ENø™I™2 8 M A P T I O Y 2 0 0 9 T E Y X O ™ 3 E T O ™ 3 ÔÓ B΄¶ ∂ ƒ π √ ¢ √ ™ Δ I M H E Y P ø 2 . 0 0

T ˙ È ’ · ˜ Á È Ó Â › Ù Ô Á · › Ì · Ì · ˜ · ˘ Ï ¿ Ù ˙ È Ó™˘ÌʈÓÒ Î‡ÚÈ ™‡ÚÔ.MËÓ Ì·Ú·˙ÒÓÂȘ ı· ÙÔÓηÓÔÓ›ÛÂÈ Ë AÓ·ÛÙ·Û›·.

P K¿ÚÔÁȷӤηÙÛ˜ ¿Óˆ!

¶PO™OXH! £A EI™BA§OYN •ANA OI ¶EP™E™!2 28 Mαρτίου 2009

Δ√ ∂¶√ª∂¡√ Δ∂ÀÃ√™

Το επόμενο τεύχος της ΕΝΩΣΙΣ θα κυ-κλοφορήσει στις 25 του Απρίλη, μέρα Σάβ-βατο, όπως πάντα. Παρακαλούμε τους συ-νεργάτες μας και ειδικά τον Νικόλα Σπαρ-σή της Τράπεζας Κύπρου, τον ΓιώργοΤριλλίδη του Υστερόγραφου και τον Νί-κο Κατσουρίδη του ΑΚΕΛ (;) να απο-στείλουν τα κείμενά τους εγκαίρως, δη-λαδή πριν τις 19 του μηνός.

πË ∞¶ƒπ§π√À

Φέτος ας γιορτάσουμε με κάθε λαμπρό-τητα, όπως της αξίζει, την επέτειο τουεθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα τηςΕΟΚΑ, σε κάθε πόλη και χωριό. Αυτή θαείναι και η απάντησή μας και στην κυ-βέρνηση και στον Υπουργό Παιδείας, πουεπιμένει μέχρι αηδίας να προκαλεί το λαϊ-κό αίσθημα με τις ανιστόρητες αρλούμπεςτου. Καλούμε όλους τους φίλους της

ΕΝΩΣΙΣ, όλους τους συναγωνιστές στοναγώνα έναντι της κατοχής και της λήθηςνα συμμετέχουν ενεργά σε όλες τις εκδη-λώσεις που θα γίνουν .

∂£¡π∫√™ Àª¡√™

Παρακαλούμε τα σχολεία, που δεν έχουνπρομηθευτεί τον Εθνικό Ύμνο, να επικοι-νωνήσουν μαζί μας, για να τους στείλου-με αντίτυπα να δώσουν δωρεάν στους μα-θητές των μεγάλων τάξεων. Επίσης πα-ρακαλούμε την ΕΛΔΥΚ και την ΕΘΝΙΚΗΦΡΟΥΡΑ να επικοινωνήσουν μαζί μας,για να τους παραδώσουμε αντίτυπα γιατους φαντάρους.

√ƒ£√°ƒ∞ºπ∞

Η ΕΝΩΣΙΣ δεν τυπώνεται με το πολυ-τονικό σύστημα λόγω τεχνικών προβλη-μάτων. Μόλις τα λύσουμε θα επανέλθου-

με στην ιστορική γραφή για πολλούς λό-γους. Τώρα έχουμε δυστυχώς μείνει με τομονοτονικό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότιοι συνεργάτες μας πρέπει να ασχημονούνκαι να γράφουν με όποιο τρόπο τους κα-τέβει. ΔΕΝ πρόκειται να δημοσιεύσω κεί-μενο ξανά, που δεν έχει τελικά νι και δι-πλά συμφώνα. Από τώρα και στο εξής τακείμενα ΘΑ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ με βάσητην ιστορική γραφή, όπως την γνωρίζου-με εμείς. Όσοι δεν έχουν πρόβλημα με τιςπιθανές διορθώσεις που θα κάνουμε στακείμενα τους, καλώς. Όσοι έχουν, τότε λυ-πάμαι αλλά εγώ δεν θα γίνω συνεργόςστην σταδιακή εφαρμογή του λατινικούαλφαβήτου. Φράσεις όπως «δε πάει άλοπρέπει να παραδεχτούμε πως το Μακά-ριο το ξεγέλασα οι εγγλεζοι» είναι όντωςδολοφονικές.Επίσης αν φύγει το ένα λάμδα από την

Ελλάδα, τότε η πατρίδα μας θα είναι αγε-λάδα και όχι η μάνα του γραπτού λόγουκαι του πολιτισμού των πολιτισμών.

AA˘̆ÙÙ¿¿ ÏÏÔÔÈÈfifiÓÓ ÙÙ·· ÓÓ¤¤··......ΩΣIH ΠIΣΩ ΛTΔ

ªËÓ Í¯ӿÙ ÙËÓ ÈÛÙÔÛÂÏ›‰· Ù˘ «∂¡ø™π™» ÛÙÔ www.yialousa.org

I‰ÈÔÎÙËÛ›·ø™IH ¶I™ø §T¢T.K. 6969NOMO™ §EYKø™IA™ - E§§A™TH§EOMOIOTY¶ON: 22347547yialousa@cytanet.com.cy.

¢È¢ı˘ÓÙ‹˜B¿ÛÔ˜ ºÙˆ¯fiÔ˘ÏÏÔ˜AÚ¯ÈÛ˘ÓÙ¿ÎÙȘEÏÂÓ›ÙÛ· ∂˘Ù˘¯›Ô˘∫Ù˘ËÙ‹ÙÚÈ·E¯È‰Ó›ÙÛ· ∫Ô‡ÊÔ˘OÌ¿‰· ŒÎ‰ÔÛ˘AÏ. Mȯ·ËÏ›‰Ë˜,TÂÏ. ™ÙڇʈÓÔ˜™˘ÓÂÚÁ¿Ù˜K·ÏÔÌÔ›Ú·, T¤Ú˘ BfiÁηÓ, B¿ÛÔ˜°ÂˆÚÁ›Ô˘, °ÈÒÚÁÔ˜ μ·ÛÈÏ›Ԣ, √‰fi˜§‹‰Ú·˜, §ÔÎÎÔ˘Ì¿ ̃™È¿ÌÈÛÈË, ‘EÏÂÔ˜K·ÚÔÁÈ¿Ó, ¶·Ï·ÈÔ› Î·È Ó¤ÔÈ ÔÚ›̇ ÔÓÙÂ˜Î·È Ë ÎÔ˘ÙÛ‹ M·Ú›· Ì· ›̇ Ì ÙËÓM·ÚÈÎÎÔ‡ Ô ̆Ù· §Â‡Î·Ú·LifestylingM·Î¿ÚÈÔ˜ °’, E˙ÂΛ·˜ ¶··˚ˆ¿ÓÓÔ˘,™Ù·‡ÚÔ˜ XÚÈÛÙÔ‰Ô‡ÏÔ˘, XÚ›ÛÙ˘§ÔÙÙ›‰Ë˜OÈÎÔÓÔÌÈÎÔ› ™‡Ì‚Ô˘ÏÔÈBÁÂÓfiÔ˘ÏÔ˜ Î·È OÚÊ·Ó›‰Ë˜ NÔÌÈÎÔ› ™‡Ì‚Ô˘ÏÔȧ¤·ÓÙÚÔ˜ ¶··ÊÈÏ›Ô˘ (˘Ôı¤ÛÂȘÂÓ·ÓÙ›ÔÓ ∞¡Δ 1), Δ¿ÛÛÔ˜¶··‰fiÔ˘ÏÔ˜ (¿Ì· ı¤ÏÔ˘Ì ӷ¯¿ÛÔ˘ÌÂ), ƒ›ÎÎÔ˜ ª·Ô˘Ú›‰Ë˜ (ÁÈ·˘Ôı¤ÛÂȘ ÙÔ‡ Û˘ÓÂÚÁ¿ÙË Ì·˜™ˆÎÚ¿ÙË ÂÓ·ÓÙ›ÔÓ ÙÔ˘ ∞ÓÙÚ¤·¶¤ÙÚÔ˘), KˆÛÙ¿Î˘ AÈÌÈÏÈ·Ó›‰Ë˜(‰ˆÚÂ¿Ó ˘Ôı¤ÛÂȘ), ¶¤ÙÚÔ˜ X’’™¿‚‚·˜ (ÙȘ K˘ÚȷΤ˜), §Ô˘Î‹˜¶··ÊÈÏ›Ô˘ (Ì¿Ó· ÌÔ˘ ÙÔÓ),™Ù¤ÏÈÔ˜ ¢Ú˘ÌÈÒÙ˘ (fiÙ·Ó ‰ÂÓ Â›Ó·ÈÌÂı˘Ṳ̂ÓÔ˜), XÚ‹ÛÙÔ˜ KÏËÚ›‰Ë˜(fiÙ·Ó ÎÂÚ‰›˙Ô˘Ì ÙÔ §ÔÙÙÔ)¢ÈηÛÙ¤˜ Ô˘ ¤¯Ô˘Ì ÛÙËÓ Ô‡Áη Ì·˜¢ÂÓ ÌÔÚԇ̠ӷ ‰ËÌÔÛȇÛÔ˘Ì ٷÔÓfiÌ·Ù¿ ÙÔ˘˜ ÁÈ· Ó· ÌËÓ ÙÔ˘˜Î¿„Ô˘ÌÂXÚËÌ·ÙÔ‰fiÙ˜™‡Ó‰ÂÛÌÔ˜ ηٷ˚ÛÛÈÂÌÌ¤ÓˆÓ ∂ª√§Â˘ÎˆÛ›·˜, ¶Úfi‰ÚÔÌÔ˜ ¶ÂÙÚ›‰Ë˜(Û ̷ÓÈÙ¿Úη) ΔÚ¿Â˙· ∫˘ÚÔ˘(¢¯·ÚÈÛÙԇ̠ÙÔÓ Û˘Ì·Ú·ÛÙ¿ÙËÌ·˜ ÷Ú. ™Ù·˘Ú¿ÎË. AÓ ÙÔ Ì¿ıÂÈ ÙÔAKEL ηهÛÈË ÙÔ˘).E›ÛËÌÔ˜ §ÔÁÔÎÚÈÙ‹˜B¿ÛÔ˜ °ÂˆÚÁ›Ô˘, M¿Ì˘ K˘Ú›ÙÛ˘,AÓ‰ÚÔ‡ÏÏ· °ÎÈÔ‡Úˆ‚·

GO BACK DOG PUBLICATIONS:TOMBAZI 18, LEFKOSIA, KYPROS.TEL.: 99696969. All rights reserved.Nothing appearing in Union (andmay your blood become avladjin)newspaper may be reprinted,reproduced by sex or transmittedthrough viri, either holy or in part,by any electronic or mechanicalmeans without prior writtenpermission from the dog. Warning to lawyers: Writs for libels,slander or wrongdoings will not beaccepted from anyone.

BEWARE OF THE DOG™·‚‚¿Î˘ ¶·Ï·ÈÔÏfiÁÔ˜ Ô TÚ›ÙÔ˜,›ÛËÌÔ˜ Û·ÏÔ˜ Ù˘ «ŒÓˆÛȘ». ¶ÚÔÛÔ¯‹, ‰·ÁÎÒÓÂÈ!

Ο Χρήστος Παπουτσάκης, ο εκδότηςτου περιοδικού ΑΝΤΙ, πέθανε στην Αθή-να στα 75 του χρόνια. Τα τελευταία 38χρόνια τα αφιέρωσε εκδίδοντας ένα απότα λίγα περιοδικά πολιτικής ποικίληςύλης στο χώρο της μη δογματικής αρι-στεράς. Το ΑΝΤΙ κατά καιρούς υπήρξεαιρετικό, πολλές φορές καταφύγιο αιρε-τικών συγγραφέων, όχι όμως περιθω-ριακό. Εδώ ίσως να είναι και η μεγάλητου προσφορά. Έδινε βήμα ακόμη καιστις πιο αιρετικές φωνές ν' ακουστούναπό ένα έντυπο που είχε την έξωθεν κα-λή μαρτυρία ενός σοβαρού και αξιοσέ-βαστου περιοδικού.Στους πολύ δύσκολους καιρούς των τε-

λευταίων 20 τηλεοπτικών και λάιτ και-ρών ο Παπουτσάκης επέμενε και κράτη-σε το περιοδικό του ως πολιτικό έντυποσε μια εποχή της απαξίωσης της πολιτι-κής και της αναγωγής της σε λάιφ στάιλαπό τους πρώην πολιτικοποιημένους,που πολλοί μάλιστα έκαναν τα πρώτατους βήματα στο ίδιο το ΑΝΤΙ. Αυτό δενείναι λίγο. Με τον κύριο Παπουτσάκηδεν συμφωνούσαμε σε πολλά, με πρω-ταρχικό το κυπριακό, όμως οι διαφωνίεςμας ποτέ δεν φιμώθηκαν στις σελίδες τουπεριοδικού του. Ας είναι ελαφρύ το χώ-μα της ιδιαίτερης του πατρίδας της Κρή-της που θα τον σκεπάσει.

«ΕΝΩΣΙΣ »

ANTI O ™Δ√¡ Ã∏™Δ√ ¶∞¶√ÀΔ™∞∫∏

AA¶¶OO TTOO AAPPXXEEIIOO MMAA™™ ANEKΔOTEΣ ΦΩTOΓPAΦIEΣ

25η Mαρτίου 1956, Aθήναι. Στην 135η επέτειο της Eλληνικής Eπανάστασης του 1821 ο λαός της Aθήνας με τούβλα στα χέριαδιαμαρτύρεται για την αγγλική πολιτική στην Kύπρο και συμπαρίσταται στον αγώνα του λαού μας για ελευθερία και ένωση.

28 Mαρτίου 2009 3

∂ıÓÈΈÏÔÁÈÎfiÓ ÂΉÔÙÈÎfiÓ ÛËÌ›ˆÌ· ¢EN •EXNø

OUR SMALLENGLISH

SUPPLEMENT

D ear fucking English reading public ofENOSIS newspaper and may your blood

become aylatzin or if that is not possible mayyour blood clot in your fucking veins. Sorrythat we start on such a note but you must realizethat the commemoration of 1st of April 1955 isvery near and our blood is boiling with fuckinganger. We cannot forget that you sent to thegallows you fucking barbarians, 9 of our boys.Neither do we fucking forget that ever since,you have been trying to destroy us obviouslybecause you were humiliated by a bunch ofschool kids and a people that gave lessons ofcourage and endeavor. We ask you, you fucking steak and kidney eatingfucking idiots. Is it not enough that you stillhave bases in this place without even paying apenny, and you want to inflict more damage tous? Is it not enough that we allow you to havean English school, must you turn it into anandron of antigreek propaganda? We pay yourfucking salaries and you get fucking more thanyou would have earned in England and you stillallow cunts like James Corkhill a fucking historyteacher to molest our history without beingpunished. Its like a Greek teacher in Englandduring the second world war teaching the fuckingEnglish kids of London how well Hitler bombedLondon and how the English must submit theEmpire to Hitler as to reconcile the Germanand English people because both nations playfootball. You fucking stinging hypocrites youwould have burned the Greek teacher inTrafalgar Square mera mesomeri so every bodycould see him. The fucking Corkhill instead offucking shutting his mouth he wants resta. Hewants the parents and kids that object to histeachings to get out of the school. The red noseddrunkard that thinks that he is a history teachermust realize that we are NOT AFRAID of himand his likes. Kochinokolous like him we makethem kkoflakes for breakfast. James Cockill isa fucking worm, a Falstaff gone wrong, a wankerolkis. We will return. English cunts likeAsthenovillos are a humiliation and a disgraceto the 3-5% of good English folk that live aroundthe world.

Δ α αποτελέσματα του πρώτου έτουςτης διακυβέρνησης Χριστόφια είναι

πια ορατά. Στο Εθνικό ζήτημα οι Τούρ-κοι, δια μέσου των συνομιλιών και τηςαγάπης που τους δείχνει ο Χριστόφιας,έχουν το άλλοθι του καλού παιδιού καιείναι ακόμη πιο διεκδικητικοί, δίχως εμείςνα μπορούμε να αρθρώσουμε ένα λόγοκριτικής έναντι των συνομοσπονδιακώνδιεκδικήσεών τους, μιας και όλα τα κόμ-ματα πλην του ΕΥΡΩΚΟ ανήκουν στηνσυμπολίτευση και ως εκ τούτου είναιαναγκασμένα να πειθαρχούν στις δε-σμεύσεις τους προς τον Χριστόφια. Παρ'ότι ο Χριστόφιας έχει το σύνολο των πο-λιτικών δυνάμεων (ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ,ΕΔΕΚ + ΤΑ ΓΚΡΟΥΠΟΥΣΚΟΥΛΑ) μετο μέρος του και χαλιναγωγημένα, δενπερνά ευχάριστα τις ημέρες του, διότι ησιωπηλή προς το παρόν διαμαρτυρία τουλαού γίνεται θυμός και οργή και εκδη-λώνεται με άλλους τρόπους, οι οποίοικαι προφανώς δεν περνούν απαρατήρη-τοι ούτε από το ΑΚΕΛ ούτε από τα υπό-λοιπα κόμματα. Η πολιτική της κυβέρ-νησης, μια πολιτική και του ΝΑΙ και τουΟΧΙ για να τσιμεντώσουμε το ΝΑΙ , μιαπολιτική ερμαφρόδιτη και παρενδυματι-κή δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τονεντονότατο λαϊκισμό και αυταρχισμό τουΧριστόφια. Ο Χριστόφιας δεν αποδέχε-ται καμιά κριτική. Ωρύεται και στενο-χωριέται και κλαψουρίζει, επικαλούμε-νος τον πατριωτισμό του και διάφορααλλά φαιδρά, μόλις αρθρωθεί στοιχειω-δώς μια κριτική εναντίον της πολιτικήςτου. Δημοσίως προπηλακίζει δημοσιο-γράφους, επειδή απλώς κάνουν την δου-λειά τους και υποβάλλουν ερωτήσεις καιδεν ντρέπεται ότι είναι Πρόεδρος της Δη-μοκρατίας και αλλιώς έπρεπε να συμπε-ριφέρεται. Ο λαός μπορεί να μη διαμαρτύρεται,

αλλά βρίσκει τρόπους να εκφράζει τηνδυσαρέσκειά του. Η σχεδόν καθολική δυ-σαρέσκεια προς τον Υπουργό Παιδείαςκαι την αλλαγή των βιβλίων ιστορίας πουεπιδιώκει, όπως και η άρνηση τωνΔΗΚΟικών να ακολουθήσουν τις εντο-λές της ηγεσίας τους και να ψηφίσουν «αντιτασσικά» είναι μόνο μερικά παρα-δείγματα της αντίστασης του λαού. ΟΧριστόφιας γνωρίζει πολύ καλά ότι περ-πατάει πάνω σε αιωρούμενο τεντωμένοσκοινί. Γνωρίζει επίσης ότι η σιωπή τουκόσμου δεν σημαίνει κατ' ανάγκην καιαποδοχή της πολιτικής του. Η διάλυση του κοινωνικού ιστού, απο-

τέλεσμα και αυτή της κυβέρνησης, ίσωςθα αποβεί και η ταφόπετρα της ερασιτε-χνικής και αλλοπρόσαλλης πολιτικής τουΧριστόφια. Η διάλυση της εθνικής εκ-παίδευσης, η βία και ο χουλιγκανισμόςστα σχολεία, όπου ο κάθε γονιός και οκάθε μαθητής μπορούν να εκβιάζουν τουςδασκάλους και καθηγητές με το πρόσχη-μα μιας συνδικαλιστικής μεταρρύθμισης,όπου οι μαθητές ετοιμάζονται για στελέ-χωση στα κόμματα αντί για να γίνουνενεργοί και δημοκρατικοί πολίτες και οι

καθηγητές να νοιάζονται περισσότερογια τα προβλήματα του «κλάδου» τουςπαρά για την ίδια την εκπαίδευση πουπροσφέρουν στην νεολαία μας , είναι πιαπραγματικότητα. Η γελοιοποίηση της αστυνομίας με την

απόδραση του Κίτα και τη σύλληψη 60μαύρων από 200(!!) αστυνομικούς στηνΠαλιά Πόλη, όπως και η ανύπαρκτη εμπι-στοσύνη που έχει πια ο κόσμος για τηναστυνομία, ειδικά μετά την αθώωση των10 στην πρόσφατη δίκη, δείχνουν και τησήψη μέσα στο σύστημα της αστυνομίαςκαι τη σήψη του πολιτικού μας συστή-ματος.Η βία στα γήπεδα, όπου η αστυνομία

είναι ανίκανη με προληπτικά μέτρα νασταματήσει τους χουλιγκάνους να σκο-τώνονται αναμεταξύ τους και να θέτουνσε κίνδυνο τις ζωές άλλων ανθρώπων,όπως και οι καθημερινές πια ληστείες καικλοπές, τα ναρκωτικά και οι θάνατοι απ'αυτά, ο παράνομος και νόμιμος τζόγος,οι βομβιστικές επιθέσεις, τα πολλαπλάοδικά δυστυχήματα και οι δολοφονίεςγια ασήμαντη αφορμή είναι κάποια άλ-λα φαινόμενα που συνθέτουν τη σημερι-νή κοινωνία, η οποία κατά τ' άλλα βρί-σκεται στον παράδεισο του ΑΚΕΛΙΚΟΥΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ.Είναι χαρακτηριστικόότι ο Χριστόφιας δεν χάνει την ευκαιρίανα κάνει δηλώσεις για τον φούρπο και μ'αυτόν τον τρόπο να φανατίζει ακόμη πε-ρισσότερο τα πλήθη, αλλά μόλις πέσει τοξύλο εξαφανίζεται.Δεν θα αναφερθώ στην διάλυση του

στρατού και τον προκλητικότατο και επι-κίνδυνο λαϊκισμό του Χριστόφια. Δεν θα αναφερθώ ούτε στη διάλυση της

κυπριακής οικονομίας κάτω από τον

έλεγχο ενός καπιταλιστικού ΑΚΕΛ, πουπροσπαθεί δια της ανωμαλίας να πα-ντρέψει τον σύγχρονο καπιταλισμό μεένα νεοφιλελεύθερο αυθαίρετο «σοσια-λισμό». Ούτε θέλω να επεκταθώ στη δι-είσδυση ακατάλληλων, μέχρι ανίκανωνεπαγρυπνιστών Ακελικών, στις υψηλέςθέσεις όλων των κρατικών και ημικρα-τικών υπηρεσιών της νήσου. Αυτό αξίζειάλλου είδους μελέτη, που δεν πρόκειταινα κάνει κανείς ούτε καν το ΠαμπούινΠαπαγεωργίου, ο Κώστας Γουλιάμος καιτ' άλλα σαΐνια των ελεύθερων Πανεπι-στημίων μας. Απλώς λέω ότι η διάλυση των θεσμών

και ειδικά η διάλυση του κοινωνικούιστού, όπως τον ξέραμε ως τώρα, ΔΕΝπερνά απαρατήρητη. Μαζί με την από-πειρα διάλυσης της Κυπριακής Δημο-κρατίας και τη δημιουργία ενός Τουρκο-ελληνοκυπριακού εκτρώματος αποτε-λούν τους μεγάλους κινδύνους που δια-τρέχει ο τόπος μας. Το συγκρότημα εξου-σίας του ΑΚΕΛ πρέπει να βρει τρόπουςνα στρέψει την προσοχή του κόσμου αλ-λού, να σταματήσει ο κόσμος ν' αγωνιάγια το κυπριακό και τη διάλυση της κοι-νωνίας. Η απόφαση του δικαστηρίου ν' αθωώ-

σει τους δέκα αστυνομικούς, που έσπα-σαν στο ξύλο τους νέους μας και έπρε-πε να τιμωρηθούν, όχι διότι έτσι θέλουμεόλοι αλλά γιατί έπρεπε η εισαγγελία καιη αστυνομία και το δικαστικό σώμα ναμην είχαν κανένα κενό, ώστε το δικα-στήριο να μην είχε κανένα λόγο ν' αμφι-βάλλει για την ενοχή τους, ήρθε γάντιστην κυβέρνηση Χριστόφια και τους συ-νοδοιπόρους της.

ΣYNEXEIA ΣTH ΣEΛ. 15

¢ÈÂÊı·Ṳ́ÓÔÈ° ια την επέτειο της ΕΟΚΑ έχουμε δυο πο-

λύ καλά άρθρα. Δείτε σελίδα 4 και σελίδα9. Προσθέτω μόνο αυτά τα λίγα λόγια. Ο αγώ-νας της ΕΟΚΑ το 1955-59 είναι αναμφίβολαη πιο σημαντική στιγμή της σύγχρονης, και όχιμόνο, ιστορίας μας. Είναι μια ιστορική περίο-δος που μας έκανε όλους, πλην ΑΚΕΛΙΚΩΝ ,πολύ περήφανους . Χωρίς αυτήν την περηφά-νια αυτός ο λαός θα ήταν ένα μηδενικό. Δεν θαείχε το σθένος ούτε ν' αντισταθεί σε τίποτα ού-τε να δημιουργήσει. Είναι χαρακτηριστικό ότιαυτή η περηφάνια, και παρ' ότι ο αγώνας δενέφτασε στην ΕΝΩΣΗ, βοήθησε στα μέγιστα γιανα φτιαχτεί μια νέα πολιτεία μετά το 60 απόκυρίως νέους ανθρώπους, που δούλεψαν πολύσκληρά για να πετύχουν ένα άλλο μικρό θαύ-μα, να στήσουν κράτος μέσα σε μια δεκαετία.Χωρίς αυτήν την υπερηφάνεια και τον ενθου-σιασμό, ότι καταφέραμε τουλάχιστον να λυγί-σουμε μια αυτοκρατορία, θα συζητούσαμε ακό-μη στην βουλή εάν θα έπρεπε να έχουμε κοι-νωνικές ασφαλίσεις. Μ' αυτήν την περηφάνιαξαναβρήκαμε τον εαυτό μας μετά την εισβολήκαι με αυτήν την περηφάνια αρνηθήκαμε τηνυποταγή μας στους Τούρκους με το σχέδιοΑνάν το 2004. Εάν ο Αυξεντίου δεν έλεγε ΟΧΙκαι έκανε διαπραγματεύσεις με τον Χάρντιν-γκ για ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο και οΠαλληκαρίδης δεν όδευε με το κεφάλι ψηλάπρος την αγχόνη κι αντ' αυτού έπινε τσάι στοfield club με το δήμιο του, η ΚΥΠΡΟΣ όχι μό-νο θα ήταν ήδη μια επαρχία της Τουρκίας αλ-λά και ένας απέραντος ΒΟΘΡΟΣ. Γι' αυτό άλ-λωστε και ΟΛΟΙ θέλουν να μας αφαιρέσουντην ΕΟΚΑ από την συλλογική μας μνήμη.ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.

OXI σε άλλο ξενοδοχείο δίπλα από το Xίλτον!

B I B § I O ¶ ø § E I O ° I A § O Y ™ A

ΓIA ΠAPAΓΓEΛIEΣ: 99541221 - yialousa@cytanet.com.cy

TOMOI TH™ ENø™I™ Το καλύτερο δώρο για σας και τους

φίλους σας είναι μια σειρά από όλουςτους τόμους της ΕΝΩΣΙΣ που έχουνκυκλοφορήσει από το 1994 μέχρι το2008. Οι δώδεκα τόμοι, κάποιοι είναιδιπλοί, πωλούνται στην τιμή των 320ευρώ. Παραγγείλατε ΤΩΡΑ για ναπρολάβετε. Υπάρχει περιορισμένοςαριθμός αντιτύπων. ΕΝΙΣΧΥΣΤΕτην εφημερίδα σας τώρα. Επίσης πω-λείται μόνος του και ο τόμος του2008 στην τιμή των 40 ευρώ. Κρατή-στε τα αντίτυπά σας από τώρα. TOMO™ 2008

KATAPA ◊ KATAP;4 28 Mαρτίου 2009

¶∞Δ™∞μ√Àƒ√¶πΔ∞«Στο νεαρό αυτό πρέπει να δώσουμε μια καλή

θέση στο δημόσιο. Είναι έξυπνος και ικανός».«Μα τότε, αγαπητέ μου, δεν κάνει για το δημό-σιο!!!». Διάλογος από το εξαιρετικό έργο του Αλε-ξάντρ Οστρόφκσκυ «Το ημερολόγιο ενός απατε-ώνα» που ανεβαίνει την περίοδο αυτή στο Εθνι-κό Θέατρο της Ελλάδας. Ένα άλλο όνομα για τοσυγκεκριμένο θεατρικό θα μπορούσε να είναι:«Διαχρονικές αλήθειες». Πολλές φορές αναρω-τήθηκα αν τα όσα λέγονται για το δημόσιο τομέαείναι μύθοι ή πραγματικότητα. Είναι, για παρά-δειγμα, οι δημόσιοι υπάλληλοι οκνηροί και απρό-θυμοι να δουλέψουν; Η απάντηση είναι μάλλονσύνθετη. Όσοι γλείφουν τους διευθυντές και τους ανω-

τέρους έχουν μηδαμινά καθήκοντα. Όλη μέρα σερ-φάρουν στο ίντερνετ και συνέχεια προσποιού-νται πως βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρί-σης από το φόρτο εργασίας. Κάποιοι άλλοι, αξιο-πρεπείς, πρέπει να δουλέψουν διπλά και τριπλάγια να καταφέρουν να βγάλουν τη δουλειά τηςυπηρεσίας τους. Δεν χρειάζεται και πολύς κόποςγια να πετύχεις το στόχο του ήρωα του Οστρόφ-σκυ: «μια δουλειά όχι για να εργάζεσαι αλλά γιανα πληρώνεσαι». Αρκεί να πεις στο μεσήλικαπροϊστάμενό σου με βουγιουκλακικό νάζι: «Πο-λύ θα ήθελαν τα μοντέλα της VOGUE να είναι μα-ζί σας» και έχεις εξασφαλίσει βίο αμέριμνο καιχωρίς σκοτούρες, καθώς και ταχύτατη ανέλιξη. Τι γίνεται, όμως, στα ανώτατα δώματα; Εκεί η

πατσαβουρόπιτα έρχεται και δένει. Συμπεριφο-ρές πεζοδρομίου. Διευθυντικά στελέχη υπουρ-γείων συζητούν για «μότες» (σερβιέτες υγείας),τρώνε μαχαλεπιά με τριαντάφυλλο στις καντίνεςτων υπουργείων, βρίζονται, αλληλοεξευτελίζο-νται, ξεκατινιάζονται. Τόση δα εξουσία να απο-κτήσει ο άνθρωπος και θέλει να κατασπαράξειτους πάντες. «Φιλόδοξοι και άγρια λυσσασμέ-νοι», όπως θα έγραφε και ο ποιητής Εγγονόπου-λος. Που βρίσκεται η γυναικεία ανωτερότητα καιευαισθησία σας κυρίες OΣEΛNΣ*; Είναι στ' αλή-θεια λυπηρό να βλέπεις εκλεπτυσμό και ευγένειασε άντρες, όπως ο Αλέξανδρος Κουράτος (Διευ-θυντής Δημοτικής) και ο Κώστας Κατσώνης(Πρώτος Λειτουργός Εκπαίδευσης), ενώ οι γυ-ναίκες να εμφανίζονται σκληρές, μοχθηρές, μνη-σίκακες, αδίστακτες, αγενέστατες, μάγισσες. Η * και οι προαναφερόμενες είναι εν-

δεικτικά παραδείγματα. Δεν έχουν σημασία τα ονόματα. Σημασία έχει

το ήθος. Άτομα με ήθος δεν αντέχουν την απο-φορά των υπουργικών βόθρων. Παίρνουν τηναξιοπρέπειά τους μαζί με ένα- δυο προσωπικάαντικείμενα του γραφείου τους και φεύγουν. Ημέγιστη Νίκη Μενελάου αποτελεί ένα φωτεινό πα-ράδειγμα. Η Μαρίνα Σταυρινίδου- Οικονόμουπου ανέδειξε το σύγχρονο χορό αφυπηρέτησε απότο Υπουργείο Παιδείας πικραμένη και κατάφο-ρα αδικημένη. Η εξουσία φθείρει και διαφθείρει. Δείτε τους

ρασοφόρους ταγούς της Εκκλησίας μας. Διοργα-νώνουν μεγάλο συνέδριο με θέμα τον Άγιο Νεό-φυτο. Θα καλέσουν λογιών-λογιών πίτερα ναεγκωμιάσουν τον Έγκλειστο της Πάφου. Πληρω-μένοι επιστήμονες που θα βάλουν κάποιες υπο-σημειώσεις επιστημοφάνειας σ' αυτό που οι ρα-σοφόροι θέλουν να προπαγανδίσουν. Δύο μόνοδεν προσκλήθηκαν: αυτοί που έκαναν διατριβέςγια τον άγιο Νεόφυτο: η Κάτια Γαλαταριώτου καιο Ανθούλλης Δημοσθένους. Η απομυθοποιητικήοπτική τους δεν βολεύει την εκκλησιαστική προ-παγάνδα. Αυτή είναι η κοινωνία μας, μια καλά τακτοποι-

ημένη πατσαβουρόπιτα. Μια κοινωνία- μότα πουπροσπαθεί να συγκρατήσει τα ζουμιά της σήψηςκαι της διαφθοράς. Μια εξουσιομανής κοινωνίαόπου θαυμάσιες ποιήτριες όπως η Νάντια Στυ-λιανού, θα κιμαδοποιούνται εκούσια από την αχα-λίνωτη ανάγκη τους να φτάσουν ψηλά. Κι όσοπιο ψηλά θα φτάνουν τόσο πιο χαμηλά θα κατε-βαίνουν.Καλή Ανάσταση.

Μιχαήλ Δούκας

* Λογοκρισία εκδότη

AAÎÎÔÔ‡‡ˆ̂,,‚‚ÏϤ¤ˆ̂,,ÌÌÈÈÏÏ¿¿ˆ̂...... ∏1η Απριλίου 1955 αποτελεί ορό-

σημο στην Ιστορία του σύγχρο-νου Ελληνισμού μια και σηματοδοτείτην έναρξη ενός επικού απελευθερω-τικού αγώνα.Οι αγώνες για ελευθερία σημάδεψαν

την ιστορική πορεία του Ελληνισμούτους τελευταίους αιώνες, μια πορείαένδοξη, χαραγμένη από ποταμούς αί-ματος. Το πάθος για ελευθερία, η εθνι-κή αυτογνωσία, ο πατριωτισμός και ηπίστη στα ελληνοχριστιανικά ιδεώδηείναι αυτά που ώθησαν απλούς αν-θρώπους να θυσιάζουν τη ζωή τουςγια τα δίκαια του έθνους. Χωρίς αυτάίσως να είμαστε ακόμη υποτελείς τουσουλτάνου. Γι'αυτό ας είναι πιο προ-σεκτικοί όσοι ειρωνεύονται τις πιο πά-νω αξίες.Τις ημέρες των εθνικών επετείων λέ-

γονται και γράφονται πολλά. Κόμμα-τα βγάζουν στερεότυπες ανακοινώσειςγια το νόημα των επετείων, εκφωνού-νται πανηγυρικοί, γίνονται ομιλίες.Τώρα τίθεται -υποκριτικά πάντα-καιθέμα για επανασυγγραφή της Ιστορίαςούτως ώστε να αποδίδονται σωστά ταγεγονότα. Ας τους βοηθήσουμε λοιπόνθυμίζοντας τους κάποια γεγονότα όσοναφορά τον επικό αγώνα της ΕΟΚΑ.Μιλούν πολλοί για ιστορικές αλή-

θειες και όμως στην πλειοψηφία τωνομιλιών και των ανακοινώσεων πολι-τικών κομμάτων και επισήμων, σκόπι-μα παραλείπονται εδώ και πολλά χρό-νια δύο βασικά πράγματα. Ο σκοπόςτου αγώνα που ήταν η Ένωση και μό-νο η Ένωση συνήθως αναφέρεται αό-ριστα σαν αγώνας για ελευθερία, ενώκάποτε γίνεται αναφορά σε αγώνα πουοδήγησε στην «ανεξαρτησία μας». Τοόνομα του αρχηγού της ΕΟΚΑ συνή-θως παραλείπεται και σπάνια μπορείνα αναφερθεί απλώς, ότι ήταν ο στρα-τιωτικός ηγέτης. Εδώ διερωτάται κα-νείς γιατί εορτάζεται η 1η Απριλίου1955; Μήπως για τον θρίαμβο της πο-λιτικής ηγεσίας μας σε Κύπρο καιΕλλάδα που μας οδήγησε στις επαί-σχυντες συμφωνίες της Ζυρίχης; Σί-γουρα όχι. Είμαστε περήφανοι για τηνάρτια στρατιωτική οργάνωση του αγώ-να από το Διγενή , από το μεγαλείο τωνηρώων και γενικότερα των Ελλήνωντης Κύπρου, σχεδόν στο σύνολό τους.

Χωρίς το στρατηγό Γρίβα δεν θα υπήρ-χε τίποτα απ' όλα αυτά. Ο ρόλος της ηγεσίας του ΑΚΕΛ απο-

τέλεσε τη θλιβερή παραφωνία εκείνηςτης περιόδου. Ήταν αναμφίβολα μει-οδοτικός. Θα τολμήσουν να το συμπε-ριλάβουν στα βιβλία της Ιστορίας πουετοιμάζουν; Όλοι επίσης γνωρίζουν ότι κανένας

προδότης δεν εκτελέστηκε για τα πο-λιτικά του φρονήματα. Η ύπαρξη αρ-κετών οπαδών του ΑΚΕΛ στις τάξειςτων προδοτών είναι απόρροια της τό-τε στάσης του. Η στάση της ΕΟΚΑ έναντι των Τ/κ

είναι επίσης κάτι που δεν αποδίδεταιπάντοτε στις σωστές της διαστάσεις .Η ΕΟΚΑ στην αρχή του αγώνα , εξέ-δωσε φυλλάδιο απευθυνόμενο στουςτ/κ στην τουρκική γλώσσα που τουςδήλωνε σαφώς ότι ο αγώνας μας δενστρέφεται εναντίον τους. Ο Διγενήςπροσπαθούσε με κάθε τρόπο να απο-φύγει οποιαδήποτε ενέργεια που θαπυροδοτούσε ένταση στις σχέσεις μετην Τ/κ μειονότητα. Βέβαια η στάσητης ΕΟΚΑ διαφοροποιήθηκε μετά τιςαπροκάλυπτες επιθέσεις τουρκικώνόχλων εναντίον Ελλήνων.

Η ειλικρινής απόδοση τιμών σε ήρω-ες σημαίνει σε μεγάλο βαθμό αποδοχήτων ιδανικών τους. Οι θυσίες των ηρώ-ων της ΕΟΚΑ έγιναν με το όραμα τηςΈνωσης και όσοι εκφωνούν επιμνη-μόσυνους λόγους και καταλήγουν ναμιλούν για οδυνηρούς συμβιβασμούςασεβούν στη μνήμη τους. Θα είμαστεεκτός πραγματικότητας αν δεν ανα-γνωρίζαμε ότι βρισκόμαστε αυτή τηστιγμή σε εξαιρετικά δύσκολη θέση καιότι απειλείται η επιβίωση του Ελληνι-σμού στην Κύπρο. Παρόλα αυτά όμωςο πόλεμος δεν χάθηκε ακόμη. Στον πα-ρόν στάδιο αυτό που έχουμε να κά-νουμε είναι να αποτρέψουμε τις κυο-φορούμενες αντεθνικές λύσεις, να δια-φυλάξουμε την εθνική μας ταυτότητακαι να σφυρηλατήσουμε τους δεσμούςμας με το Εθνικό Κέντρο. Πετυχαίνο-ντας αυτά θα μπορέσουμε να χαρά-ξουμε μια μακροχρόνια διεκδικητικήπολιτική ελπίζοντας ότι οι μελλοντι-κές γενιές θα πετύχουν τη μοναδική δί-καιη αλλά και βιώσιμη λύση που υπάρ-χει για την Κύπρο.

1η Απριλίου 1955, 1η Απριλίου 2009,ο αγών συνεχίζεται…

Ο αμετανόητος

πÛÙÔÚÈΤ˜ ·Ï‹ıÂȘ

AA¶¶OO TTOO AAPPXXEEIIOO MMAA™™ ANEKΔOTEΣ ΦΩTOΓPAΦIEΣ

11 Aπριλίου1955.Eλλαδίτηςμπάτσος,πρόδρομος τωνοπαδών τουκουνγκ-φου,αμολάεικλωτσιά σεφοιτητή οοποίοςδιαδήλωνευπέρ τηςένωσης τηςKύπρου με τηνEλλάδα.ΠολλοίEλλαδίτεςπολιτικοποιή-θηκαν μέσααπό τιςδιαδηλώσειςγια την Kύπρο.

28 Mαρτίου 2009 5EOKA

ΠEΓEIA - ANE

∏ γυναικεία οργάνωση τουΔΗΚΟ, η Γ.Ο.ΔΗ.Κ, τίμησε τη

δασκάλα Ελένη Φωκά και στην αντι-φώνησή της η Φωκά είπε τα πιο κάτω:

«™·˜ ¢¯·ÚÈÛÙÒ ÂÎ ‚¿ıÔ˘˜ ηډ›·˜,ÁÈ· ÙËÓ ÙÈÌ‹ Ô ̆·ÔÊ·Û›Û·Ù ÁÈ· ÙËÓÙ·ÂÈÓfiÙËÙ¿ ÌÔ˘. °È· fiÛ· ¤Ú·Í· η-ıËÎfiÓÙˆ˜, fiÙ·Ó ˘ËÚÂÙÔ‡Û·,ÛÎÏ·‚ˆÌ¤ÓË ‰·ÛοϷ, ÙˆÓ˘Ô‰Ô‡ÏˆÓ ∂ÏÏËÓÔ·›‰ˆÓ,ÛÙËÓ ∞Á›· ΔÚÈ¿‰· Ù˘ ÙÔ˘ÚÎÔ-ÎÚ·ÙÔ‡ÌÂÓ˘ ∫·Ú·Û›·˜.°ÓˆÚ›˙ÂÙ Ôχ ηϿ fiÙÈ ÔÈΔÔ˘ÚÎÔ·ÚÈÔÈ Û˘ÓÂÚÁ¿Ù˜ ÙˆÓηٷÎÙËÙÒÓ, ÙÔ æ¢‰ÔÎÚ¿ÙÔ˜ÙÔ˘ ∞ÙٛϷ, Ì ¤‰ÈˆÍ·Ó ·fi ÙÔ¯ˆÚÈfi ÌÔ˘. ∞fi ÙÔ Û›ÙÈ ÌÔ˘ÛÙËÓ ∞Á›· ΔÚÈ¿‰·. ∞fi ÙÔ Û¯Ô-ÏÂ›Ô ÌÔ˘. ∫·È ··ÁfiÚÂ˘Û·Ó ÙËÓÂÈÛÙÚÔÊ‹ ÌÔ˘. °ÓˆÚ›˙ÂÙ fiÙÈ Â‰Ò ÛÙËÓ ¶ÚÔ-ÛÊ˘ÁÈ¿, Ë ÌÂÙ·¯Â›ÚÈÛË, fiÛˆÓÂÈ̤ÓÔ˘Ì ӷ ϤÌ ∫·ÙÔ¯‹ ÙËÓ∫·ÙÔ¯‹, Â›Ó·È ÂÍ¢ÙÂÏÈÛÙÈ΋ ηÈÚÔÛ‚ÏËÙÈ΋. ¢È¤ÁÓˆÛ·Ó, ÛÙ·ÏËڈ̤ӷ ·fi ÙȘ ͤÓ˜ ÚÂ-ۂ›˜ ÛÂÌÈÓ¿ÚÈ·, fiÙÈ ¤¯Ô˘ÌÂ,‰‹ıÂÓ „˘¯ÔÏÔÁÈο ÚÔ‚Ï‹Ì·-Ù·. ª·˜ ·ÚfiÏÈÛ·Ó. ª·˜ ¤-Ù·Í·Ó ÛÙÔ ÂÚÈıÒÚÈÔ. §Â˜ ηÈÙÔ˘˜ ÂÓԯϛ Ô˘ ·ÎfiÌ· ̇ Ô‡ÌÂ!∏ ∫˘‚¤ÚÓËÛË, ÛÙËÓ ÔÔ›· ÙÔÎfiÌÌ· Û·˜ Û˘ÌÌÂÙ¤¯ÂÈ, ·ÔÊ¿-ÛÈÛ ÙËÓ “ηÏÏȤÚÁÂÈ· ÎÔ˘Ï-ÙÔ‡Ú·˜ Û˘ÌÊÈÏ›ˆÛ˘” Ì ÙÔ˘˜ ΔÔ˘Ú-ÎÔ΢ڛԢ˜. ¢ÂÓ Í¯ÒÚÈÛ ÔÈÔÈ ΔÔ˘Ú-ÎÔ·ÚÈÔÈ Â›Ó·È fiÚÁ·Ó· ÙˆÓ ∫·Ù·-ÎÙËÙÒÓ.

¶ÔÈÔÈ Â›Ó·È Û˘ÓÂÚÁ¿Ù˜ ÙˆÓ ∫·Ù·-ÎÙËÙÒÓ;

¶ÔÈÔÈ Â›Ó·È ÈÔ ·ÈÌÔ‚fiÚÔÈ ·fi ÙÔ˘˜∫·Ù·ÎÙËÙ¤˜;

¶ÔÈÔÈ ¤ÔÈÎÔÈ, Û·Ó ÙÔ ‰ÔÏÔÊfiÓÔÙÔ˘ ™ÔÏ¿ÎË ™ÔψÌÔ‡, ı· ¿ÚÔ˘Ó ÙËÓÔÌÈÌÔÔ›ËÛË ÙˆÓ 50 ¯ÈÏÈ¿‰ˆÓ ÙÔ˘¶ÚÔ¤‰ÚÔ˘, ÛÙËÓ ∫˘‚¤ÚÓËÛË ÙÔ˘ ÔÔ›-Ô˘ ÎÈ ÂÛ›˜ ÌÂÙ¤¯ÂÙÂ;

ªÂ ÔÈÔ˘˜ ΔÔ‡ÚÎÔ˘˜ ŒÔÈÎÔ˘˜ ηÈÌ ÔÈÔ˘˜ Û˘ÓÂÚÁ¿Ù˜ Î·È fiÚÁ·Ó· ÙˆÓ

∫·Ù·ÎÙËÙÒÓ, ηÏÔ‡ÓÙ·È Ù· ·È‰È¿ Ì·˜ÛÙÔ ƒÈ˙ÔοڷÛÔ Ó· ηÏÏÈÂÚÁ‹ÛÔ˘Ó“∫Ô˘ÏÙÔ‡Ú· ™˘ÌÊÈÏ›ˆÛ˘”;™·˜ ¢¯·ÚÈÛÙÒ ÁÈ· ÙËÓ ÙÈÌ‹ Ô˘ ÌÔ˘Î¿ÓÂÙÂ. ∂ÈÙÚ¤„Ù ÌÔ˘ Ó· ÙË ÌÂÙ·‚È-‚¿Ûˆ Û ∂∫∂π¡∂™, Ô˘ Û‹ÌÂÚ· ·ÓÙÈ-ÛÙ¤ÎÔÓÙ·È ÛÙÔ ÛÎÏ·‚ˆÌ¤ÓÔ ƒÈ˙ÔοÚ-·ÛÔ. ∫·È, Û·˜ ·Ú·Î·ÏÒ, ˙ËÙ‹ÛÙÂ

·fi ÙÔÓ Úfi‰ÚÔ ÙÔ˘ ÎfiÌÌ·Ùfi˜ Û·˜,ÙÔÓ Î‡ÚÈÔ ª¿ÚÈÔ ∫·ÚÔÁÈ¿Ó, Ó· ÌÂÙ·-ʤÚÂÈ ÛÙÔÓ ¶Úfi‰ÚÔ ÙË ̃¢ËÌÔÎÚ·Ù›· ,̃ÙÔÓ Î‡ÚÈÔ ¢ËÌ‹ÙÚË ÃÚÈÛÙfiÊÈ·, ·fiÙË ‚›·È· ÂÎÙÔÈṲ̂ÓË ¢·ÛοϷ ∂Ϥ-ÓË ºˆÎ¿, ÙÚÂȘ ÌfiÓÔ ÛÙ›¯Ô˘˜ ÙÔ˘ ∫ˆÓ-ÛÙ·ÓÙ›ÓÔ˘ ∫·‚¿ÊË:

“∫È ·Ó ‰ÂÓ ÌÔÚ›˜ Ó· οÌÂȘ ÙË ˙ˆ‹ ÛÔ˘ fiˆ˜ ÙËÓ

ı¤ÏÂȘ, ÙÔ‡ÙÔ ÚÔÛ¿ıËÛ ÙÔ˘Ï¿¯ÈÛÙÔÓ fiÛÔ

ÌÔÚ›˜: ÌËÓ ÙËÓ ÂÍ¢ÙÂÏ›˙ÂȘ”».

Έχω την εντύπωση ότι αυτό τομικρό κειμενάκι πρέπει να διδά-σκετε στα σχολεία μας και στα Πα-νεπιστήμια μας ως δείγμα αρετήςκαι αξιοπρέπειας. Η Φωκά ΔΕΝκολακεύεται από τις φιλοφρονή-σεις των κόμματων ούτε έχει ανά-γκη να γλείψει καμιά εξουσία. Μεευγένεια, αλλά σταθερή στις αρχέςτης, δεν διστάζει να δώσει δείγμα-τα λόγου, που για ακριβώς αυτούςτους λόγους θα έπρεπε να τιμηθεί.Δεν ξέρω κανένα άλλο Κυπραίο,

που να έχει τιμηθεί και με άμεσοτρόπο να κριτικάρει αυτούς πουτην τιμούν όχι από αγένεια αλλάαπό μια τεράστια αγάπη για τη δι-καιοσύνη και της αρχές της αλή-θειας και της αξιοπρέπειας.Μαυροντυμένη Φωκά, ΔΕΝ έχω

καμία αμφιβολία, ότι αυτό τον τό-πο τον κράτησαν ζωντανό δια-χρονικά όλοι αυτοί που στην κάθε

περίοδο χλευάστηκαν ανελέητα, όχιμόνο από την εξουσία, αλλά και απόκάθε λογής «μοντέρνους» μεταπρά-τες. Ελένη Φωκά, σε ασπάζομαι καισου λέω ξανά ότι είμαι περήφανοςπου σε γνωρίζω, είμαι περήφανος πουέχω τέτοιους συγχωριανούς, είμαι πε-ρήφανος που είμεθα φίλοι.

Β. Φ.

Y¶APXEI E§¶I™ √ À¶√Àƒ°√™ ∫Àƒπ√™ ¢∏ª∏Δƒπ√À

√ύτε που έχω καταλάβειακόμα τα κριτήρια με βά-

ση τα οποία έχει διαλέξει τουςυπουργούς του ο κύριος Χρι-στόφιας. Εκτός από κάτι Συ-λικιώτηδες κ.λ.π. αναφέρομαιστον κύριο «υπουργό παιδεί-ας», αυτόν τον Δημητρίου…Εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις(με βάση την συμφιλίωση τωνδύο κοινοτήτων), αλαζονικέςδηλώσεις και γενικά στάσηπου δεν θυμίζει υπουργό παι-δείας στην κατεχόμενη πατρί-δα μας..

Έργα και ημέρες τουΥπουργού Δημητρίου:

1. ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΕΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΞΕΝΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ, βλεπεinternational crisis group και

CDRSEE- Center for Democracy and Reconcilliation inSoutheast Europe

2. ΕΞΥΒΡΙΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ ΜΕΑΣΥΣΤΟΛΑ ΨΕΥΔΗ ΠΩΣ Η ΕΟΚΑ ΣΚΟΤΩΝΕ ΤΟΥΡΚΟΥΣΤΟ 1964!

3. ΑΝΕΒΑΣΜΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝΕΞΙΣΩΣΗΣ ΘΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΘΥΤΗ, ΟΠΩΣ ΤΟ «ΠΟΤΑΜΙ»ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΘΟΕΡΓΗΣ ΠΑΝΤΑ-USAID

4.ΕΝΑΡΞΗ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟΤΗΝ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣΠΑΙΔΕΙΑΣ

5.ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΕΓΓΙΣΤΙ-ΚΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΡΙΖΟΚΑΡΠΑΣΟ,ΚΑΙ ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΗΡΩΙΚΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑΣ ΠΟΥΑΝΤΕΔΡΑΣΕ.Πρόσφατα δε μετά την ομιλία του Βάσου Λυσσαρίδη στο

μνημόσυνο του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου έδωσε ρέστα οΔημητρίου.. Ο γιατρός μίλησε σωστά, εναντίον της λεγόμε-νης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, κι αντί ο υπουργός νασιωπήσει, βγήκε στην τηλεόραση και μίλησε με πολύ απα-ξιωτικό τρόπο για τον κύριο Λυσσαρίδη λες κι είναι κανέ-νας τρελός γεράκος που ήθελε δημοσιότητα… Έλεος κύ-ριε……Μετά από τη «δράση» του μέχρι τώρα ως υπουργού φτά-

νουμε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να παραιτηθεί…ΤΩΡΑ… Αλέκος Μιχαηλίδης

T™IKOY¢IA KPHTH™

¢IANOMEI™: MIT™I¢H™ ¢HMO™IA ETAIPEIA §T¢

KABA OINøN ¶NEYMATA

§Eøº. ¢I°ENH AKPITA 71 B&° - TH§. 22460603

6 28 Mαρτίου 2009

ΔÔ˘ÚÎÈο Û¯ÔÏ›· ¢Ú. ∫Ô˘ÙÛÈÔ‡Î

ªήπως γνωρίζει ο υπουργός Παιδείας και (Πολιτισμού!)της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Α. Δημητρίου, ότι ενώ οι

ίδιοι στην Κύπρο ξεβρακώνονται για να ικανοποιήσουν τον“κυβερνήτη” Μίλλετ και το μητροπολιτικό Λονδίνο για να απο-σπάσουν παλαμάκια καλής διαγωγής και υπακοής, από το Λον-δίνο για να καταφέρουν να επιβάλουν την τουρκική λύση δύοκρατών, οι Τούρκοι και Τουρκοκύπριοι διατηρούν σχολεία μετίτλο «Σχολεία Δρ. Κουτσιούκ»; Βέβαια οι δικοί μας ούτε πουτόλμησαν να ιδρύσουν σχολεία με τ' όνομα «ΑρχιεπίσκοποςΜακάριος», «Μάρκος Δράκος», «Γρηγόρης Αυξεντίου»....ή«Γρίβας Διγενής»!. Γιορτάζουν όλες τις «εθνικές των γιορτές»με σημαίες του ψευδοκράτους και της Τουρκίας. ΄Ασε το τι δι-δάσκουν...

Κάρολαιν Φλίντ: Μπράβο Χριστόφια!

Για το άνοιγμα της οδού Λήδρας και την ακύρωση της Νικη-φόρου ο Δημήτρης Χριστόφιας πήρε το «μπράβο» από τηνυφυπουργό Ευρώπης των αποικιοκρατών κα Κάρολαιν Φλί-ντ (25.2.2009). Αλλά και την... προειδοποίηση ότι δεν αρκούναυτά. Θα πρέπει να προχωρήσει με μεγαλύτερες παραχωρή-σεις και συμβιβασμούς με την εισβολή και κατοχή για να πε-ράσει όλες τις εξετάσεις. Αλλιώς θα μείνει ιδίαν τάξη και κα-τύσσιη του! Το ίδιο επανέλαβε στην συνέχεια και ο επί τό-που...κυβερνήτης Μίλλετ.

Governor Peter Millet προς Χριστόφια μέσω Ση-μερινής : Well done, my boy, carry on, but you need to domore and more and more!

Θέλουμε νέον Υπουργό Παιδείας

Ο Βασίλης Κωστή εκ Λονδίνου (ξαδέλφαρος του Χριστόφιααν αγαπάτε) να αντικαταστήσει τον Α. Δημητρίου. Να πάνεσυλλογικά στα σπίτια τους, οι του Υπ. Παιδείας. ΄Οπως πήγεκαι η Γιαννάκου. Για να μπορεί να συνεχίσει, τουλάχιστον, ναονομάζεται Υπ. Παιδείας και Πολιτισμού! Αλλοιώς να το με-τανομάσουν σε Υπουργείο Τουρκοσκλαβιάς και Σκοταδισμού!Τουλάχιστον ο Κωστή είναι αυτός που φαίνεται και δεν επι-σκιάζεται με σχέσεις με την ξενοπληρωμένη Ρεπούση και ΣΙΑεκ Θεσσαλονίκης, (που σχετίζεται με Κώστα Καρρά, CDRSEEπου ανέλαβαν την πλαστογράφηση ιστορίας κτλ κτλ κτλ.)Επιτέλους βρέθηκε ένας άνθρωπος του ΑΚΕΛ (μάλιστα του

παλαιού καλού ΑΚΕΛ) ο Βασίλης Κωστή που ζει στο Λονδί-νο, να ξεσπαθώσει αγανακτισμένος με όλα όσα τεκταίνονταιστην Κύπρο με επικεφαλής τον ξάδελφο του Δημήτρη Χριστό-φια. Και την αλλαγή των ιστορικών γεγονότων. Το σκέπασματων τουρκικών προθέσεων και επιθέσεων και ονομαστικά τουτουρκικού πραξικοπήματος του 1963/64 εναντίον της νόμιμηςΚυπριακής Δημοκρατίας και βάλε. Ιστορίες για αγρίους όπωςεύστοχα έγραψε ο Βασίλης Κωστή. (Βλέπε Χαραυγή 9.3.2009αλλά και Ελευθερία Λονδίνου, όπως είδαμε κάπως καθυστε-ρημένα, η οποία δημοσίευσε προ ημερών πρώτη το άρθρο τουΒασίλη Κωστή).Πιστεύουμε ότι η πλειοψηφία των Ακελιστών αντιλαμβάνεται

πλήρως την αγγλο-ελεγχόμενη και αγγλο-προσδιορισμένη πο-λιτική του Χριστόφια, αλλά, εγκληματικά σιωπά γιατί φοβάταιξέρετε τι; Τι θα απογίνει το κόμμα μετά τον «άγγλο» Χριστό-φια!!! Το τι θα απογίνουμε όλοι, όμως , δίχως Κυπριακή Δη-μοκρατία δεν έπρεπε να τους ανησυχεί πριν από το χάλι τουκόμματός τους;

Έλα Γκιούροφ - Απάντα, αν σου περνά.του Βασίλη Κωστή!

O§OI ºETO™ ¶PO™KYNHMA ™THN ¶E°EIA!

¶APOIKIAKH ENø™I™Γράφει η Waterloo Sunset

Ÿ ταν κάποιος επώνυμος αποδημεί εις Κύ-ριον υπάρχει η τάση να αποσιωπούνται

τα κακά του και να υπερμεγεθύνονται οι αρετέςτου, ακόμα και από τους ορκισμένους εχθρούςτου. Σωστό ή λάθος δεν το συζητώ τώρα, όμωςεφόσον έτσι έχουν τα πράματα καλό είναι κά-ποια βασικά να λέγονται όσο ακόμα είναι εν ζωή.Για να δούμε πόσο αξιοθαύμαστο και κοινω-

νικής ψυχολογίας παράδοξο, είναι το κατόρθω-μα του Γλαύκου Κληρίδη να εγκλωβίσει στονΔΗΣΥ την συντριπτική μερίδα των ανθρώπωνπου πριν το '74 αποτελούσαν την Ενωτική Πα-ράταξη, των αγνών και κατατρεγμένων ανθρώ-πων, τόσο βαθειά, ώστε ακόμα και σήμερα πολ-λοί, οι πλείστοι, ναπίνουν νερό στοόνομα του. Έναςάνθρωπος που πο-τέ του δεν υπήρξεμέρος της Ενωτικήςπαράταξης , πουποτέ του δεν πίστε-ψε στην ιδέα τηςΕλλάδας. Κάθε άλ-λο…Θα προσπεράσω

τα πρόσφατα γεγο-νότα, δηλαδή τη συ-γκατοίκηση τουΚληρίδη στην εξου-σία με τους νεοκύ-πριους των Ε.ΔΗ,στην υποκλοπή τηςψήφου του λαού μεσύνθημα τους S-300και αντί των πυ-ραύλων της έλευ-σης του ΣχεδίουΑνάν με τους δα-κρύβρεχτους όρ-κους περί αποδη-μίας στον Κύριο ανκαταψηφιζόταν τοΣχέδιο.Θα αναφερθώ στα χρόνια μεταξύ 1964-1967

τότε που η κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέ-ου είχε αποστείλει στην Κύπρο μια μεραρχία τουΕλληνικού στρατού, όχι μόνο καθιστώντας τηνάτρωτη, αλλά καθιστώντας τον προαιώνιο πόθο,την Ένωση με την Ελλάδα θέμα πολιτικής βού-λησης. Τότε, το ΑΚΕΛ, μαζί με το νεοδημιουρ-γηθέν αγγλοθρεμμένο συγκρότημα εξουσίας τοοποίο αν γινόταν η Ένωση θα έχανε τα προνόμιαπου του πρόσφερε το ζυριχικό κράτος, λύσσα-ξαν να τορπιλίσουν κάθε συζήτηση λύσης με βά-ση την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα καιξεκίνησαν ένα όργιο συκοφάντησης και υπό-σκαψης της Ελλάδας και των Ελλαδιτών στρα-τιωτικών. Αυτή αποτελεί κατά τη γνώμη μου μιααπό τις μεγαλύτερες προδοσίες στην ιστορία μας.Αν ήμουν μοιρολάτρης θα έλεγα ότι για εκείνεςτις αμαρτίες τιμωρούμαστε σήμερα.

Στις 22 Μαρτίου 1965 ο Υπουργός Εξωτε-ρικών της Ελλάδας, Πέτρος Γαρουφαλιάς πουπαρευρέθηκε σε συνεδρία του κυπριακού υπουρ-γικού συμβουλίου γράφει για συζήτηση Ελλα-δοκυπριακών διαφορών μετά την αποτυχία τηςπρωτοβουλίας Άτσεσον, δέχτηκε σφοδρή επίθεσηαπό τον Γλαύκο Κληρίδη, ο οποίος του είπε:«και επιτέλους είμεθα ανεξάρτητο κράτος καιδεν είναι δυνατό να δεχόμεθα υποδείξεις ή πιέ-σεις από άλλους». (Γαρουφαλιάς Π., Ελλάς καιΚύπρος, σ.232-3). Αυτοί οι «άλλοι» ήταν η μη-τέρα Ελλάδα η οποία προστάτευε την Κύπρο μεπολλές χιλιάδες στρατού…

Την 31η Μαρτίου 1965 ο Γλαύκος Κληρίδηςμίλησε στο οίκημα της ΟΧΕΝ παρουσία και τουΜακαρίου με την ευκαιρία της επετείου του αγώ-να της ΕΟΚΑ. Στην ομιλία του εκείνη χρησιμο-ποίησε τον τόσο δημοφιλή του και γνωστό σεόλους μας πια, «ρεαλισμό», για να επιτεθεί κα-τά του οράματος της Ενώσεως, αναφέροντας ότιείναι καιρός για εγκατάλειψη της - στα λόγιατουλάχιστον - πολιτικής της Ενώσεως και γιαμια ρεαλιστική αντιμετώπιση του κυπριακού,προκαλώντας την μήνι της Ενωτικής παράτα-ξης.(Μηνάς Γ., Η Εθνική αυτοματαίωση τουΕλληνισμού στην Κύπρο, Α' τόμος, σ.343)

Στις 2 Αυγούστου 1965 ο Πρόεδρος τηςΒουλής των Αντιπροσώπων Γλαύκος Κληρί-δης, αμφισβητεί ενώπιον του Σώματος τη νο-μιμότητα άσκησης οποιασδήποτε στρατιωτικής

εξουσίας εκ μέρους των Ελλαδιτών Αξιωματι-κών της Εθνικής Φρουράς (Αθανασίου Α., Οάγνωστος πόλεμος Αθηνών Λευκωσίας, σ.62).Για τις βαρύτατες ύβρεις κατά των Ελλήνωναξιωματικών από το βήμα της Βουλής κατη-γορεί τον Γλαύκο Κληρίδη και ο στρατηγός Γρί-βας με επιστολή του προς το Μακάριο ημερο-μηνίας 18 Μαρτίου 1966, παραπονούμενος ότιο Μακάριος δεν έλαβε θέση έναντι των δηλώ-σεων του Κληρίδη , αφήνοντας έτσι τονΑΚΕΛΙΚΟ και κυβερνητικό τύπο να οργιάζεικατά των Ελλήνων Αξιωματικών. Μάλιστααναφέρει ότι μια εφημερίδα έγραψε ότι «ο κυ-πριακός τράχηλος δε δέχεται ζυγό Ελληνικό!!!»

(Παπαγεωργίου Σπ.,Τα κρίσιμα Ντοκου-μέντα του Κυπρια-κού, τομ. Γ. σελ.211-4).

Στις 21 Οκτωβρί-ου 1965 στο κέντροΜα κ ε δ ο ν ί τ ι σ σ απραγματοποιείται συ-γκέντρωση Κυπρίωναξιωματικών παρό-ντων των ΓλαύκουΚληρίδη, Πολύκαρ-που Γιωρκάτζη καιάλλων. Ο ΓλαύκοςΚληρίδης τους είπετα εξής εξωφρενικά:«Αν τυχόν γίνει ηΈνωση, οι Κύπριοιαξιωματικοί θα είναιυποχρεωμένοι νασυγχωνευθούν μετους Έλληνες συνα-δέλφους τους, κάτιπου πρέπει να απο-κρούεται γιατί θα ση-μάνει την επαγγελμα-τική τους καταστρο-φή». Στη συνέχειατους προετοίμασε να

οργανώνουν συχνά παρόμοιες συγκεντρώσειςγια να συζητούν και να προωθούν τα επαγγελ-ματικά τους προβλήματα. (Παπαγεωργίου Σπ.Τα Κρίσιμα Ντοκουμέντα, τόμος Γ, σελ. 257-8).

Είναι ευρέως γνωστή η διαμάχη Μακαρίου- Γρίβα και οι κατηγορίες του δεύτερου προς τονπρώτο, για ενταφιασμό της Ενώσεως. Το τι δενείναι τόσο γνωστό σήμερα είναι το γεγονός ότι οΣτρατηγός Γρίβας θεωρούσε ότι το ΔΙΔΥΜΟ τουΚυπρίου Προέδρου και του Γλαύκου Κληρίδη,«κατεπρόδωσε» το ιδανικό της Ενώσεως, καιπριν πεθάνει χαρακτήρισε τον Κληρίδη ως «κι-νούμενο άλλων». (Μηνάς Γ., Η Εθνική αυτομα-ταίωση του Ελληνισμού στην Κύπρο, Β' τόμος,σ.773-4). Σε συνέντευξή του στον Φιλελεύθεροημερομηνίας 26/1/74 ο Γλαύκος Κληρίδης δή-λωσε ότι σκόπευε να καλέσει ως Πρόεδρος τουσώματος, τη Βουλή «να καταδικάσει το Γρίβαως κοινό δολοφόνο». Δεν πρόλαβε γιατί εν τωμεταξύ ο Στρατηγός πέθανε και η Βουλή, μετάθάνατο, τον ανακήρυξε, «άξιον τέκνον της πα-τρίδος»!!!

Τέλος, ένας από τους ελάχιστους Βρετανούςφίλους της Κύπρου, που πίστευε ότι η Ένωσητης με την Ελλάδα είναι η καλύτερη τελική λύσηγια την Κύπρο, ήταν ο διπλωμάτης σερ ΝτέιβιντΧάντ ο οποίος είχε χρηματίσει και ύπατος αρ-μοστής στην Κύπρο. Ο Βρετανός διπλωμάτηςπίστευε ότι ο δεύτερος στην Κύπρο που ήτανσφόδρα εναντίον της Ένωσης ήταν ο ΓλαύκοςΚληρίδης, ο οποίος είχε φιλοδοξίες να διαδεχτείτον Αρχιεπίσκοπο ως πρόεδρος μιας ανεξάρτη-της Κύπρου. «Είναι ο άνθρωπος που δε φοβά-ται να πετάξει την Ένωση στο παρασκήνιο»,έγραψε. (Αργυρού Φ., Top Secret, σελ.123)Η ιστορία έχει γραφτεί και δεν ξεγράφεται.

Και όμως λησμονημένα σημαντικά γεγονόταπρέπει να αναδεικνύονται, για να γνωρίζουν οινεότεροι και να θυμούνται οι παλαιότεροι ποι-ος είναι ποιος, πριν το τέλος του βιολογικούτου βίου. Το τι συνέβη στους Ενωτικούς αγωνι-στές μετά το '74, και έπεσαν συλλήβδην στηναγκαλιά αυτού του ανθρώπου, είναι ένα τερά-στιο θέμα που συμπληρώνει την τραγωδία τηςΚύπρου και που αποτελεί μία μέγιστη πρόκλη-ση για την επιστήμη της κοινωνικής ψυχολογίαςτων μαζών.

ΜΡ

√ °Ï·‡ÎÔ˜ ∫ÏËÚ›‰Ë˜

28 Mαρτίου 2009 7E O MøPE EOKA O§A TA ¶AI¢IA

Ολυμπία (Στυλιανού)Κρίμα στ' όνομα... Το έκτρωμα, κόρη, στον κατεχό-

μενο Πενταδάκτυλο είναι στα πλαίσια της...κυπρια-κής εθνικής ταυτότητας και της κουλτούρας συμφι-λίωσης; Πλάι στις 40,000 Αττίλων και μισής Ανατο-λίας κουβαλητούς;

Το τουρκικό αεροπλάνο στο ΆμστερταμΓια το τουρκικό αεροπλάνο που έπεσε στο αερο-

δρόμιο του Άμστερταμ τον περασμένο μήνα. Μήπωςμας είπαν το λόγο; Κάποιες πληροφορίες λένε ότι τουέλειψαν τα καύσιμα και ντρέπονται να το πουν...Μαςθυμίζει το Μάλτα γιόκ...

Προς Δημήτρη ΚωνσταντακόπουλοΚαλά μας τα λέει ο άνθρωπος κάθε λίγο και λιγάκι

από το Ράδιο Πρώτο, όμως, μια επισήμανση: Να χα-λινώνεται κάπως το αντιαμερικανικό αίσθημα για ναμην αθωώνονται οι πραγματικοί ένοχοι. Πρόσφαταμας είπε ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ήτανσχέδιο των Αμερικανών! Τον διόρθωσε βέβαια ο γνω-στικότερος Λάζαρος για το θέμα, ότι ήταν του Ετζεβίττο 1974 και όχι των Αμερικανών. Ήταν των Τούρκωναπό το 1957, κ. Κωνσταντακόπουλε, που υιοθέτησανοι Βρετανοί και έκτοτε προσαρμόζουν την πολιτικήτους βάση των τουρκικών απαιτήσεων. Ο Ντενκτάςτην πρόβαλε στη Γενεύη πρώτος και επίσημα τον Ιού-λιο/Αύγουστο του 1974 πριν τη δεύτερη εισβολή κατ'εντολή των Τούρκων στρατηγών...

¶APOIKIAKH ENø™I™Γράφει η Waterloo Sunset«Ελλήνων προμαχούντες

Κύπριοι , πλην ΑΚΕΛδαι-μονίων, χρυσοφόρωνΆγγλων εστόρεσαν δύνα-μη». Αυτή η επιγραφή έπρε-πε να υπάρχει στα μνημείαηρώων της ΕΟΚΑ.Οι εθνικές επέτειοι της

25ης Μαρτίου και 1ηςΑπριλίου θα εορταστούνφέτος υπό το βάρος τηςαπροκάλυπτης πλέον προ-σπάθειας διαστρέβλωσηςτων ιστορικών γεγονότωνκαι αφελληνισμού της παι-δείας μας, έτσι ώστε ναστρωθεί το χαλί στην επερ-χόμενη μειοδοτική λύση. Η άρνησητων κυβερνώντων για τους πιο πά-νω σχεδιασμούς και οι φτηνές τουςδικαιολογίες, μόνο αφελείς και αδα-είς μπορεί να πείσουν, που δυστυ-χώς όμως στον τόπο μας ευδοκι-μούν. Η Ελληνική παιδεία επέζησεχειρότερων καταστάσεων και κανέ-νας Δημητρίου ή Χριστόφιας καικαμμιά αμερικανοχρηματοδοτού-μενη μη κυβερνητική οργάνωση μπο-ρούν να την απειλήσουν σοβαρά.Συνάντηση επιχειρηματιών στα

κατεχόμενα με ελλαδική και τουρ-

κική συμμετοχή, οι οποίοι κάλεσαντις δύο πλευρές να εντείνουν τιςπροσπάθειες για εξεύρεση λύσης τουΚυπριακού. Αν και ουδέποτε κομ-μουνιστής, εντούτοις οφείλω να πα-ραδεκτώ ότι αποδεικνύεται για μιαακόμη φορά ότι το κεφάλαιο δεν έχειπατρίδα όπως ούτε ιερό ούτε όσιο.Υπάρχουν βέβαια και κάποιες εξαι-ρέσεις για να επιβεβαιώσουν τον κα-νόνα.Δεν θέλει η κυβέρνηση την έντα-

ξη μας στο «συνεταιρισμό για τηνειρήνη», διότι λέει είναι προθάλα-

μος του ΝΑΤΟ! Η Βρεττα-νία , οι ΗΠΑ που βρίσκο-νται πίσω από τις νέεςπροσπάθειες επίλυσης τουΚυπριακού και βρίσκοντανπίσω από το σχέδιο Ανάν,προφανώς ανήκουν στοΚίνημα των Αδεσμεύτων.Μίλησε και ο Χριστό-

φιας για την απόφαση τουδικαστηρίου, στην υπόθε-ση ξυλοδαρμού των δύονεαρών από αστυνομικούςκαι είπε ότι προκαλεί τοπερί δικαίου αίσθημα τουκυπριακού λαού. Κοίταποιός μιλάει! Ο άνθρωπος

της εκ περιτροπής προεδρίας, των50000 εποίκων και πολλών άλλωνπαραχωρήσεων , τολμά και μιλά γιαπερί δικαίου αίσθημα. Εύγε στους κατοίκους της Δένει-

ας και των γύρω χωριών. Η ανάρ-τηση μιας τεραστίων διαστάσεων γα-λανόλευκης απέναντι από τις κατο-χικές σημαίες , μας προκάλεσε ρίγηεθνικής συγκίνησης. Τέτοιες ενέρ-γειες εξυψώνουν το φρόνημά μαςκαι στέλλουν ξεκάθαρα μηνύματαμε πολλούς αποδέκτες.

ΘΠΠ

∞Ó·ÙÚȯ›Ï˜ ∞Ó·ÙÚȯ›Ï˜ ∞Ó·ÙÚȯ›Ï˜

«√ ·ÁÒÓ·˜ ÂÓ¿ÓÙÈ· ÛÙË Ï‹ıË Â›Ó·È ·ÁÒ-Ó·˜ ÂÓ¿ÓÙÈ· ÛÙËÓ ÂÍÔ˘Û›·».

ª›Ï·Ó ∫Ô‡ÓÙÂÚ·, ΔÔ ‚È‚Ï›Ô ÙÔ˘ Á¤ÏÈÔ˘ Î·È Ù˘ Ï‹ı˘

√ ι εκδηλώσεις μνήμης και τιμής απο-τελούν αντιστασιακές συλλογικές

αναπαραστάσεις, δηλαδή πράξεις αντί-στασης ενώ αντίθετα, η απόρριψή τουςσυνιστά συνειδητή πράξη παραίτησης καιεν τέλει υποταγής. Αυτό είναι άλλωστεγια τον κυπριακό ελληνισμό το δίλημματα τελευταία χρόνια: έχει να επιλέξει ανά-μεσα στην αντίσταση και την υποταγή. Θα μπορούσε βεβαίως κανείς να πει ότι

προτιμά την υποταγή εφόσον έτσι εξα-σφαλίζει την επιβίωσή του. Εφόσον έτσιεξασφαλίζει την ψευδαίσθηση της ελευ-θερίας που προσφέρει η ανεμπόδιστη καιπάντοτε ακόρεστη πρόσβαση σε ολοένακαι περισσότερα καταναλωτικά αγαθά,όπως τα γουρούνια της Κίρκης. Αυτό δενείναι άλλωστε το μοναδικό επιχείρηματων υποστηρικτών της ενδοτικής γραμ-μής στο Κυπριακό; Είμαστε αδύναμοι καιάρα προκειμένου να επιβιώσουμε θα πρέ-πει να αποδεχθούμε οδυνηρούς συμβιβα-σμούς. Δυστυχώς ούτε αυτή η επιλογήυπάρχει καθώς στη δική μας περίπτωσηη υποταγή συνεπάγεται μαθηματικά τηνεξαφάνισή μας ως έθνους, ως ιδιαίτερουπολιτισμού. Η Τουρκία επιθυμεί τον πλή-ρη έλεγχο της Κύπρου, όπως άλλωστε καιτου μισού Αιγαίου και της Θράκης προ-κειμένου να επιβεβαιώσει την πολιτικήτης επικυριαρχία έναντι του ελληνισμού.Η μοίρα των υπό τουρκική διοίκηση Κων-σταντινούπολης, Ίμβρου και Τενέδου κα-θώς και η εθνοκάθαρση που επιβλήθηκεστα κατεχόμενα εδώ στην Κύπρο δείχνουνκαθαρά ότι η εθνική επιβίωση υπό τουρ-κικό έλεγχο είναι αδύνατη. Η υποταγήλοιπόν δεν εξασφαλίζει την επιβίωση,αντίθετα οδηγεί στην εξαφάνιση. Ακόμηκαι στην περίπτωση που εμείς οι ίδιοι αρ-νηθούμε την εθνική μας ταυτότητα, προ-κειμένου να επιβιώσουμε, αυτό δεν θα μαςτο επιτρέψει ο τουρκικός εθνικισμός. Τοότι η σύγχρονη Τουρκία είναι δυνατόν ναεπιτρέψει την επιβίωση ενός μη τουρκι-κού πληθυσμού σε περιοχές υπό τουρκι-κό έλεγχο αποτελεί στην καλύτερη περί-πτωση αφελή αυταπάτη ενώ στη χειρότε-ρη συνειδητή συνεργασία με τον κατα-

κτητή. Η άρνηση του συλλογικού εαυτούμας, της ιστορίας μας, των παραδόσεώνμας, η λήθη του παρελθόντος, των ηρώ-ων και των αγώνων του έθνους, η απόρ-ριψη όλων αυτών ως εθνικιστικών παρα-ληρημάτων όπως τα χαρακτηρίζουν πολ-λοί, συχνά μάλιστα πανεπιστημιακοί δά-σκαλοι, ακόμη και Ιστορικοί, δεν μας εξα-σφαλίζει τη σωτηρία από τον τουρκικόεπεκτατισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγ-μα οι Κωνσταντινουπολίτες Έλληνες: όχιμόνο δεν αντιστάθηκαν και δεν αντέδρα-σαν υπομένοντας παθητικά την καταπίε-ση και τις ποικίλες διώξεις, αλλά και πί-στεψαν στην πλάνη πως θα μπορούσαννα εξημερώσουν το θηρίο, δηλαδή τοτουρκικό κράτος, να το εκσυγχρονίσουνκαι εν τέλει να το καταλάβουν ειρηνικάκαι αναίμακτα εκ των ένδον επειδή κα-τείχαν πλούτο, μόρφωση και πολιτισμό.Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Από 300.000Έλληνες που κατοικούσαν στην Πόλη το1922, να έχουν απομείνει μερικές εκατο-ντάδες, κυρίως υπερήλικοι. Η αντίστασηλοιπόν απομένει η μόνη ρεαλιστική επι-λογή, η μόνη αληθινή στρατηγική επιβίω-σης.Η διατήρηση της μνήμης και της ιστο-

ρικής συνείδησης είναι η προϋπόθεση κά-θε αντιστασιακής πρωτοβουλίας. Αντι-στεκόμαστε επειδή έχουμε ιστορική συ-

νείδηση και επειδή επιλέγουμε να μην ξε-χάσουμε, και να τιμούμε όσους αγωνί-στηκαν για αξιοπρέπεια, ελευθερία και δι-καιοσύνη. Ο αγώνας μας δεν γεννήθηκεχτες, αποτελεί τη συνέχεια των διαχρονι-κών αγώνων του ελληνισμού. Όταν ο Ελύ-της περιγράφει ποιητικά στη συγκλονι-στική «Πορεία προς το Μέτωπο» το αλ-βανικό έπος, έχει συνείδηση ότι σ'αυτή τηνπορεία μετέχει ολόκληρο το έθνος στηνπολύχρονη διαδρομή του. Δεν πολεμούνμόνοι τους οι ήρωες των αλβανικών βου-νών, μαζί τους πολεμούν όλοι οι ήρωεςτης ελληνικής ιστορίας. Οι ήρωες τηςΕθνικής Αντίστασης και της ΕΟΚΑ πουτους ακολούθησαν είχαν επίσης συνείδη-ση αυτής της συνέχειας: οι αντάρτες τωνελληνικών βουνών άντλησαν τα πρότυπάτους από την Επανάσταση του '21 ενώπαράλληλα είχαν την πεποίθηση ότι συ-νεχίζουν την αντίσταση του ελληνικούστρατού στους Ιταλούς και τους Γερμα-νούς. Αντίστοιχα, και οι ήρωες της ΕΟΚΑείχαν απόλυτη συνείδηση ότι συνεχίζουντους εθνικούς αγώνες. Σ' έναν πολύ χα-ρακτηριστικό συμβολισμό, ο στρατιωτι-κός Αρχηγός της θα πάρει το ψευδώνυμο«Διγενής», του πρώτου ίσως νεοέλληνααντιστασιακού αγωνιστή. Ο Ισαάκ και οΣολωμού και νωρίτερα απ' αυτούς ο Θε-όφιλος Γεωργιάδης συνεχίζουν αυτή την

αντιστασιακή παράδοση. Όταν λοιπόν συ-ζητούμε για λύση του Κυπριακού, πρέπεινα συναποφασίσουμε μαζί τους, με όλουςτους ήρωες μαζί. Δεν δικαιούμαστε νατους αγνοήσουμε λέγοντάς τους κατά-μουτρα: «κακώς θυσιαστήκατε εσείς «πά-ντα γελαστοί μα γελασμένοι», εμείς θα τακλείσουμε όλα άρον άρον να τελειώνου-με», και μάλιστα χωρίς να μας βάζει κα-νείς τη θηλιά στο λαιμό ή το πιστόλι στονκρόταφο.Άλλωστε στη δική μας παράδοση οι νε-

κροί είναι πάντα παρόντες, τους κουβα-λάμε μέσα μας, και επειδή ακριβώς έχουνδιαμορφώσει με τη δράση τους το παρόν,έχουν κάθε δικαίωμα να ελέγχουν τις επι-λογές μας. Ο Σεφέρης το έχει εκφράσειαυτό το αίσθημα με μία μόνο φράση: «καιπόσο παράξενα αντρειεύεσαι μιλώνταςμε τους πεθαμένους όταν δεν φτάνουν πιαοι ζωντανοί που σ' απομέναν». (Πάνω σ'έναν ξένο στίχο, 1931) «Ένιωθα να έρχο-νται πίσω μου όλοι οι νεκροί μου» θαεξομολογηθεί ο Ρίτσος όταν μετά απόπολλά χρόνια επέστρεψε στη Μονεμβα-σία. Αυτό που ισχύει στο προσωπικό ισχύ-ει και στο συλλογικό, το εθνικό επίπεδο.Το έχει διατυπώσει και μάλιστα με συνέ-πεια και αυτοθυσία ο τελευταίος Αυτο-κράτορας του Βυζαντίου, ο Κωνσταντί-νος ΙΑ΄ Παλαιολόγος όταν απάντησεστην πρόταση του Μωάμεθ Β΄ για παρά-δοση της Πόλης ότι δεν έχει αυτός ούτεκανείς άλλος το δικαίωμα να του την πα-ραδώσουν. Τα χίλια χρόνια ιστορίας τηςΚωνσταντινούπολης δεν μπορούσαν νασβηστούν με μία υπογραφή και μια τέτοιαιστορική ευθύνη δεν μπορεί να τη σηκώ-σει ένας μόνο άνθρωπος κι ας ξέρει ότιστο τέλος «οι Μήδοι θα περάσουν» γιανα θυμηθούμε τις «Θερμοπύλες» του Κα-βάφη. Αυτό το γνώριζε ο Κωνσταντίνοςεπειδή ακριβώς ήταν Έλληνας και είχειστορική συνείδηση. Το δυστύχημα είναι ότι όσοι ορίζουν σή-

μερα τις τύχες του ελληνισμού δεν έχουνούτε εθνική ούτε ιστορική συνείδηση. Τοθέμα όμως είναι, καλά οι ηγέτες μας, εμείςτι κάνουμε; Θα ζήσουμε όπως τα γου-ρούνια της Κίρκης για να εξαφανιστού-με στη λήθη ή θα παραμείνουμε ζωντανοίμε τους νεκρούς μας πάντοτε παρόντες;Θα παραμείνουμε δηλαδή Έλληνες;

Tάσσος Xατζηαναστασίου

√π ∂£¡π∫∂™ ∂¶∂Δ∂π√π ø™ ¶ƒ∞•∂π™ ∞¡Δπ™Δ∞™∏™

8 28 Mαρτίου 2009

MO§I™ KYK§OºOPH™AN MO§I™ KYK§OºOPH™AN

EK¢O™EI™ AI°AION - BIB§IO¶ø§EIO °IA§OY™A

Σκίτσο χωρίς σχόλια Kαλό λογοπαίγνιο!

H Aνδρούλλα Γεωργίου από το Δάλι,φοιτήτρια της Nομικής στην Aμερική, ενώπεριδιαβαίνει στους δρόμους του Mαϊάμιδείχνοντας τα κάλλη της. Oι γονείς της, οικαημένοι, νομίζουν ότι ακόμη σπουδάζει!

Eίναι τώρα στο 8ο έτος των σπουδών της!!!Γονείς προσέχετε! Mην πιστεύετε τι σας

λένε τα παιδιά σας! Ένας έλεγχος πού τζιαιπού, εν ηβλάφτει. Πάντως, εν καλή η

Aνδρούλλα!

¶ ώς διατηρούμε τη μνήμη; Πώςαντιπαλεύουμε τη γενική αφα-

σία του κοινωνικού Αλτσχάιμερ τηςεποχής μας; Και πολύ περισσότερο,πώς εμείς οι παλιότερες γενιές με-ταδίδουμε αυτή τη συλλογική μνή-μη στις επόμενες γενιές; Με το ση-μείωμα αυτό θα επιχειρήσω να απα-ντήσω σ' αυτά τα ερωτήματα.Η μνήμη διατηρείται από γενιά σε

γενιά όχι μόνο μέσα από τις αφη-γήσεις των παλιότερων προς τουςνεότερους, αλλά κυρίως μέσα απότη συμμετοχή σε συλλογικές εκδη-λώσεις, εθνικές και θρησκετικές.Προϋπόθεση όμως είναι τα παιδιάνα μεγαλώνουν σ' ένα κοινωνικό πε-ριβάλλον που εξακολουθεί να λει-τουργεί ως κοινότητα η οποία συ-νεχίζει τις παραδοσιακές της τελε-τουργίες και πρακτικές. Αυτό φυ-σικά δεν μπορεί να συμβεί όταν ταπαιδιά αφήνονται να τα μεγαλώ-σουν οικιακές βοηθοί από την ΆπωΑνατολή γιατί οι γονείς από το πρωίως το βράδυ είναι απόντες προκει-μένου να εξασφαλίσουν ολοένα καιυψηλότερο καταναλωτικό επίπεδο.Η νέα γενιά διαμορφώνει εθνική συ-νείδηση πολύ περισσότερο μέσα απότη συμμετοχή της στον κοινό εθνικόπολιτισμό παρά μελετώντας ταιστορικά σχολικά βιβλία. Γι' αυτόεγώ ανησυχώ πολύ περισσότερο γιατην εθνική μας αλλοτρίωση και τημετατροπή μας σε αμερικανοποιη-μένα αδιάφορα ατομιστικά πλά-σματα, παρά για την ενδεχόμενη ει-σαγωγή σχολικών εγχειριδίων πουεπιχειρούν να καταργήσουν τουςεθνικούς «μύθους». Ανησυχώ πολύπερισσότερο για τις επιδράσεις τωνπροτύπων της μαζικής καταναλω-

τικής κουλτούρας, παρά για την επί-δραση που μπορεί να έχει οποιαδή-ποτε αποπροσανατολιστική καιδουλοπρεπής υπουργική εγκύκλιοςπερί κουλτούρας ειρηνικής συμ-βίωσης. Σημαντικό ρόλο, εκτός απότην οικογένεια και τον ευρύτεροκοινωνικό περίγυρο, διαδραματίζειασφαλώς και ο άλλος θεσμός κοι-νωνικοποίησης, το σχολείο. Εδώ εί-ναι ιδιαίτερα σημαντική η σημασίατης διατήρησης των σχολικών εθνι-κών επετείων. Περισσότερο κι απότον ίδιο το μάθημα της Ιστορίας,όσο κακόγουστη και βαρετή κι ανείναι μια σχολική γιορτή, παίζει ση-μαντικό ρόλο ακριβώς επειδή λει-τουργεί ως συμβολική τελετουργία,αυτό που λέμε συλλογική αναπα-ράσταση. Όσο κι αν ο λόγος που θαεκφωνηθεί είναι ανούσιος ή ακόμηκαι εντελώς άσχετος με το αληθινόπνεύμα της επετείου - υπάρχουν μά-

λιστα δάσκαλοι ή καθηγητές πουεπιχειρούν να πουν στα παιδιά ότιτο νόημα της 28ης Οκτωβρίου είναιη συναδέλφωση των λαών και όχιτο αντιστασιακό πνεύμα - αυτόνελάχιστοι θα τον ακούσουν πραγ-ματικά, το πλέον σημαντικό είναι ησυμμετοχή στο εορταστικό κλίμα μετους σημαιοστολισμούς, τα τρα-γούδια και τις εικόνες των ηρώωνστους τοίχους. Αυτό είναι το αλη-θινό λαϊκό σχολείο, όπως οι πιστοίστην εκκλησία μαθαίνουν τη ζωήτου Χριστού και των Αγίων μέσααπό την εικονογράφηση του ναούκι όχι από τα βιβλία που ποτέ δενθα διαβάσουν.Η προβολή θετικών προτύπων

όπως για παράδειγμα ο Αυξεντίουπροσφέρουν πολύ περισσότερα απότην έκδοση μερικών εκατοντάδωνσελίδων ιστορικών βιβλίων. Δενυποτιμώ το έργο των Ιστορικών, κά-θε άλλο θεωρώ όμως ότι το έργομας μένει συχνά μακριά από το λαόκαι η διάδοσή του περιορίζεται συ-νήθως σ' ένα στενό κύκλο μορφω-μένων. Αλλά για να είμαστε πειστι-κοί απέναντι στη νέα γενιά, θα πρέ-πει πρώτοι εμείς οι ίδιοι να τα υιο-θετούμε και να τα προβάλλουμε. Θαπρέπει εμείς πρώτοι να επιτρέψου-με στον Αυξεντίου να παραμείνεικοντά μας. Εμείς με τις επιλογέςμας αποφασίζουμε εάν ο Αυξεντί-ου και το πνεύμα της θυσίας του θαπαραμείνουν ανάμεσά μας. Η επι-λογή είναι δική μας: να τιμήσουμετον Αυξεντίου με τους αγώνες μαςή να τον καταδικάσουμε στη λήθημε την παραίτηση, τους συμβιβα-σμούς και την υποταγή μας.

Tάσος Xατζηαναστασίου

Ο Silly-κιωτης οάνθρωπος που γιαπάρτυ των παράνο-μων μαύρων έδερνεναστυνομικούς τώρααμολάει την αστυνο-μία του για να τουςσυλλαμβάνει και νατους απελαύνει απότην Κύπρο.

∫ ∞ £ ∏ ∫ ∞ ∫ π Δ √ À ª ∏ ¡ √ ™

Eν καλή τούτη

η Aνδρούλλα Γεωργίου!

Έλα πίσω κόρη!

∞¶§√ ∂°Ã∂πƒπ¢π√ ¢π∞Δ∏ƒ∏™∏™ Δ∏™ ∂£¡π∫∏™ ª¡∏ª∏™

°ONEI™ ¶PO™EXETE!

28 Mαρτίου 2009 9ME TON A. KY¶PIANOY °.°. TO AKE§ ¢EN £A •ANA°AMH™EI

ª έσα στις αντιαισθητικέςφανφάρες της ματαιοδο-

ξίας για ανέλιξη που συνεπάγε-ται τον κατακερματισμό τωναξιών και την πλαστογράφησητης ιστορίας, της γνώσης καιτου μέλλοντος, συμπληρώνο-νται πενήντα χρόνια από τηνλήξη του αγώνα της ΕΟΚΑ. Ηαντίσταση και ο αγώνας τηςΕΟΚΑ δεν μπορεί να ιδωθεί μό-νο μέσα στο στενό πλαίσιο τουκυπριακού προβλήματος και δενμπορεί σε καμιά περίπτωση νακριθεί ως αποτυχημένος με μο-ναδικό κριτήριο το συμβιβασμότης Ζυρίχης, ο οποίος σε κάθεπερίπτωση οδήγησε στη δημι-ουργία του πρώτου ανεξάρτη-του κυπριακού κράτους καιστην αποτίναξη του βρετανικούαποικιακού ζυγού. Αντίθετα, θαπρέπει να κριθεί μέσα στο ευ-ρύτερο πλαίσιο της προσπάθει-ας των λαών για απελευθέρωσηκαι αυτοδιάθεση. Το κόστος πουπροκλήθηκε στη Βρετανική Αυ-τοκρατορία από την αντίστασηστην Κύπρο συντέλεσε, στο βαθ-μό που του αναλογούσε, στηνκατάρρευση της Βρετανικής Αυ-τοκρατορίας, στην παρακίνησηπαρόμοιων απελευθερωτικών

κινημάτων σε άλλες περιοχέςκαι στη δημιουργία του συστή-ματος μέσα στο οποίο ζούμε σή-μερα. Κάθε μορφή αντίστασης σε

μια περιοχή που καταλαμβάνε-ται από μια αυτοκρατορία, προ-καλεί κλυδωνισμούς και κρίσηστο εσωτερικό της ίδιας της αυ-τοκρατορίας. Είναι μέσα απότην αντίσταση των λαών και τοαίτημα για απελευθέρωση ή αυ-τοδιάθεση που κατέρρευσαν αυ-τοκρατορίες, όπως η Οθωμανι-κή ή η Βρετανική, και είναι εξαι-τίας αυτής της αντίστασης πουτο πολυκρατικό διεθνές σύστη-μα δεν καταρρέει για να δώσειτη θέση του σε ένα νέο διεθνέςσύστημα αποτελούμενο από αυ-τοκρατορίες. Η συλλογική αξίωση ελευθε-

ρίας αποτελεί το βασικότεροίσως χαρακτηριστικό της διε-θνούς τάξης, εφόσον σε αυτήστηρίζεται ο αγώνας των κρα-τών και των λαών για επιβίωσηκαι αναγνώριση, μέσα σε έναδιεθνές σύστημα το οποίο πα-ραμένει άναρχο και στηριγμένοστον ανταγωνισμό των κρατι-κών οντοτήτων. Ο αγώνας επι-βίωσης ενός λαού και ακόμα πε-

ρισσότερο ο αγώνας για κατά-κτηση της συλλογικής ελευθε-ρίας αποτελεί επομένως το θε-μελιώδες συστατικό και ηθικάνομιμοποιητικό στοιχείο της πα-γκόσμιας τάξης, κατά τρόποώστε ο αγώνας των αγωνιστώντης ΕΟΚΑ να είναι όχι μόνοαγώνας για ατομική ελευθερία,αλλά παράλληλα και αγώναςγια συλλογική ελευθερία. Η ιδιό-τητα και το κατόρθωμα τωναγωνιστών να υπερβούν τονπροσωπικό τους μικρόκοσμοκαι τις όποιες ατομικές αδυνα-μίες διαθέτει κάθε ανθρώπινηύπαρξη και να συνενωθούν στηδιεκδίκηση της συλλογικής ελευ-θερίας αποτελεί πράξη άξιαθαυμασμού και παράλληλαενέργεια ηθικοκανονιστικής συ-γκρότησης της παγκόσμιας κοι-νωνίας. Το σημαντικότερο στοι-χείο επομένως του αγώνα τηςΕΟΚΑ είναι πως αυτός συνιστάτην κορυφαία πράξη αντίστα-σης ενός λαού, ο οποίος ζήτησετην ελευθερία του απέναντι σεμια αυτοκρατορία. Αποτελεί δη-λαδή πάνω από όλα μια πράξηαξιοπρέπειας και ηθικού θάρ-ρους, η οποία αξίζει το σεβασμόκαι το θαυμασμό μας.

™¯Â‰›·ÛÌ· ÁÈ· ÙËÓ ·Ó·ıÂÒÚËÛË Ù˘ ÁÓÒÛ˘ÙÔ˘ ∞¯ÈÏϤˆ˜ ∞ÈÌÈÏÈ·Ó›‰Ë

MÈ· ·Ú¤· ÛÙËÓ ∫·ÓÙ¿Ú· ÙÔ 1955 Û˘ÓÙÚÒÁÂÈ Î·È ÊˆÙÔÁÚ·Ê›˙ÂÙ·È. ΔfiÙ ÔÈ ÂΉÚÔ̤˜ ‹Û·Ó ̤ÚÔ˜ ÙÔ˘ ÔÏÈÙÈÛÌÔ‡ Ì·˜, ÙÚfiÔ˜ ÎÔÈÓˆÓÈÎÔÔ›ËÛ˘ Î·È ÂÍ¢ÁÂÓÈÛÌÔ‡ÙˆÓ ·ÓıÚÒˆÓ. ∫ÔÈÙ¿ÍÙ ηϿ ÙÔÓ Ì¿Áη Ô˘ ÛÙ¤ÎÂÙ·È fiÚıÈÔ˜, Ó·È Î·Ï¿ ηٷϿ‚·ÙÂ Â›Ó·È Ô ‰ÈÎfi˜ Ì·˜ ∫˘ÚÈ¿ÎÔ˜ ª¿ÙÛ˘ Ì ÙÔ ÙÛÈÁ¿ÚÔ ÛÙÔ ÛÙfiÌ·. ¶ÚÔÊ·ÓÒ˜ Ô

™ÔÏ¿Î˘ ™ÔψÌÔ‡ ı· ›‰Â Î¿Ô˘ ·˘Ù‹ ÙËÓ ÊˆÙÔÁÚ·Ê›· Î·È Ì ÙÔ ÙÛÈÁ¿ÚÔ ÛÙÔ ÛÙfiÌ· ‹Á ÛÙÔ˘˜ Ô˘Ú·ÓÔ‡˜ Ó· ÊÙ¿ÛÂÈ ÙÔÓ ıÂ›Ô ∫˘ÚÈ¿ÎÔ. (H ·ÁÁÈÓ¿Ú· ˘Ô‰ËÏÒÓÂÈ fiÙÈ Ë ÊˆÙÔÁÚ·Ê›· ÌÔÚ› Ó· Â›Ó·È ÚÈÓ ÙÔ˘ ·ÁÒÓ·, ‹ Ï›Á˜ ‚‰ÔÌ¿‰Â˜ ÌÂÙ¿)

To ΛÌÂÓÔ Ô˘ ·ÎÔÏÔ˘ı› Â›Ó·È ÙÔ˘Ó·ÚÔ‡ Û˘ÁÁڷʤ· ∞¯ÈÏϤ· ∞ÈÌÈÏÈ·Ó›‰Ë. ΔÔÛËÎÒÛ·Ì ·fi ÙÔ ÂÚÈÔ‰ÈÎfi ∞¶√æ∏ ηÈÙÔ ·Ó·‰ËÌÔÛȇԢÌÂ, ‰ÈfiÙÈ ··ÓÙ¿ ÌÂÓËÊ¿ÏÈÔ ÙÚfiÔ Û fiÛÔ˘˜ ÚÔÛ·ıÔ‡Ó

ÓËÊ¿ÏÈ· ‹ ÂÎÙfi˜ ·˘ÙÔ‡ Ó·Û˘ÎÔÊ·ÓÙ‹ÛÔ˘Ó ‹ Î·È Ó· ˘ÔÙÈÌ‹ÛÔ˘Ó ÙÔÓ·ÁÒÓ· Ô˘ ¤Î·Ó ·˘Ùfi ÙÔÓ Ï·fi Ó·ı·˘Ì·ÙÔ˘ÚÁ‹ÛÂÈ. ¢ÂÓ Â›Ó·È ·Ó¿ÁÎË Ó· ÂÎʈÓÔ‡ÌÂ

ÂÂÙÂÈ·ÎÔ‡˜ ÏfiÁÔ˘˜ Î·È Ó· Â͢ÌÓԇ̠ÙÔ˘˜‹Úˆ¤˜ Ì·˜ οı ¤ÙÂÈÔ ÙÔ˘ ·ÁÒÓ·. ¶ÔÏϤ˜ÊÔÚ¤˜ ·ÚÎÔ‡Ó Î·È ¿ÏÏ· Ú¿ÁÌ·Ù·, fiˆ˜ Ë·Ó¿ÁÓˆÛË Î·È Ë Â̤‰ˆÛË ÎÂÈÌ¤ÓˆÓ fiˆ˜ÙÔ ÈÔ Î¿Ùˆ ΛÌÂÓÔ ÙÔ˘ A. ∞ÈÌÈÏÈ·Ó›‰Ë.

EOKA 54 XPONIA META

Φώτο: Aπό διαδήλωση υπέρ της Kύπρου στην Aθήνα, 1956.

28 Mαρτίου 2009

√√ ÎÎÒÒÏÏÔÔ˜̃ ÙÙˢ̃ fifiÚÚÓÓÈÈıı··˜̃

MEΓAΛH ΣYNENTEYΞH AΠO TON MEΓAΛO MAΛAKA KAPOΓIAN

ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Πονά ο κώλος σου ακόμα οξάεπέρασέν σου;ΚΑΡΟΓΙΑΝ: Ήταν μεγάλο τον παλλούτζιην αλλά ας ενκαλά η βαζελίνη.ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Βάλλεις βα-ζελίνην;ΚΑΡΟΓΙΑΝ:΄Εσιει τώρα; Εν πουπριν τις εκλογές που βάλλω.ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Βίλ-λον έφαες καμιά φορά;ΚΑΡΟΓΙΑΝ: Ας εν καλά οΧριστόφιας ούλλοι εν να το φά-μεν κάποια στιγμή, διότι θέλειτα τζι ο κώλος μας.ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ν' αλλά-ξω θέμα. Βλέπεις όνειρα;ΚΑΡΟΓΙΑΝ: Βλέπω ένα ασπρόμαυρο κάθε νύκτα. Εν οΤάσσος Παπαδόπουλος έξω που το γραφείο μου και κρα-τώντας το πέος του με το αριστερό του χέρι φακκά το παςτην πόρτα του γραφείου μου.ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Και;ΚΑΡΟΓΙΑΝ: Φοούμαι!ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Γιατί;ΚΑΡΟΓΙΑΝ: Είδες το καμιά φορά;ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Είντα μπου, δηλαδή δακκάν-νει;ΚΑΡΟΓΙΑΝ: Μα ο Τάσσος;ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Όι ολάν, ο βίλλος του.ΚΑΡOΓΙΑΝ: Ρώτα την Παπαδοπούλου, ρώτα τζιαι τονΒότσην, ρώτα τζιαι την Κυριακίδου, είντα με ρωτάς μόνονεμένα;ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Αντρέπουμαι.ΚΑΡΟΓΙΑΝ: Εγώ να δεις. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Είντανά φωνάζεις σαν τον πελ-λόν «στο ΔΗΚΟ ανήκει αυτή η μεγάλη νίκη» εν αντρέ-πεσουν τζιαι τώρα που τον εστείλετε στον τάφο αντρέ-πεσαι; ΚΑΡΟΓΙΑΝ: Εν τζιαι, παραπάνω φοούμαι, παρά ντρέ-πουμαι, εν θωρείς είντα μπου έγινεν; Έφυεν ένας τζιαιήρταν εκατόν Παπαδοπουλλούθκια. Κατύσιη μου αλώ-πως.ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κατύσιη σου. Εν που την Ανα-στασίαν που εννά την έβρεις.ΚΑΡΟΓΙΑΝ: Μάμμα μου, μάμμα μου!!!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ME TON ΒΟΤΣΗ

ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κολοκάσι με την όρνιθα οξάκκκεντάκιφραιτσικε;ΒΟΤΣΗΣ: Το δεύτερον.ΚΩΛΟΣ ΤΗΣΟΡΝΙΘΑΣ: Εν επήες καλά στις εκλογές έν-νεν;ΒΟΤΣΗΣ: Καλά τα πήα, ήρτα δεύτερος.ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ:Έγλειψες κα-μιά φορά κώλον;ΒΟΤΣΗΣ: Μα κυριολεκτικά;ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Όι, συμβο-λικά.ΒΟΤΣΗΣ:Οφφδερέκορτ εν το ατού μου. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ποιον έγλειψεςγια τελευταία φορά;ΒΟΤΣΗΣ: Τον Χριστόφια. Θέλω να γίνω υπουργός, αξί-ζει μου, θέλω να γίνω υπουργός, θέλω να γίνω υπουργός,ξέρω που υπουργεία, θέλω μια συνετή υπουργοποίηση,θέλω να γίνω υπουργός χαμηλών τόνων, αγαπώ το ΑΚΕΛ,αγαπώ όλο τον κόσμο, θέλω να γινω κάτι στην ζωή μου…ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ονδερέκορτ είσαι μαλάκας καιάκυρον το οφφδερέκορτ σου. Σκατένε!

ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ

ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Επόνεσες;ΚΥΡΙΚΙΔΟΥ: Τι εννοείς;ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Εν τζι-αι εν λλία τα κιλά του Κενεβέζου.ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ: Αα, επόνεσα.ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Καλάνα πάθεις τζιαι πυτόμουγιες νασου πιτούν, σκουλούτζια να σου σιέ-ζουν.

Pε σκατοδηκοϊκοί φύετε που την κυβέρνηση!

28 Mαρτίου 2009 11

∞Ó ‰ÂÓ ‹Ù·Ó Ë ∂ÈÚ‹ÓË, ÂÌ›˜ Ò˜ ı· Á·ÌÔ‡Û·ÌÂ…ÂÛ¿˜ ÙÔ˘˜ ÂıÓÈÎÈÛÙ¿˜;

∂¿Ó ‹Ù·Ó ÛÙËÓ ÓÙÚÈÌ ÙÈÌ, ı· ÙË Û˘Ófi‰Â˘··ÎfiÌË Î·È ÛÙȘ μڢͤÏϘ. ¶¿ÓÙˆ˜

Ë ÂÎÔÌ‹ Ù˘ Â›Ó·È ˘¤ÚÔ¯Ë ÎÈ ÂÁÒ ‰ÂÓ¤¯ˆ ¯ˆÚ›ÛÂÈ Ì ÙË Á˘Ó·›Î· ÌÔ˘.

™ÙȘ ÂfiÌÂÓ˜ ‚Ô˘Ï¢ÙÈΤ˜ ÂÎÏÔÁ¤˜ ı· ÙËÛ˘Óԉ‡ۈ ÛÙË μÔ˘Ï‹ Ó· οıÂÙ·È ‰›Ï·

ÌÔ˘ Î·È Ó· ÏÈÒÓÂÈ Ô ÕÓÙÚÔ˜.

¢ÂÓ ÌÔÚÒ, ‰ÈfiÙÈ ÙÔ‡ÓÙÔÓ Ù˙È·ÈÚfiÓ ‰¤Úӈ̷‡ÚÔ˘˜. ¶¿ÓÙˆ˜ Ù·Ó¿ Ì·˜ ÔÏÏ¿

Ë ÎÔÚÔ‡. ªÚ¿‚Ô Ù˘.°È·Ù› Ì ڈٿÙÂ; À¿Ú¯ˆ;∞˘Ù‹ Ù· ηٿÊÂÚÂ Î·È ‹‰ËÍ ·fi ÙÔ ¢∏∫√

ÛÙÔ ∞∫∂§, ÂÁÒ Ò˜ ‰ÂÓ Ù· ηٿÊÂÚ·;

¶ÔÏÏ¿ ηÏfi ÙÔ πÚ›ÓÈ ÔÏÏ¿ ηÏfi Ù˙È·È ÙÔ¢ÚÔ˘ÛÈfiÙÈ Ù˙È·È Ô‡ÏÏÔ ÙÔ «ÛÈ˙ÈÙ¿Ì».

ÕÌ·Ì Î¿ÌÈ ¿ÚÙÈ ÂÓÓ¿ ÙÈ Î·Ï¤ÛÔ Ô‡ÏÏÔÓ· ÚÙÈ.

∂Ó ÙÛÈ¿ÎÎÈÛÛ·, οÌÓÂÈ ÁÈ· ¤ÓÙ Á˘Ó·›Î˜fiÍ· ÙÚÂȘ ÂÓ ·ıı˘Ìԇ̷È.

¢ÂÓ ÙÔ Û˘˙ËÙÒ, Ë ÎԤϷ ÂÊ·ÚÌfi˙ÂÈ ÙÔTOYƒπ∫ ÚÈÓ ÙÔ TOYƒπ∫. √˘‰¤Ó Û¯fiÏÈÔ, ‰ÈfiÙÈ ¤¯ˆ ÔÏÏ¿ ÚÔ‚Ï‹Ì·-

Ù· Ì ٷ ÂıÂÚÈο ÌÔ˘ ….∂›Ó·È ÌÈ· ˘¤Úo¯Ë Û˘ÓÔ‰fi˜. ∂›Ó·È Ô È‰ÂÔÏÔ-ÁÈÎfi˜ Ì·˜ Ê¿ÚÔ˜. ª·˜ ηıÔ‰ËÁ› ·Ú›ÛÙˆ˜.

ª·˙› Ù˘ ¿ˆ Î·È ÛÙËÓ ÎfiÏ·ÛË Ù˘ ¡¤·˜ ÀfiÚ΢.

ª∞∫∞ƒπ√™: ∫È ÂÁÒ ÎÈ ÂÁÒ. ∑‹Ùˆ ÙÔ Âχ-ıÂÚÔ ∫fiÛÛÔ‚Ô, ˙‹Ùˆ Ë ÂχıÂÚË £Ú¿ÎË,

˙‹Ùˆ ÔÈ ∞ÌÂÚÈοÓÔÈ, ˙‹Ùˆ Ë ∂ÈÚ‹ÓË.ºÙ¿ÓÂÈ, Ú ¢ÚÔ˘ÛÈÒÙË Î·È

ı· Ì·˜ ·ÚÂÍËÁ‹ÛÂÈ Ô ÎfiÛÌÔ˜. ∫√§√∫∞™π¢∏™ Δ√À ∞∫∂§:

∂·ÚÂÍ‹ÁËÛ¤Ó Ì·˜.

∫·ÓÔ‡Ó Ì ٷ ÚÔ‚Ï‹Ì·Ù· ÌÔ˘ Ù· ·ÏÏ¿,Ú ºÙˆ¯fiÔ˘ÏÏÂ, ÌÂÓ ÌÔ˘ ‚¿ÏÂȘ

ÙË ÁÂÓ·›Î·Ó ÌÔ˘ Î·È Ù˜ Âڈ̤Ó˜ ÌÔ˘·˜ ÛÙËÓ Ù˙ÈÂÊ·Ï‹ ÌÔ˘.

£∞ ™À¡√¢∂À∞Δ∂ Δ∏¡ ∂πƒ∏¡∏ Ã∞ƒ∞§∞ª¶π¢√À ™∂ ¶∞ƒΔπ;

£YMATA ¢ø™TE KI A§§A XPHMATA ™THN OMONOIA

12 28 Mαρτίου 2009

Πέρσες: Προσοχή!

This is Sparta!

EIΣAΓΩΓEIΣ: A.Σ. ΞINAPHΣ

MO§I™ KYK§OºOPH™E

Kαρτ ποστάλ της δεκαετίας του ’50. Ένας πρωτόγονος τρόπος ενημέρωσης της παγκόσμιας κοινής γνώμης για το Eθνικό μας θέμα κατά την περίοδο του αγώνα τηςEOKA. Mια καρτ ποστάλ με λεζάντα σε έξι γλώσσες η οποία ταξίδεψε σε ολόκληρο τον κόσμο για να ενημερωθεί η κοινή γνώμη για τα δίκαια του αγώνα μας.

Tο σκίτσο του Φωκίωνος Δημητριάδη είναι ενδεικτικό του κλίματος τότε. Kανείς πλην Λακεδαιμoνίων δεν είχαν εμπιστοσύνη στους κατακτητές σε αντίθεση με τοσήμερα που σχεδόν όλοι παλεύουν για περισσότερες αλυσίδες και όχι για την λευτεριά!

28 Mαρτίου 2009 13

Zήτω ο Kατσιαούνης τηςOξφόρδης και του Kέιμπρι-τζ! Σύντομα και στο Γέιλ

της Xώρας!

¶ A P ¶ H ™

TEPAT™OME§O

EæIMA

XAPOY¶OKPEMA

KAI A§§A

Y°IEINA

KAI EY°E™TA

KY¶PIAKA

¶PO´ONTA

7 Μαρτίου 1948. Η επέτειος της Ένω-σης των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα.Εμείς ακόμα περιμένουμε…Καλά να πάθουμε. Κλωτσήσαμε τη μο-ναδική ευκαιρία που μας δόθηκε με τηνκάθοδο της Μεραρχίας στην Κύπρο.Θέλαμε «αδέσμευτον ανεξαρτησίαν»,όχι στο ΝΑΤΟ, θέλαμε νε είμαστε μαζίμε τους Αδέσποτους. Εξάλλου οι καλα-μαράδες πείραζαν τα κορίτσια μας. Κα-λά να πάθουμε ακόμα μια φορά.Η Ένωση δεν υπάρχει πια στο λεξιλό-γιο των πολιτικών μας. Υπάρχει όμωςστο λεξιλόγιο των ψυχών μας. Όσο κιαν χρειαστεί, θα περιμένουμε. Πάμε ένα στοίχημα; Οι δύο ευρωβου-λευτές του ΔΗΣΥ θα είναι ο Κασουλί-δης και ο Στυλιανίδης. Χαράμι θα πάνεοι ψήφοι των οπαδών του ΟΧΙ στη Θε-οχάρους, όπως χαράμι πήγανε και οιψήφοι στον Ουράνιο στις βουλευτικές.Ξέρει σας λέω ο Αναστασιάδης τι κάνει.Μια γνωστή μου συναγερμική, που ήταντου ΟΧΙ και δηλώνει ότι άμα λάχει θαξαναψηφίσει ΟΧΙ, μου είπε ότι της αρέ-σει ο Χρίστος Στυλιανίδης. Δεν διευ-κρίνισε τι της αρέσει: τα ασημένια τουμαλλιά, η βραχνή φωνή του, το τικ σταμάτια του ή οι πολιτικές του θέσεις. Ποι-ος είπε ότι οι Κυπραίοι δεν ψηφίζουν μεβάση τη λογική αλλά με το αγελαίο έν-στικτο; Και ύστερα λέμε ότι μόνο οι Ακε-λικοί είναι αρνιά.Ο Στυλιανίδης είναι το αγαπημένο παι-δί του Αναστασιάδη και η μεγάλη ελπί-δα των ναινέκων. Τον θυμάστε την επο-χή του δημοψηφίσματος με το κεράκιστο 'να χέρι και τον ττόρο - σημαία στοάλλο έξω από το Χίλτον; Α, και τα fundsτης USAID σε σχέση με την Κίνηση Πο-λιτικού Εκσυγχρονισμού;Είδατε τον Βασιλείου καμάρι δίπλαστον Χριστόφια που τον πήρε μαζί τουστις συνομιλίες; Ο γυφτοΤαλάτ δήλω-σε ότι ο Βασιλείου είναι ο πρώην Πρό-εδρος που εκτιμούνε περισσότερο οι

Τουρκοκύπριοι. Αδέρφι, μας φώτισες.Σιγά να μην ήταν δηλαδή. Τόσα και τό-σα έκανε για σας στα δέκα χρόνια πουήταν εξουσία: Πέντε Πρόεδρος και πέντεσυμπρόεδρος, στη δεύτερη πενταετίαΚληρίδη.Να τους τον δώσουμε σιόρ, να τον πά-ρουν, να τον βαλσαμώσουν στο Σεράιγια να τον χαίρονται όσο θέλουν!Εκνευρίζομαι πολύ όταν ακούω πολι-τικούς να λένε ότι το Σχέδιο Ανάν ήτανδιχοτόμηση. Δεν ήταν διχοτόμηση, τε-λεία και παύλα! Κοντά στο Σχέδιο Ανάνη διχοτόμηση μοιάζει με ευλογία. ΤοΣχέδιο Ανάν, δηλαδή αυτό που ονει-ρεύεται ο Αναστασιάδης και απεργάζε-ται ο Χριστόφιας, είναι ΔιχοτόμησηPLUS. Κρατά δηλαδή η Τουρκία τα κα-τεχόμενα και παράλληλα αποκτά επι-κυριαρχία και στις ελεύθερες περιοχές.Γιατί δηλαδή να αρκεστεί στη μισή Κύ-προ όταν μπορεί να βάλει χέρι στηνυπόλοιπη; Το είπε ο Λυσσαρίδης αλλάποιος τον ακούει. Αν το έλεγε όμως ο«Σοφός Γέρων», ο Γλαύκος Κληρίδης, οΝέστορας της Κύπρου μας, εκεί να δεί-τε συγκίνηση!

Πως τα κατάφερε έτσι η Ομόνοια καικαταποντίστηκε; Τόσες βεντέτες, τόσοχρήμα, τόσα πλοία με νερό της OceanTankers… Τίποτα. Θα πρέπει να συνέλ-θει εκτάκτως η Κεντρική Επιτροπή γιανα μελετήσει την κατάσταση.Ελλαδίτη προπονητή η Ομόνοια; Τρί-ζουν τα κόκκαλα του Πάπη στον τάφο,σύντροφοι.Επιτέλους και ένα ευχάριστο! Ηττήθη-καν κατά κράτος οι κρυπτοακελικοί στοΔΗΚΟ. Είμαι σίγουρος ότι είναι πολ-λοί στο ΔΗΣΑΚΕΛ που κατέβασαν ταμούτρα τους με αυτή την εξέλιξη. Καιόσον αφορά το θέμα που τέθηκε με τουςψηφοφόρους της τελευταίας στιγμής,έχω ένα ερώτημα: Ποιο κόμμα θα είχετην προνοητικότητα, την οργάνωση καιτην αναίδεια να στείλει δικούς του αν-θρώπους στο ΔΗΚΟ για να επηρεάσουντις εκλογές προς όφελος του; Όποιοςβρει την απάντηση κερδίζει ένα εισιτήριογια την αμέσως επόμενη συναυλία τουΒασίλη Παπακωνσταντίνου.Χρυσοπράσινος φίλλος ριγμένος στοπέλαγο.

Μάριος Ρέπουσος

ÃÃÚÚ˘̆ÛÛÔÔÚÚ¿¿ÛÛÈÈÓÓÔÔ˜̃ ÊÊ››ÏÏÏÏÔÔ˜̃ OI XAMENOIA§§ø™ §OYZE™

KA§A NA ¶A£ETE!

14 28 Mαρτίου 2009H ALERT ™øZEI TON ¢HMHTPIOY

● Τάραξαν σε πολλούς τομείς τα νερά της "αλλη-λοκατανόησης" που είχε εγκαθιδρυθεί μεταξύκυβέρνησης και της "αντιπολίτευσης" τουΔΗ.ΣΥ. Όλο και πιο συχνά βλέπουμε τον Αβέ-ρωφ στους δέκτες μας με το γνωστό υφάκι του,να εξαπολύει τα πυρά του. Ευρωεκλογές έρ-χονται, πρέπει μέχρι τον Ιούνιο να "κτιστεί" ένα"καλό" κλίμα αντιπαράθεσης, που θα βοηθήσειτα μέγιστα στην "συσπείρωση" των μεγάλωνκομμάτων.

● Στην "αντίπερα" όχθη της "αντιπαράθεσης", ενό-ψει ευρωεκλογών, εφεύραν στ' αλήθεια ένα πο-λύ πετυχημένο σύνθημα, που ανταποκρίνεταιπλήρως στην πραγματικότητα. «Όποιος διεκ-δικεί κερδίζει», λέει το Α.Κ.Ε.Λ. Κι εμείς, τουςτο αναγνωρίζουμε και τους βγάζουμε το καπέ-λο γιατί δεν λένε ψέματα: Το Α.Κ.Ε.Λ. διεκδικείκαι κερδίζει όλα τα ρουσφέτια που του αναλο-γούν. Διεκδικεί και κερδίζει όλες τις θέσεις στοδημόσιο και στους ημικρατικούς οργανισμούς.Διεκδικεί και κερδίζει στο Κυπριακό... Αλήθειαείναι κι αυτό… Διεκδικεί και κερδίζει, προς όφε-λος «…των συμπατριωτών μας των τουρκοκυ-πρίων…» όμως, είναι καθαρό αυτό (αφού η λύ-ση που βρίσκεται στο τραπέζι είναι λύση κομ-μένη ραμμένη στα δικά τους μέτρα.

● Θυμάμαι τον Άκη Παπασάββα πριν λίγα χρό-νια (δεν είναι εύκολο να τον ξεχάσω), τότε πουήταν πρόεδρος ο Κληρίδης. Κάθε μέρα έβγαινεστο ράδιο και φώναζε ( φώναζε, δεν μιλούσε).Μάθαμε τότε κάτι καινούριες λέξεις από αυτόνκαι εμπλουτίσαμε το δικό μας φτωχό λεξιλό-γιο. Μάθαμε τότε για τους "ανομιμοποίητουςκουστωδούς" που θα κατέστρεφαν την Κύπροαποδεχόμενοι το Σχέδιο Ανάν. Τώρα που βγή-κε ο Χριστόφιας πρόεδρος και… «το σχέδιοΑνάν ανήκει στο παρελθόν», και ο Χριστόφιαςσυζητά… «λύση από τους Κυπρίους για τουςΚυπρίους», τι έγινε; Μήπως είναι νομιμοποιη-μένη η σημερινή κουστωδία του Χριστόφια, ναμας λύσει το Κυπριακό; Γι αυτό κατάπιε τηγλώσσα του ο άλλοτε λαλίστατος στο Κυπρια-κό, Άκης Παπασάββας;

● Με κομμένη την ανάσα θα παρακολουθήσουμετην εκπομπή της Ειρήνης Χαραλαμπίδου… «Τοσυζητάμε» (και σας κάνουμε πλύση εγκεφάλουθα λέγαμε), τη Δευτέρα 23 Μαρτίου που θα έχειως θέμα της τις εξελίξεις στο Κυπριακό από το1960 ως το 1967. Αποδείχθηκε σε πολλές περι-πτώσεις ότι η εκπομπή τα έχει όλα εκτός απότην αντικειμενικότητα, και πρωτοπορεί στηνπροώθηση των ανθελληνικών θέσεων των νεο-κυπρίων. Στην πιο πάνω εκπομπή οι φιλοξε-νούμενοι θα είναι ένας κι ένας: Νιαζί Γκιζιλ-γκιουρέκ, Μακάριος Δρουσιώτης, ΓιαννάκηςΚολοκασίδης (Α.Κ.Ε.Λ.), και από την Αθήνα…τηλεφωνικώς ο δημοσιογράφος Άνθος Λυκαύ-γης. Μπορούμε δηλαδή να φανταστούμε το βά-θος της … "αντικειμενικότητας". Από τώρα ση-κώθηκε η τρίχα μας.

● Σίγουρα θα μας θυμίσει την εκπομπή που είδα-με πριν από λίγο καιρό, για τα ευτράπελα πουσυμβαίνουν στην Αγγλική Σχολή Λευκωσίας.Παρακολουθώντας τότε τον Γιώργο Λουκαΐδητου Α.Κ.Ε.Λ. και τα όσα είχε να μας πει, κατα-λάβαμε τι έχουμε να τραβήξουμε τα επόμενατέσσερα χρόνια της διακυβέρνησης των εθνο-μηδενιστών του Α.Κ.Ε.Λ. Ο κ. Λουκαΐδης λοι-πόν (Λουκαΐδης ονομάζεσαι κύριε κι όχι ΝιαζίΚιζίκουρελ) δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ότιόσες μειονότητες κι αν έχουμε στην Κύπρο, ΗΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, η επίσημη γλώσ-σα μας είναι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ο επίσημος ΕθνικόςΎμνος είναι ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ, και η θρησκείαμας είναι η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ. Δεν φαίνεται να αντιλαμβά-νεται ότι έχουμε κατοχή και ότι δεν έχουμε, ού-τε την πολυτέλεια, ούτε το δικαίωμα να τα υπο-βαθμίζουμε για να εξυπηρετούμε τους πολυπο-λιτισμικούς στόχους του κάθε υπουργού παι-δείας, του όποιου Α.Κ.Ε.Λ., και των σκοτεινώνανθελληνικών συμφερόντων, των εχθρών τηςΚύπρου. Η διαφορά είναι ότι εκείνο το βράδυήταν παρών κι ο βουλευτής, Γιώργος Βαρνάβακαι η Ειρηνούλα κι η παρέα της δεν έκαναν παι-γνίδι μόνοι τους (ίσως γι αυτό φρόντισε να μηνέχει αντίλογο, και η εκπομπή από… «το συζη-τάμε» άλλαξε σε… «το συζητάω μ' αυτούς πουσυμφωνούν μαζί μου»).

Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΔΗΣ

™XO§IA

AA¶¶OO TTOO AAPPXXEEIIOO MMAA™™ ANEKΔOTEΣ ΦΩTOΓPAΦIEΣ

APXAIOI MAYPOIΔ ι γίνεται με μας; Πρώτα μας αμ-

φισβήτησε ο Φαλμάγιερ κι έπει-τα εμείς τους εαυτούς μας. Στους πιοσυγχρόνους καιρούς μας πήραν ταβρακιά οι Σκοπιανοί στη Μακεδονία.Μετά ήρθε και ο Οζάλ και μας πήρετον Όμηρο και όλους τους άλλουςαρχαίους που γεννήθηκαν στην Μι-κρά Ασία. Ο Οζάλ τους έδωσε καιτουρκικά ονόματα κιόλας. Μετά λύσ-σαξαν ξανά οι Σκοπιανοί και τα πή-ραν όλα μέχρι τον Όλυμπο και βά-λε. Πήραν τον Αλέξανδρο και τουςάλλους Μακεδόνες, τους έκανανυψηλού επιπέδου ΚΙΤΣ και τουςέπιασε ένα παραλήρημα αρχαιολα-γνείας, που τους κάνει μεν γελοίους,αλλά απ' την άλλη τους φανατίζει ότιεμείς είμαστε οι κλέφτες της κληρο-νομιάς τους. Τώρα εμφανίστηκαν καιοι Αλβανοί, που διεκδικούν την Τσα-μουριά και όχι μόνο, μέχρι την Σα-λαμίνα και το Αγκίστρι και την Αί-γινα θέλουν κάποιοι πιο σκληροπη-ρυνικοί. Οι Τουρκαλάδες θέλουν καιαυτοί το μερίδιό τους και στην Θρά-κη οργιάζουν σε πολλά επίπεδα, ενώη Αθήνα παίζει πελλόν. Φυσικά οιΤουρκαλάδες θέλουν και νησιά καιθάλασσες και εναέριους χώρους, θέ-λουν πολλά πράγματα και δεν αστει-εύονται, ακόμη και την Κύπρο θέ-λουν. Οι Βούλγαροι ακόμη να μπουνστο παιχνίδι ανοικτά αλλά είναι εκείκαι καραδοκούν…Όλοι έχουν καταλάβει ότι πια εί-

μαστε περίπου ψώνια και μας παί-ζουν στα δάκτυλά τους. Είδαν τα χά-λια μας και την ανικανότητά μας ναυπερασπιστούμε τα εθνικά μας συμ-φέροντα και όλοι ψαρεύουν σε θολάνερά. Δεν μας φτάνουν οι γείτονες,τώρα εμφανίστηκαν και οι διανοού-μενοι οι γιάνκηδες, οι πολιτικά ορ-θοί, οι οποίοι αποφάσισαν ότι είμε-θα κλέφτες και πως την αρχαία φι-λοσοφία την κλέψαμε από τους μαύ-ρους της Αφρικής. Αυτό άρεσε καιστους μαύρους και ειδικά τους μαύ-ρους της Αμερικής, οι οποίοι πήραντις θεωρίες αυτές πιο πέρα και διαμαγείας έκαναν τους αρχαίους Έλλη-νες ολόμαυρους σαν τους κατράεςτου καλοκαιριού. Τώρα συνεχίζουν

αυτό το βιολί και πολλοί άλλοι μυ-θοπλάστες επιστήμονες. Μαύρη κα-τάμαυρη η αρχαία Ελλάς, μαύρος καιο Σωκράτης, μαύρος και Σκοπιανός οΜέγας Αλέξανδρος, Μαύρος καιΤούρκος ο Όμηρος, μαύρος και Αλβα-νός ο Aριστοτέλης. Μαύροι και Βούλ-γαροι ήσαν φυσικά και ο Κύριλλοςκαι Μεθόδιος. Όλα ΜΑΥΡΑ.

ΟΛΟΙ κάτι θέλουν να κλέψουν απόμας. Η τραγωδία έγκειται στο γεγο-νός ότι κι εμείς ό,τι έχουμε, που εί-ναι δικό μας και ωραίο, το υποτι-μούμε και το παραδίδουμε στους άλ-λους. Δυο λύσεις μόνο υπάρχουν σ'αυτό το πρόβλημα.

1η Λύση: Να το πάρουμε απόφασηότι ΠΟΤΕ δεν υπήρχε Ελλάδα καιΈλληνες, πως είμαστε μια φυλή εκ-φυλισμένων ελληνόφωνων πολυφυ-λετικών νόθων, οπότε ας δώσουμε τηνΕλλάδα στα δίκαια Ενωμένα Έθνηνα μας διαμοιράσουν δίκαια στιςαγνές γειτονικές φυλές, αφήνοντας

φυσικά και κάποια νησιά , αφούυπάρχουν πολλά, και στους Ευρω-παίους διότι ας μην ξεχνάμε πως καιαυτοί έζησαν για χρόνια στη μικρήαυτή χώρα. Φυσικά ένα κομμάτι πρέ-πει να πάει στην Αφρική, ίσως η Αττι-κή, για να υπάρχει και ομοιοκαταλη-ξία και ένα κομμάτι στον Ισραήλ γιατην προσφορά του στο ολοκαύτωματης Γάζας.

2η Λύση: Όσοι επιθυμούν εδάφητης Ελλάδας και όσοι ισχυρίζονταιότι ο ελληνικός πολιτισμός τους ανή-κει , ας ζητήσουν επίσημα ναΕΝΩΘΟΥΝ μαζί μας και εμείς υπο-σχόμαστε να εξετάσουμε την κάθε πε-ρίπτωση με ιδιαίτερη προσοχή. Αςέρθουν όλοι για μια νέα Ελλάδα με-γάλη και μονοεθνική. Ελάτε, ελάτε,για να δούμε πόσο θα αντέξετε τονΓιωργάκη, τον Πάγκαλο, τον Μάνο,τον Μητσοτάκη, τη Ντόρα, τον Ψι-νάκη, τον Λιάκο, την Ρεπούση καιτον ΣΥΡΙΖΑ με τους 300 κουκουλο-φόρους του. Kοπιάστε!

10 Mαρτίου 1956, Aθήναι. Mαθητές και φοιτητές διαδηλωτές του Πανεπιστημίου Aθηνών καίνε την αγγλικήσημαία στους δρόμους της Aθήνας. Tώρα καίνε τις Eλληνικές κι αν μιλήσεις για την Kύπρο και είναι κοντά σου

οι σημερινοί διαδηλωτές, πιθανόν να καείς κι εσύ!

28 Mαρτίου 2009 15Πέρσες: Tonight you willdine in hell (Oroklini)

ΣYNEXEIA AΠO TH ΣEΛ. 3

Τώρα που δικαίως το αίσθημα του λαούέφαγε άλλη μια καρπαζιά, αντί κάποιοι απότις κυβερνητικές υπηρεσίες να παραιτη-θούν, βγήκαν όλοι στα κανάλια και τουςδρόμους για να κάνουν την επανάστασήτους και να υποστηρίξουν τα ανθρώπιναδικαιώματα. Ποιοι; Μα αυτοί που χρόνιατώρα τα καταπατούν. Αυτοί που τόσα χρό-νια έβαλλαν τον οβολό τους για να ΜΗΝΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ, αυτοί που δη-μιούργησαν μία ανίκανη και διεφθαρμένηαστυνομία, διότι έτσι συμφέρει στο σύστη-μα της κομματικής δικτατορίας, που μαςκυβερνά τόσα χρόνια. Κανείς από τους πο-λιτικούς των κομμάτων δεν είναι αμέτοχοςσ' αυτή την κατάντια. Κατάφεραν όλοι ναβγουν «κούππες άπαννες» ωσάν και τοπρόβλημα είναι μόνο «τωρασινό» και αφό-ρα μόνο τους 10 αστυνομικούς. Κατάφε-ραν και κάτι άλλο. Τώρα έχει και η Κύπροςμας, μάλιστα με κυβερνητική παρότρυνση,εξοργισμένους νέους. Ρίχνουν μπανάνεςκαι μπογιές αντί μολότοφ, προς το παρόνδεν σπάνε βιτρίνες και τέτοια, όμως μετα-φέρουν ένα Ελλαδίτικο κλίμα του άσπρου-μαύρου, όπου από τη μια έχουμε τον «εξε-γερμένο λαό» και από την άλλη την κακιάεξουσία, στην οποία φυσικά ως δια μαγεί-ας δεν συμμετέχει ούτε το ΑΚΕΛ ούτε οιπροοδευτικές δυνάμεις, παραμόνο κάποι-οι σκοτεινοί κύκλοι, προφανώς της δεξιάςκαι ακόμη πιο προφανώς της παράταξηςτου OXI.Είναι γνωστό από το 1960 ότι η αστυνο-

μία μας νοσεί, ότι είναι ένα σώμα, όχι μό-νο ανίκανο να κάνει σωστά την δουλειάτου, αλλά και βαθύτατα κομματικοποιημέ-νο με αποτέλεσμα το κάθε κάθαρμα είτεαστυνομικός είναι είτε πολίτης να έχει μιακάλυψη πριν καν φτάσει, αν φτάσει, στη δι-καιοσύνη. Είναι επίσης γνωστό ότι στηαστυνομία παίζεται το μεγάλο ρουσφέτιτων κομμάτων. Είναι το προσφιλές σώμαγια όλα τα κόμματα για ευνόητους λόγους.Το κάθε κόμμα τοποθετεί τα καλύτερα τουκαθάρματα και η αστυνομία στελεχώνεται,όχι με βάση τις ανάγκες της αστυνόμευσης,αλλά με τις ανάγκες των κομμάτων και μεβάση τη δύναμη του κάθε κόμματος και όχιτης αρετής του κάθε αστυνομικού. Αυτάέσπειραν τα κόμματα, αυτά θερίζουμε εμείς.

Ως εκ τούτου, η αστυνομία μας να είναι ηπιο τριτοκοσμική και ανίκανη σε ολόκληρητην Ευρώπη. Η Κυπριακή Αστυνομία έχειμια παράδοση στις αυθαιρεσίες και στα βα-σανιστήρια. Έχει μια παράδοση και στηναμορφωσιά και στο χαμηλό επίπεδο ευθύ-νης και πίστης στους νόμους και τη δημο-κρατία. Αυτή είναι η μια όψη. Η άλλη όψηείναι ότι η ίδια η πολιτεία που παράγει αυ-τή την αστυνομία και σήμερα ωρύεται, εί-ναι η ίδια που ΓΟΥΡΟΥΝΟΠΟΙΕΙ τουςαστυνομικούς, αδι-κώντας κατακόρυφαόλα τα έντιμα στοι-χεία, που θέλουν νακάνουν σωστά τηνδουλειά τους. Αν σαςέτυχε να επισκεφτεί-τε αστυνομικό σταθ-μό, θα καταλάβατε τιεννοώ. Δεν υπάρχειπιο παραμελημένοκρατικό σώμα απότην αστυνομία. Οιαστυνομικοί εργάζο-νται μέσα σε στά-βλους ωσάν να είναιζώα. Η καριέρα τους είναι η πιο αβέβαιη,όχι μόνο λόγω κινδύνων του επαγγέλμα-τος, αλλά λόγω αλλαγής κυβερνήσεων καιηγεσίας της αστυνομίας και οι μισθοί τουςείναι ανεπαρκείς. Με αυτά τα δεδομένα ηπολιτεία παράγει μικροαπατεώνες και με-γαλοαπατεώνες αστυνομικούς και όχι όρ-γανα της ασφάλειας του λαού και της δη-μοκρατίας. Εμείς θέλουμε μια αστυνομίαμορφωμένη και καλοπληρωμένη, όχι γιανα δέρνει «έξυπνα» τον κόσμο και να μηφαίνονται οι πληγές, αλλά για να μπορείτο σώμα να αντιμετωπίσει το έγκλημα, νατο πατάξει και να είναι δίπλα στον πολίτηυπερασπιστής των δικαιωμάτων του, ατο-μικών και συλλογικών, ανθρώπινων καιόλων των άλλων δικαιωμάτων, που οι λα-οί έχουν με σκληρούς αγώνες κερδίσει.Ένας βλάκας αστυνομικός δεν μπορεί νακαταλάβει ότι ο πολίτης, που διαμαρτύρε-ται στους δρόμους για τη φτώχεια ή για το

δικαίωμά του να ζει ελεύθερος στην πα-τρίδα του, είναι σύμμαχός του και όχι κά-ποιος κομπλεξικός που πρέπει να φάει ξύ-λο για να πήξει η «βάκλα» του. Ένας αστυ-νομικός που βλέπει τους πολίτες ωςεχθρούς του είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ. Εμείς καταδικάζουμε τους αστυνομικούς

που έσπασαν στο ξύλο τους δύο νεαρούς,όπως πρέπει να καταδικάζουμε την κρατι-κή βία από όπου και αν προέρχεται και σεόποιους και αν αποδίδεται. Όταν τις τρώ-

νε οι ΑΠΟΕΛΙΣΤΕΣδεν θεωρούμε ότι τοξύλο βγήκε απ τονπαράδεισο ούτε χαι-ρόμαστε όταν τιςτρώνε οι Ομονοιάτες.Το ίδιο ισχύει και γιατους διαδηλωτές πουέχουν ιδεολογικά καιπολιτικά αιτήματα.Εμείς είμαστε ενάντιαστην κρατική βίαέστω και αν είναι οιΑΚΕΛικοί που θατην υποστούν. Εάνθέλουμε να ζήσουμε

σε μια δημοκρατική πολιτεία, αυτά πρέπεινα τα ξεκαθαρίσουμε ΟΛΟΙ μέσα στα θο-λωμένα μας μυαλά. Η υπεράσπιση των δι-καιωμάτων μας δεν χωρεί ιδεολογίες καικομματικές ταυτότητες. Η υπεράσπιση τηςδημοκρατίας είναι καθήκον ολωνών μας.Καταδικάζουμε τους αστυνομικούς πουήταν βάναυσοι και ζητούμε την παραίτησήτους, καταδικάζουμε τους αστυνομικούςπου έβλεπαν τους συναδέλφους τους σεσκηνές βαρβαρότητας και ΔΕΝ έκαναν τί-ποτα και ζητούμε την τιμωρία τους, καιεπαινούμε τους αστυνομικούς οι οποίοιπροσπάθησαν να ανακόψουν τους συνα-δέλφους τους και ζητούμε, αν όντως έτσιέγινε, να παρασημοφορηθούν και να τουςδοθούν δημόσιοι έπαινοι. Καταδικάζουμετην εισαγγελία και την πολιτεία, που δενέχουν καταφέρει να μπορούν να προστα-τεύουν τους μάρτυρες ώστε να αποδίδεταιδικαιοσύνη και καταδικάζουμε τις επεμ-

βάσεις και τις πιέσεις προς το δικαστικόσώμα, που προφανώς στοχεύει στην απο-ποίηση των ευθυνών αυτών που πραγμα-τικά αθώωσαν τους αστυνομικούς, δηλα-δή την αστυνομία, τα κόμματα και το κρά-τος των κομματικών διαπλοκών. Το πρόβλημα που θέτει η απόφαση αθώ-

ωσης των αστυνομικών δεν είναι αν ορθώςέπραξαν οι δικαστές. Οι δικαστές φαίνεταιότι νομικά έκαναν το καθήκον τους. Ανέκαναν λάθος, γιατί δεν έρχεται η Πολιτείανα διορθώσει τα κενά ώστε να μην μπορείκανένας δικαστής να κάνει τόσο χοντρόλάθος, όπως βολεύει όλους να το παρου-σιάζουν; Το πρόβλημα που προκύπτει εί-ναι τι Αστυνομία θέλουμε και τι Πολιτείαθέλουμε. Αν δεν το πάρουμε όλοι χαμπάριότι η αστυνομία είναι διεφθαρμένη, διότιτα κόμματα είναι διεφθαρμένα και μάλι-στα καλύπτουν τη διαφθορά, τότε όταν θατρων το ξύλο οι δικοί μας θα σκίζουμε ταιμάτιά μας, όταν το τρων οι αντίπαλοί μαςθα χαιρόμαστε και οι αστυνομικοί θα συ-νεχίσουν να είναι κάφροι και αυτοί πουέχουν μέσα τους λίγη μπέσα -και είναιπολλοί- θα απογοητεύονται και θα αλλά-ζουν επάγγελμα ή θα κλείνουν το στόματους και τα μάτια τους, για να μη βλέπουντην βρώμα και την ασυδοσία.Εδώ βρίσκεται και το πονηρό στο κύμα

αλληλεγγύης που ξέσπασε με την αθώωση.Αυτοί που υποκινούν τις διαδηλώσεις, υπο-τίθεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναιοι ίδιοι αγωνιστές του ΝΑΙ που τότε βρέ-θηκαν στους δρόμους, για να υπερασπί-σουν τη ΜΕΙΩΣΗ των δικαιωμάτων μαςκαι την αφαίρεση των δικαιωμάτων πουκερδίσαμε ως λαός με το αίμα μας. Είναι οιίδιοι ακτιβιστές που τα έχουν με καθετί τοπατριωτικό, που απαξιούν να παν στονστρατό, που παλεύουν με νύχια και με δό-ντια για αναγνωριστούν οι Τούρκοι ως συ-νέταιροι και στο Νότο, είναι οι ίδιοι πουμε τη βοήθεια των ξένων πρεσβειών και μετη βοήθεια των Αγγλοαμερικανών έστησανδιάφορες ΜΚΟ, για να υποσκάψουν τοναγώνα μας. Αυτός ο πυρήνας βρήκε την ευ-καιρία να μαζικοποιήσει το ΑΝΤΙΠΑΤΡΙΩ-ΤΙΚΟ τους ΚΙΝΗΜΑ. Να μεταφέρουν τοίδιο κλίμα που επικρατεί στην Ελλάδα μεσκοπό την αποδυνάμωση των εθνικών δυ-νάμεων. Σήμερα κάποιοι πέφτουν στην πα-γίδα τους, πολύς κόσμος που είναι αγα-νακτισμένος με την αστυνομία κάνει το λά-θος και δεν βλέπει τη στόχευση των όψι-μων δημοκρατών. Κανείς απ' αυτούς δενβρέθηκε στους δρόμους, όταν οι μπάτσοιέσπαζαν στο ξύλο αθώα παιδιά, διότι έκα-ναν διαμαρτυρίες εναντίον της κατοχής,κανένας απ' αυτούς τους τροτσκιστές καιαναρχίζοντες δεν έκανε διαμαρτυρίες, ότανοι μπάτσοι βασάνιζαν κοινούς κύπριουςπολίτες. Κανείς απ' αυτούς δεν διαμαρτυ-ρήθηκε στους δρόμους, όταν η κόκκινηαστυνομία συλλάμβανε νεαρούς που ειρη-νικά διαμοίραζαν φυλλάδια. Το κράτοςόμως έχει ανάγκη αυτούς τους διαδηλω-τές. Μόνο αυτοί μπορούν να κατεβαίνουνστους δρόμους, για να βλέπουν οι ξένοι ότικάτι γίνεται και σε αυτό τον τόπο. Το κρά-τος τούς έχει ανάγκη. Όπως και τα κόμ-ματα και ειδικά το ΑΚΕΛ. ΚανέναςΑΚΕΛικός δεν θα έβγαινε στους δρόμουςνα υπερασπίσει το σχέδιο Αναν ή κάτι πα-ρόμοιό του. Μπορεί να το αποδεχόταν σιω-πηλά με τη λογική «υπογράφουμε ως πιοπέρα και βλέπουμε» αλλά όχι και να πα-νηγυρίζουν κιόλας.Ας ζητήσουμε όλοι μια πιο δημοκρατική

και ικανή αστυνομία, ας μην αφήσουμε κα-νένα, μα κανένα να συνεχίσει τη διάλυσητων θεσμών και την υπόσκαψη των δικαι-ωμάτων, που με αίμα και κόπους κερδίσα-με. Το ΑΚΕΛ διαλύει την κοινωνία μας καιεκσυγχρονιστικά εισάγει στον τόπο μας νέαήθη. Ας αντιδράσουμε τώρα, πριν αρχίσουνμαζικά να πεθαίνουν τα παιδιά μας στιςστράτες απ' την ηρωίνη, πριν έχουμε νε-κρούς στα γήπεδα, πριν έχουμε αστυνομι-κούς που θα δολοφονούν σαν τα σκυλιά15χρονους, πριν έχουμε μαθητές που θαδολοφονούν τους συμμαθητές τους στασχολεία, πριν έχουμε κουκουλοφόρους πουθα τα κάνουν όλα λίμπα και θα καίνε ελ-ληνικές σημαίες στους κεντρικούς δρόμους,πριν οι Χριστόφιες μάς εκσυγχρονίσουν κιάλλο και μας επιβάλουν, ΜΑΖΙ ΜΕΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥ-ΡΟΝΤΑΙ, την ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ.

Bάσος Φτωχόπουλλος

Ο ΑΠΟ ΜΙΜΩΝ

και θα μυρίζει χώμα και βροχή το νιο φεγγάρι...

Το μπουλούκι των γελωτοποιών ανέμενενα αρχίσει η παράστασημες την κατήφεια και την καταφρόνια.Ανήσυχοι οι σαλτιμπάγκοι και οι παλιάτσοι σκυθρωποίκι οι μίμοι και οι ηθοποιοί μέσα στην θλίψη.Δεν άντεχε κανείς τέτοιον εξευτελισμό για την τέχνηαπό έναν άνθρωπο που κατά βάθος μισούσε το θέατρο. Και τους ευτέλιζε για ένα κομμάτι ψωμί.

Ο Αυτοκράτωρ Ιουλιανός άρτι επιστρέψας από την Αθήνα ετοίμαζε και πάλι βεγγέρες και στην μεγάλη φιέστα στο ιππό-δρομοοι εθνικοί χαριεντίζονταν και περιγελούσαν τους χριστιανούς.Ο ταπεινός θεατρίνος Πορφύριος έβραζε από αγανάκτηση και θυμό.Οι άλλοι ηθοποιοί είχαν νιώσει πολλές φορές την παιδαριώδη θεατροφοβία αλλά και την θεατρολαγνεία του κουφού Ιουλιανού,που ήταν όντως απρόβλεπτος.Έτσι όταν ο ταπεινός ηθοποιός που είχε μελετήσει για χρόνια τους κανόνεςτων συνόδων και τις γραφές αλλά και των Πατέρων την σοφίαμε τόλμη και παρρησία ομολόγησε την πίστη τουκαι αποκεφαλίσθηκε από τους φαύλους μετά την αναπαράσταση της βάπτισης που διέταξεο γελοιωδέστατος Ιουλιανόςγια να κάνει χάζιοι συνάδελφοί του πήραν φοβισμένοι το άψυχο σώμακαι τράπηκαν σε φυγή.

Έκτοτε πήραν και την ευλογία του Αγίου.

MO§I™ KYK§OºOPH™E H NEA ¶OIHTIKH ™Y§§O°H TH™ E§ENH™ £EOXAPOY™

¢ÈÂÊı·Ṳ́ÓÔÈ

16 28 Mαρτίου 2009

∏ ∫§∂πΔ√ƒπ™ Δ∏™ ∂¶π∫∞πƒ√Δ∏Δ∞™√ κυπριακός λαός μπορεί

πλέον να είναι τζιει πουπερήφανος για την αστυνομίαμας. Όπως έχει γίνει γνωστό,αστυφύλακες που υπηρετούνστον αστυνομικό σταθμό Κου-τραφά, έχουν κατορθώσει να κα-τασκευάσουν πυρηνικά όπλα,που θα εμπλουτίσουν σε αφά-νταστο βαθμό τα οπλικά συστή-ματα του σώματος. Ήδη έχουνγίνει δοκιμές πάνω σε πολιτι-κούς πρόσφυγες στην παλιάΛευκωσία, με εκπληκτικά απο-τελέσματα. Για να καταλάβετε,το μόνο που απέμεινε από τιςαπεχθείς αυτές υπάρξεις πουπήραν μέρος στο πείραμα, είναιτα φλιπ φλoπ τους και η μπόχακάρυ και ταντούρι τσίκεν πουτις συνοδεύει . Τα πυρηνικάόπλα θα ενισχύσουν τους τιμη-μένους τροχονόμους μας που θατα χρησιμοποιούν αδιακρίτωςεναντίον πολιτών που θα συλ-λαμβάνονται να οδηγούν κάτωαπό την επήρεια αλκοόλ, καθώςκαι εναντίον άλλων τρομοκρα-τικών στοιχείων, που θα παρε-νοχλούν τις δυνάμεις ασφαλεί-ας οδηγώντας με τα ραδιόφωναστη διαπασών.

Παράλληλα, φαίνεται πως οΠρόεδρος Χριστόφιας έχει βρειτην απάντηση στις κατηγορίεςότι η κυβέρνηση του επιδεικνύειρατσιστική συμπεριφορά απέ-ναντι στο γυναικείο φύλο, δε-δομένου ότι συμπεριλαμβάνειμία μόνον γυναίκα στο Υπουρ-γικό Συμβούλιο. Ο πρόεδρος

προτίθεται να προτείνει στουςΥπουργούς του όπως, τουλάχι-στον δυο από αυτούς, να ντύ-νονται γυναίκες ανά πάσα στιγ-μήν, ούτως ώστε να ικανοποιεί-ται το περί δικαίου αίσθημα τουλαού μας. Μάλιστα, για να δώ-σει το καλό παράδειγμα, ο πρό-εδρος θα προσέλθει τίτσιροςστην επόμενη συνεδρία τουΥπουργικού, μόνον και μόνονγια να αποδείξει πως το φύλο

του καθενός δεν έχει καμία, μακαμία σημασία.

Όπως και να έχουν όμως ταπράγματα, δεν χωράει αμφιβο-λία πως το υπουργικό έχει άρι-στες επιδόσεις και σπάει το έναρεκόρ μετά το άλλο. Τι Πέρσεςεπιχειρηματίες που πεθαίνουνγια να επενδύσουν στον τόπο,

τι παλιοαραπάδες μεγιστάνεςτου Κατάρ που δεν βλέπουν τηνώρα να κτίσουν ξενοδοχεία, τε-μένη και άλλα ευαγή ιδρύματαστο νησί, τι Ρώσοι απατεώνεςπου βιάζονται άρον-άρον ναανεγείρουν σχολές τένις στοΛιοπέτρι και λούνα πάρκ στηνΠύλα, τι βροχές και χιόνια πουμας έφεραν, τι οικονομικά επι-τεύγματα που ζηλεύει όλη η Ευ-ρωζώνη, τι πουτάνες που έχουνγίνει άφαντες από τα καμπαρέκαι εγκλωβίστηκαν στις μπυρα-ρίες. Ο κατάλογος είναι ανεξά-ντλητος. Βέβαια, η κυβέρνησημας δεν επαναπαύεται και γιανα συνεχισθεί απρόσκοπτα οχορός των επιτυχιών, διοργα-νώνει εντός των ημερών ημερί-δα στίβου όπου θα διαγωνι-σθούν όλοι οι Υπουργοί μας, γιανα σπάσουν κι άλλα πολλά ρε-κόρ. Δυστυχώς όμως τα παρα-τράγουδα δεν λείπουν από τιςσχετικές προπονήσεις που διε-ξάγονται στην αυλή του προε-δρικού. Αξίζει μόνο να ανα-φερθεί πως χθες το απόγευμα, οΥπουργός Υγείας πέταξε τονκουλλέ πάνω στην κκελέ της κ.Κοτσιρούλλας, η οποία ανέπτυ-ξε καρούμπαλο πάνω στην ίδιακκελέ, ενώ ο Υπουργός Παιδεί-ας, στην προσπάθεια του να πη-δήξει απλούν, πήδηξε τονΥπουργό Εμπορίου και οι συ-νέπειες είναι ανεπανόρθωτες,Κύριε ελέησον.

Στο μεταξύ τραγικά είναι τανέα που καταφθάνουν από το

τμήμα ποίησης και μεγάλων κώ-λων του τμήματος υδάτων τηςΔημοκρατίας. Όπως φαίνεται,ο δραστήριος Υπουργός Γεωρ-γίας είχε μεταβεί στον Ασπρό-κρεμνο για να απολαύσει το νε-ρό που έχει συγκεντρώσει οομώνυμος φράκτης. Σε μια άτυ-χη στιγμή, ο Υπουργός έστρεψετο ανήσυχο του βλέμμα στηνκοίτη του φράκτη και αντιλή-φθηκε την αντανάκλαση τουεαυτού του όπως αυτή καθρε-φτιζόταν στην επιφάνεια τουγάργαρου νερού. Ο κ. Πολυνεί-κης υπέθεσε τότε πανικόβλητοςπως είχε πέσει μέσα στον φρά-κτη, πήδηξε εσπευσμένα για νασώσει τον εαυτό του, με αποτέ-λεσμα να πνιγεί ευθύς, καθότιδεν γνώριζε κολύμπι. Ας ελπί-σουμε πως το τραγικό πάθημαθα γίνει μάθημα για όλους μας,για να μην θρηνήσουμε νέα θύ-ματα με αυτόν τον εντελώςαχρείαστο τρόπο.

Last but not least, να σας υπεν-θυμίσουμε τη διάλεξη που θαδώσει ο κ. Ομήρου την βδομά-δα που ευελπιστούμε να μας έρ-χεται με θέμα: “Θάνατος. Πραγ-ματικότης ή φαντασίωση ;”Όπως είναι γνωστόν, ο έμπει-ρος πολιτικός υποστηρίζει πως,όταν κάποιος πεθάνει στον ύπνοτου, δεν το καταλαβαίνει παράμόνον όταν φθάσει η ώρα πουκανονικά θα ξυπνούσε. Για ναδούμε. Λέτε να έχει δίκαιο;

Πορφύριος Ρουπιρόζα

O KAT™OYPI¢H™ Y¶APXEI;

™ το προηγούμενο φύλλο σαςείχαμε υποσχεθεί ότι θα

γράφαμε κάτι για το δίπορτοτων εκδοτών, όπου στο ένα επί-πεδο έχουν τα λάιφσταϊλ πε-ριοδικά, που αλλοτριώνουν τονκόσμο και από την άλλη έχουντις εφημερίδες που υποτίθεταιαντιστέκονται και σε εθνικό επί-πεδο και σε πολιτιστικό. Το ίδιοισχυρίζονται και οι ίδιοι, μα καιάλλοι, ότι γίνεται και με τα ρα-διόφωνα και τους τηλεοπτικούςσταθμούς . Από τη μια βλέπου-με όλα τα ντόπια και ξένα υπο-προϊόντα και από την άλληέχουμε τις λεγόμενες σοβαρέςεκπομπές, που συνήθως δεν εί-ναι τίποτα άλλο παρά εκπομπέςπου διαχειρίζονται τη δικτατο-ρία των πολιτικών κομμάτων. Το επιχείρημα πολλών αν-

θρώπων ότι δεν μας πειράζει τιμας σερβίρει ο Παττίχης, ο Χα-τζηκωστής, ο Παπαφιλίππου,φτάνει στο ΕΘΝΙΚΟ με τις εφη-μερίδες τους ή τ' άλλα μέσα τουςνα προβάλλουν τις σωστές θέ-σεις είναι στην καλύτερη περί-πτωση αφελέστατο. Όταν «πα-ράγεις» κρετίνους β-ιδιώτες καιεκφυλισμένους πολτοποιημέ-νους παγκοσμιοποιημένουςλαϊφσταλίστες ή κότες και κα-τίνες ολκής δεν μπορείς να πε-ριμένεις ότι αυτοί οι άνθρωποιαύριο θα κατανοήσουν αυτά ταπιθανόν σωστά, που θα γράψεις

ή θα μεταδώσεις στα «σωστά»σου ΜΜΕ. Ούτε μπορεί κανείςνα περιμένει να φτιάξει εθνικάσκεπτόμενους ανθρώπους, ότανκαθημερινώς τους βομβαρδίζειμε ανθελληνικά ιδεολογήματα ,τουρκολαγνεϊκές αρλούμπες καικάθε λογής ξένα πρότυπα καιξένες συνήθειες. Οι κύπριοι έκαναν τον αγώνα

της ΕΟΚΑ, επειδή ήξεραν να κά-νουν τον σταυρό τους, ήξεραννα διαβάζουν την γλώσσα τους,ήξεραν ποια είναι η μουσικήτους - λαϊκή και δημοτική -, ήτανπερήφανοι για την καταγωγήτους και τα ινδάλματά τους,ΔΕΝ ήταν ο Σάκης, η Δέσποινα,η Άνιστον και όλα τα φρικιά τωντηλεοπτικών προγραμμάτων. Οσημερινός κύπριος δεν έχει πιααυτό το υπόβαθρο ούτε έχει πιακανένα ουσιαστικό όραμα, πέ-ραν του οράματος μιας ακόμηπιο εύρωστης κατανάλωσης. Τοσημερινό όπλο του κύπριου εί-ναι η πιστωτική κάρτα, η οποίαμπορεί και να χρησιμοποιηθεί σεασήμαντες και αχρείαστες αγο-ρές, μόνο και μόνο για να συ-μπληρώσει τους βαθμούς, όπουθα του επιτρέψουν να κάνει άλ-λο ένα ταξίδι στην Αθήνα, πάλιγια ασήμαντη αφορμή π.χ. απο-τρίχωση, αγορά ρούχων και άλ-λων αντικειμένων, που υπάρ-χουν ακόμη τζιαι στο Δάλι. Είναι πασιφανές ότι οι εκδό-

τες και οι καναλάρχες και ρα-διοφωνατζήδες νοιάζονται μό-νο για την ΠΑΡΤΗ τους, ανε-ξαρτήτως εάν είναι ή και παρι-στάνουν τους πολυφωνικούς .Νοιάζονται για την αναγνωσι-μότητά τους, την τηλεθέαση τουςκαι κατ' επέκταση το ΚΕΡΔΟΣτους και όχι για εθνικά ιδεώδηκαι εθνικούς αγώνες. Το γεγο-νός ότι κάποιοι διαφαίνονται ναυποστηρίζουν εθνικές θέσεις δεναλλάζει την πραγματικότητα,διότι απλούστατα και τοΕΘΝΙΚΟ πουλάει, όπως ακρι-βώς πουλάει το καθετί, όταν τομετατρέπεις σε προϊόν για κα-τανάλωση . Γι' αυτό κι εμείς εί-μαστε εναντίον της εμπορευμα-τοποίησης των ιδεών, ακόμη καιόταν αυτές είναι ταυτόσημες μετις δικές μας. Δηλαδή δεν μαςενδιαφέρει, όταν κάποιος που-λά βιβλία με την οκκά, έστω καιαν αυτά είναι υποτίθεται εθνι-κά και όταν τα διαφημίζει με ένατρόπο που μοιάζει με αμερικανότηλεοπτικό πάστορα και ανα-γκάζει τον κόσμο να αγοράζειτα βιβλία σαν να αγοράζει μπι-σκότα από το Μολ. Ούτε μας εν-διαφέρει η νεολαία να φορά στιςδιαδηλώσεις πλαστικές ελληνι-κές σημαίες σαν και η σημαίαμας είναι πανί των γηπέδων. Ού-τε συμφωνούμε με τους παπά-δες που ουρλιάζουν απ' τα πα-ράθυρα των καναλιών σαν να

είναι προτεστάντες ηθικολόγοιούτε μας ενδιαφέρουν τα τηλε-οπτικά προγράμματα, που υπο-τίθεται αναλύουν τον αλλο-τριωμένο λαό μας . Όλα αυτάείναι μέσα στο παιχνίδι της κα-τανάλωσης και της εκμετάλλευ-σης όλων των ομάδων του λα-ού μας . Οι καναλάρχες δενέχουν ούτε ιερό ούτε όσιο παρά

τον Μαμμωνά.Εδώ που φτάσαμε δεν έχουμε

επιλογές. ΚΛΕΙΣΤΕ τις τηλεο-ράσεις, ακούτε ΜΟΝΟ τις κα-λές εκπομπές μουσικής στα ρα-διόφωνα και αφήνετε ΟΛΑ ταένθετα περιοδικά στα περίπτεραως μια ένδειξη διαμαρτυρίαςπρος τους εκδότες και όχι μό-νο.

Δ√ ¢π¶√ƒΔ√ Δø¡ ∂∫¢√Δø¡

ºπ§∂§∂À£∂ƒ∞ ∫∞∫∞

28 Mαρτίου 2009 17¢HMHTPIOY: H ¶ETPOY§A TH™ KYBEPNH™H™

Ένα νιόκτιστο σπίτι

Ένα νιόκτιστο σπίτι Στην άκρη της θάλασσαςΚι ο ουρανός κοιτάει από ψηλάΘυμωμένοςΣτην αυλή μια πισίναΕρωτροπεί με το γιαλόΗ πισίνα κυρά βαμμένη, φαντασμένηΓεμάτη άχρωμο νερό που της κλέβειΤο γαλάζιο τηςΠώς τολμά να φλερτάρει το γιαλόΔιαμαρτύρεται ο ουρανόςΓύρωΠλαστικά θαλασσινάΓλάροιΠελεκάνοιΦώκια ΦάλαιναΚι ένα δελφίνι- αχ δελφινάκι ντροπαλόΑκίνητα στη μηδαμινότητά τουςΚάτω από τη ροζ βουκεμβίλια Μια μπάλα από δέρμα κοιτάει τα πλαστικάΚαι γελάει κοροϊδευτικά Ναι, αυτή Μονάχα δεν είναι ψεύτικη.

MO§I™ KYK§OºOPH™E H ¶PøTH ¶OIHTIKH ™Y§§O°H TH™ MAPIA™ ¶Y§IøTOY

TÔ˘ KÒÛÙ· °ÂˆÚÁ›Ô˘

£∂∞Δƒπ∫∏ √ª∞¢∞ §À∫∂π√À∞∫ƒ√¶√§∂ø™ (£√§∞)

Ÿταν με πιάνουν τα μαύραμου και όλα γύρω μου εί-

ναι αδιέξοδα, για κάποιο πε-ρίεργο λόγο καταφεύγω στα δη-μοτικά μας τραγούδια για να βρωτην γιατρειά. Ακούω αυτές τεςπρωτόγονες φωνές και σαν με-τανάστης, που επαναπατρίζεταιμετά από χρόνια πολλά στην άτι-μη ξενιτιά, επιστρέφω στην αγκα-λιά του χωριού μου, στην αγκα-λιά την μητέρας φύσης, στην πα-ρήγορη αγκαλιά της μάνας μου.Διασχίζοντας βράδυ την έρημηπόλη, για να φτάσω στα περβό-λια του Καϊμακλίου, για να δωαυτή την παράσταση ένιωσα απότην πρώτη στιγμή ότι ο σκηνοθέ-της σε κάποιο μακρινό ταξίδι θαμας έπαιρνε. Μετέτρεψε ένααχούρι, ένα παλιό σπίτι, σ' έναεικαστικό χώρο βαθύτατα θεα-τρικό και συνοιδοπορούντα μετην παράσταση. Στα δεξιά ένααπρόσιτο δωμάτιο με πέτρες (βυ-ζάτζιες ) της θάλασσας, μπροστάμας μια αυλή ελάχιστα φωτισμέ-νη, όπου περιμένει ο περιοδεύ-ων θίασος το κάθε μέλος στον δι-κό του σχεδόν δύστυχο τόπο. Οθίασος πατά στην θάλασσα, στονουρανό, δεν έχει σημασία. Πατάκάπου πάντως. Στα αριστερά μιαγέφυρα ξύλινη σε οδηγεί μέσαστο θέατρο. Τα σκηνικά λιτά.Πράγματα που μας παραπέ-

μπουν στην παιδική μας ηλικίαζ μια σούσα και πάνω της έναπαλιό τρίκυκλο και χαμαί στο κέ-ντρο μια μεγάλη κούπα με πολλάππιριλιά σε χρώματα και απο-χρώσεις του γαλάζιου. Το έργο, ένα παραμύθι της για-

γιάς, είναι μια ποιητική κατάδυ-ση στον κόσμο μας, έναν κόσμοναι μεν πληγωμένο από μάστιγεςόπως είναι η ξενιτιά, η φτώχεια,η προσφυγιά και η αλλοτρίωσητων μοναχικών πόλεων, αλλάταυτοχρόνως και ένα κόσμο πουαν το διασχίσουμε και φτάσου-με ως τα περβόλια , αν κάνουμετο ταξίδι της αυτοσυνειδησίας,τότε εκεί στη μάνα φύση εκείστην αγκαλιά της γιαγιάς μπο-ρούμε να βρούμε όλες τις ομορ-φιές και όλα τα αρώματα του πε-ριβολιού. Τα ρόδα και τα αμύ-γδαλα και οι ροδιές και τα μα-τσικόριδα και τα τσιαουσιά-γκουρα (έτσι τα λέμε εμείς οι Για-λουσίτες) μέσα από τον πλούτοέκφρασης της μεγάλης των Ελλή-

νων Γλώσσας δεν είναι απλώς οιομορφιές του κόσμου. Είναι ο δι-κός μας γλωσσικός πλούτος, απότην καθαρεύουσα μέχρι τις το-πικές διαλέκτους, είναι η ποικι-λομορφία της εθνικής μας ιδιο-συγκρασίας, είναι η λαϊκή δημι-ουργία, που μετατρέπεται σε έρ-γο υψηλής τέχνης φτάνει να μημοιρολατρούμε και ν' ανοίξουμεξανά τις φτερούγες μας στον κό-σμο, φτάνει ξανά να κάνουμε ταταξίδια μας και ας μας τρώει ημαύρη θάλασσα τα καλύτερα μαςπαιδιά. Θα μπορούσα να γράψωπολλά για το έργο, διότι θέτειπολλούς προβληματισμούς. Προςτο παρόν το αποφεύγω. Μένω στο ταξίδι της παρά-

στασης. Η παράσταση αυτή καιτα παιδιά της ΘΟΛΑ είναι η άλ-λη όψη του νομίσματος στηνπαιδεία μας. Η χρηστική παιδείατου υπουργείου η παραπαιδεία,οι ξυλοδαρμοί στα σχολεία, ηΟΕΛΜΕΚ με νύχια γαμψά γιατα αιτήματά τους, που ποτέ δεν

είναι για τη βελτίωση της παι-δείας, οι χουλιγκάνοι που βά-ζουν φωτιές και το υπουργείοπου θέλει τυποποιημένουςαμπάλατους - έτοιμη φόλα γιατο σύστημα -είναι η άλλη όψη.Μόνο ένας πεφωτισμένος καθη-γητής καταφέρνει μαζί με τουςλίγους μαθητές του να ανατρέ-ψει το όλο σκηνικό και ταυτο-χρόνως να ευφραίνει την ψυχήμας. Το ταξίδι του περιοδεύο-ντα θιάσου της ΘΟΛΑ είναι έναταξίδι στην μεγάλη οικουμενικήελληνική παιδεία. Μια παιδεία,που αναδεικνύεται μέσα από τοέργο, μακριά από εθνικισμούςκαι λαϊκίστικους φολκλορι-σμούς. Ενώ η παράσταση βου-τά βαθιά στην παράδοσή μας, τοπαίξιμο, το στήσιμο και η όλη ηαισθητική της παράστασης δενέχει καμιά σχέση με το μοντέρνονεοκυπριακό κιτς. Οι μαθητέςαμφισβητούν την παράδοση,ακριβώς για να την υπερασπί-σουν. Παίζουν μ' ένα πολύ μο-ντέρνο τρόπο. Το ίδιο έργο, σταχέρια ακόμη και των πιο προ-χωρημένων σκηνοθετών μας, θακατέληγε στο προσφιλές νεικυ-πριακό κιτς με βαττούες, τσέ-στους, μαυροντυμένες κοτζιά-καρες και καημένους τουρκο-κύπριους. Ο Κώστας Γεωργίουαποφεύγει τις ευκολίες και ωςποιητής αντιστέκεται στην ασχή-μια. Η ποίηση έχει αυτήν τηνιδιότητα, φτάνει εμείς να είμα-στε έτοιμη να κάνουμε το ταξίδι. Θέλω να πω ένα ΜΕΓΑΛΟ

μπράβο στους μαθητές και στονκαθηγητή τους. Σπανίως συγκι-νούμαι στο θέατρο. Σπανίωςβγαίνω από μια παράσταση κλα-μένος από χαρά (μου έχει ξανα-τύχει μια - δυο φορές), σπανίωςβγαίνω με μια αίσθηση ελευθε-ρίας, έστω κι αν το έργο κάθεάλλο παρά την ελευθερία δια-πραγματεύεται. Αυτήν την πα-ράσταση φυσικά δεν μπορεί νατην υιοθετήσει το υπουργείο ού-τε η ΟΕΛΜΕΚ ούτε ο ΘΟΚ ού-τε η νομενκλατουράες των κομ-μάτων ούτε καν η αστική μας τά-ξη. Ούτε φυσικά σκέφτηκε κα-νείς να στείλουν αυτήν την πα-ράσταση στο Ριζοκαρπασο, έστωκαι αν αυτό ακριβώς και αφελέ-στατα με ρώτησε Ελλαδίτης δια-νοούμενος, μετά την παράστα-ση. Φιλόλογοι και μαθητές, δεί-τε αυτήν την παράσταση, για νασταματήσει επιτέλους το σχολι-κό θέατρο να είναι μια αλλού εί-δους αγγαρεία και σε τελευταίαανάλυση μια απόπειρα αποβλά-κωσης των μαθητών δια μέσωκαι του θεάτρου. Φεύγοντας από την παράστα-

ση κατάλαβα και κάτι άλλο. Για-τί πάντα καταφεύγω στα δημο-τικά μας τραγούδια, όταν όλα γύ-ρω είναι μαύρα. Κατάλαβα κιό-λας γιατί μου άρεσε να ακούω τανανουρίσματα της γιαγιάς μου.Ε, δεν ήταν μόνο η γιαγιά μουπου με νανούριζε, μα όλες οι μά-νες του κόσμου από τους αρχαί-ους χρόνους έως σήμερα.

B.Φ.

¢IA™XIZONTA™ BPA¢Y Δ∏¡ ∂ƒ∏ª∏ ¶√§∏ ø™ Δ∞ ¶∂ƒμ√§π∞

ΘEATPO ΘEATPO

18 28 Mαρτίου 2009

Η άλλη ΈνωσιςΗ άλλη Ένωσις

H ¶E°EIA A¶E¢EI•E OTI H TOYPKIA ¢EN EINAI AHTTHTH

¶ρόσκληση σε λεπτό χαρτί. Δεν πει-ράζει, συλλογίζεσαι, όσο πιο απλά,

τόσο πιο σημαντικά ίσως θα ακούσουμε.Και πήγαμε στις δέκα του Μάρτη σε λο-γοτεχνική εκδήλωση. Για να «τιμήσουμε»με την παρουσία μας την ημέρα της γυ-ναίκας. Στην προκειμένη περίπτωση εί-χαν να τιμήσουν τις «καταξιωμένες» (συγ-γνώμη, μα η λέξη αυτή από την πολλή χρή-ση έχει φθαρεί, έχει ξεθωριάσει και αχρη-στευτεί, βρέστε μια άλλη) να τιμήσουν τηνκα Κλαίρη Αγγελίδου, την κα ΜαρούλαΤζούβα- Παϊκου και την κα Δέσπω Τσινί-κολα. Ανόμοιες προσωπικότητες, όσοναφορά τα επίπεδα, που φανερώνουν τηνπρόχειρη, αβασάνιστη ίσως και τη σκό-πιμη ισοπεδωτική απόφαση της Προέδρουτου ομίλου. Διαβάζουμε στο πρόγραμμα,

Χαιρετισμός από την πρόεδρο Δόκτο-ρα Μαρία Μιχαηλίδου. Η Δρ σκορπάει χα-μόγελα, υποκλίνεται συνέχεια, χαιρετάει,γλυκομιλά, πηγαινοέρχεται σαν ευτυχισμέ-νη βαρκούλα σε κύματα… Αληθινά η ψυ-χή της εκδήλωσης. Μπράβο στην άνεσή της!

Πρώτη παρουσίαση… Κλαίρη Αγγε-λίδου από τον καθηγητή του Ιονίου Πα-

νεπιστημίου κ. Θεοδόση Πυλαρινό. Μιαπαρουσίαση σοβαρή, επιστημονική. Ο κ.Πυλαρινός, όχι Δρ, με σεβασμό στην ποι-ήτρια μα και στην ποίηση ανέλυσε το έρ-γο της κ. Αγγελίδου χωρίς υπερβολές και

ψεύτικες κολακείες.Την κυρία Τζούβα- Παϊκου παρου-

σίασε ο εξάδελφός της Δόκτορας ΠέτροςΣτυλιανού. Μια βιαστική, πρόχειρη, ρη-χή παρουσίαση. Ένα χρονολόγιο διανθι-σμένο με κολακείες και τίποτα άλλο.

Για την αειθαλή 95 χρονη Δέσπω Τσι-νίκολα μίλησε ο τρίτος Δόκτωρ της βρα-διάς, Γιώργος Κιτρομηλίδης. Πρόχειρηκαι ρηχή κι αυτή η παρουσίαση!Και διερωτάσαι… Τι πάθανε οι δόκτο-

ρες απόψε; Ή μήπως έτσι είναι πάντα; Οιαληθινοί δόκτορες δεν διατυμπανίζουν τοδοκτοράτο τους κυρίες και κύριοι! Το σέ-βονται αν έχει αληθινό αντίκρισμα. Ακό-μα κάτι, σε εκείνη την εκδήλωση πώς έτυ-χε και δυο άνθρωποι, η Κλαίρη Αγγελί-δου και ο κ. Θεοδόσης Πυλαρινός, χωρίςνα δηλώνουν δόκτορες είχαν τέτοια απί-στευτη διαφορά από τους άλλους; Να σαςυπενθυμίσω ξανά αυτούς τους άλλους…Δρ. Μαρία Μιχαηλιδου, Δρ. Πέτρος Στυ-λιανού, Δρ. Γιώργος Κιτρομηλίδης. Έλε-ος, δόκτορες!

Δρ. Ν. ΑγάραςΛεμεσός

1. Διάσημη δασκάλα της Λευκωσίας,η Πετρούλα Πέτρου, έχει αποσπαστείσε πόστο άπλας και χαλαρότητας.Κάποιες μέρες του μήνα με αστυνομι-κούς και δημόσιους υπαλλήλους, α καιένα φιλόλογο, ταξιδεύουν σε τριτοκο-σμικές χώρες για να πάρουν συνεντεύ-ξεις από πιθανούς φοιτητές που θέλουνμε όλη τους την καρδιά να σπουδάσουνστην Κύπρο. Μάνα μου τους μαύ-ρους…

2. Κύριε φιλόλογε, του πόστου τηςάπλας και της χαλαρότητας της ακελι-κής κυβέρνησης, θέλεις να πούμε στηγυναικούλα σου τι αταξίες έκανες κά-θε βράδυ σε τριτοκοσμική χώρα;

3. Παγκύπρια μέρα δημιουργικότη-τας ορίστηκε από τα ψηλά δώματα τουΥπουργείου Παιδείας η 26η Φεβρουα-ρίου. Όλοι οι εκπαιδευτικοί έκανανυπόκλιση στην καινούρια διαταγή καιοργάνωσαν δημιουργικές δραστηριό-τητες. Πρόβατα ξυπνάτε… τις υπόλοι-πες μέρες δηλαδή τι κάνατε; Κατα-στροφικές δραστηριότητες;

4. Κύριε Υπουργέ της παιδείας… ματι έκανες; Έγραψες ένα φιρμάνι κά-μποσων σελίδων και το έστειλες στασχολεία μας; Κριτική σκέψη έκατσες νααναλύσεις. Μήπως σε απασχολεί το θέ-μα; Μήπως θέλεις να αποκτήσεις τέ-τοιαν και δεν μπορείς; Πάντως είδα ταφιρμάνια σου μες στην ανακύκλωση.Μην ξαναστείλεις φλύαρες ανακοινώ-σεις. Σε διατάζω! Βλάφτεις σοβαρά τοπεριβάλλον ανάγωγε.

5. Α, κι αυτοί οι επιθεωρητάες πουμπαινοβγαίνουν μες στα σχολεία μεύφος περισπούδαστο …και κάθονταιπίσω στις αίθουσες διδασκαλίας καιπαρακολουθούν τους δασκάλους - κα-ραγκιόζηδες να κάμνουν καραγκιοζλί-κια …

6. Μια ερώτηση σε αυτούς τους επι-θεωρητάες της εκπαίδευσής μας… ποιοήταν το τελευταίο βιβλίο που διαβάσα-τε και πότε; Το βιβλιαράκι του ιππό-δρομου δεν μετρά. Κατανοητόν;

7. Α… κι εσείς, κύριοι μεγάλοι επι-θεωρητάδες.., γιατί δεν κλείνετε τα κι-νητά σας τηλέφωνα όταν μπαίνετε μεςστις τάξεις; Είσαστε τόσο αγενείς πουαπαντάτε το τηλέφωνο την ώρα που ογάρος ο δάσκαλος κάνει μάθημα. Τηνώρα που ο γάρος ο δάσκαλος προσπα-θεί να καλλιεργήσει την ευγένεια στουςαυριανούς πολίτες αυτού του τόπου.Τι καλό παράδειγμα από τους υψηλό-μισθους επιθεωρητές…

8. Μα είναι δυνατόν; Έκανε η ακελι-κή κυβέρνηση αποσπάσεις εκπαιδευτι-κών και δεν φρόντισε για τα γραφείατων ανθρώπων μες στο υπουργείο παι-δείας; Κύριε υπουργέ το ήξερες ότι οιεκπαιδευτικοί που απόσπασε η κυβέρ-νησή σου περιπλανιούνται άσκοπα μεςστους διαδρόμους του υπουργείο σου;Κουβεντούλα, καφεδάκι, τσιγαράκι…χαλαρά… χαλαρά…

KK··ÏϤ¤˜̃ KKÔÔ˘̆‚‚¤¤ÓÓÙÙ˜̃ø‰‹ ÛÙÔ˘˜ ‰fiÎÙÔÚ˜ ŸÌÈÏÔ˜ Ê›ÏˆÓ ¢ËÌÔÙÈ΋˜ μÈ‚ÏÈÔı‹Î˘ ™ÙÚÔ‚fiÏÔ˘

ª ια φορά κι ένα καιρό οι άνθρω-ποι στο νησί μας σέβονταν και

αγαπούσαν το δάσκαλο.Σήμερα κανείς δεν τον σέβεται. Γονείς

και μαθητές τον βρίζουν, τον φτύνουν,τον κλοτσούν. Ο ίδιος άραγε σέβεται τονεαυτό του; Αντιδρά; Ή σκύβει το κεφά-λι; Πρόβατο… Να περάσουμε… να πλη-ρώσουμε τη δόση… Περιστατικά βίας, φραστικά και σω-

ματικά, πολλά εναντίον του και καθη-μερινά. Την περασμένη βδομάδα πατέ-ρας παιδιού της έκτης τάξης σε δημοτι-κό σχολείο της Λάρνακας μπήκε άνετοςκι ωραίος μέσα στην τάξη, ώρα μαθή-ματος και πλάκωσε στο ξύλο το δάσκα-λο. Τι ένιωσαν εκείνη την ώρα τα παιδιά

που παρακολούθησαν τον ξυλοδαρμό;Ο γιος του πατέρα τι ένιωσε; Να καμά-ρωσε άραγε τον πατέρα του; Πώς θα τουσυμπεριφέρονται τώρα ο συμμαθητέςτου που υπεραγαπούν το δάσκαλό τους;Ο ίδιος ο εκπαιδευτικός άραγε τι ένιω-σε; Τι νιώθει; Έτσι ονειρευόταν το λει-τούργημά του; Τι να έγραψε άραγε τοβράδυ του ξυλοδαρμού στο νυχτολόγιότου ή στο πίσω μέρος του μυαλού του…στο νησί μου οι άνθρωποι έχουν αλλάξει.Δεν εκτιμούν το έργο, την προσφορά τουδασκάλου… η αγάπη που έδωσα ξυλο-φορτώθηκε…Ο μαθητής είχε μαζί του κινητό. Σύμ-

φωνα με τους κανονισμούς λειτουργίαςτων σχολείων απαγορεύεται. Ο μαθητήςλόγω απρεπούς συμπεριφοράς είχε στε-ρηθεί ένα αγώνα ποδοσφαίρου. Κι αυτό

το καθορίζουν οι κανονισμοί των σχο-λείων. Το λένε και οι ψυχολόγοι. Βά-ζουμε όρια. Ξεκαθαρίζουμε από την αρ-χή τις συνέπειες των πράξεων μας. Οπατέρας μπήκε χωρίς άδεια στην τάξη,παρανομία κι αυτή. Εδώ σε θέλω, άσχετε υπουργέ της παι-

δείας… τι θα κάνεις εκτός από του νασνομπάρεις τους υπαλλήλους σου; Θατα καταφέρεις να εξασφαλίσεις ένα πε-

ριβάλλον ασφαλές και ευχάριστο γιαπαιδιά και δασκάλους; Μπα… με ταμαυρισμένα δόντια και το κοκκινισμένομυαλό που διαθέτεις...Παρεμπιπτόντως, κόψε τις βλακείες

στα φιρμάνια που στέλλεις κάθε τρειςκαι λίγο στα σχολεία και δώσε πρακτικάμέτρα για βελτίωση των συνθηκών ζωήςτων σχολείων. Μήπως είναι άλλη η δου-λειά σου; Φτου…

∏ ‚›· Î·È Ë ·Ú·‚·ÙÈÎfiÙËÙ· ÛÙ· Û¯ÔÏ›·

∫˘Ú›· ª·Ú›· ¶··Û¿‚‚·, ȉÈÔÎÙ‹ÙÚÈ· ÈÓÛÙÈÙÔ‡ÙÔ˘ ÔÌÔÚÊÈ¿˜,

Έχω κάτι τι να σου πω...1.Μα το ήξερες ότι στο πάνω δώμα του

εργασιακού σου ανακτόρου οι κοπέλεςσου έχουν στη διαπασών τραγούδια χα-μηλού ακουστικού επιπέδου; Και φωνά-ζουν η μια στην άλλη… αφιερωμένο τοτραγούδι σε σένα… ναι μέσα στα αυτιάτων πελατισσών σου.

2. Μα κάλεσες τις κοπέλες του ινστι-τούτου στο σπίτι σου; Πάντως σε σχο-

λιάζανε την ώρα που φροντίζανε πελά-τισσες… είναι ανάγκη να πάμε; Τι ώρα ναπάμε; Δεν θα μας βάλει να καθαρίσουμε,είπε, γιατί θα είναι καθαρά. Μα κάλεσεσαράντα άτομα… βαφτίσια κάνει; Πες σεπαρακαλώ στις κοπέλες σου να είναι πιοευγενικές, πιο διακριτικές μπροστά στιςπελάτισσές σου. Μα δεν τους κάνειςtraining καλής συμπεριφοράς; Απαράδε-κτο… καλά η ευγένεια δεν είναι ένα απότα κριτήρια πρόσληψης των κοπέλωνσου;…

3. Σε άκουσα μια μέρα που είπες, ξέρεις

ότι είμαι καταξιωμένη στη δουλειά μου…ναι… ναι… άξια, άξια… περιπαίζετε τουςγέναικους ότι εν να γυαλίσει πέτσα τους…

4. Σκουλούτζια… ξέρεις τι είναι τασκουλούτζια, κυρία Παπασάββα; Αυτά θαμας καταβροχθίσουν όλους....

5. Και οι δυο αγέλαστες κυρίες στο τα-μείο τι ρόλο παίζουν; Του φύλακα του θη-σαυροφυλακίου σου; Γιατί δεν τις μαθαί-νεις να χαμογελούν; Κανένα μόνιμο χα-μόγελο δεν χαράζεται με τα μηχανήματάσου; Όπως το ταττού φρύδι, ταττού χα-μόγελο…

28 Mαρτίου 2009 19

Δ ους κάλεσα ένα βράδυ όλους στοσπίτι μου. Ένα βράδυ που δεν είχα

ύπνο. Δυο παππούδες, δυο γιαγιάδες. Τους πέρασα στο σαλόνι. Είχα τσάι,

κουλούρια, μαρμελάδα, σούπα.Χρόνια είχαμε να τα πούμε. Δυο παππούδες…Ο ένας μεγαλωμέ-

νος μες στα χωράφια, δίπλα σε ένα με-γάλο ποτάμι γεμάτο γυαλιστερές πέτρες.Ο άλλος μες στα χώματα, τις λάσπες,μέσα σε ένα αγγειοπλαστείο. Δυο για-γιάδες… Η μια λεπτή, χλωμή με πράσι-να μεγάλα μάτια. Λες και το πρόσωπότης ήταν μόνο μάτια. Η άλλη ροδομά-γουλη, γεματούτσικη, με πρόσωπο γυα-λί. Ούτε μια ρυτίδα. Ούτε μια σκέψησκληρή να της αυλακώνει τη χαρά. Μίλησε πρώτος ο αγγειοπλάστης με

φωνή άγρια.- Γιατί μας κουβάλησες απόψε εδώ; Προσπάθησα να θυμηθώ πότε ήταν η

τελευταία φορά που μου είχε μιλήσει.Είχαμε να γράψουμε πριν χρόνια μιαεργασία για το χωριό μας. Έτσι είχε δια-τάξει η δασκάλα. Με ένα μολύβι κι ένατετράδιο έτρεξα στο σπίτι του παππού

αγγειοπλάστη. Να μου πει για το χωριόμας, για τη θάλασσα, τα βουνά, τις πορ-τοκαλιές, τα αγγειοπλαστεία. Με έδιωξε. Εκείνη την ώρα θα έτρωγε

τη σούπα του μες σε μια βαθιά άσπρηκούπα στολισμένη με μαβιά ανθάκια.Η ώρα της σούπας ήταν ιερή. Δεν το ήξε-ρα. Έφυγα. Δεν ξαναπήγα στο σπίτι τουπαππού. Ποτέ. Κοιτάζω τώρα τα χέριατου. Ακόμα είναι γεμάτα λάσπες.

- Παίζεις ακόμα με τις λάσπες;Δεν μου απάντησε. Γύρισε και κοίτα-

ξε τον άλλο παππού, τον περβολάρη. - Στέρεψε το ποτάμι;- Ναι… δεν έχουμε ποτάμια… δεν

έχουμε πηγάδια..Οι γιαγιάδες αμίλητες καθόντουσαν

με τα φλιτζάνια του τσαγιού στο χέρι.Κοίταζαν στο πουθενά. Σκέψεις πολλέςμες στο μυαλό τους. Τι έκαναν και δενέκαναν τόσα χρόνια. Η γιαγιά με ταπράσινα μάτια είχε παντρευτεί τον αγ-γειοπλάστη. Του έφτιαχνε κάθε βράδυτην ίδια σούπα, στην ίδια κούπα και κα-θάριζε τα σκαλιά της βεράντας από τιςλάσπες που κουβαλούσε.

Η άλλη γιαγιά, του περιβολάρη η γυ-ναίκα, τη μέρα στα χωράφια, μες στονήλιο και τη βροχή. Το βράδυ ζύμωνε κου-λούρια, έστρωνε το τραπέζι και τάιζεόσους περνούσαν από το χωριό της.

- Σας κουβάλησα εδώ για να μου πεί-τε όλα τα παραμύθια που δεν μου είπα-τε σαν ήμουνα μικρή. Όλα…Κανείς δεν απάντησε. Οι λάσπες, τα

ξερά ποτάμια είχαν γεμίσει ασφυκτικάτο δωμάτιο. Η γιαγιά με τα πράσινα μάτια σηκώ-

θηκε πάνω. - Φεύγω, είπε στον αγγειοπλάστη. Μην

με ακολουθήσεις. Κουράστηκα να κα-θαρίζω τις λάσπες που αφήνεις στο πέ-ρασμά σου. Βαρέθηκα κάθε βράδυ νασου φτιάχνω την ίδια σούπα, στην ίδιακούπα.Ο αγγειοπλάστης θύμωσε. Κοκκίνισε

το πρόσωπό του. Έριξε κάτω το σερβί-τσιο με τη σούπα. Την καλή μου άσπρηπορσελάνη με τα μαβιά λουλούδια. Ο περιβολάρης τον έβαλε στην αγκα-

λιά του. - Έλα, ηρέμησε. Δεν έχουμε ποτάμια.

Η παχουλή γιαγιά, χωρίς μια ρυτίδαστο πρόσωπο, ξεκίνησε το παραμύθι….

-Μια φορά κι ένα καιρό ένα κορίτσιγύριζε τον κόσμο…

- Γιαγιά, η ζωή είναι αλλού;- Η ζωή κοριτσάκι δεν είναι αλλού. Η

ζωή είναι εδώ. Εδώ, ανάμεσα στα σπα-σμένα κομμάτια της άσπρης κούπας μετα μαβιά λουλούδια. Καληνύχτα!

M.O.Π.

Η άλλη ΈνωσιςΗ άλλη Ένωσις

¶·›˙ÂȘ ·ÎfiÌ· Ì ÙȘ Ï¿Û˜;

AN O TA§AT ¶H°AINE AMEPIKH E¶I ¶A¶A¢O¶OY§OY £A °INOTAN E¶ANA™TA™H

∞ÓÔ›ÍÂÙ ٷ ·Ú¿ı˘Ú·

™ÙËÓ ∂.¡.

Βλέπει την άδεια καρέκλα τηςΦεύγει, λοιπόν…Φεύγει κι όλα γύρω θρηνούν την απώ-λειά τηςΘρηνεί η ασχήμιαΠου 'μεινε ορφανήΑνάμεσα στα ράφια και τα ντοσιέ…Θρηνεί η κατάχρηση εξουσίαςΚι η απάτηΠου άφησε τα ταμεία κενάΘρηνεί η κολακείαΠου άφησε λέξεις να αιωρούνται…Ανοίξτε τα παράθυραΝα μπει η βροχήΝα παστρέψει τις γωνιές όλεςΝα μπει αέραςΝα διώξει το μίασμαΝα μπει χρώμα και μυρωδιάΑπό μακρινά ξεχασμένα λουλούδιαΑνοίξτε τα παράθυρα...

Κουκουβάγια

To „ˆÌ›Έκοψε μικρά κομμάτιαΤο μπαγιάτικο ψωμίΤο έριξε πάνω στο άσπρο χιόνιΦώναξε στα περιστέρια,- Φάτε… φάτε… πουλιά του ουρανού…Αυτά έφαγανΜου έδωσε και μένα ένα κομμάτιΠεινούσα πολύ Δεν μου είπε τι να κάνω το σκληρόψωμί…Να το φάω ή να το δώσω στα περιστέ-ρια;

™ÎfiÓ˜

Μες στο μουσείο της πόληςΤο άγαλμα μπροστά μου λυπημένοΆγγιξα το άγαλμα στην πλάτηΣτοργικά, απαλάΟ φύλακας φώναξε άγρια,- Δεν αγγίζουμε τα αγάλματαΜάλιστα… για αυτό τα καημένα Είναι φορτωμένα σκόνεςΚανείς δεν τα αγγίζει…

M.O.

Δ ο Πανεπιστήμιο Κύπρου διαθέτειέναν σπουδαίο θεατράνθρωπο (σκη-

νογράφο, σκηνοθέτη, ηθοποιό, θεατρολό-γο, θεατρογράφο, θεατρίνο γενικώς), πουτυγχάνει να είναι και καθηγητής φιλολο-γίας (ή μήπως της αερολογίας;). Συμπα-θάτε με, δεν έχω σε μεγάλη υπόληψη τουςφιλολόγους. Δεν έχω καμιά σχέση με τηφιλολογία και την παραφιλολογία. Είμαιελεύθερος σκοπευτής. Ασχολούμαι λίγομε την ψυχολογία και την ψυχανάλυση.Δεν είμαι, βέβαια, ο ψυχίατρος Μικελλί-δης. Διάφορα ερεθίσματα με οδήγησαν ναψάξω λίγο την περίπτωση που σας πα-ρουσιάζω σήμερα. Περιπτωσάρα. Αξίζεινα μελετηθεί ποικιλοτρόπως. Φρόντισα,λοιπόν, και μάζεψα πληροφορίες από πολ-λούς, τωρινούς και παλιούς φίλους του,ευνοημένους και δυσαρεστημένους. Μι-λάμε για χρυσωρυχείο! Βίος και πολιτεία.Όπου έχει πατήσει το πόδι του ο θεα-τράνθρωπος, από Αυστραλία μέχρι Κρή-τη και Κύπρο, έσπειρε μεγαλεία, θύελλεςκαι καταστροφές! Η μεγάλη αυτή μορφή, αφού έχει ενδια-

τρίψει στην τέχνη του θεάτρου και τηςηθοποιίας, έχει εξελιχθεί σε περίφημο μυ-θοπλάστη, δηλαδή παραμυθά. Λέει πα-ραμύθια και παραμυθάκια για μικρούςκαι μεγάλους, είναι ικανός να παραμυ-θιάσει τους πάντες με τη μαεστρία του.Ένα από τα παραμύθια που πλασάρει τε-λευταία - για να παραμυθιάζει τον εαυτότου και όσους τον περιβάλλουν - είναι ότιεξελίχθηκε σε μεγάλο ποιητή. Δηλώνει,λοιπόν, ότι είναι ποιητής, και όχι καθη-γητής φιλολογίας. Μπορεί να πείστηκεότι πρέπει να εκμεταλλευτεί τη σοφή ευ-κολία του ρητού: «Ό,τι δηλώσεις είσαι».Μπορεί να κατάλαβε ότι δεν τα βγάζει πέ-ρα με τη φιλολογία, αφού μερικοί ζηλιά-ρηδες πανεπιστημιακοί τον κατηγορούνότι κλέβει εργασίες άλλων, ότι δεν ξέρεινα γράψει σωστά ελληνικά, και ότι έχειμετατρέψει τη φιλολογία σε «έπεα πτερό-εντα» (δηλαδή σε αερολογία). Ο ακατονόμαστος τα τελευταία χρόνια

παραμέρισε τη φιλολογία και τσαλαβου-τά στην τέχνη του θεάτρου. Με έξοδα τουπανεπιστημίου, στήνει θεατράκια, φεστι-βαλικά πανηγύρια, προσκαλεί φιλαράκια,τρώνε σιουσιούκκο, πίνουν ζιβανία καιαμπελοφιλοσοφούν για το θέατρο, τηνποίηση και για άλλα πολλά. Αλλά ο καλ-λιτέχνης μας δεν περιορίστηκε μόνο στηντέχνη του θεάτρου. Αποφάσισε να δρέψειμερικές εφήμερες, έστω, δάφνες και με τηνιδιότητα του ποιητή. Αλλά πώς γίνεταιένας ποιητής; Αρκεί να βγάλει μερικές

συλλογές με ποιηματάκια γραμμένα σεόλες τις πόλεις του κόσμου; Αρκούν με-ρικά παθιάρικα στιχάκια για ΠιερίδεςΜούσες; Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πρέ-πει να βρει κριτικούς που θα τον δοξο-λογήσουν. Ας είναι και από την κλίκα του.Πρέπει να βρει μεταφραστές να μετα-φράσουν τους στίχους του, ας είναι καιοι φιλεναδίτσες και τα φιλαράκια πουκουβαλά στα συνέδρια και στις φιέστεςπου διοργανώνει. Τελευταία άκουσα ότιφρόντισε να χώσει το πρωτοπαλίκαρό του(άλλη μεγάλη φυσιογνωμία!) σε επιτροπήτου υπουργείου παιδείας για τη μετά-φραση και την προώθηση της κυπριακήςλογοτεχνίας στο εξωτερικό και κατάφε-ρε να κερδίσει μια γενναία επιχορήγησηγια να μεταφραστεί η ποίησή του. Ερώ-τημα: Μα ένας τέτοιος ποιητής ανήκειστην κυπριακή λογοτεχνία; Δεν είναι οίδιος που φώναζε ότι δεν καταδέχεται ναμπει στο μαντρί της κυπριακής λογοτε-χνίας; Και τώρα πώς βρέθηκε μαντρισμέ-νος στην πρόσφατη Ανθολογία κυπρίωνποιητών του Σκαρτσή και του Μύαρη,όπου μαζεύτηκαν η σάρα, η μάρα και τοκακό συναπάντημα; Αυτό δεν είναι υπο-τιμητικό για τον μεγάλο ποιητή μας; Όμως κι αυτά δεν αρκούν για να ανα-

δειχθεί ποιητής - και τους φθονερούςεχθρούς του να αποστομώσει. Βρήκε λοι-πόν την ευκαιρία πρόσφατα (στο περιο-δικό της κυπριακής «Καθημερινής»,1.3.2009) να μιλήσει, τάχα, για τον Κώ-στα Μόντη, αλλά πιο πολύ μιλά για τονεαυτό του, για τις περισπούδαστες μελέ-

τες του και για την ποιητική του ιδιότη-τα. Μεταξύ άλλων, φροντίζει να δηλώσειότι ο Μόντης είναι «δάσκαλός» του, προ-φανώς εννοεί ότι είναι δάσκαλός του στηνποίηση. Μα ρώτησε τον Μόντη αν τον θε-ωρεί μαθητή του; Και τι σχέση έχουν οιστίχοι του με την ποίηση του Μόντη; Φυ-σικά δεν μπορεί να καταλάβει ότι ένα ποι-ηματάκι του τελευταίου («Γιατί ηνώχλησεςτις λέξεις, κύριε; Γιατί τις ηνώχλησες»)αφορά κάλλιστα και τον ίδιον. Αντίθετα,θεωρεί τον εαυτό του «προνομιούχο», για-τί ο Μόντης έγραψε ένα σημείωμα για ταποιήματά του. Μα ξεχνά ότι ο Μόντηςέγραψε πού και πού τέτοια σημειώματααπό φιλοφροσύνη ή για τυπικούς λόγουςκαι για άλλους ποετάστρους της ίδιας εμ-βέλειας, δηλαδή της «προσκολλήσεως»,που δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους; Θέ-λετε και απόδειξη; Οι πληροφορίες μουλένε πως ο Μόντης ποτέ δεν δημοσίευσεσημείωμα για σημαντικό ποιητή. Τα ίδια κοπανάει συνεχώς ο μυθοπλά-

στης μας και για τον άλλο «δάσκαλό» του,τον Γ.Π. Σαββίδη. Απορία ενός φίλου: Ανο Σαββίδης τον ήθελε μαθητή του, τότεγιατί δεν τον κράτησε για να κάνει το μά-στερ ή το διδακτορικό του στην Ελλάδα,και τον εξαπέστειλε στη μακρινή Ου-στράλια, για να ψάξει τα μέσα και τα έξωτου Καβάφη; Κι άλλη απορία του ίδιουφίλου: Γνωρίζει άραγε ο φιλόδοξος ποι-ητής μας ότι ο μακαρίτης Σαββίδης τοναποκαλούσε «τάχα ποιητή» σε φιλικές συ-ντροφιές; Ευτυχώς δεν είμαι ποιητής. Αλλά νομί-

ζω ότι σκαμπάζω λίγο από ποίηση. Ό,τικαι να κάνουν οι «τάχα ποιητές», όσεςεφήμερες δόξες και να κερδίσουν, θα πα-ραμείνουν στα αζήτητα, θα τους φάει ησκόνη. Πόσο ωραία απεικόνισε ο αιώνιοςΚαβάφης τη ματαιοδοξία και τους θεα-τρινισμούς τέτοιων διχασμένων υπάρξε-ων, όπως ο καημένος ο ανελλήνιστος«Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης», που μάταιαπροσπαθεί να επιδείξει μια τάχα ελληνο-πρεπή αλλά τελικά κάλπικη εικόνα τουεαυτού του:

«Μήτε βαθύς στις σκέψεις ήταν, μήτε τί-ποτε. Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος» κτλ. Δεν θα αποκαλύψω το όνομα του «τάχα

ποιητή» μας. Όποιος λύσει το αίνιγμα, θαπάρει δώρο μια ποιητική συλλογή του…

Γ. ΕΦΤΑΚΩΜΙΤΗΣ

ŒÓ·˜ ÔÈËÙ‹˜ ÁÂÓÓȤٷȅ

20 28 Mαρτίου 2009

Η άλλη ΈνωσιςΗ άλλη Ένωσις

Ο φίλος μου έχει γελοιοποιήσει τηνκατασταλτική δράση τού μισού αιώναπου ξεχειλίζει από το ποτήρι του καιμου χαμογελά. Όπως τότε.

Ψάχνει γυναικείες τρίχες στο σακά-κι μου κι εγώ τον απογοητεύω. Τοναγκαλιάζω μετά από καιρό και αρκού-μαι σε δυο φιλιά, αν και έχω προετοι-μάσει ατάκες καλωσορίσματος. Τουπροσφέρω κρασάκι και τον κοιτάζωμπας και του παραπέσει κάτι που θυμί-ζει Θεσσαλονίκη.

Ο φίλος μου έχει θητεύσει στηναφροδισιακή φιλοσοφία. Μου ζωγρα-φίζει την γυναικεία σάρκα με τις τάχααφηρημένες κινήσεις των χεριών του τηνώρα που μου διηγείται μιαν περιπέτεια.Ψαχουλεύει το πακέτο του την ώρα πουοι ανέραστες μαϊμούδες των κοινοβου-λίων κυνηγούν τους καπνιστές. Του δί-νω φωτιά. Καίγομαι.

Τώρα μάλλον θα αγκαλιάζει τηνΜάρθα του.

Βελούχης Αρειώτης

Να γεννιόμουν τότε.Να μην πολεμούσα να πείσω τα βρε-

τανοβύζαχτα κωλόπαιδα να κατέβουνστον σχολικό εορτασμό. Να μην τσα-κωνόμουν με τους βαριεστημένους κρε-τίνους που μου γράφουν εγγλέζικα στοκινητό. Να μην αναλωνόμουν σε πο-λύωρες συζητήσεις αναλύοντας σε κω-φούς την αξία της σιωπής. Να μην έσπα-γα τα μούτρα μου στα τείχη της τερα-τώδους βλακείας.

Να είχα γυναίκα και παιδιά και να'βγαινα στ' αντάρτικο. Να ερωτευόμουνκάθε σπιθαμή του Τροόδους. Να περ-πατούσα μέρες και να με βάραιναν οιθανατηφόρες μου σφαίρες που θ' άδει-αζα σε ανυποψίαστα κορμιά ξένων φα-ντάρων. Να ένοιωθα το ουρανόθρεφτο

γαργαλητό της νίκης, της Ενώσεως, τηςολοκλήρωσης μετά την μάχη.

Να πέθαινα τότε.

Βελούχης Αρειώτης

Δηλώνω ότι δεν θέλω να ’ρθει στην κηδεία μου

ο Tαλάτ!

XEI§E™IN AMºI§A§OI™

ΞΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ

APOCALYPSE NOWΤου Φράνσις Φορντ ΚόπολαΜε τους Μάρλον Μπράντο, ΜάρτινΣιν, Ρόμπερτ Ντιβάλ

Από πολλούς κριτικούς και σινεφίλπαγκοσμίως θεωρείται ως μια από τιςδέκα καλύτερες ταινίες που έχουν γυ-ριστεί ποτέ. Προσωπικά θεωρώ πως εί-ναι η καλύτερη. Ο Κόπολα δημιούργη-σε ένα φιλμ το οποίο αδυνατείς να κα-τατάξεις σε είδος κι αυτό γιατί αποτελείξεχωριστό είδος από μόνο του. Φαινο-μενικά η ταινία αναφέρεται στον πόλεμο του Βιετνάμ. Μονάχα φαινομενικά. Διότιόπως διαπιστώνει πολύ γρήγορα ο θεατής, πρόκειται για ένα ταξίδι στην άβυσσο της αν-θρώπινης ψυχής. Το μακάβριο σκηνικό που στήνει ο Κόπολα στοιχειώνει το μυαλό καιτο ωθεί να δουλέψει σε ρυθμούς και επίπεδα πρωτόγνωρα. Ο Μάρλον Μπράντο, υπο-δυόμενος τον ψυχοπαθή στρατιωτικό Κουρτς, φτάνει με αυτόν τον ρόλο στο απόγειοτης καριέρας του. Το ίδιο ισχύει και για τον Ντιβάλ. Ποτέ άλλοτε η ποίηση δεν στάθη-κε τόσο κοντά στην ψυχεδέλεια, ούτε και η ασχήμια πλάι στην ομορφιά, όσο στο Απο-κάλυψη τώρα. Δείτε την έκδοση του σκηνοθέτη (redux), διάρκειας τρεισήμισι ωρών. Δεν θα φύγει πο-

τέ από τη μνήμη σας...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ

ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑΝΑΣΗΤου Ντίνου ΚατσουρίδηΜε τους Θανάση Βέγγο, Έφη Ροδίτη, Αντώνη Παπαδόπουλο, Κατερίνα Γώγου

Όταν το 1971 η ταινία σάρωνε τα βραβείαστο Φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσα-λονίκης, ίσως κανείς δεν φανταζόταν πωςθα άντεχε στο χρόνο και θα θεωρείτο μέχρισήμερα κλασική και αξεπέραστη. Γυρισμέ-νη την εποχή της Χούντας, σε βομβαρδίζεικυριολεκτικά με μηνύματα αλληγορικά,όπου κυριαρχεί ο πόθος για πατρίδα, ελευ-θερία και αγώνα. Καθώς ξεκαρδίζεσαι σταγέλια με τα καμώματα του Βέγγου, αδυνα-τείς να φανταστείς πως σε λίγα δευτερόλε-πτα θα δακρύζεις από συγκίνηση. Και κα-

ταλαβαίνεις πως ακριβώς αυτή είναι η μαγεία του κινηματογράφου. Η ατέρμονη εναλ-λαγή συναισθημάτων και η ταύτιση με τους πρωταγωνιστές. Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλές ελληνικές ταινίες όπου η τραγικότητα δένεται τό-

σο αρμονικά με το γέλιο και το σκώμμα. Ο ακούραστος Βέγγος τρέχει συνεχώς προ-σπαθώντας να γλιτώσει από τους Γερμανούς αλλά και από τον ίδιο του τον εαυτό. Καιστην τελευταία σκηνή κάνει το θεατή να καταλάβει πως η Ελλάδα πάντα θα βρίσκειτον τρόπο για να σώζεται και να μεγαλουργεί.

∞ÛÚÔ‚¿ÏÙ·

TAINIE™ ¶OY ¶PE¶EI NA ¢EITE

ƒ∂ ªπΔ™π√π, ¶∞ƒ∞∫∞§ø ¢∂πΔ∂

•·ÛÙÂÚÈ¿

Μετά απο τις πρόσφατες σπουδές τουστην Αγία Πετρούπολη, δίπλα σε έναν''αγαπημένο μαθητή του Σοστακόβιτς'', τονΜπόρις Τισένκο και μετά από έξι χρόνιααποχής από τη δισκογραφία επανέρχεταιένας από τους πιο αξιο-πρεπείς και καταξιωμέ-νους τραγουδοποιούςτης εποχής μας.Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης

στον καινούριο του δί-σκο που τιτλοφορείται«ΝΕΡΟΠΟΝΤΗ» και πε-ριέχει 15 νέα τραγούδια,προσθέτει στο γνωστόπροσωπικό, στιχουργι-κό και μουσικό τουύφος, νέα στοιχεία. Με-ρικά από αυτά είναι ο έντονα άμεσως πο-λιτικός (βιωματικός) λόγος (εποχιακάαναγκαίος) στο τραγούδι ΠΑΤΡΙΔΑ, οιτρομερές ενορχηστρώσεις του και οι εκτε-λέσεις κομματιών από την συμφωνική ορ-χήστρα της Βουλγαρίας. Κατά τα άλλα οι γνωστές παραμυθένιες

εικόνες (δραματικές ή χαρούμενες) πουπαραθέτει με τον στίχο του και την μου-σική του, είναι οι βασικές γραμμές στιςοποίες κινήται και σε αυτόν το δίσκο.Οι μουσικοί συνεργάτες του, για άλλη

μια φορά πρωτοκλα-σάτοι. Β. Λάπας, Σ.Λάντσιας, Μ. Καπιλί-δης, Μ. Παπαστάμου,Π. Στόικος, Β. Καρί-πης κ.α. Συμμετέχουνεπίσης και η σοπράνοΣόνια Θεοδωρίδου, ηβυζαντινή χορωδία«Πλατίνος Ροδοκανά-της» και το φωνητικόσύνολο «Eν φωναίς».

«Ο δίσκος είναιαφιερωμένος ολόψυχα στην Ξανθίππη καιτα παιδιά μας» λέει ο Αλκίνοος. Εμείςολόψυχα του ευχόμαστε να είναι πάντακαλά και αυτός και η οικογένεια και οισυνεργάτες του και να μας χαρίζει τρα-γούδια γεμάτα αξιοπρέπεια και ομορφιά.

Xρ. Πέτρου

ΔΙΣΚΟΠΩΛΕΙΟΝ

«¡∂ƒ√¶√¡Δ∏»√ Ó¤Ô˜ ‰›ÛÎÔ˜ ÙÔ˘ ∞ÏΛÓÔÔ˘ πˆ·ÓÓ›‰Ë

«...∫¿Ùˆ ·Ô ¤Ó· ÙÚ·¤˙È - ÙÔ ı˘Ì¿Ì·È Û·Ó ÙÒÚ·-Ì ÌÈ· ÎÔ‡· ÛٷʇÏÈ ÙÔ˘ ‚ÔÌ‚·Ú‰ÈÛÌÔ‡ ÙËÓ Òڷ›‰· ·ÏÂ͛وٷ ¯›ÏÈ· ÛÙÔÓ Ô˘Ú·Ófi Û·Ó ÏÂΤ‰Â˜ÌÔ˘ ÌÈÏÔ‡ÛÂ Ô ·Ù¤Ú·˜ ÌÔ˘ Ó· ÌËÓ ÊÔ‚ËıÒ...

...∫·È ›‰· ÍÂÚÈ˙ˆÌ¤ÓÔ˘˜ Ó· ÂÚÓÔ‡Ó ÙË ÁÚ·ÌÌ‹ÁÈ· ÌÈ· fiÚÓË ÊÙËÓ‹ ‹ ÁÈ· η˙›ÓÔ Î·È Ô‡Ú·...ŒÙÛÈ Î’ ·ÏÏÈÒ˜ ÌÂÚ‰Â̤ÓË Ë ›ÛÙË Ì·˜ Ë Î·Ë̤ÓËÔ ™ÔψÌfi˜ Ì armani Î·È ÙËÓ Î·Ú‰È¿ ·ÓÔȯً...»

Από το τραγούδι «ΠΑΤΡΙΔΑ»

¶ETPOY§A TOY MHNO™H Ειρήνη Χαραλαμπίδου η πάλε

ποτέ ενσάρκωση του κυπριακού κιτςστο Ευχάριστο Σαββατόβραδο έχειεξελικτεί ως το δεξί χέρι του Χριστό-φια και του Υπουργού Παιδείας στηναπόπειρα τους να μας ανθελληνίσουν,και αυτό μάλιστα δια μέσου του ημι-κρατικού καναλιού του ΡΙΚ. Η Χα-ραλαμπίδου έχει απογυμνωθεί εντε-λώς . Ούτε καν τα προσχήματα μιαςπολυφωνικής εκπομπής δεν κρατάπια. Στους μόνιμους συνοδoιπόρουςτης, Νιαζί Κιζιλγιουρέκ (Τζαφέρ τωνελεύθερων περιοχών) Μακάριο Δρου-σιώτη (ιστοριοφίδι του γλυκού νερού)και Κολοκασίδη του παλαιού σταλι-νικού ΑΚΕΛ τώρα έχει προσθέσει καιτον Γριβικό που πήγε στραβά και έγι-νε ΕΔΕΚίτης για να επανέλθει ως νέ-ογενίτσαρος, κον Τάκη Χατζηδημη-τρίου.Ο γάαρος ο Κεραυνός έχει κατα-

ντήσει το ΡΙΚ όργανο της κυβερνητι-κής πολιτικής. Τώρα εξηγείται και ηστάση του όταν τα σαΐνια του κατέ-βασαν την Ελληνική σημαία από τοΙΔΡΥΜΑ. Θα επανέλθουμε.

28 Mαρτίου 2009 21

Η άλλη ΈνωσιςΗ άλλη Ένωσις

BA§TE KAI ™EI™ MIA ºøTIA ™TI™ BA™EI™

KINHMATOΓPAΦOΣ

«∞Ó Ô ÃÚÈÛÙfi˜ Û‹ÌÂÚ· η٤‚·ÈÓ ÛÙË ÁË, ÙÈ ı·ÚÚ›˜ ˆ˜ ı· ÎÚ·ÙÔ‡Û ÛÙÔ˘˜ ÒÌÔ˘˜;™Ù·˘Úfi; Ÿ¯È, ¤Ó·Ó ÙÂÓÂΤ ÂÙڤϷÈÔ...»

[¡›ÎÔ˜ ∫·˙·ÓÙ˙¿Î˘, √ ÃÚÈÛÙfi˜ Í·Ó·ÛÙ·˘ÚÒÓÂÙ·È]

£ εωρώ πως το συγκεκριμένο βι-βλίο του Νίκου Καζαντζάκη εί-

ναι το καλύτερο που έγραψε, υπό τηνέννοια πως πρόκειται για το πιο φι-λοσοφικό και αλληγορικό του σύγ-γραμμα. Ίσως μαζί με τους Αδερφο-φάδες και την Αναφορά στον Γκρέ-κο.Δεν σκόπευε βέβαια να πλήξει τον

χριστιανισμό όπως αρκετοί σύγχρο-νοί του θεώρησαν. Χτίζοντας τον μύ-θο του βιβλίου γύρω από ένα παρά-ξενο ελληνικό έθιμο, αυτό της ανα-παράστασης των Θείων Παθών (ει-ρήσθω εν παρόδω, απειλήθηκε μεαφορισμό από την Ιερά Σύνοδο), ομεγάλος κρητικός θίγει την τραγικήμοίρα του ελληνισμού της ΜικράςΑσίας (και ταυτόχρονα την ήττα τηςΜεγάλης Ιδέας, όπως υποστηρίζει κι ο Roderick Beaton), την κοινωνική αδι-κία, την απόσταση που χωρίζει τη θεωρία από την πρακτική του Χριστιανι-σμού, την ελληνική ευλογία και την ελληνική κατάρα ταυτόχρονα. Σημειω-τέον πως ο Καζαντζάκης υπήρξε ένας από τους πρώτους επιφανείς Έλληνεςοπαδούς των σοσιαλιστικών ιδεών (αν και αργότερα αποκήρυξε τον κο-μουνισμό λόγω των σταλινιστικών ακροτήτων) και μοιραίο ήταν στο μυθι-στόρημα αυτό να κυριαρχεί η σύγκρουση του πεινασμένου (Παπα-Φώτης)με τον χορτάτο και βολεμένο (Παπα-Γρηγόρης). Ο Ζυλ Ντασέν αποφάσισε το 1957 (έτος θανάτου του Καζαντζάκη) να με-

ταφέρει το μυθιστόρημα στη μεγάλη οθόνη. Ήταν η εποχή που, ερωτευμέ-νος με τη Μελίνα Μερκούρη, ασχολήθηκε εις βάθος με την Ελλάδα, τους μύ-θους της και την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων της. Και το μεγάλο σκηνοθε-τικό του κατόρθωμα είναι πως παρακολουθώντας την ταινία πραγματικά'ξεχνάς' πως είναι γαλλόφωνη και την θεωρείς πέρα για πέρα ελληνική. Γι' αυ-τό βέβαια ευθύνεται επίσης η απαστράπτουσα κι εκθαμβωτική Μελίνα (ερ-μηνεύει την πόρνη Κατερίνα), το ελληνικό τοπίο (αν θυμάμαι καλά τα γυρί-σματα έγιναν στην Κρήτη) αλλά πάνω απ' όλα το ελληνικό 'φέρσιμο' τωνηθοποιών: πότε φωνακλάδες, πότε μελαγχολικοί, πότε παθιασμένοι, ήρωεςκαι τιποτένιοι συνάμα...Ο Γάλλος δημιουργός άλλαξε κάπως το τέλος του μυθιστορήματος (στο

βιβλίο οι πρόσφυγες της Σα-ρακήνας εγκαταλείπουν τη Λυ-κόβρυση αναζητώντας νέα γη),αφαίρεσε κάποια δευτερεύονταπρόσωπα, δεν έδωσε βάρος σεκάποια άλλα (όπως στο ρόλοτου γερο-Λαδά ας πούμε) αλ-λά οι παρεμβάσεις του έγινανμε τόση μαεστρία που ανέδει-ξαν το έργο του Καζαντζάκη.Άλλωστε δεν είναι κι εύκολονα μεταφέρεις ένα ογκώδες μυ-

θιστόρημα σε μια ταινία των δύο ωρών. Θα μπορούσε να κατηγορηθεί γιατην αλλαγή του τίτλου (Αυτός που πρέπει να πεθάνει) αλλά και πάλι δεν ξέ-ρω κατά πόσο η Ευρώπη της δεκαετίας του 50 (πόσο μάλλον η Ελλάδα...)θα υποδεχόταν θερμά μια ταινία με τίτλο «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»...Η εναρκτήρια σκηνή (οι Μικρασιάτες πρόσφυγες πορεύονται τραγουδώντας

τις πρώτες στροφές του εθνικού ύμνου), η άφιξη των προσφύγων στη Λυ-κόβρυση και η τελετουργική δολοφονία του Μανωλιού (τον ερμηνεύει ο εξαι-ρετικός Pierre Vaneck) είναι γυρισμένες με τέτοιο τρόπο που αποκαλύπτουντην μαεστρία του Ντασέν.

Η Ιερά Σύνοδος υποδέχτηκε το βιβλίο και την ταινία με απειλές (προςδε τον Νίκο Καζαντζάκη καλεί τούτον εις ανασκευήν και αναίρεσιν των εντοις ως είρηται βιβλίοις αυτού βλασφημών), όμως το 1975 η ΕΡΤ αποφάσι-σε να γυρίσει σειρά 50 επεισοδίων, η οποία γνώρισε τεράστια επιτυχία (καιαπό την οποία σειρά σώζονται μονάχα 18 επεισόδια, αφού το φιλμ χρησι-μοποιήθηκε για να γυριστεί ο άγνωστος πόλεμος).

Εύχομαι πραγματικά η ταινία να αποτελέσει αφορμή για τους Έλληνεςδημιουργούς για επαναπροσδιορισμό της θεματολογίας του νέου ελληνικούκινηματογράφου. Είναι κρίμα να μην χρησιμοποιείται η τεράστια λογοτε-χνική παραγωγή που μας έχει κληροδοτηθεί. Πέρα από κάμποσες μέτριεςκωμωδίες και φιλμ που αφηγούνται τα βάσανα Αλβανών μεταναστών, τι έχεινα πει το εγχώριο σινεμά; Υ.γ. Η στήλη απέκτησε τη δική της γωνιά στο διαδίκτυο. Δώστε τη βόλτα

σας στο http://apostolosmakrides.blogspot.com/ Απόστολος Μακρίδης

∏ ανεργία κτυπάει και τη δική μου πόρτα.Αχ… τι να κάνω, τι να κάνω; Τέλειωσα

Γυμνάσιο, Λύκειο, πήγα Πανεπιστήμιο, πήραmaster, πήρα και δοκτοράτο. Να 'ναι καλά ταχαλούμια, τα λουκάνικα, οι λούντζες. Να' ναικαλά και τα χαναπάκια τα ασημένια και τα άλ-λα μικροπράγματα - τα χρυσά - στις τσέπες κά-ποιων καθηγητών και… να το δο-κτοράτο, κάδρο στον τοίχο μου. Μηνανησυχείτε, έχω δεκάδες αντίγραφα!Ένα αντίγραφο για τη μια υπηρεσία,άλλο για ένα άλλο υπουργείο κι άλ-λα για αλλού… μα δουλειά δεν βρί-σκω!Τα τέτοια (τα δοκτοράτα δηλαδή)

πρέπει να συνοδεύονται και με ταυ-τότητα… μου λένε. Την έχω κι αυτή,απαντώ. Όχι, όχι από αυτήν! Κομ-ματική, μου λένε πάλι.Φροντίζω και κάνω όλες τις «κομ-

ματικές» ταυτότητες. Μια για κάθεεξουσία. Του κάκου! «Ίσως οι κομματικές ταυ-τότητες των άλλων να είναι πιο ισχυρές…» Αυτό δεν τον εννόησα! Μου εξηγούν, «Λεφτά

για το κόμμα δίνεις; Τρέχεις; Τσακίζεσαι, δου-λεύεις, φέρνεις νέα μέλη; Χειροκροτείς;»Μένω λίγο σκεφτικός. Μα, αν έχω λεφτά και

χρόνο μπορώ να κάνω δική μου δουλειά. Αμ,δε που θα τα δώσω σε κόμματα! Ναι, καλά λέω.Μια δική μου δουλειά. Σπεύδω σε ένα συμβουλευτικό γραφείο, « Κύ-

ριοι, με σπουδές, Γυμνάσιο, Λύκειο, Πανεπι-στήμιο, με μάστερ, με δοκτοράτο (μη … ρωτάτε!)με… ταυτότητα (ξέρετε τι εννοώ) και δουλειάδεν βρίσκω. Πέστε μου, τι να κάνω; Μπορώ νακάνω μια δική μου δουλειά;»

«Ναι, μπορείς! Κάνε μια δική σου μικρή βιο-τεχνία! Σκέψου το, γίνεται!»Μέρες αμίλητος το σκέφτομαι. «Τι έχει ο γιος μου, ο καλός μου, ο καρα-

μπουζουκλής μου;» ρωτάει η αειθαλής ογδο-νταπεντάχρονη γιαγιά μου, ποιήτρια με όνομα! Της λέω το βάσανό μου. Τότε μια φαεινή ιδέα

στο άσπρο της κεφάλι. Σπεύδει καιμου φέρνει μια πλακέτα, που πρό-σφατα της είχε χαρίσει ο Δήμος γιατην «προσφορά» της στην … ποίη-ση του τόπου μας.

«Από αυτές να κάνεις το γιο μου!Πλακέτες! Ο τόπος γέμισε ποιητέςκαι ποιήτριες, συγγραφείς και συγ-γράφισσες. Ακόμα και σε παιδιά δί-νουν, όταν κάθονται φρόνιμα! Όλοιτιμούνται, παιδιά, νέοι, γέροι, ποι-ητές και μη. Μια γνωστή μου, πουδεν είναι ποιήτρια σαν εμένα, έχειπάρει καμιά τριανταριά λέει. Για

τον κήπο της, για τη γάτα, για το σκύλο της…Κάνε λοιπόν το μαγαζάκι σου, κάνε δυο τρίαμαθήματα, κάνε και μια διαφήμιση… και μάτσοθα έρχονται οι παραγγελίες. Ε, πού είσαι… Τακόμματα να δεις…. Αυτά κι αν μοιράζουν πλα-κέτες…Βρε, βρε, ξουράφι το μυαλό της γιαγιάς. Αυτό

θα κάνω. Θα γίνω πλακετοποιός. Θέλω όμωςένα βροντερό όνομα για το πλακετοποιείο μου,για να ξεκινήσω το γρηγορότερο τη διαφημιστι-κή μου καμπάνια. Αν έχετε σκεφτεί κάτι τηλε-φωνήστε μου και θα σας κάνω δωρεάν την πρώ-τη σας πλακέτα.

Ν. ΑγάραςΠλακετοποιός με μέλλον

∞¶¶øª∂¡∏ ª∞ƒ∞°∫√À

Στον Φιλελεύθερο, στην επέτειο τηςΗΜΕΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, η Άννα Μαραγκούέγραψε ένα κείμενο για τις κύπριες γυναίκεςκαι ανάμεσα σ' άλλες αναφέρθηκε και στην Σο-νάυ, την Γιαλουσίτισσα. Προσωπικά, δεν θυ-μάμαι να είχαμε ποτέ τέτοια γυναίκα στο χω-ριό, (δεν είχαμε Τούρκους), αλλά για κάθε εν-δεχόμενο ρώτησα τους πιο ηλικιωμένους συγ-χωριανούς και κανείς δεν ήξερε την εν λόγωγυναίκα. Ένας γέρος που διάβασε το άρθρο τηςΆννας Μαραγκού μου είπε: «Εν πελλάρες τζι-είνης της σκατένης της Μαραγκού, εξανάγρα-ψεν η σιύλλα ότι οι σσιύλλοι που επιάσαν τασπίκκια μας εγινήκαν Γιαλουσίτες» .Σκέφτηκανα της έγραφα καμιά επιστολή στο πνεύμα τουγέρου, αλλά ντράπηκα, οπότε την νύκτα εκείπου προσεύχομαι στην Αγιά Μαρίνα μου καιλέω την λίστα με τα αιτήματά μου, πρόσθεσακαι την παράκληση να φωτίσει ο Θεός τον Πατ-τιχη να την εξαφανίσει από τον Φιλελεύθερο.Φαίνεται ότι η Αγιά Μαρίνα δεν μας προστα-τεύει μόνο από ασθένειες και ταλαιπωρίες αλ-λά και από συγχυσμένους και συγχεσμένουςδιανοουμένους. Δοξάζω τ όνομα σου τζιαι τηχάρη σου Αγιά Μαρίνα μου.

¶∞∂π ∫∞π √ ¶∞¡Δ∑∏™;

Δεν ξέρουμε αν μαζί με την Μαραγκού οΠαττίχης ξέκανε και τον Αντρέα Πάντζη, αλλάαν το έκανε εμείς οι δεντροφυτευτές του νησι-ού θα χαρούμε πολύ για την οικονομία χαρτιούπου γίνεται με το να μη γράφει ο Πάντζης. Άλλοιόπως ο Σ.Π.Τ και ο Β.Ν.Π χάρηκαν που λόγωφιλίας δεν θα είναι πια αναγκασμένοι να δια-βάζουν τις εγωιστικές κορώνες του μέγιστουΑντρέα Πάντζη.

¶∞∂π ∫∞π Δ√ À™Δ∂ƒ√°ƒ∞º√

Μετά από 3 χρόνια σπατάλης έγχρωμωνμελανιών, πάει «σόττο» και το «αβανκάρτ»

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ. Πρώτη φορά στην ιστορίατης τυπογραφίας ξοδεύτηκαν τόσα πολλά χρή-ματα, για να εκφράζεται μια αθλία καλαμαρούκαι να αππώνονται ότι εν πολλά μοντέρνοι κα-μιά εκατοστή κρυφοί straight, gay και bi-cyprodesign artists.Τώρα ίσως καταλάβει και η Ξενού ότι αλλού

βρίσκεται το ταλέντο της και κάτσει τον κώλοντης κάτω να γράψει κάτι πιο ουσιώδες και ίσωςκαταλάβει και η Σταυρινού, οτι έχει τα φόντα ναγράψει λογοτεχνία, που δεν θα είναι στο επί-πεδο «καλή για κυπρία». Ίσως καταλάβει και ονεαρός Γιώργος Τριλλίδης ότι δεν είναι 24 ετώνκαι παντρευτεί και κάμει οικογένεια να του βα-φτίσουμε τζιαι εμείς κανένα κοπελλούιν τζιαιτες Κυριακές να του λαλούμεν «κουμπάρε Τριλ-λιδη πάμεν στ' αγρέλια;» και μετά από 2-3 χρό-νια να δούμεν στις βιτρίνες των Αθηναϊκών βι-βλιοπωλείων το αριστούργημά του « Αγρελιέςκαππαρκές τζιαι κοτσιηνομανίταρα».

KAI Δ√À ™Δƒ∞μ√À Δ√ ¢π∫∞π√

Ο Φιλελεύθερος έχει εξελιχτεί σε μια από τιςκαλύτερες εφημερίδες του Ελληνισμού. Αυτόοφείλεται και στο γεγονός ότι ο Αθηναϊκός τύ-πος συνεχώς ξεπέφτει, αλλά και στην επιμονήτου «Φ» να βελτιώνεται και να μην φοβάται ταανοίγματα και τις καινοτομίες και ως εκ τού-του να αποβάλλει τον συντηρητισμό του.Αν ο «Φ» διώξει άλλο δέκα μόνιμους συνερ-

γάτες και 10 μόνιμους συντάκτες, ειδικά αυτούςπου έχουν μόνιμες στήλες και δεν τους διαβάζειούτε η μάνα τους (έχουμε τα ονόματα) και εάνδεν δημοσιεύει την κάθε βλακεία και το κάθε σο-βαροφανές ιδεολόγημα των βουλευτών και άλ-λων πολιτικών προσώπων, και εάν δώσει πα-ραπάνω σημασία στα διεθνή και πολιτικά καιπολιτιστικά ρεύματα της Ευρώπης και φυσικάεάν ασχοληθεί σοβαρά με την ΚΡΙΤΙΚΗ σε όλατα επίπεδα, τότε άνετα πια θα είναι η πιο ζω-ντανή εφημερίδα του Ελληνισμού. Θέλει αρετήνκαι τόλμην η ΦΙΛ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

B.Φ.

ºπ§∂§∂À£∂ƒ∞ ∫∞§∞

CELUI QUI DOIT MOURIR (√ ÃÚÈÛÙfi˜ Í·Ó·ÛÙ·˘ÚÒÓÂÙ·È)

∂¿ÁÁÂÏÌ· Ï·ÎÂÙÔÔÈfi˜

28 Mαρτίου 2009 23

°°··ÔÔ˘̆ÚÚÔÔÏÏÔÔÁÁ››Â˜̃Ρε σύντροφε του Ταλάτ, άκου να

δεις πέντε πράματα για την Ευρώπηγιατί εσού όπως πάεις εννά μας πελ-λάνεις τέλεια.Το να μπει μια χώρα μες την ΕΕ

(ΕΕ = Ευρωπαϊκή Ένωση. Καμιάσχέση με το ΕΕ = Εν Εκατάλαβα ότιο Ταλάτ περιπαίζει με)Λοιπόν τότε που ήταν να μπούμεν

στην ΕΕ εξέραμεν ότι είσιεν τζιαι κα-λά τζιαι κακά.Εθέλαμεν να μπούμεν για τα κα-

λά τζιαι είπαμεν εν πειράζει εν νακάμουμεν υπομονή για τα κακά.Τα κακά εν θα σου τα αναλύσω

γιατί ξέρεις τα. Eσού μας τα εκου-κούφας πα στην τζιεφαλή πολλάγρόνια.Εννά σου πω όμως τα θκυο πιο

βασικά καλά που εν για τούτα πουέθελεν ο περίτου κόσμος να μπού-μεν στην ΕΕ.

1. Εθέλαμεν να μπούμεν στην ΕΕγια να ανήκουμεν τζιαι μεις σε μιανμεγάλη κοινωνία που εφαρμόζει κα-τα γράμμαν τα αθρώπινα δικαιώμα-τα. Δηλαδή τα δικαιώματα του κάθεπολίτη που εμάθαμεν να τα λαούμενΕυρωπαϊκόν κεκτημένον. Τα δικαι-ώματα που εν εκατάφερεν ποττέ τηςνα μας δώκει η γέρημη η ΚυπριακήΔημοκρατία τζιαι που εν προβλέπε-ται να μας δώκει η νέα «λύση» τουΚυπριακού.

2. Το άλλον ένι ότι εθέλαμεν ναμπούμεν στην ΕΕ για να κάμουμενστρατηγικές συμμαχίες, να ενισχυ-θούμεν πολιτικά τζιαι στρατιωτικά.Με λλία λόγια εθέλαμεν να συμμε-τέχουμεν σε ούλλες τες στρατιωτι-κές συμμαχίες της Ευρώπης πέρκεικαταφέρουμεν να γλυτώσουμεν πουτους Αγγλοαμερικάνους που αλω-νίζουν στη γειτονιά μας.

(Ξέρω πως εσού είσαι εναντίοντων στρατών αμμά να σου αθυμίσωότι οι Αγγλοαμερικάνοι τζιαι οιΤούρτζοι εν υπέρ τζιαι πως ζιούμενσε μια περιοχή του πλανήτη που μέ-σα, μέσα γίνουνται πολέμοι. Έναςστρατός, ας εν τζιαι μιτσής, βρέθε-ται.)Τούτα ούλλα είπα σου τα για να σ'

αρωτήσω.Αφού το Ευρωπαϊκό κεκτημένο

αντί ναν’ δεδομένο συζητάς το μετον Ταλάτ (τζιαι ξέρουμεν ποια εν-νάν η κατάληξή του), αφού στεςστρατηγικές συμμαχίες της Ευρώ-πης εν έθελεις να μπεις, ΓΙΑ ΕΙΝΤΑ ΣΚΑΤΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣΠΩΣ ΕΜΠHΚΑΜΕΝ ΣΤΗΝ

ΕΥΡΩΠΗ; ΓΙΑ ΝΑΠΛΕΡΩΝΟΥΜΕΝ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ

ΦΟΡΟΥΣ;ΜΑ ΕΝΝΑ ΜΑΣ ΠΕΛΛΑΝΕΙΣ

ΤΕΛΕΙΑ, ΣΙΟΡ;

Εθκιαβάσαμεν το τζιαι τούτο στοανερχόμενο νέο-κυπριακό πρώηνΕλλαδικό έντυπο

«Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»Η κοκόνα «Δρακούνα» στην στή-

λη EX PARTE μαθαίνει μας Ιστο-ρίαν αλά νεοκυπριακά.Γράφει: «... θα γιορτάσουμε, μαζί

με την Ελλάδα, την επέτειο της Ελλη-νικής επανάστασης του 1821, που εί-χε σαν αποτέλεσμα την απελευθέ-ρωση της Ελλάδας από την οθωμα-νική αυτοκρατορία και την ίδρυσητου νέου Ελληνικού κράτους. ΣτηνΚύπρο δεν έγινε επανάσταση και ηΤουρκοκρατία, όπως όλοι γνωρί-ζουμε, τερματίστηκε με την πώλησητης Κύπρου στην Μεγάλη Βρετα-νία.»Άκου να μάθεις τζιαι σου, κόρη

μου, είντα που ξέρουμεν ούλλοι.1. Την Ελληνικήν Επανάστασην εν

την έκαμεν ούτε η Ελλάδα ούτε στηνΚύπρος όπως τες ξέρεις σήμερα για-τί τούντα θκυο κράτη εν υπήρχαν τό-τες.

2. Την Επανάσταση εκάμαν την οιΈλληνες που ούλλον τον κόσμον μεσκοπόν να ελευτερώσουν ούλλες τεςπεριοχές που ιστορικά ανήκαν στουςΈλληνες.

3. Μες τούντους Έλληνες ήτανπου την αρκήν τζιαι οι Κυπραίοι.

4. Μάθε έναν όνομαν: Ιωάννης Κα-ρατζάς που την Λευκωσία. Τούτοςήταν ένας που τους εφτά στενούςσυνεργάτες του Ρήγα Φεραίου τζιαιεμαρτύρησεν μαζίν του. Πριν πειςτην κατζίαν σου, όι εν ήταν μεμο-νωμένη περίπτωση. Είσιεν πολλούςΚυπραίους φιλικούς.

5. Ούλλοι εκτός που σέναν τζιαικάποιους άλλους που θέλουν να μενηξέρουν, ξέρουμεν, πως στην Κύπρονεγίνηκεν επανάσταση. Επνίηκενόμως στο γαίμαν του Αρχιεπισκό-που, των Επισκόπων τζιαι εκατο-ντάδων κληρικών τζιαι λαϊκών προ-κρίτων στες 9 Δευτερογιούνη του1821.

6. Η επανάσταση για τους Κυ-πραίους, εν εσταμάτησεν με τη σφα-

γή στες 9 Δευτερογιούνη του 1821.Οι Κυπραίοι εσυνεχίσαν να πολε-μούν μαζί με τους άλλους Έλληνεςσε ούλλην τη διάρκεια της Επανά-στασης. Eσυνεχίσαν να πολεμούν σεούλλους τους πολέμους του Ελλα-δικού κράτους. Θώρε: βαλκανικοί,παγκόσμιοι, μικρά Ασία, ακόμα τζι-αι εμφύλιοι. Πάντα ο στόχος ήταννα λεφτερωθούν ούλλοι οι Έλληνες.Όσον τζι αν μεν σου αρέσκει, οι Κυ-πραίοι εν εθέλαν να κόψουν έξω πουτην μεγάλην Ελλάδαν γιατί άμανελαλούσαν Έλληνες εβάλλαν τζιαιτον εαυτόν τους μέσα.

7. Ειρωνεύκεσαι την Ελληνικότη-τά μας, κόρη δρακούνα, αμμά ξέρεπως:

« Ύλαντρον όντας κοπεί καβάτζιντριγύρου του πετάσσουνται τρακό-σια παραπούλια». Ώσπου αγχώνε-στε να κάμετε Κυπριακόν έθνος πε-ρίτου πολλυνίσκουν οι μιτσιοί πουδηλώνουν περήφανοι που εν Έλλη-νες.

Eν ξηχάννω ποιοι επολεμήσαν γιατην ελευτερίαν τούντου τόπου.

Oι νεοκύπριοι εν με αφήνουν ναξηχάσω ότι το ΑΚΕΛ τζιαι οι Τουρ-κοκύπριοι εν επολεμήσαν για τηνελευτερία τούντου τόπου.Ρε Γαδάροι, ακκάστε τους προβο-

κάτορες πας στα φκια. Γάδαρος Κύπρου

Πολιτικός Αναλυτής

KAPO°IAN, H ¶ETPOY§A TOY XPI™TOºIA!

¶À• §∞•O tempora, o mores...Πολύ σωστά έκαναν τα ΜΜΕ που πρόβαλαν τα πρόσφατα πε-ριστατικά που συνέβησαν στα σχολεία. Για να καταλάβει καιο πλέον δύσπιστος πως η παιδεία στην Κύπρο είναι ανύπαρκτη.Ή καλύτερα πως είναι της πλάκας. Σε ένα Λύκειο μαθητές έκα-ναν την τάξη οίκο ανοχής στην παρουσία επιθεωρητή και σ' έναΔημοτικό δάσκαλος ξυλοφορτώθηκε από γονέα μπροστά σταμάτια των μαθητών. Κάθε λαός έχει την δωρεάν δημόσια εκ-παίδευση που του αξίζει. Και το μέγα πρό-βλημα στη δική μας περίπτωση είναι πωςδεν υπάρχουν ούτε νόμοι, ούτε κανονισμοί,ούτε τιμωρίες. Τα είχε πει ο Ισοκράτης πο-λύ καλύτερα άλλωστε: «Η Δημοκρατία μαςαυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δι-καίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διό-τι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυ-θάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευ-θερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ωςευδαιμονία». Κι όσοι από εσάς κατάλαβαν, έχει καλώς. Στουςυπόλοιπους εύχομαι Καληνύχτα και καλή τύχη...Θυμάμαι ξανά τον Πεύκιο που έλεγε πως οι μαθητές μας είναιοι καλύτεροι στην Ευρώπη! Α, ρε Πεύκιε παλικάρι! Είδες φωςκαι μπήκες στο Υπουργείο Παιδείας, έκανες και τα κοντρα-μπάντα σου με δουλειές του Δημοσίου, τα έκανες σκατά και μα-καρίστηκες... Και μην πει κανένας ηλίθιος πως είμαι φαύλοςεπειδή μιλώ έτσι για έναν νεκρό. Κι ο Κεμάλ Ατατούρκ πέθανε.Σημαίνει πως πρέπει να τον εγκωμιάζω; Άσχετο: Η μοναδική Υπουργός Παιδείας που ήξερε τι της γινό-ταν ήταν η Κλαίρη Αγγελίδου. Έκτοτε τη θέση αυτή λυμαίνονταιτυχοδιώκτες κι αλεξιπτωτιστές...Μονάχα ο Ματσάκης έμεινε να λάβει το χρίσμα του ΥπουργούΠαιδείας. Οι παραδόσεις μαθημάτων θα γίνονται μέσω sms μελατινικούς χαρακτήρες...Στα επόμενα 5 χρόνια κάποιος μαθητής θα μπει στην τάξη οπλο-φορώντας και θα σκοτώσει. Εδώ είμαι κι εδώ είσαστε... Και με-τά θα κάνουν εκπομπές ο Μικελλίδης, η Χαραλαμπίδου, ο Τσου-ρούλλης, ο Βίκτωρας Παπαδόπουλος και η Γωγώ για να βρουντι έφταιξε... Ακόμη ένας Μάρτης πέρασε χωρίς να εορταστεί στα σχολεία ημνήμη του Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Γιορτάζουμε όμως το δέντρο,τους Τρεις Ιεράρχες, την Ευρώπη και τους μαχητές της αντί-στασης... Ποιους μαχητές της αντίστασης; Εκείνους που είχανβρει καταφύγιο στις κυβερνητικές κατοικίες στο Τρόοδος καιέλεγαν πως δεν πάνε να πολεμήσουν για τον Σαμψών; (Ευχα-ριστούμε τον κύριο Κ. για τη μαρτυρία, έφεδρο στρατονόμοπου το 1974 εστάλη στα βουνά για να πείσει τους «μαχητές τηςαντίστασης» να πάνε να πολεμήσουν τους Τούρκους...).Έχουνε περάσει τρεις μήνες από τα μεταμοντέρνα Δεκεμβρια-νά των Αθηνών και πλέον μπορούμε να κρίνουμε καλύτερα καινηφαλιότερα. Έχουμε και λέμε. Καμιά κοινωνική διάσταση δενείχε το μπάχαλο που δημιουργήθηκε. Οι πραγματικοί προλετά-ριοι, όσοι αληθινά δικαιούνταν να τα σπάσουν, έμειναν μακριάαπό το πανηγύρι της τρέλας. Τα συνθήματα και τα πανό δενέθιγαν τα πραγματικά προβλήματα του ελληνισμού. Όσα έγι-ναν φανέρωσαν την πνευματική ένδεια, το ξόφλημα ενός λαού,την έλλειψη πολιτισμού, το κατάντημα της ελευθερίας. Τα χει-ρότερα βέβαια δεν έχουν έρθει ακόμα. Έπεται συνέχεια, που μο-νάχα οι διορατικοί μπορούν να δουν... Πώς το έλεγε κι ο Αλε-ξανδρινός; Σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται...Και μια και ομιλούμε περί κατάντιας και αποχαύνωσης, οφεί-λω να αναφερθώ στη στήλη ex parte της κυπριακής Καθημερι-νής. Απολαύστε αγαπητοί αναγνώστες επίπεδο εφάμιλλο τηςελλαδικής Καθημερινής: «μια φορά κι ένα καιρό έκανα fingerdry τα μαλλιά μου και αργότερα που περνούσα φάση grungeδεν τα έκανα τίποτα και έβγαινα έξω αχτένιστη...».Στην Ελλά-δα η Καθημερινή θεωρείται ως η κατεξοχήν λόγια εφημερίδα.Οι δικοί μας φραγκολεβαντίνοι επιτήδειοι κατάφεραν να δημι-ουργήσουν ένα μπάσταρδο κατασκεύασμα, κομμένο και ραμ-μένο στα μέτρα του μέσου homo cypromalakius. Τα έχουμε ξα-ναπεί όμως και κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε γραφικοί.Μάθαν ότι γαμιόμαστε και πλακώσανε κι οι γύφτοι...Έριξε το αρχαίο του ο Αναστασιάδης -εκ των ων ουκ άνευ- καιμέσα σε 24 ώρες το άκουσα 18 φορές στο ραδιόφωνο και 25 φο-ρές στα δελτία ειδήσεων. Και να ήξεραν οι μισοί τι σημαίνει ηφράση, πάει στο διάολο. Έλα όμως που δεν ξέρουν! Μου θύμισεένα θρυλικό τίτλο άρθρου της Σημερινής μέσα στη δεκαετία του90. «Δρυός πεσόντος πας ανήρ φιλεύεται...»!Ή την εποχή πουήτανε της μόδας η λέξη αριστίνδην! (η σωστή φράση, εντελώςπληροφοριακά, είναι «αριστίνδην και πλουτίνδην» και αν δεν μεαπατά η μνήμη μου αναφέρεται από τον Αριστοτέλη στην Αθη-ναίων Πολιτεία...). Να πω κι εγώ ένα αρχαίο; «Φιλοκαλούμεν μετ'ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας»! Αρχιεπίσκοπε, δε νομίζω να χρειαζόμαστε καινούριους ναούς.Γιατί δεν φτιάχνεις ένα σχολείο πρότυπο (ας λειτουργεί έστωκαι ως ιδιωτικό - εδώ που φτάσαμε ο ελιτισμός δεν είναι αμάρ-τημα...) όπου θα διδάσκουν οι καλύτεροι εκπαιδευτικοί και υπότις καλύτερες συνθήκες; Για σκέψου το...Όποιος πρόλαβε να δει το αριστούργημα του Ζυλ Ντασέν «ΟΧριστός Ξανασταυρώνεται» στάθηκε τυχερός. Ένα μπράβοστη Λέσχη Φίλων Κινηματογράφου. Πάντα τέτοιες ταινίες καιλιγότερες ψευτοκουλτουριάρικες κοτσάνες, που μετά τα πρώ-τα δέκα λεπτά γίνονται αφόρητες και σε κάνουν να σιχτιρίζειςτον Αλμοδοβάρ και τον κάθε περίεργο που την έχει δει σκηνο-θέτης...

Ο χτιτζιάρης

✍

AA¶¶OO TTOO AAPPXXEEIIOO MMAA™™ ANEKΔOTEΣ ΦΩTOΓPAΦIEΣ

9 Mαΐου 1956. Στις ογκοδέστατεςδιαδηλώσεις για τηνKύπρο λίγο πριν τοναπαγχονισμό τωνKαραολή καιΔημητρίου, οEλληνικός λαός μετέσσερις νεκρούςκαι εκατοντάδεςτραυματίες δίνει τοαίμα του για τηνKύπρο. Σήμερα σεKύπρο και Eλλάδαδυσκολευόμαστε ναδώσουμε λίγο αίμαγια να σώσουμε τηζωή κάποιουσυνανθρώπου μας.

ENø™I™T ˙ È ’ · ˜ Á È Ó Â › Ù Ô Á · › Ì · Ì · ˜ · ˘ Ï ¿ Ù ˙ È Ó

H Aστυνομία μας όταν δεν δέρνειπολίτες, σαλτάρει στους δρόμους τηςXώρας ψάχνοντας για εγκληματίες!

Oμολογώκορούες!

Eίμαι ένοχος. Mην με δέρετε!

Aδελφές!Kάτω τα χέγια απότο αδεφάκι μου!

Kουτσικουκουκου!