E p i r u s g l o b a lτ ε ύ χ ο ς 1 3 , 1 2 / 2 0 0 9 - 1 / 2 0 1 0Γ ι α τ η ν Ή π ε ι ρ ο τ ω ν 5 Η π ε ί ρ ω ν

Γιώργος Τζούμπας

Διατηρητέο στην Αραβαντινού

www.ep i rusg loba l .g r

Τιμ

ή 4

,00€

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣΝΟΜΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

www.anaptyxis.eu26510 77657ΙΩΑΝΝΙΝΑ

ÐÁÐÁÃÃÅËÇÓÅËÅÕÈÅÑÉÏÓ

ÂÁÓÉËÅÉÏÕÓÐÕÑÉÄÙÍ

ÉÙÁÍÍÉÍÁ

Í. ÆÝñâá 2& ÐõñóéíÝëëá 1

2651077657

2651077847

info@anaptyxis.eu

Ç Åôáéñåßá “ÁíÜðôõîéò ÌÅËÅÔÇÔÉÊÇ” ðñïóöÝñåé ôç äõíáôüôçôá áíáãíþñéóçò ôùí åõêáéñéþí

÷ñçìáôïäüôçóçò ôùí åðåíäõôéêþí, êïéíùíéêþí êáé áíáðôõîéáêþí ó÷åäßùí áðü åðé÷åéñÞóåéò êáé

äçìüóéïõò öïñåßò, ìÝóù åèíéêþí Þ Åõñùðáúêþí ðñïãñáììÜôùí, äñÜóåùí êáé ðñùôïâïõëéþí,

áëëÜ êáé ðáñáêïëïýèçóçò êáé äéá÷åßñéóçò ôùí åðåíäõôéêþí Ýñãùí ìÝ÷ñé ôçí ïëïêëÞñùóÞ ôïõò.

Ç Åôáéñåßá ìáò áðïôåëåßôáé áðü Ýìðåéñïõò, éêáíïýò ïéêïíïìïëüãïõò êáé marketing managers, ìå

ãíþóåéò êáé åìðåéñßá óôçí óýíôáîç ïéêïíïìïôå÷íéêþí ìåëåôþí êáé åñåõíþí áãïñÜò. Ç åôáéñåßá

Ý÷ïíôáò ðëÞèïò åîùôåñéêþí óõíåñãáôþí, åðéóôÞìïíåò õøçëïý åðéðÝäïõ êáôÜñôéóçò êáé

åîåéäßêåõóçò ðñïóöÝñåé ïëïêëçñùìÝíåò ëýóåéò óå èÝìáôá åðåíäýóåùí, êïéíùíéêþí êáé

áíáðôõîéáêþí Ýñãùí.

ÓÔÏ×ÏÓ ôçò Åôáéñåßáò åßíáé íá ðñïóöÝñåé ôéò ãíþóåéò ôùí óôåëå÷þí ôçò ðñïò üöåëïò ôùí

ðåëáôþí ôçò, þóôå íá Ý÷ïõí ôç äõíáôüôçôá íá áíáðôýóóïõí óõíå÷þò ôéò åðé÷åéñçìáôéêÝò ôïõò

äñáóôçñéüôçôåò, óýìöùíá ìå ôéò íÝåò åõêáéñßåò ðïõ ðñïóöÝñïíôáé ìÝóù åèíéêþí êáé êïéíïôéêþí

êïíäõëßùí.

ÐÁÑÅ×ÏÌÅÍÅÓ ÕÐÇÑÅÓÉÅÓ

√ Ïéêïíïìïôå÷íéêÝò ÌåëÝôåò

√ ÌåëÝôåò Âéùóéìüôçôáò

√ Õðçñåóßåò Marketing

√ ¸ñåõíåò ÁãïñÜò

√ ÓôáôéóôéêÝò – ÊëáäéêÝò ÌåëÝôåò

Åðéäïôïýìåíá ÐñïãñÜììáôá – ÅÓÐÁ 2007-2013

ÐÅÐ, ÏÐÁÁ×, ÅÐÁÍ, LEADER, INTERREG, EQUAL, URBAN ê.á.

Ç ÐÏÉÏÔÇÔÁ ôùí ðáñå÷üìåíùí õðçñåóéþí âáóßæåôáé óôïí õøçëü äåßêôç ïñãÜíùóçò êáé ôçí

óçìáíôéêÞ åìðåéñßá ðïõ Ý÷ïõìå áðïêôÞóåé ìÝ÷ñé ôþñá, êáèþò êáé óôïí åõÝëéêôï êáé öéëéêü ôñüðï

ëåéôïõñãßáò ðïõ Ý÷ïõìå õéïèåôÞóåé.

ÌÝóù ôçò “ÁíÜðôõîéò ÌÅËÅÔÇÔÉÊÇ” õðÜñ÷åé ç äõíáôüôçôá äùñåÜí åíçìÝñùóçò óå êáèçìåñéíÞ

âÜóç ãéá íÝá åðåíäõôéêÞ – áíáðôõîéáêÞ åõêáéñßá, ìÝóù åðéäïôïýìåíùí ðñïãñáììÜôùí óôá ïðïßá

ðëçñïýíôáé ïé ðñïûðïèÝóåéò Ýíôáîçò.

√ ÌåëÝôåò Áíáðôõîéáêïý Íüìïõ

√ Åðßâëåøç Ýñãùí

www.anaptyxis.eu

ÁíáðôõîéáêüòÍüìïò

ÅÓÐÁ2007 - 2013

Ó÷åäéÜæïõìå ìáæß, ôçí áíÜðôõîç ôçò åðé÷åßñçóÞò óáò

www.tsiapilis-vatavalis.gr

Λούρος Πρέβεζαςτηλ: 26820 33367www.kritsimas.gremail: info@kritsimas.gr

Έπιπλο - ΔιακόσμησηΝίκος Κριτσιμάς

Real EstateΒαλάκος Σπυρίδων

Σύβοτα Θεσπρωτίας: 26650 93508 Πλαταριά Θεσπρωτίας: 26650 71080

Ιδιοκτησία - ΈκδοσηΡίζου Βίκυ

ΑρχισυντάκτριαΙωάννα Θεοχαροπούλου

ΑτελιέΈλλη Μαρδά

Δημόσιες Σχέσεις Σμαράγδα Γεωργίου

Data Base Manager – Συνδρομές Δημήτρης Γεωργούλης

Συντακτική ΟμάδαΑσημίνα Νταχρή, Ιωάννα Φώτου,

Κωνσταντίνα Ζήδρου – Τσόλα, Βαγγέλης Νάκης

Τεχνική ΥποστήριξηΤσόλας Ευάγγελος

Omeganet 26510 23801

Νομικός ΣύμβουλοςΔιαμάντης Σπύρος | Σταδίου 61, Τ.Κ.10551, Αθήνα

Τηλ. 210 3210535

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή όλου ή μέρους του περιοδικού χωρίς έγγρα-φη άδεια. Η διεύθυνση της έκδοσης δεν ευθύνεται για οποιοδήποτε υλικό παραχωρείται από τους διαφημιζόμενους και από τις διαφημιστικές εταιρείες.

Περιεχόμενα

Ναπ. Ζέρβα 1, Τ.Κ. 45332 Τηλ: 26510 77438 - 30910 - 32009

Fax: 26510 77438www.epirusglobal.gr

EditorialΕυεργέτες, Μάνθος και Γεώργιος ΡιζάρηςΠρόσωπο: Αλέξανδρος ΧριστόπουλοςΔιαβάσαμε: Μαίρη Κόντζογλου, “Περπάτα με τον άγγελό σου”Διαβάσαμε : Γεωργία Σκοπούλη, “Αυτές που γίναν ένα με τη γη”Διήγημα : Ιωάννα Θεοχαροπούλου, “Επιστροφή στην πόλη των πελαργών”Πρόσωπο: Βασίλης ΓιόγιακαςΔέκα πρόσωπα της Ηπείρου αυτοσυστήνονται Νέα Γρίπη, του Παιδιάτρου Αντώνη ΚοντούΣτο παντοπωλείοΗ Βασιλική της Γεννήσεως στη ΒηθλεέμΠιο βουνό δεν γίνεταιΓ, Τζούμπας, Ηπειρώτικα ΤοπίαΜιλάνο, Η απόλαυση του shoppingTravel NewsΤελευταία Λέξη

13141822

24

26

34375860626874768288

www.drytomos.gr

ΔΡΥΤΟΜΟΣ

ΠΟΡΤΑ ΚΟΥΖΙΝΑ ΝΤΟΥΛΑΠΑ

ΒΙ.ΠΕ.Ιωαννίνων,τηλ.2651057711,fax.2651057749,email:stauros@drytomos.gr

Σπύρος Αθ.Πλατσούκας∆ιπλ. Πολιτικός Μηχανικός

Παντοκράτορος 5, 47 100 Άρτατηλ. & fax: 26810 72927 - 6944.240441

ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ∆ΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ - ΜΕΖΟΝΕΤΕΣ

Αντιπαροχές

Πωλήσεις διαµερισµάτων& καταστηµάτων

Πωλήσεις εξοχικών κατοικιών

Αγορές οικοπέδων

Ιδιωτικά & ∆ηµόσια έργα

∆ιαχείρηση ακινήτων

Κατασκευές

ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΡΤΑΣΣε οικoδομή επί της οδού Οδηγητρίας διατίθενται διαμερίσματαμε Γκαράζ και Υπόγεια Αποθήκη. Απεριόριστη θέα.

Σε οικοδομή επί της οδού Βουλγαροκτόνου υπό ανέγερση μεζο-νέτα 110 τ.μ. με απεριόριστη θέα και γκαράζ

Σε οικοδομή επί της οδού Βουλγαροκτόνου υπό ανέγερσηγκαρσονιέρα 30 τμ περίπου.Απεριόριστη θέα.

Επί της οδού Μονής Σέλτσου (ΚΕΝΤΡΟ) δίπλα από την ΑγίαΣοφία σε υπό ανέγερση οικοδομή διατίθενται οροφοδιαμερί-σματα 94 τ.μ. ) στον Β΄ και Γ΄ όροφο με φανταστική θέα, γκα-ράζ και αποθήκη.

Επίσης στην πιο πάνω οικοδομή διατίθενται κλειστά γκαράζ καιαποθήκες προς πώληση. Σε οικόπεδο επί της οδού Στρατώνος διατίθενται οροφοδιαμε-

ρίσματα. Απεριόριστη θέα.

Επί της οδού Δρυώπων(κεντρικό) διατίθεται διαμέρισμα με γκα-ράζ

ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

ΚΑΣΤΡΟΣΥΚΙΑ Μεζονέτες πολυτελείας σε γωνιακό οικόπεδο, 50 μ. από την θάλασσα, μεανεξάρτητο αύλειο χώρο, με φανταστική θέα το Ιόνιο. Μοναδικά στην πε-ριοχή.

Υπό ανέγερση διαμερίσματα 45-50 τμ περίπου,πολυτελείας 80μ.από την θά-λασσα, με ανεξάρτητο αύλειο χώρο.ΚΑΝΑΛΙ Μεζονέτες πολυτελείας στο Κανάλι Πρέβεζας, 40 μ από την θάλασσα (σε κε-ντρικό σημείο) με θέα το Ιόνιο. Γκαρσονιέρες στο Κανάλι, 40 μ από την θά-λασσα (σε κεντρικό σημείο) με θέα το Ιόνιο. Διαμερίσματα 30τ.μ. - 40τ.μ. και60 τ.μ. 40μ.από την θάλασσα (σε κεντρικό σημείο) με θέα το Ιόνιο ΠΕΡΙΟΧΗ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣΚατασκευάζουμε παραθεριστικές κατοικίες στα Σύβοτα. πό ανέγερση αυτόνομες πολυτελείς μεζονέτες στα Σύβοτα με πισίνα και μεαπεριόριστη θέα στο Ιόνιο Υπό ανέγερση αυτόνομες πολυτελείς μεζονέτες σε κεντρικό σημείο στα Σύ-βοτα με απεριόριστη θέα το Ιόνιο. Υπό ανέγερση Γκαρσονιέρες σε κεντρικό σημείο στα Σύβοτα με απεριόριστηθέα το Ιόνιο.

editorial

3 χρόνια!

Ούτε λίγα, ούτε πολλά! Τόσα που σου επιτρέπουν να κάνεις έναν πρώτο απολογισμό. Κάποιοι ίσως άνοιγαν σαμπάνιες. Εμείς βγάζουμε απλώς ένα ακόμα τεύχος όπως κάνουμε και κάθε δίμηνο. Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που πιάσαμε στα χέρια μας το 1ο τεύχος. Νωπές είναι ακόμα οι μελάνες κι όμως έχουμε ήδη 15 εκδόσεις στα χέρια μας μαζί με το Epirus Global Hotels και το πρόσφατο «Το κουκί και το Ρεβύθι». Τι βρίσκεται στην επόμενη στροφή; Τι στη μεθεπόμενη; Στην παρακάτω; 1500 σελίδες πέρασαν μπροστά μας και σχεδόν 1000 μέρες γεμάτες χαρτί, μελάνι, ιστορίες, εκδρομές, φιλίες και μικρές επαναστάσεις. Σε όλη αυτή την όμορφη πορεία, θα θέλαμε πάνω από όλα να ευχαριστή-σουμε τις περισσότερες από 250 επιχειρήσεις που αφενός εμπιστεύτηκαν την προβολή τους στην έκδοσή μας και αφετέρου στήριξαν την έκδοση αυτή. Ευχαριστούμε και όλους τους Ηπειρώτες σε ολόκληρο τον κόσμο που κάθε μήνα τηλεφωνούν να μάθουν νέα μας και να μας προσκαλέσουν να τους επισκεφθούμε στα πέρατα της γης.Και το ομορφότερο δώρο για τα 3 χρόνια μας….η βράβευση της αρχισυντάκτριάς μας, της Ιωάννας Θεοχαροπούλου από τον κορυφαίο λογοτεχνικό θεσμό, την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών. Ιωάννα, σε ευχαριστούμε γιατί μας έκανες υπερήφανους. Και σου ευχόμα-στε πολλές και καλοτάξιδες εκδόσεις!

Φιλικότατα, Ρίζου Βίκυ

νάμεσα στα κληροδοτήματα που μαρτυρού-νται στη χώρα μας, τα οποία αναδύουν μια νότα αναγέννησης στην σκλαβωμένη τότε Ελλάδα, ξεχωριστή θέση καταλαμβάνει η γνωστή σε όλους μας Ριζάρειος Εκκλησιαστι-κή Σχολή των Αθηνών. Ένα μέγιστο δείγμα ευσυνειδησίας και ευποιίας των ευεργετών αδερφών Ριζάρη.Οι αδερφοί Ριζάρη, Μάνθος και Γεώργιος, γεννήθηκαν στο Μονοδένδρι της Ηπείρου.

Από μικρή ηλικία βίωσαν το αίσθημα της ορφάνιας με μοναδικούς προστάτες τους αδελφούς του πατέρα τους, Πανταζή και Αλέξιο, που ζούσαν στο εξωτερικό.Πολύ γρήγορα η δυσκολία της επιβίωσης αναγκάζουν το Μάνθο να ταξιδέψει κοντά στο θείο του Πανταζή που ήταν έμπορος στη Νίζνα. Σύντομα ανέπτυξε όλες τις ικα-νότητες ενός πραγματικού εμπόρου και συνδάζοντας την επιμονή και την προθυμία της ιδιοσυγκρασίας του, δεν άργησε να δημιουργήσει τις δικές του επιχειρηματικές δραστηριότητες.Καταξιωμένος πλέον στο χώρο του, κά-λεσε και τον αδερφό του Γεώργιο για να συνδράμει στον επαγγελματικό στίβο. Τα δύο αδέρφια ενωμένα πλέον αποτελούσαν ένα ισχυρό εμπορικό δίδυμο με μεγάλη επιχειρηματική προοπτική και με τεράστια περιουσία.Το επιχειρηματικό τους όμως δαιμόνιο δεν ήταν ικανός παράγοντας ώστε να τους οδηγήσει σε λήθη της σκλα-βωμένης τους πατρίδας που υποφέρει.Η ευσυνειδησία και το ενδιαφέρον για τον αγώνα των ομογενών, έκαιγε μέσα τους. Έτσι λοιπόν ο Μάνθος το 1817 λίγο πριν την έναρξη της Επανάστασης, μυείται στη Φιλική Εταιρεία.Τα γνωρίσματα της ανιδιοτέλειας, της προσφοράς και της αγάπης για την πληγωμένη πατρίδα φλόγισαν την καρδιά της Φιλικής Εταιρείας δίνοντάς του το ψευδώ-νυμο «Πρόθυμος». Πράγματι ο Μάνθος δώρισε μεγάλα χρηματικά ποσά για τις ανάγκες του απελευθερωτικού

και Γεώργιος Ριζάρης

Μάνθοςευεργέτες

από την Ιωάννα Φώτου, φιλόλογο

1

2

Οι ευεργέτες από το Μονοδένδρι.

Α∆ΡΥΤΟΜΟΣ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ - ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΠΟΡΤΕΣΒΙ. ΠΕ. Ιωαννίνων, τηλ: 26510 57711, fax: 26510 57749, email:stauros@drytomos.gr

και Γεώργιος Ριζάρης

∆ΡΥΤΟΜΟΣ

ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ - ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΠΟΡΤΕΣΒΙ. ΠΕ. Ιωαννίνων, τηλ: 26510 57711, fax: 26510 57749, email:stauros@drytomos.gr

αγώνα. Χαρακτηριστικό δείγμα είναι το γεγονός ότι έδωσε 30000 ρώσικα ρούβια για το επανα-στατικό κίνημα του Αλέξανδρου Υψηλάντη στη Μολδοβλαχία.Εφτά χρόνια ανεκτίμητης προσφοράς τον κα-ταξιώνουν από την Εταιρεία ως «Μέγαν Ευ-εργέτην». Το 1824 πεθαίνει. Συνεχιστής της προσπάθειας ο μικρότερος αδερφός του Γε-ώργιος. Εγκαθίσταται πλέον στην Οδησσό και ενεργεί προς ίδρυση «Σχολής Ελληνικών Μα-θημάτων»στο Μονοδένδρι. Η σχολή αυτή γίνε-ται πραγματικότητα σύντομα, στεγάζεται στο πατρικό τους σπίτι φιλοξενώντας πληθώρα ορ-φανών μαθητών και απόρων οικογενειών. Δί-νοντας μια ώθηση ανακούφισης στον τόπο κα-ταγωγής του, βάζει στόχο την πραγμάτωση του οράματος του αδερφού του.

Το 1837 μεταβαίνει στην Αθήνα και αποφασίζει να συγκεντρώσει όλη την περιουσία του αδερ-φού του. Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις νομικές διαδικασίες ιδρύει τη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή στην Αθήνα, περέχοντας εκπαιδευτικό έργο στη νέα γενιά του απελευθερωμένου αλλά βαθιά πληγωμένου έθνους. Ως γνήσιος έμπο-ρος δεν ικανοποιείται μόνο από την ίδρυσή της και προβαίνει σε αγορά ακινήτων εξασφαλίζο-ντάς της αέναη αποδοτικότητα στις υπηρεσίες της Εκκλησίας και της παδείας.Παράλληλα ευεργετεί και την ιδιαίτερη πατρίδα του με την ίδρυση της Ριζαρείου χειροτεχνικής σχολής Μονοδενδρίου και την εκκλησία του αγίου Αθανασίου χαρίζοντας ακόμη και σήμερα πνοή αγαλλίασης και ευγνωμοσύνης στους κα-τοίκους του χωριού.Η πολιτεία ως ένδειξη τιμής απονείμει στο Γε-ώργιο το «Χρυσό Σταυρό του Τάγματος Σωτή-ρος» ενώ εμείς ακόμη σήμερα υποκλινόμαστε στο μεγαλείο ψυχής και προσφοράς των δύο αδερφών-πρότυπων ευεργετών.

1. Ριζάρειο Ίδρυμα ΑθήναΕλαιογραφία άγνωστου ζωγράφου

2. Το σπίτι του Ριζάρη στην Πλάκα, 1830Σταμάτης Κλεάνθης

3. Η Διαθήκη του Ριζάρη

4. Ελαιογραφία του Νικηφόρου Λύτρα1890, Ριζάρειο Ίδρυμα

5. Το Ριζάρειο στο Χαλάνδρι

6. Οι μαθητές της Ριζάρειου Σχολής σε εκδρομή το 1904

4

3

6

5

4

ευεργέτες

www.

avdisgroup.gr

Τηλ. 26510 94010email: info-cars-ioannina@avdisgroup.gr

Ενημερωθείτε για τη δραστηριότητα και τις προσφορές των επιχειρήσεων μας από το νέο μας ιστότοπο.

Μεγάλη γκάμα μεταχειρισμένων αυτοκινήτων σε μοναδικές τιμές.

Ιωάννινα

Πρέβεζα Άρτα

Τηλ.

265

10 7

7438

- 30

910

Ναπ

. Ζέρβα

1, Ιωάν

νινα

Ηγουμενίτσα

ΟΜΙΛΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΥΔΗ

Αυδής... όπως λέμε αυτοκίνητο

Alexandros ChristopoulosAlexandros

ChristopoulosΣε ένα μεγάλο ποσοστό σε γνωρίσαμε μέσα από τις συλ-λογές La Suite και Sunset and Sunrise οι οποίες κυκλο-φορούν ανελλιπώς η μεν από το 2001 και η δε από το 2003. Τι θεωρείς ότι κάνει τι μουσική σου διαφορετική και δεν υπάρχει απλά μια κορεσμένη διάρκεια αλλά μια επιτυχημένη διάρκεια;Το σκεπτικό μου πάντα έχει να κάνει με το concept. Διαλέγω εκεί-να τα τραγούδια που τα θεωρώ καταλληλότερα ως soundtrack για τις δυο πιο όμορφες στιγμές ανάμεσα στη μέρα και τη νύ-χτα, το ‘sunset’ και το ‘sunrise’ . Δεν έχει να κάνει αυστηρά με εμπορικά κίνητρα ούτε με την “ανάγκη” της δισκογραφικής εταιρίας να κυκλοφορήσει τραγούδια βάση των ετήσιων εμπο-ρικών της συμφωνιών με εταιρίες στο εξωτερικό. Πιο πολύ έχει να κάνει με την οπτική γωνία ενός ανθρώπου που αγαπάει πολύ

την μουσική και φτιάχνει μια κασέτα για να ακούει στις διακοπές του. Τόσο απλά…Όσο αφορά το ‘La Suite’ oι επιρροές μου προέρχονται από πρό-σφατα ταξίδια στο εξωτερικό.. . Το στυλ, το design, η ατμό-σφαιρα, το service και η διακριτικότητα των πιο hip hotels του κόσμου, μου έδωσαν την ιδέα για μια συνολική hotel σύλλογή-soundtrack απο όλο τον κόσμο. Τι μουσική ακούς στο σπίτι;Οτιδήποτε cool….jazz, deep house….Τι κοινό προτιμάς; Τους μυημένους ή αμύητους στη μου-σική σου;Και τους 2 ! Επίσης και οι 2 συλλογές απευθύνονται και στις 2 κατηγορίες με μια λεπτή ισσοροπία...

Τον απολαύσαμε στην Σύγκλητο και τον

γνωρίσαμε από τις χρυσές συλλογές του

“La Suite”, “Sunset & Sunrise”. Ο Αλεξανδρος Χριστόπουλος, εμπνευστής των Hotel events στην χωρα μας, έχει αναλάβει τα πιο hip hotels στην Ελλάδα και

στον κόσμο και έχει αναγάγει το hoteling σε υψηλή τέχνη.

πρόσωπο

Συνέντευξη στον Δημήτρη Γεωργούλη

Πες μας λίγα λόγια για τα events που έχεις καθιερώσει στα ξενοδοχεία και σε έχουν κάνει παγκοσμίως γνω-στό. Εδώ και 10 χρόνια ξεκίνησα δειλά τα hotel events από ένα ανεξήγητο ενδιαφέρον στο hoteling γενικότερα. Τα τελευ-ταία 4 χρόνια με αφορμή την κυκλοφορία της συλλογής ‘La Suite’ επνευσμένη από τα πιο hip hotels του κόσμου, έχουν γίνει πιο έντονα στα καλύτερα hotel στην Ελλάδα (Hilton, Westin, Grand Bretagne, King George, St. George Lycabettus, 21 Semiramis, Life Gallery, Pentelikon, Grand Resort Lagonissi, Club Hotel Casino,Daios, Makedonia Palace, Kempinski, Porto Carras, Santa Marina, Theoxenia, Cavo Tagoo - Mykonos) εγκαινιάζοντας παράλληλα και το www.hoteling.gr. Μου αρέσει πάρα πολύ να ψάχνω και να μαθαίνω πράγματα για ξενοδοχεία ανά τον κόσμο: Ποιος τα σχεδίασε, τι προσφέρουν σε επίπεδο ambience, facilities και service.Το hoteling, δηλαδή η μετατροπή ενός ξενοδοχείου από απλό τόπο διαμονής σε τόπο ψυχαγωγίας, είναι πια μια κυρίαρχη τάση παγκοσμίως!Είσαι μόνιμος κάτοικος Αθηνών; Ποια είναι η σχέση σου με τα Γιάννενα; Πως περίμενες το κοινό των Ιω-αννίνων και πως το βρήκες;Επιφυλακτικό στην αρχή αλλά αρκετά εκδηλωτικό στην πο-ρεία...κάθε event ξεπερνάει το προηγούμενο.....Τι ετοιμάζεις τώρα ?Κυκλοφόρησε μόλις το ‘La SUITE 7’ με συμμετοχές από ονόματα όπως: ADA, AFTERLIFE, AMALGAMATION OF SOUND, CHRIS COCO, ENNIO MORRICONE, FUNKAGENDA, MARK KNIGHT, RALPH MYERZ, TENSNAKE, ZAC F, AKISY, CHRIS LAKE, JOHN DALHBACK , JULIEN JABRE, MISTRESS BARBARA, ROCCO SANDY RIVERA, SERGE DEVANT, SULTAN & DEPTH, 2020 SOUNDSYSTEM. Είμαι πολύ χαρούμενος που σε μία δύσκολη φάση για την μουσική βιομηχανία παγκοσμί-ως το ‘La Suite 6’ έγινε χρυσό όπως και το ‘Sunset & Sunrise 9’. Πότε και που μπορούμε να σε ακούσουμε ξανά στα Ιω-άννινα;Λογικά Απρίλιο 2010 στην Σύγκλητο...

Ο Αλέξανδρος Χριστόπουλος είναι εμπνευστής των Ηotel events στην Ελλάδα, δημιουργός των best seller συλλογών ‘La Suite’, ‘Sunset & Sunrise’, ‘Remix by EMPORIO ARMANI’ και παραγωγός του Best Radio 92.6

www.alexandroschristopoulos.com

πρόσωπο

“Κοιτάχτηκαν στα μάτια. Τα βλέμματά τους μπλέχτηκαν στον ιστό μιας αράχνης που κρεμόταν απ’ το κλαδί ενός πεύκου και έμειναν να αιωρούνται πέρα δώθε.-Κι εσείς εδώ; Ρώτησε το βλέμμα του.-Αχ, μόλις πιάστηκα και δεν ξέρω πώς να ξεμπλέξω! Είπε εκείνης.-Γιατί να ξεμπλέξετε; Καλά δεν είναι εδώ; Έχει και ωραία θέα… Εμένα! Είπε γελαστό το βλέμμα του.-Τώρα που το λέτε… Γελάτε για το πάθημα μου;-Γελάω από τη χαρά μου. Να σας έχω εδώ απέναντι και να σας κοιτάω συνέχεια.-Είστε γλυκά μάτια.-Κι εσείς δεν πάτε παραπίσω…Φύσηξε λίγο πιο δυνατά το αεράκι, ξεσκά-λωσαν τα βλέμματα και γύρισαν πίσω στη θέση τους.”

Η Αρετή, ένας άνθρωπος “κανονικός”, ζει μια ζωή επίπεδη, ολιγαρκή, χωρίς εξάρσεις. Η πρώτη νιοτή της κύλησε χωρίς να το κατα-λάβει, και απέμεινε να τραγουδάει, σε λάθος τέμπο, για έναν έρωτα ανεκπλήρωτο.Στο πλευρό της βρίσκονται οι μικροί μαθητές της και οι ενήλικοι συμμαθητές της από την “Σαπφώ”, τη χορωδίας της.Απέναντι της στέκονται όσοι δεν την κατά-λαβαν ποτέ: οικογένεια, φίλοι, πρώην, η μοίρα της η ίδια. Όλα αυτά μέχρι τη στιγ-μή που Εκεί Πάνω, ένας νεοφώτιστος, φιλό-δοξος άγγελος αναλαμβάνει την προστασία της. Αυθόρμητος, άπειρος και γκαφατζής, ο φύλακας άγγελος παρακολουθεί έκπληκτος τις ραγδαίες αλλαγές στην προστατευμένη του. Το ίδιο και όσοι δεν έχαναν ως τότε την ευκαιρία να την μειώσουν και να την πλη-γώσουν.Με μια Αρετή καινούρια, αποφασισμένη να προχωρήσει, όλα αλλάζουν: η πραγματικό-τητα διαδέχεται το θαύμα και τα Αστέρια δεν είναι πια τόσο μακρινά. Στην κυριολεξία…

της Μαίρης Κόντζογλου

Εκδόσεις: Λιβάνη

«Γι’ αυτές τις γυναίκες ήθελα να πω. Γι’ αυ-τές που γίναν ένα με τη γη και με τα στοιχεία της φύσης.

... Έζησα μαζί τους αλησμόνητες στιγμές. Αλη-θινές. Ανθρώπινες. Έμαθα πολλά απ ’αυτές που φεύγουν και χάνονται και μαζί τους χά-νεται και μια Ελλάδα. Αυτές είναι οι μανάδες μας.

... Πόσες φορές, από κείνα ακόμη τα χρόνια, δεν σκέφτηκα Ευτυχώς που κάποτε νυχτώ-νει. Γιατί τότε ησύχαζε και η μάνα. Αλλά, γι’ αυτήν ειδικά, η μέρα ήταν πιο μακριά. Πριν ακόμα χαράξει αρχίναγε το ζύμωμα, το πλύ-σιμο, το μαγείρεμα. Και μετά το σούρουπο ακόμα συνέχιζε. Για να τα προλάβει όλα έκα-νε τη νύχτα μέρα.

... Τι ήθελα να κάνω;Να δώσω φωνή σ’ αυτές. Να σώσω κομμάτια απ΄ τη ζωή τους.

...Αν η Τέχνη είναι πηγή συγκίνησης και γνώ-σης, ετούτες οι γυναίκες αγγίζουν τα υψη-λότερα.

... Η κάθε μια χωριστά και όλες μαζί είναι μια κραυγή.»

Γεωργία Σ. Σκοπούλη

Εκδόσεις Δωδώνη

Αυτές που γίναν ένα με τη γη

Tρείς νύχτες του Δεκεμβρίου να κάτσουμε εδώ δεν τελειώνουν αυτά… Και με πάντρεψαν. Ούτε στήθος, ούτε τα ρούχα μου είχα ακόμη! Μόλις τελείωσα το Δημοτικό, άρχισα και το όργωμα. Μου άρεζε. Αν μ΄ εβλεπες να κάνω χωράφι! Πέταγα. Με τα πόδια και ξυπόλητες. Τα παπούτσια στο χέρι για να μην χαλάσουν. Και αρχίσαμε με την σειρά από σπίτι σε σπίτι να θάβουμε τους νεκρούς. Το δρεπάνι για το θέρο το χα πάντα δεμένο στη μέση μου για να μην το χάνω. Α, παλιόγρια! Μου λέν. Έρχονται μπάμ- μπούμ, έχετε λίρες, έχετε λίρες… Κατα-στραφήκαμαν. Με την πεθερά μου ήμασταν φίλες, σαν μάνα με κόρη. Είχε την οχιά στη γλώσσα μέχρι να πεθάνει. Το πιο ωραίο ήταν ο ξέφλος. Φαγητά, τραγούδια, χοροί. Αξέχα-στες βραδιές! Τώρα οι νέοι δε χορεύουν, δεν τραγουδάνε με το στόμα. Άλλοι λέν τραγού-δια γι’ αυτούς… Έβαλε τα χέρια μέσα η μαμή κι ανακάτευε. Η μάνα φοβόταν μήπως μείνω έγκυος και μας ζητήσουν προίκα παραπάνω! Κάθε χρόνο που ερχότανε έπιανε και από ένα παιδί. Πέθανε και η γιαγιά. Ένα χρόνο τώρα είμαι ελεύθερη. Γιαγιά, φέρε ένα μαξιλάρι να βάλω στο κεφάλι του μπαμπά γιατί πέθανε. Για την αγρότισσα, που απ’ αυτήν τρώνε ψωμί, κανένας δεν ασχολείται.

διήγημα

Με εξαιρετική μαεστρία στη χρήση του λόγου, η αρχισυντάκτρια του περιοδικού

μας Ιωάννα Θεοχαροπούλου, απέσπασε το Δεύτερο Βραβείο Διηγήματος στον Πανελλήνιο

διαγωνισμό που προκήρυξε η Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών με θέμα Φύση και Περιβάλλον. Ο τίτλος του διηγήματος είναι

«Επιστροφή στην πόλη των πελαργών» και με διακείμενα που εντοπίζονται από την τραγωδία μέχρι και τους μύθους του Αισώπου ή ακόμη και στο «Τέλος της μικρής μας πόλης» του Δημήτρη Χατζή, η Ιωάννα Θεοχαροπούλου εντοπίζει και εκείνη τους ήρωές της στην μικρή της πόλη, τη Φιλιππιάδα. Εκεί ίσως μόνο εντοπίζονται και τα αυτοβιογραφικά της στοιχεία. Με πλούσιες περιγραφές του φυσικού τοπίου και με εικόνες έντονης κίνησης, η γραφή της Ιωάννας αποτελεί μια πορεία…μια πορεία στο θάνατο. Ενός άδικου αλλά ηρωικού θανάτου. Εδώ η φύση αναδεικνύεται νικήτρια. Και η δύναμή της σε πρώτο πλάνο! Δεν περιγράφονται πουθενά ανθρώπινα συναισθήματα Μόνο της ηρωίδας μας, που επιστρέφει πίσω στη γενέθλια γη…και το τραγικό αναδεικνύεται μέσα από τη γρήγορη δράση.

Μια σωτηρία, ένας θάνατος, μια νοσταλγία και τέλος…μια επιστροφή….Γρήγορες, κινηματογραφικές εικόνες,

λόγος που ρέει και φαντασία που ξεχειλίζει χωρίς να φοβάται τα στενά όρια

ενός διηγήματος.

Επιστροφή στην πόλη των πελαργών

δοξολογία του Ευαγγελισμού μόλις είχε τελειώσει και η αυλή της εκκλησίας γέμισε από παιδιά και επι-σήμους που ετοιμαζόταν για την παρέλαση. Η Μαίρη βγήκε αργά από την εκκλησία κοιτάζοντας τριγύρω τα άγνωστα πρόσωπα που δε φαινόταν να της δί-νουν καμιά σημασία. Ανακουφισμένη που περνούσε απαρατήρητη σκέφτηκε πόσο τυχερή είχε σταθεί που η επίσκεψή της στη γενέτειρά της συνέπεσε με τη γιορτή του Ευαγγελισμού, μια γιορτή που από πάντα συγκέντρωνε πολύ κόσμο στη μικρή της πόλη. Η μι-κρή της πόλη… Η Φιλιππιάδα… Νόμιζε πως δε θα την εγκατέλειπε ποτέ. Κι αντ’αυτού έλειψε 25 χρόνια. 25 ολόκληρα χρόνια έριξε μαύρη πέτρα πίσω της. Και έγκλημα να είχε κάνει , θα είχε παραγραφεί από και-ρό. Αναστέναξε με θλίψη. Η συμβολαιογράφος που της τηλεφώνησε στην Αθήνα ήταν σαφής : «Μόνο εσείς η ίδια κυρία Γεωργίου μπορείτε να υπογράψε-τε. Κανείς άλλος.» Δεν μπορούσε να το αναβάλλει άλλο. Εξάλλου ήταν πια καιρός να ξεπεράσει τα φα-ντάσματα του παρελθόντος. Τι φαντάσματα δηλαδή. Ξεθωριασμένα από το χρόνο, σαν τα λευκά ασπροκέ-ντητα σεντόνια που κιτρίνισαν περιμένοντας το γάμο της κοπέλας που δεν έγινε ποτέ. Έτσι ήταν και οι αναμνήσεις της . Τραγικές και ταυτόχρονα ασήμα-ντες, έντονες και συνάμα ξεθυμασμένες. Ξαφνικά το συνειδητοποίησε. Ήταν τόσο απίστευτο όσο και οι συμπτώσεις που θεωρούσε υπερβολικές στις ταινίες που λάτρευε να βλέπει. 25η Μαρτίου ήταν και τότε… Τότε που το νεαρό κορίτσι ένιωσε για πρώτη φορά το θάνατο να σκιάζει την ανεμελιά της εφηβείας της και τον ανέφελο ουρανό της παιδικής ακόμη ψυχούλας της. Ένιωσε να πνίγε-ται και τα μάτια της να καίνε. Ασυναίσθητα άγγιξε τα γυαλιά ηλίου που φορούσε για να δει αν ήταν ακόμη εκεί. Τα γόνατά της λύθηκαν και τα χέρια της έτρε-

μαν. Ήθελε να τρέξει να κρυφτεί αλλά συγκρατήθηκε και απλώς άρχισε να περπατά γρήγορα μακριά από το υπόλοιπο πλήθος που ήδη προχωρούσε σε διάτα-ξη παρέλασης και είχε απλωθεί σε όλο τον κεντρικό δρόμο που διέσχιζε την πόλη. Άφησε πίσω της τη φιλαρμονική του Δήμου με τα γυαλιστερά τρομπό-νια και πήρε ένα στενό απέναντι από την εκκλησία που θα την έκρυβε από τα καχύποπτα βλέμματα των πάλαι ποτέ συμπατριωτών της. Ξεμάκραινε όλο και περισσότερο και σιγά- σιγά ηρέμησε κάπως και μπό-ρεσε να θυμηθεί καθαρά το πρόσωπο που σημάδεψε την εθνική επέτειο της νιότης της. Ο Μανώλης, ο Μανωλάκης της πλημμύρι-σε τις αισθήσεις της και πλέον δεν υπήρχε τίποτε άλλο μέσα της , γύρω της ,μπροστά της. Το χλω-μό πρόσωπο με τα γλυκά καστανά ζωηρά μάτια , τα καστανόξανθα μαλλιά και το γαλήνιο χαμόγελο τη στοίχιωσε για μια ακόμη φορά. Αυτή, όμως, τη φορά ήταν κάτι φυσικό, κάτι που δεν τη ξένιζε, κάτι οικείο. Ήταν στην πόλη της , στους δρόμους που είχε εξε-ρευνήσει μαζί του και τίποτε δε φαινόταν παράταιρο πια. Άκουγε τη φωνή του να την καλεί να βγει από το σπίτι της , τον άκουγε να της μιλά , όπως τότε, για τις σκέψεις του, που παρά το νεαρό της ηλικίας του, ήταν ώριμες και με βάθος. Πήρε όλα τα στενάκια που έβρισκε μπροστά της και την οδήγησαν στην οδό που έβγαζε έξω από την πόλη προς την Καμπή … και προς το ποτάμι! Εκεί που δεν ήθελε με τίποτε να πάει , εκεί την πήγαιναν τώρα τα ίδια της τα πόδια που με στρατιωτική πει-θαρχία υπάκουαν σε κάτι ανώτερο που είχε βαλθεί να την αναστατώσει. Πλησίαζε κοντά στη γέφυρα που χώριζε τη Φιλιππιάδα με την Καμπή. Ήξερε πολύ καλά ότι δε θα κατάφερνε να γυρίσει πίσω και όπως ο μελλοθάνατος που έχει όλο το χρόνο να προσαρ-

διήγημα της Ιωάννας Θεοχαροπούλου

Βίκυ Ρίζου

Εξουσιοδοτημένος Συνεργάτης ΜEDIA STROMΙΩΑΝΝΙΝΑ Γ. Παπανδρέου 46, Τηλ. 26510-71337 | Διευθυντής καταστήματος: Χριστίνα ΡούσηΙΩΑΝΝΙΝΑ Λ. Ανεξαρτησίας 95, Τηλ. 26510-70039 | Διευθυντής καταστήματος: Ναταλία Ρούση

Επισκεφθείτε το ανανεωμένο μας site: www.mediastrom.gr

μοστεί στην ιδέα του επικείμενου θανάτου του, έτσι και η Μαίρη έστριψε αριστερά , λίγο πριν τη γέφυ-ρα και με στωικότητα ανυπόφορη ακόμη και για την ίδια, τα βήματά της την έφεραν στο σημείο που κά-ποτε ήταν το κέντρο του κόσμου και το μοναδικό της καταφύγιο, στο σπίτι της. Δεν φαινόταν από το δρόμο, έτσι πνιγμένο που ήταν στα δέντρα και στις βατομουριές. Η σιδε-ρένια πόρτα έχασκε μισάνοιχτη αλλά κολλημένη στη λάσπη και στο χώμα που είχε μαζευτεί από την αχρη-σία. Μπήκε με δυσκολία κρατώντας την αναπνοή της μη τυχόν ξυπνήσει τις αναμνήσεις που καραδοκού-σαν αγριεμένες πίσω από τους θάμνους και τις τσου-κνίδες. Οι αναμνήσεις που ποτέ δεν κοιμούνται αλλά απλά ξεκουράζονται , επιτέθηκαν καταλυτικές και για πρώτη φορά λυτρωτικές για τη Μαίρη που παρα-πατώντας κάθισε σε μια μεγάλη πλακουτσερή πέτρα που κάποτε χρησίμευε για καρεκλάκι. Τώρα ήταν πιο ευάλωτη ακόμη και από τότε που ήταν μια δεκα-πεντάχρονη αθώα κοπελίτσα. Αφέθηκε να κλαίει μέ-χρι που τα μάτια της στέρεψαν αλλά όχι και η ψυχή της . Ηρέμησε λιγάκι και τα θυμήθηκε όλα. Ήθελε να τα θυμηθεί όλα. Είδε το Μανωλάκη στην αυλόπορτα με το λευκό του πουκάμισο και το μπλε παντελόνι ,αδύνατος και ασθενικός , να της χαμογελά. «Ακόμη έτσι είσαι; Θα αργήσουμε και ποιος ακούει την Παπαδημητρίου!» Η φοβερή και πολύ ψηλή Γιαννιώτισσα γυμνάστρια ήταν ο φόβος και ο τρόμος του Γυμνασίου. Δεν δίσταζε να προσβάλλει με τα πιο αιχμηρά σχόλια οποιοδήποτε μαθητή, ακό-μη και τους απουσιολόγους. Κανείς δεν ήθελε να τον πιάσει το στόμα της. «Σιγά βρε Μανώλη μη μας πάρει είδηση το ξυλάγγουρο», του απάντησε με τη γνωστή της αναίδεια η Μαίρη. Φόρεσε με κοκεταρία τη λευκή κορδέλα της, έκρυψε το εικοσάρικο που πήρε από τη γιαγιά της σε μια μικροσκοπική τσέπη της στενής της μπλε φούστας και χωρίς να χαιρετήσει κανένα τον πήρε αγκαζέ και κίνησαν να φύγουν. Η μητέρα της ,η κυρά-Όλγα ,που δεν της ξέφευγε τίποτε βγήκε στο παράθυρο και της φώνα-ξε: «Μην αργήσετε μετά την παρέλαση. Όχι πολλά σουλάτσα και μη φάτε παγωτό , ειδικά εσύ Μανωλά-κη. Στις μία το μεσημέρι θα φάμε .Το νου σου Μαίρη να είσαι σπίτι ,γιατί ο πατέρας σου θυμώνει όταν κά-θεται στο τραπέζι και δεν έχεις έρθει ακόμη.» Χωρίς να απαντήσει η Μαίρη βγήκε με βήμα γρήγορο και με το μυαλό της ξεσηκωμένο για αυτή τη μέρα που την περίμενε πως και πως. Η παρέλαση ήταν για μια ακόμη φορά επιτυχημένη αλλά την πα-ράσταση έκλεψε όπως πάντα η ολιγάριθμη μονάδα της Μεραρχίας της Φιλιππιάδας. Ο κόσμος γέμισε τις καφετέριες και τα καφενεία της μικρής πόλης και τα παιδιά ρίχτηκαν μετά μανίας στα άρτι αφιχθέντα πα-γωτά της νέας σαιζόν. Ήταν κάτι σαν έθιμο να τρώνε το πρώτο παγωτό στις 25 Μαρτίου. Η Μαίρη φυσικά αγόρασε τρία παγωτά, μια σοκολάτα για το Μανώλη και δύο καραμελέ για την ίδια. Τρώγοντας τα παγωτά με τη χαρακτηρι-στική λαιμαργία της νιότης , πήραν το δρόμο για τα σπίτια τους. Δεν τους άρεσε να χαζεύουν τα πλήθη που είχαν βρει άλλη μια ευκαιρία για να φορέσουν τα καλά τους αλλά εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι κανείς δε θα τους έψαχνε μια τέτοια μέρα και χωρίς να μιλήσουν ήξεραν καλά που θα πήγαιναν. Είχαν δυο χρόνια διαφορά. Ο Μανώλης στην πρώτη τάξη του Γυμνασίου και η Μαίρη στην τρίτη. Ήταν γείτο-νες χρόνια , από όταν θυμόταν τους εαυτούς τους. Δεν ήταν από τους προνομιούχους της πόλης. Τα μι-κρά σπιτάκια τους δίπλα στο Λούρο ,το ποτάμι της Φιλιππιάδας, τους καθιστούσαν κάτι σαν επαρχιώτες μέσα στην ίδια τους την πόλη. Δεν ζούσαν στο κέ-

ντρο με τα μαγαζιά και τις τράπεζες αλλά στην περι-φέρεια, πράγμα που δεν ενόχλησε ποτέ τους ίδιους αλλά καταλαβαίνανε πως κάτι δεν πήγαινε καλά από τα υποτιμητικά σχόλια των συμμαθητών τους. Ανε-λέητη νιότη… Ο Μανωλάκης, παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας , είχε γεννηθεί με κάποιο πρόβλημα στην καρδιά. Έτσι είχε κρυφακούσει η Μαίρη τους γονείς της να λένε μα ποτέ δεν το ανέφερε στο φίλο της .Τον πρόσεχε όμως σαν αδερφό της και δεν τον άφηνε να τρέχει και να παίζει έντονα. Καμιά φορά άφηνε τον εγωισμό της στην άκρη και του επέτρεπε να την κερδίσει στο κυνηγητό. Ο ίδιος, πιο γενναίος, είχε εξοικειωθεί με την ιδέα ότι θα ήταν πάντα ευαίσθητος και επιρρεπής σε οτιδήποτε μπορούσε να τον αρρωστήσει. Οι γονείς του , κατά ένα περίεργο τρόπο , τον άφηναν να πε-ριφέρεται ελεύθερα, εκτός από το χειμώνα που τον έκλειναν κυριολεκτικά στο σπίτι για να μη κρυώσει. Συχνά απουσίαζε από το σχολείο και έχανε τα μαθή-ματά του που τα αναπλήρωνε όμως με μεγάλη προ-θυμία. Διάβαζε ο,τιδήποτε έπεφτε στο χέρι του και για αυτό είχε αναπτύξει πολύ μεγάλη ωριμότητα για την ηλικία του καθώς επίσης και μια καταπληκτική αίσθηση του χιούμορ. Η Μαίρη, από την άλλη ήταν μοναχοπαίδι, μετά από τρεις ανεπιτυχείς προσπάθει-ες των γονιών της για να αποκτήσουν ένα δεύτερο παιδάκι. Η μητέρα της τα έχανε μόλις έμπαινε στον τρίτο μήνα της εγκυμοσύνης και όλοι ψιθύριζαν πως ήταν αγοράκια. Αυτό το τελευταίο μπορεί να ήταν και φαντασιώσεις, βέβαια. Η κυρά-Όλγα ήταν πολύ αυστηρή με τις παρέες της μοναχοκόρης της και δεν την άφηνε να συναναστρέφεται με αγόρια, εκτός από το Μανωλάκη. Η εύθραυστη και ρομαντική φύση του νεαρού αποτελούσε εγγύηση για την υπόληψη της Μαίρης. Έφτασαν στη γέφυρα του ποταμού και τη διέσχισαν ρίχνοντας ματιές πίσω τους μη τους πάρει είδηση κανένα αδιάκριτο μάτι. Μπήκαν στο αυλάκι αριστερά του δρόμου και μέσα από χωράφια και πε-ριβόλια που μοσχομύριζαν, κατευθύνθηκαν για την Τσίμπα, ένα ξέφωτο γνωστό σε όλους για τον ίδιο λόγο. Ανέκαθεν εκεί μαζευόταν οι πιο δημοφιλείς επισκέπτες της μικρής πόλης. Οι πελαργοί. Η ιστορία της Φιλιππιάδας και οι πελαργοί ήταν αλληλένδετα πράγματα εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Στα τέλη Μαρτίου ερχόταν από μακρινά ,εξωτικά μέρη οι φτερωτοί ταξιδιώτες και έφτιαχναν τις φωλιές τους στα καμπαναριά ,τις στέγες και τις κολόνες της ΔΕΗ. Ο γαλάζιος ανοιξιάτικος ουρανός γέμιζε από τα τεράστια επιβλητικά πουλιά με τα πορ-τοκαλί ράμφη και τα ψηλά πόδια. Το κροτάλισμα των ραμφών τους, αδιαμφισβήτητη απόδειξη της άφιξής τους ήταν το ηχητικό εφέ της ρουτίνας στην πόλη. Τα παιδιά τους λάτρευαν και οι μεγάλοι τους σεβόταν. Ήταν πάντα το σύμβολο και το γούρι των κατοίκων της Φιλιππιάδας. Ο παππούς της Μαίρης κρατούσε στατιστικά στοιχεία για τα πουλιά. Γνώρι-ζε πόσα ζευγάρια ερχόταν κάθε χρόνο ,που έχτιζαν φωλιές, πόσα μικρά γεννούσαν, τι έτρωγαν και που θα έβρισκαν την τροφή τους. Σε ένα παλιό τετράδιο κατέγραφε με εκείνα τα ωραία καλλιγραφικά γράμ-ματα που του είχαν διδάξει στο Σχολαρχείο- ήταν μορφωμένος για την εποχή του- όλα τα στοιχεία που διαπίστωνε κάθε χρόνο. Δυστυχώς ο παππούς δεν μπορούσε πια να ανανεώνει τις σημειώσεις του γιατί λόγω γήρατος έμενε κλεισμένος στην κάμαρά του. Η όρασή του εξασθένισε πολύ τα τελευταία χρόνια και η μόνη του παρηγοριά ήταν η εγγονή του ,που είχε αναλάβει με τον ίδιο υπερβάλλοντα ζήλο να συνεχί-σει την παράδοση αυτή. Εκείνη λοιπόν ήταν τα μάτια

διήγημα

και τα πόδια του πια. Και κάθε φορά που γυρνούσε από τις περιπλανήσεις της έδινε σχολαστική αναφο-ρά στο γέρο και με την καθοδήγησή του κατέγραφε τα καινούρια στοιχεία στο παλιό τετράδιο . Τα πράγματα όμως δεν πήγαιναν καλά. Οι πελαργοί δεν ερχόταν όπως παλιά. Ο αριθμός τους μειωνόταν δραματικά κάθε χρόνο και παρόλο που η Μαίρη και ο παππούς της ανησυχούσαν , κανείς άλ-λος δεν έδειχνε να ανησυχεί, πολύ δε περισσότερο, κανείς δεν ήταν σε θέση να κάνει κάτι. Όσο περνού-σαν τα χρόνια, οι κάτοικοι της πόλης κλεινόταν στον εαυτό τους και στα σπίτια τους και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν πώς να βγάλουν περισσότερα χρή-ματα και να αποκτήσουν όλα εκείνα τα αγαθά που θεωρούσαν απαραίτητα για την καθώς πρέπει ζωή τους. Ο εγωισμός και η ιδιοτέλειά τους κυρίευαν όλη την ύπαρξή τους και η φροντίδα των κάποτε φτερω-τών τους φίλων δε χωρούσε πουθενά πια. Υπήρχαν κάποιες ρομαντικές φωνές που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου αλλά δεν ίδρωνε το αυτί κανενός. Η Μαίρη και ο Μανωλάκης είχαν γίνει κάτι σαν εθελοντές ρεπόρτερ, γιατροί και τροφοί για τα καημένα τα πουλιά. Έψαχναν να τα βρουν και να τα βοηθήσουν και δεν ήταν λίγες οι φορές που εί-χαν σώσει κάποιο μικρό που είχε πέσει από τη φω-λιά του ή κάποιο μεγάλο που είχε γίνει φτερωτός στόχος ενός ασυνείδητου σκοπευτή. Ο παππούς της Μαίρης άκουγε συνοφρυωμένος κάθε φορά τα κακά μαντάτα και ψιθύριζε πως «θα μας δει ο Θεός με αυτά που κάνουμε και θα μας τιμωρήσει». Φοβό-ταν και σεβόταν ταυτόχρονα το Θεό και τη φύση ο καλοκάγαθος γέρος και θεωρούσε όλα τα πλάσματα ισότιμα με τους ανθρώπους. Ιδιαίτερα για τους πε-λαργούς ένιωθε ένα απερίγραπτο δέος που φρόντιζε με κάθε ευκαιρία να μεταδίδει με ζωηρά χρώματα στην εγγονή του. «Είναι σοφά και δίκαια αυτά τα ζωντανά», έλεγε συχνά. «Αν εμείς που λεγόμαστε άνθρωποι ακολουθούσαμε το παράδειγμά τους, θα ζούσαμε σε ένα πιο ευτυχισμένο κόσμο. Είναι πουλιά που δεν αλλάζουν το σύντροφό τους παρά μόνο αν πεθάνει. Πόσοι άνθρωποι είναι τόσο πιστοί στο ταίρι τους και στην φαμίλια τους;», μονολογούσε. Αυτό όμως που τον είχε συνταράξει πιο πολύ ήταν ένα γε-γονός που ο ίδιος είχε δει με τα μάτια του όταν ήταν μικρός και παρακολουθούσε τους πελαργούς. Ήταν αυτόπτης μάρτυρας στη Δίκη των Πελαργών. Είχαν μαζευτεί , τους έλεγε ,όλοι οι πελαργοί γύρω από έναν και κροτάλιζαν θυμωμένοι . Ο κατηγορούμενος φαίνεται πως θα είχε διαπράξει κάτι που πρόσβαλ-λε την τιμή και την ηθική των δίκαιων πουλιών και έπρεπε να τιμωρηθεί. Αφού κροτάλισαν για αρκετή ώρα, τα πουλιά κινήθηκαν επιθετικά προς τον κατη-γορούμενο και τον ανάγκασαν να φύγει από εκείνο το μέρος αλλά και από την κοινωνία τους. Και αυτό ισοβαθμούσε με θάνατο μιας και στο μακρύ ταξίδι της επιστροφής θα ήταν μόνος και αβοήθητος. Ναι, το είχε δει με τα μάτια του ο παππούς και δεν θα το ξεχνούσε ποτέ όσο θα ζούσε. Αυτά και άλλα τόσα διηγιόταν στην εγγόνα του για τους πελαργούς και η φαντασία της Μαίρης οργίαζε, λες και τα είχε ζήσει η ίδια.Εκείνη λοιπόν την 25η Μαρτίου κίνησαν τα δυο παι-διά να δουν αν είχαν μαζευτεί οι πελαργοί στην Τσί-μπα. Συνήθως εκεί κατέφευγαν για να βρουν ποντί-κια και φίδια να τραφούν. Εκεί συγκεντρωνόταν και το Δεκαπενταύγουστο, όταν έπαιρναν το δρόμο της επιστροφής. Στο δρόμο συνάντησαν τον Αρίστο, ένα μοναχικό φωτογράφο που κι εκείνος ενδιαφερόταν για τα πουλιά, όχι μόνο καλλιτεχνικά αλλά με ειλι-κρίνεια και ευαισθησία για την εξαφάνισή τους. Χαι-ρέτησε τα παιδιά και τα ρώτησε αν είχαν δει κανένα

πουλί εκεί τριγύρω. Τα γνώριζε και συχνά διασταυ-ρωνόταν οι περιπλανήσεις τους στον κάμπο. Τον εί-χαν δει να αποθανατίζει τα πουλιά σε όλες τους τις κοινωνικές εκφάνσεις και περίμεναν με λαχτάρα πότε θα εμφάνιζε τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες για να τις δούνε. Περνούσαν καθημερινά από το ατελιέ του, ένα πετρόχτιστο διατηρητέο κτίριο που στέγαζε τους θησαυρούς που εμφάνιζε σ το εργαστήριό του. Ήταν καλός και ευγενικός με τα παιδιά τα οποία ποτέ δεν κατάλαβαν γιατί οι μεγάλοι τον έλεγαν εκκεντρικό. Μίλησαν για κανένα δεκάλεπτο και στενοχωρημένοι διαπίστωσαν ότι κανείς τους δεν είχε δει φέτος το ακριβοθώρητο θέαμα. Πήραν το δρόμο τους ο κα-θένας με την ελπίδα κάποιος από τους τρεις να είναι σήμερα ο τυχερός. Μετά από καμιά ωρίτσα μάταιης περιπλάνη-σης η Μαίρη και ο Μανώλης κατέληξαν στην όχθη του ποταμού. Κάθισαν κοντά στις καλαμιές κρυμμέ-νοι από το δρομάκι και έβαλαν τα πόδια τους στο νερό. Ο Λούρος κυλούσε ήρεμα σε εκείνο το σημείο και φουσκωμένος από τις ασταμάτητες βροχές του απερχόμενου χειμώνα έμοιαζε μεγαλόπρεπος και δυ-νατός , με τη δύναμη και την ηρεμία που έχουν οι πραγματικοί κυρίαρχοι, οι πραγματικοί βασιλιάδες. Το νερό ήταν παγωμένο αλλά οι δυο φίλοι το δια-σκέδαζαν. Εξάλλου, ποιο παιδί κρυώνει; Έπιασαν μια περίεργη συζήτηση για το πόσο καταπληκτικό θα ήταν να υπήρχε χωροχρόνος και τι δυνατότητες θα τους έδινε αυτή η προοπτική. Ο Μανώλης άρχισε την κουβέντα γιατί μόλις είχε διαβάσει ένα άρθρο για το πείραμα της Φιλαδέλφειας και επισήμανε πως θα έπρεπε σύντομα να μελετήσει τη θεωρία της σχετι-κότητας του Αινστάιν. Η Μαίρη για μια ακόμη φορά θαύμασε κρυφά το φίλο της και συμφώνησε μαζί του να επισκεφτούν τη βιβλιοθήκη του Δήμου σύ-ντομα για να βρουν κάτι σχετικό να διαβάσουν. Τη στιγμή εκείνη ακούστηκε κάτι σαν πλα-τάγισμα, σαν κάτι ή κάποιος να πέφτει στο νερό και ένα γνωστό κρώξιμο ήρθε στα αυτιά τους. Ο θόρυ-βος ερχόταν από δίπλα τους και ένιωσαν σταγόνες νερού πάνω τους. Πετάχτηκαν πάνω και πέρασαν πίσω από τις καλαμιές για να βγουν πάλι στο ποτάμι .Εκεί τον είδαν… Ήταν ένας πελαργός που έπεσε στο νερό και πιάστηκε στα βούρλα .Το νερό γύρω του ήταν κόκκινο και τα παιδιά νόμισαν πως πληγώθηκε την ώρα της πτώσης. «Πρέπει να τον βγάλουμε» ,είπε η Μαίρη και ετοιμάστηκε να μπει στο παγωμένο νερό. Πριν όμως προλάβει να κάνει την παραμικρή κίνηση, ο Μανώλης είχε ήδη μπει στο ποτάμι ως τα γόνατα. Ήταν πολύ γενναίος και όπως φαίνεται και πολύ «άντρας» για να αφήσει τη φίλη του να κάνει κάτι τόσο δύσκολο. «Χρειάζομαι ένα ξύλο ή κάτι τέτοιο για να τον τραβήξω» είπε. Η Μαίρη κοίταξε με αγω-νία τριγύρω και είδε ένα κλαδί από τον πλάτανο που στεκόταν αγέρωχος και γυμνός πιο πέρα. Του το έφερε γρήγορα και του το έδωσε. Ο Μανώλης το πήρε και άρχισε να τεντώνεται προς το πληγωμένο πουλί που δε βοηθούσε καθόλου την κατάσταση , τρομαγμένο όπως ήταν. Αντίθετα, από το τρέμουλο και το τραύμα του έκρωζε και χτυπιόταν απελπισμέ-να. Οι βίαιες κινήσεις του έγιναν αιτία να ξεμπλέξει από τα βούρλα και τα καλάμια αλλά το ρεύμα του ποταμού τον παρέσυρε πιο μακριά από το ξύλο που κρατούσε ο Μανώλης. Τον έβλεπαν να απομακρύνε-ται μόλις ένα μέτρο από αυτούς και να μην μπορούν να κάνουν τίποτε. Ο Μανώλης βγήκε έξω από το νερό και άρ-χισε να τρέχει κατά μήκος του ποταμού για να μην το χάσει από τα μάτια του. Το κακόμοιρο το πουλί ,αδύναμο να αντισταθεί στη δύναμη του νερού αφέ-

διήγημα

46 ΝΕΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ ΓΡΑΝΙΤΩΝ

θηκε να το παρασύρει το ρεύμα και μια έβγαζε το κεφάλι του έξω από το νερό , μια δεν άντεχε και το άφηνε μέσα. Τα παιδιά τον ακολουθούσαν με αγω-νία. Καταλάβαιναν πως ήταν μισοπνιγμένος και ότι οι ελπίδες να το σώσουν ήταν ελάχιστες. Σε ένα σημείο μετά από καμιά τριακοσαριά μέτρα το ποτάμι στένευε και εκεί υπήρχε ένας κορμός μισοβυθισμένος αλλά όρθιος με δυο τρία κλωνάρια απλωμένα σαν χέρια που ζητούσαν βοήθεια. Είχε κολλήσει στη λάσπη της κοίτης και αντιστεκόταν στο ρεύμα. Ευτυχώς … γιατί εκεί σκάλωσε ο πελαργός και ανακόπηκε η θανάσιμη πορεία του. Ακινητοποιήθηκε στο σημείο εκείνο και οι δυο φίλοι χαμογέλασαν με ανακούφιση. Οι ελπί-δες τους αναπτερώθηκαν. Το ποτάμι όμως ήταν βαθύ στο σημείο αυτό και κάποιος έπρεπε να κολυμπήσει για να φτάσει εκεί. Χωρίς να περιμένει να το συζητή-σουν , ο Μανώλης βούτηξε και κολύμπησε ως εκεί. Έφτασε στο πουλί αλλά δεν ήταν καθόλου εύκολο να πιάσει το ογκώδες ζωντανό και να κολυμπήσει αντί-θετα στο ρεύμα με αυτό αγκαλιά. Το έπιασε λοιπόν απαλά και αφέθηκε στη ροή του ποταμού ελπίζοντας σύντομα το ποτάμι να γινόταν πιο ρηχό. Έτσι και έγι-νε αλλά μετά από αρκετή απόσταση. Η Μαίρη ακολουθούσε με κομμένα τα γόνα-τα και τη λαλιά από το φόβο και την ανησυχία. Μόλις είδε το Μανώλη να πατά στα πόδια του μπήκε μέσα στο νερό, πήρε το πουλί από την αγκαλιά του και τον βοήθησε να βγει έξω. Λαχανιασμένος από την προ-σπάθεια και εξαντλημένος , ο Μανώλης έπεσε πάνω στα χόρτα της όχθης και έπαιρνε βαθιές ανάσες για να μπορέσει να μιλήσει. Μόλις κατάλαβε ότι είχε σώ-σει το πουλί χαμογέλασε με εκείνο το γλυκό καθη-συχαστικό του χαμόγελο και λιποθύμησε. Η Μαίρη άρχισε να τον σκουντάει και να φωνάζει. Μάταια. Ο Μανώλης δεν ανταποκρινόταν. Άρχισε να ουρλιάζει για βοήθεια και να τρέχει απεγνωσμένα πάνω κάτω χωρίς να καταλαβαίνει τι της γίνεται. Σε δυο λεπτά φάνηκε ο Αρίστος που ήταν εκεί κοντά και άκουσε τις φωνές της. Κατάλαβε αμέσως τι είχε συμβεί και χωρίς να χάσει χρόνο κάνοντας άσκοπες ερωτήσεις , πήρε στα χέρια του τον Μανώλη και η Μαίρη τον πελαργό και πήγαν στο σπίτι του Μανώλη που ήταν πιο κοντά από εκεί που βρισκόταν. Ο Αρίστος έμεινε με το Μανώλη και τη μη-τέρα του που μόλις τους είδε έμεινε αποσβολωμέ-νη μη ξέροντας τι να υποθέσει. Τηλεφώνησε στον άνδρα της και στο γιατρό που παρακολουθούσε το παιδί και ήξερε για την κατάστασή του. Έδιωξαν και οι δυο τους τη Μαίρη που απρόθυμα πήγε τον πε-λαργό στον παππού της και τον περιποιήθηκαν μαζί. Το πουλί ήταν τραυματισμένο από σκάγια για αυτό και έπεσε στο ποτάμι. Ο παππούς στέγνωσε το πουλί που έτρεμε αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτε για το τραύμα του. Την έστειλε στο Κτηνιατρείο. Όταν ήρθε ο κτηνίατρος και είδε το τραύμα , τη διαβεβαί-ωσε πως θα γινόταν καλά. Έβγαλε ότι ίχνη βρήκε από τα δολοφονικά σκάγια και απολύμανε την πλη-γή που θα έκλεινε σιγά- σιγά . Για καλύτερα ,όμως, όπως της είπε θα τον έπαιρνε στο Κτηνιατρείο μέχρι να θεραπευόταν εντελώς. Μόλις η Μαίρη σιγουρεύτηκε για το πουλί έτρεξε στο σπίτι του Μανώλη. Από την αυλόπορτα άκουσε το γοερό κλάμα της μητέρας του και των αδερφών του που είχαν μαζευτεί στο σπίτι για το μεσημεριανό. Δεν καταλάβαινε, δεν ήθελε να κατα-λάβει… Ο Μανώλης της ,ο Μανωλάκης της είχε «φύ-γει». Την εγκατέλειψε μόνη να περιπλανιέται στον κάμπο. Η καρδούλα του που χωρούσε αγάπη για όλα τα πλάσματα της γης δεν άντεξε στο κρύο και στην προσπάθεια. Μόνο για ένα λεπτό είχε ανοίξει τα μά-τια του και στις ικετευτικές ερωτήσεις της μάνας του «Γιατί παιδί μου το έκανες αυτό;» απάντησε «Γιατί

ήταν ο μοναδικός φέτος, μαμά», και έσβησε αφήνο-ντας βουβούς τους γονείς του και τα αδέρφια του που δεν μπορούσαν να χωνέψουν το κακό που τους βρήκε αναπάντεχα. Η Μαίρη έφυγε τρέχοντας και δε γύρισε πίσω ούτε και για την κηδεία. Κρύφτηκε στον κάμπο και στα περιβόλια και τη βρήκαν οι γονείς της νηστι-κή και άυπνη την επόμενη μέρα. Τρελοί από το φόβο μην κάνει καμιά τρέλα την πήγαν στη θεία της στην Πρέβεζα και την κράτησαν εκεί για μια εβδομάδα. Όταν φάνηκε να το παίρνει απόφαση, επέστρεψε και κλείστηκε στο δωμάτιό της και στον εαυτό της για τα επόμενα τρία χρόνια. Δεν ρώτησε ποτέ για τον τραυματισμένο πελαργό. Διάβασε εντατικά και πέτυ-χε στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας . Αυτό ήταν το όνειρο του Μανωλάκη. Να μελετήσει συγγράματα και συγγραφείς , να ρουφήξει τις γνώσεις και τη σοφία τους. Θα το έκανε εκείνη λοιπόν και για τον ίδιο. Έμεινε στην Αθήνα και έπιασε δουλειά. Παντρεύτη-κε μετά από λίγο καιρό και γέννησε δυο κόρες. Δεν γύρισε ποτέ πίσω. Δε λυπήθηκε τα παρακάλια των δικών της . «Ελάτε να μείνετε μαζί μου» τους είπε και αυτό έκαναν . Πήγαν στο μοναχοπαίδι τους να το βοηθήσουν με τα παιδιά και το σπίτι και να έχουν και αυτοί κάπου να γείρουν στα γεράματά τους. Οι πελαργοί έφυγαν και αυτοί από τη Φιλιπ-πιάδα. Κανείς δεν είδε ούτε έναν όλα αυτά τα χρό-νια. Η πόλη των πελαργών ξέχασε και αυτή την προ-σωνυμία της και ότι πιο ρομαντικό και αθώο υπήρξε ποτέ σ’αυτόν τον τόπο έφυγε μαζί με τον Μανώλη. Υπήρχε ακόμη βέβαια ο Αρίστος που ακούραστος υπηρέτης της τέχνης του εστίασε σε άλλα θέματα , λιγότερο ενδιαφέροντα και καθόλου φτερωτά, αλλά με το ίδιο πάθος και θέληση για αναζήτηση ,όπως και με τους πελαργούς. Αυτό ήταν! Η Μαίρη τα είχε θυμηθεί όλα. Ήθελε να τα θυμηθεί όλα. Δεν είχε νόημα να τα θάβει άλλο μέσα της. Σηκώθηκε και χωρίς να γυρίσει να ρίξει μια ματιά στο σπίτι της, με σταθερό βήμα και στεγνά τα μάτια βγήκε έξω και πήρε το δρόμο για την Τσίμπα. Πέρασε από το σπίτι του Μανωλάκη . Δεν έστρεψε το βλέμμα της να κοιτάξει. Σα ρομπότ με προδιαγεγραμμένη πορεία έφτασε στην Τσίμπα και έψαξε να βρει το σημείο εκείνο με τις καλαμιές που είχαν βρει τον τελευταίο πελαργό. Τίποτε δεν ήταν ίδιο και τίποτε δεν είχε αλλάξει. Κάθισε κάπου που της θύμιζε το σκηνικό εκείνης της μέρας και με το βλέμμα απλανές ξαναζούσε τις τελευταίες στιγ-μές της με τον ήρωα και σύντροφο των παιδικών της χρόνων. Ο χωροχρόνος ήταν ο τελευταίος προβλη-ματισμός του φίλου της. «Ακόμη Μανωλάκη μου δεν αποδείχτηκε τίπο-τε, ψιθύρισε. Εμείς οι δυο όμως ξέρουμε κατά βά-θος πως υπάρχει και πως θα βρεθούμε κάποια στιγμή εκεί. Θα κοιταχτούμε και θα είναι αιωνιότητα. Δεν θα μας ξαναχωρίσει κανείς και τίποτε.» Ένα ελαφρύ αεράκι της χάιδεψε το μά-γουλο και ύστερα τα μαλλιά. Δεν κουνήθηκε για να μη χάσει την αίσθηση ότι την άγγιζε κάποιος που είχε επιθυμήσει, που είχε λαχταρήσει να ξαναδεί. Έκλεισε τα μάτια και τότε άκουσε έναν ήχο που τη συγκλό-νισε. Το κρώξιμο του πελαργού. Γύρισε και τον είδε. Στεκόταν πίσω της επιβλητικός και πανέμορφος. Δε θυμάται να είχε δει πιο όμορφο πελαργό. Τίναξε τα φτερά του και κροτάλισε δυνατά το ράμφος του. Άνοιξε τις φτερούγες του και ανέβηκε υπερβολικά αργά στον ουρανό, σαν να ήθελε να την πάρει μαζί του. Η ψυχή της πετάρισε μαζί του και εκεί πάνω, τους συνάντησε και άλλη μια ψυχούλα, χαμένη από καιρό, που τώρα έβρισκε το δρόμο της.Επιτέλους οι πελαργοί είχαν επιστρέψει στην πόλη τους…

διήγημα

Β Ο Υ Ν Ο Π Λ Α Γ Ι Α Ι Ω Α Ν Ν Ι Ν Ω ΝΤΗΛ.: 26510-60560, 60880, FAX: 26510-60888

www.autotest-ikteo.gr, E-mail: info@autotest-ikteo.grΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ:

∆ΕΥΤΕΡΑ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8:00-18:00, ΣΑΒΒΑΤΟ 8:00-14:00

ΕΛΟΤ ΕΝISO IEC

17020

O Νομάρχης Θεσπρωτίας,

Αγαπημένη καθημερινή συνήθειαΑγαπημένη καθημερινή συνήθεια είναι η επαφή μου με τους πολίτες και η προσπάθεια για την καλύτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Είναι μια καθημερινή πρό-κληση και ένα καθημερινό «στοίχημα» με τον εαυτό μου. Αυτή η διαδικασία με κρατά σε μια διαρκή εγρήγορση και επαφή με την απλή καθημερινή ζωή. Βέβαια πολλές φορές παρασύρο-μαι και από το συναίσθημα και την ένταση που μεταφέρουν οι πολίτες καταγράφοντας το πρόβλημά τους, αλλά διατηρώ την αληθινή και αυθόρμητη εικόνα μου ως μέσος πολίτης του τόπου μου, κι αυτό με εκφράζει καλύτερα. Αγαπημένος προορισμός στην ΉπειροΗ Ήπειρος είναι τόπος που η φύση δεσπόζει σε κάθε γωνιά της και επιβάλλεται στον επισκέπτη. Για εμάς τους Ηπειρώτες, εκτός από φυσικό παράδεισο, η Ήπειρος, είναι στενά συνδεδε-μένη με την τοπική ιστορία της η οποία δεν διαφέρει από νομό σε νομό και δεν άφησε ανεπηρέαστη την εξέλιξη σε κάθε σημείο

της Περιφέρειας. Νομίζω ότι ολόκληρη η Ήπειρος είναι αγαπη-μένος προορισμός σε κάθε χωριό και πόλη της, σε κάθε βουνό και ακρογιάλι της αισθάνομαι ευχάριστα και χαλαρά, σαν στο σπίτι μου! Αγαπημένος προορισμός στην ΕλλάδαΑγαπημένος προορισμός στην Ελλάδα; Πολύ δύσκολη ερώτηση γιατί η Ελλάδα συνεχίζει να με ξαφνιάζει και να με αιφνιδιάζει όσο την γνωρίζω καλύτερα. Υπάρχουν σημεία που δεν έχω επι-σκεφθεί και θα τα αδικήσω αν τα αποκλείσω από τις προτιμή-σεις μου. Αλλά αν πρέπει τελικά να διαλέξω νομίζω ότι ο ορει-νός όγκος , οι παραλίες , ιστορικοί τόποι και τόποι θρησκευτικής λατρείας της Περιφέρειάς μας είναι αγαπημένοι προορισμοί. Τσίπουρο ή κρασί :Κρασί και μάλιστα λευκό. Έχει την διαφάνεια που αναζητώ στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους, την αντοχή μιας αληθινής φι-λίας και την γνήσια γεύση που σε συνοδεύει και την αναπολείς σε κάθε ειλικρινή στιγμή της ζωής.

κ. Γιόγιακας Βασίληςμας δίνει απαντήσεις σε μικρές, απλές,

καθημερινές ερωτήσεις.

Ψάρι ή κρέας Κρέας καλομαγειρεμένο, γιατί κακά τα ψέματα το φαγητό είναι μια από τις απολαύσεις της ζωής και μια απόλαυση που παρα-μένω πιστός!Καπνιστής ή αντικαπνιστής :Είμαι αντικαπνιστής από παιδί μπορώ να πω. Στη συνέχεια και ως γιατρός συνέχισα να μην ασπάζομαι το κάπνισμα ως συ-νήθεια γνωρίζοντας τις βλαβερές συνέπειες για τον οργανισμό. Αυτή η στάση ζωής όμως δεν με απέτρεψε να συναναστρέφομαι με καπνιστές και να έχω παρέες φανατικών καπνιστών!!!Βουνό ή θάλασσαΕίναι στιγμές που αναζητώ τη σιωπηλή ήρεμη δύναμη του βου-νού, όταν θέλω να σκεφτώ ή να αποφασίσω για κάτι μακριά από θορύβους της πόλης και του γραφείου. Από την άλλη είναι στιγμές που η θάλασσα που προσφέρει τη δροσιά και τη χαλά-ρωση από το στρές. Επιλέγω αναλόγως με την εποχή και την τις προσωπικές μου ανάγκες. Αγαπημένη ομάδα Ολυμπιακός, Θεσπρωτός και Πρωτέας. Ολυμπιακός είμαι πριν κλωτσήσω την πρώτη ποδοσφαιρική μπάλα. Στον Θεσπρωτό που αποτελεί την τοπική μας εκπροσώπηση στο ποδόσφαιρο έζησα πολλές στιγμές χαράς, αγωνίας και προσπάθειας για δι-ατήρηση της ομάδας και της σύστασής της όχι μόνο ως απλός θεατής αλλά και ως πρόεδρος της ομάδας. Με την ίδια συνέπεια και από τη θέση του προέδρου, ακολούθησα και την ομάδα στί-βου του Πρωτέα όπου συνέβαλα και συνεχίζω να προσπαθώ για την διατήρηση της ομάδας και της ανάδειξης του αθλητισμού στον νομό και στις νεότερες γενιές. Πίστη, συνέπεια, προσή-λωση και μεγάλες χαρές και εντάσεις από την παιδική μου ηλικία μέχρι σήμερα δίπλα στις ομάδες αυτές.

Αγαπημένο βιβλίο Αγαπημένο μου βιβλίο δεν αποτέλεσε κάποιο μυθιστοριογραφι-κό έργο γνωστού συγγραφέα στα οποία ανέτρεξα όπως όλοι οι άνθρωποι, αλλά οι ιστορίες, οι μύθοι και τοπικές παραδόσεις που συνήθιζε να μου διηγείται ο παππούς μου κατά την παιδική μου ηλικία. Νομίζω ότι μέσα από αυτά τα ακούσματα γνώρισα τον κόσμο, τις κακοτοπιές, την φιλία, την ασυνέπεια, τις αλή-θειες, τις δυσκολίες, τις χαρές, τα διδάγματα και τις εμπειρίες της ζωής. Αποτέλεσαν πολλές φορές την πηγή από την οποία άντλησα πραγματικές αξίες ζωής. Παιδικές χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις Η εντονότερη χριστουγεννιάτικη ανάμνηση ήταν από τα χρό-νια του Δημοτικού σχολείου, όταν πλέον για πρώτη φορά θα περνούσα τα πρώτα Χριστούγεννα μαζί με τους γονείς μου που ζούσανε και εργαζότανε στην Γερμανία, ενώ εγώ έμενα με τον παππού μου στο χωριό. Τα Χριστούγεννα του 1976 ένιωσα να πραγματοποιείται τελικά το όνειρό μου και από τότε τις γιορ-τές αυτές τις περνώ πάντα οικογενειακά. Μια ευχή για το νέο έτοςΕύχομαι σε όλους τους ανθρώπους υγεία και να μπορέσουμε μέσα στο 2010 να αγκαλιάσουμε περισσότερο τους συνανθρώ-πους μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι μόνο αν δράσουμε με κοινή αφετηρία θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις απαιτή-σεις και τις προκλήσεις της νέας δεκαετίας.

1. Ο νομάρχης με τον παππού του2. Ο νομάρχης με τον γιό του

Χωρίς συστάσεις….

πρόσωπα της Ηπείρου αυτοσυστήνονται…

πρόσωπο

Το καλοκαίρι πέρασε. Πως είδατε το αγοραστικό ενδιαφέρον του κοινού για εξοχικές κατοικίες στα παράλια της Πρέβεζας.Το καλοκαίρι που μας πέρασε ανέλπιστα πήγαμε πολύ καλά. Τα νέα δεδομένα της οικονομικής κρίσης μας είχανε αρχικά προβληματίσει για το τι θα συνέβαινε στην αγορά, αλλά από το Φεβρουάριο και μετά άρ-χισε να φαίνεται ότι τα πράγματα θα εξελισσόταν διαφορετικά από τις αρχικές προβλέψεις. Το αγοραστικό ενδιαφέρον ήταν έντονο και με-γιστοποιήθηκε τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Η αποπεράτωση της Εγνατίας Οδού έφερε νέο κόσμο στην περιοχή μας και βοήθησε αρχικά τουριστικά, και πιστεύω θα μεγαλώσει δημογραφικά το αγοραστικό ενδιαφέρον. Θέλω να πιστεύω ότι ήταν μόνο η αρχή. Γιατί η περιοχή μας έχει τις δυνατότητες και προοπτικές για περαιτέρω ανάπτυξη.Ποιοι είναι αλήθεια οι αγοραστές εξοχικής κατοικίας στις δύ-σκολες αυτές οικονομικές συγκυρίες; Έλληνες περισσότερο ή ξένοι;Η περιοχή μας δεν είχε τους ξένους που προσελκύει η Ρόδος, η Κρήτη και η Χαλκιδική. Αυτές οι περιοχές έχασαν έως και 50% της αγοραστι-κής τους δύναμης. Στην περιοχή μας προηγούμενες χρονιές το πο-σοστό ήταν 70% - 30% υπέρ των Ελλήνων αγοραστών. Την φετινή χρονιά το ποσοστό αυτό έγινε 90%-100%. Έως πρόσφατα οι περισσό-τεροι από τους Έλληνες ήταν από τα Γιάννενα, μετά έρχονται από την Άρτα και το Αγρίνιο, και τέλος έχουμε ένα ποσοστό από Ηπειρώτες του εξωτερικού που θέλουν να κάνουν μία επένδυση εδώ.Οι νέοι δρόμοι (Εγναντία, Ιόνια και οι παρακάμψεις τους) φέρνουν κόσμο από την Δ.Μακεδονία και την Θεσσαλία στα παράλια μας, δη-μιουργώντας μία νέα προοπτική όχι μόνο για μία αγορά εξοχικής κα-τοικίας αλλά και έως επένδυση προσδοκώντας την υπεραξία με την πάροδο του χρόνου.Πως βλέπετε την έντονη οικοδομική δραστηριότητα στα παρά-λια; Πως μπορεί να ελεχθεί όλη αυτή η δραστηριότητα προκει-μένου να μην βλάψει το περιβάλλον;Συγκρίνοντας άλλα παραλιακά αναπτυσσόμενες περιοχές μπορώ να πω ότι είμαστε ακόμα καλά.Εάν η πολιτεία δεν πάρει άμεσα μέτρα, μελλοντικά τα πράγματα θα εξελιχτούν άσχημα. Πρέπει να γίνουν σωστές μελέτες για τις επόμε-νες πολεοδομικές επεκτάσεις με ορίζοντα όχι μόνο αποσκοπώντας το πρόσκαιρο κέρδος ορισμένων αλλά και στην προστασία του πράσινου.

Μία επέκταση με αρτιότητα τα 2 στέμματα από 900 τ.μ και μέγιστη επιτρεπόμενη δόμηση τα 250 τ.μ αντί τα 400 τ.μ που είναι σήμερα, θα δώσει πνοή στον τόπο μειώνοντας την τσιμεντοποίηση κρατώντας περισσότερο πράσινο για όλους.Το γραφείο σας είναι το μόνο που εφάρμοσε την τακτική του open house. Πως ανταποκρίθηκε ο κόσμος σε αυτό;Στην αρχή ήταν δύσκολα γιατί ο κόσμος δεν ήταν γνώστης με την ορολογία αυτή. Ήταν διστακτικοί γιατί δεν ήξεραν τι ακριβώς θα κέρ-διζαν αυτήν την μέρα και με αυτή την διαδικασία. Όταν τους εξηγούσαμε ότι σε ένα ακίνητο αξίας 150.000€ θα κέρδιζαν αρχικά την αξία της προμήθειας του γραφείου μας (δηλαδή δεν θα πλήρωναν αυτά τα 3.000€) και θα είχαν μία καλύτερη τιμή την ημερο-μηνία αυτή κατά 10 έως 15% ( κέρδος 15 έως 20.000€), και επίσης την στήριξη και κάλυψη του γραφείου μας σε όλη την διαδικασία της συναλλαγής τους η ανταπόκριση ήταν παραπάνω από θετική.Στο εξωτερικό είναι ευρέως γνωστή η μέθοδος του open house, και οι περισσότερες συναλλαγές γίνονται με αυτόν τον τρόπο. Μάλιστα οι αγοραστές ψάχνουν τέτοιες ευκαιρίες.Ελπίζω με τον χρόνο να πείσουμε παραπάνω ιδιοκτήτες να πουλούν με αυτήν την μέθοδο, όπως και άλλα γραφεία να την χρησιμοποιή-σουν, γιατί και ποιο γνωστό θα γίνει και ο τελικός κερδισμένος είναι ο αγοραστής που είναι και ο στόχος όλων μας.Έχετε δραστηριοποιηθεί χρόνια στο εξωτερικό. Πως είδατε τη επιστροφή στην Ελλάδα; Σε ποιες χώρες μείνατε και πως ήταν η επιστροφή στην Ήπειρο; Μετανιώσατε;Όπως μεγάλος αριθμός Ηπειρωτών έτσι και γονείς μου έζησαν σχεδόν 20 χρόνια στην Γερμανία. Άρα η εμπειρία του εξωτερικού ήρθε από πολύ νωρίς για μένα. Στα 18 μου πήγα στο Τορόντο του Καναδά σε έναν θείο μου, για δουλειά και σπουδές. Μετά από 7 χρόνια όταν πήρα το πτυχίο μου (Ηλεκτρονικός Μηχανολόγος Μηχανικός) δεν έβλεπα την ώρα να γυρίσω πίσω. Η προσαρμογή της επιστροφής δύσκολη. Ή στέκεσαι και επιβιώνεις ή επιστρέφεις πίσω. Εγώ ευτυχώς είμαι ακόμη εδώ. Ζω εδώ και 5 χρόνια στην περιοχή της Πρέβεζας, δημιούργησα οικογένεια (και η γυναίκα μου Ηπειρώτισσα), μία δουλεία που την ξεκίνησα από το μηδέν, και το μόνο πράγμα που έχω μετανιώσει είναι γιατί δεν γύρισα πιο γρήγορα πίσω στην Ήπειρο.

Επιστρέφοντας από τη Γερμανία και το Τορόντο όπου βρέθηκε για σπουδές,

ο Αντώνης Αντωνόπουλοςδραστηριοποιείται στον χώρο του

Real Estate στα παράλια του Ιονίου και μας μιλά για την αγορά εξοχικής

κατοικίας σε αυτή τη περιοχή.

Η Επιλογή ε ίνα ι δ ική σας Στα Σύβοτα · Στην πανέµορφη Πάργα · Στις Χρυσές αµµουδιές της Λούτσας καιτου Βράχου · Στο Κανάλι και την Καστροσυκιά · Στην γραφική πόλη της Πρέβε-ζας.

Τιµές από 80.000E

Κρατήστε Μια Θέση Στο ΙόνιοΠΑΡΤΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΣΤΟ 2682056656

Property Portfolio : www.blue-eden.grE-mail : info@blue-eden.gr

Άλλοι µιλούν για όνειρα...εµείς για πραγµατικότηταΆλλοι µιλούν για όνειρα...εµείς για πραγµατικότητα

Οικόπεδα - ∆ιαµερίσµατα - Μεζονέτες µε θέα τη θάλασσαΟικόπεδα - ∆ιαµερίσµατα - Μεζονέτες µε θέα τη θάλασσα

πρόσωπο

Διανύουμε μια δύσκολη περίοδο για τον κατασκευαστικό χώρο. Πως βλέπετε εσείς την κατάσταση στην Πρέβεζα ειδικότερα και στην Ήπειρο γενικότερα. Πότε βλέπετε να ανακάμπτει η οικονομία;Η κατάσταση στον κατασκευαστικό χώρο, γενικώς, είναι πολύ δύσκολη. Σ’ αυτό συ-ντείνουν, πέρα και έξω από τη διεθνή οι-κονομική κρίση και η Ελληνική οικονομική πολιτική έναντι του ακινήτου, αφού μια σειρά μέτρων και παραμέτρων καθιστούν απαγορευτική την επένδυση στο ακίνητο:α. Είναι πλέον δυσβάσταχτη η φορολόγηση του ακινήτουβ. Οι τράπεζες δύσκολα χορηγούν στεγαστικά δάνεια και όταν χο-ρηγούν δεν καλύπτουν το 100% της εμπορικής αξίας του ακινή-του.γ. Η γη, στα εντός Σχεδίου Πόλεως οικόπεδα είναι πολύ ακριβή.Στην Πρέβεζα ειδικότερα, η κατάσταση είναι ακόμη δυσκολότερη, αφού:α. Οι πωλήσεις απευθύνονται κυρίως σε Δημόσιους υπαλλήλους, Συντ/χους και αγρότες των οποίων η αγοραστική δύναμη είναι μικρή.β. Τα μικρά ακίνητα(γκαρσονιέρες-δυάρια) που στις οικονομικές δυνατότητες των παραπάνω, πλέον δεν κατασκευάζονται γιατί η θέσπιση της βάσης του 10 απ’ το Υπουργείο Παιδείας, για την επιτυχία μαθητών στα ΤΕΙ της πόλεως, έχουν μειώσει δραματικά τον αριθμό των φοιτητών και συνεπώς δεν αποτολμάται μια τέτοια επένδυση.Αν κάποιος αποφασίσει να αγοράσει σπίτι σήμερα ποιες πι-θανές δυσκολίες θα αντιμετωπίσει; Θα συστήνατε σε κά-ποιον να αγοράσει σπίτι σε περίοδο οικονομικής κρίσης; Έχουν πέσει οι τιμές;

Ο αγοραστής σήμερα, πλην της 1ης κατοικίας, επιβαρύνεται με το 19% του ΦΠΑ και επιπλέων σκεπτόμενος να επενδύσει σ’ ένα δεύτερο ακίνητο φοβάται ότι υπερβεί “ το πλαφόν” των 400.000 € που τον υποχρεώνει στην καταβολή έκτακτης εισφοράς. Αλλά , κι αν ακόμη τα ακίνητά του είναι κάτω των 400.000€ δεν επενδύει γιατί δεν εμπιστεύεται την Πολιτεία, η οποία μπορεί, πιθανότατα αύριο, να αυξήσει τις αντικειμενικές αξίες και τελικώς να υποχρεω-θεί να καταβάλει την έκτακτη εισφορά. Οι τιμές των ακινήτων δεν έχουν πέσει, αλλά η αύξηση είναι πάρα πολύ μικρή σε σχέση με το κόστος κατασκευής, αφού όλα τα υλικά της οικοδομής ετησίως αυξάνονται 10-15%.Μαθαίνουμε ότι δραστηριοποιείστε κατασκευαστικά και στη γείτονα χώρα, στην Αλβανία. Πως είναι εκεί τα πράγματα; Είναι εύκολο για έναν Έλληνα επιχειρηματία να δραστηρι-οποιηθεί εκεί; Εσείς πως αξιολογείτε αυτήν την εμπειρία σας;Στην Αλβανία, κατασκευαστικά, τα πράγματα είναι πιο εύκολα αφού το κόστος κατασκευής είναι πολύ μικρό (ημερομίσθιο 6 € -

φθηνή γη – καθόλου φορολογία στο ακίνη-το). Συνεπώς εύκολα ένας επιχειρηματίας μπορεί εκεί να δραστηριοποιηθεί στον κα-τασκευαστικό χώρο, αναλαμβάνοντας όμως το σχετικό “ρίσκο”, αφού ακόμη υπάρχει η αίσθηση μιας μικρής ανασφάλειας.Στο παρελθόν, ασχοληθήκατε και με τα πολιτικά δρώμενα της Πρέβεζας. Ενδέ-

χεται να δούμε ξανά υποψηφιότητά σας;Πράγματι, στο παρελθόν, έχω ασχοληθεί νε τα πολιτικά δρώμενα της Πρέβεζας και μάλιστα έχω εκλεγεί Δημοτικός Σύμβουλος. Στις ερχόμενες Δημοτικές εκλογές, θα είμαι υποψήφιος Δήμαρχος για το Δήμο Πρέβεζας, γιατί πιστεύω ότι μπορώ να προσφέρω στον τόπο μου και τους συμπολίτες μου.Πως βλέπετε στην διοικητική δομή της χώρας σύμφωνα με το σύστημα του Καποδίστρια Β το οποίο αν και έχει πα-γώσει προς το παρόν σίγουρα υπάρχει στην ατζέντα των υπουργών της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Συμφωνείτε με αυτή την διαίρεση της χώρας ή θεωρείται ότι θα γίνει εις βάρος των απομακρυσμένων από το κέντρο περιοχών;Η νέα Διοικητική δομή της χώρας, που ακόμη βέβαια δεν έχει κα-ταλήξει, πιστεύω ότι είναι προς τη θετική κατεύθυνση υπό την προϋπόθεση ότι οι νέοι Δήμοι που θα προκύψουν θα χρηματοδο-τηθούν γενναία και θα ενισχυθούν με την απαραίτητη υλικοτεχνι-κή υποδομή, ώστε να μπορέσουν να καλύψουν τις ανάγκες και των πιο απομακρυσμένων περιοχών. Διαφορετικά η νέα χωροτα-ξική κατανομή θα αποτύχει.

“Θα είμαι υποψήφιος δήμαρχος για τον Δήμο

Πρέβεζας.”

επιχειρηματίας του κατασκευαστικού κλάδου μας μιλά για την κατασκευή στην Ήπειρο αλλά και για τη δραστηριότητά του στα δημοτικά δρώμενα της Πρέβεζας.

Στέργιος ΓιαννάκηςΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ Ε .Π . Ε .

Ο ΙΚΟΔΟΜΙΚΗ Ε .Π . Ε .Πω λ ή σ ε ι ς

Α ν τ ι π α ρ ο χ έ ς

Α γ ο ρ έ ς Ο ι κ ο π έ δω ν

Μ ε ζ ο ν έ τ ε ς

Π ο λ υ τ ε λ ή δ ι α μ ε ρ ί σ μ α τ α μ ε κ ή π ο υ ς

Πρ έ β ε ζ α , Λ . Ε ι ρ ή ν η ς 5 2 Τ η λ : 2 6 8 2 0 2 6 7 0 6 Κ ι ν : 6 9 4 4 3 0 1 5 1 0

Από την Κόνιτσα στη Κέρκυρα,

Να είσαι φοιτητής σε ένα από τα πιο τουριστικά νησιά, στην Κρήτη και να είσαι ταυτόχρονα και αριστούχος υπότροφος του Ι.Κ.Υ. καμιά φορά συμβαίνει. Όπως στην περίπτωση του Αποστό-λη, που μετά από 4 χρόνια σπουδών στα Οικο-νομικά και με μια αριστεία στο ενεργητικό του, επέστρεψε στα Ιωάννινα και πλέον ασχολείται με τις τουριστικές οικογενειακές επιχειρήσεις. Και είναι τυχερός γιατί το χειμώνα βρίσκεται στα ορεινά της Ηπείρου στην Κόνιτσα και το Καλοκαίρι, στον τόπο καταγωγής της μητέρας του, στην Κέρκυρα. «Τι προτιμάς περισσότερο; Την Κόνιτσα ή την Κέρκυρα; Δηλαδή, βουνό ή θάλασσα;»«Είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω κάποιο από τα δυο γιατί καθένα έχει την δική του μοναδική ομορφιά .Κανείς δεν μπορεί να συγκρίνει αυτά τα δύο γιατί είναι τελείως διαφορετικά . Νομίζω ότι ο συνδυασμός των δυο είναι η ιδανική επι-λογή» μας λέει.«Τα ταξίδια είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου . Νομίζω ότι όταν γνωρίζεις καινού-ρια μέρη ανοίγουν οι επαγγελματικοί σου ορί-ζοντες και έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας και σκέψης που σί-γουρα κάτι έχεις να πάρεις από αυτούς. Όσον άφορα το που μου αρέσει να ταξιδεύω είναι οπουδήποτε είτε εντος είτε εκτός Ελλάδος. Και μόνο η προετοιμασία και η διαδικασία του τα-ξιδιού είναι κάτι το συναρπαστικό.»Μόλις είχε τελειώσει την στρατιωτική του θητεία και έψαχνε να βρει με τι ακριβώς θα ασχοληθει πέραν των τουριστικών εργάστηκε ως Αναπληρωτής Διοικητικός Υπεύθυνος της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας και Αποκατά-στασης Αναπήρων Παιδιών . «Οπότε ήταν μια καλή αρχή για μένα. Στην πορεία αποδείχτηκε σημαντική εμπειρία στην επαγγελματική μου πορεία γιατί συνεργάστηκα με εξαιρετικούς αν-θρώπους όπως το προσωπικό και το Διοικητι-κό Συμβούλιο της ΕΛΕΠΑΠ , αποκόμισα πάρα πολλά όντας σε μια πολύ υπεύθυνη θέση σε πάρα πολύ νεαρή ηλικία και γνώρισα μια πολύ σημαντική , δραστήρια και πανέξυπνη γυναίκα την Κυρία Νατάσα Μπένγκα την Πρόεδρο της ΕΛΕΠΑΠ στην οποία οφείλω πάρα πολλά . Το έργο της ΕΛΕΠΑΠ είναι τεράστιο και ανιδιοτε-λές».«Πρωταρχικός μου στόχος είναι να ανταπε-ξέλθω στις προσδοκίες των γονιών μου , που έχουν καταφέρει τόσα πολλά με αμέτρητες θυσίες ουσιαστικά από το μηδέν και να τους κάνω πραγματικά υπερήφανους για μένα . Όσον αφορά τους υπόλοιπους στόχους μου είναι προσωπική ευτυχία και επαγγελματική επιτυχία.»

με στάση στα Γιάννενα.

ΚΟΝ Ι ΤΣΑ

K o n i t s a M o u n t a i n H o t e lTHE COMPLETE EXPERIENCE OF LUXURY www.konitsahotel.gr

InfoΤοποθεσία: στην Κόνιτσα, 54χλµ από τα Ιωάννινα σε υψόµετρο 600m, Location:in Konitsa 54km away from Ioannina, 600mabove the sea level,Παροχές: ∆ωµάτια µε τζάκι, υπηρεσίες spa, γυµναστήριο, κοµµωτήριο, τοπικά προϊόντα, Facilities: roomswith fireplaces, spa therapies, body therapies, gym, hair saloon therapies, local products, ∆ωµάτια: 11, 3 σουίτες, Rooms:13 and3 suites Τηλ./tel.: 26550 29390, 26510 38705, κιν./mob.6932 717 850

Χτισµένοστηνκορυφήτηςπόλης,τοξενοδοχείοάνοιξετιςπόρτεςτουγιατοκοινότο∆εκέµβριοτου2006.Μόλις50λεπτάαπόταΓιάννενακαι3µισηώρεςαπό την Θεσσαλονίκη, η Κόνιτσα προσφέρει µοναδικές εµπειρίες όλες τιςεποχές.ΓραφικήκαιπαραδοσιακήαπλώνεταιανάµεσαστουςπρόποδεςτουΠροφήτηΗλία(1071µ)καιτουόρουςΓυµνάδικαιµoιάζεινανανουρίζεταιαπότανεράτουποταµούΑώουπουκυλούνδίπλατης.Χαρακτηριστικότωνδω-µατίωνείναιηζωγραφικήτέχνητωνΧιοναδιτώνΖεστάχρώµατα, ζεστήατµόσφαιρακαι έναδωµάτιο -αγκαλιά.Χώρος,πουσεξεκουράζεικαι τοννοιώθειςδικόσουµετηνπρώτηµατιά.Παραλλαγέςσταχρώµατακαιστιςλεπτοµέρειες,υπάρχουν3«οµάδες»δω-µατίωνπουχαρακτηρίζονταιαπότιςπροσφερόµενεςυπηρεσίες.Επιλέξτε τοντύποτουδωµατίου,πουσαςεκφράζειπερισσότερο.Τοκόκκινοδωµάτιο τουροδιού.Τοροζδωµάτιο τουέρωτα.Τοπράσινοδωµάτιο τωνλουλουδιών.Τοµοβδωµάτιο τωνσταφυλιών.

Built on the highest spot of the town, the hotel opened its doorsfor the public on December 2006 and welcomed its firstguests.Warm colours, warm atmosphere and a cuddly roomthat relaxes you and makes you feel comfortable with the firstglance. A great variety of colours and details.There are three " groups " of rooms which are characterizedby the available services. Choose the type of room that suitsyou best.The Red room of the " pomegranate ".The Pink room of " love "The Green room of the " Flowers ".The Purple room of the " grapes ".

ξυπνος, δραστήριος και μόλις 27 χρονών. Ο λόγος γίνε-ται για τον νεαρό επιχειρηματία Γιώργο Θάνο, ο οποίος εισήλθε δυναμικά στο χώρο των επιχειρήσεων τα τελευ-ταία χρόνια. Ο έντονος αυτός δυναμισμός που διοχετεύει τώρα στις επιχειρήσεις του είχε αρχίσει να φαίνεται ήδη

από την παιδική του ηλικία. Φοιτώντας σε αθλητικό σχολείο καλ-λιέργησε την αγάπη του για στο ποδόσφαιρο στο οποίο αφιέρωσε 10 ολόκληρα χρόνια παίζοντας σε εθνική ομάδα.Η καθημερινή πολύωρη προπόνηση απεδείκνυε πως ο αθλητι-σμός είχε γίνει τρόπος ζωής για τον ίδιο. Ως ανήσυχο και φιλομα-θή πνεύμα δεν επαναπαύτηκε στις επιτυχίες του ως αθλητής και άρχισε να μελετά συστηματικά την τέχνη της γραφιστικής χωρίς να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο με το οποίο ασχολούταν πλέον σε επαγγελματικό επίπεδο. Δεν αρκέστηκε όμως στις σπουδές του εδώ και φεύγοντας από τη χώρα του για κάποιο χρονικό διάστη-

μα, έζησε στην Βουλγαρία όπου και σπούδασε πολιτικός μηχανικός. Κατά την επιστροφή του άρχισε να ασχολεί-ται εντονότερα με την επιχείρηση του πατέρα του στον κατασκευαστικό τομέα και το συμβόλαιο που θα υπο-γράψει με τον ΠΑΣ Γιάννινα την ίδια περίοδο θα αποτε-λέσει σταθμό στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστή. Οι αλλεπάλληλοι τραυματισμοί του καθώς και η αποστροφή του προς τον αναξιοκρατικό σύστημα στον κόσμο του ποδοσφαίρου στάθηκαν εμπόδιο στο να συνεχίσει επαγ-γελματικά σ’ αυτόν το χώρο. Το σίγουρο είναι ότι ο αθλη-τισμός τον δίδαξε πως η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας και πως ¨πάντα πρέπει να αγωνίζεσαι και να δίνεις και τον εαυτό σου σε ότι κάνεις, ξεπερνώντας κάθε φορά τα όρια σου, για να πετύχεις τους στόχους σου¨ όπως τον ακούμε να παραδέχεται και ο ίδιος. Δεν εφησυχάζεται ποτέ και δουλεύει σκληρά επιδιώκοντας πάντα το καλύ-τερο, ¨ Αν μία ομάδα κερδίζει από την αρχή του αγώνα 2-0 στην συνέχεια μπορεί να χάσει γιατί θα επαναπαυτεί ¨ τον ακούμε να λέει αλλά και να εφαρμόζει στην καθη-μερινότητά του.Σήμερα τον βρίσκουμε να διευθύνει δύο σύγχρονες ξε-νοδοχειακές μονάδες και ένα videoclub-erotic shop με μεγάλη επιτυχία καθώς επίσης είναι μέτοχος σε γνωστή κατασκευαστική εταιρία με πολυετή δραστηριότητα στα Ιωάννινα. Είναι νέος, ωραίος και έχει όλη τη ζωή μπρο-στά του.

ΈΓιώργος

ΘάνοςModus vivendi: επιχειρηματικό

AKTI HOTEL

I O A N N I N A

A K T I M I A O U L I 2 2 & K I B E L L I S 4 4 , Ι Ο Α Ν Ν Ι Ν Α , T E L 2 6 5 1 0 8 3 3 7 2 , F A X . 2 6 5 1 0 8 3 3 7 3

NANTΙN HOTEL

I O A N N I N A

M E S O L O G G I O U 4 1 , I O A N N I N A , T E L . 2 6 5 1 0 8 3 3 7 0 , F A X . 2 6 5 1 0 8 3 3 7 1

InfoΤοποθεσία: πάνω στα καταπράσινα νερά της λίµνης, έξω απότο θόρυβο της πόλης αλλά µόλις 700 µέτρα από το κέντρο τωνΙωαννίνων.Location: It’s built next to Ioannina lake, outsidefrom the noisy city center but only 700 meters from the centreof Ioannina, Παροχές: Αυτόνοµη θέρµανση,ασύρµατο δίκτυο,υδροµασάζ, plasma tv, Facilities: Heating, Free Wireless In-ternet, hydromassage,Plasma Tv ∆ωµάτια: 7, Rooms: 7

InfoΤοποθεσία: µόλις 500 µέτρα από το κέντρο των Ιωαννίνων.Location: It’s built outside from the noisy city center but only500 meters from the centre of IoanninaΠαροχές: Αυτόνοµη θέρµανση,ασύρµατο δίκτυο, plasma tv, Facilities:Heating, Free Wireless Internet,Plasma Tv∆ωµάτια: 7 (διαµερίσµατα) Rooms: 7

w w w. a k t i h o t e l . g r

www.nantinhotel .gr

πρόσωπο

η Βίκυ Κριτσιμάανέλαβε πλέον τον σχεδιασμό επίπλων και επίπλων κουζίνας για την οικογενειακή επιχείρηση.

Από τη Βακαλό με σπουδές αρχιτεκτονικής και διακόσμησης εσωτερικών χώρων,

πούδασε στη Βακαλό, το πρώτο κολλέγιο που εισήγαγε τις εφαρμοσμένες τέχνες στη χώρα μας πριν από 50 χρόνια και το οποίο συνεργάζεται με το βρετανικό πανεπιστήμιο του Derby. Το αντικείμενο των σπουδών της έχει να κάνει με

την αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση εσωτερικών χώρων, τον σχεδιασμό επίπλου και χρηστικών αντικειμένων.

Πρόσφατα παρουσίασε τη διπλωματική της εργασία με θέμα τη διαμόρφωση μιας αίθουσας ξενοδοχείου σε αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, για τη λειτουργία διαφόρων εκδηλώσεων, συνεστιάσεων, συνεδρίων, εκθέσεων κλπ.

“Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την ανάγκη για τη σωστή σχεδίαση των χώρων διαβίωσης ή της εργασίας. Συνεπώς, δεδομένου ότι οι αλλαγές χρήσης και νοοτροπίας αποτελούν πρόσφατο φαινόμενο στην Ελλάδα, μπορούμε να πούμε ότι το πεδίο δραστηριότητας του interior designer διευρύνεται συνεχώς και οι ευκαιρίες για δημιουργική δουλειά θα αυξάνονται τα επόμενα χρόνια.”

Σε συνεργασία λοιπόν με την οικογενειακή επιχείρηση Κριτσιμά ασχολείται με τον σχεδιασμό επίπλου, κουζίνας, ντουλάπας κλπ παράλληλα με τη γενική διαμόρφωση του σπιτιού ή του επαγγελματικού χώρου με βάση τη λειτουργικότητα και την καλαισθησία. Στην έκθεσή της επιχείρησης στον Λούρο Πρέβεζας ο επισκέπτης θα πάρει ιδέες για το πώς μπορεί να μετατρέψει τον χώρο του σε χώρο ξεχωριστό και να διαλέξει ανάμεσα σε μια ποικιλία από έπιπλα, ακόμη και ταπετσαρίες, χαλιά, δάπεδα laminate και άλλα διακοσμητικά αντικείμενα ή φωτιστικά.Eπίσης η ιστοσελίδα www.kritsimas.gr ανανεώνεται συνεχώς με καινούργια προϊόντα αλλά και άρθρα με συμβουλές περί διακόσμησης.

S P U N T I N OA l t a G a s t r o n o m i a I t a l i a n a

∆ ι ο ν υ σ ί ο υ Σ κ υ λ ο σ ό φ ο υ 6 , Κ Υ Ρ Α Φ Ρ Ο Σ Υ Ν Η , Μ ώ λ ο ς , Ι ω ά ν ν ι ν ατ η λ . 2 6 5 1 0 7 3 9 8 4 Εύκολο Parking

εννηθείς στα Ιωάννινα πριν από 28 περίπου χρόνια και ακόμα εδώ. Πε-ρήφανος απόφοιτος της Ζωσιμαίας σχολής και διπλωματούχος Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Από την πρώτη φορά που αντίκρισα έναν υπο-λογιστή άρχισα να «κολλάω» και ακόμα

δεν έχω βρει το γιατρικό για να ξεκολλή-σω. Ίσως και να μην το θέλω. Στα παιδι-κά μου χρόνια ασχολήθηκα με διάφορες εξωσχολικές δραστηριότητες όπως μοντε-λισμό, φιλοτελισμό, και αθλητισμό. Με το περίφημο ποίημα του Ράντυαρντ Κίπλινγκ «Αν Μπορείς», κρεμασμένο πάνω από το κρεβάτι και την συλλογή των βιβλίων του ΤΖ. Ρ. Ρ. Τολκίν στο κομοδίνο ξενυχτούσα μαζεύοντας και ταχτοποιώντας Ελληνικά γραμματόσημα του τελευταίου αιώνα, δη-μιουργώντας έτσι μια αξιόλογη συλλογή. Τότε ήταν που ο πατέρας μου, μου έδει-ξε μια παλιά φωτογραφική μηχανή Κά-νον και ξαφνικά το δεύτερο μεγάλο μου πάθος η φωτογραφία αναδείχτηκε. Από εκείνη τη στιγμή δεν σταμάτησα να φω-τογραφίζω ποτέ. Τα χρόνια του γυμνασί-ου θυμάμαι να τρέχω στον μοντελισμό τα απογεύματα, με μεράκι και πολύ υπομο-νή να κατασκευάζω και να βάφω ράφια ολόκληρα από μικρά αυτοκίνητα, πλοία, αεροπλάνα και τανκς. Η χαρά της δημι-ουργίας ήταν έντονη! Η αποκορύφωση ήρθε με την κατασκευή ενός τηλεκατευ-θυνόμενου αεροπλάνου ονόματι “Τηλέ-

Mε την επιστροφή του από τη Γηραιά Αλβιόνα

ο Γιάννης Παπασταύρος,γιος του Γιαννιώτη πρώην δημάρχου, Αναστάσιου Παπασταύρου, δραστηριοποιείται τους τελευταίους μήνες στη δική του εταιρεία ανάπτυξης λογισμικού

“Efusion”.

μαχος” το οποίο πετούσα κάθε βδομάδα. Παράλληλα προπονή-θηκα στο Tae Kwon Do με έναν εκπληκτικό δάσκαλο κάτι που συνέχισα μέχρι και στο πανεπιστήμιο. Στα 17 μου, χωρίς και πολλή σκέψη ομολογουμένως, αιτήθηκα στο Πανεπιστήμιο του Κέντ στην Αγγλία για το πτυχίο του Μηχανικού Ηλεκτρονικού Υπολογιστών και τρεις μήνες αργότερα ήμουν στο αεροπλάνο για την Γηραιά Αλβιόνα. Ο αποχωρισμός από το σπίτι δύσκολος αλλά η ανυπομονησία για το καινούριο αρκετή για να καλύψει κάθε ενδοιασμό. Νέα χώρα, νέες παρέες, νέος τρόπος διασκέδασης συνιστούν μια νέα ζωή. Μετά την φουρτουνιασμένη προσαρμογή στη γλώσσα και το όλο Αγγλικό lifestyle τα φοιτητικά χρόνια ήταν γεμάτα ελευθερία, ξενύχτια, ποτό και πολύ αγχωτικό διάβασμα καθώς οι αυστηροί Άγγλοι δεν έχουν «εξεταστική Σεπτεμβρί-ου». Οι μέρες ακολουθούσαν η μία τη άλλη, το προπτυχιακό έγινε μεταπτυχιακό και σύντομα τα μαθήματα τελείωσαν. Αποφοίτηση σε καθεδρικό ναό με το εκκλησια-στικό όργανο να ντύνει με σοβα-ρότητα την τελετή, η οικογένεια να δακρύζει από συγκίνηση και εμείς ντυμένοι με τήβεννο δεχόμαστε τα συγχαρητήρια και το πτυχίο από τον πρύτανη. Ήταν η μέρα μας. Τα πέντε χρόνια παραμονής στο εξωτερικό όμως είναι ικανά να με-ταμορφώσουν το κάθε άνθρωπό. Οι συνήθειες αλλάζουν οι ορίζοντες διευρύνονται και αρχίζει μια ατέρ-μονη σύγκριση Ελλάδας και εξωτε-ρικού. Ένα δίλημμα μπαίνει: τελικά πού είναι καλύτερα να ζει κάποιος; Η απάντηση διττή: “να μείνω ή να γυρίσω” Η απόφαση αδύνατη.Τελικά η κατάρα του ξενιτεμένου χτυπά, η Ελλάδα ξαφνικά γίνεται γλυκεία και ακαταμάχητη και η επι-στροφή στο σπίτι είναι πλέον αναπό-φευκτη. Ο φραπές και τα σουβλάκια κερδίζουν εν τέλει τον Βρετανικό συννεφιασμένο ουρανό. Η επιστρο-φή είναι πάντα πικρόγλυκη και τότε

συνειδητοποιείς ότι από τα 17 σου ζεις “κάπου αλλού” και πρέ-πει να ξαναπροσαρμοστείς. Η απαραίτητη θητεία στο στρατό πά-ντως φροντίζει να σου επιβεβαιώσει ακριβώς που βρίσκεσαι! Με το βλέμμα να κοιτάει το μέλλον και την καρδιά να λησμονεί το παρελθόν το ενδιαφέρον μου πλέον επικεντρώνεται στην επαγ-γελματική καταξίωση. Μοιραία λοιπόν είχα την τύχη να γνω-ριστώ με μια ομάδα εξαιρετικών συναδέλφων Μηχανικών και Επιστημόνων της Πληροφορικής με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινούς στόχους. Το ένα έφερε το άλλο και τον Αύγουστο του 2009 γεννήθηκε η εταιρία ανάπτυξης λογισμικού “ eFusion”. Η καρδιά της eFusion χτυπάει στα Γιάννενα πιστεύοντας ότι μπο-ρούμε να κάνουμε τη διαφορά στο τεχνολογικό γίγνεσθαι της πόλης. Το μεγάλο μας επαγγελματικό στοίχημα είναι στη αρχή του ακόμα αλλά με την τεχνογνωσία, τις ιδέες και το μεράκι μας οι «αποδόσεις» βελτιώνονται συνέχεια!

ο Γιάννης Παπασταύρος,

πρόσωπο

εκίνησα το 2001 δουλεύοντας στο εργα-στήριο ζαχαροπλαστικής στα Αμπελάκια. Μόλις είχα τελειώσει ένα δημόσιο ΙΕΚ διοί-κησης επιχειρήσεων. Εντυπωσιάστηκα από τις φανταχτερές δημιουργίες που έπαιρναν σάρκα και οστά από απλές και αγνές Α΄

ύλες που συναντάμε στην καθημερινότητά μας, όπως ζά-χαρη, βούτυρο, αλεύρι, αυγά κ.α. και εμπνεύστηκα από το Δημήτρη Χουλιάρα, μεγαλωμένος από το 1957 μέσα στα ζαχαροπλαστεία Τριανταφύλλου και πλέον chef του υπάρχοντος ζαχαροπλαστείου Ν. Τριανταφύλλου. Απο-φάσισα λοιπόν να ασχοληθώ επαγγελματικά με το χώρο του γλυκού. Σήμερα στόχος της επιχείρησης είναι να δη-μιουργήσει γλυκά από όσο γίνεται πιο αγνές πρώτες ύλες αποφεύγοντας την διαδικασία αποθήκευσης σε κατάψυ-ξη, κάτι που συνηθίζεται στις μέρες μας. Για το λόγο αυτό στον ίδιο χώρο που στεγάζεται το κατάστημα πώλησης,

στεγάζεται και το εργαστήριο ζαχαροπλαστικής… «να μπαίνεις μέσα και να μυρίζει φρεσκοψημένο γλυκό» έλε-γε ο πατέρας μου. Απώτερος και τελικός σκοπός είναι να δημιουργηθεί ένα ακόμη και τελευταίο κατάστημα μέσα στην πόλη των Ιωαννίνων, μιας και είναι πολλοί οι πελά-τες που έρχονται από τα Γιάννενα στο κατάστημά μας στο 10ο χλμ. Και ένα κατάστημα στην πόλη είναι κυρίως δική τους πρόταση. Πιστεύουμε ότι θα γίνει πράξη μέσα στην επόμενη διετία. Η οικονομική κρίση είναι ένα γεγονός το οποίο έχει περιορίσει τις ανάγκες που απαιτούν μεγάλα ποσά όπως την αγορά αυτοκινήτου, κατοικίας και γενικό-τερες επενδύσεις. Το γλυκό όμως και το φαγητό είναι κάτι το οποίο δύσκολα θα πληγωθεί από την οικονομική κρίση ή τουλάχιστον θα πληγεί τελευταίο. Αυτό βέβαια έχει να κάνει κυρίως με τη χαμηλή σχετικά αγοραστική του αξία. Είναι μια καθημερινή μικρή απόλαυση στην οποία δύσκο-λα κάποιος θα αντισταθεί.

ΞΟ Ν ί κ ο ς Τ ρ ι α ν τ α φ ύ λ λ ο υ

Ε π α γ γ ε λ μ α τ ι κ ό ς τ ο υ π ρ ο ο ρ ι σ μ ό ς ; Ο κ ό σ μ ο ς τ η ς ζ ά χ α ρ η ς .

δ ι ε υ θ ύ ν ε ι σ ή μ ε ρ α έ ν α α π ό τ α π ι ο π α λ ι ά κ α ι π ι ο γ λ υ κ ά ζ α χ α ρ ο π λ α σ τ ε ί α τ η ς π ό λ η ς .

10ο χλμ Εθνικής Οδού Ιωαννίνων-Αθηνών, Ιωάννινα, τηλ 26510 91888

όνειρα γλυκά...

Ζαχαροπλαστε ίο Ν. Τρ ιανταφύλλουΤηλ.

265

10 7

7438

- 30

910

Ναπ

. Ζέρβα

1, Ιωάν

νινα

www.n-triantafillou.gr

“Όταν τελείωσα τις σπουδές μου στη σχολή Δομικών έργων απασχολήθηκα στη δουλειά του πατέρα μου ως εργολάβος οικοδομών. Η αγάπη μου για τη μπύρα προέκυψε πολύ αρ-γότερα, ύστερα από προτροπή και ιδέα του Βαγγέλη Νάκη να αχοληθώ ενεργά με τον χώρο της μπύρας. Έτσι προέκυψε η ιδέα του jazz beer house το οποίο άνοιξε στις 18 Ιου-νίου 2007.Ήταν κάτι καινούριο για τα Γιάν-νενα. Βέβαια οτιδήποτε καινούριο είναι μόδα, η μπύρα όμως είναι θεσμός. Σήμερα στο jazz beer house σερβίρονται περίπου 80 ετικέτες μπύρας και η επιτυχία της προσπάθειας αυτής οφείλεται στο κυρίως καλό κλίμα συνεργασί-ας και στο γρήγορο σερβίρισμα. Όσον αφορά τις διακρίσεις του jazz, to 2008 εγώ κατέλαβα το πρώτο Πανελλήνιο βραβείο σερβιρίσματος μπύρας καθώς και την 7η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Βέλγιο. Το jazz ανακυρήχθη-κε η καλύτερη μπυραρία της Ελλάδας για το 2008. Το 2009 ανακυρήχθηκα ξανά πρώτος στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ενώ πήραμε τη 10η θέση στη Νέα Υόρκη όπου διαγωνίστηκε η Ιωάννα Κώτση. Θεωρώ ότι στο Βέλγιο αδι-κηθήκαμε. Σίγουρα μπορούσαμε και καλύτερα. Όσον αφορά το μέλλον δεν μου αρέσει η στα-σιμότητα. Ψάχνομαι για καινούρια πράγματα γύρω από την μπύρα…”

Ο Κών/νος Φλούδας,

στο jazz beer house μας μιλά για την εμπειρία του για δεύτερη συνεχόμενη

χρονιά στο παγκόσμιο πρωτάθλημα σερβιρίσματος

μπύρας στη Νέα Υόρκη.

Beer… Man

Με την Ιωάννα Κώτση του Jazz Beer House στη Νέα Υόρκη

πρόσωπο

πό πολύ μικρή, από 7-8 χρονών, ονειρευόμουν να συνε-χίσω την δουλειά του μπαμπά μου. Περνούσα όλα μου τα καλοκαίρια στο εργοστάσιο δουλεύοντας, και όταν λέω δουλεύοντας, εννοώ κανονική δουλειά, στο χώρο παρα-γωγής. Τότε μου έμοιαζε με παιχνίδι. Δεν έφτανα καν στα μηχανήματα αλλά τότε πέρασα εκείνη την αρχική φάση που σαν παιδί αντιλαμβάνεσαι ότι κάποιος, κά-νοντας αυτό που εγώ θεωρούσα παιχνίδι βγάζει τα χρήματα για να ζήσει την οικογένειά του. Σε πολλούς φαίνεται περίεργο το να ασχολείται μια γυναίκα και

να μιλάει μόνιμα για σίδερα! Το να οδηγείς φορτηγάκι οργώνοντας όλη την Ήπειρο και όχι μόνο, ξεφορτώνο-ντας σίδερα με μεγάλα κόκκινα νύχια δεν είναι περίεργο για μένα αλλά για όλους τους υπόλοιπους. Κι όμως είναι πολύ δελεαστικό. Σε ιντριγκάρει και σε κάνει μόνιμα να αισθάνεσαι δυναμικός. Έχω πολλά όνειρα για αυτή τη δουλειά. Θέλω να κάνω τόσα πράγματα που πολλές φο-ρές αισθάνομαι πως δεν θα μου φτάσει ο χρόνος. Είναι τα στοιχήματα που βάζουμε όλοι με τον εαυτό μας και είμαστε διατεθειμένοι να αγωνιστούμε και να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να τα κάνουμε πραγματι-κότητα. Παρόλα αυτά όμως, δεν παύω να είμαι και γυ-ναίκα, επομένως διαθέτω και αρκετό χρόνο στον εαυτό μου. Κομμωτήριο, μανικιούρ, κους κους με φίλες, βόλ-τες στα μαγαζιά, καφεδάκια και ατέλειωτο καμιά φορά clubbing δεν λείπουν από το πρόγραμμά μου. Λατρεύω τα ταξίδια και προσπαθώ να κάνω συχνά μικρά ταξιδά-κια έστω και σε κοντινούς προορισμούς όπως τα Ζαγο-ροχώρια που είναι ο τέλειος προορισμός για να ηρεμείς με τους ανθρώπους που αγαπάς. Το χειμώνα, σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο πηγαίνω για σκι με φίλους. Είναι το όπλο κατά της ρουτίνας. Ποτέ δεν θεώρησα πως η δουλειά μου με κάνει διαφορετική. Είμαι όπως όλα τα υπόλοιπα κορίτσια. Απλώς ανέλαβα ευθύνες οι οποίες με έκανα κατά κάποιο τρόπο να λειτουργώ και να φέ-ρομαι σαν αντράκι.”

Καφαντάρη Στέλλα

Η σιδηρά κυρία της Βιομηχανικής Περιοχής των Ιωαννίνων

ΒΙ.ΠΕ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, Τ.Θ.123,Τ.Κ.45500, Τηλ. 26510 57324, FAX.26510 57327, email. kafadari@otenet.gr

Σοφία Βλάχου Πρωτόπαππα

Παραβρεθήκαμε στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής της Σοφίας Βλάχου Πρωτόπαππα στο βιβλιοπωλείο «Σύγχρονη εποχή». Τίτλος της έκθεσης «Κοιτάζοντας προς τα μέσα». Και αναζήτηση της τέχνης της Σοφίας Βλάχου Πρωτόπαππα….ο άνθρωπος!

“Ως αυτοδίδακτη καλλιτέχνης έχω περάσει πολλά χρόνια προσωπικής αγωνίας και σκληρής δουλειάς να τιθασεύσω τα υλικά που λάτρευα όπως τα παλιά ξύλα και τις διάφορες χρωστικές, τις εικόνες που με κα-τέκλυζαν, το φώς και τη σκιά. Ως χημικός αγαπώ τα υλικά και πειραματίζομαι μαζί τους. Ψάχνω τεχνικές, ανακαλύπτω τεχνικές. Ζωγραφίζω με λάδια, ακρυλι-κά σκόνες αγιογραφίας σε μουσαμά και κάθε είδους ξύλου.Μελετώ, παρακολουθώ, διδάσκομαι. Το στοίχημα όμως είναι να παραμείνω αληθινή. Να είμαι εγώ. Νο-μίζω τέχνη είναι η αλήθεια.Με γοητεύει η γυναικεία μορφή σαν φορέας συναι-σθήματος και βρίσκω τα παλιά ξύλα ώς το πιο φιλικό υλικό γι΄αυτήν. Αγαπώ το παλιό ξύλο. Όταν το παίρ-νω στα χέρια μου μιλάει. Το επεξεργάζομαι κι ετοι-μάζω τη συνομιλία μαζί του. Έχει μια μαγεία να το παίρνεις απ΄τη σίγουρη φθορά, το σαράκι, το σάπισμα και να το στέλνεις στο μέλλον. Δουλεύω λίγο περίερ-γα πάνω του. Παίζοντας με τις κόλλες και τις σκόνες αγιογραφίας νομίζω ότι ξεθάβω σιγά σιγά το βλέμα και την ψυχή. Η χαρά είναι μεγάλη τότε. Είναι σαν κάτι να γεννήθηκε. Με κοιτάει. Μιλάει. Μιλάει για την αγάπη, τον πόνο, τη μοναξιά, τις φυλακές της ψυχής, τις γέ-φυρες. Είναι η ίδια η Ψυχή της εποχής των φαγιούμ και της δικής μας! Ίδια η περιπέτεια της ανθρώπινης σχέσης! Ίδιο το παιχνίδι με τις ψυχές που παίζουμε ο ένας σε βάρος άλλου!Την ανθρώπινη φιγούρα την εντάσω και στα περιβόλια των παιδικών μου χρόνων, όχι σαν επισκέπτη αλλά σαν να έχει ομφάλιο λώρο μ’ αυτό το χώρο.Οι μορφές μου δένονται με τα κλαριά, τα φύλλα. Τα φύλλα χορεύουν, τραγουδούν, γλυκαίνουν τη θλίψη. Δέν έχω φυσιολατρική διάθεση όταν ζωγραφίζω. Ανα-ζητώ τον άνθρωπο. Θέλω να είναι κεί, ή να ήταν, ή να έρθει.”

34

35

πί μήνες η ανθρωπότητα ταλαιπωρείται από τη νέα γρίπη. Ταλαιπωρείται όμως όχι στην πράξη αλλά στην θεωρία, ελέω Μ.Μ.Ε. Έχουμε περάσει από τον φόβο της επιδημίας στην επιδημία του φόβου. Γί-

νεται πρώτη είδηση ο θάνατος από τη νέα γρίπη κάποιου ατόμου με επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό. Γιατί όμως δεν γί-νεται καμία αναφορά στους πολύ περισσότερους θανάτους που έχουμε κάθε χρόνο από την εποχική γρίπη.Την άνοιξη του 2009 άρχισε μια πρωτοφανής παγκόσμια κινητοποίηση, στην οποία περιλαμβάνονται και επίσημοι φορείς υγείας, για την επερχόμενη γρίπη των χοίρων ή νέα γρίπη. Δεν ήταν κάτι καινούριο. Είχαν προηγηθεί το SIRS και η γρίπη των πτηνών. Τώρα όμως είχαμε εντατικοποίηση των προσπαθειών να πεισθεί ο κόσμος ότι επέρχεται ολική καταστροφή. Τα έξοδα της κινητοποίησης αυτής πάρα πολ-λά. Τα έσοδα, για όσους εμπλέκονται με τα εμβόλια και τα φάρμακα, τεράστια.Ήταν μια μοναδική ευκαιρία, εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης, να βελτιωθούν τα οικονομικά εταιριών, που πα-ρόλο ότι είναι κολοσσοί, είχαν υποστεί σοβαρές συνέπειες από την κρίση αυτή.Και ο λαός κρεμασμένος στα χείλη δημοσιογράφων, πολι-τικών και γιατρών, να περιμένει να βγάλει κάποιο συμπέ-

ρασμα από τα όσα αντιφατικά, ακουστήκαν στο διάστημα αυτό.

Τι είναι η νέα γρίπη Α (Η1Ν1);Η νέα γρίπη, αρχικά γνωστή ως “γρίπη των χοίρων”, είναι μία οξεία νόσος του αναπνευστικού που προκαλείται από στέλεχος Η1Ν1 του ιού της γρίπης Α.Πρόκειται για έναν ιό που είναι 8-10 φορές πιο ήπιος από τον ιό της εποχικής γρίπης και το 98% των ατόμων που νό-σησαν δεν χρειάστηκε να λάβουν καμία ειδική θεραπεία.Για την επιβεβαίωσή της χρειάζονται εργαστηριακές εξετά-σεις διότι δε μπορεί να γίνει διαφορική διάγνωση από τις άλλες οξείες λοιμώξεις του αναπνευστικού βάση της κλινι-κής εικόνας.

Πως μεταδίδεται;Η μόλυνση με τον ιό γίνεται με τον ίδιο τρόπο όπως και στην εποχική γρίπη. Μεταδίδεται στον άνθρωπο μεσω στα-γονιδίων από ασθενή που βήχει ή φτερνίζεται. Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί και έμμεσα, όταν τα μολυσμένα σταγονίδια που προέρχονται από ασθενή που βήχει εγκαθίστανται στα χέρια του ή σε άλλες επιφάνειες (γραφεία, πόρτες, πόμο-

από τον παιδίατρο Αντώνη Κοντό

ΝέαΓρίπη

“Τα έξοδα της κινητοποίησης αυτής πάρα πολλά. Τα έσοδα, για όσους εμπλέκονται με τα εμβόλια και τα φάρμακα, τεράστια.”

Ε

Τα μέτρα προφύλαξης από την νέα γρίπη είναι απλά:

Κάλυψη στόματος-μύτης κατά τον βήχα και το φτέρνισμα με χαρτομάντιλο στο οποίο να πατιέται αμέσως σε κλειστό

δοχείο απορριμμάτων.

Στην ανάγκη η κάλυψη μπορεί να γίνει με τον αγκώνα.

Πλύσιμο χεριών μετά τον βήχα ή το φτέρνισμα.

Αποφυγή αγγίγματος ματιών, μύτης, στόματος.

Αποφυγή στενής επαφής με πάσχοντας.

Καλός αερισμός στους χώρους εργασίας.

λα, κλινοσκεπάσματα) και μέσω αυτών γίνεται η μετάδοση σε ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με αυτές. Η βρώση χοιρινού και η πόση νερού της ύδρευσης δεν ενέχουν κίνδυνο μετάδοσης. Ο ιός επίσης δεν μεταδίδεται με το νερό της πισίνας, μπορεί να επιζήσει στο περιβάλλον και στις επιφάνειες για 7-8 ώρες, καταστρέφεται με τη θέρμανση (70-100C) καθώς και με διάφορα αντισηπτικά διαλύματα (ιωδιούχα και αλκοολού-χα), χλωρίνη, απορρυπαντικά, σαπούνι.Κύρια συμπτώματα: Πυρετός (συνήθως 38-38,5), βήχας, ρινική καταρροή, πονόλαιμος, μυαλγίες, πονοκέφαλος, κόπωση. Συ-χνά παρατηρούνται διάρροια και εμετοί.Η νόσος είναι συνήθως ήπια, αλλά σε άτομα υψηλού κινδύνου όπως διαβητικοί, ασθματικοί, καρδιοπαθείς, καρκινοπαθείς και νεφροπαθείς καθίσταται σοβαρή με επιπλοκές και, σπάνια, με θνητότητα.Η μετάδοση της νόσου γίνεται 1 ημέρα πριν την έναρξη των συμπτωμάτων έως 5-7 μέρες μετά. Τα παιδιά μεταδίδουν λίγο περισσότερες ημέρες.

Σημεία προειδοποιητικά για σοβαρή νόσηση;Παιδιά: Ταχύπνοια, αναπνευστική δυσχέρεια, κυανικό χρώμα δέρματος, αδυναμία λήψης υγρών, επίμονοι εμετοί, μη καλή επικοινωνία, έντονη ευερεθιστότητα, ύφεση και στη συνέχεια υποτροπή του πυρετού και των συμπτωμάτων.Ενήλικες: Αναπνευστική δυσχέρεια ή βραχεία αναπνοή, θωρα-κικό άλγος, αιφνίδια ζάλη και ίλιγγος, σύγχυση, επίμονοι εμε-τοί, υποτροπή συμπτωμάτων.Οι περισσότεροι ασθενείς δεν χρειάζονται αιτιολογική θεραπεία αλλά μόνο συμπωματική. Άτομα μέχρι 18 χρονών δεν επιτρέπε-ται να λαμβάνουν ως αντιπυρετικό-αναλγητικό την ασπιρίνη.Ο ασθενής πρέπει να παραμείνει στο σπίτι έως και 24 ώρες μετά την πτώση του πυρετού.Άτομα οικογένειας του ασθενούς μπορούν να συνεχίσουν την κοινωνική δραστηριότητα τους και την εργασία τους, τηρώντας φυσικά τα μέτρα προσωπικής υγιεινής.Τα αντίδικα φάρμακα (Tamiflu) χορηγούνται μόνο σε σοβαρή

νοσήσει και σε άτομα που ενέχουν κίνδυνο σοβαρών επιπλο-κών από τη γρίπη.

Για το εμβόλιο της νέας γρίπης έχουν ακουστεί, στα τηλεπαράθυρα, πάρα πολλές αντιφατικές γνώμες και

όλοι μας έχουμε βγάλει τα όποια συμπεράσματά μας υπέρ ή κατά του εμβολίου. Εγώ θα ήθελα να

συμπληρώσω πως το εμβόλιο θα έπρεπε να είχε γίνει τον Οκτώβριο και όχι τώρα που η νόσος

είναι σε έξαρση.

Χάζευα τα τσουβάλια με τα όσπρια, τα σακουλάκια με τους τραχανάδες, τα παστέλια, τα λικέρ, και το μοσχοβολιστό τσάι βουνού, κρεμασμένο πλάι στη ρίγανη, τις στοιβαγμένες κονσέρβες σαρδέλα σε πι-κάντικο λάδι και τις περίτεχνα πλεγμένες αρμάθες με τα σκόρδα. Η ζυγαριά δούλευε ασταμάτητα και εγώ μεθούσα με τη μυρωδιά . Κάτι ανάμεσα σε σαπι-σμένο ξύλο, ζάχαρη και κανέλα και περίμενα υπομο-νετικά μέχρι ο «παππούλης» - έτσι φάνταζε ο μπα-κάλης στα μικρά μου μάτια – να ζυγίσει και για μένα μερικές δραχμές από την πεντανόστιμη χειροποίη-τη γιαννιώτικη καραμέλα. Την ξέρετε…εκείνη την άτσαλα κομμένη με τις λευκές και ροζ ρίγες. Όλο και κάποια γιαγιά σας φίλεψε το μαγικό γλυκό…Μέσα σε τέτοια μπακάλικα μπαινοβγαίναμε στα παιδικά μας χρόνια ακόμα και εμείς οι γεννημένοι την δεκαετία του ’80. Τώρα, όπου και αν έχω γυρίσει 2 τέτοια έχω βρει μόνο. Ένα το πασίγνωστο «Άκανθος» του Να-πολέοντα Ζάγκλη στους Καλαρρύτες και 1-2 ακόμα στην οδό Κάνιγκος και στην οδό Ανεξαρτησίας στα Ιωάννινα. Α και ένα που κόντεψα να ξεχάσω….ένα μικρό μέσα στη Νέα Υόρκη, φτιαγμένο από Έλληνες στο κέντρο της Αστόρια.

αγορά

Στα Γιάννενα...

Στο μπακάλικο...από τη Βίκυ Ρίζου

Αναδημοσίευση από το

“Κουκί και το Ρεβύθι”

Στους Καλαρρύτες...

“Κουκί και το Ρεβύθι”

Η Βασιλική της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ

Δεκέμβριος, ο μήνας των Χριστουγέννων. Πρόκειται για την πλέον ατμοσφαιρική γιορτή του χρόνου, γεμάτη φώτα, δώρα, στολισμένα σπίτια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γλυκά, γεμά-τα τραπέζια, εξόδους, εκδρομές και ελεύθερο χρόνο. Ωστόσο, η σύγχρονη υπερκαταναλωτική κοινωνία και ο τεχνολογικός πο-λιτισμός έχουν απομακρύνει τον άνθρωπο από το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Ένας από τους καλύτερους τρόπους εκ νέου προσέγγισης των διαχρονικών μυνημάτων της Γέννη-σης του Θεανθρώπου με εύκολο και γρήγορο τρόπο, χωρίς νου-θεσίες, διδασκαλίες, περιττά και δυσνόητα λόγια, είναι και η γνωριμία με το ναό της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ. Με το απόλυτο δηλαδή κέντρο των Χριστουγέννων, το σημείο όπου συντελέ-στηκε το θαύμα της Γέννησης. Το Σπήλαιο της Γέννησης, το οποίο αναφέρεται στις Γραφές, βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της σύγχρονης πό-λης της Βηθλεέμ. Πρόκειται για ένα εν μέρει φυσικό και εν μέρει τεχνητά λαξευμένο στο βράχο σπήλαιο, σε μια περιοχή όπου απαντούν αρκετά ακόμη μικρά σπήλαια. Εντοπίστηκε στις αρχές του 4ου μ.Χ. αι. από απεσταλμένους της αυτοκράτειρας Ελένης, οι οποίοι είχαν ως στόχο την ανεύρεση των ιερότερων τόπων της ζωής του Χριστού. Κατά το έτος 325, πραγματοποιείται η ανέγερση της πρώτης Βασιλικής της Γεννήσεως, κατ’ εντολή της ίδιας της αυτοκράτειρας Ελένης, η οποία σήμερα σώζεται σε επίπεδο θεμελίων. Ωστόσο, οι αρχαιολογικές ανασκαφές αποκά-λυψαν αρκετά στοιχεία, ικανά να συντελέσουν στην ανασύστα-ση της αρχιτεκτονικής της. Πιο συγκεκριμένα, το Σπήλαιο της Γέννησης ήταν καλυμμένο με ένα οκτάγωνο. Ένα άνοιγμα στη

μέση του οκταγώνου καθιστούσε το Σπήλαιο ορατό στους προ-σκυνητές. Το οκταγωνικό κτίριο συμπληρωνόταν από μια μεγά-λη πεντάκλιτη Βασιλική στα δυτικά του, χωρίς νάρθηκα αλλά με τετράγωνο αίθριο σημαντικών διαστάσεων. Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως επιπλέον τα δάπεδα τόσο του οκταγώ-νου όσο και της Βασιλικής, τα οποία χρονολογούνται στα τέλη του 4ου αι. και έφεραν πολύχρωμα ψηφιδωτά με γεωμετρικά φυτικά και ζωικά θέματα, τμήματα των οποίων διατηρούνται έως σήμερα στο χώρο. Η Βασιλική του 4ου αι. διατηρήθηκε χωρίς σημαντικές μεταβολές έως περίπου στα μέσα του 6ου αι., οπότε και αντι-καταστάθηκε από τον αντίστοιχο ιουστινιάνειο ναό, ο οποίος σώζεται έως σήμερα. Έτσι, στα πλαίσια του γιγαντιαίου οικο-δομικού του προγράμματος, ο αυτοκράτορας αποφάσισε και τη βελτίωση των ιερών μνημείων των Αγίων Τόπων. Στο χώρο λοιπόν της αρχικής Βασιλικής της Γεννήσεως, ανοικοδομήθηκε μια νέα πεντάκλιτη Βασιλική, τα κλίτη της οποίας χωρίζονται με 40 μονόλιθους κίονες. Το οκτάγωνο κτίσμα, το οποίο κάλυπτε το σπήλαιο στη Γεννήσεως, αντικαταστάθηκε από το τρίκογχο Ιερό Βήμα. Επίσης προστέθηκε νάρθηκας, ενώ διατηρήθηκε το αρχικό αίθριο. Συνολικά, επρόκειτο για ένα μεγαλυτέρων δια-στάσεων κτίριο. Ωστόσο, υστερούσε σε μεγαλοπρέπεια και αρ-μονία σε σύγκριση με το αρχικό, όπως αποδεικνύεται και από τη δυσαρέσκεια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού ο οποίος διέταξε, σύμφωνα με μεταγενέστερη μαρτυρία, την τιμωρία του αρχιτέ-κτονα.

1

από την Ντίνα Ζήδρου - Τσόλα, αρχαιολόγο

1

Σε αντίθεση όμως με τη σωζόμενη έως σήμερα Βασιλική του 6ου αι., ελάχιστα στοιχεία υπάρχουν για τον αρχικό εσωτερικό της διάκοσμο, ο οποίος και δε σώζεται. Μεταγενέστερες περιγραφές και μαρτυρίες οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα να ήταν ιδιαίτερα πλούσιος και εντυπωσιακός. Καθοριστικής σημασίας υπήρξε η παράσταση της Γέννησης του Χριστού και της Προσκύνησης των Μάγων, στο δυτικό τοίχο του νάρθηκα, η οποία απέτρεψε την πυρπόληση και ολοκληρωτική καταστροφή του μνημείου από τους Πέρσες το 614. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της αραβικής κατοχής (639 – 1099), καταστράφηκε και χάθηκε οριστικά ο αρχικός εκείνος διάκοσμος. Γρήγορα όμως και περίπου στα τέλη του 7ου αρχές 8ου αι., ο ναός ιστορήθηκε εκ νέου. Εντυπωσιακά μωσαϊκά κάλυψαν το σύνολο των εσωτερικών τοίχων του. Το εικονογραφικό πρόγραμμα περιλάμβανε παραστάσεις από το χριστολογικό κύκλο, αγγέλους, προφήτες, προσωπογραφίες αγίων, μια τεράστια απεικόνιση του «Δέντρου του Ιεσσαί» αλλά και ένα πρωτότυ-πο και μοναδικό στη χριστιανική εικονογραφία θέμα, την απεικόνιση, κατά χρονολογική σειρά, των επτά Οικουμενικών Συνόδων στη βόρεια ζωφόρο επάνω από τις κιονοστοιχίες του κεντρικού κλίτους και αντίστοιχα επτά τοπικών Συνόδων στη νότια ζωφόρο. Πρόκειται για παραστάσεις τεράστιας σημασίας τόσο για την καθιέρωση του δόγματος της ορθόδοξης εκκλησίας όσο και για το γεγονός ότι έθεσαν τις βάσεις της ορθόδοξης εικονογραφίας. Παράλληλα, τόσο οι επιγραφές όσο και τα περιληπτικά πρακτικά των Συνόδων ήταν γραμμένα στα ελληνικά. Η τρίτη φάση ιστόρησης του μνημείου τοποθετείται αρκετούς αιώνες αργότερα και πιο συγκεκριμένα το έτος 1169, την εποχή δηλαδή των Σταυροφόρων. Ακριβώς τότε και με την ουσιαστική συμβολή του αυτοκράτορα Μανουήλ Κομνηνού, η Βασιλική, αφού επισκευάστηκε, κοσμήθηκε και πάλι με ψηφιδωτά στο σύνολο του ναού και του Ιερού Βήματος, ενώ 27 κίονες δέχτηκαν ζω-γραφικά 29 ολόσωμους αγίους που θυσιάστηκαν για την επικράτηση της ειρήνης. Σύμφωνα με σωζόμενη επιγραφή, το κολοσσιαίο αυτό έργο εκτελέστηκε «δια χειρός» του φημισμένου ψηφιδογράφου και ζωγράφου Εφραίμ. Υπό την καθοδήγησή του, εργάστη-καν ορθόδοξοι Έλληνες καλλιτέχνες, ακολουθώντας την εικονογραφία και την τεχνοτροπία της ορθόδοξης Εκκλησίας. Επιπλέον, κατά το 12ο αι., ολοκληρώθηκε και η διαμόρφωση του Σπηλαίου αλλά και ο εσωτερικός του διάκοσμος. Έκτοτε και κατά τη διάρκεια των αιώνων, η Βασιλική της Γεννήσεως έχει δεχτεί αρκετές επισκευές και έχει υποστεί αρκετές προσθήκες που αλλοίωσαν το αρχικό της σχέδιο αλλά και τη μεγαλόπρεπη μορφή της. Πιο συγκεκριμένα, το 1227 δυο Αρμένιοι προσκυνητές αφιέρωσαν τη μεγάλη ξύλινη διπλή θύρα της με τα αραβουργήματα και τους σταυρούς. Κατά τη διάρκεια της οθωμα-νικής κυριαρχίας, κλείστηκαν οι δυο από τις τρεις εισόδους της δυτικής πλευράς ενώ και η τρίτη σμικρύνθηκε σημαντικά. Παράλ-ληλα, ο αρχικός ενιαίος νάρθηκας, που εκτεινόταν σε όλο το μήκος της δυτικής πλευράς, χωρίστηκε σε μικρότερους χώρους. Το 1764, προστέθηκε το ξυλόγλυπτο εικονοστάσιο. Κατά τη διάρκεια του 19ου αι., αντικαταστάθηκε τόσο το λίθινο δάπεδο όσο και η ξύλινη οροφή. Τέλος, σταδιακά, προστέθηκαν τα διάφορα παρεκκλήσια αλλά και κτίρια των μοναστηριών των Ορθοδόξων, των Λατίνων και των Αρμενίων. Όποια όμως και αν είναι η μορφή της Βασιλικής της Γεννήσεως, όσες παρεμβάσεις και αν έχει δεχτεί και όσο και αν την έχουν μεταβάλει, το μήνυμα που πρεσβεύει παραμένει διαχρονικό και αναλλοίωτο. Ας αφιερώσουμε λοιπόν τα φετινά Χριστούγεν-να λίγο από τον πολύτιμο χρόνο μας ώστε να αναλογιστούμε τα γεγονός της θείας Γέννησης και τα νοήματά του.

Εικ. 1 Η είσοδος του Σπηλαίου της Γέννησης

Εικ. 2 Το εσωτερικό του Σπηλαίου της Γέννησης

Εικ. 3 Τμήμα δαπέδου της αρχικής Βασιλικής του 4ου αι.

2

3

Συρράκο

ταξιδεύοντας

φωτογραφίες:Κώστας ΜαρδάςΈλλη Μαρδά

“Εκείθε, όπου κι αν ρίξουμε το βλέμμα, κάτου, τριγύρω μας, τι χρώματα κάθε λογής, τι τόποι με θέλγητρα μαγικά ξανοίγονται μπροστά μας. Βράχια, ποτάμια και βουνά και δάση απ’ όλα πλήθος. Κι ένας γαλάζιος ουρανός δίνει αρμονία σε όλα. Και το τραχύ αχολόγημα παρέκει του χειμάρρου μας δείχνει πως γκρεμίζεται κι ο μέγας καταρρά-κτης ορμητικός ανάμεσα στους απότομους βράχους που πότε ευφραίνουν την ψυχή και πότε την τρομάζουν...”

Lord Byron

Πιο βουνό δεν γίνεται...

Βοιδομάτης

Συρράκο

Συρράκο

Συρράκο

Κόνιτσα

Μεγάλο Πάπιγκο

ταξιδεύοντας

B i g S t o r e

Πο ι κ ι λ ί α σ ε δ ι α κ ο σμη τ ι κ ά , μ ι κ ρ ο έ π ι π λ α κ α ι ά λ λ α π ο λ λά ε ί δ η μ έ χ ρ ι ε ξ α ν τ λή σ εω ς σ τ ο κ !

Ρούσης | Ανεξαρτησίας 95 | Τηλ. 2651070039

Τηλ.

265

10 7

7438

- 30

910

Ναπ

. Ζέρβα

1, Ιωάν

νινα

Συρράκο

Μεγάλο Πάπιγκο

Γανναδιό Κόνιτσας

ταξιδεύοντας

Βοιδομάτης

Πείτε μας λίγα λόγια για σάς, πώς και από που ξεκινήσατε το μακρινό ταξίδι στον πλανήτη της τέχνης;H καταγωγή μου είναι από ένα μικρό χωριό της περιφέρειας Αρ-γυρόκαστρου τα Σωφράτικα, όπου πέρασα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου. Σε ηλικία έντεκα χρονών ο καθηγητής των εικαστι-κών είδε το ταλέντο μου και παρότρυνε τον πατέρα μου να με πάει στο εικαστικό εργαστήρι του Δήμου Αργυρόκαστρου, όπως και έγινε. ΄Ετσι στα έντεκά μου άρχισα να παίρνω τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής πλάι σε καταξιωμένους ζωγράφους της εποχής. Τα πράγματα όμως ήταν δύσκολα διότι το Αργυρόκα-στρο από το χωριό ήταν 10χλμ και η διαδρομή δύσκολη, όπως και η συγκοινωνία. Σίγουρα όμως άξιζε τον κόπο αυτή η ταλαι-πωρία. Έτσι ήρθε η στιγμή όπου διαγωνίστηκα για να μπω στο καλλιτεχνικό λύκειο, όπως και έγινε. Εκεί τον πρώτο χρόνο έμε-να στις εστίες και μετά πηγαινοερχόμουν. Μπορούσα να κάνω κι αλλιώς; Αφού το είχα μέσα μου. Από το 1989 μέχρι το 1993 σπούδασα στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Τιράνων και αποφοίτησα με τον τίτλο του ζωγράφου χαράκτη. Παρατηρώντας την έκθεσή σας, βλέπω να κυριαρχεί το Ηπειρώτικο στοιχείο. Τι είναι αυτό πού σας συνδέει και εμπνέει εδώ;Πρώτα απ’ όλα μοιάζει πάρα πολύ με τα μέρη μας. Είναι μία συ-νέχεια του τόπου μου οπότε είναι κάτι γνώριμο και πολύ όμορ-φο, ειδικά κάποιες εποχές όπως π.χ το φθινόπωρο πού το τοπίο γίνεται πολύ όμορφο και τα χρώματα να γεμίζουν τον καμβά της ζωής μας. Όσο και να την γυρίσεις την Ήπειρο δεν την χορταί-

νεις. Ελπίζω και στο μέλλον να μου δοθεί η ευκαιρία να δείξω μέσω κάποιας έκθεσης πιο πολλές ομορφιές της Ηπείρου.Πόσο δύσκολο είναι να ασχοληθεί κανείς επαγγελματικά με τη ζωγραφική;Από την στιγμή που τίθεται θέμα επιβίωσης καταλαβαίνετε ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να πάρεις μία τέτοια απόφαση. Ειδικά όταν ζεις σε μια μικρή πόλη όπως είναι τα Ιωάννινα, και με μία τόσο κλειστή κοινωνία τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο. H βασική μου δουλειά ως προς το ζην είναι η αγιογραφία. Αυτό όμως που με γεμίζει σαν άνθρωπο είναι η ζωγραφική. Αυτό κα-μιά φορά με κάνει να δυσκολεύομαι (οικονομικά), αλλά λέω όχι εδώ θα συνεχίσω.Τι γίνεται όμως όταν η τέχνη συναντά το χρήμα, και το χρήμα αντικαθιστά την δόξα, τις φιλοδοξίες, και την έμπνευση του καλλιτέχνη;Στην εποχή που ζούμε αυτό είναι λίγο δύσκολο να αποφευχθεί. Από τη μια καλό θα ήταν ο ζωγράφος να κρατήσει την τέχνη και την ποιότητα στα έργα του, από την άλλη θα πρέπει να συνδυ-άσει εμπορικότητα και τέχνη για να μπορέσει να ζήσει. Μακάρι όλοι οι καλλιτέχνες να μπορούσαν να εκφραστούν αποκλειστικά μέσα από το έργο χωρίς την ανάγκη για οικονομική επιβράβευ-ση. Είναι δύσκολο όμως. Βλέπετε είναι και η εποχή που ζούμε αν μη τι άλλο περίεργη.Παρατηρώντας πίνακές σας διακρίνω μια διαφορά στην τεχνοτροπία και στην θεματολογία από πίνακα σε πίνακα. Αυτό πού μπορεί να οφείλεται; Τίθεται θέμα ωρίμανσης

Γιώργος Τζούμπας“Ηπειρώτικα Τοπία”

Συνέντευξη στον Δημήτρη Γεωργούλη

του καλλιτέχνη; Υπάρχει κορεσμός;Κοιτάξτε, ό ζωγράφος- καλλιτέχνης ποτέ δεν φθάνει σε κορεσμό ή ωρίμανση. Πάντα ψάχνεται, προχω-ράει μπροστά και στη διαδρομή αυτή απλά βελτιώ-νεται. Άλλωστε όποιος στερέψει από φαντασία παύει να έχει καλλιτεχνική υπόσταση γιατί στην ουσία ο καλλιτέχνης είναι άμεσα εξαρτημένος από διαρκείς σκέψεις και φαντασία.Ο καλλιτέχνης πρέπει να αντιστέκεται ή να βα-δίζει στις ανάγκες της κάθε εποχής;Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να αντιστέκεται διότι εκεί δείχνει την δύναμή του και τον χαρακτήρα του. Πρέ-πει να αντιστέκεται σύμφωνα με τις δυνατότητές του και όλο αυτό το αντί να παίρνει σάρκα και οστά μέσα από το έργο του.

Γεννήθηκε στα Σωφράτικα Αργυροκάστρου το 1969. Από μικρός εκδήλωσε την έφεσή του στο σχέδιο. Σε ηλικία 11 χρονών πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής στο Ει-καστικό Εργαστήρι του Δήμου στο Αργυρόκαστρο κοντά σε καταξιωμένους ζωγράφους. Το διάστημα 1984-1988 σπούδασε ζωγραφική στο Kαλλιτεχνικό Λύκειο Αργυροκά-στρου. Το 1989 ξεκίνησε τις σπουδές του στην Aνώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Τιράνων, από όπου αποφοίτησε το 1993 με τον τίτλο του ζωγράφου-χαράκτη. Είναι μέλος του Εικαστικού επιμελητηρίου Ελλάδος, τμήμα χαρακτι-κής. Έργα του βρίσκονται σε δημόσιους χώρους και ιδιωτι-κές συλλογές, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στα Γιάννενα.

Διονυσίου Σκυλοσόφου 6, ΜώλοςΙωάννινα

τηλ. 26510 73984

Μιλάνο: Η απόλαυση τουshopping

Μπορεί να θεωρείται ο απόλυτος προορισμός για shopping, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το Μιλάνο διαθέτει ιστορία και πολιτιστική παράδοση και... το δείχνει. Αλλά και πάρα πολλά σημεία όπου το φαγητό, το ποτό και η διασκέδαση βρί-σκουν «το μάστορά τους»! Αρχαία πόλη, γνωστή από το Διάταγμα των Μεδιολάνων, από τον 11ο αιώνα βιώνει σημαντική άνθηση και αναπτύσσεται ανεξάρτητα, διοικούμενη από συμ-βούλιο και ορισμένες μεγάλες οικογένειες - Τοπιάνι, Βισκόντι, Σφόρτσα κ.ά. Το 1860, αφού πέρασε από ισπανική και αυστριακή κατοχή, ενώθηκε με το νεοσύ-στατο -τότε- ιταλικό βασίλειο. Σήμερα το Μιλάνο αποτελεί την κατεξοχήν «κεντροευρωπαϊκή πόλη» στη βόρεια Ιταλία, είναι η δεύτερη σε πληθυσμό και ταυτόχρονα το οικονομικό της κέντρο. Εδώ βρίσκεται η έδρα σημαντικών και παραδοσιακών επιχειρήσεων, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία Alfa Romeo και φημισμένοι οίκοι μόδας (Armani, Prada, Versace κ.ά.). Τα δύο «ορόσημα» της πόλης είναι ο επιβλητικός, κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός (Stazione Centrale), από τον οποίο μπορείτε να μετακινηθείτε προς κάθε κατεύθυνση, και η πλατεία Duomo, όπου βρίσκεται ο καθεδρικός ναός, η δεύτερη μεγαλύτερη γοτθική εκκλησία του κόσμου. Μετά το εσωτερικό, ανεβείτε οπωσδήποτε -με το ασανσέρ- στην ταράτσα του (καθημερινά, 09:00-17:45), απ’ όπου, εκτός από τον ίδιο το ναό με τα 4.000 αγάλματα, μπορείτε να απολαύσετε και τη θέα. Αναμφίβολα, το Duomo αντιπρο-σωπεύει το απόγειο της κοσμικής δύναμης και το ανώτατο επίπεδο της γοτθικής αισθητικής, με ένα μείγμα τεχνοτροπιών, αφού θεμελιώθηκε το 1386 και ολο-κληρώθηκε σχεδόν πέντε αιώνες μετά! Galleria Vittorio Emmanuele II, Giusepe Mengoni

από την Στέλλα Καφαντάρη

76

Διονυσίου Σκυλοσόφου 6, ΜώλοςΙωάννινα

τηλ. 26510 73984

Galleria Vittorio Emmanuele II, Giusepe Mengoni

Μελτέµι

Στην υπέροχη παραλία της Πρέβεζας με θέα τα νερά του Αμβρακικού βρίσκεται ίσως η πιο διάσημη ψαροταβέρνα της περιοχής, το Μελτέμι. Και γιατί διάσημη; Επειδή εδώ θα γευτείτε τα φρεσκότερα ψάρια αγορασμένα από τράτες (και όχι ιχθυοτροφείου), τα γευστικότερα θαλασσινά μαγειρεμένα στα κάρβουνα, τα καλύτερα κρεατικά που λιώνουν στο στόμα, τις φρεσκότερες γεύσεις κηπευτικών εγχώριας παραγωγήςΓλυκές γεύσεις που ετοιμάζουν για εσάς, έτσι ώστε ένα υπέροχο γεύμα ή δείπνο να αποτελέσει πανδαισία γευστικών απολαύσεων. Εμείς δοκιμάσαμε και σας προτείνουμε συναγρίδα στα κάρβουνα με σαλάτα μελτέμι, ποικιλία ζουμερών κρεατικών με μελιτζανοσαλάτα (ή μελιτζάνα ψημένη στα κάρβουνα) και χωριάτικη πλούσια σαλάτα. Διαλέξαμε κρασί από την πλούσια σε ετικέτες κάβα. Και τελειώσαμε με μια ποικιλία γλυκών απολαύσεων όπως, πανακότα, μιλφέιγ και φρούτα.

Παραλία Πρεβέζης, τηλ. 26820 24552

Βόρεια της πλατείας Duomo θα αντικρίσετε την ξακουστή Galleria Vittorio Emmanuele II, Giusepe Mengoni, μια κομψή στοά-σύμβολο της βιομηχανικής ισχύος του Μιλάνου. Χτίστηκε το 1864 από τον αρχιτέκτο-να Τζουζέπε Μενιόνι, ο οποίος δυστυχώς σκοτώθηκε πέφτοντας απ’ τις σκαλωσιές δυο μέρες πριν από τα εγκαίνια! Η εντυπωσιακή σκεπή από μέταλλο και βιτρό προσθέτει αίγλη στα ακρι-βά (πολύ ακριβά) καταστήματα της στοάς. Εννοείται ότι ο καφές, το σάντουιτς και η μπίρα εκεί πληρώνονται μιλανέζικα... Κατεβαίνοντας, από το Duomo, τη via Torino (Corso di Genova, στη συνέχεια) θα συνα-ντήσετε αρκετά καλά μαγαζιά, με τιμές προσιτές.Αλλά... πολύ κρατηθήκατε! Δεν ξεχνάμε πως το Μιλάνο είναι και ο πα-ράδεισος των αγορών. Για να βουτήξετε αμέσως στα βαθιά, κατευθυν-θείτε προς το οικοδομικό τετράγωνο Quadrilatero d’ Oro (via Monte Napoleone, via Sant’ Andrea, via della Spiga, via Manzoni). Gucci, Prada, Dolce & Gabbana, Versace, Armani, Moschino, Bottega Veneta... Πειστήκατε ή θέλετε κι άλλους «οίκους»; Αν πάλι σας αρέσει το ψάξιμο και σε νέους και πολλά υποσχόμενους σχεδιαστές μόδας, προχωρήστε προς το Corso di Porta, στην κάτω πλευρά του Duomo. Τέλος, ακόμη κι αν είστε φανατικοί οπαδοί των outlet, στα Diffusione Tessile, Kookai, Bruno Magli, Etro, Luciano Sorpani και Valextra (στο κέντρο), καθώς και στα McArthur Glen Shopping Center και Fratelli Rosseti (στα περίχωρα) μπορείτε να βρείτε εξαιρετικά ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ σε πολύ καλές τιμές.Δεν τελειώσαμε, όμως, με τα μνημεία. Επιβάλλεται να επισκεφτείτε την εκκλησία Santa Maria delle Grazie, που χτίστηκε μεταξύ 1466-1490 και αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτήρια της Αναγέννησης στη Λομ-βαρδία. Εκεί βρίσκεται η διάσημη τοιχογραφία «O Μυστικός Δείπνος», ζωγραφισμένη από το Λεονάρντο ντα Βίντσι. Είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα τέχνης στον κόσμο - σύμβολο του δυτικού πολιτι-σμού, που περιλαμβάνεται στον κατάλογο των μνημείων της UNESCO. Η σκηνή απεικο-νίζει τη στιγμή κατά την οποία ο Ιησούς λέει στους μαθητές του ότι ένας από αυτούς είναι έτοιμος να τον προδώσει. Επίσης, μην παραλείψετε να δείτε (και να «ακούσετε», φυσικά, αν έχετε την ευκαιρία και τα... εισιτήρια) τη διάσημη «Σκάλα» του Μιλάνου, την ιστορικότερη, ίσως, μουσική σκηνή της Ευρώπης. Στα πολυτελή θεω-ρεία της, που αρχιτεκτονικά συνδυάζουν τον πλούτο και την αισθητική της ένδοξης εποχής

της ιταλικής Αναγέννησης, έχουν φιλοξενηθεί ορισμένες από τις πλέον διάσημες φωνές της σύγχρονης λυρικής σκηνής. Μετά και την πρόσφα-τη ανακαίνισή της, παραμένει σημείο αναφοράς της πολιτιστικής και κοινωνικής ελίτ της πόλης. Άλλα αξιοθέατα στο Μιλάνο είναι η Πινακοθήκη της Μπρέρα με πλήθος κλασικά έργα, αλλά και ζωγραφική από το 19ο αιώνα μέχρι Μοντιλιάνι, το Καστέλο Φορτσέσκο, η Πινακοθήκη Αμπροζιάνα όπου μεταξύ άλλων φυλάσσονται τα σχέδια και τα σημειωματάρια του Λεονάρντο ντα Βίντσι, και η Βασιλική του Σαν Αμπρόζιο. Στη βόρεια πλευρά, στην περιοχή Μποβίζα-Ντεργκάνο, γύρω από την πλατεία Ντεργκάνο, απλώνεται ένα συμπαθητικό, μικρό χωριό μέσα στην πόλη - αξίζει να περπατήσετε στους δρόμους του! Να πάτε και στο Ναβίλι, στα κανάλια της Porta di Genova, συνοικία με βιβλιοπωλεία, μπαράκια, αλλά και… μπουτίκ.Όσο για γαστρονομία και κλάμπινγκ, στο Μιλάνο η γεύση και η δια-σκέδαση... διατίθενται σχεδόν παντού! Λέγεται πως οι «καθαρόαιμοι» Μιλανέζοι προτιμούν για φαγητό το Paper Moon στη via Bagutta 1, αλλά περί ορέξεως... Στην Corso Como και την Μπρέρα θα πάτε για ποτό, ενώ αν κινείστε εκτός ωραρίου, στο Ναβίλι και το Τιτσινέσε θα βρείτε φαγητό και ποτό κάθε στιγμή του 24ώρου.

Υ.Γ…ΟΙ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΣΑΣ ΚΑΡΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΟΤΑΝ ΘΑ

ΦΤΑΣΕΤΕ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙΑ ΣΑΣ ΦΥΣΙΚΑ ΓΕΜΑΤΑ…..ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ!!!

78

Μελτέµι

Στην υπέροχη παραλία της Πρέβεζας με θέα τα νερά του Αμβρακικού βρίσκεται ίσως η πιο διάσημη ψαροταβέρνα της περιοχής, το Μελτέμι. Και γιατί διάσημη; Επειδή εδώ θα γευτείτε τα φρεσκότερα ψάρια αγορασμένα από τράτες (και όχι ιχθυοτροφείου), τα γευστικότερα θαλασσινά μαγειρεμένα στα κάρβουνα, τα καλύτερα κρεατικά που λιώνουν στο στόμα, τις φρεσκότερες γεύσεις κηπευτικών εγχώριας παραγωγήςΓλυκές γεύσεις που ετοιμάζουν για εσάς, έτσι ώστε ένα υπέροχο γεύμα ή δείπνο να αποτελέσει πανδαισία γευστικών απολαύσεων. Εμείς δοκιμάσαμε και σας προτείνουμε συναγρίδα στα κάρβουνα με σαλάτα μελτέμι, ποικιλία ζουμερών κρεατικών με μελιτζανοσαλάτα (ή μελιτζάνα ψημένη στα κάρβουνα) και χωριάτικη πλούσια σαλάτα. Διαλέξαμε κρασί από την πλούσια σε ετικέτες κάβα. Και τελειώσαμε με μια ποικιλία γλυκών απολαύσεων όπως, πανακότα, μιλφέιγ και φρούτα.

Παραλία Πρεβέζης, τηλ. 26820 24552

Μελτέμι

Στην υπέροχη παραλία της Πρέβεζας με θέα τα νερά του Αμβρακικού βρίσκεται ίσως η πιο διάσημη ψαροτα-βέρνα της περιοχής, το Μελτέμι. Και γιατί διάσημη; Επειδή εδώ θα γευτείτε τα φρεσκότερα ψάρια αγορα-σμένα από τράτες (και όχι ιχθυοτροφείου), τα γευστικό-τερα θαλασσινά μαγειρεμένα στα κάρβουνα, τα καλύ-τερα κρεατικά που λιώνουν στο στόμα, τις φρεσκότερες γεύσεις κηπευτικών εγχώριας παραγωγήςΓλυκές γεύσεις που ετοιμάζουν για εσάς, έτσι ώστε ένα υπέροχο γεύμα ή δείπνο να αποτελέσει πανδαισία γευ-στικών απολαύσεων. Εμείς δοκιμάσαμε και σας προτείνουμε συναγρίδα στα κάρβουνα με σαλάτα μελτέμι, ποικιλία ζουμερών κρε-ατικών με μελιτζανοσαλάτα (ή μελιτζάνα ψημένη στα κάρβουνα) και χωριάτικη πλούσια σαλάτα. Διαλέξαμε κρασί από την πλούσια σε ετικέτες κάβα. Και τελειώσαμε με μια ποικιλία γλυκών απολαύσεων όπως, πανακότα, μιλφέιγ και φρούτα.

Παραλία Πρεβέζης, τηλ. 26820 24522

ΑΛΘΑΙΑΤο θεραπευτικό λουλούδι του Ζαγορίου

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: Στο Άνω Πεδινά Ζαγορίου, 35 χλμ από τα Ιωάννινα, σε υψόμετρο 960m. Παροχές: Δωμάτια με τζάκι, πλούσιο παραδοσιακό πρωινό,internet, cafe - bar, αυλή Δωμάτια: 7 Τηλέφωνο: 26530 71700, 6979933829althaia-traditional-hotel.focusgreece.gr

Anastasios Luxury Guest HouseΗ Έπαυλη του Ζαγορίου

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: στο χωριό Δίκορφο 42χλμ από τα Ιωάννινα, σε υψόμετρο 1000m. Παροχές: 5 τζάκια, χαμάμ 6 ατόμων, 2 μπάνια 17τμ., υπηρεσίες σωματοθεραπείας, μασάζ, θεραπείες προσώπου, μανικιούρ, πεντικιούρ, ξενάγηση για εκδρομές, πεζοπορία, ορειβασία, ποδηλατοδρομία Δωμάτια: Έπαυλη με 3 κρεβατοκάμαρες εμβαδού 280τμ.Τηλέφωνo: 26530 71931, 6946000683www.dikorfo.gr

Aristi Mountain ResortThe complete experience of luxury

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: στο χωριό Αρίστη, 48χλμ από τα Ιωάννινα, σε υψόμετρο 680m. Κατηγορία : A’ Παροχές: Δωμάτια με τζάκι, εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα,χαμάμ, υδρομασάζ, σάουνα, υπηρεσίες μασάζ, bar, εστιατόριο, συνεδριακός χώρος Δωμάτια: 14 Τηλέφωνα: 26530 41330www.aristi.eu

travel news

Πεταχτήκαμε μέχρι το Ζαγόρι και επισκεφτήκαμε τα πιο όμορφα ξενοδοχεία.

Επιμέλεια: Δημήτρης Γεωργούλης

Art Deco Με αναφορές στις δεκαετίες του 1920 και 1930

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: στο χωριό Δίκορφο, 42 χλμ από τα Ιωάν-

νινα σε υψόμετρο 1000m. Παροχές: Δωμάτια με τζάκι, αντίκες art deco κρεββά-τια, κομοδίνα και φωτιστικά, με κουκλίστικα σεκρετέρ

παραδοσιακό πρωινό, cafe Δωμάτια: 4 και 1 σουίτα

Τηλέφωνα: 26530 71044, 6947218021www.artdecobnb.gr

Αρχοντικό Κρανά...με πέτρα, ξύλο και μεράκι

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: στο χωριό Ασπράγγελοι, 30 χλμ από τα

Ιωάννινα σε υψόμετρο 990m. Παροχές: Δωμάτια με τζάκι, σπιτικό πρωινό και

βραδινό Δωμάτια: 7 ονομασμένα με τα ονόματα γιαγιάδων

του χωριού Τηλέφωνα: 2653022225 - 6937363071 -

6937363005

ΓαίαΈνα αρχοντικό του 1862

Σας ενδιαφέρουν:Τοποθεσία: στο χωριό Δίλοφο, 32χλμ. Από τα

Ιωάννινα σε υψόμετρο 900mΠαροχές: Δωμάτια με τζάκι, σπιτικό πρωινό

Δωμάτια:7Τηλέφωνα: 26530 22570, 6944885218

www.gaia-dilofo.gr

Konitsa Mountain Hotel

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: στην Κόνιτσα, 54χλμ από τα Ιωάννινα

σε υψόμετρο 600m Παροχές: Δωμάτια με τζάκι, υπηρεσίες spa, γυ-

μναστήριο, κομμωτήριο, τοπικά προϊόντα Δωμάτια: 11, 3 σουίτες

Τηλέφωνα: 26550 29390, 26510 38705, 6932 717 850

www.konitsahotel.gr

ΠΟΡΦΥΡΟΝ Το Πορφυρό Αρχοντικό

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: στο χωριό Άνω Πεδινά, 32 κμ. από τα Ιωάννινα. σε υψόμετρο 960m Παροχές: Δωμάτια με τζάκι, σπιτικό πρωινό Δωμάτια: 7 Τηλέφωνα: 26530 71579, 6945783290www.porfyron.com

Ξενώνας του ΝικόλαΜε σεβασμό στη παράδοση

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: Στο χωριο Κουκούλι Ζαγορίου, 38 χλμ από τα Ιωάννινα σε υψόμετρο 900m. Παροχές: δωμάτια με τζάκι, παραδοσιακό πρωινό Δωμάτια: 8 Τηλέφωνο: 2653071070 & 2653071627www.koukouli.com

Κωνσταντίνου και ΕλένηςΜε...τα υπέροχα λιθόκτιστα υδρομασάζ

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: στο χωριό Μονοδέντρι, 39χλμ από τα Ιωάννινα, σε υψόμετρο 1060m. Παροχές: Δωμάτια με τζάκι, λιθόκτιστα τζακούζι ,cafe - bar, εστιατόριο, παραδοσιακό πρωινό Δωμάτια: 8 Τηλέφωνα: 26530 71328www.ke-hotel.gr

ΜπελόηΜεταξύ των καλύτερων εστιατορίων στο Ζαγόρι

Σας ενδιαφέρουν:Τοποθεσία: στο χωριό Βίτσα, 37 χλμ από τα Ιωάννινα σε υψόμετρο 960m.Παροχές: Δωμάτια με τζάκι, παραδοσιακά εδέσματα, πλούσιο πρωινό, εστιατόριο, παντοπωλείοΔωμάτια: 6 Τηλέφωνα: 26530 71571, 6947602080www.beloi.gr

Ξενώνας Ναπολέων ΖάγκληςΈνα πολύτιμο κόσμημα στα Τζουμέρκα

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: στο χωριό Καλαρρύτες, 55χλμ από τα Ιωάννινα σε υψόμετρο 1200m Παροχές: Δωμάτια με τζάκι, σπιτικό πρωινό, εστιατόριο, παντοπωλείο Δωμάτια: 10 Τηλέφωνα: 2659 0 61518

ΠρίμουλαΈνα λουλούδι στο Ζαγόρι

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: στο χωριό Άνω Πεδινά, 32 κμ. από τα Ιωάννινα, σε υψόμετρο 960m Παροχές: Δωμάτια με τζάκι, σπιτικό πρωινό Δωμάτια: 7, τα 3 ανεξάρτητα με πρόσβαση από την αυλή Τηλέφωνα: 26530 71133 www.primoula.gr

Zagori SuitesLuxury suites and apartments

Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: στο χωριό Βίτσα 37 κμ από τα Ιωάννι-να, σε υψόμετρο 960m. Παροχές: air condition, τηλεόραση με επίγεια και δορυφορικά προγράμματα, μουσική,mini bar, γή-πεδο τέννις Δωμάτια: 5 διώροφες πολυτελείς κατοικίες με τζάκι και 2 σουίτες Τηλέφωνo: 6944 342739www. zagorisuites.gr

ΣΕΛΗΝΗΈνα παλιό Ζαγορίσιο αρχοντικό Σας ενδιαφέρουν: Τοποθεσία: στο Βίτσα, 37 κμ. από Γιάννενα, σε υψόμετρο 960m. Παροχές: Δωμάτια με τζάκι, σπιτικό πρωινό, εστιατόριο Δωμάτια: 9 Τηλέφωνo: 26530 71350 www.selinihotelzagori.com

από την Ιωάννα Θεοχαροπούλου

ον τελευταίο καιρό αγοράζω πολλά βιβλία. Μόλις ακούσω για κάποιο που θα εξάψει τη φα-ντασία μου και θα κινήσει τα εσωτερικά μου νήματα, με πιά-νει ένας ακατανίκητος πνευ-ματικός κνησμός που πρέπει να ικανοποιηθεί άμεσα. Βιβλία λογοτεχνικά, παραλογοτεχνικά,

ψυχοαναλυτικά, ιστορικά ,φιλοσοφικά. Βιβλία που δεν προλαβαίνω να διαβάσω. Ποτέ δε βα-ρέθηκα να αγοράζω βιβλία όπως ας πούμε βαρέ-θηκα να αγοράζω κοσμήματα. Η κάθε φορά είναι μαγική και ανεπανάληπτη. Νιώθω την επιθυμία και το παραγγέλνω ή το βλέπω μπροστά μου και το ερωτεύομαι. Το αφήνω να μου χαιδέψει τα δά-χτυλα, να μου γεμίσει τα μάτια , το μυρίζω , του μιλώ. Μια σχέση ερωτική που δεν ξέφτισε με το χρόνο. Μόλις το αποκτήσω αισθάνομαι πλήρης. Το κρατώ σα θησαυρό. Το καμαρώνω. Του βρί-σκω θέση στο σπίτι. Σπάνια στα ράφια της βιβλι-οθήκης. Ίσως πάνω στο γραφείο δίπλα στα διά-φορης φύσης εισερχόμενα- εξερχόμενα ή πάνω στο τραπέζι του καθιστικού δίπλα στα κρύσταλ-λα ή στο κομοδίνο κοντά στο πορτατίφ ,δίπλα στην καρδιά μου. Ακόμη και στην κουζίνα μου υπάρχουν βιβλία «Τα κουζινικά». Βιβλία παντού, να διαχέουν το μαγικό τους φίλτρο στην ατμό-σφαιρα, να με ζεσταίνουν, να με ηρεμούν ,να με απελευθερώνουν. Βιβλία που δεν προλαβαίνω να διαβάσω. Τα αρχίζω, συνήθως πιάνω το στίγμα τους , βιβλία που δεν τα τελειώνω… Τι απωθημέ-νο και αυτό. Από μικρό παιδί αντί να ζητήσω κού-κλες στον Άγιο Βασίλη , ζητούσα βιβλία. Στο θείο μου που δούλευε στα καράβια ζήτησα την εγκυ-κλοπαίδεια της Αντιγόνης Μεταξά. Το «Καλημέρα Θλίψη» μου φέρανε δώρο στα δεκατρία μου. Δεν είχα τότε τα μέσα για να αποκτήσω το αντικείμε-νο του πόθου μου. Πέντε έξι φορές είχα διαβάσει την «Καλύβα του Μπάρμπα-Θωμά» και άλλες τό-σες τις «Μικρές Κυρίες». Τι να έκανα ελλείψει οι-κονομικής άνεσης; Εξάλλου η επανάληψη μήτηρ μαθήσεως! Μέχρι να τελειώσω το Δημοτικό είχα εξαντλήσει τη σχολική βιβλιοθήκη. Μετά άρχισα να «ξεσκονίζω» τη δημοτική βιβλιοθήκη. Ναι, ναι, υπήρχε τότε! Τα καλοκαίρια ήταν ο Παράδει-

σός μου γιατί πήγαινα στη θεία μου τη δασκάλα διακοπές. Εκείνη είχε πολλά βιβλία. Δέκα μέρες διακοπών ισοδυναμούσαν με ανάγνωση δώδεκα – δεκατριών βιβλίων. Ακόμη κι όταν άρχισαν οι πρώτοι έρωτες ποτέ δεν πρόδωσα τη μοναδική μου αγάπη. Έτερον εκάτερον. Στις Πανελλήνι-ες διάβαζα «Η ζωή είναι αλλού» και στο Πανε-πιστήμιο δεν έδωσα τη Γλωσσολογία γιατί μόλις είχα ανακαλύψει ότι « Ακόμη και οι καουμπόισσες μελαγχολούν». Ξεκίνησα να εργάζομαι και πάντα διάβαζα. Ποτέ δε θεώρησα χαμένο χρόνο αυτόν που αφιερώνω στην ανάγνωση. Όσο άγχος κι αν είχα , ένα βιβλίο θα με ταξίδευε και θα με ξεκού-ραζε. Μέχρι που ήρθαν τα παιδιά… εκεί τα είδα όλα! Οι μικροί τύραννοι αποδείχτηκαν μεγάλοι μαέστροι στο να σου φέρουν τα πάνω κάτω. Τότε ξεκίνησε και αυτή η συνήθεια που σας περιγρά-φω, δηλαδή να αγοράζω βιβλία που δεν προλά-βαινα να διαβάσω. Γέμισαν οι βιβλιοθήκες ,τα συρτάρια , τα ράφια . Χρειαστήκαμε μεγαλύτερες και περισσότερες βιβλιοθήκες . Τις αποκτήσαμε. Άρχισα να αγοράζω βιβλία για τα παιδιά. Τους τα διάβαζα όταν ήταν μωρά. Όταν μεγάλωσαν λιγά-κι ανακάλυψαν τα gameboy και τα PSP και κάτι άλλα αντικείμενα με δύσκολα ονόματα που δεν μπορώ να θυμάμαι και εγκατέλειψαν τα βιβλία. Εγώ συνέχιζα όμως να αγοράζω βιβλία που δεν τα διάβαζαν ποτέ. Έπαψα για λίγο καιρό να εν-δίδω σ’αυτήν την ανεξήγητη λαχτάρα και έκα-τσα στα αυγά μου ξοδεύοντας μόνο για ρούχα και παιχνίδια. Δεν άργησα να υποτροπιάσω. Ξα-νακύλησα, όπως λέμε για μια άλλη περίπτωση. Αν είχα χρόνο να διαβάσω θα έπρεπε τα επόμενα τρία με τέσσερα χρόνια να μην περάσω ούτε έξω από βιβλιοπωλείο. Είμαι σίγουρη όμως πως όχι μόνο θα περάσω αλλά και θα μπω και θα ξανα-φήσω τον εαυτό μου να ενδώσει και όχι μόνο δε θα νιώσω τύψεις αλλά θα το απολαύσω με την ίδια θέρμη σαν να ήταν η πρώτη φορά. Μη βια-στείτε σας παρακαλώ να με κρίνετε ως χρήζουσα ψυχολογικής παρακολούθησης λόγω καταναλω-τικής μανίας. Κατά βάθος πιστεύω ειλικρινά πως κάποτε θα βρεθεί ο χρόνος για να τελειώσω όλα τα βιβλία που έχω αρχίσει. Λέτε να ζω με ψευδαισθήσεις;

T

που δεν προλαβαίνω να διαβάσω. . .ΒΙΒΛΙΑ

τελευταία λέξη

ΗΠΕΙΡΟΣΤµήµα Ηγουµενίτσα -Παναγιά

χλµ 123

Τώρα η Ελλάδα πάειγρήγορα

Π λ η ρ ο φ ο ρ ί ε ς σ τ α τ η λ έ φ ω ν α :

26510 91900 (γραφείο Ιωαννίνων)26560 42842 (γραφείο Ανηλίου)

ΚΕΝΤΡΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ∆ωδώνης : 26510 82074∆ρίσκου : 26510 52303Μέτσοβου : 26560 42700Ανηλίου : 26560 41991

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΝΑΓΚΗΣ

1077