Miesięcznik Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

Dzień Uniwersytetus. 4

Nr 6 (22) czerwiec 2008

Zjazd Absolwentóws. 18

Wykład Prezesa NBP s. 14

2

rówka, prof. UEK. Prodziekanami wybrani zosta-li: dr hab. Bogusława Gnela, prof. UEK; prof. dr hab. Edward Smaga; prof. dr hab. Bogumiła Szopa.

Lista członków Senatu na kadencję 2008–2012

Wydział Ekonomii i Stosunków Międzynarodowych:dr hab. Anna Francik, prof. UEKprof. dr hab. Aleksy Pocztowskiprof. dr hab. Andrzej Wojtynadr hab. Marek Lisiński, prof. UEKprof. dr hab. Stanisław Miklaszewskiprof. dr hab. Adam Nalepkadr Piotr Buładr Janusz Fudaliński

Wydział Zarządzania:prof. dr hab. Adam Stabryłaprof. dr hab. Jacek Osiewalskiprof. dr hab. Józef Pociechaprof. dr hab. Jan W. Wiktordr hab. Adam Sagan, prof. UEKdr hab. Andrzej Sokołowski, prof. UEKdr Paweł Ulmandr Magdalena Dołhasz

Wydział Finansów:prof. dr hab. Stanisław Owsiakprof. dr hab. Kazimierz Górkadr Krystyna Czepielewska-Kałka dr Mariusz Andrzejewski

Wydział Towaroznawstwa:prof. dr hab. Zofia Cichońdr hab. Małgorzata Lisińska-Kuśnierz, prof. UEKdr inż. Paweł Turek

Jednostki międzywydziałowe:mgr Anna Osiewalskamgr Wit Górski

Przedstawiciele administracji:Urszula CieraszewskaAndrzej ŚliwaAgnieszka Kieta

W numerze:

Wybory dziekanów i prodziekanów UEK na kadencję 2008–2012 2

Wyjątkowy Dzień Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie 4

Zrób z nami coś dla innych, czyli społeczna odpowiedzialność… studentów 10

Pierwsza w Polsce Katedra UNESCO u nas! 11Praktyki dla niepełnosprawnych 11Polska polityka bezpieczeństwa

i obrony, cz. II 12Dylematy polskiej polityki pieniężnej 14Modele decyzyjne według prof. Golabiego 15Współczesna gospodarka i administracja

publiczna 16Zjazd Absolwentów Uniwersytetu

Ekonomicznego w Krakowie 18Gala Partnerów AIESEC 19XLIV Konferencja Statystyków, Ekonometryków

i Matematyków Polski Południowej, XXVI Seminarium im prof. Zbigniewa Pawłowskiego 20

Studia podyplomowe Prognozowanie praktyczne i analiza szeregów czasowych 20

II Ogólnopolska Konferencja Naukowa im. Profesora Aleksandra Zeliasia 21

Foresight – wyzwania dla Małopolski 22Współpraca polsko-rosyjska w MSAP 23Nadal potrzebni – lepsze kwalifikacje

w miejscu pracy 24Jak przygotować dobre e-materiały

dydaktyczne? 26Telc Language Tests 28Ćwiczenia przeciwpożarowe w Dębicy 28Finał V Ogólnopolskiego Konkursu

Menedżerskiego UEK 29Poznawaj świat, ceń jego wartość! 30Bezpieczeństwo osób z grup szczególnego

ryzyka 31Nominacja dla prof. Gajewskiego 31Student na podium 31Złote Formaty 2008 wręczone 31Kultura pracy w Azji 32Dlaczego becikowe powinno

wynieść 30 000 $? 33Studenci UEK w finale L’Oreal

e-strat Challenge 34Piszą o nas 35Happening na bezpiecznej Uczelni 36

Redakcja: Biuro Rzecznika Prasowego e-mail: gazeta@uek.krakow.pl

W dniu 22 kwietnia br. Wydzia-łowe Kolegium Rektorów Wydziału Towaroznawstwa wybrało dziekana i prodzie-kanów Wydziału. Dziekanem

został prof. dr hab. Władysław Kędzior. Pro-dziekanami wybrani zostali: dr hab. inż. Marta Gollinger-Tarajko, prof. UEK; dr hab. inż. Stanisław Hornik, prof. UEK.

W dniu 5 maja br. Wydziałowe Kolegium Elek-torów Wydziału Zarządzania UEK wybrało dzie-kana i prodziekanów Wydziału. Dziekanem został dr hab. Paweł Lula, prof. UEK. Prodziekanami wybrani zostali: dr hab. Anna Malina, prof. UEK; dr hab. Bogusz Mikuła; dr hab. Renata Oczkow-ska, prof. UEK.

W dniu 12 maja br. Wydziałowe Kolegium Elektorów Wydziału Ekonomii i Stosunków Mię-dzynarodowych UEK wybrało dziekana Wydziału, a w dniu 15 maja br. – prodziekanów Wydziału. Dziekanem został prof. nadzw. dr hab. Kazi-mierz Zieliński. Prodziekanami wybrani zostali: prof. nadzw. dr hab. Krzysztof Broński; dr hab. Ro-bert Jakimowicz; dr hab. Leszek Kusak.

W dniu 12 maja br. Wydziałowe Kolegium Elek-torów Wydziału Finansów UEK wybrało dziekana Wydziału, a w dniu 19 maja br. – prodziekanów Wydziału. Dziekanem został dr hab. Krzysztof Su-

Wybory dziekanów i prodziekanów UEK na kadencję 2008–2012

3

Drodzy Państwo,

za nami dwie ważne dla naszej Uczelni uroczystości – Dzień Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i Zjazd Absolwentów. Wydarzenia te były dobrą okazją do przemyśleń, refleksji, wspomnień i podsumowań. Wypadły one ko-rzystnie, a ich wymownym potwierdzeniem jest kolejny, interesujący dla nas ranking, opublikowany z końcem maja.

Przy okazji realizacji projektu „Wiarygodna Szkoła” Akademickie Centrum In-formacyjne z Poznania, pod patronatem „Polska – The Times”, opracowało na podstawie bardzo obszernych i szczegółowych ankiet ranking szkół wyższych w 12 kategoriach. Nasz Uniwersytet w klasyfikacji ogólnej uczelni publicznych zajął 21. miejsce, natomiast – co dla nas ważniejsze – w kategorii uczelni eko-nomicznych uplasowaliśmy się na drugiej pozycji, ustępując pola tylko SGH. Mam wyjątkową satysfakcję, że szczególnie wysoko oceniono „przyjazne stu-diowanie” na naszej Uczelni, czyli m.in. zaangażowanie w życie społeczne re-gionu, udogodnienia dla osób niepełnosprawnych, liczbę lektoratów oraz bazę rekreacyjno-socjalną (np. akademiki, stołówkę, obiekty sportowe). Ważne, że do-strzeżony i doceniony został wysiłek ostatnich kilku lat, by nasz kampus był miej-scem funkcjonalnym i przyjaznym. Pozostałe kryteria rankingu: siła intelektualna uczelni, jej baza dydaktyczno-naukowa oraz umiędzynarodowienie ocenione zostały pozytywnie, choć do najwyższych not trochę nam tu jednak brakuje. Niech to będzie motywacją do wspólnych działań w przyszłości.

Powoli zmierzamy ku końcowi roku akademickiego 2007/2008, trwa sesja let-nia, zbliżają się wakacje. Studentom życzę powodzenia na egzaminach, a tym z Państwa, którzy już udają się na zasłużony urlop – dużo słońca i udanego wy-poczynku.

Łączę pozdrowienia,

prof. dr hab. Ryszard BorowieckiRektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

4

Jak co roku w tym dniu odbyło się uroczyste posiedzenie Senatu i Rad Wydziałów, zainaugurowane pieśniami „Nieście chwa-łę”, „Breve regnum” i „Gaude Mater Polonia”, odśpiewanymi przez uczelniany chór „Do-

minanta”. W uroczystości udział wzięli przedsta-wiciele władz miasta, władze innych uczelni, par-lamentarzyści, reprezentanci władz kościelnych, przedstawiciele wojska, instytucji i firm współpra-cujących z Uniwersytetem, pracownicy, studenci, absolwenci, przyjaciele i sympatycy Uczelni. Roz-poczynający posiedzenie JM Rektor UEK prof. dr hab. Ryszard Borowiecki wygłosił okolicznościowe przemówienie, w którym podsumował osiągnię-cia Uczelni w okresie jego sześcioletniej kadencji:

Szanowni Członkowie Senatu Uniwersytetu Eko-nomicznego w Krakowie,

Szanowni Członkowie Rad Wydziałów Uniwer-sytetu Ekonomicznego w Krakowie,

Doktorzy Honoris Causa Akademii-Uniwersytetu Ekonomicznego,

Czcigodni Goście naszej dzisiejszej uroczystości,Szanowne Koleżanki i Koledzy, Pracownicy Uni-

wersytetu,Drodzy Studenci!Serdecznie witam wszystkich Państwa, przyby-

łych dziś na uroczyste posiedzenie Senatu i połą-czonych Rad Wydziałów zwołane z okazji Świę-ta Uczelni. Ten stosunkowo nowy element naszej uczelnianej obyczajowości, datujący się od 2000 r., wpisuje się w tradycje Uniwersytetu, podkreśla cią-głość jego istnienia i staje się coraz mocniejszym akcentem integrującym społeczność akademicką, będąc zarazem okazją do spotkania się w gronie przyjaciół naszego Uniwersytetu.

28 maja – Święto Społeczności Akademickiej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie – to

dzień upamiętniający datę podpisania przez Mini-stra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego reskryptu w sprawie utworzenia Wyższego Studium Handlowego w Krakowie w 1925 roku.

Bardzo dziękuję Państwu za przyjęcie zaprosze-nia i spowodowanie swoją obecnością, że nasze święto jest dla nas dzięki temu naprawdę wielkim wydarzeniem. (...)

Szanowni Państwo!W tradycji takich uroczystości jak Święto Uczel-

ni jej częścią zasadniczą i wyjątkową, bo jedyną w swoim rodzaju, są promocje doktorskie i habilita-cyjne. To właśnie głównie dla tej wyjątkowej chwi-li zebraliśmy się dzisiaj na uroczystym posiedzeniu Senatu i Rad Wydziałów. Promocje doktorskie i ha-bilitacyjne to przejaw ogólnej aktywności nauko-wej każdej uczelni akademickiej i jej pracowników. I choć są one zawsze sukcesem poszczególnych osób, gdyż potwierdzają talent, twórcze dokona-nia i ambicje, to należy je również traktować, jako sukces konkretnej uczelni. Dowodzą one bowiem, że uczelnia jest aktywna naukowo, kształci i rozwi-ja swoją kadrę oraz stara się coraz lepiej realizować misję, cele i funkcje szkoły wyższej.

Dlatego wszystkim bohaterom dzisiejszej uro-czystości, a więc promowanym doktorom i dok-torom habilitowanym, oprócz gratulacji, które już teraz Wam, Szanowni Państwo składam, wyrażam też wdzięczność i słowa podziękowania za Wasz wkład w budowanie dorobku naszego Uniwersy-tetu Ekonomicznego. Dziękuję też wszystkim, któ-rzy przyczynili się do tego, że Wasza praca mogła znaleźć oczekiwany finał – promotorom, współ-pracownikom i Waszym najbliższym, których wyro-zumiałość, poświęcenie, a częstokroć i wyrzeczenie umożliwiły Wam osiągnięcie wytyczonego celu.

W trakcie dzisiejszego posiedzenia będą mia-ły również miejsce ceremonie dekoracji odznacze-niami państwowymi i resortowymi oraz medalami przyznanymi przez społeczności lokalne, z który-mi współpracujemy. Wręczymy też nasze najważ-niejsze honorowe odznaczenie przyznawane tylko pracownikom Uniwersytetu – Medal „Signum Gra-tiae” oraz dokonamy uroczystego wręczenia – po raz pierwszy w historii naszej Uczelni – medali „Za-

służony dla Uniwersytetu Ekonomicznego w Krako-wie”. Wszystkim odznaczonym bardzo, bardzo ser-decznie gratuluję!

Tradycją stało się już wyróżnianie w czasie Świę-ta Uczelni naszych najlepszych absolwentów. Także i ta miła uroczystość będzie miała miejsce w czasie dzisiejszych, szczególnych obrad Senatu i Rad Wy-działów. Wyróżnionym absolwentom życzę sukce-sów zawodowych i spełnienia wszystkich marzeń.

Szanowni Państwo!Święto Uniwersytetu stanowi właściwą okazję

do przywołania w okolicznościowym wystąpieniu Rektora ważnych problemów i działań zaistniałych w życiu Uczelni. Ponieważ dzisiejsza uroczystość jest ostatnią w mojej drugiej kadencji rektorskiej – tak ważną ceremonią i tak licznie frekwentowaną nie tylko przez społeczność akademicką – pozwolą Państwo, że dokonam bardzo ogólnego przeglądu wybranych wydarzeń, faktów i innych okoliczności, które miały istotny wpływ na funkcjonowanie i roz-wój naszej Uczelni w latach 2002–2008, na umoc-nienie jej pozycji i prestiżu.

Miałem wielki zaszczyt i honor kierować Akade-mia Ekonomiczną – Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie przez sześć lat. Te lata to oczywiście za-ledwie pewien fragment 83-letniej historii naszej Uczelni. Dla mnie jednak znaczyły one bardzo wiele. To przecież do mnie i moich najbliższych współpra-cowników należały inicjatywa i decyzje o kształcie Akademii – Uniwersytetu, jego zewnętrznym wize-runku i polityce wewnętrznej.

Bez wątpienia mnie i ustępującemu kierownic-twu Uczelni udało się wiele nabrzmiałych proble-mów rozwiązać, dzięki czemu obecna sytuacja Uni-wersytetu jest zdecydowanie korzystniejsza – i to we wszystkich dziedzinach – od tej, którą zastaliśmy w 2002 r. Stało się to możliwe dzięki temu, że za pod-stawę naszego działania przyjęliśmy zasadę dojrza-łej, przemyślanej, ale krytycznej kontynuacji oraz aktywnej i kompetentnej, dynamicznej ewolucji. Uznaliśmy bowiem, że jeżeli nasza Uczelnia ma od-powiadać na zapotrzebowanie rynku, środowiska i otoczenia, w którym pracujemy, to ciągle trzeba dokonywać zmian, doskonalić organizację i funk-cjonowanie Uczelni oraz ją unowocześniać. Kre-

Wyjątkowy Dzień Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

28 maja społeczność akademicka Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie świętowała Dzień Uczelni, obchodzony corocznie, na mocy Uchwały Senatu, na pamiątkę utworzenia Wyższego Studium Handlowego w 1925 roku.

Przemówienie Rektora prof. dr. hab. Ryszarda Borowieckiego

5

owaliśmy zatem wizerunek szkoły akademickiej no-woczesnej, o bogatej tradycji i stanowiącej liczący się ośrodek naukowo-badawczy, uczelni przyjaznej pracownikom, studentom i otoczeniu zewnętrzne-mu, uczelni ekonomicznej dobrze przygotowującej do kariery zawodowej.

Wyzwania, przed jakimi kolegium rektorskie stanę-ło w 2002 r., wywołały konieczność przeprowadzenia zasadniczych zmian w obszarze ustroju wewnętrz-nego, struktury i organizacji Uczelni, systemu finan-sowo-księgowego, gospodarki mieniem ruchomym i nieruchomym, a także w sferze rozwoju i unowocze-śnienia bazy materialnej oraz zaplecza dydaktyczne-go. I choć zmiany te nie zawsze odpowiadały wszyst-kim – czy to z uwagi na naturalną niechęć i brak entuzjazmu do zmian, czy różne sympatie i emocje, czy wreszcie pewne nawyki i przyzwyczajenia – to jednak zawsze były podejmowane w interesie ogółu społeczności akademickiej, a nie pojedynczych grup osób. Większość z tych zmian została udokumento-wana w wydawnictwach okolicznościowych i infor-macyjnych oraz materiałach promocyjnych. Pozwo-lę sobie jednak przypomnieć niektóre z nich z uwagi na wagę, jaką miały i będą nadal mieć dla spraw-nego i efektywnego funkcjonowania Uniwersytetu.

Efektem kontynuacji programu inwestycyjnego, zapoczątkowanego w 1993 roku, było dokończe-nie budowy i pełne wyposażenie pawilonu Finan-sów (w tym przeprojektowanie dwóch pięter celem uzyskania dużych sal dydaktycznych), jak również wykonanie – mimo nie zawsze przychylnego sto-sunku wielu osób bezpośrednio odpowiedzialnych za inwestycje zrealizowane w latach 1993–2002 – wszystkich zaleceń pokontrolnych NIK-u, w tym naprawy i podniesienia konstrukcji dachu hali spor-towej, która spełnia już w pełni wymogi w zakresie użytkowania i trwałości, jak również bezpieczeń-stwa (podniesienie dachu o 24 cm).

Współpraca ze Społecznym Komitetem Odnowy Zabytków Krakowa umożliwiła pozyskanie środ-ków finansowych niezbędnych zarówno do konty-nuowania prac w Budynku Głównym Uczelni, jak i na przeprowadzenie rewitalizacji zabytkowych obiektów kampusu – Domku Ogrodnika, Księżówki i Dozorcówki. Przeprowadzono też remonty pawi-lonów A, B, C, D oraz Ustronia, w których znajdują się obecnie nowoczesne sale dydaktyczne, rozbudo-wano i wyposażono w nowoczesny sprzęt Centrum Informatyki, posiadające 10 laboratoriów kompute-rowych (z czego 6 laboratoriów wyposażonych jest w najnowocześniejszy sprzęt zakupiony w 2006 ro-ku). Z okazji Jubileuszu 80-lecia Uczelni Prezydent RP – Aleksander Kwaśniewski, sprawujący honoro-wy patronat nad obchodami, dokonał uroczyste-go otwarcia nowo utworzonego Muzeum Uczelni i nowej Sali Senackiej. Warto chyba też wspomnieć o prawie 100-procentowej wymianie i dodatkowym uzupełnieniu środków transportowych, nie mówiąc już o szeroko prowadzonych pracach remonto-wych, porządkowaniu i upiększaniu kampusu. Re-zultaty dokonań w tym zakresie są widoczne gołym okiem, przyczyniły się do zdecydowanej poprawy warunków pracy i studiowania oraz pozytywnego postrzegania Uczelni przez naszych partnerów.

W latach 2002–2008, w obliczu rosnącej kon-kurencji w szkolnictwie wyższym, przedmiotem szczególnej troski kierownictwa Uczelni było stałe rozszerzanie, doskonalenie i uatrakcyjnianie ofer-ty dydaktycznej. Rozwijając i podkreślając uniwer-sytecki charakter naszej Szkoły, poszerzono ofertę dydaktyczną o sześć nowych kierunków studiów, takich jak: Administracja, Europeistyka, Turysty-ka i rekreacja, Zarządzanie i inżynieria produkcji, a także dwa kierunki unikatowe: Gospodarka i ad-ministracja publiczna oraz Międzynarodowe sto-sunki gospodarcze. Potwierdzeniem naszej dbało-ści o jakość kształcenia na wszystkich wydziałach są akredytacje Państwowej Komisji Akredytacyj-nej, które w latach 2004–2007 uzyskało 7 kierun-ków studiów.

Obecnie Uczelnia oferuje studia na 13 kierun-kach i 44 specjalnościach. W wyniku aktywnej współpracy z lokalnymi władzami samorządowy-mi rozszerzeniu uległa też oferta w Zamiejscowych Ośrodkach Dydaktycznych. Dzięki władzom mia-sta i powiatu dębickiego zwiększyliśmy naszą bazę lokalową o przekazane nam w formie darowizny budynki o powierzchni 3200 m2 na dwuhektarowej nieruchomości gruntowej. Na bazie tych obiektów

tworzymy pierwszy zamiejscowy Wydział Uczelni – Wydział Rozwoju Regionalnego w Dębicy.

Mówiąc o rozwoju oferty dydaktycznej Uniwer-sytetu, muszę zwrócić uwagę na aktywność Uczel-ni w zakresie kształcenia podyplomowego, w tym studia MBA czy MPA, prowadzonych we współpra-cy z tak renomowanymi partnerami zagranicznymi, jak: St. Gallen Business School (Szwajcaria), Grand Valley State University (USA), Suffolk University (USA), Stockholms Universitet (Szwecja) oraz Clermont Gra-duate School of Management (Francja). W latach 2002–2007 liczba oferowanych kierunków studiów podyplomowych wzrosła z 44 do 82, a liczba słucha-czy blisko dwukrotnie – z 1402 do 2763 osób.

Ideą szkoły akademickiej jest wspólnota naucza-jących i nauczanych, łączenie dydaktyki z badania-mi naukowymi. Cieszymy się, że udało się pobudzić naszych pracowników do większej niż w przeszłości aktywności w pozyskiwaniu środków z Minister-stwa Nauki na duże granty oraz środków na ba-dania z resortów gospodarczych i przedsiębiorstw oraz różnych funduszy zagranicznych.

Na koniec 2006 roku, zamykającego pierwszy okres projektowania w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego

Wręczenie Medali Komisji Edukacji Narodowej Promocje doktorskie

Promocje habilitacyjne

6

Warto też podkreślić, że na naszym Uniwersyte-cie powołano Międzynarodowy Ośrodek Badań Eu-ropejskich im. Józefa Hieronima Retingera, Katedrę i Centrum Doskonałości Jean Monnet oraz Katedrę Dziedzictwa i Studiów Europejskich UNESCO.

Bardzo ważnym obszarem działalności Uniwer-sytetu były wszelkie przedsięwzięcia wynikające z zachowań Uczelni jako instytucji życia publicz-nego. Adresowane one były do środowiska oświaty, kultury, biznesu, polityki i społeczności lokalnych. Podejmowaliśmy też różne inicjatywy mające na celu integrację naszych absolwentów i przyjaciół oraz przyciąganie do współpracy z Uniwersyte-tem praktyków gospodarczych. Służyły temu m.in. otwarte wykłady rektorskie, dyskusje i spotkania or-ganizowane przez katedry, szkoły, koła naukowe i organizacje studenckie, patronat, wspólne impre-zy i gościnne wykłady oraz wzajemna obecność na ważnych dla określonych środowisk spotkaniach i uroczystościach. Lata 2002–2008 to okres, w któ-rym Uczelnia – jak chyba w żadnym innym okresie – gościła tyle wybitnych osobistości świata polityki, nauki, biznesu, kultury i sztuki oraz przedstawicieli hierarchii kościelnej. W murach naszej prześwietnej Alma Mater swą obecność zaznaczyli m.in.: Prezy-dent RP – Aleksander Kwaśniewski, ostatni Prezy-dent RP na Uchodźstwie – Ryszard Kaczorowski, Premier RP – Marek Belka, wicepremierzy rządów RP, liczni ministrowie, marszałkowie Sejmu, parla-mentarzyści i europarlamentarzyści, ambasadoro-wie i konsulowie wielu krajów, prezesi NBP, szeroko znani przedstawiciele świata biznesu, wybitni twór-cy kultury, m.in. w ramach trzech organizowanych na uczelni wspólnie z Ministerstwem Kultury i Dzie-dzictwa Narodowego Kongresów „Kultura – Media – Gospodarka”, Arcybiskupi Metropolici Krakowscy – ks. Kardynał Franciszek Macharski i ks. Kardynał Stanisław Dziwisz, Arcybiskup Koadiutor Archidie-cezji Lwowskiej Obrządku Łacińskiego – ks. Mieczy-sław Mokrzycki, a także inni hierarchowie kościelni obecni w trakcie corocznych Wieczorów Kolęd czy oficjalnych uroczystości.

Począwszy od 2002 roku, istotnym punktem inau-guracji roku akademickiego stały się koncerty wybit-nych artystów, połączone z corocznym wręczaniem specjalnego wyróżnienia – „Złotej Batuty”, przyzna-wanej od 2000 roku przez Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie oraz Stowarzyszenie Kultury Akademic-kiej „Instytut Sztuki”, a od 2003 roku również przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W ten sposób w trakcie corocznych inauguracji nagrodami tymi uhonorowani zostali: Janusz Olejniczak, Woj-ciech Kilar, Jerzy Maksymiuk, Leszek Możdżer oraz Va-dim Brodski, natomiast swoimi występami uświetnili inauguracje: Vadim Brodski, Janusz Olejniczak, Gri-gorij Żyslin, zespół Motion Trio, Orkiestra Sinfonietta Cracovia oraz Piotr Mania z zespołem.

Poszukując nowych możliwości rozwoju Uczel-ni oraz chcąc szybciej reagować na potrzeby ryn-ku i wymagania pracodawców, rozwijaliśmy różne formy współdziałania z samorządami, organizacja-mi i stowarzyszeniami zawodowymi oraz licznymi przedsiębiorstwami. Przeprowadziliśmy kolejne edy-cje Akademii Deloitte’a, Akademii Shella i Akademii

oraz Sektorowych Programów Operacyjnych i ini-cjatyw wspólnotowych, nasza Uczelnia uczest-niczyła łącznie w 34 projektach na kwotę ponad 64 mln zł, tj. prawie połowę swojego budżetu.

Aktywność na polu badań naukowych sprzyjała rozwojowi kadry naukowo-dydaktycznej. W okre-sie 2002–2007 ośmiu pracowników uzyskało tytuł profesorski, 26 pracowników stopnie naukowe dok-tora habilitowanego (dalszych 20 prac habilitacyj-nych znajduje się w różnym stopniu zaawansowa-nia), a 130 pracowników stopień naukowy doktora. W tym okresie 32 pracowników zostało mianowa-nych na stanowisko profesora zwyczajnego i rów-nież 32 na stanowisko profesora nadzwyczajnego.

Rozwój naukowy, aktywność na polu badań i dorobek publikacyjny pracowników umożliwiły po-szczególnym wydziałom Uczelni uzyskanie wysokiej oceny parametrycznej. W skali 1–5 Wydział Ekonomii i Stosunków Międzynarodowych oraz Wydział Za-rządzania posiadają najwyższą kategorię 1, Wydział Finansów – kategorię 2, Wydział Towaroznawstwa – kategorię 3. Pragnę podkreślić, że w 2002 roku żaden wydział nie posiadał kategorii 1, tylko dwa wydzia-

ły posiadały pełnię praw akademickich – obecnie wszystkie cztery wydziały posiadają uprawnienia do doktoryzowania i habilitowania oraz występowania z wnioskami o tytuł naukowy profesora.

Wielkim atutem Uczelni w okresie ostatnich dwóch kadencji była współpraca z zagranicznymi ośrodkami naukowymi. Obecnie prowadzona jest współpraca z ponad 200 uczelniami zagraniczny-mi (w USA, Meksyku, krajach europejskich, Japonii, Chinach, na Tajwanie, w republikach postradziec-kich). Dotyczy ona działalności naukowej, wymia-ny pracowników i studentów, wspólnych publika-cji, konferencji, wyjazdów i seminariów. Aktywnie też współpracujemy w ramach różnych globalnych i europejskich sieci naukowych.

Uczelnia na dużą skalę uczestniczy również w licznych programach międzynarodowej wymia-nach studentów i międzynarodowych szkół let-nich, co m.in. zostało docenione w 2006 roku przy-znaniem działającemu na naszej uczelni Erasmus Socrates zorganizowania 5-dniowej konferencji wszystkich organizacji Erasmus Socrates w Europie. Wzięło w niej udział 430 osób z 28 krajów.

Wręczenie medalu „Signum Gratiae” prof. Jerzemu Mikułowskiemu Pomorskiemu

Odznaczeni medalami „Zasłużony dla Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie”

7

Capgemini oraz nawiązaliśmy współpracę w obsza-rach edukacji, badań i zatrudniania absolwentów również w takich firmach, jak: Górażdże, Comarch, Południowy Koncern Energetyczny, Raiffeisen Bank, Delphi, PZU czy PZU Życie.

Na lata 2002–2008 przypada cały szereg innych osiągnięć Uczelni, którymi poszczycić się może dzi-siaj nasza społeczność akademicka, a są one rów-nocześnie w znacznej mierze dla wielu z Państwa osobistymi osiągnięciami, osiągnięciami budujący-mi prestiż i pozycję naszego Uniwersytetu w środo-wisku naukowo-dydaktycznym w wymiarze krajo-wym i międzynarodowym.

Bez wątpienia największym sukcesem minio-nej kadencji było jednak doprowadzenie do zmia-ny nazwy Akademii na Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie na mocy Ustawy Sejmu RP z dnia 6 lipca 2007 roku.

Starania władz rektorskich i Senatu doprowa-dziły do szczęśliwego i zasłużonego finału, chociaż – powiem nieskromnie – to ja przez dwa lata zmu-szony byłem często samotnie prowadzić walkę z ów-czesnym składem personalnym Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Prezydium KRASP oraz jego Komisją ds. Organizacyjnych i Legislacyjnych, a tak-że z gronem profesorskim niektórych uczelni i wtóru-jącymi im nielicznymi pracownikami naszej Uczelni, o niezdrowej ich zawiści ludzkiej nie wspominając.

Ubiegłoroczna zmiana nazwy nobilituje, ale i mobilizuje wobec wyzwań i zagrożeń wynika-jących z aktualnej polityki edukacyjnej, naukowej i gospodarczej oraz projektowanych zmian w szkol-nictwie wyższym.

Musimy sobie – nie tylko nowo wybrane władze Uniwersytetu, ale i całe nasze środowisko akade-mickie – odpowiedzieć na wiele pytań. Jaki i czym ma być nasz Uniwersytet? Czy ma być to Uniwersy-tet elitarny i oparty na krzewieniu ideałów rozumu i wyższej kultury czy otwarty dla wszystkich rzesz słuchaczy i ułatwiający im karierę zawodową? Czy ważne jest to, czego naucza się i czy musi to być ko-niecznie dostosowane do potrzeb studenta? Jaki ma być ustrój oraz system zarządzania Uniwersyte-tem i jego relacje z centrum gospodarczym, samo-rządami i pracodawcami?

Zdaję sobie sprawę, iż niełatwo będzie znaleźć zgodne odpowiedzi na te i podobne pytania. Nie-mniej jednak spokojniej i łatwiej nam będzie dojść do racjonalnych rozwiązań, gdyż dziś Uczelnia ma ustabilizowaną sytuację, dobrą kondycję finanso-wą, mocną pozycję jako szkoła wyższa o charak-terze uniwersyteckim, solidne fundamenty polityki prorozwojowej.

Szanowni Państwo! Przy okazji świąt składamy sobie życzenia. Niech

i mnie będzie zatem wolno przekazać w pierwszej kolejności gratulacje i życzenia nowo wybranym władzom rektorskim i dziekańskim – życzę Pań-stwu kontynuowania działań mających na celu coraz szersze wpisywanie naszego Uniwersytetu w europejską przestrzeń badawczą i szkolnictwa wyższego, w system międzynarodowych i między-uczelnianych umów, dalszą współpracę z przed-siębiorstwami zagranicznymi i krajowymi, ciągłe dostosowywanie oferty dydaktycznej do potrzeb rynku i oczekiwań młodzieży, doskonalenie współ-działania z władzami państwowymi i samorzą-dowymi.

Wam, Drogie Koleżanki i Drodzy Koledzy – Pra-cownicy Uniwersytetu Ekonomicznego, przekazu-ję najserdeczniejsze życzenia zdrowia i osobistego szczęścia. Wszak to w życiu człowieka są sprawy najważniejsze. Na płaszczyźnie zawodowej życzę satysfakcji z wykonywanej pracy, wzajemnego sza-cunku, zrozumienia i życzliwości.

Naszym młodym przyjaciołom – studentom UEK – życzę, aby chłonąc wiedzę, nie zapominali o tym, że w życiu człowieka liczą się również i inne wartości, takie jak: uczciwość, lojalność, skromność, kompetencje. Dzisiaj zaś życzę Wam, Drodzy Stu-denci, zaliczenia letniego semestru studiów.

Wszystkim członkom naszej akademickiej spo-łeczności życzę, aby nasz Uniwersytet Ekonomicz-ny w Krakowie stawał się miejscem coraz bardziej przyjaznym, zbliżającym ludzi do siebie, otwartym na nowe wyzwania i zarazem przyciągającym wszystko co najlepsze.

Z serdecznymi pozdrowieniami zwracam się do naszych absolwentów, gości i przyjaciół. Dzię-

kuję za okazywane zrozumienie i współpracę. Dziękuję, że jesteście tu z nami dzisiaj, że możemy na Was liczyć, że patronujecie naszym przedsię-wzięciom, wspieracie je merytorycznie, organiza-cyjnie i finansowo.

Niech tak będzie zawsze!Gaudeamus igitur!Radujmy się więc z okazji naszego Święta!

Ważnym momentem tego wyjątkowego dnia były promocje habilitacyjne i doktorskie. Uni-wersytet wzbogacił się o 11 doktorów habilito-wanych i 39 doktorów – to dowód, że Uczelnia pomimo słusznego wieku i znacznego dorobku wciąż się rozwija i doskonali.

W tym roku habilitacje otrzymali: dr hab. Marzena Ucherek, dr hab. Tadeusz Fijał z Wydzia-łu Towaroznawstwa; dr hab. inż. Andrzej Dura, dr hab. Jadwiga Maria Berbeka, dr hab. Mateusz Pipień, dr hab. Artur Hołda, dr hab. Grażyna Maria Śmigielska z Wydziału Zarządzania; dr hab. Alicja Ewa Miś, dr hab. Zbigniew Rudnicki (habilitacja zewnętrzna), dr hab. Andrzej Słaboń (habilitacja zewnętrzna), dr hab. Leszek Kusak (habilitacja ze-wnętrzna) z Wydziału Ekonomii i Stosunków Mię-dzynarodowych.

Stopień doktora otrzymali:• z Wydziału Towaroznawstwa: dr inż. Grze-

gorz Suwała, dr inż. Wiesław Łukasiński, dr inż. Paweł Turek;

• z Wydziału Finansów: dr Krzysztof Skuza, dr Renata Żaba-Nieroda, dr Anna Moździerz, dr Marcin Molo, dr Ewa Wiktoria Babuśka, dr Marzena Święch oraz dr Bernardetta Zawi-lińska (doktorat zewnętrzny).

• z Wydziału Zarządzania: dr Agnieszka Jo-anna Długosz, dr Tomasz Małkus, dr Sławomir Wawak, dr inż. Maciej Walczak, dr Adriana Pali-woda-Matiolańska, dr Bartosz Pisula, dr Maciej Piotrkowski, dr Marcin Osikowicz, dr Krzysztof Kapera, dr Bartosz Kurek, dr Renata Winkler, dr Anna Pietruszka-Ortyl, dr Marcin Jędrzejczyk, dr Beata Basiura, dr inż. Konrad Kolegowicz, dr Mariola Wisz-Cieszyńska oraz dr Krzysztof Borodako (doktorat zewnętrzny).

Odznaka „Honoris Gratia” dla prof. Janusza TeczkeRektor UEK z szablą od 2. Korpusu Zmechanizowanego

8

na Gryglaszewska, inż. Zdzisław Bochenek, Sta-nisława Dziura, Wanda Galon, mgr Teresa Jasku-ła, mgr Barbara Linhart; srebrne: dr hab. Józefa Gniewek, prof. UEK, dr hab. Ewa Miklaszewska, prof. UEK, dr hab. Jadwiga Berbeka, dr hab. Ro-bert Jakimowicz, Teresa Pszczółkowska; brązo-we: dr Jacek Barburski, dr Marek Benio, dr Paweł Białynicki-Birula, dr Paweł Cabała, dr Jerzy Hejnar, dr Aleksandra Jurkowska, dr Katarzyna Owsiak, dr Bernard Ziębicki, mgr Agnieszka Nawrocka);

• Medale Komisji Edukacji Narodowej (prof. dr hab. Michał Gabriel Woźniak, dr Łucja Karpiel);

• Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (mgr Maria Górska, mgr Edyta Pilarska).Prof. dr hab. Jerzy Mikułowski Pomorski, zwią-

zany z Uczelnią od 1962 r., wieloletni kierow-nik Katedry Studiów Europejskich, otrzymał z rąk Rektora UEK najwyższe odznaczenie przyznawa-ne przez Uczelnię – medal „Signum Gratiae”, wręczone w dowód uznania za znaczący wkład

w rozwój nauk ekonomicznych lub pokrewnych, wybitne osiągnięcia w zakresie dydaktyki oraz wkład w rozwój, upowszechnianie i kreowanie wizerunku Uniwersytetu.

Rektor UEK uhonorował medalem „Zasłużo-ny dla Uniwersytetu Ekonomicznego w Kra-kowie” osoby spoza Uczelni, które wyjątkowo przyczyniły się do rozwoju, upowszechniania oraz kreowania wizerunku Uniwersytetu.

W uznaniu zasług dla miasta Krakowa Pre-zydent Jacek Majchrowski ośmiu pracowni-kom UEK wręczył odznaki „Honoris Gratia”. Otrzymali je: prof. Wacław Adamczyk, prof. Jerzy Hausner, dr Jarosław Kaczmarek, prof. Tadeusz Kudłacz, Cezary Nowaczyński, prof. Aleksy Pocz-towski, Tomasz Rojek, prof. Adam Stabryła, prof. Janusz Teczke. Przed uroczystym odznaczeniem wyróżnionych Prezydent powiedział:

Magnificencjo, Panie Rektorze, Wysoki Senacie, Wielce Szanowni Państwo!

Uroczystość tego typu jak święto szkoły zawsze skłania do dwojakich refleksji: po pierwsze każe spoj-rzeć w tył, jak to wszystko wyglądało na początku... Tutaj zawsze, jak rozumiem, z wdzięcznością odno-simy się do pana profesora Arnolda Bollanda, który w 1924 r. założył Instytut Towaroznawczy i do działań, które miały miejsce rok później, tj. powołania Wyższe-go Studium Handlowego i rozwoju dalszego Uczelni. Jak sięgam pamięcią – ta uczelnia ma już trzecią na-zwę: najpierw była Wyższa szkoła Ekonomiczna za moich czasów, potem Akademia Ekonomiczna, teraz jest Uniwersytet... Więcej już chyba nie ma... Ale to ka-że także odnieść się do teraźniejszości i do przyszłości. Pan Rektor mówił tutaj o sukcesach Szkoły, o tym, co osiągnęła, co zamierza osiągnąć. Chciałbym się do tego odnieść w szerszym kontekście, a mianowicie w kontekście miasta. To dzięki tego typu uczelniom jak Wasza Szkoła nasze miasto jest prężnym wybi-jającym się ośrodkiem akademickim. To dzięki uczel-niom tego typu jak Wasza Szkoła nasze miasto jest prężnym ośrodkiem gospodarczym, to przecież Wy kształcicie kadry, to przecież Wy dajecie gospodarce to, co najlepsze – ludzi. Co prawda, z wyliczeń, które usłyszałem wczoraj, wyszło, że najwięcej zarządzają-cych spółkami Skarbu Państwa to absolwenci Poli-techniki Warszawskiej, ale to – rozumiem – świadczy też o naszym przemyśle i spółkach państwowych.

Sądzę, że władze państwowe to naprawią i prze-niosą się jednak na ekonomistów i specjalistów od zarządzania, bo oni się do tego nadają.

To, co mówię, jest rezultatem ciężkiej pracy Państwa – nauczycieli, wykładowców, pracowników admini-stracyjnych, którzy niejednokrotnie – można to po-wiedzieć bez przesady – całe swoje życie, bo to nie jest tylko praca, to jest pewnego rodzaju powołanie, to jest służba, poświęcają na pracę naukową i dydaktyczną.

Święto Szkoły jest dniem, kiedy sobie gratulujemy, kiedy sobie dziękujemy, kiedy wręczamy odznaczenia państwowe, medale Uczelni. Pozwolą Państwo, że ja też skromnie dołożę się do tego i kilku pracownikom Szkoły wręczę odznakę za zasługi dla Krakowa „Honoris Gratia”. Jeżeli Państwo pozwolą, to uczynię to od razu.

Generał dywizji Edward Gruszka, dowódca 2. Korpusu Zmechanizowanego, zgodnie z roz-

• z Wydziału Ekonomii i Stosunków Mię-dzynarodowych: dr Joanna Purgał-Popiela, dr Piotr Klimczyk, dr Dorota Dziedzic, dr Cor-nelia Eva Scott, dr Martin Georg Kochon, dr Ro-man Chorób, dr Wacław Nelec, dr Tomasz Mi-siak oraz dr Marian Bursztyn, dr Piotr Stanek, dr Piotr Augustyniak (doktoraty zewnętrzne).

• ze Studium Języków Obcych (jednostka międzywydziałowa): dr Agnieszka Latosińska (doktorat zewnętrzny).Dzień Uczelni jest także okazją do podsumo-

wań – tym, których bilans wypadł szczególnie korzystnie, przyznano medale i odznaczenia: • Krzyże Zasługi (srebrny: dr Lucyna Jachi-

mowska-Jaskólska, brązowe: dr Alicja Kaspe-rowicz-Stępień, dr Joanna Niżnik, dr Jolanta Walas-Trębacz);

• Medale za Długoletnią Służbę (złote: prof. dr hab. Wanda Sułkowska, dr hab. Anna Francik, prof. UEK, dr hab. Anna Malina, prof. UEK, dr An-

Wręczenie dyplomów najlepszym absolwentom UEK

Przekazanie Certyfikatów Języków Obcych UEK

9

kazem nr 49 z dnia 16 maja 2008 r. wyróżnił Rek-tora UEK, prof. Ryszarda Borowieckiego sza-blą pamiątkową w dowód uznania i zasług na rzecz 2. Korpusu Zmechanizowanego, mówiąc:

Panie Rektorze, Szanowni Państwo! W imieniu Ministra Obrony Narodowej, p. Bog-

dana Klicha, w imieniu byłego dowódcy Korpusu, a obecnie radcy Ministra Obrony Narodowej p. gen. Mieczysława Bieńka, w imieniu własnym z okazji Święta Uniwersytetu Ekonomicznego mam zaszczyt przekazać serdeczne gratulacje i wyrazy najwyższe-go szacunku dla Pana Rektora, Członków Dostojne-go Senatu oraz całego środowiska akademickiego. W tym uroczystym dniu życzę również Panu Profeso-rowi wielu nowych sukcesów w pracy naukowej i dy-daktycznej oraz spełnienia wszelkich planów i zamie-rzeń w dobrym zdrowiu i osobistej pomyślności.

Panie Rektorze, w dowód długoletniej współpra-cy proszę przyjąć z moich rąk szablę ułańską jako symbol przyjaźni, współpracy i kontynuacji nasze-go sąsiedztwa.

Oczywistym jest, że na naszej Uczelni najważ-niejsi są studenci. Zatem i o nich Uniwersytet nie mógł zapomnieć w dniu swojego święta. Pod-czas obchodów 20 najlepszym absolwentom UEK wręczono pamiątkowe dyplomy, a 6 stu-dentów odebrało Certyfikaty Języków Obcych Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Wśród nagrodzonych absolwentów znaleźli się: • z Wydziału Ekonomii i Stosunków Międzyna-

rodowych: Aleksandra Bluj, Jolanta Kowalska, Katarzyna Piwowarczyk, Magdalena Ponisz, Kinga Szmigiel;

• z Wydziału Finansów: Łukasz Bryś, Grzegorz Chmurzyński, Tomasz Gawlik, Joanna Gądek, Krzysztof Gil;

• z Wydziału Towaroznawstwa: Robert Boche-nek, Monika Kobalczyk, Danuta Kasprzycka, Magdalena Osuch, Dorota Sasak;

• z Wydziału Zarządzania: Damian Kwaśniak, Ja-dwiga Magdoń, Rafał Marszałek, Agata Szcze-panik, Adam Wójcik).Certyfikaty Języków Obcych Uniwersytetu

Ekonomicznego w Krakowie otrzymali: Joanna Jaros, Dorota Mikita, Paweł Pankiewicz, Łukasz Ryś, Katarzyna Sadowska, Regina Zajdel.

Razem ze społecznością akademicką świętowali również małopolscy licealiści – laureaci V Konkur-su Menedżerskiego, organizowanego przez Cen-trum E-learningu UEK. Laureaci trzech pierwszych miejsc odebrali nagrody z rąk Rektora UEK, Marka Grodzińskiego – Dyrektora Capgemini – BPO Kra-ków i dr. J. Skrzypka – Pełnomocnika Rektora UEK. ds. e-Edukacji (więcej nt. finału konkursu na s. 29).

Uroczyste posiedzenie Senatu i Rad Wydzia-łów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie tradycyjnie zakończyło się odśpiewaniem hym-nu państwowego.

Po zakończeniu posiedzenia Senatu Rektor UEK dokonał uroczystego odsłonięcia tablicy pamiątkowej, wmurowanej na parterze Budyn-ku Głównego Uczelni, będącego siedzibą władz UEK. Tablica, ufundowana przez Senat Uczelni i Rektora, stanowi dowód uznania dla tych, któ-

rzy przyczynili się do nadania Uczelni nazwy „Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie”.

Wyjątkowym zwieńczeniem Dnia UEK była ceremonia nadania tytułów Doktora Honoris Causa Uniwersytetu Ekonomicznego w Krako-wie prof. Ryszardowi Tadeusiewiczowi i prof. Hansowi-Hermannowi Bockowi. Otwierając uroczystość Rektor UEK powiedział:

„Doktorat Honoris Causa to symbol i wyraz akade-mickości Uczelni. Uniwersytet Ekonomiczny w Krako-wie – wcześniej Akademia Ekonomiczna w Krakowie – nadaje ten tytuł rzadko. Od pierwszego takiego aktu w 1975 roku tytułem tym uhonorowano 18 osób.

Zgodnie ze swym statutem Uniwersytet Ekono-miczny w Krakowie nadaje tytuł Doktora Honoris Causa osobie o wybitnych osiągnięciach nauko-wych, artystycznych lub publicznych, będącej po-wszechnie uznanym autorytetem, a jednocześnie o nieposzlakowanej postawie moralnej.

Społeczność akademicka Uniwersytetu Ekono-micznego w Krakowie, nadając tytuł Doktora Ho-noris Causa konkretnej osobie, jednocześnie określa się sama, bo wybór kandydata akcentuje wartości dla nas najważniejsze, które trzeba nie tylko pielę-gnować i chronić, ale także rozwijać”.

Zaszczytną godność doktora honoris causa Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie prof. Ryszard Tadeusiewicz otrzymał za „twórczy wkład w rozwój teorii informatyki w Polsce oraz jej zasto-sowań w zakresie ekonomii i zarządzania”, nato-miast prof. Hans-Hermann Bock za „wkład teore-tyczny i organizacyjny w rozwój metod klasyfikacji i analizy danych, a także znaczące zasługi dla pro-mocji polskiej myśli statystycznej w międzynaro-dowym środowisku naukowym”.

Obchodom Dnia UEK towarzyszyła wysta-wa zdjęć Rafała Cygana – fotografa Uczelni, „Od Akademii do Uniwersytetu Ekonomiczne-go w Krakowie”.

Sponsorami Dnia UEK 2008, pozyskanymi przez Fundację UEK, były: Krakowski Holding Komunalny SA w Krakowie, Krakowskie Zakła-dy Automatyki SA w Krakowie, Miejskie Przed-siębiorstwo Energetyki Cieplnej SA w Krakowie, Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne SA w Krakowie, Miejskie Przedsiębiorstwo Oczysz-czania Sp. z o.o. w Krakowie, Miejskie Przedsię-biorstwo Wodociągów i Kanalizacji SA w Krako-wie, Zakład Walcowniczy PROFIL SA w Krakowie, ZPUE SA we Włoszczowie.

Odsłonięcie tablicy pamiątkowej Honorowi Doktorzy UEK: prof. Ryszard Tadeusiewicz i prof. Hans-Hermann Bock z Rektorem UEK

10

Społeczna odpowiedzialność to jed-nak nie cokolwiek, lecz bardzo ważny element zaangażowania się na rzecz szerokiej rzeszy społeczności (tak zewnętrznej wobec firmy, jak i we-

wnętrznej). Firma odpowiedzialna społecznie ma bardzo ważne zadanie do spełnienia! Zada-niem tym jest pomoc w szerokim tego słowa znaczeniu – to obecność, dbałość o nas wszyst-kich nawzajem, to swego rodzaju zapomniany w pogoni za zyskami zwykły ludzki altruizm…

Warto jednak szerzej zastanowić się nad tą od-powiedzialnością… Skąd wynika potrzeba korpo-racyjnej odpowiedzialności w XXI w. i jak sprawić, żeby korporacje były faktycznie odpowiedzial-ne? Wydaje się, że w czasach kiedy paradoksy codzienności, globalizacji, kapitalizmu i prawie w ogóle wszystkiego są nieodłącznym elemen-tem życia każdego z nas, powstaje niepokój – nie-pokój, bo paradoks to z jednej strony bogactwo, z drugiej bieda; z jednej strony radość, z drugiej smutek; z jednej strony wolność, z drugiej odpo-wiedzialność, itd… I ten paradoks sprawia, że nie wszyscy są w stanie odnaleźć się we współczesnej rzeczywistości. Każdy może znaleźć się po jednej albo po drugiej stronie paradoksu…

Ponadto koniec XX w. charakteryzuje pokaz wielkiej siły organizmów gospodarczych – przed-siębiorstw. Stały się one niesłychanie wpływo-wymi graczami dzisiejszych gospodarek, tak na-rodowych, jak i światowej. Nie sposób okiełznać gigantów, którzy wpływają na otaczającą nas rze-czywistość. I chociaż historia notuje bezduszne działania wielkich kompanii handlowych XVI w., a książki typu „Gangi ameryki. Współczesne kor-poracje a demokracja” są powszechnie znane, to jednak te silne organizmy to nic innego jak my sami zorganizowani w większą całość. I to od nas samych zależy, jakie korporacje będą: bezduszne czy odpowiedzialne społecznie.

Ale co my możemy zrobić, by wspierać tę zwykłą międzyludzką odpowiedzialność za nas wszystkich? Uczmy się odpowiedzialności! Nie w teorii, ale w praktyce. Twórzmy programy od-powiedzialności społecznej wśród nas – ludzi nauki, a także wśród tych, za których jesteśmy odpowiedzialni – studentów – za przyszłych menedżerów, administratorów i urzędników państwowych. By, uwrażliwieni, byli w stanie przekształcić swoje organizacje w odpowie-dzialne społecznie i dojrzałe organizmy gospo-darcze XXI w., bo tylko z takimi współczesny świat ma szansę nadal trwać i zmierzać ku do-brym stronom paradoksów, być może całkowi-cie eliminując ich przeciwieństwa.

Jak to zrobić? Świetnym przykładem SPOŁECZ-NEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI, i to u źródła (!), czyli STUDENTÓW, była organizowana przez Katedrę Zarządzania Międzynarodowego akcja SOS, z ha-słem przewodnim „Zrób z nami coś dla innych”. Akcja została przygotowana z okazji Dnia Dziecka, zupełnie dobrowolnie przez studentów specjal-

ności Zarządzanie międzynarodowe, pod kierun-kiem prof. Janusza Teczke oraz mgr Moniki Sady.

Do akcji SOS, w dniach 6–7 czerwca, zaproszo-no ok. 40 dzieci (w wieku 7–11 lat) z krakowskie-go Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego Towarzy-stwa Przyjaciół Dzieci. Akcja, oprócz dwóch dni pełnych nauki, sportu i zabawy na kampusie Uni-wersytetu Ekonomicznego w Krakowie, objęła także tygodniową aukcję charytatywną, podczas której zbierano środki finansowe oraz materialne (zabawki, gry, książki) na rzecz Ośrodka.

Akcja, jak mówią osoby zaangażowane, miała na celu „umożliwienie dzieciom poznania atmos-fery panującej na uczelniach wyższych, pokazania, że życie studenckie, oprócz czasu poświęconego na naukę, jest ciekawe, radosne i pełne przygód. Chcieliśmy przez to zachęcić dzieci do nauki oraz podjęcia studiów w przyszłości. Studentom zaś powinna uzmysłowić potrzebę niesienia pomocy drugiemu człowiekowi oraz umożliwić zaangażo-wanie się w społeczne aspekty życia”.

Z pewnością przedsięwzięcie SOS można uznać za początek tworzenia nowej wartości na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie. Or-ganizatorzy mają nadzieję, że inni także podej-mą wyzwanie i będą realizować podobne pro-jekty w przyszłości, dzięki którym nasza Uczelnia umocni swoją pozycję w gronie odpowiedzial-nych społecznie instytucji.

Szersza relacja z akcji SOS: www.katzm.uek.krakow.pl

mgr Dominika SalwaAsystent w Katedrze Zarządzania

Międzynarodowego UEK

Zrób z nami coś dla innych, czyli społeczna odpowiedzialność… studentówDominika Salwa

Społeczna odpowiedzialność to hasło, które na uczelni ekonomicznej kojarzy się zwykle jako jeden ze sloganów reklamowych korporacji. W zasadzie społeczną odpowiedzialność biznesu, bo w takim kontekście bywa najczęściej używane, można poniekąd traktować jako chwytliwy zabieg public relations, który sprawi, że nasza firma będzie postrzegana pozytywnie – a to już dosyć istotny argument na angażowanie się w cokolwiek.

Grupa projektowa z prof. J. Teczke – kierownikiem Katedry Zarządzania Międzynarodowego

Dzieci z Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci

11

Zadaniem Katedry UNESCO ds. Dziedzictwa i Studiów Miejskich będzie prowadzenie badań oraz edukacja w zakresie zarządza-

nia dziedzictwem, ochrony i rewitalizacji krajobra-zu kulturowego, zrównoważonego rozwoju oraz turystyki ze szczególnym uwzględnieniem regio-nu Europy Środkowo-Wschodniej oraz miejsc wpi-sanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Do powstania katedry na Uniwersytecie Eko-nomicznym w Krakowie, kształcącym w zakresie zarządzania i ekonomii, nie doszło przypadkiem.

Współcześnie kluczem do skutecznej ochro-ny zabytków oraz krajobrazu kulturowego jest przede wszystkim efektywne zarządzanie zaso-bami dziedzictwa. Zrównoważone, ale także ak-tywne i twórcze wykorzystanie przeszłości sta-nowi w rozwiniętych gospodarkach zachodnich ważną gałąź ekonomii, która głównie na pozio-mie regionów przynosi dochód oraz zapewnia powstawanie nowych miejsc pracy.

Zadaniem nowej katedry będzie kształcenie przyszłych menedżerów kultury, osób aktywizu-

Dr hab. Janina Filek, prof. UEK

Pierwsza w Polsce Katedra UNESCO u nas!

13 maja br. Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie prof. Ryszard Borowiecki podpisał umowę, dzięki której na Uniwersytecie powstała Katedra UNESCO ds. Dziedzictwa i Studiów Miejskich – pierwsza tego typu jednostka w Polsce.

Praktyki dla niepełnosprawnych

W dniu 21 maja br. została podpisana umowa o współpracy pomiędzy Elekrociepłownią „Kraków” Spółka Akcyjna a czterema krakowskimi uczelniami: Akademią Górniczo-Hutniczą, Politechniką Krakowską, Uniwersytetem Jagiellońskim oraz Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie. Przedmiotem owej współpracy będzie organizacja praktyk zawodowych dla niepełnosprawnych studentów tych uczelni.

jących i zarządzających polskimi zasobami dzie-dzictwa. Z myślą o przyszłych studentach, zainte-resowanych wymienioną tematyką, Uniwersytet planuje w nadchodzącym roku akademickim otwarcie nowego kierunku studiów o profilu Za-rządzanie dziedzictwem kulturowym, prowadzo-nych przez nową katedrę wspólnie z Katedrą Go-spodarki i Administracji Publicznej.

Dzięki powstaniu Katedry UNESCO ds. Dzie-dzictwa i Studiów Miejskich Kraków zostanie włączony do światowej sieci centrów badaw-czych i edukacyjnych działających pod prestiżo-wym patronatem UNESCO.

Kierownikiem nowo powstałej placówki zo-stał prof. Jacek Purchla – historyk sztuki, dyrektor Międzynarodowego Centrum Kultury, dotych-czasowy kierownik Zakładu Rozwoju Miast w Ka-tedrze Historii Gospodarczej i Społecznej UEK.

W uroczystości podpisania umowy udział wzięła Ambasador Maria Wodzyńska-Walicka – Stały Przedstawiciel RP przy Sekretariacie UNE-SCO w Paryżu.

Od lewej: Ambasador Maria Wodzyńska-Walicka, prof. Ryszard Borowiecki, prof. Jacek Purchla

Sygnatariusze umowy

P odpisanie umowy miało bardzo uro-czysty charakter – odbyło się bowiem w sali amfiteatralnej Elektrociepłowni.

Ze strony Elektrociepłowni w spotkaniu uczest-niczyli: Prezes Zarządu oraz Konsul Generalny M. Pascal Vagogne. Organizatorem oraz prowa-dzącym spotkanie był Adam Pławecki – Czło-nek Zarządu ds. Społeczno-Socjalnych. Prezes Zarządu, zabierając głos przed podpisaniem umowy, nakreślił powody, dla których ich fir-ma podjęła działania w zakresie CSR [z ang. Corporate Social Responsibility – społeczna odpowiedzialność biznesu – przyp. red.]. Kon-sul Generalny podziękował wyższym uczel-niom za kształcenie przyszłych kadr i nawiązy-wanie partnerskich stosunków z podmiotami gospodarczymi. Adam Pławecki zaprezento-wał przedsięwzięcia społeczne podejmowane przez firmę, odwołując się do jej misji, w której mowa o tym, że firma zamierza obok celów ekonomicznych realizować także cele społecz-ne, czyli tworzyć bezpieczne i satysfakcjonu-jące środowisko pracy dla pracowników oraz działać zgodnie z poszanowaniem standardów etycznych w biznesie.

Umowę podpisali rektorzy i prorektorzy każ-dej z uczelni oraz pełnomocnicy ds. osób nie-pełnosprawnych lub kierownicy biur ds. osób niepełnosprawnych oraz Prezes Zarządu Elektro-ciepłowni Philip Gagneux.

12

Rok 2008 to rok ważny dla NATO, a więc i dla Polski. Do takiej konklu-zji upoważniają nas decyzje podjęte podczas kwietniowego Szczytu NA-TO w Bukareszcie.

Szczyt w Bukareszcie miał pozytywny wpływ na rozwój NATO. Potwierdził, że dla sojuszników jest ono najważniejszą organizacją w sferze bez-pieczeństwa i obrony. Nie było charakterystycz-nego „napięcia transatlantyckiego”, które towa-rzyszyło wielu poprzednim szczytom. Uwagę zwracał życzliwy ton i konstruktywny charak-ter wypowiedzi kanclerz Merkel oraz prezyden-ta Sarkozy'ego, który potwierdził chęć powrotu Francji do struktur wojskowych NATO.

Szczyt pokazał, że członkowie NATO są zjed-noczeni wokół celów ISAF. Przyjęto Strategicz-ną Wizję, która w sposób przekonujący tłuma-czy motywy obecności Sojuszu w Afganistanie, dotychczasowe osiągnięcia oraz cele na przy-szłość. Istotne znaczenie miała również deklara-cja prezydenta Sarkozy'ego o poparciu działań Sojuszu w Afganistanie oraz zapowiedź wy-słania 700 żołnierzy do jednej ze wschodnich prowincji.

Wzmocnienie swoich kontyngentów dekla-rowały również inne państwa. Choć deklaracje te, łącznie z francuską, nie rozwiązują wszystkich problemów operacyjnych misji ISAF, to stanowią ważny polityczny sygnał, że sprawa Afganistanu jest priorytetowa dla całego Sojuszu.

Zaproszenie kolejnych państw do rozmów akcesyjnych jest świadectwem witalności i atrak-cyjności Sojuszu. Ubolewamy, że Macedonia nie została podczas szczytu zaproszona do negocja-cji, ale wyrażamy nadzieję, że w najbliższym cza-sie uregulowana zostanie sprawa jej konstytucji oraz że będzie mogła przystąpić do NATO wraz z Albanią i Chorwacją.

Jeśli chodzi o Ukrainę i Gruzję, to sformułowa-nia, które zostały przyjęte w komunikacie, stano-wią istotny krok na drodze obu państw do człon-

kostwa w NATO. Sojusz po raz pierwszy w swej historii powziął polityczne zobowiązanie, że roz-szerzy się o konkretne państwo. Takiego zobo-wiązania nie zawiera nawet MAP. Czynnikiem sprzyjającym obu państwom jest również po-stawa prezydenta Sarkozy'ego i kanclerz Merkel. Wydawało się, że sceptycyzm Francji i Niemiec wobec Ukrainy i Gruzji wynika raczej ze stanowi-ska otoczenia Sarkozy’ego i Merkel niż z ich oso-bistych przekonań.

Podczas szczytu udało się również zawrzeć kompromis w sprawie tarczy antyrakietowej. W deklaracji znaleziono formułę, która otwiera drogę do zapewnienia kompatybilności pomię-dzy systemem amerykańskim i ewentualnym systemem natowskim.

Szczyt potwierdził, że NATO tworzy atrak-cyjne mechanizmy dialogu i współpracy z pań-stwami partnerskimi. Czarnogóra oraz Bośnia i Hercegowina zostały zaproszone do tzw. Zin-tensyfikowanego Dialogu o reformach związa-nych z ich ewentualnym członkostwem – for-muła ta na ogół poprzedza MAP. Powrót do praktycznej współpracy w ramach Partnerstwa dla Pokoju zapowiedziała Malta. Na spotkaniu Rady Partnerstwa Euroatlantyckiego obecni byli prezydenci środkowoazjatyckich reżimów – Uz-bekistanu i Turkmenistanu. Po okresie izolacji i ochłodzenia stosunków z NATO proponowali oni rozwój praktycznej współpracy w ramach Partnerstwa.

Na szczycie poruszono również kwestię bezpieczeństwa energetycznego. W deklara-cji odniesiono się do raportu, który uznaje, że znaczenie problematyki bezpieczeństwa ener-getycznego dla Sojuszu wykracza poza sprawy związane z ochroną infrastruktury krytycznej – o co między innymi zabiegała Polska.

Bilans szczytu NATO dla Polski jest zdecydo-wanie pozytywny. Sojusz tradycyjnie potwierdził rolę kolektywnej obrony jako zasadniczej funkcji NATO. Sojusznicy zamanifestowali jedność i po-twierdzili długoterminowe zaangażowanie NA-TO w Afganistanie. W deklaracji zawarto korzyst-ne zapisy w sprawie przyszłego członkostwa Ukrainy i Gruzji w NATO. Podkreślono znaczenie

bezpieczeństwa energetycznego oraz potwier-dzono rolę NATO we wspieraniu reform w pań-stwach Europy Południowej, Wschodniej, Azji Środkowej i Zakaukazia.

Współpraca w ramach Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej

Powstanie Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB) w ramach Unii Euro-pejskiej wynikało z aspiracji UE, aby odgrywać należną jej rolę w kształtowaniu bezpieczeń-stwa międzynarodowego, a przede wszystkim – bezpieczeństwa w samej Europie. W ostatnich latach ta forma współpracy zyskała na znacze-niu tak bardzo, że chociaż funkcjonuje na innych zasadach niż wspólne polityki realizowane na szczeblu wspólnotowym, stała się jedną z głów-nych „wizytówek” Unii Europejskiej. Jest to bar-dzo dobra tendencja i powinniśmy jako Unia dą-żyć do jej utrwalenia.

Unia, chcąc być zgodnie ze swoją strategią „globalnym graczem” w dziedzinie bezpieczeń-stwa, rozszerza obszar prowadzenia operacji re-agowania kryzysowego. Dostrzegamy w tym kontekście potrzebę zaangażowania UE w Afry-ce, która obecnie staje się priorytetowym kierun-kiem działań Unii. Udział Polski w unijnej operacji wojskowej w Kongu w roku ubiegłym, jak również udział w operacji w Czadzie i Republice Środko-woafrykańskiej są tego najlepszym dowodem.

Równocześnie jednak Unia powinna być ak-tywna wobec swoich najbliższych geograficz-nie partnerów, czyli państw obszaru WNP i Bał-kanów. Ostateczne wygaszenie konfliktów oraz promocja demokracji i właściwych mechani-zmów sprawowania władzy w tych regionach powinny być dla nas ważnym celem, a misje cy-wilne w ramach Europejskiej Polityki Bezpieczeń-stwa i Obrony i instrumenty wspólnotowe mogą okazać się bardzo skuteczne w jego realizacji.

W polityce UE wobec tych regionów dużą ro-lę odgrywa i będzie odgrywała perspektywa dal-

Polska polityka bezpieczeństwa i obrony, cz. II

Bogdan Klich

21 kwietnia br. w cyklu wykładów rektorskich wystąpił Minister Obrony Narodowej Bogdan Klich z referatem nt. polskiej polityki bezpieczeństwa i obrony. W poprzednim wydaniu „Kuriera UEK” opublikowaliśmy część wykładu Ministra dotyczącą międzynarodowych uwarunkowań bezpieczeństwa Polski, dziś więcej o współpracy w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego w świetle decyzji w Bukareszcie.

13

szego rozszerzenia Unii Europejskiej. Rozumiemy, że jest to perspektywa dość odległa i nie postu-lujemy stosowania taryfy ulgowej w tym zakresie. Należy jednak pamiętać, że perspektywa członko-stwa w UE może prowadzić do fundamentalnych przemian wewnętrznych w państwach, przed któ-rymi się ona otwiera. Nasz kraj jest tego przykła-dem. Dlatego właśnie uważamy, że drzwi do Unii Europejskiej powinny pozostać otwarte, zgodnie z tzw. kryteriami kopenhaskimi.

Zadanie drugie to poprawa relacji transatlan-tyckich. Oczywista wspólnota interesów (której wyrazem jest znaczne podobieństwo założeń Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa do kon-cepcji strategicznych NATO) oraz pokrywające się w znacznej mierze członkostwo UE i NATO implikują potrzebę bliskiej współpracy, a przede wszystkim – regularnego dialogu politycznego obu organizacji. Ich działania mogą się wzajem-nie uzupełniać – NATO skupia się na trudnych operacjach wojskowych, podczas gdy Unia Eu-ropejska prowadzi misje cywilne i operacje woj-skowe o niższej intensywności.

Działalność UE jest szczególnie potrzebna w dziedzinach, w których NATO ma ograniczo-ne możliwości działania bądź tych, które nie należą do zadań Sojuszu. Należą do nich m.in. pomoc w budowie instytucji demokratycznych i pomoc rozwojowa. Działania te są niezbędne dla zapewnienia długotrwałej stabilności za-palnym regionom. Rozpoczęta niedawno mi-sja policyjna UE w Afganistanie jest najlepszym przykładem, jak bardzo potrzebne jest współ-działanie obu organizacji.

Polska stara się w możliwie największym stopniu przyczyniać się do rozwoju zdolności wojskowych UE, o czym świadczy nasz udział w realizacji koncepcji Grup Bojowych oraz zaan-gażowanie w projekty realizowane w ramach Eu-ropejskiej Agencji Obrony.

Inne istotne wyzwanie to zapewnienie moż-liwości reagowania na pojawianie się nowych zagrożeń, takich jak naruszenie bezpieczeństwa energetycznego. Unia jest szczególnie predesty-nowana do zajęcia się tym problemem. Jej dzia-łania powinny mieć szeroki zakres, obejmując za-równo kwestie dywersyfikacji dostaw nośników energii i wzajemnych gwarancji państw człon-kowskich, jak i problemy ograniczenia zużycia i poszukiwania alternatywnych źródeł energii.

W ciągu najbliższego roku nie należy spo-dziewać się istotnych zmian w kierunkach i tempie rozwoju Europejskiej Polityki Bezpie-czeństwa i Obrony (ESDP), włącznie z jej woj-skowym wymiarem.

Szansą dla polskiej polityki bezpieczeństwa odnośnie ESDP jest realizacja deklaracji rządu RP dotyczącej aktywniejszej roli naszego państwa w procesie jej rozwoju. Deklaracja ta powinna być poparta działaniami we wszystkich kluczo-wych obszarach ESDP, tj. relacjach UE – NATO, budowie pożądanych zdolności (plan rozwoju zdolności UE, grupy bojowe, Europejska Agen-cja Obrony – EDA), prowadzeniu wojskowych i cywilnych operacji UE. Konsekwentne budo-wanie wizerunku Polski przyczyni się do wzro-stu znaczenia naszego kraju jako jednego z waż-nych państw UE oraz do zwiększenia możliwości wpływania na tempo i kierunki rozwoju ESDP. Doskonałą do tego okazją będzie nasza prezy-dencja w Radzie UE, przypadająca w roku 2011. Bez względu na ostateczną jej formę, wynikają-cą z postanowień Traktatu Reformującego, z racji ograniczeń politycznych państw współprowa-dzących z nami prezydencję (Dania, Cypr) na na-szym kraju spocząć może główny ciężar rozwoju ESDP/CSDP przez okres półtora roku.

Ocieplenie stosunków polsko-niemieckich, przy utrzymaniu dobrych relacji z Francją, stwa-rza szansę na aktywizację współpracy w ra-

mach Trójkąta Weimarskiego. Dotyczy to także jej wymiaru polityczno-wojskowego. Obecność w Trójkącie Weimarskim otwiera realną szansę na dołączenie do grona „kluczowych państw” UE, faktycznie decydujących o kierunkach rozwoju Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony.

Polska ma szansę odgrywać istotną rolę w procesie wypracowywania strategicznego partnerstwa pomiędzy UE a NATO. Przeważnie zadowalającej współpracy operacyjnej obu or-ganizacji nie towarzyszy, niestety, strategiczny dialog polityczny. Jesteśmy zdecydowanym orę-downikiem rozwoju tych relacji.

Celem naszych działań powinno być za-chowanie zasadniczego znaczenia NATO ja-ko gwaranta bezpieczeństwa europejskiego, przy jednoczesnym wzmacnianiu roli UE jako organizacji zdolnej do podejmowania wszech-stronnych działań w zakresie reagowania kryzy-sowego (wojskowych, humanitarnych, ekono-micznych).

Działania Polski w tym zakresie w 2008 r. po-winny obejmować:• wspieranieprocesuwypracowaniaplanuroz-

woju zdolności UE (do lipca br.);• sprawneprowadzeniedziałań jakopaństwo

ramowe w przygotowaniu Grupy Bojowej do objęcia dyżuru w 2010 r.;

• wdalszymciąguaktywnewspieraniedziałańEDA dotyczących rozwoju konkretnych zdol-ności wojskowych;

• rozpoczęcienegocjacjiwsprawieutworzeniaGrupy Bojowej w ramach Trójkąta Weimar-skiego;Istotnym krokiem zmierzającym do wzmoc-

nienia naszej roli w UE i NATO będą działania zmierzające do zwiększenia naszego zaangażo-wania w Eurokorpusie.

Na wzmocnienie naszej pozycji wpłynie efek-tywny udział SZ RP w operacji UE w Czadzie i Re-publice Środkowoafrykańskiej (EUFOR Tchad/RCA). Polska powinna wspierać wszystkie dzia-łania przyczyniające się do powodzenia tej ope-racji, opierając się na solidarności państw człon-kowskich.

Operacja w Czadzie jest największym do tej pory wyzwaniem dla UE. Pomimo trudności wy-nikających z generacji sił, w tym w szczególności dotyczących wystarczającego zabezpieczenia logistycznego, operacja wchodzi w fazę wstęp-nej gotowości do wykonywania zadań. Bierzemy w niej udział jako trzeci pod względem wielkości kontyngent, dając wyraz naszej wiarygodności i zaangażowania w budowę zdolności reagowa-nia kryzysowego UE. Nie można wykluczyć, że operacja sił UE w Czadzie i Republice Środkowo-afrykańskiej okaże się bardziej wymagająca i nie-bezpieczna niż pierwotnie zakładano. W moim przekonaniu MON dołożył wszelkich starań, aby zagwarantować naszym żołnierzom maksymal-ne bezpieczeństwo oraz umożliwić im efektyw-ne wykonywanie zadań.

W następnym wydaniu „Kuriera” – o partner-stwie z USA.

14

Dylematy polskiej polityki pieniężnej

14 maja br. w cyklu wykładów rektorskich spotkał się z pracownikami i studentami naszej Uczelni Sławomir Skrzypek, Prezes Narodowego Banku Polskiego, by przedstawić „Aktualne dylematy polskiej polityki pieniężnej”.

Sławomir Skrzypek – Prezes Narodowego Banku PolskiegoAbsolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach, magister nauk ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Posiada dyplom MBA Uniwersytetu Wisconsin – La Crosse, z rozszerzonym programem w zakresie finansów, oraz Business Management Uniwersytetu Georgetown. Ukończył studia podyplomowe na Akademii Ekonomicznej w Krakowie w zakresie zarządzania aktywami i pasywami w polskim systemie bankowym oraz na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Odbył praktyki w Kongresie Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie, koncentrując się na pracach legislacyjnych z dziedziny bankowości i finansów, oraz przy Misji Polskiej ONZ w Nowym Jorku. W latach 1993–1997 był zatrudniony w NIK, gdzie zajmował się m.in. kontrolą finansową struktur administracji rządowej i samorządowej oraz sektora bankowego. Jego doświadczenie obejmuje różne obszary sektora finansowego. Od maja 2000 r. do czerwca 2001 r. wchodził w skład grupy doradców PZU Życie SA. Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej PTE EPOKA SA. W latach 1997–2000 sprawował funkcję zastępcy prezesa Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie, nadzorując m.in. Departament Kapitałowy. Od 2001 r. zajmował się doradztwem finansowym. Był członkiem Rady Nadzorczej Domu Maklerskiego BOŚ SA. W tym samym roku pełnił funkcję delegowanego z Rady Nadzorczej członka Zarządu IX NFI im. E. Kwiatkowskiego; w latach 2001–2002 był członkiem Zarządu PKP SA. W latach 2002–2005 był zastępcą Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy, odpowiedzialnym m.in. za politykę finansową, inwestycje i nadzór właścicielski. Pełniąc tę funkcję, zainicjował współpracę władz Warszawy m.in. z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym, Bankiem Rozwoju Rady Europy oraz czołowymi bankami zagranicznymi z całego świata. Od grudnia 2005 r. był wiceprezesem Zarządu PKO BP, a od września 2006 r. dodatkowo pełnił obowiązki prezesa Zarządu PKO BP SA. Od maja 2006 r. sprawował funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej TVP SA; ponadto w 2006 r. pełnił funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej Banku Pocztowego SA.

ekonomiczne, opóźnienia inflacji, niepewność dotycząca przyszłego kształtowania się wskaź-ników rynkowych czy zmiany w otoczeniu ze-wnętrznym.

Polska polityka pieniężna jest ściśle powią-zana z aktualną sytuacją gospodarczą nasze-go kraju. Analiza tempa wzrostu PKB w latach 2000–2007 pokazuje silny wzrost od dwóch lat, choć można się liczyć z jego lekkim spowolnie-niem w drugiej połowie roku. Konsumpcja in-

W swoim wystąpieniu Sławomir Skrzypek przedstawił szereg czynników warunkujących strategię polityki pieniężnej w Polsce. Przede wszystkim

są to uwarunkowania prawne, zawarte w Konsty-tucji RP i Ustawie o Narodowym Banku Polskim (założona strategia bezpośredniego celu inflacyj-nego stanowi istotne wyzwanie dla polityki pie-niężnej). Kolejnymi czynnikami są m.in. wstrząsy

15

dywidualna i nakłady brutto na środki trwałe to czynniki determinujące tempo wzrostu PKB. Istotna dla niego jest również dynamika ekspor-tu i importu oraz deficyt na rachunku obrotów bieżących w relacji do PKB. Niewątpliwie poma-gają tu zmiany na rynku pracy, na którym obser-wujemy zmniejszające się bezrobocie. Niestety, dalej na rynku pracy istnieją różne napięcia – jest on zbyt mało elastyczny. Bardzo mocno daje się to odczuć zwłaszcza w sektorze budownictwa, gdzie brak wykwalifikowanych pracowników może stanowić barierę w działalności. Dla oce-ny aktualnej sytuacji gospodarczej w Polsce bar-dzo ważne są wyniki finansowe przedsiębiorstw i rentowność przedsiębiorstw niefinansowych oraz stopień wykorzystania mocy produkcyjnych w przedsiębiorstwach. Ważny jest kurs walutowy i dynamika eksportu, jak również aprecjacja kur-su walutowego wobec wyników eksportu.

Nasza polityka pieniężna musi uwzględniać wzrost cen żywności i paliw (udział żywności w koszyku konsumpcyjnym polskich gospo-darstw domowych jest zbyt duży, z kolei uzależ-nieni jesteśmy od rekordowych cen ropy nafto-wej), rosną ceny kontrolowane. Wzrasta poziom inflacji w nowych krajach UE, ale obecny wzrost inflacji to zjawisko globalne, stąd duża niepew-ność co do perspektyw wzrostu gospodarczego i inflacji w gospodarce światowej.

W tym roku spodziewany jest jeszcze jeden szczyt wzrostu inflacji, głównie z powodu wzrostu cen energii elektrycznej i paliw. Później powinien już wystąpić spadek. Niebezpieczne są zawiro-wania na rynkach finansowych, wynikające np. ze spadku tempa rozwoju gospodarczego w USA.

Polityka pieniężna Narodowego Banku Pol-skiego od 2004 roku oparta jest na ciągłym celu inflacyjnym na poziomie 2,5%. Analizując stopy procentowe banków centralnych w Polsce, USA, strefie euro i w Wielkiej Brytanii można powie-dzieć, że Polska spełnia inflacyjne kryterium konwergencji.

P rofesor Kamal Golabi należy do grupy czołowych badaczy zajmujących się problematyką złożonych, wielokryte-rialnych modeli decyzyjnych. W spo-sób doskonały potrafi on połączyć

badania teoretyczne z potrzebami praktyki, czego dowodem są wdrożone przez Profesora rozwiąza-nia służące planowaniu, optymalizacji i utrzyma-niu sieci infrastrukturalnych i komunikacyjnych w Stanach Zjednoczonych i wielu innych krajach świata. Modele decyzyjne i ich możliwości apli-kacyjne były również głównym tematem wykła-du Profesora, na który składały się trzy zasadnicze części. Pierwsza z nich poświęcona była prezen-tacji złożoności rzeczywistych problemów de-cyzyjnych związanych z budową i utrzymaniem dróg, mostów, linii energetycznych, rurociągów czy linii telekomunikacyjnych w tak olbrzymim kraju jak Stany Zjednoczone Ameryki Północnej. Przedstawione dane liczbowe wskazywały na ska-lę problemu zarówno w wymiarze ilościowym, jak i finansowym. Tego typu decyzje wymagają zastosowania właściwych metod optymalizacyj-nych. Charakterystyka stosowanych przez Profe-sora algorytmów obliczeniowych była tematem drugiej części wykładu. Zasadniczym wątkiem poruszanym w trzeciej części spotkania były na-rzędzia informatyczne wspomagające stosowanie omówionych metod. Profesor Golabi prezentował autorskie rozwiązania, które docenione zostały przez prywatne i publiczne instytucje odpowie-dzialne za utrzymanie sieci komunikacyjnych i in-frastrukturalnych w wielu krajach świata i stały się podstawą do wyróżnienia ich twórcy prestiżowy-mi nagrodami.

Dr hab. Paweł Lula, prof. UEKProdziekan Wydziału Zarządzania

Modele decyzyjne według prof. GolabiegoProf. Kamal Golabi – President & Chief Scientist of Optima Inc., Emeryville, California – na zaproszenie Rektora Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Dziekana Wydziału Zarządzania UEK oraz Sabre Holdings w dniu 8 maja wygłosił na naszej Uczelni wykład nt. modeli decyzyjnych.

Prof. Kamal GolabiProfesor Kamal Golabi jest światowej sławy specjalistą w zakresie projektowania i wykorzystania złożonych, wielokryterialnych modeli decyzyjnych. Główne osiągnięcia Profesora związane są z zagadnieniami planowania, optymalizacji i utrzymania sieci infrastrukturalnych i komunikacyjnych (jego rozwiązania dotyczące sieci dróg, mostów i sieci gazociągowych stosowane są w Stanach Zjednoczonych i wielu innych krajach świata). Wysoko oceniany jest również jego wkład w rozwój teoretycznych i aplikacyjnych aspektów stochastycznych systemów dynamicznych, probabilistycznej teorii zapasów, wielokryterialnych modeli optymalizacyjnych oraz modeli kształtowania się zasobów naturalnych i energetycznych. Jest laureatem wielu nagród (m.in. prestiżowej nagrody Franza Edelmana). Zaproponowane przez Profesora Golabiego modele i metody z zakresu wykorzystania metod ilościowych w zarządzaniu są integralną częścią wykładów prowadzonych na wiodących uczelniach (wśród których warto wymienić: Berkeley, Cornell oraz MIT) oraz są szeroko cytowane w podręcznikach uniwersyteckich.

Paweł Lula

16

G ospodarzem pierwszego dnia był Włodzimierz Grudziński (Czło-nek Rady Nadzorczej, bank DnB Nord), który zaprosił do udzia-łu wielu znakomitych ekspertów.

Zostały zaplanowane trzy panele dyskusyjne: W pierwszym panelu dyskusyjnym, dotyczącym rynków finansowych, udział wzięli: dr Mirosław Gronicki (Goldman Sachs, b. Minister Finansów), Michał Szczurek (wiceprezes ING Bank Śląski), prof. dr hab. Andrzej Sławiński (członek Rady Po-lityki Pieniężnej, Szkoła Główna Handlowa). Pa-neliści odnieśli się do sytuacji panującej na świa-towych rynkach finansowych i spodziewanych trendów wg kryterium czasowego i geograficz-nego. Komentując sytuację w Polsce, patrzyli na nią przez pryzmat sytuacji na rynkach świa-towych i ich wzajemnych zależności. Zwracali uwagę na wpływ poziomu niestabilności wa-lut oraz rynków paliwowych na funkcjonowanie rynków finansowych. Podkreślali też globalność owych zjawisk.

Okazje do zaprezentowania się tego dnia mieli również studenci specjalności Gospodarka i admi-nistracja publiczna. Zorganizowana została debata oksfordzka „Ta izba twierdzi, że każda forma po-datku jest niesprawiedliwa”, która wywołała spo-ro emocji nie tylko wśród zaciekle dyskutujących ze sobą drużyn, ale również wśród kibicującej pu-bliczności.

W drugim panelu dyskusyjnym, zatytuło-wanym „Finanse publiczne”, głos zabrali: Irene-usz Fąfara (prezes Zarządu, Bank Gospodarstwa Krajowego), Janusz Jankowiak (Polska Rada Biz-nesu) oraz Jerzy Miller (wojewoda małopolski). Dyskutujący eksperci skupili się na prawnych oraz fiskalnych aspektach finansów publicznych w Polsce oraz ich wpływie na tempo wzrostu gospodarczego. Podkreślona została duża ro-la polskiego biznesu w kreowaniu pozytywnie funkcjonujących finansów publicznych w Polsce.

Stan finansów publicznych został określony rów-nież poprzez przeprowadzone w przeszłości re-formy i ich implikacje dla obecnej sytuacji, a tak-że ich spodziewane efekty w przyszłości.

Do trzeciego panelu zaproszeni zostali: dr Ire-na Herbst (PKPP Lewiatan), Karol Sachs (Credit Cooperatif) oraz Joanna Wardzińska (członek Za-rządu, bank DnB Nord). Paneliści wypowiadali się na temat etycznego oraz społecznego wymiaru finansów, rozumianego także jako relacja pomię-dzy finansami publicznymi i prywatnymi a ekono-mią społeczną. Inną perspektywą podejmowaną podczas dyskusji była społeczna odpowiedzial-ność podmiotów tworzących polską, publiczną i prywatną rzeczywistość finansową. Mówiono również o promocji ekonomii społecznej w kon-tekście szeroko rozumianych finansów. Ostatnim elementem dyskutowanym podczas tego panelu

były różne sposoby finansowania funkcjonowania podmiotów ekonomii społecznej.

Każdy z panelistów przedstawił swoje oceny z punktu widzenia pozycji zawodowej, doświad-czeń i specyfiki obecnego zawodu.

Warto również odnotować, iż podczas dnia poświęconego finansom nastąpiło rozwiąza-nie konkursu, którego patronem był dr Janusz Onyszkiewicz. Eurodeputowany ufundował nagrody w postaci wycieczek do Brukseli dla uczestników konkursu na najlepszy esej o Krako-wie lub nowoczesnej Europie. Zwycięzca – Le-szek Gębczyk, student IV roku specjalności GAP – został nagrodzony miesięcznym stażem w biu-rze posła w Brukseli wraz ze stypendium.

W części wieczornej uczestnicy sympozjum mieli okazję porozmawiać z gościem niespo-dzianką, w którego rolę wcielił się aktor Marek

Współczesna gospodarka i administracja publiczna

Michał Kudłacz

W dniach 16–18 maja w Zakopanem odbyło się XXVII Sympozjum naukowe z cyklu „Współczesna Gospodarka i Administracja Publiczna”. Kolejne, cykliczne spotkanie zostało poświęcone dwóm zagadnieniom: „Finanse publiczne, prywatne, etyczne” oraz „Kraków”. Pomysłodawcą i gospodarzem sympozjum był tradycyjnie prof. dr hab. Jerzy Hausner (kierownik Katedry Gospodarki i Administracji Publicznej). Sympozjum zostało zorganizowane przez Katedrę Gospodarki i Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie oraz Fundację Gospodarki i Administracji Publicznej.

Pomysłodawca i gospodarz imprezy – prof. dr hab. Jerzy Hausner

Studenci GAP bawiący się podczas tradycyjnego śpiewogrania

17

Kondrat. Następnie czas umilał zespół Que Passa, a całość zakończyło tradycyjne nocne śpiewo-granie, które potrwało do białego rana.

Następny dzień poświęcony został problema-tyce Krakowa. Zanim jednak uczestnicy przeszli do części merytorycznej, odbył się mecz piłki nożnej Kadra GAP – Urząd Miasta Krakowa. Lepsi okazali się ci pierwsi, zwyciężając 5-2.

Równocześnie odbyła się także wycieczka „Między Wawelem a Giewontem”, której pomy-słodawcą i patronem był prof. dr hab. Jacek Pur-chla (m.in. dyrektor Międzynarodowego Centrum Kultury oraz kierownik Zakładu Historii Miast w Ka-tedrze Historii Gospodarczej i Społecznej UEK). Uczestnicy wycieczki nie tylko zostali obdarowani unikalnymi folderami o Zakopanem, ale również mieli okazję wziąć udział w wycieczce pokazują-cej ślady Krakowa w Zakopanem, poprowadzonej przez dwóch znakomitych historyków i znawców stolicy Tatr: dr. Zbigniewa Moździerza oraz dr. Ma-cieja Pinkwarta. Dla wielu uczestników było to nie-zapomniane przeżycie.

Część merytoryczna dnia o Krakowie rozpo-częła się wprowadzeniem dr Krzysztofa Jakóbika (dyrektor, Urząd Statystyczny w Krakowie) pt. „Kra-ków w liczbach”. Można było uzyskać informacje, jak Kraków zmieniał się od pradziejów do historii najnowszej. Następnie odbył się panel dyskusyjny moderowany przez Piotra Legutko (redaktor na-czelny, „Dziennik Polski”), w którym wystąpili: prof. dr hab. Jacek Majchrowski (prezydent Krakowa), Ja-nusz Sepioł (senator RP), Tadeusz Trzmiel (zastępca prezydenta Krakowa ds. inwestycji miejskich) oraz prof. dr hab. Jacek Purchla. Panel dyskusyjny doty-czył spodziewanych kierunków rozwoju Krakowa oraz problemów, z jakimi zmaga się ta metropolia. W toku dyskusji padały pytania na temat metro-

politalności Krakowa, pomiędzy rozwojem eko-nomicznym i infrastrukturalnym a zachowaniem tożsamości Krakowa. Nie brakowało pytań z sa-li dotyczących najbardziej palących problemów Krakowa, m.in. turystyki, komunikacji wewnątrz-miejskiej, a także Krakowskiego Obszaru Metro-politalnego. Całość zakończona została pytaniem o przyszłość Krakowa. W odpowiedzi na nie więk-szość z panelistów orzekła, że Kraków czeka wielo-płaszczyznowy, dynamiczny rozwój.

Głos w sprawie wizji metropolitalnego Krako-wa zabrali również studenci specjalności Gospo-darka i administracja publiczna poprzez prezen-tację filmu dokumentalnego pt. „Skrzydełko czy nóżka, czyli zemsta smoka”. Barwne dzieło multi-medialne spotkało się z życzliwym przyjęciem.

Ostatnim merytorycznym punktem był panel dyskusyjny moderowany przez Michaela Dembiń-skiego (Head of Policy, Brytyjsko-Polska Izba Han-dlowa) dotyczący szans i wyzwań na krakowskim rynku pracy. W panelu dyskusyjnym wzięli udział: Monika Piątkowska (dyrektor, Wydział Strategii i Rozwoju Miasta, Urząd Miasta Krakowa), Aleksan-dra Rychta (Grafton Recruitment) oraz Adam Żoł-nowski (PricewaterhouseCoopers). Ten panel dys-kusyjny wzbudził najwięcej emocji, szczególnie wśród studentów, którzy aktywnie polemizowali z tezami zaprezentowanymi przez panelistów. Od-mienne poglądy dotyczące optymalnego miejsca do podjęcia pierwszej pracy po studiach, kwestii wyjazdu za granicę w celach zarobkowych, a tak-że sposobu traktowania nowych pracowników przez pracodawcę były zarzewiem do ciekawej, żarliwej dyskusji.

Część nieoficjalna tego dnia rozpoczęła się specjalnym, zamkniętym pokazem sztuki „Dzień dobry Państwu – Witkacy” w teatrze im. Sta-

nisława I. Witkiewicza w Zakopanem. Następ-nie odbył się bankiet w kuluarach teatru, a także dyskoteka dla studentów w kawiarni Paparaz-zi-Witkacy, która potrwała tradycyjnie do wcze-snych godzin porannych.

W niedzielę odbyło się spotkanie pracowni-ków Katedry GAP ze studentami, którzy mogli podzielić się wrażeniami z sympozjum. Wszyst-kie głosy studentów są zawsze dokładnie anali-zowane przez organizatorów w kontekście kolej-nego sympozjum, które odbędzie się w dniach 16–18 stycznia w Ustroniu. Tematami XXVIII sym-pozjum będą „Polski sport” oraz „Migracje, emi-gracje, imigracje”. Jak zwykle liczymy na ciekawe wykłady i doskonałą zabawę.

Michał Kudłacz Absolwent Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

(specjalność Gospodarka i administracja publiczna),

pracownik Małopolskiej Szkoły Administracji Publicznej

Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (MSAP).

Członek zarządu Fundacji Gospodarki i Administracji

Publicznej. Poprzednio pracował w Wydziale Strategii

i Rozwoju Miasta w Urzędzie Miasta Krakowa. Pisze pracę

doktorską na temat „Wpływ metropolii na rozwój regionów

w Polsce”. Jako ekspert MSAP zrealizował szereg projektów

badawczych, związanych m.in. z rozwojem regionalnym,

społecznymi zagadnieniami administracji publicznej,

transferem technologii i innowacji oraz ewaluacją

dokumentów strategicznych

i operacyjnych. Interesuje się

zagadnieniami związanymi

z Unią Europejską, rozwojem

regionalnym oraz zjawiskami

społeczno-ekonomicznymi

zachodzącymi w wielkich

miastach.

Panel dyskusyjny „Kraków się rozwija”

18

Już od rana uczestnicy Zjazdu mieli możliwość zwiedzania kampusu Uczelni, Muzeum UEK oraz wy-

stawy przygotowanej specjalnie na tę okazję. Rów-nocześnie obserwowali zmiany, które zaszły na kampusie – nowo wybudowane pawilony, odrestau-rowane pozostałe budynki, sale, dziedziniec i alejki.

Akcentem rozpoczynającym uroczyste otwar-cie był hejnał mariacki zagrany z okien Budynku

Głównego, po którym zabrzmiało „Gaudeamus igitur” w wykonaniu chóru „Dominanta”. Krótkie przemówienia wygłosili prof. dr hab. Ryszard Bo-rowiecki – Rektor UEK, Krzysztof Bednarczyk – Przewodniczący NZS UEK oraz Marta Lenczow-ska – koordynator wydarzenia.

W programie Zjazdu każdy mógł znaleźć coś dla siebie. Ważnym punktem dnia były prowa-dzone przez pracowników UEK spotkania w ka-tedrach, dzięki którym absolwenci mogli liczyć na bliskie spotkanie z koleżankami i kolegami z dawnych lat oraz poznanie aktualnej działalno-ści Uczelni. Spacerujący po kampusie szczudlarze rozdawali uczelnianą gazetę – „Kurier UEK” oraz ulotki programowe. Zaproszeni przez organiza-torów Zjazdu artyści – malarze i karykaturzyści –

Zjazd Absolwentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie Ocalić od zapomnienia – pod takim hasłem 31 maja 2008 r. bawili się absolwenci dawnej Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Wyższej Szkoły Ekonomicznej, a dziś Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Dr Marian Banach z Katedry Prawa Międzynarodowego i Porównawczego UEK wyszperał i do druku podał, że studentami (acz niekoniecznie absolwentami) naszej Uczelni byli:• prof. dr hab. Remigiusz Bierzanek,

prof. Uniwersytetu Warszawskiego, prawnik-internacjonalista, autor podręcznika do prawa międzynarodowego (wraz z prof. J. Symonidesem)

• Zbigniew Cybulski, znany aktor• gen. Józef Kustroń, dowódca 21. Dywizji

Piechoty Górskiej we wrześniu 1939 r. – wchodziła w skład Grupy Operacyjnej „BIELSKO”, a następnie „Boruta” w Armii „Kraków”

• prof. dr hab. Jan Łopuski, prof. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, prawnik-internacjonalista

• Jerzy Waldorff, krytyk muzyczny• Anna Wernerowa z domu Urbaś, poetka

śląska• Piotr Skrzynecki, twórca Piwnicy

pod Baranami• Witold Pyrkosz, znany aktor.

nieodpłatnie malowali podobizny uczestników imprezy. Na stanowisku Fundacji UEK odwie-dzający po latach wychowankowie Uczelni mo-gli nabyć gadżety i inne materiały promocyjne z obecnym logo Uniwersytetu. Tuż obok sta-nowiska Stowarzyszenia Absolwentów UEK ab-

19

solwenci wpisywali się do księgi pamiątkowej, mogli także wypełnić deklarację członkowską Stowarzyszenia.

Spotkanie uatrakcyjniały liczne występy ar-tystyczne, między innymi: pokaz barmański, ta-neczny, sztuki walki capoeira, a także pokaz sek-cji AZS Chen Taiji.

Wieczór należał do znanych i lubianych arty-stów polskiej estrady – Marcina Dańca i Grzego-rza Turnaua. Spotkanie zakończył pokaz pirotech-niki scenicznej.

Z pierwszych komentarzy i opinii uczestników tego wydarzenia wynika, że spore grono absol-wentów czeka już z utęsknieniem na kolejne takie spotkanie. Cieszy fakt, że nasi studenci z przyjem-nością powracają do wspomnień, chcą odnawiać

kontakty z osobami poznanymi na studiach, a co najważniejsze – z dumą utożsamiają się z Uniwer-sytetem, który jako dawna Wyższa Szkoła Ekono-miczna czy Akademia Ekonomiczna w Krakowie niezmiennie pozostaje ich Alma Mater.

Organizatorami wydarzenia były: Uniwer-sytet Ekonomiczny w Krakowie, Fundacja UEK, Stowarzyszenie Absolwentów UEK oraz Nieza-leżne Zrzeszenie Studentów UEK.

Sponsorami Zjazdu, a zarazem i Dnia UEK by-ły firmy z Krakowa: Krakowski Holding Komunalny SA, Krakowskie Zakłady Automatyki SA, Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej SA, Miej-skie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne SA, Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania Sp. z o.o., Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji SA,

28maja w Pałacu Pugetów odbyła się oficjalna Gala Partnerów AIESEC Kra-ków, corocznie organizowana przez

Komitet Lokalny AIESEC Kraków. Tegoroczna Ga-la była również okazją do świętowania 60. rocz-nicy powstania organizacji. W wydarzeniu wzię-ło udział ponad 80 osób. Galę uświetnili swoją obecnością: prof. dr hab. Ryszard Borowiecki – Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krako-wie, prof. dr hab. Roman Niestrój, konsul Stanów Zjednoczonych, kanclerz Małopolskiej Loży Bu-siness Centre Club, Marek Piwowarczyk. Obecni byli również reprezentanci ponad 60 firm, zarów-no krakowskich, jak i międzynarodowych korpo-racji i instytucji pozarządowych.

Gala Partnerów AIESECKolejny rok akademicki dobiega końca, w krakowskim oddziale AIESEC to czas podsumowań, planowania strategii, projektów na kolejny pełny niesamowitych przeżyć rok, a wszystko po to, aby efektywnie odkrywać i rozwijać potencjał młodych ludzi. Rozwijać między innymi poprzez tworzenie mostu pomiędzy firmami a studentami.

Wydarzenie otwarte zostało przemówieniem prof. Ryszarda Borowieckiego, Rektora UEK. Swo-ją opinię na temat współpracy z AIESEC przed-stawił również kanclerz Małopolskiej Loży Busi-ness Centre Club. Prezydent Komitetu Lokalnego AIESEC Kraków podsumował tegoroczne działa-nia AIESEC oraz przedstawił plany i możliwości na następny rok akademicki.

Organizatorzy Gali Partnerów AIESEC złożyli serdeczne podziękowania Rektorowi UEK – za wsparcie w działaniach organizacji, oraz firmom: Coca-Cola, Ganymede, Capgemini – za ogrom-ny wkład w rozwój zarówno całej organizacji, jak i jej członków.

Firmy współpracujące z AIESEC przyczynia-ją się do rozwoju członków organizacji, tworząc środowisko aktywnego uczenia się. Współpraca ta przebiega w ramach organizowanych projek-

Marek Piwowarczyk – kanclerz Małopolskiej Loży Business Centre Club Edyta Kołodziej

Zakład Walcowniczy PROFIL SA, Górażdże Cement SA oraz: Zakład Produkcji Urządzeń Elektrycznych SA we Włoszczowej i Polskie Autobusy SA. Do po-wodzenia projektu przyczyniły się również firmy Teekanne oraz Lambertz. Wśród Partnerów Me-dialnych znalazły się: TVP Kraków, Radio Kraków, „Dziennik Polski”, GoldenLine, CXO Media oraz portal www.mmkrakow.pl.

Patronat honorowy nad wydarzeniem objął prof. dr hab. Jacek Majchrowski – Prezydent Mia-sta Krakowa.

tów, dotyczących takich obszarów, jak: technolo-gie informacyjne, odpowiedzialność społeczna biznesu czy przedsiębiorczość.

AIESEC jako organizacja pozarządowa stara się również pozytywnie wpływać na swoje oto-czenie. W ramach realizowanych wewnętrznych projektów organizowane są seminaria czy też szkolenia specjalnie dedykowane wszystkim za-interesowanym studentom Uniwersytetu.

Gala zakończyła się bankietem, stwarzającym miłą atmosferę do dalszych rozmów.

Edyta KołodziejKoordynator Gali Partnerów AIESEC

Organizatorzy składają szczególne podziękowania

firmie Teekanne.

20

Konferencja Statystyków, Ekonometryków i Matematyków Akademii Ekonomicz-nych Polski Południowej jest corocznym

forum naukowym umożliwiającym prezentację osiągnięć naukowych młodych pracowników katedr metod ilościowych i wymianę doświad-

Umowa o współpracy pomiędzy Uniwer-sytetem Ekonomicznym w Krakowie, re-prezentowanym przez Rektora prof. dr.

hab. Ryszarda Borowieckiego, a firmą StatSoft Polska, reprezentowaną przez prezesa Zarządu dr. inż. Jacka Jakubowskiego oraz mgr. Piotra Wojtowicza, podpisana została w dniu 4 grudnia 2007 r. W spotkaniu uczestniczyli także pracow-nicy naukowo-dydaktyczni Katedry Statystyki: Dziekan Wydziału Zarządzania prof. dr hab. Józef Pociecha (kierownik Katedry Statystyki), dr hab. Anna Malina, prof. UEK (kierownik Zakładu Teorii Prognoz w Katedrze Statystyki) i dr Monika Pa-pież (adiunkt w Zakładzie Teorii Prognoz).

Studia Prognozowanie praktyczne i analiza sze-regów czasowych ukierunkowane będą na prze-

Michał Major

Anna Malina

XLIV Konferencja Statystyków, Ekonometryków i Matematyków Polski Południowej, XXVI Seminarium im. prof. Zbigniewa Pawłowskiego

Studia podyplomowe Prognozowanie praktyczne i analiza szeregów czasowych

W dniach 6–8 maja 2008 roku w Osieczanach k. Myślenic odbyła się XLIV Konferencja Statystyków, Ekonometryków i Matematyków Polski Południowej i jednocześnie XXVI Seminarium im. prof. Zbigniewa Pawłowskiego. Organizatorem konferencji była Katedra Statystyki Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Rolę gospodarza obrad pełnił kierownik tej katedry – prof. dr hab. Józef Pociecha. W skład komitetu organizacyjnego konferencji weszli także: dr Michał Major, dr Janusz Niezgoda i mgr Agnieszka Pasztyła.

W semestrze zimowym roku akademickiego 2008/2009 rozpocznie się na naszej Uczelni pierwsza edycja dwusemestralnych studiów podyplomowych Prognozowanie praktyczne i analiza szeregów czasowych, przygotowanych przez Katedrę Statystyki Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie we współpracy z StatSoft Polska. To rezultat umowy podpisanej przez naszą Uczelnię z firmą StatSoft Polska.

Rektor UEK prof. dr hab. R. Borowiecki i Prezes StatSoft dr inż. Jacek Jakubowski

czeń z uznanymi autorytetami w dziedzinie sta-tystyki, ekonometrii i matematyki.

W konferencji brało udział 60 osób pocho-dzących z trzech ośrodków naukowo-dydak-tycznych: Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach, Uniwersytetu Ekonomicznego im. Oskara Langego we Wro-cławiu i Uniwersytetu Ekonomicznego w Kra-kowie. Akademia Ekonomiczna w Katowicach reprezentowana była przez osoby pochodzące z Katedr: Ekonometrii, Metod Statystyczno-Ma-tematycznych w Ekonomii, Statystyki, Matema-tyki. Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu był reprezentowany przez przedstawicieli z Ka-tedr: Ekonometrii i Informatyki, Ekonometrii, In-westycji Finansowych i Zarządzania Ryzykiem, Prognoz i Analiz Gospodarczych, Ubezpieczeń, Badań Operacyjnych, Statystyki, Matematyki i Cybernetyki. Uniwersytet Ekonomiczny w Kra-kowie reprezentowali przedstawiciele Katedr: Ekonometrii, Informatyki, Matematyki, Statysty-ki. W obradach brał również udział przedstawi-ciel firmy StatSoft Polska.

W czasie sześciu sesji roboczych zostało wy-głoszonych 20 referatów z zakresu statystyki, eko-nometrii i matematyki. Program konferencji oraz streszczenia wygłaszanych referatów zostały wy-dane drukiem przez Wydawnictwo UEK w Krako-wie. Po zakończeniu każdego referatu odbywała się dziesięciominutowa dyskusja nad problema-mi poruszanymi przez referentów. Wszystkie re-feraty wygłoszone podczas konferencji, po zre-cenzowaniu, zostaną opublikowane.

Akcentem urozmaicającym obrady konferen-cji było ognisko oraz uroczysta kolacja, podczas której świętowano 88-lecie nestorki nauki pol-skiej prof. dr hab. Stanisławy Bartosiewicz.

Zdaniem wszystkich uczestników, konferen-cja była bardzo udanym przedsięwzięciem po-zwalającym na wymianę poglądów i doświad-czeń naukowych z zakresu szeroko rozumianej statystyki, ekonometrii oraz matematyki.

dr Michał MajorKatedra Statystyki

Od lewej: mgr Katarzyna Frodyma i prof. Stanisława Bartosiewicz

Dr Jan Tatar

21

kazanie specjalistycznej wiedzy metodologicz-nej i praktycznych aspektów prognozowania. Dzięki praktycznemu podejściu do prezentowa-nych zagadnień oraz zajęciom prowadzonym w formie warsztatów w laboratoriach kompute-rowych słuchacze będą mogli zdobywać nie tyl-ko wiedzę teoretyczno-metodyczną, ale przede wszystkim nauczyć się, jak radzić sobie z proble-mami występującymi w rzeczywistości.

Zajęcia nastawione będą na rozwiązywanie konkretnych problemów z wykorzystaniem no-woczesnych programów komputerowych, dlate-go oprócz pracowników naukowo-dydaktycznych Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie prze-widywane są zajęcia prowadzone przez przed-stawicieli firmy StatSoft i praktyków życia gospo-darczego, na co dzień stosujących analizę danych do rozwiązywania problemów ekonomicznych i wspomagania procesów decyzyjnych.

Ukończenie studiów pozwala nie tylko na zdobycie wszechstronnej wiedzy z zakresu me-tod prognozowania, ale także na uzyskanie dyplomu jednej z najlepszych uczelni ekono-micznych w Polsce z dodatkowym certyfikatem StatSoft Polska, potwierdzającym zdobycie prak-tycznych umiejętności prognozowania.

dr hab. Anna Malina, prof. UEKkierownik Zakładu Teorii Prognoz w Katedrze Statystyki

Od lewej strony: dr Monika Papież, mgr Piotr Wójtowicz (StatSoft), prof. Ryszard Borowiecki – Rektor UEK, dr inż. Jacek Jakubowski (StatSoft), dr hab. Anna Malina; prof. UEK, prof. dr hab. Józef Pociecha – Dziekan Wydziału Zarządzania

Konferencję zorganizowali pracownicy Ka-tedry Statystyki Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Przewodniczącym Komitetu Naukowego był prof. dr hab. Józef Pociecha. Komitet tworzyli tak-że profesorowie: Andrzej Stanisław Barczak, Cze-sław Domański, Krzysztof Jajuga, Mirosław Szreder.

Konferencja gościła ponad 90 pracowników różnych ośrodków naukowych kraju, wśród któ-rych znaleźli się przedstawiciele między innymi Akademii Ekonomicznych w: Katowicach, Po-znaniu, Szkoły Głównej Handlowej w Warsza-wie, Uniwersytetów: Jagiellońskiego, Gdańskie-

W dniach od 22 do 25 kwietnia 2008 r. odbyła się kolejna II Ogólnopolska Konferencja Naukowa im. Profesora Aleksandra Zeliasia, zatytułowana „Modelowanie i prognozowanie zjawisk społeczno-gospodarczych”. Konferencja ta jest bezpośrednią kontynuacją Ogólnopolskich Seminariów Naukowych pt. „Przestrzenno-czasowe modelowanie i prognozowanie zjawisk gospodarczych”, organizowanych 27-krotnie w Zakopanem przez zmarłego w lutym 2006 roku Profesora.

II Ogólnopolska Konferencja Naukowa im. Profesora Aleksandra Zeliasia

Sławomir Śmiechgo, Ekonomicznego w Krakowie, we Wrocławiu, Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Mikołaja Ko-pernika w Toruniu, Łódzkiego, Rzeszowskiego, Szczecińskiego, Warmińsko-Mazurskiego, Wyż-szej Szkoły Społeczno–Ekonomicznej w Warsza-wie, Politechniki Gdańskiej, Krakowskiej, Wyż-szej Szkoły Finansów i Zarządzania w Warszawie, Akademii Rolniczej w Szczecinie, Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu, Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach, Wyższej Szkoły Bankowej w Pozna-niu, a także Głównego Urzędu Statystycznego, Urzędów Statystycznych z Bydgoszczy, Katowic, Krakowa, Państwowego Instytutu Badawczego w Warszawie, StatSoft Polska. Ponadto w konfe-rencji wzięli udział goście z zagranicznych ośrod-ków naukowych, tj. z Berlin Technology Univer-sity, Tour College–Jewish–American University,

University of Economics in Bratislava, Kiev Natio-nal University of Economics, Agricultural Institu-te in Bratislava, Odessa State University of Econo-mics, Lviv Academy of Commerce.

Konferencję otworzył prof. Józef Pociecha – Dziekan Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Eko-nomicznego w Krakowie, który życzył uczestnikom konferencji owocnych obrad i atmosfery sprzy-jającej wymianie myśli naukowej i optymizmu.

Podczas obrad plenarnych prezentowano i dyskutowano o najnowszych pracach badaw-czych z zakresu statystyki i ekonometrii, zastoso-wań matematyki w ekonomii, ekonometrii prze-strzennej i dynamicznej, taksonometrii, inżynierii finansowej, ekonometrii finansowej i ubezpie-czeniowej oraz prognoz gospodarczych. Dodat-kowo zorganizowano dwie sesje plakatowe.

W trakcie podsumowania obrad ogłoszono zwycięzców konkursu na najlepszy referat oraz najlepszy plakat, przedstawione podczas Kon-ferencji. W konkursie mogli brać udział jedynie młodzi pracownicy nauki, tj. magistrzy oraz dok-torzy. Nagrody ufundowane przez StatSoft Pol-ska trafiły w ręce dr Moniki Papież (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie) – za najlepszy referat oraz mgr. Pawła Kufla (Uniwersytet Mikołaja Ko-pernika w Toruniu) – za najlepszy plakat.

dr Sławomir ŚmiechKatedra Statystyki

22

P rojekt „Foresight technologiczny…” realizowany był w ramach Sekto-rowego Programu Operacyjnego Wzrost Konkurencyjności Przed-siębiorstw, lata 2004–2006, Priory-

tet 1. Rozwój przedsiębiorczości i wzrost inno-wacyjności poprzez wzmocnienie instytucji otoczenia biznesu, Działanie 1.4. Wzmocnienie współpracy między sferą badawczo-rozwojo-wą a gospodarką.

Głównym celem projektu było stworzenie prognoz rozwoju technologii w województwie małopolskim do 2020 r. w trzech obszarach ba-dawczych: infrastruktura, zasoby naturalne i no-we materiały oraz wzrost gospodarczy.

Badania prowadzone w ramach projektu re-alizowały trzy panele ekspertów:• panelds.wzrostugospodarczego,zaktórego

prace odpowiadał Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie,

• panelds.infrastruktury,zaktóregopraceod-powiadała Politechnika Krakowska (partner projektu),

• panelds.zasobównaturalnychinowychma-teriałów, za którego prace odpowiadała Aka-demia Górniczo-Hutnicza (partner projektu).W konferencji wziął udział m.in. Marszałek

Województwa Małopolskiego Marek Nawara, Wiceminister Rozwoju Regionalnego dr hab. inż. Janusz Mikuła, Rektor Uniwersytetu Ekonomicz-nego w Krakowie prof. dr hab. Ryszard Boro-wiecki, Rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Józef Gawlik, Prorektor ds. Ogólnych Akademii Górniczo-Hutniczej prof. dr hab. inż.

Tadeusz Słomka oraz eksperci projektu ze stro-ny wszystkich trzech uczelni uczestniczących w projekcie.

W przemówieniu rozpoczynającym spotka-nie prof. Ryszard Borowiecki podkreślił znaczenie projektów typu foresight dla rozwoju regionalne-go. Marszałek Marek Nawara zwrócił uwagę na rozwój i znaczenie współpracy międzyuczelnia-nej oraz konieczność połączenia wysiłków władz regionalnych i środowiska akademickiego w ce-lu osiągnięcia satysfakcjonującego poziomu roz-woju Małopolski.

Kolejnym etapem konferencji były prezen-tacje wyników badań oraz scenariuszy rozwoju poszczególnych obszarów badawczych. W imie-niu panelu ekspertów ds. zasobów naturalnych i nowych materiałów przemawiał Prorektor ds. Ogólnych AGH prof. dr hab. inż. Tadeusz Słomka. Podkreślił obiecujące perspektywy wykorzystania zasobów naturalnych Małopolski. Wspomniał też o nieuniknionych konfliktach, które pojawią się w momencie urzeczywistniania planów wydoby-cia kolejnych surowców naturalnych. Dotyczą one zarówno protestów lokalnej społeczności, jak i ko-nieczności uwzględnienia ochrony unikatowych obszarów województwa (m.in. tych wpisanych na unijną listę Natura 2000). Prorektor AGH zwrócił też uwagę na wzrost znaczenia nowych materia-łów (m.in. powstających w wyniku prac nanotech-nologów) w perspektywie do 2020 r.

Wyniki prac panelu ekspertów ds. infrastruk-tury przedstawił Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Józef Gawlik. Podkreślił z jednej strony ko-nieczność rozbudowy infrastruktury drogowej (w tym dokończenie budowy podstawowych dróg w regionie), a z drugiej nacisk na rozwój alternatywnych środków transportu. Referując wyniki prac panelu, prof. Józef Gawlik zwrócił uwagę na szczególną rolę transportu kolejo-wego. Przebudowa głównych szlaków kolejo-wych w regionie (Katowice – Trzebinia – Kraków – Tarnów – granica z Ukrainą oraz Kraków –Tu-nel – Kozłów – CMK – Warszawa) zdecydowanie zwiększy atrakcyjność tego środka transportu. Dodatkowo eksperci panelu sugerują budowę nowych linii kolejowych w Małopolsce (m.in. Podłęże – Piekiełko), co w wyraźnym stopniu uła-twi dostępność transportową obszarów górskich (Zakopane, Krynica).

Foresight – wyzwania dla Małopolski

Piotr Kopyciński

W dniu 29 maja 2008 r. w Starej Auli Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie odbyła się konferencja podsumowująca projekt „Foresight technologiczny na rzecz zrównoważonego rozwoju Małopolski”. Organizatorem spotkania była Małopolska Szkoła Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (MSAP; lider projektu).

UNIA EUROPEJSKAProjekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego

Wystąpienie prof. Tadeusza Słomki

Marszałek Marek Nawara

23

Prezentacji wyników badań i scenariuszy panelu ekspertów ds. wzrostu gospodarczego podjęli się prof. dr hab. Anna Harańczyk oraz prof. dr hab. Tadeusz Kudłacz z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Zreferowali kilka najistotniejszych z punktu widzenia oddziaływa-nia na wzrost gospodarczy obszarów tematycz-nych, które zostały zdefiniowane w toku prac. Należą do nich: szkolnictwo, wyższe, innowa-cyjność przedsiębiorstw i sektora naukowego, kapitał ludzki, kapitał społeczny, atrakcyjność inwestycyjna regionu oraz potencjał Krakow-skiego Obszaru Metropolitalnego. Właściwe wy-korzystanie szans, które tkwią w każdym z tych obszarów, przyczyni się m.in. do zwiększenia atrakcyjności Małopolski w oczach potencjal-nych inwestorów.

Na zakończenie prof. Jerzy Hausner, przewod-niczący panelu ekspertów ds. wzrostu gospo-darczego, wyróżnił trzy podstawowe czynniki rozwoju Małopolski w perspektywie do 2020 r. Zaliczył do nich: kapitał ludzki, sferę B+R oraz roz-budowę infrastruktury.

W trakcie dyskusji minister Janusz Mikuła zwrócił uwagę na konieczność rozważnego wy-korzystywania środków finansowych z progra-mów operacyjnych Unii Europejskiej. Zauważył, że prowadzi się raczej statystykę dotyczącą pro-centowego wykorzystania przyznanej Polsce po-mocy, a nie ocenia się efektów inwestycji, które powstały m.in. dzięki temu wsparciu.

Uczestnikom konferencji rozdano publika-cję pt. Foresight technologiczny na rzecz zrów-noważonego rozwoju Małopolski, przygotowa-ną wspólnie przez ekspertów uczestniczących w projekcie. Publikacja zawiera m.in. podsta-wowe wytyczne metodologiczne dla podmio-tów zamierzających w przyszłości realizować projekty typu foresight, scenariusze rozwoju we wszystkich trzech obszarach badawczych, a także rekomendacje konkretnych działań na rzecz władz centralnych i regionalnych. Publi-kację można pobrać w wersji PDF ze strony internetowej projektu: www.foresight.msap.pl (na której znajdują się również inne opracowa-nia powstałe w ramach projektu) lub ze strony: www.msap.uek.krakow.pl.

Piotr KopycińskiAbsolwent Akademii

Ekonomicznej w Krakowie.

Studia na kierunku Ekonomia

(specjalność Gospodarka

i administracja publiczna)

ukończył w 2005 r. Od

początku pracy zawodowej związany z Uniwersytetem

Ekonomicznym w Krakowie. Obecnie pracuje w zespole

ds. realizacji projektów badawczo-wdrożeniowych

Małopolskiej Szkoły Administracji Publicznej

Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (MSAP UEK).

Brał udział m.in. w projekcie „Foresight technologiczny na

rzecz zrównoważonego rozwoju Małopolski” (działanie

1.4. Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost

Konkurencyjności Przedsiębiorstw na lata 2004–2006).

Agata Machnik

Spotkanie odbyło się w ramach współ-pracy z Fundacją Instytut Studiów Wschodnich z Warszawy i było jednym z punktów wizyty studyjnej w Polsce, odbywającej się pod hasłem „Reforma

samorządowa i budowa społeczeństwa obywa-telskiego – polskie doświadczenia”.

Merytoryczny program wizyty obejmował spotkania i wykłady w Warszawie (1 dzień), Kra-kowie (2 dni) i na Sądecczyźnie (2 dni). W War-szawie wysłuchali m.in.: wykładu prof. Michała Kuleszy, odbyli spotkania z poseł Joanną Fabi-siak oraz w Fundacji Batorego. Czas w Krakowie upłynął na spotkaniach w Urzędzie Miasta Kra-kowa, Urzędzie Marszałkowskim, TVP Kraków, re-dakcji „Dziennika Polskiego” oraz na wykładach: w Międzynarodowym Centrum Kultury i w MSAP. Na Sądecczyźnie goście ze Wschodu uczestni-czyli w spotkaniach w Urzędzie Miasta Nowy Sącz, PWSZ w Nowym Sączu, złożyli też wizyty w dwóch gminach sądeckich oraz spotkali się z lokalnymi organizacjami pozarządowymi.

Celem spotkania w MSAP było przybliżenie gościom profilu i form działalności Szkoły oraz

przedsięwzięć przez nią realizowanych. Ponadto zaprezentowano wybrane projekty z dziedziny ekonomii społecznej, tj.:• „Krakowska Inicjatywana rzeczGospodarki

Społecznej – COGITO”,• „Wposzukiwaniupolskiegomodeluekonomii

społecznej”,• „NowaHuta–NowaSzansa”,• „Inicjatywana rzeczRozwojuPrzedsiębior-

czości Romów KXETANES – RAZEM”, które MSAP zrealizowała w ostatnich latach przy udziale środków Europejskiego Funduszu Spo-łecznego w ramach Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL.

W trakcie dyskusji omówiono potencjalne możliwości współpracy oraz realizacji wspólnych projektów polsko-rosyjskich.

Spotkanie poprowadzili: Dorota Kwiecińska, Jakub Głowacki i Agata Machnik – pracownicy MSAP.

Agata MachnikMałopolska Szkoła Administracji Publicznej

Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

Współpraca polsko-rosyjska w MSAPW dniu 27 maja br. Małopolska Szkoła Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (MSAP) gościła 31-osobową delegację przedstawicieli władz regionalnych, mediów, organizacji pozarządowych, środowisk akademickich z różnych regionów Rosji (poza Moskwą).

24

Projekt uzyskał dofinansowanie w ra-mach Programu Operacyjnego Ka-pitał Ludzki, Działanie 8.1. Rozwój pracowników i przedsiębiorstw w re-gionie, Poddziałanie 8.1.1. Wspieranie

rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw. Adresowany jest do osób, które ukończyły 45 lat i nie mają wyższego wy-

kowego skierowanego do adresatów projektu, oraz pracowników Małopolskiej Szkoły Admini-stracji Publicznej posiadających kompetencje i doświadczenie w zakresie zarządzania projekta-mi finansowanymi ze środków unijnych, a także w organizacji szkoleń dla przedsiębiorstw i rynku pracy. Pracownicy SJO dysponują wiedzą i do-świadczeniem w zakresie kursów językowych skierowanych do różnych grup osób.

Trud się opłacił i zaprocentowała współpra-ca. Wspólnie nie tylko uzyskano finansowanie projektu, lecz wręcz odniesiono sukces: projekt zajął trzecią lokatę w rankingu projektów reko-mendowanych do finansowania na ponad 190 złożonych wniosków!

Projekt jest skierowany do osób pracujących, powyżej 45. roku życia, z wykształceniem najwy-żej średnim, pragnących podnieść lub uzupełnić swoje kwalifikacje z zakresu komunikowania się w sytuacjach zawodowych. Polega na organi-zacji bezpłatnego dwusemestralnego szko-lenia, składającego się z trzech komplementar-nych modułów: 1) językowego (łącznie 120 godzin lekcyjnych, za-

jęcia dwa razy w tygodniu po 2 godziny lub też w wersji zblokowanej: raz w tygodniu, w sobotę, 4 godziny) – z następujących języków: angielski, niemiecki, francuski, hiszpański, włoski i rosyjski;

2) podstaw obsługi komputera (20 godzin lek-cyjnych);

3) treningu interpersonalnego (10 godzin lek-cyjnych).Szkolenie zacznie się w październiku 2008 r.,

a zakończy w czerwcu 2009 r. Chcemy, by uczestnicy naszych kursów:

• podnieśli swoje kompetencje językowe o jeden stopień w skali Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego i uzyskali potwierdze-nie tego stosownym certyfikatem (spodziewa-my się przy tym wielu osób, które będą chciały nauczyć się języka obcego od podstaw);

• podnieśli swoje kompetencje w zakresie obsługi komputera do poziomu umożliwiającego dalsze samodzielne uczenie się języków z wykorzysta-niem komputera, wyszukiwanie informacji w In-ternecie i korzystanie z poczty elektronicznej;

Nadal potrzebni – lepsze kwalifikacje w miejscu pracy Wspólny projekt Małopolskiej Szkoły Administracji Publicznej i Studium Języków Obcych UEK

Warto łączyć siły! Dzięki zintegrowaniu kompetencji i wysiłku dwóch jednostek Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie: Małopolskiej Szkoły Administracji Publicznej (MSAP) i Studium Języków Obcych (SJO) doszedł do skutku kolejny projekt, opierający się na środkach unijnych – „Nadal potrzebni – lepsze kwalifikacje w miejscu pracy”, realizowany od czerwca br. na naszej Uczelni.

Lucyna Wilinkiewicz-Górniak, Agata Machnik

SJO UEK stosuje nowoczesne techniki nauczania języków obcych

Studium Języków Obcych UEK

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

kształcenia. Jest to grupa, w której wskaźnik ak-tywności zawodowej jest bardzo niski. Celem naszego projektu jest wzmocnienie pozycji ta-kich osób na rynku pracy dzięki podniesieniu ich kompetencji w zakresie języków obcych, wzmoc-nionych znajomością podstaw obsługi kompute-ra i treningiem interpersonalnym poprawiającym radzenie sobie w sytuacji poszukiwania pracy i w samym środowisku pracy. Taki kształt pro-jektu wynikał z analizy wyników badań praco-dawców w Małopolsce, które wskazują, że wśród głównych kryteriów doboru pracowników czoło-we miejsce zajmuje znajomość języków obcych. Powszechne jest także oczekiwanie, że w przy-padku pracy biurowej pracownik potrafi sobie poradzić z obsługą komputera.

Projekt jest efektem współpracy zespołu za-daniowego Studium Języków Obcych (w któ-rym uczestniczyło 17 osób w 6 sekcjach języ-kowych), który pracował intensywnie nad wizją i szczegółowym programem kształcenia języ-

25

• rozwinięcie umiejętności radzenia sobie w kontaktach międzyludzkich w sytuacjach zawodowych, ułatwiających awans zawodo-wy i kontakty z pracodawcami.W nauczaniu języka obcego nacisk kładziony

będzie na zdobycie konkretnych umiejętności komunikacyjnych dotyczących różnych sytuacji w środowisku pracy (w zakresie komunikacji ust-nej i pisemnej: sporządzenie notatki, napisanie maila, listu formalnego itp.). Zajęcia będą prowa-dzone w formie pracy w parach i grupach, dys-kusji, analizy tekstów, odgrywania scenek, dialo-gów i symulacji, sesji pytań i odpowiedzi itp. Aby umożliwić kontakt uczestników z lektorem prze-widziano dodatkowe godziny konsultacyjne.

Celem modułu komputerowego będzie zapo-znanie kursantów z podstawami techniki infor-

matycznej i uświadomienie korzyści i możliwo-ści, jakie daje praca na komputerze. Obejmować będzie m.in. zagadnienia pracy w środowisku Windows, obsługę wybranego oprogramowa-nia pakietu MS Office, obsługę poczty elektro-nicznej oraz pozyskiwanie informacji z Internetu. Zdobyte podczas zajęć w zakresie tego modułu umiejętności zostaną wykorzystane w trakcie zajęć językowych, których część odbędzie się w nowoczesnym laboratorium językowym SJO. Zdobyta wiedza oraz praktyczne umiejętności umożliwią również dalsze samodzielne dokształ-canie się w wybranych dziedzinach.

Moduł treningu kompetencji interpersonal-nych zostanie podzielony na 2 części. Pierwsza (na początku I semestru) dotyczyć będzie pod-stawowych kwestii z zakresu autoprezentacji (m.in. określenie własnych mocnych i słabych stron, opanowywanie stresu, budowanie wize-runku osoby kompetentnej), a druga (pod ko-niec II semestru) dotyczyć będzie wybranych aspektów komunikacji (m.in. techniki prowadze-nia prezentacji, kreowanie własnego wizerunku, stosowanie narzędzi komunikacji werbalnej i nie-werbalnej). Pozyskane umiejętności będą wyko-rzystywane w module językowym.

Wszystkie zajęcia będą odbywać się w gru-pach 8–10-osobowych na terenie kampusu Uni-wersytetu Ekonomicznego w Krakowie, w no-woczesnych salach, wyposażonych w wysokiej klasy sprzęt i specjalnie dostosowanych do ce-lów dydaktycznych, co niewątpliwie umożliwi uczestnikom kursu nawiązanie kontaktu z grupą i wytworzenie pozytywnej atmosfery, sprzyjają-cej ich zaangażowaniu i aktywizacji. Lektorami oraz wykładowcami będą wykwalifikowani i do-świadczeni pracownicy naszej Uczelni.

Lektorzy SJO to osoby z bogatym doświad-czeniem zawodowym i posiadające najwyższe kwalifikacje. Większość z nich prowadziła już kur-sy w ramach wcześniej realizowanych projek-tów unijnych, w trakcie których wypracowane zostały efektywne metody pracy, pozytywnie ocenione przez ich uczestników, w trakcie prze-prowadzanych co miesiąc ankiet ewaluacyjnych. Należy również podkreślić efektywność zastoso-wanych metod nauczania, dzięki którym wszyst-kie osoby, które przystąpiły do egzaminów na zewnętrzne certyfikaty językowe, z powodze-niem zdały te egzaminy.

Po zakończeniu obu semestrów modułu ję-zykowego wszyscy uczestnicy przystąpią do egzaminu końcowego (pisemnego i ustnego), uwzględniającego poziom językowy danej osoby (zgodny z Europejskim Systemem Opisu Kształce-nia Językowego). Dla chętnych zorganizowane zostaną w Centrum Egzaminacyjnym SJO UEK egzaminy TELC, przy czym 20 najlepszych kursan-tów zostanie zwolnionych z opłaty egzaminacyj-nej. W przypadku pozostałych modułów kursanci otrzymają certyfikaty wystawione przez UEK. Cer-tyfikaty będą stanowić potwierdzenie nabycia no-wych kompetencji i będą dodatkowym atutem na rynku pracy.

Lucyna Wilinkiewicz-Górniak Starszy wykładowca, Studium

Języków Obcych UEK, koordynator

merytoryczny projektu „Nadal

potrzebni – lepsze kwalifikacje

w miejscu pracy”

Absolwentka Uniwersytetu

Jagiellońskiego (Filologia angielska) i Akademii

Ekonomicznej w Krakowie (Handel zagraniczny).

Studiowała również w Alliance College, Cambridge

Springs, USA oraz na Uniwersytecie w Tilburgu – Holandia

(Studia europejskie). Specjalizuje się w zakresie nauczania

komunikacji w biznesie.

Agata Machnik Małopolska Szkoła Administracji

Publicznej UEK, kierownik projektu

„Nadal potrzebni – lepsze

kwalifikacje w miejscu pracy”

Absolwentka AE w Krakowie. Studia

wyższe na Wydziale Ekonomii

i Studiów Międzynarodowych (specjalność Gospodarka

i administracja publiczna) ukończyła w 2005 roku.

Członek zespołu ds. realizacji projektów badawczo-

wdrożeniowych MSAP UEK. W latach 2005–2008

uczestniczyła w wielu projektach realizowanych przez

MSAP, m.in. pełniła funkcję kierownika Biura Koordynacji

Projektu Badawczego „Foresight technologiczny na

rzecz zrównoważonego rozwoju Małopolski” (SPO-WKP).

Rekrutacja uczestników szkolenia

Rekrutacja rozpocznie się w drugiej połowie czerwca. Szkolenie adresowane jest do osób spełniających następujące warunki:• ukończyły45lat;• zamieszkanieizatrudnienienaterenie

województwa małopolskiego (na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej);

• wykształceniemaksymalnieśrednie.Chcąc zapisać się na szkolenie, należy wypełnić i przygotować następujące dokumenty: • formularzzgłoszeniowy(dostępnyna

stronie www.msap.uek.krakow.pl oraz http://janek.ae.krakow.pl/~sjo; w formularzu trzeba będzie podać m.in. dane kontaktowe, wybrany język obcy i poziom jego znajomości oraz poziom posługiwania się komputerem; dodatkowe pytanie o zakres słownictwa i tematy, którymi jest zainteresowany kandydat (np. słownictwo branżowe z zakresu turystyki, gastronomii), posłuży do uzupełnienia programów szkolenia zgodnie z preferencjami uczestników;

• kopiadowoduosobistego;• zaświadczeniezzakładupracy

o zatrudnieniu (według wzoru zamieszczonego na powyższych stronach internetowych) lub kopia aktualnie obowiązującej umowy cywilnoprawnej);

• oświadczenieowykształceniu(wedługwzoru zamieszczonego na powyższych stronach internetowych).

Dla osób, które pragną uczyć się danego języka obcego na poziomie wyższym niż podstawowy, zorganizowany będzie test znajomości danego języka oraz, w razie potrzeby, krótka rozmowa z lektorem – dzięki którym uda się przyporządkować daną osobę do odpowiedniej grupy.W przypadku dużej liczby chętnych o przyjęciu do projektu decydować będzie kolejność zgłoszeń. Szczegółowe informacje o projekcie można otrzymać pod numerem telefonu: 012 422 69 19 lub 012 292 69 99 lub pod adresem e-mailowym: anna.szczepanik@uek.krakow.pl.

Projekty unijne zrealizowane w SJO UEK w latach 2005–2007

Studium Języków Obcych UEK bierze aktywny udział w projektach konkursowych finansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Dbamy o to, by oferowane przez nas kształcenie językowe prowadziło do uzyskania kwalifikacji potwierdzonych renomowanymi certyfikatami językowymi. Mamy ambicje uzyskania pozycji ośrodka oferującego najwyższą jakość kształcenia językowego, zorientowanego na zagadnienia ekonomiczne i umiejętności komunikowania się w sytuacjach zawodowych. W kwietniowym numerze „Kuriera” przedstawione zostały dwa projekty nauczania języków obcych, koordynowane przez wyspecjalizowane jednostki UEK, które w latach 2005–2007 realizowało SJO.W ramach tych projektów podnieśliśmy kompetencje językowe prawie 400 osób, spośród których około 120 z sukcesem zdało egzaminy na certyfikaty zewnętrzne: TELC i LCCI IQ, a wiele z nich uzyskało bardzo dobre noty.Pierwszą spośród tych grup byli pracownicy małych i średnich przedsiębiorstw (kurs zarządzany przez Biuro Programów Zagranicznych), zaś druga to pracownicy administracji wyższych uczelni publicznych i niepublicznych (kurs zarządzany przez Dział Współpracy Międzynarodowej).Zgromadzone doświadczenia posłużyły nam do opracowania nowej oferty w zakresie kształcenia przez całe życie.

26

Kogo nie trzeba przekonywać?

W szufladach biurek i komputerach nauczy-cieli UEK z każdym rokiem akademickim przyby-wa materiałów i pomocy dydaktycznych. Niektó-re z nich szybko się dezaktualizują, inne – mimo upływu czasu – wciąż są i powinny być w użyciu. Dlatego wielu nauczycieli chętnie udostępniania swoje wykłady, prezentacje, przykłady i zadania w Internecie, gdzie wygodnie je przechowywać, dystrybuować i aktualizować.

Studenci chwalą taką pomoc ze strony wy-kładowców – dzięki niej łatwiej im przygoto-wać się do egzaminów i kolokwiów, sporządzać notatki w trakcie wykładów oraz rozwiązywać zadania. Jeśli zaś materiały do różnych przed-miotów dostępne są pod jednym adresem in-ternetowym i to przez cały semestr, znika pro-blem ich nerwowego poszukiwania przed sesją, a także obniża koszt kopiowania literatu-ry w punktach ksero.

Szczęśliwie na naszym Uniwersytecie od dwóch lat działa całkiem dobry system informa-tyczny służący do zarządzania treściami dydak-tycznymi (i nie tylko zresztą treściami, ale także

procesami dydaktycznymi oraz ich uczestnika-mi). Na Uczelnianej Platformie Zdalnego Na-uczania Moodle (www.cee.uek.krakow.pl) każ-dy z wykładowców ma prawo przechowywać i publikować wybrane przez siebie materiały i pomoce edukacyjne dla określonych grup stu-dentów. System ten jest bowiem wyposażony we względnie proste w obsłudze narzędzia do ich zarządzania oraz prezentacji w dowolnych formatach.

O czym nie wolno zapomnieć przygotowując e-materiały?

Oczywiście, podjęcie decyzji o udostępnie-niu wcześniej przygotowanych i wybranych ma-teriałów dla studentów to nie wszystko. Trzeba jeszcze pamiętać o kilku kwestiach o charakterze technicznym, które się z tą decyzją wiążą.

1. Proces tworzenia zwykle jest męką!

Pisanie tekstu zawsze jest sztuką, podobnie jak elegancka i elokwentna mowa. Pisanie krót-szych lub dłuższych, narracyjnych form dydak-tycznych jest sztuką w dwójnasób wymagającą.

Tym bardziej że tekst będący wykładnią teo-rii zawsze powinien być uzupełniony o dobre przykłady, ilustracje, wykresy i diagramy, mapy lub ćwiczenia, zadania, testy, a wreszcie symu-lacje i odnośniki do polecanych serwisów inter-netowych.

Z pewnością przy pisaniu i redagowaniu tek-stów do Internetu sprawdzają się wciąż aktualne rady G. Orwella dotyczące tworzenia tekstów w ogóle, a mianowicie: 1) Nigdy nie używać dłu-giego słowa, jeśli można je zastąpić krótszym; 2) Je-śli ze zdania można wyciąć słowo, należy je wyciąć!; 3) Nigdy nie powinno się używać strony biernej, je-śli można użyć czynnej; 4) Nigdy nie należy używać oklepanych metafor, synonimów, figur retorycz-nych, do których czytania już się przywykło;. 5) Ni-gdy nie powinno się używać słów obcych, nauko-wych lub żargonu, jeśli można znaleźć odpowiednik w mowie potocznej; 6) Jeśli trzeba, powinno się zła-mać wszystkie powyższe zasady.

2. Porządek musi być!

Gotowe e-materiały, które planuje się sko-piować, a następnie opublikować w systemie zdalnego nauczania, powinny być wcześniej wyselekcjonowane, uporządkowane, podzie-lone na katalogi oraz opatrzone jednoznacznie identyfikującymi je nazwami. Jednym słowem – struktura katalogów i plików powinna od-zwierciedlać logikę treści, jaką chcemy przeka-zać studentom1.

Dopiero tak uporządkowane pliki powinno się przenosić na uczelnianą platformę zdalnego nauczania, a następnie w określonych terminach udostępnić wybranym grupom studentów.

Jak przygotować dobre e-materiały dydaktyczne?

Anna K. Stanisławska-Mischke

27

3. Wybór formatu nie jest bez znaczenia!

Materiały i pomoce dydaktyczne na plat-formie Moodle mogą być zapisane właściwie w dowolnym formacie. Dzięki prostemu edyto-rowi tekstu wbudowanemu w system, każdemu bez wyjątku, uda się stworzyć prostą lub bar-dziej rozbudowaną stronę WWW (HTML). Istnie-je również możliwość przesłania wcześniej przy-gotowanych za pomocą najpopularniejszego oprogramowania biurowego plików (tj. plików w formatach DOC, ODT, PDF, XLS PPT/PPS itp. itd.), a także odnośników do stron i serwisów in-ternetowych (http://). Możliwe jest też dołącza-nie plików FLASH oraz wideo i audio.

Niezależnie jednak od formatu, w jakim zapi-sujemy materiały edukacyjne, powinny być one przygotowane poprawnie od strony technicznej, starannie oraz estetycznie.

4. Forma też jest ważna!2

Wybór układu i struktury prezentacji treści wykładanych to kolejny problem do rozwiązania. Nie chodzi przecież tylko, aby układ ów odzwier-ciedlał szczegółowo logikę wykładu, ale także by ułatwiał „nawigację” po udostępnionych w Inter-necie pomocach dydaktycznych. Z tego też po-wodu poleca się częstsze niż w wydawnictwach tradycyjnych stosowanie tytułów i śródtytułów, pozwalających na wyraźniejsze eksponowanie istotnych fragmentów treści.

Dbałość o formę materiałów dla studentów tożsama jest z poprawnością językową tekstu. Tekst publikowany w Internecie, nawet tylko w wewnętrznym, uczelnianym systemie obrotu informacją, podlega tym samym zasadom orto-grafii, interpunkcji i dobrego stylu, co tradycyjne wydawnictwa. Dlatego nie należy ulegać poku-sie, że błędy zauważone w Sieci łatwiej poprawić niż w podręczniku już wydrukowanym...

Zwykle o zawrót głowy przyprawia nas ilość typów czcionek, jakie oferują popularne edytory tekstu. Każdy z nas ma ulubiony zestaw czcionek. Jednak przygotowując materiały i pomoce dydak-tyczne publikowane w Internecie, powinniśmy:• zdecydowaćsięna jedną lubdwieczcionki,

w których opracujemy wszystkie teksty,• jednąznichkonsekwentnieużywaćdowy-

różniania tytułów, a drugą do pisania tekstu.W Internecie zaleca się używanie tzw. czcio-

nek bezszeryfowych, czyli jednoelemento-wych3, gdyż przy czytaniu z ekranu lepiej się

sprawdzają: w tekstach pisanych czcionką bez-szeryfową szybciej rozpoznajemy pojedyncze znaki, co ma niebagatelne znaczenie choćby z tego powodu, że z ekranu czytamy o ok. 20% wolniej niż z kartki.

Tworząc teksty do Internetu, nie powinni-śmy używać ani zbyt wielkich czcionek, ani zbyt małych. Wybierając rozmiar czcionki, należy pa-miętać, że najpopularniejszy stopień pisma dla dokumentów tekstowych, tj. 12 punktów, jest zbyt duży na potrzeby strony internetowej (dla-tego zaleca się wielkość small w tzw. stylach strony HTML).

Istotną rolę informacyjną pełnią również kro-je pisma. Do podstawowych krojów należą: wy-tłuszczenie, kursywa oraz podkreślenie.

Nie należy ich jednak traktować jako ozdob-ników – za ich pomocą możemy wyróżniać to, co chcemy zaakcentować (nie możemy prze-cież wytłuścić lub podkreślić całego tekstu!). Trzeba przy tym pamiętać, że jedno wyróżnie-nie dla słowa lub frazy w zupełności wystarczy. Pod żadnym pozorem nie należy jednocześnie wytłuszczać i podkreślać. Te same zasady dotyczą cytatów – albo cytujemy posługując się kursywą, albo tekst cytowany umieszczamy w cudzysłowiu.

Nie wolno zapominać o konsekwencji użycia wybranego wyróżnienia. Jeśli akcentujemy sło-wa kluczowe wykładu przez wytłuszczenie ich, to powinniśmy to czynić w całym tekście, słowa obcojęzyczne wyróżniając np. kursywą.

W e-tekstach bardzo dobrze sprawdzają się wszelkiego rodzaju wypunktowania. Informacje ukryte w wypunktowanej liście są szybciej od-najdowane niż zaszyte w tekście ciągłym.

Innym zagadnieniem związanym z redak-cją tekstów są akapity, których zadaniem jest oddzielanie od siebie kolejnych myśli. Tekst, w którym akapity występują rzadko, przestaje być zrozumiały dla czytelnika, ponieważ natłok zdań niewyodrębnionych utrudnia śledzenie wywodu. Jednak często wadą tekstów tworzo-nych dla potrzeb stron internetowych jest ich nadmierna skrótowość, czego wyrazem są jed-

nozdaniowe akapity, uniemożliwiające płynne śledzenie tekstu tak jak tekst całkowicie pozba-wiony akapitów.

Kolejną wadą wielu tekstów pisanych do In-ternetu jest stosowanie tzw. akapitu polskiego, tj. zaznaczanego za pomocą tzw. wcięcia akapi-towego. Tekst na ekranie sprawia wówczas wra-żenie chaotycznego i przez to traci na czytelno-ści (szczególnie, jeśli wcześniej został wyrównany tylko do lewego marginesu). Dlatego w tekstach tworzonych na potrzeby stron internetowych koniecznie należy stosować tzw. akapit angielski, który zaznacza się dodatkową interlinią.

Interlinia (odstęp między wierszami) i spo-sób wyrównywania tekstów pisanych do Inter-netu ma równie niebagatelne (jeśli nie większe) znaczenie co akapit. Wielkość odstępu między wierszami ma wpływ na wygląd tekstu. Jeśli jest on za duży, to przy jednoczesnym zastosowa-niu akapitu angielskiego tekst staje się zbyt mo-notonny. Dlatego w przypadku stron interne-towych najczęściej stosuje się jednopunktowy odstęp między wierszami.

Najlepszym typem wyrównania w przypadku tekstów pisanych na strony internetowe jest wy-równanie do lewego marginesu. W związku z róż-ną rozdzielczością ekranu użytkowników kompu-terów nie powinno się stosować tzw. justowania pełnego, czyli jednoczesnego wyrównywania tekstu do lewego i prawego marginesu. Zresztą, wyrównywany do obu marginesów tekst ułatwia percepcję, gdy chodzi o tekst drukowany, utrud-nia zaś, jeśli ten sam tekst czytamy z ekranu.

W przypadku tabel, schematów, diagramów i wykresów zamieszczanych w tekstach interneto-wych stosuje się te same zasady co w przypadku tekstów publikowanych tradycyjnie. Liczba tabel, schematów, diagramów i wykresów powinna być proporcjonalna do treści, a ich szata graficzna (wiel-kość, układ kolorów, podpisy itp.) wyważona, nie-krzykliwa i oczywiście – jednolita w całym tekście.

Dobrze jest, jeśli wszelkiego rodzaju grafikę oraz fotografie zamieszczane w tekście umiesz-czamy w ramce. Jeśli nie decydujemy się na ob-lewanie tekstem, a grafika nie pełni roli ikony, po-winno się ją środkować.

A zatem…

Garść powyższych, czysto technicznych i re-dakcyjnych uwag nie wyczerpuje tematu two-rzenia i opracowywania e-materiałów. Jednak je-śli pomoce dydaktyczne dla studentów zostaną przygotowane bezbłędnie i starannie, zarówno pod względem merytorycznym, jak i technicz-nym, możemy być pewni, że staną się nie tylko wygodnym w użyciu źródłem ważnych informa-cji, ale także wzorcowym odniesieniem dla prac naszych studentów.

Anna K. Stanisławska-Mischkespecjalista ds. e-learningu

Centrum e-Learningu UEK

1 Można np. przyjąć następujący schemat: 1. Wprowadzenie_do_zarzadzanie_projektami (katalog), a w nim np. pliki pt.: Pojęcie_projektu.pdf, Rodzaje_projektow.

pdf, Interesariusze_projektu.pdf, Fazy_projektu.pps, Zadania_1 (podkatalog z zadaniami), 2. Planowanie_projektu (katalog): Inicjacja_projektu.pdf, Studium_wykonalnosci.

pdf, Szacowanie czasu_kosztów_i_zasobów.pdf, Budżet_i_harmonogram.pdf, Podział_zadan.pdf, Karta_projektu.pdf, Karta_projektu.xls, Zadania_1 (podkatalog z zadaniami),

3. Harmonogram_i_zarzadzanie_czasem_projektu (katalog), 4. Zarzadzanie_ryzykiem (katalog), 5. Zarzadzanie-zmiana (katalog), 6. Kontrola_realizacji_projektu

(katalog). Albo: Wyklad_1 (katalog), a w nim pliki: Czym_jest_projekt.flv, Rodzaje_projektow.pdf, Kto_bierze_udzial_w_projekcie.pdf, Cykl_zycia_projektu.pdf, Wyklad_2 (ka-

talog): Inicjacja_projektu.pdf, Studium_wykonalnosci.pdf, Szacowanie czasu_kosztów_i_zasobów.pdf, Budżet_i_harmonogram.pdf, Podział_zadan.pdf, Karta_projektu.pdf,

Karta_projektu.xls, Wyklad_3 (katalog), Wyklad_4 (katalog), Wyklad_5 (katalog), Wyklad_6 (katalog), Zadania (katalog), a w nim podkatalogi zawierające zadania: 1 (katalog),

2 (katalog), 3 (katalog) itd., Testy (katalog), w nim zestaw testów sprawdzających (lub samosprawdzających).2 Por. m.in. niezwykle pouczający artykuł W. Chojnackiego pt. Badanie eye tracking - jak zwiększać czytelność tekstu w Internecie, e-mentor 2(24)/2008, http://www.e-

mentor.edu.pl/artykul_v2.php?numer=24&id=532, 28.05.2008.3 Czcionkami bezszeryfowymi są np. Arial, Verdana, Tahoma, zaś szeryfowymi, tj. wieloelementowymi, używanymi w tradycyjnym składzie np. Times i Courier.

28

Ćwiczenia przeciwpożarowe w DębicyW dniu 7 maja 2008 r. w Zamiejscowym Wydziale Rozwoju Regionalnego w Dębicy odbyły się ćwiczenia ewakuacji budynków na wypadek pożaru, przy udziale Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej nr 1 w Dębicy.

W samo południe w Pawilonie Dydaktycz-nym, w pomieszczeniach sanitarnych, upozorowano pożar za pomocą urzą-

dzenia zadymiającego. Służby portierskie natych-miast poinformowały pracowników dydaktycznych prowadzących zajęcia oraz pracowników Wydziału o zaistniałym zagrożeniu. Niezwłocznie przystą-piono do akcji ewakuacji osób znajdujących się w strefie zagrożenia. Równocześnie powiadomio-no Jednostkę Ratowniczo-Gaśniczą nr 1 PSP w Dę-bicy o zaistniałym pożarze na terenie kampusu.

Jednostka PSP niezwłocznie po przyjeździe przystąpiła do akcji gaśniczej, szybko eliminując zagrożenie. Zostało zlokalizowane miejsce „poża-ru”, który został „ugaszony” i można było przystą-pić do kontynuowania zajęć.

W akcji gaśniczej i ćwiczeniach uczestniczyli: młodszy brygadier Janusz Nesteruk – dowódca JRG PSP w Dębicy; kapitan Artur Puzon – JRG PSP w Dębicy; dr hab. Andrzej Adamczyk, prof. UEK – kierownik Zamiejscowego Wydziału Rozwoju Re-gionalnego w Dębicy UEK; inż. Izabela Podsiadło – dyr. ds. technicznych UEK; mgr inż. Zbigniew Gieroń – Główny Specjalista ds. BHP i Ochrony Przeciwpożarowej UEK.

Ćwiczenia zostały pozytywnie ocenione przez wszystkich uczestników i obserwatorów. Stanowią one kolejny element realizacji progra-mu Zintegrowanej Polityki Bezpieczeństwa.

Co gwarantuje certyfikat telc?

Międzynarodowe certyfikaty językowe telc są uznawane w całej Europie. Wszystkie egzaminy w pełni odpowiadają Wspólnemu Ramowemu Programowi Rady Europy (CEFR) dla różnych po-ziomów kompetencji językowej niezależnie od miejsca, gdzie dany egzamin się odbywa i oso-by egzaminującej.

Certyfikat telc pozwala na ubieganie się o sty-pendia programu Socrates/Erasmus. Certyfikat telc (minimum na poziomie B1) umożliwia ubie-ganie się o przyjęcie do niektórych nauczyciel-skich kolegiów językowych.

Certyfikaty telc spełniają wymogi postępo-wania kwalifikacyjnego i dokumentowania zna-jomości języka w służbie cywilnej. Jest niezbęd-

nym dokumentem stwierdzającym znajomość języka w przypadku ubiegania się o pracę na stanowiskach urzędniczych w krajach Unii Euro-pejskiej (minimalny poziom B2)

Charakterystyka egzaminów językowych telc

Zaletą egzaminów jest ich porównywalność. Oznacza to, że egzamin zdany z języka niemiec-kiego na poziomie B1 odpowiada pod wzglę-dem trudności egzaminowi z języka angielskie-go czy rosyjskiego na tym samym poziomie. Oceny też są porównywalne. W chwili obecnej certyfikaty telc można uzyskać z dziewięciu ję-zyków na różnych poziomach zaawansowania: angielskiego, czeskiego, francuskiego, hiszpań-skiego, niemieckiego, portugalskiego, rosyjskie-go, tureckiego, włoskiego.

Egzamin telc składa się z części pisemnej i ustnej. Część pisemna to teksty do czytania i słuchania ze zrozumieniem; część ustna to rozmowa w danym języku. Poszczególne części egzaminu mogą się w pewnym stopniu różnić w zależności od poziomu, ale nie języka. Struk-tura na poziomie B1 (średnio zaawansowany) jest identyczna dla wszystkich języków i wy-gląda następująco: część pisemna sprawdza umiejętność zrozumienia ogólnego sensu tek-stów autentycznych, które należy przeczytać oraz tekstów, które należy wysłuchać. Kolejnym zadaniem jest napisanie listu do instytucji lub osoby prywatnej. Część gramatyczna polega na uzupełnieniu tekstów brakującymi wyraza-mi. Część ustna składa się 3 zadań, które muszą wspólnie rozwiązać dwaj kandydaci w przepro-wadzanej między sobą rozmowie.

Centrum Egzaminacyjne telc na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie

Centrum Egzaminacyjne telc na naszej Uczelni istnieje od 2004 r. Pierwszym przeprowadzonym egzaminem był Zertifikat Deutsch für Beruf, (B2), obecnie przeprowadzamy egzaminy z 6 języków: angielskiego (A2, B1, B2), francuskiego (B1, B2), hisz-pańskiego (B1), niemieckiego (A2+, B1, B2), rosyjskie-go (B1, B2), włoskiego (B1). Do tej pory w naszym Centrum uzyskało certyfikat językowy uzyskało 569 osób. SJO organizuje również kursy przygoto-wujące do egzaminów telc. W bieżącym roku aka-demickim uczestniczyło w nich 205 osób w 21 gru-pach językowych. Byli to nie tylko studenci UEK, ale również osoby spoza uczelni. Kursy prowadzą i eg-zaminy przeprowadzają lektorzy SJO Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, posiadający licencję egzaminatora.

mgr Ewa Fischer Filologia germańska

w Uniwersytecie Jagiellońskim

Zastępca kierownika SJO

Koordynator i egzaminator telc

Ewa Fischer

Egzamin ustny z języka angielskiego

Co to jest telc? Te cztery litery stanowią skrót od słów „The European Language Certificates” i odnoszą się do europejskiego systemu testowego. Certyfikaty są opracowywane i administrowane przez telc GmbH z siedzibą we Frankfurcie nad Menem – organizację niemieckich ośrodków kształcenia ustawicznego dla dorosłych we współpracy z innymi europejskimi instytucjami nadającymi certyfikaty językowe uznawane na arenie międzynarodowej. Egzaminy telc przeprowadzane są od 40 lat, obecnie z 9 języków na 5 poziomach. Telc GmbH posiada ponad 3300 centrów egzaminacyjnych w 19 krajach.

Telc Language Tests

29

Przedmiotem konkursu była interne-towa gra symulacyjna, a jego nad-rzędnym celem doskonalenie wie-dzy, kształcenie umiejętności oraz zdobywanie nowych doświadczeń

w zakresie zarządzania firmą. W trakcie rozgryw-ki, jej uczestnicy pełnili rolę menedżerów, zarzą-dzających przedsiębiorstwami przemysłowymi działającymi w warunkach silnej konkurencji.

Kampania promująca konkurs, w której firma Capgemini zaistniała jako główny sponsor Kon-kursu, objęła ponad 600 szkół ponadgimnazjal-nych w całej Polsce oraz kuratoria oświaty.

Tegoroczne wyniki rekrutacji potwierdziły rosnącą popularność konkursu – wzięło w nim udział 310 zespołów, tj. 930 osób ze 102 szkół, którymi opiekowało się 92 nauczycieli.

Do udziału w eliminacjach zakwalifikowano 100 najlepszych zespołów spośród uczestników

fazy eliminacyjnej. Faza finałowa Konkursu po-legała na rozegraniu dwudziestu kwartałów gry TEES-6, przy zmienionych w stosunku do elimina-cji parametrach i kryteriach oceny uczestników.

Finalistów konkursu uroczyście nagrodzono podczas święta Uczelni w dniu 28 maja.

Laureaci, zapytani o to, dlaczego zgłosili się właśnie do Konkursu Menedżerskiego UEK, od-powiadali, że do gry zachęcili ich przede wszyst-kim nauczyciele przedsiębiorczości, a ich wła-sna decyzja była z reguły spontaniczna. Dla wielu ważnym argumentem był również fakt, że Konkurs odbywa się przez Internet. Zdaniem uczniów było to po prostu wygodne. Jeden z laureatów wspomniał nawet, że decydując się na udział w grze, chciał zobaczyć, czego można nauczyć się na UEK, rozważa bowiem podjęcie w przyszłości studiów ekonomicznych. Zapy-tany, czy zapisując się na Uniwersytet chciałby

uczestniczyć w zajęciach przez Internet, wspo-mniał, że tak, jednak pod warunkiem, że nie by-łoby to czytanie z ekranu „suchych wykładów”. Chciałby brać udział w grach i symulacjach, w których trzeba byłoby wykorzystać wiedzę teoretyczną w praktyce. – Wydaje się, że na każ-dym uniwersytecie trzeba ćwiczyć, bo sucha wiedza może być potem ciężka do zastosowania. Trzeba być nauczonym, jak tę wiedzę wykorzystać – uza-sadnił swój pogląd.

Uczestnicy Konkursu zdradzili nam, jak wy-glądała ich współpraca w trakcie gry. Wszyscy byli zgodni, że udział w grze TEES wymagał od wszystkich dużej samodzielności. – Umawialiśmy się wieczorem na GG i tam dyskutowaliśmy, anali-zując sytuację naszej firmy, rozważaliśmy różne wa-rianty postępowania i w końcu podejmowaliśmy decyzję – mówili. Laureaci podkreślali, że aby wy-grać, musieli sporo się uczyć, przygotować dobrą strategię działania, choć szczęście także odegrało swoją rolę. – Warunki, w których rywalizowaliśmy, zmieniały się w różnych kierunkach. Szczęśliwie roz-wijały się w korzystnym dla nas kierunku i to na pew-no pomogło – zauważył jeden ze zdobywców pierwszej nagrody.

Zdaniem Roberta Zielińskiego z Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 2 w Tarnowie ze-społy graczy rodzą się same. – Do dziś nie wiem – mówił – jak to się dzieje, że zespół zaistnieje i gra. Najlepsze zespoły dobierają się same. Najczęściej są to osoby, których łączą także inne relacje. Dzię-ki temu dobrze współdziałają, przy podejmowaniu wspólnych decyzji.

– Pełniłam tylko rolę pilota, koordynatora – po-wiedziała nam Małgorzata Kijak z I Liceum Ogólno-kształcącego im. J. Smolenia w Bytomiu o swoich podopiecznych. – To jest wyłącznie ich sukces.

W szkole tarnowskiej nauczyciel przedsiębior-czości R. Zieliński bawił się wspólnie z uczniami – jest oddzielną firmą konsultingową: – Zwracali się do mnie w sytuacji, kiedy musieli podjąć jakąś stra-tegiczną decyzję lub coś ważnego przedyskutować, ale decyzje należały do nich. Ja mogłem im coś pod-powiedzieć, ale wcale nie rozliczałem ich, dlaczego tak, a nie inaczej grają. I to jest klucz do sukcesu!

Według R. Zielińskiego Tees wyróżnia się wśród innych podobnych gier. Jego największym walo-rem edukacyjnym jest to, że został oparty na ma-tematyce. – Tees jest przewidywalny, jeśli wie się, co chce się przewidzieć. W innych grach jest duża przy-padkowość, duża dynamika. Tutaj nie należało liczyć na łut szczęścia, ale na ciężką pracę. Każdy błąd elimi-nował – podkreślał R. Zieliński.

Na pytanie organizatorów: „Jak się zwycię-ża w tak dużym konkursie?”, padła odpowiedź: „Przyjemnie!”.

Oprac. Zespół Centrum e-Learningu

Miejsce Skład zespołu Opiekun Szkoła Miasto

IPiotr Dunin-WąsowiczFilip KaletaMarek Żyła

Monika PalonekV Liceum Ogólnokształcące im. A. Witkowskiego

Kraków

IIPaweł NowakTomasz SzewczykWojciech Tomaszek

Małgorzata KijakI Liceum Ogólnokształcące im. J. Smolenia

Bytom

IIIWojciech ParaMaria StrzałaWojciech Łukasik

Robert ZielińskiZespół Szkół Ogólnokształcących nr 2

Tarnów

Jak się zwycięża? Przyjemnie! Finał V Ogólnopolskiego Konkursu Menedżerskiego UEKZ myślą o potencjalnych studentach Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie Centrum e-Learningu UEK w roku akademickim 2007/2008 przeprowadziło piątą edycję Ogólnopolskiego Konkursu Menedżerskiego UEK, skierowanego do uczniów szkół ponadgimnazjalnych.

Lista zwycięzców V Ogólnopolskiego Konkursu Menedżerskiego UEK

Laureaci V Ogólnopolskiego Konkursu Menedżerskiego UEK

Sponsor konkursu:

30

W tym roku w dniach 25–31 maja odbyło się kolejne seminarium, którego tematem były „Nowo-czesne Metody Zarządzania”. W tych dniach nasz Uniwer-

sytet odwiedzili studenci i opiekunowie z sześciu współpracujących uczelni: Europa Fachhochschu-le Fresenius z Kolonii, Fachhochschule z Munster, Fachhochschule Gelsenkirchen, Fachhochschu-le Anhalt, Lwowska Akademia Handlowa i Moł-dawska Akademia Ekonomiczna w Kiszyniowie. Opiekę nad seminarium sprawowali: dr Piotr Buła, mgr Remigiusz Gawlik, dr Halina Łyszczarz i dr Mi-chał Patkaniowski, którzy wspierali studenckie ini-cjatywy i pomysły, służyli dobrą radą i dzielili się cennym doświadczeniem organizacyjnym.

Organizacja seminarium międzynarodowego ma na celu zarówno pogłębienie wiedzy w zakre-sie technik i organizacji zarządzania na rynku mię-dzynarodowym, jak również zawieranie nowych kontaktów, które mogą zaowocować w przyszło-ści. Katedra Zarządzania Międzynarodowego sta-wia na wiedzę teoretyczną, ale równie dużą wa-gę przywiązuje do umiejętności jej praktycznego zastosowania. Dlatego też podczas seminarium przeprowadzona została gra „Logigame”. – Lo-gigame to symulacyjna gra logistyczna. Gra symu-

luje rzeczywiste warunki działalności gospodarczej w kilku krajach. Studenci prowadzą własne przed-siębiorstwa, a podejmowane przez nich decyzje do-tyczą w większości sfery produkcji logistyki. Logiga-me w wersji międzynarodowej zakłada działalność przedsiębiorstw w kilku krajach, o różnych warunkach prowadzenia działalności gospodarczej, odmien-nych uregulowaniach i walutach. Studenci są zmu-szeni do zmierzenia się ze złożonym i mało przewidy-walnym otoczeniem międzynarodowym. Celem gry jest minimalizacja jednostkowych kosztów logistycz-nych oraz uzyskanie jak najwyższego wyniku finan-sowego – mówi autor gry, dr Michał Patkaniowski.

Przeprowadzenie zajęć w takiej formie sprawia, że studenci nie są znudzeni, a oprócz wiedzy na-bywają również inne umiejętności interpersonalne i pracy w grupie. – Pozytywnie zaskoczyła mnie for-ma organizacji zajęć na seminarium, nigdy wcześniej nie miałem okazji uczestniczyć w podobnym wyda-rzeniu. Gra wymagała wiedzy teoretycznej nie tylko z zakresu logistyki, ale również z zarządzania i księgo-wości. Praca w międzynarodowych grupach dała mi również szanse sprawdzenia się podczas pracy w gru-pie, posługując się innym językiem – komentował je-den ze studentów z Lwowa, Roman Mykhalchuk.

Seminarium nie ograniczało się jednak do sa-mych zajęć – poza nimi przygotowane zostały

inne atrakcje: integracyjny grill w plenerze, zwie-dzanie Krakowa z przewodnikiem, wycieczki do Zakopanego i Kopalni Soli w Wieliczce, oficjalne pożegnanie w restauracji.

Podczas kolacji pożegnalnej wszyscy uczestni-cy otrzymali dyplomy potwierdzające uczestnic-two w seminarium, a także drobne upominki fir-mowane logo Uniwersytetu Ekonomicznego. Był także czas na wymianę podziękowań i spostrzeżeń dotyczących organizacji seminarium. – Cieszę się, że współpraca między naszymi Uniwersytetami nadal się rozwija i mam nadzieję, że tradycja organizowa-nia ich będzie nadal podtrzymywana. Znajomości nawiązane w tym czasie są bezcenne i na pewno bę-dą pielęgnowane w przyszłości. Jak wiadomo, każdy jest ambasadorem własnego kraju, dlatego ciepłe przyjęcie przez polskich studentów na pewno długo pozostanie w naszej pamięci – powiedziała Ruslana Nehanova, koordynatorka grupy z Lwowa.

Pozytywne opinie o seminarium podziela-ją również polscy studenci: Dla nas wydarzenie to było bogate w różnorodne doświadczenia, za-równo jako uczestników seminarium, jak i organi-zatorów. Jako jedni z niewielu studentów Uniwer-sytetu Ekonomicznego mamy możliwość brania udziału w takich międzynarodowych przedsięwzię-ciach. Dzięki temu możemy poznawać inne kul-tury, ciekawych ludzi oraz sprawdzić się w pracy w grupach międzynarodowych. Było to dla nas niezapomniane przeżycie, a wspomnienie o nim długo będzie budzić pozytywne emocje.

Poznawaj świat, ceń jego wartość!

Jednym z ważnych wydarzeń specjalności Zarządzanie międzynarodowe są seminaria międzynarodowe, które odbywają się nieprzerwanie od 1999 r., a ich pomysłodawcą jest opiekun Katedry prof. dr hab. Janusz Teczke. Jest to ciekawe doświadczenie, w którym udział biorą studenci naszej Uczelni oraz partnerskich uczelni zagranicznych.

Paulina Płóciennik, Agnieszka Dudek

Studenci podczas gry logistycznej LOGIGAME

Studenci Lwowskiej Akademii Handlowej i Mołdawskiej Akademii Ekonomicznej w Kiszyniowie z opiekunami

31

Bezpieczeństwo osób z grup szczególnego ryzyka

Jeśli zaliczacie się Państwo do osób szczególnego ryzyka ze względu na prowadzoną działalność, styl życia lub majętność, możecie być w zainteresowaniu grup przestępczych. Zachowajcie więc czujność, rozwagę i przezorność w nawiązywaniu kontaktów towarzyskich oraz skorzystajcie z rad podanych poniżej.

Dobre rady dla majętnych

• Nigdyniezawierajprzygodnychznajomościw restauracjach, kawiarniach, na dworcach.

• Odnośsięsceptyczniedointratnychpropo-zycji handlowych – sprawdzaj wiarygodność kontrahentów.

• Gotówkęwpłacajdobanku,ajeślijużtrzymaszw domu, umieść ją w szafie pancernej, sejfie lub kasetce metalowej przytwierdzonej do podłogi.

Dobre rady dla posiadaczy pojazdów

• Bądźczujny,zwracajuwagęnapojazdydługoza Tobą jadące.

• Wprzypadkudrobnej stłuczki,wychodzącz samochodu, wyłącz silnik, wyjmij kluczyki ze stacyjki, włącz urządzenia zabezpieczające, kluczyki trzymaj w ręce, aby w razie potrzeby daleko je odrzucić.

• Wczasiepodróżyniezatrzymujsięwterenieniezaludnionym, szczególnie w porze nocnej, na prośbę podejrzanie zachowujących się osób, a o takim zdarzeniu zawiadom policję (tel. alarmowy 112).

• Niezabierajautostopowiczów.• Nie zostawiaj otwartego pojazdu, kiedy

idziesz otworzyć bramę lub drzwi garażu.• Wczasiejazdypomieściezamykajpojazdod

wewnątrz.• Jeśliwczasiejazdychceszodpocząć–unikaj

parkingów i poboczy oddalonych od osiedli ludzkich. Odpoczywaj na parkingach strzeżo-nych przy motelach lub w miastach.

• Gdyzamierzaszsprzedaćpojazdnagiełdzie–nie bądź sam, policja notowała przypadki kra-dzieży samochodu lub wymuszania umowy kupna-sprzedaży w czasie jazdy tzw. próbnej.

Przykłady działania złodziei pojazdów

Sprawcy obserwują samochód, doprowadza-ją do drobnej kolizji, po czym kradną pojazd lub

pozostawione w nim wartościowe przedmioty, wykorzystując zdenerwowanie kierowcy, który wysiadając z pojazdu, by ocenić uszkodzenia, zo-stawił kluczyki w stacyjce. • Sprawcyzbliżająsiędowytypowanegosamo-

chodu swoim pojazdem i gestami sugerują kierowcy, że jego auto ma uszkodzoną oponę, po czym działają w sposób opisany wyżej.

• Dostojącegonaczerwonymświetlepojazdupodjeżdża przestępca, terroryzuje kierowcę i odjeżdża z miejsca przestępstwa.

• Sprawcyśledząwytypowanypojazdikradnągo, wykorzystując moment pozostawienia przez właściciela samochodu z włączonym silnikiem przed bramą lub garażem.

mgr Mariusz RozwadowskiPełnomocnik Rektora ds. Zintegrowanego Systemu

Bezpieczeństwa

Nominacja dla prof. GajewskiegoProf. dr hab. Andrzej Gajewski – kierownik Katedry Metrologii i Analizy Instrumentalnej naszej Uczelni – został uhonorowany przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego zaszczytnym tytułem profesora nauk ekonomicznych.

Nominacja profesorska jest podkreśleniem wyso-kiej rangi uczonych oraz nauczycieli akademickich. Jest nam niezwykle miło, że prof. Gajewski – od tylu lat związany z Uniwersytetem Ekonomicznym w Kra-kowie – dołączył do tego szacownego grona.

Gratulujemy!

Student na podiumBartosz Józefowski, student Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, został laureatem pierwszego miejsca konkursu „Coca-Cola Odpowiedzialnie dla Małopolski”.

Konkurs skierowany był do wszystkich studen-tów z województwa małopolskiego zainteresowa-nych tematyką społecznej odpowiedzialności biz-nesu (CSR). Zadaniem uczestników było stworzenie projektu zaangażowania firm z systemu Coca-Cola w Polsce w działania realizowane na rzecz społecz-ności lokalnej w Krakowie lub w gminie Niepołomice.

Decyzją jury, w skład którego weszli przedsta-wiciele firm Coca-Cola Poland Services i Coca-Co-la HBC Polska oraz AIESEC Komitet Lokalny Kraków, zwycięzcą konkursu został Bartosz Józefowski. Laureat zdobył nagrodę główną: miesięczną, wa-kacyjną, płatną praktykę w Fundacji „Partnerstwo

dla Środowiska” w Krakowie. Praktyka będzie połą-czona z mentoringiem ze strony profesjonalistów z firm reprezentujących system Coca-Cola.

Gratulujemy!Więcej informacji o konkursie: www.konkurscsr.pl.

Złote Formaty 2008 wręczoneJury prestiżowego konkursu Złote Formaty, organizowanego przez Grupę Ströer w ramach Festiwalu Promocji Miast i Regionów, wyłoniło zwycięzców II edycji turnieju.

Statuetki przyznano w czterech kategoriach: plakat reklamowy, wydarzenie specjalne, strona internetowa oraz wydawnictwo promocyjne.

W konkursie udział brały projekty, które realizo-wały cele promocyjne miast lub regionów i służy-ły budowaniu ich pozytywnego wizerunku.

Jury, pod przewodnictwem prof. Andrzeja Szromnika, oceniło łącznie 213 projektów (o dwa razy więcej niż rok temu), nadesłanych ze 103 miast. Wśród laureatów znalazły się: Urząd Mar-szałkowski Województwa Małopolskiego (I miej-sce za plakat Kulturalna Małopolska oraz III miejsce (ex aequo) za wydawnictwo Małopolska – pal-ce lizać. Przewodnik kulinarny po regionie), Jarocin, Szczecin oraz Kielce. Każde z miast wygrało realiza-cję ogólnopolskiej kampanii outdoorowej o war-tości 100 tys. zł na nośnikach Grupy Ströer.

Małopolska Szkoła Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie (MSAP) rozpoczęła rekrutację na studia podyplomowe w roku akademickim 2008/2009.

Zapraszamy na następujące kierunki:• Master of Public Administration (MPA)• Zarządzanie w administracji

publicznej (ZAP)• Gospodarka i administracja publiczna• Narzędzia analizy polityk publicznych• Zarządzanie projektami finansowanymi

ze środków UE • Akademia dziedzictwa• Ekonomia społeczna• Zarządzanie mediami

Warunki przyjęcia: Ukończone studia wyższe na dowolnym kierunku (pierwszego lub drugiego stopnia).

Szczegóły: www.studia.msap.pl

Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie gwarantuje nowatorski program nauczania i materiały dydaktyczne.

32

Sytuację w Korei Południowej przed-stawiła Paulina Oronowicz. Prezen-tując warunki pracy i ogólną sytuację gospodarczą tam panującą, zauważy-ła, że jeszcze 30 lat temu w Korei PKB

przypadający na jednego mieszkańca porów-nywalny był z poziomem PKB w biedniejszych krajach Afryki i Azji, natomiast obecnie wskaź-nik PKB kształtuje się na podobnym poziomie jak w mniejszych krajach UE. Wygłoszony referat zobrazował nam, że Korea Południowa szybko podniosła się ze zniszczeń wojennych, ogarnę-ła wszechobecną korupcję, czarny rynek oraz ogromny deficyt handlowy i doprowadziła do rozwoju gospodarczego przez przeprowadzenie takich reform, jak: zachęcanie do gromadzenia oszczędności i inwestycji, utrzymywanie stabil-ności wartości wona (koreańskiej waluty).

Rafał Pulchny i Michał Karasiński, przybli-żając słuchaczom obraz najludniejszego kraju na świecie – Chin, starali się też rozwiać pewne mity krążące wokół tego wielomilionowego kraju. Naj-ciekawszym fragmentem ich wypowiedzi był ten o zarobkach robotników i warunkach, w jakich pracują. W Chinach wiele osób emigruje na wy-brzeże kraju, aby tam znaleźć pracę, gdyż mogą tam zarobić więcej niż w swoich rodzinnych wio-skach. Robotnicy mieszkają tam często po 10–12 osób w pokoju, często jedynym urlopem, jaki im przysługuje, jest Nowy Rok. Co ciekawe, zarobki Chińczyków w przeliczeniu na złotówki są nie-wielkie (ok. 300 zł), jednak biorąc pod uwagę pa-rytet siły nabywczej są one podobne do polskich. Także wbrew powszechnym twierdzeniom, że w Chinach jest źle, sami Chińczycy są zadowoleni ze swoich zarobków i uważają, że ich kraj wkracza na drogę rozwoju i wzrostu gospodarczego.

Władymir Dymitrow zaczął od początków dziejów Kraju Kwitnącej Wiśni, czyli Japonii, by później przedstawić historyczno-kulturowe uwa-runkowania środowiska pracy. Jak powiedział prelegent, Japończycy od dziesiątków lat mają wykształcone w swojej mentalności niewyobra-żalne dla nas przywiązanie do rodzimej produk-cji. Wiążą się z tym wielkie trudności z wejściem zagranicznych inwestorów na rynek. Świadczy o tym nawet przysłowie japońskie: Gdy zoba-czysz cudzoziemca, traktuj go jak złodzieja (Gaijin-o mitara dorobo-to omoe).

Agnieszka Witwicka, podejmując temat za-rządzania personelem w Japonii, podkreśliła, jak

bardzo warunki zatrudnienia zmieniły się tam w ciągu ostatnich kilku lat. Kiedyś pracownicy byli bardzo przywiązani do swojej firmy, prefe-rowali pracę na cały etat, a zatrudnienie było do-żywotnie (lifetime employment). Dziś młodzi Ja-pończycy nie są tak bardzo przywiązani do firmy, w której pracują, preferują tzw. part-time job oraz chcą być bardziej samowystarczalni.

Kasia Sadowska opowiadała o karoshi, czy-li śmierci z przepracowania. W ostatnim roku z przepracowania zmarło 355 osób – to cena, jaką Japonia ponosi za swój cud gospodarczy. Ofiarą karōshi stał się nawet premier Japonii, Keizō Obuchi.

Podczas sesji podjęto także temat stosun-ku społeczeństwa japońskiego do płci pięknej. Izabela Glita ujawniła prawdę o sytuacji ko-biet w Japonii. Mimo gwałtownego rozwoju go-spodarczego Japonii bardzo ciężko jest zmienić zakorzenione w tradycji przekonania o słabości kobiet. W latach pięćdziesiątych narodziła się nowoczesna rodzina i dwa podstawowe wzor-ce kobiecości, które dominują w Japonii do dziś. Pierwszym jest pełnoetatowa gospodyni domo-wa, drugim BG (business girl), znana później jako OL (office lady), czyli młoda pracownica na niż-szym stanowisku biurowym, parząca kolegom herbatę, dopóki nie wyjdzie za mąż i nie zamieni się w pełnoetatową gospodynię.

Małgorzata Michalik rozpoczęła od omó-wienia kultury Indonezji, by później przedstawić położenie kobiet w tym jakże pięknym kraju. Wśród ciekawostek opowiedziała o fladze Indo-nezji, która podobna jest do polskiej, lecz kolo-ry są odwrócone – na górze czerwony, a na do-le biały. Godło przedstawia mitycznego ptaka Garudę, złotego orła reprezentującego twórczą energię. Skrzydła orła składają się z 17 piór, ogon z 8, a szyja z 45. Liczby te układają datę proklama-cji niepodległości Indonezji – 17 sierpnia 1945.

Maciej Sukiennik przedstawił kilka faktów na temat prężnie rozwijającej się gospodarki In-donezji oraz wkład mężczyzn w rozwój tego kra-ju. Podkreślił, iż pomimo bycia krajem rolniczym Indonezja odgrywa ważną rolę w gospodarce światowej jako dostawca kauczuku, kakao, pie-przu i chininy. Gospodarka rolno-plantacyjna da-je około 60% dochodu narodowego.

Wszytkie referaty zawierały bardzo wiele waż-nych informacji, które nakreśliły obraz tych jakże odległych krajów. Frekwencja była zaskakują-co wysoka, szczególnie podczas prezentowania sytuacji i warunków pracy w Japonii. Azjatyckie Koło Naukowe planuje kolejne podobne przed-sięwzięcia.

Izabela GlitaCzłonek Azjatyckiego Koła Naukowego UEK

Kultura pracy w Azji

Korea Południowa, Chiny, Kraj Kwitnącej Wiśni, Indonezja – kultura pracy w tych krajach była tematem sesji referatowej, zorganizowanej 23 kwietnia przez Azjatyckie Koło Naukowe.

Rafał Pulchny Izabela Glita

Izabela Glita

33

P ierwszym z postawionych pytań by-ło: Jak przewidzieć, co będzie w 2020 roku? Rozpoczynając swój wykład, Jacek Wiśniewski zwrócił uwagę na istnienie wielu różnych metod, któ-

re w pewnym stopniu pozwalają nakreślić stan gospodarki Polski w 2020 roku. Wskazał między innymi na metody ekonometryczne, które okre-ślił jako dobre, choć nie zawsze przekonujące. – Spróbujmy ekonomią rozbudzić wyobraźnię, nie tracąc na precyzji przekazu – tymi słowami głów-ny ekonomista Raiffeisen Bank Polska zwrócił się do uczestników spotkania, pokazując słuszną drogę do analizowania sytuacji naszego kraju w 2020 roku.

Czas a rozwój gospodarczy

Prezentując mapę świata, wykonaną nocą z sa-telity z nieba, Jacek Wiśniewski podzielił się intere-sującymi spostrzeżeniami. Można zaobserwować, że w nocy na mapie „świecą się” kraje bogate, np. kraje Europy Zachodniej czy USA. Wśród jasnych miejsc pojawiają się także ciemne punkty – „no-

we wyspy”. To kraje, np. Korea Północna, które ze względu na ustrój gospodarczy zaliczane są do biednych państw i nie „święcą” bogactwem.

Jacek Wiśniewski podał przykłady gospoda-rek, które w stosunkowo krótkim czasie zwięk-szyły swój udział w wytwarzaniu globalnego PKB, a dzięki temu dziś zaliczane są do państw bogatych. Japonia w latach 1950–1973 zwiększy-ła trzykrotnie swój udział w globalnym PKB, co wynikało z silnego rozwoju technologicznego. Do krajów o największym udziale w wytwarza-niu PKB zaliczane są także Chiny – dzięki ogrom-nej podaży siły roboczej, technologii, tworzeniu specjalnych stref ekonomicznych.

Recepta dla Polski

Obecnie Polska, otrzymując dużą pulę środ-ków unijnych, uzyskała szansę na wzmocnie-nie swojej gospodarki, np. poprzez rozwój in-frastruktury drogowej czy wsparcie biednych regionów. Jacek Wiśniewski zwrócił jednak uwa-gę na zagrożenie, czy te środki zostaną właści-wie spożytkowane. Liczba oddanych do użytku kilometrów autostrad wzrasta bardzo powoli, a środki z UE kiedyś się skończą.

Główny ekonomista Raiffeisen Bank Polska szansom, jakie niosą środki UE, przeciwstawił

problemy finansów publicznych w Polsce. Wy-mieniając przeprowadzone reformy, Jacek Wi-śniewski wskazywał na sukcesy i porażki z nimi związane. Analizując powodzenie przeprowa-dzonych reform, można zapytać: po co się to ro-bi. Zdecydowanie łatwiej jest przecież wydawać pieniądze niż przeprowadzać reformy.

Kluczem poprawy sytuacji jest populacja. Szacunki z 2005 roku pokazują, że w 2050 roku w Polsce możemy się spodziewać ubytku spo-łeczeństwa w wielkości 7 mln ludzi. Wzrost licz-by ludności bądź ograniczenie będzie bardzo istotne w bardzo wielu aspektach życia gospo-darczego, a także pozwoli rozwiązać problemy finansów publicznych.

Po godzinach

Wykład Jacka Wiśniewskiego był szansą na poznanie poglądów znanego ekonomisty na te-mat sytuacji polskiej gospodarki. Gość Koła Na-ukowego Przedsiębiorczości opowiedział o je-go ścieżce kariery zawodowej, wskazał lektury i czasopisma, które warto czytać. Wyraził także swoją opinię na temat sytuacji na rynkach fi-nansowych.

Ewa LuchowskaStudentka II roku kierunku Finanse i rachunkowość,

członek KNPI.

Ewa Luchowska

Dlaczego becikowe powinno wynieść 30 000 $?

Główny ekonomista Raiffeisen Bank Polska – Jacek Wiśniewski 30 maja br. podczas wykładu, zorganizowanego przez Koło Naukowe Przedsiębiorczości i Innowacji we współpracy z Raiffeisen Bank Polska, podjął próbę zaprezentowania wizji stanu gospodarki naszego kraju.

Jacek Wiśniewski – ekonomista, absolwent ekonomii na Uniwersytecie Szczecińskim i MBA w Wyższej Szkole Handlu i Finansów Międzynarodowych. Pracownik biur maklerskich, szef zespołu analiz rynkowych, m.in. PKO S.A. Od 2005 r. główny ekonomista Raiffeisen Bank Polska.

Wykład Jacka Wiśniewskiego odbył się w ramach współpracy Koła Naukowego Przedsiębiorczości i Innowacji (KNPI) z Raiffeisen Bank Polska. W następnym roku akademickim odbędą się warsztaty prowadzone również przez pracowników banku, na które już teraz serdecznie zapraszamy. Więcej informacji na stronie internetowej KNPI: www.knpi.ae.krakow.pl.

34

Co to jest L’Oreal e-strat Challenge?

L’Oréal e-Strat Challenge to jedna z najwięk-szych na świecie symulacji biznesowych rozgry-wanych online. Międzynarodowe zawody są skie-rowane do trzyosobowych drużyn studentów ostatnich 2 lat studiów oraz studentów MBA.

W ciągu pierwszych 7 edycji w L’Oreal e-Strat Challenge brało udział ponad 177 000 studentów z 2200 szkół ze 128 państw. W obecnej, 8. edy-cji startowało ponad 44 tysiące uczestników. Gra polega na zarządzaniu portfelem produktów kosmetycznych i konkurowaniu o pozycję lidera z 4 innymi wirtualnymi firmami. Każda drużyna za-rządza firmą o nazwie PRIMA, ale w oddzielonych od siebie symulacjach. Rozgrywka jest podzielona na 6 rund, w których podejmuje się kluczowe dla firmy decyzje. Celem jest osiągnięcie najwyższej ceny akcji (SPI – share price index) pod koniec sy-mulacji. Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie: www.estrat.loreal.com.

Jak zaczęła się przygoda z e-strat Challenge?

O konkursie studenci dowiedzieli się ze stro-ny ACK (www.kariery.uek.krakow.pl) . W zeszłym roku akademickim drużyna „Diablak” w składzie:

Tomasz Wija, Filip Wojcieszyn i Małgorzata Bytom zajęła 1. miejsce w Polsce i 3. w swojej strefie geo-graficznej (Zone 3-Europa Środkowa i Wschodnia) To rozbudziło ich aspiracje i w tym roku w składzie z Martą zamiast Filipa wystartowali ponownie. Od listopada do lutego studenci wcielili się w rolę za-rządu firmy kosmetycznej w dynamicznym środo-wisku rynkowym. Podejmowali strategiczne decy-zje dotyczące: cen, wielkości produkcji, wydatków na badania i rozwój, marketingu, reklamy, pozycjo-nowania produktów oraz inicjatyw ekologicznych i społecznie odpowiedzialnego biznesu.

– Zastanawialiśmy się nad wprowadzaniem no-wych produktów na rynek i dostosowaniem ich do odpowiednich grup klientów. W każdej rundzie mu-sieliśmy przeanalizować wiele tabelek i wykresów i podjąć mnóstwo decyzji. Najbardziej ekscytujące było sprawdzanie wyników i weryfikacja, czy decyzje były słuszne czy nie – twierdzi Marta Wójcik.

Decyzje okazywały się prawidłowe i po 5 run-dach drużyna awansowała do półfinałów. Tutaj oprócz decyzji podejmowanych elektronicznie konieczne było sporządzenie biznesplanu.

– Musieliśmy zdefiniować nasze czynniki sukce-su, przeprowadzić analizę SWOT i opracować stra-tegię na kolejne 3 rundy, czyli według świata e-strat 3 półrocza. Myśleliśmy nad misją i wizją naszej firmy oraz hasłem reklamowym – mówią finaliści.

Finał w Paryżu

– Kiedy dostałam maila z informacją o przejściu do finału, nie mogłam w to uwierzyć. Drużyna z Ro-

sji miała o wiele wyższy SPI i byli niemal pewnymi zwycięzcami w naszej strefie. Jednak to nasz biznes-plan został wyżej oceniony i ostatecznie wygraliśmy z przewagą 0,7 punktu – mówi Małgorzata Bytom.

Kilka tygodni przed wyjazdem do Paryża za-częły się przygotowania. Zadaniem finalistów było – zaprezentowanie własnej firmy, którą kie-rowali w świecie e-strat challenge i przekonanie inwestorów z L’Oreal do jej przejęcia. Drużyna z UEK, oprócz klasycznej prezentacji, przygoto-wała również filmik o firmie oraz przeprowadziła wywiady z zadowolonymi klientami. W ich rolę wcielili się znajomi, a podczas nagrywania mate-riałów wszyscy świetnie się bawili.

Do Paryża pojechali razem z pracownikiem L’Oreal z Warszawy. Wszystko działo się bardzo szybko – zakwaterowanie z hotelu przy wieży Eif-fla, ostatnie poprawki w prezentacji, wizyta w sie-dzibie firmy, wieczór powitalny, poznawanie no-wych przyjaciół, a zarazem rywali z innych drużyn oraz nerwowe przygotowania do środowego fi-nału. Następnego dnia drużyny z Francji, Hiszpanii, Polski, Izraela, Argentyny, Kanady, Chin i Indonezji walczyły o nagrodę główną – 10 000 euro na po-dróż do wybranego miejsca na ziemi.

– Cieszyliśmy się, że w wyniku losowania prezen-towaliśmy jako pierwsi, bo później już emocje opa-dły i mogliśmy spokojnie oglądać wystąpienia po-zostałych drużyn – wspomina Tomek Wija.

Rywalizacja była zacięta, a każda grupa miała oryginalne podejście do problemu, była dobrze przygotowana i trafnie odpowiadała na pytania jurorów. Zdecydowanym faworytem była drużyna z Kanady, ale i tak każdy z niecierpliwością czekał do wieczornej gali na ogłoszenie wyników, tym bardziej że uroczystość wręczenia nagród oraz bankiet odbyły się w restauracji na wieży Eiffla!

– W naszej kategorii (undergraduate) słusznie wy-grała Kanada, ale drugie miejsce Francji było sporym zaskoczeniem. Trzecią pozycję zajęła drużyna z Indo-nezji, głównie dzięki wysokiemu wynikowi SPI, który stanowił 30% końcowej oceny. Indonezyjczycy od lat są w czołówce e-strat, głównie dzięki dobremu prze-pływowi wiedzy między byłymi finalistami i profeso-rami oraz nowymi uczestnikami. Szkoda, że u nas tej pomocy nie było – uważa Gosia.

Następnego dnia finaliści mieli okazję zwie-dzić Paryż podczas rejsu po Sekwanie. Na za-kończenie w siedzibie głównej L’Oreal odbyło się rozdanie pamiątkowych dyplomów, statuetek i kosmetyków. Po zakończeniu konkursu studen-ci zostali jeszcze jeden dzień w Paryżu i wspól-nie z nowo poznanymi znajomymi z Szanghaju zwiedzali stolicę Francji.

– Już sam pobyt w Paryżu był dużą nagrodą, ale troszkę szkoda, że nie wygraliśmy. Mamy na-dzieję, że w przyszłym roku drużyna z naszej Uczel-ni wygra międzynarodowy finał – podsumowują uczestnicy.

Małgorzata BytomStudentka V roku Stosunków międzynarodowych

(specjalność: Handel zagraniczny)

Studenci UEK w finale L’Oreal e-Strat ChallengeMarta Wójcik, Tomasz Wija i Małgorzata Bytom zajęli 1. miejsce w strefie Europy Środkowej i Wschodniej w międzynarodowej grze biznesowej i jako jedna z 8 drużyn świata wyjechali w kwietniu na finały do Paryża.

Finaliści z Polski pod wieżą Eiffla, od lewej: Małgorzata Bytom, Tomasz Wija i Marta Wójcik.

Małgorzata Bytom

35

Piszą o nas„Rzeczpospolita”, 08.05.08, Ranking uczelni wyż-

szych„Polska Gazeta Krakowska”, 12.05.08, Twoja

krew ratuje życie„Dziennik Polski”, 13.05.08, Kraków stolicą księ-

gowych, Kraków biurami stoi; Politechnika kuź-nią kadr; Wampiriada po raz szesnasty

„Dziennik Polski”, 14.05.08, Uniwersytet z Kate-drą UNESCO

„Gazeta Wyborcza”, 14.05.08, Uniwersytet Eko-nomiczny otworzył katedrę UNESCO; Prof. Edward Łukawer. Wspomnienie

www.krakow.studentnews.pl, 14.05.08, Wy-kład Sławomira Skrzypka

„Dziennik Polski”, 15.05.08, Prezes NBP w Krakowie„Polska Gazeta Krakowska”, 26.05.08, Elitarność

MBA trzeba stworzyć; Zarządzanie zabytkowym miastem wymaga gruntownej i rozległej wiedzy

www.edukacjawpolsce.pl, 26.05.08, Dzień Uni-wersytetu Ekonomicznego

www.krakow.dlastudenta.pl, 26.05.08, Dzień Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

www.krakow.studentnews.pl, 27.05.08, Wy-jątkowy Dzień Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

www.naukawpolsce.pap.pl, 27.05.08, Święto Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

www.e-logistyka.pl, 28.05.08, IV Ogólnopolski Kongres MBA

www.absolwencimba.pl, IV Ogólnopolski Kon-gres MBA

„Dziennik Polski”, 29.05.08, Święto Uniwersytetuwww.krakow.studentnews.pl, 29.05.08, Dokto-

raty h.c. Uniwersytetu Ekonomicznego w Krako-wie dla prof. Bocka i Tadeusiewicza

„Dziennik Polski”, 02.06.08, Moc wspomnień…„Polska Gazeta Krakowska”, 02.06.08, Wiary-

godna Szkoławww.krakow.studentnews.pl , 02.06.08,

IV Ogólnopolski Kongres MBAwww.praca.studentnews.pl, 02.06.08, IV Ogól-

nopolski Kongres MBA www.mbaportal.pl, 03.06.08, IV Kongres MBA

– Program spotkaniawww.msp.pl, 03.06.08, Debata „Polski cud gospo-

darczy. Utopia czy realna szansa?” z udziałem Ministra Skarbu Państwa Aleksandra Grada na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie

www.bankier.pl, 04.06.08, IV Ogólnopolski Kongres MBA – „Efektywne zarządzanie w dobie globalizacji”

www.krakow.tvp.pl, 04.06.08, IV Ogólnopolski Kongres MBA

www.eduskrypt.pl, 04.06.08, IV Ogólnopolski Kongres MBA od piątku w Krakowie

www.eGospodarka.pl, 04.06.08, IV Ogólnopol-ski Kongres MBA – „Efektywne zarządzanie w do-bie globalizacji”

www.kasa.kredytpol.pl, 04.06.08, IV Ogólno-polski Kongres MBA – „Efektywne zarządzanie w dobie globalizacji”

www.dziennik.pl, 05.06.08, Kongres MBA – mu-sisz tam być; Efektywne zarządzanie w dobie globalizacji

www.pracaikariera.pl, IV Ogólnopolski Kongres MBAwww.kariera.com.pl, 05.06.08, Wiedza – kon-

takty – integracja„Dziennik Polski”, 05.06.08, Elita biznesu„Dziennik Polski”, 06.06.08, Stać nas na cud„Polska Gazeta Krakowska”, 09.06.08, Kongres

MBA; Miks wiedzy i doświadczenia

Znajdź pracę w największymCentrumOutsourcingowymw Polsce

Zapraszamy do Centrum Business Process Outsourcing Kraków, Katowice

MS Word, MS Excel

Wwww.pl.capgemini.com/careers

» Duński» Holenderski

» Angielski» Niemiecki» Francuski

Rekrutacja do działu BPO prowadzona jest przez cały rok. Sprawdź na www.pl.capgemini.com/careers

Wszyscy słyszeliśmy o pracy zespołowej. Ogłoszenia rekrutacyjne, materiały korporacyjne, a nawet listy motywacyjne zawierają to określenie... Ale co ono tak naprawdę oznacza? W Capgemini tworzyć zespół to więcej niż wspólnie pracować. Mocno wierzymy w to, że razem jesteśmy silniejsi niż każdy z nas oddzielnie. Jednocześnie jesteśmy tylko tak dobrzy, jak najsłabsze ogniwo naszego zespołu. Dlatego zachęcamy naszych pracowników nie tylko do rozwoju własnych umiejętności, ale także do pomocy w rozwoju kolegów. Dzieląc się doświadczeniem osiągamy wzajemne korzyści. Wkrótce sam zobaczysz różnicę pomiędzy graniem solo, a harmonijnym brzmieniem zespołu.

» Hiszpański» Portugalski» Węgierski

» Rumuński» Estoński» Rosyjski

Razem. Kiedy jedno słowo zmienia Twoją karierę

TY: TALENT

RAZEM: HARMONIA

Happening na bezpiecznej Uczelni Symulacja ataku terrorystycznego, kurs bezpiecznego zachowania w autobusie, pokazy ratownictwa i sztuk walki, ćwiczenia w łucznictwie, strzelectwie i kuszy, aktywne szkolenia z ruchu drogowego, scenki sytuacyjne – to tylko niektóre z atrakcji, które czekały na uczestników happeningu, zorganizowanego na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie 15 maja.

Imprezę rozpoczęły serie strzałów z broni au-tomatycznej, policyjny konwój odjeżdżający w pośpiechu spod pawilonu C, interwencja policyjnego robota rozbrajającego bombę podrzuconą przez terrorystę. A skąd pomysł

na happening? Impreza miała uczcić przyznanie naszej Uczelni certyfikatu Policji „Uczelnia Wyższa Promująca Bezpieczeństwo”, uzyskany przez UEK w marcu tego roku. Chcąc podkreślić ten fakt, Par-lament Studencki Uniwersytetu zorganizował im-prezę, która miała uświadomić studentom, że dba się o ich bezpieczeństwo. Zaproszony na tę okazję małopolski oddział antyterrorystów przedstawił swoje możliwości według scenariusza specjalnie dostosowanego do wymogów naszego kampu-su. Na twarzach wielu widzów odczytać można było zaskoczenie, gdy w huku wystrzałów łuski od karabinów lądowały na znajomych chodnikach pod pawilonem C. Po błyskawicznej wymianie ognia i obezwładnieniu terrorysty na scenę wkro-czył policyjny robot z jednostki saperów, który zaprezentował obowiązujące procedury przy za-bezpieczaniu groźnych ładunków. Można było też spróbować swoich sił w strzelaniu z broni pneu-matycznej, łuku lub rzucaniu toporkiem, obejrzeć pokazy sztuk walki przygotowane przez sekcję capoeiry oraz Pudzian Team.

Wiedzą na temat zasad bezpiecznych zacho-wań służyli eksperci z Urzędu Miasta oraz Ko-mendy Miejskiej Policji. Scenki humorystyczne obrazowały sytuacje zagrożenia oraz wyolbrzy-miały niewłaściwe postawy prowokujące niebez-pieczeństwo. Niesamowitym powodzeniem cie-szyło się stanowisko Szkoły Jazdy Subaru, dzięki

któremu fani motoryzacji mogli obejrzeć m.in. Lamborghini Gallardo oraz zdobyć cenne infor-macje nt. bezpiecznej jazdy. Studenci wybrali się na przejażdżkę użyczonym przez MPK autobu-sem, aby przekonać się o rzekomej kradzieży – interwencja policji i uwagi policyjnego eksperta trafiały do wyobraźni dużo bardziej podczas tak zaaranżowanej scenki. W tłumie uczestników imprezy przebywał y rzekomy diler narkotyków. Atrakcyjna nagroda czekała na osobę, która jako pierwsza doniesie na niego przedstawicielom Policji. Nikt jednak nie wziął go na poważnie, a in-teligentni studenci szybko zwietrzyli podstęp. Należy się tylko cieszyć, iż pojawienie się dilera na kampusie jest wydarzeniem tak abstrakcyj-nym, że nie sposób w nie uwierzyć.

Błędem byłoby myśleć, że przyznanie certyfi-katu bezpieczeństwa jest końcem drogi – jest to jeden z kroków na drodze do bezpieczeństwa. Dlatego też organizatorzy postanowili skiero-wać do zebranych studentów ankietę mającą wskazać miejsca, w których pozostaje najwięcej do zrobienia. Tak samo dużą popularnością jak ankieta cieszyły się gadżety rozdawane za udział w konkursach i wydarzeniach, zwłaszcza koszulki z gwiazdą szeryfa i napisem: „UEK – Department of Security”. W ten sposób środowisko studenc-kie wysyła czytelny sygnał – jesteśmy Uczelnią, na której w razie niebezpieczeństwa każdy wie, jak należy się zachować; Uczelnią, na której każ-dy dba o bezpieczeństwo własne i swoich przy-jaciół. Jesteśmy Bezpieczną Uczelnią!

Oprac. Parlament Studencki UEK