Kary i nagrody

w wychowaniu dziecka

W dzisiejszych czasach, w których wszystko jest tak względne,

trudne i skomplikowane, co może być oparciem dla dzieci?

Pozostali jedynie rodzice. W żadnej innej epoce nie potrzebowano

tak bardzo rodziców jak obecnie.

Bruno Ferrero

Co to jest wychowanie?

- to proces wzrastania jednostki w społeczna świadomość

gatunku. (J.DEWEY)

- to świadomie organizowana działalność ludzka której

celem jest wywoływanie zamierzonych zmian w

osobowości człowieka .(W. Okoń)

-rzeczą najważniejsza w wychowaniu współczesnym jest

kształtować ludzi tak, aby umieli żyć w warunkach

współczesnej cywilizacji ab y potrafili podołać zadaniom

które otrzymają. Aby korzystali z możliwości kulturalnego

rozwoju ,aby wiedzieli ku czemu i jak dążyć i z jakich

źródeł czerpać radość życia. (B. Suchodolski)

Wychowanie to:

• Przewidywanie

Lepiej jest zapobiegać niż leczyć.

• Dopingowanie

Najlepsza rzeczą, którą możemy uczynić, to uświadomić dziecku drzemiące w nim bogactwa

• Wymaganie

Dziecko musi słyszeć również słowa „nie”, musi uczyć się radzić z trudami, ograniczeniami, nie zezwalajmy dzieciom

na wszystko.

Prawdziwy

rodzic musi…

Wiedzieć, dlaczego nie można wychowywać na intuicję, bez rozwagi.

Umieć nagradzać i karać.

Umieć się zmieniać, rosnąć ze swoimi dziećmi, dostosowywać do ich wieku swoje oczekiwania i wymagania.

Żyć w zgodzie z głoszonymi przekonaniami.

Duży wpływ na dziecko

w procesie wychowania

odgrywają stosowane nagrody i kary.

Po co nagradzamy?

zachęcać dzieci do utrwalenia określonych

zachowań,

zachęcać dziecko do dalszego wysiłku w realizowaniu wytrwale obowiązków i zadań,

przekazać uznanie za właściwe postepowanie,

zachęcać dziecko do podejmowania trudniejszych zadań i obowiązków,

dostarczać dobrego samopoczucia,

wzmacniać więzi uczuciowe z osobami nagradzającymi.

Kryteria stosowania nagród

Nagroda powinna być adekwatna do włożonego

wysiłku. Wówczas wzmacnia zachowania, za które

została przyznana.

Za co?

Dlaczego?

Rodzaje nagród:

pochwała i uznaniem,

sprawianie przyjemności,

darzenie zaufaniem,

wspólne atrakcyjne spędzanie wolnego czasu,

nagrody rzeczowe,

kieszonkowe – pod warunkiem, że dziecko samodzielnie decyduje o jego przeznaczeniu pod nadzorem rodziców.

Co to jest kara?

W potocznym odczuciu karą jest przeżycie

czegoś przykrego. Karzemy po to, aby

dziecko poprawiło swe zachowanie. Karzemy

także po to, aby dziecko, wiedząc o

przykrości, na jaką się naraża z powodu kary,

nie dokonywało niewłaściwych czynów.

Zastanówmy się, czy te zamierzenia są

osiągalne, możliwe, a jeżeli tak, to jakie

powinny być spełnione warunki, aby kara

mogła spełnić nasze oczekiwania.

Kary pedagogiczne

1. kara naturalna

2. ukazywanie konsekwencji niewłaściwego zachowania,

3. oficjalna dezaprobata wyrażona w postaci ostrzeżenia lub nagany,

4. pozbawienie przywilejów, funkcji,

5. zakaz używania pewnych przedmiotów,

6. pozbawianie prawa udziału w życiu grupy

7. nakładanie obowiązku rekompensaty

wyrządzonego zła, 8. wyrażanie smutku,

9. milczenie.

Kary szkodliwe

powodują urazy psychiczne

kara fizyczna,

straszenie,

wyzwiska,

krzyk,

izolacja.

ZASADY STOSOWANIA KARY:

może być wymierzana tylko za takie czyny

i zachowania, które są zawsze uważane za

naganne bez względu na to, gdzie i w

jakich warunkach zostały dokonane,

nie można jej wymierzać w gniewie, w

przypływie złego humoru i samopoczucia,

powinna być sprawiedliwa i adekwatna do

negatywnego czynu popełnionego przez

dziecko,

ZASADY STOSOWANIA KARY

przed wymierzeniem kary zawsze wysłuchać

wyjaśnień dziecka,

nie powinna poniżać dziecka, ani godzić w jego godność osobistą,

musi być wymierzona w odpowiednim czasie,

jej skuteczność zależy od autorytetu osoby karzącej ( jeśli osoba karząca ma autorytet u dziecka, uzna ono je za sprawiedliwą, będzie żałowało swojego zachowania),

ZASADY STOSOWANIA KARY

jej celem jest poprawa winnego,

szkodliwości popełnionego czynu,

należy unikać wciąż tych samych kar, a zarazem zbyt surowych,

bezwartościowe są również łagodne kary często stosowane.

przed jej wymierzeniem dziecko powinno spotkać się z wyjaśnieniem

Statystyka dotycząca

komunikatów w rodzinie

Wg naukowców podczas pierwszych 15 lat życia w przeciętnej rodzinie dziecko słyszy 150 tysięcy razy słyszy komunikaty blokujące jego aktywność np.:

- Nie rób tego

- Przestań

- Tak nie można

- Nie odzywaj się nie pytany

- Nie hałasuj

- Ty tego nie potrafisz

Statystyka dotycząca

komunikatów w rodzinie

Średnio 22 razy dziennie otrzymuje

informacje

- Nie obchodzi mnie to, czego Ty chcesz.

- Daj mi spokój, nie mam teraz czasu.

- Nie jesteś dobry.

- Nie dasz sobie rady.

Zastanówmy się,

ile razy dziecko słyszy:

Świetnie ci to wychodzi.

Robisz to bardzo dobrze.

Jesteś wspaniały.

Jestem z ciebie dumny.

"...Dziecko chce być dobre.

Jeśli nie umie - naucz,

Nie wie - wytłumacz,

Jeśli nie może - pomóż!"

Jeśli przy największym wysiłku dozna porażek,

należy tak pobłażać,

jak pobłażliwie godzimy się z naszymi

własnymi wadami i nałogami"

Janusz Korczak