Nuk ka patur shtet në Ballkan poredhe në Europë, që pavarësia e tëcilit është vënë në pikëpyetje ngaFuqitë e Mëdha, sa herë është dashurnevoja, për të plotësuar interesat eshteteve fqinje. Kjo ka ndodhurpikërisht me shtetin shqiptar.

Dy kanë qënë faktorët kryesorë tëcilët kanë penguar rrugëtimin epavarësisë së Shqipërisë, për të kri-juar kështu një shtet të sigurtë, tëzhvilluar politikisht, ekonomikishtdhe kushtetutshmërisht. Faktori iparë, është ai ballkanik (fqinjësor).Shtetet e Ballkanit dhe sidomospolitika e ndjekur nga shtetet fqinjetë tij, Greqia, Serbia dhe Italia, tëcilat kanë pasur qëllime ekspansion-iste ndaj Shqipërisë. Faktori i dytë,është i lidhur me politikën e Fuqive

të Mëdha europiane. Fuqitë e Mëdhaishin përgjegjëse, jo vetëm për kri-jimin me vonesë të shtetit shqiptar,por edhe për këtë copëtim të trojeveetnike shqiptare, në dobi të fqinjëveballkanikë.

Vërtet Shqipëria nuk ka qënëpjesë e interesave të drejtpërdrejta tëBritanisë së Madhe, por politika ekësaj të fundit, ka patur njё rëndësipër fatin e kombit dhe popullit shqip-tar. Shqipëria në arenën ndërkom-bëtare nuk ka pasur mbrojtës fisnikdhe tradicional, siç kanë patur fqinjëte saj, sllavët (Jugosllavia), Rusinëdhe Francёn, apo grekët Britaninë eMadhe por në këtë 100-vjetor fitoimikun më të madh të botës,Ameriken.

Urimi i presidentit të shkollësZ. Bujar LulajDuke punuar dhe synuar për tëmirën kundrejt Shqipërisë stafi ishkollës “Bota e Diturise” i uron tëgjithë shqipëtarët kudo që ndodhen:

-GEZUAR100-VJETORIN E PAVARSISË!Duke e shoqeruar me këtë mesazhNA MBETET TË DUAM, TA

ÇOJMË PËRPARA DHETË KRENOHEMI

PËR VENDIN TONË- URIME!

Në kuadër të 100 vjetorit tëpavarsisë së shtetit tonë ky vitpër shkollën Bota e Diturisë kaqenë i mbushur me aktivitete.

Në vemendjen e bordit drejtues dhenënë kujdesin e veçantë të presi-dentit të shkollës Z. Bujar Lulajshkolla është zbukuruar siasnjëherë tjetr. Mjedisi i zbukuruarme tollombace, me pankarta, mepostera, me piktura të nxënësve.

Bota e Diturisë K R O N I K Ë Faqe 2

Festimet kanë filluar qysh ditën e parë të shkollës për tu mbyllur në 28 nëntor

Klasa e parë nën drejtimin emësuese Suzana Shefiti për nder tëfestës së 100 vjetorit të Pavarsisëorganizoi në ambientet e shkollësnjë ekspozit me titull “100 vjetorinë imagjinaten e vogëlusheve 7vjeçarë”

Misuse Afërdita Zenaj me klasëne dytë organizoi një ekspozitë figu-rative me aplikcione të ndryshëmku u shprehën mendimet e tyreduke kombinuar më sëmiri njohurite marra në proçesin mësimor përkëtë festë të madhe të 100 vjetorittë Pavarsisë

Nxenësit e klasës së tretë dhe tëkatër organizuan edhe një takimme shkrimtarin për femijë ArqileDaullja rreth tregimeve të botuarame temë “Unë e dua shqipërinë”.Takimi i ngrohtë me shkrimtarinzgjoi te nxënsit shumë pyetje dhekuriozitete për rrugën që përshkroiflamuri deri në 28 nëntor 1912. Nëfund mësese e kl 4t Lumturi Mërtirie falenderoi shkrimtarin për taki-min e ngrohtë që zhvilloi dhe e ftoiatë edhe për takime të tjera ndërsadrejtoresha e shkollës Ermira Os-mani i dha në emër të presidentit tëshkollës titullin “Nderi i shkollësBota e Diturisë”

Nxënsit e klasave të ciklit bazë5,6 ,7 ,8 organizuan një ekskursionnë qytetin e ngritjes së flamurit kuu njohën nga afër me firmëtarët eAktit të Pavarsisë.

Gjithashtu mësuesja e muzikësDiana Agaj ka punuar me nxën-sit e grupit artistik këngë patriotiketë kënduara nga grupi Lira korçëdhe të bëra DVD me videoklip tëxhiruar në Vlorë

Me nxënsit e klasave të 8 dhe 9 tau bë një ekspozite interesante metemë “Shënjtërimi i Nënë Terezës”ku spikati punimi i nxënësit KleiBaholli

Poezit më të bukura i solli në re-daksi mësuese Athina Dylgjegunga nxensit Andi Gjoni, Enis Med-ani, Dimitri Gjoni, Mateo Krongo,Albuena Qoku, Nora Nocku, JolaGruda dhe shumë të tjer që redak-sia do mund ti publikoj në numrat eardhshëm

E gjithë shkolla është në festë. Nëtë gjitha klasat dhe korridoret u hapekspozita për Shpalljen e Pavarsise

Nxensit duke krijuar një atmos-ferë të ngrohtë dhe shumëdashamirëse për Flamurin dhevendlindjen si asnjëherë tjetër nëhistorinë e 12 vjetëve të kësajshkolle

Nxënësit e shkollës së mesme, nëkuadrin e muajit të letërsisë organi-zuan konkursin e fjalës artistikedrejtuar nga mësuese Lume Porome aktrime kushtuar 100 vjetorit tëpavarsisë ku u dhanë dhe katërçmime të shoqëruara me çertifakatëdhe me stimuj materjal.

Në kuadrin e 100 vjetorit në datën27 nëntor do të organizohet dhe njëkoncert festiv me këngë dhe re-citime kushtuar atdheut menxënësit e gjithë shkollës.

Bota e Diturisë Faqe 3

Ka afro dy muaj që nënë dre-jtimin e mësueses së apasionuar tëvizatimit IRMA si dhe nënë kujde-sin personal të drejtoreshës sëshkollës Ermira Osmani

Koridoret dhe ambientet eshkollës janë mbushur me vizatimee aplikacione kushtuar 100 vjetoritku janë aktivizuar rreth 90 nxënëstalente në këtë fushë. Fituesëve iushpëndan fleta nderi çertifikata dhestimuj material

EKSPOZITA ME PIKTURA TË NXËNËSVE TË SHKOLLËS

Bota e Diturisë Faqe 4 Bota e Diturisë Faqe 5

Bota e Diturisë Faqe 6

Me rastin e 100 vjetorit të pavarsisë dhe muajit të letërsisë...

Nxënësit e shkollës 9 vjeçare, nën kujdesin e mësuese AthinaDylgjeri dhe Mira Osmani u organizu një ekspozitë me krijimetmë të mira. Ja disa prej tyre:

ShqipëriaShqipëri, atdhe i dashur,Kush të ka bekuar.Plot me male e me fushaDy dete të bukura gëzon ti.Sa me fat që jam shqipëtar,Unë e dua Shqipërinë.

Andi Gjoni

Festat e nëntoritErdhi nëntoriFestat do festojmëNë 28-29 NëntorShqipërinë do nderojmë

Në flamurin kuq e ziDo të shkruaj “Shqipëri”Dhe sa herë ta shikojmëSi nënën tonë ta mendojmë.

Lori Noçka

Për ty atdhePër ty atdhe do të thurja një këngëPër ty atdhe do të thurja një vjershëPër ty atdhe do të thurja një tregimPër ty atdhe do të bëja gjithçka

Sepse ti je vendi imMë i shtrenjtë e i veçantëKudo që të shkojKudo që të udhëtojUnë deri në vdekjeS’do të harroj

Tani që je e lirëJe si zog në hapësirëSi një zog që fluturonO Atdhe je zemra jonë.

Albuena Quka

Atdheu - imAtdheu im i dashurUnë ty shumë të dua.....Krenare jam për tyQë një poezi të shkruajSe ta di gjithë botaSe çfar rrit kjo toka.....

K. Meçaj

Botim i shkollës jopublike Bota e diturisë, nën kujdesin e presidentit të shkollës Z. Bujar LulajCel: 068 20 63 705 E-mail bujar_lulaj@yahoo.com WEB botaedituris.wordpress.com

Bota e Diturisë Faqe 7

...në shkollën tonë, nën kujdesin e mësueseLumturi Poros, u organizua konkursi i fjalësartistike me titull:

“Me pushkë e penë për mëmëdhenë”.Morrën pjesë nxënës të klasave të X, XI dhe XII,të cilët kishin bërë një përgatitje admirueshme. Nëpërfundimtë konkursit juria vendosi këto çmime.

Nxënësia Sara Smaka fitoi çmim të parënë sajë të një deputimi të shkëlqyer të poezisë“Në mundsh”Nxënësia Pamela Xhani fitoi çmim të parënë sajë të një deputimi të shkëlqyer të poezisë“Monologu i Nicës”Nxënësia Sara Rrapaj fitoi çmim të dytë në sajëtë një deputimi shumë të mirë të poezisë“Pelegrini”Nxënësia Ujëza Gashi f itoi çmim të tretë në sajëtë një deputimi të mirë të poezisë “Kristal”

Me rastin e 100 vjetorit të pavarsisë dhe muajit të letërsisë...

Bota e Diturisë Faqe 8

ndjenjat, na mohuan liritë e të drejtat më humane. Nacopëtuan sikur të ishim qenie pa shpirt, na trajtuan sinjë lodër te cilën e kurdisnin siç dëshironin. Harruan sedhe ne jemi një komb. Se brenda këtij territori kaq tëvogël që ata zhvatën jeton një popull. Një jetë e cilameriton si një fëmijë të jetojë jetën e lirë, e lumtur, epavarur. Tentuan të na asimilonin, të zhduknin vlerattona kombëtare: gjuhën e bukur shqipe, të rrallë ndër tëtjera. Traditat, zakonet, kulturën unike, origjinale e tëpazëvendësueshme e gjithë ç’ kishim, por nuk ia dolën.Ne nuk do ti lejonim kurrsesi. E si do hidhnim ne vallëposhtë vlerat dhe pasuritë e vendit tonë? Si do shkelnimmbi dinjitetin dhe karakterin kryelartë dhe të papërulurqë kishim. Si do të groposnim identitetin tonë, emrindhe prejardhjen të lashtë sa vetë jeta? Çfarë mendoninvallë këto superfuqi kur tentuan të na robëronin? Ses’do t‘ia dilnim? Se ishim të prapambetur, analfabetë,njerëz pa kulturë, pa tradita e vlera njerëzore? Ndoshtatë gjitha këto mund ti kishim, por një gjë mbetet unike,s‘ka në botë të dytë: Ne jemi përherë një. Ne jemi qin-dra e mijera njerëz në një trup, në një mendje, në njëzemër. Githmonë të bashkuar në gëzime dhe hidhërime,në luftë dhe në fitore, në rrezik dhe në nevojë. Ne nuknjohim paragjykime klasore, fetare e dallime racore.Ne e duam njeri-tjetrin. E duam atdheun dhe krenohemime të. Dhe kjo dashuri, ky atdhetarizëm i flaktë që nakarakterizon na solli në pavarësi. Një e drejtë kjo mësee merituar, simbol i shpërblimit për gjithë barrën erëndë që kemi hequr ndër shekuj, një arritje. Më 1912ne i hapëm rrugën egzistencës së një shteti i cili gëzonlirinë e vetëqeverisjes. i dhamë jetë zhvillimit dhe pros-peritetit. Mbyllëm një etapë shumë të rëndësishme, memoment të gdhendura njëherë e përgjithmonë nëmemorien e çdo shqiptari dhe sot po nisim një udhëtimtë ri. Mirësevjen shekulli i dytë i Pavarësisë KombëtareShqiptare, shekulli i shpresës së madhe, akoma tëpapërmbushur, shekulli i ënderruar që nga vitet e lar-gëta të Rilindjes shqiptare, që nga bankat e shkollësfillore ku morëm mësimin e parë mbi Shqipërinë, tokëne saj, popullin e saj, e historinë e saj të dhimbshme. Sotmendojmë se kjo trashëgimi që sjell lot në sy, nuk du-het të jetë “fati” i pandryshueshëm i Shqipërisë sonë, iShqipërisë së të gjithë shqiptarëve. Sot kemi çdo të dre-jtë të mendojmë dhe të punojmë për nje Shqipëri që“bën histori”, rrugëtim drejt lirisë së plotë e jo njëShqipëri që “bën politikë. Duam një Shqipëri të lirë, tëpavarur, demokratike, të bashkuar dhe europiane dheduam ta ndërtojmë me duart tona. Pasi Shqipërianuk vdes, emri shqiptar do të trashëgojë në shekuj, nëpërjetësi dhe koha do të shkruaj rrjedhën e pafund tëhistorisë.

ILDA ZYLALAJ

Njëqind vjet shtet shqiptar

Sot si kurrë më parë numërimi fillon mbrapsht. Akre-pat e orës levizin ngadalë, në mënyrë monotone, mepërtim dhe koha duket sikur ndalet. Fytyrat e njerëzvejanë ndryshe nga dje. Sytë e tyre i ngjajnë yjeve tënatës dhe fytyrat kaltërsisë së qiellit. Me të qeshura, mëtë dashura, plot hijeshi, vezulluese si një meteor në har-moni të plotë me natyren e cila sikundër një qenienjerëzore ndan me ta emocionet e një dite të shënuar.Sot po rilindte ajo që kishte vdekur më herët. Ajo që asnuk shikohej e as nuk prekej, por që ndihej në zemrat enjerëzve. Po lindte një emër i ri që me vete kishte marrënjë epokë të re. Kjo ishte një rrugë e panjohur në fillim,e mundimshme, por që na solli Panteonin e Pavarësisë.Sot është dita jonë. Dita e Shqipërisë dhe e shqiptarëve.Një rikthim i dashurisë për jetën dhe një histori tjetërpër kombin. Mbi të gjitha një festë e përgjithshme, mekujtime të njëjta, e emocione të përbashkëta.. Rrëfimeqë përbëjnë një mozaik i cili përshkron gjithë zemrat eshqiptarëve. Si sot 100 vjet më parë, më 1912 nehodhëm poshtë zgjedhën e huaj osmane, tiraninë dheflakem shtypjen. Pamë të valevitej krenar flamurin kuqe zi, simbol të sakrificës dhe vetëflijimit për liri. Më1912 ne lamë pas krahëve një pjesë të hershme të egzis-tencës së historisë shqiptare, atë me të errëtën, me tëvështirën, të mbushur me ngjarje pafund që i përfshijnëtë gjitha ngjyrat, me skena nga më mizoret e më preksetderi tek kujtimet më të bukura e më domethënëset.Hodhën poshtë padrejtesitë të cilat ishim mësuar ti vua-nim përherë pavarësishtë qëndresës, krenarisë dhe këm-bënguljes. Fati ynë dukej sikur ishte përcaktuar njëherëe përgjithmonë pasi ishin “të mëdhenjtë” ata që vendos-nin të ardhmen tonë dhe ne binim perherë pre e kthet-rave monstruoz të tyre. Gjithçka ishte një sfidë, shpeshe kot. Luftë me të pamundurën, me hiçin, por kurrë njëdështim. Sikundër dhe E. Heminguej thotë: “Dhe diellido të lind sërisht” dhe për ne drita s’vonoi të dukej nëhorizont. U kapëm fort pas kësaj shkëndije drite, paskëtij misioni që për ne ishte bota krejt dhe rezistuam. Upërpoqën me çdo kusht të na mbanin nën tirani, nënpushtime, të burgosur brenda një kafazi rrethuar me