44
1 GEOGRAFIA KL. 4 Rok szkolny 2016-2017 SEMESTR 1

GEOGRAFIA KL. 4 klasa 4... · 2017. 1. 18. · GEOGRAFIA KL. 4 Rok szkolny 2016-2017 SEMESTR 1 . 2 Polska w Europie Sytuacja polityczna Europy po II wojnie światowej. ... oraz Islandia

  • Upload
    others

  • View
    1

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

  • 1

    GEOGRAFIA KL. 4 Rok szkolny 2016-2017

    SEMESTR 1

  • 2

    Polska w Europie

    Sytuacja polityczna Europy po II wojnie światowej.

    W czasie II wojny światowej Polska na 5 lat znikła z map Europy, jednak po zdobyciu

    przez III Rzeszę Warszawy (28 września 1939) polski rząd nie podpisał aktu

    kapitulacji, ani zawieszenia broni. Prezydent i Wódz Naczelny zostali internowani w

    Rumunii, tracąc tym samym możliwość ucieczki do Francji i wpływania na politykę

    sprzymierzeńców. Ówczesny prezydent Mościcki wykorzystał jednak swoje prawo do

    dymisji i wskazał swego następcę Władysława Raczkiewicza oraz przyszłego

    premiera i jednocześnie Wodza Naczelnego- Władysława Sikorskiego. Po kapitulacji

    Francji rząd wyemigrował do Londynu tworząc tzw. rząd londyński, który przez całą II

    wojnę światową sprawował oficjalną władzę w Polsce, aż do czasu powołania

    Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej (28 czerwca 1945). Pierwszy okres

    pozornej niezależności Rzeczypospolitej skończył się po unicestwieniu

    demokratycznej opozycji wówczas reprezentowanej przez Polskie Stronnictwo

    Ludowe i wicepremiera Mikołajczyka. Od 1947/48 roku polska polityka zagraniczna

    była ściśle uzależniona od decyzji zapadających w Moskwie. Było to m.in. skutkiem

    ustaleń Wielkiej Trójki na konferencjach w Teheranie (jesień 1945), Jałcie

    (listopad/grudzień 1945) i Poczdamie ( początek sierpnia 1945). Od tego momentu

    Polska przestała być jakimkolwiek politycznym podmiotem stając się jedynie

    przedmiotem polityki międzynarodowej. Sytuacja Polski była w pewnym sensie

    pochodną między stosunkami wschód-zachód.Od 1949 Polska była członkiem Rady

    Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, a w 1955 przystąpiła do Układu Warszawskiego.

    Obie te organizacje międzynarodowe służyły Związkowi Radzieckiemu do kontroli

    państw znajdujących się w radzieckiej strefie wpływów. Na 44 lata nasz kraj stracił

    możliwość normalnego rozwoju przez tkwienie w absurdalnym systemie

    gospodarczym, społecznym i politycznym. Międzynarodowa pozycja i ranga Polski

    nie były z tego powodu znaczące. Należała ona wprawdzie do wielu

    ogólnoświatowych związków i organizacji (np. ONZ), lecz działania jej przedstawicieli

    na forum międzynarodowym było ściśle zależne od polityki Związku Radzieckiego.

    Polska próbowała nawiązać kontakty z zachodem, korzystać z zachodnich

    technologii szczególnie w okresie rządów Edwarda Gierka.

    Sąsiedzi Polski po 1945 r.

    Po zakończeniu II wojny światowej granice Polski uległy zmianom. Polska odzyskała

    m.in. Pomorze, Gdańsk, Mazury ale straciła Kresy Wschodnie na rzecz Związku

    Radzieckiego.

    Po II wojnie światowej Polska graniczyła z 3 państwami:

    Związkiem Radzieckim,

    Czechosłowacją,

    NRD.

  • 3

  • 4

  • 5

  • 6

  • 7

  • 8

  • 9

  • 10

  • 11

    Polska leży na północnej i wschodniej półkuli ziemi, na kontynencie

    europejskim w jej środkowej części oraz ma bezpośredni dostęp do morza

    Bałtyckiego.

    Geometryczny środek Europy

    Suchowola (województwo podlaskie)

    23°06’E - 53°34’N

  • 12

    Położenie matematyczne Polski

    Geometryczny środek Polski

    Piątek (województwo łódzkie)

    19°27’E - 52°03’N

  • 13

    Skrajnymi punktami terytorium lądowego Polski są:

    na północ: przylądek Rozewie: 54°50' N na południe: szczyt Opołonek w Bieszczadach: 49°00' N na wschód: zakole rzeki Bug koło Horodła (Strzyżowa): 24°09'E na zachód: zakole rzeki Odry koło Cedyni: 14°07'E

    na północ - Przylądek Rozewie

  • 14

    na południe – szczyt Opołonek w

    Bieszczadach

    na zachód: zakole rzeki Odry koło

    Cedyni

  • 15

    na wschód: zakole rzeki Bug koło

    Horodła/Strzyżowa

    Powierzchnia Polski od czasów zakończenia II wojny światowej nie zmieniła się do

    dziś. Po rozpadzie Związku Radzieckiego i podziale Czechosłowacji liczba

    krajów sąsiadujących z Polską wzrosła do siedmiu: Niemcy, Czechy, Słowacja,

    Ukraina, Białoruś, Litwa , Rosja .

  • 16

    Zmiany polityczne w Europie po 1989 r.

    Wydarzenia związane z transformacjami politycznymi, do których doszło pod

    koniec lat 80-tych XX wieku, doprowadziły do ponownej zmiany mapy Europy. Na

    początku lat 90-tych runął blok państw komunistycznych, uzależnionych od Związku

    Radzieckiego. W wyniku zmian Polska, Węgry, Czechosłowacja, Rumunia, Bułgaria,

    Jugosławia, Albania, NRD, odzyskały suwerenność i zmieniły systemy polityczne z

    socjalistycznych na demokratyczne.

    Długość granic z poszczególnymi państwami

    Granica państwowa – powierzchnia pionowa przechodząca przez linię

    graniczną oddzielająca terytorium, podziemie i obszar

    powietrzny jednego państwa od innych państw lub obszarów niczyich. Do określania

    granic często używa się charakterystycznych elementów geograficznych, jak

    na przykład rzeki, łańcuchy górskie lub wybrzeża morskie (granice naturalne).

    Długość granic Polski - 3582 km:

    • lądowych - 3054 km, w tym na rzekach - 1285 km;

    • morskich - 528 km.

  • 17

    Długość granic z sąsiednimi krajami:

    • z Rosją (Obwód Kaliningradzki) - 210 km;

    • z Litwą - 104 km;

    • z Białorusią - 418 km;

    • z Ukrainą- 535 km;

    • ze Słowacją - 541 km;

    • z Czechami - 796 km;

    • z Niemcami - 467 km;

    Granice naturalne i sztuczne

    Naturalna:

    Niemcy - rzeka

    Czechy - góry

    Słowacja - góry

    Ukraina - sztuczna/naturalna

    Sztuczne:

    Białoruś

    Litwa

    Rosja

  • 18

    Problemy ochrony granic

    Układ z Schengen - porozumienie, które znosi kontrolę osób przekraczających

    granice między państwami członkowskimi układu, a w zamian za to wzmacnia

    współpracę w zakresie bezpieczeństwa i polityki azylowej. Dotyczy również

    współpracy przygranicznej. Porozumienie to zostało zawarte w miejscowości

    Schengen w Luksemburgu 14 czerwca 1985. Układ jest otwarty dla wszystkich

    członków Unii Europejskiej. Wynikająca z niego swoboda przepływu osób wewnątrz

    tzw. strefy Schengen dotyczy nie tylko obywateli państw będących

    jego sygnatariuszami, ale wszystkich osób wszelkiej narodowości i o dowolnym

    obywatelstwie, które przekraczają granice wewnętrzne na terenie objętym

    porozumieniem. Do układu z Schengen należą obecnie 22 państwa Unii Europejskiej

    oraz Islandia i Norwegia, wchodzące w skład Związku Paszportowego Krajów

    Nordyckich, oraz Szwajcaria i Liechtenstein, który jest z grupą z Schengen

    stowarzyszony. Polska jest granicznym państwem strefy Schengen i na niej ciąży

    obowiązek utrzymania szczelnej granicy z Rosją, Białorusią i Ukrainą. Przyjęcie

    przepisów wynikających z układu z Schengen jest jednym z wymogów uzyskania

    członkostwa w Unii Europejskiej.

    Obszar Polski

    Odpowiedź na pytanie, jaka jest powierzchnia Polski, nie jest jednoznaczna. Zgodnie

    z oficjalnymi danymi Głównego Urzędu Statystycznego można stwierdzić, że Polska

    ma kilka różnych wartości opisującej jej powierzchnię, z których każda odnosi się do

    nieco innego obszaru:

    powierzchnia lądowa Polski wynosi 311 888 km² – wartość ta jest

    odpowiednikiem powierzchni podawanych dla innych państw we wszelkiego typu

    zestawieniach

    powierzchnia administracyjna Polski wynosi 312 679 km² – wartość ta jest

    wyliczeniem sumy powierzchni wszystkich jednostek administracyjnych

    powierzchnia lądowa wraz z morskimi wodami wewnętrznymi Polski wynosi 313

    893 km²

    powierzchnia terytorium Polski wraz z morzem terytorialnym wynosi 322 575 km²

    Korzystając z różnych źródeł, można spotkać kilka różnych wartości dotyczących

    powierzchni Polski, część już nieaktualnych, a najczęściej powtarzaną jest 312 685

    km² i tej wartości będziemy się trzymać.

    https://pl.wikipedia.org/wiki/Powierzchniahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Polskahttps://pl.wikipedia.org/wiki/G%C5%82%C3%B3wny_Urz%C4%85d_Statystyczny

  • 19

    Powierzchnia Polski w porównaniu z innymi państwami

    Rosja – 17 098 242 km2,

    Kanada - 9 984 670 km2,

    Chiny - 9 596 960 km2,

    USA - 9 526 468 km2.

    Polska zajmuje 69 miejsce na świecie pod względem wielkości i 9 w Europie.

    Wody wewnętrzne

    Morskie wody wewnętrzne – wody, znajdujące się między lądem, a wewnętrzną

    granicą (linią podstawową) morza terytorialnego. Zalicza się do nich zatoki morskie o

    określonej szerokości, zatoki historyczne oraz wody portów morskich (akwatoria).

    Podlegają całkowitej i wyłącznej władzy państwa nadbrzeżnego, rozciągającej się

    również na przestrzeń powietrzną i dno akwenu (administracja morska).

    Zasięg polskich, morskich wód wewnętrznych, reguluje ustawa o obszarach morskich

    Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej:

    część Jeziora Nowowarpieńskiego i część Zalewu Szczecińskiego wraz

    ze Świną i Dziwną oraz Zalewem Kamieńskim, znajdująca się na wschód od

    granicy państwowej, między Rzeczpospolitą Polską, a Republiką Federalną

    Niemiec, oraz rzeka Odra, pomiędzy Zalewem Szczecińskim, a wodami portu

    Szczecin;

    część Zatoki Gdańskiej, zamknięta linią podstawową, biegnącą od punktu o

    współrzędnych 54°37′36″N 18°49′18″E (na Mierzei Helskiej) do punktu o

    współrzędnych 54°22′12″N 19°21′00″E (na Mierzei Wiślanej);

    część Zalewu Wiślanego, znajdująca się na południowy zachód od granicy

    państwowej między Rzeczpospolitą Polską, a Federacją Rosyjską na tym

    Zalewie;

    wody portów określone od strony morza, linią, łączącą najdalej wysunięte w

    morze stałe urządzenia portowe, stanowiące integralną część systemu

    portowego. Morskie wody wewnętrzne RP stanowią terytorium Polski.

    https://pl.wikipedia.org/wiki/L%C4%85dhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Linia_podstawowahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Morze_terytorialnehttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zatoka_(geografia)https://pl.wikipedia.org/wiki/Port_morskihttps://pl.wikipedia.org/wiki/Akwatoriumhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Pa%C5%84stwohttps://pl.wikipedia.org/wiki/Przestrze%C5%84_powietrznahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Akwenhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Administracja_morskahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Rzeczpospolita_Polskahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Jezioro_Nowowarpie%C5%84skiehttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zalew_Szczeci%C5%84skihttps://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awinahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Dziwnahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zalew_Kamie%C5%84skihttps://pl.wikipedia.org/wiki/Odrahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Port_Szczecinhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Port_Szczecinhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zatoka_Gda%C5%84skahttps://tools.wmflabs.org/geohack/geohack.php?language=pl&pagename=Morskie_wody_wewn%C4%99trzne&params=54_37_36_N_18_49_18_E_type:statehttps://pl.wikipedia.org/wiki/Mierzeja_Helskahttps://tools.wmflabs.org/geohack/geohack.php?language=pl&pagename=Morskie_wody_wewn%C4%99trzne&params=54_22_12_N_19_21_00_E_type:statehttps://pl.wikipedia.org/wiki/Mierzeja_Wi%C5%9Blanahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zalew_Wi%C5%9Blany

  • 20

    Wody terytorialne i morska strefa ekonomiczna

    Wyłączna strefa ekonomiczna – w prawie międzynarodowym jest obszarem

    rozciągającym się poza morzem terytorialnym do 200 mil morskich (370 km)

    mierzonych od linii podstawowej, na którym to obszarze państwo nadbrzeżne

    posiada wyłączne prawa suwerenne do:

    badania i eksploatacji, ochrony i gospodarowania zasobami naturalnymi,

    zarówno żywymi, jak i nieożywionymi dna morza, jego podziemia oraz

    pokrywających je wód;

    wznoszenia i użytkowania sztucznych wysp, instalacji i konstrukcji;

    badań naukowych morza;

    ochrony i zachowania środowiska morskiego.

    Poza wymienionymi wyłącznymi prawami państwa nadbrzeżnego wszystkie państwa

    na jednakowych zasadach korzystają z wolności morza pełnego, w tym z wolności

    żeglugi, przelotu, układania kabli i rurociągów. Instytucja wyłącznej strefy

    ekonomicznej została uregulowana w Konwencji o prawie morza z 1982 r. podpisanej

    w Montego Bay na Jamajce (część V, art. 55-75).

    Polska ustanowiła wyłączną strefę ekonomiczną na podstawie ustawy z 21

    marca 1991 r. o obszarach morskich RP i administracji morskiej (Dz. U. z 2013 r.

    poz. 934). Wyłączna strefa ekonomiczna Polski obejmuje obszar ok. 22,5 tys km². Ze

    względu na rozmiary Morza Bałtyckiego i brak możliwości wyznaczenia pełnej 200-

    milowej wyłącznej strefy ekonomicznej wszystkie granice zewnętrzne polskiej strefy

    określono w drodze umów dwustronnych (z ZSRR, Szwecją, Niemcami) z wyjątkiem

    rozgraniczenia strefy z Danią na południe od Bornholmu. Od 30 lat trwają na ten

    temat rozmowy. Nie jest też jasna kwestia rozgraniczenia pomiędzy wyłączną strefą

    ekonomiczną Polski i Niemiec, ponieważ Niemcy nie uważają się za prawnego

    sukcesora NRD, stąd nie wiąże ich wymienione w ustawie porozumienie pomiędzy

    PRL a NRD. Wyłączna strefa ekonomiczna jest położona na zewnątrz morza

    terytorialnego i przylega do tego morza. Obejmuje ona wody, dno morza i znajdujące

    się pod nim wnętrze Ziemi. Granice strefy wyznaczają umowy międzynarodowe. Nie

    wchodzi w skład terytorium Polski, jednakże mogą w takiej strefie obowiązywać

    przepisy polskiego systemu prawa (np. prawa ochrony środowiska – art. 19 ustawy).

    2. JAKA JEST TA POLSKA?

    Kraina geograficzna - jest to obszar odróżniający się od obszarów sąsiednich

    swoistymi cechami środowiska przyrodniczego i określonym typem

    działalności człowieka. Podstawowymi kryteriami, na podstawie których wyodrębnia

    się krainy geograficzne, są wyróżniające się cechy środowiska, na przykład rzeźba

    terenu, klimat, roślinność . Granice krain rzadko mają charakter linii oddzielającej

    dwa obszary, tak jak to jest w przypadku granic politycznych. Najczęściej granica ma

    postać strefy przejściowej, w której stopniowo znikają cechy jednej krainy, a

    https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_mi%C4%99dzynarodowehttps://pl.wikipedia.org/wiki/Morze_terytorialnehttps://pl.wikipedia.org/wiki/Mila_morskahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Linia_podstawowahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Morze_pe%C5%82nehttps://pl.wikipedia.org/wiki/Konwencja_Narod%C3%B3w_Zjednoczonych_o_prawie_morzahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Montego_Bayhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Jamajkahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Polskahttps://pl.wikipedia.org/wiki/21_marcahttps://pl.wikipedia.org/wiki/21_marcahttps://pl.wikipedia.org/wiki/1991http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20130000934http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20130000934https://pl.wikipedia.org/wiki/Morze_Ba%C5%82tyckiehttps://pl.wikipedia.org/wiki/Szwecjahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Niemcyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Daniahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Bornholmhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Niemcyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/NRDhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_ochrony_%C5%9Brodowiskahttps://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Arodowisko_przyrodniczehttps://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dzia%C5%82alno%C5%9B%C4%87_cz%C5%82owieka&action=edit&redlink=1https://pl.wikipedia.org/wiki/Rze%C5%BAba_terenuhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Rze%C5%BAba_terenuhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Klimathttps://pl.wikipedia.org/wiki/Ro%C5%9Blinno%C5%9B%C4%87https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Granica_polityczna&action=edit&redlink=1

  • 21

    narastają cechy krainy sąsiedniej. Niektóre duże krainy geograficzne wykraczają

    znacznie poza obszar kraju.

    Rzeźba powierzchni ziemi (terenu) –ukształtowanie powierzchni Ziemi

    powstałe na skutek działania czynników zewnętrznych, takich jak erozja,

    akumulacja rzeczna czy lodowcowa oraz wpływ wiatru, ewentualnie też działalność

    człowieka.

    https://pl.wikipedia.org/wiki/Ziemiahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Erozjahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Akumulacja_rzecznahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Lodowiechttps://pl.wikipedia.org/wiki/Wiatr

  • 22

    Pasowość krain geograficznych w Polsce

    Ukształtowanie powierzchni Polski cechuje tzw. pasowy układ rzeźby, czyli

    poszczególne formy terenu układają się pasami. Jest to uwarunkowane

    budową struktur geologicznych w Polsce oraz zmianami klimatycznymi. Zmiany

    w ukształtowaniu powierzchni były związane z ruchami górotwórczymi i działalnością

    lądolodów na obszarze niemal całego kraju. Np. na pojezierzach polskich swoją

    obecność zaznaczył długotrwały postój lądolodu stąd znaczne wysokości pojezierzy

    nad poziomem morza; pas nizin to oddziaływanie czoła lądolodu, zaś tereny górskie,

    to ruchy pionowe i budowa geologiczna skał. Idąc od północy Polski

    wyróżniamy pasy rzeźby:

    pas pobrzeży (tereny najniżej położone, między 0-100 metrów nad poziomem

    morza, a niektóre w depresji- Raczki Elbląskie koło Elbląga to -1,8 m p. p. m.;

    Pobrzeże Szczecińskie, Pobrzeże Gdańskie, Pobrzeże Koszalińskie);

    pas pojezierzy (różne wysokości względne, miedzy 100 a 200 metrów nad

    poziomem morza, najwyższe wzniesienie to Wieżyca-329 metrów nad poziom morza;

    Pojezierze Mazurskie, Pojezierze Wielkopolskie, Pojezierze Suwalskie, Pojezierze

    Pomorskie);

  • 23

    pas nizin środkowopolskich (wysokości między 50 a 150 metrów nad poziomem

    morza; Nizina Mazowiecka, Nizina Wielkopolska, Nizina Śląska);

  • 24

    pas wyżyn (zajmuje wysokości między 200-400 metrów nad poziomem morza;

    Wyżyna Lubelska, Wyżyna Śląska, Wyżyna Małopolska);

  • 25

    pas kotlin podkarpackich (wysokości między 150-300 metrów nad poziomem morza;

    Kotlina Sandomierska, Kotlina Oświęcimska);

  • 26

    pas polskich gór (wznoszą się ponad tereny wyżynne, a najwyższy szczyt Polski to

    Rysy-2499 metrów nad poziomem morza; Karpaty, Sudety, Góry Świętokrzyskie).

  • 27

  • 28

    Forma terenu Opis nazwa

    obszar położony od 0 do 300 m n.p.m.

    (zaznaczony kolorem zielonym na

    mapie)

    Nizina

    obszar położony powyżej 300 m n.p.n.

    (zaznaczony kolorem żółtym na mapie) Wyżyna

    obszar położony powyżej 500 m n.p.m.

    (zaznaczony kolorem

    pomarańczowym, czerwonym lub

    brązowym na mapie)

    Góry

    Rzeźba powierzchni została ukształtowana na skutek sił działających we wnętrzu

    Ziemi i na zewnątrz. Dla Polski to przede wszystkim działalność lodowca, wiatru oraz

    erozja rzeczna. Jako główne cechy ukształtowania naszego kraju należy wymienić:

    1. lokalizacja terenów górskich tylko w południowej części kraju; zajmują około

    2,5% powierzchni Polski;

    2. występowanie rzeźby polodowcowej na znacznym obszarze Polski- około 80%

    powierzchni; dla Polski północnej to rzeźba młodoglacjalna, a dla środkowej –

    rzeźba staroglacjalna;

    3. równoleżnikowy układ form rzeźby, na przemian wklęsłych i wypukłych;

    4. nachylenie Polski z kierunku południowo wschodniego na północno-zachodni;

    5. przewaga terenów nizinnych, do wysokości 300 metrów nad poziom morza-

    około 90%; średnie wysokości względne dla Polski to 173 metry nad poziom

    morza.

    Północna Polska była najdłużej przykryta lądolodem, stąd tutaj spotykamy najwięcej

    pozostałości obecności lodowca. Obszar ten był w zasięgu zlodowacenia Wisły-

    najmłodszego, które zakończyło się około 10 tysięcy lat temu (rzeźba

    młodoglacjalna). Polodowcowe formy terenu możemy podzielić następująco,

    ukształtowane przez lądolód i przez lodowce górskie, spotykane na obszarach

    górskich.

    Rzeźba młodoglacjalna na północy Polski to: występowanie form wypukłych oraz

    wklęsłych w krajobrazie pojezierzy i pobrzeży. Ponadto spotykamy wysoczyzny

    moreny dennej (zbudowane z glin i piasku, żwirów oraz wszystkich materiałów

    skalnych naniesionych przez lądolód). Za najwyższe wzniesienie powstałe w wyniku

    działania lądolodu podaje się Wieżycę (329 metry nad poziom morza), inne to na

    przykład Dylewska Góra- 312 metrów nad poziom morza, czy Szeskie Wzgórza- 309

  • 29

    metrów nad poziom morza, która powstała na skutek spiętrzania się moreny

    czołowej.

    Pozostałe formy wypukłe pojezierzy to:

    1. Ozy - (są to wały piaszczyste o przebiegu podłużnym, utworzone na skutek

    oddziaływania rzek płynących pod lądolodem).

    2. Kemy - (to wały lub pagórkowate wzniesienia zbudowane z warstw piasków,

    żwirów, mułów, powstałe zazwyczaj w szczelinach lądolodu).

    3. Drumliny - (to wzgórza piaszczysto- żwirowe, o kształcie wydłużonym,

    przybierają wysokości od 30-60 metrów, a długość od 100 do 2000 metrów;

    powstawały w szczelinach gdy lądolód przesuwał się wolno).

    4. pagórki morenowe - (rozproszone wzniesienia morenowe, liczne na

    pojezierzach).

    5. pola sandrowe - (zbudowane z piasków i żwirów, powstają wskutek

    działalności wód roztopowych na przedpolu lodowca, na przykład sandr Brdy,

    sandr Augustowski).

    Z kolei formy wklęsłe rzeźby młodoglacjalnej to:

    1. Pradoliny - (to szeroki doliny, mające zazwyczaj równoleżnikowe ułożenie,

    powstają na skutek długiego postoju lodowca, spod którego wypływały wody

    roztopowe i ukształtowały pradolinę).

    2. Zagłębienia morenowe - (to zagłębienia terenu, gdzie materiał morenowy był

    cieńszy a warstwa lodu gruba).

    3. Jeziora zastoiskowe - (powstały przed czołem lądolodu, gdy klimat się ocieplał

    to lód topniał, miejsce osadzania się iłów, materiał skalny wykorzystywany w

    przemyśle ceramicznym)

    4. Jeziora polodowcowe - (bardzo charakterystyczny element krajobrazu Polski

    północnej, inaczej jeziora subglacjalne; z reguły mają wydłużony i wąski

    kształt, strome brzegi misy jeziornej, parametry to szerokość kilkaset metrów a

    długość nawet kilkanaście kilometrów, dla przykładu można wymienić Jezioro

    Gopło, Jezioro Drawskie, Jezioro Wdzydze, Jezioro Jeziorak, Jezioro

    Raduńskie)

    5. Jeziora moreny dennej - (powstały na skutek ocieplenia klimatu i wytopienia

    brył lodowych znajdujących się w osadach moreny dennej; zazwyczaj mają

    duże powierzchnie i urozmaiconą linię brzegową i dużą głębokość, na

    przykład: Jezioro Mamry i Jezioro Śniardwy; gdy jeziora zajmują małe

    powierzchnie to nazywamy je tzw. oczkami polodowcowymi. Poza formami

    rzeźby mającymi związek z lądolodem w północnej części kraju spotykamy

    formy powstałe na skutek oddziaływania rzek (wskutek erozji rzek powstają

    doliny wciosowe, doliny przełomowe; z kolei wskutek procesów

    akumulacyjnych powstają- delty), oddziaływania wiatru (formy eoliczne to na

    przykład wydmy), oddziaływania fal morskich (na skutek czego dochodzi do

    powstania wybrzeży wysokich i wybrzeży niskich; niszcząca działalność morza

    może prowadzić do powstawania klifów- rejon Rewala, zaś budująca

    działalność morza prowadzi do powstawania kos i mierzeji- Mierzeja Wiślana).

  • 30

    Polska środkowa i południowa to rzeźba staroglacjalna, czyli mająca utwory starsze

    niż powstałe w okresie czwartorzędu. Formy terenu są zbliżone do tych ze

    zlodowacenia Wisły, spotykamy tutaj: rozległe pradoliny, formy moreny dennej,

    moreny czołowej- o mniej wyrazistej formie; także płaskie i rozległe kotliny. Krajobraz

    staroglacjalny został przekształcony wskutek procesów peryglacjalnych; ocieplanie

    klimatu i topnienie lodowca powodowało stopniową degradację wysoczyzn

    morenowych, zaś na terenach bezodpływowych- w zagłębieniach- tworzyły się osady

    i materiał organiczny. Jako cecha tej rzeźby także wymieniana jest: brak jezior, które

    uległy zasypaniu, zatorfowieniu, powstawanie licznych meandrów rzecznych; rzeki

    zazwyczaj płyną wolno i pradolinami- na przykład pradoliną Warszawsko-Berlińską,

    pradoliną Wieprza i Krzny, pradoliną Wrocławską. Za formy wypukłe rzeźby

    staroglacjalnej można wymienić: Wał Trzebnick (84 metry nad poziom morza),

    Wzniesienia Łódzkie czy wzgórza Wysoczyzny Rawskiej (290 metry nad poziom

    morza). Oddziaływanie lodowca zostawiło pięto także na terenach górskich; za formy

    rzeźby wysokogórskiej spotykanej w wysokich górach-Tatry i Karkonosze dla Polski-

    należy podać:

    1. Kotły lodowcowe - zwane cyrkami lub karami, na przykład Morskie Oko,

    Czarny Staw pod Rysami.

    2. Mutony - (tzw. wygłady lodowcowe, podłoże skalne wyrzeźbione przez

    lodowiec, spotykane na przykład w Dolinie Pięciu Stawów).

    3. Głazy narzutowe - (eratyki), wycięte z podłoża i dalej transportowane przez

    lodowiec.

    4. Doliny U-kształtne, mają poprzeczny przekrój jak litera U, spotykane min., w

    Dolinie Roztoki, Dolinie Kościeliska, Dolinie Chochołowskiej.

    5. Doliny polodowcowe wiszące (jako skutek erozji jęzora lodowcowego, na

    przykład Wodogrzmoty Mickiewicza zawieszone między Doliną Roztoki i

    Rybiego Potoku).

    Polskie góry i wyżyny różnią się miedzy sobą budową geologiczna i rzeźbą; Sudety

    to góry zrębowe o wysokościach 700-1602 metry nad poziom morza (Śnieżka), o

    budowie krystalicznej lub fałdowej, z szerokimi kotlinami górskimi - Jeleniogórska i

    Kłodzka. Grzbiety górskie Sudetów mają charakterystyczne formy- bramy, maczugi

    czy baszty; w zależności od pasma budującego Sudety jest różna forma rzeźby. Z

    kolei Przedgórze Sudeckie to ostańce granitowe, na przykład: Masyw Ślęży,

    Wzgórza Strzegomskie, Wzgórza Strzelińskie.

    Ciekawa rzeźba wykształciła się na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, to ostańce

    wapienne , a w dolinach rzecznych jary, na przykład Maczuga Herkulesa w

    Ojcowskim Parku Narodowym.

  • 31

    Najniższe góry Polski - Góry Świętokrzyskie mają równoleżnikowy układ pasm

    górskich (składowych), z najwyższym – szczytem Łysica o wysokości 612 metrów

    nad poziomem morza; dominują tutaj kwarcyty i gołoborza, spotykane tylko w tej

    części Polski.

  • 32

    Wyżyna Lubelska i Kielecko-Sandomierska to pokrywy lessu i głębokie wąwozy,

    spotykane na przykład w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą, Sandomierzu-Wąwóz

    Królowej Jadwigi, Nałęczowa. Z kolei na Roztoczu występują ostańce skalne i

    szumy-czyli wodospady. Pasowość rzeźby jest widoczna także w ułożeniu kotlin

    podkarpackich.

    Kotlina Sandomierska i Oświęcimska razem tworzą tzw. Bramę Krakowską;

    spotykamy wysoczyzny, równiny i przełom Wisły. Jako najwyższe góry Polsk-

    Karpaty maja bardzo zróżnicowaną rzeźbę, na co składają się pasma wzniesień

    poprzecinane dolinami rzecznymi.

  • 33

    Pasma Karpat to: Tatry, Pieniny, Beskid Niski, Beskid Śląski, Beskid Żywiecki,

    Bieszczady, Beskid Średni, Beskid Magurski, Beskid Sądecki, Beskid

    Wyspowy. Beskidy mają łagodniejsze formy rzeźby, gdyż budowa geologiczna

    ogranicza szybie procesy wietrzenia. Zostały podzielone na Karpaty Zewnętrzne i

    Wewnętrzne; spotykamy tutaj rzeźbę krasową-liczne jaskinie, wywierzyska (czyli

    formy krasu podziemnego i powierzchniowego) oraz typową rzeźbę wysokogórską

    polodowcowa- jw. Budowa geologiczna Polski wymusiła różnorodność krajobrazów,

    form rzeźby, a co z tym związane również typy gospodarowania i prowadzonej

    działalności przez człowieka; także czyniąc Polskę krajem atrakcyjnym pod

    względem turystycznym, każdy znajdzie dla siebie coś ciekawego. Morze, jeziora,

    góry- tutaj można odpoczywać na łonie natury bądź też uprawiać sporty zarówno

    latem, jak i zimą.

    3. POLSKA – ELDORADO DLA KOCHAJĄCYCH WODĘ!

    Podział wód na śródlądowe i morskie,

    Wody śródlądowe – wszystkie akweny i cieki wód powierzchniowych

    położone na lądach. Zalicza się do nich jeziora, wody bagienne, rzeki,

    stawy oraz kanały, natomiast nie należą do nich pływalnie ani zbiorniki

    przeciwpożarowe.

    https://pl.wikipedia.org/wiki/Akwenhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Ciek_wodnyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Wody_powierzchniowehttps://pl.wikipedia.org/wiki/L%C4%85dhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Jeziorohttps://pl.wikipedia.org/wiki/Rzekahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Staw_(akwen)https://pl.wikipedia.org/wiki/Kana%C5%82_wodny

  • 34

    Śródlądowe wody powierzchniowe dzielą się na:

    płynące, do których zalicza się wody w ciekach naturalnych, kanałach

    oraz w źródłach, z których cieki biorą początek, znajdujące się w

    jeziorach oraz innych naturalnych zbiornikach wodnych o ciągłym bądź

    okresowym naturalnym dopływie lub odpływie wód powierzchniowych,

    znajdujące się w sztucznych zbiornikach wodnych usytuowanych na

    wodach płynących;

    stojące, do których zalicza się wody znajdujące się w jeziorach oraz

    innych naturalnych zbiornikach wodnych niezwiązanych bezpośrednio, w

    sposób naturalny, z powierzchniowymi wodami płynącymi.

    Woda morska – woda występująca w morzach i oceanach. W wodzie tej są

    rozpuszczone tysiące związków chemicznych i prawie wszystkie pierwiastki

    chemiczne obecne na kuli ziemskiej. Woda morska stanowi ponad 97% wody

    obecnej w formie ciekłej na powierzchni Ziemi, tzw. woda słodka stanowi zaś

    mniej niż 3%.

    https://pl.wikipedia.org/wiki/Wodahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Morzehttps://pl.wikipedia.org/wiki/Oceanhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zwi%C4%85zek_chemicznyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Pierwiastek_chemicznyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Pierwiastek_chemicznyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Woda_s%C5%82odka

  • 35

    Największe systemy rzeczne w Polsce:

    WISŁA – długość: 1047 km, jej źródło znajduje się na Baraniej Górze w Beskidzie

    Śląskim, największe dopływy: Dunajec, San, Wieprz, Bug, Drwęca Uchodzi do morza

    deltą, czyli wieloma ramionami.

    ODRA – długość: 854 km, jej źródło znajduje się w Czechach w Górach Oderskich,

    największe dopływy: Warta, Noteć.

    Rzeka

  • 36

    Jezioro

  • 37

    Zbiorniki naturalne i sztuczne:

    Zbiornik wodny – zagłębienie terenu wypełnione wodą (w przeciwieństwie

    do cieków – wód płynących).

    Wyróżnia się zbiorniki wodne naturalne nazywane jeziorami oraz sztuczne zbiorniki

    wodne (zbiorniki antropogeniczne), które w zależności od sposobu powstania misy

    dzieli się na: zaporowe, poeksploatacyjne, groblowe w nieckach z osiadania,

    zapadliskowe, poregulacyjne, sadzawki, baseny różnego typu. Zbiorniki wodne

    (zarówno jeziora jak i zbiorniki antropogeniczne) według kryterium przepływowości

    dzieli się na dopływowe, odpływowe, przepływowe i bezodpływowe. W innym

    podziale – według kryterium czasu funkcjonowania – wyróżnia się zbiorniki wodne

    stałe i okresowe (wysychające).

    Staw

    Bagna i torfowiska:

    Bagna to obszary o trwałym nadmiernym nawilgoceniu gruntu (80 - 95%),

    wynikającym z utrudnionego odpływu wód podziemnych. Tereny zabagnione spotyka

    się we wszystkich strefach klimatycznych oraz na wszystkich wysokościach nad

    poziomem morza (do granicy wiecznego śniegu). Bagna są więc astrefowym

    https://pl.wikipedia.org/wiki/Wodahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Ciekhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Jeziorohttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zbiornik_antropogenicznyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zbiornik_zaporowyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zbiornik_poeksploatacyjnyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zbiornik_groblowyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zbiornik_w_niecce_z_osiadaniahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zbiornik_zapadliskowyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Zbiornik_poregulacyjnyhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Sadzawkahttps://pl.wikipedia.org/wiki/Basen_(zbiornik_antropogeniczny)https://pl.wikipedia.org/wiki/Zbiornik_przep%C5%82ywowyhttp://www.eduteka.pl/temat/Obszaryhttp://www.eduteka.pl/temat/Bagna

  • 38

    elementem środowiska geograficznego. Bagna powstają przez zarastanie jezior,

    płytkich zatok morskich, staro-rzeczy oraz na terenach zbudowanych z trudno

    przepuszczalnych skał i na obszarach o wysokim poziomie wód zaskórnych, gdzie

    powierzchniowy odpływ wód jest utrudniony. Porośnięte są specyficzną roślinnością

    przekształcającą się w torf. Powstawanie torfowiska rozpoczyna się od obumierania

    roślin wodnych. Na tych osadach roślinnych zaczyna rosnąć mech torfowiec. Przy

    słabym dopływie tlenu, ze szczątków roślinnych tworzy się torf, który stopniowo

    zapełnia całe jezioro. Na warstwie torfu wyrastają drzewa, głównie olchy. Powstaje

    torfowisko zwane torfowiskiem niskim, gdyż wypełnia wklęsłą powierzchnię terenu i

    drenuje wody gruntowe. Znajdujący się w podłożu lasu torf nie dopuszcza do korzeni

    drzew wody gruntowej. Drzewa czerpią wodę zawartą w torfie (pozostałość

    wód jeziora). Po jej wyczerpaniu las obumiera i powstaje warstwa torfu drzewnego, a

    torfowisko zaczynają porastać mchy. Szybko narastające mchy powodują,

    że powierzchnia torfowiska zaczyna się wznosić ponad otaczający je obszar -

    torfowisko wysokie zasilane wodami opadowymi. Zarastanie i przekształcanie jeziora

    w bagno zachodzi od brzegów ku środkowi zbiornika, z czego

    wynika strefowość kolejno obumierającej roślinności. Najbliżej brzegu tworzy się torf

    turzycowy z turzyc i tataraku. Na głębokości l - 3 m z obumierających trzcin i

    oczeretów powstaje torf trzcinowy, natomiast najgłębiej torf sapropelowy z grzybienia

    i grążeli. W profilu pionowym torfowiska można spotkać wszystkie rodzaje torfu.

    Bagno

    Wody podziemne:

    Wody podziemne – wody, zalegające pod powierzchnią Ziemi na różnych

    głębokościach, powstałe na skutek różnych procesów geologicznych. Ich łączna

    http://www.eduteka.pl/temat/Jeziorohttp://www.eduteka.pl/temat/Torfowiskohttp://www.eduteka.pl/temat/Wody-gruntowehttp://www.eduteka.pl/temat/Jeziorahttp://www.eduteka.pl/temat/Warstwahttp://www.eduteka.pl/temat/Powierzchniahttp://www.eduteka.pl/temat/Obszarhttp://www.eduteka.pl/temat/Torfowisko-wysokiehttp://www.eduteka.pl/temat/Bagnohttp://www.eduteka.pl/temat/Strefowoschttp://www.eduteka.pl/temat/Trzcinhttp://www.eduteka.pl/temat/Torf-sapropelowy

  • 39

    objętość wynosi ok. 60 000 tys. km³, co stanowi ok. 4,12% ogólnej objętości zasobów

    hydrosfery ziemi.

    .

  • 40

    Wykorzystanie wód w Polsce:

    Zasoby wodne w Polsce są stosunkowo małe. Na tle Europy pod względem ilości

    wody na jednego mieszkańca, biorąc pod uwagę 26 państw, znajdujemy się na

    22 miejscu. 22 km2 zasobów wodnych ocenia się jako możliwe do wykorzystania,

    przeliczając to na 1 mieszkańca jest to około 1500 m3/rok.

    Przeciętnie, mieszkaniec miasta wykorzystuje 20% zasobów wodnych między innymi

    na: higiena osobista, toaleta - 68%, posiłki - 20%, inne cele - 13%. Obecnie pobór

    wody w Polsce wynosi 12 km3. Od końca lat osiemdziesiątych można zauważyć

    nieznaczny spadek zużycia wody. Najwięcej, około 70% pobieranej wody zużyte jest

    w przemyśle, na gospodarkę komunalną przypada około 20%, najmniej, bo 10%

  • 41

    wykorzystywane jest w rolnictwie i leśnictwie. W rolnictwie woda jest wykorzystywana

    głównie do produkcji roślinnej, nawadniania pól, utrzymania stawów hodowlanych

    oraz do funkcjonowania gospodarstw domowych.

    Woda to również cenny surowiec, który jest wykorzystywany w przemyśle,

    gospodarce komunalnej i rolnictwie. W ciągu roku zużywa się na te cele ok. 20

    km3 wody. Woda wykorzystywana w gospodarce wraca częściowo do środowiska

    w postaci ścieków, jest to około 13 km3. W wyniku dynamicznego rozwoju miast

    i przemysłu po II wojnie światowej, a także zmiany w użytkowaniu ziemi nastąpił

    znaczny wzrost zużycia wody. W ciągu ostatnich 35 lat zużywamy sześciokrotnie

    więcej wody. W przemyśle największa ilość wody wykorzystywana jest przez

    przemysł paliwowo-energetyczny jest to 80% zasobów wody, pochłanianych przez

    krajowy przemysł (np., aby wyprodukować 1 tonę stali trzeba zużyć około

    200 m3 wody). Przemysł chemiczny zużywa - 7% zasobów a metalurgiczny 3%.

    Woda jest również źródłem energii elektrycznej. Elektrownie wodne przetwarzają

    energię wód na energię elektryczną za pomocą turbiny wodnej. Wyróżnia

    się elektrownie wodne; przepływowe, w których wykorzystuje się płynąca wodę po jej

    spiętrzeniu, elektrownie zbiornikowe, magazynujące wodę w zbiornikach, i w

    zależności od potrzeb, wykorzystujące ją do napędu turbin, elektrownie pompowe

    o dwóch zbiornikach dolnym i górnym i pływowe bazujące na występowaniu pływów

    morskich.

    Na obszarze Polski funkcjonuje kilkanaście elektrowni wodnych.

    Lp. Nazwa Rzeka Rok uruchomienia Moc (MW)

    1. Żarnowiec Piaśnica 1982 716

    2. Porąbka-Żar Soła 1979 550

    3. Włocławek Wisła 1970 162

    4. Żydowo Radew 1971 156

    5. Solina San 1969 200

    6. Dychów Bóbr 1951 79

    7. Rożnów Dunajec 1942 50

    8. Koronowo Brda 1961 26

    9. Tresna Soła 1966 21

    10. Dębe Narew 1962 20

  • 42

    11. Porąbka Soła 1954 12,6

    12. Niedzica Dunajec 1997 90

    13. Brzeg Dolny Odra 1958 9,8

    14. Żur Wda 1929 9,0

    15. Myczkowce San 1962 8,4

    16. Czchów Dunajec 1951 8,0

    17. Pilchowice Bóbr 1912 7,9

    18. Bielkowo Radunia 1924 7,5

    19. Otmuchów Nysa Kłodz. 1933 4,8

    20. Jeziorsko Warta 1994 4,8

    21. Bobrowice Bóbr 1925 2,5

    Energię elektryczną możemy również pozyskać wykorzystując energię

    wód geotermalnych. Ciepło, jakie powstaje we wnętrzu Ziemi w postaci gorących

    wód i suchych gorących skał jest źródłem ogrzewającym wodę, która, krążąc

    we wtórnym obiegu jest stosowana w celach grzewczych. Wody o wysokiej

    temperaturze ponad 100°C, mogą być sprzężone z obiegiem parowym

    i wykorzystane do produkcji energii elektrycznej podobnie jak w elektrowniach

    cieplnych. Wody gorące, które oddają ciepło wracają z powrotem do wnętrza przez

    otwory zatłaczające. Wykorzystanie energii z wnętrza Ziemi jest bardzo korzystne,

    gdyż zmniejsza się w ten sposób zużycie paliw kopalnych i stopień zanieczyszczenia

    środowiska naturalnego.

    Obecnie jednak taki sposób pozyskiwania energii jest możliwy tylko w skali

    regionalnej. W Polsce występują zasoby wód geotermalnych. Według J.

    Sokołowskiego posiadamy 6500km3 wód geotermalnych.

    Wody geotermalne w Polsce

    Lp. Nazwa okręgu Powierzchni

    a obszaru

    [km2]

    Objętość

    wód geotermalnyc

    h [km3]

    Zasoby

    energii

    cieplnej

    [mln tpu]

    (tpu - tona

    paliwa

    umownego

    )

    1. Grudziącko-

    warszawski

    70000 2766 9835

  • 43

    2. Szczecińsko-łodzki 67000 2854 18812

    3. Przedsudecko-

    północnoświętokrzysk

    i

    39000 155 995

    4. Pomorski 12000 21 162

    5. Lubelski 12000 30 193

    6. Przybałtycki 15000 38 241

    7. Podlaski 7000 17 113

    8. Przedkarpacki 16000 362 1555

    9. Karpacki 13000 100 714

    Raze

    m

    251000 6343 32620

    Wody geotermalne w tych okręgach posiadają średnią temperaturę w granicach

    od 45°C (okręg grudziądzko-warszawski), do 76° C (okręg szczecińsko-łódzki). Wody

    geotermalne są bogate w związki soli, dlatego mogą być wykorzystywane

    do instalacji wewnętrznych.

    W Polsce do celów żeglugowych wykorzystywane są wody powierzchniowe, jest

    to około 5000 km z możliwych 100 000 km. Wisła posiada tylko 200 km odcinek

    w okolicy ujścia, który jest wykorzystywany przez żeglugę. Pozostałe odcinki Wisły

    ze względu na brak regulacji, powodzie w okresie wiosny, niskie stany wód,

    nie nadają się do celów transportowych. Druga pod względem

    wielkości rzeka w Polsce, Odra została uregulowana i stanowi główną drogę wodną

    w Polsce. Do transportu wykorzystuje się również kanały łączące rzeki. W Polsce

    m.in., kanał Gliwicki powstały w 1983 roku (Górny Śląsk - Szczecin - Świnoujście),

    głównie do transportu węgla kamiennego. Kanał Bydgoski powstał w 1983 roku

    (Wisła - Odra przez Noteć, Brdę i Wartę), transport kruszyw i węgla. Kanał

    Zegrzyński (Warta - Jezioro Zegrzyńskie), Kanał Augustowski i Elbląski - głównie

    funkcje turystyczne, kanał Wieprz - Krzna, funkcje melioracyjne.

    Posiadamy również zasoby wód mineralnych, ponieważ mają one właściwości

    lecznicze są dość intensywnie wydobywane. W wielu miejscach Polski, funkcjonują

    sanatoria, uzdrowiska i ośrodki lecznicze bazujące na wykorzystywaniu

    wód mineralnych. Bardzo duża ilość takich ośrodków jest na terenach Sudetów są to

    np. Kudowa Zdrój, Polanica Zdrój, Duszniki Zdrój, Lądek Zdrój. W Karpatach są to:

    Piwniczna Zdrój, Żegiestów Zdrój, Muszyna, Krynica. W pozostałej części Polski,

    uzdrowiska występują na Pojezierzu Pomorskim i nad Bałtykiem.

  • 44

    Polska nie posiada dużych ilości wody. Dodatkowo bardzo dużo wody zostaje

    tracone w wyniku złej gospodarki a także w wyniku braku sprawnych urządzeń do jej

    poboru i wykorzystywania (nieszczelność instalacji, zła sieć wodociągowa), powoduje

    to straty około 10-15% pobieranej wody. W bardzo wielu przypadkach może

    dochodzić nawet do 30% strat główny powód to niegospodarność zarówno

    w przemyśle, rolnictwie i gospodarstwach domowych oraz brak świadomości, co do

    zasobów wody w kraju.