Upload
forlagid
View
226
Download
2
Embed Size (px)
DESCRIPTION
Sjáðu sýnishorn úr nýjustu matreiðslubók listakokksins Nönnu Rögnvaldardóttur.
Citation preview
18
aspassúpa
r ey Ktur Sv íNa Bógur ofnbakað grænmeti, maltsósa, eplasalat, e.t.v. kartöflusalat
frönsk súkkulaðikaka með mandarínusírópi
Maturinn á aðfangadagskvöld er dýrasta máltíð ársins á mörgum heimil-
um, enda oft mikið í hann lagt og flestum finnst skipta máli að hafa nóg af
öllu. Bara hráefnið í aðalréttinn kostar oft mörg þúsund krónur – jafnvel
tugi þúsunda ef margir eru við jólaborðið og um er að ræða dýra villibráð
eins og rjúpur og hreindýr eða eitthvert innflutt góðgæti.
En það er hægt að fara aðra leið og bjóða upp á mat sem er mun ódýrari
en ekki síður jólalegur. Stundum má finna jólasteikina á tilboði löngu fyrir
jól og geyma hana í frysti. Jólaöndin hjá mér eitt árið var keypt með góðum
afslætti eftir páskana – hún var ekki verri fyrir það.
reyktur svínabógur er með ódýrasta jólamat sem hægt er að fá og mér
finnst hann satt að segja betri en hamborgarhryggur, hann er oft bragð meiri
og safaríkari. Hann getur verið reglulega hátíðlegur og góður jólamatur og
þó kostar kílóið yfirleitt minna en stór pylsupakki.
Mér finnst best að sjóða hann mjög rólega í vatni, taka hann svo upp úr og
láta hann kólna aðeins svo hægt sé að flá af honum pöru og fitulag, bera svo
á hann gljáa og baka – annars er eldamennskan og allt annað mjög svipað
og við hefðbundinn hamborgarhrygg eða Bayonne-skinku.
Hér er ég með ýmiss konar grænmeti sem ég baka að hluta með kjötinu
en margt annað kemur líka til greina. Sætar kartöflur smellpassa með en
gulrófur eru góðar líka og það mætti t.d. gera sæta kartöflustöppu og nota
rófur til helminga.
Forrétturinn þarf ekkert að vera humar eða graflax, góð súpa er ekki síðri
og mjög fín á undan reyktum mat; aspassúpa (bls. 88) er einföld og góð.
Súkkulaðikaka (bls. 118) er eftirréttur sem allir ættu að kunna að
meta og ef krakkarnir eru farnir að ókyrrast eða ef allir eru pakksaddir
eftir steikina er tilvalið að bera hana fram með kaffi seinna um kvöldið.
Mandarínusírópið er gott en engin nauðsyn.
a ð r a r U P P Á S t U n g U r
F O r r É t t i r
t.d. sveppasúpa, gulrótasúpa,
salat með fetaosti, rækju-
og aspastartalettur
M E ð l æ t i
t.d. rjómasósa, brúnaðar
kartöflur, rauðkál,
grænar baunir, maís
E F t i r r É t t i r
ananasfrómas, litla syndin,
ris à l‘amande
Ódýr jól
19
22
spergil- og rækjutartalettur
pöruSteiK sveppasósa, brúnaðar kartöflur, spergilkál, rauðkál
sérrítrifli
a ð r a r U P P Á S t U n g U r
F O r r É t t i r
t.d. aspassúpa, sveppasúpa,
rækjukokkteill, reyktur lax
og rækjur
M E ð l æ t i
t.d. sveppasósa, kartöflugratín,
kryddjurtakartöflur
E F t i r r É t t i r
t.d. ananasfrómas, vanilluís,
ris à l‘amande, súkkulaðiís
ÖmmujólKannski er það misskilningur en mér fannst um tíma að pörusteik væri
hálfpartinn að detta út sem jólamatur, þætti gamaldags og ömmuleg (sem
ekki er nú galli í mínum huga). Svo var þetta eilífa vesen með pöruna ... Ég
hef reyndar aldrei átt í vandræðum með að fá góða pöru. Kunningi minn
hélt því fram að það væri vegna þess að ég hefði ekki vitað að para gæti verið
vandamál. Hugsanlega ... Þegar ég eldaði pörusteik í fyrsta skipti f letti ég
upp í enskri matreiðslubók og fylgdi leiðbeiningunum þar. Þær virkuðu vel
og ég hef fylgt þeim síðan, meira og minna. Í enskum matreiðslubókum er
nefnilega sjaldan minnst á að para geti verið vandamál.
Það skiptir máli að undirbúa pöruna rétt, passa að skurðirnir séu djúpir
og jafnir og paran vel þurr – gott er að láta loft leika um hana þar til steikin
fer í ofninn. (Ef ekki er tími til að lofta pöruna vel grípa sumir til þess að
nota hárblásara.) Svo þarf að nudda salti vel í hana.
Ég set steikina inn í vel heitan ofn. Þegar paran er farin að poppast lækka
ég hitann og steiki áfram nokkuð lengi – það er lítil hætta á að kjötið þorni
því fitan undir pörunni bráðnar niður í það og heldur því röku. Ef paran
reynist nú ekki hafa poppast nægilega eftir allt saman má hækka hitann
hressilega eða kveikja á grillinu seinustu mínúturnar.
Pörusteik með brúnuðum kartöflum er indælis ömmujólamatur og þá á
vel við að vera með tartalettur í forrétt (bls. 90). Bara eina á mann, þær eru
saðsamar og stórsteik í vændum. Hér er fyllingin rækjur og spergill en það
mætti til dæmis hafa reyktan eða nýjan lax eða silung.
Og ef vantar eftirrétt í stíl er sérrítrifli (bls. 112) viðeigandi. trifli er
ævagamall eftirréttur og hefur alið af sér alls konar útfærslur, nú til dags
iðulega með rjóma, ávöxtum, sælgæti og gjarna kókosbollum (hvar nema á
Íslandi væru kókosbollur hafðar í ávaxtadeildinni í stórmörkuðum?) – en
hér er mælt með ekta ömmutrifli.
23
26
a ð r a r U P P Á S t U n g U r
F O r r É t t i r
t.d. reyktur lax og rækjur,
sítrónugrafinn lax, ristaðar snittur
og makrílpaté, hreindýrapaté
M E ð l æ t i
t.d. brúnaðar kartöflur,
Hasselback-kartöflur, spergilkál,
grænt salat, maís
E F t i r r É t t i r
t.d. tíramisú, ís,
súkkulaðibúðingur
silungstoppar
l a mB a l ær i lambasósa, rifsberja- og hnetusalat, rauðkál, kartöflugratín
litla syndin ljúfa
Íslensk jólEiginlega ætti lambakjötið að vera hin eina sanna íslenska jólasteik – og
er það reyndar á mörgum heimilum. Áður var víðast hvar borið fram heitt
hangikjöt á aðfangadagskvöld og það þekkist enn sumstaðar. En þegar
flestir fóru að hafa hangikjötið á jóladag eða annan í jólum var það ekki
lambasteik sem kom í staðinn, heldur svínakjöt, gjarna reykt og saltað.
Það er dálítið þungt í maga að borða mikið af reyktu og söltuðu kjöti
marga daga í röð og þess vegna þykir mér lambalæri góður kostur. Sumum
finnst það kannski sunnudagsmatur frekar en hátíðamatur en það er
sannar lega enginn vandi að gera steikina virkilega hátíðlega.
lambalæri steikt með aðferðinni sem hér er notuð verður ekki gegnsteikt
og brúnt inn að beini eins og hefðbundið sunnudagslæri, en heldur ekki vel
rautt við beinið eins og sumum þykir best. Steikingin verður hins vegar
mjög jöfn og það verður fallega bleikt, jafnlitt inn að beini, meyrt og safaríkt
og auðvitað einstaklega bragðgott. Ég hef hitann háan í byrjun til að fá lit
á kjötið en lækka hann svo – en það má fara öfugt að og hækka ekki hitann
fyrr en í lok steikingartímans.
Ef lærið er keypt frosið er best að láta það þiðna í nokkra sólarhringa
í ísskáp. gott er síðan að láta það standa í klukkutíma eða svo á eldhús-
bekknum svo það fari ekki ískalt í ofninn. Sé það kalt lengist steikingartím-
inn eitthvað. Ef steikarmælir er til er best að nota hann; ég tek lærið út
þegar kjarnahiti nálgast 60°C (hitinn á eftir að hækka dálítið á meðan
kjötið bíður) en þetta fer auðvitað eftir smekk hvers og eins.
reyktur eða grafinn lax eða silungur á mjög vel við á undan. Á bls. 88
er uppskrift að flottum og bragðgóðum forrétti úr reyktum silungi – eða
laxi – sem smellpassar. Eftirrétturinn (bls. 128) er reyndar ekki sérlega
íslenskur, nema hvað þetta er uppskrift sem hefur fallið rækilega í kramið
hjá Íslendingum. Jú, og súkkulaðið er íslenskt, ég nota alltaf Síríus ...
27