Το φιλμ νουάρ σας προσφέρει αυτή την εβδομάδα 3 διπλές προσκλήσεις για την παιδική παράσταση του ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Ντενεκεδούπολη, στη ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου στις 15:00μ.μ. και για την παράσταση Λωξάντρα στη ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ (7-11 Δεκεμβρίου) Τετάρτη στις 19:00, Πέμπτη στις 21:00, Παρασκευή στις 21:00, Σάββατο 18:00 / 21:00, Κυριακή στις 21:00. Στέλνετε απλώς ένα e-mail στο contact@filmnoir.gr, όπου αναφέρετε τον τίτλο του πρωτοσέλιδου και το ποιά παράσταση επιθυμείτε να παρακολουθήσετε. Οι πρώτοι από εσάς θα είναι και οι τυχεροί, που θα ειδοποιηθούν με e-mail σχετικά με το πώς θα παρακολουθήσουν την παράσταση. Επίσης, όταν συμπληρωθεί ο αριθμός των νικητών, τα ονόματά τους θα ανέβουν και στο facebook του φιλμ νουάρ. Καλή θέαση!

Το φιλμ νουάρ σας προσφέρει 5 μονές προσκλήσεις για τις ταινίες των κινηματογράφων ΟΛΥΜΠΙΟΝ ή ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα e-mail στο contact@filmnoir.gr με το ονοματεπώνυμό σας και τον τίτλο του πρωτοσέλιδου (για αυτήν την εβδομάδα: «Μια παραβολή για την επανάστση). Οι πέντε πρώτοι που θα στείλουν ταχύτερα (μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής) e-mail είναι αυτοί που θα κερδίσουν από μία πρόσκληση ο καθένας. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με e-mail ενώ τα ονόματά τους θα ανακοινωθούν και στη σελίδα του φιλμ νουάρ στο facebook το απόγευμα της Παρασκευής. Καλή προβολή!

Μια παραβολή για την επανάσταση

πορτογαλικάπορτογαλικά

ΕΓΝΑΤΙΑ 128Τηλ. 2310240 962e-mail: info@colombo.

edu.grwww.colombo.edu.gr

Περπατώ κι ακροβατώ. Δυσδιάκριτα τα όρια, ο ισορροπιστής ταλα-

ντεύεται, ακόμη ένα βήμα... κι ακόμη ένα, αργά μέχρι να… Τέλος

του παραμυθιού κι ο κακομοίρης ο ισορροπιστής παραμένει αιω-

ρούμενος αενάως, ως Προμηθέας Δεσμώτης και Σίσυφος μαζί.

Και δεν υπάρχει Ηρακλής ούτε από μηχανής θεός ούτε θεός σκέ-

τος να τον λυτρώσει από την αγωνία της επικίνδυνης αιώρησης.

Κάποτε μου είχες πει πως νοσταλγείς τα παιδικά σου χρόνια.

Κακό, πολύ κακό. Νοσταλγία του παρελθόντος σημαίνει απου-

σία παρόντος. Και κατ’ επέκτασιν, αδυναμία οικοδόμησης ορά-

ματος, άρα απουσία μέλλοντος. Αιώρησις εν κενώ, νοσταλγία

του «τότε», που πατούσες σε σταθερό έδαφος, πριν κάνεις το

βήμα προς τη ζωή, στασιμότητα, ασταθή βήματα, αβεβαιότητα

και εγκατάλειψη της προσπάθειας. Κι όμως υπάρχουν απλω-

μένα χέρια γύρω σου, αλλά εσύ δεν τα βλέπεις, τα αγνοείς, τα

αρνείσαι, τα βλέπεις ως φυλακή. Και αιωρείσαι, επικινδύνως εν

κενώ, κανένα βήμα μπροστά, σε μια αέναη ακροβασία, χωρίς

παρόν και μέλλον.

Και δεν υπάρχει Ηρακλής ούτε από μηχανής θεός ούτε θεός σκέ-

τος. Μηδέ καλή νεράιδα, μηδέ θαυματοποιός. Και είναι αφόρητη

η μοναξιά του σχοινοβάτη και τα όρια δυσδιάκριτα και το σχοινί

ταλαντεύεται πέρα δώθε. Ζόρισαν τα πράγματα, είναι η ώρα της

απόφασης. Το παρελθόν υπάρχει, δεν αλλάζει, αλλά κανείς ποτέ

δε γύρισε εκεί. Μόνο στα παραμύθια και στις ταινίες επιστημο-

νικής φαντασίας συμβαίνουν αυτά. Το παρόν είναι ένα τεντω-

μένο σχοινί, δύσκολο το περπάτημα επάνω του, αλλά είναι και

ο μοναδικός δρόμος προς το μέλλον. Και τα τεντωμένα χέρια

είναι πολλά. Οι σχοινοβάτες είναι πολλοί, είναι χιλιάδες, είναι εκα-

τομμύρια. Με τεντωμένα χέρια, σε αναζήτηση στηρίγματος για

το επόμενο βήμα, τη σταθεροποίηση της πορείας και το δρόμο

προς το ανθρώπινο όραμα, το ατομικό και συλλογικό που βρίσκε-

ται κάπου εκεί, αρκεί να σηκώσουμε το βλέμμα και θα το δούμε.

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 13 • 1 Δεκεμβρίου 2011 • Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

Περπατώ κι ακροβατώ. Ταλαντεύομαι αλλά δεν πρόκειται να

πέσω, ούτε να μείνω εδώ με το φόβο της κατακρήμνισης. Δε

νοσταλγώ τα παιδικά μου χρόνια, απλώνω τα χέρια μου κι αρπάζω

τα χέρια του διπλανού μου... Και ένα δάσος χέρια ξεδιπλώνεται

και το ποτάμι των ανθρώπων προχωρά, το πλήθος μεγαλώνει,

θεριεύει το πάθος, γίνεται γέλιο, τραγούδι, χορός παγανιστικός.

Και τότε έρχεται ο φόβος. Όχι ο δικός μας, αλλά των άλλων, εκεί-

νων που κουνούσαν το σχοινί και προσπαθούσαν να μας ρίξουν

στο γκρεμό. Και τρέχουν για να σωθούν, να γλιτώσουν από την

οργή του ισορροπούντων πλέον σχοινοβατών, που ΜΑΖΙ ορμούν

για να πάρουν αυτό που τους ανήκει. Τη ζωή!

Κι έτσι τελειώνουν οι καιροί της βαρβαρότητας. Κι αν εσύ επιμέ-

νεις να κοιτάζεις πίσω, νοσταλγώντας όσα πέρασαν ανεπιστρε-

πτί, απλά δεν υπάρχεις. Και έρχονται οι εποχές των ανθρώπων

που θέλουν και μπορούν, των πρώην ακροβατών, που τώρα

διεκδικούν ό,τι τους έκλεψαν. Και καλά κάνουν και φοβούνται

οι πρώην δυνατοί. Βασιλιάδες, θησαυροφύλακες, στρατηγοί και

δωσίλογοι τα φάγατε τα ψωμιά σας. Δεν ισορροπούμε πλέον.

Πατάμε σταθερά και είμαστε πολλοί, είμαστε ο κόσμος όλος,

ραφτάδες, ναυτικοί και γραφιάδες, πλύστρες, αγρότες και στα-

χτομαζώχτρες, χαμάληδες, αλχημιστές και ποιητές. Κι έχουμε

ένα όραμα ζωής κι ανοιχτών οριζόντων. Ενώ εσείς, τσιφούτηδες

σε γκλάμουρ συσκευασία, ξέρετε μόνο να μετράτε τα φλουριά

και τα γαλόνια σας. Ε λοιπόν βάλτε τα εκεί που ξέρετε, γιατί οι

μέρες της ευδαιμονίας σας είναι μετρημένες. Δεν σας φοβάμαι

γιατί «Τώρα θα’ χω σιμά μου ένα λαγήνι αθάνατο νερό / Θα’ χω

ένα σχήμα λευτεριάς ανέμου που κλονίζει» (*).

Στράτος Κερσανίδης

(*) Από την Ηλικία της γλαύκης θύμησης του Οδυσσέα Ελύτη

φιλμ νουάρ 2

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 13 1 Δεκεμβρίου 2011 Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 267484e-mailcontact@filmnoir.grfacebookhttps://www.facebook.com/filmnoirmagtwitter@filmnoirmagissuuissuu.com/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΆγγελος Αθ. Αλτιντζής

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

απόψεις

Στο τεύχος 13 γράφουνΕλένη Ανδρικοπούλου, Δελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Δέσποινα Βενέτη, Άγγελος Γιάννου, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Δημήτρης Δρένος, Γιώργος Ζερβόπουλος, Πέτρος Καλογεράς, Κώστας Καρδερίνης, Στράτος Κερσανίδης, Ορέστης Μανασής, Σοφία Μελικίδου, Αλέξανδρος Μιλκίδης, Μαριλένα Παπαγεωργίου, Βάγια Πολυζωΐδου, Ρωμανός Σκλαβενίτης, Γιάννης Τοτονίδης

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Αντί Β΄ εξώστη

ζητούνται από τον ελληνικό λαό κάνουν να φαίνεται σε πολλούς πολυτέλεια η καλλιτεχνική

δημιουργία και πρόκληση το αίτημα για την ενίσχυσή της. Ωστόσο, έχουμε την πεποίθηση ότι,

ακριβώς σε εποχές κρίσης και ψυχικής καθίζησης, η τέχνη (μιλούμε γενικά, όχι ειδικά για τη δική

μας περίπτωση) αποκτά ζωτική σημασία, μας δίνει μια ανάσα, μας βοηθάει να μη βουλιάξουμε

ψυχικά, μας παρακινεί να στοχαστούμε με νηφαλιότητα, ενώ παράλληλα ενισχύει την κοινωνική

συνοχή – αυτό ισχύει για τον πολιτισμό γενικά, και ιδιαίτερα για το θέατρο, που είναι κατεξοχήν

τέχνη συλλογική, τέχνη της κοινότητας.

Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, το να κλείνουν θέατρα

αποτελεί σύμπτωμα παρακμής και επιδεινώνει τη γενικευμένη κρίση, οικονομική, κοινωνική, ηθική,

που περνάει η χώρα. Αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Έτσι, αφού παίξουμε τις

νέες μας παραστάσεις για δύο μήνες, ώστε να κλείσει αυτός ο κύκλος δημιουργικά και ει δυνατόν

χαρούμενα, θα διακόψουμε τη λειτουργία μας στο τέλος Ιανουαρίου.

Ευχαριστούμε το κοινό που μας στήριξε με την εμπιστοσύνη του όλα αυτά τα χρόνια, και τους

συνεργάτες μας που τον τελευταίο καιρό μας επιχορηγούν με τη δουλειά τους.

Για την Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης»

Νικηφόρος Παπανδρέου

Υ.Γ. Ελπίζουμε ο Ιανουάριος να μην επιφέρει τελικά όντως το κλείσιμο της Πειραματικής

Σκηνής της «Τέχνης», θα είναι τεράστιο πλήγμα για την πόλη και τον πολιτισμό της. Πληρο-

φορούμαστε ότι την Τρίτη 29 Νοεμβρίου συναντήθηκε ο Νικηφόρος Παπανδρέου με τον

Αντιδήμαρχο Πολιτισμού Σπύρο Πέγκα και προέκυψε η παρακάτω αισιόδοξη δήλωση του

Αντιδημάρχου:

«O Δήμος Θεσσαλονίκης και η Αντιδημαρχία Πολιτισμού, Παιδείας και Τουρισμού, θα κάνουν

ό,τι είναι εφικτό, μέσα στα όρια των δυνατοτήτων και της γενικότερης οικονομικής συγκυρίας,

ώστε να ενισχύσουν την συγκεκριμένη θεατρική σκηνή. Η προσπάθεια αυτή θα εντάσσεται σε

ένα πλαίσιο ευρύτερης στήριξης της θεατρικής παραγωγής και των θεατρικών ομάδων της

Θεσσαλονίκης».

Έπειτα από 32 χρόνια αδιάλειπτης συμμετοχής στη θεατρική

ζωή της Θεσσαλονίκης, η Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης» είναι

αναγκασμένη να ανακοινώσει την αναστολή της λειτουργίας της.

Πράγματι, τα τελευταία χρόνια η οικονομική κατάσταση του

θεάτρου μας επιδεινώνεται διαρκώς, για γνωστούς αντικειμενι-

κούς λόγους, όπως συμβαίνει άλλωστε με όλες τις πολιτιστικές

δραστηριότητες. Η κατάσταση όμως έφτασε σε οριακό σημείο,

έπειτα από την απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού να μη

δοθούν καθόλου επιχορηγήσεις για την περσινή θεατρική

περίοδο. Πέρσι το φθινόπωρο, παρά την αβεβαιότητα που

επικρατούσε, δεν είχαμε κρίνει σωστό, σε εποχή οικονομικής

κρίσης και γενικής απαισιοδοξίας, να συντελέσουμε (στο μέτρο

που μας αναλογεί), στη συρρίκνωση της καλλιτεχνικής ζωής

της πόλης και στη γενικότερη αποκαρδίωση. Έτσι, υλοποιή-

σαμε κανονικά τον προγραμματισμό μας, με εναλλασσόμενο

ρεπερτόριο και τέσσερα νέα έργα, ελπίζοντας ότι θα υπάρξει,

έστω αναδρομικά, κάποια κίνηση εκ μέρους του Υπουργείου

(όχι ειδικά για μας, αλλά για το επιχορηγούμενο θέατρο στο

σύνολό του). Δυστυχώς αυτό δεν έγινε, με αποτέλεσμα να

βρισκόμαστε σήμερα σε αδιέξοδο, με πολλά χρέη, απλήρωτους

συνεργάτες, δάνεια με επαχθές επιτόκιο κλπ.

Παρ’ όλα αυτά, έπειτα από τη διαβεβαίωση ότι οι όποιες αποφά-

σεις για τη φετινή θεατρική περίοδο θα ανακοινωθούν εγκαίρως

(πράγμα που δεν συνέβη), προχωρήσαμε στον σχεδιασμό της

νέας σαιζόν, με ένα πρόγραμμα που δίνει έμφαση στις συνερ-

γασίες και τις συμπαραγωγές με άλλες θεατρικές δυνάμεις της

πόλης, όπως επιβάλλουν οι δύσκολοι καιροί που περνάμε. Αρχί-

σαμε με μια φιλοξενία (το «Λιωμένο βούτυρο» από την ομάδα

του Σίμου Κακάλα) και συνεχίζουμε δυναμικά με τέσσερις νέες

παραστάσεις (δύο δικές μας και δύο συμπαραγωγές) μέσα στο

δίμηνο Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου. Ωστόσο, γίνεται κάθε μέρα

σαφέστερο ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί δεν έχει

διέξοδο, κάθε παράταση διογκώνει ακόμη περισσότερο τα χρέη.

Γιατί είναι προφανές ότι το είδος του θεάτρου που υπηρε-

τούμε, το ποιοτικό ρεπερτόριο, η ανάδειξη νέων συγγραφέων,

σκηνοθετών, σκηνογράφων, το φυτώριο νέων ηθοποιών, το

κόστος λειτουργίας μόνιμης στέγης, ο πολυμελής θίασος, η

καλλιέργεια του πειραματισμού και της θεατρικής παιδείας, το

χαμηλό εισιτήριο, όλα αυτά αποτελούν χαρακτηριστικά ενός

θεάτρου που είναι μαθηματικώς αδύνατον να επιζήσει μόνο

με τις εισπράξεις του, ακόμα και αν υπάρχει ικανοποιητική

προσέλευση θεατών στις παραστάσεις του.

Φυσικά, κατανοούμε απολύτως ότι η οξύτατη οικονομική κρίση

που ταλανίζει τη χώρα έχει μειώσει δραστικά τις δυνατότητες

της Πολιτείας να στηρίζει τον σύγχρονο πολιτισμό. Και δεν

παραβλέπουμε το γεγονός ότι οι στερήσεις και οι θυσίες που

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - Θεσσαλονίκη, 24.11.2011 Ως φιλμ νουάρ δεν θα μπορούσαμε να μη δημοσιεύσουμε την παρακάτω ανακοίνωση

του Νικηφόρου Παπανδρέου και της Πειραματικής Σκηνής.

Πέμπτη1 Δεκεμβρίου

Το περίφημο έργο

του Βιζυηνού Το μόνον της ζωής του ταξείδιον σκηνο-

θετείται μοναδικά

από τον εξαίρετο

Δήμο Αβδελιώδη

στο θέατρο ΟΡΑ.

Να πάτε!

Παρασκευή2 Δεκεμβρίου

Ο Νίκος Πορ-τοκάλογλου

έρχεται στο CLUB

του ΜΥΛΟΥ για

δυο μόνο μέρες,

σήμερα κι αύριο, “

ριμιξάροντας” τα

τραγούδια του σε

πιο ακουστική πια

μορφή. Ενδιαφέρον

ακούγεται!

Σάββατο3 Δεκεμβρίου

Η επιβλητική φωνή

των Madrugada,

ο Σίβερτ Χόγεμ δηλαδή, κατέφθασε

στη χώρα μας

με νέο άλμπουμ,

ονόματι Long Slow Distance. Ας το

ακούσουμε live

καταρχήν!

Κυριακή4 Δεκεμβρίου

Ο Χάρτης των Γεύσεων της Wine Plus μας μεταφέρει

για ένατη χρονιά

στο λιμάνι, και

συγκεκριμένα στην

ΑΠΟΘΗΚΗ Γ, και

υπόσχεται καταπλη-

κτικές γευστικές

δοκιμές!

Δευτέρα5 Δεκεμβρίου

Η Κινηματογρα-φική Λέσχη Θεσσα-λονίκης προβάλλει

θαυμάσιες ταινίες

στον κινηματο-

γράφο ΦΑΡΓΚΑΝΗ

Σήμερα Ο κόσμος είναι μεγάλος και η σωτηρία της ψυχής βρίσκεται στη γωνία...

Τρίτη6 Δεκεμβρίου

Ο Χρήστος Θηβαίος είναι

αγαπημένος. Μας

αρέσει ότι καινο-

τομεί! Σειρά έχει

μια συναυλία στο

CLUB του ΜΥΛΟΥ

με Grace του Τζεφ

Μπάκλεϊ και Μέρες Αδέσποτες των

Συνήθων Υπόπτων!

Τετάρτη7 Δεκεμβρίου

Πολεμώντας για τη νίκη λέγεται η

γαλλική πρόταση

για το ξενόγλωσσο

Όσκαρ, σε σκηνο-

θεσία Βαλερί Ντον-ζελί, που παίζεται

αυτή την εβδομάδα

στο ΜΑΚΕΔΟΝΙ-

ΚΟΝ. Πάμε σινεμά!

Η ατζέντα της εβδομάδας

φιλμ νουάρ 3

οικολογία

Το στεφάνι του Δία στον Όλυμπο,

δεν είναι ό,τι πρέπει για μια μυθολογική Ντίσνεϊλαντ;;;

Χαράς ευαγγέλια για το «βουνό των θεών»

Διαβάζουμε στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 15ης Οκτωβρίου ότι «το υψη-

λότερο βουνό της Ελλάδας πρόκειται σύντομα να αποκτήσει το πρώτο πλαίσιο

προστασίας του» και δεν πιστεύουμε στα μάτια μας! Κι αυτό γιατί ο Όλυμπος,

που είναι ήδη ανακηρυγμένος εθνικός δρυμός με βασιλικό διάταγμα του

1938, ενώ από το 1981 αποτελεί «Διατηρητέο Οικοσύστημα της Παγκόσμιας

Βιόσφαιρας» της UNESCO , απέκτησε φορέα διαχείρισης μόλις το 2003, χωρίς

όμως να έχει θεσμοθετηθεί ως εθνικό πάρκο...

Το σχέδιο προεδρικού διατάγματος, που χωρίζει την περιοχή σε τρεις ζώνες

προστασίας και ορίζει τις χρήσεις που επιτρέπονται σε κάθε μια από αυτές,

βρισκόταν μέχρι πρόσφατα σε δημόσια διαβούλευση στο περιβόητο opengov.

gr αποκλείοντας αυτομάτως τη συμμετοχή των «ηλεκτρονικά αναλφάβητων»,

όσων δεν διαθέτουν προσωπικό υπολογιστή, αλλά και αυτών που ταλανίζονται

από τα μικρά και μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας σε μια εποχή κρί-

σης. Ετσι, εκτός από τις τεκμηριωμένες απόψεις διαφόρων φορέων, τη γνώμη

τους έσπευσαν να πουν και αυτοί που υπεραμύνονται της «αξιοποίησης» στο

όνομα της ανάπτυξης και μπορεί να επαναφέρουν τις προτάσεις που έχουν

καταθέσει κατά καιρούς, οι οποίες περιλαμβάνουν από την κατασκευή μιας

«μυθολογικής Ντίσνεϊλαντ» μέχρι τελεφερίκ, ξενοδοχεία, χιονοδρομικά κέντρα

και επιπλέον κυνήγι μέχρι… τελικής πτώσεως και του τελευταίου θηράματος!

Μια παρόμοια «αναπτυξιακή επίθεση» δέχτηκε ο Όλυμπος και το 1995 -και

τότε την υπεράσπισή του είχε αναλάβει το αγγλικό Γεωγραφικό περιοδικό, το

οποίο τόνιζε ιδιαίτερα το γεγονός ότι «ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν

οι φυτοκοινωνίες, αλλά και η γεωμορφολογία και κάποια σπάνια είδη του

βουνού αυτού, που υψώνεται 2917 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, πράγμα που

του εξασφαλίζει μια διαβάθμιση οικοσυστημάτων από τα Μεσογειακά έως τα

Αλπικά». Εμείς θα συμπληρώσουμε ότι στον Όλυμπο έχουν καταγραφεί 32 είδη

θηλαστικών, 22 είδη ερπετών, 8 είδη αμφιβίων, καθώς και μια μεγάλη ποικιλία

εντόμων -και κυρίως πεταλούδων, για τις οποίες φημίζεται. Όσο δε αφορά στα

φυτά, το 25% της ελληνικής χλωρίδας απαντάται στον Όλυμπο, όπου έχουν

καταγραφεί 1.700 περίπου είδη και υποείδη. Από αυτά, 187 χαρακτηρίζονται

σημαντικά και 56 είναι ελληνικά ενδημικά. Ανάμεσά τους, τα 23 είναι τοπικά

ενδημικά, βρίσκονται δηλαδή μόνο στον Όλυμπο, ενώ 16 ακόμα είναι φυτά

σπάνια στην Ελλάδα.

«Όταν ζητάς τουριστική ανάπτυξη στην καρδιά ενός πολύτιμου τόπου που πρέπει

να διαφυλάξεις, δεν συνειδητοποιείς ότι το πιθανότερο είναι να υποβαθμίσεις

αυτό που θέλεις να εκμεταλλευτείς», σύμφωνα με την κα Ιόλη Χριστοπούλου,

υπεύθυνη πολιτικής για το φυσικό περιβάλλον του Παγκόσμιου Ταμείου για τη

Φύση (W.W.F. Ελλάς). Και βέβαια όσοι ελαφρά τη καρδία αναρωτιούνται «τι

έπαθαν δηλαδή οι Άλπεις και το Έβερεστ από την τουριστική αξιοποίησή τους»,

αγνοούν τόσο το γεγονός ότι πρόκειται για ορεινούς όγκους πολλαπλάσιους

του όγκου του Ολύμπου όσο και τη διεθνή αρθρογραφία για τις επιπτώσεις

της τουριστικής βιομηχανίας στο περιβάλλον τους...

Μια νέα ψαροταβέρνα (ουζερί) όπου τα ψάρια μιλούν Ελληνικά

και οι τιμές παίρνουν τον κατήφορο

Αγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη)τηλ. 2310 815 316

Θεσσαλονίκη

Τα αστικά απορρίμματα στην πυρά!

Η ελάττωση, η επανάχρηση και η ανακύκλωση των αστικών απορριμμάτων -τα

περίφημα 3R (Reduce, Reuse, Recycle)- αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της

πολιτικής των βορειοευρωπαϊκών χωρών, ενώ και οι Ηνωμένες Πολιτείες κάνουν

-άλλες γρήγορα και άλλες διστακτικά- βήματα στον τομέα αυτό. Η επαναχρησι-

μοποίηση και η ανακύκλωση των απορριμμάτων είναι επίσης αναπτυγμένες και

στις φτωχές χώρες και χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το πρώτο εργοστάσιο

ανακύκλωσης χαρτιού στη Θεσσαλονίκη χρονολογείται από το 1917. Παρ’ όλα

αυτά, στην Ελλάδα, όπου υποτίθεται ότι γίνονται προσπάθειες για την ολοκληρω-

μένη διαχείριση των αστικών απορριμμάτων εδώ και είκοσι χρόνια, η κατάσταση

είναι μάλλον απογοητευτική. Για παράδειγμα, αποσπασματικές ενέργειες όπως

αυτές του Ο.Τ.Α. Μείζονος Θεσσαλονίκης, που είχε ξεκινήσει ένα πρόγραμμα

ανακύκλωσης, έπεσαν στο κενό, όταν πολλοί Δήμοι ανέθεσαν σε ιδιωτικές εται-

ρείες τη διαχείριση των ανακυκλώσιμων απορριμμάτων, χωρίς -στο μεταξύ- να

καταφέρουν να ενημερώσουν τους πολίτες και, κυρίως, χωρίς να τους πείσουν

ότι είναι απαραίτητη η ενεργός συμμετοχή τους στην προσπάθεια.

Από την άλλη μεριά, κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται να επιβάλλει τους

ευρωπαϊκούς κανονισμούς, που προβλέπουν, για παράδειγμα, τον περιορισμό

και την ανακύκλωση των διάφορων συσκευασιών. Θυμάται άραγε κανείς ότι, όταν

εμφανίστηκε στη χώρα μας η Κόκα κόλα σε γυάλινο επιστρεφόμενο μπουκάλι,

υπήρχε μονάδα έξω από τη Θεσσαλονίκη, που καθάριζε τα μπουκάλια αυτά και

τα προωθούσε στην επανάχρηση, μέχρις ότου για λόγους οικονομίας (μικρότερο

μεταφερόμενο βάρος) το γυάλινο μπουκάλι αντικαταστάθηκε από το πλαστικό,

που είναι μεν ανακυκλώσιμο, αλλά δεν είναι πολλοί αυτοί που φροντίζουν να

το ρίξουν στον ειδικό κάδο;

Δυστυχώς, η πολιτεία έχει εθελοτυφλήσει για πολύ στο θέμα αυτό, με αποτέλε-

σμα όταν τα σκουπίδια συσσωρεύονται στους δρόμους να αναζητά επειγόντως

λύσεις που θα την απαλλάξουν απ’ αυτά. Έτσι το επόμενο δίμηνο, το υπουργείο

Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (Υ.Π.Ε.Κ.Α.) αναμένεται να

προχωρήσει στην προκήρυξη για την ανάδειξη αναδόχου-επενδυτή, ο οποίος

θα αναλάβει αρχικά την ολοκληρωμένη διαχείριση και επεξεργασία των απορ-

ριμμάτων της Αττικής, κάτι προς το οποίο στοχεύουν και οι μεγάλες κατασκευ-

αστικές εταιρείες, που είδαν τον κύκλο των εργασιών τους να συρρικνώνεται

λόγω της οικονομικής κρίσης.

Έτσι, η ανακύκλωση υλικών και η κομποστοποίηση των οργανικών απορριμμάτων

περνούν σε δεύτερη μοίρα, καθώς ο υπουργός Π.Ε.Κ.Α. κ. Παπακωνσταντίνου

τονίζει ότι το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι και θέμα ανάπτυξης,

γιατί μπορεί να φέρει επενδύσεις ακόμα και από το εξωτερικό για τη δημιουργία

μονάδων θερμικής επεξεργασίας, δηλαδή καύσης, μιας πρακτικής που ενδέχεται

να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απ’ όσα θα λύσει, εξαιτίας της μεγά-

λης περιεκτικότητας των απορριμμάτων μας σε οργανικά υλικά. Βλέπετε, ακόμα

εξακολουθούμε να καταναλώνουμε φρούτα και λαχανικά που δεν φτάνουν στα

μανάβικα καθαρισμένα και συσκευασμένα σε σελοφάν...

τη σελίδα γράφει η Ελένη Ανδρικοπούλου

φιλμ νουάρ 4

Θεατρικές ΠροτάσειςΤο έργο του Βασίλη Μαυρογεωρ-γίου Μια τεράστια έκρηξη ανεβαίνει

στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑ-

ΡΙΑΣ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ» (Μετα-

μορφώσεως 7-9, Καλαμαριά, τηλ.

2310458591) έως και τις 15 Ιανουα-

ρίου (Τετάρτη-Κυριακή), σε συνεργα-

σία με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού

Δήμου Καλαμαριάς. Πρόκειται για την

ιστορία του Γιώργου, ο οποίος έζησε

τα παιδικά του χρόνια περιτριγυρι-

σμένος από όμορφα αρκουδάκια, με

γονείς που δεν είχαν καμία διάθεση να πληροφορήσουν το γιο τους για τη σκληρή πραγματικό-

τητα και τις δυσκολίες της ζωής. Όταν όμως ήρθε η ώρα για το Γιώργο να διαβεί το κατώφλι του

σπιτιού του, η ζωή που αντίκρισε ήταν πολύ διαφορετική από αυτή που περίμενε… Σκηνοθετούν

οι Βασίλης Μαυρογεωργίου και Κώστας Γάκης. Πρωταγωνιστούν οι Γιώργος Πυρπασόπουλος,

Μαρία Φιλίνη και Κατερίνα Μαυρογεώργη.

Το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ (Χριστοπούλου 12, τηλ. 2310229249) παρουσιάζει έως και

τις 5 Ιανουαρίου, κάθε Παρασκευή στις 22:00, την παράσταση Το πάρκο, ένας αυτοσχεδιασμός για τις τέσσερις εποχές, σε σκηνοθετική επιμέλεια Νίκου Σακαλίδη και σενάριο-ερμηνεία Θωμά Βελισσάρη. Ένα πάρκο, τέσσερις εποχές, ένα παγκάκι κι ένας μοναχικός περιπλανώμενος που,

με μοναδικά του εργαλεία την εκφραστικότητα, το σώμα, το χιούμορ, το παιχνίδι, τη μουσική και

την ευρηματικότητα, ζωντανεύει στη σκηνή όλη τη φαντασία του κόσμου... Το πάρκο μεταμορ-

φώνεται και μεταμορφώνει τα εσωτερικά τοπία του ήρωα, μεταφέροντας το θεατή όλο και πιο

μακριά από την πραγματικότητα, αλλά ταυτόχρονα όλο και πιο κοντά στην αλήθεια.

Ως και τις 11 Δεκεμβρίου, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:30, το ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΑ

(Αντωνίου Καμάρα 3, τηλ. 2310232799) φιλοξενεί την παράσταση Το μόνον της ζωής του ταξεί-διον του Γεωργίου Βιζυηνού, σε διασκευή – σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη. Πρόκειται για το

αυτοβιογραφικό Ταξείδιον που έκανε το 1859 ο συγγραφέας, σε ηλικία των δέκα ετών, ορφα-

νός από πατέρα, πηγαίνοντας παραγιός στην Κωνσταντινούπολη, σ’ ένα σκληρό και τυραννικό

ράφτη. Οι φόβοι, οι προσδοκίες και τα όνειρα του μικρού παιδιού ενορχηστρώνονται με ποίηση,

ρεαλισμό και στοχασμό. Ερμηνεύουν εναλλάξ οι Γιώργος Νικόπουλος και Δανάη Ρούσσου.

Από τις 3 έως και τις 10 Δεκεμβρίου ανεβαίνει κάθε Σάββατο στις 21:00, στο ΧΩΡΟ ΤΕΧΝΗΣ

Partizan (Βαλαωρίτου 29, τηλ. 2310543461) η παράσταση Δήμητρα 7 του Χοροθεάτρου Τέχνης Χ.Α.Ν.Θ. “Ένα κομμάτι από σένα, από μένα, από μας… Το όλον είναι κάτι περισσότερο από το

άθροισμα των μερών. Σε μια κοινωνία που κυλά στατικά, χωρίς ροή στις εικόνες, επιλέγω να

κινούμαι, να ζω, ν’ αναπνέω, να χορεύω… Κυνηγάμε το φως, όπως στη σκηνή, έτσι και στη ζωή”.

Την επιμέλεια των κειμένων και τη σκηνοθεσία υπογράφουν οι Τάσος Παπαδόπουλος και Σιμόν Μάρτινς. Ερμηνεύουν οι Μπάρμπαρα Μάρτινς, Δήμητρα Κυρίδου και Μαρία Μανδήλα.

Το ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ (Βαφόπουλου 3, τηλ. 2310424132) παρουσιάζει έως

και τις 4 Δεκεμβρίου κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:00 στην Αίθουσα Θεάτρου

την παράσταση Εικόνες από ένα όνειρο καλοκαιρινής νύχτας: Σπουδή στον Σαίξπηρ της ομάδας

Φάγε, Πίνε και Ευφραίνου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μήτρου. Τραγουδά η Μαργαρίτα Αλμπάνη.

Παίζουν οι Μιχάλης Βλάχος και Βούλα Χατζή.

θέατρο

Οι Άγαμοι Θύται… στο Δημόσιο

Η μουσικο-θεατρική παράσταση Οι Άγαμοι Θύται… στο Δημόσιο ανεβαίνει από το Κ.Θ.Β.Ε. και την ομάδα Άγαμοι Θύται στην ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (Εθνικής Αμύνης 2, τηλ. 2315200200), σε σκηνοθεσία Ιεροκλή Μιχαηλίδη, ενός εκ των ιδρυτικών μελών της ομάδας.

Οι Άγαμοι Θύται, πάντα συνεπείς στην προσπάθειά τους να προσφέρουν χαρά και γέλιο στο κοινό τους, δημιούργησαν μια παράσταση όπου κυριαρχεί το χιούμορ, ενώ συνυπάρχει η μουσική με το χορό, ο θεατρικός μονόλογος με το τραγούδι, το ποιητικό στοιχείο με τη σάτιρα και την κωμωδία. Οι ηθοποιοί, μέσω των μικρών και γρήγορα εναλλασσόμενων έξυπνων και σπιρτόζικων σκετς, χρησιμοποιώντας καθημερινό και απλό -αλλά σε καμία περίπτωση απλοϊκό- λόγο, κατορθώνουν σχολιάζοντας καταστάσεις, πρόσωπα και γεγονότα της επικαιρότητας (και όχι μόνο!) να μαγνητίσουν αμέσως, από την πρώτη κιόλας ατάκα, το κοινό, κάνοντάς το να γελά αβίαστα.

Τα πνευματώδη, ευφυή κείμενα των Ιεροκλή Μιχαηλίδη, Γιώργου Κλήμεντου και Χρήστου Τολιάδη, ο πολύ γρήγορος ρυθμός του έργου, αλλά και το ταλέντο των ηθοποιών, συμβάλλουν στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας μεγάλης ευθυμίας στο θέατρο, τη στιγμή που οι θεατές γελούν με την καρδιά τους. Αν και όλα τα κομμάτια-μονόπρακτα του έργου είναι και υπέροχα και ξεκαρδιστικά, ξεχώρισαν για το χιούμορ τους ο Νονός, το Κουρείον «Η ειλικρίνεια» και η Γιαγιά Ζαφείρω σε ερμηνεία Ιεροκλή Μιχαηλίδη, οι Καρυάτιδες με τις Ρούλα Μανισάνου και Εβελίνα Παπούλια και ο Εξαρτημένος με τον Ταξιάρχη Χάνο. Για την ευαισθησία του ξεχώρισε το Ένας άστεγος, που ερμηνεύει ο σκηνοθέτης, μόνος καθισμένος σε ένα παγκάκι στη μέση της σκηνής.

Εμπνευσμένη η ιδέα η παράσταση να ξεκινά πριν ακόμα σηκω-

θεί η αυλαία, με την εμφάνιση μιας κοπέλας στη σκηνή σε ένα

ρόλο-έκπληξη, που επιδρά πολύ θετικά στη διάθεση του κοινού,

καθώς ήδη προκαλεί με τα λόγια, τον τρόπο και τις κινήσεις

της γέλια και χαμόγελα, προϊδεάζοντας τον κόσμο για αυτό

που θα ακολουθήσει. Εξαιρετική η μουσική της παράστασής,

με τους μουσικούς Ευγενία Πανταζόγλου, Αλέκο Παπαδό-πουλο, Στέλιο Τσοπανίδη και Φώτη Μίγγα, καθώς και τους

συντελεστές του μουσικού σχήματος Zand the Band, Φώτη Παπαθεοδώρου, Σωτήρη Κατσουλάκο και Γιάννη Τζιάλλα,

να παίζουν ζωντανά επί σκηνής σε όλη τη διάρκεια του έργου.

Πάρα πολύ καλός ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, καταπληκτική –όπως

πάντα-, με υπέροχη φωνή και εκπληκτική κίνηση η Εβελίνα

Παπούλια, ενώ εξαιρετικός ήταν ο Ταξιάρχης Χάνος τόσο στην

πρόζα όσο και στο τραγούδι.

Θα κάνω ό,τι μου καπνίσει

Έχει το θέατρο τη δύναμη να κινητοποιήσει έναν καπνιστή να ζητήσει βοήθεια προκειμένου να

διακόψει το κάπνισμα; Με οδηγό το ερώτημα αυτό το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος,

συνεχίζοντας με συνέπεια την κοινωνική πολιτική του –μετά το Θέατρο στα Καφέ και το Θέατρο Κατ’ Οίκων-, εντάσσει στο χειμερινό προγραμματισμό του την καινούρια θεατρική δράση Θα κάνω ό,τι μου καπνίσει, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας. Πριν από την

έναρξη της εκάστοτε προγραμματισμένης παράστασης στην ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥ-

ΔΩΝ, στο ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ και στη ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ παρουσιάζεται μια πρωτοποριακή

δεκάλεπτη θεατρική δράση, που, μέσω της αφήγησης, πραγματεύεται τη σταδιακή μεταμόρφωση

της Αθανασίας σε «Αναστασία», μιας γυναίκας που ξαναγεννιέται απλά διακόπτοντας το κάπνι-

σμα. Καθώς η ροή των εικόνων με τη βοήθεια βιντεοπροβολής και η δυναμική του ζωντανού

λόγου μιας ηθοποιού του Κ.Θ.Β.Ε. συναντιούνται, το αποτέλεσμα, μέσα από μια προσέγγιση

άλλοτε χιουμοριστική κι άλλοτε σοβαρή, στοχεύει να κάνει τον θεατή μέρος της διαδικασίας,

εισπράττοντας τελικά δύναμη, αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση προκειμένου να πραγματοποιήσει

το μεγάλο βήμα και ν’ απαρνηθεί το κάπνισμα. Σκηνοθετεί η Κωνσταντίνα Ματζίρη. Τα κείμενα

υπογράφουν η σκηνοθέτιδα και η Αμαλία Κοντογιάννη.

τη σελίδα γράφει η Δελίνα Βασιλειάδη

Παρασκευή 10 μ.μ.

Jazz βραδιά με το

τρίο Μάκη Στεφανίδη.

Είσοδος ελεύθερη.

Γιατί διαλέξατε το μικρό αυτό θεα-τράκι να ανεβάσετε την παράσταση;Η παράσταση γίνεται

από δύο νέα παιδιά,

μαθητές μου (Γιώρ-

γος Νικόπουλος και

Δανάη Ρούσσου).

Είναι ιδανικό να παι-

χτεί σε μικρό θέα-

τρο, γιατί είναι πολύ

ωραίο να αφουγκραστεί κανείς από κοντά την ανάσα τους, το

βλέμμα, τις μάσκες του προσώπου τους, το σώμα και τη φωνή

τους. Δίνονται σ’ αυτήν την παράσταση. Είναι διαφορετική

εμπειρία από μια μεγάλη σκηνή και μια μεγάλη απόσταση.

Παίζουν και οι δυο μαζί, ταυτόχρονα; Αγόρι / Κορίτσι;Παίζουν εναλλάξ. Μια βδομάδα ο ένας και μια βδομάδα η

άλλη. Τον ίδιο ρόλο τον αποδίδει μια ανδρική φιγούρα στη

μια εκδοχή και μια γυναικεία στην άλλη.

Πολύ ενδιαφέρουσα ως ανάλυση και ως προσέγγιση του έργου του Βιζυηνού. Καλή επιτυχία και στην Θεσ-σαλονίκη λοιπόν...

συνέντευξη

Το μόνον της ζωής του ταξείδιον είναι ένα διήγημα του Γεωργίου Βιζυηνού που έχει δραματοποιηθεί αρκετές φορές (έγινε ακόμη και ταινία). Γιατί το διαλέξατε; Η πρώτη φορά που ανέβηκε ένα μεγάλο

μέρος του -όχι όλο το διήγημα- ήταν το

1992, στην παράσταση Μορφές από το έργο του Βιζυηνού που είχα κάνει στο

Θέατρο Σφενδόνη με την Άννα Κοκκίνου.

Έγινε μεγάλη επιτυχία και παιζόταν για

πάρα πολλά χρόνια. Η τρέχουσα παρά-

σταση αφορά μόνο αυτό το διήγημα στην πλήρη του μορφή.

Ναι, θυμάμαι ότι ήρθε και στη πόλη μας εκείνη η παρά-σταση, όπως έχουν ανέβει οι περισσότερες θεατρικές σας δουλειές. Την αγαπάτε πολύ τη Θεσσαλονίκη!Αυτό είναι αλήθεια. Έχω συνδεθεί με τη Θεσσαλονίκη από

τις ταινίες μου που ήρθαν στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου,

Το Δέντρο που Πληγώναμε (1987), Η Νίκη της Σαμοθράκης (1990), Η Εαρινή Σύναξις των Αγροφυλάκων

(1999). Είναι διπλή η σχέση μου μαζί της. Πρώτα ήταν κινηματογραφική, από το 1986 με το Φεστιβάλ,

και κατόπιν έγινε και θεατρική όταν οι Μορφές από το έργο του Βιζυηνού ήρθαν γύρω στο 1993-94.

Και πώς αποφασίσατε να επιστρέψετε και πάλι στον Βιζυηνό μετά από τόσα χρόνια; Πιστεύω –και δεν είναι μόνο δική μου γνώμη– ότι το έργο αυτό είναι ένα από τα αριστουργήματα της

παγκόσμιας λογοτεχνίας, διότι εμπεριέχει υλικό πολύ σπάνιο σε αξία. Δεν αναφέρεται απλά σε μια

ηθογραφική ιστορία, έχει μεγάλο πλεόνασμα εσωτερικής δύναμης. Διότι ο συγγραφέας κατάφερε

με την τέχνη του, αλλά και με την ίδια του τη ζωή, να αποκρυπτογραφήσει το ελληνικό πνεύμα

και την ουσία του, που είναι η ενατένιση προς την αλήθεια... προς την υπέρβαση! Κατάφερε να

αντιμετωπίσει το φόβο και όλες τις δυσκολίες της ζωής, μέσα από έναν απαράμιλλο φαντασιακό

κόσμο, μέσω αυτής της δημιουργικής κατάθεσης προς την ίδια τη ζωή. Δεν παραιτείται, δεν

φοβάται, αλλά κοιτάζει πάντα ψηλότερα κι έτσι ανάγεται ο ίδιος σε μια ανώτερη πνευματική

σφαίρα, που δίνει δύναμη και αισιοδοξία. Και ταυτόχρονα αυτό το μεταφέρει και σε μας. Δεν

πρέπει να ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος αυτός κυριολεκτικά μαρτύρησε στη ζωή του. Ό,τι κατάφερε...

κατορθώθηκε με τρομερές δυσκολίες. Κυνηγήθηκε πάρα πολύ και κατέληξε να πεθάνει μέσα

στο Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρείο, οδηγημένος από την ιντελιγκέντσια της εποχής, διότι εκόμιζε

καινούργιο πνεύμα, νέο ήθος, μεγάλη δύναμη. Δυστυχώς πολεμήθηκε πολύ άγρια, αλλά

κατάφερε να περάσει στην αθανασία και να είναι διαρκώς επίκαιρος, γιατί το έργο του (μόλις

10 διηγήματα) ξεπερνά κατά πολύ την ηθογραφία.

Βλέπω με χαρά ότι έχετε εντρυφήσει σε όλο το εύρος της πολιτιστικής μας παράδοσης. Θέατρο σκιών, παραμύθια, τραγωδίες όχι κλασικές, βιβλικά κείμενα (Άσμα Ασμάτων). Πιστεύετε ότι εκεί εδράζεται η ουσία της σημερινής τέχνης; Η Τέχνη δεν υπάρχει για να δημιουργεί απλά ωραία διάθεση και να ψυχαγωγεί (με την όποια

σημασία του όρου). Είναι ένας οδηγός διαμέσου των αιώνων, που τροφοδοτεί όλη τη σκέψη

του ανθρώπου. Τα λεγόμενα κλασικά έργα δεν τα φθείρει ο χρόνος, όχι μόνο επειδή έχουν

ωραία γλώσσα και αισθητική, αλλά γιατί συγκροτούν έναν κόσμο αξιών θελκτικό, γοητευτικό

και κινητήριο μοχλό της ζωής... Αυτά τα αθάνατα έργα μας προσφέρουν τα όπλα τους. Η

Τέχνη είναι πνευματική τροφή και το ζητούμενο αποτέλεσμα είναι η δράση. Μας προτρέπει να

δράσουμε, να αντιδράσουμε.

Με το σινεμά που βρίσκονται τα πράγματα; Είμαστε “φαν” του κινηματογραφικού σας έργου από τον Αθέμιτο Συναγωνισμό (1982) μέχρι την Εαρινή Σύναξιν (1999), η οποία μάλι-στα ήτανε στην δεκάδα των καλύτερων ελληνικών ταινιών όλων των εποχών σύμφωνα με την Π.Ε.Κ.Κ.. Υπάρχει κάποιο σχέδιο για επόμενη ταινία; Δυο φορές ματαιώθηκαν τα σχέδιά μου λόγω των καταστάσεων. Η πρώτη απόπειρα ήταν το

2003, μια ταινία με το ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ που λέγεται Θανάσης Βέγγος, μια Πρόβα στην Τρικυμία. Με αφορμή το σαιξπηρικό έργο, ήταν ένα σενάριο γραμμένο και ραμμένο

πάνω στον μεγάλο μας ηθοποιό. Από το 2009 τρέχει ένα δεύτερο σχέδιο, μια πρόταση στο

Ε.Κ.Κ. για μια ταινία που λέγεται Θα’ ρθω κοντά σου για να σε ξεχάσω. Δυστυχώς η ρευστότητα

των καταστάσεων δεν μας επιτρέπει να ξέρουμε πότε θα ξεκινήσει. Είναι μια αναζήτηση που

διατρέχει την πραγματικότητα της πόλης και φτάνει σε μυθικές δομές και αρχετυπικές κατα-

στάσεις, για να δείξει ότι οι σχέσεις μας με το θάνατο και την εξουσία είναι αλληλένδετες και

διαρκώς στο προσκήνιο.

Δήμος Αβδελιώδης Η Τέχνη οδηγός διαμέσου των αιώνωνΣυνέντευξη στον Κώστα Καρδερίνη

Αιτία η αγάπη μας στο κινηματογραφικό του βλέμμα. Αφορμή η παράσταση Το μόνον της ζωής του ταξείδιον που ξεκίνησε στις 24 Νοεμβρίου στο Θέατρο ΟΡΑ,

Τσιμισκή & Αντ. Καμάρα 3, έναντι ΧΑΝΘ (κρατήσεις: 2310232799 και 6945373811). Παίζει Παρασκευοσαββατοκύριακα στις 21:30 και τα εισιτήρια κυμαίνονται

από 5 ως 15 ευρώ. Ιδού τι διημείφθη:

Το μόνον της ζωής του ταξείδιον

φιλμ νουάρ 6

Επιλογές live (συναυλιών) εβδομάδας

Ο Δεκέμβριος ξεκινάει δυναμικά

με την παρουσία του Σίβερτ Χόγεμ

να δεσπόζει! Η μοναδική φωνή των

Madrugada έρχεται από τη μακρινή

(χωροταξικά και μόνο) Νορβηγία,

προκειμένου να μας παρουσιάσει

το νέο του άλμπουμ (4ο προσωπικό

του) με τίτλο Long Slow Distance,

σε μία μοναδική και ολοκληρωτικά

“alternative rock” εμφάνιση, το Σάβ-

βατο 3 Δεκεμβρίου, στις 21:45, στο

PRINCIPAL CLUB THEATER.

Μένουμε στη διεθνή μουσική σκηνή,

με τον Αργεντίνο συνθέτη και τρα-

γουδιστή Φεντερίκο Αουμπέλε, ο

οποίος επισκέπτεται ξανά την πόλη

που ένθερμα τον υποδέχτηκε πριν

από τέσσερα περίπου χρόνια, για

να μας ταξιδέψει σε αμερικάνικα

(latin, tango, bolero, reggae/dub,

hip-hop, electro) μονοπάτια, μέσα

από την κοσμοπολίτικη βερολινέζικη

ματιά του! Για μία και μόνο εμφάνιση

την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου, στο

GAIA LIVE.

Μία μέρα πριν (την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου), ο Έλληνας «Beirut», Leόn, θα παρουσιάσει κομμάτια

από το παρθενικό του άλμπουμ Futrue στο GΑΙΑ LIVE.

Οι Spirits Alike στο ALLOS MONDO

και οι Cabaret Balkan στο GΑΙΑ

LIVE, αποτελούν δύο πολύ καλές

προτάσεις, εάν το Σάββατο κινηθείτε

κεντρικά. Λίγο πιο περιφερειακά, και

εφόσον οι dubstep & garage επιλο-

γές δεν ηχούν άγνωστες στα αυτιά

σας, ιδανική επιλογή συνιστά το live

του διεθνώς γνωστού συγκροτήμα-

τος των 16 ΒΙΤ, το οποίο εμφανίζεται

στον πολυχώρο πολιτισμού BLOCK

33. Στον ίδιο «χωροχρόνο», εξάλ-

λου, θα συναντήσετε και τον Λεω-νίδα Μπαλάφα με τη μπάντα του.

Οι μέρες που έρχονται, ωστόσο, μας επιφυλάσσουν και περισσότερο κλασικές επιλογές

με τον Γιώργο – Εμμανουήλ Λαζαρίδη να μας παρουσιάζει την Arta Arnicane στο ΜΈΓΑΡΟ

ΜΟΥΣΙΚΗΣ (Αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης Μ2) την Κυριακή στις 21:00, ενώ την ίδια ώρα, την Τρίτη 6

του Δεκέμβρη, θα έχουμε την ευκαιρία να χορέψουμε το δικό μας «βιεννέζικο βαλς», υπό τους

ήχους της ορχήστρας των ανακτόρων Schoenbrunn της Βιέννης.

Τέλος, δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής φιλοξενεί το CLUB του

ΜΥΛΟΥ τις προσεχείς ημέρες...

Ειδικότερα, για την Παρασκευή 2 και το Σάββατο 3 του Δεκέμβρη ο Νίκος Πορτοκάλογλου, με ένα

«αντίστροφο ρεμίξ», θα μας

θυμίσει γνωστά σε όλους

τραγούδια του, ενώ την

Τρίτη, στις 6 του Δεκέμβρη

ο αξεπέραστος στο είδος

του Χρήστος Θηβαίος,

ακροβατεί με “χάρη” (βλ.

Grace του Τζεφ Μπάκλεϊ)

στις Αδέσποτες μέρες, που

όλοι διανύουμε…

Βάγια Πολυζωΐδου

Alice Russell & TM Juke

Κάτι συμβαίνει με τις Βρετανίδες τραγουδίστριες τα τελευταία χρό-

νια: εκπλήσσουν θετικά κοινό και κριτικούς με το χαρακτήρα, τον

όγκο, την ευαισθησία της φωνής τους. Ντάστι Σπρίνγκφιλντ, Σίρλεϊ

Μπάσεϊ, Άλισον Μογιέ είναι αυτές που έδειξαν τον δρόμο σε Μπεθ

Γκίμπονς (Portishead), Ρόιζιν Μέρφι (Moloko), Έιμι (συγχωρεμένη)

Γουάινχαουζ, Αντέλ και φυσικά στη μοναδική Άλις Ράσελ.

Αν ακούσεις ένα τραγούδι της, δύσκολα θα φανταστείς ότι η Άλις είναι

μια κοντούλα, μπριόζα, λευκή Βρετανίδα. Γεννημένη στο αγροτικό

Σάφολκ, σπουδαγμένη στο κοσμοπολίτικο Μπράιτον, ξεκινά με κλασική

μουσική (τσέλο), αλλά γοητεύεται από τη γκόσπελ και τη σόουλ. Δεν

παίρνει κανένα μάθημα φωνητικής, εκπαιδεύεται μόνο ακούγοντας τα

τραγούδια του Στίβι Γουόντερ και της Αρίθα Φράνκλιν στο ραδιόφωνο.

Θα προτιμούσε να ζει στο Ντιτρόιτ της δεκαετίας του ’60, αλλά... στο

Μπράιτον του 2000, υπό την «σκέπη» της Tru Thoughts, βρέθηκε να

συνεργάζεται με ονόματα όπως Bah Samba, Nostalgia 77, Mr Scruff,

Kushti, Quantic και φυσικά το έτερο μουσικό της ήμισυ, τον Άλεξ Κόουαν

γνωστό ως TM Juke. Κυκλοφόρησε 4 άλμπουμ, εκ των οποίων τα δύο

(Under the Munka Moon-2004 και Under the Munka Moon II-2006) είναι

συλλογές από διασκευές, συνεργασίες και συμμετοχές που είχε σε

δίσκους άλλων καλλιτεχνών. Εδώ υπάρχει και η εκπληκτική διασκευή

του γνωστού Seven Nation Army. Πρόσφατα συμμετείχε και στο project

των Ντέιβιντ Μπερν και FatBoySlim Here Lies Love, μια ροκ-όπερα για

την Ιμέλντα Μάρκος (!).

Ο Άλεξ είχε αντίστοιχη πορεία με την Άλις: στα 7 του χρόνια υποχρε-

ώθηκε να μάθει κλασική μουσική. Στην ταραγμένη εφηβεία, για να τη

«σπάσει» στον αυταρχικό πατέρα, άρχισε να ασχολείται με το σάμπλινγκ.

Η κλασική και τζαζ κιθάρα που σπούδασε, το χιπ-χοπ και η φανκ που

λατρεύει, χαρακτηρίζουν τον ιδιαίτερο ηλεκτρονικό του ήχο. Με την

Άλις γνωρίζονταν από το Σάφολκ, αλλά λόγω διαφοράς ηλικίας (του

ρίχνει 5 χρονάκια) δεν έκαναν παρέα. Όταν όμως συναντήθηκαν στην

αγκαλιά της Tru Thoughts Records ξεκίνησε μια αγαστή συνεργασία

και μια θαυμάσια φιλία. Η Άλις τραγούδησε στο ντεμπούτο του άλμπουμ

(Maps from the wilderness-2003) μερικά τραγούδια και ο Άλεξ έκανε

παραγωγή στους δύο δίσκους που κυκλοφόρησε εκείνη σαν σόλο

καλλιτέχνης (My favorite letters-2005, Pot of Gold-2008).

Το τελευταίο διάστημα συγκεντρώνουν υλικό για τον καινούργιο δίσκο

της Άλις και περιοδεύουν στον κόσμο. Η Θεσσαλονίκη είναι φυσικά

σταθμός τους, σε μια εβδομάδα (9/12 στο Block33), μιας και όσες

εμφανίσεις έχουν κάνει εδώ ήταν όλες εξαιρετικές. Τους περιμένουμε

με ανυπομονησία!

Σοφία Μελικίδου

μουσική

16 Bit

φιλμ νουάρ 7

μουσική

Δισκοκριτική

Absent Without Leave > Faded PhotographsSound in silence

Αν το καλοσκεφτείς,

το μόνο εύκολο

για έναν μουσικό

είναι το να βάλει

την μουσική του σε

εμπορικά κουτάκια.

Λίγο πιασάρικοι στί-

χοι, μια πιο στρωτή

μουσική φόρμα, πιο

εύκολες μελωδίες,

στροφή σε δισκο-

γραφική και ιδού

η επιτυχία. Το να

επιμείνεις σε ένα δικό σου, προσωπικό ιδίωμα, ανάμεσα στο

shoegaze και στο post rock και το να επιμένεις φετιχιστικά

σχεδόν σε ένα υψηλοτάτου επιπέδου αισθητικής και μονα-

δικότητας artwork είναι σαφώς πιο δύσκολο. Αλλά και πολύ

πιο ουσιαστικό.

Ακούγοντας το Faded photographs, μου δημιουργήθηκε η

αίσθηση του (ας μου επιτραπεί ο σολοικισμός) «αφήνεσθαι».

Εύθραυστο, απαλό, ταξιδιάρικο, ατμοσφαιρικό, νοσταλγικό.

Σαν ένα ζεστό παλτό την πιο κρύα μέρα του χειμώνα. Αιθέριες

κιθάρες, αεράτα πλήκτρα, κλιμακούμενα μπάσα, νωχελικά

κρουστά, πληθώρα οργάνων και συντελεστών. Θα μπορούσα

να το αποκαλέσω dream post rock. Έχει μεν την τρυφερότητα

και την αίσθηση του ονείρου που αποπνέει η dream pop -πλην

όμως οι δομές και η υποβόσκουσα ένταση των συνθέσεων

διέπονται από την ευφυΐα και τον πειραματισμό που χαρακτηρί-

ζει το post rock. Παράλληλα, ξεπερνά το σκόπελο στον οποίο

κινδυνεύουν να πέσουν όσοι ασχολούνται με αυτό το μουσικό

είδος -ήτοι, την αυτάρεσκη και ατέρμονη επανάληψη, χωρίς

μία έστω υπόνοια εξέλιξης. Εδώ οι μελωδίες είτε εξελίσσονται

είτε γίνονται πιο σύνθετες, χωρίς όμως να χάνουν ούτε για

μια στιγμή τον προσανατολισμό τους. Η έλλειψη στίχων, με

τη σειρά της, αφήνει τον ακροατή να πλάσει τις εικόνες που

ταιριάζουν με τη μουσική -γι’ αυτό εξάλλου και η ακρόασή

του πρέπει να είναι μια καθαρά προσωπική εμπειρία. Όπως

και οι μοναδικές φωτογραφίες που στολίζουν το εξώφυλλο

του κάθε αντιτύπου…

Ο Absent Without Leave μιλάει…

…για την ηχογράφηση…Όλοι οι συντελεστές συνεισέφεραν στο τελικό αποτέλεσμα, με πληθώρα οργάνων και με το προ-

σωπικό τους στίγμα, διατηρώντας τη γενικότερη συνοχή του album με την κοινή μας αισθητική.

Το Faded Photographs ηχογραφήθηκε μεταξύ Ελλάδας, Ιταλίας, Αγγλίας, Ισλανδίας, Αυστρίας,

Η.Π.Α. και Καναδά, μέσω ανταλλαγής .wav αρχείων. Ως μέθοδος δεν διαφέρει και πολύ από

την ηχογράφηση στο studio. Συνήθως εκεί ηχογραφεί ο καθένας μόνος τα δικά του μέρη, χωρίς

να είναι υποχρεωτική η παρουσία όλων. Μπορεί ο ντράμερ και ο κιθαρίστας να ηχογραφήσουν

ξεχωριστά τα μέρη τους, χωρίς να συναντηθούν. Ίδιας λογικής ήταν και αυτή η ηχογράφηση.

…για το artwork…Του δίνω μεγάλη σημασία και προσπαθώ για κάτι το ιδιαίτερο. Ένα εργοστασιακό cd σε πλα-

στική θήκη δεν μου κάνει εντύπωση, αντίθετα με ένα χειροποίητο σε χάρτινη ανακυκλωμένη

συσκευασία, όπως αυτή του Faded Photographs. Όπως και σε παλιότερες κυκλοφορίες μου,

θέλησα κάθε αντίτυπο να είναι πραγματικά μοναδικό, εξ ου και η διαφορετική φωτογραφία (από

συνολικά 500) στο εξώφυλλο του καθενός. Αυτές συμπληρώνουν άψογα τη νοσταλγική διάθεση

του album -και ίσως στο μέλλον γίνει κάποια συγκεντρωτική τους έκθεση.

…για την Sound In Silence…Τη δημιούργησα το 2006, με τη βοήθεια ενός φίλου, προκειμένου να κυκλοφορήσουμε μια

συλλογή με καλλιτέχνες που εκτιμούσαμε. Λόγω της πολύ καλής ανταπόκρισης, αποφασίσαμε

να συνεχίσουμε. Έχουμε εκδώσει ποιοτικές, καλαίσθητες και συλλεκτικές κυκλοφορίες, ξένες

και ελληνικές. Συνεισφέρουμε μεν στο να ακουστεί όσο περισσότερο γίνεται η δουλειά αγαπη-

μένων μας καλλιτεχνών-απαιτούνται ώρες χειρωνακτικής εργασίας δε, καθώς τα πάντα είναι

χειροποίητα. Το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα όμως αποζημιώνει πλήρως.

…για τα επόμενά του βήματα…Live για τα 10 χρόνια από το ξεκίνημά μου, αρχής γενομένης από τη Θεσσαλονίκη. Ίσως μια

δεύτερη ευρωπαϊκή περιοδεία μέσα στο 2012, κάτι που είχε συζητηθεί όταν ολοκλήρωσα την

πρώτη την άνοιξη. Ένα νέο ep μέσα στο 2013, του οποίου τις βασικές ιδέες ήδη δουλεύω -δεν

αποκλείω νέες συνεργασίες και split κυκλοφορίες...

BioΟ Γιώργος Μαστροκώστας δημιούργησε το προσωπικό του project Absent Without Leave το 2001.

Έκτοτε υπηρετεί πιστά τον προσωπικό του ήχο: ένα αμάλγαμα από shoegaze, post-rock και ambient.

Μέχρι στιγμής έχει ηχογραφήσει τρία προσωπικά album (Bon Voyage, Postcards from nowhere και

το πιο πρόσφατο Faded photographs). Εκτός από αυτά τα τρία album, στο ενεργητικό του έχει άλλα

τέσσερα ep’s, έξι split κυκλοφορίες και συμμετοχές σε πολλές διεθνείς συλλογές. Έχει συνεργαστεί

με ονόματα όπως οι port-royal και ο Kimonophonic και έχει εμφανιστεί, συχνά μετά από προσωπική

πρόσκληση των ίδιων των καλλιτεχνών, με πληθώρα ονομάτων, από τους God Is An Astronaut και

τους 65daysofstatic ως τους iLiKETRAiNS και τους Piano Magic. Το 2006 ίδρυσε την ανεξάρτητη

δισκογραφική εταιρεία Sound In Silence, η οποία ειδικεύεται σε ποιοτικές, καλαίσθητες, συλλεκτικές

κυκλοφορίες, με χειροποίητη συσκευασία, ξένων και Eλλήνων καλλιτεχνών από το 2006. Στο roster

της βρίσκονται ονόματα όπως οι Sigmatropic, οι Yellow6 και οι Building Castles Out Of Matchsticks.

Έχει επίσης συνθέσει το soundtrack της μικρού μήκους ταινίας The Crossroads του Πέτρου Σοφικίτη,

ενώ η δουλειά του έχει παρουσιαστεί από ραδιοφωνικούς σταθμούς παγκόσμιας εμβέλειας, όπως ο

BBC 6 Music και ο Resonance FM.

τη σελίδα γράφει η Μαριάννα Βασιλείου

φιλμ νουάρ 8

βιβλίο

Βίλχελμ Ράιχ

Άκου Ανθρωπάκο

Μετάφραση: Νατάσσα Βαρσάκη, εκδόσεις Ιάμβλιχος 2006

Πόσο υπέροχο δημιούργημα είμαστε στ’ αλήθεια οι άνθρωποι!

Ή μήπως όχι; Είμαι βεβαία ότι έχετε τις αμφιβολίες σας… Στα

1948 ο ψυχίατρος, ψυχαναλυτής και ερευνητής Βίλχελμ Ράιχ

-κυνηγημένος και τιμωρημένος ανελέητα από το καθεστώς της

εποχής του- απευθύνθηκε σε όλους εμάς τους «υπέροχους»

και «ακίνδυνους» κοινούς θνητούς ανθρώπους και μας ξεμπρόστιασε! Το οξύ Άκου,

Ανθρωπάκο είναι δυστυχώς μέχρι και σήμερα διαχρονικό -κι αυτό γιατί σαν άνθρωποι

δεν κάναμε ούτε ένα βήμα μπροστά! Ίσως λίγο πιο αριστερά, λίγο πιο δεξιά, ούτε ένα

χιλιοστό μπροστά! Δεν είναι ένα βιβλίο για να περάσουμε ευχάριστα την ώρα μας και

δεν είναι μυθιστόρημα ή διήγημα. Είναι μια χειμαρρώδης μακροσκελής καταγγελία

ενάντια στον ανθρωπάκο όλων των φυλών και των εθνών, κάθε τάξης και ιδεολο-

γίας. Ενάντια στον μπάτσο και τον φασίστα και τον «προλετάριο του κόσμου», τον

επιφανή γιατρό ή δικηγόρο και τον μαραγκό ή τον δημόσιο υπάλληλο, τον ανίκανο

σεξουαλικά σύζυγο και τη γυναικούλα που παχαίνει εξουσιάζοντας τα παιδιά της.

Το Άκου Ανθρωπάκο μιλάει για όλους εμάς ανεξαιρέτως, που επιτρέπουμε σε πάσα

ηγετική νόσο και πάσα ανθρωπόμορφη μαλακία να μας εξουσιάζει, που η άγνοια, η

μικροπρέπεια, το κουτσομπολιό, το βόλεμα, τα βαθιά καταπιεσμένα στο όνομα του

καθωσπρεπισμού ένστικτά μας, οι φτηνές εξουσιαστικές μας τάσεις, ο φθόνος για

το καλύτερο και ομορφότερο, ο φόβος της σεξουαλικής μας απελευθέρωσης μάς

κρατούν δέσμιους και καταδικασμένους σε μια διαρκή δουλοπρεπή ελευθερία. Η

πένα του Ράιχ ξερνάει αλήθειες που καίνε. Ίσως κάποιοι ρίξετε στη πυρά μια-μια τις

σελίδες του βιβλίου από την πρώτη κιόλας αράδα. Εσείς, οι πιο συγκρατημένοι, μη

βιαστείτε σας εκλιπαρώ να τον αποκηρύξετε ή να τον κατηγορήσετε για μεγαλομανία.

Σας διαβεβαιώ ότι αγάπησε τον άνθρωπο και πίστεψε σ’ αυτόν όσο λίγοι… Ίσως γι’

αυτό οι περισσότεροι αγνοούν την ύπαρξη του!

Όσοι διαβάζοντάς το Άκου Ανθρωπάκο ρίξετε μια ειλικρινή ματιά αρχικά μέσα σας

και κατόπιν στον καθρέφτη σας θα έχετε ήδη νιώσει τη βαθιά του αγάπη. Ο Βίλχελμ

Ράιχ, φίλε αναγνώστη, κατακρεουργεί τον ανθρωπάκο για να εξυψώσει τον Άνθρωπο!

Δηλώνω λοιπόν απερίφραστα, ότι το εν λόγω βιβλίο θα έπρεπε να διδάσκεται στα

σχολεία! Θα κλείσω εδώ με ένα συγγραφικό έλλειμμα να με βαραίνει, γιατί ολόκληρο

το 13ο τεύχος του φιλμ νουάρ δε μου φτάνει για να μιλήσω για το Άκου Ανθρωπάκο.

Εύχομαι να το διαβάσετε και απαιτώ να το υπογραμμίσετε…

Μαριλένα Παπαγεωργίου

από 21/11 έως και 26/11

Θεσσαλονίκη 2012 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ, εκδόσεις IANOS. Αυτό το βιβλίο

είναι το αποτέλεσμα του διαγωνισμού διηγήματος που διοργάνωσε ο IANOS, της

δεύτερης δράσης στο πλαίσιο του 2012. Έτυχε και αυτός πολύ μεγάλης ανταπόκρι-

σης, πράγμα που αποδεικνύει τη δίψα της πόλης για πολιτιστικές δράσεις, αλλά και

την υποθάλπουσα δημιουργικότητα των ανθρώπων της, που αναζητούν με αγωνία

τρόπους έκφρασης.

Θεσσαλονίκη 2012 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ, εκδό-

σεις IANOS. Αυτό το λεύκωμα είναι το αποτέλεσμα του

διαγωνισμού φωτογραφίας που διοργάνωσε ο IANOS και

αποτέλεσε την πρώτη δράση στο πλαίσιο του 2012. Ένας

διαγωνισμός ανοικτός σε όλους, με συμμετοχικές διαδι-

κασίες ανάδειξης των δημοφιλέστερων φωτογραφιών και

μια τριμελή επιτροπή από καταξιωμένους φωτογράφους.

Πασαδόροι και βαστάζοι της Αθηνάς Κακούρη, εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ. Σε μια πόλη

όπου το ρεύμα έχει κοπεί λόγω της πολυήμερης απεργίας της Εταιρείας Ηλεκτρισμού,

μια παρέα ετερόκλητων ανθρώπων ξαναζεί το κλίμα της παλαιάς γειτονιάς. Χωρίς

σύγχρονες πολυτέλειες, επιστρέφουν σε μια ατμόσφαιρα ρομαντική, αλλά απρόβλε-

πτη, όπου συμβαίνουν διάφορα περίεργα και μυστηριώδη, κατανοητά ή ακατανόητα.

Ένα κάποιο τέλος του Τζούλιαν Μπαρνς, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧ-

ΜΙΟ. Ένα ακριβές, διεισδυτικό, αριστοτεχνικά γραμμένο

μυθιστόρημα για τις ατέλειες και τις σκοτεινές κόγχες της

μνήμης, για τις αυταπάτες μας, για τα ψέματα που λέμε στον

εαυτό μας, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Ένα

ταξίδι προς την αυτογνωσία, από έναν σπουδαίο συγγραφέα

στο αποκορύφωμα της ωριμότητάς του.

Δικαιοσύνη. Τι είναι το σωστό; του Michael J. Sandel,

εκδόσεις ΠΟΛΙΣ. Με αυτό το βιβλίο του ο συγγραφέας

προσφέρει στους αναγνώστες το ίδιο συναρπαστικό ταξίδι που γοητεύει τους φοιτητές

του Χάρβαρντ. Το βιβλίο είναι μια διεισδυτική, γλαφυρή διερεύνηση του νοήματος

της δικαιοσύνης, και καλεί τους αναγνώστες όλων των πολιτικών πεποιθήσεων να

εξετάσουν παλιές διαμάχες με νέους και διαφωτιστικούς τρόπους.

1. Το Νήμα της Victoria Hislop, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

2. Προσωπικό ημερολόγιο-ανεκδοτολόγιο 2012 του Γιάννη Σερβετά,

εκδόσεις IANOS

3. Περαίωση του Πέτρου Μάρκαρη, εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

4. Χτυποκάρδια στο κρανίο της Έλενας Ακρίτα, εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

5. Καιρός σκεπτικός της Ιωάννας Καρυστιάνη, εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

6. Για την αγάπη της γεωμετρίας της Σώτης Τριανταφύλλου,

εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

7. Από την κλεπτοκρατία στη χρεοκοπία του Σταύρου Λυγερού, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

8. Η λογική της παράνοιας του Στέλιου Ράμφου, εκδόσεις ΑΡΜΟΣ

9. Steve Jobs. Η επίσημη βιογραφία του Walter Isaacson, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

10. Όλη η αλήθεια για χρέος και ελλείμματα και πως θα σωθούμε της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, εκδόσεις IANOS

Την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ, Αριστοτέλους 7, ο Βασίλης

Τσιαμπούσης παρουσιάζει το βιβλίο του Σάλτο μορτάλε, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Θα μιλήσουν οι Μάκης Καραγιάννης (συγγραφέας), Γιώργος Σκαμπαρδώνης

(συγγραφέας).

Την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου, ώρα 19:00, στο Δημοτικό θέατρο «Οδού Χηλής»

(Χηλής 12 και Τριπόλεως) του Δήμου Καλαμαριάς, ο Χρήστος Γιανναράς παρου-

σιάζει το βιβλίο του Έξι φιλοσοφικές ζωγραφιές, εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ. Υπό την αιγίδα

του Δήμου Καλαμαριάς.

Το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου, ώρα 12:00, στον κινηματοθέατρο ΟΛΥΜΠΙΟΝ, ο Άγγελος

Λιάπης παρουσιάζει το βιβλίο του Αθώα εγκλήματα, εκδόσεις IANOS.

Τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ, Αριστοτέλους 7, το περιοδικό

SOUL και η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS παρουσιάζουν τις Γεωργιάννα Κιόση και

τη Τζουλιάνα Καριπίδου, οι οποίες συνυπογράφουν ως Arte Di Tr3 Studio. Τη συζή-

τηση συντονίζουν ο διευθυντής του περιοδικού SOUL Στέφανος Τσιτσόπουλος κι

ο δημοσιογράφος Δημήτρης Καραθάνος.

Την Τρίτη 6 Δεκεμβρίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ, Αριστοτέλους 7, ο Γιώργος Ξει-

νός παρουσιάζει το βιβλίο του Τετράδιο βιογραφίας, εκδόσεις ParkerStergis. Θα

μιλήσουν οι Κώστας Πλαστήρας (Δρ. Φιλολογίας-συγγραφέας), Γιώργος Ξεινός

(συγγραφέας), Γιάννης Στεργής (εκδότης).

φιλμ νουάρ 9

φιλμ νουάρ

κινηματογράφος

ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝΣκηνοθεσία: Νίκος Κουτελιδάκης

Παίζουν: Γιάννης Μπέζος, Αντίνοος Αλμπάνης, Γιάν-

νης Στάνκογλου, Βίκυ Παπαδοπούλου, Ελένη Κοκ-

κίδου, Γιάννης Ρίσβας

Διάρκεια: 102’

ΟΛΥΜΠΙΟΝ, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 2&9&10, STER CITY GATE 1, VILLAGE COSMOS 1&6&10

Ο συνταγματάρχης Λόγγος έχει αυτοκίνητο και οδηγό

αλλά είναι κομμάτι «τσουρουκεμένος». Ο υπολοχαγός

Καραμανίδης έχει μια δίκυκλη γερμανική δίχρονη φλο-

ρέτα (florett) αλλά είναι νιος και κομμάτι γυαλιστερός. Ο

πρώτος έχει μια σύζυγο, ένα όμορφο και τριζάτο «νιάτο».

Ο δεύτερος, μόνο μια σκυλίτσα για συντροφιά. Η σύζυγος,

κυρία με σπιτικό, παιδί, υπηρέτρια και περίσσεια πλήξη.

Όλοι τους, τυλιγμένοι στο αδιόρατο πέπλο της μοναξιάς

στα σύνορα του Έβρου. Ο συνταγματάρχης πασχίζει για

τη μετάθεσή του στην Αθήνα προσδοκώντας στην ανανέ-

ωση του φθαρμένου έρωτα με τη γυναίκα του. Ο υπολο-

χαγός, ερωτευμένος με την γυναίκα του Λόγγου, προσ-

δοκά αλλά, αδυνατεί να υλοποιήσει το στρατιωτικό μότο,

«ο τολμών νικά». Αμφότεροι σκληρές, αγκυλωμένες, μονό-

χνοτες στρατιωτικές φιγούρες, με το θράσος των γαλο-

νιών που όμως δεν έχουν ιδιαίτερη αξία εκτός στρατοπέ-

δου. Η εποχή των κοριτσίστικων επιθυμιών για χορευτική

συνεύρεση με στρατιωτικό είχε παρέλθει. Όλοι οι χαρα-

κτήρες δρούνε στη σκηνή ενός παραμεθόριου στρατο-

πέδου μεσουρανούσης της «εθνοσωτηρίου επαναστά-

σεως» της 21ης Απριλίου του 1967…

Η ιστορία του μυθιστορήματος του Γιάννη Ξανθούλη επι-

κεντρώνεται στον έρωτα, την γνωστή βάσανο του ανθρώ-

που. Αν θέλει να εντοπίσει κάποιος αδυναμίες της ται-

νίας αυτές βρίσκονται στον τρόπο αναπαράστασης του

έρωτα. Όχι ως παίγνιου διερεύνησης της ανώριμης και

γεμάτο θράσος εφηβείας αλλά ως έκφραση δυσβάστα-

κτου φορτίου, που παραλύει όχι μόνο μυϊκά, αλλά κυρίως

ψυχικά. «Τη σκότωσε γιατί την αγαπούσε» ή «Αυτοκτόνησε

από ερωτική απογοήτευση». Ερμηνευτικοί τίτλοι αποτρό-

παιων και οδυνηρών πράξεων, που ωστόσο αναδεικνύ-

ουν τη δύναμη του έρωτα. Ο έρωτας που πραγματεύεται

η ταινία είναι αυτός που τσουρουφλίζει επειδή μένει ανο-

μολόγητος για ψυχολογικούς λόγους, αλλά κυρίως ανεκ-

πλήρωτος για κοινωνικούς λόγους. Είναι ο απαγορευμέ-

νος όχι από θρησκευτικές αιτιάσεις («ουκ επιθυμήσεις

την γυναίκα του πλησίον σου») αλλά για λόγους προσω-

πικής ηθικής και λιγότερο κοινωνικής. Επιπρόσθετα εδώ

έχουμε κι έναν άλλον ιδιότυπο έρωτα, που τρέχει παράλ-

ληλα με αυτόν του πυρήνα της ιστορίας. Έναν λανθάνοντα

έρωτα, εντελώς κόντρα στις κοινωνικές συμβάσεις, που

παρεισφρέει εκεί που ανθίζει ο παραβατικός μεν για τις

νόρμες ηθικής της κοινωνίας, αλλά καθ’ όλα εγνωσμέ-

νος και εν μέρει αποδεκτός. Ο καημένος ο υπολοχαγός,

αποφασίζει να μάθει τανγκό για να εκφράσει τον έρωτά

του στο αντικείμενο του πόθου του, μέσα από την ιερο-

τελεστία ενός κατεξοχήν ερωτικού χορού. Θα αγκαζάρει

ένα στρατιώτη με καλλιτεχνικές δεξιότητες να του μάθει

τα βήματα. Αυτός όμως θα του μάθει κάτι παραπάνω.

Την τόλμη να αποπειραθεί πράγματα κόντρα στο προ-

σωπείο και την ιδιοσυγκρασία ενός στρατιωτικού, σκλη-

ρού, ακαλλιέργητου και άτολμου σε εκτός έδρας μάχες.

Όταν θα συντελεστεί το γεγονός της ερωτικής εξομολό-

γησης δια του χορού, ο ενοχλημένος συνταγματάρχης

και υποψήφιος «κερατάς» θα μονολογήσει με ειρωνεία.

«Μέχρι και Καραμανίδης χόρεψε απόψε». Ο ανομολό-

γητος έρωτας ή τα ερωτικά σκιρτήματα του φαντάρου

προς τον υπολοχαγό νομίζω εκφράστηκαν καλύτερα, απ’

ότι του κεντρικού έρωτα του υπολοχαγού προς τη Ζωή,

σύζυγο του συνταγματάρχη. Αντίθετα με την ανεπαρκή

έκφραση της ερωτικής ζέσης όλα τα περιφερειακά αισθη-

τικά μέσα ήταν άψογα. Εξαιρετική αναπαράσταση εποχής

από το σκηνογράφο και κοστουμίστα Γιώργο Γεωργίου.

Η φωτογραφία του Γιάννη Δρακουλαράκου, όμορφη,

«καρποσταλική» και ατμοσφαιρική. Η μουσική του Γιάν-

νου Αιόλου, αιθέρια και υποβλητική. Η βροχή χρησιμο-

ποιήθηκε ως δραματικό εργαλείο σε αντίστιξη με τα δρώ-

μενα, συνδράμοντας και στην αληθοφάνεια των δύσκο-

λων συνθηκών του στρατού και της εποχής. Κρατώ μιαν

έκφραση - κατακλείδα. «Την αλήθεια μερικές φορές δεν

τη θέλει ούτε κι ο Θεός». Ίσως γι’ αυτό να εθελοτυφλούμε

συχνά ή ενίοτε. Από αυτοάμυνα. Ίσως γι’ αυτό και η επι-

λογή της αφηγηματικής αφαίρεσης ή της ελλειπτικής πλη-

ροφόρησης με υπονοούμενα ως μέσο πολλών πιθανών

ερμηνειών. Και τα ερωτήματα αιωρούμενα να αποζητούν

απάντηση. Ο Λόγγος πέθανε νωρίς για να μην μάθει ή

πέθανε επειδή έμαθε ή υποψιαζόταν; Και ο υπολοχαγός,

αν γνωρίζει, πώς αντιπαρατίθεται σε μιαν πατρότητα εκτός

πεδίου; Με την επιλεγμένη λήθη ή τις ερινύες της ατολ-

μίας και του φόβου; Αλλά μήπως οι μεγάλοι έρωτες είναι

μοιραίο να μένουν ανολοκλήρωτοι, άρα άφθαρτοι και για

τούτο αιώνιοι; Αν για τις γυναίκες η ερωτική ιστορία είναι

συγκινητική, στους άνδρες, πρώην φαντάρους, θα αρέ-

σουν οι εικόνες από τη δύσκολη εποχή της στρατιωτικής

τους θητείας. Ναι, θα υπάρξει και μια δόση νοσταλγίας,

υπό την αχλύ που δημιουργεί ο χρόνος στα δυσάρεστα,

φωτίζοντας μόνον τα ευχάριστα. Ως προς τα κοινωνικά

και πολιτικά συμφραζόμενα της εποχής η νύξη είναι δια-

κριτική και λειτουργεί κυρίως ως φόντο. Η ερμηνευτική

παρουσία είναι καλή χωρίς εξάρσεις.

Αξιολόγηση: ***Γιάννης Ν. Γκακίδης

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ / ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ / REAL STEEL / THE DOUBLE / TRESPASS / Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ /// ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες

φιλμ νουάρ 10

ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ (LA GUERRE EST DECLAREE/ DECLARATION OF WAR)Σκηνοθεσία: Βαλερί Ντονζελί

Παίζουν: Βαλερί Ντονζελί, Ζερεμί Ελκαϊμ,

Φρεντερίκ Πιερό, Ελίνα Λόουενσον

Διάρκεια: 100’

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ

Η περίφημη «Αμελί» του Ζαν Πιερ Ζενέ η οποία εμφανίστηκε από το πουθενά στις κινηματογραφικές αίθουσες

το 2001 και έμεινε εκεί για μήνες προκαλώντας δάκρυα και χαμόγελα σε εκατομμύρια θεατές, εγκαινίαζε μια

δεκαετία εν γένει αισιόδοξη όπου το βασικό ζήτημα για την πλειοψηφία των Ευρωπαίων ήταν η μοναξιά πίσω από

τις κλειστές πόρτες των γειτόνων μας. Έκτοτε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι, διαπιστώσαμε πως στο λογαριασμό

προστέθηκαν κι άλλες, πιο σκληρές δυστυχίες. Ωστόσο, το φαινόμενο «Αμελί» συνέχισε ακάθεκτο. Πολλές ται-

νίες ακολούθησαν τα χνάρια της, επιδιώκοντας έναν παραμυθένιο ρεαλισμό, μια τρυφερή μετάπλαση και άρση

των δυσλειτουργιών του σύγχρονου μητροπολιτικού τρόπου ζωής. Συχνά αποτύγχαναν. Το να προσθέτεις στην

αρχή το «μια φορά κι έναν καιρό» δε γεννά αυτόματα το παραμύθι. Η αμελίστικη «Odette Toulemonde» πριν από

5 χρόνια κατέληγε, κόντρα σε δυο αιώνες φεμινισμού, να υπερασπίζεται την κουζίνα ως βασίλειο της γυναίκας.

Φέτος, μετά τους «Ανώνυμους ρομαντικούς», το «Πολεμώντας για τη νίκη» έρχεται και πάλι από τη Γαλλία, ως μια

ακόμα παραλλαγή του είδους. Αυτή τη φορά το θέμα είναι ασήκωτο: ένα νεαρό ζευγάρι μαθαίνει πως το δίχρονο

αγοράκι τους, ο Αδάμ, είναι βαριά άρρωστο και μπροστά τους ξετυλίγονται 5 χρόνια επεμβάσεων και θεραπειών.

Ωστόσο, η ταινία ηθελημένα διαλέγει την ίδια στιγμή να το ελαφρύνει. Ζεστά κάδρα, πολύ μουσική, καρτποστα-

λικά φλας μπακ στη γνωριμία του ζευγαριού σε ανέμελα πάρτι. Το παιδάκι δε θα το δούμε να υποφέρει και νιώ-

θουμε πάντα πως θα σωθεί.

Έτσι, πραγματικό θέμα της ταινίας γίνεται το νεαρό ζευγάρι, η ανέμελη γενιά μας που ξαφνικά καλείται να αντι-

μετωπίσει πράγματα που ποτέ δεν φαντάστηκε. Στη θέση του άρρωστου μικρού θα μπορούσε να είναι η μακρο-

χρόνια ανεργία ή το απλήρωτο δάνειο. Ωστόσο, και αυτό αναπτύσσεται σκαριφηματικά: απιθανότητες, τραγου-

δάκια, αγκαλιές και φιλιά.

Έχω αρχίσει να γίνομαι ξινός και πικρός στις κριτικές μου. Η ταινία έχει τις στιγμές της, είναι γλυκά πρωτόλεια και

αθώα. Όμως, είναι πολλοί και οι μικροί Αδάμ που δεν πρόκειται να σωθούνε – όσο και αν αγκαλιαζόμαστε – τα

επόμενα χρόνια στα ερημωμένα, «οικονομικώς εξυγιασμένα» νοσοκομεία μας.

Αξιολόγηση: **Δημήτρης Δρένος

www.nibblingthevisible.blogspot.com

TRESPASSΣκηνοθεσία: Τζόελ Σουμάχερ

Παίζουν: Νίκολας Κέιτζ, Νικόλ Κίντμαν, Καμ

Γκίγκαντετ, Μπεν Μέντελσον, Λιάνα Λιμπεράτο,

Ντας Μίχοκ

Διάρκεια: 91’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 8, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 8, VILLAGE COSMOS 2

Η λέξη «Trespass» σημαίνει παραβίαση. Στην προκειμένη περίπτωση, του οικογενειακού ασύλου. Στο στόχαστρο

της παραβίασης βρίσκεται ο μύωπς Νίκολας Κέιτζ, η ύποπτη για απιστία γυναίκα του και η ξεπεταγμένη κόρη τους.

Οι κακοποιοί εισβάλλουν στο σπίτι και παραβιάζουν κάθε διάταξη του νόμου περί αστικής ευθύνης, δικαιολογώ-

ντας την πράξη τους με οποιοδήποτε λόγο τούς προστάζει η στιγμή. Οι γνώσεις τους για τις ζωές των θυμάτων

αποτελούν μυστήριο, το οποίο, όσο ενδιαφέρον κι αν προκαλεί, εξαφανίζεται άδοξα κατά τη διαδικασία της λύσης

του. Καθώς ο πυρήνας της οικογένειας διασπάται και δοκιμάζεται, η ενδοοικογενειακή πλεκτάνη, που έχει στή-

σει κάθε μέλος εις βάρος του άλλου, ξετυλίγεται απερίσκεπτα και παρουσιάζεται με έναν τρόπο, που ουσιαστικά

δεν δίνει τις απαραίτητες εξηγήσεις για το λόγο της ύπαρξής της. Η ταινία σχολιάζει τη σημερινή απομόνωση κάθε

ανθρώπου μέσα στην ίδια του την οικογένεια, όμως μας το πασάρει κρατώντας επίμονα την ταμπέλα του θρίλερ

και δίνοντας πλείστη προσοχή στη δημιουργία του σασπένς. Όπως η ψυχολογική εμβάνθυνση, έτσι και το σασπένς

λάμπουν δια της... απουσίας τους...

Το μυστήριο σε κρατάει μέχρι κάποιο σημείο, αφού, ως ιδέα, η ιστορία σφύζει από δυνατότητες. Μετά όμως ψάχνε-

σαι. Γιατί ενδιαφέρουσα η διερεύνηση των ταραγμένων οικογενειακών δεσμών, αλλά δεν φτάνει για να απολαύ-

σεις την ταινία σαν σύνολο. Λείπει ξεκάθαρα αυτό το κάτι παραπάνω. Οι ερμηνείες, αν και αξιοπρεπέστατες, δεν

το προσθέτουν. Το «Trespass» ανήκει στην κατηγορία των χιλιάδων ταινιών, οι οποίες παρόλο που ξεκινούν με τις

καλύτερες προθέσεις, κάπου στο δρόμο χάνουν το... δρόμο τους...

Αξιολόγηση: **Πέτρος Καλογεράς

REAL STEELΣκηνοθεσία: Σον Λεβί

Παίζουν: Χιου Τζάκμαν, Ιβάντζε-

λιν Λίλι, Ντακότα Γκόγιο, Άντονι

Μάκι, Χόουπ Ντέιβις, Τζέιμς

Ρέμπχορν

Διάρκεια: 127’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 4, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3&6, STER CITY GATE 3, VILLAGE CENTRE 4&9

Η ιστορία αρχίζει σε μία από τις τρίτες πόλεις της Καλιφόρνιας, από

αυτές που το όνομά τους αρχίζει με «Σαν». Εκεί, σε ένα δημοτικό πανη-

γύρι, ένας τυχοδιώκτης προσπαθεί να κερδίσει χρήματα μέσα από την

πυγμαχία με ρομπότ. Και η ιστορία ολοκληρώνεται στο μεγαλύτερο στά-

διο της Νέας Υόρκης, όπου ο εν λόγω τυχοδιώκτης μαζί με το γιο του κι

ένα ρομπότ-σαράβαλο μάχονται εναντίον του παγκόσμιου πρωταθλητή…

Εκτός, όμως, από τη χωροχρονική μετατόπιση (από τις «δημοτικές» δυτι-

κές Πολιτείες στις «επαγγελματικές» ανατολικές) μετατοπίζεται επίσης

και το βάρος της ταινίας. Εξηγώ: εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να πρόκει-

ται για ένα αμερικανικό blockbuster - δεν είναι όμως.

Ανάμεσα σε μια σειρά από τέτοιες ταινίες («σαν blockbuster»), «το Real

Steel» είναι κατά βάθος μια ταινία για τη δύστοκη σχέση πατέρα και

γιου. Ο πατέρας έχει εγκαταλείψει το γιο του και επιβιώνει ως ρεμάλι,

σε βάρος της αγαπημένης του και του εαυτού του. Ένα τραγικό γεγονός

είναι ο καταλύτης της ιστορίας, που υποχρεώνει τρόπον τινά τον πατέρα

να περάσει χρόνο με το παιδί. Έχει ενδιαφέρον πως δεν γίνεται χρήση

των εύκολων λύσεων του δράματος και, παρότι φανταστική, η ιστορία

είναι σχετικά αληθοφανής: αν ποτέ η ανθρωπότητα ασχοληθεί με την

πυγμαχία ανάμεσα σε ρομπότ, μία τέτοια ιστορία θα μπορούσε ίσως να

υπάρξει, με λίγη δόση φαντασίας…

Θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για ένα σενάριο επιτυχίας παρά

τις αντιξοότητες. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δείχνει (σε όσους κοιτά-

ξουν) πως οι τραυματισμένες σχέσεις δεν χρειάζονται υπεράνθρωπες

ενέργειες για να διασωθούν. Αντιθέτως, χρειάζονται ανθρώπινες. Ένα

παιχνίδι ίσως είναι αρκετό.

Αξιολόγηση: **Ρωμανός Σκλαβενίτης

Ελληνικό μπάρΚατούνη 17 Λαδάδικα 2310 538 282

cafe barΚ.Ντηλ 18 2310 275 159

ταινίες

Ταβέρνα Ουζερί Βασ. Ηρακλείου 35 στοά Μοδιάνο τηλ. 2310 279006

φιλμ νουάρ 11

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ(PASSION PLAY)Σκηνοθεσία: Μιτς Γκλέιζερ

Παίζουν: Μίκι Ρουρκ, Μέγκαν Φοξ, Μπιλ Μάρεϊ, Κέλι

Λιντς, Ράις Ίφανς, Τζέρι Σόγιερς

Διάρκεια: 94’

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1, STER CITY GATE 7

Δεν ξέρω αν σας αρέσει το ποδόσφαιρο, αλλά όλοι λίγο - πολύ έχουμε θαυμάσει τις ικανότητες των παικτών

της Μπαρτσελόνα και μετά βλέποντας την αθλιότητα των ελληνικών ομάδων, αναρωτιόμαστε αν θα μπορούσαμε

να έχουμε κι εμείς μια θέση μέσα στο γήπεδο. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον «Άγγελο του πάθους»: είναι από

εκείνες τις ταινίες που δύσκολα βγαίνουν από το μυαλό σου, τις θυμάσαι για καιρό, όσο κι αν προσπαθείς να τις

ξεχάσεις και σε κάνουν να πιστεύεις πως ίσως κάποτε κι εσύ γυρίσεις τη δική σου…

Ο Μίκι Ρουρκ είναι ένας ταλαντούχος τρομπετίστας, που εξαιτίας του εθισμού του με τα ναρκωτικά, δεν κατά-

φερε να κάνει μεγάλη καριέρα. Πηγαίνοντας μάλιστα με την λάθος γυναίκα, αυτήν του γκάγκστερ Μπιλ Μάρεϊ,

βρέθηκε κυνηγημένος από τη μαφία. Κι ενώ όλα έδειχναν πως ο Μίκι θα σκοτωθεί στην πρώτη σκηνή και η ται-

νία θα διαρκούσε ευτυχώς μόνο δέκα λεπτά, ξαφνικά εμφανίζονται τέσσερις ασπροφορεμένοι μαλλιάδες (πιθα-

νόν Ινδιάνοι) και τον σώζουν από τη σίγουρη εκτέλεση στη μέση της ερήμου. Αφού θα περιπλανηθεί λίγο, θα

βρεθεί σ’ ένα τσίρκο κι εκεί θα γνωρίσει την Μέγκαν Φοξ, η οποία όταν ήταν μικρή έπεσε στο βαρέλι με την red

bull κι έβγαλε φτερά! Μεταξύ τους θα δημιουργηθεί ένας ιδιαίτερος δεσμός, θα μπορέσει όμως η «άγγελος»

να τον σώσει τελικά;

Έχω δει πολλές πατάτες και πάντα προσπαθώ να βρω κάτι θετικό, αλλά η συγκεκριμένη ταινία είναι η χειρότερη

που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Ίσως…

Αξιολόγηση: •Ορέστης Μανασής

ΜΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΜΕΘΟΔΟΣ(A DANGEROUS METHOD) Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ

Παίζουν: Βίγκο Μόρτενσεν,

Μάικλ Φασμπέντερ, Κίρα Νάιτλι

Διάρκεια: 99’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 7 (2η εβδομάδα)

Ένα ιστορικό ανέκδοτο μιλάει για τις πέντε φράσεις που είπαν πέντε προσωπικότη-

τες – Εβραίοι – οι οποίες και καθόρισαν όλον το σύγχρονο δυτικό πολιτισμό. Μωυ-

σής: όλα είναι νόμος / Ιησούς: όλα είναι αγάπη / Καρλ Μαρξ: όλα είναι χρήμα /

Σίγκμουντ Φρόιντ: όλα είναι σεξ / Άλμπερτ Αϊνστάιν: όλα είναι σχετικά!

Νόμος δεν είναι το δίκιο του εργάτη και η νομοτέλεια των πραγμάτων πηγαίνει

περίπατο καθημερινά. Στις μέρες μας όλα μοιάζουν φρούδα. Μείζον δε τούτων η

αγάπη. Όλο και περισσότερο χρήμα βρίσκεται/ σωρεύεται στα χέρια όλο και λιγό-

τερων ανθρώπων. Το σεξ (ενίοτε βάρβαρο και αχαλίνωτο) είναι μια διέξοδος, μια

κάποια λύση, όπως έλεγε κι ο αλεξανδρινός ποιητής.

Αυτό έχει στο μυαλό του ο δάσκαλος Φρόιντ που κατοικοεδρεύει στη Βιέννη με τη

γυναίκα και τα έξι παιδιά του. Λίγο μετά, μια πλούσια Ρωσοεβραία έρχεται… ανοικει-

οθελώς σε κάποιο ψυχοθεραπευτήριο της Ζυρίχης και αφήνεται στα χέρια του νιό-

παντρου γιατρού Καρλ Γιουνγκ. Ο οποίος θαυμάζει την πραγματεία του δασκάλου

για την «Ερμηνεία των Ονείρων» και σπεύδει να τον γνωρίσει και να γίνει μαθητής.

Αυτό το διάστημα (1906 - 1913) οι δέκα εντολές καταστρατηγούνται και η ψυχια-

τρική επιστήμη γεννιέται από δυο φωτεινά πνεύματα με αρκετά βίτσια. Τα όρια της

αγάπης και του σεξουαλικού ενστίκτου παραβιάζονται. Ασθενής και γιατρός μελε-

τάνε και γλεντάνε αλλήλους. Η αγνή αγάπη είναι η σιγουριά της πλούσιας συζύγου

στον άριο Γιουνγκ και μεταστοιχειώνεται τρις σε καρπό κοιλίας.

Ο μαθητής έχει οράματα και ονείρατα κι ο δάσκαλος φοβάται τις παραψυχολο-

γικές του (μαθητή) ανησυχίες. Αυτό το χιόνι που κατακλύζει όλη την Ευρώπη και

ξαφνικά γίνεται κόκκινο, παραπέμπει στο επερχόμενο βρομερό αιματοκύλισμα. Οι

ερμηνείες είναι μυστηριώδεις. Των ηθοποιών εννοώ. Τόσο που εξαφανίζονται για

να μείνει μόνο η ιστορία και οι ισχνές της λεπτομέρειες. Σαν ικμάδες που βλάστη-

σαν χωρίς να σπαρθούν.

Ο Κρόνενμπεργκ εξελίσσεται σε ήρεμη δύναμη συμφωνώντας απόλυτα με τον

Φρανκ Ζάππα: το πιο βρόμικο μέρος του ανθρώπινου σώματος είναι το μυαλό του.

Δεν είναι απαραίτητο να δείξεις τη βρομιά όταν μπορείς να τη φυτέψεις στο κεφάλι.

Ο από τη «Μύγα» μόνιμος συνεργάτης Χάουαρντ Σορ μού τα χαλάει. Το λόμπι είναι

έντονα παρόν. Η ειδική θεωρεία της σχετικότητας είναι δημοσιευμένη κι ο θεός παί-

ζει με τους πεσσούς του σαν παιδί.

Αξιολόγηση: **** (όλα είναι σχετικά)Κώστας Καρδερίνης

THE DOUBLEΣκηνοθεσία: Μάικλ Μπραντ

Παίζουν: Ρίτσαρντ Γκιρ, Τόφερ Γκρέις, Οντέτ Ανέιμπλ,

Στάνα Κάτιτς, Μάρτιν Σιν

Διάρκεια: 98’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 3, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 11, STER CITY GATE 2, VILLAGE CENTRE 5

Η άγρια δολοφονία ενός μέλους της Γερουσίας έχει προκαλέσει συναγερμό στις τάξεις των αμερικάνικων μυστικών

υπηρεσιών. Οι ενδείξεις οδηγούν τον νεαρό, πλην πανέξυπνο, ομοσπονδιακό πράκτορα Μπεν Γκίρι, που έχει ανα-

λάβει την υπόθεση, να πιστέψει πως πίσω από την οργάνωση του φόνου βρίσκεται ένας παροπλισμένος για χρόνια

Ρώσος κατάσκοπος, ο Κάσιους. Και μόνο ένας είναι ικανός να αποκαλύψει την πραγματικότητα, ο συνταξιούχος πια

CIAer Πολ Σέπερτσον, που αφιέρωσε τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του στο κυνήγι της φονικής ομάδας του

Κάσιους, έχοντας καταφέρει να τους εξοντώσει όλους έναν προς ένα. Όλους, εκτός από τον αρχηγό...

Αντιλαμβάνομαι την αγωνία των σεναριογράφων του Χόλιγουντ να εντοπίσουν έναν ικανό εχθρό για την πατρίδα,

που θα αποτελέσει τον σπινθήρα για την έκρηξη ενός ενδιαφέροντα πολέμου επί της οθόνης. Αμ, εδώ είναι όμως

που απαιτείται η έμπνευσή τους κι όχι το αναμάσημα όλων εκείνων των εύκολων λύσεων που είχαν στα χέρια τους

την εποχή που μεσουρανούσε η κραταιά αντίπαλος της Αστερόεσσας, Σοβιετική Ένωση. Για να το κάνω πιο λιανά

my fellow americans, η Κα-Γκε-Μπε πλέον δεν υπάρχει, τουλάχιστον στο βαθμό που γνωρίζατε. Το να την επαναφέ-

ρουμε στη δράση για χάρη γούστου, το λοιπόν, μόνο ως αστείο μπορώ να το εκλάβω...

Και με αυτή την μέθοδο του θολώματος των δεκαετιών, που έχουν περάσει από την εποχή της πτώσης του ανατολι-

κού μπλοκ, η ίντριγκα περιπλέκεται στο σήμερα, με τους καλούς Γιάνκηδες να ψάχνουν μετά μανίας τον εχθρό, που

για να μην χαλάσει και τις αγαθές σχέσεις με το σημερινό Κρεμλίνο, η ταυτότητά του έχει πλέον διεθνές χρώμα. Αφη-

γούμενο από την πλευρά του πιτσιρικά πράκτορα, που το αίμα του βράζει, αγνοώντας όμως τον κίνδυνο που ελλο-

χεύει τόσο για τον ίδιο όσο και για την φαμίλια του, το θέμα πολύ γρήγορα χτυπά στους γνώριμους παλμούς ενός θρί-

λερ κατασκοπίας. Υπάρχουν εντυπωσιακές ανατροπές (ειδικά η κύρια, που από την πρώτη στιγμή σιγοκαίει) οι οποίες

όμως δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν ρεαλιστικές, ακόμη και στη ματιά του πιο υποψιασμένου θεατή...

Στην τελική, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμη κλωνάρι των Bond-ικών και Bourne-ικών αρχέτυπων, που υπό προ-

ϋποθέσεις θα μπορούσε να λειτουργήσει πολύ καλύτερα από το τελικό αποτέλεσμα. Γνωρίζοντας πως τα κενά στην

εξέλιξη δύσκολα καλύπτονται, μια πιο συγκροτημένη σκηνοθεσία από την ανεξέλεγκτα άνιση του Μπραντ, θα έστρεφε

σε άλλο σημείο της οθόνης την ματιά, που ειδικά όταν πέφτει πάνω στον ανίκανο να πείσει ως απόφοιτος της σχο-

λής του μπιρό (και όχι μόνον, καμαράτ) Τόφερ Γκρέις, απογοητεύεται οικτρά. Απεναντίας, ο ακόμη γοητευτικός Γκιρ,

τέτοιου είδους ρολάκια τα παίζει στα δάκτυλα, άσχετα αν καταλαβαίνει κι αυτός με τον καιρό, πως η δική του παρου-

σία, πλέον, δεν είναι εκείνη που χαρακτηρίζεται ως το κλειδί, το βαρόμετρο της ιστορίας...

Αξιολόγηση: *Γιώργος Ζερβόπουλος

(αναδημοσίευση – ολόκληρη η κριτική υπάρχει στο www.moviesltd.gr)

ΚΡΑΣΟΔΙΚΕΙΟ

Ελληνική ΚουζίναΜητρ.Γενναδίου 8 (πλ. Άθωνος) 2310 223 95

παραδοσιακό Βολιώτικο τσιπουράδικοΔραγούμη και Δήμητσα 18 2310 267 063 και delivery

ΟυζερίΦιλίππου 18 με Βενιζέλου τηλ.2310 239 031

Αλ. Παπαδιαμάντη 6 (περιοχή Μαρτίου) Τηλ. 2310 861874www.kroustophono.gr , email: info@kroustophono.gr

Μαθήματα κρουστών, Drums, κιθάρας,

μουσικής προπαιδείας, παιδικό musical.

Εγγραφές όλο το χρόνο

ταινίες

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

φιλμ νουάρ 12

Παίζονται επίσης...

ΤΖΕΪΝ ΕΪΡ(JANE EYRE)Σκηνοθεσία: Κάρι Φουκουνάγκα

Παίζουν: Μία Βασικόφσκα, Μάικλ

Φασμπέντερ, Τζούντι Ντεντς, Τζέιμι

Μπελ, Σάλι Χόκινς

Διάρκεια: 120’

«ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ» (ΟΛΥΜΠΙΟΝ) (2η εβδομάδα)

Η «Τζέιν Έιρ» είναι ένα από τα μυθι-

στορήματα που έχουν αγαπηθεί πολύ

στο σινεμά, καθώς μεταφέρθηκε

αρκετές φορές και με επιτυχία στο

πανί. Αυτή είναι άλλη μια τέτοια, πετυ-

χημένη δηλαδή, κινηματογραφική

εκδοχή. Η γοητεία του φιλμ οφείλε-

ται πάντως σε μεγάλο βαθμό και στην

ΥΠΗΡΕΤΡΙΕΣ(THE HELP)Σκηνοθεσία: Τέιτ Τέιλορ

Παίζουν: Έμα Στόουν, Βαϊόλα Ντέιβις,

Οκτάβια Σπένσερ, Μπράις Ντάλας

Χάουαρντ, Σίσι Σπέισεκ, Τζέσικα Τσα-

στέιν, Άλισον Τζένεϊ

Διάρκεια: 137’

ΒΑΚΟΥΡΑ 1, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 6 (2η εβδομάδα)

Η νεαρή Σκίτερ επιστρέφει στο Τζάκ-

σον από το «φιλελεύθερο» Βορρά, για

να διαπιστώσει ότι η πατρίδα της βρίθει

αδικίας, εκμετάλλευσης και ρατσισμού

τύπου Απαρτχάιντ, ειδικά με τις μαύρες

υπηρέτριες που μεγαλώνουν τα παιδιά

των κυριών του Νότου. Αποφασίζει να

καταγράψει τις προσωπικές ιστορίες των

υπηρετριών, που δέχονται να συμμετά-

σεϊ να μην έστρεφε την προσοχή της στο πολυβραβευμένο μπεστ σέλερ

της Λάιονελ Σράιβερ και να μη ξεσήκωνε όγκο συζητήσεων, θέτοντας το

θέμα σύγκρισης μεταξύ ποιότητας βιβλίου - ταινίας. Όπως επίσης να μην

προκαλούσε τόσο πανικό στις φετινές Κάνες, όπου διαγωνίστηκε η ταινία.

Τελικά πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος τον Κέβιν και να μιλήσουμε για

τη μητέρα του, την Εύα. Η οποία, σαν την πρωτόπλαστη, ρουφούσε τη ζωή

ως το μεδούλι. Ανεξάρτητη, δυναμική, ταξιδιάρα ψυχή, συγγραφέας των

εμπειριών της. Μέχρι που γέννησε τον Κέβιν, προσωποποίηση του Κακού

και απώλεσε τον Παράδεισο. Για να μεταλλαχθεί στη μοναχική, απόμα-

κρη, δυστυχισμένη, τιμωρημένη μητέρα που κουβαλά τα θραύσματα των

ενοχών του όφεως. «Αμαρτίες τέκνων παιδεύουσι γονείς»!

Γεννιέται το κακό ή φτιάχνεται; Η γενετική προδιάθεση είναι υπεύθυνη

ή η πλημμελής γονική εκκόλαψη; Πώς δρα και αντιδρά ο γονιός προκειμένου να εξομαλύνει την αντιπαραβατική συμπερι-

φορά του παιδιού; Πόσο ένοχος είναι ο γονιός για τις πράξεις του τέκνου του; Πως διαπαιδαγωγείς ένα παιδί όταν ξεφεύγει

από τον έλεγχο; Ερωτήματα που προβάλλονται σαν αντικείμενα σε πολυμορφικό καθρέφτη με απαντήσεις ανάλογες της

οπτικής σου θέσης (αδελφός, φίλος, γονιός, θεραπευτής, άγνωστος).

Μειονέκτημα αποτελεί η έλλειψη αναφοράς των σχέσεων του ψυχοπαθούς με συμμαθητές, γείτονες, κοπέλες και άλλων

στοιχειωδών συναναστροφών του. Μειώνεται όμως η τραγωδία ή απαλύνεται η ψυχική ισοπέδωση;

Αξιολόγηση: ****Γιάννης Τοτονίδης

Ανώνυμος, Το σπίτι των ονείρων, Πώς να κλέψετε έναν ουρανοξύστη, Το δέρμα που κατοικώ, Φύλακας αγγέλων, Χαραυγή – μέρος 1, Αθάνατοι, Αι ειδοί του Μαρτίου, Μεσάνυ-

χτα στο Παρίσι, Καναρίνι μου γλυκό, Happy Feet Two, Οι περιπέτειες του ΤενΤεν, Ο βασιλιάς των λιονταριών, Τα στρουμφάκια, Αυτοκίνητα 2, Winx Club 3D: Μαγική περιπέτεια

ταινίες

εξαιρετική πρωταγωνίστριά της, τη Μία Βασικόφσκα, που γνωρίσαμε

(αλλά δεν προσέξαμε και τόσο) στην «Αλίκη στη χώρα των θαυμά-

των» του Τιμ Μπάρτον. Εδώ μοιάζει σαν να γεννήθηκε για να παί-

ξει το ρόλο της ηρωίδας της Σαρλότ Μπροντέ, είναι τόσο πειστική

και υπέροχη, που εμείς θα την τοποθετούσαμε με ευχαρίστηση στην

πεντάδα των οσκαρικών υποψηφίων...

Το να παρακολουθήσει κανείς με προσήλωση μια ταινία με υπόθεση

τόσο γνωστή προϋποθέτει ότι θα υπάρξει κάτι που να διαφοροποιεί το

νέο πόνημα από τα παλιότερα -και στην περίπτωσή μας αυτό όντως

συμβαίνει, χάρη στην ακολουθία (από τη σεναριογράφο Μόιρα Μπουφίνι) μιας μη γραμμικής αφήγησης, που επιλέγει ορθά

να μπλέκει τους χωροχρόνους, κάνοντας άλματα από το τέλος προς την αρχή και αντίστροφα. Η ρομαντική ατμόσφαιρα

δένει αρμονικά με την αιωρούμενη πάντοτε τραγωδία, την οποία μυρίζεσαι εξ αρχής -ακόμα και αν δεν είχες διαβάσει ή

δει ποτέ σου τι σημαίνει «Τζέιν Έιρ».

Αξίζει να τονίσει κανείς την εντυπωσιακή φωτογραφική απεικόνιση των ανοιχτών τοπίων, αλλά και των φωτισμένων ενίοτε

μόνο από ένα καντήλι δωματίων, τα προσεγμένα σκηνικά και κοστούμια, την άψογη οπτικά δουλειά όλων των συντελεστών.

Αυτά τα στοιχεία και οι ερμηνείες, προεξαρχούσης της Βασικόφσκα, είναι που δίνουν ξεκάθαρα θετικό πρόσημο στο τόλ-

μημα του Φουκουνάγκα να ξαναγγίξει ένα «ιερό» έργο της λογοτεχνίας...

Αξιολόγηση: ***Δημοσθένης Ξιφιλίνος

σχουν, παρ’ όλους τους κινδύνους που κάτι τέτοιο εγκυμονεί. Μόνο που

αυτοί οι κίνδυνοι είναι παντελώς απόντες από την ταινία, ακόμη και ως

απλά υπονοούμενα...

Το αμφιλεγόμενο, αυτοβιογραφικό μπεστ-σέλερ της Κάθριν Στόκετ μετα-

τρέπεται σε μια εξίσου feel-good ταινία, μια ακόμη ιστορία «προσωπικής

δικαίωσης» που τόσο αρέσκεται

να παράγει το Χόλιγουντ. Ωστόσο, η αναπαράσταση της εποχής που ο Μισι-

σιπής πραγματικά καιγόταν είναι ένα ζαχαρωμένο, μη ρεαλιστικό σύμπαν

με χαρακτήρες-κλισέ αρχέτυπα

(αδαείς ρατσιστές κρετίνοι, κάποιοι «φιλελεύθεροι» εργοδότες, αγγελικές

μαύρες υπηρέτριες και κακοί ή απόντες μαύροι σύζυγοι). Εξάλλου, η βία, τα λιντσαρίσματα, η κόλαση

μένουν προσεκτικά έξω από τα 137 λεπτά της ταινίας - εκτός από τη σκηνή μετά το φόνο ενός μαύρου, όπου έστω για λίγο

υποβόσκει μια κάποια απειλή...

Ο «Βαθύς Νότος» φαντάζει περισσότερο ως μια πρόφαση για ένα ανώδυνο «ενωτικό μήνυμα» που δεν θα ξύνει πληγές

(πόσο μάλλον ανοιχτές) παρά ως μια ειλικρινής, θαρραλέα ματιά

σε μια αλήθεια που ακόμη πονάει. Η γλυκιά γεύση κατά τη διάρκεια της ταινίας αφήνει μια πικρή επίγευση φέρνοντας τούτο

στο νου. Ο σκηνοθέτης κάνει μια αξιοπρεπή πλην ανέμπνευστη δουλειά, έχοντας την τύχη να διαθέτει ένα λαμπρό καστ.

Αν και θα ανέμενε κανείς η οπτική γωνία να είναι αυτή των μαύρων υπηρετριών, είναι τελικά περισσότερο αυτή της νεαρής

λευκής (κατ’ ουσία της ίδιας της συγγραφέως). Ειδομένη ως η υποκειμενική ματιά μιας λευκής που μεγάλωσε στο Νότο,

ίσως η πικρή επίγευση να μετριάζεται κάπως...

Αξιολόγηση: **Δέσποινα Βενέτη

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΕΒΙΝ (WE NEED TO TALK ABOUT KEVIN)Σκηνοθεσία: Λιν Ράμσεΐ

Παίζουν: Τίλντα Σουίντον, Τζον Σι Ράιλι,

Έζρα Μίλερ, Γιάσπερ Νιούελ

Διάρκεια: 112’

«ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ» (ΟΛΥΜΠΙΟΝ) (3η εβδομάδα)

Η ταινία έχει πολλούς λόγους να παρα-

στεί στα φετινά Όσκαρ. Τόσο για τις εξαί-

ρετες ερμηνείες, όσο για τη σκηνοθε-

σία και τη φωτογραφία της. Όπως επί-

σης κυοφορεί άλλους τόσους λόγους

για να πυροδοτήσει εκτενείς συζητήσεις

εξαιτίας της θεματολογίας της.

Αν ο Πίτερ Τζάκσον δεν της «έκλεβε»

τα «Παραδεισένια οστά», ίσως η Ράμ-

φιλμ νουάρ 13

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΡ. 9(“ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ”)

BRAHMSΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ ΑΡ. 2

DVORAK

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16/12/2011Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Διεύθυνση Ορχήστρας: John GeorgiadisΠιάνο: Laure Favre-Kahn

Ώρα Έναρξης: 21.00 | Εισιτήρια: 20€ | 15€ | 10€

Ταμείο Κ.Ο.Θ. Μέγαρο Ε.Μ.Σ. | Τ: 2310 236 990

φιλμ νουάρ 14

σινεμά

Ντίνος Κατσουρίδης, της κακομοίρας...

Η πολυσχιδής του προσωπικότητα

με μπερδεύει ολίγον. Πώς να τον

προσφωνήσω; Σκηνοθέτη 17 ται-

νιών; Μοντέρ 76 ταινιών; Διευ-

θυντή φωτογραφίας και φωτο-

γράφο 45 ταινιών; Παραγωγό

των 15 τίτλων; Σεναριογράφο 14

σεναρίων; Καλλιτεχνικό διευθυ-

ντή του «Προξενιού της Άννας»

και του «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;»; Αθλοθέτη χορηγό ενός από

τα σημαντικότερα βραβεία στο Φεστιβάλ Δράμας (πρωτοεμφανιζόμενου

σκηνοθέτη); Φίλο του Θανάση Βέγγου (από τον «Ηλία του 16ου»); Συνερ-

γάτη του; (Δέκα ταινίες από τα παλιά + εννιά της τελευταίας κινηματογρα-

φικής του περιόδου [1970-1982] όπου έκανε απ’ όλα), Σύντροφό του;

Συνοδοιπόρο και Συνταξιδιώτη του; Θα τον πω απλά με τ’ όνομά του,

Ντίνο, γιατί κι ο ίδιος δε γούσταρε τίτλους και επίθετα.

Ο Κατσουρίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1927. Ήρθε στην Αθήνα για

να γίνει γιατρός αλλά μπλέχτηκε με τη νεόκοπη τότε κινηματογραφική

Σχολή Σταυράκου και βρέθηκε να διδάσκει φωτογραφία. Ο Γρηγόρης

Γρηγορίου τον χρίζει βοηθό σκηνοθέτη στο «Πικρό ψωμί» (1951), περνάει

εν ριπή από αρκετές εταιρίες παραγωγής και σταματάει στου Φίνου για να

δουλέψει σε τουλάχιστον 20 ταινίες. Παρέμεινε στην ενεργό δράση για

περίπου 60 χρόνια και τιμήθηκε με τον Χρυσό Αλέξανδρο (2001) για το

σύνολο της προσφοράς του. Θεωρώ ως κορυφαία στιγμή τη διεύθυνση

φωτογραφίας στην «Πρωινή περίπολο» του Νικολαΐδη.

Δικό του το νουάρ «Έγκλημα στα παρασκήνια». Δικός του κι ο μπακα-

λόγατος Ζήκος και η θρυλική κωμωδία «Της κακομοίρας». Τότε η ται-

νία πήγε χάλια (νομίζω κατέβηκε στα μέσα της εβδομάδας) και έσπευσε

να ξεφορτωθεί τα δικαιώματα. «Αν τα ‘χα κρατήσει δε θα χρειαζόταν

να κάνω τίποτε άλλο για να ζήσω», φέρεται δηλώσας. Στις 28 Νοέμβρη

πήγε να βρει τον καλό του φίλο Θανάση που τον περίμενε από τον Μάιο.

Κώστας Καρδερίνης

Δευτέρες στο Φαργκάνη

Τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου στο

Φαργκάνη η Κινηματογραφική

λέσχη Θεσσαλονίκης συνεχί-

ζοντας τις προβολές της για

4η χρονιά, σας προσκαλεί

στην προβολή της ταινίας «Ο

κόσμος είναι μεγάλος και η

σωτηρία της ψυχής βρίσκεται

στη γωνία» (The World Is Big

and Salvation Lurks Around

the Corner) του Στεφάν Κομα-

ντάρεφ, με τους Μίκι Μανόλο-

βιτς και Κάρλο Λούμπεκ. Η συν-

δρομή για την σεζόν 2011-2012

παραμένει στα 40 ευρώ, ενώ η

εγγραφή (που αφορά στα νέα

μέλη), θα είναι 10 ευρώ.

Για πρώτη χρονιά φέτος καθι-

ερώνεται νέα πολιτική χαμη-

λής χρέωσης για νέους μέχρι

30 ετών: για εγγραφή θα πλη-

ρώνουν 10 ευρώ, (που θα γίνε-

ται άπαξ), και για συνδρομή 20

ευρώ. Να τονίσουμε πως οι

προβολές γίνονται Δευτέρες

στον κινηματογράφο Φαργκάνη

κάθε 2 ή 3 εβδομάδες, για μέλη

και φίλους της λέσχης.

NextΤην ερχόμενη Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου αναμένονται να βγουν

στη Θεσσαλονίκη οι εξής ταινίες: «New Year’s Eve» του

Γκάρι Μάρσαλ, με τους Μισέλ Πφάιφερ, Ρόμπερτ Ντε

Νίρο και Άστον Κούτσερ, «In Time» του Άντριου Νίκολ

με τους Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, Αμάντα Σέιφριντ και Ολίβια

Γουάιλντ και «Ο γιος του Αϊ-Βασίλη» (Arthur Christmas)

των Μπάρι Κουκ και Σάρα Σμιθ, με τις φωνές των Τζέιμς

Μάκαβοϊ, Χιου Λόρι και Τζιμ Μπρόαντμπεντ.

Κεν ΡάσελΟι εικόνες δεν πεθαίνουν ποτέ

Εικόνες. Αξέχαστες εικόνες. Ιδιάζουσες και διεγερτικές. Βλάσφη-

μες κι αιρετικές. Ανήσυχες και πάντα ενδιαφέρουσες. Στα όρια του

εικονοκλαστικού, νεωτεριστικές αλλά όχι επιτηδευμένες και ουδέ-

ποτε στερούμενες νοημάτων. Ένας διεστραμμένα έντονος ερωτι-

σμός αναδύεται απ’ αυτές. Σαρκικός κι ανήθικος. Δηλαδή αυθε-

ντικός. Η Κάθλιν Τέρνερ – «Τσάινα Μπλου», η «δαιμονισμένη»

Βανέσα Ρεντγκρέιβ, η «πόρνη» Τερέζα Ράσελ.

Άλλες εικόνες να σ’ αρπάζουν γι’ αλλού. Εικόνες - ψυχοτρόπα,

παραισθητικές, μαστουροταξιδιάρικες. Να αιωρείσαι δίπλα δίπλα

με τον Γουίλιαμ Χαρτ, φοβισμένος και χαμένος από τους ανθρώ-

πους. Να θες κι εσύ όπως κι αυτός να φύγεις. Να ονειρεύεσαι

αυτήν τη φυγή και να την αποζητάς. «Ανεξέλεγκτες καταστάσεις»

γιατί ίσως τις ελεγχόμενες να μας τις ελέγχουν άλλοι. Ή να εισέρ-

χεσαι αβίαστα στο σύμπαν του «Τόμι», στο απόλυτο καλτ σύμβολο

της δεκαετίας του ’70, για να μπερδευτείς ανάμεσα στη μουσική

και τα χρώματα και να συναντήσεις τον εκλεκτό Όλιβερ Ριντ, τον

Έλτον Τζον, τον Κιθ Μουν, τον Έρικ Κλάπτον, την Τίνα Τάρνερ και

τον γέρο-Τζακ Νίκολσον πριν γίνει γέρο-Τζακ.

Άλλες εικόνες να σου αποκαλύπτουν το πρόσωπο ενός νεαρού που

αργότερα έμελλε να ταυτιστεί ανεξίτηλα και επώδυνα με την κινη-

ματογραφική κομεντί. Χιου Γκραντ και το «The Lair of the White

Worm», μεταφορά της νουβέλας του Μπραμ Στόκερ, να στέκει

λάβαρο στο ναό των ξεχασμένων και παρεξηγημένων αριστουρ-

γημάτων του τρόμου και του μυστηρίου που γεννήθηκαν τη δεκα-

ετία του ’80.

Αλλά και εικόνες πολύ παλαιότερες απ’ αυτές. Ασπρόμαυρες και

χαρακτηριστικές της πορείας που θα ακολουθούσε ο δημιουργός

τους. Αν δε συνάντησες ακόμη, εκεί έξω κάπου τυχαία, τα «Knights

on Bikes», «Peepshow» και «Amelia and the Angel» σπεύσε να τα

γνωρίσεις. Χρονολογούνται στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και

είναι σπουδαία. Ανάμεσά τους υπάρχουν κι άλλα μικρού μήκους,

κι άλλο σινεμά, τηλεοπτικές παραγωγές, βίντεο, ντοκιμαντέρ. Όλα

εκφάνσεις του ίδιου ταλέντου. Του ανθρώπου που χαρακτηρίστηκε

ως «ο Βρετανός Φελίνι» από τον ίδιο τον Φελίνι. Του άλλοτε βρα-

βευμένου και άλλοτε παραγνωρισμένου καλλιτέχνη.

Στο τεύχος της προηγούμενης βδομάδας μνημονεύαμε τον Κεν

Ράσελ ως έναν από τους μεγάλους θαυμαστές του ανοίκειου.

Λίγες μέρες μετά, στις 27 του τρέχοντος μηνός, ο Ράσελ πέθανε

σε ηλικία ογδόντα τεσσάρων ετών. Όμως οι εικόνες του θα ζουν

για πάντα. Γιατί οι εικόνες δε πεθαίνουν ποτέ.

Αλέξανδρος Μιλκίδης

φιλμ νουάρ 15

σινεμά

Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(S

UN

DA

Y)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Δημ

ήτρ

ης Δ

ρέν

ος

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(MO

VIE

S L

TD

)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Κώ

στα

ς Κ

αρ

δερ

ίνης

(MIC

)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(TV

XS

)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς(Ε

ΡΤ)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Βο

ύλα

Πα

λαιο

λόγο

υ

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(CIN

ED

OG

S)

Ιωσ

ήφ Π

ρω

ιμά

κης

(MO

VIE

S F

OR

TH

E M

AS

SE

S)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος*

(SE

VE

NA

RT

)

Κω

νστα

ντίν

ος

Σα

μαρ

άς

*(Σ

ΙΝΕ

ΜΑ

)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΩΝ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ *** *** ** ** **

ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ *** ** *** *** ***

REAL STEEL • ** *** * ***

THE DOUBLE **

TRESPASS • ** * ** * * *

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ • * *

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΜΙΑ ΕΠΙΚIΝΔYΝΗ ΜΕΘΟΔΟΣ *** *** * **** **** * ** *** ***

ΤΖΕΙΝ ΕΪΡ *** *** ** *** *** **** ** *** *** ** *** ***

ΥΠΗΡΕΤΡΙΕΣ ** **** *** *** *** *** **** ** *** ***

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΕΒΙΝ

*** *** *** **** *** ** **** ***** ** *** ** ****

Γράφει ο: Άγγελος Γιάννου / videodrome@ymail.com

ΤΡΟΜΟΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ(CHATROOM)Σκηνοθεσία: Χιντέο ΝακάταΠαίζουν: Άαρον Τζόνσον, Ίμοτζεν Πουτς, Μάθιου Μπέαρντ, Χάνα ΜάρεϊΜεγάλη Βρετανία, 2010Διάρκεια: 97’

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.com

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Μια προσφορά τoυ

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)

Δεύτερη αγγλόφωνη δουλειά για τον αρκετά έμπειρο για-

πωνέζο σκηνοθέτη που οφείλει την φήμη του σχεδόν εξ

ολοκλήρου στο πρώτο, θρυλικό «Ringu», το «Chatroom»

βασίζεται σε ομώνυμο θεατρικό έργο του 2005, το οποίο

διασκεύασε σε σενάριο ο ίδιος ο συγγραφέας του Έντα

Γουόλς. Θέμα της ταινίας είναι το διαδίκτυο, και ειδικότερα

οι διάφοροι χώροι επικοινωνίας και διαλόγου των νέων και

οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν σε αυτούς. Ο Νακάτα, μετά

την ψυχρολουσία του «Ring II», προσπαθεί ντροπαλά και

μουδιασμένα να επαναφέρει τη διεθνή του καριέρα στον

ίσιο δρόμο, μπλέκεται όμως σε μια ιστορία ηθικοπλαστική,

ενώ δείχνει παράλληλα να μην είναι ιδιαίτερα εξοικειωμέ-

νος με τον κυβερνοχώρο ούτε ο ίδιος, με αποτέλεσμα να

φτιάξει μια ταινία που απευθύνεται θα λέγαμε σε ειδικό

κοινό. Το ειδικό αυτό κοινό όμως δεν είναι οι αληθινοί φαν

του διαδικτύου οι οποίοι περνούν μέρες ολόκληρες μπρο-

στά σε μια οθόνη, όπως ίσως θα έπρεπε. Στην πραγματικότητα η ταινία βρίσκει το ιδεώδες κοινό της στους

εντελώς ανίδεους, στους γονείς που δεν έχουν καθίσει ποτέ τους μπροστά σε υπολογιστή και θέλουν να

πάρουν μια γενική ιδέα για τους κινδύνους του διαδικτύου («a badly informed dad’s guide to the internet»

χαρακτήρισε την ταινία το βρετανικό Empire), αλλά και σε παιδιά γυμνασιακής ηλικίας, τα οποία έχει τη

δύναμη να συγκινήσει και να εξωθήσει σε γόνιμους προβληματισμούς. Αν τώρα είστε καθηγητής Λυκείου

και το σκέφτεστε για προβολή στην τάξη, ξεχάστε το καλύτερα. Θα σας πουν ντεμοντέ και ότι τους βάζετε

να δουν παιδιάστικες ταινίες. Δεν νομίζουμε ότι πείθει πάνω από δεκατετράχρονο. Βασικό εύρημα της

ταινίας είναι η μεταφορική απεικόνιση των chatrooms σαν πραγματικά δωμάτια, των οποίων ο διάκοσμος

εκφράζει την ψυχολογία των ενοίκων τους και όπου ομάδες νέων συναντιούνται για να συζητήσουν τα

προσωπικά τους προβλήματα, αλλά και να διασκεδάσουν. Με τον τρόπο αυτό όλη η διαδικασία πληκτρο-

λόγησης στην οθόνη μετατρέπεται σε ζωντανούς διαλόγους μέσα σε άκρως εξπρεσιονιστικά περιβάλλο-

ντα, βγαλμένα θαρρεί κανείς από τον κόσμο της διαφήμισης. Γενικά το χρώμα, τα σκηνικά και ορισμένα

ευρηματικά στοιχεία του μοντάζ αποτελούν τα δυνατά στοιχεία της ταινίας. Έξυπνη και ατμοσφαιρική είναι

επίσης και η απεικόνιση του πραγματικού κόσμου με μουντά χρώματα και αποχρώσεις του γκρίζου. Ειδικά

κάποια πλάνα τυπικών βρετανικών δρόμων κάτω από συννεφιασμένο ουρανό μένουν χαραγμένα στη

μνήμη. Από ‘κει και πέρα όμως οι διάλογοι είναι σχηματικοί και άνευροι, ενώ οι δραματικές συγκρούσεις

των διαφόρων χαρακτήρων δεν αναπτύσσονται επαρκώς και παραμένουν επιφανειακές και αδιάφορες.

Κάπως καλύτερα είναι τα πράγματα με τον κεντρικό ήρωα, ο οποίος εμφανίζει μια στοιχειώδη πολυπλοκό-

τητα ή μάλλον διπολικότητα θα λέγαμε, αν και ουσιαστικά δεν εξελίσσεται καθόλου σε όλη τη διάρκεια της

ιστορίας. Η ταινία εστιάζει σε ένα ευαίσθητο ζήτημα, που είναι η εξώθηση ευαίσθητων ανηλίκων με προ-

βλήματα στην αυτοκτονία από κάποιους «καλοθελητές» που συχνάζουν στα σκοτεινά μονοπάτια του δια-

δικτύου. Στο βαθμό που η ταινία προβληματίζει και ευαισθητοποιεί πάνω σε ένα πρόβλημα υπαρκτό – και

έχουν χαθεί αρκετά παιδιά με τον τρόπο αυτό όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στην Ελλάδα – είναι αξιέ-

παινη. Και για ένα ενενηντάλεπτο στο σπίτι τ’ αξίζει τα λεφτά της. Αλλά μέχρι εκεί.

Αξιολόγηση: **videodrome-filmnoir.blogspot.com

φιλμ νουάρ 16

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Β Α Κ Ο Υ Ρ Α

Σεσίλ Ντε Φρανς Τομά Ντορέ Ζερεμί Ρενιέ

ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ

H πιο αγαπημένη ταινία της καριέρας τους.Empire

Μια ταινία που μοιράζεταιτην ίδια ψυχή με τον"Κλέφτη των Ποδηλάτων".Variety

Η ομορφιά και η δύναμη της μένουν μαζί σουγια πολύ καιρό.

Wall Street Journal

Γεμάτο δύναμη,διακριτικότητα και αλήθεια.Time Out London

Ένα τέλειο παράδειγμα του πόσο συγκινητική εμπειρία μπορεί να είναι το σινεμά.

The Film Stage

kx We need to talk abour Kevin 1-2 film noir.indd 2 29/11/2011 3:21 μ.μ.

κινηματογραφικήατζέντα

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 262051): Φύλα-

κας αγγέλων (18.30 – 20.45 – 23.00)

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθ. 1: Υπη-

ρέτριες (19.00 – 21.30), Αίθ. 2: Πρέπει

να μιλήσουμε για τον Κέβιν (18.45 –

21.00 – 23.00)

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): Κανα-

ρίνι μου γλυκό (19.00/ Παρασκευή

έως Κυριακή: 18.00), Ανώνυμος (20.30/

Παρασκευή έως Κυριακή: 22.30), Μεσάνυχτα στο Παρίσι (22.15/ Παρασκευή έως Κυριακή: καμία προβολή)

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Πολεμώντας για τη νίκη (19.00 – 21.00 – 23.00)

ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθ. 1: Το τανγκό των Χριστουγέννων (18.30 – 20.45 – 23.00), Αίθ. 2 «Παύλος Ζάν-

νας»: Τζέιν Έιρ (18.00 – 20.30 – 23.00),

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Αι Ειδοί του Μαρτίου (18.30 – 20.45/ Δευτέρα: 19.00), Το δέρμα που κατοικώ (22.30/

Δευτέρα: 22.45), Ο κόσμος είναι μεγάλος και η σωτηρία της ψυχής βρίσκεται στη γωνία (Δευτέρα: 21.00)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.gr): Αίθ. 1: Happy Feet Two

(μεταγλωττισμένη/ Κυριακή: 12.00), Το τανγκό των Χριστουγέννων (18.50 – 21.00 – 23.10), Αίθ. 2: Happy Feet

Two (μεταγλωττισμένη: 18.10/ Σάββατο και Κυριακή: 16.00 – 18.10), Το σπίτι των ονείρων (20.20 – 22.20), Αίθ. 3:

Happy Feet Two (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 17.00/ Κυριακή: 12.15 – 14.30 – 17.00), The Double (19.10 – 21.20 –

23.30), Αίθ. 4: Real Steel (17.10 – 19.50 – 22.30/ Κυριακή: 12.30 – 17.10 – 19.50 – 22.30), Αίθ. 5: Χαραυγή: μέρος

1 (17.30 – 20.00 – 22.30), Αίθ. 6: Χαραυγή: μέρος 1 (19.30 – 22.00/ Σάββατο και Κυριακή: 17.00 – 19.30 – 22.00),

Αίθ. 7: Μια επικίνδυνη μέθοδος (18.00 – 20.10 – 22.20), Αίθ. 8: Trespass (17.40 – 19.50 – 22.10)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθ. 1: Happy Feet Two (σε 3D/ μεταγλωττισμένη:

16.10 – 18.10/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 14.10 – 16.10 – 18.10), Άγγελος του πάθους (20.20 – 22.30/ Παρα-

σκευή και Σάββατο: 20.20 – 22.30 – 00.40), Αίθ. 2: Το τανγκό των Χριστουγέννων (17.30 – 19.50 – 22.10/ Παρα-

σκευή: 17.30 – 19.50 – 22.10 – 00.30/ Σάββατο: 12.50 – 15.10 – 17.30 – 19.50 – 22.10 – 00.30/ Κυριακή: 12.50

– 15.10 – 17.30 – 19.50 – 22.10), Αίθ. 3: Real Steel (17.00 – 19.40 – 22.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 14.30

– 17.00 – 19.40 – 22.20), Αίθ. 4: Happy Feet Two (μεταγλωττισμένη: 17.10 – 19.10/ Σάββατο και Κυριακή: 13.00

– 15.00 – 17.10 – 19.10), Πώς να κλέψετε έναν ουρανοξύστη (21.10), Αθάνατοι (23.10), Αίθ. 5: Οι περιπέτειες

του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (16.45 – 18.45/ Σάββατο και Κυριακή: 12.45 – 14.45 – 16.45 – 18.45),

Μεσάνυχτα στο Παρίσι (20.45), Αί ειδοί του Μαρτίου (22.45), Αίθ. 6: Υπηρέτριες (18.30/ Σάββατο και Κυριακή:

12.30 – 15.30 – 18.30), Real Steel (21.20 – 23.50), Αίθ. 7: Χαραυγή: μέρος 1 (18.20/ Σάββατο και Κυριακή: 13.30

– 15.50 – 18.20), Το δέρμα που κατοικώ (20.40), Το σπίτι των ονείρων (23.00), Αίθ. 8: Winx Club: Μαγική περιπέ-

τεια (μεταγλωττισμένη: 17.40/ Σάββατο και Κυριακή: 13.40 – 15.40 – 17.40), Trespass (19.30 – 21.40 – 23.30),

Αίθ. 9: Στρουμφάκια (μεταγλωττισμένη: 17.20/ Σάββατο και Κυριακή: 13.10 – 15.20 – 17.20), Το τανγκό των Χρι-

στουγέννων (19.20 – 21.30 – 23.40), Αίθ. 10: Το τανγκό των Χριστουγέννων (16.20 – 18.40 – 21.00 – 23.20/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 14.00 – 16.20 – 18.40 – 21.00 – 23.20), Αίθ. 11: The Double (18.00 – 20.00 – 22.00 – 00.00/

Σάββατο και Κυριακή: 13.45 – 15.45 – 18.00 – 20.00 – 22.00 – 00.00)

STER CITY GATE (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθ. 1: Το τανγκό των Χριστουγέννων (17.00 – 19.10

– 21.15 – 23.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.40 – 14.50 – 17.00 – 19.10 – 21.15 – 23.20), Αίθ. 2: The Double (17.10

– 19.20 – 21.30 – 23.40/ Σάββατο και Κυριακή: 12.50 – 15.00 – 17.10 – 19.20 – 21.30 – 23.40), Αίθ. 3: Winx Club:

Μαγική περιπέτεια (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 13.50 – 15.40), Real Steel (17.30 – 20.00

– 22.30), Αίθ. 4: Οι περιπέτειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (Σάββατο και Κυριακή: 13.15 – 15.15),

Χαραυγή: μέρος 1 (17.40 – 20.00 – 22.20), Αίθ. 5: Στρουμφάκια (μεταγλωττισμένη: 17.50/ Σάββατο και Κυριακή:

13.40 – 15.50 – 17.50), Αθάνατοι (19.50 – 22.00), Αίθ. 6: Happy Feet Two (μεταγλωττισμένη: 17.30 – 19.30/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 13.30 – 15.30 – 17.30 – 19.30), Το σπίτι των ονείρων (21.45 – 23.50), Αίθ. 7 (V.I.P.): Happy

Feet Two (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 16.30 – 18.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30 – 14.30 – 16.30 – 18.30), Άγγε-

λος του πάθους (21.00 – 23.00)

VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθ. 1: Στρουμφάκια (μεταγλωττισμένη: 16.40/ Σάββατο και Κυριακή: 12.30

– 14.40 – 16.40), Το τανγκό των Χριστουγέννων (19.00 – 21.10 – 23.20), Αίθ. 2: Αυτοκίνητα 2 (μεταγλωττισμένη/

Σάββατο και Κυριακή: 12.00), Οι περιπέτειες του ΤενΤεν: Το μυστικό του μονόκερου (16.30/ Σάββατο και Κυριακή:

14.20 – 16.30), Πώς να κλέψετε έναν ουρανοξύστη (18.50), Trespass (20.50 – 22.50 – 00.50), Αίθ. 3: Happy Feet

Two (μεταγλωττισμένη: 15.40 – 17.50/ Σάββατο: 11.20 – 13.30 – 15.40 – 17.50/ Κυριακή: 11.30 – 13.30 – 15.40 –

17.50), Χαραυγή: μέρος 1 (20.10 – 22.40/ Τρίτη: 22.40), Αίθ. 4: Ο βασιλιάς των λιονταριών (σε 3D/ μεταγλωττισμένη/

Σάββατο: 11.10), Αθάνατοι (σε 3D: 15.10/ Σάββατο: 13.00 – 15.10), Real Steel (17.20 – 19.50 – 22.20 – 00.50), Αίθ.

5: Happy Feet Two (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 16.10 – 18.20/ Σάββατο: 11.20 – 14.00 – 16.10 – 18.20), The Double

(20.20 – 22.30/ Τετάρτη: 20.20 – 22.30 – 00.40), Αθάνατοι (σε 3D: 00.30/ Κυριακή: 00.50), Αίθ. 6: Στρουμφάκια (σε

3D/ μεταγλωττισμένη: 15.20/ Σάββατο: 11.00 – 13.10 – 15.20/ Κυριακή: καμία προβολή), Happy Feet Two (μετα-

γλωττισμένη/ Κυριακή: 11.00 – 13.10 – 15.10), Το τανγκό των Χριστουγέννων (17.30 – 19.40 – 22.00 – 00.10), Αίθ.

7: Happy Feet Two (μεταγλωττισμένη: 17.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.40 – 14.50 – 17.00), Το σπίτι των ονείρων

(19.20 – 21.40 – 23.40), Αίθ. 8: Χαραυγή: μέρος 1 (16.50 – 19.10 – 21.30 – 23.50/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 –

14.30 – 16.50 – 19.10 – 21.30 – 23.50), Αίθ. 9 (Comfort): Ανώνυμος (17.10 – 19.50/ Παρασκευή: 18.40 – 00.40),

Real Steel (22.20/ Παρασκευή: καμία προβολή), Αθάνατοι (00.50/ Παρασκευή: καμία προβολή), Αίθ. 10 (Com-Com-

fort): Το σπίτι των ονείρων (17.30 – 19.40 – 22.00 – 00.10/ Παρασκευή: 17.10 – 19.20), Το τανγκό των Χριστου-

γέννων (17.30 – 20.00 – 22.20/ Παρασκευή: 00.10/ Σάββατο και Κυριακή: 15.20 – 17.30 – 19.40 – 22.00 – 00.10)