js

1. ZAKON Zakon o osiguranju (2007.) Ovim zakonom regulišu se pitanja osnivanja,

poslovanja, upravljanja i prestanka rada osiguravajućih organizacija.

Posebno su istaknuti oblici osnivanja osiguravajućih organizacija - AD.

Drugi zakoni: Zakon o obaveznom osiguranju u saobraćajuZakon o osiguranju imovine i lica

Pravni status reguliše se i brojnim podaktima i propisima (npr. Uredba o upisu u sudski registar i dr).

Pogledati: http://www.nbs.rs/internet/latinica/20/zakoni.html

2. AUTONOMNO PRAVO

Odnosi se na opšta akta koja donose osiguravajuće organizacije u skladu sa Ustavom i zakonom.

Ovde je reč o Statutu i raznim pravilnicima o radu: Pravilnik o načinu utvrđivanja finansijskog rezultata Pravilnik o utvrđivanju matematičke rezerve i dr.

Najvazniji izvor je Zakon o obligacionim odnosima. Ovaj zakon sadrži detaljne odredbe o ugovoru o

osiguranju, tako da se istim definišu odredbe za imovinska osiguranja i osiguranja lica, zaključivanju ugovora o osiguranju, obaveze osiguranika, odnosno ugovarača osiguranja, obaveze osiguravača, trajanje osiguranja, kao i posebno osiguranje imovine i osiguranje lica.

Ovim zakonom nije obuhvaćeno: plovidbeno osiguranje, osiguranje potraživanja i kreditareosiguranje.

Opšte uslove osiguranja unapred priprema OSIGURAVAČ i oni čine sastavni deo ugovora o osiguranju.

Pozicija osiguravača kao ugovorne strane je jača u odnosu na ugovarača osiguranja upravo zbog činjenice da je sačinjavanje opštih i posebnih uslova u nadležnosti osiguravača i da ugovarač ne može na njih uticati u postupku donošenja.

Prilikom primene uslova osiguranja prednost imaju posebni uslovi nad opštim uslovima.

Posebni uslovi se odnose na rizik od koga se osigurava, stvari i lica koja se osiguravaju, sumu osiguranja, premiju osiguranja i sl.

Običaji – neka pravila ponašanja koja se formiraju u određenoj sredini i često ponavljaju u praksi.

Uzanse – trgovinski običaji sakupljeni, sređeni i objavljeni od strane ovlašćenih tela.

Kod nas, opšte uzanse donosi Vrhovni sud, a posebne uzanse donosi Privredna komora Srbije.

Značaj običaja kao izvor prava zadržan je u pomorskom saobraćaju.

Opšte uzanse za promet robe gube na značaju (zbog jasnih zakonskih regulativa).

Pravo osiguranja nastalo je iz ova dva prava.

To su dva dopunska izvora prava, jer je osiguravajuće društvo zapravo privredno društvo, a poslovi prava osiguranja su u vezi i sa privrednim i građanskim poslovima.

Sudska praksa je interpretativni izvor, jer ona samo primenjuje pravila raznih izvora prava.

Pravna nauka koja se bavi osiguranjem je dosta razvijena kod nas. Postoji veliki broj udžbenika i časopisa koji mogu da posluže za rešavanje sporova.

1. Koju su izvori prava osiguranja?2. Koji su izvori prava statusnog karaktera?3. Šta obuhvataju obligaciono-pravni izvori?4. Šta su običaji i uzanse?