po lit ika.rs http://www.po litika.rs/rubrike/spektar/zivo t- i-stil/Emocionalni- incest.lt.html

Emocionalni incest

(Ilustracija S. Pečeničić)

Poznato je da se pojam incest odnosi na seksualne odnose bliskih rođaka. Emocionalni incest je pojamkojim se opisuje veoma jaka neseksualna emocionalna veza bliskih rođaka, najčešće roditelja i njihoveodrasle dece, a koja sprečava sinove i kćeri da ostvare druge emocionalne veze.

Dobro i potrebno je da između roditelja i dece postoji ljubav, ali u slučaju emocionalnog incesta ta vrstaljubavi isključuje ljubav prema nekom trećem, jer kao da su odrasli sin ili kćerka „venčani” sa vlastit imroditeljem i zato nedostupni drugima za kvalitetno i trajno vezivanje. U ovom odnosu emocionalna lojalnostnekom trećem se razume kao „izdaja” voljenog roditelja koji se toliko žrtvovao da bi podigao dete.

Ovakva emocionalna veza nastaje nesvesno, na inicijativu roditelja. Na primer, žena je izgubila poverenje umuškarce i razočarala se u partnersku ljubav. Odlučila se za rađanje deteta, jer veruje da će tako dobititrajnu i neraskidivu emocionalnu vezu, tako da nikada više neće bit i nit i sama, nit i usamljena. Ovakav stavmajke ne mora bit i problematičan sve dok je dete malo i dok odrasta. Problemi nastaju onda kada se detebliži punoletstvu i kada se priprema da „zaleprša krilima i odleti iz roditeljskog gnezda”. Tada se kod roditeljapojavljuje strah od napuštanja, da će detetu neko strani bit i važniji od roditelja, da će nakon tolikožrtvovanja za dobrobit deteta roditelj bit i odbačen kao nekoristan.

Roditelj sa takvim stavim ima doživljaj da je odrastanjem deteta došlo vreme da uživa u plodovima svogdotadašnjeg žrtvovanja i pruža otpor svakoj promeni. Sa jedne strane, pokušava da svom detetu budenajbolji prijatelj ili prijateljica, da između njih ne bude tajni, da često imaju svoje aktivnosti u koje drugi nemajupristupa. Iako deklarativno nije protiv emocionalnih partnera svoje odrasle kćerke ili sina, svima nalazi

zamerke, stalno se oseća uvređenim sa njihove strane, reaguje prikrivenom ljubomorom, pokazuje da ihdoživljava kao protivnike i neprijatelje.

Sinovi i kćeri koje žive u ovakvim vrstama emocionalnih odnosa najčešće nisu svesni da su ovakve vezepreterane i neprimerene. Oni su od malih nogu odrasli uz poruke koje su ih pripremale za ovakav tip veze.Zato veruju da i drugi ljudi, ako su dobri sinovi i kćeri, imaju isti takav odnos sa svojim roditeljima. Oni kojinajbolje primećuju da tu nešto nije u redu, da postoji „prevelika vezanost” za mamu ili tatu, jesu oni koje taveza ugrožava, a to su njihovi partneri. I zato iako pomalo grub, pojam „emocionalni incest” pomaže da ovupojavu prepoznamo kao važnu prepreku ličnom rastu i razvoju, ali i uspostavljanju kvalitetnih i trajnihpartnerskih veza.

Zoran Milivojević