.Bur StdHf unb tlIuMci}ung 'oer :tute. 309

s~amm ~iener 3a~r'6. mb. 45 2(113. 6. 65. tlIefd)~tuß Ag, 540Flut!" rüq Qt;U am'u).li<; nOI,I<;, S. \lud) bie 3ltnt ~~coßni~

v, 87 p. 93 ~on mir (lnßefü~rtclt 6terfcn uni:> &, S)Cl'ltHmlt in 'ocrmCcell~~n bet 'HlUßle~ifd)en role'oell 1'. 333 ell, Lip.

43 f. dulwv ifl matt, ralltlJ KAat'wv llIiBti.ill~nD; llmm inlW·i.}.tWlJ ein mallte flecre (.pcrll1(UtIt TflWAlOlJ ltt'~ltmIJ, ltt~a;)J'

etlfo ~'oj. (o'tlcr nad) .perll1ann Subft,} 'l'ft ~ fo flmt \:la~J1it ClUd)dUPOU1'lU' wodn 'oie 6t.)'ot 'A~f.t,lml, >A~ul'loV gcIenen ~(l.&Cll fon(),l1l\tlo~l 'tl\l9in ;Var'olluien cigcntHd) t1id)t reid)t):, lmD ~(l.f!oltn'~v

(mit lcid)ter €i~ui3cfe), ~cUllej)ß ffoniechtr, cmt\fie~H fKi) Dann fe9T•

;vaF 2(lItill1ad)oo mit feiner ~liDe fid) in ~I3(\I1~OIl nickrgc1nifm~(l'&l'n forr, ift O~ne9ilt eine fÜ9ne ~1I11(l\lfne. m. 51 ift 'oie €i~lIi3efe

A1/UI!{J6WlJ \)on merg'f 3ugefaifen. m. 55 1'0 111 va t fl-1I Al;X7:0V(Ilid)t deQioulltOl'J.

59 8(Jwr;' /;,'I(Htlf!E fh{-(J(!/'uor;;, Illie- mtef) ~iriedj. :trag, 6,305 cmelll>irt ift. ;vocY 3it9t meigt 'oiefe merl1cffcrUIli} in .3\veifelin ber, .3eitfdjr. f. 2{':!l3. 1844 6.764, \Vllß i4J uidjt tfluc. m. 57f<lirci6t bet'fc16c l(OAW1J~V (fur KOAwvcl~); otier cillfadjer ijl lW­

'),rolJl1lJ arG ~n~lttullß bell m"menG ]{OAWlJQr;; ~lt ltc!Jmell.~., @. ~chht'.

C8J.·oli Fridericl' Derma.....

ParerM'orum f'asciculus secullc:lus.

(ef~ vol. I, p. 573 sqq.)

XIlI~

Plinius "ist. Nat. 11I .. 19, §~ 112 vix p-olerat sCl'ibere:ilUigitur JUs sexta r6gio Utnbf'iutn. complexa ag1'1/'mquß Gal/i­

CUit1f ei,'ca Ari7ninum. Arimino enim, ut lcgimus §, 115, regiooclava detel'minabalW"; quo.d igitur in cOllfinio duarum rc-

310

gionum silnm cral, llon poh-fat eil'ca se llgros hahere, qlliad ullarn e~ his duabus IJcrlinerent: 11cque Gallos circa Ari_lnillum Illnlulll, sed ad Anconam usquc Acsimque tluviumba­bitasse docent Livius V, 35, Strabo V, p. 217, ipsaque pro­xime s!"{IUenlia: ab Ancona GaUiea om ineipit togatae Galliae

cogllomine, quam Arimillo tellUS eadcm regionc sexla bom­

prehclllii Musen [ancum erat; cf. I{acmpf Umbricorum speci.,.men, Hero\. 1834, 8, p. 52. Nullus igitur dubito quin legen_dum sit dir'a A1'iminum, ut lllmd Vlln'onem R. R. I, 2: Age,'Gftllict!s Romunus vocattw, qui 'VÜ'ilil1t cis A1'irninmn dai'lls

est ultra agr'um Picenti'lltn: de ipso agro Gallico plurll dabuntLivius XXXIX. 4, Cicero Cat, H. 3, pro Sestio c. 4, Sed inoclava {Juoquc regione insignis corruplela cernilu~', quam valdemiror IHleo doctorum oeulos fugissc, ut nescio quid focon....dilae Illellloriae Pliniulll senasse arl!itl'tll'enlur, flui RavermamSabinol'l11/l 0lJJlidu'm appellaret; sie I{aempfius I. c, p. 77 haudincredibile esse ait, Sabinos aliquando inie1' ceteras Umb,'o­rum gentes eas SUIJerim'is Italiae regiollßs incoluisse, quibu$Eintsei posiea poiiti sin!, neque improbahilcm coniecturamfon~ llrbilratur, si q11is slai1lat Sabinos anl'iquitus iuim' celemst"mbl'os circa Padi ostia lwbitasse, imle vel'O ab Etruscis ex~

pulsos per' Piccuwn all meridiem 'Vers~ts commigmsse, dumcirca Reate novas sedes invenil'ent, alia inde Urnb,'Q1'um gente

expulso; inque c:mdcm scntenliam GöUlingius dispulat Geseh.u. l'öm. Ellaalsverf. p. 9: dass Nikolaos seine Naclwicht ohneZweifel von dem b(Jf'ülmdester~ Gescltichtschr'eibe1' der UmbrerZenodotos hatte, ~velche,' Sabiner un(l Umbr'e,' als ei1~ Volk

betmchtele, 1md von 'loctchmn anch die Nach1'ic!tt sein mag,dass die in Umbrien gelegene Siadt llltVenrta sabinisch sei!At enllll "erD Plinius aperle de sua aelale loquilur, qua et

SalJinUl'llln Jonge alios fines fuisse oonslat, el Havennllm Um­bl'os incolas cum Rom8norum colonis mixtos habuisse clarisvel'bis SIrabo V, p, 217 docet, nee si vcl maxime prilllol'diaoppilli Plinius rcspicerel, hacc a Sabinis repeti eiusdem Slra­~OH.ig narralio p, 2 [4 palilur, quäm eL~Nicbuhrilis T. I, p, 41

et l\IueIlerus Etrusc. T. J, p. 144 historico fundamento nilicencesserunl: y.al ., PaovEv)J(ß 08 €/nwÄwv, ).~"Eral )'.1:l'cifi":

cl! pE(Jwm; os TWV Tf1~Q1]"wlJ ;:P!.,Jw; scli$uVJO El!Q'P'EE(;

.roll 'Olt(J!Jty.wJI 7:t1Ja(; 01' r.at' l'V/I EXOt/at 'n1" ;r.volu;, ai:'lioitll1ExcO(l11a(J.'II on' oi',!ov. Zenodoto autern qui credat Sabinosut apud Dionysium Hai, 11, 49 est, pf1:u(Ja}Jwcar; /iW" .. 'lI

TOl1ff! Toif'P0fia ::SufNvOl'l; YJp(J(lty.wv llf.!ooul'0(JattiJl'w., idemRomulum ex Hersilia filium Avillium procrrasse cl Pl'aCllesteab U1yxis nepote Lalini filio conditum esse sibi persundeat,quod eodem teste rJularcbus V. Rom. c. 14' el SoJinus Poly­bist. 11, 9 tradunt; aHa, unde eius fidem existimemllS, nonexstant , neque ipsa narratio apud Dionysium Ha comparataest, ul aut huno ei quidquam auctorilatis tribuissc ~luL Zeno­doturn Sabinorum {es aocuratius cogllitas habuisse appareat,quos, si leetio sana est, a l'elasgis. cx, Realil\o agfO pulsosesse ~arrat, qucm ipsum ad Dionysii usque aetilleUl il1colue­funt. l\1erito igilur .M icalhlS Storia degli an t. JlOJl, Ualiuni t, Ip. 70 iIIum appellal compilator'e d'una stm'i'h degli Umb1'i, ma

$Crit[Or6 pOCG avveduto ne 'Ilwlto antico; sive quis Pliniumetialll pravos auctores sequi poluisse obiicial, Zenodoti taillennomen inter cos, quilnls bic in praefalione se in libl'is geo­graphicis concinnandis llsum eSSe lradidit, frllslra qmlCrcl.IJoslremQ ut Sabinus ex Umbris processisse largiumur, cuiustei quarl1 ambigumn indieium sil apparet, cerle non quidquidclara testi(nonia Umbris tribll\mt, idem nOlnine lanhnll mulatolild Sahißos transfer!'] poterit, quasi non hi laulum Umb!'i, sedatiam Umbri Dumes Sllbini fueriut; ips!lque loei llalurll, qualU­vis egTegie paliaillf Umbros, quos olim. longe muiol'cm Il'a­l)tum OCCllpasse cQOstat, etiam po.st Ga1l01'U«l invllsionem inoppido plIludibus tuto nOll minus incoilimes Hlullsisse (IllllmEh'uSCQS in simili causa medios inler Gallos iUunluae resc­disse legimus, eadem omnino l'Cpugllut,. ne Sabin.i, qui, si velmaxime Um~l:i ruerint, ex; meridionalibus eius g'entis scdibusexierunt, in ea Umhrine I'cgione collooontur, qnne omniummaxime ad septontria.ne.rn vcrgil. Quirl mulla: l,llHuifcsto 001'-

312

cupla Tectio faoili emendatione in integrlllu l'cstituetur, modoSapiniorum 0IJllidlllll Ravenilmn fnisse statuamus. Sapiniamfribum Umbriae partcm Livius XXXI, 2 appellat, eamque Bo~

Hs conliguam ex eodem XXXIII, :n cognoscimus, ut sittl6recle conveniat; aeecait Sapis fluvius, quem ipse Plinius pro­ximmn post Rubiconem inter Ravennam etAriminum colltlcat,unde si tl'ihus iHa nomen suum accepit, ilIam ipsam Umbro-.rum pal'lem, quae a Gallis quasi intercepta trans Rubiconemremanserat , Sapiniorum nomen gessisse veri simillimum est.Una re51al difficultas qued mox Plinius in eadem regione­Umbl'orum oppidum Butrium ita memorat, ut id Ravennae op­ponere videatur; quam ubi l'cspieio, faeHe- in earn sentenliam.roe adduci patiO!" ut erl'orem, cIuem nHJdo detexi, non libra­riorum , sed ipsius Plil1ii fnisse suspicer; €ln'ar tarnen nihilo.s.ceius manebit, ncc si Plinium Sabin07'u1lt scripsisse tarn plane()~nstef, ul criliel1s edilorfllUlatiolli locum non invenial, hislo_l'jeus ideo vel geographus pluris Ilan-c 11l1ctorilatem habebit,qUlllll Proclicum Selymbriae natum, quem simili negligenlia.non libral'ius aliquis scd ipse Plinius XXIX, 2 in HC1'Odici>lucdici loeuin substituit; cf. nos ad l.ucian, Hist.. conscr.p. 218 eb Spangel. Art. scri-pt. p. 94•.

XIV.

Lud a·n us Rhet. praecept. c. 17 inter plurima consilia·,quibus speeiosum artis oratoriae compendium ludibundus com_mendat, IJ-Era Je, inquit~ r1Tto~~1Jra. X<at' GEva ~~IJ-(1ffa. 'Hat' (111.a­

NaXtl; {ma 1)WV 7liaAm Il(/llflEVfA, y.at r-avra (1Vwpo@~aa~ a"rlow"ÖSEVE Tt(JQX6t(Jt'lJl-t6lJOr; 'l'OV~ u(lO(fOptAOVVf:ar; inconcinn()prorsus ct scabro. dioendi genere, cui parUIn 'SUCClures, nbipu« adverbialiter dictum statueris, ut ab interpecte Latino.factum est: postea abst"usa sunto et pereg,'ina 'Vet'ba el "Cf,­

,'enter a fleteribus dicta, Semper enim desideramus impcra­tivum, quI elllu sequcnli dnord'f,livE per copularn. itmgallll',quem sive ex serluenti (jv'trpoQ~(fac; repetiel'is, duram, siveper eUipsin verbi suD.stanli"i sllvplcveris, ambiguam oi'aLionmn

babebis, quia eadem iure ~aTt cL tin"l qua l/arw supplel'ipoleril; ner: mulala oralionis exempla, qtlalia Funkhaeneliusquaest. Demoslh. p, 61 congcssit, tarn leni cl aequahili ser­moni convenire arbiLror, Est VCI'O in promlu medela, ul, pro~fl;« scribamus f.lln:t , hic pCl'scqum'c, quaCl'C, ut Hcrod. JlI,15: rfw ~EvrOt 'lw.eJa t:~I!OP 01. ~n:U)VU~ evxSrI 7llil!uovnc:

" eL Et confundi notissimmn vel cx Basni' comm. p. 706. Ne­qua maim'i difficuHatc emcndabitur eiusdem locus c. 18: lJ.1W.V-

," J. -,' Q. , > , ,., (l b'Ta ~8V oaa 11 uvaXEp'J 1,t:YEO\lCf) IHIt E"rp"VAt..,EO\lCf), U 1 mc-rilo iam lacobsius ad Philoslr. Imagg, p, 665 in verba Af­ri(J:tw otrendit, quod propriam reprobandi vel rcprchendcmli'Wim, ql)alU senlcnlia requirit, communis notilißc languorc dc­bililat; quod autcm pro co substitui voluit E}.t:yXio:JCf), haudseia an longius a lilerarum duetibus reecdat quam 1/JI! r Ei (J:J Cf) ,

idemque opinol' toto argumento magis conveniat, quod inproponendis eligendisque oralionis ';n o:Jifmn 'X;«l' arpOl!ftail;

reprehensionem potius {lußm refutationem admiUH.

xv.Conclamatus versus est Ca t u 1I i Epithal. 109, quem vulgo

Ua legunt:.~ illa procul radicibus exlurbala

Prona cadit latcqlu~ ct c01rnninus obl'ia [rangens ;vodd. autem longe aHa praebent: lateque cum eius, laleq1Je elcum eiu$, latcque eius, unde quod Scaliger finxit commi'mls,quamvis plerique editores probarint, miM tarnen semper frigi­dissimum oppositum visum est, quo arbor non solum procul,sed etiam proxime oceurrentia sternere dieatur. Idem Vossiiiudicium est p. 205, qui putidam leclionem eL Catullo prorsusirtdignam censet; ipse taillen mirum in modum lapsus estsubstiluendo quaecumvis, quae si maxime latilla vox esset,ßuxam potins prosae orationis negligelltiam quam {IoiHicmllcolorem rercl'I'et. Alcllim in desl>erato loeo etiam audaeia vc­niam hllbet; scribamus igitur:

lale qua [unditul' obvia frangm.s,

314

uL apud Martililem VIII, 75. 4:el iacuit toto corpore (usu,s lwmi,

neque aliena iIla eie. SenecL. c. 15: ne silvescat sarmentiset i1~ omncs partes nimia fundatur; Virgil. Acn. 1,193: oor­p01'a fnndat humi: Plin. Hist, N. XVJII, 13 §. 129: in latilu­dinem ft.tndi ete. QUlumluam exemplis vix opus est in re perse Cllll"a; quod si modo librorum leetio ex IIae OI'ir; po/nissevideatur, a sententia pariter ac seflnonis USn eonieeluratula est.

XVI.

In spicilegio annolationum ad I uv ena li s Satiram te1'­tialll, (jllod Marbllrgi a. 1839 pllbIica auctoritate edidi, unumloellm qllamvis dilfieillimum non llUigi, quia nec milli de eiusinterpretaLione satis eonstabat; nune iteratis euris invenissemilli videor, de quo erudilornm indiefa eliciam. Oml~ia Rmnae,inqui! v. 183,

Cmn pl'etio; quid das ut Cossum aliquando salutes,Ut te respiciat clauso Veiento labello?llle metit bal'bam; crinem Mo deponit amati;Plena domus libis venalibus; accipe ct istudltfwmentum libi /tabe: pmest(J,re tl'ibuta clientisCogimur ct cultis [t!tgel'e peculia sel'vis;

quibus in verbis duae res maximo 8mbiguae sunt: quirl sitfel'ment1l1n, ct qua sensu venalia liba dicantur, quae sive cli­enles servis sive hi illis offcrant, non slatim aplJaret, quae inco negolio vendilio cema/ur. Ac fuerunl iam inter Iibrarios,<Iui propte.. eam ipsam causam genialibus scribero mallenI ;id vera proHnns contra poelae lllorem fieret, qui epitheUs 01'­

nanlibus quae appellan/ur, hoc ost oUosis, sh'enue abstinet ne­<lue <Iuidquam facile praedicali sine acumine tectique consiliicallidi/ale addit; eaquß lan/um quaestio res/at, utrum vell((,Uaca intelligamus, quomm ta lila copia a clicnliuÜs IHllrono con­feralm\ ut servi ca vcnrhll1l, ant Rolhii inrr~rprelalionelll am­pIcctamur in edil. Norimb, aius proJlositam, qui clientem ait,

SUl' ShiHl uno ~lIölcßu1tg 'Ocr ~ntl!. 315

uf patl'()ni sel"l)OS {au((wcs habca{, auf emerc tiba cogi auf

dano dat(t uccilJCI'C eiusque muneris gmtiam pmesenti nume­

1'uta pccunia I'C(C1'I'C. Prioris scntentiae longe maior est au­{)toritas~ si quidem a Brihi.nnico inde cerlatim ab interpretibusrcpelila es! ipsosque recclliissimos edilores Heinnchium elWeberum assenlienles habet ;llIihi tamen~ quod pace tantorumvirorum dixe"im, nec !iba nola sunt, quae patronis a clieu­tibus offerri solerent, nee si maxime solita sint, tanli baeedona haberi potcrant, ut vel Iributorum nomen mererent, velsi venirenl, cullorllm serv{jrmn peculia magnopere auclura es­sent. Unice reele Rothius ~ modo c1arius rem ellarrasset, si­mulqne {cl'mentum reelius explicuisset, quam factum est ver­bis: iUas placcntas deljom, unde animus tuus {ervcscat, cuiinterprelalioni vel RlIpertianam praeferam: audi et hanc iraecausa,n tibi habc, {Iusm{IlUlm accipc eum Hotbio ad lwa rc­ferre malim. Res, ut pauds aperiam~ haeG est: patronum bar­bam metere crinemve amasii deponere non sunt, ut Heim'i­chius explicat, eXGusationes servi, clientem gl'atis admilterenoIentis, sed feslae occasiones ~ quibus ex vetere proboquemote clientes qlloque adhibenlur; servorum tamen avaritiabis quoque umur ad peculliam a pauperihus bominibus exigen­dam. Domus pIcna est !ibis, quorum ut in opulentis aedibusIarga copia ad rem saeram parata ast, cui qui inlersunt,itidem ex velere proboque more, quemadmodum foederisLalini BocH carnem in monle Albano accipere solebant, suamquisque Iibonllll parlem accipil: lwec vero qui elienlibus di­stribllere iubenlursm'vi, pro remuneratione mercedem exigunteodem modo ~ quo LlIcianus de Mere. Cond. c. 14 ;vernam ,qui clienfem ad coenam voeef, quinque ut minimum draehmispropilianduUl esse ait: Ev:Jl,f; oJp nl!oawn n«()(xri'iAA.wlJ

n, ~)mv (;nt' 1'0 dEtnvM', (}lhr. dl'O/tIA1]7:0f; oix61:1Jr;, öv lJ!~

'n(HhE(lOV l'AEWV 'nol~(H.(a&at nUf!u{JvaavTa de; r~v XEt(Ja, €Oe;Jl~ ddi;u)l; ,,1J!{.(( eJm!He;, ToiJ'A/IXlCJr011 nlm:E c')'(JUXfuI,: ubi velea nos similillldo ndvcr!it, fluor! /)l1K tl.IJoftD..'l"COc; obdnlt; I'ereidem est, qui Juvcnali cultus t1crvus dicitur. A!quc ho(: sellsu

316

opinor, 'Denalia liba non sine summa acerhilaie diculllur, quaoquum ex vetere more gralis eHenLibus deooanJur, iam mulloplUl:is his eonstent, <IUllRl simplieissimi cl illsulsissiltli eibi pre~

lillm si!; Lu lamen, inqui! poeta, aedpe Hla, neve nimis tibiinsipida videan!ur, quasi pro fermenlo hane ipsam eogilationemaddc, elientes tributa pracstare servorumque longe ipsis lau­tiomm peelilia allgCl'C eogi. Liba enim, qualia Calo R, R. e.75 describit, ex farina, easeo ct ovo eonfecla muni fermenlo

,carcban!; hoc igilm' ul accedat, poela salse eam eogitationemcommendat, <Iuae quia bilem movcl, nolissima metapbora fer­fl1,en~ltm diei potest; non, ut Holhius explicat, {Juo ipsis pla­cenlis devo,randis animus fen'eseat, sed per il'oniam, ut iIIa­rum insulsilatem stomachus cl indignalio quasi eondiant. Sieomnia recte procedere videntur; l1e lamen llOc ipsum caputcrilieo aliqllo condim.ento careat, videant lectores, ne in scho­lio ad lumc locum pro dulcium scribendum sil eduliullb. Ma­llet utiquc vel sie insipida glossa: fermentu1n edulium ma­lmn, quod sfomactU11lJ indigestum praestat; id vel'O scholia­stae iIIi oum multis aliis condonandum est, d1tlcir~'m l1equehomo Latinus unquam dixit, nec si dixissel, fermentum sieappellare poterat.

XVJI.

In eie C I' 0 n is episloJa ad Au. XI. 13 vitium inesseverbis : dein(le lJCI'scI'ibit spul'cissi1nc, quas ob causas {eeel'it,ism Moscl'i seumen sensit Symb. erit. ad Cie. spee. V, U1m.1841, p. 18; emendationem tamen minus aptalll Pl'oposuil aper'_tissime, quod et a Jileris l1iIllis l'ecedit ct Jaudem eonlinet,quam seriptol' fl'atri vix lribuere voJuit. Nisi fallor, scribendumest pa,,'cissime, qua voce ipsa causa declaratul', <Juaproplel'iIIi Quintus parull1 satisfecisse videbatul'. AHa corruptela, quamneminem adhlle advel'lisse mil'or, latet in ('Vislo!. XIV. 22,ubi Cicero Idus illartias magnum menclum cmtltne1'8 querilm',nilllirurn, uf, idenlidelll deciarHI, quia <:oniurali non simlll Cllll1

Caesare eliam Antollillll1 sustulerint; iude aulem pergit: etsi

iUi im'enes aJ..'Aotl; E-V 1ru:J},otf; .OJIIl' anw:Joiivrat l{Jorov qoodquo spectet nes1io; neque enim usque ad Idus Maias, quotempore baec epistola Bcripla est, quidquam ab iIIis nlclUII1CI'at, quo negligenliam iIIam compensare viderenlur, Qui(lmulla? scribamus nisi pro etsi, quo facto id ipsum diccl, (luodsolum illi tempori accommodatmn est, nisi Brulus et Cassius3JiiS rebus gcstis damnum reparaverit,t, Idus l\1arlias se nontarn qU8m Rnlen consolaturas esse, Similis causa est ad FamiI.X, 11, ubi nemo unquam offensus esse videtur exlremis ver­bis: qllod si ni/tit profecero, nildlO1niittls m,aximo sum animoet maiOJ'e fortasse Cl/.1Ji mea glo1'ia vobis satis fetciam, egovero nuHus dubHo, quin Planells scripserit maximo Cllm animo.Quamvis enim magna bominis confidentia sit, in vulgata ta­rnen leclione pinguius se ipse Jaudal, simulque concinnilatcmturbat, {lm1 comparativum cllm autecedentibus Ha contineri con­sentaneum est, ut animus et gtoria, quorum magnitudo compa­mIm', ud idem satisfaciendi verbum pel'tineant. Neque alilm'pxistimo de loco orationis pro .MarceJlo c. 7, qui vulgo sielegitul': sed quisnam est iste tam demens? de iuisne? tatlief.si, qui magis sunt tui, qua1r~ quibus tu salutem irlspel'auti­bus re<1didisti? an ea; eo numero" qui una tecum fuerunt eie.Varietatis nibil enotalur; in sequenlibus dernum, ubi l'.edit{Juaestio: an si tui ni/lit cogilaut sceleris, cavendum est, R,ß

quid inimici? pm an in antiquis editionibus est cel, quoa elsiiIIo loco minime con"enit, priori tamen adeo necessarium essearbHl'or, ut vel invitis Huris al cx eo numcm resel'ibere su­stineam. Nempe duo tanfum hominum g·cnem sunt, quae ora­tm' intenogando distillguH, Caesariani ct inimici, (IUO per al­ferum demUIn an transit; lll'ius si rcete haueret, ipsos quiuno ellm Cllesare fuel'Unt Caesl1l'ianis opponeret, quos iU01'1Wt

vocabulo appellat; nec parenthesis, (Iuae a tamßtsi orditm',alia vis est, qUlUn ut COUlllHllliler quidem Olllnes, «(ui a Cae­sare sen'uLi sint, ipsius esse fateatur, nune tamen eos solosintelligi "elit, qui iJlUITI in bello comitati sint; cui sentenliaeut an pl'orSllS alienllHl esl, Ha at :lppl'illlC convenil: er. Hand,

318

Turs. t. I, p. 407. Denique {Iuoniam in Cicerone versamur,

etiam 'fuscu!. I. 31 vetus vulnus llltere videlur, <{uod illin li­

brarii corrigendo vel exulcerarunt: quaererem ca; eo, cuius

SU01'um similis (uisset A(f'icani (ralris nepos? {acio veZ pab'is,

vita omni'7m pet'ditm'um ete. Alii omiserullt vel, alii iunxerunt

{ratfis {acie 'DeZ patris, intelligenies scilieet iIIum purliculllm

augendi vim non sine summo languore exercere; al mullo

lel1io1' medicina fuel'it scripsisse {acie avi veZ palfis, praeser­

tim fIuum nelJolis vocabulum avum aperte flagilare videalur.

xvm,

In Anll1olognomico Orionis, quod a Schubarlo noslro

acceplum Schneidevinus edidit Coniect. crit. p. 50 haee legull:­

tur ex Eur ipidis Meleagro:, , )/·, l

..0 .... x(1una1:Dv. la~v YVl'fJ :KtJaH ••• 1],

fDV'{' 60..' d{fli,{~' ..0 J' opapa ov OUUpSl1H.

Allerum versum JYleillekius ibidem emendavil: .oi;" 8(JrlP cl(lE1:~'

10 J' OVOlt' ovxl' ou.t.pl:(!Et: priorem alliem et ipse doclissi­

mus editor salis habuil supplessCl eL Welcl,erus pal'iler alflue

Hal'tungus recle a Meleagl'o dici pnlurunt, qui litem de prae­

mio Alalantae decemendo Ha dirimal, ut fOl'tissimllm queill­

que 1 sive mas siva femina sit, optimum esse dicat; cf, Wel­

ekel'i griech. Trag. p. 1590: roel' die (jl'össte Kraft bewies,

der lwt die J({tin], ist a(}WWr;, Alarm adel' Weib; dieser' Name

der' Person ,/Utcllt [winen Unten;cltietl; eL Harlung. Eurip. re­

slil. t. J, p, 147. Nobis tamen, si isla poelae santentia fuisset

cl clarius et venustius scripsissa videtur t((JtorQ)! sarL, non

TOUr' Eudv J(JtiT11, qua in conslructione anceps certe mallet,

ulrum df!H:~ subieclum an praedicalum sit, neo si maxime

praedicalum esse velis, abstl'llClum pro concreto lali praedi­

ealo conven,il'c dixerim; poslremo maris et leminae maius

discrimen est, qll\).m quod in solo nomina ponatul'. FaHol' an

scripsit Euripides:( , )J • t j

1:0 TOt y.purWIOI', "U)! "6 fL1'J ,,({u1:tarGI! 1),

qua in lectione quod oxymoron inest, ipsis HUs: ..5 J' Ol'O/-,'

fJV1J Jtarpi(!u, confirmari videtur, si quidam poela in ambi­guilate vel'bi x(u:naroll ludit, (IUod et opti1mt1l~ et poteutissitm~1Ij

significat; hac igitur ambiguitate negat se detcncri, quo mi­nus virlutem, quamvis externo splendore et potenlia carentem,optirnam existimet. Fabulae autem argumento quornodo hecsententio eonveniat, facile intelligel, si quis. hos versusrecor­detur, quos ex eadern Slobaeus Serm. LXXXVII servavit:

ftOVOV 0' av cnh-ci xt!1]p.außv ovx «v A.«flott;,rli7l11atOurra nd()I!T1]lI' ll'''J.o~ Ji Tt'

"al' 6" 7l0V1](H.DV aco/-uxn.ov rlivotro nul't;:quos sive eurn Welckero l\leleagro sive eurn Harlungo AI­thaeae tribuarnus, artissime eum nosIris eoibunt adeo(jue eon­einna oratione eurn iIIis iungi poternnt: optimu1l1i p"o{eclo estvirlus, etiam si uon optima conditione utanw, solamquc nemaximis quidcm opibus rcdirnas, scd 'Vcl obseu1'O loeo pro­bus nasci potest. Sed de fragmenlis sempel' luhl'ica quaestiomanet; certior res in superstite fahula Bachis v. 324, ubisatis mirari nequeo quod nemo adhue in lenissimam lIledeiamincidit :

, 1 e ", .)/ ,ftUl'IJEt r"f! 00' Ut>.rtat:U, XIWrli rpaflflWWlt:;

?lXI] l«flotl; av, OVl' äNiV ro-tt CO J' , "fiCHU"hoc est: nullo modo mor'bo luo medicinam invenies, nolissimoloquendi genere, quod docle ilIuslrarunl Langius Vind. Ir agRom. p. 49 cl Krilzius ad SaUust Cat. p.77. Sie in ipsa haufabula v. 703: ovre nau7.col'. OVTli O(!WV atr~aHw: itemquePlat. Epist. VII, p. 324 B: or:" dna~tOlI dy.ovaul 1'i'l' xui 11'1

1I6fi': Demostb. adv. Stepb. I, 24, Gncol; oiKalco, x"t dJtll'coc;OO;Et -ravra cf 7Ul.7:~t! Ot~ld)/;; ow:Uofha: Plaut. Asin. J, 3dignos indignos adire; Pers. Sal. m, 30: ego te intus el ineute ?lOUt eIe. Neque in Helenae loco v. 397 ubi Callislo Ledamfelicitate superasse dicilur, da corruptissimis verbis e.mendan­dis desperamus; (Iuae quum vulgo sie legerel1lur:

Ü lt()f?'p~i :JfJitWt', ÄU7.J'~t rvlco1',0ftlUnt 'la{J!!'1! ax/iluf. A.lialp'lC;

s;uI.Äu;ao' liXw. 1,lm fj:;,

320

mullum quidem post alios iam Hermannus profecit scribendo:ä ftOqrpii, &rJ(!wP }"aXI'0yvlWl'llftfuxn }"a{JV(l! Clxi'i"H~ dtalvEu;,

sed ut ouxlJlEtr; certe el a literarum ductibus nimium recedatcl sentenlia salis coacll'l prodeal : quae formae /li"sula"u,nferarum speciem largo oculo defles, cormnutato pondere do­loris. Desideramus enim tertium compal'alionis, quod non informae commutatione, sed in materno aliquo sensu cerni8ntecedentia suaden!: W, 7to}"v fto;rqor; EfH;' lfi..aXE' 7tAEflJ', ne­que opinor felix praedicari potest, quae commulalione do­loris pondus largiler deHeat; omnia antem fad Hirne expedian­tur, ubi pro },Eab'?!; reposuerimus }.Eat'Niu;, laeviges, quo ipsaursa mater sd vivum descrihatur, Hane enim eatulorum su­orum formam· himbendo fingere velus fama erat, cf. Plularch.de amore prolis c. 2: ~ JE &'((1(.1:01;, ,lYQu.Jmtol' xu; CI)tv3(Jco­

nöTcuov 3'1JfJlov, lJ.ft0Qrpa xat lJ.vCtq&qa .llttEt, .jj o~ y'J..WHnxa3anlifl 6f!ya'A.dl(! ounvnovua rovr; 1JflBVar; ov dOY.lt "'l!vvaIJft0V(W, uUd xai o1jftwvp"liiv TO TEy.vrw, et Aelian. Hist, Anim.11, 19: ~ JE ~O'1 rprlEi xat "'J!I)){l"~H u;xvov xat' vnoloit;

ft1'Jf!oit; :tabEL XC" 'A.l!ah·f:t lij r"ro'CT?J Kat ~Klvno~ Elr; lJ.(!:tqa :hoc igilur nomine vel Leda felicior audit, quae fantas lHiarulIlcalamitates experta est, iIIa vel'O in bl'Ulam bestiam lDutafaexutis molestis quamvis birsume prolis educalione laetatur.

~ e t i ~ t i 8 U 11 g,

S. 206 lied stiepert fiir ste\led, 1mb. ~ohif fiir ~e..hif.