1
DE VOLKSKRANT Opinie & Debat 18 MAANDAG 14 FEBRUARI 2011 Commentaar STEKEL Realiteitsbesef gevraagd Hij wist het echt niet Kardinaal Simonis ingehaald door toegenomen maat- schappelijke gevoeligheid voor ontucht. S lachtoffers van de pedoseksuele geestelijke Ron van der H. overwegen een strafklacht in te dienen tegen diens veron- derstelde beschermheer kardinaal Simonis. De vraag is of het rechtvaardigheidsgevoel van de slachtoffers en hun sympa- thisanten hiermee zou worden bevredigd. De vroegere aartsbis- schop heeft de ernst miskend van de delicten die Van der H. als kapelaan in Zoetermeer en pastoor in Amersfoort zou hebben gepleegd. En hij heeft zijn herderlijke plicht verzaakt tegenover de slachtoffers. Het is echter te makkelijk om het handelen van Simonis louter toe te schrijven aan zijn streven laakbare zaken in de doofpot te stoppen. Mogelijk meende hij naar eer en gewe- ten te kunnen volstaan met het weinige dat hij heeft gedaan, na- melijk de verwijzing van Van der H. naar een psycholoog en het voeren van een vaderlijk gesprek met de dwalende geestelijke. Maar bovenal is Simonis ingehaald door de toegenomen maat- schappelijke sensitiviteit voor misbruik. Dat heeft hij overigens gemeen met het openbaar ministerie, dat in de eerste klachten over Van der H. nog geen reden zag vervolging tegen hem in te stellen. Voor Simonis had het ‘erewoord’ van Van der H. dat hij zich niet meer aan jonge parochianen zou vergrijpen een reële betekenis. ‘Ik was te goed van vertrouwen’, zegt de 79-jarige Si- monis nu. Op de buitenwereld maakt die erkenning een gratuite indruk. Maar de kardinaal bracht er zijn ontnuchtering mee tot uiting. Wellicht was hij volkomen oprecht toen hij vorig jaar bij Pauw & Witteman met de ongelukkig gekozen woorden ‘wir ha- ben es nicht gewusst’ liet weten niet op de hoogte te zijn ge- weest van het misbruik in zijn kerkprovincie. Hierin ligt het iso- lement besloten waarin de kerk is komen te verkeren. Sander van Walsum Israël moet een serieuze poging doen om met de Palestijn- se regering op de Westbank tot een vergelijk te komen. P remier Netanyahu heeft met voldoening gereageerd op de mededeling uit Caïro dat de nu regerende militaire raad al- le internationale verdragen, inclusief het Egyptisch-Israë- lisch vredesverdrag, zal blijven naleven. Dat is inderdaad gerust- stellend, zij het natuurlijk niet echt verrassend. Het Egyptische leger is, na de strategische ommezwaai van president Sadat, al- tijd een loyaal supporter geweest van het vredesverdrag en het heeft er in niet geringe mate van geprofiteerd door de groot- scheepse Amerikaanse steun die daarvan het gevolg is. Wat er ook verandert door het vertrek van president Mubarak, voorlopig niet de waarde van de vrede met Israël. Dat geldt ver- moedelijk ook voor een civiel bewind dat over enige tijd aan de macht komt – tenzij zich in Caïro een radicalisering zou voltrek- ken, die zich nu nog niet aftekent. Maar ook als het vredesverdrag intact blijft, kan Israël er be- slist niet op rekenen dat de verhouding met Egypte ongeveer blijft zoals ze is. Het is bijvoorbeeld zeer wel denkbaar dat de af- grendeling van de Gazastrook wordt versoepeld aan Egyptische kant. Met als gevolg dat Hamas meer armslag krijgt om zich mi- litair en dus ook politiek te versterken en de druk op Israël van die kant opnieuw toeneemt. En dat is nog maar één scenario. De krachtsverhoudingen in het Midden-Oosten kunnen verder gaan schuiven als na Tunesie en Egypte ook andere Arabische landen hun autocratische heer- sers de wacht aanzeggen of dwingen tot hervormingen en tot een hardere lijn tegenover Israël. Een verstandige Israëlische regering ziet de bui hangen en doet nu een serieuze poging om met de Palestijnse regering op de Westbank tot een vergelijk te komen. Afgaande op de zogehe- ten Palestine Papers is dat niet kansloos. Een eerste stap moet dan wel zijn: een volledige stop op de bouw van nederzettingen. Is in Jeruzalem het realiteitsbesef nog in voldoende mate aanwezig? Zo niet, dan zullen Amerikanen en Europeanen meer dan ooit in actie moeten komen om enige harde noten te kraken. Paul Brill Het kabinet heeft besloten: in 2015 kan de bouw van een nieuwe kerncentrale beginnen. Maar niet zomaar. De bouwers mogen pas aan de slag als zij garanderen dat de kans op een fataal kern- smeltongeval ‘minder is dan eens in de mil- joen jaar’, aldus minis- ter Verhagen. 1 op de miljoen. Daar is over nagedacht. De redenering zal zijn: die kans is zo gerust- stellend klein dat de meeste mensen zullen denken dat zij het nooit mee zullen maken. Laat maar komen die centrale. Na ons de zondvloed. De vraag is of het geruststel- lend genoeg is. De kans op de jackpot in de Lotto is 1 op 48 miljoen. Toch laten honderdduizenden Ne- derlanders zich weke- lijks verleiden tot de gok, aangestoken door het enthousiasme van de re- clamespotjes. ‘Hij kan zomaar vallen! Lotto, het grootste risi- co om miljonair te worden.’ (Raoul du Pré) Broeders willen geen H et is verbazingwekkend hoe weinig deskundi- gen Nederland telt die, zonder de ogen te slui- ten voor de feiten, een objectieve schets kunnen geven van de situatie in de Arabische wereld. Deze dagen zijn twee deskundigen gevraagd hun licht te laten schijnen op de Egyptische volksopstanden. De eerste is Bertus Hendriks die in Nieuwsuur (1 februari), op de vraag of de Moslimbroederschap een wolf in schaapskleren is, antwoordde ‘ab- soluut niet’. Dictators als Mubarak en Ben Ali zouden deze ‘karikatuur’ ten onrechte gebruiken om de Broe- derschap als gevaarlijk weg te zet- ten. Ook vond Hendriks, net als Tariq Ramadan in Spitsnieuws (3 februari), dat zij niet het Iran-model nastreeft, maar het Turkije-model. De tweede deskundige is Ruud Pe- ters die er min of meer dezelfde op- vatting op nahoudt. Volgens hem is de Broederschap ‘een groepering van Egyptenaren die proberen een islamitische staat te stichten (…) dat zegt op zichzelf niet zoveel want die islamitische staat, daar bestaat geen blauwdruk van’. Het is academisch onverantwoord dat een hoogleraar islamitisch recht zich geen voorstelling kan of wil ma- ken van een islamitische staat. Waar- om vergeet hij Saudi-Arabië en Iran, de blauwdrukken bij uitstek? Het eerste land kent geen Grondwet om- dat die uiting zou geven aan de wil van het volk, terwijl Gods wil, zoals verwoord in de Koran, het allerbe- langrijkste is. Het tweede land wordt bestuurd door de Raad der Hoeders waarin islamgeestelijken het land genadevol besturen. Beide zien democratie als een satanische uitvinding, tolereren homo’s, onge- lovigen en anders-gelovigen niet, respecteren de rechten en waardig- heid van vrouwen niet en laten de sharia hun politiek voorschrijven. De opvattingen van Hendriks en Peters worden niet gedeeld door an- dere wetenschappers. Zo waar- schuwde Harvard-hoogleraar Loren- zo Vidino in een onlangs verschenen studie voor de intenties van de Broe- derschap. Hij wees onder meer op een in 2001 door de Zwitserse autori- teiten gevonden document bij een belangrijke donateur van deze be- weging. Het dateert van december 1982, staat bekend als ‘Het Project’, en bevat een 12-punten strategie om de komende 100 jaar ‘een islamiti- sche staat op aarde te zetten’. Zo moest men openlijke sympathie voor terroristische organisaties ver- mijden en islamkritische westerse media in de gaten houden. Tewfik Aclimandos, verbonden aan het prestigieuze Collège de France, zei dat de Broederschap er een ‘zeer gewelddadig discours’ op nahoudt en een ‘langetermijnstrate- gie’ heeft. ‘Haar programma ver- schilt van wat ze werkelijk denkt.’ De Broederschap erkent de gelijkheid tussen man en vrouw niet, is tegen de vredesakkoorden met Israël en zegt openlijk de sharia te willen in- voeren en te willen toepassen op moslims en niet-moslims. Anderen, zoals Diaa Rashwan, wij- zen erop dat de leiding van de Broe- derschap slim genoeg is de eigen is- lamitische agenda zolang mogelijk verborgen te houden en nu eerst stemmen wil winnen met armoede- vermindering, werkgelegenheid en lagere voedselprijzen. Voorts zou- den sleutelfiguren binnen de Broe- derschap nog altijd vaag blijven over de geweldverheerlijking die de sharia vergoelijkt. Minder vaag zijn ze over hun wens de samenleving te herislamiseren, zodat de islam in al- le aspecten van het leven centraal komt te staan, en bestempelen ze ge- weld tegen niet-islamitische troe- pen als verzet en niet als terrorisme. Ook de Arabische website van de Broederschap (ikhwanonline.com) onderschrijft Hendriks’ en Peters’ romantische beeld van de beweging niet. Haar logo wijst geenszins op se- cularisme of democratie. Het is groen van kleur, net als de vlaggen van Saoedi-Arabië en Hezbollah, be- vat twee zwaarden met de Koran er- tussen en onderaan staat Wa-aidou, Arabisch voor ‘Wees voorbereid’. Dit woord verwijst naar Koransoera 8.60 waar wordt gesproken over de strijd tegen Allah’s vijanden. Ook is haar slogan, overigens de- zelfde als die van Hamas, veelzeg- gend: ‘Allah is ons doel; de Koran is onze grondwet; de Profeet is onze leider; jihad is onze manier; en dood voor de zaak van Allah is de hoogste van onze aspiraties.’ Welke overeen- komsten met het Turkijemodel ziet Bertus Hendriks hier? De Engelse versie van de website ziet er heel anders uit en bevat een aanpaste inhoud die de westerse we- reld als muziek in de oren moet klin- ken. Geen groen logo met zwaarden, geen bloedige foto’s van demon- stranten, maar het woord freedom in hoofdletters. Hoewel de Broederschap uit radi- calen, pragmatisten en dissidenten bestaat, blijven de eersten de meeste De shariavrijheid van de Moslimbroederschap brengt de Arabische droom van volwaardige vrijheid in gevaar. Hala Naoum Nehme is politicologe. Ze volgt een master in de politieke eco- nomie aan de Parijse SciencesPo. De Moslimbroederschap is veel ge- vaarlijker dan sommige Nederlandse deskundigen haar voorstellen. Hala Naoum Nehme Islam centraal in alle aspecten van het leven Kabinet moet ambtenaren H et kabinet wil geen dictaten opleggen, maar beleid ont- wikkelen in samenspraak met betrokkenen. Het wil ook het vertrouwen in de overheid herstel- len. Prachtige voornemens die voor- al door premier Rutte met veel elan over het voetlicht worden gebracht. In de praktijk komt er van deze voornemens bitter weinig terecht. Dat wordt vooral duidelijk uit de wijze waarop het kabinet de con- frontatie zoekt met de eigen organi- satie en de eigen medewerkers. Niks dialoog of herstel van vertrouwen. Het kabinet dicteert en de ambtena- ren hebben zich maar te schikken. Deze toon werd gezet in het re- geerakkoord en wordt sindsdien strak volgehouden. Het kabinet be- zuinigt fors op het aantal ambtena- ren, het salaris van de ambtenaren moet 2 jaar op de nullijn en departe- menten werden rigoureus herschikt wat niet was gebaseerd op door- dachte organisatie-inzichten, maar puur op politieke opportuniteit. Ambtenaren of hun vakbonden konden niet meepraten over deze plannen. De realisatie van de depar- tementale herschikking verloopt moeizaam, kost onnodig veel geld en energie en zorgt voor veel onrust onder duizenden ambtenaren en hun gezinnen. In de salarisonderhandelingen stelt het kabinet zich uitermate star op. Als de bonden de nullijn niet slikken, moeten ze maar stikken in extra bezuinigingen op het aantal ambtenaren. Sinds zijn aantreden heeft het ka- binet de confrontatie met de ambte- naren doorgezet. De wijze waarop het kabinet omging met de ambte- naren die genoemd werden in de via Wikileaks gepubliceerde Amerikaan- se documenten is kenmerkend. De politiek verantwoordelijke minis- ters namen die ambtenaren niet ruimhartig in bescherming, maar lieten ze bungelen als schietschijf voor de oppositie. Zij hadden alleen tot doel het eigen politieke straatje schoon te vegen. Aan de belangen van de betrokken ambtenaren werd geen aandacht geschonken. Ton Horrevorts is directeur van HMSmanagement en geeft overheden advies op het gebied van good public governance. Het kabinet-Rutte heeft met verschillende maatregelen de ambtenaren geschoffeerd. Ton Horrevorts DE VOLKSKRANT Bijdragen aan Opinie & Debat tellen max. 800 woorden. Adres en telefoonnummer vermelden. Gelijktijdige aanbieding aan andere kranten is ongewenst. De rubriek Geachte Redactie is bedoeld voor korte reacties op de inhoud van de krant (max. 250 woorden). OMBUDSMAN THOM MEENS 020 - 562 26 15 [email protected] 020 - 562 9222 [email protected] [email protected] 19 MAANDAG 14 FEBRUARI 2011 vrijheid maar sharia invloed hebben. Zo staat de leider van de Broederschap, Mohammed Badie, bekend als zeer conservatief, evenals tweede man Mahmoud Ez- zat. Badie verdedigde het boek Mijl- palen van Said Qutb dat als de hand- leiding van de Broederschap wordt gezien. Hierin schrijft Qutb dat alles en iedereen die de universele uitno- diging tot de islam (Al-Dawa) af- wijst, moet worden bestreden tot hij instort, wordt vermoord of zich be- keert tot de islam. Badie’s voorganger Akef bena- drukte in zijn afscheidsrede vorig jaar dat de Al-Dawa ‘niet alleen van belang is voor de moslims en de isla- mitische natie maar voor de hele we- reld’. Qutb’s radicale boodschap vindt dus nog steeds gehoor bij de leiding van de Broederschap. De Palestijnse tak van de Moslim- broederschap is Hamas die de Gaza- strook bestuurt en op de EU-terreur- lijst van verboden organisaties staat. Daar is geweld tegen Israëlische bur- gers een dagelijks ritueel, corruptie aan de orde van de dag en stelselma- tige discriminatie van minderheden een onderdeel van de militante Ha- mas-strategie. Tv-zender CBN ont- dekte vorig jaar dat Hamas naar christelijke begraafplaatsen gaat, christelijke doden uit hun graven haalt en hun resten verbrandt met de mededeling: ‘Christelijke doden zijn niet welkom in ons heilig land.’ Hendriks en Peters praten goed wat niet goed te praten valt, doen hun best de ogen te sluiten voor de feiten en wekken de indruk zelfge- kroonde intellectuelen als Tariq Ra- madan na te praten. Welke bewijzen hebben zij dat de Moslimbroeder- schap ‘absoluut’ geen wolf in schaapskleren is? Fundamentalisti- sche groeperingen, die zowel voor de Egyptenaren als voor ons een groot gevaar vormen, zullen de ‘des- kundige’ analyse van beide heren aangrijpen om iedere beschuldiging aan hun adres weg te moffelen. Hiermee brengen Hendriks en Pe- ters de Arabische vrijheidsdroom in gevaar waar volwaardige vrijheid heerst en niet de shariavrijheid die de Broederschap voor ogen staat. weer voor zich winnen Het kabinet realiseert zich kenne- lijk niet dat deze houding een uiter- mate negatieve uitstraling heeft op de hele ambtelijke organisatie. Het signaal dat het kabinet uitzond, was overduidelijk: als werknemer ben je bij deze werkgever niet veilig. Dit beeld werd bevestigd door de wijze waarop het kabinet omgaat met de reorganisatie van grote uit- voeringsdiensten. Ook hier is geen sprake van een dialoog. De uitvoe- ringsdiensten voelen zich geschof- feerd; ze ervaren de operatie als ‘over u, maar vooral zonder u’. Als het bedrijfsleven zo met de ei- gen medewerkers om zou gaan, schreeuwden alle politici moord en brand. Nu het om de eigen mede- werkers en de eigen organisaties gaat, is het doodstil op het Binnen- hof. Ook de oppositie houdt zich ge- deisd. De ambtenaar is immers niet populair bij de kiezer. Op korte termijn kan het kabinet misschien zijn wensen doordruk- ken, maar het zal een Pyrrusover- winning blijken. Op langere termijn zijn de gevolgen desastreus. De be- staande vertrouwensbreuk tussen politiek en ambtenaren wordt ver- groot en uitgediept. Ambtenaren zullen op andere manieren bescher- ming zoeken tegen een onbetrouw- bare en onveilige werkgever. Ze zul- len zoeken naar zekerheden en risi- co’s uit de weg gaan. Resultaat is dat de overheid nog stroperiger wordt en dat resultaten nog moeizamer tot stand komen. Ook sluit ik niet uit dat vertrouwe- lijke documenten meer dan vroeger worden gelekt. Want de ambtenaar is uitermate loyaal, maar die loyali- teit wordt slecht beloond. Ook zullen de beste ambtenaren de overheid verlaten om hun carriè- re elders voort te zetten. Getalen- teerde jongeren zullen minder snel geneigd zijn te gaan werken voor een overheid die niet bereid is om een veilige werkomgeving met groeimogelijkheden te bieden. Als het kabinet ernst wil maken met de beloofde dialoog en het her- stel van vertrouwen is een radicaal andere aanpak nodig. De vraag is of premier Rutte het elan heeft om de heilloze weg van confrontatie te ver- laten en te kiezen voor een vertrou- wenwekkende dialoog. Sjeik Hammam Said van de Jordaanse Moslimbroederschap (2de van rechts) juicht bij aftreden Mubarak. Foto Reuters Frank Kalshoven suggereert dat de hedendaagse schoolma- nagers niet kunnen rekenen (12 februari). Dat kan ik maar al te goed en daarom ben ik niet we- zen demonstreren in Nieuwe- gein. Want wie riepen er op tot demonstreren? Niet de school- directeuren, maar veelal de schoolbesturen. Nog niet zo lang geleden werden onze scholen bestuurd door goed- willende ouders die er veel vrije tijd in staken. Het geld van het ministerie ging direct naar de scholen en kwam via een korte lijn bij de kinderen terecht. Maar toen kreeg je de schaalvergroting, met een in- vasie van betaalde bestuur- ders. Uiteraard gingen die be- stuurders ‘iets’ meer verdienen dan de schooldirecteuren. Er kwam een College van Bestuur, veelal één persoon. Het be- staande bestuur werd omge- doopt tot een Raad van Toe- zicht en op flinke afstand van de school gezet. Gezien de ‘on- afhankelijkheid’ van het Colle- ge van Bestuur kon zijn werk niet meer gedaan worden in een lege schoolruimte, maar werd kantoorruimte gehuurd. De komende bezuinigen wor- den afgewimpeld op de scho- len. Bestuurskantoren krim- pen niet in. De klassen worden groter, ook door de instroom van kinderen die niet meer in het speciaal onderwijs terecht kunnen. Dat is raar als er nu zo- veel meer geld het onderwijs instroomt als tien jaar geleden. Waar zit de rekenfout, Frank? Marcel Gerritse, directeur John F. Kennedyschool in Breda. Waar blijft het geld van de basisscholen? Wees eerlijk tegen oudere sollicitant V olgens allerlei wetten mogen we niet discrimineren en kun- nen werkgevers of personeels- managers die dat bij hun aanname- beleid wel doen, een boete verwach- ten. Dus discrimineren ze niet, zeker niet in hun wervingsadvertentie. Als ik nu jong zou zijn, dan was ik een JONG TALENT. Nu ben ik een oudere ‘die niet aan alle eisen voldoet’. Me- vrouw, zeggen ze bij het UWV, u moet op alle banen solliciteren, ook als ze onder uw niveau liggen en slechter worden betaald. Prima, doe ik dat toch. En ja hoor, verrassing: u bent te hoog opgeleid! Kom op, werkgevers, verruim uw blik. Sinds 2008 ben ik werkloos en zo’n 150 sollicitatiebrieven verder. Afgezien van een enkele keer mogen invallen op een middelbare school kan ik geen betaalde activiteiten meer aan mijn cv toevoegen. Dus heb ik nu een gat in mijn cv met mijn hbo-opleiding en 40 jaar werk- ervaring in communicatie, redactie en onderwijs. In between jobs is na ruim 1,5 jaar werkloosheid geen fraai excuus meer. Hoera werkge- vers, een extra reden voor afwijzing. (Europese) politiek en journalistiek, voel u aangesproken, u bent mede- verantwoordelijk. Tot nu toe heb ik de moed erin ge- houden, want ja, economische cri- sis, dan zijn er niet zo veel banen te vergeven. Gewoon geduld hebben, veel zorgvuldig geconcipieerde solli- citatiebrieven schrijven, contacten inschakelen, dan komt die baan van- zelf. Ik heb mezelf steeds voorge- houden dat leeftijd er niet toe doet, dat ervaring en motivatie veel be- langrijker zijn. Maar op mijn talloze brieven krijg ik vrijwel steeds dezelfde ‘toelich- ting: ‘Anderen voldoen beter aan on- ze eisen.’ Werkelijk? Heb ik niet echt de websites van de betreffende orga- nisaties goed doorgespit, de functie- eisen bestudeerd? Zeker, soms vol- doe ik niet aan alle eisen, maar alles is te leren en bovendien, zou de uit- eindelijke kandidaat wel overal aan voldoen? Kijk, dan begint het te knagen. Toont mijn cv niet aan dat ik allerlei cursussen en opleidingen naast mijn werk heb gevolgd? Is een goe- de hbo-opleiding van ondergeschikt belang? Zijn een forse dosis ervaring en motivatie niet langer de belang- rijkste redenen om een medewerker aan te stellen, juist omdat die dé ga- rantie bieden op succes? Een leven lang leren, dat doe je toch ook op de werkplek? Personeelsmanagers, het zou van eerlijkheid getuigen als u het beest- je voortaan bij de naam noemt: me- vrouw, wij vinden u te oud. Dan lig- gen de zaken tenminste duidelijk. Voor iedereen. Dat kan dan een aan- zet zijn voor de politiek om eindelijk eens goed na te denken over de werkloze ouderenproblematiek, in plaats van het probleem bij oudere werkzoekenden te laten en te sugge- reren dat zij niet wíllen doorwerken, dat er al fraaie regelingen zijn en dat er op niet al te lange termijn een te- kort zal zijn aan menskracht. Daar hebben ik en vele anderen nu niets aan! Gelooft u mij, de belas- tingkorting en gratis proeftijd van het UWV trekken werkgevers niet over de streep. Duidelijke eisen in advertenties, sommige onderne- mers zouden wel willen: Alleen jon- geren kunnen reageren, of: Wij ra- den 50-plussers af te solliciteren. Scheelt een hoop gedoe, zowel bij ondernemers als sollicitanten. Als het werkgevers of hun perso- neelsmanagers aan lef ontbreekt – lef om ouderen een baan te gunnen, of uit te leggen dat ze geen ouder personeel willen – laat dan de poli- tiek maar spreken. En vooral hande- len. Dimph Vos is een werkzoekende 50- plusser. Zij betoogt dat werkgevers oudere sollicitanten weigeren vanwe- ge hun leeftijd, maar dat niet mogen zeggen. De politiek moet werkzoeken- de ouderen een eerlijke kans geven. Dimph Vos Beste ambtenaren zullen de overheid vaarwel zeggen

Hala Naoum Nehme.VK.2011

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Waarom vergoelijken de Nederlandse deskundigen het gedachtegoed van de Moslim Broederschap?

Citation preview

DE VOLKSKRANT

Opinie&Debat

18 MAANDAG 14 FEBRUARI 2011

Commentaar

STEKEL

Realiteitsbesef gevraagd

Hijwist het echtnietKardinaal Simonis ingehaald door toegenomenmaat-schappelijke gevoeligheid voor ontucht.

Slachtoffers van de pedoseksuele geestelijke Ron van der H.overwegen een strafklacht in te dienen tegen diens veron-derstelde beschermheer kardinaal Simonis. De vraag is of

het rechtvaardigheidsgevoel van de slachtoffers en hun sympa-thisanten hiermee zouworden bevredigd. De vroegere aartsbis-schop heeft de ernstmiskend van de delicten die Van der H. alskapelaan in Zoetermeer en pastoor in Amersfoort zou hebbengepleegd. En hij heeft zijn herderlijke plicht verzaakt tegenoverde slachtoffers. Het is echter temakkelijk om het handelen vanSimonis louter toe te schrijven aan zijn streven laakbare zakenin de doofpot te stoppen. Mogelijkmeende hij naar eer en gewe-ten te kunnen volstaanmet het weinige dat hij heeft gedaan, na-melijk de verwijzing van Van der H. naar een psycholoog en hetvoeren van een vaderlijk gesprekmet de dwalende geestelijke.Maar bovenal is Simonis ingehaald door de toegenomenmaat-

schappelijke sensitiviteit voormisbruik. Dat heeft hij overigensgemeenmet het openbaarministerie, dat in de eerste klachtenover Van der H. nog geen reden zag vervolging tegen hem in testellen. Voor Simonis had het ‘erewoord’ van Van der H. dat hijzich nietmeer aan jonge parochianen zou vergrijpen een reëlebetekenis. ‘Ik was te goed van vertrouwen’, zegt de 79-jarige Si-monis nu. Op de buitenwereldmaakt die erkenning een gratuiteindruk. Maar de kardinaal bracht er zijn ontnuchteringmee totuiting. Wellicht was hij volkomen oprecht toen hij vorig jaar bijPauw &Wittemanmet de ongelukkig gekozen woorden ‘wir ha-ben es nicht gewusst’ liet weten niet op de hoogte te zijn ge-weest van hetmisbruik in zijn kerkprovincie. Hierin ligt het iso-lement besloten waarin de kerk is komen te verkeren.

Sander van Walsum

Israëlmoet een serieuze poging doen ommet de Palestijn-se regering op deWestbank tot een vergelijk te komen.

Premier Netanyahu heeft met voldoening gereageerd op demededeling uit Caïro dat de nu regerendemilitaire raad al-le internationale verdragen, inclusief het Egyptisch-Israë-

lisch vredesverdrag, zal blijven naleven. Dat is inderdaad gerust-stellend, zij het natuurlijk niet echt verrassend. Het Egyptischeleger is, na de strategische ommezwaai van president Sadat, al-tijd een loyaal supporter geweest van het vredesverdrag en hetheeft er in niet geringemate van geprofiteerd door de groot-scheepse Amerikaanse steun die daarvan het gevolg is.Wat er ook verandert door het vertrek van president Mubarak,

voorlopig niet de waarde van de vredemet Israël. Dat geldt ver-moedelijk ook voor een civiel bewind dat over enige tijd aan demacht komt – tenzij zich in Caïro een radicalisering zou voltrek-ken, die zich nu nog niet aftekent.

Maar ook als het vredesverdrag intact blijft, kan Israël er be-slist niet op rekenen dat de verhoudingmet Egypte ongeveerblijft zoals ze is. Het is bijvoorbeeld zeer wel denkbaar dat de af-grendeling van de Gazastrook wordt versoepeld aan Egyptischekant. Met als gevolg dat Hamasmeer armslag krijgt om zichmi-litair en dus ook politiek te versterken en de druk op Israël vandie kant opnieuw toeneemt.

En dat is nogmaar één scenario. De krachtsverhoudingen inhet Midden-Oosten kunnen verder gaan schuiven als na Tunesieen Egypte ook andere Arabische landen hun autocratische heer-sers de wacht aanzeggen of dwingen tot hervormingen en toteen hardere lijn tegenover Israël.

Een verstandige Israëlische regering ziet de bui hangen endoet nu een serieuze poging ommet de Palestijnse regering opdeWestbank tot een vergelijk te komen. Afgaande op de zogehe-ten Palestine Papers is dat niet kansloos. Een eerste stapmoet danwel zijn: een volledige stop op de bouw van nederzettingen. Is inJeruzalemhet realiteitsbesef nog in voldoendemate aanwezig?Zo niet, dan zullen Amerikanen en Europeanenmeer dan ooit inactiemoeten komen om enige harde noten te kraken.

Paul Brill

Het kabinet heeft besloten: in

2015 kan de bouw van een

nieuwe kerncentrale beginnen.

Maar niet zomaar. De bouwers

mogen pas aan de slag als zij

garanderen dat de kans

op een fataal kern-

smeltongeval ‘minder

is dan eens in de mil-

joen jaar’, aldus minis-

ter Verhagen.

1 op de miljoen. Daar is

over nagedacht. De redenering

zal zijn: die kans is zo gerust-

stellend klein dat de meeste

mensen zullen denken dat zij

het nooit mee zullen maken.

Laat maar komen die centrale.

Na ons de zondvloed.

De vraag is of het geruststel-

lend genoeg is. De kans op de

jackpot in de Lotto is 1 op

48 miljoen. Toch laten

honderdduizenden Ne-

derlanders zich weke-

lijks verleiden tot de

gok, aangestoken door

het enthousiasme van de re-

clamespotjes. ‘Hij kan zomaar

vallen! Lotto, het grootste risi-

co om miljonair te worden.’

(Raoul du Pré)

Broeders willen geen

Het is verbazingwekkendhoe weinig deskundi-gen Nederland telt die,zonder de ogen te slui-ten voor de feiten, een

objectieve schets kunnen geven vande situatie in de Arabische wereld.Deze dagen zijn twee deskundigengevraagd hun licht te laten schijnenop de Egyptische volksopstanden.De eerste is Bertus Hendriks die in

Nieuwsuur (1 februari), op de vraagof deMoslimbroederschap eenwolfin schaapskleren is, antwoordde ‘ab-soluut niet’. Dictators als Mubaraken Ben Ali zouden deze ‘karikatuur’ten onrechte gebruiken omde Broe-derschap als gevaarlijk weg te zet-ten. Ook vond Hendriks, net als TariqRamadan in Spitsnieuws (3 februari),dat zij niet het Iran-model nastreeft,maar het Turkije-model.De tweede deskundige is Ruud Pe-

ters die ermin of meer dezelfde op-vatting op nahoudt. Volgens hem isde Broederschap ‘een groeperingvan Egyptenaren die proberen eenislamitische staat te stichten (…) datzegt op zichzelf niet zoveel want dieislamitische staat, daar bestaat geenblauwdruk van’.Het is academisch onverantwoord

dat een hoogleraar islamitisch rechtzich geen voorstelling kan of wil ma-ken van een islamitische staat. Waar-om vergeet hij Saudi-Arabië en Iran,de blauwdrukken bij uitstek? Heteerste land kent geen Grondwet om-

dat die uiting zou geven aan de wilvan het volk, terwijl Gods wil, zoalsverwoord in de Koran, het allerbe-langrijkste is. Het tweede landwordt bestuurd door de Raad derHoeders waarin islamgeestelijkenhet land genadevol besturen. Beidezien democratie als een satanischeuitvinding, tolereren homo’s, onge-lovigen en anders-gelovigen niet,respecteren de rechten enwaardig-heid van vrouwen niet en laten desharia hun politiek voorschrijven.De opvattingen van Hendriks en

Peters worden niet gedeeld door an-dere wetenschappers. Zo waar-schuwde Harvard-hoogleraar Loren-zo Vidino in een onlangs verschenenstudie voor de intenties van de Broe-derschap. Hij wees ondermeer opeen in 2001 door de Zwitserse autori-teiten gevonden document bij eenbelangrijke donateur van deze be-weging. Het dateert van december1982, staat bekend als ‘Het Project’,en bevat een 12-punten strategie omde komende 100 jaar ‘een islamiti-sche staat op aarde te zetten’. Zomoestmen openlijke sympathievoor terroristische organisaties ver-mijden en islamkritische westersemedia in de gaten houden.Tewfik Aclimandos, verbonden

aan het prestigieuze Collège deFrance, zei dat de Broederschap ereen ‘zeer gewelddadig discours’ opnahoudt en een ‘langetermijnstrate-gie’ heeft. ‘Haar programma ver-schilt van wat ze werkelijk denkt.’ DeBroederschap erkent de gelijkheidtussenman en vrouw niet, is tegen

de vredesakkoordenmet Israël enzegt openlijk de sharia te willen in-voeren en te willen toepassen opmoslims en niet-moslims.Anderen, zoals Diaa Rashwan, wij-

zen erop dat de leiding van de Broe-derschap slim genoeg is de eigen is-lamitische agenda zolangmogelijkverborgen te houden en nu eerststemmenwil winnenmet armoede-vermindering, werkgelegenheid enlagere voedselprijzen. Voorts zou-den sleutelfiguren binnen de Broe-derschap nog altijd vaag blijvenover de geweldverheerlijking die desharia vergoelijkt. Minder vaag zijnze over hunwens de samenleving teherislamiseren, zodat de islam in al-le aspecten van het leven centraalkomt te staan, en bestempelen ze ge-weld tegen niet-islamitische troe-pen als verzet en niet als terrorisme.Ook de Arabische website van de

Broederschap (ikhwanonline.com)onderschrijft Hendriks’ en Peters’romantische beeld van de bewegingniet. Haar logo wijst geenszins op se-cularisme of democratie. Het isgroen van kleur, net als de vlaggenvan Saoedi-Arabië en Hezbollah, be-vat twee zwaardenmet de Koran er-tussen en onderaan staat Wa-aidou,Arabisch voor ‘Wees voorbereid’. Ditwoord verwijst naar Koransoera8.60 waar wordt gesproken over destrijd tegen Allah’s vijanden.Ook is haar slogan, overigens de-

zelfde als die van Hamas, veelzeg-gend: ‘Allah is ons doel; de Koran isonze grondwet; de Profeet is onzeleider; jihad is onzemanier; en doodvoor de zaak van Allah is de hoogstevan onze aspiraties.’ Welke overeen-komstenmet het Turkijemodel zietBertus Hendriks hier?De Engelse versie van de website

ziet er heel anders uit en bevat eenaanpaste inhoud die de westerse we-reld alsmuziek in de orenmoet klin-ken. Geen groen logomet zwaarden,geen bloedige foto’s van demon-stranten, maar het woord freedomin hoofdletters.Hoewel de Broederschap uit radi-

calen, pragmatisten en dissidentenbestaat, blijven de eersten demeeste

De shariavrijheid van deMoslimbroederschap brengt deArabische droom van volwaardige vrijheid in gevaar.

Hala Naoum Nehme is politicologe. Ze

volgt een master in de politieke eco-

nomie aan de Parijse SciencesPo.

De Moslimbroederschap is veel ge-

vaarlijker dan sommige Nederlandse

deskundigen haar voorstellen.

Hala Naoum Nehme

Islam centraalin alle aspectenvan het leven

Kabinetmoet ambtenaren

Het kabinet wil geen dictatenopleggen, maar beleid ont-wikkelen in samenspraak

met betrokkenen. Het wil ook hetvertrouwen in de overheid herstel-len. Prachtige voornemens die voor-al door premier Ruttemet veel elan

over het voetlicht worden gebracht.In de praktijk komt er van dezevoornemens bitter weinig terecht.Dat wordt vooral duidelijk uit de

wijze waarop het kabinet de con-frontatie zoektmet de eigen organi-satie en de eigenmedewerkers. Niksdialoog of herstel van vertrouwen.Het kabinet dicteert en de ambtena-ren hebben zichmaar te schikken.Deze toonwerd gezet in het re-

geerakkoord enwordt sindsdienstrak volgehouden. Het kabinet be-zuinigt fors op het aantal ambtena-ren, het salaris van de ambtenarenmoet 2 jaar op de nullijn en departe-menten werden rigoureus herschiktwat niet was gebaseerd op door-dachte organisatie-inzichten, maarpuur op politieke opportuniteit.Ambtenaren of hun vakbonden

konden nietmeepraten over dezeplannen. De realisatie van de depar-tementale herschikking verlooptmoeizaam, kost onnodig veel geld

en energie en zorgt voor veel onrustonder duizenden ambtenaren enhun gezinnen.In de salarisonderhandelingen

stelt het kabinet zich uitermate starop. Als de bonden de nullijn nietslikken, moeten zemaar stikken inextra bezuinigingen op het aantalambtenaren.Sinds zijn aantreden heeft het ka-

binet de confrontatiemet de ambte-naren doorgezet. De wijze waarophet kabinet omgingmet de ambte-naren die genoemdwerden in de viaWikileaks gepubliceerde Amerikaan-se documenten is kenmerkend. Depolitiek verantwoordelijkeminis-ters namen die ambtenaren nietruimhartig in bescherming, maarlieten ze bungelen als schietschijfvoor de oppositie. Zij hadden alleentot doel het eigen politieke straatjeschoon te vegen. Aan de belangenvan de betrokken ambtenaren werdgeen aandacht geschonken.

Ton Horrevorts is directeur van

HMSmanagement en geeft overheden

advies op het gebied van good public

governance. Het kabinet-Rutte heeft

met verschillende maatregelen de

ambtenaren geschoffeerd.

Ton Horrevorts

DE VOLKSKRANT

Bijdragen aan Opinie&Debattellen max. 800 woorden. Adres

en telefoonnummer vermelden.

Gelijktijdige aanbieding aan

andere kranten is ongewenst.

De rubriek Geachte Redactie is

bedoeld voor korte reacties

op de inhoud van de krant

(max. 250 woorden).

OMBUDSMAN THOM MEENS

020 - 562 26 15

[email protected]

020 - 562 9222

[email protected]

[email protected]

19MAANDAG 14 FEBRUARI 2011

vrijheidmaar sharia

invloed hebben. Zo staat de leidervan de Broederschap, MohammedBadie, bekend als zeer conservatief,evenals tweedemanMahmoud Ez-zat. Badie verdedigde het boekMijl-palen van Said Qutb dat als de hand-leiding van de Broederschap wordtgezien. Hierin schrijft Qutb dat allesen iedereen die de universele uitno-diging tot de islam (Al-Dawa) af-wijst, moet worden bestreden tot hijinstort, wordt vermoord of zich be-keert tot de islam.Badie’s voorganger Akef bena-

drukte in zijn afscheidsrede vorigjaar dat de Al-Dawa ‘niet alleen vanbelang is voor demoslims en de isla-mitische natiemaar voor de hele we-reld’. Qutb’s radicale boodschap

vindt dus nog steeds gehoor bij deleiding van de Broederschap.De Palestijnse tak van deMoslim-

broederschap is Hamas die de Gaza-strook bestuurt en op de EU-terreur-lijst van verboden organisaties staat.Daar is geweld tegen Israëlische bur-gers een dagelijks ritueel, corruptieaan de orde van de dag en stelselma-tige discriminatie vanminderhedeneen onderdeel van demilitante Ha-mas-strategie. Tv-zender CBN ont-dekte vorig jaar dat Hamas naarchristelijke begraafplaatsen gaat,christelijke doden uit hun gravenhaalt en hun resten verbrandtmetdemededeling: ‘Christelijke dodenzijn niet welkom in ons heilig land.’Hendriks en Peters praten goed

wat niet goed te praten valt, doenhun best de ogen te sluiten voor defeiten enwekken de indruk zelfge-kroonde intellectuelen als Tariq Ra-madan na te praten. Welke bewijzenhebben zij dat deMoslimbroeder-schap ‘absoluut’ geen wolf inschaapskleren is? Fundamentalisti-sche groeperingen, die zowel voorde Egyptenaren als voor ons eengroot gevaar vormen, zullen de ‘des-kundige’ analyse van beide herenaangrijpen om iedere beschuldigingaan hun adres weg temoffelen.Hiermee brengen Hendriks en Pe-

ters de Arabische vrijheidsdroom ingevaar waar volwaardige vrijheidheerst en niet de shariavrijheid diede Broederschap voor ogen staat.

weer voor zich winnenHet kabinet realiseert zich kenne-

lijk niet dat deze houding een uiter-mate negatieve uitstraling heeft opde hele ambtelijke organisatie. Hetsignaal dat het kabinet uitzond, wasoverduidelijk: als werknemer ben jebij deze werkgever niet veilig.Dit beeld werd bevestigd door de

wijze waarop het kabinet omgaatmet de reorganisatie van grote uit-voeringsdiensten. Ook hier is geensprake van een dialoog. De uitvoe-ringsdiensten voelen zich geschof-feerd; ze ervaren de operatie als‘over u, maar vooral zonder u’.Als het bedrijfsleven zomet de ei-

genmedewerkers om zou gaan,schreeuwden alle politici moord enbrand. Nu het om de eigenmede-werkers en de eigen organisatiesgaat, is het doodstil op het Binnen-hof. Ook de oppositie houdt zich ge-deisd. De ambtenaar is immers nietpopulair bij de kiezer.Op korte termijn kan het kabinet

misschien zijn wensen doordruk-ken, maar het zal een Pyrrusover-winning blijken. Op langere termijnzijn de gevolgen desastreus. De be-staande vertrouwensbreuk tussenpolitiek en ambtenaren wordt ver-groot en uitgediept. Ambtenarenzullen op anderemanieren bescher-ming zoeken tegen een onbetrouw-bare en onveilige werkgever. Ze zul-len zoeken naar zekerheden en risi-

co’s uit de weg gaan. Resultaat is datde overheid nog stroperiger wordten dat resultaten nogmoeizamertot stand komen.Ook sluit ik niet uit dat vertrouwe-

lijke documentenmeer dan vroegerworden gelekt. Want de ambtenaaris uitermate loyaal, maar die loyali-teit wordt slecht beloond.Ook zullen de beste ambtenaren

de overheid verlaten omhun carriè-re elders voort te zetten. Getalen-teerde jongeren zullenminder snelgeneigd zijn te gaan werken vooreen overheid die niet bereid is omeen veilige werkomgevingmetgroeimogelijkheden te bieden.Als het kabinet ernst wil maken

met de beloofde dialoog en het her-stel van vertrouwen is een radicaalandere aanpak nodig. De vraag is ofpremier Rutte het elan heeft om deheilloze weg van confrontatie te ver-laten en te kiezen voor een vertrou-wenwekkende dialoog.

Sjeik Hammam Said van de Jordaanse Moslimbroederschap (2de van rechts) juicht bij aftreden Mubarak. Foto Reuters

Frank Kalshoven suggereertdat de hedendaagse schoolma-nagers niet kunnen rekenen (12februari). Dat kan ikmaar al tegoed en daaromben ik niet we-zen demonstreren in Nieuwe-gein. Wantwie riepen er op totdemonstreren? Niet de school-directeuren,maar veelal deschoolbesturen. Nog niet zolang geledenwerden onzescholen bestuurd door goed-willende ouders die er veelvrije tijd in staken. Het geldvan hetministerie ging directnaar de scholen en kwamviaeen korte lijn bij de kinderenterecht. Maar toen kreeg je deschaalvergroting,met een in-vasie van betaalde bestuur-ders. Uiteraard gingen die be-stuurders ‘iets’meer verdienendan de schooldirecteuren. Erkwameen College van Bestuur,

veelal één persoon. Het be-staande bestuurwerd omge-doopt tot een Raad van Toe-zicht en op flinke afstand vande school gezet. Gezien de ‘on-afhankelijkheid’ van het Colle-ge van Bestuur kon zijnwerknietmeer gedaanworden ineen lege schoolruimte,maarwerd kantoorruimte gehuurd.De komende bezuinigenwor-den afgewimpeld op de scho-len. Bestuurskantoren krim-pen niet in. De klassenwordengroter, ook door de instroomvan kinderen die nietmeer inhet speciaal onderwijs terechtkunnen. Dat is raar als er nu zo-veelmeer geld het onderwijsinstroomt als tien jaar geleden.Waar zit de rekenfout, Frank?

Marcel Gerritse, directeur John F.

Kennedyschool in Breda.

Waar blijft het geldvan de basisscholen?

Wees eerlijk tegenoudere sollicitant

Volgens allerlei wettenmogenwe niet discrimineren en kun-nen werkgevers of personeels-

managers die dat bij hun aanname-beleid wel doen, een boete verwach-ten. Dus discrimineren ze niet, zekerniet in hunwervingsadvertentie. Alsik nu jong zou zijn, dan was ik eenJONG TALENT. Nu ben ik een oudere‘die niet aan alle eisen voldoet’. Me-vrouw, zeggen ze bij het UWV, umoet op alle banen solliciteren, ookals ze onder uw niveau liggen enslechter worden betaald. Prima, doeik dat toch. En ja hoor, verrassing: ubent te hoog opgeleid! Kom op,werkgevers, verruim uw blik.Sinds 2008 ben ik werkloos en

zo’n 150 sollicitatiebrieven verder.Afgezien van een enkele keermogeninvallen op eenmiddelbare schoolkan ik geen betaalde activiteitenmeer aanmijn cv toevoegen. Dusheb ik nu een gat inmijn cvmetmijn hbo-opleiding en 40 jaar werk-ervaring in communicatie, redactieen onderwijs. In between jobs is naruim 1,5 jaar werkloosheid geenfraai excuusmeer. Hoera werkge-vers, een extra reden voor afwijzing.(Europese) politiek en journalistiek,voel u aangesproken, u bentmede-verantwoordelijk.Tot nu toe heb ik demoed erin ge-

houden, want ja, economische cri-sis, dan zijn er niet zo veel banen tevergeven. Gewoon geduld hebben,veel zorgvuldig geconcipieerde solli-citatiebrieven schrijven, contacteninschakelen, dan komt die baan van-zelf. Ik hebmezelf steeds voorge-

houden dat leeftijd er niet toe doet,dat ervaring enmotivatie veel be-langrijker zijn.Maar opmijn talloze brieven krijg

ik vrijwel steeds dezelfde ‘toelich-ting: ‘Anderen voldoen beter aan on-ze eisen.’ Werkelijk? Heb ik niet echtde websites van de betreffende orga-nisaties goed doorgespit, de functie-eisen bestudeerd? Zeker, soms vol-doe ik niet aan alle eisen, maar allesis te leren en bovendien, zou de uit-eindelijke kandidaat wel overal aanvoldoen?Kijk, dan begint het te knagen.

Toontmijn cv niet aan dat ik allerleicursussen en opleidingen naastmijn werk heb gevolgd? Is een goe-de hbo-opleiding van ondergeschiktbelang? Zijn een forse dosis ervaringenmotivatie niet langer de belang-rijkste redenen om eenmedewerkeraan te stellen, juist omdat die dé ga-rantie bieden op succes? Een levenlang leren, dat doe je toch ook op dewerkplek?Personeelsmanagers, het zou van

eerlijkheid getuigen als u het beest-je voortaan bij de naamnoemt: me-vrouw, wij vinden u te oud. Dan lig-gen de zaken tenminste duidelijk.Voor iedereen. Dat kan dan een aan-zet zijn voor de politiek om eindelijkeens goed na te denken over dewerkloze ouderenproblematiek, inplaats van het probleem bij ouderewerkzoekenden te laten en te sugge-reren dat zij niet wíllen doorwerken,dat er al fraaie regelingen zijn en dater op niet al te lange termijn een te-kort zal zijn aanmenskracht.Daar hebben ik en vele anderen

nu niets aan! Gelooft umij, de belas-tingkorting en gratis proeftijd vanhet UWV trekkenwerkgevers nietover de streep. Duidelijke eisen inadvertenties, sommige onderne-mers zoudenwel willen: Alleen jon-geren kunnen reageren, of: Wij ra-den 50-plussers af te solliciteren.Scheelt een hoop gedoe, zowel bijondernemers als sollicitanten.Als het werkgevers of hun perso-

neelsmanagers aan lef ontbreekt –lef om ouderen een baan te gunnen,of uit te leggen dat ze geen ouderpersoneel willen – laat dan de poli-tiekmaar spreken. En vooral hande-len.

Dimph Vos is een werkzoekende 50-

plusser. Zij betoogt dat werkgevers

oudere sollicitanten weigeren vanwe-

ge hun leeftijd, maar dat niet mogen

zeggen. De politiek moet werkzoeken-

de ouderen een eerlijke kans geven.

Dimph Vos

Beste ambtenarenzullen de overheidvaarwel zeggen