Embed Size (px)
Citation preview
M t4^-MK »frAlf »fr il» *fr »fr»frjfr %fr^ »fr »fr»fr ^3fr»fr»frÄ^^^jfcSfcSOcjx^ax^^^^Sfeaicaoc^gjocä^^/vliiJ^fioeoeoeeoeeoeeoeesoeeoasoee©©#*'
DISPVTATIO S*DE
COMMVNICATIONE PR.OPRII
QuamDIVINA TAVENTE GRATIA
fubCONSENSV ET C ENSVRA
vtriusq; facultatisIn celeberrima (f fiorentißima Academia Vpfatienfi
M. SV ENDNE LAU»RENTII CIRR^EO G.
Puhlice (fplacide ventilandam, £? inter äqualesdefendendam exbibet
L A VRE NT IVS NICOLAITyphus OHrog.
Hora 6. matutina, die 27 Mai^Anno 16 z o
Upfalia£ExcudebatEschillvs Matthi^,
, „ ±JLJLJ1\U:I. M. D C. X X.SS*»fr tu »fr 4* *fr »fr »fr»fr »fr »fr »fr »fr »fr »fr »fr »fr «I» ^ ^ ^ #:>Jc :53c:5öc5$c;5oc-55c;^ooi^:3ycS&zSocSoi: :>ScSöcS&z55c;>£L: :>£<:5©c ;>£;
©oe©o©0O©ö©e6O©©o©e©e©©O6©0O6oeo0x...
MIRA PIETATE, INSIGNI DOCTRINJEeminentia, & omnium virtutum eomitatu prx-
clariiTimo viroj D. Patri in ChriftoRe-YerendiiTimo,
©JK «3fG. JQNM NICOLAIK TL JNDRO Epfcopo Lincopenßvigilan»
tißimo.NECNONREVEREN-dis, clariflfimis & huma-
niflimis viris.D. M. Iohanni M« Paftori
Norcopenfi.D. M. Nicoiao Magni pa-
ftorinr^Bma*D.M. Danielipailori Lin-
copenfi.D. M. Magno H. Scholas i-
bidem Re&ori.D. M Petro Ionas \u$$/paftori in ^afe&argh.
D. M. Nicoiao (ftrufcb.Lin.Sch. S. S. Th. ledtori»
D. Ionas Petri ibidem con#
redtori.D. Danielipailori in Ser*
ttwafla#D. Amundo Pafloriin-
©fecDa.
AC ETIAM NOBILI-buSjCofultilTimis & prüden-
tifiirois viris.Nobili viro Petro Torchilli-
dePetro Matthias Praetori inprovincia $mt>& 0)t>ri.
Nicoiao loannis prastoriLincopenfi.
IohanniOlaj confuli Linco*penfi.
Iohanni A. fcribac Linco¬penfi.
Davido Ernefti fcribas Re¬gis G. A. habitanti
in£3oobf>a/Andreas Simonis ofFiciario.
D. C.Ph. Habitantiin gtjfrty.
Dominis Mecaenatibus, PatribuSjPatronis, Pjsecepto-ribus,Benefactoribus* & amicis meis
perpetuo colendis.
^^^QQQ^QQQQ99©QQ9Q^Q0©e^^©O©©O00©©0O06Ö€6©0©6Ö®0©Öé&i«
Salutem & felicitatem per Chriftum Dominumfempiternam P.
I quiquam reré fint>viri Reverendis^fimi Clarifsimi, atq; Excellentifsimi,qui optime deRepublica literaria un-quammeruerint 3 vos certé maximé:Et vero qui funt SacrarüMufaru cul-tores, qui praecellentia nomina ve-ftra,laudibus egregijs nö optent con-
tlnué iiiuftrari ? Tantus enim femper extitit candorvefler, ut in promovendis & provehcndis ingenuorunxadolefcentum ftudijs, fingularis collata fitbenevolen¬tia veftra. Equidem nullos huc usq; novi (novi autemplurimosjquife confilio& auxilio deHitutos å vobisdifcefifle, eonqueflifunt 3 Eos autem (ut verius dicarn)memini, qui ftudio& obfervantia fumma fe vobis de-vinci, intimé cupiunt, Sed quoniam inter omnes, hosego maximé fim,in quem animus vefler benevolentior& liberalior extitit, & cui femper obvia & expofita fuicbenignitas veflra: Tot enim ac tancis åvobis orna-tusfum beneficijs ut ea fi fingula commemorcm, hasvix fufficiant pagelke ; quibus non tantum Jfludijs meisindefeffum calcar addidifbis 3 fed & animum veré libe¬ralem & piiffimis viris dignum, acmihiinprimis pro-penfumeffe declaraftis: Quareme totum omni obfer-vantise cultu, viris liberalitaté & benevolentia fummåconfpicuis debere, vehementer gaudeo.Yt autem ani-
A % mura
mumbuntmeum,vere gratu &hnmilem vobis teftifkit»rer, atq; publicum deveftris innre benevolentijs tedi-monium extaret, hafce meas qualefcunq; proingenijtenuitate, thefcs de communicatione proprij, celebri-bus riomiilibüs veftrisirifcriptas, dedicareVöM, debuirfumma, qua par ed, animi obfervantia contcndens, uthas, fl mememorem, fl gratum, fidignum deniq; ve*flris beneficijs cfle voluidis, candidé & pro folito ve-droin nodrum ordinem , nodraq; dudia, amore exci-perevelitis. Hoc dumfeceritis longémequam anteavobis deditiflimum & addridiflimum efle : meq; aduberiores in dudiis faciendum frudus, tali candoris ve-ftri excitamento, permotum iri certidimé fcietis. De-us vos, viri ReverendilTimi, ClarilTimi & optimi de¬menti fu«gratiaccommendatos>mihiq; femper inco-lumes & confcrvatos* habeat. Yaiete^Vpfalise 27. MaiuÄnno i6zo.
R* C H:tibm vcfirkaddiHißimm*Laurentius Nicolai
Typhus Odrog*
©©©©oeeoeooeeoeeoeeoceoeaoeeoBD E
CO MM FN I QAT 10 N EPROPRII, Thefis L
qua?flio in do&rina de per-Ghrifli, interTheoiogosortho-
M & heterodoxos, iuborta eft,* \ ßquam ad fenatumPhilofophicumad^^N^j^^^^/deereta & leges etiam fuas exami-
nandam 2 tranfmiferuno.* Anfcilket/proprio, vnius naturaalteri realiter dinjcrfk
communkaripoßint. Cujus quasfiti fententiam negati-"vaiii mordie u& docent, profitentur & defendunt Cai-viniani; pradertim Gocienius, Timpl; Keckerman j utiiegent divina idiomata humana Chrifli naturae efTocommunicata; Noftri autem affirmativamplacide cc-nent: ut demonflrent, contrarium nonmodo efle ve¬rum in Thelogia* fed & in Phiiofophia fuo modo ap-probari & flabilirL
2. Imprimis autem quseflionis termmos explica-bimus, &: flatum controverfirc prreparabimus, eumqjargumentis probabimus, & deniq; communlcationumgradus enumerabimus.
3. PropriumtÅuobus pra^cipue modis dicitür. 1. Prodefinitione, 2.pro tt«te affeßtone*Arifl:lib. 1, Elench;
SophiR. C. 3.4. Hoc viciiTim trifariam diflingvitur in ootXws
ycT/ö^.TroTt, (f1^0$ 11. Ho c rurfum inV^o/j aiifåds in^op. Qua?ciiflin&iones a Logicis Autoribus repetantur Mcpro-
A 3 pter
pter brevitatem, cujus ftudiofifsimi fumus, faltem no¬minal. Omnes autem iftas ftgnificationes in hoc ne¬gotio admittimus.
5. Licet non ignoremus proprium å Philofo-phis diftingvi tanquam , ab eo quod eft Xirlolhs,öcTOticTofi^w^TOcft/^o/ji-Trytfiw^dici. Damafc: I. Dia-led: c. 26. Quin& illud difcrimen adverti: propriumceu ivtyye&p & adum primum, diftingvi ab operationeceu ingyfoan & adu fecundo; Verum tarnen Theologtin hac difputatione rigorem iftum Philofophicarumdiftindionum non obfervant;fednomine proprij,pro-prietatisq; terminis intelligunt, omne quodrei alicuiper fe& femper convenit,five illud fitw/éfos ftve «twua*
idq; pr^cipue in divinitate, in qua nihil eft ^fed omnia »ciw^cum inDeo nihil omnino ftt, quod
Deus non eft. Hinc ipfam^#^ Wosocrip ejusq; avxfaaTx»hinc carnis infirmitates & pafsiones /<T/&Wtcc vocant,hinc prseditum efle anima rationali, conftare corpore6c anima rationali, corporeum elfe, quae non tnvnutyfcdbcrtwfy fignificantjhominis/^w^aTa appcllant.
6. Vnde ftmul colligiturhic, fubjedum requirlnowlnh&fionis fivev*fed Prtdicationtifive Karnyoffanempe generaliter,omne id,de quo aliquid ftve (it öciw#
ftve t7ryo*/cocTsj, Trajonr^caj pracdicari poteft.7. Per Ko/puv/ap ftve cornmunicationem intell:gi~
mus cumGefn: difp:II. in Form: Con cor: C. 5. thef j.Vnius quodpturibus commune efi^ inplura illa, qus. idcommunebabent,dtfirtbutionem, largitionem^collationem:quomodofigni-ficat. /. Cor. 10. 16. 2. Cor. 13. 13.
8. zvucis unio 6c kojkop/oc communicatio , cum funt1%os t/& ad fe invicem dicuntur, quotmodis igitur di-
citur
cituf vnio totmbcKs etiam dicatutCommunicatio.9. Contingit autcm vnionem efle vel inter acci¬
dens & accidens, utTheologus eft Philofophus; vel in¬ter fubftantiam & accidens,utmel eft humidu. Quoruetiam proprietates ita communes funt, utmel propterhumiditatem, quam habet admiftam fibi, dicitur diffi-culter fuis confiftere terminis, quod alias hümiditatiprimario convenit. De hifce nulla Iis cfl. Vel inter fub~ftantiam & fubftantiam quas duplex eft, pro duplicifubftantise ad fubftantiam reipe&u, Vetbalisvc1 Realis.
30. Verhalts eft qua nomen duntaxat alicuj9pro-prij tribuiturfubje<fto,res vero ipfa, revera non com-municatur, eftq; vel Troptca\e\Falfit,
11. Tropica eft quando, illud ipfum quod fubjeftoattrlbuitur non ineft , fed alliud quippiam Tropo adumbratum, utHerodes eft vulpes, hoc eft vulpcculas fi~milis in aftutia: non enim natura & eftentia yulpis He-rodi ineft
ii, Falfa cfl:, quando prasdicati & fubie&i nullaomnino eft unio, coharrentia & aftinitasr3. "Ut Papaeft fponfus Ecclcfias,quod neq; proprié neque tropicé,-fed femper falfo Papas tribuitur.
13. Ejusmodi verbalem communicationem tan-tum intelligunt inperfona Chrifti Calviniani: quam a-liasZvvinglius in Exeg* Ad Luth :fol: 350. Sd&otuc//»intranuda verba confiftentem, & defultoriam locutionemappellat, Pifcator volu; 1. Loc; 10. thef 23. & volu; 2.Pag. 29, thef.* 10. Guliel: Buc: in inftitut. pag: 20. Go-clen: in proble. Logic: Synecdocben nominanty (f Trel-cat; in locis. pag; 54. Enallagen definit.
14. Realis unionis &: communicationis du# vc-cifsimfunt Ipecies,
i. Quandoin aliquo üniuerfati duo fubjé&a fih>gularia uniuntur: quemadmodum Paulus & Barnabasin fpecie & definitione uniuntur, quod uterq; homo ed& animal rationale:&Daniel& leo in genere,quia vter-q; ed animal & fubdantia.
15 Et hic locum habet Mmv'a > ita abyft-rid/ 4. Top. cap. 1. & 5 Top. e. 3. di£ta,qu# ed participa¬tio eflentialis, quå plura ejusdemrei,& nomen,& natu¬ram,& definitionem participant. Quam naturarum &eflehti# participationem, talis quoq; fubfequitur com-municatio propriorum.EltJohanni&Jacobo fimul cumedentia hominis communis quoq; ed dociiitas & rifibi-Jitas. Omne enim competens generiutetiam fpeciei competitper communicationem £c<Pturt»
: eodemmodo &c ratione quod fpeciei,etiam indivi-duo competit. Hoc modo communicationem proprio-rum in praefenti opereminiméomnium datuimus.
16. 2. Quando du# difparat# natur# in u-no fubje&o communi vniuntur &: unum condituunt
: dvc illud flat externo aliquo vinculo, ut inferro candente, five interna ratione, ut in forma? & ma¬teri» <wötVe> in rebus, inanimatis, vel in corporis & ani-m# (rv)te<r't<x$t «-u>y7ra§|0 in animatis.
17, Quam rurfum ynionem fequitur Kötvati* K«raenjySvacrii) per combinationem&: confociationem taliumrerum,&in fpecie*oivm& appellatur: quae quidem na¬tur#,nonfjcut in priori communicationis fpecie,comu-nern &eandemna.turam &definitionem habent,fed na*tura & definitione didantes, iuisq; didindis proprieta-tibus ornat#,nihilominus& commune principium par¬ticipant, & inter fe participationem quandam habentpromodo vnionis. Sic ad unum condituendum fuppofi-tum unanimiter concurrunt anima & corpus, utrumq;
fuis
(tus ftipatum pfoprietatlbüs/alter" per natu*am non In-ha^rentibus :ac licet anima quidem fuam vel definitio-nem,vel eftentiam, vel eflentiales proprietates corporinontradat; nec contra, habent nihilominus veram in-ter fe communicationem, quånon fola anima,nec cor¬pus folum, Ted vtrumqj dicitur vivere & fentire,quia vi¬vendi Pvvcty-ts alias anima? propria, corpori communica-tur, ut illud etiam realiter vivat & fentiat: & anima vi-eiftim corporis affe&iones fequitur, ijsq; afficitun«
18. Hxc iterum communicatio duplex flatuituf,Propria vel Improprios. Hxc eft, quå proprium partis inpr^dicatione perSynecdoché, toti attribuitur, propteriilam partem, (ut eft in canone logico,) ita ut pars folafit fubie&um inhsefionis,totum autem faltem fubie&umpr^edicationis five denominationis, ut iEthiops proptercutem, homo niger.
19. Illam impraefentiarum eligimus: per quamintelligimusingenere,quando id, quodquidemvniusfubiedi proprium eft, &manet, eiq; vni & foli ineft, ni¬hilominus, in, cum& per aliud, juftomodo vnitum,vimfuam exerio.
20. Et hanc communicationem proprie& fpeci-aliter ita diftam, cum. I. Schrod: deferibimus, quodfit,quapropter unionem id, quod unius eß proprium,finefei, velmultiplicatione, vel transfußone fubjeffio alteri realiter diver-ß, ad communem poffeßionem, realiter confertur. Quarrt*Karcrvgacpi^j uberioris lucis & declarationis caufå expli-cabimus.
21. I. Exprimitur in ea caufa communicationis,videlicet unio, quas fine communicatione tarn probavera fuerit, quåmfolfineluce.
B %%* IL
ti, II. Reijcluntuf modi falft: i. Sine multiplicationeßd, Nam ut rede rem hane exponit Schrod : Ne0duplex (itßubjeBum, nece/fe eßduplexferi proprium, quodab u-m communicatur altert * Necp ajfeveramus proprium, quod$iz.s<x(?iv ßvefecundum geminationem juir duobus velpluribusßbieBis ineß,nihil ominus manereproprium, Sartam te&amen im fervamus logicorumregulam '.vnius proprii vnumduntaxat o/j £wn ho» efl.
23. 2. Sineßi tränsfußone, Contendimus enim iteruLogicorum canones inviolatos efte & manere: Propri¬um non efi^quodin alio e/fe contingit. Non egrediturfuumßubje¬Bum. Nullum acctdensßvepropriumßve commune migratdefubieBo inßubjeBum,.
24. III. Annotatur fubiedorum qualitas?fcilicetrealiter five ejfentialiter , diverfa: quorum vnum ( dicenteipfoKeckerm ) noneft alterum, feu quorum alterum nonfu-mitur in deßnitione alterius > vel vnum non eß ejfentiale altert,(quod in fubordinatis cft,quae ratione folum difFcrunt)fed quee fpecie & definitione diftant..
25. Atq; ita fimul exterminamus vieiffim r. kow»*»/otv vf\ , quje intergenus & fpeciem intercedit. 2.Koivavlctp impropriam ßve wß\ o-mxdoxyv » qua propriumpartis toti comunicatur, & de eo praedicatur. 3. Kotr&tapvß\ o-vrxvcip, quando exM/fa vel o*u»xüV« eflentiarü & pro-prietatü, interfe oritur tertium aliquod, quod neutruefbcui,proprium partis iftiusmfxtibilis WoReialv«wjw.t*. c^iutlfcüjtribuitur, ut Hydromel dicitur dulce„ quiamel,quod pars efl iftiusmixti,eft dulce. Hi enim omnesmodi impertinentes funt, quia inter fubieda commu-nica^ionis, non eft reale & eflbntiale diferimen, namgenus & fpecieSj, totum& pars non diicriminantur rea¬
liter
liter & cflentialiter, Ted alterum alterius potius eflfen^tiam ingreditun..
26. Porro fubie&a realiter 8c eflentialiter åUverfa, duplici modo fe habent,vel enim funt «rwAkf«»vel owJWwfcAÉva. De «<ru»fvasois, inter quse nulla eftXcotffis immeatio penetratio , noltra non agit difpu«tatio,
27. Atq; ita iterum tresmodi falfi eliminantur,i. Komm v$\ txiTMaurffj, qua conumicatu relido comu-*nicante,tranüt ad id,cui CQJnuoicatur„ftc lqmeu foliscomuni<?atur aeri, Non vero idem eft in fole 6c aére."ibi enim eft feölux, hic vero $®n<rp.os feu fplendor6cimago lucis. 2, koivmwoc Kar cnT^omiv^ip, quå non ipfa--met proprietas in aliud fubiedum, fed fimile 8c effe^dum numero diverfum in, fubicdo altero produci-tur, 8c producendo communicari dicitur, Sic Deuscreaturis fuam bonitatem, pater filio corpus 8c ani-mam? prseceptor difcipulo artem, communicat. 3.Komvlct vß\ XfHo-ip, quå id quod unius eft proprium, 6cmanet quoad Klwip, communicatur cum altero quoad *5W, quomodo omnia amicorum funt .commu*nia,6c domus, falvo dominio, communicatur amico.
28. IV, Exponuntur communicationis modiveri, nimirum, ad communempoffeßiomm, ufurpationem
denominationem: qui fe invicem fubnedunt, 8c fe-quuntur. Nam cum fubiedum alterius uniti propriapropter illam unionem poflidet, ideo iis etiam utipoteft: 6c quia utitur, ideo 6c inde denominatun,,
29. Quamvis aute kommU hsec,non tam in K-rvjcra,quam in X?«Va confistat,(hoc eftquando dicimus ani-m# propria corpori coramunicata, non cenfendum
B 2 eil
feft corpus effe & fietl fubieftum illorom animx pro-priorum, Ted ita illa quafi poflidere, utipfis utipoffitquando velit, vel quod anima per corpus virtutemfuamexerat, Sc inipfo, peripfum, cum ipfo propriasfuas operationes exerceat >) Ted tarnen propter inti-rnaiTL, profundilTimam & ar&iilimam quaunita fe invicem ample£luntur,non folumfuo modo etiam xr^o-icos hie communicatio* eü: conce-denda_».
30. Dixim9fuo modo.Na. quanquä Iiac comunica-tione idiomata kojVwj poilideantur, ufurpétur & praedi-eetur de utroq; fubie&o, vel poti9 comuni,fit tarne il-lud no Totp/Vwjmodo &ratione pari; Ted av/<r«j modo Scratione difpari. Uni e. eopetunt illa vf\ (pvcy, h-cct å<r/w,käß1 arrc?, zffrf-TuSi cuuVgjs Sc tanqua cMriRS live V7ca*Mt/jJvu-. Alteri vero kcct , nara^o, (TturCajws» ccix/xio-us Sc mediante <PuZkZ. Habet itaq; il-lud fefe,quando propria funt i-wd&Kafy, ut fubie&ü in-hzeüonis, hoc tantum ut fubie&um prasdicationis.
31. Ex his cuilibet, cuimens re£la&frons a*quaell,difpalefcit,nullam ad hanc fententiam fequi,autnaturaru,velW7x^'P.* cumnaturas, earumq; proprie-tates integras & dillin&as fervemus: vel Extquatio-nem^: cum illa natura femper fit pr^ftantior Sc nobili-or, qua; nobiliores proprietates primario in fe,per fe,Sc «ctT io-sx/) habet, quam qu« easdemfecundariö,pro¬pter altera, KaTtlycr/a/j^ per unionis gratiam obtinet;aut proprietatumjVelKij'K/cri';: non enim excurrere do-cemus propria e fubie&o in fubie&umu: velDuplz-cationem: quandoquidem idem numero proprium åduobus diverfis fubie£tis > diverfa ratione poflidetui
Sc ufur-
$c ufurpatur: ab uno nar« Qv<rip s ab alteto Kotö'* 1vuftp*vel Implicationem contradiBionis: nam alio refpecflu eftproprium, alio communo.
32. Exhisomnibus quse parafcevesloco traditafut apparet, quomodo flat9 quaeftionis noftrae forma¬ri debet, nimiru: An uniusfubflantiapropri&,five aBiones,five ^uva/xns (f qualitates, altenfiibftantUfecundum ejfentiadtBinBa-, ficundu vero exiftentiam arBißime unit&ßne con-fufione, ad cornmunempojfeßionem, ufurpationem & denomi-nationem3veré (f realiter ob talem unionem,conferripoßint?
33. Cujus quxflionisaffirmationem Calvinia-liitanquamrerumeverfionem, confufioncm & per-turbationem, imo non modo,non fedne \rm$*ipva-iHus quidem poflibilem, execrantur; Nos vero de-clarabimus non tantum in divinis rebus, praefertiminperfona Chrifti; fed etiam in naturalibus efle > illamnonmodo poflibilem, fed cum confervåtione rerumquarundamitaneceflariam, ut cum illa ftentq; ca-dantq;. Et confirmationis argumenta,quaehic afFer-ri folent, feré å Jacobo Mart; in Üb. de com: ptop: &codem, quo ille,ordine tranfcribimus.
34. /. Argumentum ab nnione ingenere de*fumimm :
I. Vbicnncp datur realis, intrinfeca& arBißima duarumnaturarum cruvcTuWu, ibidatur realis communicatio :At in materia informata, in corpore animato, in ferrotgnitOy & cumprimis inperfina Cbrifli ejus-modi datur duarum naturarum vnio E.
JHajorconßat, I. quia nulla vel ad fpecieiruB 3 pro-
probabilis dari vel excogitari poteft difFerentia, qtiaunionisgradus åfe invicem difcernuntur>quam com-municatiopropriorumj.
2. Regula omnium calculo approbata: e$udkttritO) talk c&mmunk&tiQy
3. . Autoritate Arift: 11b. 2. de part * animal:Cap, 2. &3.
j/. 2. ^uacun^ natura conflituunt imum incom-munieahiky illa interfefunt communtcahiles.
Sed quadam dijpa rata natara conflituunt (fc. E.Connexionem continet axioma metaph: Ex
duobus incommunicabilibus unum reale incommunicahile,conflttui nequit.Minor conflat. Wosat^f enim definitur (ubfiantia
individua,incommunicabilky nonfuftentata in tf//0;dummo-do anima& corpus in homine, Divinitas &; humani-tas in Chriftojvnam conflituunt Wesac//),
36. 3. Negata communicatione idtomatumy negatur vnia.Nam V. G* Communicationem perfonae Chrifli adnaturas, & harum ad fe invicem oriri, negare poteflnemo, nifi qui correlatorum naturam,& afFe&ionemomnem,per inauditam abfurditatem tollere aufus fit.cum unio & communio five communicatio tanquamcorrelata cohsereant , & neutra fine altera definiripoffit ac debeat; quin imo tam facile eft fingere finecommunicatione ynionem, quam fine luminefolem.
37* /*♦ * Communicatione naturarum♦Communicatis naturk (f eßentiky communicantur na¬
turarumproprietatesySed inferro ignito, (f inperfona Chrifli communican¬
tur natura, E.
Majo-
Majoris connexionemj Damafc. confirmat:yocf, inquit, am<f/oT(§H Trav-no* StwvVajjcr©^. Porro
vttosacis t åoyn & ejusdcm idiomata, fic vnum funt *<Ptmmffrasi ut nihil intcr eä prorfus fit difcriminis: fcd u-no pofito neceflario ponitur & alterum» ufq; adeo,utfi idiomata divina aflumptae carni non fnnt commu-nicata, neq; Wésacm tS Xoy* communicata eft; quo-modo Chriftus diftrahitur, &: totum incarnationismyfterium elevatum.
Aftnoris prim cxemplum manifeftum eft,cum acies neq;mentis neq; oculorum aliud perfpici-at,nec ta<ftus deprarhendao.
Pofierim probabünt Theologi: ne falfem in^alienammeflem mittere» nobis piaculum fio.
1%. ni. ±A. Communicatione qu&fit in•terfinnam, ejmcfciUum 0®materiam.
i. Forma communicatfe materia, (f vicißimE. multo magispropria communicaripoßunt.Antecedens acutiftimus expenditSeal: exer.*37.*
quaeft. 27. Confequens fatis conftat: quia propriumquodaccidens eft, indiget femper fubie<fto; fubftan-tia vero non item; nec agit abfoluté (fcilicet fubftan-tia creata) fed per fuas qualitates, partim proprias,partim communes: quamobremha: facilius commu-nicationem admittuno.
3p. 2. ABusfirma communicatur matertaiAflus firma efl proprium firma .*E: cjuoddam proprium communicatur.
. 40. IV.
1V, Communicationeyiujenfm&motu*.
Vita,finftis (fmotus communicantur corpori:Sedh&cfintpropria anima:E. Jpusdampropria communicanturLicet Keckerman.-&ali jejusdemfaripa?»
mnlta hic obijciant contra utramq; preemiflarum;Sed dicantUli quicquid velint,communicationem ta¬rnen propriorum declinare haudpoterunt: fic enimfemper coiligemus:
Animaperfefila vivit: Corpusperfe &exfe non vivit:Vitam tarnen habet, E. ab anima, cujusproprium efi do typ ,E,Per vnionem, E.per communicationem-j.
4h y„ u4 Communicatione inter calorcmgffermm:
Vflio communicaturferro :Vflio efipropria ignis:E quoddamproprium communicatur.
42t Vh A, Communicationc tnterferrumgfmagndem.
Vis trahendiferri communicaturferreoftjjlo »*Vis trahendiferri efipropriamagnetis:E quoddamproprium &c,43. VII. Accedunt autoritates, tum patrum
omniujm, tum aliorum Theologorum & Philofopho-rum, qui vnanimjter nobifeum faciunt, quorumlocabene multa commemorare pofiumus, brevitatis cau-fa tarnen filentio involvimusr%
44. Quia
44« Qüia do&rina h«c de commtinicationeVdiomatum,convcnienti difcrimine& diftin&é traCh*ta Sc explicata, tria communicationis genera parit ,•nam,non eft una xoivwwx idiomatum, id eft, illud tropigenus, fut ait Beza. R. 3. adSelnec: fol 272.) fedgra-dus ejus tres funt, de Ulis iam breviter agemus,
' L Communicationisgenm \*veierihw$fivc owwWu appropriatio Sc affbciatio, di£tumj;
eft quando propter vnionem duarum naturarunijdifparatarum, ea qusevnius tantum natura? propriafunt , alteriq; naturae contradicentia, toticWWjo-.fj>in0 tribuuntun*.
46, Et in hoc gradu intcr explicationes, not«diftinftiva? adhibentur; utferrum ignitum eftgravequatenus eft ferrum, vrit quatenus eft ignitum, filiusBei eftpaftus fecundum carnem, Chriftus eft infini-tus, a?ternus fecundum divinitatem: juxta regulam :Sublimta & excelfa ad fublimem divinum, humiliaad hu-manam Chrißi naturum, referendafunt,
4.?* IL Lommumcationis genm, QyrilloHom7Totq</is nominatum : eft^quando operationes toti«ufJWty/xivco fecundum utramq; naturam, fine vlla di~ftin&ionis particula adhibita, tribuutur: ut homo vi-vit,videt, audit, fentit Scc, ferrum ignitnm lignum v-rendoperforat, Chriftus eft mediator Sc redemptortotius mundi; idq; fecundum canonem Leonis inconftlio Chalcedonenft approbatum: Utratf natura a-git cum communicatione alterins id,quod ejusproprium eft,
48* 1IL Communicationis genm 9 qu°dBiÅT'u<?/s,1 , ^trano/ycr/f &: fpeciaiiter
C com-
€ommurncatio ybeatur, qnodq; in hob noftro fche-mate praecipue fpeciatur> eft quando ob intimam ar-öiflimämq^ynionis 7^«xw^<ri^rublirnibris naturx pro¬prio de inferiore enuiiciantur, ut fublimior tanquamCäufa efHciens > in liumiliori, cum ea, per eam, tan-
quam örgänon, virtutem fuam exerat: fic ignis ferrofibi vnito natura obfcuro & frigido. (2. de part t ani-mal:) fplendotem& caloremfuum communemfacit»Anima corpori vnita vi tam,mo tum& fenfuscomm \unicat, quibus iliud natura fua caretSic filius Deicommunicat filio hominis in individuo & perfonadonain creata & infinita; utpote infinitam maiefta-tem & potentiam Dan :j. v. 14. loh. 5. v. 25. Math.: 28.16. Ephesi.v. 28. virtutem vivificandi, Joh. 6.1. Joh*1. oranifcientiarm Eta. 48.29. Joh. 21. 17. Omniprae-fentiam, Joh. 3. 13* Eph: 1. 23. & 4. io. Gloriam & ho*
/ norem adoratronis. Math,. 2.. 11. Ad: 7.59. Phil. 2. 10*Xx ide ha?c regulaproßuxit: ^uicquidfilio Dei convenityper naturami id convenitfilia hominisper vnionisgratiam*
49. In hoc Tcrtio communxAtionis genere,trra diligenter obfervanda veniunt. r. fublimioremnaturam humiliori & inferrorifua facere communiapropria, nonvice verfa, nifi ftatuend'um fit fuperio-rem ab ingenita fua deturbari perfedione, contranaturam & ftnem communicationis, quae non ad im-perfectionem fed perfedionem fpedant r Sic animacommunicat corpori vitam; non vero hoc viciflimanima? fuam vifibilitatem_j.
50. Propria quadam in hoc genere denomina-te MedültEj qua?dam Immediaie. Immedia-
te
te dcnominant Illa, qua? alteri natura? non contradi^cunt, & ad extra fe operationibus offerunt, & ob id«jtfsfyijftftadicimetcntur,(ic corpus,eft viv.um.,Ientiens»mobile, finitum: ferrum vrens, candidum &c. Huma¬na Chrifei natura omnifciens, omnipotens, vivi-fica
51. Mediate denominant illapropria,quacalteri natur« contradicunt, & per eam nonexerun-tiir, fed inträ eflentiam fuperioris natur» manent®atq; ideo quiefcentia five nominari confue-verunt. Sic corpus non dicitur immediate limplex®incorporeum; fedmediate , corpus habet potentiasfentiendi, intelligendi fimplices & incorporeas 6cc :Ferrum non dicitur leve vel rarum; fed levitantem&rarefacientem habere calorem .* FlumanaChrifti na¬tura non dicitur infinita, »terna; fed habere diciturinfinitam Xapien-tiam, potentiam, «ternum & infi-nitum regnunu. Quocirca hic ofeenditur nonomnes proprietates in fpeciali hac communicatione»communicab;les effe: Sed quasdam in communica-biles. De qua re hare regula diligenter fervanda efl:A communicationepro commtmi kthV« ßw?pta adimmediataproprijdenominatio.nem qua in Xfüo'&.conßßit, nulla eß con-fequentios.. Dehis Spa'iijs^ in ipfo diiputalionis con-fiidtuplura dieemusf,
52. Quamqujpm ab ipfo ftatimvhionis ardbiiTI-'rraemomento humiliori natur», fublimioris propriaad adum primum feint communicata.* Adu tarnen fe¬cundo vfuve pleno adcertum tempus detineri pofle,fic in infante &dormiente animae facuitates omnes
C 2 non
non a&u fecundo exercentur , licet a&u prima com-mun i cantur : Sic licet omnis plcnitudo Deitatis inChristo homine, inde ufq; a primo incarnationismomento, corporaliter inhabitareo , illam tarnentempore exinanitionis plenam non exeruio; Sed inftatu glorificationis ad dextram Dei patris exaltatus,plenitudinem illam Deitatis in pleniffimam vfur-
pationem exhibet: Cui cum patre & Ipi-ritu fandtOjhonor, gloria & laus infecula feculorum
Ameo,.
COROLLA RIUM.
Ex thef: 9. & feqq: quarritur, ad quam ynio-nisfpeciem, unio duarum naturarum in Chrifto ac-cenfendaeft? R. Quodcumftt ßngularis,inufitata& vere «|^t(§K a-ntäs & mr ockp'ßea/j adnullam accen-feri pofsit; interim tarnen k<*e o/xoiot-yr* tivocj & aal ava»7^07/oaq ad eam refertur unionem, qua; in homine eft,animap rationalis & corporis: Sic enim in fymboloAthanallus: ficut anima rationalis & caro-> unus eß horno :ßc Dem homo unm eß Chrißm.
PROBLEM A.Num ferendum eft, quod dicit Gocleniuspart
I. probl; Log. 40/ Caro non pars yfed adjunclum eß Ad*75 tnfeparabUe ? R. N:
AD/
eo©6x^©®o©©©ee©©0O00O6©oe©oé©OQAD ORNATISSIMUM Dn. LaurentiusNicolai TypjEum harumthefiumpropu.-gnatorem dexterrimum, amicum fuum.
fingulariter honorandum per-breve
Xho/xivop croQiHS rafifé Ttufecr^oÅfycJ^sFfoo-suXaw/j /xiy» , tx&p fa ^&rcc
E<roc la>^ju/Aw a/j.cp/ /AaÖK^uccra cöjScTh^xf^7? y^Kör$£&X' t ofxfxacrip å.n<xtx<x.Töl$
A^^aco^ T&yz £riry/fcc(£É«jJ ^K^aea 7raAoaw^>Ka/ TavT <$/J^\sX§ X#f'
TauTH/J <£ urna/s £X"/J yv&iAHp , <$>/Ea/^ves avef^cos Ku/jisya crco^tV*^
Tfcu. IscHy to fafg^TO/, natxcvrQjEti^fc-yt^nV S^oX^Ö« Ew-ye ^ooa^Vsws;
Et0Ao/j t'xöJ, 4>/Aop KTOp, V£/J cfi;. Tb^K.7/ outwsAiaTcA§ Qivh-ffixÅGsi) foi StÅvj»
»TccW^is n <pvAaajfc/j, ^aioc <x7ro§Hcrftn«T£/<T/ ergo HU'X^'S to v
EUXOMtft o$pa ft£OJ TcoAva7*'"* <Pw<aara >>atwp?£7X0f"^«^ /AagH K ctoöep.
cfiAacftAcf/cscs fra* faciebat *ISRAEL LAURENTII Star-
becchim Smolandtis.
/~\uarVit;
ALIUD.
uando Typa?e colis tibi credita dona Minerva,Et^quå fedulitate potes, Sophia faftigia iummaDum ex animo fatagis divino fcandere dudtu,Hoc propter tibi laus debetur, gloriamajor.Et proutingenij donis es quippepolitus,Sic ope divina frudtus olim inde capeifes.Nunc ideo pergasMufarum volvere chartasCoepcum porro tuu locuplesDeus ipfefecundcfe»
Zi$ <piÅ<xhÅ(pm TM/j-itftopfcribebatFetrus Magni Luculand.
Oii—Gothus,
