VODOSNABDEVANJE

PAGE

KRATKI OPIS RADOVA NA AUTOPUTU

A. OTVORENA TRASA

Ukupna duina trase od Smokovca do Mateeva iznosi 40.88km. Od toga je 18.66km otvorene trase, 18.36km tunela i 3.86km mostova.

Trasa se uglavnom prua kroz krenjake i fli.

Iskop

Karakteristike i sastav stijenske mase do tunela Vjeternik (19+650) su povoljni i uglavnom se sastoje od krenjake stijene koja se moe koristiti i za potrebe izrade nasipa i strmijih kosina usjeka sa obezbeenjem ili bez. Od tunela Vjeternik pa do kraja trase geoloka graa terena je nepovoljna i sastoji se uglavnom od tronih stijena sklonih raspadanju. U ovim uslovima stijenska masa iz iskopa se ne moe koristiti za izradu nasipa ili moe u jako malom procentu (do 20%). Kosine usjeka zahtijevaju mnogo blae nagibe (1.5:1-1:1) u odnosu na one koji se mogu koristiti do Vjeternika (3:1-4:1). Projektom je predvien veliki broj potpornih zidova u kosinama usjeka kao i izrada visokih usjeka sa izradom bermi irine 3-4m na h=6m. Ukupna koliina materijala za iskop iznosi 3.700.000m3.

Nasip

Kosine nasipa izvode se u nagibu 1:1.5 to je standardno za nasipe od kvalitetnog materijala. Meutim zbog visine nasipa od 10 do 35 m predviena je zatita od erozije koja zavisno od lokacije i visine ima razliita rjeenja. Posebno je potrebno naglasiti da su nasipi u pojedinim zonama vrlo blizu ili su u zoni moguih plavljenja rijeka Verue i Tare pa se u tim zonama predvia zatita kamenom oblogom ili betonskim elementima. Ukupno je potrebno 4.150.000m3 materijala za nasipe. S obzirom na deficit materijala iz iskopa za nasip se moe koristiti kavalitetan materijal iz iskopa tunela.

Odvodnjavanje

Predvien je zatvoren sistem odvodnjavanja zauljanih voda sa povrine kolovoza i, uz prethodne tretmane putem savremenih preistaa Tehnix, isputanje u prirodne recipijente. Kada su u pitanju pribrene vode previeno je njihovo prihvatanje otvorenim pribrenim kanalima i isputanje bez tretmana na pogodnim mjestima. Dakle, predvieno je potpuno razdvajanje pribrenih (nezaprljanih) od zauljenih voda sa kolovoza.

Kolovozna konstrukcija

Predlog kolovozna konstrukcija je razliit za dvije dionice Smokovac-Uva i Uva Mateevo. Za prvu dionicu sastav kolovozne konstrukcije je sledei:

- Habajui sloj, stone mastiks asfalt SMA 0/11s sa polimer modifikovanim bitumenom PmB50/90 i dodatkom celuloznih vlakana d=4cm (542.942m2)

- Bitumenizirani nosei sloj BNS 22sA (sa PmB50/90) d=14cm

- Drobljeni kameni agregat 0/31.5m d=30cm (230431m3)

Koliinama nisu obuhvaene denivelisane raskrsnice i devijacije lokalnih puteva

Druga dionica:

- nevezani granulirani kameni materijal

25 cm (16.690m3)

- cementom stabilizirana mjeavina kamenog zrnja20 cm (30.770m2)

- Bitumenizirani Nosivi Sloj 22sA

6.0 cm (30.770m2)

- Vezni sloj VS 16s,

5.0 cm (30.770m2)

- asfaltbeton, AB 11s - habajui sloj

4.0 cm (30.770m2)

Koliinama nisu obuhvaene denivelisane raskrsnice i devijacije lokalnih puteva.

B. MOSTOVI1. SAOBRAAJNI PROFIL NA MOSTOVIMA

Slobodni profil saobraajnice na mostovima je definisan Projektnim zadatkom: irina kolovoza u jednom smjeru je 2x3.50=7.00 m, sa dvije ivine trake 2x0.35 m, dvije zatitne trake 2x0.50 i sa ivinim vijencima i sigurnosnim betonskim ogradama 2x0.46 m, to daje ukupnu irinu mosta za svaki smjer vonje od 9.62 m. Minimalna irina razdjelnog pojasa izmeu smjerova vonje je 4 m. Na djelovima trase sa podunim nagibom veim od 4% projektovana je trea traka za spora vozila, tako da ukupna irina mostova za svaki smjer vonje iznosi 3x3.50+2x0.35+2x0.50+2x0.46 = 13.12 m.

2.KARAKTERISTIKE TERENA, GEOTEHNIKI I HIDROLOKI USLOVI

Geomorfoloke karakteristike terena du trase su veoma sloene. Nadmorska visina se mijenja od cca 50 m do maksimalnih 1174 m. Pri tome, prva treina trase je u visinskoj zoni od 50-500 m, druga treina od 500-1000 m i posljednja treina od 1000-1174 m.

Konfiguracija terena je takva da se na vrlo kratkom rastojanju smjenjuju uzvienja i udoline, vrtae, jaruge i vododerine.

Prema Izvjetaju o geotehnikim istraivanjima, izdvajaju se dvije dominantne geoloke zone. U prvoj zoni koja se prostire od poetka trase do stacionae km +23.00, teren je izgraen dominantno od raspucalih slojevitih krenjakih stijena vrlo visoke nosivosti i povoljnog pravca pruanja slojeva. Na drugom dijelu trase od km +23 do kraja, teren izgrauju dominantno fline partije glinci, laporci, pjeari, kao i pjeskoviti i laporoviti krenjaci dobre nosivosti (i do 400 kN/m2). Iznad ovih slojeva se mjestimino javljaju zaglinjene drobine koje treba ukloniti i temelje fundirati na fliu. Djelovi lokaliteta su podloni jaruanju i spiranju pod uticajem povrinskih voda.

Na nekoliko mjesta trasa presijeca vodotoke rijeke Morae i njenih pritoka, koje su uglavnom bujinog tipa. U gornjem dijelu trasa tangira i rijeku Taru. Moe se konstatovati, sa izuzetkom lokacija za veliki most M2 na lokalitetu Moraica i mosta M7 na lokalitetu Krkor, da nivo vode i pravci ovih vodotoka uglavnom bitno ne utiu na uslove za izgradnju mosta. Lokalno se javlja potreba ureenja i blage regulacije bujinih vodotoka u zonama stubova mosta.

Duina prepreka preko kojih mostovi treba da prevedu saobraajnicu varira od 80 do 330 m, sa visinama nivelete iznad terena od 7 m, prosjeno 18-20 m, do maksimalno 30 m (40 m samo kod mosta M7). Izuzetak je most M2 u km 6+475 kod koga je duina prepreke oko 1 km i maksimalna visina nivelete iznad terena 170 m.

3.OPIS MOSTOVSKIH SISTEMA

Za svaki smjer vonje projektuje se poseban mostovski objekat u istom konstruktivnom sistemu, izuzev za most M2 u km 6+465 sa hipervisokim stubovima, gdje je dozvoljeno projektovati zajedniki objekat.

Glavnu rasponsku konstrukciju mostova na dionici Smokovac - Uva ini puni ploasti prethodno napregnuti popreni presjek ukupne irine 8.70 m (12.72 m za tri trake), konstantne visine d=1.0 m kod svih objekata. Predlau se dva sistema raspona: 22+nx28+22 m i 21+nx26+21 m za objekte sa manjom visinom stubova. Dalja unifikacija na istu veliinu raspona kod svih mostova, vodila bi, s obzirom na konfiguraciju terena, nepotrebnom poveanju duina i cijene izgradnje mostova.

Ova superstruktura je kruto vezana za srednje stubove, ime se dobija integralna konstrukcija, bez leita nad stubovima. U cilju relaksacije temperaturnih uticaja, na oporcima se postavljaju poduno pomjerljiva visoko kvalitetna i trajna lonasta leita sa ulokom od elastomera.

Stubovi su pravougaonog punog presjeka dimenzija 0.8x3.6 m sa krunim zaobljenjem na krajevima. Fundiranje stubova je na temeljima samcima dimenzija 3.60x7.20x1.6m. Stubovi se izvode betoniranjem na licu mjesta u prenosnoj oplati, sa visinom segmenata do 4m.

Oporci su projektovani kao masivni elementi visine od 3 do 6 m. Formirana je komora za kontrolu oslanjanja i pregled dilatacije sa donje strane. Lonasta leita oslanjaju se na AB leine kvadre.

Rjeenje mosta u ovoj varijanti predvieno je za izgradnju na fiksnoj skeli, po sistemu prednaprezanja jedan raspon + 20%. Ova tehnologija izgradnje omoguava izradu skele kroz samo dva raspona, uz vrlo jednostavnu oplatu za ploasti presjek rasponske konstrukcije koji se betonira u jednoj fazi. Nedostatak sistema je u poveanom ueu sopstvene teine u ukupnom optereenju.

Sistem prednapregnutih montanih prefabrikovanih nosaa sistema prostih greda koje se kontinualizuju nad osloncima mekom armaturom je projektovan na dionici Uva - Mateevo.

Navedeni montani gredni sistemi koje predlae Projektant (IGH Zagreb), zbog velikih nedostataka u odravanju i trajnosti, izbaeni iz upotrebe u veini tehniki razvijenih zemalja (na primjer: Francuska, vajcarska, Slovenija), izuzev za jednorasponske objekte. Naime, registrovani su problemi upravo nad oslonakim zonama, gdje se u dinamiki optereenoj zategnutoj zoni javljaju prsline u betonu, tako stvarajui diskontinuitete i oteenja u kolovozu u uslovima otrog klimata pri simultanom dejstvu mraza i soli. Takoe, vrlo vitki i tanki presjeci montanih nosaa ne omoguuju izvoenje debljih zatitnih slojeva betona, to smanjuje trajnost. Dalje, spoj betona razliite starosti nad stubovima ne garantuje trajnu vezu, posebno pri dinamikim saobraajnim optereenjima. Konano, skoranja iskustva o ruenjima ovog tipa mostova pri dejstvu razornih zemljotresa u Kini i SAD ukazuju na njihovu znaajnu povredljivost u takvim uslovima.

Iz navedenih razloga, ovaj tip mostovskog sistema ocjenjujem kao neprihvatljiv i treba nastojati da se kroz izradu Glavnog projekta urade adekvatna i povoljnija rjeenja.

C. TUNELI

I. GRAEVINSKI DIO

Tuneli se uglavnom izvode u krenjacima i fliu.

Iskop u krenjacima se izvodi miniranjem, dok se u fliu iskop moe vriti djelimino miniranjem ali je dominatno optimalan nain iskopa primenom rotacionih otkopnih glava sa zupcima. U krenjaku se moe oekivati iskop u punom pofilu tunela, dok se iskop u fliu mora vriti fazno u dvije ili tri faze: kalota, stepenica i podnoni svod.

Podgrada tunela se izvodi primenom nove austrijske tunelske metode (NATM). Nova Austrijska metoda zahtjeva da se kompletan profil kopa sa to manjim vremenskim razmakom izmeu prve i druge faze radovan (iskop i podgraivanje). U skladu sa metodom NATM podgradni sistem tunela sainjavaju: prskani beton, eline armaturne mrea, ankeri i elini remenate. Vrsta i kvalitet stenskih masa koje su predmet iskopa kao i odgovarajue primarne podgradnje tunela su opisane za svaku dionicu tunela u skladu sa podlogama iz Geotehnikog izvetaja. Za svaku stijensku kategoriju je odredjen odgovarajui tip primarne podgrade tunelske konstrukcije. Sve faze iskopa i ojaanja stijenske mase ankerima, armaturnom mreom, elinim remenatama i prskanim betonom se izvode u kontinuitetu sa minimalno potrebnim vremenskim razmakom izmeu pojedinih faza rada.

Nakon kompletno iskopanog i osiguranog punog tunelskog profila primarnom podgradom vri se iskop, osiguranje i betoniranje nia, kao i betoniranje podnonog svoda, temelja, sekundarne obloge, kanala ivinjaka i pjeakih staza. Sekundarnu oblogu, koja profilie korisni tunelski prostor, ini luni svod od betona MB30 debljine 30cm. Luni svod sekundarne obloge je preteno od nearmiranog betona. Armiraju se ulazne kampade, kampade koje su na stacionaama poprenih veza kao i kampade na koje su privreni ventilatori.

Iskop portalnih kosina se vri sa razradom odozgo na dolje i to tako to se sa iskopom vri istovremeno i osiguranje kosina sa nagibom bonih kosina 3:1 ili 1:1 u zavisnosti od morfologije portala. Ukoliko je neophodno, nagibi kosina mogu biti i strmiju, uz dodatne mjere osiguranja. elo iskopa se izvodi sa nagibom 5:1. Istovremeno sa iskopom se vri i osiguranje bonih kosina i kosine ela iskopa. Osiguranje se vri ankerima, armaturnom mreom i prskanim betonom.

Portalna AB konstrukcija se izvodi nakon zavretka iskopa i njenog osiguranja kao luna AB konstrukcija (varijanta 1) ili pravougaona armirano betonska konstrukcija (varijanta 2). Tunelsku konstrukciju sainjava svod od livenog armiranog betona MB30, nominalne debljine 50-60cm. Armaturu ine armaturne mree M500/600, odnosno rebraste eline ipke R400/500. Na tunelsku konstrukciju se sa spoljne strane postavlja PVC hidroizolacija preko koje se izvodi zatita od prskanog betona. Preko hidroizolacije se nasipa materijal u slojevima do potpunog ureenja terena.Hidroizolacija se sastoji se od dva sloja: a) vodopropusna membrana i b) od vodonepropusne PVC folije. Vodopropusna membrana je od geotekstila (filc - 500 gr/m2) sa perforacijama. Ovaj sloj ima ulogu da proputa sve procendne i kondenzacione vode do drenanog sistema a u isto vreme da slui kao meka podloga za foliju od oteenja pri betoniranju sekundarne obloge. Vodonepropusna folija (hidroizolacija) je od materijala PVC debljine 2mm. Ona treba da zadovolji uslove predpisane tehnokim specifikacijama. Prilikom polaganja hidroizolacije treba voditi rauna da ivice povrina treba da su okrugle (ovalne) sa minimalnim radijusom 20 cm kao i da nema otrih predmeta koji vire (ankeri, iana mrea i dr.) to se postie upotrebom izravnjavajueg sloja od prskanog betona finije frakcije.

Procedne vode, koje dopiru do hidroizolacionog sloja, se posredstvom podloge za foliju i uticajem gravitacije, sputaju prema drenanim cevima koje su poloene sa obje strane poprenog profila. Drenane cevi prihvataju i usmeravaju vodu u centralni kolektor za odvodnju. Podzemne vode se zatim prihvataju u zonama portala i odvode se, kao ista voda, kontrolisano u prirodu.

Prljava voda sa kolovoza i drugi eventualno dospeli teni mediji sa kolovoza se prikupljaju se posebnim (separatnim) odvodom odnosno kanalom armiranobetonskih ivinjaka, koji su zbog toga uplji. Zbog vitoperenja kolovoza taj odvod se provodi sa jedne na drugu stranu tunelskih cevi tako da su zaradi jednostavnosti i ekonominosti svi ivinjaci uplji. Tenosti iz tog odvoda imaju karakter zagaivaa pa je za njihovo provoenje neophodno izvesti posebni odvod. Takve tenosti mogu se pojaviti prilikom pranja kolovoza, ureaja i povrina tunelske konstrukcije ili u sluajevima incidentnih situacija. Kontrola odvodnje vode sa kolovoza se vri putem kontrolnih ahtova na portalima iz koji se voda odvodi u rezervoar za prljavu vodu, koji je u sklopu odvodjenja prljave vode sa trase autoputa.

II. PROVJETRAVANJE

Provetravanje tunela vri se aksijalnim ventilatorima. Prilikom projektovanje je uzeto u obzir da ventilacija u tunelu mora biti takva, da se obezbjedi, da je koncentracija tetnih gasova u okviru dozvoljenih granica kod maksimalnih vrijednosti saobraajnog toka. U skladu sa propisima ventilacija treba da obezbeuje zahtevane uslove u tunelu i u sluaju poara.

III. ELEKTROINSTALACIJE

Elektroinstalacije u tunelu imaju za cilj da obezbede napajanje opreme, sisteme i naprava koje omoguavaju bezbednu vonu u tunelu. U tunelu i prateim objektima predvidjena je instalacija i napajnje sledeih sistema:

osvjetljenje tunela,

instalacije svetlosnih signala u tunelu i prilaza u njega,

prozraivanje tunela,

sprave za kontrolu kvaliteta vazduha,

oprema, sprave i sredstva za zatitu pred poarom,

sistem alarmnog poziva,

sistem videonadzora,

sistem automatskog saznavanja vanrednih dogaaja,

tunelske radio naprave,

ozvuenje,

sistem odnosno mrea za prenos podataka,

sistem za upravljanje saobraaja,

centar za upravljanje tunela CUT.

IV. PROTIV POARNA ZATITA

Protiv poarna zatita je definisana kao niz protivpoarnih mera koje su predvidjene u sluaju poara. Evakuacione staze, koje su predvidjene du zidova tunela vode do poprenih veza u drugu tunelsku cev, koja je predvidjena kao prostor za spaavanje. Reenje ventilacije u tunelu je uskladjeno sa protiv-poarnim mjerama predvienim u sluaju saobraajnog incidenta u tunelu.

Za gaenje poara u tunelu je predvidjena mokra hidrantska mrea po pritiskom. Hidrantne nie u kojima se nalazi hidrant su postavljene na svakih 250m u tunelu. U mainskom delu projekta je obraena hidrantna mrea sa svom potebnom opremom ukljuno sa visinskim rezervoarom za protiv poarnu vodu koji se nalazi iznad tunela. D. ELEKTROINSTALACIJE

TS 110/20 kV

Prema cjelovitom sagledavanju potreba, uslova i standarda za napajanje dionice autoputa Smokovac Uva, dolo se do sljedeeg rjeenja: potrebno je izgraditi dvije transformatorske stanice 110/20 kV, svaka snage 2x 20 MVA. Snaga je odreena vodei rauna da se dionice autoputa prema Baru od Smokovca i prema Andrijevici od Uva napaja iz ovih trafostanica po istim kriterijumima i konceptu kao i dionica Smokovac Uva. Jednu trafostanicu treba izgraditi u zoni poetka trase autoputa Smokovac, a prikljuenje je na dalekovod 110 kV Podgorica- Smokovac- Tuzi, ili dalekovod koji bi Podgoricu povezivao sa rasklopnim postrojenjem budue HE Zlatica, a bie povezan sa istim ovim dalekovodom (dvostruki vod...).

U Idejnom projektu se pretpostavlja da je lokacija TS-1 110/20 kV 500 m udaljena od TS 20/0,4 kV br. 1. Drugu trafostanica treba locirati na kraju dionice, to e rei u blizini Mateeva, a odnose se na povezivanje Kolaina na 110 kV mreu. TS-2 110/20 kV je locirana, prema projektu na 500 m udaljenosti od TS 20/0,4 kV br. 19. Ovakvo rjeenje doprinosi kvalitetu pogona dalekovoda i istovremeno daje pretpostavke kvalitetne isporuke elelektrine energije za autoput i ne samo ove dionice nego i nastavka prema Andrijevici. Prikljuenje ove trafostanice se izvodi po sistemu ulaz izlaz na dalekovod 110 kV Podgorica Andrijevica Berane. Detaljniji opisi, specifikacija potrebneih radova, opreme i materijala, kao i predraun za trafostanice e biti dati u nastavku ovog projkta.

Detaljne lokacije postrojenja 110/20 kV se moraju utvrditi u saglasnosti sa planiranim objektima, rasklopitima, postrojenjima i trafostanicama koja je Elektroprivreda, prema svojim planovima razvoja, predvidjela za razvoj 110 kV mree u Crnoj Gori, a u specifikacijama i predraunu u projektu se daju kao TS autoput 1 i TS autoput 2.

Trafostanice se rade sa direktno uzemljenim zvjezditem na 110 kV strani i uzemljenjem preko otpornika na 20 kV strani i strujom ogranienom na 150 A.

TS 20/10kV

Radi obezbjeenja sigurnog i pouzdanog pogona ukupnog razvoda na samom autoputu potrebno je primijeniti transformaciju 110/20 kV, to znai da se napajanje vri 20 kV-tnim razvodom, odnosno izmeu TS 110/20 kV se rade 20 kV kablovski vodovi koji po sistemu ulaz-izlaz povezuju TS 20/0,4 kV du trase.

Ukupan broj TS i njihova snaga je odreena prema rasporedu objekata na trasi puta i njihovim potrebama za elektrinom snagom i energijom. Dalje ide razvod niskog napona na mikrolokacijama u neposrednoj blizini TS 20/0,4 kV. Prema propisima odstupanje od naznaenog napona na mjestu prikljuenja potroaa (prikljuenje u trafostanici 20/ 0,4 kV ) ne moe biti vee od 6%.

Potrebna instalisana snaga je 2x7,620 MW, snaga je rasporeena u 19 transformatorskih stanica 20/0,4 kV du trase od Smokovca do Uva.

Kabal 12/20 kV

U skladu sa Prostornim planom trase autoputa Bar- Boljari odabran je kabal umreeni polietilenski, tipa XHE 49-A, 1x240/25 mm2, 12/20kV.

Napajanje potroaa na dionici autoputa se obezbjeuje 20 kV razvodom tako to se izmeu TS 110/20 kV polau dva kablovska voda polietilenski kabal- 2x 4x (1x 240) mm2 Al, pri emu je u svakom vodu po jedna ila rezerva, kao dovod do prve trafostanice za tunel 1 - uke, a od druge TS dovod kod TS 20/0,4 kV broj 19. Na taj nain kablovi dovoda 1 polou se u lijeve kablovske kanale svih desnih tunelskih cijevi, a kablovi dovoda 2 u lijeve kablovske kanale tunelskih cijevi svih tunela.

Kablovski vodovi se polau u plastine PEHD cijevi prenika 300 mm2, s tim to se cijelom trasom pored cijevi za dva voda polau cijevi za dva rezervna kablovska otvora za potrebe energetike. Dakle du cijele trase se polau cijevi za etiri kablovska kanala.

Na taj nain se postie sigurno i pouzdano napajanje elektrinom energijom napona 20 kV.

U trafostanicama 20/0,4 kV se obezbjeuje prolaz vodova, ali i mogunost spajanja dva sistema na jednu ili drugu stranu preko spojnih polja.

Idejnim projektom rijeeno je dvostrano i istovremeno dvostruko napajanje preko dva paralelna voda, za 19 TS 20/0,4 kV, a na taj nain i za sve potroae na trasi autoputa, iz dvije TS 110/20 kV, 20 kV kablom (umreeni polietilenski) tipa XHE 49-A.

U oba SN voda predviena je rezervna ila istog presjeka, tako da su napojni vodovi

na itavoj dionici autoputa od Smokovca do Uva:

3 x (1x240/25) mm2 + (1x240/25) mm2, 12/20kV.

Osvjetljenje

Idejnim projektom je rijeeno osvjetljenje 49 tunela du autoputa Smokovac Uva, a prema CIE preporukama. Zbog razliitih vidnih zahtjeva u pojedinim djelovima tunela, razlikujemo karakteristine zone kojima se pridruuje i dio saobraajnice neposredno ispred ulaza u tunel pristupna (prilazna) zona.To je dio saobraajnice ispred tunela, sa ijeg je poetka (koji je od ulaza u tunel udaljen za duinu jednaku zaustavnom putu vozila) potrebno uoiti eventualne prepreke u tunelu. Klasa rasvjete je M1, prema CIE 115/95.

Rasvjeta u tunelima je sastavni dio projekta elektrinih instalacija u tunelu.

U prilaznim zonama tunelu su postavljeni elini konusni stubovi visine 12 m za treu zonu vjetra, koji se montiraju na meusobnom rastojanju od oko 40 m, a na 1,2 m od ivice kolovoza. Na stubovima su svjetiljke bez kondenzatora stepena zatite IP 54, sa izvorima svjetlosti natrijumove visokog pritiska od 400 W. Napajanje rasvjete se vri iz RO-R u TS pripadajuoj tom tunelu, a upravljanje je runo ili automatsko preko sklopnika.

Rasvjeta na mostu se napaja preko RO-R u TS 20/0,4 kV. elini konusni stubovi visine 12 m su postavljeni u osi nevoznog pojasa i na meusobnom rastojanju od oko 40 m. Na stubovima su postavljene po dvije svjetiljke u kojima su natrijumove sijalice visokog pritiska od po 250 W.

Na autoputu, rasvjeta petlje se obezbijeuje u duini od 600 m, a na lokalnim saobraajnicama da bi se omoguio ulaz-izlaz na autoput. Napajanje elektrinom energijom se obezbjeuje iz TS 20/0,4 kV, od RO-rasvjete kablom odgovarajueg presjeka do stubova po principu ulaz-izlaz.

elini konusni stubovi na dionici autoputa su visine 12 m, sa po dvije svjetiljke i postavljeni su u osi nevoznog pojasa na meusobnom rastojanju od oko 40 m. Sijalice u svjetiljkama su natrijumove visokog pritiska od 250 W.

U krivinama prilaznih puteva, stubovi se postavljaju du spoljne ivice i to na 1,5 m od ivice kolovoza. Stubovi su visine 8 m, a postavljeni su na meusobnom rastojanju od 30 m, sap o jednom svjetiljkom na stubu u kojoj je natrijumova sijalica visokog pritiska od 150 W.

Napajanje rasvjete je predvieno iz polja rasvjete u pripadajuoj TS, kablovima odgovarajuih presjeka, tipa PP00, koji su poloeni u zemljanom rovu dubine 1,1 m, uz prethodno provlaenje kroz PEHD kablovicu, 110 mm.

Projektom je predvien trofazni sistem napajanja osvjetljenja svaka trea svjetiljka na stubu. Pri ovom sistemu, svjetiljke se ravnomjerno i naizmjenino rasporeuju na sve tri faze.