Gönülden Çizgiler

7/29/2019 Gönülden Çizgiler

http://slidepdf.com/reader/full/goenuelden-cizgiler 1/124









O S ARI

‡ns€z

Şairlik ve şiir, ‚eşitli şekillerinde, Kıbrıs’lı rahmetlik metihli …ğretmenOrhan Seyfi Arı’nın, gazetelerde yıllarca k…şe yazarlığına ek, zevkli …zel bazan meşgalesi, şairce d‡ş‡n‡rl‡ğ‡, şahsi fesefesi idi halkın k‡lt‡rl‡sınıf saydığı şiir ve şairlikle de alakalı, şiire ve şaairliğe de meraklı,

bazılarına ilk şiir bilgisini kendinin bizzat vermiş olduğu, arkadaşları‚evresinde.

Romantik aşk ve mistiki ve felsefi şiirlerinde tabiyatta ve insanlarda iylik ve g‡zelliğin sembolizmini takdiri ıle, d‡nya haline duygulu amma coğuzaman ‡mitli idi idealizmi

Nar ‚i†eği

Nar ‚i‚eği, nar ‚i‚eğiParlıyorsun ağacındaG…kten inen yıldız gibi

Ve g‡l‡mseyorsun dalındaAşka yeni g…z a‚an kız gibi

(İman)Aklın gururu var

Hayalse bazan utanmaz

Bunlara kapılanlar Asla uslanmaz

(Hemcinsimiz) Ne o g‡neş doğdu, ne bu ay battı

Koruyucu melekler bile hep uykuya yattıSınırı aştı cinler, g‡ne sahip ‚ıkıyor

İnsanoğlu inim inim inler, nesi varsa cinler yıkıyor

D•nyaD‡nya, d‡nya

Ger‚i yok kararınAmma sen var oldukca

Her g‡n var bir umutlu yarın

“ Kıbrıs M‡ft‡s‡ Hilmi Efendi kitabını hazırlarken ... kitaplığını benimi‚in tarayıp aradığım şiir defterlerini bulan O idi. Hamdi Divanı i‚in de ...

tanışmama aracılık eden yine Orhan bey olmuştu. (...) K…y ‚ocuğu şair Yeşilada’ya ilk şiir bilgisini veren Orhan bey olmuştur. ” (Harid Fedai,‘Bu D‡nyadan Seyfi Ge‚ti’ –Halkın Sesi gazetesi, 27 Aralık 1992.)



G€N•LDEN ‚İZGİLER

O S ARI

4

I. Orhan ve Suzan

“ Sevgili Eşim (...) İyi İnsan ”

(Suzan Arı, Kıbrıs gazatesindeki vefat duyurusu -18.12.1992)




O S ARI

5

(İngiltere’den)

Sorma karıcığım bu g‡nlerde

Vaktim nasıl geˆti ve nerede

Adım adım

‰arşıyı taradım

Ve sana hep k‡pe bilezik aradım

Vitrinlerde

O kadar g‡zeldi ki ziynet eşyası

İnan ki hayatımın yoldaşı

Hepsini alamazdım diye sana

Akmak istiyordu gŠz‡m‡n yaşı

Giymişsin en cici elbiseni

Ve seni

M‡cevherlere bezenmiş gŠrd‡m

Bir melek gibi gŠkten inmiş gŠrd‡m

Dudakların sevdiğim dudaklar

Ve yanakların al aldı

Fakat ôk s‡rmedi İîm ‡rperdi

‰‡nk‡ bu ansızın beliren bir hayaldı

Az olsa da m‡cevherin

Sen sevindin

Ve mes’uttum bir an iîn

Gam yeme g‡zelim bir yalan iîn

Olsun g‡zelim

‹yle de olmazmı

‰ok yere

Yok yere

Hayal becersin




O S ARI

6

(T‡rkiye’de)

D‡nyada hi birşey almadı gŠzlerinin rengini

Arılar da vermedi dudaklarının tadını

Billahi gŠrmedim cihanda bir dengini

Eşsiz g‡zel diye vermişler adını




O S ARI

7

(Avusturalya’da)

D‡nyalar Yeter mi?

Bir g‡n g‡neş sŠnse de Evren hep buza dŠnse de

Senin ateşin bana yeter

Bir g‡n tabiat solsa da

Yerler ve gŠkler renksiz kalsa da

GŠzlerinin rengi bana yeter

G‡ller îêkler Šl‡p gitse

G‡zel kokular hep bitse

Teninin kokusu bana yeter

Yılın yağmuru olmasa kışı baharı t‡termi?

G‡neş parlamasa Allah’ın gecesi biter mi?

Senin aşkın olmasa bana bir nefes iîn d‡nyalar yetermi?




O S ARI

8

(Kıbrıs’ta)

‰ok Bile Hayalin Bana

Senin o nazlı g‡l y‡z‡n

Senin o ipek tenin

Bana ok bile gelir

G‡zel hayalin senin

Ben artık gidiyorum

DŠn‡lmeyen bir yola Sen mes’ut ol sevgilim

D‡ş‡nme halim n’ola




O S ARI

9

II. Millet, Vatan, Toplum

(Akay Cemal -T„rkiye'nin Sesi, Deutche Welle, WDR ve BBC-T„rk'ce; sonra Kanal-T'de ve Milliyet

ve Kutlu Adalı ve Gazeteciler Birliği ‡d„lleri, Dış Basın Birliği ve Gazeteciler Birliği Başkanı,

Başyazı ‘GŠr‡ş’ – Halkın Sesi, 27 Aralık 1992)

“Toplumun yetiştirdiği, bu topraklarda T‡rk’‡n Šzg‡rce

yaşayabilmesini savunan, m‡cadeleden yılmayan, kaˆmayan

Šğretmenlerdendi Orhan Seyfi Arı.”




O S ARI

10

KIBRIS MARŞI

T‡rk‡z, adımız-şanımız var Vatan iîn tek canımız var

Kıbrıs adası vatanımız Vatana kurban canımız

Biz mert doğarız anamızdan‹rnek alırız atamızdan

Esarete karşı kalkarız

Dinmek bilmez bir volkanız

SŠz‡m‡z fırlayan bir oktur Mertlikte geri dŠnmek yoktur

Vatan ve namus borcumuz var Savaşırız Šlene kadar

And iˆtik, yine de iêriz Hasma kanlı kaftan biêriz

Tarihe yazıldı adımız H‡r yaşamaktır muradımız

Sonsuza dek yaşar bu vatan Mutlu biz, mutlu yerde yatan

Vatan, vatan, ey g‡zel vatan Sensin bize g‡c ve can katan




O S ARI

11

(TOPLUM)

Se, ben, yokuz biz varız, biz Toplumca biîlir değerimiz

Biz toplumun ôcukları -hepimiz Toplum bizim eserimiz

Bizler birer canlı tohum Bizleri besleyen toprak toplum

Ne hatır bilir ne hil’e bilir Ne ekikilirse o biîlir

Toplumda varsa biz de alırız Toplumda yoksa yoksun kalırız

Bizi yoğuran toplumun eli ‹yleyse toplumu iyi beslemeli

Her oluşun bir nedeni var Nedenlerin var edeni, yok edeni var

Olumlu nedenlerle yeşerip olur budaklar Toprakla kucaklaşan tohumlar

Olumsuz nedenler olumsuz sonuˆlar verir ‹yle giden toplumlar bir g‡n elbet erir

Olumlu sonuˆlar olumlu nedenlerdendir

Başarılar doğru yolda gidenlerdedir

Toplumdaki bireylerin dirliğı En azından ister iman birliği




O S ARI

12

(VATAN)

Terk-i vatan eden ˆ‡r‡r ahından

Bir g‡n gelir erir ahından

Zerre zerreyi êker sevdiği olursa

Taş taşa bağlanır iyi yontulursa

Seni beslemişken bu vatan

Senin iîn Šlm‡şken bu toprak altında yatan Ey oğul, sen nereye arkandan gŠzyaşı dŠkerken atan

Sen bir yaprak kadar, sen bir ot kadar olamadın mı

Sen bir ot kadar, sen bir taş kadar yerinde duramadın mı

Ve ey oğul, h•l• ‘T‡rk’ senin adın mı




O S ARI

13

III. Dedikodu Hik•yesi

(Osman G‡venir -roman ve k‡şe yazarı, edeb‰ ‡d„l hakemlikli,

‘Bir ‹ğretmenin Duyguları’ Halkın Sesi, 24 Kasım 2004

- ve Krallar da ‹l‡r, Halkın Sesi Matbaası Lefkoşa 2009)

“ … Rahmetlik Orhan Seyfi Arı (...) Birden bire eski ve yeni zamandlarda değerleri aradım.

Paha biîlmez insan değerlerini. ”




O S ARI

14

Başlangı

Ne sevinci vardı ne de tasası

Kenarda sessizdi ferahlı odanın m‡tevazı masası

‘st‡mdeki b‡y‡cek ayna, biraz eğilmiş gibi

Bize g‡l‡ms‡yordu, i imizden geêni bilmiş gibi

Aynanın karşısında, o yeşilli entarisi ile en g‡zeldi Duruşu ile, bakışı ile, bir ok oldu kalbimi deldi

Ani bir sessizlik.. herşey durakladı

Bir yıldırım hızıyle iki sevgili birbirini kucakladı

Yeni doğan ôcuk nasıl alırsa hayatın ilk nefesini

Ben de işte bŠyle aldım aşkımın ilk busesini

BŠyle başladı aşkım

Beyaz mermerli, neş’eli, bir odada

Orası şimdi yıkılmış gitmiş, benim aşkım

H•la yaşıyor, h•la dolaşıyor orada

O ayna da uzun yıllar bekledi

Kimseye y‡z vermeden Bir g‡n kalbim gibi

Param parâ olmuş kimseye y‡z vermeden

Her şey gŠˆ‡p gidiyormuş, bu d‡nyada herşey yalan

Sade benim aşkımmış, ruhlar gibi Šl‡ms‡z kalan




O S ARI

15

Dedikodu

B‡y‡klerde sakız, k‡ˆ‡klerde ciklet

Mahallede dolaşan d‡mensiz bir bisiklet

Dedikodu!

Hayır! Ne sakız, ne ekmek

Ne de su.. doğrusu, insan eti iğnemek

Dedikodu!

Dedikodu, dedikodu

Bizi ne hale kodu

Dedikodu!

O solan bir îêk, ben Šlen bir gerêk

G‡nahımızı êkecek Dedikodu!

Dedikodu, dedikodu.. sen hain bir elsin

En azından iki kişiyi Šld‡ren bir katile bedelsin

Dedikodu!

Allahsız nine, sen de bil şunuYerden yere atlayan, iki defa patlayan, dum-dum kurşunu

Dedikodu!




O S ARI

16

Yeşil Entarisi

En ôk sevdiğim entarisi yeşildi, yeşilli idi Onun da beni ôk sevdiği

Her sabah, karşıma ıkışından, belli idi

Sol gŠğ‡s cebinin bir kenarı aşağıya doğru dŠk‡kt‡ Bana ilk g‡n‡n şakasından beri

Hep Šyle sŠk‡kt‡

O yeşil entari pembe g‡l‡m‡n yeşil dalı, yeşil yaprağı idi Sevgimizin sembolu

Aşkımızın bayrağı idi

Yıllar geˆmişti arası…O yeşil entarinin

Canına kıydı ‡ˆ-beş makas yarası!

İhanet bıâkları Mahallenin uzak, yakın alâkları

Yaptı, yaptırdı işte bunları

Kalplerimiz delik-deşik oldu aynı yaralarla Biz bedbahtlar kafilesine katıldık Bir alâk d‡nyanın kucağında

O g‡zelim entari, tezg•h odasında‹r‡mceklere beşik oldu Karanlık bir bucağında

O g‡n bu g‡n severim yeşili, ağlarım yeşile

O yeşilli entari ile, o g‡n Biz de Šlm‡şt‡k ‡nk‡, gŠz gŠre-gŠre

İnci dizisi gŠz yaşlarınla g‡l kokan sabah terini Sinesinde toplayan o g‡zelim entarini

Ne unutabilirim Ne de başka bir şeye verebilirim gŠnl‡mdeki yerini




O S ARI

17

(Yanıyoruz!)

Sen kırık bir bardak

Ben yosun tutmuş bir desti

Uzanan temiz ellerdenTanrı kısmetimizi kesti

Bizimle top oynadı mahalle ocukları

Bizi ıslattı ihtiyarlar

DŠn‡p bize bakmadı

D‡nyadaki bunca bahtiyarlar

Bu d‡nya mıdır, ahret midir?

Acaba nerde yanıyoruz?

Galiba biz Šld‡k de, sevgilim

D‡nyada yaşıyor sanıyoruz



O S ARI

G€N•LDEN ‚İZGİLER 18

[Yoksa..?]

Baktım, belli ki sen bir meleksin

Hatta melekler i•inde teksin

Ad‚ eller alemimizi devirdi Cennetimizi cehenneme •evirdi

Sen bir havan, ben i•inde ezilen bir badem miyim?..

Yoksa.. sen Havva, ben de Adem miyim..?




O S ARI

19

IV. Dini ve Kendini Bilmek

(Hasan Dellal, başkan, Avustralya Kıbrıs T‚rk İsl„m ve K‚lt‚r Cemiyeti – mektup 16.2.1993)

“Yattığı yer nur olsun. ‰ok iyi bir insandı, bizlere, İsl•ma, Allah youlunda herzaman yardımcı oldu.

Kabri Cennet olsun.”




O S ARI

20

(Hayat)

Gelmişiz, ya s‡l‡kten, demişsin,Ya da maymundan. Allah aşkına, ne ıkar bundan?!

Sen şimdi insan değil misin!?

Hayat oyun değil, bu belli; Hayal, kuruntu, kuru teselli. Akıl, vicdan, Allah’ın vergisi; Bunları, kullanmak en iyisi.




O S ARI

21

(Din)

‹m‡r bir sermaye Sermayeden nedir gaye?

‰alışıp kazanmak mıYoksa onu zay edip yanmak mı?

‰alışıp kazanmak nasıl bilinir? İşte aklını kullanan bunu bilir

‰ocuk bilye ile oynar Adam zarla

Bunların her ikisi Kalkar zararla

Ekip biˆmek l•zım hayatta Ne ekip biêceğini bilmek l•zım hatta

Bil kendini Tanı kendini

Allah onun i inGŠnderdi dini

Sermaye patronun Bir g‡n hesabı sorulmaz mı onun?




O S ARI

22

(İman)

Başta atlar koşuşur Birbirini geˆmek iîn

Hayalle akıl vuruşur En iyisi seîlmek iîn

Aklın gururu var Hayalse bazan utanmaz

Bunlara kapılanlar Asla uslanmaz

K•h akıl hayale biner

K•h hayal akla Belki aklın seˆtiğine yer ver?O hayali sakla?

Aklın da bir takatı var Ona da pek olmaz inan

Kendini bilene dizgini var O da imandır, iman




O S ARI

23

V. D‡nyanın Kararsızlığı

(Cevdet Başaran, kitap yazarı, emekli AmerikanEcnebi Yayın Enformasyon [FBIS] - email 21 Ocak.2001)

“ Orhan Seyfi Arı'nın faaliyetlerini izlemiş,onu tanımış, olmak gurur vericidir. ”




O S ARI

24

(D‡nyada)

Herkes tutturmuş bir dava

Kimisi paralı, kimisi bedava

Hepsinin alacağı havadır, hava!




O S ARI

25

D‡nya

D‡n g‡zel, bu g‡n irkin

D‡n sevgi, bu g‡n kin

D‡nya, d‡nya

Sen da gŠrd‡n ya

Nasıl yok kararın

D‡n sevilen, bu g‡n ezilir D‡n ezilen, bu g‡n dirilir

D‡nya, d‡nya

Sen da gŠrd‡n ya

Nasıl yok kararın

Derde dert ekledik

Yine ekleriz ‰ok bekledik

Yine bekleriz

D‡nya, d‡nya

Gerî yok kararın

Amma sen var oldukca

Her g‡n var bir umutlu yarın




O S ARI

26

(Bil, D‡nya!)

Delisini sevsen, velisi razı değil

Velisini sevsen, delisi razı değil

İkisine de y‡z versen, gŠn‡l razı değil

D‡nya, d‡nya, kararın yok d‡nya

Seni seveni seversin

Seni sevmeyeni ezersin

Sonra her ikisini alıp gidersin

Kimseye bir k•rın yok d‡nya

Seni iyi bilene Seni brakıp gidene

Ve bemim gibi sana şut êkene

Bir zararın yok d‡nya




O S ARI

27

(D‡nyayı Bil)

D‡nya ile geîm

Ona uymakla

Yoluna devam et

İki takla, bir kavakla




O S ARI

28

VI. D‡nyanın Durumu

(Altın ‰erêve - Halkın Sesi İl•vesi, 9 Mayıs 2004-Levent Tezel [RŠportaj -S‡leyman usta])

“ ‘ ... bu Orhan Arı bizi durduttu…

Olmaz Šyle şey, ben her ikinize de kefilim.Yapmayın etmeyin dedi. Vazgeˆtik ...’ ”




O S ARI

29

(Bu D‡nya)

Ne sen, insanlık, bir sokak kadını Ne de ben, ferdleri, bir insan katiliyim

Sen d‡nyanın y‡r‡yen ayağı Ben ise iş gŠren eliyim

S‡z‡l‡p gitti rahmet yağmurları Sokaklarda birikmiş âmurları kalıyor

GŠzlerine serap d‡şm‡ş insaları Su yerine âmurları yalıyor

Bizim değil kirli caddeler, g‡nahk•r şehirler

D‡nyadır îzen kaderimizi birer birer Yıllardır beslenmeyen ruhlarımız duruyor aˆ Ne versin d‡nya bize, o, bizden fazla muhtaˆ

Ne sen bir sokak kadını Ne de ben bir insan katiliyim

Sen gaip ettiğini arayan bir zavallı Ben de senin seyrine dalmış bir deliyim




O S ARI

30

(Hemcinsimiz)

Ne o g‡neş doğdu, ne bu ay battı Koruyucu melekler bile hep uykuya yattı

Sınırı aştı cinler, g‡ne sahip ˆıkıyor İnsanoğlu inim inim inler, nesi varsa cinler yıkıyor

Hani bizim olacaktı ak g‡nler Kusur mu idi hep d‡nler

D‡nyayı cehennem etmek mı h‡ner Nerde beklediğimiz gelecekler

‰in seddini aşsa da g‡nahımız Sana ulaşmasa da ahımız

Aklımız ermese de adaletine Ne olur Allah’ım, bari cezamızı hemcinsimiz vermese




O S ARI

31

(D‡nyanın Hali)

Tıknefesler dalgıˆ oldu Hırsızlar yargıˆ oldu Başlar hep kıˆ oldu Ne •lemdir bu •lem!

Dikenler mısır oldu Davarlar kısır oldu

‰obanlar hep sır oldu Ne •lemdir bu •lem!

İnleyen derdini bilmez oldu Kimse yaşını silmez oldu

Yollar sakıncalı, geîlmez oldu

Ne •lemdir bu •lem!

Sokma başını derde? Bu bŠyle her yerde

Hak’la kul arasına gerilmiş perde Ne •lemdir bu •lem!

KŠr de Arı, deme şaşı BŠyle başlar dertlerin başı

Kim vurmuş •leme bŠyle aşı! Ne •lemdir bu •lem!




O S ARI

32

VII. Dostlar ve Ahbaplar

( Χαριλαος Ι Κιτρομηλιδης [Charilaos I Kitromilides]

-bazan Peloponezian Cemiyeti ve İonian Derneği hatibi, Barnet [B.K.] Sosyal €d„ll„,ναАναμνησεις Аπο Τη Ζωη Μου [Hayatımdan GŠr‡nt‡ler]

- Nicholas matbaası Londra 2002)

“Kolejden tanıdığım •rif Kıbrıs T‡rk’‡

Orhan Seyfi Arı’nın dostluğu samimi ve kalbdendi.

Toplumunda ôk b‡y‡k itibara şayan değerli bir şahıstı.”




O S ARI

Canım Kadriye Hanım

Buğday tarlasında l‚le nasıl seƒilirse

Yahut sevdiğini herkes nasıl uzaktan bilirse

Ben de seni sokakta „yle tanırım

Canım Kadriye hanım

Canım Kadriye hanım, ihm‚l etme beni

Ezilir canım bir g…n bile g„rmesem seni

Muhabbetli olmaya muhabbetliyiz

Amma yine de iyi niyetliyiz

Konuşurken d…ş…nmeyiz kadınlığı erkekliği

Bizi buluşturan, bizi konuşturan, sade bir kader benzerliği

Bilmem ki sen ne lezzet bulursun ben gibi bir divanenin s„zlerinde

L‚kin senin her g…n baktığın aynanın aksini g„r…r…m g„zlerinde




O S ARI

34

(Dost İsterdim)

Ben dost isterdim, gelirken g‡ls‡n, giderken ağlasın

Sır k‡p‡n‡ îfte keten ipliği ile bağlasın

Hayat karmakarışıktır, onda ağlamak da var g‡lmek de

Bu uzun yolculukda yanılmak da var d‡şmek de

Dost dosta ağlar bir g‡n ayrı yatarsa

Kim sızlamaz kalbe iğne batarsa

Dost dostdan iyi niyet ister

Dost d‡şen dostdan nasıl diyet ister Devran kancıktır hep başa ôrap Šrmek ister

Dost dostu her zaman ayakta gŠrmek ister

Dost, dost yoluna kum, âkıl, sermez

Doğrudur, yarım akıl her işe ermez




O S ARI

35

Canım Kardeşim Namık Kemal Yeşilada’ya

Sen yatakta, ben ayakda

Sen Allah’a hamdetmekte, ben g‡nah toplamakta

Hangimiz daha iyiyiz Kemal’ım

Hayır nerde, şer nerde, belli değil, bil, Kemal’ım

‹l‡m var ya hayatın ucunda

Bizden ôk yaşayanların ne kalmış ki avcunda

K•h parladık, k•h solduk

Bu kadar yaşadık da ne olduk

Yolcu yoluna gerek Kemal’ım, bu Allah’ın emri Allah’ın emri insanın son yeri

Nefis insanın azgın atı

L•kin aklımız yerinde, biliriz hakikatı

Aldırma Kemal’ım, mademki arkamızdan birkaˆ ağlaycak var

Vazifemizi yaptık sayılır, işte hepsi okadar

Buna ne kadar sevinsen, Kemal’ım, yeridir Temiz ruhlar her zaman diridir




O S ARI

(Dostlar)

Ne aradım, ne buldum, ormanda gezen bir ceyl•n gibi ansızın vuruldum

Etim, kemiğim elden gidince ben dr her hevesten duruldum

Şimdi „am dalında sarkan bir postum

K•h g…neşle, k•h r…zg•rla dostum

Ne kadar duygulu olabilir bilmem zamanla kadid olan postlar

Yine de, yine de ben sizleri ‡zl…yorum dostlar




O S ARI

37

VIII. Hafif ve D‡ş‡nd‡r‡c‡ Mısralar

( Mustafa DoğrusŠz

-Kıbrıs T„rk Gazeteciler Birliği j„ri „yelikli,‘Alaylı mı, Mektepli mi...’ - Kıbrıs, 5 Şubat 1999)

“... Arı’nın espiri dolu sesi odayı ˆınlattı...”




O S ARI

38

ˆl‡ Sevgi

Teslise benzemezdi bu iş

Amma yol, o yol Gidiş o gidiş

Birisi dudaklarını bir gŠğs‡ne saklardı

Diğeri Šb‡r gŠğs‡ne

O da heveslenir, her ikisini kucaklardı

ˆ‡ beraber ağlar, beraber g‡lerdi

Sanki Allah onlaraˆ k‡ˆ‡k kalpten bir b‡y‡k kalp verdi

~ Birisi

O

kendisi

Diğeri Pamuk t‡yl‡

Kedisi

‹teki

Sen

Her ikisinin delisi

(devam eder)

~




O S ARI

39

Bu ‡ˆ sevgili

Kısa da olsa

Yaşadılar bu teslisi

~ Sevgilinin sevgilisi

Yani

Pamuk t‡yl‡ kedisi

Uzun zaman pencereden eksilmedi

‹mr‡ vefa ettikce

Hiˆ ‡midi kesilmedi

Belki

Hep

Bekledi, bekledi

Demek ki kısmet o kadardı?

O, bir daha dŠnmedi Senin de orada ne işin vardı?

~ Sevgilinin sevgilisi

Nihayet bir g‡n, kederinden Šl‡p gitmiş

Pamuklu t‡yl‡ kanellisi

Ve, bu yerin misafiri Kala kala ikiniz kalmış

Cehennemin yerlisi




O S ARI

40

(‰iğnenmiş L£kum)

‰ek paltoyu sırtına

Fırtınaya tutulmuş gibi

At kendinini sokağa

Koca bel•sından kurtulmuş gibi

Saatı seˆTenha yoldan geˆ

Bir hırsız gibi gir evine

Ve...

Sokul horlayan kocanın kucağına

Ve herşeyden habersiz gibi

Olursa uyanır gibi ‰iğnenmiş bir l£kumu tattır dudağına

~ Kadın var onu hayat sayan

Fuhuşa bayılır

Ve tek kocaya razı olan

Ahmak sayılır




O S ARI

41

(Teselli)

Zengin dik durmuşFakir b‡k‡l‡r olmuş

Bakmışlar ki

Bir g‡n onları bir delhiz êker

SŠyleyin Allah aşkına

Bunların hangisi

Daha kolay geêr!




O S ARI

42

IX. Hak Yolu

(Daşcı: 'O bir ‹ğretmen', ‹mer Mehmet -Birleşik Kıbrıs 19 Eyl‡l 2003)

"Bir Šğretmenimiz vardı, Orhan Arı(...) Sevmek l•zım insanları..."




O S ARI

43

(Neden)

SŠylemek başka

Yapmak başka İnanmak başka

Tapmak başka

Sadıksan sŠz‡nde

Neden ağyar dolaşır gŠz‡nde

İnandığın Haksa Sen nelere taparsın

Hakkın sevmediğini

Neden yaparsın




O S ARI

44

(Dur, Durul!)

Yuvarlan kara taş, yuvarlan

Fakat biraz utan, biraz arlan

İîne d‡şt‡ğ‡n irkeften.

Dem vurdun hep keyiftenVe hiˆ sıkılmadan

SŠz edersin yedi letaiften.

Sen ne bir derviş

Ne de bir keşiş

Yaptığın sermayesiz alış veriş.

Ne boşlukta bir yerin var

Ne varlıkta bir değerin var

Durul artık sen de durul.

Vurulacaksan Hakka vurul

Hakka giden yollar ôktur

Bak sen de kendine bir yol bul.




O S ARI

45

(Hak)

Evveli hak

Sonu hak

Arada bir batak

Sen onu brak

Ey ahmak!

Evveli haber

Sonrası eser

Aklını ona ver

Brak şeytanı

Ey ahmak!

S‡leyman nerde

Ferman nerde

GŠkte uân

Gene yerde

Ey ahmak!

Varsa aklın

Sakın

Yeme Kul hakkın

Ey ahmak!




O S ARI

46

X. Hayat Oyunu

(Rahme ‰iftîoğlu

-KTGB D„nya Basın €zg„rl„ğ„ €zel €d„l„,rŠportaj: 'Orhan Seyfi Arı' - Kıbrıs, 11 Aralık 2011)

“Uzun yıllar gŠrev yapmasına rağmen

asla yorgunluğundan yakınmadı Orhan Seyfi Arı.”




O S ARI

47

(D€nyanın Tapusu)

Her verdiğini geri alırsın, cƒmertliğin bu mu..?

Tokat sille ile yaşatırsın, mertliğin bu mu?...

Bir giriş kapısı var bir …ıkış kapısı var, d€nyanın tapusu bu mu!?




O S ARI

48

(Zengin Fakir)

Fakir ağlamıs

Zengin g‡lm‡ş

Bir bakmışlar ki

Her ikisi de Šlm‡ş




O S ARI

49

(‹m‡r)

Nerde kafan, sen orda

Başta, ortada, sonda

‰ocuk musun? S‡r‡kler seni

Oynamak hevesi

Genˆmisin? Belki avutuyor seni

Sevdiğin bir g‡zelin bussesi

Sonra bakarak g‡c‡ne, boyuna

Kader g‡reşir seninle boyuna

Ve sonra, varsa hayatın her nesi

Alıp gŠt‡r‡r yaşlılığın elmesi

Nerde sen, nerde kafan, şimdi sen nesin?

Varsa, birkaˆ dostun der ‘Allah rahmet eylesin’




O S ARI

50

(Kader)

Yılar yılı kader tuzağı hep pusuda

Kişi yaralı bir kaplumbağa gibi hep su altında

Hayattan nasibini almazsa biri

G‡venini, hevesini yıkar

‹ld‡kten sonar su y‡z‡ne ˆıksa da kişi

Ondan ne ˆıkar




O S ARI

51

(Son SŠz)

Yeni baştan doğmak olmaz

Hayal hakikata dolmaz

Hayalimle avutacaksan kendini, avut

Sen gŠnl‡me d‡şen bir heves, bazın sonra bulut

Ey bemim gaylelendiğim

İster unutma beni, ister unut




O S ARI

52

XI. Ahret ve Avunmak

(S Mehmet Ersoy, 'Cumhurbaşkanımız M. A. Talat'ı Dinlerken'

- G‡neş Doğarken, H‡ryıldız, 23 Aralık 2008)

"Rahmetli hocamız Orhan Seyfi Arı tarafından..

camiye gŠt‡r‡l‡r ve namaz kılardık."




O S ARI

53

(D†nya ‰arşıdır)

O, seni sevdi yarattı

Šnce cennete, sonra d†nyaya attı

Şimdi, sen bir •arşıda

Ve alabileceğin iki şey var karşıda

Ya cennet, ya cehennemdir ahret

Artık, var sen aklet

Ve Allah’ın rahmetiyle y†ce ruhun şad olsun




O S ARI

54

M‡rtecinin Duası

Namaz Arab’cadır, kılamayız

Oruˆ Acem’cadır, tutup sıkılamayız Zek•t ‘Frenk’cedir’ , verip de yıkılamayız

Bizi affet Allah’ım

Sarılmak i in dinimize

Bir reformcu gŠnder bize

Kolaylaşsın namazın, orucun

Zaten vardır bize bir ‘peygamber’ borcunYemek vaktiyle birleşse namaz nasıl olur?

Yerken d‡ş‡nsek seni biraz, maksat hasıl olur

Oruˆ olsa uyku ile sabah arası..?

Zek•t sayılsa verilen eğlence parası?..

Serbest olsun ibadet şeklinde

Her eşit ibadet mak¤l ola indindeVe yine kolaylık gŠster ya Rab

Dileyen hacı olsun kendi beytinde

GŠnder onu ister sakallı ister sakalsız olsun

Yeter ki bizim kadar akıllı olsun

Kitabı ister aşik•r ister gizli olsun

Yeter ki sŠz‡nde bizce haklı olsun

Ve, ne ˆıkar uymayana uymaktan?!

Usandık ecnebi kelime duymaktan

Gus¤l gibi, abdest gibi, mir’ac gibi

‹z T‡rkce konuş bize Allah’ım

‘Dans’gibi,‘kokteyl’ gibi, ‘plaj’gibi




O S ARI

55

(Tanıma?)

Kurbanlık koˆ da dirinir

Lakin diğer yandan bı ak bilenir

G‡c‡n varsa aklın kadar

O zaman ne ahret tanı ne Šl‡m ne mezar




O S ARI

56

(Rehber)

Yanacaksan Hak’ka yan

Dayanacaksan Hak’ka dayan

Rehber istersen

İşte Hazreti Kur’an




O S ARI

57

(Bağışlayandır)

Ekmek yeme, su iˆme, dostum

Şu d‡nya zahmetinden kurtul

Korkma, Šlmezsin

‘Allah esirgeyendir’ ayetini bul

Namaz kılmaz, oruˆ tutmayız

‘Allah bağışlayandır’ diye Esirgeyen değil mi ki Allah?!..

Her g‡n bu yiyip iˆmek niye?!

Gerî, d‡nya olmaz

Parasız, pulsuz

L•kin, ahret de olmaz

Zahmetsiz, yolsuz

Ye, iˆ, istediğin gibi yaşa

Fakat sonunu da d‡ş‡n

Acap bir g‡n

Ne gelebilir başa..?

Namaz kıl, oruˆ tut Ahret hayatını unutma

‘Allah bağışlayandır’ ayetiyla

Kendini avutma




O S ARI

58

XII. Vicdan ve Fedak•rlık

(Charilaos Kitromilides

- g‡r: burda s. 32,mektup 14 Hazian 2002)

“Orhan Seyfi [Arı] •lelade bir adam değidi.

Taa genˆliğinden, 1940’lardan,

•lel‡st‡yd‡ d‡r‡stl‡ğ‡ ve vicdanı.”




O S ARI

59

Ruhum Ebediyen Izdırabını ‰ekecek

GŠz yaşlarını farkedemedim

Yaşlı gŠzlerimle

Seni ne kadar kırdığımı bilemedim

Vahşi sŠzlerimle

O g‡n mezarını kazmışım

Ben bunu bilemedim

Allah şahidimdir

Ben bunu bŠyle dilemedim

‰ok acıdır bu gerêk Ruhum ebediyen ızdırabını ekecek

Fakat hatırla sevgilim Ben sana “seni sevmen” demedim

~

Sevgine l•yık değilken

Sana, nasıl, tekrar gelmek istiyorum?!

Yoksa, delik deşik kalbini

Yine mi delmek istiyorum!?




O S ARI

60

Unut Beni Artık

‰ocukken hayata biraz g‡lm‡ş‡m

Daha gonca iken b‡k‡lm‡ş‡m Sen beni değil mezarımı ara

Ben ok yaşamadan Šlm‡ş‡m

“Seni sevmem” desen de inanmam

Bir defa kandım bu sŠz‡ne, bir daha kanmam

İstesem de bir daha yanamam

Bil ki ben ôktan k‡l olmuşum

Sen de t‡m duygularını uyut

Ya da hay•limle kendini avut Ve ey bir zaman sevgilim

Unut artık beni, unut!




O S ARI

61

Tek Bir İsteğim Var

İstemem artık seni

Kurtuldum tuzağından

Tek bir isteğim var

Ebediyen ayırma dudağını dudağımdan

Artık vefa dilenmem

O kaşından gŠz‡nden

Tek bir isteğim var

DŠnme ilk sŠz‡nden

Hiˆ sevme artık beni Sevgin insin hiê

Yeter ki kalblerimiz

Yaşasın iˆ iê

Ne gerekse onu yap

Ateşinle yak erit

Yeter ki bir g‡n Ahrete benimle git






O S ARI

63

XIII. Mistik Kalbi

(Harid Fedai -evvelde Kıbrıs Cumhuriyeti Radio Televizyon Yayım Kurumu, sonra Doğu Akdeniz•niversitesi T„rk Dil Edebiyat B‡l„m„ ve Kıbrıs Araştırma Merkezi „yesi, İLESAM

Bilim ve Edebiyat, KIBATEK Uluslararası Edebiyat Ş‡leni, SAMTAY araştırma-kitap, Necati €zkan Kıbrıs K„lt„r„ne Hizmet ‡d„lleri, Ulusararası T„rk D„nyası Araştırmaları

İlimler Akademisi Yılın K„lt„r Adamı ve Edebiyat Dergileri Kıbrıs T„rk Edebiyatı

Oturum Başkanı ve T„rk Dili Şeref ‡d„l„, Prizen-Kosova Doğru Yol T„rk K„lt„r SanatDerneği Uluslararası S„leyman Brina Balkanlar T„rk K„lt„r„ ‡d„l„,'Bu D€nyadan Seyfi Ge•ti' - Halkın Sesi, 27 Aralık 1992)

"Bu d‡nyada ben O'nun iîn ne mi yaptım. Her vesileyle

gŠnl‡n‡ alıp o ôk sevdiği tasavvuf şiirlerinden en

g‡zellerini okuyarak mistik gŠnl‡n‡ coşturdum, o kadar..."




O S ARI

64

Var, Var.. Yok, Yok

Bir, varmış; bir, yokmuş

Bu varlıkta olmayan şey yokmuş:

Kulağa gelen b‡t‡n sesler, işitilmeyen b‡t‡n nefesler GŠz‡n aldığı b‡t‡n renkler, onlardaki ahenkler

Aân îêkler, uûşan kuşlar, bŠcekler

B‡t‡n Št‡şler ve nağmeler, ağlayışlar, melemeler

B‡t‡n kahkahalar, yaşlar

B‡t‡n yalvarışlar, dŠğ‡şler, yarışlar

İyi, kŠt‡, b‡t‡n bakışlar

Hele aşkta boğulup ateşte yanışlar

Ekmeden biên, doymadan iên‹l‡m‡ hayata dŠn‡şt‡ren d‡ş‡nen ve d‡ş‡nd‡ren...

Amma, bunlar, bunlardan evvelkiler

Ve bunlardan sonrakiler

Her ne ki var

‘Hep, hep, bir yokluğa dollar’

C‡nk‡:

D‡nk‡, Bug‡nk‡,

Ve gelecek

B‡y‡k gerêk,

D‡nyalar ve d‡nyan,

D‡nyanın Šzeti insan,

İnsanın mayası,

O’nun her icadı,

‘Hep, hep.. kendi aynası’

Bir, varmış; bir, yokmuş

İşte ‘var’ ve ‘yok’

Birbirinden ne ayrı, ne az, ne ôk!

Yani yokluk yokmuş




O S ARI

65

Mistik Kişi

Mistik kişi, mistik kişi Hayal bildiği bu •lemde yok oun işi

Ne şan şeref, ne altın g‡m‡ş kaygusu

Kendi emrindedir beş dugusu

Ne korkusu olur ne de kederi

Aranızda yaşıyor gerî, arşı•lemdir onun yeri

Madde eşittir sıfır onun y‡ksek katında Lastik bir toptur d‡nya ayağının altında

Bir avucunda g‡neş bir avucunda ay

‹lmekte dirilmekte onun iîn ôk kolay

Kader kılıcının ne kabzasıdır ne kınıdır

O, onu kuşananın en yakınıdır

Ne habercidir ne o haberdir

Her zaman iîn o her ikisi ile beraberdir

Beş parmağındaki beş anahtar

Mistik •leminin yetmiş bin kapısını aâr

Mistik kişi kendi •lemini altıncı bir hisle bilir

Ne mek•n darlığı ne zamanın sağırlığı onu ezebilir Kuşatmaz onu demir parmaklık, beton duvar

Onun iîn hakiki Šzg‡rl‡k, hakiki mutluluk var




O S ARI

66

(Mistik G€n•l)

Bir sevdalının buse ƒalışı gibi

Sevdanın kalbe ƒ€k•p kalışı gibi

Bir g•zelin şeytana aldanışı gibi

S€nmeyen aşkımın sinemi yakışı gibi

Bir …lem var iƒimde

Bir bahar sabahı goncaların uyanışı gibi

K€rpe g€n•llerde sevdanın yanışı gibi

Bir yaz gecesi suların hazin akışı gibi

Bir ceyl…n g€zl•n•n masum bakışı gibi

Dalgalanır g€nl•m her biƒimde




O S ARI

67

XIV. Evrensel Değerleri Unutanlar

(Prof. Dr. Salih Karaali, İstanbul ‘niversitesi -mektup 8 Şubat 1993)

“...Toplumuna hizmet eden vebu hizmetten daima zevk duyan(dı)...”




O S ARI

68

Yalan

Yıldızlar yanar s…nermiş

Yalan

G†neştir onları s…nd†r†p yakan

G†neş doğar, batar, d…nermişYalan

D†nyadır onu hep kovalayan

Ve işte, b…yle sevgilim imişsin

Sen bana hep yalan s…ylemişsin




O S ARI

69

Bir G‡n Gelecek

‹nceleri Pınardan s‡z‡len, s‡z‡len bir su gibi

Ak ve berraktın

Sonraları

Hayatında kopan bir fırtınaya

Kendini kaptırmış yapraktın

BiliyordumTaştan taşa ârptı

Merhamet bekleyen o başın

Seziyordum

K•h iîne, k•h dışına

Akıyordu gŠz yaşın

G‡n gelecek

Seni perişan eden

Bu fırtına duracak

O zaman da

Salim bir kafa ile

Uzak yakın mazini anacaksın

Ve o vakit

Hatta benim sana yandığımdan ôk

Sen bana yanacaksın




O S ARI

70

Aˆtığın Bu Yara

Aˆtığın bu yara bir volkandır, azar

GŠnl‡mde bacası, ruhumda krateri Sebeblendikce, hep varlığımı sarsar

Zelzele sarsarsa nasıl her bir yeri

Aˆtığın bu yara tam bir cehennemdir

Bir benim icinde yanan g‡n•hkarı

Onda yanan ateş b‡y‡k bir elemdir

Artar, estikce ‡z‡nt‡n‡n r‡zg•rı

Aˆtığın bu yara yıkılmış bir mezar

İînde eriyen benim bedenimdir

Mezar taşımı bul ve oku ne yazar

Hesap g‡n‡ varsa onda hak benimdir




O S ARI

71

XV. Aşk Psikolojisi

(Rahme ‰iftîoğlu

- g‡r: burda s.46, RŠportaj ‘Orhan Seyfi Arı’ – Kıbrıs, 11 Aralık 2011)

“"M‡şfik bir adamdı."”




O S ARI

72

(Kaybı Kab•l - Teselli)

Sen ‚lmƒşsƒn dediler Daha doğrusu komşu verdi haberi

Zaten seni ‚lƒ bildim

Beni brakıp gideli

L†kin fark etmez gƒzelim Seni bir kere g‚rdƒm ya

Seni sevdim ya bir kereGerisi gam yemektir boş yere

Aşıklara ƒmit var ta ebediyette

‡yle ise gƒzelim

İster dƒnyada ol

İster ahirette




O S ARI

73

[Kaybı Fark –z‡nt‡]

Bari Geleydi Sonu

Yalnız geên şu anımda

Kalbimde, ruhumda, vicdanımda

Duyduğum nice acılar var.

Yediğim tatsız tuzsuz yemeklerin

Mayasız ekmeklerin

Verdiği sancılar var.

G‡nler doğar

Seneler gelir geêr

Benim i in talihin karasını se er.

Bilsem ki bende bırakmıyacaktı takat

Bilsem ki zehir olacaktı Šnce verdiği tat

Bill•hi zerresini yemezdim bu macunun.

Birisi, bu g‡nler geêcek dese inanmazdım

Bari geleydi sonuYa da unutaydım onu

Vallahi yanmazdım.




O S ARI

74

(Kaybı Kab¤l - Teselli)

Sen Šlm‡şs‡n dediler

Daha doğrusu komşu verdi haberi Zaten seni Šl‡ bildim

Beni brakıp gideli

L•kin fark etmez g‡zelim Seni bir kere gŠrd‡m ya

Seni sevdim ya bir kere

Gerisi gam yemektir boş yere

Aşıklara ‡mit var ta ebediyette

‹yle ise g‡zelim

İster d‡nyada ol

İster ahirette




O S ARI

75

XVI. Sembolik Sevgili

(Hakkı Atun, Meclis Başkanı

- Kuzey Kıbrıs T‡rk Cumhuriyeti – mektup 22 Aralık 1992)

“Başarılı bir eğitimci ve y‡reği sevgiyledolu âğdaş bir insan olarak onu her zaman

saygı ve sevgiyle anımsayacağız."




O S ARI

76

Ben Senden Fazla Ağlamıştım

Bana itimadını yıktığın zaman

Hayattan da bezip bıktığın zaman

DŠn‡lmez bir yola ˆıktığın zaman

Ben gene senin aşkınla âğlamıştım

Derdine dertler kattığın zaman

Kendini sonsuz bir maceraya attığın zaman

Hayatını bir pula sattığın zaman

Ben gene yasımı yasına bağlamıştım

Eski g‡nleri hasretle andığın zaman

Bahtiyar olanlara kıskandığın zaman Devcilmiş bir mum gibi yandığın zaman

Ben senden fazla ağlamıştım

GŠz yaşlarını dindiremeyince

Seni bu hayata sevindiremeyince

İkimiz de murada eremeyince

Kalbin gibi, kalbimi de dağlamıştım




O S ARI

77

Kırılan Kalbim

Bir zamanlar

Sular âğlar

GŠnl‡m ağlardı. Bir zamanlar

Yıldızlar parlar

Kalbimi dağlardı.

Bu ağlayışta

Bu dağlayışta

Gene bir teselli vardı.

Bir zamanlar

Kuşlar uâr

İîm aˆılırdı.

Bir zamanlar

‰iêkler aâr

Neş’e saˆılırdı.

Bu aˆılışın

Bu saˆılışın Beni okşayan bir hali vardı.

Artık sular âğlamıyor

GŠz yaşlarım onlarla rağbette diye

Yıldızlar eskisi gibi parlamıyor

GŠzlerinin hayali daha rağbette diye

Ve artık kırılan kalbim

Hiˆ bir şeye gŠn‡l salmaz oldu

Ve bahara da îêğe de k‡sm‡ş

Onlardan bir zevk almaz oldu




O S ARI

78

Unutmam Seni

Yıllar ge•ti de aradan

Hi• bir sızı dinmedi bu yaradan

Ne sen insaf ettin, ne yaradan

Ne de bahtım bana yardır

Yar değildir bana bahtım

Hep cefanla ge•ti vaktım Hayatımı mum gibi yoluna yaktım

Kalmadı gƒz„mde ne zevk ne d„nya

Sevkim derdimdir, derdim de sensin

Kƒrpe gƒnl„m„ ilk defa yere serensin

L…kin unutmam yine seni

İsterse gƒkten melekler insin




O S ARI

79

XVII. Sevgili Hasreti

Χαριλαος Ι Κιτρομηλιδης [Charilaoz I Kitromilides]

- g‡r: burda s. 32, Аναμνησεις Аπο Τη Ζωη Μου, [Hayatımdan H•tıralar]

- Nicholas Londra 2002

"(OrhanSeyfi Arı) fazileti y‡ksek, m‡stesna,

•lel‡st‡ (gurur duyulacak) bir zatdı."




O S ARI

80

(Anar mı)

Bir g‡n gelir beni

Gene ararmı o sevdiğim gŠzler

İsmim anılır mı acap o g‡zelim dudaklarda..?

Benim gŠzlerim gene seni

Hep seni gŠzler

Olsan da aşılmayan uzaklarda...




O S ARI

81

(Yaşıyorsam)

Birer zehir damlasıdır sevgilim Sensiz geên dakikalar

DŠn bir bak yılları nasıl aşarım

‹l‡m gibi, hayatı seên dakikalar

Yaşıyorsam sevgilim

Hep seni sevmek i in yaşarım




O S ARI

82

€zleyiş

Hatırla beni, yine sev beni

Bugƒn de, sanki bir dƒnmƒş gibi

Gel yine yaslan, gir kucağıma Beni sevdiğin ilk gƒnmƒş gibi

Bir kere daha dinle kalbimi

Sanki hal… bir bƒtƒnmƒş gibi




O S ARI

83

Ne Olur, Bir Daha

Ne bir r‡zg•r, ne bir bulut, ne bir şimşektin

Gene de estin, gene de yağdın, gene de yaktın

GŠnl‡me aşkın ‡ˆ mevsimini birden ektin

Sonra da êkilip uzaklardan halime baktın

Yıllardır, senden ne bir nefes, ne bir ses, ne bir sŠz var

Tek bir mevsim ile geîyor omr‡m sen brakıp gideli

Hatırımda hay•limde kalan tek, bir îft gŠz var

Gerisi, ˆŠlde serap gŠrm‡ş bağrı yanık bir deli

Şırıl, şırıl akan sular, kırlar, iêkler varmış Dediler ki, mutlu •şıklara bunlar azmış

‹t‡şem kuşlar, Šbek Šbek uûşan kelebekler varmış

Fakat dediler ki, b‡t‡n bunlar bir mevsime sığmazmış

D‡nya ayni d‡nya, sadece diyar başka

Hudut var mı bilmem, gŠn‡le aşka

Ne olur! Bir daha essen, bir daha yağsan, bir daha yaksan DŠrt mevsimi taşıyan o gŠzlerinle bana bir defacık daha baksan




O S ARI

(Ş•krederdim)

Yıllardır ƒektiğim aha karşı

Kucağımda uyansan

Bir akşam sabaha karşı

†m•r boyu ş•krederdim Bizi yaratan Allah’a karşı




O S ARI

85

XVIII. Tabiyata Benzetmeler

(Dr. Slight, İngiltere Kıbrıs kolªnisi Maarif M‡d‡r‡,Omorfo €ğretmen Koleji ve Islah Okulu ve K‡yc„l„k Okulu M„d„r„,1940 – naklen [Batmayan Eğitim G‡neşlerimiz -Ali Nesim -KKTC

Milli Eğitim ve K‡lt‡r Bakanlığı yayınları, Lefkoşa, 1987])

“ ‘(Kıbrıs kolªnisi ilk KŠyc‡l‡k Okulunun) temelinde(Orhan Seyfi Arı'nın) teri, emeği vardır.’ ”




O S ARI

86

İncir Ağacı

İncir ağacı

İncir ağacı‹mr‡m‡n en tatlı, en acı Demlerini benimle sen paylaştın

Genˆliğimin Mehtaplı mehtapsız gecelerinde

Aşkımın ilk seferinde Benimle sen yoldaştın

Altında senin

And alıp verirkenVeya ağlaşıp mum gibi erirken Sen de bizimle sarmaş dolaştın

~Yıllarca sonra bir g‡n

Yolum sana uğradı Baktım ki oralarda

Ne kendi vardı ne adı

Bir an iîn

İîm alevlendi yandı Eski hatıralar hep İîmde canlandı

Aşkıyla yorgun kalbim Bu ağırlığa g‡c‡n dayandı

Aman ne acı, ne acı İncir ağacı

~Yıllarca sonra seninle

Tekrar kucaklaştık Tekrar ağlaştık

Ve tekrar anlaştık

DŠnerse bir daha, ona sŠyle Beni affetsin, bana darılmasınVe Allah aşkına, Allah aşkına

Artık bir daha ayrılmasın




O S ARI

87

Nar ‰iêği

Nar îêği, nar îêği Her ağacın var îêği L•kin senin gibi olamaz

Senin kadar iîme dolamaz

Nar îêği, nar îêği Parlıyorsun ağacındaGŠkten inen yıldız gibi

Ve g‡l‡mseyorsun dalında Aşka yeni gŠz aân kız gibi

Nar îêği, nar îêği İˆten iê yandıkca Bir kandil fitili gibi

Her yaprağın sŠyleşir Bir şair dili gibi

Hep yanıyor, yanıyorsun Sanki bir geˆmişi anıyorsun

Nar îêği, nar îêği

Belki sen de birisini kıskanıyorsun

Ne gŠkse takılır Ne de vazoda yerin var

Meyven gibi îğnenir ezilirsin Ne acayip kaderin var

G‡lerek gelir, ağlıyarak gidersin Her merhamet arayan gibi

Kıymetin bilinmez

Her işe yarayan gibi

Sitem etme, değmez Aşıkların boynunu

Ecelden başkası eğemez Nar îêği, nar îêği




O S ARI

(Arı)

Kim •zlemez

‚iƒekle baharı

Bunlar olmazsa

Yaşar mı kelebekle arı




O S ARI

89

XIX. Tasavvufda Cefa ve Vefa

(ΑριστείδηΑριστείδη Λ. Κουδουνάρη [ΚουδουνάAristides L. Koudounaris] -evvelde Kıbrıs Tarih Kurumu Başkanı, Kıbrıs •niversitesi ‡d„ll„,

'Βιογραφικόν Λεξικόν Κυπρίων ογραφικόν[Biyografik Kıbrıs'lılar L«gatı]

1800-1920, Baskı F [6], Pierides Kurumu, Λ2010)

"... din ve il•hiyata da meraklı idi, ve 1960'daT‡rkiye'nin İsl•m mecmuası Kıbrıs'tadin’ araştırmada yardımını belirtti."




O S ARI

90

Yetmez mi?

K‡ˆ‡c‡k bir tozdum, hep uˆmak hevesiyle

Yerden yere gezdim, semaları dolaştım

Tekrar o g‡zelin bir sıcak busesiyle Bir damla su olup nice deryalar aştım

Taştan taşa ârptı merhamet uman başım

O varlık iînde sade bendim inleyen

Sayısız yaratıktan bir kabuk yoldaşım

Birkaˆ zerre kumdu şiirimi dinleyen

Yeter bu tahamm‡l, hayat bu ise bıktım

Yeter, g‡l‡mseyen bir hayale aldandım

Varsın hak var olsun, itimadımı yıktım

Yetmez mi yıllardır ummanlarda âlkandım




O S ARI

91

[Sanma]

Ben ne bir şehzade Ne de bir beyzadeyim

Hep serseri gezerim

Her istekten azadeyim

Cefalı Šmr‡m geˆse de

Sen iîn ağlamakla

Bir isteğim var sanma Sana yalvarmakla




O S ARI

92

Deşme Yaramı

Deşme yaramı l•lem

Ne irin ne kan kaldı

Bir yarı canım vardı

Onu da canan aldı.

Cana da rağbetim yok

Halim olsa da beter. ¯şıkım ben ezelden

O ıztırabım yeter.

Canımda kanımda hep

Aşk ile ıztıraptır.

Ne varsa y•rdan gayrı

Hep hayal hep seraptır.

Sanmayın bu hayatta

‰ektiğim hep cefadır

Aşkımla ıztırabım

Benim i in vefadır.

¯şıkı sadık olan

D‡nyayı yalan bilir Aşkın tadını ancak

Bu deryaya dalan b’lir




O S ARI

93

(G¤ya)

Herkes bir maksat i in yaratılmış

Ve işini alan almış

Bana da hep seni beklemek kalmış

Aşkınla geên bir Šm‡r, Šm‡r boyu s‡ren bir r¤ya

‰ok sayılmaz gerî

Senin i in doğmuş, senin i in yaşamışım g¤ya




O S ARI

94

[Sevmiştim Seni]

Daha doğmadın ufkuma

Hayat buz kadar soğuktur

G‡l bahcendir gerî gŠnl‡m

Onda aân g‡l soluktur

Ne de ok sevmiştim seni

Senin de bildiğin gibi

Yine bana yar olmadın

‹nce sŠz verdiğin gibi

Kalbimde yer yok kimseye

Senin de bildiğin gibi

Orda hep seni sakladım

Tıpkı gizli bir din gibi




O S ARI

95

(K•r Etmedi)

Yıllardır ağlarım

Hiˆ de k•r etmedi

Seni cezbetmeye

Bir Šm‡r yetmedi




O S ARI

96

Allahım

Bir Šm‡r boyunca d‡ş‡nd‡m

D‡ş‡nd‡m derin derinVe anladım ki artık, senin

Aşktır en b‡y‡k eserin

Bu d‡nyada seni sevmeyen sana asdır

Vadettiğin cennet bile aşk ve şarap deryasıdır

G‡nahk•r bir kulunum, beni d‡nyadan kovacaksan kov Allahım

Yeter ki son nefesimde beni şarap ˆŠmleğinde boğ Allahım




O S ARI

97

(O Sevgili)

Tabiatın uyandığı, gŠn‡llerin kandığı, bir Nisandı

Benim de i imde sevmek hevesi uyandı

GŠrmeden bildiğim, bilmeden sevdiğim

Birisine gŠnl‡m yandı.

Ne melekti o, ne peri, g‡zellikte onlardan ôk ileri,

Hep gŠn‡llerde imiş onun yeri.

Yıllardır bekledim durdum,

Gece g‡nd‡z ona tuzak kurdum.

Bir gece sabaha kadar gŠz yaşlarımla kalbimi yıkadım

Ve aşıklar listesinde yokken adım

O sevgili dayanamadı o gecenin heyecanına

Ve bir anda êkip gŠt‡rd‡ beni yanına.




O S ARI

98

XX. Sevda ve Kader

(Harid Fedai

- g‡r: burda s. 63,‘Bu D‡nyadan Seyfi Geˆti’ - Halkın Sesi, 27 Aralık 1992)

“O'nun iîn Šylesine g‡zel şeyler dinlemiştik ki...”




O S ARI

99

G‡zel KŠpek

Sesi kulağıma geldi

Sesi kulağıma geldi

Sanki da o gŠkte idi

Ve kucağıma geldi

Gel, gel, dedi –kime

KŠpeği sıcradı eteğine

Ona mı sŠyledi, bana mı seslendi

B‡t‡n v‡cudum bir anda ateşlendi

Keşki kŠpeğini sevdiği kadar Beni de sevse!

Beni de kucağına alsa da onu sevdiği kadar Beni de sevse!

G‡zel kŠpek, sen kapısında yatarsın

Seni sever okşar, beraberce oynarsın

Senin yerinde ben olsam, kendimi mes’ut sanırım

G‡zel kŠpek, g‡zel kŠpek, hayatımda ilk defa seni kıskanırım




O S ARI

100

Bir Şey Vardı

Bir şey vardı sevgilim

Bir şey vardı arada

Mikrop olmasa

Cerahat toplanmaz yarada.

Bir şey vardı sevgilim

Gerêk veya yalan

Bir şey vardı

İîmizde saklı kalan.

Deşilen yara g‡ld‡r‡r Deşilmeyen yara Šld‡r‡r

Ya bir itiraf l•zımdı

Ya da itirafsız bir af.

Bir kurt iîmi kemirdi

Dayandığım ağacı devirdi

‹l‡m ile dirim Artık bizim i in birdi.




O S ARI

101

Sen Kimin Olabilirsin

Beyaz gelinlik, al duvak

Giymedinse ne ˆıkar

GŠn‡llerin yaptığını

Kader nasıl yıkar

Bizi okşayan r‡zg•rlar

Ebediyete taşıdı nefeslerimizi

Seneye yakın bir ayrılık

Gene de sŠnd‡rmedi heveslerimizi

Şakırdayan sular

Yapmadı mı şarkımızın bestesini

Şakıyan b‡lb‡ller

Vermedi mi be bestenin sesini

Binbir iêk kokan bahar

Bizi de kucaklamadı mı

Ve ayıpları Šrten karanlıklar

Bizi de sarıp saklamadı mı

İîmiz yanarken

Yerle gŠk duymadı mı ahımızı Bahêndeki iêklerle ağa lar

Hiˆ mi gŠrmediler g‡nahımızı

(devam eder)




O S ARI

102

Ve akşamlarınTenha saatlerinde

Mehtapla yıldızlar

Kıymadı mı nik•hımızı

İlk sihirli uykuyu

Senin sinende uyudum

Bir Šmre bedel aşkımla ızdırabımı Hep sende duydum

Hal• kalbim

Senin aşkınla vuruyor

Ve senin aˆtığın yaralar

Olduğu gibi duruyor

Şimdi olsan da ôk uzaklarda

Aşkımın andı yaşarken

O g‡zelim dudaklarda

Sen, benden başka kimin olabilirsin

Beyaz gelinlik, al duvak

Giymemişsen ne ˆıkar

GŠn‡llerin yaptığını

Bilmem ki kader ne hakle yıkar




O S ARI

103

Beni Birdaha Al Eline

Sen de doğmuştun bu hayata Sen da bu hayatta yol alıp gidecektin

Sen de dŠrt mevsimin kokusunu duyup Meyvesini yiyecektin

Sen de sevip sevilecektin Her duygulu insan gibi

Senin de ‡mitlerin olacaktı Hayata her gŠn‡l bağlayan gibi

Kızgın bir sam yeli KŠrpe gilizleri nasıl yakıp kavurursa

Yahut hırˆın bir kış r‡zg•rı Solgun yaprakları nasıl koparıp savurursa

İşte sen de bŠyle Kapılıp gittin tabiatın yeline

Acırım desem haline Sanma ki haline mes’udum

Ben haline perişanım Ben senin haline peşimanım




O S ARI

104

Hak Yerini Bulur

Seni tekrar bulduğum zaman

Pek naâr bir halin vardı

Sana gelmek istedikce ben

Benden kaâr bir halin vardı

K‡sm‡şs‡n hayata

İnsanlardan da bıkmışsın Sevip sevildiklerine bile

İtimadını yıkmışsın

Ne yazık ki omr‡n‡n baharında

Seni sevindiremedim

Hicranla ağladığın zamanlarda

GŠz yaşlarını dindiremedim

Temiz bir vicdana sahip olmak istemiştim

Gerî g‡nahımı itiraf ediyorum

Ve bu g‡nahta senin de payın varsa

Ben onu da affediyorum

İkimiz de yanmışız bu hayatta Saadet bizim i in yok oldu

Sen ‡z‡lme ancak, hak yerini bulur

Ben cehenneme gireli ôk oldu




O S ARI

105

XXI. ¶lem ve Matem

(Mustafa DoğrusŠz - g‡r: burda s. 37,

‘Alaylı mı Mektepli mi...’ - Kıbrıs, 5 Şubat 1999)

“O şimdi gerêk d‡nyadadır ... yetiştirdiği birôk Šğrenci ona nazire yaparcasına veya onu orada

karşılamak icin o d‡nyayı seˆmiştir…”




O S ARI

106

Anladım ki Artık

D‡n gece gizlice mezarını aˆtım

Ve uyandıramayınca seni

Bir seyrini edip kaˆtım

Saˆların aynı siyah sa lar, gŠzlerin gene siyah gŠzlerdi

Eskisinden farksızdı her şeyin

Tek eksiğin

Beni aşka ağıran o sihirli sŠzlerdi

Heyhat!.. Bilirim! Anladım ki artık, ne sen dirilebilirsin

Ne ben Šlebilirim

Ancak, nasıl ki gŠnl‡m‡

Kafamı da sana vererek seninle bŠlebilirim

Bu kısacık Šmr‡m‡




O S ARI

107

Kalbim Sana Mezar Oldu

Sen beni terk edip gideli

Arkandan ağladım g‡nd‡zl‡ geceli

Beni dalından ayıran o hain eli

H•l• daha bilemedim

İîmden kederini

H•l• daha silemedim

GŠnl‡mdeki yerini

H•l• kimseye veremedim

Seni Šnce g‡ld‡renler

Oldu Šld‡renler

Ve sen gideli hayatım hep ahu zar oldu

Seni kalbime gŠmd‡m, kalbim sana mezar oldu




O S ARI

108

Ağlamak İstiyorum

Ağlamak, ağlamak

Ah ağlamak istiyorum

Bu cefalı Šmr‡n kışını, baharını

GŠz yaşımla boğmak istiyorum

Kulağımda sonu gelmeyen

Bir şarkının hazin teranesi var Kendi elimle gŠmd‡m de cihanımı

Bu hayatın gayrı nesi var

Hep vefasız geên bir Šmr‡n

D‡n‡nden beter olur yarını

Birbirinden Šld‡r‡c‡ gelen yılların

Hangi ‡mitle beklerim baharını

Yıldızlar, mehtaba seslendim

Onlar da benimle beraber ağlıyor

Tedavisi imk•nsız yaraların

Tek ‡midini Šl‡me bağlıyor

Sen tek cihanımdın benimYitirdim seni genˆ yaşında

Ağlamak, ağlamak istiyorum

Mezarının başında




O S ARI

109

O G‡n Ben de ‹lm‡şt‡m

Ancak sende saffet bulabilirdim!

Bu elemler aleminde Baharımın başlangıcıydın benim.

Yazık, ârpık îzgiler vardı kader kaleminde!

Seni tanıdığım g‡nler zaten yarı Šl‡yd‡m

Eller hazırlamıştı Šl‡m‡n‡

Seni istemeden gŠmd‡yd‡m

Unutmam dalından koparıldığın o meş’um g‡n‡

Kan damlıyor ciğerimden

Bu satırları yazarken

Ben ne’yleyim hayatı

Kalbim sana, hayat bana mezarken




O S ARI

110

[Deli GŠnl‡m]

Bak deli gŠnl‡m ne kadar asymış

Meğer seni bağrına basan toprak

Aşkın da elemin de anasıymış

Mezarında aân iêkler

Tıpkı huyun gibi kokuyor

Sana gŠlge veren selviler

Hep senin şarkını sŠyl‡yor

Uzaklarda değil bu mezar, ona her g‡n yaklaşıyorumVe ordan gelen şarkılarla, kokularla

Mest olup bir melankolik hayat yaşıyorum

Birg‡n gelecek d‡nya y‡k‡n‡ sırtımdan atacağım

Ve o sonsuzluk aleminde

Artık senin yanında yatacağım




O S ARI

111

XXII. Aile Sevgisi

(Eşi, oğulları, gelinleri, torunları – Kıbrıs gazetesinde, 3 Şubat 1993, teşekk‡r duyurusu)

“İyi insan.. Sevgili eşim,sevgili babamız Orhan Seyfi Arı...”






O S ARI

113

Merhum Babama Mekke şerifte rahmeti rahmana kavuşmustur

Peygamber sevdi, tutu, ekti kolundan

Tanrı sevdi de, dŠnmedin yolundan

Şefkatlı, sabırlı ve ok alışkandın

‹mr‡n boyunca hep bizim iîn yandın

Şimdi biz seni anar, sana yanarız

Varımızla hep senin sayende varız

Faziletini vasfedemez insan dili

Ne hacet Švmek bir insanı k •mili

Ruhun şad olsun, sana sonsuz rahmet Bize ahirette bol bol şefaat et




O S ARI

114

Fesleğen

G‡zel fesleğen Kokulu fesleğen

Nerde şimdi Bizi bunca zaman mest’eden

Bu yuvada idi Bir yavru kuş gibi

Ne abuk kanatlandı, ne âbuk uˆtu D‡n burada idi

Bak solmuş yaprakların, aruzun Sen de mi benim kadar mahzun Bu bekleyiş bir t‡rl‡ bitmiyor

Bu g‡nler yıllardan uzun

Ne bana acıdı Ne seni alıp taşıdı Acaba bizden ok

Sevdikleri mi vardı

Hayır Hayır

Fesleğenim Hayır

H•l• seni de sever Beni de sever

L•kin ne are Kader, kader, gene kader




O S ARI

115

(Halkın Sesi –27.12.1992, Bu D‡nyadan Seyfi Geˆti -Harid Fedai)

“ Ruhu şad olur diye (…) bir dŠrtl‡ğ‡ tekrarlıyorum ”

“ Ben bilmez idim; gizli, uyan hep sen imişsin

Tenlerde ve canlarda nih•n hep sen imişsin

Senden bu cih•n iˆre niş•n ister idim ben Ahir şunu bildim ki cih•n hep sen imişsin ”




O S ARI

116

(Rahme ‰iftîoğlu, RopŠrtaj ‘Orhan Seyfi Arı’ –Kıbrıs gazetesi 11.12 2011)

“ Kim bilir yazacağı nice şiir kitapları vardı... ”




O S ARI

117

Sons€z

(Birlik gazetesi – 29 Ocak 1993 Bir Yıldız Kaydı - Sohbet Oğuz Metiner)

Bir Yıldız kaydı „lkemizden

1992’nin son g„nlerinde

Ve €yle bir ışık yaydı ki ‡evresine

S„ratle kayıp giderken menziline

Parlaklığıyla geldik iyice kendimize

Ve g€md„k onu sessizce kalbimize

Coğu halkımızın tanıdığı bu iman ehli

Hacı Orhan Arı Hocamızdan başkası değildi

Herkese olan candan yakınlığı

Toplum i‡indeki b„y„k saygınlığı

Daha m„himi: Zengin bir g€n„l sultanlığı

Okullarda ge‡ti €mr„n„n yarısı €ğrencileriyle

Diğer yarısı da camilerde m„minlerle

Ve that kurdu kalplerde d„r„stl„ğ„yle

Beyan olmuştu gideceği ahiret yurduna

ˆ„nk„ son zamanlarında yakın dostlarına

Artık kavuşmak anı geldi diyordu Y„ce Yaradanına

ôk s„rmedi! Erdi nihai muradına

Ve emanet bırakarak maddi varlığını yakınlarına

Yerleşti ahiret yurdundaki alimler tahtına

Yattığı yer nur, makamın cennet olsun

Hazreti Peygamberin şefaati „zerine olsun

Ve Allah’ın rahmetiyle y„ce ruhun şad olsun











Documents

Gönülden Çizgiler