PARIMET THEMELORE

T ISLAMIT

Thuaj: O njerz, ju erdhi e Vrteta nga Zoti juaj. Kush udhzohet n rrugn e drejt, ai sht udhzuar

pr dobin e vet dhe kush e humb rrugn e drejt, ka hum bur n dmin e vet, ndrsa un nuk jam mbikqyrsi juaj.

(Sure Junus: 108)

Maj, 2002

ALL RIGHTS RESERVED BASIC TENETS OF ISLAM

HARUN YAHYA Edited by: David Livingstone

ISBN No.: 81-7231-xxxxx

Edition: 2002 Price: ------

Published by Abdul Naeem for Islamic Book Service

2241, Kucha Chelan, Darya Ganj, Ne Delhi - 110 002 (INDIA) Ph.: 3253514, 3265380, 3286551 Fax: 3277913

e-mail: ibsdelhi@del2.vsnl.net.in & ibsdelhi@mantraonline.com ebsite: http://.islamic-india.com

OUR ASSOCIATES

Islamic Book Service Inc. 136, Charlotte Ave, Hicksville, N. Y. 11801, U.S.A.

Tel: 8700-427, Toll Free: 8662424135

Al Munna Book Shop Ltd. P.O. Box-3449, Sharjah (U.A.E), Tel: 06-561-5483, 06-561-4650

Branch: Dubai, Tel: 04-43529294

Zainab Foundation Al-Baraka House, 18-20, Park Street, Slough, Berkshire, SLI IPD, England,

Tel: 533-511 Sartaj Company

P.O. Box-48535, Qualbert-4078, South Africa, Tel: 305-3025 Printed at:

Noida Printing Press, C-31, Sector 7, Noida (U.P.) Ph.: 91-4528211 All translations from the Qur'an are from "The Noble Qur'an: a Ne Rendering

of its Meaning in English" by Hajj Abdalhaqq and Aisha Beley, published by Bookork, Norich, UK. 1420 CE/1999 AH.

ebsite: http: // .harunyahya.com E-mail: info@harunyahya.com

PRMBAJTJA HYRJE NUK KA ZOT TJETR POS TIJ ZOTI RRETHON GJITHKA ZOTI SHT AFR NJERIUT ZOTI KRIJOI GJITHKA SIPAS NJ URDHRI T PARACAKTUAR ZOTI KA FUQI MBI DO GJ ZOTI SHEH DHE DGJON DO GJ T GJITHA QENIET I NNSHTROHEN ZOTIT BESIMET E RREJSHME PR ZOTIN BESIMI N ZOT I LIRUAR NGA IDHUJTARIA VLERSIMI I ALLAHUT ME VLERN E TIJ T VRTET MADHSHTIA DHE FUQIA E PAFUND E ZOTIT DASHURIA DHE FRIKA NDAJ ZOTIT KURANI SHT UDHRRFYES BESIMET N LIBRAT E SHPALLUR NGA ZOTI DHE BESIMI N T DRGUARIT E TIJ BESIMI N ENGJJ NATYRA E PRKOHSHME E JETS S KSAJ BOTE NJERIU SHT DUKE U SPROVUAR VDEKJA NUK SHT FUNDI BESIMI N AHIRET (JETN E PRTEJME) BESIMI N DITN E GJYKIMIT RINGJALLJA DITA E GJYKIMIT XHENETI DHE XHEHENEMI (PARAJSA DHE FERRI) QLLIMI SHT T FITOHET KNAQSIA E ZOTIT MKATI DHE PENDIMI FEJA SHT N PAJTIM ME PRIRJEN E NATYRSHME T NJERZIMIT BESIMTART DUHET T JEN T BASHKUAR DHE T BASHKPUNOJN FJALA E FUNDIT MASHTRIMI I EVOLUCIONIT

TO THE READER

The reason hy a special chapter is assigned to the collapse of the theory of evolution is that this

theory constitutes the basis of all anti-spiritual philosophies. Since Darinism rejects the fact of creation, and therefore the existence of God, during the last 140 years it has caused many people to abandon their faith or fall into doubt. Therefore, shoing that this theory is a deception is a very important duty, hich is strongly related to the religion (deen). It is imperative that this important service be rendered to everyone. Some of our readers may find the chance to read only one of our books. Therefore, e think it appropriate to spare a chapter for a summary of this subject.

In all the books by the author, faith-related issues are explained in the light of the Qur'anic verses and people are invited to learn God's ords and to live by them. All the subjects that concern God's verses are explained in such a ay as to leave no room for doubt or question marks in the reader's mind. The sincere, plain and fluent style employed ensures that everyone of every age and from every social group can easily understand the books. This effective and lucid narrative makes it possible to read them in a single sitting. Even those ho rigorously reject spirituality are influenced by the facts recounted in these books and cannot refute the truthfulness of their contents.

This book and all the other orks of the author can be read individually or discussed in a group at a time of conversation. Those readers ho are illing to profit from the books ill find discussion very useful in the sense that they ill be able to relate their on reflections and experiences to one another.

In addition, it ill be a great service to the religion to contribute to the presentation and reading of these books, hich are ritten solely for the good pleasure of God. All the books of the author are extremely convincing. For this reason, for those ho ant to communicate the religion to other people, one of the most effective methods is to encourage them to read these books.

It is hoped that the reader ill take time to look through the revie of other books on the final pages of the book, and appreciate the rich source of material on faith-related issues, hich are very useful and a pleasure to read.

In these books, you ill not find, as in some other books, the personal vies of the author, explanations based on dubious sources, styles that are unobservant of the respect and reverence due to sacred subjects, nor hopeless, doubt-creating, and pessimistic accounts that create deviations in the heart.

About The Author The author, ho rites under the pen-name HARUN YAHYA, as born in Ankara in 1956. Having

completed his primary and secondary education in Ankara, he then studied arts at Istanbul's Mimar Sinan University and philosophy at Istanbul University. Since the 1980s, the author has published many books on political, faith-related and scientific issues. Harun Yahya is ell-knon as an author ho has ritten very important orks disclosing the imposture of evolutionists, the invalidity of their claims and the dark liaisons beteen Darinism and bloody ideologies such as fascism and communism.

His pen-name is made up of the names "Harun" (Aaron) and "Yahya" (John), in memory of the to esteemed prophets ho fought against lack of faith. The Prophet's seal on the cover of the author's books has a symbolic meaning linked to the their contents. This seal represents the Koran, the last Book and the last ord of God, and our Prophet, the last of all the prophets. Under the guidance of the Koran and Sunnah, the author makes it his main goal to disprove each one of the fundamental tenets of godless ideologies and to have the "last ord", so as to completely silence the objections raised against religion. The seal of the Prophet, ho attained ultimate isdom and moral perfection, is used as a sign of his intention of saying this last ord.

All these orks by the author centre around one goal: to convey the message of the Koran to people, thus encouraging them to think about basic faith-related issues, such as the existence of God, His unity and the hereafter, and to display the decrepit foundations and perverted orks of godless systems.

Harun Yahya enjoys a ide readership in many countries, from India to America, England to Indonesia, Poland to Bosnia, and Spain to Brazil. Some of his books are available in English, French, German, Italian, Spanish, Portuguese, Urdu, Arabic, Albanian, Russian, Serbo-Croat (Bosnian), Polish, Malay, Uygur Turkish, and Indonesian, and they have been enjoyed by readers all over the orld.

Greatly appreciated all around the orld, these orks have been instrumental in many people putting their faith in God and in many others gaining a deeper insight into their faith. The isdom, and the sincere and easy-to-understand style employed give these books a distinct touch hich directly strikes any one ho reads or examines them. Immune to objections, these orks are characterised by their features of rapid effectiveness, definite results and irrefutability. It is unlikely that those ho read these books and give a serious thought to them can any longer sincerely advocate the materialistic philosophy, atheism and any other perverted ideology or philosophy. Even if they continue to advocate, this ill be only a sentimental insistence since these books have refuted these ideologies from their very basis. All contemporary movements of denial are ideologically defeated today, thanks to the collection of books ritten by Harun Yahya.

There is no doubt that these features result from the isdom and lucidity of the Koran. The author certainly does not feel proud of himself; he merely intends to serve as a means in one's search for God's right path. Furthermore, no material gain is sought in the publication of these orks.

Considering these facts, those ho encourage people to read these books, hich open the "eyes" of the heart and guide them in becoming more devoted servants of God, render an invaluable service.

Meanhile, it ould just be a aste of time and energy to propagate other books hich create confusion in peoples' minds, lead man into ideological chaos, and hich, clearly have no strong and precise effects in removing the doubts in peoples' hearts, as also verified from previous experience. It is apparent that it is impossible for books devised to emphasize the author's literary poer rather than the noble goal of saving people from loss of faith, to have such a great effect. Those ho doubt this can readily see that the sole aim of Harun Yahya's books is to overcome disbelief and to disseminate the moral values of the Koran. The success, impact and sincerity this service has attained are manifest in the reader's conviction.

One point needs to be kept in mind: The main reason for the continuing cruelty and conflict, and all the ordeals the majority of people undergo is the ideological prevalence of disbelief. These things can only come to an end ith the ideological defeat of disbelief and by ensuring that everybody knos about the onders of creation and Koranic morality, so that people can live by it. Considering the state of the orld today, hich forces people into the donard spiral of violence, corruption and conflict, it is clear that this service has to be provided more speedily and effectively. Otherise, it may be too late.

It is no exaggeration to say that the collection of books by Harun Yahya have assumed this leading role. By the ill of God, these books ill be the means through hich people in the 21st century ill attain the peace and bliss, justice and happiness promised in the Koran.

The orks of the author include The Ne Masonic Order, Judaism and Freemasonry, Global Freemasonry, Islam Denounces Terrorism, The Disasters Darinism Brought to Humanity, Communism in Ambush, Fascism: The Bloody Ideology of Darinism, The 'Secret Hand' in Bosnia, Behind the Scenes of The Holocaust, Behind the Scenes of Terrorism, Israel's Kurdish Card, The Oppression Policy of Communist China and Eastern Turkestan, Solution: The Values of the Qur'an, The inter of Islam and Its Expected Spring, Articles 1-2-3, A eapon of Satan: Romantism, Signs from the Chapter of the Cave to the Last Times, Signs of the Last Day, The Last Times and The Beast of the Earth, Truths 1-2, The estern orld Turns to God, The Evolution Deceit, Precise Ansers to Evolutionists, The Blunders of Evolutionists, Confessions of Evolutionists, The Qur'an Denies Darinism, Perished Nations, For Men of Understanding, The Prophet Moses, The Prophet Joseph, The Prophet Mohammed, The Prophet Solomon, The Golden Age, Allah's Artistry in Colour, Glory is Everyhere, The Importance of the Evidences of Creation, The Truth of the Life of This orld, The Nightmare of Disbelief, Knoing the Truth, Eternity Has Already Begun, Timelessness and the Reality of Fate, Matter: Another Name for Illusion, The Little Man in the Toer, Islam and the Philosophy of Karma, The Dark Magic of Darinism, The Religion of Darinism, The Collapse of the Theory of Evolution in 20 Questions, Allah is Knon Through Reason, The Qur'an Leads the ay to Science, The Real Origin of Life, Consciousness in the Cell, A String of Miracles, The Creation of the Universe, Miracles of the Qur'an, The Design in Nature, Self-Sacrifice and Intelligent Behaviour Models in Animals, The End of Darinism, Deep Thinking, Never Plead Ignorance, The Green Miracle: Photosynthesis, The Miracle in the Cell, The Miracle in the Eye, The Miracle in the Spider, The Miracle in the Gnat, The Miracle in the Ant, The Miracle of the Immune System, The Miracle of Creation in Plants, The Miracle in the Atom, The Miracle in the Honeybee, The Miracle of Seed, The Miracle of Hormone, The Miracle of the Termite, The Miracle of the Human Body, The Miracle of Man's Creation, The Miracle of Protein, The Miracle of Smell and Taste, The Secrets of DNA.

The author's childrens books are: onders of Allah's Creation, The orld of Animals, The Splendour in the Skies, onderful Creatures, Let's Learn Our Religion, The orld of Our Little Friends: The Ants, Honeybees That Build Perfect Combs, Skillful Dam Builders: Beavers.

The author's other orks on Quranic topics include: The Basic Concepts in the Qur'an, The Moral Values of the Qur'an, Quick Grasp of Faith 1-2-3, Ever Thought About the Truth?, Crude Understanding of Disbelief, Devoted to Allah, Abandoning the Society of Ignorance, The Real Home of Believers: Paradise, Knoledge of the Qur'an, Qur'an Index, Emigrating for the Cause of Allah, The Character of the Hypocrite in the Qur'an, The Secrets of the Hypocrite, The Names of Allah, Communicating the Message and Disputing in the Qur'an, Ansers from the Qur'an, Death Resurrection Hell, The Struggle of the Messengers, The Avoed Enemy of Man: Satan, The Greatest Slander: Idolatry, The Religion of the Ignorant, The Arrogance of Satan, Prayer in the Qur'an, The Theory of Evolution, The Importance of Conscience in the Qur'an, The Day of Resurrection, Never Forget, Disregarded Judgements of the Qur'an, Human Characters in the Society of Ignorance, The Importance of Patience in the Qur'an, General Information from the Qur'an, The Mature Faith, Before You Regret, Our Messengers Say, The Mercy of Believers, The Fear of Allah, Jesus ill Return, Beauties Presented by the Qur'an for Life, A Bouquet of the Beauties of Allah 1-2-3-4, The Iniquity Called "Mockery," The Mystery of the Test, The True isdom According to the Qur'an, The Struggle ith the Religion of Irreligion, The School of Yusuf, The Alliance of the Good, Slanders Spread Against Muslims Throughout History, The Importance of Folloing the Good ord, hy Do You Deceive Yourself?, Islam: The Religion of Ease, Enthusiasm and Excitement in the Qur'an, Seeing Good in Everything, Ho do the Unise Interpret the Qur'an?, Some Secrets of the Qur'an, The Courage of Believers, Being Hopeful in the Qur'an, Justice and Tolerance in the Qur'an, Basic Tenets of Islam, Those ho do not Listen to the Qur'an, Taking the Qur'an as a Guide, A Lurking Threat: Heedlessness, Sincerity in the Qur'an.

HYRJE

Ky libr sht shkruar pr ata t cilt s voni jan njohur me Islamin dhe t cilt tashm kan dijeni dhe nj shkall t bindjes ndaj Islamit, por e cila mund t ket pasur origjinn e tyre n burime t paprshtatshme apo t pabaza. Informacioni t cilin njerzit e grumbullojn pr Islamin sht, n t shumtn e rasteve, i kufizuar n at q paraqesin familjet e tyre, shokt apo librat e caktuara. Mirpo, informacionit t sakt pr Islamin mund ti qasemi vetm duke iu referuar Kuranit, burimit t Islamit.

Kurani sht shpallja e fundit e zbritur prej Zotit, si udhzim pr njerzimin. Ndrsa Teurati dhe Ungjilli, dy libra q i kan paraprir Kuranit, ishin po ashtu shpallje prej Zotit, me koh, ato u shtrembruan dhe humbn vlern e tyre si fjal hyjnore e Zotit. Edhe pse ato mund t prmbajn pjes t fjals origjinale t Zotit, pjesa m e madhe e tyre prbhet prej fjalve dhe ndrhyrjeve t njeriut. I vetmi libr i shpallur nga Zoti q ka mbijetuar plotsisht e pandryshuar, sht Kurani. Ajo prmban vetm at q sht shpallur nga Zoti. Zoti zbriti porosin e Tij, ose me an t Xhibrilit, ose prmes frymzimit t drejtprdrejt t Profetit Muhammed (savs). Kurani prbhet vetm prej asaj q iu shpall Profetit Muhammed (savs), q u zbrit n etapa, pr nj periudh njzet e tri vjeare.

N do koh, shpallja menjher u shnua me shkrim ose u mbajt n mend, nga ana e shokve t Profetit. Sot, t gjith Muslimant kudo q jan, lexojn t njjtin Kuran. N asnjrn prej kopjeve t tij nuk mund t gjendet asnj kundrthnie apo mospajtim. (N ditt tona, Kurani i Uthmanit, Kalifit t tret, sht i ekspozuar n Muzeun n Topkapi, n Stamboll.) Dshmi se Kurani sht prej Zotit sht mungesa e plot e fardo lloj mospajtimi n Kuran. Sipas Librit t Zotit:

A nuk prsiatin ata pr Kuranin! Sikur ai t mos ishte prej Allahut, do t gjenin n t shum

kundrthnie. (Sure Nisa: 82) Kurani sht udhzim pr t udhhequr njeriun n rrugn e drejtsis. sht shpallje e Zotit, e

zbritur pr t nxjerr njeriun nga errsira n drit. Me an t Kuranit, Zoti yn, Krijuesi i njeriut dhe i t gjitha gjallesave, udhzon robrit e Tij n rrugn e drejt. N nj ajet, Zoti thot:

O njerz, ju ka ardhur kshill (Kurani) nga Zoti juaj, shrim pr zemrat tuaja, udhzim dhe

mshir pr besimtart. (Sure Junus: 57) Ekzistenca e Zotit, njsia e Tij, argumentet e krijimit dhe jeta e jets s prtejme, jan ato fakte

themelore m t theksuara n Kuran. N shum vargje t Kuranit, Zoti e thrret njeriun t mendoj dhe t prsiat mbi urtsin hyjnore n krijimin e Zotit dhe prkohshmrin e jets s ksaj bote dhe prhershmrin e jets s ahiretit. Po ashtu, n Kuran mund t gjejm edhe historit e jetve t profetve; sinqeritetin e tyre n besim, prkushtimin e tyre ndaj shtjes s Zotit dhe vendosmrin e tyre n prhapjen e porosis hyjnore. M n fund, nj numr ajetesh n Kuran na ofrojn gjithashtu vizionin pr mnyrn se si duhet t sillemi n jett tona t prditshme.

N kt libr, bazuar n informacionin e ofruar nga Kurani, do t bjm fjal pr Zotin, vetit e Tij, qllimin e vrtet t ekzistencs son n kt bot, far duhet t bjm pr t vepruar n pajtim me t, realitetin e vdekjes dhe at q na pret, jetn e prtejme.

Ju rekomandojm q ta lexoni kt libr me kujdes dhe t mendoni pr msimet e tij, pasi q ato kan pr qllim q tju afrojn m shum me Krijuesin tuaj dhe tju tregojn rrugn e lumturis dhe shptimit t prjetshm.

NUK EKZISTON ZOT TJETR POS TIJ Esenca e Islamit sht t jesh i vetdijshm pr ekzistencn e Zotit dhe t kuptosh se nuk ekziston

zot tjetr pos Tij. T praktikosh Islamin domethn t lejosh kt t vrtet t manifestohet n do aspekt t jets s njeriut. Sipas Kuranit:

Zoti juaj sht nj Zot i vetm! Ska zot tjetr (t denj pr adhurim), prve Atij, t

Gjithmshirshmit, Mshirplotit! (Sure Bekare:163) Shumica e njerzve mendojn se materia, substanca q prbn bazn e gjithsis, ka nj ekzistenc

absolute, dhe Zotin e konsiderojn vese si nj ide abstrakte. (Zoti sht me t vrtet mbi at q ata i prshkruajn Atij) E vrteta sht, megjithat, se vetm Zoti ekziston vrtet dhe se gjithka tjetr sht vetm krijim i Tij.

E tr gjithsia dhe gjithka n t u krijua nga Zoti. Para krijimit t gjithsis, asgj nuk ekzistonte, n kuptimin material. Gjithka ishte mos-ekzistenc. N momentin kur u krijua gjithsia, Al-Aual (i Pari) dhe Al-Akir (i Fundit) Zoti, i Cili sht i pavarur nga koha dhe hapsira, krijoi kohn, materien dhe hapsirn. Kurani i referohet ksaj shtjeje si vijon:

Ai sht Krijuesi i qiejve dhe i Toks, pa shembull t mparshm dhe, kur vendos pr dika,

vetm thot pr t: Bhu! - dhe ajo bhet. (Sure Bekare: 117) Prkundr njohuris s pranuar, Zoti nuk krijoi materien dhe pastaj ta linte at t pavarur. Gjithka

q ndodh, madje edhe n kt ast, sht paracaktuar nga Zoti. do pik shiu, do fmij q el syt pr her t par n kt dynja, procesi i fotosintezs n bim, t gjitha funksionet trupore t gjallesave, rrugtimet e yjeve n galaktikat shum t largta, do far q mbin, apo fardo ngjarje tjetr q mund t na vjen n mendje, apo pr t ciln dshtojn t mendojm, t gjitha jan paracaktuar nga Zoti. sht Zoti Ai i Cili krijon gjithka. do gj ndodh me urdhrin e Tij:

Allahu sht Ai, q ka krijuar shtat qiej dhe po aq toka. Urdhrat e Tij zbresin prmes tyre,

q ju ta dini se Allahu sht i Fuqishm pr do gj dhe se Ai prfshin gjithka n diturin e Tij. (Sure Talak: 12)

A ka m t mir se Ai, q z fill krijimin dhe pastaj e riprsrit at, q ju jep mjete jetese nga qielli dhe toka?! Vall, a ka krahas Allahut zot tjetr? Thuaj (o Muhammed): Sillni provat tuaja, nse ajo q thoni sht e vrtet! (Sure Neml: 64)

Po ti ishte ln gjithsia vetvetes, ajo do t rregullohej, shpartallohej dhe degjenerohej. Mirpo, baraspesha e prkryer e t gjitha gjrave, nga qelizat e nj organizmi t gjall e deri te yjet n hapsirn e thell kozmike, t gjitha zbulojn ekzistencn e dikaje q i kontrollon ato n do moment, me prsosmrin e njjt si krijimi i tyre i par. N do skut t gjithsis, njeriu gjithmon do t arrij t njoh nj plan t prkryer:

Ai ka krijuar shtat qiej njrin mbi tjetrin. Nuk mund t gjesh n krijimin e t

Gjithmshirshmit kurrfar ceni. Hidhe vshtrimin: a sheh ndonj plasaritje? Pastaj hidhe srish vshtrimin; syt e tu do t kthehen t lodhur e t molisur. (Sure Mulk: 3-4)

Mohimi se Zoti sht Krijuesi dhe veshja e natyrs hyjnore asaj t ciln Ai krijoi, me gjith

dshmit e panumrta pr t kundrtn, sht po aq i pakuptim sa edhe pohimi se nj rrokaqiell nuk sht ndrtuar prej puntorve t ndrtimtaris, por se sht krijuar me an t vullnetit t lir t tullave apo me vendosjen e tyre mbi njra tjetrn si rezultat i rastsis s kulluar.

Rregulli i prkryer n gjithsi dhe krijimi suprem i gjallesave, na zbulon se ato duhet t jen krijuar t gjitha nga nj Krijues i vetm. Po t kish zota tjer, domethn, t tjer t aft pr t imponuar vullnetin e tyre, do t mbisundonin parregullsia dhe hutia. Se nuk ekziston zot tjetr pos Tij dhe se asnj qenie tjetr n gjithsi nuk ka fuqi t ngjashme, rrfehet n nj ajet t Kuranit si vijon:

Allahu nuk ka zgjedhur pr Vete ndonj bir dhe prve Atij ska asnj zot tjetr, prndryshe

do zot do t merrte at q ka krijuar dhe do t ngriheshin njri mbi tjetrin. Qoft i lartsuar Ai nga shpifjet e tyre! (Sure Muminun: 91)

N lutjen m posht, Profeti Muhammedi (savs) thekson se nuk ekziston zot tjetr pos Allahut dhe

nj besimtar duhet ti drejtohet Atij pr do gj: Askush nuk meriton t adhurohet pos Allahut, i Madhrishmi, i Durueshmi. Askush nuk meriton t

adhurohet pos Allahut, Zotit t Fronit Madhshtor. Askush nuk meriton t adhurohet pos Allahut, Zotit t Qiejve dhe Zotit t Fronit t nderuar. (Buhariu)

Si theksohet m lart, nuk ekziston zot tjetr pos Tij. Ai nuk ka djal. Ai sht i lartsuar prej ktyre vetive njerzore. Nga ajeti m posht kuptojm qart se ato fe q thon se Zoti ka nj djal jan t larguara nga udha e drejt. Njsia e Zotit theksohet m tej n Kuran si vijon:

Thuaj: Ai sht Allahu, Nj dhe i Vetm! Allahu sht Absoluti, t Cilit i prgjrohet

gjithka n amshim. Ai as nuk lind, as nuk sht i lindur. Dhe askush nuk sht i barabart (a i krahasueshm) me At! (Sure Ihlas: 1-4)

Disa njerz mendojn se Zoti gjendet n nj vend t caktuar. Besimi se Zoti sht lart n qiell, n nj vend t largt n gjithsi, besohet prej shum njerzve. E vrteta, megjithat, sht se Zoti sht gjithkund dhe rrethon gjithka. Ai sht qenia e vetme e vrtet dhe absolute, t Cils t gjitha qeniet i nnshtrohen:

Allahu! Nuk ka zot tjetr (q meriton adhurimin) prve Tij, t Gjallit, t Prjetshmit,

Mbajtsit t gjithkaje! At nuk e kaplon as dremitja, as gjumi! Atij i prket gjithka q gjendet n qiej dhe gjithka q gjendet n Tok. Kush mund t ndrhyj tek Ai pr ndoknd pa lejen e Tij? Ai di do gj q ka ndodhur prpara dhe do gj q do t ndodh pas njerzve, kurse ata nuk mund t prvetsojn asgj nga Dituria e Tij, prvese aq sa Ai dshiron. Kursi-u43 i Tij shtrihet mbi qiejt dhe Tokn dhe Ai nuk e ka t rnd ti ruaj ato. Ai sht i Larti, Madhshtori! (Sure Bekare: 255)

Zoti mban gjithka n zotrimin e Tij n do moment t caktuar. Nuk ekziston asnj krijes q Ai

nuk e mban pr balluke. Ai ka pushtet mbi t gjitha gjrat dhe sht i lartsuar larg fardo t mete apo paaftsie.

ZOTI SHT AFR NJERIUT Shum njerz mendojn se Zoti sht shum larg. Mirpo, si thuhet n Kuran: ...Me t vrtet,

Zoti yt i ka prfshir t gjith njerzit me dijen e Tij... (Sure Isra: 60), Ai sht shum afr. Ai sheh dhe njeh do veori t nj qenie njerzore dhe dgjon do fjal q ai shqipton. Ai ka dijeni madje edhe pr mendimet m intime t njeriut. Kjo rrfehet n Kurani si vijon:

Ne e kemi krijuar njeriun dhe, Ne e dim i pshprit atij shpirti i vet. Ne jemi m pran tij

se damari i qafs s vet. (Sure Kaf: 16) Zoti sht aq afr njeriut sa q dgjon lutjen e dokujt madje edhe nse lutet me zemr dhe

sht Ai i cili i prgjigjet asaj: Kur robrit e Mi (besimtar) t pyesin pr Mua, (thuaju se) Un jam afr, i prgjigjem

lutjeve t lutsit, kur ai m lutet Mua. Prandaj, le ti prgjigjen thirrjes Sime dhe le t m besojn Mua, pr t qen n rrug t drejt. (Sure Bekare: 186)

Zoti e di at q njeriu mban fshehur n zemrn e tij. Ai e di nse ai prfshihet n nj pun pr t

fituar knaqsin e Tij apo pr t knaqur epshin e tij. Zoti na prkujton se Ai i di mendimet tona m t fshehta:

...Ta dini se Allahu e di ka n zemrat tuaja, andaj ruajuni prej Tij. Dhe ta dini se Allahu

sht Fals i madh dhe i But. (Sure Bekare: 235)

Edhe nse ti flet me z t lart, (sht e kot, sepse) Ai, me t vrtet, i di sekretet edhe m t

fshehta. (Sure Ta Ha: 7)

I Drguari i Zotit, Profeti Muhammed (savs) i prkujtoi po ashtu Muslimant kur ata luten se Zoti sht shum afr tyre duke thn: Ju e thrrisni Dgjuesin, At q sht shum afr jush; At t Cilin ju e thrrisni sht m afr se cilido prej jush. (Buhariu dhe Muslimi)

Pasi q Ai sht me ju n do moment, Zoti sht me ju derisa ju e lexoni kt libr; Ai sheh at q ju veproni dhe di at q ju mendoni. Kjo e vrtet rrfehet n Kuran si vijon:

A nuk e di ti, se Allahu di do gj q sht n qiej dhe n Tok?! Nuk ka bised t fsheht

midis tre vetave, q Ai t mos jet i katrti; as midis pes vetave e q Ai t mos jet i gjashti; as kur jan m pak, as kur jan m shum, q Ai t mos jet me ata, kudo q t ndodhen; Ai n Ditn e Kiametit do ti njoftoj ata se far kan br, se, me t vrtet, Allahu di do gj! (Sure Muxhadile: 7)

ZOTI KRIJOI GJITHKA SIPAS NJ URDHRI T CAKTUAR Vrtet, Ne do gj e kemi krijuar me mas t paracaktuar. (Sure Kamer: 49) Fati sht pjes e krijimit t prsosur t Zotit dhe t gjitha ngjarjet, t s kaluars dhe t ardhmes,

jan t njohura pr T si n nj moment t vetm t pafund. sht Zoti Ai i Cili krijoi materien. Ajo q ne quajm koh sht lvizja e materies. Koha sht nj

dimension i cili sht i lidhur vetm me njeriun. Vetm njeriu ndien kalimin e kohs; nj qenie njerzore mund t njoh ekzistencn e tij vetm duke qen se ajo ekziston n koh. Mirpo, Zoti sht i pavarur nga koha, sepse sht Ai i Cili e krijoi at. Me fjal tjera, Zoti sht i pavarur nga rrjedha e kohs; Zoti nuk ka nevoj t pres pr t par se far do t ndodh n t ardhmen. Zoti sht vrtet i lartsuar mbi t gjitha kto t meta. Zoti sht n dijeni pr nj ngjarje t ardhme (e ardhmja pr ne) para se ajo t ndodh, sepse Zoti, i Pari dhe i Fundit, sht i pavarur nga koha dhe sepse Ai sht Absoluti dhe i Prjetshmi. I pavarur nga koha, Zoti sht i vetdijshm pr nj ngjarje e cila, nga kndvshtrimi yn, do t ndodh me mija vite m von. N t vrtet, sht Ai i Cili e nnshtroi, e prcaktoi dhe e krijoi at. Kjo e vrtet zbulohet n nj ajet si vijon:

Ska fatkeqsi q godet tokn dhe ju, q t mos jet e shnuar n Libr (Leuhi Mahfdh) m

par se ta krijojm at. Kjo pr Allahun sht vrtet e leht! (Sure Hadid: 22)

ZOTI KA PUSHTET MBI GJITHKA Zoti, Krijuesi i do gjje, sht i vetmi zotrues i t gjitha qenieve. sht Zoti Ai i Cili i grumbullon

ret e dendura, ngroh dhe ndrion tokn, ndryshon drejtimin e errave, i mban zogjt pezull n qiell, an farn, bn q t rrah zemra e njeriut, urdhron fotosintezn n bim dhe mban planett n orbitat e tyre t ndara. Njerzit rndom pandehin se dukuri t tilla ndodhin n pajtim me ligjet e fiziks, gravitacionit, aerodinamiks, apo n pajtim me faktort tjer fizik; mirpo, ekziston nj gj q kta njerz shprfillin: t gjitha kto ligje fizike u krijuan nga Zoti. N t vrtet, i vetmi zotrues i fuqis n gjithsi sht Zoti.

Zoti sundon t gjitha sistemet n gjithsi, pa marr parasysh se a jemi t vetdijshm pr to, apo nse jemi duke fjetur, t ulur, duke ecur. E gjith pafundsia e proceseve n gjithsi, t gjitha thelbsore pr ekzistencn ton, sht nn kontrollin e Zotit. Madje edhe aftsia jon t hedhim nj hap t vogl prpara varet nga hollsi t panumrta t paracaktuara hollsisht, prfshir forcn e gravitacionit t toks, strukturn e skeletit t njeriut, sistemin nervor dhe muskulor, trurin, zemrn dhe madje edhe shpejtsin e rrotullimit t toks.

Atribuimi i ekzistencs s bots dhe tr gjithsis rastsis s plot sht gabim i madh. Rregulli i holl i toks dhe gjithsis i kundrvihet plotsisht mundsis s krijimit prmes rastsis, dhe pr m tepr, sht nj argument i qart i fuqis s pafund t Zotit. Pr shembull, orbita e toks rreth diellit shmanget vetm 2.8 mm n do 29 km nga rruga e drejt. Po t ishte ky devijim pr 0.3 mm m i gjat apo m i shkurt, ather gjallesat n gjith tokn ose do t ngriheshin ose do t digjeshin. Ndonse sht pothuajse e pamundshme madje pr nj cop mermeri t rrotullohet n t njjtn orbit pa ndonj devijim, toka mban nj drejtim t till prkundr mass s saj gjigante. Si thuhet n Kuran: dhe pr do gj Ai ka caktuar mas(Sure Talak: 3). N t vrtet, rregulli madhshtor n gjithsi mbahet si rezultat i sistemeve fantastike t cilat varen nga baraspesha jashtzakonisht delikate.

Shum njerz besojn n besimin e oroditur se Zoti krijoi do gj dhe ather i la ato t lira. Megjithat, do ngjarje, q ndodh n cilndo pjes t gjithsis, ndodh vetm sipas Vullnetit t Zotit dhe nn kontrollin e Tij. Kurani thot si vijon:

A nuk e di ti, se Allahu di do gj, q sht n qiej e n Tok? T gjitha kto jan (shnuar) n

Libr. Me t vrtet, kjo sht e leht pr Allahun. (Sure Haxh: 70) sht shum me rndsi q t kuptohet ky fakt pr at i cili prpiqet ti afrohet Zotit. Lutja e

Profetit Muhammed (savs) e cituar m posht sht nj shembull shum i mir pr kt: O Zot: T gjitha lvdatat t takojn Ty: Ti je Zoti i Qiejve dhe Toks. T gjitha Lvdatat t takojn

Ty; Ti je Ai q mban n jet Qiellin dhe Tokn dhe gjithka ka n to. T gjitha Lvdatat t takojn Ty; Ti je Drita e Qiejve dhe e Toks. Fjala Jote sht e Vrteta, dhe Premtimi Yt sht e Vrteta, dhe Takimi me Ty sht e Vrteta, dhe Xheneti sht e Vrteta, dhe Zjarri (i Xhehenemit) sht e Vrteta, dhe Ora sht e Vrteta. O Zot! Ty t nnshtrohem, dhe un besoj n Ty dhe un varem prej Teje, dhe Ty t pendohem dhe me Ty (dshmit/argumentet Tuaja) u kundrvihem kundrshtarve t mi, dhe Ty ta l gjykimin (pr ata q e refuzojn porosin time). O Zot! Mi fal gjynahet e mia q i kam br n t kaluarn apo q do ti bj n

t ardhmen, dhe gjithashtu gjynahet q i kam br fshehurazi apo haptazi. Ti je Zoti im i vetm (t Cilin e adhuroj) dhe nuk ka Zot tjetr pr mua (domethn nuk adhuroj asnj tjetr pos Teje). (Buhariu)

Proceset e ndrlikuara q ndodhin n trupat e gjallesave jan shembuj mbreslns q na ndihmojn t kuptojm fuqin e Zotit. Pr shembull, n do moment, veshkat tuaja filtrojn gjakun tuaj dhe nxjerrin molekulat e dmshme jasht trupit. Ky proces i filtrimit dhe eliminimit, i cili mund t kryhet nga nj qeliz e vetme e veshks, mund t kryhet vetm prmes nj aparati gjigant pr hemo-dializ (veshk artificiale). Nj aparat pr hemo-dializ sht projektuar n mnyr t ndrgjegjshme nga shkenctart. Mirpo, nj veshk, nuk ndien, apo nuk ka nj qendr vendim-marrse, dhe as aftsin e t menduarit. Me fjal tjera, nj qeliz e pandrgjegjshme e veshks mund t kryej detyra t cilat prndryshe krkojn nj proces t ndrlikuar t menduarit.

sht e mundshme q t ndeshim me miliona shembuj t till n gjallesa. Molekulat, q prbhen nga materia e pandrgjegjshme, kryejn detyra aq t mrekullueshme q n rastin e kundrt do t mund t na jepnin prshtypjen e vetdijes. Ndonse vetdija e dukshme n kto raste sht, natyrisht, e menuris dhe dituris s pakufishme t Zotit. sht Zoti q projektoi qelizat e veshks, si edhe molekulat pr t cilat folm dhe i Cili i urdhron ato q t kryejn detyrat e tyre prkatse. N Kuran, Zoti na informon se ai vazhdimisht u zbret urdhra krijesave t cilat Ai i krijoi:

Allahu sht Ai, q ka krijuar shtat qiej dhe po aq toka. Urdhrat e Tij zbresin prmes tyre,

q ju ta dini se Allahu sht i Fuqishm pr do gj dhe se Ai prfshin gjithka n diturin e Tij. (Sure Talak: 12)

sht e qart se Zoti, i Cili krijoi gjithka n gjithsi, sht padyshim n gjendje ti ringjall t

vdekurit. N lidhje me kt fakt, Zoti shpall si vijon: A nuk e shohin ata se Allahu, i Cili krijoi qiejt dhe Tokn pa u lodhur aspak n krijimin e

tyre, sht i Fuqishm ti ngjall t vdekurit? Po, Ai sht vrtet i Fuqishm pr do gj. (Sure Ahkaf: 33)

ZOTI SHEH DHE DI GJITHKA Njerzit nuk mund ta shohin Zotin prve nse Ai dshiron kt, q paraqet arsyen kryesore pse

shum njerz shpesh pandehin n mnyr t gabuar se Zoti nuk mund ti shoh ata (vrtet, Zoti sht i lartsuar prej asaj q ata i prshkruajn Atij). Zoti sheh dhe ka dijeni pr do gj, deri n hollsin m t vogl, si tregohet n nj ajet t Kuranit si vijon:

Shikimet njerzore nuk mund ta arrijn At, ndrkoh q Ai i arrin shikimet e t gjithve. Ai

sht Bamirs i pakufi dhe di do gj. (Sure Enam: 103)

Kudo q mund t jet nj person, padyshim se Zoti sht me t. Mu n kt moment, derisa ju lexoni kta rreshta, Zoti ju sheh dhe e di me saktsi at q ju prshkon mendjen. Kudo q shkoni, apo fardo q bni, kshtu sht gjithmon. Si e shpjegon Kurani:

N fardo pune q t jesh, fardo gjje q t lexosh nga Kurani dhe fardo pune q t bni

(o njerz), Ne jemi dshmitar, kur ju t thelloheni n t. Zotit tnd nuk i fshihet asnj grim peshe, n Tok e n qiell; as m pak nga ajo e as m shum nuk mbetet pa u shnuar n Librin e qart. (Sure Junus: 61)

Ai i krijoi qiejt dhe Tokn pr gjasht dit, pastaj u ngrit mbi Fron. Ai e di se far hyn n

Tok dhe far del prej saj, far zbret prej qiellit dhe far ngjitet drejt tij. Ai sht me ju kudo q t gjendeni; Ai sheh gjithka q bni. (Sure Hadid: 4)

Profeti Muhammed (savs) gjithashtu i prkujtoi besimtart q ta ken parasysh kt kur tha: Zoti

sht mbi Fron dhe asgj q ju veproni nuk sht e fsheht pr Zotin. I vetdijshm pr kt t vrtet, nj besimtar i nnshtrohet Zotit t tij, krkon mbrojtjen e Tij dhe

nuk i friksohet askujt pos Tij. Urdhri i Zotit pr Profetin Musa dhe Harunin, t cilt ngurruan q t shkojn tek Faraoni pr ta thirrur at n Islam, sht nj msim pr t gjith besimtart:

(Allahu) tha: Mos u friksoni! N t vrtet, Un jam me ju, dgjoj dhe shoh. (Sure Ta Ha:

46)

T GJITHA QENIET I NNSHTROHEN ZOTIT T gjitha qeniet n gjithsi, t gjalla apo t pajet, jan nn urdhrin e Zotit. Ato mund t veprojn

vetm nse Ai dshiron kt. Ato mund ti kryejn vetm ato pun t cilat Ai dshiron. Pr shembull, blett, t cilat prodhojn m shum mjalt se q ato kan vrtet nevoj, nuk do t mund t dinin kurrsesi se mjalti sht i dobishm pr njerzit; dhe as q mund t jen t vetdijshme pr prbrjen e sakt kimike q e bn at t dobishm dhe t shijshm. N t vrtet, prve se nuk din se pse prodhojn mjalt me bollk, as q mund t posedojn zgjuarsin pr t ndrtuar hojet e rregullta gjashtkndshe, secila prej t cilave sht nj mrekulli e projektimit dhe matematiks. sht Zoti, t Cilit i nnshtrohen t gjitha qeniet, q bn q blett t prmbushin kto vepra. Fakti se blett veprojn n pajtim me urdhrin e Zotit prshkruhet n Kuran si vijon:

Zoti yt e frymzoi bletn, (duke thn): Ndrto shtpi n male dhe n drur dhe n at

(kosheret) q kan ngritur njerzit! Ushqehu me gjithfar lloje frutash dhe ec rrugs s Zotit tnd me prulje! Nga barku i tyre del lng ngjyrash t ndryshme, n t cilin ka ila e shrim pr njerzit. Vrtet q kjo sht shenj pr ata q prsiatin.(Sure Nahl: 68-69)

Bindja e bletve ndaj urdhrave t Zotit n mnyrn se si sillen ato nuk sht nj anomali. Zoti na jep kt shembull pr t na mundsuar q t kuptojm se t gjitha qeniet, duke prfshir edhe njeriun, veprojn sipas Vullnetit t Tij. Kurani tregon se ky sht nj argument pr ata t cilt mendojn. T gjitha qeniet i nnshtrohen plotsisht urdhrit t Tij:

Atij i prket gjithka q gjendet n qiej dhe n Tok. Gjithka i prulet Atij. (Sure Rum: 26) Disa religjione konsiderojn q Shejtani sht nj qenie e ndar dhe e pavarur prej Zotit. Disa sosh

i veshin fuqi t veant Shejtanit. Megjithat, t dyja kto mendime jan t pasakta. Shejtani, si edhe jobesimtart t cilt e pasojn at, i nnshtrohen Vullnetit t Zotit. Zoti krijoi Shejtanin pr ta vn njeriun n sprov dhe e pajisi at me aftsin dhe me autoritetin pr t thirrur njerzimin n mosbesim. Fjalt e Zotit drejtuar Shejtanit rrfehen n Kuran:

Allahu tha: Ather dil prej Xhenetit! Me t vrtet, ti je i mallkuar dhe mallkimi Im do t jet mbi ty deri n Ditn e Gjykimit. Ai tha: O Zoti im, m jep afat deri n ditn kur do t ringjallen ata! Zoti tha: N t vrtet, ty do t jepet afat deri n nj dit t caktuar (kur i fryhet Surit pr

her t par). Ai tha: Betohem n madhrin Tnde se un do ti mashtroj ata t gjith, prve robrve t

Tu t sinqert! Zoti tha: E vrteta sht - dhe Un them vetm t vrtetn se, do ta mbush Xhehenemin me

ty dhe me t gjith ata q t pasojn ty! (Sure Sad: 77-85)

Sikurse edhe njeriu, Shejtani sht po ashtu plotsisht nn kontrollin e Zotit dhe i nnshtrohet Vullnetit t Tij. Ai nuk sht nj qenie q posedon nj vullnet t ndar dhe t pavarur nga Zoti; ai as nuk mund t bjer vendime t tilla dhe as nuk mund ti zbatoj ato. N sprovn e vn pr qeniet njerzore n kt jet, ai sht vetm nj qenie q pritet t dalloj t drejtt prej t pandershmve.

BESIMET E GABUESHME PR ZOTIN Teurati dhe Ungjilli, shpalljet e mhershme prej Zotit, kan humbur vrtetsin e tyre origjinale,

pasi q fjalt dhe ndrhyrjet e njeriut jan prfshir n to. Kjo sht njra prej arsyeve pse u zbrit Kurani. Se librat e shenjt q paraprin Kuranin u shtrembruan nga ana e njeriut prshkruhet n Kuran si vijon:

Mjer ata q me duart e tyre shkruajn Librin, e pastaj thon: Kjo sht prej Allahut q

pr kt t ken ndonj dobi t vogl (materiale). Mjer ata pr far kan shkruar me duart e tyre dhe mjer ata pr far kan fituar! (Sure Bekare: 79)

Me t vrtet, nj grup ithtarsh t Librit e shtrembrojn Librin me gjuht e tyre (ndrsa e lexojn at), q ju t mendoni se ai far leximi sht prej Librit (q ka zbritur Allahu), kurse n t vrtet, nuk sht prej Librit. Ata thon: Kjo q lexojm sht nga Allahu, por ajo nuk sht nga Allahu. Ata flasin gnjeshtra pr Allahun, duke qen t vetdijshm pr kt. (Sure Ali Imran: 78)

Shtrembrimi i Teuratit dhe Dhiats s Re oi n prhapjen e besimeve t rrejshme midis pasuesve t tyre. Kta libra t shenjt prmbajn besimet dhe idet q rrjedhin nga jasht besimit t vrtet t Zotit. Kjo manifestohet n shtrembrimin e shpalljes s vrtet dhe n prshkrimin e Zotit si nj qenie me dobsi dhe t meta karakteristike pr qeniet njerzore. (Vrtet, Zoti sht i lartsuar nga ajo q ata i prshkruajn Atij).

N Teuratin e shtrembruar, pr shembull, sht fabrikuar nj tregim n t cilin Zoti prshkruhet si nj qenie e cila u mposht n nj gar t mundjes me Profetin Jakub (as). N mnyr t ngjashme, n nj tjetr tregim, pohohet se pasi q ka krijuar botn pr gjasht dit, Zoti u lodh dhe pushoj n ditn e shtat. Mirpo, pasi q Zoti sht i lartsuar dhe mbi do t met, nuk mund t lodhet dhe t ket nevoj pr pushim. Kjo n Kuran prshkruhet si vijon:

Ne i kemi krijuar qiejt, Tokn dhe do gj q gjendet midis tyre pr gjasht dit, pa ndier

lodhje aspak. (Sure Kaf: 38)

A nuk e shohin ata se Allahu, i Cili krijoi qiejt dhe Tokn pa u lodhur aspak n krijimin e tyre, sht i Fuqishm ti ngjall t vdekurit? Po, Ai sht vrtet i Fuqishm pr do gj. (Sure Ahkaf: 33)

Kjo zbulon se pasuesit e ktyre librave jan shmangur nga rruga e drejt dhe nuk kan pasur nj kuptim t sakt pr Zotin dhe vetit e Tij.

Kurani, n ann tjetr, sht nn mbrojtjen e Zotit dhe sht libri i vetm i shpallur nga Zoti q ka mbetur i pandryshuar. Kurani sht libri i Islamit, fes s vetme t vrtet:

Sigurisht, Ne e kemi shpallur Kuranin dhe, sigurisht, Ne do ta ruajm at. (Sure Hixhr: 9)

Kush krkon tjetr fe prve Islamit, nuk do ti pranohet dhe ai n botn tjetr do t jet i

humbur. (Sure Ali Imran: 85)

Kurani iu referohet besimeve t gabueshme t prvetsuara nga t Krishtert dhe ifutt, dhe e bn t ditur besimin e vrtet. Pr shembull, thnia e tyre: Zoti ka djal (Jezusin), e cila sht nj prej parimeve t Krishterimit, thuhet t jet thjesht nj besim i paarsyeshm dhe nj gnjeshtr e thn kundr Zotit:

Ata thon: Allahu ka br nj fmij. I Lavdishm dhe i Lartsuar qoft Ai! Prkundrazi,

Atij i prket do gj q gjendet n qiej e n Tok dhe Atij i nnshtrohet gjithka. Ai sht Krijuesi i

qiejve dhe i Toks, pa shembull t mparshm dhe, kur vendos pr dika, vetm thot pr t: Bhu! - dhe ajo bhet. (Sure Bekare: 116-117)

Disa vargje tjera lidhur me kt shtje jan si vijon: O ithtart e Librit! Mos e kaloni kufirin n besimin tuaj dhe pr Allahun thoni vetm t

vrtetn! Mesihu - Isai, i biri i Merjemes, sht vetm i Drguar i Allahut dhe Fjala e Tij, t ciln ia ka drguar Merjemes, si dhe shpirt (i krijuar) nga Ai. Pra, besojini Allahut dhe t drguarve t Tij! Dhe mos thoni: Tre zota! Hiqni dor, se sht m mir pr ju! Allahu sht vetm nj Zot - qoft lavdruar Ai! Ai sht tepr i lartsuar pr t pasur fmij. E Tij sht gjithka q gjendet n qiej dhe n Tok. Allahu mjafton pr rregullimin e gjithsis. (Sure Nisa: 171)

Ai sht Krijuesi i qiejve dhe i Toks! E si mund t ket Ai fmij, ndrkoh q nuk ka bashkshorte?! Ai ka krijuar do gj dhe sht i Dijshm pr do gj. (Sure Enam: 101)

Besimi i krishter pohon se Zoti krijoi gjithsin dhe pastaj e la at t pavarur. Megjithat, si tham m hert, Vullneti i Zotit sundon gjithsin n do moment; ajo sht vazhdimisht nn kontrollin e Tij. Asgj nuk mund t ndodh pa Vullnetin dhe jasht kontrollit t Tij:

A ka m t mir se Ai, q z fill krijimin dhe pastaj e ri-prsrit at, q ju jep mjete jetese nga

qielli dhe toka?! Vall, a ka krahas Allahut zot tjetr? Thuaj (o Muhammed): Sillni provat tuaja, nse ajo q thoni sht e vrtet! (Sure Neml: 64)

Me t vrtet, Allahu mban ekuilibrin e qiejve dhe t Toks, q t mos shkatrrohen. Kur ato nisin t shkatrrohen, askush nuk mund ti mbroj, pos Tij. Me t vrtet, Ai sht i But dhe Fals (i gjynaheve). (Sure Fatir: 41)

Pr tiu kundrvn ktyre nocioneve t rrejshme dhe shum t tjerave q nuk jan prmendur ktu, Zoti na i jap n Kuran vetit e Tij t lartsuara. Kjo jo vetm pr tiu dhn prgjigje ktyre pohimeve t gabueshme, por po ashtu pr ti udhzuar ata q jan fajtor prej tyre n fen e vrtet t Zotit.

dokush duhet t pranoj se Zoti sht Nj dhe se asgj dhe askush nuk mund t krahasohet me T; ai sht i lir nga do e met. Ai rrethon gjithka, Ai ushtron sundimin e Tij mbi krijimin n do moment, Ai sht afr njeriut, Ai ka fuqin t bj gjithka, Ai sht i Gjithmshirshmi, Ai sht i Drejti, Ai sht Sunduesi i Dits s Gjykimit, Ai sheh dhe dgjon gjithka dhe sht m i lartsuari pr nga vetit.

BESIMI N ZOT I LIR NGA IDHUJTARIA A e ke par ti at q epshin e vet e ka marr pr zot? A do ti bhesh mbrojts atij? (Sure

Furkan: 43)

Shirk, fjala q prdoret pr idhujtari n Arabishte nnkupton ortakri/shoqrim. N Kuran, i referohet prshkrimit shok Zotit, apo mendimit se dikush apo dika, q quhen idhuj apo zota t rrejshm, meriton adhurim prkrah apo prve Zotit. Ndonse, idhujtaria nuk kufizohet me adhurimin e totemeve apo qenieve t pajet. Pasi q sht prgjegjsi e njeriut q ti shrbej Krijuesit t tij dhe t prpiqet pr t fituar vetm knaqsin e Tij, ndjekja nga ana e tij e fardo qllimi tjetr sht t adhuroj dika tjetr pos Zotit. Pr shembull, nj person do t ishte fajtor pr idhujtari nse do t prpiqej pr t fituar knaqsin e njerzve n vend t Zotit. Po kshtu, do t ishte prsri prshkrim shok Zotit nse qllimi i jets s njeriut do t ishte ti knaq tekat dhe dshirat e veta m tepr se sa t fitoj knaqsin e Zotit. Shum njerz u prshkruajn karakter hyjnor gjrave si t hollat, pozita, pasuria e kshtu me radh.

Kurani i referohet idhujtaris s shoqris Arabe, e cila veoi nj pjes t t korrave dhe t bagtis s tyre pr idhujt e tyre, si vijon:

Ata kan caktuar pr Allahun pjes nga drithi dhe kafsht shtpiake, t cilat i ka krijuar Ai

dhe thon sipas hamendjes s tyre: Kjo sht pr Allahun, ndrsa kjo sht pr idhujt tan. Mirpo ajo pjes q sht pr idhujt e tyre, nuk arrin te Zoti, kurse ajo q ata e kan caktuar pr Allahun - ajo arrin te idhujt e tyre. Sa gjykim t shmtuar bjn ata! (Sure Enam: 136)

Si prmendet n ajetin e msiprm, idhujtart e ndajn nj pjes t pasuris s tyre pr Zotin dhe

nj pjes tjetr pr idhujt e tyre. Kjo sht karakteristik e gabimit t idhujtarve. Ta duash nj qenie m shum se Zotin apo ta duash at ashtu si duhet njeriu ta duaj Zotin sht

prsri nj form e idhujtaris. Po ashtu, dikush i cili i friksohet nj qenie ashtu si duhet ti friksohet Zotit, e hyjnizon at, pasi q pandeh se ajo qenie posedon nj fuqi t veant dhe t pavarur nga Zoti.

Mirpo, Muslimant besojn me vendosmri se do gj sht krijuar prej Zotit, se t gjitha shtjet jan t rregulluara prej Tij, se gjrat nuk kan ndonj fuqi pr t dhn nj rezultat n mnyr t pavarur, se do ngjare sht paracaktuar dhe krijuar nga ana e Zotit, se Zoti sht poseduesi i vullnetit dhe vendimit prfundimtar. Ky sht ai sistem besimi q Zoti na shpall n Kuran. Devijimi nga kto parime, duke besuar se do gj ndodh vetvetiu, si rezultat i rastsive, duke ia veshur fuqin pr t krijuar disa arsyeve tjera, jan t gjitha forma t prshkrimit t shokve Zotit. Zoti nuk fal idhujtarin:

Vrtet, Allahu nuk fal q t adhurohet dikush apo dika tjetr ve Atij, por gjynahet e tjera

m t vogla ia fal kujt t doj. Kushdo q i bn shok Allahut (n adhurim), ai me t vrtet, ka humbur dhe sht larguar shum prej udhs s drejt. (Sure Nisa: 116)

Kur i Drguari i Zotit (savs) u pyet: Cili sht gjynahu m i madh n syt e Zotit?, ai ka thn po

ashtu: Ti bsh rival Zotit edhe pse Ai i vetm t ka krijuar. (Buhariu)

VLERSIMI I ALLAHUT ME VLERN E TIJ T VRTET Ata nuk e mojn Allahun me vlern e Tij t vrtet. Vrtet, Allahu sht i Fort dhe i

Plotfuqishm. (Sure Haxh: 74) Zoti manifeston fuqin dhe dijenin e Tij t pafund n do gj. Prsosmria n do pjes t trupit t

njeriut, dijenia n krijimin e nj lule, bukuria e ngjyrs dhe aroma e saj, madhshtia e qiejve dhe e gjithsis, rregulli i orbitave t planetve, peshqit n thellsit e oqeaneve dhe krijimi i ndrlikuar n do gj q ju shihni rreth jush, jan t gjitha manifestime t qarta t fuqis dhe pafundsis s Zotit. Disa jobesimtar, prkundr perceptimit t ekzistencs s Zotit dhe t fuqis s pafund t Tij, e mohojn At nga mendjemadhsia. Ata nuk e pranojn madhshtin e vrtet t Zotit. Pasi q atyre u mungon urtsia, ata dshtojn t shohin shenjat e qarta t ekzistencs s Zotit dhe t madhshtis s Tij t manifestuara n t gjitha qeniet. Pavmendja e ktyre njerzve shprehet n nj ajet si vijon:

Eh, sa shum shenja ka n qiej dhe n Tok, pran t cilave ata kalojn pa ua vn veshin!

(Sure Jusuf: 105) Vetm ata t cilt mendojn mbi qllimin e krijimit prreth tyre, t cilt kan aftsi t qart t

dallimit, t cilt prdorin mendjet dhe ndrgjegjet e tyre, mund ta njohin t vrtetn q kto shenja ln t kuptohet. Ata jan ata t cilt besojn. Nj nga vetit kryesore t nj besimtari sht aftsia e tij pr t qen mendjempreht. Besimtart, t cilt jan t aft t shfrytzojn mendjet e tyre, t liruara nga arsyet e rrejshme, arrijn t njohin mjeshtrin dhe fuqin e Zotit prmes krijimit t Tij dhe n kt mnyr arrijn t ken vlersim t drejt t madhshtis dhe lavdis s Tij. Nj ajet i Kuranit rrfen se ata t cilt jan t aft t mendojn qart shohin shenjat e Zotit ngado q t kthehen:

Me t vrtet, n krijimin e qiejve dhe t Toks, n kmbimin e nats me ditn, n anijet q

lundrojn npr det pr tu sjell dobi njerzve, n ujin q Allahu zbret prej qiellit, duke ngjallur prmes tij tokn e vdekur dhe duke shprndar gjithfar gjallesash, n lvizjen e errave dhe n ret q qndrojn midis qiellit e Toks, pra, n t gjitha kto, sigurisht q ka shenja pr njerzit me intelekt. (Sure Bekare: 164-)

Nj person q sht i prirur kshtu njeh shenjat e ekzistencs s Zotit ngado q shikon, duke e

kuptuar drejt fuqin e Tij t vrtet. Besimtart vazhdimisht prkujtojn Zotin n mendjet e tyre, ndrsa shumica e njerzve jetojn jett e tyre pa menduar pr kto fakte. N nj ajet t Kuranit, sjellja ideale e nj Muslimani prshkruhet si vijon:

...pr ata q e prmendin Allahun duke qndruar n kmb, ndenjur ose shtrir dhe q

meditojn pr krijimin e qiejve dhe t Toks (duke thn:) O Zoti Yn! Ti nuk i ke krijuar kot

kto - lartsuar qofsh (nga do e met)! Prandaj na ruaj nga ndshkimi i zjarrit. (Sure Ali Imran: 191)

MADHSHTIA DHE FUQIA E PAFUND E ZOTIT Zoti krijoi rregullin e gjithsis n mnyr madhshtore pr ti lejuar njeriut q t kuptoj

madhshtin e Tij. Nj varg q i referohet ktij rregulli thot: "...q ju ta dini se Allahu sht i Fuqishm pr do gj dhe se Ai prfshin gjithka n diturin e Tij..." (Sure Talak: 12). I prballur me madhshtin e detajeve t ktij rregulli, njeriu mahnitet, duke e pranuar urtsin, dijenin dhe fuqin e pafund t Zotit.

Aq e gjer sht dijenia e Zotit sa q ajo q pr ne sht e pafund n syt e Tij tashm ka marr fund. do ngjarje q ka ndodhur q nga krijimi i kohs, deri n thellsi t prjetshmris, u paracaktua dhe prfundoj n syt e Zotit. (Shih Pafundsia dhe Realiteti i Fatit, nga Harun Jahja) Kjo prshkruhet n Kuran si vijon:

Ne do gj e kemi krijuar me mas t paracaktuar. Ne urdhrojm vetm nj her dhe

vullneti Yn prmbushet sa el e mbyll syt. Ne tashm i kemi shkatrruar t ngjashmit me ju (n mosbesim). Prandaj, a ka ndonj q t marr kshill?! do bm e tyre sht shnuar n librat (e engjjve q regjistrojn veprat). do gj, e madhe a e vogl qoft, sht shnuar (n Leuhi Mahfudh). (Sure Kamer: 49-53)

Njeriu duhet t prpiqet t vlersoj gjersin e dijenis s Zotit dhe t reflektoj pr t kuptuar

madhshtin e Tij. Me miliarda njerz jan shfaqur n tok q nga koht q smbahen mend. Prandaj, Zoti krijoi me

miliarda qifte t syve, me miliarda shenja t ndryshme t gishtrinjve, me miliarda inde t ndryshme t syve, me miliarda tipe t ndryshme njerzish... Po t dshironte Ai, Ai do t mund t krijonte po ashtu me miliarda m shum. Si thuhet n Kuran: "... Ai shton n krijim far t doj. Allahu, me t vrtet, sht i pushtetshm pr do gj." (Sure Fatir: 1)

Zoti posedon gjithashtu fuqin pr t krijuar shum gjra tjera prtej imagjinats son t kufizuar. T gjitha thesaret q Zoti i ka dhuruar n kt bot pr robrit e Tij jan t prfshira n shikimin e Tij. Ai na zbret ne vetm at q Ai dshiron, gjithka me mas t caktuar:

Nuk ka asnj send q t mos gjenden tek Ne thesaret e tij; por prej tij Ne japim me mas t

caktuar. (Sure Hixhr: 21) Kjo gj, e manifestuar gjithandej n krijimin madhshtor t Zotit, vlen si pr at q dim ashtu edhe

pr at q ne nuk dim. Zoti trheq vmendjen pr kt n vargun: "... Ai krijon edhe gjra q ju nuk i dini." (Sure Nahl: 8), Ai krijon shum gjra tjera pr t cilat jemi plotsisht t pavetdijshm.

Zoti ka krijuar shum bota dhe qenie t cilat ne nuk mund ti shohim. Pr t kuptuar m mir mundsin e ekzistencs s botve tjera, ne duhet t marrim parasysh si vijon: nj fotografi sht dy-dimensionale gjersia dhe gjatsia. Mirpo, bota n t ciln jetojm ne sht tre-dimensionale gjersia, gjatsia dhe thellsia (koha mund t konsiderohet si dimensioni i 4-t). Tjerat tejkalojn aftsin ton t t kuptuarit. Mirpo, n syt e Zotit, ekzistojn edhe dimensione tjera. Engjjt, pr shembull, jan qenie

q jetojn n nj dimension tjetr. Sipas Kuranit, engjjt mund t na shohin dhe dgjojn n dimensionin dhe hapsirn n t ciln ata jetojn. Ve ksaj, dy engjjt, q rrin n dy kraht ton, secili, n do moment, regjistron do fjal q ne flasim dhe do vepr q bjm. E megjithat, ne nuk i shohim ata. Xhint jan po ashtu qenie t nj dimensioni tjetr, si informohemi nga Kurani. Ata, sikur ne qeniet njerzore, sprovohen po ashtu, gjat gjith jets s tyre dhe n fund do t sillen pr tu gjykuar para Zotit. Megjithat, ata posedojn tipare krejtsisht t ndryshme nga njerzit; ekzistenca e tyre varet nga nj sistem i shkakut dhe pasojs krejtsisht i ndryshm.

Kto jan t gjitha fakte q meritojn vmendje t kujdesshme n mnyr q t fitojm nj kuptim m t mir t krijimit t shklqyeshm t Zotit. sht n fuqin e Zotit t krijoj bota, qenie dhe rrethana t reja t panumrta. Ve ksaj, Ai sht n gjendje t krijoi seciln prej tyre me nj shkall t pakufishm t dallimit. Vrtet, n nj natyr t panjohur pr ne, Zoti do t krijoj Parajsn dhe Ferrin. Prderisa sistemet q i lihen vetvetes n kt bot anojn kah plakja, degjenerohen dhe prfundimisht shuhen, n Parajs, e pandikuar nga kalimi i kohs, asgj sdo t shkatrrohet; lumenj qumshti shija e t cilit nuk do t ndryshoj kurr sht nj shembull pr t sqaruar kt veori t Parajss. Trupi i njeriut gjithashtu nuk do t degjeneroj; dhe asgj asnjher nuk do t vjetrsohet. Sipas Kuranit, dokush n Parajs do t jet i nj moshe t njjt, do t jetojn s bashku prjetsisht, n gjendjen m t mir, dhe pa u plakur apo pa humbur bukurin e tyre. Zoti na informon po ashtu n Kuran se n t do t ket burime q glojn pr ne prej t cilave t pim. Ferri, n ann tjetr, do t jet krejtsisht ndryshe, n t, Zoti do t krijoj vuajtje t paimagjinueshme. Askush nuk do t jet n gjendje q ta prfytyroj dhimbjen q shkaktojn vuajtjet e tilla derisa nuk i prjeton ato.

Zoti ka vn nj kufi mbi do gj n kt bot. do gj ka nj ekzistenc t kufizuar. Duke qen kshtu, pr t kuptuar prjetsin dhe fuqin e pafund t Zotit, ne duhet t prdorim mendjet tona dhe ti krahasojm kto ide me dika q sht e njohur. Ne mundemi t dim vetm deri n at shkall q na e lejon Zoti. Zoti, megjithat, ka dijeni t pakufishme. T marrim parasysh shembullin vijues, Zoti ka krijuar 7 ngjyra themelore. sht e pamundshme pr ne t prfytyrojm nj ngjyr tjetr. (Ky rast sht e ngjashme me prshkrimin e ngjyrs s kuqe dikujt q ka lindur i verbr; asnj prshkrim nuk do t ishte i prshtatshm.) Mirpo, Zoti sht n gjendje t krijoj m shum se kto ngjyra themelore. Ndonse, ve nse Ai ashtu dshiron, ne kurr nuk do t jemi n gjendje t kuptojm at q tejkalon at q Ai ka dashur q ne t dim.

Gjithka q posa kemi prmendur i takon asaj njohurie q Zoti ka ndar pr ne n kt bot. Por, nj shtje meriton vmendje t posame; pasi q pushteti dhe fuqia e Zotit sht e pakufishme, gjithka mund t ndodh, dhe n do koh, me vullnetin e Tij. I Drguari i Zotit, Profeti Muhammed (savs) iu referua po ashtu fuqis s amshueshme t Zotit kur tha: Shtat pal qiej dhe shtat pal tok nuk jan m shum n Dorn e Zotit se sa nj far mustarde n dorn e ndonjrit prej jush. Zoti shpjegon pafundsin e dijenis s Tij n Kuran si vijon:

Sikur t gjith drurt, q gjenden n Tok, t ishin pena e deti boj shkrimi e ti shtohen atij

edhe shtat dete t tjera, nuk do t shtereshin fjalt e Allahut. Pa dyshim, Allahu sht i Plotfuqishmi dhe i Urti. (Sure Lukman: 27)

Shkurt, pa marr parasysh se sa shum prpiqemi ta bjm kt, ne kurrsesi nuk do t arrijm t kuptojm gjersin e dijenis s Zotit, pasi q ajo sht e pakufishme. Ne mund ta kuptojm at vetm aq sa kt na e lejon Zoti:

Allahu! Nuk ka zot tjetr (q meriton adhurimin) prve Tij, t Gjallit, t Prjetshmit,

Mbajtsit t gjithkaje! At nuk e kaplon as dremitja, as gjumi! Atij i prket gjithka q gjendet n qiej dhe gjithka q gjendet n Tok. Kush mund t ndrhyj tek Ai pr ndoknd pa lejen e Tij? Ai di do gj q ka ndodhur prpara dhe do gj q do t ndodh pas njerzve, kurse ata nuk mund t prvetsojn asgj nga Dituria e Tij, prvese aq sa Ai dshiron. Kursi-u i Tij shtrihet mbi qiejt dhe Tokn dhe Ai nuk e ka t rnd ti ruaj ato. Ai sht i Larti, Madhshtori! (Sure Bekare: 255)

DASHURIA NDAJ ZOTIT DHE FRIKA NDAJ ZOTIT Allahu ka thn: Mos adhuroni dy zotra, sepse Ai sht nj Zot i vetm, prandaj

friksohuni vetm prej Meje! (Sure Nahl: 51) Frika ndaj Zotit sht njra prej vetive themelore t nj besimtari. Pasi q, sht frika ndaj Zotit ajo

q e afron nj person m afr Zotit, bn q ai t arrij nj besim m t thell, i mundson atij q t sillet me prgjegjsi ndaj Zotit n do moment t jets s tij, dhe ushqen prkushtimin e tij ndaj vlerave t Kuranit. Fakti se parimet e mira morale q Zoti pret prej robrve t Tij vijn me frikn ndaj Zotit vrtetohen nga Profeti Muhammed (savs) me kto fjal:

Kini frikn e Zotit kudo q jeni; nse e pasoni nj vepr t lig me nj t mir do ta fshini at; dhe me njerz silluni n mnyr t njerzishme. (Tirmidhiu)

Dshtimi pr t kuptuar kuptimin e vrtet t friks s Zotit bn qe disa ta ngatrrojn at me lloje tjera t frikave t dynjas. Mirpo, frika ndaj Zotit dallon shum prej t gjitha llojeve tjera t friks.

Fjala arabe e prdorur n tekstin origjinal t Kuranit (kashijat) shpreh respektin e madh. N ann tjetr, fjala arabe e prdorur n Kuran pr tiu referuar frikave t dynjas (hauf) shpreh nj lloj t thjesht t friks, sikur frika q ndien njeriu kur ndeshet me nj kafsh t egr.

Nj shqyrtim i vetive t Zotit shpie drejt nj kuptimi m t mir t ktyre dy llojeve t friks, t dyjat t shprehura me an t fjalve t ndryshme n arabisht. Frikat e dynjas shkaktohen zakonisht nga nj krcnim i mundshm. Pr shembull, njeriu mund t friksohet prej t qenit i vrar. Mirpo, Zoti sht i Gjith-mshirshm, Mshirploti dhe i Drejti. Prandaj, frika ndaj Zotit nnkupton shprehjen e respektit ndaj Tij, ndaj t Gjithmshirshmit, Mshirplotit dhe t Drejtit dhe shmangien e tejkalimit t kufizimeve t Tij, rebelimit ndaj Tij dhe t qenit prej atyre t cilt e meritojn ndshkimin e Tij.

Pasojat q shkakton n njerz frika ndaj Zotit e bn kt ndryshim t dukshm. I prballur me nj frik vdekjeprurse, nj person bn panik; i pushtuar nga pafuqia dhe dshprimi, ai dshton t prdor arsyen e tij dhe t gjej nj zgjidhje. Mirpo, frika ndaj Zotit v n veprim urtsin dhe mbshtetjen n ndrgjegjen e njeriut. Prmes friks ndaj Zotit, nj person nxitet ti shmanget asaj q sht e keqe, e

degjeneruar dhe q ka gjas ti shkaktoj atij dm fizik ose mental. Frika ndaj Zotit ushqen urtsin dhe largpamsin. N nj ajet t Kuranit, Zoti na bn me dije se urtsia dhe gjykimi i drejt fitohet prmes friks ndaj Zotit:

O besimtar! Nse i friksoheni Allahut, Ai do tju jap aftsin e t gjykuarit drejt, do tju

liroj nga gjynahet tuaja dhe do tju fal. Allahu zotron mirsi t madhe. (Sure Enfal: 29) Frikat e dynjas i shkaktojn shqetsim njeriut. Mirpo, frika ndaj Zotit jo vetm q i jap shkas

forcs s shtuar shpirtrore, por gjithashtu edhe qetsis s mendjes. Prmes friks ndaj Zotit njeriu iu shmanget atyre veprimeve t kqija me t cilat nuk sht i

knaqur Zoti. Nj varg i Kuranit thot: "... Allahu nuk i do njerzit arrogant e mburravec." (Sure Nisa': 36). Nj person q i friksohet Zotit prpiqet me mish e shpirt t prmbahet prej mburrjes dhe t prfshihet sa m shum n pun t mira pr t fituar dashurin e Zotit. Pr at arsye, frika ndaj Zotit dhe dashuria ndaj Zotit jan reciprokisht t veanta.

Frika ndaj Zotit, n t vrtet, largon pengesat q pengojn afrimin tek Zoti dhe t fituarit e dashuris s Tij. Pengesa e par prej tyre sht epshi i njeriut. Prej Kuranit, ne msojm se ekzistojn dy an t shpirtit; njra q frymzon t keqen dhe ligsin dhe tjetra, ruajtjen nga do prirje ndaj t keqes.

...Pr shpirtin dhe pr At q e ka prsosur, duke ia br t njohur atij t keqen e t mirn!

Vrtet, kushdo q e pastron shpirtin, do t shptoj, ndrsa kushdo q e shtyp at (me pun t kqija), do t dshtoj. (Sure Shems: 7-10)

Lufta kundr ksaj t keqe dhe mosnnshtrimi asaj, krkon fuqi shpirtrore. Kjo fuqi buron nga

frika ndaj Zotit. Nj person q i friksohet Zotit nuk robrohet nga egoizmi i shpirtit t tij. Frik-respekti q ai ndien pr Zotin e largon at prej mendimeve dhe veprave q nuk e meritojn knaqsin e Tij. Nj ajet i Kuranit na informon se vetm ata t cilt i friksohen Zotit do t jen t kujdesshm ndaj paralajmrimeve q u jan komunikuar atyre:

N t vrtet, paralajmrimi yt i sjell dobi vetm atij q ndjek Kshilln (Kuranin) dhe i

friksohet t Gjithmshirshmit, edhe pa e par At. Ktij jepi lajmin e mir pr falje gjynahesh dhe shprblim bujar! (Sure Ja Sin: 11)

Njeriu duhet t prpiqet pr t ndier nj frik m t thell ndaj Zotit. Ai duhet t mendoj pr

krijimin e Zotit dhe t pranoj mjeshtrin dhe fuqin supreme t paraqitur n do hollsi t tij pr t arritur kt ndjenj fisnike. T menduarit e tij duhet ti mundsoj atij t arrij kuptim m t mir t madhshtis s Tij dhe t rris frik-respektin e tij. Vrtet, Zoti na urdhron:

O besimtar! Kijeni frik Allahun ashtu si i takon Atij dhe vdisni vetm duke qen

mysliman! (Sure Ali Imran: 102)

Prandaj friksojuni Allahut sa t mundeni, dgjoni e binduni dhe shpenzoni pr bamirsi n t mirn tuaj. Ata q e ruajn veten nga lakmia e saj, pikrisht ata jan t fituarit. (Sure Tegabun: 16)

Sa m shum q nj besimtar i friksohet Zotit, aq m shum e do At. Ai e pranon m mir bukurin e krijimit t Zotit. Ai fiton aftsin pr t njohur shumllojshmrin e njerzve, natyrn, kafsht dhe n do gj rreth tij, si shmbllime t vetive madhshtore t Zotit. Rrjedhimisht, ai fillon t ndiej nj dashuri m t thell pr kto mirsi, si edhe pr Zotin, Krijuesin e tyre.

Nj person i cili e kupton kt fshehtsi di po ashtu se sht dashuria ndaj Zotit. Ai e do Zotin, mbi dhe para do gjje tjetr dhe kupton se t gjitha qeniet jan vepr e krijimit t Tij. Ai i do ato n pajtim me knaqsin e Zotit. Ai i do besimtart q i jan nnshtruar Atij, por ndien neveri pr ata t cilt jan t pabindur ndaj Tij.

Dashuria e vrtet q e bn njeriun t lumtur, q i sjell atij gzim dhe qetsi, sht dashuria e Zotit. Format tjera t dashuris, q ndjehen pr qenie tjera pos Zotit, n fjalt e Kuranit, dashuri e veant pr idhujtart dhe q si pasoj shpie drejt dhimbjes, pikllimit, trishtimit dhe ankthit. Dashuria e idhujtarve dhe dashuria q besimtart ndiejn pr Zotin krahasohen n nj ajet si vijon:

E megjithat, disa njerz zgjedhin (pr t adhuruar) n vend t Allahut (zota) t tjer, (duke i

konsideruar) si t barabart me At dhe duke i dashur si duhet Allahu. Por ata q besojn, e duan shum m tepr Allahun... (Sure Bekare: 165)

KURANI SHT UDHRRFYES Ky sht Libri n t cilin nuk ka dyshim. Ai sht udhrrfyes pr t devotshmit (Sure

Bekare: 2) Kurani sht fjala e Zotit. Zoti ka shpallur Kuranin pr ta prezantuar Vetveten, pr tju komunikuar

njerzve qllimin e ekzistencs s tyre, pr ti informuar ata pr natyrn e ksaj jete, bazn e sprovs s tyre n kt bot dhe prgjegjsit e tyre ndaj Krijuesit t tyre, pr tju dhn atyre lajmin e mir pr ahiretin dhe pr tju treguar se ka prbn parimet e mira morale. Kurani iu shpall Profetit Muhammed (savs) nga Xhibrili. I liruar prej fardo shtrembrimi t mundshm, sht Libr pr t cilin njerzit do t mbajn prgjegjsi n Ditn e Gjykimit. N nj ajet, Zoti na informon se Kurani sht nn mbrojtjen e Tij:

Sigurisht, Ne e kemi shpallur Kuranin dhe, sigurisht, Ne do ta ruajm at. (Sure Hixhr: 9)

Stili unik i Kuranit dhe urtsia supreme e msimeve t tij, sht dshmi e qart e t qenit t tij fjal

e Zotit. Ve ksaj, Kurani ka shum veti t mrekullueshme, q vrteton se sht shpallje e Zotit. Nj numr zbulimesh shkencore, t cilat jan zbuluar vetm n shekujt 20 dhe 21, u shpalln n Kuran 1400

vjet m par. Ky informacion, e cila ishte e pamundur t verifikohet n mnyr shkencore n kohn e shpalljes s Kuranit, ka vrtetuar edhe njher se sht fjal e Zotit.

Nj karakteristik tjetr e rndsishme e Kuranit sht se n kundrshtim me Teuratin dhe Ungjillin ai nuk prmban asnj kundrshti fardo qoft. Kjo sht megjithat dshmi e mtejme se sht fjal e Zotit. Zoti prkujton njerzimin pr kt fakt si vijon:

A nuk prsiatin ata pr Kuranin! Sikur ai t mos ishte prej Allahut, do t gjenin n t shum

kundrthnie. (Sure Nisa: 82) Kurani sht udhrrfyes pr njerzimin. Ai sht po ashtu kriteri prfundimtar me ann e t cilit

dallohet e drejta nga e gabuara, pr t ciln arsye nj tjetr emr pr Kuranin sht emri Furkan, domethn Dalluesi:

...Ai ka zbritur edhe Dalluesin (e s vrtets nga e pavrteta). Ata q nuk besojn shpalljet e

Allahut, i pret dnim i ashpr; Allahu sht i Plotfuqishm dhe i Zoti pr shpagim. (Sure Ali Imran: 4)

Kurani sht libr q kshillon njerzimin: Ky (Kuran) sht shpallje e qart pr njerzit, me qllim q ata t marrin paralajmrim

nprmjet tij, q ta din se Allahu sht Nj Zot i Vetm dhe q t kshillohen njerzit e menur! (Sure Ibrahim: 52)

Kurani sht shpallja e fundit nga Zoti dhe do t mbetet e till deri n Ditn e Gjykimit. Edhe pse

Teurati dhe Ungjilli ishin shkrime t shenjta t vrteta n kohn kur ato u shpalln, ato e kan humbur vlern e vrtetsis s tyre, pr arsyet e shpjeguara m hert. Zoti na informon se, n syt e Tij, Islami sht feja e vetme:

Kush krkon tjetr fe prve Islamit, nuk do ti pranohet dhe ai n botn tjetr do t jet i

humbur. (Sure Ali Imran: 85)

BESIMI N LIBRAT E SHPALLUR NGA ZOTI DHE BESIMI N T DRGUARIT E TIJ Q prej kohs kur Profetit Adem (as) zbriti n tok, Zoti i ka drguar t drguar do kombi, pr tiu

komunikuar atyre ekzistencn e Zotit dhe t ahiretit, dhe pr tiu komunikuar porosin hyjnore. Disa prej ktyre t drguarve jan ata profet emrat e t cilve prmenden n Kuran dhe t cilve u jan shpallur librat. Nj Musliman nuk guxon t bj dallim midis tyre, por duhet ti respektoj t gjith ata n mnyr t

barabart, pasi q ata t gjith ishin profet t fes s vrtet. Zoti i urdhron Muslimant t besojn n t gjith profett, pa br dallim:

Thoni: Ne besojm n Allahun, n at q na sht shpallur neve (Kuranin), n at q i sht shpallur Ibrahimit, Ismailit, Ishakut, Jakubit dhe Esbatve (12 bijve t Jakubit), n at q i sht dhn Musait e Isait dhe n at q u sht dhn profetve nga Zoti i tyre. Ne nuk bjm kurrfar dallimi midis tyre dhe vetm Allahut i prulemi. (Sure Bekare: 136)

I vetmi libr ndaj t cilit sht prgjegjs njerzimi n kohn ton sht Kurani, i shpallur Profetit

Muhammed (savs). Pasi q, si bn me dije Kurani, librat e mhershm, t cilt n fillim u shpalln pr tia komunikuar t vrtetn njerzimit, m von u ndryshuan prmes plotsimeve dhe heqjeve:

Mjer ata q me duart e tyre shkruajn Librin, e pastaj thon: Kjo sht prej Allahut q

pr kt t ken ndonj dobi t vogl (materiale). Mjer ata pr far kan shkruar me duart e tyre dhe mjer ata pr far kan fituar! (Sure Bekare: 79)

Pr kt arsye, Islami u shpall nga Zoti si religjionin prfundimtar t Zotit. N nj ajet t Kuranit,

urdhron si vijon: Sot jua prsosa fen tuaj, e plotsova dhuntin Time ndaj jush dhe zgjodha q Islami t jet

feja juaj. (Sure Maide: 3) Kurani na bn me dije po ashtu se Profeti Muhammed (savs) sht profeti i fundit: Muhammedi nuk sht babai i askujt prej burrave tuaj, por sht i Drguari i Allahut dhe

vula e profetve; Allahu sht I Gjith-dijshm pr do gj. (Sura al-Ahzab: 40) Rrjedhimisht, religjioni i vetm i vrtet pr t gjitha kohrat, q nga epoka e Profetit Muhammed

(savs), deri n Ditn e Ringjalljes, sht Islami, dhe burimi i tij, Kurani.

BESIMI N ENGJJ Engjjt, si na informon Kurani, jan robrit e Zotit, t cilt zbatojn urdhrat e Tij. Zoti u ka

caktuar atyre detyra t ndryshme. Xhibrili, pr shembull, ju drgon shpalljet hyjnore profetve. Ekzistojn engjjt n seciln an t nj njeriu, duke shkruar ka do q ai bn; engjjt q i mirpresin njerzit n Parajs dhe ata engjj t cilt jan roje t Xhehenemit; engjjt t cilt marrin shpirtrat e njerzve, engjjt t cilt i ndihmojn besimtart, engjjt t cilt u komunikojn t drguarve se cilt nga mesi i njerzve t pabindur do t marrin ndshkimin e Zotit, engjjt t cilt japin lajmin e mir pr nj t porsalindur t drguarve. Engjjt jan qenie t bindura, t cilat nuk jan kurr arrogante, por q vazhdimisht e lavdrojn Zotin:

Allahut i prulet n sexhde do gjalles, n qiej dhe n Tok, edhe engjjt, t cilt nuk jan kryelart. (Sure Nahl: 49)

Gjat historis, engjjt i kan drguar njerzimit porosit e Zotit. Engjjt u jan paraqitur shum profetve, dhe, n disa raste, besimtarve t sinqert, si Merjemja, dhe u kan komunikuar atyre urdhrat dhe urtsin hyjnore t Zotit. Zoti na informon pr besimin n engjj n Kuran, duke e br at parakusht t besimit n Kuran pr Islamin. N nj ajet t Kuranit, thuhet se besimi n engjj sht veti e nj besimtari:

I Drguari beson n at (Kuranin) q i sht shpallur nga Zoti i tij e po ashtu dhe besimtart:

t gjith besojn n Allahun, engjjt e Tij, librat e Tij dhe t drguarit e Tij (duke thn): Ne nuk bjm dallim mes asnjrit prej t drguarve t Tij. Ata thon: Ne dgjojm dhe bindemi. Faljen Tnde krkojm, o Zoti Yn dhe te Ti do t kthehemi! (Sure Bekare: 285)

NATYRA E PRKOHSHME E JETS S KSAJ BOTE Jeta e ksaj bote sht sprov pr njerzimin. Edhe pse Zoti ka krijuar joshje t panumrta pr

njeriun n kt bot, Ai po ashtu e ka paralajmruar at q t mos merret s teprmi me to e t harroj Zotin dhe fen e Tij. N nj ajet t Kuranit, Zoti shpall se zbukurimi i ksaj bote sht i prkohshm dhe se knaqsia e vrtet sht Parajsa, si shprblim pr knaqsin e Zotit:

do gj q gjendet n Tok, Ne e kemi br stoli pr t, pr t provuar se kush prej tyre

punon m mir. (Sure Kehf: 7)

Ta dini, se jeta n kt bot, nuk sht tjetr vese loj, dfrim e zbukurim, si dhe mburrje ndrmjet jush e rivalitet pr m shum pasuri dhe fmij! Ajo i shmbllen bims, e cila pas shiut rritet dhe i gzon bujqit, por m von zverdhet, thahet dhe mbetet pa vler. N botn tjetr ju presin vuajtje t mdha ose falja e Allahut dhe knaqsia e Tij; jeta n kt bot sht vetm knaqsi e rreme. (Sure Hadid: 20)

Prderisa besimtari i gzon po ashtu ato mirsi q prshkruhen si knaqsi t ksaj bote, pr dallim nga jobesimtari, ai nuk i konsideron ato si qllimin e jets s tij. Ai mund t dshiroj ti posedoj ato, por vetm me qllim q ti falnderohet Zotit dhe ti prdor ato pr t fituar knaqsin e Zotit. Ai nuk i ndjek ato pr shkak t lakmis. Sepse, ai sht i vetdijshm se ajo q sht e ksaj bote sht jetshkurtr sikurse vet jeta e tij. Ai sht i vetdijshm se, pas vdekjes s tij, kto gjra nuk do ti sjellin dobi atij. Ve ksaj, ai e di se nse ndjek vetm gjrat e dynjas, me mimin e qllimeve m fisnike, ai pr to sakrifikon ahiretin e tij. N nj ajet t Kuranit, kjo e vrtet e rndsishme rrfehet si vijon:

Burrave u sht hijeshuar dashuria pr gjrat e dshiruara: pr grat, fmijt, arin dhe argjendin e grumbulluar, kuajt e bukur, bagtit dhe arat e lruara. Kto jan knaqsit e ksaj jete, por shum m i mir sht kthimi tek Allahu. (Sure Ali Imran: 14)

Joshja e gjrave t ksaj bote sht nj faktor thelbsor n sprovn q i sht vn njeriut n kt bot. Shejtani shfrytzon pandrprer joshjet n prpjekjet e tij pr t mashtruar njeriun. Megjithat, besimtart jan ata t cilt, edhe pse mund t joshen nga tundime t tilla, jan t vetdijshm pr vlern e tyre t vrtet. Duke e ditur se kto jan mirsi t prkohshme t ksaj bote dhe se ata me an t tyre vihen n sprov, joshjet mashtruese t ktyre gjrave nuk i mashtrojn ata. Pr kt arsye, ata nuk mashtrohen nga Shejtani dhe jan n gjendje t shptojn vetveten nga vuajtja e prjetshme. N Kuran, Zoti paralajmron njerzimin si vijon:

O njerz! Pa dyshim, premtimi i Allahut (Dita e Gjykimit) sht i vrtet, prandaj t mos ju

mashtroj kurrsesi jeta e ksaj bote dhe t mos ju mashtroj djalli pr Allahun. (Sure Fatir: 5) N ann tjetr, ata t cilt nuk kan besim dhe kshtu jan t privuar nga urtsia, ndiejn nj prirje

t brendshme ndaj ksaj bote. Nn ndikimin e Shejtanit, ata e bjn arritjen e gjrave t prkohshme t ksaj bote qllimin prfundimtar t jetve t tyre. Gjendja e ktyre njerzve prshkruhet si vijon:

Por ju doni kt jet (kalimtare) e pr jetn tjetr nuk kujtoheni! (Sure Kijame: 20-21) NJERIU SHT DUKE U SPROVUAR Zoti ka krijuar do gj n pajtim me urtsin e Tij hyjnore dhe shum gjra i ka vn n shrbim t

njeriut. Pa dyshim, shum gjra n gjithsi, nga sistemi diellor e deri n prmasn e oksigjenit n atmosfer, prej kafshve q na sigurojn mishin dhe qumshtin e deri te uji, jan krijuar pr t shrbyer njeriun. Nse ky fakt pranohet si i qart, rezulton se sht e palogjikshme t mendohet se kjo jet nuk ka qllim. Padyshim se kjo jet ka nj qllim, q Zoti e shpjegon si vijon:

Xhindet dhe njerzit i kam krijuar vetm q t M adhurojn. (Sure Dharijat: 56)

Vetm nj numr i vogl i njerzve e kuptojn kt qllim t krijimit dhe jetojn jett e tyre n

pajtim me t. Zoti na ka dhuruar jetn n tok pr t na provuar nse do t jetojm n pajtim me kt qllim. Ata t cilt i shrbejn Zotit sinqerisht, dhe ata t cilt ngren krye kundr Tij, do t dallohen nga njri tjetri n kt dynja. T gjitha ato mirsi (trupi, shqisat, prona e tij...) q i jan dhn njeriut n kt dynja, jan nj mjet prmes t cilit Zoti e sprovon at. N nj ajet t Kuranit, Zoti shpall si vijon:

Ne e krijuam njeriun nga nj pik far e przier, pr ta sprovuar dhe e bm q t dgjoj

dhe t shoh. (Sure Insan: 2)

Detyra e njeriut n kt bot sht t ket besim n Zotin dhe n ahiret, t sillet n pajtim me urdhrat e Kuranit, t respektoj kufijt e prcaktuar nga Zoti dhe t prpiqet t fitoj knaqsin e Tij. Sprovat e vazhdueshme t ksaj jete me kalimin e kohs zbulojn ata njerz t cilt jan t prkushtuar pr ti prmbushur kto detyra. Pasi q Zoti krkon nj besim t drejt dhe t sinqert, i cili sht besim i till q nuk mund t arrihet vetm duke thn: Un besoj njeriu duhet t demonstroj se ka besim t vrtet n Zotin dhe n fen e Tij, dhe se ai nuk do t shmanget nga rruga e drejt pavarsisht nga dhelprit e Shejtanit. Po ashtu, ai duhet t demonstroj se nuk do ti pasoj jobesimtart dhe as q do t paraplqej dshirat e vetes s tij mbi knaqsin e Zotit. Reagimi i tij ndaj ngjarjeve n jetn e tij do ti zbuloj t gjitha kto cilsi. Zoti do t krijoj disa vshtirsi, gjat t cilave njeriu duhet t tregoj durim, pr t shfaqur shkalln e devotshmris s tij ndaj besimit n Zotin. Ky fakt n Kuran shpallet si vijon:

Vrtet mendojn njerzit, se do t lihen t thon Ne besojm, pa u vn n prov?! (Sure

Ankebut: 2) N nj ajet tjetr, Zoti thot se ata t ciln thon: Ne besojm do t sprovohen: A mendoni se do t hyni n Xhenet, pa i provuar Allahu ata q kan luftuar prej jush dhe pa i

provuar ata q kan duruar? (Sure Ali Imran: 142) Duke qen kshtu, zhgnjimi prball vshtirsive nuk do t ishte prgjigja e drejt q mund ti

lejohet vetvetes. Vshtirsit e tilla mund t jen sprova t rnda apo vetm probleme t vogla t prditshme. Nj besimtar duhet t konsideroj do rrethan t till si pjes t sprovs s prcaktuar pr t, t ket besim n Zotin dhe t sillet n pajtim me knaqsin e Tij. N nj ajet t Kuranit, kto vshtirsi me t cilat prballen besimtart rrfehen si vijon:

Sigurisht q Ne do tju provojm me frik dhe uri, me dmtim t pasuris, t njerzve dhe t

t lashtave! Prandaj, prgzoji t duruarit, (Sure Bekare: 155) Profeti Muhammed (savs) i ka paralajmruar po ashtu besimtart pr kt, duke thn: Kushdo q

e ka pranuar at (sprovn e Zotit), do t shijoj Knaqsin e Zotit dhe kushdo q sht i paknaqur me t, do t shkaktoj Paknaqsin e Zotit. (Tirmidhiu)

Jo vetm q vshtirsit, por edhe mirsit n kt dynja do t shrbejn pr t sprovuar njeriun. Zoti e sprovon njeriun me do t mir q Ai ia jap njeriut, pr t par se a do t jet apo jo falnderues. Po ashtu, Zoti krijon rrethana t shumta prmes t cilave njeriu prvetson nj qndrim t caktuar. Gjat ktyre sprovave, njeriu mund t formoj nj vendim, ose n pajtim me knaqsin e Zotit, ose n pajtim me veten e tij. Nse ai e pranon nj ngjarje t till si sprov prej Zotit dhe e prshtat sjelljen e tij n prputhje me t pr t fituar knaqsin e Allahut, ather ai arrin sukses n sprovn e tij. Mirpo, nse vendimi i tij sht n pajtim me urdhrat e shpirtit t tij, do t jet nj gjynah, pr t cilin do t pendohet shum n ahiret, si edhe burim ankthi n kt bot, pasi q kjo do ta mundoj ndrgjegjen e tij.

Vrtet, Zoti krijoi gjithka q ndodh n kt bot si sprov. Ato ngjarje q konsiderohen t jen rastsi e kulluar apo fat i keq nga t padijshmit, jan n t vrtet rrethana t krijuara n pajtim me urtsit m t mdha t nj plani hyjnor. Lidhur me kt, Zoti jap shembullin e Hebrenjve t cilt thyen urdhresn e Sabatit, t joshur nga bollku i peshqve:

Pyeti ata pr qytetin q gjendej n bregdet dhe pr far i gjeti banort e tij kur thyen urdhresn e Sabatit (s shtuns)! At dit u vinin peshqit me shumic, ndrsa ditve tjera q nuk i kremtonin, nuk u vinin. Kshtu, Ne i vum n prov, sepse bnin pun t mbrapshta. (Sure Araf: 163)

Hebrenjt mund t ken menduar se peshku ju ofrua nj t Shtun rastsisht, por, kjo ndodhi ishte

paracaktuar si nj sprov pr ta prej Zotit. Si e bn t qart ky shembull, ekziston nj qllim hyjnor dhe nj sprov n do ndodhi n jet. Gjithka q i ndodh nj besimtari sht prcaktuar n mnyr q ai t ket kt mendim n mendje dhe q t prpiqet t ket sukses n sprovn e vet dhe t prvetsoj nj form t sjelljes q sht n pajtim me plqimin e Allahut.

VDEKJA NUK SHT FUNDI do njeri do ta shijoj vdekjen! Ne ju vm n prov me t keqe dhe me t mir dhe te Ne do

t ktheheni. (Sure Enbija: 35) Vdekja, e cila padyshim se do t na ndodh t gjithve, sht nj e vrtet me shum rndsi n

jetn e njeriut. Kurr nuk mund t dim me saktsi se far do t prjetojm pr nj or apo madje n momentin vijues. Duke qen kshtu, sht e qart se sa e gabueshme do t ishte t planifikojm jett tona duke u mbshtetur ne ngjarjet q mund t mos ndodhin kurr. Vdekja, n ann tjetr, sht gjja e vetme e cila sht e sigurt se do t ndodh me siguri. Vetm pranimi i ksaj t vrtete themelore na bn t kuptojm se ne duhet t mbshtesim jett tona n pajtim me t. Vdekja sht po ashtu pjes e sprovs s njeriut. Zoti na informon n Kuran se Ai krijoi vdekjen dhe jetn pr ta vn njeriun n sprov.

Ai i ka krijuar jetn dhe vdekjen, pr tju provuar se kush prej jush do t veproj m mir; Ai sht i Plotfuqishmi dhe Falsi i madh. (Sure Mulk: 2)

Vdekja sht fundi vetm i jets s ksaj bote pra fundi i sprovs dhe fillimi i jets tjetr. Pr kt arsye, besimtart nuk i friksohen vdekjes. Mendimi pr vdekjen nuk i shqetson ata, sepse do moment i jets s tyre jetohet n krkim t veprave t mira si prgatitje pr ahiretin. Por, jobesimtarve vdekja u shkakton shqetsim t madh, pasi q ata e kuptojn at si asgjsim t plot. Prandaj, ata i shmangen do mendimi pr vdekjen. Por sht e kot. Asnj shpirt smund ti shmanget vdekjes kur t ket arritur koha e prcaktuar pr t:

Kudo q t gjendeni, do tju arrij vdekja, madje, qofshi edhe n kshtjellat m t forta...

(Sure Nisa: 78)

Ti shmangesh mendimit pr vdekjen sht ti shmangesh t vrtets. Pasi q n fund vdekja do ti vij njeriut hert a von, sht gj e urt q t sillemi duke mbajtur gjithnj n mendje mendimin pr vdekjen. Kjo sht natyra e arsyeshme n prputhje me t ciln veprojn besimtart. Derisa ti arrij vdekja, ata bjn vepra t mira, ashtu si na urdhron Allahu n Kuran:

Dhe adhuroje Zotin tnd derisa t t vij vdekja! (Sure Hixhr: 99)

T menduarit pr vdekjen forcon shpirtin e njeriut. Ai e ndalon epshin e njeriut q t mos e devijoj

at, duke u joshur prej sprovave t rrejshme t ksaj bote. Ai rrnjos n t vendosmrin dhe prkushtimin pr tju shmangur t gjithave formave t sjelljes me t cilat Allahu sht i paknaqur. Kjo sht arsyeja q nj besimtar duhet t mendoj shpesh pr vdekjen, duke mos harruar kurr se t gjith njerzit, duke prfshir at vet, nj dit do t vdesin.

Nga Kurani, ne msojm at q n t vrtet i ndodh atij q vdes, dhe far ai apo ajo vrtet prjeton apo ndien. Kur ne e shohim dikn duke vdekur, ne vetm vrojtojm vdekjen biologjike t tij. Mirpo, e vrteta sht se, personi q sht duke vdekur, edhe pse n nj dimension krejtsisht tjetr, prballet me engjjt e vdekjes. Nse ai sht jobesimtar, vdekja e vet i shkakton atij dhimbje t madhe. Engjjt e vdekjes, pas nxjerrjes s shpirtit t tij, e rrahin dhe e mundojn at. Tronditja e jobesimtarit prshkruhet si vijon:

...Ah sikur ti shihje keqbrsit gjat agonis s vdekjes, kur engjjt zgjasin duart (duke

thn): Dorzoni shpirtrat tuaj! Sot ju do t ndshkoheni me dnim poshtrues pr shkak t t pavrtetave q keni thn pr Allahun dhe q keni shprfillur shpalljet e Tij. (Sure Enam: 93)

E far do t bjn ata, kur engjjt do tua marrin shpirtin, duke i rrahur n fytyrat dhe shpinat e tyre?! Kjo, sepse ata pasuan at q shkakton zemrimin e Allahut dhe urryen plqimin e Tij e kshtu, Ai ua zhvlersoi atyre veprat. (Sure Muhammed: 27-28)

N ann tjetr, vdekja premton gzim dhe lumturi t madhe pr besimtart. Pr dallim nga jobesimtart, shpirtrat e t cilve shkulen prej tyre dhunshm, shpirtrat e besimtarve nxjerrn prej tyre butsisht (Sure Nazi'at: 2). Kjo prvoj sht e ngjashme me rastin e shpirtit n gjum, i cili e lshon trupin dhe lviz pr n nj dimension tjetr (Sure Zumer: 42)

Allahu ua merr shpirtrat atyre q u ka ardhur asti i vdekjes dhe atyre q nuk kan vdekur,

por q jan n gjum. Pastaj Aindal shpirtin e atij q i sht caktuar vdekja, ndrsa t tjerve ua l deri n nj koh t caktuar. Me t vrtet, kto jan shenja prnjerzit q mendojn. (Sure Zumer: 42)

Ata do t hyjn n Xhenetet e Adnit, ku rrjedhin lumenj dhe ku ka gjithka, q ata

dshirojn. Kshtu i shprblen Allahu punmirt, t cilve engjjt ua marrin shpirtrat, duke qen t pastr. U thon atyre: Shptimi qoft mbi ju! Hyni n Xhenet, si shprblim pr veprat q keni kryer! (Sure Nahl: 31-32)

BESIMI N AHIRET (JETN E PRTEJME) Jeta e ksaj bote, nuk sht gj tjetr, vese argtim dhe loj. Ndrsa jeta e bots tjetr,

pikrisht ajo sht jeta e vrtet. Ve sikur ta dinin! (Sure Ankebut: 64) Njeriun e pret ose shprblimi ose ndshkimi n fund t ksaj sprove domethn jets s ksaj bote.

Ata t cilt kryejn vepra t mira dhe kan besim n Zotin, fitojn knaqsin e Zotit dhe shprblehen me nj Parajs t prjetshme. Mirpo, t ligt, ata t cilt e mohojn Zotin dhe tejkalojn kufijt e Tij, meritojn Ferrin, ku ata do t takojn ndshkimin e prjetshm.

Njeriu kurr nuk zhduket n t vrtet. Q nga momenti q jemi krijuar, fillon jeta jon e amshueshme. Domethn, ne tashm kemi filluar jetn ton t prjetshme. Me t mbaruar t sprovs son, dhe menjher pas momentit t kalimit (tranzicionit), t cilin ne e quajm vdekje, ne do t jetojm n prjetsi. Se a do t jetohet ajo koh n vuajtje apo n lumturi varet nga prkushtimi i njeriut ndaj Fjals s Zotit, Kuranit, dhe n prpikrin e tij pr ti respektuar kufijt e Tij. I tr ky sistem, gjithsia, bota, qeniet njerzore dhe do gj e krijuar pr qeniet njerzore, jan projektuar pr nj qllim prfundimtar; jetn n ahiret. Zoti na bn me dije se ekzistenca e njeriut n kt bot nuk sht e paqllim dhe se, n ahiret, pas jets s shkurt t tij n kt bot, njeriut do ti duhet t jap prgjegjsi pr veprat e tij:

Mos vall, keni menduar q Ne ju kemi krijuar kot dhe q nuk do t ktheheshit te Ne (pr tju

gjykuar)?! (Sure Muminun: 115) Jeta e prjetshme sht nj mirsi madhshtore krahasuar me jetn shum t shkurtr t tanishme, e

cila nuk sht m shum se nj moment. sht me t vrtet mshir e madhe q, si shprblim pr pasimin e atyre prirjeve themelore q jan t natyrshme pr nj qenie njerzore si sht posedimi i besimit dhe krkimi i knaqsis s Allahut, Zoti i dhuron atij shprblimin e jets s prjetshme n Parajs:

Ata q besojn dhe bjn vepra t mira, Ne do ti vendosim n pallatet e Xhenetit, ku rrjedhin

lumenj; aty do t qndrojn prgjithmon. Sa i bukur sht shprblimi i atyre q punojn mir, (Sure Ankebut: 58)

Jeta e ahiretit sht e rndsishme n kuptimin se ajo prfaqson manifestimin e drejtsis s

pakufishme t Zotit, si edhe dhurimin e mirsive t pafund t Tij. Ahireti do t jet vendi ku do gj q bn njeriu n kt bot do t shpaguhet, ku drejtsia dhe mshira do t mbizotrojn. Drejtsia absolute e ahiretit prshkruhet n nj ajet si vijon:

... Thuaju:Knaqsit e ksaj jete jan t vogla. Jeta tjetr sht m e mir pr ata q e kan

frik Allahun e sbjn gjynahe. Juve nuk do tju bhet asnj fije padrejtsi. (Sure Nisa: 77) Zoti, i Cili posedon fuqin pr t krijuar gjithka, padyshim se mund t krijoj ahiretin:

Vall, a nuk sht i Zoti Ai q krijoi qiejt dhe Tokn, ti rikrijoj ato? Po! Ai sht Krijuesi i do gjje dhe i Gjithdijshmi! (Sure Ja Sin: 81)

BESIMI N DITN E GJYKIMIT Se Ora (e Kiametit) do t vij, gj pr t ciln ska dyshim dhe se Allahu do ti ringjall ata

q jan n varre. (Sure Haxh: 7) Dita e Gjykimit sht dita kur kohzgjatja e prcaktuar pr kt gjithsi mbaron. At dit, sprova e

vn mbi njerzimin do t mbaroj dhe kjo bot, arena e ksaj sprove, do t shprbhet. Ky sht fundi i premtuar nga Zoti n Kuran. Se jeta fizike e ksaj gjithsie do t mbaroj sht nj fakt i vrtetuar me an t vrojtimeve shkencore. N Kuran, nj numr ajetesh q prshkruajn Ditn e Gjykimit jan si vijon:

Dhe kur ti fryhet nj her Surit, kur toka dhe malet t ngrihen lart e t tharmohen me nj

goditje shkatrrimtare, ather do t ndodh Ngjarja e pashmangshme (Kiameti). Dhe do t ahet qielli, q at dit do t jet i thyeshm. (Sure Hakka: 13-16)

N Ditn e Gjykimit, Zoti do t ringjall njerzit t cilt kan vdekur: Pastaj, ju me siguri q do t ringjalleni n Ditn e Kiametit. (Sure Muminun: 16)

At dit, Zoti do ti tuboj njerzit dhe do ti ringjall t gjith ata: Allahu! Nuk ka zot tjetr t vrtet prve Atij. Ai do tju mbledh n Ditn e Kiametit, pr t

ciln nuk ka dyshim aspak! E kush sht n fjal m i vrtet se Allahu? (Sure Nisa: 87) Dita e Zgjimit/Ngritjes sht dita kur do njeri do t qndroj n pranin e Zotit dhe do vepr e

mundshme q sht kryer do t zbulohet: At Dit do t mbeteni zbuluar dhe asnj fshehtsi e juaja nuk do t mbetet pa u shfaqur:

(Sure Hakka: 18) Dhe n Ditn e Kiametit, Ne do t vendosim peshore t sakta e askush nuk do t psoj asnj

padrejtsi. Ne do t sjellim (pr gjykim) do vepr, qoft kjo edhe sa pesha e nj kokrre sinapi. Ne jemi t mjaftueshm pr llogaritje. (Sure Enbija: 47)

Dita e Ringjalljes sht ajo koh kur Zoti do ti jap fund ekzistencs fizike t gjithsis, toks dhe

do gjje n t. N at moment, Zoti, Krijuesi i gjith atyre ligjeve, do ti bj t gjitha ligjet fizike t

padobishme, q do t zgjidhin nj zinxhir t fatkeqsive t pashembullta q tejkalojn imagjinatn e njeriut.

Nj sr baraspeshash delikate na e bjn t mundur jetn n kt bot. Largsia e bots ndaj diellit dhe shpejtsia me t ciln ajo sillet rreth boshtit t saj, jan vendosur n mnyr t prkryer pr hir t mbijetess s njeriut n kt planet. Forca e gravitacionit, atmosfera q shrben si nj ati pr t mbrojtur tokn prej trupave qiellor q mund ta shkatrrojn at dhe shum sisteme tjera t ngjashme jan krijuar t gjitha n mnyr t veant. sht Allahu, Zoti i botve, i Cili krijoi kto baraspesha t akorduara n mnyr t prsosur pr t mundsuar jetn, madje edhe para se t ekzistonte njeriu. sht Allahu i Cili mban gjithsin n do moment:

Me t vrtet, Allahu mban ekuilibrin e qiejve dhe t Toks, q t mos shkatrrohen. Kur ato

nisin t shkatrrohen, askush nuk mund ti mbroj, pos Tij. Me t vrtet, Ai sht i But dhe Fals (i gjynaheve). (Sure Fatir: 41)

At moment q Zoti do t ndaloj funksionimin e ktyre baraspeshave delikate t larmishme, do

gj do t zhduket. Ai moment do t jet Dita e Gjykimit. Njerzit shpirtrat e t cilve do t prjetojn Ditn e Gjykimit do t lemerisen nga llahtari i asaj dite:

O njerz, friksojuni Zotit tuaj, sepse dridhja e Ors (s Kiametit), sht vrtet nj ngjarje e

madhe! Ditn, q do t shihni at, do grua me fmij n gji do ta harroj fmijn e saj dhe do grua shtatzn do ta hedh barrn e vet. Njerzit do ti shihni si t dehur, ndonse ata nuk do t jen t dehur, por dnimi i Allahut sht i ashpr. (Sure Haxh: 1-2)

Qysh do t mbroheni ju, nse mbeteni jobesimtar, Ditn n t ciln fmijt do t thinjen?

(Sure Muzzemmil: 17) Zoti na informon se cilat gjra t tjera do t ndodhin n Ditn e Gjykimit: Kur Dielli t mblidhet e t humb shklqimin; kur yjet t rrzohen dhe malet t lvizin tutje; kur devet barrse t braktisen dhe egrsirat t tubohen; kur detet t vlojn dhe shpirtrat t bashkohen (me trupat); kur foshnja e varrosur pr s gjalli t pyetet pr far faji ishte vrar; kur flett t shprndahen dhe qielli t zhvishet; kur Xhehenemi t flakroj

dhe Xheneti t afrohet: ather dokush do t marr vesh far kishte prgatitur (pr kt Dit). (Sure Tekuir: 1-14) RINGJALLJA Ai na sjell shembull, duke harruar krijimin e vet dhe thot: Kush do ti ngjall eshtrat kur

t kalben? Thuaj: Do ti ngjall Ai q i krijoi ato pr her t par; Ai ka njohuri t plot pr do krijes; (Sure Ja Sin: 78-79)

Ringjallja sht nj rikrijim i jets pas vdekjes. Vdekja nuk sht ndrprerje e ekzistencs. Bota, t

ciln Zoti e ka krijuar pr ta sprovuar njeriun, do t shrbej pr t caktuar vendin e tij n jetn e prtejme. Pas vdekjes, do njeri do t rikrijohet n nj trup t ri dhe do t filloj jetn e tij n ahiret, ku Zoti do ta vendos at ose n Ferr ose n Parajs, varsisht nga veprat e tij n kt bot. Ringjallja e njerzimit sht gj e leht pr tu br pr Zotin. N nj ajet, ngritja e gjith njerzve s bashku n Ditn e Gjykimit prshkruhet si vijon:

Jemi Ne ata q japin jetn dhe vdekjen. Te Ne do t kthehet do gj! At Dit, toka do t

hapet e ata do t dalin me nxitim. Pr Ne sht e leht ti mbledhim ata t gjith. (Sure Kaf: 43-44) Ca njerz dyshojn se Zoti mund ta ringjall njeriun. Mirpo, sht Zoti Ai i Cili s pari krijoi

njeriun nga asgjja, dhe prandaj, padyshim se ka fuqi q ta sjell at prsri n jet. Zoti na bn me dije pr kt t vrtet n Kuran:

O njerz, nse ju dyshoni n ringjalljen, mendoni si Ne ju kemi krijuar prej dheut, pastaj prej

piks s fars, pastaj prej drokave t gjakut, pastaj prej nj cope mishi me trajt t plot ose jo t plot, pr tjua br t qart! Dhe Ne e mbajm n mitr at q duam deri n kohn e caktuar. Pastaj ju nxjerrim si fmij e pas ksaj do t arrini moshn e pjekuris. Disa nga ju vdesin e disa ngelin deri n pleqri t thell, q t mos din asgj nga ajo q kan ditur m par. Dhe ti e sheh tokn t thar, por, kur Ne lshojm uj mbi t, ajo trazohet dhe gufon dhe prej saj mbijn gjithfar lloj bimsh t mrekullueshme n ift. Kjo ndodh (q ta dini) se Allahu sht e Vrteta, se Ai i ringjall t vdekurit, se Ai sht i Fuqishm pr do gj, (Sure Haxh: 5-6)

Pr t na dhn nj shembull t ktij rikrijimi, Zoti na trheq vmendjen ndaj fenomeneve natyrore

q na rrethojn. Pas shiut, Zoti ringjall dheun e vdekur dhe shterp ku asgj smund t rritej ashtu q bhet prsri i frytshm. N mnyr t ngjashme, sjellja e njeriut prsri n jet pas vdekjes s tij sht gj e leht pr Allahun:

Ai i drgon errat si lajmtare t ms