Hurkmans 1959-2009

50 jaar grondig werk

Hurkmans 50 jaar grondig werk1959-2009

inhoud

Voorwoord Hans van de Ven: Een gouden bedrijf 4

Voorwoord Edwin Baeten: Samen bouwen aan de toekomst 5

De grondlegging van het bedrijf, 1959 6

Interview Harrie Strik: Ik ben met het bedrijf meegegroeid 9

Interview Haske en Bart Hurkmans: We krijgen niks cadeau 13

Handen uit de mouwen, 1959-1990 16

Interview Bert van der Zanden: Ik wil gewoon buiten zijn 21

Interview Yvonne van Mierlo en Ilse Selter: Hurkmans blijft gewoon Hurkmans 25

Interview Noud Janssen en Erik Wouters: Ik maak het goed of ik maak het niet 31

Interview Eric Brinkhuis en Dick van den Heiligenberg: Geen dag is hier hetzelfde 37

Boven het maaiveld uit, 1990-2009 40

Interview Johan van Otterdijk: Hurkmans lijkt op haar eigen werk 43

Interview Ricardo Nijbroek en Marco Welbers: Je bent hier geen nummer 47

Interview Bas van de Spijker: Kwaliteit met een zilveren randje 53

Colofon 60

Natuurlijk kijk ik graag vooruit naar de toekomst, net als iedereen die bij Hurkmans werkt. Dat betekent overigens niet dat alles moet veranderen. Het is de kunst het goede minimaal te behouden en de minder ontwikkelde aspecten te verbeteren zonder daarbij afbreuk te doen aan de fundamenten van het bedrijf. Hurkmans is groot geworden als familiebedrijf en dat moet het zeker blijven. Ik ben er trots op dat we in staat zijn te groeien en dat

samen bouwen aan de toekomst

we tegelijkertijd een informeel bedrijf blijven met korte en directe lijnen. Juist dat geeft ons een grote voorsprong in de markt. Want door onze open organisatie kunnen we snel op alle mogelijke situaties reageren. Dit is zeker in deze tijd erg waardevol.

Het is ook een belangrijke kracht van ons bedrijf. Onze flexibiliteit en het enthousiasme hebben zeker geholpen om me hier als directeur snel thuis te voelen. Al binnen enkele maanden voelde het bedrijf als familie. Dat zegt heel veel over de manier waarop de familie Hurkmans zich opstelt tegenover medewerkers. Natuurlijk moet er hard gewerkt worden, maar we klaren de klus altijd met elkaar. Samen bouwen we aan een mooi en professioneel bedrijf. Nu én in de toekomst.

We hebben kennis, kunde en dé wil in huis om ons steeds verder te ontwikkelen. We zijn door de combi-natie van onze werkzaamheden helemaal klaar voor de toekomst, waarin ‘duurzame energie’ projecten steeds belangrijker zullen worden. Ik ben er van over-tuigd dat Hurkmans daarin een grote rol gaat spelen. We hebben in het verleden al vaak bewezen dat we voor opdrachtgevers een duurzame partner zijn. Want in dat opzicht is dit moderne bedrijf ‘heerlijk’ ouderwets: we doen wat we zeggen en we zeggen wat we doen. Wanneer we deze ‘boerenslimheid’ vasthouden op alle niveaus in de organisatie ziet de toekomst er wat mij betreft rooskleurig uit!

Edwin Baeten, operationeel directeur

Hurkmans is letterlijk en figuurlijk een gouden bedrijf. Ik ben er trots op dat ik daar een steentje aan bij heb kunnen dragen. Het bedrijf werd onze generatie met de paplepel ingegeven. Daardoor hadden wij van jongs af aan hart voor de zaak. De stap om in 1990 het bedrijf op een eigen manier voort te zetten was een behoorlijke sprong in het diepe. Maar we hebben er beslist geen spijt van gehad.

Als derde generatie wilden we graag onze eigen stempel op de zaak drukken. Maar wel met respect voor het verleden. Want onze voorgangers hebben op hun eigen manier een stevig fundament gelegd voor een hedendaags bedrijf. Door enorm hard te werken hebben ze ontzettend veel en goed werk afgeleverd. De manier waarop zij het bedrijf gestalte gaven, paste naadloos in de toenmalige tijdsgeest. Juist deze werkmentaliteit zit ook nu nog in de ‘genen’ van het bedrijf, maar vooral in die van de werknemers. Dankzij hun trouwe inzet hebben we Hurkmans kunnen op- en uitbouwen. Daar ben ik ze uiteraard heel dankbaar voor.

Voor mij persoonlijk was en is het een grote uitdaging om het bedrijf verder te ontwikkelen. Daarvoor moeten we gezamenlijk de groei zorgvuldig binnen het bedrijf structureren. Met nieuwe diensten willen we onze horizon verbreden, maar ook onze huidige opdracht-gevers steeds completer ondersteunen.

een gouden bedrijf

Ook dat zit in de ‘genen’ van ons familiebedrijf: we willen met z’n allen vooruit. Nieuwe zaken ondernemen en andere markten aanboren. Maar alleen met een ‘ouderwetse’ instelling: gecontroleerde groei in belang van kwaliteit en continuïteit. Zo zal Hurkmans ook in de toekomst waardevast blijken!

Hans van de Ven, algemeen directeur

4 5

de grondlegging van het bedrijf, 1959

Hurkmans bestaat in 2009 vijftig jaar. Maar

het fundament van het bedrijf werd al in de

voorgaande jaren gelegd. Vanaf de jaren

’40 is de boerenzoon Marinus Hurkmans

actief als zelfstandig grondwerker in Lierop

en omgeving. Zijn naamsbekendheid levert

hem van lieverlee steeds meer klanten én dus

werk op. Zoveel als Marinus van zijn werk

houdt, zo weinig affiniteit heeft hij met de

bedrijfsvoering. Desondanks heeft Hurkmans

werk voor steeds meer mensen. Zoon Wim

Hurkmans erkent al op jonge leeftijd de

potentie van het bedrijf. Hij zal uiteindelijk de

eerste stap zetten naar de officiële oprichting

van aannemersbedrijf M. Hurkmans & Zonen.

Maar voor het zover is, duiken we eerst in de

voorgeschiedenis van dit ‘gouden’ bedrijf.

Lierop anno 1900: een klein dorpje of beter gezegd een verzameling gehuchten. Van verre al herkenbaar aan de imposante koepelkerk die gebouwd is in het begin van de jaren ’90 van de negentiende eeuw naar een ontwerp van de bekende architect Carl Weber. Lierop is rond de eeuwwisseling een typisch Brabantse plattelandsgemeente, waar vooral veel kleine en een paar grotere boeren wonen. Enkele middenstanders leveren producten aan de lokale boerenstand. De enige ‘industrie’ bestaat uit de Coöperatieve Roomboterfabriek Flora. 842 inwoners telt het boerengehucht. Er is nog geen waterleiding en elektriciteit. Telefoon en telegram kent men nog niet en de auto is nog verre toekomstmuziek. Het alledaagse leven voltrekt zich in een kalm tempo. Kortom: wat vandaag niet af is, komt morgen wel ...

Een Somerense familie in Lierop

In dit landelijke decor wordt Marinus Hurkmans op 31 augustus 1900 geboren. Hij is de oudste zoon van Frans Hurkmans en Johanna Maria van Gaal. Ze zijn afkomstig uit het naburige Someren. Na hun huwelijk aldaar op 3 februari 1898 verhuizen ze naar een boerderij in de Winkelstraat, een gehucht tussen Lierop en Mierlo. Hier worden ook hun andere kinderen Jan (1902) en Frans (1904) geboren. Een jaar later verhuist het gezin naar het naburige gehucht Broekkant. Veel geluk kent de familie niet. Jongste broer Frans overlijdt in 1906, nog geen twee jaar oud. Moeder Johanna sterft in 1915 op vijfenveertigjarige leeftijd. Broer Jan overlijdt in 1918 op zestienjarige leeftijd aan de Spaanse Griep. Als vader Frans in augustus 1920 overlijdt, staat de twintigjarige Marinus er alleen voor. Maar niet voor lang. Op 3 februari 1921 trouwt hij in Vlierden met Catharina van de Ven. Zij trekt in bij Marinus in zijn ouderlijk huis aan de Broekkant. Ze krijgen tien kinderen: negen zonen en één dochter.

Er is niet veel bekend over het leven van het gezin van Marinus Hurkmans in de vooroorlogse jaren. Hij zou volgens verschillende mensen die hem persoonlijk hebben gekend de kost hebben verdiend als boer. Rond 1930 – op het dieptepunt van de economische crisis – ging hij failliet en moest hij zijn boerderij verkopen. Daarna zou hij voor de gemeente Lierop zijn gaan werken. Uit archiefbronnen komt naar voren dat het gezin in de jaren ’30 en ‘40 op verschillende plekken in Lierop woont, waaronder de Groenstraat. Het familieverhaal komt wat beter in beeld vanaf het moment dat de familie in 1950 neerstrijkt in een boerderij aan de Kromvenweg. Daar start in feite ook de geschiedenis van het familiebedrijf.

6 7

“Officieel ben ik al 49 jaar in dienst bij Hurkmans. Toen ik 14 jaar was, ben ik bij Hurkmans begonnen. Als manusje-van-alles heb ik een jaar meegelopen. Vanaf 1960 ben ik officieel als eerste medewerker in dienst gekomen. Het zegt wel iets over de mentaliteit van het bedrijf dat ik hier nog steeds werk. Ik zeg altijd: ‘Als ze eenmaal binnen zijn, blijven ze lang hangen.’ Dat komt omdat Hurkmans een eerlijke werkgever is. Ze doen wat ze beloven. En wat ze niet waar kunnen maken, beloven ze niet. En ook belangrijk: het gaat er hier normaal aan toe. Als je iets te melden hebt, dan kun je gewoon bij de directie binnenlopen. Omdat ze zelf allemaal praktijkmensen zijn, weten ze ook waar je het over hebt. Alle directieleden zijn onder aan de ladder begonnen en kennen dus de praktijk uit eigen ervaring. Dat praat een stuk gemakkelijker! Niet alleen met medewerkers, maar óók met opdrachtgevers.

Ik vind dat je goed kunt merken dat Hurkmans een familiebedrijf is. Er is oog voor het welzijn en de talenten van mensen. Als je wilt en kunt, kun je bij Hurkmans doorgroeien. Er wordt veel geïnvesteerd in opleidingen om zo verzekerd te zijn van vakmensen. Zelf ben ik met het bedrijf meegegroeid en werd ik uiteindelijk uitvoerder. Ik ben in 1959 begonnen als hulpje. Toen was het werk nog zwaar en vies. Gelukkig is er in de loop der tijd best veel gemechaniseerd. Maar dat bracht veiligheid wel steeds hoger op de agenda. Want machines maken het werk gemakkelijker, maar ook gevaarlijker. Onze mensen moet dus goed weten hoe ze werken en welke veiligheidsmaatregelen er zijn. Daarom heeft Hurkmans

mensen aangenomen die zich specifiek richten op de kwaliteit en veiligheid. Als KAM-medewerker houd ik me bezig met veilig en verantwoord werken. Daarbij komt mijn praktijkkennis goed van pas. Ik weet waar mensen mee te maken krijgen en hoe je veiligheid in de praktijk kunt toepassen.

Kwaliteit is een belangrijke drijfveer bij Hurkmans. Dat is volgens mij onlosmakelijk verbonden met een familiebedrijf. Het is immers ‘jouw’ bedrijf en dan voel je je 100 procent verantwoordelijk voor je werk. Dan ga je alleen voor de beste materialen en prestaties. Ook de saamhorigheid speelt een grote rol. Bij Hurkmans hebben mensen respect voor elkaar. Die sfeer is na 50 jaar nog steeds zo; ook al is het bedrijf de laatste tien jaar als kool gegroeid. Als ik terugkijk op mijn werk, dan ben ik heel tevreden. Ik heb de groei meegemaakt: van niks naar een florerend bedrijf. Daar ben ik trots op. Wat mij betreft maak ik dan ook zeker de 50 jaar vol!”

Harrie Strik, KAM-medewerker en mentor

ik ben met het bedrijf meegegroeid

Harrie Strik in zijn rol als KAM-medewerker op het

nieuwbouwproject Sonniuspark in Son en Breugel.

“Alle directieleden zijn onder aan de ladder

begonnen.”

8 9

Boven: De familie Hurkmans in 1946 bij het 25-jarig huwelijksfeest van Marinus en Catrien Hurkmans. V.l.n.r.: Albert, Piet, Marinus, Frits,

Gerard, Frans, An, Jan, Catrien, Wim en Toon. Onder: Marinus Hurkmans achter de ploeg (links); Marinus Hurkmans (midden); Catrien van

de Ven (de vrouw van Marinus Hurkmans) met paard op de werf aan de Kromvenweg in Lierop.

Lierop maakt net als veel andere Brabantse dorpen na de Tweede Wereldoorlog grote veranderingen door. Naast de aanleg van een snelweg in de jaren ’60 heeft ook de ruilverkaveling ingrijpende gevolgen voor de dorpsstructuur. Het landschap verandert rigoureus: van kleine, natte, slecht toegankelijke, onbewoonde broekgebieden naar meer open akkercomplexen. Er wordt op grote schaal ontwaterd, wegen worden verhard of nieuw aangelegd en boerderijen verplaatst men uit de bebouwde kom naar de voormalige broekgebieden. Er komen grote, eenvormige landbouwpercelen die door sloten van elkaar gescheiden worden. Boeren krijgen subsidie als ze hun land egaliseren. Ook moeten de sloten tussen de nieuwe landbouwpercelen schoongemaakt en -gehouden worden. Genoeg te doen dus voor grondarbeiders. Marinus Hurkmans is een van hen.

Een ware grondkunstenaar

Marinus Hurkmans ging kort na en waarschijnlijk ook al tijdens de Tweede Wereldoorlog als zelfstandig grondwerker aan de slag, zo vertellen zijn zonen Jan en Gerard. In opdracht van het waterschap maakt hij sloten – zijkanten en bodem – schoon in Lierop en wijde omgeving. Twee keer per jaar veegt Marinus zo’n 45 kilometer sloten schoon. Dit schoonvegen doet hij met de zeis, waarna hij het vuil met de hooihark verwijdert. Ook het egaliseren van het boerenland gebeurt tot in de jaren ‘50 nog handmatig. Het zand wordt in een kiepkar geschept en een stuk verderop weer gelost. Aanvankelijk duwt Marinus nog zelf de kiepkar, maar na verloop van tijd spant hij er een paard voor. Dat gaat uiteraard een stuk sneller, want een paard kan wel drie kiepkarren tegelijk trekken!

Egaliseren kan Marinus Hurkmans als de beste. Hij is een ware ‘grondkunstenaar’. “Waar Marinus met de hark was geweest, daar was het af,” zo staat te lezen op zijn bidprentje uit 1983. “Marinus Hurkmans die kon de sportvelden zó vlak maken. Dat was onvoorstelbaar. Dat deed hij zo op het oog,” aldus voormalig werknemer Toon Weekers. Oud-werknemer Sjaak Cortooms vult aan: “Marinus is begonnen met sloten vegen en het egaliseren van land en voetbalvelden. En dat kon hij goed. Dan zei hij tegen ons: ‘Is dè gif, der kende verdomme wel twèlluf zakke zand ingoie en dan ziede ze nog niet trug.’ En wij weer lachen. Hij was geen aannemer, hij was vooral een harde werker.”

10 11

“Als kleine mannen waren we al op het bedrijf te vinden. Voordat we konden lopen, zaten we op de minigraver. En natuurlijk werd er thuis veel over het bedrijf gesproken. Logisch dus dat we van jongs af aan iets met het bedrijf hebben. Het werk dat Hurkmans doet, is gewoon mooi. En omdat je er mee opgegroeid bent, is het normaal dat je dezelfde richting in wilt. Daar hebben we onze studie wel op afgestemd, al leren we in de praktijk meer dan op school. We zijn dan wel de vierde generatie, maar we krijgen niks cadeau. We zijn net als iedereen onder aan de ladder begonnen. Dat geldt ook voor onze vaders trouwens. Dat is volgens ons ook wel een belangrijke kracht van het bedrijf: ze weten waar we over praten. Niet alleen met medewerkers maar ook met opdrachtgevers. Dat heb je ook nodig om je beloften waar te maken. En dat is iets wat bij ons in de familie hoog in het vaandel staat.

Het bedrijf heeft iets heel eigens. We maken nu zelf de groei van Hurkmans mee. Dat is heel bijzonder. Omdat onze vaders ook in de praktijk werken, horen ze veel van de werkvloer. Iedereen kan altijd bij ze binnenlopen. Daardoor weten ze wat er speelt en kunnen ze daar naar handelen. Er is veel aan het veranderen in de branche. Steeds meer taken verschuiven naar de aannemer. Daar speelt Hurkmans goed op in, bijvoorbeeld met het nieuwe ingenieursbureau. Maar ook door een breed dienstenpakket aan te bieden en nu al vooruit te kijken naar mogelijke nieuwe diensten. Aardwarmte zal in de nabije toekomst de gaslevering steeds meer verdringen. Hurkmans wil daar op voorbereid zijn door te zorgen dat ze op tijd de

juiste service en diensten kan leveren. Dat is volgens ons ook typisch Hurkmans: vooral naar de toekomst kijken.

We vinden het indrukwekkend wat het bedrijf bereikt heeft. Onder opa werkten er nog maar rond de 25 man. Inmiddels is het bedrijf de grens van 150 medewerkers gepasseerd. We beseffen heel goed dat die groei afhankelijk is van de trouw en vakkennis van alle medewerkers. De kracht van Hurkmans is dat mensen elkaar aanvullen en elkaar vooruit willen helpen. We zijn er trots op dat medewerkers het bedrijf lang trouw blijven. Ze zijn en blijven het belangrijkste kapitaal van Hurkmans, óók in de toekomst!”

Haske en Bart Hurkmans, leerling monteur (gas/water) en leerling uitvoerder

we krijgen niks cadeau

Haske (links) en Bart Hurkmans bij de uitlussing van een

middenspanningsstation aan de Franse Baan in Oirschot.

“De kracht van Hurkmans is dat mensen elkaar aanvullen

en elkaar vooruit willen helpen.”

12 13

Marinus heeft het ondernemen niet in het bloed zitten. Toch bouwt hij met hard werken in de jaren ’50 in Lierop en omgeving een naam op als betrouwbare, goede grondwerker waar opdrachtgevers altijd een beroep op kunnen doen. Zelf achter werk aan gaan, doet Marinus niet. Het werk komt wel naar hem toe! Gemeenten, particulieren en boerenbedrijven weten hem steeds vaker te vinden. Kan Marinus het werk alleen niet aan, dan huurt hij extra mensen in. Harrie Strik, in 1959 in dienst gekomen bij Hurkmans, vertelt hierover: “Toen ik begon, werkte er nog maar een paar man. Marinus deed niets liever dan werken. Een boekhouding was er nog niet. Je werkte wat en daarvoor kreeg je geld. En dan was het goed in die tijd. Marinus had ook al mensen in dienst, maar meer op los-vast basis. ‘Ge moet merrige merris nun dag meegoan.’ Zo ging dat in die tijd. Dat ging allemaal met gesloten beurzen. De meesten waren familie van zijn vrouw.” Zo breidt Marinus Hurkmans zijn werkgebied langzaam maar zeker uit. Het begint steeds meer op een heus bedrijf te lijken.

Een officieel bedrijf

De zonen van Marinus Hurkmans werken volop met hem mee. Jan en Gerard hebben daarnaast ook nog een ‘parttime baan’ bij textielfabriek De Wit in Helmond. Levert het grondwerk onvoldoende op, dan brengt het fabriekswerk wat extra geld in het laatje. “’s Morgens stond ik met de kiepkar op de hei en ’s middags aan de lopende band,” aldus Jan Hurkmans. Het is zoon Wim die eind jaren ’50 het initiatief naar zich toetrekt. De familie is dan inmiddels ook werkzaam in Geldrop, waar ze voor de gemeente allerlei grondklussen uitvoert. Daarnaast zijn er goede contacten met de gemeente Eindhoven. Ook daar kunnen ze de Lieropse grondwerkers goed gebruiken. Wim Hurkmans ziet mogelijkheden om het familiebedrijf verder uit te bouwen, mits de zaken anders georganiseerd worden. Of beter gezegd: mits ze überhaupt georganiseerd worden. Zijn vader heeft daar totaal geen interesse in. Die werkt liever buiten op het land!

“Marinus Hurkmans was een echte boerenmens. Hij wilde nooit voorop staan en kon ook niet met opdrachtgevers omgaan. Iemand anders moest voor hem het woord doen. Hij wilde alleen maar werken. ’s Morgens om zeven uur begon hij met spitten en dan ging hij door tot in de avond,” aldus voormalig werknemer Toon van Doorn. Maar Wim Hurkmans begrijpt dat de toekomstmogelijkheden van het bedrijf alleen gerealiseerd kunnen worden als er een officieel bedrijf opgericht wordt. Daarom stapt hij in november 1959 naar de Kamer van Koophandel in Eindhoven om Hurkmans in te laten schrijven in het handelsregister. Dat is het officiële startpunt van aannemersbedrijf M. Hurkmans & Zonen, overigens met dank aan de officieuze grondlegger Marinus Hurkmans. Zijn werklust en inzet hebben aan de basis gestaan van de oprichting van het familiebedrijf. Naast Wim worden zijn broers Piet, Jan en Albert en zwager Sjef van de Ven eigenaar van het bedrijf. Nu het papierwerk geregeld is, kan het grote werk beginnen!

Van boven naar beneden: Wim Hurkmans met paard; Frits (links) en Wim Hurkmans voor het huis aan de Kromvenweg; Albert (links) en

Wim Hurkmans voor de schuur op de werf aan de Kromvenweg; Frits Hurkmans, Sjef van de Ven en Albert Hurkmans (v.l.n.r.).

Boven: het boren van een waterput bij het Meerven in Lierop, 1952. Op de achterste rij staan Albert Hurkmans (links), Frits Hurkmans

(2e van links) en Marinus Hurkmans (rechts). Onder: de eerste inschrijving van Hurkmans in het handelsregister van de Kamer van

Koophandel van Eindhoven, 1959.

14 15

Handen uit de mouwen, 1959-1990

In 1959 is aannemersbedrijf M. Hurkmans &

Zonen officieel opgericht. Een perfecte ‘timing’,

want juist tijdens deze wederopbouwperiode

wordt er veel gebouwd. Dat betekent

handen uit de mouwen voor de medewerkers

van Hurkmans. Dankzij betrouwbare en

hardwerkende krachten groeit het bedrijf in

de jaren ’60 en ’70. Bovendien is de familie

altijd op zoek naar werk. Of het nu binnen het

grondwerk valt of niet, alles pakt Hurkmans

aan. De groei noopt het bedrijf om in 1986 te

verhuizen naar Someren. Dat wordt de nieuwe

uitvalsbasis, waar de zonen en schoonzoon van

Marinus Hurkmans aan de toekomst bouwen.

Door allerlei werk aan te pakken, maar óók

door te investeren in materieel en materiaal.

Zo bouwen ze een bloeiend bedrijf op voor

de volgende generatie. Maar die volgende

generatie wil de zaken op een eigen manier

voortzetten. Botsende inzichten van twee

generaties hebben hun weerslag op het bedrijf.

Uiteindelijk leidt het tot een splitsing van

Hurkmans, waarbij één deel terugkeert naar

‘geboortegrond’ Lierop …

De officiële start van het aannemersbedrijf Hurkmans in november 1959 komt op een uitstekend moment. Enkele maanden daarvoor – op 29 mei 1959 – werd in Slochteren de beroemde gasbel aangeboord. In de daaropvolgende jaren voorziet men alle provincies van hoofdtransportleidingen, waarna vervolgens de ene na de andere gemeente op het gasnet wordt aangesloten. In deze wederopbouwjaren schieten overal nieuwe wijken als paddenstoelen uit de grond om zo de grote woningnood te lenigen. Zo ook in Eindhoven. En daarvoor moeten kilometers gas- en waterleiding de grond in. Die trend zet zich voort in de jaren ’70. Veel dorpen breiden niet alleen uit, maar willen elk huis – hoe achteraf liggend ook – voorzien van een aansluiting op gas en water. Volop werk aan de winkel dus voor een aannemer in de ondergrondse infrastructuur. In de woorden van voormalig boekhouder Jan van de Boomen: “In de jaren ’70 was het alle hens aan dek om alles gemaakt te kunnen krijgen.”

Gas erop!

In Eindhoven is de afdeling Gemeentebedrijven verantwoordelijk voor de aanleg van het leidingwerk. Zij hebben fitters en monteurs in dienst, die aanvankelijk zelf ook nog graven. Maar door de groei van de werkzaamheden haalt de gemeente hier andere mensen voor in huis. Een uitgelezen kans voor Hurkmans, die al met diverse grondwerkzaamheden actief is in Eindhoven en Geldrop. Het Lieropse bedrijf gaat grondwerkers uitlenen aan de Gemeentebedrijven Eindhoven. Deze mannen werken feitelijk alleen voor de gemeente Eindhoven, maar ze blijven formeel in dienst van Hurkmans. Eind jaren ’80 werken er zo’n 35 man bij de Gemeentebedrijven Eindhoven. Harrie Strik vertelt hierover: “Was je ergens klaar, dan overlegde je met de opzichter van de gemeente. Dan kon je hier en dan weer daar naar toe. Daar ging je dan op de fiets heen. Op het einde van de week gaf je een briefje af: ik heb zoveel meter gegraven en krijg zoveel geld. Zo werkten wij toen in Eindhoven.”

De werknemers van Hurkmans krijgen hun loon aanvankelijk per week in een loonzakje uitbetaald. Met de groei van het betalingsverkeer via de banken stapt Hurkmans in de jaren ’80 ook af van de contante betaling. Toch blijven enkele medewerkers het loonzakje prefereren boven het bankafschrift.

Vanaf 1959 worden de mannen van Hurkmans op steeds meer plekken ingezet bij allerlei grondwerkzaamheden. Hier wachten ze op de

graafmachine, zodat zij daarna verder kunnen gaan met het leidingwerk.

16 17

Vanaf de jaren ’60 gaat Hurkmans in opdracht van de WOB nieuwe waterleidingen aanleggen. Hier is men bezig met de aanleg van

een zinker.

Eind jaren ’60 breidt Hurkmans het werkgebied uit. Via de Gemeentebedrijven Eindhoven is het bedrijf ook werkzaam in de Kempen, waar men gasleidingen aanlegt. Daar komt in opdracht van de Waterleidingmaatschappij Oost-Brabant (WOB) de aanleg van waterleidingen bij. Hiermee groeit het gas- en waterleidingwerk uit tot de belangrijkste bedrijfsactiviteit van Hurkmans. Daarbij gaat het niet alleen om het aanleggen van nieuwe leidingen, maar ook om het vervangen van oude (eterniet) buizen door kunststof leidingen. De rol van Hurkmans blijft in Eindhoven overigens wel beperkt tot grondwerk: sleuf graven, leiding erin, sleuf dichtgooien. Het werkgebied van de WOB is onderverdeeld in een aantal regio’s, waarop aannemers kunnen inschrijven. Hurkmans slaagt er in 1969 in om de regio Kempen te verwerven. Het zal vele jaren een belangrijk werkgebied van het bedrijf blijven. Daarnaast werkt Hurkmans ook enige tijd voor de WOB in de regio’s Peelland en Meijerij.

Grenzen verleggen

In tegenstelling tot Eindhoven levert Hurkmans in de Kempen voor de WOB een totaalproduct. Daarmee verlegt ze niet alleen de grenzen van haar werkgebied, maar ook de grenzen in de dienstverlening. Het Lieropse bedrijf verzorgt namelijk niet alleen het grondwerk, maar ook de montage. Daarvoor zijn fitters nodig, die men aanneemt en zelf opleidt. Maar het blijft niet bij de Kempen alleen. Hurkmans steekt letterlijk de grens over en breidt haar activiteiten uit naar België. In 1970 komt het Lieropse bedrijf via een Eindhovense onderaannemer die voor de RTT (de Belgische PTT) werkt in Vlaanderen terecht. Als je buizen in de grond kunt leggen dan kun je ook kabels leggen heeft men ongetwijfeld gedacht. Het enige verschil is dat buizen met de hand of machine worden gelegd, terwijl kabels worden getrokken. Maar voor beide werkzaamheden moet men een sleuf graven en die naderhand weer dichten. En juist dat is in deze tijd de kernactiviteit van Hurkmans.

De Lieropse aannemer gaat kabels leggen voor de RTT. Daarnaast gaat men aan de slag voor de Vlaamse Waterleiding Maatschappij, voornamelijk in Belgisch Limburg. Voorwaarde is wel dat het bedrijf een vestiging opent in België. Wim Hurkmans – niet voor één gat te vangen – koopt een boerderij in Eksel. Dat wordt de officiële vestiging van Hurkmans België. Maar meer dan een vakantiewoning is het nooit geweest. Wel wordt het omliggende ‘bedrijfsterrein’ gebruikt als werf voor de opslag van materialen.

18 19

“Op mijn zeventiende ben ik hier begonnen. Inmiddels werk ik al 31 jaar bij Hurkmans. Ik wil gewoon buiten zijn. Ook in mijn vrije tijd zit ik altijd in de buitenlucht. School was aan mij niet zo besteed. Ik ben dan ook al jong gaan werken. Bij Hurkmans kon ik in loondienst terecht. De eerste dag vond ik helemaal niks. Moesten we een gat voor een hogedrukleiding met de hand maken. Leiding erin, gat weer dicht en je werk was voorgoed onzichtbaar. Maar in de loop der tijd heb ik veel geleerd en heb ik het goed naar mijn zin gekregen. Ik heb jarenlang vooral het grote, grove werk gedaan. Maar tegenwoordig doe ik alles: uitzetten, grondwerk, leidingen … in de praktijk heb ik alles geleerd.

De tijden zijn wel behoorlijk veranderd. Vroeger moest je niet vies zijn van hard werken. Het was zwaar en vuil werk. Maar de saamhorigheid was groot. Ik kan me nog goed herinneren dat we met vijftien man op een rij een sleuf moesten graven. Het was net een diesel die op gang kwam. Als we eenmaal bezig waren, dan gingen we ook gestaag door. Dat was nog in de tijd van Piet Hurkmans. Hij kon ontzettend grommen, maar zijn belofte kwam hij altijd na. Als je iets nodig had, dan kreeg je het. En zo gaat het nog steeds bij Hurkmans. Beloftes komen ze na en mensen hebben hier nog iets voor elkaar over. Hoewel er steeds meer machines gebruikt worden, blijft het behoorlijk zwaar werk. Dat maakt het werk voor de jongere generatie niet zo aantrekkelijk. Ze zien vooral de negatieve kanten. Dat is jammer, want ons werk heeft beslist mooie kanten. Je bent altijd buiten en hebt afwisselende taken. En als je wilt, kun je bij Hurkmans veel leren. Niet alleen op school, maar vooral ook van de oudere garde. Die hebben een bult ervaring die

ze graag overbrengen op de jongeren. Dat is ook broodnodig vind ik. Alleen uit een boekje leer je dit vak niet.

Bij Hurkmans werken veel blijvertjes. Zo heb ik tot aan zijn pensioen met mijn machinist jarenlang een vast team gevormd. Heel belangrijk, want je moet bij dit werk blindelings op elkaar kunnen vertrouwen. Hij moet de hele tijd contact met me houden en steeds alert zijn, zodat ik niet door de machine geraakt wordt. Dat is gelukkig ook nog nooit gebeurd.

Mijn werk is niet onveilig en als ik iets niet vertrouw, dan begin ik er ook niet aan. Veiligheid gaat bij Hurkmans terecht boven alles. De regels zijn in Nederland in de loop der tijd flink aangescherpt. Daarom worden we allemaal verplicht een VCA-opleiding te volgen. Begrijpelijk, al schieten in mijn ogen de eisen wel eens door. Zo ken ik veel regels en procedures die ik voor mijn werk niet nodig heb. En theorie is prima, maar in de praktijk gaat het toch altijd anders. Daarom vind ik het zo goed dat iedereen bij Hurkmans praktijkervaring heeft, óók de directie. Zij weten waar je in de praktijk tegenaan loopt en houden daar rekening mee. En zo hoort het ook!”

Bert van der Zanden, grondwerker

ik wil gewoon buiten zijn

Bert van der Zanden op zijn favoriete plek, de sleuf. Hier is

hij aan het werk in het Sonniuspark in Son en Breugel.

“Veiligheid gaat bij Hurkmans terecht boven

alles.”

20 21

Het aanleggen van gas- en waterleidingen in Eindhoven en de Kempen en van telefoonkabels in België worden de belangrijkste bedrijfsactiviteiten. Hierdoor groeit het bedrijf Hurkmans als kool. Op het hoogtepunt in de jaren ’70 werken er ongeveer 120 mensen. De mankracht van Hurkmans is overal en op allerlei projecten inzetbaar. Alle opdrachten die maar enigszins met grondwerk te maken hebben worden aangenomen. Want kan niet, dat bestaat bij ons niet is het adagium van Wim Hurkmans. Of zoals Toon van Doorn het omschrijft: ‘Het maakte ze niks uit, ze deden het gelijk.” In Eindhoven zijn de mannen van Hurkmans bijvoorbeeld ook voor de gemeente werkzaam als vuilnisman en sneeuwruimer. Bij de Helmondse Vlisco werkt jarenlang een ploegje, onder meer bij de harsdroogcentrifuge. In Aken legt men gasleidingen aan en op een camping in het Limburgse Echt voorziet Hurkmans alle caravans van water en telefoon.

Kan niet, bestaat niet

Het Lieropse bedrijf bekabelt ook Eindhovense ziekenhuizen. En in Lierop en omgeving legt de aannemer bij een groot aantal varkensbedrijven de voederleidingen aan. Kortom: Hurkmans is van alle markten thuis. Toon van Doorn vertelt hierover: “Ik heb echt van alles gedaan. Bouwputten gemaakt, stallen uitgegraven en veel op de stort gereden. Huizen en stallen heb ik gesloopt en dat sloopwerk ging dan weer naar de stort. Spitwerk heb ik ook gedaan, in opdracht van de gemeente Deurne. Eens in de maand maakte ik op hoeveel ik had gespit. Dan ging de rekening naar de gemeente. Af en toe moest ik voor Wim Hurkmans varkens vervoeren of mest rijden naar de boerderij in Eksel. Ik vond het altijd heerlijk. Ik kreeg wel een opdracht, maar ik kon mijn tijd altijd zelf indelen. Ik was dan wel in dienst bij Hurkmans, maar eigenlijk was ik eigen baas.”

Het meeste werk ligt, gelukkig voor Hurkmans, min of meer vast. De contracten bij de WOB worden afgesloten via een tweejaarlijkse inschrijving. De gemeente Eindhoven verlengt het contract min of meer stilzwijgend. Al het andere, nogal gevarieerde losse werk wordt hoofdzakelijk door Wim Hurkmans geregeld. Hij heeft een breed netwerk, waaruit hij rijkelijk kan putten. “Het was wel de ouderwetse manier van zaken doen. Als er weinig werk was, ging Wim op pad. Dat ging dan van: ‘Hé, kènde merrige nie veur wa wèrk zurrigen.’ En dan kwam hij ’s avonds met een bult werk terug waar je niet goed van werd,” aldus Harrie Strik. Binnen, maar ook buiten het bedrijf is Wim Hurkmans dé grote man.

De arbeidsomstandigheden in de jaren ’60 waren niet altijd even florissant. Hier zijn enkele medewerkers, zonder helm en met

lieslaarzen aan, in een diepe sleuf bezig met de aanleg van een gasleiding.

22 23

“Hurkmans is natuurlijk van oudsher een echt mannenbedrijf. Toch voelen we ons hier prima thuis. We hebben geen technische achtergrond maar toen we hier eenmaal werkten, kregen we interesse in het werk en de achterliggende techniek. Omdat Hurkmans je ook alle ruimte geeft om je blik te verbreden, zijn we gebleven. Je kunt hier als je wilt doorgroeien. Daarnaast blijft Hurkmans gewoon Hurkmans. De sfeer is hier prima en iedereen kan met elkaar overweg. Er wordt hier door iedereen normaal gedaan en dat werkt wel zo prettig!

Hoewel we verschillen in het aantal jaren werkervaring, ervaren we ons werk allebei hetzelfde: uitdagend en leuk. Yvonne begon hier dertien jaar geleden en heeft in die tijd van alles gedaan bij Hurkmans: het aannemen van de telefoon en ontvangen van bezoek, offertes maken, projectadministratie, facturering, het opzetten van KAM-beleid, personeelszaken en momenteel het implementeren van het ERP-systeem. Als je terugkijkt, zijn dat best grote veranderingen. Maar de ontwikkelingen zijn steeds stap voor stap gegaan. Dat houdt de invoering beheersbaar en helpt medewerkers om hun werk te veranderen. Omdat Hurkmans steeds in beweging is, is het werk nooit saai. En je hoeft hier nooit stil te zitten! Letterlijk niet omdat er altijd voldoende werk ligt, En figuurlijk niet omdat het bedrijf je de kans geeft om je te ontwikkelen.

Toen Yvonne begon, was het bedrijf nog klein. De laatste tien jaar is het bedrijf enorm gegroeid. Dat was best even wennen, omdat je nu niet iedereen meer kent. Toch is de sfeer niet wezenlijk veranderd. Dat komt omdat mensen vaak lang in dienst blijven. Daardoor leer je elkaar goed kennen en voel je

je op je gemak bij het bedrijf. Ook Ilse, die pas sinds anderhalf jaar bij Hurkmans werkt, zit helemaal op haar plek. Vooral de informele sfeer spreekt haar aan. En tot haar verrassing voelt ze zich in de wereld van kabels en leidingen steeds beter thuis. Net als de andere medewerkers is ze ‘besmet’ met de Hurkmans-filosofie: je werk moet je goed doen. Reden om een opleiding te gaan volgen, zodat ze haar klanten nog beter van dienst kan zijn.

Een familiebedrijf heeft zeker pluspunten. Geld is belangrijk, maar continuïteit staat voorop. Daarom kijkt Hurkmans vooral ook naar de toekomst. Met welke middelen en diensten kunnen we ons nog beter op de kaart zetten? Het bedrijf heeft na vijftig jaar een uitstekende naam op de markt. Die naam houden we met zijn allen graag hoog. Gewoon door goed werk te leveren en te blijven wie we zijn. Zonder poespas, maar met kennis van zaken!”

Yvonne van Mierlo, KAM-administratie en Ilse Selter, medewerker bedrijfsbureau

Hurkmans blijft gewoon Hurkmans

Ilse Selter (links) en Yvonne van Mierlo op de werf en het

kantoor in Someren.

“Het bedrijf heeft na vijftig jaar een uitstekende naam

op de markt.”

24 25

Officieel bestaat de directie van Hurkmans uit de broers Wim, Piet, Jan, Albert en zwager Sjef van de Ven. Maar in feite is er maar één directeur: Wim Hurkmans. Hij was het die in 1959 de stap zette om de familiewerkzaam-heden onder te brengen in een officieel bedrijf. En met zijn vlotte babbel bestiert Wim ook daarna het bedrijf. Opvliegerig, nooit tot tien tellen maar meteen een antwoord klaar of het nou tegen een werknemer of een opdrachtgever is; zo’n soort man is Wim Hurkmans. Als hij ergens binnenkomt, komt er mede door zijn forse postuur – zijn bijnaam is niet voor niets dikke Wim – ook écht iemand binnen. Sjaak Cortooms vertelt uit eigen ervaring: “Wim kon goed babbelen en we hebben veel met hem gelachen. Hij kon geweldig moppen vertellen. Het was geen ‘koaje’ mens, maar hij kon ooit zo lomp zijn. Dan zeiden ze tegen mij: ‘Laat hem toch lopen Sjaak.’ Tien minuten erna was hij alles weer vergeten. Hij had maar een klein hartje.” Jan van den Boomen vult aan: “Als hij op kantoor binnenkwam, had hij heel gericht een vraag. Daar moest je dan vlug iets op weten te zeggen, want anders reageerde hij met: ‘Verdomme, ik zie ut al, ge wit ur wir niks op te zegge.’ Je moest er wel mee om kunnen gaan, met zo iemand.”

De ‘burgemeester’ van Lierop

Wim Hurkmans is niet alleen ondernemer, maar ook politicus. En succesvol, want nadat hij enige jaren raadslid is geweest, wordt hij in 1974 namens de Lieropse Lijst wethouder van de gemeente Someren. Lierop vormt sinds 1935 met Someren en de omliggende kerkdorpen de gemeente Someren. Hij zal deze functie tot 1986 blijven vervullen. Deze combinatie van functies maakt Wim Hurkmans tot een belangrijk dorpsfiguur. Hij wordt ook wel de burgemeester van Lierop genoemd. Hij doet veel voor het dorp. Is er iemand ernstig ziek of viert een echtpaar een huwelijksjubileum, dan zorgt Wim Hurkmans dat er namens de gemeente iemand op bezoek gaat. Ook het verenigingsleven in Lierop draagt hij een warm hart toe. Hurkmans sponsort bijna iedere vereniging in het dorp. Soms met geld, maar meestal in natura. Bijvoorbeeld door de voetbalvelden te maaien of een nieuwe kantine te bouwen. Het feit dat het bedrijf in Lierop zit, maakt de binding extra sterk. Maar daar zal in de jaren ’80 verandering in komen ...

Ondanks zijn opvliegende karakter dwingt zijn vinding-rijkheid, doorzettingsvermogen en zakelijk instinct respect af. “Wim Hurkmans stak overal boven uit,” aldus Harrie Strik. “Zoals hij zei dat het moest gaan, zo ging het ook en niet anders. Anderen hadden eigenlijk niets te vertellen. Vond Wim dat er geen auto nodig was, dan werd hij niet gekocht. Maar dat was in die tijd ook normaal, zo ging dat vroeger gewoon. Wim kon ontzettend boos op je zijn, maar dat was binnen de kortste tijd weer over. Als hij zich omdraaide, was hij het al vergeten. En je kon altijd van hem op aan. Afspraken kwam hij na, maar dat hadden alle Hurkmansen.” Die andere Hurkmansen regelen de zaken in de verschillende werkgebieden. Piet in Eindhoven, Sjef in de Kempen, Albert in België en Jan met de boerenbedrijven. En dan zijn ze ook nog niet te beroerd om in de sleuf bij te springen. Vooral Sjef van de Ven staat regelmatig met zijn laarzen in de modder.

Sticker, asbak en een sigarenbandje uit de tijd dat Hurkmans nog in Lierop was gevestigd, jaren ’60.

26 27

Het huis aan de Kromvenweg – de weg tussen Lierop en Someren – is van oudsher de uitvalsbasis van het bedrijf. Hier woont Marinus Hurkmans met vrouw en kinderen vanaf 1950 in een gedeelte van een voormalige boerderij. In het andere gedeelte woont de familie Rijderijk. Als de zaken steeds beter gaan, koopt Marinus Hurkmans in 1955 het andere woongedeelte erbij. Achter het huis pacht de familie een groot stuk land van ruim vier hectare. Wim Hurkmans gebruikt het perceel als jachtterrein en nodigt regelmatig relaties uit om te jagen. Tegelijkertijd biedt de grond genoeg ruimte om al het rijdend materieel en materiaal van het bedrijf te bergen. Daarvoor is op de werf door Marinus Hurkmans eigenhandig van sloopmateriaal een schuur gebouwd. Als Piet Hurkmans in 1956 trouwt, verhuizen zijn ouders met broer Jan naar een kleine woning achter het huis. Piet betrekt een gedeelte van het ouderlijk huis, terwijl in het andere deel het kantoor komt.

Een Lierops bedrijf naar Someren

De Kromvenweg is naast woonhuis, opslagplaats en kantoor ook nog verzamelplaats voor werknemers. Sommigen gaan rechtstreeks naar het werk, maar de meesten komen eerst in Lierop bijeen waar het werk en de ploegen worden ingedeeld. Rond zeven uur in de ochtend is het een komen en gaan van busjes op de Kromvenweg. Daarnaast heeft Hurkmans in de Offermansstraat in Lierop een garage, gelegen tussen de woonhuizen van Albert Hurkmans en Sjef van de Ven. Daar onderhoudt het bedrijf zijn wagenpark en machines, waarvoor Albert en Sjef verantwoordelijk zijn. Door de groei van de werkzaamheden in de jaren ’70 wordt de werkplaats te klein. Voormalig werknemer Martien van Lierop vertelt hierover: “De opslag achter het huis werd steeds problematischer. Van de dieplader moesten de wielen eraf, anders konden we hem niet binnen repareren. Het werd in Lierop allemaal veel te groot: teveel mensen en teveel machines.”

Alhoewel, kantoor is in deze jaren een groot woord. “Het was een kamertje van drie bij vier meter met daarin een bureautje, een tafeltje er tegenaan en in de hoek een tafeltje met de kopieermachine,” aldus de in 1971 aangestelde boekhouder Jan van den Boomen. “Het was gezien de bedrijfsgrootte van zo’n tachtig mensen een eenvoudige organisatie. De bonnetjes zaten nog in de schoenendoos, van dat soort werk. Omdat ze besefte dat het zo niet langer kon, ging de familie op zoek naar een boekhouder. Ik kon het in het begin gemakkelijk alleen af. Ze werkten nog niet met planningen. Was de opdracht klaar, dan gingen ze naar de volgende klus. De WOB en de Gemeentebedrijven Eindhoven zorgden wel voor werk. Daar had Hurkmans geen onkosten aan. Het was een simpele bedrijfsvoering.” Als het rekenwerk toeneemt, vooral door de aanbestedingen in België, komt Carin, de dochter van Albert Hurkmans, begin jaren ’80 op kantoor werken. Zij verzorgt het typewerk en de loonadministratie.

Uitbreiding op de Offermans-straat is onmogelijk. Somerenbiedt een uitweg. Daar kan Wim Hurkmans in 1978 op de hoek Schoolstraat-Kanaalstraat een flink perceel kopen. Na tachtig jaar keert de familie Hurkmans weer terug naar de geboortegrond van haar voorouders. Op het perceel in Someren bouwt het Lieropse aannemersbedrijf twee huizen en een werkplaats. Het kantoor, en dus ook het officiële bedrijfsadres, blijft in Lierop gevestigd. Na verloop van tijd blijkt deze ‘tweedeling’ geen ideale oplossing. In 1986 kan Hurkmans aan de Schoolstraat een flink stuk grond met daarop een bungalow bijkopen. In deze bungalow komt het kantoor. Naast werkplaats en kantoor worden ook de overige activiteiten naar dit bedrijfsterrein verplaatst. Hurkmans verruilt daarmee Lierop definitief voor Someren.

Hurkmans aan de Kromvenweg in Lierop. Boven: luchtfoto van het totale terrein met rechtsboven het woonhuis annex kantoor en

daarachter de werf, 1967. De foto’s daaronder zijn gemaakt op de werf in de jaren ’60 en ’70. Op de foto linksonder staat Jan Hurkmans

voor de busjes, op de foto rechtsonder Wim Hurkmans naast een graafmachine.

28 29

“Dat is het motto bij Hurkmans. En dat motto staat centraal bij de praktijkopleiding van onze nieuwe mensen. Zelf zit ik al meer dan 35 jaar in het vak, tegenwoordig als distributiemonteur en mentor . En ik werk nog altijd met veel plezier. Veel mensen denken dat we zwaar en vies werk hebben. Ik laat onze leerlingen graag zien dat dat een vooroordeel is. Natuurlijk krijg je tijdens het werk vieze handen. Maar we hebben een hartstikke mooi vak. Je begint met niks en zorgt ervoor dat alle aansluitingen goed gemaakt worden. Daarvoor moet je de theorie én de praktijk goed kennen. Ik vind het leuk om mijn ervaring en kennis over te dragen aan de jongere generatie. Dat doe ik vooral door ze zelf na te laten denken. Zo ontdekken ze zelf wat een leuk, afwisselend werk ze hebben. Maar ook hoe ze problemen moeten aanpakken en oplossen. Want juist dát maakt iemand tot een vakman: kunnen inspelen op problemen en wat in de praktijk wel en niet werkt. Daarom laten we leerlingen – binnen veilige grenzen – ook steeds zelfstandiger werken. Ik laat ze wel eens met opzet een fout maken. Dat is de beste leerschool. Maar ik ben me er wel altijd van bewust dat leerlingen het vak nog niet compleet beheersen. Ze mogen dan ook geen taken uitvoeren die ze nog niet in de vingers hebben. Want veiligheid gaat boven alles. Dat is de eerste en allerbelangrijkste les die leerlingen krijgen!

Noud is een echte praktijkman. Hij is in mijn opleiding heel belangrijk. Door de manier waarop hij je kennis laat maken met de praktijk onthoud je de theorie beter. Bij Hurkmans werken ze met de nieuwste technieken en materialen. Die hebben ze op school vaak nog niet. Noud kan me precies uitleggen hoe je met die spullen om moet gaan. Dat is natuurlijk erg belangrijk. Maar het is nog belangrijker dat hij

steeds volgens een duidelijk stappenplan werkt. Zo leer je hoe je heel gestructureerd iets aan moet pakken. Dat is de basis van ons werk. Omdat je zo zeker weet dat je goed werk aflevert én omdat het de enige manier is om veilig te werken.

En dat is in ons vak het allerbelangrijkste. Noud kan goed inschatten wat je al kent en kunt en waar je nog begeleiding bij nodig hebt. Hij laat je zoveel mogelijk zelfstandig werken, maar laat je nooit zwemmen. Ik vind het een groot voordeel dat Noud al zo lang in het vak zit. Hij kent enorm veel trucjes die je op school nooit zou leren. Dat is goud waard. Op zijn tijd is hij best streng. Dat vind ik helemaal niet erg. Als dit werk je ligt en je hebt de wil om het vak te leren, dan kun je bij Hurkmans alle kanten op. Dat ze zoveel tijd en energie steken in het opleiden van jonge mensen vind ik heel bijzonder.”

Noud Janssen, distributiemonteur en mentor en Erik Wouters, leerling monteur

ik maak het goed of ik maak het niet

Erik Wouters (links) en Noud Janssen bezig met het

aanleggen van een gasleiding bij het nieuwbouwplan

Tongelrese Akkers in Eindhoven.

“Als dit werk je ligt en je hebt de wil om het vak te leren, dan kun je bij

Hurkmans alle kanten op. ”

30 31

Hurkmans heeft altijd veel geld geïnvesteerd in het machinepark. Bij de start van het bedrijf in 1959 is er voor het uitvoeren van de opdrachten van de Gemeentebedrijven Eindhoven een laad/graafmachine-combinatie nodig. Een investering van zo’n 25.000 gulden. Dat is zeker voor die tijd een astronomisch bedrag. Ter illustratie: een nieuw huis (middenstandswoning) kost dan zo’n 20.000 gulden. Naar de bank gaan, komt niet in het woordenboek van een Hurkmans voor. Eerst het geld zelf verdienen of desnoods uit eigen zak betalen, is het devies. De zaak gaat altijd voor, herinnert Cor, de vrouw van Albert Hurkmans, zich maar al te goed: “Voor die eerste machine moesten we al het geld bijeen schrapen. Ging het daarna soms minder, dan beurden de vennoten niet. En dat vond ik wel zonde, want dan moest ik al mijn spaargeld aanspreken. Dat is zo gebeurd. Maar het spaargeld terugverdienen is een andere zaak.” Het machinepark dijt in de loop der jaren steeds verder uit. Er komen kraanwagens, graafmachines, vrachtwagens en vele busjes om de mannen naar het werk te vervoeren.

Leuk speelgoed

De busjes hebben voorin plek voor drie man en achterin staan twee houten banken met plaats voor vier à vijf man. Tussen de banken staan een kist en triller. Zo reizen de mannen van Hurkmans naar hun werk. Hoewel er steeds meer machines komen, blijft het leggen van gas- en waterleidingen lange tijd handwerk. Vooral in de stad kunnen de grote graafmachines moeilijk uit de voeten. De ruimte is vaak te beperkt. Het kost daarnaast ook veel tijd om ze in stelling te brengen: “Op poten zetten, stempels eruit en keien eronder leggen, anders gingen de trottoirs kapot,” zo vat Sjaak Cortooms deze tijdrovende handelingen samen. Daarom blijven de mannen in de stad en dorpskernen voornamelijk aangewezen op het ouderwetse handwerk met de schop. In de buitengebieden, zoals in de Kempen, zijn nauwelijks obstakels. Daar nemen de machines juist veel graafwerk uit handen. Het is zaak om in deze gebieden meters te maken. Daarvoor is zo’n grote graafmachine ideaal. Niet alleen voor de opdrachtgever, maar ook voor de grondwerkers zelf. “Een goede machinist kon veel. Dan hoefde je zelf maar weinig te graven,” aldus Harrie Strik.

In het midden van de jaren ’80 doen de minigravers hun intrede bij Hurkmans. Toon Weekers kan zich nog herinneren dat ze voor het eerst in België gedemonstreerd werden: “Het was net alsof ze in de zandbak aan het spelen waren.” Hurkmans houdt in eerste instantie de boot af. Maar als ze enige tijd later niet langer in Eindhoven welkom is met de grote graafmachines, gaat het bedrijf alsnog overstag. Er komen enkele minigravers, waar in het begin nogal lacherig over wordt gedaan. Sjaak Cortooms: “Ik weet nog dat er twee van die kleine ‘rupskes’ stonden en dat Wim zei: ‘Wà hebbe ze me naw gekoacht, Sjaak. Is dè vur Sinterkloas vur de klènkeinder?’” Maar het ‘speelgoed’ bewijst al snel zijn waarde in de stad, waar voortaan het graafwerk tot aan het huis machinaal gebeurt. Dat scheelt weer een hoop handwerk. Daardoor kan Hurkmans sneller en goedkoper werken. Het is de eerste aanzet voor grote moderniseringen en veranderingen binnen het bedrijf.

Boven: kruising van een stamriool met een watertransportleiding aan de rondweg in Eindhoven. Onder: in de buitengebieden, zoals hier

aan de rand van Eindhoven, kunnen met grote graafmachines per dag vele meters worden gemaakt.

32 33

Hurkmans groeit vanaf de officiële oprichting in 1959 uit tot een middelgrote aannemer in de ondergrondse infrastructuur. Het hoogtepunt ligt in de bloeiende jaren ’70, als overal in het land volop wordt gebouwd. Maar begin jaren ’80 moet het bedrijf een forse stap terug doen onder invloed van de economische crisis. Daarnaast raakt Hurkmans haar werkzaamheden voor de WOB in de Kempen kwijt. Het personeelsbestand halveert tot zestig man, maar loopt op het einde van de jaren ’80 weer op naar tachtig à negentig mensen. Al met al een hele prestatie, vindt ook huidig algemeen directeur Hans van de Ven. Zeker ook gezien de bedrijfsvoering in die tijd: “Een plattere organisatie is haast niet voor te stellen. Jan van den Boomen was de man op kantoor. Hij behandelde alles wat binnenkwam: belastingen, boekhouding, maar ook de aanschaf van een nieuwe schop. Wim Hurkmans voerde destijds in de praktijk de directie. Hij zorgde voor werk, maar was vaak afwezig. Hij had geen duidelijke bedrijfsvisie, maar hield toch zo’n tachtig man aan het werk.

De derde generatie

Dat was wel een prestatie, maar het had ook te maken met het soort werkzaamheden. Wij zijn al heel lang een aannemer met grote contracten. Vroeger hadden we twee belangrijke pijlers: de WOB en de Gemeentebedrijven Eindhoven. De WOB werd om de twee jaar aanbesteed. Als je dat werk kreeg, dan had je al heel wat te doen. En dan schoof het gasbedrijf ook nog aan. Op die basis heeft Hurkmans altijd geleefd. Daaromheen voerde men andere werkzaamheden uit, die als het ware langskwamen. Wim Hurkmans was zo slim om op dezelfde wijze ook in België te gaan werken. Dat heeft zich allemaal heel lang doorgezet.” Wim Hurkmans is een selfmade man, die de zaken graag op zijn eigen manier regelt. Maar ook bij hem beginnen de jaren tellen. Bovendien staat er een volgende generatie in de startblokken; niet alleen zijn eigen kinderen, maar ook die van Piet, Albert en Sjef. Wim Hurkmans beseft dat het familiebedrijf langzaam maar zeker aan de derde generatie moet worden overgedragen. Maar aan wie en in welke rol? In 1986 wordt hij zestig jaar. Een goed moment om de opvolging te bespreken.

Wim roept alle neven bij elkaar om gezamenlijk de toekomst van het bedrijf in gang te zetten. Hoe zien zij die voor zich en welke rol willen zij daarin spelen? Er volgen meerdere gesprekken, onder meer met voormalig werknemer en vertrouwenspersoon Jan Strik en de accountant. Die laatste benadrukt dat voor het voortbestaan van het bedrijf een andere, meer gestructureerde bedrijfsvoering bittere noodzaak is. “Hoewel de netwerkbedrijven steeds meer werkzaamheden aan Hurkmans wilden gunnen, had men ernstige twijfel of deze taken door de ‘eenvoudige’ organisatie konden worden ingevuld”, aldus Hans van de Ven, zoon van mededirecteur Sjef van de Ven: “Het werk wat we deden, deden we goed. Maar er moest een breder management komen met meer kennis, anders zou Hurkmans niet standhouden maar langzaam uitdoven.” Hans van de Ven – na zijn studie weg- en waterbouw werkzaam bij de NBM – besluit tegen het advies van zijn moeder in bij het familiebedrijf te gaan werken. Hij komt in 1987 bij Jan van den Boomen op kantoor. Daar houdt hij de bedrijfsprocessen kritisch tegen het licht. Wim Hurkmans houdt echter niet van pottenkijkers en ‘verbant’ hem naar een groot project in België. Vele handen kwamen er in de jaren ’80 nog aan te pas voor een wegboring. Vandaag de dag gebeurt dit werk machinaal en kan het door

één man worden verricht.

34 35

“Het is best bijzonder dat Hurkmans een eigen werk-plaats heeft. Daardoor houden ze het onderhoud van het materieel – zoals busjes, bemalingmachines, graafmachines, vrachtwagens en stroomkasten – in eigen hand. Zo bespaart het bedrijf veel op onderhoudskosten, maar vooral ook op tijd. Materieel is dankzij onze werkplaats sneller weer goed inzetbaar. Zeker in de bemalingsector is dat belangrijk, want daar is het hollen of stilstaan.

De diversiteit in het onderhoud is voor ons een prachtige uitdaging. Je werkt aan verschillende machines en apparaten en dat maakt het werk erg afwisselend. Bovendien investeert Hurkmans regelmatig in nieuw materieel. Daardoor krijgen we met de nieuwste technieken te maken. Zo neemt elektronica bij het onderhoud een steeds grotere plek in. Maar ook milieuverantwoorde technieken, zoals roetfilters, worden steeds belangrijker. Die ontwikkelingen maken het onderhoud interessant. Geen dag is hier hetzelfde! Samen met onze zes collega’s kunnen we alle voorkomende werkzaamheden goed uitvoeren: van standaard onderhoud aan de busjes tot speciale aanpassingen aan het materieel. Al zijn we allrounders, toch hebben we allemaal onze eigen specialiteit. Samen vormen we een goed team dat prima op elkaar ingespeeld is.

We grappen wel eens dat de recidive bij dit bedrijf hoger is dan in de gevangenis. Van iedereen die hier vertrekt, komen de meesten weer terug. Dat komt omdat Hurkmans een prettige werkgever is. Je kunt er op rekenen dat beloftes ook nagekomen worden. Je krijgt de vrijheid en het vertrouwen

om je werk zelfstandig uit te voeren. Logisch, dat je dan je beste beentje voorzet. Daar heeft het bedrijf oog voor. Het is fijn als je waardering en een schouderklopje krijgt.

Die waardering zie je ook op andere manieren terug. Bijvoorbeeld in de mogelijkheden om opleidingen te volgen of door te groeien in je werk. Hurkmans kijkt wat er in een persoon zit en geeft je dan kansen om je te ontwikkelen. Nu het bedrijf zo groeit, houdt het vast aan deze filosofie. Dat vinden we best bijzonder. Dat is ook opvallend: hoewel Hurkmans steeds groter wordt, blijft de organisatie plat. Je kunt nog steeds bij iedereen binnenlopen. Tegelijkertijd is Hurkmans zich bewust van het feit dat een grotere organisatie ook een andere aanpak vraagt. Je merkt dat het bedrijf verder professionaliseert. Zo ligt het accent nog duidelijker op goede koop in plaats van goedkoop. Maar dat is logisch als je bedenkt dat kwaliteit het belangrijkste kenmerk is van Hurkmans.”

Eric Brinkhuis, chef werkplaats en Dick van den Heiligenberg, onderhoudsmonteur

geen dag is hier hetzelfde

Eric Brinkhuis (links) en Dick van den Heiligenberg in de

werkplaats te Someren.

“Kwaliteit is het belangrijkste kenmerk van

Hurkmans.”

36 37

De geest is echter uit de fles. Het is duidelijk dat er binnen de (toekomstige) leiding mensen zijn die veranderingen bij Hurkmans willen doorvoeren. Een proces dat grote onrust geeft binnen de familie en in het bedrijf. Logisch omdat werk en privé van oudsher sterk verweven zijn. De veranderingsgezindheid leidt uiteindelijk tot een scheuring. De eigenzinnige Wim Hurkmans wil het heft in handen blijven houden en besluit in 1989 tot een afsplitsing. Zijn broer Piet sluit zich bij hem aan. Beiden wonen op de Kromvenweg in Lierop en voelen zich nauw met elkaar verbonden. Broers Jan en Albert en zwager Sjef van de Ven kiezen ervoor om gezamenlijk verder te gaan. De splitsing heeft ingrijpende gevolgen: niet alleen binnen de familie, maar ook voor de werknemers. Het is een scheidingsproces dat gezien de soms heftige emoties niet altijd even gemakkelijk verloopt, maar waar de aandeelhouders uiteindelijk toch gezamenlijk uitkomen.

Bedrijf op de schop

Nadat de eerste rookwolken zijn opgetrokken, moet de zaak naar evenredigheid verdeeld worden. Wim en Piet krijgen veertig procent van de omzet. Zij keren terug naar Lierop en zetten daar hun deel van het bedrijf voort. De andere drie vennoten krijgen zestig procent en blijven in Someren. Hurkmans Someren houdt de activiteiten in Eindhoven en de bronbemaling. Hurkmans Lierop concentreert zich op de werkzaamheden in België. Nadat de omzet en gezamenlijke bezittingen zijn verdeeld, komt het moeilijkste onderdeel van het scheidingsproces. Het personeel moet ‘verdeeld’ worden. Het brengt veel werknemers in een spagaat. Toon van Doorn vertelt hierover: “Er werd niks officieel geregeld over wie waar heen ging. Het werd informeel gevraagd. Ik had een goed contact met Wim en hij ging er vanuit dat ik met hem zou meegaan. Hij heeft mij niks gevraagd en Albert vroeg het wel. Dus bleef ik in Someren. Wim telde dat naderhand weinig. Het was al met al een heel moeilijke periode voor mij.”

Met zo’n veertig man personeel gaat Hurkmans Someren vanaf 1 januari 1990 de uitdaging aan om het bedrijf verder uit te bouwen. Het bedrijf staat onder leiding van de derde generatie: Carin, Eric en Sies – de kinderen van Albert Hurkmans – en Hans en René – de kinderen van Sjef van de Ven. Zij hebben het vaste voornemen om er iets goeds van te maken. In Lierop moeten de drie kinderen van Wim Hurkmans en de zoon van Piet Hurkmans de kar gaan trekken. Aanvankelijk ontwikkelt het bedrijf zich voortvarend. Maar zeker na het overlijden van Wim Hurkmans in 2001 gaan de zaken steeds minder goed. Uiteindelijk beëindigt Hurkmans Lierop haar activiteiten in 2004. De geschiedenis van Hurkmans Someren kent een heel ander verloop …

Tijdens hun jarenlange dienstverband hebben vele (inmiddels oud-)werknemers een grote en waardevolle bijdrage geleverd aan de

ontwikkeling van Hurkmans. Links van boven naar onder: Ad van de Zanden, Tinus Kanters en Toon Weekers. Rechts: Toon van Doorn in

de cabine van een graafmachine.

38 39

Na de splitsing in 1990 in Someren en Lierop

wordt de derde generatie per 1 januari 1993

officieel eigenaar van Hurkmans Someren.

Daarmee gaat het roer van het bedrijf definitief

om. Het vizier wordt op de toekomst gericht.

Met jeugdig elan pakken de nieuwe eigenaren

de bedrijfsvoering op. Ze ontwikkelen een

duidelijke bedrijfsstructuur en investeren in

mechanisering en automatisering. Daardoor

kan Hurkmans met de nieuwste technieken

de beste prestaties leveren. Het Somerense

bedrijf bouwt een naam op als betrouwbare

en kundige partner in ondergrondse

infrastructuur. Naast uitvoerende

werkzaamheden speelt Hurkmans steeds

vaker een nadrukkelijke rol in advisering en

organisatie van werkzaamheden. Daarmee

steken ze letterlijk en figuurlijk hun hoofd

boven het maaiveld uit en ‘ontzorgen’ ze

opdrachtgevers. Een ontwikkeling die

Hurkmans ongetwijfeld in de komende jaren

door zal zetten.

Na de splitsing van Hurkmans in 1990 gaat Hurkmans Someren in afgeslankte vorm verder met werkzaamheden in Eindhoven en de bronbemaling. In Someren blijven de broers Jan en Albert en hun zwager Sjef van de Ven officieel eigenaar van Hurkmans. In de praktijk maakt deze oudere generatie plaats voor de jongere garde. Die bestaat uit Carin, Eric en Sies Hurkmans en Hans en René van de Ven. Ieder heeft zijn eigen taak binnen het bedrijf. Carin verzorgt de administratie op kantoor, Eric is uitvoerder, Sies en René zijn verantwoordelijk voor de bronbemaling en Hans neemt de algemene bedrijfsvoering en het contact met de opdrachtgevers op zich. Hard werken, een goede visie en waarmaken wat je belooft: dat zijn de ingrediënten waarmee zij in 1990 aan de slag gaan. Gezamenlijk zetten zij de schouders eronder om Hurkmans weer opnieuw een stevig fundament te geven en het bedrijf van daaruit verder uit te bouwen.

Nieuwe schippers aan het roer

De nieuwe generatie staat voor twee belangrijke uitdagingen. Naast het professionaliseren van de organisatie moet het bedrijf het werkgebied opnieuw uitbreiden. Een deel van de opdrachtgevers én werknemers is namelijk bij de splitsing meegegaan naar Hurkmans Lierop. Er dient zich in 1990 meteen al een flinke tegenslag aan. Een grote opdracht in Eindhoven, waar Hurkmans Someren op had gerekend, gaat niet door. Dat betekent een flinke aderlating voor de orderportefeuille. Maar de nieuwe generatie laat het hoofd niet hangen. Ze hebben het vaste voornemen om van ‘hun’ bedrijf iets te maken. “Uit de strijd kwam een enorme kracht naar boven: we zullen wel eens laten zien wat we allemaal kunnen. Dat heeft ons tot grote prestaties gebracht. We hadden een mooi team,” blikt Hans van de Ven terug.

Met ongeveer veertig personeelsleden gaan zij die ‘strijd’ aan. En met succes. Hans van de Ven vertelt: “Gelukkig werd werk ons ook wel gegund, zoals bijvoorbeeld bij de NRE (Nutsbedrijven Regio Eindhoven), voorheen de Gemeentebedrijven Eindhoven. We hadden daar goede mensen gestationeerd. Tussen 1990 en 1994 groeiden we daar naar zo’n zestig man.” Dankzij deze zakelijke successen weet het bedrijf de lijn naar boven in te zetten. Het stelt de vijf familieleden na een aantal jaren van hard werken in staat de aandelen van hun ouders te kopen. Jan Hurkmans behoudt zijn aandelenpakket. Op 1 januari 1993 wordt de derde generatie officieel eigenaar van aannemersbedrijf M. Hurkmans & Zonen.

Detail van een afsluitergroep, waterleiding (500 mm), project Eindhoven Airport.

Boven het maaiveld uit, 1990-2009

40 41

“Ik zeg wel eens gekscherend dat Hurkmans op haar eigen werk lijkt. Als we ons werk goed doen, zijn we nagenoeg onzichtbaar. Iedereen vindt het vanzelfsprekend dat kabels en leidingen snel, goed en volgens plan worden aangelegd. Zoals wij het heel normaal vinden dat we met goed opgeleide mensen 100 procent gaan voor ons werk. Welke enorme kennis, kunde en organisatie daarachter schuilgaat, blijf vaak onzichtbaar. Dat is tekenend voor de bescheidenheid van Hurkmans. Zelf ben ik in 1998, net als bijna iedereen hier, onder aan de ladder begonnen. Nadat ik mts bouwkunde had gestudeerd, wilde ik graag in de praktijk ervaring opdoen. Mijn toenmalige vriendin woonde tegenover Hurkmans. Tijdens de buurtbarbecue werd gekscherend geopperd dat ik wel bij hen aan de slag zou kunnen. Dat was zo geregeld en al snel ging ik in het magazijn aan het werk. De ondergrondse infrastructuur is een aparte wereld. Bijna niemand kiest bewust voor deze branche; je rolt er eigelijk altijd in. Bij Hurkmans voelt iedereen zich wel altijd snel thuis. Elke medewerker is hier gelijk en zet zich helemaal in voor het bedrijf. En binnen Hurkmans liggen er zoveel uitdagingen, zowel in het werk als in de functies, dat je nooit in routine verzeild raakt.

Al snel kwam ik dankzij mijn bouwkundige opleiding op de tekenkamer terecht. Juist in die periode kwamen opdrachtgevers met de vraag om voortaan ook tekeningen te maken van projecten die door ons aangelegd werden. Ik vond het interessant om zulke projecten te begeleiden en ging me met de calculatie en inkoop van kleinere projecten bezig houden. Van daaruit is het bedrijfsbureau ontstaan. Tegenwoordig begeleiden we met vijf medewerkers allerlei projecten van A tot Z. We verzorgen alle administratieve

handelingen, zoals planning, coördinatie, revisiewerk, inkoop, acquisitie en nacalculatie. Daardoor dragen we bij aan een vlotte en goede afhandeling van projecten.

Ik ben ervan overtuigd dat elke medewerker bij Hurkmans wezenlijk bijdraagt aan de kwaliteit van het werk. Door steeds meer diensten aan te bieden én door constant goed te presteren, is het bedrijf de laatste jaren enorm gegroeid. Dat past ook wel bij het credo van Hurkmans: niet stilstaan en vooral vooruit kijken. Die groei vraagt om een andere organisatie en meer structuur. Maar dat gaat gelukkig niet ten koste van de sfeer en mentaliteit. Onze afdeling kan grote projecten prima aan, maar schuwt ook kleinere opdrachten niet. Dat is onze grote kracht: elke opdracht kan rekenen op onze volledige aandacht en inzet. We kunnen dat ondanks de grote groei waar maken omdat we een informeel bedrijf zijn met korte lijnen. Gelukkig hangt er bij Hurkmans nog steeds een gemoedelijke sfeer. En die zal ook wel blijven, want die is gewoon verweven met dit familiebedrijf!”

Johan van Otterdijk, hoofd bedrijfsbureau

Hurkmans lijkt op haar eigen werk

Johan van Otterdijk op het bedrijfsbureau te Someren.

“Als we ons werk goed doen, zijn we nagenoeg

onzichtbaar. ”

42 43

De professionalisering van Hurkmans geeft veel klanten het vertrouwen om met hen in zee te blijven gaan. Bovendien heeft het ook aantrekkingskracht op nieuwe of voormalige klanten. Zo herwint Hurkmans bijvoorbeeld in 1996 het zogenaamde combicontract in de Kempen. Een belangrijk keerpunt, omdat het een stevig fundament is van de orderportefeuille. “We gingen opnieuw combinatiewerk doen: gas, water én elektriciteit voor de WOB, PNEM (Provinciale Noord-Brabantse Electriciteits Maatschappij) en NRE. Daardoor konden we groeien. Dat was maar goed ook, want later zou de uitleen bij de NRE grotendeels terugvallen. Bovendien gold de aanbesteding van het combicontract voor twee jaar. We kregen minder marge, maar hadden veel zekerheid voor een lange periode. Zeker omdat we dit werk ook voor de gemeente Eindhoven en de randgemeenten toegewezen kregen,” vertelt Carin Hurkmans. Naast het leidingwerk in Eindhoven bevat het ‘overnamepakket’ van 1990 ook het bronbemalingsbedrijf. Dat is ooit opgestart als ‘hulpmiddel’ bij het grondwerk om grondwater weg te pompen als het te nat was om een sleuf te graven.

De krachten bundelen

Vanaf de jaren ’80 groeit het bronbemalingsbedrijf dankzij Sjef van de Ven en zijn zoon René uit tot een zelfstandige activiteit. Hurkmans gaat hier ook actief de boer mee op. Het wordt een belangrijk bedrijfsonderdeel, dat veel opdrachten oplevert. Tot ongenoegen van de concurrenten, waaronder het in Best gevestigde Ockhuizen. Hans van de Ven vertelt: “Onze bronbemalingen werden groter en beter. Daarbij liepen we Ockhuizen steeds vaker voor de voeten. Dat was directeur Pieter Ockhuizen lange tijd een doorn in het oog. Daarom benaderde hij ons in 1995 met de vraag of we zijn zaak niet wilden overnemen. Dat leidde tot ongeloof bij onze aandeelhouders: ‘Ockhuizen is dé autoriteit op dit gebied en verzorgt speciaal werk, zoals diepwelbemalingen. En dan nemen wij, de ‘prutsers’ het over? En trouwens: dat kunnen we nooit betalen!’ Maar je moet ook kansen grijpen als ze op je pad komen. Daarom hebben we ons in het voorstel verdiept. Enkele maanden later was onze eerste overname een feit.” René van de Ven wordt de nieuwe directeur van Ockhuizen.

Nagenoeg op dezelfde wijze neemt Hurkmans tien jaar later Mart Geers Limburg uit Sittard over. Deze industriële dienstverlener in ondergrondse en bovengrondse infrastructuur heeft DSM als belangrijkste opdrachtgever. Daar voert Hurkmans als relatief kleine speler een grote opdracht uit tot grote tevredenheid van DSM. ‘Die jongens uit Someren, die kunnen dat!’ wordt er in de wandelgangen gezegd. Deze mond-tot-mondreclame komt ook de eigenaresse van Mart Geers ter ore. Zij zoekt voor haar bedrijf een goede overnamekandidaat. Bij voorkeur een niet te groot familiebedrijf met een goede naam, waardoor Mart Geers ervan verzekerd is dat de eigen identiteit behouden kan blijven. De gesprekken tussen beide partijen worden in 2005 succesvol afgerond en Mart Geers Limburg wordt overgenomen door Hurkmans.

Linksboven: gestuurde boring voor kruising met de Dommel, Eindhoven. Midden:

gesloten frontboring onder de autosnelweg bij de Aalsterweg in Eindhoven (A2-project).

Linksonder: huisaansluiting voor nieuwbouw. Rechts: onderhoud waterleiding (700 mm)

voor pompstation Eindhoven.

De bedrijfsovernames vereisen wel een aanpassing van de officiële bedrijfsstructuur. Onder een al bestaande holdingmaatschappij, die de naam Hurkmans Groep krijgt, komen de verschillende werkmaatschappijen te hangen. Anno 2009 zijn dit Hurkmans, Ockhuizen Grondmechanica, Ockhuizen Grondboringen, Mart Geers Limburg, Hurkmans Materieel en HG Infra Engineering. Door deze samenbundeling van krachten kan de Hurkmans Groep nog slagvaardiger op de markt opereren, waarbij nieuwe overnames in de toekomst zeker niet uitgesloten zijn.

44 45

“We kenden de wereld van de ondergrondse infrastructuur niet. Maar inmiddels hebben we ontdekt wat voor afwisselend en boeiend werk het is. En we beseffen heel goed dat we hier een écht vak aan het leren zijn. Het mooie is dat je hier in de praktijk kunt leren. Daardoor snap je de lessen op school veel beter en begrijp je ook waarom je theorie nodig hebt.

Dat je buiten werkt spreekt ons erg aan. Dat geeft je toch meer vrijheid. Bij Hurkmans krijg je sowieso veel vrijheid en zelfstandigheid. Dat is erg fijn. Tegelijkertijd staat iedereen hier klaar om je te helpen. Je bent geen nummer en dat vinden we erg belangrijk. Onze leermeesters zijn een belangrijke vraagbaak. Ze hebben veel ervaring en weten precies waar ze over praten. Ze hebben ook oog voor de veiligheid in het werk. Als je jong bent, vind je al die veiligheidsregels soms onzinnig. Maar onze leermeesters hameren er terecht steeds weer op. Net als op de kwaliteit van ons werk. Beter twee keer nadenken dan één keer een fout maken. Dat is waar ze bij Hurkmans voor staan. Het geeft je veel voldoening dat je hier je werk goed mag doen. Daardoor kun je trots zijn op wat je doet.

Het is jammer dat zo weinig jongeren voor dit werk kiezen. Ze denken dat het vies, vuil en lomp werk is. Natuurlijk krijg je hier vieze handen, maar het werk is erg interessant.

Geen dag is hetzelfde en elke aansluiting is weer anders. Bij Hurkmans kun je ook verder studeren of je specialiseren in een onderdeel dat je interessant vindt. Omdat je altijd ook in de praktijk werkt, ben je gemotiveerder om je studie af te maken. En wat we heel bijzonder vinden: leeftijden doen er niet toe. Ook als je jong bent, word je serieus genomen. Iedereen leeft ook met je mee. Als je problemen hebt, dan

kun je die gewoon bespreken. En als er iets is, wordt het opgelost. Het is super als je in zo’n sfeer kunt werken. Gelukkig kun je binnen dit bedrijf ook groeien, want Hurkmans investeert graag in medewerkers. Zo blijft het werk ook in de toekomst uitdagend. We kunnen voorlopig bij Hurkmans dus wel vooruit, want er liggen nog voldoende uitdagingen!”

Ricardo Nijbroek en Marco Welbers, leerling monteurs

je bent hier geen nummer

Marco Welbers (links) en Ricardo Nijbroek aan het werk bij

de sanering van gasleidingen aan de Zuid Koninginnewal

in Helmond.

“Beter twee keer nadenken dan één keer een fout

maken.”

46 47

Hurkmans boekt zakelijk grote successen, maar de directie wil de ‘fouten’ uit het verleden onder geen beding opnieuw maken. Ze constateert aan het begin van de 21e eeuw dat het werk haar organisatorisch boven het hoofd dreigt te groeien. Hans van de Ven vertelt over die tijd: “De bedrijfsvoering was door mij alleen eigenlijk niet meer te doen. Bovendien stonden de prijzen vaak onder druk, waardoor je soms ongewild concessies moest doen aan de kwaliteit van het werk. Tegelijkertijd keek ik naar de toekomst: waar willen we met het bedrijf naar toe en welke weg moeten we daarvoor volgen?” Omdat het dan nog onduidelijk is of er binnen de familie opvolging zal komen, wordt het voor de Hurkmans-directie langzaam maar zeker duidelijk dat ze alleen met een ‘buitenstaander’ de zaak kunnen handhaven en gecontroleerd kunnen laten groeien. Daarom gaat men voorzichtig op zoek naar versterking op directieniveau.

Versterking van buitenaf

Ook opdrachtgevers geven aan dat extra capaciteit bij de bedrijfsvoering gewenst is. “Ze vonden het een groot risico dat er wat zou kunnen gebeuren als ik weg zou vallen. Daar sprak ik ook wel met opdrachtgevers over. Maar begin deze eeuw was Hurkmans nog net te klein om zo’n ‘zware’ top te hebben. Toen we vanaf 2004 gingen groeien, konden we een aantal jaren later wel deze stap zetten. Belangrijk, want gezien de ongewisse toekomst past zo’n externe directeur ons wel. Je waarborgt de continuïteit en dus ook de waarde van het bedrijf,” aldus Hans van de Ven. Hurkmans wil geen concessies doen aan de eisen voor een externe directeur. Hans van de Ven: “We zochten bewust naar iemand die ook verstand had van kabels en leidingen en die zich thuis voelde in onze organisatie. Eind 2007 informeerde Edwin Baeten bij mij naar een mogelijke directeursfunctie binnen ons bedrijf. Ik kende hem als directe tegenspeler van de NRE. Ik wist dus dat we wat bedrijfscultuur betreft bij elkaar pasten.”

Dat gevoel bleek wederzijds. Edwin Baeten vertelt: “Ik wilde ondernemen en een leidinggevende zijn in de complete infra en niet ‘gevangen’ worden in een hokjescultuur met beperkte verantwoordelijkheden. Met de fusie tussen NRE en Obragas bewoog de organisatie eind 2007 die kant op. Daar wilde ik geen onderdeel van uitmaken. Hurkmans heeft ook altijd bij mij gepast. Ik weet nog dat ik hier kwam voor het eerste gesprek met de aandeelhouders. Ik kwam in driedelig pak, doe de deur open en denk: ik ben hier verkeerd. Meteen daarna was het voor mij wel duidelijk: hier moet ik wezen, hier werken ‘gewone dorpse mensen’ die bereid zijn met de voeten in de modder te staan. Deze mensen zijn niet toevallig eigenaar, maar wezenlijk onderdeel van het geheel. Dat was wat ik wilde en zocht. Dat heb ik hier gevonden.” Op 1 april 2008 treedt Edwin Baeten als operationeel directeur bij Hurkmans in dienst.

Het omleggen van een waterleiding (500 en 250 mm) voor de verbreding van de A2 bij Eindhoven.

48 49

Niet alleen de organisatie ondergaat bij Hurkmans de laatste decennia ingrijpende veranderingen. Ook het werk is de afgelopen jaren – met name de laatste twintig jaar –inhoudelijk en uitvoerend enorm veranderd. Hurkmans heeft veel ‘langblijvers’ in dienst (gehad), die daar uit eigen ervaring over mee kunnen praten. Een van hen is Toon van Doorn. Hij was ruim 40 jaar in dienst: van 1967 tot 2008. Het buitenwerk is volgens hem niet echt veranderd. Al moet het tegenwoordig wel wat productiever. “Vroeger ging het allemaal wat gemakkelijker. Even buurten kan tegenwoordig niet meer. Maar de prijzen zijn nu ook een beetje krapper.” Hij signaleert vooral grote verschillen in de werkvoorbereiding. “Tegen-woordig tekenen we alles zelf in. Vroeger deed de opzichter van de klant dat. Die kwam naar het werk en maakte een schetsje. Dat doen we nu allemaal zelf. Uittekenen waar wat komt te liggen en dat naderhand verantwoorden naar de opdrachtgever.”

Van uitvoerder naar meedenker

Ook de aard van het werk is veranderd: “Tegenwoordig is alles infra. Bijkomende klussen komen eigenlijk niet meer voor. Even ergens langs gaan en een klusje doen, dat kan niet meer. Dat maakt het werk wel iets onpersoonlijker.” Volgens Toon Weekers, werkzaam bij Hurkmans van 1973 tot 2000, is de mechanisatie de basis voor veel veranderingen. “Vroeger ging alles nog met de hand. We groeven negentig meter met drie man in een dag. Nu hebben de kleine machines dat werk grotendeels overgenomen. Ook het materiaal is wezenlijk veranderd, van eterniet naar kunststof. Maar niet alle veranderingen zijn positief. Zo zijn de werkdruk en concurrentie enorm toegenomen. We maken heel wat meters in de bus voordat onze werktijd ingaat. Kon je werken, dan kon je vroeger bij Hurkmans aan de slag. Tegenwoordig heb je allerlei diploma’s nodig, bijvoorbeeld voor fitter of lasser. Daarnaast volgen we allerlei cursussen, zoals VCA. Een goede zaak, trouwens.”

Toon Weekers vervolgt: “Wat ik ook een goede ontwikkeling vind: er is nu één aannemer voor alle ondergrondse kabels en leidingen. Daardoor hoeft de grond niet iedere keer opnieuw open. Voor klanten is het ook prettig: Hurkmans regelt en doet alles.” Een treffende analyse, want de ontwikkeling van Hurkmans is globaal samen te vatten in ‘van uitvoerder naar meedenker’. Lag het accent vroeger vooral op uitvoerende werkzaamheden, vanaf het begin van deze eeuw is Hurkmans een nieuwe weg ingeslagen. Het ‘ontzorgen’ van de opdrachtgever wordt steeds belangrijker. Dat betekent dat het bedrijf ook het complete voor- en natraject kan leveren. Een werkwijze die steeds meer opgang maakt. Voor opdrachtgevers is het prettig om samen te werken met een partner die al jarenlang thuis is in alle facetten van ondergrondse infrastructuur. Zo combineert Hurkmans succesvol moderne dienstverlening met jarenlange kennis en ervaring.

Vanaf de jaren ’90 wordt Hurkmans steeds vaker ingeschakeld bij technisch hoogstaande leidingprojecten, waarvan hiernaast enkele

voorbeelden.

50 51

“Hurkmans is zeker geen jonkie in de bouwwereld. Met recht kun je zeggen dat het bedrijf een oude rot in het vak is. Tegelijkertijd blijft het bedrijf jong van geest en gaat het absoluut met de tijd mee. Reden om vanaf 2008 flink te investeren in een nieuwe service: het ingenieursbureau. Ik vond het een geweldige uitdaging dat ik samen met mijn collega Chris van Helvoirt dit bureau mocht opzetten. Daardoor kunnen we klanten voortaan een totaalpakket aanbieden. Via ons bureau kunnen ze (land)metingen laten verrichten met geavanceerde TPS- en GPS-apparatuur. Daarnaast kunnen ze bij ons terecht voor het inmeten, digitaliseren en beheren van kabels, leidingen en energiesystemen. We zijn helemaal thuis in het maken van CAD-tekeningen en kunnen ook sonderingen uitzetten. Eenvoudig samengevat kunnen klanten dus voortaan ook het hele voortraject bij Hurkmans onderbrengen. Dat is prettig, want dat bespaart veel tijd en moeite. Vooral omdat bij ons bedrijf de lijnen erg kort zijn. Zo kunnen uitvoerders rechtstreeks bij ons terecht met vragen en problemen. Die lossen we snel en goed op en dat komt de doorlooptijd van een project ten goede.

Het is de tendens in de bouwwereld om klanten te ontzorgen door projecten van A tot Z bij één partij onder te brengen. Het siert Hurkmans dat ze zo’n nieuwe ontwikkeling ook meteen goed aanpakt. Dat betekent dat we bij engineering kunnen beschikken over de nieuwste apparatuur en technieken. Juist daardoor krijg je een voorsprong. Je kunt klanten immers de beste mogelijkheden bieden. Dat past echt bij de mentaliteit van Hurkmans: we doen het goed of we doen het niet.

Klanten rekenen er van oudsher op dat ze bij ons de beste kwaliteit krijgen. De consequenties daarvan gaat Hurkmans nooit uit de weg. Dat betekent méér dan investeren in goede materialen en technieken. Want kwaliteit staat of valt juist met de opstelling van de medewerkers. Bij Hurkmans wil iedereen goede service verlenen. Op de een of andere manier zit dat in de ‘genen’ van het bedrijf. Elke medewerker wil zijn steentje bijdragen om een project succesvol af te sluiten. Dat vind ik het mooie aan dit bedrijf.

Engineering is dus een nieuwe tak bij Hurkmans. Omdat we heel breed inzetbaar zijn, kunnen we veel verschillende klanten van dienst zijn. Daardoor treden we steeds beter naar buiten. Ook dat is een vrij nieuwe ontwikkeling bij Hurkmans. We doen ons werk graag goed en vinden dat zo vanzelfsprekend dat we er misschien te bescheiden mee omgaan. Kwaliteit met een zilveren randje: dat vinden we hier doodgewoon. Opscheppers zullen we nooit worden, dat past niet bij ons. Maar we mogen samen best trots zijn op het bedrijf. Want ook na 50 jaar is Hurkmans springlevend en kijkt ze vol vertrouwen naar de toekomst. Dat vind ik best bijzonder.”

Bas van de Spijker, projectleider Engineering

kwaliteit met een zilveren randje

Bas van de Spijker op het ingenieursbureau in Someren.

“We doen het goed of we doen het niet.”

52 53

Het verleden van Hurkmans draagt dus wezenlijk bij aan de toekomst van het bedrijf. Want dankzij de goede naam, langdurige ervaring en historisch gegroeide bedrijfscultuur kan het bedrijf in deze moderne tijd groeien. Voor de directie is vooral de jarenlange ervaring met aanbestedingen erg waardevol. “Ga je daar de mist in, dan loop je het risico dat je bedrijf in één klap leegloopt. Goede aanbestedingen zijn dus letterlijk van levensbelang. Bovendien hebben we het geluk dat onze opdrachtgevers Hurkmans trouw gebleven zijn. Want als je tegenwoordig werk van de markt moet halen, zul je concessies moeten doen aan de prijs en ook indirect aan de kwaliteit,” legt Hans van de Ven uit. Juist aan die kwaliteit zal Hurkmans nooit tornen. Reden om personeel goed op te leiden. Dat is moeilijker dan het op het eerste gezicht lijkt.

Verleden draagt bij aan de toekomst

Door de groei van Hurkmans in de jaren ’90 ontstaat er rond 2000 een tekort aan goed personeel. Vroeger meldden mensen zich min of meer vanzelf bij het bedrijf voor werk. Aanvankelijk waren het vooral boerenzonen die het ouderlijk bedrijf niet konden overnemen. Later boeren die stopten met hun bedrijf omdat ze te weinig verdienden. Maar toen de marges in de agrarische sector aantrokken, kozen minder boeren voor de overstap naar Hurkmans. Bovendien bestond er geen specifieke opleiding voor gas-, water- of laagspanningsmonteur. Daardoor bleven deze beroepen vrij onbekend. Het is dan ook, zeker in tijden van arbeids-schaarste, vissen in dezelfde vijver als de concurrentie. Reden voor Hurkmans om actief jongeren te gaan werven. Dat lukt vooral dankzij een unieke aanpak, aldus Carin Hurkmans: “Bij ons leiden onze eigen ervaren krachten nieuwe mensen in de praktijk op. Oudere werknemers kunnen hun kennis maar vooral erg waardevolle ervaring zo overdragen. Daardoor kunnen zij wat rustiger naar hun pensioen toe werken. Jongeren vinden het vaak enorm leerzaam om met een ervaren collega aan de slag te gaan.”

Boven: Kantoor en werf van Hurkmans in Someren, 2005. Onder: kabels en leidingen, opgeslagen op de werf in Someren.

Het concept slaat aan en langzaam maar zeker melden zich weer geïnteresseerden voor een baan bij Hurkmans. “Mensen hebben het over ons op feestjes of op school. Dat is heel waardevol omdat je zo het vooroordeel ontkracht dat je in onze branche vies, vuil en oninteressant werk moet doen voor weinig geld. Dat beeld is pertinent onjuist. Natuurlijk wordt Hurkmans van oudsher geassocieerd met grondwerk. ‘Als je niks kunt, ga je maar bij Hurkmans werken’. Zo ging dat vroeger. Maar tegenwoordig moet je als grondwerker veel diploma’s hebben: VCA, veilig werken langs de weg, hygiënisch werken, levensreddend handelen, werken met asbestcement … Ook aan onze monteurs worden steeds meer eisen gesteld, zeker omdat we een ISO-normering hebben,” vertelt Carin Hurkmans. Certificering speelt een grote rol bij Hurkmans, waaraan het bedrijf in het kader van de veiligheid en kwaliteitsbeheersing al ruim tien jaar veel aandacht besteedt.

Ook op een andere manier draagt het verleden bij aan de toekomst van Hurkmans. “We zijn financieel gezien altijd een ouderwetse club gebleven. Niks lenen of leasen; alles hier is ons eigendom. We houden ons motto nog steeds in ere: eerst verdienen, dan uitgeven! Daardoor vloeien winsten terug in het bedrijf en kunnen we extra stappen zetten in de ontwikkeling,” zegt Hans van de Ven. Juist die ontwikkelingen zijn er volop. Een aansprekend voorbeeld daarvan is het gloednieuwe engineeringbureau dat digitaal allerlei infra-werkzaamheden kan inmeten. Niet alleen voor interne opdrachten, maar nadrukkelijk ook voor andere, externe opdrachtgevers. Met de komst van deze nieuwe tak is Hurkmans helemaal klaar voor de toekomst. Want opdrachtgevers kunnen nu voor een compleet traject bij Hurkmans terecht. Dat biedt groeimogelijkheden voor de klant, maar zeker ook voor de eigen medewerkers. Of zoals Edwin Baeten het samenvat: “Hurkmans is een interessante werkgever voor ‘young potentials’.”

54 55

De Hurkmans Groep is een bedrijf met een eigenzinnig karakter: hard werken, niet achterom kijken en vooral koers zetten naar wat je nog wilt bereiken. Die houding is het geheim van het succes in de afgelopen vijftig jaar. Hoe lovend deze houding ook is, zij heeft één nadeel. Soms ‘vergeet’ het bedrijf om stil te staan en te genieten van de successen. Bij het vijftigjarig jubileum maken we daarom de balans op van alle prachtige diensten die het bedrijf in huis heeft.

Een groep om trots op te zijn

Leidinggevend in alle opzichtenHurkmans is een van de grootste en betrouwbaarste partners bij de aanleg van ondergronds leidingwerk. Het bedrijf heeft een ruime ervaring in de aanleg van gas- en waterleidingen, zowel transport-, hoofd- als dienstleidingen. Moderne test-, meet- en regelapparatuur zijn de belangrijkste gereedschappen. Maar nóg veel belangrijker zijn de goed opgeleide medewerkers. Zij maken in de praktijk het verschil. Ze kunnen inspelen op onverwachte of plotselinge situaties en die dankzij hun praktijkervaring snel en vakkundig oplossen. Hurkmans is een allrounder in het leidingwerk, maar daarnaast ook een erkend specialist in het uitvoeren van horizontale en gestuurde boringen. Dergelijke projecten kan het bedrijf compleet van de opdrachtgever overnemen, zoals grondmechanisch vooronderzoek, engineering, vergunningaanvragen, bronbemaling, digitale revisie en vanzelfsprekend het uitvoerende werk.

Aan het langste eind trekkenBij de aanleg van kabelwerk trekt Hurkmans samen met haar zusterbedrijf Mart Geers Limburg van oudsher vaak aan het langste eind. Logisch, omdat jarenlange ervaring en opgebouwde expertise gecombineerd worden met een marktconforme prijs; of het nu gaat om elektriciteitsnetten, glasvezel- of kopernetwerken. Opdrachtgevers is er veel aan gelegen om met betrouwbare en flexibele partners samen te werken. Want de manier waarop kabels worden gelegd, is bepalend voor het functioneren van het kabelnet. Hurkmans en Mart Geers Limburg kunnen van A tot Z een project begeleiden: voorbereiden, bepalen wat de beste werkwijze is, een projectplanning op-stellen, een heldere begroting presenteren en volgens concrete afspraken het werk uitvoeren. Maar met compleet bedoelen ze ook écht compleet. Dus ook het revisiewerk verzorgen ze tot in de puntjes. Met de meest moderne meetapparatuur en automatische verwerkingssystemen leveren zij de opdrachtgever tekeningen en de benodigde data voor beheer en onderhoud.

Opdrachtgevers profiteren van het feit dat Hurkmans en Mart Geers Limburg ook expert zijn in de aanleg van andere ondergrondse infrastructuren. Daardoor kan kabelwerk bijvoorbeeld gecombineerd worden met de aanleg van leidingnetten. Bovendien zijn ze gewend om in complete bestaande infrastructuren, zowel ondergronds als bovengronds, te opereren. Ook kunnen ze in ingewikkelde bestaande infrastructuren efficiënt opereren. Bijzondere constructies, zoals het kruisen van andere ondergrondse leidingen of verkeersinfrastructuur, worden intern opgelost. Hurkmans en Mart Geers Limburg kunnen alle benodigde materieel en apparatuur voor gestuurde horizontale boringen inzetten. De dienstverlening stopt dus niet met de voorbereiding en aanleg van kabelnetten.

Bron van kennis en kundeZusterbedrijf Ockhuizen is op het gebied van bronbemalingen een bron van kennis en kunde voor opdrachtgevers. Van oudsher heeft het bedrijf grote kennis van horizontale en verticale bemaling, diepwelbemaling en retourbemaling. Bij dit soort opdrachten geldt: een goed begin is het halve werk. Daarom besteedt Ockhuizen alle aandacht aan het voortraject, zoals het adviseren over en bepalen van de bemalingsaanpak, het vergunningentraject en het vastleggen van goede afspraken. Maar ook de uitvoering van de

werkzaamheden wordt vooraf besproken. Desgewenst voert Ockhuizen pompproeven en de bijbehorende berekeningen uit. Bovendien heeft ze alle kennis in huis om onderzoeken op het gebied van grondmechanica en milieutechniek uit te voeren. Vanzelfsprekend voert het bedrijf in eigen beheer alle bemalingen zelf uit, óók ten behoeve van grond- of grondwatersanering.

Ockhuizen heeft de laatste jaren een nieuwe bron aangeboord: de uitvoering van warmte- en koudeopslagprojecten. Hieronder valt het uitvoeren van zuigboringen, eventueel met luchtliftsysteem of spoelboringen. Natuurlijk kan elk project desgewenst vergezeld gaan van een advies. Daarnaast kunnen opdrachtgevers bij Ockhuizen terecht voor specifiek onderzoek, waarin het bedrijf meet welke effecten optreden door omgevingsinvloeden.

Meten is weten …Geen enkele opdrachtgever houdt van verrassingen. Dat geldt niet alleen voor de kosten, maar zeker ook voor meetgegevens die van wezenlijk belang zijn bij de uitvoering van werkzaamheden. Zeker bij ondergrondse infrastructuren is het belangrijk dat meetgegevens beschikbaar én betrouwbaar zijn. HG Infra Engineering, het eigen engineeringbureau van Hurkmans, verzorgt landmetingen met de modernste TPS- en GPS-apparatuur. Maar het bureau zet, Hurkmans eigen, graag een stap verder. Hurkmans wil graag voor haar opdrachtgevers de engineering verzorgen, waarmee het de wens een ‘turn-key’ aannemer zijn kracht bij zet. Verkeersplannen maken, vergunningen aanvragen, tracé bepalen en constructies ontwerpen: HG Infra Engineering kan het totale project verzorgen. Op dit vlak zijn de eerste successen al geboekt.

56 57

59

De roep vanuit politiek Den Haag en Al Gore te investeren in duurzame energie biedt perspectief. De aanleg van (aardgas)netten zal de komende tijd afnemen, zeker in nieuwbouwplannen. Het alternatief aardwarmte kan de Hurkmans Groep nu al aanbieden. Ockhuizen heeft immers de expertise op het gebied van de bronnen en het benodigde leidingnet is voor Hurkmans gesneden koek. Met haar allround dienstenpakket is de Hurkmans Groep klaar voor de toekomst. Daarbij zal het bedrijf altijd zijn eigenzinnige karakter behouden. Het is immers de sleutel tot zakelijk succes gebleken. Het opende deuren naar nieuwe opdrachtgevers, maar ook naar de overname van professionele ondernemingen en de uitbreiding van de bedrijfsactiviteiten. In 2009 heeft het Somerense bedrijf ruim 160 gekwalificeerde, gemotiveerde werknemers in dienst, die gezamenlijk veel zin hebben in die toekomst. Daarbij geeft Hurkmans ze alle ruimte. Door werknemers goed op te leiden en de kans te geven om binnen het bedrijf te groeien. Maar ook door te zorgen voor goed materiaal en ruim onderdak.

Klaar voor de toekomst

Door het groeiende succes, werd het pand aan de Kanaalstraat in Someren te klein. Reden om in 2009 het kantoor grootschalig uit te breiden, waarmee Hurkmans ruim baan maakt voor de uitbouw van de verschillende activiteiten. Het is een gedurfde stap, die het bedrijf na vijftig jaar ondernemen vol vertrouwen zet. Dat vindt ook algemeen directeur Hans van de Ven. “Het goede uit het verleden hebben we als familiebedrijf altijd meegenomen naar de toekomst. Tegelijkertijd staat elke nieuwe generatie weer voor de uitdaging om het bedrijf mee te laten groeien in een veranderende tijd en wereld. Dat vraagt niet alleen om een duidelijke toekomstvisie, maar ook om een goede analyse van het verleden. Want van zaken die vroeger minder goed liepen, kun je veel leren. Je wordt er door gedwongen om dingen anders op te lossen, waardoor je verder kunt komen. Dat heeft Hurkmans in het verleden duidelijk bewezen. En dat is ook de manier waarop we in de toekomst te werk zullen blijven gaan.”

Directie en aandeelhouders van Hurkmans, anno 2009. V.l.n.r.: Edwin Baeten, Sies Hurkmans, Hans van de Ven, Carin Hurkmans,

René van de Ven en Eric Hurkmans.

58

Colofon

Dit boek is tot stand gekomen dankzij de welwillende medewerking van vele personen. In het bijzonder willen wij hier vernoemen:Jan van den Boomen, Sjaak Cortooms, Toon van Doorn, Cor Hurkmans-Aarts, Gerard Hurkmans, Jan Hurkmans, Martien van Lierop, Theo Maas, Toon Weekers en medewerkers van Hurkmans.

Idee, ontwikkeling en productie:Anno’04, BestOnderzoek, interviews en tekst: Hubertine van den Biggelaar, Wim MaasOntwerp en opmaak: René van der Horst, Mike TwilhaarTechnische productiebegeleiding: Joop Kemper

Druk: Drukkerij Haerkens, SomerenBindwerk: Boekbinderij Van Mierlo, Nijmegen

Fotografie:Collectie Hurkmans, overige foto’s; Familie Hurkmans, 10, 14, 15b; Eric van Laarhoven Fotografie, schutblad, 4-5, 8, 12, 20, 24, 30, 36, 42, 46, 52, 55m/o, 58-59; Privécollectie Theo Maas, 6-7; Luchtfotografie van Schalen – Lierop, 28b; Hans van de Ven, cover, 2, 33, 39, 41, 44-45, 49-50, 56-57.

© 2009 Anno’04 ISBN 978-90-70295-34-9

Hurkmans heeft er naar gestreefd de auteursrechten van de illustraties volgens wettelijke bepalingen te regelen. Zij die menen nog zekere rechten te kunnen doen gelden, kunnen zich tot Hurkmans wenden.

Niets uit deze uitgave mag verveelvoudigd en/of openbaar worden gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op andere wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van Hurkmans.

61