Krantje voor en door de bewoners van

het groen kwartier.

LENTE 2015

2 H E T K WA R T I E R TJ E — L E N T E 2 0 1 5

Beste lezer

Je hebt de vierde editie van ons gazetje in handen, met een nieuwe titel en een nieuwe lay-out. De vorige edities was het buurtbewoonster Gertie Deckers die met hart en ziel de lay-out van ons krantje deed. Ze deed dit heel professioneel en we zijn haar daar heel erg dankbaar voor. Spijtig genoeg kon Gertie niet langer de nodige tijd vrijmaken en moesten wij op zoek naar een nieuwe vormgever.

We hebben die gevonden bij Duval Branding. Een topper in de communicatiesector en toekomstige bewoner van de site. Zoals u kon lezen in ons vorig gazetje, kocht André Duval immers de stookplaats om hier een broedplaats van artistiek, creatief en technologisch talent te realiseren.We zijn dan ook erg blij dat het bedrijf Duval Branding zich ontfermt over de vormgeving en uitstraling van ons krantje. Voor ons krantje een tweede leven en een nieuwe naam “Het Kwartiertje”. Deze naam is een knipoog naar de buurt, maar staat ook voor het luchtige leesplezier waar het blad voor staat. Je hebt het op een kwartier gelezen.

In dit nummer leer je onder meer nieuwe buren kennen, verneem je meer over de plannen met het klooster, de kinderopvang in de Van Luppenstraat, de discussies over de paaltjes en de toegang tot de site, een interview met Nick Bril van The Jane … Veel leesplezier met “Het Kwartiertje” !

IK BEN GAAN LOPENUIT HARTJE STAD.Godo Van Gils woont sinds september 2014 in de officiersmess naast de Delhaize, en ze woont daar heel graag, zo bekent ze. Beroepshalve verzorgt Godo opleidingen voor Dille en Kamille en is ze voor haar job regelmatig in Nederland. Voordien werkte ze voor een hotel.

“Ik woonde in Kipdorp - hartje stad - en was het lawaai, het studenten- en uitgangsleven in die buurt beu. Vandaar mijn besluit om te verhuizen en dan is dit toch wel een heel aangename plek om te wonen. Wat me hier zo aanspreekt, is de rust op een boogscheut van hartje stad. Je hoort hier nog de vogeltjes fluiten en dankzij het autovrije karakter kunnen kinderen hier rondlopen zonder gevaar”. “

Waar vind je nog die rust in de stad, vraagt Godo zich af. “De Broodnatie heeft me mee over de streep getrokken, een goede bakker waar je bovendien iets kan drinken of een pateeke eten en andere buren ontmoeten, dat is toch super! In mijn jeugd ging ik als

kind alleen naar de bakker, en in deze buurt kan dat ook, en dat vind ik geweldig”.

Godo staat te popelen om zich te engageren voor de buurt. “De officierswoningen horen voor mij bij het Groen Kwartier en ik wil me heel graag inzetten en een aanspreekpunt zijn voor de buurt. Ik heb een grote honger naar kennis over het verleden van de site en ben aangenaam verrast dat jullie daar een werking rond hebben opgezet. Ik wil echt alles weten over die gebouwen en de verhalen die daaraan verbonden zijn”. Als bewijs toont ze een verzameling oude foto’s over de site en de buurt.

3H E T K WA R T I E R TJ E — L E N T E 2 0 1 5

EEN OPEN HUIS VOOR DE BUURT

Hoe ben je op dit idee gekomen?Mouche Van Hool: “Wij waren allang op zoek naar een historisch pand dat groot genoeg was om een hotel in te beginnen. Vrienden van ons die hier een loft hadden gekocht, tipten ons: zou dat niets voor jullie zijn? We hadden al veel positiefs gehoord over het Groen Kwartier en vonden het een interessante locatie: niet voor de hand liggend, niet in het centrum van de stad maar toch goed bereikbaar. In mei vorig jaar hebben we het eerste contact gehad met de projectontwikkelaar. Toen we het pand de eerste keer zagen, wisten we meteen: dit is het! Uiteindelijk hebben we het gekocht in november.”

Wat voor hotel willen jullie openen?Mouche Van Hool: “Het wordt een kleinschalig hotel met een 35-tal kamers, in een familiale, gezellige, rustige en laagdrempelige sfeer. Maar niet alleen

onze logees zullen er welkom zijn, ook voor de buurt willen we een open huis zijn om elkaar te ontmoeten, iets te eten of te drinken, te werken, te genieten. Wellicht komen er ook een vergaderzaal en een spa/wellness, waar ook de buurt welkom is. Voor ons primeert een goede band met de buurt en het respecteren van ieders rust. Daarom ook zullen er voor onze gasten tien parkeerplaatsen zijn in de parking onder de parkappartementen.”

Vanaf wanneer kunnen we in jullie hotel terecht?Mouche Van Hool: “Dat is nog niet voor meteen hoor. Wij denken te kunnen opengaan in de zomer van 2018, na 1,5 jaar voorbereiding en 2 jaar verbouwen. Het pand is nu eenmaal een beschermd monument. Dat maakt dat je een hele administratie moet doorlopen en alles dus trager gaat. We zijn nu volop aan het

plannen maken en nadenken over hoe het er precies gaat uitzien. We zullen uiteraard de authentieke elementen bewaren, maar verder wordt het interieur hedendaags.”

Wij hebben kennis gemaakt met een toffe dame voor wie het contact met de buurt zeer belangrijk is. Wij kijken er alvast naar uit om een “terraske” te kunnen doen in de voormalige kloostertuin tijdens een mooie zomeravond in 2018.

Na jarenlange leegstand is er een bestemming gevonden voor het klooster in de Albert Claudestraat. Mouche Van Hool zal er een hotel openen. Speciaal voor “Het Kwartiertje” doet ze de plannen alvast uit de doeken.

4 H E T K WA R T I E R TJ E — L E N T E 2 0 1 5

EEN LEVEN ALS VERPLEEGSTER IN HET MARIA GASTHUISEen gesprek met zuster Marie-Térèse en zuster Betty

De wintergang was het decor voor onze ‘afternoon tea’ nieuwjaarsreceptie op 25 januari. Vroeger vormde deze gang de verbinding tussen het klooster en de ziekenhuispaviljoenen. Vertrouwd terrein dus voor zuster Marie-Térèse en zuster Betty die we mochten verwelkomen tijdens onze nieuwjaarsreceptie.

Samen met zuster Marthe zijn zij de drie langstlevende kloosterzusters van het toenmalige Augustinessenklooster. En ze hebben al een gezegende leeftijd, zuster Betty wordt 92 in juli, zuster Marie-Tèrése is 86. Het klooster maakte vanaf 1912 deel uit van het Militair Hospitaal, en tijdens de hoogdagen van het Militair Hospitaal verbleven hier meer dan 100 hospitaalzusters augustinessen. Deze congregatie stelde zich voornamelijk ten dienste van de krijgsziekenhuizen. Tijdens de eerste wereldoorlog waren ze aanwezig aan het front.

Deze gang en deze site vormt voor hen een vat vol verhalen en herinneringen.” Ik ben blij dat er iets mee gebeurt”, vertelt zuster Betty. “Zo betekent het nog iets voor de mensen en de buurt”. De zusters wonen nu in de nabije Marialei maar werkten liefst 48 jaar als verpleegster in het Militair Hospitaal. Zuster Marie-Térèse heeft altijd de keuken gedaan, zuster Marthe stond in de operatiekamer en zuster Betty bij

de reanimatie. “Je had hier een psychiatrische afdeling met de ‘zwarte plastrons’, de andere zieken droegen een rode plastron. Hier was tot 1980 het psychiatrisch centrum van het leger gevestigd. Nadien verhuisde deze afdeling naar Neder-Over-Heembeek. Alle psychiatrische patiënten – en wie bijvoorbeeld een zelfmoordpoging had ondernomen – werden tot 1980 hier verzorgd. Sommigen wilden niet bij het leger en veinsden daarom ziektes. We hadden ook veel patiënten die in Duitsland waren gekazerneerd.

In het klooster vind je nog de restanten van een Lourdesgrot, maar het Onze-Lieve-Vrouwke hebben de zusters meegenomen naar hun nieuwe locatie in de Marialei”.

5H E T K WA R T I E R TJ E — L E N T E 2 0 1 5

De verborgen geschiedenis van het Militair Hospitaal in vijf bedrijven Het Militair Hospitaal leeft. Er gebeurt veel op de site, maar vroeger was hier ook een bruisend leven achter de muren van het hospitaal. Een groep van bewoners zet zich in om verhalen van vroeger naar boven te halen en de geschiedenis van het hospitaal te ontsluiten voor het publiek. Daarvoor worden, met ondersteuning van de stad en het MAS, interviews afgenomen en verzamelen we foto’s uit de oude doos. Een eerste resultaat kan je beleven tijdens Open Monumentendag op zondag 13 september 2015. Dan kan je kennismaken met de verborgen geschiedenis van het Militair Hospitaal in vijf bedrijven. De rest verklappen we nog niet, het mag spannend blijven.

Wij zoeken vrijwilligersBen je geïnteresseerd in de geschiedenis van het Militair Hospitaal? En wil je actief meewerken? Bijvoorbeeld als vrijwilliger op zondag 13 september of tijdens de voorbereidende organisatie? Wij zijn nog op zoek naar mensen die de handen uit de mouwen willen steken, groepen willen rondleiden op 13 september, deelnemers verwelkomen aan de ontvangstbalie, of meehelpen bij het opzetten van een kraampje … Werk genoeg en helpende handen zijn erg welkom. Heb je zin om te helpen? Mail dan naar bogaertnicole@skynet.be

MILITAIRHOSPITAALLEEFT.

6 H E T K WA R T I E R TJ E — L E N T E 2 0 1 5

WE PRESTEREN ELKE DAG OP DE TOP VANONS KUNNENBijna een jaar geleden ging The Jane open. Tijd voor een gesprek met chef Nick Bril over passie, gedrevenheid, de Michelinster en kinderziektes.

7H E T K WA R T I E R TJ E — L E N T E 2 0 1 5

Toen je enkele jaren geleden voor het eerst in de kapel binnenstapte, wat dacht je toen? Nick Bril: “De site, die er toen nog helemaal anders bij lag als vandaag, maakte al indruk. Dan zie je daar die monumentale kapel staan, waar op zijn zachtst gezegd nog wat werk aan was. (lacht) Binnen bleek het nog erger, maar daar keek ik wel door. Sergio Herman en ik waren van plan een klein restaurant te openen, maar toen we dit zagen, wisten we meteen dat we hier geen gewoon bistrootje zouden beginnen.”

Behalve The Jane huist in deze kapel ook de Upper Room Bar, wat is daarvan het concept?Nick Bril: “In de Upper Room Bar kun je komen eten zoals ik ook graag doe: no nonsense, geen urenlang aan tafel zitten, maar we serveren wel lekkere gerechten met goede producten, fijne wijnen en aparte cocktails. The Jane staat dan weer voor een klassiekere manier van op restaurant gaan: je eet een uitgebreid menu en brengt een hele avond door aan tafel.”

We zien hier op de site regelmatig medewerkers van jullie rondlopen, hoeveel mensen werken hier?Nick Bril: “42, vooral jonge mensen, van wie ongeveer de helft in de keuken. Wanneer ik ’s morgens mijn kind naar het kinderdagverblijf breng, denk ik wel eens: zoveel verschilt dat niet van mijn keuken. (lacht) Sergio en ik leiden samen de keuken, wij zijn twee handen op één buik. Ik werk elke dag in de keuken van het restaurant, terwijl Sergio de Upper Room Bar begeleidt wanneer hij hier is. De andere helft van onze medewerkers doet bediening, en er zijn ook telkens minstens twee onthaalmedewerkers. We zijn een heel bekend restaurant, maar we staan op een persoonlijke benadering: we willen dat iedereen hier met een goed gevoel naar huis gaat. We willen onze passie en drang naar perfectie doorgeven aan onze medewerkers, ervoor zorgen dat zo iedereen elke dag op de top van zijn kunnen presteert en zo goed mogelijk wordt.”

Het opzet van The Jane klonk aanvankelijk bescheiden, helemaal anders dan Oud Sluis, maar intussen hebben jullie al een eerste Michelinster binnen.Nick Bril: “Daar was vooraf al over gespeculeerd, maar uiteraard waren we er heel blij mee. Het is een resultaat van

de passie en gedrevenheid van het hele team. Je wil altijd je uiterste best doen, en oké, het was inderdaad eerst de bedoeling om er meer een brasserie van te maken. Maar als je dan zo’n fenomenaal interieur hebt, en mensen reserveren tot drie maanden vooraf een tafel, wil je hen meer aanbieden dan een hoofdgerechtje. En dan kom je weer bij menu’s uit. Blijft natuurlijk dat we hier prijzen hanteren die maar een derde zijn van Oud Sluis, en ook mikken op een iets jonger publiek.”

De buurt merkte ook dat er wel wat ‘kinderziektes’ gepaard gingen met de opening van The Jane.Nick Bril: “Wanneer je onderneemt, is het een illusie te denken dat dat kan zonder dat de buurt daar iets van merkt. Elke dag komen hier zo’n 200 gasten en bijna 50 personeelsleden over de vloer, dus daar zul je altijd iets van merken. Toch hebben we de overlast inderdaad wat onderschat en weten we nu dat we meer met de buurt moeten praten. Maar we zijn volop bezig de pijnpunten weg te werken en zijn vastberaden om met de buurt op goede voet te blijven staan. We willen met The Jane graag creatieve dingen doen, er meer van maken dan puur een restaurant, en we zoeken naar een manier om dat te doen met respect voor de rust van de buurt. We denken bijvoorbeeld aan ‘night sessions’, waarbij we optredens houden of muziek draaien wat later op de avond in de Upper Room Bar. Nu is die vaak om 22 uur al leeg, en dat vinden we jammer. Zo zou het ook makkelijker zijn voor wie in de buurt woont om later op de avond gewoon even langs te lopen en hier iets te drinken.”

Hoe ervaar jij als Zeeuw het verschil tussen Belgen en Nederlanders?Nick Bril: “Belgen genieten graag en weten veel van goed en kwaliteitsvol eten, dus zijn ze een heel dankbaar publiek om voor te koken. Nederlanders gaan iets sneller vitten over details. Maar het cliché dat Nederlanders mondiger zijn dan Belgen, vind ik dan weer niet helemaal kloppen. Antwerpenaren zijn ook heel erg recht voor de raap, heb ik al gemerkt. Terwijl wij Zeeuwen toch een iets gemoedelijkere sfeer gewoon zijn.”

Tot slot, wat eet jij als je eens niet in je keuken in The Jane moet staan? Nick Bril: “Vooral licht en vegetarisch, ook voor mijn eigen gezondheid want ik ben nogal Bourgondisch aangelegd en wij proeven hier in de keuken natuurlijk veel. Trouwens, wie vegetarisch eet: vergeet dat zeker niet te melden wanneer je hier komt eten. We passen het menu daar graag aan aan. Ik reis ook heel graag om nieuwe keukens te ontdekken, om inspiratie op te doen voor mijn gerechten. Op zoek gaan naar leuke lunchplekken en daar dan genieten samen met mijn gezin, dat vind ik de ideale manier om te ontspannen.”

8 H E T K WA R T I E R TJ E — L E N T E 2 0 1 5

STADSTUIN GROEN KWARTIERDIT ZIJN GEEN PAALTJESHet Groen Kwartier moet een stadstuin worden, een oase van rust. “Om het tuinconcept te doen slagen worden auto’s resoluut geweerd”, zo lezen we op pagina 22 in de voorstellingsfolder van de site.

Duidelijke taal en voor de meeste bewoners gaf dit de doorslag om te kiezen voor ’t Groen Kwartier. Om dit autovrije karakter te vrijwaren werden paaltjes geplaatst. Aan het Hospitaalplein zijn deze paaltjes op mysterieuze wijze verdwenen en vervangen door rood-witte nadarafsluitingen. Deze geven een erg onverzorgde indruk, en zijn slechts aanvaardbaar als tijdelijke maatregel. Regelmatig rijden er auto’s door het Groen Kwartier. Aan het Paradeplein zie je sporen van autobanden die het grasveld vernielden.

In september 2014 mailden ongeruste bewoners het kabinet van de bevoegde schepen, Koen Kennis. Het kabinet bevestigt in een mail van september 2014 dat er niet getornd wordt aan het autovrije karakter. We lezen dat de dranghekken zullen vervangen worden door een duurzamere inrichting. “Vermoedelijk een inklappaal met sleutels”, zo schrijft de kabinetsmedewerker.

Intussen is er een bord geplaatst dat duidelijk aangeeft dat het om een voetgangerszone gaat. In een artikel in de Gazet van Antwerpen van 31 januari 2015 kondigt het stadsbestuur aan dat dit najaar een camera met nummerplaatherkenning

zal geplaatst worden. Bestuurders die geen toegang hebben tot de site worden automatisch (zwaar) beboet. Veel bewoners geven de voorkeur aan verdwijnpalen, een fysieke afsluiting. Camera’s alleen garanderen onvoldoende de veiligheid van spelende kinderen en komen gemaakte afspraken niet na. De buurt vraagt om een fysieke begrenzing van de park- en speelzone. Om dit duidelijk te maken vond op woensdag 11 februari 2015 een actie plaats die de vraag naar verdwijnpalen kracht bij zet, dit onder het motto “wij willen paaltjes”.

Telefonisch laat Philippe Beirnaerts, perswoordvoerder van de burgemeester, weten dat het autovrije karakter absoluut niet ter discussie staat. De perswoordvoerder benadrukt dat er nog geen definitieve beslissing is genomen. Het stadsbestuur wil een structurele oplossing, die ook toepasbaar is voor vergelijkbare situaties elders in de stad. Het zal in ieder geval een “geautomatiseerde” oplossing zijn, die elke chauffeur die onrechtmatig de voetgangerszone inrijdt, registreert en beboet. Het juiste tijdstip waarop deze maatregel wordt ingevoerd, kan nog niet meegedeeld worden. Verdwijnpalen zijn duur en vragen te veel administratie, zo besluit Philippe Beirnaerts.

9H E T K WA R T I E R TJ E — L E N T E 2 0 1 5

VOORMALIG KOSTUUMATELIER WORDT KINDEROPVANG BOBIJN

In de Van Luppenstraat komt het stedelijke kinderdagverblijf BOBIJN. Dat is zeker goed nieuws voor de vele jonge gezinnen van ’t Groen Kwartier. Het kinderdagverblijf wordt gebouwd op de plek waar vroeger het kostuumatelier gevestigd was. Architectenbureau Puls staat in voor het ontwerp. Het wordt een “passiefhuis”, een gebouw dus met een zeer laag energieverbruik en gericht op een goed winter- en zomercomfort.

Het stedelijke kinderdagverblijf zal plaats bieden aan 6 leefgroepen en ongeveer 85 kinderen. Aan de straatzijde komen 5 nieuwe woningen en aan de achterzijde het kinderdagverblijf. Het gebouw krijgt een groen dak. Via een voetweg is er een directe verbinding met ’t Groen Kwartier.

Onder het kinderdagverblijf bevindt zich een parking met 56 plaatsen: 30 voor de uitbating van The Jane, 5 voor de woningen, 21 voor verhuur aan de buurt.

Een datum voor de opening kon nog niet bekend worden gemaakt.

Bent u op zoek naar kinderopvang (0 – 12 jaar) in Antwerpen? Surf dan naar www.antwerpen.be/kinderopvang

foto © Puls Architecten

1 0 H E T K WA R T I E R TJ E — L E N T E 2 0 1 5

zaterdag 25 april (de dag voor de ten miles) is het weer lentepoets. natuurlijk doet het groen

kwartier mee. elk blok organiseert in de voormiddag zijn eigen lentepoets. als

iedereen klaar is met kuisen en poetsen - ongeveer tegen 12.30 uur - kunnen de poetsers een hapje en drankje nemen

op het hospitaalplein. een gelegenheid om de buren beter

te leren kennen.

Lentepoets awel, is ’t proper?

OPNIEUW VOLLEY IN ’T GROEN KWARTIERVan woensdag 13 tot zondag 17 mei is er opnieuw volley in ’t Groen Kwartier. De organisatie gaat uit van Topvolley Callant Antwerpen in samenwerking met het stads- en districtsbestuur. Woensdag 13 mei is er een bedrijvencup voor de sponsors. De dagen erna kunnen onder meer de buurtbewoners en jeugdverenigingen genieten van volley, BBQ en hopelijk veel zonneschijn.

Wij vinden dit alvast een leuk initiatief dat mensen uit de buurt op een sportieve wijze samenbrengt. We vinden het wel spijtig dat tijdens de vorige editie het grasveld verknoeid werd en nooit helemaal herstelde met als gevolg een modderig veld.

Intussen zijn er grondstalen genomen. Wellicht wordt sportgras gezaaid, omdat dit veld aan de Broodnatie intensief wordt gebruikt om te voetballen. In maart wordt het plein terug ingezaaid en het tornooi zal dit jaar plaatsvinden op gras en niet op zand zoals vorig jaar.

1 1H E T K WA R T I E R TJ E — L E N T E 2 0 1 5

OPNIEUW VOLLEY IN ’T GROEN KWARTIER

WIST JE DAT?

Praktische informatieWijkagent: Filip Malfait: 03 206 80 50Buurtregisseur Zurenborg-Haringrode:Evelien Zijm: 03 338 39 66 of evelien.zijm@stad.antwerpen.beJe kan bij Evelien terecht voor alle vormen van overlast en samenlevingsproblemen. Buurtregie heeft als doel de buurten proper, veilig en gezellig te maken.De Blauwe Lijn (politie): 0800 123 12De sluikstortcel: 0800 935 11

Volgende editie van Kwartiertje verschijnt in juni 2015

Mail uw reactie of bijdrage voor ons volgende “kwartiertje” naar luk.janssen@telenet.be

Marcel de jongste buurtbewoner is? Marcel woont in de Artsen zonder Grenzenstraat 4/411, is geboren op 30 januari 2015 en hij woog toen 3.8 kg. Marcel is de zoon van Pascal en Katrien Dekoninck – Van Lysebeth en de jongste broer van Viktor.

De kersthappening van de Broodnatie 400 euro opbracht door Pascal en Mike geschonken aan twee goede doelen? En wist je dat de Broodnatie intussen 1 jaar open is?

Als u defecte straatlampen opmerkt, u dit rechtstreeks kunt melden aan Eandis via het gratis telefoonnummer 0800 6 35 35 of via de website www.straatlampen.be ?

marcel

C O L O F O NLeverden een bijdrage voor dit nummer:

Nicole Bogaert, Mieke De Langhe, Luk Janssen, Johan Proot, Ake Van der Velden, Sarah Vangheluwe, Godo Van GilsVormgeving: Duval Branding NV

Met dank aan Militair Hospitaal NV voor ondersteuning

Verantwoordelijke Uitgever: Luk Janssen, Lange Leemstraat 334 bus 302,

2018 AntwerpenHet Kwartiertje, nr. 4, lente 2015