CAROLI Μ. AGRELL

SUPPLEMENTA AD LEX. SYR. CASTELLIANUM

QUORUM PARTUM NONAM

VENIA AMPI. FAC, PHILOS. UPS AU.

PÉJISIDÉ

MAG. HE NR. G. LINDGRENPROF. REG. LITT. C.RAEC. ET ORIENT. ADJ.

PRO GRADU PHILOSOPHICO

P. P.

CAROLUS ANDREAS RINGENSONYESTM. DALEC. STIP. SERNSKOLD.

IN AUDIT, GUST. DIE IV MAJI MDCCCXXXIX.

Η. Ρ. M. S.

ü Ρ S A L I JE,excüdEbant Regime academi je tvpographi.

£3

Th. I.

In explicando Psalmo septuagesiino secundo, quo, si degrandi poeticae dictionis apparatu imaginumque copia quae-ritur, vix alium sublimiorem habemus, haud leviter pee-cant in eo vulgo interpretes, quod Yerba finita, quae ibi¬dem in singulis versibus occurrunt, in Tempore Futurovertunt, quum poscat, ni fallimur, et orationis tenor, sieum rite assequi quis vult, et constructio grammatica, utOptative explicentur. Est enim totus hic psalmus gratu-latorium Carmen, quo inaugurando mox vel jam inaugu-rato regi fausta quaevis apprecatur-. ])o'etaf ut palam testan-tur apocopatae Futuri Temporis lormae τ·)}, örn, ">rn et■>rn, quarum tarnen, ex vulgari psalmum nostrurn verten-di modo, nulla prorsus habetur ratio. Qui vero sie inuniversum perit sublimis carminis tenor, ei neque, maleintellectis quibusdam ejusdem versibus, melius consultum.Dabit proxima thesis quasdam nostras ad psalmi hujuscornmentarium symbolas.

Th. II.

In versu tertio quaevis pacis, juste partae, bona novoregi ejusque imperio apprecatur poeta verbis Εη*)Π INW»npnxö rnynjn dd'? attollant montes pacem populo etcollti justitiä partam h. e. conspiciantur, illo regnante, in

montibus et collibus ubique erecta justse pacis signa. —

Versum quintum omnes uno ore interpretes ita explicant,tM describatur in eo regis nostri imperii perennitas, tamdiuduraturi, quamdiu lucere pergent sol et luna, statuentes phra-ses Hebraicas TumJ-QÜ et rPP OöV, querr.admodum etiamrn<» *»^2 in versu septimo, significare quoiisque sol et lunamånebunt. Innui vero credimus hisce locutionibus non ee-

ternani imperii durationem, qnae insulsa omnino esset,immo absurda adulatio, sed porrectam ad fines usque terraehabitabilis ejusdem ditionem et potestatem; quam quoquegrandem suam apprecationem alia sub imagine vates inversu octavo exprimit verbis ην "irritt*) tu·» ττη

yiN iDDN. Est enim locutionum vsow oy, nl> OS1} et ts>m*» sensus: ubtcunque terrarum, ubi lucent sol et kma.—Versus deeimi sexti, quoniam et irf eo, tarn de sensu poetae,quam de constructione verborum grammatiea, ambigitur,verbalem hanc versioaem proponimus: accidal, ut pugillus(•ΠΟΕ nobis idem est. ac Chald. nDE vola mauus) frummüin campo, in capite montium, contremiscat■, Libani instar, fru-ctus ejus, et ut ßoreani oppidani, instar gramimm campi h.e. sit tanta, illo imperante, soll ubertas, ut unius pugillisementis, si quis earn in campo, quin imrao in sterili a-lias montis cacumine sparserit, in tarn ttberem succrescatmessem, ut, quam praebent ingentes Libani cedri desae-vientibus ventis ansam, eamdem possit iis ofFerre largaseges, a tam exili orta initLo; eademque, quas sie optavit,ut rura beet, feracitate et omnimoda copia, gaudeantfruanturque etiam oppidani regni cives.

59

|2vs)oS benediciio, eulogia h. e. placenta, quam Nrstorianiin honorem Yirginis Mariee offerunt, A. T. 5. P. 2.

p. 3o6. 1. 18. it. ponitur pro cibariis, rebus yictuali-bus seu penu (förråd), A. T. 3. P. 1. p. i38. Not» col.2. 1. i3 et Q a fiue.

y

)ojit. verum, at, sed, B. 127. 1. penult. p. 55g. I. ultp. 425. 1. 6 a iitie etc. it. sciiicei vel id est, A. T. o.

P. 2. p. 2g4. 1. 5. it. dumtaxat,' B. p. 43g. 1. antepen.it. itaque, igitur■, ut vertitur ab Assem. T. 2. p. i65.col. 2. 1. 6 a finé. — /OjÄ tasnen ut, h. e. ga ta¬rnen conditione ut, B. p. 37ö. 1. 7.

—. /

.7 5 ✓ ^

est Arab. oVäj, idem quod Oo, nempe ami-culum, tapetum seu siragulum erassius, tortis contextumfilis (Gol i i Lex. Arab. p. 213. 214), B. p. 417. 1. 12. &).

b) Ita Agrellius., Brun slum sequutus, qui loco citato verbay ··

Syriaca v «JLtjjläo male vertit: etstråta asinina, quce vocantur Betati. Verte: et vasa s. dolia

y

vini, quce vocantur Btipti. Est seil. Arab. vox

^•LALü pl. fr. a s. Pers. AJoVi 1. dolium, se-ria. Vide supra p. 47. Not. o. Scribit Bernstein in Lex.Syr. Chr. Kirsch, ρ. 80. se cu η du in Genn. de Silesia (vi-

» 'de in Fabrica linguae Arab. ρ. 209) ex sing. , qüod Lexicotreytagiano addere vult. Cum nostra vero orthographia exstatTocabulum nostrum in Lex. Freytag. majori p. 133. Lindgr.

9 a

6o

it. ccelibalus s. vita castissima Venerisque aba-tinentissima utriusque sexus, A. T. 5. P. i. p. 467.col. 1. 1. penult. col. 2. 1. 12. Ita quoque jJoADvirgo etiam de viris castis usurpatur, A. T. 1. p. 362.col. 1. 1. penult. etc.

# 0 ^

ί-k-coAD virginens, eoelebs, B. p. 4. 1. 8.

Ad C. adde it. cum (med), de iis, qui partes alicu-.7 *

jus sequuntur (hålla med), B. ρ. io5. 1. 10, 9 jAäpostquam, B. p. g, 1. 2. ρ. 10.1.10 etc.— et con-junct. post sie h. e. postea, quo facto, Mich.Chr. Syr. ρ. 8ι. 1. 5 a fine, Β. ρ. 485. 1. 4 a fineetc. — .\n paullo post, brevi, B. p. 542. 1. 8.

χ y ν ρ

ρ. 196. 1. 4 et δ a fine. — 9 9ÄS paullo postquam, B. ρ. 526.1. 2. — wD V}) secutns, insecutus est, A.Τ. 5. P. 1. p. 456. col. 2. 1. 16. 17. — Λ vel

verba preeeuntem subsequi, nostr. säga efter den,som förestafvar, Riiiks und Λ aters Lesebuch ρ. o q. 1.penult. et ult. p. 58 1. 11. p. 09. 1. 3. — cdsecutus s. imitaius est; deditus, propensus fuit, B. p. 441.1. 2. p. i3i. 1. ult. — JS vel ^ jcis erravit posth. e. sectatus est, ambivit (löpa, fika elter), Hahn Chr.

- 7

Syr. ρ. 109. 1. penult. ρ. ιο8. 1. ιδ. — o cDAä sert·psit post aliquein (skrifva efter någon) h. e. per litterasarcessivit aliquem, Α. Τ. 3. Ρ. 1. ρ 2i8. col. 1. 1. ult.—

y

CD adgressus est, persecutus est, B. ρ. 571.I. 5. —

ßlβ 0

)o-o successit (vide )ο=ο)) Β. ρ, 4ο. ]. 5. ρ. 46. !.6 etc. — |?5 iuit post aliquid h. e. ambivit, Α. T.δ. Ρ. i. p. 77. col. ι. I. 12. — *42 misit postaüquem (skicka efter någon) h. e. misit aliquem ad ar.cessendum aliquem, Α. T. 2. p. 4o. col. 1, 1. 7 et 6

ν o

a fine. T. 5. Ρ. ι, ρ. i2o col. i. 1. 20 etc. — ?Ä422ip y y ρ

(Cast. L·. S. p. 44q) retro, 2 Petr. 2. 21. psa*ad diem sequtniem, A. T. 3. P. 1. p. «44. col. 2. 1. 6..#· 7 Λ ί> .

pso*? σι?Λ£22* ρöstero die, B. p. 127« 1. i4. i5. —y ρ /τ*

-ϊβ 2) /70·^ (prsepositio), B. p. 564. 1. 5 a fine.\ τ, Ρ /TN

ρ. 570. 1. 5 etc. cijAiS ς-5θ5 /«ffi/xor vel successores

ejus, Α. T. 3. Ρ. 1. p. 485, col. 2. I. ult. 2) a —postIi. e. a, ab (ifrån), Pauli η. Repert. Part. 1. ρ. 53. 1.8. — Rarius habet hrec particula sufiixa more nonii-

7 p

num plur. e. g. **0io3Ap post eum, B. p. 10. 1. >1.p. 12. 1. 10. i3. p. io5. 1. 4 a fine etc.

j.Genuensis (en Genuesar.e), B. p. b26. 1, q.

CLaAtv. Β. ρ 3ιΓ>. 1. ι. (ubi Kirsch ephippium) quid? an eiest sulfixuni ? c}„

.

, 5 / , /C) Est' vox Arabica fegumentum ephippii

(sadehacke). Ephippium dicitur Syr. * Lindgr.

6 2

vide sub

(fc\)selecta capita vel loca; A. T. 3. P* i. p. i53. coL

2. 1. nit.

i^3Ä^A, T. 2. p. 8o. col. i. 1. io a fine. Quid? af)..«>.>·

massa, A. T. 5. P. 2. p. 278. 1. 17.

it. formatio, A. T. 1. p. 3o2. col. 1. I. 18. T. 3.P. 2. p. 201. 1. 10. 12, p. 202. 1. i4.

<^0ρ

I ί^■ gnid? A. T. 5. P. 1. p. 241, col. 2. 1. o, ubi non

d) Est figmentum, res ficta. Qure occurrunt loco citalom » »o y ,p . > 7 .Ρ ρ v .py .

verb a Sjrlana ^ ] 1 nAAa I * x-a ^ »- {.£^·Λ£2?äd sensum propius quam ad contextum vertit Assenianus: "utimpietatem in Deum hoc artificio persuasibiliorem faciatAdverba pressius vertendum crediderim: "ut, superindumentQ 1.unctione quadam figmenti sui, id (seil, figmentum) commendabile,acceptum, faceret b. e. ut falsa ejus doctrina, orlhodoxice spe-eiem prre se ferens, facilms in bominunt animos descenderef.Lindgr.

63

vertitur ab Assemanno, sed forte notat skapnad, bild¬ning, skepnad. Hvit till skapnaden seu färgens).

Ad C. adde: Pl. jica^(non utmale Castellus) casei, A. T. 2. p. 280. col. 1. 1. 7 et6 a fine.

(v=\)" r -Ρ Ρ Ρ 7

iem· Virilit, B. p. 5i2. 1. 7 a fine.p. 221. 1. 4.

. P P 7 -

η 1" fortitsr, Viriliter, B. p. 176. 1. ult. A. T. 3.P. 1. p. 121. col. 2. 1. 11.

ΪΡ Y · -

mgluviet, A. T. 5. P. 1. p. 91. col. 2. 1. 18.

v

Ad C. adde:^ ^ A * inforfunium, B. p. 576. 1.4

·· ρ y

a fine. — (an plur. a jf^fortunaP) Bruns: prce·sagia, B. p. i3i. 1. ult fj.

e) Qno fundamento etymologico nitatur CeL Auctoris con-jectura ignoro. An legendum jl ^ » rad. Lindgr.

.. ρ. Ϋ

/) i^loco cit. certo certius plur. est a j^^et valet id.ac Arab. utroqne bona fortuma h. e. stellte fjfovitet Veneris, qufe, in astrologia Arabum, omni bona; fortrrna;et felicilati praesident, quarumque illa f —»Yf <ΛΛΜ*5ί, haec

(AszUvJf persaepe vocatur. His quoque respondere9b

6 i

Ethpe. \qJ 5^1 ab seissa est te la vitce all cujush. e. moriendum est ei, B. p. 566. 1. 5. p. 694. 1. 12.

it. chorus musicus, A. T. 2. p. 255. col. 1. 1. g .

a fine. p. 532, col. 1. pcnult. etc. it. chorus (locus intemplo, Sueth. Chor), A. T. 5. P. 2. p. 147, 1. 10.5 |)Q^p in agmine aliquorum Ii. e. inter, A. T. 2. p.58g. Not. col. 2. 1. 2. g),

it. cincinnuj (hårlock) sec. Kirschium, B. ρ. 56o.1. 6 a fine, vel rectius hårfläta, hårpiska.

it. cincinnus„ Hahn Chr. Syr. ρ. 107. 1. 5. Ideni quod

jjof^ in Casl. L. S. p. io4.

casu, fortuito, B. p. 65. 1. 8. A. T. 5. P. 1.p. 88. Not. col. 2. 1. 6 a fine.

Hebr. na et Ott Jes. 65. 11 a vero haud absimile facit Sr-*Λ

»

rus Interpres, qui vocabiila Hebraica per nostrum reddit.Lindgr.

g) prout a abscidit derivatum nomen, pr. estSectio, pars. Cfr. Hebr. nrtf. Lindgr.

65

»dem quod rffugium[, B. p. 471. 1.4 a fine.

Ad C. adde: Aph. inclinavit, Α. T. 2. p. 87.col. 2, 1. i4.

inclinatio. Ita precatio, quam Pontifex inclinafnssecreto recitat, vocatiir apud Syros omnes, Α. T. 3.P. 2. p. 810. n:o 5. p. 822. 1. 16. p. 806. col. 2. 1.penult. etc.

y

cu^. Ad C. adde: it. Venter, Tychs. Elem. Syr. ρ. q2, 1. 11.Tychs. Physiol. Syr. ρ. ίο. 1. ι3. — α^"11. in intimo h. e. 1) in (cum ablat.) (uti, inuti), Β. ρ.588. 1. 4 a fine. ρ. ι55. 1. i5 etc. 2) inträ, per (detempore) (på, inom, om, under), B. p. 232. 1. 10. p.247. 1. 12. A. T. 3. P. 1. p. g6. Not. col. 2. 1. 5 afine etc. 3) per medium, per (de loco), B. ρ. i5. 1. 7.—

cu^ e medio, ex (utur, ifrån), B. p. 587.1. i3 etc.y

— ^ in^us» intripseeus (innantill, inne, invän¬digt, invärtes), Matth. 20. 25. B. p. 5g5. 1. 11. p.456. 1. 15 etc. 2) in intimum alicujus h. e. in (cumaccus.) (inuti, in i), B. p. 4i3. 1. i3. p. 4i4. 1. 1etc. 3) intro (inn), B. p. 168. 1. penult. p. 4o4. 1. 5.—7 . 7 »..7

versus intus h. e. introrsum, B. p. 192. 1./τ, y

10. — inträ (prsepos.), B. p* 88. 1. 6 a fine.p. 180. 1. ult, etc.

66

γ

(verb. denomin. in Ethpah.) in interiora penetra-vit, B. p. 261. 1. 6 a fine. A. T, 3. P. 1. p. 4gi.col. 2. 1. 6 etc.

* 7 .

extendens se, pertmens, pertingens (propne exiensus,protensus), Mich. Chr. Syr. ρ. 17. 1. ι. 9. h).

O 7

Ad C. adde: 1) communitas h. e. coetus, B. p. 482. 1.8. A. T. 3. P. 1. p. i38. Not. col. 2. 1. 6, ubi coe-tus monachorum coenobii cujusdam ita vocatur etc.2) vulgas, A. T. 2. p. 122. col. 2, 1. 6. T. 3. P. 1. p.82. col. 1. 1. 1 etc. o) omnes vel omnia, A. T, 2. p.243. col. 1. 1. 17 a firte. T. 5. Ρ. 1. p- 35g. coh 1.

Ρ 7

1. 8 a fine. Hinc omniurtt h. e. communis, A. T.1. p. 11. col. 1. 1. 22. T, 3. Ρ. 1. p· 56S. col. 1. 1.5 etc. 4) cedes communes, A. T. 2. Diss. de Monoph.sign. U. p. 2. 1. 4.

domesticus (inländsk), Mich. Chr. Syr. ρ. iog 1, ι4.PI. t) cives, domestici (inlandske), B. p. 600. I.4 a fine. ρ. 6o2. 1. 5 etc. 2) obsessi (de belägrade,besättnings garnison), B. p. 026. 1. n. p. 358. i.3 etc. i).

h) Rectius referri crediderim loca citaia ad formam passi-7 v

vam parlicipii conjugalionis Pahelicre quam, ut fecitAgrellius, ad formam activam ]q»^o . Lindgr.

i) Nomen subst. vznter, vitc&ra in Lex. Cast. p.139 male punctatur pro jlo^. Cfr. Hekr. rp^. Lindgr.