Interview over onze energiehuishouding door peter kampschuur versie 09 11 2015

Pag

ina1

CHETANA Praktijk voor Praktische Spiritualiteit – Ossenweide 64a – 1689 MT Hoorn/Zwaag – Tel. 0229-215507

Mobiel: 06-13151575 – [email protected] – www.chetana.net – Triodos-Bank NL-17-TRIO-0198118546, t.n.v. Jan Verhaar

CHETANA Praktijk voor Praktische Spiritualiteit

Interview met Peter Kampschuur

door José Hoekstra

De Verlichting van ons Lichaam

(KUNDALINI EN PSYCHOSE)

Over onze energiehuishouding

(lichte bewerking en opmaak: Jan Verhaar, 9 november 2015)

Pag

ina2



Peter Kampschuur, 53 jaar, werkt als psycholoog en ademtherapeut.

Ooit kreeg hij de diagnose MDS,

maar nu is hij al meer dan tien jaar medicijnvrij en stabiel.

Hij heeft een eigen praktijk in St-Michielsgestel, bij ’s-Hertogenbosch.

In een eerder interview met jou heb ik gelezen dat je zegt dat de verschijnselen van manie en depressie heel veel te

maken hebben met kundalini-energie. Zou je iets willen vertellen over hoe dat zich volgens jou tot elkaar verhoudt?

Kundalini is de centrale scheppende oerkracht in onszelf, dus àlles wat we beleven heeft met kundalini te maken.

Deze energie is dan ook niet heel anders dan de overige energie die door ons lichaam stroomt. We hebben een hele

energie-huishouding, door- en om ons lichaam heen, en je zou kunnen zeggen dat die energiehuishouding onze ziel

is, dat onze ziel ervan is gemaakt. De energieën van onze ziel stromen door energiebanen, die in de acupunctuur

bekend staan als meridianen, en worden in allerlei energiecentra – zoals de chakra’s – omgevormd. Eigenlijk is dat

allemaal één en dezelfde energie.

Maak je geen onderscheid tussen ‘prana’,’chi’ of ‘ki’ enerzijds en kundalini anderzijds?

Je kunt wel een onderscheid tussen die energieën maken, maar ze zijn niet fundamenteel verschillend en niet van

elkaar gescheiden. Je zou ook kunnen zeggen dat de oer-energie telkens, op allerlei plekken, wordt ‘vertaald’of

getransformeerd in andere energieën met diverse kwaliteiten. Het ‘kundalini-probleem’ ontstaat wanneer er een

bepaalde, sterk geconcentreerde voorraad energie onderin de wervelkolom wordt aangesproken. De bedoeling van

het leven is dat de energie uit deze voorraad zich optimaal door het hele lichaam verspreidt. Dat gebeurt normaal

altijd al - maar mondjesmaat. Waar ik nu op doel, wordt ‘het ontwaken van de kundalini’ genoemd. Dat kan helaas te

plotseling gebeuren - ofwel door emoties, of door een valpartij op je stuitje, of door andere shockerende

gebeurtenissen. In mijn geval was het een kleine operatie vlakbij m’n staartbeen. Als een gebeurtenis maar diep

genoeg ingrijpt, wordt die reservevoorraad sterk geprikkeld en slaat de energie op hol. Behalve dat dit plotselinge

‘wekken’ van je oerkracht je per ongeluk kan overkomen, wordt er in sommige benaderingen voor spirituele

ontwikkeling ook naar gestreefd - en ook dat heeft gevaren. Het gaat om een warme energie, en warmte wil stijgen.

Dat is het probleem bij een psychose: dan stuwt de energie uit die geconcentreerde voorraad snel door de

wervelkolom omhoog. Dit opstuwen kan nog worden getemperd door een aantal wervels waar knooppunten of

blokkades zitten. De derde nekwervel is de laatste die de energie nog kan vasthouden, en als die het niet houdt,

schiet de energie door naar de atlas, de bovenste wervel, die direct in verbinding staat met de kruin. Via de kruin

schiet de energie er dan uit, en zo kom je in een psychose terecht.

Pag

ina3



Betekent dat per definitie een psychose?

Ja, dit is gewoon de ‘technische’ kant van het verhaal, dit is wat er met je energie gebeurt in een manische psychose.

Het is goud waard als je dat kunt voorkomen, door aan jezelf te werken op een manier waarbij dit niet gebeurt.

Een manier waarbij de energie geleidelijker vrijkomt?

Ja, geleidelijkheid is heel belangrijk. Er zijn enkele fundamentele dingen nodig om op een goede manier met de

kundalini om te gaan. Het eerste is dat je het aanspreken van de energievoorraad in het bekken grondig

voorbereidt…

Door te aarden?

Dat is het allereerste waarmee je zou moeten beginnen. Het vervelende is dat de noodzaak hiertoe in diverse

Oosterse benaderingen voor geestelijke ontwikkeling wordt onderschat, met name in Indiase tradities - zoals

kundalini-yoga, een erg gevaarlijke benadering. Veel mensen zijn onvoldoende of niet geaard - dat geldt ook in onze

streken. In onze cultuur wordt sterk bevorderd dat we in ons hoofd gaan zitten, in het basisonderwijs al, door allerlei

soorten werk, en doordat we ons verstand zo belangrijk vinden. Maar in India zit men niet minder in het hoofd, hoor.

Pag

ina4



Nee?

Veel yogi’s willen ook naar het hoofd, of zelfs daar bovenuit, omdat ze dat voor ‘verlichting’ aanzien. In sommige

Indiase tradities adviseert men iemand die nog maar pas met meditatie begint, zich op het derde oog (in ’t voorhoofd)

te concentreren - dat is echt verkeerd. Dat is een manier om je aarding nog verder te verliezen.

In de Indiase tradities wordt niet veel gedaan met kennis van de energiebanen, hoewel men er wel een aantal

onderscheidt - nadi’s, worden ze daar genoemd. Er zijn veel meer verbindingen dan die ene stroom door de

wervelkolom. De Chinezen waren van oudsher al meer geïnteresseerd in een goede doorstroming van het hele

lichaam, ook door benen, voeten en tenen; want dat is nodig om praktisch in deze wereld werkzaam te kunnen zijn.

Diverse belangrijke meridianen lopen naar de teentoppen en de vingertoppen. Grote kans dat als men aan Indiase

yoga gaat doen, men zich daar niet eens mee bezig houdt. Er zitten wel chakra’s in de voeten, maar daar doet men

vaak niks mee. Jammer, want je energie moet ook door de extremiteiten van je lichaam stromen. Je vingers en tenen

moeten uitstralen, anders loop je kans dat ze verstopt raken en je je overtollige energie en spanningen niet kwijt kunt.

En mocht je in die toestand – per ongeluk of opzettelijk - die speciale voorraad oerkracht aanboren, dan heb je kans

dat het proces verkeerd verder gaat.

Vallen daar dan ook toestanden als manie en depressie onder?

Ja…bij een depressie is je energie ernstig geblokkeerd en bij een manische psychose, daar hadden we het al over,

stuwt de energie krachtig naar boven en schiet er uit. Je kunt dan het gevoel krijgen dat je boven het lichamelijke,

aardse verheven bent. Ook boven anderen. Dat gaat gemakkelijk gepaard met een ontremmingstoestand waarin

allerlei gewaarwordingen elkaar razendsnel afwisselen en je er van alles uitflapt. Dat werkt zowel voor jezelf als voor

anderen heel verwarrend. Jij – je energie, je ziel – ‘verwaait’ daar boven je hoofd; de verbinding met de aarde is zoek

en die met het goddelijke komt niet echt tot stand.

Ik wil je even onderbreken: er zijn meerdere mensen die aangeven dat ze de verbinding met het goddelijke wel

ervaren, ook in een psychose. Zou het niet jammer zijn om de manische ervaring, grootheidswaan en zo, te

verwarren met een echte ervaring van verruimd bewustzijn, als je die toch gehad hebt?

Als je middenin een psychose zit, zul je het onderscheid niet kunnen maken; en achteraf kan dat alleen als je tot

helderheid komt en jezelf doorziet. Van ‘verbinding met het goddelijke’ zou ik alleen spreken als je ervaringen van

verruimd bewustzijn kunt integreren in je leven als persoon, zodat je erdoor wordt getransformeerd en tot een nieuwe

Pag

ina5



manier van leven komt – wat nog een heel proces is - en niet, als je alleen maar één of meer vluchtige ervaringen

hebt gehad. En in een psychose vervliegt je energie daar boven je hoofd alleen maar, wat je er ook bij ervaart. Voor

een echte verbinding is het nodig dat spirituele energie, licht dat je van boven ontvangt, helemaal naar beneden gaat,

tot in de aarde onder je voeten. Maar als al je energie alleen maar krachtig opstuwt, kan er niks naar beneden. En

dan heb je geen goed gevoel meer voor wat waan en werkelijkheid is. Dat gaat hopeloos door elkaar heen lopen. Je

komt misschien wel in een ‘nu’ terecht, maar in de ongezonde variant: je verliest je samenhang, je wordt labiel en

zweverig, je kunt zelfs helemaal in een eigen fantasiewereld terechtkomen, en dan ga je jouw belevingswijze

projecteren op alles wat er in deze ‘gewone’ wereld gebeurt. Dat wordt dan allemaal anders geïnterpreteerd. Het kan

soms op verlichting en bevrijding lijken maar dat is het niet. Doorgaans zijn er bijvoorbeeld nog paranoïde angsten en

machtsgevoelens – en dan ben je juist ver van verbinding met het goddelijke af.….

In een psychose ben je ergens voor op de vlucht, wat het ook is. Er moet iets zijn wat je niet wil voelen: pijn, angst,

verlies of iets anders wat je te bedreigend vindt - vandaar de vlucht naar boven. ’t Is eerder verheffing van het ‘ik’

boven het aardse, dan het loslaten van dat ‘ik’. Soms is er verwarring tussen het ‘ik’ en het hogere Zelf, het ego

waant zich dan het eigenlijke wezen. Bij echte verlichting, in een toestand van verruimd, kosmisch bewustzijn,

verbindt jouw energie zich met kosmische energie, en beide stralen samen door het lichaam, van boven naar

beneden. Dat is de bedoeling, daarvoor is ons organisme gebouwd zoals het gebouwd is. Maar dat komt alleen in

orde als je nergens voor vlucht, niets negatiefs vasthoudt en je energie goed circuleert - wat langs de achterkant van

het lichaam opstijgt, moet bijvoorbeeld ook langs de voorkant weer omlaag. We moeten gewoon onder alle

omstandigheden goed thuis blijven in ons eigen lijf, anders raakt onze energiehuishouding in de war.

Van verlichting is geen sprake bij een psychose?

Nee, het kan er veel op lijken maar is het net niet. Een manische psychose is een vorm van ‘opblazen van het ik’, in

plaats van het loslaten van dat oude ‘ik’. Dat ‘opblazen’ komt trouwens ook voor bij mensen die niet psychotisch zijn,

maar doorgaans op andere manieren en minder extreem.

Van iemand die in deze wereld leeft, heeft het eigenlijk geen enkele zin om te zeggen dat hij verlicht is. Hij zou het op

een bepaald moment kunnen zijn, maar op een ander moment weer niet. Zolang we op aarde leven, kunnen we

verlichting ontvangen – in die zin kun je beter zeggen dat we verlicht worden. Tot je vergaand getransformeerd bent,

is het heel goed mogelijk dat je het ene moment transparant bent voor dat licht, die energie, en het volgende moment

niet, of maar half-half. Mystici hebben na een mooie ervaring ook vaak het gevoel gehad dat God hen weer verlaten

had. En in een psychose wordt het allemaal heel onduidelijk en verwarrend doordat je dan min of meer boven je

Pag

ina6



hoofd hangt en je lichaam en energiehuishouding niet kunnen functioneren zoals de bedoeling is, namelijk als

instrument van het hogere Zelf, van de ‘hemel’, of hoe je het noemen wilt.

Dat is het probleem in een psychose. Maar achteraf kun je toch wel onderscheid maken tussen wanen en

waardevolle, waarachtige ervaringen?

Ja, als je alle negatieve levenslast, die zich in je onderste drie chakra's heeft vastgezet, dus alle vastgehouden

negatieve energie en alle eigenzinnige inbeeldingen en conditioneringen waarmee je je identificeert (die tezamen ook

wel het 'innerlijk kind' wordt genoemd) doorziet en loslaat! Het is met tijdelijke toestanden van ‘verhoogd bewustzijn’

net als met zogenaamde ‘paranormale’ ervaringen. Die kunnen worden opgewekt door een spokende kundalini. Er

valt dan meer te zien, te voelen en te horen dan gewoonlijk, afhankelijk van energiecentra, bijvoorbeeld in de

hersenen, die dan plotseling en misschien te krachtig tot werking worden geprikkeld. En doordat je zo contact krijgt

met andere lagen van energie en bewustzijn, andere dimensies. Dat kan zich in een manische episode werkelijk

voordoen, maar helaas kunnen correcte waarnemingen zich bij iedereen ook vermengen met ‘wishfull thinking’,

angstfantasieën e.d.

Een manische psychose kan een kwestie zijn van dromen terwijl je wakker bent. Het gewone dagbewustzijn raakt

vermengd met allerlei impulsen uit het onbewuste, en in ons onbewuste zijn we niet half zo apart van elkaar als we

gewoonlijk denken. Telepathische gevoelens en gedachten kunnen veel angst en verbeelding bevatten – van

anderen en van jezelf! Hoe het ook loopt, je moet dan zien dat je weer met beide benen op de grond komt en een

gezonde realiteitszin handhaaft. Wat van waarde is komt wel terug en de rest moet je maar loslaten.

Je zegt in het eerdere interview dat energie en bewustzijn twee kanten van dezelfde medaille zijn. Kun je dat

uitleggen?

Bewustzijn wordt gewekt door energie, zonder energie is er geen bewustzijn mogelijk. Als er geen energie was, was

er alleen maar onbewuste leegte. Je kunt in je eigen lijf ervaren hoe bewustzijn en energie samenhangen, één

geheel vormen. Hoe bewust jij je bent en wat je ervaart, hangt af van de manier waarop energieën door je heen

stromen en/of stagneren. Als je aan jezelf werkt kun je leren om dat bewust te voelen, en met wat voor

gewaarwordingen dat gepaard gaat. Je ontvangt ook energie van buiten je lichaam en je straalt zelf energie uit. Als jij

ergens naar kijkt, gaat er energie vanuit je ogen naar het andere toe. En dat andere straalt weer energie terug. Deze

uitwisseling levert gewaarwordingen en beelden op in ons bewustzijn. Eigenlijk is alles wat we ervaren energie, die

vanuit zichzelf leeg is van betekenis, maar onze hersenen maken daar het gebruikelijke plaatje van, het plaatje van

een materiële wereld, een wereld van dingen waarmee we ons identificeren.

Pag

ina7



Als zelfs materie energie is, kom je dan niet uit bij ‘alles is maya, oftewel illusie’?

Nou ja, dat is de Indiase opvatting. Van mij mag je deze wereld best een illusie noemen, maar dan is het wel een

illusie die er, binnen een bepaalde bewustzijnsgraad, echt is! Het heeft geen zin om te doen alsof deze wereld er niet

is. Als je dat denkt, kom je in grote problemen. De wereld is alleen niet precies zoals je haar waarneemt, want alles is

energie, dat weten we ook uit de natuurkunde – maar de zintuigen en hersenen ontlenen hun plaatje wel degelijk

ergens aan. En door je bewuster te worden, dus vanuit je ego-bewustzijn (verbonden met de derde chakra) te

verheffen naar de hogere bewustzijnsgraad van het hart (verbonden met de vierde chakra), en je energiehuishouding

te zuiveren, krijg je een correcter beeld van de werkelijkheid.

Er is een andere illusie, en dat is waar we eigenlijk onder lijden: dat deze wereld buiten ons is en wij er apart van

zouden staan omdat we opgesloten zouden zitten in ons velletje. Dat is alleen maar één manier waarop je jezelf en

deze wereld kunt beleven. We zijn veel ruimer dan we doorgaans denken en voelen, en dat kunnen we ook

ontdekken. Soms is een psychose daar een voorproefje van, maar dan is er nog teveel wat niet lekker zit. We kunnen

lekker in ons vel zitten, maar ook ruim daaromheen – want we zijn eigenlijk energie-en-bewustzijn. Het energieveld

om je lichaam heen maakt ook deel uit van jouw zijn. Als je je energie zuivert, dan help je de kundalini om zich te

verbinden met de universele of kosmische energie, die alomtegenwoordig is (de ‘Mahakundalini’). Deze heel- en

éénwording is het doel van de kundalini, naast het creatief-zijn vanuit deze eenwording.

Als je niets doet om aan jezelf te werken, emoties los te laten, je energiebanen, -centra en –veld te zuiveren, dan

maak je het je kundalini moeilijker. Mocht die energievoorraad opééns aangebroken worden - per ongeluk, of door

een verkeerde manier van werken aan jezelf - dan moet die kundalini alsnog doen wat je nog niet aan voorbereiding

had gedaan. Dan kom je alsnog in dat zuiveringsproces, maar dan kan het heel grillig verlopen. Behalve psychosen

zijn er nog allerlei andere stoornissen mogelijk.

Dan wordt de kundalini een beetje je meester?

Zo zou je ’t kunnen zeggen. Als de kundalini op volle kracht uitbarst, kan het kleine ‘ik’ haar niet in de hand houden.

Je kundalini is dan de baas. Het is de energie van ons wezen, en het oude kleine ‘ik’ is daarvan de dienaar - of zou

dat moeten zijn. In het proces van zuiveren, bewustwording, opengaan, genezen en één-worden ontwikkel je je van

dat oude ‘ik’, een zelfbeeld, naar een nieuw zelfbesef. Intussen moet je loslaten wat er niet in je thuishoort, en zorgen

voor ‘gecenterd’ en geaard zijn en een goed doorstromen van je energie. ‘Gecenterd’ zijn in je lichaam en van daaruit

‘verworteld’ in de aarde onder je voeten. Daar moet in eerste instantie het oude ‘ik’ voor zorgen. Later heb je dat ‘ik’

steeds minder nodig, wanneer de kundalini in jezelf zich verbindt met het grote geheel van alle energieprocessen in

de kosmos - dat is wat we verlichting noemen. Dan kom je tot een waarachtig Zelfbesef, en word je als persoon pas

Pag

ina8



werkelijk een microkosmos waarin de macrokosmos zich afspiegelt. En gelukkig is dat ook na een psychose nog

mogelijk, al is er dan wel extra werk aan de winkel…..

Gaat het erom, je dat ware Zelf te realiseren?

Het gaat erom, te leren leven en creatief te zijn vanuit liefde. Dat is méér dan je realiseren wat of wie je werkelijk

bent, want zo’n besef zou beperkt kunnen blijven tot een innerlijk, mentaal, verstandelijk idee. We voelen het pas als

we het aan den lijve ervaren, en dat kan alleen als je huid geen grens meer om je heen vormt maar ‘doorlaatbaar’ is,

als er energie doorheen kan, van buiten naar binnen en vice versa, doordat de huid ‘mee-ademt’.

Je bent ademtherapeut. Wil je daar iets meer over vertellen, hoe je werkt?

Ik werk met lichaamsgerichte, meditatieve ontspanningoefeningen en ademmeditatie. Uitgangspunt is dat de manier

waarop je energie stroomt in de eerste en laatste plaats wordt beïnvloed door de manier waarop je ademt – ook als je

niet aan jezelf werkt. Adem is ook energie en de energie waar het om gaat, de kosmische energie, zit ook in de lucht.

Het is meer dan alleen zuurstof en nog wat…er zit energie in - anders hadden we die lucht niet nodig. Als je inademt

vanuit een te hoge plek in je lichaam, bouw je spanning op, en stuwingen. En zo loop je ook de kans dat je energie

uit die kundalinivoorraad omhoogtrekt. Jammer genoeg doet men dat soms min of meer expres, zoals in bepaalde

therapievormen…

Zoals ‘rebirthing’ bijvoorbeeld?

Ja, ik vind ‘rebirthing’ erg verkeerd en ik ben ook niet voor ‘holotropie’. Een te hoge ademhaling wordt in deze

benaderingen bevorderd. Vóór je het weet trek je die kundalini omhoog en verlies je je aarding. Ook al zou je niet

speciaal inwerken op die energievoorraad in het bekken, dan nog kun je er je aarding door verliezen. Niet alleen door

te hoog in te ademen kom je in moeilijkheden, maar ook door niet helemaal uit te ademen. Daardoor hou je vast. Dat

is waar de neiging tot depressiviteit mee begint: met niet uitademen. Maar ook lichamelijke klachten – reuma-achtige

verschijnselen, bijvoorbeeld - beginnen met niet-uitademen. Dan pot je op, dan raak je geblokkeerd. Als je

depressiviteit wil voorkomen, moet je dus goed uitademen.

Pag

ina9



Stel je voor dat je beide doet – te hoog inademen en niet goed uitademen. Daar kan alleen maar onheil van komen!

En inderdaad ademen verreweg de meeste mensen verkeerd. Babietjes zitten allemaal in het buikje, tenzij er bij de

geboorte iets vervelends is gebeurd. Als je diep in het bekken afdaalt, naar onze basis, en van daaruit inademt, is er

een goede doorstroming door benen, voeten en tenen mogelijk. In de benadering van Hetty Draayer, die ik toepas,

leer je te ademen vanuit het ‘chi-punt’ in het bekken – bij het heiligbeen, aan de achterkant. Dat is nog een etage

dieper dan het zogenaamde ‘hara-punt’. Dat ‘chi-punt’ gaat door de oefeningen open als een poort door het

heiligbeen, en daardoorheen komt kosmische energie binnen. Die leer je dan ter plekke te verbinden met je

kundalini-voorraad. Samen worden ze verankerd in de bekkenbodem, en vandaaruit worden er energiestromen

gevisualiseerd door je benen en voeten, naar een plek in de aarde, 30 à 40 centimeter voorbij je voeten. Daar

ontstaat dan een negende chakra, een extra energiecentrum waar jouw energie zich verbindt met die van de aarde.

En een achtste chakra, waar ligt dat?

Dat bevindt zich boven het hoofd en daar wordt de energie die je van boven kunt

ontvangen, als ’t ware op maat gebracht, zodat ze niet te sterk is voor het

lichaam.

Maar éérst moet jouw energie naar het negende chakra, net als bij een boom -

eerst moet er een wortelstelsel zijn en pas dan kan de kruin groeien. Eerst laat je

vanuit het midden los, door je open voeten en warm uitstralende tenen naar het

negende chakra, met de uitademing mee. En vervolgens kun je in de inademing

vanuit de aarde energie tot in je midden ontvangen. Het wordt

tweerichtingsverkeer. Je krijgt zo een krachtige verbinding vanuit je centrum met

de aarde. Dan komt er een heel proces van loslaten op gang, en kom je allerlei

weerstanden in jezelf tegen. Daar leer je ‘doorheen te ademen’. En zo ga je

geleidelijk vanuit je lichamelijke midden rondom uitstralen, naar alle kanten. Je

voelt jezelf open gaan tussen dat negende en achtste chakra, tussen ‘aarde’ en

‘hemel’. Het visualiseren is een hulpmiddel om door blokkades heen te ademen,

ze los te laten met de uitademing mee, en ruimte voor nieuwe energie te laten

ontstaan. Uiteindelijk gaat het om een heel genezings- en transformatieproces.

De voltooiing van het proces is dan een stroming van het 8ste naar het 9de

chakra, dus van boven naar beneden. Zo ontstaat er ook een sterke aura om je

lichaam heen, en in dat aura wordt veel van wat er uit de omgeving op je lichaam

afkomt, getransformeerd.

Dat gebeurt automatisch?

Ja…hoewel er soms iets extra's nodig is, in extreme situaties. Er zijn veel mensen die daarover praten: "Ik voel

zoveel, er komt veel negatiefs op me af", en ze krijgen dan de neiging zich daartegen af te schermen. De meeste last

hebben we doorgaans van onze eigen emotionele reacties, niet van anderen. Het mooiste is als je alles wat er op je

afkomt gewoon kunt toelaten, omdat je het meteen ook weer uitademt. Dat je zo doorlaatbaar wordt, dat het geen

sporen in je nalaat. Dan moet je eerst al die kanalen opschonen, al je eigen donker moet eruit, en zo neemt het licht

in ons toe. Als je het over verlichting hebt, kun je het beste spreken van de verlichting van het lichaam. Als je alleen

geïnteresseerd bent in de bewustzijnskant van het verhaal, en dat dan bijvoorbeeld ‘zelf-realisatie’ noemt, dan is dat

eigenlijk een egoproject. Alle vormen van spiritualiteit of bewustwording waarbij het lichaam niet wordt betrokken in

het transformatieproces, is een vlucht van de aarde af – en een vlucht voor je eigen donker, je schaduw. Juist door je

lichaam heel goed te leren kennen, door goed te voelen of je spanningen wel loslaat en niet vasthoudt, leer je jezelf

Pag

ina1

0



ten diepste kennen. Verlichting betekent uiteindelijk dat al dat donker, ook wat je het diepst had weggestopt, wordt

getransformeerd in licht. Zoals energie en bewustzijn twee kanten van dezelfde munt zijn, zo gaat helder, zuiver

bewustzijn samen met stralend licht.

Die transformatie, die heel- en éénwording is onze taak. Je zou kunnen zeggen dat dit de opdracht is die we vanuit

ons wezen hebben meegekregen toen we hier incarneerden.

Als je het gevoel verliest dat je je min of meer in die richting ontwikkelt, dus gestagneerd raakt en je in je eigen vel

opgesloten blijft voelen – dan maak je jezelf ongelukkig, en dan rest eigenlijk alleen depressie. In een depressie kan

het lijken alsof je je verzet opgeeft, maar innerlijk zit je dan toch vol weerstand. Door je lichaamsbewustzijn te

verhogen, spoor je ook de diepste weerstanden op.Vastgehouden energie zit bijvoorbeeld in verkrampte weefsels

van spieren en organen, en eventueel tot diep in het skelet. Dat maakt allemaal deel uit van de innerlijke conflicten

die bij het ego horen, en die hele pantsering moet er weer uit, zodat er ruimte en openheid in jezelf ontstaat. Echte

spiritualiteit gaat tot in je botten.

Veel mensen met MDS geven aan dat ze hooggevoelig zijn, wat denk jij hiervan?

Ja, dat kan heel goed, dat was dan waarschijnlijk altijd al zo, ook voordat ze het in de gaten hadden. Je kunt

jarenlang extra gevoelig rondlopen zonder dat je het in de gaten hebt. Je kunt ook proberen om die gevoeligheid weg

te stoppen. Maar al die tijd ben je gemakkelijker uit evenwicht te slaan, kun je je aarding gemakkelijker verliezen –

juist omdat je jezelf niet goed kent. Toen ik mijn medicatie had afgebouwd, kwam mijn gevoeligheid snel terug en

merkte ik pas goed, hoe gevoelig ik eigenlijk ben. Ik was blij dat ik intussen toch aan mezelf gewerkt had, want

daardoor kon ik er tegen.

Een eerdere keer was ik te snel en zonder begeleiding gestopt met m’n medicijn en dan kun je, als er iets

shockerends gebeurt, zó worden overvallen door je oude gevoeligheid dat je snel de grond onder je voeten verliest

en weer in je oude kwaal terugvalt - en dat is pech. Als er nu iemand bij me komt die medicijnen gebruikt, raad ik

altijd aan, er voorlopig mee door te gaan en intussen flink te werken aan loslaten en aarden.

Je moet eigenlijk op een punt komen dat, ook al laat je los en pantser je je niet meer, je toch over een bepaalde

stevigheid beschikt. Er zijn mensen die veel te veel eten om nog maar een beetje stevigheid te voelen! Als je niet

oppast wordt dat weer een egopantser. De behoefte aan zwaar en veel eten ontstaat door een gebrek aan aarding,

Pag

ina1

1



want als je energie goed geaard is, dan ontvang je ook aardekracht en voel je je stevig genoeg. Dan val je niet meer

om, wat er ook op je afkomt. Er zijn energiepunten in je voeten, waardoor je aarde-energie ontvangt. Dat is een

natuurlijke manier om ‘body te voelen’, zonder dat je verkrampt raakt of jezelf wapent. Loslaten is de sleutel, ook in

dit opzicht. Veel mensen maken de vergissing dat ze wel willen ontvangen, maar zonder los te laten. Dan is er geen

ruimte in jezelf om nieuwe energie te ontvangen.

En dat leidt dus tot depressie?

Ja, want zo kom je tot stagnatie, zo raakt de zaak vast gemetseld. Dan rest alleen de depressie. Je kunt bijvoorbeeld

jarenlang naar Zen- of Advaita Vedanta-leraren luisteren, zonder dat hun filosofie ook maar iets in jou verandert. Hun

ideeën, bijvoorbeeld ‘het is zoals het is’, ‘doe niets’, ‘zoek niet’, gaan deel uitmaken van jouw denkende ‘ik’ maar aan

de openheid van je energiehuishouding verandert dat op zich niets. Lichaam en energie worden in de Advaita-

filosofie gewoonlijk buiten beschouwing gelaten. Je komt zo waarschijnlijk alleen nog maar méér in je hoofd te zitten,

en je zou kunnen gaan denken dat je helemaal niks aan je ontwikkeling kunt doen… net zoals zij vaak zeggen. Als je

niet oppast wordt dat een self fulfilling prophecy! Intussen kunnen we, op zo’n energetische manier, veel dieper

loslaten dan zulke leraren zelf doen.

Ik heb het idee dat velen van ons juist datgene laten liggen, wat in de onderste chakra's zit. Dat daar dingen blijven

liggen, omdat we in het Westen zo sterk het denken stimuleren en dus de bovenste chakra's. Ben je het daar mee

eens?

Ja, dat is waar. Dat is zo jammer van het verdringen van emoties en in je hoofd kruipen….het diepste donker, dat wat

ons ‘ik’ helemaal niet wil beleven – angst, woede, verdriet, gekwetstheid - wordt weggestopt in het bekkengebied, het

gebied van de onderste chakra's. Terwijl je die er bij nodig hebt, wil er überhaupt sprake zijn van spirituele

ontwikkeling. Daarom moeten dat wortelchakra en het sacraalchakra opengaan.

Zonder dat is er geen spirituele bewustwording mogelijk. Als je daar de energie vasthoudt, raak je geblokkeerd.

Wanneer ik cliënten vraag om in dat bekken af te dalen en van daaruit in te ademen, komen ze die blokkades tegen.

En het vraagt moed, vertrouwen en geduld om daar doorheen te ademen, om alles los te laten, met de uitademing

mee. Maar als je voeten opgaan, wordt het een en ander in het negende chakra getransformeerd. Aarde-energie is

daar echt bij nodig.

Pag

ina1

2



Denken helpt niet, ook verandering van denken niet, en ‘positief denken’ verbergt het negatieve in jezelf meestal

alleen maar. En veel vormen van spiritualiteit sporen alleen maar aan tot vluchten, van de aarde af. Als je zo al tot

bewustzijnsverruiming zou komen, word je toch niet héél, want je hebt hieronderin iets laten zitten, en dat houdt je

dan onbewust verdeeld. Uiteindelijk zul je daarvoor alsnog de rekening betalen, want al het donker moet toch ooit

worden uitgewerkt. Je bent nooit helemaal heel wanneer je niet je hele lichaam in het proces meeneemt. Zolang we

op aarde zijn, zijn we een eenheid van lichaam, ziel en geest – dus van onze materiële kant, onze

energiehuishouding en ons bewustzijn, de ruimte. Dat geheel moet werkelijk een onverdeelde eenheid worden, pas

dan kunnen we spiritueel groeien. Wie zich daar niet op richt, blijft vluchten.

Dit is dus een ander verhaal dan de zogenaamde ‘reis omhoog door de chakra’s’, tenminste, als dat verhaal inhoudt

dat je het accent van je bewustzijn van de lagere naar de hogere chakra’s verplaatst. Dat draait erop uit dat je

tenslotte overwegend boven je lichaam komt te hangen en steeds minder bewustzijn-en-energie hebt in de onderste

chakra’s die je met de aarde kunnen verbinden. Kortom, zo ben je rijp voor een psychose. Je bewustzijn wordt als het

ware je lichaam uitgetrokken zonder dat je een centrum in het lichaam bewaart. Dat resulteert misschien wel in

‘buiten-lichamelijke ervaringen’ maar nooit in de grote eenwording met al-wat-is.

Als iemand alleen maar het accent van z’n bewustzijn van beneden naar boven verplaatst, komt hij van de ene

eenzijdigheid in de andere terecht. Dan word je je juist minder bewust van je lichaam en energiehuishouding als

geheel, je voelt de onderste regio niet goed meer en dus ook niet, wat je daar vasthoudt. Zelfs gevorderde

yogaleraren zitten om deze reden soms juist erg in hun hoofd. Als je dan nog aan lichamelijke blokkades wilt werken,

kost het vaak meer moeite dan bij iemand die nog nooit iets aan spirituele ontwikkeling heeft gedaan. Een deel van

het bewustzijn is immers uit het lichaam getrokken en daardoor moeilijker in het lichaam te richten. Heel jammer,

want als je dat wel kunt, heeft je bewustzijn genezende kracht voor die plaatsen in het lichaam die dat op dit moment

nodig hebben. Die zelfgenezende kracht is veel zwakker bij iemand die het accent van z’n bewustzijn buiten het

lichaam heeft.

Kun je, door aan je energiehuishouding te werken, uit een depressie komen zonder opnieuw in een manie door te

schieten?

Natuurlijk. Als je door ontspanningsoefeningen gaat loslaten, ‘centeren’ en aarden, kom je tot een nieuw evenwicht,

een nieuwe ordening in jezelf. Psychologisch gezien vraagt het wel om de bereidheid, alles te voelen wat er in jezelf

te voelen valt. Dat lukt misschien niet als iemand in eenvitale depressie zit, zo’n depressie waarin men eigenlijk niets

meer voelt. Dan is de malaise zo diep dat men elke motivatie verliest om aan zichzelf te werken. Maar een depressie

Pag

ina1

3



als onderdeel van een stemmingswisseling is eigenlijk alleen maar een extreme versie van de ‘ups’ en ‘downs’ die

iederéén kent. Het is zoals Patricia Bloise zegt in haar artikel op jouw website: die stemmingsschommelingen

zijn energieschommelingen. Als je ‘centert’ en ‘aardt’, worden de schommelingen minder hevig.

Ik zie drie oorzaken van depressie die allemaal voortvloeien uit verkeerd omgaan met energie, oorzaken die elkaar

voor een deel overlappen.

De eerste is het verdringen en onbewust vasthouden van negatieve emoties – dat kost energie zonder dat je

je opent voor nieuwe energie.

De tweede oorzaak is het gevoel van stagnatie, vastgelopen zijn, gebrek aan ontwikkeling door je energie te

besteden aan iets anders dan wat er bij je hoort, iets anders dan wat je in wezen te doen staat.

En de derde oorzaak is uitputting door teveel energie uit te geven en je ‘accu’ te weinig op te laden. Daar

kun je op zich al futloos en wanhopig van worden, en des te meer als je dan bijvoorbeeld op je werk gaat

disfunctioneren of in je privé-leven erg prikkelbaar wordt. Een manische psychose kan dan een vlucht voor

een dreigende depressie zijn, maar ook heel direct voortvloeien uit die uitputting. Als je gewone lichamelijke

reserves uitgeput raken, wordt de kundalinibron in het bekken aangesproken – als een soort laatste

noodsprong van je wezen om alsnog te doen wat je moet doen, maar op het gevaar af dat je op hol slaat.

We kunnen ons dus een hoop ellende besparen als we er gewoon nu meteen voor kiezen, te doen wat ons werkelijk

te doen staat! En het eerste is dan wat mij betreft: je ‘instrument’ in orde maken, want dan wéét je ook wat je verder

moet doen.

Op weg daar naartoe is het verstandig om je te laten assisteren, bij voorkeur door iemand die jouw energie kan

voelen en eventueel ook zien, en die een goede manier kent om met onze energie om te gaan en tot zuivering en

heelwording te komen. Het is goed om te beseffen dat werken aan jezelf dieper gaat dan een behandeling, maar dat

is geen reden om eenzaam met jezelf te blijven worstelen. Niemand kan de hele weg zonder enige hulp

volbrengen.

(Email-adres Peter Kampschuur: [email protected] )

(bestand:Verhaar/Chetana/Kundalini/Interview Peter Kampschuur DE VERLICHTING VAN ONS LICHAAM versie 06-11-2015.docx)

mailto:[email protected]

Documents

Interview over onze energiehuishouding door peter kampschuur versie 09 11 2015