçi Mehmet Tarhan’a yönelik “kisisel hak ve hürriyeti” yok sayanzihniyeti reddediyorum.

2005 - Izmir


Ercan Aktas

Hayattaki çogulculugu, barısı, halkların birlikte esit ve özgür yasama-sını, birey özgürlügünü, kendi iktidarları adına sınırlayan ve yoksayanyapılar hayatlarımız üzerinde kendi tekellerini olusturmak istemekte-dirler. Bunu gerçeklestirmek için zorunlu askerlik ile adaletsiz ve deakıldısı olan kısla hayatı gündelik yasamlara dayatılmaktadır. Saldır-ganlıgın militarist ruhu çesitli araçlarla hayatlarımızın vazgeçilmezleriarasına sokulmak istenmektedir. Militarizmin hayatlarımızda sızma-dıgı alan kalmadı adeta. Yasamımıza etki eden tüm örgütlenmelerede,aile, okul, ordu, ticari isletmeler, siyasi partiler hatta kendini sistemkarsıtı olarak tanımlayan kimi politik gruplar ... hemen hepsi hiyerar-sik, militarizmden beslenen ve militarizmi besleyen kurumlardır. Emiralmak ve vermek en temel iletisim biçimi olmus. Siddeti gündelik ya-samlarının her alanında sergileyen insanlar, en üst boyutta dünyanınsilahlanmasına karsı da duyarsızlasmıslardır. Savaslarda her gün öl-dürülen kendi hayatlarımızdır. Savasa karsı çıkmak politik bir eylemdegil, günümüzde insan olmaktan dogan bir taleptir. Bu talep top-lumsal yasamdan dogan hakların ayrılmaz, sınırlanamaz ya da askıyaalınamaz bir parçasıdır. Ve beni iradi olmayan herhangi bir yükümlü-lügü kabul etmedigimden tek tip yasamama özgürlügümü kullanmakiçin asker olmayacagım. Artık yaratmak, yasatmak zamanıdır. Eylemzamanıdır.

2005 - Izmir

Figen Yüksekdag

Herhangi bir devletin ve ordunun üzerimde hak iddia etmesini, sadecebir grup insanın çıkarlarının gözetilmesi adına uydurulmus kavramlarugrua ölmeye ve öldürülmeye gönderilmeyi reddediyorum. Her insa-nın öldürmeme ve ölüme gönderilmeme hakkı vardır. Dah çok insantarafından bu hakkın bilincine varılması için çabalıyorum. Bu çabanınbir parçası olarak bugün burada total reddimi açıklıyorum. Bu top-raklarda kadınların zorla askere alınması söz konusu degilse de, mili-tarizmin altında en çok kadınlar eziliyor. Erkek egemen bir ideolojiolan militarizm, tüm yasamımızı belirliyor ve kadınların toplumdamal, hizmetçi köle, susturulacak ve taciz/tecavüz edilebilecek nesne-ler olarak algılanmasına sebep oluyor. Askeri darbenin ve cunta yöne-timinin izlerini tasıyan ve savasın sürdügü bu topraklarda kadınlarınözgürlesmeleri militarizme karsı mücadeleden geçer. 12 Eylül 1980 as-keri darbesinin yasamlarını benimki gibi ikiye böldügü milyonlarcaçocuk adına açıklıyorum reddimi. Bizler 12 Eylül ve sonrasında terörügördük, yasadık. Sevdigimiz insanlar öldürüldü, kaybedildi, sürgüne


gönderildi ya da öyle bir sindirildi ki, korkunun ne oldugunu çok iyiögrendik. 12 Eylül 1980’de anladık ordunun ne oldugunu: ordu korku-dur, ordu korkutmak için vardır. Ordu terördür. Dostum ve yoldasımvicdani retçi Nazan Askeran’I kaybettik. Dostum ve yoldasım Meh-met Tarhan 5.5 aydır askeri cezaevinde tutuklu ve 4 yıl hapse mahkumedildi. Ama biz azalmadık, azalmayacagız. Son üniforma parçalanıpyerbesi yapılıncaya kadar, son silah, mermi ve bomba fabrikası isgaledilerek özgür yasam alanına dönüstürülünceye kadar mücadelemizdevam edecek ve bagıracagız: inadına umut, inadına isyan, inadınaözgürlük.

2005 - Istanbul

Erkan Yertutan


Ahmet Özdemir

ben ahmet,ne gerekçeyle olsun, hiçbir tahakküm ve gücün varlıgına inanmı-

yorum. sözde tahakküm ve güç sembollerinin herhangi bir uzantısı,objesi, piyonu veya masası olmayacagım. ne benim vicdanımdan üs-tün bir gücün egemenligini kabul etmek gibi bir lüksüm var ne deböyle bir tahammülüm.. kaldı ki kendisinin güç oldugu varsayımıylayola çıkan bir tahakkümün benim varlıgıma ihtiyaç duyması ve bunungeregi beni yanında görmek istemesi gülünç hatta mantıksızdır. herseyden önce düsünen yüregiyle hissedip uygulayan bir insan olarakahlaki sorumluluklarım geregi herhangi bir devletin, bayragın, veyatahakkümün sürekliligini saglamak için bir devletin varlıgını, nüfuscüzdanını, vergi numarasını almayı ve bu ugurda yasamımın önemlibir parçasını harcamayı, askere gitmek ve verilecek sivil geri hizmetiveya beni bu görevlerden muaf tutacak gerçekte sistemin çürüklügüolan raporları reddediyorum.. her alanda barısın yaratıldıgı yeni birgezegen özlemiyle. . .

2006 - Ankara

Ismail Saygı

Askerlik yaptıgım 7 ay süresince; askerlik mantıgının içerisindeki sid-det, ölme ve öldürme ögretilerinin benim yasam tarzıma ve hayat gö-


rüsüme uymadıgını anladım. Asker olarak geçirdigim 7 ay boyuncakendime olan saygımı ve ruhsal saglıgımı kaybetmeye basladım. Busebeplerden dolayı bünyesinde siddeti barındıran hiçbir kurum ve ku-rulus ile bagımın kalmamasına karar verdim.

2006 - Istanbul

Gökhan Aydın

(2001’de Kocaeli Üniversitesi Karamürsel Denizcilik Meslek YüksekOkulunda yaptıgım açıklamanın bir kısmını vicdani reddimin 6. yı-lında "TEKRAR" niteliginde burada beyan ederim.)

Ben askeriyenin yönettigi bir okulda ögrencilik yapmayı reddedi-yorum! Ben askeriyenin yönettigi bir ülkede yasamayı reddediyorum!Ben askeriyenin hükmettigi hiç bir kurum veya kurulusta dogrudanveya dolaylı, tamamen veya kismen görev ve emir almayı reddediyo-rum!

2007 - Kocaeli

Ahmet Aslan

Siddet tekeline sahip olan bir devletin politik bir olgunluktan yok-sun olması, halkların birbirine küstürülüp toplumun barıs duyguları-nın zayıflatılması, sosyal ve politik iradenin hiçe sayılması, özgür dü-süncenin kısırlastırılması, sınıfsal ve cinsel ayrımcılıgın olması, kültürsoykırımının yasanması, çocukların ve aydınların katledilmesi vicdaniretçiligime neden olan ve askere gitmememi söyleten gerçegin bir kıs-mıdır.

Aslına bakarsanız vicdani retçiligim birçok neden baglanmanın dı-sında benim hem mantıksal hem de duygusal yasamımın bir sonucu-dur.

Tecrübesi oldukça yüksek militarist bir gelenekten gelen bu fasistdiktatörlükte adaletin olmaması, on iki yasındaki bir çocugun muha-lefetinden korkup onun bedenine on üç kursun sıgdırılması, Cizre’deYesilyurt köylülerine dıskı yedirilmesi, Diyarbakır’da simit satan, pa-muk helva satan, boyacı çocukların uzun namlulu silahlarla öldürül-mesi, dört yüzün üzerindeki rütbeli ve karısık askerin bir kadına te-cavüz etmeleri, Semdinli’de suçüstü yakalanan rütbeli askerlerin iyiçocuk olmaları, birazcık vicdanı olan yargıçların mesleklerinden menedilmeleri, Musa Anter’lerin, Mehmet Sincar’ların, Vedat Aydın’ların,Hrant Dink’lerin alçakça katledilmeleri, askeri mafyacılık, askeri derindevletçilik, askeri kisiliksizligin bir sonucudur benim vicdani retçili-gim.


Ve en önemlisi kendi ismiyle lanse edilen JITEM (Jandarma Istah-barat ve Terörle Mücadele Grup Komutanlıgı) sahinler, güvercinler,karınlık güçler, kontrgerillalar ve korucular tarafından fiilen 1991’denberi özellikle Kürt halkı, anadili hatta halkın kendisi yok sayılıp sis-tematik bir sekilde öldürülerek, linç ve tehdit edilerek, köyleri yakılıpbosaltılıp dört milyon Kürt’ü topragından zorla göz ettirerek bir kim-lik ve kültür soykırım yasatılmaktadır.

Sistematik bireysel ve bölgesel cinayetler son zamanlar da oldugugibi daha önceden de bu tarz seri kıyımlar yasanmıstır. Dersim katli-amı, Çorum katliamı, Maras katliamı, Sivas katliamı, Kızıldere, Cizre,Nusaybin, Semdinli, Taksim, Ümraniye, Gazi ve birçok yerde, devletinkan kokusunu aldıgı ve tattıgı operasyonlardır.

Kan kokusu, militarizmin en büyük tutkusudur. Duygularımın böylebir korkuya bagısıklık kazanmasını istemiyorum. Tiksindigim bir seyinartık günlük hayatımda normalmis gibi görünmesini de arzu etmiyo-rum.

Devlet dedigimiz sey Uluslararası iliskilerde samimiyetsizlikler üze-rine kurulu bir yapıdır. Kimse 27 Mayıs’lı, 12 Mart’lı ve 12 Eylül’lüdarbeci devletin bu tarz katliamlardan sonra dürüst olmasını bekle-mesin. Bu devletin özrü kabahatlerinden çok daha büyük olur. Siz onukendinizden daha büyük görürseniz can çekismelerimizin sonu olma-yacaktır. Devletine terbiyeyi biraz da kendi halkı verir. Eger halk bunubeceremezse uluslararası güçler kendi çıkarları dogrultusunda çok iyibir sekilde terbiyeyi verir.

Hiçbir milli hassasiyet, gurur ve ödül, insan öldürmenin karsılıgıolmamalıdır. Insanlık onuru bu kadar hafife alınmamalıdır. Kendiniölmek ya da öldürmek üzerinden var etmemelidir. Belki de dünyadakarsılıgı olmayan tek sey insanın kasti bir sekilde öldürülmesidir. Nevicdan bunun muhasebesini yapabilir, ne de bazı somut veriler. Budurumu kin ve nefret bile karsılayamaz.

Vatanseverlik duygusuyla bir insanı öldürmek, aynı zamanda onunanne ve babasını, kardeslerin, sevgilisini, askını, anılarını ve tüm se-venlerini öldürmek anlamına da gelir. Böyle bir vicdan azabını tası-yamam ben. Bu bir toplumsal cinayettir. Böyle kahramanca katil birruhum olamaz benim.

Çocugu ya da kocası öldürülen bir annenin haklı sebepleri olma-sına ragmen kin ve nefret duygusu içerisinde olması gerekirken anne,halen bir barıs umudunu yüreginde tasıyor ve kesin bir barısma içinçıglık atıyorsa, yasasın Türk ve Kürt halklarının kardesligi diyorsakimsenin devletin onursuz milli arzuları için kan dökmeye hakkı yok-tur. Ben bu yüzden askere gitmek istemiyorum.

Ne bu derin devlet ne darbe hastası askeriye ne de ay yıldızlı so-ven sivil fasistler gibi basit milli hırslarım olmadıgından öldürecegimhiçbir insanım yok benim. Hele bir de bu memlekette yasayan ezilmis


bir Kürt isen eli silahlı da olsa özgürlük mücadelesi veren insanımakursun atamam. Hiçbir Kürdün atmasını da istemem. Özgürlük mü-cadelesinin silahlı olup olmaması tartısılır belki. Ben tasvip etmiyorumsilahlanmayı. Bu yönde farklı düsüncelerim olsaydı, sanırım su an ara-nızda olmazdım. Bugün bu ülkede savasmanın bir bedeli oldugu ka-dar barısmanın da bir bedeli varsa militarizmin çok ciddi bir sekildeirdelenmesi gerekir.

Her ne kadar bizler militarizme karsı olsak da bu görünen gerçe-gin halkların bilinç ve dayanısma eksikliginin bir eseri oldugunu unut-mamalıyız. Kanımca bu bir eksik yoldaslıktır. Devletin halkı degil dehalkın devleti gereksizce büyük görme alıskanlıgıdır. Yani militariz-min ebeveynleri insanoglunun ta kendisidir. Hem erkeksidir, hem yokedicidir.

Militarizmin savas tanrıcıkları cinsiyetçi oldugu gibi aynı zamandasınıfçıdır. Özellikle çocuklarının cenazelerini milli bayraklar içinde ta-butta bulan ailelerin genelde orta sınıfın altı, fakir, mazlum, isçi veemekçi aileler oldugunu görmek zorundayız. Bu bir asagılanmadır,ezilmedir, kullanılmadır ve sömürülmedir. Niye hiçbir milletvekilinin,bürokratın, zenginin, orta sınıfın milli cenazeleri olmaz. Madem kibir savas var, bir bölünme kaygısı var, ülke elden gidiyor diyorsunuz;buna ragmen kendi ailenizden, yakınınızdan, en uzak akrabanızdanbu savası esirgiyorsanız ve kurumsallasmıs kirli iliskiler yoluyla git-miyorsanız bu savasa; aksine ezilen ailelerin duygularını, inançlarınıve gencecik çocuklarını bu savasta kullanıyorsanız sizden daha onur-suz vatanseverlerin olabilecegini düsünemiyorum. Sözde mesru savasdediginiz bu duruma, karsı oldugum milliyetçilerin hatta ulusalcılarınbile tepki göstermesi gerekir. Aksi halde bu ironik duygusu görmekiçin gözleriniz yoksa, aglamak için o gözlere daha çok ihtiyaç duyaca-gınızı bosuna söylememislerdir.

Bir düsünürün dedigi gibi: “Kurt korkusuyla sürüden ayrılamayaninsanlar, sürü gibi dogup sürü gibi sürüne sürüne ölür ve bir sürüiçinde yer almanın her zaman birlik ve beraberlik anlamına gelmedi-gini de bir türlü anlayamazlar.” ben böyle bir sürünün parçası olmakistemiyorum. Hele milli kurtların kurtçuklastıgı bir ortamda hiç olmakistemiyorum. Bu yüzden askere gitmiyorum.

Militarizm, insanların masumiyetlerini yitirdigi ortamlarda çok cidditekelci bir anlayıstır. Artık insanın elinden insancıklık tekellesmeyebaslamıstır. Militarizm serbetiyle beslenen bu derin kurtlar, halkı edil-ginlestirerek toplumun iradesini kendilerine mahkum etmenin rantınıyasarlar.

Özellikle savasta çocugunu ve kocasını kaybeden Kürt ve Türk an-neleri, barıs bilinciyle bir arada olmalı ve kaybedecek bir evladı dahayoksa çocuklarını askere göndermemelidir. Varsın cezaevinde yatsınçocukları. Sunu bilsinler ki, annelerin cezaevi ziyaretleri çok uzun sür-


meyecektir. Bu fasist düzen mecburdur degismeye. Öbür türlü bu dev-let ılıman bir siyaset izleyemezse kendini yasatamaz ve tamamıyla yokolacagı bir gün an meselesidir.

Devletin, halkına olan bir sorumlulugu oldugu kadar bireylerinde toplumuna olan bir sorumlulugu oldugu kanısındayım. Bu yüz-den daha önce toplumun kaygıları için siper olmus Ulas Bardakçı’danMahir Çayan’a, Yusuf Arslan’dan Deniz Gezmis’e, Hüseyin Inan’danIbrahim Kaypakkaya’ya, Kemal Pir’den Haki Karer’e, Mazlum Do-gan’a, Beritan’a, Zilan’a, cezaevlerindeki onurlu tutsaklara ve sıgdı-ramadıgım birçok devrimci ve yurtsever yoldaslarımın anısına toplu-mun kaygılarının giderilmesine biraz da olsa ortak olacagım için onurduyuyorum.

Fedakarlık istene bu olguların islenmesinde bedeli ne olursa ol-sun kendi onurumuzun kölesi olmamıs durumunda, halk öfkesini si-vil darbelerle kurarsa militarizme, insanlık da kolektif bir duygu vedüsünce olan eylem tarzının karsılıgını kolektif erdemliliklerle alacak-tır.

2007 - Istanbul

Özlem Mollamehmetoglu

Adamların kalabalıgında kadınım, heteroseksüellerin kalabalıgında bi-seksüel, lezbiyen, gey, travesti, transseksüelim, Türklerin içinde Laz,Kürt, Ermeni’yim, çözümü savasmakta görenlerin içinde barısta ısraredenim. Cinsiyetçiligin, ataerkinin, heteroseksizmin yıkıldıgı, sınıfınve sınırların ortadan kalktıgı, dillerin ve kültürlerin özgür oldugu biryasam istiyorum. Ve biliyorum ki; bunların hiçbiri beni hayalini kur-dugum yasamdan uzak tutanların suçlarına ortak olmaya devam et-tikçe gerçeklesmeyecek. Bir kadın olarak, bedenimin vatan ve namuslaözdeslestirilmesinin, varlıgımın erkek üzerinden tanımlanmasının, enyakınımızdaki iktidar sahibi olan erkege itaatin sıradanlasmasının ne-deni olan militarizmi sorgulamamak; Insanların zorla askere alınma-sına, gitmeyi reddettigi durumda hapse atılmalarına veya sivil ölümolarak nitelenen yasam biçimine itilmelerine sessiz kalmak; Bölgedeyasanan iç savasa ve gelen ateskes çagrılarına devletin silahla ve bom-bayla karsılık verisine sessiz kalmak; Devletlerin ve bütün iktidarlarınsuçlarına ortak olmaktır. Ben, ELIMIN HAMURUYLA, dogaya ve in-sanlıga karsı islenen tüm suçlara ortak olmayı reddediyorum.

2007 - Istanbul


Enver Aydemir

Ben Enver Aydemir, 24.07.2007 tarihinde zorla askerlik yaptırılmaküzere evimden alınarak Bilecik Jandarma Er Egitim Tugayına geti-rildim. Burada, beni oraya getiren yetkililere TSK Seçkinlerinin laikdegerlere dayanarak dini inançlarıma karsı hasmane duygular besle-digini bu yüzden laik bir ülkede askerlik yapmayacagımı ve böyle birdüzenin asla ve asla bir neferi olmayacagımı beyan ettim.

Bilecik’te kaldıgım süre içerisinde bu yaklasımımın ne kadar dogrubir yaklasım oldugunu, 2 gün sonra beni görmeye gelen anneminve esimin basörtülü olması gerekçe gösterilerek nizamiye kapısındangeri döndürüldügünde daha iyi anladım. Hayattaki en önemli degeriinançları olan birisi olarak, özellikle T.S.K Seçkinlerinin Islami deger-lere karsı gösterdigi bu tutumu kabul etmem mümkün degildir. Tümbu sebeplerden dolayı vicdani reddimi açıkladım. Müslümanların entemel inançlarını bile bu kadar açık bir sekilde tahkir eden bir ku-rumda benim yer almam söz konusu olamaz.

Bununla birlikte kamuoyuna duyurmam gereken asıl meselem, T.C.Devletinin üzerine kurulmus oldugu temel degerlerin hiç birine sem-pati beslemiyor olmamdır. Benim de inanç degerlerime kimsenin zorlasempati beslemesini beklemiyorum. Bununla beraber yasadıgım cog-rafyanın gerçeklerini de göz önüne alarak, ortak yasamın getirdigi so-rumluluklar çerçevesinde inançlarıma uygun ve bireysel haklarımıntanındıgı (egitim özgürlügü, kılık-kıyafet özgürlügü, düsünce özgür-lügü vb.) bir ortamda kamu hizmeti yapabilecegimi beyan ediyorum.Tüm kamuoyuna duyurulur.

2007 - Izmit

Hakan Filizlibay

Ben Hakan Filizlibay simdi ve burada vicdani total reddimi açıklama-mın nedeni kendimi hiçbir sekilde ve halde bu sistemin içinde kendimihiç bir kimlige ve hiç bir kisiye ve bu endüstri toplumunun sorunlarınasözde çözüm öneren ve üreten hiçbir iktidarına ve iktidar hesapları ya-pan hiçbir siyasi partisine ve otoriteye ait hissetmememdir.

Insan öldürmenin ve insan öldürmenin mesrulastırıldıgı hiçbir si-lahlı ve silahsız kuvvete hizmet etmeyecegimi ve doganın tahribatınıninsan eliyle yok edilmesinin mesrulastırılmasının sözde güvence altınaalındıgı bu savas sistemin sürdürücüsü olan orduları ve bütün üst ya-pısal sirketleri ve hiçbir devlet kurumunu kabul etmiyorum çünkü benonları kabul ettikçe aslında bu haksız savasların vergi toplayıcılarını dabeslemis ve ölen her bir çocugun ve annenin yükümlülügünü de üze-rimde tasımıs olacagımı biliyorum ve bu nedenle ne t.c ne de baska


bir devletin askeri birligine inanmıyorum bu yüzden ve bu nedenledirki bugün burada 15 Mart 2008’ tarihinde vicdani total reddimi deklareediyorum ve bütün tanıdıgım, arkadas ,dost ve yoldaslarımı bu TürkKürt, Alevi Suni ve Yahudi ve Müslüman ayrımına götüre bilecek hiç-bir savasa ortak ve taraf olmak istemiyorum ve herkesi bu kanlı sa-vasa ortak olmamaya çagırıyorum ve bunun yolunun savasların insankaynaklarını kurutmak oldugunu düsünen Mehmet Tahran’la aynı dü-sünceyi savunuyorum.

Bütün herkesi yani tüm devlet kurumları içindeki tüm insan tekle-rini vicdani total reddin sonsuz barısına çagırıyorum. Bütün anneleri,ogullarını ve kızlarını askere göndermemelerini ve kardes kavgasınabir son verilmesini istiyorum. Çünkü anneler evlatlarını askere yol-lamaz ise ailevi bir reddin kapısı aralanmıs olacak ve olası devletinçöküsü gerçeklesmis olacaktır. Devletin en küçük kurumu olan aile or-tadan kalkar ise bütün kardes kavgalarına ve veraset davaları adaletbulacaktır. çünkü mülkiyet yalnızca kendisini o toprakta bulana aittir.Devletlerin en küçük kurumları olan aile ve aile kavramını olusturanher anı siliyorum ve bunu bütün insanlıktan bekliyorum. Okullarınıve resmi dairelerini ve aileyi ve devleti ve ulus devleti reddediyorum.Askeri hiçbir techizat ve mühimmat tasımayacagımı burada ve bir kezdaha tekrar ediyorum. Hiç kimsenin askeri olmayacagımı. ben simdive burada bütün bu söylediklerimi tekrar edebilirim ve diger bütüntürlüsünün sitemin bütün bu oyunlarına dahil olmak oldugunu bili-yorum ve bu yüzden istemiyorum ve reddediyorum bu yüzdendir kiburada bu açıklamam ile karsınıza tek vücütla çıkıyorum ve onu tekparça tutmak için elimden geleni yapacagım ve direnecegim.Hiçbir se-kilde bana zor ile yapılmaya çalısılacak olan saç kesim ve kıyafet giy-dirilmesine direnmeyecegim, benim direncim vicdanidir görsel degilçünkü bu üniformalar hiç bir seydir.

Önemli olan zihniyettir ve benim niyetim ise uluslararası BIR DÜNYABARISINA BIR DAMLADA SU VE CAN OLMAKTIR.

2008 - Istanbul

Deniz Özgür (Ramazan Akgün)

Ben, Deniz.. Ailemin koydugu ve T.C.nin verdigi kimlikteki biçimiyleRamazan Akgün.. Okuyacaklarınız, aklımı, vicdanımı ve öfkemi birles-tirdigimde ortaya çıkan iç sesimin sözcüklere ve cümlelere dökülmüsyansımalarıdır.

Savas üzerine, militarizm üzerine, militarizmin, ilkokulda giydigi-miz bir örnek kıyafetlerden, kostugumuz, konustugumuz için yedi-gimiz dayaklardan baslayarak simgesellesen özelligi ve bu özelligininçocuklugumuzdan ölümümüze kadar yasamımızı nasıl bir cehenneme


çevirdigi, gündelik hayatımızı nasıl egemenlik altına aldıgı ve sekil-lendirdigi üzerine söylenebilecek yeni bir seyler var mı bilemiyorum!Ancak söylemek istedigim su ki:

Dünyayı yasanamayacak bir yer haline getiren kapitalizme ve onunkoruyucusu ve sürdürücüsü olan devletlere ve ordularına hiçbir se-kilde itaat etmeyecegim. Kapitalizmin sürdürülmesi için benden çalın-mak istenen yasamımı, hiçbir kuruma, hiçbir otoriteye teslim etmiyo-rum, etmeyecegim. Askere gitmeyecegim, asker olmayacagım!

Ölümden yana degil, yasamdan yana olan insanların, hiç kimseyiöldürmek ve hiç kimseden emir almak istemedikleri için yargılanmala-rının, mahkum edilmelerinin sorumlusu olarak devleti, özel olarak daulus-devleti görüyorum. Bu nedenle militarizmin ulusunu da devletinide reddediyorum!

Asker olmak istememem karsısında devletin bana dayatacagı her-hangi bir ’sivil’ hizmeti de kabul etmiyorum. Ayrıca orduya ve dev-lete itaat etmedigim için basıma gelebilecek tutuklanma, yargılanmave mahkum edilme durumlarında karsıma çıkacak olan hiç bir mah-kemeyi, adalet organını ve yasaları tanımayacagımı açıkça ifade ediyo-rum. Ben ’hukuk’a degil, kisisel ve kolektif adalete inanıyorum.

Kapitalizmin ve anti-kapitalizmin, militarizmin ve anti-militarizminolmadıgı bir dünya içindir, verdigim, verecegim bütün çaba. Hepinizi,kapitalizmden ve onun türevleri olan aygıtlardan arınmıs bir dünyadayasayabilmek için iradi bir varlık olmaya davet ediyorum! Devletsiz,sınırsız, sömürüsüz, silahsız ve cinsiyet ayrımcılıgının olmadıgı birdünya için...

2008 - Istanbul

Eylem Polat

"Her Türk asker dogar" cümlesiyle dogustan alınlara yazılan milita-rizmi ve onun ikiz kardesi olan milliyetçiligi redediyorum.

Ötekilestiremediklerinizi hizaya getirmek adına "tanırım iyi çocuk-lardır" cümlesiyle kutsayan çocuk katillerine verilebilecek en güzel ya-nıt vicdani ve total reddir.

Siddeten arınmıs bir kadın olarak cinsiyetçi, hiyerasik, otoriter birülkede ve dünyada sizofrenik yargılarla vatan savunan çeteci zihniyetiredediyorum.

2004 yılında vicdani reddini açıklayan Halil Savda’yı barısta "çü-rük" sayan, seferberlikte askere çagıran, kendisiyle çelisen "çürük zih-niyeti" redediyorum. Bütün redçilerle dayanısma içinde olacagımı ilanediyorum.

2008 - Istanbul


Ibrahim Yıldız

Bilincin, hakikati anlama ereginde kendini salt gerçeklik olarak sun-dugu bir anlamlandırma sürecinin dorugunda aklın rasyonellestigi,üretimin metalastıgı, bilginin pozitivistlestigi, dolayısıyla modernliginkaçınılmaz sonucu olarak nesnelesen arzunun tahakküm aracı özne,toplumsal bir imge degerinde kendisi(insan) degisim aracı olmustur.Zamanın ve mekânın kontrol altına alındıgı bir yasamda mülkiyet,aidiyet, sermaye, devlet, siddet ve kavramlastırma zihnin kategori-lerinde, hiyerarsik, evrimci, gelisimci, zorunluluk ve erk baglamındaperspektifsel bir dünya öngörüsünü neden-sonuç, birey-toplum, sen-ben, tarih-gelecek, etki-tepki, egitim-ögretim, üretim-tüketim, erkek-kadın, bilgi-inanç, akıl-his düalizmi temelinde anlamayı ve tecrübemetodolojisinde sentez baglamında anlamlandırmayı yaratmıstır. Bu-gün burada bilincimin bir reddiyesi olarak bilincin kendisinin beniikna etmesine ragmen vicdanımın duydugu rahatsızlık nedeniyle suandan itibaren bugüne, yarına, dünyaya, size, toplumlara, devletlere,mazlumlara, zalimlere, dogaya, tanrıya, yasama, ölüme, hayvanlara,böceklere, bitkilere, suya, tasa, atese nihayetinde ölecegimin bilincindeolmakla beraber yasayan hiçbir canlıyı(özellikle insanı) hiçbir kosul al-tında öldürmeyecegimi ve onları öldürme bilgisini ve egitimini alma-yacagımı Socrates’in erdemi üzerine hareketsizligin felsefesi ve tem-belligin hususu ile vicdanımın ve vicdanlarınızın huzurunda bilincison kez kullanarak bilinçli bir sekilde bilinci de reddederek deklareediyorum.

BILINCI REDD EDIYORUM, ZIRA VICDANIM BANA YETER!“kusura bakmayın ama” diyemeyecegim. Zira teessüf edilecek bir

olgunun elestirisini sunamıyorum. Kusura baksınlar, çünkü esef duy-dugum olayın bizatihi merkezindeyim. Benden insan öldürmeyi ög-renmemi istiyorlar. Hele sükür direk öldürmemi istemediler. Bu haya-tımdaki en ciddi meseledir ve tavrım net olmak durumundadır. Çünküben insan öldürmeyecegim. Kusura baksınlar bugün çok ciddiyim, ya-rın vicdan azabı çekmemek için su ana kadarki tüm özürlerimi vic-dani reddiyem olarak diliyorum. Çünkü bana yarın insan öldürmeyiemredecekler, onun için beni insan öldürmeyi ögrenmeye, vatandaslıkegitimimin son merhalesi olan kıslada askerlik yapmaya zorunluluksöylemiyle götürüyorlar. Oysa ben insan öldürmenin bir düsünüs ola-rak var olmasından utanıyorum ve ikinci reddim düsünmektir.

Beni bu konuma kadar getiren ilk zorunlu egitimimden son zo-runlu egitimime kadar olan ilkögretim, lise, üniversite ve ögretmenliksüreçlerimden utanç duyuyorum. Hepsini reddediyorum. Degil zo-runlu egitimi, ögretimi de içerisinde kastiyet, tahakküm ve hiyerarsioldugu için kabul etmiyorum. Bundan sonra akademik ögretimde bileyer almayacagım. VICDANI ÖGRENIM YETER!


Her insan insanlıgın yarattıgı tüm degerlerden daha ciddidir, ya-samsaldır ve canlıdır. Dolayısıyla hiçbir söylem, mit, kutsiyet ve de-ger adına ölmesini, öldürmesini, öldürtmesini, öldürtülmesini, öldürt-türülmesini kabul etmiyorum. Bunun tüm amaç ve araçlarını özeldedini, ideolojik, milli, militarist düsünce ve pratiklerini, sorumluluk vezorunluluklarını reddediyorum. Hiçbir sekilde hiçbir seye ait olmadı-gım gibi dogustan ve sonradan kazanıldıgına inandırılan hiçbir aidi-yetin vücudu degilim. Ne kadın ne erkek ne aseksüel ne de homofobikolmadıgım kadar cinsi degilim, ne etnik ne milli ne de vatandas olma-dıgım kadar ırki degilim. Bana sadece kan hesapları üzerinden kardes-ligi ve akrabalıgı ögreten aileden utanç duyuyorum, kan bagımız ol-mayanlar tümüyle kardesimdir. Ne aileye ne akrabaya ne komsuya nede düsmana ihtiyacımız yok. Kan dökmeyecegim. CANA CAN CAN-CIGERIZ.

Kan üzerine kurulu hiçbir iliski biçimini, töreyi, cinayeti, savası,aileyi, akrabalıgı, milliyeti kabul etmiyorum. Aynı sekilde herhangi birulusun, devletin ne vatandasıyım ne de milliyeti. Dogustan getirildi-gine inanmamızı istedikleri ırk, dil, ten, sen, ben, milliyet, erkeklik, ka-dınlık vb tüm durumların sonradan kazanıldıgına inanıyorum ve hattasiyahım ve Afrikalıyım, annem Iskandinav, babam Kızılderili, karde-sim sizofren, ablam karpuz çekirdegi, komsum Everest tepesi, dayımguguk kusu, halam büyük okyanus, isim alp dagları, dostum man-çurya, kız arkadasım çay çiçegi, çocuklugum Gandi, mezarım barıs,düsüm Filistin, rüyam Kaf dagı, parmaklarım simurg, Mezopotamyaarkadasım, Anadolu Avrupa, uzak dogu dünyanın suyu, asya hint ok-yanusu.

INSAN SADECE INSANDIR! Ben de sadece hepimizden biriyim.Insanlıgın ortak degeri olan emegin ekonomik degerinin yoksul-

lugu, silahı, asırı üretimi ve tüketim çılgınlıgını tekellestirdigi dünyadaçalısmayı reddediyorum. Emek kutsal degildir.. Düzenli bir isin veüretimin oldugu hiçbir fabrikasyonda beyaz yakalı ya da mavi yakalıolarak çalısmayacagım. Kendi ihtiyaçlarımı karsılayacak kadar o andaçalısacagım, artı deger üretmeyecegim. Beyaz yakalılar unutmayın kiçocuklarınız ve torunlarınız mavi yakalıdır eger issiz degillerse. Tama-men otomasyon tarzında vasıfsız isçi çalıstırma üzerine kurulu hiçbiris yerinde çalısmayacagım. Issizlik, sadece muhtaç kılınmıs insana sı-nırsız ihtiyaç biçenlerin daha az ücretle daha çok teknolojik denetimmekanizması üretmek için özgürlügü seçim olarak addeden hükümet-lerle güvenlik korkusunda yaptıkları silah pazarlıgıdır. Issizlik hiçbirzaman çalısacak is bulamamak degildir, aksine denetim toplumları-nın sosyal isbölümünün en derin terbiye etme ve tabi etme arzusudur.Dünyanın bütün isçileri, çalısmayın, doganın da uzun bir tatile ihtiyacıvar. Dinlenin, tembellik dünyayı degistirebilir, savasları durdurabilir,kapitalizmi tarih yapabilir. Emeginizi satmayın degerinizi kazanın. Ya-


sadıgımız bir rüyadır, gerçek olan düstür. Kentleri ve isleri terk edinkırlarda sanat yapalım. Kendinize ayırmadıgınız zamanların hepsi boszamandır, bosuna zamandır. Baskası için çalısmayınız, kendiniz içinihtiyacınız kadar çalısınız. Pazartesi sendromu yasamaya gerek yok,pazartesi ve Cuma birlikte tatil olsun.

Güvenlik söyleminde herhangi bir kurum ya da kurulusta ne bekçine güvenlik elemanı ne zabıta ne polis ne de asker olarak aktif veyapasif biçimde bulunmayacagım. Çünkü melekenin bir malik için mül-kiyet temelinde keyfi olarak tahakkümü mekânda sabitledigi bilincin,mekânı ötekinden ayrımlastırması üzerine kurdugu ve adaleti mülküntemelinde sarstıgı, bedeni memluk kıldıgı siddet mahzeninde koruna-cak yer ve sahıs olmadıgı gibi koruyacak kisi ve hukuk hakikate ya-pılan en büyük tahammülsüzlüktür. Hiç bir vatanın askeri olmadıgımgibi hiçbir tahakkümün bedeni de degilim. Tek tiplesen giyim ve ku-samda hem sermayedarın moda teni hem de askerin üniforma bedeniolarak standardize edilmis örtünmede çıplagım. Kendi tasarım ve be-geniniz ölçüsünde bedenlerinizin çıplaklıgını kendiniz ten utancındanbagımsız olarak süsleyiniz. Giysilerle sevisilmez ancak savasılır.

Ambalajlanmıs, kapatılmıs ve reklâmlasmıs hiçbir ürünü tüketme-yecegim. Her seyin her zaman hazır bulundugu marketler zincirle-rinde bulunmayacagım. Bilgi kirliliginin oldugu ekranda reklâmın birdegisim degeri olarak tüketimi kontrol etmesinin sonucu olarak saglı-gın hastanelerde ve tımarhanelerde kobay ve kadavra oldugu sigortapazarında ceset degeri olmayı reddediyorum. Saglık sadece bir bes-lenme estetigidir. Mülkiyet ve sahsiyet temelinde kurulmus tüm hu-kuki anayasal baglardan azadeyim, hapishane ve mahkemelerde iradiolarak var olmayacagım, ne sanık ne mahkûm ne hâkim ne de savcıolarak. Katip ahvalimi zaman ve mekanın berisinde iyinin ve kötününötesinde dervis seyahatinde hiçbir seyin ne halefi ne de selefi olarakhakikatin hakkı oldugu hakiyi(asker), hâkimi, mahkumu, mahkemeyi,muhkem bir red olarak söyle. Cezayı reddediyorum zira bana suç bi-lincini veremez. Pes edin pes edemiyorsanız feshedin. Ben reddediyo-rum. Barısa gereksinimimiz yok zira savasmayınız,

Kar gibiyiz hep bir arada ve beraber yalnız basına asla tek olarakvar olmayan ve kar çiçekleri kadar özgün ve sade. Erimeye basladık mıasla birimiz en nihayetinde bile olsa var olamayacak. Eriyen kutuplardegildir insanın kendisidir. Var olan her seyi en elzem ihtiyacımız olannefes kadar özgür, adil, esit, gerektigi an, sürekli ve sonsuz paylasabi-liyorsak, demek ki suyu da topragı da ve geri kalan her seyi de nefesgibi su anda da paylasabiliriz.

NEFS OLMAYIN, NEFES OLALIM O ZAMAN BASKA BIR DÜNYANEFIS OLUR.

NEFESIM VICDANIMDIR, VICDANIM NEFESIM. BIHNA ME TENGNEKIN BIHNA DERENG TINNE SHARE THE WORLD LIKE A BRE-


ATH CARE THE WORLD LIKE A BREATHDünyayı bir nefes gibi paylasabiliriz Yeter ki dinlenin, biraz nefes

alın Ben hiçim, hiçbir sey degil, sadece hiçim, beni ne bir sey ne desey yapmayınız. Atfedilmez olana yapılan bütün atıfları, aidiyetleri,kimlikleri, anlamları, degerleri kabul etmedigim kadar reddediyorum.

2008 - Istanbul

Özkan Kuru

Sınırların olmadıgı bir dünyada yasamayı isteyen ben ÖZKAN KURU,herhangi bir ordunun yedek parçası, ölüm makinasının silah tasıyanherhangi bir unsuru olmayı bir insan olarak kabul etmek istemiyorum.Bu durumun zorunlu olarak dayatılmasına da karsıyım. Bu yüzdenaskerlik görevini yerine getirmeyi reddediyorum.

Biliyorum ki ben bunu yaptıgım zaman devlet onaylı bir katil veyaemir komuta zincirinin bir parçası olmayacagım.

Biliyorum ki silah satanlar bir silah daha az satacaklar.Yine biliyorum ki daha az insan ölecek yada öldürülecek.Kanlı ellerinizi çekin sivillerin üzerinden. Ben savasın bir parçası

degilim ve olmak istemiyorum. Ben sizin hizaya sokabileceginiz birrobot da degilim.

Ben insanım – sivilim – askerlik karsıtıyım – rahatımHAZIR OLMAYACAGIM. . .2008 - Istanbul

Mehmet Ali Avcı

Ben dünyada halen varlıgı resmen tanınmayan en büyük Halkın, 40Milyonluk Kürt Halkının bir bireyi olarak, Türkiye Cumhuriyetindebir “Türk Vatandası“ olmayı hiç bir zaman kabul etmedim.

Bir Kürt olarak, dilimi, ekonomik, siyasal, sosyal, kültürel kısacaInsan Haklarımı gasp eden, yok sayan T.C. Devletinin, kuruldugu gün-den beri insanlık suçları ile ünlenen ordusunda zorunlu olarak Asker-lik yaparak, bu Suç Örgütünün halen islemeye devam ettigi insanlıksuçlarına ortak olmayı redettimigi resmen beyan ediyorum.

Kürt Halkının ve bu topraklarda yasayan Ermeni, Laz, Çerkez Halk-ları ve diger azınlıkların inkarı, asimilasyonu ve hatta soykırımı üze-rine kurulu bu Cumhuriyetin ve bu totaliter sovenist düzeni kabuletmeyen insanları zorla yerlerindn göç ettiren,hatta bunu mesrulastır-mak için yasalar çıkartan, gelisen Kürt isyanlarını hunharca bastırarak,kadın çoçuk demeden onbinlerce sivil insanı katleden, Anadilini ko-nustugu için insanları cezaevlerine atarak, iskence ederek, bununla da


yetinmeyip faili meçhul cinayetleri tesvik ve finanse ederek, binlerceKürt Köyünü yakıp yıkıp, milyonlarca Kürt Insanını yerlerinden yurt-larından sürgüne göndererek, büyük Metropol sehirlerinde açlık veissizlik gibi hayati sorunlarla yasamasından sorumlu olan ve her türlüinsanlık dısı uygulamayı bu düzeni sürdürmek ugruna mesrulastıranTürk Silahlı Kuvvetlerinin ve Isbirlikçilerinin yarattıgı bu insanlık dra-mından nasibini almıs, hayatımı sürgünlerde yasamıs 23 yasında birKürt Genci olarak Vicdanımın ve Bilincimin bütün zerreleriyle bu dü-zenin sürdürülmesinde temel unsur olan Türk Ordusunda Askerlikyapmayı redediyorum.

Orduların varlık nedeni savaslardır. Savaslardan en çok etkilenensavunmasız geçimini bile zor yapan insanlardır. Çoçuklar, Yaslılar, Ka-dınlar, Doga ve üzerinde yasayan diger canlılardır. Savaslardan rantelde eden, sömürge üzerine olusan, olusturulan sınıflardır, militaristgüçlerin bekçilik yaptıgı. Ben savas rantçısı sömüren sınıfların bekçi-ligini yapmayı redediyorum. Ben geçimini bile zor yapan insanlardanvergi adı altında çalınan emekleriyle silah yapımını redediyorum.

Siddetin sadece ve sadece yine siddet, kin ve nefret duyguları do-guran, yıkım ve ölümlere yol açan bir olgu olduguna inanan bunu ir-deleyen, yasayan, duyan, gören ve hisseden bir insan olarak, her türlüsiddeti lanetliyor, degil sadece Türk Ordusunda hiç bir Militarist ya-pıda yer almayı, silah tasımayı, hangi amaç ve gerekçeyle olursa ol-sun yasam hakkının ihlalini bir insanlık suçu olarak görüyor ve bunuredediyorum. Hiç kimse bana zorla askerlik yaptıramayacak, hiç kim-senin, elinde silahıyla öldürmeye hazır Askeri olmayacagımı ve hiçbir sekilde bu ülkede ısrarla sürdürülmek istenen Totaliter ve sovenistdüzenin sürdürülmesinde askeri yada sivil hiçbir görevde bulunmaya-cagımı, Vicdani/Total reddimi kamuoyuna bildiriyorum. Vicdanı olanherkesi bu topraklarda sürdürülmek istenen Adaletsiz düzeni sorgu-lamaya ve bu düzenin sürdürülmesinde temel unsur olan Türk SilahlıKuvvetlerine karsı bir durus sergilemeye, askere gitmemeye, askerlikleilgili hiçbir islem yapmamaya ve vicdani reddini açıklamaya çagırıyo-rum.

2008 - Istanbul

Inan Mayıs Aru

MUCIZELER KUSUBismillahirrahmanirrahimKara ve kızıl kanatlarıyla bir tepeden bir vadiyeve sonra bir vadiden bir tepeye uçan,özgürlüge imanlı bir kustur anarsi dedigim benimVe Hakk bildigim


Bir düsmüs bir kus oldugunu görenÂdemoglu kusun kanadında bir tüyKus kanat çırpmısTüy dârıdünyaya düsmüsDünya, dönüp duran,Yıldızlı bir örtü altında yananbir sır gibi gizledigimiz yaralarımızdan sızan gece ve kan.Dünya, nice zulmet, nice yalan.Ve yine dünyadır iste bu cennetbu cehennem ayan beyan.Sen ben yer gök seyyâratIçlerinde inci mercan deryalarMeyveler, salkımlar, envai çesit mahlûkattecellisidir hep O’nunO öyle büyük öyle muazzamperdesi gene kendidirgörmek istersendön de bir kendine bak. . .Senden içeri bir senBenden içeri bir benHashas sanmayasın sakınHakkın esrârıdırKalpsiz kalıp zulmete gömülmüs bir dünyada vicdan,bir ötmeye basladı mı susmak bilmeyenbir kusun avazıdır,kaskatı kesilmis tastan kalpleri deler geçerve öyle taslar vardır ki içlerinde nehirler kaynaröyle taslar ki çatladı mı sular çaglar.Öyleyse ötsün artık mucizeler kusu siz de duyun:Malik-ül Mülkü hiçe sayarak dünyayı kusatan hiçbir ordudaelime silah almayacagım.Saçlarımda çiçekler olacak, kulagımda küpeler, parmagımda yü-

zükler;içimdeki yaban çocugun güzelligine leke sürenasagılayıcı rütbeler takmayacagım omzumauygun adım yürümeyecegimayaklarım talim edecek gerçege giden tüm dolambaçlı yollarıve Hünkârım, Beyim, Pasamyorma hiç o güzel agzını emretmek için banaHak sözünden gayrı bir buyruga tabi olmayacagım bundan sonra.2008 - Istanbul


Ahmet Karayay

Insanoglu yaratılısından bu yana geçen onbinlerce yıllık süreçte ön-celeri karnını doyurmak için basladıgı can alma sürecinde günümüzegelinceye dek çok yol katetmis bulunmaktadır. Insanlar sadece açlık-larını dindirmek için degil sonraları mal-mülk için, toprak için, na-mus için, güç için ve itibar için savasmıslardır. Bu savaslar önceleri tasve sopalarla, ellerle yapılmaktayken günümüzde savas teknolojisininvardıgı boyut korkonçtur. Savaslar incelendiginde kimseye birsey ka-zandırmadıgı ve yapıldıgı çografyaya, üzerinde yasayan insanlara vecanlılara zarar verdigi rahatlıkla görülebilir.

Insanoglunun savasın açtıgı yaraları görmekte, dünyaya ve insan-lıga verdigi zararları hala anlamamakta direnmesi çok korkunç. Bizinsanlar akıl erdemiyle donatılmıs olmaktan ve hayvanlardan bu yollaayrılıyor olmaktan çok böbürlenirken ve varolusumuzdan bu yana akılyolu ile gelismeler, buluslar ve inkilaplar yaparken hala savasmamayıögrenebilecek kadar gelisememis olmamız çok acı bir gerçek.

Dünya milletlerinin ve yöneticilerinin, yaslanmakta olan ve insa-noglunun yüzyıllardır verdigi korkunç zararları artık bertaraf edeme-yecek hale gelmis olan dünyamızı rehabilitize etmek yerine hala silah-ların çesitlendirilmesine ve orduların güçlendirilmesine milyonlarcadolarlık kaynaklar ayırmasını anlamsız buluyorum. Bizler insansak biran önce bu dünyayı korumanın bilincinde olmalıyız zira insanoglu-nun yasayabilecegi alternatif bir gezegen yok. Bu gün gelinen noktagelismislik degildir eger öyleyse bir an önce tüm insanlıgı gerilemeyedavet ediyorum. Süreç boyunca hayatımızı kolaylastırmak adına yapı-lan buluslar gelinen noktada hayatımızı zorlastırmaktan baska bir iseyaramaz olmustur. Çünkü ekosistemi daha fazla parçalamaya devamedersek yakında bir ekosistem kalmayacak ve insanlık kendi sonunuhazırlamıs olacak.

Yasanan son büyük savasta atılan bombaların yıkımının korkunç-lugu ortada, henüz o yıllarda bu denli yıkıcı bir gücü olan silahlarıngünümüzde ne boyutta oldugunu umarım hiç görmeyiz. Nükleer vekimyasal olan silahlar bu dünya içerisinde kullanıldıgında, kullananinsanlar kendilerininde bu dünyada yasamak zorunda oldugunun bi-lincinde degil mi acaba? Tüm dünya yöneticilerini bunları düsünmeyeve tartısmaya davet ediyorum. Lütfen bir araya gelsinler ve dünyayısilahsız ve ordusuz bir hale getirmenin yollarını bulsunlar, sorunlarıkonusarak çözemeyeceksek insan olmanın ne manası var. Dünyamızartık çevreci ordulara ihtiyaç duyar hale gelmistir, denizleri, nehirleri,dere ve çayları temizleyen, çöpleri toplayan, arıtma sistemlerini kont-rol eden, atıkları geri dönüstüren, ormanları ve dogal hayatı koruyanve muhtaçlara yardımcı olan silahsız insan orduları.

Insanoglunun varolusundan bu yana hiçbir problem silah ile çözül-


memistir, zira çözülmüs olsalar bugün varolmazlardı. Insanın sorunla-rını konusarak çözememesi zaten baslı basına çok acı bir durum amabunu binlerce yıl geçmis olmasına ragmen hala yapamıyor olmamızdaha da acı. Insanoglu ne zaman tam olarak gelisip insan oldugununbilincine varacak?

Dünyamızda askerlik kurumlarının varlıgına ihtiyaç yoktur, çünküinsanlar dünyada yasar baska bir gezegende degil. Baska gezegenler-den dünyamıza gelmis herhangi bir tehditte olmamıstır. Öyleyse as-kerler bizi neyden korurlar. Varolan bölgesel, politik veya siayasi prob-lemler konusularak ve anlasılarak çözülebilir. Ülkemizde çevre kirliligive susuzluk sorunlarına karsı olan yaklasımı kaygı ile izlemekteyiz.Bunun yanında insanlarımızın yasam standartları ve kosullarıda kaygıverici. Ama ülkemizin silahlanmaya ve orduya ayırdıgı kaynak kor-kunç boyutta. Burada kaynak sözcügünden sadece parasal bir anlamçıkarmak dogru degildir. Ülkemiz uzunca bir süredir herhangi bir sa-vasın içinde olmadıgı halde Türk Silahlı Kuvvetleri cumhuriyetin ku-rulusundan bu yana türk milletinin insan kaynagını kullanmaktadır.

Burada söz konusu olan insandır ve insan hayatıdır. Hiç kimse dün-yaya gelmeyi isteyerek dogmaz, çesitli sebeplerle çesitli zamanlardaçesitli yerlerde dogar. Türkiyede dogmus bir erkegin sadece türkiyededünyaya geldi diye askerlik yapmak gibi bir vatan borcu olamaz. Busadece Türkiye için söz konusu degildir. Insanlar çıplak olarak günah-sız, borçsuz ve en önemlisi silahsız dogar. Hiçbir kurum veya kurulu-sun özgür bir insanın hayatının belli veya belirsiz bir bölümünü tut-saklık altına almaya hakkı yoktur. Hiç kimse özgür bir insana herhangibir seyi zorla yaptıramaz, bu despotluktur.

Maalesef ülkemizde bir çok genç insan askerlik adı altında daha ha-yatlarının baharında ölüp gitmislerdir. Bu ölen insanların hakkını kimnasıl ödeyebilir, kimse kimsenin hayatı hakkında karar mercii degildir.Askerlik kurumu varoldugu sürece askerlik yapmak isteyen insanlarolacaktır ve bu insanlara da saygı duymaktan baska yapacak bir seyyoktur. Ama kimi insanların da tamamen barıscıl sebeplerle askerlikyapmamak istememelerine de saygı duyulmalıdır.

Benim düsünce seklim kimilerine göre bir ütopyadan ibaret gele-cektir. Ama benim gibi düsünen insanların sayısı yavas yavas artmazise yakında insanoglu kendi sonunu hazırlamıs olacak. Kafkaslardayasanan son mini savasın yol açtıgı yıkım ortadayken, dünyanın silah-sızlandırılması gerektigine inanların sayısı umarım artacaktır. Dünya-mızın bugünden yarına arzuladıgım hali almayacagını biliyorum amabir yerden baslamak gerekir. Bizler bugün içecek suyu bulabiliyoruzama asıl görevimiz ve ödevimiz 50 yıl sonra dünyamızın alacagı halidüsünmek ve gelecek nesillere üzerinde hala nefes alınabilir bir dünyabırakmaktır.

Ülkemizde de TSK’nin silah ve asker alımına ayırdıgı kaynagı da-


raltıp bu kaynagı çevre kirliligi ile mücadeleye ayırması ve bu yolla kü-çülerek insanlıgın gözünde büyümesi ütopya olmasa gerek. Askerlikgörevini kesinlikle yerine getirmek isteyen insan kaynagı ülkemizdevaroldugu sürece bizler gibi yapmak istemeyenlere de dayatılmamalı.Zira TSK’nin insan kaynagı sıkıntısı ülkemizin genç nüfüsu sayesindehiç olmamıstır.

Ben hayatı boyunca hiç kavga etmemis ve dövüsmemis bir insanolarak siddeti, silahları ve orduları reddediyorum. Insan olmanın ge-regi asker olmak degildir. Türk olarak da ödevim ve hakkım askerlikyapmak degildir. Insan olarak ödevim ve görevim yasadıgım çograf-yaya en az zarar vererek faydalı ve yararlı bir birey olmaktır. Dün-yamızın ihtiyacı olan budur. Bunun için asker olmaya gerek yoktur.Hiç kimse için öldürmeyecegim ve ölmeyecegim, askeri herhangi biregitimi veya emri ömrüm boyunca yerine getirmeyecegim. Bu sekildedüsündügüm için hor görülecegimi, dövülecegimi ve insanlık dısı birçok muameleye maruz kalacagımı biliyorum. Ama insanlık adına böy-lesine bir adım atmaktan gururluyum ve gerekirse bu ugurda da öl-meye hazırım. Çünkü bizi binlerce yıldır doyuran koruyan dünyamızve insanlık onuru buna deger.

2008 - Ankara

Ali Aydın Çiçek

REDDEDIYORUMBugün ülkemizde ve dünyada insanlık çok agır sorunlar yasamak-

tadır. Açlık, yoksulluk ve inanılmaz boyutlarda kültürel bir erozyonyasanmaktadır. Cinsiyetçilik dayatılmakta, farklı dil, kültür ve renklerüzerinde, yine giderek tüm toplum ve doga üzerinde korkunç bir sö-mürü, tahribat yok etme politikası uygulanmaktadır. Bu politika, açık-tan siddet ve zorla üstü örtülü olarak da inceltilmis farklı yöntemlerleyasamın her alanında sürdürülmektedir.

Yasadıgımız sorunların çözülememesinin ve giderek daha da agır-lasmasının temel nedeni, iktidar ve onun gerçeklesme biçimleri olanmilitarizm, savas, siddet, zor, ölme ve öldürme gibi olguların kutsal-lastırılıp sembollestirilmesi, bunun topluma çesitli araçlarla kabul et-tirilmeye çalısılmasıdır. Ve yine yasamımızdaki toplumsal rollerimizde bu gerçekligin etkisi altında sekillenmektedir. Bu sekillenme aile-den baslayarak sosyal çevremize, okul ve is hayatımıza, giderek bütünyasamımıza isleyerek hergün kendini yeniden üretip sürdürmektedir.

Türkiye’deki bir çok sorunla birlikte Kürt meselesi de uzun yıl-lardır çözülememektedir. Bunun temel nedeni devletin kurumları vebunları besleyen ideolojik aygıtları tarafından an be an yeniden üreti-len militarist mantalitedir. Bununla Kürt meselesi sadece bir güvenlik


sorunu olarak algılanmakta ve kültürel, politik, vicdani, ahlaki yani birbütün olarak insani yanı görülememektedir. Oysa çözüme götürecekilk adımlardan biri siddetten arınmıs bir dille meseleyi ele almaktır.Bu sadece Kürt meselesi için degil Türkiye’deki diger sorunlar için deböyledir.

Yasadıgımız sorunların çözümü ataerkil zihniyetin ürünü olan sa-vas kültürüyle, militarizmle, milliyetçilikle, cinsiyetçilik ve benzeri ger-çeklerle yüzlesmekten ve onları sorgulamaktan geçmektedir. Askerlikkutsal degildir. Ölmek ve öldürmektir. Eger bir seylere kutsallık at-fedilecekse bu insan yasamı olmalıdır, ölmek ve öldürmek degil. Bunedenle kendi vicdani ve ahlaki ‘cephemden’ militarist dayatmalarıkabul etmedigimi ve kosulsuz bir insan hakkı olan vicdani red hak-kımı kullanmak istedigimi belirtiyorum.

Dolayısıyla tüm siddet anlayıslarını toptan reddetmek gerektigineinanıyor ve bana dayatılan zorunlu askerligi REDDEDIYORUM.

Ezmeyi, ezilmeyi, emir vermeyi, emir almayı, öldürmeyi, öldürül-meyi, savası, askerligi dayatan militarist anlayısı yasamımın her ala-nında REDDEDIYORUM...

2009 - Istanbul

Gizem Altınordu

ben gizem altınordu, 29 eylül 1989 dogumluyum.reddimdir.tüm dünya halkları ve savas çocukları adına reddediyorum. bütün

gördüklerimize tüm halklar sahittir ve fakat çogu savas yüzünden ye-rin zifirinde olduklarından sehadetleri meçhuldür.

reddediyorum. bana kadınsın ve askere gitmeyeceksin, o halde niyereddediyorsun, diyorlar. reddediyorum, çünkü ben askere giden dost-larımla, kardeslerimle askere gidiyorum. ben askere gitmeyi reddettigiiçin dövülen dostlarımla dövülüyor, öldürülüyorum.

reddediyorum. elime silah almayı, nene hatun, gülsüm ve ÖmerSeyfettin masallarıyla büyütülmeyi, esvabımdan dolayı ötelenmeyi, dü-süncemden dolayı sevilmemeyi, kadın oldugum için ezilmeyi, asker-ligi, ölmeyi, öldürmeyi reddediyorum.

kursunlarla misket oynayan çocuklar olmasını reddediyorum. sa-vasmayı, esir olmayı, herhangi bir savas anında, liderlerin çıkarları ug-runa elime silah almayı reddediyorum.

hakimler hakimi allah adına. ben, bundan böyle allah’tan baskahakim bilmiyorum.

2009 - Istanbul


B. Kaan Kavlak

Kimsenin Kursun Askeri Degilim!Ordular, cinayetin yasal güvence altında uygulayıcılarıdır. Kendi

özbenligimden ve prensiblerimden baska hiçbir üst irade tanımadı-gımdan dolayı ölmeyi ve öldürmeyi reddediyorum. Emir almayı vevermeyi reddediyorum. Askeri hiyerarsik düzeni ve itaat etmeyi red-dediyorum. Militarist devletin isledigi hiçbir suçun bir parçası olmıya-cagım. Üniformalı yada üniformasız hiçkimseyi öldürmiyecegim. Hiç-bir savasın ve silahlı eylemin bir parçası olmıyacagımı haykırıyorum.Vicdanımın hür sesiyle ve tüm yüregimle asker olmayı ve militaristdüzenin bir parçası olmayı reddediyorum. Vicdani reddimi ilan ediyo-rum!

2009 - Izmir

Inan Suver

Babam kaçakçılıktan ve de parasızlıktan dolayı nüfus cüzdanımı ancak4 yıl sonra çıkartabilmistir. Arastırmalarım hep neticesiz kaldı. Kiminegöre Muradiye depreminde vardım [kimine göre] de yokmusum. Yanideprem oldugu yılda olmusum. 365 günün bir gününü dogum günümolarak bilemedim, kutlayamadım. Vel hasılı kelam gelelim mevzuya.

Mevzu sudur sayın degerli bol maaslı insan katledicileri. Isınamı-yordum size düsmandım ben size. Çünkü, ben biliyordum 12 eylüldeiskencelerde öldürülen insanları, ben biliyordum insanlık için müca-dele eden devrimcileri idam sehpalarında sallandırdıgınızı, ben bili-yordum issizlikten dolayı, kaçakcılıktan baska meslegi olmayan am-camı sizin öldürdügünüzü, ben biliyordum köylerini yakıp evsiz yurt-suz bıraktıgınız insanları, ben biliyordum ana dillerini yasakladıgınegitimini yabancı dilde verdiginden ve de parasızlıktan dolayı egitim-siz mesleksiz bir halkı, ben biliyordum öldürülen gazetecileri, ben bi-liyordum seöimlerdeki barajları, ben biliyordum gelir dagılımındaki[esitsizlikte] bu ülkenin dünyanın en üst sıralarında bulundugunu, benbiliyordum bu ülkede hiç bir basbakanın, bakanın, paçanın çocugunundogru düzgün askerlik yapmadıgını, ben biliyordum ki bu ülkede hiçbir halkın diger bir halkla bir sorununun olmamasına ragmen, iki kar-desi bir birine öldürttügünü. Ben biliyordum parası olanın rüsvet ilebir sekilde kaçak dolastıgını, ben biliyordum bedelli askerlik altındazenginlerin çocuklarının ayırt edildigini, ona ragmen, nasıl olur da si-zin askeriniz olurdum, zalimin yanında nasıl olur da olurdum?

Açlık sınırında yasayan insanlardan biri de olan benim 1.5 yılımıistiyordunuz yıl 2001 oldugunda. Bu ülkede yasayan her bahtsız gibibeni de askere çagırdınız gelmedim, mecbur ettiniz. Sonunda 2001 yılı-


nın 23 temmuzunda geldim. Silah vermediniz, nöbet de tuturmadınız,bir kaç kere içtimaya girdim ise de sonradan sıkıcı buldum, girmedimona da ses çıkarmadınız. Fakat ben yine de kasınıyordum sizce. Firarettim. Yakalandım, kasıdınız. Askeri cezaevi adı altında iskencehane-lerinizde 7 ay kaldım. Terbiye edecektiniz güya. Dozunu kaçırdıgınız-dan mıdır bilmem ama tutturamadınız. Ayarım bozuldu. Akıl hastasıoldum, Bakırköy Akıl Hastahanesi’nde yattım.

Insanı sekillendiren yasamıdır, demistim. bunları bana yasatmasay-dınız sizden ve pisliklerinizin farkına varamayıp daha da nefret etme-yebilirdim. Bunun için size tesekkür ederim. Tam 8 yıl 2 ay 13 gündürkaçagım, bu süre içirsinde hiç bir gün sigortalı bir iste calısamadım, eh-liyet de alamadım, araç da kullanamadım. Hiç bir an bir polis memu-runun yüzüne bakamadım, her gördügümde korktum. Her asker gör-dügümde üzüldüm, hüzünlendim. Hiç bir günün gecesinde sokaktaturlayamadım, hiç bir gün meyhaneye, kahvehaneye giremedim. Hersabah dönmeyecekcesine ayrıldım esimden, evimden, cocuklarımdan.Dostum düsmanım benim bu açıgımı bana karsı koz olarak kullandı.Gün geldi haksızlıklar karsısında sustum. Sonunda hakimin de hesap-layamadıgı ki bence galiba 7 firarımdan toplam 4 yıl ceza elime ulastı.Tahminimin dısında degildi, bekledigim [bir] cezaydı. Çünkü biz bili-yoruz ki bu ülkede baklava çalan cocukların, biz biliyoruz ki bu ülkededüsüncesinden ötürü yıllarca ceza alan insanları. 2003 yılında Izmir Si-rinyer Askeri Cezaevi’nde 120 gün aralıksız coplandıgımda o bölgeninkomutanı bu gün içerdedir. Kısacası sözümün özü sudur komutanlar.Ben vicdani red hakkı diye bir bilgiye sahip oldum. Onu kullanıyo-rum. Bilin ki ben bu devletin düsmanıyım ve sunu da bilin size karsıda olsa, [elime] silah almayacagım. Bu yazdıklarım size birer mermigibi isleyecegini biliyorum çünkü.

Öldürmektense ölmeyi tercih ediyorum. Ben burdayım, buyrun..2009 - Van?

Özgür Bircan

Ben, 13.11.1979 Istanbul dogumlu Özgür Bircan, sahsıma dayatılanaskerlik hizmetini yerine getirmeyi reddediyorum. Gelecek nesillerinutançla hatırlayacagı unsurlar olan, kamusal bir otoritenin bireylerüzerinde, onların ahlaki degerlerini hiçe sayarak zor kullanması, bi-reyleri itaate zorlaması, ölmeyi ve öldürmeyi tesvik etmesi gibi gayri-ahlâkî tutumların bir parçası olmamayı insanlıgım adına bir borç ad-dediyorum. Dogmus oldugum ülkenin özgün sartlarının, sahsımda bunevi bir hissiyatın tezahür etmesine katkıda bulunmus olması muhte-mel olmakla birlikte, aynı zorunluluga baska bir ülkede tabi tutulmusolsaydım da kararım aynı olacaktı. Zira tektip kıyafet giymeyi, emir al-


mayı ve vermeyi, silah kullanmayı ögrenmek zorunda olmayı, gerekti-ginde bu ‘bilgi’yi hayatımda hiç görmedigim ve tanımadıgım insanlarüzerinde tatbik etmeyi ve devletin ideal vatandas yetistirme kurumla-rından birinin bir parçası olmayı, insanın kendi kendisine ihaneti vesahsım bazında bir ahlaksızlık olarak görüyorum. Tüm bu saikler çer-çevesinde, özgür bir birey olarak temel bir insani hak olan vicdani redhakkımı kullandıgımı ve hiçbir kosul altında askerlik yapmayacagımıbeyan ederim.

2009 - Samsum ve Istanbul

Ahmet M. Ögüt

( Lefkose’de gerçeklestirilen 15 Mayıs Dünya Vicdani Redciler Günüetkinliginde, sözlü olarak vicdani reddini açıkladı, açıklamaya ulasıla-madı.)

2009 - Lefkose

Süleyman Aytaç

Sözlü açıklamamda, kisiligimi korumak için insan kalmak için, ken-dimi özgürce gelistirmek için reddettigimi, bir prolog olarak ifadeetmistim. Bütün toplumu askerlestirmek istegi ve tahayyülü, aslındakendine, toplumuna da derin bir güvensizligin en belirgin göstergele-rinden biri olsa gerek. Toplumda her seyi bunu esas alarak dizayn et-mek, sadece dıs düsman, isgal, sömürgelestirilmeye karsı degil, bizzatait olunan, içine dogulan toplumu ve onun insanlarını da “düsman”olarak algılamanın ve bu nedenlerle onları emir-komuta disiplin ve di-ger tüm araçlarla zihinlerini dumura ugratacak ve bir robota dönüstür-meyi amaçlayan bir girisimdir. Ve bu toplumumuzda ne yazık ki pekbenimsenmemis olsa da zamanla yaygınlastırılarak yukarıdan asagıya“benimsetilmistir”. Bizdeki modernite esas olarak militer güçlerin ön-cülügünü yaptıgı bir proje oldugu için bu olgu islerini fazlasıyla kolay-lastırılmıs görünüyor. Bu ve bunun gibi birçok nedenden ötürü toplu-mun bireyleri, özneleri kendilerini kesfedememis, yeteneklerini gelis-tirmeye fırsat –olanak bulamamıs, öznenin yok sayıldıgı, yok edildigibir topluluk cemaat olarak kalmısız. Yönetenler iktidardakiler kendiiktidarlarının sarsılmaması, sorgulanmaması ve korunması niyetiyle,mevcut durumun sürmesini çıkarlarına uygun bildikleri için bu se-kilde sürmesinde bir beis görmemislerdir. Dünyayı degistirmeye talip,degistirme iddiasında olanlar, kisi, grup, parti vb. örgütler içindeki, in-sanın zihinsel düsünsel kapasitesi benzer nedenlerle gelisme olanagıbulamamıs ve bu toplum devamlı, böyle “öncü”lere,”kahraman”lara


putlastırmalara maruz kalmıs ve biz bize ragmen, devamlı kurtarılan,her seyi ipotek altında, imparatorun, sultanın, seflerin, komutanların,ögretmenlerin, aile babalarının askeri vb. vesayeti altında kaldıgımız-dan her seyin iyi ve dogrusunu onlar bildigi için , toplum sivillese-memis kendisini yenileme yetenegini gösterememis yetenek belirtisigösterenleri ya kendisine benzetmis ya da bu vesayet sistemine dahiledemediklerini bir çok yolla itaate zorlamıs içeri atmıs cezalandırmısöldürmüstür vb.

Bütün bunlardan tersine bir çıkarsamada bulunmak mümkün. Top-lum insanlar kayıtsız sartsız tam bir itaat toplumu olusturmus görünü-yorsa da toplumda açıga çıkarılması gereken insani, sivil, yeteneginegöre farklı potansiyellerin mevcudiyetinin birçok belirtisi bulunmakta-dır.

Ben düsünen bir insanım. Toplumumun, ülkemin, halklarımızınburadaki bütün renklerin farklılıkların bu militer potada eritilmesinekarsı olmanın ülkenin esas yararına oldugunu düsünüyor, savunuyo-rum. Bu nedenle basta askerlik kurumu olmak üzere militer kurumve zihniyetin ve onun diger yerlerdeki uzantılarının toplumumuzungelisiminin önünde engel oldugunu görüyor, onların egitimini, siar-larını, zihniyetini, elbiselerini reddediyor, bireyin ve toplumumuzunfarklı olanla farklılıklarıyla barıs içinde birlikte yasamasının zemininidinamitlemeye çalısan bütün her seyi reddediyorum.

ASKERE GITME REDDET DIREN HAYIR DE!KIMSENIN ASKERI OLMAYACAGIZ!YASASIN HALKLARIN KARDESLIGI!2009 - Istanbul

Ibrahim Kaya

Buradaki bütün konusmalarda sosyalistlerin vicdani ret konusuna dahauzak kaldıklarından bahsedildi. Ben de buna burada bir nokta ko-yuldugunu duyurmak istiyorum. Öncelikle Halil Savda’nın yasadıgısüreci çok yakından takip ettim. Hep düsünürdüm neden biz vic-dani reddi gündemlestirmiyoruz, vicdani ret kampanyası baslatmıyo-ruz diye. Askere gitmezsen is bulamıyorsunuz. Vicdani red ile, mitles-tirilmis bir seyi reddediyorsunuz. Siz aslında o toplumun kabul ettigibütün degerleri reddediyorsunuz. Çünkü insan, ilkokulda, ortaokulda,lisede askeri bir malzeme gibi yogruluyor.

Orada iyi yogrulamayanlar üniversitede yogrulmaya çalısılıyor. As-kerlik de bunlar gibi biçimlendirerek tomruk olusturma merkezi. Onuniçin hiçbir zaman askere gitmeyi düsünmedim. Bugün böylesi bir or-tamda vicdani reddimi açıklamayı da onur sayıyorum. Sunu belirtmekistiyorum; onların çok büyük askeri güçleri, silahları, bombaları olabi-


lir. Ama bizim de irademiz var. Barısa olan inancımız var. Ve bunuhiçbir kuvvetle bölemeyecekler, parçalayamayacaklar. Yasasın halkla-rın kardesligi! Askere gitme kardes kanı dökme!

2009 - Istanbul

Seyda Can Yılmaz

Ben öldürmek istemiyorum.Çünkü ben bir insanı öldürürsem kendimi öldürmüs olurum.Çünkü ben bir insanı öldürürsem bütün insanları öldürmüs olu-

rum.Ben öldürmek istemiyorum.Elime silah almayı, tek çözüm önerisi olarak öldürmeyi ve öldürme

olasılıgını sunan askerlik kurumunun bir parçası olmayı, vicdanımınsesini dinleyerek, reddediyorum.

2009 - Istanbul

Zeynep Varol

Türkiye Cumhuriyeti’nin sınırlarında ‘Hudut namustur’ yazar büyükharflerle. Namus sözcügü erkek egemen sistemde kadın bedeni üze-rindeki iktidarıyla kodlanır. Savas hallerinde ise sınırlar geçilince otoprakların ‘namus’udur saldırıya ilk ugrayan. Savas hallerinde kadınbedenine yönelik siddet, taciz, tecavüzdür ‘hak’ görülen.

Yakın geçmiste Fatih Altaylı taciz niteliginde bir açıklama yapmıstıhatırlarsanız. Ordunun kadınların bacak arasını da korudugunu söy-lemisti. Evet ‘erk’ek ordu kadınların bacak aralarıyla fazlaca ilgilenir.Kirli savasın tecavüz magdurları; S.E.’nin, Sükran Aydın’ın ve dahabinlerce kadının öyküsü hala hafızalarımızdadır. S.E., Mardin AgırCeza Mahkemesi’nin aralarında rütbelilerin de bulundugu 405 askerhakkında açtıgı davanın “magduru” olarak biliniyor. 1993 Kasım’ındagözaltına alınıp iskenceden geçirilen S.E.’yi bir araba lastiginin içinekoyup ellerindeki sopayı cinsel organına sokuyorlar. Daha sonra defa-larca tecavüz ediyorlar. Gözaltı sonrası tutuklanması istenmeden ser-best bırakılıyor ve 4 ay sonra evi basılarak tekrar gözaltına alınıyor. Bukez 15 gün süreyle tecavüze ugruyor. Olanları anlatırsa kız kardesle-rine de aynı uygulamaların yapılacagı söylenerek tehdit ediliyor. 4 aysonra tarladan alınıp tekrar tecavüze ugruyor S.E. Önce iri yesil gözlübir subay çıkıyor üzerine. Sonra askerlere dönüp ‘Serbestsiniz’ diyorve S.E. bayılana kadar tecavüze ugruyor. Sonra silah dipçigiyle dövü-lüyor ve öldü sanılıp oracıkta bırakılıyor. S.E. bunları kaçmak zorundabırakıldıgı Almanya’da bir panelde anlatabiliyor ancak. Ve yıllar sonra


devlete karsı mücadelesi baslıyor. Zamanın karakol komutanı MusaÇitil isimli iskenceden tescilli bir adam. Karakolda askerlerin cinsel ih-tiyaçlarını karsılamak için gözaltına alınmıs kadın kurban bulundur-dugu biliniyor. . .

S.E. gibi ne kadar kadın var bugün bilmiyoruz. Ne kadarlıgınınönemi de yoktur aslında. Sadece S.E.nin yasadıgı vahset bile bir kızkar-desimizin çıglıgıdır. Bu çıglık bütün yüreklerde ates olmalı, vicdanlaradokunmalıdır. Askeriye baslı basına cinsiyetçilikle militarizmin ete ke-mige büründügü bir bir kurumdur. Askerlik egitimi sırasında kadınlarasagılanır, kadın bedenine yönelik küfürler hem kendi milletinden ka-dınlara hem de ‘öteki’ kadınlara karsı siddeti mesru kılar. Pornogrofive fuhus askerlerin gayri resmi eglence aracıdır. Savas bölgelerindeyollara genelevlerin açılması da tesadüf degildir. Ben bir kadın sos-yalist, bir devrimci olarak tarihin sayfalarında hasır altı edilen, kirlisavasın siddetine, tacizine, tecavüzüne maruz kalan, fuhusa zorlanankadınların yasadıkları acıları unutmuyorum. Onca kadına yapılanlarıyok sayan, cezalandırmayan ve üstüne mesru gören ataerkil düzeni-nizin karsısında duruyorum. Barısı bu topraklarda istemeyen, kardesikardese öldürten militarist zihniyete karsı bir Türk genci olarak savasdegil barıs istiyorum. Insanlar ölmesin diye tıp egitimi alırken, beyazönlük giyerken daha fazla beyaz kefen istemiyorum; ölüm degil çözümistiyorum.Kirli savas magduru kadınlar için,barıs için taraf oluyorumve vicdani reddimi açıklıyorum.

2009 - Istanbul

Elif Akgül

Hintli kadın yazar Arundhati Roy ’Ne zamanki isçiler cephaneleri yük-lemeyi reddedeceklerdir, ne zamanki askerler savasa gitmeyi reddede-cekler iste o zaman birseyler degisecek, barıs gelecek’ diyor.

Ben Elif. Dogustan asker oldugu iddia edilen, attan hemen sonrasilahdan hemen önce gelen, vatana millete hayırlı evlatlar vermesi bek-lenen, milli insani bakımdan fazileti lise müdüründen aldıgı belge iletescilli bir Türkiye Cumhuriyeti vatandasıyım. Egemenler bakımındantanımlanmıs, militarizm tarafından islenmis, tüm bu kimlikleri vicda-nen reddediyorum. 1938’de Dersim’de kız çocuklarını ana babalarınınkatillerine teslim edenler, kızlarını, kız kardeslerini tecavüzcüleriyleevlendirenler, namus adına intihara zorlayanlar, köy basıp yakıp teca-vüz edenler, fantezilerinde birilerini daga kaldıranlar, namlu ucundaaskere alıp kardeslerine kursun sıktıranlar, Ceylan’ın bedenini parça-lara ayıranlar, bebekten katil yaratanlar; cinayetlerinize, suçlarınıza,planlarınıza ortak olmayı ve verdiginiz bu savasta zulmeden olmayısiddetle reddediyorum.


2009 - Istanbul

Deniz Küçükbumin

Balkan göçmeni bir aileden geliyorum. Türk ulusundan bir devrimci-yim. Bugün burada bulunma amacım yıllardır süren kirli savasa karsıkendi cephemden karsı çıkabilmek. Yıllardır inkar ve imha ile çözül-meye çalısılan Kürt sorununun artık silahlar yoluyla degil adil ve de-mokratik bir sekilde çözülmesini istiyorum. Barısa ve çözüme ulasa-bilmek için askeri operasyonların durması ve Kürt halkının muattapalınması gerektigini düsünüyorum. Bunun için de askere gitmeyerekbu haksız savasa girmeyecegim. Kardeslerime kursun sıkmayı kabuletmeyecegim. Yıllardır akıtılan kanın durmasına faydası olacagını dü-sünerek bugün burada vicdani ret hakkımı kullanacagımı açıklıyorum.

2009 - Istanbul

Rıdvan Coskun

Öncelikle bir Türk olarak asker dogmadıgımı ifade etmek istiyorum.Ben kardesi kardese öldürten bu sistemin bir askeri olmayacagımı,

bizleri ölmek ve öldürmek için yıllardan beri istemedigimiz bir savasagönderenlerin tetikçiligini yapmayacagımı beyan ediyorum.

Bu kirli savasa son vermek Türk halkının elindedir. Kürt halkınınuzattıgı barıs elini tutmak ve bu topraklarda barısın yesermesini sag-lamak bizim elimizdedir. Bir Türk olarak kirli savasın yürütücüsü olanorduda askerlik yapmayacagım. Ben ezilen halkların üzerine silah dog-rultan bir kurumda görev alamam. Çünkü ben sosyalist devrimciyim.Ve ben bu topraklardaki herkese “Askere gitme kardes kanı dökme”çagrısında bulunuyorum.

Bu benim vicdani reddimdir.2009 - Istanbul

Ümit Yigit Ilgın

Siddeti, emir alıp vermeyi kabul etmiyorum. Yasam anlayısıma tersdüsen siddeti ve siddet içeren tüm organizasyon ve kurumları redde-diyorum. Enver Aydemir ve Volkan Sevinç’le dayanıstıgımız su andainsanlık adına vicdanımın sesini dinliyorum. Ret ediyorum. Insanlıgınyok olusuna karsı, savasın karsısındayım. Militarist hiçbir kurumla is-birligine girmeyecegimi tekrarlıyorum. Tüm bedenimle ret ediyorum.


Dünya cennet olsun. Barıs ve barıs mücadelesi veren insanlara selamolsun.

2010 - Istanbul

Muhammed Serdar Delice

Ufuk hala kırmızı, gün nedense dogmuyor,Bulut yine üstümde, heyhat yagmur yagmıyor.Akan, bunca kanlı yas, zulmü hala bogmuyor,Fakat bogacak birgün, bunu sen de böyle bil,Ey! Asrın magduru, asrın mazlumu nesil.BU BIR VICDAN-I REDDIR.Bizler bu ülkede Çanakkale destanları ile büyüdük. Kendimize Os-

manlı’yı örnek, Kuran-ı Kerim’i kılavuz rehber edindik. Dedik ki: Al-lah Allah, dedik ki: Hak birdir, ümmet tek’dir dedik. Hosgörüyü sada-kati Atilla’dan, Selahattin-i Eyyubi’den ögrendik. Bizler yıllarca üç kı-taya hükmettik. Ama ne silahla ne de zorbalıkla. Maneviyatla, imanla,hosgörümüzle sahip çıktık bütün uluslara. Fakat yozlastık, unuttukgeçmisimizi. Kendimize hayali düsmanlar yarattık. Kürt kardesleri-mizi hedef aldık. Yıllarca bir takım yalanlarla kandırdık gençligimizi.

Su anda ise artık maskeler düsmüstür. 5 aylık askerlik süresi, neyinne oldugunu görmeme vesile olmustur. Müslüman olmayan bir or-dunun mensubu olmayacagım. Zulme karsı sessizlik zulümdür. Bun-dan sonra asker degilim, hakkımda açılacak bütün davaları ve iddi-aları reddediyorum. Ne firardayım, ne de kaçagım. Bu açıklamam-dan sonra, en yakın Emniyet Müdürlügü’ne bana ulasabilecekleri te-lefonumu ve adresimi bırakacagım. Içinde bulundugum psikolojik vesosyo-ekonomik durumum zaten benim firari yasamama uygun degil-dir.

Bu zorunlu askerlik görevini reddediyor, vicdani reddimi açıklıyo-rum.

2010 - Istanbul

Ali Ekber Toprak

Yıllardır süren kardes kavgasında Türkler ve Kürtler için bu savası iste-medigimi ve buna katkı saglamamak için askere gitmeyecegimi, askeregidersem bu savası beslemis olacagımı düsünerek, birilerinin emir veistekleri dogrultusunda ölmeyi öldürmeyi, canı cana kıydırmayı sid-deti yasamak için öldürmeyi yasatmak için, ölmeyi emreden ve elimezorla silah veren bir sistemin parçası olmayı ve [bu sisteme] hizmetetmeyi, kimsenin askeri olmayı ret ediyorum.


2010 - Istanbul

Aslı Candan

Adım Aslı Candan.Gezegenimizde hala, sömürgeci zenginligin toplandıgı batı ve sö-

mürgeciligin talan ettigi dogunun temsil ettigi iki ayrı dünya var. Neo-liberalizm bu iki dünya arasındaki sınırları asındırıp dünyayı tek biryer haline getirmeye hizmet etse de bu iki dünyadaki yasam savasıarasındaki fark henüz belirginligini koruyor. Dünyayı kana bulayansömürgeci kapitalistlerin evlerinde huzura ihtiyacı var. Bu huzuru sag-lamak için bu cografyada, bir savasa; durmaksızın ürettikleri silahlar,helikopterler, panzerler, mermiler içinse alıcılara ihtiyaçları var.

T.C. devleti bu islek tezgahın gediklisi olmus durumda. Batının ta-lanına maruz kalmıs bir devlet olarak kendisini dogu ve batı olarakikiye ayırıp dogusuna savas açıyor. Hiç durmadan savasıyor, savastı-rıyor; çünkü savasın yok ettigi tek bir hayat bile, onun devamlılıgınısaglıyor. Vicdan, bir insanı durdurabilen tek seyken, devleti durdura-mıyor.

Ben bir anarsistim. Devletin ve yine devletin sürekliligini saglamakiçin kullandıgı askeri ve ideolojik tahakküm araçlarının ortadan kaldı-rılmasını savunuyor, bu ugurda mücadele veriyorum. Devleti ve onuntüm askeri ve ideolojik aygıtlarını hem aklen hem de vicdanen redde-diyorum.

2010 - Istanbul

Berk Yeter

Ben Berk Yeter .1608 yılında nüfus dısı ilan edilmis , su an yok olmakta olan yörük

halkından bir ferdim. Çıkartılan ketm-i nüfus yasasına göre bizden neaskere alım yapılacak ne de vergi toplanacak kararı var. Çünkü dev-lete göre bizler, itaatte bulunamayacak kadar asilerdik. Ben tarihimi iyibiliyorum. Halkları ve bireyleri asimile eden, tek tiplestiren, itaatkarköleler yaratmak için orduya alan devlete nasıl karsı konulup yasamave yasatma hakkımızı geri kazandıysak asırlar öncesinde, bugün debunu tekrar basarabiliriz. Yeter ki devlete karsı ses çıkartanların sesinekendi sesimizi katalım!

Bu mücadeleyi yükseltmek adına bugün bir kez daha açıklıyorumki "hiçbir militer yapıda bulunmayacagım". Bugün Kürdistan’da yarındünyanın hiçbir bir yerinde kardeslerime silah tutmayacagım. Verece-gim tek savas ezenlere karsı yürütülecek mücadele içindir. On yıllar


öncesinden söyleneni yinelemek istiyorum: "Uzlasmadan her zaman-kinden çok sakınmalıyız. yönetenler ile yönetilenler arasındaki çatlagıderinlestirmeliyiz. devletlerin yıkılmasını savunmalıyız. Halkların kar-desligini, herkes için adalet ve özgürlügü saglayacak tek araç budur.Bunu gerçeklestirmeye hazır olmalıyız. "BEN HAZIRIM !

2010 - Istanbul

Ceyhun Erdem


Didem Deniz Erbak

Ben 18 yasında bir kadınım. Asker degilim fakat asker olma duru-munu uzun süredir yasıyorum. Daha çocukken erkek arkadaslarımınellerine verilen oyuncak silahlarla ve giydirilen asker kıyafetleriyle ha-yatıma girdi militarizm. Simdi ise Okulumda askerligin en önemli un-suru olan emre itaat etmek ögretiliyor. Okullarda (kıslada denilebi-lir.) birer asker gibi sıraya girip, rahat-hazır ol komutlarıyla beraberTürk olmanın onuruna vardıktan sonra 6 saatimi geçirecegim kogus-tan bozma sınıflara sokuluyorum. Her gün yaparken bunu yavas yavasgelismeye baslıyor itaat kültürü. Iktidarlar sırf davranıslarımızla itaatetmemizi degil, düsüncelerimizle de itaat etmemizi istiyor. Tarih ders-lerinde Kurtulus Savasının zaferini, Osmanlı padisahlarının insanlarınkafasını kesmesini mesru bir seymis gibi kafamıza sokmaya çalısıyor-lar. Büyük katliamlar zafer, cinayetler hainleri engellemek oluyor. Tıpkıyıllardır T.C. devletinin bu topraklarda halklar üzerinde yaptıgı katli-amlar ve cinayetler gibi. Okullarda yapılan milliyetçi propagandaylabu durumu bizler için mesru hale getirmeye çalısıyorlar. Bu mesruluköldürmenin ve ölmenin mesrulugu. Sadece okullarda degil televizyon-ların kanallarında yayınlanan ana haber bültenlerinde sehit analarınınaglamaları, babaların “vatan sag olsun” diye bagırmaları arabesk mü-zik esliginde bizleri etkilemeye hazır bir halde önümüze sunuluyor.Devlet okul, televizyon gibi propaganda araçlarıyla yavas yavas kafa-mıza girmeye çalısıyor ve bizleri itaat edecek ve tabi ki gerektigindede silah altına alıp gözümüzü kırpmadan ates edecek askerler halinegetirmeye çalısıyor.

Ben anarsist ve anti-militaristim.Ne bu itaat kültürünün bir parçası ne de iktidarların savaslarının

piyonu olacagım. Her daim iktidarların ezilenlere karsı sürdürdügüsavas karsısında ezilenlerle birlikte mücadelemi verecegim. Ölmeyi,


öldürmeyi ve iktidarlara itaat etmeyi reddediyorum.2010 - Istanbul

Eray Güven


Ezgi Aydın

Bir Kadın Olarak Reddediyorum!Askerlik ‘en kutsal vazife’ diye beyinlere naksedilerek ‘adam ola-

bilme’ statüsüne erisebilmenin tek yolunun ‘her türk erkeginin’ bu va-zifeyi yerine getirmesinden geçtigini yaratan bir algıdır. Devletin ordu-suyla baska bir insan tarafından ölmeyi ya da bir baska insanı öldür-meyi zorunlu hale getirerek, katil olmayı mesru kılmasıdır. Askerlikordu içersinde var olan emir-komuta iliskisi ile kisilerin kendindenönce gelene bagımlı, kendinden sonra gelene egemen olma durumugibi ast-üst olma konumlarını yaratmasıdır. Özgür iradenin hiçe sayı-larak bir baskasının kararlarının zorla kabul ettirilmesidir.

Ve ben; insanın insan tarafından yönetilmesini, otoriteyi, hiyerar-siyi, tüm bu tahakkümcü mekanizmayı reddediyorum. Çünkü ben biranti-militarist ve anarsistim.

Bir kadın olarak günlük yasantımızda evde, iste, sokakta milita-rizmle bogusurken askerlikle birlikte militarizm yasamlarımıza daya-tılıyor. Askerlik kadınlarında konumunu biz yokmusuz gibi belirleye-rek; evde kocasını beklemek ya da çocuk büyütüp belli bir yasa geldik-ten sonra askere yollamak oldugunu söylüyor. Yani yıllardır bu top-raklarda var olan kirli savasta biz kadınları da ölmeye ve öldürmeyeortak ediyor. Yine askerlikle birlikte yücelestirilen Türklük ve erkek-likle kadınlar, farklı cinsel kimliklere ya da ırklara sahip diger insanlarasagılanarak, yok sayılıyor. Ve ben bir kadın olarak yok olmayı redde-diyorum. Ezgi Aydın

2010 - Istanbul

Furkan Çelik



Mazlum Çelik


Onur Isitmez

“Ancak insanlar siddete bir parça bile olsa katılmadıkları ve böyle yap-tıklarında baslarına gelecek tüm zulümlere katlanmayı göze aldıklarıvakit, savaslar önlenebilecektir. Savaslarý yok etmenin yegane yolu bu-dur.” ( Anatole France) Insan öldürmeyi ögrenmeyi reddediyorum.

Bir canlı olarak, insanlık onuru denen bir kavramla büyütüldüm.Güçlünün ayakta kaldıgı, savas, siddet, emir almak ve vermek gibikavramlar her yerde beynimize kazınmısken kendi varlıgını tüm canl-ýlara dayatan devleti ve onun kurumlarını reddediyorum. Savası, sid-deti, emir almayı ve vermeyi reddeden birisi olarak ben askere gitmeyive tek tip olmayı reddediyorum.

2010 - Istanbul

Ozan Ekin Göksin

sayın valim, sayın belediye baskanım, sayın garnizon komutanım...neyse ki aramızda degilsiniz!

sevgili vicdani retçiler ve vicdani ret destekçileri; ben ozan göksin.yakılan köylerden, öldürülen insanlardan, yapılan darbelerden ötürütürk silahlı kuvvetlerinden ve askerlikten sogudum. ordumuzun buncafaaliyeti arasında en olumlu icraatinin bu oldugu kanısındayım.

ölmeyi, öldürmeyi; savasın bir unsuru olmayı reddediyorum. buvesile ile vicdani reddimi açıklıyorum. tesekkürler.

2010 - Istanbul

Sercan Kerinç


Hüseyin Sirin



Murat Aydın


Banu Yıldız


Furkan Mustafa


Burcu Aslan


Ali Haydar Akdeniz


Onur Can Sönmez


Deniz Simsek



Yaren Bozkus


Utku Aydın

ben utku aydın,siddeti, emir alıp vermeyi yasantıma almamaya niyetli ve kararlı bir

insanım. ben militarizme karsıyım. ayrıca ben karsı oldugumu net birsekilde ortaya koymadıkça, sessiz kaldıkça bu rezil durumu onaylamısolacagımı düsünüyor ve kendimi bundan sorumlu hissediyorum.

bu yüzden 15 mayıs 2010 tarihi itibariyle vicdani reddimi açıklıyo-rum.

tesekkürler.2010 - Istanbul

Ilyada Erkus


Canan Özyılmaz


Gürsat Özdamar


Ahmet Ertugrul Günes



Eyüp Rol

(Izmir’den SK’ya mektup yolladı)HALKI ASKERLIKTEN SOGUTMUYORUM! INSANLARIN IN-

SANLIGA ISINMASINI ARZULADIGIM IÇIN, INSAN OLARAK ÜZE-RIME DÜSENI YAPIYORUM!

Öncelikle, vicdan-ret duyurumu çıkıp bir sokakta ya da bir me-kanda yapamadıgım için üzgünüm. Sahsi bazı nedenlerden dolayı retaçıklamamı yapmayı arzuladıgım Izmir de bulunamıyorum. Yine debu açıklamanın Izmir’in hanesine yazılmasını umuyorum. Bugün 15Mayıs Vicdan-i Retçiler günü. Asırlardan beri insani olanı tüketen, yokeden ve hala acımasızlıgı büyüyerek devam eden orduların varlıgınıkabullenemeyen, onların parçası olmayı reddedenlerin günü. Ben deonlardan biri oldugumu duyurabildigim kadar insana duyurabilmekiçin bu açıklamayı yapıyorum. Ordular öldürür. Bazen sınırlarını çiz-dikleri topraklarının dısında yarattıkları düsmanları yok etmek, bazençizdigi bu sınırların içindeki ‘teröristler’i etkisiz hale getirmek baha-nesiyle yapar, bunu. Üstelik bunu mevcuduna zorla kattıgı genç, tes-limiyeti kadar suçlu insanlar aracılıgıyla yapar. Ben bunlardan biri ol-mamak için. . . Ordular paranoyaktır. Ordular varlıklarını yarattıklarıparanoyak toplum sayesinde var edebilir. Paranoyak olmak var olandüsmandan olur olmaz zamanda kötülük beklemek degil, düsmanlıkdenilen kavramı sil bastan kurmak ve bunu her yerde aramak anla-mına gelir. Ben öncelikle düsmanlıgın anlık, geçici olduguna ya daen azından istenirse böyle olabilecegine inanıyorum. Bunu bir türlüistemeyen, çünkü istedigi anda varlık amacı ortadan kalkacak kurum-lardır, ordular. Ordular ilkeldir. 21. Yüzyıl içerisinde yasıyoruz. Tarih-sel bakıldıgında geçmisle bugün arasında anlamlı bir iliski bulmak damümkün, bulmamak da. Ya da sadece su anın geçerliligini kabul edipdiger bütün her seyi yadsımak da olası. Her nasıl bakılırsa bakılsın,bireyi militarizm ve bu anlayısın kristalize olmus hali ordular kadarhiçe sayan baska bir örnek yoktur. Bu çagda, kisi ister insan öldür-meyi istemedigi için, isterse askerdeki saç tırasını begenmedigi içinolsun, katılımda bulunmak istemedigi bir yapıya zorla götürülmeme-lidir. Ordular gündelik yasamda hiçbir karsılıgı olmayan kavramlarugruna ölmeyi, öldürmeyi kutsal ve onurlu sayar. Bunu da yalnızcaerkeklere has olarak görür. Çünkü kadın, onurlu ve güçlü erkegi tara-fından korunan kutsal ama aciz yaratıktır, onlara göre. Ordular mesrudegildir. Mesruiyet rıza gerektirir. Rıza ise ne bu ülkede oldugu gibizorunlulukla ne de baska ülkelerde oldugu gibi para karsılıgı sagla-nabilir. Ordular mantık dısıdır. Ordular insanlık dısıdır. Ordular ka-tildir. Vicdan suçluluk hissinden dogar. Savaslarda insan ölümlerininhala devam ediyor olusundan kendimi daha az suçlu hissetmek adınavicdan-i reddimi açıklıyor, devletin bana biçtigi “askerlik görevi” ni


yerine getirmeyecegimi ilan ediyorum.2010 - Istanbul

Mutlu Haner

Savas dedigimiz sey artık iki veya daha fazla ordu arasında meydanagelen çatısma degildir. Savasanlar ile savasmayanlar arasında ki ayrı-mın ortadan kalktıgı çagımızda giderek homojen bir yapı olarak seyireden bu ahlak sorununun çözümü savasa hayır diyenlerin saflarda yer-lerini almalarıyla mümkün kılınacaktır. Asikare bir biçimde militaristsistemce dayatılan “barısın tesisi için savasın gerekliligi” anlayısını retediyorum. Böylesi bir durum, böylesi bir kabül, ahlaksal ikilemlerinpratik kosullara indirgenmesinin doguracagı sakıncaları da gösterenpotansiyel bir savas davetiyesinden baska bir sey degildir. Militaristsistemin kendi görüsüne temel aldıgı bu “acı denklemi” onun bu an-layısını ahlaki açıdan her daim çürük gösterecektir. Askerligi ret edi-yorum, çünkü tahakküm mekanizmalarının bireyle tek taraflı olarakkabül gördügü bir anlasmanın tarafımca feshini en tabii hakkım ola-rak görüyorum.

2010 - Istanbul

Sezai Ozan Zeybek

Bu Savas BitmeliBu yazıyı Türk halkını askerlikten sogutmak için yazıyorum. Ama

biliyorum ki bu hiç kolay degil; zira her Türk asker dogar bilgisi ka-famıza küçük yastan itibaren kazınmıs. Çocuk oyunlarına bile silah,ölüm, suçlu, düsman... sokmayı basarmısız. Askerligin ise kutsal birvazife oldugunu...

Yukarda 23 Nisan kutlamalarındaki “Küçük Asker” benim. Elimdeucu kırık bir makineli tüfek tutuyorum. Asker bir akrabamızın hedi-yesi. Karsımdaki de “Küçük Ayse”, beni askere ugurluyor. Eline birde bebek tutusturulmus. Bes yasındayız. Çocuk Bayramı kapsamındaaskerlik ve cinsiyet rolleri hakkında ucube bir temsilin içindeyiz. Çev-remizi saranlar bizi alkıslıyor, onlar da çocuk, iste dogru-yanlıs bey-nimize böyle kazınıyor. “Erkekler savasır, kadınlar çocuk bakar.” Hepberaber zihni bozuk- vicdanı çürük nesiller olmaya ilk adımı atıyoruz.Devletlerin kirli savaslarında ölmeyi ve öldürmeyi iste bu sekilde ög-reniyoruz.

Arka tarafta küçük bir kasabanın büyük adamları görülüyor: savcı,hakim, kaymakam, görece varlıklı esraf, jandarma komutanı... Önce-likle onların göz zevkini doyuruyoruz sanırım; 5 yasındaki çocuklar-


dan asker devsiren, Ayseler devsiren devlet erkanına teshir ediliyoruz.Diyecegimi kestirmeden diyeyim: Savasmak istemiyorum! Hele inan-

madıgım, adil bulmadıgım, menseini bile bilmedigim pis bir sermayetarafından desteklenen bir savasta asker olmayı hiç ama hiç istemiyo-rum. Bu savas haklı degil, bu savas Hak degil. Ölüm, kan ve nefretüreten; yanyana yasayan insanları birbirine düsman eden bir savas bu.

Savas dedigim kimi çevrelerde “askeri operasyon” olarak geçer yada “terörizmle mücadele”. Istediginiz ismi verin, su durum degismez:on binler öldürüldü, eline silah degmemis çocuklar sakat kaldı, büyüksilah sirketleri (Amerikan, Ingiliz, Fransız, Israil ve Türk sirketleri) ina-nılmaz karlar elde etti.

Bu ülkede savas suçları islendi, islenmeye devam ediyor. Sadeceson 30 senede de degil üstelik, daha evvelinde defalarca defalarca, de-falarca... Milyonlarca insanın katilleri bu Cumhuriyet’in saygın insan-ları olarak dolastılar, hazmedemiyorum. Ermeniler’i katledenler yargı-landı mı? Dersim’i bombalayanlar yargılandı mı? Darbeciler yargılandımı? Ülkeyi iskenceden geçirenler yargılandı mı? Bu savası devam etti-renler, bu isi rezillestirenler, gözünü kırpmadan ölümden bahsedenleryargılandı mı?

Ben asker olmak istemiyorum. Bes yasımdayken asker kıyafeti giy-dirmissiniz, ama artık 32 yasındayım ve asker kıyafeti giymeyi redde-diyorum.

Askerligimi rahat bölgelerde yapmak da istemiyorum: Hayatımdanzorla çalınmıs bu dönemi zekama ve varlıgıma bir hakaret addedece-gim. Subayların keyfe keder kararlarıyla aksam müzikholde gitar çal-mayı, garsonluk yapmayı, subay çocuklarına beles ders vermeyi, getir-götüre kosulmayı, özel kalem müdürü olmayı, komutanın çizmeleriniparlatmayı, bu esnada itilmeyi-kakılmayı, küfür yemeyi ve hakareteugramayı vatan savunması olarak görmüyorum; aksine askerligi ucuzisgücü sömürüsüne çeviren bu asalak zihniyeti adaletsizligin bir baskakaynagı olarak telakki ediyorum.

Bu savas bitmeli.Bu savas bir an evvel bitmeli.Ben, insanların insanları öldürmesiyle gelecek barısı da istemiyo-

rum. Zira savasla gelen barıs degil; her zaman birilerinin iktidarı ol-mus.

Türk Silahlı Kuvvetleri devlet içinde ayrı bir devlet. Meclisin veyargının üstünde; kendi özel yasa ve yargı sistemi var. Vergilerle bes-leniyor; ama harcamaları hakkında kimseye açıklama yapma zorun-lulugu yok. Kitapçı önünde yakalanan bombalardan tutun yürütülenkirli savaslara kadar envai türlü harcama kalemleri var; ama hikmetin-den sual olmaz. Her türden elestiri halkı askerden sogutma diye fis-lenir; ardı arkası kesilmeyen davalarla kisilerin hayatı karartılır. Vatansavunması diye dünyanın diger zalim devletleriyle saf tutulur; Ameri-


kan silahlarıyla; Alman tanklarıyla bu ülkenin insanları katledilir. Gen-cecik askerler bir yalan pesinde ölmek ve öldürmek zorunda kalır.

Savas sanayiine yatırılan paralar haramdır. Dünya kaynaklarınınbu mide bulandıran sektöre harcanması günahtır. Birileri açken hayalidüsmanları kilometrelerce öteden öldürecek füzeler yapmak ahlaksız-lıktır. Ben bu savasta yer almak istemiyorum.

Ben kimsenin askeri olmak istemiyorum. Birileri istedigi gibi atkosturacak diye bu ülkeyi terk etmek de istemiyorum. Kolay yoldanda olsa askerlik yaparsam vicdanım rahat etmeyecek.

Su halde, vicdani reddimi buradan açıklıyorum.Pazar, Haziran 06, 2010ozanoyunbozan.blogspot.com2010

Sendogan Yazıcı

Hosgeldiz.Ben Sendogan Yazıcı. Bugün bana özel bir durum gibi görünen,

ama aslında bu ülkenin en önemli sorunlarından biri oldugunu dü-sündügüm bir nedenle burada bulunuyorum. Bu konuya duyarlılıkgösterdigi ya da tanıklık etmek istedigi için buraya kadar gelen her-kese, öncelikle tesekkür etmek isterim. Ben 36 yasındayım. Evli ve 2çocuk babasıyım. Evini geçindirmeye ve çocuklarına güzel bir gelecekkurmaya çalısan milyonlarca esten biriyim sadece. Ancak ben halenaskerlik görevimi yapmadım. Çünkü bir sivil olarak, “askerlik” de-nen olgunun, bir görev oldugunu asla düsünmüyorum “vicdani ret”hakkımı kullanıyorum ve buradan ilan ediyorum. hiçbir kurumun ha-yatımın belirli bir süresi üzerinde, benden onay almaksızın bir tasarrufhakkı oldugunu düsünmüyorum. Çocuklarıma sevgi ve barıs dolu birdünya bırakmak için silah denen o soguk nesneye elimi sürmeyi red-dediyorum. Her türlü canlıya, bitkilere, hayvanlara ve insanlara hiç birsekilde zarar vermek istemiyorum. sIddetin her türlüsüne karsıyım.

Dünya, yüzyıllardır süren savaslara her gün yeni birini ekleyebi-lecek bir potansiyeli bagrında tasıyor. Ortasında yasadıgımız cografyatam bir ates çemberi. Devletler durmaksızın akan kanla doyuramadık-ları kan emicilere sürekli yeni canlıları feda ediyor. Savaslara kosarakdegil jet hızıyla gidiyor devletler. Roket hızıyla karsılık veriyor onlarakandan beslenen silahlı örgütler. Daha önce vicdani retlerini açıklamısolan tüm dostlarımın yasadıkları tecrübelere dayanarak basıma nelergelebileceginin farkındayım. BU farkındallıkla tüm vicdani retçilerinçabalarının bir parçası olacagım için gerçekten çok mutluyum.

Hepinize çok tesekkür ederim.2010 - Istanbul


Kemal Acar

Ben, katliamlara neden olan, halkların çıkarları dogrultusunda olma-yan TC devletinin askeri olmayı reddediyorum. Egemen sınıfları in-karları, çıkarları, askeri, polis, JITEM, kontrgerilla gibi kurumsallasmısfasist kurumları olan ve TC devletinin askeri olmayı reddediyorum.Halkıma zulüm eden, halkımı inkar eden bu devletin askeri olmayıreddediyorum. Halkıma kursun sıkmayı reddediyorum. Köleliginiziyapmayı reddediyorum. Çocuk katili olmayı, ölmeyi ve öldürmeyi red-dediyorum. dedi. Acar, "Ben bu kirli savası mesru görmüyorum. Barısahizmet etmek varken asker olmayı reddediyorum.

2010 - Istanbul

Metin Gökduman

Benim kendimi en mutlu hissettigim an bir çocugun güldügü andır.Oysa bu ülkede çocuklar havan toplarıyla, polis kursunlarıyla öldü-rülüyor. Bu ülkede birileri altın tabakta yemek yerken ne cephede necephe gerisinde insan öldürmek, kursun sıkmak istemiyorum. Bu yüz-den ölmek öldürmek istemiyorum, askere gitmeyi reddediyorum

2010 - Istanbul

Süleyman Yılmaz

Hala Kürtlere yönelik imha politikalarını sürdürmeye çalısan TC as-keri operasyonlara devam etmektedir. Bende bu kirli savastan etkilen-mis, göçe maruz bırakılmıs bir ailenin çocuguyum. Artık akan kanındurması için, yasananlardan vicdanen rahatsız oldugum için bize da-yatılan askerlik sisteminin bir parçası olmayacagım.

2010 - Istanbul

Bekir Aktas

(Anadilinde yaptıgı konusma ile askere gitmeyecegini açıkladı.)2010 - Istanbul


Cezmi Kartal

Kürt halkına yönelik inkar ve imha sisteminin bize dayattıgı öl ve öldürpolitikalarına karsı vicdanımın sesiyle bunlara dur demek için vicda-nen askere gitmeyi reddediyorum.

2010 - Istanbul

Kerim Bulut

Bu savas kirli bir savastır. Kürtleri yok etmeye çalısan adi bir savas-tır. Devlet yok edemedigi Kürdü esir almak istiyor. 30 yıldır süren bukirli savasta kimse bir sey kazanamayacak" diye konustu. Hakkari Ge-çitli’de 9 kisinin yasamını yitirdigi katliamı hatırlatan Bulut, "Bu savasnereye kadar? Böyle sürüp gitmesine seyirci mi kalacagız? Edi bese!Bu kirli savasa alet olmak istemiyorum. Askere gitmek istemiyorum.Hiçbir kuvvet beni bu kirli savasa alet edemeyecek

2010 - Istanbul

Mehmetali Kaya

30 Yıldır süren bu kirli savasın bir parçası olmamak için biz Kürt genç-leri olarak Edi bese diyoruz. Biz yasamı ugrunda ölecek kadar çoksevdigimizden dolayı ölmeyecek ve öldürmeyecegiz diyerek vicdanireddimizi açıklıyoruz

2010 - Istanbul

Ahmet Hezer

Ben Kürt olarak dünyaya geldim ve Kürt olarak yasamak istiyorum.30 yılı askın süredir Kürtlere yönelik imha asimilasyon politikası yük-lenmislere alet olmamak için ne TC’nin askerligini ne de bana dayatı-lanları yapmamak için vidani reddimi açıklıyorum.

2010 - Istanbul

Ahmet Demirsoy

Hiçbir güç beni TC[’de] askerlik yaptırmaya yetmez2010 - Istanbul


Abdullah Dündar

17 yasındayım. Sirtli’yim ve Kürt’üm. Ölme ve öldürmeye karsı oldu-gum için vicdani reddimi açıklıyorum.

2010 - Istanbul

Dilan Erol

Batman dogumluyum. Kirli savastan dolayı Dünyaya geldigim toprak-larda bu güne kadar acı, ölüm, iskence ve tek tip kamufulaj elbiseli-lerin zorbalıgı eksik olmadı. Bu militarist otoritenin baskısı üzerimdepsikolojik etkiler bırakmıstır. Bu nedenle Kürt bir kadın olarak vicdanireddimi açıklıyorum.

2010 - Istanbul

Zeynep Çelik

Bitlis’liyim. Bagcılar’da dogdum. Kardeslerimizi öldürme politikala-rını ret ediyorum. Benim iki amcamın oglu asker ve bir amcamın kızıda gerilla. Kardes kanı dökülmesin, artık bunlar bitsin diyoruz ve birKürt kadını olarak vicdani reddimi açıklıyorum.

2010 - Istanbul

Gökhan Boga

Istanbul dogumluyum. iç savas bitsin, kardes kardesin kanını dökme-sin diye vicdani rettimi açıklıyorum.

2010 - Istanbul

Ali Ekber Toprak

Sistemin bana dayattıklarını ret ediyorum ve vicdani reddimi açıklıyo-rum.

2010 - Istanbul

Helin Yaman

Batman dogumluyum. Kürt gençlerini zorla askere gönderek kendi özdegerlerine, kendi insanlarına karsı savastırıyorlar. "Askersin" diyerek


her istediklerini yaptırıyorlar. Bu insanları insanlıktan çıkarmaktır. Bu-nun karsısında oldugum için vicdani ret diyorum.

2010 - Istanbul

Emrah Akıntı, Emrah Yorus, Sami Anık, Sehmuz Taskın, Sa-vas Aydinç, Tahir Akıntı, Sahin Akıntı, Ugur Akıntı, HüseyinAkıntı, Ramazan Aydinç, Sinan Simsek, Beritan Ayazoglu, Is-mail Kurt, Dilan Ayazoglu, Adnan Elma ve Fırat Serihan

[IHD Istanbul Subesi’nde yapılan basın açıklamasında vicdani retleriniaçıkladılar]

2010 - Istanbul

14 kisi

(Isimleri ögrenilemedi, ÇHD Izmir Subesi’nde yapılan basın açıklama-sında vicdani retlerini açıkladılar

2010 - Izmir

Görkay Gökçe, Resul Öner, Hakan Daskın, Fikret Kaya

(Ayrıca isimleri ögrenilemeyen 6 kisi MKM-Der Izmir Subesi’nde ya-pılan basın açıklamasında vicdani redlerini açıkladılar.)

2010 - Izmir

Emre Karakas, Sinan Algemi, Mehmet Tas, Erdinç Turgut, Gök-han Dag, Nusret Yasar, Deniz Dag, Mahmut Güzel, MustafaKanık, Lokman Coskun, Mahsun Bulut, Kuddisi Aydın, Sefa Ça-lık, Barıs Sahbudak, Azad Sahbudak, Ferhan Aslan, Cevdet Kap-lan, Ibrahim Can, Sahdettin Esit, Merwan Dayan, Ugur Karakas

(ve ismi ögrenilemeyen bir kisi IHD Istanbul Subesi’nde yapılan basınaçıklamasında vicdani retlerini açıkladılar.)

2010 - Istanbul


5 kisi

(Isimleri ögrenilemeyen bes kisi BDP Izmir il binasında yapılan basınaçıklamasında vicdani retlerini açıkladılar, açıklamaya ulasılamadı.)

2010 - Izmir


Dizin

Isimsiz, 83, 84

Abdullah Dündar, 82Adnan Elma, 83Ahmet Aslan, 45Ahmet Cem Öztürk, 25Ahmet Demirsoy, 81Ahmet Ertugrul Günes, 75Ahmet Hezer, 81Ahmet Karayay, 58Ahmet M. Ögüt, 64Ahmet Nazım Hür, 14Ahmet Özdemir, 44Ali Aydın Çiçek, 60Ali Ekber Toprak, 69, 82Ali Haydar Akdeniz, 74Arif Hikmet Iyidogan, 15Aslı Candan, 70Atilla Akar, 14Aykut Temizer, 13Ayse Girgin, 40Ayten Demir, 38Azad Sahbudak, 83

B. Kaan Kavlak, 62Banu Yıldız, 74Barıs Sahbudak, 83Bekir Aktas, 80Beritan Ayazoglu, 83Berk Yeter, 70Bülent Bektas, 40Burcu Aslan, 74

Çaglar Gürbüz, 15Canan Özyılmaz, 75Cemal Karakus, 28Cevdet Kaplan, 83Ceyhun Erdem, 71Ceylan Özerengin, 33

Cezmi Kartal, 81

Deniz Dag, 83Deniz Simsek, 74Deniz Küçükbumin, 68Deniz Özgür, 50Didem Deniz Erbak, 71Dilan Ayazoglu, 83Dilan Erol, 82Dogan Özkan, 31

Ebru TOPAL, 29Elif Akgül, 67Emir Üner, 24Emrah Akıntı, 83Emrah Yorus, 83Emre Karakas, 83Enver Aydemir, 49Eray Güven, 72Ercan Aktas, 43Erdem Yalçınkaya, 20Erdinç Turgut, 83Erkan Çalpur, 14Erkan Ersöz, 23Erkan Yertutan, 44Ersan Ugur GÖR, 28Eylem Barıs, 42Eylem Polat, 51Eyüp Rol, 76Ezgi Aydın, 72

Ferda Ülker, 38Ferhan Aslan, 83Figen Yüksekdag, 43Fikret Kaya, 83Fikret Yetisener, 42Fırat Serihan, 83Furkan Çelik, 72Furkan Mustafa, 74

Gizem Altınordu, 61Gökhan Aydın, 45Gökhan Boga, 82Gökhan Dag, 83Gökhan Demirkıran, 15Görkay Gökçe, 83Gürsat Özdamar, 75

Hakan Daskın, 83Hakan Filizlibay, 49Halil Savda, 35Hasan Akyürek, 32Hasan Çimen, 18Helin Yaman, 82Hilal Demir, 39Hürriyet Sener, 30Hüseyin Akıntı, 83Hüseyin Sirin, 73

Ibrahim Can, 83Ibrahim Kaya, 65Ibrahim Yıldız, 52Ilyada Erkus, 75Imdat Sanlı, 32Inan Mayıs Aru, 56Inan Suver, 62Inci AGLAGÜL, 28Ismail Kurt, 83Ismail Sabancı, 32Ismail Saygı, 44

Kemal Acar, 80Kerim Bulut, 81Kuddisi Aydın, 83

Levent Duranyan, 33Lokman Coskun, 83

Mahmut Elkus, 27


Mahmut Güzel, 83Mahsun Bulut, 83Mazlum Çelik, 73Mehmet Ali Avcı, 55Mehmet Bal, 21Mehmet Öd, 41Mehmet Sefa Fersal, 15Mehmet Tas, 83Mehmet Tarhan, 19Mehmetali Kaya, 81Menderes Meletli, 14Merwan Dayan, 83Metin Gökduman, 80Muhammed Serdar Delice, 69Murat Aydın, 74Mustafa Seyhoglu, 24Mustafa Kanık, 83Mutlu Haner, 77

Nazan ASKERAN, 30Necati Balbay, 37Necdet Özaktın, 34Nusret Yasar, 83

Ömer Sezer, 32Onur Can Sönmez, 74Onur Isitmez, 73

Osman Murat Ülke, 16Ozan Ekin Göksin, 73Özgür Bircan, 63Özkan Kuru, 55Özlem Mollamehmetoglu, 48

Ramazan Akgün, 50Ramazan Aydinç, 83Resul Öner, 83Rıdvan Coskun, 68

Sahdettin Esit, 83Sahin Akıntı, 83Sahin Özbay, 34Salih Arıkan, 32Sami Anık, 83Sami Serkan Kazak, 25Savas Aydinç, 83Sefa Çalık, 83Sehmuz Taskın, 83Sendogan Yazıcı, 79Sercan Kerinç, 73Sertaç Girgin, 23Seyda Can Yılmaz, 66Sezai Ozan Zeybek, 77Sinan Algemi, 83Sinan Dündar, 31

Sinan Simsek, 83Süleyman Aytaç, 64Süleyman Yılmaz, 80

Tahir Akıntı, 83Tayfun Gönül, 13Timuçin Kızılay, 18Tugkan Tug, 26

Ümit Yigit Ilgın, 68Ugur Akıntı, 83Ugur Karakas, 83Ugur Yorulmaz, 17Utku Aydın, 75

Vedat Zencir, 13Veli Akdag, 35

Yahsan Çatak, 39Yasar Öner, 28Yaren Bozkus, 75Yavuz Atan, 15Yöntem Yurtsever, 30Yusuf (Dogan?), 14

Zeynep Çelik, 82Zeynep Varol, 66

Editör: Can BaskentVicdani Ret Açıklamaları Almanagı

1989-2010Propaganda Yayınları - Mart 2011

ISBN No: 978-0-9868586-0-4www.propagandayayinlari.net

[email protected]

8586047809869

ISBN 9780986858604

Documents

Editör: Can Baskent¸ - Serdargunes' Blog – All that Is Solid ... düzeltmedik orijinal metni degi˘ stir¸ memek adına. Bu kitapta üstlendigimiz˘ misyonu, uzun süredir ˙Internet