oning of eerder Prins Win-ter nadert het einde van zijnjaarlijkse ronde. En u weetwat dat betekent: straks halen

hopen wielertoeristen hun fiets terug vanstal om het Belgische wegenweb vannader bij te verkennen. Terwijl de fietsen-makers te lande hun tweewielers op puntstellen, bezinnen de amateur-Schottes en -Merckxen zich over hun strijduitrustingvoor het nieuwe seizoen. Vanachter hunbureau tekenen ze die van A tot Z uit. Inhun lievelingskleuren, met een logo dat zezelf ontwierpen, hun levensmotto op borstof billen gedrukt, enzovoort. They want toride their bicycle... but in style.

Fietsen is fashionable geworden, weetook Ben Deburchgrave, eigenaar vanPiraz zo Cycling & Teamwear in Antwer-pen en zelf wielerfanaat in hart en nieren.Het Engelse sportmerk Rapha heeft dietrend zowat tien jaar geleden in gang gezet,en sindsdien heeft deze evolutie zich we-reldwijd doorgezet.Simon Mottram richtte Rapha een ver-wijzing naar het Britse wielerteam Raphauit de jaren 60, dat zelf vernoemd werd naarde Franse aperitiefbrouwer St. Raphal in2004 op in Londen. Van bij de start maak-te hij zijn bedoelingen duidelijk: fashionlaten samensmelten met sports wear. Datverhaal aan de man lees: wieler toerist brengen, bleek evenwel niet zo eenvoudig.

Maar na jaren van inten sieve marketingvolgde in 2008 dan toch de doorbraak.Tegen woordig is Rapha nergens nog wegte slaan uit het toeristen peloton, en sindsvorig jaar kleedt het ook het Britse profteamSky aan, dat met Chris Froome en BradleyWiggins de winnaars van de voorbije tweeedities van de Tour de France in loondienstheeft rijden. Inkomsten van Mottram in2013: 17 miljoen pond, waarvan zowatdrie kwart buiten het VK.

Weinig cijfermateriaalTer vergelijking: de totale markt van degesublimeerde wielerkledij in Belgi is25 28 miljoen euro waard, zo verteltRonald Cauwenberg, verkoopsdirecteurbij de firma NoDrugs uit Booischot,Antwerpen Al is dat niet meer dan eenschatting, nuanceert hij. De spelerszijn bekend: Bioracer en Vermarc als lei-ders, daarachter een sterk en kwalitatiefmiddenveld met Decca, De Geest, Nico -sport, Doltcini, Piraz zo, wijzelf,... endan enkele klei nere spelers. Maar con-creet cijfer materiaal over de groottevan de binnenlandse markt is er amper.En op de verkoopcijfers van buiten-landse merken zoals bijvoorbeeldRapha of het Zwit serse Assos in Belgihebben we al helemaal geen zicht.Wel (over)duidelijk is dat wielerkledijverkoopt. We zitten in een hoog -conjunctuur, meent Ben Deburchgrave.Ieder een kruipt op die fiets: jong, oud,man, vrouw, arm of rijk. Toch vrees ikniet meteen een terugval. Na voetbal isfietsen de nationale sport, en ik zie niet inwaarom dat snel zou veranderen. Maarvoor de aanbieders van wielerkledij magdit geen signaal zijn om op de lauweren tegaan rusten: het komt erop aan mee te

22

In stijl op de fietsWielertoeristen stellen zich allang niet meer tevreden metde confectietenues die zeterug vinden in grote sport -

winkels. Meer zelfs, het moettegenwoordig niet enkel op

maat, maar ook op smaak. Enop die wens wordt gretig

inge speeld: steeds meer be-drijven bieden liefhebbers dekans om hun droomuitrusting

samen te stellen binnenvoorafbepaalde grenzen of

volledig custom-made.

K

Print & MediaPRINT n SIGNMEDIA & COMMUNICATION

Tijs Ruysschaer

t tijdens Tour f

or Life.

Foto van Roel H

endrickx.

Foto: Decca.

24

zijn met het innovatieverhaal en blijvendte investeren in nieuwe producten.Niet iedereen juicht die vooruitgangs-drang echter toe. Aan fashion en vernieu-wing hangt immers een stevig prijskaartje,dat lang niet elke wielertoerist kan of wilbetalen. Ter illustratie: voor een Rapha-broek legt men al snel rond de 170 euroop tafel, voor de trui amper minder... Eris dan ook duidelijk ruimte voor een ge-diversifieerd aanbod, aldus Deburch -grave, een segment voor de upper class,een voor het middenveld en een gammavan iets minder kwaliteit.

Prijzen om van te zwetenDe prijs van tenues hangt in grote mate afvan de gebruikte stoffen. De merinowoldie Rapha gebruikt is bijvoorbeeld eenuitstekende warmte-isolator die op dekoop toe amper zweetgeuren absorbeert,maar ze kost wel stukken van mensen.Hoe goedkoper je gaat in de keuze van destof, hoe meer je moet inboeten aan kwa-liteiten zoals rekbaarheid, stevigheid,duurzaamheid, enzovoort. Maar je magniet uit het oog verliezen dat veel klantenniet per se op zoek zijn naar het bestemate riaal, waarschuwt Deburchgrave. Bij Pirazzo wordt 60 70 procent van debestellingen geplaatst door bedrijven:voor een bedrijfsuitstap, een opendeur-dag, een zomerbarbecue,... En voor dergelijke eenmalige evenemen-ten spelen duurzaamheid en stevigheidamper een rol, gaat hij verder. Niettemin

slagen we erin om die klanten te overtui-gen om iets meer te betalen voor beterekwaliteit. En dan heb ik het niet over prij-zen la Assos of Rapha, maar over truitjesvan 30 euro. Zoals gezegd bestaat er ookeen markt voor truitjes van 18 of 20 euro,maar wij linken onze naam liever niet aaninferieure kwaliteit.Ook al bestellen bedrijven het meest, tochmikken de aanbieders in de eerste plaatsop de wielertoeristen en hun clubs. Deband met clubs is anders, hechter, zegtDeburchgrave. In absolute cijfers klop-pen er ook veel meer clubs dan bedrijvenbij ons aan, maar hun orders zijn door-gaans veel kleiner.Dat kan Ken Menschaert van Decca be-vestigen. De afzetmarkt kan je opdelen intwee: een sportieve tak, met wielertoeris-ten en -clubs, en een B2B-segment, metbedrijven, evenementen,... Ook Decca zietde service aan de wielerclubs er zijn erzon 1500 in Vlaanderen als zijn core

busi ness, zelfs al is het aandeel van B2B hetgrootst. Anderzijds kunnen we dankzij debusinessklanten uitbreiden naar het bui-tenland; we exporteren al naar Nederland,Frankrijk, Groot-Brittanni, Oostenrijk,Noorwegen, Zuid-Afrika, de VS en Japan.Wist je dat we het grootste deel van onzegroei te danken hebben aan die export?

Dure BelgenNaast de gebruikte stoffen benvloedt ookde afwerking van de tenues de prijs. In te-genstelling tot in veel andere sectoren heeftde digitalisering zich nog maar beperktinge zet in de wereld van het textiel. Zo ver-loopt het stikken van wielerkledij nog vol-ledig handmatig. Als wij daar Belgischearbei ders voor moeten inschakelen, kun-nen wij nooit een betaalbaar product aan-bieden aan onze klanten, legt RonaldCauwenberg uit. Bedruk ken doen som-mige bedrijven zoals wijzelf, Bioracer,... wel nog in eigen land, maar voor de hetineen stikken van de verschillende lappenstof trekt haast iedereen naar het buiten-land. Het liefst van al naar lagelonenlandenzoals Bulgarije, Roemeni, Polen, Turkije,...Niet iedereen kiest daarbij voor de laagstelonen. Na ruim een jaar onderzoek naarde best mogelijke partner hebben we metPirazzo voor Itali geopteerd, vertelt BenDeburchgrave niet zonder enige trots. Deprijs die we er krijgen is dan wel niet descherpste op de markt, alles heeft er net dattikkeltje meer. Itali is niet voor niets hetmodeland bij uitstek, waar fashion hand inhand gaat met fietsen. Zoiets zie je in deafwerking van hun producten, het resul-taat is net iets fijner. Om hun schaalvoordeel te vergroten, slo-ten Deburchgrave en enkele andere Euro -pese bedrijven een deal om voor dezelfdepatronen en stoffen te kiezen. Daardoormoet onze Italiaanse partner zijn machinesniet telkens opnieuw afstellen, wat eengrote kost helpt uitsparen. En zo kunnenwij onze producten toch betaalbaar hou-den, klinkt het. Het snijden van delappen textiel ook wel panden genoemd gebeurt via laser cutting, uitgevoerd doorrobots, met als resulaat gestroomlijnde,gestileerde mouweindes zonder garen. Enook het bedrukken gebeurt in de Laars,met een digi tale printer. In Belgi lokali-seert zich enkel de R&D-afdeling. Buitenbeentje hier is Decca, dat als eenvan de enige in Benelux het volledige

Print & MediaPRINT n SIGNMEDIA & COMMUNICATION

Foto: Decca.

Bij Pirazzo wordt 60 70 procent van de bestellingen geplaatst door bedrijven.

Foto Pirazzo.

26

productieproces binnen de eigen lands-grenzen houdt. De stoffen snijden, be-drukken n confectioneren: we slagen ervoorlopig in om dat allemaal in Belgi teblijven doen, onderstreept sales- en mar-ketingmanager Menschaert. De loon-kosten zijn hier hoger, maar confectie ineigen land heeft ook haar voor delen. Door-dat het volledige productieproces zich inonze onmiddellijke nabijheid afspeelt,kunnen we sneller inspelen op de behoeftesvan de klant en is het mogelijk om ons ietsflexibeler op te stellen. Een andere troef isonze na-service, iets waar bedrijven die hunkledij laten stikken in een ander land opmoeten inboeten. En ik moet u niet uitleg-gen dat ook onze levertermijnen wel varenbij ons puur Belgi sche verhaal.Een detail is dat laatste overigens niet. Deeerste maanden van het jaar zijn tradi -tioneel een drukke periode voor de produ-centen, waardoor de wachttijden diesowie so al vaak rond de 6 8 weken schom-melen als eens kunnen uitlopen. Clubsdie het nieuwe wegseizoen in het nieuwwillen aanvatten, wachten dan ook best niette lang met bestellen. Cycle chic, of niet.

Druktechnieken: voor- en nadelen

Om wielerkleding te bedrukken, wordt ge-bruikgemaakt van twee technieken: zeef-druk en digitale print. Bij zeefdruk, deoudste methode van de twee, wordt deafbeel ding eerst op transferpapier gedrukt,waarna ze via verhitting tot circa 200 gra-den Celcius overgezet wordt op de poly -ester vezels. Voor elke kleur van het ont-werp zijn een aparte zeef en dus een apartsjabloon nodig. Bij digitaal printen daaren-tegen volstaat n digitaal bestandom het design op

de kledij te drukken. De dye-sublimatieprinter print het ontwerp in spiegelbeeldop gecoat transferpapier. Daarna zorgen dewarmte (180 210 graden Celcius) en me-chanische druk ervoor dat de kleurstof zichzonder vloeibare tussenstap omzet in gas,dat uiteindelijk de vezels van het textieldoordringt om er zich vast te zetten. Er isook de directe textiel printmethode. Deink jetprinters printen in dat geval de ont-werpen met directe dispersie-inkten recht -streeks op het textiel, de tussenstap viatransferpapier is dus niet langer nodig. Inde sector van de sportkledij is directe be-drukking evenwel nog niet voor morgen,

laat staan voor vandaag. De technischestoffen zouden er hun rekkracht door ver-liezen, en zeker voor sportuitrustingen isdat ontoelaatbaar.Zowel zeefdruk als digitaal printen heeftvoor- en nadelen, vertelt Ronald Cauwen-berg, die meer dan 25 jaar ervaring heeft inde grafische sector. Digitaal printen wintaan belang. Waarom? Omdat er geen be-perking is qua aantal kleuren of design. Bijzeefdruk heb je per kleur een aparte zeefnodig, wat maakt dat je voor je ontwerpgeen oneindig aantal tinten kan gebrui -ken. Maar bij digitaal printen zet je hetontwerp via n digitaal bestand over op

Print & MediaPRINT n SIGNMEDIA & COMMUNICATION

Foto Sportune

.

Foto: Decca.

Foto Sportune (Sven Nys).

Print & Media

27

het textiel, wat je een enormevrijheid biedt bij het ontwer-pen. Bovendien laat digitaalprinten toe om kleine aantallente laten bedrukken zonder dekosten de hoogte in te jagen.

Kiezen is verliezenToch is de keuze voor digi-taal printen niet altijd debeste, gaat Cauwenberg ver-der. Bij zeefdruk ogen dekleuren op het textiel immerseen pak intenser, ze zijn als hetware dieper in de vezels ge-drongen. Digi taal printen isaan een inhaal beweging bezigop dat vlak, maar de kloof isnog niet gedicht. Dat maaktdat wie een groot aantal te nuesnodig heeft, misschien betervoor zeefdruk opteert. De hogeopstartkosten door het grootaantal zeven en sjablonenworden verdeeld over een pakuitrustingen en wegen zominder door. Om er getallenop te kleven: gaat het over eenontwerp met maximum driekleuren de witte basis van destof en twee bijkomende kleu-ren en over een oplage van200 300 stuks, dan kan jezeefdruk over wegen. Telt hetontwerp meer kleuren en is deoplage kleiner, dan kies je be-ter voor digitaal printen.Minder en minder mensenkomen echter voor die keuzete staan, vult Cauwenbergnog aan. Vanwege het kos -ten aspect werken de meestebedrijven nu louter digitaal.Zeefdruk verliest ook aanpopu lariteit door de grote be-lasting voor het milieu. Wantin tegenstelling tot wat som-migen hardnekkig blijvenontkennen, is het reinigen vanzeef druk ramen niet bepaaldmilieu vriendelijk...

Slagerij Vangenechten

en zoonBij de meeste aanbieders vanwielerkledij kunnen de klan-

ten redelijk ver gaan in hetbepa len van het ontwerp. Viadigi taal printen kunnen zelfsingewikkelde logos relatiefeenvoudig op de uitrustinggedrukt worden. Maar er zijnenke le zaken waar ze reke-ning mee moeten houden. Een wielertruitje of broekjebestaat uit verschillende lap-pen witte stof, steekt MathijsWagenaar, technisch redac-teur bij het Nederlandsemaga zine Fiets, van wal. Diepanden worden apart be-drukt voor aleer ze aan elkaarworden gestikt. En dat zorgtervoor dat het haast onmo-gelijk is om lijnen op ver-schillende panden perfect bijelkaar te laten aansluiten.Het is dan ook aangewezenom een tekening, een tekst ofeen logo binnen de grenzenvan een lap stof te houden enniet over de stik naden heen telaten door lopen.Waar mensen ook rekeningmee moeten houden, is hetformaat waarin ze hun ont-werp doorsturen, tipt de ver-koopsdirecteur van NoDrugsRonald Cauwenberg. Be -lang rijk is dat ze hun afbeel-dingen in vectorformaat afle-veren, anders zijn de pixelsduidelijk zichtbaar als wij hetbeeld uitvergroten. Dat klinktmisschien als overbodig ad-vies, maar overschat dezemarkt niet. Je zou ervan op-kijken hoe dikwijls wij nogeen stuk inpakpapier met eenlogo van een slagerij eropkrijgen als richtlijn voor denieuwe tenues van club X ofY. (lacht) In zon geval teke-nen wij het bestand dan ookzelf over. Bedrij ven begrijpendat door hun professioneleknowhow, maar aan de door-snee wielertoerist krijg jenooit uitgelegd waarom het zobelangrijk is een logo of eenafbeelding in de juiste be-standsvorm door te sturen.

Tijs Ruysschaert

PRINT n SIGNMEDIA & COMMUNICATION