KALENDARIUM AEROKLUBU WARSZAWSKIEGO ZARANIE …old.szybowce.waw.pl/aw/images/pliki/kalendariumaw.pdf · 26 lutego – 15 majaKursy lotnicze Polskiego Towarzystwa Żeglugi Napowietrznej

KALENDARIUMAEROKLUBU WARSZAWSKIEGO

ZARANIE1647

Spolszczony Włoch Tytus Liwiusz BORATYNI, mechanik, wynalazca, budowniczy, mincerz, meteorolog, menniczy, twórca obserwatorium astronomicznego w Ujazdowie pod Warszawą, przedstawia królowi Władysławowi IV traktat pt. „Il volare non e impossibile come fin ora e stato creduto” (Latanie nie jest niemożliwie, tak jak dotychczas sądzono). Boratyni buduje model statku powietrznego (latającego smoka) o długości około 1,5 m i czterech ruchomych skrzydłach, który podobno wzniósł się w powietrze. Drugi zbudowany model tego typu zamierzał w częściach wysłać do Francji.

178412 lutego Stanisław OKRASZEWSKI, nadworny chemik i mineralog króla Stanisława Augusta, wypuszcza z tarasu Zamku Królewskiego w Warszawie swój pierwszy balon (na uwięzi) napełniony wodorem, o średnicy około 90 cm. Balon wzniósł się na wysokość 180 m i utrzymywał w powietrzu 3 minuty.

6 marca Balon Okraszewskiego wypuszczony z tarasu zamkowego w Warszawie przeleciał odległość 22 km, spadając w pobliżu Słupna koło Kobyłki. W uznaniu zasług dla pierwszego eksperymentatora z aerostatem w Polsce, król Stanisław August obdarowuje Stanisława Okraszewskiego specjalnie wybitym na jego cześć złotym medalem.

178920 maja Pierwszy wzlot balonem w Warszawie Francuza Jean Pierre Blancharda, który leciał 45 minut i wylądował za Wisłą w Białołęce. Trzy dni później, J. P. Blanchard demonstruje swój spadochron, na którym z balonu opuszcza psa. Lot trwał 49 minut.

179014 maja Pierwszy przelot balonowy Polaka: hr. Jan POTOCKI wraz ze swoim służącym Turkiem Abrahimem i białym pudlem odbywają w Warszawie z J. P. Blanchardem 45-minutowy lot w koszu balonu. Na cześć lotów balonowych w stolicy, król Stanisław August wybija medal pamiątkowy.

1850„Gazeta Warszawska” publikuje w nr 254 „Historię żeglarstwa napowietrznego”.

1876Warszawscy dziennikarze FRYZE i FILIPOWSKI odbywają pierwszy pasażerski balonem z Warszawy w lubelskie.

18918 września Pierwszy skok ze spadochronem z balonu na ogrzane powietrze wykonany przez Stanisława DREWNICKIEGO nad Torem Wyścigów Konnych na Polach Mokotowskich.

189325 sierpnia Warszawianka Janina MEY wykonuje, jako pierwsza Polka, skok ze spadochronem w Warszawie.

18931894

Warszawski artysta malarz, Czesław TAŃSKI, buduje w Wygodzie k. Janowa Podlaskiego swoje pierwsze modele latające z napędem sznurowym.

18941897

Eksperymenty skoków i wzlotów Czesława TAŃSKIEGO ze zbudowanym przez siebie i modyfikowanym szybowcem Lotnia w Wygodzie k. Janowa Podlaskiego.

1898Pisarz Władysław UMIŃSKI zakłada w Warszawie pierwsze kółko lotnicze.

190912 stycznia Na zebraniu ogólnym Stowarzyszenia Techników w Warszawie powołano Koło Awiatorów z prezesem Piotrem STRZESZEWSKIM. Z inicjatywy Koła odbyły się w Warszawie pokazy lotnicze cudzoziemców, w większości Francuzów, na terenie Torów Wyścigów Konnych.W Warszawie powstaje pierwsza krajowa pracownia modeli lotniczych „Samolot”, założona przez M. BOGUSŁAWSKIEGO i Wojciecha WOYNĘ.

1910Stanisław LUBOMIRSKI zakłada w Warszawie, w pobliżu Torów Wyścigów Konnych, pierwsze na ziemiach polskich lotnisko, całkowicie wybudowane przez Polaków dla nowo powstającego Warszawskiego Towarzystwa Lotniczego „AWIATA”.

26 czerwca – 3 lipca Dni Awiacyjne na nowym lotnisku, które zaczęto nazywać Polem Mokotowskim. Pierwsze zawody samolotowe z udziałem pilotów zagranicznych i polskich, organizowane wg regulaminu Międzynarodowej Federacji Lotniczej FAI.

1

191117 czerwca Oficjalne otwarcie na Polu Mokotowskim Warszawskiego Towarzystwa Lotniczego „AWIATA”, które miało szkołę pilotów i zakład produkcji samolotów.Stanisław i Konstanty LUBOMIRSCY utworzyli przy „Awiacie”, za zgodą Aeroklubu Wszechrosji w Petersburgu, którego byli członkami, AEROKLUB KRÓLESTWA POLSKIEGO, którego jednak władze guberni warszawskiej nie chciały oficjalnie zarejestrować.

lipiec Ukazuje się w Warszawie pierwsze polskie czasopismo lotniczo -samochodowe, pod redakcją Zygmunta DEKLERA.

13 sierpnia Szef Wyszkolenia warszawskiej „Awiaty”, Michał hr. SCIPIO DEL CAMPO, wykonuje z Pola Mokotowskiego pierwszy przelot samolotem typu „Etrich” nad Warszawą (trasa Mokotów – Nowy Świat – Wisła – Plac Teatralny – Leszno – Marszałkowska – Pole Mokotowskie), w czasie 18 minut, na wysokości 400 – 500 m.

1912Władze rosyjskie likwidują szkolno-produkcyjną działalność „Awiaty” i przejmują cały je majątek.

1915Zajęcie Pola Mokotowskiego prze okupacyjne wojska niemieckie.

19171 lutego Zebranie organizacyjne Polskiego Towarzystwa Żeglugi Napowietrznej w Warszawie.

26 lutego – 15 maja Kursy lotnicze Polskiego Towarzystwa Żeglugi Napowietrznej w Warszawie, które ukończyło 73 słuchaczy.

OKRES POLSKI NIEPODLEGŁEJ 1918 - 19391918

15 listopada Polski oddział wojskowy, pod dowództwem por. Tytusa KARPIŃSKIEGO i por. Jerzego GARBIŃSKIEGO, złożony w większości ze studentów uczelni warszawskich, zajmuje lotnisko Mokotowskie w Warszawie.

20 listopada Założenie Centralnych Warsztatów Lotniczych na lotnisku Mokotowskim.1919

28 lipca Uchwała Rady Ministrów przydzielająca sprawy lotnictwa cywilnego w Polsce Ministerstwu Kolei Żelaznych, które włączyło je do kompetencji Wydziału Kolei Wąskotorowych i Miejskich.

16 września Opracowanie projektu utworzenia cywilnego przedsiębiorstwa lotniczego pn. Narodowe Towarzystwo Żeglugi w Polsce.

1920grudzień Przeniesienie do Warszawy powstałego 30. 10. 1919 r. w Poznaniu AEROKLUBU POLSKIEGO, którego siedziba znalazła się w budynku Departamentu Żeglugi Napowietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych.

1921czerwiec Zmiana nazwy Aeroklubu Polskiego na: AEROKLUB RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ (w skrócie ARP), którego prezesem Zarządu został Stanisław OSIECKI.

październik W Warszawie ukazuje się pierwszy numer miesięcznika „LOT”, organu Aeroklubu RP, redagowanego przez Sekretarza Generalnego Januarego GRZĘDZIŃSKIEGO.

9 marca Reorganizacja naczelnych władz lotniczych. Utworzenie m. in. Sekcji Żeglugi Napowietrznej podległej ministrowi spraw wojskowych.

1 kwietnia Szkoła pilotów w Warszawie wypuszcza na pierwszy samodzielny lot wyszkolonego w odrodzonej Polsce ucznia – por. Władysława ŚWIĄTECKIEGO.

październik Reaktywowanie powstałej w 1916 r. r Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej.

październik W Warszawie rozpoczyna działalność organizacja międzyszkolna Polski Lotniczy Związek Młodzieży.

19223-10 września Pierwszy udział polskich pilotów w I Międzynarodowych Zawodach Lotniczych w Zurychu (Szwajcaria). Załoga: Ludomir RAYSKI – Czesław FILIPOWICZ otrzymuje wyróżnienie i nagrodę specjalną w alpejskim locie okrężnym.

2

9-10 września Pierwsze pod patronatem ARP zawody samolotowe na lotnisku Mokotowskim pn. Pierwszy Krajowy Lot Okrężny o Puchar Ministerstwa Spraw Wojskowych, na trasie Warszawa – Lwów – Kraków – Poznań – Warszawa. Zwyciężył Stefan PAWLIKOWSKI na samolocie Brequet XIV.

16 października Rada Ministrów powołuje Komitet Lotnictwa Cywilnego – organ doradczy i opiniodawczy w sprawach lotniczych dla Ministra Kolei Żelaznych.

12 grudnia Walne zebranie Aeroklubu Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie. Uchwała o powołaniu LIGI OBRONY POWIETRZNEJ.

192325 maja Pierwsze ogólne zgromadzenie delegatów członków – założycieli Ligi Obrony Powietrznej Państwa (w skrócie: LOPP) w Warszawie. Przyjęcie statutu LOPP.

czerwiec W Warszawie ukazuje się pierwszy numer miesięcznika lotniczego „LOT POLSKI”, pod redakcją sekretarza generalnego LOPP Januarego GRZĘDZIŃSKIEGO.

czerwiec Członkowie Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Politechniki Warszawskiej budują w Centralnych Warsztatach Lotniczych w Warszawie pierwszy szybowiec SL-1 „AKAR”, według projektu studenta Adama KARPIŃSKIEGO.

28 sierpnia – 13 września Tadeusz KARPIŃSKI z Politechniki Warszawskiej zwycięża na szybowcu „AKAR” w I Polskim Konkursie Ślizgowców na terenie Czarnej Góry w Białce k. Zakopanego.

sierpień Na lotnisku Mokotowskim II Krajowy Lot Okrężny z udziałem 21 samolotów, który ze względu na trudne warunki atmosferyczne ukończył tylko jeden pilot.

1924styczeń W Warszawie powstaje Komitet Wojewódzki LOPP.

marzec „Lot Polski” staje się oficjalnym organem LOPP.

5 października Wychodzi pierwszy numer miesięcznika „Młody Lotnik”, pisma Polskiego Lotniczego Związku Młodzieży, którego wydawcą i redaktorem jest student prawa Uniwersytetu Warszawskiego – Jerzy OSIŃSKI.

październik Na Politechnice Warszawskiej powstaje Katedra Aerodynamiki.

192525 lutego Zbigniew BABIŃSKI dokonuje na lotnisku Mokotowskim oblotu samolotu Jerzego DĄBROWSKIEGO D-1 „Cykacz”.

16 - 22 września Ludomir RAYSKI z mechanikiem Leonardem KUBIAKIEM wykonuje na samolocie Brequet XIX B2 Rajd Śródziemnomorski na trasie: Warszawa – Paryż – Madryt – Casablanka – Tunis – Ateny – Stambuł – Warszawa (8000 km).

25 października I Krajowe Zawody Balonowe o Puchar Przechodni Aleksandra Wańkowicza w Warszawie.

grudzień W podziemiach Nowej Kreślarni na Politechnice Warszawskiej powstają warsztaty lotnicze Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej, w których rozpoczęto budowę samolotów sportowych, zaprojektowanych przez członków sekcji: Stanisława ROGALSKIEGO, Stanisława WIGURĘ, Jerzego DRZEWIECKIEGO (od pierwszych liter ich nazwisk samoloty oznaczano skrótem – RWD).

192623 maja Na lotnisku Mokotowskim I Wszechpolski Konkurs Modeli Latających

25 sierpnia – 25 września Bolesław ORLIŃSKI z mechanikiem Leonardem KUBIAKIEM wykonuje na samolocie Brequet XIX B2 przelot rajdowy na trasie: Warszawa – Moskwa – Kazań – Omsk – Krasnojarsk – Czyta – Charbin – Mukden – Heidzo – Tokio i z powrotem nieco zmienioną trasą do Warszawy (22 600 km).

1927

14 marca Sejm Uchwalił ustawę „Prawo Lotnicze”.

Kazimierz CHORZEWSKI „Z Dawnych Lotów” Wyd. MON 1979 r.„ Zdecydowano oddać sprawy lotnictwa cywilnego Ministerstwu Kolei Żelaznych, które powołało do życia dwuosobowy referat żeglugi powietrznej. I znowu kłopot. Referat powinien być przecież w jakimś wydziale, ale w

3

którym? Ludzi znających się na „aeroplanach” w Ministerstwie Kolei nie było; tam byli ludzie stateczni, przywiązani przez całe swoje życie zawodowe do szyn, wagonów i parowozów. Po długich namysłach zdecydowano. że referat żeglugi powietrznej będzie podlegał wydziałowi....kolei ...wąskotorowych i miejskich. (...) Poważne też kłopoty były z właściwym zakwalifikowaniem pilotów cywilnych do grupy zawodowej. Wyłonił się problem, czy pilot jest pracownikiem umysłowym czy fizycznym? Ci co mieli decydować, absolutnie nie orientowali się w rodzaju pracy wykonywanej przez pilota samolotu. Spece ci doszli do wniosku, że pilot pracuje tylko rękami i nogami, a więc głowa do tego nie jest potrzebna, bo – najmniej ważna. Wobec powyższego lotnik to tylko pracownik fizyczny, a nie umysłowy. A jeżeli to jest pracownik fizyczny, to do której grupy fachowej go przydzielić? Może do metalowców? Nie pasuje, bo chociaż samoloty mają części metalowe, głównym tworzywem jest drewno. To może w takim razie zaliczyć pilotów do pracowników przemysłu drzewnego? Ale tu znak równania pomiędzy stolarzem i pilotem to także jakoś nie pasuje. Zaraz, zaraz. Przecież pilot to pracownik fizyczny i należy go zakwalifikować według czynności jakie wykonuje. Prowadzi samolot. A czym prowadzi? Rękoma i nogami. Ale ręce obsługują , za pomocą drążka sterowego stery w dwóch płaszczyznach, a nogi orczykiem, tylko ster kierunkowy, a zatem więcej pracuje wykonują ręce. Znaleźli rozwiązanie. Przecież jasne – pilot jest pracownikiem fizycznym w grupie... rękodzielników.”

14 - 21 sierpnia Udział polskich pilotów w Międzynarodowych Zawodach Lotniczych w Zurychu. Aleksander CICHOCKI zajął dwukrotnie drugie miejsce: w locie alpejskim i w konkursie prędkości.

sierpień Udział polskich pilotów w I Locie Małej Ententy i Polski w Jugosławii. Załoga Franciszek ŻWIRKO – Władysław POPIEL zajęła drugie miejsce.

wrzesień Oblot w Warszawie samolotu sportowego WR-1, konstrukcji studentów Politechniki: Stanisława WIGURY i Stanisława ROGALSKIEGO.

8 - 9 października Kazimierz KALINA z Warszawy zwycięża w I Konkursie Krajowym Awionetek na samolocie JD-2, rozegranym na lotnisku Mokotowskim.

Z KRONIKI 75-LECIAAEROKLUBU WARSZWSKIEGO

192719 października Z inicjatywy redakcji „Młodego Lotnika”, przy czynnym wsparciu Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej, powstaje w Warszawie pierwszy w kraju Aeroklub Akademicki Warszawski, który za główny cel stawia sobie szkolenie młodzieży w pilotażu samolotowym, dotychczas dla niej niedostępnym. Uchwalono statut, program pracy, wybrano radę oraz zarząd aeroklubu. Pierwszym prezesem AAW został red. Jerzy OSIŃSKI. Utworzono dwie sekcje samolotowe: szkolną i treningową. Kierownik pierwszej (jak również szkoły pilotów) - Jerzy WIDAWSKI; kierownik drugiej - Tadeusz KARPIŃSKI. Kierownik sekcji warsztatowej - Władysław KORBEL.

8 listopada Pierwsze zebranie rady klubu: przewodniczący - Jan PŁUŻAŃSKI.

15 listopada Wojsko przyznało aeroklubowi 3 samoloty Caudron G-3, a LOPP subsydium na szkolenie.

30 listopada Rozstrzygnięto konkurs na znaczek klubowy (wpłynęły 23 projekty). Zarząd wybrał propozycję Jadwigi Tittenbrun (złoty samolot na tle biało-czerwonej szachownicy).1grudnia AAW liczył 62 członków (48 zwyczajnych i 14 nadzwyczajnych).

15 grudnia Na Zamku Królewskim w Warszawie nastąpiła oficjalna inauguracja działalności Aeroklubu Rzeczypospolitej (ARP), władzy zwierzchniej polskiego lotnictwa sportowego. Na czele Rady i Zarządu ARP stanął książę Janusz RADZIWIŁ, sekretarzem generalnym został Bogdan KWIECIŃSKI.

grudzień Na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej utworzono Katedrę Budowy Samolotów, prowadzoną przez inż. Gustawa MOKRZYCKIEGO

192817 stycznia Rozpoczęcie w AAW pierwszego teoretycznego kursu pilotażu samolotowego. Uczestniczyło 69 osób.

10 marca Komitet Wojewódzki LOPP w Łodzi ofiarował Aeroklubowi Warszawskiemu samolot konstrukcji Władysława Kozłowskiego.

15 marca Sprowadzono z Bydgoszczy samoloty Caudron G-3, przyznane w listopadzie 1927 r.30 marca Odbyło się II zebranie sprawozdawczo-wyborcze.

4

5 czerwca AAW otrzymuje od wojska wycofane z eksploatacji samoloty Hanriot, przenośny hangar brezentowy oraz prawo użytkowania skrawka lotniska Mokotowskiego w jego północno-zachodniej części, od strony ulicy Wawelskiej.

25 czerwca Pierwsza grupa pięciu pilotów rozpoczyna szkolenie samolotowe w szkole AAW na Polu Mokotowskim pod kierunkiem inst. Jerzego WIDAWSKIEGO.

lipiec Rozpoczyna szkolenie samolotowe druga grupa pięciu pilotów w szkole AAW na Polu Mokotowskim pod kierunkiem inst. Olimpiusza NARTOWSKIEGO.

Witold RYCHTER „Skrzydlate Wspomnienia” WKŁ 1980„. Trzeba było w dziedzinie pilotażu zaczynać od początku. „Limpek” Nartowski uświadomił mnie dokładnie, o co chodzi i jak posługiwać się drążkiem sterowym, zwanym w owych czasach „knyplem” (od niemieckiego wyrazy „Knϋppel” – kij, pałka) lub „drągiem”, oraz jak operować orczykiem steru kierunkowego, działającego jak ster łodzi lub statku. Ukrywszy się zatem w mieszkaniu uczyłem się wyimaginowanych ruchów sterami przy wyobrażanym starcie, locie po prostej, zakręcie, czyli ówcześnie zwanym wirażu, podczas lotu ślizgowego przy zbliżaniu się do lądowania, czyli „planowaniu” (od francuskiego „planeur” – szybowiec, samolot bez silnika) oraz przy samym lądowaniu. Wyćwiczywszy w ten sposób koordynację ruchów obu dłoni (lewa – na dźwigience, czyli „manetce”, gazu) i obu nóg; teoretycznie umiałem już latać!”

wrzesień Jerzy DRZEWIECKI dokonuje oblotu prototypu samolotu RWD-1.

1 października Powstanie z inicjatywy AAW - Związku Aeroklubów Akademickich.

19292 czerwca Uroczystość wręczenia dyplomów pierwszym ośmiu pilotom samolotowym wyszkolonym w AAW. Uroczystość pasowania na „rycerzy knypla” połączonej z przyznaniem herbów lotniczych przygotował i prowadził prof. Tadeusz PRUSZKOWSKI.

6 czerwca Bolesław ORLIŃSKI zostaje honorowym członkiem Zarządu AAW.

17 –22 czerwca Jerzy DRZEWIECKI i Stanisław WIGURA na RWD-1 wykonują przelot Warszawa - Lublin - Kraków - Katowice - Poznań - Warszawa.

lipiec Jerzy DRZEWIECKI dokonuje oblotu prototypu samolotu RWD-2.

2 – 20 sierpnia Członkowie AAW biorą udział w organizacji polskiego odcinka Warszawa – Poznań, I Międzynarodowych Zawodów Samolotów Turystycznych „Challenge 1929”. Polskie załogi nie uczestniczą w Zawodach.

9 sierpnia – 6 września Franciszek ŻWIRKO i Stanisław WIGURA wykonują na samolocie RWD-2 rajd wokół Europy o długości5 000 km w czasie 42 h.

6 października Franciszek ŻWIRKO zwycięża na samolocie RWD-2 w I Locie Południowo-Zachodniej Polski w Krakowie.

10 października Zakończenie II praktycznego kursu samolotowego. Kursem kierował Witold RYCHTER. Dyplomy otrzymało 11 pilotów, m. in. Antoni KOCJAN, Zbigniew OLEŃSKI, Kazimierz PLENKIEWICZ

19 października Franciszek ŻWIRKO z pasażerem Antonim KOCJANEM ustanawia na samolocie RWD-2 pierwszy dla Polski rekord świata – wysokość lotu 4004 m.

17 listopada Na Walnym zebraniu AAW nastąpiło połączenie dwóch sekcji samolotowych: szkolnej i treningowej w jedną – Sekcję Lotniczą. Kierownikiem sekcji został Stanisław ROGALSKI. Wybrano też nowy zarząd aeroklubu. Prezesem został Tadeusz HALEWSKI, wiceprezesem d.s. technicznych Stanisław PRAUSS.

1930

6 stycznia W wypadku lotniczym w Lublinie ginie Szef Mechaników Samolotowych AW Władysław LAUDAŃSKI.

23 lutego W wypadku lotniczym na samolocie JD-2 ginie wraz Franciszkiem MAKOWSKIM jeden z założycieli AAW Karol TRZETRZEWIŃSKI „Lolek”.

5

15 maja AAW otrzymuje od LOPP hangar samolotowy. Składana konstrukcja hangaru przetrwała wojnę i do lat 90-tych była użytkowana przez Instytut Techniki Budowlanej w Warszawie.

25 maja Udział załogi AAW w mityngu lotniczym w Brnie.

20 lipca – 7 sierpnia Pierwszy udział polskich załóg w II Międzynarodowych Zawodów Samolotów Sportowo-Turystycznych „Challenge”. Najlepsza polska załoga na RWD-2: Stanisław PŁONCZYŃSKI – Władysław KORBEL zajęła 19 miejsce na 35 sklasyfikowanych.ŻWIRKO i WIGURA uczestniczący na RWD-4 w „Challenge” nie ukończyli zawodów. Urwanie zaworu w silniku lądowanie koło Saragossy spowodowało konieczność pozostawienia samolotu w Hiszpanii.

22 lipca W Zawodach Młodych Pilotów zwyciężył Antoni KOCJAN.

lipiec W Warszawie wychodzi pierwszy numer miesięcznika lotniczego „Skrzydlata Polska”, powstałego z połączenia „Młodego Lotnika”, śląskiego „Pilota” oraz poznańskiego „Sportu Motorowego”. „Skrzydlata Polska” staje się organem aeroklubów i turystyki lotniczej. Redaktorem naczelnym jest Jerzy OSIŃSKI.

sierpień Przeniesienie warsztatów Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów PW z podziemi Politechniki do budynku na Okęciu wybudowanego z funduszy LOPP.

7 września Franciszek ŻWIRKO zwycięża ponownie na RWD-2 w II Locie Południowo-Zachodniej Polski w Krakowie.

24 października Zebranie połączeniowe klubów: AAW i Stołecznego Klubu Lotniczego.

30 listopada Odbywa się V walne zebranie sprawozdawczo-wyborcze. Kierowanie sekcją latania w AAW powierzono Mieczysławowi PRONASZCE.

19311 stycznia Aeroklub Akademicki Warszawski zmienia nazwę na: AEROKLUB WARSZAWSKI, po przyłączeniu się do niego Stołecznego Klubu Lotniczego zrzeszającego grupę wojskowych pilotów rezerwy.

22 stycznia Zarząd Aeroklubu Warszawskiego podjął uchwałę o utworzeniu Sekcji Szybowcowej, której kierownictwo powierzono Zbigniewowi OLEŃSKIEMU.

30 stycznia – 1 lutego Załogi warszawskie zajmują drugie (Mieczysław PRONASZKO – Stanisław WIGURA na RWD-4) i trzecie miejsca (Tadeusz PRUSZKOWSKI – Władysław KORBEL na samolocie Moth) w I Lubelsko-Podlaskich Zimowych Zawodach Lotniczych.

1 lutego – 5 maja Stanisław SKARŻYŃSKI z mechanikiem Andrzejem MARKIEWICZEM na samolocie PZL Ł-2 wykonują przelot dookoła Afryki (25 700 km).

5 – 16 marca Rajd czterech samolotów AW do Estonii trasą Warszawa – Wilno – Ryga – Tallin i z powrotem.

21 marca W Warszawie ginie śmiercią lotnika, podczas oblotu prototypu samolotu-amfibii, pil. inż. Zygmunt PUŁAWSKI, wybitny konstruktor samolotów w wytwórni PZL, członek AW.

25 maja Dwie załogi AW uczestniczą w Mityngu Lotniczym w Zagrzebiu (Jugosławia).

31 maja Święto klubowe AW. W czasie uroczystości dyplom pilota samolotowego otrzymały m. in. Hanna HANNEBERG i Wacława CZYŻEWSKA jako pierwsze kobiety w AW.

12 czerwca Decyzja Komisarza m. st. Warszawy o wpisaniu do Rejestru Stowarzyszeń i Związków pod nr 1425 Stowarzyszenia pod nazwą „AEROKLUB WARSZAWSKI”.

7 sierpnia Franciszek ŻWIRKO ze Stanisławem PRAUSSEM podejmuje na samolocie RWD-7 próbę pobicia rekordu świata wysokości lotu; uzyskany wynik – 5996 m – nie został przez FAI zatwierdzony.

16 sierpnia Mieczysław PRONASZKO i Stanisław WIGURA na RWD-5 zwyciężyli w III Locie Południowo-Zachodniej Polski.

6 - 16 września Pierwsza Wyprawa Szybowcowa A. W. do Polichna.

24 września Franciszek ŻWIRKO i Stanisław WIGURA na RWD-5 zwyciężyli w IV Krajowych Zawodach Lotniczych.

6

1932

13 marca Na VII zebraniu sprawozdawczo-wyborczym prezesem wybrany został poseł RP Jan RUDOWSKI.

19 kwietnia W Aeroklubie Warszawskim powstaje na prawach sekcji Koło Młodzieży, którego prezesem zostaje Jan STASZEK. Klub funkcjonuje we własnym pięciopokojowym apartamencie przy ul. Lwowskiej.

25 kwietnia Aeroklub Warszawski otrzymał od Ministerstwa Komunikacji hangary i warsztaty zwolnione przez PLL LOT, który przeniósł się na lotnisko Okęcie.

28 kwietnia Pionierskie próby lotów szybowcowych nad Warszawą. Szczepan GRZESZCZYK na szybowcu SG-21 „Lwów”, wyholowany przez Stanisława SKARŻYŃSKIEGO na wysokość 980 m odbywa 30 minutowy lot nad miastem.

28 maja Szczepan GRZESZCZYK, po starcie z lotniska Mokotowskiego wykonuje pierwszy w Polsce lot burzowy.

12 lipca Jerzy DRZEWIECKI z Jerzym WEDRYCHOWSKIM na RWD-7 ustanowili rekord świata prędkości lotu (178,748 km/h).

18 - 19 lipca Na Polu Mokotowskim odbywa się Międzynarodowy Mityng Lotniczy zorganizowany przez Aeroklub Warszawski. W mityngu wzięło udział 30 000 widzów.

28 sierpnia Franciszek ŻWIRKO i Stanisław WIGURA na samolocie RWD-6 zwyciężają w III Międzynarodowych Zawodów Samolotów Sportowo-Turystycznych „Challenge” w Berlinie.

11 września Franciszek ŻWIRKO i Stanisław WIGURA giną śmiercią lotników w katastrofie samolotu RWD-6 w Cierlicku Górnym w Czechach.

30 września Jerzy DRZEWIECKI i Antoni KOCJAN ustanawiają na samolocie RWD-7 rekord świata w wysokości lotu – 6023 m.

13 października Aeroklub Warszawski otrzymuje 2 samoloty RWD-5 ufundowane przez Warszawski Komitet Kolejowy LOPP.

1933styczeń Jerzy DRZEWIECKI „Bysio” oblatuje prototyp samolotu szkolnego RWD-8.

styczeń Powstaje w AW Sekcja Turystów zrzeszająca pilotów turystycznych.

15-26 lutego Na lotnisku Mokotowskim odbywa się pierwszy w Polsce szybowcowy kurs lotów wleczonych z udziałem pilotów AW Tadeusza CIASTUŁY i Zbigniewa OLEŃSKIEGO (szybowce SG-21 za samolotami Hanriot 28 i PZL-5).

luty Przy LOPP powołano Fundację im. Żwirki i Wigury.

marzec Zarząd AW występuje do władz m.st. Warszawy z inicjatywą budowy lotniska na Gocławiu. Na zlecenie AW dokumentację lotniska oraz meliorację terenu opracowuje arch. inż. Wilhelm HENNEBERG, stryj pilotki aeroklubu.

12-28 kwietnia Piloci AW: Tadeusz HALEWSKI na RWD-5, Adam KROPIŃSKI na PZL-19, Jerzy ORŁOWSKI na PWS-12 uczestniczą w Rajdzie Bałkańskim.

15 kwietnia Lot dookoła Polski Stanisława SKARŻYŃSKIEGO na samolocie RWD-5bis (1650 km).

7-8 maja Stanisław SKARŻYŃSKI wykonuje na RWD-5bis przelot nad Atlantykiem Południowym, z St. Louis (Afryka Zach.) do Maceio (Brazylia), ustanawiając rekord świata odległości przelotu bez lądowania (3582 km w czasie 20h 30min.).

14-23 maja Udział Roberta HIRSZBANDA z Bogdanem KWIECIŃSKIM na RWD-5 w Rajdzie Algiersko-Marokańskim, w którym za rajd pustynny (3500 km) zdobyli Puchar Cudzoziemców.

7

24-25 maja Na lotnisku Mokotowskim odbywa II Międzynarodowy Mityng Lotniczy z udziałem pilotów AW. Prezentowane są m.in. akrobacja lustrzana na P-6, akrobacja zespołowa „Trójki Pawlikowskiego” na PWS-10 oraz wielohol trzech szybowców za samolotem R-XIII.

sierpień Członkiem AW zostaje Kazimierz CHORZEWSKI, dotychczasowy członek Aeroklubu Lwowskiego rozpoczyna pracę oblatywacza w RWD oraz aktywną działalność w aeroklubie.

2-4 września Franciszek HYNEK i Zbigniew BURZYŃSKI zwyciężają na balonie „Kościuszko” w 21 Międzynarodowych Zawodach Balonów Wolnych o nagrodę im. Jamesa Gordona Bennetta w Chicago.

15 września W AW powstaje sekcja balonowa, której kierownikiem zostaje Józef RZECZYŃSKI.

październik Stanisław LATWIS i Romuald SZUKIEWICZ wykonują na RWD-5 lot turystyczny do Austrii, Węgier i Jugosławii.

1934

1 stycznia Zmiana nazwy w AW sekcji latania na sekcję samolotową.

1 lutego W Lubelsko-Podlaskich Zawodach Zimowych zwyciężyła załoga AW: Lech KARCZEWSKI i Eugeniusz PRZYSIECKI.

25 marca Lokal klubowy przeniesiono z ul. Lwowskiej do budynku dawnego portu lotniczego na Polu Mokotowskim.

kwiecień Wydano skrypt „Technika elementarnego latania szybowcowego” zawierający wykłady Zbigniewa OLEŃSKIEGO, W. CHALLIERA, W. STĘPNIEWSKIEGO, NIEMCZEWSKIEGO, Stanisława MADEYSKIEGO wygłoszone na Teoretycznym Kursie Szybowcowym.

21 maja W Locie Północno-Wschodniej Polski zwyciężyła załoga AW: IWANOWSKI i OSIŃSKI.

31 maja Zbigniew OLEŃSKI wyholowany na szybowcu Komar przez Jerzego RZEWNICKIEGO, lata nad Warszawą 6 godzin 22 minuty.

1 czerwca Pilot AW Piotr GLIWIŃSKI ustanowił szybowcowy rekord Polski wysokości – 2225 m

2-3 czerwca VI Lot Południowo-Zachodniej Polski w Krakowie, nazwany po raz pierwszy imieniem Franciszka ŻWIRKI. Drugie miejsce zajęła załoga: Jerzy DRZEWIECKI – Leszek DULĘBA na RWD-6bis.

28 sierpnia – 16 września IV Międzynarodowe Zawody Samolotów Turystycznych „Challenge-1934” w Warszawie na Polu Mokotowskim. Podwójne zwycięstwo polskich załóg na RWD-9: Jerzego BAJANA z Gustawem POKRZYWKĄ i Stanisława PŁONCZYŃSKIEGO ze Stanisławem ZIENTKIEM.

Ryszard WITKOWSKI „Sześć stopni swobody II” TNOIK Toruń 1998„Pierwszą lotniczą zabawkę, samolot ze sklejki, otrzymałem od matki po zwycięstwie Żwirki i Wigury w Challenge’u w 1932 roku. Gdy Bajan z Pokrzywką powtórzyli ten sukces w 1934 roku, podjąłem próbę zbudowania modelu RWD-9 własnymi siłami. Potem zacząłem chłonąć wszystkie dostępne książki lotnicze, zbierać wycinki prasowe i ilustracje, i po kilka razy chodzić na lotnicze filmy, jakie trafiły na ekran milanowskiego kina „Oaza””.

23 września 22 Międzynarodowe Zawody Balonów Wolnych o nagrodę im. Jamesa Gordona Bennetta w Warszawie. Podwójne zwycięstwo polskich załóg: Franciszka HYNKA z Władysławem POMASKIM – balon „Kościuszko” i Jana ZAKRZEWSKIEGO ze Zbigniewem BURZYŃSKIM – balon „Warszawa II”.

1935

18 stycznia Uchwała Zarządu AW o uznaniu Koła Balonowego w Legionowie za filię Aeroklubu Warszawskiego. Kołu przewodniczył Stefan NOWICKI.

29 maja W katastrofie lotniczej podczas lotu z uczniem zginął Stanisław LATWIS wychowanek klubu i kompozytor "Marsza Lotników".

8-16 czerwca Pierwszy w Polsce kurs akrobacji szybowcowej w Warszawie z udziałem pilotów AW. Trenowano na szybowcu CW-7 „Sokół”.

8

26 czerwca Odbyło się X Walne Zebranie Aeroklubu Warszawskiego. Na Prezesa wybrano prof. Tadeusza PRUSZKOWSKIEGO. Godność członka honorowego otrzymali: poseł Jan RUDOWSKI i inż. Stanisław PRAUSS.

lipiec Zawodach Balonowych zwyciężyli Stanisław ŁOJASIEWICZ i Franciszek JANIK na balonie "Syrena" wyprodukowanym dla AW w zakładach w Legionowie.

11 sierpnia W Zlocie Gwiaździstym do Łodzi zwyciężyła załoga AW Edward PETEREK i Jan KUBALACZAK na samolocie RWD-5.

14-15 września Mityng lotniczy na Polu Mokotowskim. Pokaz lotu holowanego samolotu RWD-8 z niepracującym silnikiem i bez śmigła (pilot Szczepan GRZESZCZYK) za samolotem R-XIII (pilot Jerzy RZEWNICKI). Pokaz startów i lądowań na RWD-9 w wykonaniu Kazimierza CHORZEWSKIEGO oraz tzw. „ślimaczy wyścig” pomiędzy wiropłatem Cierva C-30 (pilot Bolesław STACHOŃ) oraz RWD-9.

18 września 23 Międzynarodowe Zawody Balonów Wolnych o nagrodę im. Jamesa Gordona Bennetta w Warszawie. Podwójne zwycięstwo polskich załóg: Zbigniewa BURZYŃSKIEGO z Władysławem WYSOCKIM – balon „Polonia II” i Antoniego JANUSZA z Ignacym WAWRZCZAKIEM – balon „Warszawa”. Było to trzecie, kolejne zwycięstwo polskich pilotów więc Puchar został zdobyty na własność dla Polski.

22września – 6 października Pionier warszawskiego szybownictwa Zbigniew OLEŃSKI zwyciężył na szybowcu „Komar” w pierwszej grupie na III Krajowych Zawodach Szybowcowych w Ustianowej.

październik Rząd RP podjął decyzję o budowie w Warszawie nowych lotnisk.Na mocy tej decyzji tereny AW na Gocławiu zostały przejęte pod budowę lotniska komunikacyjnego a w zamian Skarb Państwa miał wybudować lotnisko sportowo-usługowe na Bielanach. Aeroklub Warszawski miał otrzymać trzy hangary i budynek portowy.

Witold RYCHTER „Skrzydlate Wspomnienia” WKŁ 1980„.(..) Aeroklubowi groziło już na serio „wykwaterowanie”, albowiem lotnisko Mokotowskie przeznaczone było do parcelacji i zaprojektowane już zostały nowe ulice i place. Trzeba było więc pilnie zabrać się do przeniesienia, które mało nastąpić najdalej za dwa lata. Przeprowadziliśmy już pomiary terenów przyznanych nam przez Zarząd Miejski na Gocławiu. Ministerstwo Komunikacji położyło jednak ciężką dłoń na naszych projektach, przejęło „opiekę” nad Gocławiem wraz z wykonanymi już przez nas pracami wstępnymi i orzekło, że Gocław będzie reprezentacyjnym lotniskiem komunikacyjnym, a my mamy przenieść się ewentualnie na Bielany. Na Gocław musiałby się przeprowadzić LOT, a Okęcie stałoby się lotniskiem wyłącznie wojskowym. Bardzo nam to było nie w smak, gdyż zaangażowaliśmy w lotnisko Gocławskie znaczne fundusze, ale wyboru nie było, gdyż i LOPP popierała koncepcję Ministerstwa. Cóż mógł poradzić Aeroklub Warszawski ze swoimi 314 członkami i 231 pilotami. Trzeba było zmienić zamierzenia i przestawić się na nową sytuację, której nie będzie można dojeżdżać do lotniska w kolka minut tramwajem, lecz trzeba będzie jechać poza miasto i przemierzać 2 kilometry pieszo od ostatniego przystanku tramwajowego.”

17 grudnia Międzynarodowa Federacja Lotnicza FAI przyznała dyplomy i Srebrne Odznaki Szybowcowe. Otrzymało je 19 Polaków, w tym 4 z Aeroklubu Warszawskiego: Wiktor SZYDŁOWSKI – nr 4 (186), Kazimierz PLENKIEWICZ – nr 11 (189), Edward PETEREK – nr 13 (191) i Jerzy RÓŻAŃSKI – nr 19 (197).

1936

29 marca Zbigniew BURZYŃSKI z Konstantym JODKO-NARKIEWICZEM ustanawiają na balonie „Warszawa II” rekord świata wysokości lotu – 10 853 m.

24 maja Walne Zgromadzenie Aeroklubu Warszawskiego wybiera na Prezesa wiceministra Komunikacji inż. Juliana PIASECKIEGO, wyszkolonego w AW na pilota sportowego w 1935 r.

28 maja Oblot pierwszego polskiego wodnoszybowca MT-1, zbudowanego przez studentów Politechniki. W pracach uczestniczyli piloci AW: A. ONOSZKO, J. PEŁKA, St. PIĄTKOWSKI, W. ULASS i M. SZCZUDŁOWSKI.

12 lipca W Krajowych Zawodach Szybowcowych 2 miejsce zajął Edward PETEREK.

23 września Pierwsze w Polsce skoki spadochronowe z balonu na uwięzi w Legionowie, pod kierunkiem Stanisława MAZURKA.

9

28 września W Krajowym Lotniczym Konkursie Turystycznym Juniorów zwyciężyli Andrzej ANCZUKIN i Jerzy RÓŻAŃSKI na samolocie RWD-8.

19 października Utworzono Grupę Spadochronową przy Sekcji Szybowcowej.

1937

styczeń Przeniesienie lokalu klubowego na południową część Pola Mokotowskiego do budynku w Al. Niepodległości 163.

3 maja W zlocie samolotowym w Poznaniu zwyciężyła załoga AW: Bolesław KOCJAN i Stanisław ABRAMSKI na samolocie RWD-8.

maj Rajd propagandowy 6 samolotów i szybowca akrobacyjnego ‘Sokół” z Aeroklubu Warszawskiego do Rumunii, Bułgarii, Grecji, Jugosławii, Węgier i Austrii.

12-13 czerwca I Mistrzostwa Pilotów Aeroklubu Warszawskiego o Puchar „Skrzydlatej Polski”. Tytuł mistrzowski wywalczył Mirosław MACIEJEWSKI. Startowało 23 pilotów samolotowych.

lipiec Eugeniusz PRZYSIECKI zajmuje na samolocie RWD-13 pierwsze miejsce w IV Międzynarodowym Mityngu Lotniczym w Zurychu.

27 września Na lotnisku Mokotowskim uroczystość przekazania aeroklubom, w tym Warszawskiemu, i szkołom lotniczym 127 samolotów ufundowanych przez społeczeństwo z inspiracji LOPP.

6 listopada Stanisław SKARŻYŃSKI otrzymuje od FAI, jako pierwszy nowo ustanowiony Medal Bleriota, za rekord świata odległości lotu bez lądowania ustanowiony w 1933 r.

1938

16 lutego Michał OFFIERSKI ustanawia na motoszybowcu „Bąk”, konstrukcji Antoniego KOCJANA, rekord świata wysokości lotu – 4595 m.

23 lutego Michał OFFIERSKI ustanawia na motoszybowcu „Bąk”, rekord świata długotrwałości lotu – 5 godz. 24 min. 19 sek.

8 maja W Krajowych Zawodach Balonowych 2 miejsce zajęli Zygmunt PACIORKOWSKI i Feliks PACZKOWSKI na balonie "Legionowo".

9 maja Krzysztof MILLER na szybowcu CW-5 wykonał przelot docelowy 205 km, a Henryk MILICER na szybowcu PWS-101 przelot otwarty 303 km.

21 czerwca Przelot otwarty pilota szybowcowego AW Mieczysława URBANA na odległość 428 km, z Warszawy do Szumska.

12-22 lipca Kazimierz PLENKIEWICZ zwycięża w VI Krajowych Zawodach Szybowcowych w Masłowie.

25 lipca W Krajowych Zawodach Lotniczych zwyciężyli Stanisław ABRAMSKI i Władysław STRONCZYŃSKI, 2 miejsce zajęli Kazimierz KAMOCKI i Władysław TUROWICZ.

28 sierpnia Pokazy w Gdyni z okazji Święta Lotnictwa z udziałem akrobatów Aeroklubu Warszawskiego.

Witold RYCHTER „Skrzydlate Wspomnienia” WKŁ 1980„Była w Aeroklubie Warszawskim wśród pilotek młodziutka i skromniutka Stefcia Wojtulanisówna, którą – nie wiadomo, dlaczego – nazywano „Barbarką”. Była wyjątkowo dobrą uczennic, chłonącą każdą uwagę i wskazówkę instruktora, nie przejawiającą nawet cienia zarozumiałości, jaką odznaczało się wiele kobiet demonstrujących zbyt jaskrawo swój przydział do latającej braci. Pewnego razu trzeba było wysłać jedną z naszych pilotek do Gdyni, aby w programie tamtejszego święta lotniczego wykonała akrobację na RWD-10. Kandydatki były dwie, jedna mająca poparcie samego dyrektora Halewskiego, a druga – skromniutka i cichutka „Barbarka”. Pierwsza była tak przekonana, że to ją właśnie delegują, iż nie zwracała uwagi na krytyczne uwagi o jej umiejętnościach, a „Barbarka” pilnie podpatrywała treningi asów akrobacji, nudząc ich do upadłego prośbami o wskazówki, jak należy prawidłowo wykonywać zawiłe figury powietrzne. Nadszedł dzień, w którym obie kandydatki miały pokazać, co umieją. Miały wykonać podaną im wiązankę w nakazanej kolejności i w określonym miejscu nad lotniskiem. Szczerze życzyłem „Barbarce” zwycięstwa. Poleciała najpierw tamta, Wykonała program wprawdzie w nakazanej kolejności, ale każdej figurze można było coś zarzucić, a niektóre w ogóle były sknocone. Opinia „sędziów”

10

brzmiała: „jak na babsko, to ujdzie”! Potem poleciała „Barbarka” i dała taki koncert akrobacji, jakiego nie powstydziłby się sam por. Andrzej Włodarkiewicz, as nad asy na RWD-10. Nie tylko kolejność była bez zarzutu, ale każda figura wykonana spokojnie, pewnie i prawidłowo, przy czym wyraźnie dawało się zauważyć wielkie zacięcie sportowe, radość życia wyładowującą się w lataniu. Ani jednego błędu, ani jednej niedokładności.Wbrew powszechnemu przewidywaniu, do Gdyni poleciała „Barbarka” i zrobiła tam furorę, o jakiej nawet nie marzyła, a miejscowi piloci z uznaniem kręcili głowami, dziwując się jak to Aeroklub Warszawski potrafił wyszkolić „babsko” w karobacji.”

3-25 września Rajd Bałtycki pilotów Aeroklubu Warszawskiego (10 samolotów i szybowiec ponad 5000 km).

4 września Załoga balonu „Wisła”: Jerzy OSIŃSKI, Walenty NOWACKI zwycięża w Warszawie w zawodach balonowych juniorów.

4-5 września Antoni JANUSZ i Franciszek JANIK zwyciężają na balonie „LOPP” w 26 zawodach Gordona Bennetta w Belgii.

1939

1 lutego Utworzono Koło Studentów AW - członków Oddziału Lotniczego Koła Mechaników Politechniki Warszawskiej.

22 kwietnia Stanisław SKARŻYŃSKI wybrany zostaje prezesem Zarządu Polskiego Związku Sportu Lotniczego – Aeroklubu RP.

20 maja Kazimierz PLENKIEWICZ zwycięża w Międzynarodowych Zawodach Szybowcowych ISTUS we Lwowie.

13 czerwca Tadeusz DERENGOWSKI (kierownik sekcji szybowcowej AW) zajmuje drugie miejsce na motoszybowcu „Bąk II” w zlocie do Rzymu na I Międzynarodowy Kongres Prasy Lotniczej (reprezentował „Skrzydlatą Polskę”).

czerwiec Odbiór techniczny stalowej konstrukcji trzech ocieplanych hangarów dla Aeroklubu Warszawskiego na lotnisku Bielany. Inwestycję prowadziło Kierownictwo Budowy Lotniska Gocław. Po kapitulacji Warszawy lotnisko i obiekty przejęła okupacyjna armia niemiecka, gdzie Luftwaffe umiejscowiła swoje lotnisko pomocnicze. W 1945 r hangary częściowo spłonęły a po odbudowie służyły dla 2 Samodzielnego Pułku Lotniczego MBP.

sierpień Aeroklub Warszawski przystąpił do zabezpieczania sprzętu i mienia przed nadciągającą wojną. M. in. kopano rowy przeciwlotnicze na Polu Mokotowskim.Aeroklub Warszawski zrzeszał 417 członków ( w tym 8 honorowych), miał 3 filie w Legionowie, DWL i PLL „Lot”. Posiadał 50 samolotów ( w tym 12 stanowiło własność członków klubu), 6 szybowców i 4 balony wolne.

wrzesień Grupa pilotów AW ewakuuje sprzęt lotniczy z oblężonej Warszawy na południe kraju i do Rumunii (Antoni ŻUKOWSKI – RWD-13). Zmobilizowani członkowie AW uczestniczą w walkach obronnych lub wykonują loty łącznikowe (Jerzy RÓŻAŃSKI latał na trasie Warszawa – Łuck - Warszawa z meldunkami).

19401944

Członkowie AW aktywnie walczą z hitlerowskim najeźdźcą:

Tadeusz Arentowicz pilot myśliwski Dywizjon 303 RAF zginął w walce powietrznejZbigniew Babiński kpt. pilot zamordowany w KatyniuStefan Czyżewski inż. pilot ATA zginął w Anglii w locie transportowymTadeusz Derengowski pilot szybowcowy i samolotowy, Batalion

„Parasol”zamordowany w krakowskim więzieniu na Montelupich

Władysław Burkchard pilot szybowcowy i samolotowy zastrzelony w WarszawieTeofil Dżiama pilot zamordowany przez Gestapo w WarszawieJuliusz Gilewicz pilot zamordowany przez Gestapo w WarszawieTadeusz Halewski kpt. pilot ATA zginął w Anglii w locie transportowymZdzisław Henneberg pilot szybowcowy, dowódca Dywizjonu

303 RAFzginął w bitwie o Anglię

Robert Hirszbandt mjr pilot bombowy RAF zginął w czasie lotu bojowegoHenryk Iwanowski pilot sportowy zginął w walce partyzanckiej nad PilicąHenryk Petryka pilot szybowcowy, Batalion „Zośka” zginął w Powstaniu WarszawskimHenryk Jackowski pilot turystyczny zginął w bitwie pod KockiemRoland Kalpas pilot myśliwski zginął w obronie FrancjiKazimierz Kamocki instruktor samolotowy zginął w czasie bombardowania

11

Kazimierz Kazimierczak pilot doświadczalny zginął w zderzeniu dwóch samolotów w AngliiWitold Krasicki pilot szybowcowy zginął w czasie wojnyAntoni Kocjan inż. pilot, szef komórki wywiadu

lotniczego AK (m. in. akcja V1 i V2)zamordowany na Pawiaku

Przemysław Kowalski pilot samolotowy zginął w AngliiWładysław Kozłowski konstruktor pilot zginął w czasie wojnyHenryk Krasnodębski pilot zginął w walce powietrznejStefan Kryński kpt. pilot bombowy RAF zginął w czasie lotu bojowegoKrzyżanowski „Słoń” pilot bombowy RAF zginął w czasie lotu bojowegoKazimierz Kula pilot doświadczalny, kpt. pil. bombowy

RAFzginął w czasie lotu bojowego

Antoni Majcherczyk pilot szybowcowy i, pilot bombowy RAF zginął jako oblatywacz samolotu odrzutowego Gloster Meteor

Jerzy Martin modelarz zginął w Powstaniu WarszawskimTadeusz Matławski pilot szybowcowy zginął w Warszawie w walce z NiemcamiEuzebiusz Mroczek pilot samolotowy, instruktor

spadochronowyzginął w Anglii

Julian Maciejewski pilot szybowcowy zginął w czasie wojnyBolesław Makowski mechanik lotniczy zginął na morzu w czasie wojnyKazimierz Piasecki pilot samolotowy, prezes AW zginął w Powstaniu WarszawskimStefan Pawlikowski płk pilot myśliwski, dowódca PSP w

Angliizginął w czasie lotu bojowego

Stanisław Piątkowski inż. pilot RAF zginął w wypadku lotniczym w AngliiJerzy Poniatowski pilot samolotowy, instruktor

spadochronowyzginął w czasie lotu bojowego we Francji

Tadeusz Pruszkowski pilot samolotowy, prezes AW, rektor ASP

zamordowany przez Niemców w Warszawie

Eugeniusz Przysiecki lekarz, pilot doświadczalny i bombowy RAF

zginął w czasie lotu bojowego

Rękawek pilot samolotowy zginął w czasie bombardowaniaWładysław Rosiniuk pilot szybowcowy, samolotowy i

bombowy RAFzginął w czasie lotu ze zrzutami dla Powstania Warszawskiego

Stanisław Riess pilot samolotowy doświadczalny zginął w Anglii w locie doświadczalnymMieczysław Pronaszko pilot AW w czasie II WŚ dowódca eskadry w 300 Dywizjonie

Bombowym Ziemi Mazowieckiej, dowódca 304 Dywizjonu Obrony Wybrzeża Ziemi Śląskiej Wing Commander RAF

Zbigniew Oleński pilot samolotowy (absolwent szkoły pilotów AW z 1929 r). Czołowy pilot szybowcowy. Propagator szybownictwa

W czasie Bitwy o Anglię pilot myśliwski w 234, 609 Dywizjonach Myśliwskich. Poległ w czasie walki powietrznej

Zbigniew Wysiekierski pilot samolotowy, wychowanek AW. W czasie II WŚ pilot w Photographic Reconnaissance Unit, wykonując na nieuzbrojonym Spitfire’e w końcu 1940 r wykrył nieobecność na kotwicowisku pancernika Bismarck, co spowodowało wszczęcie poszukiwań, zakończonych jego zatopieniem

Barbara Wojtulanis pilotka samolotowa, wychowanka AW. pilot transportowy FERYAnna Leska pilotka samolotowa, wychowanka AW pilot transportowy FERYJadwiga Piłsudska pilotka samolotowa i szybowcowa,

wychowanka AWpilot transportowy FERY

Tadeusz Żurakowski pilot samolotowy, wychowanek AW.

1941 Członkowie Koła Młodzieży Aeroklubu Warszawskiego zaczynają się grupować w pracy konspiracyjnej wokół ostatniego przed wojną prezesa Koła Leona CZASKIEGO, przystępując do budowy modeli latających.

20 lutego1942 Pod okupacją niemiecką powstaje Warszawskie Koło Lotnicze z prezesem Andrzejem TRZCIŃSKIM. Organizuje ono pod kierunkiem Jana KOŹNIEWSKIEGO konspiracyjną modelarnię lotniczą, w domu na rogu Al. Niepodległości i Wawelskiej. WKL organizuje pięciokrotnie na Polu Mokotowskim konspiracyjne zawody modeli latających.

maj 1943 Członkowie WKL rozpoczynają wydawanie i kolportaż pisma „Wzlot”, jedynego konspiracyjnego pisma lotniczego w okupowanej Europie, którego redaktorem była członkini AW – Maria KANN.

- Grupa spadochronowa AW stanowi trzon zorganizowanego przez Armię Krajową Batalionu Strzelców Spadochronowych „PARASOL”.

- Grupa wywiadu lotniczego Armii Krajowej, z inż. Antonim KOCJANEM, uzyskuje i przesyła do Londynu wiadomości o doświadczeniach z niemiecką bronią odwetową, pociskami V-1 i V-2.

12

3 maja 1944 Grupa dywersyjna AK, pod dowództwem Aleksandra WĄSOWICZA, w wypadzie na lotnisko na Bielanach niszczy 8 samolotów Luftwaffe.

sierpień - wrzesień 1944 Udział członków Aeroklubu Warszawskiego w Powstaniu Warszawskim.

OKRES POWOJENNY1945

30 marca Rozkaz dowódcy lotnictwa WP o wznowieniu wydawania „Skrzydlatej Polski”

2 września Pierwsze po wojnie Święto Lotnictwa – pokazy lotnicze na Polu Mokotowskim.

20 września Reaktywowanie działalności Aeroklubu Warszawskiego. Walne Zgromadzenie członków wybiera Zarząd z prezesem Mieczysławem GRABIŃSKIM. Aeroklub wznawia działalność na południowej części lotniska Mokotowskiego, od strony Fortu Mokotowskiego, zwanego nowym Polem Mokotowskim.

24 października Postanowienie Prezydenta m. st. Warszawy o ponownym wpisaniu pod nr 31 Aeroklubu Warszawskiego do Rejestru Stowarzyszeń i Związków. Jako członkowie - założyciele wpisani zostali: Mieczysław GRABIŃSKI, Witold RYCHTER, Roman NAGÓRSKI, Romuald ROMICKI, Mieczysław KUSNERZ, Ludwik GARBOWSKI, Romuald FLACH, Polikarp WALEWSKI, Kazimierz CHORZEWSKI, Ryszard BARTEL.

październik Reaktywowanie w Warszawie działalności Aeroklubu Rzeczypospolitej Polskiej, do którego Zarządu wchodzą przedstawiciele AW.

październik Rozpoczęcie, w budynku liceum na ul. Hożej 88, teoretycznych kursów szybowcowych i samolotowych. W kursach uczestniczy ponad 300 osób.

listopad Decyzja państwowa o budowie na wykupionych przed wojną terenach Gocławia lotniska sportowo-usługowego.

1946

4 lutego Rozpoczęcie teoretycznego kursu szybowcowego w Kole Lotniczym Aeroklubu Warszawskiego przy gimnazjum im. Króla Władysława IV. Kołem kieruje Paweł ELSZTEIN.

4 maja Rozpoczęto pierwszy po wojnie teoretyczny kurs spadochronowy.

9-10 czerwca Pierwsze po wojnie ogólnopolskie zawody modeli latających na nowym Polu Mokotowskim, zorganizowane przez Aeroklub Warszawski i „Skrzydlatą Polskę”.

10 czerwca Witold SOSZYŃSKI wykonuje w Warszawie pierwszy po wojnie sportowy skok spadochronowy z samolotu Szpak-2.

28 czerwca Aeroklub otrzymuje od Ministerstwa Komunikacji do użytkowania cztery samoloty PO-2.

9 lipca Instruktor spadochronowy AW Witold TRACZ wykonuje jako pierwszy w kraju skok spadochronowy z samolotu Zuch-2 podczas wykonywania przez ten samolot figury akrobacyjnej (skok z wysokości 600 m. z opóźnionym otwarciem)

25 lipca Rozpoczęcie eksploatacji lądowiska na lotnisku Gocław.

sierpień Praktyczny kurs szybowcowy na turnusie w Radkowie. Uczestniczy 30 pilotów.

27 sierpnia Załoga Włodzimierz GEDYMIN i Robert FLACH z AW zajęła drugie miejsce na zawodach samolotowych w Bielsku-Białej.

18 września Przedstawiciele AW wchodzą do ukonstytuowanego w Warszawie Tymczasowego Zarządu Ligi Lotniczej: Witold RYCHTER zostaje wiceprezesem, Stanisław STUMPH-WOJTKIEWICZ sekretarzem.

Przez cały rok Prowadzone są prace projektowe, melioracyjne i budowlane na lotnisku Gocław. Prace wykonują członkowie AW.

1947

13

marzec Wznowienie funkcjonowania ośrodka szybowcowego w Starej Miłośnie. Prowadzą go instruktor Jan DZIUBA i mechanik Mikołaj NOWIK. Szkolenie odbywa się za wyciągarką oraz w lotach żaglowych. Do dnia dzisiejszego na byłym lotnisku a obecnie ośrodku jeździeckim CWKS „Legia” jest użytkowany dawny hangar szybowcowy.

28 kwietnia Jerzy OSIŃSKI (pierwszy prezes AW) zostaje pierwszym prezesem nowo powstałego okręgu stołecznego Ligi Lotniczej.

18 maja Na XVI Walnym Zgromadzeniu członków AW prezesem zastaje wybrany Jerzy OSIŃSKI.

czerwiec Aeroklub Warszawski otrzymuje od Aeroklubu Poznańskiego konstrukcję stalową dwóch poniemieckich hangarów. Konstrukcje ustawiono na wykonanych przez członków klubu fundamentach. Z braku środków finansowych, do tymczasowego użytkowania przystosowano jedynie hangar nr 2.

Ryszard WITKOWSKI „Sześć stopni swobody II” TNOIK Toruń 1998„W owym czasie przyszły do aeroklubu, uzyskane z amerykańskiego demobilu, samoloty Piper Cub. Te małe, dwumiejscowe górnopłaty, napędzane 65-konnym silnikiem Continental, stały się szybko ulubionym sprzętem pilotów. Były łatwe, oszczędne, miłe. Kto mógł przypuszczać, że za parę lat, jako symbol „amerykańskiego imperializmu”, zostanę oddane pod ciosy siekiery?Pierwszy, laszujący lot na Piperze wykonałem 4 lipca 1947 roku z Leonem Powsińskim. Po wydłużonej rundzie wokół Gocławia, gdy znaleźliśmy się znowu na ziemi, szef rozpiął pasy i wysiadł z ciasnej kabiny.- Eeee, co się tam będziemy wozić, To przecież automat do latania. Męcz się pan dalej sam. Tylko proszę

pamiętać o podgrzewaczu.Ostatnie słowa były przypomnieniem o pewnej nieprzyjemnej właściwości silnika Continental, który, przy najmniejszym nawet przechłodzeniu na zmniejszonym gazie, lubił po prostu gasnąć. Aby temu zapobiec należało przy wytracaniu wysokości i podchodzeniu do lądowania włączyć podgrzewanie silnika.Pewnego dnia wyruszyłem na treningową trasę, zaplanowaną na około jedną godzinę lotu. Wytyczyłem ją nad moim rodzinnym Milanówkiem, Błoniem i Palmirami. (..). Przelecieliśmy nad zrujnowanym śródmieściem Warszawy i wzdłuż torów PKP dotarliśmy po 15 minutach do Milanówka. Po zatoczeniu kręgu nad osiedlem skierowaliśmy się na północ, ku Błoniu. Lecieliśmy na wysokości 700 stóp (210 metrów). W Błoniu zauważyliśmy wielki targ, malownicze skupisko ludzi, wozów i koni. Słysząc brzęczenie silnika, wielu ludzi zwracało głowy ku niebu, niektórzy wymachiwali rękami, zapraszając niedwuznacznie do lądowania na targowisku.Nie miałem, oczywiście, najmniejszego zamiaru skorzystać z tego zaproszenia, ale przyszło mi na myśl, że nie od rzeczy byłoby zademonstrowanie tym targowym entuzjastom lotnictwa samolotu z mniejszej nieco odległości. Nie namyślając się zatem długo ująłem gaz i położyłem Pipera w spiralę.No i stało się.Silnik, któremu w pośpiechu nie włączyłem podgrzewu gaźnika, zrobił to, przed czym ostrzegał Powsiński: zgasł jak zdmuchnięta świeca. Śmigło stanęło poziomu, samolot z szumem sunął ku ziemi.Serce skoczyło mi do gardła. Rany, gdzie lądować? Na szczęście przed samolotem wyłoniło się pole buraczane, na którym pracowały pochylone kobiety. Jak duch przeleciałem nad nimi na wysokości kilku metrów, załamałem tor lotu, przytrzymałem tak długo, jak się dało samolot nad burakami, i wreszcie klapnąłem bezradnie wśród zielonych liści.Postój na ziemi nie trwał długo. Gdy podbiegli ludzie dźwignęliśmy Cuba w sześciu chłopa i przenieśliśmy go na pobliskie rżysko. Tam uruchomiłem silnik i natychmiast wystartowałem do powrotnego lotu na Gocław. Szef Powsiński nigdy się o tej przygodzie nie dowiedział.”

7 lipca Oddany do użytku zostaje drewniany Hangar Nr 1 z zapleczem warsztatowym i klubowym.

7 września Ostatnie pokazy lotnicze z udziałem pilotów AW na polu Mokotowskim. Ostatni skrawek historycznego lotniska władze przekazały pod zabudowę miejską.

17 października Uroczystości 20-lecia Aeroklubu Warszawskiego na lotnisku Gocław z udziałem ministra Komunikacji Jana RABANOWSKIEGO. Wieczorem spotkanie towarzyskie w PLL LOT.

Ryszard WITKOWSKI „Sześć stopni swobody II” TNOIK Toruń 1998„W dniu 17 października 1947 roku Aeroklub Warszawski obchodził uroczyście 20-lecie swego istnienia. Dzień był piękny, słoneczny, prawie letni, toteż na Gocław ściągnęły tłumy warszawiaków. Odbywały się pokazy akrobacji samolotowej, skoki spadochronowe, loty pasażerskie. Te ostatnie obsługiwaliśmy my, piloci Piperów.Po południu tłum zaczął rzednąć, a pod wieczór na lotnisku pozostali już tylko piloci, mechanicy i działacze klubowi. Prezes Jerzy Osiński szerokim uśmiechem demonstrował swoje zadowolenie z imprezy.Do stojących przy Piperach grupy wawelberczyków podszedł senior samolotowych pilotów AW, inżynier Witold Rychter.- Moi drodzy – powiedział – patrzyłem na wasze dzisiejsze loty i doszedłem do wniosku, że dojrzeliście już do

następnego etapu w waszej karierze lotników.- Jaki etap ma pan na myśli, panie inżynierze? – spytał najszybszy w słowach Marian Ślusarczyk.

14

- Latanie zawodnicze.”

1948

25 lutego Powszechna Organizacja „Służba Polsce” przejmuje od aeroklubów masowe szkolenie lotnicze młodzieży.

14 marca Po wojnie wykonano w AW 6199 lotów samolotowych i 199 lotów szybowcowych.

24 kwietnia Według stanu na ten dzień, Aeroklub Warszawski posiadał 10 samolotów Piper Cub, po jednym PO-2, Heinkel Kadet i RWD-21..

kwiecień Rozpoczęto budowę pierwszego po wojnie motoszybowca „Pegaz” konstrukcji Tadeusza CHYLIŃSKIEGO.

15 maja Liga Lotnicza przejmuje od aeroklubów modelarstwo lotnicze i spadochroniarstwo.

6 czerwca Eliminacyjne zawody samolotowe juniorów w Warszawie. Pierwsze miejsce zajął Marian ŚLUSARCZYK, drugie – Ryszard WITKOWSKI. Załogi latają na samolotach Piper Cub przygotowanych do zawodów przez mechaników: Mieczysława KULIGOWSKIEGO, Franciszka CHĄDZYŃSKIEGO, Zygmunta SKÓRĘ i Jana KIELANA.

22 sierpnia W Krajowych zawodach Lotniczych warszawska załoga Ludwik KOWALCZYK i Stanisław CHIC zajmuje drugie miejsce.

6 września Pokazy lotnicze z okazji Święta Lotnictwa na lotnisku Okęcie z udziałem samolotów AW (9 samolotów Piper Cub w różnych szykach które pilotowali m. in. Gustaw SIDOROWICZ, Wiktor PEŁKA, Leszek KAMIŃSKI i Michał GOSZCZYŃSKI).

3 października Członek AW Włodzimierz HUMEN wybrany został, z ramienia ARP, pierwszym po wojnie wiceprezesem FAI na konferencji w Paryżu.

1949

22 – 29 maja Tadeusz REJNIAK, Jerzy STANISŁAWSKI i Ryszard WITKOWSKI z AW startują w Krajowych Zawodach Szybowcowych na Żarze.

21-22 lipca Samolotowy Zlot Gwiaździsty Juniorów w Warszawie (15 załóg na samolotach Piper Cub z 11 aeroklubów). Zwyciężył Tadeusz REJNIAK.

19-21 sierpnia Załogi warszawskie zajmują trzy pierwsze miejsce na samolotach Piper Cub w X Krajowych Zawodach Lotniczych, w czasie których rozegrano lot okrężny (700 km) na wieloetapowej trasie z poznania do Warszawy. Zwyciężyła załoga: Janusz STANISŁAWSKI i Janusz BACHAŃSKI.

22 grudnia Walne Zgromadzenie Członków AW podejmuje uchwałę o przejściu Aeroklubu Warszawskiego do Ligi Lotniczej.

grudzień Początek weryfikacji personelu latającego i działaczy w Aeroklubie Warszawskim; pozbawianie licencji, zakaz wstępu na lotniska sportowe a nawet aresztowania. Szczególną aktywność w walce z „wrogami ludu” przejawiali: Janusz Przymanowski, Jerzy Falber i płk Mankiewicz.

1950

28 stycznia Utworzono pierwszą w kraju Eskadrę Sześciolatki (6 pilotów). W niedługim czasie powstały też eskadry: trzecia, dwunasta żeńska, trzynasta i piętnasta.

10 maja Ryszard BITNER uzyskał pierwszy po wojnie warunek do złotej odznaki szybowcowej - przelot otwarty Warszawa-Wrocław.

31 maja Udział pilotów AW w tygodniu Ligi Lotniczej . Przewieziono 34 osoby.

3 – 13 czerwca Udział samolotów Aeroklubu Warszawskiego Ligi Lotniczej w akcji zwalczania stonki ziemniaczanej wzdłuż wybrzeża morskiego (Świnoujście – Kołobrzeg).

15

21-22 lipca Piloci AW zajmują na samolotach Żak-3 trzy pierwsze miejsca i zwyciężają drużynowo w II Gwiaździstym Zlocie Pokoju w Warszawie: T. MALINOWSKI – J. PERKOWSKI, W. MARKOWSKI – St. MAJEROWSKI, W. MALISZEWSKI – J. KOPACZ.

1 grudnia W Jeżowie Sudecki na obozie falowym Ryszard BITNER osiągnął wysokość absolutną 5 800 m., zdobywając pierwszą dla AW złotą odznakę szybowcową.

1951

1 stycznia Według stanu na ten dzień, Aeroklub Warszawski zatrudniał 63 pracowników, w tym 23 robotników i 7 kobiet.

24 maja Rozpoczęło się szkolenia teoretyczne pierwszej grupy skoczków spadochronowych. Utworzono Sekcją Spadochronową. Pierwszy skok spadochronowy Sekcji Warszawskiej wykonany przez Witolda TRACZA

21 czerwca Ryszard BITNER ustanawia na szybowcu Mucha rekord Polski w przelocie docelowo-powrotnym (Warszawa – Świdnik – Warszawa) 316 km.

1 lipca Lucyna WLAZŁO ustanowiła na szybowcu Mucha rekord świata kobiet w przelocie docelowo-powrotnym 251 km.

10 lipca Pod kierunkiem Witolda TRACZA rozpoczynają się szkolne skoki spadochronowe.

29 lipca Zofia ZALEWSKA pobiła szybowcowy rekord krajowy w przelocie docelowym (158 km).

21 września Wanda SZEMPLIŃSKA ustanowiła szybowcowy rekord krajowy w przelocie docelowym na szybowcu dwumiejscowym (158 km).

grudzień Sekcja Spadochronowa wykonała w 1951 roku 126 skoków

1952

1 lutego W Konkursie-Plebiscycie na 10 najlepszych szybowników ogłoszonym przez "Skrzydlata Polskę" Ryszard BITNER zajął 3 miejsce

maj Ukończono, rozpoczętą w 1947 r budowę hangaru nr 2 na lotnisku Gocław.

5 czerwca Wanda SZEMPLIŃSKA ustanowiła rekord świata na szybowcu dwumiejscowym w przelocie docelowo-powrotnym (164 km).

17 czerwca Wanda SZEMPLIŃSKA ustanowiła rekord świata w przelocie po trasie trójkąta 100 km na szybowcu dwumiejscowym (57,8 km/h)

18 czerwca Andrzej ABŁAMOWICZ wykonuje w Bielsku, po raz pierwszy w Polsce, beczkę sterowaną na szybowcu podczas lotu na holu za samolotem.

15 lipca Witold TRACZ otrzymuje jako pierwszy w AW, a trzeci w kraju, tytuł i odznakę Mistrza Sportu w spadochroniarstwie.

9 sierpnia Jerzy BONCHET, Witold LICZBIŃSKI i Witold TRACZ z AW ustanawiają pierwszy rekord Polski w skoku grupowym z wysokości 4 200 m. z natychmiastowym otwarciem spadochronów ( w rejonie Mińska Mazowieckiego, skok z trzech samolotów Zlin 26).

wrzesień Andrzej ABŁAMOWICZ ustanowił na samolocie CSS-13 rekord świata wysokości dla tej kategorii samolotów – 7 200 m.


1953

27 kwietnia Jerzy BONCHET ustanawia rekord krajowy w skoku z wysokości 3300 m z natychmiastowym otwarciem spadochronu.

16

10 maja Konferencja zjednoczeniowa organizacji LPŻ, Ligi Lotniczej i Ligi Morskiej w jedną Ligę Przyjaciół Żołnierza powoduje przejecie Aeroklubu Warszawskiego przez Zarząd Wojewódzki LPŻ w Warszawie; zmiana nazwy na Centralny Aeroklub LPŻ.

29 maja Andrzej ZIEMIŃSKI ustanawia na szybowcu Mucha rekord Polski w odległości przelotu otwartego 615 km (Lisie Kąty – Nieznanów w ZSRR).Wanda ADAMKOWA ustanawia rekord świata w przelocie docelowym na szybowcu dwumiejscowym (353,6 km).

16 czerwca Wanda SZEMPLIŃSKA ustanawia krajowy rekord wysokości i przewyższenia (4230 m).

23 czerwca Wanda SZEMPLIŃSKA ustanawia krajowy rekord wysokości i przewyższenia (6380 m) oraz wysokości absolutnej (6990 m)

26 czerwca W Lesznie Wlkp. ginie śmiercią lotnika czołowy pilot szybowcowy AW – Ryszard BITNER, inicjator Całorocznych Zawodów Szybowcowych „Skrzydlatej Polski”, które od 1954 r. nazywane są jego imieniem.

15 lipca Ryszarda ROZUM i Witold TRACZ wykonali skok z wysokości 4800 m z natychmiastowym otwarciem spadochronu

23 sierpnia Na lotnisku Gocław organizowane przez AW pokazy lotnicze ogląda 50000 widzów.


1954

15 maja Wanda SZEMPLIŃSKA ustanawia w Lesznie kobiecy szybowcowy rekord świata prędkości przelotu po trasie trójkąta 100 km – 75, 564 km/h.

24 lipca Wanda SZEMPLIŃSKA przelotem 555 km zdobyła jako pierwsza kobieta w Polsce a druga na świecie diamentową odznakę szybowcową.

21 sierpnia Na lotnisku Gocław pokazy lotnicze z okazji Święta Lotnictwa zorganizowane przez Aeroklub Warszawski przy udziale Aeroklubu Łódzkiego i PLL LOT.

10 września Skoczkowie AW ustanawiają trzy pierwsze rekordy krajowe w skokach grupowych na celność lądowania.

10 października Józef WÓJCIK zdobywa tytuł spadochronowego mistrza Polski.

5 grudnia Wanda SZEMPLIŃSKA zostaje wybrana do Rady Narodowej m. st. Warszawy.

grudzień Sekcja Spadochronowa wykonała w 1954 roku 444 skoki

1955

13 stycznia Na zebraniu pilotów Aeroklubu Warszawskiego wyłoniono Radę Klubu i rady poszczególnych sekcji. Przewodniczącym Rady AW zostaje Józef MENET.

1 lutego Zdzisław DUDZIK zostaje Szefem Wyszkolenia AW.

31 maja Wanda SZEMPLIŃSKA ustanawia nowy rekord krajowy w przelocie po trasie trójkąta 100 km na szybowcu dwumiejscowym (64,8 km/h).

20 czerwca Jerzy ŁOBBODA wykonuje dwa skoki z wysokości 1000m na celność lądowania z opóźnionym otwarciem spadochronu, ustanawiając rekord świata (24,35 m).

14 lipca Adam BRZOZA ustanawia rekord krajowy w przelocie po trasie trójkąta 100 km r. na szybowcu dwumiejscowym (45 km/h).

17 lipca Adam BRZOZA zdobywa tytuł mistrza Polski w kategorii szybowców dwumiejscowych.

23 sierpnia Paweł LIPOWCZAN ustanawia rekord świata z 1500 m na celność lądowania (25,2 m).

17

10 września R. STATULSKA wykonuje skok z wysokości 1000m na celność lądowania z opóźnionym otwarciem spadochronu, ustanawiając spadochronowy rekord świata.

13 września Jerzy MICHALSKI zdobywa tytuł szybowcowego wicemistrza Polski juniorów.

5-9 października Zdzisław DUDZIK z AW zostaje pierwszym samolotowym mistrzem Polski, na zawodach rozegranych w Warszawie.

12 października Romana SKATULSKA i Jerzy KOSS ustanawiają rekordy świata w spadochroniarstwie.

4 listopada Włodzimierz HUMEN otrzymuje jako pierwszy działacz polskiego lotnictwa sportowego tytuł i medal Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej.

23 listopada Wanda SZEPMLIŃSKA wykonuje w Delhi na szybowcu Bocian przelot z premierem Indii Nehru.


1956

29 stycznia Na Walnym Zgromadzeniu AW wybrano nową Radę. W jej skład weszli:Jerzy POMIANOWSKI, Marcin MONIS, Ludwik NATKANIEC, Zdzisław DUDZIK, Zbigniew ŻUCZKOWSKI, Tadeusz MALINOWSKI i Wacława MARKOWSKI.

luty Powrót do Aeroklubu dawnych pilotów i działaczy, uprzednio negatywnie zweryfikowanych. Powrócili m. in. : Franciszek JANIK, Kazimierz PLENKIEWICZ, Władysław RYŻKO, Gustaw SIDOROWICZ, Janusz SZMIDT, Jerzy SZYMANKIEWICZ, Edward WOJCZYŃSKI, Witold RYCHTER.

marzec Ukończono, rozpoczętą w 1947 r budowę hangaru nr 2 na lotnisku Gocław.

15 kwietnia Z udziałem przedstawicieli Aeroklubu Warszawskiego odbywa się zebranie organizacyjne Lotniczej Komisji Historycznej przy LPŻ.

21 maja Pelagia MAJEWSKA ustanawia szybowcowy rekord krajowy w przelocie docelowym (353,6 km).

23 maja Pelagia MAJEWSKA ustanawia szybowcowy rekord świata w przelocie docelowo-powrotnym (341,9 km).

13 czerwca Skoczkowie Aeroklubu Warszawskiego; Jerzy KOSS, Romana SKATULSKA i Stefan ZMYSŁOWSKI, ustanawiają trzy rekordy świata w grupowych skokach na celność lądowania z wysokości 600 m z natychmiastowym i opóźnionym otwarciem spadochronów.

10 sierpnia Pelagia MAJEWSKA ustanawia szybowcowy rekord świata w przelocie docelowym (518,6 km).

19-21 września Paweł LIPOWCZAN ustanowił dwa rekordy świata w skokach na celność lądowania w nocy.

19-21 września Zwycięstwo zespołowe skoczków AW w Spadochronowych Mistrzostwach Polski; Romana SKATULSKA mistrzynią Polski, a Henryk JAKSIM wicemistrzem Polski.

30 września Reaktywowanie sportu balonowego, powołano Radę Balonową pod przewodnictwem Zbigniewa BURZYŃSKIEGO.

6 listopada Z udziałem członków AW (Andrzej ABŁAMOWICZ, Jerzy ADAMEK, Michał GOSZCZYŃSKI, Władysław HUMEN, Jerzy Ryszard KONIECZNY, Sławomir MAKARUK, Jerzy POMIANOWSKI, Tadeusz REJNIAK, Roman SOCHACKI, Jerzy ŚWIĄTEK, Ryszard WITKOWSKI) powołano Komisją Restytucyjną Aeroklubu Rzeczypospolitej Polskiej (ARP).

15 grudnia Aeroklub Warszawski otrzymuje sztandar przechodni za zajęcie pierwszego miejsca we współzawodnictwie między aeroklubami w 1956 r.

16 grudnia Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie ARP w Warszawie podejmuje uchwałę o wydzieleniu aeroklubów z Ligi Przyjaciół Żołnierza i usamodzielnieniu się lotnictwa sportowego.

18

28 grudnia Andrzej ABŁAMOWICZ ustanawia na samolocie TS-8 „Bies” rekord świata wysokości lotu – 7200m.


1957

21 stycznia Odbyło się XXII zebranie sprawozdawczo-wyborcze. Prezesem wybrano Tadeusza WIĘCKOWSKIEGO.

24 lutego Reaktywowanie Sekcji Balonowej AW, której kierownikiem został Walenty NOWACKI.

16 marca Romana STATULSKA i Maria WOJTKOWSKA otrzymują jako pierwsze kobiety w Polsce tytuły i medale Mistrza Sportu w spadochroniarstwie.

28 kwietnia Maria WOJTKOWSKA wykonuje jako pierwsza kobieta w Polsce dwusetny skok ze spadochronem.

5 maja Grupowy (10 pilotów: Lucyna BAJEWSKA, Jan GAWĘCKI, Sławomir MAKARUK, Andrzej FUKSIEWICZ, Wiesława ŁANECKA, Bogusław WODZYŃSKI, Stanisław MAJEROWSKI, Wiktor SZNUROWSKI, Adam BRZOZA, Roman BAJEWSKI) przelot szybowników Aeroklubu Warszawskiego do ZSRR, w wyniku którego ustanowiono 2 rekordy Polski i zdobyto 9 diamentów za przeloty ponad 500 km.

14 maja Andrzej ABŁAMOWICZ ustanawia 4 samolotowe rekordy w odległości lotu w obwodzie zamkniętym, w tym rekord świata (2884,5 km).

26 maja Pierwszy od 18 lat lot balonu wolnego „Syrena” z lotniska Gocław z załogą AW: Walenty NOWACKI i Zdzisław DUDZIK.

30 maja Ludwik NATKANIEC ustanawia samolotowy rekord świata (320,36 km/h).

1 lipca Pelagia MAJEWSKA zwycięża w Całorocznych Zawodach Szybowcowych "Skrzydlatej Polski" o memoriał R. Bitnera.

19 lipca Z lotniska AW na Gocławiu odbyła się pierwsza w historii transmisja telewizyjna.

19 lipca Ginie w wypadku szybowcowym, mistrz Polski i rekordzista szybowcowy, Adam BRZOZA.

31 lipca Jan GAWĘCKI zdobywa tytuł szybowcowego mistrza Polski juniorów.

4 września Tadeusz DULLA wykonuje skok z wysokości 12125 m (nowy rekord Polski).

5 września Ryszard WITKOWSKI ustanawia na SM-1 pierwszy polski śmigłowcowy rekord świata prędkości wznoszenia na wysokość 3000 m – 7 min. 48 sek.

8 września Jerzy ADAMEK w czasie pokazów z okazji Święta Lotnictwa na lotnisku Babice, zademonstrował po raz pierwszy na świecie, start szybowca Jaskółka za śmigłowcem SM-1, a następnie wiszenie pod nim „ na śledzia”, wyczepienie się, ślizg na ogon i lądowanie przed trybunami.Na tych samych pokazach załoga balonu „Syrena” w składzie Zbigniew BURZYŃSKI, Franciszek JANIK, Walenty NOWACKI wykonuje lot zakończony lądowaniem na Litwie.

19 września Pięciotysięczny skok spadochronowy po wojnie wykonany w Aeroklubie Warszawskim nad Gocławiem przez Pawła LIPOWCZANA.

29 października Zdzisław DUDZIK i Stefan MAJEROWSKI zostają samolotowymi wicemistrzami Polski.

4 listopada Pelagia MAJEWSKA otrzymuje jako pierwsza nowo ustanowiony Medal Czesława Tańskiego.

12 listopada W Warszawie powstaje Klub Seniorów Lotnictwa, zrzeszający także członków AW.

21 listopada Andrzej ABŁAMOWICZ ustanawia dwa nowe rekordy samolotowe we wznoszeniu na wysokość 3000 i 6000 m.

15 grudnia Na lotnisku Gocław uroczyste obchody z okazji 30-lecia Aeroklubu Warszawskiego.

19


1958

30 marca Odbyło się XXIII Walne Zgromadzenie członków AW. Na Prezesa wybrano Włodzimierza HUMENA.

26 kwietni Andrzej ABŁAMOWICZ ustanawia samolotowy rekord krajowy we wznoszeniu na wysokość 3000 m.

1 czerwca Wręczenie trzynastu działaczom dyplomów członków honorowych Aeroklubu Warszawskiego.

7 czerwca I zawody Balonowe o Puchar Międzynarodowych Targów Poznańskich, Pierwsze trzy miejsca zajęli warszawiacy: Zbigniew BURZYŃSKI, Franciszek JANIK i Walenty NOWACKI.

18 lipca Lucyna BAJEWSKA ustanawia na szybowcu „Bocian” w jednym locie dwa rekordy świata: w przelocie docelowym i otwartym – 489,8 km.

16 sierpnia Maria WOJTKOWSKA zdobywa w Bratysławie dwa srebrne medale i tytuł drużynowej wicemistrzyni świata w skokach grupowych na celność lądowania i w punktacji ogólnej kobiet.

31 sierpnia Walenty NOWACKI zwycięża w Poznaniu w pierwszych powojennych Krajowych Zawodach Balonowych.

8 września W katastrofie balonu „Poznań” ginie śmiercią lotnika Franciszek HYNEK, wybitny pilot i organizator polskiego sportu balonowego.

9 października Spadochroniarki AW: Elżbieta MAKOS, Romana SKATULSKA, Maria WOJTKOWSKA ustanawiają rekord świata w skoku grupowym z samolotu CSS-12 z natychmiastowym otwarciem spadochrony z wysokości 8290 m.

28 października Lot warszawskiego balonu „Syrena” nad Tatrami.


1959

22 stycznia Wręczenie Witoldowi RYCHTEROWI, jednemu z najbardziej zasłużonych pilotów i działaczy Aeroklubu Warszawskiego, Medalu im. Paula Tissandiera, przyznanego przez FAI.

12 marca W wypadku spadochronowym ginie Zbigniew CHRONIK.

18 marca Wiesława ŁANECKA zdobywa diamentową Odznakę Szybowcową.

14 maja Władysław NIESTOJ zostaje mistrzem Polski w kategorii modeli z napędem gumowym.

24 czerwca Ireneusz KUCHARSKI ustanawia szybowcowy rekord krajowy w przelocie po trasie trójkąta 200 km.

14 lipca Bogusław WODZYŃSKI z AW zostaje szybowcowym wicemistrzem Jugosławii.

27 sierpnia Franciszek SZACHIEWICZ zajmuje drugie miejsce w Konkursie Akrobacji Szybowcowej.

8 września Balon „Warszawa” z załogą: Zbigniew BURZYŃSKI i Stanisław MOSICA, osiąga w 115 minutowym locie wysokość 7000 m.

4 października Zdzisław DUDZIK i L. WIDAWSKI zostają samolotowymi wicemistrzami Polski.


1960

20

2 kwietnia Odbywa się XXIV Walne Zgromadzenie członków AW. Na Prezesa wybrano Jana ZWIERZYŃSKIEGO.

12 czerwca Zespół modelarzy AW zwycięża drużynowo w 25-ch Mistrzostwach Polski modeli latających.

18 czerwca Jerzy ŁOBODDA wykonuje swój 1000 skok spadochronowy z samolotu.

26 czerwca Lucyna BAJEWSKA ustanawia szybowcowy rekord świata w przelocie docelowo-powrotnym (387 km).

1 sierpnia Zygfryd SULISZ z AW zostaje wicemistrzem świata w klasie modeli z napędem silnikowym.

3 września Zbigniew BURZYŃSKI odbywa swój setny lot balonowy.

14 września Załoga AW: Sławomir MAKARUK i Jan GAWĘCKI zwycięża na balonie „Syrena” w I Krajowych Zawodach Balonowych o Memoriał Franciszka Hynka.

2 października Zdzisław DUDZIK i A. MILKIEWICZ zdobywają tytuły samolotowych mistrzów Polski.

8 października 10 000 skok spadochronowy w Aeroklubie Warszawskim. Jubileuszowy skok wykonał Witold TRACZ.


1961

22 maja Jerzy ADAMEK zostaje II wicemistrzem szybowcowym Wielkiej Brytanii w klasie standard.

10 czerwca Pelagia MAJEWSKA zostaje uhonorowana przez FAI Medalem Lilienthala za rok 1960.

3 września Jerzy KOSIŃSKI z AW zostaje wicemistrzem świata w klasie modeli z napędem gumowym.

3 września Sławomir MAKARUK zwycięża na balonie „Syrena” w Międzynarodowych Zawodach Balonowych w Groningen w Holandii.

3 września Jerzy KOSIŃSKI z AW zostaje wicemistrzem świata w klasie modeli z napędem gumowym F1B, a ekipa w składzie: J.Kosiński, W.Niestoj i St. Żurad zdobywa tytuł drużynowego mistrza świata.

4 września Rudolf ZELENT ustanowił krajowy rekord spadochronowy z wysokości l000 m.

24 września Krzysztof TRZPIL zwycięża w I Jeżowskich Zawodach Szybowcowych o Puchar „Skrzydlatej Polski”.

1 października Sławomir MAKARUK zwycięża w II Krajowych Zawodach Balonowych.


1962

25 marca Odbywa się XXV Walne Zgromadzenie członków AW. Na Prezesa wybrano Michała JAKUBIKA.

24 lutego Franciszek JANIK i Zbigniew BURZYŃSKI otrzymują od FAI jako pierwsi nowo ustanowione Dyplomy Honorowe im. Montgolfierów.

18 maja W nurtach Wisły ginie dwójka spadochroniarzy: Jerzy KOSS i Halina SZNITKO.

10 czerwca Zdzisław DUDZIK i Andrzej KOSKOWSKI zwyciężają w Locie Południowo-Zachodniej Polski.

2 września Jan GAWĘCKI zajmuje na balonie „Polonez” trzecie miejsce w Międzynarodowych Zawodach Balonowych w Holandii.

21

16 września Władysław NIESTÓJ i Bogusław SPUNDA zdobywają mistrzostwa Polski w modelarstwie lotniczym.

20 września I Warszawskie Zawody Samolotowe AW. Zwycięża załoga: Jan GAWĘCKI i Zbigniew BIKOWSKI.

29 września Antoni ŻUKOWSKI, po zakupie od Pawła Zołotowa, z Lublina samolotu Piper Cub SP-AMB, staje się właścicielem pierwszego po wojnie prywatnego samolotu w Aeroklubie Warszawskim.

10 października Jerzy ŁĄCKI zwyciężą w I Mistrzostwach Warszawy w Akrobacji Szybowcowej.

14 października Janusz KRASICKI zwycięża w Krajowych Zawodach Balonowych.


1963

20 kwietnia W Bielsku Białej ginie śmiercią lotnika Sławomir MAKARUK.

12 maja Załoga Aeroklubu Warszawskiego: Zdzisław DUDZIK i Jerzy ZARĘBSKI (Skrzydlata Polska) zwycięża we Wrocławiu w Samolotowym Rajdzie Dziennikarzy i Pilotów.

27-30 czerwca W Zlocie do Morza zwycięża załoga AW Tadeusz i Urszula ŚLIWAKOWIE.

3 lipca Pelagia MAJEWSKA ustanawia na szybowcu „Foka” rekord świata w przelocie docelowo-powrotnym (457 km).

4 lipca Pelagia MAJEWSKA ustanawia na szybowcu „Bocian” rekord świata w przelocie po trasie trójkąta 300 km (68,5 km/h).

15 lipca Pelagia MAJEWSKA ustanawia na szybowcu „Bocian” rekord świata w przelocie otwartym (562,4 km).

13 lipca Andrzej KMIOTEK zostaje szybowcowym mistrzem Węgier.

3 sierpnia Pelagia MAJEWSKA ustanawia na szybowcu „Foka” rekord świata w przelocie po trasie trójkąta 300 km (75,69 km/h).

1 września Andrzej BAŃSKI zwycięża w Jeżowskich Zawodach Szybowcowych.

22 września Maria PUCHAR zostaje spadochronową mistrzynią Polski.

30 września Zdzisław DUDZIK i Andrzej KOSKOWSKI zwyciężają w samolotowych mistrzostwach Polski.

październik Jerzy KOSIŃSKI ustanawia 4 rekordy Polski w kategorii modeli z napędem gumowym a Edmund OSIŃSKI - 2 rekordy w kategorii modeli z napędem silnikowym.

20 listopada Decyzją Urzędu Spraw Wewnętrznych Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy skreślono z Rejestru Stowarzyszeń Stowarzyszenie AEROKLUB WARSZAWSKI, zarejestrowane pod nr 31.


1964

2 lutego W Całorocznych Zawodach Szybowcowych o memoriał R. Bitnera po raz trzeci zwyciężą Pelagia MAJEWSKA.

24 marca Pelagia MAJEWSKA, jako pierwsza kobieta w lotnictwie sportowym otrzymuje tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu.

5 kwietnia Odbywa się XXVI Walne Zgromadzenie członków AW. Na Prezesa wybrano Romana PASZKOWSKIEGO.

22

21 czerwca Andrzej KMIOTEK zdobywa tytuł szybowcowego wicemistrza Polski.

28 czerwca Rozpoczyna się pierwszy kurs samolotowy LPW na którym rozpoczyna pracę instruktorską Zbigniew STAROSZ. Wśród uczniów są m. in.: Witold BŁAŻEWICZ, Tadeusz DUNOWSKI, Stanisław KALINOWSKI, Zygmunt MAZAN, Wacław SIECZKOWSKI, Stanisław SKRZYŃSKI, Krzysztof WŁODARKIEWICZ, Romuald WOSZCZEROWICZ.

2, 24, 26 września Andrzej ABŁAMOWICZ i Ludwik NATKANIEC ustanawiają cztery rekordy świata na samolocie odrzutowym TS-11 „Iskra”.

20 września Róża SOKOŁOWSKA zdobywa tytuł spadochronowej mistrzyni Polski. Maria PUCHAR zdobywa tytuł wicemistrzowski.

4 października Zespół Aeroklubu Warszawskiego: Zdzisław DUDZIK, Andrzej ADAMKIEWICZ, Waldemar KWIATKOWSKI zwycięża w Spotkaniu Zespołów Akrobacyjnych w Rzeszowie.


1965

9 maja Załoga AW; Waldemar KWIATKOWSKI – Tadeusz STĘPIEŃ (Kurier Polski) zwycięża w IV Samolotowym Rajdzie Dziennikarzy i Pilotów.

lipiec Diamentowe Odznaki Szybowcowe uzyskują Andrzej GADOMSKI, Piotr SZCZEPAŃSKI, Tadeusz TAŃSKI i Ryszard WITKOWSKI.

sierpień W XV Warszawskich Zawodach Samolotowych z udziałem 16 załóg zwyciężyli Stanisław SKRZYŃSKI i Dariusz GRODZICKI.

15-16 października W I Warszawskich Zawodach Spadochronowych zwycięża Marek SZUGZDA.

listopad Sekcja Modelarska w 15 imprezach sportowych zdobywa 12 tytułów mistrzowskich m. in. Władysław NIESTOJ, Julian FALĘCKI, Mieczysław ZEZYK, Edward KUROWSKI, Zygmunt SULISZ i Wiesław SCHIER.


1966

14 stycznia Na uroczystości wręczenia nowo ustanowionej odznaki Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego. Z Aeroklubu Warszawskiego otrzymują je: Zbigniew BURZYŃSKI, Włodzimierz HUMEN, Ryszard RYCHTER i Jerzy R. KONIECZNY.

styczeń Przy Aeroklubie Warszawskim powstaje Oddział Lotniczego Zespołu Usług Gospodarczych.

18 maja Lucyna BAJEWSKA zwycięża w ogólnopolskich zawodach szybowcowych kobiet w Lublinie.

23 maja Krzysztof TRZPIL zwycięża w I Warszawskich Zawodach Szybowcowych o puchar „Życia Warszawy”.

13 lipca Mirosław KRÓLIKOWSKI zajmuje pierwsze w klasie otwartej a Pelagia MAJEWSKA – drugie miejsce w klasyfikacji kobiet, na Międzynarodowych Zawodach Szybowcowych w Orle (ZSRR).

18 września Maria PUCHAR, jako druga kobieta w Polsce, wykonuje w Warszawie tysięczny skok ze spadochronem.

3 października W V Warszawskich Zawodach Samolotowych, z udziałem 14 załóg zwycięża załoga AW Stanisław SKRZYŃSKI i Dariusz GRODZICKI.


1967

23

14 stycznia Zarząd Aeroklubu Warszawskiego podpisuje umowę patronacką o wzajemnej współpracy między AW i Hutą Warszawa. Jej rezultatem jest zakup dla Sekcji Szybowcowej, latającego do dziś, szybowca Jantar 2B – AW.

20 stycznia Aeroklub Warszawski, jako jedyny aeroklub w kraju, zostaje odznaczony zespołową Odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego.

9 kwietnia Marek SKROMNY odbiera puchar przechodni za zwycięstwo w Całorocznych Zawodach Szybowcowych AW o memoriał Stanisława Makaruka.

4-14 czerwca W II Warszawskich Zawodach Szybowcowych, z udziałem 16 pilotów zwycięża Tadeusz DUNOWSKI.

15 czerwca Sekcja Spadochronowa ustanawia nowy rekord Polski w skokach grupowych z wysokości 600m.

18 czerwca W Szybowcowych Mistrzostwach Polski zwycięża Mirosław KRÓLIKOWSKI.

20 lipca W Sekcji Spadochronowej wykonano 15-tysięczny skok spadochronowy.

sierpień W VI Warszawskich Zawodach Samolotowych, z udziałem 19 załóg zwycięża załoga AW Paweł LIPOWCZAN i Ewa GRÓDECKA.

24 września Obchody 40-lecia Aeroklubu Warszawskiego. W trakcie uroczystości wręczony zostaje Sztandar ufundowany przez mieszkańców Warszawy oraz Złota Odznaka „Za Zasługi dla Warszawy”.

14 października Zespół Aeroklubu Warszawskiego w składzie: Zdzisław DUDZIK, Waldemar KWIATKOWSKI, Tadeusz PAWLIKOWSKI, zwycięża w rozegranych na Gocławiu Samolotowych Mistrzostwach Polski w Akrobacji Zespołowej.


1968

14 lipca Pelagia MAJEWSKA ustanawia na szybowcu „Bocian” rekord świata w przelocie docelowo-powrotnym (467,2 km).

5 czerwca W III Warszawskich Zawodach Szybowcowych, z udziałem 22 pilotów zwycięża Włodzimierz CHMIELEWICZ.

11 czerwca Ginie, w wypadku lotniczym Zbigniew KWICZAŁA, instruktor AW.

27-30 czerwca W Warszawskich Zawodach Spadochronowych zwyciężają Jerzy LENARTOWICZ i Włodzimierz KRÓL.

wrzesień W VII Warszawskich Zawodach Samolotowych, z udziałem 16 załóg zwycięża załoga AW Krzysztof SICIŃSKI i Wojciech KNYŻ.

15 grudnia Piotr SZCZEPAŃSKI odbiera puchar przechodni za zwycięstwo w Całorocznych Zawodach Szybowcowych AW o memoriał Stanisława Makaruka.

17 grudnia Odbywa się XXVIII Walne Zgromadzenie członków AW. Na Prezesa wybrano Tadeusza ZIELIŃSKIEGO.


1969

22 kwietnia Prezesem Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa zostaje Kazimierz CHORZEWSKI.

14 maja Załoga AW; Janusz PASIERBIŃSKI – Sławomir SZOF (Polskie Radio), zwycięża w Samolotowym Rajdzie Dziennikarzy i Pilotów.

11-25 czerwca W Warszawskich Zawodach Szybowcowych zwycięża Michał SIEKIERZŃSKI.

18 czerwca W Szybowcowych Mistrzostwach Polski zwycięża Andrzej KMIOTEK.

24

25-30 czerwca W Warszawskich Zawodach Spadochronowych zwycięża Włodzimierz ŁYSZKOWSKI.

4 lipca Lucyna KRZYWONOS zajmuje pierwsze a Pelagia MAJEWSKA drugie miejsce w Krajowych Zawodach Szybowcowych.

20 lipca Andrzej KMIOTEK zajmuje drugie miejsce na Międzynarodowych Zawodach Szybowcowych w Orle (ZSRR).

9 sierpnia Halina RYNKIEWICZ zdobywa w Lesznie diament za przelot 500 km na szybowcu Mucha Std.

23 sierpnia Pierwsze pamiątkowe Medale „50 lat Polskiego Lotnictwa Sportowego 1919 – 1969” otrzymuje 12 działaczy Aeroklubu Warszawskiego.

30 sierpnia W IX Warszawskich Zawodach Samolotowych, z udziałem 12 załóg zwycięża załoga AW Edmund i Maksymilian KAMIŃSCY.

4 października Zespół Aeroklubu Warszawskiego prowadzony przez Zdzisława DUDZIKA po raz piąty zwycięża w Zawodach Zespołów Akrobacyjnych.

13 grudnia Franciszek SZACHEWICZ odbiera puchar przechodni za zwycięstwo w Całorocznych Zawodach Szybowcowych AW o memoriał Stanisława Makaruka.


1970

9 sierpnia W Warszawskich Zawodach Szybowcowych zwycięża Wiktor SZNUROWSKI.

23 sierpnia W X Warszawskich Zawodach Samolotowych, z udziałem 17 załóg zwycięża załoga AW Eugeniusz STAWSKI i Mieczysław WUJEC.

18 września W Warszawskich Zawodach Spadochronowych zwyciężają Artur KŁOSOWICZ i Hanna RÓŻYCKA.

31 grudnia Wiktor SZNUROWSKI odbiera puchar przechodni za zwycięstwo w Całorocznych Zawodach Szybowcowych AW o memoriał Ryszarda Bitnera.


1971

29 czerwca W Warszawskich Zawodach Szybowcowych zwycięża Włodzimierz CHMIELEWSKI.

30 czerwca W Ogólnopolski Warszawskich Zawodach Spadochronowych zwycięża Czesław KUDŁEK.

29 sierpnia W X Warszawskich Zawodach Samolotowych, z udziałem 17 załóg zwycięża załoga AW Piotr SZCZEPAŃSKI i Tadeusz TAŃSKI.

14 listopada Jerzy KOSIŃSKI ustanawia nowy rekord Polski długotrwałości lotu w klasie modeli zdalnie sterowanych. Jurka rekordowy model z 2,5 litra paliwa na pokładzie latał nad Gocławskim lotniskiem 4 h 20’ 42”.

31 grudnia Mirosław KRÓLIKOWSKI odbiera puchar przechodni za zwycięstwo w Całorocznych Zawodach Szybowcowych AW o memoriał Ryszarda Bitnera.

listopad Sekcja Modelarska zdobywa 7 tytułów mistrza Polski.

30 grudnia Zgon Zbigniewa BURZYŃSKIEGO (68 lat).


25

1972

13 lutego Odbywa się XXIX Walne Zgromadzenie członków AW. Na Prezesa wybrano Bohdana JANCELEWICZA.

1 czerwca Krzysztof WŁODARKIEWICZ zajmuje pierwsze miejsce w Krajowych Zawodach Szybowcowych im. Szczepana Grzeszczyka.

5 maja Mirosław KRÓLIKOWSKI zajmuje pierwsze miejsce w Międzynarodowych Zawodach Szybowcowych (RFN).

25 września Załoga Aeroklubu Warszawskiego w składzie: Zdzisław DUDZIK, Waldemar KWIATKOWSKI zajmuje pierwsze miejsce w Międzynarodowym Samolotowym Rajdzie Przyjaźni o memoriał Żwirki i Wigury.

11 października podczas skoku treningowego na lotnisku w Mińsku Mazowieckim zginęła Anna DASZYŃSKA

14-15 października Zorganizowano Ogólnopolskie Zawody Latawcowe na lotnisku Gocław.

listopad Sekcja Modelarska zdobywa 7 tytułów mistrza i 6 wicemistrza Polski.


1973

8 lipca Pelagia MAJEWSKA zwycięża w Lesznie w I Międzynarodowych Kobiecych Zawodach Szybowcowych FAI.

12 sierpnia W Ogólnopolski Warszawskich Zawodach Spadochronowych o puchar Wisły zwycięża J SŁOMA.

11 września W Warszawskich Zawodach Samolotowych, z udziałem 15 załóg zwycięża załoga AW Piotr SZCZEPAŃSKI i Janusz GOZDEK.


31 grudnia Wiktor SZNUROWSKI odbiera puchar przechodni za zwycięstwo w Całorocznych Zawodach Szybowcowych o memoriał Sławomira Makaruka.


1974

11-25 czerwca W Warszawskich Zawodach Szybowcowych zwycięża Michał SIEKIERZŃSKI.

9 czerwca W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Wiktor SZNUROWSKI zdobywa tytuł wicemistrzowski.

15 czerwca Halina RYNKIEWICZ zajmuje czwarte miejsce na Międzynarodowych Zawodach Szybowcowych w Orle (ZSRR).

28 czerwca W Białymstoku rozpoczyna się pierwszy turnus szybowcowego szkolenia podstawowego AW na którym szkolenie prowadzone jest od podstaw za samolotem. Kurs prowadzi Witold CZAJKOWSKI. Wśród uczniów są m. in.: Mirosław KAPITAN (obecnie – Boeing 737), Marek MARKIEWICZ (obecnie – Boeing 767), Piotr MERLAK (obecnie – Boeing 767), Jacek PAWLAK (obecnie – Boeing 767).

12 lipca W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Wiktor SZNUROWSKI zdobywa tytuł wicemistrzowski.

2 września Wacław GRZMIL wykonuje swój tysięczny skok spadochronowy.

15 października Zmarł Kazimierz PLENKIEWICZ, wychowanek, instruktor i działacz Aeroklubu Warszawskiego.

26

20 października W Warszawskich Zawodach Samolotowych zwycięża załoga AW Piotr SZCZEPAŃSKI i J. TRIPPNBACH a drugie miejsce Henryk KUCHARSKI i Henryk JĘDRZEJEWSKI.



1975

9 lutego Krzysztof WŁODARKIEWICZ i Henryk KUCHARSKI zajmują drugie miejsce w Lubelskich Zimowych Zawodach Samolotowych.

15 maja Rozpoczyna się pierwszy kurs szkolenia podstawowego AW metodą popołudniową. Wśród uczniów są m. in. Zbigniew MAROSZCZUK „Hrabia”(obecnie – Boeing 767), Andrzej PERŁOWSKI „Perła” (obecnie – Boeing 767), Piotr RZODKIEWICZ „Rzodkiewa” (obecnie – Boeing 737), Mirosław ZALEWSKI (obecnie – pilot w RPA), Krzysztof TURKIEWICZ ‘ Kaptur” (obecnie – Boeing 767).

1 czerwca W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Pelagia MAJEWSKA zdobywa tytuł wicemistrzowski w klasie standard.

29 czerwca Pelagia MAJEWSKA zajmuje drugie miejsce w Lesznie w Międzynarodowych Kobiecych Zawodach Szybowcowych FAI.

29 czerwca Andrzej KANIGOWSKI zostaje szybowcowym wicemistrzem Polski juniorów.

7 lipca Prezydium Rządu podejmuje decyzję o likwidacji lotniska Gocław. Teren przeznaczono pod budownictwo mieszkaniowe. Aeroklubowi pozostawiono skrawek gruntu pod zabudową hangarową. Zgodnie z Decyzją, do czasu odtworzenia lotniska sportowo-usługowego w Warszawie, Aeroklub Warszawski ma korzystać z lotniska na Babicach.Skończyło się na obiecankach.

9 lipca Halina RYNKIEWICZ ustanawia na szybowcu „Jantar-1” rekord Polski w przelocie po trasie trójkąta 300 km (102,83 km/h).

30 lipca W Sekcji Spadochronowej wykonano 30-tysięczny skok spadochronowy. Skok nr 29999 wykonuje Edward MISZTAL, 30 000 – Wacław GRZMIL, 30001 – Ireneusz PAŁASZ.

13 sierpnia podczas skoku treningowego ginie Marek MAŁKIEWICZ

28 sierpnia Członkowie AW Kazimierz ŁAPIŃSKI i Paweł WŁODARCZYK zostają drużynowymi wicemistrzami świata w klasie modeli z napędem gumowym

27 września Henryk KUCHARSKI i Bogdan KAZNOWSKI zajmują drugie miejsce w Samolotowym Rajdzie Dziennikarzy i Pilotów

2 października Zmarł Ludwik WIDAWSKI wieloletni sportowiec i działacz Aeroklubu Warszawskiego.

27 grudnia Zmarł Franciszek JANIK wieloletni pilot balonowy i działacz Aeroklubu Warszawskiego

31 grudnia Piotr SZCZEPAŃSKI odbiera puchar przechodni za zwycięstwo w Całorocznych Zawodach Szybowcowych o memoriał Sławomira Makaruka


1976

27 marca Odbywa się XIX Walne Zgromadzenie członków AW. Na Prezesa wybrano Józefa JABŁOŃSKIEGO.

23 maja Andrzej KANIGOWSKI w klasie standard i Mirosław KRÓLIKOWSKI w klasie otwartej na Szybowcowych Mistrzostwach Polski.

27

23 maja Pierwsze w Warszawie pokazy lotni na Górce Szczęśliwickiej.

10 czerwca Joanna JAWORSKA ustanawia rekord Polski w przelocie prędkościowym po trasie docelowo-powrotnej 300 km na szybowcu "Pirat" (51,8 km/h);

10 czerwca Piotr SZCZEPAŃSKI ustanawia rekord Polski w przelocie prędkościowym trasie docelowo-powrotnej 300 km na szybowcu "Jantar-l" (91,7 km/h).

25 czerwca Franciszek STACHEWICZ ustanawia rekord Polski w przelocie prędkościowym trasie docelowo-powrotnej 500 km (79,9 km h).

26 czerwca Halina RYNKIEWICZ ustanawia rekord Polski w przelocie prędkościowym trasie docelowo-powrotnej 300 km na szybowcu "Bocian" (68,2 km/h).

10 lipca W Warszawskich Zawodach Szybowcowych zwycięża Wiktor SZNUROWSKI.

10 sierpnia Utworzono Sekcję Lotniową Aeroklubu Warszawskiego. Pierwszym przewodniczącym został wybrany Tadeusz IDZIAK.

29 sierpnia Pelagia MAJEWSKA zajmuje drugie miejsce w Lesznie w Krajowych Zawodach Szybowcowych Kobiet.

5 października Zdzisław DUDZIK i J. KUŚNIERZ zwyciężają w Rzeszowskich Krajowych Zawodach Samolotowych.


1977

1 kwietnia Zmarł Kazimierz CHORZEWSKI, wychowanek Aeroklubu Lwowskiego, wieloletni instruktor i działacz Aeroklubu Warszawskiego.

7 lipca W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Wiktor SZNUROWSKI zdobywa tytuł mistrzowski.

1 sierpnia Aeroklub Warszawski pozbawiony zostaje możliwości lotów na lotnisku Gocław. Pierwsza częściowa przeprowadzka na lotnisko Babice, udostępnione przez wojsko.

21 sierpnia Pelagia MAJEWSKA zajmuje pierwsze miejsce w Międzynarodowych Kobiecych Zawodach Szybowcowych w Oerlingen (Niemcy).

19 października Jubileuszowe spotkanie członków z okazji 50-lecia Aeroklubu Warszawskiego


1978

Z uwagi na brak lotniska następuje prawie całkowity zanik działalności sportowej w Aeroklubie. Działalność szkoleniowa jest z konieczności prowadzona na obozach letnich w Kroczewie, Przasnyszu i Chrcynnie.

8 czerwca na Międzynarodowych Zawodach Spadochronowych w m. Paracin w Jugosławii ginie inst. spadochronowy Krzysztof PROKOPIUK

lipiec-sierpień działalność Sekcji Spadochronowej przeniesiona do Starej Wsi k/Węgrowa

14 sierpnia podczas skoku treningowego ginie Magdalena STRZĘBAŁA

7 lipca W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Kobiet Halina RYNKIEWICZ zdobywa tytuł mistrzowski.

sierpień Uchwała Rady Narodowej m. st. Warszawy o lokalizacji nowego lotniska sportowo-usługowego w Markach . Pomimo opracowania przez Aeroklub Warszawski kosztownych opracowań projektowych nigdy nie zatwierdzono ostatecznie tej lokalizacji.


28

1979 Działalność lotnicza przeniesiona do Przasnysza. Na jednym lotnisku działają trzy sekcje: samolotowa, spadochronowa i szybowcowa


grudzień Odbywa się Walne Zgromadzenie członków AW. Na Prezesa wybrano Jerzego KUBERSKIEGO.

1980

sierpień Na pierwszych modelarskich Mistrzostwach Świata w modelarstwie lotniczym, przeprowadzonych w Polsce a rozegranych w Częstochowie. startowali nasi reprezentanci: Paweł DZIUBA, zajmując 39 m w klasie modeli akrobacyjnych F2B, A. ZIEMNIAK i A .GAŁKOWSKI (42 m) oraz M. BROŻEK i L. JASTRZĘBSKI (51 m) – obydwa zespoły w klasie modeli wyścigowych F2C.

28 lipca IX Ogólnopolskie Zawody Spadochronowe „O Puchar Zalewu Zegrzyńskiego” wygrywa drużyna Warszawska

wrzesień W Mistrzostwach Europy Modeli Swobodnie Latających w Jugosławii wziął udział Wiesław DZIK. Startował w klasie F1B, zajmując 43 m.

14 maja Pelagia MAJEWSKA ustanawia w Lesznie rekord świata w przelocie docelowo-powrotnym na szybowcu "Halny" (618 km).

27 sierpnia W Sekcji Spadochronowej wykonano 40-tysięczny skok spadochronowy. Jubileuszowy skok wykonuje Arkadiusz WANTOŁA.


1981

1 marca Zbigniew STAROSZ zostaje Szefem Wyszkolenia A. W.

7 czerwca Janusz SKALSKI zwycięża w Lisich Kątach w Krajowych Zawodach Szybowcowych.

18-24 czerwca X Ogólnopolskie Zawody Spadochronowe „ O Puchar Zalewu Zegrzyńskiego” drużyna warszawska zajmuje III miejsce

lipiec Spadochronowe Mistrzostwa Polski Lidia KOSK vice Mistrzynią Polski

18 lipca Arkadiusz WANTOŁA wykonuje swój tysięczny skok ze spadochronem

6 sierpnia Podczas obozu modelarskiego w Przasnyszu, Włodzimierz MAZURCZAK ustanawia dwa nowe rekordy Polski, z których jeden jest nowym rekordem świata. Wszystkie trzy ustanowione zostały w klasie modeli wodnosamolotów z napędem gumowym F1B. Rekord świata i Polski na długotrwałość pobity został wynikiem 7 min. 46 s, zaś nowy rekord Polski odległości wyniósł 2100 m.

26 sierpnia Arkadiusz WANTOŁA otrzymuje Tytuł Mistrza Sportu

wrzesień Dezyderat sejmowej Komisji Komunikacji i Łączności stwierdzającej, iż do szczególnie pilnych zadań należy budowa dla Warszawy poza komunikacyjnego lotniska w Markach.

13 grudnia Wprowadzenie w Polsce stanu wojennego. Zawieszenie działalności Aeroklubu Warszawskiego, weryfikacja personelu latającego i działaczy.


1982

29

styczeń Włodzimierz MAZURCZAK otrzymuje tytuł „Mistrza Sportu” nadany przez GKKFiS.

8 lutego za ustanowienie rekordu świata Włodzimierz MAZURCZAK uhonorowany został złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe” GKKFiS.

marzec Całkowita przeprowadzka do nowych obiektów na lotnisku Babice z ograniczoną możliwością wykonywania przez aeroklub działalności statutowej.

maj Wznowienie podstawowego szkolenia szybowcowego na lotnisku Babice. Pierwszą grupę szkoli Tadeusz WÓJTOWICZ. W grupie szkolą się m. in. Wojciech SIATKOWSKI i Marek MASALSKI.

czerwiec Janusz SKALSKI osiąga podczas Szybowcowych Mistrzostw Polski w klasie otwartej najlepsze wynik roczne w kraju w przelotach prędkościowych po trasach trójkąta: 500km – 115 km/h, 600 km – 121 km/h.

lipiec Sekcja Spadochronowa znajduje swoje nowe miejsce do prowadzenia działalności w m. Chrcynno k/Nasielska

17-18 października Wznowiono Warszawskie Zawody Samolotowe na lotnisku Babice.


1983

15 października W Sekcji Spadochronowej wykonano 50-tysięczny skok spadochronowy.

lipiec reaktywowano Międzynarodowe Warszawskie Zawody Spadochronowe z udziałem ekip: Północna Grupa Wojsk Radzieckich, Jugosławia, Holandia, Finlandia oraz drużyn krajowych


1984

Umiera Witold RYCHTER (82 lata) inż. lotnik od 1928 r., automobilista.

16 marca Pierwszy lot odbywa reaktywowany „Zespół Akrobacyjny” AW w składzie: Zdzisław JABŁOŃSKI, Mirosław ZALEWSKI, Zbigniew MAROSZCZUK, Mirosław KISŁY. Zespół lata na samolotach Zlin-526.

sierpień III Międzynarodowe Warszawskie Zawody Spadochronowe z udziałem ekip: Północna Grupa Wojsk Radzieckich, Jugosławia, Holandia, Finlandia oraz drużyn krajowych

grudzień Całoroczne Zawody Szybowcowe AW o memoriał Sławomira Makaruka wygrywa Lech KASPROWICZ.


198520 lipca Paweł DZIUBA zajmuje 27 m na Mistrzostwach Europy Modeli na Uwięzi w Anglii

grudzień Całoroczne Zawody Szybowcowe AW o memoriał Sławomira Makaruka wygrywa Piotr SZCZEPAŃSKI.

10-13 października udział drużyny warszawskiej w Międzynarodowych Zawodach Spadochronowych w Paracinie w Jugosławii – drużyna warszawska zajmuje I miejsce, w klasyfikacji indywidualnej I miejsce zajmuje Wojciech ŁOBODDA, III miejsce Arkadiusz WANTOŁA, V miejsce Jacek KIERSKI


1986

10 sierpnia W okręgowych Zawodach Szybowcowych w Olsztynie zwycięża Lech KASPROWICZ.

30

kwiecień nasz reprezentant Paweł DZIUBA zajmuje 28 m na Mistrzostwach Świata Modeli na Uwięzi na Węgrzech.

16-18 maja Udział drużyny warszawskiej w Międzynarodowych Zawodach Spadochronowych o Puchar Prezydenta Malmi – Finlandia, drużyna warszawska zajmuje I miejsce, Dariusz JARZĄBKOWSKI zajmuje I miejsce, Arkadiusz WANTOŁA – III miejsce.



1987

7 kwietnia W czasie lotu doświadczalnego ginie Józef MENET.

maj Marek ROMAN z AW reprezentantem Polski na mistrzostwach świata modeli swobodnie latających we Francji, zajął 41 m. Drugi nasz reprezentant Cezary ZDRÓJKOWSKI uczestniczył w Mistrzostwach Świata Modeli Szybowców Zdalnie Sterowanych w Niemczech, plasując się na 33 m.

maj Na Mistrzostwach Europy Modeli na Uwięzi w Szwecji startuje Paweł DZIUBA, zajmując 14 m w kl. F2B. Nasi wyścigowcy: M. BROŻEK i L. JASTRZĘBSKI (klasa F2C) wylądowali na 28 m.

26 czerwca W okręgowych Zawodach Szybowcowych w Białymstoku zajmuje trzecie miejsce Mirosław KISŁY..

31 czerwca Piotr SZCZEPAŃSKI zajmuje trzecie miejsce w Krajowych Zawodach Szybowcowych. w Lisich Kątach.

9 września Na lotnisku Babice odbywa się Zlot Konstrukcji Amatorskich zorganizowany przez Aeroklub Warszawski.

19 października Obchody 60-lecia Aeroklubu Warszawskiego.

grudzień Całoroczne Zawody Szybowcowe AW o memoriał Sławomira Makaruka wygrywa Adam MARKOWSKI, przed Markiem MASALSKIM i Piotrem MALINOWSKIM.


1988

14 stycznia Odbywa się Walne Zgromadzenie członków AW. Na Prezesa wybrano ponownie Jerzego KUBERSKIEGO. Zgromadzenie podejmuje uchwałę o nadaniu Zlotowi Konstruktorów Lotniczych imienia Józefa Meneta.

14 maja Alojzy DERNBACH zwycięża w V Ogólnopolskim Zlocie Motolotni w Szamotułach k. Piły.

12 lipca W Lizbonie (Portugalia) ginie śmiercią lotnika Pelagia MAJEWSKA (55 lat).

lipiec W Mistrzostwach Świata Modeli na Uwięzi w ZSRR udział wzięli: Paweł DZIUBA (27m) i Krzysztof KOWALCZYK (32m) startując w klasie modeli akrobacyjnych. M. BROŻEK i M. SZATECKI reprezentowali Aeroklub PRL w klasie modeli wyścigowych F2C – zajęli 63m.

lipiec Na Mistrzostwach Europy Modeli Swobodnie Latających w Jugosławii w klasie F1C startuje M. ROMAN, zajmując 29 m.

19-21 sierpnia Na lotnisku Babice odbywa się II Zlot Konstruktorów Lotniczych. Medal Józefa Meneta otrzymuje Adam Perz ze Starego Sącza. Jury przewodniczy prof. Tadeusz SOŁTYK.

2-4 września W XVII Warszawskich Zawodach Samolotowych drugie miejsce zajmuje załoga AW; Marek MASALSKI i Stanisław JUREWICZ.

31



1989

kwiecień Alojzy DERNBACH jako pierwszy w Polsce przelatuje na lotniodległość 100 km.

sierpień Cezary ZDRÓJKOWSKI uczestniczył w Mistrzostwach Świata Modeli Szybowców Zdalnie Sterowanych we Francji, plasując się na 30 m. szefem ekipy na tych zawodach był Bogdan WIERZBA – pracownik Wydziału Modelarstwa w APRL.

sierpień Nasz akrobata Krzysztof KOWALCZYK bierze udział w Mistrzostwach Europy Modeli na Uwięzi w Anglii, zajmując 20 m w klasie F2B.

18-20 sierpnia Na lotnisku Babice odbywa się III Zlot Konstruktorów Lotniczych. Zwycięzcy otrzymują nowo wybite medale im. Józefa Meneta, zaprojektowane przez artystkę rzeźbiarkę Wiktorię CZECHOWSKĄ-ANTONIEWSKĄ. Medal nr 1 otrzymuje – Aeroklub Warszawski, nr 2 – rodzina Józefa Meneta, nr 3 – Zespół Naukowo-Badawczy Technologii Lotniczych Konstrukcji Kompozytowych P.W., kierowany przez Romana ŚWITKIEWICZA – za szybowiec PW-2 „Gapa”, zwycięzcę z 1987 r a następne medale – zwycięzcy konkursów z 1988 i 1989 r.

30 września Międzynarodowa Federacja Lotnicza (FAI) zatwierdza na wniosek Polskiego Aeroklubu Medal imienia Pelagii MAJEWSKIEJ, jako doroczne międzynarodowe szybowcowe wyróżnienie FAI dla pilotek szybowcowych za ich wyczyny lub całokształt działalności.


1990

24-25 lutego XIV Nadzwyczajny Zjazd Aeroklubu PRL w Lesznie. Nastąpiła zmiana statutu i nazwy na :Aeroklub Polski.

wrzesień Wspólnie z APRL byliśmy gospodarzami XI Mistrzostw Świata Latających Makiet Samolotów (w klasie makiet na uwięzi oraz zdalnie sterowanych).Pomysłodawcą tej prestiżowej imprezy był Paweł WŁODARCZYK, Dyrektorem Sportowym był Stefan KRASZEWSKI, Jerzy KOSIŃSKI pełnił funkcję szefa technicznego, a szefem sekretariatu był Bogdan WIERZBA.

październik Na Mistrzostwach Świata Modeli na Uwięzi we Francji Sylwester KUBIK zajął 42m w klasie F2B.


1991lipiec Na Mistrzostwach świata Modeli Swobodnie Latających w Jugosławii startuje Marek ROMAN. W klasie modeli swobodnie latających z napędem silnikowym F1C zajmuje 11m. Marek wraz z kolegami P. Plachetką z Aeroklubu Gliwickiego i J. Ochmanem z Aeroklubu Wrocławskiego zdobyli tytuł drużynowego wicemistrza świata w tej klasie modeli.

lipiec/sierpień w Mistrzostwach Europy Modeli na Uwięzi w Polsce (Częstochowa) udział biorą: Krzysztof KOWALCZYK (9 m) oraz Paweł DZIUBA (14 m ) w kl. F2B, a także R. GURDAŁA i M. SZATECKI (27 m) oraz J. ZIĘTEK i P. ŻYŁKA (28 m) w kl. F2C. Ekipa akrobatów (kl. F2B) zdobywa tytuł drużynowych wicemistrzów Europy, wyścigowcy zaś uplasowali się na 9 m w klasyfikacji drużynowej.

25 sierpnia W Międzynarodowych Zawodach Modeli Akrobacyjnych na Uwięzi w Polsce (Wierzawice) udział biorą: Krzysztof KOWALCZYK (1 m), Paweł DZIUBA (2 m ), Zbigniew DOŁOWY (4 m), Sebastian KUBIK (8 m) oraz Sylwester KUBIK (11 m).

32

sierpień Tomasz TUROWSKI zostaje szybowcowym wicemistrzem Polski juniorów w klasie klubowej.

październik W ekipie polskiej na Mistrzostwach Świata Modeli Akrobacyjnych, Śmigłowców i Modeli Wyścigowych Zdalnie Sterowanych w Australii (Wangaratta) był Jurek KOSIŃSKI, zajął 65m w klasie F3A.

październik Na Mistrzostwach Świata Modeli Szybowców Zdalnie Sterowanych w Holandii w klasie F3B Cezary ZDRÓJKOWSKI zajął 40m.

grudzień Nasi modelarze zajmują 4 miejsce w klasyfikacji medalowej Mistrzostw Polski, zdobywając ogółem 12 medali, w tym 3 złote, 5 srebrnych i 4 brązowe.


199221 czerwca W Międzynarodowych Zawodach FAI Makiet Samolotów w Częstochowie wystartował nasz zawodnik Jerzy DZIĘCIOŁ, zajmując 10 m w klasie makiet zdalnie sterowanych.

7 lipca W Międzynarodowych Zawodach FAI do Pucharu Świata w Cambrai we Francji udział biorą: Marek ROMAN (11 m w kl. F1C) oraz Włodzimierz MAZURCZAK (41 m w kl. F1B).

25 lipca Krzysztof KOWALCZYK zajmuje 25 m a Paweł DZIUBA 38 m, w klasie F2B na Mistrzostwach Świata Modeli na Uwięzi w Czechosłowacji.

26 lipca Andrzej RAMZA i Roman DYŻBAŃSKI wystartowali w Mistrzostwach Europy Modeli Szybowców Zdalnie Sterowanych na Węgrzech w klasie F3B, zajmując odpowiednio 35 i 37 miejsca.

10 sierpnia Marek ROMAN na Mistrzostwach Świata Modeli Swobodnie Latających w Rumunii w klasie F1C zajmuje 4 m.

sierpień W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Kobiet Anna MICHALAK zajmuje trzecie miejsce.

wrzesień Edward GUDZIŃSKI zajął 39 m (kl. F3C) na Mistrzostwach Europy Modeli Śmigłowców Zdalnie Sterowanych w Austrii.

grudzień modelarze AW zajmują 4 miejsce w klasyfikacji medalowej Mistrzostw Polski, zdobywając ogółem 13 medali, w tym 3 złote, 6 srebrnych i 4 brązowe.


1993

13 marca Polski szybowiec PW-5 „Smyk”, konstrukcji zespołu P.W. pod kierunkiem Romana ŚWITKIEWICZA, zwycięża w konkursie FAI na najlepszy szybowiec klasy światowej.

5 lipca Mistrzostwa Świata Modeli na Uwięzi dla Juniorów na Ukrainie. Sebastian Kubik zajmuje 4 miejsce w klasie F2B. Wystartowały też 3 zespoły wyścigowe G BICZEL /P. ŚWIECKI (9 m), B. RACZYŃSKI / R. KOBIERECKI (11 m) i M. KUCZYŃSKI / P. NOWACKI (12 m).

9 lipca W katastrofie szybowcowej ginie instruktor pilot Wojciech MALEC.

25 lipca Na Mistrzostwach Europy Modeli na Uwięzi na Węgrzech w klasie F2B startują K. KOWALCZYK (6 m.) i P. DZIUBA (39 m).

25 sierpnia W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Kobiet w Ostrowie Wlkp. Halina RYNKIEWICZ zdobywa tytuł mistrzowski.

25-28 wrzesień 37 Spadochronowe Mistrzostwa Polski w Nowym Targu – Dariusz BANASZKIEWICZ mistrzem Polski w celności lądowania

33

24 września Na Mistrzostwach Świata Modeli Akrobacyjnych, Śmigłowców i Wyścigowych Zdalnie Sterowanych w Austrii Marcin DĄBROWSKI zajął 63m w klasie F3C.

4-9 października Na Mistrzostwach Świata Modeli Swobodnie Latających w USA startuje Marek ROMAN, zajmując w klasie F1C miejsce 11.

grudzień Modelarze AW zajmują 3 miejsce w klasyfikacji medalowej Mistrzostw Polski, zdobywając ogółem 16 medali, w tym 5 złote, 5 srebrnych i 6 brązowych.


1994

21-22 maja Aeroklub Warszawski organizuje, pierwszy na lotnisku Babice, Warszawski Festyn Lotniczy, wraz z wystawą sprzętu i pokazami w powietrzu.

29 maja W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Kobiet Halina RYNKIEWICZ zdobywa tytuł wicemistrzyni.

9 czerwca W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Piotr SZCZEPAŃSKI zajmuje trzecie miejsce w klasie standard.

9 czerwca W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Juniorów Tomasz TUROWSKI zdobywa tytuł mistrzowski w klasie standard.

czerwiec Paweł WŁODARCZYK - pomysłodawca i wieloletni kierownik Aeromodelklubu przy ul. Grzybowskiej, Jerzy KOSIŃSKI jako szef sekcji modelarstwa w AW i Bogdan WIERZBA inicjator reaktywowania działalności AMK w nowej siedzibie na Bemowie (w pomieszczeniach SP nr 82 na osiedlu Górce), uczestniczyli w uroczystym otwarciu klubu.

24 lipca Adam MARKOWSKI wykonuje przelot szybowcowy na odległość 747 km.

10 sierpnia Na Mistrzostwach Europy Modeli Swobodnie Latających na Ukrainie w klasie F1C M. ROMAN zajmuje 13 m.

30 września A. GAJDZIŃSKI i M. DĄBROWSKI uczestniczą w Mistrzostwach Europy Modeli Śmigłowców Zdalnie Sterowanych zorganizowanych w Polsce i zajmują odpowiednio: 36 i 37 m.

28 października W Mistrzostwach Świata Modeli na Uwięzi w Chinach udział wzięli: Paweł DZIUBA (43m) i Sylwester KUBIK (29m). Reprezentowali Polskę w klasie F2B.

listopad Zdobywcą Pucharu Polski w klasie modeli akrobacyjnych zdalnie sterowanych zostaje nasz Kolega Jerzy KOSIŃSKI.

29 grudnia Marek MASALSKI zdobywa w Jeleniej Górze trzeci diament do Złotej Odznaki Szybowcowej.

grudzień modelarze AW zajmują 5 miejsce w klasyfikacji medalowej 59 Mistrzostw Polski, zdobywając ogółem 12 medali, w tym 3 złote, 5 srebrnych i 4 brązowe.


199523-25 luty I Puchar Polski „PARA SKI” – drużyna warszawska zajmuje III miejsce

5-8 wrzesień XXV Międzynarodowe Zawody Spadochronowe „ O Puchar Tatr” Dariusz BANASZKIEWICZ II miejsce, Robert PEŁKA III miejsce

8 maja W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Kobiet w Olsztynie Halina RYNKIEWICZ zdobywa tytuł wicemistrzowski.

34

18 czerwca zawody Modeli Swobodnie Latających do Pucharu Świata w Krakowie wygrał w klasie F1C nasz zawodnik Marek ROMAN.

22 lipca Na Mistrzostwach Europy Modeli na Uwięzi dla Juniorów i Seniorów w Republice Czeskiej, zespół młodych „wyścigowców” – G. BICZEL / P. ŚWIECKI (wychowankowie instr. Jana JÓŹWIAKA z Pałacu Młodzieży) wywalczył brązowy medal w klasie F2C modeli wyścigowych, a Sebastian KUBIK startujący w kl. F2B zdobywa 4 miejsce. W składzie reprezentacji znaleźli się także: w kl. F2B - P. DZIUBA (22 m) i S. KUBIK (25 m) oraz w kl. F2C - J. ZIĘTEK / P. ŻYŁKA (26 m) i R KOBIERECKI / B. RACZYŃSKI (29 m).

28 lipca Na Mistrzostwach Świata Modeli Swobodnie Latających na Węgrzech Marek ROMAN zajmuje w klasie F1C miejsce 6.

11 sierpnia W Szybowcowych Mistrzostwach Europy Kobiet Anna MICHALAK zdobywa tytuł mistrzyni w klasie klubowej. Halina RYNKIEWICZ zdobywa tytuł drugiej wicemistrzyni.

03-09 września 25 Międzynarodowe Spadochronowe Zawody „ O Puchar Tatr” Arkadiusz WANTOŁA zwycięża w kategorii oldboys, drużyna warszawska zajmuje III miejsce,

20-24 września 39 Spadochronowe Mistrzostwa Polski w Zielonej Górze - Robert PEŁKA vice Mistrzem Polski w akrobacji indywidualnej juniorów, Dariusz BANASZKIEWICZ Mistrzem Polski w celności lądowania juniorów oraz vice Mistrzem Polski w klasyfikacji ogólnej.

12 września W Aeroklubie Warszawskim składają wizytę kosmonauci i astronauci, przebywający w Warszawie z okazji XI Światowego Kongresu Lotów Kosmicznych (ASE).

25 września Tomasz TUROWSKI zdobywa Złotą Odznakę Szybowcową.

13 października Marszałek Sejmu RP Józef ZYCH zaprosił do gmachu parlamentu grupę sportowców Aeroklubu Polskiego, medalistów mistrzostw świata i Europy. Okazją ku temu było wręczenie im medali „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe” oraz nagród UKFiT.Wśród wyróżnionych nie zabrakło członków AW. Srebrnym medalem odznaczony został Marek ROMAN, a medalami brązowymi wyróżniono Piotra ŚWIECKIEGO i Grzegorza BICZELA.

grudzień modelarze AW zajmują 2 miejsce w klasyfikacji medalowej 60 Mistrzostw Polski, zdobywając ogółem 15 medali, w tym 8 złotych, 5 srebrnych i 2 brązowe.


1996

26 stycznia W Aeroklubie Warszawskim powstaje Sekcja Paralotniowa, której pierwszym przewodniczącym zostaje Ryszard ŻYGADŁO.

Luty Wiesław PIOTROWSKI z upoważnienia Zarządu AW podpisał Akt Notarialny o ustanowieniu Fundacji „Przez Modelarstwo Do Lotnictwa”, ustanowionej dla wspierania modelarstwa i działalności Aeromodelklubu na Bemowie. Przewodniczącym Rady Fundacji został Prezes SM WOLA – Pan Andrzej WYSZYŃSKI, a Prezesem Fundacji – instr. Bogdan WIERZBA z AW.

13-17 marzec II Puchar Polski „PARA SKI” – drużyna warszawska zajmuje II miejsce

26-30 czerwiec 33 Spadochronowe Mistrzostwa Polski Juniorów – III miejsce w klasyfikacji ogólnej Dariusza BANASZKIEWICZA, drużyna warszawska zajmuje II miejsce w klasyfikacji drużynowej oraz III miejsce w skokach grupowych na celność lądowania

14 lipca Sekcja Spadochronowa wykonała 100 tysięczny skok w powojennej historii

22-28 lipca Na Mistrzostwach Świata Modeli na Uwięzi w Szwecji wystartowali: w klasie F2B seniorzy Sylwester KUBIK (34 m) i Paweł DZIUBA (42 m), w klasie F2B juniorów M. KUCZYŃSKI (9 m), w klasie F2C zespół seniorów R. KOBIERECKI / B. RACZYŃSKI (45 m).

5 sierpnia W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Kobiet Halina RYNKIEWICZ zdobywa tytuł wicemistrzyni.

35

5 sierpnia W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Juniorów Tomasz TUROWSKI zdobywa tytuł wicemistrzowski w klasie standard.

5-7 sierpnia Ogólnopolskie Zawody Spadochronowe w skokach do wody I miejsce drużyna warszawska, I miejsce Grzegorz KUCHARCZYK

15 września W Otwartych Paralotniowych Mistrzostwach Turcji Ryszard ŻYGADŁO zdobywa tytuł mistrzowski w klasie paralotni z napędem.

27-30 wrzesień 26 Międzynarodowe Zawody Spadochronowe „O Puchar Tatr” Dariusz BANASZKIEWICZ zajmuje I miejsce w konkurencji celność lądowania

grudzień Aeroklub Warszawski, po kilku latach zastoju, w szkoleniu osiąga rezultat – 1600 godzin nalotu w sekcji samolotowej.


199705-08 luty III Puchar Polski „PARA SKI” drużyna warszawska zajmuje I miejsce,

9 – 11 maja Sekcja Paralotniowa AW przeprowadziła na lotnisku Chrcynno k. Nasielska pierwsze udane loty na paralotniach za wyciągarką. Latało z powodzeniem 30 pilotów, w tym kobiety.

29 czerwca Na VII Mikrolotowych Mistrzostwach Polski w Łodzi Alojzy DERNBACH zdobył w klasie motolotni jednomiejscowych tytuł mistrza Polski.

18-24 lipca 34 Spadochronowe Mistrzostwa Polski Juniorów w Lublinie – Robert PEŁKA vice Mistrzem Polski

3 sierpnia W okręgowych Zawodach Szybowcowych w Ostrowie Wlkp. zajmuje trzecie miejsce Karol STARYSZAK..

12 sierpnia W Międzynarodowych Świętokrzyskich Zawodach Spadochronowych w Kielcach Dariusz BANASZKIEWICZ zajmuje I miejsce, Sławomir PAWŁOWSKI II miejsce, drużyna warszawska I miejsce

19 października Obchody 70-lecia powstania Aeroklubu Warszawskiego, zakłócone obroną lotniska przed paranoicznym pomysłem władz m. st. Warszawy o budowie na terenach lotniska tzw. „Parku Rozrywki Michaela Jacksona.

6-7 grudnia Delegacja Aeroklubu Warszawskiego w składzie: prezes Jerzy KUBERSKI, wiceprezes Marek MASALSKI i Stanisław SKRZYŃSKI, wzięła udział w XVIII Zjeździe Krajowym Aeroklubu Polskiego w Warszawie. Jerzy KUBERSKI wyróżniony został Złotym Medalem Aeroklubu a członek AW Mirosław RODZEWICZ – Brązowym Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju.

grudzień Dalszy rozwój szkolenia samolotowego w A. W. W 1997 r. osiągnięto – 3200 godzin nalotu w sekcji samolotowej.


1998

21 kwietnia Zarząd Aeroklubu Polskiego powołał Arkadiusza WANTOŁĘ na przewodniczącego Komisji Spadochronowej, a Lidią KOSK na jej sekretarza.

9 maja Przy współudziale Aeroklubu Warszawskiego odbył się na lotnisku Babice I Festyn dla Niepełnosprawnych – „Lotnictwo z bliska”, pierwsza impreza tego typu w kraju. M. in. bezpłatnie przewieziono samolotami kilkudziesięciu niepełnosprawnych.

4-8 czerwca Mistrzostwa Polski w Wieloboju Spadochronowym Łódź Witold MACIOCH II miejscew konkurencji pływanie.

36

20 czerwca W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Kobiet w Lesznie Halina RYNKIEWICZ zdobywa tytuł wicemistrzowski.

6 czerwca Arkadiusz WANTOŁA zostaje wyróżniony tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego.

12 lipca W IX Mikrolotowych Mistrzostwach Polski tytuły mistrzów Polski zdobyli: Alojzy DERNBACH (motolotnie jednomiejscowe) oraz Joanna KRÓLIKOWSKA i Tomasz KRÓLIKOWSKI (motolotnie dwumiejscowe).

23 sierpnia W Szybowcowych Mistrzostwach Polski w Lesznie tytuł szybowcowego mistrza Polski juniorów zdobywa Karol STARYSZAK.

28 września Na 91 Konferencji Generalnej FAI, Międzynarodowa Federacja Lotnicza wyróżniła Aeroklub Warszawski Dyplomem Honorowym FAI dla Zespołu – za całokształt działalności sportowo – szkoleniowej młodzieży w sportach lotniczych.

1-5 październik 28 Międzynarodowe Zawody Spadochronowe „O Puchar Tatr” – II miejsce Dariusz BANASZKIEWICZ w konkurencji celność lądowania

6-8 grudzień 15 Spadochronowe Zawody Mikołajkowe Wrocław – Rafał AMBROŻEK zajmuje III miejsce

grudzień Dalszy rozwój szkolenia samolotowego w A. W. W 1998 r. osiągnięto – 4900 godzin nalotu w sekcji samolotowej.


1999

24-27 luty V Puchar Polski „PARA SKI”, drużyna warszawska zajmuje I miejsce, Michał SZAMBORSKI zajmuje I miejsce, a Marcin SZAMBORSKI III miejsce

21 marca Aeroklub Warszawski otrzymuje nagrodę i Dyplom za zajęcie trzeciego miejsca we współzawodnictwie o Puchar Przechodni prezesa Aeroklubu Polskiego w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego za rok 1998.

2 maja Na obozie treningowym szybowcowej kadry narodowej juniorów w Lisich Kątach Karol STARYSZAK ustanowił w jednym locie szybowcem SZD-55 cztery rekordy Polski wykonując przelot 577,56 km po trasie Lisie Kąty – Dębno Lubuskie – Lisie Kąty.

12 lipca W X Mikrolotowych Mistrzostwach Polski rozegranych w Białymstoku tytuły mistrzów Polski zdobyli: Alojzy DERNBACH (motolotnie jednomiejscowe) oraz Joanna KRÓLIKOWSKA i Tomasz KRÓLIKOWSKI (motolotnie dwumiejscowe).

15 sierpnia W Szybowcowych Mistrzostwach Polski w Lesznie tytuł szybowcowego mistrza Polski juniorów w klasie standard zdobywa Karol STARYSZAK.

31 lipca Pilot AW Alojzy DERNBACH wywalczył na Mikrolotowych Mistrzostwach Świata na Węgrzech tytuł wicemistrza w klasie jednomiejscowej.

17 października Odbyło się Walne Zgromadzenie Sprawozdawczo – Wyborcze Członków Aeroklubu Warszawskiego. Nowym prezesem Zarządu wybrano gen. Gromosława CZEMPINSKIEGO.


2000

14 maja Lucjan GRUZIEL z AW ustanowił przelotem z lotniska Chrcynno k. Nasielska rekord Polski w przelocie paralotnią (bez napędu), uzyskując odległość 181 km, w czasie 4,5 godz. Maksymalna wysokość lotu wynosiła 2071 m. Lądowanie nastąpiło w miejscowości Niemce pod Lublinem.

07-11 czerwca IV Spadochronowe Mistrzostwa Polski Związku Polskich Spadochroniarzy Wrocław - Anna SZYMAŃSKA zajmuje II miejsce i zdobywa srebrny medal

37

20 czerwca W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Kobiet Anna MICHALAK zdobywa brązowy medal.

25-30 lipca 27 Spadochronowe Mistrzostwa Polski Juniorów i Kobiet, Piotr MERCIK Mistrzem Polski Juniorów w klasyfikacji ogólnej i podwójnym vice Mistrzem w konkurencjach akrobacja indywidualna i celność lądowania

27 sierpnia Załoga AW w składzie: Joanna KRÓLIKOWSKA i Tomasz KRÓLIKOWSKI zdobyła na Mikrolotowych Mistrzostwach Europy we Francji srebrny medal i tytuł wicemistrzów Europy oraz w składzie ekipy wraz Alojzym DERNBACHEM medal brązowy w klasyfikacji drużynowej.


200126 maja W XII Mikrolotowych Mistrzostwach Polski rozegranych w Jeleniej Górze tytuł mistrza Polski zdobył Alojzy DERNBACH (motolotnie jednomiejscowe) oraz Joanna KRÓLIKOWSKA i Tomasz KRÓLIKOWSKI (motolotnie dwumiejscowe) tytuły wicemistrzowskie.

27 maja W Szybowcowych Mistrzostwach Polski Kobiet w Pile Halina RYNKIEWICZ zdobywa tytuł mistrzowski.

28 maja Sekcja Spadochronowa obchodzi 50-lecie swojej działalności

15-17 czerwca V Spadochronowe Mistrzostwa Polski Związku Polskich Spadochroniarzy Inowrocław – Agnieszka KOSK zostaje Mistrzynią Polski ZPS-ów

2 lipca Alojzy DERNBACH zdobył w II Światowych Igrzyskach Lotniczych w Hiszpanii srebrny medal i tytuł wicemistrza mikrolotów w klasie jednomiejscowej.

12 sierpnia W I Szybowcowych Mistrzostwach Świata Kobiet w Prienal (Litwa) Anna MICHALAK zdobywa medal srebrny a Halina RYNKIEWICZ medal brązowy.

2 września Obchody Święta Lotnictwa Aeroklubu Warszawskiego na lotnisku Babice z udziałem m. in. zielonogórskiego zespołu akrobacyjnego „Żelazny”, samolotów Bies, RWD-5R, Piper Cub, Bücker Jungmann oraz Śmigłowców MI-24, Mi-8, Sokół i Bell oraz wielotysięcznej publiczności.

16 września Aeroklub Warszawski wspólnie z Komitetem Badań Naukowych zorganizował na lotnisku Babice imprezę pod nazwą „Nauka polska lotnictwu”.


2002

2-3 lutego Delegacja Aeroklubu Warszawskiego w składzie: prezes Gromosław CZEMPIŃSKI, wiceprezes Wojciech SIATKOWSKI i Marek MASALSKI, wzięła udział w XX Zjeździe Krajowym Aeroklubu Polskiego w Warszawie. Zjazd nadał długoletniemu prezesowi AW Jerzemu KUBERSKIEMU godność Członka Honorowego Aeroklubu Polskiego. Wicemistrz świata i wicemistrz II Igrzysk Lotniczych w mikrolotach Alojzy DERNBACH odznaczony został Złotym Medalem Zasługi. Zjazd wybrał na członka Zarządu Aeroklubu Polskiego Marka MASALSKIEGO. Aeroklub Warszawski zajął pierwsze miejsce we współzawodnictwie w bezpieczeństwie lotniczym z 2001 roku. Puchar przechodni odebrał podczas Zjazdu Prezes Gromosław CZEMPIŃSKI.

12 lutego Arkadiusz WANTOŁA został ponownie powołany przez Zarząd Aeroklubu Polskiego na przewodniczącego Komisji Spadochronowej Aeroklubu Polskiego.

28 maja obchody 30-lecia czynnej działalności spadochronowej Arkadiusza WANTOŁY

8 - 9 czerwca Wydaniem specjalnego 8-stronicowego, kolorowego dodatku w „Życiu Warszawy”, Aeroklub Warszawski zainaugurował obchody swego 75-lecia. Planowany na Polu Mokotowskim I Warszawski Festiwal Balonowy, ze względu na bardzo złe warunki atmosferyczne przełożony został na jesień.

4-7 lipca Konin 46 Spadochronowe Mistrzostwa Polski Seniorów i 29 Spadochronowe Mistrzostwa Polski Juniorów Kobiet – Anna SZYMAŃSKA i Agnieszka KOSK mistrzyniami Polski Juniorów, Anna SZYMAŃSKA zajmuje I miejsce w akrobacji indywidualnej i III miejsce w celności lądowania, Agnieszka KOSK zajmuje

38

I miejsce w celności lądowania i III miejsce w akrobacji indywidualnej oraz II miejsce w celności lądowania wśród kobiet – ogółem drużyna warszawska przywiozła z Mistrzostw Polski 4 złote, 1 srebrny i 2 brązowe medale.

39

LISTA LAUREATÓWAEROKLUBU WARSZAWSKIEGO

Złoty Medal Aeroklubu

1. Michał hr. SCIPIO del CAMPO - medal nr 1,2. Tadeusz REJNIAK – 1994 r,3. Jerzy KUBERSKI – 1997 r

Medal Czesława Tańskiego

1 Pelagia MAJEWSKA - 1956 r,2 Lucyna KRZYWONOS – 1969 r,3 Tadeusz REJNIAK – 1976 r,4 Urszula ŚLIWAK – 1981 r,5 Jan GAWĘCKI – 1996 r

Medal Lilienthala (FAI)

1 Pelagia MAJEWSKA - 1960 r,

Dyplom Paula Tissandiera (FAI)

1 Zbigniew BURZYŃSKI - 1959 r,2 Włodzimierz HUMEN – 1959 r,3 Witold RYCHTER – 1959 r,4 Jan ZWIERZYŃSKI – 1963 r,5 Czesław MANKIEWICZ – 1966 r,6 Julian BOJANOWSKI – 1967 r,7 Tadeusz REJNIAK – 1968 r,8 Andrzej ABŁAMOWICZ – 1971 r,9 Ryszard WITKOWSKI – 1972 r,10 Urszula ŚLIWAK – 1973 r,11 Bohdan JANCELEWICZ – 1975 r,12 Jerzy OSIŃSKI – 1978 r,13 Zdzisław DUDZIK – 1979 r,14 Janusz KRASICKI – 1980 r,15 Zenon KORSAK – 1981 r,16 Józef GROCHOWSKI – 1986 r,17 Wiesław DUDZIŃSKI – 1986 r,18 Michał GOSZCZYŃSKI – 1986 r,19 Paweł WŁODARCZYK – 1989 r,20 Jerzy KUBERSKI – 1994 r

Dyplom Montgolfierów (FAI)

1 Zbigniew BURZYŃSKI - 1960 r,2 Franciszek JANIK – 1960 r,

Medal Bleriota (FAI)

1 Stanisław SKARŻYŃSKI - 1936 r

Dyplom „Za Szczególną Postawę w Powietrzu” (FAI)

1 Agata KACZYŃSKA - 1993 r

Medal Brązowy (FAI)

1 Janusz KRASICKI - 1993 r

Air Sport Medal (FAI)

1 Janusz KRASICKI - 1992 r

40

Złoty Medal Modelarski (FAI)

1 Paweł WŁODARCZYK - 1995 r

Zasłużony Działacz Lotnictwa Sportowego (w nawiasach numer odznaki)

1965Zbigniew Burzyński (3), Władysław Humen (8), Jerzy R. Konieczny (10), Wiktor Leja (11), Witold Rychter (14).

1966Ryszard Bartel (15), Kazimierz Chorzewski (17), Romuald Flach (20), Franciszek Janik (23), Medard Konieczny (25), Mieczysław Kuligowski (27), Antoni Mroczkowski (31), Jan Nagórski (32), Czesław Nowacki (33), Jerzy Osiński (34), Stanisław Płonczyński (35), Leon Powsiński (36), Gustaw Sidorowicz (38), Mieczysław Szczudłowski (40), Wacław Ulass (41), Michał Goszczyński (52), Czesław Mankiewicz (57), Tadeusz Rejniak (63), Julian Bojanowski (72), Krzysztof Donigiewicz (75), Ryszard Witkowski (87), Jan Zwierzyński (88), Kazimierz Plenkiewicz (89).

1967Stefan Antosiewicz (92), Paweł Elsztein (95), Jan Fabisiak (96), Kazimierz Haber (98), Janusz Kędzierski (106), Władysław Niestoj (117), Roman Paszkowski (122), Edward Peterek (123), Kazimierz Trukan (126), Marian Zabłocki (128).

1968Antoni Henclewski (177), Eugenia Skarzynska (178),Wiktor Szydłowski (179), Zdzisław Szajewski (180), Władysław Dzięciołowski (186), Józef Wiktor Rylski (187), Ludwik Schultz (188), Czesław Szczeciński (189).

1969Jerzy Leszek (195), Zdzisław Dudzik (193), Wiesław Dudziński (194), Feliks Borodzik (238), Eugeniusz Stawski (239), Jerzy Głowacki (240), Tadeusz Zielinski (241), Jerzy Hejduk (247), Szczepan Kiełczyński (257), Jerzy Świątek (260), Adam Iwiński (263), Jerzy Adamek (264), Józef Menet (271), Tadeusz Pawlikowski (272), Tadeusz Majewski (273), Andrzej Abłamowicz (277), Jan Krężałek (279), Bolesław Łabno (280), Wacław Markowski (281), Tadeusz Śliwak (284), Stanisław Charliński (285), Bronisław Świątkowski (286), Jan Czwakiel (287), Fryderyk Boligłowa (288), Ludwik Widawski (294), Edmund Osiński (295), Andrzej Trzcinski (296), Jan Czapla (303), Michał Szmyt (308), Stanisław Skalski (309), Stanisław Hiszpański (310), Franciszek Pytel (311), Jan Andrzejewski (313), Jan Kielan (315), Józef Zwierzyński (316), Alfred Zaliński (317), Roman Nagórski (318), Zygmunt Machowski (324), Wanda Modliborska (349),

1970Jerzy Zarębski (328), Ryszard Grundman (331), Elżbieta Pogorzelska (333), Jerzy Kosinski (383), Tadeusz Litwinski (384), Władysław Fraszkiewicz (389), Bolesław Sierociński (390), Marian Kamiński (397), Edward Kurowski (398), Zbigniew Lewandowski (400),

1971Romuald Woszczerowicz (458), Lech Komuda (460), Jerzy Łącki (461), Zenon Korsak (475), Bogdan Włostowski (476), Józef Grochowski (480), Tadeusz Hanusz (490),

1972Władysław Rewakowicz (539), Zygmunt Skóra (540), Andrzej Pazio (541), Stanisław Detko (542), Pelagia Majewska (555), Urszula Śliwak (556), Michał Stańczak (557), Wacław Łukaszewicz (559), Tadeusz Malinowski (567),

1973Stanisław Laskowski (565), Ludwik Mokrzycki (657), Janusz Pasierski (658), Stanisław Szustakiewicz (659), Stefan Czwarno (673),Mieczysław Kamiński (674), Janusz Krasicki (675),Konstanty Wasiuk (676), Tadeusz Ciułowski (685), Bohdan Jancelewicz (688),

1974

Franciszek Szachewicz (693), Piotr Szczepański (694), Krzysztof Włodarkiewicz (752), Stefan Widelski (753), Andrzej Kmiotek (754), Zenon Brejwo (787), Marian Urbański (788), Jan Gilos (798), Janusz Olszewski (799), Tadeusz Smolinski (800), Zbyszko Kruk (801),

41

1975Witold Błażewicz (870), Kazimierz Wierzbicki (871), Witold Zakrzewski (886), Jerzy Śmielkiewicz (890), Jan Chojnacki (891),

1976Janusz Krzywonos (935), Józef Malczewski (939), Jerzy Kuberski (950), Włodzimierz Wilanowski (956), Zdzisław Olszański (959), Kazimierz Brejniak (961), Marian Wisiorowski (970),

1977Janusz Szymański (1043),

1978Roman Nerling (1098), Mieczysław Leśniak (1110), Henryk Kucharski (1111), Józef Możdżeń (1112), Roman Zielinski (1113), Jerzy Nodzeński (1115),

1979Krzysztof Trembaczkiewicz (1200), Paweł Włodarczyk (1201), Daniel Walasek (1204), Jeremiasz Salwa (1208), Wacław Sieczkowski (1209), Ryszars Sobol (1226), Antoni Żukowski (1227),

1980Jan Madejczyk (1324), Wacław Grzmil (1325), Andrzej Straszyński (1326), Edward Misztal (1327), Henryk Woźniakowski (1328),Kazimierz Szulim (1329),Wacław Zarach (1341), Ryszard Łepkowski (1369), Maria Oleksińska (1370), Tadeusz Sznuk (1380),

1982Zygmunt Zieliński (1447), Henryk Szyguła (1453), Eugeniusz Stanczykiewicz (1454), Marian Banasiuk (1461), Antoni Kulikowski (1462), Henryk Radwan (1464),Lucyna Wasilewska (1465), Stanisław Kornafel (1508),

1984Józef Ostrowski (1660), Henryk Kącik (1663),

1986Jan Rosiński (1822), Waldemar Salach (1823),

1988Stanisław Czech (1960), Jan Chrzanowski (1961), Tomasz Dubicki (1962), Kazimierz Kuska (1964), Tadeusz Śliwiński (1965), Jacek Szarek (1966), Jerzy Tajchert (1967), Julian Wonicki (1968),

1994Stanisław Macias (2134), Marek Masalski (2135), Mirosław Rodzewicz (2136), Ryszard Czwartosz (2155).

1998 Arkadiusz Wantoła

42

Członkowie Honorowi Aeroklubu Warszawskiego

1. Tadeusz HALEWSKI,2. Jerzy OSIŃSKI,3. Tadeusz PRUSZKOWSKI,4. Jan RUDOWSKI,5. Witold RYCHTER,6. Stanisław SKARŻYŃSKI,7. Stanisław WIGURA,8. Franciszek ŻWIRKO,9. Stefan ANTOSIEWICZ,10. Jan FREY-BIELECKI,11. Zbigniew BURZYŃSKI,12. Zygmunt DWORAKOWSKI,13. Franciszek JANIK,14. Michał GOSZCZYŃSKI,15. Włodzimierz HUMEN,16. Michał JAKUBIK,17. Pelagia MAJEWSKA,18. Marcin MONIS,19. Edward PETEREK,20. Kazimierz PLENKIEWICZ,21. Leon POWSIŃSKI,22. Tadeusz REJNIAK,23. Jerzy SZYMANKIEWICZ,24. Jerzy KUBERSKI.25. Stanisław JUREWICZ,26. Stanisław MACIAS,27. Zbigniew STAROSZ

1927Pierwszym prezesem AAW został red. Jerzy OSIŃSKI. (1906 – 1982). Założyciel miesięcznika Młody Lotnik. Dziełem jego życia było powołanie nowego pisma lotniczego Skrzydlata Polska, której redaktorem był do 1939 r. Współzałożyciel AW. I jego pierwszy prezes. Uczestnik wielu zawodów samolotowych i balonowych. Po wybuchu wojny w Rumunii a później w Turcji, gdzie pracował w wytwórni założonej przez członków byłej RWD. Po wojnie wrócił do kraju, pracował dla lotnictwa cywilnego.1929Prezesem został Tadeusz HALEWSKI. (1898 – 1942). Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, pilot 16 eskadry wywiadowczej; zestrzelony 30.IX. 1920 r. w czsie walk nad Niemnem, ale pomimo uszkodzeń wyladował na terenie zajętym przez polskie wojska. Po wojnie nadal w lotnictwie wojskowym, organizator i pierwszy dowódca 24 eskadry w 2 pułku lotniczym w Krakowie. Następnie dowódca dywizjonu doświadczalnego w IBTL (1931 – 1034). Znany działacz lotnictwa sportowego w Polsce. Publicysta. Zginął 7 XI 1941 r. wraz z całą załogą na samolocie Vickers Wellington podczas lotu doświadczalnego.1932Prezesem został poseł RP Jan RUDOWSKI (1891-1945).Członek Honorowy Aeroklubu Warszawskiego.Ziemianin, właściciel majątku w Półwiesku, pow. Rypin. Działacz gospodarczy rolniczo-spółdzielczy. Poseł na sejm RP (1930-1935), mianowany przez prezydenta RP senatorem (1935-1939). Rotmistrz rez. Pasją jego życia było lotnictwo sportowe. W 1931 uzyskał dyplom pilota sportowego, kupił samolot (PZL-5), którym latał między Półwieskiem, gdzie zbudował lotnisko prywatne, a Warszawą. W lipcu 1931 startował na PZL-5 z pil. Robertem Hirszbandtem jako nawigator w II Zlocie Podhalańskim, zajmując w nim drugie miejsce.W okresie od 13 marca 1932 do 29 maja 1934 pełnił funkcję prezesa Aeroklubu Warszawskiego, przyczyniając się znacznie do jego rozwoju. Wchodził też w skład Komitetu redakcyjnego

43

„Skrzydlatej Polski” i „Lotu i oplg Polski”. W parlamencie prowadził aktywną działalność, upominał się niejednokrotnie o uwzględnienie potrzeb finansowych lotnictwa komunikacyjnego i sportowego, podkreślając ich znaczenie dla lotnictwa wojskowego. Zabierał również głos w sprawach przemysłu lotniczego i organizacji władz lotnictwa cywilnego.W czasie okupacji niemieckiej działał pod pseudonimem „Czarny” w ZWZ-AK w południowo-wschodnich powiatach Okręgu Pomorskiego. W 1943 aresztowany przez Gestapo, osadzony w obozie koncentracyjnym w Stutthofie. Zginął w lutym 1945 pod Lęborkiem podczas marszu ewakuacyjnego obozu. Odznaczony m. in. Złotym Krzyżem Zasługi (1927), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1930), komandorią papieską Orderu Św. Sylwestra (1938). Wyróżniony Złotą Odznaką Honorową LOPP.

1935Prezesem został prof. Tadeusz PRUSZKOWSKI. (1888 – 1942)Członek Honorowy Aeroklubu Warszawskiego.Artysta malarz, profesor i rektor Akademii Stuk Pięknych w Warszawie. Twórca wystroju wnętrz transatlantyków Batory i Piłsudski. Wybitny pedagog. Od 1915 r. ułan M. Beliny-Prażmowskiego w I Brygadzie Legionów.Pilot sportowy, w latach trzydziestych właściciel samolotu Tiger-Moth. Wybitny działacz Aeroklubu Warszawskiego i jego prezes (1935 – 1936), inicjator tradycji pasowania w AW na pilota (rycerza knypla). Uczestnik wielu zawodów i pokazów lotniczych. Popularyzator lotnictwa, stały felietonista „Skrzydlatej Polski”. Zamordowany przez hitlerowców podczas próby ucieczki z transportu do gestapo.

1936Prezesem został inż. Julian PIASECKI. ppłk dypl. inż. Julian Marian Piasecki „Wiktor”, „Bogusław” ( 1896-1944). Pochodził ze Stanisławowa k. Mińska Mazowieckiego. Uczył się w Gimnazjum Filozoficznym Wojciecha Górskiego w Warszawie, gdzie w 1913 r. zdał maturę. Będąc jeszcze uczniem nawiązał kontakt z organizacjami niepodległościowymi. Od sierpnia 1914 r. uczęszczał do Tajnej Szkoły Wojskowej. W roku 1915 wstąpił do POW, jednocześnie w tym samym roku rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej. W listopadzie 1918 r. brał udział w rozbrajaniu Niemców w Warszawie. W nocy 10/11 listopada uczestniczył w zbrojnym opanowaniu fabryki karabinów maszynowych na Woli. W wojsku polskim początkowo służył w 21 p.p. Z tego powodu w 1918 r. przerwał studia. W 1919 r. po ukończeniu podchorążówki został promowany na podporucznika. Po promocji znalazł się w Dęblinie w tamtejszej szkole podoficerskiej. Od sierpnia do października 1919 r. d-ca kompanii, następnie zastępca d-cy batalionu podczas 1-go Powstania Śląskiego. Po powrocie ze Śląska służył w 5 p.p Legionów. Od kwietnia 1920 r. w stopniu porucznika dowodził na froncie kompanią w 1 p.p. W czerwcu 1920 r. pod Borodzianką został ciężko ranny, następnie hospitalizowany. W 1921 r. ponowił przerwane studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Był także starszym referentem w Komendzie Miasta.W 1923 roku został kapitanem saperów. W latach 1923-1933 wykładał w Oficerskiej Szkole Inżynieryjnej w Warszawie ( drogi żelazne ). Jednocześnie studiował w Wyższej Szkole Wojennej w latach 1925 –1927, a po jej ukończeniu jako oficer dyplomowany przez pięć lat ( 1927-1932) był w niej wykładowcą taktyki ogólnej. W 1930 r. odbył praktykę – staż we Francji. Z dniem 01.01.1931 r. został majorem. Był wybitnym rzeczoznawcą ds. sygnalizacji i urządzeń bezpieczeństwa ruchu. Dziedzina ta była przedmiotem jego wykładów na Politechnice Warszawskiej.

Jako oficer dyplomowany zdobył również doświadczenie w dowodzeniu batalionem w 36 pp LA. 22 listopada 1933 r. został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Komunikacji. Od 1934 r. pełnił funkcję przewodniczącego międzyresortowej komisji d.s. motoryzacji kraju. W latach 1935-1939 pełnił funkcję wiceministra komunikacji. Na tych stanowiskach wniósł duży wkład w rozwój motoryzacji kraju, kolejnictwa i przyczynił się do elektryfikacji warszawskiego węzła kolejowego. Opracował plan mobilizacji kolei na wypadek wojny. Od 1937 r. ściśle współpracował z sekretariatem Komitetu Obrony Rzeczypospolitej.

44

We wrześniu 1939 r. w szefostwie komunikacji Naczelnego Wodza. Zorganizował ewaluację organów państwowych z Warszawy. Jednocześnie stale nadzorował działania na rzecz wojska transportowo – ewakuacyjne kolei. Po przedostaniu się do Rumunii i na Węgry rozpoczął organizację konspiracji prosanacyjnej. Nawiązał kontakt z internowanym w Rumunii Naczelnym Wodzem marsz. Edwardem Śmigłym – Rydzem i zorganizował jego ucieczkę. Razem ze Śmigłym –Rydzem tworzyli Obóz Polski Walczącej, którego organizację zakłóciła śmierć Marszałka. 25 VIII 1942 r. został oficjalnie szefem tej konspiracyjnej formacji. W lutym 1943 r. doprowadził do scalenia jej oddziałów bojowych z AK. W tym samym roku został podpułkownikiem. O terminie wybuchu powstania nie został powiadomiony. Powstanie zaskoczyło go 1-go sierpnia w budynku przy ul. Elektoralnej. 2-go sierpnia 1944 r. został ciężko ranny i przeniesiony do szpitala przy ulicy Senatorskiej ( Szpital Maltański), gdzie 3 sierpnia 1944 r. zmarł. Pochowany został w zbiorowej mogile powstańczej.

Julian Marian Piasecki w latach trzydziestych pełnił też szereg funkcji społecznych. Od 1935 r. był prezesem Automobilklubu Polskiego , a rok później także prezesem Aeroklubu Warszawskiego. Udzielał się politycznie, gdyż od 1937 r. był członkiem i działaczem OZON-u. Przez dziesięć lat od 1923-1933 był asystentem w katedrze dróg żelaznych Wydz. Inż. Ląd. Politechniki Warszawskiej. Był autorem kilku opracowań i publikacji takich jak : hasła z kolejnictwa wojskowego dla Encyklopedii wojskowej, prac : „ Ześrodkowanie kierownictwa ruchem pociągów w rękach dyspozytorów z punktu widzenia technicznego i wojskowego”, „ O gospodarce planowej”. Był też członkiem redakcji „ Zeszyty taktyczne WSzW”.

Przyjaźnił się z gen. Emilem Fieldorfem ps. „ Nil”, szefem Kedywu KG AK. 11 VI 1997 r. na budynku Ambasady Królestwa Belgii, gdzie mieścił się Szpital Maltański, odsłonięto tablicę pamiątkową ku Jego czci. W uroczystościach brali udział przedstawiciele ministerstwa komunikacji Automobilklubu Polski oraz dzieci Piaseckiego córka Hanna i syn Jerzy. Ppłk J.M .Piasecki odznaczony był krzyżem orderu Virtuti Militari kl. V. Trzykrotnie KW, Krzyżem Niepodległości z mieczami i Krzyżem Komandorskim z gwiazdą OOP.1945Prezesem został Mieczysław GRABIŃSKI.1947Prezesem został ponownie Jerzy OSIŃSKI.1955Przewodniczącym Rady AW zostaje Józef MENET. Pilot wojskowy i cywilny. Przepisywał notatki Królowi i Skalskiemu gdy wrócili po 56 do latania na Migach.1957Prezesem został Tadeusz WIĘCKOWSKI.

TADEUSZ WIĘCKOWSKI - TWÓRCA POWOJENNEGO LOTNICTWA SANITARNEGO

Być może już w październiku 1946, lecąc w odkrytej kabinie Po-2, ze szczepionką BCG, na trasie Warszawa-Częstochowa, Tadeusz Więckowski zdał sobie sprawę jak istotną rolę może odegrać sprawnie funkcjonujące lotnictwo sanitarne. Przekonanie to potwierdził wypadek młodego inżyniera pracującego w hucie. Tadeusz, będąc wykwalifikowanym pilotem, nie mającym jednak żadnych możliwości wykonania transportu z uwagi na odebranie wszystkich uprawnień, po procesie weryfikacji w 1950, mógł jedynie, z bezsilną rozpaczą, przyglądać się jak miejscowi lekarze nie dawali rady pomóc poszkodowanemu. Człowiek zmarł, a ulotną granicą dzielącą życie od śmierci była zaledwie i aż możliwość szybkiego przewiezienia go do specjalistycznej kliniki w Warszawie. Od tego momentu idea stworzenia sprawnie działającej organizacji lotniczej, zajmującej się wykonywaniem lotów na rzecz służby zdrowia, przybrała dla Tadeusza Więckowskiego formę misji życia.

45

Tadeusz Więckowski - twórca powojennego Lotnictwa Sanitarnego / Zdjęcie: archiwum Jana Więckowskiego

Ten, urodzony w Zawierciu 9 czerwca 1916, syn kolejarza, przybył wraz z rodzicami do Warszawy w 1926 i po raz pierwszy zobaczył samolot. Swój pierwszy lot odbył na pokładzie RWD-4 w 1931 nad lotniskiem Kucelin w Częstochowie. To przeważyło szalę zainteresowań. Trzy lata później rozpoczął kurs szybowcowy w Polichnie. Uprawnienia pilota samolotowego uzyskał w 1938, po ukończeniu kursu wojskowego przysposobienia lotniczego przy Aeroklubie Poznańskim, na lotnisku Ławica.

Po ogłoszeniu mobilizacji, w sierpniu 1939, zgłosił się do Komendy Uzupełnień, przedstawiając swoje lotnicze kwalifikacje. Niestety, wezwania do służby w lotnictwie nie otrzymał. Zgłosił się na ochotnika do 27. Pułku Piechoty. Z jednostką tą przeszedł szlak bojowy, aż do jej rozbicia w walkach pod Terespolem. Powrócił do Częstochowy, gdzie od marca 1940 rozpoczął działalność konspiracyjną w Związku Walki Zbrojnej, przyjmując pseudonim Czuma . Uczestniczył w akcjach sabotażowych w niemieckich zakładach przemysłowych, gdzie podjął pracę.

Z chwilą powołania Armii Krajowej został dowódcą pierwszego oddziału lotniczego. Formacja ta miała za zadanie przygotowanie się do przejęcia lotniska Luftwaffe w Częstochowie. Oprócz tego brał udział w wielu akcjach zbrojnych przeciwko wojskom niemieckim (między innymi był w grupie, która odbiła z więzienia ppłk. Stanisława Mireckiego ps. Butrym ). Ścigany przez gestapo skierowany został do oddziału partyzanckiego.

W 1944 trafił do Warszawy. Podczas Powstania pełnił funkcję oficera odpowiedzialnego za przejmowanie zrzutów. Był adiutantem płk. Bernarda Adameckiego - szefa Lotnictwa Komendy Głównej AK. Po upadku Powstania trafił do obozu w Łambinowicach, gdyż nie chciał opuścić swego rannego przełożonego.

Za swą działalność odznaczony został Orderem Virtuti Militari V Klasy, Krzyżem Walecznych i Krzyżem Partyzanckim.

Po zakończeniu wojny krótko przebywał w Belgii i Francji. Wrócił do kraju w lutym 1946. W tym samym roku ukończył kurs unifikacyjny w Cywilnej Szkole Pilotów i Mechaników i otrzymał uprawnienia pilota samolotowego. Wrócił do Częstochowy. Zaczął organizowanie aeroklubu. Przyprowadził doń, z lotniska w Łodzi, pierwszy samolot.

46

Uczestniczył w sprowadzaniu samolotów dla Aeroklubu Warszawskiego. Oblatywał również nowe konstrukcje, jak chociażby prototyp samolotu holującego PZL S-3 Kania. Realizował transporty chorych, wykorzystując do tego Aeroklubowego Piper Cupa. Znajdujących się w nagłej potrzebie ludzi przerzucał tym małym samolotem z Kucelina do Katowic, Poznania lub Krakowa, gdzie mogli znaleźć lepszą opiekę medyczną.

W 1950 został odsunięty od pracy w lotnictwie na skutek stalinowskich czystek, zwanych weryfikacją . Odebrano mu uprawnienia pilota i instruktora, a wkrótce również i zawiadowcy lotniska. Zmuszono do pracy poza lotnictwem.

Jednakże raz zasiane ziarno kiełkowało z niezwykłą siłą. W realizacji idei wspierała Tadeusza Więckowskiego żona, chirurg szpitala miejskiego.

Jeden z pierwszych śmigłowców sanitarnych SM-1 / Zdjęcie: archiwum Jerzego Rzewuskiego

W 1953 Więckowski przesłał do Zarządu Głównego Ligi Lotniczej oraz Ministerstwa Zdrowia dezyderat dotyczący zorganizowania lotnictwa sanitarnego. Nie otrzymując nań odpowiedzi opublikował, we wrześniu tego samego roku, na łamach Skrzydlatej Polski , artykuł zawierający główne tezy swego memorandum do władz.

Upublicznienie tematu zmieniło diametralnie stanowisko decydentów. Wkrótce po ukazaniu się artykułu Tadeusz Więckowski otrzymał pracę w Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Katowicach. Korzystając z nadarzającej się okazji rozpoczął realizowanie swego planu. Chodzenie od drzwi do drzwi, wydeptywanie ścieżek zajęło mu niemal dwa lata. Dopiął swego!

Po zwołanej przez Ministerstwo Zdrowia (z inicjatywy dr. Tadeusza Krakowskiego), konferencji poświęconej celowości powołania resortowego lotnictwa, w lipcu 1955 Tadeusz Więckowski otrzymał pełnomocnictwo do zorganizowania w Polsce lotnictwa sanitarnego. Jego schemat organizacyjny zatwierdzono we wrześniu 1955. Plany zakładały podzielenie terytorium kraju w sposób gwarantujący pokrycie usługami lotnictwa sanitarnego całego obszaru Polski. Założono stworzenie lotniczych placówek w każdym województwie. Załatwianie formalności prawno-administracyjnych zakończono w listopadzie. W grudniu 1955 rozpoczęły loty pierwsze zespoły lotnictwa sanitarnego w Bydgoszczy, Katowicach, Kielcach, Krakowie, Łodzi, Poznaniu i Warszawie.

COŚ STWORZONE Z NICZEGO

Tadeusz Więckowski tworzył polskie lotnictwo całkowicie od podstaw. Pomysł wykorzystania do tych zadań struktur lotnictwa wojskowego, jak wskazywały na to doświadczenia przedwojenne i tuż po zakończeniu walk, nie był najlepszym rozwiązaniem. Z tej przyczyny skoncentrował się na formowaniu organizacji cywilnej o indywidualnym, wyspecjalizowanym charakterze. Aby uniknąć tworzenia odrębnej formy administracyjnej, wszystkie zespoły umiejscowiono strukturalnie w schemacie organizacyjnym Wojewódzkich Stacji Pogotowia Ratunkowego. Jako służba, lotnictwo sanitarne działało jednak samodzielnie, według własnych zarządzeń i przepisów. Po pierwszych tygodniach funkcjonowania przeanalizowano trafność koncepcji i postanowiono realizować ją w szerszym zakresie na terenie całego kraju. Wielką pomocą w dziele tworzenia lotnictwa sanitarnego

47

byli dla Tadeusza Więckowskiego szef wyszkolenia lotniczego lotnictwa sanitarnego Florian Kortus oraz Jan Jasiński pilot, i pierwszy szef techniczny tej organizacji.

Nieocenionego wsparcia w poruszaniu się poprzez gąszcz przepisów udzielała główna księgowa Krystyna Trypolin (w lotnictwie sanitarnym pracowała nieprzerwanie do 1979). Z każdej nadarzającej się okazji osoba ta potrafiła wycisnąć maksimum korzyści dla lotnictwa sanitarnego.

LOTNICZY AZYL

Tadeusz Więckowski, sam będąc ofiarą komunistycznej weryfikacji, szczególnie jaskrawo dostrzegał sytuację lotników, którzy nieświadomi metod nowej, robotniczo-chłopskiej, władzy zdecydowali się na powrót do Polski ze wszystkich zakątków świata. Większość z tej grupy, po krótkim okresie względnie spokojnego życia, została odsunięta od pracy w lotnictwie. Jako wrogowie ustroju zagrażali nowemu porządkowi społecznemu .

Iskierka nadziei pojawiła się wraz z utworzeniem Lotnictwa Sanitarnego. Bardzo szybko okazało się, iż w tego rodzaju formacji latać mogą jedynie najlepsi. Pilot sanitarny musi wykazywać się nie tylko doskonałym opanowaniem techniki pilotażu. Jego warsztat musi być kompletny i perfekcyjny. Nie ma tu miejsca dla pistoletów i rzemieślników . Za sterami statków powietrznych noszących oznaczenia Lotnictwa Sanitarnego zasiadać musi pilot z urodzenia. Ocenie podlegają także wartości znacznie mniej wymierne, jak chociażby postawa moralna.

Dziesięć lat po zakończeniu wojny, wśród nowo wyszkolonych pilotów niewielu było takich, którzy mogli przejść taką selekcję. Nie oznacza to, iż takich ludzi nie było wcale. Najmłodsi lotnicy, o wysokich kwalifikacjach, starali się jednak dostać pracę w sztandarowej firmie - Polskich Liniach Lotniczych LOT. Drogę mieli łatwiejszą. Postrzegani przez selekcjonerów kadrowych jako nowy, pewny element , przyjmowani byli na miejsca negatywnie zweryfikowanych weteranów z RAF-owskimi rodowodami. Nie oznaczało to, iż wszyscy młodzi adepci lotnictwa byli fanatycznymi wyznawcami nowego porządku. Wielu z nich doskonale orientowało się w sytuacji, w jakiej znajduje się Polska.

Kilku wychowanków aeroklubowych, nie zważając na niższe zarobki i mniejszy splendor, podjęło się dzieła tworzenia lotnictwa sanitarnego. Jednakże ilość kadry w stosunku do potrzeb była stanowczo zbyt mała.

Po śmierci Stalina, w 1953, nastąpiło pewne złagodzenie restrykcji. Wielu pilotów odzyskało wolność. Nie oznaczało to, niestety, że mogą swobodnie powrócić do lotnictwa.

Do weteranów Bitwy o Anglię, Bitwy o Pacyfik, członków AK, zwrócił się Tadeusz Więckowski z ofertą pracy. Dla tych ludzi stworzył swego rodzaju azyl i możliwość dalszego wykonywania ukochanego zawodu pilota.

Nie trzeba było długo czekać na odzew. Lotnicy, mimo doznanych upokorzeń, w dalszym ciągu pragnęli nie tylko latać, lecz także być przydatni innym - nie dla władzy, nie dla orderów czy zaszczytów, lecz ze zwykłej ludzkiej chęci pomocy potrzebującym. Udowodnili to podczas powietrznych walk z wrogiem, potwierdzili odpowiadając na wezwanie twórcy Lotnictwa Sanitarnego.

Wśród pierwszych, którzy stawili się do służby byli: Kazimierz Wünsche, Jerzy Szymankiewicz, Edward Jaworski, Paweł Mokwa, Stanisław Jensen, Tadeusz Szymański, Jan Malinowski, Jan Jasiński, Włodzimierz Gedymin, Kazimierz Plenkiewicz, Gustaw Sidorowicz. Później dołączali również następni jak Antoni Marcinkowski, Ludwik Lech, Władysław Ryżko czy Edmund Piotrzkowski (były pilot Eskadry Morskiej w Pucku).

48

Grób Tadeusza Więckowskiego w Buffalo i wymowne memento Żył dla drugich. Powinniśmy ocalić jego imię od zapomnienia / Zdjęcie: archiwum Józefa Głodzińskiego

1958Prezesem został Włodzimierz HUMEN. Piotr Mynarski wraz z instr. Włodzimierzem Humenem zorganizowali kurs unifikacyjny instruktorów szybowcowych, który odbywał się w Goleszowie, na Żarze i w Aleksandrowicach (1-30.05.1946 r.). Dzięki niespożytej energii inż Rudolfa Weigla ruszyła budowa nowoczesnego ośrodka górskiego - przy niezwykłych trudnościach okresu powojennego (kierownikiem rozbudowy był inż. Franciszek Doński). Sprowadzono dwa poniemieckie baraki - na internat-stołówkę; już w styczniu 1947 r. ukończono budowę dużego hangaru, zakończono też prace nad budową dwukilometrowej drogi do transportowania szybowców na szczyt. W jesieni tegoż roku oddano do użytku budynek administracyjno-meteorologiczny, sprowadzono dużą liczbę poniemieckich szybowców i zorganizowano olimpijski obóz treningowy dla reprezentacji kraju. Na szczycie zniwelowano pas do lądowania szybowców, przeprowadzono też linię telefoniczną, zelektryfikowano obiekt, zaś u podnóża góry wykonano prace przy budowie lotniska dla samolotów.1960Prezesem został Jan ZWIERZYŃSKI.1962Prezesem został Michał JAKUBIK (1914 – 1966).Członek Honorowy Aeroklubu Warszawskiego.Gen. bryg. pilot, pilot, weteran 1. pułku lotnictwa myśliwskiego “Warszawa”. W lotnictwie polskim od 1935, kpr. pil. 4 pułku lotniczego w Toruniu. Po wojnie w lotnictwie wojskowym, zajmował dowódcze stanowiska, m. in. zastępcy dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Kraju ds. szkolenia oraz zastępcy Głównego Inspektora Lotnictwa. Działacz lotnictwa sportowego, wiceprezes Zarządu Głównego Ligi Lotniczej, sekretarz ds. lotniczych w Zarządzie Głównym LPŻ. Prezes AW w latach 1962 – 1964. Autor publikacji wspomnieniowych z lat wojny oraz na tematy lotnictwa sportowego. Odznaczony wysokimi odznaczeniami państwowymi i wojskowymi, w tym Krzyżem Oficerskim OOP i Krzyżem Walecznych.

1964

49

Prezesem został Roman PASZKOWSKI. Roman Paszkowski (ur. 19 lipca 1914 w Gułowie, województwo lubelskie, zm. 16 sierpnia 1998 w Katowicach) – generał broni WP, pilot.Absolwent Korpusu Kadetów nr 3 w Rawiczu (1934) oraz Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej (1936); w latach 1936-1939 służył jako podporucznik w 22 Pułku Piechoty w Siedlcach jako dowódca plutonu strzelców wyborowych, a następnie kompanii piechoty.W wojnie obronnej 1939 walczył na czele 7. kompanii 22 Pułku Piechoty 9. DP w rejonie Jezior Koronowskiach, pod Bydgoszczą i Kutnem. Podczas walk był dwukrotnie ranny. Za męstwo w walce został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Po dostaniu się do niewoli niemieckiej początkowo przebywał w szpitalu polowym w Dobrzelinie, a następnie w szpitalu pod Berlinem, skąd przetransportowany został do Oflagu w Brunszwiku. W latach 1940-1945 był osadzony w Oflagu IIC w Woldenbergu; uczestniczył w obozowym ruchu oporu.W styczniu 1945 obóz został przez Niemców stopniowo ewakuowany w kierunku Lubeki, gdzie Paszkowski doczekał wyzwolenia przez Brytyjczyków.W 1945 po powrocie do kraju wstąpił do ludowego Wojska Polskiego. Po ukończeniu kursu dowódców batalionów w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, został skierowany do Sztabu Generalnego WP. W latach 1946-1948 był szefem Wydziału Wojskowych Spraw Zagranicznych Sztabu Generalnego WP. Od 1948 studiował równocześnie w Akademii Sztabu Generalnego WP oraz w Szkole Głównej Służby Zagranicznej.W styczniu 1951 został bezpodstawnie aresztowany przez Informację Wojskową pod zarzutem szpiegostwa na rzecz państw zachodnich; przez 4 lata śledztwa przebywał w pojedynczej celi, bez kontaktu z rodziną i możliwości odbywania spacerów. W 1955 został zwolniony. W latach 1955-1957 pracował jako wicedyrektor Departamentu w Ministerstwie Rolnictwa.W 1957 po zdaniu ostatnich egzaminów i ukończeniu ASG oraz SGSZ przyjęty ponownie do wojska. Początkowo był kierownikiem Studium Wojskowego Politechniki Warszawskiej.Od 1957 służył w Wojskach Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju (WL i OPL OK). Był kolejno dowódcą Centralnego Stanowiska Dowodzenia Dowódcy Wojsk Lotniczych i OPL OK (1957-1959), szefem sztabu Wojsk OPL OK (1959), dowódcą 1. Korpusu Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju (1959-1962). W 1960 ukończył kurs pilotażu i uzyskał lotniczą "gapę". W październiku 1961 awansowany do stopnia generała brygady.Po utworzeniu Wojsk Obrony Powietrznej Kraju jako odrębnego rodzaju Sił Zbrojnych, Paszkowski wyznaczony został na zastępcę dowódcy tych wojsk do spraw szkolenia bojowego, a następnie do spraw liniowych. W 1967 objął stanowisko dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. Przyczynił się do znaczącego rozwoju tych wojsk. W październiku 1968 został awansowany do stopnia generała dywizji.Członek PPR a następnie PZPR. W latach 1976-1980 urlopowany z wojska w związku z wyznaczeniem przez Radę Państwa na stanowisko ambasadora PRL w Angoli, a od 1979 także na Wyspach Św. Tomasza i Książęcej. W stanie wojennym 16 grudnia 1981, wyznaczony przez Wojciech Jaruzelskiego na stanowisko wojewody katowickiego.W latach 1985-1990 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. W 1989 zorganizował przewiezienie urn z masowych grobów w Katyniu do Warszawy oraz ich uroczyste złożenie na Powązkach. W październiku 1989 awansowany do stopnia generała broni.Ponadto w latach 1985-1989 był posłem na Sejm PRL IX kadencji i przewodniczącym sejmowej Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. W latach 1974-1979 oraz 1985-1990 był członkiem Rady Naczelnej ZBoWiD, w 1986 wiceprzewodniczącym Komitetu Honorowego Encyklopedii Pamięci Narodowej.Działacz lotnictwa sportowego, w latach 1964-1968 prezes, a od 1968 r. honorowy prezes Aeroklubu Warszawskiego.Od 1990 działał w środowisku kombatanckim, w latach 1996-1998 był prezesem Klubu Generałów Wojska Polskiego.Zmarł 16 sierpnia 1998 w Katowicach, został pochowany 21 sierpnia 1998 z honorami na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. W pogrzebie wziął udział m. in. były Prezydent RP gen. armii Wojciech Jaruzelski i były premier PRL Zbigniew Messner. Mowy pogrzebowe wygłosili: gen. dyw. Jarosław Bielecki - w imieniu Sztabu Generalnego WP, gen. broni pil. Jerzy Gotowała - w imieniu żołnierzy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej oraz gen. bryg. dr Jan Celek - w imieniu

50

http://pl.wikipedia.org/wiki/1914

http://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Celek

http://pl.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Gotowa%C5%82a

http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jaros%C5%82aw_Bielecki&action=edit

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zbigniew_Messner

http://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Jaruzelski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Pow%C4%85zki


http://pl.wikipedia.org/wiki/21_sierpnia

http://pl.wikipedia.org/wiki/Katowice



http://pl.wikipedia.org/wiki/ZBoWiD

http://pl.wikipedia.org/wiki/Sejm


http://pl.wikipedia.org/wiki/Katy%C5%84




http://pl.wikipedia.org/wiki/Wojewoda


http://pl.wikipedia.org/wiki/16_grudnia

http://pl.wikipedia.org/wiki/Stan_wojenny_w_Polsce_1981-1983

http://pl.wikipedia.org/wiki/Wyspy_%C5%9Aw._Tomasza_i_Ksi%C4%85%C5%BC%C4%99ca


http://pl.wikipedia.org/wiki/Angola

http://pl.wikipedia.org/wiki/Ambasador

http://pl.wikipedia.org/wiki/Rada_Pa%C5%84stwa





http://pl.wikipedia.org/wiki/Genera%C5%82_(wojsko)



http://pl.wikipedia.org/wiki/Centrum_Operacji_Powietrznych

http://pl.wikipedia.org/wiki/Si%C5%82y_Powietrzne_Rzeczypospolitej_Polskiej

http://pl.wikipedia.org/wiki/Politechnika_Warszawska



http://pl.wikipedia.org/wiki/G%C5%82%C3%B3wny_Zarz%C4%85d_Informacji


http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Akademia_Sztabu_Generalnego&action=edit

http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Akademia_Sztabu_Generalnego&action=edit



http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sztab_Generalny&action=edit

http://pl.wikipedia.org/wiki/Ludowe_Wojsko_Polskie

http://pl.wikipedia.org/wiki/Lubeka



http://pl.wikipedia.org/wiki/Oflag

http://pl.wikipedia.org/wiki/Order_Virtuti_Militari

http://pl.wikipedia.org/wiki/9_Dywizja_Piechoty

http://pl.wikipedia.org/wiki/22_Pu%C5%82k_Piechoty

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kampania_wrze%C5%9Bniowa

http://pl.wikipedia.org/wiki/Siedlce

http://pl.wikipedia.org/wiki/22_Pu%C5%82k_Piechoty

http://pl.wikipedia.org/wiki/Podporucznik



http://pl.wikipedia.org/wiki/Ostr%C3%B3w_Mazowiecka


http://pl.wikipedia.org/wiki/Rawicz

http://pl.wikipedia.org/wiki/Pilot

http://pl.wikipedia.org/wiki/Genera%C5%82owie_polscy

http://pl.wikipedia.org/wiki/Katowice



http://pl.wikipedia.org/wiki/Wojew%C3%B3dztwo_lubelskie

Klubu Generałów WP. Uroczystość pogrzebową poprzedzała msza św. w Katedrze Polowej WP w Warszawie, którą koncelebrował biskup polowy WP gen. dyw. Sławoj Leszek Głódź.Odznaczony m.in:Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie) (I klasy) Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (II klasy) Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III klasy) Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari Orderem Sztandaru Pracy I klasy Orderem Sztandaru Pracy II klasy w 1977 wpisany do Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich w 1985 wpisany do Księgi Ludzi Zasłużonych dla Administracji w 1997 został wyróżniony dyplomem "Weterana Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej" ponadto otrzymał m.in. tytuł Honorowego Górnika PRL posiadał także szereg innych odznaczeń polskich i zagranicznych.

1972Prezesem został Bohdan JANCELEWICZ. Docent PW wydział MEiL1979Prezesem został Jerzy KUBERSKI (ur. 1930).Członek Honorowy Aeroklubu Warszawskiego.Profesor pedagogiki. Minister oświaty, szef Urzędu ds. Wyznań, przedstawiciel Rządu przy Watykanie ds. Roboczych Kontaktów ze Stolicą Apostolską a następnie pierwszym po wojnie ambasadorem Polski przy Stolicy Apostolskiej w Rzymie.Z lotnictwem sportowym, w Aeroklubie Warszawskim, związany od 1972 r. Początkowo próbował szkolić się w spadochroniarstwie, ale nie dotrwał do końca, ze względu na trudną sytuację życiową – musiał podjąć pracę zawodową. Będąc już ministrem, rozpoczął w AW szkolenie samolotowe pod kierunkiem instr. pil. Tadeusza Stankiewicza. W 1973 otrzymał licencję pilota samolotowego, rok później – pilota szybowcowego. Ze względu na ograniczony czas związany z pracą zawodową skoncentrował się na lataniu samolotowym i pracy społecznej w AW.. W 1977 r wybrany został prezesem Zarządu AW, pełniąc tę funkcję nieprzerwanie do 1999 r, co jest ewenementem nie tylko w historii AW, ale także polskiego lotnictwa sportowego. W 1994 został prze FAI uhonorowany Dyplomem Paula Tissandiera.

1999Prezesem został Gromosław CZEMPINSKI.

Aeroklub Warszawski – rok 1930

1. Stanisław Prauss. Wieloletni wiceprezes AW d.s. technicznych. Konstruktor w PZL m. in. Karaś. Sum.

2. Jerzy Osiński. Pierwszy Prezes AW. Pilot i redaktor Skrzydlatej Polski.

3. Szczepan Grzeszczyk. Pilot i konstruktor szybowców.

4. prof. Tadeusz Pruszkowski. Prezes AW. Pilot, malarz, rektor Akademii Sztuk Pięknych.

5. Julian Eberhardt.

6. Czesław Filipowicz. Pułkownik obserwator, inżynier. Podczas wojny polski-bolszewickiej latał w 21 eskadrze niszczycielskiej.Ukończył Ecole Nationale Superieure d’Aeronautiqe. Pracował w Ministerstwie Transportu oraz jako szef Kierownictwa zaopatrzenia Lotnictwa.

51

http://pl.wikipedia.org/wiki/S%C5%82awoj_Leszek_G%C5%82%C3%B3d%C5%BA

7. Tadeusz Halewski. Prezes AW

52

KRÓTKIE BIOGRAFIE ZASŁUŻONYCH CZŁOKÓWAEROKLUBU WARSZAWSKIEGO

1. Andrzej ABŁAMOWICZ2. Ryszard BARTEL 1897 – 19823. Ryszard BITNER 1930 – 19534. Julian BOJANOWSKI 1922 –

5. Zbigniew BURZYŃSKI 1902 – 1971

6. Kazimierz CHORZEWSKI 1904 – 1977

7. Franciszek T. DERENGOWSKI 1912 – 1944

8. Jerzy DRZEWIECKI9. Zdzisław DUDZIK 1930 – 198310. Józef GROCHOWSKI 1920 – 1995

11. Szczepan Jan GRZESZCZYK 1901 – 196712. Jerzy HEJDUK 1913 – 198713. Franciszek HYNEK 1897 – 195814. Franciszek JANIK 1900 – 1975

15. Michał JAKUBIK 1914 – 1966

16. Antoni JANUSZ 1902 – 200017. Maria KANIEWSKA

18. Maria Halina KANN 1912 – 199519. Antoni KOCJAN 1902 – 194420. Jerzy KOSIŃSKI 1936

21. Jerzy KOSS - 1962

22. Marianna KOROLEWSKA 23. Tomasz KOWALSKI24. Jerzy KUBERSKI 25. Tadeusz LITWIŃSKI 1921 – 26. Jerzy ŁOBODDA 1931 – 27. Pelagia MAJEWSKA 1933 – 198828. Sławomir MAKARUK 1932 – 196329. Józef MENET 1929 – 198730. Ludwik NATKANIEC

31. Władysław NIESTÓJ 1918 – 1992

32. Michał OFFIERSKI 1908 – 1993

33. Bolesław ORLIŃSKI 1899 – 199334. Edmund OSIŃSKI 1931 – 198535. Paweł PAWLAK

36. Edward PETEREK

37. Kazimierz PLENKIEWICZ

38. Stanisław PŁONCZYŃSKI 1900 197439. Władysław POMASKI40. Stanisław PRAUSS41. Mieczysław PRONASZKO

42. Tadeusz PRUSZKOWSKI 1888 – 1942

43. Rafał Zygmunt PUŁAWSKI 44. Tadeusz REJNIAK 1920 – 45. Stanisław ROGALSKI46. Witold RYCHTER 1902 – 1984

47. Jan RUDOWSKI 1891 – 1945

48. Gustaw SIDOROWICZ 1905 - 1993

49. Janusz SKALSKI 1956 – 1984

50. Romana SKATULSKA 193551. Zbigniew STAROSZ52. Wanda SZEMPLIŃSKA-STUPNICKA 193253. Bogusław SZUNDA 1930 – 1989

54. Urszula ŚLIWAK 1932 – 199855. Andrzej TRZCIŃSKI 1920 – 1972

56. Kazimierz TRUKAN 1901 – 199857. Arkadiusz WANTOŁA 1954 -

58. Stanisław WESOŁOWSKI 59. Stanisław WIGURA 1901 – 1932

60. Tadeusz WIĘCKOWSKI 1916 - 1969

61. Ryszard WITKOWSKI 1926

62. Kazimierz WIERZBICKI 192063. Marian WODZIAŃSKI 1901 – 1983

53

64. Maria WOJTKOWSKA 1936

65. Andrzej ZIEMIŃSKI 1933 – 1990

66. Jerzy ZWIERZYŃSKI 1930 – 199267. Franciszek ŻWIRKO 1895 – 1932

* Nazwiska przekreślone mamy biografie

Kazimierz CHORZEWSKI (1904-1977).Studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej i Politechniki Lwowskiej. Pilot samolotowy i szybowcowy, instruktor, oblatywacz samolotów RWD. Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie (1929-1930). Członek Związku Awiatycznego Studentów Politechniki Lwowskiej, współzałożyciel Aeroklubu we Lwowie. Instruktor samolotowy w Aeroklubie Lwowskim, w którym szkolił m. in. pilotki Wandę Olszewską i Danutę Sikorzankę oraz w Akademickim Aeroklubie w Gdańsku. Uczestnik wypraw szybowcowych pod Złoczów (1928) i badawczej w Bieszczady. Startował w IV krajowym kursie samolotów turystycznych w 1931, zajmując na RWD-4 drugie miejsce, za Żwirką i Wigurą. Dwukrotnie zwyciężał w zimowych zawodach lotniczych (1931 i 1933). W 1932 zdobył w Bezmiechowej kat. C pilota szybowcowego. W tymże roku wygrał wyścig samolotów o nagrodę miasta Lwowa. W 1932 był sekretarzem Polskiego Komitetu Szybowcowego przy ARP. Od 1935, ze względu na stan zdrowia, pracował w PLL LOT, będąc kier. ruchu, potem szefem bezpieczeństwa. Uczestnik Wojny Obronnej Polski w 1939. w czasie okupacji działał w konspiracji, m. in. w Głównej Komendzie Lotniczej AK. Aresztowany w 1944, więzień Oświęcimia, Mauthausen i Gusen. Po wojnie w PLL LOT, Polskim Komitecie Normalizacyjnym (sekcja lotnicza), red. W Agpolu i od 1959 w Zarządzie Ruchu Lotniczego i Lotnisk Komunikacyjnych. Członek-założyciel Klubu Seniorów Lotnictwa i jego wybitny działacz. Napisał książkę wspomnieniową: „Z dawnych lotów” (1975). Uhonorowany tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Franciszek Tadeusz DERENGOWSKI (1912-1944).Inżynier chemik. Instruktor pilot szybowcowy i pilot samolotowy, członek Aeroklubu Warszawskiego. Wybitny harcerski działacz lotniczy, kierownik Harcerskiego Klubu Lotniczego w Warszawie (1934-1939). Uczestnik wielu krajowych i międzynarodowych imprez harcersko-lotniczych, m. in.: na Węgrzech (1933, 1936), na V Jamboree w Holandii (1937), gdzie wraz z Waciórskim dał na szybowcu „Sokół-bis” pokaz akrobacji szybowcowej, oraz w USA (1938). W Bezmiechowej w czerwcu 1934 otrzymał dyplom pilota kat. C i ustalił rekordowy czas lotu na szybowcu „Czajka” – 7 godz. 47 min. Współbudowniczy szybowca szkolnego „Wrona”. Kierownik Referatu Lotniczego przy Głównej Kwaterze Męskiej ZHP. 6 czerwca 1938

ze szkoły w Sokolej Górze wykonał 104-kilometrowy przelot, lądując w Mordach.Największy sukces sportowy odniósł w złocie gwiaździstym na I Międzynarodowy Kongres Prasy Lotniczej w Rzymie (4-13.06.1939). Reprezentując „Skrzydlatą Polskę”, zajął motoszybowcem „Bąk II” drugie miejsce na 42 samoloty biorące udział w tej imprezie; przeleciał trasę: Tallin-Ryga-Wilno-Warszawa-Lwów-Budapeszt-Zagrzeb-Wenecja-Piza-Rzym (4035 km). Uprzednio, 12 marca 1939, został kierownikiem sekcji szybowcowej Aeroklubu Warszawskiego. W czasie okupacji niemieckiej ofiarnie angażował się w Ruch Oporu: w Służbie Zwycięstwu Polsce, następnie w Armii Krajowej, w której był kierownikiem I oddziału (organizacyjnego) „Wachlarza”, członkiem oddziału Kedywu. Uczestniczył także w akcji wykrycia V-1. Został zamordowany podczas ucieczki w krakowskim więzieniu Montelupich.

Jerzy DRZEWIECKI (1902-1990).Członek Aeroklubu Warszawskiego.Inżynier, konstruktor lotniczy (absolwent Politechniki Warszawskiej). Pilot sportowy, zawodowy i doświadczalny. Od początku studiów włączył się aktywnie do działalności Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej oraz jej prac w warsztatach w piwnicach kreślarskich politechniki. Tam też zbudował swój pierwszy szybowiec JD-1, a potem samolot JD-2 oraz nawiązał kontakt z kolegami później nierozerwalnej trójki: Rogalski – Wigura – Drzewiecki, która po studiach stworzyła Lotnicze Warsztaty Doświadczalne na Okęciu w Warszawie. Jego praca jako konstruktora i pilota była rozległa. W ciągu 11 lat wziął udział w konstrukcji ok. 20 prototypów samolotów, których część odegrała ważną rolę w rozwoju polskiego lotnictwa, nie tylko sportowego. W 1927 pojawił się zespołowy samolot RWD-1. Potem był RWD-2, na którym Franciszek Żwirko ustanowił w 1929 rekord świata wysokości lotu – 4004 m. w 1931, startując na RWD-7 z J. Wędrychowskim, ustanowił rekord świata w prędkości na bazie 100 km – 178,798 km\h. W 1932 tym samym samolotem z Antonim Kocjanem pobił rekord świata wysokości lotu – 6023 m. Samoloty RWD-6 i RWD-9 stały się legendą polskich zwycięstw w Challenge’u 1932 i 1934, a RWD-5bis ze sławnego przelotu Stanisława Skarżyńskiego w 1933 nad Atlantykiem Południowym. Były jeszcze inne samoloty, m. in. RWD 3, 4, 8, 10, 13, 15.Po wybuchu wojny w 1939 ewakuował się wraz z garstką współpracowników przez Rumunię do Wielkiej Brytanii, gdzie znalazł pracę w fabryce samolotów Westland. Po roku jednak, ze względu na zamiłowanie do latania, zaciągnął się do ATA, organizacji pilotów dostarczających samoloty z fabryk do jednostek wojskowych, wylatując w niej ok. 2000 godzin. Za służbę a ATA został odznaczony orderem MOBE

54

(Member of the Order of British Empire). Potem, po krótkiej pracy w biurze konstrukcyjnym zakładów Bristol Aircraft, wyjechał do Kanady. Nie znajdując pracy w lotnictwie, zatrudnił się w urzędzie państwowym, skąd przeszedł na emeryturę. Zmarł 15.05.1990 w Ottawie (Kanada). Odznaczony: dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Szczepan Jan GRZESZCZYK (1901 – 1967).Pionier szybownictwa polskiego. Inż. pilot szybowcowy i samolotowy, instruktor, konstruktor szybowców, członek Aeroklubów Lwowskiego i Warszawskiego, pracownik PZL. Jako pierwszy w Polsce: wykonał lot żaglowy na szybowcu CW-I (1928), skonstruował szybowiec wyczynowy SG-21 (1931), w 1931 roku wykonał przelot szybowcem na holu za samolotem. W 1932 startował w zawodach międzynarodowych w Rhön (Niemcy). Ustanowił 10 rekordów Polski. Konstruktor szybowców: SG-21, SG-28, SG-3/35, SG-3bis/36, SG-7, Mewa (dwumiejscowy wspólnie z A. Kocjanem). W 1934 startował na PZL-26 w Challenge w Warszawie. Od 1932 członek Międzynarodowej Komisji Studiów nad lotem Bezsilnikowym (ISTIŚ). Posiadał srebrną odznakę szybowcową nr FAI 183 (5 w Polsce). Autor wielu publikacji i opracowań teoretycznych z szybownictwa. W czasie II wojny światowej na Zachodzie, po jej zakończeniu - konstruktor lotniczy w USA. Jego imieniem nazwano Krajowe Zawody Szybowcowe oraz ulicę w Warszawie.wysokości 1800m.

Michał JAKUBIK (1914 – 1966).Członek Honorowy Aeroklubu Warszawskiego.Gen. bryg. pilot, pilot, weteran 1. pułku lotnictwa myśliwskiego “Warszawa”. W lotnictwie polskim od 1935, kpr. pil. 4 pułku lotniczego w Toruniu. Po wojnie w lotnictwie wojskowym, zajmował dowódcze stanowiska, m. in. zastępcy dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Kraju ds. szkolenia oraz zastępcy Głównego Inspektora Lotnictwa. Działacz lotnictwa sportowego, wiceprezes Zarządu Głównego Ligi Lotniczej, sekretarz ds. lotniczych w Zarządzie Głównym LPŻ. Prezes AW w latach 1962 – 1964. Autor publikacji wspomnieniowych z lat wojny oraz na tematy lotnictwa sportowego. Odznaczony wysokimi odznaczeniami państwowymi i wojskowymi, w tym Krzyżem Oficerskim OOP i Krzyżem Walecznych.

Antoni JANUSZ (1902-2000).Podpułkownik, pilot balonowy i samolotowy. Od najmłodszych lat pasjonowały go balony i samoloty. Pierwszy lot wykonał w wieku 16 lat. W wojnie polsko-bolszewickiej 1920 uczestniczył w zwiadach balonowych. Czołowy polski pilot balonowy w latach międzywojennych, pełnił służbę w wojskach balonowych. Startował w wielu zawodach balonowych. Zwyciężył na balonie „Poznań” w załodze z I pilotem Janem Zakrzewskim w I Krajowych Zawodach Balonowych O Puchar Przechodni im. Aleksandra Wańkowicza w Warszawie w 1925 ( przelot 142 km). W 1929 zajął drugie miejsce na balonie „Gdynia” w załodze z pil. Kraszkiewiczem w międzynarodowych zawodach balonowych w Poznaniu. (przelot 354 km, czas lotu 23h).

Największe sukcesy sportowe odniósł w międzynarodowych zawodach balonów wolnych O Puchar Jamesa Gordona-Bennetta: 1932 w Bazylei na balonie „Polonia” – 4 miejsce z II pil. Władysławem Pomaskim (1181 km, 24h), 1934 w Warszawie na balonie „Polonia” – 4 m z II pil. Ignacym Wawszczakiem (1138 km, 22h 4 min), 1935 w Warszawie na balonie „Warszawa” – 2 m z II pil. Ignacym Wawszczakiem(1567,13 km, 46h 52min), 1936 w Warszawie na balonie „LOPP” – 2 m z II pil. Stanisławem Brenkiem (1534,28 km, 38h 2 min), 1937 w Brukseli na balonie „Polonia II” – 2 m z II pil. Leszkiem Krzyszkowskim (1364 km, 46h 30min), 1938 w Liege na balonie „LOPP” – 1 m z II pil. Franciszkiem Janikiem (1692 km, 37h 47min).W czasie II wojny światowej walczył jako pilot we Francji i Wielkiej Brytanii. Po wojnie szkolił brytyjskich pilotów. Zmarł 28 sierpnia 2000 w Lewisham w Wielkiej Brytanii, w wieku 98 lat. Jego prochy pochowane zostały 16 października 2000 w Polsce, na cmentarzu parafialnym w rodzinnym Jarocinie, w województwie poznańskim.

Maria Halina KANN (1912 – 1995).Mgr, pisarka, poetka, publicystka i pedagog. Pilotka szybowcowa, członkini Aeroklubu Warszawskiego. Długoletnia działaczka harcerskiego lotnictwa. Autorka powieści dla dzieci i młodzieży, w tym o tematyce lotniczej, m. in. „Jutro będzie słonce” (1938), „Pilot gotów” (1938), „Góra czterech wiatrów” (1948), „Niebo nieznane” (1964). W czasie okupacji niemieckiej zaangażowana w pracy konspiracyjnej AK w Warszawie. Redaktorka „Wzlotu” (1943), jedynego w krajach okupowanych pisma lotniczego dla młodzieży; Współzałożycielka i redaktor konspiracyjnego wydawnictwa „Załoga”, które wydało pod okupacją po raz pierwszy w kraju książkę Fiedlera „Dywizjon 303”. Laureatka Nagrody Prezesa Rady Ministrów, „Sprawiedliwa pośród Narodów Świata”, uhonorowana tytułem „Warszawianka Roku 1987”, a przez Aeroklub tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego.

Jerzy KOSS (1929 – 1962).Pilot sportowy i komunikacyjny, skoczek spadochronowy, instruktor, w tym wychowawca i instr. skoczków ZHP. Członek Aeroklubu Warszawskiego. Mistrz Sportu w spadochroniarstwie. W latach 1955 – 1962 liczący się instruktor i skoczek wyczynowy, czterokrotny uczestnik spadochronowych mistrzostw Polski (1955 – 3m, 1957 – 4m, 1959 – 12m). W 1955 ustanowił rekord świata w skoku celnościowym z opóźnionym otwarciem spadochronu z wysokości 1000m – 9,51 m; ustanowił także kilka rekordów krajowych, w tym w nocnym skoku celnościowym z wysokości 600m (1956) oraz w skokach grupowych. Po przejściu do pracy w PLL LOT (pilot) szkolił społecznie w Aeroklubie Warszawskim. Zginął 18. 05. 1962 w nurtach Wisły po wykonaniu skoku ze spadochronem z

Marianna (ŻAK-PUCHAR) KOROLEWSKA (ur. 1935).Mgr ekonomii. Spadochroniarka, członkini Aeroklubu Warszawskiego. Pierwszy skok wykonała w 1953 w Nowym Targu. Uczestniczyła w wielu zawodach i mistrzostwach w kraju i za granicą. Trzykrotna mistrzyni Polski (1961, 1965, 1966), dwukrotna wicemistrzyni (1963, 1964). Członkini spadochronowej kadry narodowej. Pięciokrotnie startowała w mistrzostwach świata (1960 – 1968), m. in.: w 1962 (USA) – 4m indywidualnie oraz drużynowe wicemistrzostwo świata kobiet w skokach grupowych (medal srebrny) i medal brązowy w dwuboju. Rekordzistka Polski w skokach

55

grupowych na celność lądowania. Startowała w zawodach „O Błękitną Wstęgę Odry” i „O Puchar Adriatyku”. Posiada złotą odznakę spadochronową. Mistrz Sportu w spadochroniarstwie. Wykonała 1263 skoki. Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, Uhonorowana odznaką Zasłużonego Działacza Kultury.

Jerzy KUBERSKI (ur. 1930 - 2007).Członek Honorowy Aeroklubu Warszawskiego.Profesor pedagogiki. Minister oświaty, szef Urzędu ds. Wyznań, przedstawiciel Rządu przy Watykanie ds. Roboczych Kontaktów ze Stolicą Apostolską a następnie pierwszym po wojnie ambasadorem Polski przy Stolicy Apostolskiej w Rzymie.Z lotnictwem sportowym, w Aeroklubie Warszawskim, związany od 1972 r. Początkowo próbował szkolić się w spadochroniarstwie, ale nie dotrwał do końca, ze względu na trudną sytuację życiową – musiał podjąć pracę zawodową. Będąc już ministrem, rozpoczął w AW szkolenie samolotowe pod kierunkiem instr. pil. Tadeusza Stankiewicza. W 1973 otrzymał licencję pilota samolotowego, rok później – pilota szybowcowego. Ze względu na ograniczony czas związany z pracą zawodową skoncentrował się na lataniu samolotowym i pracy społecznej w AW.. W 1977 r wybrany został prezesem Zarządu AW, pełniąc tę funkcję nieprzerwanie do 1999 r, co jest ewenementem nie tylko w historii AW, ale także polskiego lotnictwa sportowego. W 1994 został prze FAI uhonorowany Dyplomem Paula Tissandiera.Rektor Wyższej Szkoły Hotelarstwa Gastronomii i Turystyki.

Jerzy ŁĄCKI (ur. XXX - 2012).

Władysław NIESTOJ (1918 – 1992).Inż., modelarz lotniczy od 1934, instruktor i konstruktor, członek Aeroklubu Warszawskiego. Działacz LOPP. Startował w wielu zawodach w kraju i za granicą, specjalizował się w modelach kategorii Wakefielda. W 1937 – drugie miejsce, w 1938 – trzy drugie miejsca w kategorii modeli dowolnych z napędem gumowym, w 1939, 1949 i 1953 – pierwsze miejsca w kat. Wakefielda. Konstruktor modelarskiego silnika spalinowego WN-2,5 i wielu modeli latających. Posiadacz złotej odznaki modelarskiej z trzema diamentami. Przez kilkanaście lat redaktor działu lotniczego „Modelarza”. Autor książek: „Profile modeli Latających” (1954), „Latające modele szybowców” (1957). Uhonorowany tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego.

Michał OFICERSKI (1905 – 1993)Członek Aeroklubu Warszawskiego.Zasłużony polski pilot instruktor szybowcowy, samolotowy i doświadczalny oraz konstruktor samolotów w latach międzywojennych. Rekordzista Polski i świata (w 1938 ustanowił dwa rekordy świata na motoszybowcu „Bąk”: wysokość-4595 m oraz długotrwałość lotu- 5godzin 24 minuty 19 sekund). Jako trzeci w Polsce (181 na świecie ) uzyskał srebrną odznakę szybowcową D. Oblatał większość szybowców i motoszybowców konstrukcji Antoniego Kocjana. Latał w kampanii wrześniowej 1939 i w lotnictwie polskim na Zachodzie, zestrzelony nad Niemcami, dwa lata

przebywał w obozie jenieckim. Po II wojnie światowej osiedlił się w Kanadzie. Dwukrotnie odwiedził Polskę.

Bolesław ORLIŃSKI (1899 – 1993).Płk, pilot wojskowy, sportowy, komunikacyjny, doświadczalny i akrobacyjny. W lotnictwie od 1920, latał na 106 typach samolotów, oblatał 28 prototypów samolotów. Członek Aeroklubu Warszawskiego. Startował w zawodach w kraju i za granicą. Najbardziej zasłynął wielkim przelotem na samolocie Breguet XIX B-2 (wraz z mechanikiem Leonardem Kubiakiem) na trasie Warszawa – Tokio – Warszawa (20 150 km), w dniach 27 sierpnia do 25 września 1926 r. W 1930 zwyciężył w samolotowym zlocie gwiaździstym w Brnie, od tego też roku pilot doświadczalny PZL w Warszawie. Uczestnik Challenge 1930 i 1932, pokazów, m. in. w mityngu akrobacji samolotowej w Cleveland (USA) w 1933. W czasie II wojny światowej w lotnictwie polskim na Zachodzie; pilot bojowy RAF, 1940 – 1941 instruktor przeszkalania pilotów na samoloty bojowe, od 1943 w 305 Dywizjonie Bombowym, a od 1944 jego dowódca w randze płk. Po wojnie osiedlił się w Kanadzie, gdzie zmarł. Jego prochy spoczywają obok matki na cmentarzu we Wrocławiu. Autor książki „Mój lot Warszawa – Tokio – Warszawa”. Odznaczony m. in. Orderem Virtuti Militari, francuską Legią Honorową, japońskim Orderem Wschodzącego Słońca.

Paweł PAWLAK (ur. 1948)Pilot samolotowy- instruktor, specjalizujący się w akrobacji. Członek Aeroklubów: Warszawskiego i Szczecińskiego. W mistrzostwach Polski w akrobacji zdobył siedem medali: 5 złotych (1973, 1974, 1979, 1980, 1982 ), srebrny (1976), brązowy (1972). Wieloletni reprezentant kraju w najpoważniejszych imprezach, finalista mistrzostw świata. Pracował w lotnictwie sanitarnym i gospodarczym.

Edward PETEREK (1989-1978).Członek Honorowy Aeroklubu Warszawskiego.Podpułkownik pilot, wojskowy i sportowy, oficer techniczny lotnictwa. W maju 1916 został powołany do armii austriackiej, ukończył szkołę oficerską w Opawie, walczył na froncie włoskim nad Soczą. W październiku 1918 zgłosił się w Cieszynie do Wojska Polskiego, biorąc następnie udział w walkach o utrzymanie przy Polsce Śląska Cieszyńskiego, dowodząc następnie kompanią Polskiej Organizacji Wojskowej Bystrzyca- Wędzynia (1919-1920). W styczniu 1921 wstąpił do lotnictwa WP, przydzielony do 4 dyonu lotniczego w Brześciu n. Bugiem. Przy 3 pułku lotniczym w Poznaniu odbył kurs oficerów technicznych, po ukończeniu którego przydzielono go do Niższej Szkoły Pilotów w Bydgoszczy (kierownik warsztatów lotniczych), gdzie ukończył kurs pilotażu samolotowego, a następnie Wyższą Szkołę Pilotów w Grudziądzu, skąd w 1924 skierowany został do 4 pułku lotniczego w Toruniu, w którym pełnił służbę przez 10 lat. Zajmując m. In. stanowiska dowódcy 142 eskadry myśliwskiej i eskadry treningowej pułku.W 1928, po przejściu eliminacji kilkunastu załóg, wziął udział w międzynarodowych zawodach samolotowych Małej Ententy i Polski (Czechosłowacja). W 1929 wyznaczono go ponownie na takie same zawody w Rumunii, jednak na miesiąc przed ich rozpoczęciem uległ ciężkiemu wypadkowi lotniczemu na samolocie Spad 61, z którego wyszedł z obu połamanymi nogami.

56

Po długiej przerwie wrócił do latania, przejawiając dużą aktywność sportowo-organizacyjną. W 1934 został przeniesiony do 1 pułku lotniczego i mianowany komendantem Ośrodka PW Lotniczego przy Aeroklubie Warszawskim. Uczestniczył w wielu zawodach szybowcowych i samolotowych, zdobywając w 1934 odznakę pilota szybowcowego kat. D. Dla pilotów turystycznych przy AW. W tymże roku jest współorganizatorem i komendantem Wojskowego Obozu Szybowcowego w Ustianowej, szkolącego w ramach PW Lotniczego kandydatów do lotnictwa wojskowego, na którym to stanowisku pozostaje do 1939. Wyznaczony na kierownika polskiej ekipy 6 samolotów na międzynarodowy zlot organizowany w 1936 z okazji letniej Olimpiady w Berlinie, zajmuje w nim 2 miejsce wśród pilotów zagranicznych. W tym charakterze leci też z ekipą polską na zlot samolotowy z okazji zimowej Olimpiady do Germisch-Partenkirschen. W 1937 jest kolejno kierownikiem ekipy na Międzynarodowe Zawody Szybowcowe w Wasserkuppe w Niemczech (uznane po II wojnie Światowej jako 1 Szybowcowe Mistrzostwa Świata ). W 1938 przewodzi ekipie 15 samolotów i 3 szybowców udających się z wizytą kurtuazyjną do Rumunii. Aeroklub Rzeczypospolitej polskiej mianował go szefem ekipy szybowcowej na Olimpiadzie w Helsinkach, która była przewidziana w 1940. Przygotowania do niej i eliminacje zawodników miały się rozpocząć1 września 1939. Jeszcze w maju tego samego roku zorganizował i przeprowadził we Lwowie Międzynarodowe Zawody Szybowcowe z okazji Kongresu ISTUS.Z chwilą wybuchu wojny we wrześniu 1939 został przydzielony do 6 pułku lotniczego we Lwowie, zlecono mu kierowanie szkoleniem w pilotażu we wszystkich szkołach LOPP wyznaczono go do ekipy polskich pilotów, którzy mieli przeprowadzić samoloty myśliwskie do Polski dostarczone przez Anglię do Rumunii, do czego jeszcze nie doszło. 17 września 1939 przekroczył granicę Rumunii, skąd przez Maltę, został wraz z innymi polskimi lotnikami przetransportowany do Francji, a po jej kapitulacji do Wielkiej Brytanii.. Tam, po przeszkoleniu, zgłosił się do organizującego się Oddziału Polskiego Transportu Command, z którym w grudniu 1940 został wysłany do Takoradi w Afryce Zachodniej. Jako dowódca konwoju przeprowadził, wraz z innymi polskimi pilotem, samoloty bojowe w poprzek Afryki tam i z powrotem. Zaraz potem powrócił do Anglii, pełniąc jeszcze przez rok funkcję dowódcy Stacji Lotniczej w Framlingham.W kwietniu 1948 został zdemobilizowany w stopniu podpułkownika i wyemigrował do Argentyny. Przebywał w Buenos Aires do grudnia 1958, założył tam Związek Lotników Polskich, będąc przez trzy lata jego prezesem. Przy miejscowym aeroklubie „Albatros” zorganizował i prowadził dla młodzieży polskiej kursy modelarskie i szkolenia szybowcowe. W 1957 uległ poważnemu wypadkowi samochodowemu, przebywając prawie rok w szpitalu. D Polski powrócił w styczniu1959 i zgłosił się zarazem do dyspozycji w Aeroklubie PRL. W biurze APRL pracował w etacie st. inspektora w wyszkoleniu lotniczym od 1 sierpnia 1959 do 31 grudnia 1964, przechodząc na emerytur; pozostał jeszcze na pół etatu jako archiwista w Wydziale Filmui Foto Biura, skąd odszedł 29 lutego 1972. W 1960 wstąpił do Klubu

Seniorów Lotnictwa, pełnią funkcję w jego władzach, był m. In. II wiceprezesem Rady Seniorów Lotnictwa. Został uhonorowany tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego. FAI nadała mu Dyplom Paula Tissandiera (1960). Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżykiem Kawalerskim Orderu Odrodzenia polski, Złotym i Srebrnym Krzyżami Zasługi oraz wieloma medalami wojskowymi i pamiątkowymi polskimi, francuskimi i brytyjskimi.

Kazimierz PLENKIEWICZ (1907-1974).Członek Honorowy Aeroklubu Warszawskiego.Dyplom zawodowy Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Od 1929 pilot samolotowy turystyczny. Absolwent Dęblińskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa (1930-1310). Organizator kół szybowcowych i ośrodka szkoleniowego w województwie kieleckim. Od 1932 instruktor, a od 1934 kierownik szkoły szybowcowej Polichno-Pińczów. Uczestnik krajowych zawodów szybowcowych (2 m w gr. I w 1935, 1936, 1937, 1 m na Orliku w 1938). Zwycięzca międzynarodowych zawodów szybowcowych ISTUS we Lwowie (1939). Ustanowił 2 szybowcowe rekordy Polski. Członek szybowcowej kadry olimpijskiej, posiadał srebrną odznakę szybowcową (ISTUS nr 189/11). Od 1.10.1939 inspektor szybownictwa w ZG LOPP. W Wojnie Obronnej Polski 1939 jako ppor. pil. ewakuowany do Rumunii, skąd uciekł do Francji. Odkomenderowany do Afryki Północnej, był instr. pil. w szkole w Rabacie po upadku Francji znalazł się w W. Brytanii – kurs instr. W Upavon, po którym 2 lata instr. i dowódca eskadry szkolnej w szkole pilotów w środkowej Angli. Potem pilot doświadczalny w instytucie w Farnborough – loty eksperymentalne szybowców transportowych. W 1943 był w polskiej jednostce w Afryce Płd. Jako major RAF był dowódcą polskiego Transport Command (dostawy samolotów). W 1947 powrócił do kraju. Został radcą sportu lotniczego w DLC MK. 1949-1956 pracował poza lotnictwem. 1956-1967 pilot Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego w Warszawie. Członek honorowy Aeroklubu Warszawskiego. Działacz Klubu Seniorów Lotnictwa. Uhonorowany tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i odznaczeniami wojskowymi.

Stanisław PŁONCZYŃSKI (1900 – 1974)Członek Aeroklubu Warszawskiego.Pilot wojskowy - myśliwski, komunikacyjny i sportowy. Absolwent Niższej Szkoły Pilotów w Bydgoszczy(1912-1922) i Wyższej Szkoły Pilotażu w Grudziądzu( 1921-1923). Pilot 7 eskadry i instr. w eskadrze treningowej 1 Pułku Lotniczego w Warszawie. W końcu 1924 zdemobilizowany. Od 1.01.1925 pilot w liniach Aerolloyd i Aerolot, w latach 1929-1939 w PLL LOT. Latał także jako plot sportowy, brał m. In. Udział w Challenge: 1930-19 m na RWD-2 (najlepszych polskich załóg), 1932- nie startował, gdyż jego RWD-6 został uszkodzony w czasie odbioru przez komisję państwową, 1934- 2 m na RWD-9 (z mech. Stanisławem Ziętkiem). 5.09..1939 wykonał z lotniska polowego pod Grójcem przelot, przez Pińsk, do Bukaresztu, gdzie był internowany. Ewakuowany przez Jugosławię i Grecję do Francji, był instr. pilotem w organizującym się polskim szkolnictwie wojskowym. W Wielkiej Brytanii latał jako pilot w 304 dywizjonie bombowym, potem był w Ferry Comand, rozprowadzającym samoloty z Ameryki do Wielkiej

57

Brytani i Afryki, wykonał m. In. 38 lotów nad Oceanem. Po przeszkoleniu na czterosilnikowych samolotach pełnił funkcję pilota doświadczalnego (por. pil.). W 1960 przeszkolił się w ZSRR na samolotach turbośmigłowych, cztery lata potem przeszedł na emeryturę. Przeleciał 3,5 mln km w czasie 14 580 godzin. Na emeryturze działał w Warszawskim Klubie Seniorów Lotnictwa. Został uhonorowany tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego, wyróżniony Złotą odznaką Honorową LOPP. Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczem.

Tadeusz PRUSZKOWSKI (1888 – 1942)Członek Honorowy Aeroklubu Warszawskiego.Artysta malarz, profesor i rektor Akademii Stuk Pięknych w Warszawie. Pilot sportowy, w latach trzydziestych właściciel samolotu Moth. Wybitny działacz Aeroklubu Warszawskiego i jego prezes (1935 – 1936), inicjator tradycji pasowania w AW na pilota. Uczestnik wielu zawodów i pokazów lotniczych. Popularyzator lotnictwa, stały felietonista „Skrzydlatej Polski”. Zamordowany przez hitlerowców.

Rafał Zygmunt PUŁAWSKI (1901 – 1931).Inż., konstruktor lotniczy, pilot sportowy, członek Aeroklubu Warszawskiego, członek Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów Politechniki Warszawskiej. Współkonstruktor (z Jerzym Bistramem) szybowca, który wziął udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowców na Oksywiu k. Gdyni (1925). Absolwent szkoły lotniczej w Bydgoszczy. Kierownik grupy konstrukcyjnej w Centralnych Warsztatach Lotniczych w Warszawie. Konstruktor samolotów myśliwskich PZL P-1, P-6 (wzbudził sensację na Salonie Lotniczym w Paryżu w 1930), P-7 i P-8. Na przełomie 1930/31 pracował nad samolotem amfibia PZL p-12. Podczas siódmego jego oblotu rozbił się na nim nieopodal placu Narutowicza w Warszawie.

Jan RUDOWSKI (1891-1945).Członek Honorowy Aeroklubu Warszawskiego.Ziemianin, właściciel majątku w Półwiesku, pow. Rypin. Działacz gospodarczy rolniczo-spółdzielczy. Poseł na sejm RP (1930-1935), mianowany przez prezydenta RP senatorem (1935-1939). Rotmistrz rez. Pasją jego życia było lotnictwo sportowe. W 1931 uzyskał dyplom pilota sportowego, kupił samolot (PZL-5), którym latał między Półwieskiem, gdzie zbudował lotnisko prywatne, a Warszawą. W lipcu 1931 startował na PZL-5 z pil. Robertem Hirszbandtem jako nawigator w II Zlocie Podhalańskim, zajmując w nim drugie miejsce.W okresie od 13 marca 1932 do 29 maja 1934 pełnił funkcję prezesa Aeroklubu Warszawskiego, przyczyniając się znacznie do jego rozwoju. Wchodził też w skład Komitetu redakcyjnego „Skrzydlatej Polski” i „Lotu i oplg Polski”. W parlamencie prowadził aktywną działalność, upominał się niejednokrotnie o uwzględnienie potrzeb finansowych lotnictwa komunikacyjnego i sportowego, podkreślając ich znaczenie dla lotnictwa wojskowego. Zabierał również głos w sprawach przemysłu lotniczego i organizacji władz lotnictwa cywilnego.W czasie okupacji niemieckiej działał pod pseudonimem „Czarny” w ZWZ-AK w południowo-wschodnich

powiatach Okręgu Pomorskiego. W 1943 aresztowany przez Gestapo, osadzony w obozie koncentracyjnym w Stutthofie. Zginął w lutym 1945 pod Lęborkiem podczas marszu ewakuacyjnego obozu. Odznaczony m. in. Złotym Krzyżem Zasługi (1927), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1930), komandorią papieską Orderu Św. Sylwestra (1938). Wyróżniony Złotą Odznaką Honorową LOPP.

Gustaw SIDOROWICZ (1905-1993).Podpułkownik pilot wojskowy, sportowy, sanitarny. Absolwent OSL w Dęblinie, oficer Morskiego Dywizjonu Lotniczego w Pucku i 1 Pułku Lotniczego w Warszawie. Jako dowódca 111 Eskadry Myśliwskiej walczył w obronie Warszawy w 1939, będąc ranny w walce powietrznej. W czasie okupacji niemieckiej żołnierz Armii Krajowej, pełnił funkcję szefa działu organizacyjnego Wydziału Lotniczego Komendy Głównej AK, referenta lotniczego Okręgu Krakowskiego AK. Aresztowany w 1945, był więźniem sowieckich łagrów (1945-1947) pracował m. in. w kopalni ołowiu na Kaukazie. Po powrocie do kraju działacz Aeroklubu RP i pilot społeczny w Aeroklubie Warszawskim, potem st. pil. Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego. Współzałożyciel w Warszawie Klubu Seniorów Lotnictwa i członek jego władz. Przez Aeroklub uhonorowany tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego. Odznaczony srebrnym Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, dwukrotnie

Janusz SKALSKI (1956 – 1984)Członek Aeroklubu Warszawskiego.Mgr Inż. Elektroniki. Pilot szybowcowy (od 1972) instruktor i pilot samolotowy (od 1978). Zwycięzca krajowych zawodów szybowcowych w Lisich Kątach (1982). W latach 1982-1983 startował w szybowcowych mistrzostwach Polski, m. in. w tych ostatnich wygrał konkurencję przelotu prędkościowego po trasie trójkąta 608 km z prędkością 121,43 km/ h. Członek szybowcowej kadry narodowej (1982-1983), posiadał diamentowa odznakę szybowcową. Kilkuletni przewodniczący sekcji szybowcowej AW. Mistrz Sportu szybowcowego. W pierwszych Warszawskich Zawodach Samolotowych (1982) był drugi jako pilot załogi. Na szybowcach wylatał ok.800godzin, na samolotach ok.200. Delegat na XII Zjazd Krajowy APRL (1983)Utalentowany pilot i działacz społeczny. Zmarł przedwcześnie w wieku 27 lat, p ciężkiej nieuleczalnej chorobie.

Romana SKATULSKA (ur. 1935).Spadochroniarka Aeroklubu Warszawskiego, instruktor. Skakać zaczęła w 1953. Pierwsza spadochronowa mistrzyni Polski (1956), wicemistrzyni (1957). Ustanowiła dziewięć rekordów Polski, z których dwa uznane zostały za rekordy świata. Startowała w wielu zawodach, uczestniczyła w ustanawianiu kobiecych rekordów grupowych na celność lądowania i z dużych wysokości. W 1958 wykonała (z Elżbietą Makos i Marią Wojtkowską) skok z wysokości 8290 m, uznany za najlepszy w tym czasie wyczyn na świecie. Mistrzyni Sportu w spadochroniarstwie. Wyszkoliła wielu skoczków.

Urszula ( TRZEBUCHOWSKA) ŚLIWAK (1932 – 1998)Pilot szybowcowy instruktor I kl. i samolotowy turystyczny. Członkini Aeroklubów: Kujawskiego i Warszawskiego. Długoletnia pracowniczka (st. inspektor, specjalista do spraw szkolenia lotniczego) w Biurach ZG APRL i Zarządu Aeroklubu Polskiego. Wieloletnia sekretarz Komisji

58

Szybowcowej APRL i AP, rzeczniczka i współorganizatorka szybownictwa kobiecego w kraju. Członkini wielu komisji sportowych na zawodach i mistrzostwach. Działaczka Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Uhonorowana tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego, Medalem Czesława Tańskiego(81), a przez FAI Dyplomem Paula Tissandiera (73). Odznacza Krzyżykiem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalami Za Zasługi dla Obrony Kraju, medalem Komisji Edukacji Narodowej, złotą odznaką Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej.

Kazimierz TRUKAN (1901-1998)Rzemieślnik, mechanik, kierowca, właściciel warsztatu samochodowo- ślusarskiego w Warszawie. Pilot samolotowy turystyczny, długoletni członek i działacz Aeroklubu Warszawskiego. Pierwszy lot samolotowy odbył jako pasażer w 1915 w Petersburgu w wieku 14 lat. Po powrocie do kraju, w 1932 latał w Warszawie z kapitanem Stanisławem Jakubowskim, pilotem 1 pułku lotniczego. Za sprawą inż. Witolda Rychtera został w 1932 członkiem Aeroklubu Warszawskiego, pod którego kierunkiem szkolił się w pilotażu samolotowym, utrzymując w rok później licencję pilota turystycznego. Latał w klubie i po kraju, jednak w następnych latach coraz niej, z powodu żony, która się bała, żeby nie stało mu się nic złego. Z chwilą wybuchu wojny w 1939 ewakuował się z aeroklubem do granicy polsko-rumuńskiej, jednak jej nie przekroczył. Powrócił do Warszawy. Podczas okupacji niemieckiej działał w konspiracji SZP, ZWZ i Armii Krajowej, brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie, w 1945 aktywnie działał przy reaktywowaniu Aeroklubu Warszawskiego, brał żywy udział w pracach jego zarządu. W latach 1946-1949 pełnił funkcję skarbnika i I wiceprezesa. Zaczął ponownie latać pod kierunkiem instr. Edwarda Wojczyńskiego. 5 lipca 1948 zdał egzamin na licencję pilota turystycznego w Cywilnej Szkole Pilotów i Mechaników w Ligotce Dolnej ( nr T 135). Latał na samolotach Po-2 i Piper Cub. Jednak 12.09.1949 został negatywnie zweryfikowany. Nie latał, jednak nie zerwał kontaktów z aeroklubem, dowożąc m. in. szkolącą się młodzież swoją ciężarówką z miasta na lotnisko Gocław, gdyż komunikacji autobusowej wtedy tam nie było. W 1955 stał się ponownie pełnoprawnym pilotem, zwrócono mu licencję. Włączył się do prac w zarządzie AW i w Klubie Seniorów Lotnictwa. Latał na Jaku-18, trenował także na Zlinie akrobację. Orzeczeniem lekarzy w 1968, ze względów zdrowotnych, musiał zaprzestać latania, z czym nie mógł się pogodzić. Dla Aeroklubu Warszawskiego był dobrym duchem, pomagał mu jak mógł, świadcząc różnego rodzaju pomoc i usługi. Zyskał sobie w AW specjalną wdzięczność. Nadano mu godność członka honorowego. Został wyróżniony odznaką i tytułem Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego. Odznaczony Srebrnym i Brązowym Medalami Za Zasługi dla Obronności Kraju. Od 1977 Członek Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa.

Arkadiusz Michał Jerzy WANTOŁA ( ur.1954 )Instruktor spadochronowy I klasy, skoczek doświadczalny I klasy, międzynarodowy sędzia spadochronowy FAI. W latach 1998-2002 Przewodniczący Komisji Spadochronowej AP, w roku 2002 powołany na drugą kadencję. Szkolenie

spadochronowe rozpoczął w roku 1972 pod okiem instr. Andrzeja Domańskiego. W latach 1975-1977 służył w 6 PDPD i jednocześnie zawodnik plutonu wyczynowego WKS „WAWEL” Kraków. Od roku 1977 instruktor zawodowy Sekcji Spadochronowej Aeroklubu Warszawskiego. W latach 1986-1994 zatrudniony w ZSTiT „AVIOTEX” jako skoczek doświadczalny i Kierownik Działu Prób w Locie i Kontroli Jakości. Razem z Mieczysławem Wardzałą , Tomaszem Koskiem i Stanisławem Mikrutem uczestniczył w pracach nad stworzeniem pierwszego polskiego spadochronu wyczynowego w układzie plecy-plecy L-1 Feniks, a także spadochronu szkolnego L-2 Kadet.Sędziował Mistrzostwa Świata w Bekescsabie (Węgry), Vrsarze (Chorwacja), Thalgau (Austria) i Ise-Shimie (Japonia), a także Mistrzostwa Europy w Efezie (Turcja). Wielokrotny sędzia główny Mistrzostw Polski, Mistrzostw Wojska Polskiego i Związku Polskich Spadochroniarzy. Posiadacz złotej odznaki spadochronowej z trzema diamentami, Tytułu Mistrza Sportu i Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego.

Stanisław WESOŁOWSKI (1913-1939).Modelarz, instruktor i konstruktor modeli latających, pilot szybowcowy i samolotowy, skoczek i instruktor spadochronowy. Modelarstwa uczył się w pracowni lotniczej gimnazjum Władysława IV, do którego uczęszczał w Warszawie, pod kierunkiem pioniera polskiego modelarstwa Wojciecha Woyny. W 1929 startował w ogólnopolskich zawodach modelarskich na Polu Mokotowskim w Warszawie, zajmując swym rekordowym modelem I miejsce. Skonstruował i zbudował 80 modeli latających, w niektórych zastosowując oryginalne rozwiązania, m. in. nastawny na ziemi skok skrzydła w modelu z napędem gumowym.; w 1938 zastosował jako pierwszy w kraju silnik spalinowy do modelu latającego. Współzałożyciel pisma dla modelarzy „Ikar” (1936-1937). W 1932 uzyskał w szkole szybowcowej LOPP w Polichnie kat. A i B, w latach 1936-1938 kat. C i D pilota szybowcowego. Służbę wojskową odbył w 1 Pułku Lotniczym w Warszawie (1933-1935). Latał m. in. na RWD-8 i RWD-13. Potem w LOPP został instruktorem i skoczkiem spadochronowym. Skacząc z samolotów, balonów specjalizował się w skokach z opóźnionym otwarciem spadochronu. W lipcu 1939 zginął śmiercią lotnika w czasie jednego z nich. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

TADEUSZ WIĘCKOWSKI –

Być może już w październiku 1946, lecąc w odkrytej kabinie Po-2, ze szczepionką BCG, na trasie Warszawa-Częstochowa, Tadeusz Więckowski zdał sobie sprawę jak istotną rolę może odegrać sprawnie funkcjonujące lotnictwo sanitarne. Przekonanie to potwierdził wypadek młodego inżyniera pracującego w hucie. Tadeusz, będąc wykwalifikowanym pilotem, nie mającym jednak żadnych możliwości wykonania transportu z uwagi na odebranie wszystkich uprawnień, po procesie weryfikacji w 1950, mógł jedynie, z bezsilną rozpaczą, przyglądać się jak miejscowi lekarze nie dawali rady pomóc poszkodowanemu. Człowiek zmarł, a ulotną granicą dzielącą życie od śmierci była zaledwie i aż możliwość szybkiego przewiezienia go do specjalistycznej kliniki w Warszawie. Od tego momentu idea stworzenia sprawnie działającej organizacji lotniczej, zajmującej się wykonywaniem lotów na rzecz służby zdrowia, przybrała dla Tadeusza Więckowskiego formę misji życia.

59

Tadeusz Więckowski - twórca powojennego Lotnictwa Sanitarnego / Zdjęcie: archiwum Jana Więckowskiego

Ten, urodzony w Zawierciu 9 czerwca 1916, syn kolejarza, przybył wraz z rodzicami do Warszawy w 1926 i po raz pierwszy zobaczył samolot. Swój pierwszy lot odbył na pokładzie RWD-4 w 1931 nad lotniskiem Kucelin w Częstochowie. To przeważyło szalę zainteresowań. Trzy lata później rozpoczął kurs szybowcowy w Polichnie. Uprawnienia pilota samolotowego uzyskał w 1938, po ukończeniu kursu wojskowego przysposobienia lotniczego przy Aeroklubie Poznańskim, na lotnisku Ławica.

Po ogłoszeniu mobilizacji, w sierpniu 1939, zgłosił się do Komendy Uzupełnień, przedstawiając swoje lotnicze kwalifikacje. Niestety, wezwania do służby w lotnictwie nie otrzymał. Zgłosił się na ochotnika do 27. Pułku Piechoty. Z jednostką tą przeszedł szlak bojowy, aż do jej rozbicia w walkach pod Terespolem. Powrócił do Częstochowy, gdzie od marca 1940 rozpoczął działalność konspiracyjną w Związku Walki Zbrojnej, przyjmując pseudonim Czuma . Uczestniczył w akcjach sabotażowych w niemieckich zakładach przemysłowych, gdzie podjął pracę.

Z chwilą powołania Armii Krajowej został dowódcą pierwszego oddziału lotniczego. Formacja ta miała za zadanie przygotowanie się do przejęcia lotniska Luftwaffe w Częstochowie. Oprócz tego brał udział w wielu akcjach zbrojnych przeciwko wojskom niemieckim (między innymi był w grupie, która odbiła z więzienia ppłk. Stanisława Mireckiego ps. Butrym ). Ścigany przez gestapo skierowany został do oddziału partyzanckiego.

W 1944 trafił do Warszawy. Podczas Powstania pełnił funkcję oficera odpowiedzialnego za przejmowanie zrzutów. Był adiutantem płk. Bernarda Adameckiego - szefa Lotnictwa Komendy Głównej AK. Po upadku Powstania trafił do obozu w Łambinowicach, gdyż nie chciał opuścić swego rannego przełożonego.

Za swą działalność odznaczony został Orderem Virtuti Militari V Klasy, Krzyżem Walecznych i Krzyżem Partyzanckim.

Po zakończeniu wojny krótko przebywał w Belgii i Francji. Wrócił do kraju w lutym 1946. W tym samym roku ukończył kurs unifikacyjny w Cywilnej Szkole Pilotów i Mechaników i otrzymał uprawnienia pilota samolotowego. Wrócił do Częstochowy. Zaczął organizowanie aeroklubu. Przyprowadził doń, z lotniska w Łodzi, pierwszy samolot.

Uczestniczył w sprowadzaniu samolotów dla Aeroklubu Warszawskiego. Oblatywał również nowe konstrukcje, jak chociażby prototyp samolotu holującego PZL S-3 Kania. Realizował transporty chorych, wykorzystując do tego Aeroklubowego Piper Cupa. Znajdujących się w nagłej potrzebie ludzi przerzucał tym małym samolotem z Kucelina do Katowic, Poznania lub Krakowa, gdzie mogli znaleźć lepszą opiekę medyczną.

W 1950 został odsunięty od pracy w lotnictwie na skutek stalinowskich czystek, zwanych weryfikacją . Odebrano mu uprawnienia pilota i instruktora, a wkrótce również i zawiadowcy lotniska. Zmuszono do pracy poza lotnictwem.

Jednakże raz zasiane ziarno kiełkowało z niezwykłą siłą. W realizacji idei wspierała Tadeusza Więckowskiego żona, chirurg szpitala miejskiego.

Jeden z pierwszych śmigłowców sanitarnych SM-1 / Zdjęcie: archiwum Jerzego Rzewuskiego

W 1953 Więckowski przesłał do Zarządu Głównego Ligi Lotniczej oraz Ministerstwa Zdrowia dezyderat dotyczący zorganizowania lotnictwa sanitarnego. Nie otrzymując nań odpowiedzi opublikował, we wrześniu tego samego roku, na łamach Skrzydlatej Polski , artykuł zawierający główne tezy swego memorandum do władz.

Upublicznienie tematu zmieniło diametralnie stanowisko decydentów. Wkrótce po ukazaniu się artykułu Tadeusz Więckowski otrzymał pracę w Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Katowicach. Korzystając z nadarzającej się okazji rozpoczął realizowanie swego planu. Chodzenie od drzwi do drzwi, wydeptywanie ścieżek zajęło mu niemal dwa lata. Dopiął swego!

Po zwołanej przez Ministerstwo Zdrowia (z inicjatywy dr. Tadeusza Krakowskiego), konferencji poświęconej celowości powołania resortowego lotnictwa, w lipcu 1955 Tadeusz Więckowski otrzymał pełnomocnictwo do zorganizowania w Polsce lotnictwa sanitarnego. Jego schemat organizacyjny zatwierdzono we wrześniu 1955. Plany zakładały podzielenie terytorium kraju w sposób gwarantujący pokrycie usługami lotnictwa sanitarnego całego obszaru Polski. Założono stworzenie lotniczych placówek w każdym województwie.

60

Załatwianie formalności prawno-administracyjnych zakończono w listopadzie. W grudniu 1955 rozpoczęły loty pierwsze zespoły lotnictwa sanitarnego w Bydgoszczy, Katowicach, Kielcach, Krakowie, Łodzi, Poznaniu i Warszawie.

COŚ STWORZONE Z NICZEGO

Tadeusz Więckowski tworzył polskie lotnictwo całkowicie od podstaw. Pomysł wykorzystania do tych zadań struktur lotnictwa wojskowego, jak wskazywały na to doświadczenia przedwojenne i tuż po zakończeniu walk, nie był najlepszym rozwiązaniem. Z tej przyczyny skoncentrował się na formowaniu organizacji cywilnej o indywidualnym, wyspecjalizowanym charakterze. Aby uniknąć tworzenia odrębnej formy administracyjnej, wszystkie zespoły umiejscowiono strukturalnie w schemacie organizacyjnym Wojewódzkich Stacji Pogotowia Ratunkowego. Jako służba, lotnictwo sanitarne działało jednak samodzielnie, według własnych zarządzeń i przepisów. Po pierwszych tygodniach funkcjonowania przeanalizowano trafność koncepcji i postanowiono realizować ją w szerszym zakresie na terenie całego kraju. Wielką pomocą w dziele tworzenia lotnictwa sanitarnego byli dla Tadeusza Więckowskiego szef wyszkolenia lotniczego lotnictwa sanitarnego Florian Kortus oraz Jan Jasiński pilot, i pierwszy szef techniczny tej organizacji.

Nieocenionego wsparcia w poruszaniu się poprzez gąszcz przepisów udzielała główna księgowa Krystyna Trypolin (w lotnictwie sanitarnym pracowała nieprzerwanie do 1979). Z każdej nadarzającej się okazji osoba ta potrafiła wycisnąć maksimum korzyści dla lotnictwa sanitarnego.

LOTNICZY AZYL

Tadeusz Więckowski, sam będąc ofiarą komunistycznej weryfikacji, szczególnie jaskrawo dostrzegał sytuację lotników, którzy nieświadomi metod nowej, robotniczo-chłopskiej, władzy zdecydowali się na powrót do Polski ze wszystkich zakątków świata. Większość z tej grupy, po krótkim okresie względnie spokojnego życia, została odsunięta od pracy w lotnictwie. Jako wrogowie ustroju zagrażali nowemu porządkowi społecznemu .

Iskierka nadziei pojawiła się wraz z utworzeniem Lotnictwa Sanitarnego. Bardzo szybko okazało się, iż w tego rodzaju formacji latać mogą jedynie najlepsi. Pilot sanitarny musi wykazywać się nie tylko doskonałym opanowaniem techniki pilotażu. Jego warsztat musi być kompletny i perfekcyjny. Nie ma tu miejsca dla pistoletów i rzemieślników . Za sterami statków powietrznych noszących oznaczenia Lotnictwa Sanitarnego zasiadać musi pilot z urodzenia. Ocenie podlegają także wartości znacznie mniej wymierne, jak chociażby postawa moralna.

Dziesięć lat po zakończeniu wojny, wśród nowo wyszkolonych pilotów niewielu było takich, którzy mogli przejść taką selekcję. Nie oznacza to, iż takich ludzi nie było wcale. Najmłodsi lotnicy, o wysokich kwalifikacjach, starali się jednak dostać pracę w sztandarowej firmie - Polskich Liniach Lotniczych LOT. Drogę mieli łatwiejszą. Postrzegani przez selekcjonerów

kadrowych jako nowy, pewny element , przyjmowani byli na miejsca negatywnie zweryfikowanych weteranów z RAF-owskimi rodowodami. Nie oznaczało to, iż wszyscy młodzi adepci lotnictwa byli fanatycznymi wyznawcami nowego porządku. Wielu z nich doskonale orientowało się w sytuacji, w jakiej znajduje się Polska.

Kilku wychowanków aeroklubowych, nie zważając na niższe zarobki i mniejszy splendor, podjęło się dzieła tworzenia lotnictwa sanitarnego. Jednakże ilość kadry w stosunku do potrzeb była stanowczo zbyt mała.

Po śmierci Stalina, w 1953, nastąpiło pewne złagodzenie restrykcji. Wielu pilotów odzyskało wolność. Nie oznaczało to, niestety, że mogą swobodnie powrócić do lotnictwa.

Do weteranów Bitwy o Anglię, Bitwy o Pacyfik, członków AK, zwrócił się Tadeusz Więckowski z ofertą pracy. Dla tych ludzi stworzył swego rodzaju azyl i możliwość dalszego wykonywania ukochanego zawodu pilota.

Nie trzeba było długo czekać na odzew. Lotnicy, mimo doznanych upokorzeń, w dalszym ciągu pragnęli nie tylko latać, lecz także być przydatni innym - nie dla władzy, nie dla orderów czy zaszczytów, lecz ze zwykłej ludzkiej chęci pomocy potrzebującym. Udowodnili to podczas powietrznych walk z wrogiem, potwierdzili odpowiadając na wezwanie twórcy Lotnictwa Sanitarnego.

Wśród pierwszych, którzy stawili się do służby byli: Kazimierz Wünsche, Jerzy Szymankiewicz, Edward Jaworski, Paweł Mokwa, Stanisław Jensen, Tadeusz Szymański, Jan Malinowski, Jan Jasiński, Włodzimierz Gedymin, Kazimierz Plenkiewicz, Gustaw Sidorowicz. Później dołączali również następni jak Antoni Marcinkowski, Ludwik Lech, Władysław Ryżko czy Edmund Piotrzkowski (były pilot Eskadry Morskiej w Pucku).

Grób Tadeusza Więckowskiego w Buffalo i wymowne memento Żył dla drugich. Powinniśmy ocalić jego imię od zapomnienia / Zdjęcie: archiwum Józefa Głodzińskiego

Ryszard WITKOWSKI (ur. 1926).

61

Mgr inż. Pilot szybowcowy, samolotowy i śmigłowcowy, instruktor, członek Aeroklubu Warszawskiego. W czasie wojny żołnierz NOW i AK. „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. Uczestnik I Krajowych Zawodów Szybowcowych juniorów na Żarze i Zawodów Szybowcowych Krajów DL (1949) oraz X Krajowych Zawodów Lotniczych. Posiadacz diamentowej odznaki szybowcowej. Mistrz Sportu w szybownictwie. W latach 1950 – 1955 odsunięty od latania. Jeden z pierwszych pięciu w Polsce zawodowych i doświadczalnych pilotów śmigłowcowych (1956). W 1957 ustanowił pierwszy polski śmigłowcowy rekord świata, W latach 1971 – 1983 przewodniczący Komisji Wiropłatów APRL, delegat Aeroklubu do Międzynarodowej Komisji Śmigłowcowej FAI. W śmigłowcowych mistrzostwach świata w Bückeburgu w RFN (1971), Witebsku w ZSRR (1978) i Piotrkowie Tryb. (1981) – członek jury międzynarodowego; sędzia w mistrzostwach Europy modeli śmigłowców F3C w Lesznie (1994) i w Nurmes w Finlandii (1996). Przez FAI wyróżniony Dyplomem Paula Tissandiera, a przez Aeroklub – tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego oraz Medalem 50-lecia Polskiego Lotnictwa Sportowego 1919 – 1969. Przewodniczący Klubu Pilotów Doświadczalnych przy OW SIMP i wiceprzewodniczący Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Autor licznych publikacji w prasie lotniczej i książek, m. in. wspomnień „Sześć stopni swobody” i poradnika dla kandydatów na pilotów śmigłowcowych „Wprowadzenie do wiedzy o śmigłowcach”.

Kazimierz WIERZBICKI (ur. 1920).Płk, pilot wojskowy i sportowy, instruktor, członek Aeroklubów Poznańskiego i Warszawskiego. Szef Wyszkolenia w Zarządzie Wojewódzkim LPŻ (1954 – 1957), kierownik Aeroklubu Warszawskiego (1960 – 1963). Długoletni działacz Klubu Seniorów Lotnictwa i wiceprezes jego Zarządu oraz prezes Lotniczego Koła Kombatantów w Warszawie. Długoletni pracownik PLL LOT i jego wicedyrektor. Na 15 typach samolotów wylatał 2 tys. godzin. Uhonorowany tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego i Błękitnymi Skrzydłami. Odznaczony Krzyżami Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Maria WOJTKOWSKA (ur. 1963)Spadochroniarka, długoletnia instruktorka Aeroklubu Warszawskiego. Największy sukces odniosła na Spadochronowych Mistrzostwach Świata w 1958, na których zdobyła dwa srebrne medale drużynowo i tytuł drużynowej mistrzyni świata (wraz z A. Franke, A. Chmielarczyk ) w celnościowych skokach grupowych kobiet i w ogólnej punktacji drużynowej kobiet. Ustanowiła trzy kobiece rekordy polski.

Andrzej ZIEMIŃSKI (1933-1990).Dziennikarz, publicysta lotniczy. Czołowy pilot szybowcowy lat pięćdziesiątych, pilot samolotowy, członek Aeroklubu Warszawskiego. 29 maja 1953 przelotem na szybowcu Mucha, na trasie Lisie Kąty – Nieznanów w ZSRR, ustanowił rekord Polski odległości przelotu otwartego 615 km, zdobywając jednocześnie trzeci diament i jako drugi w Polsce zdobył złotą odznakę z trzema diamentami. Uczestnik krajowych zawodów szybowcowych, m. in. w VIII w Inowrocławiu

(1951), gdzie wygrał jedną z konkurencji (docel 97km) oraz w IX w Kobylnicy (1952), gdzie zajął pierwsze miejsce w konkursie sprawności pilotażowej. Pilot samolotu CSS-13 (po-2) „Wścibus” redakcji „Sztandaru Młodych” (przekazanego nieodpłatnie przez Dowództwo Wojsk Lotniczych), którego był pilotem. Autor wielu reportaży o tematyce lotniczej w prasie, radiu i telewizji. Wielokrotnie publikował w prasie lotniczej, w tym w tygodniku „Skrzydlata Polska”. Uczestnik Samolotowych Rajdów Dziennikarzy i Pilotów. Mistrz Sportu szybowcowego. W 1990 był rzecznikiem medialnym Zarządu Aeroklubu Polskiego.

Jan Bronisław ZWIERZYŃSKI (1930-1992)Inż., pilot samolotowy, członek Aeroklubu Warszawskiego i jego prezes w latach 1960-1962. Był dyrektorem Departamentu Lotnictwa Cywilnego w Ministerstwie Komunikacji i dyrektorem Polskich Linii Lotniczych LOT oraz reprezentantem za granicą. Działacz społeczny Aeroklubu PRL, członek jego Prezydium i Zarządu Głównego. Członek Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Uhonorowany tytułem i odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego, a przez FAI wyróżniony dyplomem Paula Tissandiera. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

62

Documents

KALENDARIUM AEROKLUBU WARSZAWSKIEGO ZARANIE …old.szybowce.waw.pl/aw/images/pliki/kalendariumaw.pdf · 26 lutego – 15 majaKursy lotnicze Polskiego Towarzystwa Żeglugi Napowietrznej