Embed Size (px)
Citation preview
HASAT SENE:3 - 3.HASAT - ŞUBAT - BELEŞ
fanzinTek yaptığımız tutanak tutmak gerisi takdir-i mutlak.
SAMED ATAŞ SABRİYE VARİŞ ZİNE HANIM
ALPEREN AYDIN ASLIHAN SEÇKİN CEVAT GALİP
OĞUZHAN AÇAR MİNİK MERT KAAN ERDAL
OĞUZHAN KAYACAN MAKTULİ ARDA ARIK EMİRCAN BÖLÜK M. KAĞAN WİLL ŞAHİNOĞLU
EREN EKİN ERCAN CEREN ATLI HASİP PEKTAŞ
uD D7
CEVA
T GA
LIP
BİLDİRİ
Asırlardır süregelen ve birçok kişinin bünyesinde bu-lunduğu bu camia (edebiyat dünyası) yaşadığımız yüz-yılda ipin ucunu kaçırmış ve bize de bunu kabul etmek düşmüştür.
Sözümüz kapısı çalana!
Peki gayemiz nedir?Hasat Fanzin, artık yazarı kazandırmak değil, bu coğ-rafyada okuru kazandırmak isteyecektir.
Değinmek istenilen noktada şu önemlidir ki;
Edebiyat dünyasını bir tarla varsayarak ve bu tarlada çalışan ekip biçen biz oldukça,edebiyat adının geçtiği her coğrafyada ektikçe gözümüz gönlümüz açılacaktır.
Hasat Fanzin,bu tarlada ekin ekip biçmekte olan bir yayındır.Bir tarla ki,Yusuf Has Hacip’ten Yaşar Kemal’e kadar gelmiş geçmiş ne ustalar görmüştür.
Ayrım gayrım yoktur biline!
İsteriz ki bitsin raflardaki vahşet ve isteriz ki sür-mesin pazardaki yazarlık.
Hasat Fanzin;Hem Neşet Ertaş’ı sevdirecek hem de Bülent Ersoy’u. Sevgi ile,muhabbet ile.
Ekin ki hasat olsun!
Tüm imla kuralları okumayı kolaylaştırmak amacıyla kullanılmıştır. HASAT FANZİN
hasat fanzin
uD D7
İÇİNDE OLMAYANLAR• Yaz yoktur.• Cıvıltı yoktur.• Ses seda yoktur.• Sık sık tekrar eden, yıl sonu merasiminde
okunacak eserler yoktur.• Önceden belirlenmiş satır sayısı yoktur.• Sınırlı tema yoktur.• Para kaygısı yoktur.• Beğeni toplama arzusu yoktur.• Reklam yoktur.• Sansür yoktur.• Magazin yoktur.• Çalıntı eser yoktur.• Daha sonra okuman için ayraç yoktur.• Kiralık yazar yoktur.• Yaş sınırı yoktur.• Ben, sen, o, biz, siz, onlar yoktur.• Siyasi emel, yalakalık yoktur.• Burada 2+2= 4 etmeyebilir.• Çıkar yoktur.
hasat fanzin
uD D7
Gizin güzün dile getirilme çabasıdır Biz bir meydandaydık. Tüm düşlerimiz çırılçıplak.Serildik göklere. Ne var dediğimizin önemi vardı, Ne de gözcüklerimizin. Bizi vurdular, ölmedik. Meydandaydık biz bir Okşadık kendi ellerimizle. Sözcüksüzlüklerimizi Yalandan çevirdik başımızı. Kekre yalanlara. Bizi sevmediler, ölmedik. Meydandaydık bir biz. Ne kadar ağıt varsa Yaktık içimizden. Sonra battı güneşler. Bitti gülüşmeler. Bizi acele ettirdiler, ölmedik. Biz meydandaydık bir, Yalan yok şimdi durduk yere Durduk yere sevgi tuttuk. Koştuk düştük. Hüzüne uçtuk güzün Biz, bir söyleyemedik, Abiler yaşadık sayılmaz. SAMED ATAŞ
hasat fanzin
uD D7
KUTSAL ŞİİR Varoluşu benimseyemeyenlerin Aidiyetsizlik duygusuyum.Endişe, korku, neye duyulduğu bilinmeyen özlem Ve belirsizlik tapınağıyım.Esasında ben bir tanrıyım.Dinsiz kullarımla peygamber öldürüyoruz.Cenneti henüz tamamlayamadığım için Dünyada bekletiyorum onları.Orada, başka tanrıların insanlarını izliyorlar.Hayli komik ve acı doğrusu,Her biri kendi tanrısını tek zannediyor.Yazık, kalın kitaplı tanrıların kulları.Çoğunun cenneti görecek hâli kalmadı.
Merhaba kullarım, ben tanrınızım!Melekleri ellerimde kaybederKulağınızın arkasından neşeli şeytanlar çıkartırımCennete ilk ben gireceğim.Güzel kadınları kendim için yarattım,Hepsini öpeceğim.Her şeyin en iyisine layığım, ben tanrıyım!Altı mıknatıslı bir terazim var,Hesap günü tüm dükkanları kapatacağımEn suskunu ile çığlık atıp,Cehennemi dünyada bırakacağım...
Az kaldı kıymetli kullarım,Az kaldı bitiriyorum cenneti.Sizi kapıda beyaz gömlekle karşılayacağım. SABRİYE VARİŞ
hasat fanzin
uD D7
Bir tuzaktan çıktım birine düştüm. Yılların bitmeyen kahrına düştüm. Ayağım ince bir dalın ucunda, Kapkara toprağın bağrına düştüm. Geri dönülmez bir sevdaya düştüm. ZİNE HANIM
hasat fanzin
uD D7
Bir tuzaktan çıktım birine düştüm. Yılların bitmeyen kahrına düştüm. Ayağım ince bir dalın ucunda, Kapkara toprağın bağrına düştüm. Geri dönülmez bir sevdaya düştüm. ZİNE HANIM
K I Z I L D Ü Ş Ayyaşın kızıl düşlerinde canlanır hatıralarım,Kapatıldığım C1 koğuşu ve duvar manzaralı pencerem.Hatıralarıma eşlik ederken konsomatris bir kadın,Bir sigara içimlik ömrüm canlanır,Ayyaşın kızıl rengi düşlerinde.Sağa sola yalpalarken koğuş içinde,Zor tutundum duvar manzaralı pencereme.Ederken ayyaşla bir sigara içimlik muhabbet;Gözlerimde kayıp giden ömrün acı rayihası yayılırken,Bir sigara içimlik ömrüm canlanır, Ayyaşın kızıl rengi düşlerinde.Daralmış gönül kafesim, Hava alıyorum duvar manzaralı penceremden.Yanımda konsomatris kadın ve ayyaş Bakıyoruz öylece kayıp giden ömürlerimize.Acı rayihalar yayılırken duvar manzaralı penceremden.Bir sigara içimlik ömrüm canlanır, Ayyaşın kızıl rengi düşlerinde. ALPEREN AYDIN
hasat fanzin
uD D7
Nereden başlayacağınızı bilemediğiniz anlar. Tıpkı şimdi olduğu gibi. İçimdekilere harfler cümleler yetmezmiş gibi hissederken, satır satır, kitap kitap dökmek isterken içimi şuracığa içim içime sıkışıyor. İçim içimden çıkamıyor. Söylemeden de anlayamı-yorsunuz işte. Kulaklarınız duysun gözleriniz görsün elleriniz tutsun istiyorsunuz. Neden böylesiniz. Ben sadece hissedin isti-yorum. Duymadan görmeden dokunmadan anlayın beni. Anlamaya değerbulun. Görün beni. Gözünüzle değil. Gözünüzü kapatıp öyle görün. Işıkları kapatın. Güneşe söyleyin artık doğmasın. Tanrım, kıs şu dünyanın sesini. Başım ağrıyor.
Takvim yaprakları artık kopmuyor. Yapraklı takvimleri bırakalı çok oldu. Acılarımız artık modern. Acılarımız çağdaş. Her geçen güne bir çizik atıyorum işte. Devam edebildiğimizi kendimize ka-nıtlamak için geliştirdiğimiz stratejilerden biri bu da. Durmak nedir bilmeden saydığım anlar, aylar, yıllar bitmiyor. Üstelik neden saydığımızı ya da neye saydığımızın nedeni de mühürlü bir kutuda saklı. Biz kimiz bilmiyorum. Tek başıma konuşmaktan kor-kunca olmayan benleri kendime ekliyorum. Kimseler bilmiyor. Siz de bilmeyin.
Parmaklarımın arasındaki kaleme kafa tutarak tükenmeye başlayın-ca, küçük mutluluk taklitleri yapmaktan başka bir çare kalmıyor bu küçük coğrafyamda. Gülen yüzlerimizi gören anneler taklitlere kanmaya başlayınca, taklitler gerçeklik ceketlerini giyiyorlar üzerlerine bir anda. Kocaman mutluluklarımız oluyor. Mutlu etmek kadar kocaman başka hiçbir mutluluk olmadığı düşüncesine, tüm inanç varlığımı yatırıyorum hiç düşünmeden...Hiç düşünmesem.
ASLIHAN SEÇKİN
hasat fanzin
uD D7
O S M A N Bereket versin İşler tıkırında Benim gözümde Babamın gözündeys Yan gel yat Osman Yaranamam Dağlar benim olsaAğa olsam Paşa olsam Ah babam Ah Osman CEVAT GALİP
hasat fanzin
uD D7
SESSİZ İSYANLAR Yaprağını kaybetmiş ağaçlar anlar Artık teli kopunca kenara atılan sazların yalnızlığını İçimde bir alevin Madımak’ı...Ah!
Dönüyor bir plak uyuşuk kedilerin üzerlerinde yattığıEskilerden toplamada bir kafedeKahvemiz geliyor... Bir yudum alıp,Evde suç işlemiş çocukların heyecanıyla yaptığımız,O alelacele sevişmelerimizi tadıyorsun.Bir insanın ömrünü yargılıyoruz karşılıklı.Hiçliğin içinde öpüyorsun dudaklarımı.Dudaklarımda her fabrikasyon malın bıraktığı metalimsi acı...İçimde ayazın Sivas’ı...Ah!
Vapurlar insanları yarıp çöplerini atıyor karalara.Martılar bir şeyler anlatıyor bağırırcasına... Seninle boğazı seyretmeyeli ne kadar oldu? İçimde İstanbul’u kalabalığı... Ah!
Sürgünlerimi gövdesine dayayarak yeşerdiğim ağaçlara güvendim.Yalnız kış vakti doğmuş kedi enikleri anlarParmak uçlarımın soğuğunu.İçimde sonbahar yapraklarının hışırtısı.Ah! OĞUZHAN AÇAR
hasat fanzin
uD D7
M E Y H A N E Mavi örtüde sallanan beyazlık,Güvertede bir adet dikili peynir çubuğu,Dalgalar boyu huzur,Biraz rüzgâr.
Kaptan oturuyor.Miçolar koşturuyor.Melodilerde kaptan hurra haykırışlar.Mezeler taze.
Gök gürlüyor,Fıçılar düştü düşecek.Miçolar bağrışıyor kaptan dur“Hayır”, yağmur geliyor !
Limanda bekleyen iki çocuk bir kadın,Her sallantıda bir parça korku,Umut dolu bekleyiş.Gelmeyecek olan beden... MİNİK
Z E K İ Adını Zeki koymuştu babası.
Azıcık Paşa’ya benzesin diye.
Amma zeka ne arar bizim tombalakta?
Varsa yoksa dövüş ve kavga.
Dört buçuk kilo doğumundan belliydi,
Bu adı batasıcanın çektireceği anasına.
Ne memede süt bıraktı, ne de darı ambarda.
Yediği yarasaydı bari hayırsızın.
Huyu suyu da benzemedi soyuna.
Anası kara, bu sarı kafa.
Babası sıskaysa bu bodurca.
Böyle böyle adı çıktı gavur oğlana.
Tuttuğunu sakatlardı eşşeğin oğlu.
Bahçede meyve, sebze büyümez.
Evin önünden hayvan geçmez oldu.
Kavga, gürültü günler geçip durdu,
Bizim tosun bildiğin öküz oldu.
Yaşına bakmaz yüklenirdi tüfeği beline.
Dağa çıkardı dom dom kurşunu ile domuz vurmaya.
Ne tavşanların çoğalma dönemi,
Ne de komşunun sürüden ayrılan keçisi,
Dinlemeyiverir sıkardı gayri uçana kaçana.
Hele yaban domuzu indirme görsündü,
Oracıkta pişirir yerdi koca hayvanı gavurun dölü.
Babasının kulağına bir yaramazlık gitse,
Eline ne geçerse vururdu şamar oğlanına.
Bir pazar gene kurmuş rakı sofrasını,
Ocakta nohut kavrulur, Müzeyyen döner pikapta,
İçer dururlar oğlan ile baba.
Biri 45, diğeri 16 yaşında.
Bardağı çevireyim derken vurdu kıçını tepsiye. Dağıttı ne var ne yok sofra üzerinde.
Gözü döndü herifin yeltendi kızılcık sopasına.
Bağırdı: ulan it oğlu efkarlanmak senin neyine?
Tosun da çakır keyif, niyeti yok dayak yemeye.
Çekip aldı odunu babanın elinden fırlatıp attı köşeye.
Zaferi tatmaya görsün sıpa, hızını alamadı tabi.
Geçirdi duvarda asılı bağlamayı herifin kafasına.
Eli ayağı boşaldı herifin, zor yetiştirdiler il hastanesine.
Senin adam olduğunu göremeyeceğim derdi.
Dediği gibi de göremedi!
Yadigarı yiyince kafaya beyni mi neyi kanamış.
İki sene kör gezdi, amma yirmi senelik küfür etti.
Üç aylıklar yatmadan da göçüp getti.
Kalbi delik, kafası yarıktı gevelediler.
Ciğerlerinde ur bitiverdiğini demediler.
Köyün yarısı kömür işçisi, zaten kalanı avrat.
Maden öldürüyormuş deseler patronlara patlayacak.
Kasaba doktorunu da kafaladıydı bu artiz kılıklılar,
Merhumun yakınlarına mezar taşı parası atar.
Hayırsever çıkardı Allahsızlar.
Derseniz ki bunların günahı boynuna.
Sen de bakam noldu bizim tosun oğlana?
Ne ana ocağına girer, ne eyvallahı var ahaliye.
Getti bir kulübe yaptı dede mirası tarlaya.
Darısını kendi eker, kendi biçer gayri.
Vurduğu hayvanla da haşlar yahnisini.
Allah ıslah etsin bırakamadı domuz yemeyi.
Kamyoncu Kasım yok mu o der durur,
Bizim Tosun yüklenmiş karasabanı sırtına,
Öküzler gibi turluyor tarlayı boydan boya.
Kahvede anlatıp anlatıp basar kahkahayı.
Yokuşta arka tekerleği patlayasıca!
Kimse de demez tosunun hali nicedir?
Bir şey mi oldu sabana vurduğu hayvana?
Gidişi de ayrı bir olaylı olur bizimkinin,
Fadime gebe kalmış diye dedikodu yayılınca,
Ne gören ne duyan oldu Tosunu ondan sonra.
Kulübeyi balyozla yıkıp, sahipsiz bırakmış tarlayı.
Fadime desen sakat Murat’a vardı.
Ağzı yamuk, aklı kıt bir garibin biriydi.
Dediler ki çocuğu beraber peydahladık.
Genciz ettik bir cahillik.
Yemeklisinden düğün yapacağız tez vakit.
Bebeğin mevlidi bile okundu amma,
Bu sarışın bebe de hiç benzemez ki sakat Murat’a.
MERT KAAN ERDAL
hasat fanzin
uD D7
Ç O K D A Ş E Y D İ Psikolojik sıkıntılar sahiden hastalık mı, Ruhsal problem içtimai bir mi problem, Yoksa toplumdan olmamak mı hastalık oluvermiş? Foucault öyle şeylerden söz etmiş geçen. Anksiyeteyi tokatladım depresyon bindi peyderpey. Beni vursa biri şuracıkta dedim şimdi, Çok da umurumda olur demek isterdim de diyemem. Ama elbette ben Meursault değilim Evlensem fark eder evlenmesem fark eder. Okuyacak kitaplarım var masamda, E-postada ve rafta şiirler, Ve okumayacağım makalelerim. Hah, işte onlara üzülebilirim. Birileri okusa bari telef olmasın ya da Yaralarımı çıkarken kapatıverin Çok da şeydi dedi taksici Mamak’ta Ve Bornova’da dönercinin boynunda bir dövme vardı: “Who Cares?” Yani meali: “Amaan, kimin umurunda?” OĞUZHAN KAYACAN
hasat fanzin
uD D7
Terasa çıktığımda nefesimi kesen bir soğuk kar-şıladı beni. Kocaman plazalar çöken sisin içinde buğulu bir biçimde gözüküyordu. Buraya geliş nede-nimi hatırlamaya çalıştım ama çıkaramadım. Kendimi zorlamanın başımı giderek ağrıttığını farkettim. Kendimi dışarı attım. Artık tek istediğim yanına gelmekti. Bütün ağrılarımı, telaşlarımı, korkula-rımı alıp başımı omzuna koymak iyi geliyordu çün-kü. Uzun zamandır böylesi huzurlu hissetmiyordum. Normalde gözüme girmeyen uyku, seninleyken bana istisna gösteriyordu. Her zamanki gibi yine kendi-mi kaptırıyormuş gibi düşüncelere kapılsamda ar-tık bu sesi de dinlemiyordum. Bir şeyler oluyordu ve uzun uzun hesap kitap yapmaya gerek yoktu. Sana doğru geliyorum, geçmeyen günler bir anda kısalı-yor, bütün şarkılar bir anda anlamını yitiriyor, mevsim sıcaklıkları normalin üzerinde seyrediyor, tüm dünyam alt üst oluyor. ANIL ÖZKONUŞ
hasat fanzin
uD D7
Biliyordum evet.Böyle bir tutulum olacağdı.Teğet geçecekdi zaten o gezegen. Ama rahat durmadı öbürkiler,Tenhada önünü kestiler.Bir süper novanın ben süper sıtarım diyeceğini. Onun kibrinden anlamışdım,Gezegene kafa tutacağdı.Amma haklıydı.Kuyruğuna bastılar garibimin.Düştün gözümden venüs.Alacağın olsun uranüs.Değer miydi olum ?Boş olum buralar, dut falan da yok.Size de kalmaz çoktan parselledi süper güç buraları.Sıra ondaydı.Pür dikkat kesilmişdi.Kaysındı artık onlara.Deymez dedi,Herkesle plütonlaşıp kimseye yağmadı, Terbiyeli bi arkadaşımızdı vesselam. MAKTULİ
hasat fanzin
uD D7
İNTİHAR ÇANLARI kimse bulamaz beni saklı cehennemler girdabından çıkarmazlar çıkmak istemem kazanamayacağımı bile bile atıldığım savaşlar kaybedişin yoksul ve sikik öyküsü hatırlanmaz kimselerin hatırından geçmez insanlığın yüz karası umutsuzlar sevgisiz büyüyenler uğursuzlar fazlalıklar gözlerinden cehennem akan o za- -val -lılar kendi ateşlerinin dumanlarında boğuldular boğuldular boğuldular iki adım atıp tıkandılar amma dişlerinden kanlar akasıya kadar koştular cehennemler girdabına cehennemler girdabına kendi ateşlerinden kaçmak için koştular koştular koştular onlara kaldı sadece gözleri aklın hatırası gözleri kendini körleştiren gözleri manzarası kara tabut olan gözleri -hepimiz çanların çalmasını bekleyeceğiz- ARDA ARIK
hasat fanzin
uD D7
Ç O K G E Ç Çok geç...Zamanım geldi.Özür için...Gurur için...Sevip,öpüp,koklamak için...Çok geç...Zamanım geldi. EMİRCAN BÖLÜK
hasat fanzin
uD D7
Ü N V A N I Çekti ceremesini saat sabah olamadan,Bir koşudur tutturdu.Gecenin seslerinden kaçarak.Körükleyip sigarasını,Henüz hayattayken tekrar uyuyabilmek için.
Soğuk, dağlarken ellerini avuçlarını,Bilmediği bir dilde,Üç duadır mırıldandı
Kış bu kentte hiç yakışıklı durmamıştı,Elektrik telleri böyle gerginken,Canına daha çok kıyardı insan çünkü.Bir koşudur ya, unutturdu,Haliç’in sularındadır, böyle sabahlarda.İnadına yutkunurdu bir beden, muhakkak M. KAĞAN WİLL ŞAHİNOĞLU
hasat fanzin
uD D7
Auschwitz’den SonraAnne Sexton Öfke,Kanca kadar siyah.Geride bırakıyor beni.Her gün,Her NaziSabah 8’de, bir bebeği aldı.Ve kızarmış tavasında,Onu sote etti, kahvaltı için.
Ve ölüm seyirci kalıyor.Ve tırnağın altındaki kirden yakınıyor.
İnsan şeytandır,Söylüyorum bağırarak.İnsan çiçektir.Yakılmış olan. Söylüyorum bağırarak.İnsan,Çamurdan bir kuştur,Söylüyorum bağırarak.
Ve ölüm seyirci kalıyor.Ve kasıklarını kaşıyor. Küçük ayak parmağıyla insan,o mucizevi parmaklarıyladeğildir bir tapınakama bir tuvalettir. Söylüyorum bağırarak.Bundan sonra asla çay bardağı kullanmasın insan.
Bundan sonra,
Asla bir kitap yazmasın insan.
Bundan sonra,
Asla bir ayakkabı giymesin insan.
Bundan sonra,
Asla gözlerini göğe dikmesin
insan,
Sakin bir Temmuz gecesinde.
Asla. Asla. Asla. Asla. Asla.
Söylüyorum bağırarak tüm bunları.
Tanrının işitmemesini dileyerek.
Çev: Eren Ekin Ercan
hasat fanzin
uD D7
CEREN ATLI
hasat fanzin
uD D7HASİP PEKTAŞ
hasat fanzin
uD D7HASİP PEKTAŞ
ON ÖLÜM ŞARKISIRüzgar değmez oldu artık yüzümeGün ışığı kapıma boş yere gelir;Kötü bir düş gibi dolar gözüme
Bu toprak bana dağ, size tepedir!...
CENAP ŞAHABETTİM
Sevgili Canap Şahabettin’in anısana. Saygıyla...
(21 Mart 1870 - 13 Şubat 1934)
