Embed Size (px)
DESCRIPTION
Â
Citation preview
3/25
INLEIDING
Voor u ligt het jaarverslag van Het Veem Theater in 2014. Een verslag dat de rijke selectie aan producties en activiteiten die ons huis voortbracht en vulde tijdens de afgelopen 12 maanden weergeeft. Een selectie die laat zien dat Het Veem Theater twee jaar op weg in dit kunstenplan vol overtuiging die ‘plek voor experiment en toekomst’1 is en dat het in Nederland hét huis is voor het levendige internationale performance circuit. Terugkijkend op 2014 wordt het fundament wat Het Veem Theater in de afgelopen jaren heeft willen leggen en verstevigen helder zichtbaar. We werkten samen met zowel nieuw als gerenom-meerd talent, gaven kunstenaars de ruimte zich te ontwikkelen en vervolg stappen te zetten, hielden evenementen waar performance in context werd geplaatst en het discours werd gevoed, terwijl we deel uit maakten van verschillende internationale samenwer-kingsverbanden.
In 2014 zagen we de daadwerkelijke sprong van kunstenaars die Het Veem Theater sinds hun allereerste fase na het afstuderen produceerde naar het grote internationale perfor-mance veld. Zo produceerden we met Kunstenfestivaldesarts en Göteborg Dans & Teater festival Idioter van Alma Söderberg en Hendrik Willekens, dat zijn Nederlandse première had op het SPRING Performing Arts Festival. Simon Tanguy maakte voor het eerst een performance met zijn eigen Companie Propagande C, geproduceerd door Het Veem Theater en gecoproduceerd door o.a. Théâtre de la Ville Parijs en Dampfzentrale Bern, dat in oktober in ons huis in première ging. Tegelijkertijd maakte de recent van de SNDO afgestudeerde en veelbelovende Lisa Vereertbrugghen juist haar eerste performance bij Het Veem Theater, zij zal haar werk hier verder ontwikkelen. We hadden daarnaast het genoegen om samen met de Jan van Eyck academie Rodrigo Sobarzo met /S ITE S\ een toonaangevende volgende stap in zijn ontwikkeling en werk te helpen zetten, en produ-ceerden het intrigerende nieuwe werk van Norberto Llopis Segarra.Naast de huisproducties – die van Tel Aviv tot aan New York, van Belgrado tot aan Brussel toerden – vulde ons huis in Amsterdam zich met huisevenementen waar context, discours en performance elkaar ontmoetten. De sterke samenwerking met If I Can’t Dance I Don’t Want To Be Part Of Your Revolution zetten we voort en zo verwelkomden we internatio-naal gerenommeerde kunstenaars als Joëlle Tuerlinckx en Babette Mangolte. Door twee zeer vooraanstaande kunstenaars als deze in ons huis uit te nodigen wordt de performance scene in Amsterdam verrijkt en gevoed en zet Het Veem Theater zich internationaal op de kaart. Met hun achtergrond, beiden respectievelijk werkzaam in de beeldende kunst en de cinematografie/film, is Het Veem Theater de plek waar dans, theater en film elkaar ontmoeten en bevragen. Een huis voor performance; het snijvlak van al deze disciplines. Het internationale netwerk van Het Veem Theater is sterk, zo presenteerden we activi-teiten in het framework van het Life Long Burning netwerk (met o.a. danceWEB Vienna, workspacebrussels, Cullberg Ballet Zweden en Ultima Vez) waar we nu sinds ruim ander-half jaar onderdeel vanuit maken en sloten we na een jaar het samenwerkingsproject Out of the Box (o.a. zeitraumexit Mannheim, FFT Düsseldorf) af. Dat de naam van Het Veem Theater verder reikt dan de Nederlandse context werd ook duidelijk toen op de vacature voor artistiek directeur meer dan 40 uitstekende kandidaten uit veel verschillende landen reageerden.
Terwijl het verslag voor u dus allereerst deze rijkdom laat zien en de avonturen van Het Veem Theater verderop meer belicht, liet 2014 ondanks het stevige fundament en de promi-nente plek die Het Veem Theater in het veld van performance heeft bevochten ook zien dat er uitdagingen zijn nu we twee jaar op weg in het kunstenplan zijn. Zo wordt zichtbaar dat het zeer goed behaalde niveau van 2013 met de zeer beperkte middelen en mankracht niet constant vol te houden is. In 2013 oogstten we nog op de successen uit het klimaat van voor de bezuinigingen, in 2014 voelen we de nieuwe omstandigheden doorwerken.
1 AKr 2012
4/25
We zien eveneens dat na twee jaar van onderfinanciering het tekort oploopt, dat dit welis-waar opgevangen kan worden, maar dat de situatie nijpender is. Een ander punt is dat we internationaal heel goed zijn verbonden, maar dat het gebied van verbinden met de directe omgeving – van het land tot de stad tot het gebouw waar we ons in bevinden – nog redelijk onontgonnen is. Naast dat we voelen hoe sterk het fundament is, laat dit jaar ons dus ook zien waar kansen liggen. Kansen die we volop aan willen grijpen om ons huis nog steviger te maken. Met een bevlogen en kritische houding kijken we hoe we de plek voor experiment en toekomst nog duurzamer kunnen maken. Hoe we verbindingen met onze omgeving sterker maken, terwijl we tegelijkertijd het compromisloze en radicale werk blijven produceren waar Het Veem Theater voor staat.
Het Veem Theater vindt het belangrijk actief een rol te spelen in het nadenken over hoe onze praktijken duurzaam vormgegeven kunnen worden, voor zowel het huis zelf als het veld in bredere zin. Zo zijn we sterk verbonden met BAU Space for Performing Arts Amsterdam (o.a. Nicole Beutler, Keren Levi, Andrea Božić, Julia Willms, Eva Villenueva, o.g.), een initiatief dat de omstandigheden voor onafhankelijke makers in het Amsterdamse dans en performance veld wil verbeteren en over nieuwe structuren wil nadenken. Onder het nieuwe artistiek directeurschap verwelkomde Het Veem Theater eveneens de tweede editie van De Agenda dat georganiseerd wordt door het Transitiebureau (Anoek Nuyens, Marijke Hoogenboom, Lara Staal, Simon van den Berg, Emke Idema en o.g.). De Agenda is een sector breed gesprek over waar het met de podiumkunsten naar toe gaat en zou moeten gaan. Het vulde ons huis met een kleine honderd mensen – van beleidsmedewerker tot theatermaker, van performer tot artistiek directeur – die gezamenlijk actief nadachten over de urgente thema’s in ons landschap.Daarnaast is sinds november de Schaduwploeg van het ITs festival bij ons in residentie – een initiatief van het netwerk Dans (alle HBO dansscholen) en Netwerk Theater (alle HBO theaterscholen) en het ITs festival om een groep van 14 uiteenlopende studenten te laten nadenken over hoe een festival voor afstuderende podiumkunstenaars eruit moet zien en hen de verantwoordelijkheid over delen van het festival te geven.Zo creëert Het Veem Theater op de verschillende niveaus (van het hele veld, tot freelance makers, tot afstuderende studenten) ruimte voor reflectie, experiment en radicaal denken – niet alleen in het werk zelf, maar ook in de context die we gezamenlijk creëren.
Op deze manier gaan we met veel passie en overtuiging door met wat de afgelopen jaren is bewerkstelligt en met nieuwe energie en motivatie voor de toekomst 2015 in. Zo’n reis kan alleen ondernomen worden met de kunstenaars en culturele werkers die ons steeds weer inspireren, met hun werk en gesprekken, maar bovenal niet zonder een ijzersterk bestuur en team dat dat huis bestuurt en bemand en al onze dierbare gasten – van kunstenaar tot publiek – ontvangen. Het team van Het Veem Theater bestond dit jaar uit Stephanie Lühn die voor het derde jaar vol verve de zware afdelingen Productie en Publiciteit onder haar verantwoordelijkheid had, Nienke Scholts die als schrijver en redacteur de PR-afdeling en het redactieteam versterkte, Gwenda de Marie die de bureauzaken en het secreta-riaat verzorgde en Stefan Mirck als hoofd techniek, kassa en zaaldienst. De directie werd gevormd door zakelijk leider Michel Bezem, tot 1 november samen met Bojana Mladenović, die toen werd opgevolgd door mijzelf, Anne Breure. Ik dank mijn voorganger voor dat prachtige fundament wat zij heeft gelegd en waarop ik mag verder bouwen – ik ben trots haar op te mogen volgen – en bovenal het team dat mij zo warm ontving en met wie ik nu uitkijk naar het nieuwe jaar. Vol zin en moed treden wij de uitdagingen die voor ons liggen tegemoet.
Op naar de toekomst! Op naar 2015!
Anne BreureArtistiek Directeur
5/25
PRODUCTIES
BODY EYE LISA VEREERTBRUGGHEN EN MARTA ZIÓŁEK18 EN 19 JANUARI 2014
Lisa Vereertbrugghen en Marta Ziółek creëerden BODY EYE or how to say samen na hun afstuderen aan de SNDO. Gedurende het proces kende het werk verschillende versies en het was te zien in een zowel beeldende kunst als theater context, zoals galerie Outline en Het Veem Theater.
Het startpunt voor BODY EYE or how to say what happened on 27th street in New York in December 1963, is het recreëren van werkelijke gebeurtenis – een performance van Caroline Schneeman – als fictie. De gebeurtenis werd vanuit verschillende werkelijke en imaginaire, visuele en tekstuele perspectieven belicht, en op twee manieren benaderd: Ten eerste als het recreëren van een gebeurtenis waarbij tastbare overblijfselen van de gebeurtenis en verbeelding een dialoog aangaan. Ten tweede door de creatie van fysiek materiaal geïnspireerd door Schneemann’s statement: ‘the body is the eye”. De focus voor de choreografische compositie van BODY EYE or how to say richtte zich daarom op contact, aanraking en de relatie tussen oog en hand. Hoe kun je met je ogen aanraken en hoe kan aanraking zien? Hoe laat je een visuele ervaring door het lichaam reizen en andersom?
/S ITE S\ RODRIGO SOBARZO 5 T/M 9 FEBRUARI 2014
Met /S ITE S\ maakte Rodrigo Sobarzo opnieuw een visuele performance; een terrein voor de geest, waar de toeschouwer zijn eigen archeoloog is. Het begrijpen van de chronologie van gebeurtenissen uit ons verleden vraagt om een zelf-beschouwende betrokkenheid; de bereidheid tot een innerlijke opgraving van de tijdslagen in ons lichaam. De kracht die natuur en cultuur op het menselijk lichaam uitoefenen, is voor Rodrigo Sobarzo middel voor het veroorzaken van zelfreflectie bij zijn toeschouwers. In /S ITE S\ is dat boven alles de kracht, beweging, trilling van geluid, dat hij doorheen de installatie, de ruimte en door het lichaam van de toeschouwer laat reizen. Steeds duwt hij een van de hangende boxen – en daarmee het geluid – naar het publiek toe. Zoals in archeologische opgravingen alle lagen worden blootgelegd, dringt het geluid door de lichamen van de toeschouwers heen, door lagen huid, vlees, bot, organen, maar ook doorheen gedachten, herinneringen. Later komt het geluid van boven, gedempt alsof het iets wil toedekken – een heden dat alvast bewaard wordt met oog op de toekomst.
Rodrigo Sobarzo: “The work relies intrinsically on the support of Het Veem Theater. In terms of structure and vision, the theatre pushes forward highly experimental ideas and constellations, allowing me, once more, to fully shape form and content, hand in hand with them and within the political cultural changing panorama of The Netherlands.”
/S ITE S\ kreeg een bijzondere vermelding op het Jong Theater TAZ#2014 programma van festival Theater aan Zee in Oostende, België. Uit het jury rapport: “Een uitgezuiverde en de meest complete voorstelling binnen het Jong Theater is de architecturale performance /S ITE S\. Met de grootste zorg speelt Rodrigo Sobarzo voor schepper en mogen we de hele ontstaansgeschiedenis van onze planeet doorlopen. De wereld van Sobarzo is een wereld van voor de taal, nog voor de mens. Zijn acteurs en teksten zijn: licht, geluid en tijd.
6/25
/S ITE S\ Rodrigo Sobarzo
BODY EYE Lisa Vereertbrugghen en Marta Ziółek
7/25
Minder toegankelijk en misschien te fragiel voor een traditioneel theaterpubliek, maar voor wie zich openstelt een heerlijk ritueel, zuiver en puur uitgevoerd. Benieuwd naar wat nog komen moet!”
IDIOTERALMA SӦDERBERG EN HENDRIK WILLEKENS22, 23 EN 26 MAART 2014
Voor Idioter werkte Alma Söderberg samen met Hendrik Willekens. Ze creëerden een concertperformance waarin Alma’s intensieve omgang met ritme en Hendriks’ geometri-sche landschapstekeningen door muziek gestuwd werden. Alma zette met Idioter opnieuw een stap in de artistieke zoektocht naar het gebruik van stem in haar werk. Haar speci-fieke manier van werken; het steeds herhalen van materiaal in repetities paste ze nu opnieuw toe. Elke performance is in die methode van herhaling opnieuw een onderzoek vanuit hetzelfde materiaal; waardoor de zoektocht zich ook voor publiek voortzet. Het werk werd behalve in Het Veem Theater in alternatieve locaties in Europa opgevoerd waarin het werk steeds anders resoneerde, verzorgd door hoogstaande festivals. Idioter ging in wereld-première op Kunstenfestivaldesarts in Brussel; NL première op SPRING Performing Arts Festival en was o.a. ook te zien op Göteborgs Dans & Teater Festival en Baltoscandal 2014.
ALL THINGSNORBERTO LLOPIS SEGARRA 24 T/M 28 MEI 2014 EN 24 T/M 28 SEPTEMBER
Norberto Segarra: “This piece started with the assumption that time and space are not innocent, which for me means that time and space are related with each and everything that surround us. In this piece, time is not something that undergoes things, in this piece time is in things. In this piece time is the objects, the movements, the gestures, and these are already political.”
Voor het betreden van de zaal kon het publiek in de gang van het theater een video zien, waarin Norberto (zijn handen) kleine handelingen op/met papier/objecten/beelden uitvoert; snijden, tekenen, breken, schrijven. Elke avond werd de performance bovendien kort ingeleid door een ‘ambassadeur’ van het werk; een collega, bekende of vriend van het werk/Norberto, die vanuit zijn/haar visie het werk een kijk-ingang bood aan het publiek. Zo’n manier van het werk inbedden in een bredere context, is een werkbare aanzet die we verder zullen doordenken en uitbouwen met onze programma’s.
PEOPLE IN A FIELDSIMON TANGUY22 T/M 26 OKTOBER 2014
Na de solo Japan (2011) en de performance Gerro Minos and Him (2012), die beiden in de prijzen vielen en veelvuldig in Europa te zien waren, ging Simon Tanguy in oktober 2014 in première met People in a Field, het derde deel van een langere onderzoeksperiode. In het maakproces van People in a Field verkende Tanguy de fysieke vertaling van de onaflaatbare hoeveelheid informatie die dagelijks door ons lichaam stroomt. Veelheid is de sleutel tot Tanguy’s werk en raakt aan zijn verlangen naar een onsystematische manier van zijn, denken en dansen.
8/25
ALL THINGSNorberto Llopis Segarra
IDIOTERAlma Sӧderberg en Hendrik Willekens
9/25
Tanguy’s positie als dansers/choreograaf ontwikkelde zich doorheen die drie delen en jaren zichtbaar; van alleen op de scene in zijn afstudeerwerk, via de dynamische wisselwerking die drie elementen steevast oproepen in het speelse tweede deel, naar het veeleisende werk om als choreograaf voor een klein ensemble van acht performers/muzikanten te staan.
THE PERFORMANCE FORMERLY KNOWN AS PERFORMANCELISA VEREERTBRUGGHEN19 T/M 23 NOV 2014
Lisa Vereertbrugghen maakte met The Performance Formerly Known As Performance or Camouflaging Kelly haar eerste zelfstandige productie bij Het Veem Theater. Het werk onderzocht camouflage strategieën in groepen en subculturen, en legt de mechanismen bloot die aan het werk zijn in verkleding, gedraging, gebaren, levensstijl, enz., en gekopi-eerd worden binnen die groep. In The Performance Formerly Known As Performance or Camouflaging Kelly; werken een groep van zeven performers genaamd Kelly met de typische eigenschappen van de subcul-tuur Gabber en bijbehorende dansstijl ‘hakken’. Het tweede deel, waarbij Lisa het publiek uitnodigt om iets te blijven drinken bij de kleine bar die de zaal in komt en na te praten, is ook onderdeel van het werk. Inderdaad; na een tijdje begin je subtiele zich herhalende gedragingen te herkennen bij jezelf en de mensen om je heen.
Hoewel het Lisa’s eerste productie was, waren de vier avonden goed bezocht. Het was een publiek dat niet noodzakelijk al eens eerder in Het Veem Theater was geweest, laat staan van de SNDO had gehoord. De bus met bezoekers die uit de Bijlmer kwam – Lisa was in residentie Atelier Zuid-Oost – keerde vol enthousiasme terug.
10/25
THE PERFORMANCE FORMERLY KNOWN AS PERFORMANCELisa Vereertbrugghen
PEOPLE IN A FIELDSimon Tanguy
11/25
HUISEVENEMENTEN
OUTSIDE THE BOX | KOMUNA // WARSZAWA TE GAST IN HET VEEM THEATER8 MAART 2014
Outside the Box was een eenjarig onderzoeksproject dat onderzoek doet naar – en experi-menteert met – de huidige condities en leefomgevingen van kunstcentra. Zes kunstcentra namen deel: Kanuti Gildi SAAL Tallinn, Forum Freies Theater Düsseldorf, zeitraumexit Mannheim, Grand Theatre Groningen, Komuna // Warszawa Warschau en Het Veem Theater. Deze huizen bestaan allemaal onder vergelijkbare economische omstandigheden, maar bezitten hun eigen dynamiek en organisatie van het institutionele bestaan. Outside the Box verlaat de begrenzing van de Zwarte Doos en de Witte Kubus om de kunstruimte als ‘levend wezen’ onder de loep te nemen, en daarbij zijn specifieke tijdelijke, ruimtelijke, sociale en politieke microkosmos in ogenschouw te nemen. Elk van de zes deelnemende kunstcentra treedt één keer als gastheer en één keer als gast op. Als gast zijnde, reis je met een team door Europa om de gastheer te bezoeken, en samen met lokale toeschouwers, voorbijgangers, buren, politici, sponsoren en critici de condities van diens biotoop te onderzoeken.
In maart ontving Het Veem Theater Komuna // Warszawa, zij onderzochten de vraag: “Waar is het publiek voor wat we doen?” Na een onderzoeksfase hier in huis en in de stad besloot Komuna een remake van TGA’s Romeinse Tragedies op te voeren, en daarin hun bevindingen met betrekking tot de vraag te verwerken. We realiseerden ons dat we daar geen publiek voor zouden kunnen trekken: Het idee ontstond om het publiek uit Polen te importeren. Zo ging een publiek van 30 man (wel 100 hadden zich aangemeld) op reis naar Amsterdam; zagen de voorstelling sliepen in onze zaal en keerden weer huiswaarts.
SOMEWHERE ELSE SUBBACULTCHA PARTY22 MAART 2014
Subbacultcha is een jonge organisatie die muziekevenementen organiseren en onder de aandacht brengen. Omdat zij geen eigen ruimte hebben gaan ze steeds met andere partners in zee. Hun club-reeks ‘Somewhere Else’ doet dit heel letterlijk: elke maand organiseren ze een clubavond die op steeds een andere locatie plaatsvindt (veelal culturele/kunstcentra). De clubavond die we samen met hen in Het Veem Theater organiseerden programmeerden we in combinatie met een van de de try-outs van Idioter, een performance waarin muziek – en met name de technologische muziekstijl noise – de leidraad heeft. Het feest vond na afloop van de performance plaats. Het Subbacultcha publiek kon zodoende tijdens Idioter opwarmen voor het feest, en het theaterpubliek kon blijven hangen voor een mooie clubavond. Een feest waar onze zaal zich overigens goed voor leende.
«THAT’S IT!» + 3 FREE MINUTESJOËLLE TUERLINCKX 12 EN 13 APRIL 2014
De samenwerking met If I Can’t Dance leverde ook dit jaar weer bijzondere huiseve-nementen op met twee opmerkelijke namen uit de beeldende kunst; Babette Mangolte (zie hier onder) en de Vlaamse kunstenares Joëlle Tuerlinkcx. Voor haar werk «THAT’S
12/25
«THAT’S IT!» + 3 FREE MINUTESJoëlle Tuerlinckx
OUTSIDE THE BOX | KOMUNA // WARSZAWA te gast in Het Veem Theater
13/25
IT!» + 3 Free minutes koos ze als Amsterdamse locatie Het Veem Theater uit. (Het werk kwam tot stand in samenwerking met Tate Modern Londen, Stuk Kunstencentrum Leuven en If I Can’t Dance Amsterdam – op elke locatie werd met andere een ruimte/partner samengewerkt en het werk aan deze ruimte aangepast.)
In «THAT’S IT!» + 3 Free minutes vertaalde Joëlle Tuerlinckx haar beeldend oeuvre naar het theater: een nieuwsgierige en kritische zoektocht naar de grenzen en mogelijkheden van dat medium. Uit het omvangrijke archief van de kunstenares, die alles bewaart wat ze ooit ten toon gesteld of gemaakt heeft, stelde ze een montage-installatie samen waarin een oneindige reeks beelden, teksten, projecties, geluidsopnames en objecten voorbij-kwamen, getoond of geanimeerd door twee performers-tolken, en met live soundtrack van Christoph Fink in samenwerking met Valentijn Goethals. Het evenement was een groot succes, twee keer verkochten we de zaal uit. Bij dit soort samenwerkingen tussen perfor-mance en beeldende kunst komt er steevast ook een ander publiek naar het theater.
A POINT IN THE MAKING – THREE DAYS WITH BABETTE MANGOLTE21, 22 EN 24 NOVEMBER 2014 HET EYE FILMMUSEUM EN HET VEEM THEATER
De vruchtbare samenwerking met curator Fleur van Muiswinkel (Composing Through Words, 2013) werd dit jaar voortgezet dankzij haar initiatief om de grande dame van de dans en performance fotografie en documentatie van New York naar Amsterdam te halen: Babette Mangolte. De Franse Mangolte was tijdens de avant-garde in de jaren 70 in New York de eerste (en een van de weinige) die experimenteel werk van choreografen als Martha Graham en Trisha Brown vastlegde.Gedurende de drie dagen werd divers werk uit Mangolte’s omvangrijke oeuvre getoond en thema’s uit het werk onder de loep genomen. De opening van de drie daagse was in het EYE Filmmuseum waar de landschapsfilm “The Sky on Location” (1982) getoond werd, gevolgd door een nagesprek met de filmmaakster door Bianca Stigter (schrijfster & NRC Handelsblad correspondent).
– MASTERCLASS 22 NOVEMBER
De besloten Masterclass “Framing Performing” vond plaats in Het Veem Theater onder leiding van Babette Mangolte en curator Fleur van Muiswinkel. Dertig genodigden uit Amsterdam, Brussel en Londen, veelal kunstenaars werkzaam in performance, beeldende kunst en film, kwamen bij elkaar. Babette Mangolte toonde haar film “Staging Lateral Pass” (2013) een registratie van het gelijknamige werk van Trisha Brown “Lateral Pass” uit 1985 (die ze pas in 2013 zelf ge-edit had). Hierna volgde een lang gesprek tussen Babette Mangolte en deelnemers over o.a. haar wijze van documenteren, haar samenwerking met Trisha Brown en haar autonomie in haar benaderingswijze.
– FILMPROGRAMMA 24 NOVEMBER
Op zaterdag was er een tweeledig programma met in de middag het gesprek tussen curator in residentie van If I Can’t Dance, Jacob Korczynski, en de kunstenares. De dag begon met de Benelux première van de dubbele vertoning van Mangolte films Roof Piece (1973) en Roofpiece on the High Line (2012). Na de gezamenlijke lunch op de vide, vervolgde we de middag en toonde Korczynski verschillende 16mm films van Mangolte en andere kunste-naars uit haar tijd, om aan de hand daarvan in te gaan op zijn lopende onderzoek en het werk van Mangolte te contextualiseren en analyseren. De meeste masterclass deelnemer namen ook deel aan dit programma.
14/25
A POINT IN THE MAKINGTHREE DAYS WITH BABETTE MANGOLTE
filmprogramma
A POINT IN THE MAKINGTHREE DAYS WITH BABETTE MANGOLTE
masterclass
15/25
A Point in The Making – Three Days with Babette Mangolte is een initiatief van curator Fleur van Muiswinkel, gerealiseerd in samenwerking met Het Veem Theater en If I Can’t Dance I Don’t Want To Be Part Of Your Revolution.
DE AGENDA #21 DECEMBER
1 december vond de tweede editie van De Agenda plaats. De Agenda is een reeks bijeen-komsten die moeten leiden tot een ander gesprek over en nieuwe visie op de toekomst van ons theaterlandschap, gevoerd door allerlei generaties en vakgebieden. Iedereen die zich bij de podiumkunsten betrokken voelt en bevlogen is om het gesprek over de toekomst van het podiumkunstenveld te voeren is welkom om zich aan te sluiten bij deze reeks bijeenkomsten. De organisatie van De Agenda ligt in handen van Het Transitiebureau en Tobias Kokkelmans, elke keer in samenwerking met een andere ‘gast-locatie’. Na de eerste editie van de Agenda opende Het Veem Theater genereus haar deuren voor dit platform. Anne Breure, de nieuwe artistiek leider van Het Veem Theater, maakte daarmee haar eerste ‘programmatorische’ en artistieke gebaar. Zij opende avond en vervolgens werd de theater-zaal van Het Veem Theater in gebruik genomen als open ruimte waar een grote diverse groep collega’s uit het veld werkzaam in verschillende disciplines, functies en instellingen samen konden komen om hun gezamenlijke belangen en visies voor de toekomst uit te spreken, te agenderen en samen in concrete voorstellen en acties om te zetten. Een kleine honderd mensen kwamen samen in de zaal en het was indrukwekkend en inspirerend om de verschillende scenes, instituties en ‘petten’ uit het veld hier bijeen te zien komen. Nationaal en internationale acteurs en makers uit de mime, dans, perfor-mance, theater -scenes, grote (TGA bijv.) en kleine huizen, BIS en vrij scene, commis-sieleden van de raad van cultuur, schooldirecteuren, programmeurs, artistiek en zakelijk leiders, technici, scenografen, jonge en oudere generaties, enz. Behalve dat er inhoudelijk goede gesprekken tot stand kwamen, werd Het Veem Theater als huis en plek opgemerkt.
SO SORRYEen avond gewijd aan de kunst en retoriek van de publieke verontschuldiging18 DECEMBER
Met SO SORRY sloten we het jaar af. De avond was gecomponeerd als tweeluik waarin de performance Deeply Really Truly (2013) van Noha Ramadan en Lea Martini en het performatieve gespreksstuk Host Club samen komen. Na het zien van de performance Deeply Really Truly waarin een verzameling speeches, een greep uit publieke verontschuldigingen uitgesproken in de afgelopen drie decennia opgevoerd werd, gaf de Host Club vervolgens ruimte voor een gesprek over meer persoon-lijke, lokale en hedendaagse kwesties met betrekking tot verontschuldigingen. Het publiek werd in kleine groepen uitgenodigd om het thema en elkaar via gesprekken aan ronde tafels te benaderen. In samenwerking met het Tropenmuseum Amsterdam die objecten en elementen hadden aangedragen voor de aankleding, ontstond na de pauze een compleet andere ruimte waarin de toeschouwer zich welkom voelde om zelf in gesprek te gaan over vragen rond het thema publieke verontschuldiging. Speciale gasten performance en woord kunstenaar Quinsy Gario gaf een spoken word inleiding en sociaal antropoloog Markus Balkenhol ging met Anke Bangma, curator bij het Tropenmuseum, in dialoog over de omgang met het culturele erfgoed van slavernij, waarvan zij enkele beelden toonde en toelichtte.
16/25
COPRODUCTIE, SAMENWERKING, DESKUNDIGHEIDSBEVORDERING
EN EDUCATIE
Het Veem Theater heeft de afgelopen jaren een sterk netwerk van samenwerkpartners opgebouwd. Met If I Can’t Dance I Don’t Want To Be Part Of Your Revolution hebben we een sterk inhoudelijk verwantschap en realiseerden we in 2014 de ambitieuze projecten met Joëlle Tuerlinckx en Babette Mangolte. Het filmprogramma en de masterclass met Babette Mangolte werd mede geïnitieerd door curator Fleur van Muiswinkel met wie we eerder projecten tot stand brachten.
Onze producties kwamen tot stand in samenwerking en coproductie met de volgende instanties: /S ITE S\ van Rodrigo Sobarzo werd gecoproduceerd door workspacebrussels en maakte onderdeel uit van LLB (Life Long Burning), ondersteund door het culturele programma van de Europese Unie. Idioter van Alma Söderberg werd gecoproduceerd met Kunstenfestivaldesarts en Götenberg Dans & Teater festival. All Things van Noberto Llopis Segarra maakte onderdeel uit van LLB (Life Long Burning), ondersteund door het culturele programma van de Europese Unie. People in a Field van Simon Tanguy werd gecoproduceerd door Théâtre de la Ville Parijs, Musée de la danse – CCNRB Rennes en Dampfzentrale Bern. The Performance Formerly Known as Performance van Lisa Vereertbruggehn werd ondersteund door Kunstencentrum BUDA (Kortrijk).
Naast onze eigen producties richten we onze aandacht op de jonge opkomende profes-sionelen. De theatermakers van morgen die binnenkort met ons het veld vormgeven. We vinden het ontzettend belangrijk dat er een sterke verbinding tussen de educatie-instel-lingen en het veld is en geloven dat beide elkaar kunnen inspireren. We presenteerden afgelopen jaar wederom in samenwerking met het Makers Cluster van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten afstudeervoorstellingen en -festivals van de Mime Opleiding, School voor Nieuwe Dans Ontwikkeling (SNDO) en de Master of Choreography. Studenten toonden hun werk in een professionele context en dito omstandigheden. Naast de AHK vindt er ook met de Master Theaterwetenschap aan de Universiteit van Utrecht een terugkerende uitwisseling plaats. In 2014 bezochten twee groepen studenten Het Veem Theater, woonden repetities bij, voerden gesprekken met makers en artistieke leiding en kregen zo een inkijk in het maakproces van de kunstenaars en het reilen en zeilen van een huis als Het Veem Theater. Voor hen een waardevolle toevoeging op het academisch onderwijs en voor ons een waardevolle verbinding.
Om alternatieve manieren te ontwikkelen om op het werk van makers te reflecteren wat zo wel het publiek als ook de maker voedt is voor Het Veem Theater een belangrijk onder-deel van ons huis. De Mezze Talks zijn daar een krachtige uitkomst van. Sinds 2010 vind elke maandagavond nadat een van onze producties in première is gegaan een Mezze Talk plaats. Dat zijn nagesprekken die specifiek zijn gericht op het betrekken van het publiek bij het werk van associate artists. Het zijn publieke feedbacksessies geleidt door kunstenares Janneke Raaphorst en een gastheer of -vrouw uitgenodigd door de kunstenaar zelf. Om een ander soort gesprek tot stand te brengen en de sfeer persoonlijk te houden, is de gastenlijst zo gevarieerd mogelijk: collega’s, ‘gewoon’ publiek, vrienden, programmeurs, familieleden en/of verwante kunstenaars van het werk dat ze gezien hebben. De gesprekken aan tafel geven een draagvlak voor de toeschouwer om wat hij gezien en ervaren heeft te delen, ze in een bredere context te zien en ze te ‘toetsen’ aan de ervaringen van anderen. Het geeft de artiest een gearticuleerde feedback van een doorsnede van het publiek en een beter begrip van hoe het werk verder leeft. Aan /S ITE S\, Idioter, All Things, People in a Field en The Performance Formerly Known as Performance waren Mezze Talks verbonden.
17/25
SO SORRY Een avond gewijd aan de kunst en retoriek van de publieke verontschuldiging
DE AGENDA #2
18/25
PUBLICITEIT EN PUBLIEK
MARKETING
Het publiek stond centraal in 2014. Ons primaire doel was; het publiek beter te leren kennen, de persoonlijke band met dit publiek en de samenwerkingspartners te verstevigen en nieuwe relaties op te bouwen. Onze belangrijkste publieksstrategie is het produceren en presenteren van nieuw werk van aan het huis verbonden kunstenaars (associate artists) enerzijds, en anderzijds van evenementen – Huisevenementen – die andere relevante instituten, kunste¬naars, groepen en ontwikkelingen uit het hedendaagse performance veld de publieke ruimte in willen brengen. Uitzonderlijke kwaliteit, spannende avant-garde en onze vernieuwde kijk op grensverleggende podiumkunsten, zorgde voor veel mond-tot-mond reclame en een vaste kern terugkerende bezoekers in 2014.Tegelijkertijd werd duidelijk dat er op marketing- en communicatiegebied wat moet veranderen om de publieksaantallen en de naamsbekendheid verder te laten groeien. We streven naar een algehele en herkenbare grafische identiteit in al onze PR-materialen om Het Veem Theater als een stevig merk naar buiten te laten treden. Met de komst van de nieuwe directeur en het aankomende 30 jarige bestaan van Het Veem Theater in 2016, is het nu een goed moment om aan een nieuwe huisstijl, een nieuwe website en een vrienden-programma te werken.
In 2014 heeft Het Veem Theater intensief gebruik gemaakt van Social Media als Facebook en YouTube om op die manier als theater zichtbaarder te zijn en haar makers onder de aandacht te brengen. In verband met de promotie van onze voorstellingen voor de verkoop werden diverse integrale registraties online geüpload. (Internationale) programmeurs kunnen op die manier onze voorstellingen ook online bekijken.
Facebook is ons tweede podium, een ruimte voor dynamische, beeldende en tekstuele uitwisseling over ons programma. Onze pagina volgt een zorgvuldig uitgedachte drama-turgie van informeren, inspireren, opleiden en assisteren van ons potentiele publiek. Doel is het verlagen van de drempel, nieuwsgierigheid opwekken en een gebruiksvriendelijke weg plaveien tussen de digitale en de live performance. De kracht van sociale media reali-serend, hebben we onze nieuwsgierigheid gevolgd en zijn we begonnen met het experi-menteren met het plaatsen van advertenties en het ‘boosten’ van Facebook posts om een groter bereik te krijgen. We verkennen de mogelijkheid voor het installeren van een ticket verkoop ‘knop’ via onze Facebook pagina.In het algemeen richt Het Veem Theater zicht steeds meer op digitale marketing. We houden ons publiek regelmatig op de hoogte met nieuwsbrieven, e-flyers en digitale uitnodigingen. Voor het promoten van de producties zelf worden geen routinecampagnes uitgevoerd, maar altijd een PR strategie op maat bedacht. In nauwe samenspraak met kunstenaar en publiciteitsteam van Het Veem Theater worden in de pre-productiefase doelgroepen, publiciteitsmaterialen en het bereiken van potentiële toeschouwers besproken, bepaald en vertaald naar een specifiek actieplan. Ook in 2014 werkte Het Veem Theater samen met vaste ontwerper Céline Wouters. De posters, visitekaartjes en de aan specifieke projecten verbonden publicaties hielden hun specifieke, strakke en sobere uitstraling. Advertenties, ook ontworpen de Céline Wouters, waren regelmatig te zien in de Groene Amsterdammer en Theatermaker. Het Veem Theater nam deel aan overleggen zoals het tweemaandelijkse Marketing Overleg Amsterdamse Theaters (MOAT).
19/25
Publicatie A POINT IN THE MAKING – Babette Mangolte
20/25
PUBLIEK
Het Veem Theater heeft een vaste kring van publiek opgebouwd. Een kring van aan ons verwante zielen in de breedste zin van het woord. Het zijn collega’s en professionals uit het veld. Het zijn (oud)studenten van de aan ons gerelateerde opleidingen van de AHK, SNDO, DasArts en de Mime opleiding. Studenten van kunstopleidingen als de Rietveld en de Rijksacademie Evenals studenten van de meer theoretische opleidingen, waaronder theaterwetenschappen, filosofie en politicologie. Het Veem Theater trekt met haar programmering een veelal jong, internationaal publiek met een gedeelde interesse in avant-garde theater. Het is een kleine, vaste club die langzaam maar gestaag groeit, met de potentie een ‘community’ te worden. Deze commu-nity willen we de komende jaren verstevigen en uitbreiden. Met partijen en individuen die onze visie delen, iedereen die nieuwsgierig is naar ons en iedereen die zich thuis zou kunnen voelen in ons ‘huis’. In de programmering werd gezocht naar manieren om een groter publiek te bereiken. Zo werden regelmatig rijke programma’s samengesteld en residenties georganiseerd. De Huisevenementen genereren meer publiek per avond, een dynamischer sfeer en brengen relevante instituties, kunstenaars, curatoren en ontwikkelingen uit het hedendaagse performance veld in de publieke ruimte. Met instellingen en initiatieven zoals BAU, Het Transitiebureau en de Schaduwploeg zullen vanaf 2015 regelmatig publieke programma’s georganiseerd worden met het doel ruimtes voor interactie en uitwisseling binnen het performance-landschap te creëren en nieuwe doelgroepen te tackelen.De samenwerking met en de programmering van de voorstellingen van de School voor Nieuwe Dans Ontwikkeling, de Mime Opleiding en de Amsterdam Master of Choreography voorzagen niet alleen in een kruisbestuiving tussen de verschillende kunstdisciplines maar ook in die tussen verschillende doelgroepen. Naast het tonen van uitzonderlijk werk, is een andere belangrijke strategie voor het vergroten van de publieksaantallen onze artistieke samenwerking met verschillende partners. In 2012 bereikte Het Veem Theater nieuw publiek door, naast de vaste samenwerkingen met de SNDO, de Mime Opleiding en de Amsterdam Master of Choreography, samen te werken met If I Can’t Dance, I Don´t Want To Be Part Of Your Revolution, het Transitiebureau en freelance curator Fleur van Muiswinkel. Met het evenement gecureerd rondom het werk van Babette Mangolte en de performance «THAT’S IT!» + 3 Free minutes van Joëlle Tuerlinckx, wist een nieuw publiek ons te vinden. Onze verbinding met de faculteiten Theaterwetenschappen van de UU en de UvA, begonnen in 2011, zorgde voor een grotere groep studenten bij de première van The Performance Formerly Known As Performance in november 2014 en de Masterclass met Babette Mangolte in mei 2014.
De deelname aan nationale en internationale festivals en tours was voor de publiciteit van de diverse eigen producties een goede stimulans. Het Veem Theater heeft mee kunnen liften op de publiciteit van de verschillende festivals en een breed internationaal publiek
ONLINE PUBLIEK
REALISATIE 2013 REALISATIE 2014 Totaal aantal bezoekers website 23.658 26.171 Aantal unieke bezoekers 14.068 16.437 Facebook (likes) 1.800 2.828 You Tube (views) 7.736 6.989
21/25
kunnen interesseren voor de activiteiten van Het Veem Theater. Als netwerkpartner van het (LLB) Life Long Burning - project, ondersteund door een bijdrage van de Europese Unie geniet Het Veem Theater een groeiende internationale zichtbaarheid, zowel wat betreft bekendheid binnen het professionele werkveld als wat betreft toenemende publieks-aantallen.
Ook dit jaar waren onze producties ver over de grenzen van Nederland en zelfs voor het eerst buiten Europa te zien, onder andere in/op de volgende theaters, centra en festivals: Performing New Europe / Szene Salzburg (AT), FFT Düsseldorf (DE), Maison de la Danse, Lyon (FR), Art Stations Foundation Poznań (PL), Centro de Arte Dos de Mayo Madrid (ES), De Appel Arts Center Amsterdam, Festival Danse Lille (FR), Göteborgs Dans & Teater Festival (SE), Stamsund International Theatre Festival (NO), Baltoscandal Rakvere (EE), Künstlerhaus Mousonturm DE), Dampfzentrale Bern (CH), Film Festival Gent (BE), Pazo de Ulloa Cambados (ES), PACT Zollverein Essen (DE), MDT Stockholm (SE) en Working Title Platform #08 / kaaistudio’s Brussels (BE). Tel Aviv werd met twee bezoeken geëerd; Rodrigo Sobarzo toonde A P N E A in Warehouse 2, Tel Aviv (IL), en Gerro Minos and Him van Simon Tanguy was te gast op Diver Festival, Tel Aviv (IL). Het succes van A TALK (Sudermann & Söderberg) bracht ze de oceaan over naar het Pratt Institute New York (US).
PERS
In 2014 hebben verschillende media aandacht gegeven aan onze producties. De recen-senten Moos van den Broek en Erica Smits waren vaak op bezoek in Het Veem Theater. Regelmatige vermeldingen en recensies over Het Veem Theater verschenen in het theater-magazine TM: artikelen over de voorstellingen /S ITE S\, All Things en The Performance Formerly Known As Performance verschenen online. Onze maker Simon Tanguy werd geïnterviewd door het radiostation van Amsterdam FM en het programma rondom filmmaakster Babette Mangolte werd uitgelicht in Metropolis M, een online magazine over theater en beeldende kunst die door onze doelgroepen worden gelezen. De perfor-mance Idioter was in 2014 meer dan 15 keer te zien in Europa en wist de internationale pers elke keer opnieuw te overtuigen. Het Veem Theater blijft streven naar het genereren van zoveel mogelijk persaandacht o.a. door opname in de agenda’s (zowel fysiek als online) van de UITkrant en de Staatskrant (buurtkrant Staatsliedenbuurt) maar ook in Mr Motley en Metropolis M, online magazines over theater en beeldende kunst die door onze doelgroepen worden gelezen, alsmede door middel van aankondigingen op de Het Veem Theater website, via de Het Veem Theater (digitale) nieuwsbrief en de Het Veem Theater Facebook pagina.We hebben onze samenwerking met Last Minute Ticket Shop voortgezet, wat Het Veem Theater zichtbaar maakt voor een breder publiek en hen de kans geeft om onze voorstel-lingen voor een gereduceerd tarief te bezoeken. In 2014 wisten we nieuw publiek te bereiken via dit kanaal.Ook is het beleid gecontinueerd dat Het Veem Theater regelmatig zichtbaar is in de UITlijst die in de Volkskrant, Trouw en Het Parool wordt geplaatst. In de al genoemde advertenties in de Groene Amsterdammer en Theatermaker, wordt op structurele basis ons programma gepubliceerd.In 2014 zijn we een nieuwe samenwerking aangegaan met We Are Public. In samenwer-king met ruim 40 toonaangevende cultuurinstellingen in Amsterdam, waaronder Het Veem Theater er een is, geeft We Are Public je maandelijks toegang tot concerten, dans- en theatervoorstellingen, films en exposities. Op deze manier worden Het Veem Theater programma’s regelmatig uitgelicht in We Are Public selecties en bereiken wij weer een nieuwe groep van cultuurliefhebbers.
22/25
SITES RODRIGO SOBARSO DE LARRAECHEA / HET VEEM THEATER
PERFORMANCE - 6 februari 2014 - Het Veem Theater, Amsterdam - Speellijst ★★★☆☆
Archeologische theaterbespiegelingen doorMoos van den Broek gezien 6 februari 2014 De Chileense choreograaf Rodrigo Sobarso de Larraechea laat zich graag uitdagen door de kracht van de natuur. In zijn voorstellingen ontvouwt hij welke invloed die kracht uitoefent op het menselijk lichaam. Zijn nieuwste performanceSites onderzoekt het theater als archeologische terrein. Met de blik van een alien duikt hij in de architectonische theaterruimte. De performances van Sobarso de Larraechea kenmerken zich door hun zintuiglijke en ambachtelijke karakter. Ze zijn sterk gerelateerd aan de beeldende kunst en het is dan ook niet voor niets dat deze jonge choreograaf, die enkele jaren gelden afgestudeerde aan de School voor Nieuwe Dansontwikkeling in Amsterdam, het afgelopen jaar artist-in-residence was aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht. Vorig jaar verraste Sobarso de Larraechea ons nog met zijn voorstellingApnea, waarin hij de onderwaterdruk onderzocht en vertaalde naar een performance vol suggestie. In het nieuwe Sites – hij schrijft het zelf als /S ITE S\ – staat de archeologische theaterruimte centraal en bouwt Sobarso de Larraechea met geluid, licht en materiaal een fictieve ruimte die flirt met de theatersuggestie. Zo staat in het midden van een klein toneel iets wat op een speeltuinrek lijkt; aan dat rek hangt deze keer echter geen schommel of rekstok, maar twee grote zwarte geluidsboxen. Maar voordat de choreograaf de boxen schommelend in beweging brengt, is het publiek getuige van een prachtig zintuiglijk openingsschouwspel, ongetwijfeld het hoogtepunt van Sites. Aan weerszijden van het rek staan in een rij vierentwintig kleine waterkokers opgesteld, alle keurig aangelijnd door een uitgemeten stelsel van witte en oranje elekriciteitsdraden. Het water, dat langzaam aan de kook wordt gebracht, maakt een subtiel zoemend en indringend geluid, dat steeds luider wordt tot de witte kokertjes beginnen te dampen. Even later wordt het water uit de kokers behendig in een zwarte bak onder het rek gegoten, waardoor een waterspiegel ontstaat. Dj, master of ceremonie of godspersoon, beheerst bedient Sobarso de Larraechea het licht- en geluidspaneel dat is opgehangen aan de wand. Gekleed in een wit tenue, dat dankzij de korte broek nog het meest doet denken aan een tennisoutfit, duwt hij de grote zwarte boxen op de maat van de muziek aan. Muziek, of liever geluid, bepaalt veel in deze voorstelling. De elektronische doffe beats uit de boxen creëren een opkomende sensatie. Een sensatie die gemakkelijk zou kunnen transformeren tot een groots spektakel, maar daar kiest deze choreograaf bewust niet voor. Sensaties worden in de kiem gesmoord. Dankzij een geluidsbox die omhoog wordt getakeld verplaatst het schouwspel zich in het tweede deel van Sites naar een ander deel van de ruimte. Een vaag daglicht wordt zichtbaar, maar als de muur van gipsblokken rond het lichtje wordt afgebroken blijken het tl-lichten en zijn we toch een illusie armer. Het zijn overigens precies die ambachtelijke handelingen, zoals het verplaatsen van stenen, grond of hout, die het werk van deze choreograaf tot nu toe zo kenmerkten. Behendig schuift Sobarso de Larraechea zowel het geluidsboxje als de tl-lichten in een luchtkoker hoog boven het toneel. Het is een mooi laatste beeld in het merkwaardige universum van de Chileen, die zich in Sitesontpopt tot een even groots als ontluisterend magiër. Toch mist deze voorstelling de werkelijke confrontatie met het lichaam, die in eerdere voorstelling van Sobarso de Larraechea zo sterk aanwezig was. Echte fysieke inspanning blijft uit. Het is een gemis dat van Sites een wat afstandelijke en contemplatieve performance maakt. Foto: Hanne Nijhuis
See more at: http://www.theaterkrant.nl/recensie/sites/#sthash.0VhHb1wz.dpuf
23/25
ACTIVITEITEN EN RESULTATEN 2014/ PUBLIEKSBEREIK
In de kunstenplan jaar 2014 heeft Het Veem Theater in absolute zin kwantitatief beter gepresteerd dan was voorgenomen. De ambities en voornemens van Het Veem Theater zijn gehaald mede door het aantal bezoekers van ons theater. Het bezettingspercentage gedurende dit jaar is gestegen, vrijkaarten zijn afgeschaft en er werd een uniform prijsbe-leid gevoerd. Een gemiddeld bezoek in Amsterdam van 2318 per jaar was een constante voor de gehele kunstenplanperiode 2009-2012. In 2013 tellen wij 3660 bezoekers in Amsterdam. In 2014 zijn dat 3026 bezoekers In ons theater zetten we in op groei van publiek met onze Huisevenementen. Dat is weer ruimschoots gelukt. Wij deden dat om minder druk op onze eigen producties te leggen. Met een productie minder (niet minder voorstellingen) en diverse try-outs bereiken we meer bezoekers dan begroot: 2676 tegenover 1380. Het verschil wordt hier dus vooral gemaakt door meer voorstellingen te realiseren in het eigen theater. De verslechtering van de markt wordt zichtbaar in het uitblijven van de groei van de internationale spreiding met een zichtbare afname van de publiekscijfers per voorstel-ling ten opzicht van 2013.
PRESTATIEVERANTWOORDING / ACTIVITEITENPLAN HET VEEM THEATER 2013
BEGROOT 2014
GEMEENTE AMSTERDAM
WERKELIJK 2014
prod
uctie
s
prod
uctie
s
voor
stel
-lin
gen
voor
stel
-lin
gen
aant
al
bebe
zeok
ers
aant
al
bebe
zeok
ers
Podiumkunsten, producerend
1. Nieuwe producties
Eigen producties
Co-producties
2. Reprises
3. Voorstellingen
In Amsterdam
In de rest van Nederland
In het buitenland
4. Anders
Huisevenementen
Mezze Talk
5. Anders
Projecten met AHK
Totaal
0
6
3
6
6
4
25
6
36
5
4
30
13
22
6
6
12
89
18
132
5
4
36
8
61
1380
975
2000
266
120
552
5293
970
9012
271
79
1706
240
5746
12
6
3
24/25
BEGROOT 2014
FONDS PODIUMKUNSTEN
WERKELIJK 2014
prod
uctie
s
prod
uctie
s
voor
stel
-lin
gen
voor
stel
-lin
gen
aant
al
bebe
zeok
ers
aant
al
bebe
zeok
ers
Nieuwe productie
Reprise productie
Nieuwe co-productie
Reprise co-productie
Anders
Noord
Oost
Midden
West
Zuid
Amsterdam (standplaats)
Rotterdam
Den Haag
Utrecht
Buitenland
Totaal
6 18
6
7
975
9 350
3 2
6 3
10
25 36
1
2
1
54
1
2
33 1 36
22
89
3
61
132
54
4 120
2318
2000
5293
84
5746
9012
2676
25/25
COLOFON
HET BESTUUR 2014:
Voorzitter: Willy SmitsPenningmeester: Mark WalravenLid: Ann DemeesterLid: Edgar Jager
MEDEWERKERS 2014:
Directeur:Bojana Mladenović (tot 1 november)Anne Breure (vanaf 1 november)
Zakelijke leider:Michel Bezem
Schrijver en redacteur:Nienke Scholts
Coördinator theatertechniek en publieksonthaal:Stefan Mirck Coördinator productie en publiciteit:Stephanie Lühn
Secretariaat en Ondersteuning:Gwenda de Marie
Freelance medewerkers techniek:Erik Gramberg, Paul SchimmelBastian Orth, Jeroen de BoerPablo Fontdevila
Freelance productieleiders:GR Ganshaw (Velvet Lee)Stephanie Soemanta Productieassistent:Esther Arribas
Grafisch ontwerp:Céline Wouters
Salarisadminstratie:Administratiekantoor Van Mierloo, Zaandam
Huishoudelijk medewerker:Wilma Spaan
ASSOCIATE ARTISTS:
Alma Söderberg, Diego Gil, Janneke Raaphorst, Jolika Sudermann, Menno Vroon, Norberto Llopis Segarra, Rodrigo Sobarzo de Larraechea, Sarah van Lamsweerde, Simon Tanguy / Compagnie Propagande C, Sudermann & Söderberg, Zhana Ivanova en Lisa Vereertbrugghen.
PARTNERS: NL – langetermijn samenwerkingspartnersAmsterdam Master of Choreography (AMCh), Mime opleiding, School voor Nieuwe Dansontwikkeling (SNDO), If I Can’t Dance, I Don’t Want To Be Part Of Your Revolution, DasArts, NBprojects en Faculteit Theaterwetenschappen Universiteit Utrecht (UU).
NL – ad-hoc samenwerkingspartnersDe Brakke Grond, Frascati, het Transitiebureau, de Schaduwploeg, Moderne Theaterdansopleiding (MTD), A.P.E (art projects era) Rotterdam, Het Stedelijk Museum, Jan van Eyck Academie Maastricht, Stichting Tre Tigri, Onomatopee projectspace Eindhoven, Stichting Zero, Kunstenfestivaldesarts Brussels, Göteborgs Dans & Teater Festival, Baltoscandal Festival en SPRING Performing Arts Festival.
INT – structurele samenwerkingspartnerszeitraumexit Mannheim e.V., Forum Freies Theater (FFT) Düsseldorf, Life Long Burning EU Netwerk: workspacebrussels, 4Culture, CCN Montpellier, Cullberg Ballet, danceWEB, Lokomotiva, Station, Tala Dance Center, Uferstudios, Ultima Vez en Workshop Foundation.
INT – incidentele samenwerkingspartnersHZT Berlijn, wpZimmer Antwerpen, STUK Leuven, Théâtre de la Ville, apap – advancing performing arts project, Dampfzentrale Bern, BUDA Kortrijk, Grand Theatre Groningen, Kanuti Gildi SAAL, Komuna//warszawa, Open Ateliers Zuidoost Artist in Residence, atw – Instituut voor toegepaste theaterwetenschappen Giessen en Goethe Institut NYC.
26/25
STRUCTURELE SUBSIDIËNTEN:
Fonds PodiumkunstenGemeente Amsterdam
(FONDS) BIJDRAGEN:
Life Long Burning (LLB) project, onder-steund door het Culturele Programma van de Europese Unie.Outside the Box project, ondersteund door Kulturstiftung des Bundes (DE).
WE HEBBEN MET VOLGENDE GASTEN SAMENGEWERKT:
Hendrik Willekens, Joëlle Tuerlinckx, Marta Ziółek, Julien Bruneau, Jorge Gonçalves, Keren Levi, Hanna Hegenscheidt, Paula Chaves, Riccardo Guratti, Giuseppe Vincent Giampino, Burkhard Körner, Aleksandra Lemm, Jija Sohn, Oneka von Schrader, Yui Nakagami, Clara Saito, Adriano Wilfert Jensen, Ana Romih, Nicolas F. Roses Ponce, Maria Peralta, Matias Daporta Gonzalez, Simon Asencio, Louis Vanhaverbeke, Luca Hillen, Sanja Mitrović, Carla Roisin Behal, Marijn Brussaard, David Zarate Calderon, Marieke Dermul, Nikki Hock, Anastasiia Liubchenko, Barnaby Savage, Ana Jelusic, Verena Sepp, Martin Hansen, Ania Nowak, Katharina Greimel, Inna Krasnoper, Lea Moro, Roni Katz, Ellinor Kristina Ljungkvist, Jozefien Beckers, Julia Rodriguez, Manolis Tsipos, Professor Irit Rogoff, Ida Katinka Pedersen, Marios Ktoridis, Maciej Sado, Maria Metsalu, Samira Elagoz, Tiana Hemlock, Nadia Bekkers, Sabine Cmelniski, Lester Arias, Maria Lalou, Konstantina Georgelou, Simon van den Berg, Marijke Hoogenboom, Emke Idema, Tobias Kokkelmans, Anoek Nuyens, Lara Staal, Marzena Krzeminska, Radouan Mriziga, Karl Saks, Yurie Umamoto, Christoph Scherbaum, Willem Smid, Maarten Bakker, Katerina Bakatsaki, Unn Faleide, Maria Peralta, Susan Hoogbergen, Nadja Voorham, Moreen Beentjes, Eva Honings, Leyla de Muynck, Simon Asencio, Bowrain, Julien Bruneau, Bojan Djordjev, Olivia Reschofsky, Noha Ramadan, Lea Martini, Katinka Marac, S.M. Snider,
Markus Balkenhol, Quinsy Gario, Matias Daporta, Carst van der Molen, Emily Kocken, Babette Mangolte en Fleur van Muiswinkel.
FOTO’S: Hanne Nijhuis, Sal Kroonenberg, Ernst van Deursen, Sanne Peper, Konstantin Lipatov,Kyle Tryhorn en Marcelo Mardones.
SAMENSTELLING:
Anne Breure, Michel Bezem, Nienke Scholts en Stephanie Lühn.
GRAFISCH ONTWERP:
Céline Wouters
Amsterdam, maart 2015
