2 8 Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Υ 2 0 1 3 n T E Y X O Σ 2 n Ε Τ Ο Σ 7 οn B ΄ Π Ε Ρ Ι Ο Δ Ο Σ n Τ Ι Μ Η Ε Υ Ρ Ω 2 . 0 0

ΕΝΩΣΙΣT ζ ι α ς γ ι ν ε ί τ ο γ α ί μ α ν μ α ς α υ λ ά τ ζ ι ι νΓαμώ το!

1,825 τζιαι πόψε!

Γαμώ το! Έφυεν ο ένας, ήρτεν ο άλλος! Εν τζιαιρός

μας να φεύκουμεν τζιαι εμείς!

XOΡΗΓΟΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ JOHNNIE WALKER

KEEP BETRAYING

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com2 28 Φεβρουαρίου 2013

Iδιο κτη σίαΩΣIH ΠI ΣΩ ΛTΔT.K. 6969NO MOΣ ΛEY KΩ ΣIAΣ - EΛ ΛAΣTH ΛE O MOIO TY ΠON: 22346154yialousa@�cytanet.�com.cy

Διε υ θυ ντήςBάσος ΦτωχόπουλλοςΒ΄ ΔιευθυντήςΑλέκος ΜιχαηλίδηςAρ χι συ ντά κτηςEλενίτσα ΕυτυχίουΣελιδοποίησηΣοφία ΓεωργίουΟμαδάρχης ΈκδοσηςΣτελ. ΤρύφωνοςΔιορθώσειςΙόλη Μιχαηλίδου, Πόπη ΕλλαδίτηΝεολαίαΠαρέλλης ΜασκότταΟ Φορέας

Συ νερ γά τεςΝτίνος Μιτσίδης (ζυμαρικά και ποτά),Μελής Πίττας (χαλλούμια, φέττες καιαναράδες), Πρόδρομος Προδρόμου(πληροφορίες για κακές συνήθειεςΝίκου Αναστασιάδη), Γιώργος Λιλλήκας(αντιδιζωνική αρθρογραφία), ΖαχαρίαςΚουλίας (πληροφορίες για ερωτικάτερτίπια Μάριου Κάρογιαν), ΓιώργοςΚολοκασίδης (οικονομική βοήθεια στηνυπόσκαψη του ακελικού ΔΗΚΟ), ΕλίταΜιχαηλίδου (υλικό για να γράφουμε),Dave Mills (πληροφορίες για τηδυσκοιλιότητα του Βρετανού ύπατουαρμοστή).Yπεύθυνες κομμωτηρίουΈρση Χριστόφια, Ερατώ Μαρκουλλή,Πραξούλλα ΑντωνιάδουLifestylingΈρση Xριστόφια, Eρατώ ΜαρκουλλήOικονομικοί Σύμ βου λοιΈχουν χρεωκοπήσειNομικοί Σύμ βου λοιΓιώργος Χριστοδούλου (δύσκολεςυποθέσεις), Λέαντρος Παπαφιλίππου(φίλος εκλεκτός), KωστάκηςAιμιλιανίδης (δωρεάν υποθέσεις),Πέτρος X’’ Σάββας (τις Kυριακές),Στέλιος Δρυμιώτης (όταν δεν είναιμεθυσμένος), Xρήστος Kληρίδης(όταν κερδίζουμε το Λόττο). ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη χρησιμοποιείτεδικηγόρους του απορριπτικού χώρου.Είναι πανάκριβοι.Δικαστές στην πούγκαν μαςΔεν μπορούμε να δημοσιεύσουμε ταονόματά τους για να μην τους κάψουμε.ΧορηγοίCIA, Χαραυγή, Μακδόναλτς, ΝobleEnergy, Αντρέας Πάντζης, ΘΟΚ BOC καιάλλοι δώδεκα ύποπτοι οργανισμοί.XρηματοδότεςΚατάρ, Ισραήλ, Ιράν τζιαι η θκεια μαςη Βαλλού που τα Λεύκαρα.Eπίσημος ΛογοκριτήςAνδρούλλα ΓκιούροβαΕπίσημος ΠόντιοςΓιώργος ΑμπατσίδηςΠόντιος παρά του ΠόντιουΜ.Σ.GO BACK DOG PUBLICATIONS:ΗΕCΤOROS 39A, LEFKOSIA, KYPROS.TEL.: 99696969. All rights reserved.Nothing appearing in Union (and mayyour blood become avladjin) newspapermay be reprinted, reproduced by sex ortransmitted through viri, either holy or insin, by any electronic or mechanicalmeans without prior written permissionfrom the dog. Warning to lawyers: Writs for libels,slander or wrongdoings will not beaccepted from anyone.

BEWARE OF THE DOGΣαββάκης Παλαιολόγος ο Tρίτος,επίσημος σκύλος της «Ένωσις». Προσοχή, δαγκώνει!

vasosftohopoullos.wordpress.com

ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ Η ΕΦ. ΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ

Το επόμενο τεύχος της εφ. ΕΝΩΣΙΣ θακυκλοφορήσει στις 30 Μαρτίου, μέραΣάββατο, όπως πάντα. Παρακαλούνται οισυνεργάτες, νέοι και παλαιοί, να απο-στείλουν τα κείμενά τους πριν από τις20 του μηνός.

Εμείς, όπως σας υποσχεθήκαμε, ανή-κουμε στην άγρια αντιπολίτευση ενα-ντίον του νέου Προέδρου, του Χριστό-φια της δεξιάς, Νίκου Αναστασιάδη.1.825 τζιαι πόψε!

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Τα βιβλία του μηνός έχουνως θέμα το γλωσσικό ζή-τημα. Το πρώτο, ΘΕΜΑΤΑΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ τουΑνδρέα Μακρίδη, και το

δεύτερο, ΓΛΩΣΣΑΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑτου Λουκή Παπαφι-λίππου, θα διανέ-μονται μαζί με τηνεφημερίδα στην τι-μή των 8 ευρώ μό-νο, σε επιλεγμέναπερίπτερα.

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΜΗΝΟΣ

Τα βιβλία του επόμενου μηνός είναιτρία και σχετίζονται με τη μουσική μας:α) ΑΣΜΑΤΑ ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗβ) ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ και γ)ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ. Τα τρία βιβλία μα-

ζί με την εφημερίδα μόνο 10 ευρώ. Μηχάσετε αυτήν την καλή προσφορά.

ΑΓΟΡΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΓΙΑΛΟΥΣΑ

Την Κυριακή 3 Μαρτίου, από τις 10 τοπρωί ως τις 3 το μεσημέρι, έχουμε τηνκαθιερωμένη αγορά βιβλίου στο Βιβλιο-πωλείον Γιαλούσα. Ελάτε να απολαύ-σετε τα μεζεδάκια μας και την καλή πα-ρέα. Φέρτε και τα παιδιά σας, να παί-ξουν με τον Σαββάκη και την Έλλη.

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΡΡΩΣΗ

Ο Σαββάκης και ηΈλλη εύχονται στονσυνεργάτη μας Τί-το Χριστοδούλουκαλή και ταχείαανάρρωση.

Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

Κατάρα πάνω του! Φάγαμεν τον ένανκομμουνιστήν, τώρα θα φάμεν και τονάλλον κομπουνιστήν. ΚΟΥΡΑΓΙΟ, συνα-γωνιστές. Όλοι μαζί θα φάμε λάχανο καιτον Φύρερ.

ΔΙΑΛΕΞΗ

Την Παρασκευή 8 Μαρτίου, στις 19:30,στην μπουάτ «Η ΑΧΑΡΙΣΤΗ», ο ΜιχαήλΧατζημιχαήλ θαδώσει διάλεξη μεθέμα «Η συμβολήτου τραγουδιού καιτης ποίησης στονΑγώνα της ΕΟΚΑ1955-59».

Θα ακολουθήσει παρουσίαση τραγου-διών της ΕΟΚΑ, όπου ο εισηγητής μαζίμε τη Βασιλική Χατζηαδάμου θα μαςτραγουδήσουν τραγούδια της περιόδουεκείνης.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Την Κυριακή 24 Μαρτίου, στην μπουάτ«Η ΑΧΑΡΙΣΤΗ», μέσα στο ΑΙΓΑΙΟΝ,στις 11:00 π.μ., η Έφη Κυπριανίδου καιο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης θα παρουσιά-σουν το βιβλίο της Ελένης ΝικοδήμουΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ, που κυκλοφόρησεπρόσφατα από τις εκδόσεις μας.

Μετά από την εκδήλωση θα προσφέ-ρουμε μεζεδάκια και ποτά. Ελάτε καιφέρτε και τους φίλους σας.

Η Ελένη Νικοδήμου θα υπογράφει τοβιβλίο της, το οποίο θα πωλείται σε ει-δική τιμή.

ΛΕΥΚΩΣΙΑL&A MERX LTD NO 1 AΡΜΕΝΙΑΣ 53 Β-Γ,

ΑΚΡΟΠΟΛΗΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΑΟΥΛΗ ΛΕΩΦ. ΚΕΝΝΕΝΤΥ 91ΒΗILTON HOTEL B/SHOP AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 98ΠΕΡ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΔΗΣ ΛΕΩΦ. ΟΜΗΡΟΥ 1, ΑΓΑΛΜΑΜΙΛΤΗΣ & ΕΥΓΕΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣMORE BLUE TRADING LTD ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 114ΑΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΡΩ ΛΑΡΝΑΚΟΣ 119CHRIS - NIC ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 13Γ,

ΠΑΛ/ΣΣΑΛΟΪΖΟΣ & ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΑΙΓΕΩΣ 28ΒΠΕΡ. ΤΟ ΟΚΤΑΓΩΝΟ ΛΤΔ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ 15MISSEDCALL KIOSK LTD ΛΕΩΦ. ΝΙΚΗΣ 32ΛΕΩΝΙΔΑ ΜΑΡΩ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΑΤΣΗ 44ΠΑΡΑΡΛΑΜΑ ΛΤΔ - ΑLFA MEGA NIΚΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ 3ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΔΙΑΣ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ 39,ΠΑΡΙΣΣΙΝΟΣΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΕΡΙΟΥ 68ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 13Γ, ΚΑΤΩ

ΛΑΚΑΤΑΜΙΑΠΕΡ. ΜΙΡΑΧΗΣ ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 89,

ΛΥΚΑΒΗΤΟΣDELTANIMAR TRADING LTD ΛΗΔΡΑΣ 205ΑΠΕΡ. ΜΑΚΡΥΔΡΟΜΟΣ ΛΗΔΡΑΣ 58RNIK ENTERPRISES LTD ΓΡΗΓ. ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ 61RUNAWAY TRAD. LTD ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 190, ΤHE

MALLΕΛΛΗΝΑ ΑΡΙΣΤΗ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ 1GRIZZLY BEAR LTD No 1 ΛΕΩΦ. ΡΙΚ 27ΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ 123ΓC.L.E. ENTERPRISES LTD KEΡΥΝΕΙΑΣ 134ΧΡΙΣΤΟΣ & ΠΑΝΙΚΚΟΣ ΛΟΡΔΟΥ ΒΥΡΩΝΟΣ 26,

ΠΑΛ/ΣΣΑCHRIS 1 STOP N301 ΛΕΩΦ. ΑΘΑΛΑΣΣΗΣ 101ΝΙΚΟΣ Χ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΛΤΔ AΓΙΟΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ 99ΑΠΕΡ. ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 104Μ&Τ ΜETOCHIOU KIOSK ΜΕΤΟΧΙΟΥ 57BARCINO LTD ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 131Κ.Κ. ΤΗ MAGAZINO LTD ΣΤΑΣΙΝΟΥ 34GALLOPCA C/STOREA ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ 24Δ,ΑΚΡΟΠΟΛΗΠ.Ι.Μ. ΒΟΥΝΟ ΛΤΔ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 35Κ. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 51

ΔΡΑΚΟΥΜΕΛ ΕΛΑΙΩΝΩΝ 2, ΣΤΡΟΒΟΛΟΣΚΟΥΛΛΗΣ & ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 13FANTASTI PAVILLION LTD ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 44Μ&Τ ΜΕΤΟCHIOU KIOSK-LUCK7 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 70ΠΟΥΡΓΟΥΡΗ ΣΟΥΛΛΑ Ε. ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ 45,

ΜΑΚΕΔΟΝΙΤΙΣΣΑL&A MERX LTD NO 2 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 40Χ.Α.Π/ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΜ/ΡΙΚΗ ΛΤΔ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΑΒΑΡΗ 9FAST SPACE LTD ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ 47Μ. ΤΣΟΥΤΣΟΥΚHΣ ΚΑΝΤΑΡΑΣ 83KUOPIO HOLDINGS LTD ΤΣΕΡΙΟΥ 170CHRIS CASH & CARRY TΣΕΡΙΟΥ 110ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ Α. ΚΟΜΠΟΣ ΛΤΔ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 3Β, ΠΕΡΑ

ΧΩΡΙΟ ΝΗΣΟΥΛΑΡΝΑΚΑMΗΝΑΣ ΤΣΙΑΜΠΑΡΤΑΣ ΛΤΔ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ 3ΠΑΦΙΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΤΔ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ 36,

ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣΠΕΡ. ΕΛΕΝΑ & ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ 9,

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣBOROKI ENTERPRISES LTD ΧΡ/ΛΑΟΥ ΙΑΚΩΒΙΔΗ 26ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΓΡΗΓ.ΑΥΞΕΝΤΙΟΥSO EASY KIOSKS LTD - 406 ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 58,

ΛΕΙΒΑΔΙΑDOXA INVESTMENTS LTD ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ 35SO EASY KIOSKS LTD - 401 ΠΕΤΡ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΥ 3,

ΧΟΙΡΟΚΟΙΤΙΑΛΕΜΕΣΟΣΣΤΑΥΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ & ΥΙΟΣ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ 41Τ&Ε MICHAELIDES NEWSAGE ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 218MULTIBREAM LTD ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΩΣ 65ΑCHRISTODOULOU BROS LTD ΓΛΑΣΤΩΝΟΣ 86KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΟΝΤΙΟΥ Α΄ 159ΠΕΡ. Ν.Τ. EXPRESS LTD ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 86, ΜΕΣΑ

ΓΕΙΤΟΝΙΑΠΑΦΟΣΧ-PRESS-K&K PATSAL LTD AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 14ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΛΑΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ 15STOKKOS BROS LTD EΛΕΥΘ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 64Α/ΦΟΙ ΚΟΥΝΤΟΥΡΕΣΙΗ ΛΤΔ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 19, ΚΟΝΙΑΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΙΟΥ ΛΕΩΦ. ΕΜΠΑΣ 104AMMOXΩΣΤΟΣΓΙΩΡΓΟΣ & ΧΡΙΣΤ. ΚΑΛΛΙΚΑ ΤΕΥΚΡΟΥ ΑΝΘΙΑ 20, SHOP 4Α&Μ DOMINO SHOP LTD 1ης AΠΡΙΛΙΟΥ 100

ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΝΕΟΝΑΖΙ ΣΚΑΤENHTOY MHNOΣ

ΝΕΟΝΑΖΙ ΣΚΑΤENΟΣTOY MHNOΣ

Άκου, η αγράμματη, να θέλει και το Υπουργείο Παιδείας!

Εφανταστήκετε να έβγαινε ο δικός του Πρόεδρος,

πόσα γκουλάγκ θα άνοιγε;

28 Φεβρουαρίου 2013 3

Πάει η πενταετία του Χριστόφια.Πάει και αυτός ο –χωρίς αμφιβολία–χειρότερος Πρόεδρος που έτυχε νακυβερνήσει αυτήν τη «χώρα». Τρίαπράγματα κρατάμε από τη διακυ-βέρνηση Χριστόφια:

1) την κατάρρευση της οικονομίας, 2) την τραγωδία στο Μαρί και 3) το γεγονός ότι δεν κατάφερε να

λύσει το Κυπριακό, παρά τις γεν-ναίες του υποχωρήσεις.

Δεν μας ενδιαφέρει να αναλύσουμεαυτές τις τρεις πτυχές της διακυ-βέρνησής του. Τις πρώτες δύο τιςζούμε ακόμα στο πετσί μας και γιατην τρίτη ευχαριστούμε ξανά τους«αδελφούς» Τούρκους, που πάλι μαςέσωσαν.

Τώρα μάς ήρθε νέος Πρόεδρος, έναςνέος Χριστόφιας της γαλάζιας δε-ξιάς. Εμείς, όπως σας υποσχεθήκαμε,είμαστε ξανά άγρια αντιπολίτευση.1.825 τζιαι πόψε.

Ο Αναστασιάδης είναι ό,τι χειρό-τερο έχει να παρουσιάσει η κυπρια-κή κεντροδεξιά. Υπ’ αυτήν την έν-νοια, είναι ίδιος και απαράλλακτοςο Χριστόφιας, μόνο που ο Χριστό-φιας δεν είχε το άλλοθι μιας εθνικήςπαράταξης ούτε μιλούσε εκ μέρουςτης εθνικοφροσύνης. Αυτό κάνει τονΑναστασιάδη πολύ επικίνδυνο και,με δεδομένη την υποστήριξη και τουΑΚΕΛ και του ΔΗΚΟ στο εθνικό ζή-τημα, είναι ζήτημα χρόνου η εκκίνη-ση της πορείας προς το τέλος τηςΚύπρου όπως την ξέραμε. Ούτε τηνομοσπονδία γλιτώνουμε ούτε τηνπροτεκτορατοποίηση ούτε την πλή-ρη εξάρτηση από την ΕυρωπαϊκήΈνωση και την υποδούλωσή μας στοάρμα των τραπεζιτών και της πα-γκοσμιοποίησης.

Τώρα αρχίζουν τα πολύ δύσκολα,διότι δεν θα είναι ένας άθεος κομ-μουνιστής, βλάκας του χωριού, πουθα μας κυβερνά και θα θέλει να μαςξεπουλήσει, αλλά ένας αλαζονικός«δικός μας», «εθνικόφρων», ευρω-παϊστής και φίλος της Μέρκελ, τουΕυρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος καιάλλων ευρωπαϊκών φασιστικών κα-θαρμάτων. Όλα αυτά ρίχνουν άπειρηστάχτη στα μάτια του πόπολου. Γνω-ρίζω άτομα με πολύ ψηλή νοημοσύ-νη που ακόμη πιστεύουν πως η εσω-τερική αντίσταση των, έστω αλλο-τριωμένων, «εθνικιστών» του ΔΗΣΥκαι του ΔΗΚΟ θα μπορούν να βά-λουν φρένο στις ορέξεις των κρυφο-εθνομηδενιστών αγγλόφρονων συνα-γερμικών.

Έλεος, λέω. Είδαμε αυτές τις αντι-στάσεις όλα αυτά τα χρόνια και ει-δικά κατά τη διακυβέρνηση Κληρί-δη, όπου συντελέστηκε και το τελικόχτύπημα στους γριβικούς ενωτικούςαγωνιστές της βάσης του Συναγερ-μού.

Τώρα όλα έχουν αλλάξει. Στην Κύ-προ μπορεί όλοι να μιλούν για εθνι-κό πρόβλημα, αλλά άλλη σημασίαπροσδίδουν πια στις λέξεις. Ούτε ηλέξη ελευθερία έχει πια το παλιό τηςνόημα. Η Κύπρος πια δεν είναι οιμανάδες μας και οι γιαγιάδες μας.Μια άλλη Κύπρος κυριαρχεί στην κα-θημερινή μας ζωή. Μια κοινωνία τουλάιφσταϊλ, της κατανάλωσης και τηςτηλεοπτικής αποβλάκωσης. Μια κοι-νωνία των υπηρεσιών και των αστι-

κών επαγγελμάτων. Πάει πια η αγρο-τική Κύπρος, πάει πια και η αστικήγειτονιά και ενορία. Πάει πια κι αυ-τή η ελάχιστη ντόπια παραγωγή. Χω-ρίς αυτά, η Κύπρος παραμένει έναςχώρος χωρίς εθνική συνείδηση, χωρίςαντιστάσεις, χωρίς ταυτότητα. Δενξέρω για πόσον καιρό ακόμη θα αντέ-ξει αυτό το 15% των Ελλήνων να μαςκρατάει σ’ αυτήν τη γη. Δεν ξέρω πιααν αυτό το 15% των Ελλήνων έχει τακότσια ν’ αντισταθεί στη λαίλαπατων νεοοθωμανών, νεοναζί και νεο-εγγλέζων. Ο εχθρός πια δεν είναι καιτόσο ορατός, ούτε χτυπάει αίφνης στοψαχνό. Ο εχθρός είναι πια σαν τηναρρώστια: λίγο λίγο μάς ρίχνει κά-τω, ώσπου να πέσουμε και να μηνξανασηκωθούμε ή, αν σηκωθούμε, νασηκωθούμε μεταλλαγμένοι.

Οι εκλογές τελείωσαν. Το ΔΗΣΑ -ΚΕΛ θριάμβευσε. Ο κόσμος πανηγύ-ρισε την απομάκρυνση του Χριστό-φια, αλλά δεν κατάφερε να δώσει μιαάλλη προοπτική σ’ αυτόν τον τόπο.Επικράτησε η άλλη εκδοχή του Χρι-στόφια, αυτή που μπορεί να κάνειεξίσου γενναιόδωρες προσφορές στουςΤούρκους και στους Ευρωπαίους,τραγουδώντας ταυτοχρόνως και τονΕθνικό μας Ύμνο. Επικράτησε το άλ-λο άλογο της βρετανικής επικυριαρ-χίας. Επικράτησαν οι νεοκύπριοι τηςδεξιάς, ανεξαρτήτως αν οι οπαδοίτους επιμένουν να ντύνονται με τηνελληνική σημαία ως παραταξιακοίχουλιγκάνοι. Έχει ιδιαίτερη σημασίανα δούμε γιατί ακόμη ο κόσμος τουΔΗΣΥ δεν μπορεί να αποβάλει τηνελληνική σημαία και τα άλλα σύμβο-λα του έθνους. Αυτά, όμως, ας τ’ αφή-σουμε για μια άλλη φορά.

Η ουσία βρίσκεται αλλού. Πύρρει-ες είναι οι νίκες του ΔΗΣΑΚΕΛ. ΟΑναστασιάδης είναι Πρόεδρος απόπροδοσία. Αν οι Παπαδοπουλικοίτου ΔΗΚΟ δούλευαν για τον Λιλλή-κα και αν οι αποστάτες του Συλ-λούρη δεν επιθυμούσαν διακαώς ναεπιστρέψουν στο μαντρί, σήμερα άλ-λος θα ήταν Πρόεδρος. Ο Αναστα-σιάδης και ο Μαλάς, αν τους αφαι-ρέσουμε τα λευκά, τα άκυρα και τηναποχή, δεν πήραν ο ένας πάνω απότο 40% και ο άλλος πάνω από το35% του κυπριακού πληθυσμού –τόσο τους εμπιστεύεται ο κόσμος.Αλλά και αυτά ακόμη τα ποσοστάτα πήραν εξαιτίας της ΠΟΛΩΣΗΣπου δημιούργησαν μεταξύ δεξιάςκαι αριστεράς και εξαιτίας του ου-σιαστικού ΜΙΣΟΥΣ μεγάλης μερί-δας του λαού μας προς ΧΡΙΣΤΟΦΙΑκαι ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ. Δεν είναι λί-γοι αυτοί του αντικατοχικού στρα-τοπέδου που ψήφισαν Αναστασιά-δη με το χέρι τους να τρέμει, μόνοκαι μόνο για να φύγει το επαίσχυ-ντο ΑΚΕΛ από τη μέση· και δεν εί-ναι λίγοι εκείνοι οι αντικατοχικοίπου ψήφισαν Μαλά, γιατί ακριβώςγνωρίζουν πόσο επικίνδυνος είναι οΑναστασιάδης.

Τώρα εμείς, οι ηττημένοι, οφείλου-με να κάνουμε την αυτοκριτική μαςκαι να προχωρήσουμε στη σύστασηενός ρωμαλέου ελληνικού εθνικοα-πελευθερωτικού αντιομοσπονδιακούκινήματος και, μαζί με τους συνα-γωνιστές μας στην Ελλάδα, να δώ-σουμε τη μεγάλη μάχη, για να πα-ραμείνουμε στον τόπο μας και Έλλη-νες και ελεύθεροι. Όσοι πιστοί...

B.Φ.

Έχετε γεια βρυσούλλες...

Μπράβο, ρε Κυπραίοι. Εφκάλατεπάλε το ΔΗΣΑΚΕΛ στην εξουσία.Συγχαρητήρια. Μετά που δυο-τρίαμνημόνια, όι να κλαίτε ότι μειώνουν

τους μισθούς σας όμως.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩΑΥΞΕΝΤΙΟΥ καιΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

3 ΜΑΡΤΙΟΥ: ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ

ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Οι στί-χοι της Κλαίρης Αγγελίδου, από τηνποιητική της συλλογή Λιτανεία, είναιτο καλύτερο μνημόσυνο. Αιωνία του ημνήμη.

Αστροπελέκια ανίεραέκαψαν του Μαχαιράτο κορφοβούνι,θρήνησε η φωταυγήκαι τ’ αγρινά σωπάσανκι ένας Σταυραετόςυψώθηκε στα μετερίζια.

Και φώναζεμε μια φωνή καμπάνα:

«Τραβάτε εμπρός,η ώρα ήρθε.Κανείς να μη λυγίσει.Τραβάτ’ εμπρός.Η Παναγιά μάς παραστέκει.

Το σώμα μου λαμπάδα άναψεγια σαςκι όλους της γης τους σκλάβους.Τραβάτε εμπρός, αδέλφια ο Μαχαιράς έγινε Κούγκι».

Ορυμαγδός και θάνατος.Πυρπολημένος ουρανόςκαι προσευχή θυμίαμα.

Η Παναγιά η Μαχαιριώτισσαδακρύζεικι ένα φιλί αποθέτειστο μέρος της καρδιάς του.

Η Παναγιά...

13 ΜΑΡΤΙΟΥ: ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΥΕΥΑΓΟΡΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ

Πάλι με τα λόγια της Κλαίρης Αγγελί-δου. Αιωνία του η μνήμη.

Δεύτε λάβετε φωςόλοι της της οι σκλάβοι.Δεύτε οι ταπεινοί,οι κατατρεγμένοι.

Δεύτε λάβετε φως.Αηδονολάλησε ο Όλυμπος.Ο Πενταδάχτυλοςπυρπόλησε τις στράτες.

Ένας πεθαίνει.Δέκα γεννιούνται.Άρτος Ελευθερίας.

4 28 Φεβρουαρίου 2013ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΗΣΑΚΕΛ – ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ

EΩΣΦΟΡΙΚΑ

l Πολύ μεγάλο δίλημμα είχαστον δεύτερο γύρο των Προε-δρικών για τον καταλληλότε-ρο τρόπο να ακυρώσω το ψη-φοδέλτιό μου. Θετική ψήφοςσε έναν εκ των δύο υποψηφίωνθα σήμαινε, για μένα, μερίδιο ευθύνης για τα δει-νά που θα επακολουθήσουν.l Η νίκη Ανανστασιάδη αναμενόμενη. Επί χρό-νια αποκαλούσαμε ειρωνικά τους ψηφοφόρουςτου ΑΚΕΛ φυτά, πρόβατα κτλ. Οι συναγερμικοίψηφοφόροι αποδεικνύεται ότι δεν διαφέρουν καιπολύ ‒ ίσως, τελικά, είναι φυτά που συνοδεύονταιαπό τη γλάστρα τους.l Πολυπολιτισμική Κύπρο υποσχέθηκε ο Αναν-στασιάδης μιλώντας σε Κόπτες που ζουν στην Κύ-προ. Κατά τ’ άλλα… «Ψηφίστε Ανανστασιάδη,για να φύγουν οι κομμουνιστές».l Εμείς πάντως, εις πείσμα όλων, θα αντιστα-θούμε σε κάθε προσπάθεια ξεπουλήματος της Κύ-πρου.l Πολύ το χάρηκα αυτό με τις δημοσκοπήσειςεξόδου και την παταγώδη αποτυχία τους. Όπωςπολύ εύστοχα παρατήρησε ο Σάββας Παύλου, τονα λες ψέματα στις δημοσκοπήσεις, οι οποίες κα-τάντησαν εργαλεία του συστήματος και των κομ-μάτων, είναι πολιτική πράξη αντίστασης.l Δεν μας τα λέει καθόλου καλά ο Μακαριώτα-τος τελευταία. Μπορεί μέχρι πρόσφατα να εκ-φραζόμασταν θετικότατα για τον ρόλο του, αλλάεμείς δεν χαριζόμαστε σε κανέναν. Έχει στηρίξεισιωπηρά την υποψηφιότητα Ανανστασιάδη, ενώαυτά που ξεστόμισε για τον αγωγό είναι χοντρέςανοησίες. Το τι κρύβεται πίσω από την αλλαγήτης στάσης του θα το δούμε στην πορεία.l Αν και δεν μου αρέσουν τα στοιχήματα, ήθελανα στοιχηματίσω ότι ο Χριστόφιας στο (αποχαι-ρετιστήριο) διάγγελμά του θα μιλούσε για ΕΟΚΑΒ, πραξικόπημα κτλ. Δυστυχώς η απόδοση ήτανπολύ χαμηλή και ασύμφορη. Στοιχήματα υπάρ-χουν και γι’ αυτά που θα πει στην τελετή παρά-δοσης της εξουσίας. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ανα-φορά στο πραξικόπημα κτλ. έχει απόδοση 1,20,το να κλάψει στην τελετή 2,40, να λιποθυμήσει3,75, να ζητήσει συγγνώμη για τα δεινά που επέ-φερε 7 εκατομμύρια και να αυτοκτονήσει δημόσια2 δισεκατομμύρια.

Ο αντιεωσφόρος

Ο όρος εθνική προδοσία αναφέρεταισ’ εκείνες τις πράξεις των ατόμωνπου συνειδητά βλάπτουν τα εθνικάσυμφέροντα. Η ελληνική Ιστορίαβρίθει από προδότες, οι οποίοι όμωςκατατάσσονταν στο ανάθεμα τηςιστορικής μας μνήμης. Ο Εφιάλτης,για παράδειγμα, ταυτίστηκε με ταχειρότερά μας όνειρα.

Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, ηελληνική κοινωνία –και ιδιαίτερααυτή της Κύπρου– απέκτησε μιαανοχή σ’ αυτό που παραδοσιακάθεωρούνταν προδοσία. Στα χρόνιατου επικού Αγώνα της ΕΟΚΑ, οιπροδότες κυκλοφορούσαν με κου-κούλα, ενώ σήμερα αμείβονται μεανώτατα αξιώματα. Έγινε αρκετήσυζήτηση για την πρόσφατη από-φαση του Χριστόφια να «αποκα-ταστήσει» αριθμό εκτελεσθέντωνπροδοτών. Οι λόγοι της απόφασήςτου είναι γνωστοί, ο ρόλος του ιδί-ου αλλά και ο διαχρονικός ρόλοςτου κόμματός του δεδομένος, συ-νεπώς η απόφαση δεν εξέπληξε.Αυτό που θέλω όμως να τονίσω εί-ναι ότι πολλοί από τους προδότεςτου Αγώνα μπορεί να ήταν αδύνα-μα ανθρωπάκια, άνθρωποι χωρίςιδανικά ή θύματα της προδοτικήςηγεσίας του AKEL. Ενώ λοιπόν αυ-τοί δικαιολογημένα απολαμβάνουντην εθνική απαξίωση για τις πρά-ξεις τους, εντούτοις δεν συμβαίνειτο ίδιο με πράξεις χειρότερες απότις δικές τους, οι οποίες προέρχο-νται από πολιτικά πρόσωπα. Μή-πως δεν ήταν προδοσία η εγκατά-λειψη της Ένωσης από την πολι-τική ηγεσία Κύπρου και Ελλάδαςστο μέσο ενός επιτυχημένου στρα-τιωτικά αγώνα; Μήπως δεν ήτανπροδοτικές οι συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου; Μήπως δεν ήταν προδο-σία οι κατευθυνόμενες επιθέσειςεναντίον της Ελληνικής Μεραρ-χίας την περίοδο 1964-67 από αν-θρώπους του μακαριακού κατε-στημένου, συμπεριλαμβανομένουτου Γλαύκου Κληρίδη; Μεγάληεθνική προδοσία έγινε σίγουρα και

το 1974. Πραγματικοί προδότεςόμως είναι αυτοί που ενσυνείδηταοδήγησαν τα πράγματα στα άκρακαι οι οποίοι επεδίωκαν εθνικήσυμφορά, για να αποκατασταθεί ηδημοκρατία στην Ελλάδα.

Αυτό που έγινε το 2004 ξεπερνάκάθε όριο. Ένα άκρως ρατσιστικόσχέδιο, που ξεκάθαρα παρέδιδε τηνΚύπρο στους Τούρκους και τουςΆγγλους, που παραχωρούσε υφα-λοκρηπίδα στις Βάσεις, που προ-σέβαλλε κάθε ίχνος ανθρώπινηςαξιοπρέπειας, τέθηκε σε δημοψή-φισμα ενώπιον του λαού. Ήταν τοαποκορύφωμα της, επί τριακοντα-ετία, υιοθετημένης γραμμής επίλυ-σης του Κυπριακού στη βάση τηςδιζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.Δεν θα χαρακτηρίσω προδότεςόσους ψήφισαν ΝΑΙ τότε. Άλλοι τοέπραξαν λόγω βλακείας, άλλοι λό-γω παραπλάνησης και άλλοι λόγωσυμφερόντων. Όσοι πολιτικοί όμωςστήριξαν το ΝΑΙ, πολλές φορές χρη-σιμοποιώντας εκβιαστικά διλήμμα-τα, διέπραξαν εθνική προδοσία.

Γίναμε μια κοινωνία υπερκατα-ναλωτική και απονευρωμένη απόεθνικά αντανακλαστικά και πολλέςφορές με εθνομηδενιστικές τάσεις.Συνέπεια αυτού, η έλλειψη αντί-δρασης στο διεφθαρμένο αντεθνι-

κό και προδοτικό κατεστημένο πουμας κυβερνά. Όσο απομακρυνόμα-στε από τις ρίζες μας, από τα ελ-ληνοχριστιανικά ιδεώδη, τόσο πε-ρισσότερο θα εδραιώνεται αυτό τοκατεστημένο και τόσο πιο κοντάστην καταστροφή θα οδηγούμαστε.

Θα ήθελα να τελειώσω υποβάλ-λοντας ένα ερώτημα προς τους Συν-δέσμους Αγωνιστών, που δικαιολο-γημένα αντέδρασαν στην πρόσφα-τη απόφαση του Χριστόφια και τωνοποίων η πλειοψηφία στήριξε Αναν-στασιάδη στις εκλογές, αλλά καιπρος κάθε συναγερμικό ψηφοφόροπου κάποτε στήριξε το ΟΧΙ.

Ποιον, τελικά, πρέπει να κατα-ριόμαστε περισσότερο; Τον αγω-γιάτη του Μαχαιρά που από φόβοκατέδωσε έναν λαμπρό ήρωα ή τονΑνανστασιάδη, τον Κληρίδη και τονΧριστόφια, που αγωνίστηκαν γιανα περάσει ένα σχέδιο που θα τερ-μάτιζε με μαθηματική ακρίβεια τηντρισχιλιετή παρουσία του Ελληνι-σμού στην Κύπρο; Αν ο αγωγιάτηςτου Μαχαιρά ζητούσε συγγνώμη γιατην πράξη του, δήλωνε δεξιός καιήθελε να βάλει υποψηφιότητα γιαΠρόεδρος, θα τον ψηφίζατε;

Ο Θεός να βάλει το χέρι Του – αλ-λά και Αυτός κάποτε απελπίζεται.

Ο αμετανόητος

Περί προδοσίας

Αυτή η εικόνα είναι φωτομοντάζ και κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο αποσπώντας ποικίλα σχόλια. Η αλήθεια όμως είναι πολύ κοντά στο ψέμα. Ο εξαθλιωμένος κύριος στα κάγκελα κι αυτοί που περνούν δίπλα του χωρίς καν να του ρίξουν μια ματιά μπορεί τώρα να είναι ένα ψέμα.

Τέτοιες εικόνες όμως υπάρχουν πολλές στην Ελλάδα. Κάποιοι τις ετοιμάζουν κι εδώ. Στους δρόμους, αδέλφια, για την αξιοπρέπειά μας και την εθνική μας ανεξαρτησία.

ME-ΓΑΜΟΥΝ

Ένα από τα πιο ηλίθια προγράμματα που έχω δειστην τηλεόραση είναι αυτό του ΜΕΓΑ (ή «ΜΕ-ΓΑΜΟΥΝ», που λέει κι ο Καζάκας), το «Μουσι-κό Κουτί». Τέτοια προγράμματα, που υποτιμούνεντελώς τη νοημοσύνη του κοινού και είναι κι απόπάνω η αποθέωση του χωρκατισμού και είναι κιό-λας αντιψυχαγωγικά, θα έπρεπε να τιμωρούνταιαπό την ΑΡΧΗ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟ ΡΑΣΗΣ.

Η Αρχή Ραδιοτηλεόρασης, όμως, είναι για άλ-λους λόγους φτιαγμένη: για να λογοκρίνει πολιτι-κές διαφημίσεις και να ηθικολογεί, σαν ξεκωλιάραπόρνη που στα γεράματά της άρχισε να πηγαίνειστους προσκόπους.

Πάντως, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στομυαλό, όταν είδα αυτήν την εκπομπή, ήταν μια λύ-πη για την ανυπαρξία ενός Αστυνομικού Σώμα-τος Αισθητικής, που θα έβαζε τα πράγματα στη θέ-ση τους.

ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ

Ποιος να μας το ’λεγε πως εν έτει 2013 το ΑΚΕΛθα διατηρούσε το χαφιεδομάγαζό του, την περι-βόητη ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ, ως κόρη οφθαλμού; Ποι-ος να μας το ’λεγε κιόλας πως από μόνοι τουςθα τα έκαναν θάλασσα και θ’ αυτοπροδίδονταν;Έτσι όμως έγινε. Ξανά, όπως και σε πολλές άλ-λες περιπτώσεις, η επαγρύπνηση δεν λειτούργη-σε σωστά και απέστειλε τις υποδείξεις της όχιστα στελέχη του ΑΚΕΛ, αλλά σε άλλους απλούςπολίτες. Όλες οι πληροφορίες, φυσικά, αφορούσαντις εκλογές και τους άτακτους ΑΚΕΛικούς πουδεν συμμορφώθηκαν προς τις υποδείξεις του κόμ-ματος. Φανταστήκατε τώρα, που έχασαν την εξου-σία, να χάσουν και την ψυχραιμία τους και ν’ αρ-χίσουν να μας αποστέλλουν αναφορές για τις γκό-μενες του Τάκη Χατζηγεωργίου, για τα βίτσιατων νέων ΑΚΕΛικών βουλευτών και για τις επι-δόσεις των τριών γκέυ βουλευτών του κόμματος;Όλα να τα περιμένει κανείς από μια έκφυλη επα-γρύπνηση.

28 Φεβρουαρίου 2013 5

Αυτές οι προεδρικές εκλογές απέδειξαν ότι η πλει-οψηφία του κυπριακού λαού ψήφισε με γνώμονατη λήθη. Ακούσαμε πολλούς να λένε ότι θα ψηφίσουνΑναστασιάδη γιατί τα πράγματα είναι επικίνδυνακαι δήθεν μόνο αυτός μπορεί να μας σώσει. Μεποιο σκεπτικό; Θεωρούν το μνημόνιο σωτήριο ή τηλύση τύπου σχεδίου Ανάν βιώσιμη; Είναι τρελό τογεγονός ότι δικοί μας άνθρωποι, που τους βρήκα-με στους δρόμους ενάντια στο σχέδιο Ανάν ή όταναπαιτήσαμε την παραίτηση του Χριστόφια μετάτην τραγωδία στο Μαρί, επέτρεψαν στον Αναστα-σιάδη να εκλεγεί πανηγυρικά και στο ΑΚΕΛ ναπεράσει στον δεύτερο γύρο, παίζοντας από τώρατον ρόλο της δήθεν «αξιωματικής αντιπολίτευσης».Αν είναι ποτέ δυνατόν. Εμείς κρατάμε το ότι ένα με-γάλο ποσοστό ψήφισε ενάντια στη ΔΔΟ, στο μνη-μόνιο και στο ΔΗΣΑΚΕΛ, ό,τι και να λένε οι φίλοι.Αλλά οι ήττες συνεχίζονται…

Θεέ που νάκραν δεν έσιεις ποττέ στην καλοσύνην,λυπήθου μας τζιαι δώκε πκιον,

χαρά στην Ρωμιοσύνην…

Ο Σύνδεσμος Αγωνιστών ΕΟΚΑ με ανακοίνωσηπου εξέδωσε στις 18/2/2013, την οποία παραθέ-τουμε δίπλα, αποφάσισε να υποστηρίξει τον ΝίκοΑναστασιάδη για την προεδρία της Κυπριακής Δη-μοκρατίας. Με όλο τον σεβασμό στις θυσίες τωναγωνιστών, θεωρούμε ντροπή και προσβολή τουονόματος της ΕΟΚΑ να υποστηρίζεται από τον Σύν-δεσμο κάποιος από τους δύο υποψηφίους. Είναιανίερο και συνάμα καταστροφικό που παρασύρ-θηκαν από το ψευτοδίλημμα της Κυριακής οι άν-θρωποι που έδωσαν τη μάχη για την Ένωση τηςΚύπρου με την Ελλάδα. Είναι μεγάλη η συζήτησηγια τον λόγο που τους οδήγησε σε αυτήν την από-φαση, αλλά προς το παρόν δεν θα την κάνουμε. Αςαφήσουμε τους αγωνιστές να κατανοήσουν μόνοιτους γιατί ήταν μεγάλο σφάλμα η έκδοση της ανα-κοίνωσης. Και, φυσικά, εάν νομίζουν ότι οποιοδήποτε σχέ-διο τύπου Ανάν θα σώσει την Κύπρο, τότε ας κοιτάξουνκατάματα τον Αυξεντίου, τον Μάτση, τον Καραολή εκείστην Προδρόμου, στον Σύνδεσμο Αγωνιστών. Οι αγωνιστές

της ΕΟΚΑ κατόρθωσαν να πολεμήσουν ενάντια σε μια ολό-κληρη αυτοκρατορία, ακριβώς επειδή δεν μπήκαν σε ψευ-τοδιλήμματα. ΕΝΩΣΙΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΩΣΙΝ.

Αλ.Μιχ.

Euskadi Ta Askatasuna

Τα ψευτοδιλήμματα βλάφτουν…

vasosftohopoullos.wordpress.com

Σχόλιο και τραγούδι…

Αφιερώνουμε τους πιο κάτω στί-χους του Βολφ Μπίρμαν (Wolf Bier-mann), σε μετάφραση του Δημο-σθένη Κούρτοβικ, στους «νικητές»των εκλογών και σ’ όσους τους ψή-φισαν, θεωρώντας ότι έτσι θα έρθειη σωτηρία του τόπου μας. Το αφιε-ρώνουμε ειδικότερα στους ψηφο-φόρους του ΑΚΕΛ και του Μαλά,που πανηγύριζαν την πρώτη Κυ-ριακή, λες και δεν συνέβαινε τίπο-τα στο νησί. Όσοι ακόμα πιστεύουνστο ΔΗΣΑΚΕΛ, θα καταλάβουν πο-λύ γρήγορα ότι οι ταγοί δεν σώζουνποτέ την πατρίδα μας. Αν δεν πά-ρουμε την κατάσταση στα χέριαμας, αν δεν σταματήσουμε να συν-θηματολογούμε χωρίς πράξεις κιαντιστάσεις, τότε είμαστε άξιοι τηςδησακελικής μας μοίρας.

«Κι οι ποιητές, με χέρι υγρό, υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,κάνουν με θέρμη τα στοιχειά

στιχάκια,με τους σοφούς του κράτους τα

’χουνε πλακάκια,σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,τους έχω βαρεθεί.Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,τους έχω σιχαθεί…»

Εγιώ ενεκάτσιασα την πρώτη Κυριακή, όταν είδα τους Ακελικούς

να πανηγυρίζουν σαν να τζι επιάσαν το Γιούρο. Εσείς;

ΣΧΟΛΙA l ΣΧΟΛIA

ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ ΚΥΡ-ΓΙΑΝΝΗ

Ο ΜΠΛΕ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ6 28 Φεβρουαρίου 2013

Ο τρόπος του άστεως: το αστείον

«Κάθεται κανείς εδώ;» μας ρωτά το ζεύγος που θέ-λουν να καθίσουν στον δερμάτινο καναπέ απέναντίμας, στην παμπ όπου έχουμε αράξει και, γράφονταςτο βιβλίο Φιλοσοφίας του χιούμορ, που θα δείτεοσονούπω στα ράφια, προβαίνουμε, με κάθε ευκαι-ρία, στις εμπειρικές επ’ αυτού μελέτες.

Απαντούμε σοβαρά: «Ναι, κάθεται ένα ζευγάρι...»Παύση, να προλάβουν να απογοητευθούν: το timingκαίριας σημασίας, να τεντώσει το λάστιχο, πριν απότην εκφόρτιση της έντασης. Και συνεχίζουμε: «Αλλάείναι αόρατοι!» Προβληματίζονται μια στιγμή, λύ-ουν το «αίνιγμα» και γελούν, καθώς κάθονται. Κιέρχεται κατακέφαλα η κατακλείδα: «...Διότι, δεν ξέ-ρω για σας, αλλά ίσως να μη θέλουν να τους δούνεμαζί!»

Αχά! Τo γέλιο συνεχίζει, ο πάγος έχει σπάσει, θρύ-ψαλα.

Αλλά, do not try this at home! Στην Κύπρο δεν εί-ναι όμοιες οι ανοχές στο αστείο. Στο ταμείο βιβλιο-πωλείου, κοντά στην έξοδο. Επιστρέφει φουριόζαπελάτις που έχει ξεχάσει τα σινιέ, μαύρα γυαλιάηλίου της.

«Είναι δικά σας;» με ρωτά, δείχνοντάς μου τα στονπάγκο, ευγενικά, η πωλήτρια.

Δείχνω το μπαστούνι μου: «Όχι, εγώ ζητιανεύω μετο μπαστούνι», μου ξεφεύγει, ετοίμως, το αστείο.

Δεν θα ξαναπώ αστείο, δεν θα ξαναπώ αστείο (δώ-σε μου χώρο να το γράψω εκατό φορές, κ. Αρχισυ-ντάκτα), γιατί στο τσακ τη γλίτωσα, στην περίπτω-ση, την τσαντιά!

Ιπποτικές μάσες

O la la! Διπλή μερίδα,ψάρι, σήμερα το μεση-μέρι, στο Νοσοκομείο.Αλλά, χαμένη πια είναιη αθωότητα. Κι αν τοψάρι είναι ιππόκαμπος,αλογάκι της θάλασσας;Ή, χειρότερα, του πο-ταμού; Ιπποπόταμος;

Διότι, τα-τα-ταρά-τάά! Έφτασε το ιππι-κό! Σε ένα σούπερμάρκετ ή στο εστιατό-

ριο δίπλα σας! Ελέω και της κυπριακής επιχειρη-ματικότητας, και της πανευρωπαϊκής ενιαίας αγο-ράς, τα νέα γκουρμέ... horse d’oeuvre.

«Στ’ άλογο, στ’ άλογο, Ομέρ Βρυώνη...» Νέος τρο-φοτρόμος, food scare, στας Ευρώπας. Οι αστοί,burghers, δεν πιστεύουν πια τα ιππαστί burgers τους.

Αλλά, τι προς ημάς; Είναι πιο συνταρακτική είδη-ση εδώ να βρουν βοδινό στο γεύμα, κι ακόμη πιοαπροσδόκητο να διαπιστωθεί παρουσία γεύσης, οποι-ασδήποτε γεύσης, σ’ αυτό, παρά πάρδος, paard, όπωςτρώγαμε, με ήσυχη συνείδηση, τα αλογάκια μας, ολ-λανδιστί, φοιτητές τότε στην ιπποφορβό Φλάνδρα,την Φθία εριβώλακον της νιότης.

Φαγητό νοσοκομείου...

Παροιμιακώς, σαν τους πολιτικούς στις εκλογές, πουβροντούν κι αστράφτουν, λάμπουν και σβήνουν μα-κριά μας, χωρίς να μπούνε στην καρδιά μας. Άνο-στοι, να μην τρώγονται (παρά μόνο μεταξύ τους),ίδια γεύση.

Έρχεται για πολλούς λόγους κανείς στο νοσοκο-μείο. Το φαγητό ΔΕΝ είναι ένας από αυτούς. Εκφω-νεί κανείς πολλούς λόγους, όταν μπει στην πολιτι-κή. Αλλά το φαΐ είναι ο ΜΟΝΟΣ λόγος για τον οποίοείναι εκεί. Άλλη αρρώστια αυτή. Δεν γιατρεύεται.

Αδιάφορο, είπαμε, κι ανάλατο, σαν τους πολιτι-κούς, το φαγητό του νοσοκομείου. Έρχεται στην ώρατου, φεύγει στην ώρα του. Σαν τα τραίνα. Το μόνοαξιοπρόσεκτο σ’ αυτό. Κανένα παράπονο. Άλλωστε,με τον δικό του αμαρτωλό τρόπο, το φαγητό έφερετους περισσότερους στο Καρδιολογικό. Είναι η απο-καρδιωτική αλήθεια. Οι «μιλλούες», οι σιεφταλιές…σε οβελούς πληρώνεται ο Βαρκάρης. Όχι τα άλογα.Δεν ερχόμαστε ιππήλατοι στο Καρδιοχειρουργείο. Ηπαστή δίαιτα είναι η ιππαστί. Κι η ονοφαγία ακόμηκαλύτερη, έστω χωρίς ονόρε.

Δεν φοβόμαστε. Ιπποτικά δεχόμαστε ό,τι μπει στοπιάτο. ΟΧΙ εδώ οι θρησκευτικές προκαταλήψεις τουΜωυσή ενάντια στα «μόνοπλα», τα ζώα με μία οπλή.Και καμήλες, και κουνέλια, και γάτους ακόμη ‒ γερ-μανική κατοχή έρχεται. Ό,τι φέρουν στο πιάτο οικαιροί. Κι ό,τι δείξει. Άοπλοι και στα μόνοπλα.

Κι όξω καρδιά. Open heart surgery. Τα εισερχόμε-να, ω πολιτικοί, δεν βλάφτουν όσο τα εξερχόμενα...

l «Τη Δευτέρα θαγίνεις καινούργιοςάνθρωπος», υπόσχε-ται για την εγχείρι-ση ο καρδιοχειρουρ-γός. «Όπως ότανπαίρνεις το αυτοκί-νητο στον μηχανικό»,υπογραμμίζει.

Άλλο παράδειγμα,γιατρέ! Οπωσδήποτεάλλο παράδειγμα!

Τα εξερχόμενα, που λέγαμε. Γιατί έχουμε ακούσειπολλές λαφαζανιές για τη Δευτέρα. Για καινούργιεςΚύπρους, καινούργιες αυτοπεποιθήσεις, οικονομίες,περηφάνιες, νέες μέρες, ξεκινήματα, συμμαχίες μετους «δυνατούς φίλους» μας, προοπτικές για τοντόπο, δυναμικές διεκδικήσεις, νέους ανθρώπους ‒όλα νέα, στις ίδιες παλιές υποσχέσεις. Χρυσά όνει-ρα, από τους χρυσοθήρες των ονείρων.l Κι όπως αι ηπατημέναι νεάνιδες, το είπαμε, ξέ-ρουμε πού καταλήγουν τα χρυσά όνειρα μετά τονγάμο: στον ονειροχύτη!l Fool's gold. Πρωκτός και χρυσός, την αυτήν ψή-φον έχουσιν. Ταύτ’ εύρεν ψηφίζων ο ποιητής της Πα-λατινής. Θυμίζοντας και τους ευρύπρωκτους του Αριστοφά-νη, όπως αποκαλεί τους δικηγόρους και τους πολι-τικούς, στις Νεφέλες.l «Από τη Δευτέρα, τέλος στη φτώχεια!» λαφαζάνειενθουσιώδης, στην τηλεόραση, ο Λευτέρης Χριστο-φόρου.

Τα εξερχόμενα, είπαμε, κύριε βουλευτά. Όχι με πι-σινή στον κύριο δρόμο!

l Γι’ αυτό, σου λέω, γιατρέ. Πολλά τα εκλογαλόγα-τα των ημερών, περισσεύουν οι λαφαζανιές. Κόψεκάτι (πολλά, το ξέρουμε, θα κόψεις τη Δευτέρα).l Του όξω καρδιά, αυτό είναι σίγουρο. Το όξω φτώ-χεια, αυτό, φίλε μου Λευτεράκη, σαν μιράκολο ακού-γεται... Βγάλε, καλύτερα, κουνέλια, από το καπέλο.Ή γάτες. Πείνες έρχονται, ό,τι κι αν πεις.l «Η πίκρα σήμερα, δεν έχει σύνορα», θρηνεί κι Αυ-τός που φεύγει. Πίκρα, λέει, που αφήνει σύνορα στοντόπο. Κι άλλα πολλά όμως αφήνει, που δεν είχε μα-ταδεί ο τόπος. Ερείπια, διεθνή κατατρεγμό, κατε-στραμμένη οικονομία, ανέργους, εξαθλιωμένους πο-λίτες, μαύρες προοπτικές για τον λαό και τον τόπο.Αλλά φεύγει… «με το κεφάλι ψηλά»!

Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ l Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ l Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ l Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΙΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλοςκι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμαχωρίς τίποτα να νιώσουμε. […]Άλλο δεν άντεξε.Άρπαξε το καύκαλό τουκαι το θρυμμάτισε απάνω στο κεφάλι μου.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

Δύο φορές μάς δόθηκε η ευκαιρία νασπάσουμε τον δικοματισμό σ’ αυτό τονησί και τα καταφέραμε και τις δύο φο-ρές να τα κάνουμε σκατά (με το συ-μπάθιο)! Δύο φορές είχαμε την ευκαι-ρία μετά το δημοψήφισμα να πούμε ακό-μα ένα βροντερό ΟΧΙ σε αυτούς που εί-τε θέλουν την άμεση τουρκοποίηση τουτόπου μας είτε θα ’θελαν να την τσιμε-ντώσουν πρώτα (για σιγουριά). Μα εξαι-τίας των συμπλεγμάτων μας ως αυτό-νομοι, ακομμάτιστοι ή ό,τι στ’ ανάθεμαείναι αυτό που είμαστε, καταφέραμε ναδώσουμε δύο μεγάλες νίκες στον Δησα-κελισμό!

Η πρώτη ήταν το 2008 με την υποψη-

φιότητα του Τάσσου Παπαδόπουλου, τουανθρώπου που ζήτησε το ΟΧΙ από τονκυπριακό Ελληνισμό ενάντια στον ΔηΣυτου “ναι” και στο ΑΚΕΛ του “τσιμε-ντώματος”. Τότε φοβηθήκαμε μη μαςπουν Δηκοϊκούς και με ελάχιστες εξαι-ρέσεις απείχαμε από την εκλογική δια-δικασία. Το αποτέλεσμα ήταν μια πε-νταετία καταστροφικής διακυβέρνησηςαπό τον Δημήτρη Χριστόφια, στην οποίατα είδαμε όλα: κατάρρευση της οικονο-μίας, άδικες συλλήψεις και δεκατρείς νε-κροί ήταν το αποτέλεσμα αυτής της θη-τείας που “τσιμέντωσε” την εκλογή τουέτερου ναινέκου, Νίκου Αναστασιάδη.

Πέντε χρόνια αργότερα ο Θεός μάς λυ-πήθηκε πάλι και είπε να μας δώσει μιαδεύτερη ευκαιρία, μπας και καταφέ-ρουμε να κρατήσουμε αυτόν τον τόποελληνικό και ικανό να αναγιώσει τα παι-διά μας στο μέλλον. Αυτή τη φορά, ανά-μεσα στους υποψηφίους του Δησακελι-σμού και της ομοσπονδίας, ξεπετάχτη-κε ένας υποψήφιος ο οποίος, αν και προ-

ερχόταν από τον ομοσπονδιακό χώρο,μας είπε ότι μετάνιωσε και αποδέχτηκετη θέση μας για απεμπλοκή από τις συμ-φωνίες υψηλού επιπέδου για ΔΔΟ. Αυτόςήταν ο Γιώργος Λιλλήκας, του οποίου ηυποψηφιότητα, όσο κι αν ξένιζε κάποι-ους του χώρου μας, προήγαγε αρκετέςαπό τις ιδέες μας ενάντια στον Δησακε-λισμό.

Πιστοί στην αυτονομία τους ‒αλλά, κυ-ρίως, στα συμπλέγματά τους‒ οι “συνα-γωνιστές” μας αποφάσισαν για ακόμαμία φορά να καταστήσουν εαυτούς Άκυ-ρους. Άκυρους μπροστά σε ένα σταυ-ροδρόμι το οποίο μπορεί να μας φέρειακόμα και Τούρκο πρόεδρο, αν περά-σουν τα σχέδια του Νίκου Αναστασιά-δη για ΔΔΟ. Άκυρους μπροστά στο Μνη-μόνιο, το οποίο οι πλείστοι το ζουν στιςπόλεις της Ελλάδας όπου φοιτούν. Άκυ-ρους, πιθανότατα, στην τελευταία ευ-καιρία που μας δίνεται να απαλλαγού-με, ως κυπριακός Ελληνισμός, από τηνκομματοκρατία.

Οι “συναγωνιστές” μας, λοιπόν, απο-φάσισαν να μη στηρίξουν έναν ανεξάρ-τητο υποψήφιο ενάντια στους υποψηφί-ους του ΔηΣυ και του ΑΚΕΛ. Είτε για-τί δεν τους άρεσε η φάτσα του είτε για-τί δεν τον πίστεψαν είτε, απλώς, γιατίδεν κατάλαβαν ότι βρισκόμασταν μπρο-στά σε ένα αδιέξοδο. Με γεια τους, μεχαρά τους!

Προσωπικά συμμετείχα για πρώτη φο-ρά σε εκλογική διαδικασία και νιώθωότι έκανα το χρέος μου απέναντι σεόλους εκείνους στους οποίους μιλούσατόσα χρόνια ενάντια στη ΔΔΟ. Εγώ πί-στεψα ότι με την ψήφο μου μπορούσανα αλλάξω κάτι σ’ αυτόν τον τόπο. Αυ-τοί οι “συναγωνιστές”, όμως, θα ήθελανα απαντήσουν στο ερώτημα που μουέθεσαν κάποιοι άλλοι συναγωνιστές,όταν, μετά τα εκλογικά αποτελέσματα,τους είπα «Καλά να πάθουμε, πήραμεαυτό που αξίζαμε ως λαός...»: «Εμείς,όμως, τι φταίμε;»

Γιώργος Αμπατσίδης

Αυτονομία ή αυτοϊκανοποίηση; [κοινώς α(υ)νανισμός]

28 Φεβρουαρίου 2013 7Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΑ ΠΙΣΚΑΟΥΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ

Πατρίδα, καληνύχτα…«Είμαι από το Ανεμούρι!» Υπόκωφαβροντερή βγαίνει η φωνή απ’ το βου-λιαγμένο του γέροντα πλεμόνι. Στο τέ-λος μου, η αρχή μου. Μόλις είχαν φέρειτον γέροντα, ενενήντα δύο χρόνων λυ-γισμένο πλάτανο, στο κρεβάτι απέναντίμου. Πληγωμένου ζώου μουγκρητό ηφωνή του κατάκοιτου γέροντα. Το βλέμ-μα αστραπή, ψάχνει και στυλώνεταιστο δικό μου, επίμονα, ερωτηματικά,ψάχνοντας να αρπαχτεί από ό,τι κοντάτου ζωντανό, τις τελευταίες του να ενα-ποθέσει αλήθειες.

«Είμαι από το Ανεμούρι, πρόσφυγας»,συστήνει το είναι του, με στόχο τώραπια, επίμονο, τα μάτια μου. «Πήγα στηνΕλλάδα το ’22, δεν χώραγε άλλους,ήμουν Κύπριος, μ’ έστειλαν στην Κύ-προ...» Δεν είν’ φωνή ανθρώπου αυτή,δεν είν’ αχός ανθρώπινος. Ακούγεταινα φτάνει, μέσα στα βάθη της νυκτός,σαν η φωνή... πατρίδας που αρνείταινα πεθάνει! (με τις συγγνώμες του Κα-ρυωτάκη).

Το Ανεμούριο, ακρωτήρι απέναντι απότην Κύπρο, στο σαντζάκιο των Αδάνων.Πολλοί Κύπριοι ήρθαν πρόσφυγες από’κεί, ιστορία έγραψε ο Καζινιέρης, δή-μαρχος της Κερύνειας. Διπλές προσφυ-γιές, της προσφυγιάς πατρίδα...

«Καλώς ήρθες, γέροντα», του απαντώ.«Πατρίδα κι εγώ, Καλλίπολη. Ζεϊμπέ-κης ο παππούς, Σπάρτη, Πισιδία, η για-γιά – πέρασε Ρόδο αυτή».

Έμεινε καρφωμένο πάνω μου, μεάγρια ένταση, το μάτι του γερόντου,

άγκυρα αφήνοντας στη ζωή που –το ξέ-ρει, λες– αφήνει. Το αγκωνάρι, σαν ναζητεί να απιθώσει, της μνήμης της πα-τρίδας, μαζί του να μη σβήσει.

«Δούλεψα εβδομήντα χρόνια». Σ’ έναναριθμό στρογγυλεύοντας τη σούμα μιαςζωής, στο τέλος της λογίζοντας το ίσοτης. «Από το Ανεμούρι, έρχομαι από τοΑνεμούρι».

Δυο χρόνων θα ’τανε ο γέρος, ότανανάστροφα θα μετρούσε, στη φυγή, τοβήμα απ’ την πατρίδα. Και θ’ άκουγετη μάνα (γιατί ο πατέρας θα ’ταν σταπεριβόητα Τάγματα Εργασίας, πουΤάγματα Θανάτου λογίζονταν) να δη-λώνει την ταυτότητα, το φευγιό της προ-σφυγιάς. «Είμαι από τ’ Ανεμούρι».

Γέμισε, σε λίγο, ο θάλαμος απ’ τα δε-

ντρά που ’χε στον κόσμο αναγιωμένα,γιους, κόρες, εγγόνια... Το δασκαλίκι,εγώ, έπιασα να φιλοσοφώ το νόημα τουωραίου και τη συμμετρία του λόγου, μετην αισθητικό εγγονή... Ώσπου ήρθε, χα-ρά των ματιών, το δικό μου, καραβιώ-τικο, αγκωνάρι της προσφυγιάς. Κι έφυ-γεν η ώρα.

Νύχτωσε βαθιά στην οικουμένη, σανχαρταετός πετά η ψυχή, τραγουδά ταμάτια βουρκωμένα, η προσφυγοπούλατων πόνων της φυλής και του ανθρώ-που. Κι η ζοφερή Νύχτα ζητεί τους γε-ρόντους της. Τσακίζει ο γέρων, αγωνίαη ανάσα, τον πνίγουν τα πλεμόνια. Τρέ-χουν οι νοσοκόμοι να σώσουν τη ζωή,οξυγόνα, ενέσεις, μετρήσεις. Όξω αχά-ει, ακούω, ο άνεμος, δυσοίωνα προμη-νύοντας τον αγώνα της ζωής: «Απού σ’άνεμο βροχή, απού πρήσμα θάνατος».Δακρυσμένες έρχονται οι κόρες, τον κα-τεβάζουν στην εντατική.

❧

Γέροντα από τ’ Ανεμούρι, ήσυχα μην παςσ’ εκείνη τη Μεγάλη Νύχτα. Oh, do notgo gently, into that big night... Πολέμησε,στα Μαρμαρένια Αλώνια σου. Κι αν ηχόρταση πια απ’ τη ζωή, ώριμο πια έφε-ρε καιρό για θάνατο, satietas vitae tempusmaturus mortis affert, κοιμήσου ήσυχα. Θατο σηκώσουμε εμείς της πατρίδας τ’αγκωνάρι, δεν θα σβήσει αυτή...

Καλή σου νύχτα, γέροντα. Πατρίδα,καληνύχτα...

Τίτος Χριστοδούλου

Το ντοκουμέντο που παραθέ-τουμε είναι φωτοαντίγραφοτου γράμματος που έστειλε οευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ κύ-ριος Παναγιώτης Δημητρίουστον αρχηγό του Συνασπισμούτης Ομάδας του Λαϊκού Κόμ-ματος στο Ευρωκοινοβούλιο.Η επιστολή είναι γραμμένητέσσερις μέρες μετά την εκλο-γή του Δημήτρη Χριστόφια το2008 και προορίζεται για τηνενημέρωση του EPP-ED group.

ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ

ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΑΓΓΛΙΚΑ

1) Ο Δημητρίου παραδέχεται την ήτ-τα του Κασουλίδη, ρίχνοντας το φταί-ξιμο στο ΔΗΚΟ, το οποίο, λέει, τηντελευταία στιγμή έκανε στροφή καιυποστήριξε Χριστόφια. Δεν παραπο-νιέται, όμως. Μάλιστα καυχιέται πωςτο αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό γιατον Κασουλίδη και πως ο ΔΗΣΥ βγή-κε από την αναμέτρηση πιο δυνατός.

2) Περί Χριστόφια ενημερώνει πωςο τελευταίος δεν έχει καμιά σχέση μετις διακηρύξεις του περί κομμουνι-σμού και μαρξισμού-λενινισμού καιπως εδώ και είκοσι χρόνια μόνο θεω-ρητικά υποστηρίζει αυτές τις θεωρίες.Μετά καθησυχάζει τους Ευρωπαίουςπως το πρόγραμμά του Χριστόφια δενέχει καμιά σχέση με τον κομμουνισμόκαι πως Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙ -ΣΤΟ ΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ Η ΙΔΙΑΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΟΥ ΔΗΣΥ! (Δηλαδή δι-ζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, δη-λαδή εκτουρκισμός της Κύπρου.) Μά-λιστα, τονίζει ο Δημητρίου, ο Χριστό-

φιας έχει δώσει διαβεβαιώσεις πρινκαι μετά τις εκλογές πως θα σεβα-στεί την οικονομία της αγοράς και θαπροσπαθήσει να λύσει το κυπριακόπρόβλημα. Τελειώνει ο ΠαναγιώτηςΔημητρίου λέγοντας ότι, συμπερα-σματικά, τίποτα δεν θα αλλάξει με τοπολιτικό και οικονομικό σύστημα τουτόπου.

3) Τέλος, ο Δημητρίου, αφού διαπι-στώνει πως το κόμμα του βγήκε εν-δυναμωμένο από την εκλογική ανα-μέτρηση, ευχαριστεί το EPP-ED (Λαϊ-κό Κόμμα) για τη στήριξη και την αλ-ληλεγγύη των Ευρωπαίων ευρωβου-λευτών.

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΧΟΛΙΟ

Η ευκολία με την οποία οι δικοί μαςαντιπρόσωποι «καρφώνουν» στουςΕυρωπαίους κάθε κίνησή μας εδώ,πρέπει όχι μόνο να μας προβληματί-σει, αλλά και να μας βάλει σε υπο-ψίες. Όσοι αρνούνται τον όροΔΗΣΑΚΕΛ και επιμένουν να στηρί-ζουν τον Αναστασιάδη, με τη λογικήμάλιστα πως «με τον Νίκο Πρόεδροθα ξεφορτωθούμε την πολιτική τουΑΚΕΛ όσον αφορά στο Κυπριακό»,ας διαβάσουν ξανά και ξανά την υπο-γραμμισμένη παράγραφο (υπογράμ-μιση και αστερίσκος Δημήτρη Συλ-λούρη). Όσοι επιμένουν να μην κατα-νοούν ότι το ΔΗΣΑΚΕΛ είναι τα δύοομόσταβλα άλογα του ιμπεριαλισμούκαι της τουρκοποίησης της Κύπρου,ας μελετήσουν ξανά και ξανά αυτό τοέγγραφο, που δεν είναι κάποιου κα-τώτερου στελέχους του ΔΗΣΥ, αλλάενός από τους ιδρυτές του, ευρωβου-λευτή του και αντιπροέδρου του.

Όσον αφορά στους λεβέντες τουΔΗΚΟ, το ντοκουμέντο δείχνει ξεκά-

θαρα πως το κόμμα αυτό δεν έχει ού-τε ιερό ούτε όσιο και πως μόνη τουέγνοια είναι η συνουσία με την εξου-σία, η άσκηση της εξουσίας και η εξα-σφάλιση καρεκλών.

Προσέξτε και κάτι άλλο. Το ντο-κουμέντο αυτό το άφησε να διαρρεύ-σει ο ίδιος ο Δημήτρης Συλλούρης

προτού περάσει και αυτός στο στρα-τόπεδο του Ανανά Αναστασιάδη. Μά-λιστα αυτός, ο ίδιος ο Δημήτρης Συλ-λούρης, υπογράμμισε τα επίμαχα ση-μεία (υπογράμμιση και αστερίσκος)για να δείξει την αθλιότητα τουΔΗΣΑΚΕΛ ή του ΔΗΣΥ.

Ο Θεός να φυλάει την Κύπρον.

ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟΤο ΔΗΣΑΚΕΛ σε όλο του το μεγαλείο

Μνήμη Ιάκωβου Χαραλάμπους

28 Φεβρουαρίου 2013Εγιώ έθελα να ’ξερα τι εκαταλάβαν τούτοι ούλλοι οι μιτσιοί υποψήφιοι που εκατε-

βήκαν στις εκλογές. Απλώς εκαταφέραν ναπεράσει το ΑΚΕΛ δεύτερο γύρο.

vasosftohopoullos.wordpress.com

Να και μια ωραία αφισούλα που μας ήρθε από τη μακρινή Αυστραλία!

8

Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Η Σ Ε

ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ

ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ

ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΠΟ ΤΟ 1897

ΩΣ ΤΟ 2012

Ένα σπουδαίο ντοκουμέντο

της Ιστορίας της Κύπρου

από τη σκοπιά

των ανώνυμων

συνθηματογράφων

ΧΑΡΑ ΝΤΑΟΥΝΕΡ

ΤΙΤΟΣ ΚΡΕΒΑΤΩΜΕΝΟΣ

Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου τωνεκλογών έστειλε τον αγαπητό μας συ-νεργάτη Τίτο Χριστοδούλου στην Εντα-τική. Του ευχόμαστε καλή ανάρρωσηκαι καλές νοσοκόμες παρά τω πλευρώτου. Από την εμπειρία μας με άλλουςπάσχοντες, πρέπει να τον προειδοποιή-σουμε να προσέχει (από) τις νοσοκόμεςμε μεγάλα βυζιά. Μπορεί να του βγά-λουν το μάτι!

Αγαπητέ φίλε, σου ευχόμαστε όλοιεδώ στην εφ. ΕΝΩΣΙΣ να γίνεις δυνα-τός ξανά, για να συνεχίσουμε τον αγώ-να εναντίον του ΔΗΣΑΚΕΛ.

Η Αντρούλλα Γεωργίου, νοσοκόμα του Τίτου Χριστοδούλου.

TA ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΕΤΟΙΜΑ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ

28 Φεβρουαρίου 2013 9ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

Δημοσιεύτηκε την μεθεπόμενη του πρώτου γύρου των εκλογώνστο ιστολόγιο vasosftohopoullos.wordpress.com

A plaque o’ both your houses!They have made worms’ meat of me.

Mercutio(ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ, Ρωμαίος και Ιουλιέτα)

Δεν υπάρχει κανένα δίλημμα για το τι θα ψηφίσουμε την Κυ-ριακή. Αναστασιάδης ή Μαλάς σημαίνει καρκίνος ή καρκίνος.Έχουμε υποστεί μια μεγάλη ήττα. Οι εκλογές ανέδειξαν τοπραγματικό ποιόν του λαού μας,αυτού του λαού του 85%, του ελε-εινού εμπόρου, φοινικίζοντα λαού,που εδώ και χιλιάδες χρόνια ζει ειςβάρος των Ελλήνων του 15%, πουτυγχάνει κιόλας να είναι αυτοί πουκάθε φορά καταφέρνουν να σώσουναυτόν τον τόπο. Τώρα αναμένουμενα δρέψουμε τα «αγαθά» του προ-χθεσινού εκλογικού αποτελέσματος.Τώρα τα μνημόνια, οι απειλές τωνΤούρκων, οι πιέσεις των Ευρωπαί-ων και η «καλή θέληση» των Κυ-πρίων κρετίνων, που καθοδηγούναυτόν τον λαό, θα κουρελιάσουνσταδιακώς την αξιοπρέπειά μας,την εθνική συνείδησή μας και πρω-τίστως θα μας οδηγήσουν στην οι-κονομική εξαθλίωση, ώστε δικαιο-λογημένα πια το πόπολο να θέλεινα τα δώσει όλα και στους Τούρ-κους και στους τραπεζίτες, μόνο καιμόνο για να μη χάσει το γεμάτο μεσκουπίδια ψυγείο του.

Το 75% που ψήφισαν Αναστασιά-δη και Μαλά έχουν την εντύπωσηπως το αγγούρι που μας έρχεται δεναφορά τον δικό τους κώλο. Νομίζουν πως οι τρόικες με τα μνη-μόνιά τους είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα που προσπαθούν μεμεγάλη αγωνία να σώσουν τους λαούς του κόσμου. Νομίζουν πωςόσο πιο κάτω κατεβάζει κανείς το βρακί, τόσο πιο πάνω ανε-βαίνει η πιθανότητα ο εχθρός να μη σου το κάνει το κακό. Το75% ας ζει με τις ψευδαισθήσεις του. Εμάς δεν μας ενδιαφέρειτο 75%, μας ενδιαφέρει αυτό το 25% που επέλεξε συνειδητά, χω-ρίς καιροσκοπισμούς και ιδιοτέλειες, να στηρίξει τον ΓιώργοΛιλλήκα, με γνώμονα όχι μόνο το Κυπριακό, αλλά και την ελ-πίδα για μια νέα αρχή στα πολιτικά δρώμενα του νησιού.

Έφτασε η ώρα να τελειώνουμε κι εμείς με τις ψευδαισθή-σεις μας και τις εθελοτυφλίες μας. Τώρα θα ιδρώσουμε πολύγια να σωθούμε. Το αποτέλεσμα των εκλογών δείχνει σαφέ-στατα πως ο κυπριακός Ελληνισμός επέλεξε τη συνθηκολόγη-ση. Το ΔΗΣΑΚΕΛ θριάμβευσε. Το ΔΗΚΟ μπορεί ξανά να καυ-χιέται πως σε αυτό ανήκει αυτή η μεγάλη νίκη. Και θα έχειδίκιο, εφόσον αυτό το κόμμα έπαιξε ξανά τον πιο βρόμικο ρό-λο. Όπως έβγαλε το ΑΚΕΛ στην εξουσία το 2008, έτσι τώρα θαβγάλει πάλι, εις βάρος του λαϊκού αντικατοχικού κινήματος,τον ανανιστή Αναστασιάδη. Μα δεν είναι μόνο το ΔΗΚΟ τουΚάρογιαν που φταίει γιατί αύριο θα μας κυβερνά το Γ’ Ράιχτου Βερολίνου, αλλά και το ΔΗΚΟ του Τάσσου Παπαδόπουλου,όχι μόνο διότι πολλοί υπουργοί, φίλοι και συνεργάτες του ταυ-τίστηκαν με τους κυπροναζί (Πασιαρδής, Μιχαηλίδης, Πάλμαςκτλ.), αλλά επειδή και το άλλο ΔΗΚΟ (Παπαδόπουλος, Κολο-κασίδης κτλ.) με το στανιό υποστήριξαν τον Λιλλήκα ‒ αν δη-λαδή τον ψήφισαν, τελικά. Με το ΔΗΚΟ συντάχθηκε και η ηγε-σία του ΕΥΡΩΚΟ, ενώ οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ, ως παράρτημα των άλ-λων κομμάτων, επέλεξαν τη λογική τής κατά συνείδηση ψή-φου, σαν να υπάρχει και η ασυνείδητη ψήφος.

Ο λεγόμενος ενδιάμεσος χώρος ‒το κέντρο ή όπως αλλιώς θέ-λετε να πείτε τον χώρο που βρίσκεται έξω από το ΔΗΣΑΚΕΛ‒τα έκανε πάνω του και πάνω μας, οδηγώντας μας στην αφάνειακαι στο περιθώριο. Τώρα θα κυβερνούν οι ΝΑΖΙ με τουςΚΟΚΚΙΝΟΦΑΣΙΣΤΕΣ αντιπολίτευση, ενώ τα άλλα κόμματα(ΔΗΚΟ, ΕΥΡΩΚΟ και ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ) θα αυτοδιαλύονται ή θαφυτοζωούν μέσα στο μαζικό φασιστοειδές κίνημα του ΝίκουΑναστασιάδη. Η ΕΔΕΚ στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει τημικρότερη ευθύνη. Παρότι υποστήριξε τον Λιλλήκα σχεδόν με τοζόρι, στην προεκλογική εκστρατεία στάθηκε έντιμα υπέρ τηςυποψηφιότητάς του και πάλεψε με τα πενιχρά της μέσα γιατην επικράτησή του. Δεν γνωρίζουμε τι θα κάνει η ΕΔΕΚ στονδεύτερο γύρο ούτε τι θα απομείνει από την ΕΔΕΚ μετά απότον δεύτερο γύρο. Γνωρίζουμε μόνο πως τώρα η Κύπρος, όποιοκαι αν είναι το αποτέλεσμα της Κυριακής, θα είναι χωρίς ου-σιαστική κομματική αντιπολίτευση.

Τα κόμματα δεν πείθουν πια κανέναν σκεπτόμενο άνθρωπο.Πείθουν τα αρνιά και όλους αυτούς που έχουν ως γνώμονασε κάθε πράξη τους το ιδιωτικό τους συμφέρον. Τώρα είναι ηώρα της δικιάς μας αυτοκριτικής. Έφτασε η ώρα αυτό το μι-κρό ποσοστό ‒όχι ακριβώς το 25% που πήρε ο Λιλλήκας, αλ-λά ένα μέρος από αυτό, δηλαδή το 15% του κυπριακού Ελλη-νισμού‒ να θέσει τις βάσεις για ένα άλλο όραμα γι’ αυτόν τοντόπο. Αυτό το 15% ας αποτελέσει τον πόλο για ένα νέο εθνι-κό, δημοκρατικό, αντικατοχικό, απελευθερωτικό κίνημα, ενά-ντια στα εύηχα αλλά αποπροσανατολιστικά συνθήματα περίεκσυγχρονισμού, ανάπτυξης και εξυγίανσης της δημόσιας ζω-ής. Το κίνημα αυτό πρέπει να πάει κόντρα σε όλα αυτά τασυνθήματα, γιατί είδαμε τι έφεραν στην Ελλάδα μας αυτές οιλογικές. Έφεραν πιο κοντά και την Ελλάδα και την Κύπρο

στην υποδούλωσή μας και στους Τούρκους και στους Ευρω-παίους.

Εμείς θέλουμε έναν ΕΛΛΗΝΙΚΟ τρόπο βίου και πολιτείας, θέ-λουμε ως Έλληνες να αποφύγουμε την κρίση και ως Έλληνες ναπαραμείνουμε στον τόπο μας ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ και ΩΡΑΙΟΙ. Όλατα άλλα είναι κουραφέξαλα και λόγια των πολιτικών και τωνπολιτικάντηδων. Θέλουμε ένα κίνημα που θα στηρίζεται στις ελ-ληνικές μας παραδόσεις και στην ελληνική μας ιδιομορφία. Θέ-λουμε ένα κίνημα που δεν θα μας αναγκάζει συνεχώς να πα-ζαρεύουμε την ελευθερία μας για ένα πιάτο φαΐ, ένα κίνημα που

δεν θα μας θέτει ψευτοδιλήμματα τύ-που το τουρκικό φέσι ή την παπικήτιάρα. Ως Έλληνες θέλουμε την απε-λευθέρωση όλων των κατεχόμενωνεδαφών μας και αυτό δεν μπορεί ναγίνει πια με τις ζυριχικές λογικές τωνδύο ελληνικών κρατών. Είναι καιρόςνα το πάρουμε απόφαση πως η ενο-ποίηση του ελληνικού χώρου πρέπεινα αρχίσει με την ενοποίηση των ενό-πλων δυνάμεων Κύπρου και Ελλά-δας. Πόλεμος στη Θράκη σημαίνει πό-λεμος και στην Κύπρο, πόλεμος σταΙωάννινα σημαίνει πόλεμος και στηνΚύπρο. Δεν μπορούμε να ζητάμε απότην Ελλάδα να πολεμήσει για μας,όταν εμείς δεν είμαστε έτοιμοι να πο-λεμήσουμε για όλον τον Ελληνισμό.

Η οικονομική ενοποίηση και οι κοι-νές οικονομικές επιλογές και πολιτι-κές θα ανοίξουν δρόμους για μια άλ-λη οικονομία, μια εθνική οικονομίαπου θα στηρίζεται στις ανάγκες μαςκαι όχι στις ανάγκες των ξένων καιντόπιων τραπεζιτών. Οφείλουμε ναδημιουργήσουμε δική μας δυνατή οι-κονομία. Να τρεφόμαστε και να ντυ-νόμαστε μόνο με ελληνικά προϊόντα

και, επιτέλους, να παράγουμε δικά μας προϊόντα. Είναι αδια-νόητο τα υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού να λειτουργούνμόνο αυτόνομα και να μην υπάρχουν κοινές συνιστάμενες, ει-δικά στα εθνικά και θρησκευτικά ζητήματα. Δεν χρειαζόμαστεκαμιά μεταμοντέρνα μεταρρύθμιση στην παιδεία. Χρειαζόμα-στε ελληνική παιδεία ‒ τελεία και παύλα.

Είναι καιρός να μιλήσουμε ουσιαστικά και για τις Βάσειςτων Άγγλων. Δεν νοείται «ανεξάρτητο» νησί και να εκχωρείεθνική κυριαρχία στους Άγγλους. Πρέπει, επιτέλους, να φύ-γουν οι Βάσεις χτες.

Τώρα έφτασε ο καιρός οι πολίτες, με τρόπους διάφανους καιδημοκρατικούς, να αρχίσουν τις συζητήσεις για ένα κίνημααντίστασης κατά του κομματικού κατεστημένου του ΔΗΣΑΚΕΛκαι των χαραμοφάηδων του ΔΗΚΟ και των άλλων κεντρώων χώ-ρων. Οι πολίτες πρέπει να μιλήσουν ανεξαρτήτως τού τι θακάνει ο Γιώργος Λιλλήκας μετά από το αποτέλεσμα της Κυ-ριακής. Η ΕΛΛΑΔΑ και η ΚΥΠΡΟΣ κινδυνεύουν με σοβαρέςαπώλειες της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Εμείς πρέπει να εί-μαστε έτοιμοι για κάθε αντίσταση. Όλα φαντάζουν μαύρα, όλαδείχνουν πως οι εθνικές φωνές έχουν υποστεί άλλη μία ήττα.Κούνια που μας κούναγε. Αυτό το έθνος ‒και ειδικά αυτό τοκομμάτι του έθνους, η Κύπρος‒ μέσα από το πουθενά ξεπετάειτους Αυξεντίου, τους Παλληκαρίδηδες και τους Σολωμού. Εκείπου δεν υπάρχει ελπίς, άγγελοι εκ των πεντακάθαρων ελληνι-κών ουρανών ξεπετάγονται και για λίγο μας δίνουν το κουρά-γιο να ανατρέψουμε το χάος και να δοξάσουμε την οικουμένη.Η νίκη τους θα είναι και ο τάφος τους. Οι γάροι αυτό το 3-4% του αντιστασιακού μας λαού το έκαναν, άιντε να μην πω25%, λέω μόνο 15%. Τους ευχαριστούμε, το είπε πριν από πολ-λά χρόνια και ο Βασίλης Μιχαηλίδης:

Το ’νιν αντάν να τρώ’ την γην τρώει την γην θαρκέται,μα πάντα τζιείνον τρώεται τζιαι τζιείνον καταλυέται.

Αν δεν πιστεύετε τον Μιχαηλίδη, διαβάστε τι λέει ο γιος του,ο Κώστας Μόντης:

Χρόνια σκλαβκιές ατέλειωτες, τον πάτσον τζιαι τον κλώτσοντους,

εμείς τζιαμαί, ελιές τζιαι τερατσιές πάνω στον ρότσον τους.

Και αν δεν πιστεύετε ούτε τον Μιχαηλίδη ούτε τον Μόντη, δεί-τε τι λέει ο εγγονός του Μιχαηλίδη, ο Μιχάλης Πασιαρδής:

Η γη πάντα εν το κράτημαν, στη γη να κρατηθούμεντζι ό,τι τζι αν λάχει να μας πουν, εμείς τούτο να πούμεν:πως σίλια γρόνια να θκιαβούν, όσοι τζιαιροί τζι αν πάσιν,η Τζιύπρου εν για λλόου μας π’ Ακάμαν ως Καρπάσιν.

Με αυτά τα δεδομένα, εμείς πάμε την Κυριακή στις κάλπεςμε το σαιξπηρικό «Πανούκλα και στους δύο οίκους σας». Λέ-με ΟΧΙ στους προδότες της δεξιάς, λέμε ΟΧΙ και στους προ-δότες της αριστεράς. Καλούμε, τέλος, όλους όσους ψήφισανΛιλλήκα ή εναντιώθηκαν στο ψευτοδίλημμα Αναστασιάδης ήΜαλάς να είναι έτοιμοι για τις οδομαχίες. Το ξεπούλημαστους Τούρκους και τους Γερμανούς δεν θα περάσει... ΠΑΙΔΙΑ,ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ, ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Βάσος Φτωχόπουλλος Ένωσις τζι ας γινεί το γαίμαν σας αυλάτζιιν

Πανούκλα και στους δύο οίκους σας!l Το καλύτερο βάψιμο μαλλιών το έκανεο Καρεκλάς του ΡΙΚ.l Ο Λουκαΐδης του ΑΚΕΛ, σε μια φάσηπου η κάμερα έδειχνε τον Καρεκλά, έδει-ξε με το αριστερό του χέρι το δεξί τουαρχίδι και, προφανώς, αυτό εκνεύρισε τονΚαρεκλά. l Ο Καρεκλάς, στη διαμάχη του με τονΛουκαΐδη τη νύχτα του πρώτου γύρου οφδε έαρ, αποκάλεσε τον Λουκαΐδη «στα-λινικό». Και όταν ο Λουκαΐδης τού ζή-τησε να πει συγγνώμη, ο Καρεκλάς είπε«το συγγνώμη εν μισό σιέσιμο, ήνταμπουθέλεις, να σου σιέσω λλίον;»l Ο Τάκης Χατζηγεωργίου, προτού πάειστο στούντιο, εράντισε τα αρχίδια του μεκολόνια (κυπριακή) και κάθισε μπροστάαπό τη σόμπα του σπιτιού του να τα ζε-στάνει για καλή τύχη. l Ο Στυλιανίδης του ΔΗΣΥ, όταν έχασετην ψυχραιμία του με τον καλαμαρά πουδεν τον άφηνε να μονοπωλήσει τη συζή-τηση, έκλασε ένα δυνατό πόρτο που ευ-τυχώς δεν ακούστηκε, επειδή ο Τσου-ρούλλης κατάφερε να τον προβλέψει καιάρχισε να βήχει.l Το κοστούμι του Τσουρούλλη που φο-ρούσε κατά την προεκλογική περίοδο ενκυπριακό και του εστοίχισε 125 λίρες, τό-τε που είχαμε λίρες αντί ευρώ. l Το μισό ΣΙΓΜΑ εψήφισεν Αναστασιά-δη και το άλλο μισό Μαλά. l Όλα τα κανάλια έφεραν και από ένανκαλαμαρά για να καλύψουν τις εκλογέςτη νύχτα της 17ης Φεβρουαρίου, πλην τηςΕΛΤΙΒΙ, που δεν ασχολήθηκε με τις εκλο-γές. l Τελικά και οι καλαμαράδες είναι γε-λοίοι όταν παριστάνουν τους έξυπνουςστους εξυπνόβλακες Κυπραίους. Μάλλονείναι τόσο γελοίοι, όσο και οι Κυπραίοισυνάδελφοί τους. Το κοστούμι του ΝίκουΕυαγγελάτου ήταν πιο ακριβό από το κο-στούμι του Ηλία Νικολακόπουλου κατά300 μονάδες.l Αν βάλει ο Αναστασιάδης Υπουργό Παι-δείας τον Τορναρίτη, σημαίνει πως τα μω-ρά στο σχολείο θα απελαύνονται αν δενμιλούν με στόμφο.l Ο Τορναρίτης, προτού βγει στον αέρα,πίνει ένα τζιν με τόνικ και κάνει ασκή-σεις με τα χείλη του φυσώντας και κά-νοντας τον θόρυβο που έκαναν οι παπ-πούδες μας όταν καλούσαν τους γαϊδά-ρους. l Τι συνέβη και τελικά όλοι οι ακελικοίάρχισαν να υμνούν τον σύντροφο Λιλλή-κα; Δεν έχω καταλάβει ακόμη. Εγώ έμει-να εκεί που έλεγαν ότι στεγάζει το ΕΛΑΜκαι τους ακροδεξιούς εθνικιστές κτλ. κτλ.l Η Κενεβέζου είναι έξυπνη ή προσπαθείνα παριστάνει την έξυπνη; Πάντως καλάτα πήγε στον μαραθώνιο της Κυριακής, ανκαι κάποια στιγμή η κάμερα την έπιασενα ξύνει τον ποπό της. l Φήμες λένε ότι ο Ευαγγελάτος άλλαξεγραβάτα με τον Τσουρούλλη πριν απότον μαραθώνιο της πρώτης Κυριακής γιαγούρι. l Στην τηλεμαχία (κοινώς ντιμπέιτ), πριναπό τη δεύτερη Κυριακή, όταν ο Μαλάςείπε για τα παιδιά που θα σκοτώνονταιστο Ιράκ μετά την ένταξη στο ΝΑΤΟ, οΑναστασιάδης, με άψογη ηθοποιία, απά-ντησε ότι τα παιδιά μας σκοτώνονται στοΜαρί, δεν χρειάζεται να πηγαίνουν στοΙράκ και στο Αφγανιστάν. Αμέσως μετά,ο Ιωάννου (του ΘΟΚ) πήρε τηλέφωνο στοΔΗΣΥ και απαίτησε να συναντηθεί τιςεπόμενες μέρες με τον Αναστασιάδη γιανα του προσφέρει ένα ρόλο.l Ακούστηκε ότι, λίγα λεπτά μετά τηνανακοίνωση του τελικού αποτελέσματοςτης πρώτης Κυριακής, ο Αναστασιάδηςδέχτηκε το πρώτο συγχαρητήριο τηλε-φώνημα από τον Ερντογάν και το δεύτε-ρο από τον Μακάριο Δρουσιώτη.l Ο Χριστόφιας, λίγα λεπτά μετά το έξιτπωλ της δεύτερης Κυριακής, άνοιξε σα-μπάνια στο σπίτι του και ζητωκραύγα-ζε, διότι είναι ακόμα ο μόνος Πρόεδροςπου έβγαλε το ΑΚΕΛ.

MIKΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

10 28 Φεβρουαρίου 2013

Ο κώλος της όρνιθας

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΕΟ ΠΡΟΕΔΡΟ

ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Τι έχετε να πείτε στον απερ-χόμενο Πρόεδρο, κύριο Δημήτρη Χριστόφια, τώρα πουθα φεύγει από το Προεδρικό; ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ (Βάζει ένα ουισκάκι.): Εις υγείαν.ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Εις την υγείαν σου, Πρόεδρε.ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Θα του πω: «Άησ’ τες κουρτίνες,ρε Δημήτρη. Ανήκουν στο κράτος».ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Τζόνυ γουόρκερ οξά φέι-μους γκράους;ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Εξαρτάται από την ώρα τζιαι τηνεκδήλωση όπου το καταναλώνεις.Το πρωί που ξυπνώ προτι-μώ το φέιμους, στο Εθνι-κό Συμβούλιο πάει κα-λύτερα το τζόνυ γου-όλκερ ‒όι γουόρκερ,όπως το είπες, με όλοτο σέβας φυσικά‒ τζι-αι το βράδυ προτιμώκάτι πιο σμουθ. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ:Ξέρεις και ’συ εγγλέζικα;ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Τι νομίζετε, ότι μόνο ο Χριστόφιαςξέρει αγγλικά;ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ποιες είναι οι προτεραιό-τητές σας, κύριε Πρόεδρε; Το Κυπριακό, η οικονομίαοξά η αποτρίχωση της ερωμένης σου στο Λονδίνον τηνΠαρασκευήν; ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Όπως καταλαβαίνετε τζι εσείς τζι-αι οι αναγνώστες σας, τώρα που θα είμαι Πρόεδροςδεν πρέπει να δείχνουν ότι έχω ερωμένες. Εξάλλου η………..… (συμπληρώστε το μόνοι σας) μπορεί να πά-ει Λονδίνο τζιαι μόνη της τζιαι με τη σύζυγό μου.ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Το Κυπριακό είναι μια προ-τεραιότητα; ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Ναι, το Κυπριακόν έχω το μέσαμου. Έναν να πιω έρχεταί μου στον νουν τζιαι βασα-νίζει με, αλλά πρώτα θα ασχοληθώ με τους προδότες. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μα τους ΑΚΕΛικούς; ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Μην ακούτε πελλάρες. Δεν πρό-κειται ν’ αρχίσει πογκρόμ εναντίον των ΑΚΕΛικών,εξάλλου είμαι Πρόεδρος όλων των Κυπρίων. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ποιους προδότες τότε;ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Τον Πρόδρομον, την Θεοχάρους,τον Ρίκκον, τον Συλλούρην… Μάνα μου, μάνα μου, εί-ντα μπου να τους κάμω; Εν σταγόναν σταγόναν που εννα πίννω το γαίμαν τους. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μα κάποιους απ’ αυτούςθα τους δώσετε οφίτσια, τουλάχιστον έτσι λεν οι ψί-θυροι.ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Καμιά φορά, αν δεν το ξέρεις, ταοφίτσια είναι η μεγαλύτερη τιμωρία που μπορεί ναεπιβάλεις σε κάποιον.ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κάποιοι σεαποκαλούν τζιαιιστήν. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Τι είναι πάλι αυτό;ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Τζιαιιστές είναι αυτοί πουχρησιμοποιούν στον δημόσιο λόγο τους μόνο το ΤΖΙΑΙαπό όλη την κυπριακή διάλεκτο.ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Μάνα μου, μάνα μου, τούτη πρέ-πει να εν δουλειά του Πρόδρομου. Μάνα μου, εν θατον εύρω μόνον του; Εν να τον πιάω που τον λαιμόν τζι-αι εν να πιω το γαίμαν του, όπως πίννω το ουίσκινάμαν εν με θωρεί ο Αβέρωφ. Εν να τον πατώ μες στονλαιμόν ώσπου να πει ττοπέ! ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ηρέμησε, κύριε Πρόεδρε, εννα πάθεις τίποτε. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ (Ρίχνει πρώτα ένα τασάκι πάνωστην πόρτα και ύστερα δαγκώνει το ποτήρι του ου-ισκιού και μασά τα γυαλιά. Τρέχουν τα αίματά του.):Μάνα μου, μάνα μου, εν να πιω το γαίμαν του! ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Πρόσεχε, κύριε Πρόεδρε,διότι τώρα πίνεις το δικό σου. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Ναι, σήμμερα το δικόν μου, αλλάαύριον εν το δικόν σας που εν να πίννω, ούλλων σας! ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μα και του Χριστόφια; ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Μα εν τζι επέλλανα! Τι δηλαδή,θέλεις να κολλήσω νεφρικήν ανεπάρκειαν; Άτε κανείσε, διότι πρέπει να πάω να νιφτώ. Σε είκοσι λεπτάέχω ουίσκι tasting στο Χίρτον.

vasosftohopoullos.wordpress.comΤωρά πού εν να πάει ο Χριστόφιας;

Αγγλία, Αμερική, Ισραήλ ή σε κανέναεξοχικό του Αναστασιάδη, για να περά-

σει την υπόλοιπη ζωή του;

28 Φεβρουαρίου 2013 11ΑΝΕΛΕΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΣΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

Θα χτίσει ένα μίνι μπαρ μέσα στοαποχωρητήριο.

Κανονικά πρέπει να αλλάξει τα σεντό-νια και το σελλίν της τουαλέτας, μηντυχόν και κολλήσει καμιά ασθένεια.

Ελπίζω να μεν πειράξει τους πίνακεςπου μου εδώρισαν οι αριστεροί

καλλιτέχνες, εν αντροπή.

Αν κόφκει ο νους του, θα ’ταν καλάνα μου έχτιζεν έναν δωμάτιον κοντάστο δικόν του, να τον συμβουλεύκω

εγώ παρά ο Κούρος.

ΤΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ;

Γιατί, ο παλιός εγάμησεν τζιαι εν να γαμήσει ο καινούργιος; Τους κατά καιρούς αποστάτες του

κόμματος οπωσδήποτε.Την γυναίκαν του αποκλείεται.Να ρωτήσω πρώτα την επαγρύπνηση

και μετά να σας πω και ποιαν.

ΘΑ ΓΑΜΗΣΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ;

Εγώ, εγώ! Κι εγώ κι εγώ! Κι εγώ κι εγώ! Γιατί, εγώ εν λλίον που επρόδωσα;

ΠΟΙΟΙ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ – ΕΦΑΑΝ ΤΖΙΑΙ ΨΟΥΜΙΝ ΤΖΙ ΕΛΙΑΝ ΜΑΖΙΝ ΤΟΥ

Άλλαξε ρούχα ο Μανωλιός και βγήκε ο Συναγερμός…Ο Μανώλης Μπατίνος ζούσε στηνΑθήνα επί Όθωνα. Ήταν κάτι σαντον τρελό του χωριού, ο οποίοςέχαιρε της συμπάθειας όλων τωνσυμπολιτών του. Κουρελιάρης, πά-ντα ντυμένος με την ίδια ενδυμα-σία, δεν δεχόταν ποτέ τα ρούχαπου του δώριζαν οι συμπολίτεςτου, ισχυριζόμενος ότι δεν ήταν ζη-τιάνος, αλλά ποιητής και φιλόσο-φος.

Ήταν σύνηθες για τους Αθηναί-ους της εποχής εκείνης να βλέπουντον Μανώλη, όρθιο σε κάποια πλα-τεία, να ρητορεύει γύρω από διά-φορα θέματα. Μια μέρα, όταν περ-νούσε ο πρωθυπουργός της Ελλά-δας και ιδρυτής του Γαλλικού κόμ-

ματος, Ιωάννης Κωλέττης, από ένανκεντρικό δρόμο, τον πλησίασε οΜανώλης και ζήτησε την άδειά τουγια να εκφωνήσει λόγο στη Βουλήτων Ελλήνων.

Εκείνη την περίοδο η πολιτικήπροτεραιότητα του Κωλέττη, καιόχι μόνο, ήταν ο εξευρωπαϊσμόςτων Ελλήνων και της Ελλάδας. ΟΚωλέττης, λοιπόν, αστειευόμενοςκαι ταυτοχρόνως θέλοντας να δώ-σει πολιτική χροιά στην απόκρισήτου προς τον Μανώλη –κάτι σανεπικοινωνιακή απάντηση, δηλαδή–,του είπε πως πρέπει να αλλάξειενδυμασία, να βάλει ρούχα ευρω-παϊκά, όπως όλη η χώρα, και τότεθα μπορέσει να μιλήσει στη Βουλή.

Την επόμενη μέρα ο ΜανώληςΜπατίνος εμφανίστηκε ενώπιον τωνσυμπολιτών του με την ίδια φορεσιάπου είχαν συνηθίσει να τον βλέπουν,την οποία όμως είχε… φορέσει ανά-ποδα! Στάθηκε στη μέση της πλα-τείας έξω απ’ τη Βουλή και εκφώ-νησε με στόμφο κοινοβουλευτικούρήτορα τον παρακάτω λόγο:

«Άλλαξε η Αθήνα όψησα μαχαίρι δίχως κόψη,πήρε κάτι απ' την Ευρώπηκαι ξεφούσκωσε σαν τόπι.Άλλαξαν χαζοί και κούφιοικαι μας κάναν κλωτσοσκούφι.Άλλαξε κι ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς!»

12 28 Φεβρουαρίου 2013vasosftohopoullos.wordpress.com

Εγιώ σηκώνω τα χέρια ψηλά. Εν εξαναείδα έτσι λαό, να ψηφίζειέναν Χίτλερ τζι έναν που έβαλεντο ΑΚΕΛ για να χάσει. Έλεος!

N T O KOY M E N T O

Tώρα σε βιβλίο οι πίνακες της Ελένης Νικοδήμου, από την πρόσφατη έκθεσή της για την έκρηξη στο Μαρί. Ένα άλλου είδουςντοκουμέντο, για να μην ξεχνάμε τους ενόχους που έστειλαν 13 άτομα στον τάφο και σακάτεψαν δεκάδες άλλους.

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ l ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΓΙΑΛΟΥΣΑ» l ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ, ΤΗΛ.: 99541221

Σε προχωρημένο στάδιο βρίσκονται οιδιαδικασίες προπώλησης γαϊδουρινούκρέατος από την Κύπρο στην Ευρώπη.Η είδηση αυτή προέρχεται από τα ανώ-τερα κλιμάκια του Υπουργείου Οικονο-μικών, τα οποία τις τελευταίες βδομά-δες επεξεργάζονται πυρετωδώς τουςόρους εξαγωγής του κυπριακού γαϊ-δουρινού κρέατος. Η εξέλιξη αυτή απο-τελεί ιδιαίτερα θετική είδηση, καθώς,σύμφωνα με όλα τα σενάρια τα οποίαβλέπουν το φως της δημοσιότητας, ανα-μένεται να οδηγήσει στην οριστική έξο-δο της Κύπρου από την οικονομική κρί-ση εντός του 2013 και στην ενδεχόμενηαποφυγή της εφαρμογής των οικονομι-κών όρων του Μνημονίου.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απότην αρχή. Η κατανάλωση κρέατος αλό-γου στην Ευρώπη οδήγησε τους τελευ-ταίους μήνες τις ευρωπαϊκές αγορέςστην αναζήτηση ανάλογων πηγών κρέ-ατος. Συγκεκριμένα, κατά τη Σύνοδοτου Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στηΛεμεσό, τον περασμένο Δεκέμβριο, ηΆγκελα Μέρκελ βολιδοσκόπησε τον Νί-κο Αναστασιάδη για το ενδεχόμενο εν-διαφέρον της Κύπρου για εξαγωγή κυ-πριακού γαϊδουρινού κρέατος, ως έναμέτρο το οποίο θα επιφέρει άμεση εισ-ροή κεφαλαίων στο νησί. Η Γερμανίδακαγκελάριος δεσμεύτηκε μάλιστα γιατην προώθηση του κυπριακού γαϊδου-ρινού κρέατος στις αγορές στις οποίεςο γαλλο-γερμανικός άξονας έχει ισχυρήεπίδραση.

Ο Νίκος Αναστασιάδης, με τη σειράτου, μετέφερε τις πληροφορίες στονΥπουργό Οικονομικών Βάσο Σιαρλή, οοποίος ανέθεσε σε τεχνοκράτες τουΥπουργείου του τη διερεύνηση αυτούτου ενδεχομένου. Αποκλειστικές πλη-ροφορίες της εφημερίδας Ένωσις ανα-φέρουν ότι οι τεχνοκράτες του Υπουρ-γείου Οικονομικών δεν πίστευαν σταμάτια τους, καθότι ακόμη και με ταπλέον απαισιόδοξα σενάρια εξαγωγήςγαϊδουρινού κρέατος, η έξοδος από τηνκρίση εντός του 2013 και η αποφυγήτου δανεισμού από την Τρόικα φαντά-

ζει εφικτή. Ο τέως εκπρόσωπος τύπουτης Κυβέρνησης Στ. Στεφάνου ανέφερεσε δημοσιογραφικούς κύκλους ότι «οΘεός μάς ευλόγησε, στέλνοντάς μαςέναν τεράστιο φυσικό πλούτο: σημα-ντικά αποθέματα γαδάρων, η αξιοποί-ηση των οποίων θα μας οδηγήσει άμε-σα εκτός της κρίσης».

Στα χέρια του Υπουργού Οικονομικώνβρίσκεται ήδη επιστολή από αραβικήΤράπεζα, με την οποία εκδηλώνεταιέμπρακτο ενδιαφέρον, καθώς επίσηςκαι συγκεκριμένοι οικονομικοί όροι γιαπροπώληση γαϊδουρινού κρέατος απόσυγκεκριμένα Δηκοϊκα στελέχη. Καλάενημερωμένες πηγές κάνουν λόγο γιααίτημα προπώλησης του Κυριάκου Κε-νεβέζου και του Αλέκου Τρυφωνίδη. Ταδύο κεντρώα στελέχη χαρακτηρίζονταιαπό τους τεχνοκράτες του ΥπουργείουΟικονομικών ως «το οικόπεδο 12» τουγαϊδουρινού κρέατος στην Κύπρο. Η

ακριβής ποσότητα γαϊδουρινού κρέα-τος επί των δύο στελεχών δεν μπορείνα καθοριστεί στο παρόν στάδιο μεαπόλυτη ακρίβεια, καθότι, λόγω της με-γάλης ποσότητας, χρειάζονται επιβε-βαιωτικές μετρήσεις, η πραγματοποίη-ση των οποίων τοποθετείται στα τέλητου έτους. Εντούτοις, ασφαλείς πληρο-φορίες κάνουν λόγο για εισροή στα τα-μεία του κράτους αρκετών δισεκατομ-μυρίων ευρώ από την αξιοποίηση Κε-νεβέζου-Τρυφωνίδη.

Το Υπουργείο Εμπορίου, στην προ-σπάθειά του να εμπλέξει στην όλη δια-δικασία τους παραδοσιακούς στρατη-γικούς συμμάχους της Κύπρου, βολιδο-σκόπησε και τη ρωσική κυβέρνηση, ηοποία ανταποκρίθηκε άμεσα θετικά.Συγκεκριμένα, η Μόσχα ζήτησε αξιο-ποίηση των Νίκου Κατσουρίδη και Πα-νίκου Σταυριανού.

Όπως αναμενόταν, η τουρκική κυβέρ-

νηση έχει αντιδράσει έντονα, καθότι εν-δεχόμενη εξαγωγή κυπριακού γαϊδου-ρινού κρέατος αναμένεται να επιφέρεισημαντική μεταβολή των ισοζυγίων στηνπεριοχή. Η επίσημη γραμμή της Άγκυ-ρας αναφέρει ότι τα γαϊδούρια της Κύ-πρου (Κενεβέζος, Τρυφωνίδης, Κα-τσουρίδης, Σταυριανός) είναι περιου-σία ολόκληρου του Κυπριακού λαού,Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.Συνεπώς, οποιαδήποτε οικονομικά οφέ-λη αναμένεται να προκύψουν από τηνπώληση μέρους ή όλων των γαϊδάρωνθα πρέπει να διατεθούν ισόποσα σταδύο συνιστώντα κράτη. Τη θέση αυτήφαίνεται να ενστερνίζεται και η Πινδά-ρου, η οποία έχει ήδη ετοιμάσει σχετι-κό νομοσχέδιο, το οποίο αναμένεται ναυπερψηφιστεί στη Βουλή, καθότι φαί-νεται να στηρίζεται, πέραν του ΔΗΚΟ,τόσο από το ΑΚΕΛ όσο και από τονΔημήτρη Συλλούρη. Ανεπιβεβαίωτεςπληροφορίες αναφέρουν ότι η τουρκι-κή κυβέρνηση προτίθεται να προχωρή-σει άμεσα σε διερεύνηση των ποσοτήτωνγαϊδουρινού κρέατος στους Ρίκκο Ερω-τοκρίτου και Χρίστο Πουργουρίδη.

Η ανακάλυψη μεγάλων ποσοτήτωνγαϊδουρινού κρέατος στην Κύπρο ανα-μένεται να προκαλέσει τους προσεχείςμήνες ραγδαίες εξελίξεις. Συγκεκριμέ-να, αναμένεται ολική αντιστροφή τουαρνητικού κλίματος στην οικονομία, δη-μιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργα-σίας στον τομέα της επεξεργασίας καιεξαγωγής γαϊδουρινού κρέατος, αλλάκαι δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης.Οι περισσότερο αισιόδοξοι κάνουν λό-γο ακόμη και για επίλυση του Κυπρια-κού, με την παραχώρηση μέρους τωναποθεμάτων γαϊδουρινού κρέατος στηντουρκοκυπριακή κοινότητα. Κύκλοι τηςαπερχόμενης κυβέρνησης θεωρούν ωςτεράστια επιτυχία την ανάδειξη καιπροώθηση του συγκεκριμένου θέματοςκαι το ανάγουν ως την ουσιαστική πα-ρακαταθήκη της διακυβέρνηση Χριστό-φια στον τόπο.

Εύρος ΛυριτζήςΟικονομικός Συντάκτης Εφ. Ένωσις

Συμφωνία προπώλησης γαϊδουρινού κρέατος

Παρουσίαση του βιβλίου την Κυριακή 24 Μαρτίου και ώρα 11 το πρωί, στην μπουάτ «Η ΑΧΑΡΙΣΤΗ» (μέσα στο ΑΙΓΑΙΟΝ). Μετά την παρουσίαση θα προσφέρουμε

μεζεδάκια και ποτά. Φέρτε και την οικογένειά σας και τους φίλους σας.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

28 Φεβρουαρίου 2013 13vasosftohopoullos.wordpress.com Οι Κυπραίοι δεν ξεγέλασαν τα έξιτ-πωλ.Απλώς είναι φοβιτσιάρηδες, ψεύτες και

ντρέπονται να πουν τι ψήφισαν!

l Όπως είπε και ο Μαρξ (και δεν είμαικαθόλου μαρξιστής), η Ιστορία επανα-λαμβάνεται την πρώτη φορά ως τρα-γωδία και τη δεύτερη ως φάρσα.l Με λίγα λόγια, σκατά. Το ίδιο δί-λημμα πάλι…l Δεν θεωρώ ότι ψήφισα Λιλλήκα. Μπο-ρεί και να μην τον ξαναψηφίσω ποτέμου, δεν ξέρω.l Βασικά, ο Γιώργος Λιλλήκας προέ-κυψε αυτόφωτα μετά από την αποτυχίατης υλοποίησης της απόφασης τουΑντώνη Σαμαρά να βρεθεί ένας υπο-ψήφιος από τη δεξιά, που όμως να εί-ναι αντίθετος στο Σχέδιο Ανάν και στηφιλοσοφία Αναστασιάδη, δεδομένης τηςατολμίας (τουλάχιστον) της Ελένης καιτων μηχανορραφιών Συλλούριου καιΚαρέκλογιαν.l Ψήφισα μια επιλογή που στη δεδομέ-νη στιγμή, υπό τις δεδομένες συνθήκες,έκρινα ότι ίσως μου επέτρεπε να ταρά-ξω κάπως τα λιμνάζοντα νερά του βούρ-κου της κυπριακής πολιτικής ζωής.l Ψήφισα μια επιλογή που έκρινα ότιίσως έδινε ελπίδες για μη καταστροφήτης οικονομίας και της κοινωνίας, γιαμη δέσιμο στο βρακί της κυρίας Μέρκελ,για μη ξεπούλημα της Ελληνικής Κύ-πρου μέσω ενός τουρκοπροδοτικού Σχε-δίου Ανάν.l Είχα δίκιο;

Δεν θα το μάθω ποτέ μου! Μπορεί ναέκανα και λάθος.l Με την ψήφο μου μπορώ να επιβρα-

βεύω, αλλά μπορώ και να τιμωρώ συ-νάμα.l Δεν πιστεύω σε μαλακίες τύπου «εν-διάμεσος χώρος»… Δεν πιστεύω στο«Κέντρο», γιατί, αν πίστευα, θα πί-στευα και στο πλασματικό δίπολο «Δε-ξιά» και «Αριστερά» και θα αυτοα-ναιρούμουν ιδεολογικά. Ποτέ μου δενπίστεψα στην πολιτική ταμπελογραφία.l Ψήφισα εναντίον του δικέφαλου κόμ-ματος με την κόκκινη και την μπλε κε-

φαλή, του ΔΗΣΑΚΕΛ.l Ψήφισα εναντίον της απροσμέτρη-της καφρίλας που βίωσα αυτήν την πε-ρίοδο.l Χαίρομαι όμως που ψήφισα μαζί μεόλους τους ανθρώπους που απέδειξανότι σκέφτονται.l Αυτό μόνο ζητώ από τους συμπολίτεςμου: να ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ σαν άνθρωποικαι να μη συμπεριφέρονται σαν γαδά-ροι. Έστω και αν η σκέψη τούς οδηγεί

σε συμπεράσματα διαφορετικά από ταδικά μου.l Δεν είμαι δεδομένος για κανέναν…l Είμαι δεδομένος μόνο για τις Ιδέεςκαι τις Αρχές μου, και τίποτε άλλο. Γιατον Ελληνικό μου Έρωτα.l Γι’ αυτό και είμαι Ωραίος Έλληνας.Προσπαθώ, τουλάχιστον… Προσπαθώνα μην ξεπουλήσω την ψυχή μου στονβωμό της ψυχολογίας του όχλου…l Το μόνο θετικό είναι πως για πρώτηφορά στην Ιστορία της Κυπριακής Δη-μοκρατίας υποψήφιος εναντίον της Δι-ζωνικής (έστω) Ομοσπονδίας πήρε πο-σοστό της τάξεως του 25%.l Και αυτοί που αγχώνονται για τηνεκλογή του Μαλά, γιατί τον πριμοδό-τησαν τότε με πέντε, έξι χιλιάδες ψή-φους; Τς, τς…l Κόκκινο δεν είναι μόνο το σφυρο-δρέπανο, αλλά και η ημισέληνος. Και ηδεύτερη, σε αντίθεση με το πρώτο, είναιπέρα για πέρα πραγματική. Και απέ-ναντί μας…l Καλή αντάμωση στα πεζοδρόμια τουΑγώνα, αδέλφια… Κοψοχέρηδες και μη.Εγώ σας αγαπάω όλους.l Παραπάνω όμως αγαπάω τον εαυτόμου, γι’ αυτό τον απάλλαξα από τις τύ-ψεις για τα επόμενα πέντε χρόνια.l Είπαμε, μετά την απομάκρυνση απότην κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.l Χρυσοπράσινος Φίλλος ριγμένος στοπέλαγο…

Μάριος Ρέπουσος

Χρυσοπράσινος Φίλλος

ΔΙΑΛΕΞΗ ΜΕ ΘΕΜΑ:«Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ 1955-’59»

8 του Μάρτη - ώρα 7:30 μ.μ.στην μπουάτ «Η ΑΧΑΡΙΣΤΗ» (μέσα στο «Αιγαίον»)

Διάρκεια εκδήλωσης: 60 λεπτά

ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛ Mελετητής-ερευνητής και ερμηνευτής της κυπριακής μουσικής παράδοσης

Θα ακολουθήσει παρουσίαση τραγουδιών της ΕΟΚΑ

Τραγουδούν: Μιχαήλ Χατζημιχαήλ, Βασιλική ΧατζηαδάμουΒιολί: Σάββας Στεφάνου

25η Μαρτίου - Γλέντι στο ΑΙΓΑΙΟΝ με κυπριακά, μικρασιατικά και κλέφτικα τραγούδια

Tραγουδούν: ο Μιχαήλ Χατζημιχαήλ με το συγκρότημά του

Κλείστε τραπέζι εγκαίρως - Tηλ.: 99541221

Τριάντα εννιά χρόνια μετά την ει-σβολή των Τούρκων στην Κύπρο,επιτέλους ξανακούσαμε κάτι δια-φορετικό, το οποίο μπορεί να απο-τελέσει αφετηρία για την αφύπνι-ση των Ελλήνων της Κύπρου καιίσως λειτουργήσει ως σπιράλ, πα-ρασύροντας και τον ΕλλαδικόΕλληνισμό σε πορεία ανάκαμψης.Ξανακούσαμε έναν λόγο που θυ-μίζει λίγο από τους λόγους πουακούγαμε τα πρώτα χρόνια μετάτην τουρκική εισβολή: Να σταθού-με στα πόδια μας, να χρησιμοποι-ήσουμε τις δικές μας δυνάμεις, νααξιοποιήσουμε με δικές μας πρω-τοβουλίες τον δικό μας φυσικόπλούτο, να κλείσουμε τα οδο-φράγματα, να στείλουμε από ’κείπου ήρθαν την Τρόικα και το Μνη-μόνιό της…

Όλα αυτά είναι σωστά, αλλά, γιανα γίνουν πράξη και να έχουν μα-κροχρόνιο ορίζοντα, χρειάζονται,κατά τη γνώμη μου, ένα προαπαι-τούμενο: ισχυρή ελληνοκεντρικήπαιδεία. Από την παιδεία ξεκινά-νε και τελειώνουν όλα. Αν ξέρειςνα μιλάς σωστά, να συμπεριφέρε-σαι σωστά, να οδηγείς σωστά, νασιωπάς εκεί που πρέπει να σιω-πάς και να συμμετέχεις εκεί πουπρέπει να συμμετέχεις. Με άλλαλόγια, μόνον όταν επιστρέψουμεστον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό,που έδωσε στην οικουμένη επι-στήμες, τέχνες, γράμματα και αθλη-τισμό, θα μπορούμε να λέμε ότιχτίζουμε σε γερά θεμέλια και όχιπύργους στην άμμο.

Το 1974, μετά την τουρκική ει-σβολή, τα καταφέραμε οικονομι-κά γιατί δεχτήκαμε να πουλήσου-με τη μισή μας ελληνική ψυχή προ-κειμένου να έχουμε εύκολο καιγρήγορο χρήμα από τις στερλίνεςπου έρεαν στο νησί μέχρι πρό-σφατα και πριν μας “πιάσει” ηκρίση για τα καλά. Αν τώρα κά-νουμε το ίδιο, όχι υποκλινόμενοι

στους τουρίστες-Εγγλέζους αλλάστα δισεκατομμύρια ευρώ πουφαίνεται να έρχονται από την εξό-ρυξη και την εκμετάλλευση τουφυσικού αερίου και (ενδεχομένως)του πετρελαίου που κρύβονται κά-τω από τον βυθό της κυπριακήςΑΟΖ, τότε και πάλι τα οφέλη θαείναι πρόσκαιρα, θα θρέψουν πι-θανόν άλλη μια γενιά για άλλατριάντα χρόνια, αλλά μπορεί νααποτελέσουν και το κύκνειο άσματου κυπριακού Ελληνισμού, όπωςτον γνωρίζαμε.

Ακριβώς τα ανάλογα ισχύουν γιαολόκληρο τον Ελληνισμό. Αξίεςόπως η δικαιοσύνη, η σύνεση, η σω-φροσύνη και η ανδρεία, όπως τιςόρισε πριν από χιλιετίες ο Αριστο-τέλης, δεν φτιάχνονται ούτε με αύ-ξηση του τουριστικού ρεύματος,ούτε με αξιοποίηση του φυσικούαερίου, ούτε με μείωση της ανερ-γίας και αύξηση του ΑκαθάριστουΕγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ). Δενλέω ότι τα πιο πάνω δεν πρέπεινα επιδιωχθούν. Τονίζω απλώς ότιχωρίς τη δημιουργία ανθρώπων μεαξίες και αρχές, αργά ή γρήγορατο τέλος του Ελληνισμού με τις πα-

ραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμά του,δυστυχώς, θα έρθει. Μόνο με ισχυ-ρή ελληνοκεντρική παιδεία, απότην Αλεξανδρούπολη ως το Παρα-λίμνι, θα μπορέσει ο απανταχούΈλληνας να μάθει να ξεχωρίζει τοσωστό και δίκαιο από το κακό καιτο άδικο, το ηθικό και πρέπον απότο ανήθικο και βρόμικο, την αντί-σταση και τη διαρκή προκοπή απότην υποδούλωση και την προσωρι-νή καλοπέραση, το χρέος και τηνπατρίδα από την “αρπαχτή και τηνκαρέκλα”, την εργασία και τον μό-χθο από τη μίζα και το άραγμα ή,όπως θα λέγαμε σήμερα (είμαστεακόμη πριν από την πρώτη εκλο-γική αναμέτρηση στην Κύπρο), τονΑνα(ν)στασιάδη από τον Λιλλήκα.

Αν αυτές οι εκλογές, δυστυχώς,έχουν και Ανα(ν)στασιάδη μέσαστις επιλογές ‒και μάλιστα ως φα-βορί, τουλάχιστον για τον πρώτογύρο των εκλογών‒, είναι ακριβώςλόγω μεγάλου ελλείμματος στη δη-μόσια και ιδιωτική παιδεία και όχιλόγω δημοσιονομικού ή άλλου εί-δους χρηματοοικονομικού ελλείμ-ματος…

Στέφανος Μανώλης

14 28 Φεβρουαρίου 2013Ο ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΕΒΓΑΛΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ ΠΡΟΕΔΡΟ

Oι ναζί

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ Έλλειμμα παιδείας EΞIT-ΠΩΛ

Ποτέ δεν μου άρεσαν οι δημοσκοπήσεις – ο παρπέρης μουπάντα τις παρομοίαζε με το σεξ με προφυλακτικό. Μπή-καν όμως στη ζωή μας και, είτε το θέλουμε είτε όχι, παί-ζουν έναν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των αποτελε-σμάτων όλων των εκλογικών αναμετρήσεων. Πολλοί μά-λιστα σοβαροφανείς αναλυτές, απ’ αυτούς που βλέπουμενα στέκονται δίπλα στους αρχηγούς των κομμάτων, τουςλεγόμενους επιτελάρχες, ισχυρίζονται πως οι δημοσκοπή-σεις είναι αναγκαίες για τη δημοκρατική λειτουργικότητατων εκλογών!

Το λεγόμενο έξιτ πωλ του πρώτου γύρου ήρθε για ναεπιβεβαιώσει πως οι δημοσκοπήσεις είναι επικίνδυνες καιγια τη δημοκρατία και για την ομαλότητα του πολιτικούμας βίου. Μετά από τέτοιο ρεζιλίκι, οι εταιρείες των έξιτπωλ έπρεπε να επιστρέψουν τα χρήματα που έλαβαν απότους σταθμούς και να πάνε σπίτι τους οικειοθελώς. Κα-νονικά θα έπρεπε η κυβέρνηση να τους απαγορεύσει να ξα-νακάνουν έξιτ πωλ. Γιατί, δηλαδή, τα κόμματα πρέπει ναξέρουν από το μεσημέρι ποιες είναι οι τάσεις του εκλογι-κού σώματος; Και ποιος σταματά τα ρεμάλια αυτά, αφούγνωρίζουν αυτές τις τάσεις, από το να πριμοδοτήσουν τονέναν ή τον άλλον υποψήφιο που τους βολεύει. Γιατί ναυπάρχουν αυτά τα παράθυρα για παραβιάσεις της θέλη-σης του εκλογικού σώματος;

Εδώ είναι το πρόβλημα και όχι εάν οι εταιρείες έπεσανέξω, επειδή οι πολίτες είπαν ψέματα στους εξιτπωλιστές.Για να πουν ψέματα, εάν όντως έτσι έγινε, σημαίνει πωςοι πολίτες έχουν ακόμη τις αντιστάσεις τους έναντι τουσυστήματος που τους θέλει κατεψυγμένα αρνιά. Σημαί-νει, επίσης, ότι κάποιοι πολίτες τουλάχιστον, όπως προ-φανώς και κάποιοι πολιτικοί, γνωρίζουν πολύ καλά πως τααποτελέσματα μπορούν ανά πάσα στιγμή να «μαγειρευ-τούν».

Τα έξιτ πωλ πρέπει να καταργηθούν και οι δημοσκοπή-σεις να καταστούν αχρείαστες, με το να μην απαντάμεκαθόλου στις ερωτήσεις τους. Πρέπει κάποιος να μας λυ-πηθεί κι εμάς τους τηλεθεατές. Γιατί, δηλαδή, εγώ πουπληρώνω φόρους, να τρώω στη μάπα τον Δαμιανού καιτον Γεωργιάδη πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Γιατί πρέπεινα βλέπω το ττουίν παρολί Χατζηγεωργίου και Τορναρί-τη σε ώρες που είναι δύσκολο να είναι κοντά η γιάτραινάμου να με προσέχει από τους εμετούς που κάνω; Γιατίπρέπει να είμαι στην πρίζα, όταν ακούω όλες τις βλακεί-ες και τα γλειψίματα και τις αεροσοβαρολογίες του Κα-ρεκλά; Γιατί δεν γίνεται και μια δημοσκόπηση για να δού-με πόσοι από τους δημοσιογράφους μας που αναλύουνόλες αυτές τις δημοσκοπήσεις έχουν IQ πάνω από αυτό πουέχει ένα έξυπνο Λαμπραντόρ (π.χ. ο Σαββάκης);

Ο Μαυρής, ο Φαναράς, ο Παναγιωτόπουλος και ο ΗλίαςΝικολακόπουλος όφειλαν να ζητήσουν μια συγγνώμη. Δεντο έκαναν. Να υποψιαστούμε ότι και αυτοί είναι σικέ;

1.825 και ΠΟΨΕ

28 Φεβρουαρίου 2013 15vasosftohopoullos.wordpress.com

Όσοι αφελείς εψήφισαν τη δεύτερη Κυριακή, επειδή ο ένας εν νεοφιλελεύθε-ρος τζι ο άλλος ένενι, τότε εν άξιοι της

μοίρας τους. Κανεί με τα ψευτοδιλήμμα-τα, ρε Κυπραίοι γάροι.

ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ l ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ l ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑl Η εκκωφαντική αποτυχία των δημο-σκοπήσεων εξόδου, κοινώς exit-poll, ήταντο πραγματικό κέρδος αυτών των εκλο-γών. Το πρώτο πιστόνι στη σαραβαλια-σμένη μηχανή της τηλοψίας ξεχαρβαλώ-θηκε. Ο αδούλωτος κυπριακός λαός, αφούδεν ήθελε να τιμωρήσει τους υπαίτιουςτης φαντασιακής κακοδαιμονίας του κα-τά την παραμονή του στα εκλογικά κέ-ντρα, αποφάσισε να τιμωρήσει τους πρω-ταίτιους της αληθινής κακοδαιμονίας τουκατά την έξοδο από αυτά. Προσδοκούμεσε μελλοντικά θεσπέσια ψεύδη που θαάπτονται κρισιμότατων θεμάτων, όπως,φέρ’ ειπείν, οι ακροαματικότητες των τη-λεοπτικών εκπομπών και οι αναγνωρι-σιμότητες των παρουσιαστών. l Τα πιο πάνω λόγια ανήκουν στον Τί-μαιο, ο οποίος εμφορείται ακόμη απότον γλυκόπικρο ιδεαλισμό των δεύτερων-άντα. Ο Κριτίας, ο οποίος διαθέτει τονσώφρονα κυνισμό των τρίτων -ήντα, γνω-ρίζει πως η αστοχία των δημοσκοπήσεωνεξόδου οφείλεται σε σύρμα που έπεσεανάμεσα στους ψηφοφόρους Λιλλήκα ναδηλώνουν ότι ψήφισαν Αναστασιάδη,ώστε να δημιουργηθεί η εντύπωση πωςβγαίνει από τον πρώτο γύρο και να πά-ψει να στέλνει κόσμο ο ΔΗΣΥ να ψηφί-σει Μαλά, προκειμένου να περάσει αυτόςστον δεύτερο γύρο με τον Αναστασιάδη. l «Σε δύο κατηγορίες ανθρώπων οφεί-λεις να λες ψέματα», είχε προτείνει οΤζακ Νίκολσον. «Στο έτερό σου ήμισυκαι στους μπάτσους». Και στους exit-pollers, συμπληρώνει ο Τίμαιος. l Και μια και μιλάμε για μπάτσους: Ηολοφάνερη εμπάθεια του Πολίτη δεν θαμας ήταν αντιπαθής, αν η εφημερίδα δενήταν τόσο υποτελής προς οποιονδήποτεεπιλέγει να της είναι συμπαθής. l Αγνώριστος ο Νίκος Τορναρίτης. Ηαντικατάσταση των γυαλιών οράσεως μεφακούς επαφής, σε συνάρτηση με το ξαφ-νικό γκριζάρισμα των μαλλιών, έχουν με-τατρέψει το πάλαι ποτέ ακίνδυνο σοκο-λατόπαιδο σε φασαριόζικο τρελο-πενη-ντάρη. Ο Κριτίας θεωρεί πως μόλιςο –πάντοτε καλοραμμένος– βουλευτήςαναλάβει το Υπουργείο Παιδείας θα ηρε-μήσει. Ο Τίμαιος, πάλι, τρομάζει στη σκέ-ψη πως κανένα υπουργείο δεν μπορεί νααποτελεί το ζενίθ των φιλοδοξιών ενόςΝίκου Τορναρίτη.l Ο έτερος γόης του Συναγερμού, ο ωραί-ος Μπρούμελ της πολιτικής σκηνής, ο ψα-ρομάλλης-γενειοφόρος-μετριοπαθής-γλυ-κομίλητος οδοντίατρος-πολιτικός αναλυ-τής-anything Χρίστος Στυλιανίδης, σε μιασπάνια στιγμή τηλεοπτικής αδυναμίας,εξεμάνη κατά του κατά τι ιταμού ΝίκουΕυαγγελάτου, λέγοντάς του λίγο-πολύ:«Άσε με να λέω ό,τι μου καπνίσει, εδώ

δεν είναι Ελλάδα για να μου θες και αντί-λογο!». Ο –ολίγον κρεμανταλάς– ΝίκοςΕυαγγελάτος, σε μια σπάνια στιγμή τη-λεοπτικής αμηχανίας, σάστισε ελαφρώς,ψέλλισε κάτι καλαμαρίστικα και μετάαπό κανένα μισάωρο παρέδωσε τα ηνίατης εκπομπής στην ολοκαίνουργια κοι-λιά του Χρύσανθου Τσουρούλλη και στοσεβάσμιο προγούλι του Νικήτα Κυριά-κου, οι οποίοι έκαναν το παν ώστε ναμην εκνευριστεί ξανά κανένας Κύπριοςπανελίστας ως το τέλος της εκπομπής. l Η ιστορία θα γράψει ότι την Κυριακή17η Φεβρουαρίου 2013, η δημοσιογρά-φος (και, τελευταίως, συλφίδα) ΑιμιλίαΚενεβέζου ήταν καλύτερη δημοσιογρά-φος από την Έλλη Στάη. «Κι όμως, κιόμως…» αναγκάζεται να παραδεχθεί οκάργα φιλοσταϊκός Κριτίας και αναρω-τιέται πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσειτο ελλαδίτικο φρόνημα. l «Μα… με προσβάλλετε…» μυξόκλαι-γε ένα πρωινό ο μισοκοιμισμένος Σταύ-ρος Κυπριανού. Αιτία του παραπόνου,σχόλιο του καλεσμένου στην εκπομπή,βουλευτή του ΑΚΕΛ, Γιώργου Γεωργί-ου, ο οποίος δεν έχει τίποτα το συνηθι-σμένο εκτός απ’ το όνομά του. Ο μονίμωςκατηφής βουλευτής, με το ανατριχιαστι-κά διαπεραστικό –αλά Νίκος Γκάλης–βλέμμα, την παγερή –αλά HAL 9000–φωνή και τις χαμηλοβλεπούσες –αλά κι-στιμένη νοικοκυρούλα απ’ το Πελέντρι–μπηχτές, έχουμε παρατηρήσει πως σκορ-πίζει –αβίαστα και κάπως αναίτια, γιανα είμαστε ειλικρινείς– έναν κάποιο τρό-μο στα πάνελ, αφού δεν χρειάζεται πα-ρά μισό λοξοκοίταγμα και καμιά δυο λέ-ξεις για να ψαρώσει το τηλεοπτικό σύ-μπαν. Κοίτα να δεις… Εκεί που το ΑΚΕΛέψαχνε διάδοχο του Άντρου Κυπριανού,

βρήκε τον διάδοχο του Νίκου Κατσουρί-δη. l Έχεις δίκιο, αγαπητέ μου Τίμαιε. Δενυπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείςτον Γιάννη Καρεκλά. Διατελώ, Κριτίας. l Έχεις δίκιο, αγαπητέ μου Κριτία. Υπάρ-χουν λόγια για να περιγράψει κανείς τονΒίκτωρα Παπαδόπουλο. Αλλά ποιος ολόγος; Με εκτίμηση, Τίμαιος. l Ο Σταύρος Μαλάς έχει τα σγουρά μαλ-λιά ενός Φώτη Φωτίου, τα μάτια ενός σή-ριαλ κίλερ, τη φωνή ενός αυτόματου τη-λεφωνητή και τα χείλη της Μόνα Λίζα.Τούτων λεχθέντων, δεν αποκλείεται ναείναι καλός άνθρωπος. l Η καλύτερη τηλεοπτική σειρά στην κυ-πριακή τηλεόραση είναι το «Εγώ κιΕσύ» – με εξαίρεση την περίοδο κατάτην οποία το γράψιμο είχαν αναλάβει ηΑρτεμίου και ο Τρύφωνος (αυτό το γρά-φει ο Τίμαιος και ο Κριτίας). Η πιο όμορ-φη φάτσα στο γυαλί είναι της ΣτέλλαςΣτυλιανού (αυτό το γράφει ο Τίμαιος). Ηπιο άσχημη φάτσα αρχίζει εκεί όπου τε-λειώνει ο λαιμός του Γιάννη Νικολάου(αυτό το γράφει ο Κριτίας). Ο πιο βα-ρετός παρουσιαστής είναι ο Πάρης Πο-ταμίτης (αυτό γιατί δεν το γράφει κανέ-νας;). l Την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013, οΓιώργος Λιλλήκας μπήκε γύρω στις 11το πρωί στο παραβάν μαζί με τον προ-έφηβο γιο του, Ορφέα. Ο Ορφέας φο-ρούσε ένα άσπρο, κοντομάνικο μπλου-ζάκι και ο υδράργυρος έδειχνε 20° Κελ-σίου. Ο Γιώργος Λιλλήκας ξαναεμφανί-στηκε γύρω στις 10 το βράδυ, μετά τοαποτέλεσμα των εκλογών. Στα δεξιά του,στεκόταν η Βαρβάρα περιχαρής, ντυμέ-νη με ζιβάγκο και τουίντ ταγιέρ. Ο Γιώρ-γος, πανευτυχής, φορούσε μάλλινο κο-

στούμι, πουκάμισο και γραβάτα. Ουδράργυρος έδειχνε 9° Κελσίου. Στα αρι-στερά του, στεκόταν ο Ορφέας. Ο Ορφέ-ας φορούσε ένα άσπρο, κοντομάνικομπλουζάκι. l Μιλώντας για παιδιά: Όποιος είδε τονΑβέρωφ Νεοφύτου αγκαλιά με τον τε-τράχρονο γιο του (Περικλή) μέσα και έξωαπό το εκλογικό κέντρο την ημέρα τουπρώτου γύρου, θα έπαιρνε όρκο πως οιδυο τους συστήθηκαν καμιά ώρα πρινβγουν στην τηλεόραση.l Συγγνώμη, και ελπίζουμε να μην τρι-βόμαστε στη βέργα της Επιτρόπου Προ-στασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού, αλλάτα εγγόνια του Νίκου Αναστασιάδη εί-ναι –εκ πρώτης όψεως– πιο εκνευριστι-κά κι απ’ τις κόρες του. «Σκέψου ναμπορούσαν να μιλήσουν κιόλας…» πα-ρηγορήθηκε ο Τίμαιος. «Αναφέρεσαι σταεγγόνια», διερωτήθηκε ο Κριτίας, «ή στιςκόρες;». l Μιλώντας για την κυρία Κουρσουμπά:Δεν θα έπρεπε η ακτιβίστρια Επίτροποςνα πει δυο λέξεις για τον διασυρμό πουυφίστανται ανήλικοι όταν τους κωλο-σέρνουν οι ανιόντες τους στα εκλογικάκέντρα, τους κουβαλάνε μέσα στο πα-ραβάν, τους δίνουν να ρίξουν το ψηφο-δέλτιο στον τενεκέ, τους στήνουν μπρο-στά στους φωτογράφους, τους μοστρά-ρουν στις κάμερες; «Α, ξέχασα», συνήλ-θε αίφνης ο Τίμαιος. «Το ιερό δικαίωματων πολιτικών στον λαϊκισμό δεν υφί-σταται περιορισμούς». l Ήταν η καλύτερη στιγμή του ΆντρουΚυπριανού τα τελευταία χρόνια – ίσως,δε, στη ζωή του όλη. Η κάμερα τον έδει-χνε να ρίχνει το ιερό ψηφοδέλτιο στηνηρωική κάλπη και ακολούθως να κατευ-θύνεται προς μια γηραιά κυρία που κα-θόταν δίπλα από την εφορευτική επι-τροπή. «Θέλεις βοήθεια;» τον ακούσαμενα τη ρωτάει. «Όι, όι», είπε η συμπαθέ-στατη γιαγιά και στάθηκε όρθια με εμ-φανώς ελάχιστες δυνάμεις να συρθεί ωςτο παραβάν. Με το που άρχισε να βη-ματίζει και προτού σωριαστεί, κάποιαπρονοητική κοπέλα από την επιτροπήτην άρπαξε από το μπράτσο και, έτσιυποβασταζόμενη και με πολύ κόπο, απο-μακρύνθηκε από το πλάνο. «Είναι η μη-τέρα μου», πρόλαβε να πει στα μικρό-φωνα ο Άντρος Κυπριανού. Και αμέσωςτής γύρισε την πλάτη και έσπευσε ναβρει τους δημοσιογράφους που περίμενανεναγωνίως δηλώσεις. l Δεν έχεις άδικο, αγαπητέ μου Τίμαιε.Ο Τάκης Χατζηγεωργίου έχει τόσο με-γάλη ιδέα για τον εαυτό του, που αν μά-θαινε πώς πραγματικά ακούγονται αυτάπου λέει, δεν θα έκοβε το αυτί του. Δια-τελώ, Κριτίας. l Δεν έχεις άδικο, αγαπητέ μου Κριτία.Θα έπρεπε να απαγορεύεται να βλέπειςπλάι-πλάι τον Χάρη Γεωργιάδη και τονΆριστο Δαμιανού προτού τα ρολόγια δεί-ξουν μεσάνυχτα. Με εκτίμηση, Τίμαιος. l Η Καθημερινή (έκδοση Κύπρου) έπα-σχε πάντα από μικρομεγαλισμό και σπου-δαιοφάνεια. Επ’ εσχάτοις, την έπληξε καιμια σπουδή για πρωτοπορία. Τα tweetsτων συντακτών της κατά τη διάρκεια τωνεκλογών ψιλοτρώγονταν ως ιδέα, αλλάως αποτέλεσμα απλώς τους εξέθεσαν.«Εδώ έχουν μια ολόκληρη εβδομάδα ναγράψουν μια στήλη της προκοπής και δεντα καταφέρνουν, ο ατακαδόρικος αυτο-σχεδιασμός τούς μάρανε», μουρμούρισε οΤίμαιος. Από όλο το δυναμικό της Κ, εξαι-ρείται ο Μιχάλης Περσιάνης, ο οποίοςαρέσει αρκετά στον Τίμαιο αλλά λιγότε-ρο στον Κριτία, ο οποίος πιστεύει πως ονεαρός συντάκτης μπορεί να προσφέρειπραγματικά ωραία άρθρα, αν πάψει γιαλίγο να σκέφτεται στα αγγλικά και ναγράφει στα ελληνικά. l Αγαπητέ Τίμαιε, τι είναι tweet; Διατε-λώ, Κριτίας. l Αγαπητέ Κριτία, δεν χρειάζεται να ξέ-ρεις. Με εκτίμηση, Τίμαιος.

Τίμαιος και Κριτίας

ΤΡΕΙΣ ΝΕΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΓΑΙΟΝ

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΑΝ - T IMH: 5 EYΡΩ ΕΚΑΣΤΟΝ

16 28 Φεβρουαρίου 2013

Η ΚΛΕΙΤΟΡΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤOΣΗ στήλη επεδίωξε, τα τελευταία τρίαμε τέσσερα χρόνια, να προσφέρει μιαεναλλακτική μορφή σάτιρας της κυ-πριακής πολιτικής και κοινωνικής ζω-ής, σκιαγραφώντας κυρίως καρικατού-ρες. Με χαρακτήρες δυσδιάστατους καιμε σουρεαλιστικές ιστοριούλες καθη-μερινής τρέλας, προσπάθησε να δημι-ουργήσει έναν φανταστικό, απλοϊκό καιάκακο κόσμο, όπως αυτός των κινου-μένων σχεδίων, μακριά από τη σοβα-ρότητα και τη σοβαροφάνεια, όπου όλαείναι πιθανά αλλά και όλα απίθανα.

Σταδιακά το εγχείρημα εκφυλίστη-κε. Κάτω από το βάρος της αυξανό-μενης γελοιότητας της επικαιρότηταςτου τόπου και της ανέλιξης του Προέ-δρου σε γραφικό ήρωα περιοδικού κό-μικς, η στήλη κατέληξε να καταπιάνε-ται σχεδόν αποκλειστικά με τον βίοκαι την πολιτεία του, πράγμα για τοοποίο οφείλουμε να απολογηθούμε στοφιλάρετο αναγνωστικό μας κοινό.Ωστόσο, αν και δικαιολογία για το ολί-σθημά μας, αφήστε μας να το εξηγή-σουμε λίγο καλύτερα.

Ο Δημήτρης Χριστόφιας θα σύρειεντός των ημερών τα καταπονημέναβήματά του ως το κατώφλι του Προε-δρικού, θα καθίσει με δυσκολία στοπίσω κάθισμα της θωρακισμένης λι-μουζίνας που θα τον περιμένει βαριε-στημένη στο προαύλιο και θα απομα-κρυνθεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα στησκοτεινή λεωφόρο των χαμένων ονεί-ρων. Πίσω του θα αφήσει πυκνή σκό-νη και μια θλιβερή πενταετία πατα-γώδους αποτυχίας.

i

Ναι, μέσα σε πέντε χρόνια κατορθώ-σαμε να μετατρέψουμε το οικονομικόθαύμα σε χρεοκοπία, αγαπητοί. Τομέλλον των παιδιών μας βρίσκεται πιαστη μετανάστευση, η ανεργία καλπά-

ζει σαν αφηνιασμένο άλογο και έχου-με μείνει μόνοι κι έρημοι να ζητιανεύ-ουμε, σαν παρείσακτοι γύφτοι στα ευ-ρωπαϊκά πεζοδρόμια.

Ασφαλώς και η κρίση ξεκίνησε στοεξωτερικό. Η διαχείρισή της όμως ήτανθέμα εγχώριο, πράγμα που ο κ. Χρι-στόφιας δεν μπόρεσε να αντιληφθεί.Εγκλωβισμένος σε συμπλέγματα καιιδεοληψίες, έμεινε να παρακολουθείτις εξελίξεις και να επιρρίπτει ευθύ-νες. Προτίμησε να αναζητεί και να επι-καλείται άλλοθι. Κατέφυγε στην επί-κληση δογμάτων, λες και είμαστε ηΚούβα της δεκαετίας του ’60. Έβρισεξεδιάντροπα αυτούς που κάλεσε ναμας δανείσουν, αποκαλώντας τους συ-νωμότες, λήσταρχους των λαών. Ανέ-βηκε στο βήμα του Ευρωπαϊκού Κοι-

νοβουλίου, με ύφος Βορειο-Κορεάτηκιστιμένου διπλωμάτη, για να πει σεόλους κατάμουτρα πως «ναι, εγώ είμαικομμουνιστής, το καυχιέμαι και, αν δενσας αρέσει, μπορείτε να πάτε να πη-δηχτείτε».

Ο απερχόμενος Πρόεδρος δεν πε-ριορίστηκε στην οικονομική εξαθλίω-ση του τόπου. Έκανε κι άλλα. Ανέ-λαβε τάχα τη διαχείριση του πάλαιποτέ εθνικού μας προβλήματος, αλλάούτε κατάλαβε τι ήθελε να κάνει, ού-τε βέβαια και έκανε τίποτα. Δειλόςκαι διστακτικός, αβάσταχτα διχασμέ-νος μεταξύ του τσιμεντώματος του«Ναι» και της αξιοποίησης του «Όχι»,ακολούθησε μια ακατανόητη και αδιέ-ξοδη πορεία, που έχει οδηγήσει το θέ-μα μας στην ανυπαρξία.

Φέρει καίρια την ευθύνη για την κα-ταστροφή στο Μαρί ‒ την ευθύνη τηνπολιτική, τουλάχιστον. Ουδέποτε κα-τανόησε πως, όσο σοβαρή ήταν η συμ-φορά, άλλο τόσο σοβαρή ήταν η ανά-γκη για ανάληψη των ευθυνών του. Δεντις ανέλαβε. Προτίμησε να αφήσει τουςυφισταμένους του να σύρονται στα δι-καστήρια. Επέλεξε να διατάξει έρευ-να για το φιάσκο. Όταν το πόρισματου καταλόγισε ασήκωτες ευθύνες, ηαπόφασή του ήταν να μας δείξει τομεσαίο του δάχτυλο.

Ένας μικρός, εν πολλοίς ανίκανοςάνθρωπος, μια καρικατούρα σύγχρο-νου Ευρωπαίου πολιτικού, κυβέρνησε(;) τον τόπο για πέντε χρόνια. Κατά-φερε να τα κάνει θάλασσα. Και εδώκαι στο εξωτερικό, όπου μας έκανερεντίκολο με το ανεκδιήγητο στυλ τουΣοβιετικού κομισάριου του Ιρκούτσκ,με τη βλακώδη πεποίθησή του πως θακερδίσει τους Ευρωπαίους με τη συ-μπεριφορά του θρασύ και φιλόξενουχωρκάτη, με την εμμονή του να ομι-λεί την αγγλική στο επίπεδο του κούλ-λουφου από το Παραλίμνι, που προ-σπαθεί να φλερτάρει Νορβηγίδα του-ρίστρια, εξηγώντας της στ’ αγγλικάπώς στήνουν τα βερκά.

Νομίζω πως αυτά παθαίνεις ότανεπιλέγεις έναν Ακελικό Δικωμίτη, μεεξοχικό στο Κελλάκι, να σε εκπροσω-πεί στις Βερσαλλίες. Γι’ αυτό ίσως καινα μας αξίζει η σουρεαλιστική διακυ-βέρνηση Χριστόφια. Έχει όμως φτάσειστο τέλος της, σηματοδοτώντας και τοτέλος της σουρεαλιστικής μας στήλης,που θαρρώ πως, ταυτισμένη πια με τονΧριστόφια, έχει ξεπεράσει την ωφέλι-μη ζωή της. Ας πάμε κι οι δυο στο κα-λό, μπας και δούμε άσπρη μέρα. Αντίο,αγαπητοί. Αντίο και σε σένα, Δημήτρη.Μη μας γράφεις. Ούτε κι εμείς θα σουγράφουμε.

Πορφύριος Ρουπιρόζα

ΣΕΙΣΜΟΣ-ΣΕΙΣΜΟΣ-ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ! ΓΙΑ ΔΕΣΤΕ ΠΩΣ ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ!

Ο Αναγνώστης και η Στήλη του εκτρέπονται Επιμέλεια: Χάρη Ν. Σπανού

Η στήλη θα αντισταθεί στον πειρασμόνα επιλέξει κείμενα τα οποία θα μπο-ρούσαν να έχουν σχέση με τις προε-δρικές εκλογές.Ανθολογεί ένα απόσπασμα από το

βιβλίο της ιστορικού Averil Cameron ΟιΒυζαντινοί (εκδ. Ψυχογιός, Αθήνα2009 – μετάφραση Γιώργος Τζήμας,σσ.: 279-280). Τη σύγχρονη Ευρώπηαπασχολούν ζητήματα ταυτότητας, τοΙσλάμ, τα Βαλκάνια και η Μέση Ανα-τολή. Οι σύγχρονοι Έλληνες στέκονταιακόμη αμήχανοι απέναντι στους δέκααιώνες του βυζαντινού παρελθόντος…

Η ιστορία της δύσκολης πρόσληψης τουβυζαντινού παρελθόντος στο νέο ελλη-νικό κράτος του 19ου αιώνα έχει συχνάειπωθεί. Απέναντι στις ιδέες του Δια-φωτισμού, με τις οποίες είχε επενδυθείτο αίτημα της ελληνικής ανεξαρτησίας,το Βυζάντιο έμοιαζε ν’ ανήκει σε μιαπαράδοση σκοταδισμού και μεσαιωνι-σμού. Έμοιαζε ακόμη να σχετίζεται σ’επικίνδυνο βαθμό, ιδιαίτερα μέσω τηςΕκκλησίας, με την οθωμανική κυριαρχίαή αλλιώς την επονομαζόμενη Τουρκο-κρατία – κι αυτό, παρά το γεγονός ότιο πλέον απίθανος τόπος, δηλαδή το ΆγιοΌρος, φιλοξένησε, παραδόξως, μια Αθω-νική Ακαδημία, η οποία συμμετείχε στοκίνημα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.Το ζήτημα της ελληνικής ταυτότηταςήταν φλέγον και η αμφισβήτησή της απ’

τον Jakob Fallmerayer υπήρξε διαβόητη.Ο Γερμανός μελετητής απέδιδε μεγά-λη έμφαση στην έκταση των σλαβικώνεγκαταστάσεων κατά τον πρώιμο Με-σαίωνα και φαινόταν να θέτει εν αμφι-βόλω το κύρος της Ελλάδας στους βυ-ζαντινούς χρόνους. Οι απόψεις του προ-κάλεσαν μια έντονα εθνικιστική αντί-δραση, που διακήρυττε τη δημογραφι-κή και την πολιτιστική συνέχεια του ελ-ληνισμού. Η απάλειψη, εντούτοις, τουΒυζαντίου χάριν του κλασικού παρελ-θόντος άφηνε πίσω της ένα ενοχλητικόκενό στην ελληνική ιστορία, με αποτέ-λεσμα ένα άλλο ρεύμα σκέψης του 19ουαιώνα να διεκδικήσει και να εντάξει τοΒυζάντιο σ’ ένα παρελθόν που ήτανεθνικιστικό και ταυτόχρονα ορθόδοξο.

Όπως και άλλες βαλκανικές χώρες δια-τηρούσαν τις δικές τους μνήμες για τονεθνικό τους αγώνα εναντίον των Οθω-μανών, έτσι και οι Έλληνες θυμούνταντο 1453. […]

Τέλος, η εξέταση του Βυζαντίου σεσχέση με την Ευρώπη εγείρει το ζήτη-μα του οριενταλισμού. Ο πυρήνας τηςσυζήτησης περί οριενταλισμού δομείταιγύρω απ’ τη διμερή αντίθεση ανάμεσαστην Ανατολή και τη Δύση και, σε κα-θοριστικό βαθμό, ανάμεσα στη Δύσηκαι το Ισλάμ, ενώ το «Άλλο» που αντι-προσωπεύει η νοτιοανατολική Ευρώπηαποτελεί επίσης ζήτημα διαχωριστικώνγραμμών εντός της Χριστιανοσύνης.Στην περίπτωση του Βυζαντίου, ωστό-σο, έχουμε να κάνουμε με μια οντότη-

τα, που ακόμη και αν ειδωθεί από γε-ωγραφική μόνο σκοπιά, υπήρξε μέροςτης ιστορίας τόσο της Ανατολής, όσοκαι της Ευρώπης. Το Βυζάντιο εμπλέ-κεται συνεπώς στις συζητήσεις περί Ευ-ρώπης και ταυτόχρονα πέφτει θύμαοριενταλιστικών συνδηλώσεων οπισθο-δρομικότητας, εξωτισμού και δεσποτι-σμού. Αν η βυζαντινή τέχνη θεωρείταιότι εμπίπτει στην ανατολίζουσα σφαί-ρα, τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι, σεαντίθεση με τις κλασικίζουσες αναγνώ-σεις της βυζαντινής λογοτεχνίας, δενέγινε αντιληπτή ως κλασική τέχνη. […]Κατά μεγάλο μέρος, η βραδύτητα μετην οποία αναπτύχθηκαν οι βυζαντινέςσπουδές ως ακαδημαϊκός κλάδος οφεί-λεται στην περίοπτη θέση που κατα-λάμβαναν οι κλασικές σπουδές στις πε-ρισσότερες δυτικοευρωπαϊκές χώρες.Επιπρόσθετα αίτια αυτής της βραδύ-τητας ήταν η εμφάνιση του κλασικισμούκαι του ρομαντικού ελληνισμού κατάτον 18ο αιώνα. […]

Ως προς το ζήτημα της σχέσης Βυζα-ντίου και Ευρώπης, ο ρόλος της Ελλά-δας συνιστά παραδοξότητα σε ποικίλαεπίπεδα: η χώρα, επειδή ακριβώς θεω-ρείται το λίκνο του ευρωπαϊκού πολι-τισμού και επομένως η έδρα των πλέ-ον πολύτιμων αξιών, είναι συγχρόνωςο τόπος όπου η κληρονομιά του Βυζα-ντίου γεννά τις μεγαλύτερες αντιγνω-μίες.

28 Φεβρουαρίου 2013 17vasosftohopoullos.wordpress.com

Πιάνει με ο θκιάολος ο μαύρος άμα θωρώ τον Αναστασιάδη να μιλά σαν βασι-λιάς. Αθθυμάστε τον Χριστόφκια πριν τιςεκλογές του 2008; Φανταστείτε τι έχουμε

να τραβήσουμε…

Ένας φίλος μου, οικολόγος, μου έφερεδώρο ένα κουτάκι με αποξηραμένα χρυ-σόμηλα. Δεν ήταν σπουδαία και μάλ-λον ολίγον σκούρα μού φάνηκαν, οπό-τε αυτό μου κίνησε την περιέργεια ναδιαβάσω τα σχετικά στο κουτάκι. Ταοικολογικά χρυσόμηλα ήταν από τη Γερ-μανία, επεξεργασμένα στη Γερμανία ‒χωρίς να αναφέρουν ποιας επεξεργα-σίας έτυχαν. Έκανα και ένα πικρόχολοσχόλιο στον φίλο μου, λέγοντάς του ότιτίποτα το οικολογικό δεν μπορεί ναφτάσει σε εμάς από τη Γερμανία. Καιαυτός, για να με αποστομώσει, είπε πωςοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ είναι δημιούργημα τουγερμανικού κινήματος. Εκεί τα ’παιξακαι του είπα πως οι Γερμανοί, αφούδεν έχουν χρυσομηλιές, πώς κι έχουνχρυσόμηλα και πώς ξέρουν να τα απο-ξηραίνουν; Του είπα κιόλας πως μάλλονοι Ναζί τα παίρνουν από εμάς, τους βά-ζουν τίποτα ενέσεις απ’ αυτές που έβα-ζε ο Μέγκελε και μετά τα στέλλουν σεεμάς, για να παθαίνουμε διάφορες αρ-ρώστιες, όπως είναι η ανικανότητα ναδιακρίνουμε το αληθινό και το φρέσκοκαι το οικολογικό, από το βιομηχανο-ποιημένο και επεξεργασμένο και βλα-βερό για την υγεία μας ‒ και ησύχασα.

Την άλλη μέρα, σε ένα περίπτερο, εί-δα πακέτα με αποξηραμένα χρυσόμη-λα γνωστής κυπριακής μάρκας τροφί-μων και χάρηκα ιδιαιτέρως. Λέω στονεαυτό μου «τώρα θα φάω τα ένδοξακυπριακά χρυσόμηλα και θα χαρεί ηψυχή μου». Έφαγα ένα δυο στο πόδι,αλλά καμιά διαφορά από τα γερμανικά.Κοίταξα να δω στο πακέτο κάποια πλη-ροφορία που να προσδιορίζει από πούείναι τα χρυσόμηλα, αλλά τίποτα. Ρώ-τησα κάποιον φίλο μου που δουλεύειστην εν λόγω εταιρεία και μου είπε πωςτα χρυσόμηλα τα εισάγουν από τηνΕλλάδα. Ωραία, λέω, τουλάχιστον ενι-

σχύουμε τον Ελλαδίτη αγρότη αδελφόμας.

Σήμερα το πρωί πήγα να πάρω σου-τζιούκο από γνωστό μαγαζί της πρω-τεύουσας κι εκεί είδα χύμα τα αγαπη-μένα μου χρυσόμηλα. Στη θήκη έγραφεΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΕΡΙΚΟΚΑ. Είπα στονμπακάλη να μου βάλει ένα κιλό και τονρώτησα αν έχει και κυπριακά χρυσό-μηλα. «Τελευταία φορά που είχα κυ-πριακά χρυσόμηλα ήταν πριν από εί-κοσι χρόνια», μου λέει. «Δεν πειράζει»,του λέω, «ευτυχώς που έχουμε και ταελληνικά». «Τι ελληνικά;» μου λέει.«Αυτά τα εισάγουν οι καλαμαράδεςαπό την Τουρκία και τα εξάγουν σε μαςως ελληνικά».

Γι’ αυτό, αν θέλετε να είστε οικολόγοι,φυτέψτε χρυσομηλιές –και μάλιστα ποι-κιλίες κυπριακές– και φτιάξτε τα δικάσας αποξηραμένα χρυσόμηλα.

Τα χρυσόμηλα μας μάραναν...

KYKΛΟΦΟΡΗΣΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΓΑΙΟΝ

10 ΕΥΡΩ

ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΓΙΑΛΟΥΣΑ

ὁ Κόσμος τῆς Κύπρου

Ἄλλοι λαλοῦσιν τό κλειδίν, ἐμεῖς τό ἀννοιχτάριὁ κόσμος τοῦτος τούν’ τῆς γῆς παίρνει π’ ἀλλοῦ τήχ χάρη·κρατεῖ πού ρίζαν πόν βαθκιά – αἰῶνες τῶν αἰώνωτζιαί τό ψουμίν του γιά θεόν τό δίτζιον ἔσιει μόνο.

Τώρα κλαις, γιατί κλαις; Συ δεν είσαι που ψήφισες χθες; (Πάνω σε μια ιδέα της κυρίας Φεγγουδάκη)

18 28 Φεβρουαρίου 2013

Η άλλη ΈνωσιςΗ άλλη Ένωσις

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΤΟΥ 2004 – ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ

Πριν από λίγες μέρες κηδεύσαμε έναναπό τους πιο σημαντικούς Έλληνεςποιητές, έναν από τους πιο σημαντι-κούς ποιητές του έθνους μας. ΟΑνδρέας Παστελλάς, με δύο μόνο ποι-ητικές συλλογές, κατάφερε να δώσειτο στίγμα της πρόσφατης Ιστορίαςτης Κύπρου καλύτερα από πολλούςάλλους ποιητές και λογοτέχνες. Είχατην τιμή να εκδώσω και τα δύο αυτάβιβλία. Το Μεταθανατίως αποσχη-ματισθείς σε πρώτη έκδοση και τονΧώρο Διασποράς σε δεύτερη (η πρώ-τη, από τις εκδόσεις «Ιωλκός»). Ο Ανδρέας Παστελλάς υπήρξε υπό-

δειγμα διανοούμενου. Δεν έγινε τσο-γλάνι κανενός. Είχε πάντα στον νουτου το έθνος μας και τον λαό μας.Πάλεψε για τα δίκαιά του σε δεκάδεςαγωνιστικές επάλξεις. Δεν συνανα-

στράφηκε με αυλικούς ούτε έκανε δη-μόσιες σχέσεις, δεν επεδίωξε ποτέαξιώματα και επιβραβεύσεις. Μοναχι-κός και ατρόμητος, πορεύτηκε με γνώ-μονα το εθνικό συμφέρον. Ο Ανδρέας Παστελλάς ήταν στενός

μας συνεργάτης, όχι μόνο στις εκδό-σεις «Αιγαίον» με τις ιδέες του και τιςεύστοχες πάντα παρατηρήσεις του,αλλά και στην εφημερίδα ΕΝΩΣΙΣ, μεκείμενα και φωτογραφίες που μαςέστελνε, ιδέες και παρατηρήσεις και,προπαντός, υποδείξεις για τη βελτίω-σή της. Κανείς από εμάς δεν θα ξε-χάσει το γλυκό του χιούμορ και τηναπίστευτη αντισεμνοτυφία του. Χα-ρακτηριστική του φράση ήταν: «Αγα-πητέ μου Βάσο, λίγα του έγραψες, λί-γα της είπες». Κι αυτό, σε περιπτώσεις όπου εγώ ο

ίδιος ένιωθα πως το είχα παρακάνει.Σε αυτό το μικρό αφιέρωμα δημοσι-

εύουμε ένα απόσπασμα του επικήδει-ου λόγου του Ανδρέα Μακρίδη, ένακείμενο του Νίκου Ορφανίδη και έναμικρό απόσπασμα από ένα ανέκδοτοκείμενό του από την Εισαγωγή πουέγραψε για το βιβλίο του μακαρίτηΓιάννη Παπαδόπουλου, που θα κυ-κλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις«Αιγαίον». Η εικονογράφηση με γαϊ-δούρια είναι σκόπιμη. Κάθε φορά πουαντί για τη φωτογραφία κάποιου έβα-ζα έναν γάιδαρο, ενθουσιαζόταν σανμικρό παιδί και με έπαιρνε τηλέφωνο,για να μου πει πόσο έμοιαζε το γαϊ-δούρι στον πολιτικό που σατιρίζαμε. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον

σκεπάζει. Β.Φ.

Ο χαρακτηρισμός του λυρισμού του ως πολυθεματικούμας υποχρεώνει να επανέλθουμε στο ποίημα για τοοποίο έγινε αναφορά πιο πάνω «Άπω Αγάπη». Σ’ αυ-τό μας παραπέμπει και το τιτλοφορούμενο «Άουσβιτς»(σ. 78). Θα μπορούσε να παρατηρήσει κάποιος ότι το πε-ριεχόμενό τους σηματοδο-τεί μια διεύρυνση των θε-ματικών επιλογών τουποιητή, προεκτείνοντάς τιςσ’ ένα ευρύτερο χώρομιας παγκόσμιας αλλη-λεγγύης που δεν αποκλεί-εται όμως να συναντάταιμε τη γνήσια ευαισθησίαπου εκδηλώνεται απένα-ντι σε γεγονότα με έντο-να χαρακτηριστικά εντο-πιότητας με μείζονα αν-θρώπινη σημασία. Αυτόβέβαια δεν έχει καμμιάσχέση με τον λεγόμενο«κοσμοπο λι τισμό», μιαπολύ παρεξηγημένη έν-νοια –εσκεμμένα ίσως απότους σημερινούς χρήστεςτης– στον οποίο επιχει-ρείται να χωρέσουν ανίε-ρα υλικά και μεθοδεύσεις,όπως π.χ. ο εθνομηδενι-σμός υπό τον μανδύα μιας δήθεν «αριστερής ιδεολο-γίας». Σ’ αυτή την κατεύθυνση της θεματικής διεύρυν-σης συμβάλλουν και συνεισφέρουν τα ταξίδια, οι πε-ριηγήσεις του ποιητή σε διάφορες χώρες. Θέμα για τοοποίο θα επανέλθουμε πιο κάτω. Περιοριζόμαστε ναπαρατηρήσουμε ότι εκφράζει πλάι στην εθνική και μιαευρύτερη δοκιμασμένη κοινωνική συνείδηση.

Αν εξαιρέσουμε τα ποιήματα της κατηγορίας που θαονομάζαμε «αντιστασιακά» και τα οποία κατέχουν ση-μαντική θέση στην προηγούμενή του συλλογή, οι θεμα-τικές του επιλογές και σ’ αυτή τη σειρά των ποιημάτωνδεν αφίστανται αισθητά των προηγουμένων. Δεν συνα-ντάμε, όπως θα περίμενε κανείς, στίχους που να ανα-καλούν στη μνήμη οδυνηρές καταστάσεις δοκιμασιώντην περίοδο της παρανομίας που έζησε ή εξάρσεις ψυ-χικού μεγαλείου στην εθελούσια θυσία των μαχητών,όμως κάποιες απηχήσεις της περιόδου αυτής είναι ανι-χνεύσιμες σε ποιήματα με διαφορετικό θεματικό πε-ριεχόμενο. Στίχοι που αποπνέουν μια ελαφρά μελαγ-χολία κι ένα αίσθημα ματαίωσης.

Κάποτε τραγουδήσαμε τους εφήβους μαςπου ξέρανε την ώρα του θανάτου,πότε θ’ ανοίξει η καταπακτή να πηδήσουν Ισάγγελοι στα περιβόλια του παραδείσου.

«Φάκελος ανοιχτός»

Εκεί όμως που βρίσκει πλούσια πηγή εμπνεύσεων καιεμβολιάζει την ποίησή του με νέες θεματικές απόψειςείναι στα ταξίδια του, στις αποδημίες και στις περιη-

γήσεις του, στα οποία αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνοτου. Αφοσιωμένος κι αξεδίψαστος ταξιδευτής, ακολου-θώντας το αρχαίο απόφθεγμα «νει ή αναπνείν», πουδιαβάζαμε σαν περνούσαμε την είσοδο των ναυτιλιακώνγραφείων της ΕΛΜΕΣ (Ελληνικές Μεσογειακές Γραμμές),

γωνία Σταδίου και Αιό-λου, σε κάποιο μακρινόχρόνο, θεωρώντας το τα-ξίδι όχι ως μια συμβατικήμετάθεση από ένα σημείοτου γεωγραφικού χώρουσε κάποιο άλλο, αλλά ωςπροέκταση ζωής, διευρύ-νει τον κύκλο των εμπνεύ-σεών του. Μας μεταφέρειμε την ποίησή του μια άλ-λη εκδοχή εμπειριών καιαποτυπώσεων, που αντλείμε τη δίψα τυφλού πουανέβλεψε. Γίνεται ο δέ-κτης σπάνιων κραδασμώναπό χώρους πολύ γνω-στούς καλλιτεχνικού καιιστορικού ενδιαφέροντος.Ιδωμένους μέσα από τοβλέμμα του σημαδεμένουαπό σύγχρονα οδυνηράσυμβάντα νεοέλληνα πα-ρατηρητή. Υποψιασμένου

όμως και πολλά παθόντος. Που ξέρει να αποσπά απότις γενικές εντυπώσεις, τη γενική περιρρέουσα ατμό-σφαιρα, το ιδιαίτερο εξέχον ουσιαστικό στοιχείο, φορτι-σμένο με ιστορικές ή οικείες παραδοσιακές μνήμες. Ότανσυμβεί να βρεθεί σε χώρους κοινής ιδιοσυγκρασίας, οι-κείας ευαισθησίας, όπως συμβαίνει με το ποίημά του«Στροφές μοτοποδηλάτου» (σ. 83). Εδώ λειτουργεί ηεσωτερική αίσθηση με φόντο το Αιγαίο, ακούμε να ζει καινα αναπνέει το Αιγαίο, όπου βασιλεύει ο μυστικός καιφανερός «μέγας κόσμος» του Οδυσσέα Ελύτη, αθέατοςστον αμύητο και παροδικό τουριστικό επισκέπτη. Ο ποι-ητής ζει βιώνοντας τον πανάρχαιο κόσμο που διασώζε-ται μέσα από τις διαδοχές των γενεών ως λαϊκή παρά-δοση, ως διαδοχικό βίωμα γενεών, ως διαφεύγον στηνόραση των αμύητων. Ως αποκρυπτόμενο υπέδαφος πολ-λών στρωματοστρώσεων εσωτερικού πολιτισμού. Για νακαταλήξει εν τέλει ένα ταξίδι σε χώρο που δεν ορίζεταιμε γεωγραφικές συντεταγμένες ή σε χρόνο με ακαθόρι-στα όρια, αλλά σε ένα ταξίδι ψυχής.

Όταν αφήνω ανοιχτό το παράθυρομπαίνουνε μέσα τα πουλιά

όταν ακούω ανάσα ξέρωπως ένας μαρμαρωμένος κούρος

κοιμάται στο περιβόλι,όταν με πληγώνουν τα αγκάθια

δεν τα συνερίζομαι.Μπορεί να ’ναι σκαλισμένα κιονόκρανακι οι πέτρες σπόνδυλοι, σταματημένες

μυλόπετρες του χρόνου.

Αφιέρωμα: ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΣΤΕΛΛΑΣ

Εισαγωγή στην ανέκδοτη ποιητική συλλογή

του Γιάννη Παπαδόπουλου, Άπω Αγάπη

ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΣΤΕΛΛΑ

Τοπίο παραλιακῆς πόλης(ὁδὸς Προμάχων Ἐλευθερίας)

Φωτισμένα παράθυρα πολυκατοικιῶνσὲ δρόμο φαρδύ καὶ σίγουρο

σημαιοστολισμένα μπαλκόνιαἀραβικὲς κελεμπίες ν’ ἀνεμίζουν θριαμβικὰ

νιαγάρες ἐργάζονται πυρετωδῶςγεμίζουν βόθρους καὶ παραδεξάμενα

φουκοῦδες μετὰ μπαταρίαςσ’ ἀναπεπταμένο πεδίο μάχης

μασέλες ὀκτακύλινδρεςσὲ ρυθμὸπιστονιῶν ἀερόψυκτων μηχανῶν

ρεψίματα καὶ πορδὲς

ἡ πολιτεία ἀγκομαχώνταςκαταβροχθίζει τὴν εὐτυχία της.

Τὸ αὐτοκέφαλον

Ἀπ’ τὸν καιρὸ ποὺ γίναμε αὐτοκέφαλοιθρίαμβος τῆς βυζαντινῆς διπλωματίας μαςτρομάρα τοῦ θεοσεβοῦς αὐτοκράτορα

Ζήνωναμιὰ ὥρα ἀρχύτερα νὰ μᾶς ξεφορτωθεῖγίναμε ξεροκέφαλοικι ὅλο τοῦ κεφαλιοῦ μας κάναμε, ἀλλὰ κάθε φορὰ τὸ κάθε μας μοιραῖο

σφάλμαἀνάθεμα φορτώναμε τὴν τύφλα μαςσ’ ἄλλων ἀνύποπτων κεφάλια.

Mέτρον μετριοτήτων

Ἡ Ἀλειβαθώ, ἡ Ἀμαθὼ καὶ Ἡμιμαθὼτρεῖς μοῖρες πλάθουνε στ’ ἀδράχτι τουςτὴ μοίρα μας.Κι ἐμεῖς ἐνεοὶ στὰ παραμύθια τους.

Στὰ ἀζήτητα

Διαμοιράζω καθημερινὰ τὰ ἱμάτιά μουχωρὶς νὰ βρίσκεται κανεὶς νὰ τὰ ζητήσει.

28 Φεβρουαρίου 2013 19ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙ ΣΥΝΑΓΕΡΜΙΚΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΡΙ;

του Ανδρέα Μακρίδη

Να αναφέρω, αρχίζοντας, ότι μιλώπρωτίστως ως στενός φίλος τουΑνδρέα Παστελλά, αλλά ταυτοχρόνωςεκπροσωπώντας και τρεις από τιςΟργανώσεις στις οποίες συνανήκαμε:την Επιτροπή Τυποποίησης Γεωγρα-φικών Ονομάτων, τον Γλωσσικό ΌμιλοΚύπρου και την ΕΜΕΘ (Εταιρεία Με-λέτης Ελληνικών Θεμάτων).

Έζησα για πολλές δεκαετίες, εκ τουσυστάδην, τον Ανδρέα Παστελλά, ανή-καμε στις ίδιες οργανώσεις, στην ίδιασχολή σκέψης. Δουλέψαμε μαζί ανα-ρίθμητες ώρες σε συνεδριάσεις και συ-ζητήσεις, ετοιμάζοντας ή διορθώνονταςκείμενα. Ήταν ο συνοδηγός μου σεεκατοντάδες ταξίδια. Γνωρίζω απόλυ-τα τις ιδέες, τις σκέψεις, τους προ-βληματισμούς και τις αγωνίες του. Μεόλην αυτήν τη βιωματική εμπειρία, ανεκαλούμουν να αποτιμήσω με μια φρά-ση την προσωπικότητά του, θα έλεγαπως ήταν ένας αυθεντικός Έλληνας.Δημιουργός, ιδεολόγος, ποιητής, λόγιος,δάσκαλος, ενεργός πολίτης ή ζωντανόμέλος της κοινωνίας των πολιτών, πά-νω απ’ όλα όμως ο Ανδρέας υπήρξεακούραστος οικοδόμος, οικοδόμος πο-λιτισμού.

Ανάλωσε ολόκληρη τη ζωή του οικο-δομώντας τον ελληνικό πολιτισμό στημικρή μας Κύπρο. Υπηρέτησε την παι-δεία, εξέδωσε λογοτεχνικά περιοδικά,έγραψε ποιητικές συλλογές και δοκί-μια, διοργάνωσε γλωσσικά συνέδρια,ίδρυσε ή συμμετείχε αδιάλειπτα σεπνευματικές και πολιτικές οργανώσεις.

Υπήρξε δραστήριο μέλος της Επι-τροπής Δημοτικής Βιβλιοθήκης, αυτήςπου ουσιαστικά έστησε τη ΔημοτικήΒιβλιοθήκη Λεμεσού. Βασικός συντε-λεστής του περιοδικού ΕπιθεώρησηΤέχνης και Λόγου. Από τους ιδρυτέςτου Πνευματικού Ομίλου Λεμεσού.Ήταν ο ιδρυτής και η ψυχή του Γλωσ-σικού Ομίλου Κύπρου. Επιτέλεσε μέ-γα εθνικό έργο στην Επιτροπή Τυπο-

ποίησης. Έδωσε όλες του τις δυνάμειςστην Επιτροπή Πρωτοβουλίας, στην Κί-νηση Πολιτών για εθνικά θέματα, στηνΕΜΕΘ και σε πολλές άλλες Οργανώ-σεις.

Παράλληλα, ήταν ο εμπνευστής καιο κύριος συντελεστής δύο μεγάλων συ-νεδρίων για την ελληνική γλώσσα καιτου τόμου Ελλάδος φθόγγον χέουσα(Πρακτικών του Πρώτου Συνεδρίου τηςΚίνησης Πολιτών για την ελληνικήγλώσσα).

Η ψυχή του Ανδρέα ήταν ασφυκτικάγεμάτη με πνεύμα, πατρίδα και γλώσ-σα. Λάτρευε κυριολεκτικά την ελληνι-κή γλώσσα, που τη θεωρούσε το λα-μπρότερο επίτευγμα του ελληνικού πο-λιτισμού, και όλοι οι αγώνες του συ-νέκλιναν σε μιαν εναγώνια προσπά-θεια υπεράσπισής της από τη φθοράτων αγγλισμών και των ξένων αναφο-μοίωτων στοιχείων. Δεν ήταν λίγες οιφορές που, ακούοντας εκφωνητές τουραδιοφώνου ή της τηλεόρασης να ασελ-γούν γλωσσικώς, έπαιρνε τηλέφωναγια να διορθώσει το κακό. Πόσους δενπαρατήρησε για το αγγλόφερτο «απο-

λογούμαι» αντί «ζητώ συγγνώμην» ήγια το κωμικό «να εξάξουμε» αντί«εξαγάγουμε» κτλ.

Ακόμα και τώρα που μιλώ, έχω μέσαμου τον φόβο ότι... ξαφνικά θα ανα-σηκωθεί μέσα απ’ το φέρετρό του καιθα με ψέξει για κάποιον βαρβαρισμό ήάλλο γλωσσικό μου λάθος.

Ο Ανδρέας Παστελλάς ήταν γνήσιοςγόνος του αρχαίου ελληνικού πνεύμα-τος και του «ουδέν γλύκιον πατρίδος».Διακατεχόταν από συνεχή αγωνία γιατην τύχη της Κύπρου και η ψυχή τουαιμορραγούσε, βλέποντας να πλήττεταιαπό παντού η ελληνικότητά μας.

Πήγαμε μαζί στον ραδιοφωνικό σταθ-μό «Λόγος», όπου ο Νίκος Ορφανίδηςηχογράφησε τον Ανδρέα και συνομί-λησε μαζί του για την ποίηση. Έσφυ-ζε από ζωντάνια και ποιητική έξαρση.Και ποιος να μας το έλεγε ότι, ακριβώςτην επομένη, του συνέβη το κακό – τονχτύπησε η ασθένεια για πρώτη φοράφωναχτά. Μου τηλεφώνησε, κατέβηκαστο σπίτι του και μου ανακοίνωσε ταδυσάρεστα νέα. Παρ’ όλο το κακό,ήταν γεμάτος ζωή. Διακατεχόταν από

μιαν απίστευτη δυναμικότητα και ξε-δίπλωνε μπροστά μου, ακατάπαυστα,σχέδια και οράματα. Μόλις με ενημέ-ρωσε για τα κακά νέα, μου λέει: «Αςτα αφήσουμε τώρα αυτά, Ανδρέα...Πρέπει να συγκαλέσουμε την ΚίνησηΠολιτών. Θα μας φέρουν νέο σχέδιογια το κυπριακό, πρέπει να δραστη-ριοποιήσουμε την ΕΜΕΘ. Σε παρακα-λώ να μου φέρεις την κριτική τουΑνδρέα Καραντώνη για τον Πυθαγό-ρα Δρουσιώτη, τη χρειάζομαι για τονέο μου βιβλίο...»

Σε λίγα λεπτά ανέπτυξε με άπειροενθουσιασμό όλα τα σχέδια και ταοράματά του, ως να μη συνέβαινε τί-ποτε. Αυτός ήταν ο Ανδρέας Παστελ-λάς: ακόμη και όταν τον χτύπησε τομη αναστρέψιμο κακό, αυτός ερωτο-τροπούσε με τη ζωή, τον αγώνα και τηδημιουργία.

Κάθε 1η Απριλίου γιόρταζε μαζί μετην ΕΟΚΑ και η ψυχή του Ανδρέα. Κα-λούσε στο μικρό κτήμα που είχε φτιά-ξει με κόπο και θυσίες στις Κυβίδες,στο καταφύγιό του, παλαιούς αγωνι-στές της ΕΟΚΑ και φίλους κι εκείγιορτάζαμε την επέτειο του Αγώνα.Κάναμε και έπαρση της σημαίας. Ήταντόσο έκδηλη η χαρά του ενώ η γαλα-νόλευκη υψωνόταν, που νόμιζες πωςέβλεπες την ίδια την ψυχή του να ανε-βαίνει ψηλά στους ουρανούς του αγνούπατριωτισμού.

Για μας, τους φίλους του, ο Ανδρέαςδεν έφυγε. Το πνεύμα του θα κάθεταιπάντα μαζί μας στο ίδιο τραπέζι, όπουθα συνεδριάζουμε και θα συζητούμεγια την υπεράσπιση της Ελληνικήςγλώσσας, για το καλό της πατρίδαςμας, για το μέλλον του Ελληνισμού. ΟΑνδρέας δεν αφήνει πίσω του «άδειαθρανία». Το όνομά του χάραξε βαθιάτην Ιστορία και τον πολιτισμό μας.

Στο μακρινό του ταξίδι τον χαιρετώμε την ίδια λέξη που μου έγραφε, ωςμέγιστη καταξίωση, στις αφιερώσειςτων βιβλίων του...

Συνέλληνα, στο καλό!

Η άλλη ΈνωσιςΗ άλλη Ένωσις

του Νίκου Ορφανίδη

Έτσι απροσδοκήτως και ταχέως έφυγε από τον κό-σμο τούτο ο ποιητής Ανδρέας Παστελλάς. Αυτός οκορυφαίος ποιητής της Κύπρου, καθώς και του μεί-ζονος, του οικουμενικού και θάλλοντος στον τόπο τηςΙστορίας ελληνισμού. Προτού προλάβουμε να αποδε-χτούμε ή να κατανοήσουμε και να αφομοιώσουμε τηνεπελαύνουσα ραγδαίως εκδημία και αποδημία του,πήρε τους δρόμους του ουρανού. Τους δρόμους του θα-νάτου. Τους δρόμους του άλλου φωτός. Έτσι τον πή-ρε ο καιρός, έτσι έφυγε ο Ανδρέας, εκεί που στεκότανόρθιος, ευθυτενής, σταθερός και γενναίος, υπερασπι-ζόμενος, μέχρι τέλους, την ευπρέπεια και την εντιμό-τητα και τη δικαιοσύνη, πολεμώντας πεισματικά με ταόπλα του και προασπίζοντας τη δοκιμαζόμενη πα-τρίδα μας, αυτήν της εξορίας και του καημού και τηςνέας, επελαύνουσας τουρκοκρατίας. Υπερασπιζόμε-νος τον δοκιμαζόμενο ελληνισμό. Προασπίζοντας πει-σματικά τη γλώσσα και την Ιστορία του και την ελ-ληνική φωνή του.

Ο Ανδρέας Παστελλάς υπήρξε μαχητής ανυποχώρη-τος, ως το τέλος. Χωρίς εκπτώσεις. Χωρίς επιείκεια.Χωρίς συμβιβασμούς. Γόνος εκείνης της υπέροχης γε-νεάς των αγωνιστών, αποσύρθηκε και αυτός τελικά,καθώς εξέλιπε ο χρόνος γι’ αυτόν. Ως ωραίος έφηβοςστεκόταν όρθιος ο Ανδρέας, κι ας είχε εισέλθει στηνπεριοχή του γήρατος, ακάματος και πείσμων. Όπωςεκείνος ο σκαντζόχοιρος του αλληγορικού ποιήματόςτου της συλλογής Μεταθανατίως Αποσχηματισθείς,που επέζησε μέσα από τους κατατρεγμούς, τους διωγ-μούς, την αδικία.

Σκέφτομαι, λοιπόν, τώρα, πως το ποιητικό αρι-

στούργημά του «Ο σκαντζόχοιρος που επέζησε», συ-νιστά μιαν άλλη βιογραφία ή μια αυτοβιογραφία τουελληνισμού της εξόριστης Κύπρου, ενός ελληνισμούπου παραμένει πεισμόνως όρθιος και υπερήφανος,όταν γύρω του όλα καταρρέουν και χάνονται:

Εκεί που όλοι τον είχαν για ξεγραμμένοτον εύχονταν για ξεγραμμένοερχόταν μόνος.Μέσα από λοιμούς, λυγμούςισοπεδώσειςεκχερσώσειςεπιχωματώσειςαργά διέσχιζε το δρόμο κουτσαίνοντας.Λάτρεις κρανοφόροι του μετάλλου τον παραμόνευαν.Μελανηφόροι πεφυσιωμένοι επιβήτορες των μηχανώνεπίβουλοι τον περίμενανβαθιά μέσα τους πονώντας για τη χαμένη ηδονή― Να τον θα πέσει!Μέσα σε πανδαιμόνιο χαρούμενων κλάξον τον περίμεναν.Εκείνος προχωρούσε ανέγγιχτοςμε χείλι μισάνοιχτογκριμάτσα πόνου ή χαμόγελοκάπνιζε το τσιγάρο τουφρενοβλαβής, ίσως, και περήφανος.

«Ο σκαντζόχοιρος που επέζησε»

Έτσι πικρά και στυφά αποτυπώνει ο Ανδρέας Πα-στελλάς τον καημό και την πίκρα του εξόριστου ελ-ληνισμού της Κύπρου. Τον διωγμό και τον κατατρεγ-μό, που βιώσαμε.

Ο Παστελλάς υπήρξε ποιητής του οράματος. Αλλάκαι της δοκιμασίας και των παθών και της ιστορικής

ματαίωσης. Ποιητής ακαριαίος, κατά τον καβαφικότρόπο, ολιγογράφος, με μια πικρή κι όμως διάχυτηειρωνεία, καθίσταται ποιητής εξόχως εθνικός. Διαβά-ζουμε, έτσι, στον Χώρο Διασποράς, μαζί με το σπου-δαίο ποίημα «Άδεια θρανία» της εθνικής ανάτασηςκαι υπερηφάνειας και εκείνο το πικρό, με τίτλο«Εμπορεία φοινικικά», που συνιστούν τον άξονα καιτο μέτρο της αυτοσυνειδησίας μας, αλλά και μια επώ-δυνη κατάθεση του αλλοτριωμένου ελληνισμού, τονοποίο ο ποιητής επιχειρεί να αφυπνίσει:

Στην πατρίδα μου πλήθυναν οι Φοίνικεςτην πατρίδα μου πουλούν καθημερινά μεσοτιμής οι Φοίνικεςσε κάθε γωνιά εμπορείο φοινικικόεκεί που άλλοτε βλάσταινε μονάχαη δάφνη η ελληνικήγια τους γενναίους.

Με την αναχώρηση του Ανδρέα Παστελλά, αισθα-νόμαστε πως έφυγε ακόμα ένας μεγάλος ποιητής. Μα-ζί με όλους τους μεγάλους ποιητές του έθνους, πουέφυγαν εσχάτως. Και που τους μνημονεύουμε περί-λυποι. Με τον θάνατο του Ανδρέα Παστελλά έχει σι-γήσει μια κορυφαία ποιητική φωνή της ελληνικής πε-ριφέρειας, μια ελληνική φωνή της εξορίας, πεισμόνωςκαι επιμόνως Ελλάδος φθόγγον χέουσα.

Ήδη πια ο Ανδρέας ευρίσκεται στον δικό του «Χώ-ρο διασποράς», αυτός που υπήρξε ένας «ωραίοςΈλλην», εγκαταλείποντας τα μάταια, αλλά και τη δο-κιμασία του κόσμου τούτου. Εμείς τον αποχαιρε-τούμε, υποκλινόμενοι στο ποιητικό ύψος και μεγα-λείο του.

Αποχαιρετώντας τον Ανδρέα Παστελλά

Επικήδειος λόγος στον Ανδρέα Παστελλά

20 28 Φεβρουαρίου 2013

Ψηλαφώντας τα λεξικά μου, “youjust keep me hangin' on'' και δεν βρί-σκω κανέναν λόγο ν' αμφισβητήσωτον Lou Reed, ομορφιά μου. Νίκησημαίνεις με τ' όνομά σου και το“Perfect day'' κουβαλάει δεκαετίεςσιγουριάς. Γιατί να το ενοχλήσω;

Όχι. Δεν μιλώ για τα θλιβερά κνώ-δαλα της εποχής τού τίποτε πουζούμε.

Μιλώ για σας. Για τα θηλυκά πουξέρουν πως το αρσενικό σάς έχειανάγκη για να προσδιορίζει κάθεμέρα την λειψή ύλη του. Για σαςπου γνωρίζετε πως για να συνεχίσειτο σύμπαν να κατρακυλάει, το Θη-λυκό οφείλει τις αχανείς αγκαλιέςτου μόνον στο Αρσενικό. Μου δεί-χνεις τον δύσκολο δρόμο με τα πρώ-τα σου ραντεβουδάκια. Κι είναι σαννα σε βλέπω ν' αρπάζεις τον ευγε-νικό κατακτητή σου στο δεύτερο καινα τον φιλάς παθιασμένα.

Μυρίζω κανέλλα και δυόσμο καιβασιλικό όσο μιλάς κι ονειρεύομαιμιαν γυναίκα σαν εσένα που θαμπορούσε –ή μάλλον θα έπρεπε– ναείναι κόρη σου, μα φοβάμαι πως δεν

υπάρχει. Να αναδίδει αυτό πουαναδίδεις και να γελά όπως γελάςμπας κι υποτάξει τα σιωπηλά κύτ-ταρά μου σ' αυτό το παλιομοδίτικοάρωμα που μόνον ο Χρόνης Μίσ-σιος κατάφερε να χαράξει στο χαρ-τί σκλαβώνοντας για πάντα το εί-ναι μου. Να θέλει τον Καζαντζάκηαγκαλιά με τον Ελύτη με τις νότεςτού Ξαρχάκου να περιχαρακώνουντις λύπες μου, που άνυδρες και πει-ναλέες χαράσσουν περιπαθή σημει-ώματα με κάθε ευκαιρία, θηλυκω-μένες σ' ένα πείσμα αντάρτικο, πουακόμη διαλαλεί πως υπάρχετε.

Γι' αυτές τις ολύμπιες ματάρεςσου, λοιπόν, όλος ο καβγάς και γι'αυτό το άτηκτο μέταλλο στο γέλιοσου που μαρτυρά την ευτυχία τούτυχερού θνητού ο οποίος τα χάρηκετόσα χρόνια μαζί με τις αδυσώπη-τες ανταύγειες μιας θηλυκότητος,που –πίστεψέ με– χάνεται όπως τοφιλότιμο.

I thought I was someone else,someone good, συνεχίζει το τραγούδικι εγώ αγκαλιάζω μιαν συρτή πόρ-τα για να την αναγκάσω να μου

αποκαλύψει πως ο αβυσσαλέος άνε-μος απ' τα βουνά τού νησιού μου,εκτός από το να χαρίζει την παγω-μένη του διαύγεια στο καπνισμένομου δωμάτιο, μπορεί επίσης να μουθυμίζει ποια είσαι, ποιαν ψάχνω.

Είσαι η Ελλάδα που χάνω και πουδιακαώς ελπίζω να φιλήσω πριν τοτέλος.

Νίκη πάνω στις ματωμένες πίκρεςμιας πραγματικότητος που με πεί-θει καθημερινά πως δεν υπάρχετε.Και μ' εμένα να επιμένω να σαςθαυμάζω όπου σας βρίσκω.

Ασθμαίνω λυσσαλέως αναζητώ-ντας σας.

Βελούχης Αρειώτης

Βικτώρια

Σύντροφοι Κύπριοι, έχουμε υποστείάλλη μια συντριπτική ήττα. Ας μην

τους αφήσουμε να χαρούν τη νίκη τους.Αντίσταση τώρα!

Η άλλη ΈνωσιςΗ άλλη Ένωσις ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

vasosftohopoullos.wordpress.com

ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΚΟΣ

Ι

SOMNIATIO SUB LUCE*

Στο καφφενείο “Πανελλήνιον”, στην παραλία της Πύ-λου όμως, με βορηά και κρύο. Κάθομαι σε γωνιακό τρα-πέζι, δίπλα στην τζαμαρία. Φυσάει. Τεράστια κύματασπάνε στην αποβάθρα, τα τζάμια γεμίζουν αφρούς κιαλισάχνη. Μπαίνει ο Χρήστος μουσκεμένος, στάζοντας.Φοράει μαύρα γυαλιά, δίχως παλτό, γκρίζο σακκάκι.Τεράστια κύματα και βρυχηθμός θαλάσσης, ρόχθος σκε-πάζει τις φωνές μας. Κάθεται, βγάζει τα γυαλιά, με κοι-τάζει με έντονο, μα κουρασμένο βλέμμα. “Τί τα θες ταγυαλιά ηλίου”, του λέω, “δεν βλέπεις τί γίνεται έξω;”.Σταλάζει θαλασσόνερο στο μάρμαρο του παληού τρα-πεζιού. Ξαναβάζει τα γυαλιά και μου λέει: “Θα δεις”.Αίφνης, αρχίζει να απαγγέλλει λαχανιαστά, με την χνου-δάτη φωνή του, παίρνοντας βαθειές ανάσες “εδώ είναιζωή, δι' ευχών των Αγίων Πατέρων, κάνε τον σταυρόσου, κι άσ' τους να λένε ότι είναι αίσχος και υποκρισίακαι μαλακία”, ακούγεται η φωνή του, όπως στην τε-λευταία εκπομπή που κάναμε μαζί, λίγες μέρες πρινπέσει στους πυρετούς, παραμονές Χριστούγεννα, 23 Δε-κεμβρίου του '92, κι ενώ εκφώνως απαγγέλλει από στή-θους, καταλαβαίνω ότι είμαστε ολομόναχοι στο βαθύθαλασσινό καφφενείο, και μόνο ένας μεγάλος κόκκινοςλαμπτήρας, όπως στο studio το οn air ανάβει και σβή-νει σαν φάρος, στο βάθος, πάνω από τα ράφια με ταπαληά μπουκάλια και τις φιάλες.Λαχανιάζει πολύ και σταματά. “Χρήστο, τώρα είσαι μι-κρότερος, αλλά θα μ' αφήνεις να σε λέω μεγαλύτεροαδερφό”, θέλω να του πω, όμως αστράφτει έξω και βρο-ντά

κι αίφνης

Η θάλασσα λάδι στην παντοκρατορία του πρωινού φω-τός, είναι ώρα θερινού πρωινού κι ο Χρήστος λαχανιά-ζει και μπαίνει θορυβωδώς ο Λάγιος και διατάζει“Σήκω να πάμε στου Ζωγράφου, του Χρήστου ο τάφος είναι θολωτός Κι έχει κτερίσματα μυκηναϊκά κι ένα χρυσό στεφάνιγια μένα και για σένα ένα λυχνάρι από αρχαίο πηλό”Του κάνω νοήματα, “Νά τος ο Χρήστος”, ψιθυρίζω.“Σού 'στριψε”, μου απαντά ο Λιάκος, ενώ σπάει στιςτζαμαρίες κύματα, το φως.

†20.1.2003

ΙΙ

Με τον Ηλία πηγαίναμε τα πρώτα χρόνια κάθε Σάββα-το στο κοιμητήρι, στου Ζωγράφου. Ο Ηλίας έπεφτε ολό-κορμος πάνω στον τάφο του Χρήστου κι έκλαιγε.“Χρήστο μου, Χρήστο μου, αδερφέ...”, φώναζε. Έτσι κιαυτό το πρωινό είμαστε ’κεί, αλλά ο Ηλίας έχει τρίαχρόνια πεθαμένος. Ωστόσο πάμε στον τάφο με κερί. Πα-ραδόξως, ο Λάγιος δεν κλαίει. Φτάνουμε, βάζουμε τακεριά και ενώ το φως τυφλώνει περισσότερο κι από με-σημέρι Ιουλίου, μου λέει ψιθυριστά:“Καθένας έχει την δική του Πάτμο. Έλα τώρα να σου δεί-ξω το δικό μου κυπαρίσσι”. Και παίρνουμε τον δρόμο για τον δικό του τάφο, ανά-λαφροι μέσα στο μεσημεριανό θάμβος.

†14.1.2007

* Ο Χρήστος Βακαλόπουλος και ο Ηλίας Λάγιος σε δύο ποιή-ματα του Δημήτρη Κοσμόπουλου, από την ποιητική συλλογή τουΟ Λάκκος του Άδειν, η οποία πρόκειται να κυκλοφορήσει απότις εκδόσεις «ΑΙΓΑΙΟΝ», εντός του 2013.

Δύο κειμενάκια του Δημήτρη KοσμόπουλουΑπολογισμός

Ένα χρόνο τώρα γκρινιάζω για τα στραβά: τις ελ-λείψεις στις δημόσιες συγκοινωνίες, τα λάθη στηνεκφορά της γλώσσας, τον έρωτα των Κυπρίων γιατα αυτοκίνητα, την απουσία ανθρώπων στους δρό-μους και άλλα παρόμοια. Τώρα, που κλείνω έναχρόνο, χρωστάω και έναν απολογισμό των θετι-κών. Γιατί, αν δεν υπήρχαν, θα ήταν ώρα να επι-στρέψω. Και δεν προτίθεμαι να το κάνω.

Καταρχάς, όμως, μια εξομολόγηση. Όταν Κύ-πριοι φίλοι με ρωτούσαν, εδώ και χρόνια, πώς έγι-νε κι αγαπάω έτσι αυτόν τον τόπο, δυσκολευό-μουν. Το όφειλα, τάχα, στον πατέρα μου; Γιατίεκείνος, στα χρόνια της χούντας, μας ησύχαζε πά-ντα με την ίδια φράση: «Αν παραστραβώσουν ταπράγματα, θα πάμε στην Κύπρο». Κι έτσι, γιαεφτά χρόνια, από τα δέκα μου ως τα δεκαεφτάμου, η Κύπρος ήταν το σεντονάκι που έπαιρνααγκαλιά για να κοιμηθώ. Πώς, λοιπόν, να μην τηναγαπώ; Ας αρχίσω, όμως, να απαριθμώ τα καλά:

l Πρώτα και κύρια η γλώσσα. Που πέρα απότην προσωδία της λαλιάς, με τους ήχους των φω-νηέντων να διατηρούν τη μακρά και τη βραχείατους ποιότητα, έχει όλα εκείνα τα διπλά σύμφω-να, που εκφέρονται μελωδικά, σαν τα στολίδιαπου κρεμάμε για να ηχούν με το φύσημα του ανέ-μου. Και ηχούν έτσι, που ζωγραφίζουν θαρρείς τιςλέξεις με τον αρχαίο τρόπο, αυτόν που οι Ελλαδί-τες των μεγαλουπόλεων απόλεσαν διά παντός.

Κι ύστερα είναι και οι ίδιες οι λέξεις. Αν έχω ναδιαλέξω ανάμεσα σε έναν τσέστο με χρυσόμηλα,μέσπιλα και κιτρόμηλα, κι ένα πανέρι με βερίκο-κα, μούσμουλα και νεράντζια, ασυζητητί διαλέγωτο πρώτο! Για… αισθητικούς κυρίως λόγους! Άσεπου τα αγρέλια είναι πολύ πιο νόστιμα από τασπαράγγια, και οι λαψάνες από τις βρούβες…

l Μετά, είναι η σημαία. Η γαλανόλευκη, εννοώ.Στην Ελλάδα είναι η κρατική σημαία. Την έχει στομπράτσο του ο μπάτσος που σε δέρνει, την έχειστο γραφείο του ο πολιτικός που σε κοροϊδεύει,την έχει στην έδρα του ο δικαστής που σε αδικεί.Εδώ την έχουν τα σχολεία, οι εκκλησίες και ο νουςτων ανθρώπων. Κι εδώ είναι εθνική, όχι κρατική ση-μαία. Και πολύ μου άρεσε που πλακώθηκα μεέναν ταξιτζή γι’ αυτήν (που απορούσε, δήθεν, αφούεδώ είναι Κύπρος, τι δουλειά είχε η ελληνική καιόχι η κυπριακή σημαία στα χέρια κάποιων μαθη-τών). Κι ακόμα είναι μια κουβέντα του γιου μου,ένα βράδυ στην Αγία Βαρβάρα, στο Καϊμακλί,όταν του εξομολογήθηκα ότι εδώ κάτι μου κάνει ηελληνική σημαία*. «Φυσικά», μου απάντησε. «Σεόλα τα σύνορα η σημαία κάτι σου κάνει. Κι όλη ηΚύπρος ένα σύνορο είναι. Η σημαία ορίζει το φί-λιον έδαφος. Κι εγώ έτσι την έβλεπα όταν ήμουνφαντάρος στο φυλάκιο, στις Καστανιές του Έβρου:από εδώ είναι οι φίλοι».

l Τέλος, οι άνθρωποι, οι φίλοι (παλιοί και και-νούργιοι), οι γείτονες. Που μου λένε στο δρόμο«καλημέρα». Που με ρωτούν στην υπεραγορά, χω-ρίς καν να ξέρουν το όνομά μου (αλλά έχονταςεντοπίσει ότι δεν οδηγώ), αν θέλω να με περιμένουννα γυρίσουμε μαζί, μιας και μένουμε στον ίδιοδρόμο (μου συνέβη!). Που μου λένε να κόβω λε-μόνια από τις λεμονιές τους. Και φύλλα από τααμπέλια τους, αφού έμαθα να φτιάχνω κουπέπια.Και μου στέλνουν το… λάδι μου, γιατί ένα Σάββατοπρωί πήγαμε παρέα και μαζέψαμε ελιές (κι αυτόμού συνέβη). Γιατί η Θεοδώρα λέει πως έχει ανά-γκη κάθε τόσο να πηγαίνει στην Ελλάδα. Γιατί οκύριος Μιχάλης απαγγέλλει δίπλα στη φωτιά ποι-ήματα. Γιατί ο Ρένος μού εμπιστεύτηκε ένα κομ-μάτι της ζωής του. Γιατί η Χριστιάνα με έμαθε ναβάφω τα πασχαλινά αυγά με ριζάρι. Γιατί ο Πα-ναγιώτης είναι ο δάσκαλος που θα ήθελα να είχα(και ήταν κι αυτός που με πρωτοέφερε στην Κύ-προ). Γιατί ο Γιώργος βρίσκει και φωτογραφίζει έναμανιταράκι που φύτρωσε στο μισό τσόφλι ενόςκαρυδιού. Γιατί ένας βοσκός απήγγειλε σε μια τα-βέρνα ένα βράδυ τον όρκο των Αθηναίων εφήβων(Ου καταισχυνώ τα όπλα τα ιερά…). Γιατί ο Τί-τος θα μπερδεύει πάντα τον Όμηρο στις κουβέ-ντες του. Γιατί η Κλαίρη θα τηγανίζει κεφτεδάκιαγια τους άλλους, ακόμα και τη μέρα που πρόκει-ται να ταξιδέψει. Και γιατί ο Βάσος είναι ο Βάσος!

* Εξαιρουμένων των περιστάσεων όπου την κρα-τούν φασιστοειδή του ΕΛΑΜ ή πανηγυρίζοντες χου-λιγκάνοι του ΔΗΣΥ (το είδα κι αυτό!).

ΑΡΤΙ ΑΦΙΧΘΕΙΣΑ ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ

28 Φεβρουαρίου 2013 21

Η άλλη ΈνωσιςΗ άλλη Ένωσις

ΚΑΡΟΓΙΑΝ, ΜΑΖΕΨΕ ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΤΟΥ ΔΗΚΟ

Καθώς έχει επιτέλους ολοκληρωθεί η μακρά και κου-ραστική προεκλογική περίοδος, μπορούμε τώρα πιονηφάλια αλλά και ήρεμα να την κρίνουμε και να τησχολιάσουμε. Ας το κάνουμε, λοιπόν, από μια «πνευ-ματική» προοπτική.

Πρώτη διαπίστωση είναι ότι οι επικοινωνιολόγοι τωνυποψηφίων έκαναν εξαιρετική δουλειά. Ειδικά αυτοίπου συμβούλευσαν τον κ. Νίκο Αναστασιάδη αξίζουντο κάθε ευρώ που πήραν (και δεν θα είναι λίγα…).Κατάφεραν με σκληρή δουλειά να κάνουν τη μέρα, νύ-χτα!!! Φαίνεται ότι έχουν επιδέξια εφαρμόσει την τέχνητης «εριστικής διαλεκτικής» και ειδικότερα τη «σοφι-στική μέθοδο». Σημειώνεται ότι η μέθοδος αυτή δενασχολείται με την αντικειμενική αλήθεια αλλά μόνο μετη φαινομενική, και δεν ενδιαφέρεται για την ίδια τηναλήθεια αλλά για τη νίκη!!! Δεν αποτελεί έκπληξη το γε-γονός ότι οι πατέρες της φιλοσοφίας, Σωκράτης καιΠλάτωνας, περιφρονούσαν αυτή τη μέθοδο!

Δεύτερη διαπίστωση είναι ότι ο Αλχημιστής του Πά-ολο Κοέλιο είναι πάρα πο-λύ σχετικός με την υφι-στάμενη πολιτική μας κα-τάσταση: «Όταν θέλειςπάρα πολύ κάτι, όλο τοσύμπαν συνωμοτεί να τοκαταφέρεις». Με τη δια-φορά, ότι η φράση αυτήαφορά κυρίως στην προ-σπάθεια επικράτησης τουκ. Αναστασιάδη στις εκλο-γές.

Φαίνεται ότι όλο το σύ-μπαν κλήθηκε να «συνω-μοτήσει» για την εκλογήτου ως Προέδρου της Δη-μοκρατίας, τόσο από τηνημεδαπή όσο και από τηναλλοδαπή. Πολιτικά κόμ-ματα και προσωπικότητες,επιχειρηματίες, ΜΜΕ, ορ-γανώσεις, Εκκλησία καιλογής λογής άλλοι είχανεπιδοθεί σε μια προσπά-θεια να πείσουν τους πο-λίτες ότι ο εκλεκτός τουςυποψήφιος είναι ουσιαστι-κά ο πιο σοβαρός, αντικει-μενικός, ειλικρινής, δυναμικός, ευρωπαϊστής και κα-τάλληλος για να τους κυβερνήσει την επόμενη πεντα-ετία.

Επειδή ίσως ο πρότερος βίος και η πολιτεία του δενταιριάζουν με την εικόνα που ήθελε το επιτελείο του ναεκπέμψει, η προσπάθειά του επικεντρώθηκε στο μέλ-λον. Σε ένα μέλλον, όμως, που –από ό,τι φαίνεται– εί-ναι υποθηκευμένο σε «κομματικά δάνεια» και «αλλο-δαπούς πιστωτές», την εξόφληση των οποίων θα πλη-ρώσει ο πολίτης.

Ξένες δυνάμεις, κυρίως της συντηρητικής δεξιάς, έχουνκυριολεκτικά «γονατίσει» πάνω στη χώρα μας, ενώλυτοί και δεμένοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση μας μαστι-γώνουν αλύπητα. Τυχαίο; Όλως αιφνιδίως, τα θεό-σταλτα αποθέματα φυσικού αερίου κρίθηκαν ότι είναιανεπαρκή, ενώ, από την άλλη, αποτελούν πρώτης τά-ξης ευκαιρία να καταστήσουν ένα «δήθεν Nabucco»βιώσιμο, διοχετεύοντάς τα μέσω αγωγού στην Τουρ-κία! Κάτι με το οποίο συμφωνούν και επαυξάνουν διά-φοροι «φίλοι» ξένοι. Νέα σύμπτωση; Μετά τις εκλογέςτι θα γίνει; Θα ξαναγεμίσουμε αέρια; Ο Κοέλιο ίσως ναέχει τις απαντήσεις.

Έγινε τιτάνια προσπάθεια να εκλεγεί ο κ. Αναστα-σιάδης πρόεδρος από τον πρώτο γύρο, άσχετα αν δεντα κατάφερε τελικά. Μήπως άραγε να υπήρχε και μιαδόση «μπαμπεσιάς» στις μετρήσεις/δημοσκοπήσεις πουκατά καιρούς έγιναν; Μήπως προτιμήθηκε, ως σχέδιοΒ, η εκούσια καταφυγή σε δεύτερο γύρο, με «επιλεγ-μένο» αντίπαλο τον κ. Μαλά, προκειμένου να δια-σφαλιστεί πανηγυρικά η εκλογή Αναστασιάδη; Σίγου-ρα το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής βολεύει απόπολλές πλευρές και το ΑΚΕΛ, το οποίο φυσικά δενέμεινε αμέτοχο στο επιχείρημα του σύμπαντος!

Το σύμπαν φαίνεται ότι όντως πιέζει για το αποτέ-λεσμα των εκλογών. Όμως δεν ενεργεί από μόνο του.Συν Αθηνά και χείρα κίνει, έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες,μόνο που τη χείρα ενδεχομένως τώρα την κινούν Αμε-ρικάνοι, Άγγλοι, Γερμανοί, Τούρκοι κ.ά. Αυτό και μό-νο θα έπρεπε να μας είχε όλους προβληματίσει και θο-ρυβήσει. Αλλά δεν το κάναμε, προσκολληθήκαμε σεταμπού, σε εμμονές, σε κομματικές αερολογίες και φα-

νατιστήκαμε, αλληθωρίσαμεκαι εθελοκωφεύσαμε. Απόμόνοι μας αποποιηθήκαμετην ίδια μας τη σκέψη καινόηση. Αποδεχθήκαμε και εν-στερνιστήκαμε κενά συνθή-ματα και δημαγωγικά τρικ.

Ναι, το σύμπαν συνωμοτεί.Μας απειλεί με οικονομικέςδυσπραγίες, πτωχεύσεις,στάσεις πληρωμών, πολιτι-κούς αποκλεισμούς, απομό-νωση από τους συνεταίρουςστην Ε.Ε. και άλλα δεινά ‒με νέες «οικονομικές μικρα-σιατικές καταστροφές», γιαόσους θυμούνται! Ποιος εί-ναι ο σκοπός τους, ποιοι οιπραγματικοί τους στόχοι,ποιο το στοίχημα και ποιο τοδιακύβευμα; Ποια ανταλ-λάγματα θα παραχωρηθούνστο σύμπαν; Απλώς να θυ-μίσουμε ότι εκκρεμεί ακόμαη «διευθέτηση» του Κυ-πριακού!

Δεν είναι κάπως παρόμοιαπου το σύμπαν συνωμότησε

και το 1974; ‒ κάτι που επιμελώς θέλουμε να ξεχνά-με. Ή, πάλι, η συνωμοσία του 2004 δεν ήταν πιεστική,έξι μόλις μέρες πριν από την ένταξη της χώρας μαςστην Ε.Ε.; Δεν είχαμε και τότε σωρεία απειλών και«νουθεσιών»;

Κι όμως, εκείνη η συνωμοσία νικήθηκε. Ο Κοέλιο τό-τε δεν δικαιώθηκε και οι ασκήσεις επί χάρτου δεν με-τατράπηκαν σε τετελεσμένα. Μήπως όμως ό,τι δεν επι-τεύχθηκε το 1974 και το 2004 επιχειρείται να υλοποι-ηθεί τώρα, υπό το φως των νέων μας –από τον Μάρ-τιο και μετά– δεδομένων; Χρειάζονται πολλά για νακαταλάβουμε τι προκρίνουν «φίλοι και εχθροί» απότο εξωτερικό; Ίσως είμαστε στην πλέον κρίσιμη πε-ρίοδο της σύγχρονης Ιστορίας μας, αφού το μέλλον τουτόπου βγήκε σε παζάρι!

Το αποτέλεσμα της δεύτερης Κυριακής ίσως να είναιήδη γνωστό, ουσιαστικά έχει εκλεγεί νέος Πρόεδρος,ο οποίος θα επικυρωθεί μεθαύριο. Ο Κοέλιο και ο Αλχη-μιστής φαίνεται ότι αυτή τη φορά επαληθεύτηκαν, το«σύμπαν» συνωμότησε και πέτυχε.

Τουλάχιστον, ας ελπίζουμε για το καλύτερο! Κ1RK

Όταν το Σύμπαν συνωμοτεί

O πολύ καλός μας ποιητής και φίλος της εφ.Ένωσης και των εκδόσεών μας και βασανιστήςμας, κ. Δημήτρης Κοσμόπουλος, μας απέστει-λε τα δώρα του για την προηγούμενη χρονιά,τα οποία ευχαρίστως και δημοσιεύουμε. Ταποιήματα «δώρα» για τη συνεργάτιδά μας Χά-ρη Σπανού, τα δημοσιεύουμε πιο κάτω καιτα άλλα του τα κείμενα σε μια άλλη στήλη.

Στην κ. Χάρη Σπανού για την τιμή που μου έκανε, μια καινούργια απόδειξη της εμμονής μου

στην ομορφιά του Γεναριάτικου πρωινού

ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ

Ι

Γεναριάτικη του πάγου ξαστεριάάστρα, διαμαντένια μου στιλέταΣτης ψυχής μου καρφωμένα την στεριάκαι στης μνήμης το μανουάλι σπαρματσέτα.

Νύχτα κρύσταλλο, βόμβυκα του θανάτουσε κουρέλιασε ο αέρας σιδερένιος.Πέφτει θλίψη, γύπας ασημένιοςστα κλαδιά και στα φυλλώματά μου.

Μες στην νύχτα κρούω τις πέτρες των χεριώνμα τις σπίθες τις χωνεύει το σκοτάδι.Έχω πια μακρύνει από το βράδυ

μεσοπέλαγα στην νύχτα, με των αστεριώντα λαμπρά τα βέλη, που σημάδιβάλανε το στήθος και τις πέτρες των χεριών.

ΙΙ

Βροχή και κρύος αέρας μέχρι την ψυχή. Ο ουρανός τρεμοβολά αναμνήσεις άστρων.Με μαχαιριών μαλάματα και κάστρωναοράτων φανάρια, κάθε του πτυχή.

Πάγωσε ο χρόνος κρύσταλλο, κι η μνήμημέσα στον πάγο σπαρταράει ψάρι.Έχει έναν πόνο κρύο απ’ το φεγγάρικι έχει, από αγκίστρι, ναρκωμένη μείνει.

Οι φλόγες, το λαμπάδιασμα του ξύλουμυρωδικά –που να ’ναι– άλλης εποχής.Ολόγυμνα κλωνάρια της ψυχής

γυρεύουνε το χάδι κάποιου φίλου,το λάδι φωτεινής ημέρας, μιας φυγήςτα όνειρο. Ένα φύλλωμα σιγής.

Δημήτρης Κοσμόπουλος

(Aπό την υπό έκδοση ποιητική συλλογή Παλαιολυρικά)

ΔΩΡΟ ΠΟΙΗΤΗ

Για τη Νίκη Μαραγκού

Με τη Νίκη Μαραγκού είχαμε τις διαφωνίες μαςκαι τις κατά καιρούς αντιπαραθέσεις μας, όμωςο τραγικός της θάνατος σε δυστύχημα στην Αί-γυπτο επισκιάζει όλες αυτές τις αντιθέσεις. Οαπροσδόκητος θάνατός της συγκλόνισε κι εμάς,όπως συγκλόνισε όλον τον κόσμο που τη γνώ-ριζε.

Εκφράζουμε τη βαθύτατη λύπη μας προς τηνοικογένειά της και ευχόμαστε να είναι ελαφρύτο χώμα που τη σκεπάζει.

Εδώ δημοσιεύουμε ένα ανέκδοτο ποίημά τηςκαι έναν πίνακά της, δώρο στο Βιβλιοπωλείον«Γιαλούσα».

Απόσπασμα από ποίημά της

Παρέα με τον γεωμέτρη και τον κηροπλάστηΦύτεψα φέτος τριανταφυλλιέςΑντί να γράφω ποιήματαΤην εκατόφυλλη από το σπίτι με το πένθοςΣτον άγιο ΘωμάΤην εξηντάφυλλη που έφερε ο ΜίδαςΑπό τη Φρυγία……………….Θα μοιραστούμε φύλλα, πέταλα, ουρανό,Στον αφάνταστο αυτό κήποΚι αυτοί κι εγώ περαστικοί…

22 28 Φεβρουαρίου 2013vasosftohopoullos.wordpress.comΜη φοβάστε τίποτα! Οι Έλληνες ξυπνάνε πάντα στο παρά πέντε. Αναστασιάδη, τρέμε, ερχόμαστε!

Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδό-σεις «Ιωλκός» η νέα ποιητική συλλογήτης Κλαίρης Αγγελίδου, Λιτανεία. Ησυλλογή αυτή είναι μια ΩΔΗ στουςαγωνιστές της ΕΟΚΑ. Μια λιτανεία γιατα παιδιά που ονειρεύτηκαν τη λευτε-ριά της Κύπρου, για τα παιδιά που δενέπαψαν ποτέ να ονειρεύονται τη λευ-τεριά της Κύπρου. Ένα τέτοιο παιδί εί-ναι και η κυρία Αγγελίδου. Πιστή στηνΕΝΩΣΗ, πιστή στη ζωή της, συνθέτειτις λέξεις που οδηγούν στη λευτεριά,φτιάχνοντας ύμνους και τραγούδια γιατους γνωστούς και άγνωστους ανθρώ-πους που ακόμη και σήμερα μάς κρα-τούν εμάς τους υπόλοιπους στη ζωή.

Η Λιτανεία αναμένει το ανέβασμάτης στη σκηνή, με μουσική υπόκρουσηένα ξερό βιολί, ένα λαούτο και μια χο-ντροκομμένη τατσιά ‒ όργανα του καυ-τού μας ήλιου, της καμένης μας καρ-διάς. Παρακάτω δημοσιεύουμε κάποιααποσπάσματα. Εσείς βρείτε το βιβλίοκαι διαβάστε το όλο.

Αποσπάσματα:

Εκεί στον ΠενταδάχτυλοΕλληνικές φωνές,εγκόλπια σεπτών ιεραρχών,μόχθοι γεωργούντωνγη και θάλασσα, τον ήρωα, άγγελο ανεμόφτερο Δικαιοσύνηςυπερυψώνει.

❧

«Θα βγω πυροβολώντας» φώναξε.Άστραψε η Ανατολήκαι δάκρυσε η Δύση.Η Αψινθιώτισσα ευλόγησεκι η μάνα του περήφανη δεν έκλαψε,μια άλλη Κρατησίκλεια.

Η Τραμουντάνα ρίγησε.

❧

Ποιος απ’ τους τέσσερις στο χοροστάσι του θανάτουμπήκε πρώτος;Κι ο Αχυρώναςέγινε των Αρχαγγέλων ύμνος,οι ταπεινοί υψώθηκανκαι μοσχοβόλησε η πάχνηαπό κλαδιά μυρτιάςκαι δάφνης.

❧

Κόκκινο αίμα,κόκκινο χώμαγεμάτο σπόρους θυσίας,αλμύρα, μαντζουράνακαι δάκρυ.

Το Λιοπέτρι.

❧

Ορφάνεψαν οι στράτεςπου περπατούσαν κι οι πικραμένες λεμονιέςέσκυψαν το κεφάλι.

Κι ήρθαν της Κύπρου οι μάνεςμε τα μαντίλια τουςσφιχτά δεμένακαι τον καημό τραγούδησανλεβέντικα.

❧

Ύστερα μες στα σπίτια τους έκλαψαν πικρά τους γιους τουςμακριά από λεόντων μάτια.Τσουρουφλισμένα τα κορμιά.Ωστόσο βγάζουν παραπούλια.

Θαύμα Θεού.

❧

Ο Αρχάγγελος σε αργυρόηλες πλάκεςγράφειψηφιδωτά ονόματαπαλικαριώνστο Δίκωμο,στο Μαχαιρά, στο Κούρδαλι,στο Λιοπέτρι,στα Χαντριά, στη Ζωοπηγή,στα Σπήλια.

❧

Ροβόλησεαπ’ του Κύκκου τα βουνάστο Μερσινίκι.Μούσκο τον έλεγανΧαράλαμπο,να χαιρετήσει της αγχόνης τους λεβεντονιούςπου δρασκελούσαντης αθανασίας διάσελο.

❧

Καλλίκορμοικούροι της γηςτης αιματόβρεχτηςμε της Ελευθερίας το τραγούδιν’ ανηφορίζει,χάλκειος ύμνος.

Κλαίρης Αγγελίδου, ΛιτανείαΦΟΛΑ, Η ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ

Κάθε τόσο έχουμε κι ένα κρούσμαθανάτου σκύλου ή γάτου από φόλα.Λέγεται ότι ο θάνατος από φόλα εί-ναι πολύ οδυνηρός. Θυμάμαι ότανοι ΑΚΕΛικοί γείτονές μου δολοφό-νησαν τον δικό μου σκύλο πριν απόεννιά χρόνια. Έτρεμε το καημένο τοσκυλί και με έβλεπε με ένα βλέμμασαν να με εκλιπαρούσε να το κοιμί-σω, για να μην υποφέρει άλλο.

Είναι καιρός η αστυνομία και η πο-λιτεία να βρουν τρόπους, ώστε αυτοίπου αγοράζουν φόλες να καταγρά-φονται και να μπαίνουν σε ένα αρ-χείο, προκειμένου, κάποια στιγμή,κάποιοι τουλάχιστον απ’ τους δολο-φόνους αυτούς να καταλήγουν σταδικαστήρια.

Πρόσφατα δολοφόνησαν το σκυλίτου Τάκη Χατζηγεωργίου. Παρότι οίδιος και ο μάστρος του δεν ζήτησανποτέ συγγνώμη για τη δολοφονίατων 13 στο Μαρί και παρότι θεω-ρούμε τον Χατζηγεωργίου ως έναναπό τους πιο επικίνδυνους ΑΚΕΛι-κούς του τόπου, εμείς του στέλλου-με τα θερμά μας συλλυπητήρια γιατον χαμό του σκύλου του. Αντί, όμως,να παριστάνει τον μορφονιό στιςΒρυξέλλες, ας πείσει τους συντρό-φους του τους βουλευτές να κάνουνκάτι για να περιοριστεί το φαινόμε-νο της δολοφονίας αθώων ζώων.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΙΔΗΣΗ

ΜΑΛΑΣ 13 -ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ 2.500

Στο λεγόμενο ντιμπέιτ, ο Νίκος Ανα-στασιάδης μίλησε για τους 13 νεκρούςτου Μαρί, κατηγορώντας τον Χριστό-φια ως δολοφόνο. Ο Μαλάς, ως απά-ντηση, μίλησε στον Αναστασιάδη γιατους 2.500 νεκρούς του 1974 και ο Ανα-στασιάδης δεν απάντησε.

Αυτό πρέπει να προβληματίσει τουςαγωνιστές της ΕΟΚΑ που ψήφισαν Ανα-στασιάδη. Αύριο ο Κάμερον μπορεί νατου πει για τους 300 Εγγλέζους πουσκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του εθνι-κοαπελευθερωτικού αγώνα του ’55-’59και ο Αναστασιάδης να πει και σόρυκιόλας.

SCOTCH ON THE RIK

Στο ντιμπέιτ, οι πιο πονηροί από σας θαπροσέξατε το φλιτζάνι στο γραφείο τουΝίκου Αναστασιάδη. Οι κακές οι γλώσ-σες λένε πως ήταν γεμάτο με ουίσκι,εμείς όμως ξέρουμε καλύτερα. Το με-γάλο φλιτζάνι είχε μέσα τσάι με μέλι.

Τώρα το κουίζ της εφημερίδας μας:Ποιας μάρκας ήταν το ουίσκι στο φλι-τζάνι του Νίκου Αναστασιάδη τη νύχτατου ντιμπέιτ;

Ο τυχερός που θα βρει τη σωστή απά-ντηση κερδίζει μιαν κάσιαν FamousGrouse.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ

Ο Αρχιεπίσκοπος, όπως όλοι μας, έχειδικαίωμα να έχει πολιτικά πιστεύω και

στις εκλογικές αναμετρήσεις. Δεν συμ-φωνώ μαζί του, αλλά αυτή είναι μιαάλλη ιστορία. Ούτε γνωρίζω ποια είναιτα ανταλλάγματα που έδωσε ο Ανα-στασιάδης για να έχει την υποστήριξητης Εκκλησίας μας. Αυτά, όταν τα μά-θουμε, θα σχολιαστούν οπωσδήποτε.

Προς το παρόν, εγώ ενίσταμαι, ωςμέλος της Εκκλησίας μας, για την ανα-φορά του Αναστασιάδη ότι η Εκκλη-σία είναι μαζί του. Η Εκκλησία δεν εί-ναι ούτε με τον Αναστασιάδη ούτε μετον Μαλά. Η Εκκλησία είμαστε εμείςοι πιστοί, οι φτωχοί και ταλαιπωρημέ-νοι αυτού του τόπου, οι μαυροντυμένεςγυναίκες, οι γριές και οι χωριάτες, οπαλαιός κόσμος της Κύπρου, που δενέχει καμιά σχέση με τα εγγλεζούθκιατου ΔΗΣΥ. Ο Αναστασιάδης και οΔΗΣΥ όχι μόνο δεν έχουν καμιά σχέσημε την Εκκλησία μας, αλλά είναι καιοι πρωταγωνιστές για τη μετατροπήτης σε CHURCH OF CYPRIOTS.

Ο ΔΗΣΥ ντρέπεται για το σύνολο τηςΕκκλησίας μας, διότι χαλάει την πιάτσατου λάιφσταϊλ τους και των πραγμα-τικών τους πιστεύω, που είναι η μα-σονία, οι Λάιονς, τα Ρόταρυ και όλα τ’άλλα αμερικανόπνευστα σύνολα πουστοχεύουν στον αφελληνισμό της πα-τρίδας μας.

Τώρα, φυσικά, οι συναγερμικοί θααπαντήσουν πως κάθε Κυριακή οι εκ-πρόσωποί τους βρίσκονται στις πρώ-τες θέσεις των εκκλησιών. Φυσικά καιθα είναι εκεί. Οι κάμερες είναι εκεί,για να καλύψουν τα μνημόσυνα τωνηρώων μας. Πού αλλού, λοιπόν, θαμπορούσαν να είναι οι κομματάρχες;

ΤΡΙΑ ΣΧΟΛΙΑ

28 Φεβρουαρίου 2013 23

Γαουρολογίες ΠΥΞ ΛΑΞ✍

ΔΗΚΟ, ΔΗΣΥ: ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΥΡΑΝΝΟΙ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ – ΦΑΤΕ ΤΟΥΣ!

l Ήτανε τρεις κυρίες. Από εκείνες τις κυρίες που, αντί να επι-δοθούν στο σμιλί, στο πλύσιμο των πιάτων και στο «διάβα-σμα» του καφέ, ασχολήθηκαν με τακομματικά. Λογικό. Στην Κύπρο ζού-με. Στη χώρα όπου οι γυναίκες έγινανάντρες. Οι κυρίες είναι του ΔΗΚΟ. Καιπήγανε με τον Λιλλήκα, αντί να ακολου-θήσουν τη γραμμή του Κάρογιαν και ναψηφίσουν τον Νικ. Ως εδώ ουδέν αξιόμε-μπτο. l Τους τελευταίους τρεις μήνες σπρώχνο-νταν πίσω από τον Λιλλήκα, για να δουν τις φάτσες τους στηντηλεόραση το βράδυ. Πήγαιναν σε όλες τις ομιλίες, τις συνα-ντήσεις, τις εκδηλώσεις. Αυτά ως τις 6 το απόγευμα της πρώ-της Κυριακής των εκλογών.l Μόλις βγήκανε τα exit-polls, οι τρεις κυράτσες εμφανίστηκανξαφνικά στο επιτελείο του Νικ. Είδαν τα προγνωστικά και εί-παν να επωφεληθούν, κάνοντας το μεγάλο come-back. Και βέ-βαια τις πήρανε πρέφα. Γίνανε ρεζίλι των σκυλιών. Και τηνέκαναν με ελαφρά πηδηματάκια. Απόλυτα αληθινή η ιστορία.Μου την είπε ένας δικός μου. Αξιόπιστος και Δηκοϊκός, όσο κιαν αυτά τα δύο είναι ασύμβατα μεταξύ τους. l Αυτό είναι το ΔΗΚΟ. Το κόμμα των «Πιθήκω-ν». Ό,τι αρπά-ξει ο κώλος μας. Όπου φυσήξει ο άνεμος. Το σινάφι των σιχα-μερών ανθρώπων. Το άντρο των μετριοτήτων. Όταν το ΔΗΚΟαποφασίσει μια μέρα να ψηφίσει κατά συνείδηση, τότε άρχισενα μετανοείς, διότι προφανώς έρχεται ο Αντίχριστος, η μέρατης Κρίσεως κι ο Αρμαγεδδών. Δεν πρέπει όμως να είμαστεαπόλυτοι. Αναφέρομαι μονάχα στο 90%. Υπάρχει σίγουρα κιένα 10% αξιοπρεπών Δηκοϊκών (εγώ, λόγου χάριν, γνωρίζω 5-6 αξιοπρεπείς Δηκοϊκούς). l Και μέσα σ’ όλααυτά, στην τρόικα,στα μνημόνια καιστις εκλογές, γεννή-θηκε ο μικρός Ορέ-στης. Άλλωστε οιεπαναστάτες έρχο-νται σε κάτι τέτοιεςστιγμές. Προς τοπαρόν βέβαια κλαί-ει, κοιμάται, βυζαί-νει και αφοδεύει,αλλά νομίζω πωςτον άκουσα να λέει «ΕΝΩΣΙΣ», «ΣΚΑΤΑ ΣΤΟ ΑΚΕΛ» και«ΠΑΟ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΘΥΡΑ 13». Ή ίσως να ήτανε οι ευσεβείς μουπόθοι. Όπως και να έχει, σε λίγα χρόνια θα έρχεται τις Κυρια-κές στο ΑΙΓΑΙΟΝ για να παίξει με τον Σαββάκη και την Έλλη,θα ακούει Ντύλαν με τον Κούλλη, θα παρακολουθεί τα θέατρατου Φτωχόπουλλου και θα κάνει παρέα με τον Μιχάλη και τονΞένιο. l Να είμαστε καλά να τον χαιρόμαστε. l Τώρα που τα γράφω αυτά, στην τηλεόραση βλέπω τις φά-τσες του Μαλά και του Αναστασιάδη στην ύστατη τηλεμαχία.Όλα τα λεφτά όμως είναι οι δημοσιογράφοι. Ερωτήσεις τηςπλάκας, δημοσιογραφία του γλυκού νερού. Τα δειλά ανθρω-πάκια ανακρίνουν τους ανεπαρκείς πολιτικούς. Ένα έργο πουβλέπουμε από τη δεκαετία του ’70 και θα ξαναδούμε σε 5, σε10 και σε 15 χρόνια, αν βέβαια υπάρχει Κύπρος μέχρι τότε.

Αμπάλατε ζοππόβορτεΚυπριακέ λαέ.

Συγχαρητήρια για τεςεπιλογές σου του πρώ-του γύρου των Προε-δρικών εκλογών.

Το αποτέλεσμα τουδευτέρου γύρου εν τοξέρω, αλλά εν θέλω τζι-αι πολλές μαντικές ικα-νότητες για να το προ-βλέψω.

Καμάρωσε τον ανά-ξιον ηγέτη που σου αξί-ζει.

Γάδαρος Κύπρου Πολιτικός Αναλυτής

Έρχεται ο Αϊνστάιν στην Κύπρο και τον κα-λούν σε μια δεξίωση. Καθώς πίνει το απεριτίφτου, τον πλησιάζει ένας και του λέει:― Καλησπέρα σας, κύριε Αϊνστάιν.

Τιμή μας να σας έχουμε απόψε μα-ζί μας.― Τιμή δική μου, απαντάει

ο μεγάλος επιστήμων. Ανεπιτρέπετε, τι IQ έχετε;― 250, απαντάει αυτός.Τότε ο Αϊνστάιν τού πιά-

νει συζήτηση για τη θεω-ρία της σχετικότητας, τιςμαύρες τρύπες και δεσυμμαζεύεται. Λίγο αργό-τερα κι ενώ έτρωγαν τοορεκτικό τους, ένας κύριος,που καθόταν αριστερά του,του λέει:― Μεγάλη τιμή μάς κάνετε, κύ-

ριε Αϊνστάιν, να βρίσκεστε εδώ μαζίμας.― Δική μου η τιμή, απαντά ο Αϊνστάιν. Έχε-

τε την καλοσύνη να μου πείτε τι IQ έχετε, ευ-γενικέ κύριε;― 150.Του πιάνει λοιπόν κουβέντα ο Αϊνστάιν για

το διεθνές δίκαιο, για τα προβλήματα που ανα-κύπτουν από τα πειράματα γενετικής κ.ο.κ. Λί-γο αργότερα κι ενώ έτρωγε το κυρίως πιάτοτου, αυτός που καθόταν δεξιά του, του λέει:

― Είναι μεγάλη μου τιμή να τρώω δίπλα σ’έναν τόσο μεγάλο επιστήμονα.― Δική μου η τιμή, απαντά ο Αϊνστάιν. Τι IQ

έχετε;― 100.

Του πιάνει κουβέντα για τηνκυβέρνηση, για τα επιτόκια, τοχρηματιστήριο, την τιμή τηςβενζίνης κ.ο.κ. Λίγο αργότε-ρα κι ενώ έτρωγαν επιδόρ-πιο, ο κύριος που καθόταναπέναντι του τού λέει:― Είναι πάρα πολύ με-

γάλη μου τιμή να σας έχωαπέναντι μου, κύριε Αϊν-

στάιν.― Δική μου η τιμή, κύριε.

Τι IQ έχετε;― 50.

Του πιάνει λοιπόν κουβέντα ο Αϊν-στάιν για Dancing with the stars, Άσπρα

Μπαλόνια, Αννίτα Πάνια, Λιάγκα, Μενεγάκηκαι δε συμμαζεύεται. Καθώς έπιναν καφέ, τονπλησιάζει ένας κύριος και του λέει με τη σει-ρά του:― Πολύ μεγάλη μας τιμή, κύριε Αϊνστάιν, να

βρίσκεστε σήμερα μαζί μας.― Δική μου η τιμή. Ποιο το IQ σας;― 3.Κι ο Αϊνστάιν ρωτάει:― Πώς πάει το ΑΚΕΛ;;

A N E K Δ Ο Τ Ο l A N E K Δ Ο Τ Ο l A N E K Δ Ο Τ Ο

Ο Αϊνστάιν στην Κύπρο

Oι νεοναζί

ENΩ ΣIΣT ζ ι α ς γ ι ν ε ί τ ο γ α ί μ α ν μ α ς α υ λ ά τ ζ ι ι ν

Ρε Σαββάκη, εκάμαμεν τόσην φασαρίαν

για να βκάλουμεν πρόεδρο τον ναζί εραστή

της Μέρκελ;

Κόρη Έλλη,εκάτσαμεν πάνω, αλλά

έννεν ανάγκη να κάμνειςτζιαι πολιτικές αναλύσεις.

Είσαι μιτσιά ακόμα!

ΑΥΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ!ΑΥΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ!ΑΥΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ!ΑΥΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ!ΑΥΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ!ΑΥΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ!ΑΥΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ!ΑΥΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ!ΑΥΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ!