Upload
others
View
3
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Háskólasetur Snæfellsness Rannsókna- og fræðasetur Háskóla Íslands
fréttabréf um starfsemi Háskólaseturs Snæfellsness
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 3
Háskólasetur Snæfellsness
Hólminn Fréttabréf um starfsemi
Háskólaseturs Snæfellsness
1. tölublað - janúar 2010
Hólminn er gefinn út af Háskólasetri Snæfellsness,
Rannsókna– og fræðasetri Háskóla Íslands í Stykkishólmi.
Heimilisfang: Hafnargata 3, IS-340 Stykkishólmur.
Umsjón: Una Kristín Pétursdóttir
Ábyrgðarmenn: Jón Einar Jónsson og Una Kristín Pétursdóttir
Myndir úr myndasafni starfsmanna Háskólaseturs Snæfellsness
og frá Daníel Bergmann (natura.is. og danielbergmann.com)
Svanborg Siggeirsdóttir fær þakkir fyrir yfirlestur.
Rit þetta má ekki afrita með neinum hætti, svo sem með ljósmyndun, prentun,
hljóðritun eða á annan sambærilegan hátt, þar með talið tölvutækt form, að hluta
eða í heild, án skriflegs leyfis útgefanda og höfunda.
Heimasíða Háskólaseturs Snæfellsness: http://hs.hi.is.
Almennur tölvupóstur: [email protected].
Póstur um æðarfugla: [email protected].
Prentun: Prentsmiðjan Oddi ehf.
Höfðabakka 7
110 Reykjavík
Gefið út í 200 eintökum.
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 4
Efnisyfirlit 1. tölublaðs Hólmans
Fylgt úr hlaði Jón Einar Jónsson
5
Starfsfólk Háskólaseturs Snæfellsness — Árið 2009 Una Kristín Pétursdóttir
6
Gestapenninn: Saga æðarfuglarannsókna við Háskólasetur Snæfellsness Tómas Grétar Gunnarsson, Háskólasetri Suðurlands
8
Af hverju ferskvatnstjarnir fyrir sjófuglinn æðarfugl? Jón Einar Jónsson
10
Vöktun æðarstofnsins í Breiðafirði Jón Einar Jónsson
11
Lýðfræðilegar takmarkanir í norrænum sjófuglastofnum—Kría Sterna paradisae Freydís Vigfúsdóttir
12
Rannsóknir á varpvistfræði og fæðuvali æðarfugls Þórður Örn Kristjánsson
14
Umferð álfta um svæðið frá Stykkishólmi að Álftafirði í Helgafellssveit, Snæfellsnesi Una Kristín Pétursdóttir
16
Áhrif loftslags á æðarfug — stutt um verkefnið og framvindu þess Jón Einar Jónsson og Una Kristín Pétursdóttir
17
Talningar á dílaskarfi Arnþór Garðarsson og Jón Einar Jónsson
18
Brandönd—önd eða gæs? Jón Einar Jónsson
19
Háskólasetur Snæfellsness á Vísindavökum Una Kristín Pétursdóttir
20
Starfsemi Háskólaseturs Snæfellsness Jón Einar Jónsson
22
Útgefið/kynnt efni á vegum Háskólaseturs Snæfellsness frá stofnun (2006-2009) Jón Einar Jónsson tók saman
24
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 5
Háskólasetur Snæfellsness tók til starfa vorið
2006. Setrið er rannsóknasetur Háskóla Íslands
með starfssvæðið Snæfellsnes og Breiðafjörð að
viðfangsefni og heyrir undir Stofnun Fræðasetra
Háskóla Íslands (HÍ). Rannsóknir á fuglum hafa
verið aðal viðfangsefnið hingað til. Rannsóknir á
æðarfugli hófust í ársbyrjun 2007 og hefur
æður verið í aðalhlutverki hjá okkur síðan.
Rannsóknir á kríu hófust um svipað leyti og er
nú eitt doktorsverkefni við setrið á þeim
vettvangi. Þá hefur verið fylgst með ungafjölda
hjá brandönd í Andakílsós.
Í þessu hefti er stiklað á stóru og sagt
stuttlega frá rannsóknum okkar, en einnig frá
þátttöku í W23 samstarfinu og Vísindavökum
2008-2010. Æðarfuglinn spilar stóran sess í
þessu riti, m.a. rekur Tómas Grétar Gunnarsson
upphaf þeirrar sögu hér í blaðinu. Tómas hefur
nú kvatt okkur og haldið heim á Suðurlandið.
Okkur er eftirsjá að öflugum liðsmanni, sem þó
verður áfram okkar samstarfsmaður.
Á liðnu ári bættust þrjár fuglategundir við
rannsóknir Háskólasetursins. Fyrst skal vikið að
skarfarannsóknum, sem Arnþór Garðarsson,
professor emeritus við HÍ stýrir. Skipulegar
talningar á álftum hófust í nóvember 2008 í
umsjón Unu Kristínar Pétursdóttur. BS verkefni
um ritu var unnið í sumar af Hákoni Ásgeirssyni
landverði í Þjóðgarðinum Snæfellsjökli og okkar
fólk mun áfram telja rituhreiður á Snæfellsnesi
næstu árin í samstarfi við Náttúrustofu
Vesturlands. Tvö doktorsverkefni eru unnin við
Setrið af Freydísi Vigfúsdóttur og Þórði Erni
“Dotta” Kristjánssyni.
Háskólasetrið fær fjármagn sitt frá Háskóla
Íslands, fjárveitingu gegnum Stykkishólmsbæ
og styrkfé úr opnum sjóðum. RANNÍS,
Framleiðnisjóður Landbúnaðarins og Æðar-
ræktarfélag Íslands eru meðal þeirra sem hafa
styrkt okkur. Á fjórða tug æðarbænda hafa
vinsamlega veitt aðgang að tölum sínum um
fjölda hreiðra sem eru ómetanlegar til að skoða
æðarstofninn. Þá er það okkar lán að þekking
þeirra á æðarfugli hefur reynst okkur vel í
þekkingarleitinni. Vitur maður sagði eitt sinn að
hefðbundin þekking væri undirstaða allra
vísinda. Vísindin eru hins vegar aðferð til að
spyrja afmarkaðra spurninga og fá stundum góð
svör, eða það kennum við a.m.k. okkar
nemendum.
Þetta fyrsta fréttabréf okkar er hugsað til að
kynna starfsemi okkar og vekja athygli lesenda
á ítarefni á heimasíðu okkar: http://hs.hi.is.
Engu verður lofað um fjölda tölublaða í
framtíðinni og þá heldur ekkert svikið síðar
meir. Þó ætlum við að þetta fréttabréf verði
fastur liður í okkar starfi. Við höfum átt góðu
samstarfi að fagna, bæði við kollega okkar í
Stykkishólmi og Snæfellsbæ, sem og
áhugasama einstaklinga sem liðsinnt hafa á
ýmsan hátt. Við þökkum þeim sem hafa unnið
með okkur og fylgst með okkur. Ykkur tileinkum
við þetta fréttabréf. Njótið vel.
Stykkishólmi, 1. desember 2009
Jón Einar Jónsson, forstöðumaður
Háskóla Íslands - Háskólasetri Snæfellsness
Fylgt úr hlaði
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 6
T ó m a s G .
G u n n a r s s o n
dýravistfræðingur,
hefur lokið starfi
sínu sem forstöðu-
maður Háskóla-
seturs Snæfells-
ness, en hann hafði
gengt starfinu frá
stofnun setursins árið 2006 fram til vormánaða
2009. Tómas starfar nú sem forstöðumaður
Háskólaseturs Suðurlands. Háskólasetur
Snæfellsness þakkar honum samstarfið í
gegnum tíðina um leið og við óskum honum
velfarnaðar í nýja starfinu á Suðurlandinu.
Jón Einar Jónsson
dý rav i s t f ræð ing -
ur, tók við forstöðu
Háskólaseturs Snæ-
fellsness af Tómasi
vorið 2009. Hann
hefur starfað við
Háskólasetrið að
rannsóknum á stofnvistfræði æðarfugls frá
febrúar 2007 og mun halda því starfi áfram. Jón
Einar hefur kennt dýrafræði og fuglafræði við HÍ
og LBHÍ. Hann hefur einnig komið að
rannsóknum Háskólasetursins á brandönd og
dílaskarfi.
Una Kristín Péturs-
dóttir lífeindafræð-
ingur, er verkefna-
stjóri Háskólaseturs
Snæfellsness. Hún sér
um heimasíðu háskóla-
setursins, gagnaöflun,
ýmsa skrifstofuvinnu
og krufningar á sjó-
drukknuðum fuglum. Þá sér Una Kristín um að
telja álftirnar á svæðinu frá Stykkishólmi til
Álftarfjarðar með reglulegu millibili.
Freydís Vigfúsdóttir líffræðingur, er doktors-
nemi við Háskólasetur Snæfellsness. Hún
rannsakar vistfræði sjófugla, einkum kríu. Það
sem af er árinu hefur Freydís hlotið styrk frá
Starfsfólk Háskólaseturs Snæfellsness Árið 2009
Á árinu 2009 var nóg að gera hjá okkur á Háskólasetri Snæfellsness. Þó nokkrar greinar
voru birtar og nemarnir okkar unnu hörðum höndum að rannsóknum sínum. Við tókum þátt
í Vísindavöku RANNÍS í Reykjavík 25. september, Líffræðiráðstefnunni 2009 og Vísindavöku
W23 hópsins í Ólafsvík 14. nóvember.
Hér er fjallað lítillega um það starfsfólk sem var hjá Háskólasetri Snæfellsness árið 2009.
Einnig voru ýmsir aðilar okkur innan handar á síðasta ári. Kunnum við öllum þeim sem lögðu
hönd á bagga bestu þakkir fyrir. Þeir sem vilja fylgjast nánar með okkur þá viljum við
benda á heimasíðu okkar http://hs.hi.is eða að gerast aðdáendur okkar á Facebook á
síðunni “Háskólasetur Snæfellsness”.
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 7
Rannsóknarnámssjóði
til næstu þriggja ára
sem og Chevening
styrk frá breska sendi-
ráðinu. Chevening
styrkirnir eru fyrir
framúrskarandi unga
námsmenn sem eru
taldir verða framtíðar-
leiðtogar á sínu sviði.
Þó rður Ö rn
K r i s t j á n s s o n
Líffræðingur hófst
handa við vinnu
doktorsverkefnis
um varpvistfræði
og fæðuval æðar-
fugls í janúar, en
hann lauk master
um svipað efni frá HÍ 2008. Í sumar vann
Þórður að rannsóknum sínum á Rifi Snæfells-
nesi og í Hvallátrum Breiðafirði, ásamt því að
hefjast handa við að skoða magainnihald
sjódrukknaðra æðarfugla sem Háskólasetrið
hefur safnað.
Hákon Ásgeirs-
son var landvörður
í Þjóðgarðinum
Snæfel l s jök l i í
sumar ásamt því að
vinna B.S. verkefni
um vöktun ritu hjá
Háskólasetri Snæ-
fellsness. Verkefnið
er hluti af námi hans í náttúru- og umhverfis-
fræði við Landbúnaðarháskóla Íslands .
C h r i s t i n e
C h i c o i n e , e r
kanadískur B.Sc.
nemi í líffræði.
Christine starfaði við
setrið í maí og júní
2009 og tók þátt í
rannsóknarvinnu,
m.a. á æðarfugli og
kríu. Sumarið 2010 mun Christine starfa við
refarannsóknir á Bylot eyju í Kanada.
Christine kom sem hluti af nýhöfnu
rannsóknarsamstarfi Háskólasetursins við
Magella Guillemette, prófessor við Rimouski
Háskóla í Quebec, Kanada. Guillemette er einn
af fremstu sérfræðingum heims í atferli og
lífeðlisfræði æðarfugls og hefur áður rannsakað
tegundina í Danmörku og Norður-Ameríku.
Karen Jordan er
með B.Sc gráðu í
umhverfislíffræði frá
Háskólanum í Wales,
Aberystwyth, Bret-
landi. Karen aðstoð-
aði Freydísi við vett-
vangsrannsóknir á
kríunni í júní og júlí
2009.
Ferilsskrá og nánari upplýsingar um starfmenn
setursins má finna á heimasíðu okkar, undir
starfsfólk: http://hs.hi.is/page/hs_starsfolk
Una Kristín Pétursdóttir
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 8
Saga æðarfuglarannsókna við Háskólasetur Snæfellsness. Gestapenni: Tómas Grétar Gunnarsson
Vorið 2006, þegar ég hafði nýhafið störf við
Háskólasetur Snæfellsness, átti ég sem oftar
spjall við félaga minn Jón Jakobsson úr Rifgirð-
ingum. Rifgirðingar eru eyjajörð við mynni
Hvammsfjarðar og gamalgróin hlunnindajörð.
Við Jón deilum áhuga á náttúru og nytjum
landsins og í þetta skiptið snérist umræðan um
æðarfuglinn. Kom þá upp úr krafsinu að
Rifgirðingabændur hefðu haldið skrár um varpið
áratugum saman og vakti það áhuga minn.
Nokkrum dögum seinna kom Jón við hjá mér og
hafði þá meðferðis skrár um fjölda æðarhreiðra
í Rifgirðingum sem náðu um 100 ár aftur í
tímann! Þar mátti meðal annars sjá hvernig
varpstofninn í Rifgirðingum hafði verið kýldur
niður um þriðjung frostaveturinn 1918 og hafði
ekki fyllilega rétt úr kútnum áratug seinna.
Slíkar gagnarunur eru ómetanlegar til að
sýna áhrif sjaldgæfra atburða á stofna. Æðar-
fuglinn er harðgerður og langlífur fugl en stofn-
breytingar slíkra tegunda eru jafnan hægar og
þá er þörfin á langtímagögnum því meiri ef
komast á til einhvers skilnings á stofnum. Þarna
voru upplýsingar um fuglastofn sem ómögulegt
var að afla með hefðbundnum rannsóknum en
yfirleitt er erfitt að fjármagna rannsóknir til fleiri
en þriggja ára í senn. Við þetta vaknaði áhugi á
að kanna hvort til væru hreiðurtölur úr fleiri
æðarvörpum.
Æðarfugl er verðugt viðfangsefni, nytja-
tegund frá fornu fari, einn stærsti fuglastofn
landsins og áberandi við strendur landsins. Sem
norræn tegund og staðfugl er hann ber-
skjaldaðri fyrir loftslagsbreytingum en margar
aðrar fuglategundir. Rannsóknir á æðarfugli
falla vel að markmiðum rannsóknasetra Háskóla
Íslands. Þær hafa fræðilegt gildi og snúast
einnig um viðfangsefni sem standa ýmsum á
landsbyggðinni nær. Í tilfelli Háskólaseturs
Snæfellsness átti æðarfuglinn sérlega vel við
þar sem hjarta stofnsins slær um vestanvert
landið.
Ég fékk til liðs starfsbróður minn Jón Einar
Jónsson sem tók að sér rekstur verkefnisins og
við lögðum línurnar fyrir áframhaldandi
rannsóknir. Við fengum svo með okkur þrjá
margreynda náttúrufræðinga til viðbótar,
Arnþór Garðarsson við Háskóla Íslands, Jennifer
A. Gill frá háskólanum í Austur Anglíu í Bretlandi
og Ævar Petersen frá Náttúrufræðistofnun
Íslands. Þegar við byrjuðum, vissum við ekki að
Náttúrufræðistofnun Íslands hafði gert hlið-
stæða tilraun til að safna saman gögnum um
æðarfugl tveimur áratugum áður. Þar var til
nokkuð af gögnum sem ekki hafði verið full-
unnið úr, sem jafnframt gáfu upplýsingar um til
hverra mætti helst leita.
Við gagnaöflun kom í ljós að margir æðar-
bændur höfðu haldið samviskusamlega skrár
yfir vörp sín. Fæstar skrárnar náðu reyndar jafn
langt aftur í tímann og sú úr Rifgirðingum, en
ýmsar náðu yfir áratugi. Jafnvel þær sem
aðeins voru yfir nokkur ár komu að gagni við að
greina eðli og ástæður fyrir stofnbreytingum
æðarfugla. Flestir æðarbændur tóku erindi
okkar afskaplega vel og sýndu áhuga á að
æðarstofninn yrði kannaður betur. Æðarbændur
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 9
eru flestir hverjir reynslumiklir hvað varðar
æðarrækt og umgengni við æðarfuglinn. Hafa
ráðleggingar þeirra um ýmsa nærtæka þætti í
vistfræði æðarvarpa reynst okkur ómetanlegar
til þess að túlka rannsóknaniðurstöður.
Gagnaöflun gekk hægt í fyrstu, enda tók
bæði talsverðan tíma að hafa samband við
æðarbændur og fyrir þá að taka saman tölur úr
vörpum sínum. Þegar leið á verkefnið slóst
Breiðfirðingurinn Una Kristín Pétursdóttir í
hópinn og þá fóru hlutirnir að ganga hraðar, en
hún hafði ýmis úrræði sem okkur hinum voru
ekki tiltæk. Gagnaöflun stendur enn yfir. Góð
mynd er komin af vestanverðu landinu, en enn
þyrfti að bæta við upplýsingum um vörp á
Norðurlandi og Austurlandi. Í stuttu máli hafa
rannsóknirnar gengið afar vel, eins og sjá má í
yfirliti eftir Jón Einar og Unu Kristínu hér annars
staðar í blaðinu.
Styrkir til rannsóknanna fengust frá Rannís,
Æðarræktarfélagi Íslands og Framleiðnisjóði
Landbúnaðarins. Yfirlit um stofna æðaranda
(æðarfugl og skyldar tegundir) var birt í
Náttúrufræðingnum og má finna greinina á vef
Háskólaseturs Snæfellsness (undir ritverk). Þá
voru greindar stofnsveiflur æðarfugls úr völdum
vörpum, þaðan sem einnig voru til upplýsingar
um fjölda eggja og komutíma í vörp. Sú grein
var birt í tímaritinu Climate Research árið 2009.
Tengil á útdrátt úr greininni má finna á síðu
Háskólasetursins og greinina í fullri lengd má
nálgast hjá Jóni Einari ([email protected]). Þá er
langt komin greining á fjöldabreytingum í þeim
vörpum sem ná yfir nokkurra áratuga tímabil.
Sú grein mun væntanlega birtast á þessu ári. Í
þeim áfanga verkefnisins hefur komið í ljós að
talsverð fylgni er milli fjölda hreiðra að vori og
sumarveðurs þremur árum áður. Ekki er ólíklegt
að það tengist lífslíkum æðarunga og stærð
þess árgangs sem skilar sér í varp þremur árum
seinna. Þetta þarf þó að kanna betur áður en
hægt er að fullyrða nokkuð. Fjöldi fyrirlestra
hefur verið haldinn um rannsóknirnar bæði á
Íslandi og erlendis og hafa þeir hlotið góðar
viðtökur. Samantektir um niðurstöður
verkefnisins munu verða kynntar þegar það
verður lengra komið, en benda má á fréttir á
heimasíðu Háskólaseturs Snæfellsness
(hs.hi.is).
Fljótlega varð ljóst að til að skilja betur
stofnstærðarbreytingar æðarfugls, og þar með
búa til tól til að spá betur fyrir um framvindu
varpa og styðja við nytjar, var nauðsynlegt að
afla frekari gagna um lífshætti æðarfugls.
Einkum er mikilvægt að skilja betur tengsl
fæðuframboðs við lífslíkur unga og vetrar-
afkomu fullvaxinna fugla. Því var bætt við
verkefnum um æðarfugl. Vöktun á afkomu
æðarunga á Breiðafirði hófst sumarið 2007 að
frumkvæði Jóns Einars. Vonlegt er að í náinni
framtíð megi nota þær mælingar til að skilja
betur afkomu æðarunga að sumri. Doktors-
neminn Þórður Örn Kristjánsson hóf störf
sumarið 2009, en hann segir frá rannsóknum
sínum annars staðar í blaðinu. Þórður Örn
vinnur náið með Smára Lúðvíkssyni á Rifi, en
Smári hefur byggt upp æðarvarp frá grunni með
góðum árangri. Þá hefur æðarfuglum sem
drukkna í grásleppunetum verið safnað í
Stykkishólmi frá 2007. Þeir fuglar gefa
vísbendingar um fæðuval og ástand æðarfugla
frá vori og fram eftir sumri. Sumarið 2009 hófst
samstarf Háskólaseturs Snæfellsness um
æðarfuglarannsóknir við háskólann í Rimouski í
Quebec í Kanada, en þar fara fram viðamiklar
rannsóknir á æðarfugli. Í bígerð er að setja af
stað vöktunarverkefni á æðarfugli í samstarfi
við æðarbændur með reglulegum talningum á
fjölda æðarfugla. Slíkt samstarf mun vonandi
auka skilning á æðarfugli enn frekar og gefa
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 10
Af hverju ferskvatnstjarnir fyrir sjófuglinn æðarfugl? - saltkirtlar andfugla
Í íslenskum æðarvörpum við sjávarsíðuna er
algengt að menn hafi fyrir því að gera
ferskvatnstjarnir fyrir æðarkollurnar. Þær þurfa
vissulega að drekka á álegu og það hefur sýnt
sig í rannsóknum að kollurnar fara af hreiðrinu
til þess að m.a. fá sér vatnssopa. En eru fleiri
ástæður fyrir þessari ferskvatnsþörf?
Sjófuglar búa við það vandamál að þurfa að
losa umfram salt úr líkamanum. Margir
sjófuglar (m.a. fýll og sæsvölur) eru því búnir
stórum saltkirtlum framarlega í höfðinu, rétt við
nefrótina.
Endur eru í hugum flestra ferskvatnsfuglar.
Þetta er þó ekki alls kostar rétt því margar
andategundir eru við sjávarsíðuna að vetrarlagi,
t.d. stokkönd, toppönd og hávella. Æðarfugl
gengur síðan anda lengst og lifir á og við sjó
árið um kring. Engu að síður eru endur
upprunnar í ferskvatnsbúsvæðum og því mætti
ætla að þeim væri e.t.v. hætt við erfiðleikum
við saltlosun. Það þarf þó ekki að vera, t.d. á
Grænlandi eru stokkendur bundnar við sjó árið
um kring og sýnt hefur verið fram á að
grænlenskar stokkendur hafa mun stærri
saltkirtla en stokkendur í Vestur-Evrópu.
En þó fullorðnar endur ráði við saltvatn gildir
það ekki endilega um ungana þegar þeir eru
nýskriðnir úr eggi. Nýverið gerði kanadíski
líffræðingurinn Jean-Michel Devink (Auk, 2006)
tilraun. Hann tók nýskriðna æðarunga og ól þá
á misjafnlegu söltu vatni, þ.e. sjó, nokkuð söltu
vatni og svo algeru ferskvatni. Æðarungarnir á
ferskvatninu lifðu allir, en mismikill hluti unga á
söltu tjörnunum drápust. Niðurstöðurnar voru
skýrðar á þann hátt að saltkirtill andarunga er
ekki fullvirkur fyrr en ungarnir verða 3-6 daga
gamlir og því er betra fyrir þá að vera á
ferskvatni fyrstu dagana.
Jón Einar Jónsson
mikilvægar upplýsingar um stofnbreytingar
tegundarinnar og bæta nytjar. Hafa ber í huga
að góðir hlutir gerast hægt og tíma tekur að
byggja upp þekkingu að því marki að hana megi
nota í hagnýtum tilgangi. Sér í lagi á það við
um langlíf dýr eins og æðarfugl þar sem þættir
sem ráða fjölda hreiðra í vörpum (og þar með
dúntekju) gerast yfirleitt hægt.
Ég kvaddi Háskólasetur Snæfellsness vorið
2009 með söknuði og tók við hliðstæðu starfi á
Suðurlandi. Gott er að vita til þess að æðar-
fuglarannsóknirnar, flaggskip Háskólaseturs
Snæfellsness, eru í góðum höndum. Ég vonast
til að geta kíkt yfir öxlina á félögum mínum fyrir
vestan næstu árin og óska þeim og æðar-
bændum alls hins besta hvað varðar rannsóknir
og aðhlynningu á þeim merkilega fugli sem
æðarfuglinn er.
Tómas Grétar Gunnarsson
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 11
Háskólasetur Snæfellsness hóf talningar á
æðarungum við Breiðafjörð árið 2007 (sjá á:
http://hs.hi.is). Talningin er framkvæmd árlega
til að meta breytileika í ungaframleiðslu. Talið
er tvisvar, í fyrri talningunni (milli 20. og 25.
júní) er einkum metið hvernig kollunum gengur
að leiða út það árið. Síðari talningin (milli 20.
og 30. júlí) fer fram þegar ungarnir eru flestir
orðnir meira en 2-3 vikna gamlir og mestu
afföllin því afstaðin. Í síðari talningunni 2009
sáust 690 kollur með 347 unga, sem samsvarar
rétt rúmlega hálfum unga á kollu.
Sambærilegar tölur frá 2007 og 2008 voru 1,4
ungar á kollu 2007 og 1,04 ungar 2008. Fjöldi
kollna í talningu getur þó skekkt þessa tölu, t.d.
sáust flestar ungalausar kollur 2009 og gæti
það stafað af því að ókynþroska kollur (yngri en
2-3 ára) væru margar það ár – en ungar voru
einmitt flestir tveimur árum fyrr, 2007.
Tölfræðilegur samanburður milli ára verður ekki
marktækur fyrr en að nokkrum árum liðnum.
Notagildi kynjahlutfalla æðarfugls – fréttir
frá Finnlandi.
Vöktun þessari verður fram haldið næstu
árin. Þá hefur verið rætt um að telja fullorðna
fugla að vetri til, til að fá hlutföll ársgamalla
karlfugla (veturliða) en einnig kynjahlutfall
æðarfugla. Nýlega birtu finnskir vísindamenn
(Lehikoinen o. fl. 2008, Wildlife Biology) tölur
sem sýna fækkun æðarfugla í Eystrasalti. Á
sama tíma jókst hlutfall karlfugla í stofninum.
Óttast höfundarnir að kvenfuglarnir deyji af
völdum sýkinga eða annarra kvilla sem leggjast
frekar á kvenfuglinn.
Finnska rannsóknin sýnir gildi reglulegra
talninga fyrir æðarfugl. Hægt er að nota
kynjahlutföll sem vísitölu á heilsufar íslenska
æðarstofnsins. Ef kynjahlutfall æðurs væri
skráð yrðu menn þess áskynja ef eitthvað færi
úrskeiðis með samsetningu æðarhópanna vegna
sýkinga eða annarra áfalla. Hérlendis eru
æðarfuglar taldir í jólatalningum Nátturufræði-
stofnunnar, en fátítt er að menn taki úrtök sem
sýna kynjahlutföll. Við slíka iðju þyrfti ekki að
telja alla einstaklinga í 1000 fugla hópi, heldur
myndi nægja að taka slembiúrtök upp á 50-200
fugla á hverjum stað.
Jón Einar Jónsson
Vöktun æðarstofnsins í Breiðafirði
Talningasvæði við ungatalningu Háskólaseturs Snæfells-ness. Rauð lína sýnir leiðina sem er farin sumar hvert. Notast er við Ferjuna Baldur til að fara yfir Breiðafjörð og talið í Flatey á meðan ferjan stoppar þar.
Faxaflói
Breiðafjörður
Veturliði (ársgamall karlfugl) er auðþekkjanlegur frá kven-fuglum og fullorðnum karlfuglum. Mynd: Daníel Bergmann.
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 12
Verkefnið er doktorsverkefni Freydísar
Vigfúsdóttur, en jafnframt samstarfsverkefni
University of East Anglia, Náttúrufræðistofnunar
Íslands og Háskólaseturs Snæfellsness.
Loftslagsbreytingar hafa nú þegar haft
merkjanleg áhrif á vistkerfi norðurhjarans og
eru mörg dæmi um lífverur sem hafa orðið fyrir
áhrifum af þeirra völdum. Einkum hefur verið
áberandi lélegur varpárangur og fækkun
varppara í mörgum sjófuglastofnum. Vegna
stöðu sinnar ofarlega í fæðukeðjunni endur-
speglar ástand sjófuglastofna breytingar á lægri
fæðuþrepum sjávar og gefur því upplýsingar um
ástand vistkerfis sjávar.
Krían Sterna paradisaea er einn þeirra
sjófugla sem er sérstaklega viðkvæm fyrir
umhverfisbreytingum. Krían er sjófugl af þernu-
ætt og verpur á norðlægum breiddargráðum allt
í kring um norðurheimsskautið. Krían er
útbreidd um allt Ísland, einkum með ströndum í
misstórum vörpum. Áætlað er að um 250.000 –
500.000 varppör verpi á Íslandi sem er um 20-
30% af heimsstofni tegundarinnar.
Að loknu varpi á norðurhveli heldur krían til
Suðurskautsins. Farflug kríunnar er eitt lengsta
far sem þekkist meðal dýra, vegalengd sem er
u.þ.b. sú sama og umhverfis jörðina. Krían er
langlífur fugl líkt og flestir sjófuglar en elsta
endurheimta á Bretlandi var tæplega þrítug
kría.
Vegna langrar farleiðar póla á milli gefst
kríunni stuttur tími til varps. Eina varptilraun
kríunnar þarf að falla að hámarks fæðuframboði
til að viðunandi varpárangur náist. Líklegt er að
bæði staðbundnir og landshlutabundnir
umhverfisþættir stjórni fæðuframboði og
afkomu hennar. Með því að kanna lýðfræði kría
á varptíma og bera saman við sjó- og landræna
umhverfisþætti má meta áhrif umhverfis á
stofna á landfræðilegum skala.
Lýðfræðilegar takmarkanir í norrænum sjófuglastofnum
Kría Sterna paradisaea
Kría á flugi. Farflug kríunnar er eitt lengsta far sem þekkist meðal dýra.
Ferydís með kríuunga við rannsóknir sumarið 2009
Kría Sterna paradisaea
Nóvember 2009
Varpútbreiðsla kríu á Íslandi skv. 10x10 km reitakerfi. Birt með leyfi Náttúrufræðistofnunar Íslands.
Náttúrufræðistofnun Íslands
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 13
Markmið verkefnisins er að meta áhrif
breytilegs umhverfis á lýðfræði kríunnar á
landfræðilegum skala. Til þessa verður því að
meta áhrif breytilegs umhverfis á lýðfræði
kríunnar á þrem landfræðilegum skölum:
(1) nákvæm úttekt á áhrifaþáttum er stjórna
varpárangri á Snæfellsnesi,
(2) söfnun sögulegra upplýsinga um vörp og
varpstærðir á Vesturlandi,
(3) breytileiki í stærð varpa, varptíma og
varpárangri á völdum stöðum á landinu
öllu.
Gildi rannsóknarinnar
Íslenska hafsvæðið er mikilvægt lífkerfi í
efnahagslegu og líffræðilegu samhengi á
alþjóðlegum mælikvarða. Það hýsir vistkerfi
sem heldur uppi fjölda tegunda og miklum
lífmassa. Skilningur á hinu flókna og
margbreytilega vistkerfi hafsins hefur því mikið
vægi fyrir stjórnvöld, almenning og
vísindamenn. Skilningur á þeim þáttum sem
ákvarða viðbrögð tegunda við umhverfis-
breytingum getur verið lykillinn að því að geta
sagt til um afleiðingarnar. Þar með má ákveða
viðbrögð í samhengi við umgengni við
náttúruna og skynsamlega nýtingu verðmæta.
Ákveðnar tegundir geta nýst sem vísitegundir
og gefið upplýsingar um ástand umhverfisins
sem annars getur verið tímafrekt og
kostnaðarsamt að afla. Sjófuglar eru ein þeirra
tegunda sem eru góðar vísitegundir en þeir lifa
efst í fæðukeðjunni og því geta lýðfræðilegar
breytingar í stofnum þeirra gefið upplýsingar
um hvernig ástandið er neðar í fæðuþrepum
hafsins. Krían er einkar góður metill á
umhverfið því einkum vegna farflugs póla á milli
eru hennar lífshættir enn takmarkaðri en flestra
sjófugla. Ekki þarf mikið út af bera í hennar
umhverfi til að það sjáist fljótt í hennar
lýðfræði, einkum varpárangri og ástandi varps.
Í þessari rannsókn verður því miðað að því að
kanna áhrif breytilegs umhverfis á varp kríanna
og verður sérstök áhersla lögð á fæðu og tengsl
við hafsvæðið.
Verkefni þetta er ekki einungis mikilvægt
vegna þeirra upplýsinga sem tíundaðar eru hér
að ofan og lúta að rannsóknum um ástand
hafsvæðis Íslands. Upplýsingarnar sem aflað
verður munu verða fyrsta ýtarlega heildarúttekt
á kríum á Íslandi og varpi þeirra. Þær
upplýsingar eru mikilvægar á alþjóðlegan
mælikvarða þar sem gróflega áætlað er að
hérlendis verpi um 250.000 – 500.000 pör kría
sem jafngildir um 20-30% af heimstofni kría.
Ísland gegnir því alþjóðlegu mikilvægi sem
búsvæði þessarar tegundar sem og alþjóðlegum
skyldum til að vakta og vernda þennan
mikilvæga stofn. Þeim skyldum hefur ekki verið
sinnt sem skildi til þessa. Niðurstöðunar munu
því bæði auka þekkingu á lítt rannsakaðri
tegund hérlendis, kríunni, og nýtast víðum hópi
vísindamanna og stjórnvalda er vinna að málum
um nýtingu og verndun hafsvæða Íslands.
Freydís Vigfúsdóttir
Rannsóknarsvæðið á Snæfellsnesi.
Ekki má mikið út af bera í umhverfi kríunnar til að það sjáist fljótt í varpárangri og ástandi varps
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 14
Í vorbyrjun 2009 hófust æðarrannsóknir Þórðar
Arnar Kristjánssonar doktorsnema við H.Í.
Þórður Örn er ekki óvanur æðarrannsóknum en
hann varði meistararannsókn sína, “Áhrif
dúntekju á hita í hreiðri, hegðun og varpár-
angurs æðarfugls”, við Háskóla Íslands í maí
2008 og má segja að sú rannsókn hafi verið
inngangspunkturinn að frekari æðarrannsóknum
hans.
Rannsóknir Þórðar við Háskólasetur Snæfells-
ness eru í tveimur ólíkum æðarvörpum við
Breiðafjörð, í Hvallátrum og á Rifi.
Æðarvarpið í Hvallátrum er nokkuð einkenn-
andi fyrir norðanverðan Breiðafjörð, þar sem
skiptast á lágar melgresis- og graseyjar og þétt-
leikinn um 38-235 hreiður á hektara. Í
Hvallátrum var farið af stað með athugun á at-
ferli og varpárangri snemm- og síðorpinna
æðarkollna með hliðsjón af hitastigi í hreiðrum.
Í æðarvarpi hjá Smára Lúðvíkssyni á Rifi, var
atferli varpfuglanna, hitastig í hreiðri og áhrif
dúntekju á æðarkollurnar athuguð. Varpið á Rifi
er í manngerðum hólmum og er eitt það
þéttasta sem vitað er um, 1,7 hreiður á hvern
fermetra.
Við gagnasöfnun í Hvallátrum var aðallega
stuðst við lausa hitasírita í æðarhreiðrunum til
vöktunar á varpárangri og hitasveiflum í
hreiðrum, en góð reynsla er af notkun þess
konar sírita frá meistararannsókn Þórðar
Arnars. Hitasíritarnir gefa upp nákvæmar hita-
sveiflur yfir álegutímann sem hægt er að nota
til að áætla hversu títt kolla fer af hreiðri,
hversu lengi hún er burtu í einu, hversu oft hún
snýr eggjunum á sólarhring og hvenær hún
ungar út og yfirgefur hreiðrið.
Rannsóknir á varpvistfræði og fæðuvali æðarfugls
Þórður Örn Kristjánsson, Óðinn Þórðarson, Christine Chicoine og Fróði Þórðarson við vinnu í æðarvarpinu á Rifi.
Æðarvarp Smára Lúðvíkssonar á Rifi. Varpið er í manngerðum hólmum og er eitt það þéttasta sem vitað er um.
Óðinn og Fróði Þórðarsynir við innan við dagsgamla æðarunga í æðarvarpinu á Rifi
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 15
Á Rifi voru annars konar hitasíritar nýttir til
atferlis- og hitarannsókna, en þeir eru í formi
gervieggja sem festir eru í hreiðurskálar
varpfuglanna. Varpkollur á Rifi voru einnig
snaraðar á hreiðri, merktar og vigtaðar. Til
athugunar á áhrifum dúntekju á fuglana voru
kollur vigtaðar á hreiðri fljótlega eftir
álegubyrjun og hreiðurefni fjarlægt, hey sett í
staðinn og kollurnar svo vigtaðar aftur við ábrot
eggja. Þyngdartap fuglanna yfir álegutímann á
heyi er síðan borið saman við þyngdartap
sambærilegra varpkollna sem héldu sínum dún
yfir álegutímabilið.
Í ágúst hófst úrvinnsla úr magasýnum úr
krufningum á netadrukknuðum æðarkollum af
Breiðarfjarðarsvæðinu ásamt því að haldið var
áfram að kryfja þá fugla sem söfnuðust sumarið
2009. Í þessarri rannsókn verður fæðuval
fuglanna sérstaklega tekið fyrir á 3 ára tímabili.
Netadauðum æðarfuglum hefur verið safnað í
Breiðafirði síðan árið 2007. Þessir fuglar eru
vigtaðir, stærðarmældir og loks krufðir. Fiður,
vöðva- og lifrarsýnum er haldið til haga til
framtíðarrannsókna og meltingarvegur fuglanna
skoðaður nánar. Magainnihald er rannsakað þar
sem leitast er við að svara þeirri spurningu
hvort fæðusamsetning æðarfuglanna sé að
breytast með breyttu lífríki samfara hækkun
sjávarhita og aukinnar bátaumferðar um
fjörðinn. Æðarfugl er nokkurs konar topprándýr
í fæðukeðju sjávar og mikill tækifærissinni í
fæðuvali. Því getur breyting í fæðusamsetningu
sagt okkur til um breytingar neðar í
fæðukeðjunni. Söfnun og krufning netadauðra
æðarfugla mun halda áfram næstu árin.
Næstu sumur mun gagnasöfnun verða með
svipuðu sniði og s.l. sumar, en lögð mun meiri
áhersla á þyngdarbreytingar varpkollna á Rifi
sumarið 2010 en í ár. Áhugavert væri að skoða
hvort æðarkollur á Rifi steli dúni frá nágrönnum
sínum þegar dúntekja hefur átt sér stað, en
ákveðnar vísbendingar voru þess eðlis s.l.
sumar. Æðarkollur virtust einnig eiga það til að
leggjast á óvarin hreiður í námunda við sitt
eigið þegar eigandinn brá sér af sem áhugavert
væri að sannreyna með atferlisrannsóknum.
Þórður Örn Kristjánsson
Hitasíriti í æðarvarpinu á Rifi. Tómas (t.v.) og Jón Einar (t.h.) kryfja æðarkollu sem drukknað hafði í grásleppunetum.
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 16
Álft (Cygnus cygnus) er stærsti varpfuglinn á
Íslandi. Vísbendingar eru um að álftum hafi
fjölgað hérlendis og hefur það m.a. leitt til
kvartana um skemmdir á túnum. Stofnstærð
hefur verið metin nokkrum sinnum hérlendis og
hefur hún verið á bilinu 17-26 þúsund fuglar sl.
tvo áratugi.
Fellistaðir eru álftum mikilvægir og er einn
slíkur í Álftafirði í Helgafellssveit, auk þess sem
álftapör verpa á Snæfellsnesi. Ákveðið var að
telja reglulega álftirnar sem nýta svæðið frá
Stykkishólmi að Álftafirði til að kanna þýðingu
svæðisins fyrir stofninn og árstíðabreytileika í
honum. Mikið hefur verið rætt um að álftum
hafi fjölgað síðustu ár, en rannsóknir hefur
skort fyrir mörg svæði á landinu, þ.á.m.
Álftafjörð.
Þann 6. nóvember 2008 hóf Háskólasetur
Snæfellsness talningu á álftum á helstu fjörðum
og vogum milli Stykkishólms og Álftafjarðar.
Síðan hefur verið talið á u.þ.b. 2ja vikna fresti.
Í fyrstu talningunni sáust 179 álftir, þar af 26
ungar. Meirihluti af sumarfuglunum voru þá
farnir. Yfir veturinn og fram á vorið (frá 21.
nóvember 2008 til 3. júní 2009) var meðalfjöldi
álfta í talningu um 43 fuglar. Um miðjan júní
jókst fjöldinn skyndilega upp í rúmlega 350
fugla. Fjöldi fugla varð mestur 2020 fuglar þann
17. ágúst 2009. Það sem er áhugavert við sum-
arið 2009 er að nánast engir ungar sáust frá 7.
apríl fram til 30 september, en þá voru um 60,
eða 10% af fjölda taldra fugla ungar. Spennandi
verður að sjá hvort það verður samræmi á milli
haustsins og vetursins 2008 og 2009.
Þar sem einungis hefur verið talið í rúmlega
eitt ár er ekki hægt að draga neinar marktækar
ályktanir enn sem komið er. En fyrstu tölur
benda til þess að Álftafjörður sé fyrst og fremst
fellistaður, nýttur af fullorðnum álftum sem ekki
eru byrjaðar að verpa eða varp hefur misfarist
hjá snemma á varptíma.
Una Kristín Pétursdóttir
Umferð álfta um svæðið frá Stykkishólmi að Álftafirði í Helgafellssveit, Snæfellsnesi
Álftatalningasvæðið frá Stykkishólmi að Álftafirði
Álft á flugi yfir Álftafirði. Mynd: Daníel Bergmann.
Línurit yfir heildarfjölda taldra álfta frá Stykkishólmi til Álftafjarðar frá upphafi talninga Háskóaseturs Snæfellsness
0
500
1000
1500
2000
6.nóv.0
8
8.des.0
8
8.jan.0
9
5.feb.0
9
9.mar.0
9
7.apr.0
9
9.maí.0
9
3.jún.0
9
7.júl.0
9
17.ágú.0
9
30.sep.0
9
11.nóv.0
9
12.des.
09
11.jan.1
0
Fjöldi fugla
Taldar álftir frá Stykkishólmi að Álftafirði Frá 6. nóv. 2008 til 11. jan 2010.
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 17
Gagnasöfnun hefur gengið stórvel og höfum við
hreiðurtölur frá 35 vörpum þegar þetta er
skrifað. Má þakka það góðum viðtökum
æðarbænda, sem og dugnaði starfsmanns
okkar Unu Kristínar Pétursdóttur.
Misjafnt er hversu langar seríurnar eru. Það á
sér hinar eðlilegustu skýringar, einkum í því
hvenær ábúendur sem telja tóku við varp-
jörðinni. Lengsta talningaserían byrjar stuttu
eftir aldamótin 1900. Nokkrar hefjast á árunum
1970-1980 en á þeim tíma virðist ansi öflug
kynslóð æðarbænda birtast – skipulagðir
“talningasinnar” koma fram. Margar talninga-
seríur hefjast eftir 2000, oftast frá aðilum sem
eru tiltölulega nýteknir við jörðunum. Nokkuð
misjafnt er milli varpa hvernig fjöldi æðarkollna
hefur þróast frá aldamótum.
Af þeim 35 seríum sem komnar eru í hús eru
30 frá svæðinu frá Reykjanesi að Ísafirði, þ.e. á
vestanverðu landinu. Þetta kemur til vegna þess
að mestur þunginn í upplýsingaöfluninni hefur
hingað til verið á okkar heimasvæði og smám
saman færst utar. Nágrannaáhrifin geta einnig
auðveldað þessa vinnu töluvert þar sem maður
þekkir mann sem bendir á mann o.s.frv..
Takmarkið er að fá upplýsingar um öll talin vörp
á landinu og geta þannig fengið heildarmyndina
yfir landið allt.
Segja má að verkefnið telji æðarfugl aftur í
tímann. Markmið okkar er að halda þræðinum
næstu ár. Við rannsökum nú áhrif veðurfars en
jörðin virðist bara halda áfram að hlýna, því
gætu orðið atburðir á næstu árum sem leiða
aðeins til þekkingar sé haldið áfram að fylgjast
með þróun æðarvarpa. Þarna er líka horft til
framtíðar og að hugmyndum um vöktun æðar-
stofnsins þar sem árlegar hreiðurtölur væru
nýttar ásamt talningum. Einnig er hægt að
greina hvort fjöldi hreiðra hafi breyst frá
aldamótum sem hefur talsvert upplýsingargildi.
Auk þess væri æskilegt að vakta fæðu
æðarfugls samfara þessari vöktun á fjölda
fuglanna sjálfra.
Rannsókir á áhrifum loftslags á æðarfugl
munu halda áfram og hvetjum við alla sem geta
lagt verkefninu lið í formi upplýsinga eða gagna
að hafa samband við Jón Einar ([email protected],
skrifstofusími 433-8115) eða Unu Kristínu
([email protected], skrifstofusími 433-8117).
Jón Einar Jónsson
Una Kristín Pétursdóttir
Áhrif loftslags á æðarfugl -stutt um verkefnið og framvindu þess
Skífuritið sýnir skiptingu á svörum sem komin eru í hús. Þess fyrir utan eru æðarbændur sem búið er að ræða við en ekki eru gögn eða svör komin í hús, sem og þeir bændur sem við höfum ekki enn náð sambandi við.
Skipting svara sem eru komin í hús
Gefa ekki
upp tölur
4%
Svara, ekki
með tölur
24%
Svara, gefa
tölur
72%
n = 49
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 18
Talningar á dílaskarfi
Dílaskarfur er útbreidd tegund. Hann lifir frá
ströndum Norður-Ameríku austur til Japan, í
allri Afríku og finnst í Eyjaálfu. Dílaskarfsbyggðir
á Faxaflóa og Breiðafirði eru flestar á litlum
skerjum eða hólmum, oft á stöðum utan við
alfaraleið. Val á varpstað er sennilega háð
truflun frá mönnum og fæðuframboði. Hreiðrið
er hrúga úr grófu efni, oft þönglum og fóðrað
sinu.
Dílaskarfar verpa í byggðum í rúmlega 70
eyjum og skerjum vestanlands, en nota þó
aðeins 40-50 þessara staða ár hvert. Nokkur
tilfærsla virðist eiga sér stað milli ára og sker
eru byggð og yfirgefin á víxl – hér virðist truflun
og umgangur manna við hefðbundin störf skipta
talsvert miklu máli. Frá árinu 1994 hefur Arnþór
Garðarsson talið dílaskarfshreiður úr lofti, bæði
í Faxaflóa og Breiðafirði. Í maí 2009 kom
Háskólasetur Snæfellsnes inn í verkefnið og fór
þá í sína fyrstu skarfatalningu.
Verkið er sem fyrr í umsjón Arnþórs og Úlfars
Henningssonar flugmanns. Í þessari ferð var
Jón Einar Jónsson, forstöðumaður Háskólasturs
Snæfellsness með í för. Flogið var á Cessna
Skymaster vél Úlfars, TF-BMX. Hvert flug tekur
um 4-6 klst. og er flogið yfir norðanverðan
Faxaflóa og Breiðafjörð. Teknar eru myndir af
skarfaskerjum og talið af þeim í rannsóknar-
stofu.
Farið var í blíðskaparveðri um Faxaflóa og
Breiðafjörð. Nokkuð vindasamt var þennan dag
og því hristingur í Hvammsfirði og Gilsfirði, sem
kom þó ekki að sök. Að þessu sinni sáust 4867
dílaskarfshreiður, sem er metfjöldi frá upphafi
talninga. Jafnframt er þetta 17.8% aukning frá
2007, en það ár varð reyndar nokkur fækkun.
Skarfaverkefnið felur einnig í sér talningar af
landi í september og febrúar, en þá eru hlutföll
ungfugla í stofninum talinn. Greina má fugla á
fyrsta ári, þeir eru brúnleitir að ofan en hvítir að
neðan. Eldri fuglar eru alsvartir með bláan glans
en axlaþökur eru brúnleitar. Á varptíma verða
andlit kynþroska fugla hvít og þeir fá hvítar
þráðlaga skrautfjaðrir í janúar sem hverfa í maí-
júní. Auk þess eru kynþroska fuglar með
fjaðurtopp í hnakka, sem getur leitt til ruglings
við toppskarf.
Dílaskarfur athafnar sig mest á grunnsævi.
Ásamt talningum á æðarfugli gefa talningar á
þessari tegund því sterkar vísbendingar um
ástand grunnsævisins á Vesturlandi. Báðar
tegundirnar eru ofarlega í fæðukeðjum og því
mætti vænta breytinga á afdrifum þeirra ef ekki
væri allt með felldu á hafsbotni.
Arnþór Garðarsson
Jón Einar Jónsson
Mynd við titil: Daníel Bergmann.
Loftmynd af dílarskarfi á Kirkjuskeri austur af Skáleyjum á Breiðarfirði. Myndin sýnir svart á hvítu hvernig hægt er að telja dílaskarfana. Hvíti liturinn á skerinu er vegna fugladritsins og svörtu dílarnir eru fuglarnir.
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 19
Ísland er andrík eyja. Hér verpa 20 tegundir
andfugla og nokkrar til viðbótar fara hér um eða
sjást stopult. Íslenskum andfuglum má skipta
gróft í gæsir og endur, og svo eru svanirnir
þarna líka. Hjá gæsum og svönum eru kynin
eins, báðir foreldrar sinna ungauppeldi þar til
afkvæmin verða 1 árs. Meðal anda yfirgefa
steggirnir hins vegar kollurnar þegar þær
leggjast á hreiður, þeir koma ekkert að unga-
uppeldi og sýna hinu kyninu engan áhuga aftur
fyrr en tekið er að hausta. Andamæðurnar
kveðja unga sína þegar þeir eru 3-7 vikna
gamlir. Fjölskyldubönd eru því sterk meðal
gæsa og svana en fremur losaraleg meðal anda.
Árið 1992 hóf varp á Íslandi fugl af andaætt,
sem ber einkenni bæði gæsa og anda. Enda er
brandönd (Tadorna tadorna) hvorki gæs
(Anserini) eða önd (Anatini), hún tilheyrir hóp
sem heitir Tadornini. Fuglinn gengur uppréttur
svipað og gæsir en er skrautleg að lit líkt og
andasteggir – nema að hér eru bæði kynin hvít
með dökkgrænan haus og fagurrauðan gogg.
Brandönd fer svo bil beggja í fjölskyldumálum:
parið heldur saman allt árið líkt og gæsir og
svanir, en foreldrarnir yfirgefa ungana þegar
þeir eru nokkurra vikna, líkt og endurnar gera.
Nafngiftir hafa líka dregist inn í þetta, gamalt
heiti á brandönd er einmitt gásendur (eða gæs-
endur), og er það heiti reyndar notað yfir
undirættina í dag.
Brandönd hefur náð fótfestu á Íslandi og
stofnstærð er á bilinu 500-1000 fuglar þegar
þetta er ritað. Háskólasetrið hefur fylgst með
brandöndum í Andakílsós í Borgarfirði sl. 3 ár. Í
júlí ár hvert hafa sést 15-20 pör með samtals
50-70 unga. En þegar komið er fram í ágúst eru
brandendurnar orðnar 400-500 talsins og þar af
hafa ungarnir verið 40-47% fuglanna sem sjást.
Nú í haust heyrast fregnir af því að
brandendurnar í Andakílsós séu orðnar vel yfir
500 talsins. Svo virðist sem fuglar af stærra
svæði safnist þarna saman á haustin. Brandönd
virðist því komin til að vera á Íslandi.
Jón Einar Jónsson
Mynd við titil: Daníel Bergmann.
Brandönd—önd eða gæs?
Brandandarfjölskylda við Andarkílsós
Brandandarsvæði í Borgarfirðinum. Gulu stjörnurnar eru talningarsvæði Háskólasetursins og rauðu stjörnurnar eru önnur þekkt brandandarsvæði.
Borgarnes
Hvanneyri
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 20
Hluti af starfsemi Háskólaseturs Snæfellsness
felst í því að kynna rannsóknir sínar og
starfsemi, jafnt fyrir fræðiheiminum sem og
almenningi. Þess vegna heldur Háskólasetur
Snæfellsness úti heimasíðu (http://hs.hi.is), er
á Facebook, skrifar greinar í fréttablöð sem og
vísindatímarit ásamt því að taka þátt í
Vísindavökum, sem hluti af W23 hópnum á
Snæfellsnesi og einnig sem hluti af Stofnun
fræðrasetra Háskóla Íslands á Vísindavöku
RANNÍS í Reykjavík.
Markmiðið með Vísindavökunum er að færa
vísindin nær almenningi, kynna einstaklingana á
bak við vísindin og vekja fólk til umhugsunar
um mikilvægi rannsókna- og vísindastarfs í
nútímasamfélagi. Vísindavakan er opið hús þar
sem almenningi gefst kostur á að hitta vísinda-
menn sem stunda rannsóknir í hinum ýmsu vís-
indagreinum og kynnast viðfangsefnum þeirra.
W23 hópurinn
W23 er samstarf fimm náttúrutengdra
stofnana á Snæfellsnesi: Háskólaseturs Snæ-
fellsness, Náttúrustofu Vesturlands, Varar
Sjávarrannsóknaseturs við Breiðafjörð, Þjóð-
garðsins Snæfellsjökuls og útibú Haf-
rannsóknarstofnunarinnar í Ólafsvík. Hópurinn
ætlar að auka rannsóknir og hvers kyns
samstarf stofnananna, með eflingu svæðisins,
bættum skilningi á náttúru Vesturlands og
fjölgun starfa í náttúruvísindum að leiðarljósi.
Heiti samstarfsins er W23 sem vísar í vestlæga
hnattstöðu Snæfellsness og hraða lognsins á
svæðinu.
Merki W23 hópsins byggir á þrefalda
spíralnum úr keltneskri trú. Þar er merkið m.a.
sagt standa fyrir því þegar
náttúruöflin þrjú; land,
himinn og haf, koma
saman. Einnig er þetta
merki stundum sagt tákna
9 mánuði meðgöngu (sem er oft skipt í þrjá
hluta). Þannig skírskotar merkið bæði til
náttúrunnar og stofnananna okkar sem fást við
náttúrurannsóknir og –skoðun á landi, lofti og
láði sem og frjóseminnar sem mun verða af
samstarfinu. Merkið gefur einnig til kynna
sveigjanleika, lipurð og hreyfingu þar sem
“gustar” af hópnum. Hringrásin í merkinu getur
því t.d. táknað vindinn, fossana eða hafið.
Vísindavaka W23 í Grundarfirði 2008
Vísindavaka W23 2008 var haldin í
Fjölbrautaskóla Snæfellinga (FSN) Grundarfirði
þann 18. október 2008. Þar kynntu starfsemi
sína aðilarnir sem mynda W23. Vísindavakan
samanstóð af blöndu af lifandi atburðum, stuttu
erindi um W23 og Hafrannsóknarstofnun. Síðan
var gestum frjálst að ganga um og skoða það
sem fyrir augu bar. Þarna mátti sjá
sýnikrufningar á dýrum ásamt uppstillingum og
myndakynningum úr myndasafni W23 .
Framtakið mæltist gríðarlega vel fyrir og
mættu a.m.k. 150 manns til að skoða ýmis
kvikindi, lifandi og dauð, auk þess sem starfs-
Háskólsetur Snæfellsness á Vísindavökum
Gestir Vísindavöku W23 2008 skoða kynningar stofnananna.
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 21
menn útskýrðu vinnu sína og ýmis tól og tæki
sem einnig voru til sýnis. Sérstaka athygli vakti
hversu vel yngri kynslóðin skemmti sér.
Skemmtilegt er frá því að segja að
nemendum í lífeðlisfræði hjá Guðbjörgu Ástu við
FSN var boðið upp á að vinna hefðbundið
ritgerðarverkefni eða að vinna verkefni í
kringum sýnikrufningarnar á Vísindavökunni og
þeir nemendur sem nýttur sér þennan valkost
höfðu gagn og gaman af.
Á Vísindavökunni var getraun úr því sem bar
fyrir augu og tóku fjölmargir þátt í getrauninni.
Í vinning voru tvö gjafabréf fyrir tvo í siglingu
frá Stykkishólmi með Sæferðum. Dregið var úr
réttum svörum og upp komu nöfn tveggja
ungra stúlkna, þeirra Lenu Örvarsdóttur 9 ára
og Kristínar Olsen 8 ára.
Vísindavaka RANNÍS í Reykjavík 2009
Föstudaginn 25. september 2009 var haldin
Vísindavaka RANNÍS í Listasafni Reykjavíkur.
Vísindavökur voru einnig haldnar víðsvegar um
landið á vegum RANNÍS sem og um alla Evrópu
í tengslum við evrópskan Dag Vísindamannsins.
Þátttakendur á Vísindavöku RANNÍS komu
frá öllum háskólum landsins sem og fleiri
stofnunum. Rannsóknasetur Háskóla Íslands
áttu sinn bás á vökunni og þar voru starfsmenn
frá Háskólasetri Suðurnesja og starfsmaður
okkar, Una Kristín Pétursdóttir.
Við undirbúning Vísindavökunnar var Rás 1
með beina útsendingu frá Listasafninu í
þættinum "Samfélagið í nærmynd". Í þættinum
var rætt við ýmsa þátttakendur á sýningunni og
þ.á.m. Rannsóknasetur HÍ (viðtalið má nálgast
á heimasíðu okkar htt://hs.hi.is).
Vísindavaka W23 í Ólafsvík 2009
Vísindavaka W23 2009 var haldin 14.
nóvember í Félagsheimilinu Klifi í Ólafsvík. Í
tengslum við Vísindavökuna voru gerð
bókamerki og opnuð ný heimasíða: W23.is, sem
styrkt er af Vaxtarsamningi Vesturlands.
Ungir gestir rýna með fjarsjá (Scope) á Kirkjufellið á Vísindavöku W23 2008
Jón Einar kryfur æðarfugl og leiðir áhorfendur í allan sannleikann um innviði hans á Vísindavöku W23 2008
Vinningshafarnir í getraun á Vísindavöku W23 2008: Lena Örvarsdóttir og Kristín Olsen.
Una Kristín kynnir æðarfuglinn fyrir ungu kynslóðinni á Vísindavöku RANNÍS 2009
Þátttakendur Rannsóknaseturs Háskóla Íslands á Vísindavöku RANNÍS 2009 stilla sér upp. Una Kristín er lengst t.h..
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 22
Vísindavakan var, líkt og árið áður, opinn
dagur fyrir alla sem vildu koma og kynna sér
starfsemi W23 hópsins og náttúrufarsrannsóknir
á Snæfellsnesi. W23 hópurinn kynnti rannsóknir
sínar og aðra starfsemi fyrir ungum sem
öldnum og var margt til þess að sjá og snerta.
Ásamt því að W23 kynnti starfsemi sína var
Fiskiðjan Bylgjan einnig á staðnum og kynnti
framleiðslu sína.
Í boði var að taka þátt í getraun og voru
margir sem spreyttu sig á aldursgreiningu
minks, skarkola, hnísu og beitukóngs. Verðlaun
voru tvö eintök af bókinni Ströndin í náttúru
Íslands, árituð af höfundi, Guðmundi Páli
Ólafssyni. Dregið var úr réttum svörum og upp
komu nöfn tveggja 8 ára barna, þeirra Jönu
Hermannsdóttur og Gylfa Örvarssonar.
Ætlunin er svo að halda vísindavöku í
Stykkishólmi á þessu ári og verður Vísindavaka
W23 þá búin að vera í öllum þremur stærstu
þéttbýliskjörnunum á Snæfellsnesi.
Una Kristín Pétursdóttir
Gylfi og Jana taka við árituðu eintaki af Ströndinni í náttúru íslands í verðlaun fyrir þátttöku í vísindagetraun W23 2009.
Una Kristín kynnir æðarkolluna fyrir áhugasömum gestum á Vísindavöku W23 2009
Starfsemi Háskólaseturs Snæfellsness
Háskólasetur Snæfellsness (HS) tók til starfa í
apríl 2006. HS er sjálfstætt starfandi rann-
sóknasetur Háskóla Íslands. HS er einkum
ætlað að efla rannsóknatengda starfsemi á
Vesturlandi í samvinnu við innlendar og
erlendar vísindastofnanir, fyrirtæki, félaga-
samtök og einstaklinga. Áhersla er lögð á rann-
sóknir á sérstæðri og alþjóðlega mikilvægri
náttúru Breiðafjarðar, Snæfellsness og norðan-
verðs Faxaflóa.
HS er hluti af Stofnun fræðasetra Háskóla
Íslands, rannsókna- og þjónustustofnun sem
heyrir undir Háskólaráð. Stofnunin er vett-
vangur samstarfsverkefna Háskólans við
sveitarfélög, stofnanir, fyrirtæki, félagasamtök
og einstaklinga á landsbyggðinni. Markmið
stofnunarinnar er enn fremur að skapa aðstöðu
til rannsókna á landsbyggðinni, auka möguleika
almennings til menntunar og styrkja tengsl
Háskóla Íslands við atvinnu- og þjóðlíf.
HS hefur aðsetur í húsnæði Stykkishólms-
bæjar, líkt og Náttúrustofa Vesturlands (NSV).
Háskólasetrið hefur aðgang að rannsóknar-
stofum Náttúrustofunnar fyrir grófvinnu
(blautlabbi) og fyrir sameindalíffræði. Stykkis-
hólmsbær hefur veitt setrinu mikilvægan stuðn-
ing og afnot af íbúð til að hýsa gestafræðimenn.
HS er með skrifstofur í Egilshúsi í Stykkis-
hólmi. Heimasíða setursins er á http://hs.hi.is
og setrið heldur einnig úti aðdáendasíðu á Face-
book. Fastráðnir starfsmenn eru nú tveir allt
árið (tvö stöðugildi), auk tveggja doktorsnema.
Tveir BS nemar voru með verkefni sumarið
2009 og mun sá fjöldi haldast a.m.k. sá sami
fyrir árið 2010.
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 23
HS hefur sinnt fjölbreyttum verkefnum frá
stofnun, en eins og háttar með rannsókna-
stofnanir hafa fræðistörf verið fyrirferðarmest.
Ritstörf
HS hefur sent frá sér ellefu greinar í alþjóðleg
vísindatímarit og níu í innlend ritrýnd tímarit.
Fyrirlestrar og kynningar
Á tímabilinu hefur HS staðið fyrir 28 fyrirlestrum
á ráðstefnum og fræðslufundum, auk óform-
legra kynninga fyrir hópa frá skólum eða
félögum. Þar af hefur HS staðið fyrir níu fræði-
fyrirlestrum á alþjóðlegum ráðstefnum, fjórum
á íslenskum ráðstefnum, auk ársfunda og fag-
fyrirlestra fyrir félagasamtök og stofnanir.
Kennsla
Starfsmenn setursins hafa komið að kennslu í
fuglafræði og dýrafræði við Háskóla Íslands og í
dýrafræði hryggdýra við Landbúnaðarhá-
skólann (LBHÍ) á Hvanneyri. Hafa nemendur í
fuglafræði við HÍ og dýrafræði við LBHÍ komið í
vettvangsferðir á Snæfellsnes árin 2006, 2007
og 2009. Stúdentar í framhaldsnámi hafa að
nokkru unnið vinnu sína í tengslum við HS, t.d.
hafa fjórir erlendir doktorsnemar í dýravistfræði
starfað á Íslandi í samvinnu við setrið. Starfs-
menn HS hafa til þessa leiðbeint tveimur
íslenskum doktorsnemum, einum mastersnema
og tveimur BS nemum. Stefnt er að því að efla
rannsóknarnám við HS á komandi árum.
Erlendir fræðimenn
Gestir hafa komið frá Bretlandi, Hollandi,
Kanada, Finnlandi, Írlandi, Frakklandi og Portú-
gal. Sumir hafa dvalið um lengri tíma en aðrir
skemur. Gestirnir hafa stundað rannsóknir á
Vesturlandi (og víðar um landið) en þungamiðja
starfs þeirra hefur verið á Snæfellsnesi. Stykkis-
hólmsbær hefur lánað setrinu fræðimannaíbúð
sem hefur komið sér vel við þessar heimsóknir,
en hún er nýtt í samvinnu við NSV.
Helstu verkefni
HS hefur einkum sinnt rannsóknum á fuglum.
Rannsóknir á stofnstjórnun farfugla (styrktar af
breska rannsóknaráðinu NERC) og á æðarfugli
(styrktar af Rannís, Framleiðnisjóði og Æðar-
ræktarfélagi Íslands) hafa verið fyrirferðar-
mestar. Sumarið 2006 hóf HS rannsóknir á
kríum á Snæfellsnesi og var þeim framhaldið
2007 og urðu loks að doktorsverkefni sem mun
standa næstu tvö árin hið minnsta.
HS rannsakaði umferð vaðfugla um leirur á
Vesturlandi í samvinnu við NSV. Þá hefur setrið
einnig komið að rannsóknum á vistfræði grá-
gæsar, brandandar, lunda, álftar, sandlóu og
þúfutittlings. Í samvinnu við NSV lét HS vinna
greinargerð um veiðar og ástand hörpudisks á
Breiðafirði. Greinargerðin mun liggja til grund-
vallar ákvarðana um frekari rannsóknir en hún
er aðgengileg á heimasíðu okkar (http://
hs.hi.is).
Vettvangsferðir
Starfsmenn HS hafa leiðbeint hópum við
náttúruskoðun og þar má telja starfsmenn
Snæfellsjökulsþjóðgarðs og nemendur við Fjöl-
brautarskólann í Grundarfirði.
Í þessum málaflokki hefur verið unnið tals-
vert með NSV. M.a. fór rútufylli af áhugasömum
Hólmurum í dagshringferð um Snæfellsnes í júní
2007. Hópur frá Háskólasetri Vestfjarða heim-
sótti HS og NSV í september 2009. HS og NSV
undirbúa nú samvinnu við Ferðafélag Snæfells-
ness um fuglaskoðunarferðir vorið 2010.
Jón Einar Jónsson
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 24
Starfsmenn HS eru auðkenndir með feitletrun.
Ritverk
2009
Humphries, E.M., Peters, J.L. Jónsson, J.E., Stone,
R.,Afton, A.D. og Omland, K.E. (2009) Genetic
differentiation between sympatric and allopatric
wintering populations of Snow Geese. Wilson Journal
of Ornithology 121(4): 730-738.
Jón Einar Jónsson, Ævar Petersen, Arnþór
Garðarsson og Tómas G. Gunnarsson (2009)
Æðarendur: Ástand og stjórnun stofna.
Náttúrufræðingurinn 78 (1-2): 46-56.
Jón Einar Jónsson, Arnþór Garðarsson, Jenny G.
Gill, Ævar Petersen og Tómas G. Gunnarsson
(2009) Seasonal weather effects on a subarctic
capital breeder: common eiders in Iceland over 55
years. Climate Research 38:237-248.
Jónsson, J.E. og Alan D. Afton (2009) Time budgets
of Snow Geese Chen caerulescens and Ross’s Geese
Chen rossii in mixed flocks: implications of body size,
ambient temperature and family associations. Ibis
151: 134-144.
2008
Jón Einar Jónsson (2008) Snjógæs verpur á Íslandi
sumarið 2007. Bliki 29: 45-48
Jónsson, J.E. og Alan D. Afton (2008) Lesser Snow
Geese and Ross's Geese form mixed flocks during
winter but differ in family maintenance and social
status. Wilson Journal of Ornithology 120: 725-731
Tómas G. Gunnarsson (2008) Búsvæði fugla á Ísl-
andi: sérstaða og framtíð. Fuglar 4, nóvember.
Tómas G. Gunnarsson, G.F. Appelton, Arnþór
Garðarsson, Hersir Gíslason og J.A. Gill (2008)
Búsvæðaval og stofnvernd grágæsa á láglendi. Bliki
29: 11-18,
Ratikainen, I.I., Gill, J.A., Gunnarsson, T.G.,
Sutherland, W.J. og Kokko, H. (2008) When density
dependence is not instantaneous: theoretical
developments and management implications. Ecology
Letters 11:1-184-198.
2007
Gill J.A., R. H.W. Langston, J. Alves, P. Bocher, N.
Cidraes Vieira, N. Crockford, G. Gélinaud, N. Groen,
T. G. Gunnarsson, B. Hayhow, J. Hooijmeier, R, D.
Kleijn, P. Lourenço, J. Masero, F. Meunier, P. M.
Potts, M. Roodbergen, H. Schekkerman, E.
Wymenga, T. Piersma (2007) Contrasting trends in
two populations of black-tailed godwit: a review of
causes and recommendations. International Wader
Study Group Bulletin 114:43-50.
Jónsson, J.E., A.D. Afton og R. T. Alisauskas (2007)
Does body size influence nest attendance? A
comparison of Ross’s geese (Chen rossii) and the
larger, sympatric lesser snow geese (C. caerulescens
caerulescens) Journal of Ornithology 148:549-555.
Jón Einar Jónsson (2007) Á vetrarslóðum
snjógæsa. Fuglar 4: 20-21.
Tómas G. Gunnarson (2007) Mat á stofnstærð og
veiðiþoli lunda í Grímsey á Steingrímsfirði.
Háskólasetur Snæfellsness. Skýrsla, 16 bls.
Tómas G. Gunnarsson, G.F. Appelton, Hersir
Gíslason, Arnþór Garðarsson, P.W. Atkinsson og J.A.
Gill (2007) Búsvæðaval og stofnstærð þúfutittlings á
láglendi. Bliki 28: 19-24.
Útgefið/kynnt efni á vegum Háskólaseturs Snæfellsness frá stofnun (2006-2009)
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 25
Tómas Grétar Gunnarsson, Höskuldur Búi Jónsson,
Böðvar Þórisson og Hersir Gíslason (2007) Lundavarp
í Grímsey á Steingrímsfirði. Bliki 28: 51-55.
Tómas G. Gunnarsson og Jón Einar Jónsson
(2007) Rannsóknir á æðarfugli við Háskólasetur
Snæfellsness: vísindi og hlunnindi. Greinargerð fyrir
landbúnaðarráðherra, vor 2007, 7 bls.
2006
Kokko, H. Gunnarsson, T.G., Morrell, L.J. og Gill,
J.A (2006) Why do female migratory birds arrive
later than males? Journal of Animal Ecology 75:
1293-1303.
Tómas G. Gunnarsson (2006) Íslenskir mófuglar og
skógrækt. Fuglar 3, Ársrit Fuglaverndar 2005: 46-52.
Tómas G. Gunnarsson (2006) Monitoring wader
productivity during autumn passage in Iceland. Inter-
national Wader Study Group Bulletin 109: 21-29.
Tómas G. Gunnarsson, Vigfús Eyjólfsson og Böðvar
Þórisson (2006) Þyngdarbreytingar sandlóa á
varptíma. Bliki 27:7-12.
Tómas G. Gunnarsson, J.A. Gill, G.F. Appelton, H.
Gíslason, A. Garðarsson, A.R. Watkinson og W.J.
Sutherland (2006) Large-scale habitat associations of
birds in lowland Iceland: Implications for conser-
vation. Biological conservation 128: 265-275
Tómas G. Gunnarsson, Gill, J.A., Atkinson, P.W.,
Gélinaud, G., Potts, P.M., Croger, R. E.,
Gudmundsson, G.A., Appleton, G.F. og Sutherland,
W.J. (2006) Population-scale drivers of individual
arrival times in migratory birds. Journal of Animal
Ecology 75: 1119-1127.
Fyrirlestrar
2009
Freydís Vigfúsdóttir, Guðmundur A. Guðmundsson,
Tómas G. Gunnarsson og Jennifer A. Gill (2009) Af
kríum í kreppu. Líffræðiráðstefnan 2009 (Í tilefni af
30 ára afmæli líffræðifélags Íslands og 35 ára afmæl-
is Líffræðistofnunar Háskólans), nóvember 2009.
Jón Einar Jónsson (2009) Stofnstærðarbreytingar
æðarfugls á Íslandi. Líffræðiráðstefnan 2009 (Í tilefni
af 30 ára afmæli líffræðifélags Íslands og 35 ára af-
mælis Líffræðistofnunar Háskólans), nóvember 2009.
Jón Einar Jónsson (2009) Population monitoring of
common eider in Iceland. CBIRD XV meeting
(Conservation of Arctic Flora and Fauna-Circumpolar
seabird group) in Westman Islands, 25. September
Freydís Vigfúsdóttir (2009) Breeding success of
arctic tern in Iceland. CBIRD XV meeting
(Conservation of Arctic Flora and Fauna-Circumpolar
seabird group) in Westman Islands, 25. September
Jón Einar Jónsson (2009) Fuglarnir og Þjóðin.
Ársfundur Stofnana Fræðasetra Háskóla Íslands,
Gunnarsholti, maí.
Jón Einar Jónsson (2009) Brandönd á Vesturlandi.
Fyrirlestur á vegum Náttúrustofu Vesturlands,
Háskólaseturs Snæfellsness og umhverfishóps
Stykkishólms, febrúar.
2008
Jón Einar Jónsson, Arnþór Garðarsson, Jenny A.
Gill, Ævar Petersen og Tómas G. Gunnarsson
(2008) Population Trends of Common Eider in
Iceland 1906-2007: Time-Series Analyses of Trends
and Impacts of Weather. Third North American
Seaduck Con-ference, Quebec City, 10-14 November
2008.
Jón Einar Jónsson (2008) Management of Common
Eider in Iceland. Common Eider Conservation
Workshop, Quebec City, in conjunction with the Third
North American Seaduck Conference, Quebec City,
10-14 November.
Jón Einar Jónsson (2008) Vísindi í þágu hlunninda:
rannsóknir á æðarfugli. Ársfundur Stofnana
Fræðasetra Háskóla Íslands, Reykjavík, maí.
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 26
Jón Einar Jónsson (2008) Hefur veðurfar áhrif á
æðarvarp? Fræðslufundur Fuglaverndarfélags
Íslands. Fuglaverndarfélag Íslands, febrúar.
Jón Einar Jónsson (2008) Æðurin og veðrið.
Fyrirlestur á vegum Náttúrustofu Vesturlands,
Háskólaseturs Snæfellsness og umhverfishóps
Stykkishólms, febrúar.
Jose A. Alves, Tómas G. Gunnarsson, Peter M.
Potts, William J. Sutherland og Jennifer A. Gill (2008)
Overtaking your peers: migration distance and arrival
dates in Icelandic Black-tailed godwits. International
Wader Study Group Meeting. Jastrzębia Góra, Pól-
land. Október.
Tómas G. Gunnarsson (2008) Gæði búsvæða á
stórum mælikvörðum: áhrif á fartíma einstaklinga.
Ráðstefna til heiðurs Arnþóri Garðarssyni sjötugum.
Reykjavík. September.
Tómas G. Gunnarsson (2008) Búsvæði fugla á
Íslandi: sérstaða og framtíð. Ráðstefna Fuglaverndar.
Reykjavík. Apríl.
Tómas G. Gunnarsson (2008) Náttúrurannsóknir á
Snæfellsnesi. Ársfundur Landbúnaðarháskóla Íslands
2008. Stykkishólmi. Apríl.
Tómas G. Gunnarsson (2008) Vaðfuglar og
votlendi. Hrafnaþing, fyrirlestraröð Náttúrufræði-
stofnunar Íslands. Reykjavík. Mars.
2007
Jón Einar Jónsson og Tómas Grétar Gunnarsson
(2007) Stofnvistfræði æðarfugls. Háskólasetur
Snæfellsnes, Ráðhúsinu Stykkishólmi, maí.
Jón Einar Jónsson (2007) Snjógæsir og annað
dýralíf í Louisiana. Fyrirlestur á vegum Náttúrustofu
Vesturlands, Háskólaseturs Snæfellsness og
umhverfishóps Stykkishólms, maí.
Tómas G. Gunnarsson (2007) Changes in numbers
and breeding distribution of the Icelandic black-tailed
godwit and its consequences. Inter-national Wader
Study Group Meeting. Black-tailed godwit workshop.
Larochelle, Frakkland. September.
Tómas G. Gunnarsson (2007) Key issues
influencing breeding season processes in the
Icelandic black-tailed godwit. International Wader
Study Group Meeting. Black-tailed godwit workshop.
Larochelle, Frakkland. September.
Hayhow, B., Gunnarsson, T.G., Sutherland, W.J. og
Gill, J.A. (2007) Key issues incluencing non-breeding
processes in the Icelandic Black-tailed Godwit. Inter-
national Wader Study Group Meeting. Black-tailed
godwit workshop. Larochelle, Frakkland. September.
Gélinaud, G., Gill, J.A., Alves, J. Delaporte, P.,
Gunnarsson, T.G. og Potts, P.M. (2007) Patterns of
annual distribution in the Icelandic Black-tailed
Godwit. International Wader Study Group Meeting.
Black-tailed godwit workshop. Larochelle, Frakkland.
September.
Alvés, J., Gunnarsson, T.G., Sutherland, W.J. og
Gill, J.A. (2007) Historical Changes in the non-
breeding distribution of the Icelandic Black-tailed
Godwit. International Wader Study Group Meeting.
Black-tailed godwit workshop. Larochelle, Frakkland.
September.
Potts, P.M., Croger, R.E., Gélinaud, G., Gunnarsson,
T.G., Gill, J.A. og Atkinson P.W. (2007) The
migration behaviour of godwits and their researchers.
Inter-national Wader Study Group Meeting. Black-
tailed godwit workshop. Larochelle, Frakkland.
September.
Tómas G. Gunnarsson (2007) Regulation of timing
of migration of arctic birds. Rebellion Centre for
Ecology, Evolution and Conservation annual
symposium. Norwich, Bretlandi. Mars.
Tómas G. Gunnarsson (2007) Lífsgæði og
landnotkun. Ársfundur Stofnunar Fræðasetra
Háskóla Íslands. Stykkishólmur. Maí.
Hólminn - Fréttabréf Háskólaseturs Snæfellsness, 1. tbl.
Bls 27
2006
Gunnarsson, T.G., Jennifer A. Gill, Phil Atkinson,
Peter M. Potts, Guillaume Gélinaud og William J.
Sutherland (2006) Population scale drivers of
individual arrival times in migratory birds.
International Wader Study Group Meeting. Falsterbo,
Svíþjóð. Október.
Gunnarsson, T.G., Jennifer A. Gill, Jason Newton,
Phil Atkinson, Guillaume Gélinaud, Pete M. Potts og
William J. Sutherland (2006) Evolutionary and
population consequences of migratory connectivity.
Valinn symposium fyrirlestur. International
Ornithological Congress, Þýskaland. Ágúst.
Veggspjöld
2009
Una Kristín Pétursdóttir og Jón Einar Jónsson
(2009) Umferð álfta um Álftafjörð í Helgafellssveit,
Snæfellsnesi. Líffræðiráðstefnan 2009 (Í tilefni af 30
ára afmæli líffræðifélags Íslands og 35 ára afmælis
Líffræðistofnunar Háskólans), nóvember.
Arnþór Garðarsson og Jón Einar Jónsson (2009)
Um dreifingu og fjölda dílaskarfs. Líffræðiráðstefnan
2009 (Í tilefni af 30 ára afmæli líffræðifélags Íslands
og 35 ára afmælis Líffræðistofnunar Háskólans),
nóvember.
2008
Böðvar Þórisson, Vigfús Eyjólfsson, Arnþór
Garðarsson og Tómas G. Gunnarsson (2008) Links
between spring arrival and breeding success in
Icelandic ringed plovers. International Wader Study
Group Annual Conference. Jastrzębia Góra. Pólland.
Freydís Vigfúsdóttir, Erpur S. Hansen, Yann
Kolbeinsson og Jónas P. Jónasson (2008) Large-scale
oceanic forces controlling a top predator in a
changing marine ecosystem? – Raunvísindaþing
Háskóla Íslands, mars.
Arnþór Garðarsson, Guðmundur A. Guðmundsson,
Kristján Lilliendahl, Böðvar Þórisson og Freydís
Vigfúsdóttir (2008) Seabirds at Látrabjarg: How to
estimate bird numbers on big cliffs – Raunvísindaþing
Háskóla Íslands, mars
Jón Einar Jónsson, Arnþór Garðarsson, Jennifer A.
Gill, Ævar Petersen og Tómas G. Gunnarsson
(2008) Does weather influence breeding numbers
and spring arrival of Common Eider in NW Iceland?
Third North American Seaduck Conference, Quebec
City, 10-14 November.
Jón Einar Jónsson, Arnþór Garðarsson, Jennifer A.
Gill, Ævar Petersen og Tómas G. Gunnarsson
(2008) Does weather influence breeding numbers
and spring arrival of Common Eider in NW Iceland?
Natural Science Symposium 2008, March 14th and
15th in Askja (Natural Sci. Building), University of
Iceland.
Böðvar Þórisson, Vigfús Eyjólfsson, Arnþór
Garðarsson og Tómas G. Gunnarsson (2008) Links
between spring arrival and breeding success in
Icelandic ringed plovers. International Wader Study
Group Annual Conference. Jastrzębia Góra. Pólland.
2007
Jose Alves, Becca Hayhow, Tómas G. Gunnarsson,
Peter Potts, William Sutherland og Jennifer Gill
(2007) Migratory routes and timing of arrival in Ice-
landic black-tailed godwits. University of East Anglia,
School of Biological Sciences Colloqium.
2006
Jose Alves, Becca Hayhow, Tómas G. Gunnarsson,
Peter Potts, William Sutherland og Jennifer Gill
(2006) Migratory routes and timing of arrival in
Icelandic black-tailed godwits. International Wader
Study Group Annual Conference. Falsterbo, Svíþjóð.
Jón Einar Jónsson tók saman
Háskólasetur Snæfellsness http://hs.hi.is